logo

Yuz yillik urush vaqtida tuzilgan shartnomalar

Загружено в:

10.08.2023

Скачано:

0

Размер:

1372.1513671875 KB
Yuz yillik urush 
vaqtida tuzilgan 
shartnomalar.
REJA:

Yuz yillik urushning boshlanishi.

Urushning xususiyatli tomonlari.

Urushning yakuni va o`zaro shartnomalar. Fransiya va Angliya o`rtasidagi uzoq davom etgan mojaroning yakuniy 
va eng og`ir bosqichi Yuz yillik urush bo`ladi.(1337-1453.) Fransiyaning 
ko`plab hududlari inglizlarning qo`lida uzoq muddat bo`lishi, faqat 
ishlab chiqarish va savdoning qisqarishiga emas,aholi sonining 
kamayishiga ham olib keladi. Harbiy mojaroni keltirib chiqargan 
ziddiyat o`choqlaridan biri, ingliz qirollarining ota merosi –Akvitaniya, 
ayniqsa uning g`arbiy qismi – Gien bo`lgan. Bu viloyat Angliyadann 
keltirilgan jundan movut to`qib chiqarishi tufayli, u bilan iqtisodiy 
jihatdan bog`langan edi. Giendan Angliyaga musallas, tuz, po`lat va 
bo`yoqlar olib ketilgan. Gienning zodagonlari va ritsarlari o`zlarining 
siyosiy mustaqilliklarini saqlab qolish yo`lida Fransiya qirollarining 
real hokimiyatidan inglizlarning nominal hokimiyatini Afzal deb 
bilgannlar.  1346–yil 26–avgustda qirol Eduard III 
boshchiligidagi inglizlarning kichik 
otryadi Filipp VI ning 30000 kishilik 
fransuz qo’shinini tor –mor etdi. Bu 
voqyeaning ahamiyati shunda ediki, 
unda birinchi marta inglizlarning 
asosiy kuchini piyodalar (9000 kishi) 
tashkil etgan. Ingliz kamonchilari 
otliqlar  qarshisida jasorat 
ko’rsatishdi. Fransuzlar 2 nafar 
shahzoda, 1500 kishi risar va 10000 ta 
askaridan ajraldi. Mazkur raqamlar 
inglizlar umumiy kuchlaridan ham 
ortiq edi. Ingliz qo’shinlari shimol tomon siljishda davom etdi. 1346–yil avgustida Eduard boshchiligida inglizlar 
Kale qal’asini qamal qiladi. Qamaldan kuchli himoyalanib, fransuzlar bir yil davomida bardosh 
berganlaridan so’ng, 1347–yil 4–avgustda taslim bo’lishga majbur bo’lishdi. Bu voqyea inglizlar uchun 
muhim strategik yutuq hisoblanib, Angliyaning  qit’adagi hukmronligini ta’minladi. 1347–yilda Kaleni 
egallash davrida qirol Eduard Krotua shahri uchun urush olib boradi. Fransuz floti shaharni ozod 
etmoqchi bo’ladi, lekin inglizlar tomonidan mag’lubiyatga uchratiladi. Shu yilning o’zida Nevills –
Krosse yonidagi g’alaba va David II ning asir olinishi, Shotlandiya tomonidan inglizlarga bo’ladigan 
xavfni bartaraf etdi.1346–1351–yillarda Yevropada vabo tarqalib (“Qora o’lat”), u urushga qaraganda 
ko’proq miqdorda kishilar o’limiga sababchi bo’ldi va o’z navbatida urushning keyingi taqdiriga ta’sir 
etmasdan qolmadi.1356–yilga kelib Angliya o’zining moliyaviy ahvolini bir qadar tiklab oldi.  1356–yil 
19–sentabrda ingliz qirolining o’g’li  Eduard “Qora shahzoda” boshchiligidagi 6000 nafar jangchi va 
fransuz qiroli Ioann Rahimdil boshchiligidagi 20500 kishilik fransuzlar qo’shini o’rtasida  Puatye 
yonida jang bo’lib o’tdi. Ingliz kamonchilari  shohdevor va tokzorlardan unumli foydalanishadi. 
Fransuz kavaleriyasi shohdevorlar orasidagi ingichka yo’laklar bo’ylab harakatlanishadi, lekin 
kamonchilar ularga halaqit berishadi, shundan so’ng ingliz risarlari va og’ir qurollangan otliqlar 
ularga yon qatordan hujum qilib, fransuzlarni mag’lubiyatga uchratishadi: orasida fransuz qiroli ham 
bo’lgan asirlarni hisobga olmaganda so’nggi yo’qotishlar 4500 kishini tashkil etdi. Inglizlarning 
yo’qotishlari ko’pchilikni tashkil etmadi va ular qarshilikka uchramay Bordodan ketishdi. 1357–yil 10–noyabrda Kadsan nomli hududda graf Derbi boshchiligidagi 2500 nafar ingliz va fransuzlar 
xizmatidagi 5000kishiflamandlaro’rtasidaurushbo’lib o’tdi vaunda flandriyaliklar 1000 kishini yo’qotgan holda 
mag’lubiyatga uchrashdi.Bu jangning Angliya foydasiga yakunlanishi bilan 1359 –yilda ikki davlat o’rtasida 
London shartnomasi imzolandi. Unga ko’ra, Anju, Turen, Men, Normandiya, Giyen  va Kale shahri, bundan 
tashqari Puatye, Ponte va yana bir qancha janubi-g’arbda joylashgan hududlar ingliz tojining mustaqil 
boshqaruviga o’tdi, fransuz qirollari esa mazkur hududlar ustidan hukmronligini  yo’qotdi. Eduard III Fransiya 
taxtiga bo’lgan da’vosidan voz kechadi va Ioann II  o’zining ozodligini sotib olish evaziga 4 million ekyu to’lash 
majburiyatini oladi.Parij va Jakeriya (1357–1358–yillar)  qo’zg’alonlari ko’tarildi. Paytdan foydalangan Eduard  
shartnomani buzib Parij va Fransiya taxtini egallashga harakat qildi. Ammo Fransiyadagi og’ir  
vaziyatga qaramay, Eduard Parijni ham Reymsni ham egallay olmadi. 
Fransiya dofini, bo’lg’usi qirol Karl V Fransiya uchun zararli bo’lgan Bretanda inglizlar bilan (1360–yil) 
shartnoma imzolashga majbur bo’ldi.   1360-yil may oyida Shartr shahri yaqinidagi Bretan vodiysida quyidagi 
shartlardan iborat kelishuv imzolandi : 
-Eduard III Fransiya tojigabo’lgan da’vosidan voz kechdi; 
-Kale,Gaskon, Giyen,Gin va Ponte mustaqil bo’ldi; 
-Ioann IIningozod qilinishiuchun 3 million ekyu to’lanadigan bo’ldi, 600 mingi darxol, qolgan qismi esa 6 yil 
davomida to’lanishi belgilandi.Shartnomaimzolangandanso’ngko’pvaqto’tmay,1364–yil27–sentabrdaOre 
yonidajang bo’lib o’tdi, unda Bretan gersogligi uchun davogar ikki taraf –de Monfor va Sharl Blualar qatnashdi. 
Ingliz qo’shinlari ser Jon Chendos boshchiligida Oreni egallashdi, lekin Bertran Dyugeklan boshchiligidagi 
fransuzlar hujumiga uchrashdi, Chendos yaxshi himoyalanib, Oreda kuchli mudofaani tashkil qildi, shu sabab 
fransuzlar uni egallay olishmadi. Inglizlarning yon qanotdan hujumi ularni og’ir yo’qotishlar bilan qochishga 
majbur qildi, natijada Sharl Blua halok bo’ldi, Bertran Dyugeklen asirga tushdi. Shundan so’ng fransuz qiroli 
Karl V de Monforni Bretan gersogi sifatida tan oldi. Hokimiyat almashishi bilan, Genrix IV avvalgi imzolangan sulhni tasdiqladi (1400),  
lekin Fransiyaga bo’lgan da’vosidan voz kechmadi. Bu esa Akvitaniyada harbiy 
harakatlarni qayta  
boshlanishiga olib keldi. Fransuz qiroli Karl VI kasalligi sababli, feodal 
guruhlarining xokimiyat  
uchun kurash Burgundiya gersogi (gersog Burgundskiy) va Orleanskiy o’rtasida 
boradi.  
Fransiyaning barcha risarlari xalqni bir xilda talovchi va xonavayron qiluvchi 
ikkita bir-biriga  
dushman guruxlariga bo’linib ketdi. Burgundiya gersogi partiyasi 1411 yildan 
boshlab Orlean  
gersogining qaynotasi graf Armanyakka qarshi (Shu davrdan boshlab ular 
«Armanyaklar to’dasi»  
nomini oladi) kurash olib boradi.  
Bu kurash butun hukumat boshqaruvini izdan chiqardi. Dvoryanlar va amaldorlar 
faqatgina  
o’z manfaatlarini ko’zlab tartibsiz ish yuritar edilar. 
1415–yil 25–oktyabrda bo’lib o’tgan Azenkur yonidagi jangda konnetabl d’Albre  
boshchiligidagi 25 000 nafar fransuz askarlari va Genrix V boshchiligidagi, asosini 
kamonchilar  
tashkil etgan taxminan 5700 nafar inglizlar qatnashdilar. Tinchlik sulhi 1420-yilda 
Truada  
imzolanib, u Fransiya qirolining qizi – Yekaterinaga uylandi va bu nikohdan 
tug’ilgan farzandlar  
shartnomaga muvofiq birlashgan Angliya va Fransiya qirolligi hukmdorlari bo’lishi 
kerak edi. Karl VI vafotidan so’ng Angliya qiroli Genrix VI ni fransuz taxtiga chiqardilar (1422 y).  
Genrix bu paytda 10 oylik go’dak edi. Armanyaklarning milliy guruhi dofin Karlni qirol deb e’lon 
qilib, unga Karl VII nomini berdilar. Karl VIIning poytaxti bir necha yil Laura daryosining narigi  
qirg’ogidagi Burj shahri bo’ldi. Uning dushmanlari Karl VII ni «Burjning qiroli» deb masxara  
qilar edilar. Natijada davlatda ikki qirol, ikki qirol kengashi, ikki parlament, ikki armiya, ikki xil  
pul tizimi va ikki poytaxt- Parij va Burj vujudga keldi. 
1429-yil tarix sahnasiga Janna d’Ark kirib keladi. Janna d’Arkning tug’ilgan yili 1410-yoki  
1412–yil, chunki undan 1429 yilda yoshini so’raganlarga «17 yoki 19da» deb javob bergan. Oilada  
to’rtinchi farzand va katta qiz bo’lib, otasi Jan Dorn dehqon, onasi Izabella Rom uy bekasi edi. 
Bolaligidan boshqa qishloq qizlaridan deyarli farq qilmagan, yozishlaricha, bayram kunlari  
qishloq bolalari yuz yoshli deb aytiladigan daraxt tagida yig’ilishar va bu daraxtni ular «Farishtalar  
daraxti» deb atashar edi. Yerli aholi bu yerda farishtalar o’yini bo’ladi va ruhoniydar muqaddas  
suv sepgandagina ular yo’qoladi deb hisoblangan. 1429-yilning yanvar oyida Janna amakisi  
Dyuran Laksar bilan birga uydan qochib chiqib, inglizlarga qarshi kurashga tayyorgarlik  
ko’rayotgan fransuz armiyasiga kelib qo’shiladilar. Janna d’Arkning fransuz xalqi va tarixi  
oldidagi xizmatlari: 
-Janna d‘Ark fransuz xalkiga vatanparvarlik namunasini ko’rsatadi, xalqning ruhini ko’tara oldi. 
-Janna d’Ark fransuz armiyasini o’z ortidan ergashtirib bora oldi. Tabiat uni lashkarboshilik  
qobiliyati bilan taqdirlanganligini namoyish etdi; u fransuz armiyasining tushib ketgan kayfiyatini,  
ruxiyatini ko’tardi. 
-Reyms shaxrida qirolga toj kiydirish bilan Karlning fransuz qiroli ekanligini rasmiylashtirdi. Shu 
xizmati evaziga Karl Jannaning oilasiga keyinchalik dvoryanlik unvoni bilan taqdirlandi. 
-1429 yil 29 aprel kuni Orlean shaxriga kirib kelish bilan Fransiya hududidan inglizlarni haydab  
chiqarishni boshlab berdi.  
-Angliyaning Fransiya ustidan xukmronlik rejasi amalga oshmay qoldi Burgundiyaliklar Jannani inglizlarga sotib yubordilar, inglizlar esa Jannani, fransuz  
xalqining qaxramonini fransuz yerida, fransuz cherkovida va fransuzlar qo’li bilan sud qilishni  
amalga oshiradilar. Uni Bove yepiskopligi hududidagi qamoqxonada saqlaydilar. 1431-yil 30- 
mayda Jannani jodugarlikda ayblab, o’tda yondiradilar. Aytishlaricha Jannaning suyaklari  
olinayotganda uning yuragini ko’rishadi. Yurakka olov tegmagan emish. Inglizlar Jannani  
inkvizasiya yordamida o’ldirishdi, lekin ular Jannaning g’alabalarini yo’qqa chiqara olmaydilar.  
1449–yilda fransuzlar Ruanni qaytarib olishdi, 1450 –yil 25–aprelda Formin jangida  
inglizlarga yordamga kelganlar graf de Klermon boshchiligidagi fransuzlar tomonidan tor–mor  
etilib, deyarli barchasi qirib tashlanadi. Bu mag’lubiyat inglizlarning Fransiya shimolidagi  
hukmronligiga barham berdi. 
Kastilion jangi 1453–yil 17–iyunda bo’lib, bu jang yuz yillik urushning oxirgi jangi edi.  
Inglizlar Jon Tolbot, graf Shryusberi boshchiligida Kastilionga yordamga borishadi va  
qurshovdagilarga hujum qiladi, lekin fransuzlar pistirma qo’yib, ularni yon qanotlaridan yorib  
kirib mag’lubiyatga uchratishadi va Talbot o’diriladi. 1453–yilda ingliz garnizonining Botdoda  
taslim bo’lishi esa yuz yillik urushga yakun yasadi.  
Yuz yillik urush 1453-yilda Angliya va Fransiya o’rtasida sulh imzolanishi bilan yakunlandi,  
inglizlar qo’lida faqat Kale porti qoldi, xolos. Flandriya urushidan so’ng Filipp Falastinga qarshi salib yurishini rejalashtira 
boshlaydi.  
1332-yilda u Lyudovik Avliyo singari xochni qabul qiladi va papa Benedikt unga salib 
yurishida  
rahbarlikni topshiradi. Ammo 1337-yilning boshida ingliz qiroli fransuz taxtini talab 
qilmoqchi  
ekanligi haqida e’lon qiladi va o’ziga ittifoqchilar izlay boshlaydi. Birinchilardan bo’lib  
flandriyaliklar ingliz qirolini qo’llab - quvvatlashga rozilik bildiradilar. 1337-yil 1 
noyabrda  
inglizlar tomonidan Filippga qarshi urush e’lon qilindi. Bir necha kundan so’ng 
Flandriya  
qirg’oqlaridagi Kadzan oroli egallanadi. 
1338-yilda qirol Eduard Flandriyaga keladi. 1349-yilda fransuz floti Sleysi yonida 
inglizlar  
va flandriyaliklarning birlashgan qo’shini tomonidan tor-mor keltiriladi. Filipp barcha  
kemalaridan ayrildi va 30 ming kishilik qo’shini halok bo’ladi, bir qismi asirlikka 
tushadi.  
Sentyabr oyidagi muvaffaqiyatsiz kelishuvdan so’ng 1345-yilda urush yana boshlanadi 
va Eduard  
o’z qo’shini bilan Normandiyaga tushadi. 26 avgustda Kresi yonida xal qiluvchi jang 
bo’lib,  
manbalarga ko’ra, bu jangda 1200 ta fransuz risari, shuningdek 15 mingga yaqin 
qurolbardor va  
piyodalar halok bo’lgan. Natijada Filipp 1347 yil senyabrda tinchlik sulhini imzolashga 
majbur  
bo’ldi Filipp o’z hukmronligining oxirgi yillarida mamlakatning janubiy qismidagi ba’zi yerlarni  
egallashga muvaffaq bo’ladi. 1349-yilda u merosho’ri bo’lmagan graf Vyenskiydan Dofin  
hududini, shuningdek Monnilye grafligini ham sotib oldi. Ammo bu fransuz qirolligining ahvolini  
yaxshilashga yordam bermaydi. Qirollik og’ir ahvolda uning vorislariga meros sifatida qolgan. 
Filipp VI Ioann II Rahmdil (1350-1364) barcha dastlabki valualar singari yoshlik davrini  
doimiy urushlarda o’tkazdi. 1354-yilda Navarra qiroli Karl bir nechta graflar bilan birga Ioannga  
qarshi bosh ko’taradi. Ioann II Navarra qirolining inglizlar bilan ittifoq tuzishining oldini olish  
maqsadida u bilan kelishuvga borishga majbur bo’lgan. 
Karl V Dono (1364-1380) otasiga jismoniy jihatdan ham, aqliy jihatdan ham umuman  
o’xshamagan edi. U harbiy xarakatlarda ishtirok etishdan bosh tortib, jang maydonida bo’lgan  
vaqtida ham risarlik mahoratini ko’rsata olmagan. 1356 yilda Puate jangida ishtirok etgan vaqtida  
ham birinchi mag’lubiyatlardayoq jang maydonini tashlab ketgan edi.  
1360-yil mart oyida inglizlar Parijni qamal qiladilar va aprel oyiga kelib Bretinida  
muzokaralar boshlanadi. May oyida esa tinchlik o’rnatilib, oktyabr oyida Ioann tinchlik  
shartnomasini imzolaydi. Unda Eduard fransuz taxtiga bo’lgan da’vosidan voz kechib, uning  
evaziga Sentonj, Biggor, Limuzen, Kresi, Pontye va Giyennni o’z hududlariga qo’shib oladi. Maksimilian bilan yarashib olgan Karl o’zini Anjuning merosxo’ri sifatida Neopolitan  
qirolligining taxtiga da’vo qiladi va italiyan urushlariga tayyorgarlik ko’ra boshlaydi. 1494 yil avgust  
oyida taxtga opasining turmush o’rtog’i, Burbon gersogi Pyerni o’tirg’izadi va Mon-Jenevr orqali  
Italiyaga yo’l oladi. Uning qo’shini 50 ming kishi bo’lib, kuchli artelleriyaga ega bo’lgan. Piyoda  
qo’shin xarakatlarini fransuz va Genuya flotlari qo’llab turgan. Bu armiyadan italiyaliklar dahshatga  
tushganliklari sababli Karl qattiq qarshiliklarga uchramaydi. Neopolitan qiroli Alfons tomonidan  
yuborilgan armiya tor-mor etiladi. Florensiyaliklar Karl qo’shinini o’z hududlari orqali o’tkazib  
yuborgan. Papa Aleksandr VI dastlab fransuzlarga qarshilik ko’rsatmoqchi bo’lgan, ammo ittifoqchi  
topmaganligi sababli 31 dekabr kuni Karlni Rimga kiritishga majbur bo’lgan. 
1495-yilning boshlarida fransuzlar Neopolitan qirolligining chegarasini kesib o’tadi. Alfons II  
o’g’li Ferdinand II foydasiga taxtdan voz kechib Sisiliyaga qochib ketadi. 22 fevral kuni Karl Neapolga  
kirib keldi. Butun Italiya janubiy hududlar bilan birga fransuzlarga bo’o’ysundiriladi. May oyida  
qirollik tojini kiyish marosimidan so’ng Karl Fransiyaga qaytib ketadi.  
Italiyaning egallanishi Yevropani xayratga solsada, Karl hukmronligi davridayoq bu yerlar  
qo’ldan boy berilgan. 1496 yilda qirol Ferdinand Neopolitanni qaytarib olishga muvaffaq bo’ldi. Karl  
harbiy yurishni takrorlamoqchi bo’ladi, ammo bu vaqtga kelib qirol xazinasi bo’shab qolgan edi.

Yuz yillik urush vaqtida tuzilgan shartnomalar. REJA:  Yuz yillik urushning boshlanishi.  Urushning xususiyatli tomonlari.  Urushning yakuni va o`zaro shartnomalar.

Fransiya va Angliya o`rtasidagi uzoq davom etgan mojaroning yakuniy va eng og`ir bosqichi Yuz yillik urush bo`ladi.(1337-1453.) Fransiyaning ko`plab hududlari inglizlarning qo`lida uzoq muddat bo`lishi, faqat ishlab chiqarish va savdoning qisqarishiga emas,aholi sonining kamayishiga ham olib keladi. Harbiy mojaroni keltirib chiqargan ziddiyat o`choqlaridan biri, ingliz qirollarining ota merosi –Akvitaniya, ayniqsa uning g`arbiy qismi – Gien bo`lgan. Bu viloyat Angliyadann keltirilgan jundan movut to`qib chiqarishi tufayli, u bilan iqtisodiy jihatdan bog`langan edi. Giendan Angliyaga musallas, tuz, po`lat va bo`yoqlar olib ketilgan. Gienning zodagonlari va ritsarlari o`zlarining siyosiy mustaqilliklarini saqlab qolish yo`lida Fransiya qirollarining real hokimiyatidan inglizlarning nominal hokimiyatini Afzal deb bilgannlar.

1346–yil 26–avgustda qirol Eduard III boshchiligidagi inglizlarning kichik otryadi Filipp VI ning 30000 kishilik fransuz qo’shinini tor –mor etdi. Bu voqyeaning ahamiyati shunda ediki, unda birinchi marta inglizlarning asosiy kuchini piyodalar (9000 kishi) tashkil etgan. Ingliz kamonchilari otliqlar qarshisida jasorat ko’rsatishdi. Fransuzlar 2 nafar shahzoda, 1500 kishi risar va 10000 ta askaridan ajraldi. Mazkur raqamlar inglizlar umumiy kuchlaridan ham ortiq edi.

Ingliz qo’shinlari shimol tomon siljishda davom etdi. 1346–yil avgustida Eduard boshchiligida inglizlar Kale qal’asini qamal qiladi. Qamaldan kuchli himoyalanib, fransuzlar bir yil davomida bardosh berganlaridan so’ng, 1347–yil 4–avgustda taslim bo’lishga majbur bo’lishdi. Bu voqyea inglizlar uchun muhim strategik yutuq hisoblanib, Angliyaning qit’adagi hukmronligini ta’minladi. 1347–yilda Kaleni egallash davrida qirol Eduard Krotua shahri uchun urush olib boradi. Fransuz floti shaharni ozod etmoqchi bo’ladi, lekin inglizlar tomonidan mag’lubiyatga uchratiladi. Shu yilning o’zida Nevills – Krosse yonidagi g’alaba va David II ning asir olinishi, Shotlandiya tomonidan inglizlarga bo’ladigan xavfni bartaraf etdi.1346–1351–yillarda Yevropada vabo tarqalib (“Qora o’lat”), u urushga qaraganda ko’proq miqdorda kishilar o’limiga sababchi bo’ldi va o’z navbatida urushning keyingi taqdiriga ta’sir etmasdan qolmadi.1356–yilga kelib Angliya o’zining moliyaviy ahvolini bir qadar tiklab oldi. 1356–yil 19–sentabrda ingliz qirolining o’g’li Eduard “Qora shahzoda” boshchiligidagi 6000 nafar jangchi va fransuz qiroli Ioann Rahimdil boshchiligidagi 20500 kishilik fransuzlar qo’shini o’rtasida Puatye yonida jang bo’lib o’tdi. Ingliz kamonchilari shohdevor va tokzorlardan unumli foydalanishadi. Fransuz kavaleriyasi shohdevorlar orasidagi ingichka yo’laklar bo’ylab harakatlanishadi, lekin kamonchilar ularga halaqit berishadi, shundan so’ng ingliz risarlari va og’ir qurollangan otliqlar ularga yon qatordan hujum qilib, fransuzlarni mag’lubiyatga uchratishadi: orasida fransuz qiroli ham bo’lgan asirlarni hisobga olmaganda so’nggi yo’qotishlar 4500 kishini tashkil etdi. Inglizlarning yo’qotishlari ko’pchilikni tashkil etmadi va ular qarshilikka uchramay Bordodan ketishdi.

1357–yil 10–noyabrda Kadsan nomli hududda graf Derbi boshchiligidagi 2500 nafar ingliz va fransuzlar xizmatidagi 5000kishiflamandlaro’rtasidaurushbo’lib o’tdi vaunda flandriyaliklar 1000 kishini yo’qotgan holda mag’lubiyatga uchrashdi.Bu jangning Angliya foydasiga yakunlanishi bilan 1359 –yilda ikki davlat o’rtasida London shartnomasi imzolandi. Unga ko’ra, Anju, Turen, Men, Normandiya, Giyen va Kale shahri, bundan tashqari Puatye, Ponte va yana bir qancha janubi-g’arbda joylashgan hududlar ingliz tojining mustaqil boshqaruviga o’tdi, fransuz qirollari esa mazkur hududlar ustidan hukmronligini yo’qotdi. Eduard III Fransiya taxtiga bo’lgan da’vosidan voz kechadi va Ioann II o’zining ozodligini sotib olish evaziga 4 million ekyu to’lash majburiyatini oladi.Parij va Jakeriya (1357–1358–yillar) qo’zg’alonlari ko’tarildi. Paytdan foydalangan Eduard shartnomani buzib Parij va Fransiya taxtini egallashga harakat qildi. Ammo Fransiyadagi og’ir vaziyatga qaramay, Eduard Parijni ham Reymsni ham egallay olmadi. Fransiya dofini, bo’lg’usi qirol Karl V Fransiya uchun zararli bo’lgan Bretanda inglizlar bilan (1360–yil) shartnoma imzolashga majbur bo’ldi. 1360-yil may oyida Shartr shahri yaqinidagi Bretan vodiysida quyidagi shartlardan iborat kelishuv imzolandi : -Eduard III Fransiya tojigabo’lgan da’vosidan voz kechdi; -Kale,Gaskon, Giyen,Gin va Ponte mustaqil bo’ldi; -Ioann IIningozod qilinishiuchun 3 million ekyu to’lanadigan bo’ldi, 600 mingi darxol, qolgan qismi esa 6 yil davomida to’lanishi belgilandi.Shartnomaimzolangandanso’ngko’pvaqto’tmay,1364–yil27–sentabrdaOre yonidajang bo’lib o’tdi, unda Bretan gersogligi uchun davogar ikki taraf –de Monfor va Sharl Blualar qatnashdi. Ingliz qo’shinlari ser Jon Chendos boshchiligida Oreni egallashdi, lekin Bertran Dyugeklan boshchiligidagi fransuzlar hujumiga uchrashdi, Chendos yaxshi himoyalanib, Oreda kuchli mudofaani tashkil qildi, shu sabab fransuzlar uni egallay olishmadi. Inglizlarning yon qanotdan hujumi ularni og’ir yo’qotishlar bilan qochishga majbur qildi, natijada Sharl Blua halok bo’ldi, Bertran Dyugeklen asirga tushdi. Shundan so’ng fransuz qiroli Karl V de Monforni Bretan gersogi sifatida tan oldi.