logo

ELLIPTIK TIPDAGI TENGLAMALARNI YECHISH UCHUN AYIRMALI SXEMALAR TUZISH

Загружено в:

20.11.2024

Скачано:

0

Размер:

849.7890625 KB
ELLIPTIK TIPDAGI TENGLAMALARNI YECHISH UCHUN
AYIRMALI SXEMALAR TUZISH
Kirish ......................................................................................................
1-Bob.   Elliptik tipdagi tenglamalar .....................................................  
1.1 Elliptik tipdagi tenglamalar va ularni analitik yechish usullari........
1.2 Elliptik tipdagi tenglamalarni sonli yechish usullari........................
2-Bob.  Elliptik tipdagi tenglamalarni sonli tadqiq qilish .................
2.1 Puasson tenglamasini 1-tur chegaraviy shartlar yordamida 
Relaksatsiya  usulidan foydalanib sonli yechish....................................
2.2 Puasson tenglamasini 2-tur chegaraviy shartlarda Gauss-Zeydel va 
Relaksatsiya  usulidan foydalanib yechish.............................................
Xulosalar ...............................................................................................
Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati ....................................................
Ilovalar .................................................................................................. Sharof Rashidov nomidagi Samarqand Davlat Universitetining
Matematika fakulteti 4- kurs talabasi Abdullayev Ikromjonning    « Elliptik
tipdagi tenglamani yechish uchun ayirmali sxemalar tuzish »  mavzusidagi
bitiruv malakaviy ishiga  ilmiy rahbar
MULOHAZASI
Mazkur bitiruv malakaviy ishi  statsionar jarayonlar uchun chekli ayirmali
sxemalar   tuzishga   bag’ishlangan.   Statsionar   jarayonlar     uchun   quyilgan
chegaraviy   masalani   chekli   ayirmali   sxemalar   tuzib   Gauss-Zeydell   va
Relaksatsiya   usullaridan   foydalanib   yechimlar   olingan.   Hisoblash   tajribalari
asosida   olingan   yechimlar   aniq   yechim   bilan   o’zaro   taqqoslanildi   va   taqribi
yechim   xatoligi     C     va   L
2   norma   orqali   baholangan .   Relaksatsiya   usuli     orqali
olingan   yechimlar   uchun   shunday  ω   qiymatini   topish   mumkin   ekanki   shu
topilgan qiymatda qolgan usullarga qaraganda Relaksatsiya usuli orqali olingan
qiymatlar aniq yechimga ko’proq yaqilashi ko’rsatilgan. Bitiruv  malakaviy  ishi
kirish   qismi,   ikki   bob, xulosa, foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati va ilovadan
iborat.
Kirish qismida masalaning dolzarbligi, ilmiyligi, tadqiqot usullari, amaliy
ahamiyati va qisqa anatatsiya berilgan.  
Birinchi   bobda   Elliptik   tipdagi   tenglamalar   va   ularni   analitik   yechish
haqida malumotlar keltirilgan. 
Ikkinchi   bobda   Puasson   tenglamasini   Gauss-Zeydel   va   Relaksatsiya
usullari bilan yechish haqida malumotlar berilgan. 
Taqdim etilayotgan bitiruv malakaviy ishi talab darajasidagi bakalavrlik 
ishi bo’lib, uning muallifi, 5130200 – «Amaliy matematika » yo’nalishi bo’yicha 
bakalavr akademik darajasini olishga munosibdir va yaxshi bahoga loyiq deb 
hisoblayman . Ilmiy rahbar 
f.- m. f. d., prof. B. Xo’jayorov
Sharof Rashidov nomidagi Samarqand Davlat Universitetining 
Matematika fakulteti 4- kurs talabasi Abdullayev Ikromjonning   « Elliptik 
tipdagi tenglamani yechish uchun ayirmali sxemalar tuzish »    mavzusidagi 
bitiruv malakaviy ishiga
TAQRIZ
Ushbu   bitiruv   malakaviy   ishi   statsionar   issiqlik   o’tkazuvchanlik
tenglamasini   sonli   yechishda   chekli   ayirmali   sxemalardan   foydalanishga
bag’ishlangan. Masalani sonli yechish jarayonida approksimatsiyalash tartibini
oshirish bilan xatolik mos kamayib boradi. Shu sababli ishni bajarish davomida
Puasson   tenglamasiga   quyilgan   chegaraviy   masalani   chekli   ayirmalar   usullari
orqali yechib approksimatsiyalash tartiblari ko’rsatilgan. 
Ushbu   masalani   chekli   ayirmali   sxemalar   yordamida   approksimatsiya
qilingan va yechish algoritmiga keltirilib python dasturlash tili muhitida dastur
shakillantirilgan va natijalar olingan.
Bitiruv malakaviy ishini bajarishdan olingan natijalar: quyilgan masala 
Gauss-Zeydel   va   Relaksatsiya   usullari   orqali   yechilib   olingan   natijalar
taqqoslangan. 
Sonli tajribalar shuni ko’rsatadiki, Relaksatsiya usulidan foydalanilgandaω
  ning   shunday optimal qiymatini topish mumkin ekanki shu qiymatda sonli
yechim xatoligi eng kam bo’lar ekan.
Bitiruv   malakaviy   ishi   kirish   qismi,   ikkita   bob,   xulosa,   foydalanilgan
adabiyotlar ro’yxati va ilovadan iborat.
Taqdim   etilayotgan   bitiruv   malakaviy   ish   talab   darajasidagi   bakalavrlik   ishi
bo’lib,   uning   muallifi,   5130200   –   «Amaliy   matematika»   yo’nalishi   b’yicha
bakalavr   akademik   darajasini   olishga   munosibdir   va   yaxshi   bahoga   loyiq   deb
hisoblayman KIRISH
Tabiatda   issiqlik   almanishinish   jarayonlari   ko’p   uchraydi.   Issiqlikni
tarqalayotgan   muhitiga   bog’liq   ravishda   matematik   modellari   keltirib
chiqarilgan   va   bu   modelga   quyilgan   turli   xil   chegaraviy   masalalar   analitik
yechib   natijalar   olingan.   Lekin   tabiatdagi   issiqlik   tarqalishi   (jismning   isishi
yoki   sovushi)   jarayonlarini   matematik   modellashtirganimizda   har   doim   ham
aniq   analitik   yechimini   topish   mumkin   bo’lgan   tenglamalarga   kelavermaydi.
Shunday   hollarda   bu   turdagi   masalalar   sonli   yechishga   to’g’ri   keladi.   Sonli
yechishda   biz   avvalo   masalaning   matematik   modelini   to’g’ri   tuzilganini
tekshirishimiz zarur. Qaralayotgan masalani har xil sonli usullar bilan yechish
mumkin.   Ammo,   hamma   usullar   ham   kerakli   aniqlikdagi   yechimni
beravermaydi.   Bunday   holatlarda   tanlanayotgan   chekli   ayirmali   sxemaning
approksimatsiyalash tartibiga bog’liq bo’ladi.
Bitiruv   malakaviy   ishining   dolzarbligi.   Statsionar   jarayonlar   uchun
quyilgan   chegaraviy   masalalarni   chekli   ayirmali   sxemalar   asosida   sonli
yechishda   approksimatsiya   aniqligi   yechimda   yo’l   quyiladigan   xatolikni
baholaydi.   Yechim   turg’unlikni   taminlagan   holda   approksimatsiya   aniqligini
oshirish dolzarb masala hisoblanadi. 
Bitiruv   malakaviy   ishning   maqsadi.   Elliptik   tipdagi   tenglamalarni
yechishning   maqsadi   ushbu   tenglamalar   orqali   ifodalangan   fizik,   tabiiy   yoki
muhandislik   jarayonlari   haqida   aniq   ma'lumotlarni   olishdir.   Bu   jarayonlar
muvozanat   holatidagi   tizimlarni   tavsiflashda   muhim   ahamiyatga   ega.   Elliptik
tenglamalarni   yechish   orqali   biz   quyidagilarni   aniqlay   olamiz:   fizik   va
muhandislik tizimlaridagi potensiallarni aniqlash, muvozanat holatidagi harorat
taqsimoti,   suv   oqimlari   va   gidrodinamikani   tahlil   qilish.   Elliptik   tipdagi
tenglamalarni   sonli   yechish   uchun   tenglamani   chekli   ayirmali   sxemalar
yordamida   approksimatsiya   qilish.   Puasson   tenglamasini   1-   va   2-   tur
chegaraviy   shartlarda   Gauss-Zeydel   va   relaksatsiya   uslluridan   foydalanib taqribi   yechish.   Gauss-Zeydel   usuli   relaksatsiya   usuliga   qaraganda   aniq
yechimga   tezroq   yaqinlashishini   ko’rsatish.   Taqribi   yechim   aniq   yechimga
qanchalik   yaqinlashganini   normalar   orqali   aiqlash.   Elliptik   tipdagi
tenglamalarni   yechishning   asosiy   maqsadi   —   real   dunyo   tizimlaridagi
muvozanat   holatlarini   batafsil   tahlil   qilish   va   tushunishdir.   Bu   tenglamalar
orqali   aniqlangan   natijalar   ilmiy   tadqiqotlar,   texnologik   innovatsiyalar   va
muhandislik amaliyotlari uchun asos bo'lib xizmat qiladi.
Bitiruv malakaviy ishning vazifalari.
Elliptik   tipdagi   tenglamalar     uchun   turli   xil   chekli   ayirmali   sxemalar
tuzish   va   ular   asosida   yechimlarni   olib   xatoliklarini   baholash   quyigilarni
nazarda tutadi:
  Xoch shablondan foydalanib  tenglamani approksimatsiya qilamiz.
 Gauss-Zeydel   va   Relaksatsiya   usullari   yordamida   jarayonni
algoritimlashtiramiz;
 Olingan algoritmlarga mos kompyuterda dastur tuzib natija olish;
 Ikkita   usul     asosida   topilgan   natijalarni   jadval   ko’rinishida
taqqoslash;
 Berilgan   usullardan   olingan   yechimlarni   aniq   yechim   bilan
taqqoslash va xatoliklarni baholash uchun 1- va 2 - tur normalarni
aniqlash.
Bitiruv   malakaviy   ishining   amaliy   ahamiyati.   Elliptik   tipdagi
tenglamalar   ko'plab   tabiat   hodisalarini   modellashtirishda   ishlatiladi.   Ushbu
tenglamalar   odatda   muvozanat   holatidagi   jarayonlarni   tavsiflaydi,   ya'ni   vaqt
bo'yicha   o'zgarishlar   ahamiyatsiz   bo'lgan   yoki   mavjud   bo'lmagan   holatlarni.
Masalan,   issiqlik   uzatish,   elektromagnit   maydonlar,   suv   oqimlari   va
gidrodinamikasi   h.k     bu   ishdagi   olinayotgan   aniqlikni   barcha   shu   turdagi
jarayonlar tenglamasini yechishda qo’llash mumkin. 
Bitiruv malakaviy ishining tuzilmasi.  Malaka ishi kirish qismi, 2 ta bob,
xulosa, foydalangan adabiyotlar ro’yxati va ilovalardan iborat. 1-Bob.   Elliptik tipdagi tenglamalar
1.1 Elliptik tipdagi tenglamalar va ularni analitik yechish usullari.
Erkli   o’zgaruvchi   sonidan   bo’g’liq   ravishda   differensial   tenglamalar
quyidagi   ikki   sinfga   bo’linadi:   bir   erkli   o’zgaruvchini   ichiga   olgan   oddiy
differensial   tenglamalar     va   bir   qancha   erkli   o’zgaruvchilarni   o’z   ichiga   olgan
xususiy xosilali differensial tenglamalar.
Oddiy   differensial   tenglamalar   deb   izlanayotgan  y=	y(x)   funksiya   va
uning   xosilalarini   o’z   ichiga   olgan   differensial   tenglamalarga   aytiladi.Uni
quyidagi ko’rinishda yozish mumkin.	
F(x,y,y',y'',...,y(n))=	0
1.1.1
bu   yerda   x-erkli   o’zgaruvchi.   (1.1.1)   tenglama   tarkibidagi   hosilalarning   eng
katta tartibi n differensial tenglamaning tartibi deb ataladi.
Noma’lum   funksiya   va   uning   hosilalariga   nisbatan   chiziqli   bo’lgan
differensial tenglama chiziqli differensial tenglama deb ataladi.
(1) differensial   tenglamaning   yechimi   deb   uni   aynyatga   aylantiruvchi
ixtiyoriy 	
y=	ϕ(x) funksiyaga aytiladi.
n-chi   tartibli   oddiy   differensial   tenglamaning   umumiy   yechimi   n   ta
ixtiyoriy 	
c1,c2,...,cn  o’zgarmaslarni o’z ichiga oladi.
y=	y(x,c1,c2,...,cn)
1.1.2
Agar   ixtiyoriy   o’zgarmaslarga   muayyan   qiymatlar   berilsa,   differensial
tenglama umumiy yechimidan xususiy yechim hosil qilinadi.	
y'=	f(x,y)
  1.1.3
Koshi teoremasi.   Agar  	
y'=	f(x,y)   tenglamaning f(x,y)-o’ng tomoni  va
uning 	
fy
'(x,y) -xususiy hosilasi x va y o’zgaruvchilarining biror o’zgarish sohasi
G   da   aniqlangan   va   uzluksiz   bo’lsa,   bu   sohaning  	
(x0,y0) ichki   nuqtasi   qanday bo’lmasin,   berilgan   tenglama  x=	x0   da   berilgan  	y=	y0   qiymatlarni   qabul
qiladigan yagona 	
y=	ϕ(x)  yechimga ega bo’ladi.
Umumiy   yechimdan   xususiy   yechimni   ajratib   olish   uchun   qo’shimcha   shartni
berish kerak bo’ladi. Ularning soni differensial tenglamaning tartibiga teng.
Differensial   tenglamaning   xususiy   yechimini   topish   uchun   uning
qo’shimcha   shartlar   bilan   berilishiga   ko’ra   hosil   bo’lgan   masala   ikki   xil   turga
bo’linadi: Koshi masalasi va chegaraviy masala.
Agar   qo’shimcha   shartlar   bitta   nuqtada   berilsa,   u   holda   bunday   masala
Koshi   masalasi   deyiladi.   Koshi   masalasidagi   qo’shimcha   shartlar   boshlang’ich
shartlar, nuqta esa boshlang’ich nuiqta deyiladi.
Agar   qo’shimcha   shartlar   erkli   o’zgaruvchining   ikki   yoki   undan   ortiq
qiymatlar   berilsa,   bunday     masalaga   chegaraviy   masala   deyiladi.   Bunda
qo’shimcha shartlarning o’zi chegaraviy shartlar deyiladi. Odatda amaliyotda bir
o’zgaruvchili holda differensial tenglama yechimi sohasining chegarasi bo’lgan
ikkita 	
x=	a  va 	x=	b  nuqtada chegaraviy shartlar beriladi.
Oddiy differensial tenglamalarni yechish usullari shartli ravishda quyidagi
guruhlarga bo’linadi: grafik, analitik, taqribiy analitik va sonli usullarga.
Hozirgi   vaqtda   oxirgi   guruhdagi   usullar   (sonli   usullar)   differensial
tenglamalar   bilan   ifodalanuvchi   ilmiy-texnik   masalalarni   tadbiq   etishda   asosiy
vosita   hisoblanadi.   Bu   holda   berilgan   usullar   zamonaviy   kompyuterlarni
qo’llash bilan olib borish yaxshi samara berishini alohida takidlash zarur.
Differensial   tenglamalarni   yechishda   eng   keng   tarqalgan   va   ommabob
sonli usul bu chekli ayirmalar usuli hioblanadi.
Agar diffеrеnsial   tеnglamadagi noma`lum funksiya ikki yoki undan ortiq
argumеntlarga bog’liq bo‘lsa, bunday diffеrеnsial tеnglamalarni xususiy hosilali
diffеrеnsial tеnglamalar dеb ataladi. Dеmak, bunday tеnglamalarda funksiyaning
erkli   argumеnti   bo‘yicha   xususiy   hosilalari   qatnashadi.   Juda   ko‘p   amaliy
jarayonlar   xususiy   hosilali   diffеrеnsial   tеnglamalar   bilan   ifodalangani   bilan
ularni umumiy holda yechish uchun aniq formula va qoidalar mavjud emas. Shu bois, bunday tеnglamalarni yechish algoritmlarini bilish, ularni yechishni tashkil
etuvchi   amaliy   dastur   ta`minotlarini   yaratish   masalasi   davrimizning   g’oyat
muhim masalalaridan biri hisoblanadi. Ushbu   ishda xususiy   hosilali diffеrеnsial
tеnglamalarning elliptik tipini yechish usullari, ularga mos ishchi algoritmlar va
dasturi tuziladi.
Amalda   xususiy   hosilali   diffеrеnsial   tеnglamalar   juda   ko‘p   fizik
jarayonlarni tahlil qilishda ishlatiladi. Masalan, turar joy binolari va korxonalar
qurishdagi   hisob   ishlari,   ko‘p   qavatli   binolarning   issiqlik   rеjimini   saqlash
maqsadida yechiladigan g’ovak to‘siqlarning issiqlik o‘tkazuvchanlik  masalasi
(bunda	
  jism	  sirtiga   o‘tkaziladigan	  issiqlik   ta`siri   vaqt   bo‘yicha   juda   tеz
o‘zgarishi   va   jism   har   xil   matеriallar   aralashmasidan   iborat   bo‘lishi   mumkin),
ingichka   torlar,   har   xil   matеriallardan   ishlangan   tayoqlar   va   boshqa   xildagi
konstruksiyalarning   ko‘ndalang   va   bo‘ylama   tеbranishlari   jarayonlari,   nеft   va
gaz   konlaridagi   ishlab   chiqarishni   tashkillashtirish   va   boshqarishni
avtomatlashtirish   maqsadida   qaralayotgan   qatlam   paramеtrlarini   aniqlik
ko‘rsatkichini   yanada   yaxshilash,   quvurlardagi   qovushqoq   suyuqliklarning
nostasionar harakati jarayonlari. Bu jarayonlarning barchasi uchun yaratiladigan
matеmatik modеllar xususiy hosilali diffеrеnsial tеnglamalar orqali ifodalanadi.
Xususiy   hosilali   diffеrеnsial   tеnglamalarni   matеmatik-fizika   tеnglamalari
dеb   ham   ataladi.   Oddiy   diffеrеnsial   tеnglamalar   kabi   xususiy   hosilali
diffеrеnsial   tеnglamalar   ham   chеksiz   ko‘p   yechimlarga   ega.   Ular   umumiy
yechimlar   dеyilib,   xususiy   yechimlar   umumiy   yechimlardan   ma`lum   shartlar
asosida   ajratiladi.   Agar   qo‘shimcha   shartlar   soha   chеgarasida   bеrilsa,   bunday
masalaga   chеgaraviy   masala   dеyiladi.   Agar   chеgaraviy   shartlar   bеrilmasdan
faqat   boshlang’ich   shart   bеrilsa,   bunday   masalaga   xususiy   hosilali   diffеrеnsial
tеnglama uchun Koshi masalasi dеyiladi. Bunda masala chеksiz sohada qaraladi.
Masalada   ham   boshlang’ich,   ham   chеgaraviy   shartlar   qatnashsa,   bunday
masalaga aralash masala dеyiladi.
Xususiy   hosilali   diffеrеnsial   tеnglamalarni   ikki   o‘lchovli   hol   uchun
quyidagicha yozish  mumkin(qulaylik uchun faqat  xususiy  holni, ya`ni  ikkinchi tartibli hosilalarga nisbatan chiziqli tеnglamalarnigina  qaraymiz):au	xx	+	2bu	xy	+cu	yy	+	du	x+eu	y+	fu	=	g
(1.1.4)
Bunda   x,y   erkli   o’zgaruvchilar,   u(x,y)-qidirilayotgan   noma’lum   funksiya
indeksidagi x,y lar noma’lum funksiyaning x va y bo’yicha xususiy hosilalarini
anglatadi.a,b,c,d,e,f,g-koeffitsientlar   umuman   x,y   va   u   ga   bog’liq   funksiyalar
bo’lishi mumkin.Agar ular o’zgarmas sonlardan iborat bo’lsa, (1.1.4) tenglamani
o’zgarmas   koeffitsientli,   x   va   y   ga   bog’liq   funksiyalar   bo’lsa,   tenglama   kvazi
chiziqli deyiladi.Bu funksiyalar bеrilgan ma`lum funksiyalar bo‘lib, yopiq   	
G	=	G	+Г
(1.1.5)
bo‘lsa,   tеnglama   elliptik   tipga   tеgishli   bo‘ladi.   Tеnglamaning   tipini   aniqlash
juda muhim ahamiyatga ega, chunki bir xil tipdagi har xil tеnglamalar juda ko‘p
umumiy xususiyatlarga ega bo‘ladi.
  Matematika   va   fizika   tenglamalari   ko'plab,   qulayliklar   bilan   yechilishi
mumkin. Bu tenglamalarni  yechish  uchun ko'p usullar  mavjud, ammo ularning
har   biri   maqsad   va   masalani   yechishga   qarab   tanlanadi.   Quyidagi   bir   necha
umumiy usullarni ko'rsatishim mumkin:
1. Analitik   Yechimlar :     Bu   usulda,   tenglamalarni   hisoblash   uchun
matematik   hodisalari,   formulalar   va   qoidalardan   foydalaniladi.   Misol
uchun, algoritmik hisoblash, integral hisoblash, tenglama sistemalari, yoki
differensial tenglamalarni hal qilish.
2. Geometrik   Yechimlar :   Bu   usulda,   matematik   misollarini   geometrik
ko'rinishda   hisoblash   mavjud.   Misol   uchun,   grafiklar   va   koordinata
sistemalari orqali tenglamalarining yechimi.
3. Modellash : Fizikadagi amaliy masalalarni yechishda, kompyuterlar orqali
model   ishlab   chiqishdan   foydalanish   mumkin.   Bu,   kompleks   fizikaviy
modellar   yaratish   va   ularga   xos   kompyuter   dasturlarini   ishlab   chiqishni
o'z ichiga oladi. 4. Matematik   dasturlaridan   foydalanish :   Matematik   va   fizika   uchun
maxsus   dasturlar   mavjud,   ular   misollar   va   tenglamalarni   hisoblashda
yordam   beradi.   Mathematical,   MATLAB,   Maple,   Python   kabi   dasturlar
tenglamalarni yechishda keng qo'llaniladi.
5. Sonli   Usullar :   Analitik   yechimlarda   amaliy   hisoblashni   aniqlash   uchun,
boshqa analitik yechimlar yordamida yakunlanmagan tenglamalarni sonli
usullar bilan yechish mumkin. 
6. Tasviriy Yechimlar : Tasviriy yechimlarda, grafiklar orqali matematik va
fizika   masalalari   yechiladi.   Bu   usul,   konseptlarni   anglash   va   o'rganishda
ko'p ishlatiladi.
7. Funktsional   yechimlar :   Bu   usulda,   matematik   funksiyalarning
ekstremlarini   aniqlash   uchun   ishlatiladi.   Funksional   yechimlar   ko'p
maqsadli va kompleks matematik masalalarni hal qilishda yordam beradi.
8. Teorik fizika modellari : Teorik fizika modellari, xususiy tenglamalar va
ko'p o'zgaruvchili modellar orqali fizikaviy javoblar aniqlashda ishlatiladi.
9. Matematik   modellash   va   statistika :   Oliy   va   o'rta   ma'lumotlar
modellashtirishda   matematik   modellar   va   statistikada   ko'p   qo'llaniladi.   Ushbu
usullar tadbirlarni prognostlash, ma'lumotlarni analiz qilishga yordam beradi.
Bu   usullar   har   birining   o'zining   afzalliklari   va   chegaralari   mavjud.   Masala
muammoga qarab, eng muvofiq usulni tanlash kerak bo'ladi.
Elliptik   tenglamalar   matematikada   keng   qo'llaniladigan   bir   tur   tenglamalardir.
Ular quyidagi formulaga ega:Ax	2+	By	2+Cxy	+	Dx	+	Ey	+	F	=	0
Elliptik   tenglamalarni   yechishning   bir   necha   usullari   bor,   ularning   bir   qismi
analitik yechimlar bilan yechilishi mumkin, lekin ko'p hollarda ularni hal qilish
uchun kompyuter dasturlaridan ham foydalaniladi. 1. Algoritmik   Yechimlar :   Elliptik   tenglamalar,   kofaktorlar,   determinatlar
va   boshqa   algoritmik   usullar   orqali   yechiladi.   Bu   usul   analitik
formulalardan foydalanadi.
2. Numerik   Yechimlar :   Komp'yuter   dasturlaridan   foydalanib,   elliptik
tenglamalarni   tsifrlash   mumkin.   Numerik   metodlar,   bu   tur   tenglamalarni
yechishda   yordam   beradi,   ammo   natijalar   tez-tez   tahminiy   bo'lishi
mumkin.
3. Diskret   Yechimlar :   Diskretizatsiya,   tenglama   qavslarini   qo'lga   olish   va
ulardan foydalanish usullaridan biri. Diskretizatsiya,  integral  tenglamalar
va kvadratik formalar uchun amaliyotlar o'rnatishni o'z ichiga oladi.
4. Tasviriy   Yechimlar :   Elliptik   tenglamalar,   grafik   ko'rsatkichlar   orqali
ham   yechilishi   mumkin.   Koordinatali   chiziq   orqali,   mantiqiy   va
geometrik hal qilish bilan, tenglamalar hal qilinishi mumkin.
Elliptik   tenglamalarni   yechish,   shuningdek,   eng   mashhur   matematik   va
injeneriya   problemlaridan   biri   hisoblanadi.   Ular   har   birida   xususiy   yechim   va
muammolar uchun maxsus usullar mavjud.
Quyidagi   ko’rinishdagi   chiziqli   xususiy   hosilali   differensial   tenglamani
qaraymiz Au	xx+Bu	xy+Cu	yy=	f(x,y,u,ux,uy)
(1.1.6)
bu yerda A, B va C-o’zgarmaslar. Uch turdagi tenglamalar mavjud:
agar 	
B2−	4AC	<0  bo’lsa, tenglama elliptik deb ataladi.
agar 	
B2−	4AC	=	0  bo’lsa, tenglama parabolik deb ataladi.
agar 	
B2−	4AC	>0  bo’lsa, tenglama giperbolik deb ataladi
Xususiy   hosilali   diffеrеnsial   tеnglamalarni   yechish   usullari   xuddi
oddiy diffеrеnsial tеnglamalardagi kabi, bir nеcha guruhga bo‘linadi:
1. Aniq   usullar; 2. Taqribiy-analitik   usullar;
3. Sonli-taqribiy   usullar;
Aniq   usullar   bilan   asosan   chiziqli   xususiy   hosilali   tеnglamalar   sodda
ko‘rinishdagi   chеgaraviy   va   boshlang’ich   shartlar   bilan   bеrilganda   yaxshi
natijalar olish mumkin. 
Mexanika,fizika,geofizika,astrofizika   hamda   hayotda   ko`p   uchraydigan
tadbiqiy   masalalarni   yechish   davomida   asosan   xususiy   hosilali   differentsial
tenglamalarga   keltiriladi.matematik     fizikaning   issiqlik   tarqalish
hodisalari   ,to`lqin   tarqalish   jarayonlari   elektromagnit   hodisalari   xususiy
hosilaviy differentsial tenglamalar orqali beriladi.  Agar differentsial tenglamada
qatnashayotgan   erkli   bir   nechta   bo`lsa   ,u   holda   bunday     tenglamaga   xususiy
hosilali   differentsial   tenglama   deb   yuritiladi.   Tenglamada   qatnashayotgan
xususiy   hosilaning   eng   yuqori   tartibiga   shu   tenglamaning   tartibi   deyiladi.
Xususiy hosilali differentsial tenglamalarga quyidagilar misol bo`ladi
1. Muhitning sindirish ko`rsatkichi n(x,y,z) dan iborat bo`lsa bunday  muhitda
yorug`lik  tarqalishi  quyidagi tenglama bilan beriladi.	
(∂u/∂x)2+(∂u/∂y)2+(∂u/∂z)2=	u(x,y,z)
 (1.1.7)
 Bu xususiy hosilali  differentsial tenglamadan  iborat.
2.   Issiqlikning  	
n+1   o`lchovli   fazoda   tarqalishi   esa   quyidagi   ko`rinishli
hususiy hosilali differentsial tenglamani qanoatlantiradi. 	
∂u/∂t=a2∑
j=1
n	
∂2u/∂x2+f(x1,x2,..,xn,t)
 (1.1.8) f=0 bo`lsa 	
∂u/∂t=a2∑
j=1
n	
∂2u/∂x2 (1.1.9)
Bunda    	
u(x1,x2,....xn,t)   muhitning   temperaturasidan       iborat   bo`lib   bu
tenglamalar   ham     hususiy     hosilaliy   ikkinchi   tartibli   tenglamalardan     iborat,
bundagi 	
a  muhitning  issiqlik tarqalish tezligini  billdiradi. 
3.   Har   xil     to`lqin     tebranishlari   quyidagi   ko`rinishli   to`lqin   tenglamasini
qanoatlantiradi: 	
∂2u/∂t2=a2(∂2u/∂x2+∂2u/∂y2+∂2u+∂z2)+f(x,y,z,t)
(1.1.10)
yoki
 	
∂2u/∂t2=a2(∂2u/∂x2+∂2u/∂	y2+∂2u/∂z2) (1.1.11)
  bundagi    	
a   to`lqinning     qaralayotgan   muhitdagi   tarqalish   tezligi   (1.1.10)   va
(1.1.11)     tenglamalar   to`lqimmimg   majburiy     va   erkin   tarqalishi     tanglamalari
deb   yuritiladi.   Bu   tenglamalar     ham   ikkinchi   tartibli     hususiy   hosilali
differentsial tenglamalardan iborat. 
4. Puason   va   Laplas     tenglamalari   ham     ikkinchi   tartibli         hususiy
hosilali  deferensial tenglamalardir , ular quyidagicha.	
∂2u/∂x2+∂2u/∂y2+∂2u/∂z2=−	f(x,y,z,t)	
∂2u/∂x2+∂2u/∂y2+∂2u/∂z2=	0
(1.1.12), (1.1.13)
Bu   yuqorida   keltirilgan     (1.1.8),(1.1.9),(1.1.10),(1.1.11)     va   (1.1.12),   (1.1.13)
tenglamalar  amtematik fizikaning  asosiy tenglamalari deb ataladi. Malumki bu
xildagi     tenglamalarning     cheksiz   ko`p   yechimlari   mavjuddir.     Shu   sababli
matematik  kizika tenglamalrining asosiy masalasi  yuqorida  keltirilgan  asosiy tenglamalarning  yechimlari orasidan  shunday birini topish kerakki  natijada bu
yechim     malum   qo`shimcha   shartlarni   qanoatalntirsin.   Matematik   fizika
masalalari  ning   qo`yilishlari    korekt  (turg`un)  deb ataladi, agar   quyidagi 3-ta
shart bajarilsa: 
1) yechim mavjud 
2) yechim yagona 
3)   masalaning   yechimi   uning   boshlang`ich   va   chegaraviy   shartlardan
uzluksiz   bog`liq   bo`lsa,yani   masalaning   yechimi   boshlang`ich   va
chegaraviy shartlar kam o`zgartirilganda kam o`zgarsa. 
Endi   oddiy differentsial  tenglamalarning yechimlari   bilan  xususiy   hosilali
defirinsial   tenglamalarning   yechimlarini   taqqoslash   uchun   quyidagi   misollarni
qaraymiz. 
1)  ∂u(x,y)/∂x=	x+y,u=u(x,y)   noma’lum   funksiya.   Bu   birinchi   tartibli   xususiy
hosilali   differentsial   tenglamalardan   iborat.   Buning   umumiy   yechimini   topish
uchun quyidagicha ish yuritamiz. 	
y=const
 deb berilgan tenglamani quyidagicha yechamiz: 	
∂u(x,y)/∂x=x+y,∂u(x,y)=∂x	
u(x,y)=x2/2+xy	+ϕ(y),
Bunda 	
ϕ(y) ixtiyoriy differentsiallanuvchi funksiyadan iborat. 
2)	
∂2u(x,y)/∂x=0 ,bu ikkinchitartibli xususiy hosilali  differentsial tenglama. 	
∂u/∂y=ϕ(y)
  bu Bu birinchi tartibli xususiy hosilali 
differentsial tenglama. Buning integralini topish uchun har ikkala tomonini  	
dy
ga ko`paytiramiz;,  ∂u/∂ydy	=ϕ(y) dy, 	u=u(x,y),  du=	∂u/∂x dx+	∂u/∂y dy , 
du	
y(x,y)=ϕ(y) dy   bu o`zgaruvchilari ajralgan differentsial tenglamadan iborat,
buni integrallab quyidagiga kelamiz. 	
u(x,y)=∫	ϕ(y)dy	+ψ1(x),
 	∫	ϕ(y)dy	=ψ2(y)	
u(x,y)=ψ1(x)+ψ2(y),
 bu umumiy yechim . 
3)	
∂2u/∂x∂u=	x/y,d(∂u/∂x)=	xdy	/y,∂u/∂x=	xln	y+ϕ(x),
buning   umumiy   yechimini   topish   uchun   har   ikkala   tomonini  	
dx ga
ko`paytiramiz; 	
∂u/∂	xdx	=	(xln	y+ϕ(x))dx
  
bu  o`zgaruvchilari ajralgan differensial tenglama .
 	
dxu(x,y)=(xln	y+ϕ(x))dx	
u(x,y)=	x2/2ln	y+∫	ϕ(x)dx	+ψ2(y)	
u(x,y)=	x2/2ln	y+ψ1(x)+ψ2(y)    
bu umumiy yechim.	
ψ1(x),ψ2(x)
 lar  ikkinchi tartibgacha  differentsiallanuvchi ixtiyoriy funksiyalar.
Bu   yuqoridagi   misollardan   quyidagi   xulosaga   kelamiz.   Agarda
qaralayotgan   differentsial   tenglama     birinchi   tartibli   xususiy   hosilali
differensial tenglamadan iborat bo`lsa , u holda uning umumiy yechimida bitta
ixtiyoriy differensiallanuvchi funksiya ishtirok etadi. Agarda tenglama ikkinchi
tartibli   bo`lsa,u   holda   uning   umumiy   yechimida   ikkinchi   tartibli
differentsiallanuvchi   bo`lgan   ikkita   ixtiyoriy   differensiallanuvchi   funksiyalar
ishtirok   etadi.   Huddi   shuningdek   ,   agarda   qaralayotgan   xususiy   hosilali differensial   tenglama    k   tartibli     tenglamadan   iborat   bo`lsa,u   holda   umumiy
yechimida  	
k   tartibgacha   differentsiallanuvchi    	k     ta   ixtiyoriy	ϕ1,ϕ2,.....,ϕk,
funksiyalar  ishtirok etadi.
TA’RIF   .       Erkli   o`zgaruvchilar  	
x1,x2,.....,xn,   noma’lum   funksya	
u=u(x1,x2,...,xn)
,hamda   shu   noma’lum   funksyadan   barcha   erkli   o`zgaruvchilar
bo`yicha   olingan   xususiy   hosilalar   qatnashayotgan   munosabatga   xususiy
hosilali  differensial tenglama   deb aytiladi.
Ta’rifga   binoan   xususiy   hosilali   differentsial   tenglamaning   umumiy
ko`rinishi quyidagicha : 	
F{x1x2,...,xn,u,∂x/∂x1,∂x/∂x2,...,∂x/∂xn,...∂kx/∂x1k1,...,∂x2kn}=0
(1.1.14)
Bunda    	
k=	k1+k2+....+kn   xususiy   hosilali   differentsial   tenglamada   ham   oddiy
diffe-rentsial tenglamadagi kabi ,tenglamada qatnashayotgan xususiy hosilaning
eng yu-qori tartibi bo`lib ,unga  differensial tenglamaning tartibi  deyiladi.
Xususiy   holda     qatnashayotgan   noma’lum   funksiyaning   ko`rinishi	
u=u(x,y)
  bo`lsa,   u   holda     birinchi   tartibli   xususiy   hosilali     differensial
tenglamaning umumiy ko`rinishi quyidagicha : 	
F{x,y,u(x,y)∂x/∂x,∂x/∂y}=0
(1.1.15)
yoki tenglama chiziqli bo`lgan  hol uchun quyidagicha : 	
a(x,y)∂u/∂x+b(x,y)∂u/∂y+c(x,y)u(x,y)=	f(x,y)
Ikkinchi   tartibli   xususiy   hosilali     differensial   tenglamaning   umumiy   ko`rinishi
quyidagicha :  F{x,y,u(x,y)∂u/∂x,∂x/∂y,∂2u/∂x2,∂2u/∂x∂y,∂2y/∂y2}=0(1.1.16)
Biz bu kursda   ko`rinishdagi Ikkinchi tartibli xususiy hosilali   differensial
tenglamani tekshirish bilan shug`ullanamiz.	
A(x,y)(dy	)2−2B(x,y)dxdy	+c(x,y)(dx	)2=0
(1.1.17)
Tenglamaga   xarakteristik   tenglamasi   deb   aytiladi.   Bu   xarakteristik
tenglamaning integ-rallariga (1.1.16) ning xarakteristikalari deb yuritiladi. Endi
(1.1.17) ning ko`rinishini quyidagicha yozamiz :	
A(dx	,dy	)2−2Bdx	/dy	+c=0
(1.1.18)
Bu  	
dx	/dy   ga   nisbatan   kvadrat   tenglamadan     iborat.   Uni   hosilaga   nisbatan
yechib,	
A(
dy
dx	)
2
−2Bdy
dx	+C=0,	
dy
dx	=	B±	√B2−	AC	/A,	
Ady	−(B−	√B2−	AC	)dx	=0
(1.1.19)
Tenglamalarni hosil qilamiz . bu oddiy differensial tenglamalarning yechimlari
(1.1.17)   ning   yechimlaridan   iboratdir   va   bu   yechimlar   (1.1.16)   ning
xarakteristikalari bo`ladi.
(1.1.18)   va   (1.1.19)   lardan   ko`rinadiki(1.1.16)   ning   xarakteristikalari	
Δ=	B2−	AC
  diskriminantga   bog`liqdir.   Shu   sababli   quyidagi   hollani   aloxida   –
aloxida  qaraymiz. 1).     Faraz   qilaylik   ,  Δ=	B2−	AC >0     bo`lsin   .   U   holda   (1.1.18)   va
(1.1.19) larning yechimlari har xil bo`ladi. Shu sababli (1.1.18) va (1.1.19) larni
integrallab quyidagi integral-ga kelamiz :	
ϕ(x,y)=	C1,ψ	(x,y)=	C2
bularga   (1.1.16) ning xarakteristikalari degan edik . yani  	
Δ >0 bo`lgan sohada
(1.1.16) tenglama giperbolik tipdagi tenglamadan iborat bo`ladi. 
2).     Faraz   qilaylik   ,  	
Δ=	B2−	AC =0   bo`lsin   ,   u   holda   tenglamaning
xarak-teristikalari   (1.1.18) va (1.1.19) tenglamalar quyidagi ko`rinishdagi bitta
tenglamaga keladi. 	
Ady	−	Bdx	=	0
  yoki  	dy	/dx	−	B/A=0  ,
Bu   holatda     tenglamaning   bitta     yechimi   mavjuddir.   Shuning   uchun   oxirgi
tenglamani integrallaymiz  va quyidagi yechimga kelamiz :	
ϕ(x,y)=C
bu sohada  tenglama parabolik  tipdagi tenglamadan iborat bo`ladi.
3).      	
Δ=	B2−	AC <0     bo`lsa   ,   u   holda   (1.1.18)   va   (1.1.19)   larning
yechimlari   o`zaro   qo`shma   kompleks   ifodalardan   iborat   bo`ladi.   Bularni
integrallab quyidagilarga kelamiz: 	
ϕ(x,y)=u(x,y)+iv	(x,y)=	c1,ψ(x,y)=u(x,y)−iv	(x,y)=c2
 
Bu holda tenglama elliptic tipdagi tenglamadan iborat bo`ladi. Misol.quyidagi   berilgan   tenglamaning   tekislikning   qaysi   qismida
qanday tiplarga kirishini aniqlang.x∂2u/∂x2+y∂2u/∂y2+x∂u/∂x+y∂u/∂y+xyu	(x,y)=	0	
A=	x,B=0,C=	y,Δ=	B2−	AC	=0−	xy	=−	xy	
1)x>0,y>0,Δ=−	xy	<o,
 
Demak,berilgan   tenglama   berilgan   sohada   elliptik   tipdagi
tenglamadan iborat ekan. 	
2).x<0,y<o,Δ=−xy	<0,	
3)x>0,y<0,Δ=−	xy	>0,	
4)x<0,y>0,Δ=−	xy	>0,	
5)x≠	0,y=0,Δ=−	xy	=0,	
6)x=0,y≠	0,Δ=−	xy	=0,
2.elliptik tipli 
3.giperbolik tipli 
4.giperbolik tipli 
5.parabolik tipli 
6. parabolik tipli 
Bu guruhga o‘zgaruvchilarni  ajratish, Laplas almashtirishlari va boshqa usullar
kiradi. Elliptik tipdagi tenglamalardan eng soddasi va muhimi Laplas 	
Δu	=	0,	
Δ=∑
i=1
n	∂2	
∂xi2
(1.1.20)
va Puasson	
Δu	=	f(x)
(1.1.21)
Tenglamalaridir. En  fazoda   biror   yopiq   S   sirt   bilan   chegaralangan   chekli   yoki   cheksiz   D
sohani qaraymiz.
Agar  	
u(x)=	u(x1,...,xn)   funksiya   chekli   D   sohada   ikki   marta   uzluksiz
differensiallanuvchi bo’lib, Laplas tenglamasini qanoatlantirsa, u(x) ni D sohada
garmonik funksiya deyiladi.
Agar   u(x)   funksiya   fazo   chekli   nuqtasining   yetarli   kichik   atrofida,   yani
markazi   shu   nuqtada   bo’lgan   yetarli   kichik   radiusli   sharda   garmonik   bo’lsa,   u
shu nuqtada garmonik deb ataladi.
Agar u(x) funksiya cheksiz D sohaning koordinata boshidan chekli masofada
yotgan   ixtiyoriy   x   nuqtasida   garmonik   bo’lib,   yetarli   kata   |x|   lar   uchun	
(|x|=	√x1
2+...+	xn
2)
 	
|u(x)|≤	c	
|x|n−2,
c-const
Tengsizlik bajarilsa, u(x) funksiya cheksiz D sohada garmonik deyiladi.	
En
  fazodagi   ikki  	x=	x1,...,xn ,    	ξ=(ξ1,...,ξn)   nuqta   orasidagi   masofani   r
orqali belgilab olamiz ya’ni 	
r=|x−	ξ|=	√∑
i=1
n	
(xi−	ξi)2
Bevosita tekshirish bilan ishonch hosil qilish mumkin, ushbu 	
E	(	x	,ξ	)=	¿	¿
(1.1.22)
funksiya  	
x≠	ξ   bo’lganda   x   bo’yicha   ham,  	ξ   bo’yicha   ham   Laplas
tenglamasini qanoatlantiradi.
Haqiqatan,	
∂E
∂xi
=(2−	n)r1−n∂r	
∂xi
=(2−	n)r1−nxi−	ξi	
r	=	(2−	n)r−n(xi−	ξi),
(1.1.23)	
∂2E	
∂xi
2=(2−	n)r−n−(2−	n)nr	−n−2(xi−	ξi)2
(1.1.24) Oxirgi   ifodani   (1.1.7)   tenglamaning   chap   tomoniga   olib   borib   qo’yamiz.
U holdaΔE	
=n(2−n)r−n−n(2−n)nr	−n−2∑i=1
n	
(xi−ξi)2=0
Xuddi   shunga   o’xshash   n=2   hol   tekshirilib   ko’riladi.  
E(x,ξ)     x   va  	ξ ga
nisbatan simmetrik bo’lgani uchun bu funksiya 	
x≠	ξ da 	ξ  bo’yicha ham Laplas
tenglamasini qanoatlantiradi deb aytishimiz mumkin.
(1.1.22)   formula   bo’yicha   aniqlangan  	
E(x,ξ)   funksiyani   Laplas
tenglamasining elementar yoki fundamental yechimi deyiladi.
Cheksizlikda 	
E(x,ξ)=O(	1	
|x|n−2)
Baho o’rinli bo’ladi.
Haqiqatdan   ham  	
E(x,ξ)   funksiyaning   yetarli   katta   |x|   lardagi   qiymati
qiziqtirayotgani uchun |x|=2|	
ξ | deb olishimiz mumkin.
U holda 	
r=|x−	ξ|≥|x|−|ξ|
Tengsizlikka   asosan,   |  	
ξ |<	
|x|
2   bo’gani   uchun   |r|>	
|x|
2   tengsizlik   kelib   chiqadi..
Bundan darxol	
E(x,ξ)=O(2n−2	
|x|n−2)
Tengsizlikka ega bo’lamiz.
Uqtirib   o’tamizki,   qiymatlari   ikki   nuqta   o’rtasidagi   masofa   r   ga   bog’liq
bo’lgan   Laplas   tenglamasini   qanoatlantiruvchi   u(r)   funksiyalar   orasida	
C1E(x,ξ)+C2
  ko’rinishdagi   funksiyalardan   boshqa   funksiya   mavjud   emas,
bunda  	
C1,C2 -o’zgarmas sonlar.
Faraz   qilaylik,   shunday   funksiya   mavjud   bo’lsin,   yani  	
u(x)=	λ(r) .Bu
funksiyadan 	
xi o’zgaruvchi bo’yicha hosilalarni hisoblaymiz: ∂u
∂xi
=	∂u
∂r	
∂u	
∂xi
=	
xi−	ξi	
r	
∂λ
∂r,	
∂2u	
∂xi2=	
(xi−	ξi)2	
r2	
d2λ	
dr	2+1
r	
dλ
dr	[1−	
(xi−	ξi)2	
r2	]Bu hosilalarni (1.1.20) tenglamaga qo’ysak, Laplas tenglamasi o’rniga 	
λ''+	n−	1
r	
λ'=	0
Oddiy differensial tenglama hosil bo’ladi.
Bu tenglamaning umumiy yechimi 	
C1E(x,ξ)+C2
dan iboratdir.
Chekli D sohada o’zgarmas sondan  farqli bo’lgan u(x) garmonik funksiya
D sohaning ichki nuqtalarida maksimum va minimumga erisha olmaydi.
Isbot. Faraz   qilaylik,   biror  	
x0∈D   nuqtada   u(x)   funksiya   ,   maksimumga
erishsin,   yani  	
u(x0)=	M .   D   sohada   yotuvchi  	|x−	x0|<ε   sharni   olamiz.   Bu
sharni   xar   bir   nuqtasida   u(x)=M   bo’ladi.haqiqatan   ham,   agar   y,  	
|y−	y0|<ε ,
nuqtada   u(y)<M   (u(y)>M   tengsizlik   bo’lishi   mumkin   emas)   tengsizlik   o’rinli
bo’lsa   u(x),   funksiya   uzluksiz   bo’lgani   uchun   bu   tengsizlik   y   nuqtaning     biror	
|ξ−	y|<δ
 ham o’rinli bo’ladi.
Demak,   barcha  	
|x−	x0|<ε   sharda   u(x)=M.   Endi   x-D   sohaning   ixtiyoriy
nuqtasida  bo’lib,  l   esa   x  ni  	
x0   bilan  tutashtiruvchi   va  D  da  yotadigan  uzluksiz
egri   chiziq   bo’lsin.   D   sohaning   chegarasi   S   bilan   l   egri   chiziq   orasidagi
masofadan   kichik   bo’lgan  	
ε sonni   olamiz.  	|η−	y|<ε   sharning   y   markazini  	x0
nuqtadan   x   nuqtaga   qarabl   chiziq   bo’yicha   siljitib   boramiz.   Yuqorida
isbotlaganga asosan y ixtiyoriy holatda bo’lganda ham bu sharning ichida u=M
va   u(x)=M   bo’ladi.   Demak,   barcha   D   da   u(x)   =M.   Hosil   bo’lgan   qarama-
qarshilik teoremaning birinchi  qismi  to’gri  ekanligini  ko’rsatadi. Xuddi  shunga
o’xshash ikkinchi qismi, ya’ni minimum hol isbotlanadi. 1-natija.  Agar   u(x)   funksiya   chekli   D   sohada   garmonik  bo’lib,  D   da
uzluksiz   bo’lsa,   u   holda   u(x)   funksiya   o’zining   eng   katta   va   eng   kichik
qiymatlarini   sohaning   chegarasida   qabul   qiladi,   ya’ni  	
m	≤	x≤	M   ,   bu   yerda   m
va M lar u(x) funksiyaning D chegarasidagi eng kichik va eng kata qiymatlari.
Bu   natijaning   to’g’riligi   yuqorida   isbotlangan   ekstremum   prinsipi   va
matematik analizdan malum bo’lgan Veyershtras teoremasidan kelib chiqadi.
2-natija. Agar  u(x) funksiya chekli D sohada garmonik bo’lib, D ning
chegarasi S da nolga teng bo’lsa, barcha D da aynan nolga teng bo’ladi.
Haqiqatan ham, m=M=0 dan ixtiyoriy 	
x∈D  uchun u(x)=0 bo’ladi.
3-natija. Agar  	
u1   va  	u2   funksiyalar   D   sohada   garmonik,  	D   da
uzluksiz bo’lib, S da bir xil qiymatlarni qabul qilsa barcha 	
D   da ular aynan bir-
biriga teng bo’ladi.
Haqiqtan ham, u=	
u1 -	u2   desak  	u|S=	0    bo’ladi. 2-natijaga asosan barcha
D  da  u=0  yoki  	
u1 =	u2  bo’ladi.
Izoh.   Ekstremum   prinsipining   isbotida   asosan   garmonik   funksiyaning
uzluksizligidan   va   o’rta   qiymat   haqidagi   teoremadan   foydalanildi.   Shu   sababli
ekstremum prinsipini boshqacharoq formada keltirish mumkin.
Agar   o’zgarmas   sondan   farqli   bo’lgan   u(x)   funksiya     D   sohada   uzluksiz
bo’lib, bu sohaning xar bir 	
x0  nuqtasi uchun R ning barcha kichik qiymatlarida 	
u(x0)=	1
|SR|∫
SR
udS	R
yoki	u(x)=	n	
|S1|Rn∫
QR
u(ξ)dξ
Tenglik o’rinli bo’lsa, u(x) funksiya D sohaning ichki nuqtalarida maksimum va
minimumga ega bo’lmaydi
1.2  Elliptik tipdagi tenglamalarni sonli yechish usullari. Ma`lumki, qaralayotgan masalada vaqt faktori  kuchsiz rol  o‘ynasa, ya`ni
jarayonning   matеmatik   modеlida   vaqtni   ifodalovchi   paramеtrlar   qatnashmasa,
bunday   jarayonlarni   stasionar   jarayonlar   dеb   ataladi.   Stasionar   jarayonlarga
qurilish   mеxanikasini   zo‘riqish   va   egilish   masalalarini   kiritish   mumkin.
Stasionar   jarayonlarning   matеmatik   modеllari   elliptik   tipdagi   quyidagi
tеnglamalar orqali ifodalanishi mumkin (ikki o‘lchovli hol uchun):∂2u	
∂x2+	∂2u	
∂y2=	f(x,y)
(1.2.1)
  (1.2.1)   tеnglamani   Puasson   tеnglamasi   dеb   ataladi.   Agar   tеnglamaning   chap
tomonida   turgan   miqdor hosil bo‘lgan tеnglamani 	
f (x, y)  nolga   tеng   bo‘lsa	
∂2u	
∂x2+	∂2u	
∂y2=	0
(1.2.2)
Laplas   tеnglamasi   dеb   ataladi.
Ikki  o‘lchovli  (1.2.1)tеnglamani  yechimini ikki o‘lchamli  G   sohada aniqlangan
dеb   faraz   qilamiz.   Soha   chеgarasi   G   yopiq   chiziq   bilan   chеgaralangan   dеb
hisoblaymiz.
Soddalik   uchun   intеgrallash   oralig’ini   to‘g’ri   to‘rtburchak   dеb   olamiz.
Yuqorida  keltirilgan  Puasson   tеnglamasi   uchun Dirixlе masalasi  bеrilgan
to‘rtburchak soha uchun quyidagicha bo‘ladi:	
u(x,y)|x=a=	f1(y)	u(x,y)|y=c=	f3(x)
(1.2.3)	
u(x,y)|x=b=	f2(y)	u(x,y)|y=c=	f4(y)
y
х   х х   х  хххх
с              
            a                                     b
Bu yerda  f
1 (y), f
2 (y), f
3 (x), f
4 (x)  lar intеgrallash sohasining chеgaralarida bеrilgan
funksiyalar.   Puasson   tеnglamasi   uchun   Dirixlе   masalasini   to‘r   usulida   yechish
uchun   dastlab qaralayotgan OX va OY o‘qlar bo‘yicha   x
i =a+ih, y
i =c+j τ
  tugun
nuqtalar   yordamida   to‘r   kiritamiz.   Chеgaraviy   nuqtalar   «∙»   bеlgisi   bilan,   ichki
nuqtalar   esa   «»   bеlgisi   bilan   bеlgilangan.Kiritilgan   to‘rda   OX   va   OY   o‘qlari
bo‘yicha to‘r qadamlari quyidagicha aniqlanadi:h=	b−	a
n	
τ=	d−	c	
m
bu yerda n va m lar mos ravishda OX va OY o‘qlaridagi tugun nuqtalar  soni.
Umuman olganda hisoblash algoritmini soddalashtirish maqsadida h=l deb olish
ham mumkin.
Kiritilgan tugun nuqta (	
xi,yj ) larda  Puasson tenglamasi  (1.2.1) ni qayta yozamiz.	
uxx(xi,yi)+uyy(xi,yi)=	f(xi,yi)
(1.2.4)
(1.2.4)   dagi   ikkinchi   tartibli   xususiy   hosilalar   o‘rniga   oldingi
paragraflarda   kiritilgan   chеkli-ayirmali   formulalarni   qo‘yib   quyidagi   ikki
indеksli chеkli ayirmali tеnglamalarni :	
yi+1,j−	2yi,j+yi−1,j	
h2	+	
yi,j+1−	2yi,j+yi,j−1	
l2	=	f(xi,yi)
(1.2.5)
Chiziqli  tеnglamalar   sistеmasini   hosil   qilamiz.   Soddalik   uchun   (fizik
ma`nosiga   ko‘ra)   h   =   l   dеb   olib   (1.2.5)   tеnglamani	
ui+1,j−	2ui−1,j+ui,j−1−	4ui,j=h2fi,j
(1.2.6)	
i=1,n−1,	j=	1,m−	1
ko’rinishidagi chiziqli algebraik tenglamalar sistemasi ko’rinishida yozamiz 
Qidirilayotgan to’r funksiyaning G chegarasidagi qiymatlarini (1.2.3) formulada keltirilgan shart orqali aniqlanadiu0,j=	f1,j	un,j=	f2,j	ui,0=	f3,j	ui,m=	f4,i	
i=	0,n	j=0,m
(1.2.6)   tenglamalar   sistemasini   yechish   uchun   bizga   oldingi
boblardan ma’lum bo’lgan iteratsion usullardan foydalaniladi.	
ui,j
(k+1)=(ui+1,j	
(k)	+ui−1,j	
(k)	+ui,j+1	
(k)	+ui,j−1	
(k)	−h2fi,j)
Elliptik    tenglamaning u(x,y) yechimini topishimiz kerak	
∂2u	
∂x2+	∂2u	
∂y2=	f(x,y)
To’rtburchak bo’lgan maydonda 
[a,b]    [c,d] quyidagi chegaraviy shartlar jadvalda keltirilgan.
x=a x=b y=c y=d
1 u = u
1	
( y	)	u=u2(y) u = u
3	( x	) u = u
4	( x	)
2 u
x = q
1	
( y	) u
x = q
2	( y	)	uy=q3(x)	uy=q4(x)
(1.2.7)   tenglamadan   ko'rinib   turibdiki,   uning   yechimi   ikkita   bo'shliqqa   bog'liq
tabiiy o'zgaruvchilar   x va  y. Keling,  unda  koordinatalar  sistemasini  tanlaylik  x
o'zgaruvchisi   x   o'qi   bo'ylab,   y   o'zgaruvchisi   esa   y   o'qi   bo'ylab   o'zgargan
kordinatalar.   (1.2.7)   tenglamani   yechish   uchun   chekli-ayirmalar   usulidan
foydalanamiz,vertikalning   kesishishidan   hosil   bo’ladi   tekis   va   gorizontal
chiziqlar (11-rasm) va to’g’ri qoplama uchburchak [a,b]	
∪ [c,d].   Kesishma orqali
hosil   qilingan   panjara   tugunlarining   koordinatalari.Vertikal   va   gorizontal
segmentlar formulalar bilan aniqlanadi.	
xi=	a+i∗	hx	yj=	c+	j∗	hy	
hx−	x
 o'qi bo'ylab qadam	hx=	(a−	b)	
N	
; hy−	y o'qi bo'ylab  qadam	hy=	(d−	c)	
M	
Bu yerda	0≤	i≤	N	;	0≤	j≤	M	;
                         y
x
Keling,   yozamiz   chekli   ayirmali   sxemalar   uchun   tenglamalar   (1.2.7),
fazoviy hosilalar uchun besh nuqtali shablondan foydalanish .	
∂2u	
∂x2=	
ui+1,j−2ui,j+ui−1,j	
hx
2	
∂2u	
∂y2=	
ui,j−1−	2ui,j+ui,j−1	
hy
2
Bu yerda u(x,y) funksiyaning sonli qiymatlari topiladi.	
x=	xi	y=	yi
  nuqtadagi   yechimi  	ui,j -panjara   funksiyasi   bilan
almashtiriladi.
(i,j+1) (i-1,j)      (i,j) (i+1,j)
(i,j-1)
Bizga ma’lum ui,j=(ui+1,j+ui−1,j)α+(ui,j+1+ui,j−1)β+	fi,jγ
(1.2.8)
Bunda 	
0≤	i≤	N	0≤	j≤	M ;	
α=	
hy
2	
2(hx
2+hy
2)	
β=	hx
2	
2(hx
2+hy
2)	
γ=	−	
hy
2∗	hy
2	
2(hx
2+hy
2)
Olingan chekli ayirma tenglamasi (1.2.8) asl nusxaga yaqinlashadi.
x va y o’zgaruvchilarda ikkinchi tartibli aniqlikdagi differensial tenglama (1.2.7)
Farq sxemasi  (1.2.8), quyidagi ko'rib chiqiladigan chegara shartlari bilan birga,
bir tizimdir (N+1) (M+1) Chiziqli algebraik tenglamalar, masalan, Gauss-Zeydel
usuli bilan yechilishi mumkin.	
ui,j
(k+1)=	(ui+1,j	
(k)	+ui−1,j	
(k+1))α+(ui,j−1	
(k)	+ui,j−1	
(k+1))β+	fi,j
(1.2.9)
Bu erda k - takrorlash soni. (1.2.9) dan ko'rinib turibdiki, k+1 iteratsiyasida (i, j)
tugundagi   funksiya   qiymatini   olish   uchun   funktsiyaning   (i+1,   j)   nuqtalardagi
qiymatlarini bilish kerak va (i, j+1) k-iteratsiyada va funksiya qiymatlari (i–1, j)
nuqtalarda va (i, j–1) k+1 iteratsiyalarda. k+1 iteratsiyasida oxirgi ikki nuqtadagi
(i–1, j) va (i,j–1) qiymatlar chegara shartlaridan ma lum bo ladi, agar hisoblash	
ʼ ʻ
pastki   chap   burchakdan   boshlab   va   oxirigacha   amalga   oshirilsa.   mintaqaning
yuqori   o'ng   burchagida.   Bunday   holda,   maydonni   kesib   o'tish   tugunlarning gorizontal chiziqlari bo'ylab yoki vertikal chiziqlar bo'ylab amalga oshiriladi
Har   bir   iteratsiyadan   so'ng   biz   yechim   qiymatlarini   taqqoslaymiz   yangi
iteratsiya   u
i , j( k + 1 )
  va   oldingi   iteratsiyada   u
i , j( k )
  Hisoblash   shart   bajarilgunga   qadar
amalga oshirilishi kerak.1	
(N	+1)∗(M	+1)=	∑
i=1	
N−1
∑
j=1	
M−1
|ui,j
(k)−	ui,j
(k+1)|<δ
bu   yerda  	
δ   qandaydir   kichik   miqdor   Gauss-Zaydel   usulida   iteratsion
jarayonning yaqinlashish tezligini oshirish uchun ikki bosqichdan iborat bo'lgan
relaksatsiya   usuli   qo'llaniladi.   ( u
i , j( k )
  )   funktsiyaning   qiymatlari   k-iteratsiyada
ma'lum bo'lsin
Birinchidan,   Gauss-Zaydel   usuli   yordamida   bitta   iterativ   qadam   bajariladi   va
funktsiyaning qiymatlari aniqlanadi  	
ui,j¿   Keyin, olingan qiymatlar k+1 iteratsiya
qatlami uchun formula bo'yicha qayta hisoblab chiqiladi:	
ui,j
(k+1)=	ui,j
¿	ω	+ui,j
(k)(1−	ω	)
(1.2.10)	
ω<1
  bo'lganda   usul   "pastki"   relaksatsiya   deb   ataladi   va   1<	ω   <2   bo'lganda
"yuqori" relaksatsiya deyiladi.
Chegaraviy shartlarni amalga oshirish.
Birinchi turdagi chegara shartlari:
Birinchi turdagi chegara shartlari uchun
chegaralardagi funksiyalarning qiymatlari ma'lum va quyidagilarga teng:  	
u0,j=	u1(a+	j∗hy)	uN,j=	u2(a+	j∗	hy)
(1.2.11)	
ui,0=	u3(c+i∗	hx)	uj,M=	u4(c+i∗hx)
E'tibor   bering,   birinchi   turdagi   chegara   sharoitlarida   ichki   nuqtalarda   yechim
olish uchun burchak nuqtalarida funktsiya qiymatlarini bilish shart emas.
Ikkinchi turdagi chegara shartlari
Ikkinchi turdagi chegara shartlari uchun chegaradagi funktsiyalarning qiymatlari
noma'lum va aniqlanishi kerak. Masalan, chap chegarasini ko'rib chiqaylik: 	
ux=	q1(y)
. Keling, ushbu chegara qiymatining farq analogini yozamiz.
Shartlar: u1,i−	u−1,i	
2hx	
=	q1(c+	j∗hy)i=0 uchun yozilgan (1.2.8) tenglamadan foydalanib, biz olamiz.	
u0,j=(u1,j+u−1,j)α+(u0,j+u0,j−1)β+	f0,jγ
Oxirgi ikki tenglamadan (-1,j) tugunidagi funksiya qiymatini chiqarib tashlasak,
chap chegaradagi funksiyani topish tenglamasiga kelamiz:	
u0,j	
(k+1)=	2αu	1,j	
(k+1)+(u0,j−1	
(k+1)+u0,j−1	
(k)	)β+γf	0,j−	2αh	x⋅q1(c+	jh	y)
(1.2.12)
Xuddi  shunday, o'ng,  pastki  va yuqori  chegaralardagi  funktsiyani  topish uchun
tenglamalar olinadi:	
uN,j	
(k+1)=	2αu	N−1,j	
(k+1)+(uN,j−1	
(k+1)+uN,j−1	
(k)	)β+γf	N,j−	2αh	x⋅q2(c+	jh	y)
(1.2.12a)	
ui,0
(k+1)=	α(ui−1,0	
(k+1)+ui+1,0	
(k)	)+2βu	i,1
(k)+γf	i,0−	2βh	y⋅q3(a+ih	x)
(1.2.12b)	
ui,M
(k+1)=	α(ui−1,M	
(k+1)+ui+1,M	
(k)	)+2βu	i,M−1	
(k+1)+γf	i,M−	2βh	y⋅q4(a+ih	x)
(1.2.12v)
(1.2.12) dan ko'rinib turibdiki, ikkinchi turdagi chegara shartlari uchun bu talab
qilinadi
burchak nuqtalarida funktsiya qiymatlarini bilish. uchun tenglamalar
(0,0),   (0,M),   (N,0),   (N,M)   tugunlarida   funktsiyani   topish   quyidagi   ko'rinishga
ega:	
u0,0
(k+1)=	2αu	1,0
(k)+2	βu	0,1
(k)+γ⋅f0,0	−	2αh	xq1(c)−	2	βh	yq3(a)	
uN,0	
(k+1)=	2αu	N−1,0	
(k+1)+2βu	N,1	
(k)+γ⋅fN,0−	2αh	xq2(c)−	2βh	yq3(a)	
uN,M	
(k+1)=	2αu	N−1,M	
(k+1)	+2βu	N,M−1	
(k+1)	+γ⋅fN,M−	2αh	xq2(d)−	2βh	yq4(b)	
u0,M
(k+1)=	2αu	1,M
(k)+2βu	0,M−1	
(k+1)	+γ⋅f0,M−	2αh	xq1(c)−	2βh	yq4(a)
Laplas   va   Puasson   tenglamalari   ko’pchilik   statsionar   masalalarni   o’rganishda
uchraydi.Masalan, fazoda statsionar issiqlik o’tkazuvchanlik tenglamasi	
∂2T	
∂x2+∂2T	
∂y2+∂2T	
∂z2=	f(x,y,z)
(1.2.13)
ko’rinishdagi Puasson tenglamasidan iborat bo’ladi.
Agar f(x,y,z)=0 bo’lsa, (1.2.13) tenglamadan     ∂2T	
∂x2+∂2T	
∂	y2+∂2T	
∂	z2=	0 (1.2.14)
Laplas tenglamasi kelib chiqadi
Laplas tenglamasi tekislikda  (ikki o’lchovli fazoda) qaralsa,	
∂2T	
∂x2+∂2T	
∂y2=	0
(1.2.15)
Ko’rinishida   yoziladi.Ikki   o’lchovli   Puasson   tenglamasi   ham   shunga   o’xshash
yoziladi.
  	
∂2T
∂x2+∂2T
∂y2+∂2T
∂z2=f(x,y,z) (1.2.16)
Ikki   o’lchovli   (1.2.15),   (1.2.16)   tenglamalarning   yechimi   ikki   o’lchovli   G
sohada   aniqlangan   bo’lsin.Soha   chegarasi   Г   yopiq   chiziq   bo’lsin.   Chegara
chiziqda qo’shimcha shartni 	
T(x,y)|Г=	ϕ(x,y)
(1.2.17)
Shaklga olamiz. Bunda  φ	
( x , y	)
-berilgan funksiya.
G   sohada   (1.2.15)   yoki   (1.2.16)   tenglamalarni   (1.2.17)   shartdan   foydalanib
yeching Dirixle masalasi deyiladi.
Dirixle   masalasini   yechishda   shakllanish   usulini   qarab   chiqamiz.Bu   usulning
asosiy   g’oyasi   elliptik   tipga   tegishli   Laplas   yoki   Puasson     tenglamasining
o’rniga   parabolik   yoki   giperbolik   tipga   tegishli   nostatsionar   masalani  	
t→	∞
bo’lganda   yechimini   qarashga   asoslangandir.   Nostatsionar   masalaning   yechimi
katta   vaqtlarda   statsionar   masalaning   yechimiga   yaqinlashadi.   Statsionar
tenglama esa berilgan Laplas yoki Puasson tenglamasi bilan mos tushadi.
Nostatsionar   tenglama   tuzish   uchun     (1.2.15),   ( (1.2.16 )     tenglamalarning
yechimi       T	
( x , y	)
  ni   yana   t   vaqtga   bog’liq   deb   qaraymiz   va   masalan   (1.2.17 )
tenglamaning o’rniga  ∂T
∂t
=	∂2T	
∂x2+∂2T	
∂y2−	f(x,y)(1.2.18)
tenglama olinsa,u dissipativ xususiyatga  ega bo’lmaydi. Shuning uchun (1.2.18)
xildagi giperbolik tenglama, albatta dissipativ had qatnashgan 	
∂T
∂t
=	∂2T	
∂x2+∂2T	
∂y2−	f(x,y)
( 1.2.19)
∂ 2
x
∂ t 2 + α ∂ T
∂ x 2 + ∂ 2
T
∂ y 2 − f	
( x , y	)
(1.2.20)	
α=	const	>0
ko’rinishda   olinishi   kerak.   Endi   (1.2.20)   tenglama   statsionar   yechinga   ega
bo’ladi   va   uni   shakllanish   usulida   ishlatish   mumkin.   Lekin   amalda   (1.2.18)
parabolik   tipdagi   tenglamalar   ko’proq   ishlatiladi.   Chunki   (1.2.20)   tenglamani
yechish   uchun   ikkita   qo’shimcha   boshlang’ich   shart   olinishi   kerak,   (1.2.18)
tenglama   uchun   esa   bitta   boshlang’ich   shart   kifoya.   Boshlang’ich   shartlar
ixtiyoriy   ko’rinishda   olinishi   mumkin.   Nostatsionar   tenglama   dissipativ
xususiyatga  ega  bo’lganda  boshlang’ich funksiyalarning  tasiri  	
t→	∞     bo’lganda
yo’qolib boradi. Shu tariqa (1.2.18) tenglamaning yechimidan  	
t→	∞    bo’lganda
(1.2.16)   tenglamaning   yechimi   shakllanib   boradi.   Usulning   shakllanish   usuli
deyilishining boisi ham shundadir.
Masalan, boshlang’ich shart	
T(x,y,0)=ψ(x,y)
(1.2.21)
ko’rinishda   berilgan   bo’lsin.   Bunda  	
ψ(x,y)   ixtiyoriy   berilgan   funksiya.   Endi
(1.2.19)   tenglamani   (1.2.18),   (1.2.21)   shartlarda   yechish   masalasi   biz   ilgari
qaragan   ikki   o’lchovli   issiqlik   o’tkazuvchanlik   tenglamasi   uchun   qo’yilgan
aralash   masaladan     iborat   ekanligini   ko’rish   qiyin   emas.   Bu   masalani
o’rganilgan   usullar   bilan   yechib   T	
( x , y , t	)
  yechimini   topamiz   va   katta   t   larda
undan (1.2.17) tenglamaning (1.2.18) shartni qanoatlantiruvchi  T	
( x , y	)
 yechimini hosil qilamiz. Chekli ayirmalar usuli bilan k va k+1 qatlamlardagi  T
i , jk
   va     T
i , jk + 1
yechimlar topilgan bo’lsin.
Agar max	|Ti,j
(k)−	Ti,j
(k+1)|<ε
bo’lsa   (bunda  	
ε−¿ ixtiyoriy   kichik   son),  	ε   aniqlik   bilan   T
i , jk + 1
  yechim   statsionar
yechim sifatida qabul qilinishi mumkin.
Dirixle   masalasi   chekli   ayirmalar   usulini   bevosita   qo’llash   vositasida   ham
yechilishi mumkin. Qaralayotgan G sohada x=const va y=const to’g’ri chiziqlar
bilan   to’r   kiritamiz.   Ikkala   yo’nalish   bo’yicha   ham   qadam     uzunligi   bir   xil-h
bo’lsin.   Izlanuvchi   funksiyaning   T	
( x
i , y
i	)   qiymatlarini  	Ti,j   to’r   funksiya
qiymatlari   bilan   almashtiramiz.   Unda   (1.2 . 16)   tenglamadagi   hosilalarni   chekli
ayirmalar bilan “xoch” shablon asosida almashtirilib 	
Ti+1,j−2Ti,j+Ti−1,j	
h2	+
Ti,j+1−2Ti,j+Ti,j−1	
h2	=	fi,j
(1.2.22)
To’r tenglamasini hosil qilamiz. Bunda 	
fi,j=	f(xi,yi)  
(1.2.22) tenglamani	
Ti+1,j+Ti−1,j+Ti,j+1+Ti,j−1−	4Ti,j=h2f(xi,yi)
(1.2.23)
Chiziqli algebraik tenglamalar sistemasi ko’rinishida yozamiz.
To’r   funksiyasining   Г   chegarasidagi   qiymatlari   (1.2.17)   shartdagi   φ	
( x , y	)
funksiya   bilan   aniqlanadi.   Masalan   soha  	
{0≤	x≤	l1,0≤	y≤	l2}         to’g’ri
to’rtburchakdan iborat bo’lsin. Sohа x yo’nalish bo’yicha   I ta, y yo’nalish J ta
bo’lakka bo’lingan bo’lsin.Unda 	
T0,j=	ϕ(0,yi)	
Ti,j=	ϕ(l1,yi) j=0,1	...,J	
Ti,0=ϕ(xi,0)	
Ti,j=	ϕ(xi,l2)	
i=0,1	,...IChegaraviy   shartlar   olinishi   kerak.   (1.2.23)   tenglamalar   sistemasini   yechish
uchun odatda iteratsion usullar ishlatiladi. Masalan, Zeydel usulini ishlatsak, 	
Ti,j
yechimlarni topish uchun 	
Ti,j
(k+1)=	1
4[Ti−1,j	
(k)	+Ti+1,j	
(k)	+Ti,j+1	
(k)	+Ti,j−1	
(k+1)]−	h2
4	fi,j
(1.2.24)
Iteratsion   formulani   hosil   qilamiz.Bunda   qavslar   ichida  yozilgan  yuqori   indeks
yaqinlashishlar nomerini bildiradi. Yaqinlashishlar soni ortib borganda,yani
 	
k→	∞   bo’lganda,  	Ti,j
(k) yechimlar  	Ti,j     aniq   yechimga   yaqinlashadi.
Iteratsiyalarni	
max	¿1≤i≤I−1¿	
1≤j≤J−1¿
¿|Ti,j
(k)−Ti,j
(k+1)|<ε¿
Shart   bajarilganda   to’xtatish   mumkin.   Bunda  	
ε   ixtiyoriy   oldindan   tanlanib
olinadigan kichik son yechim aniqligi.
Shunday   qilib,   (1.2.16)   Puasson   tenglamasining   taqribiy   yechimining   xatoligi
ikkita   tarkibiy   qismdan   iborat   bo’ladi:   birinchidan,   ( 1.2.22 )   to’r   tenglama
aproksimatsiya   xatoligi   va   ikkinchidan   ( 1.2.23 )   sistemani   iteratsion   usu   bilan
yechishda ro’y beradigan xatolik.
              Yuqorida   qaralgan   chekli   ayirmali   sxema   tugun   va   yechim
yaqinlashuvchidir.   (1.2.24)   iteratsion   formulaning   o’ng   tarafiga   dastlabki
yaqinlashish sifatida ixtiyoriy sonlarnu olish mumkin. Masalan, to’rning barcha ichki tugun nuqtalarida, yani  i=1…..I-1;    j=1……J-1 bo’lganda  Ti,j
0	=0
deyishimiz mumkin.    (1.2.22) chekli ayirmali tenglamani tuzishda ikkala x va y
yo’nalish bo’yicha xosilalarni chekli ayirmalar bila almashtirdik.Ayrim hollarda
faqat   bitta   yo’nalish   bo’yicha   approksimatsiya   qilish   usullari   ham   ishlatiladi.
Masalan,  	
{0≤	x≤	l1,0≤	y≤	l2}   to’g’ri   to’rtburchakda   (1.2.16)   tenglamaning
(1.2.17) shartni qanoatlantiruvchi yechimini topish kerak bo’lsin. To’rtburchakni
Ox o’qiga parallel bo’lgan 
d1,d2,d3  to’g’ri chiziqlar bilan bo’laklarga bo’lamiz,	
d0
 va 	d4  to’g’ri chiziqlar chegara sohasi  bilan mos tushsin.
Nostastsionar   issiqlik   maydonida   harorat   u(t,   x,   y,   z)   issiqlik
o`tkazuvchanlik diffirensila tenglamasini qanoatlantiradi 	
∂	u
∂	t
=	a2Δu	,	a2=	λ
cρ	
,
(1.2.25)
bu yerda   a  2
 – harorat o`tkazuvchanlik koeffisiyenti,    - Laplas operatori.
Agar   jarayon   statsionar   bo`lsa,   harorat   taqsimotining   vaqt   bo`yicha
o`zgarmas ko`rinishi  u(x, y, z)  hosil bo`ladi	
Du	=	0.
(1.2.26)
           Agar issiqlik manbasi bo`lsa tenglama quyidagi ko`rinishga keladi 	

u =  – f ,    f =  –  F/	  ,  (1.2.27)
bu   yerda     F   –   issiqlik   manbalari   zichligi,    	
λ -   issiqlik   o`tkazuvchanlik
koeffisiyenti. (1.2.27) birjinslimas Lapplas tenglamasini Puasson tenglamasi deb
atashadi.
G      soha ichidagi temperatura taqsimoti   u(x,y,z)    ning statsionar masalasi
quyidagicha qo`yiladi:
G   soha   ichida   quyidagi   tenglamani   qanoalaniruvchi   u(x,y,z) ,   funksiya
topilsin 	

u = –f(x,y,z)     (1.2.28) va chegaraviy shartlar quyidagilardan biridan olinishi mumkin:
1.  u=f
1      Г  da,  bu yerda    Г    tekislik    G    (birinchi chegaraviy masala);
2. ∂u
∂n=	f2       Г   da (ikkinchi chegaraviy masala);
3. 
∂u
∂n+αu	=	f3        Г   da  (uchinchi ikkinchi chegaraviy masala ),  
bu yerda        f
1   , f
2   ,   f
3   ,  	
α−    berilgan funksiyalar,  	
∂u
∂n -   Г    tekislik tashqi normali
bo`yicha olingan hosila. 
                         Laplas tenglamasi uchun birinchi chegaraviy masala Dirixle masalasi,
ikkinchisi esa – Neyman masalasi deb yuritiladi.
             Laplas operatori    turli koordinatalar sistemalarida turli xil ko`rinishga
ega:
1. To`g`ri to`rtburchakli koordinatada -   x
1  , x
2  , x
3  :	
Δu	=	∂2u	
∂x12+∂2u	
∂x22+∂2u	
∂x32;
2.  Silindrik koordinatada     r,   , z   :	
Δu	=	1
r	
∂
∂r(r∂u
∂r)+	1
r2
∂2u	
∂ϕ2+∂2u	
∂z2;
3.  Sferik   koordinatada   r, :	
Δu	=	1
r2	
∂
∂r(r2∂u
∂r)+	1	
r2sin	2θ	
∂
∂θ(sin	θ∂u
∂θ)+	1	
r2sin	2θ	
∂2u	
∂ϕ2.
To`g`ri to`rtburchakda Dirixle ayirmali masalasi    	
¯G	0=	(0≤	x1≤	l1,	0≤	x2≤	l2)
  tomonlari     l
1 ,   i,   l
2   bo`lgan   to`g`ri
to`rtburchak  bo`lsin,   G –   uning chegarasi.  	
¯G	0=	G	0+	Γ   da Puasson  tenglamasi
uchun Dirixle masalasini qaraymiz: Δu	=	−	f(x),	x=	(x1,x2)∈	G	0,	u|Γ=	μ	(x). (1.2.29)	
¯G0
 da  	h1=	l1/N	1    va   	h2=	l2/N	2  qadamlar bilan 	¯ωh  to`rni quramiz, bu
erda   N
1 >0   va   N
2 >0   -   butun   sonlar.   Buning   uchun	
x1
(i1)=	i1h1,	i1=	0,N	1,	x2
(i2)=	i2h2,	i2=	0,N	2
  ikki   to`g`ri   chiziqlar   oilasini
quramiz.   Bu     to`g`ri   chiziqlarning   i
1 h
1   va     i
2 h
2     koordinatalardagi     kesishish
nuqtasini  x=(i
1 h
1 , i
2 h
2 )   tugun deb ataymiz.
To`g`ri   to`rtburchak   chegarasida   yotuvchi   tugun   ( i
1 =0,N
1   yoki   i
2 =0,N
2
bo`lganda), quyidagi to`rtta  ( 0 , 0 ), ( 0 ,l
1 ), ( 0 ,l
2 ), (l
1 ,l
2 )  nuqtadan tashqari nuqtalarni
chegaraviy   tugunlar   deb   atay miz .   Ular  	
γh=	{(i1,h1,i2,h2)}     to`plamni   tashkil
qiladi.  Barcha  ichki  va  chegaraviy   tugunlar  to`plamini  	
¯ω	h=	ω	h+	γh   to`r   deb
ataymiz. 
Har   bir  	
x∈	ω	h     ichki   tugunda   besh   nuqtali   «xoch»   regulyar   shablonni
qurish mumkin, bunda 	
x(±1α)
 =1, 2 tugunlar 	¯ωh  (ya`ni,  yoki 	ωh ,  yoki 	γh )  da
yotadi. SHuning uchun   u  Laplas operatorini barcha ichki tugunlarda 	
Λy	=	y¯x1x1+	y¯x2x2
ayirmali operator bilan almashtirish mumkin. 
                (1') masalaga mos keluvchi ayirmali Dirixle masalasini qo`yamiz:
ichki tugunlarda (
ωh da) Λy	==	−	f(x),	Λy	=	y¯x1x1+	y¯x2x2,	x∈	ωh  (1.2.30)
tenglamani qanoatlantiruvchi 	
¯ωh  da aniklangan va  
h  chegarada 
y(x) = 	
 (x) ,  x	
h . (1.2.31)
qiymatlari berilgan  u(x)  to`r funktsiyani topish kerak. 
(1.2.30), (1.2.31) indeksli yozuvi quyidagicha bo`ladi 	
yi−1,j−2yij+yi+1,j	
h1
2	+	
yi,j−1−	2yij+yi,j+1	
h2
2	=−	fij,	i=1,N1−1,	j=1,N2−1	,
 (1.2.32)	
y0j=	μ0j,	yN1j=	μN1j,	yi0=	μi0,	yiN2=	μiN2
,
  bu   yerda  	
μ0j,μN1j,μi0,μiN2 ,   -  	 (x)   funksiyaning   to`g`ri   to`rtburchak
tomonlaridagi qiymatlari, 	
fij=	f(x1(i),x2(j)) .
(1.2.32)   tenglama   y
ij   larning   chegaraviy   tugunlardagi   qiymatlari   bilan
u(x,y) ning   x
ij   to`r   tugun   nuqtalaridagi   taqribiy   qiymatlariga   nisbatan   chiziqlli
algebraik tenglamalar sistemasini tashkil etadi. Bu sistema  h
1   = h
2   shartda ancha
soda ko`rinishni oladi:	
yij=	1
4(yi−1,j+yi+1,j+yi,j−1+yi,j+1)+h2
4	fij,	i=1,N1−1,	j=1,N2−1.
(1.2.32)
  (1.2.32)   ayirmali   tenglamani   hosil   qilishda   “xoch”   shablondan
foydalanildi, u quyidagi tgunlarni o`z ichiga oladi  (i, j), (i	
 1, j), (i, j	 1) . 
(1.2.32) sistema Gauss-Zeydel usuli bilan, quyidagicha iteratsiyalar hosil
qilib yechish mumkin
         	
yij
(s+1)=	1
4(yi−1,j	
(s+1)+yi+1,j	
(s)	+yi,j+1	
(s)	+yi,j−1	
(s+1))+h2
4	fij,   (1.2.33) bu   yerda   s   –   iteratsiya   raqami.  s→	∞   bo`lganda  	yij
(s)   ketma-ketlik   u
ij   Aniq
yechimga yaqinlashadi. Iteratsiya jarayoni tugash sharti sifatida quyidagini olish
mumkin 
    	
δ=maxi,j|yij(s+1)−	yij(s)|<ε,	i=1,N1−1,	j=1,N2−1,                  (1.2.34)
bu yerda  	
  -  qabul qilingan aniqlik.
Iteratsiyalar soni dastlabki yaqinlashish	
yij
(0)  ni tanlab olishga bog`liq.	
yij(0)
 ni tanlashning ikkita usulini ko`ramiz:
1)  	
yij
(0)   ning   ichki   tugunlardagi   qiymatlari   ma`lum   chegadagi
qiymatlardan foydalangan holda interpolyatsiyalanib topiladi;
2)  Katta   qadamli   chekli   ayirmali   tenglamalar   sistemasi   tuziladi   va   u
isklyucheniya   metodi   bilan   yechilib,   olingan   natijalarni   interpolyatsiyalab
berilgan to`r tugunlaridagi qiymatlar aniqlanadi.
2-Bob.  Elliptik tipdagi tenglamalarni sonli tadqiq qilish
2.1 Puasson tenglamasini 1-tur chegaraviy shartlar yordamida Relaksatsiya
usulidan foydalanib sonli yechish Elliptik   tenglama   u(x,y)   birinchi   turdagi   chegaraviy   shartlarda   masala
qaraladi. 
      Tenglama (0,2π ) (0,	π ) sohada qaraladi.Tenglama quyidagi ko’rinishga ega 
                                     ∂ 2
U
∂ x 2 + ∂ 2
U
∂ y 2 = f	
( x , y	)
(2.1.1)
f	
( x , y	) = − sin x	( 1 + sin y	) − sin y	( 1 + sin x	)
Chegaraviy shartlar quyidagicha
U(0,	
y )=	1+sin	y ,     U(2	π,y )=	1+sin	y , (2.1.2)
 U(	
x,0 )= 1 + sin x
,    U( x , , π
)= 1 + sin x
, (2.1.3)
Bu   (2.1.1)-(   2.1.3)   masalaning   aniq   yechimi   matlab   dasturida   topilgan   va
quyidagi ko’rinishga ega  	
u(x,y)=(1+sin	x)(1+sin	y)
              Reloksatsiya   usullari   bilan   olingan   yechimlar   aniq   yechim   bilan
taqqoslanadi va xatolik baholanadi.Xatolikni ikki xil normada baholash kerak:
               	
‖ Δ	‖
c = max
ⅈ , j	| U
ij − y
ij	|
                                         (2.1.4)
                	
‖
Δ	‖ =	√
∑
i = 1N
1
∑
j = 1N
2	(
u
ij − y
ij	) 2
                   (2.1.5)
      Bunda   u
ij -aniq   yechimning   x
ij =	
¿¿ )     nuqtadagi   qiymati     y
ij -shu   nuqtadagi   to’r
yechim   ,	
h1,h2   lar     x   va   y   yo’nalishlar   bo’yicha     qadam   uzunliklari
x
ij =	
( x
i , y
j	) ,   i = 0 , N
1 ;         j = 0 , N
2 ;   
(2.1.1)   tenglamani   yechish   uchun   chekli-ayirmalar   usulidan
foydalanamiz, vertikalning   kesishishidan   hosil   bo'ladi   tekis   va   gorizontal
chiziqlar   (11-rasm)   va   to'g'ri   qoplama   uchburchak   [a,   b]      [c,   d].   Kesishma
orqali hosil qilingan panjara tugunlarining koordinatalari.Vertikal va gorizontal
segmentlar formulalar bilan aniqlanadi.        	
xi=a+ⅈ∗hx                  y = C + j ⋅ h
y  	
hx−	¿
x  o'qi bo'ylab qadam       h
x =	( a − b	) ∕ N
;  
h
y - y o'qi bo'ylab  qadam       	
hy=(d−C)∕M ;	
Bu yerda     	0≤ⅈ≤N
 ,              	0≤	j≤M . 11-rasm
            (2.1.1)   tenglamani   chekli   ayirmali   sxemalardan   foydalanib   besh   nuqtali
shablondan foydalanish   (12-rasm) approksimatsiya qilamiz.
∂ 2
u
∂ x 2 = u
i + 1 , j − 2 u
i , j + u
i − 1 , j
h
x2
                 ∂2u	
∂y2=	ui,j+1−	2ui,j+ui,j−1	
hy2	
x=	xi
,    	y=	yi  nuqtadagi yechimi   u
i , j -panjara funksiyasi bilan almashtiriladi.
12-rasm
                          
Yuqoridagi   approksimatsiyani   (2.1.1)   ga   qo’yib   quyidagi   tenglamani   hosil
qilamiz.
u
i , j =	
( u
i + 1 , j + u
i − 1 , j	) α +	( u
i , j + 1 + u
i , j − 1	) β + f
i , j γ
  (2.1.6)
Bunda       1 ≤ ⅈ ≤ N
               1 ≤ j ≤ M
.
α = h
y2
2	
( h
x2
+ h
y2	) β=	hx2	
2(hx2+hy2)γ = − h
y2
∗ h
y2
2	
( h
x2
+ h
y2	)
(2.1.6) tenglama Relaksatsiya usuliga keltirilganda quyidagi ko’rinishga ega
bo’ladi.  u
i , j( k + 1 )
= u
i , j¿
ω + u
i , j( k )	
(
1 − ω	)
Bunda  	
ω =0,4; 0,6; 0,8; 1,2; 1,4; 1,6; 1,8   qiymatlarda yechim olinib aniq
yechim bilan taqqoslanadi.
Puasson  tenglamasini  1-tur   chegaraviy  shartlarda  sonli   yechishda  Gauss-
Zeydel   va   relaksatsiya   usullaridan   foydanildi.   1-   jadvalda   aniq   yechimning
tugun   nuqtalardagi   qiymatlari   berilgan   va   grafigi   sirt   shaklida   ko’rsatilgan,
chegraviy shartlar tirigonometrik funksiyalarga bog’liq bo’lganligi uchun garfik
garmonik shaklida chiqgan. 2 -   jadvalda Gauss-Zeydel usuli bo’yicha topilgan
taqribiy   yechimlar   berilgan   va   taqribiy   yechim   qiymatlari   asosida   grafigi
chizilgan.   3-9   jadvallarda   relaksatsiya   usuli   yordamida   topilgan   natijalar
ko’rsatilgan.
Aniq yechim
Jadval 1
1. 1.309 1.588 1.809 1.951 2 1.951 1.809 1.588 1.30
9 1
1.588 2.078 2.521 2.872 3.098 3.17
6 3.098 2.872  2.521 2.07
8 1.588
1.951 2.554 3.098 3.529 3.807 3.90
2 3.807 3.529 3.098 2.55
4 1.951
1.951 2.554 3.098 3.529 3.807 3.90
2 3.807 3.529 3.098 2.55
4 1.951
1.588 2.078 2.521 2.872   3.098 3.17
6 3.098 2.872 2.521 2.07
8 1. 588
1. 1.309 1.588 1.809 1.951 2 1.951 1.809 1.588 1.30
9 1
0.412 0.540 0.655   0.746 0.804 0.82
4 0.804 0.746 0.655 0.54
0 0. 412
0.049 0.064 0.078 0.08 9 0.096 0.09
8 0.096 0.089 0.078 0.06
4 0.04 9
0.049 0.064 0.078 0.08 9 0.096 0.09
8 0.096 0.089 0.078 0.06
4 0.049
0.412 0.540 0.655   0.746 0.804 0.82
4 0.804 0.746 0.655 0.54
0 0.412
1 1.309 1.588 1.809 1.951 2 1.951 1.809 1.588 1.30
9 1
  Aniq yechimning grafik ko’rinishi quyidagicha 
Gauss-Zeydel usuli bo’yicha topilgan taqribi yechim quyidagi jadvalda berilgan.
Jadval 2
1. 1.309 1.588 1.809 1.951 2 1.951 1.809 1.588 1.309 1.
1.588 2.087 2.536 2.892 3.121 3.199 3.121 2.893 2.537 2.087 1.588
1.951 2.567 3.121 3.561 3.843 3.940 3.844 3.562 3.123 2.568 1.951
1.951 2.567 3.121 3.560 3.842 3.940   .843 3.561 3.122 2.568 1.951
1.588 2.086 2.534 2.890 3.119 3.198 3.120 2.892 2.536 2.087 1.588
1. 1.308 1.586 1.807 1.949 1.999 1.950 1.809 1.588 1.309 1.
0.412 0.531 0.638 0.725 0.781 0.800 0.781 0.726 0.640 0.531 0.412
0.049 0.050 0.053 0.056 0.059 0.060 0.059 0.057 0.054 0.051 0.049
0.049 0.051 0.054 0.057 0.060 0.061 0.060 0.058 0.055 0.051 0.049 0.412 0.532 0.640 0.727 0.783 0.802 0.783 0.727 0.641 0.532 0.412
1. 1.309 1.588 1.809 1.951 2. 1.951 1.809 1.588 1.309 1.‖
Δ	‖
c  = 0.03816757032783258	
‖Δ‖	L2
= 0.20363045899084653
Taqribi yechimning grafik ko’rinishi quyidagicha 
Relaksatsiya usuli bo’yicha topilgan taqribi yechimlar quyidagi jadvallarda 
berilgan.	
ω=0.4
  Jadval 3
1.          1.309 1.588 1.809 1.951 2 1.951 1.809 1.588 1.309 1.
1.588 2.088 2.538   2.894 3.123 3.202 3.123 2.894 2.538 2.088 1.588
1.951 2.569 3.124 3.564 3.847 3.944 3.847 3.564 3.124 2.569 1.951
1.951 2.569 3.124 3.564 3.847 3.944 3.847 3.564 3.124 2.569 1.951
1.588 2.088 2.538   2.895 3.124 3.203 3.124 2.895 2.538 2.088 1.588
1.          1.310 1.590 1.812 1.954 2.004 1.954  1.812 1.590 1.310 1 0.412 0.532   0.641 0.729 0.785 0.804 0.785  0.729 0.642 0.532 0.412
0.049 0.052 0.055 0.059 0.062 0.063 0.062 0.059 0.056 0.052 0.049
0.049 0.052 0.055 0.059 0.062 0.063 0.062 0.059 0.055 0.052 0.049
0.412 0.532 0.641 0.728 0.784 0.803 0.784 0.728 0.641 0.532 0.412
1.          1.309 1.588 1.809 1.951 2 1.951 1.809 1.588 1.309 1.‖
Δ	‖
c  = 0.04201431624028196	
‖
Δ	‖	L2
= 0.20892119707137272	
ω=0.6
  Jadval 4
1.          1.309 1.588 1.809 1.951 2 1.95
1 1.809 1.588 1.309 1.
1.588 2.088 2.538 2.895   3.124 3.202 3.12
4 2.895 2.538 2.088 1.588
1.951 2.569 3.125 3.565 3.847 3.945 3.84
8 3.565 3.125 2.569 1.951
1.951 2.569 3.125 3.566 3.848 3.946 3.84
8 3.566 3.125 2.569 1.951
1.588 2.088 2.539 2.896 3.126 3.205 3.12
6 2.896 2.539 2.088 1.588
1.          1.311 1.591 1.813 1.956 2.005 1.95
6 1.813 1.591 1.311 1.
0.412 0.533 0.642 0.730 0.786 0.806 0.78
6 0.730 0.643 0.533 0.412
0.049 0.052 0.056 0.060 0.063 0.064 0.06
3   0.060 0.056 0.052 0.049
0.049 0.052 0.056 0.060 0.063 0.064 0.06
3 0.060 0.056 0.052 0.049
1.          1.309 1.588 1.809 1.951 2. 1.95
1 1.809 1.588 1.309 1.     
1.          1.309 1.588 1.809 1.951 2 1.95
1 1.809 1.588 1.309 1.	
‖
Δ	‖
c  = 0.04343229158497497	
‖
Δ	‖	L2
= 0.21018205946260687	
ω=0.8
  Jadval 5
1. 1.309 1.588 1.809 1.951 2.   1.951 1.809 1.588 1.309 1.
1.588 2.088   2.538 2.895 3.124 3.203 3.124 2.895   2.538 2.088 1.588
1.951 2.569 3.125 3.566 3.848 3.945 3.848 3.566 3.125 2.569 1.951
1.951 2.569 3.125 3.566 3.849   3.946 3.849 3.566  3.126 2.569 1.951
1.588 2.089 2.540 2.897 3.126 3.205 3.126 2.897 2.540 2.089 1.588 1. 1.311 1.591 1.814 1.957 2.006 1.957 1.814 1.591 1.311 1.    
0.412 0.533 0.643 0.731   0.787 0.807 0.787 0.731 0.643 0.533 0.412
0.049 0.052 0.0566 0.061   0.064 0.065   0.064 0.061 0.057 0.052 0.049
0.049 0.052  0.056 0.060 0.063  0.064 0.063 0.060 0.056      0.05
2 0.049
0.412 0.532 0.641 0.729 0.785 0.804 0.785 0.729   0.641 0.532 0.412
1. 1.309 1.588 1.809 1.951 2.   1.951 1.809 1.588 1.309 1.‖
Δ	‖
c  = 0.04413689623687045	
‖
Δ	‖	L2
= 0.21091422833859758	
ω=1.2
  Jadval 6
1 1.309 1.588 1.809 1.951 2. 1.951 1.809 1.588 1.309 1       
1.588 2.088 2.538 2.895 3.124 3.203 3.124  2.8951   2.538 2.088 1.588
1.951 2.569 3.125 3.566 3.849 3.946   3.849 3.566  3.125 2.569 1.951
1.951 2.569 3.125 3.567 3.850 3.947 3.850 3.567 3.126 2.569 1.951
1.588 2.089 2.540  2.898 3.127 3.206 3.127 2.898 2.540 2.089 1.588
1 1.311 1.592 1.815 1.958 2.007   1.958 1.815 1.592 1.311  1.
0.412 0.533  0.643 0.731 0.788 0.808 0.788 0.731 0.644  0.533 0.412
0.049 0.052 0.057 0.061 0.065 0.066 0.065 0.061    0.057 0.052  0.049
0.049 0.052 0.057 0.061 0.064 0.065 0.064 0.061 0.057 0.052  0.049
0.412 0.532 0.642 0.729 0.785 0.804   0.785 0.729 0.642 0.532 0.412
1 1.309 1.588 1.809 1.951 2. 1.951 1.809 1.588 1.309 1       	
‖
Δ	‖
c  = 0.04493990649259594	
‖
Δ	‖	L2
= 0.21188247380041267	
ω=1.4
  Jadval 7
 1.   1.309  1.58 8  1.809  1.951  2.   1.951  1.809 1.58 8  1.309  1. 
 1.58 8  2.08 8  2.538  2.895  3.124  3.203  3.124  2.895  2.538  2.088  1.58 8
1.951   2.569  3.12 6  3.566  3.84 9  3.946  3.84 9  3.566  3.12 6  2.569  1.951 
 1.951   2.5 70  3.126  3.567  3.8 50  3.947  3.850  3.567  3.126  2.5 70  1.951 
 1.58 8  2.089  2.540  2.89 8  3.127  3.20 7  3.12 8  2.898  2.540  2.089  1.58 8
 1.   1.311  1.592  1.81 5  1.95 8  2.007  1.958  1.81 5  1.592  1.311  1. 
 0.412   0.533  0.64 4  0.73 2  0.788  0.80 8  0.788  0.73 2  0.64 4  0.533  0.412 
 0.0489   0.052  0.057  0.06 2  0.06 5  0.066  0.065  0.06 2  0.057  0.052  
0.04 90
 0.04 9  0.052  0.057  0.06 1  0.06 4  0.065  0.06 4  0.06 1  0.05 7  0.052  0.04 9
 0.412   0.532  0.64 2  0.72 9  0.78 5  0.804  0.78 5  0.72 9  0.64 2  0.532  0.412 
1.   1.309  1.58 8  1.809  1.951  2.   1.951  1.809  1.58 8  1.309  1.  ‖Δ	‖
c  = 0.04518045807255788	
‖
Δ	‖	L2
= 0.2122213057047032	
ω=1.6
  Jadval 8
1,000 1,309 1,588 1,809 1,951 2,000 1,951 1,809 1,588 1,309 1,000
1,588 2,088 2,538 2,895 3,124 3,203 3,124 2,895 2,538 2,088 1,588
1,951 2,569 3,126 3,566 3,849 3,946 3,849 3,566 3,126 2,569 1,951
1,951 2,570 3,126 3,567 3,850 3,947 3,850 3,567 3,126 2,570 1,951
1,588 2,089 2,540 2,898 3,128 3,207 3,128 2,898 2,540 2,089 1,588
1,000 1,311 1,592 1,815 1,958 2,008 1,958 1,815 1,592 1,311 1,000
0,412 0,533 0,644 0,732 0,788 0,808 0,788 0,732 0,644 0,533 0,412
0,049 0,052 0,057 0,062 0,065 0,066 0,065 0,062 0,057 0,053 0,049
0,049 0,052 0,057 0,061 0,064 0,065 0,064 0,061 0,057 0,052 0,049
0,412 0,532 0,642 0,729 0,785 0,804 0,785 0,729 0,642 0,532 0,412
1,000 1,309 1,588 1,809 1,951 2,000 1,951 1,809 1,588 1,309 1,000	
‖
Δ	‖
c  = 0.04537901719952897	
‖Δ‖	L2
= 0.21254316469805468	
ω=1.8
  Jadval 9
1.          1.309 1.588 1.809 1.951 2. 1.951 1.809 1.588 1.309 1.
1.588 2.088 2.538 2.895 3.124 3.203 3.124   2.895 2.538 2.088 1.588
1.951 2.569 3.126 3.566  3.849 3.946 3.849 3.566 3.126 2.569 1.951
1.951 2.570 3.126 3.567 3.850  3.948 3.850   3.567 3.126 2.570 1.951
1.588 2.089 2.540 2.898 3.128 3.207 3.128   2.898 2.5402 2.089 1.588
1 1.311 1.592 1.815 1.958 2.007 1.958 1.815 1.592 1.311 1.
0.412 0.533 0.644 0.732 0.788 0.808 0.788 0.732 0.644  0.533 0.412
0.049 0.053 0.057 0.062 0.065 0.066 0.065 0.062 0.057 0.053 0.049
0.049 0.052 0.057 0.061 0.064 0.065 0.064 0.061 0.057  0.052 0.049
0.412 0.532 0.642 0.729 0.785 0.804 0.785 0.729 0.642   0.532 0.412
1.          1.309 1.588 1.809 1.951 2. 1.951 1.809 1.588 1.309 1.
.         ‖Δ	‖
c  = 0.04541228938756259	
‖Δ‖	L2
= 0.21274563286887566
2.2   Puasson   tenglamasini   2-tur   chegaraviy   shartlarda   Gauss-Zeydel
va Relaksatsiya  usulidan foydalanib yechish
Elliptik   tenglama   u(x,y)   ikkinchi   turdagi   chegaraviy   shartlarda   masala
qaraladi. 
      Tenglama (0,2	
π ) (0,	π ) sohada qaraladi.Tenglama quyidagi ko’rinishga ega 
                                     ∂ 2
U
∂ x 2 + ∂ 2
U
∂ y 2 = f	
( x , y	)
(2.2.1)
f = − 2	
( 2 − cos	( y	)) sin	( x	) + ( 1 + 2 sin   ( x ) ) cos   ( y )
Chegaraviy shartlar quyidagicha
∂ U
∂ x	
( 0 , y	) = 2	( 2 − cos y	)
,                                            ∂ U
∂ x	( 2 π , y	) = 2	( 2 − cos y	)
,                               (2.2.2)
∂ U
∂ y	
( x , 0	) = 0
                                                                                        ∂ U
∂ y	( x , π	) = 0
(2.2.3)
Bu   (2.2.1)-(   2.2.3)   masalaning   aniq   yechimi   matlab   dasturida   topilgan   va
quyidagi ko’rinishga ega  	
u(x,y)=2−cos	(y)+4sin	(x)−	2sin	 (x)cos	 (y)
              Gauss   –   Zeydel   va   Reloksatsiya   usullari   bilan   olingan   yechimlar   aniq
yechim   bilan   taqqoslanadi   va   xatolik   baholanadi.   Xatolikni   ikki   xil   normada
baholanadi:
               	
‖ Δ	‖
c = max
ⅈ , j	| U
ij − y
ij	|
                                         (2.1.4)
                	
‖
Δ	‖ =	√
∑
i = 1N
1
∑
j = 1N
2	(
u
ij − y
ij	) 2
                   (2.1.5)
      Bunda  	
uij -aniq   yechimning  	xij =	¿¿ )     nuqtadagi   qiymati    	yij -shu   nuqtadagi   to’r
yechim   , h
1 , h
2   lar     x   va   y   yo’nalishlar   bo’yicha     qadam   uzunliklari	
xij=(xi,yj)
,  	i=0,N1 ;        	j=0,N2 ;  
(2.2.1) tenglamani approksimatsiya qilib quyidagi tenglamani olamiz
u
i , j =	
( u
i + 1 , j + u
i − 1 , j	) α +	( u
i , j + 1 + u
i , j − 1	) β + f
i , j γ
(2.2.6)
α = h
y2
2	
( h
x2
+ h
y2	)   ;    β = h
x2
2	( h
x2
+ h
y2	)   ;   γ = − h
y2
∗ h
y2
2	( h
x2
+ h
y2	) Ikkinchi   tur   chegaraviy   shart   bilan   masala   berilganda   chegara   tugunlardagi
yechimlar ma’lum bo’lmaganligicha approksimatsiya qilamizu1,i−	u−1,i	
2hx	
=	q1(c+	jh	y)
(2.2.7)
 4 ta burchak nuqtalardagi qiymatlarni quyidagicha topib olamiz	
u0,0(k+1)=2αu1,0(k)+2β⋅u0,1(k)+γf0,0−	2αhxq1(c)−2β⋅hyq3(a)	
uN,0(k+1)=2αuN−1,0	(k+1)+2βuN,1(k)+γfN,0+2αhxq2(c)−2β⋅hyq3(b)	
uN,M	(k+1)=2αuN−1,M	(k+1)	+2β⋅uN,M−1	(k+1)	+γfN,M+2αhxq2(d)−	2β⋅hyq4(b)
u
0 , M	
(k + 1	)
= 2 α u
1 , M	(k)
+ 2 β u
0 , M − 1	(k + 1	)
+ γ f
0 , M + 2 α h
x q
1	( c) − − 2 β ⋅ h
y q
4	( a	)
Chegaradagi   qolgan   nuqtalarni   (2.2.6)   tenglamaga   (2.2.7)   tenglamani   qo’yib
quyidagicha topamiz.
u
0 , j( k + 1 )
= 2 α u
1 , j( k + 1 )
+ β	
( u
0 , j − 1( k + 1 )
+ u
0 , j − 1( k )	)
+ γ f
0 , j − 2 α h
x ⋅ q
1	( c + j h
y	)      	
uN,j	(k+1)=	2αuN−1,j	(k+1)+β(uN,j−1	(k+1)+uN,j−1	(k)	)+γfN,j−2αhx⋅q1(c+	jhy)
       
u
i , 0( k + 1 )
= α ¿ ¿         
u
i , M( k + 1 )
= α ¿ ¿                                                                   
Ichki   nuqtalardagi   taqribiy   yechimni   Gauss   –   Zeydel   usuli   bo’yicha   (2.2.6)
tenglama bo’yicha topamiz, Relaksatsiya usuli bo’yicha quyidagicha topamiz.
u
i , j( k + 1 )
= u
i , j¿
ω + u
i , j( k )	
(
1 − ω	)
Bunda  	
ω =0,4; 0,6; 0,8; 1,2; 1,4; 1,6; 1,8   qiymatlarda yechim olinib aniq
yechim bilan taqqoslanadi. Puasson tenglamasini 2 - tur chegaraviy shartlarda sonli yechishda Gauss-
Zeydel   va   relaksatsiya   usullaridan   foydanildi.   10-   jadvalda   aniq   yechimning
tugun   nuqtalardagi   qiymatlari   berilgan   va   grafigi   sirt   shaklida   ko’rsatilgan,
chegraviy shartlar tirigonometrik funksiyalarga bog’liq bo’lganligi uchun garfik
garmonik shaklida chiqgan. 11 -  jadvalda Gauss-Zeydel usuli bo’yicha topilgan
taqribiy   yechimlar   berilgan   va   taqribiy   yechim   qiymatlari   asosida   grafigi
chizilgan.   12-17   jadvallarda   relaksatsiya   usuli   yordamida   topilgan   natijalar
ko’rsatilgan.
Aniq yechim
Jadval 10
1.           1.049 1.191  1.412  1.691  2. 2.309 2.588  2.809  2.951   3.        
2.176 2.282  2.591  3.072  3.679 4.351 5.023 5.630  6.111  6.420  6.527
2.902  3.044   3.456 4.098  4.907  5.804 6.701  7.510  8.152  8.564   8.706
2.902  3.044  3.456  4.098  4.907  5.804 6.701   7.510  8.152  8.5642 8.706
2.176 2.282   2.591  3.072   3.679 4.351 5.023  5.630   6.111  6.420  6.527
1.           1.049 1.191  1.412 1.691 2. 2.309   2.588   2.809 2.951  3.        
-0.176 -0.184 -0.209 -0.248 -0.297 -0.351 -0.405 -0.454 -0.493 -0.518 -0.527
-0.902 -0.946 -1.074 -1.274 -1.525 -1.804 -2.083   -2.334  -2.534 -2.662 -2.706
-0.902  -0.946 -1.074 -1.274 -1.525 -1.804 -2.083   -2.334  -2.534 -2.662 -2.706
-0.176 -0.184 -0.209 -0.248 -0.297 -1.351 -0.405 -0.454   -0.493 -0.518 -0.527
 1. 1.049   1.191 1.412  1.691   2. 2.309   2.588   2.809   2.951   3
Aniq yechimning grafik ko’rinishi quyidagicha  Gauss-Zeydel usuli bo’yicha topilgan taqribi yechim quyidagi jadvalda berilgan.
Jadval 11
1. 0.940   1.014 1.189  1.433  1.721 2.022 2.311  2.570  2.794   3.
2.085  2.180   2.472  2.940 3.538  4.210 4.889 5.510   6.014   6.349  6.474
2.819   2.962 3.375 4.020  4.836 5.743 6.653   7.477  8.135 8.559   8.706
2.823  2.967  3.385  4.036  4.856   5.766 6.677 7.500  8.154   8.575  8.719
2.078   2.187   2.501  2.990  3.606   4.288 4.971 5.587 6.076   6.390  6.498
0.872   0.923   1.067   1.291 1.573 1.885 2.198   2.479   2.703  2.847 2.896
-0.329  -0.337 -0.362 -0.403 -0.455  -0.513 -0.571  -0.623 -0.665 -0.691 -0.701
-1.055 -1.099 -1.229 -1.433  -1.691 -1.977 -2.263 -2.522 -2.728 -2.861 -2.907
-1.019 -1.063 -1.191 -1. 393 -1.648 -1.933 -2.218 -2.478 -2.685 -2.819  -2.867
-0.229 -0.233 -0.252  -0.284 -0.327 -0.378 -0.432 -0.485 -0.533 -0.570 -0.589
1. 1.076   1.242   1.487   1.791   2.122 2.447  2.731  2.940 3.041  3.    ‖
Δ	‖
c  = 0.28705956752110273	
‖
Δ	‖	L2
= 1.1128905311251918
Relaksatsiya usuli bo’yicha topilgan taqribi yechimlar quyidagi jadvallarda 
berilgan.	
ω=0.4
  Jadval 12
1 0.848   0.871 1.016   1.246   1.528 1.834   2.139  2.427  2.702  3.        
1.925   2.008   2.284   2.739  3.329    3.998 4.680 5.309  5.826   6.177  6.315
2.595  2.734 3.142 3.782  4.595  5.500 6.412  7.240  7.902   8.332 8.482
2.561  2.704 3.119  3.768   4.586   5.496 6.408  7.232  7.889  8.312 8.458
1.796 1.903   2.216   2.703    3.317  3.999 4.682  5.300   5.790   6.106  6.216
0.583   0.632   0.775  0.997   1.279   1.591 1.903  2.186  2.411  2.556   2.607
-0.610 -0.619  -0.647 -0.689 -0.742 -0.800 -0.858 -0.909 -0.949 -0.974 -0.982
-1.314 -1.360 -1.493 -1.699 -1.958  -2.245 -2.531 -2.789   -.992 -3.122 -3.166
-1.241 -1.288 -1.422  -1.628 -1.887 -2.173 -2.457 -2.713 -2.915 -3.044  -3.088
-0.387 -0.403 -0.437 -0.482 -0.533 -0.587 -0.638 -0.683   -.717 -0.740  -0.747
1.           0.986 1.101 1.317 1.605  1.932 2.261  2.560   2.799   2.951   3.        ‖Δ	‖
c  =  0.47501956088691566	
‖Δ‖	L2
= 3.369715928158026	
ω=0.6
  Jadval 13
1.           0.899  0.950   1.112 1.350   1.635 1.939   2.235 2.507 2.753   3
2.014  2.103  2.389  2.850  3.445  4.116 4.796   5.421   5.931  6.273  6.404
2.720  2.861  3.271  3.914   4.729 5.635 6.546  7.372 8.031 8.458  8.606
2.706  2.850  3.267   3.917   4.736  5.646 6.558   7.381  8.036   8.458  8.603
1.952  2.061 2.374  2.862   3.477  4.159 4.842 5.459   5.949 6.264  6.372
0.743 0.793   0.937  1.160   1.442 1.754 2.067   2.348  2.573  2.718  2.767
-0.454 -0.463 -0.489 -0.531 -0.583 -0.641 -0.699   -0.751 -0.792 -0.818 -0.827
-1.171 -1.216 -1.347 -1.552 -1.810 -2.097 -2.383   -2.641 -2.846 -2.978 -3.023
-1.119 -1.163 -1.294 -1.498 -1.755 -2.040 -2.325   -2.583 -2.788 -2.920 -2.966
-0.300 -0.309 -0.334 -0.372 -0.419 -0.471 -0.524 -0.573 -0.616 -0.646 -0.660
1.           1.036   1.179   1.412   1.708   1.981 2.037 2.655 2.877   3.001  3.	
‖
Δ	‖
c  =  0.3704236669702774	
‖
Δ	‖	L2
= 2.069220227246949	
ω=0.8
  Jadval 14
1.           0.925   0.990  1.160   1.402  1.689 1.991   2.283   2.546  2.778 3.        
2.059 2.151 2.441 2.906   3.503  4.174 4.854  5.477  5.983  6.321   6.448
2.782   2.924 3.336  3.980   4.796   5.703 6.613  7.438   8.096  8.521    8.668
2.779   2.923  3.340  3.991  4.811   5.721 6.632  7.455  8.110   8.531  8.676
2.031  2.140   2.454  2.942  3.558   4.240 4.923  5.539   6.028   6.343  6.451 
0.824   0.874   1.018  1.242   1.524  1.836 2.148  2.430  2.654   2.799   2.848
-0.376 -0.384 -0.410 -0.451 -0.503 -0.561 -0.619 -0.671   -0.712 -0.739 -0.748
-1.098 -1.143 -1.273 -1.478 -1.735 -2.022 -2.308 -2.567 -2.773 -2.904 -2.950
-1.057 -1.101 -1.230 -1.433 -1.688 -1.973   -2.258 -2.517 -2.724 -2.857 -2.904
-0.255 -0.262 -0.283 -0.317 -0.361 -0.413 -0.466   -0.520 -0.564 -0.599 -0.616
1.           1.061 1.219   1.460  1.760  2.090 2.416   2.703   2.916   3.026  
3 .	
‖
Δ	‖
c  =  0.31824068115362847	
‖Δ‖	L2
= 1.449741671513616 ω=1.2  Jadval 15
1 0.950  1.030  1.207   1.454    1.742 2.048   2.330   2.586 2.804   3.        
2.103   2.199 2.493  2.962  3.561  4.233 4.912  5.532  6.034 6.368   6.492
2.844   2.987   3.400  4.046  4.862  5.770 6.680   7.504   8.160   8.584    8.731
2.851  2.996  3.415   4.065   4.886  5.796 6.71   7.530   8.184 8.604   8.748
2.110   2.219   2.533  3.022   3.638  4.320 5.003   5.619 6.108   6.422 6.529
0.904  0.955   1.099  1.324  1.606   1.918 2.230  2.512   2.736  2.879  2.928
-0.297 -0.305 -0.330 -0.371 -0.423 -0.481 -0.539   -0.591 -0.633 -0.660 -0.670
-1.026   -1.070 -1.200 -1.403 -1.661 -1.947 -2.234 -2.493  -2.699 -2.832   -2.878
-0.995 -1.038 -1.166 -1.367 -1.622 -1.906 -2.192 -2.452   -2.660 -2.794 -2.842
-0.211 -0.214 -0.231 -0.261 -0.304 -0.354   -0.409 -0.463 -0.512 -0.551 -0.572
1 1.086   1.258   1.507   1.812   2.143 2.468 2.750  2.956 3. 051  3	
‖
Δ	‖
c  =   0.2662755730244153	
‖
Δ	‖	L2
=  0.9201220811645021   	
ω=1.4
  Jadval 16
1. 0.957   1.041   1.221  1.469   1.757 2.057   2.344   2.598   2.811   3
2.115   2.212  2.507 2.977   3.578 4.249 4.928  5.548   6.049   6.381   6.505
2.861  3.004  3.419 4.065  4.881  5.789 6.699  7.522   8.178 8.602  8.748
2.872  3.017   3.435  4.086    4.907  5.817 6.728   7.551 8.204   8.625   8.769
2.132   2.241   2.556 3.044   3.660   4.342 5.025   5.641   6.130   6.444   6.551
0.927  0.977  1.122   1.347 1.629  1.941 2.253  2.535  2.758   2.902   2.951
-0.275 -0.283 -0.308 -0.349  -0.400 -0.458   0.516  -0.569 -0.611 -0.638 -0.648
-1.006 -1.049  -1.179 -1.383 -1.640 -1.926 -2.213   2.472 -2.678 -2.811 -2.858
-0.977 -1.020 -1.148 -1.348 -1.603 -1.887 -2.173   0.433 -2.641 -2.777 -2.824
-0.199 -0.201 -0.216 -0.246 -0.287 -0.338 -0.392 -0.447    -0.497 -0.538 -0.559
1 1.093   1.269  1.521 1.826 2.158 2.483    4 2.967 3.058     3	
‖
Δ	‖
c  =  0.2516544866446262	
‖
Δ	‖	L2
= 0.8116381669103109	
ω=1.6
  Jadval 17
1.           0.962   1.049  1.231  1.480   1.768 2.068   2.354 2.606   2.816   3.         2.124  2.222  2.518   2.989  3.590  4.262 4.940   5.560   6.060  6.391  6.514
2.875   3.018   3.432   4.079   4.895   5.803 6.713 7.536  8.192   8.615   8.761
2.887   3.033   3.451 4.102  4.923  5.833 6.744 7.566   8.220   8.640  8.784
2.148  2.258 2.5723   3.061  3.677 4.360 5.042   5.658   6.147   6.461   6.568
0.944 0.995   1.139 1.364 1.646 1.958  2.270  2.552  2.775  2.919   2.968
0.259 -0.266 -0.291 -0.332 -0.383 -0.441 -499 -0.552 -0.594 -0.621 -0.631
-0.990 -1.034 -1.163 -1.367 -1.624 -1.910 -2.197 -2.456  -2.663 -2.766 -2.843
-0.964 -1.007 -1.134 -1.334 -1.589 -1.873 -2.159 -2.419 -2.628 -2.763 -2.811
-0.189 -0.191 -0.205 -0.234 -0.275  -0.325 -0.380 -0.435 -0.487 -0.528 -0.550
1 1.099 1.278 1.531  1.837 2.170 2.494   2.774 2.975  3. 063   3‖
Δ	‖
c  =  0.24065154450315784	
‖Δ‖	L2
= 0.7519921641459418
Xulosalar.
Gauss-Zeydel   va   Relaksatsiya   usullari   Puasson   tenglamasini   sonli
yechishda keng qo’llaniladigan iteratsion usullardandir. Ular o’xshash bo’lsada
aniq yechimga qanchalik tez yaqinlashishi bilan farq qiladi.  Gauss-Zeydel usuli
har   bir   iteratsiyada   yangi   hisoblangan   qiymatlarni   shu   iteratsiyaning   o’zida
ishlatadi   bu   esa   aniq   yechimga   tez   yaqinlashish   imkonini   beradi.   Relaksatsiya
usuli Gauss-Zeydel usulining umumlashtirilgan shakli bo’lib, har bir iteratsiyani
hisoblashda   oldingi   iteratsiya   qiymatlariyam   ishlatildi   bu   esa   aniq   yechimga
yaqinlashishni   qiyinlashtiradi,     yaqinlashishni   tezlashtirish   uchun   relaksatsiya
omili  
ω   ishlatildi.   II   bobdagi   jadval   naijalardan   ko’rinadigi  	ω>1   bo’lganda
yaqinlashishni   tezlashishini   ko’rishimiz   mumkin.  	
ω=1   bo’lgan   hol   Gauss-
Zeydel   usulini   o’zi   bo’lib   qolgani   uchun   biz   bu   holatni   qaramadik.  	
ω<1
bo’lganda yaqinlashishni barqarorlashganligini ko’rishimiz mumkin. Foydalanilgan adabiyotlar 
1. Тихонов А.Н., Самарский  А.А. Уравнения  математической  физики. М.:
Наука, 1972.
2. Самарский А.А. Теория разностных схем. М.: Наука, 1989
3. Копченова Н.В., Марон И.А. Вычислительная математика в примерах и
задачах. М.: Наука, 1972.
4.   Плис   А.И.,   Сливина   Н.А.   Лабораторный   практикум   по   высшей
математике. М.: Высшая школа, 1983.
5.   Воробьева   Г.Н.,   Данилова   А.Н.   Практикум   по   вычислительной
математике. М.: Высшая школа, 1990.
6.  Abduqodirov A.A., Fozilov F.N., Umurzoqov T.N. Hisoblash  mat е matikasi  
va   programmalash .      Toshk е nt , « O ‘ qituvchi », 1989.
7.  Badalov   F . B ,  Shodmonov   G ’.  Sh .  Riyoziy   mod е llar   va   muhandislik  
masalalarini   sonli   yechish   usullari .  Toshk е nt , « Fan », 2000. 8.  Xolmatov   T . X .,. Toyloqov   N . Sh .  Amaliy   mat е matika   va       kompyut е rning  
dasturiy   ta ` minoti .  Toshk е nt, «M е hnat», 2000.
9. Siddiqov A. Sonli usullar va programmalash. Toshk е nt,  «O‘zb е kiston», 
2001.
10. Боглаев Ю.П. Вычислителная математика и программи рование. 
Москва, «Высшая школа»,    1990.
11.  Xo ‘ jayorov   B . X .  Qurilish   masalalarini   sonli   yechish   usullari   Toshk е nt , 
« O ‘ zb е kiston », 1995.
12. Бахвалов Н.С. Жидков Н.Г., Кобелков Г.М. Численные методы Москва,
«Наука», 1987.
13. Самарский А.А., Гулин А.В. Численные методы. Москва  «Наука», 
1989.
14. Boyzoqov A., Qayumov Sh.  Hisoblash mat е matikasi asoslari. Toshk е nt, 
TDIU, 2000.
15. Isroilov M.I. Hisoblash m е todlari. 1-qism. Toshk е nt, «O‘zb е kiston», 2003.
16. Qobulov V.K. Funksional analiz va hisoblash mat е matikasi. Toshk е nt , 
« O ‘ qituvchi », 1976.
17. Демидович Б.П., Марон И. А. Основы вычислителной математики. 
Москва, «Наука», 1970.
18. Калиткин Н.Н. Численные методы. Москва, «Наука», 1979.
19. Марчук Г. И. Методы вычислителной математики. Москва, «Наука», 
1989.
20. Имомов А. Hisoblash usullari va Мathcad.Amaliy ishlarni  bajarish  
na ` munalari .  Namangan ,  NamDU , 2013.-88 б.
21 Ракитин В.И.Руководство по ВМ и приложения Мathcad. М.:ФМ,2005.-
264с.
22 Поршнев С.В., Беленкова И.В. Численные методы на базе Мathcad. 
СПб , 2005.-464  с . Ilovalar
import math
import numpy as np
import matplotlib.pyplot as plt
h1=2*math.pi/20
h2=math.pi/20
L1=2*math.pi
L2=math.pi   
N1=int(L1/h1)
N2=int(L2/h2)
# o'zgaruvchilarni e'lon qilish
x=np.zeros((N1+1),dtype=float)    # x o'qi
y=np.zeros((N2+1),dtype=float)   # y o'qi
u=np.zeros((N1+1,N2+1),dtype=float)
u0=np.zeros((N1+1,N2+1),dtype=float) u1=np.zeros((N1+1,N2+1),dtype=float)
f=np.zeros((N1+1,N2+1),dtype=float)
# chegaraviy  shartlar
for i in range(N1+1):
    x[i]=i*h1
    u[i,0]=1+math.sin(x[i])
    u[i,N2]=1+math.sin(x[i])
for j in range(N2+1):
    y[j]=j*h2  
    u[0,j]=1+math.sin(y[j])
    u[N1,j]=1+math.sin(y[j])
    
# Ichki nuqtalarni boshlang'ich qiymatlarini nol qilish
for i in range(1, N1):
    for j in range(1, N2):
        u[i, j] = 0  # boshlang'ich yaqinlashish       
# Iteratsiya parametrlari
max_iter = 10000  # Maksimal iteratsiyalar soni
epsilon = 1e-3       # Aniqlik 
# Gauss-Zeydel iteratsiyasi
for k in range(max_iter):
    u0 = u.copy()
    for i in range(1, N1):
        for j in range(1, N2):
            u[i,j] = 0.5*(h2**2*(u0[i+1,j]+u[i-1,j])+h1**2*(u0[i,j+1]+u[i,j-1])-
h1**2*h2**2*(-math.sin(x[i])*(1+math.sin(y[j]))-
math.sin(y[j])*(1+math.sin(x[i]))))/(h1**2+h2**2)
        
    # xatolikni tekshirish
    if np.max(np.abs(u - u0)) < epsilon:         print(u,'Iteratsiyalar soni:',k)
        break
# aniq yechimni hisoblash
for i in range(N1+1):
    for j in range(N2+1):
        u1[i,j]=(1+math.sin(x[i]))*(1+math.sin(y[j]))
print('aniq yechim',u1)
# c normani aniqlash        
deltac=np.max(np.abs(u - u1))
print('C norma',deltac)
# L2 normani aniqlash
deltal2=0
for i in range(1,N1+1):
    for j in range(1,N2+1):
        deltal2=deltal2+(u1[i,j]-u[i,j])**2
print('L2 norma',math.sqrt(deltal2))
# natijani excelga yozish
#u_df = pd.DataFrame(u, index=y, columns=x)
# Excel fayliga yozish
#u_df.to_excel("gauss_seidel_solution.xlsx", index=True)
#Natijaning oxirgi ustunini Excelga eksport qilish
    
# Grafik ko'rinishda natijani ko'rsatish
X, Y = np.meshgrid(x, y)
fig = plt.figure(figsize=(10, 7))
ax = fig.add_subplot(111, projection='3d') #surf = ax.plot_surface(X, Y, u, cmap='viridis')
surf = ax.plot_surface(X, Y, u1, cmap='viridis')
# O'qlarni belgilash
ax.set_xlabel('X o\'qi')
ax.set_ylabel('Y o\'qi')
ax.set_zlabel('U')
# Rang panelini qo'shish
fig.colorbar(surf)
# Grafikni ko'rsatish
plt.show()
relaksatsiya usulining dasturi
import math
import numpy as np
import matplotlib.pyplot as plt
#import pandas as pd
#import csv
h1=2*math.pi/20
h2=math.pi/20
L1=2*math.pi
L2=math.pi   
N1=int(L1/h1)
N2=int(L2/h2)
omega=1.8
# o'zgaruvchilarni e'lon qilish
x=np.zeros((N1+1),dtype=float)    # x o'qi y=np.zeros((N2+1),dtype=float)   # y o'qi
u=np.zeros((N1+1,N2+1),dtype=float)
u0=np.zeros((N1+1,N2+1),dtype=float)
u1=np.zeros((N1+1,N2+1),dtype=float)
f=np.zeros((N1+1,N2+1),dtype=float)
# chegaraviy  shartlar
for i in range(N1+1):
    x[i]=i*h1
    u[i,0]=1+math.sin(x[i])
    u[i,N2]=1+math.sin(x[i])
for j in range(N2+1):
    y[j]=j*h2  
    u[0,j]=1+math.sin(y[j])
    u[N1,j]=1+math.sin(y[j])
# Ichki nuqtalarni boshlang'ich qiymatlarini nol qilish
for i in range(1, N1):
    for j in range(1, N2):
        u[i, j] = 0  # boshlang'ich yaqinlashish       
# Iteratsiya parametrlari
max_iter = 10000  # Maksimal iteratsiyalar soni
epsilon = 1e-3       # Aniqlik 
# Gauss-Zeydel iteratsiyasi
for k in range(max_iter):
    u0 = u.copy()
    for i in range(1, N1):
        for j in range(1, N2):
            u[i,j] = (1-omega)*u0[i,j]+omega*(0.5*(h2**2*(u0[i+1,j]+u[i-1,j])
+h1**2*(u0[i,j+1]+u[i,j-1])-h1**2*h2**2*(-math.sin(x[i])*(1+math.sin(y[j]))-
math.sin(y[j])*(1+math.sin(x[i]))))/(h1**2+h2**2))
    # xatolikni tekshirish     if np.max(np.abs(u - u0)) < epsilon:
        print(u,'Iteratsiyalar soni:',k)
        break
# aniq yechimni hisoblash
for i in range(N1+1):
    for j in range(N2+1):
        u1[i,j]=(1+math.sin(x[i]))*(1+math.sin(y[j]))
print('aniq yechim',u1)
# c normani aniqlash        
deltac=np.max(np.abs(u - u1))
print('C norma',deltac)
# L2 normani aniqlash
deltal2=0
for i in range(1,N1+1):
    for j in range(1,N2+1):
        deltal2=deltal2+(u1[i,j]-u[i,j])**2
print('L2 norma',math.sqrt(deltal2))
# natijani excelga yozish
#u_df = pd.DataFrame(u, index=y, columns=x)
# Excel fayliga yozish
#u_df.to_excel("gauss_seidel_solution.xlsx", index=True)
#Natijaning oxirgi ustunini Excelga eksport qilish
# Grafik ko'rinishda natijani ko'rsatish
X, Y = np.meshgrid(x, y)
fig = plt.figure(figsize=(10, 7))
ax = fig.add_subplot(111, projection='3d')
surf = ax.plot_surface(X, Y, u, cmap='viridis')
# O'qlarni belgilash
ax.set_xlabel('X o\'qi')
ax.set_ylabel('Y o\'qi') ax.set_zlabel('U')
# Rang panelini qo'shish
fig.colorbar(surf)
# Grafikni ko'rsatish
plt.show()

ELLIPTIK TIPDAGI TENGLAMALARNI YECHISH UCHUN AYIRMALI SXEMALAR TUZISH Kirish ...................................................................................................... 1-Bob. Elliptik tipdagi tenglamalar ..................................................... 1.1 Elliptik tipdagi tenglamalar va ularni analitik yechish usullari........ 1.2 Elliptik tipdagi tenglamalarni sonli yechish usullari........................ 2-Bob. Elliptik tipdagi tenglamalarni sonli tadqiq qilish ................. 2.1 Puasson tenglamasini 1-tur chegaraviy shartlar yordamida Relaksatsiya usulidan foydalanib sonli yechish.................................... 2.2 Puasson tenglamasini 2-tur chegaraviy shartlarda Gauss-Zeydel va Relaksatsiya usulidan foydalanib yechish............................................. Xulosalar ............................................................................................... Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati .................................................... Ilovalar ..................................................................................................

Sharof Rashidov nomidagi Samarqand Davlat Universitetining Matematika fakulteti 4- kurs talabasi Abdullayev Ikromjonning « Elliptik tipdagi tenglamani yechish uchun ayirmali sxemalar tuzish » mavzusidagi bitiruv malakaviy ishiga ilmiy rahbar MULOHAZASI Mazkur bitiruv malakaviy ishi statsionar jarayonlar uchun chekli ayirmali sxemalar tuzishga bag’ishlangan. Statsionar jarayonlar uchun quyilgan chegaraviy masalani chekli ayirmali sxemalar tuzib Gauss-Zeydell va Relaksatsiya usullaridan foydalanib yechimlar olingan. Hisoblash tajribalari asosida olingan yechimlar aniq yechim bilan o’zaro taqqoslanildi va taqribi yechim xatoligi C va L 2 norma orqali baholangan . Relaksatsiya usuli orqali olingan yechimlar uchun shunday ω qiymatini topish mumkin ekanki shu topilgan qiymatda qolgan usullarga qaraganda Relaksatsiya usuli orqali olingan qiymatlar aniq yechimga ko’proq yaqilashi ko’rsatilgan. Bitiruv malakaviy ishi kirish qismi, ikki bob, xulosa, foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati va ilovadan iborat. Kirish qismida masalaning dolzarbligi, ilmiyligi, tadqiqot usullari, amaliy ahamiyati va qisqa anatatsiya berilgan. Birinchi bobda Elliptik tipdagi tenglamalar va ularni analitik yechish haqida malumotlar keltirilgan. Ikkinchi bobda Puasson tenglamasini Gauss-Zeydel va Relaksatsiya usullari bilan yechish haqida malumotlar berilgan. Taqdim etilayotgan bitiruv malakaviy ishi talab darajasidagi bakalavrlik ishi bo’lib, uning muallifi, 5130200 – «Amaliy matematika » yo’nalishi bo’yicha bakalavr akademik darajasini olishga munosibdir va yaxshi bahoga loyiq deb hisoblayman .

Ilmiy rahbar f.- m. f. d., prof. B. Xo’jayorov Sharof Rashidov nomidagi Samarqand Davlat Universitetining Matematika fakulteti 4- kurs talabasi Abdullayev Ikromjonning « Elliptik tipdagi tenglamani yechish uchun ayirmali sxemalar tuzish » mavzusidagi bitiruv malakaviy ishiga TAQRIZ Ushbu bitiruv malakaviy ishi statsionar issiqlik o’tkazuvchanlik tenglamasini sonli yechishda chekli ayirmali sxemalardan foydalanishga bag’ishlangan. Masalani sonli yechish jarayonida approksimatsiyalash tartibini oshirish bilan xatolik mos kamayib boradi. Shu sababli ishni bajarish davomida Puasson tenglamasiga quyilgan chegaraviy masalani chekli ayirmalar usullari orqali yechib approksimatsiyalash tartiblari ko’rsatilgan. Ushbu masalani chekli ayirmali sxemalar yordamida approksimatsiya qilingan va yechish algoritmiga keltirilib python dasturlash tili muhitida dastur shakillantirilgan va natijalar olingan. Bitiruv malakaviy ishini bajarishdan olingan natijalar: quyilgan masala Gauss-Zeydel va Relaksatsiya usullari orqali yechilib olingan natijalar taqqoslangan. Sonli tajribalar shuni ko’rsatadiki, Relaksatsiya usulidan foydalanilgandaω ning shunday optimal qiymatini topish mumkin ekanki shu qiymatda sonli yechim xatoligi eng kam bo’lar ekan. Bitiruv malakaviy ishi kirish qismi, ikkita bob, xulosa, foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati va ilovadan iborat. Taqdim etilayotgan bitiruv malakaviy ish talab darajasidagi bakalavrlik ishi bo’lib, uning muallifi, 5130200 – «Amaliy matematika» yo’nalishi b’yicha bakalavr akademik darajasini olishga munosibdir va yaxshi bahoga loyiq deb hisoblayman

KIRISH Tabiatda issiqlik almanishinish jarayonlari ko’p uchraydi. Issiqlikni tarqalayotgan muhitiga bog’liq ravishda matematik modellari keltirib chiqarilgan va bu modelga quyilgan turli xil chegaraviy masalalar analitik yechib natijalar olingan. Lekin tabiatdagi issiqlik tarqalishi (jismning isishi yoki sovushi) jarayonlarini matematik modellashtirganimizda har doim ham aniq analitik yechimini topish mumkin bo’lgan tenglamalarga kelavermaydi. Shunday hollarda bu turdagi masalalar sonli yechishga to’g’ri keladi. Sonli yechishda biz avvalo masalaning matematik modelini to’g’ri tuzilganini tekshirishimiz zarur. Qaralayotgan masalani har xil sonli usullar bilan yechish mumkin. Ammo, hamma usullar ham kerakli aniqlikdagi yechimni beravermaydi. Bunday holatlarda tanlanayotgan chekli ayirmali sxemaning approksimatsiyalash tartibiga bog’liq bo’ladi. Bitiruv malakaviy ishining dolzarbligi. Statsionar jarayonlar uchun quyilgan chegaraviy masalalarni chekli ayirmali sxemalar asosida sonli yechishda approksimatsiya aniqligi yechimda yo’l quyiladigan xatolikni baholaydi. Yechim turg’unlikni taminlagan holda approksimatsiya aniqligini oshirish dolzarb masala hisoblanadi. Bitiruv malakaviy ishning maqsadi. Elliptik tipdagi tenglamalarni yechishning maqsadi ushbu tenglamalar orqali ifodalangan fizik, tabiiy yoki muhandislik jarayonlari haqida aniq ma'lumotlarni olishdir. Bu jarayonlar muvozanat holatidagi tizimlarni tavsiflashda muhim ahamiyatga ega. Elliptik tenglamalarni yechish orqali biz quyidagilarni aniqlay olamiz: fizik va muhandislik tizimlaridagi potensiallarni aniqlash, muvozanat holatidagi harorat taqsimoti, suv oqimlari va gidrodinamikani tahlil qilish. Elliptik tipdagi tenglamalarni sonli yechish uchun tenglamani chekli ayirmali sxemalar yordamida approksimatsiya qilish. Puasson tenglamasini 1- va 2- tur chegaraviy shartlarda Gauss-Zeydel va relaksatsiya uslluridan foydalanib

taqribi yechish. Gauss-Zeydel usuli relaksatsiya usuliga qaraganda aniq yechimga tezroq yaqinlashishini ko’rsatish. Taqribi yechim aniq yechimga qanchalik yaqinlashganini normalar orqali aiqlash. Elliptik tipdagi tenglamalarni yechishning asosiy maqsadi — real dunyo tizimlaridagi muvozanat holatlarini batafsil tahlil qilish va tushunishdir. Bu tenglamalar orqali aniqlangan natijalar ilmiy tadqiqotlar, texnologik innovatsiyalar va muhandislik amaliyotlari uchun asos bo'lib xizmat qiladi. Bitiruv malakaviy ishning vazifalari. Elliptik tipdagi tenglamalar uchun turli xil chekli ayirmali sxemalar tuzish va ular asosida yechimlarni olib xatoliklarini baholash quyigilarni nazarda tutadi:  Xoch shablondan foydalanib tenglamani approksimatsiya qilamiz.  Gauss-Zeydel va Relaksatsiya usullari yordamida jarayonni algoritimlashtiramiz;  Olingan algoritmlarga mos kompyuterda dastur tuzib natija olish;  Ikkita usul asosida topilgan natijalarni jadval ko’rinishida taqqoslash;  Berilgan usullardan olingan yechimlarni aniq yechim bilan taqqoslash va xatoliklarni baholash uchun 1- va 2 - tur normalarni aniqlash. Bitiruv malakaviy ishining amaliy ahamiyati. Elliptik tipdagi tenglamalar ko'plab tabiat hodisalarini modellashtirishda ishlatiladi. Ushbu tenglamalar odatda muvozanat holatidagi jarayonlarni tavsiflaydi, ya'ni vaqt bo'yicha o'zgarishlar ahamiyatsiz bo'lgan yoki mavjud bo'lmagan holatlarni. Masalan, issiqlik uzatish, elektromagnit maydonlar, suv oqimlari va gidrodinamikasi h.k bu ishdagi olinayotgan aniqlikni barcha shu turdagi jarayonlar tenglamasini yechishda qo’llash mumkin. Bitiruv malakaviy ishining tuzilmasi. Malaka ishi kirish qismi, 2 ta bob, xulosa, foydalangan adabiyotlar ro’yxati va ilovalardan iborat.