logo

O’rta asrlarda Angliyada shahar hunarmandchiligi

Загружено в:

12.08.2023

Скачано:

0

Размер:

51.1845703125 KB
O’rta asrlarda Angliyada shahar hunarmandchiligi
Reja:
Kirish
I.bob.XI-XV asrlarda Angliya
1.1. XI-XIII asrlarda Angliyada siyosiy markazlashishning boshlanishi
1.2. Angliyada parlamentning vujudga kelishi
1.3. Uot Tayler qo'zg'oloni
1.4. Qizil va oq gullar urushi
II.bob. O’rta asrlarda Angliyada shahar hunarmandchiligi
2.1. Ingliz shaharlari tarixi XIII - XIV asrlar
2.2. Hunarmandchilik tashkiloti   
2.3. XIV-XV-asrlarda Bristolda hunarmantchilikning tashkil etilishi
Xulosa
Foydalanilgan adabiyotlar Kirish
O'rta   asrlarda   Angliya   o'rtasidagi   Angliya   tarixini   o'z   ichiga   oladi   Norman
fathi   1066   yilda   va   vafoti   Shoh   Jon ,   ba'zilari   tomonidan   oxirgisi   deb
hisoblangan   Angliya   Angevin   qirollari ,   1216   yilda.   bahsli   vorislik   va
g'alaba   Xastings   jangi   tomonidan   Angliyaning   fath   qilinishiga   olib
keldi   Normandiyalik   Uilyam   1066   yilda.   Bu   Angliya   tojini   Frantsiyadagi   mol-
mulk   bilan   bog'ladi   va   yer   egaligi,   hukumat   va   cherkovda   hukmronlik   qilgan
mamlakatga   yangi   aristokratiyani   olib   keldi.   Ular   o'zlari   bilan   frantsuz   tilini   olib
kelishdi   va   qasrlar   tizimi   va   a   ni   joriy   qilish   orqali   o'z   hukmronligini   saqlab
qolishdi   feodal   yerga   egalik   qilish   tizimi.   1087   yilda   Uilyam   vafot   etganida,
Angliya anning eng katta qismini tashkil qildi   Angliya-Norman   imperiya, Angliya,
Normandiya va Uels bo'ylab yer egaligiga ega zodagonlar tomonidan boshqarilgan.
Uilyamning   o'g'illari   uning   erlariga   merosxo'rlik   bilan   bahslashdilar   Uilyam
II   Angliya  va  Normandiyaning  ko'p  qismida  hukmdor   sifatida  paydo  bo'ldi.   1100
yilda   vafot   etganida   uning   ukasi   taxtni   egallagan   Genri   I   va   akasini   mag'lub
etdi   Robert   Angliya va Normandiyani birlashtirish uchun. Genri shafqatsiz, ammo
samarali   qirol   edi,   ammo   uning   yagona   erkak   merosxo'ri   vafotidan   keyin   Oq
kema   fojia,   u   baronlarini   qizini   tan   olishga   ishontirdi   Matilda   merosxo'r   sifatida.
Genri 1135 yilda vafot  etganida uning amakivachchasi   Bloislik Stiven   nomi bilan
tanilgan   fuqarolar   urushiga   olib   borib,   o'zini   qirol   deb   e'lon   qilgan   edi   Anarxiya .
Oxiri   Stiven   Matildaning   o'g'lini   tanidi   Genri   uning   merosxo'ri   sifatida   va   Stiven
1154 yilda vafot etganida, u Genri II o'rnini egalladi. Angliyaning birinchi Angevin
qiroli   hisoblangan   Genri   Frantsiyada   juda   ko'p   mulkka   ega   edi   va   Uels,
Shotlandiya   va   Irlandiya   ustidan   o'z   vakolatlarini   tasdiqladi.   U   Kanterberi
arxiyepiskopiyasi   bilan   o'z   tayinlagan   kishisi   bilan   to'qnashdi   Tomas
Beket   Natijada,   Beket   o'ldirildi   va   Genri   tavba   qilishning   dramatik   ko'rgazmasini
o'tkazdi. Uning hukmronligining keyingi qismida o'g'illari va bilan bog'liq isyonlar
hukmronlik   qildi   Frantsuz   Filipp   II   bu   uni   o'g'lini   qabul   qilishga   majbur
qildi   Richard   yagona   merosxo'r   sifatida.   Richard   1189   yilda   Genri   vafot   etganida
Angevin   merosiga   qo'shildi   va   deyarli   darhol   a   Salib   yurishi .   Qaytish   safarida   u Germaniyada   garovga   olingan   va   1194   yilda   ozod   qilinishini   ta'minlash   uchun
katta to'lov to'langan. U o'z hukmronligining qolgan qismini 1199 yilda vafot etib
Frantsiyadagi erlarini tiklashga sarflagan. Uning ukasi Jon Angliyada muvaffaqiyat
qozongan,   va   Richardning   jiyaniga   qarshi   muvaffaqiyatli   urush   olib
bordi   Artur   frantsuz   egaliklarini   nazorat   qilish   uchun.   Jonning   xatti-harakatlari
Norman   va   Angevin   baronlari   tomonidan   qo'zg'olonlarga   olib   keldi,   bu   esa   qit'a
mulklarini   boshqarish   huquqini   buzdi.   Uning   Normandiya   va   Anjuni   qaytarib
olishga   urinishi   mag'lubiyatga   uchradi   Bovinlar   jangi .   Bu   uning   Angliyadagi
mavqeini   zaiflashtirdi,   natijada   shartnoma   tuzildi   Magna   Carta ,   bu   qirol
hokimiyatini   cheklagan   va   Birinchi   baronlar   urushi .   Uning   1216   yilda   vafot
etganini   ba'zi   tarixchilar   Angevin   davrining   oxiri   va   uning   boshlanishi   deb
hisoblashadi   Plantagenet   sulolasi .Normanlar   ko'pchilikni   qabul   qildilar   Angliya-
sakson   hukumat   institutlari,   ammo   feodal   tuzum   ko'proq   hokimiyatni   qirol   va
kichik elita qo'lida to'plagan. Ayollarning huquqlari va rollari keskinroq aniqlandi.
Noblewomenlar   muhim   madaniy   va   diniy   homiylar   bo'lib   qolishdi   va   siyosiy   va
harbiy tadbirlarda muhim rol o'ynadilar. XII asrda g'oliblar va inglizlar o'rtasidagi
bo'linish   barham   topa   boshladi   va   ular   o'zlarini   kelt   qo'shnilaridan   ustun   deb
bilishni   boshladilar.   Istilo   Norman   va   Frantsiya   cherkov   arboblarini   hokimiyat
tepasiga   olib   keldi.   Angliyaga   yangi   isloh   qilingan   diniy   va   harbiy   buyruqlar
kiritildi. XIII asrning boshlariga kelib cherkov asosan davlatdan mustaqillik uchun
o'zining   argumentini   yutib,   deyarli   butunlay   Rimga   javob   berdi.   Haj
ziyoratlari   mashhur diniy amaliyot bo'lib, to'planib qolgan   yodgorliklar   ambitsiyali
institutlar   uchun   muhim   ahamiyat   kasb   etdi.   Angliya   muhim   rol
o'ynadi   Ikkinchi ,   Uchinchidan   va   Beshinchi   salib   yurishlari .IX-XIII   asrlar   orasida
Angliya   O'rta   asrlarning   iliq   davri ,   kambag'al   erlarni   ishlov   berishga   imkon
beradigan   uzoq   vaqt   davomida   iliqroq   harorat.   Qishloq   xo'jaligi   erlari   odatda
atrofida   tashkil   etildi   manorlar .   XI   asrga   kelib,   a   bozor   iqtisodiyoti   Angliyaning
katta qismida gullab-yashnagan, sharqiy va janubiy shaharlari esa xalqaro savdoda
katta   ishtirok   etgan.   Ko'plab   yangi   shaharchalar,   ularning   ba'zilari   rejalashtirilgan
jamoalar ,   yaratilishini   qo'llab-quvvatlagan   holda   qurilgan   gildiyalar   va   charter yarmarkalari .   Angliya-Norman   urushi   xarakterli   edi   eskirgan   bosqinlar   va
qal'alarni   egallab   olishning   harbiy   yurishlari.   Dengiz   kuchlari   qo'shin   va
materiallarni  tashish,  dushman  hududiga reydlar  va dushman  flotiga hujum  qilish
imkoniyatini   berdi.   Fathdan   keyin   normanlar   yog'och   qurdilar   motte   va
Beyli   va   ringwork   XII   asrdan   beri   tosh   binolar   bilan   almashtirilgan   ko'p   sonli
qal'alar.   Bu   davr   keng   tarqalgan   madaniyatda,   shu   jumladan   ishlatilgan   Uilyam
Shekspir   spektakllari.   Valter Skott   ning joylashuvi   Robin Gud   Richard I davrida va
uning   sakslar   va   normanlar   o'rtasidagi   ziddiyatga   urg'u   berishi   keyinchalik
fantastika va filmlarga moslashish uchun shablonni yaratdi.
Hamma   shaharlar   kabi   hodisaga   o'rganib   qolgan.   Shu   bilan   birga,   shahar
hayotining paydo bo'lish tarixi juda boy va antik davrga asoslangan. Bizga ma'lum
bo'lgan   shaharlar   nisbatan   yaqinda   paydo   bo'lgan,   ammo   bu   tushunchani   ko'p
avlodlar davomida amalga oshirishga harakat qilingan. O'rta asrlar bu kontseptsiya
endigina   paydo   bo'la   boshlagan   vaqtinchalik   misoldir.   Albatta,   haqiqiy   shahar
hayoti   haqida   gap   bo'lishi   mumkin   emas,   lekin   hududlarni   o'ziga   xos   jamoaga
birlashtirishga   urinish   tarixchilarning   e'tiborini   kuchaytirdi.   O'rta   asrlar   shahri
devor   bilan   mustahkamlangan   qal'a   bo'lib,   uning   hududida   bozor   tizimlarining
rivojlanishi,   turli   sinflarning   rivojlanishi   va   umuman,   biz   shaharlarda   ko'rishga
odatlangan barcha narsalar kabi kundalik hodisalar sodir bo'lgan. O'zgarishlar faqat
iqtisodiy   va   ishlab   chiqarish   munosabatlariga   taalluqli   bo'lib,   mahalliy
hokimiyatdagi   o'zgarishlarga   ham   ta'sir   ko'rsatdi.   Bunday   shaharlarni,   odatda,
mansabdor shaxslar, ya'ni badavlat kishilar yoki irsiy podshohlar boshqargan.Men
o'z   ishimda   nafaqat   ingliz   shaharlarining   rivojlanishini,   balki   ularda
hunarmandchilikni   tashkil   qilishni   ham   chuqurroq   o'rganmoqchiman.
Hunarmandchilikni tashkil etish ayniqsa Bristolda yaqqol namoyon bo'ldi. I.bob.XI-XV asrlarda Angliya
1. 1.  XI-XIII asrlarda Angliyada siyosiy markazlashishning boshlanishi
XI   asrdagi   o'rta   asrlar   Angliyasi   tarixidagi   eng   yirik   voqea   Normandiya
gersogi   Vilgelm   boshlik   fransuz-normand   feodallari   tomonidan   Angliya   istilosi
qilinishi   bo'ldi.   Bu   istilo   uchun   Vilgelm   Istilochi   degan   laqab   oldi.   1066   yil   14
oktyabr   Vilgelm     La-Mansh   bugozidan   so'zib   o'tib,  qariyb   15  ming  kishilik   katta
ritsarlar   qo'shini   bilan   Angliyaga   bostirib   kirdi.   Vilgelm   qo'shinida   faqat
normandlargina emas, balki Fransiyaga qarashli boshqa viloyatlarning yer-mulk va
krepostnoylar   izlovchi   ritsarlari   ham   bor   edi.   Vilgelm ga   r o’ baro   chiqqan   ingliz
qiroli   Garold   normandlarning   h ujumini   t o’ xtata   olmadi.   Bir   qismi   ritsarlardan,
boshqa   bir   qismi   dehqonlarning   piyoda   lashkarlaridan   iborat   bo'lgan   ingliz-saks
qo'shinlari Gastings shahri yonida jangda batamom mag'lubiyatga uchradi. Garold
o'ldirildi. Shundan keyin Vilgelm aylanma yo'l bilan Londonga qarab bordi, so'ng
Duvr, Kenterberi va Sautvork shaharlarini bosib oldi. Uning qo'shinlari Londondan
yuqoriroqda   Temza   daryosini   kechib  o'tdi.     London  shimoldan   kesilib   qoldi   va  u
taslim bo'lishi lozim edi.
Vilgelm   Istilochi   tomonidan   Angliya   aholisining   ro'yxatga   olinishi   (1086)
XI asrdagi g'oyat katta tadbir edi. Angliyada hech qachon ko'rilmagan bu tadbirga
aholi   qo'rqinch   bilan   qaradi.   Ro'yxatga   olish   natijasida   to'zilgan   varaqalar   xalq
orasida   «Dahshatli   sud   kitobi»   deb   ataldi.   Qirol   xazinasi   yer   egaligining   hajmi
to'g'risida   endi   aniq   ma'lumotlarga   ega   ekan,   aholi   ro'yxati   hukumatga   «Daniya
puli»   deb   atalgan   eski   yer   solig'ini   ko'paytirilgan   miqyosda   undirish   imkonini
berdi.   Yangi   normand-fransuz   lordlarining   ingliz   qishlog'idagi   krepostnoy   ahvoli
rasmiylashtirishga intilishi ana shu ro'yxatda ravshan aks etdi. 1086 yilgi ro'yxatda
dehqonlar   turli   nomlar   ostida   gavdalandilar:   ozod   kishilar   (kelajakda   ular
frigolderlar   yoki   yerni   erkin   tasarruf   qiluvchilar   deb   ataldilar),   sokmenlar,
villianlar,   bordarilar,   kottarilar,   shuningdek,   ko'pgina   mikdorida   qullar   ham
uchraydi.   Ammo   villanlar   ro'yxatda   tez-tez   uchrab   turadilar.   XI-XII   asrlar
sharoitida   krepostnoy   tabaqa   xususiyatlariga   ega   bo'lgan   dehqonlarning   bu
kategoriyasi   (feodal   yer-mulki   territoriyasida   barshchina   o'taydigan   va   shu   yerga biriktirib qo'yilgan) ingliz qishlog'ining feodal-krepostnoylik qiyofasini hammadan
ko'ra   ochiqroq   harakterlab   beradi.   Ammo   Angliyaning   shimoli-sharqiy   qismida,
hatto   1086   yilgi   ro'yxatda   ham,   dehqonlarning   salkam   yarim   «erkin   kishilar»,
qisman sokmenlar holatida qolaveradi. 
XI   asrda   Angliya   dehqonlarining   asosiy   qismini   «Dahshatli   sud   kitobi»ga
ko’ra   30   akr   yerga   ega   villanlar   tashkil   qilgan.   Ular   jamoa   mulkidan   ham
foydalangan ( yaylov, o’rmon, hovuz, daryo va h.). Villanlar barshchina o’tashgan,
lordga   natural   soliq   to’lashgan.   Villanlar   manorlar   hayotining   asosini   tashkil
etardi.   Normandlar   istilosidan   oldin   ham,   ular   o`zlarining   mahsulotlarining   bir
qismini   xo`jayinlariga   b е rar   edi.   Normandlar   istilosidan   k е yin,   ularning
majburiyatlari aniq b е lgilandi. Bu majburiyatlar ikki ko`rinishda edi: barshchina va
hashar.   Barhchina   sifatida   villan   haftada   uch   yoki   undan   ortiq   kun   manor
xo`jaligida   ishlab   b е rish   majburiyati   edi.   Mahsulot   obrogi   ham   to’lagan.   Hashar
esa   qo`shimcha   majburiyat   turi   bo`lib,   uni   xohlagan   vaqtida   talab   qilishar   edi.
Yuqoridagi   soliqlardan   ikkinchisi,   ayniqsa   malol   k е ladigan   bo`lib,   uni   villanlar
oila a'zolari bilan birgalikda (qo`y qirqish, g`allani o`rish pallalarida) bajarar edilar.
Shuningd е k,   villanlar   qizlarini   erga   b е rsalar   «nikoh   boji»   d е b   atalgan   to`lov
to`lardilar.   D е hqonlar   bundan   tashqari   ch е rkovlarga   ham   «o`limdan   k е yingi
yig`im» d е b atalgan soliq to`lar edilar.
Genrix   II   davrida     (1154-1189)   ingliz   qirolligining   chegaralari   g'oyatda
kengaydi.   O'zining   ko'p   sonli   mulklaridagi   moddiy   resurslariga   tayanib,
shuningdek, feodallar o'rtasida bundan oldin yuz bergan o'zaro urushlaridan aholi
ichidagi   o'rta   sinflarning   norozi   bo'lganligidan   foydalanib,   Genrix   II   qirol
hokimiyatining obro'-e'tiborini yanada ko'tara oldi. O'z qirolligining boshidanoq u
grafliklarga   barcha   sheriflarini   (Angliya   grafligida   oliy   ma'muriy   va   sud
lavozimidagi shaxs)  o'zgartirib, ularning o'rniga o'ziga ishonchliroq bo'lgan yangi
odamlarni   tayin   etdi.   G'alayonlar   mahalida   feodallar   tomonidan   o'zboshimchalik
bilan   qurilgan   «qonunsiz»   qasrlarning   ko'pchiligi   yo'q   qilib   tashlandi.   Ayni
zamonda   mamlakatda   qirollik   sudining   ahamiyati   ortdi.   Genrix   II   ning   sud
sohasidagi   asosiy   islohoti   sud   maslahatchilarining   o'rnatilishi   edi.   Qirol   har   bir ritsarga,   har   bir   shaharlik   va   erkin   dehqonga   feodal   va   baronlarning   sudlariga
emas, balki qirollik sudiga murojaat etish huquqini berdi. Genrix II doimiy qo'shin
tuzmoqchi   bo'ldi.   Chunki   vassallarning   ritsarlik   xizmati   bir   yilda   ma'lum   kunlar
bilan   cheklangan   bo'lardi,   bu   esa   quruqlikda   uzoq   urushlar   olib   borishda
o'ng'aysizlik   tug'diradi.   Shu   sababli   Genrix   II   ritsarlarning   bir   qismini   harbiy
xizmatdan bo'shata boshladi. Bunday ritsarlar shaxsiy xizmat qilish o'rniga harbiy
yoki  qalqon  solig'i   to'lashlari   rozi   bo'lgan  ritsarlarni  yoniga  yollashi   mumkin edi.
Qalqon   pulining   joriy   qilinishi   muhim   ijtimoiy   oqibatlarga   ega   bo'ldi.   Bu   tadbir
tufayli   ingliz   ritsarlari   harbiy-feodal   xizmatdan   ertaroq   ozod   bo'lib,   tinch   qishloq
xo'jayinlariga   aylana   boshladilar.   Kelgusida   bu   holat   quyi   ingliz   dvoryanlarini
shahar burjuaziyasi bilan yaqinlashtirishda katta rol o'ynadi.
                     Genrix II ning o'g'illari Richard I Sheryurak (1189-1199) va Ioann Yersiz
(1199-1216)   davrlarida   qirol   hokimiyati   zaiflashib   qoldi.   Richard   deyarli
Angliyada   yashamadi   ham,   chunki   hamisha   yoki   Sharqda   salib   yurishi   bilan,   yo
Fransiyadagi   urushlar   bilan   band   bo'ldi.   Ioann   Yersiz   Filipp   II   Avgust   bilan
ko'rashda   doimo   muvaffaqiyatsizlikka   uchradi   va   pirovardida,   Normandiyani,
Anjuni   va     Fransiyadagi   boshqa   bir   qancha   mulklarni   qo'ldan   boy   berdi.   Bundan
tashqari,   yangi   Kenterberi   arxiyepiskopini   saylash   masalasiga   aralashib,   papa
Innokentiy   III   bilan   to'qnashib   qoldi.   Papa   Ioanni   cherkovdan   quvib,   butun
Angliyada ibodat qilishni man etdi (1208). Taxtdan ajralish xavfi ostida qolgan va
jamiyatning   yetarlicha   qo'llab-quvvatlashga   ko'zi   yetmagan   qirol   taslim   bo'lishga
majbur   bo'ldi.   U   o'zini   papaning   vassali   deb   tan   oldi   va   har   yili   papaning
xazinasiga bir ming funt sterling xiroj to'lash majburiyatini oldi. (1213). 
1. 2.Angliyada parlamentning vujudga kelishi
Papa   bilan   to'qnashuvdagi     muvaffaqiyatsizlik   mamlakatda   qirolning   obro'-
e'tiborini  juda   tushirib  yubordi.  Ioann   va  uning  amaldorlari  qo'llab  kelgan   har  xil
ta'magirliklar, nohaq yig'imlar yig'ilishi va zo'ravonliklar qilinishi faqat baronlar va
yepiskoplar   orasidagina   emas,   balki   ritsarlar   va   shaharliklar   orasida   ham   qirolga
qarshi   norozilik   tug'diradi.     1215   yilgi   Hartiya   63   moddadan   iborat   katta   siyosiy
hujjat   edi.   U   lotin   tilida   tuzilgan   edi.   Hartiya   asosan   feodallar   sinfining manfaatlarini ko'zda tutuvchi ko'pdan-ko'p yon berishlar va imtiyozlarni o'z ichiga
olgan   edi.   U   baronlarga   va   feodallarga   o'z   feodlarini   meros   qilib   qoldirishni   va
«odatga   ko'ra»   mo''tadil   vassalik   to'lovlari   to'lashni   ta'minlar   edi.   Ular   uchun
imtiyozli   bo'lgan   «Tenglar   sudi»ni   topshirib   ko'yildi.   Tenglar   sudining   qonuniy
hukmidan   va   mamlakat   qonunlaridan   tashqari,   Angliyada   birorta   erkin   kishi
qamoqqa   olinmaydi,   avaxtaga   qamalmaydi.   Feodallar   hujjati   bo'lgan   va   avvalo
yirik   baronlarning   manfaatlarini   ta'minlagan   Buyuk   erkinlik   hartiyasi,   har   holda,
progressiv   ahamiyatga   ega   edi.   Hartiya   baronlar   ayrim   gruppasining   talabi
bo'lmasdan,   balki   siyosiy   markazlashish   printsipini   endi   rad   etmagan,   bu   prinsip
bilan hisoblashgan va davlatni idora qilishni ma'lum darajada tartibga tushirishiga
intilgan, umuman, feodal dvoryanlar barcha toifasining ham talabi edi. 
Buyuk erkinlik hartiyasining shaharliklar talabini hisobga olishi juda muhim
bo'ldi.  Angliyadagi   uchinchi   toifa     birinchi   marta   shu   yerda   siyosiy   kuch   sifatida
maydonga   chiqdiki,   feodallar   u   bilan   hisoblashishga   majbur   bo'ldilar.   Buyuk
qirollik kengashi yoki hartiyada eslatib o'tilgan baronlar va ritsarlar parlamenti tez
orada (shu XIII asrda) ingliz parlamentiga aylandi. Bu parlamentda fransuzlarning
General shtatlaridagiga o'xshash qirollikda uchta toifaning vakillari bor edi.
XIII asr mobaynida Angliyada qishloq xo'jaligi ham, sanoat  ham zo'r berib
taraqqiy   etdi.   Yerni   ishlash   takomillashdi,   bu   vaqtda   agronomiyaga   doir   turli
traktat   (ilmiy   asar)larning   bosilib   chiqishi   shuni   ko'rsatadi.   Ikki   dalali   tizim   o'z
o'rnini   ko'proq   uch   dalali   tizimga   bo'shatib   beradi.   Qoramol   ko'proq   urchitila
boshlashi   munosabati   bilan   dalalarni   go'nglash   keng   ko'llaniladigan   bo'ldi.
Angliyada   ko'ychilik   ayniqsa   ko'p   rivojlana   bordi.   XII   asrda   Angliyada
dehqonchilik   sohasida   erishilgan   yutuqlarni   ana   shu   fakt   ko'rsatib   beradiki,   bu
asrda Angliyada Yevropa qit'asiga ko'p g'alla olib ketilar edi.  
Mamlakatdagi   ishlab   chiqarish   kuchlarining   umumiy   o'sishi   va   uning
iqtisodining   mustahkamlanishi   sharoitida   XIII   asrda   rivojlanib   borayotgan   feodal
jamiyatning   ijtimoiy   ziddiyatlari   g'oyat   keskinlashdi.   Ziddiyatlarning   bir   yo'li
feodallar   bilan   dehqonlar   o'rtasida   bordi.   Ingliz   dehqonlari   XIII   asrdan   boshlab
og'ir   davrni   boshidan   kechirar   edi.   XIII   asrda   ingliz   qishlog'ida   asosiy   siymo hisoblangan villanlar turar joyiga biriktirilgan bo'lib, xaftalik barshchinani utashga
majbur   bo'lgan,   Lordga   nikox   solig'i   va   boshqa   boshqa   nohaq   soliklar   tulagan,
uning   sudiga   buysundirilgan   tamomila   krepostnoy   kishi   edi.   XIII   asrdagi   ingliz
dehqoni aslida villangan emas, balki servga o'xshab ketardi. Ingliz yuristlari «rim
huquqi»ni   dalil   keltirib,   villanlar   Rim   qulining   bir   turi   deb   ochiq-oydin   fikr
bildirgan   edilar.   Dehqonlarning   tez-tez   qochishlari,   butun   jamoa   dehqonlarining
lord uchun majburiyatlarni  bajarishdan  bosh  tortishlari  bejiz emas  edi. XIII  asrda
Angliyadagi ijtimoiy ziddiyatlarning boshqa bir yo'li bir tomondan, yirik feodallar,
ya'ni   lordlar,   yepiskoplar,   yirik   monastirlarning   abbatlari   o'rtasida   yuz   bergan
bo'lsa,   ikkinchisi-mayda   ritsarlar   o'rtasida   kelib   chiqdi.   Yuqorida   aytib   o'tilgan
yirik feodallar mamlakatdagi yerlarning ko'pchilik qismini eg'allab olgan edilar.
Bularning   hammasi   ritsarlar   bilan   shaharliklarning   birgalikda     siyosiy
chiqishlar     qilish    uchun    sharoit    yaratib    berdi.  XIII   asrning  ikkinchi   yarmidagi
siyosiy   voqealar   xuddi   shuni   ko'rsatadi.   Ioann   Yersiz   Buyuk   erkinlik   hartiyasini
imzolar   ekan,   haqiqatda   uni   bajarmoqchi   emas   edi.   Ioann   Yersizni   o'zi   ichgan
qasamiga   rioya   qilish   majburiyatidan     xalos   etgan   papa   Innokentiy   III   ham   qirol
tomoniga o'tdi. Ioann baronlar bilan yangi urushga tayyorlana boshladi ham, ammo
urush   harakatlari   ayni   qizib   turgan   paytda   qirol   o'ldi.   Uning   vorisi   kichik   yoshli
o'g'li   Genrix   III   (1216-1272)   baronlar   oligarxiyasi   qo'lida   uzoq   vaqtgacha   qirol
bo'lib   qoldi.   Fransiyadan   Angliyaga   kelgan   qarindosh   urug'lari   va   ularning
do'stlarini  ingliz baronlariga qarshi qilib qo'ymoqchi bo'ldi. Bu esa ingliz baronlari
o'rtasida   qahr-g'azab   uyg'otdi.   Dastlabki   paytda   baronlar   ritsarlar   bilan   kelishib
harakat   qildilar.   Ammo   baronlar   hokimiyatni   faqat   o'zlari   uchun   bosib   olishga
intilayotganliklari,   ritsarlar   masalasida   noaniq   va'dalar   berish   bilan
cheklanayotganliklarini ritsarlar tezda payqadilar. Ular norozilik bildirdilar.
Harakat   keyinchalik   shaharliklar   va   bir   qancha   joylarda   dehqonlar,   qisman
frigolderlar,   qisman   villanlar   kelib   qo'shildilar.   Baronlar   to'dasi   bo'linib   ketdi.
Demokratik   elementlarning   aktivligidan,   xususan,   boshlanib   ketgan   dehqonlar
harakatidan   qo'rqib   ketgan   baronlarning   ko'pchiligi   tezda   qirol   tomoniga   o'tdi.
1264   yil   bahorida   Simon   qirolning   tarafdorlari   bo'lgan   baronlarni   yakson   qilib, Genrix   III   ni   va   uning   katta   o'g'li   shahzoda   Eduardni   asir   qilib   oldi.   1265   yili
boshida u keng tarkibda parlament chaqirdi: parlamentga baron va yepiskoplardan
tashqari,   ritsarlarning   va   shaharlarning   vakillari   taklif   qilindi.   Shunday   qilib,
fransuz   General   shtatlariga   o'xshash,   Angliyada   birinchi   marta   uch   toifa
vakillaridan iborat parlament chaqirildi.
                     Eduard   I (1272-1307) 50-60 yillardagi  «g'alayondan» katta saboq olgan
hiyla   g'ayratli   qirol   edi.   Ayni   zamonda   1258-1265   yillardagi   baronlar   urushi
mahalida o'rta va quyi sinflarning harakatidan qo'rqib qolgan feodallar endi qirollik
toj-taxt   tevaragida   mustahkamrok     zichlashdilar.     Eduard   I   o'z   mavkeini   yanada
kuchaytirish   uchun   bir   qancha   istilochilik   urushlari   qildi.   Eduard   I   Uelsni   istilo
qildi   (1282)     va     Shotlandiya   bilan   uzoq   urush   olib   bordi.   Shotlandiya   bilan   olib
borilgan   urush   og'ir   bo'ldi.   Urushni   davom   qildirish   uchun   yetarlicha   mablag'i
bo'lmagan   qirol   juda   mushkul   bir   ahvolga   tushdi.   1295   yili   qirolning   o'zi   umum
toifaviy   parlament   chaqirdi.   Bu   parlamentning   tarkibi   kelajakda   ana   shunday
yig'ilishlar   uchun   namuna   bo'lganligidan,   uni   keyinchalik   «namunali   parlament»
deb atadilar. 
                   Fransiya bilan boshlanib ketgan Yuz yillik urush hukumatdan katta pullar
talab qildi. Pulga muhtoj bo'lgan qirol har safar parlamentga murojaat etib, undan
«subsidiya» yoki «ko'mak» so'rashga majbur bo'ldi. XIV asr ingliz parlamentining
huquqi   ham   asosan   rasmiylashdi.   1343   yildan   e'tiboran   parlament   ikki   palataga
bo'lindi.   Yuqori   palata       l   o   r   d   l   a   r     palatasi   deb   atalib,   u   ruhoniy   lordlar,
arxiyepiskoplar,   eng   yirik   monastirlarning   abbatlari   va   dunyoviy   lordlar
(baronlar)dan iborat  bo'lardi.   U m u m   p a l a t  a s i     deb atalmish quyi  palata
grafliklarning vakillari bo'lgan ritsarlar va shaharliklardan iborat bo'lardi.  
                      XIV-XV  asrlarda   Angliyadagi   shahar   idorasi   tobora  ko'proq   yopiq   sex-
oligarxiya   harakteriga   ega   bo'ldi.   XIV   asrdan   boshlab   ritsarlar   grafliklardagi
hokimiyatni o'z qo'llariga kiritib olib, bu vaqtga kelganda endi bozor, savdo-sotiq
bilan,   ba'zan   esa   sanoat   bilan   ham   yaqindan   bog'langan   qishloq   xo'jayinlariga
aylangan   edilar.   XIV   asrning   ikkinchi   yarmidan   boshlab   tuzilgan   murosaga keltiruvchi   sudyalar   degan   yangi   mansab,   ritsarlarning   joylardagi   siyosiy
hokimiyatning ifodasi edi.  Ritsarlar bu mansabni bepul bajarar edi.
           XIII asrning ikkinchi yarmida va xususan XIV asrda Angliya o'z iqtisodida
yana   ancha   katta   siljishlarni   boshidan   kechirdi.   Flandriya   bilan   va   quruqlikdagi
boshqa   mamlakatlar   bilan   olib   borilgan   qizg'in   savdo-sotiq   munosabatlari   ingliz
qishlog'ini   keng   bozor   aloqalariga   tortdi.   Angliya   shaharlarning,   avvalo
Londonning   o'zining   o'sishi,   Fransiya   shaharlaridagi   singari   qishloq   xo'jaligining
boshqa     mahsulotlariga   –   g'alla,   go'sht,   sut   mahsulotlari,   teri   va   hokazolarga
bo'lgan   talabni   tobora   oshirdi.   Pul   xo'jaligining   rivojlanishi   Angliyadagi
krepostnoy   yer   –mulkining   –   manorning   yemirilishiga   sabab   bo'ldi.   Lordlar
barshchinani   pul   obrogi   bilan   ayirboshlashni   foydaliroq   deb   bilardi.     Bunday
paytda   ular   o'zlariga   qarashli   yerlarni   (domenlarni)   kam   yerli   dehqonlar   orasidan
chiqqan   yollanma   ishchilar   mehnati   bilan   ishlaydigan   bo'ldilar.   Ba'zi   bir   lordlar
hech   kanday   xo'jalik   yurgizmay,   yillik   pul   rentasi   olishni   afzal   ko'rib,   o'z
domenlarini ijaraga berardilar. 
Kommutatsiya XIII asrdayo q   katta yutuqlarga erishdi. XIV asrning birinchi
yarmida   bir   qancha   tumanlarda   kommutatsiya   barshchinani   batamom   siqib
chiqardi. Kommutatsiya birinchi  galda eng badavlat  dehqonlar  uchun foydali edi.
XIII asr boshida o'rta hol dehqonlar kommutatsiyadan ko'pincha  voz kechar edilar.
Chunki ularning pul topishlari qiyin edi. Vaqt o'tishi bilan, qishloqda pul miqdori
ko'payishi   bilan   o'rta   hol   dehqonlar   ham   kommutatsiya   o'z   ahvollarini
yaxshilashishi bilib, unga boshqacha nazar bilan qaraydigan bo'lishdi. Ammo lord
belgilangan   pul   rentasining   g'oyat   yuqori   ekanligidan   dehqonlar   norozi   edilar.
Ba'zi   bir   grafliklarda,   chunonchi,   Kent   grafligida   dehqonlar   kam   yerlikdan   qattiq
jafo   chekar   edilar.     Lordlar   bekor   yotgan   yerlarni   bosib   olib   va   dehqonlarni
foydalanib   turgan   yaylovlaridan   siqib   chiqarib,   jamoa   o'tloqlarini   qisqartirmoqda
edi.   Bularning   hammasi   dehqonlar   orasidagi   norozilikning   tobora   kengroq   o'sib
borishiga sababchi bo'ldi.
                  1348   yilda  Angliyada     dahshatli   vabo  epidemiyasi   (yuqumli   kasallik)   avj
oldi,   zamondoshlar   uni   «qora   o'lat»   deb   atashdi.   Shu   yuqumli   kasallik   natijasida mamlakat   aholisining   qariyb   to'rtdan   uch   qismi   halok   bo'ldi.   Ishchi   qo'llarning
kamayishi shaharning ham, qishloqning ham ahvoliga yomon ta'sir ko'rsatdi. Ishchi
qo'llar   ancha   qimmatlashdi.   Yuz   yillik   urushdagi   muvaffaqiyatsizlik   munosabati
bilan XIV asrning 60 – 70  yillaridagi Angliyaning ahvoli mushkullashdi. 
Eduard  III  (1327-1377 yy.)   hukumati   1349 yil   chiqargan «Ishchi   qonunlari
to`g`risida ordonans»ga ko’ra, har bir 12 yoshdan 60 yoshgacha bo’lgan erkak va
ayol  o’z  yeri  va yashahs  uchun boshqavositasi  bo’lmasa,  epidemiya tarqalishidan
avvalgi   maosh   bilan   ish   taklif   qilgan   kishiga   yollanishga   majbur   edi.
Bo’ysunmaslik   yoki   muddatidan   avval   ketib   qolish   uchun   qamoq   jazosi
qo’llanilgan. Ishga yollovchilar ham yuqori maosh tayinlashsa, jarima to’laganlar.
«Ishchi   qonunlari   to`g`risida   ordonans»da   ishlamasdan   tilamchilik   va   o`g`irlik
qilib yurish taqiqlanadi. Hatto, tilamchilarga sadaqa qilganlarga ham qamoq jazosi
bеriladi. Ammo bu ordonans joylarda bajarilmadi, dеhqonlar va hunarmandlar bir
grafliklardan   ikkinchi   grafliklarga   qochib   o`tishni   davom   ettirdi.   Yirik   feodallar
barshchinani   tiklash   evaziga   ishchi   kuchini   saqlab   qolishga   harakat   qilganlar.
«Ishchi   qonunlar»   va   feodal   zulm   aholining   noroziligiga,   sinfiy   kurashning
keskinlashuviga sabab bo’ladi.  1377 yil parlament 14 yoshdan oshgan har bir kishi
jon solig’I to’lashi haqida qaror qabul qiladi. Bu aholining qattiq noroziligiga olib
keladi   va   1381   yilgi   qo’zg’olonga   bahona   bo’ladi.   Bu   qo`zg`olon   tarixda   Uot
Tayl е r qo`zg`oloni nomi bilan ma'lum.
1. 3.Uot Tayler qo'zg'oloni
1380   yilning   noyabr   oyida   parlamеnt   qirol   Richard   II   ga   armiyani   ta'minlash
uchun va qirollikni himoya qilish uchun har bir 15 yoshdan yuqori bo`lgan erkak
va ayoldan jon boshiga (gadoylardan tashqari - P.Sh.) uch grotdan soliq undirishga
ruxsat bеrdi (3 grot funtning 1/20 qismiga tеng bo`lgan).  Shu yo`l bilan parlam е nt
100 ming funt st е rling pul yig`moqchi edi. Richard II tomonidan e'lon qshshngan
jon   solig`i   xalqning   sabr   kosasini   to`ldi-rib   yubordi.   Bu   soliq   qishloqlarda
d е hqonlarning   qahr   g`azabini   kuchaytirdi   va   1381   yilgi   qo`zg`olonga   y е taklagan
so`nggi bahona bo`ldi. 1381 yilgi qo'zg'olondan avvalgi yillarda ingliz qishlog'ida va'zxonlar paydo
bo'lib,   ular   o'zlarini   «faqir   poplar»   deb   atardilar.   Bular   ingliz   cherkovining
mashhur   reformatori   Jon   Viklefning   shogirdlari   edilar.   Pop   va   Oksford
universitetining   professori   Jon   Viklef   (1320-1384)   XIV   asrning   60-70   yillarida
cherkovni   reforma   qilish   kerak,     degan     talab     bilan     chiqdi.     Cherkov   papasiz
yashay   olmaydi   va   papa   hokimiyati   qirollik   hokimiyatidan   yuqori   turishi   lozim
degan   o'rta   asr   katolitizmi   ta'limotini   J.Viklef   rad   qildi.   Viklefning   chiqishi
ideologiya jixatdan  katta ahamiyatga ega bo'ldi. Viklef XVI asrda Yevropada yuz
bergan  Yevropa  reformatsiyasi   muxlisilaridan   biri   edi.  Yuz  yillik  urush  mahalida
Angliya   papalikka   nisbatan   g'oyat   dushmanlik   munosabatlarida   bo'ldi,   bu   vaqtda
fransuz   qirollari   ta'sirida   bo'lgan   Avinon   papalari   Angliyaga   qarshi   fransuz
hukumatiga   har   qanaqa   qilib   bo'lsa   ham   yordam   berardilar.   Viklef   reformasi
London   shahri   aholisi   orasida   ham   zo'r   shuhrat   qozondi.   Cherkov   diniy
marosimlari   soddalashtirilishi   va   arzonlashtirilishi   kerak   hamda   cherkov   biror-bir
ajnabiy   kuchga   qaram   bo'lmagan   mustahkam   milliy   tashkilotga   aylanishi   lozim,
degan   Viklefning   chaqiriqlari   Londonda,   shuningdek,   boshqa   joylarda   xususan
Angliyaning eng rivojlangan janubida va janubi-sharqida unga ergashgan bir guruh
muxlislarni   keltirib   chiqardi.   Viklefning   Angliyadagi   muxlislari     lollardlar     deb
atalardi. 
          Uot Tayler qo'zg'oloni 1381 yil may oyining oxirida janubiy-sharqiy Esseks
grafligida   boshlandi.   Dehqonlar   bu   yerda   jon   solig'i   yig'uvchilarni   haydab
yubordilar   va   ulardan   ba'zilarini   o'ldirdilar.   Shundan   keyin   villanlar   manor
egalariga   qarshi   ko'tarildilar.   Qo'zg'olon   Esseksdan   qo'shni   grafliklarga-Kent,
Sefolk,   Norfolk   va   boshqa   graliklarga   ko'chdi.   Qisqa   bir   fursat   ichida   qo'zg'olon
Angliya grafliklarining katta bir qismiga yoyildi. Dehqonlar dunyoviy va ruhoniy
lordlarga   qarashli   manorlarni   yakson   qildilar,   ulardagi   g'alla,   chorva   mollari   va
boshqa mol-mulklarni bosib oldilar, manor arxivlarida saqlangan barshchinaga va
obrok majburiyatlariga doir ro'yxatlarni yondirib tashladilar.  Qo`zg`olonga Kеntlik
tunukasoz   Uot   Taylеr   boshchilik   qildi.   Ko`zg`olonchilar   soni   tеzda   110   ming
kishiga еtdi. Shundan 50 ming kishi kеntliklar, 60 ming kishi essеksliklar edi. Uot   Tayler   g'ayratli   boshliq   bo'lib   chiqdi.   U   qiroldan   dehqonlar   talabini
qondirishga   erishmoq   uchun   qo'zg'olonchilarni   qirollik   poytaxti   Londonga   olib
borishga   qaror   qildi.   Londonga   borishning   o'zini   u   to'g'ri   o'yladi   va   bu   chora   tez
amalga   oshirildi.     London   shahri   ma'murlari   dehqonlarning   London   ko'prigidan
o'tib, shahar darvozasi orqali London Sitisiga kirishlariga monelik qilmadilar.
                Uch   kun   mobaynida,   ya'ni   1381   yilning   13,14   va   15   iyun   kunlari
qo'zg'olonchi   dehqonlar   Angliya   poytaxtining   xo'jayinlari   bo'lib   qoldilar.   Qirollik
ministrlarining   ba'zilari-ular   orasida   qirollik   kantsleri   Simon   Sedberi   va   lord-
xazinachi   Xeyls-qatl   qilindilar.   Londondagi   turmalarning   hammasi   ag'dar-to'ntar
qilindi.   Qo'zg'olonchilar   London   sudining   asosiy   arxivini   bosib   olib,   uni   o'tda
yoqib   yubordilar.   Yirik   binolardan   qirolning   amakisi,     Lankasterskiy   gersogining
saroyi vayron qilib tashlandi.
Uot   Tayl е r   boshchigidagi   d е hqonlar   qo`zg`oloni   davomida   d е hqonlar   talabi
ifoda etilgan ikkita programma mavjud edi va ular qo`zg`olonchilarning Mayl-End
va   Smitfildda   qirol   bilan   uchrashuvlarida   oldinga   surildi.   Bu   talablar   tarixda
«Mayl-End»   va   «Smitfild   programmalari»   d е gan   nom   olgan.   1381   yilning   14
iyunida Mayl-End d е gan London ch е kkasidagi kichkina bir joyda qo`zg`olonchilar
talablarini   qirol   Richard   II   ga   tutqazib,   bu   talablar   yozilgan   qog`ozni   imzolashni
talab   qildilar.   Bu   talablar   quyidagilardan   iborat   edi:   1)Angliada   birorta   villan
bo`lmasligi,   ya'ni   kr е postnoylik   b е kor   qilinishi;   2)Qirol   tomonidan   qo`zg`olonda
ishtirok   etganlarga   umumiy   avf   b е rilishi;   3)Barchaga   savdo   yuritish   erkinligi
b е rilishi;   4)7   akrgacha   bo`lgan   y е rni   sotib   olishda   uning   b е lgilangan   narxdan   (4
p е nsdan) qimmat sotilishiga yo`l qo`yilmasligi k е rak.
Bu   talablarda   siyosiy   xususiyatga   ega   talablar   yo`q   edi.   Qirol   bu   talablarni
qondirishni  bildirdi   va  qo`zg`olonchilarni   har  qaysi  qishloqdan  2-4 kiitadan  vakil
qoldirib,   tarqalishlarini   so`radi.   Qolgan   vakillarga   yuqoridagi   talablarning
qondirilganligi   to`g`risidagi   yorliqni   topshirishni   bildirdi.   Ess е ks   aholisi
villanliqtsan   ozod   qiluvchi   yorliq   bilan   ch е garalanib,   uylariga   tarqab   k е tdilar.
Londonda   faqat   Uot   Tayl е r,   Jon   Boll   rahbarligi   ostidagi   k е ntliklar   qolishdi.
K е ntliklar ess е ksliklarning radikal xarakt е rda bo`lmagan bir taraflama talablaridan qanoatlanmagan edilar.
                    K е ntliklar   o`zlarining   talablarini   qirol   oldiga   Smitfild   d е gan   joyda
tutqazdilar. Unda quyidagi radikal talablar oldinga surilgan edi:
1) Ch е rkov y е rlari s е kulyarizatsiya qilinsin; 
2) Qirollikda bitta y е piskopliqdan boshqa umuman y е piskoplik bo`lmasin; 
3) Angliyada villanlik bo`lmasin; 
4) Qiroldan boshqa barcha kishilarning huquqi t е ng va o`zlari ozod bo`lsinlar, ya'ni
toifaviy tafovutlar yo`qotilsin; 
5) O`rmon va daryolardan hamma t е ng foydalansin. O`rmonlarda boy s е norlar
va amaldorlar singari odtsiy xalq ham ov qilish huquqiga ega bo`lishi
k е rak va h.k.
Qirol   bu   talablarni   ham   bajarishga   rozi   bo`ldi,   ammo   qirol   bilan   ikkinchi
uchrashuv chog`ida Uot Tayl е r London shahrining meri tomonidan o`ldirildi. Uot
Tayl е r   o`ldirilgach,   rahbarsiz   qo`zg`olonchilarni   tor-mor   qilish   uncha   qiyin
bo`lmadi.   Qirollik   tomonidan   tashkil   qilingan   jazo   guruhlari   qo`zg`olon
qatnashchilarini shafqatsizlarcha qirg`in qildilar. Shu tariqa Angliyadagi eng yirik
d е hqon   qo`zg`olonlaridan   biri   qonga   botirildi.   Bunga   sabab,   odatdagi
uyushqoqsizlik,   kuchlarning   bo'linib   ketganligi,   dasturning   yetarli   darajada   aniq
bo'lmaganligi   va   qo'pol   taktik   xatolarga   yo'l   qo'yilishi   bo'ldi.   Ingliz   dehqonlari
qirol   bizning   tarafamizni   oladi,   deb   soddadillik   bilan   ishonardilar.   Dehqonlar
o'zlari   eng   yomon   ko'rgan   amaldorlarning   adabini   berib,   hatto   o'z   hukumatlarini
tuzishga intilib ham ko'rmadilar. 
1381   yilgi   qo'zg'olon   mag'lubiyatga   uchragan   bo'lishiga   qaramay,   u   ingliz
dehqonining   bunday   keyingi   taqdiriga   har   holda   katta   ta'sir   ko'rsatdi.   Qo'zg'olon
ancha   katta   va   qudratli   bo'ldi,   bu   qo'zg'olondan   keyin   esa   pomeshchiklarga
barshchinani jiddiy suratda qaytadan tiklash haqida o'ylashga endi to'g'ri kelmadi.
1382   yilda   va   undan   keyingi   yillarda   ayrim   grafliklardagi   dehqonlar   feodallarga
qarshi   qaytadan   qo'zg'olon   ko'tarishga   urindilar.   Lordlar   yon   berishga   majbur
bo'ldilar. Shu sababli, 1381 yildan keyin kommutatsiya jarayoni yanada kuchaydi. Qo'ychilik   tobora   kuchayib,   unda   barshchina   keraksiz   bo'lib   qoldi.   XV   asrda
yanada ko'proq mustaqil xo'jalik yurgizuvchi erkin dehqonlardan iborat edi.
                  XV   asr   mobaynida  Angliyada   feodalizmning  yemirilishi   yanada   zo'raydi.
Mamlakatning   umumiy   xo'jaligida   sanoatning   ahamiyati   kuchaydi.   Angliyada
movut   sanoati   ayniqsa   katta   yutuqlarga   erishdi.   Angliyada   yuqori   sifatli   movut
navi   yetishtirilib,   uning   bir   qismi   chet   ellarga   ko'plab   chiqariladigan   bo'ldi.   Jun
yigirish va to'qish, shaharlardan tashqari, kustarchilik kasbi formasida qishloqlarga
ham   keng  tarqaldi.  XV  asrda  ingliz  savdogarlari  turli   dengizlarda   o'z  savdo-sotiq
ishlarini keng yoya boshladilar. Shu munosabat bilan ingliz kemasozligi zo'r berib
rivojlana   bordi.     Dengizlarning   narigi   tomonlariga   borib   savdo   qiluvchi   yirik
savdogarlarning   bir   qismi   XV   asrning   70-yillarida   savdogar   avantyuristlarning
birinchi   dengiz   savdo   kompaniyasini   tuzdi.   Bu   savdo   kompaniyasi,   avvalo   La-
Mansh va shimoliy dengizdagi movut savdosini o'z qo'liga monopoliya qilib oldi.
1.4.Qizil va oq gullar urushi
Eski   feodal   aristokratiyasi   XV   asr   mobaynida   hukmron   sinf   hisoblanar   edi.
Uning ko'pincha an'anaviy to'lovlar tarzida yerlardan oladigan daromadlari o'smay,
balki   pulning   asta-sekin   qadri   ketishi   bilan   ular   amalda   kamayib   borganligidan,
aristokratiya   davlat   mansablarini   bosib   olish   yo'li   bilan   o'z   zararlarining   o'rnini
qoplashga   harakat   qildi.   Bu   aristokratiya   Fransiya   bilan   olib   borilgan   Yuz   yillik
urushdan   ham   katta   umidvor   edi.   Aristokratiya   Fransiyadagi   yangi   yerlar   va   har
qanaqangi   harbiy   o'ljalar   olishga   ishongan   edi.   1399   yilda   Plantagenetlar   o'rniga
kelgan yangi Lankasterlar dinastiyasi, aristokratik siyosatning kuroliga aylandi.
                  Lankasterlar   siyosatidan,   jumladan   soliqlarning   o'sib   borishidan,   ular
ma'muriyatining   suiiste'mollaridan,   Yuz   yillik  urushdagi   muvaffaqiyatsizliklardan
va   Angliya   savdosining   izdan   chiqishidan   bo'lgan   norozilik   Angliyaning   eng
taraqqiy   etgan   dengiz   sohili   grafliklaridan   biri   bo'lgan   Kent   grafligida   xalq
harakatining ancha avj olishida ifodalanadi. Gersog York vassalaridan biri bo'lgan
Jek   Ked   boshchiligida   1450   yilda   Kentda   qo'zg'olon   bo'ldi.   Kentning   ko'pgina
mayda   dehqonlari,   shuningdek,   shaharliklarning   bir   qismi   qo'zg'olonda   ishtirok
etdi.   Ammo   harakatga   asosan   ritsar   elementlari   rahbarlik   qildi.   Qo'zg'olonchilar (1550   yil   2   iyun)   Londonga   kelib,   unda   hukumat   oldiga   bir   qancha   talablar
qo'yishdi.   Bu   talablar,   asosan,   qirolning   telba   maslahatchilarini   tartibga   solish,
lordlarning   joylarda   o'zboshimchalik   qilishiga,   zulm   o'tkazishga   chek   qo'yish
talablaridan iborat edi.
          Xalq ommasining Lankasterlar dinastiyasiga bo'lgan nafratidan foydalangan
gersog   Yorkskiy   tarafdorlari   mumkin   qadar   tezroq   hokimiyatni   o'z   qo'llariga
olishga intildilar. Genrix VI betobligi sababli 1455 yilda Richard Yorkskiy qirollik
regenti deb e'lon qilindi. Biroq Lankasterlarning muxlislari (qoloq g'arb va janubi-
g'arb ularning asosiy tayanch joylari edi) tez orada Richard Yorkskiyni   regentlik
vazifasidan   olib   tashlashdi.   Lankasterlar   sulolasidan   mamlakatda   norozilik
kuchayganligidan   foydalanib,   Yorklar   hokimiyatni   o’z   qo’llariga   olishga   harakat
qiladilar. Angliyani Shimolidagi yirik feodallar Lankasterlarni qo’llaydi. Yorklarni
esa mamlakatning iqtisodiy rivojlangan janubi - sharqidagi yirik feodallar, ularning
qarindoshlari   va   kuchli   qirol   hokimiyatidan   manfaatdor   yangi   dvoryanlar   va
shaharlklar   qo’llaganlar.   Xuddi   shu   yili   Lankasterlarning   Yorklarga   qarshi
boshlagan   urushida   dastlab   Lankasterlar   tarafdorining   qo'li   baland   keldi.   Boy
berilgan   janglardan   birida,   1460   yilda   Richard   Yorkskiy   o'ldirildi.   Ammo
o'ldirilgan Richard Yorkskiyning o'g'li Eduard Yorklar to'dasiga boshchilik qildi, u
lankasterlarni 1461 yilda ikki marta mag'lubiyatga uchratib, Londonni egallaydi va
qirol   deb e`lon  qilinadi   (1461  –1483 yy.).  Genrix  VI   esa  Tauer  zindoniga  qamab
qo'yildi.   York   to'dasi   hokimiyatni   uzoq   muddatga   o'z   qo'lida   ushlab   turdi.   1470-
1471   yillarda   Lankasterlar   o'z   tomonlariga   o'tgan   yirik   feodal   Uorvik   ko'magida
hokimiyat   tepasiga   Genrix   VI   ni   qaytadan   tiklamoqchi   bo'ldilar.   Lekin   buning
uddasidan chiqa olmadilar. 
Eduard   IV   o’rta   va   mayda   dvoryanlarga   Lankasterlarning   musodara   qilingan
yerlari   hisobiga   mulklar   va   unvonlar   berib   o’ziga   yaqinlashtiradi,   ularga   tayanib
o’zboshimcha   baronlarni   ayovsiz   jazolaydi.   Eduard   IV   mamlakat   savdo   va
sanoatini   rivojlantirishga   harakat   qiladi.   Movutsozlikni   rivojlantirish   uchun   xom-
ashyoni   eksport   qilishni   ta`qiqlaydi.   Yevropa   davlatlariga   Angliya   movutini eksport   qilishda   Ganza   va   Venetsiya   savdogarlari   vositachiligiga   chek   qo’yish
uchun choralar ko’radi.
Eduard   IV   vafot   etgach,   uning   ukasi   Richard   Eduardning   ikki   yosh   o’g’lini
Tauerda   qatl   etib   taxtni   egallaydi.   Richard   III   ning   siyosati   Lankasterlar   va
Yorklarning   noroziligiga   sabab   bo’ladi.   Ular   birlashib   Lankasterlardan   bo’lgan
Genrix Tyudorni taxtga surishadi. 1485 yil Bosvort jangida Richard halok bo’ladi.
Shu   urush   bilan   Oq   va   Qizil   Atirgul   urushiga   ch е k   qo`yiladi.   1485   yilga   k е lib
tugagan bu urushda Angliya o`z aholisining 1/4 qismini yo`qotgan edi. Genrix VII
Tyudor Eduard IV ning qizi Yelizavetaga uylanib, gerbida oq va qizil gul tasvirini
birlashtiradi. 
Urushning   og`irligi   ingliz   quyi   va   o`rta   tabaqasiga   tushib   qolmasdan,   ingliz
aristokratlariga   ham   jiddiy   talofat   y е tkazdi.   Urushning   oxiriga   k е lganda   qirol
xonadoniga qarindoshligi bo`lgan 80 ta baronlar o`ldirilgan edi. Juda ko`p yirik
f е odallarning   nomlari   mutlaqo   o’chib   k е tdi.   Oldingi   normandiyalik   aristokratlar
yo`q qilindi, uning o`rnini anglo-saks xonadonidan bo`lganlar to`ldira boshladilar.
Genrix   VII   (1485   –   1603yy.)   yangi   dvoryanlarga   tayanib   qirol   hokimiyatini
mustahkamlash   uchun   baronlarga   qarshi   kurash   olib   boradi.   Bu   vazifani   bajarish
Genrix VII ga shu bilan osonlashganki, o`ttiz yil davom etgan «Oq va Qizil atirgul
urushi»   davrida   feodal   aristokratlarning   katta   qismi   bir   -   birlarini   qirib   yuborib,
ularning o’rnini yangi dvoryanlar va qirol hokimiyatini kuchayishidan manfaatdor
burjua elementlari egallashgan edi.
XV   asrning   ikkinchi   yarmida   feodallar   to's-to'poloni   Angliyaning   siyosiy
taraqqiyotida   katta   ahamiyatga   ega   bo'ldi.     XIV-XV   asrlarda   Angliyada   ingliz
millatining tarkib topa boshlashi  uchun shart-sharoit  vujudga kelmoqda edi. 1066
yilgi normandlar istilosidan boshlab, avvalgi paytda ingliz jamiyatining turli milliy
tarkibini   aks   etirgan   ikki   tildan   foydalanib   kelindi.   Qirol   saroy   zodagonlarining
katta   qismi   fransuz   tilida   so'zlashardi.   Aholining   asosiy   ommasi   –   dehqonlar   va
shaharliklar, o'rta va mayda feodallar ingliz tilida gaplashardilar. Ingliz tili yana bir
qancha shevalarga bo'linib, ular orasida London shevasi  yetakchi shevalardan edi.
Aholi  ko'pchiligining tili  bo'lgan  ingliz  tili  fransuz tilini  xonadon hayotidan ham, jamiyat   hayotidan   ham   asta-sekin   siqib   chiqardi.   1258   yildayoq   qirol   Genrix   III
Angliya aholisiga ingliz tilida bayonnoma bilan murojaat qilishi lozim bo'ldi. 1362
yilda   Eduard   III   London   shahrining   petitsiyasiga   javoban,   «fransuz   tili   uncha
ma'lum bo'lmaganligi» tufayli sudlardagi ishlar ingliz tilida olib borilsin, deb qaror
chiqardi.  II.bob.  O’rta asrlarda Angliyada shahar hunarmandchiligi
2.1.Ingliz shaharlari tarixi XIII - XIV asrlar
Uzoq vaqt davomida Angliyada bunday shaharlar bo'lmagan. Buning sababi
shundaki,   shaharning   mavjudligi   uchun   iqtisodiy   baza,   ijtimoiy-iqtisodiy   shartlar
yo'q  edi:  aholining  zarur  kontsentratsiyasi,   ijtimoiy  mehnat  taqsimotining  tegishli
darajasi   mavjud   emas   edi.   Shuning   uchun   shaharlar   asosan   X-XI   asrlarda   paydo
bo'lgan.   O'rta   asrlardagi   Angliyaning   ko'plab   shaharlari   o'z   hududida
o'tmishdoshlari   bo'lgan   -   Rim   davridan   oldin   keltlarning   mustahkam   turar-joylari
va qorong'u asrlar. Rimliklar tomonidan o'zlarining lagerlari va munitsipalitetlarini
sobiq Keltlar  qabilaviy va mintaqaviy markazlari  va oddiygina mustahkamlangan
punktlari   joylashgan   joyda   joylashtirish   odatiy   hol   edi,   keyinchalik   ularning
ba'zilari Anglo-Sakson burghlariga aylandi: York, Vinchester, Linkoln, Kenterberi,
Gloster,   Solsberi.   ,   xususan,   o'zgarishlar   zanjiri   orqali   o'tdi,   Kolchester   ,   Sent-
Albans   va   boshqa   ingliz   shaharlari.   Bu   vaqtda   yangi   joylarda   ham,   eski   aholi
punktlari   o rnida   ham   nafaqat   burg ular,   balki   savdo   imtiyozlariga   ega   bo lganʻ ʻ ʻ
portlar   ham   paydo   bo ldi,   ularning   aholisi   huquqiy   jihatdan   nihoyatda   xilma-xil	
ʻ
bo lib, ko plab guruhlar va qatlamlarga bo lingan: vazirlar, erkinlar, savdo a zolari.	
ʻ ʻ ʻ ʼ
gildiyalar, villalar va boshqalar.
birinchi   hujjatli   dalillari   Uilyamning   buyrug'i   bilan   amalga   oshirilgan   ishlar
natijasida   olingan   ma'lumotlarni   jamlagan   mashhur   "Domesday   Book"   (1086)   da
mavjud.
XI-XII   asrlarda.   eski   shaharlar   kuchayib   bormoqda   va   ularning   yonida   tobora
ko'proq   shahar   markazlari   mavjud   .   Bu   jarayon   1150-1250   yillar   oralig ida   misli	
ʻ
ko rilmagan   miqyosga   ega   bo ldi   ,   bu   o rta   asr   urbanizatsiyasining   cho qqisi	
ʻ ʻ ʻ ʻ
hisoblanadi. Shunday qilib, shaharlarda ichki makon qayta tashkil etildi, butunlay
o'ziga xos ijtimoiy va madaniy muhit shakllandi.
shahar   posyolkalarining   alohida   turi   yangi   yoki   tashkil   etilgan   shaharlar   deb
ataladigan,   ya'ni   yirik   yer   egalari   -   feodallarning   va   birinchi   navbatda   - inglizlarning muntazam va maqsadli shaharsozlik faoliyati natijasida paydo bo'lgan
shaharlar   edi.   Yangi   shaharlarning   1/8   qismini   Angliyada   va   1/3   qismini   Uelsda
tashkil   etgan   qirollar.   Gap   1066   yilda   Normand   istilosidan   keyin   tashkil   etilgan
shaharlar   haqida   bormoqda.   XIII   asr   oxiriga   kelib.   Angliyada   turli   okruglarda
joylashgan va ingliz va xorijiy savdogarlarga yaxshi ma'lum bo'lgan 120 dan ortiq
shaharlar   mavjud   edi.   Oldindan   mavjud   bo lgan   aholi   punktlaridan   shaharlarningʻ
uzviy rivojlanishi uchun hal qiluvchi bo lgan o sha iqtisodiy omillar (qishloqlarda	
ʻ ʻ
ishlab   chiqarish   va   aholining   ko payishi,   ayirboshlashning   rivojlanishi)   lordlarni,	
ʻ
shu   jumladan   qirolni   ham   yangi   shaharlar   qurishga   undadi.   Aynan   doimiy
demografik   o'sish   tumanni   vayron   qilmasdan   juda   qisqa   vaqt   ichida   yangi
shaharlarni joylashtirish imkonini berdi.
va   ingliz   yer   egalarining   yangi   shaharlar   barpo   etishdagi   faoliyati   jiddiy   moddiy
manfaatdorlikka   asoslangan   edi.   Qariyalar   tashkil   etilgan   shaharlardan   savdo
bojlari,   shahar   ijarasi   va   sud   jarimalari   shaklida   qo'shimcha   daromad   oldilar.
Shahar   aholisi   maqomini   olgan   fuqarolarning   yangi   kontingenti   tufayli   qirol
g'aznasiga   tushumlar   ham   sezilarli   darajada   oshdi,   chunki   shahar   aholisining
ko'char   mulkiga   soliq   kvotasi   (qishloq   aholisiga   nisbatan)   ko'tarildi,   ular   qirollik
tarkibiga   kirsinmi,   barcha   shaharlarga   tarqaldi.   domen   yoki   senyoriy   erlarda
joylashgan.   Bundan   tashqari,   shaharlarning   barpo   etilishi   shahar   devorlaridan
tashqarida   keksalar   byudjetiga   tushumlarga   ijobiy   ta'sir   ko'rsatdi.   Mahalliy
iqtisodiyotning   xususiyatlaridan   qat'i   nazar,   yangi   shahar   o'z   tumanidagi   ichki
mustamlakachilikka   hissa   qo'shdi:   birinchidan,   shahar   qishloq   xo'jaligi
mahsulotlarini ishlab chiqarishni rag'batlantirdi, ikkinchidan, uning o'zi hududlarni
kengaytirishda va ko'pincha faol ishtirok etishi mumkin edi. ekin maydonlari, shu
tariqa o'z maydonlariga ega bo'lish.
Taxminan   1360   yilda   tuzilgan   Angliya   xaritasi   butun   mamlakat   bo'ylab   turli
yo'nalishlarda   o'tadigan   juda   zich   yo'llar   tarmog'ini   ko'rsatadi.   Uning   ustidagi
London markaz bo'lib, undan nurlar kabi asosiy yo'llar har tomonga ajralib turadi.
Ushbu   yo'llar   tizimi   Angliyaning   ko'plab   uzoq   shaharlari,   portlari   va   ichki bozorlarini   bog'ladi   ,   agar   ular   doimiy   bo'lmasa,   hech   bo'lmaganda   ular   o'rtasida
muntazam   aloqani   ta'minladi.   Yo'llarning   holati,   masalan,   Oksforddan   Londonga
yozda bir kunda, qishda esa ikki kunda borish imkonini berdi.
Xuddi   shu   tarixiy   xaritada   shaharlarning   o'zlari   -   zamondoshlar   o'z   mamlakatlari
hayotidagi   o'z   mavqei   va   rolini   qanday   tushunganiga   qarab   -   uch   turdagi
piktogramma   bilan   belgilangan   .   London   va   York   nomlari   oltin   harflar   bilan
yozilgan   .   Ikkinchi   toifadagi   shaharlar   sifatida   38   ta   shahar   belgilangan:   Bristol,
Kenterberi,   Karlayl,   Durem,   Gloster,   Linkoln,   Lyudlou,   Nyukasl,   Norvich,
Nottingem , Rochester va boshqalar. Qolganlari uchinchi toifaga kiradi.
juda   qisqa   masofada   joylashgan   bozorlar   va   kichik   yarim   qishloq   xo'jaligi
shaharlari   kundalik   tovar   ayirboshlashni   amalga   oshirishda   hal   qiluvchi   tashkiliy
rol   o'ynagan.   Kichik   va   o'rta   shaharlardan   farqli   o'laroq,   ingliz   provinsiya
markazlari   va   birinchi   navbatda   grafliklarning   "poytaxtlari"   haqiqatan   ham   ko'p
funktsiyali bo'lib, ular ushbu yirik hududiy tumanlar aholisiga iqtisodiy, ma'muriy,
ma'naviy   va   diniy   sohalarda   keng   qamrovli   xizmatlarni   taklif   qildilar.   .   Ular
orasida   keng   immunitetga   ega   bo'lgan   episkoplar   va   dunyoviy   magnatlarning
qarorgohlari joylashgan shaharlar alohida o'rin egalladi .
Qoidaga ko'ra, o'rta asrlardagi ingliz shaharlarining aksariyati qirollik xartiyalarini
oldilar,   to'g'rirog'i,   sotib   oldilar,   bu   ularga   muhim   iqtisodiy   imtiyozlar,   masalan,
soliq va bojlardan va turli savdo monopoliyalaridan ozodlikni ta'minladi. Dunyoviy
feodallarga,   xususan,   yepiskoplik   va   abbeylarga   qarashli   kichik   shaharlar,   qoida
tariqasida,   faqat   ma'lum   iqtisodiy   imtiyozlar   bilan   qanoatlanardi.   Ammo,   bundan
tashqari, shaharlar imtiyozli korporatsiyaga ega bo'lish huquqini ham sotib oldilar -
Gilda mercatoria (savdogarlar gildiyasi), aslida shahar hokimiyati ustidan nazoratni
amalga   oshiruvchi   tashkilot.   Uning   a'zolariga   savdo   monopoliyasi   berildi   va
nafaqat   savdoda   qatnashgan   shahar   aholisi,   balki   unga   qo'shni   tumanda   va   hatto
butun   okrugda   yashovchi   shaxslar   (jumladan,   janoblar   va   dehqonlar)   ularga
kirishlari   mumkin  edi:   kirish   to'lovini   to'lash   orqali.   ,  ular   shahar   bozorida   savdo
qilish huquqini oldilar. Ko'pgina shaharlar firma huquqini ham qo'lga kiritdilar , bu esa ularni og'ir feodal
to'lovlaridan   ozod   qildi,   bu   esa   har   yili   shahar   aholisi   o'rtasida   o'rnatilgan   va
mustaqil ravishda yig'iladigan pul miqdorini xo'jayinga to'lash orqali ozod qildi.
Qirollik   domenining   deyarli   barcha   muhim   shaharlari   12—13-asrlarda   o zʻ
tarkibiga   kirgan   .   Umuman   olganda,   XIII   asr   boshlarida.   XIV   asr   boshlarida
saksonga   yaqin   shahar   bor   edi.   -   allaqachon   192   va   15-asr   boshlarida.   -   234   ta
shahar.   Iqtisodiy   imtiyozlar   bilan   bir   qatorda   ular   sud   va   ma'muriy   xarakterdagi
qo'shimcha   erkinliklarga   ham   ega   bo'ldilar,   bu   esa   o'z   egalariga   turli   darajadagi
avtonomiyalarni   ta'minladi:   shahar   sudiga   ega   bo'lish   huquqi,   o'z   mansabdor
shaxslarini   saylash   huquqi,   o'zini   o'zi   tanlash   huquqi.   davlat   organlari:   shahar
kengashi, shahar  hokimi va deputatlar va boshqalar. Angliyaning eng rivojlangan
va   boy   shaharlari   qirollik   domeni   hududida   joylashgan   bo'lib,   ularning   xo'jayini
qirolning   o'zi   edi.   Bu   shahar   aholisining   siyosiy   avtonomiya   uchun   kurashini
murakkablashtirdi   ,   chunki   bunday   o'ta   qudratli   lordga   qarshilik   ko'rsatish
individual, hatto ingliz miqyosidagi yirik shaharlarning kuchidan tashqarida edi.
Shaharlarning   o'sishi   bilan   ikkinchisi   moliyaviy   ekspluatatsiyaning   muhim
ob'ektiga   aylanadi.   Qirol   hokimiyati   shaharlarda   to‘plangan   boylikdan   xazinani
to‘ldirish   uchun   turli   usullardan   foydalangan   .   Ulardan   eng   qulayi   shahar
aholisining   ko'char   mulkiga   to'g'ridan-to'g'ri   parlament   soliq   solish   bo'lib,   u   asta-
sekin   shaharlar   tomonidan   nafratlangan   o'zboshimchalik   bilan   o'rnini   bosdi   -
tojning hukmron mulkidan eski feodal tovlamachilik. Ba'zan shaharning o'zini o'zi
boshqarish   huquqidan   mahrum   qilinishi   shahar   aholisi   va   markaziy   hokimiyat
vakillari   o'rtasida   qurolli   to'qnashuvlarga   olib   keldi.   Buning   yorqin   misoli   1313
yildagi   mashhur   Bristol   qo'zg'oloni   bo'lib,   u   shahar   aholisining   nohaq   g'azabi,
ularning fikricha, shahar jamoasi va shahar aholisi o'rtasidagi ziddiyatni tekshirgan
qirollik sudyalari komissiyasining qarori natijasida boshlangan. oligarxik "o'n to'rt
kishilik kengash".
  2.2.Hunarmandchilik tashkiloti
Ilk   o'rta   asrlardayoq   ingliz   shaharlari   yuqori   darajaga   ko'tarildi   va
keyinchalik metallga ishlov berish, qurilish, tosh va yog'ochni qayta ishlash, teri va
mo'yna   jadal   rivojlanishda   davom   etdi.   Zargarlik   Angliyaning   barcha   yirik
shaharlarida   va   ayniqsa   XIV   asrda   Londonda   gullab-yashnagan.   zargar   ustalari
soni 14 kishidan 186 kishiga yetdi. Kenterberi va Yorkning quyma ustalari butun
mamlakat bo'ylab mashhur edi. Bir qator ingliz shaharlari 10—11-asrlardayoq o zʻ
matolari   bilan   mashhur   bo lgan.   XII-XIII   asrlarda.   u   allaqachon   kamida   40   ta	
ʻ
shaharda, jumladan, London, Vinchester, York, Linkoln, Kembrij, Norvich, Lester,
Vusster,   Gloster,   Oksford,   Nottingem   va   boshqalarda   keng   tarqalgan.XIV   asr
oxiriga   kelib.   Ushbu   sanoatda   ishlab   chiqarish   bo'yicha   birinchi   o'rinda   Solsberi,
keyin Bristol, keyin York va Koventri turadi.
aholining   50%   gacha   qishloq   xo'jaligi   bilan   shug'ullangan.   O rta   shaharlarning	
ʻ
xo jalik   tuzilishi   ancha   murakkab   bo lib,   aholining   katta   guruhlari	
ʻ ʻ
hunarmandchilik,   savdo   va   “xizmat   ko rsatish   sohasi”da   band   edi.   Katta	
ʻ
shaharlarda uzoq masofali savdo, ba'zan eksport tarmoqlari allaqachon muhim rol
o'ynagan.   Eng   muhim   ingliz   portlari   tashqi   savdoning   muayyan   yo'nalishlari   va
tarmoqlariga   ixtisoslashgan.   Sautgempton   janubiy   qirg'oqning   asosiy   porti   edi,   u
janubiy   mamlakatlar   bilan   savdo   tufayli   o'sib   bordi   va   mavjud   bo'lgan   va   hech
qachon  yirik  ishlab  chiqarish  markazi  bo'lmagan.   Undan  keyin  Dartmut   ,  Plimut,
Vinchelsi , Veymut va Besh port konfederatsiyasi (Dover, Sandvich, Xastings , Xit
va Romni) joy oldi. Ular Fransiya, Ispaniya va Italiya bilan savdo aloqalari orqali
bog'langan.   Sharqiy   portlar   -   Boston,   Xall,   Lin,   Yarmut   Flandriya   ,   Brabant,
Gollandiya   va   Zelandiya,   shuningdek,   Germaniya   shaharlari   bilan   savdo-sotiq
bilan shug'ullangan. Shimolda York Boltiqbo'yi mamlakatlari bilan savdo markazi,
Nyukasl   qirg'oq   bo'yi   (Sautgemptongacha)   ko'mir   savdosi   edi.   G'arbda   Bristol
eksport-import   operatsiyalari   bilan   ajralib   turardi.   XIV   asrning   ikkinchi   yarmida. Bu Angliyaning gazlama eksporti uchun asosiy porti bo'lgan, temir va yog'och ham
Bristol orqali eksport qilingan, vino, tuz va boshqa tovarlar import qilingan.
XII   asrdan   boshlab.   o'rta   va   yirik   shaharlarda   ishlab   chiqarishning   o'sishi   va
mehnat   taqsimoti   natijasida   yangi   ixtisoslashgan   savdo   va   hunarmandchilik
korporatsiyalari   paydo   bo'ladi,   ularning   har   biri   o'z   a'zolarining   hayotiy   iqtisodiy
manfaatlarini   himoya   qilib,   u   yoki   bu   hunarmandchilikni   (yoki)   egallashni
monopoliya   qiladi.   savdo   tarmog'i)   shaharda   ishlab   chiqariladigan   va   mahsulot
sifatini,   ish   vaqtini,   shogirdlar   va   kotiblarning   narxlari   va   ish   haqini,   shogirdlik
tizimini   tartibga   soladi,   shuningdek,   aloqa   va   o'zaro   yordamning   asosiy   ijtimoiy
funktsiyalarini   bajaradi.   Gildiyaning   to'liq   a'zosi   bo'lish   uchun   etti   yillik
shogirdlikni   tugatib,   kirish   to'lovini   to'lash   kerak   edi.   Alderman   boshchiligidagi
kengash gildiya nizomlarining bajarilishini nazorat qildi va ularni buzganlik uchun
jarimalar   belgiladi.   Jamg'armalar   va   jarimalar   umumiy   fondni   tashkil   etdi,   undan
nafaqat   ustaxonaning   joriy   xarajatlari   qoplandi,   balki   cherkovlar   tashkil   etildi,
ommaviy buyurtmalar  berildi, muhtojlarga yordam ko'rsatildi. Shaharda savdo va
hunarmandchilik   qanchalik   faol   bo'lsa,   ixtisoslashgan   hunarmandchilik
ustaxonalari   shunchalik   tez   vujudga   keldi   va   savdo   gildiyasining   parchalanishi,
keyinchalik   esa   hunarmandchilikning   butun   sanoatini   qamrab   olgan   yirik
korporatsiyalar   vujudga   keldi.   Umuman   olganda,   turli   xil   kasblar   hatto   unchalik
katta bo'lmagan o'rta asr shaharlari aholisining kasbiy tarkibida juda keng tarqalgan
hodisa   ekanligini   yodda   tutish   kerak:   masalan,   14-asr   boshlarida.   Chester   va
Kembrij   shahar   hujjatlarida   50   dan   ortiq   kasblar,   Kenterberida   70   ga   yaqin   va
Bristol   va   Londonda   120   dan   ortiq   kasblar   eslatib   o'tilgan,   xuddi   asrning   oxiriga
kelib Yorkda bo'lgani kabi.
O rta   asr   shaharlaridagi   hunarmandlar   uyushmasining   asosiy   shakli   ustaxonalarʻ
bo lgan.   Angliyada   ularni   gildiyalar   (   boshqa   nemis   gildasidan   -   ittifoq,
ʻ
assotsiatsiya)   deb   atashgan.   Bu   atama   etarlicha   keng   tarqalgan   edi:   savdogarlar
gildiyalari   mavjud   edi   (   gilda   mercatoria   ),   diniy   jamoalar,   mudofaa   uyushmalari
va boshqalar gildiya deb atalgan.Shuning uchun Angliya uchun “hunarmandchilik gildiyasi”   va   “hunarmandchilik   ustaxonasi”   tushunchalari   bir-birini   almashtiradi.
farmoyishlarning   asosiy   qismi   gildiyalarga   birlashgan   kichik   ishlab
chiqaruvchilarning tashabbusi bilan qabul qilingan. Bu esa ularga ishlab chiqarish
sohasida monopoliyani saqlab qolish va mahsulotlarni barqaror sotishni ta’minlash
imkonini berdi. Ammo munitsipalitet hunarmandchilik gildiyalariga nisbatan o'zini
butunlay   passiv   tutdi   deb   o'ylamaslik   kerak.   Odatda,   shahar   hokimi   va   shahar
Kengashiga   qabul   qilingan   qarorlarga   o‘zgartirish   kiritish   huquqi   berildi.   Shahar
hukumati   turli   sabablarga   ko'ra   hunarmandchilik   ustidan   qattiq   nazoratdan
manfaatdor   edi.   Shahar   g'aznasiga   tushum   ko'p   jihatdan   bunga   bog'liq   edi   -
qoidalarni   buzganlik   uchun   barcha   jarimalar   odatda   do'konlar   va   shahar   jamoasi
o'rtasida   teng   taqsimlangan.   Bunday   nazorat   politsiya   funktsiyalarini   bajarishga
yordam   berdi.   Bundan   tashqari,   shahar   Kengashining   ko'plab   a'zolari   ham
hunarmandchilik   uyushmalariga   a'zo   bo'lgan,   shuning   uchun   ular   qabul   qilingan
qarorlarga   befarq   bo'lishsa   yoki   ularni   ishlab   chiqishda   hech   qanday   ta'sir
ko'rsatmasa, juda g'alati bo'lar edi.
Seminarlarning   vazifalariga   quyidagilar   kiradi:   xom   ashyoga   alohida   e'tibor
berildi, qat'iy texnologiya qoidalari, asboblar shaklini nazorat qilish va boshqalar.
va   tayyor   mahsulot   sifatiga   qo'shimcha   ravishda   ish   vaqti,   asbobning   joylashuvi,
shogirdlar   va   xodimlarning   ish   haqi   miqdori,   ishga   qabul   qilish   shartlari   va
boshqalar qat'iy belgilangan.
Turli gildiyalar o'rtasida mustaqillik darajasi va ularning huquqlari doirasi bo'yicha
katta farq bor edi . Gildiya qanchalik ko'p va boy bo'lsa, uning a'zolariga nisbatan
ko'proq   huquqlar   mavjud   edi   .   Har   yili   barcha   ustalar   umumiy   yig'ilishlarga
chaqirilib,   unda   turli   masalalar   muhokama   qilindi.   Gildiya   yig'ilishlarida   nafaqat
do'kon ichidagi, balki butun shahar miqyosidagi masalalar ham muhokama qilindi:
bayramlar va yurishlarni tashkil etish, shaharni obodonlashtirish va himoya qilish,
umumiy   ehtiyojlar   uchun   badal   yig'ish.   Bu   erda   gildiya   amaldorlari   ham
saylangan:   usta,   hakamlar   hay'ati,   vasiylar,   vasiy   yordamchilari   (turli
hunarmandchilikda   amaldorlar   boshqacha   chaqirilgan).   Ular   hunarmandchilik tashkilotining   eng   nufuzli   a'zolari   edi.   Tabakalanish   etarlicha   uzoqqa   ketgan   eng
boy   ustaxonalarda   mansabdor   shaxslar   endi   umumiy   yig'ilishda   saylanmadi.
Amaldorlarning   yil   davomida   bajargan   vazifalari   keng   va   ancha   og'ir   edi:   ular
ishlab   chiqarish   va   sotishni   nazorat   qildilar,   shogirdlar   va   shogirdlarni   yolladilar,
ustalar   o'rtasidagi   kelishmovchiliklarni   hal   qildilar   va   jamoat   axloqini   nazorat
qildilar.   Ko'pgina   qarorlarda   vasiylarning   (hakamlarning)   kundalik   vazifalari
haqida ma'lumotlar mavjud. Balki, qo‘riqchilar ba’zan o‘z huquqlarini suiiste’mol
qilgandir.
 
2.3.XIV-XV-asrlarda Bristolda hunarmantchilikning tashkil etilishi
Zamonaviy   Angliyaning   eng   yirik   shaharlaridan   biri   Bristol   bo'lib,
mamlakatning   janubi-g'arbiy   qismida   joylashgan.   XIV-XV   asrlarda,   Birmingem,
Manchester, Liverpul, Lids kabi markazlarning gullab-yashnashidan ancha oldin ,
Bristol ham boyligi, ham aholisi bo'yicha Londondan keyin ikkinchi shahar edi.
1188 yilgi Ioann (o'sha paytda Morton grafi  ) nizomi bristoliyaliklarga juda katta
huquqlar   berdi:   ular   feodal   yurisdiksiyadan   xalos   bo'ldilar,   savdogarlar
gildiyasining   mavjudligini   tasdiqladilar,   fuqarolarning   mulkiy   huquqlarini   va
ularning   shaxsiy   holatini   belgilab   berdilar.   Ular   eng   og'ir   to'lovlar   va   nazoratdan
ozod qilindi.
Bristol   kanalida   boshqa   mos   port   yo'q   edi   va   shahar   o'rta   asrlarning   boshidanoq
Severn daryosi  bo'yida savdo markazi  sifatida gullab-yashnagan , u uzoq vaqtdan
beri   mamlakatning   eng   gavjum   suv   yo'llaridan   biri   bo'lgan.   Biroq,   shaharning
gullab-yashnashi nafaqat savdoga asoslangan edi, Bristol Angliyaning eng qadimgi
sanoat   markazlaridan   biridir.   Portning   mavjudligi   turli   hunarmandchilikning
rivojlanishiga   yordam   berdi,   chunki   u   ishlab   chiqarilgan   mahsulotlar   uchun   keng
bozorni   ta'minladi.   Shaharda   qadimdan   to quvchi,   to qimachilik,   kooperator,ʻ ʻ
temirchi va boshqa hunarmandlar yashagan. Birinchi   bo'lib   to'quvchi   va   to'qimachilar   gildiyalari   paydo   bo'ldi   .   Bu   tabiiydir,
chunki   har   doim   matoga   juda   katta   talab   bo'lgan,   bu   ko'p   odamlarga   o'zlarini
butunlay   bu   ishga   bag'ishlashga   imkon   berdi.   Bristol   Fullers   gildiyasining   1346
yildagi   farmonida   12   ta   eng   "hurmatli"   va   76   ta   boshqa   a'zolar   haqida   so'z
yuritilishi   uning   ahamiyatidan   dalolat   beradi.   14-asrda   Bristolda   to quvchi   vaʻ
to qimachilardan   tashqari   bo yoqchilar,   tikuvchilar,   kordonchilar,   ko nchilar   ,	
ʻ ʻ ʻ
tunukachilar,   kupperlar,   temirchilar   va   boshqalarning   o z   kasbiy   tashkilotlari   bor	
ʻ
edi.   Avvalo,   barcha   sexlarda   hunarmandlar   ishlagan   xomashyoga   alohida   e’tibor
qaratildi.   To quvchilar   uyushmasi   o rta   va   chetlari   bo ylab   o ralgan   iplar   va	
ʻ ʻ ʻ ʻ
gazlamaning o zini, bo yoqchilar - yog och sifatini, shuningdek, uni tayyorlash va
ʻ ʻ ʻ
saqlash  texnologiyasini,  ko nchi  va  ko nchilchilarning  sifatini  nazorat  qilgan.  teri	
ʻ ʻ
va   terilar.   Xom   ashyoga   bunday   e'tibor   juda   tushunarli:   ishning   yakuniy   natijasi
ko'p jihatdan unga bog'liq edi.
Nizomlar   gildiyalarning   o'z   xo'jayinlarining   u   yoki   bu   hunarmandchilik   bilan
shug'ullanishi   uchun   monopoliyani   saqlab   qolish   istagini   aniq   ko'rsatib   beradi.
Gildiyalar   o'z   a'zolarini   begona   hunarmandlar   raqobatidan   himoya   qildilar   ,   bu,
masalan,   to'laqonli   fuqarolar   bo'lmagan   odamlar   uchun   to'qishni   taqiqlashni
tushuntirdi.   Funksiyalari   jihatidan   ingliz   shaharlaridagi   hunarmandchilik
gildiyalari nemis yoki frantsuzlardagidan unchalik farq qilmagan, ammo Bristolga
nisbatan bir xususiyatni ta'kidlash kerak: XIV - XV asrlardagi Bristol ustaxonalari
qoidalarida. tenglashtirish talablari deyarli yo'q. Kasbiy birlashmalarning yana bir
burchi:   bayram   yurishlari   va   tomoshalarni   tashkil   etish.   Eng   boy   va   eng   ta'sirli
ustaxonalar Korpus Kristi bayrami paytida bir qator teatrlashtirilgan spektakllarda
rasmlardan birini sahnalashtirishni tashkil qilishdi va spektakl sahnalashtirilmagan
joylarda tantanali yurishlarni tashkil qilishdi. Bularning barchasi katta xarajatlarni
va shuning uchun gildiya a'zolarining badallarini talab qildi. Shu sababli, umumiy
xarajatlarda   ishtirok   etmaganlarning   hunarmandchiligini   taqiqlash   talabi   aniq
bo'ladi. XIV  asrda  ekanligi   haqida. shogirdlar  “abadiy”   shogirdlarga,  aslida  esa  yollanma
ishchilarga   aylanganligi   ularning   kasbiy   tashkilotlarining,   masalan,   Bristoldagi
ko‘nchillarning   xizmatkorlari   orasida   paydo   bo‘lishidan   dalolat   beradi.
Zamondoshlar   bu   ishchilar   va   shogirdlar   yoki   shogirdlar   o'rtasidagi   farqni   aniq
ko'rdilar. Masalan, 1406 yilda Bristollik to'lovchilar ish haqini belgilashda shunday
deb yozgan edilar: "ismli xizmatchilar va ishchilar avvalgi davrlardagidan ko'proq
ish   haqi   olmaydilar".   Agar   xizmatchilar,   biz   ta'kidlaganimizdek,   shogirdlar   deb
atalgan bo'lsa, ikkinchi atama yollanma ishchilarni aniq ko'rsatdi.
yangi   atamalar   rasmiy   shahar   hujjatlarida   paydo   bo'ladi.   14-asrda   Bristol   shahar
kengashi   tomonidan   chiqarilgan   farmonda   .   Savdo   va   shaharni   obodonlashtirish
masalasiga   kelsak,   qurilish   hunarmandlari   orasida   duradgorlar,   tom   yopishchilar,
suvoqchilar   va   boshqalar   ham   malakali,   ham   malakasizlar   borligi   qayd   etilgan.
Malakasiz ishchilardan foydalanish masalasi kasblarning "birlashmasi" kabi hodisa
bilan bog'liq. Kombinatsiya, birinchidan, turdosh kasblar hunarmandlari o'rtasida,
ikkinchidan,   turli   soha   vakillari   o'rtasida   kuzatildi.   Ko'rinishidan,   temirchilar
kesuvchi   yoki   chilangar,   yigiruvchilar   "oy   yarim   kunlik"   taroqchi,   to'quvchi   esa
yigiruvchi sifatida ishlay boshlaganida, bu variantni oila byudjetini to'ldirish usuli
va   asosiy   ixtisoslik   etarli   darajada   ta'minlashni   to'xtatganligidan   dalolat   qilish
mumkin. hunarmandning mavjudligini anglatadi,
Kasb-hunarni   birlashtirishning   ikkinchi   varianti   hunarmandchilik   ishlab
chiqarishni tashkil etishdagi o'zgarishlarni aks ettiradi. Gildiya cheklovlarini saqlab
qolishga   qiziqish   birinchi   navbatda   o'z   mustaqilligini   yo'qotishni   istamagan   va
ishlab   chiqarishni   kengaytirish   imkoniyatiga   ega   bo'lmagan   hunarmandchilik
uyushmalarining   oddiy   a'zolari   tomonidan   namoyon   bo'ldi.   Bristol   shahar
kengashiga   tikuvchilar,   bo'yoqchilar,   to'ldiruvchilar,   kordovanlar,   ko'nchilar,
kuperlar,   temirchilar   va   boshqa   hunarmandlardan   gildiya   a'zosi   bo'lmaganlar   u
yoki   bu   hunarmandchilik   bilan   shug'ullanganligi   haqida   ko'plab   shikoyatlar   kelib
tushdi. Hunarmandlar hunarni yaxshi bilmaydigan ishga qabul qilinganlardan ham,
“hunarni   bilmagan”   odamlarni   ishga   olganlardan   ham   norozi   bo'lganligi   sababli, shikoyatchilar   kichik   mustaqil   ishlab   chiqaruvchilar   edi,   degan   xulosaga   kelish
mumkin.   Ular   uchun   ishlab   chiqarishda   gildiya   monopoliyasini   saqlab   qolish
tadbirkorlar bilan kurashda omon qolishning yagona yo'li edi. Xulosa
Ingliz   millatining   tarkib   topa   boshlashi.   XIV-XV   asrlarda   Angliyada   ingliz
millatining   tarkib   topa   boshlashi   uchun   shart-sharoit   vujudga   k е lmoqda   edi.
T е rritoriyaning umumiyligi va ekonomikaning umumiyligi ana shu vaqtlarda endi
е tarlicha   aniq   namoyon   bo’ldi.   XIV-XV   asrlarda   Angliyada   k е ng   milliy   bozor
tashkil   topib   London   mamlakatdagi   savdo-sotiq   oborotlarining   kattagina   qismini
o’ziga   jalb   qilgan   edi.   XIV-XV   asrlarda   ingliz   adabiy   tilining   rivoji   katta
yutuqlarni qo’lga kiritgan edi; ingliz adabiyoti jahonga nom chiqargan bir qancha
ajoyib   asarlar   b е rdi.   1066   yilgi   normandlar   istilosidan   boshlab,   avvalgi   paytda
ingliz jamiyatining turli milliy sostavini aks ettirgan ikki tildan foydalanib k е lindi.
Qorol   saroy   zodagonlarining   katta   bir   qismi   fransuz   tilida   so’zlashardilar.
Aholining   asosiy   ommasi   -d е hqonlar   va   shaharliklar,   o’rta   va   mayda   f е odallar
ingliz tilida gaplashardilar. Ingliz tili yana bir qancha lahja (sh е va)larga bo’lingan
bo’lib,   ular   orasida   London   sh е vasi   е takchi   sh е va   edi.   Qonunlar   (farmonlar)
fraktsuz   tilida   tuzilardi,   yuristlar   sud   ishlarida   ana   shu   fransuz   tilidan
foydalanardilar,   maktablarda   dars   b е rishda   fransuz   tili   latin   tili   bilan   birgalikda
qo’llanilardi.   Aholi   ko’pchiligining   tili   bo’lgan   ingliz   tili   fransuz   tilini   xonadon
hayotidan   ham,   jamiyat   hayotidan   ham   asta-s е kin   siqib   chiqardi.   1258   yildayoq
qirol G е nrix III Angliya aholisiga ingliz tilida (london sh е vasida) bayonnoma bilan
murojaat   qilishi   lozim   bo’ldi.   1362   yilda   Eduard   III   London   shaharining
p е titsiyasiga   javoban,   «fransuz   tili   uncha   ma'lum   bo’lmaganligi»   tufayli,
sudlardagi   ishlar   ingliz   tilida   olib   borilsin,   d е b   qaror   chiqardi.   XIV   asrning
ikkkichi yarmida Angliyada eng yirik asarlar paydo bo’lib, ularda London sh е vasi
asosida rnvojlangan ingliz tili o’ziga xos barcha lug’aviy-grammatik xususiyatlari
bilan   milliy   adabiy   til   sifatida   maydonga   chiqdi.   Vikl е fning   inglizcha   asarlaridan
tashqari, mashhur shoir J е fri-Chos е rning (1340-1400) asarlari, xususan uning XIV
asr   oxirida   (90-   yillar)   yozilgan   «K е nt е rb е ri   hikoyalari»   ingliz   adabiy   tilining
shakllanishida   katta  ahamiyat  kasb  etdi.  «K е nt е rb е ri  hikoyalari»  optimizm,  nozik
yumor, xalq ommasiga xayrixohlik bildirish va hokim f е odallar sinflari vayilla-rini
esa   satirik   (masxara   qilish)   ruhi   bilan   sug’orilgan.   "Chos е r   ijodi   R е n е ssans   (yoki Uyg’onish) davri yangi madaniyatining vujudga k е lishidan iborat bo’lib, bu yangi
madaniyat   Angliyada   Italiyaning   Uyg’onish   davri   madaniyati   bilan   d е yarli   bir
vaqtda   ravnaq   topdi.   XV   asrdagi   ingliz   madaniyatni   rivojlantirishda   Vilyam
Kekston   (1422-1491)   katta   ahamiyat   kasb   etdi.   Kekston   savdogar,   tarjimon,
matbaachi va noshir bo’lgan edi. Angliyada kitob chop qilish shu odam nomi bilan
bog’langan   (1477  yildan).  Kekston   100   ta   kitob   bosib   chiqargan,  bu   kitoblarning
ko’pchiligi   ingliz   tilida   edi.   Shular   orasida   Chos е rning   “K е nt е rb е ri   hikoyalari”,
latin klassiklari Sits е ron, Ovidiy va V е rgiliyning inglizcha
Gildiya   tizimining   hunarmandchilikdagi   rolini   aniq   belgilash   mumkinmi?
Albatta   yo'q.   Savol   ma'lum   bir   vaqtni   hisobga   olgan   holda   va   muayyan   vaziyat
bilan bog'liq holda ko'rib chiqilishi kerak. Taxminan XIV asrning o'rtalariga qadar.
ishlab   chiqarishni   gildiya   tashkil   etish   jamiyat   ishlab   chiqaruvchi   kuchlarining
rivojlanish   darajasiga   to'liq   mos   kelardi.   Va   ustaxonalar   16-asrda   ham   mavjud
bo'lganligi.   va   kichik   mustaqil   ishlab   chiqaruvchilarning   ko'pchiligi   ularni   saqlab
qolish   tarafdori   bo'ldi,   ya'ni   ular   o'z   vazifalarini   muvaffaqiyatli   bajardilar.   Biroq,
XIV   asrda,   asosiy   tovarlar   bozori   sezilarli   darajada   kengayganida,   ishlab
chiqarishni   kengaytirish   dolzarb   ehtiyojga   aylandi.   Ammo   buni   kichik   ishlab
chiqarish miqyosida amalga oshirish mumkin emas edi . Iqtisodiyotning obyektiv
ehtiyojlari   esa   mayda   hunarmandlar   manfaatlariga   zid   keldi.   O'sha   paytdan
boshlab,   ustaxona   sanoat   rivojlanishining   tormozi   bo'ldi   va   ikki   va   hatto   undan
ko'proq asrlar davomida sanoat inqilobi shu qadar uzoq davom etgunga qadar eski
ustaxona   tizimini   ishlab   chiqarishni   tashkil   etishning   yangi   shakllariga   sekin   va
bosqichma-bosqich almashtirish sodir bo'ldi. jarayon. Foydalanilgan  adabiyotlar
1. Roger   B.   Beck,   Linda   Black,   Larry   S.   Krieger,   Philip   C.   Naylor,   Dahia   Ibo
Shabaka " World history: patterns of interaction".  McDougle Little, USA, 2009
2. Salimov  Т . O’rta asrlar tarixi . – Toshkent , 2006.
3. O’rta asrlar tarixi. V.P.Semenov.  – T., “O’qituvchi”. 1973.
4. История средних веков. Под ред. С.П.Карпова. част ИИ М. МГУ. 2001
5. История средних веков. Под ред. З.В.Удалцовой и С.П.Карпова. 1-2 ч. М.,
Высшая школа. 1991. 
6. Курбангалиева   Р.Р.   Ўрта   асрлар   тарихи.   Ўқув   методик   қўлланма.   Т.,
Учпедгиз. 1991.
7. Levitskiy Ya.A. Angliyada shahar va feodalizm - M., 1987 yil
8. Shtokmar V.V. O'rta asrlarda Angliya tarixi - L., 1973 yil
9. Yabrova   M.M.   Ingliz   shahrida   ilk   kapitalistik   munosabatlarning   kelib
chiqishi (London XIV - XVI asr boshlari) - Saratov, 1983 yil
10. Kenningem V. Ingliz sanoatining o'sishi.
11. O'rta asrlar tarixi, ed. Z.V.Udaltsova , S.P. Karpov 1-qism - M., 1991 yil
12. Jukov E.M. Jahon tarixi 10 jildda. 3-jild – M., 1957 yil

O’rta asrlarda Angliyada shahar hunarmandchiligi Reja: Kirish I.bob.XI-XV asrlarda Angliya 1.1. XI-XIII asrlarda Angliyada siyosiy markazlashishning boshlanishi 1.2. Angliyada parlamentning vujudga kelishi 1.3. Uot Tayler qo'zg'oloni 1.4. Qizil va oq gullar urushi II.bob. O’rta asrlarda Angliyada shahar hunarmandchiligi 2.1. Ingliz shaharlari tarixi XIII - XIV asrlar 2.2. Hunarmandchilik tashkiloti 2.3. XIV-XV-asrlarda Bristolda hunarmantchilikning tashkil etilishi Xulosa Foydalanilgan adabiyotlar

Kirish O'rta asrlarda Angliya o'rtasidagi Angliya tarixini o'z ichiga oladi Norman fathi 1066 yilda va vafoti Shoh Jon , ba'zilari tomonidan oxirgisi deb hisoblangan Angliya Angevin qirollari , 1216 yilda. bahsli vorislik va g'alaba Xastings jangi tomonidan Angliyaning fath qilinishiga olib keldi Normandiyalik Uilyam 1066 yilda. Bu Angliya tojini Frantsiyadagi mol- mulk bilan bog'ladi va yer egaligi, hukumat va cherkovda hukmronlik qilgan mamlakatga yangi aristokratiyani olib keldi. Ular o'zlari bilan frantsuz tilini olib kelishdi va qasrlar tizimi va a ni joriy qilish orqali o'z hukmronligini saqlab qolishdi feodal yerga egalik qilish tizimi. 1087 yilda Uilyam vafot etganida, Angliya anning eng katta qismini tashkil qildi Angliya-Norman imperiya, Angliya, Normandiya va Uels bo'ylab yer egaligiga ega zodagonlar tomonidan boshqarilgan. Uilyamning o'g'illari uning erlariga merosxo'rlik bilan bahslashdilar Uilyam II Angliya va Normandiyaning ko'p qismida hukmdor sifatida paydo bo'ldi. 1100 yilda vafot etganida uning ukasi taxtni egallagan Genri I va akasini mag'lub etdi Robert Angliya va Normandiyani birlashtirish uchun. Genri shafqatsiz, ammo samarali qirol edi, ammo uning yagona erkak merosxo'ri vafotidan keyin Oq kema fojia, u baronlarini qizini tan olishga ishontirdi Matilda merosxo'r sifatida. Genri 1135 yilda vafot etganida uning amakivachchasi Bloislik Stiven nomi bilan tanilgan fuqarolar urushiga olib borib, o'zini qirol deb e'lon qilgan edi Anarxiya . Oxiri Stiven Matildaning o'g'lini tanidi Genri uning merosxo'ri sifatida va Stiven 1154 yilda vafot etganida, u Genri II o'rnini egalladi. Angliyaning birinchi Angevin qiroli hisoblangan Genri Frantsiyada juda ko'p mulkka ega edi va Uels, Shotlandiya va Irlandiya ustidan o'z vakolatlarini tasdiqladi. U Kanterberi arxiyepiskopiyasi bilan o'z tayinlagan kishisi bilan to'qnashdi Tomas Beket Natijada, Beket o'ldirildi va Genri tavba qilishning dramatik ko'rgazmasini o'tkazdi. Uning hukmronligining keyingi qismida o'g'illari va bilan bog'liq isyonlar hukmronlik qildi Frantsuz Filipp II bu uni o'g'lini qabul qilishga majbur qildi Richard yagona merosxo'r sifatida. Richard 1189 yilda Genri vafot etganida Angevin merosiga qo'shildi va deyarli darhol a Salib yurishi . Qaytish safarida u

Germaniyada garovga olingan va 1194 yilda ozod qilinishini ta'minlash uchun katta to'lov to'langan. U o'z hukmronligining qolgan qismini 1199 yilda vafot etib Frantsiyadagi erlarini tiklashga sarflagan. Uning ukasi Jon Angliyada muvaffaqiyat qozongan, va Richardning jiyaniga qarshi muvaffaqiyatli urush olib bordi Artur frantsuz egaliklarini nazorat qilish uchun. Jonning xatti-harakatlari Norman va Angevin baronlari tomonidan qo'zg'olonlarga olib keldi, bu esa qit'a mulklarini boshqarish huquqini buzdi. Uning Normandiya va Anjuni qaytarib olishga urinishi mag'lubiyatga uchradi Bovinlar jangi . Bu uning Angliyadagi mavqeini zaiflashtirdi, natijada shartnoma tuzildi Magna Carta , bu qirol hokimiyatini cheklagan va Birinchi baronlar urushi . Uning 1216 yilda vafot etganini ba'zi tarixchilar Angevin davrining oxiri va uning boshlanishi deb hisoblashadi Plantagenet sulolasi .Normanlar ko'pchilikni qabul qildilar Angliya- sakson hukumat institutlari, ammo feodal tuzum ko'proq hokimiyatni qirol va kichik elita qo'lida to'plagan. Ayollarning huquqlari va rollari keskinroq aniqlandi. Noblewomenlar muhim madaniy va diniy homiylar bo'lib qolishdi va siyosiy va harbiy tadbirlarda muhim rol o'ynadilar. XII asrda g'oliblar va inglizlar o'rtasidagi bo'linish barham topa boshladi va ular o'zlarini kelt qo'shnilaridan ustun deb bilishni boshladilar. Istilo Norman va Frantsiya cherkov arboblarini hokimiyat tepasiga olib keldi. Angliyaga yangi isloh qilingan diniy va harbiy buyruqlar kiritildi. XIII asrning boshlariga kelib cherkov asosan davlatdan mustaqillik uchun o'zining argumentini yutib, deyarli butunlay Rimga javob berdi. Haj ziyoratlari mashhur diniy amaliyot bo'lib, to'planib qolgan yodgorliklar ambitsiyali institutlar uchun muhim ahamiyat kasb etdi. Angliya muhim rol o'ynadi Ikkinchi , Uchinchidan va Beshinchi salib yurishlari .IX-XIII asrlar orasida Angliya O'rta asrlarning iliq davri , kambag'al erlarni ishlov berishga imkon beradigan uzoq vaqt davomida iliqroq harorat. Qishloq xo'jaligi erlari odatda atrofida tashkil etildi manorlar . XI asrga kelib, a bozor iqtisodiyoti Angliyaning katta qismida gullab-yashnagan, sharqiy va janubiy shaharlari esa xalqaro savdoda katta ishtirok etgan. Ko'plab yangi shaharchalar, ularning ba'zilari rejalashtirilgan jamoalar , yaratilishini qo'llab-quvvatlagan holda qurilgan gildiyalar va charter

yarmarkalari . Angliya-Norman urushi xarakterli edi eskirgan bosqinlar va qal'alarni egallab olishning harbiy yurishlari. Dengiz kuchlari qo'shin va materiallarni tashish, dushman hududiga reydlar va dushman flotiga hujum qilish imkoniyatini berdi. Fathdan keyin normanlar yog'och qurdilar motte va Beyli va ringwork XII asrdan beri tosh binolar bilan almashtirilgan ko'p sonli qal'alar. Bu davr keng tarqalgan madaniyatda, shu jumladan ishlatilgan Uilyam Shekspir spektakllari. Valter Skott ning joylashuvi Robin Gud Richard I davrida va uning sakslar va normanlar o'rtasidagi ziddiyatga urg'u berishi keyinchalik fantastika va filmlarga moslashish uchun shablonni yaratdi. Hamma shaharlar kabi hodisaga o'rganib qolgan. Shu bilan birga, shahar hayotining paydo bo'lish tarixi juda boy va antik davrga asoslangan. Bizga ma'lum bo'lgan shaharlar nisbatan yaqinda paydo bo'lgan, ammo bu tushunchani ko'p avlodlar davomida amalga oshirishga harakat qilingan. O'rta asrlar bu kontseptsiya endigina paydo bo'la boshlagan vaqtinchalik misoldir. Albatta, haqiqiy shahar hayoti haqida gap bo'lishi mumkin emas, lekin hududlarni o'ziga xos jamoaga birlashtirishga urinish tarixchilarning e'tiborini kuchaytirdi. O'rta asrlar shahri devor bilan mustahkamlangan qal'a bo'lib, uning hududida bozor tizimlarining rivojlanishi, turli sinflarning rivojlanishi va umuman, biz shaharlarda ko'rishga odatlangan barcha narsalar kabi kundalik hodisalar sodir bo'lgan. O'zgarishlar faqat iqtisodiy va ishlab chiqarish munosabatlariga taalluqli bo'lib, mahalliy hokimiyatdagi o'zgarishlarga ham ta'sir ko'rsatdi. Bunday shaharlarni, odatda, mansabdor shaxslar, ya'ni badavlat kishilar yoki irsiy podshohlar boshqargan.Men o'z ishimda nafaqat ingliz shaharlarining rivojlanishini, balki ularda hunarmandchilikni tashkil qilishni ham chuqurroq o'rganmoqchiman. Hunarmandchilikni tashkil etish ayniqsa Bristolda yaqqol namoyon bo'ldi.

I.bob.XI-XV asrlarda Angliya 1. 1. XI-XIII asrlarda Angliyada siyosiy markazlashishning boshlanishi XI asrdagi o'rta asrlar Angliyasi tarixidagi eng yirik voqea Normandiya gersogi Vilgelm boshlik fransuz-normand feodallari tomonidan Angliya istilosi qilinishi bo'ldi. Bu istilo uchun Vilgelm Istilochi degan laqab oldi. 1066 yil 14 oktyabr Vilgelm La-Mansh bugozidan so'zib o'tib, qariyb 15 ming kishilik katta ritsarlar qo'shini bilan Angliyaga bostirib kirdi. Vilgelm qo'shinida faqat normandlargina emas, balki Fransiyaga qarashli boshqa viloyatlarning yer-mulk va krepostnoylar izlovchi ritsarlari ham bor edi. Vilgelm ga r o’ baro chiqqan ingliz qiroli Garold normandlarning h ujumini t o’ xtata olmadi. Bir qismi ritsarlardan, boshqa bir qismi dehqonlarning piyoda lashkarlaridan iborat bo'lgan ingliz-saks qo'shinlari Gastings shahri yonida jangda batamom mag'lubiyatga uchradi. Garold o'ldirildi. Shundan keyin Vilgelm aylanma yo'l bilan Londonga qarab bordi, so'ng Duvr, Kenterberi va Sautvork shaharlarini bosib oldi. Uning qo'shinlari Londondan yuqoriroqda Temza daryosini kechib o'tdi. London shimoldan kesilib qoldi va u taslim bo'lishi lozim edi. Vilgelm Istilochi tomonidan Angliya aholisining ro'yxatga olinishi (1086) XI asrdagi g'oyat katta tadbir edi. Angliyada hech qachon ko'rilmagan bu tadbirga aholi qo'rqinch bilan qaradi. Ro'yxatga olish natijasida to'zilgan varaqalar xalq orasida «Dahshatli sud kitobi» deb ataldi. Qirol xazinasi yer egaligining hajmi to'g'risida endi aniq ma'lumotlarga ega ekan, aholi ro'yxati hukumatga «Daniya puli» deb atalgan eski yer solig'ini ko'paytirilgan miqyosda undirish imkonini berdi. Yangi normand-fransuz lordlarining ingliz qishlog'idagi krepostnoy ahvoli rasmiylashtirishga intilishi ana shu ro'yxatda ravshan aks etdi. 1086 yilgi ro'yxatda dehqonlar turli nomlar ostida gavdalandilar: ozod kishilar (kelajakda ular frigolderlar yoki yerni erkin tasarruf qiluvchilar deb ataldilar), sokmenlar, villianlar, bordarilar, kottarilar, shuningdek, ko'pgina mikdorida qullar ham uchraydi. Ammo villanlar ro'yxatda tez-tez uchrab turadilar. XI-XII asrlar sharoitida krepostnoy tabaqa xususiyatlariga ega bo'lgan dehqonlarning bu kategoriyasi (feodal yer-mulki territoriyasida barshchina o'taydigan va shu yerga