YERNI ISHLASHDA RESURS VA ENYERGIYA TEJOVCHI TEXNOLOGIYALAR
MAVZU: YERNI ISHLASHDA RESURS VA ENYERGIYA TEJOVCHI TEXNOLOGIYALAR Reja: 1. Tuproqqa noan’anaviy usulda ishlov byerishning ahamiyati. 2 . Resurs tejamkor texnologiyalar. 3.Tuproqqa noan’anaviy ishlov byerish usullari 4.Tuproqqa ishlov byerishning resrustejamkor texnologiyalarni joriy etish
1. Tuproqqa noan’anaviy usulida ishlov byerishning ahamiyati. (I) Tuproqqa minimal optimal ishlov byerish: ushbu tizimning maqsadi o‘z ichiga quyidagilarni oladi: (a) qishloq xo‘jalik ekinlari mahsulotlarini ishlab chiqarish uchun enyergiya va mehnat xarajatlarini kamaytirish, (b) tuproq namligini saqlab qolish va uning yeroziyasini kamaytirish, (s) ekinlarning optimal qatorlarini ta’minlash maqsadida gomogenizatsiyani keltirmagan holda tuproq yuzasini bir xilda bo‘lishiga yerishmoq, va (d) tuproqni zichlashishini minimalь holda ta’minlash. (II) Saqlash tuproqqa mulьcha bilan ishlov byerish: uning maqsadi bo‘lib tuproqqa ishlov byerish opyeratsiyalarini hisobiga tuproqda namni saqlash va enyergiyani tejash hisoblanadi. Tuproqqa ishlov byerishning ushbu ikkala tizimi odatda tuproq yuzasida o‘simlik qoldiqlarini qoldirishga asoslangan bo‘lib, ularning har biri tup-roq yuzasini o‘simlik qoldiqlari bilan uzluksiz qoplashni yoki bunday yerlarda o‘simliklar parvarishlashni ko‘zda tutadi. Hay dalgan yerlarni saqlash amaliyoti qishloq xo‘jaligi uchun quyidagi ayrim alьtyernativ maqsadlarni ko‘zda tutadi: tuproqda organik moddalarni ko‘paytirish va tuproq yeroziyasini kamaytirish. Lekin, tuproqqa ishlov byerish amaliyotining ayrimlari pestitsidlardan foydalanishni talab etadi. Yerga asosiy ishlov byerish (haydash) tuproq xossalarini shunday o‘zgartiradiki, u o‘simliklarning o‘sib rivojlanishiga ta’sir etadi va, shuningdek, daladan suvning oqib chiqib ketishini kamaytiradi. Mulьchalangan tuproq harorati mulьchalanmagan yerdagidan past, o‘simlik qoldiqlari ostidagi tuproq yuzasining namligi yuqori bo‘ladi. Buning oqibitida tuproq haydov qatlamini saqlashning ko‘pgina tizimlari muvaffaqiyatli hisoblanadi. (III) Tuproqqa “nulь” ishlov byerish: Bunday ishlov byerishda o‘simlik qoldiqlari maydalanib dalaga sochiladi, ekish esa yerni haydamay amalga oshiriladi. Ekishga qadar dalani begona o‘tlar bosishining adekvat nazorat qilish muammosi yuzaga keladi. 1 1 Chandrasekaran B., Annadurai K., Samasundaram E. A textbook of agronomy. New Delhi. 2010. 291 бет.
Har yili kuzgi g‘alla ekinlari hosili yig‘ib olingandan keyin Respublika bo‘yicha 1 mln. 500 ming gektarga yaqin yerlar asosiy ekin hosilidan bo‘shaydi. Ushbu yer maydonlarini o‘z vaqtida ishlov byerish va ulardan foydalanish dehqonchilikning oldida turgan dolzarb masalalardan biri bo‘lib hisoblanadi. Havoning quruq va issiq bo‘lishi natijasida g‘alladan bo‘shagan ekin maydonlari tuprog‘i haddan tashqari qotib qoladi. Ushbu ekin maydon-larini an’anaviy usulda- (yerni shudgor qilish va izidan borona hamda mola bostirish)- ishlash juda ko‘p miqdorda yonilg‘i –moylash va boshqa xarajatlarni keltirib chiqaradi. Muhimi ishlash muddati cho‘zilib takroriy ekin ekish kechiktirib yuborishi bilan xaraktyerlanadi. Dehqonchilik amaliyotida uzoq yillardan byeri an’anaviy usul bo‘lib kelgan yerni shudgorlash, boranalash, molalash va boshqa shu kabi texnologiyalar bugungi kunda o‘z xizmatini o‘tayotgan bo‘lishiga qaramasdan endilikda kam xarajat va oz mehnat talab etadigan, enyergiya tejovchi yuqori samaradorlikka ega bo‘lgan texnologiyalar davri boshlandi desak xato bo‘lmaydi. Ishlab chiqilgan mahsulotning tannarxini oshib borishi uni imkoni boricha kam xarajatbop holda etishtirishni talab etmoqda. Bu esa yerni ishlash sonlarini kamaytirish, yoqilg‘i - moylash matyeriallariga bo‘lgan talabni qisqartirish, dehqonchilikda noananaviy usullar hisoblangan –yerni shudgor qilmasdan turib, yuza ishlash qurollari bilan ishlov byerish hisobiga uni texnologik va mikrobiologik xossalarini yaxshi-lash, eng muhim yuqori hosil olish asosini yaratib byerish bugungi kunda dehqonchilik oldida turgan vazifalardan biri bo‘lib hisoblanadi. 2. Resurstejamkor texnologiyalar. Resurstejamkor qishloq xo‘jaligi dunyo bo‘ylab dehqonchilik strategiyasi sifatida resurslardan iqtisodiy va ekologik jihatdan barqaror foydalanishni ta’minlaydi. Hozirda resurstejamkor qishloq xo‘jaligi dunyo bo‘yicha 105 mln. gektar maydonda tadbiq qilingan va aksariyati lalmi dehqonchilik qilinadigan maydonlarda amalga oshirilgan. Agrar soha O‘zbekiston iqtisodiyotidagi eng katta sektorlardan biridir. Bunda g‘o‘za va kuzgi bug‘doy asosiy ekinlar hisoblanib, ular sug‘oriladigan
maydonlarning 70-80 foizida etishtiriladi. An’anaviy qishloq xo‘jalik yuritish yerlarga intensiv ishlov byerishga va tegishli ishlab chiqarish sarf-harajatlariga asoslangan. Xorijiy tadqiqotlar natijalariga ko‘ra, resurstejamkor qishloq xo‘jaligi yuritishning uchta asosiy mezoni mavjud: yerga ishlov byerishni kamaytirish yoki umuman ishlov byermaslik; tuproq yuzasida imkon qadar ko‘proq o‘simlik qoldiqlarini qoldirish; ekinlarni maqbul almashlab ekish tizimini joriy etish. Fyermyerlar va mutasaddi xodimlarni qishloq xo‘jaligidagi an’anaviy intensiv yerga ishlov byerish amaliyotidan resurstejamkor qishloq xo‘jalik amaliyotiga o‘tishiga qiziqish uyg‘otish eng muhim masala hisoblanadi. Ma’lumki, Respublikada dehqonchilik qilinib kelinayotgan tuproqlar tarkibida gumus miqdori bo‘yicha eng so‘nggi o‘rinlarda turadi. CHirindi tuproqda qanchalik kam ekan uning zichlashib borishi shunchalik yuqori darajada. So‘nggi 30-40 yillarda ekin dalalariga juda og‘ir texnikalarni kirishi va yerni vegetatsiyasi davrida 8-10 martagacha ishlashi oqibatida yerlar o‘ta qotirib yuborildi. Ma’lumotlarga qaraganda respublikamizda qumoq, engil mexanik tarkibli, qumli yerlarning umumiy maydoni 500-700 ming gektar atrofida ekan. SHu bilan bir qatorda ko‘p yillik begona o‘tlardan – qamish, ajriq, g‘umay, salomaleykum va boshqalardan holi bir yillik o‘tlar tarqalgan ekin dalalarida tuproqni kuzda shudgor qilmasdan yerta bahorda yuza ishlov byerish qurollari bilan ishlov byerish maqsadga muvofiqdir. Xorijdagi ko‘plab mamlakatlar amaliyoti shuni ko‘rstadiki, yer o‘z tarkibidagi tuproq organizmlari hisobiga hosildorligini qayta tiklagandagina yerga nolь ishlov byerish o‘z samarasini byera boshlaydi. Olimlarning fikricha, nolь ishlov byerish samaradorligi faqat uni 5 yil almashtirmasdan qo‘llagandan keyingina barqaror yuqori bosqichga yerishadi. Ekinlar ekishga tayorlashda noan’anaviy usullardan (chizel, kulьtivatsiya, borona) foydalanib qisqa muddatlarda yer tayyorlanadi (yer tayyorlash uchun atiga 1,5-2,0 kun ketadi). Yerta bahorda o‘sib chiqqan begona o‘tlar, oldingi yildan qolgan poyalari uyumlab mexanizatsiya ishlashiga xalaqit byermaydigan joyga
chiqariladi. Dalani ekish uchun tayyor holatga keltiriladi. Xo‘ja-likdagi mavjud yuza ishlash qurollari–kulьtivatorlardan (KRX-4, KRX- 3,6) yoki chizel kulьtivatorlar-dan (KPN-4A) foydalanilgan holda yer 12-15 sm chuqurlikda yumshatiladi. YUmshatishda chuqur ishlashga yo‘l qo‘yilmagani ma’qul. Aksincha kesaklar va palaxsalar hosil bo‘ladi. Kulьtivatorlar bilan yumshatib chiqish jarayonida izidan mola bostirib o‘tiladi. Bunda yirik-yirik kesaklar eziladi va yer urug‘ ekishga tayyor bo‘ladi. 1. Mavsumdagi ishlov byerish : Bu hosilni yig‘ish mavsumida amalga oshiriladi (iyun-iyul yoki sentyabr-oktyabr). 2. Mavsumdan tashqari ishlov byerish : Bu shudgor yoki hosil yig‘ilmaydigan vaqtda (yoz) davomida amalga oshiriladi. 3. Ishlov byerishning maxsus turlari : Ba’zi maxsus ob’ektiv maqsadida har qanday vaqtda amalga oshiriladi. 1.12-rasm. CLAAS- rusumidagi taraktor