logo

SSSR parchalanishining xalqaro oqibatlari va MDHning paydo bo'lishi

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

283.7578125 KB
Mavzu: SSSR parchalanishining xalqaro oqibatlari va MDHning paydo 	
bo	’lishi	 	
Reja:	 	
1.	 SSSRning parchalanishi arafasidagi ziddiyatlarning kuchayishi	 	
2.	 Yangi Ittifoq shartnomasi	 	
3.	 Avgust voqe	alari	 	
4.	 MDHning tashkil topishi	 	
5.	 SSSR p	archalanishing xalqaro oqibatlari	 	
SSSR  parchalanishining  asosiy  sababi  chuqur  va  hal  qilib  bo'lmaydigan 	
milliy  muammolar  edi.  1980	-yillarning  o'rtalariga  kelib.  SSSR  milliy	-davlat 	
tuzilishi  inqirozi  keskin  namoyon  bo'ldi.  Markaziy  partiya	-davlat 	apparatining 	
zaiflashishi,  ularning  kelaja	kdagi  mavqeidan  qo'rqish  mahalliy  partiya	-davlat 	
elitasini  milliy  ziyolilar  bilan ittifoq tuzishga  majbur  qildi,  ular ittifoq va  avtonom 
respublikalar  aholisining  ijtimoiy  ongida  hukmronlik  qilish  uchun  kurashni 
boshladilar. 	SSSRning  butun  tuzilmasini  po	rtlatib  yuborishga  qodir  bo'lgan 	
kelajakdagi  birlashish  konturlari  qayta  qurishning  dastlabki  bosqichidayoq  aniq 
konturlarni oldi.	 	
1986  yil  etnik  to'qnashuvlar  yili  bo'ldi. 	Mart	-aprel  oylarida  Yakutskda 	
yakutlik talabalar va rus yoshlari o‘rtasida to‘qnash	uvlar sodir bo‘ldi.	 	
17	-19  dekabr  kunlari  Olmaotada  Kunaev  oʻrniga  Kolbin  Qozogʻiston 	
Kompartiyasi  Markaziy  Komitetining  birinchi  kotibi  lavozimiga  tayinlandi,  degan 
bahona bilan minglab qozoq yoshlari tartibsizliklar uyushtirdilar. Ikki rus jangchisi 
halok 	bo'ldi.  Mingdan  ortiq  odam  tibbiy  muassasalarga  yordam  so'rab  murojaat 	
qildi. Qo'shinlar birinchi marta tartibni tiklash uchun ishlatil	di.	 	
Qayta  qurishdan  oldingi  davrda  internatsionalizm  aslida  sovetlashtirish  va 	
ruslashtirishni  anglatardi.  Yangi  sharoitda  bu  milliy  harakatlarni  rag'batlantirishni 
anglatardi,  bu  markazning  roli  belgilab	 qo'yilgan  bo'lib,  u  milliy  hokimiyat 	
maqomiga  da'vo  qilgan,  ammo  respublikalarda  Rossiya  hokimiyati  bilan 
bog'langan	 edi	.  Markaz  ruslarning  kuchi  bo'lmagani  va  ularning  manfaatlarini 	
himoya  qilmagani  uchun	 mahalliy  titulli  xalqlarning  millatc	hiligiga  ko'z  yumdi. 	
Millatlar  usti  g'oyasiz  qolgan  millatlararo markaz  xolisona  yagona  davlatga qarshi 
ishladi.	 
«Xalqlarning  ajralmas  huquqlari»  uchun  kurash  muqarrar  ravishda 	
birlashgan  SSSRga  qarshi  kurashga  aylandi.  Milliy  istiqlol  uchun  kurash 
shaklla	ridan  biri  sovet  tarixini  tanqid  qilish  edi.  1987  yil  avgust  oyida  Sovet	-	
Germaniya  hujum  qilmaslik  to'g'risidagi  shartnoma  imzolanganining  bir  yilligi 
munosabati  bilan  Boltiqbo'yi  davlatlarida  maxfiy  protokollarni  nashr  etish  va 
Stalin  davridagi ommaviy  de	portatsiyalar  haqidagi haqiqatni  tiklash  talablari bilan 	
namoyishlar bo'lib o'tdi.	 	
Ozarbayjonning Tog‘li Qorabog‘ avtonom viloyatida sodir bo‘lgan voqealar 	
davlat qudrati, uning murakkab millatlararo muammolarni yangi sharoitda hal etish 
qobiliyatining  biri	nchi  sinovi  bo‘ldi.  1988	-yil  oktabr  oyida  Tog‘li  Qorabog‘da 	
yashovchi  armanlar  Armaniston  bilan  birlashishni  talab  qildi.  O'sha  yilning  fevral 
oyida  Qorabog'ni  Ozarbayjondan  ajratish  shiori  ostida  talabalar  ish  tashlashlari 
bo'lib  o'tdi.  Va  20  fevralda  vil	oyat  kengashining  sessiyasi  Ozarbayjon  SSR  Oliy  Kengashiga  mintaqani  Ozarbayjondan  Armaniston  tarkibiga  o'tkazish  talabi  bilan 
murojaat  qildi.  Shu  bilan  birga,  sessiya  SSSR  Oliy  Sovetidan  ushbu  qarorni 
qo'llab	-quvvatlashni  so'radi.  Stepanakert  va  Yerevanda	 millatchilarning  mitinglari 	
bo‘lib  o‘tdi.  Armanistonda  yashovchi  ozarbayjonlarning  aksariyati  qochishga 
majbur bo'ldi.	 	
27	-29  fevral  kunlari  Armanistondan  minglab  ozarbayjonlar  qochgan 	
Sumgaitda  tartibsizliklar  va  pogromlar  boʻlib,  rasmiy  maʼlumotlarga  koʻr	a,  32 	
kishi  halok  boʻlgan	 va  j	ami  197  kishi  jarohatlangan.  24  martda  KPSS  Markaziy 	
Komiteti  va  SSSR  Vazirlar  Soveti  “1988	-1995  yillarda  Ozarbayjon  SSR  Togʻli 	
Qorabogʻ  avtonom  viloyatini  ijtimoiy	-iqtisodiy  rivojlantirishni  jadallashtirish 	
chora	-tadbirlari  toʻ	gʻrisida”  qaror  qabul  qildi.  Viloyat  ehtiyojlari  uchun  400 	
million  rubl  ajratildi.  Bu  o'zboshimchalik  bilan  belgilangan  ma'muriy  chegaralar 
bilan  bog'liq  bo'lgan  birinchi  ziddiyat  edi.  O'shanda  ham  ma'muriy  chegaralarni 
davlat chegaralariga aylantirishning	 kelajakdagi tendentsiyasi belgilandi.	 	
Unitarizmga  qarshi  kurash	gan 	respublikalar 	amalda 	kelajakdagi  hududiy 	
mojarolarga  asos  soldi.  Markaziy  hukumat  endi  hududiy  qayta  tashkil  etish 
masalasini  hal  qila  olmadi  va  xohlamadi.  Mavjud  ma'muriy	-hududiy  bo'	linish 	
natijasida qo'shimcha hududlarni qo'lga kiritgan respublikalar mavjud chegaralarni 
mustahkamlashga intildi.	 	
Markaziy  hukumat  respublikalar  bilan  noz	-karashma  qila  boshladi,  ittifoq 	
vazirliklari  va  idoralariga  tanqid  bilan  hujum  qila  boshladi,  federa	tsiya  sub'ektlari 	
fikrini  inobatga  olmagani  uchun  ularni  qoraladi.  Aslida  bo‘lginchilarni 
tinchlantirish  yo‘li  tanlandi.  Federativ  hukumat  qancha  ko‘p  yon  bersa,  o‘z	-o‘zini 	
tanqid  qilish  bilan  shug‘ullansa,  respublikalar  shunchalik  talabchan  va  qat’iyatli 
bo‘lib borardi.	 	
28  iyunda  boʻlib  oʻtgan  partiya  konferensiyasida  “ittifoq  respublikalari 	
huquqlarini tub iqtisodiy islohotga muvofiqlashtirish”, “ittifoq va respublikalarning 
oʻzaro  hamkorligini  tartibga  soluvchi  koʻplab  meʼyoriy  hujjatlarga  baho  berish” 
“ittifoq, avtonom respublikalar, boshqa milliy tuzilmalarning pozitsiyasi, huquq va 
majburiyatlarini aniqlashtirish”	 va	zifasi qoʻyildi. 	 	
Milliy  muammolarning  keskinlashishini  SSSR  taraqqiyotidagi  kamchiliklar 	
bilan  bog‘lab,  hokimiyat  aholining  ko‘pchiligiga  t	ayangan  holda 	
markazlashtiruvchi tamoyillarni mustahkamlash yo‘lidan emas, balki respublikalar 
huquqlarini  kengaytirish  yo‘lidan  bordi. 	Tanlangan  yo‘l  markazsizlashtirishni 	
rag‘batlantirish,  bir  qator  boshqaruv  funktsiyalarini  respublikalarga  o‘tkazish, 
o‘zini	-o‘zi  ta’minlash  tamoyillariga  o‘tish,  to‘g‘ridan	-to‘g‘ri  iqtisodiy  aloqalarni 	
o‘rnatish  edi.  Titulli  xalqlar  tillari	ga  davlat  maqomi	ni	 berish  g‘oyasi  qo‘llab	-	
quvvatlandi.	 	
18	-may  kuni  Bokuda  ozarbayjonlarning  Armanistondan  chiqarib 	
yuborilishiga  qarshi  norozilik  namoyishi  bo‘lib  o‘tdi.  22  may  kuni  Stepanakertda 
ish  tashlash  boshlandi,  bu  mish	-mishlarga  ko'ra,  Y.  Ligachev  Bo	kuda  bo'lganida, 	
Tog'li  Qorabog'  masalasi  hal  bo'lgan  va  endi  muhokama  qilinmaydi,  degan	 gapi 	
uchun  boshlangandi	.  Iyun  oyida  deyarli  bir  vaqtning  o'zida  Armaniston  Oliy 	
Kengashi 	Tog	’li  Qorabog	’ Avtonom  viloyati  (	TQAV	)ning 	Armaniston  SSR 	
tarkibiga  kirishiga  rozi  bo'ldi  va  Ozarbayjon  Oliy  Soveti  avtonom  viloyatni  Oz	arbayjon tarkibida qoldirishga qaror qildi. 	TQAV	 viloyat kengashining sessiyasi 	
Armaniston  Oliy  Kengashining  qarorini  ko'rib  chiqish  iltimosi  bilan  SSSR  Oliy 
Kengashiga  yana  bir  bor  murojaat  qildi.  12  iyul  kuni  Tog‘li  Qorabog‘  mintaqaviy 
kengashi Ozarbayjo	n SSR tarkibidan chiqish to‘g‘risida qaror qabul qildi. 1988 yil 	
18  iyuldagi  majlisda  SSR  Oliy  Kengashi  Prezidiumi  Armaniston  SSR  va 
Ozarbayjon  SSR  Oliy  Kengashlarining  qarorlarini  ko'rib  chiqib, 	TQAV	ni 	
Armanistonga  o'tkazish  mumkin  emas  degan  xulosaga  kel	di. 	Mixail  Gorbachev 	
antidemokratik  kuchlarni  hokimiyatga,  jumladan  SSSR  Oliy  Kengashi 
Prezidiumiga  bosim  uyushtirishda  aybladi.  18	-21  sentabr  kunlari  Tog‘li 	
Qorabog‘da  armanlar  va ozarbayjonlar o‘rtasida qurolli to‘qnashuvlar bo‘lib  o‘tdi. 
Stepanakert v	a Agdam viloyatida 	favqulotda 	holat joriy etildi.	 	
Ittifoqchi  hokimiyatlar  "qayta  qurishni  qo'llab	-quvvatlashda  respublikalar 	
jamoatchiligining umumiy qatlamlariga" tayanishga qaror qildilar. Darhaqiqat, ular 
xalq  frontlari  deb  ataladigan  narsalarni  yaratishnin	g  homiylari  sifatida  harakat 	
qilishdi.  Bu,  ayniqsa,  1988  yilning  yozida  milliy  harakat  uyushgan  shakllarga  ega 
bo'la  boshlagan  Boltiqbo'yi  davlatlarida  yaqqol  namoyon  bo'ldi.  Tallin  va  Rigada 
Estoniya  va  Latviya  xalq  frontlari,  Litvada  “Sajudis”  tashkiloti	ning  taʼsis 	
qurultoylari boʻlib oʻtdi, Belarus Xalq fronti tashkiliy qoʻmitasi tuzildi.	 	
Oktyabr oyida "SSSR Konstitutsiyasiga o'zgartirish va qo'shimchalar kiritish 	
to'g'risida"  gi  va  "SSSR  xalq  deputatlari  saylovlari  to'g'risida"  gi  qonun  loyihalari 
e'lon 	qilindi,  ular  frontlar  tomonidan  suverenitet  uchun  kurashni  kuchaytirish 	
uchun  foydalanildi.  1	-dekabrda  ittifoq  va  respublikalar  vakolatlarini  chegaralash 	
bo‘yicha  takliflar  tayyorlash  bo‘yicha  ishchi  guruh  tuzilgani  e’lon  qilindi.	Shu 	
tariqa tashkillashtirilgan 	yemirilish mexa	nizmi ishga tushirildi.	 	
Shu  bilan  birga,  Zaqafqaziyadagi  vaziyat  keskinlashdi.  Bokuda  ko‘p  kunlik 	
miting  boshlandi,  u  tez  orada  butun  respublikani  qamrab  oldi.  Vaziyat  shu  qadar 
murakkablashdiki,  SSSR  Oliy  Soveti  Prezidiumi  Ozarbayjon  SSR  va  Armaniston 
SSR	da  tartibni  tiklash  bo'yicha  shoshilinch  chora	-tadbirlar  to'g'risida  farmon 	
chiqarishga  majbur  bo'ldi.  24	-noyabr  kuni  Boku,  Naxichevan  va  Kirovobodda 	
favqulodda  holat  joriy  qilingan,  5	-dekabrga  o‘tar  kechasi  qo‘shinlar  Bokudagi 	
Lenin  maydonini  namoyishchil	ardan  tozalagan.  Shaharda  tartibsizliklar  boshlandi. 	
1989 yil 12 yanvarda SSSR Oliy Soveti Prezidiumi Tog‘li Qorabog‘da bevosita 
ittifoq organlariga bo‘ysunuvchi alohida boshqaruv shaklini joriy qildi.	 	
Aprel oyida Tbilisida  “Gruziya uchun mustaqillik” shior	i ostida ko‘p kunlik 	
ruxsat  etilmagan  miting  boshlandi.  Shu  munosabat  bilan  Gruziya  rasmiylarining 
iltimosiga binoan, Markaziy Qo'mita qarori bilan Tbilisiga qo'shinlar yuborildi. Bu 
voqealar Gruziyada millatchilik harakatining rivojlanishiga kuchli turtki	 berdi.	 	
1989  yil  17  mayda  Litva  va  Estoniya  Oliy  Kengashlari  1939  yilgi  Sovet	-	
Germaniya  paktini  qoraladilar  va  imzolangan  paytdan  boshlab  uning 
noqonuniyligini  tan  olishni  talab  qildilar.  Biroz  vaqt  o'tgach,  Latviya  Oliy 
Kengashi ham bu talabga qo'shildi.	 	
25  may 	- 9  iyun  kunlari  Moskvada  bo'lib  o'tgan  SSSR  xalq  deputatlarining 	
1-s'ezdida  1939  yildagi  Sovet	-Germaniya  shartnomasiga  siyosiy	-huquqiy  baho 	
berish komissiyasini tuzish to'g'risida qaror qabul qilindi. Boltiqbo'yi respublikalari 
uchun  Kongressning  bu	nday  qarori  ushbu  mamlakatlarning  SSSRga  kirishining  noqonuniyligini,  ya'ni  Sovet  Ittifoqi  tomonidan  amalda  bosib  olinishini  tan  olish 
uchun shart	-sharoitlarni tayyorlashni anglatadi.	 	
Oʻzbekistonda  (Fargʻonada),  Qozogʻistonda  (Yangi  Oʻzen)  may	-iyun 	
oylarid	a qotillik va qirgʻinlar bilan kechgan millatchilikning avj olishi kuzatildi.	 	
29	-mayda  Armaniston  SSR  Oliy  Kengashi  1918	-yil  28	-mayni  Armaniston 	
davlatchiligi tiklangan kun deb tan olish to‘g‘risidagi farmon qabul qildi.	 	
Avgust  oyida  Latviyada  Latviya  suver	eniteti  e’lon  qilingan  qonun  e’lon 	
qilindi.	 
17  sentabrda  Markaziy  Komitetning  milliy  masala  boʻyicha  Plenumi 	
chaqirildi.  Plenumda  ittifoq  respublikalarining  huquqlarini  sezilarli  darajada 
kengaytirish,  ittifoq  respublikalari  va  markazning  vakolatlarini  che	garalash, 	
avtonom  tuzilmalarga  yangi  maqom  berish  taklif  etildi.  Plenumdan  so'ng  SSSR 
Oliy  Kengashi  Prezidiumi  SSSRning  xalqaro  munosabatlar  sohasidagi 
qonunchiligini  takomillashtirish  bo'yicha  birinchi  navbatdagi  chora	-tadbirlar 	
to'g'risida  qaror  qabul  qi	ldi.  SSSR  Oliy  Soveti  Boltiqboʻyi  respublikalari, 	
Belorussiya va Sverdlovsk viloyatiga keng iqtisodiy huquqlar berdi. Siyosiy byuro 
yangi Ittifoq shartnomasi taklifini yana eshitdi.	 	
1989  yil  oxiri  hech  qanday  o'zgarish  keltirmadi.  Plenumdan  keyingi 	
separati	zm  so‘nmadi,  aksincha  kuchaydi.  23  sentyabrda  Ozarbayjon  SSR  Oliy 	
Kengashi  tomonidan  suverenitet  toʻgʻrisidagi  qonun  qabul  qilindi.  Litva  Oliy 
Kengashi  1940  yilda  respublikaning  SSSR  tarkibiga  qo'shilishini  noqonuniy  deb 
tan  oldi.  Noyabr  oyida  Gruziya  Oliy	 Kengashi  konstitutsiyaga  ittifoq  qonunlariga 	
veto  qo'yish  huquqiga  oid  tuzatishni  qabul  qildi.  1990	-yillarning  boshi 	
Zaqafqaziyadagi  vaziyatning  yangi  keskinlashuviga  olib  keldi.  13  yanvar  kuni 
Bokuda  arman  pogromlari  sodir  bo'ldi.  Armanistonda  Qorabogʻ  q	oʻmitasi 	
safarbarlik  eʼlon  qildi.  SSSR  Oliy  Soveti 	bu hududlarda  favqulodda  holat  joriy 	
qildi.  19  yanvarda  Naxichevan  ASSR  oʻz  mustaqilligini  eʼlon  qildi.  Bokuda 
vaziyatning  keskinlashuvi  munosabati  bilan  favqulodda  holat  joriy  etildi.  19 
yanva	rdan  20  yanvarga  o'tar  kechasi  Bokuga  qo'shinlar  kiritildi,  Xalq  fronti 	
jangarilari  o't  ochdi.  Qo'shinlar  javob  berishga  majbur  bo'lishdi.  Natijada  tartibni 
tiklash  jarayonida  o‘nlab  tinch  aholi  halok  bo‘ldi.  Xuddi  Tbilisidagi  mitingning 
tarqatilishida  bo'	lgani  kabi,  qo'shinlarning  kirib  kelishi  Ozarbayjonda 	
separatizmning kuchayishi uchun bahona bo'ldi. 22 yanvarda Ozarbayjon SSR Oliy 
Soveti  SSSR  Oliy  Kengashi  Prezidiumining  Bokuda  favqulodda  holat  joriy  etish 
toʻgʻrisidagi farmonini respublikaga bosqinchi	lik harakati sifatida eʼlon qildi.	 	
Mart  oyida  L	itva,  Latviya  va  Estoniyada  mustaqillik  tarafdorlari  respublika 	
parlamentlariga saylovlarda g‘alaba qozonishdi. Litva parlamenti tomonidan qabul 
qilingan birinchi hujjatlar "Litva mustaqil davlatini tiklash to'g'risida" gi akt, SSSR 
Konstitutsiyasini va Li	tva SSR Konstitutsiyasini respublika hududida bekor qilish, 	
vaqtinchalik  qonun  hujjatlarini	, 	1938  yil  Konstitutsiyasi  asosida  Litva 	
Respublikasining asosiy qonuni	ni	 tasdiqlash edi.	 	
16  mart  kuni  Gruziya  Oliy  Kengashi  1921  yilgi  shartnomani  va  1922  yilgi 	
Ittifo	q shartnomasini birinchi bo'lib 	denonsatsiya	 ((frans. dénoncer 	—	 eʼlon qilish, 	
uzish), denonsatsiya qilish 	—	 xalqaro huqukda ikki tomonlama xalqaro shartnoma 	
amal  qilishini  toʻxtat	ishning  yoki  koʻp  tomonlama  xalqaro  shartnomadan  chiqishning  eng  keng  tarqalgan  usuli.  Odatda,  shartnomaning  oʻzida  nazarda 
tutilgan  tartib  va  muddatlarda  amalga  oshiriladi.  D.ga  oid  umumiy  qoidalar 
Xalqaro  shartnomalar  huquqi  toʻgʻrisidagi  1969	-yil  Vena  k	onvensiyasida  bayon 	
qilingan	.) qilgan  respublika  suverenitetini  himoya  qilish  kafolatlari  to'g'risida 	
farmon qabul qildi.	 	
Mart  oyida  boʻlib  oʻtgan  SSSR  xalq  deputatlari  qurultoyi  Litva  Oliy 	
Kengashining  uning  mustaqilligini  eʼlon  qilish  toʻgʻ	risidagi  qarorlarini 	
respublikaning  SSSR  tarkibidan  chiqishining  qonuniy  tartibi  oʻrnatilgunga  qadar 
oʻz kuchini yoʻqotdi.	 	
30  mart  kuni  Estoniya  Oliy  Kengashi  "Estoniyaning  davlat  maqomi 	
to'g'risida" gi qonunni qabul qildi, unda SSSR davlat hokimiyatining qonuniyligini 
inkor etdi va Estoniya  mustaqilligini tiklash yo'lini e'lon qildi. 1990 yil  ma	y oyida 	
Latviya  Oliy  Kengashi  Latviya  Respublikasining  mustaqilligini  tiklash  to'g'risida 
deklaratsiya qabul qildi.	 	
Shu  munosabat  bilan  ittifoq,  Rossiya  va  respublikalar  muammosini  ko'rib 	
chiqish  kerak	 edi	.  Mamlakatning  butun  keyingi  rivojlanishiga  ta'sir  ko'rs	atgan 	
asosiy  voqea  1990  yil  16  mayda  ochilgan  Rossiya  xalq  deputatlarining  1	-s'ezdi 	
bo'lib,  uning  kun  tartibiga  Rossiya  suvereniteti,  Ittifoq  shartnomasi  va  xalq 
hokimiyati  masalalari  kiritilgan.  29  mayda  B.  Yeltsin  RSFSR  Oliy  Kengashining 
raisi  etib  sayla	ndi  va  30  mayda  boʻlib  oʻtgan  matbuot  anjumanida  u  allaqachon 	
Rossiya  suvereniteti  toʻgʻrisidagi  deklaratsiya  qabul  qilingandan  soʻng  u  koʻp 
jihatdan  mustaqil  boʻlishini  va  uning  qonunlari  Ittifoq  qonunlaridan  yuqori  bo'lar 
edi. B.Yeltsin hech qanday shart	larsiz yangi Ittifoq shartnomasini tuzish yuzasidan 	
respublikalar bilan muzokara boshlashni taklif qildi.	 	
1990  yil  12  iyunda  Rossiyaning  davlat  suvereniteti  to'g'risidagi  deklaratsiya 	
qabul  qilindi.  Shu  kuni  Federatsiya  Kengashi  barcha  respublikalar  vakilla	ridan 	
Ittifoq  shartnomasini  tayyorlash  bo'yicha  ishchi  guruh  tuzishga  qaror  qildi. 
Kengash  federatsiya,  konfederatsiya  va  jamoa  elementlarini  birlashtirgan  suveren 
davlatlar ittifoqini yaratishni taklif qildi.	 	
Rossiyadan  keyin  bir  necha  oy  ichida  O‘zbekist	on,  Moldova,  Ukraina, 	
Belarus,  Turkmaniston,  Armaniston,  Tojikiston  va  Qozog‘iston  suverenitet 
deklaratsiyasini qabul qildi.	 	
SSSR tarkibidagi suverenitet masalasi 	kun tartibi	ga ko	’tarildi	. Ammo  milliy 	
harakatlarning  rivojlanish  mantig‘i  tubdan  yechim 	– to‘liq  mustaqillikka  u	ndadi. 	
Milliy  harakatlar  oʻz  qurultoylarida  mustaqillik  yoʻli  boʻyicha  qarorlar  qabul 
qildilar.  Shunday  qilib,  Ukrainada  27	-28  oktyabr  kunlari  bo'lib  o'tgan  2	-Rux 	
Kongressi  qayta  qurishni  qo'llab	-quvvatlashdan  voz  kechishini  e'lon  qildi  va 	
Ukrainaning davl	at mustaqilligiga erishish yo'lini belgiladi.	 	
Rossiyaning  suverenlashuvi  ittifoq  markazini  chetlab  o'tib,  respublikalar 	
o'rtasidagi  ikki  tomonlama  munosabatlarning  boshlanishi	ga  yo	’l  ochdi	.  28  iyul 	
kuni  Yurmalada  Rossiya  delegatsiyasi  bilan  uchrashuvda  Boltiqboʻyi  d	avlatlari 	
rahbarlari  yangi  Ittifoq  shartnomasini  tuzish  boʻyicha  muzokaralarda  ishtirok 
etishdan  bosh  tortganliklarini  eʼlon  qilishdi,  biroq  Rossiya  bilan  ikki  tomonlama 
shartnoma  boʻyicha  muzokaralar  olib  borishga  tayyor  edilar.  Ular  1  avgust  kuni 
Boltiqb	o‘yi  davlatlari  kengashining  yangi  Ittifoq  shartnomasini  ishlab  chiqishda  ishtirok  etishni  mumkin  emasligi  haqidagi  bayonotini  qabul  qilib,  o‘z 
pozitsiyalarini  tasdiqladilar.  B.Yeltsin  hatto  Boltiqbo‘yi  davlatlari  va  Rossiyaning 
markazga qarshi birlashgan 	fronti haqida gapirdi.	 	
1  sentyabrda  RSFSR  va  Gruziya  oʻrtasida  har  tomonlama  hamkorlik 	
toʻgʻrisida  shartnoma  imzolandi.  22  sentabrda  RSFSR  va  SSR  Moldova  oʻrtasida 
millatlararo munosabatlar tamoyillari toʻgʻrisida shartnoma imzolandi.	 	
SSSR  tarkibidagi  respub	likalarning  mustaqilligini  e'lon  qilish 	
avtonomiyalarni  o'z  maqomini  oshirish  bo'yicha  bir  tomonlama  qaror  qabul 
qilishga  undadi.  Kelajakdagi  Ittifoqda  o'zlarini  teng  huquqli  sub'ektlar  deb 
hisoblagan holda, ular yangi davlatlarda millatchilik kuchayib bor	ayotganini ko'rib, 	
assimilyatsiya  qilishni  umuman  xohlamadilar.  Rossiyadan  tashqari  suveren 
respublikalar  o'z  davlatchiligini  milliy	-hududiy  tamoyilni  amalga  oshirish  asosida 	
qurishga  umuman  shoshilmadilar.  Bir  qator  yangi  mustaqil  davlatlarda  o'zini  o'zi 
e'lon  qilgan  respublikalar  paydo  bo'ldi.  Shunday  qilib,  Moldovada  Gagauz 
Respublikasi,  Gruziyada  esa  Abxaziya  va  Janubiy  Osetiya  tomonidan  suverenitet 
deklaratsiyasi qabul qilindi.	 	
Avgust  oyida  RSFSR  va  SSSR  Oliy  Kengashlari  ishchi  guruhlari  oʻrtasida 	
Ittif	oq shartnomasini tayyorlash boʻyicha maslahatlashuvlar, shuningdek, 12 ittifoq 	
respublikasi  vakillari  bilan  maslahat  uchrashuvlari  boʻlib  oʻtdi.  30	-31  avgust 	
kunlari  Federatsiya  Kengashi  va  Prezident  Kengashining  qo‘shma  majlisi  bo‘lib 
o‘tdi,  unda  ushbu  ma	slahatlashuvlar natijalari  muhokama  qilindi.  SSSR  Prezidenti 	
ishtirokida  respublikalarning  toʻlaqonli  delegatsiyalaridan  iborat  boʻlgan  yangi 
ittifoq  shartnomasini  ishlab  chiqish  boʻyicha  tayyorlov  qoʻmitasini  tuzish 
toʻgʻrisida qaror qabul qilindi.	 	
Muhokam	a  shartnomaning  ikkita  kontseptsiyasi  atrofida  bo'ldi. 	
Birinchisining tarafdorlari ittifoq tuzilmalari tugatilayotgani va respublikalar o'zaro 
gorizontal  aloqalar  o'rnatayotganligi  va  shu  asosda  Ittifoqni  tashkil 
etayotganligidan  kelib  chiqdi.  Ikkinchi  kon	tseptsiya  tarafdorlari  mavjud  ittifoqchi 	
boshqaruv  vertikalini  saqlab  qolish  zaruratidan  kelib  chiqdilar,  lekin  uni  isloh 
qilish sharti bilan.	 	
Haqiqiy  siyosiy  sharoitlar  va  jamoatchilik  fikri  birinchilar  tomonida  edi. 	
Jamoatchilik  ongida  kasaba  uyushma  tuzi	lmalariga  nisbatan  salbiy  munosabat 	
allaqachon shakllangan. Ikki tomonlama muzokaralar jarayoni, Ittifoq markazining 
oyog'i 	uzish 	allaqachon boshlangan. Bu jarayon bozor munosabatlariga o'tish bilan 	
rag'batlantirildi.  Mulkning  bo'lajak  qayta  t	aqsimlanishini  kutib,  ma'lum  bir  hudud 	
ustidan  hokimiyat  (va,  demak,  u 	yerda  joylashgan  mulkni  tasarruf  etish)  xalqaro 	
birlik tamoyillariga qaraganda ancha jozibali bo'lib qoldi.	 	
17	-19  avgustda  yangi  ittifoq  shartnomasi  loyihasi  muhokama  uchun  SSSR 	
va  respub	likalar  Oliy  Sovetlariga  yuborildi.  1990  yil  dekabr  oyida  SSSR  xalq 	
deputatlarining  IV  qurultoyi  Ittifoq  shartnomasi  loyihasini  muhokama  qildi  va 
qaror  qabul  qildi,  unda  u  Ittifoq  shartnomasini  mamlakatdagi  vaziyatni 
barqarorlashtirishning  eng  muhim  omili 	deb  atadi  va  bu  boradagi  ishlarni  yanada 	
davom  ettirishni  maqsadga  muvofiq  deb  topdi. 	Shartnomani  tayyorlash  va  tuzish 	
respublikalarning  oliy  mansabdor  shaxslari  orasidan  Tayyorlov  qo'mitasi 
tomonidan  amalga  oshirilishi  kerak	 	edi	.  SSSR  Oliy  Kengashi  va  SSSR  Pr	ezidentiga  shartnoma  tuzilgunga  qadar  Ittifoqdagi  barcha  hokimiyat 	
organlarining  normal  faoliyat  ko‘rsatishini  ta’minlash  chora	-tadbirlarini  belgilash 	
topshirildi.  24  dekabr  kuni  Kongress  SSSRni  saqlab  qolish  masalasi  bo'yicha 
referendum  o'tkazish  to'g'ris	ida  qaror  qabul  qildi.  Darhaqiqat,  aholi  o'z  davlati 	
yaxlitligini saqlashning  maqsadga  muvofiqligini  muhokama  qilishga taklif qilindi! 
1991 yil 16 yanvarda SSSR Oliy Kengashi SSSRni saqlab qolish masalasi bo'yicha 
referendum  o'tkazish  to'g'risida  qaror  qab	ul  qildi.  17  mart  kuni  referendumga 	
qoʻyilgan  savol  quyidagicha  shakllantirildi:  “Siz  Sovet  Sotsialistik  Respublikalari 
ittifoqini  har  qanday  millatga  mansub  shaxsning  huquq  va  erkinliklari 	to‘liq 	
kafolatlanadi	gan	 teng  huquqli  suveren  respublikalarning  yangilangan  fe	deratsiyasi 	
sifatida  saqlab  qolish  zarur  deb  hisoblaysizmi?	”.  Ovoz  berishda  qatnashganlardan 	
148,6  million  kishi.  (saylov  huquqiga  ega  bo'lganlarning  80  foizi)  113,5  million 
kishi	 Ittifoqni saqlab qolish uchun 	rozilik ovozini bergan edi	. 	
Referend	um  natijalaridan  mamlakat  rahbariyati  tomonidan  chiqarilgan 	
xulosa  hududiy  yaxlitlikni  himoya  qilishda  xalqni  qo'llab	-quvvatlashga  to'g'ridan	-	
to'g'ri  murojaat  qilishni  anglatma	di.  Aksincha,  ular  Ittifoq  shartnomasini  imkon 	
qadar tezroq imzolash zarurligi 	haqida yanada kuchliroq gapira boshladilar.	 	
Novo	-Ogar	yova	 	jarayoni.  23  aprel  kuni  SSSR  Prezidentining  Novo	-	
Ogaryovodagi  qarorgohida  to‘qqizta  respublika  rahbarlari  va  M.  Gorbachyov 
o‘rtasida  uchrashuv  bo‘lib  o‘tdi,  unda  jurnalistlar  tomonidan 	9  +  1"  bayonoti	 deb 	
atalgan 	“Qo‘shma  bay	onot”  qabul  qilindi.	 Unda  aytilishicha,  inqirozdan  chiqish 	
uchun  birinchi  navbatda  referendum  natijalarini  hisobga  olgan  holda  yangi  Ittifoq 
shartnomasini  tuzish  kerak.  To‘g‘ri,  referendum  natijalari  yaxlit  davlatni  saqlab 
qolish  emas,  bal	ki  respublikalar  suverenitetini  mustahkamlash  sifatida  talqin 	
qilindi. Respublikalar  markazga diqqat bilan qaradi,  uning vaziyatni nazorat qilish 
qobiliyatiga baho berdi. Kichkina ikkilanishdan darhol to'liq mustaqillikka erishish 
uchun  foydalanildi.  Deyar	li  barcha  respublikalarni  allaqachon  xalq  tomonidan 	
saylangan  va  KPSS  Markaziy  Komitetidan  mustaqil  prezidentlar  boshqarar  edi, 
haqiqatda  esa  partiya  mamlakatda  chinakam  millatlararo  tuzilma  edi.  22  mayda 
Ittifoq  shartnomasi  loyihasida  qarama	-qarshiliklarn	i  ko'rib,  SSSR  Oliy  Soveti 	
shartnoma  matnini  1991  yil  17  martdagi  referendum  natijalariga 
muvofiqlashtirishni talab qildi.	 	
24  may  kuni  Novo	-Ogaryovoda  Tayyorlov  qo'mitasining  birinchi  yig'ilishi 	
bo'lib  o'tdi.  Uchrashuvda  barcha  respublikalar  rahbarlari  isht	irok  etdi.  17  iyunda 	
Tayyorlov  qo'mitasi  Ittifoq  shartnomasi  matnini  ishlab  chiqishni  yakunladi  va  uni 
respublikalar  Oliy  Sovetlari  va  Ittifoq  parlamentiga  yubordi.  Loyiha  bosma 
nashrlarda  chop  etildi.  Kelishilgan  loyihada  Ittifoqni  tashkil  etuvchi  davlatl	ar, 	
xuddi  Ittifoq  xalqaro  huquqning  subyekti  bo‘lganidek,  xalqaro  hamjamiyatning 
to‘la  huquqli  a’zolari  bo‘lishini  nazarda  tutgan.  Davlatlar  bevosita  yoki  boshqa 
davlatning bir qismi sifatida Ittifoqning a'zosi bo'lishi mumkin	 edi	. Ikkinchi holda, 	
ular  o'rtasi	dagi  munosabatlar  shartnomalar,  ular  bir  qismi  bo'lgan  davlat 	
Konstitutsiyasi va Ittifoq Konstitutsiyasi bilan tartibga solinad	ardi	. 	
RSFSR  uchun  maxsus  formula  qo'llanildi:  Rossiya  va  respublikalar 	
o'rtasidagi  munosabatlar  federal  shartnoma  va  SSSR  Konstitutsi	yasi  bilan  tartibga 	
solinadi.  Rossiya  konstitutsiyasi 	degan  tushuncha  umuman 	tilga  olinmagan.  Bu  avtonomiyaning  yutug'i  edi.  Shartnoma  ishtirokchilari  bir	-birining  chegaralarini 	
tan  oldilar,  bu  esa  ular  xalqaro  huquq  sub'ektiga  aylangan  sharoitda  ularning 
davlatlararo  sifatida  x	alqaro  huquqiy  mustahkamlanishiga  olib  keldi.  Ittifoqdan 	
ajralib  chiqish  erkinligi  hisobga  olinsa,  bu  Ittifoq  shartnomasi  respublikalarning 
milliy davlatchiligini shakllantirish uchun qulay shart	-sharoitlarni ta'minlaganligini 	
anglatardi.  Shartnoma  respubl	ikalarning  yerga,  yer  osti  boyliklariga  va  suvga 	
egalik  qilishini  ta'minladi.  Respublikalar  o'z  vakolatlari  doirasida  federal 
qonunlarning  amal  qilishini  to'xtatib  turishlari,  davlat  tillarini  mustaqil  ravishda 
belgilashlari mumkin edi. Rus tili xalqaro mu	loqot tili deb e'lon qilindi.	 	
Shunday qilib, Sovet Ittifoqi yagona davlat sifatida amalda mavjud bo'lishni 	
to'xtatdi.  Ushbu  loyiha  nashr  etishga  qaror  qilindi.  Imzolash  20  avgustga 
belgilangan edi. Yagona davlat parchalanishining birinchi bosqichida respubl	ikalar 	
mustaqillik  uchun  kurashda  katta  muvaffaqiyatlarga  erishdilar.  Amalda  yangi 
Ittifoq  shartnomasini  imzolashda  avtonomiyalar  va  respublikalarning  barcha 
istaklari  inobatga  olindi,  shuning  uchun  ular  haqiqatda  to'laqonli  davlatlarga 
aylandilar  va  istal	gan  vaqtda  Ittifoqdan  chiqib,  butunlay  mustaqil  bo'lishlari 	
mumkin  edi.  Bu  tizim  millatlararo  muammolarning  keskinlashuvidan  so'ng  qulab 
tushdi, bu haqiqatan ham davlatning qulashi uchun katalizator edi.	 	
1991  yil  avgust  v	a  Bel	ovej	 kelishuvi.  19  avgust  kuni  ertalab,  yangi  ittifoq 	
shartnomasi  imzolanishidan  bir  kun  oldin,  TASS  kanallari  orqali  Gorbachev 
sog'lig'i  sababli  SSSR  Prezidenti  sifatida  o'z  vazifalarini  bajara  olmagani,  uning 
vakolatlari  SSSR 	Vitse	-prezident	i 	G.  Yanaev	 	o'tkazilg	ani  haqida  bayonot 	
tarqatildi.	 Ayrim  joylarda  favqulodda  holat  joriy  etildi.  Favqulodda  vaziyat 	
sharoitida mamlakatni boshqarish uchun SSSRda favqulodda holat davlat qo'mitasi 
(SSSR  GKChP)  tuzildi.  Davlat  Favqulodda  vaziyatlar  qo	ʻmitasi  oʻz  farmonlari 	
bilan  vaziyatni  normallashtirishga  toʻsqinlik  qilayotgan  siyosiy  partiyalar  va 
jamoat  tashkilotlari  faoliyatini  toʻxtatib  turish,  SSSR  Konstitutsiyasiga  zid  ish 
qilgan hokimiyat tuzilmalarini tarqatib yuborish, miting va namoyishlar 	oʻtkazishni 	
taqiqlash toʻgʻrisida	, ommaviy axborot vositalari ustidan nazoratni o'rnatish	 haqida 	
eʼlon  qildi.	 	Davlat  Favqulodda  Qo'mitasining  bayonotiga  javoban  RSFSR 	
rahbariyati fuqarolarni umumiy muddatsiz ish tashlashga, harbiy xizmatchilarni esa 
davlat  to'n	tarishida  qatnashmaslikka  chaqirib,  SSSR  xalq  deputatlarining 	
navbatdan  tashqari  qurultoyini  zudlik  bilan  chaqirishni  talab  qildi.  Davlat 
Favqulodda  vaziyatlar  qo‘mitasi  va  Rossiya  rahbariyati  o‘rtasida  ochiq  qarama	-	
qarshilik boshlandi.	 	
Umuman olganda, maml	akat aholisi xotirjamlikni saqlab qoldi. Umumiy ish 	
tashlash chaqirig‘i javobsiz qoldi. GKChP rahbarlari hibsga olindi. 23 avgust kuni 
RSFSR  Oliy  Kengashi  deputatlari  bilan  uchrashuvda  Gorbachyovga  KPSSni 
tarqatib yuborish to'g'risidagi ultimatum talabi qo	'yildi va u buni qabul qildi.	 	
Avgust  voqealari  mamlakatning  parchalanishiga  olib  keldi.  Estoniya, 	
Latviya,  Ukraina,  Belarus, Moldova,  Ozarbayjon,  Qirg‘iziston, O‘zbekiston davlat 
maqomi  va  mustaqilligi  to‘g‘risida  qonunlar  qabul  qildi.  Ittifoq 	parchalanib  ketdi. 	
M.  Gorbachyov  hokimiyat  uning  qo'lidan  qanday  chiqib  ketayotganini  ko'rib, 
Ittifoq  shartnomasini  imzolash  jarayonini  qayta  boshlash  uchun  qizg'in  harakat 
qildi. U o'tkazgan respublikalar rahbarlarining uchrashuvlarida shartnom	a imzolash  zarurati  rasman  tasdiqlandi,  ammo  amalda  respublikalarda  keyingi 
suverenlashtirish  jarayoni  davom  etayotgan  edi.  Shunday  qilib,  yagona  davlatning 
qulashi muqarrar 	bo	’lib qoldi	. 	
14	-noyabr  kuni 	Belorus 	poytaxti  Minskda	 Mixail  Gorbachyov  va  RSFSR, 	
Belarus,  Qozogʻiston,  Qirgʻiziston,	 Tojikiston,  Turkmaniston  va  Oʻzbekiston 	
rahbarlari 9	-dekabr kuni “Konfederatsiya” shaklidagi suveren	-demokratik davlatlar	 	
ittifoqini  tuzish  toʻgʻrisida  yangi  shartnoma  tuzishga  qaror  qilishdi.	 Biroq,  bu 	
vaqtga kelib, ittifoq r	espublikalarining aksariyati allaqachon o'z suverenitetini e'lon 	
qilgan  edi.  Yil  oxiriga  kelib  ularga  boshqa  respublikalar  ham  qo‘shildi.  Oxirgisi 
Qozog'iston  bo'lib,  uning  Oliy  Kengashi  1991  yil  16  dekabrda  davlat  mustaqilligi 
to'g'risidagi konstitutsiyav	iy qonunni qabul qildi.	 	
Bundan  tashqari,  1  dekabr  kuni  Ukrainada  mustaqillik  bo'yicha  referendum 	
bo'lib  o'tdi  va  birinchi  prezidentlik  saylovlari  bo'lib  o'tdi,  unda  respublika  Oliy 
Kengashi  raisi  Leonid  Kravchuk  g'alaba  qozondi.  Ukraina  hukumati  yangi  Itt	ifoq 	
shartnomasi  imzolanishini  xavf  ostiga  qo'ygan  siyosiy  ittifoqlarga  kirish  niyatida 
emasligini e'lon qildi.	 	
1991  yil  8  dekabrda  RSFSR  Prezidenti  Boris  Yeltsin,  Ukraina  Prezidenti 	
Leonid Kravchuk va Belarus Oliy Kengashi rahbari Stanislav Shushkevich Vis	kuli 	
hukumat qarorgohida (Belovejskaya Pushcha, Belarusiya	, Polsh chegarasiga 8 km	) 	
tashkil etish to'g'risidagi shartnomani imzoladilar. Mustaqil Davlatlar Hamdo'stligi 
(MDH),  uning  muqaddimasida  SSSR  "xalqaro  huquq  va  geosiyosiy  voqelikning 
sub'ekti"  sifatida  o'sha  paytdan  boshl	ab  o'z  faoliyatini  to'xtatadi,  deb  ta'kidlangan. 	
10	-dekabrda  hujjat  Ukraina  va  Belorussiya  Oliy  Kengashlari  tomonidan 	
ratifikatsiya  qilindi  va  ular  1922	-yil  30	-dekabrda  SSSR  Sovetlarining  Birinchi 	
Kongressi  tomonidan  tasdiqlangan  SSSRni  tashkil  etish  to‘g‘	risidagi  shartnomani 	
ham denonsatsiya qildilar.	 	
14  moddadan  iborat  “Shartnoma”ning  mohiyati  shundan  iborat  ediki,  1922	-	
yil 30	-dekabrdagi SSSRni tashkil etish toʻgʻrisidagi shartnoma denonsatsiya qilindi 	
va  shuning 	uchun  SSSR  oʻz  faoliyatini  toʻxtatdi  deb  eʼlon  qilindi.  Buning  o‘rniga 	
sobiq ittifoq  respublikalari MDHni tashkil  etdilar,  u dastlab  millatlararo birlashma 
sifatida emas, balki yangi davlatlar ittifoqi sifatida qaraldi. Bunday ittifoq muayyan 
sohalarda  qo'	shma  muammolarni  hal  qilish  uchun  yaratilgan:  tashqi  siyosat, 	
yagona  iqtisodiy  makonni  rivojlantirish,  transport  va  kommunikatsiya  tizimlari, 
migratsiya muammolari, ekologiya va boshqalar.	 	
9  dekabr  kuni  SSSR  Prezidenti  Mixail  Gorbachyov  bayonot  berib,  unda 	
MDHni  tashkil  etish  toʻgʻrisidagi  bitimning  qabul  qilinishini  “shoshilinch”  deb 
atadi, chunki “koʻp millatli davlat taqdirini uch 	respublikalar	 davlat rahb	arlarining 	
xohish	-irodasi bilan belgilab boʻlmaydi	" dedi	. SSSR Prezidentining fikricha, Sovet 	
Ittifoqini  tarqatib  yuborish  huquqiga  faqat  Xalq  deputatlari  qurultoyi  ega  edi.  O'z 
navbatida,  SSSR  Konstitutsiyaviy  nazorat  qo'mitasi  Viskulida  imzolan	gan 	
bitimning  huquqiy  asossizligi  to'g'risida  bayonot  qabul  qildi.  12	-dekabr  kuni 	
Mixail  Gorbachyov  matbuot  vakillari  bilan  uchrashuv  chog‘ida  agar  “ular  Ittifoq 
shartnomasiga chek qo‘ysalar, iste’foga chiqishini aytdi.	 	
Xuddi shu kuni, 12 dekabrda MDHni tas	hkil etish to'g'risidagi bitim RSFSR 	
Oliy Kengashi tomonidan ratifikatsiya qilindi (188 ta 	rozi	, oltitasi qarshi, etti nafari  betaraf,  45  nafari  ovoz  bermadi).  Shu  bilan  birga,  rossiyalik  deputatlar  SSSRni 
tashkil etish to'g'risidagi shartnomani denonsats	iya qilishdi (161 kishi 	rozi	, 3 nafari 	
qarshi, 9 nafari betaraf, 83 nafari ovoz bermadi).	 	
MDHni  shakllantirish  jarayonining  davomi  sifatida  1991	-yil  21	-dekabr	da 	
Qozogʻistonning  birinchi  prezidenti  N.Nazarboyev  tashabbusi  bilan  “Olmaota 
deklaratsiyasi”  qabul  qilindi.  Ushbu  hujjat  Gruziya	 (1993	-yildakirib,  2009	-yilda 	
chiqib ketdi	) va Boltiqbo'yi davlatlari	dan tashqari	, sobiq SSSRning 11 respublikasi 	
rahbarlari  tomonidan  imzolan	di	.  Shunday  qilib,  MDH 	sobiq  SSSR  tarkibidagi  11 	
respublika formatida o‘z faoliyat tarixini boshladi.	 	
1993  yil  22  yanvarda  MDH  Nizomi  qabul  qilindi,  u  hozirgi  kunga  qadar 	
MDHning  xalqaro  tashkilot  sifatidagi  faoliyati  va  siyosatini  tartibga  soluvchi 
asosiy  normativ  hujjat  hisobla	nadi.  Nizom  Hamdo‘stlikni  milliy  oliy  tuzilma  deb 	
hisoblamadi: bu hujjatda MDH davlatlarning suveren tenglik huquqiga va ularning 
xalqaro  huquqning  teng  huquqli  sub’ektlari  sifatida  mavjudligiga  asoslanganligi 
ta’kidlandi.  Nizomning  qabul  qilinishi  bilan  M	DHning  xalqaro  tuzilma  sifatida 	
shakllanishining  tashkiliy  bosqichi  yakunlandi,  deb  hisoblan	sh  mumkin	.  Biroq, 	
ushbu  tashkilotni  institutsional  tartibga  solish,  uning  faoliyatining  ustuvor 
yo'nalishlarini ishlab chiqish va zamonaviy xalqaro munosabatlar tizimid	agi o'rnini 	
aniqlash uchun juda qiyin ish turibdi.	 	
Agar  Sovet  Ittifoqi  parchalanishining  asosiy  geosiyosiy  oqibatlari  haqida 	
gapiradigan  bo'lsak,  birinchi  navbatda  globallashuv  faqat  o'sha  paytdan  boshlab 
boshlanishi mumkinligini aytish kerak. 	Undan oldin d	unyo ikkiga bo'lingan edi. Va 	
ko'pincha bu chegaralar o'tib bo'lmas edi. Sovet Ittifoqi parchalanganda esa dunyo 
yagona  axborot,  iqtisodiy,  siyosiy  tizimga  aylandi.  Bipolyar  qarama	-qarshilik 	
o'tmishda qoldi va globallashuv 	jarayoni uzviylashdi	. 	
Ikkinchi eng muhim	 natija butun Yevroosiyo makonini 	jiddiy 	ravishda 	qayta 	
tuzilmaviy  jarayonni  boashidan  o	’tkazdi	.  Bu  sobiq  Sovet  Ittifoqi  hududida  15  ta 	
davlatning  paydo  bo'lishi	 	bilan  bevosita  bog	’liq  edi	.  Keyin  Yugoslaviya, 	
Chexoslovakiyaning  qulashi  kuzatildi.  Ko'p  sonli  nafaqat  yangi  davlatlar,  balki 
ba'zan  o'zaro  qonli  urushlar 	olib  borgan  tan  olinmagan  respublikalarning  paydo 	
bo'l	di. 
Uchinchi  oqibat 	- jahon  siyosiy  sahnasida  bir	/ko	’p qutbli 	dunyo	ning  paydo 	
bo'lishi	ga  sabab  bo	’ldi	.  Bir  muncha  vaqt  davomida  Qo'shma  Shtatlar  dunyodagi 	
yagona  super  davlat  bo'lib  qoldi,  u  printsipial  jihatdan  har  qa	nday  muammolarni 	
o'z  xohishiga  ko'ra  hal  qilish  imkoniyatiga  ega  edi.  Bu  vaqtda  Amerikaning 
mavjudligi nafaqat Sovet Ittifoqidan ajralib chiqqan hududlarda keskin o'sdi. 	 	
To'rtinchi  oqibat 	- G'arbning  jiddiy  ekspansiyasi.  Agar  ilgari  Sharqiy 	
Yevropa  davlatlari  G‘arb  davlatlari  kabi  hisobga  ol	ko	’rilmagan  bo	’lsaen	di  ular 	
institutsional jihatdan G‘arb ittif	oqlarining bir qismiga aylandi	 (Yevropa Ittifoqi va 	
NATO 	misolida)	. 	
Keyingi  eng  muhim  natija  Xitoyning  jahon  taraqqiyotining  ikkinchi  yirik 	
markaziga aylanishidir. Xitoy, Sovet Ittifoqi tarixiy maydonni tark etgandan so'ng, 
aksincha	,  rivojlanishning  qarama	-qarshi  naqshidan  foydalanib,  kuchga  kirdi. 	
Mixail  Gorbachyov  taklif  qilgan  narsaning  aksi.  Gorbachyov  bozor  iqtisodiyotisiz 
demokratiyani taklif qilgan bo'lsa, Xitoy eski siyosiy tuzumni saqlab qolgan holda  bozor  iqtisodiyotini  tak	lif  qildi  va  ajoyib  muvaffaqiyatlarga  erishdi.  Agar  Sovet 	
Ittifoqi  parchalangan  paytda  RSFSR  iqtisodiyoti  Xitoynikidan  uch  baravar  ko'p 
bo'lgan  bo'lsa,  hozir  Xitoy  iqtisodiyoti  Rossiya  Federatsiyasi  iqtisodiyotidan  to'rt 
baravar ko'pdir.	 	
Va  nihoyat,  oxirg	i  asosiy  oqibat  shundaki,  rivojlanayotgan  mamlakatlar, 	
birinchi  navbatda,  Afrika  mamlakatlari  o'z  holicha  qoldi.  Chunki  agar  bipolyar 
qarama	-qarshilik  paytida  qutblarning  har  biri  qandaydir  tarzda  o'zining  bevosita 	
ta'sir zonasidan tashqarida yoki o'z davl	atlaridan tashqarida ittifoqchilariga yordam 	
berishga  harakat  qilgan  bo'lsa,  Sovuq  urush  tugaganidan  keyin  bularning  barchasi 
to'xtadi.  Sovet  Ittifoqidan  ham,  G'arbdan  ham  dunyoning  turli  mintaqalarida 
rivojlanish  uchun  yuborilgan  barcha  yordam  oqimlari  to	'satdan  tugadi.  Bu  esa 	
1990	-yillarda  deyarli  barcha  rivojlanayotgan  mamlakatlarda  jiddiy  iqtisodiy 	
muammolarga olib keldi.	 	
Yadroviy qurol merosxo	’rligi masalasi. 	Yadroviy qurol	 	
SSSR  parchalanishi  natijasida  yadroviy  kuchlar  soni  ko'paydi,  chunki 	
Belovej  kelishuvlari  imzolangan  paytda  Sovet  yadro	 qurollari  to'rtta  ittifoq 	
respublikalari:  Rossiya,  Ukraina,  Belorussiya  va  Qozog	'iston  hududida 	
joylashtirilgan edi.	 	
Taktik  yadroviy  o'q	-dorilarni  Rossiyaga  eksport  qilish  to'g'risidagi  qaror 	
1991 yil 21 dekabrda imzolangan Yadro qurollari bo'yicha qo'shma c	hora	-tadbirlar 	
to'g'risidagi  Bitim  shaklida  Belovej  kelishuvlari  paytida  qabul  qilindi	.  1992  yil 	
bahorida  sobiq  SSSR  hududidan  barcha  taktik  yadro  qurollari  Rossiyaga  olib 
ketildi	 hisob	.  	
Strategik  yadro	 qurollarining  taqdiri  Rossiya,  Ukraina,  Qozog'iston,  Belarus 	
va  AQSh  tomonidan  Lissabon  protokoli  deb  nomlanuvchi  S	HQCh	-1 (strategic	 	
hujum  qurollarini  cheklash	)ga  qo'shimcha  kelishuv  imzolanishi  doirasida  hal 	
qilindi	. Imzolanish 1992 yil 23 mayda Lissabonda bo'lib o'tdi. Protokolda Belaru	s, 	
Qozog'iston,  Rossiya  va  Ukraina 	SHQCh	-1  shartnomasi  shartlariga  ko'ra 	
SSSRning vorisi ekanligi belgilandi. Protokolda, shuningdek, Belarus, Qozog'iston 
va  Ukrainaning  yadro  qurolidan  xalos  bo'lish  va  yadro  quroliga  ega  bo'lmagan 
davlatlarning  huquqlari 	asosida  Yadro  qurolini  tarqatmaslik  to'g'risidagi 	
Shartnomaga qo'shilish majburiyatlari belgilandi	. 	
Lissabon  kelishuvlariga  ko'ra,  ular  Lissabon  protokolini  imzolagan  barcha 	
davlatlar  tomonidan  ratifikatsiya  qilinganidan  keyin  kuchga  kirdi	.  Biroq  Belarus, 	
Qozog‘iston  va  Ukraina  rahbariyati  o‘z  hududidan  strategik  yadro  qurollarini  olib 
chiqib k	etish uchun tovon to‘lashni talab qildi.	 	
Belarus	 	
1993  yil  4  fevralda  Belarus  parlamenti  Lissabon  protokolini  ratifikatsiya 	
qildi. 1993	-yil 22	-iyulda Belarus NPTga yadrosiz davlat sifatida qoʻshildi. Buning 	
evaziga  Belorussiya  AQShning  hamkorlikdagi  tahdid	larni  kamaytirish  dasturi 	
("Nunn	-Lugar  dasturi")  doirasida  davlat  hududida  jangovar  kallaklar  va  ularning 	
tashuvchilarini  yo'q  qilish  uchun  mablag'  oldi.  Shuningdek,  Germaniya,  Shvetsiya 
va  Yaponiyadan  Belarusdagi  xavfli  yadroviy  ob'ektlarda  xavfsizlik  dar	ajasini 	
oshirish uchun bir qator yordam dasturlari mavjud edi	. 	
Qozog'iston	  1992	-yil  2	-iyulda  Qozogʻiston  parlamenti  Lissabon  protokolini  ratifikatsiya 	
qildi.  1994	-yil  12	-fevralda  Qozogʻiston  yadro  quroliga  ega  boʻlmagan  davlat 	
sifatida NPTga qoʻshildi	. Respublika hududida juda ko'p xavfli yadroviy ob'ektlar, 	
jumladan,  yuqori  darajada  boyitilgan  uran  va  plutoniyga  ega  ob'ektlar  mavjud 
bo'lganligi  sababli,  Qozog'iston  ulardan  kelib  chiqadigan  xavfni  kamaytirish 
bo'yicha  bir  qator  dasturlar  va  kelishuvlar	ni  oldi.  Bularga  Nunn	-Lugar  dasturi  (85 	
million dollar) doirasidagi yordam va AQShning yuqori darajada boyitilgan uranni 
sotib olishi kiradi	. 	
Ukraina	 	
Ukrainaning  1991  yilda  Oliy  Rada	si tomonidan  yadrosiz  maqomi  e'lon 	
qilinganiga  qaramay,  Lissabon 	protokolini  ratifikatsiya  qilishda  Ukrainaning 	
pozitsiyasi  ancha  murakkab  bo'lib  chiqdi.  Ukraina  hukumati  yadroviy  bo'lmagan 
maqom  uchun  kompensatsiyani  2,8  milliard  dollarga  baholadi  va  rasmiy  ravishda 
yadro  quroliga  ega  bo'lgan  barcha  kuchlardan  (Rossiya	,  AQSh,  Buyuk  Britaniya, 	
Frantsiya  va  Xitoy)  xavfsizlik  kafolatlarini  talab  qildi	.  1993  yil  18  noyabrda  Oliy 	
Rada 	SHQCh	-1  shartnomasini  bir  tomonlama  tuzatishlar  bilan  ratifikatsiya  qildi, 	
unda  Ukraina  yadro  qurolini  saqlab  qolishni  nazarda  tutadi.  AQ	Sh  va  Rossiya  bu 	
ratifikatsiyani  qabul  qilmadi	.  Kuchli  muzokaralardan  so'ng,  1994  yil  3  fevralda 	
Oliy  Rada 	SHQCh	-1  shartnomasini  va  Lissabon  protokolini  ratifikatsiya  qildi. 	
1994	-yil  16	-noyabrda  Ukraina  NPTga  yadrosiz  davlat  sifatida  qo‘shildi. 	
Kompen	satsiya  sifatida  Ukraina  Nunn	-Lugar  dasturi  bo'yicha  taxminan  500 	
million  dollar  oldi.  Qo'shma  Shtatlar,  shuningdek, 	VAU	-NAU 	shartnomasi	1 	
bo'yicha shartnoma tuzilishini Rossiyaning Ukraina atom elektr stantsiyalari uchun 
yadroviy  qurol  uchun  kompensatsiya  s	ifatida  160  million  dollar  miqdorida  yadro 	
yoqilg'isini etkazib berish bilan bog'ladi	. 	
                                        	                  	 	1 Rossiya  Federatsiyasi  va  Amerika  Qo'shma  Shtatlari  o'rtasida  1993  yil  18  fevralda  Vashingtonda  tuzilgan 
hukumatlararo  bitim,  kamida  500  tonna  rus  quroli  (yuqori  boyiti	lgan)  uranini  (taxminan  20  000  yadro  kallaklariga 	
ekvivalent)  qaytarib  bo'lmaydigan  qayta  ishlashni  nazarda  tutadi. 	past  boyitilgan  uranga 	– AQSh  atom  elektr 	
stansiyalari  uchun  yoqilgʻi	ni  nazarda  tutardi	.  Hukumatlararo  kelishuvni  ta'minlash  uchun  keyinchalik  ur	anni 	
boyitish bo'yicha Rossiya va Amerika kompaniyasi o'rtasida 	ushbu	 shartnomasi tuzildi.

Mavzu: SSSR parchalanishining xalqaro oqibatlari va MDHning paydo bo ’lishi Reja: 1. SSSRning parchalanishi arafasidagi ziddiyatlarning kuchayishi 2. Yangi Ittifoq shartnomasi 3. Avgust voqe alari 4. MDHning tashkil topishi 5. SSSR p archalanishing xalqaro oqibatlari SSSR parchalanishining asosiy sababi chuqur va hal qilib bo'lmaydigan milliy muammolar edi. 1980 -yillarning o'rtalariga kelib. SSSR milliy -davlat tuzilishi inqirozi keskin namoyon bo'ldi. Markaziy partiya -davlat apparatining zaiflashishi, ularning kelaja kdagi mavqeidan qo'rqish mahalliy partiya -davlat elitasini milliy ziyolilar bilan ittifoq tuzishga majbur qildi, ular ittifoq va avtonom respublikalar aholisining ijtimoiy ongida hukmronlik qilish uchun kurashni boshladilar. SSSRning butun tuzilmasini po rtlatib yuborishga qodir bo'lgan kelajakdagi birlashish konturlari qayta qurishning dastlabki bosqichidayoq aniq konturlarni oldi. 1986 yil etnik to'qnashuvlar yili bo'ldi. Mart -aprel oylarida Yakutskda yakutlik talabalar va rus yoshlari o‘rtasida to‘qnash uvlar sodir bo‘ldi. 17 -19 dekabr kunlari Olmaotada Kunaev oʻrniga Kolbin Qozogʻiston Kompartiyasi Markaziy Komitetining birinchi kotibi lavozimiga tayinlandi, degan bahona bilan minglab qozoq yoshlari tartibsizliklar uyushtirdilar. Ikki rus jangchisi halok bo'ldi. Mingdan ortiq odam tibbiy muassasalarga yordam so'rab murojaat qildi. Qo'shinlar birinchi marta tartibni tiklash uchun ishlatil di. Qayta qurishdan oldingi davrda internatsionalizm aslida sovetlashtirish va ruslashtirishni anglatardi. Yangi sharoitda bu milliy harakatlarni rag'batlantirishni anglatardi, bu markazning roli belgilab qo'yilgan bo'lib, u milliy hokimiyat maqomiga da'vo qilgan, ammo respublikalarda Rossiya hokimiyati bilan bog'langan edi . Markaz ruslarning kuchi bo'lmagani va ularning manfaatlarini himoya qilmagani uchun mahalliy titulli xalqlarning millatc hiligiga ko'z yumdi. Millatlar usti g'oyasiz qolgan millatlararo markaz xolisona yagona davlatga qarshi ishladi. «Xalqlarning ajralmas huquqlari» uchun kurash muqarrar ravishda birlashgan SSSRga qarshi kurashga aylandi. Milliy istiqlol uchun kurash shaklla ridan biri sovet tarixini tanqid qilish edi. 1987 yil avgust oyida Sovet - Germaniya hujum qilmaslik to'g'risidagi shartnoma imzolanganining bir yilligi munosabati bilan Boltiqbo'yi davlatlarida maxfiy protokollarni nashr etish va Stalin davridagi ommaviy de portatsiyalar haqidagi haqiqatni tiklash talablari bilan namoyishlar bo'lib o'tdi. Ozarbayjonning Tog‘li Qorabog‘ avtonom viloyatida sodir bo‘lgan voqealar davlat qudrati, uning murakkab millatlararo muammolarni yangi sharoitda hal etish qobiliyatining biri nchi sinovi bo‘ldi. 1988 -yil oktabr oyida Tog‘li Qorabog‘da yashovchi armanlar Armaniston bilan birlashishni talab qildi. O'sha yilning fevral oyida Qorabog'ni Ozarbayjondan ajratish shiori ostida talabalar ish tashlashlari bo'lib o'tdi. Va 20 fevralda vil oyat kengashining sessiyasi Ozarbayjon SSR Oliy

Kengashiga mintaqani Ozarbayjondan Armaniston tarkibiga o'tkazish talabi bilan murojaat qildi. Shu bilan birga, sessiya SSSR Oliy Sovetidan ushbu qarorni qo'llab -quvvatlashni so'radi. Stepanakert va Yerevanda millatchilarning mitinglari bo‘lib o‘tdi. Armanistonda yashovchi ozarbayjonlarning aksariyati qochishga majbur bo'ldi. 27 -29 fevral kunlari Armanistondan minglab ozarbayjonlar qochgan Sumgaitda tartibsizliklar va pogromlar boʻlib, rasmiy maʼlumotlarga koʻr a, 32 kishi halok boʻlgan va j ami 197 kishi jarohatlangan. 24 martda KPSS Markaziy Komiteti va SSSR Vazirlar Soveti “1988 -1995 yillarda Ozarbayjon SSR Togʻli Qorabogʻ avtonom viloyatini ijtimoiy -iqtisodiy rivojlantirishni jadallashtirish chora -tadbirlari toʻ gʻrisida” qaror qabul qildi. Viloyat ehtiyojlari uchun 400 million rubl ajratildi. Bu o'zboshimchalik bilan belgilangan ma'muriy chegaralar bilan bog'liq bo'lgan birinchi ziddiyat edi. O'shanda ham ma'muriy chegaralarni davlat chegaralariga aylantirishning kelajakdagi tendentsiyasi belgilandi. Unitarizmga qarshi kurash gan respublikalar amalda kelajakdagi hududiy mojarolarga asos soldi. Markaziy hukumat endi hududiy qayta tashkil etish masalasini hal qila olmadi va xohlamadi. Mavjud ma'muriy -hududiy bo' linish natijasida qo'shimcha hududlarni qo'lga kiritgan respublikalar mavjud chegaralarni mustahkamlashga intildi. Markaziy hukumat respublikalar bilan noz -karashma qila boshladi, ittifoq vazirliklari va idoralariga tanqid bilan hujum qila boshladi, federa tsiya sub'ektlari fikrini inobatga olmagani uchun ularni qoraladi. Aslida bo‘lginchilarni tinchlantirish yo‘li tanlandi. Federativ hukumat qancha ko‘p yon bersa, o‘z -o‘zini tanqid qilish bilan shug‘ullansa, respublikalar shunchalik talabchan va qat’iyatli bo‘lib borardi. 28 iyunda boʻlib oʻtgan partiya konferensiyasida “ittifoq respublikalari huquqlarini tub iqtisodiy islohotga muvofiqlashtirish”, “ittifoq va respublikalarning oʻzaro hamkorligini tartibga soluvchi koʻplab meʼyoriy hujjatlarga baho berish” “ittifoq, avtonom respublikalar, boshqa milliy tuzilmalarning pozitsiyasi, huquq va majburiyatlarini aniqlashtirish” va zifasi qoʻyildi. Milliy muammolarning keskinlashishini SSSR taraqqiyotidagi kamchiliklar bilan bog‘lab, hokimiyat aholining ko‘pchiligiga t ayangan holda markazlashtiruvchi tamoyillarni mustahkamlash yo‘lidan emas, balki respublikalar huquqlarini kengaytirish yo‘lidan bordi. Tanlangan yo‘l markazsizlashtirishni rag‘batlantirish, bir qator boshqaruv funktsiyalarini respublikalarga o‘tkazish, o‘zini -o‘zi ta’minlash tamoyillariga o‘tish, to‘g‘ridan -to‘g‘ri iqtisodiy aloqalarni o‘rnatish edi. Titulli xalqlar tillari ga davlat maqomi ni berish g‘oyasi qo‘llab - quvvatlandi. 18 -may kuni Bokuda ozarbayjonlarning Armanistondan chiqarib yuborilishiga qarshi norozilik namoyishi bo‘lib o‘tdi. 22 may kuni Stepanakertda ish tashlash boshlandi, bu mish -mishlarga ko'ra, Y. Ligachev Bo kuda bo'lganida, Tog'li Qorabog' masalasi hal bo'lgan va endi muhokama qilinmaydi, degan gapi uchun boshlangandi . Iyun oyida deyarli bir vaqtning o'zida Armaniston Oliy Kengashi Tog ’li Qorabog ’ Avtonom viloyati ( TQAV )ning Armaniston SSR tarkibiga kirishiga rozi bo'ldi va Ozarbayjon Oliy Soveti avtonom viloyatni

Oz arbayjon tarkibida qoldirishga qaror qildi. TQAV viloyat kengashining sessiyasi Armaniston Oliy Kengashining qarorini ko'rib chiqish iltimosi bilan SSSR Oliy Kengashiga yana bir bor murojaat qildi. 12 iyul kuni Tog‘li Qorabog‘ mintaqaviy kengashi Ozarbayjo n SSR tarkibidan chiqish to‘g‘risida qaror qabul qildi. 1988 yil 18 iyuldagi majlisda SSR Oliy Kengashi Prezidiumi Armaniston SSR va Ozarbayjon SSR Oliy Kengashlarining qarorlarini ko'rib chiqib, TQAV ni Armanistonga o'tkazish mumkin emas degan xulosaga kel di. Mixail Gorbachev antidemokratik kuchlarni hokimiyatga, jumladan SSSR Oliy Kengashi Prezidiumiga bosim uyushtirishda aybladi. 18 -21 sentabr kunlari Tog‘li Qorabog‘da armanlar va ozarbayjonlar o‘rtasida qurolli to‘qnashuvlar bo‘lib o‘tdi. Stepanakert v a Agdam viloyatida favqulotda holat joriy etildi. Ittifoqchi hokimiyatlar "qayta qurishni qo'llab -quvvatlashda respublikalar jamoatchiligining umumiy qatlamlariga" tayanishga qaror qildilar. Darhaqiqat, ular xalq frontlari deb ataladigan narsalarni yaratishnin g homiylari sifatida harakat qilishdi. Bu, ayniqsa, 1988 yilning yozida milliy harakat uyushgan shakllarga ega bo'la boshlagan Boltiqbo'yi davlatlarida yaqqol namoyon bo'ldi. Tallin va Rigada Estoniya va Latviya xalq frontlari, Litvada “Sajudis” tashkiloti ning taʼsis qurultoylari boʻlib oʻtdi, Belarus Xalq fronti tashkiliy qoʻmitasi tuzildi. Oktyabr oyida "SSSR Konstitutsiyasiga o'zgartirish va qo'shimchalar kiritish to'g'risida" gi va "SSSR xalq deputatlari saylovlari to'g'risida" gi qonun loyihalari e'lon qilindi, ular frontlar tomonidan suverenitet uchun kurashni kuchaytirish uchun foydalanildi. 1 -dekabrda ittifoq va respublikalar vakolatlarini chegaralash bo‘yicha takliflar tayyorlash bo‘yicha ishchi guruh tuzilgani e’lon qilindi. Shu tariqa tashkillashtirilgan yemirilish mexa nizmi ishga tushirildi. Shu bilan birga, Zaqafqaziyadagi vaziyat keskinlashdi. Bokuda ko‘p kunlik miting boshlandi, u tez orada butun respublikani qamrab oldi. Vaziyat shu qadar murakkablashdiki, SSSR Oliy Soveti Prezidiumi Ozarbayjon SSR va Armaniston SSR da tartibni tiklash bo'yicha shoshilinch chora -tadbirlar to'g'risida farmon chiqarishga majbur bo'ldi. 24 -noyabr kuni Boku, Naxichevan va Kirovobodda favqulodda holat joriy qilingan, 5 -dekabrga o‘tar kechasi qo‘shinlar Bokudagi Lenin maydonini namoyishchil ardan tozalagan. Shaharda tartibsizliklar boshlandi. 1989 yil 12 yanvarda SSSR Oliy Soveti Prezidiumi Tog‘li Qorabog‘da bevosita ittifoq organlariga bo‘ysunuvchi alohida boshqaruv shaklini joriy qildi. Aprel oyida Tbilisida “Gruziya uchun mustaqillik” shior i ostida ko‘p kunlik ruxsat etilmagan miting boshlandi. Shu munosabat bilan Gruziya rasmiylarining iltimosiga binoan, Markaziy Qo'mita qarori bilan Tbilisiga qo'shinlar yuborildi. Bu voqealar Gruziyada millatchilik harakatining rivojlanishiga kuchli turtki berdi. 1989 yil 17 mayda Litva va Estoniya Oliy Kengashlari 1939 yilgi Sovet - Germaniya paktini qoraladilar va imzolangan paytdan boshlab uning noqonuniyligini tan olishni talab qildilar. Biroz vaqt o'tgach, Latviya Oliy Kengashi ham bu talabga qo'shildi. 25 may - 9 iyun kunlari Moskvada bo'lib o'tgan SSSR xalq deputatlarining 1-s'ezdida 1939 yildagi Sovet -Germaniya shartnomasiga siyosiy -huquqiy baho berish komissiyasini tuzish to'g'risida qaror qabul qilindi. Boltiqbo'yi respublikalari uchun Kongressning bu nday qarori ushbu mamlakatlarning SSSRga kirishining

noqonuniyligini, ya'ni Sovet Ittifoqi tomonidan amalda bosib olinishini tan olish uchun shart -sharoitlarni tayyorlashni anglatadi. Oʻzbekistonda (Fargʻonada), Qozogʻistonda (Yangi Oʻzen) may -iyun oylarid a qotillik va qirgʻinlar bilan kechgan millatchilikning avj olishi kuzatildi. 29 -mayda Armaniston SSR Oliy Kengashi 1918 -yil 28 -mayni Armaniston davlatchiligi tiklangan kun deb tan olish to‘g‘risidagi farmon qabul qildi. Avgust oyida Latviyada Latviya suver eniteti e’lon qilingan qonun e’lon qilindi. 17 sentabrda Markaziy Komitetning milliy masala boʻyicha Plenumi chaqirildi. Plenumda ittifoq respublikalarining huquqlarini sezilarli darajada kengaytirish, ittifoq respublikalari va markazning vakolatlarini che garalash, avtonom tuzilmalarga yangi maqom berish taklif etildi. Plenumdan so'ng SSSR Oliy Kengashi Prezidiumi SSSRning xalqaro munosabatlar sohasidagi qonunchiligini takomillashtirish bo'yicha birinchi navbatdagi chora -tadbirlar to'g'risida qaror qabul qi ldi. SSSR Oliy Soveti Boltiqboʻyi respublikalari, Belorussiya va Sverdlovsk viloyatiga keng iqtisodiy huquqlar berdi. Siyosiy byuro yangi Ittifoq shartnomasi taklifini yana eshitdi. 1989 yil oxiri hech qanday o'zgarish keltirmadi. Plenumdan keyingi separati zm so‘nmadi, aksincha kuchaydi. 23 sentyabrda Ozarbayjon SSR Oliy Kengashi tomonidan suverenitet toʻgʻrisidagi qonun qabul qilindi. Litva Oliy Kengashi 1940 yilda respublikaning SSSR tarkibiga qo'shilishini noqonuniy deb tan oldi. Noyabr oyida Gruziya Oliy Kengashi konstitutsiyaga ittifoq qonunlariga veto qo'yish huquqiga oid tuzatishni qabul qildi. 1990 -yillarning boshi Zaqafqaziyadagi vaziyatning yangi keskinlashuviga olib keldi. 13 yanvar kuni Bokuda arman pogromlari sodir bo'ldi. Armanistonda Qorabogʻ q oʻmitasi safarbarlik eʼlon qildi. SSSR Oliy Soveti bu hududlarda favqulodda holat joriy qildi. 19 yanvarda Naxichevan ASSR oʻz mustaqilligini eʼlon qildi. Bokuda vaziyatning keskinlashuvi munosabati bilan favqulodda holat joriy etildi. 19 yanva rdan 20 yanvarga o'tar kechasi Bokuga qo'shinlar kiritildi, Xalq fronti jangarilari o't ochdi. Qo'shinlar javob berishga majbur bo'lishdi. Natijada tartibni tiklash jarayonida o‘nlab tinch aholi halok bo‘ldi. Xuddi Tbilisidagi mitingning tarqatilishida bo' lgani kabi, qo'shinlarning kirib kelishi Ozarbayjonda separatizmning kuchayishi uchun bahona bo'ldi. 22 yanvarda Ozarbayjon SSR Oliy Soveti SSSR Oliy Kengashi Prezidiumining Bokuda favqulodda holat joriy etish toʻgʻrisidagi farmonini respublikaga bosqinchi lik harakati sifatida eʼlon qildi. Mart oyida L itva, Latviya va Estoniyada mustaqillik tarafdorlari respublika parlamentlariga saylovlarda g‘alaba qozonishdi. Litva parlamenti tomonidan qabul qilingan birinchi hujjatlar "Litva mustaqil davlatini tiklash to'g'risida" gi akt, SSSR Konstitutsiyasini va Li tva SSR Konstitutsiyasini respublika hududida bekor qilish, vaqtinchalik qonun hujjatlarini , 1938 yil Konstitutsiyasi asosida Litva Respublikasining asosiy qonuni ni tasdiqlash edi. 16 mart kuni Gruziya Oliy Kengashi 1921 yilgi shartnomani va 1922 yilgi Ittifo q shartnomasini birinchi bo'lib denonsatsiya ((frans. dénoncer — eʼlon qilish, uzish), denonsatsiya qilish — xalqaro huqukda ikki tomonlama xalqaro shartnoma amal qilishini toʻxtat ishning yoki koʻp tomonlama xalqaro shartnomadan

chiqishning eng keng tarqalgan usuli. Odatda, shartnomaning oʻzida nazarda tutilgan tartib va muddatlarda amalga oshiriladi. D.ga oid umumiy qoidalar Xalqaro shartnomalar huquqi toʻgʻrisidagi 1969 -yil Vena k onvensiyasida bayon qilingan .) qilgan respublika suverenitetini himoya qilish kafolatlari to'g'risida farmon qabul qildi. Mart oyida boʻlib oʻtgan SSSR xalq deputatlari qurultoyi Litva Oliy Kengashining uning mustaqilligini eʼlon qilish toʻgʻ risidagi qarorlarini respublikaning SSSR tarkibidan chiqishining qonuniy tartibi oʻrnatilgunga qadar oʻz kuchini yoʻqotdi. 30 mart kuni Estoniya Oliy Kengashi "Estoniyaning davlat maqomi to'g'risida" gi qonunni qabul qildi, unda SSSR davlat hokimiyatining qonuniyligini inkor etdi va Estoniya mustaqilligini tiklash yo'lini e'lon qildi. 1990 yil ma y oyida Latviya Oliy Kengashi Latviya Respublikasining mustaqilligini tiklash to'g'risida deklaratsiya qabul qildi. Shu munosabat bilan ittifoq, Rossiya va respublikalar muammosini ko'rib chiqish kerak edi . Mamlakatning butun keyingi rivojlanishiga ta'sir ko'rs atgan asosiy voqea 1990 yil 16 mayda ochilgan Rossiya xalq deputatlarining 1 -s'ezdi bo'lib, uning kun tartibiga Rossiya suvereniteti, Ittifoq shartnomasi va xalq hokimiyati masalalari kiritilgan. 29 mayda B. Yeltsin RSFSR Oliy Kengashining raisi etib sayla ndi va 30 mayda boʻlib oʻtgan matbuot anjumanida u allaqachon Rossiya suvereniteti toʻgʻrisidagi deklaratsiya qabul qilingandan soʻng u koʻp jihatdan mustaqil boʻlishini va uning qonunlari Ittifoq qonunlaridan yuqori bo'lar edi. B.Yeltsin hech qanday shart larsiz yangi Ittifoq shartnomasini tuzish yuzasidan respublikalar bilan muzokara boshlashni taklif qildi. 1990 yil 12 iyunda Rossiyaning davlat suvereniteti to'g'risidagi deklaratsiya qabul qilindi. Shu kuni Federatsiya Kengashi barcha respublikalar vakilla ridan Ittifoq shartnomasini tayyorlash bo'yicha ishchi guruh tuzishga qaror qildi. Kengash federatsiya, konfederatsiya va jamoa elementlarini birlashtirgan suveren davlatlar ittifoqini yaratishni taklif qildi. Rossiyadan keyin bir necha oy ichida O‘zbekist on, Moldova, Ukraina, Belarus, Turkmaniston, Armaniston, Tojikiston va Qozog‘iston suverenitet deklaratsiyasini qabul qildi. SSSR tarkibidagi suverenitet masalasi kun tartibi ga ko ’tarildi . Ammo milliy harakatlarning rivojlanish mantig‘i tubdan yechim – to‘liq mustaqillikka u ndadi. Milliy harakatlar oʻz qurultoylarida mustaqillik yoʻli boʻyicha qarorlar qabul qildilar. Shunday qilib, Ukrainada 27 -28 oktyabr kunlari bo'lib o'tgan 2 -Rux Kongressi qayta qurishni qo'llab -quvvatlashdan voz kechishini e'lon qildi va Ukrainaning davl at mustaqilligiga erishish yo'lini belgiladi. Rossiyaning suverenlashuvi ittifoq markazini chetlab o'tib, respublikalar o'rtasidagi ikki tomonlama munosabatlarning boshlanishi ga yo ’l ochdi . 28 iyul kuni Yurmalada Rossiya delegatsiyasi bilan uchrashuvda Boltiqboʻyi d avlatlari rahbarlari yangi Ittifoq shartnomasini tuzish boʻyicha muzokaralarda ishtirok etishdan bosh tortganliklarini eʼlon qilishdi, biroq Rossiya bilan ikki tomonlama shartnoma boʻyicha muzokaralar olib borishga tayyor edilar. Ular 1 avgust kuni Boltiqb o‘yi davlatlari kengashining yangi Ittifoq shartnomasini ishlab chiqishda