logo

XVI-XVII ASR BIRINCHI YARMIDA GERMANIYA

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

250.2919921875 KB
MAVZU: XVI	-XVII ASR BIRINCHI YARMIDA GERMANIYA.	 	
Reja.	 	
1. XVI asrda Germaniyadagi siyosiy ahvol.	 	
2. Erazm Rotterdamskiy, Ulrix fon Gutten ta’limoti.	 	
3. Martin Lyuter va uning qarashlari.	 	
4. Germaniyada dehqonlar urushi.	 	
5. Knyazlar reformasiyasi.	 	
 
Tayanch  s	o’z  va  iboralar:cherkovdagi  holat,  reformatsiya,  95  tezis,  Martin 	
Lyuter,  dehqonlar  urushi,  protes,  diniy  erkinlik,  1555	-yilgi  kelishuv  va  uning 	
shartlari.	 	
 
XVI  asrda  Germaniya  Italiya  singri  markazlashmagan,  tarqoq  davlat  edi. 	
To’g’ri  Germaniyada  reyxstag	 va  imperator  bo’lsada,  ular  amalda  xech  qanday 	
kuchga  emas  edi.  Mamlakatning  siyosiy  tarqoqligi  va  unda  birlikning  yo’qligi  
iqtisodiy  jihatdan  ham  asoslangan  edi.  Mamlakatdagi  hududlar  o’rtasida  iqtisodiy 
jihatdan  doimiy  aloqa  bo’lgandagina  birlikka  eris	hadi.  Bu  esa  o’z  navbatida  ichki 	
bozorning  rivojlanishiga  olib  keladi.  Ammo  bu  sharoitlar  Germaniyada  yo’q  edi. 
Imperiyaning hududlari o’rtasida o’zaro aloqa bo’lmagan, ular o’zlarining mustaqil 
iqtisodiy hayoti bilan yashab,boshqasining yordamiga muhtoj e	mas edi. 	 	
Iqtisodiy  va  madaniy  jihatdan  eng  boy  hudud  janubi	-g’abiy  Germaniya  edi. 	
Bu yerdagi shaharlar 	Augsburg, Nyurnberg, Ulm, Strasburg	 va boshqa shaharlarda 	
savdo	-sotiq rivojlangan. Augsburg savdogarlari va tog’ konchilari 	– fuggerlar 	katta 	
mablag’ga 	ega  bo’lib,  ular  Germaniya,  Vengriya  va  uzoq  Ispaniyadagi  tog’	-kon 	
sanoatini o’z qo’llariga olganlar.	  XV asrga kelib dexqonlarning axvoli yanada yomonlasha boradi. Senerlar va 	
karz  beruvchilar  tomonidan  dexkonlarning  sikuvga  olinishi  kator  bulib  utgan 
kuzg	alonlarga  olib  keladi. 	1476	-yil  Vyursburg  shahri  yonida  cho’pon  va  qishloq 	
musiqachisi Gans Begeym	 hamma tengligi va ruxoniylar va senyorlarning yerlarini 	
tortib  olib  ularni  kambag’allarga  berish    xaqidagi  vazlarini  boshlab  yuboradi. 
Uning  va’zlari  ko’plab	 odamlarni  yig’a  boshladi.  Yepiskop  uni  daxriy  sifaida 	
tutishni buyuradi. Uning ustidan sud olib borib, dinsiz sfatida yoqib yuboriladi.	 	
Katolik  cherkoviga  norozilik  va  unga  nisbatan  salbiy  munosabat  XVI 	
asrdagi nemis ziyolilari tomonidan bildirila boshlan	adi.	 	
Erazm  Rotterdamskiy.	 Germaniyaning  eng  yirik  gumanistlarida  biri  bu 	
Erazm  Rotterdamskiy  (1467	-1536)  bo’lgan.  U  qadimgi  tilda  gapirishni  va  ijod 	
qilishni  bilgan.  U  xristian  dinining  «muqaddas»  kitoblarni  tanqidiy  o’rganish 
uchun  ko’p  ishlar  olib  boradi	.  Ammo  uning  bugungi  kunda  ham  o’z  ahamiyatini 	
yo’qotmagan  muhim  asarlaridan  biri  bu  «Ahmoqqlikka  tasannolar»  («Poxvala 
gluposti») deb nomlanadi. 	 	
Ulrix  fon  Gutten	 (1488	-1523).  Germaniyaning  yana  bir  yirig  gumanisti 	
yanada  radikalroq  edi.  Ko’pgina  asarlari	da  risar  va  shoir  Ulrix  fon  Gutten  Rimga 	
shafqatsiz urush e’lon qiladi. U reformasiya tarafiga o’tib, Germaniyaning o’zining 
asosiy  dushmaniga  qarshibirlashib,  yagona  birlashgan  davlatga  aylanishini  orzu 
qiladi.	 
Martin  Lyuter. 	(1483	-1546).  Lyuter  tog’  konc	hisining  o’g’li  bo’lib,  o’ziga 	
to’q  oiladan  bo’lgan.  U  o’g’liga  ta’lim  berib,  Lyuterning  kelajakda  xuquqshunos 
bo’lishini  xoxlagan  edi.  Ammo  Lyuter  universitetni  tugatib,  monastirga  boradi. 
Uni kanday gunoxlar uchun odamzodning do’zaxga tushishi o’ylantira	r edi. Lyuter 	
monastirda  doimiy  toat  ibodat  olib  borib,  o’zini  qiynagan  savollarga  javob  ola 
olmaydi. Shundan so’ng u mqaddas kitoblarni o’rgana boshlaydi.  	 	
Tomas  Myunser. 	Inqilobning  raxbari  Tomas  Myunser  edi.  U  davrda 	
inqilobiy  g’oyalar  xam  diniy    shakl	da  bulgan.  Feodallarga  qarshi  urush  olib  borganlar  adolat  urnatilishiga  ishonib,  tenglik  davri,  ya’ni  boy  va  kabag’allarning 
bo’lmasligiga  ishonganlar.  Myunser  xam  shunday  jamiyatni  orzu  qilar  edi. 
Myunser  endi  o’z  nutqlarida  nafaqat  poplarga,  balki  knyazl	ar,  dvoryanlar  va 	
shaharliklarga qarshi chiqa boshladi. 	 	
1522	-yilda  Frans  fon  Zikkingen  va  Ulrix  fon  Gutten   	boshchiligida  risarlar 	
qo’zg’aloni  bo’lib  o’tadi.  Xonavayron  bo’lgan  risarlar  o’z  ishlarini  cherkov 
boyligini talash evaziga to’g’irlamoqchi bo’lad	ilar.Ammo bu qo’zg’alon shaxa rva 	
qishloqlar tomonidan qo’llab quvvatlanadi. Ulrix fon Zikkingen qamalda yaralanib 
xalok bo’ladi. Ulrix fon Gutten Shveysariyaga qochib ketib o’sha yerda vafot etadi 
(1523	-y).	 	
Knyazlar  reformasiyasi. 	Dehqonlar  qo’zg’aloninin	g  bostirilishi  birinchi 	
navbatda  knyazlarga  foyda  keltirdi.  Ruxoniylarning  yerlari  sekulyarizasiya  qilinib 
knyazlar  qo’liga  o’ta  bshlaydi.  Ruxoniy  knyazlar  o’z  lavozimlaridan  voz  kechib, 
dunyoviy  kishilarga  aylana  boshladilar.  Masalan  shunday  siyosatni  Tev	ton  ordeni 	
grossmeystri olib borib, Prussiya gersogi titulini oldi. (1525).  Ko’pchilikni tashkil 
qilgan  katolik  knyazlari 	1529  yil  Shpeyr  reyxstagida	 	qolgan  knyazlardan  	
«daxriylik»dan voz kechishni talab qiladilar. Kamchilik, 14 ta shaxar vakili va 6 ta 
knyaz bunga qarshi chiqib, bu masalani ovoz berish yo’li bilan xal qilib bo’lmaydi 
degan fikr bildiradilar.	 	
XVI  asrning  30	-40  yillarida  protestantizm  katta  muvaffaqiyatlarga  erishdi. 	
Karl  V  bu  vaqtda  fransuzlar  va  turklar  bilan  urush  olib  borib,  Germaniyad	a 	
kamdan  kam  bo’lar  edi.  U  ko’pchilik  kurfyurstlarning  prostantizimga  o’tib 
ketishidan va gabsburglar sulolasi qirollik tojidan ayrilib qolishidan qo’rqib qoladi. 
Shuning  uchun  u  bir  nechta  g’alabalarga  qaramasdan  1544	-yilda  qirol  Fransisk  I 	
bilan  tinchlik	 sulxinituzib,  Germaniyaga  keladi.  U  protestant  knyazlariga  qarshi 	
urush  olib  borib,  ularning  bir  nechtasini  asirga  oladi.  Shundan  so’ng	 Nemis 	
knyazlari vahimaga tushib qoladilar. Agar vaziyat shunday davom etadigan bo’lsa, 
ular  o’z  xokimyatini yo’qotishla	ri  mumkin  edi.  Shuning uchun imperatorga  qarshi 	
protestant  knyazlari  bilan  birga  katolik  knyazlari  xam  qarshi  chiqdilar.	 Ular  yangi  fransuz  qiroli  Genrix  II  bilan  ittifoq  tuzib,  yordam  evaziga  bir  nechta  imperiya 
shaxarlari 	(Mes, Tul va Verden) 	ni va’da be	radilar. Karl V qo’shini yakson qilinib, 	
uning o’zi asirlikka tushushiga sal qoladi. Karl Germaniyani tashlab ketib, taxtdan 
voz kechishga majbur bo’ladi. Germaniya taxtiga uning ukasi Ferdinand I o’tirib, u 
1555  yil  Augsburg  shaxrida	 knyazlar  bilan  shartn	oma  tuzadi.  Augsburg  tinchlik 	
shrtnomasiga  ko’ra  katolik  va  protestantlik  dinlarining  mavqyei  tenglashtiriladi. 
Knyazlar  qaysi  dinda  bo’lsalar,  ularning  qo’l  ostidagilar  xam  shu  dinni  qabul 
qilishlari kerak edi. 	 	
Germaniyada reformasiya va dehqonlar urushi	.  	
XVI  asrda  Germaniya  Italiya  singri  markazlashmagan,  tarqoq  davlat  edi. 	
To’g’ri  Germaniyada  reyxstag  va  imperator  bo’lsada,  ular  amalda  xech  qanday 
kuchga  emas  edi.  Germaniya  mayda	-mayda  knyaliklardan,  erkin  shaharlar, 	
mingdan  ortiq  rasmiy  ravishda  imper	atorga  bo’ysinishi  kerak  bo’lgan,  lekin 	
amalda  mutlaqo  mustaqil  bo’lgan  risarlik  yerlaridan  iborat  edi.  Imperatorlar  bir 
necha  bor  mamlakatning  tarqoqligi  va  nemis  knyazlarining  siyosiy  kuchini 
susayirishga  harakat  qilgan  bo’lsalarda,  hyech  qanday  samarga 	erisha  olmadilar. 	
Imperatorlar  ichida  Maksimilian  I  (1493	-1519)  bu  sohada  qator  islohatlar  amalga 	
oshirib,  bu  islohatlar  uning  va  Gabsburglar  xonadonining  xokimyatini 
mustahkamlashga  qaratilgan  edi.  1495  yil  Vormsdagi  reyxstagda  «umumiy  va 
doimiy  yer  tinch	ligi»  («ob	щ	iy  i  vechn	ыy  zemskoy  mir»)  haqidagi  qaror  qabul 	
qilinib,  har  qanday  o’zboshimchalik  uchuun  jazolar  belgilanadi.  Imperiya  10  ta 
okruga bo’linib, ular urush vaqtida ma’lum  miqdorda qo’shin berishlari lozim edi. 
Ammo  knyazlar  shu  reyxstagning  o’zida  imperiya	 sudini  joriy  etib,  uning  a’zolari 	
imperator  tomonidan  emas,  balki  knyaz  va  shaharlar  tomonidan  tayinlangan. 
Shunday qilib bu islohat ham qog’ozda qoladi.	 	
Mamlakatning  siyosiy  tarqoqligi  va  unda  birlikning  yo’qligi    iqtisodiy 	
jihatdan  ham  asoslangan  edi.  M	amlakatdagi  hududlar  o’rtasida  iqtisodiy  jihatdan 	
doimiy aloqa bo’lgandagina birlikka erishadi. Bu esa o’z navbatida ichki bozorning 
rivojlanishiga  olib  keladi.  Ammo  bu  sharoitlar  Germaniyada  yo’q  edi.  Imperiyaning hududlari o’rtasida o’zaro aloqa bo’lmaga	n, ular o’zlarining mustaqil 	
iqtisodiy hayoti bilan yashab,boshqasining yordamiga muhtoj emas edi. 	 	
Germaning  shimolida,  Boltiq  dengiz  va  bu  dengizga  quyiladigan  daryolar 	
bo’ylab  ganza  shaharlari  tranzit  savdo	-sotiq  bilan  shug’ullangan.  XVI  asrdan 	
boshlab 	u xam inqirozga yuz tuta boshlaydi.	 	
Iqtisodiy  va  madaniy  jihatdan  eng  boy  hudud  janubi	-g’abiy  Germaniya  edi. 	
Bu yerdagi shaharlar 	Augsburg, Nyurnberg, Ulm, Strasburg	 va boshqa shaharlarda 	
savdo	-sotiq rivojlangan. Augsburg savdogarlari va tog’ konchilari 	– fuggerlar 	katta 	
mablag’ga  ega  bo’lib,  ular  Germaniya,  Vengriya  va  uzoq  Ispaniyadagi  tog’	-kon 	
sanoatini o’z qo’llariga olganlar.	 	
Fuggerlar	 o’z  vaqtida  Karl  V  ga  katta  qarz  berib,  shuning  evaziga  Karl 	
Germaniyada  imperatorlik  taxtiga  o’tiradi.  Madaniy  jihatd	an  ham  janubi	-g’arbiy 	
Germaniya  Yevropaning  rivojlangan  hududlaridan  hisoblangan.  Bu  yerda  ko’plab 
universitetlar  bo’lib,  ko’plab  kitoblar  nashr  etilgan,  qadimgi  tillar  va  antik 
madaniyatni  mukammal  bilgan  nemis  olimlarining  nomlari  butun  dunyoga 
mashhur  b	o’lgan.  Aynan  shu  yerda,  Germaniyaning  rivojlangan  yerlarida  XVI 	
asrga  kelib  butun  Germaniyani  larzaga  keltirgan  voqyealar  bo’lib  o’tadi.  Nemis 
jamiyatida o’rnatilgan tartiblarga qarshi noroziliklar kuchaymoqda edi. 	 	
Imperator  knyazlarni  zaiflashtirmoqchi 	bo’lsa,  knyazlar  butun  kuchini 	
imperator  hokimyatini  kuchsizlantirishga  qaratar  edilar.  Dvoryanlar  knyazlarning 
kuchayishidan  norozi  bo’lib,  o’z  mustaqilliklari  uchun  xarakat  qilganlar.  Kichik 
dvoryanlar  (risarlar)  qo’shinlarda  o’q  otar  qurollari  joriy  qil	inganidan  so’ng 	
ahamiyatlarini    yo’qotadilar,  kambag’allashib,  boy  knyazlarga,  shaxarliklar, 
savdogarlar va katolik cherkoviningboyligiga xasad bilan qaraganlar.	 	
Shaharlarda  xam  vaziyat  yaxshi  emas  edi.  Hokimyat  patrisiylar  qo’lida 	
bo’lib,  ular  soliqlar  og	’irligi  va  xarbiy  himoyani  hunarmandlar,  ularning 	
shogirdlari va shaxar kambag’allarining bo’yniga tashlab qo’ygan edilar. Fuggerlar  butun  savdoni  o’z  qo’liga  olishga  harakat  qilib,  bu  bilan  butun  savdogarlar  va 
tadbirkorlarni xonavayron qilar edilar.	 	
Og’i	r  ahvol  xunarmand  shogirdlarniki  bo’lib,  xunarmandlar  sexlarda  o’z 	
tajribalarini  farzndlariga  o’rgatib,  shogirdlarni  yaqinlashirmay  qo’yadi  va  ular 
umrbod  yollanma  ishchilarga  aylanib  qoladilar.  Ular  o’z  yashirin  tashkilotlarini 
tuzib, maoshlarni oshirishn	i talab qilib qo’zg’alonlar uyushtira boshladilar. 	 	
Eng  og’ir  ahvol  esa  dehqonlarda  edi.  Dehqonlarni  cherkov,  dvoryan	-senyer 	
va  xatto  shaharlar  ham  xonavayron  qilar  edilar.Dehqonlar  cherkovga  desyatina 
solig’idan  tashqari  obrok,  bar	щ	ina  va  boshqa  soliqlarni  xam  to’lashga  majbur  edi. 	
Xonavoyron  bo’lgan  va  kambag’allashgan  dvoryanlar  shaxarlar  va  byurgerlarning 
boyishini  kuzatgan  xolda  dexqonlarni  ko’proq  ezishga  harakat  qilgan.  Bu 
dvoryanlar  jamoa  yerlari 	– o’rmonlar,  dalalar,  suvlarn	i  egallab  ola  boshladilar. 	
Shaxarlar  dvoryanlar  yerlarini  sotib  olib,  o’zlari  senyerlarga  aylangan  xolda 
dehqonlardan  obrok  va  barshinani  talab  qilar  edilar.    Natijada  ular  yanada 
xonavayron bo’lar edilar.	 	
XV asrga kelib dexkonlarning axvoli yanada yomonla	sha boradi. Senerlar va 	
karz  beruvchilar  tomonidan  dexkonlarning  sikuvga  olinishi  kator  bulib  utgan 
kuzgalonlarga  olib  keladi. 	1476  yil  Vyursburg  shahri  yonida  cho’pon  va  qishloq 	
musiqachisi Gans Begeym	 xamma tengligi va ruxoniylar va senyorlarning yerlari	ni 	
tortib  olib  ularni  kambag’allarga  berish    xaqidagi  vazlarini  boshlab  yuboradi. 
Uning  va’zlari  ko’plab  odamlarni  yig’a  boshladi.  Yepiskop  uni  daxriy  sifaida 
tutishni buyuradi. Uning ustidan sud olib borib, dinsiz sfatida yoqib yuboriladi.	 	
Dehqonlar  noroz	iligi  ortib  borar  edi.  Ular  orasida  yashirin  tashkilotlar 	
tashkil etila boshlanadi. Ular uz bayrog’ida boshmoq (oyoq kiyimi) ramzini qo’yib, 
bu  dvoryan  etigiga  qarshilik  sifatida  baholangan.  Boshmoqni  esga  olishning  o’zi 
senyorlarni  vahimaga  sola  boshlaydi	.  XVI  asr  boshida  Janubi	- 	g’arbiy 	
Germaniyada  dehqonlarga  talantli  tashkilotchi  va  rahbar 	Ioss  Fris 	bir  necha  bor  qo’zg’alon ko’tarishga xarakat qilgan, ammo sotqinlik tufayli xukmron doiralar bu 
fitna haqida xabar topib, fitna ishtirokchilarini shafqatsiz	lik bilan bostirganlar. 	 	
Reformasiya  boshlanishidan  oldin  mamlakatda  qo’yidagi  vaziyat  xukmron 	
edi.  Agar  qirolning  mutloq  hokimyati  o’rnatilgan  boshqa  yevropa  davlatlarida  
papalik  hokimyati  ancha  chegaralangan  edi.  Ammo  Germaniyada  bunday 
hokimyat  yo’q  ed	i  va  papaning  ochko’zligining  xech  qanday  chegarasi  yuq  edi. 	
Yepiskop  va  abbatlar,  shuningdek  ko’pgina  boshqa  ruhoniylar  shaharlikoar  va 
dehqonlar  hisobiga  kun  ko’rar  edilar.  Shuning  uchun  xam  jamiyatning  xama 
tabaqalari  cherkovdan  norozi  edi.  Knyaz,  dvory	an  va  shaharliklar  boy  cherkov 	
yerlariga  xasad  bilan  qarar  edilar.  Shahar  va  qishloqlardagi  oddiy  halq  xam 
senyerlar  singari  desyatina  solig’ini  to’lashga  majbur  qilgan  poplarni  ko’rishga 
ko’zlari yo’q edi.	 	
Katolik  cherkoviga  norozilik  va  unga  nisbatan  sal	biy  munosabat  XVI 	
asrdagi nemis ziyolilari tomonidan bildirila boshlanadi.	 	
Uyg’onish  davri va gumanizim  Italiya  singari  Germaniyada  xam  yutuqlarga 	
erishayotgan  edi.  Ammo  Germaniyada  ko’proq  siyosat  va  dinga  e’tibor  qaratilar 
edi.  Ko’pgina  Germaniya  univers	itetlarida  professor  va  studentlarning  iborat 	
bo’lgan gumanistlar to’garaklari tashkil etila boshlanadi. Ular o’rta asr sxolastikasi 
ustidan  kulib,  katolik  cherkovi  va  uning  tashkilotlariga  nisbatan  tanqidiy  fikrlarni 
bildirgan. 	 	
Shunday  to’garaklardan  bir	i 	«Odmi  odamlar  xati»  («Pisma  tyomn	ыx 	
lyudey»)	 	nomli  satirasini  chiqarib,  unda  bemanichilik  bilan  shug’ullangan 	
monaxlar,  sxolastiklarning  yolg’on  ta’limoti  ustidan  kulinadi.  Bu  satira  katta 
muvafaqiyatga  ega  bo’lib,  shu  vaqtdan  boshlab  dunyoviy  bilimlarga	 qarshi 	
bo’lganlarni «obuskurantlar» (lotincha «odmi odamlar») deb atay boshlaydilar.	 	
Erazm  Rotterdamskiy.	 Germaniyaning  eng  yirik  gumanistlarida  biri  bu 	
Erazm  Rotterdamskiy  (1467	-1536)  bo’lgan.  U  qadimgi  tilda  gapirishni  va  ijod 	
qilishni  bilgan.  U  xristia	n  dinining  «muqaddas»  kitoblarni  tanqidiy  o’rganish  uchun  ko’p  ishlar  olib  boradi.  Ammo  uning  bugungi  kunda  ham  o’z  ahamiyatini 
yo’qotmagan  muhim  asarlaridan  biri  bu  «Ahmoqqlikka  tasannolar»  («Poxvala 
gluposti») deb nomlanadi. Bu asar bir necha yil ichida 	27 marta qayta nashr etilib, 	
ko’pgina yevropa tillariga tarjima qilingan. Ushbu asarda ko’pgina tartiblar malika 
Axmoqlik  xukm  surgani  uchun  saqlani  kelinmoqda  degan  fikr  bildiriladi.Ushbu 
asarda  katolik  cherkovi  var  im  papasi  qattiq  tanqid  ostiga  olinadi.	 Uning  fikricha 	
odamzodning ahmoqliligi tufayligina rim papasi shu tarzda yashash keladi. Ammo 
Erazm  inqilobchi  emas  edi.  Uning  fikricha  islohatni  faqat  «qonuniy  hokimyat» 
amalga oshirishi mumkin bo’lgan. Umrining xiriga qadar u namunali katolik bo’lib 
qol	gan.	 
Ulrix  fon  Gutten	 (1488	-1523).  Germaniyaning  yana  bir  yirig  gumanisti 	
yanada  radikalroq  edi.  Ko’pgina  asarlarida  risar  va  shoir  Ulrix  fon  Gutten  Rimga 
shafqatsiz urush e’lon qiladi. U reformasiya tarafiga o’tib, Germaniyaning o’zining 
asosiy  dushmaniga	 qarshibirlashib,  yagona  birlashgan  davlatga  aylanishini  orzu 	
qiladi.	 
Martin  Lyuter. 	(1483	-1546).  Lyuter  tog’  konchisining  o’g’li  bo’lib,  o’ziga 	
to’q  oiladan  bo’lgan.  U  o’g’liga  ta’lim  berib,  Lyuterning  kelajakda  xuquqshunos 
bo’lishini  xoxlagan  edi.  Ammo  L	yuter  universitetni  tugatib,  monastirga  boradi. 	
Uni kanday gunoxlar uchun odamzodning do’zaxga tushishi o’ylantirar edi. Lyuter 
monastirda  doimiy  toat  ibodat  olib  borib,  o’zini  qiynagan  savollarga  javob  ola 
olmaydi. Shundan so’ng u mqaddas kitoblarni o’rga	na boshlaydi.  	 	
Tomas  Myunser. 	Inqilobning  raxbari  Tomas  Myunser  edi.  U  davrda 	
inqilobiy  g’oyalar  xam  diniy    shaklda  bulgan.  Feodallarga  qarshi  urush  olib 
borganlar  adolat  urnatilishiga  ishonib,  tenglik  davri,  ya’ni  boy  va  kabag’allarning 
bo’lmasligiga  ish	onganlar.  Myunser  xam  shunday  jamiyatni  orzu  qilar  edi.  1521 	
yilda  Myunser  Svikkau  shaxrining  ruxoniysi  buladi.  Bu  xududda  ya’ni  Saksoniya 
va  Tyuringiyada  anabaptistlar  g’oyasi  keng  tarqalgan  edi.Ularning  ta’limiga  ko’ra 
inson  voyaga  yetib,  o’z  xoxishiga  k	o’ra  cho’qinishi  kerak  edi.  Cho’qintirishga 	
bo’lgan  shunday  munosabati  bilan  anabaptistlar  o’zlarini  jamoa  sifatida  boshqa  xristianlardan  ajralib  turadilar.  Ko’plab    jamoalar  fikriga  ko’ra  jamoa  a’zolari 
hammalari  teng  bo’lishlari  lozim  edi.  Tomas  Myunser 	anabaptist  bo’lmasada, 	
ularning  va’zxonlaridan  foydalangan.  1521  yilda  Svikkauda  qo’zg’alaon 
ko’tariladi  ammo  tez  ravishda  bostiriladi.  Lyuter  bu  inqilobiy  harakatdat  qo’rqib 
knyazlar,  dvoryanlar  vashaxar  burjuaziyasi  tomoniga  o’tadi.    U  knyaz	-dvoryanlar 	
reformasiyasi raxbari bo’ladi. 	 	
Myunser endi o’z nutqlarida nafaqat poplarga, balki knyazlar, dvoryanlar va 	
shaharliklarga qarshi chiqa boshladi. 	 	
1522  yilda  Frans  fon  Zikkingen  vaUlrix  fon  Gutten   	boshchiligida  risarlar 	
qo’zg’aloni  bo’lib  o’tadi.  Xonavayro	n  bo’lgan  risarlar  o’z  ishlarini  cherkov 	
boyligini talash evaziga to’g’irlamoqchi bo’ladilar.Ammo bu qo’zg’alon shaxa rva 
qishloqlar tomonidan qo’llab quvvatlanadi. Ulrix fon Zikkingen qamalda yaralanib 
xalok bo’ladi. Ulrix fon Gutten Shveysariyaga qochib 	ketib o’sha yerda vafot etadi 	
(1523 y).	 	
DEHQONLAR URUShI.	 	
Risarlar qo’zg’aloni tugatilmasdanoq, Germaniyada buyuk dehqonlar urushi 	
deb nom olgan dehqonlar qo’zg’aloni boshlanib ketadi (1524	-1525).	 	
Birinchi  bo’lib 	Shvabiyada	 qo’zg’alon  qo’tariladi.  1525  yil	ning  boshida 	
qo’zg’alon ko’targan dehqonlar «XII modda» deb nomlangan xujjatda senyorlarga 
o’z  talablarni  qo’yadilar.  Bu  xujjat  butun  Germaniya  bo’ylab  tarqalib  ketadi. 
Dehqonlar  tomonidan  qo’yidagi  talablar  qo’yiladi.  1)  Senyorlar  tomonidan  tortib 
olingan	 yerlarning qaytarilishi. 2) bar	щ	ina va obrok miqdorining kamaytirilishi. 3) 	
ularning  o’zlariga  ruxoniylarni  tayinlash  xuquqi  berilishi  va  desyatina  solig’ining 
bir qismini bekor qilinishini.	 	
Talablar  uncha  ko’p  bo’lmasada,  bu  senyorlarga  to’g’ri  kelmas  edi.  Dastlab 	
ular vaqtni yutish ma	qsadida kam 	– kam ularning talablarini qoniqtira boshladilar. 	
1525  yil  mart  oyida  dehqonlar  ommaviy  ravishda  qo’zg’alon  ko’taradilar,  mayda 
shaxarlar dehqonlar tarafiga o’ta boshlaydi. 	  Frankoniya  rayoni. 	Inqilobiy  xarakatlar  shimolga  yoyila  boshladi. 	
Fran	koniyada  dexqonlarga  byurgerlar  vam  ayda  risarlar  qo’shiladilar.  Ular  yuzlab 	
cherkov va monastirlarni vayronaga aylantirib 	Geylbronn 	shaxrini egallaydilar. Bu 	
yerda  Geylborn  programmasi  tuziladi.  Bu  programmada  butun  Germaniyani 
birlashtirish,  yagona  o’lch	ov,  og’irlik,  pul  birliklarini  joriy  qilish,  knyaz  va 	
senyorlar  xokimyatini  kamaytirish,  burjuaziyaning  rivojlanishi  va  kuchaytirishi 
borasida  zarur  bo’lgan  choralar  olib  borilishi  xaqida  talablay  qo’yiladi.  Dexqonlar 
talabi oxirgi o’ringa tushadi.	 	
Tyuring	-Saksoniya  rayoni.	 Dehqonlarlar  qo’zg’alonining  eng  inqilobiy  tus 	
olgan  xududi  bu  Tyuringiya	-Saksoniya  xududi  bo’lib,  ularga  Tomas  Myunser 	
raxbarlik qilgan. Inqilob markazi 	Myulgauzen	 shaxri bo’lgan. Uning boshchiligida 	
bu shaxarda «Umrboqiy kengash» («Vec	hn	ыy sovet») tashkil etilgan. 	 	
1525  yil  aprel	-may  oyida  butun  janubi	-g’arbiy  Germaniyani  dehqonlar 	
qo’zg’aloni  qamrab  oladi.  Ammo  qo’zg’alonlar  o’rtasida  aloqa  yo’qligi,  ularning 
yaxshi  qurollanmaganligi,  tajribasizligi  tufayli  bu  qo’zg’alon  bostiriladi.  1	525 	
yilda Tomas Myunser asirga olinadi va kallasidan judo qilinadi. Qo’zg’alonda 100 
mingdan  ortiq  dehqonlar  xalok  bo’ladi,  minglab  qishloqlar  yoqib  yuboriladi. 
Lyuter xam knyaz va senyerlar tomoniga o’tib, «dehqonlarni qutirgan inlar singari 
urish, bug’is	h va suyish kerak» deb aytadi.	 	
Bu  qo’zg’alondan  knyazlar  va  shaxar  patrisiylari  yutib  chiqdilar. 	
Dehqonlarning  ahvoli  yanad  yomonlashdi.  Shu  vaqtdan  boshlab  germaniya  XVI	-	
XVII aslarda xalqaro aloqalarda xech qanday rol o’ynamay qo’yadi.	 	
Myunster  qo’zg’alon	i. 	Dehqonlar  qo’zg’aloning  oxirgi  aks  sadosi  bu 	
anabaptistlar, xunuarmandlar va kambag’allarning Myunster shaxridagi 1534	-1535 	
yillardagi  qo’zg’aloni  bo’ldi.  Ular  shaxardagi  knyaz  va  yepiskopni  xaydab  chiqib 
hokimyatni  o’z  qo’llariga  oladilar.  Qo’zg’alonga	 	Niderlandiyadan  ko’plab 	
anabaptistlar kelib qo’shila boshladilar.  Shaxar  boshqaruvi istedodli  raxbar  , sobiq 
tikuvchi 	Ioann Leydenskiy	 qo’liga o’tadi.  Shaxarda yangi tartiblar o’rnatilib, xama  oltin  va  kumushdan  voz  kechadi  va  umumiy  xazinaga  olib  kelib 	beradilar. 	
Fuqarolarning  boyliklari  xam  teng  bo’linadi.  Bepul  oziq	-ovqat  bilan  ta’minlash 	
joriy qilinadi. Shaxarliklarning xammasi komunna foydasiga ishlashlari lozim edi. 	 	
Myunster  kaxramonlarcha  yepiskopning  qo’shiniga  16  oy  maboynida 	
qarshilik  ko’rsatdi	lar.Shaxarda  ochlik  boshlanganidan  so’ng  yepiskop  sotqinlik 	
natijasida  shaxarni  olishga  muvffaq  bo’ladi.  Shaxar  vayronaga  aylantirilib,  ayolar 
va  bolalarga  xam  shafqat  qilinmaydi.  Myunster  raxbarlari,  jumladan  Iaoan 
Leydenskiy xam xam qiynoqlardan so’ng qa	tl etiladi. 	 	
Knyazlar  reformasiyasi. 	Dehqonlar  qo’zg’alonining  bostirilishi  birinchi 	
navbatda  knyazlarga  foyda  keltirdi.  Ruxoniylarning  yerlari  sekulyarizasiya  qilinib 
knyazlar  qo’liga  o’ta  bshlaydi.  Ruxoniy  knyazlar  o’z  lavozimlaridan  voz  kechib, 
dunyoviy	 kishilarga  aylana  boshladilar.  Masalan  shunday  siyosatni  Tevton  ordeni 	
grossmeystri olib borib, Prussiya gersogi titulini oldi. (1525).  Ko’pchilikni tashkil 
qilgan  katolik  knyazlari 	1529  yil  Shpeyr  reyxstagida	 	qolgan  knyazlardan  	
«daxriylik»dan voz kechi	shni talab qiladilar. Kamchilik, 14 ta shaxar vakili va 6 ta 	
knyaz bunga qarshi chiqib, bu masalani ovoz berish yo’li bilan xal qilib bo’lmaydi 
degan fikr bildiradilar.	 	
XVI  asrning  30	-40  yillarida  protestantizm  katta  muvaffaqiyatlarga  erishdi. 	
Karl  V  bu  va	qtda  fransuzlar  va  turklar  bilan  urush  olib  borib,  Germaniyada 	
kamdan  kam  bo’lar  edi.  U  ko’pchilik  kurfyurstlarning  prostantizimga  o’tib 
ketishidan va gabsburglar sulolasi qirollik tojidan ayrilib qolishidan qo’rqib qoladi. 
Shuning  uchun  u  bir  nechta  g’ala	balarga  qaramasdan  1544  yilda  qirol  Fransisk  I 	
bilan  tinchlik  sulxinituzib,  Germaniyaga  keladi.  U  protestant  knyazlariga  qarshi 
urush  olib  borib,  ularning  bir  nechtasini  asirga  oladi.  Shundan  so’ng	 Nemis 	
knyazlari vahimaga tushib qoladilar. Agar vaziyat sh	unday davom etadigan bo’lsa, 	
ular  o’z  xokimyatini yo’qotishlari  mumkin  edi.  Shuning uchun imperatorga  qarshi 
protestant  knyazlari  bilan  birga  katolik  knyazlari  xam  qarshi  chiqdilar.Ular  yangi 
fransuz  qiroli  Genrix  II  bilan  ittifoq  tuzib,  yordam  evaziga  bir	 nechta  imperiya 	
shaxarlari 	(Mes, Tul va Verden) 	ni va’da beradilar. Karl V qo’shini yakson qilinib,  uning o’zi asirlikka tushushiga sal qoladi. Karl Germaniyani tashlab ketib, taxtdan 
voz kechishga majbur bo’ladi. Germaniya taxtiga uning ukasi Ferdinand I	 o’tirib, u 	
1555  yil  Augsburg  shaxrida	 knyazlar  bilan  shartnoma  tuzadi.  Augsburg  tinchlik 	
shrtnomasiga  ko’ra  katolik  va  protestantlik  dinlarining  mavqyei  tenglashtiriladi. 
Knyazlar  qaysi  dinda  bo’lsalar,  ularning  qo’l  ostidagilar  xam  shu  dinni  qabul 
qilish	lari kerak edi.

MAVZU: XVI -XVII ASR BIRINCHI YARMIDA GERMANIYA. Reja. 1. XVI asrda Germaniyadagi siyosiy ahvol. 2. Erazm Rotterdamskiy, Ulrix fon Gutten ta’limoti. 3. Martin Lyuter va uning qarashlari. 4. Germaniyada dehqonlar urushi. 5. Knyazlar reformasiyasi. Tayanch s o’z va iboralar:cherkovdagi holat, reformatsiya, 95 tezis, Martin Lyuter, dehqonlar urushi, protes, diniy erkinlik, 1555 -yilgi kelishuv va uning shartlari. XVI asrda Germaniya Italiya singri markazlashmagan, tarqoq davlat edi. To’g’ri Germaniyada reyxstag va imperator bo’lsada, ular amalda xech qanday kuchga emas edi. Mamlakatning siyosiy tarqoqligi va unda birlikning yo’qligi iqtisodiy jihatdan ham asoslangan edi. Mamlakatdagi hududlar o’rtasida iqtisodiy jihatdan doimiy aloqa bo’lgandagina birlikka eris hadi. Bu esa o’z navbatida ichki bozorning rivojlanishiga olib keladi. Ammo bu sharoitlar Germaniyada yo’q edi. Imperiyaning hududlari o’rtasida o’zaro aloqa bo’lmagan, ular o’zlarining mustaqil iqtisodiy hayoti bilan yashab,boshqasining yordamiga muhtoj e mas edi. Iqtisodiy va madaniy jihatdan eng boy hudud janubi -g’abiy Germaniya edi. Bu yerdagi shaharlar Augsburg, Nyurnberg, Ulm, Strasburg va boshqa shaharlarda savdo -sotiq rivojlangan. Augsburg savdogarlari va tog’ konchilari – fuggerlar katta mablag’ga ega bo’lib, ular Germaniya, Vengriya va uzoq Ispaniyadagi tog’ -kon sanoatini o’z qo’llariga olganlar.

XV asrga kelib dexqonlarning axvoli yanada yomonlasha boradi. Senerlar va karz beruvchilar tomonidan dexkonlarning sikuvga olinishi kator bulib utgan kuzg alonlarga olib keladi. 1476 -yil Vyursburg shahri yonida cho’pon va qishloq musiqachisi Gans Begeym hamma tengligi va ruxoniylar va senyorlarning yerlarini tortib olib ularni kambag’allarga berish xaqidagi vazlarini boshlab yuboradi. Uning va’zlari ko’plab odamlarni yig’a boshladi. Yepiskop uni daxriy sifaida tutishni buyuradi. Uning ustidan sud olib borib, dinsiz sfatida yoqib yuboriladi. Katolik cherkoviga norozilik va unga nisbatan salbiy munosabat XVI asrdagi nemis ziyolilari tomonidan bildirila boshlan adi. Erazm Rotterdamskiy. Germaniyaning eng yirik gumanistlarida biri bu Erazm Rotterdamskiy (1467 -1536) bo’lgan. U qadimgi tilda gapirishni va ijod qilishni bilgan. U xristian dinining «muqaddas» kitoblarni tanqidiy o’rganish uchun ko’p ishlar olib boradi . Ammo uning bugungi kunda ham o’z ahamiyatini yo’qotmagan muhim asarlaridan biri bu «Ahmoqqlikka tasannolar» («Poxvala gluposti») deb nomlanadi. Ulrix fon Gutten (1488 -1523). Germaniyaning yana bir yirig gumanisti yanada radikalroq edi. Ko’pgina asarlari da risar va shoir Ulrix fon Gutten Rimga shafqatsiz urush e’lon qiladi. U reformasiya tarafiga o’tib, Germaniyaning o’zining asosiy dushmaniga qarshibirlashib, yagona birlashgan davlatga aylanishini orzu qiladi. Martin Lyuter. (1483 -1546). Lyuter tog’ konc hisining o’g’li bo’lib, o’ziga to’q oiladan bo’lgan. U o’g’liga ta’lim berib, Lyuterning kelajakda xuquqshunos bo’lishini xoxlagan edi. Ammo Lyuter universitetni tugatib, monastirga boradi. Uni kanday gunoxlar uchun odamzodning do’zaxga tushishi o’ylantira r edi. Lyuter monastirda doimiy toat ibodat olib borib, o’zini qiynagan savollarga javob ola olmaydi. Shundan so’ng u mqaddas kitoblarni o’rgana boshlaydi. Tomas Myunser. Inqilobning raxbari Tomas Myunser edi. U davrda inqilobiy g’oyalar xam diniy shakl da bulgan. Feodallarga qarshi urush olib

borganlar adolat urnatilishiga ishonib, tenglik davri, ya’ni boy va kabag’allarning bo’lmasligiga ishonganlar. Myunser xam shunday jamiyatni orzu qilar edi. Myunser endi o’z nutqlarida nafaqat poplarga, balki knyazl ar, dvoryanlar va shaharliklarga qarshi chiqa boshladi. 1522 -yilda Frans fon Zikkingen va Ulrix fon Gutten boshchiligida risarlar qo’zg’aloni bo’lib o’tadi. Xonavayron bo’lgan risarlar o’z ishlarini cherkov boyligini talash evaziga to’g’irlamoqchi bo’lad ilar.Ammo bu qo’zg’alon shaxa rva qishloqlar tomonidan qo’llab quvvatlanadi. Ulrix fon Zikkingen qamalda yaralanib xalok bo’ladi. Ulrix fon Gutten Shveysariyaga qochib ketib o’sha yerda vafot etadi (1523 -y). Knyazlar reformasiyasi. Dehqonlar qo’zg’aloninin g bostirilishi birinchi navbatda knyazlarga foyda keltirdi. Ruxoniylarning yerlari sekulyarizasiya qilinib knyazlar qo’liga o’ta bshlaydi. Ruxoniy knyazlar o’z lavozimlaridan voz kechib, dunyoviy kishilarga aylana boshladilar. Masalan shunday siyosatni Tev ton ordeni grossmeystri olib borib, Prussiya gersogi titulini oldi. (1525). Ko’pchilikni tashkil qilgan katolik knyazlari 1529 yil Shpeyr reyxstagida qolgan knyazlardan «daxriylik»dan voz kechishni talab qiladilar. Kamchilik, 14 ta shaxar vakili va 6 ta knyaz bunga qarshi chiqib, bu masalani ovoz berish yo’li bilan xal qilib bo’lmaydi degan fikr bildiradilar. XVI asrning 30 -40 yillarida protestantizm katta muvaffaqiyatlarga erishdi. Karl V bu vaqtda fransuzlar va turklar bilan urush olib borib, Germaniyad a kamdan kam bo’lar edi. U ko’pchilik kurfyurstlarning prostantizimga o’tib ketishidan va gabsburglar sulolasi qirollik tojidan ayrilib qolishidan qo’rqib qoladi. Shuning uchun u bir nechta g’alabalarga qaramasdan 1544 -yilda qirol Fransisk I bilan tinchlik sulxinituzib, Germaniyaga keladi. U protestant knyazlariga qarshi urush olib borib, ularning bir nechtasini asirga oladi. Shundan so’ng Nemis knyazlari vahimaga tushib qoladilar. Agar vaziyat shunday davom etadigan bo’lsa, ular o’z xokimyatini yo’qotishla ri mumkin edi. Shuning uchun imperatorga qarshi protestant knyazlari bilan birga katolik knyazlari xam qarshi chiqdilar. Ular yangi

fransuz qiroli Genrix II bilan ittifoq tuzib, yordam evaziga bir nechta imperiya shaxarlari (Mes, Tul va Verden) ni va’da be radilar. Karl V qo’shini yakson qilinib, uning o’zi asirlikka tushushiga sal qoladi. Karl Germaniyani tashlab ketib, taxtdan voz kechishga majbur bo’ladi. Germaniya taxtiga uning ukasi Ferdinand I o’tirib, u 1555 yil Augsburg shaxrida knyazlar bilan shartn oma tuzadi. Augsburg tinchlik shrtnomasiga ko’ra katolik va protestantlik dinlarining mavqyei tenglashtiriladi. Knyazlar qaysi dinda bo’lsalar, ularning qo’l ostidagilar xam shu dinni qabul qilishlari kerak edi. Germaniyada reformasiya va dehqonlar urushi . XVI asrda Germaniya Italiya singri markazlashmagan, tarqoq davlat edi. To’g’ri Germaniyada reyxstag va imperator bo’lsada, ular amalda xech qanday kuchga emas edi. Germaniya mayda -mayda knyaliklardan, erkin shaharlar, mingdan ortiq rasmiy ravishda imper atorga bo’ysinishi kerak bo’lgan, lekin amalda mutlaqo mustaqil bo’lgan risarlik yerlaridan iborat edi. Imperatorlar bir necha bor mamlakatning tarqoqligi va nemis knyazlarining siyosiy kuchini susayirishga harakat qilgan bo’lsalarda, hyech qanday samarga erisha olmadilar. Imperatorlar ichida Maksimilian I (1493 -1519) bu sohada qator islohatlar amalga oshirib, bu islohatlar uning va Gabsburglar xonadonining xokimyatini mustahkamlashga qaratilgan edi. 1495 yil Vormsdagi reyxstagda «umumiy va doimiy yer tinch ligi» («ob щ iy i vechn ыy zemskoy mir») haqidagi qaror qabul qilinib, har qanday o’zboshimchalik uchuun jazolar belgilanadi. Imperiya 10 ta okruga bo’linib, ular urush vaqtida ma’lum miqdorda qo’shin berishlari lozim edi. Ammo knyazlar shu reyxstagning o’zida imperiya sudini joriy etib, uning a’zolari imperator tomonidan emas, balki knyaz va shaharlar tomonidan tayinlangan. Shunday qilib bu islohat ham qog’ozda qoladi. Mamlakatning siyosiy tarqoqligi va unda birlikning yo’qligi iqtisodiy jihatdan ham asoslangan edi. M amlakatdagi hududlar o’rtasida iqtisodiy jihatdan doimiy aloqa bo’lgandagina birlikka erishadi. Bu esa o’z navbatida ichki bozorning rivojlanishiga olib keladi. Ammo bu sharoitlar Germaniyada yo’q edi.

Imperiyaning hududlari o’rtasida o’zaro aloqa bo’lmaga n, ular o’zlarining mustaqil iqtisodiy hayoti bilan yashab,boshqasining yordamiga muhtoj emas edi. Germaning shimolida, Boltiq dengiz va bu dengizga quyiladigan daryolar bo’ylab ganza shaharlari tranzit savdo -sotiq bilan shug’ullangan. XVI asrdan boshlab u xam inqirozga yuz tuta boshlaydi. Iqtisodiy va madaniy jihatdan eng boy hudud janubi -g’abiy Germaniya edi. Bu yerdagi shaharlar Augsburg, Nyurnberg, Ulm, Strasburg va boshqa shaharlarda savdo -sotiq rivojlangan. Augsburg savdogarlari va tog’ konchilari – fuggerlar katta mablag’ga ega bo’lib, ular Germaniya, Vengriya va uzoq Ispaniyadagi tog’ -kon sanoatini o’z qo’llariga olganlar. Fuggerlar o’z vaqtida Karl V ga katta qarz berib, shuning evaziga Karl Germaniyada imperatorlik taxtiga o’tiradi. Madaniy jihatd an ham janubi -g’arbiy Germaniya Yevropaning rivojlangan hududlaridan hisoblangan. Bu yerda ko’plab universitetlar bo’lib, ko’plab kitoblar nashr etilgan, qadimgi tillar va antik madaniyatni mukammal bilgan nemis olimlarining nomlari butun dunyoga mashhur b o’lgan. Aynan shu yerda, Germaniyaning rivojlangan yerlarida XVI asrga kelib butun Germaniyani larzaga keltirgan voqyealar bo’lib o’tadi. Nemis jamiyatida o’rnatilgan tartiblarga qarshi noroziliklar kuchaymoqda edi. Imperator knyazlarni zaiflashtirmoqchi bo’lsa, knyazlar butun kuchini imperator hokimyatini kuchsizlantirishga qaratar edilar. Dvoryanlar knyazlarning kuchayishidan norozi bo’lib, o’z mustaqilliklari uchun xarakat qilganlar. Kichik dvoryanlar (risarlar) qo’shinlarda o’q otar qurollari joriy qil inganidan so’ng ahamiyatlarini yo’qotadilar, kambag’allashib, boy knyazlarga, shaxarliklar, savdogarlar va katolik cherkoviningboyligiga xasad bilan qaraganlar. Shaharlarda xam vaziyat yaxshi emas edi. Hokimyat patrisiylar qo’lida bo’lib, ular soliqlar og ’irligi va xarbiy himoyani hunarmandlar, ularning shogirdlari va shaxar kambag’allarining bo’yniga tashlab qo’ygan edilar. Fuggerlar