logo

Baliq va asalaridarning gipovitaminoz kasalliklari va Zaharlanishlar

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

37.966796875 KB
Baliq va asalaridarning g ipovitaminoz  kasalliklar i  va    Zaharlanishlar.
Reja:
1. Gipovitaminoz  kasalliklar
2. Baliqlarning z aharlanish lari
3.       Asalarilarning z aharlanish lari Gipovitaminozlar  – bu bir guro‘h kasalliklar bo‘lib, turli xil fiziologik
holatning   izdan   chiqishi   va   patologoanatomik   o‘zgarishlar   bilan
xarakterlanib,   organizmda   turli   xil   vitaminlarning     etishmasligi   oqibatida
kelib chiqadi. Bunda turli xil vitaminlarning   organizmga ozuqa orqali etarli
miqdorda   kelib   tushmasligi   yoki     organizmda   etarli   mikdorda   sintez
bo‘laolmasligi oqibatida kelib chiqadi. Vitaminlarning   etishmasligi ko‘proq
sun’iy   suv     havzalarida   o‘stirilayotgan,   urchitilayotgan   baliqlar   orasida
ko‘proq   uchraydi,   qaysikim   ularning   ratsionlarida   tabiiy   ozuqalar   umuman
yo‘q yoki etarli mikdorda etishmaydi.
Klinik belgilari.   Ko‘pchilik  gipovitaminoz  kasalliklarida  ayrim  klinik
belgilar   umumiydir:   jumladan,   ishtahani   yo‘qolishi,   holsizlanish,   kam
harakatlanish yoki kislorodga bo‘lgan extiyojni ortishi, o‘sish-rivojlanishdan
orqada   qolish,   turli   yuqumli   kasalliklarga   beriluvchanligini   oshishi   va
baliqlarning   ommaviy   ravishda   nobud   bo‘lishi.   Masalan,   karp   turdagi
baliqlarda   ayrim   zambo‘rug‘lar   tomonidan   sodir   etiladigan   kasalliklarni
ko‘proq uchrashi, qishda karp turdagi baliqlarda uyquga ketishi (avitaminoz),
yoki   krasnuxa   kasalliklarini   ko‘proq   uchrashi   kuzatiladi.Har   bir
gipovitaminoz kasalligi o‘ziga xos klinik belgilar bilan kechadi.
Gipovitaminoz   A   kasalligida   (retinolning   yo‘qligi   yoki   etishmasligi
natijasida)   baliqlarda   yuqorida   ko‘rsatilgan   belgilardan   tashqari,   ko‘zning
shox   pardasining   xiralashuvi,   ko‘z   to‘qimasida   qon   qo‘yilish,   ekzoftalmiya,
suyak   to‘qimasining   noto‘g‘ri   o‘sishi,   shakllanishi,   jabra   qanotlarining
shaklsizlanishi,   teri   pigmentining   yo‘qolishi   va   teri     qatlamining   o‘zgarishi,
jigar va taloqning izdan chiqishi va nobud bo‘lish bilan xarakterlanadi. Qorin
bo‘shlig‘ida ekssudat yig‘iladi va ko‘zini parda qoplaydi. 
Vitamin   etishmasligida   esa   qonda   leykotsit   va   yosh   eritrotsitlarning
ko‘payishi,   jabra   qapqoqchasining   o‘smay   qolishi,   organizmda   kalsiy,
magniy   va   temir   moddasining   etishmasligi   kuzatiladi.   Ushbu gipovitaminozda baliqning tana og‘irligi va organizmdagi mod d a almashinuv
jarayoni juda sekinlik bilan tiklanadi.
Gipovitaminoz   A   va   V   larning   aralash   formasida   organizmda
gemoglobin   mikdori   kamayadi,   eritrotsit   soni   kamayadi,   monotsit   va
polimorfo‘zakli   agranulotsitlar   soni   ko‘payadi,   jigarda   deformatsiya   va
yog‘ning t o‘ planishi kuzatiladi, oqsil  tarkibida ko‘pgina aminoqislotalarning
mikdori kamayib ,  ularning nisbatlari o‘zgaradi.
V   guruhidagi vitaminlar   etishmasligi oqibatida turli xil ko‘rinishdagi
nerv sistemasining b u zilishi, ovqat emaslik holatlari kuzatiladi.
Diagnoz . Gipovitaminoz kasalliklarida aniq diagnoz qo‘yish juda ham
mushkil,   chunki   ularning   klinik   belgilari   bir-biriga   juda   o‘xshash,   sh uning
uchun   ham   ozuqani   sifat   ko‘rsatkichi   b o‘ yicha,   ozuqa   ratsionining   analiz
qilish, klinik belgilar va patanatomik o‘zgarishlar asosida diagnoz qo‘yiladi.
Ayrim yuqumli kasalliklardan farq qilish kerak .
Oldini olish va qarshi k u rashish tadbirlari.  
Gipovitaminozlarning   oldini   olishda   universal   vosita   -   bu   baliqlarning
ratsioniga   tirik   tabiiy   vitaminga   boy   ozuqalarni   kiritish   bilan   amalga
oshiriladi.  Baliqchilik  tarmo g‘ini  intensi fikatsiyalashda  bunday   imkoniyatlar
chegaranganligi sababli ,  ularning ozuqasiga turli xil vitaminli qo‘shimchalar,
premikslar,   drojlar,   baliq   moyi,   k o‘k   massa,   hayvonlarning   jigari,   q ur u q   s u t
va boshqalar kiritiladi. Baliqlarni sun’iy  ozik lantirishda gipovitaminozlarning
oldini olishda  ularning ratsioni tarkibi, t o‘ yimligi va biologik aktiv moddalar
bilan   balanslangan   bo‘lishi   kerak.   Karp   turdagi   baliqlarda   vitaminlarning
mikdori   kunlik   extiyoji   1   kg   ozuqa   h isobida   q u yidagicha ,   mg   h isobida:
vitamin A 20-2000 IE, tiamin -0,15 mg, riboflavin 0,2-10 mg, inozitol 200-
300 mg, vitamin S-20 mg, vitamin e 70-100 mg.
Zaharlanishlar.  1. Zahar   –   bu   yot-begona   modda   (ksenobiotik)   bo‘lib,   organizmning
turli   strukturalari   bilan   o‘zaro   aloqaga   kirib,   uning   hayotiy   faoliyatini   izdan
chiqaradi va ma’lum sharoitda kasallik holatiga, zaharlanishiga olib keladi. 
Zahar   (toksin)   –   bu   organizmning   hayotiy   faoliyatini   izdan   chiqarish
(zaharlanish)   qobiliyatiga   ega   bo‘lgan   ximiyaviy   modda   bo‘lib   hisoblanadi.
Gidrobiontlar uchun   qo‘yidagi   za h arlanish darajalari mavjud.
1. O‘lim   k onsentratsiyasi   (dozasi)   –   bunda   o‘tkir   yoki   sur u n k ali
za h arlanishda   hayvonlarning   h ammasi   ( SK
100 )   yoki   yarmi   ( SK
50 )   nobud
b o‘ ladi.
2. Za h arli   (toksi k )   konsentratsiyasi   –   organizm   tomondan   za h arning
maksimal   k onsentratsiyasini   qabul   qilib   ( SK
0 )   kasallikning   klinik   belgilari
ya qq ol namoyon bo‘lsada, ammo o‘lim kuzatilmaydi.
3. CHegaraviy   (porogovie)   k onsentratsiyasi   -   za h arli   moddaning   minimal
k onsentratsiyasi   bo‘lib,   organizmda   ishonchli   patologik   o‘zgarishni   sodir
etadi,    buni  sezgirli tekshirish usullarida aniqlash mumkin.
4. Ruxsat etiladigan   k onsentratsiyasi (PDK)-   bu baliqchilik suv   havzalarida
za h arli   moddalarning   ruxsat   etiladigan   k onsentratsiyasi   b o‘ lib,   bunda   suv
havzalarning   rejimiga,   baliqlarning   va   boshqa   gidrobiontlar ning   hayotiga
salbiy ta’sir etmaydi va suv  havzalarda toksin moddalarning t o‘ planib qolish
xavfiga ega emas.
Zaharlanishning kechishi va davomiyligiga qarab o‘tkir, yarim o‘tkir va
surunkali oqimlari bo‘ladi.
Kasallikning o‘tkir oqimi baliqlarning organizmida juda ko‘p mikdorda
zaharli   moddalar   tushadi,   kasallikning   klinikasi   yaqqol   rivojlanib,   namoyon
bo‘lib,   3-7   kun     ichida   baliqlarning   ommaviy   ravishda   nobud   bo‘lishi   yoki
sog‘ayishi kuzatiladi. YArim   o‘tkir   oqimi   sekinlik   bilan   rivojlanadi.   Klinik   belgilar     o‘rtacha
holatda   (mu’tadil)   namoyon   bo‘lib,   baliqlarning   10-30   kun       ichida   asta-
sekinlik bilan nobud bo‘lishi kuzatiladi.
Surunkali   oqimda   esa   organizmga   zaharli   moddalarni   bir   necha   marotaba
asta-sekinlik bilan tushadi, o‘zoq muddat davomida (oylar) baliqlarni nobud
bo‘lishiga   olib   keladi,   stress   (qo‘zg‘alish)   holatiga   tushib     qolsa,   kasallik
avjiga chiqib, baliqlarni ommaviy nobud bo‘lishi kuzatiladi.
Tabiiy   suv     havzalardagi   zaharlanishlarni   O.N.   Krыlov   (1980)   3   guruhga
bo‘linadi.
1. Tabiiy   zaharlanish.   CHuchuk   suv   bilan   dengiz   (sho‘r)   suvlarni
chegarasida,   chuchuk   suvlarni   sho‘rlanib   qolishi   va   suvlarni   chuchuk   suvda
qo‘shilib qolishi natijasida yuz beradi.
2. Ko‘k-yashil suv o‘tlarning zaharlari ta’siridagi zaharlanishlar.  Bunda
ko‘k-yashil suv o‘tlarining nobud bo‘lishi oqibatida kislorod kamayib, zaharli
moddalar hosil bo‘ladi.
3. Kelib   chiqishi   antropogen   bo‘lgan   ximiyaviy   moddalar   bilan
zaharlanishlar.   Bunda suv    havzalarga  sanoat chiqindilari bilan    sistematik
ravishda ifloslanish oqibatida kelib chiqadi.
Ko‘lmak,   tashlandiq,   yig‘ilib   qolgan   suvlarning   kelib   chiqishi,
paydo bo‘lishiga qarab 3 ta guruhga bo‘linadi.
1. S anoat chi q indilaridan hosil bo‘lgan.
2. Komm u nal xo‘jalik.
3. Qishloq xo‘jalik.
Hamda yuzaki ko‘lmak suv maydonlaridan yi g‘ ilgan suv  havzalari.
E.A. Veselova (1971)ning klassifikatsiyasi b o‘ yicha oqmas (ko‘lmak) suvlar
2 ta kategoriyaga bo‘linadi: neorganik (neorganik komponentlar ko‘pchilikni
tashkil     qiladi)   va     organik   (   organik   komponentlar   ko‘pchilikni   tashkil
qiladi).    Bu kategoriyalarning  h ar biri qo‘yidagi   2 ta gur o‘ hga bo‘linadi. 1. M axsus toksi k  xususiyatga ega bo‘lmagan oqmas suvlar.
2. Maxsus za h arli xususiyatga ega bo‘lgan suvlar.
Pestitsidlar   o‘zining   ishlab   chi q arish–amaliyotga   q o‘llanishiga ,
vazifasiga qarab qo‘yidagi   gur o‘ hlarga bo‘linadi.
1. Akaratsidlar   –     o‘simliklarga   za h arli   ta’sir   etuvchi,   kanalarga   qarshi
vosita.
2. Algitsidlar – suv   havzalaridagi ko‘k-yashil suv o‘tlari va boshqa begona
o‘tlarga qarshi  vositalar.
3. Attraktantlar –  h ashorotlarni o‘ziga cha q iruvchi, chorlovchi moddalar.
4. Gerbitsidlar – begona, yovvoyi o‘tlarga qarshi  vositalar.
5. Desikant va defoliantlar –   o‘simliklarni q ur itish va barglarini tushiruvchi
vositalar.
6. Insektitsidlar – zararkunanda  h ashoratlarga qarshi  vositalar.
7. Zootsidlar – kemiruvchilarga qarshi  vositalar.
8. Larvotsidlar –  h ashoratlarning lichinkalariga qarshi  vositalar.
9. Mollyuskotsidlar – mollyuskalarga qarshi  vositalar.
10. Repellentlar –  h ashoratlarni q o‘r qituvchi vositalar.
11. F u ngitsidlar – zamb o‘ rug‘larga qarshi  vosita.
        Pestitsidlar suvdagi  chidamliligiga (95% gacha  parchalanishi) qarab
q uydagi gur o‘ hlarga bo‘linadi.
1. Kam bar qa rorli – 10 so‘tkagacha (kungach a .
2. M o‘ ‘tadil – 11-60 kungacha
3.   O‘ rtacha  – 2-3 oygacha
4. YUqori – 3-6 oygacha
5. Juda yuqori – 6 oydan 1 yilgacha
6. O‘ta yuqori bar q arorlik – 1 yildan ko‘p.
Material kumulyasiya (t o‘ planishi) xususiyatiga qarab (L.A. Lesnikov va
K.K. Vroginskiy, 1974)  qu ydagilarga bo‘linadi: 1. O‘ ta   yuqori   kumulyasiya   xususiyatiga   ega   bo‘lgan  moddalar  –   t o‘ planib
qolish koeffitsenti ( K
N ) – 1000 va undan yuqori.
2. YUqori kumulyasiya xususiyatiga ega moddalar  K
N  – 201-100 0 .
3. O‘rta kumulyasiya xususiyatga ega -  K
N  51-200.
4. Kam kumulyasiya xususiyatga ega – moddalar -  K
N  – 50 gacha.
Baliq   va   suvdagi   organizmlarga   o‘tkir   za h arli   darajasidagi   toksin
moddalar qo‘yidagi   guruhga bo‘linadi.
O‘ziga xos toksi k  ta’sir – SK
50  – 0,5 mg/l
YUqori toksi k  ta’sir - SK
50  – 0,5 dan 5,0 mg/l
O‘rta toksi k  ta’sir - SK
50  – 5,0 dan 50,0 mg/l
Kuchsiz za h arli ta’sir - SK
50  – 50,0-500,0 mg/l
Juda kuchsiz ta’sir - SK
50  – 500 mg/l dan yu q ori
Neorganik   birikmalar   toksikologiyasi.   Kislotalar   (xlorid,   sulfat,
azot   bor   kislotalari)   –   Bular   eng   ko‘p   tarqalgan   ifloslantiruvchi   moddalar
bo‘lib,   metallni   qayta   ishlash,   mashina   ishlab   chiquvchi,   azotli,   sulfat   va
sellyuloza   –   qog‘oz   ishlab   chiquvchi   korxonalarning   chiqindi   suvlari   orqali
kelib qo‘shiladi.  Ular suv  havzalarining gidroximiyaviy rejimi va suvning  rN
muhitini o‘zgartiradi.
Za h arli (toksi k )  ta’siri.    Kislotalar baliq organizmiga 2 xil ta’sir etadi.
Bir tomondan suvning rN muhitini pasayishiga olib kelsa, ikkinchi tomondan
anion va dissotsiyalanmagan kislotalar molek u lasini maxsus za h arli ta’siridan
iborat. Kislotalarning   ta’sirida baliqlarda «kislotali kasallik» deb nom olgan
kasallik rivojlanadi.
Baliqlarni   suvning   rN   muhitini   pasayishiga   bo‘lgan   sezgirlik
darajasining   oshib   borishiga   qarab   ularni   qo‘yidagi       tartib   buyicha   bo‘lib
chiqish   mumkin:   karp,   lin,   щ uka,   o k un,     daryo   foreli.   Karp   turdagi   baliqlar
suvning rN muhiti 4,8-4,3 bo‘lganida nobud bo‘ladi. Qisqichbaqasimonlar va
oddiy organizmlar (protozoolar) rN -3,0-4,0 bo‘lganda  o‘ ladi. Ko‘pchilik gidrobiontlar uchun     suvning rN muhitini bardosh beri vchi
pastki chegarasi 5,5-ga teng (E.Amlacher,1972)
Ayrim   kislotalarning   letal   k onsentratsiyasini   absolyut   a h amiyati
qo‘yidagicha: sulfat kislotasi – 134,0; xlorid kislotasi -159,0, azot kislotasi -
200,0 va bor kislotasi 2500,0 mg/l  h isobida.
Borat   kislotasi   va   natriy   tetraboratning   1500-2500   mg/l   k on -
sentratsiyasi baliq ikrasi va lichinkasini   t o‘ li q   nobud bo‘lishini ta’minlansa,
1000 mg/l  k onsentratsiyada esa baliq ikralari t o‘ li q   o‘ lmaydi,    lichinkalarning
organlarida   morfologik   o‘zgarish   kuzatiladi   va   faqatgina   62,5-500   mg/l
k onsentratsiyada lichinkalarni o‘sish surati pasayadi (G.V.Gurova,1975).
Suvning qattiqligi oshishi bilan kislotalarning toksi k  (za h arliligi)  ta’siri
pasayadi.
S imptom va patomorfologik o‘zgarishlar.   Kislotalar yuqori 
konsentratsiyada baliqlarga asosan mahalliy ta’sir ko‘rsatadi,  kam miqdorda 
esa qonga rezorbsiyalanib (o‘tib)  umumiy  ta’sir  etadi.
Suvning   rN   muhitini   toksik   ahamiyatlisida   baliqlar   so‘lg‘in   holatda
(so‘lib   qolgan),     aylanma   yoki   to‘lqinsimon   (zarb)   harakat   qiladi,   suvdan
o‘zini   otadi,   diagonal   holatni   egallaydi,   o‘zini   yonboshiga   tashlaydi,   nafas
olishi   keskin   susaygan.   Teri   va   jabrasi   oq-suv   rangidagi   shilimshiq   modda
bilan   qalin   qoplangan,   shilimshiq   moddaning   kuchli   ajralishi   kuzatilmaydi.
Qorin devorida  manbaali qon  qo‘yilgan bo‘ladi.
O‘lgan   baliqlarda   jabra   qopqoqchasi   zich   yopishgan,   teri   qatlami   va
jabra   bo‘lmalari   oq   yorma   (krupa)   parda   bilan   qoplangan   bo‘lib   unda   qo‘n-
g‘ir   tusdagi   qonni   ko‘rish   mumkin.   Gistologik   tekshiruvda   shilliq
hujayralarning   gipertrofiyasi,   distrofiyasi   va   respirator   epiteliyasining   keng
qamrovli   nekrozi,   hamda   terining     epidermis   qatlamining   manbaali
birlashishi kuzatiladi. Kislotalarni   qonga   o‘tishi   oqibatida   eritrotsitlarni   gemoliz   va
gemagglyutinatsiyasi,     fibrin   moddasining   qotishi   bilan   kechuvchi   atsidoz
holati rivojlanadi.
Diagnoz   zaharlanishning simptomlari va suvning rN muhitini aniqlash
orqali   qo‘yiladi.   Zararlanishning   erta   (boshida)   shilimshiq   modda   kislotali
reaksiyani   o‘ziga   saqlaydi,   buni     lakmus   qog‘ozi   bilan   aniqlash   mumkin.
Namuna joyida yoki bir so‘tka ichida laboratoriyaga 
jo‘natib tekshiriladi.
Profilaktikasi.   Suvning   rN   muhitini   oshirish   uchun       suvga   so‘n-
dirilmagan ohak solinadi.
Organik birikmalardan zaharlanishlar.  Karbonat kislotasi.   Barcha tabiiy
suvlarda   karbonat   kislotasi   3-xil   shaklda:   erkin   (eritilgan)   gidro k arbonat   va
karbonat   ionlari   shaklida   uchrab,   ular   ma’lum   nisbatda   bo‘ladi.   Ifloslangan
suvlarda   karbon   kislotasi   mikdorini   keskin   oshishi   CO2   shaklining
muvozanati buziladi.
Bunday   holatda   ular   baliq   va   boshqa   gidrobiontlarga   toksi k   ta’sir
ko‘rsatadi.   Suvning       organik   moddalar   bilan   ifloslanishining   bevosita
ko‘rsatkichi   -   bu   suvda   erkin   karbonat   kislotasining   tez-tez   o‘zgarib   turishi
(be q arorligi) holati sabab bo‘ladi.
Za h arli (toksi k ) ta’siri.  Karbonat kislotasining ko‘pchilik chuchuk suv
baliqlariga   za h arli     k onsentratsiyasi   40   mgdan   to   120   ml/l-gacha.   Karbonat
kislotasining   30   mg/l-   k onsentratsiyasi da   nafas   olishi   buziladi,   o‘sish   surati
sekinlashadi,   ozuqani   qabul   qilishi   susayadi,   tashqi   muhit ning   turli   xil
noqulay   o m i l larning   ta’siriga   va   kasallik   qo‘zg‘atuvchilarning   ta’siriga
chidamliligi pasayadi. 
Forel,   plotva,   o k un,   ersh   turdagi   baliqlar   karbonat   kislotasining
me’yordan ortib ketishiga ancha sezgir. Baliqlarda   karbonat   kislotasining   nafaqat   absolyut   mikdori   mu h im,
balkim   kislorod   va   karbonat   kislotasining   to‘g‘ri   nisbatlarda   bo‘lishi   ham
ka t ta a h xamiyatga ega. Bu nisbatlar qancha past bo‘lsa, suv   muhiti sharoiti
ham   sh u nchalik yomonlashadi. Karp   turdagi baliqlar uchun     ushbu nisbatni
0,02  ko‘rsatkichga  yaqinlashuvi  h alo k atli hisoblanadi.
Simptom va patomorfologik o‘zgarishlari.    Erkin   karbonat
kislotasining   za h arli     k onsentratsiyasi   baliqlarga   bezovtalanish,   harakat
koordinatsiyasini   b u zilishi   sezuvchanligining   yo‘qolishini   keltirib   chiqaradi.
Nafas   olish   ritmi   tezlashadi.   Baliqlarni   toza   suvga   o‘tkazilganida   ular   tezda
o‘ziga   keladi.   Za h arlanish   oqibatida   o‘lgan   baliqlarning   jabra   q op q oqchasi
qattiq   yopishgan ,   asfeksiyada   esa   aksincha,   ular   kat t a   ochilgan   holatda
bo‘ladi.
Diagnoz   za h arlanishning   klinik   belgilari   va   suvda   karbonat   kislotasi
mikdorini aniqlash asosida qo‘yiladi.
Profilaktikasi     Suv   havzalarini   organik moddalar bilan ifloslanishini
oldini   olish,   suvning   gullashiga   yo‘l   qo‘ ymaslik,   hovuzlarda   baliqlarni
o‘ stirish me’yoriga rioya qilish, davriy ravishda karbonat kislotasi mikdorini
nazorat qilish.
Asalaridarning   zaharlanishlari.   Padov   toksikozi   -   bu   asalarilarning
yu q umsiz   kasalligi   bo‘lib,   asalari   va   ularning   lichinkalarini   pad   bilan
zaharlanishi oqibatida kelib chiqadi.
Kasallik   sabablari.   Ari   va   ularning   lichinkalari   pad   yoki   padli   asal
bilan zaharlanishi oqibatida nobud bo‘ladi. Padov toksikozida yozda padlarni
yig‘ish   vaqtida   kamroq   va   qishda   ari   oilalarni   padli   asal   bilan
oziqlantirilganda ko‘proq  o‘lim sodir bo‘ladi.
Pad   –   bu   elimsimon   shirin   suyuqlik   bo‘lib,   uning   ikki   turi:   hayvonot
va o‘simliklar dunyosidan kelib chiqqan turlari mavjud. O‘simlik   dunyosidan   kelib   chiqqan   padlarni   ko‘pincha   asalli   shudring   deb
ham   atashadi,   ular   o‘simlik   sharbati   bo‘lib,   o‘simlik   va   ninabargli
daraxtlarning   barglarida   to‘planadi.   O‘simlik   dunyosidan   kelib   chiqqan
padlar arilar uchun unchalik xavfli emas.
Hayvonot   dunyosidan   kelib   chiqqan   padlar   esa   quyoshli   kunning
o‘rtalarida   daraxt   barglarida   paydo   bo‘ladi.   YOmg‘irli   va   sovuq   havo   esa
shiralarni   rivojlanishi   va   padlarni   ajralib   chiqishini   to‘xtatadi,   yomg‘ir   esa
o‘simlik barglarini padlardan yuvib yuboradi.
Quruq   issiq   kunlarda   esa   shiralarni   ajralib   chiqishi   kuchayadi.   Bu
bahor, yoz va kuz fasllarida namoyon bo‘lishi mumkin. SHuning uchun ham
shira   ajratuvchi   o‘simliklarning   butun   vegetatsiya   davrida   padlarni   ajralib
chiqishini   kuzatish   mumkin.   O‘simliklardagi     shiralarda   ko‘pincha
mikroorganizmlar rivojlanib, padlarning toksik ta’sirini kuchaytiradi.
Padlarni ko‘pgina ninabargli daraxtlar (archa, qarag‘ay, pixta) va bargli
o‘simliklar (tol, terak, qayrag‘och, zarang, osina,  yasen, ryabina, arg‘uvon
daraxti, bereza, dub, kashtan, siren, barxat) ajratib chiqadi.
Asalarilar   uchun   oxirgi   beshta   daraxtlarning   padlari   juda   ham   zaharli
hisoblanadi.   Padning   zaharliligi   uning   tarkibida   hazmlanmaydigan   uglevod
(melizitoza,   mannoza,   laktozp,   eskulin),   alkalodilar,   glyukozid,   saponin,
mineral   tuzlar   va   mikroorganizmlar   tomonidan   ajratib   chiqaradigan
toksinlarga bog‘liqdir.
Kasallikni kechishi.  YOzda padlarni yig‘ish davrida ko‘pincha parvoz
qilib yurgan arilar kasallanib 2-3-kunda nobud bo‘ladi. Bundan tashqari biroz
keyinroq   padli   toksikoz   bilan   ona   arilar   va   lichinkalar   ham   kasallanishi
mumkin.   Qishda,   ayniqsa   qishning   ikkinchi   yarmida   kasallik   sekin
rivojlanadi va arilarning ich o‘tishi bilan xarakterlanadi.
Kasallikka   qarshi   kurashish.   YOzda   kasallangan   ari   oilalarini   1-1,5
litr   50%-li   shakar   qiyomi   bilan,   qishda   kasallangan   ari   oilalarini   esa   guldan olingan   asal   yoki   suv   bilan   biroz   ho‘llangan   shakar-rafinad   bilan
oziqlantiriladi.   Qishlovchi   arixonalarda   haroratni   -1   darajagacha   tushiriladi,
oilalarni   kasallikdan   tozalash   maqsadida   arilarni   ertaroq   majburiy   uchib
aylanib   kelishga   chiqariladi   va   yangi   kamaytirilgan   uyachalarga   o‘tkaziladi,
sifatli oziqalar isitilgan joy bilan ta’minlanadi.
Qishki   arixonalardan   ari   oilalarini   ertaroq   chiqarish   ham   yaxshi   natija
beradi.   Arixonalarni   chiqarishni   shamol   esmayotgan,   quyoshli   kunlarga
amalga   oshiriladi.   SHu   bilan   bir   vaqtning   o‘zida   tezlik   bilan   ko‘rikdan
o‘tkaziladi, kerakli holatlarda yordam beriladi.
Nektarli   toksiko z   –   bu   ishchi   arilarning   yuqumsiz   kasalligi   bo‘lib,
zaharli nektarlarni yig‘ishda kelib chiqadi.
Kasallikning sabablari. Asal arilar gullardan shira (nektar) olinayotgan
paytda   ba’zan   zaharli   o‘simliklarning   shirasini   ham   qabul   qilib   olishadi.
Zaharli nektar quyidagi asal beruvchi o‘simliklar tomonidan ajratib chiqaradi:
yapon soforasi (Sophora japonica), bagulnik (Ledum palustre), turli xil lolalar
(Corona   imperialis),   (Aconitum   septentrionale,   A.   Excelsum),   (Senecio
sagittatus),     (Delfinium),   (Euphorbia   marginata),   (Veratrium   album,
V.nigrum),   (Thymus   serpyllum),   Aesculus   hippocastanum),   (Andromeda
japonica,   A.   Polifolia,   A.calycula   (Paris   quardi).   YUqorida   ko‘rsatilgan
o‘simliklarning   ayrim   turlarining   asallari   odamlar   uchun   ham   xavfli
hisoblanadi.   Ularning   zaharlik   darajasi   ildizida,   poyasida,   barglarida   va
nektarida   mavjud   alkaloid,   glyukozidlar   va   saponinlarning   miqdoriga
bog‘liqdir.   Zaharli   moddalar   arining   ichak   devorlari   orqali   gemolimfasiga
so‘rilib,  xuddi  mastga  o‘xshash  zaharlanishni  keltirib  chiqaradi.  Zaharlanish
ko‘pincha qisqa muddatli bo‘lib, arilarni sog‘ayishi bilan yakun topadi.
Kasallikni   kechishi.   Odatda   zaharli   nektarning   ajralishi   yoqimsiz   ob-
havodan   so‘ng   kuzatiladi.   Kasallikni   kechishi   ko‘pincha   o‘tkir,   va   kamdan-
kam holatlarda surunkali oqimda sekinlik bilan rivojlanadi. Kasallikni o‘tkir oqimida   ishchi-yig‘uvchi   arilar   kasallanib,   nektarni   asalari   uyasiga   olib
kelishga   ulgurmasdan   turib   nobud   bo‘ladi.   Bunday   vaqtda   kam   miqdordagi
arilar nobud bo‘ladi, ari  oilasi unchalik katta talofat ko‘rmaydi.
Kasallikni   surunkali-sekinlik   bilan   rivojlanishida   ishchi   arilar   yig‘gan
nektarlarini   ari   uyasiga   olib   kelishadi   va   qolgan   ishchi   arilarga   nektarning
joyi   qaerdaligini   xabar   berishadi.   SHunda   ushbu   asal   beruvchi   o‘simlik
nektariga   qolgan   ishchi   arilar   ham   uchib   kelib   zaharli   nektarni   yig‘ib   ari
uyasiga etkazishadi. Natijada yig‘ilgan zaharli asal arixona ichidagi arilar va
nasllarning   zaharlanishi   uchun     manbaga   aylanadi.   Biroq,   bunda   ko‘pincha
ishchi – nektar yig‘uvchi arilar kasallanadi. 
Kasallik may oyining oxiri   yoki iyun oyining boshlarida paydo bo‘lib,
15-25   kungacha   davom   etadi.   Kasallikni   rivojlanishida   asal   beruvchi
o‘simliklarga   salbiy   ta’sir   etuvchi   havoning   sovushi,   yomg‘irli   kunlar,
qurg‘oqchilik   va   shunga   o‘xshash   kabi   omillar   yordam   beradi.   YAxshi   asal
beruvchi o‘simliklarning paydo bo‘lishi bilan arilar zaharli o‘simlik gullariga
bormay qo‘yadi va kasallik o‘z-o‘zidan to‘xtaydi.
Kasallikka   qarshi   kurashish   maqsadida   arilarni   30-50%-li   shakar
qiyomi bilan oziqlantiriladi, ertasi kuni kasallik yo‘qoladi, to‘xtaydi. Bundan
tashqari arilarni zaharli bo‘lmagan o‘simliklarga o‘rgatish (dressirovka qilish)
ham yaxshi samara beradi.
Zaharlangan   arilarning   bir   qismini   saqlab   qolish   maqsadida   (agarda
juda   ham   ko‘p   miqdorda   zaharlangan   bo‘lsa)   arixona   atrofidan   yig‘ib   olib,
bo‘sh   ari   uyachalariga   yupqa   qilib   yoyib   chiqiladi   va   issiq   joyga   saqlanadi.
Harorat +20-25 darajada arilar tezda o‘z holatiga qaytib quvvati tiklanadi.
Tuzli toksikoz –  bu asalarilarning yuqumsiz kasalligi bo‘lib, osh tuzini
kam yoki ko‘proq iste’mol qilishi natijasida oqibatida kelib chiqadi. 
Kasallik   sabablari.   Tuzli   toksikoz   ari   organizmiga   oziqa   yoki   suv
orqali juda ham ko‘p miqdorda mineral tuzlarning kirib qolishi natijasida ro‘y beradi.   Arilarga   mineral   tuzlar   qo‘shilgan   shakar   chiqindilari   bilan
oziqlantirilganda,   0,5%-dan   ko‘p   miqdorda   osh   tuzi   saqlanadigan   suv
berilganda   yoki   tarkibida   mineral   moddalar   saqlanadigan   suvlarni   berish
uchun   tayyorlanayotganda   zaharlanish   kuzatiladi.   Oziqadan     2%   va   undan
yuqori   miqdorda   osh   tuzi   yoki   boshqa   mineral   tuzlar   mavjud   bo‘lsa,
arilarning   zaharlanishi   va   o‘limi   kuzatiladi.
Kasallikni   kechishi.   Kasallik   kuz,   qish   va   bahorda   arilarni   shakar
siropi,   asal   yoki   yuqori   konsentratsiyada   mineral   tuzlari   mavjud   suvlar
berilganida kelib chiqadi.
Kasallikni   klinik   belgilari.   Dastlab   arilarda   qo‘zg‘alish   kuzatiladi,
arixonalarda   shovqin   ko‘tariladi,   arilar   uyasi   bo‘ylab   o‘rmalab   yuradi,
ko‘pchiligi uyasidan o‘rmalab chiqa boshlaydi. Keyinchalik esa ular ezilgan,
so‘lg‘in   holatga   tushadi,   uchish   qobiliyati   yo‘qoladi,   arilarning   ichi   ketadi.
Agarda   zaharlanish   qishda   kuzatilsa,   unda   ularning   qishki   to‘dasi   buziladi.
Asosan ishchi arilar kasallanadi.
Diagnoz   va   differensial   diagnoz.   Kasallikka   diagnoz   arilarga
berilayotgan oziqa va suvni kimyoviy usulda tekshirib, undagi tuz miqdorini
aniqlash asosida qo‘yiladi.
Tuzli   toksikoz   kasalligini   infektsion   va   invazion   kasalliklaridan
farqlash kerak.
Kasallikni   oldini   olish.   Arilarga   berilayotgan   oziqa   va   suv   tarkibida
mineral   tuzlar   konsentratsiyasini   me’yorda   saqlab   turish   maqsadga
muvofiqdir.
Kasallikka   qarshi   kurashishd a   berilayotgan   oziqani   toza   shakar
sharbati yoki sifatli asal bilan almashtiriladi. Asosiy adabiyotlar:
1.   Gerasimchik   V,A.,   E.F.   Sadovnikova   ”Bolezni   r i b   i   pchel”   uchebnoe
posobie, Minsk, 2017 god
2.   Osetrov   V.S.   (pod   redaksiey)   «Bolezni   rib».   Spravochnik,   Moskva   VO
Agropromizdat, 1989.
3 .     Poltev I., Neshataeva E .V.// Bolezni vrediteli pchel. Moskva, Kolos, 1977
god
4.  Haqberdiev   P.S.,   Tursunqulov   A.R.   «Baliqlarning   yuqumli   va
yuqumsiz kasalliklari». O‘quv qo‘llanma. Samarqand, 2010 yil.
5.  Haqberdiev   P.S.   va   boshqalar/   «Baliqchilik   va   baliq   kasalliklari»,
Samarkand, 2008.
6.  Haqberdiev   P.S.,   Qurbonov   F.I.,   Qarshiyeva   V.SH.   «Baliq   va   asalari
kasalliklari» O‘quv qullanma. Toshkent, 2016 y.

Baliq va asalaridarning g ipovitaminoz kasalliklar i va Zaharlanishlar. Reja: 1. Gipovitaminoz kasalliklar 2. Baliqlarning z aharlanish lari 3. Asalarilarning z aharlanish lari

Gipovitaminozlar – bu bir guro‘h kasalliklar bo‘lib, turli xil fiziologik holatning izdan chiqishi va patologoanatomik o‘zgarishlar bilan xarakterlanib, organizmda turli xil vitaminlarning etishmasligi oqibatida kelib chiqadi. Bunda turli xil vitaminlarning organizmga ozuqa orqali etarli miqdorda kelib tushmasligi yoki organizmda etarli mikdorda sintez bo‘laolmasligi oqibatida kelib chiqadi. Vitaminlarning etishmasligi ko‘proq sun’iy suv havzalarida o‘stirilayotgan, urchitilayotgan baliqlar orasida ko‘proq uchraydi, qaysikim ularning ratsionlarida tabiiy ozuqalar umuman yo‘q yoki etarli mikdorda etishmaydi. Klinik belgilari. Ko‘pchilik gipovitaminoz kasalliklarida ayrim klinik belgilar umumiydir: jumladan, ishtahani yo‘qolishi, holsizlanish, kam harakatlanish yoki kislorodga bo‘lgan extiyojni ortishi, o‘sish-rivojlanishdan orqada qolish, turli yuqumli kasalliklarga beriluvchanligini oshishi va baliqlarning ommaviy ravishda nobud bo‘lishi. Masalan, karp turdagi baliqlarda ayrim zambo‘rug‘lar tomonidan sodir etiladigan kasalliklarni ko‘proq uchrashi, qishda karp turdagi baliqlarda uyquga ketishi (avitaminoz), yoki krasnuxa kasalliklarini ko‘proq uchrashi kuzatiladi.Har bir gipovitaminoz kasalligi o‘ziga xos klinik belgilar bilan kechadi. Gipovitaminoz A kasalligida (retinolning yo‘qligi yoki etishmasligi natijasida) baliqlarda yuqorida ko‘rsatilgan belgilardan tashqari, ko‘zning shox pardasining xiralashuvi, ko‘z to‘qimasida qon qo‘yilish, ekzoftalmiya, suyak to‘qimasining noto‘g‘ri o‘sishi, shakllanishi, jabra qanotlarining shaklsizlanishi, teri pigmentining yo‘qolishi va teri qatlamining o‘zgarishi, jigar va taloqning izdan chiqishi va nobud bo‘lish bilan xarakterlanadi. Qorin bo‘shlig‘ida ekssudat yig‘iladi va ko‘zini parda qoplaydi. Vitamin etishmasligida esa qonda leykotsit va yosh eritrotsitlarning ko‘payishi, jabra qapqoqchasining o‘smay qolishi, organizmda kalsiy, magniy va temir moddasining etishmasligi kuzatiladi. Ushbu

gipovitaminozda baliqning tana og‘irligi va organizmdagi mod d a almashinuv jarayoni juda sekinlik bilan tiklanadi. Gipovitaminoz A va V larning aralash formasida organizmda gemoglobin mikdori kamayadi, eritrotsit soni kamayadi, monotsit va polimorfo‘zakli agranulotsitlar soni ko‘payadi, jigarda deformatsiya va yog‘ning t o‘ planishi kuzatiladi, oqsil tarkibida ko‘pgina aminoqislotalarning mikdori kamayib , ularning nisbatlari o‘zgaradi. V guruhidagi vitaminlar etishmasligi oqibatida turli xil ko‘rinishdagi nerv sistemasining b u zilishi, ovqat emaslik holatlari kuzatiladi. Diagnoz . Gipovitaminoz kasalliklarida aniq diagnoz qo‘yish juda ham mushkil, chunki ularning klinik belgilari bir-biriga juda o‘xshash, sh uning uchun ham ozuqani sifat ko‘rsatkichi b o‘ yicha, ozuqa ratsionining analiz qilish, klinik belgilar va patanatomik o‘zgarishlar asosida diagnoz qo‘yiladi. Ayrim yuqumli kasalliklardan farq qilish kerak . Oldini olish va qarshi k u rashish tadbirlari. Gipovitaminozlarning oldini olishda universal vosita - bu baliqlarning ratsioniga tirik tabiiy vitaminga boy ozuqalarni kiritish bilan amalga oshiriladi. Baliqchilik tarmo g‘ini intensi fikatsiyalashda bunday imkoniyatlar chegaranganligi sababli , ularning ozuqasiga turli xil vitaminli qo‘shimchalar, premikslar, drojlar, baliq moyi, k o‘k massa, hayvonlarning jigari, q ur u q s u t va boshqalar kiritiladi. Baliqlarni sun’iy ozik lantirishda gipovitaminozlarning oldini olishda ularning ratsioni tarkibi, t o‘ yimligi va biologik aktiv moddalar bilan balanslangan bo‘lishi kerak. Karp turdagi baliqlarda vitaminlarning mikdori kunlik extiyoji 1 kg ozuqa h isobida q u yidagicha , mg h isobida: vitamin A 20-2000 IE, tiamin -0,15 mg, riboflavin 0,2-10 mg, inozitol 200- 300 mg, vitamin S-20 mg, vitamin e 70-100 mg. Zaharlanishlar.

1. Zahar – bu yot-begona modda (ksenobiotik) bo‘lib, organizmning turli strukturalari bilan o‘zaro aloqaga kirib, uning hayotiy faoliyatini izdan chiqaradi va ma’lum sharoitda kasallik holatiga, zaharlanishiga olib keladi. Zahar (toksin) – bu organizmning hayotiy faoliyatini izdan chiqarish (zaharlanish) qobiliyatiga ega bo‘lgan ximiyaviy modda bo‘lib hisoblanadi. Gidrobiontlar uchun qo‘yidagi za h arlanish darajalari mavjud. 1. O‘lim k onsentratsiyasi (dozasi) – bunda o‘tkir yoki sur u n k ali za h arlanishda hayvonlarning h ammasi ( SK 100 ) yoki yarmi ( SK 50 ) nobud b o‘ ladi. 2. Za h arli (toksi k ) konsentratsiyasi – organizm tomondan za h arning maksimal k onsentratsiyasini qabul qilib ( SK 0 ) kasallikning klinik belgilari ya qq ol namoyon bo‘lsada, ammo o‘lim kuzatilmaydi. 3. CHegaraviy (porogovie) k onsentratsiyasi - za h arli moddaning minimal k onsentratsiyasi bo‘lib, organizmda ishonchli patologik o‘zgarishni sodir etadi, buni sezgirli tekshirish usullarida aniqlash mumkin. 4. Ruxsat etiladigan k onsentratsiyasi (PDK)- bu baliqchilik suv havzalarida za h arli moddalarning ruxsat etiladigan k onsentratsiyasi b o‘ lib, bunda suv havzalarning rejimiga, baliqlarning va boshqa gidrobiontlar ning hayotiga salbiy ta’sir etmaydi va suv havzalarda toksin moddalarning t o‘ planib qolish xavfiga ega emas. Zaharlanishning kechishi va davomiyligiga qarab o‘tkir, yarim o‘tkir va surunkali oqimlari bo‘ladi. Kasallikning o‘tkir oqimi baliqlarning organizmida juda ko‘p mikdorda zaharli moddalar tushadi, kasallikning klinikasi yaqqol rivojlanib, namoyon bo‘lib, 3-7 kun ichida baliqlarning ommaviy ravishda nobud bo‘lishi yoki sog‘ayishi kuzatiladi.

YArim o‘tkir oqimi sekinlik bilan rivojlanadi. Klinik belgilar o‘rtacha holatda (mu’tadil) namoyon bo‘lib, baliqlarning 10-30 kun ichida asta- sekinlik bilan nobud bo‘lishi kuzatiladi. Surunkali oqimda esa organizmga zaharli moddalarni bir necha marotaba asta-sekinlik bilan tushadi, o‘zoq muddat davomida (oylar) baliqlarni nobud bo‘lishiga olib keladi, stress (qo‘zg‘alish) holatiga tushib qolsa, kasallik avjiga chiqib, baliqlarni ommaviy nobud bo‘lishi kuzatiladi. Tabiiy suv havzalardagi zaharlanishlarni O.N. Krыlov (1980) 3 guruhga bo‘linadi. 1. Tabiiy zaharlanish. CHuchuk suv bilan dengiz (sho‘r) suvlarni chegarasida, chuchuk suvlarni sho‘rlanib qolishi va suvlarni chuchuk suvda qo‘shilib qolishi natijasida yuz beradi. 2. Ko‘k-yashil suv o‘tlarning zaharlari ta’siridagi zaharlanishlar. Bunda ko‘k-yashil suv o‘tlarining nobud bo‘lishi oqibatida kislorod kamayib, zaharli moddalar hosil bo‘ladi. 3. Kelib chiqishi antropogen bo‘lgan ximiyaviy moddalar bilan zaharlanishlar. Bunda suv havzalarga sanoat chiqindilari bilan sistematik ravishda ifloslanish oqibatida kelib chiqadi. Ko‘lmak, tashlandiq, yig‘ilib qolgan suvlarning kelib chiqishi, paydo bo‘lishiga qarab 3 ta guruhga bo‘linadi. 1. S anoat chi q indilaridan hosil bo‘lgan. 2. Komm u nal xo‘jalik. 3. Qishloq xo‘jalik. Hamda yuzaki ko‘lmak suv maydonlaridan yi g‘ ilgan suv havzalari. E.A. Veselova (1971)ning klassifikatsiyasi b o‘ yicha oqmas (ko‘lmak) suvlar 2 ta kategoriyaga bo‘linadi: neorganik (neorganik komponentlar ko‘pchilikni tashkil qiladi) va organik ( organik komponentlar ko‘pchilikni tashkil qiladi). Bu kategoriyalarning h ar biri qo‘yidagi 2 ta gur o‘ hga bo‘linadi.