logo

Xorazm vohasi o’rta asrlar arxeologiyasi

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

46.8427734375 KB
Mavzu.  Xorazm vohasi  o’ rta asrlar  arxeologiyasi
1.O’rta   asr   Xorazm   voxasi   yodgorliklar   tasnifi,   arxeologik   tadqiqotlar:Shahar
yodgorliklari, 
2. Qishloq maskanlari
3. Gurganj 
       
1 1.O’rta asr Xorazm voxasi yodgorliklar tasnifi, arxeologik tadqiqotlar:Shahar
yodgorliklari. 
  XI   asr   oxiri   XIII   asr   boshlarida   markazi   qo’yi   Amudaryo   madaniy   sohillarida
bo’lgan Buyuk Xorazmshohlar davlati (1097-1231) o’zining geografik joylashishi
va tabiiy sharoitining qulayligi bilan qadimdan dehqonchilik va chorvachilik keng
rivojlangan o’lka bo’lgan. Amudaryo suvlaridan obi hayot olgan katta-kichik daryo
irmoqlari,   kanallar   (Gavhor,   Chermen   Yab,   Daryolik,   Davdon)   bu   madaniy
hududni   ikkiga,   chap   va   o’ng   sohil   Xorazmga   ajratadi.   O’ng   qirg’oqda   antik
davrdan   rivojlangan   shahar   madaniyati   Xorazmshohlar   davriga   kelib   ancha
susaydi.   Aksincha,   chap   sohildagi   Amudaryo   havzasi   alohida,   o’ng   qirg’oqqa
nisbatan   kuchli   shahar   madaniyatining   rivojlanishiga   erishdi.   Bu   hududda   bir
necha   o’nlab   shaharlar   va   qo’rg’onlar,   so’lim   qishloq   ho’jalik   markazlari   –
vohachalarni kuzatish mumkin.
                Yozma   manbalar   va   olib   borilgan   arxeologik   izlanishlar   O’zbekiston
hududining   boshqa   o’lkalari   kabi   o’rta   asrlarda   Xorazmda   ham   katta   –   kichik
shaharlar   qurish   rivojlanganligini   ko’rsatadi.   Bular   qishloq   xo’jalik   vohalarining
markazlari   (Qavat   qal’a,   Burgut   qal’a),   hunarmandchilik   markazlari   (Mizdakxon,
Shexrlik, Jampiq qal’a), chegaradosh, karvon yo’li bo’yidagi savdo o’rinlari (Shoh
Sanam, Puljoy, Shemaxa qal’a) va ostona-poytaxt shaharlar (Gurganj, Kat) edi. Bu
shaharlar   ilk   shahar-qarorgohlardan   dehqonchilik,   hunarmandchilik   va   savdo
aloqolariga   asoslangan   holda   ajralib   chiqib,   urbanizasiya   jarayoni   tufayli   ko’p
tarmoqli markazlarga aylandi. 
                Yozma   manbalar   va   arxeologik   tadqiqotlar   Xorazmshohlar   davri
shaharlarining   tarixiy   topografiyasi   haqida   ma’lumotlar   beradi.   Lekin,   Xorazm
vohasida   Xorazmshohlar   davri   shahar   madaniyati   kam   o’rganilgan.   Manbalar   va
arxeologik izlanishlar tufayli shaharlar tizimi, tuzulishi (struktura), iqtisodiy holati
va madaniy darajasini  o’rganish mumkin. Yozma manbalar, jumladan, Zakariy al
Kazvini,   Yaqut   al   Hamaviy   (XIII   asr)   va   boshqalar   yuqorida   ta’kidlaganmizdek,
Xorazm shaharlari haqida atroflicha ma’lumotlar beradi.
2                 Xorazmshohlarning  bosh ostona  shahri   Gurganj   bo’ldi .   «Gurganj-  Jayxun
sohilidagi   katta   shahar,   uning   aholisi   ko’p»-   deb   yozadi   Zakariy   al   Kazvini 1
.   Bu
shahar asrlar davomida shakllanib o’sdi. Urganch Xitoy manbalarida («Katta Xan
uyi   tarixi»)   Yuye-Gan   nomi   bilan   ma’lum.   Shunga   asoslanib,   akademik
V.V.Bartold va A.Yu.Yakubovskiy bu yodgorlikka miloddan avvalgi  I asrda asos
solindi,   degan   xulosaga   kelganlar 2
.   Yozma   manba   va   arxeologik   tadqiqotlarga
asoslanib   qadimshunos,   akademik   Ya.G’.G’ulomov       Gurganj   mil.   IX   asrda
shakllangan deb taxmin qilgan 3
. 
            1989-1992 yillarda Ko’hna Urganchning Qirq mulla tepaligida olib borilgan
arxeologik   tadqiqotlar   bu   joyda   mil.   avv.   V   -   II   asrga   oid   shaharning   madaniy
qatlam   qoldig’ini   va   antik   davr   devor   qismini     aniqladi.   Bu   esa   yodgorlikning
madaniy   qatlamlarida   voha   xalqlarining   yigirma   besh   asrga   (2,5   ming   yil)   yaqin
hayoti   va   madaniyatiga   oid   ma’lumotlar   beruvchi   tarixiy   qatlamlar   borligidan
dalolat   beradi.   Arablar   davrida   Gurganj   o’rnida   Xanjird   nomi   bilan   ilk   shahar   -
qo’rg’on   mavjud   bo’lgan.   995   yil   Abu   Abbos   Ma’mun   ibn   Ma’mun   Xorazm
poytaxtini Katdan Gurganjga ko’chirdi va arablarda bu shahar Jurjoniya nomi bilan
ham ataldi.
                Mo’g’ullar   yurishi   arafasida   Gurganj   (Urganch)   shahri   Amudaryoning
(Daryolik)   ikki   sohili   bo’ylab   joylashdi.   Shahar   inshootlarini   daryoda   qurilgan
to’g’on   suv   toshqinlaridan   saqlagan.   Yozma   manbalarda,   jumladan,   al   Asirda
Gurganj  «mahallalari», al  Juvaynida  «Tanura» va al Yoqutda «Maydon» dahalari
nomlari keltiriladi. Al Yoqut ma’lumotida shu jumladan «Kabilan» deb nomlangan
darvoza   ham   bor.   Umuman   mo’g’ullar   davrigacha   ham   shahar   zich   jipslashgan
tom,   uy   –   joy   qurilishlariga   boy   edi.   Al   Kazvini   Zakaria   shaharda   bir   qancha
bozorlar bo’lgan degan ma’lumotni keltiradi. 4
                Sharq   bilan   G’arbni   tutashtirgan   Buyuk   Ipak   yo’lida   joylashgan,   asrlar
davomida   Xorazm   davlatining   poytaxti   bo’lgan   bu   tarixiy   arxeologik   majmua
1
 Буниятов З.М. Государство хорезмшахов-ануштегинидов.-С.101.
2
  Бартольд В.В.  История культурной жизни Туркестана. Л.,1927.-С.7  : Якубовский  А.Ю. Развалины  Ургенча//
Известия ГАИМК.-Том.  VI .-Вып.2. Л.,1930.-С.28-48.
3
 Гулямов Я.Г. История орошения Хорезма с древнейших времен   . -Ташкент,1957.-С.172-174.
4
 Буниятов З.М. Государство хорезмшахов-ануштегинидов.-С. 102.
3 shaharsozlik yutuqlarining turli  namunalaridan foydalanib qurildi. Jumladan, XIII
asr  muallifi  Zakaria al Kazvini  Xorazmshohlar  davri shahrini  shunday ta’riflaydi:
Shahar «bu – ikki qismdan turadi, biri ikkinchisi ichida joylashgan. Kichik shahar
(al-   madina   as   suhra)   shahriston   deb   nomlanadi.   U   devorlarga   va   bir   necha
darvozaga ega, katta shahar (al madina al kubra) kichik shaharni qurshab turadi va
u  ham   devor   va   darvozalarga  ega.   Katta   shahar   tokzorlar   va  bog’lar   bilan  aylana
qurshalib, u ham ekinzorlar o’rtasida joylashgan» 5
. 
                Xorazmshohlar-Anushtaginlar  davrida  Gurganj   musulmon  sharqidagi  katta
poytaxtlardan   biri   bo’ldi.     Sulola   vakillari   harbiy   yurishlardan   so’ng   ko’pgina
mamlakatlarni   o’ziga   bo’ysundirib,   qudratli   imperiya   barpo   etdi.   Xorazmshoh
Alouddin   Muhammad   (1200-1220)   G’arbda   Iroqdan,   Sharqda   Hindistongacha,
Shimolda   Mang’ishloq   va   Orol-Kaspiy   dengizi   oralig’i   yerlarida   kuch   bilan   o’z
hukmronligini o’rnatdi. Bu davlatga chetdan boy o’lja, mablag’, hunarmandchilik
mahsulotlarini   va   mohir   ustalarning  kelishini   ta’minladi.  Bu   esa   Xorazm   atrofida
markazlashgan   boshqaruv,   iqtisodiy   hayotning   faollashuviga,   shaharlarning
ko’payishi   va   kengayishiga,   hunarmandchilik   va   savdoning   rivojlanishiga   olib
keldi. 
                Ibn   Abdallah   al   Yaqut   geografik   lug’atida   «Men   jahonning   hyech   bir
hududida   xorazmliklarniki   kabi   keng   va   aholisi   zich   joylashgan   joyni
ko’rmadim…» deb yozadi. Milodiy XI - XIII asrlarga kelib, Gurganj maydoni 640
-   100   gektarga   yetgan 6
.   Arxeologik   tadqiqotlar   natijasida   1391   yil   Amir   Temur
farmoni   bilan   tiklangan   «Kaan   dahasi»   (Tash   qal’a)   Xorazmshohlar   davrida   asos
solingan shahar hududiga taalluqli ekanligi tasdiqlandi. Qazilma ishlarida XI-XIII
asrlarga   oid   topilmalar,   jumladan,   qurilish   materiallari,   pishgan     va   xom
g’ishtlardan mudofaa elementlari qurilganligi aniqlandi 7
.                      
                Xorazmshohlar-Anushtaginlar   davridagi   Xorazm   shaharlaridan   biri   Qat
qal’asidir(4-rasm).   Uning   shakllanishi,   yozma   manbalarning   ko’rsatishicha   IV
5
 Буниятов З.М. Государство хорезмшахов-ануштегинидов.-С.101.
6
 Вактурская Н.Н. Раскопки городища Ургенч в 1952 г.// ТХАЭЭ.-Том.2.-М.,1958.-С.467-497 : Беленицкий А.М, 
Бентович И.Б, Большаков О.Г. Средневековый город Средней Азии.-Л.,1973.- С.172-173 .
7
Тургенев-Амитров А.Г. Тургенев-Амитров А.Г. Расакопки комплекса южных ворот и крепостной стены Таш-
калы// Труды ХАЭЭ.Т.2.-С.495-504
4 asrga   tegishli.   Chunonchi,   Abu   Rayhon   Beruniy   o’zining   mashhur   «Qadimgi
xalqlardan qolgan yodgorliklar» («Asar ulboqiya an al-kurun al-xoliya») asaridagi
tarixiy ma’lumotda bu yodgorlik hududida al Fir nomi bilan Afrig’ qo’rg’on barpo
etganini   yozadi. 8
    Qat   yozma   manbalar   va   arxeologik   tadqiqotlar   asosida
Xorazmdagi dastlabki shakllangan, himoya devorlari bilan o’rab olingan mudofaa
xususuyatiga   ega   bo’lgan   ostona   shahar   ekanligi   aniqlandi.   Uning   o’rta   asrlarda
keng maydonga ega bo’lgani shubha tug’dirmaydi. Lekin, Jayhun toshqini tufayli
bir necha marta qurilishlari bo’zilgan, daryo suvi yuvib ketgan (degish). Ta’kidlash
joizki,   shahar   995   yilgacha   Xorazmning   poytaxti   bo’lgan.   Bu   davrda   Qat
Xorazmning   boshqa   hunarmandchilik,   savdo   shaharlari   kabi   vohaning   o’ng
qirg’oqdagi rivojlangan shaharlaridan biri bo’ldi. 
        O’ng qirg’oqdagi Xorazmshohlar davri shahar madaniyati markazlaridan biri
Mizdakxon.  Bu yodgorlik arxeologiya faniga o’tgan asrning boshlaridan ma’lum 9
.
Mizdakxon   tarixiy,   arxeologik   va   diniy   sig’inish   majmuasi.       Mizdakxon
Qoraqalpog’iston Respublikasi, Xo’jayli shahri g’arbida  joylashgan. Bu yodgorlik
tarixi   arxeologik   tadqiqotlar   natijasiga   ko’ra   Xorazm   vohasining   o’rta   asrlardagi
katta   qishloq   xo’jaligi,   hunarmandlik,   savdo   va   diniy   sig’inish   joyi   hisoblanadi.
Umuman, bu shahar yoshi 2400-2500 yildan oshiq davrni o’z ichiga oladi 10
. 
          So’nggi 25 yildan ortiq vaqt mobaynida (1985-2011) bu noyob yodgorlikda
Berdaq nomidagi Qoraqalpoq davlat universiteti arxeologlari katta hajmdagi ilmiy-
tadqiqot   qidiruv   ishlarini   tashkil   qilib   talaba,   magistr,   aspirant,   doktorantlarning
dala   amaliyoti,   izlanishlar   olib   boradigan   tayanch   bazasiga   aylandi.   Bu
tadqiqotlarning Xorazmdagi urbanizasiya jarayonlari, jumladan antik, ilk o’rta asr,
Xorazmshohlar,   Oltin   O’rda,   Amir   Temur   va   Temuriylar   davrida   vohadagi
iqtisodiy, siyosiy va madaniy hayotni o’rganishda, tadbiq qilishda o’rni katta 11
.
8
Беруни Абу Райхон. Избиранные производения.Т.1.//Памятники минувших поколений. Ташкент, 1957.
9
 Якубовский А.Ю. Городище Миздахкан// ЗКВ.Том  V .- Л.,1930. С.556.
10
 Ягодин В.Н. Ходжейли древнейший город - Республики Каракалпакстан // Сб: Ходжейли древнейший 
город Республики Каракалпакстан.-Ходжейли,1998.-С. 5-9.
11
 Кдырниязов М.-Ш. Миздахкан – памятник эпохи Золотой Орды //Поволжье и сопредельные территории в 
средние века.-Труды ГИМ.-М.,2002.-С.84-90; Уша муаллиф. Древний и средневековый Миздахкан // Вестник 
КГУ.- № 1. 2008.-С.107-109;  Кдырниязов М.-Ш, Утепбергенов Ф. Раннесредневековый Миздахкан // Вестник 
ККО АН РУ.-№ 2. 2009.-С.83-86.  
5                  Bu noyob yodgorlik uch qismdan: Gavr qal’a mo’g’ullar davrigacha qal’a-
shahar,   Oltin   O’rda   –   Temuriylar   davri   shahar   qurilishlari   va   katta   nekropol   -
qabristondan   shakllangan.     Yodgorlikning   Gavr   qal’a   qismi   va   o’ning   atrofida
antik davrdan (kangyuy va kushon, yani IV-III asr), ilk o’rta asrlar (afrig’, VII-VIII
asr)   va   Xorazmshohlar   madaniy   qatlamlari,   moddiy   topilmalar   arxeologik
tadqiqotlar paytida kashf etilgan. 
                Lekin,   yodgorlikning   XI-XIII   asr   boshlaridagi   tarixi   maxsus   o’rganilgan
emas.
                Yozma   manbalarda,   jumladan,   arab-fors   tarixiy-jug’rofik   adabiyotlarida
Mizdakxon ilk bor al Istaxri (930-933) va al Makdisi (985-1000) tomonidan yodga
olinadi.   Makdisi   o’zining   «Axsan   at   takasim   fi-marifat   al-akalim»   asarida
«Mizdakxon katta shahar-o’ning atrofida 12   000 rustak bor»,- deb yozadi 12
. Ya’ni
X   asrda   Mizdakxon   katta   qishloq   xo’jaligi   markazi   bo’lgan.   Bu   davr   yozma
manbalarida Buxoro atrofida - 700 (Narshaxi), Ustrushanada - 400 (Yakubi) rustak
bo’lgan. Rustak bu o’sha o’rta asrlardagi qishloq - maskanlari.
                Keyin   Mizdakxon   1349   yilda   Oltin   O’rdaning   Xorazmdagi   noibi   Qutlug’
Temur tomonidan Shayx Sulaymon Xadad-i Musaviyga in’om etgan vaqf hujjatida
tilga   olinadi.   Bu   hujjat   bo’yicha   Shayxga   bag’ishlab   oq   xonaqoh   qurilgan   va
Mizdakxondan   to   Bag’dodgacha   (Chimboy)   oraliqdagi   kanallar,   bug’doy   -
ekinzorlar   mulkka   berilgan 13
.   Qutlug’   Temurning   1349   yilda   vaqf   hujjatidagi
ma’lumotni   Abulg’ozi   Bahodir   xon   o’zining   «Shajarayi   turk»   asarida   tastiqlaydi.
Jumladan,   Abulg’ozi   «O’sha   vaqtda   (1603-1623   yillar,   Arab   Muhammad   xon
davri)     Mizdakxondan   to   Baqirg’anning   bargi   yuzida   Qayg’un   degan   yergacha
bug’doy   ekilar   edi»   deb   yozadi.   Ya’ni   Mizdakxon   atrofi     o’rta   asrlar   davomida
dehqonchilik markazi, qishloq xo’jaligi rivojlangan maskan bo’lgan.          
                Ming   yilliklar   davomida   Mizdakxonning   Mazlumxon   suluv   tepaligida
urbanizasiya   va   davlatchilikning   g’oyaviy   markazi,   katta   diniy-sig’inish   maskani
joylashgan.   Bu   yerda   sarmatlar   davri,   zardushtiylarning   dahma   va   ossuariylari,
12
 МИТТ.-Том.1.-С.187.
13
 Гулямов Я.Г. История орошения Хорезма…-С.169.
6 islomning tabarruk avliyo joylari, maqbaralar qo’rildi va o’lar hozir ham mavjud.
Ular qatorida Xalfa Yerejep (XII-XIV asr), Mazlumxon suluv, Qirq shopan (XIII-
XIV   asr),   Shamun-Nabi   (XIV-XVIII   asr),   Jomart   qassob   (XII-XIV   asr)   va   Juma
masjidi (Xorazmshohlar va Oltin O’rda davri) va xonaqohni aytib o’tish kerak. Bu
noyob qurilishlar bo’lib, Markaziy Osiyoda betakror alohida mavqyega ega. 
         Bug’roxon   (Mazminiya)   shahri   Xorazmning   shimol   hududlaridagi   diniy
sig’inish   (Sulaymon   Boqirg’oniy   -   Hakim   ota   maqbarasi)   va   iqtisodiy   markaz
bo’lib,  «Qorako’l» deb nomlongan daryo o’zani bo’ylab suv yo’lidagi port (kema
to’xtash   joyi)   shahar   edi.   Yodgorlik   Qo’ng’irot   tumanining   shimoliy-g’arbiy
qismida   20   km   masofada   joylashgan.   Ark-sitadel   (60x50   m)   va   shahriston
(250x200   m)   maydonni   egallab,   uning   atrofida   katta   rabod   jami   60   ga   shahar
maydoni   shakllangan.   Yangi   arxeologik   tadqiqotlar   davomida   Xorazmshohlar
davriga oid jome’ masjidi va minora aniqlandi 14
.
Tuproq   qal’a   (Qo’ng’irot   tumani)   -     kattaligi   jihatdan   o’rtacha   hajmdagi
shahar tipiga taalluqli, 125 x 105 m maydonni egalaydi. 1997 yilda Qoraqalpoq
davlat   universiteti   tadqiqotchilari   M.T.Turebekov   rahbarligida       mudofaa
devorlarining   bir   qismi,   markaziy   ko’cha,   xo’jalik   xonalari   va   shahar   masjidi
o’rganilib,   ularning   qurilish   davrlari   aniqlandi 15
.   Ammo   ta’kidlash   joizki,
shaharning  ichki  tuzilishini   to’la  yoritish  imkoni  yo’q,  chunki  bu  yodgorlikning
asosiy   qismida   qabriston   mavjud   bo’lib,   atrofdagi   eski   qurilishlar   ekin
maydonlarining   kengaytirilishi   oqibatida   buzilib   ketgan.   Yuqorida   qayd   etilgan
shahardagi   tadqiqotlar   stratigrafik   shurflar   orqali   XI-XIII   asr   boshlarida   barpo
etilgan   va   XIII-XIV   asr   oxirlarigacha   qaytadan   ikkinchi   marta   foydalanilgan
shahar masjidi aniqlandi 16
.   
14
  Материалы   к   своду     памятников     истории   и   культуры   Каракалпакской   ААСР.-Вып.1.-Нукус,1985.-С.60:
Туребеков   М.Т,   Алимбетов   А.   Раскопки   городища   Бограхан//   АИУ-2000   год.   -Самарканд,2001.-С.158:
Туребеков   М,   Хакимниязов   Ж,   Утепбергенов   Ф.   Работы   Кунградского   отряда//   АИУ-2001.-Тошкнт,2002.-
С.155. 
15
 Туребеков М.Т. Отчет о научно-исследовательской работе «Амударьёнинг қуйи оқимидаги қадимги ва 
ўрта асрлар шаҳар ва қишлоқларни тадқиқ қилиш». - Нукус,2000.-С.8-20 (Ўзбекистон Фанлар Академияси 
Археология институти фонди). 
16
 Хакимниязов Ж.Х. Средневековые мечети Южного Приаралья// Историко-культурное наследие Арало-
Каспийского региона/ Материалы международной научно-практической конференции. Часть 1.-Актау,2007.-
С.195. 
7 Xorazmshohlar   davrida   vohaning   iqtisodiy   va   madaniy   holatini   tadqiq
qilishda, Ustyurt pasttegisligida joylashgan yana bir shahar  Shemaxa qal’aning
mavqyei   katta.   Bu   yodgorlik   Ko’hna-Urganchning   shimoliy-g’arbida   50   km
masofada,   tegislik   yon   tepasida   joylashgan.   Tarxi   noto’g’ri   ko’p   burchakli
shaklda bo’lgan shahar 30 ga dan ortiq maydonni egallaydi. Shahar mukammal
strukturaga,   mudofaa   istehkomlariga   ega   bo’lib,   yashash   va   ishlab   chiqarish
mavzelaridan   tarkib   topgan.   Yodgorlik   markazida   to’g’ri   burchakli
xorazmshohlar   davri   qo’rg’oni   devor   va   burjlar   mudofaa   uchun   qurilgan .   Bu
markaziy   qismdan   tashqarida,   devor   bilan   o’ralmagan   shahriston   va   rabodda
mahallalar   zanjirlari   barpo   etilgan.   Yodgorlikning   zich   qurilishlaridan   holi
bo’lgan   janubiy   qismida   kulolchilar   mahallasi,   shimoliy   –   g’arb   qismida
temirchilar,   shishasozlik   ustaxonalari   qoldig’i   yaqqol   ko’rinadi.   Shahar   ichida
jamoat   inshootlari   bo’lib,   Juma   masjidi,   maqbaralar   qurilgan.   Shemaxa
qal’aning sharqiy qismidagi past tekislikda qishloq manzillari joylashgan. 
Arxeologik tadqiqotlar paytda topilgan ko’p topilmalar shahar madaniyati
tarixini   har   tomonlama   yoritish   uchun   muhim   ahamiyatga   ega.   Topilmalar
orasida   Xorazmshohlar   va   Oltin   O’rda   davri   buyumlari   ko’pchilikni   tashkil
etadi.   Shaharning   savdo   va   madaniy   aloqalarini   shu   yerdan   topilgan   koshin,
lyustra va Xitoyning Sun sulolasi (926-1267) davri seladon buyumlari, tangalar,
oq  qayin  po’stlog’i  (Sharqiy  Yevropa),  tosh  qozonlar,  qurol-yarog’lar  (xanjar),
pichoq va bronza oynalar yana bir bor isbotlaydi. Shemaxa qal’a yodgorligini ilk
bor tadqiq etgan Xorazm ekspedisiyasi tashkilotchisi S.P.Tolstov bu yodgorlikni
Xorazmning   boshqa   qadim   shaharlari   bilan   qiyosiy   tahlil   qilib   shunday   deb
yozadi:   «Aminmanki,   Shemaxa   qal’ada   tizimli   arxeologik   qazish   ishlarini
tashkil  etish natijasida, o’rta asrdagi Xorazm  madaniyati  uchun, antik davrdagi
Tuproq qal’a kabi noyob ma’lumotlarni olish mumkin» 17
. 
Lekin,   arxeologlar   tomonidan   bu   yodgorlikda   ijobiy   tadqiqotlar   amalga
oshirilmagan,   madaniy   qatlamlar   yaxshi   o’rganilmagan.   Yangi   arxeologik
qazish   ishlari   bu   o’rta   asrning   noyob   yodgorligida   Xorazmshohlar   davriga   oid
17
 Толстов С.П. По следам древнехорезмийской цивилизации.-М,1948.-С.312.
8 ma’lumotlar   tizimini   shakllantirishi   mumkin.   Ammo,   qadimshunoslar
tomonidan   to’plangan   materiallarning   o’zi   ham   Shemaxa   qal’a   biz
o’rganayotgan   davrda,   mamlakatning   shimoliy   -   g’arbiy   chekkalarida,
Xorazmning   o’troq,   dehqonchilik   bilan   shug’ullanadigan   aholisi   va
ko’chmanchi  dasht  qabilalari o’rtasidagi madaniy, savdo aloqalarini bog’lovchi
manzil   sifatida   yuzaga   kelgan   degan   fikrni   isbotlaydi.   Yodgorlik   Ustyurt
pasttegisligida   Gurganjdan   chiqqan   savdo   yo’lidagi   istehkomli   shaharlar   Katta
Aybuyir,   Bug’roxon,   Puljoy   bir   davrda   (IX-XI,   XI-XIII   asr)   Xorazmshohlar
tomonidan barpo etilgan. Xorazmshohlar  davlatining XII-XIII asrdagi  madaniy
tarixini   ta’riflagan   S.P.Tolstov   shunday   xulosaga   keladi:   «Bizning   ko’z
o’ngimizda   katta   maydondagi   sug’orish   inshootlari   bilan   birga,   chegara
qo’rg’onlarini   qurish   jarayoni,   Xuroson,   Movarounnahr,   Dashti   -   Qipchoqqa
savdo   yo’llarini   tortish,   shahar   madaniyatining   yangi   taraqqiyoti,   «Xorazm
renessansining»   rivojlanishi   natijasida   O’rta   Osiyo,   Eron,   Volga   bo’yi
madaniyati tarixiga ta’siri  namoyon bo’ladi». Bu ijobiy ishlar  qatorida, albatta,
Ustyurt   tegisligida   Xorazmshohlar   davrida   shakllangan   Shemaxa   qal’a   kabi
shaharlar tizimi turadi. 
Xorazmshohlar   davridagi   iqtisodiy   va   siyosiy   yo’nalishdagi   yutuqlar
viloyatning Yaqin va O’rta Sharq davlatlari bilan savdo, madaniy aloqalarining
rivojlanishiga   katta   ta’sir   ko’rsatdi.   Ostona   shahar   Gurganj   yirik   ma’muriy,
iqtisodiy,   madaniy   va   savdo   markazga   aylandi.   Yozma   manbalar,   arxeologik
tadqiqotlarda   Xorazmning   Eron   orqali   Buyuk   Ipak   yo’lining   janubiy   tarmog’i
bilan bog’lovchi  savdo   yo’llaridan foydalanib,  Yaqin va  O’rta  Sharq  davlatlari
bilan   madaniy   aloqalar   yo’lga   qo’yilgani   ta’kidlanadi.   Xorazmdan   boshlanib
Qoraqum   sahrosi   orqali   o’tgan   mashaqatli   yo’llarda   to’xtash,   dam   olish
manzilgohlari   karvon   saroylar,   sersuv   quduqlar,   sardobalar   qurish   bilan   birga,
dehqonchilik vohalarida chegara qo’rg’oni va shaharlar barpo etildi.
Xorazmshohlarning   chekka   hududlardagi   shaharsozlik   siyosatining   yana
bir namunasi janubiy-g’arbiy chegaralardagi Xorazmning Qoraqumga tutashgan
9 joyidagi   Shohsanam   yodgorligidir.   Shahar   1940   yilda   S.P.Tolstov   tomonidan
kashf etilib, 1952 yilda Yu.A.Rapoport va S.A.Trudnovskayalarning tadqiqotlari
orqali qadimshunoslik faniga ma’lum. Shohsanam yodgorligini S.P.Tolstov o’rta
asrdagi Suburna bilan taqqoslaydi. Devorning umumiy uzunligi bilan bog’lovchi
savdo  yo’llaridan  foydalanib  970  m,  qal’a  maydoni  56  700  kv.m.  Shahar   o’rta
aslarda   Chermen   yab   kanalidan   suv   olgan   dehqonchilik   manzilgohlari   markazi
bo’lgan. Kanal  bo’ylab shimoliy-sharqdan janubiy-g’arbga cho’zilgan, uzunligi
4  km,   eni   2   km.    maydonda  o’rta  asr   qishloq   joylari,   ariqlar,   ekin  maydonlari,
kulolchilik humdonlari  joylashgan.  Qal’a  shahristonining janubiy-g’arbida XII-
XIII   asrga   taalluqli   katta   bog’-park   majmuasi   (345x375   m.)   paxsa   devor   bilan
o’rab   olingan.   Bog’   devorlari,   qal’a   devorlari   kabi   to’rt   burchakli   burjlar   bilan
himoyalangan 18
.   Arxeologik   qazish   natijasida   Shohsanamning   boshlang’ich
sanasi   mil.   avv.   IV-III   asrda   qurilgan,   to’rt   qurilish   davrida,   mustahkam   qal’a
bo’lib, uning uchtasi antik davriga, so’nggi sanasi Xorazmning rivojlangan davri
XII-XIII   asr   boshlariga   to’g’ri   kelishini   qayd   etadi.   Tadqiqotlar   natijasida
shaharning   shimoliy-g’arbiy   qismida       to’rtburchak   shaklidagi   (5x9   m)   XIII
asrning   oilaviy   maqbarasi   (12x12   m)   va   markazida   esa   kvadrat   shaklidagi
(17x10,5 m) masjid joylari o’rganilgan 19
.  
Arxeologik   izlanishlar   davomida   shahriston   hududidan   15   km   masofada
joylashgan   Kuyusay   tegisligida   shisha   tayyorlaydigan   maxsus   ustaxonalar
aniqlandi. Shu bois, shahar shishasozlar markazi bo’lishi mumkin, degan taxmin
bor 20
.   Uning   bozorbop   mahsulotlarining   ayrimlari   san’at   asarlari   darajasiga
ko’tarilgan.   O’rta   asrlarda   Kuyusay   ustaxonalarida   tayyorlangan   shisha   buyum
va bezaklar qo’shni Qizilcha kabi manzilgohlarda aniqlandi. 
  Shahar   devorlarida   o’tkazilgan   tadqiqotlar   Xorazmshohlar   davri
madaniyat  tarixida an’anaviy ijobiy jarayon, antik davr  qurilish an’analarining,
biroz o’zgarishlar bilan yangidan kashf etilganligidan dalolat beradi. Jumladan,
18
 Рапопорт Ю.А. Раскопки городища Шах-Санем в 1952 г.// Труды ХАЭЭ.-Том.2.-С.399.
19
 Рапопорт Ю.А. Раскопки городища Шах-Санем в 1952 г.// Труды ХАЭЭ.-Том.2.-С.419.
20
 Трудновская С.А. Стекло с городище Шах-Санем// Труды ХАЭЭ.-Том.2.-С.427.
10 shahar devorlari, burjlar, uy-joy xonalarini qurilish usullarida, materiali qadimgi
davrga xos bo’lgan bir xildagi kvadrat shaklidagi (40x40x10-11 sm.) xom g’isht
va   paxsa   bilan   barpo   etilgan.   Bunday   qurilish   uslubi   Xorazmning   XI-XIII
asrdagi   boshqa   qal’alariga   ham   xosdir.   Antik   davr   qurilish   ananalarini   qayta
«jonlantirish»   Shohsanamga   qo’shni   joylashgan   Yarbekir   yodgorligi   va
Ustyurttagi   Davkesken-Vazir,   Ko’hna-Urganch   inshootlarida   qayd   etilgan.
Ushbu   malumotlarga   asoslanib,   S.P.Tolstov   shunday   xulosaga   keladi:   «Bu
faktlar chinanakam «antik renessans» tushunchasini tom manoda qabul qilishga
(Xorazm   uchun-   B.B ),   uning   hajmi   O’rta   Osiyo   xududlariga   ham   xos   bo’lgan
degan fikrga kelish mumkin» 21
. 
                  Xorazmning   Sharq   elatlari   bilan   savdo   aloqasida   katta   o’rinni   egallagan
yodgorliklaridan   biri   Jigarband     shahar   xarobalari   hisoblanadi.   Esdalik   Darg’on
Ota   yodgorligidan   38   km   pastda,   Sadvor   tomonda   joylashgan.     Bu   yodgorlik
yuqorida   atalgan   shaharlarga   nisbatan   ancha   ko’proq   o’rganilgan.   Yodgorlik
haqida   o’z   fikrlarini   G.A.Pugachenkova,   M.Ye.Masson,   S.P.Tolstov,
O.A.Vishnevskaya va boshqalar tadqiqot ishlarining hisobotlarida yozib qoldirgan.
Bu katta shahar-qal’a va savdo o’rni bo’lgan.
Xorazmning Yaqin Sharq va Movarounnahr orqali Uzoq Sharq ellari   bilan
savdo   aloqalarida   Jigarbandning   o’rni   alohida   ajralib   turadi.   U   haqida   IX-X   asr
manbalarida, jumladan al Istahri (930-933), al Makdisi  ma’lumotlarida o’chraydi.
Ularning   ma’lumotlarida   Jigarband   qal’asi   Buxorodan   Xorazmga   keladigan
Amudaryo   bo’yidagi   savdo   yo’lida   joylashgan.   Lekin,   o’rta   asrlardagi   ayrim
manbalarda   Jigarband   Xorazmning   Xuroson,   ya’ni   Yaqin   Sharqdan   keladigan
yo’lda,   deb   ko’rsatiladi.   Masalan,   Al   Makdisi   «Jigarband   Xiva   kabi   shahar,   uni
Amul-Xorazm yo’li kesib o’tadi» deb ta’kidlaydi. Bu shahar to’g’risida mo’g’ullar
istilosi   davridagi   manbalarda   ham   ma’lumotlar   uchraydi.   Jumladan,   Hamdulloh
Kazvinining  Jigarband Xorazmga tegishli degan fikri mavjud.
21
 Толстов С.П. Работы Хорезмской археолого-этнографической экспедиции в 1949-1953 гг// Труды ХАЭЭ.-
Том. II . -С.224.
11                    Jigarband yodgorligida XX asrning 70 yillariga qadar Xorazm arxeologik
ekspedisiyasi   xodimlari   O.A.Vishnevskaya,   Yu.A.Rapoport   va
N.N.Vakturskayalar   arxeologik   tadqiqot   ishlarini   olib   borishgan 22
.
Yodgorlik   bir   paytlari   Amudaryoning   baland   tepaligi   bo’lgan   daryo   bo’yida
qo’rilgan,   atrofi   to’qayzor   bilan   o’ralgan.   Lekin   Amudaryo   suvining   toshqinlari
davrida   shaharning   ko’pchilik   qismi   yuvilib   ketgan.   Suv   bosqini   o’rnida,   keyingi
davrda,   hozirgi   kundagi   daryoning   qurishi   arafasida   320   x   80   metr   maydonda
qadimgi davrga oid qurilishlarning o’rni o’rganilgan. Shaharning qoq - markazida
maydoni   2   gektar   bo’lgan   eski   sitadel   -   ark   joylashgan.   Uning   darvozasi   ham
mavjud bo’lgan. Qal’aning janubiy-sharqiy qismida o’lchami  22x30 metr bo’lgan
hokim   joyi   va   noma’lum   jamoat   inshooti   bir   -   biriga   qo’shilib   ketgan,   maydoni
30x30   va   25x25   metr   bo’lgan   ommaviy   qurilish   o’rni   saqlangan.   Bu   joyni
tadqiqotchilar   N.N.Vakturskaya,   O.A.Vishnevskaya,   N.A.Vishnevskayalar   o’rta
asrda al Makdisi ta’kidlagan Juma masjidi qoldig’i deb hisoblaydi 23
.
           Qal’a ustida ko’p sonli qurilishlardan  tashqari, pishiq g’isht qoldig’i, sopol
parchalari   uchraydi.  Shaharda   ark,   shahristondan   tashqari   rabod  o’rinlari   mavjud.
Qal’a   hududida   X-XIII   asrlarga   tegishli   karvon   saroy,   hovuz,   kulolchilik
xumdonlari   o’rinlari   saqlangan.   Jumladan,   Xorazmshoxlar   davriga   oid   yodgorlik
joylaridagi qurlish va topilmalar…  
                           2. Qishloq maskanlari
         Xorazmshohlar - Anushtaginlar shaharlari atroflarida sug’orma dehqonchilik
Amudaryo   irmoqlari   Davdon,   Daryolik   havzalarida   o’troq   hayot   va   dehkonchilik
arxaik   (mil.avv.   VI-V   asr),   kangyuy   (mil.avv.   IV-I   asr)   davrlaridan,   kushon
imperiyasi (II-III asr) tanazzulidan keyin ham davom etib, afrig’iylar davridan (VI-
IX   asr)   ommaviy   tus   olib,   XI-XIII   asr   boshlarida   qishloq   tipidagi
22
 Вишневская О.А, Рапопорт Ю.А. Следы почитания огня в средневековом Хорезмском городе.// Этнография
и   археология   Средней   Азии.-М.:   Наука,1979.-С.105-112;   Вишневская   Н.Ю.   Ремесленные   изделия
Джигербента ( IV  в. до н.э. –  начало  XIII  в.н.э).-М.: «Восточная литература»,2001.-С.4.
23
  Вишневская   О.А.   Раскопки   городище   Джигербент   //   АО-1974.   -М,1975.-С.522-523:   Вишневская
Н.Ю.   Ремесленные   изделия   Джигербента   ( IV   в.   до   н.э   –   начало   XIII   в.   н.э.).-М.:   «Восточная
литература», 2001.-С.8.
12 manzilgohlarning,   ijtimoiy-iqtisodiy   munosabatlarning   rivojlanish   jarayoni   ko’p
yillik   arxeologik   qazishmalar,   tadqiqotlar,   ashyoviy   manbalar   asosida   tahlil
qilingan 24
. Bu ko’p yillik va keng ko’lamli arxeologik izlanishlar natijasida olingan
ashyoviy   manbalarda   ko’rsatilganidek,   Amudaryoning   qo’yi   havzalarida   yuksak
darajada rivojlangan sivilizasiya tasaruffida 4,5 mln.ga maydonda madaniy ekinlar
o’stirish imkoni bo’lgan. Shu katta hududning 2,5 mln. ga maydonida arxeologlar
qadimiy  dehqonchilik   madaniyati   izlari,   qishloq  maskanlari,   sug’orma   inshootlari
va   ekinzorlarni   kashf   etdi 25
.   Yozma   manbalarda   qishloq   rustaklari   «yaxshi   ishlov
berilgan»   ekinzorlarga   boy   deyilgan.   Vohada   paxta,   sholi,   poliz   ekinlari,   meva
daraxtlari,   ipak   xom   ashyosi   uchun   tut   ekilgan.   Katta   maydondagi   ekinzor   va
bog’lar   Gavhor,   Kerix   (Keria),   Xazarasp   kanali,   Xeykanak   (Palvon   yab),   Madra
(Gazobod),   Kaan   (Kaun),   Chermen   yab,   Kurder,   Bagdadik   kabi   kanallar   va
Davdan,   Daryolik   daryo   o’zanlari   bo’ylarida   joylashgan   bo’lib,   suv   tanqisligida
qo’shimcha to’g’on, hovuz va chig’ir yordamida sun’iy sug’orilgan. Natijada, suv
manbalari   asosida   qishloq   maskanlarining   qurilishi   jadal   sur’atlarda   o’sib,   daryo
tarmoqlari   va   kanallar   bo’ylarida   qishloqlar   joylashib,   ular   iqtisodiy   o’sish
jarayonida   madaniy   vohalarni   tashkil   etdi.   Ayrimlari   esa   shahar   mavqyeigacha
rivojlandi.   Olib   borilgan   arxeologik   tadqikotlar   Burgut   qal’a   (1   ga),   Qavat   qal’a
(2,98   ga,   o’ng   sohil),   Chermen   yab   oqimidagi   katta   Shahriston   savdo   trassasi
bo’ylab  Shoh sanam   – Suburna  (5,67 ga), Zamaxshar   (18 ga), Davdan  (2,89 ga),
Kizilcha   qal’a,   Aygeldi,   Daryolik   ko’l,   Shexrlik   (15   ga),   Mizdakxon   (8   ga),
Aybuyir   (12   ga)   va   boshqa   (so’l   sohil)   madaniy   voha   markazlari   shakllanganini
ta’kidlaydi.   Arxeo-topografik   tadqiqotlar   davomida   bu   yodgorliklar   bir-biridan
ma’lum   masofada   joylashib   (30-35   km,   savdo   karvonining   bir   kunlik   yo’li),
dehqonchilik   markazi   –   shaharchalar   bo’lganligi   isbotlagan.   Chap   sohildagi
Cherman   yab   -   Shaxriston   savdo   yuli   buyidagi   katta   shaharlar   Shoh   sanam,
Davdan   va   Zamaxshar   shaharlar   atrofida   XI-XIII   asrda   zich   joylashgan   qishloq
xujaligi   markazlar   mintakasi   mavjud   buldi.   Bu   shaharlar   atrofida   bunyod   etilgan
24
 Андрианов Б.В. Древние оросительные системы Приаралья.-М.:Наука,1969.-С.137-144, 169-180.
25
 Андрианов Б.В. Древние оросительные системы…-С.95.
13 qishloq joylarida dehqonchilik izlari  800 ga (Shoh sanam), 600 ga (Davdan qal’a),
500 ga (Zamaxshar), 450 ga (Daryolik qo’l va Syuzanli), 50 ga (Aygeldi) ni tashkil
etadi.   Bu   yodgorliklarga   yaqin   joylashgan   dehqonchilik   komplekslari       (ekin   va
tokzorlar,   bog’-park)   aholisi,   hunarmandchilik   mahsulotlari   xom   ashyo   bazasi
(negiz)   bo’lish   bilan   birga   shahar   iqtisodiyoti   iste’molchilari   ham   ekanligin
takidlaydi.   Maslanki   bu   davr   qishloq   maskanlarining   iqtisodiy   va   madaniy   usish
jarayoni   arxeologik   tadqiqotlardan   ma’lum.   Jumladan   qishloq   maskanlari   oldingi
davrlarga (VII-VIII, IX-XI asrlar) nisbatan kuchli ximoyalangan feodal qurg’onlari
bilan emas, balkim mudofa devorlarisiz, tinch turmish tarziga mos dehkonlarning
turor joylari xosligi bilan xarakterlanadi. Zamaxshar atrofida Chermen yab asosida
mayda   kanallar   q ү rilgan,   ular   buylarida   kuplagan   (24   ta)   Xorazmshoxlar   davriga
oid qishloq maskanlari mavjud bulgan 26
. Bu joydagi qishloq maskanlari uzunligi 7
km,   eni   2,5-3   km   musofadagi   maydonda   joylashgan 27
.   Ular   asosan   ikki   xildagi
agroirrigasiya turiga (baqcha va tokzar) mosloshgan. Umuman bu atrofda XI-XIII
asrda   B.V.   Andrinov   xisobatiga   kura   suv   satqin   kutarish   moslomalarini   (suniy
tug’on,   chig’ir,   hovuzlar)   qullanish   tufayli   ekinzorlar   maydani   (kulami)   oldingi
davrlarga (afrig’-somaniylar) nisbatan 30-35 % kutarilib, shu atrofdagi 25-30 ming
gektardagi   ekinzorga   mos   yerning   10-12   ming   gektarida   bir   vaqtda   qishloq
mahsulotlarin   yetishtirichga   qodir   bulgan 28
.   Shoh   sanam   atrofida   qishloq
maskanlari ham eski  kanallar buylarida joylashib, tug’ri burchakli tarxda bog’cha
va tokzarlar bilan band bulib, xorazmshoxlar davrining feodal qurg’onlari atrofida
uyg’inlashgan.     Davdan   qa’la   katta   qishloq   maskani   markazi   bulib   tig’iz
joylashgan inshoatlar va bush joylar bilan banddir. Uning yaqin atroflarida 2-3 km
radiusta kup xonali turor joylar paxsa, xom va pishgan g’ishtdan tiklangan. Turor
joy   xonalari   devor   buylab   ikki,   uch   qator   joylashgan   (perimetrial     kurilgan).
Shuningdek   Davdan   qala   uziga   qaramli   Qaz   qa’la   (62,5x63   m)   va   «Noma’lum»
ikki   qavatli   qurg’onlar   (60x60   m)   bilan   uz   mavqyeini   kutargan 29
.   Ularga   qalin
26
 Андрианов Б.В. Древние оросительные стистемы Приаралья.-М.:Наука,1965.-С.173
27
 Вимшневская О.А. Археологические разведки на средневековых поселениях левобережного Хорезма // 
МХЭ.-Вып.7.С.56.
28
 Андрианов Б.В. Древние оромительные системы Приаралья.-С.173.
29
 Неразик Е.Е. Сельское жилище в Хорезме ( I -  XIV  вв.).-М.: Наука,1976.-С.69.
14 mudofaali   paxsa   devorlar   va   ikki   qavatla   kup   qirrali   minor   -   kunguralar   ham
xosdir.   «Noma’lum»   qurg’onga   yaqin   hajmi   300x130   m   g’uj-ixcham   joylashgan
qishloq maskani xorazmshoxlar davriga oid sirli va sirsiz sopol idishlar, shisha, jez
(bronza)   buyumlar,   mis   tangalar   va   qandil   mahsulotlariga   boy.   Umuman,   chap
sohildagi Cherman yab - Shaxriston savdo yuli buyidagi katta shaharlar va qishloq
maskanlari   XI-XII   asrda   Xorazmning   uzida   va   sirttan   olib   kelingan   topilma-
buyumlarga boy (qandil, minay, seladon).       .… …………
 Ung sohildagi dehqonchilik markazlari Burgut qal’a, Qavat qal’a kabi katta
maskanlar tashqi ko’rinishi jihatdan mudofaa devorlari va kungura-burjlari «gofr»
uslubida   dekorativ   bezatilgan.   Chunki   Xorazmning   ichki   vohalarida   XII-XIII   asr
boshlarida,   davlatning   harbiy   qudratining   o’sishi   sababli   shahriston   devorlari
mudofaa   holatini   yo’qota   boshladi.   Arxeologik   tadqiqotlar   Qavat   qal’a   qo’rg’oni
(160x190   m   o’lchamda)   katta   qishloq   xo’jaligi   maydonlari   (3000   ga)   markazi
ekanini   ta’kidlaydi.   Yodgorlikda   1940   yil,   1956   yillarda   Xorazm   arxeologik
ekspedisiyasi,   1970-1972   yillarda   Qoraqalpog’iston   Respublikasi   san’at   muzeyi
xodimlari   va   Xorazm   arxeologik   ekspedisiyasi   qadimshunoslari   hamkorlikda
qazuv   ishlarini   olib   borishgan.   S.P.Tolstovning   ko’rsatishicha,   yodgorlik   o’z
davrida   yirik   feodalning   qarorgohi   vazifasini   bajarib,   atrofida   hunarmand
dehqonlarning   ko’plab   uy-joylari   joylashgan.   S.P.Tolstov   va   B.V.
Andrianovlarning ta’kidlashicha, XII-XIII  asr  boshlarida qo’rg’onga yaqin 14 kv.
km   maydonda   140   ga   yaqin   dehqonlarning   qarorgohlari   joylashgan.   Bu   afrig’lar
davri  (VII-VIII asr) Burgut qal’a vohasiga nisbatan turar joylar va aholining ancha
ko’payganligini   ta’kidlaydi   (ilk   o’rta   asrda   vohada   ekinzorlar   maydoni   35   kv.km
va 100 qo’rg’on bo’lgan). 
Arxeologik   tadqiqotlarni   ekstrapolyasion   uslubga   qiyoslaganda
Xorazmshoxlar   qishloq   maskanlari   aholisining   demografik   kursatkichin   aniqlash
mumkin.   Jumladan,   Zamaxshar,   Davdan   qa’la   va   Shox   sanam   atrofii   qishloq
maskanlarida   1   kv.   km.   80-150,   Kuyusoy   va   Davdan   oralig’ida   1   kv.   km.   75,
boshqa joylarda 25 odam joylashishi aniqlangan 30
. Qavat qa’la vohasida 8 kv. km.
30
 Андрианов Б.В. Древние оросительные системы Приаралья.-С.174.
15 90   turor   joy   (qurg’on)   aniqlangan   bulib   ularda   800   –   1000   odam   yoshagan.   Bu
taqqoslashni yordamchi inshoaatlar, uy xizmatkarlari va boshqalar xisobidan 100-
200 ga kupayttirsa 1 ga maydanda 1,3 dan 1,6 odam (jami 1000-1300)  joylashish
mumkin 31
.   Bu   kursatkishlar   ung   va   sul   Amudaryo   sohillaridagi   iqtisodiy   va
madaniy holatning nomutonasibligin kursatadi. Yaa’ni bu, Xorazmshoxlar davrida
Amudaryening chap sohilidagi madaniy rivojlanish yuqari bulganin ta’kidlaydi. 
Umuman,   Eski   Davdan   -   Jayhun   suvidan   ajralib   chiqqan   daryo   tarmog’i
Chermen   yab   sharqdan   g’arbga   150   km   cho’zilib,   uning   obi   –   hayot   manbaidan
qadimdan   shakllangan   shahar   –   qo’rg’onlar,   ular   atrofida   bir   –   necha   yuzlab
qishloq maskanlari va ekinzorlar uchun foydalanildi. 
                XI-XIII   asrlarda   «shahar   -   qishloq»   dualistik   tushunchasi   ancha   avj   oldi.
Yaqut   al   Hamaviy   «Xorazmda   bozori   bo’lmagan   qishloqni   uchratish   qiyin,
qishloqlar bozoridagi  savdo peshtoqlarida xo’jalikka zarur  buyumlar  bor  shahar»,
«Zamaxshar   (shaharcha)   Xorazm   nohiyalaridan   (o’lka)   bo’lgan   to’liq   bir
qishloqdir» degan ma’lumotlarni beradi. 
Xorazmshohlar   davridagi   iqtisodiy   va   madaniy   yutuqlar   viloyatning
Yaqin   va   O’rta   Sharq   davlatlari   bilan   savdo,   madaniy   aloqalarining
rivojlonishiga katta ta’sir  ko’rsatdi. Alouddin Muhammad davrida (1200-1220)
Xorazm   ichki   va   tashqi   siyosati   turli   yo’nalishlar   bilan   tavsiflanadi.   U   harbiy
kuch   ishlatish   yo’li   bilan   davlatining   chegaralarini   mustahkamladi,   yangi
yerlarga egalik qildi. XIII asr boshida Xorazmshohlar imperiyasi tarkibida O’rta
Sharqdagi   Iroq,   Mazandaron,   Adran,   Ozarbayjon,   Shirvon,   Fors,   Karmon,
G’ozna, shimoliy-sharqda Mang’ishloq, Sirdaryo havzasidagi hududlar  (Djend)
kabi,   jami   400   ga   yaqin   shahar   va   viloyatlar   bo’ldi.   Bu   katta   jo’g’rofiy
hududdagi   elatlarning   yagona   «imperiya»   tarkibiga   birlashtirilishi   iqtisodiy
hayotning   birlashishiga,   shaharlarning   ko’payib   o’sishiga,   hunarmandchilik   va
tashqi savdoning rivojlanishiga olib keldi. Gurganj yirik ma’muriy, iqtisodiy va
madaniy markazga aylandi. 
31
 Неразик Е.Е. Сельское жилище в Хорезме.-С.234.
16         Umuman, yozma manbalar, arxeologik tadqiqotlar Xorazmning Eron orqali
Buyuk   Ipak   yo’lining   janubiy   tarmog’i   orqali   Yaqin   va   O’rta   Sharq   davlatlari
bilan   bog’lovchi   savdo   yo’llari   bo’ylab   madaniy   aloqalarni   tashkil   etganligini
ko’rsatadi.   Xorazmdan   boshlanib   Qoraqum   sahrosi   orqali   o’tgan   mashaqqatli,
transkontinental  yo’llarda to’xtash va dam olish manzilgohlari karvon saroylar,
sersuv quduqlar, sardobalar, dehqonchilik vohalariga qo’shni  chegara shaharlari
barpo etildi.
          XI-XIII asrlarda Xorazmshohlar davlatidagi siyosiy, ijtimoiy o’zgarishlar
iqtisodiy va madaniy markazlarni bajaruvchi manzilgohlar – hunarmandchilik va
savdo   markazlarining   paydo   bo’lishiga   olib   keldi.   Voha   markazidagi   antik
davrda shakllangan va mavjud shaharlar bilan birga (Gurganj, Mizdakxon, Kat,
Xiva,   Xozarasp,   Voyangan),     chegara   hududlarda   yangi   iqtisodiy   va   madaniy
maskanlar   paydo   bo’ldi   (Shirvan   qal’a,   Shemaxa,   Qavat   qal’a,   Barategin,
Puljoy).   Bu   shaharchalar   avvaldan   burjlari   kungurali   mudofaa   devorlari   bilan
o’rab   olingan   harbiy   istehkom   bo’lish   bilan   birga,   chegara   hududlaridagi
hunarmandchilik va savdo markazlari vazifasini bajargan.
  Olib   borilgan   arxeologik   tadqiqotlar   Burgut   qal’a,   Qavat   qal’a   (o’ng   sohil),
Shahriston   savdo   trassasi   buylab   Shoh   sanam   –   Suburna,   Zamaxshar,   Davdan,
Qizilcha   qal’a,   Aygeldi,   Daryolik   ko’l,   Shexrlik,   Mizdakxon,   Aybuyir   va   boshqa
(so’l   sohil)   madaniy   voha   markazlari   shakllanganini   ta’kidlaydi.   Bu   yodgorliklar
bir-biridan   ma’lum   masofada   joylashib   (30-35   km)   dehqonchilik   markazi   –
shaharchalar   bo’lganligi   isbotlangan.   Bu   yodgorliklarga   yaqin   joylashgan
dehqonchilik   komplekslari   aholisi,   xom   ashyo   bazasini   (negiz)   tayyorlash   bilan
birga,   shahar   iqtisodiyoti,    hunarmandchilik  mahsulotlari   iste’molchilari   ham   edi.
Bu   davrda   «shahar   -   qishloq»   dualistik   tushunchasi   ancha   avj   oldi.   Yaqut   al
Hamaviy   «Xorazmda   bozori   bo’lmagan   qishloqni   uchratish   qiyin,   qishloqlar
bozoridagi savdo peshtoqlarida xo’jalikga zarur buyumlar bor», - deb ta’kidlaydi.
Mo’g’ullar  bosqiniga qadar  Xorazmda boshqa islom  markazlari  kabi    madrasa,
masjid va minoralar, karvon saroylar, chegara  mudofaa inshootlari  qurilgan. Ular
mahalliy sharoitdan kelib chiqkan holda loy va ganch o’ymakorligi bilan epigrafik,
17 o’simlik barglari, geometrik va stalaktit – mukarna   shakllarida bezatilgan. Ganch
va   mukarna   shaklidagi   me’moriy   bezaklar   Xorazm   va   Markaziy   Osiyo
yodgorliklarida xorazmshohlar davridan ma’lum, Shoh Sanam, Mizdakxon, Qavat
qal’a   masjidlari   (XI-XIII   asr   boshi),   qurilishlarida   ushbu   naqshlar   mavjud.   O’rta
asrlarda   islom   sharqi   davlatlarida   me’morchilik   an’analarida   Jome’   masjidlari
shaharsozlik   elementlarining   biri   bo’lgan   va   ularni   qurish   shahar   aholisining
ma’naviy   va   ijtimoiy   hayoti   bilan   bog’liq.   Loy   yoki   ganchga   o’ymakorlik   naqshi
islom   sharqida   XI-XII   asrlardan   me’morchilik   san’atida   rivoj   topdi.   Ammo,
Xorazm   o’ymakorligi   boshqa   yodgorliklarga   nisbatan   ancha   oddiy,   asosan,
geometrik shakllardan iborat. Faqat Mizdakxon Jome’ masjidi mexrobidagi nas’hi
yozuv   bezagi   bu   uslubni   Dandanakan,   Misrian,   Termiz   hokimlari   saroyi
epigrafikasiga yaqinlashtiradi
Gurganj 
Xorazmshohlar   davlatining   poytaxti   –   Gurganj   shahri   edi.   Zakariyo
Qazviniyning   yozishicha,   Gurganj   Jayhun   daryosi   bo’yidagi   juda   katta   shahar,
aholisi juda ko’p deb tarif beradi. 1219 yil Mo’g’ullar istilosigacha qadar bo’lgan
davrda Gurganjda  bo’lgan Yoqub Hamaviy:  “Men Gurganj  kabi  buyuk va go’zal
shahar   ko’rmadim”   –   yozadi.   Qazviniy   esa   Gurganj   haqida   bu   go’zal   shaharni
“Jannatdagi   shaharni   va   chimildiqdagi   kelinchakni   qo’riqlaganday,   farishtalar
qo’riqlaydi”   deb   yozadi.   Shahar   obodonchiligi   Xorazmshohlar   davlatining   gullab
yashashi   bilan   bog’liq   edi.   Gurganj,   ayniqsa   Takin   va   Alovuddin   Muhammad
davrida yuksaladi.
Gurganjda   o’sha   zamonlardagi   barcha   kasb-hunarlar   taraqqiy   etgan
(manbalarda   50   xil   kasb   ko’rsatilgan)   Qazviniyning   yozishicha   Gurganjda   mohir
ustalar   ayniqsa   temirchilar,   durodgorlar   va   boshqa   hunarmandlar   o’z   kasbining
ustalari   edi.   Gurganj   naqqoshlar   fil   suyagidan   va   sandal   daraxtidan   ajoyib
naqqoshlar   yasar   edilar.   Ayollari   esa   chevarlikda   mohir   bo’lishgan.   Binokor
18 quruvchilari   tol   yog’ochidan   yangi   binolar   qurganlar.   Bu   uylar   juda   chidamli
bo’lgan.
Oddiy   karvon   yo’llari   yaxshi   qo’riqlangan   shuning   uchun   ham   ichki   va
tashqi   savdo   rivojlangan.   Noma’lum   savdogarning   qilishicha,   Gurganjdan   savdo
karvon   yo’lga   chiqadilar.   Gurganjdan   ancha   uzoqlashib   ketganlaridan   so’ng
yollanma   soqchilar   savdogarlarga   xujum   qilishadi.   Ularning   maqsadi   nimaligini
so’raganda   yollanma   soqchilar   savdogalarni   o’ldirib   mollariga   egalik   qilishini
aytishadi. Savdogarlar ularga bu matolarni ular sotolmasliklarini va uning o’rniga
pul berib savdogarlardan bir kishini Gurganjga u bilan qo’shib yuborib ularga ot va
qurol   yaroq   olib   berishini   aytadi.   Ular   rozi   bo’ladilar   va   shaharga   qaytishadi.
Shunda  savdogarlar   bo’lgan   voqyealarni  shahar   mirshabiga  bildiradi.  Qaroqchilar
qo’lga   olinib,   ibrat   bo’lishi   uchun   ularni   xalq   oldida   dorga   osishadi.   Gurganj
savdogarlari noyob mollarni Bog’dodga hatto olis Andijonga olib borib sotishgan.
Rashiduddin   Vatvatning   Iroqdagi   Xorazm   noibiga   yo’llagan   maktubida
Usmon ibn Ismoil Xorazmiy ismli sadogarga g’amxurlik qilishini so’ragan. Abul –
Fath   Nasr   ibn   Hasan   Shoshiy   ismli   savdogar   Samarqanddan   karvon   bilan
Andolusga   borib   savdo   qilishganlar.   Amudaryoning   ikkala   sohiliga   joylashgan
Gurganj   shahri   chamasi   daryodan   to’g’on   bilan   ajratilgan.   Mo’g’illar   kelgach
to’g’on   buzilib   shaharni   suvga   bostirgan.   Yetti   oy   davom   etgan   qamalda   ham
shahar   ancha   vayron   etilgan.   Suv   bosgandan   va   urush   qirg’inlardan   so’ng   faqat
shox   Najmiddin   Kubro   bilan   Sulton   Takish   maqbaralari,   shuningdek,   Aloiddin
Muhammadning   qizi,   Ko’shki   Ohmuq   (qasri)   va   bozorning   bir   qismi   qolgan.
Mo’g’illar   istilosiga   qadar   Gurganj   juda   obod   aholisi   gavjum   zich   bo’lgan.
Z.Qazviniy   yozishicha   Gurganjda   aholi   ko’pligidan   ko’chalarda,   bozorlarda
odamlar bir-biriga urilib yurgan va o’tish ancha qiyin bo’lgan. Shaharda bozorlar
gavjum   bo’lib,   savdo-sotiqni   muhtasib   nazorat   qilar   edi.   Muhtasib   mollarning
sifatini   qop,   qonar   idishlarning   tozaligini,   mevalarning   yangi   uzulganligini,   tosh-
torozilarning   to’g’riligini   tekshirgan.   Torozidan   uruvchilarni   esa   jazolagan.
Muhtasiblik   lavozimiga   ishonchli   odamlar   yoki   imomlar   qo’yilgan.   Manbalarda
Xorazm   viloyati   shaharlari   haqida   ko’p   ma’lumotlar   saqlanib   qolgan.
19 Adaxushmisan   (yoki   Xushmisan)   bozorlari   gavjum   va   aholisi   farovon   katta
shahar(Yoqut   Hamaviy   bu   shaharda   mo’g’illar   istilosidan   1   yil   avval   1219
dekabrda   bo’lgan).   Xevaq   (Xeva)   –   Gurganjdan   15   farsax   olisdagi   qal’a   shahar.
Xorazm   davlatining   barcha   boshqa   shaharlarida   islom   ahli   hanafiya   mazhabiga
amal qilsa, faqat Xevaqda Shofiya mazhabiga amal qilishgan. Darg’on (Darg’om)
– cho’lga yaqin balandlikdagi shahar Marv va Gurganj o’rtasida (1219 yil noyabr).
Mavakon   –   Xozarasp   va   Xushmisan   oralig’idagi   shahar.   Katta   bozori   va   Jome’
masjidi bor edi (1220). Govshfanj – Gurganjdan 20 farsax olisdagi chiroyli gavjum
shahar   (1219).   Qos   (yoki   Qiyos-Qiyot)   –   Gurganjdan   20   farsax   olisdagi   katta
shahar   (1219).   Nuzkat   –   Gurganj   yaqinidagi   shaharcha.   Xozarasp   –   mustahkam
qal’a   va   go’zal   shahar.   Bozorlari   va   rastalari   ko’p   (1219).   Sayyoh   olim   Yoqut
Hamaviy bulardan tashqari o’sha davrda Xorazmga qarashli Suburna (Suv burni),
Saraqusta, Mang qishloq shahar borligini eslab o’tadi. 
20 Foydalaniladigan asosiy darsliklar va o’quv
qo’llanmalari ro’yxati
1. Античный и раннесредневековые древности Южного Узбекистана 
Отв.ред. академик АН Уз ССР Г.А. Пугаченков. Т. 1989 . 
2. Архитектурные памятники Туркменистана. М. 1972. Ахраров И. 
Ремпель Л. Резной штук Афрасияба Т. 1971. 
3. Беленицкий А.М., Бентович И.Б., Большаков О.Г. Средневековый 
город Средней Азии. Л., 1973
4. Булатов М. Мавзолей Саманидов – жемчужина архитектуры Средней 
Азии. Т. 1978. 
5. Буряков Ю.Ф. Генезис и этапы развития городской культуры 
Ташкентского оазиса. Т. 1982. 
6. Древний и средневековый город Восточного МавераннахраОтв.ред. 
д.и.н. Ю.Ф.Буряков. Т.1990. 
7. Древняя и средневековая культура Чача. Т. 1979. 
8. Живопись древнего Пянджикента / Отв.редакторы А.Ю. Якубовский и 
М.М. Дьяконов. М. 1954. 
9. Заднепровский Ю.А. Древнеземледельческая культура Ферганы МИА. 
М. 1962. № 118 .
21

Mavzu. Xorazm vohasi o’ rta asrlar arxeologiyasi 1.O’rta asr Xorazm voxasi yodgorliklar tasnifi, arxeologik tadqiqotlar:Shahar yodgorliklari, 2. Qishloq maskanlari 3. Gurganj 1

1.O’rta asr Xorazm voxasi yodgorliklar tasnifi, arxeologik tadqiqotlar:Shahar yodgorliklari. XI asr oxiri XIII asr boshlarida markazi qo’yi Amudaryo madaniy sohillarida bo’lgan Buyuk Xorazmshohlar davlati (1097-1231) o’zining geografik joylashishi va tabiiy sharoitining qulayligi bilan qadimdan dehqonchilik va chorvachilik keng rivojlangan o’lka bo’lgan. Amudaryo suvlaridan obi hayot olgan katta-kichik daryo irmoqlari, kanallar (Gavhor, Chermen Yab, Daryolik, Davdon) bu madaniy hududni ikkiga, chap va o’ng sohil Xorazmga ajratadi. O’ng qirg’oqda antik davrdan rivojlangan shahar madaniyati Xorazmshohlar davriga kelib ancha susaydi. Aksincha, chap sohildagi Amudaryo havzasi alohida, o’ng qirg’oqqa nisbatan kuchli shahar madaniyatining rivojlanishiga erishdi. Bu hududda bir necha o’nlab shaharlar va qo’rg’onlar, so’lim qishloq ho’jalik markazlari – vohachalarni kuzatish mumkin. Yozma manbalar va olib borilgan arxeologik izlanishlar O’zbekiston hududining boshqa o’lkalari kabi o’rta asrlarda Xorazmda ham katta – kichik shaharlar qurish rivojlanganligini ko’rsatadi. Bular qishloq xo’jalik vohalarining markazlari (Qavat qal’a, Burgut qal’a), hunarmandchilik markazlari (Mizdakxon, Shexrlik, Jampiq qal’a), chegaradosh, karvon yo’li bo’yidagi savdo o’rinlari (Shoh Sanam, Puljoy, Shemaxa qal’a) va ostona-poytaxt shaharlar (Gurganj, Kat) edi. Bu shaharlar ilk shahar-qarorgohlardan dehqonchilik, hunarmandchilik va savdo aloqolariga asoslangan holda ajralib chiqib, urbanizasiya jarayoni tufayli ko’p tarmoqli markazlarga aylandi. Yozma manbalar va arxeologik tadqiqotlar Xorazmshohlar davri shaharlarining tarixiy topografiyasi haqida ma’lumotlar beradi. Lekin, Xorazm vohasida Xorazmshohlar davri shahar madaniyati kam o’rganilgan. Manbalar va arxeologik izlanishlar tufayli shaharlar tizimi, tuzulishi (struktura), iqtisodiy holati va madaniy darajasini o’rganish mumkin. Yozma manbalar, jumladan, Zakariy al Kazvini, Yaqut al Hamaviy (XIII asr) va boshqalar yuqorida ta’kidlaganmizdek, Xorazm shaharlari haqida atroflicha ma’lumotlar beradi. 2

Xorazmshohlarning bosh ostona shahri Gurganj bo’ldi . «Gurganj- Jayxun sohilidagi katta shahar, uning aholisi ko’p»- deb yozadi Zakariy al Kazvini 1 . Bu shahar asrlar davomida shakllanib o’sdi. Urganch Xitoy manbalarida («Katta Xan uyi tarixi») Yuye-Gan nomi bilan ma’lum. Shunga asoslanib, akademik V.V.Bartold va A.Yu.Yakubovskiy bu yodgorlikka miloddan avvalgi I asrda asos solindi, degan xulosaga kelganlar 2 . Yozma manba va arxeologik tadqiqotlarga asoslanib qadimshunos, akademik Ya.G’.G’ulomov Gurganj mil. IX asrda shakllangan deb taxmin qilgan 3 . 1989-1992 yillarda Ko’hna Urganchning Qirq mulla tepaligida olib borilgan arxeologik tadqiqotlar bu joyda mil. avv. V - II asrga oid shaharning madaniy qatlam qoldig’ini va antik davr devor qismini aniqladi. Bu esa yodgorlikning madaniy qatlamlarida voha xalqlarining yigirma besh asrga (2,5 ming yil) yaqin hayoti va madaniyatiga oid ma’lumotlar beruvchi tarixiy qatlamlar borligidan dalolat beradi. Arablar davrida Gurganj o’rnida Xanjird nomi bilan ilk shahar - qo’rg’on mavjud bo’lgan. 995 yil Abu Abbos Ma’mun ibn Ma’mun Xorazm poytaxtini Katdan Gurganjga ko’chirdi va arablarda bu shahar Jurjoniya nomi bilan ham ataldi. Mo’g’ullar yurishi arafasida Gurganj (Urganch) shahri Amudaryoning (Daryolik) ikki sohili bo’ylab joylashdi. Shahar inshootlarini daryoda qurilgan to’g’on suv toshqinlaridan saqlagan. Yozma manbalarda, jumladan, al Asirda Gurganj «mahallalari», al Juvaynida «Tanura» va al Yoqutda «Maydon» dahalari nomlari keltiriladi. Al Yoqut ma’lumotida shu jumladan «Kabilan» deb nomlangan darvoza ham bor. Umuman mo’g’ullar davrigacha ham shahar zich jipslashgan tom, uy – joy qurilishlariga boy edi. Al Kazvini Zakaria shaharda bir qancha bozorlar bo’lgan degan ma’lumotni keltiradi. 4 Sharq bilan G’arbni tutashtirgan Buyuk Ipak yo’lida joylashgan, asrlar davomida Xorazm davlatining poytaxti bo’lgan bu tarixiy arxeologik majmua 1 Буниятов З.М. Государство хорезмшахов-ануштегинидов.-С.101. 2 Бартольд В.В. История культурной жизни Туркестана. Л.,1927.-С.7 : Якубовский А.Ю. Развалины Ургенча// Известия ГАИМК.-Том. VI .-Вып.2. Л.,1930.-С.28-48. 3 Гулямов Я.Г. История орошения Хорезма с древнейших времен . -Ташкент,1957.-С.172-174. 4 Буниятов З.М. Государство хорезмшахов-ануштегинидов.-С. 102. 3

shaharsozlik yutuqlarining turli namunalaridan foydalanib qurildi. Jumladan, XIII asr muallifi Zakaria al Kazvini Xorazmshohlar davri shahrini shunday ta’riflaydi: Shahar «bu – ikki qismdan turadi, biri ikkinchisi ichida joylashgan. Kichik shahar (al- madina as suhra) shahriston deb nomlanadi. U devorlarga va bir necha darvozaga ega, katta shahar (al madina al kubra) kichik shaharni qurshab turadi va u ham devor va darvozalarga ega. Katta shahar tokzorlar va bog’lar bilan aylana qurshalib, u ham ekinzorlar o’rtasida joylashgan» 5 . Xorazmshohlar-Anushtaginlar davrida Gurganj musulmon sharqidagi katta poytaxtlardan biri bo’ldi. Sulola vakillari harbiy yurishlardan so’ng ko’pgina mamlakatlarni o’ziga bo’ysundirib, qudratli imperiya barpo etdi. Xorazmshoh Alouddin Muhammad (1200-1220) G’arbda Iroqdan, Sharqda Hindistongacha, Shimolda Mang’ishloq va Orol-Kaspiy dengizi oralig’i yerlarida kuch bilan o’z hukmronligini o’rnatdi. Bu davlatga chetdan boy o’lja, mablag’, hunarmandchilik mahsulotlarini va mohir ustalarning kelishini ta’minladi. Bu esa Xorazm atrofida markazlashgan boshqaruv, iqtisodiy hayotning faollashuviga, shaharlarning ko’payishi va kengayishiga, hunarmandchilik va savdoning rivojlanishiga olib keldi. Ibn Abdallah al Yaqut geografik lug’atida «Men jahonning hyech bir hududida xorazmliklarniki kabi keng va aholisi zich joylashgan joyni ko’rmadim…» deb yozadi. Milodiy XI - XIII asrlarga kelib, Gurganj maydoni 640 - 100 gektarga yetgan 6 . Arxeologik tadqiqotlar natijasida 1391 yil Amir Temur farmoni bilan tiklangan «Kaan dahasi» (Tash qal’a) Xorazmshohlar davrida asos solingan shahar hududiga taalluqli ekanligi tasdiqlandi. Qazilma ishlarida XI-XIII asrlarga oid topilmalar, jumladan, qurilish materiallari, pishgan va xom g’ishtlardan mudofaa elementlari qurilganligi aniqlandi 7 . Xorazmshohlar-Anushtaginlar davridagi Xorazm shaharlaridan biri Qat qal’asidir(4-rasm). Uning shakllanishi, yozma manbalarning ko’rsatishicha IV 5 Буниятов З.М. Государство хорезмшахов-ануштегинидов.-С.101. 6 Вактурская Н.Н. Раскопки городища Ургенч в 1952 г.// ТХАЭЭ.-Том.2.-М.,1958.-С.467-497 : Беленицкий А.М, Бентович И.Б, Большаков О.Г. Средневековый город Средней Азии.-Л.,1973.- С.172-173 . 7 Тургенев-Амитров А.Г. Тургенев-Амитров А.Г. Расакопки комплекса южных ворот и крепостной стены Таш- калы// Труды ХАЭЭ.Т.2.-С.495-504 4

asrga tegishli. Chunonchi, Abu Rayhon Beruniy o’zining mashhur «Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar» («Asar ulboqiya an al-kurun al-xoliya») asaridagi tarixiy ma’lumotda bu yodgorlik hududida al Fir nomi bilan Afrig’ qo’rg’on barpo etganini yozadi. 8 Qat yozma manbalar va arxeologik tadqiqotlar asosida Xorazmdagi dastlabki shakllangan, himoya devorlari bilan o’rab olingan mudofaa xususuyatiga ega bo’lgan ostona shahar ekanligi aniqlandi. Uning o’rta asrlarda keng maydonga ega bo’lgani shubha tug’dirmaydi. Lekin, Jayhun toshqini tufayli bir necha marta qurilishlari bo’zilgan, daryo suvi yuvib ketgan (degish). Ta’kidlash joizki, shahar 995 yilgacha Xorazmning poytaxti bo’lgan. Bu davrda Qat Xorazmning boshqa hunarmandchilik, savdo shaharlari kabi vohaning o’ng qirg’oqdagi rivojlangan shaharlaridan biri bo’ldi. O’ng qirg’oqdagi Xorazmshohlar davri shahar madaniyati markazlaridan biri Mizdakxon. Bu yodgorlik arxeologiya faniga o’tgan asrning boshlaridan ma’lum 9 . Mizdakxon tarixiy, arxeologik va diniy sig’inish majmuasi. Mizdakxon Qoraqalpog’iston Respublikasi, Xo’jayli shahri g’arbida joylashgan. Bu yodgorlik tarixi arxeologik tadqiqotlar natijasiga ko’ra Xorazm vohasining o’rta asrlardagi katta qishloq xo’jaligi, hunarmandlik, savdo va diniy sig’inish joyi hisoblanadi. Umuman, bu shahar yoshi 2400-2500 yildan oshiq davrni o’z ichiga oladi 10 . So’nggi 25 yildan ortiq vaqt mobaynida (1985-2011) bu noyob yodgorlikda Berdaq nomidagi Qoraqalpoq davlat universiteti arxeologlari katta hajmdagi ilmiy- tadqiqot qidiruv ishlarini tashkil qilib talaba, magistr, aspirant, doktorantlarning dala amaliyoti, izlanishlar olib boradigan tayanch bazasiga aylandi. Bu tadqiqotlarning Xorazmdagi urbanizasiya jarayonlari, jumladan antik, ilk o’rta asr, Xorazmshohlar, Oltin O’rda, Amir Temur va Temuriylar davrida vohadagi iqtisodiy, siyosiy va madaniy hayotni o’rganishda, tadbiq qilishda o’rni katta 11 . 8 Беруни Абу Райхон. Избиранные производения.Т.1.//Памятники минувших поколений. Ташкент, 1957. 9 Якубовский А.Ю. Городище Миздахкан// ЗКВ.Том V .- Л.,1930. С.556. 10 Ягодин В.Н. Ходжейли древнейший город - Республики Каракалпакстан // Сб: Ходжейли древнейший город Республики Каракалпакстан.-Ходжейли,1998.-С. 5-9. 11 Кдырниязов М.-Ш. Миздахкан – памятник эпохи Золотой Орды //Поволжье и сопредельные территории в средние века.-Труды ГИМ.-М.,2002.-С.84-90; Уша муаллиф. Древний и средневековый Миздахкан // Вестник КГУ.- № 1. 2008.-С.107-109; Кдырниязов М.-Ш, Утепбергенов Ф. Раннесредневековый Миздахкан // Вестник ККО АН РУ.-№ 2. 2009.-С.83-86. 5