logo

Muammoli o‘qitish texnologiyasining vazifasi va tiplari.

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

35.4873046875 KB
Muammoli o‘qitish texnologiyasining vazifasi va tiplari.
Reja:
1. Muammoli o`qitish texnologiyasida muammoli vaziyat yaratish yo`llari. 
2. Muammoli vaziyatning belgilari va tarkibiy qismlari. 
3. Muammoli vaziyat yaratishda o`qituvchining pedagogik texnologiyasi. 
      Hozirgi   oliy   maktabdagi   samarador   o‘qitish   texnologiyasi   –   bu   muammoli
o‘qitishdir. Uning vazifasi faol bilish jarayoniga undash va tafakkurda ilmiy-
tadqiqot   uslubini   shakllantirishdir.   Muammoli   o‘qitish   ijodiy   faol   shaxs
tarbiyasi maqsadlariga mos keladi. Muammoli o‘qitish jarayonida talabaning
mustaqilligi o‘qitishning reproduktiv shakllariga nisbatan tobora o‘sib boradi.
    Hozirgi pedagogikaga oid adabiyotlarda muammoli o‘qitishning turli ta’rif
va   tavsiflari   bor.   Bizningcha,   nisbatan   to‘liq   va   aniq   ta’rif   M.I.Maxmutova
tomonidan   berilgan   bo‘lib,   unda   muammoli   o‘qitish   mantiqiy   fikrlar
tadbirlari   (tahlil,   umumlashtirish)   hisobga   olingan   o‘rgatish   va   dars   berish
usullarini   qo‘llash   qoidalari   va   talabalarning   tadqiqot   faoliyatlari
qonuniyatlari (muammoli vaziyat, bilishga bo‘lgan qiziqish va talab...) tizimi
sifatida izohlanadi. 
        Muammoli   o‘qitishning   mohiyatini   o‘qituvchi   tomonidan   talabalarning
o‘quv  ishlarida  muammoli  vaziyatni  vujudga  keltirish   va  o‘quv  vazifalarini,
muammolarini   va   savollarini   hal   qilish   orqali   yangi   bilimlarni   o‘zlashtirish
bo‘yicha ularning bilish faoliyatini boshqarish tashkil etadi. Bu esa bilimlarni
o‘zlashtirishning ilmiy-tadqiqot usulini yuzaga keltiradi. 
        Ma’lumki,   o‘qitishning   har   qanday   asosida   inson   faoliyatining   muayyan
qonuniyatlari,   shaxs   rivoji   va   ular   negizida   shakllangan   pedagogik   fanning
tamoyillari   va   qoidalari   yotadi.   Insonning   bilish   faoliyati   jarayoni   mantiqiy
bilish   ziddiyatlarini   hal   qilishda   obektiv   qonuniyatlari   didaktik   tamoyil   –
muammolilikka tayanadi. 
      O‘qitishning   hozirgi   jarayoni   tahlili   psixolog   va   pedagoglarning   fikrlash
muammoli   vaziyat,   kutilmagan   xayrat   va   mahliyo   bo‘lishdan   boshlanadi,
degan   xulosalari   haqiqatga   yaqin   ekanligini   ko‘rsatadi.   O‘qitish   sharoitida
insonning   o‘sha   psixik,   emotsional   va   hissiy   holati   unga   fikrlash   va   aqliy
izlanish uchun o‘ziga xos turtki vazifasini bajaradi.          Muammoli   vaziyat   muayyan   pedagogik   vositalarda   maqsadga   muvofiq
tashkil   etiladigan   o‘ziga   xos   o‘qitish   sharoitida   yuzaga   keladi.   Shuningdek,
o‘rganilgan   mavzular   xususiyatlaridan   kelib   chiqib,   bunday   vaziyatlarni
yaratishning maxsus usullarini ishlab chiqish zarur. Shunday qilib, o‘qitishda
muammoli   vaziyat   shunchaki   «fikr   yo‘lidagi   kutilmagan   to‘siq»   bilan
bog‘langan aqliy mashaqqat holati emas. U bilish maqsadlari maxsus taqozo
qilgan aqliy taranglik holatidir. Bunday vaziyat negizida avval o‘zlashtirilgan
bilim izlari va yangi yuzaga kelgan vazifani hal qilish uchun aqliy va amaliy
harakat   usullari   yotadi.   Bunda   har   qanday   mashaqqat   muammoli   vaziyat
bilan   bog‘liq   bo‘la   bermasligini   ta’kidlash   o‘rinli   bo‘ladi.   Yangi   bilimlar
avvalgi   bilimlar   bilan   bog‘lanmasa,   aqliy   mashaqqat   muammoli   bo‘lmaydi.
Bunday   mashaqqat   aqliy   izlanishni   kafolatlamaydi.   Muammoli   vaziyat   har
qanday   fikrlash   mashaqqatlaridan   farq   qilib,   unda   talaba   mashaqqat   talab
qilgan obekt (tushuncha, fakt)ning unga avval va ayni vaqtda ma’lum bo‘lgan
vazifa, masala bo‘yicha ichki, yashirin aloqalarini anglab yetadi. 
      Shunday qilib, muammoli vaziyat mohiyati shuki, u talaba tanish bo‘lgan
ma’lumotlar   va   yangi   faktlar,   hodisalar   (qaysiki,   ularni   tushunish   va
tushuntirish uchun avvalgi bilimlar kamlik qiladi) o‘rtasidagi ziddiyatdir. Bu
ziddiyat bilimlarni ijodiy o‘zlashtirish uchun harakatlantiruvchi kuchdir. 
Muammoli vaziyatning belgilari quyidagilar:
talabaga notanish faktning mavjud bo‘lishi; 
vazifalarni   bajarish   uchun   talabaga   beriladigan   ko‘rsatmalar,   yuzaga   kelgan
bilish mashaqqatini hal qilishda ularning shaxsiy manfaatdorligi. 
        Muammoli   vaziyatdan   chiqa   olish   hamma   vaqt   muammoni,   ya’ni   nima
noma’lum   ekanligini,   uning   nutqiy   ifodasi   va   yechimini   anglash   bilan
bog‘langan. 
      Muammoli   vaziyatning   fikriy   tahlil   qiladigan   bo‘lsak,   u   avvalombor
talabalarning   mustaqil   aqliy   faoliyatidir.   U   talabani   intellektual   mashaqqat keltirib chiqargan sabablarni tushunishga, unga kirish, muammoni so‘z bilan
ifodalash,   ya’ni   faol   fikr   yuritishni   belgilashga   olib   keladi.   Bu   o‘rinda
izchillik   yorqin   ko‘rinadi:   avvalo   muammoli   vaziyat   yuzaga   keladi,   so‘ng
o‘quv muammosi shakllanadi. 
      O‘qitish   amaliyotida   boshqa   variant   –   o‘sha   muammo   tashqi   ko‘rinishda
muammoli   vaziyat   yuzaga   kelishiga   muvofiq   kelganday   bo‘ladigan   variant
ham   uchraydi.   Faktlar,   hukmlar   nazariy   qoidalar   ziddiyatlari   mazmunidagi
savollar ko‘rinishidagi muammoning ifodasi odatda «nimaga» savoliga javob
bo‘ladigan muammoli vaziyatning mavjudligini aks ettiradi. 
         Muammo uch tarkibiy qismdan iborat: ma’lum (berilgan vazifa asosida),
noma’lum   (ularni   topish   yangi   bilimlarni   shakllantirishga   olib   keladi)   va
avvalgi   bilimlar   (talabalar   tajribasi).   Ular   noma’lumni   topishga   yo‘nalgan
qidiruv ishlarini amalga oshirish uchun zarurdir. Avvalo talabaga noma’lum
bo‘lgan   o‘quv   muammosi   vazifasi   belgilanadi   va   bunda   uning   bajarilish
usullari   hamda   natijasi   ham   noma’lum   bo‘ladi,   lekin   talabalar   o‘zlaridagi
avval egallangan bilim va ko‘nikmalarga asoslanib turib kutilgan natija yoki
yechilish yo‘lini izlashga tushadi. 
     Shunday qilib, talabalar biladigan vazifa va uni mustaqil hal kilinish usuli
o‘quv   muammosi   bo‘la   olmaydi,   ikkinchidan,   biror   vazifaning   yechilish
usullarini   va   uni   izlash   vositalarini   bilishmasa   ham   o‘quv   muammosi   bo‘la
olmaydi. 
O‘quv muammosining muhim belgilari quyidagilar:
yangi bilimlarni shakllantirishga olib keladigan noma’lumning qo‘yilishi; 
talabalarda noma’lumni topish yo‘lida izlanishni amalga oshirish uchun zarur
bo‘lgan muayyan bilim zahirasining bo‘lishi. 
   O‘quv muammosini yechish jarayonida talabalar aqliy faoliyatining muhim
bosqichi   uning   yechilish   usulini   o‘ylab   topish   yoki   gipoteza   qo‘yish   hamda
gipotezani asoslashdir.       O‘quv muammosi muammoli savollar bilan izchil rivojlantirib boriladi va
bunda har bir savol uning hal qilinishida bir bosqich bo‘lib xizmat qiladi. 
      Muammoning   tarkibiy   qismlari,   ma’lum   va   noma’lumning   o‘zaro
munosabati   xarakteri   bilimga   bo‘lgan   ehtiyojni   keltirib   chiqaradi   va   faol
bilishga bo‘lgan izlanishga undaydi. 
      Ta’kidlash   joizki,   muammoli   o‘qitishning   zaruriy   sharti   talabalarda
haqiqatni   va   uning   natijasini   izlash   jarayoniga   bo‘lgan   ijobiy   munosabatni
vujudga keltirish hisoblanadi. 
      Talabalarning   muammoli   o‘qitishdagi   ijodiy   va   qidiruv   bilish   faoliyati
muammoli   vaziyat   paydo   qilinganda   talabalar   mashg‘ulotda   muammoni
ifodalab   berishdan   iborat   bo‘ladi,   ya’ni   bilishdagi   qiyinchiliklarning   paydo
bo‘lishi mohiyatini (ya’ni ushbu damda unga nima ma’lum bo‘lsa) so‘z bilan
ifodalab beradi, so‘ngra muammoning yechilish usullarini qidiradi va bunda
turli   tahminlarni   olg‘a   suradi,   talabalar   haqiqiy   deb   topgan   taxminlardan
birini   gipoteza   sifatida   asos   qilib   oladi   va   uni   isbotlaydi,   izlanish   muammo
yoki vazifa bajarilgandan so‘ng tugallanadi. 
        Shaxs   bilish   faoliyatining   izlanish   davrini   maxsus   sxemalarda   ifodalash
mumkin:   muammoli   vaziyat   –   o‘quv   muammosi   –   o‘quv   muammosini
yechish uchun izlanish – muammoning yechilishi. 
     Muammoli o‘qitish mashg‘ulotlarini tashkil etish va o‘tkazishning muhim
tomoni   shundaki,   bunda   o‘qituvchi   uning   ham   ta’limiy,   ham   tarbiyaviy
funksiyasini   yaxshi   anglab   olgan   bo‘lishi   talab   qilinadi.   O‘qituvchi   hech
qachon   talabalarga   tayyor   haqiqatni   (yechimni)   berishi   kerak   emas,   balki
ularga   bilimlarni   olishga   turtki   berishi,   mashg‘ulotlarda   va   hayot
faoliyatlarida zarur bo‘lgan axborot, voqea, vaqt va hodisalarni ongida kayta
ishlashlariga yordam berishi lozim bo‘ladi.          Muammoli   o‘qitish   bilimlarni   ongli   va   mustahkam   o‘zlashtirish,   atrof-
muhitga   o‘zining   faol   munosabatini   belgilab   olishda   talabalar   bilish
faoliyatini jonlantirishda katta imkoniyatlarga ega. 
        Muammoli   o‘qitishda   o‘qituvchi   talabalarning   bilish   faoliyatini   tashkil
etadi,   shundagina   talabalar   fanlarni   tahlil   qilish   asosida   mustaqil   ravishda
intellektual   mashaqqatlarni   hal   qilish,   xulosa   chiqarish   va   umumlashtirish,
qonuniyatlarni   shakllantirish,   qo‘lga   kiritilgan   bilimlarni   yangi   vaziyatga
tatbiq etishga intiladi. 
      Ayrim   hollarda   o‘qituvchi   talabalarda   nafaqat   qiziqish   uyg‘otishi   kerak,
balki   o‘quv   muammosini   o‘zi   hal   qilib   qo‘ymasligi   va   boshqa   hollarda
talabalarning   o‘quv   muammosini   yechishdagi   mustaqil   ishlariga   rahbarlik
qilish   lozim,   natijada   talabalarda   bilimlarga   mustaqil   erishish   qobiliyati
shakllanadi   hamda   gipoteza   qo‘yish   va   uni   isbotlash   orqali   yangi   aqliy
harakat   usullarini   topadi,   bilimlarni   bir   muammodan  ikkinchisiga   ko‘chirish
ko‘nikmasini   hosil   qiladi,   diqqat   va   tasavvurlari   rivojlanadi.   Talabalar
muammoli   o‘qitish   jarayonida   muammoli   vaziyatda   o‘quv   materiallarini
idrok   qilish   orqali   bilim   va   aqliy   harakat   usullarini   o‘zlashtirar   ekan,
o‘rganilganlarni   mustaqil   tahlil   qilar   ekan,   gipotezalar   qo‘yish   va   ularni
isbotlash   orqali   o‘quv   muammolarini   shakllantirar   va   yechar   ekan,   unda
talabalarning intellektual faolligi ta’minlanadi. 
          Shunday   qilib,   muammoli   o‘qitishning   vazifasi   talabalar   tomonidan
bilimlar   tizimi   va   aqliy   hamda   amaliy   faoliyatlari   usullarini   samarali
o‘zlashtirishga   hamkorlik   qilish,   ularda   yangi   vaziyatda   olingan   bilimlarni
ijodiy   qo‘llash   malakasini   hosil   qilish,   bilish   mustaqilligi   o‘quv   va   tarbiya
muammolarini hal qilishdir. 
     O‘quv jarayonining amaliy tahlili muammosi o‘qitishning o‘ziga xosligini
belgilash   imkoniyatini   ochadi.   Muammoli   o‘qitishning   mohiyati   ta’lim oluvchi tomonidan o‘zlashtirilishi lozim bo‘lgan axborotlarni o‘qituvchining
maxsus tashkil kilishidan iboratdir. 
   Muammoli o‘qitishni tashkil etishning birinchi sharti o‘quv axborotlarining
takomillashib borishi tizimidir. 
        Muammoli   o‘qitishning   ikkinchi   shartida   muammoli   o‘qitish   amalga
oshiriladi   va   unda   axborotning   o‘quv   vazifasiga   o‘tkazilishi   vaqtida   uni
yechish usulini tanlash imkoniyati ko‘zda tutiladi. 
        Muammoli   o‘qitishning   uchinchi   sharti   ta’lim   oluvchining   subektiv
mavqei,   ularning   bilish   maqsadlarini   anglab   yetishi   va   qaror   qabul   qilishi,
masalani   hal   qilish   va   natijani   qo‘lga   kiritish   uchun   o‘zlarining   ihtiyorida
bo‘lgan vositalarni baholay bilishidir. 
      Muammoli   o‘qitishga   asoslangan   o‘quv   mashg‘ulotlarini   o‘tkazish
metodikasi   unda   qo‘llanadigan   metodlarni   asoslab   berishni   talab   qiladi.
Bunda:   ijodiy,   qisman-ijodiy   yoki   evristik,   axborotlarni   muammoli   bayon
qilish,   axborotni   muammoli   boshlash   orqali   bayon   qilish   asosiy   metodlar
hisoblanadi. 
    Ijodiy metod ta’lim oluvchining ijodiy mustaqilligini to‘la amalga oshiradi.
Unda   talaba   o‘qituvchining   bergan   vazifasini   bajaradi,   ayni   vaqtda   o‘zlari
ham o‘quv muammosini shakllantiradi, o‘zlari mustaqil gipotezani yechishga
harakat   qiladilar,   izlanishni   amalga   oshiradi   va   provard   natijaga   erishadilar.
Shu   tariqa   ijod   metodi   qo‘llash   bilan   talabalar   faoliyati   olimlarning   ilmiy-
tadqiqot   faoliyatiga   yaqinlashadi.   O‘qituvchi   faqat   talabalarning   ilmiy
izlanishlariga umumiy rahbarlik qiladi, vazifalar esa ularning mustaqil o‘quv-
bilish   xatti-harakatlarining   to‘la   davriyligini   ko‘zda   tutadi:   yo   tahlilgacha
axborotlar   yig‘iladi   yoki   yechilishiga   qadar   o‘quv   muammosi   qo‘yiladi
hamda yechimlar tekshirib ko‘riladi va yangi bilimlar joriy qilinadi. 
          Ijodiy   metoddan   o‘rganilayotgan   kursning   umumiy   asoslarini   qamrab
olgan   eng   muhim   mavzularni   o‘tishda   foydalanish   tavsiya   etiladi.   Bu   esa boshqa   barcha   materiallarning   tobora   ongli   o‘zlashtirilishiga   olib   kelishi
lozim.   Shuningdek,   bunday   metodda   mashg‘ulot   o‘tkazish   uchun   o‘qituvchi
tanlangan bo‘lim yoki mavzu talabalarning idrok qilishlariga qulay bo‘lishini
nazarda tutishi lozim bo‘ladi. 
    Ijodiy metod ta’lim oluvchidagi uzoq vaqtni va maxsus sharoit yaratilishini
talab qiladi. 
     Talabalarning ijodiy ishlari shakliy jihatdan rang-barangdir. Ular ma’ruza
matnini tayyorlash va seminarga tayyorgarlik ko‘rish, u yoki bu masalaning
nazariy   holatini   (adabiyotlar   bilan   birma-bir   ishlash,   hujjatlarni   arxivda
o‘rganish) o‘rganish, ko‘rgazmali qurollar, didaktik materiallar tayyorlash va
boshqalardir. Qisman ijodiy metod murakkab muammoni bo‘laklarga ajratib,
uning   qulay   masalalarini   bosqichma-bosqich   aniqlab   olishda   qo‘llanadi   va
unda   hal   qilingan   har   bir   bosqich   (qadam)   masalaning   keyingi   bosqichini
yechishda   asos   bo‘lib   xizmat   qiladi.   Bunda   talabalar   bunda   o‘quv
mummosining   qo‘yilishida,   gipotezani   taxmin   qilish   va   isbotlashda   faol
qatnashdilar.   Ularning   faoliyati   reproduktiv   va   ijodiy   unsurlarini   o‘zida
qamrab   oladi.   Bunda   o‘qitishning   qidiruv   (izlanish)   suhbati,   talabalarning
javoblari  va  to‘ldirishlariga  qo‘shimcha  qilgan   holda   o‘qituvchining  bayoni,
faktlarni   kuzatish   va   umumlashtirish   usullari   qo‘llanadi.   Bu   hollarda
talabalarning   reproduktiv   va   qidiruv   (izlanish)   faoliyatining   muvofiqligiga
muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Ular   biror   bosqichdagi   o‘quv   muammosining
mustaqil   hal   qilinishidan   to   ulardan   aksariyati   yechilgunga   qadar   kuchli
o‘zgarib turishi mumkin. 
        Mashg‘ulotlarda   ijodiy   suhbatni   qo‘llash   maqsadga   muvofiq   topiladi.
Talabalar   bunday   suhbat   jarayonida   o‘zlarida   avvaldan   mavjud   bo‘lgan
bilimlari, ijodiy faoliyati tajribasiga asoslangan holda o‘qituvchi rahbarligida
muammoni   izlaydi   va   mustaqil   ravishda   uning   yechimini   topadi.   Talabalar
o‘z tashabbuslari bilan savollarga javob beradilar yoki o‘z chiqishlarida turli mulohazalarni   bildiradilar,   muammoning   yechilishidagi   o‘z   variantlarini
ilgari   suradilar,   hodisalar   o‘rtasidagi   rang-barang   aloqalarni   qayd   qiladilar,
bahslashadilar,   boshqalarning   fikriga   tanqidiy   munosabat   bildiradilar.   Bu
jarayonda   o‘qituvchining   talabalarga   yordam   berish   darajasi   ularning
mashg‘ulotlarga   tayyorgarlik   ko‘rish   darajasiga   bog‘liq   bo‘ladi.   Ijodiy
suhbatga tayyorlashda o‘qituvchining unga o‘ta mas’uliyat bilan yondoshishi
talab   qilinadi.   O‘qituvchi   bunday   suhbatga   oldindan   jiddiy   tayyorgarlik
ko‘rishi   lozim:   avvaldan   shunday   savollar   o‘ylab   topishi   kerakki,   ular
talabaning   u   yoki   bu   hodisaning   mohiyatini   o‘ylashga   majbur   etsin,   suhbat
yo‘nalishi   va   gipotezaning   ehtimol   ko‘rilgan   variantlari   va   uning   yechilish
yo‘llarini   bashorat   qila   olsin.   O‘qituvchi   talabalarning   umuman   muammoni
yechish   uchun   yetarli   darajada   tayyorgarlik   ko‘rib   kelmasligini   ham   ko‘zda
tutishi   va   bunday   vaqtda   sodda   va   murakkablashtirib   boruvchi   qo‘shimcha
savollarni   tayyorlab   qo‘yishi   lozim,   bunday   savollar   orqali   talabalar   ijodiy
hal   qilishi   shart   bo‘lgan   vazifalarni   qismlarga   ajratish   ham   zarur   bo‘ladi,
ya’ni   muammo   kichik   muammolarga   bo‘linadi   va   muammoli   vazifa
yechiladi.   O‘qituvchi   bunday   vaziyatda   vazminligini   saqlashi,   talabalarga
tezroq   yordam   berish,   kamchiligini   tuzatish   va   yanglish   fikr   bildirganlarga
tanbeh   berishga   shoshilmasligi,   balki   qo‘shimcha   savollar   bilan   o‘zlarining
xatosini   anglashga   va   to‘g‘ri   qaror   qabul   qilishga   erishish   maqsadga
muvofiqdir.   Ijodiy   suhbat   davomida   kamroq   tayyorgarlik   ko‘rgan,   jonli   fikr
olishuvlarda,   shuningdek,   indamaslikni   xush   ko‘radigan   talabalarga   alohida
axamiyat   berish   lozim.   Bunday   talabalarning   hulqlarini   ko‘zda   tutgan   holda
ulardan ham «nido chiqishi»ga erishish maqsadida ular uchun ham avvaldan
savollar tayyorlab qo‘yish ma’qul bo‘ladi. 
        Ijodiy   xarakterdagi   suhbat   o‘quv-tadqiqot   ishlarining   zaruriy   bosqichi
hisoblanadi.   Unda   talabalardan   o‘zida   tadqiqot   ishlari   unsurlari   mavjud bo‘lgan   qisman-ijodiy   faoliyatning   bajarilishini   talab   qiladigan   muammoli
xarakterdagi mantiqiy masalalar diqqatni jalb qiladi. 
        Materialni   muammoli   bayon   qilish.   Bunda   ijod   o‘qituvchi   tomonidan
amalga oshiriladi va tobora faollashtirib boriladi. O‘qituvchi yangi materialni
bayon   qilishda   uning   yechilishini   o‘zi   ta’minlaydi.   Bunda   o‘qituvchi
ziddiyatlarni   ta’kidlaydi,   uni   barchaga   eshittirb   muhokama   qiladi,   o‘z
mulohazalarini bildiradi, haqiqatni faktlar, mantiqiy isbotlar tizimi yordamida
asoslaydi.   O‘qituvchi   bu   tadbirlarni   muvaffaqiyatli   amalga   oshira   olsa,
talabalar   uning   fikrlari   borishiga   diqqat   bilan   qo‘shilib   boradi,
muammolarning yechilish oqimiga qo‘shilib ketadi, birga fikr yuritadi, birga
hayajonlanadi,   shu   tariqa   mashg‘ulotning   qatnashchisiga   aylanadi.   Bunda
o‘qituvchi   talabaning   bilish   jarayonini   savollar   berish,   savolga   savol   berish
yo‘li   bilan   boshqaradi   va   shu   orqali   auditoriyadagi   o‘rganilayotgan
materiallar   bo‘yicha   ziddiyatlarga   diqqatni   jalb   qiladi   va   talabalarni   o‘ylab
fikr yuritishga majbur qiladi. O‘qituvchi tushunilmagan savolni hal qilishidan
oldinoq   talabalar   o‘zlaricha   o‘z   javoblarini   tayyorlab   qo‘yadilar   va   uni
ma’lum muddat o‘tgach o‘qituvchining fikri va xulosasi bilan taqqoslaydilar. 
     Materialni muammoli bayon qilish axborotni bayon qilishdan tubdan farq
qiladi,   chunki   unda   u   yoki   bu   hodisaning   belgilari,   xossalari,   tushunchalari,
qoidalari shunchaki tasvirlab beriladi, tayyor xulosalar bayon qilinadi. 
        O‘quv   axborotlarining   muammoli   bayoni   metodidan   foydalanishning
boshqa   varianti   fan   taraqqiyoti   tarixidagi   u   yoki   bu   qonunning   olimlar
tomonidan kashf etilishi yo‘lini yoritib berish bo‘lishi ham mumkin. 
    O‘quv jarayonida keng tarqalgan metodlardan biri – shartli ravishda o‘quv
axborotlarining   bayonini   muammoli   boshlash   deb   nomlanadigan   metoddir.
Materialni   muammoli   bayon   qilish   metodidan   bu   metod   muammoli   vaziyat
faqat   materialni   bayon   qilish   boshidagina   yaratilishi   bilangina   farqlanadi.
Keyinchalik   material   axborot   usulida   bayon   qilinadi.   Albatta,   bu   metod yuqorida   talabaning   ijodiy   izlanish   faoliyati,   ayniqsa,   ijodiy   metodida
ko‘ringan   ko‘nikmalarni   hosil   qilishga   imkoniyat   bermaydi,   lekin
talabalarning   mashg‘ulot   ibtidosida   olgan   ilxomlari   barcha   materialni   faol
idrok   qilishga,   unga   yuqori   qiziqish   uyg‘otishga   bevosita   turtki   beradi.
Yuqoridagi barcha metodlar orasida bu metod o‘zining oddiyligi bilan ajralib
turadi. 
       Muammoli vaziyatni tashkil qilishda quyidagi extimol ko‘ringan didaktik
maqsadlarni   hisobga   olish   zarur:   o‘quv   materialiga   talabalar   diqqatini   jalb
qilish,   ularning   bilishga   bo‘lgan   qiziqishini   uyg‘otish,   talabalarning   bilish
faoliyatini   jonlantirish,   ularni   intellektual   zo‘riqish   mashaqqatlariga   olib
kelish, talabalar tomonidan egallangan hozirgi bilim, malaka va ko‘nikmalar
kelajakda   yuzaga   keladigan   bilishga   bo‘lgan   talablarini   qondira   olmasligini
ko‘rsata   bilish,   talabalarga   o‘quv   muammolarini   tahlil   qilishga,   uning
yechilishidagi eng ratsional yo‘llarni aniqlashda yordam berish kerak. 
O‘quv   jarayonidagi   muammoli   vaziyatning   bir   necha   tiplari
farqlanadi: 
1. Talabalar qo‘yilgan vazifaning yechilish usulini bilmaydilar, muammoli
savolga   javob   berolmaydilar.     2.   Talabalar   avval   olgan   bilimlarini   yangi
sharoitda, holatda foydalanish zaruriyatiga duch keladilar. 
3.   Vazifaning   nazariy   jihatdan   yechilishi   mumkin   bo‘lgan   yo‘li   va
tanlangan   usulning   amaliy   jihatdan   qo‘llash   qiyinligi   orasida   ziddiyat   yuz
beradi. 
4.   Vazifaning   bajarilishida   natijaga   amaliy   erishish   va   talabalarda   uni
nazariy jihatdan asoslashga bilim yetishmasligi o‘rtasida ziddiyat yuz beradi. 
Adabiyotlarda muammoli vaziyat yaratishning quyidagi ko‘p uchraydigan
usullari qayd qilinadi: 
hodisalar,   o‘rganilayotgan   tushunchalar   mohiyatini   tushuntirish   uchun
muammoli vazifalar qo‘yish;  olingan bilimlarning amaliy tatbiqi usullarini topish uchun muammoli vazifa
qo‘yish; 
talabalarni   hodisalar   va   faktlar   orasidagi   ziddiyatlar   va   nomuvofiqliklarni
tushuntirib berishlariga undash; 
ilmiy   tushunchalari   va   hayotiy   tasavvurlari   orasidagi   ziddiyatni   keltirib
chiqaradigan fakt va hodisalarni tahlil qilishga undash; 
talabalarni   fakt,   hodisa,   xatti-harakatlar,   xulosalarni   chog‘ishtirish,   qiyos
qilishga undash; 
talabalarni   go‘yo   tushunib   bo‘lmaydigan   xarakterdagi   va   fan   tarixida   ilmiy
muammoning qo‘yilishiga sabab bo‘lgan faktlar bilan tanishtirish. 
          Muammoli   vaziyatni   vujudga   keltirishning   yuqorida   keltirilgan   usullari
uning   boshqa   variantlariga   chek   qo‘ymaydi.   Har   bir   o‘qituvchi   o‘zining
amaliy   faoliyatida   o‘quv   materiallari   bilan   ijodiy   ishlash   jarayonida   uni
tashkil qilishning turli imkoniyatlarini qidirishi va topishi mumkin. 
        Talabalarning   fikrlari   tobora   qiyomiga   yeta   borib,   muammoli   vaziyat
ularda ma’lum xissiy hozirlikni vujudga keltiradi, mustaqil amalga oshirilgan
bilish   jarayonidan,   kashfiyotlardan   qoniqish   hosil   qiladi.   Xayratga   tushish,
tushkunlik yoki shodlik hissiyotlari muammoli vaziyatni to‘g‘ri tashkil qilish
belgilari   bo‘lib   xizmat   qiladi.   Ma’lumki,   yuqori   ko‘tarinkilik   bilimlarni
samarali   o‘zlashtirish,   haqiqatni   qidirish   va   unga   erishishning   muhim   omili
hisoblanadi. 
      Muammoning   murakkabligi,   talabalarning   bilim   saviyasi   va   malakasi,
ularning   ijodiy   faoliyati   ko‘nikmalari,   didaktik   maqsadga   yo‘nalganligiga
qarab   muammoli   o‘qitishda   talaba   va   o‘qituvchi   o‘zaro   munosabatlarining
turli variantlari bo‘lishi mumkin, ya’ni muammolilikning turli sathlari amalda
bo‘lishi mumkin.      Pedagogikaga oid adabiyotlarda asosan muammolilikning uch sathi haqida
fikr yuritiladi: 
       Birinchi sathda o‘qituvchi o‘zi muammoni qo‘yadi, uni shakllantiradi va
talabalarni mustaqil ravishda uning yechilish yo‘lini qidirishga yo‘naltiradi. 
        Ikkinchi   sathda   o‘qituvchi   faqat   muammoli   vaziyatni   vujudga   keltiradi,
talabalar esa muammoni mustaqil shakllantiradilar va yechadilar. 
       Uchinchi sath – oliy sath bo‘lib, unda o‘qituvchi shunday qoidani ko‘zda
tutadi:   muayyan   muammoni   ko‘rsatib   bermaydi,   balki   unga   talabalarni
«ro‘baro‘» qiladi hamda ularni mustaqil ijodiy faoliyatga yo‘naltiradi, ularni
boshqaradi   va   natijani   baholaydi.   Talabalar   esa   muammoni   mustaqil
anglaydilar,   uni   shakllantiradilar,   uning   yechilish   usullarini   tadqiq   qiladilar.
O‘quv   muammosining   qo‘yilish   jarayonini   osonlashtirish   uchun   muayyan
tartibga   rioya   qilish   lozim   bo‘ladi.   Yechilish   lozim   bo‘lgan   hamda   yangi
tushunchalar   bilan   bevosita   bog‘liq   bo‘lgan   avvalgi   o‘zlashtirilgan   bilimlar
doirasini   faollashtirmasdan   turib,   muammoni   qo‘yib   bo‘lmaydi.   Muammoli
vazifalarni   tashkil   qilishdan   oldin   talabalarning   sabab-oqibat   aloqalarini
o‘rnata   olish   usullarini   egallaganligiga   ishonch   hosil   qilish,   talabalarning
muammoli   vaziyatni   tahlil   qila   olish   darajasini   o‘rganish   shartdir.
Shuningdek,   o‘qituvchi   talabalar   e’tiboriga   faqat   ular   uchun   qulay   bo‘lgan
muammolarni   qo‘ymasligi   ham   mumkindir.   Shu   bilan   birgalikda
muammoning   yechilishi   uni   to‘g‘ri   qo‘ya   bilishga   ko‘p   jihatdan   bog‘liq
ekanligini unutmaslik zarur. 
Bu qoidalarni amalga oshirish avvalo o‘quv materialining mazmun xususiyati
bilan   bog‘liqdir.   Uning   tarkibi   va   tuzilmasiga   qator   talablarni   qo‘yish
mumkin. 
O‘quv materiali quyidagi mazmunni qamrab oladi:  yangilik   unsurlari   (yangi   tushunchalar,   yangi   belgilar,   xususiyatlar,
noma’lum tushunchalarning jihatlari, yangi aloqalar, harakatlanishning yangi
usullari); 
faktlar, bilish vazifalari va masalalari, ziddiyatlari ko‘rinishidagi materiallarni
qamrab olgan ma’lum va yangi bilim o‘rtasidagi ziddiyat; 
umumpedagogik   va   didaktik   tamoyillarni   hisobga   olgan   pedagogik
nazariyaning   metodologik   asoslari   materialini   mantiqqa   muvofiq   bayon
qilish. 
          Shuni   ta’kidlash   lozimki,   o‘qitish   jarayoni   faqat   «muammoli»   yoki
«nomuammoli»   metodlar   yordamidagina   amalga   oshmaydi,   balki   uning
samarali   borishi   uchun   xilma   xil   metodlarni   qo‘llash   maqsadga   muvofiqdir.
O‘qituvchi   mashg‘ulotning   maqsadi,   o‘quv   materiallarining   mazmunini
to‘plash,   auditoriyada   qatnashgan   talabalarning   xarakteri,   ularning
tayyorgarlik   darajasini   hisobga   olgan   holda   ularni   tinglash   hamda   birini
ikkinchisi   bilan   bog‘lashni   amalga   oshiradi.   Shundagina   o‘quv   jarayonining
yuqori   samaradorligi   ta’minlanadi.   Shuningdek,   muammoli   o‘qitishning
samaradorligi   ko‘p   jihatlardan   talabalarning   ijodiy   faoliyatga,   muammoni
ifodalash va yechishga bo‘lgan tayyorgarligiga bog‘liq bo‘ladi. Ularni ijodiy
faoliyatga   jalb   qilishda   muammoli   boshlash   bayonidan   asta-sekin   tadqiqot
ishlarigacha   o‘tish,   muammoli   o‘qitishning   barcha   metodlari   zanjirida   asta-
sekin oddiydan murakkabga o‘tish tavsiya etiladi. 
      Pedagogikaga oid adabiyotlarda talabalarning ijodiy faoliyati reproduktiv,
qayta   ishlab   chiqish   metodlarini   shakllantirmasdan   avval   amalda   bo‘la
olmasligi   ta’kidlanadi.   Agar   o‘rganilayotgan   kursning   (bo‘lim,   mavzuning)
mohiyatini, ulardan foydalanishning zarur metodik materiallari va qoidalarini
talabalar bilmasa va anglamasa, o‘qituvchi ularning ijodiy faoliyatini tashkil
eta olmaydi.          Demak,   muammoli   o‘qitish   yetarli   darajada   samarali   bo‘lishi   uchun   u
yaxlit o‘quv-tarbiya jarayonining uzviy qismi bo‘lishi kerak. 
      Muammoli   leksiyalar   o‘tkazish   jarayonida   talabalarda   ijodiy   faoliyatga
zarur   bo‘lgan   motivlar,   qimmatli   yo‘l-yo‘riqlar   va   yo‘llanmalarning
shakllanganligi muhim o‘rin egallaydi. 
   Ta’kidalash joizki, o‘quv faoliyati motivlarining doirasi juda ko‘p motivlar
yig‘indisi bo‘lsa-da, ulardan ikki guruhi belgilovchi hisoblanadi. 
        Birinchi   guruhga   maxsus   motivlar   taalluqli.   Ular   talabalar   tomonidan
barcha   hayotiy   ehtiyojlarni   chuqur   anglash,   mutaxassis   bo‘lib   yetishishi
uchun   bilimlarni   egallashning   ijtimoiy   zarurligini   tushunishni   qamrab   oladi.
Bu   guruh   motivlarini   o‘qituvchi   kursning   amaliy   xarakteri   va   kasbiy
yo‘nalganligini   namoyish   qilish   orqali   talabalarning   tushunchalarini   amalda
qo‘llash  orqali   kuchaytirish   mumkin.   Ikkinchi  guruh   motivlari   o‘quv  fanlari
va bilishga bo‘lgan qiziqish bilan bog‘langan. Bu guruh motivlari mohiyatini
o‘qituvchi talabalardagi o‘quv fanlariga bo‘lgan qiziqishni bilish to‘g‘risidagi
bilimlarni   shakllantirish   orqali   kuchaytirish   mumkin.   Buning   uchun   leksiya
jarayonida   xatti-harakatlarning   namunaviy   usullari,   tushunchalar   tizimining
mantiqiy   usullari,   aniqlanmalar,   xislatlar   va   boshqa   isbotlovchi
qurilmalarining   «tushunchalar   asosida   xulosalar»   xatti-xarakatlari
shakllanishining   didaktik   qimmatini   belgilovchi   o‘quv   materialiga   urg‘u
beriladi. 
      Talabalarda   yuqorida   bayon   qilingan   malakalarni   shakllantirish   uchun
leksiyani   o‘tkazish   uchun   shunday   tayyorgarlik   ko‘rish   ko‘zda   tutilishi
kerakki,   ular   tayyor   bilimlarni   chaqqonlik   bilan   harakat   usullariga   aylantira
olsin. Bu didaktik maqsadga erishish uchun talabalarning yechimlarni qanday
shakllantirishlariga,   tushunchalar   yechimining   qanday   usullari   borligiga,   u
yoki   bu   ifoda   qaysi   talablar   asosida   qoniqtirilayotganiga,   dastlabki   omil,
argumentlar, xulosalarga diqqatni jalb qilish lozim.          O‘qitishning   bu   metodini   leksiya   o‘qishning   axborot   –   tasviriy
yondashuvdan qisman ijodiy va ijodiy metodga o‘tish orqali amalga oshirish
mumkin,   ular   talabalarda   leksiyaning   turli   bosqichlarida   va   sharoitlarida
muayyan   bilish   mashaqqatlarini   tug‘diradiki,   ular   o‘qitish   jarayonida   avval
shakllangan   bilim   va   ko‘nikmalarni   joriy   etish   hamda   qayta   ishlash   asosida
muvaffaqiyatli hal kilinadi. 
          Talabalarni   ijodiy   faoliyatga   tayyorlash   tizimida   o‘qituvchining   leksiya
jarayonida   ularga   e’tibor   qaratish,   o‘quv-bilish   faoliyatiga   mos
ko‘rsatmalarni   bera   olishi   muhim   ahamiyatga   ega.   Shu   maqsadda   leksiyada
o‘quv   fani   mazmunining   umumiy-ta’limiy   qimmatini   isbotlash   bilan   birga
uning shaxs intellekti, dunyoqarashi, bilimlarni tasniflash va qo‘llash usullari,
ulardan   tejamli   foydalanish   hamda   to‘g‘ri   baholay   olish   tarbiyasiga   ta’sir
etishni   ham   isbotlash   lozim   bo‘ladi.   Shuningdek,   bunday   eksperiment
(amaliyot),   egallangan   bilimlar,   fikrlarni   (xukmlarni)   qurish   usullarining
haqiqiyligini   tasdiqlashga   qaratilganligi   ta’kidlanishi   lozim.   O‘quv
mashg‘ulotlarining   bunday   borishi   talabalarda   ilmiy-nazariy   tadqiqot   va
eksperiment   o‘tkazish   malakasini   shakllantiradi,   bu   bilan   ular   ilmiy   ijod
kengligiga,   ishchanlik   muloqotiga   chiqadi,   tadqiqotning   bosqichlarini
rejalashtiradi,   uning   maqsad   va   vazifalarini   ifodalaydi,   metodika   ishlab
chikadi. 
      Muammoli   o‘qitishning   talablar   darajasidagi   sifatini   ta’minlash,   talabalar
tomonidan   o‘zlashtirilgan   axborotlar   bo‘yicha   bilimlarni   chuqurlashtirish   va
kengaytirish maqsadida seminarlar o‘tkazish mumkin. 
       Ma’lumki, bunday seminar o‘tkazishning dastlabki maqsadi ma’ruza yoki
axborotni   jamoa   bo‘lib   muhokama   qilishdir.   Seminarning   samaradorligi
albatta   talabalarni   unga   tayyorlash   sifatiga   bog‘lik.   Ayniqsa,   ma’ruza   va
axborot tayyorlayotgan talabalar bilan ishlash muhim ahamiyatga ega. 
Talabalarni seminarga tayyorlash bosqichma-bosqich tashkil etiladi.         Birinchi   bosqichda   o‘qituvchi   talabaning   seminar   mavzusini   aniqlab
beradi.   Mavzuni   tanlash   va   bo‘lg‘usi   ma’ruza   yoki   axborotni   tayyorlashda
ularga   nisbatan   shunchaki   o‘qituvchi,   talaba   deb   qaramaslik   kerak,   balki
ularni   seminarda   muhokama   qilinadigan   mavzuning   ahamiyatini,
dolzarbligini   fikrlashga,   o‘quv   fanini   keyinchalik   muvaffaqiyatli   egallash
uchun   uni   chuqur   o‘rganishi   lozimligini   anglashga,   bo‘lg‘usi   kasbiy
faoliyatining   hozirgi   ijtimoiy,   ilmiy   muammolarini   rejalashtira   olish
darajasiga   olib   kelish   zarur.   Bunda   vaqtni   tejash,   tashkiliy   ishlarni   etishni
jadallashtirish   uchun   talabalarga   mavzu   bo‘yicha   adabiyotlarni,   imkoni
boricha, mavzulari, paragraflari va sahifalarini ko‘rsatgan holda tavsiya etish
lozim.   Talabalarni   ma’ruza   va   axborotlarga   tayyorlashning   birinchi
bosqichida   uning   mavzusi   bo‘yicha   referatning   batafsil   rejasini   tuzish
vazifasi yuklanadi. 
       Ikkinchi bosqichda talabalarni ma’ruza qilishga tayyorlashda o‘qituvchi u
bilan birga referat rejasini muhokama qiladi, uning ayrim o‘rinlarini tuzatadi.
Bu   o‘z   navbatida   dastlabki   fikrlarni   tezlikda   tuzatish,   aniqlik   kiritish,
to‘ldirish imkonini beradi va u provard natijada bo‘lg‘usi ma’ruzaning sifatini
oshiradi. 
        Uchinchi   bosqichda   o‘qituvchi   talaba   tayyorlab   kelgan   referatning
mazmuni bilan tanishadi. Zaruriyat tug‘ilganda, unga savollar qo‘yish, talaba
esa bu suhbatdan so‘ng tegishli tuzatishlar qilish lozim bo‘ladi. Shuningdek,
shunday   savollarni   ham   berish   kerakki,   talaba   bu   savollarga   o‘z   chiqishida
javob   bersin.   Ayni   o‘rinda   talabaning   seminarda   ma’ruza   qilish   uslubi   ham
muhokama qilingani ma’qul. 
        Shuni   esdan   chiqarmaslik   kerakki,   faqat   ma’ruza   bilan   qatnashadigan
talabalar   bilan   ishlab,   boshqa   talabalar   nazardan   chetda   qolmasin,   balki
guruhdagi   barcha   talabalar   oldindan   muhakoma   qilinadigan   mavzular   bilan
tanish   bo‘lishi,   seminar   mavzusi   bilan   aloqador   leksiya   va   qo‘shimcha materiallar   mazmuni   ustida   ishlagan   bo‘lishi,   mavzuga   muvofiq   ravishda
olinayotgan   bilimlarni   nazorat   qilishga   va   mavzuni   muhokama   qilishga
tayyor   bo‘lishlari   lozim.   Bunday   seminar   mashg‘uloti   odatda   muhokama
qilinadigan   mavzuning   mohiyati   va   dolzarbligi   leksiya   materiali   bilan
bog‘lashni eslatish bilan boshlanadi. Shundan so‘ng talabalar o‘rganilayotgan
masalani muhokama qilishga faollashtiriladi, bilimlarini namoyish qila olishi
aniqlanadi.   Bu   ikki   yo‘l   bilan   amalga   oshiriladi:   yo   qisqacha   javoblar   talab
qiluvchi   va   oldindan   tayyorlab   qo‘yilgan   savollar   bo‘yicha   suhbat   shaklida
yoki   tuzatish   (korreksiya)   test   savollari   asosida   nazorat   qilish   orqali.
Tajribalar shuni ko‘rsatadiki, bu har ikkala bilimlarni yuzaga chiqarish usuli
tezkor   usul   bo‘lib,   seminarning   ushbu   bosqichini   o‘tkazishning   muhim
samarali sharti hisoblanadi. Talabalar bilimlarini yuzaga chiqarish jarayonida
ularning   egallagan   bilimi   keyingi   seminarlarda   va   muhokamalarda
qatnashishlari   uchun   yetarli   ekanligi   aniqlanadi.   Talabalarda   muhokamadan
so‘ng ham bilimlar yetarli bo‘lmasa, o‘qituvchining bayoni orqali yoki talaba
bilan individual suhbat shaklida tushuntiriladi. Ulardan qay biri samara bersa,
shunisidan   foydalanilgani   ma’qul,   keyingi   variant   nisbatan  samarali   bo‘lishi
mumkin. 
        Bilimlar   yuzaga   chiqarilgan   va   ayrim   tuzatishlar   qilingandan   so‘ng
talabalarning   ma’ruza   va   axborotlar   bilan   chiqishlari   tashkil   etiladi.
O‘qituvchi   talabaning   materialni   mantiqiy   bayon   qila   olishini,   uni   bayon
qilish   usulini,   talabalarning   unga   bo‘lgan   e’tiborini   kuzatib   boradi.
Ma’ruzaning   mazmunini   bayon   qilish   yoki   muhokamaning   borish   jarayoni
talabalarni   zeriktirib   qo‘yganda   yoki,   aksincha,   undagi   ayrim   masalalarga
qiziqish kuchli bo‘lganda hamda uni muhokama qilish zaruriyati tug‘ilganda,
hurmatini   saqlagan   holda   ma’ruzachini   biroz   to‘xtatib,   seminarni   jamoa
muxokamasiga aylantirish maqsadga muvofiqdir.       Ma’ruzani guruh bo‘lib muhokama qilish pedagogik aspektda seminarning
eng ahamiyatli qismi hisoblanadi, binobarin, seminarda talabalar jonli bilish
faoliyatiga jalb qilinadilar. O‘qituvchi avvalo ma’ruza va axborot mazmunini
muhokama   qilishga   o‘tar   ekan,   bu   mazmun   qanchalik   talabalar   darajasida
ekanligini   baholay   olishi   lozim.   Ma’ruza   mazmunining   tushunilishi
ma’ruzachiga   shu   seminar   qatnashchilarining   bergan   savollari   va
talabalarning   o‘qituvchi   tomonidan   qo‘yilgan   savollarga   (o‘qituvchi   odatda
ularning   o‘zlari   savol   bermagan   taqdirda   yoki   ularning   savollari   mavzu
mazmunining   bir   tomonigagina   aloqador   bo‘lganda   talabalarga   savol   bilan
murojaat qiladi) javob berishlari chog‘ida baholanadi.             Ma’ruza mazmuni
bo‘yicha   beriladigan   savollarni   ikki   guruhga   ajratish   mumkin:   mazmunni
oydinlashtiradigan savollar va mazmunni rivojlantirishga qaratilgan savollar.
Mazmunni oydinlashtiradigan savollarga javoblar ma’ruza bayonidagi ayrim
o‘rinlarni   takrorlashni   talab   qiladi,   mazmunni   rivojlantirishga   qaratilgan
savollar   esa   ma’ruzani   yanada   to‘ldirishni   talab   qiladi.   O‘qituvchi   avvalo
birinchi guruh savollarni tashkil etadi, undan so‘ng ikkinchi guruh savollarga
jamoa bo‘lib javob qidiradi. Mazmunni rivojlantirishga qaratilgan savollarni
muhokama qilish ko‘pincha talabalarda turli, muqobil javoblarni ham yuzaga
keltiradi.   Bunday   javoblarning   bo‘lishi   xilma   –xil   nuktai   nazarlarning
to‘qnashuviga   sabab   bo‘ladi   va   u   seminarning   munozaraga   aylanishiga   olib
keladi.   Seminarni   munozara   shaklida   tashkil   etish   o‘qituvchining   muhim
vazifasi hisoblanadi. Munozara shaklida seminar o‘tkazish talabaning fikrlash
va   muloqot   qobiliyatlarining   shakllanishi   uchun   tezkor   omil   sifatida   katta
ahamiyatga molikdir. 
Seminardagi munozara quyidagilarni ko‘zda tutadi:
seminar   jarayonida   qo‘yilgan   savollarga   javob   berishda   talabalarning   erkin
fikr bildirish va asoslay olishlarini ta’minlash;  taalluqli   javoblarning   boshqa   talabalar   tomonidan   tushunilishini   ham
ta’minlash; 
nuqtai   nazarlarga   tanqidiy   mulohazalar   bildirishni   tashkil   etish,   ularni
oydinlashtirish, to‘ldirish, o‘zgartirish; 
oydinlashtirilgan,   to‘ldirilgan,   o‘zgartirilgan   fikrlarning   tushunilishini
ta’minlash; 
qo‘yilgan savollarga yakdil isbotlar asosida javoblar berishga ko‘nikma hosil
qilish. 
          Munozarani   shu   jarayonda   qo‘yilgan   savollarga   berilgan   javoblardan
iborat   xulosalarni   shakllantirish   va   shunday   muammolarni   belgilash   orqali
yakunlash   kerakki,   ular   keyingi   seminarlar   yoki   talabalarning   mustaqil
ishlarida hal qilinadigan bo‘lsin. 
          Har   bir   ma’ruza   muhokamasi   uning   asosiy   qoidalari   va   muhokama
(munozara)   natijalarini   qayd   qilgan   holda   qisqacha   umumlashtirish   bilan
yakunlanishi   lozim.   Seminar   mavzusining   mazmunini   xulosalash,
ma’ruzachilar va seminar qatnashchilarining tayyorgarlik darajasini, ularning
seminar davomidagi faolligini baholash, seminar samaradorligining umumiy
bahosi va keyingi seminar mashg‘ulotiga maqsad qo‘yish bilan tugallanadi. 
      Shunday   qilib,   bilimlarni   chuqurlashtirish   va   kengaytirish   bo‘yicha
seminarlar quyidagi bosqichlarni qamrab oladi: 
1.   Seminar   mavzusining   dolzarbligini   asoslovchi   o‘qituvchining   kirish
suhbati. 
2.   Seminar   mavzusi   mazmunini   tushunish   uchun   zarur   bo‘lgan   bilimlarni
yuzaga chiqarish. 
3.   Tayyorlangan   ma’ruzasi   bo‘yicha   talabalarning   chiqishlarini   tashkil   etish
va   ularning   ko‘targan   masalalarini   seminar   qatnashchilarining   tushunib
olishlarini ta’minlash. 
4. Seminarga qo‘yilgan talabalar ma’ruzalarining muhokamasini tashkil etish. 5. Seminarni yakunlash. 
        Talabalarning   o‘z   faoliyatlarini   tashkil   etishni   shakllantirish   va
rivojlantirishga   esa   bilimlarni   egallash,   maqsad   va   vazifalarni   qo‘yish
malakasini   hosil   qilish,   o‘z   faoliyatini   rejalashtirish,   nazorat   qilish   va
baholashni ko‘zda tutgan seminarlar katta yordam beradi, bunday malakalarni
shakllantirish,   odatda,   o‘quv   ishlari   mazmunini   tashkil   etuvchi   materiallar,
leksiya,   ilmiy   va   o‘quv-metodik   adabiyotlarni   konspekt   qilish,   ma’ruza   va
referatlarni yozish, o‘quv va ilmiy axborotlar mazmunini tushunish va eslab
qolish asosida amalga oshiriladi.   Bu tipdagi seminarga tayyorgarlik ko‘rishda
o‘qituvchi   talabalar   mutolaa   qiladigan   materiallar   asosida   bajariladigan
ishlarning   tamoyillarini,   o‘ziga   xosligini,   metodikasini   o‘rganadi,   ishlarning
bajarilish   muvaffaqiyatlari   (natijalari)ni   baholash   meyorlarini   to‘laligicha
yoki   ayrim   qismlari   bo‘yicha   belgilab   chiqadi   va   provard   natijada   talablar
darajasiga yetkazadi. 
          O‘z   faoliyatlarini   tashkil   etish   malakalarini   shakllantirishda   talabalar
quyidagi izchillikdagi bloklar harakatlarini bajarishi lozim bo‘ladi: 
berilgan   o‘quv   materiallari   asosida   muayyan   o‘quv   ishlari   turlarini   bajarish,
konspektlashtirish, referat yozish; 
bajarilgan   ishlar   natijalarini   namunaga   qiyos   qilish   va   faoliyat   natijalarini
muvaffaqiyat meyorlariga ko‘ra baholash; 
bu turdagi ishlarni samarali bajarish metodikasi bilan tanishish; 
tanlangan   metodikaga   mosligini   aniqlash   orqali   bajarilgan   ishlardan
foydalanish usullarini tahlil qilish va baholash; 
o‘z   faoliyatiga   baho   bergan   holda   ishlarni   samarali   bajarish   metodikasini
oydinlashtirish va yangi material asosida ishning bajarilish rejasini tuzish; 
belgilangan   reja   asosida   ishlarni   bajarish,   yuz   beradigan   qiyinchiliklarni
aniqlash,   ularning   sabablarini   tahlil   qilish   va   uning   oldini   olish   usullarini
qidirib topish (o‘qituvchining yordamida);  faoliyatning   muvaffaqiyat   meyorlari   asosida   bajarilgan   ishlar   natijalarini
tahlil qilish va baholash; 
o‘z ishlarini takomillashtirsh bo‘yicha vazifa qo‘yish. 
          Seminarning   bu   turiga   tayyorgarlik   ko‘rishda   talabalar   o‘qituvchining
topshirig‘iga   ko‘ra   o‘quv   ishlarining   u   qadar   katta   bo‘lmagan   konkret
material   tarzidagi   muayyan   turini   (masalan,   konspektlashtirish)   mustaqil
bajaradilar va uning natijasini seminar sifatida tavsiya etadilar. 
        O‘qituvchi seminarni boshlar ekan, talabalarni uning maqsadi va vazifasi
bilan   tanishtiradi   va   ular   tomonidan   bajarilgan   vazifalarni   tekshiradi.   So‘ng
o‘qituvchi   talabalarga   oldindan   tayyorlab   qo‘ygan   vazifalarni   bajarish
namunalarini  ko‘rsatadi  va  talabalar  bajargan ish  natijalari bilan  qiyoslashni
tashkil etadi. Talabalar o‘z ishlarini namunaga qiyoslash orqali bevosita ular
orasidagi   farqlarning   mavjudligiga   ishonch   hosil   qiladi   va   o‘z   malakalarini
takomillashtirish   zarurligini   anglab   oladilar.   Bajarilgan   ishlar   natijalarini
baholashga   aniqlik   kiritish   maqsadida   talabalarning   namunaga   javob   berish
meyorlarini   anglashiga   erishish   lozim.           Talabalar   bajargan   ish   natijalari
belgilangan   meyorlar   tizimiga   mosligiga   qarab   baholanishga   ishonch   hosil
qilishlari   kerak.   Talabalar   tavsiya   etilgan   meyorlardan   foydalangan   holda
o‘qituvchi   rahbarligida   avvalgiga   nisbatan   yana   ham   jiddiyroq   ravishda
bajarilgan   ish   natijalarini   baholaydilar.   Shu   tariqa   talabalarda   o‘z   faoliyati
natijalarini   nazorat   qilish   va   baholay   olish   malakasi   poydevori   yaratiladi.
Bunda   talabalarga   o‘z   o‘quv   (faqat   o‘quv   bo‘lmasligi   ham   mumkin)
ishlarining natijalarini yalpi va qismma-qism meyorlar tizimiga mos ravishda
nazorat qilish mumkin va lozim ekanligini tushunishlari ta’minlanishi kerak.
Bu   o‘z   navbatida   o‘tkazilgan   ishlar   natijalarining   qay   darajada   namunaga
mos   yoki   mos   emasligini   va   o‘z   faoliyatini   takomillashtirish   yo‘nalishlarini
belgilab olish imkoniyatini beradi.      O‘qituvchi talabalar tomonidan bajarilgan ishlarni baholab bo‘lgach, ularni
muayyan   ishlarni   samarali   bajarish   metodikasi   bilan   tanishtiradi.   Bu
metodikaning har biri kutilgan natijalarni olish nuktai nazardan zarur bo‘lgan,
asoslangan   xatti-harakatlar   izchilligini     tavsiflashni   taqozo   qiladi.   Shu
metodika   tarkibiga   kirgan   har   bir   xatti-harakatning   bajarilish   sifatini
baholashga   asos   bo‘ladigan   meyorlari   beriladi.   Ishni   bajarish   metodikasi
bilimlariga ega bo‘lgan talabalar o‘qituvchining topshirig‘iga binoan ularning
izchilligini,   avval   amalga   oshirilgan   xatti-   harakatlarini   tahlil   qiladilar   va
uning   ishlab   chiqilgan   metodikaga   muvofiqligini   aniqlaydilar.   Natijada   har
bir talaba o‘z faoliyatining samaradorligini oshirish maqsadida zarur bo‘lgan
xatti-harakatlarni belgilab oladilar. 
    Shundan so‘ng talabalarga seminar avvalgidagi, lekin boshqa mazmundagi
o‘quv   ishlari   topshirig‘i   beriladi.   Talabalar   topshiriqni   bajarib   bo‘lgach,
o‘qituvchi   bajarilgan   bir   necha   ishlar   namunasidan   olingan   natijalarni
guruhda   muhokama   qilishni   tashkil   etadi.   Muhokamada   seminar   avvalida
taklif etilgan baholar meyoridan foydalaniladi. Har bir talaba ishidagi kuchli
va kuchsiz o‘rinlarni qayd qilgan hamda shu meyorlarni qo‘llagan holda o‘zi
qo‘lga kiritgan natijalarni baholaydi. Seminar mashg‘uloti unga yakun yasash
bilan   tugaydi.   O‘qituvchi   talabalar   tomonidan   bajarilgan   ishlar   natijasini
baholabu   ishda   muvaffaqiyatli   qatnashganlarni   alohida   ta’kidlab   o‘tadi,
shuningdek,   ayrim   kamchiliklarga   yo‘l   qo‘yganlarni   ham   qayd   qiladi   va
ishlash   usullarini   kelgusida   takomillashtirish,   ya’ni   keyingi   mashg‘ulotlarda
qanday vazifalar qo‘yilishini belgilab beradi. 
Umuman, seminarda talabalarning o‘z faoliyatlarini tashkil etish malakalarini
jonlantirish quyidagi bosqichlarni ko‘zda tutadi: 
1. seminarning maqsad va vazifalarini shakllantirish; 
2.   talabalarning   dastlab   bajargan   ishlari   natijalarini   o‘zlari   baholashlari   va
tahlil qilishlarini tashkil etish;  3. ishni bajarish metodikasi bilan tanishtirish; 
4.   talabalar   tomonidan   amalga   oshirilgan   dastlabki   ishlarning   bajarilish
usullari tahlilini tashkil etish; 
5. yangi mazmundagi ishning rejasini tuzishni tashkil etish; 
6. belgilangan reja asosida ishning bajarilishini tashkil etish; 
7. bajarilgan ish natijalarini tahlil qilish va baholashni tashkil etish; 
8. mashg‘ulotga yakun yasash. 
        Ta’kidlash   joizki,   ko‘rib   chiqilgan   seminar   tiplari   talabalarni   muammoli
o‘qitishga   tayyorlash   uchun   zarur   bo‘lgan   va   bir   qancha   pedagogik
vazifalarni   bajarishga   qaratilgan   mashg‘ulotlar   tizimini   bildiradi.   Bunday
o‘qitish bevosita muammoli tipdagi seminarlarda amalga oshirilishi mumkin. 
        Seminar   mashg‘ulotining   mavzusi   zudlik   bilan   hal   qilinishi   mumkin
bo‘lmagan   muammo   shaklida   berilishi   mumkin.   Fikrlash   usullarini
rivojlantirishga   qaratilgan   seminar   mashg‘ulotlariga   tayyorgarlik   ko‘rishda
o‘qituvchi   quyidagi   masalalarni   qamrab   olgan   va   jiddiy   o‘ylangan
ssenariysini ishlab chiqadi: 
talabalarning   muammoni   yechishda   qatnashishi   uchun   yetarli   bo‘lgan
bilimlarini   yuzaga   chiqarish   qobiliyatini   hamda   bilimlarni   yuzaga   chiqarish
uchun zarur bo‘lgan vazifalarni tavsiflash; 
talabalardagi bilimlarni yuzaga chiqarish  asosida muammoga va muammoni
ifodalashga kirishishi; 
muammoni   to‘g‘ri   hal   qilishning   so‘nggi   xulosasi   (qarori)   –   natijasini
shakllantirish; 
masalani to‘laligicha yechishni ta’minlaydigan muammoni shakllantirish; 
muammo   tarkibidagi   muammolarga   javoblardan   iborat   oraliq   xulosalarni
shakllantirish; 
muammo   takibidagi   muammolarning   yechilishida   to‘g‘ri   javoblarni
ta’minlovchi muammo savollarini shakllantirish.       Muammoli savollar tizimini ishlab chiqishda talabalarni o‘ylashga majbur
qilish   hamda   ularning   javoblari   ehtimoli   nazarda   tutiladi.   Shu   bilan   bog‘liq
ravishda   mashg‘ulot   ssenariysi   mashg‘ulotning   biror   (ehtimol   ko‘rilgan)
variantini   aks   ettirishi   lozim   bo‘ladi,   uning   realligi   esa   o‘qituvchining
talabalardagi   boshlang‘ich   fikrlash   qobiliyati   darajasi   haqidagi   qay   darajada
bilimga ega bo‘lishiga bog‘liq. Shu bilan birga, xatto yaxshi ishlab chiqilgan
ssenariy   bo‘lsa-da,   seminarning   borishida   avval   o‘ylangan   rejadan   chetga
chiqishlar   bo‘ladi,   chunki   talabalarning   individual   xislatlari,   bilimlarining
darajasi va kengligi har xil bo‘ladi, shu tufayli o‘qituvchi seminarni samarali
o‘tkazishi   uchun   temaga   muvofiq   material   mazmunini   o‘zi   yuksak   darajada
egallagan bo‘lishi shart. 
Seminar   avvalida   o‘qituvchi   tayyorlab   kelgan   savollari   yoki   vazifalaridan
foydalangan   holda   talabalarda   seminarda   qatnashish   uchun   yetarli   bo‘lgan
bilimlarni yuzaga chiqaradi. 
            Bilimlarni   yuzaga  chiqarish  bilimlarni  chuqurlashtirish  va  kengaytirish
bo‘yicha   seminarlardagi   usullar   asosida   amalga   oshiriladi.   So‘ng   yuzaga
chiqarilgan   bilimlar   asosida   o‘qituvchi   mashg‘ulotda   hal   qilinadigan
muammoni   talabalarga   bildiradi   va   uni   ifodalab   beradi.   Avval   boshdanoq
qo‘yilgan   muammoning   talabalar   tomonidan   qabul   qilinishini   ta’minlash
uchun muammoni qo‘yishda uni yechish uchun urinib ko‘rishni tashkil etish
tavsiya   etiladi.   Bu   bilan   o‘qituvchi   kutilayotgan   yechimni   talabalar   bilan
tahlil   qiladi,   ularda   ko‘ringan   qiyinchiliklarni   aniqlaydi.   Muammoni
yechishdagi   dastlabki   urinish   natijasida   talabalar   uni   yengilgina   yechish
mumkin   emasligini   aniqlaydilar.   Bunda   muammoli   vaziyat   talabalar   uchun
muammoni yechish usullarining keyingi izlanishini avj oldirish zarurligining
ichki ruxiy asoslanishi bo‘lib xizmat qiladi. 
O‘qituvchi  muammoni  yechish  usullarini  izlashni  tashkil  etishga  o‘tar  ekan,
avvalo birinchi muammoni ifoda qiladi, so‘ng muammoli savollarni qo‘yadi va   javoblarni   muhokama   qilib,   talabalarning   bu   muammoni   yechish   usulini
izlashga,   ya’ni   birinchi   oraliq   xulosani   qidirishga   undaydi.   So‘ngra   shu
tahlitda   yaxlitligicha   muammoni   yechish   va   xotima   xulosalarni   ifodalash
bilan   tugallanishi   lozim   bo‘lgan   keyingi   muammolarning   yechilish   usulini
izlashni tashkil etadi. 
        O‘qituvchi   muammoni   qo‘yishda   uning   mazmunini   oydinlashtiruvchi
muammoli   savollarni   berishdan   oldin   muammoni   to‘laligicha   yechishga
urinish   tashkil   etilganidek,   talabalarning   muammo   qismlarini   yechishga
urinishlarini tashkil etishi mumkin. Bu urinish muammoni yechishda ikkinchi
mashaqqatni   vujudga   keltiradi,   uning   talabalar   tomonidan   anglab   yetilishi
muammoning yechilish usulini qidirishda faol ishtirok etishining qo‘shimcha
motivi bo‘lishiga olib keladi. 
        O‘qituvchi  muammoli   savol   qo‘yib,  unga  javob  olishi   bilanoq  to‘g‘ri   va
noto‘g‘ri   javoblarni   baholamasligi,   balki   talabalardan   savollarga   har
tomonlama   keng   javob   talab   qilishi   kerak.   Agar   talaba   kutilgan   muayyan
javobni   tayinli   asoslay   olmasa,   bu   javobga   xayrihoh   bo‘lgan   boshqa
talabalarni ham aniqlab, ularga birgalikda shu javobni asoslashni taklif etadi.
Agar   talabalar   u   yoki   bu   savolga   turli   javoblar   taklif   etsalar,   o‘qituvchi
talabalarning   javoblarni   qiyoslashga   qaratilgan   fikrlashga   urintirishi   lozim
bo‘ladi.   Bunday   fikrlash   ishi   murakkab   bo‘lib,   u   barcha   bildirilgan   nuktai
nazarlarni tushunish, ularning kuchli va kuchsiz tomonlarini aniqlash, to‘g‘ri
javobni  qidirish   maqsadida   tanqidlarni  hisobga  olgan   holda   turli  karashlarni
o‘zaro   nisbatlashni   ko‘zda   tutadi.   Shunday   qilib,   muammoli   savolga   javob
topishni   qidirishni   tashkil   etish   o‘zida   muntazam   qo‘yilgan   qadamlar
modulini birlashtirdi. Ular quyidagilar: 
muammoli savolni qo‘yish; 
qo‘yilgan   savollarga   javob   topish   va   asoslash   bo‘yicha   talabalarning
fikrlashga urinishlarini tashkil etish;  javoblarning   tanqidiy   tahlilini   tashkil   etish,   ularning   kuchli   va   kuchsiz
jihatlarini aniklash; 
kelishilgan   mavqe   (pozitsiya)ni   ishlab   chiqish   –   eng   to‘g‘ri   javobni
konstruksiyalash maksadida javoblarni o‘zaro qiyos qilishni tashkil etish; 
keyingi muammoli savolni qo‘yishga o‘tish. 
          O‘qituvchi   tashkil   etgan   bunday   mujassamlangan   harakatlarni   bajarish
jarayonida talabalarning tafakkurlarida rivojlanish yuz  beradi. 
        Talabalarga   muammoli   savollar   qo‘yishda   muammoli   savollarning
uzluksizligini,   ularning   bajargan   ijodiy   ish   natijalari   bilan   aloqasini
ta’minlash zarur. 
Umuman,   talabalarning   fikrlash   qobiliyatlarini   o‘stirishga   bag‘ishlangan
seminar quyidagi bosqichlarni o‘z ichiga oladi: 
1.   O‘quv   muammosini   yechish   bo‘yicha   ijodiy   faoliyatda   faol   ishtirok   etish
uchun zarur bo‘lgan bilimlarni yuzaga chiqarish; 
2. Muammoga kirishish va uni ifodalash; 
3.   Talabalarning   avval   egallangan   bilimlari   negizida   muammoni   yechishga
urinishni tashkil etish; 
4.   Muammoni   yechish   bo‘yicha   talabalarning   keng   ijodiy   faoliyatini   tashkil
etish   (muammoni   va   muammoli   savolni   qo‘yish,   muammoli   savolga   javob
topishni tashkil etish, oraliq va yakuniy xulosalarni ifodalash); 
5. Mashg‘ulotga yakun yasash. 
Muammoli   o‘qitish   sharoitidagi   o‘quv   jarayonining   mustahkam   asosi
talabalarni  mustaqil  fikrlashga  muntazam   tayyorlash,  shaxsiy   fazilat  sifatida
ulardagi   baholanadigan   mustaqillikni   shakllantirish   va   rivojlantirish
hisoblanadi. Bu o‘qitishdagi mustaqil ishning alohida muhim ahamiyati, uni
o‘quv yurti pedagogik tizimi markaziga qo‘yilishining qonuniyligi, uning o‘z
tizimi bo‘lishi zaruriyatini tashkil etish demakdir. Shu bilan birga ta’kidlash
joizki, bu masala hanuzgacha amaliyotda to‘la hal qilingan emas.  Amaliy   mashg‘ulotlar   bir   necha   bosqichda   o‘tkaziladi.   Birinchi   bosqichda
bilimlar   nazorat   qilinadiki,   ularning   mavjudligi   mashg‘ulotlarda   ishlab
chiqiladigan vazifalarning yechilish metodikasini tushunishga yordam beradi.
O‘qituvchi   bilimlar   o‘zlashtirilishining   nazoratini   o‘tkazib   bo‘lgach,
talabalarni   muayyan   toifadagi   vazifalarni   yechish   metodikasi   bilan
tanishtiradi.   Bu   jarayonda   o‘qituvchi   metodika   tarkibiga   kiradigan   barcha
harakatlarni talabalarga tushuntirishi lozim. O‘rganilgan metodikaga muvofiq
ravishda barcha harakatlarni amaliy egallashni tashkil etish uchun o‘qituvchi
talabalarga   individual   topshiriqlar   beradi.   Bu   topshiriqlarni   bajarish
jarayonida   yuzaga   kelgan   qiyinchiliklarni   o‘z   vaqtida   yengish   maqsadida
o‘qituvchi   talabalarga   yo‘l-yo‘riqlar   beradi.   Bunda   o‘qituvchining   vazifasi
har   bir   talabaning   o‘z   topshirig‘ini   ongli   ravishda   bajarishini   ta’minlashdan
iborat bo‘ladi. 
Topshiriqni   bajarish   yakunlangach,   o‘qituvchi   uning   borishini   va   talabalar
ishlari   natijalarini   tahlil   qiladi,   guruh   bilan   birgalikda   tipik   qiyinchiliklarni
muhokama   qiladi,   ularni   yengish   usullarini   ko‘rsatib   beradi,   shakllangan
malakalarni  kelgusida  takomillashtirish   bo‘yicha  vazifalar  qo‘yadi.   Shunday
qilib,   algoritmik   tipdagi   amaliy   mashg‘ulotlarni   o‘tkazish   quyidagi
bosqichlarni ko‘zda tutadi: 
1.   Muayyan   toifadagi   vazifalarni   yechish   metodikasini   tushunib   olishga
yordam beradigan bilimlar o‘zlashtirilishini nazorat qilish; 
2.   O‘zlashtirilish   obekti   bo‘lgan   vazifalarning   yechilish   metodikasi   bilan
tanishish; 
3.   Konkret   vazifa   materiallari   asosida   o‘rganilgan   metodikaga   muvofiq
ravishda talabalarning individual faoliyatni tashkil etish; 
4.   Tipik   qiyinchiliklar   va   ularni   yengish   yo‘llarini   guruh   bo‘lib   muhokama
qilishni   tashkil   etishning   talabalar   tomonidan   bajarilishining   borishi   va natijalarini   tahlil   qilish,   kelgusida   egallanishi   mumkin   bo‘lgan   malakalarni
takomillashtirish bo‘yicha vazifa qo‘yish. 
Muammoli tipdagi amaliy mashgulotlarni tashkil etish quyidagi bosqichlarni
o‘z ichiga oladi: 
1.   Muayyan   toifadagi   vazifalarning   yechilish   metodikasini   ishlab   chikish
uchun   zarur   bo‘lgan   bilimlarning   talabalar   tomonidan   o‘zlashtirilishini
nazorat qilish; 
2.   Yechilish   metodikasini   ishlab   chiqishni   ko‘zda   tutgan   yangi   vazifalarni
qo‘yish; 
3.   Qo‘yilgan   vazifaning   yechilish   metodikasini   ishlab   chiqishga   qaratilgan
talabalarning fikrlashga urinishlarini tashkil etish; 
4.   Talabalar   ishlarining   natijalarini   tahlil   qilish,   metodikani   ishlab   chiqish
jarayonida   yuzaga   kelgan   qiyinchiliklarni   guruh   bo‘lib   muhokama   qilish,
uning sabablari va uni yengish usullarini aniqlash. 
Amaliy vazifa va muammolarni yechishdagi talabalarning umumiy faoliyatini
tashkil   etishning   samarali   shakli   tadbirkorlik   o‘yinlaridir.   Ma’lumki,
tadbirkorlik   o‘yinlari   talabalarning   kollektiv   faoliyatini   tashkil   etishni
bildiradiki,   bu   jarayonda   uning   bo‘lg‘usi   kasbiy   faoliyatining   ashyoviy   va
ijtimoiy mazmuni yaratiladi. 
          Tadbirkorlik   o‘yinlarining   pedagogik   samaradorligi   natijasi   ko‘p
jihatlardan   o‘yinning   ssenariysini   ishlab   chiqish   uning   tayyorlanish   sifati
bilan   belgilanadi.   Tadbirkorlik   o‘yinlari   talabani   amaliy   tayyorlashning
pedagogik   vazifalari   tizimini   yechishga   qaratilgan   bo‘lishi   lozim.   Bularga
birinchi   navbatda:   real   kasbiy   faoliyat   sharoitida   qo‘llanadigan   amaliy
malaka   va   ko‘nikmalarni   shakllantirish;   amaliy   vaziyatlar   va   shunga   mos
harakat   usullarini   ishlab   chiqishni   tahlil   qiladigan   fikrlash   qobiliyatlarini
shakllantirish; guruh (jamoa) faoliyatida faol ishtirok etishini ta’minlaydigan
qobiliyatlarni shakllantirish taalluqlidir.      O‘yinning mazmuni va tuzilmasi shunday shakllanishi va shunday tuzilishi
kerakki, shunga mos malaka va qobiliyatlar har bir ishtirokchida butun o‘yin
davomida   shakllansin.   O‘yinning   pedagogik   vazifalari   ssenariyda   aniq   aks
etishi shart. 
          O‘quv   vaziyatini   modellashtirish   bo‘yicha   tadbirkorlik   o‘yinlarini
tayyorlashda   murakkab   amaliy   vazifalarni   (muammolarni)   yechishga
qaratilgan   kasbiy   faoliyat   mazmuni   tanlanadi.   Bunda   mos   vazifalarni   tahlil
qilib   chiqish,   uni   yechishda   ishtirok   etadigan   rahbarlar   va   ijrochilarni,
ularning   vazifalari,   o‘zaro   munosabatlari   tartibi,   vazifani   samarali
yechishning ibtidosi, bosqichlari va meyorlari, unga kerak bo‘ladigan texnik
vositalar,   meyoriy,   extiyoj   (spravochnik),   metodik   va   boshqa   manbalarni
aniqlash zarur. 
            O‘quv   jarayonini   takomillashtirish   metodlari   muammoli   o‘qitish
jarayonida samaradorligi bilan alohida ahamiyatga ega. Ulardan talaba ijodiy
shaxsni   –   bo‘lg‘usi   mutaxassisni   shakllantirish   nuqtai   nazardan   foydalanish
maqsadga   muvofiqdir.   Bunday   o‘qitishda   talabalarning   bilish   mustaqilligini
shakllantirish   va   rivojlantirish   katta   ahamiyatga   ega,   chunki   u   talabalarda
bilimga   bo‘lgan   barqaror   qiziqishning   shakllanganligini,   tashabbus   va
mustaqil   faoliyatning   muntazamligini,   muayyan   aqliy   harakatlar   va   aqliy
sifatlar tizimini ko‘zda tutadi. 
          Ma’lumki,   bilish   talabalarning   tushunishi   uchun   bo‘lgan   konkret   fan
sathida boshlanar va bu bosqichga uning rivojlanishi, qobiliyati mos kelishi,
tabiat   jarayonlari   va   hodisalarining   ichki   mohiyati   va   haqiqiy   mazmuniga
yetish   va   shu   tariqa   asl   ilmiy   bilimlar   o‘zlashtirilar   ekan,   bu   o‘rinda
o‘qitishning   faol,   muammoli-ijodiy   metodlarini   qo‘llash   zarur.   Vazifa   ilmiy
bilimlarni   egallash   jarayonida   o‘z-o‘zidan   hal   bo‘lmaydi.   Uning   yechilishi
tafakkurni   maxsus   mashq   qildirishga   jalb   etadi.   Shu   ma’noda   gap   o‘quv
materialini   o‘rganishning   muayyan   obrazi,   tashkiliy,   pedagogik   maqsadga muvofiqligi jarayoni, fikrlashning faol taraqqiy etib borishi, bilish faolligi va
talabalarning mustaqilligi haqida boradi. 
          Demak,   muammoli   o‘qitish   bu   o‘qitishning   pedagogik   texnologiyasi
bo‘lib,   o‘zining   mazmuni   va   tuzilmasi   bo‘yicha   o‘qituvchi   va   talabaning
ijodiy jarayonlarini sintezlaydi. Muammoli o‘qitishda pedagogik faoliyatning
xususiyatlari   o‘quv   axborotlari   mazmunini   muammoli   vazifalar   va
muammoli   vaziyatlarga   ko‘chirish   orqali   maqsadlarni   oydinlashtirish
jarayonidan iborat bo‘ladi. 
Ijodiy o‘quv faoliyati muammoli o‘qitishning asosiy qoidasini saqlagan holda
–   ma’lum   darajada   harakatlarga   erkinlik   berish   va   bu   harakatlarni   bilish
jarayonining butun tuzilmasi tizimida tartibga tushirish bilan boshqariladi. 
        Muammoli   o‘qitishdan   foydalangan   holdagina   talabalarda   o‘quv
muammolari   va   kasbiy   vazifalarini   yechishda   ilmiy   tekshirish   jihatdan
yondashuvni   tarbiyalash,   mustaqil   bilish   malakasi   va   metodlarini
shakllantirish   mumkin.   Muammoli   o‘qitishni   qo‘llash,   bilishni   tushunishni
shakllantirishga   yordam   beradi,   pedagogik   ijod   va   kasbiy   mahoratni
rivojlantirishga psixologik va kasbiy tayyorligini shakllantiradi. 
          Muammoli   o‘qitish   o‘quv   axborotlarining   maxsus   tuzilmasini   ishlab
chiqishni taqozo qiladi. Muammoli leksiya texnologiyasi savollar, gipotezalar
tizimi,   uning   yechimi,   nazorat   va   tuzatuvlarni   amalga   oshirish   tizimi   orqali
mazmunni muntazam ochib borishni ko‘zda tutadi. 
          Shuningdek,  muammoli  leksiyada  muammoli  vaziyat  va  uni  muammoli
hal   qilish   tizimi   ham   kiradi.   O‘quv   jarayonida   bunday   texnologiyani   joriy
qilish   qiziqishni   uyg‘otadi,   aqlni   rivojlantiradi,   bilish   qarshiliklarini   yengish
uchun yo‘l-yo‘riqlar berishni talab qiladi, mantiqiy tadqiq qilishga yo‘llaydi
va   uni   bosqichlar   bo‘yicha   o‘rgatadi,   tafakkurning   nazariy   uslublarini
tarbiyalaydi.          Muammoli   leksiyani   o‘tkazishda   o‘quv   axborotlari   tuzilmasi   shunday
tasvirlanishi   mumkin,   ya’ni   leksiya   «O‘zbekiston   Respublikasida   Xalq
ta’limi   taraqqiyotining   hozirgi   zamon   konsepsiyasi»   kabi   muammolarga
bag‘ishlanishi   mumkin.   Bu   leksiyani   tashkil   etishda   muammoli   vaziyat
takliflar   bo‘yicha   yechilish   usulini   tanlash,   qo‘yilgan   muammo   yechimi
bo‘yicha   tanlangan   usullarni   muhokama   qilish,   yangi   axborotni   olib   kirish
tarzida yaratiladi. 
        Muammoli  vaziyatni  yaratish  uchun  talabalarga  ikki  nazariy  qoida  taklif
etiladi: bu xalq     ta’limini bashorat qilish va xalq ta’limi maqsadi. Ularga bu
muammolardan   birini   tanlash   yoki   muammoli   vaziyat   aniqlab   berishi   lozim
bo‘lgan o‘zlarining yangi nazariy qoidani tuzish taklif etiladi.
        Keyingi   bosqichda   tanlangan   vazifani   muhokama   qilish   tashkil   etiladi,
uning   hal   qilinish   jarayoni   kuzatiladi,   axborotlar   tahlil   qilinadi,   tanlangan
yechimning  to‘g‘riligi  tekshirib  ko‘riladi.  Undan  so‘ng  yangi  nazariy  nuqtai
nazarni   tuzishga   o‘tiladi.   Muammoli   leksiya   talabalarning   faqat   tinglovchi
emas, balki faol ishtirokchi bo‘lishini taqozo qiladi. U ilmiy tafakkur uslubini
rivojlantiradi.   Muammoli   vazifalar   o‘zida   operatsion-protsessual   tarkiblarni
birlashtiradi. Ular axborot mazmunini yangilash va yangi bilimlar olish orqali
tahlilga,   tushunish   va   izohlashga,   o‘rganilayotgan   ilmiy   muammolarni
nazariy jihatdan fikrlashga diqqatni jalb qiladi. Muammoli leksiya davomida
talabalarda mavjud bo‘lgan bilimlardan foydalaniladi, ularni yangi axborotlar
bilan bog‘liq ravishda yangilanishini amalga oshiradi.
Muammoli leksiya bilish faoliyatini samarali boshqarishni ta’minlaydi. 
          Shunday   qilib,   muammoli   o‘qitish   o‘quv   jarayonini   tashkil   etishning
shunday   shakliki,   unda   o‘qituvchi   boshchiligida   muammoli   vaziyat   va   bu
vaziyatning   yechilishidagi   talabalarning   samarali   mustaqil   faoliyati   yuzaga
keltiriladi.   Muammoli   o‘qitishni   tashkil   etish   natijasida   talabalarda   kasbiy bilim,   malaka   va   ko‘nikmalar   hamda   fikrlash   qobiliyatlarini   o‘stirishning
ijodiy imkoniyatlari yuzaga keladi.
Muammoli texnologiyani amalga oshirish uchun:
eng dolzarb, ahamiyatli vazifalarni tanlash;
o‘quv   ishlarining   barcha   turlarida   muammoli   o‘qitishning   o‘ziga   xos
xususiyatlarini belgilash;
muammoli o‘qitishning eng maqbul tizimini ishlab chiqish, darslik, o‘quv va
metodik qo‘llanmalar, tavsiyanomalar yaratish;
shaxsiy yondashuv va o‘qituvchi mahorati zarurdir.
  Adabiyotlar
1.   Lutfillaev   M.X.   Oliy   ta’limda   axborot   texnologiyalari   integratsiyasi.
Monografiya. – Samarqand: SamDU, 2005. –133 b.
2.   Mavlonova   R.A.   Boshlang‘ich   ta’limning   integratsiyalashgan
pedagogikasi. Metodik qo‘llanma. TDPU, Toshkent-2005 y.
3. Raxima   Mavlvanova,   Nargiz   Raxmankulova   Boshlang‘ich   ta’lim
pedagogikasi,   innovatsiya   va   intergatsiya   “Boshlangich   ta’lim”
mutaxassisligi:   Bakaiavriyat   yo‘nalishi   -   5111700   bo‘yicha   pedagogika
universitetining   talabalari   uchun   o‘quv   qo‘llanma.-T.:   «   Voris-nashriyoti   »
2013y.
4.   N.N.Azizxujaeva   Pedagogik   texnologiya   va   pedagogik   mahorat.   T.:   Fan,
2003y.
5. Omonov   X.,   Xo‘jaev   N.,   Madyarova   S.,   Eshchonov   E.,   Pedagogik
texnologiyalar va pedagogik mahorat.-T.: IQTISOD MOLIYA, 2009.
6. Musurmonova   O.   Pedagogik   texnologiyalar   –   ta’lim   samaradorligi   omili;
monografiya / T.: “YOshlar nashriyot uyi”, 2020  y . 
7.   Mavlonova   R.A.   Boshlang‘ich   ta’limning   integratsiyalashgan
pedagogikasi. Metodik qo‘llanma. TDPU, Toshkent-2005 y.

Muammoli o‘qitish texnologiyasining vazifasi va tiplari. Reja: 1. Muammoli o`qitish texnologiyasida muammoli vaziyat yaratish yo`llari. 2. Muammoli vaziyatning belgilari va tarkibiy qismlari. 3. Muammoli vaziyat yaratishda o`qituvchining pedagogik texnologiyasi.

Hozirgi oliy maktabdagi samarador o‘qitish texnologiyasi – bu muammoli o‘qitishdir. Uning vazifasi faol bilish jarayoniga undash va tafakkurda ilmiy- tadqiqot uslubini shakllantirishdir. Muammoli o‘qitish ijodiy faol shaxs tarbiyasi maqsadlariga mos keladi. Muammoli o‘qitish jarayonida talabaning mustaqilligi o‘qitishning reproduktiv shakllariga nisbatan tobora o‘sib boradi. Hozirgi pedagogikaga oid adabiyotlarda muammoli o‘qitishning turli ta’rif va tavsiflari bor. Bizningcha, nisbatan to‘liq va aniq ta’rif M.I.Maxmutova tomonidan berilgan bo‘lib, unda muammoli o‘qitish mantiqiy fikrlar tadbirlari (tahlil, umumlashtirish) hisobga olingan o‘rgatish va dars berish usullarini qo‘llash qoidalari va talabalarning tadqiqot faoliyatlari qonuniyatlari (muammoli vaziyat, bilishga bo‘lgan qiziqish va talab...) tizimi sifatida izohlanadi. Muammoli o‘qitishning mohiyatini o‘qituvchi tomonidan talabalarning o‘quv ishlarida muammoli vaziyatni vujudga keltirish va o‘quv vazifalarini, muammolarini va savollarini hal qilish orqali yangi bilimlarni o‘zlashtirish bo‘yicha ularning bilish faoliyatini boshqarish tashkil etadi. Bu esa bilimlarni o‘zlashtirishning ilmiy-tadqiqot usulini yuzaga keltiradi. Ma’lumki, o‘qitishning har qanday asosida inson faoliyatining muayyan qonuniyatlari, shaxs rivoji va ular negizida shakllangan pedagogik fanning tamoyillari va qoidalari yotadi. Insonning bilish faoliyati jarayoni mantiqiy bilish ziddiyatlarini hal qilishda obektiv qonuniyatlari didaktik tamoyil – muammolilikka tayanadi. O‘qitishning hozirgi jarayoni tahlili psixolog va pedagoglarning fikrlash muammoli vaziyat, kutilmagan xayrat va mahliyo bo‘lishdan boshlanadi, degan xulosalari haqiqatga yaqin ekanligini ko‘rsatadi. O‘qitish sharoitida insonning o‘sha psixik, emotsional va hissiy holati unga fikrlash va aqliy izlanish uchun o‘ziga xos turtki vazifasini bajaradi.

Muammoli vaziyat muayyan pedagogik vositalarda maqsadga muvofiq tashkil etiladigan o‘ziga xos o‘qitish sharoitida yuzaga keladi. Shuningdek, o‘rganilgan mavzular xususiyatlaridan kelib chiqib, bunday vaziyatlarni yaratishning maxsus usullarini ishlab chiqish zarur. Shunday qilib, o‘qitishda muammoli vaziyat shunchaki «fikr yo‘lidagi kutilmagan to‘siq» bilan bog‘langan aqliy mashaqqat holati emas. U bilish maqsadlari maxsus taqozo qilgan aqliy taranglik holatidir. Bunday vaziyat negizida avval o‘zlashtirilgan bilim izlari va yangi yuzaga kelgan vazifani hal qilish uchun aqliy va amaliy harakat usullari yotadi. Bunda har qanday mashaqqat muammoli vaziyat bilan bog‘liq bo‘la bermasligini ta’kidlash o‘rinli bo‘ladi. Yangi bilimlar avvalgi bilimlar bilan bog‘lanmasa, aqliy mashaqqat muammoli bo‘lmaydi. Bunday mashaqqat aqliy izlanishni kafolatlamaydi. Muammoli vaziyat har qanday fikrlash mashaqqatlaridan farq qilib, unda talaba mashaqqat talab qilgan obekt (tushuncha, fakt)ning unga avval va ayni vaqtda ma’lum bo‘lgan vazifa, masala bo‘yicha ichki, yashirin aloqalarini anglab yetadi. Shunday qilib, muammoli vaziyat mohiyati shuki, u talaba tanish bo‘lgan ma’lumotlar va yangi faktlar, hodisalar (qaysiki, ularni tushunish va tushuntirish uchun avvalgi bilimlar kamlik qiladi) o‘rtasidagi ziddiyatdir. Bu ziddiyat bilimlarni ijodiy o‘zlashtirish uchun harakatlantiruvchi kuchdir. Muammoli vaziyatning belgilari quyidagilar: talabaga notanish faktning mavjud bo‘lishi; vazifalarni bajarish uchun talabaga beriladigan ko‘rsatmalar, yuzaga kelgan bilish mashaqqatini hal qilishda ularning shaxsiy manfaatdorligi. Muammoli vaziyatdan chiqa olish hamma vaqt muammoni, ya’ni nima noma’lum ekanligini, uning nutqiy ifodasi va yechimini anglash bilan bog‘langan. Muammoli vaziyatning fikriy tahlil qiladigan bo‘lsak, u avvalombor talabalarning mustaqil aqliy faoliyatidir. U talabani intellektual mashaqqat

keltirib chiqargan sabablarni tushunishga, unga kirish, muammoni so‘z bilan ifodalash, ya’ni faol fikr yuritishni belgilashga olib keladi. Bu o‘rinda izchillik yorqin ko‘rinadi: avvalo muammoli vaziyat yuzaga keladi, so‘ng o‘quv muammosi shakllanadi. O‘qitish amaliyotida boshqa variant – o‘sha muammo tashqi ko‘rinishda muammoli vaziyat yuzaga kelishiga muvofiq kelganday bo‘ladigan variant ham uchraydi. Faktlar, hukmlar nazariy qoidalar ziddiyatlari mazmunidagi savollar ko‘rinishidagi muammoning ifodasi odatda «nimaga» savoliga javob bo‘ladigan muammoli vaziyatning mavjudligini aks ettiradi. Muammo uch tarkibiy qismdan iborat: ma’lum (berilgan vazifa asosida), noma’lum (ularni topish yangi bilimlarni shakllantirishga olib keladi) va avvalgi bilimlar (talabalar tajribasi). Ular noma’lumni topishga yo‘nalgan qidiruv ishlarini amalga oshirish uchun zarurdir. Avvalo talabaga noma’lum bo‘lgan o‘quv muammosi vazifasi belgilanadi va bunda uning bajarilish usullari hamda natijasi ham noma’lum bo‘ladi, lekin talabalar o‘zlaridagi avval egallangan bilim va ko‘nikmalarga asoslanib turib kutilgan natija yoki yechilish yo‘lini izlashga tushadi. Shunday qilib, talabalar biladigan vazifa va uni mustaqil hal kilinish usuli o‘quv muammosi bo‘la olmaydi, ikkinchidan, biror vazifaning yechilish usullarini va uni izlash vositalarini bilishmasa ham o‘quv muammosi bo‘la olmaydi. O‘quv muammosining muhim belgilari quyidagilar: yangi bilimlarni shakllantirishga olib keladigan noma’lumning qo‘yilishi; talabalarda noma’lumni topish yo‘lida izlanishni amalga oshirish uchun zarur bo‘lgan muayyan bilim zahirasining bo‘lishi. O‘quv muammosini yechish jarayonida talabalar aqliy faoliyatining muhim bosqichi uning yechilish usulini o‘ylab topish yoki gipoteza qo‘yish hamda gipotezani asoslashdir.

O‘quv muammosi muammoli savollar bilan izchil rivojlantirib boriladi va bunda har bir savol uning hal qilinishida bir bosqich bo‘lib xizmat qiladi. Muammoning tarkibiy qismlari, ma’lum va noma’lumning o‘zaro munosabati xarakteri bilimga bo‘lgan ehtiyojni keltirib chiqaradi va faol bilishga bo‘lgan izlanishga undaydi. Ta’kidlash joizki, muammoli o‘qitishning zaruriy sharti talabalarda haqiqatni va uning natijasini izlash jarayoniga bo‘lgan ijobiy munosabatni vujudga keltirish hisoblanadi. Talabalarning muammoli o‘qitishdagi ijodiy va qidiruv bilish faoliyati muammoli vaziyat paydo qilinganda talabalar mashg‘ulotda muammoni ifodalab berishdan iborat bo‘ladi, ya’ni bilishdagi qiyinchiliklarning paydo bo‘lishi mohiyatini (ya’ni ushbu damda unga nima ma’lum bo‘lsa) so‘z bilan ifodalab beradi, so‘ngra muammoning yechilish usullarini qidiradi va bunda turli tahminlarni olg‘a suradi, talabalar haqiqiy deb topgan taxminlardan birini gipoteza sifatida asos qilib oladi va uni isbotlaydi, izlanish muammo yoki vazifa bajarilgandan so‘ng tugallanadi. Shaxs bilish faoliyatining izlanish davrini maxsus sxemalarda ifodalash mumkin: muammoli vaziyat – o‘quv muammosi – o‘quv muammosini yechish uchun izlanish – muammoning yechilishi. Muammoli o‘qitish mashg‘ulotlarini tashkil etish va o‘tkazishning muhim tomoni shundaki, bunda o‘qituvchi uning ham ta’limiy, ham tarbiyaviy funksiyasini yaxshi anglab olgan bo‘lishi talab qilinadi. O‘qituvchi hech qachon talabalarga tayyor haqiqatni (yechimni) berishi kerak emas, balki ularga bilimlarni olishga turtki berishi, mashg‘ulotlarda va hayot faoliyatlarida zarur bo‘lgan axborot, voqea, vaqt va hodisalarni ongida kayta ishlashlariga yordam berishi lozim bo‘ladi.