logo

Organik birikmalarning kimyoviy tuzilish nazariyasi.

Загружено в:

09.12.2024

Скачано:

0

Размер:

469.5556640625 KB
Mavzu:
Organik birikmalarning kimyoviy tuzilish nazariyasi.
va kimyoviy birikmalardagi izomeriya.
Reja:
1.   Organik birikmalarning kimyoviy tuzilish nazariyasi.
2. K imyoviy birikmalardagi izomeriya.
3. I zomeriya  turlari  Organi kimyo fanining rivojlanish 
tarixidan
•
«Organik kimyoni to‘liq
o‘rganishga kirish» degan 
kitobi va 1861- yili organik 
moddalarning
kimyoviy tuzilish nazariyasini 
yaratish bilan organik kimyo 
fanining rivojlanishiga katta 
hissa qo‘shdi.
Aleksandr Mixaylovich Butlerov
1828-1886 Molekula  tarkibidagi  atomlar  o’zaro  qanday  tartibda  birikadi ?  Bu 
savolga  radikallar  va  tiplar  nazariyasini  hamda  Kekule  va  Kuperning 
« uglerod  atomi  organik  birikmalarda  to’rt  valentli  bo’lib,  bu  atomlar 
o’zaro  birikib  zanjir  hosil  qila  olishi  mumkin »  degan  fikrlarini  hisobga 
olgan  holda,  o’sha  davrda  to’planib  qolgan  tajriba  ma’lumotlarini 
tushuntirib  bera  oladigan  mukammal  nazariyagina  javob  bera  olishi 
mumkin  edi.  Ana  shunday  nazariya  1861-y.  rus  kimyogari,  Qozon, 
keyinchalik  Peterburg  universitetlarining  professori  Aleksandr 
Mixaylovich  Butlerov  tomonidan  yaratildi.  Bu  organik  moddalarning 
kimyoviy tuzilish nazariyasi deb ataladi.
A.  M.  Butlerov  kimyoviy  tuzilish  nazariyasining  asosiy  prinsip- 
larini  « А .  S.  Kuperning  yangi  kimyoviy  nazariyasiga  doir  tanbehlar » 
sarlavhali  maqolasida  (1859-  y.),  « Moddalarning  kimyoviy  tuzilishi 
haqida » gi ma’ruzasida (1861- y.) va keyinchalik « Organik kimyoni to’la 
o’rganishga  kirish »  nomli  darsligida  (1864—1866  yy.)  ko’rsatib  berdi. 
Kimyoviy  tuzilish  nazariyasining  asosiy  qoidalari  va  undan  kelib 
chiqadigan muhim xulosalar quyidagilardir: 1.  Organik  modda  molekulasi  atomlarning  tartibsiz  to’plami 
emas,  undagi  atomlar  bir-biri  bilan  valentligiga  muvoflq 
ravishda muayyan izchillikda va tartibda birikkan.
Molekulaning  fizik  va  kimyoviy  xossalarini  uning  tarkibidagi 
atomlar  soni  va  ularning  bog’lanish  tartibi  belgilaydi. 
Bog’lanish  tartibi  molekulaning  tuzilish  (struktura)  formulasi 
deyiladi.
2.  Har  bir  modda  faqat  bittagina  tuzilish  (struktura)  for- 
mulasiga ega.
3.  Ikki  yoki  undan  ortiq  modda  molekulalarining  tarkibi  va 
molekulyar  massalari  bir  xil  bo’lib,  ulardagi  atomlarning 
birikish  tartibi  turlicha  bo’lsa,  izomeriya  hodisasi  kelib  chiqadi. 
Bunday birikmalar izomerlar deyiladi.
«Izomeriya» atamasinini kimyoga Ya. Berselius kiritgan. 4. Reaksiyalarda butun molekula emas, uning bir qismi kimyoviy 
o’zgarishga  uchraydi.  Shu  boisdan  hosil  bo’ladigan 
mahsulotlarni  o’rganish  bilan  moddaning  tuzilishi  haqida  aniq 
xulosa  chiqarish  mumkin.  Moddaning  haqiqiy  tuzilishi  uni 
boshqa  tuzilishi  ma’lum  moddalardan  sintez  qilish  yoki  aniq 
tuzilishli moddaga aylantirish yo’li bilan isbotlanadi.
5.  Modda  tarkibiga  kiruvchi  atomlarning  kimyoviy  tabiati, 
boshqacha  aytganda,  moddaning  reaksiyaga  kirishish  qobiliyati 
ular  boshqa  atomlar  bilan  qanday  bog’langanligiga  qarab 
o’zgaradi.  Moddaning  kimyoviy  xususiyatining  bunday 
o’zgarishi  bevosita  bog’langan  atomlarning  o’zaro 
ta’sirlashishidan  kelib  chiqadi.  Bilvosita  bog’langan  atomlarning 
o’zaro ta’siri nisbatan kuchsiz. Tuzilish nazariyasining eng katta yutug’i shundaki, u  izomeriya  
hodisasini  tushuntirib  berdi.  Kekule  propil  spirt  uchta  izomerga 
ega deb qaragan bo’lsa,  Butlerov o’zining nazariyasiga asoslanib, 
propil  spirt  faqat  ikkita  izomer  holida  mavjud  bo’la  olishini 
ko’rsatib berdi.  Shuningdek, u butil spirtning to’rtta izomerga ega 
ekanligini bashorat qildi: 1863-  yili  uning  o’zi  uchlamchi  butil  spirtni  sintez  qildi  va 
uning  tuzilishini  izobutilenga,  keyinchalik  izobutanga  o’tish 
bilan  isbotladi.  Qolgan  uchta  spirt  ham  boshqa  tadqiqotchilar 
tomonidan  sintez  qilindi.  Bundan  tashqari,  Butlerov  to’rtta  spirtga 
faqat ikkitagina uglevodorod skeleti (butan, izobutan) hamda ikkita 
mo у  (CH
3 -CH
2 -CH
2 -COOH) va
izomoy  kislota  tuzilishlari  muvofiq  kelishini  oldindan  ko’ra 
bildi. Tuzilish nazariyasining mohiyatini, ya’ni empirik formula  
moddaning  fizik  va  kimyoviy  xususiyatini  ifodalay  olmasligini
quyidagi  misolda  tushuntirish  mumkin.  C
2 H
6 O  tarkibli  birikma 
uchun  ikki xil tuzilish  muvofiq keladi: Birikmalar  bitta  empirik  formula  bilan  ifodalansa  ham, 
ularning  fizik  va  kimyoviy  xususiyatlari  bir-biridan  keskin  farq 
qiladi.  I  birikmaning  qaynash  harorati  II  ga  nisbatan  ancha 
yuqori.  U  natriy   metali,  shuningdek,  vodorod  yodid  bilan 
reaksiyaga  kirishadi.  Vodorod  yodid  bilan  ta’sirlashish  natijasida 
C
2 H
5 J  tarkibli modda hosil bo’ladi. Birikmani suv aralashtirilgan 
spirtda  eritib,  eritmaga  rux   metali  bilan  ishlov  berilsa,  etan 
olinadi.  II  birikma  esa  natriy  metali  bilan  reaksiyaga 
kirishmaydi,  vodorod yodid  ta’sir ettirilganda  CH
3 J va CH
3 OH 
tarkibli moddalarga aylanadi.
Ushbu  misollardan  ko’rinadiki,  birikmaning  tuzilish  formu- 
lasini  aniqlash  uchun  uning  reaksiyalarini  o’rganish  zarur . 
Olingan  natijalarni  tahlil  qilishda  tuzilish  nazariyasiga  asoslanib 
ish  ko’riladi.  Modda  tuzilishini  aniqlashning  bu  usuli  kimyoviy 
usul deyiladi. Modda  tuzilishi  murakkablashib  borgan  sari,  uni  aniqlashda 
kimyoviy usuldan foydalanilganda ko’p vaqt sarflanadi . Masalan, 
morfin   alkaloidning  tuzilishini  kimyoviy  usullar  vositasida 
aniqlash  va  bir  xulosaga  kelish  qariyb  100  yil  davom  etgan. 
Shunga  o’xshash,  1820-yilda  topilgan  xinin  (C
20 H
24 N
2 O
2 ) 
molekulasi  tuzilishini  aniqlashga  60  yilcha  vaqt  sarflangan. 
Uning to’la sintezi 1944 yildagina amalga oshirildi.
Hozirgi  paytda  modda  tuzilishini  aniqlashda  fizik  usullar  — 
IQ-, UB-, YaMR- va mass-spektroskopiyalar, rentgen struktur 
analiz-  dan  ham  foydalanilmoqda.  Fizik  usullar  yordamida 
tahlilni  qisqa  vaqt  ichida  o’tkazish  mumkin  hamda 
tekshirilayotgan  moddadan  ko’p  miqdor  talab  qilinmaydi . 
Mass-spektrometrik  tahlilda  1  mg  modda  yetarli .  Fizik 
usullaming  bu  ustunligidan  ular  kimyoviy  usullarni  butunlay 
siqib  chiqarayapti  degan  xulosa  chiqarish  yaramaydi.  Har  ikkala 
usul  birgalikda  qo’llanilgandagina  yaxshi  natijaga  erishish 
mumkin . Butlerovning  kimyoviy  tuzilish  nazariyasidagi  « bevosita 
bog’lanmagan ,  bir-biridan  uzoqda  joylashgan  atomlarning 
ta’sirlashishi  ham  moddaning  kimyoviy  xossalariga,  ya’ni  uning 
reaksiyaga  kirishish  qobiliyatiga  katta  ta’sir  ko’rsatadi»  degan 
qoidasining  to’g’riligini  organik  kimyoning  keyingi  taraqqiyoti 
tasdiqladi.  Bu  o’rinda  Butlerovning  shogirdi V.  V.  Markovnikovning 
xizmatlarini alohida ta’kidlab o’tish lozim. U nosimmetrik alkenlarga 
vodorod  galogenid  birikkanda  vodorod  atomi  vodorodni  ko’p, 
galogen  esa  vodorodni  kam  tutgan  uglerod  atomlariga  birikishi 
haqidagi  qoidani  tavsiya  qildi  (« Markovnikov  qoidasi »). 
Markovnikov  bevosita   bog’lanmagan  atomlarning  o’zaro 
ta’sirlashishiga  doir  umumiy  qonuniyatlarni  topmagan  bo’lsa  ham 
(bunga  XIX  asrning  60  yillaridagi  kimyoning  taraqqiyot  darajasi 
imkon  bermasdi),  o’z  tadqiqotlari  natijalariga  asoslanib,  kimyoviy 
tuzilish  nazariyasining  muhim  bir  qoidasining  to’g’riligini 
tasdiqladi . Ayrim g’arb ilmiy matbuotida hanuzgacha tuzilish nazariyang 
muallifi A. Kekuledir degan fikr yoki Butlerovning ilmiy xizmatlarini 
kamsitish,  hatto  uni  butunlay  tan  olmaslik  hollari  uchrab  turadi. 
Kekuleni  tuzilish  nazariyasining  yagona  yaratuvchisi  qilib 
ko’rsatishga  urinish  o’rinli  emas.  Chunki  u  Jerarning  tiplar 
nazariyasining  tarafdori  va  uning  davomchisidir .  Kekule  o’zining 
qator  ilmiy  maqolalari  va  kitoblarida  «rasional  formulalar  moddang 
tuzilishi  (konstitutsiyasi)  ni 1
  emas,  balki  faqat  uning  kimyoviy 
o’zgarishlarinigina ifodalaydi» deb ta’kidlagan. U «ko’p kimyogarlar 
hali  ham  kimyoviy  o’zgarishlardan  foydalanib,  moddaning 
konstitutsiyasini  aniqlash  va  uni  formulalar  yordamida  ifodalash 
mumkin,  degan  fikrda  ekanligiga  taajjublanasan  kishi»  deb  yozgan 
edi.  Kekule  hatto  1861-  yili  «tipik  formulalardan  ham  voz  kechib, 
ularning  o’rniga  moddaning  tarkibini  ko’rsatuvchi  empirik 
formulalardan foydalanishga o’tishini» ma’lum qildi .
Aromatik  birikmalar  tuzilishiga  oid  fikrlar  va  benzolning 
halqasimon   tuzilishini  asoslab  berishda  Kekulening  xizmatlarini 
inkor etib bo’lmaydi. Organik birikmalar tuzilish nazariyasi
Kimyoviy  tuzilish  nazariyasining  klassik  ta’rifi  “Murakkab 
zarrachaning  kimyoviy  tabiati  uning  tarkibiga  kiruvchi  elementar 
zarrachalar  tabiatiga,  ularning  miqd о ri  va  kimyoviy  tuzilishiga 
b о g’liq”
Kimyoviy  tuzilish  nazariyasining  zam о naviy  ta’rifi   quyidagicha: 
“ О rganik  birikmaning  fizikaviy  va  kimyoviy  хо ssalari  uning 
tarkibiga,  kimyoviy,  faz о viy,  elektr о n  tuzilishiga,  birikma 
atr о fidagi muhitga hamda shar о itga b о g’liq”. Tuzilish  nazariyasi  asoschisi  Butlerov   va  bu 
nazariyaning  tarafdorlari  atomlarni  molekulada  saqlab 
turuvchi  kuchlar  —  valentlikning  tabiati  haqida 
o’ylashmagan .  Organik  birikmalarda  atomlarni  o’zaro 
birlashtiruvchi  kuchlarning  fizik  mohiyatini  tushunish  XX  asr 
boshlarida  kimyoga  elektron  tasavvurlarning  kirib  kelganidan 
keyingina  mumkin  bo’ldi.  1900-yilga  kelib  radiofaollik 
hodisasi  va  elektronning  kashf  etilishi  E.Rezerford ga  atom 
tuzilishining  dastlabki  modelini  yaratishga  imkon  berdi . 
Faradeyning  elektroliz  qonunlarining  mantiqiy  yakuni 
sifatida  elektronning  ochilishi ,  Berselius   zamonidan  keyin 
butunlay  unutib  yuborilgan  atomlarni  molekulada  tutib 
turuvchi  kimyoviy  kuchlarning  dualistik  tabiatli  ekanligi 
haqidagi  ta’limotning  qaytadan  nisbatan  etuk  darajada 
shakllanishiga  sabab  bo’ldi.  Noorganik   birikmalar  tuzilishini 
elektron  nazariya  asosida  tushuntirgan  Kossel  nazariyasi 
(1916- y.) ana shunday nazariya edi. Elektron  nazariya  organik  birikmalardagi  bog’  tabiatini 
izohlab  berishga  G.  Lyuis  va  I.  Lengmyurning  ishlari  tufayli 
(1913—1920-  yy.)  tadbiq  qulindi.  Ular  kovalent  bog’ 
nazariyasini  yaratishdi  va  an’anaviy  tuzilish  nazariyasidagi 
valent  chiziqning  fizik  mohiyatini  asoslab  berishdi.  O’sha 
davrlarda  Lyuis,  Lepuors,  Robinson,  K.  Ingold  va  L. 
Polinglar  organik  birikmalardagi  elektron  siljish  ta’sirlarini,  σ -  
va  π -   bog’lar  nazariyasini  ham  yaratishdi.  Lekin  kimyoviy 
bog’ni  nima  sababdan  elektronlar  jufti  vujudga  keltiradi,  degan 
savol  javobsiz  qolaverdi .  Ana  shu  faktlarni  izohlashga  urinish 
kvant  mexanikasining  yaratilishiga  sabab  bo’ldi.  Kvant 
mexanikasining  asoschilari  E.  Shredinger,  L.  De-Broyl,  M. 
Bom,  Geyzenberglardir.   Bundan  tashqari,  qatop 
birikmalaming  tuzilishi  va  xossalarini  faqatgina  valentlik 
nazariyasi asosida tushuntirib bo’lmadi. O’tgan  asrimizning  30-yillaridan  boshlab  kimyoviy 
eksperiment  texnikasi  borasida  ham  yangi  yutuqlar  qo’lga 
kiritildiki,  natijada  moddalarning  tuzilishini  tadqiq  etishda 
zamonaviy  fizik  usullardan   foydalanishga  imkon  tug’ildi. 
Hozirgi  paytda  organik  va  tabiiy  birikmalar  kimyosining  fizik 
usullar  qo’llanilmaydigan  bironta  sohasi  yo’q  desa  bo’ladi . 
Bundan  tashqari,  organik  modda  molekulasida  elektron 
zichlikning  taqsimlanishini   va  shu  asosda  uning  reaksiyaga 
kirishish  qobiliyati  haqida  xulosa  chiqarishga  imkon  beruvchi 
yarim  empirik  hisoblash  usullari  ham  topildi  ( E.  Xyukkel ). 
Bularning  hammasi  organik  kimyo  fanining  tez  sur’atlar  bilan 
rivojlanishiga  hamda  nazariy  organik  kimyoning  vujudga 
kelishiga  zamin yaratdi. Organik kimyo fani va uning falsafiy masalalari
Organik  kimyo  nimani  o’rganadi ?  XIX  asrdayoq  «organik 
kimyo  uglerod  birikmalari  kimyosidir»  deb  qabul  qilingan  edi 
( L.  Gmelin,  1848-  y,  A.  Kekule,  1851-  y. ).  1889-  yilda 
K.Shorlemmer   organik  kimyoni  « uglevodorodlar  va  ularning 
hosilalarini  o’rganuvchi  fan »  deb  atadi.  Har  ikkala  ta’rif  hozirgi 
kunda ham o’z ahamiyatini yo’qotgan emas. Lekin kimyoning juda 
katta  bir  bo’limini  faqat  bitta  element  —  uglerodga  bog’lash 
to’g’rimikin?  Bir  qarashda  bu  savol  o’rinsizdek  tuyuladi.  Chunki 
hozirgi  kunda  organik  birikmalar  soni  100  mln .  dan  ortiq.  Davriy 
sistemadagi  qolgan  barcha  elementlaming  birikmalari  esa  2  mln. 
ga  yaqin.  Har  yili  taxminan   1  mln.  ga  yaqin  organik  modda  sintez 
qilinadi.  Biroq    bu  argument  birinchi  ta’rifni  qabul  qilish  uchun 
etarli asos bo’la ol maydi. Birinchidan ,  uglerodning  CO,  CO
2 ,  H
2 CO
3 ,  metali 
karbonatlari  va  gidrokarbonatlar,  CS
2 ,  metali  karbidlari  kabi 
qator  birikmalari  noorganik  kimyo  bo’limida  o’rganiladi. 
Ikkinchidan ,  organik  birikmalar  uglerodning  bitta  o’zidangina 
tashkil  topmaydi.  Ular  tarkibiga  O,  N,  P,  S  kabi  elementlar  - 
organogenlar  ham  kiradi.  Qolaversa,  element  hosil  qilgan 
birikmalar  soniga  qarab  kimyoning  butun  bir  bo’limi  shu 
element  nomi  bilan  bog’lanadigan  bo’lsa,  u  holda  birinchi 
o’ringa  uglerodni  emas,  vodorodni  qo’yish  to’g’riroq  bo’lardi . 
Ana  shu  mulohaza  va  dalillarni  hisobga  olib.  K.  Nenisesku 
organik    kimyoga   Shorlemmer   bergan  ta’rif  umumiyroq  va 
aniqroq deb hisoblaydi. Tabiat  hodisalarini  materialistik  nuqtayi  nazardan  tushuntirishga 
organik  kimyoning  ahamiyati  katta .  Masalan,  miqdor 
o’zgarishlarining  sifat  o’zgarishlariga  o’tish  qonunini  to’yingan 
uglevodorodlarning  gomologik  qatori  misolida  oson  tushuntirish 
mumkin.  Bu  gomologik  qatorda  uglevodorodlar  « СН
2 »  (gomologik 
farq)  ga  ko’payib  boradi  va  miqdor  o’zgarishi  bilan  sifat  o’zgarishi 
sakrash  bilan  ro’y  beradi.  Butandan  ( С
4 Н
10   —  gazsimon  modda) 
pentanga  C
5 H
12   —  suyuqlik )  o’tilganda  yangi  agregat  holat  hosil 
bo’ladi.  Eslatib  o’tamizki,  gomologik  qatop  va  analogiya  hodisasi 
tiplar  nazariyasidan  kelib  chiqadi.  Nazariya  asoschilari  Sh.  Jerar,  J. 
Dyuma  va  uning  davomchisi  A.  Kekule  agnostisist  bo’salar  ham 
(ular moddaning real tuzilishini bilib bo’lmaydi, deb hisoblar edilar), 
tiplar  nazariyasi  falsafaning  muhim  qonunlaridan  biri-miqdor 
o’zgarishlarining  sifat  o’zgarishlariga  o’tish  qonunining 
isbotlanishiga  yordam  berdi.  Gomologik  qatorlarda  davriy 
bog’liqlikning  mavjudligi  falsafaning  eng  muhim  qonunlaridan  biri 
— inkorni inkor qonuni ko’rinishida  namoyon boladi .  Masalan,  n-C
4 H
9 Cl   ning  reaksiyaga  kirishish  faolligi 
shartli  ravishda  1   ga  teng  deb  qabul  qilinsa,  alkil  galogenidlar 
gomologik  qatori  a’zolari  kaliy  yodid  bilan  reaksiyaga  kirishish 
faolligi  qatorni  tashkil  etuvchi  har  ikkita  moddadan  keyin  davriy 
ravishda o’zgaradi:

Mavzu: Organik birikmalarning kimyoviy tuzilish nazariyasi. va kimyoviy birikmalardagi izomeriya. Reja: 1. Organik birikmalarning kimyoviy tuzilish nazariyasi. 2. K imyoviy birikmalardagi izomeriya. 3. I zomeriya turlari

Organi kimyo fanining rivojlanish tarixidan • «Organik kimyoni to‘liq o‘rganishga kirish» degan kitobi va 1861- yili organik moddalarning kimyoviy tuzilish nazariyasini yaratish bilan organik kimyo fanining rivojlanishiga katta hissa qo‘shdi. Aleksandr Mixaylovich Butlerov 1828-1886

Molekula tarkibidagi atomlar o’zaro qanday tartibda birikadi ? Bu savolga radikallar va tiplar nazariyasini hamda Kekule va Kuperning « uglerod atomi organik birikmalarda to’rt valentli bo’lib, bu atomlar o’zaro birikib zanjir hosil qila olishi mumkin » degan fikrlarini hisobga olgan holda, o’sha davrda to’planib qolgan tajriba ma’lumotlarini tushuntirib bera oladigan mukammal nazariyagina javob bera olishi mumkin edi. Ana shunday nazariya 1861-y. rus kimyogari, Qozon, keyinchalik Peterburg universitetlarining professori Aleksandr Mixaylovich Butlerov tomonidan yaratildi. Bu organik moddalarning kimyoviy tuzilish nazariyasi deb ataladi. A. M. Butlerov kimyoviy tuzilish nazariyasining asosiy prinsip- larini « А . S. Kuperning yangi kimyoviy nazariyasiga doir tanbehlar » sarlavhali maqolasida (1859- y.), « Moddalarning kimyoviy tuzilishi haqida » gi ma’ruzasida (1861- y.) va keyinchalik « Organik kimyoni to’la o’rganishga kirish » nomli darsligida (1864—1866 yy.) ko’rsatib berdi. Kimyoviy tuzilish nazariyasining asosiy qoidalari va undan kelib chiqadigan muhim xulosalar quyidagilardir:

1. Organik modda molekulasi atomlarning tartibsiz to’plami emas, undagi atomlar bir-biri bilan valentligiga muvoflq ravishda muayyan izchillikda va tartibda birikkan. Molekulaning fizik va kimyoviy xossalarini uning tarkibidagi atomlar soni va ularning bog’lanish tartibi belgilaydi. Bog’lanish tartibi molekulaning tuzilish (struktura) formulasi deyiladi. 2. Har bir modda faqat bittagina tuzilish (struktura) for- mulasiga ega. 3. Ikki yoki undan ortiq modda molekulalarining tarkibi va molekulyar massalari bir xil bo’lib, ulardagi atomlarning birikish tartibi turlicha bo’lsa, izomeriya hodisasi kelib chiqadi. Bunday birikmalar izomerlar deyiladi. «Izomeriya» atamasinini kimyoga Ya. Berselius kiritgan.

4. Reaksiyalarda butun molekula emas, uning bir qismi kimyoviy o’zgarishga uchraydi. Shu boisdan hosil bo’ladigan mahsulotlarni o’rganish bilan moddaning tuzilishi haqida aniq xulosa chiqarish mumkin. Moddaning haqiqiy tuzilishi uni boshqa tuzilishi ma’lum moddalardan sintez qilish yoki aniq tuzilishli moddaga aylantirish yo’li bilan isbotlanadi. 5. Modda tarkibiga kiruvchi atomlarning kimyoviy tabiati, boshqacha aytganda, moddaning reaksiyaga kirishish qobiliyati ular boshqa atomlar bilan qanday bog’langanligiga qarab o’zgaradi. Moddaning kimyoviy xususiyatining bunday o’zgarishi bevosita bog’langan atomlarning o’zaro ta’sirlashishidan kelib chiqadi. Bilvosita bog’langan atomlarning o’zaro ta’siri nisbatan kuchsiz.