logo

Bolqon yarim oroli xalqlari usmoniylar imperiyasi tasiri ostida

Загружено в:

15.08.2023

Скачано:

0

Размер:

14398.504882812 KB
BOLQON YARIM OROLI 
XALQLARI USMONIYLAR 
IMPERIYASI TASIRI OSTIDA Reja:

1. Bolqon xalqlarining Usmoniylar Imperiyasi tasiriga tushib qolishi.

2. Usmoniylar Imperiyasining bolqonda olib borgan siyosati.

3. Usmoniylarga qarshi Xalq qo’zg’olonlari.  Turk  istilolariga  qadar  Bolqonda  bir  necha  mustaqil  davlatlar  va 
knyazliklar  mavjud  bo'lgan.  Ularning  eng  yirigi  Vizantiya,  Serbiya, 
Bolgariya,  Bosniya  edi.  Janubi-Sharqiy  Yevropaning  feodal 
hukmdorlari  doimo  nizolashib  yurganlar,  bir-birlarining  yerlari  va 
shaharlarini egallab olishgan.  .O'zaro  raqobat  va  ichki  nizolar  Bolqon  davlatlarining  kuchini  sezilarli 
darajada  zaiflashtirgan  va  og'ir  feodal  zulmlari  dehqonlar  hamda  shaharning 
quyi  tabaqalari  orasida  keng  norozilikni  keltirib  chiqargan.  Davlatlararo  va 
tabaqalar o'rtasidagi kurashning keskinIashuvi sharoitida turk bosqinchilariga 
qarshi  birlasha olmagan. Ommaviy harakatlardan qo'rqish hukmron  tabaqani 
har doim kichik bo'lgan yollanma ishchilarga tayanishga majbur qilgan.   
 
1357-yildan  turklar  Bolqonga  hujum  qila  boshlaganlar  va  30  yil  davomida  yarim 
orolning  muhim  qismini  egallaganlar.  1362-yilda  turklar  Adrianopolni  (Edime) 
egallab  va  o‘z  davlatlarining  poytaxtiga  aylantirishgan.  Konstantinopolni  orqada 
qoldirib,  ular  Serbiyaga  qarshi  shimol  tomon  harakatlanishgan.  Serbiya  qiroli 
tomonidan  serb  va  bosniyaliklardan  iborat  ko'ngillilar  qo'shini  1389-yil  Kosovodagi 
jangda  mag'lubiyatga  uchragan.  Natijada  serb  davlati  turk  sultoniga  vassal  bo'lib 
qolgan.
  Bolqon  yarim  orolining  davlatlari  mehnatkash  aholisi,  boy  dalalari,  chorvalari  va  yirik 
savdo shaharlari bilan turk bosqinchilari uchun o'lja bo'lib xizmat qilgan. Mahalliy aholi, 
ayniqsa  tog'li  hududlarda  turklarga  qattiq  qarshilik  ko'rsatgan,  ammo  mahalliy  feodallar 
o'zlarining  mulklari  va  imtiyozlarini  saqlab  qolishga  harakat  qilib,  dushman  tomoniga 
o'tganlar va turklarning Bolqon yerlarini egallashiga yordam berganlar.
    Turklar  1393-yildayoq  Bolgariya  poytaxti  Tirnovoni  egallab  olishgan.  1396-yilda  esa 
ularning  qo'shinlari  Dunayning  janubidagi  Nikopol  shahri  devorlari  ostida,  vengerlar, 
valaxiyaliklar,  bolgarlarva  g’arbiy  yevropa  ritsarlarining  60  minglik  birlashgan 
qo‘shinini mag’lubiyatga uchratgan.  .Bolqon  yarim  orolidagi  fathlar  ishlab 
chiqaruvchi  kuchlarning  vo'qolishiga  va 
Bolqon  mamlakatlarining  iqtisodiy 
pasayishiga  olib  kelgan.  O'n  minglab 
odamlar  nobud  bo'lgan,  ko‘pchilik  qul 
qilingan,  aholi  soni  sezilarli  darajada 
kamaygan.  Shaharlar  vayron,  talon-taroj 
qilingan.  Bosqinchilar  mahalliy  madaniy 
markazlarni  vayron  qilishib,  xalqlarning 
iqtisodiy  hayotiga,  ularning  ichki  va  tashqi 
savdosiga katta zarar yetkazganlar.
Bolqonni  qo'shni  yevropa  mamlakatlaridan 
sun  iy  to'siq  bilan  ajratib  olganlar.  Aslida, 
Bolqonda  Usmoniylar  hukmronligining 
o'matilishi,  qul  bo'lgan  xalqlarning  tarixiy 
rivojlanishida  oldinga  qo'yilgan  muhim 
qadam hisoblangan. Bolqonning  bosib  olinishi  Usmoniylarga  juda  katta  boylik  keltirib,  siyosiy  qudratini 
oshirgan.  Pora  olish,  sulolaviy  nikoh  va  to'g'ridan-to'g’  ri  harbiy  fathlar  orqali  Murod  I 
(1359—1389) va uning o'g'li Boyazid I (1389—1402) o 'z kuchlarini butun Kichik Osiyo 
yarim oroliga qadar Sivas, Qaysari va Furotning yuqori oqimlarigacha cho'zganlar.
  Xalqaro urush davrida feodallarning o'zboshimchaliklari va zo'ravonligi Kichik Osiyo va 
Bolqonning  1416  ta  muhim  hududlarini  qamrab  olgan  xalq  qo'zg'oloniga  bevosita  turtki 
bo'lgan.  Konstantinopolning  qo'lga  olinishi  Usmonli  davlatining  kuchini  sezilarli 
darajada  oshirib,  o  'z  mustaqilligini  yoki  ba’zi  bir  muxtoriyatini  saqlab  qolgan  Bolqon 
xalqlarining ahvolini keskin yomonlashtirgan.  .X	alq	aro	 	u	ru	sh	 	d	av	rid	a 	feo	d	allarn	ing	 	o	'zb	o	sh	im	ch	alik	lari 	v	a 	zo	'rav	o	n	ligi 	
K	ich	ik	 O	siy	o v	a B	o	lq	o	n	nin	g	 1	4	16	 ta m	u	h	im	 h	u	d	u	d	larini q	am	rab	 o	lg	an	 x	alq	 	
qo	'zg	'o	lo	n	ig	a 	b	ev	osita 	turtk	i 	b	o	'lg	an	. 	K	o	nstan	tin	o	p	o	ln	in	g	 	q	o	'lg	a 	olin	ish	i 	
U	sm	o	nli d	avlatin	in	g k	u	ch	in	i sezilarli d	arajad	a oshirib	, o	 'z m	u	staq	illig	in	i 	
y	o	k	i 	b	a’zi 	bir 	m	u	x	to	riy	atin	i 	saq	lab	 	q	o	lg	an 	B	o	lq	o	n	 	x	alq	larin	in	g	 	ah	v	o	lin	i 	
k	esk	in	 y	o	m	o	n	lash	tirgan	. 60-yillarning  boshlariga  kelib,  turklar  Vizantiya  mulkining  barcha 
qoldiqlarini  yo'q  qilishgan.  Serbiya,  Bosniyaning  navbati  kelgan. 
Ilgari,  serblar,  Vizantiya,  Venger  va  boshqa  turklar  tomonidan 
bosib  olingan  hududlar  ularga  mahalliy  hukmdorlar  tomonidan 
yig'ilgan  soliqni  to'lashlari  kerak  edi  va  Usmonli  bosqinchilari 
soliq solinadigan aholi bilan to'g'ridan-to'g'ri aloqaga kirishmagan .  XV  asming  ikkinchi  yarmida  bu  hududlar  oddiy  viloyat  sifatida  Usmoniylar 
davlati tarkibiga kiritilgan.
Turklar  uzoq  vaqt  davomida  Albaniyada  o'z  hukmronligini  o'rnata 
olmaganlar.  Bu  yerda  mahalliy  aholi  taniqli  sarkarda  va  tashkilotchi  Jorj 
Kastrioti  (Iskandarbek)  boshchiligida  chorak  asr  davomida  bosqinchilarga 
qat’iy ravishda qarshilik ko'rsatgan.  Faqat  70-yillarning  oxiriga  kelib,  Iskandarbekning  o‘limidan  10  yil  o‘tgach, 
Muhammad  II  Albaniyani  zabt  etishga  muvaffaq  bo‘Igan.  Biroz  oldinroq,  turklar 
Moldova va Valaxiyani bosib olganlar; ammo, bu knyazliklar ba’ zi ichki muxtoriyatni 
saqlab  qolishgan.  Nihoyat  Bolqonda  paydo  bo'lgan  Muhammad  II  Kichik  Osiyoda 
yangi istilolarni boshlab, Genuya va venetsiyaliklarni Qora dengizdan quvib chiqargan
   Turkiya  imperiyasi  1453-yilda  Konstantinopol  shahrini  bosib 
olgandan  keyin  yana  kengaya  boshlagan.  Muhammad  II  1450-
60-yillarda  Bolqon  yarim  orolida  Dunay  bo‘yidagi  Serbiya, 
Bosniya,  Gersegoviniya  va  Albaniyani  ishg'ol  qilgan.  Bolqon 
yarim  oroli  bilan  qo‘shni  bolgan  Valaxiya  vassal  yoki  qaram 
qilib qo'yilgan. XV asrning 70-yillari o'rtalarida turklar Qrim va 
Tanu (Azov) shahrini bosib olganlar.   Taxminan  shu  vaqtlarda  turklar  Kichik  Osiyoda  Trapezund  shahrini,  deyarli 
butun  Anatoliyadan  Frot  daryosigacha  istilo  qilishgan  edi.  Ammo 
Muhammad  II  ikki  marta  katta  muvaffaqiyatsizlikka  ham  uchragan.  U 
Belgradni  ishg'ol  qila  olmagan,  turklar  uni  1456-yilda  qamal  qilgan 
bo'lsalarda,  maqsadlariga  erisha  olmaganlar.  Shuningdek,  1480-yilda  Rodos 
oroliga qilingan qamal ham muvaffaqiyatsizlikka uchragan . Bolqon  xalqlari  turklar  zulmiga 
indamasdan 
bo‘ysunavermaganlar.  XV—XVI 
asr  boshlarida  Bolqon  yarim 
orolidagi  mamlakatlarning 
turklar  tomonidan  zabt  etilgan 
davrdan  boshlab  keyingi  asrlar 
mobaynida  Bolqon  yarim 
orolidagi  mazlum  millatlarning 
kurashi  ularning  butun  tarixi 
davomida  to'xtovsiz  davom 
etgan.  Juda  katta  armiya, 
ko'pdan-ko'p  amaldorlar,  turk 
istilochi  feodallarining  zulmini 
ag'darib  tashlashim  imkoniyatiga 
ega  bolmagan  tobe  aholi 
partizanlar  urushini  olib  borgan. 
Ushbu  urush  aslida  XVI-X  VII 
asrlarda  va  undan  keyingi 
davrlarda  ham  mustaqil  davom 
etgan. Partizanlar  mahalliy  joylar  sharoitidan  foydalanib  va  dehqon 
jamoalari  madadiga  tayanib,  yarim  orolda  turk  hukmronligi 
soslariga  putur  yetkazganlar.  Istilochi  turklar  obro'sini  tushirib, 
turk  ma’muriyati  va  turk  mahalliy  feodallariga  qarshi 
kurashganlar.  .
Partizanlar  -  bolgar  va  serblarda  «gayduklar»,  yunonlarda 
«kleftlar»,  Dalmatsiyada  «uskaklar»  deb  atalganlar. 
Partizanlarning  qahramonona  kurashi  Bolqondagi  barcha 
xalqlarning  turklar  hukmronligi  davridagi  xalq  qo'shiqlarida 
yaqqol aks etgan. Ammo partizanlik tarqoq va parokanda brogan. 
Turkiya  ma’murlari  partizanlarning  chiqishlariga  qarshi 
kurashning o'zlariga xos terroristik usullarini qidirganlar. Har  holda  partizanlar  Bolqon  yarim  orolidagi  turklar  hokimiyatini  o  'z  kuchlari  bilan  tugata 
olmaganlar.
Turklar  zulmiga  qarshi  mazlum  xalqlar  tomonidan  olib  borilgan  kurashning  yana  bir  ko'rinishi 
ayrim  joylarda,  ko'pincha  yirik  shaharlarda  tez-tez  fitna  va  qo'zg'olon  ko'tarishga  urinishlardan 
iborat  bolgan.  Odatda  bu  fitnalar  va  qo'zg'olonlar  chetdan  bo'ladigan  madadga,  ya’ni 
Yevropadagi  biror  davlatning  madadiga  bog'liq  bo’lgan.  Avstriya  qo'shinlarining  madadidan 
umidvor  bo’lgan  1594-yilgi  Banata  serblarining  qo'zg'oloni  anashunday  eng  dastlabki 
qo'zg‘olon-fitnalardan  biri  edi.  1598-yilda  Ikkinchi  Bolqon  saltanatining  poytaxti  Tirnovoda 
turklarga qarshikatta qo'zg'olon bolgan.  Bu  qo'zg'olonga  Tirnovo  mitropoliti  Dionisiy  va  boshqa  ayrim  mashhur  bo'lgar 
boyarlari boshchilik qilganlar. Qo'zg'olon qo'shni Transilvaniya va Valaxiya feodallari 
tomonidan  madad olishni mo'ljallab ko'tarilgan. Ammo 1594-yilgi Banata qo'zg'oloni 
ham,  1598-yilgi  Tirnovo  qo'zg'oloni  ham  yetarli  darajada  tayyorlanmagan  bo'lib,   
muvaffaqiyatsizlikka uchragan. XVII asrning boshlarida ayrim turk qo'shinlariga talafot 
yetkazgan  serblar  va  chernogoriyaliklar  (1603-yildagi 
Kris  shahri  tumanidagi  serblar  qo'zg'oloni,  1604-yilgi 
chernogoriyaliklar harakati) bir qator muvaffaqiyatlarni 
ham qo'lga kiritishgan.

BOLQON YARIM OROLI XALQLARI USMONIYLAR IMPERIYASI TASIRI OSTIDA

Reja:  1. Bolqon xalqlarining Usmoniylar Imperiyasi tasiriga tushib qolishi.  2. Usmoniylar Imperiyasining bolqonda olib borgan siyosati.  3. Usmoniylarga qarshi Xalq qo’zg’olonlari.

Turk istilolariga qadar Bolqonda bir necha mustaqil davlatlar va knyazliklar mavjud bo'lgan. Ularning eng yirigi Vizantiya, Serbiya, Bolgariya, Bosniya edi. Janubi-Sharqiy Yevropaning feodal hukmdorlari doimo nizolashib yurganlar, bir-birlarining yerlari va shaharlarini egallab olishgan.

.O'zaro raqobat va ichki nizolar Bolqon davlatlarining kuchini sezilarli darajada zaiflashtirgan va og'ir feodal zulmlari dehqonlar hamda shaharning quyi tabaqalari orasida keng norozilikni keltirib chiqargan. Davlatlararo va tabaqalar o'rtasidagi kurashning keskinIashuvi sharoitida turk bosqinchilariga qarshi birlasha olmagan. Ommaviy harakatlardan qo'rqish hukmron tabaqani har doim kichik bo'lgan yollanma ishchilarga tayanishga majbur qilgan.

1357-yildan turklar Bolqonga hujum qila boshlaganlar va 30 yil davomida yarim orolning muhim qismini egallaganlar. 1362-yilda turklar Adrianopolni (Edime) egallab va o‘z davlatlarining poytaxtiga aylantirishgan. Konstantinopolni orqada qoldirib, ular Serbiyaga qarshi shimol tomon harakatlanishgan. Serbiya qiroli tomonidan serb va bosniyaliklardan iborat ko'ngillilar qo'shini 1389-yil Kosovodagi jangda mag'lubiyatga uchragan. Natijada serb davlati turk sultoniga vassal bo'lib qolgan.