logo

Qаdimgi davr fani. Mesopotamiya fani va madaniyati

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

33.50390625 KB
2-Mavzu:    Q а dimgi davr fani. Mesopotamiya fani va madaniyati
Reja:
1. Mesopotamiyada yozuv va ilm dargohlarini yuzaga kelishi. 
2. Ilmiy    bilimlarning shaqllanish shart-sharoitlari.
3. Mesopotamiyada astronomiya va matematika fanlari ravnaqi.
4. Tibbiyot va veterinariya fanlari.
Darsning o’quv va tarbiyaviy maqsadi : Talabalarda Fan va texnika fanining
tadqiqot obyekti, predmet va vazifalari borasida tushuncha berish, shuningdek turli
davlatlarda   tadqiqotchilar   tomonidan   qadimgi   dunyo   fan   tarixiga   berilgan
ma’lumotlarni talabalarga tushuntirib berish. 
Dars   o’tish   vositalari:   doska,   plakat,   Fan   yuzasidan   manba   va   adabiyotlar,
tarixiy ma’lumotlar, mavzu yuzasidan testlar, izohli lug’atlar
Tayanch iboralar:
Mesopotamiya,   yozuv,   ibodatxona,   bilim,   astronomiya   va   matematika
fanlari, filologiya , tibbiyot va veterinariya, hakim  (vrach). 
Mesopotamiya madaniyati qadimgi zamonda Old Osiyoning hamma xalqlari
o’rtasida   keng   yoyilgan   va   antik   dunyoning   madaniy   taraqqiyotiga   zo’r   ta’sir
ko’rsatgan.  Eng qadimgi   Shumer-Akkad zamonidagi,  eramizdan  avvalgi  IV-ming
yillik boshlaridagi madaniyatning davomi bo’lgan Bobil madaniyati to’rt ming yil
davomida  nasldan-naslga   o’tib,   rivojlanib   borgan   va   nihoyatda  gullab-yashnagan.
Shumer   va   Akkad   shaharlari   hamda   Elamning   Mesopotamiyaga   yondoshgan   va
Ikki   daryo   oralig’i   bilan   qadimdan   juda   yaqin   madaniy-tarixiy   aloqa   qilib   kelgan
oblastlari bu madaniyatning eng qadimgi markazlari bulgan.
Yozuvning ixtiro qilinishi shumer xalqining eng katta madaniy yutuqlaridan
biri  bo’lgan; Shumer  yozuvi  Uruq davrida, eramizdan avvalgi  IV-ming yillikning
boshlaridayoq   paydo   bo’lgan.   Qadimgi   zamondagi   boshqa   xalqlarning   o’ziga
alohida   yozuv   sistemasi   paydo   bo’lganidek   Shumer   yozuvi   ham   dastavval   surat
yozuv   tariqasida   vujudga   kelgan,   bunda   ayrim   surat   belgilar   aytilmoqchi   bo’lgan
so’zni rasm bilan ifoda etgan. 
Biroq   ko’zga   ko’rinadigan   narsalar   va   hodisalarning   eng   qadimgi   belgi-
rasmlari yordami bilan bu oddiy surat yozuvda murakkab tasavvurlar va mavhum
tushunchalarni   tasvirlab   bo’lmagan.   Shu   sababdan   mirza   bunday   so’zlarni   ifoda
qilish   uchun   bir   qancha   turli   xil   belgilarni   bir-biriga   qo’shishi   kerak   bulgan.
Masalan,   «yig’lash»   so’zini   yozish   uchun   «ko’z»   hamda   «suv»ni   bildiradigan belgilarni qo’shib ko’rsatish lozim bo’lgan. «Yomg’ir» suzi «yulduz» (osmon) va
«suv»   belgilarini   bir-biriga   qo’shish   orqali   bildirilgan.   «Tug’ish»   so’zi   odatda
«qush»   va   «tuxum»   belgilarini   bir-biriga   qo’shish   bilan   ifodalangan.   O’z-o’zidan
ma’lumki,   bunday   yozuv   murakkab,   qo’pol   va   noqulay   bo’lgan.   Tilning
murakkablashib   borishi   hamda   juda   ko’p   xilma-xil   so’zlarning   va   grammatik
formalarning paydo bo’lishi  yozuv sistemasini  soddalashtirishni  talab kilgan. Shu
munosabat   bilan   qadimgi   surat   yozuvga   (piktografiyaga)   asos   bulgan   tasviriy
prinsip   yuqola   borib,   uning   o’rnini   so’zning   tovush   tomoni   (fonema)ni   yozma
belgilar orqali ifoda qilish sistemasi asta-sekin ola borgan. 
Turmush   sharoitlari,   biror   hujjatni   tez   yozish   zaruriyati   eng   qadimgi
zamonlardayok, shumeriylarning bu juda qadimgi surat yozuvini soddalashtirishni
talab qilgan. Shu sababdan biror narsaning butunicha rasmini chizish urniga uning
faqat   eng   xarakterli   qismini   chizib,   sekin-asta   rasmni   chiziqli   sxemaga   aylantira
borganlar.   Misol   uchun   «ho’kiz»   so’zini,   odatda,   ho’kiz   kallasini   tasvirlovchi
sodda chiziq bilan ifoda qilganlar. Zamonlar o’tishi bilan belgilar   «Blau lavhalari»
deb atalgan lavhalardagi  qadimgi Shumer yozuvlari sopol lavhalarga alohida usul
bilan tushiriladigan bo’l gan, shu munosabat  bilan tez yozish  zarurati  tug’ilgan va
natijada yozuv belgilari yanada ko’proq sxemalashtirilgan hamda mixxat sistemasi
ishlab   chiqilgan.   Belgilar   hali   qotmagan   loy   lavhalar   ustiga   uyib   tushirilgan,   bu
belgilar   bora-bora   ilgarigi   surat   shaklini   yuqotgan   va   zamonlar   o’tishi   bilan
vertikal,   gorizontal   va   egri   tushirilgan   pona   mixlar   yig’indisidan   iborat   turli   xil
formalar tusini olgan.
Bobilliklar   Shumer   madaniyatining   asosiy   elementlari   bilan   birga,
shumeriylar   mixxatini   ham   qabul   qilganlar,   keyin   esa   Bobil   savdosi   va
madaniyatining keng rivojlanishi  tufayli, bu mixxat  butun Old Osiyoga yoyilgan-
Qadimgi   Akkadda,   Ossuriyada,   Xett   davlatida,   Urartuda,   Suriya   va   qadimgi
Eronda   ham   mixxatdan   foydalanilgan.   Eramizdan   avvalgi   ikkinchi   ming   yillik
o’rtalarida   mixxat   xalqaro   diplomatik   yozuv   sistemasiga   aylangan.   Hatto   Old
Osiyo   podsholari   bilan   hamda   Suriya   va   Finikiya   knyazlari   bilan   juda   ko’p   xat
yozishib turgan Misr fir’avnlari va amaldorlari ham mixxatdan foydalangan.
Filologiya   sohasida   ba’zi   bilimlar   orttirish   yœlidagi   dastlabki   intilishlar
ham,   amaliy   ahamiyatga   ega   bo’lgan.   Qadimgi   Mesopotamiyada   tillari   butunlay
boshqa-boshqa bo’lgan va o’zaro doim aloqa qilib turgan shumeriylar bilan Akkad
semitlaridan   iborat   ikki   qabilaning   mavjudligi   bu   tillarni   o’rganish   uchun   turli
maktab   qo’llanmalari   tuzishni   talab   qilgan.   Mixsimon   burinli   belgilar
(sillabarlar)ning   ruyxatlari   shu   maqsad   bilan   tuzilgan   bo’lib,   unda   bu   belgilarni
shumer   va   akkad   tillarida   qanday   o’qitish   kerakligi   ham   kursatilgan.   Shumer   va
akkad   tillarida   tegishli   izohlar   berib   tuzilgan   mixsimon   ideogrammalar   (butun-
butun tushunchalarni ifodalaydigan ma’noli belgilar) ning ruyxatlari ham shunday ahamiyatga ega bo’lgan. Shu bilan birga, atoqli otlar yozilgan juda ko’p ro’yxatlar,
tog’lar va mamlakatlarning nomlari, xudolar va ibodatxonalar, toshlar, o’simliklar,
yog’och va teridan yasalgan narsalar va boshqalarning nomlari yozilgan ro’yxatlar
xilma-xil   sohalarda   bilim   orttirishga   bulgan   intilishni   ko’rsatadi.   Shuningdek   bu
ruyxatlar   oddiy   tarzda   va   ko’pin cha   amaliy   suratda   sistemaga   solishning   eng
qadimgi boshlang’ich   usullarini hamda bularni shumer yoki akkad tilini o’rganish
maqsadida ishlatilganligini ko’rsatadi. Xattot (kotib)larning ana shu faqat spravka
tariqasidagi   qo’llanmalari   bilan   bir   qatorda,   maktablarning   grammatik   mashqlari
ham   saqlanib   qolgan.   Bunday   grammatik   mashqlar   qa dimgi   Shumer   shahridagi
Nippur ibodatxonasining kutubxonasidan topilgan.
Maktablar,   Ibodatxonalar   qoshidagi   maktablar   ana   shu   hamma   bilimlarni
tarqatadigan   markaz   bo’lgan.   O’sha   maktablar   xattotlarni   kelgusida   qiladigan
ishlarga tayyorlagan. Hattotlar ayni vaqtda kohin xam bo’lganlar. Bu maktablarda
umumiy   bilim   berish   bilan   bir   qa torda,   birmuncha   yuqoriroq   maxsus   ma’lumot
ham berilgan. Umumiy ma’lumot yozuv va til o’rganish, arifmetika, geometriya va
astronomiyadan elementar bilim olish shuningdek yulduzlarga qarab  fol ochishdan
iborat   bœlgan.   Nihoyat,   din,   huquq,   me disina   va   muzikaning   turli   sohalarini
o’rganish   maxsus   ta’lim   sistemasiga   kirgan.   O’qitish   sistemasi   juda  oddiy   bo’lib,
o’qituvchi bergan savollarga o’quvchilarning javobi, bir tildan ikkinchisiga tarjima
qilish, yozuv mashqlari va yodaki takrorlash bilan cheklangan. Marida o’tkazilgan
qazishlar   vaktida   o’quvchilarga   mahsus   skameykalar   qo’yilgan   maktab   binosi
topilgan edi.
  Mesopotamiyada     diniy-sehriy     dunyoqarashlar       chuqur     singib   ketgan
bo’lishiga   qaramay,   kundalik   turmush   ehtiyojlari   odamlarni   tabiat   hodisalarining
ichki mazmunini obektiv ravishda tushunib olish uchun bu hodisalarni diqqat bilan
kuzatib   borishga   majbur   etgan.   Buning   natijasida   abstrakt   fikrlashning   dastlabki,
hali   juda   oddiy   formalari   asta-sekin   paydo   bo’lgan.   Odam   tabiatdagi   bir-biriga
o’xshash   hodisalarni   kuzatar   ekan,   hali   ularni   sistemalashtirishga   dadil   kirisha
olmagan,   asosan   amaliy   maqsadlarni   ko’zda   tutibgina   hayvonlar,   o’simliklar   va
toshlarning ro’yxatlarini tuzgan.
Xo’jalik   ehtiyojlaridan   asta-sekin   eng   qadimgi   fan   kurtaklari,   xususan
matema tika   va   astronomiya   kurtaklari   o’sib   chiqqan.   Mahsulot   va   mollarning
miqdorini,   og’irligini   o’lchash,   ish   kuchlari   miqdorini   aniqlash,   binolar   hajmini
belgilash,   dalalarning   er   yuzasini   hisoblab   chiqarish   zaruriyati   eng   qadimgi
matema tik   hisoblarning   paydo   bo’lishiga   va   bu   sohada   tegishli   bilimlarning
to’planishiga hamda arifmetika va geometriyaning tug’ilishiga olib kelgan.
    2.Mesopotamiyada   yashagan   qa dimgi   xalqlarning   matematika   sohasidagi
bilimlarining asosi  eng  qadimgi  shumeriylar  zamonida  yaratilgan,  jumladan  asosi
5, 6, 10 sonlari hamda ularning ko’paytmalari 30 va 60 bo’lgan sanoq sistemalari ham o’sha qadimgi shume riylar zamonida maydonga kelgan. Qo’l panjasiga qarab
sanash,   ya’ni   birdan   beshgacha   sanash   hisoblashning   eng   oddiy   usuli   bo’lgan.
Birinchi   beshta   sonning   shumeriycha   atalishi   buni   ko’rsatib   turadi.   6,   7,   8   va   9
sonlarining nomlari  beshni  tegishli  qo’shimcha songa  qo’shish  natijasida tuzilgan
(6= 1+5; 7 = 2 + 5; 8 = 3 + 5; 9 = 4 + 5). Hisoblashning oltmishlik sistemasi ham
shumeriylar davrida yaratilgan, bu sistemaning asosiy birligi 60, 60 2
 = 3600 va 60 3
= 216000 bul gan. O’nlik sistemasining kurtaklari shumeriylar davrida, ya’ni 10 ni
ifodalovchi   alohida   suz   va   mixxat   paydo   bo’lgandan       keyin   vujudga       kelgan.
Akkadda       va Osuriyada        100 va 1000 ni  ifodalash  uchun alohida   belgilardan
foydalanganlar,   bu   esa   o’nlik   sistemasining   rivojlanganini   ko’rsatadi.
Hisoblashning   o’nlik       va   oltmishlik       sistemalarining   uziga   xos       usul   bilan
qo’shilishi  10,600 va 36000       raqamlarini, shuningdek bu raqamlarni ifodalovchi
belgilarni   ajratish   zaruriyatini   tug’dirgan.   Hisoblashning   turli   xil   sistemala rining
o’ziga xos bir tarzda birga ishlatilishi  va kombinasiyalari      yilning     360     kunga
va       doiraning       360       bo’lakka   bo’linishida   o’z   ifodasini   topgan.   Matematika
tekstlari   shumeriylar   davridayoq   matematikaning   ancha   taraqqiy   qilganligini
ko’rsatadi. Bu tekstlarda     alohida formulalar  bilan darajaga ko’tarish, kvadrat  va
kub   ildizlar   chiqarish   va   hatto   hajmlarni   hisoblash   ham   tilga   olinadi.   Progres siya
prinsipi   ham   ma’lum   bo’lgan,   deb   o’ylash   mumkin,   16   ga   ortib   boradigan
arifmetik progressiya va 2 ga   kamayib, boradigan geometrik progressiyaning tilga
olinishi   shu   prinsipning     mavjud     bo’lganligidan   darak   beradi.   Hisoblashlarda
kasrlar, ko’pincha surati birga teng bo’lgan kasrlar qo’llanilgan. Ammo     2
/
3 ,     5
/ye
kasrlar,   shuningdek       3
/
6 ,   4
/b   va   5
/
6   kasrlarni   belgilash       uchun   ishlatilgan
shumeriycha nomlar ham uchraydi.
180   ming   raqamigacha   (ko’paytishda)   ko’paytirish,   qo’shish   va   olish
yuzasidan   tayyor   jadvallar   bo’lganligi   bu   qadimgi   matematikaning   sof   amaliy
xarakterda   ekanligini   ko’rsa tib   turadi,   bu   jadvallar   arifmetik   amallarni   tezda   hal
etishda   mirzaga   yordam   bergan.   2
/
3   dan   81   gacha   bo’luvchilari   bo’lgan   buluv
jadvallari   ham   saqlanib   qolgan.   Akkad   dav ridan   qolgan   dala   planlarida   er
bo’laklarining   yuzi   aniq   o’lchab   ko’rsatilganligi   geometriya   sohasidagi   birinchi
ma’lumotlar   qishloq   xo’jaligining   rivojlanishi   munosabati   bilan   va   er
uchastkalarini   tez-tez   o’lchab   turish   zaruriyati   orqasida   paydo   bo’lganligidan
dalolat   beradi.   Egri-bugri   bo’lgan   dala   yuzasini   xisoblab   chiqarish   uchun   bu   er
maydoni   bir   qator   to’g’ri   burchaklar,   uch   burchaklar   hamda   trapesiyalarga
bulingan   va   har   bir   shaklning   yuzasi   alohida   o’lchangan   va   keyin   hosil   bulgan
sonlar quo’ilib, uchastkaning umumiy yuzasi aniqlangan.
Astronomiya   Vaqtni   hisoblash   zaruriyati   kalendar   sistemasining
belgilanishiga sabab bo’l gan, bu esa astronomiya sohasida ma’lum bilimlarni talab
qilgan. Birqancha astronomik ma’lumotlar Shumer-Akkad davridayoq to’plangan. Bu davrdan qolgan katta astronomik asarda ancha-muncha astronomik kuzatishlar,
xususan   dunyoning   to’rt   iqlimi   to’g’risidagi   tasavvur   keltirilgan.   Bu   astronomik
ma’lumotlar   o’sha   davrda   juda   keng   tarqalgan.   Masalan,   ba’zi   nomlarning
tarkibiga   planetalarning   nomlari   kiritilgan.   Shumer   va   Bobilning   astronom-
kohinlari   o’z   observatoriyalarining   tepalaridan   turib   quyosh,   oy   va   yulduzlar
harakatini   kuzatganlar;   observatoriyalar   odatda   ibodatxonalarning   etti   pog’onali
minora-zikkurati   tepasidagi   maydonchada   joylashgan.   Bunday   minoralarning
xarobalari Ikki daryo oralig’ining barcha qadimgi shaharlaridan: Ur, Uruq Nippur,
Akkad, Bobil va boshqa shaharlardan topilgan. Ko’p asrlar davomida olib borilgan
astronomik   kuzatishlar   natijasida   juda   ko’p   bilim   to’plangan.   Bobil   kohinlari
yulduzlarni beshta planetadan ajrata bilganlar va bu planetalarning alohida nomlari
bulgan.   Planetalarning   orbitalari   am   ma’lum   bo’lgan.   Butun   yulduzlar   osmoni
zodiakning bahordagi   nuqtasidan  boshlab  15  qismga   bo’lingan.  Yulduzlar   yulduz
turkumlariga bo’lingan. Eklip tika ham  aniqlanib, 12 bo’lakka va shunga muvofiq
12 zo diak yulduz turkumlariga bo’lingan. Bularning nomlari keyingi vaqtlargacha
saqlanib kelgan. Planetalar, yulduz lar, kometalar va meteorlar hamda quyosh va oy
tutilishi  yuzasidan  olib borilgan kuzatishlar  rasmiy  hujjatlarda qayd etilgan.  Turli
yulduzlarning   kulminasion   paytlari   kuzatilganligi   va   ular   qayd   etilganligi,
shuningdek   kulminasion   davrlar   o’rtasidagi   vaqtning   hisoblab   chiqarilganligi
astronomiyaning   yuksak   darajada   rivojlanganligidan   dalolat   beradi.   Bobil
astronomiyasining   eng   yuksalgan   zamoni   eramizdan   avvalgi   VIII—VI   asrlarga
to’g’ri   keladi.   Bu   davrda   Bobilning   astronom   -   kohinlari   juda   ko’p   astro nomiya
bilimi   to’plaganlar,   preqyessiya   (tun   va   kun   baravar   bo’ladigan   vaqtni   oldindan
bilish)   haqida   tasavvurlari   bulgan   va   hatto   quyosh   hamda   oy   tutilishini   oldindan
ayta bilganlar.
Astronomiya   sohasidagi   elementar   bilimlar   Bobil   kohinlarining   o’ziga   xos
kalendar   sistemasi   tuzishlariga   imkon   bergan.   Bu   kalendar   sistemasi   qisman   oy
fazalarini doim kuzatib borish natijasida hosil qilingan ma’lumotlarga asoslangan.
Vaqtni hisoblashda sutka (bir kecha-kunduz), qamar oyi hamda 354 kundan iborat
yil   asosi   kalendar   birligi   qilib   olingan.   Bir   sutka   uch   qorovullik   kechaga   va   uch
qorovullik   kunduzga   bo’lingan,   bunda   sutkaning   boshlanishi   odatda   kun   botgan
vaqtdan   hisoblangan.   Shu   bilan   birga,   har   bir   sutka   12   soatga   va   har   bir   soat   30
minutga   bo’lingan.   Shunday   qilib,   sutka   12   ta   katta   va   360   ta   kichik   bo’lakka
bo’lingan. Bu esa Bobil matematikasi,   astronomiyasi va kalendari sistemasiga asos
qilib olingan oltilik sanoq sistemasiga mos keladi. Doira, sutka va yilni 12 ta katta
va 360 ta kichik bo’lakka bo’lishga urinish kalendarda ham aks etganligi ko’rinib
turibdi.   Har   bir   qamar   oyining   boshlanishi   va   shunga   muvofiq   ravishda   uning
davom   etish   muddati   har   gal   tajriba   asosida,   maxsus   astronomik   kuzatishlar
natijasida belgilangan, chunki har oy albatta yangi oy tug’ilgan kundan boshlanishi lozim   bo’lgan.   Kalendar   yili   bilan   tropik   yili   o’rtasidagi   tafovut   11   kundan   sal
oshiqroq   (to’g’risi,   11   kunu   5   soat   48   minut   46   sekundga   baravar)   bo’lgan.   Bu
hatto vaqt-vaqti bilan qo’shimcha oy qo’shib borish yuli bilan to’g’rilanib borgan,
yilga   qo’shimcha   oy   qo’shish   esa   Xammurapi   davrida   markaziy   davlat
hokimiyatining maxsus buyrug’i bilan amalga oshirilgan.
   3. Medisina va veterinariya sohasida ham sekin-asta bilimlar ham to’plana
borgan.   Bo bil   medisinasi   Xammurapi   zamonidayoq   maxsus   tarmoqlarga-
xirurgiya,   ko’z   og’riqlarini   davolash   va   hokazolarga   bo’lingan.   Anatomiya   juda
past darajada bo’lgan; hakimlar (vrachlar) kasallik alomatlarini aniqlash yordamida
diagnozni   qo’yishda   faqat   eng   muhim   a’zolardagi,   masalan,   yurak,   jigar,
buyrakdagi   kasalliklarnigina   aniqlay   olganlar.   Lekin   vrachlar   kasalning   hamma
alomatlarini   belgilash   yuli   bilan   kasalga   aniq   diagnoz   quyish   zaruriyatini   juda
yaxshi   tushunish   bilan   birga,   kasalliklarni   obektiv   ravishda   urganishga   va
kasalliklarga   qarshi   samarali   kurashga   urina   boshlaganlar.   Chunonchi,   Bobil
koxinlari kasal joydagi ogriqni «boglab quyish bilangina tuxtatib bulmaydi va agar
vrach kasallikning qanday kasal ekanligini bila olmasa... bemorni ulim changalidan
qutqaza   olmaydi   deb   xisoblaganlar.   Asosan   keyingi   zamonlarga   oid   bulgan
medisina   tekstlarida   qorin   va   ichak   yullaridagi,   nafas   olish   a’zolaridagi   turli
kasalliklar   (tumov,  balgam   tashlash,   burundan   kon   oqish)   ning  alomatlari   va  bod
kasali   (burinlarning   zirqirab   og’rishi)   alomatlari   bayon   qilingan.   Kupincha
bezgakning   alomatlari:   isitma,   junjish,   qaltiroq   bosish,   sovuq   ter   bosishi   bayon
kilinadi. Falajga olib kelgan «sanchiq» alomatlari juda obrazli qilib bayon etiladi:
«falaj   odamning   lablari   qiyshayib   ketgan,   ko’zi   yumilgan   bo’ladi...   og’zini   ocha
olmaydi   va   gapira   olmaydi».   Bobil   vrachlari   boshqa   kasalliklarni:   ko’z,   quloq
og’riqlari ,   shish,   teri   kasalliklari   (moxov),   yuraq   buyrak   kasalliklari,   sariq   suv
kasalliklari,   siydik   yo’li-tanosil   kasalliklari   va   xotin-qizlar   kasalligi,   hatto   asabiy
yoki   «baxtsizlik   tufayli   ruhiy   tushkunlik»   natijasida   yuz   beradigan   ruhiy
kasalliklarni ham  davolashga harakat qilganlar. Davolashga oid asarlarda, ba’zan,
odamning   «ko’zi tinib»,   «behush   bo’lib   yiqilishi»   tilga   olinadi.   «Chakka
tomirlari»       degan   alohida       kasallik       ochiq-ravshan       tasvirlanadi,     bu   kasallik
miyaga, kisman ko’zga     (bunda   ko’z qorachig’i   xiralashadi)  qon quyilishi  bilan
bog’liq bo’lsa keraq. Bu kasallikning   eng muhim alomatlari     shundan     iboratki,
bunda   «odamning   chakka   tomirlari       tepa       boshlaydi,       qulog’i   g’uvullaydi,
ko’zlari   charaqlab       yonadi,   orqa       miyasi       (ensasi)   mijirlab   og’riydi,       yuragi
o’ynaydi      va    oyoqlari      bo’shashib,  darmonsiz bo’lib qoladi».  Medisinaga      oid
saqlanib qolgan tekstlarda kasalliklarni ma’lum     sistemaga     solishga urinilganini
ko’rish mumkin,   ammo   bunda   aniq  bir izchillik yœq. Chunonchi,   nafas   olish
organlariga       oid       kasalliklar   umumiy   bir   sarlavha   bilan,   yoki   to’g’rirog’i:
«Og’izdan nafas olish qiyinlasha     borganda» degan     kirish     so’zi     bilan bayon etilgan.   Jigar   va   o’t   pufagi       kasalliklarining       tafsiloti   ham   alohida   bo’limlarda
birlashtirilgan;   nihoyat,     tafsilotiga   ko’ra,   revmatizm   yoki   podagraga   o’xshab
ketadigan     « yuroi   tomir»       kasalligi       alohida       tavsif       qilingan.         Mana         shu
barcha     kasalliklarni     davolash     uchun     juda   ko’p   va   xilma-xil     vositalar
qo’llanilgan.   Bu     vositalar     orasida     turli-tuman     dorilar       (ba’zan     juda   ham
murakkab  dorilar)   eng muxim o’rin tutgan. Dorilardan  tashqari, ishqalash, kom -
press,   uqalash   va   yuvish   usullari   ham   qo’llanilgan.   Medisinada       suv   bilan
yog’ning     keng     ko’lamda       ishlatilganini shundan ham       bilsa bo’ladiki, hakim
(vrach) so’zining aynan tarjimasi  «suv ustasi»  yoki   «yog’  ustasi» demakdir.   Bu
hol qisman       diniy-sehriy       e’tiqodda suv bilan       yog’ning       keng ishlatilganligi
bilan   ham   borliqdir.   Zero,   tabiblar   xudosi     Ninazu   va   uning   o’g’li   xudo
Ningishzidalar   œz   navbatida   suv   va   er   ilohlari   xam   xisoblanganlar.   Xudo
Ningishzidaning   belgisi   esa     hassaga   chirmashib   turgan   ilon   bo’lib,   u   medisina
timsoli sifatida shu vaktgacha saqlanib kelmokda. 
Adabiyotlar ro’yhati
1) Bolgrad-Levin T.M. “Drevniye sivilizasii” M. 1989
2) Drevniy Vostok “Istoriya, filosofiya, religiya, iskusstvo”  M. 1996
3) Virgenskiy V.S “Istoriya nauki i texniki” M. 1977
4) Kuznesova N.I “Nauka v  istorii” M. 1982
Mav zu bo’y icha sav ollar:
1. Mesopotamiyada yozuv va ilm dargohlarini yuzaga kelishi, imiy    bilimlarning
shakllanish shart sharoitlarini nimada deb tushunasiz?.
2. Mesopotamiyada astronomiya va matematika fanlari ravnaqining natijalari 
haqida tushuntirib bering.
3. Tibbiyot va veterinariya fanlarini tahlilab bering.

2-Mavzu: Q а dimgi davr fani. Mesopotamiya fani va madaniyati Reja: 1. Mesopotamiyada yozuv va ilm dargohlarini yuzaga kelishi. 2. Ilmiy bilimlarning shaqllanish shart-sharoitlari. 3. Mesopotamiyada astronomiya va matematika fanlari ravnaqi. 4. Tibbiyot va veterinariya fanlari. Darsning o’quv va tarbiyaviy maqsadi : Talabalarda Fan va texnika fanining tadqiqot obyekti, predmet va vazifalari borasida tushuncha berish, shuningdek turli davlatlarda tadqiqotchilar tomonidan qadimgi dunyo fan tarixiga berilgan ma’lumotlarni talabalarga tushuntirib berish. Dars o’tish vositalari: doska, plakat, Fan yuzasidan manba va adabiyotlar, tarixiy ma’lumotlar, mavzu yuzasidan testlar, izohli lug’atlar Tayanch iboralar: Mesopotamiya, yozuv, ibodatxona, bilim, astronomiya va matematika fanlari, filologiya , tibbiyot va veterinariya, hakim (vrach). Mesopotamiya madaniyati qadimgi zamonda Old Osiyoning hamma xalqlari o’rtasida keng yoyilgan va antik dunyoning madaniy taraqqiyotiga zo’r ta’sir ko’rsatgan. Eng qadimgi Shumer-Akkad zamonidagi, eramizdan avvalgi IV-ming yillik boshlaridagi madaniyatning davomi bo’lgan Bobil madaniyati to’rt ming yil davomida nasldan-naslga o’tib, rivojlanib borgan va nihoyatda gullab-yashnagan. Shumer va Akkad shaharlari hamda Elamning Mesopotamiyaga yondoshgan va Ikki daryo oralig’i bilan qadimdan juda yaqin madaniy-tarixiy aloqa qilib kelgan oblastlari bu madaniyatning eng qadimgi markazlari bulgan. Yozuvning ixtiro qilinishi shumer xalqining eng katta madaniy yutuqlaridan biri bo’lgan; Shumer yozuvi Uruq davrida, eramizdan avvalgi IV-ming yillikning boshlaridayoq paydo bo’lgan. Qadimgi zamondagi boshqa xalqlarning o’ziga alohida yozuv sistemasi paydo bo’lganidek Shumer yozuvi ham dastavval surat yozuv tariqasida vujudga kelgan, bunda ayrim surat belgilar aytilmoqchi bo’lgan so’zni rasm bilan ifoda etgan. Biroq ko’zga ko’rinadigan narsalar va hodisalarning eng qadimgi belgi- rasmlari yordami bilan bu oddiy surat yozuvda murakkab tasavvurlar va mavhum tushunchalarni tasvirlab bo’lmagan. Shu sababdan mirza bunday so’zlarni ifoda qilish uchun bir qancha turli xil belgilarni bir-biriga qo’shishi kerak bulgan. Masalan, «yig’lash» so’zini yozish uchun «ko’z» hamda «suv»ni bildiradigan

belgilarni qo’shib ko’rsatish lozim bo’lgan. «Yomg’ir» suzi «yulduz» (osmon) va «suv» belgilarini bir-biriga qo’shish orqali bildirilgan. «Tug’ish» so’zi odatda «qush» va «tuxum» belgilarini bir-biriga qo’shish bilan ifodalangan. O’z-o’zidan ma’lumki, bunday yozuv murakkab, qo’pol va noqulay bo’lgan. Tilning murakkablashib borishi hamda juda ko’p xilma-xil so’zlarning va grammatik formalarning paydo bo’lishi yozuv sistemasini soddalashtirishni talab kilgan. Shu munosabat bilan qadimgi surat yozuvga (piktografiyaga) asos bulgan tasviriy prinsip yuqola borib, uning o’rnini so’zning tovush tomoni (fonema)ni yozma belgilar orqali ifoda qilish sistemasi asta-sekin ola borgan. Turmush sharoitlari, biror hujjatni tez yozish zaruriyati eng qadimgi zamonlardayok, shumeriylarning bu juda qadimgi surat yozuvini soddalashtirishni talab qilgan. Shu sababdan biror narsaning butunicha rasmini chizish urniga uning faqat eng xarakterli qismini chizib, sekin-asta rasmni chiziqli sxemaga aylantira borganlar. Misol uchun «ho’kiz» so’zini, odatda, ho’kiz kallasini tasvirlovchi sodda chiziq bilan ifoda qilganlar. Zamonlar o’tishi bilan belgilar «Blau lavhalari» deb atalgan lavhalardagi qadimgi Shumer yozuvlari sopol lavhalarga alohida usul bilan tushiriladigan bo’l gan, shu munosabat bilan tez yozish zarurati tug’ilgan va natijada yozuv belgilari yanada ko’proq sxemalashtirilgan hamda mixxat sistemasi ishlab chiqilgan. Belgilar hali qotmagan loy lavhalar ustiga uyib tushirilgan, bu belgilar bora-bora ilgarigi surat shaklini yuqotgan va zamonlar o’tishi bilan vertikal, gorizontal va egri tushirilgan pona mixlar yig’indisidan iborat turli xil formalar tusini olgan. Bobilliklar Shumer madaniyatining asosiy elementlari bilan birga, shumeriylar mixxatini ham qabul qilganlar, keyin esa Bobil savdosi va madaniyatining keng rivojlanishi tufayli, bu mixxat butun Old Osiyoga yoyilgan- Qadimgi Akkadda, Ossuriyada, Xett davlatida, Urartuda, Suriya va qadimgi Eronda ham mixxatdan foydalanilgan. Eramizdan avvalgi ikkinchi ming yillik o’rtalarida mixxat xalqaro diplomatik yozuv sistemasiga aylangan. Hatto Old Osiyo podsholari bilan hamda Suriya va Finikiya knyazlari bilan juda ko’p xat yozishib turgan Misr fir’avnlari va amaldorlari ham mixxatdan foydalangan. Filologiya sohasida ba’zi bilimlar orttirish yœlidagi dastlabki intilishlar ham, amaliy ahamiyatga ega bo’lgan. Qadimgi Mesopotamiyada tillari butunlay boshqa-boshqa bo’lgan va o’zaro doim aloqa qilib turgan shumeriylar bilan Akkad semitlaridan iborat ikki qabilaning mavjudligi bu tillarni o’rganish uchun turli maktab qo’llanmalari tuzishni talab qilgan. Mixsimon burinli belgilar (sillabarlar)ning ruyxatlari shu maqsad bilan tuzilgan bo’lib, unda bu belgilarni shumer va akkad tillarida qanday o’qitish kerakligi ham kursatilgan. Shumer va akkad tillarida tegishli izohlar berib tuzilgan mixsimon ideogrammalar (butun- butun tushunchalarni ifodalaydigan ma’noli belgilar) ning ruyxatlari ham shunday

ahamiyatga ega bo’lgan. Shu bilan birga, atoqli otlar yozilgan juda ko’p ro’yxatlar, tog’lar va mamlakatlarning nomlari, xudolar va ibodatxonalar, toshlar, o’simliklar, yog’och va teridan yasalgan narsalar va boshqalarning nomlari yozilgan ro’yxatlar xilma-xil sohalarda bilim orttirishga bulgan intilishni ko’rsatadi. Shuningdek bu ruyxatlar oddiy tarzda va ko’pin cha amaliy suratda sistemaga solishning eng qadimgi boshlang’ich usullarini hamda bularni shumer yoki akkad tilini o’rganish maqsadida ishlatilganligini ko’rsatadi. Xattot (kotib)larning ana shu faqat spravka tariqasidagi qo’llanmalari bilan bir qatorda, maktablarning grammatik mashqlari ham saqlanib qolgan. Bunday grammatik mashqlar qa dimgi Shumer shahridagi Nippur ibodatxonasining kutubxonasidan topilgan. Maktablar, Ibodatxonalar qoshidagi maktablar ana shu hamma bilimlarni tarqatadigan markaz bo’lgan. O’sha maktablar xattotlarni kelgusida qiladigan ishlarga tayyorlagan. Hattotlar ayni vaqtda kohin xam bo’lganlar. Bu maktablarda umumiy bilim berish bilan bir qa torda, birmuncha yuqoriroq maxsus ma’lumot ham berilgan. Umumiy ma’lumot yozuv va til o’rganish, arifmetika, geometriya va astronomiyadan elementar bilim olish shuningdek yulduzlarga qarab fol ochishdan iborat bœlgan. Nihoyat, din, huquq, me disina va muzikaning turli sohalarini o’rganish maxsus ta’lim sistemasiga kirgan. O’qitish sistemasi juda oddiy bo’lib, o’qituvchi bergan savollarga o’quvchilarning javobi, bir tildan ikkinchisiga tarjima qilish, yozuv mashqlari va yodaki takrorlash bilan cheklangan. Marida o’tkazilgan qazishlar vaktida o’quvchilarga mahsus skameykalar qo’yilgan maktab binosi topilgan edi. Mesopotamiyada diniy-sehriy dunyoqarashlar chuqur singib ketgan bo’lishiga qaramay, kundalik turmush ehtiyojlari odamlarni tabiat hodisalarining ichki mazmunini obektiv ravishda tushunib olish uchun bu hodisalarni diqqat bilan kuzatib borishga majbur etgan. Buning natijasida abstrakt fikrlashning dastlabki, hali juda oddiy formalari asta-sekin paydo bo’lgan. Odam tabiatdagi bir-biriga o’xshash hodisalarni kuzatar ekan, hali ularni sistemalashtirishga dadil kirisha olmagan, asosan amaliy maqsadlarni ko’zda tutibgina hayvonlar, o’simliklar va toshlarning ro’yxatlarini tuzgan. Xo’jalik ehtiyojlaridan asta-sekin eng qadimgi fan kurtaklari, xususan matema tika va astronomiya kurtaklari o’sib chiqqan. Mahsulot va mollarning miqdorini, og’irligini o’lchash, ish kuchlari miqdorini aniqlash, binolar hajmini belgilash, dalalarning er yuzasini hisoblab chiqarish zaruriyati eng qadimgi matema tik hisoblarning paydo bo’lishiga va bu sohada tegishli bilimlarning to’planishiga hamda arifmetika va geometriyaning tug’ilishiga olib kelgan. 2.Mesopotamiyada yashagan qa dimgi xalqlarning matematika sohasidagi bilimlarining asosi eng qadimgi shumeriylar zamonida yaratilgan, jumladan asosi 5, 6, 10 sonlari hamda ularning ko’paytmalari 30 va 60 bo’lgan sanoq sistemalari

ham o’sha qadimgi shume riylar zamonida maydonga kelgan. Qo’l panjasiga qarab sanash, ya’ni birdan beshgacha sanash hisoblashning eng oddiy usuli bo’lgan. Birinchi beshta sonning shumeriycha atalishi buni ko’rsatib turadi. 6, 7, 8 va 9 sonlarining nomlari beshni tegishli qo’shimcha songa qo’shish natijasida tuzilgan (6= 1+5; 7 = 2 + 5; 8 = 3 + 5; 9 = 4 + 5). Hisoblashning oltmishlik sistemasi ham shumeriylar davrida yaratilgan, bu sistemaning asosiy birligi 60, 60 2 = 3600 va 60 3 = 216000 bul gan. O’nlik sistemasining kurtaklari shumeriylar davrida, ya’ni 10 ni ifodalovchi alohida suz va mixxat paydo bo’lgandan keyin vujudga kelgan. Akkadda va Osuriyada 100 va 1000 ni ifodalash uchun alohida belgilardan foydalanganlar, bu esa o’nlik sistemasining rivojlanganini ko’rsatadi. Hisoblashning o’nlik va oltmishlik sistemalarining uziga xos usul bilan qo’shilishi 10,600 va 36000 raqamlarini, shuningdek bu raqamlarni ifodalovchi belgilarni ajratish zaruriyatini tug’dirgan. Hisoblashning turli xil sistemala rining o’ziga xos bir tarzda birga ishlatilishi va kombinasiyalari yilning 360 kunga va doiraning 360 bo’lakka bo’linishida o’z ifodasini topgan. Matematika tekstlari shumeriylar davridayoq matematikaning ancha taraqqiy qilganligini ko’rsatadi. Bu tekstlarda alohida formulalar bilan darajaga ko’tarish, kvadrat va kub ildizlar chiqarish va hatto hajmlarni hisoblash ham tilga olinadi. Progres siya prinsipi ham ma’lum bo’lgan, deb o’ylash mumkin, 16 ga ortib boradigan arifmetik progressiya va 2 ga kamayib, boradigan geometrik progressiyaning tilga olinishi shu prinsipning mavjud bo’lganligidan darak beradi. Hisoblashlarda kasrlar, ko’pincha surati birga teng bo’lgan kasrlar qo’llanilgan. Ammo 2 / 3 , 5 /ye kasrlar, shuningdek 3 / 6 , 4 /b va 5 / 6 kasrlarni belgilash uchun ishlatilgan shumeriycha nomlar ham uchraydi. 180 ming raqamigacha (ko’paytishda) ko’paytirish, qo’shish va olish yuzasidan tayyor jadvallar bo’lganligi bu qadimgi matematikaning sof amaliy xarakterda ekanligini ko’rsa tib turadi, bu jadvallar arifmetik amallarni tezda hal etishda mirzaga yordam bergan. 2 / 3 dan 81 gacha bo’luvchilari bo’lgan buluv jadvallari ham saqlanib qolgan. Akkad dav ridan qolgan dala planlarida er bo’laklarining yuzi aniq o’lchab ko’rsatilganligi geometriya sohasidagi birinchi ma’lumotlar qishloq xo’jaligining rivojlanishi munosabati bilan va er uchastkalarini tez-tez o’lchab turish zaruriyati orqasida paydo bo’lganligidan dalolat beradi. Egri-bugri bo’lgan dala yuzasini xisoblab chiqarish uchun bu er maydoni bir qator to’g’ri burchaklar, uch burchaklar hamda trapesiyalarga bulingan va har bir shaklning yuzasi alohida o’lchangan va keyin hosil bulgan sonlar quo’ilib, uchastkaning umumiy yuzasi aniqlangan. Astronomiya Vaqtni hisoblash zaruriyati kalendar sistemasining belgilanishiga sabab bo’l gan, bu esa astronomiya sohasida ma’lum bilimlarni talab qilgan. Birqancha astronomik ma’lumotlar Shumer-Akkad davridayoq to’plangan.

Bu davrdan qolgan katta astronomik asarda ancha-muncha astronomik kuzatishlar, xususan dunyoning to’rt iqlimi to’g’risidagi tasavvur keltirilgan. Bu astronomik ma’lumotlar o’sha davrda juda keng tarqalgan. Masalan, ba’zi nomlarning tarkibiga planetalarning nomlari kiritilgan. Shumer va Bobilning astronom- kohinlari o’z observatoriyalarining tepalaridan turib quyosh, oy va yulduzlar harakatini kuzatganlar; observatoriyalar odatda ibodatxonalarning etti pog’onali minora-zikkurati tepasidagi maydonchada joylashgan. Bunday minoralarning xarobalari Ikki daryo oralig’ining barcha qadimgi shaharlaridan: Ur, Uruq Nippur, Akkad, Bobil va boshqa shaharlardan topilgan. Ko’p asrlar davomida olib borilgan astronomik kuzatishlar natijasida juda ko’p bilim to’plangan. Bobil kohinlari yulduzlarni beshta planetadan ajrata bilganlar va bu planetalarning alohida nomlari bulgan. Planetalarning orbitalari am ma’lum bo’lgan. Butun yulduzlar osmoni zodiakning bahordagi nuqtasidan boshlab 15 qismga bo’lingan. Yulduzlar yulduz turkumlariga bo’lingan. Eklip tika ham aniqlanib, 12 bo’lakka va shunga muvofiq 12 zo diak yulduz turkumlariga bo’lingan. Bularning nomlari keyingi vaqtlargacha saqlanib kelgan. Planetalar, yulduz lar, kometalar va meteorlar hamda quyosh va oy tutilishi yuzasidan olib borilgan kuzatishlar rasmiy hujjatlarda qayd etilgan. Turli yulduzlarning kulminasion paytlari kuzatilganligi va ular qayd etilganligi, shuningdek kulminasion davrlar o’rtasidagi vaqtning hisoblab chiqarilganligi astronomiyaning yuksak darajada rivojlanganligidan dalolat beradi. Bobil astronomiyasining eng yuksalgan zamoni eramizdan avvalgi VIII—VI asrlarga to’g’ri keladi. Bu davrda Bobilning astronom - kohinlari juda ko’p astro nomiya bilimi to’plaganlar, preqyessiya (tun va kun baravar bo’ladigan vaqtni oldindan bilish) haqida tasavvurlari bulgan va hatto quyosh hamda oy tutilishini oldindan ayta bilganlar. Astronomiya sohasidagi elementar bilimlar Bobil kohinlarining o’ziga xos kalendar sistemasi tuzishlariga imkon bergan. Bu kalendar sistemasi qisman oy fazalarini doim kuzatib borish natijasida hosil qilingan ma’lumotlarga asoslangan. Vaqtni hisoblashda sutka (bir kecha-kunduz), qamar oyi hamda 354 kundan iborat yil asosi kalendar birligi qilib olingan. Bir sutka uch qorovullik kechaga va uch qorovullik kunduzga bo’lingan, bunda sutkaning boshlanishi odatda kun botgan vaqtdan hisoblangan. Shu bilan birga, har bir sutka 12 soatga va har bir soat 30 minutga bo’lingan. Shunday qilib, sutka 12 ta katta va 360 ta kichik bo’lakka bo’lingan. Bu esa Bobil matematikasi, astronomiyasi va kalendari sistemasiga asos qilib olingan oltilik sanoq sistemasiga mos keladi. Doira, sutka va yilni 12 ta katta va 360 ta kichik bo’lakka bo’lishga urinish kalendarda ham aks etganligi ko’rinib turibdi. Har bir qamar oyining boshlanishi va shunga muvofiq ravishda uning davom etish muddati har gal tajriba asosida, maxsus astronomik kuzatishlar natijasida belgilangan, chunki har oy albatta yangi oy tug’ilgan kundan boshlanishi