logo

AQSHNING MARKAZIY OSIYO DAVLATLARI BILAN MUNOSABATLARI

Yuklangan vaqt:

12.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

125.779296875 KB
MAVZU: AQSHNING MARKAZIY OSIYO DAVLATLARI BILAN
MUNOSABATLARI
KIRISH
I BOB. Markaziy Osiyo mintaqasiga umumiy tavsif
1.1. Markaziy Osiyo davlatlarining o’ziga xos xususiyatlari
1.2. Markaziy Osiyo davlatlarining tashqi siyosati va Afg'onistondagi voqealarning
mintaqaga ta'siri 
II BOB. Markaziy Osiyo: yetakchi davlatlar manfati to’qnashgan mintaqa
2.1. Rossiyaning Markaziy Osiyodagi manfaatlari
2.2. Xitoyning Markaziy Osiyoga intilishi va sabablari
III BOB. AQSHning Markaziy Osiyo davlatlari bilan munosabati
3.1 AQSHning Markaziy Osiyodagi manfaatlari 
3.2 AQSHning Markaziy Osiyodagi yangi strategiyasi
XULOSA
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1 KIRISH
Mavzusining   asoslanishi   va   uning   dolzarbligi   Tarixan   Markaziy   Osiyo
mintaqasi   tabiiy   resuslarga   boyligi   hamda   qulay   geosiyosiy   joylashuvi   bilan
dunyoning   yetakchi   davlatlari   diqqatini   o'ziga   jalb   qilgan.     Ayniqsa   Sobiq   Ittifoq
parchalangandan   keyin   mintaqada   buyuk   davlatlarning   manfaatlar   to'qnashuvi
yanada   kuchaydi.     Markaziy   Osiyoning   strategik   jihatdan   ahamiyatini   nafaqat
iqtisodiy tarafdan, balki xavfsizlik nuqtai nazaridan ham tasniflash mumkin.
AQSHning   Markaziy   Osiyodagi   mavjudligi   ko'plab   olimlar   tomonidan
mintaqaning   "kashfiyoti"   sifatida   baholanadi.     Afg'onistondagi   urushga   qarshi
AQShning   ishtiroki   keskin   oshganiga   qaramay,   Qo'shma   Shtatlar   mintaqa   uchun
begona   emas   edi.   Markaziy   Osiyo   mamlakatlari   mustaqillikka   erishgach,   rasmiy
diplomatik   munosabatlar   o'rnatgan   davlatlardan   biri   AQSH
hisoblanadi   .   AQSHning   ko'plab   tijorat   va   notijorat   kompaniyalari   mintaqa
mamlakatlari bilan iqtisodiy hamkorlikni yo'lga qo'ya boshladi. Xafsizlik va harbiy
sohadagi   aloqalar   rivojlanishi     1994-yilda   Markaziy   Osiyo   davlatlarining
NATOning Tinchlik yo'lida hamkorlik dasturiga qo'shilishida ko'rish mumkin.
2001-yil   11-sentabr   voqealaridan   keyin   Markaziy   Osiyo   mamlakatlarida
ichki   siyosiy   beqarorlik   keskin   kuchayganligi   bilan   belgilanadi.   2001-yil   noyabr
oyida Qozog‘istonda siyosiy inqiroz boshlanib, hukumat iste’foga chiqdi. 2002 yil
mart   oyida   Qirg'izistonda   tartibsizliklar   bo'lib,   politsiya   va   namoyishchilar
o'rtasidagi   to'qnashuvlar   natijasida   qurbonlar   bo'ldi.   Keyinchalik   siyosiy   nutqlar
bo'lib   o'tdi.   Turkmanistonda   sobiq   tashqi   ishlar   vaziri   B.O.Shixmurdov
boshchiligidagi muxolifat guruhi xorijda hukumatga qarshi faoliyatini kuchaytirdi.
Markaziy   Osiyo   mamlakatlarida   ichki   siyosiy   qarama-qarshiliklarning   kuchayishi
tasodifiy emas, ularda Amerikaning mavjudligi omili katta rol o'ynadi.
AQShning   mintaqa   davlatlari   bilan   ikki   harbiy   hamkorligi   11   sentabr
voqealaridan   keyin   jadal   rivojlandi.   Dastlabki   o'n   yillikdagi   uzoq   mudatli   siyosiy
va   iqtisodiy   islohotlar   dasturini   amalga   oshirishdan   manfaatdorlik   saqlanib
qolishiga   qaramasdan,   harbiy   va   xavfsizlik   masalalari   AQShning   Markaziy
Osiyodagi   ishtirokida   muhimroq   omilarga   aylandi.   AQSH   siyosatining   ustuvor
2 yo'nalishlaridan   biri   mintaqada   xafsizlik   va   barqarorlik   muhitini   ta'minlashga
qaratildi. 
AQSH Markaziy Osiyo mamlakatlari mustaqillikka erishganidan keyin ular
bilan   diplomatik   aloqalar   o'rnatgan   ilk   davlatlardan   bir   edi.   AQSHning   boshqa
davlat kompaniyalari Rossiya va Xitoy kabi mintaqada o`z manfaatlarini ega, shu
bilan   birga   ushbu   davlatlarning   mintaqada   gegemon   bo`lmasligiga   harakat
qiladi.   2001   -yil   11-sentabr   voqealaridan   keyin   terrorizmga   qarshi   kurash   va
Afg'onistonda  tinchlikni   o'rnatishga  qaratilgan  harakatlar   AQSH  tashqi   siyosatida
ustovorlik qildi 1
.
Afg'onistonda   terrorizmni   yo'q   qilish   va   barqarorlikni   ta'minlashda   AQSH
Markaziy   Osiyo   davlatlari   bilan   harbiy   hamkorlik   o'rnatishni   qo'llab   quvvatladi.  
Shuniungdek,   AQSHning   2019-2025-yillarga   mo'ljallangan   Markaziy   Osiyo
bo'yicha strategiyasida suvereniteti  va mustaqilligini qo'llab-quvvatlash, terrorizm
tahdidlarini   kamaytirish,   Afg'onistonda   barqarorlikni   ta’minlash,   mintaqa
davlatlariga   sarmoya   kiritish   nazarda   tutilgan.     AQSH   Markaziy   Osiyoga   tashqi
siyosatida   ikki   tomonlama   hamkorlikk   bilan   birga,   C5+1   diplomatik   platformasi
doirasidsa faoliyat olib boradi 2
.
Tadqiqot   ob’ekti   va   predmeti   XX  asr   oxiri   XXI   asr   boshlarida   Markaziy
Osiyo   davlatlari   tashqi   siyosati   mazkur   tadqiqotning   ob’ekti   bo’lsa,   Amerika
Qo shma   Shtatlarining   Markaziy   Osiyo   mintaqasidagi   tashqi   siyosati   ya’niʻ
Markaziy   Osiyo   davlatlari   bilan   munosabati   va   bundan   ko’zlangan   maqsadu
muddaolari tadqiqotning predmetini tashkil qiladi. 
Tadqiqot   maqsadi   XX   asr   oxiri   XXI   asr   boshlarida   Amerika   Qo shma	
ʻ
Shtatlarining   Markaziy   Osiyo   mintaqasidagi   davlatlar   bilan   munosabatlarini
yoritishdan iborat.  
Tadqiqot vazifalari  sifatida quyidagi vazifalarni belgilab olind i:
 Avvalombor,  Markaziy Osiyo mintaqasiga umumiy tavsif  berish ;
1
https://kun.uz/uz/news/2018/05/18/savkat-mirzieevning-aksga-rasmij-tasrifi-akunlandi-nimalarga-erisildi//   Shavkat
Mirziyoyevning AQShga rasmiy tashrifi yakunlandi. Nimalarga erishildi?
2
https://central.asia-news.com/uz-latn/articles/cnmi_ca/features /2018/05/22/feature-01     Maksim Yeniseyev.2018-05-
22.//O‘zbekiston va AQSH strategik hamkorlikning “tarixiy” davriga qadam qo‘ymoqda.
3  Markaziy Osiyo davlatlarining o’ziga xos xususiyatlariga to’xtalib o’tish ;
 Markaziy   Osiyo   davlatlarining   tashqi   siyosati   va   Afg'onistondagi
voqealarning mintaqaga ta'sirini yoritish ;
 Markaziy Osiyo davlatlari yetakchi davlatlarning manfati to’qnashgan hudud
ekanligini yoritish ;
 Rossiyaning Markaziy Osiyodagi manfaatlarini o’rganish ;
 Xitoyning Markaziy Osiyoga intilishi va buning sabablarini ko’rib chiqish ;
 AQSHning   Markaziy   Osiyo   davlatlari   bilan   munosabati   masalasini   tahlil
etib, AQSHning Markaziy Osiyodagi manfaatlariga e’tobor qaratish ;
 AQSHning Markaziy Osiyodagi yangi strategiyasining mazmun-  mohiyatini
ochib berish ;
Ilmiy   yangiligi.   Markaziy   Osiyoda   yangi   davlatlar   qurilishi   endigina
boshlanayotgan   paytda   dunyoning   yetakchi   davlatlaridan   birortasi,   jumladan
Rossiya ham bu mintaqaga qiziqish bildirmaydi va 1990-yillarning boshidan Eron
va   Turkiya   mintaqadagi   manfaatlarini   belgilab   oladi.     1990-yillarning   boshlarida
ham   rossiyalik,   ham   g arb   ekspertlar   nazdida   “mintaqa   dunyoning   yetakchiʻ
davlatlari e tiboridan chetda bo ladi” – degan noto’g’ri qarashlarda bo’lib, 1990 –	
ʼ ʻ
yillarning   o rtalaridan   Markaziy   Osiyoda   rus   diplomatiyasining   faollashuvi
ʻ
kuzatgani ko’rsatilgan ;  
Rossiya   Kollektiv   Xavfsizlik   Shartnomasi   Tashkilotini   Markaziy   Osiyoda
xavfsizlikning asosiy   ta minlovchisi  sifatida  saqlab  qolishga  harakat   qilishi, lekin	
ʼ
KXShT   tarkibiga   Xitoy   kirmasligi   va   Xitoyning   ushbu   mintaqadagi   manfaatlari
ochib berilgan ;
  AQShning   Markaziy   Osiyodagi   manfaatlari,   geosiyosiy   niyatlarini   sabab
Markaziy   Osiyodagi   harbiy   mavjudligi   va   bunga   ayniqsa,   Rossiya,   Xitoy   hamda
jahon   hamjamiyatining   munosabatini   tufayli   Markaziy   Osiyo   mintaqasi   ko'p
vektorli tashqi siyosat ta'sirining ob'ektiga aylangani yoritilgan ;  
Rossiya   va   Xitoy   -   AQSh   rahbariyatini   Markaziy   Osiyodagi   strategiyasini
qayta   ko'rib   chiqishga   majbur   qilgani   va   bu   strategiyaning   maqsadi   «Xitoyning
4 chuqurlashib borayotgan ta'siri» va «barcha sohalarda Rossiyaning barqaror ta'siri»
ga qarshi turish bo'lib qolgani ochib berilgan
Tadqiqotda   qo‘llanilgan   metodl ar   Tadqiqotda   tarixiylik,   tarixshunoslik,
manbashunoslik, amaliy siyosatshunoslik, tizimli tahlil, siyosiy tahlil va geosiyosiy
ekspertiza usullaridan foydalanildi. 
Tadqiqotning   o’rganilganlik   darajasi   Bugungi   kunda   XX   asr   oxiri   XXI
asr   boshlarida   Amerika   Qo shma   Shtatlarining   Markaziy   Osiyo   mintaqasidagiʻ
davlatlar   bilan   munosabatlari   haqida   tadqiqotlarni   uchratish   qiyin.   Shu   sababdan
mazkur mavzu hali alohida tadqiqot ob’ekti sifatida juda kam o’rganilgan .  Ammo
bir   guruh   tarixchi   va   siyosatchilar   bu   mavzu   doirasida   qator
tadqiqotlarni   olib   borishgan.   Biz   ular   qatoriga   О .   Сидоров 3
,   Р
Макдермотт 4
,.   Ф   Старр 5
,   А   Трынков 6
,   A.Xoджаев 7
,   Ч   Кўчаров 8
,
С.Сафоев 9
,   Д . В   Приймачук 10
,   С . К   Нагорнов 11
,   Р . Аллисон 12
,   А . А   Казанцев 13
kabi   tarixchilar   o’rganishgan.   Shuningdek   ishda   boshqa   mualliflarning   ilmiy
asarlari, o’quv qo’llanmalari, kitoblari, jurnal, gazeta va internet manbalarida chop
etilgan maqolalaridan foydalanildi.
3
  Сидоров   О.   Интересы   США   в   Центральной   Азии.   http    ://    www    .   analitika    .   org    /   ca    /   geopolitics    /2396-   
20050504082744788.    html     
4
 Макдермотт Р. Российская программа обеспечения безопасности Центральной Азии // Центральная Азия и
Кавказ. 2002. № 2. С.8.
5
  Старр   Ф.   Партнерство   Большой   Центральной   Азии   для   Афганистана   и   его   соседей,   специальный
аналитический   материал,   опубликованный   совместным   трансатлантическим   центром   исследований   и
политики Университета Дж. Хопкинса, март 2005 г. 
6
  Трынков  А.А.,   Глущенко  Ю.Н.   Некоторые   аспекты  политики   США  в   отношении   стран   СНГ   и   интересы
России // США в новом мире: пределы могущества. М., 1997. С. 65. 
7
  Xo джаев   A . Китайский фактор в Центральной Азии.Ташкент. 2007.
8
  Кўчаров Ч. Марказий Осиёнинг минтақавий интеграцион жараёни муаммолари. Тошкент. Фан. 2008.
9
  Сафоев С. Марказий Осиёдаги геосиёсат.  Ташкент. 2005
10
  Приймачук   Д.В.   Американская   стратегия   решения   «афганского   конфликта»:   теория,   реализация,
предварительные итоги // Вестник Томского государственного университета. История. 2015. № 1 (33). С. 58-
64.   Приймачук   Д.В.   Политические   технологии   влияния   США   в   Афганистане   (1945-1992   годы)   //   Вестник
Новосибирского государственного университета. Серия: История, филология. 2014. Т. 13. № 4. С. 221-227.
Приймачук   Д.В.  Эволюция  афганской  политики  США  в  2000-2016  годах  //  Мировая   политика.   2016.  №  4.
С.62-71. 
11
 Нагорнов С.К. Политика США в Афганистане // Международная политика. – 2005. – № 1. – С. 28 – 37.
12
 Аллисон Р. Центральная Азия и Закавказье: Региональное сотрудничество и фактор российской политики. 
– М., 2004. – 219 с
13
  Казанцев   А.А.   Политика   США   в   постсоветской   Центральной   Азии:   характер   и   перспективы   //   Вестник
МГИМО Университета. 2012. № 4(25). С. 155-164. 
5   Tadqiqot natijalarining nazariy va amaliy ahamiyati  XXI asr boshlarida
Amerika   Qo shma   Shtatlarining   Markaziy   Osiyo   mintaqasidagi   tashqi   siyosati,ʻ
Amerika   siyosatining   Markaziy   Osiyo   yo‘nalishidagi   faollashuv   omillari,   XXI
asrboshidagi   AQSH   tashqi   siyosatida   Markaziy   Osiyoning   ahamiyati   va   AQSh
tashqi   siyosatining   Markaziy   Osiyodagi   diplomatik   yo‘nalishi   kabi   jihatlarini
batafsil   ko‘rib   chiqiladi.   XXI   asrning   ikkinchi   o n   yilligida   AQShning   Markaziy	
ʻ
Osiyodagi   tashqi   siyosat   va   tashqi   siyosatining   ustuvor   yo nalishlariga   alohida	
ʻ
e tibor qaratiladi. 	
ʼ
Dissertatsiya tarkibining qisqacha tavsifi   quyidagicha:
Birinchi   bob da   Markaziy   Osiyo   mintaqasiga   umumiy   tavsif   berilib,
Markaziy   Osiyo   davlatlarining   o’ziga   xos   xususiyatlari ,   Markaziy   Osiyo
davlatlarining   tashqi   siyosati   va   Afg'onistondag i   voqealarning   mintaqaga   ta'siri
haqida so’z boradi.
Ikkinchi   bobda   Markaziy   Osiyo:   yetakchi   davlatlar   manfati   to’qnashgan
mintaqa   sifatida   Rossiyaning   Markaziy   Osiyodagi   manfaatlari,   shuningdek,
Xitoyning Markaziy Osiyoga intilishi va sabablariga to’xtalib o’tiladi.
Uchinchi   bob   AQSHning   Markaziy   Osiyo   davlatlari   bilan   munosabati
masalasiga   bag’ishlangan   bo’lib,   AQSHning   Markaziy   Osiyodagi   manfaatlari,
yo’nalishlari, shuningdek, Markaziy Osiyodagi yangi strategiyasi yoritilgan.
Tadqiqotning   asosiy   xulosalari   XXI   asrboshlarida   AQShning   Markaziy
Osiyo mintaqasidagi tashqi siyosatining aniqlangan muammolari va istiqbollaridir.
Muallifning   mavzuni   o‘rganishga   qo‘shgan   alohida   hissasi   AQShning   Markaziy
Osiyo   mintaqasiga   nisbatan   tashqi   siyosati   muqarrar   ravishda   o‘zgarishlarga
duchor bo‘lishi va ularning asosiy yo‘nalishi Amerika ma’muriyatining mintaqaviy
muammolarni bir tomonlama hal qilishdan bosh tortishi bo‘lishi kerakligi haqidagi
xulosasidir.   shuningdek,   Rossiya   va   Xitoy   bilan   konstruktiv   hamkorlik   yo‘llarini
izlash. 
Ish   tuzilmasining   tavsifi.   Dissertatsiya   kirish,   uch   bob,   xulosa   va
foydalanilgan adabiyotlar ro’yxatidan iborat.
6 I BOB. Markaziy Osiyo mintaqasiga umumiy tavsif
1.1. Markaziy Osiyo davlatlarining o’ziga xos xususiyatlari
Markaziy   Osiyo   ulkan   va   geosiyosiy   jihatdan   xilma-xil   mintaqadir.   Ikki
kichik   mintaqaga   bo linadi   -   shimoliy   (Qozog iston   va   Qirg iziston)   va   janubiyʻ ʻ ʻ
(Tojikiston, Turkmaniston va O zbekiston).	
ʻ
1991-yil   oxirida   Sovet   O rta   Osiyo   respublikalari   va   Qozog istonning	
ʻ ʻ
mustaqillikka erishilishi ko p bosqichli jarayonning boshlang ich nuqtasi bo ldi: bu	
ʻ ʻ ʻ
hududlarda yangi yaxlitlik - Markaziy Osiyo mintaqasi paydo bo’ldi. Qozog iston,	
ʻ
Qirg iziston,   Tojikiston,   Turkmaniston   hamda   O zbekistonda   milliy   davlatlarning	
ʻ ʻ
barpo etilishi va milliy davlatlarning shakllanishi.
Markaziy   Osiyo   xalqaro   siyosiy   mintaqa   sifatida   qaraladi.   Yevrosiyo
markazida   vujudga   kelgan   beshta   yangi   mustaqil   davlat   birlashgan   va   qo‘shni
davlatlardan   bir   qancha   xususiyatlarning   uyg‘unligi   bilan   ajralib   turadi.   Bu   esa
ularni xalqaro siyosiy mintaqa sifatida ajratib ko‘rsatishga asos beradi.
Markaziy   Osiyo   mamlakatlarini   birlashtiruvchi   omillar   orasida   ularning
ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanish xarakteri eng muhim hisoblanadi. SSSR parchalanishi
davrida mintaqa og'ir va uzoq davom etgan ijtimoiy -iqtisodiy inqiroz holatida edi.
Avtomatik   ravishda   mustaqillikka   erishgan   davlatlarning   boshliqlariga   aylangan
sobiq ittifoq respublikalari rahbarlari  vaziyatni juda yaxshi tushundilar va Rossiya
xayriyalari   doimiy   ravishda   kamayib   borayotgan   bir   sharoitda   undan   chiqish
yo‘llarini qidira boshladilar 14
.
Hukmron   elita   siyosiy   barqarorlikni   ta'minlay   olmagan   Tojikiston   bundan
mustasno   edi.   Mamlakatda   islomchilar   (Tojikiston   Islom   Uyg'onish   partiyasi   -
IRPT)   tomonidan   boshlangan   fuqarolar   urushi   boshlandi.   Bu   mamlakat
iqtisodining tanazzulga   uchrashiga   va aholining  ko'p qismi  uchun  ulkan ofatlarga
olib keldi.
14
  Рудов Г., Ташматова С. Воздействие внешних факторов на стабильность в Центральной Азии // Россия и
мусульманский мир. 2011. № 5. С. 115-123. 
7 Fuqarolar   urushining   to'xtatilishi   vaziyatning   tubdan   o'zgarishiga   olib
kelmadi,   chunki   davlatning   yarim   umrini   yengib   o'tish   va   siyosiy   barqarorlikka
erishish   mumkin   emas   edi.   Bu   esa   Tojikistonga   ijtimoiy-iqtisodiy   inqirozdan
chiqishga   imkon   bermasdi.   2000-yilda   uning   yalpi   ichki   mahsuloti   1991-
yildagining atigi 41 foizini tashkil etdi. Davlat sifatida jahon hamjamiyatining, eng
avvalo, uning xavfsizligini ta minlash vazifasini o z zimmasiga olgan Rossiyaningʼ ʻ
tashqi yordami tufayli omon qoldi.
Mintaqadagi   yangi   mustaqillikka   erishgan   boshqa   davlatlar   siyosiy
beqarorlikdan   qochishga   muvaffaq   bo'lishdi,   ayniqsa   bu   borada   Tojikiston
fuqarolar   urushining   namoyishkorona   ta'siri,   xususan,   tashviqoti   kuchayib
borayotgan islomchilarning vahshiyliklari tufayli ehtiyotkor bo’lishdi.
Zamonaviy Markaziy Osiyo qo‘shni davlatlar bilan solishtirganda aholi kam
yashaydigan   hudud   bo‘lib,   jahon   ishlab   chiqarishi   va   savdosida   arzimas   ulushga
ega   (1990-yillar   oxirida   mintaqa   jahon   yalpi   ichki   mahsulotining   0,4   foizini   va
jahon eksportining 0,2 foizini tashkil qilgan) va tor ichki bozorga ega. Iqtisodiyot
va   ishlab   chiqarish   sanoatining   ustuvor   tarmog'i   qishloq   xo'jaligidir.   Mintaqada
iqtisodiy faoliyat sust rivojlangan. Jahon iqtisodiyotida mintaqa, birinchi navbatda,
xom   ashyo   (neft,   tabiiy   gaz,   paxta,   rangli   metallar)   yetkazib   beruvchi   bo'lgan
periferik   o'rinni   egallaydi.   Shu   bilan   birga,   neft   va   gaz   resurslari   Qozog'iston   va
Turkmanistonda   to'plangan.   Qolaversa,   Markaziy   Osiyo   respublikalari   (kamroq
darajada   Qozog iston)   korrupsiyaning   yuqori   darajasi,   fuqarolarning   siyosiy   va	
ʻ
iqtisodiy   huquqlarining   ta minlanmaganligi,   ijtimoiy   sohaning   ayanchli   ahvoli,	
ʼ
noqulay ekologik ahvoli bilan ma’lum edi.
Jahon okeaniga chiqish imkoniga ega bo lmagan Markaziy Osiyo davlatlari	
ʻ
uchun   umumiy   vazifa   Markaziy   Osiyoni   qo shni   mintaqalar   bilan   bog lovchi
ʻ ʻ
transport   kommunikatsiyalarini   rivojlantirishdir.   O'zaro   bog'liqlikning   tabiiy-
geografik   omillari   mintaqa   mamlakatlari   uzoq   vaqt   davomida   yagona   iqtisodiy
tizim doirasidagi integratsion ta'sir bilan uyg'unlashgan.
8 Yana   bir   birlashtiruvchi   omil   -   Markaziy   Osiyo   davlatlarining   madaniy-
tarixiy   mushtarakligi.   Bu,   birinchidan-   din   (islom)   birligi,   ikkinchidan-   yagona
milliy jamoaga (turkiy xalqlarga) mansublikdir.
Keyingi   birlashtiruvchi   omil     Markaziy   Osiyo   davlatlarining   tashkil
topishida   sodir   bo lgan   boshlang ich   umumiy   siyosiy   va   strategik   sharoitlar   edi.ʻ ʻ
Mintaqadagi   beshta   davlatning   hech   birida   davlatchilik   an’anasi   bo‘lmagan.   Rus
sharqshunosi   V.Ya.   Belokrenitskiy   fikricha,   O rta   Osiyo   va   Qozog iston   Sovet	
ʻ ʻ
Ittifoqining   "kuchli   orqa   hududlaridan   biri"   bo’lgan.   Bu   hududlar   va   ularning
janubiy va sharqiy qo‘shnilari o‘rtasidagi tarixiy aloqalar uzilgan 15
.
Rossiya   va   xorijiy   ekspertlar   mintaqani   deyarli   beqarorlikka   mahkum   deb
bilishdi.   Suv-energetika   resurslarining   notekis   taqsimlanishi,   davlat
chegaralarining   o'zboshimchaliklari,   etnik   va   urug'-aymoqchilik   ziddiyatlari,
Afg'onistonga   yaqinlik,   giyohvand   moddalarni   ishlab   chiqarish   va   iste'mol   qilish
(tranzitning o'sishi) Markaziy Osiyo xavfsizligi va barqarorligiga tahdid solmoqda.
Mintaqa   mamlakatlari   “Eron   ta’siriga   tushib,   islomiy   davlatchilik   qurish   yo’liga
o’tadi”-   degan   xavotirlar   keng   tarqalgan   edi.   Millatlararo   mojarolar   1989-1990
yillarda   avj   oldi.   1992   yilda   Tojikistonda   boshlangan   fuqarolar   urushi   Markaziy
Osiyoning   yangi   mustaqil   davlatlarining   kelajagi   haqidagi   noxush   bashoratlarni
tasdiqladi.
SSSR   parchalanganidan   keyin   barcha   Markaziy   Osiyo   davlatlarida   ozmi-
ko pmi   mohir   demokratik   deklaratsiyalar   bilan   qoplangan   avtoritar   rejimlar	
ʻ
shakllandi.   Ular   kuchaygani   sari   o'ziga   xos   pan-mintaqaviy   variant   –   “millat
rahnamosi”   rolini   o'ynagan   umrbod   avtokratning   shaxsiy   hokimiyati   rejimi
jilolandi.
Xalqaro   qonuniylashtirish   zarurati   “rahbarlar”ni   demokratik   tartib-qoidalar
va   atributlardan   foydalanishga   undaydi.   Biroq   ular   buni   boshqacha   qilishadi,
asosan   dekorativ   funksiyalarni   bajaradi.   A.Akaev   bunga   eng   muvaffaqiyatli
erishdi,   ammo   bu   uning   mamlakatni   davlat   to'ntarishiga   olib   borishiga   to'sqinlik
15
  Рудов Г., Ташматова С. Воздействие внешних факторов на стабильность в Центральной Азии // Россия и
мусульманский мир. 2011.  № 5.  С . 119. 
9 qilmadi, N.Nazarboev va I.Karimov ba'zan ularni e'tiborsiz qoldirib, buni unchalik
ishonarli qilmaydi 16
.
2006-yil   21-dekabrda   vafot   etgan   S.Niyozov   uchun   demokratiya   o yiniʻ
grotesk 17
  ko rinishga   ega   bo ldi.   Shunday   qilib,   1999   yil   dekabr   oyida   Xalq	
ʻ ʻ
maslahati   S.Niyozovga   prezidentlik   vakolatlarini   cheklanmagan   muddatga
egallashning mutlaq huquqini berish haqida bir ovozdan qaror qabul qildi. Rasmiy
ravishda   nafaqat   “Turkmanboshi”   unvoni,   balki   “Buyuk”   qo'shilgan
S.Niyozovning o'zi ham unga aytilgan maqtovlardan uyalganini ma’lum qiladi.
Qirg‘iziston prezidenti Asqar Aqayevning majburiy iste’foga chiqishi sobiq
ittifoq hududida paydo bo‘lgan Osiyo va Yevropa davlatlarida aholining intilishlari
bir-biridan   unchalik   farq   qilmasligini   ko‘rsatdi.   2003   yil   oxirida   Gruziyada   ro y	
ʻ
bergan   “atirgullar   inqilobi”dan   so ng,   Uraldan   sharqda   uchta   yirik   saylov	
ʻ
qonunbuzarligi MDH davlatida birinchi marta hukumatning qulashiga olib keldi.
Gruziyadagi   “Atirgul   inqilobi”   misolida   bo‘lgani   kabi   Qirg‘izistonda   ham
“lola inqilobi”ga parlament saylovlaridagi qonunbuzarliklar sabab bo‘ldi. Keyingi
(yana   Gruziyada   bo'lgani   kabi)   saylovlar   avvalgilariga   qaraganda   ko'proq
demokratik tartib-qoidalarga mos keldi, ammo ularni hali ham erkin va adolatli deb
atash mumkin emas. Eng muhimi mahalliy aholining umidini oqlay olmadi, ular bu
yerda   ancha   rivojlangan   nodavlat,   notijorat   tashkilotlari   haqida   gapirmasa   ham
bo’ladi.  Qashshoqlik,  korrupsiya  va prezidentni   o'z  lavozimining so'nggi  oylarida
raqobatchilarni mamlakatdagi siyosiy hokimiyat uchun kurashdan chetlashtirishga
harakat   qilishidan   qo'rqish   muxolifat   arboblari   va   ommani   so'nggi   voqealarga
ergashib,   ko'chalarga   chiqishga   undadi.   “Agar   “lolalar   inqilobi”   oxir-oqibat
muvaffaqiyatli   bo'lsa,   bu   hayratlanarli   voqea   bo'ladi.   Chunki   u   butun   mintaqada
ijobiy   o'zgarishlar   uchun   zamin   yaratadi.   Sababi   ko'pchilik   bu   yerda   demokratik
jamiyatlarni   qurish   mumkin   emas   deb   hisoblaydi.   Agar   u   muvaffaqiyatsizlikka
uchrasa,   Qirg'izistondagi   hukmron   elita   aybdor   bo'ladi:   bu   ularning   siyosiy
o'zgarishlarni   amalga   oshirishdan   bosh   tortganini   anglatadi”.   Qirg'izistonning
16
  Collins K. Stabilizing or destabilizing Central  Asia? The Great  Powers and Central  Asia After September 11 //
Paper Presented at the Conference: Reconfiguring East and West in the Bush-Putin Era. Berkeley, 13. 14.04.2002. 
17
so'z   grotesk   odatda "g'alati", "fantastik", "eksentrik" yoki "xunuk" degan ma'noni anglatadi  
10 yangi   rahbariyati   o'zgarmas   guruh   bo'lib,   u   haqiqatan   ham     demokratik   yoki
o'zidan oldingi rahbarlar kabi korrupsiyalashganligini hali ko'rsata olmagan.
Markaziy   Osiyo   davlatlaridan   birida   prezidentining   qochib   ketishi   butun
mintaqadagi   siyosiy   vaziyatni   o‘zgartirdi.   SSSR   parchalanishi   bilan   O rtaʻ
Osiyodagi   barcha   davlatlarning   boshliqlari   mustaqillik   bilan   birga   hokimiyatga
ham   ega   bo ldilar;   mustahkamlashga   muvaffaq   bo‘ldilar,   lekin   qonuniylik   bera	
ʻ
olmadilar.   Aslida,   prezidentlik   instituti   bu   yerda   respublika   kommunistik
partiyalari   tuzilmalari   qoldiqlaridan   shakllangan:   yangi   prezidentlar   uchun   ular
hokimiyatni o'z qo'llarida to'plashi mumkin bo'lgan eng muhim vositaga aylandi.
Markaziy Osiyodagi elita – Tojikiston bundan mustasno – aholini etnik yoki
subetnik chegaralar  bo‘yicha safarbar qilishni siyosatchilarning keksa avlodi  yoki
ularning   o‘rnini   egallaganlar   qanchalik   xavfli   urinishlar   ekanini   juda   yaxshi
tushunadi va shunday xavfli usulga murojaat qilib, o'z rejalarini amalga oshirishni
xohlaydi deb taxmin qilishga asos yo‘q.
Hozircha   butun   Markaziy   Osiyo   bo‘ylab   sharmanda   bo‘lgan   klanlar   va
oilalarning   elitalari   iqtisodiy   va   siyosiy   hokimiyatni   qo‘lga   olish   imkoniyatini
kutmoqda. Hokimiyatning qonuniy ravishda o'tkazilishini ta'minlaydigan samarali
institutlar   mavjud   emasligi   sababli,   ular   o'z   intilishlarini   amalga   oshirish   uchun
rasmiy   vositalarga   ega   emaslar.   Bu   shuni   anglatadiki,   intiluvchan   elita   qonundan
tashqari usullarga murojaat qilishga majbur bo'ladi, buni biz bir marta 2002 yilning
noyabrida Turkmanistondagi davlat to'ntarishiga urinishda ko'rgan edik.
Qirg'izistondan   tashqari,   jiddiy   bo'lmasa-da,   mintaqaning   boshqa
mamlakatlarida   ham   siyosiy   beqarorlik   uchun   zarur   shart-sharoitlar   mavjud   edi.
Ular   Farg'ona   vodiysi   mintaqadagi   islom   harakatining   asosiy   markazi   bo'lgan
O'zbekistonda   eng   muhimi   bo'lib   qoldi.   Unda   an'anaviy   ravishda   islom   dinining
mavqei   juda   kuchli   bo’lib,   SSSR   parchalanib   ketgan   paytga   kelib   islomchilar
jangari guruhlarga tayanib, bu yerda haqiqatda o z nazoratini o rnatgan	
ʻ ʻ 18
.
18
  Коновалов,   А.А.   Новая   биполярность   и   дефицит   адекватности.   Статья   (Электронный   ресурс)   /   А.А.
Коновалов ©2002-2009 Россия в глобальной политике, 2005. - №2. Режим доступа  http :// www . globalaffairs . ru .
11 1990-yillarning   o rtalaridan   boshlab.   Markaziy   Osiyo   G‘arb   sarmoyasiniʻ
jalb   qilish   orqali   mintaqaning   xomashyo   salohiyatidan   maksimal   darajada
foydalanish   yo‘lidan   bordi.   Buning   uchun   xorijiy   kapitalga   eng   katta   imtiyozlar
berildi.   Yetarlicha   yirik   neft   va   gaz   konlariga   ega   bo lgan   ikki   davlat   –	
ʻ
Qozog iston va Turkmanistondan faqat birinchisi yirik xorijiy sarmoyani jalb etib,	
ʻ
ulardan   iqtisodiy   jihatdan   katta   yordam   olishga   muvaffaq   bo ldi.   Darhaqiqat,	
ʻ
Turkmanistonning   yirik   gaz   konlari     yetarli   darajada   talab   qilinmagani   aniq.
O‘zbekiston mavjud neft va gaz konlarini o‘zlashtirish orqali asosan o‘zining ichki
ehtiyojlarinigina   qondira   oldi.   Qirg‘iziston   energiya   resurslarini   import   qilishga
majbur bo‘ldi.
1.2. Markaziy Osiyo davlatlarining tashqi siyosati
Markaziy Osiyoda yangi davlatlar qurilishi endigina boshlanayotgan paytda
dunyoning   yetakchi   davlatlaridan   birortasi,   jumladan   Rossiya   ham   bu   mintaqaga
qiziqish   bildirmadi.   1990-yillarning   boshlarida   ham   rossiyalik,   ham   g arb	
ʻ
ekspertlarida   “mintaqa   dunyoning   yetakchi   davlatlari   e tiboridan   chetda   bo ladi”,	
ʼ ʻ
degan qarashlar hukmron edi.
Biroq, haqiqatda mintaqa davlatlarining xalqaro maydonga chiqishi ularning
qo‘shni   davlatlar,   AQSh   va   G‘arb   davlatlari,   transmilliy   korporatsiyalar
manfaatlari   doirasiga   kirishi   bilan   kuzatildi.   1990-yillarning   boshidan   Eron   va
Turkiya   mintaqadagi   manfaatlarini   belgilab   oldi.   O n   yillikning   o rtalarida   O rta	
ʻ ʻ ʻ
Osiyoda   rus   diplomatiyasining   faollashuvi   kuzatildi.   Xitoyning   mintaqadagi
ishtiroki asta-sekin, lekin barqaror ravishda ortib bormoqda. “Qo'shma Shtatlar va
boshqa   G'arb   davlatlari   mintaqaviy   vaziyat   rivojlanishidan   chetda   qoladi”-   degan
taxminlar amalga oshmadi. Umuman olganda, mintaqa ko'p vektorli tashqi siyosat
ta'sirining   ob'ektiga   aylandi,   ularning   intensivligi   1990-yillar   va   2000-yillarning
boshlarida kuchaydi.
Markaziy   Osiyo   davlatlari   rahbarlarining   mintaqa   davlatlarining   tashqi
siyosati   asoslarini   taqdim   etishga   bag‘ishlangan   nutqlarini   tahlil   qilish     ularning
tashqi siyosati oldiga qo‘ygan bir qator aniq vazifalarni aniqlash imkonini beradi. 
12 Biz Markaziy Osiyo mamlakatlari tashqi siyosatini rivojlantirishning asosiy
yo‘nalishlarini ko‘rib o’tamiz:
Shunday qilib,  Qozog'iston tashqi siyosatida   ikkita omil hal qiluvchi bo'ldi:
a) Rossiya va Xitoy bilan uzoq chegaralar;
b) zich yashaydigan rusiyzabon aholining yuqori ulushi.
Prezident   N.Nazarboyev   tomonidan   Ostonaning   ikkita   “asosiy   strategik
maqsadi”   dan   biri   deb   e’lon   qilingan   “suveren   mustaqil   davlat”   bo‘lish   tashqi
siyosatda   manevr   qilishni   taqozo   etdi.   Bu   esa   hozirgi   davrda   mustaqil
Qozog‘istonning   mavjud   chegaralariga   tashqi   tahdidlar   paydo   bo‘lishining   oldini
olishga   qaratilgan.   G'arb   davlatlari,   birinchi   navbatda,   Rossiya   va   Xitoyga   ta'sir
o'tkazish   imkoniyatiga   ega   bo'lgan   AQSh   bilan   munosabatlarning   rivojlanishi
tashqi   siyosiy   manevrlar   maydonini   sezilarli   darajada   kengaytirdi.   Ijtimoiy
muammolarni   yumshatish   uchun   xorijiy   kapital   va   texnologiyalarni   jalb   qilish
zarurati Sovet Ittifoqi parchalanishining iqtisodiy oqibatlari va iqtisodiy inqirozdan
chiqish   keng   ko'lamli   xorijiy   investitsiyalarni   jalb   qilishni   talab   qildi.   Shu
munosabat   bilan   Qozog‘iston   tashqi   siyosatining   asosiy   maqsadi:   “Qozog‘istonni
suveren davlat sifatida shakllantirish va rivojlantirish strategiyasini. muvaffaqiyatli
amalga   oshirish   uchun   qulay   tashqi   sharoitlarni   shakllantirish   va   ta’minlash”   deb
belgilandi.   “Ko‘p   vektorlilik   va   muvozanat”   mamlakat   tashqi   siyosatining   asosiy
belgilari deb e’lon qilindi.
Amerika   “vektori”ning   rivojlanishi   Ostona   tashqi   siyosatining   muhim
tarkibiy   qismiga   aylandi.   AQShning   mustaqil   Qozog'istonga   bo'lgan   qiziqishi
"Qozog'iston   atrofidagi   strategik   tenglikning"   muhim   elementi   va   "asosiy   milliy
xavfsizlik   muammosi"   sifatida   ko'rildi.   AQSh   bilan   munosabatlarning   yuqori
darajasi   Qozog'istonning   postsovet   Markaziy   Osiyoda   yetakchilik   da'vosini
kuchaytirishi kerak edi.
Mustaqil   Qirg izistonning   tashqi   siyosatiʻ   ham     ikki   omil   ta sirida	ʼ
shakllandi:
a) qo'shni O'zbekiston va Xitoy bilan an'anaviy murakkab munosabatlar;
b) islom radikalizmi tahdidi.
13 Maydoni   va   aholisi   jihatidan,   shuningdek,   katta   xom   ashyo   resurslaridan
mahrum   bo'lgan   kichik   mamlakat   Qirg‘iziston   Rossiya   boshchiligidagi   harbiy-
siyosiy   va   iqtisodiy   tuzilmalarga   qo'shilishga   majbur   bo'ldi.   Sobiq   prezident
A.Akayev   siyosiy   rejimining   o ziga   xos   xususiyatlari   ham   katta   tashqi   siyosiyʻ
ahamiyatga  ega   edi:   respublika   o zining  qo shnilari   fonida   hokimiyatning  yanada
ʻ ʻ
demokratik tashkil etilganligi, siyosiy va iqtisodiy huquq va erkinliklarning yanada
ta minlanganligi   bilan   ajralib   turardi.   Garchi   ayni   paytda,   kelajakda   Qirg‘iziston	
ʼ
prezident   hokimiyatida   inqilobiy   o‘zgarishlar   yuz   bergan   Markaziy   Osiyodagi
yagona davlat bo‘lib, tarixga “lola inqilobi” nomi bilan kirdi.
AQSH   va   G arb   bilan   munosabatlarning   ustuvorligi   Bishkek   tomonidan	
ʻ
doimo   e lon   qilingan,   biroq   haqiqatda   ularning   rivojlanishi   Qirg izistonning	
ʼ ʻ
xavfsizlik masalalarida Moskva va Ostonaga qaramligi hamda Pekin va Toshkent
bilan   munosabatlarning   keskinlashuviga   yo l   qo ymaslik   zarurati   bilan	
ʻ ʻ
chegaralangan edi. Shu munosabat bilan Qirg‘iziston AQSh bilan munosabatlarda
Amerikaning   iqtisodiy   va   gumanitar   yordamini   jalb   qilib,   AQShning   xalqaro
moliya   institutlaridagi   nufuziga   murojaat   qildi.   Qirg iziston   Amerika   va   xalqaro	
ʻ
nohukumat   tashkilotlari   faoliyatida   mintaqaviy   markazga   aylanib,   Markaziy
Osiyoning   “liberal   vohasi”   imidjidan   maksimal   darajada   foydalanishga   harakat
qildi.   Qirg iziston   tashqi   siyosatining   ikkinchi   “ko zi”   respublikaning   tranzit,	
ʻ ʻ
transport va sayyohlik salohiyatiga e tibor qaratish edi.	
ʼ
Asqar   Akayevning   iste'foga   chiqishi   Qirg'iziston   tashqi   siyosatiga   va
Markaziy   Osiyodagi   asosiy   kuchlarning   nisbiy   muvozanatiga   ta'sir   qilishi
dargumon   bo’ldi.   Mamlakatning   yangi   rahbarlari   tashqi   siyosatini   o'zgartirishga
intilmadi va Rossiya, AQSh va Xitoy bilan yaxshi munosabatlarni saqlab qolishni
istadi.   Lekin   Bishkekdagi   hokimiyat   almashuvi   sharoitlari,   tabiiyki,   jahon
kuchlarining   Qirg‘izistonga   munosabatiga,   umuman   mintaqada   xavfsizlik
munosabatlari qanday rivojlanishiga ta’sir qildi.
Tojikiston   tashqi   siyosatining   shakllanishi   Markaziy   Osiyoning   boshqa
davlatlariga   qaraganda   kechroq   va   sekinroq   kechdi.   Respublika   rahbariyati
“Tojikiston   mojarodan   keyingi   tinchlik   qurish   bosqichida”   ekanligini   va   birinchi
14 navbatda   mintaqada   tinch   hayotni   barpo   etish   va   eng   chuqur   iqtisodiy   tanazzulni
yengish   yo‘liga   kirishni   zarurligini   anglagan.   Tojikistonning   hududiy   yaxlitligini
saqlash   kafolatlari   faqat   Rossiya   tomonidan   bo'lishi   mumkin   edi.   Markaziy
hukumatning Rossiyaga qaramligi, Toshkentdan uzoqda turish va Afg‘onistondagi
kutilmagan hodisalarga dosh bera olish va shu bilan Tojikistonda davlatchilikning
shakllanishiga   xizmat   qilgan.   I.Rahmonov   rejimining   mavqei   kuchaygani   sari
Tojikistonning   xalqaro   maydondagi   siyosati   mutanosib   va       mustaqil   tus   oldi.
Liberal iqtisodiy kurs va xorijiy sarmoyalarni jalb qilish zarurati G arb davlatlari,ʻ
jumladan,   AQSH   bilan   savdo-iqtisodiy   va   siyosiy   aloqalarni   rivojlantirishga
xizmat qildi 19
.
Turkmanistonning   tashqi   siyosati   o'ziga   xosligi   bilan   ajralib   turadi.
Respublika tabiiy gaz zaxiralari bo yicha dunyoda to rtinchi o rinda turadi va katta	
ʻ ʻ ʻ
neft   zaxiralariga   ega.   Ashxobod   tashqi   siyosatining   asosiy   maqsadi   gaz   va   neft
eksportini tashkil etishdan iborat bo'lib, undan tushgan daromadlar respublikaning
kichik aholisining turmush darajasini sezilarli darajada yaxshilashga qaratilgan edi.
Turkmanistonning   Rossiya   quvurlari   tizimiga   qaramligi   respublikaning   eksport
salohiyatini   cheklab   qo‘ydi.   Ozarbayjon   orqali   Turkiyaga,   Eron,   Afg oniston,	
ʻ
Pokistondan   Kaspiy   dengizi   tubi   bo ylab   quvurlarni   qurish   variantlari   1990-	
ʻ
yillarda   Turkmanistonning   tashqi   faoliyatining   asosiy   yo nalishlarini   belgilab	
ʻ
bergan   bo lsa,   2007-yilda   Turkmaniston   Rossiya   tomon   tanlov   qildi.   Shunday	
ʻ
qilib,   2007   yil   may   oyida   bo lib   o tgan   sammit   yakunlariga   ko ra,   Rossiya,	
ʻ ʻ ʻ
Qozog iston   va   Turkmaniston   prezidentlari   o z   mamlakatlari   hukumatlariga   “1-	
ʻ ʻ
sentabrga qadar kelishuv tayyorlab, imzolashni” topshirdilar. Kaspiy gaz quvurini
qurishda   uch   davlat   o rtasidagi   hamkorlik   V.Putin,   N.Nazarboyev   va	
ʻ
G.Berdimuhamedov   imzolagan   Kaspiy   gaz   quvurini   qurish   bo‘yicha   qo‘shma
deklaratsiyada aytiladi.
Turkmaniston   postsovet   hududida   Rossiyadan   keyin   ikkinchi   gaz   ishlab
chiqaruvchi va eksportchi hisoblanadi. Rasmiy ma lumotlarga ko ra, gaz zaxiralari	
ʼ ʻ
19
  https    ://    textbooks    .   studio    /   uchebnik    -   mejdunarodnie    -   otnosheniya    /   razvitie    -   glavnyih    -   interesov    -   kitaya    -   tsentralnoy    .   html    .
Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина. 2008. 
15 22   trillion   metr   kubni   tashkil   qiladi   (dunyoda   5-o'rin).   2006   yilning   birinchi
yarmida   33,68   milliard   metr   kub   ishlab   chiqarilgan.   Shundan   21   milliard   metr
kubga   yaqini   Rossiya   Federatsiyasiga   etkazib   berilgan   .   Respublikada   2030-
yilgacha har yili 250 milliard metr kub gaz qazib olish bo yicha ulkan rejalar bor.ʻ
“Doimiy   betaraflik”   va   “ochiq   eshiklar”   tushunchalari   Turkmanistonga
tashqi siyosiy manevr va iqtisodiy sheriklarni tanlash erkinligini ta’minlashi kerak
edi.   Neytral   maqom   qurolli   to'qnashuvlarda   qatnashmaslik,   harbiy   va   harbiy-
siyosiy   ittifoqlarga   qo'shilmaslikni   anglatardi.   G'arb   kuzatuvchilari
Turkmanistonning betarafligini asosan “mamlakatni Rossiya ta‘siri doirasidan olib
chiqish   uchun   jiddiy   siyosiy   qadam”   sifatida   qabul   qilishdi.   Biroq   betaraflik
Turkmanistonga   Eron   bilan   yuqori   darajadagi   savdo-iqtisodiy   aloqalarni   saqlab
qolish   va   1990-yillarning   ikkinchi   yarmida   Kobulda   hokimiyat   tepasiga   kelgan
Tolibon   islom   harakati   bilan   hamkorlik   qilish   imkonini   berdi.   Janubdagi
qo‘shnilari   va   Turkiya   bilan   munosabatlar   rivojlandi   Turkmaniston   bir   vaqtning
o‘zida   Rossiya   homiyligida   postsovet   Markaziy   Osiyoda   kollektiv   xavfsizlik
tizimini   yaratishga   urinishlarda   ishtirok   etishdan   qocha   oldi   va   harbiy,   harbiy-
siyosiy jihatdan kuchayib borayotgan O‘zbekiston ta’siriga tushmadi 20
.
O zbekiston tashqi siyosatining	
ʻ  asosiy maqsadlari respublika mustaqilligi va
suverenitetini   mustahkamlash   hamda   Markaziy   Osiyoda   siyosiy   ustunlikni
ta minlashdan   iborat   edi.   Toshkentning   tashqi   siyosatdagi   ambitsiyalari   qator	
ʼ
omillar   bilan   qo llab-quvvatlandi:   mintaqadagi   aholining   eng   ko pligi,   qo shni	
ʻ ʻ ʻ
mamlakatlarda   yirik   o zbek   diasporalarining   mavjudligi   yoki   o zbeklar   ixcham	
ʻ ʻ
yashaydigan   hududlar,   “markaziy”   geografik   joylashuvi   (O zbekiston   barcha	
ʻ
davlatlar   bilan   chegaradosh),   postsovet   O'rta   Osiyo   respublikalari   va
Afg'onistonning hududlari bilan O zbekiston Rossiya, Xitoy va Erondan ajratilgan.	
ʻ
Respublika   1990-yillarning   o rtalariga   kelib   yirik   iqtisodiy   tanazzuldan	
ʻ
chiqishga, energiya resurslari bilan o zini-o zi ta minlashga erishdi. Mintaqada eng
ʻ ʻ ʼ
kuchli bo lgan jangovar milliy armiyani yaratishga muvaffaq bo ldi.	
ʻ ʻ
20
  https    ://    textbooks    .   studio    /   uchebnik    -   mejdunarodnie    -   otnosheniya    /   razvitie    -   glavnyih    -   interesov    -   kitaya    -   tsentralnoy    .   html    .
Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина.  2008. 
16 Toshkent O zbekistonning barcha etnik o zbeklar uchun javobgarligini e lonʻ ʻ ʼ
qildi   va   harbiy   doktrinaga   qurolli   kuchlarni   respublikadan   tashqarida   qo llash	
ʻ
mumkinligi   haqidagi   tezisni   kiritdi.   Prezident   I.Karimov   “Birlashgan   Turkiston
shiori”ni   e’lon   qildi.   Uning   o’zagi,   shubhasiz,   “mintaqadagi   ijtimoiy   va   iqtisodiy
jihatdan eng rivojlangan davlat” – O’zbekiston bo’lishni maqsad qilgan edi.
Shunday   qilib,   Markaziy   Osiyo   davlatlarining   paydo   bo'lgan   milliy
manfaatlari  va tashqi  siyosiy maqsadlari  shu tariqa bir-biridan juda farq qiladi  va
bir-biriga   zid   ham   edi.   Biroq,   barcha   beshta   davlatning   hukmron   doiralari   uchun
umumiy   bo'lgan   narsa   tashqi   siyosiy   manevrlar   maydonini   kengaytirish   va   o'z
respublikalarining   suvereniteti   va   mustaqilligini   mustahkamlash   uchun   tashqi
aloqalarni   mustaqilligini   mustahkamlash   uchun   tashqi   aloqalarni   diversifikatsiya 
qilish   istagi   edi.   Iqtisodiy   o'zgarishlarning   turli   yo'llarini   tanlashiga   qaramay,
Markaziy   Osiyoning   barcha   yangi   mustaqil   davlatlari   eksport   tushumlarini
ko'paytirish,   importni   kengaytirish,   xorijiy   sarmoya   va   texnologiyalarni   jalb
qilishlari kerak edi. 
Agar   biz   “integratsiya”   so'zini   keng   ma'noda   tushunsak   va   bunday
strategiyaning bir nechta variantlari mavjudligini hisobga olsak, “Markaziy Osiyo
davlatlarini jahon hamjamiyatiga integratsiyalashuv strategiyasi”ni mintaqa uchun
yagona strategiya sifatida ko’rishimiz mumkin.
Afg'onistondagi voqealarning Markaziy Osiyo mamlakatlariga ta'siri 
Afg onistondagi   vaziyatning   unga   ta sirini   hisobga   olmasdan   turib,	
ʻ ʼ
MDHning   janubiy   qismidagi   jarayonlarni   o rganish   to liq   bo lmaydi.   Bu	
ʻ ʻ ʻ
jarayondan ayniqsa, uch qo‘shni davlat - Tojikiston, O‘zbekiston va Turkmaniston
jabr   ko‘rmoqda.   Bu,   birinchi   navbatda,   chegaralarning   uzunligi   bilan   bog'liq:
Afg onistonning   Tojikiston   bilan   chegarasi   1309   km,   O zbekiston   bilan   156   km,	
ʻ ʻ
Turkmaniston bilan chegarasi esa 854 kmga cho zilgan	
ʻ 21
.
Bu   Markaziy   Osiyo   davlatlarining   janubiy   qo‘shnisiga   yaqinligini
belgilovchi   ikkinchi   holat   shuki,   bu   chegara   qarindosh   xalqlarni   ajratib   turadi.

Diversifikatsiya-  lot. diversi fi  catio - o zgarish, xilma-xil taraqqiyot	
ʻ
21
  https://textbooks.studio/uchebnik-mejdunarodnie-otnosheniya/razvitie-glavnyih-interesov-kitaya-tsentralnoy.html .
Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина. 2008. 
17 Afg'onistonning   shimoli-sharqida,   Panjshir   va   Salang   daryolari   vodiylarida   bu
mamlakatning   ikkinchi   yirik   millati   -   tojiklar   (ixcham)   yashaydi.   Afg'oniston
Tog'li   Badaxshonida   100   mingga   yaqin   Pomirlar   (pomirliklar)   istiqomat   qiladi,
ular   ko'pincha   tog’li   tojiklar   deb   ataladi   va   subetnik   guruh   Tojikiston
Respublikasining tegishli xalqlari hisoblanadi. Lekin aslida ular bir necha mustaqil
xalqlar (rushonlar, shug’nonlar, ishkoshimlar va boshqalar) bilan bog'liq. Shimoliy
Afg onistonning   O zbekiston   bilan   chegaradosh   va   markaziy   hududlarini   1,5-2ʻ ʻ
million o zbek (Afg oniston aholisining qariyb 9%) egallagan	
ʻ ʻ 22
.
Demak,   chegaraning   ikki   tomonidagi   xalqlarning   tarixiy,   madaniy   va   til
hamjihatligi mavjudligi yaqinlashuv rishtalarini saqlashga yordam beradi. 
1920-yillarda Sharqiy Buxoroning 0,5 millionga yaqin aholisi Afg onistonga	
ʻ
qochib ketadi. Natijada 1970-yillarning oxiriga kelib faqat o zbeklar orasida Sovet	
ʻ
O rta Osiyosidan 250 ming muhojir va ularning avlodlari bo lgan	
ʻ ʻ 23
.
Bu   holatlar   Afg‘onistondagi   voqealarning   MDHning   janubiy   qismiga,
birinchi   navbatda,   Tojikiston   va   O‘zbekistonga   ta’sirini   kuchaytirdi.   Endi   ushbu
ta'sirning holatlari va tabiatini batafsil ko'rib chiqaylik.
Afg'on   mojarosining   asosiy   jihatlarini   qisqacha   tahlil   qilish,   1990-yillardan
yuzaga   kelgan   keskinlashuvining   sabablari   qarama-qarshilikning   etnomilliy
xususiyati bilan bog'liq degan xulosaga kelishga imkon beradi.
Bunday   holda,   agar   kurashni   davom   ettirish   uchun   diniy   motivlardan   etnik
motivlar  ustun kelgan bo'lsa, Afg’onistondan tashqarida Tolibonning kirib kelishi
haqida  gap  ham  bo'lishi   mumkin  emas.  Darhaqiqat,  Afg‘onistonda  toliblar  paydo
bo‘lganidan keyin, ya’ni 1995-1996-yillarda Tojikistonda chegaradagi janglarning
shiddati   keskin   pasayib,   respublika   ichida   kuchayib   bordi.   Gap   shundaki,   o‘sha
paytda   toliblar   tojik   muxolifatini   qo‘llab-quvvatlamagan.   Afg‘oniston   Islomiy
Davlati   prezidenti   B.Rabboniy   va   mudofaa   vaziri   A.Masud   (2001-yil   sentabrida
xudkush-terrorchilar   tomonidan   o‘ldirilgan)   oldin   yordam   bergan   bo’lsada,   ular
endi o'zlarining tirik qolishlari haqida o'ylashga majbur bo’ldilar. 1996 yil sentyabr
22
  https    ://    textbooks    .   studio    /   uchebnik    -   mejdunarodnie    -   otnosheniya    /   razvitie    -   glavnyih    -   interesov    -   kitaya    -   tsentralnoy    .   html    .
Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина.  2008. 
23
 O’sha joydan
18 oyi oxirida Tolibon Kobulni egallab oldi. Afg’onistondan yordamning to’xtatilishi
tojik   muxolifatini   o’sha   yilning   dekabr   oyida   Moskvada   tojiklararo   kelishuv
protokolini   imzolashga   majbur   qildi.   1996-yil   oxirida   Tolibon   Turkmaniston,
1998-yil   oxirida   O zbekiston,   2000-yilda   Tojikiston   chegaralariga   yetib   borgan,ʻ
biroq   chegarada   hech   qanday   hadidan   oshib   ketish   kuzatilmagan.   Afg‘oniston
Islom   Amirligi   rasmiylari   qo‘shni   davlatlarning   hududiy   yaxlitligi   va   ulardagi
mavjud   siyosiy   tuzumlarni   hurmat   qilishlarini,   biroq   ulardan   o‘zlariga   nisbatan
munosib   munosabat   talab   qilishlarini   bir   necha   bor   ta’kidlagan.   Toliblar
boshidanoq   buzg‘unchilikka   emas,   balki   sobiq   afg‘on-sovet   chegarasini
mustahkamlashga   e’tibor   qaratdilar   va   shuning   uchun   faqat   Markaziy   Osiyo
tojiklari,   o‘zbeklari   va   turkmanlarining   birlashishiga   to‘sqinlik   qilish   orqali
Afg'onistondagi yetakchi pushtunlarning roli qaytishiga umid qilishadi.
Ayni paytda Markaziy Osiyodagi radikal harakatdagi yetakchi kuyni islomiy
partiya Hizb ut-Tahrir al-Islomiy (Islom Ozodlik partiyasi) ijro etadi. 1951 -yilda
“Musulmon   birodarlar”dan   ajralib   chiqdi   va   1953   -   yilda   Quddusda   Apellyatsiya
sudi   sudyasi   Taqiuddin   an-Nabhadiy   tomonidan   partiya   tuzilgan.   U   Islom
xalifaligini   barpo   etishni   o zining   yakuniy   maqsadi   sifatida   qo ygan   va   barcha	
ʻ ʻ
musulmon mamlakatlarida taqiqlangan. U Markaziy Osiyoda o z g oyalarini keng	
ʻ ʻ
targ ib etib, barcha mavjud usullardan - birinchi navbatda, O zbekiston, Tojikiston	
ʻ ʻ
va   Qirg izistonda   ommaviy   tirajlari   yo lga   qo yilgan   varaqalar   tarqatadi.   Bosma	
ʻ ʻ ʻ
targ‘ibotdan   tashqari,   masjid   imom-xatiblari   orqali   bu   partiya   g‘oyalarini   targ‘ib
qilish ishlaridan ham keng foydalanadi. Shunday qilib, mustaqillik yillarida birgina
Qirg‘izistonning O‘sh viloyatida 700 ta yangi masjid paydo bo‘lgan, shundan 200
tasi   noqonuniy   edi.   Respublika   huquq-tartibot   idoralari   ma lumotlariga   ko ra,	
ʼ ʻ
o’sha   paytda   mamlakat   janubida   “Hizb   ut-Tahrir”ning   2000   dan   ortiq   a zosi	
ʼ
bo’lgan.   Uning   faoliyatini   eng   muhim   bo‘g‘ini   kuch   tuzilmalaridan   yuqori
bo‘g‘ingacha   bo‘lgan   shaxslarni,   shuningdek,   huquqni   muhofaza   qilish   organlari
xodimlarini   ishga   olishdan   iborat   bo’lgan.   Hizb   ut   -   Tahrir   vakillari   2000-yil
sentabr   oyi   boshida   Kobulda   Tolibon,   O zbekiston   Islomiy   Harakati   va   boshqa	
ʻ
ko plab tashkilotlar vakillarining yig ilishida ishtirok etdilar. Bu, xususan, “Yashil	
ʻ ʻ
19 xalqaro”   harakatining   o'zaro   ta'siri   haqida   edi.   Afg'onistonda   Amerika
bombardimonlari   boshlanganidan   so'ng,   partiya   rahbarlari   harbiy   harakatlarga
o'tish imkoniyatini e'lon qilishdi 24
. 
“Musulmon   birodarlar”   va   “Hizb   ut-Tahrir”dan   tashqari   Tojikiston   va
O‘zbekistondagi   fundamentalizm   urug‘larini   Afg‘onistonga   Sovet   qo‘shinlari
bo‘lgan davrda borgan, tarjimonlik qilgan, ba’zan esa mujohidlar huzuriga o‘tgan
tojiklar va o‘zbeklar olib kelishgan.
1992-yil   aprel   oyida   Kobulda   islomchilar   hokimiyat   tepasiga   kelgach,
mujohidlarning Markaziy Osiyo davlatlariga qarshi qo poruvchilik faoliyati davlatʻ
siyosati   darajasiga   ko tarildi.   1992-1994   yillarda   Afg‘oniston   B.   Rabboniy   va   A.	
ʻ
Mas’ud   vakilligida   Eron,   Pokiston   va   Saudiya   Arabistoni   bilan   bir   qatorda
Tojikiston   Islom   Uyg‘onish   Harakatiga   aylangan   Tojikiston   Islom   Uyg‘onish
partiyasiga   yordam   ko‘rsatib,   Birlashgan   tojik   muxolifati   yetakchisiga   aylandi   va
yirik   harbiy   tuzilmani   yaratdi.   O‘shanda   Afg‘oniston   tojik   muxolifatining   asosiy
homiylaridan biriga aylandi 25
. Bunga uzoq muddatli (va muvaffaqiyatli) urushning
inersiyasi   va   mujohidlar   tomonidan   tuzilgan   hukumatning   asosan   tojiklar   bazasi
yordam   berdi.   A.   Mas’ud   Afg‘oniston   va   Tojikistondagi   barcha   tojiklarni
birlashtirish   zarurligini   ochiqdan-ochiq   e’lon   qildi.   Islomchilarning   haqiqiy
qo‘llab-quvvatlashi   bilan   ma’qullangan   bu   deklaratsiyalar   Markaziy   Osiyodagi
vaziyatni beqarorlashtirib qo‘ymas edi. O'sha paytda qurolli muxolif guruhlarning
asosiy   qismi   Afg'onistonda   edi.   Muxolifat   qurolli   kuchlarining   asosiy
qo mondonligi   Qunduzda,   janubiy   va   shimoli-sharqiy   yo nalishdagi   mintaqaviy	
ʻ ʻ
qo mondonliklari   esa   Fayzobod   va   Talukonda   joylashgandi.   Afg‘onistonda   30   ta
ʻ
o‘quv   markazlari   va   istehkomlar   tashkil   etiladi.   Rossiya   chegarachilari   fikriga
ko‘ra, 1994-yilda G.Hikmatyordan 20 nafar instruktor tojik muxolifatida ishlagan.
Keyinchalik   Tojikiston   va   O‘zbekistonda   islomiy   muxolifatni   qo‘llab-
quvvatlash   Usama   bin     Laden   faoliyati   bilan   bog‘liq.   Uning   ishtirokisiz   1996   yil
24
  https://textbooks.studio/uchebnik-mejdunarodnie-otnosheniya/razvitie-glavnyih-interesov-kitaya-tsentralnoy.html .
Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина. 2008. 
25
  https    ://    textbooks    .   studio    /   uchebnik    -   mejdunarodnie    -   otnosheniya    /   razvitie    -   glavnyih    -   interesov    -   kitaya    -   tsentralnoy    .   html    .
Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина. 2008. 
20 oktyabr   oyida   Kobulda   tojik   muxolifati   qurolli   tuzilmalari   shtab   boshlig'i   Davlat
Usmon   va   Tolibon   rahbariyati   o'rtasida   uchrashuv   bo'lib   o'tdi.   1996   -   yil   dekabr
oyida tojik  muxolifati  yetakchisi   S.A. Nuri  mulla  M.  Umar   bilan rasmiy  aloqalar
o rnatdi ʻ
1996   -   yildan   boshlab   Tolibon   nazorati   ostidagi   hududlarda
harbiylashtirilgan   lagerlar   tashkil   etildi.   1996   -   yil   avgust   oyida   200   nafar
bitiruvchilari   tojik   muxolifatiga   qurolli   yordam   ko rsatish   uchun   Afg oniston-	
ʻ ʻ
Tojikiston   chegarasi   orqali   Tavildara   viloyatiga   jo natilgan.   1997   -   yil   sentyabr-	
ʻ
oktyabr   oylarida   Tolibon   vakillari   tojik   muxolifatining   dala   qo'mondonlari   bilan
uchrashdilar.
1991   -   yilda   Namanganda   Muhammad   Tohir   Faruk   nomi   bilan   mashhur
Tohir   Yo‘ldoshev   “Adolat   uyushmasi”   harakatini   tuzdi.   Qayd   etish   joizki,   islom
fundamentalizmida   ayblangan   T.Yo‘ldoshev   aslida   so‘fiylik   tarafdori   bo‘lgan   va
rossiyalik tadqiqotchi Nikolay Mitroxin “Rossiya fikri” gazetasida ta’kidlaganidek,
“vahhobiylar”ni yomon ko‘rgan. Ammo keyinchalik so‘fiylikdan uzoqlashib, o sha	
ʻ
davrda   Namanganda   ko proq   ekstremistik   bo lgan   “Islom   lashkarlari”   (“Islom	
ʻ ʻ
jangchilari”)   tashkilotini   tuzishda   faol   ishtirok   etgan.   1992-yilda   u   Abdulvali
(keyinchalik   ismini   Abdulaziz   deb   o zgartirgan)   Yo ldoshev   (keyinchalik   ularga	
ʻ ʻ
Juma   Namangoniy   nomi   bilan   mashhur   Jumaboy   Hojiev   ham   qo shilgan)   bilan	
ʻ
birga   u   yerda   “Tauba”   (“Tavba”)   harbiylashgan   guruhini   tuzgan.   1993   yil   mart-
aprel   oylarida   muxolifatga   uchragan   va   qatag’onlardan   so'ng   u   Tojikistonda   uni
qayta tikladi. 1993 - yilda Afg onistonga ko chib o tgan va u yerda tojik muxolifati	
ʻ ʻ ʻ
yetakchilari   sifatida   O zbekiston   Islom   Uyg onish   partiyasi   amiri   va   Tojikiston	
ʻ ʻ
Islom   Uyg onish   Harakati   raisining   o rinbosari   etib   tayinlangan.   1996-yilda	
ʻ ʻ
O‘zbekiston Islomiy Harakatining siyosiy rahbari bo‘lgan 26
.
1995-yildan   boshlab   Usama   bin   Laden   T.Yo‘ldoshev   bilan   bir   necha   bor
uchrashib,   unga   Tolibon   rahbariyati   bilan   aloqa   o‘rnatishga   yordam   bergan.
Tolibon   razvedka   xizmati   unga   Kobulda   qarorgoh   va   Qunduzda   partiyasining
vakolatxonasini ochish uchun bino berdi.
26
 Сергеев В.В. США в Афганистане // Международная жизнь. 2012. № 4. С. 69-81
21 1990-yillarning   o rtalaridan   boshlab   Afg‘onistondagi   islomiy   muxolifatʻ
yetakchilari   Afg'oniston   hududlarida   mablag‘larni   to‘plash   bo‘yicha   faol   faoliyat
boshladi.   Shunday   qilib,   1994-1995   yillarda   ular   katta   miqdorda   ehson   yig‘ishdi.
Tolibon   o zbek   partiyasiga   o z   faoliyatini   moliyalashtirishda   qurol   va   giyohvand	
ʻ ʻ
moddalar   bilan   yordam   beradi.   1999-yilda   “Tolibon”   harakati   rahbariyati
Afg‘onistonda yashayotgan O‘IH faollari va ularning oilalari ehtiyojlari uchun 50
ming   dollar   ajratgan.   Balki   1999-yilda   Afg‘onistonda   rekord   darajadagi   afyun
yig‘imi   islomchilarning   o‘sha   yili   Qirg‘izistonga,   2000-yilda   esa   Qirg‘iziston   va
O‘zbekistonga   bostirib   kirishiga   imkon   bergan   bo‘lishi   mumkin.   1999   yil   avgust
oyining   boshida   Usama   bin   Ladenning   besh   nafar   shaxsiy   vakillari   Tojikiston
shimoliga D. Xodjiyev guruhi uchun mo ljallangan 130 ming dollarni olib kelishdi.	
ʻ
Bundan   tashqari,   D.Namangoniy   Usama   Bin   Ladendan   har   yili   3   million   dollar
olgan. Umumiy ravishda islom terrorizmining bosh homiysi, ayrim ma lumotlarga	
ʼ
ko ra, MDH davlatlariga yiliga 250 million dollargacha mablag  ajratgan	
ʻ ʻ 27
.
II BOB. Markaziy Osiyo: qo’shni davlatlarni qiziqtirgan mintaqa
2.1. Rossiyaning Markaziy Osiyodagi manfaatlari
27
 Сергеев В.В. США в Афганистане // Международная жизнь. 2012. № 4. С. 76
22 Bugungi   kunda   Rossiyaning   Markaziy   Osiyodagi   manfaatlari   asosan
xavfsizlik   masalalari   bilan   belgilanadi   va   bu   holat   yaqin   kelajakda   ham   davom
etadi. 
Rossiyaning   Markaziy   Osiyodagi   asosiy   manfaati   bu   potentsial   beqaror
mintaqada   minimal   barqarorlikni   ta'minlashdan   iborat.   Asosiy   tahdid   -   Markaziy
Osiyoning bir  yoki  bir  qator  davlatlarida mavjud tuzumlarning qulashi  va radikal
islomchilarning   g‘alabasiga   yoki   oddiygina   tartibsizlikka   olib   keladigan   siyosiy
beqarorlik   ehtimoli.   SSSR   parchalanganidan   keyingi   davrda   mintaqa   aholisining
katta   qismining   mavqei   Qozog'istondan   tashqari,   1980-yillarga   nisbatan   sezilarli
darajada   yomonlashdi.   Modernizatsiyaga   bo'lgan   zaif   urinishlar   pasayish
inertsiyasini   yengishga   qodir   emas.   Sovet   chegaralari   yaxshi   himoyalanmagani
uchun   Markaziy   Osiyo   Yaqin   Sharq   uchun   ochiq.   Islomiy   radikallar   nazarida   bu
faol   islomlashtirish   va   sovet   ateistik   boshqaruvi   merosini   yo'q   qilishga   muhtoj
bo'lgan   musulmon   dunyosining   "yangi   chegarasi".   Shunday   ekan,   Rossiya   nuqtai
nazaridan   Markaziy   Osiyo   barqarorligi   islomiy   radikalizmga   qarshi   turish
demakdir 28
.
Ichki   barqarorlikni   saqlash.   Jangari   islomchilar   O‘zbekistondagi   asosiy
yashirin   muxolifat   kuchlari   hisoblanadi.   Ular   Qirg‘iziston   janubida   o‘z   faolligini
oshirmoqda   va   agar   yaqinda   asoschisi   ketganidan   keyin   omon   qolgan   turkman
rejimi   qachon   parchalana   boshlasa,   bu   yerda   ham   darhol   paydo   bo‘lishini   kutish
mumkin.   Tojikistonda   islomchilar   qonuniy   siyosiy   kuchdir;   1992-1997   yillardagi
fuqarolar   urushi   izlari   juda   chuqur   va   katta   bahoga   sotib   olingan   Tojikistondagi
hozirgi barqarorlikni bir marta va butunlay hal qilingan deb qabul qilmaslik kerak.
Hozirda   faqat   Qozog'iston   xavfli   zonadan   tashqarida,   lekin   u   bilan   juda   yaqin
chegaradosh.
Islom   jangarilariga   qarshi   turishda   Rossiya   Markaziy   Osiyo   davlatlari
hokimiyatiga   tayanadi.   Moskva   dastlab   Markaziy   Osiyodagi   rus   tilida
so‘zlashuvchi   va   sovetcha   o‘qimishli   sobiq   Kommunistik   partiya   amaldorlari
28
  Pryymachuk   D . V . -  Markaziy   Osiyo   va   Amerika   Qo ʻ shma   Shtatlari :  muammolar   va   istiqbollar  //  Xalqaro  
munosabatlar.-2017.-No1.-P.90 -101.DOI:10.7256/2454-0641.2017.1.20600 URL:  https://nbpublish .com/library 
_read_article.php?id=20600
23 boshchiligidagi   yangi   dunyoviy   tuzumlarni   eng   yaxshisi   deb   hisobladi.
Tojikistondagi   fuqarolar   urushi   Moskva   uchun   demokratiya   va   islomchilik
dunyoviy   avtoritarizmga   maqbul   alternativa   emasligining   ko’rsatdi.   Islomizm
beqarorlik   sababini   faol   ravishda   boshqardi   va   nafaqat   Rossiyaning   O'rta
Osiyodagi   rolini   tugatish,   balki   Rossiya   Federatsiyasining   yaxlitligiga   tahdid
soladigan   Rossiyaning   musulmon   hududlariga   tarqalish   bilan   tahdid   qildi.
Demokratiyaga   kelsak,   u   Markaziy   Osiyo   uchun   munosib   alternativa   sifatida
ko'rilmadi:
Tojikiston tajribasi Moskva uchun behuda emas edi. Bu davlatdagi fuqarolar
urushi   Rossiyaning   O rta   Osiyodan   chiqib   ketishini   to xtatdi   va   mintaqagaʻ ʻ
nisbatan   hukm   surayotgan   xayrixohlik   bilan   befarqlikka   barham   berdi.   Rossiya
rahbariyati   1991-yildan   keyingi   “demokratiya”   va   “kommunizm”ga   nisbatan
ikkilik   yondashuvni   qayta   ko‘rib   chiqishiga   to‘g‘ri   keldi:   sobiq   Markaziy   Osiyo
respublikasining o‘ziga xos konteksti  bunday klişelarni rad etdi. Natijada, siyosiy
realizm   ruhidagi   yanada   hushyor   yondashuv   ustun   keldi.   “Demokratik”   Moskva
fuqarolar   urushida   kimni   qo‘llab-quvvatlashini   hal   qildi   -   ittifoqchi   sifatida
“kommunistik”   yetakchini   tanladi   va   Tojikistonda   joylashgan   qo‘shinlari
tinchlikka   erishdi,   bu   esa   bir   tomonga   g‘alaba,   ikkinchi   tomonga   mag‘lubiyat   va
surgun olib keldi. Keyinchalik Rossiya siyosiy kelishuvni ta'minlash uchun islomiy
Eron   bilan   kuchlarni   birlashtirdi.   Tojik   islomchilarga   hokimiyatda   ulush   berildi.
Garchi   bu   ulush   1997   yilgi   kelishuvdan   keyin   pasaygan   bo'lsa-da,   Tojikiston
nominal   ittifoqchi   hisoblanadi.   Rossiya   Markaziy   Osiyoda   islomchilar   parlament
va   vazirlar   mahkamasida   o‘tirgan   va   qamoqda   yo‘q   yagona   davlat   bo‘lib
qolmoqda 29
.
Tojikiston   alohida   bo'lsa-da,   nihoyatda   muhim.   Rossiyaga   “Markaziy
Osiyoda   ikkinchi   Afg‘oniston”   kerak   emas.   Rossiya   mintaqada   islom   tarqalishini
to xtatishga   harakat   qildi.   Sovet   Ittifoqi   parchalanganidan   so'ng   darhol	
ʻ
Rossiyaning   yangi   rahbariyati   Moskvaning   sobiq   himoyachisi   Muhammad
29
  Рудов Г., Ташматова С. Воздействие внешних факторов на стабильность в Центральной Азии // Россия и
мусульманский мир. 2011. № 5. С. 115-123. 
24 Najibulloh bilan ajralishga qaror qildi va uni o'z taqdiriga topshirdi: 1992 yilda uni
mujohidlar   hokimiyatdan   mahrum   qilishdi   va   1996   yilda   u   shafqatsizlarcha
Tolibon   jangarilari   tomonidan   o'ldirilgan.   Rossiyaning   Afg onistonga   qiziqishiʻ
1995-yilda   Tolibon   kuchayishi   bilan   yana   jonlandi.   Tolibonni   to‘xtatish   uchun
Moskva o‘zining sobiq dushmanlari, Najibulla hukumatini ag‘dargan mujohidlarni
qurollantirish va ularga yordam berishni boshladi.
Ushbu   hayratlanarli   180   graduslik   burilishning   real   siyosiy   tamoyillari
Rossiya   tashqi   siyosatiga   qanchalik   chuqur   kirib   borishini   ko'rsatdi.   1996   yilda
Tolibon   Kobulni   egallab,   sobiq   sovet   chegarasi   tomon   yurishni   davom   ettirgach,
Rossiya   rahbarlari   juda   xavotirga   tushdilar.   Bu   xavotir   1999   yilda   chechen
jangchilari,   Tolibon   va   Markaziy   Osiyo   isyonchilari   o'rtasida   o'zaro   aloqalar
boshlanganda   eng   yuqori   cho'qqisiga   chiqdi.   Shamil   Basayev   otryadi
Chechenistondan   Dog‘istonga   o‘tayotgan   bir   paytda   O‘zbekiston   Islomiy
Harakatining   500   nafar   jangchidan   iborat   qurolli   guruhi   Qirg‘izistonga   bostirib
kirdi.   Tolibon   Afg‘oniston   bu   jangarilarning   moddiy-texnik   ta’minoti   va
tayyorgarligini   o‘z   zimmasiga   oldi.   Chechenistonda   ayirmachilar,   Afg‘onistonda
Tolibon   va   2001-yilda   Al-Qoida   mag‘lubiyatga   uchray   boshladi.   O‘zbekiston
Islomiy   Harakati   yetakchisi   Juma   Namangoniyning   so‘zlariga   ko‘ra,   uch
ekstremistik   kuch   o‘rtasidagi   hamkorlik   susaya   boshladi.   Radikallarga   nisbatan
bosim   kuchayib   boradi.   Rossiya   Hizb   ut-Tahrirni   (O zbekistonda   va   boshqa	
ʻ
joylarda   o n   minglab   tarafdorlari   bo lgan   islom   xalifaligiga   erishmoqchi   bo lgan	
ʻ ʻ ʻ
yashirin siyosiy guruh) terrorchi tashkilot deb e lon qildi	
ʼ 30
.
Rossiya   Markaziy   Osiyodagi   status-kvoni   saqlab   qolishga   harakat   qildi.
Moskva   har   doim   hukmron   rejimlarni   qo'llab-quvvatlaydi,   ularning   eng
madaniyatli raqiblari bilan eng past darajadagi aloqalarni saqlaydi. Kreml "abadiy"
prezidentlarni (masalan, Tojikiston va Qozog'istonda) emas, balki liberalroq sobiq
bosh vazirlarni qo'llab-quvvatlash bo'yicha ekspert maslahatlarini bir necha bor rad
etgan.   O zbekiston   prezidenti   Islom   Karimov   bilan   vaqti-vaqti   bilan   yomon	
ʻ
munosabatda   bo lganiga   va   marhum   Turkmanboshi   bilan   vaqti-vaqti   bilan	
ʻ
30
 Годин Ю. Геополитические вызовы и российская политика в отношении СНГ // Российская Федерация 
сегодня, 2009, № 3. С. 87
25 to qnash   kelganiga   qaramay,   Moskva   hech   qachon   ularning   hokimiyatigaʻ
ichkaridan   putur   yetkazishni   jiddiy   o ylab   ko rmagan.   ilk   bor   sobiq   tashqi   ishlar	
ʻ ʻ
vaziri   Boris   Shixmurodovni   S.Niyozovga   qarshi   fitna   uyushtirgani   uchun
Rossiyaga   qochgan.   2000-yildan   beri   Rossiya   xavfsizlik   xizmatlari   Rossiyada
markaziy   osiyolik   dissident   va   muxolifat   vakillarini   qidirib,   ularni   o‘z
hukumatlariga topshirib kelmoqda.
Rangli inqiloblarning oldini olish
Moskva   nuqtai   nazaridan,   islomchilar   kuchli   va   shafqatsiz   bo'lishiga
qaramay,   ular   yagona   tahdid   emas.   2003-2004   yillar   Moskva   sobiq   sovet
respublikalaridagi   rangli   inqiloblardan   xavotirlana   boshladi.   Chunki,   Gruziya   va
Ukraina   misoli   yuqumli   bo'lishi  mumkin  degan  fikr  bor   edi.  Kreml   tezda  atirgul,
apelsin   va   boshqa   inqiloblar   AQShning   sovet   davridagi   elitalarni   g'arbparast
elitalar bilan almashtirish rejasining bir qismi ekanligiga ishonch hosil qildi va shu
tariqa Rossiyaning yaqin xorijdagi ta'sirini doimiy ravishda cheklab qo'ydi. Rangli
inqiloblarga   qarshilik   Rossiyaning   MDH   mamlakatlariga   munosabatining
leytmotiviga aylandi.
2005-yil   boshida   Qirg‘izistondagi   ittifoqchisi   Asqar   Akayevning   to‘satdan
hokimiyatdan   ag‘darilishi   Moskvani   ochiqchasiga   xavotirga   soldi   va   u   Kremlni
hayratga soladigan darajada kuchli holatda edi. A.Akaev mamlakatni  tark etgach,
Moskva Qirg'izistonni Rossiya orbitasida saqlab qolish uchun yangi hukumat bilan
tezda   munosabatlarni   o'rnatishga   kirishdi 31
.   Rossiyaning   baxtiga,   avvalgi   oylarda,
Ukraina   saboqlari   ta'sirida,   Moskva   qirg'iz   muxolifati   bilan   birinchi   aloqalarni
o'rnatishga muvaffaq bo'ldi - hokimiyatning ehtimoliy o'zgarishi vaqtida.
  2005-yil   may   oyida   Rossiya   bu   safar   O‘zbekistonning   Andijonidagi
tartibsizliklar va uning ortidan yuz bergan qon to‘kilishiga yana bir bor munosabat
bildirishga   majbur   bo‘ldi.   Qisqa   muddatli   sarosimaga   tushib   qolgan   Rossiya
Prezident   Islom   Karimovni   qat'iy   qo'llab-quvvatladi   va   inqiroz   AQShning
31
  Рудов Г., Ташматова С. Воздействие внешних факторов на стабильность в Центральной Азии // Россия и
мусульманский мир. 2011. № 5. С. 115-123. 
26 harakatlari bilan qo'zg'atilganiga sha’ma qildi 32
. Kaspiy dengizining qarama-qarshi
tomonida,   2005   yil   oxirida   Moskva   Ozarbayjon   prezidenti   Ilhom   Aliyevga   o'z
hukumatidan ehtimoliy fitnachilarni tozalashga yordam berdi va ko'p o'tmay bo'lib
o'tgan   parlament   saylovlarining   qonuniyligini   tan   oldi.   2005   yilning   dekabrida
Rossiya   Nursulton   Nazarboyevning   Qozog‘iston   prezidenti   lavozimiga   qayta
saylanishini   keskin   qo‘llab-quvvatladi.   Ammo   Vladimir   Putinning   “MDH
mamlakatlarida   Moskva   faqat   amaldagi   hokimiyatlar   bilan   shug'ullanadi”,   degan
so'zini misol qilib keltirish qiyin. 
Rossiya   davlat   arboblari   uchun   beqarorlikning   haqiqiy   manbai   ma'lum
mamlakatlarning   ichki   muammolari   emas,   balki   Amerikaning   demokratiyani
rivojlantirish siyosati. 2005 yil oxiriga kelib, Rossiya o'zining harbiy doktrinasiga
postsovet   davlatlari   va   boshqa   mamlakatlarda   "antikonstitutsiyaviy   harakatlar"ga
qarshi turish zarurligini kiritdi.
MDH mamlakatlaridagi noqulay ichki o'zgarishlar.   2005 yilning noyabrida
O‘zbekiston bilan imzolangan ittifoq shartnomasida Andijon voqealariga o‘xshash
norozilik   namoyishlarini   bostirishda   Moskvaning   Toshkentga   yordami
ko‘rsatilgan.   Shu   bilan   birga,   Rossiya   to'g'ridan-to'g'ri   aralashuvdan   o'zini   tiyadi.
Kollektiv   Xavfsizlik   Shartnomasi   Tashkiloti   Bosh   kotibi   Nikolay   Bordyuja
inqilobning   oldini   olish   uchun   a zo   davlatlar   ishlariga   harbiy   aralashuvniʼ
ochiqchasiga   rad   etdi.   Buning   o'rniga   u   davlat   rahbarlari   va   yuqori   mansabdor
shaxslar tomonidan siyosiy vositachilik g'oyasini ilgari surdi.
Markaziy   Osiyo   yetakchilarining   hozirgi   avlodi   qarigan   sari,   vorislik
masalasi yanada dolzarb va potentsial beqarorlashtiruvchi holga aylanib bormoqda.
Hukumatning   yopiq   klan   tizimlari   achchiq   raqobat,   siyosiy   qotilliklar   va   saroy
to'ntarishlari   uchun   qulay   zamin   yaratadi.   Zaif   avtoritar   tuzumlarni   ag'daradigan
rangli   inqiloblar   nisbatan   zo'ravonliksiz   bo'lsa-da,   qattiqqo'l   diktatorlar   butunlay
barbod   bo'lish   ehtimoli   ko'proq.   2006-2007-yillarda   Turkmanistonda   hokimiyat
ishonchli   tarzda   mustahkamlanganiga   qaramay,   bu   mamlakatning   kelajagi
32
 Годин Ю. Геополитические вызовы и российская политика в отношении СНГ // Российская Федерация 
сегодня, 2009, № 3. С. 87
27 hukmron   rejimning   birdamlikni   saqlab   qola   olishi   va   to‘plangan   muammolarning
ulkan yukiga bardosh bera olishiga bog‘liq 33
.
2007 yilda Islom Karimovning yangi yetti yillik muddatga qayta saylanishi
bu   masalani   hal   qilishni   faqat   keyinga   suradi.   Qozog'istonda   2006   yil   boshida
muxolifatchi   Oltinbek   Sarsenboevning   o'ldirilishi   Nazarboevning   yaqinlari   va
uning   oilasida   uzoq   vaqtdan   beri   rivojlanib   kelayotgan   qarama-qarshiliklarni
yuzaga keltirdi.
Xorijiy   harbiylarning   mavjudligini   oldini   olish   va   uchinchi   tomonlar   bilan
xavfsizlik sohasida hamkorlik.  
Dastlab   ruslar   Tolibonni   muammo   sifatida   ko‘rishgan,   chunki   bu   harakat
Tolibonga   xos   radikalizm   tufayli   emas,   balki   bu   harakat   AQSh   ko‘magida
Pokiston razvedka idoralari tomonidan yaratilgani va tarbiyalangani sabab bo‘lgan.
1979-yilda   Afg onistonga   omadsiz   bostirib   kirishdan   avval,   Kobul   rahbariʻ
Hafizulloh   Aminni   yollagan   Qo shma   Shtatlar   o sha   mamlakatda   “Pershing   II”	
ʻ ʻ
o rta  masofali  raketalarini  joylashtirmoqchi   bo lishidan  qo rqish  sabablaridan  biri	
ʻ ʻ ʻ
edi.   Amerika   qurolli   kuchlarining   Yaqin   Sharqqa   joylashtirilishi   va   ularning
mintaqadagi   siyosiy   faoliyatiga   kuchli   norozilik   paydo   bo‘ldi.   Rossiya   harbiy
doktrinalari 1993 va 2000 yillarda e'lon qildi.
Ajablanarlisi   shundaki,   aynan   AQShning   Afg'onistondagi   operatsiyasi
Sovuq   urush   tugaganidan   beri   Rossiya   milliy   xavfsizligiga   eng   jiddiy   tashqi
tahdidni   bartaraf   etdi.   Prezident   V.Putin   2001-yil   sentabrida   AQSh   va   NATO
kuchlarini   Markaziy   Osiyoda   joylashtirishni   ma’qullaganida,   u   aniq   strategik
hisob-kitoblarga amal qilgan 34
. 
33
 Омаров Н.М. Исламский радикализм как глобальный вызов безопасности современной Центральной Азии
//   Афганистан   и   безопасность   Центральной   Азии.   Вып.   1   /   Под   ред.   А.А.   Князева.   Бишкек:   Илим,   2004.
С.114-118. 
34
  Троицкий   Е.Ф.   Политика   США   в   Центральной   Азии   в   сфере   безопасности:   влияние   на   международные
отношения в регионе (2001-2007 гг.) //  Вестник Томского государственного университета. 2009. № 322. С.
107-109. 
28 Birinchidan, Qo'shma Shtatlar ruslarning o'zlari xohlagan narsani qilmoqchi
edi, lekin ular buni qila olmasligini bilar edi: Tolibonni tor-mor etish 35
. 
Ikkinchidan,   Moskva   hech   bo'lmaganda   bir   qator   Markaziy   Osiyo
davlatlarini (masalan, O'zbekistonni) G'arb kuchlarini joylashtirishdan saqlab qola
olmasligini   tushundi.   Amerika   qo'shinlarining   joylashtirilishiga   to'sqinlik   qilishga
urinish va buning uddasidan chiqish, ya’ni obro'sini yo'qotish: mintaqada Rossiya
tomonidan yaratilgan xavfsizlik tizimining qulashini anglatadi. 
Uchinchidan,   agar   amerikaliklar   kelsa,   oxiri   xitoyliklar   ham   bo'shliqni
to'ldirishga   kelib qoladi. Ba'zi rus rasmiylari Markaziy Osiyodagi amerikaliklarni
Moskva   mintaqada   yana   hukmronlik   qilish   holatida   ekanini   his   qilganda,
Rossiyaga o'z o'rnini bo'shatib qo'yadigan mahalliy aholi sifatida ko'rdilar.
Federatsiya   Kengashining   Xalqaro   ishlar   qo‘mitasi   raisi   Mixail
Margelovning   so‘zlariga   ko‘ra,   “AQSh   Markaziy   Osiyoga   Rossiya   kuch
vakuumini   yaratdi.   Aslida,   amerikaliklar   Tolibonga   qarshi   jang   qilib,   janubiy
chegaralarimizni himoya qila boshladilar”. 
2001-yil   11-sentabrdan   keyingi   vaziyatda   Moskvaning   o nlab   yillarʻ
davomida Markaziy Yevropadagi raqibi bo lgan NATO birdaniga uning Markaziy	
ʻ
Osiyodagi ittifoqchisiga aylandi. 2004-yilda Rossiya Germaniya va Fransiya bilan
Afg‘onistonga   va   Rossiya   hududi   orqali   harbiy   tranzitga   ruxsat   berishga   kelishib
oldi.   G'arbning   Afg'onistonda   harbiy   mavjudligi   Rossiya   va   Markaziy   Osiyo
xavfsizligi   uchun   ne'matdir.   Rossiyalik   tahlilchilar   AQSh   va   uning   ittifoqchilari
Afg'onistonda kamida 15 yil qolishi kerak, deb hisoblaydi yetarli barqarorlik uchun
deb hisoblashadi 36
.
2003-yil   oktabr   oyidayoq   Vladimir   Putin   Markaziy   Osiyoda   AQSh   bilan
“samarali hamkorlik”ni olqishlagan va ular o rtasidagi har qanday kelishmovchilik
ʻ
haqidagi   takliflarni   rad   etgan   edi.   Uning   so zlariga   ko ra,   Kantdagi   o sha   paytda
ʻ ʻ ʻ
yangi   ochilgan   Rossiya   aviabazasi   va   30   km   uzoqlikda   joylashgan   Manasdagi
AQSh bazasi (ikkalasi Qirg izistonda) “bir-biriga mos keladi”. 2005 yil o'rtalariga	
ʻ
35
  Рудов Г., Ташматова С. Воздействие внешних факторов на стабильность в Центральной Азии // Россия и
мусульманский мир. 2011. № 5. С. 115-123.
36
 Гаджиев К. С. Геополитика. -- М.: Международные отношения, 2006. – 256 с.
29 kelib,   Kremlning   pozitsiyasi   o'zgardi   va   bu   Rossiya   tashqi   siyosati   hamda
Amerikaning Rossiyaga munosabati o'zgarishi natijasi edi 37
.
  O‘zbekiston   Qarshi-Xonoboddagi   Amerika   bazasini   yopishini   Rossiya
mamnuniyat   bilan   kuzatdi.  Moskvaning   Qo'shma   Shtatlarni   Manas   aviabazasidan
chiqarib   yuborishga   urinishi   unchalik   muvaffaqiyatli   bo'lmadi.   Shu   bilan   birga,
Rossiya NATOning Yevropa a zolari, Fransiya va Germaniyaning O zbekiston vaʼ ʻ
Tojikiston   bazalaridan   foydalanishiga   nisbatan   ancha   bag rikenglikni   saqlab	
ʻ
kelmoqda.
Yuqorida   aytib   o'tilganidek,   2004-2005   yillarda   Rossiya   Xitoyning
Qirg‘izistonda   ShHT   shafeligida   harbiy   bazasini   joylashtirish   g‘oyasiga   asabiy
munosabatda   bo‘ldi.   Xuddi   shu   2005   yilda   Rossiya   Hindiston   bilan   kelishuvga
erishdi.   Unga   ko'ra   Rossiya   va   Hindiston   bo'linmalari   Dushanbe   (Tojikiston)
yaqinidagi   Ayniy   aviabazasiga   birgalikda   joylashtirilishi   mumkin.   Moskva
nazarida   Hindiston   qo'rqmasligi   kerak   bo'lgan   yagona   yirik   davlatdir.   Rossiya
nuqtai   nazaridan,   Hindistonning   mintaqada   uning   xavfsizligi   omili   sifatida  paydo
bo'lishi Xitoyning da'volarini biroz yumshatadi.
Rossiya ShHT hamraisi sifatida tashkilotning mintaqa xavfsizligi kafolatiga
aylanishiga   qarshi   chiqdi.   ShHTning   Toshkentda   aksilterror   markaz   tashkil
etishiga   rozi   bo lganidan   keyin   ham   Rossiya   Kollektiv   Xavfsizlik   Shartnomasi	
ʻ
Tashkilotini   xavfsizlikning   asosiy   ta minlovchisi   sifatida   saqlab   qolishga   harakat	
ʼ
qildi. Har ikki tashkilotning tarkibi deyarli bir xil, lekin bir muhim istisno: KXShT
tarkibiga Xitoy kirmaydi.
Moskva rahbarligida xavfsizlik tizimini yaratilishi (Kollektiv Xavfsizlik
Shartnomasi Tashkiloti).
Markaziy   Osiyo   yetakchilarining   eski   avlodi   muqarrar   ravishda   o zgarib	
ʻ
ketishidan   mintaqadagi   rolini   ta minlash   uchun   Moskva   Kollektiv   Xavfsizlik	
ʼ
Shartnomasi   Tashkiloti,   mintaqaviy   xavfsizlik   pakti   maqomini   oshirishga   harakat
37
  Троицкий   Е.Ф.   Политика   США   в   Центральной   Азии   в   сфере   безопасности:   влияние   на   международные
отношения в регионе (2001-2007 гг.) //  Вестник Томского государственного университета. 2009. № 322. С.
107-109. 
30 qildi.   Markaziy   Osiyoning   barcha   davlatlarining   kirishiga   erishish.   Kollektiv
Xavfsizlik   Shartnomasi   1992   yilda   Toshkentda   imzolanganidan   keyin
(Afg'onistonda Najibulloh rejimi qulaganidan ko'p o'tmay) bir necha yil davomida
Kollektiv   Xavfsizlik   Shartnomasi   siyosiy   deklaratsiyadan   boshqa   narsa   bo'lib
qolmadi.  Rossiya va Markaziy Osiyo davlatlari o rtasida (Tojikistondan tashqari).ʻ
2000-yilda   O‘zbekiston   qurolli   bosqinning   oldini   ololmaganini   aytib,
Shartnomadan   chiqdi   va   AQSh   tomonidan   qo‘llab-quvvatlangan   raqib   GUAMga
(Gruziya, Ukraina, Ozarbayjon, Moldova) qo‘shildi.
1999   yildan   beri   Moskva   samarasiz   Kollektiv   xavfsizlik   shartnomasini
yanada   yaxlit   xavfsizlik   mexanizmiga   aylantirish   yo‘llarini   qidirmoqda.   Iroqdagi
urush bu izlanishlarga qo'shimcha turtki bo'ldi. 2003 yil aprel oyida Dushanbedagi
sammitda   shartnoma   a'zolari   Kollektiv   Xavfsizlik   Shartnomasi   Tashkilotini
tuzdilar.   Tashkilotning   kollektiv   Xavfsizlik   Kengashi,   doimiy   qo'shma   shtab   va
tezkor   joylashtirish   bo'yicha   kollektiv   kuchlari   mavjud;   aslida   u   Varshava
shartnomasining kichikroq versiyasidir. 
2005   yilda   Qozonda   bo lib   o tgan   MDH   sammitida   Rossiya   nihoyat   MDH	
ʻ ʻ
darajasida harbiy hamkorlikni to xtatish va o z sa y-harakatlarini KXShT doirasida	
ʻ ʻ ʼ
jamlashga   qaror   qildi.  Rossiyaning  maqsadi   O zbekistonni   KXShTga   kiritish  edi,	
ʻ
biroq   Toshkent   bunga   faqat   2006   yil   oxirida,   Rossiya   bilan   ikki   tomonlama
xavfsizlik shartnomasi imzolanganidan bir yil o tib rozi bo ldi
ʻ ʻ 38
.
Samarali ittifoqni tashkil etish esa sekin jarayon ekanligi isbotlandi. KXShT
shtab-kvartirasi   Bishkekda   joylashgan   4000ga   yaqin   kishidan   iborat   tezkor
aksilterror   kuchlarini   qog‘ozda   bo‘lsa   ham   shakllantirishga   muvaffaq   bo‘ldi.
Buning   uchun   Qozog‘iston   va   Qirg‘iziston   ikkitadan,   Tojikiston   va   Rossiya   esa
uchtadan   batalon   ajratgan.   Ayrimlar   KXShT   qurolli   kuchlarini   MDHning   2000-
yilda tuzilgan, 1500 kishidan iborat bo‘lgan aksilterror markazi bilan chalkashtirib
38
  Троицкий   Е.Ф.   Политика   США   в   Центральной   Азии   в   сфере   безопасности:   влияние   на   международные
отношения в регионе (2001-2007 гг.) //  Вестник Томского государственного университета. 2009. № 322. С.
107-109. 
31 yuborishgan. 2002-yildan boshlab Markaz har yili o‘quv mashg‘ulotlarini o‘tkazib
keladi.
KXShTning   keyingi   maqsadi   mintaqaviy   janubiy   qo‘mondonlikni   yaratish
bo‘lishi kerak, unga Rossiya, qozoq, qirg‘iz va tojik batalyonlari o‘tkazilishi kerak.
Janub   qo‘mondonligining   vazifasi   “mintaqaviy   mojarolarni   jilovlash”   bo‘lishi
ko‘zda   tutilgan.   Shunga   o'xshash   qurolli   kuchlar   guruhlari   Rossiya   tomonidan
Belarus va Armaniston bilan ikki tomonlama asosda allaqachon yaratilgan. 2005-
yilda Toshkent siyosiy yo‘nalishini o‘zgartirgach, Moskva O‘zbekistonni kelajakda
homiy   o‘zgartirishini   qiyinlashtirish   maqsadida   uni   KXShTga   faol   jalb   qildi.
O‘zbekiston   rasmiylari   KXShT   shafeligida   faoliyat   yurituvchi   ko‘p   millatli
“aksilinqilobiy   tezkor   harakat   kuchlari”   to‘g‘risidagi   shartnoma   loyihasini   taklif
qildi.
Ushbu   taklifni   amalga   oshirish   oson   bo'lmaydi.   Ichki   xavfsizlikka   kelsak,
KXShT   hali   ham   birinchi   navbatda   siyosiy   vositadir.   Qirg‘izistondagi   lola
inqilobiga qarshi foydalanishga urinishlar muvaffaqiyatsizlikka uchradi. Tashkilot
a zo   davlatlardan   birida   rejim   o zgarishini   jimgina   “uxlab   qo ydi”.   Varshavaʼ ʻ ʻ
shartnomasining uslubi hatto doktrina darajasida ham ko'rinadi. Kutilishi mumkin
bo'lgan   eng   ko'p   narsa   -   yaqinlashib   kelayotgan   inqiroz   sharoitida   qo'shma
maslahatlashuvlar,   ammo   bu   ham   shubhali.   Markaziy   Osiyo   yetakchilari   va
elitalari   bir-biriga   hasad   va   shubhali.   Tojikistonda   rus,   qozoq   va   qirg iz	
ʻ
qo shinlaridan   tashkil   topgan   qo shma   tinchlikparvar   kuchlar   1993-yilda   tashkil	
ʻ ʻ
etilganidan   so ng   ko p   o tmay   ishlamay   qoldi   va   operatsiyani   o tkazish   uchun	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Rossiyaning   o zi   qoldi.   1990-yillarning   o'rtalarida.   Qo'shma   Shtatlarning
ʻ
CenterAzBat   (o'zbek,   qozoq   va   qirg'iz   qo'shinlarining   qo'shma   tinchlikparvar
bataloni)   yaratishga   urinishi   ham   muvaffaqiyatsizlikka   uchradi.   Markaziy   Osiyo
davlatlari   uchun   hatto   ko'p   tomonlama   harbiy   shartnomalar   ham   ular   va   yuqori
tashqi sheriklar o'rtasidagi ikki tomonlama bitimlardir.
Shunga   qaramay,   KXShTga   a'zo   davlatlar   Rossiyaga   nisbatan   qattiq
yo'naltirilgan   emas.   Ularning   tashqi   siyosati   qo'pol   ravishda   muvofiqlashtirilgan.
Barcha   a zo   davlatlar,   shu   jumladan   Rossiya   ham   NATOning   “Tinchlik   yo lida	
ʼ ʻ
32 hamkorlik” dasturida ishtirok etadi. Qozog‘iston NATO bilan individual hamkorlik
dasturiga   va   AQSh   bilan   juda   faol   harbiy   hamkorlikka   ega.   Kaspiy   dengizida
kichik dengiz floti qurishda Amerika yordamini oladi 39
.
Qozoq   harbiy   muhandislarining   kichik   kontingenti   Iroqdagi   koalitsiya
kuchlariga xizmat qiladi. 11-sentabr voqealaridan keyin Qozog‘iston AQSh harbiy-
havo   kuchlariga   mamlakat   janubidagi   uchta   aerodromga   qo‘nish   huquqini   berdi.
Qirg‘iziston   2005-yilda   O‘zbekistondan   o‘rnak   olishni   talab   qilgan,   2001-yildan
beri   foydalanib   kelayotgan   “Manas”   havo   bazasini   AQSh   harbiy-havo   kuchlari
uchun   yopmagan   Rossiyadan   voz   kechishga   muvaffaq   bo‘ldi.   Buning   o‘rniga
Qirg‘iziston bazadan  foydalanish uchun ijara haqini  100 barobarga oshirib, yiliga
200 million dollarga yetkazdi. Rossiya bilan ikki tomonlama kelishuvga qaramay,
KXShTga   a’zo   bo‘lishni   kechiktirayotgan   O‘zbekiston   Afg‘oniston   bilan
chegaradosh   bo‘lgan   Amudaryoni   qo‘riqlash   uchun   Ukrainadan   patrul   katerlarini
sotib   olish   uchun   Amerika   pullaridan   foydalanmoqda.   Rossiyalik   chegarachilarni
chiqarib   yuborgan   Tojikiston   chegaralarini   mustahkamlash   uchun   AQSh   va
Xitoydan   yordam   qabul   qila   boshladi,   Rossiya   esa   ikki   vertolyot   yetkazib   berish
majburiyatini buzdi. Dushanbe Eron Mudofaa vazirligi bilan ham o zaro anglashuvʻ
memorandumini   imzolagan.   Amerika   puliga   u   Afg oniston   bilan   chegara   o tgan	
ʻ ʻ
Amudaryoni qo riqlash uchun Ukrainadan patrul katerlarini sotib oladi. Rossiyalik	
ʻ
chegarachilarni   chiqarib   yuborgan   Tojikiston   chegaralarini   mustahkamlash   uchun
AQSh va Xitoydan yordam qabul qila boshladi, Rossiya esa ikki vertolyot yetkazib
berish majburiyatini buzdi.
Dushanbe   Eron   Mudofaa   vazirligi   bilan   ham   o zaro   anglashuv	
ʻ
memorandumini   imzolagan.   Amerika   pullaridan   foydalanib,   Afg oniston   bilan	
ʻ
chegara   o tgan   Amudaryoni   qo riqlash   uchun   Ukrainadan   patrul   katerlarini   sotib	
ʻ ʻ
oladi.   Rossiyalik   chegarachilarni   chiqarib   yuborgan   Tojikiston   chegaralarini
mustahkamlash uchun AQSh va Xitoydan yordam qabul qila boshladi, Rossiya esa
ikki   vertolyot   yetkazib   berish   majburiyatini   buzdi.   Dushanbe   Eron   Mudofaa
vazirligi bilan ham o zaro anglashuv memorandumini imzolagan.	
ʻ
39
 Макдермотт Р. Российская программа обеспечения безопасности Центральной Азии // Центральная Азия и
Кавказ. 2002. № 2. С.8
33 Ko'rinib   turibdiki,   KXShT   Moskvaning   Markaziy   Osiyoda   mavjud   bo'lgan
ikkita   asosiy   ko'p   tomonlama   hujjatidan   biri   -   ikkinchisi   Yevroosiyo   iqtisodiy
hamjamiyatidir.
Har   ikkisi   ham   Rossiyaning   mintaqadagi   hukmron   rolga   da volariniʼ
anglatadi.   Moskva   nuqtai   nazaridan,   AQSh   tomonidan   yaratilgan   aksilterror
koalitsiya   vaqtinchalik   hodisa,   geosiyosiy   guruhlar   esa   barqarorroq   narsa.   Biroq
Rossiyaning   Markaziy   Osiyoda   yetakchilikka   da’vosiga   ShHT   timsolidagi   ancha
jiddiyroq   raqib   qarshilik   qilmoqda:   agar   bu   tashkilot   xavfsizlikni   ta’minlash
mas’uliyatini   o‘z   zimmasiga   olsa,   KXShT   ortiqcha   bo‘ladi.   Ba'zilar   esa   "ko'p
qutblilikni   mustahkamlash"   nomi   bilan   "SHHT   va   KXShT   imkoniyatlarini
birlashtirish"ni qo'llab-quvvatlaydi. Ammo boshqalar rad etishadi. Bu strategiya va
ikki  uyushma  o'rtasidagi  "muhim   farqlar" ga  ishora  qiladi.  Ammo ShHTning roli
iqtisodiy   vazifalarga   tushirilsa,   Yevroosiyo   Iqtisodiy   Hamjamiyatiga   putur
yetkazish xavfi paydo bo‘ladi 40
.
Moskva   KXShTni   xalqaro   maydonda   qat'iyat   bilan   targ'ib   qilmoqda.   U
tashkilotda   BMT   kuzatuvchisi   maqomini   olishga   va   EXHT   tomonidan   tan
olinishga muvaffaq bo'ldi, ammo bu imo-ishoralar hech qanday amaliy ahamiyatga
ega emas. Moskvaning AQShni Markaziy Osiyodagi xavfsizlikning asosiy kafolati
sifatidagi rolini tan olishga urinishlari muvaffaqiyatsiz yakunlandi. Shuningdek, u
NATOni   KXShT   bilan   teng   huquqli   hamkorlik   o'rnatishga   unday   olmadi.
Rossiyaning   NATOga   Afg onistondan   narkotiklar   oqimiga   va   terrorizmga   qarshi	
ʻ
kurashda   sa y-harakatlarni   birlashtirish   to g risidagi   taklifi   rad   etildi   va   rad   etish	
ʼ ʻ ʻ
sabablari  haqida  rasmiy   bayonot   berilmadi 41
.  Stiv  Blankning   fikricha,  “NATO  va
alohida   Markaziy   Osiyo   davlatlari   o rtasida   KXShTning   joriy   etilishi   Moskvaga	
ʻ
NATOning mintaqadagi faoliyatiga sezilarli darajada katta ta sir ko rsatadi, chunki	
ʼ ʻ
bu mintaqa yetakchilarini samarali tarzda oldini oladi.
Moskva   Vashingtonning   Markaziy   Osiyoda   Rossiya   hukmronligi
tiklanishiga yo l qo ymaslikka urinayotgan bo lsa-da, “bo lib tashla va hukmronlik	
ʻ ʻ ʻ ʻ
40
 Макдермотт Р. Российская программа обеспечения безопасности Центральной Азии // Центральная Азия и
Кавказ. 2002. № 2. С.9
41
 Макдермотт Р. Российская программа обеспечения безопасности Центральной Азии // Центральная Азия и
Кавказ. 2002. № 2. С.11
34 qil”   taktikasini   qo llayotganining   dalili   sifatida   ko radi   va   bu   Qo shmaʻ ʻ ʻ
Shtatlarning mintaqaga nisbatan o z qarashlariga ega ekanligini ko rsatadi.	
ʻ ʻ
Rossiya   ODKBdan   tashqari,   Kaspiyda   ko'p   tomonlama   xavfsizlik
mexanizmini   yaratishga   harakat   qildi.   Vashingtonning   Ozarbayjon   va
Qozog'istonni   Qo'shma   Shtatlar   bilan   bog'laydigan   Kaspiy   gvardiyasini   (Kaspiy
gvardiyasi)   yaratish   rejalariga   zid   ravishda   Rossiya   oltita   qirg'oq   davlatlaridan
iborat Xalqaro Kaspiy flotiliyasini (Kaspiy dengizi kuchlari, CASFOR) yaratishni
taklif   qildi.   Noharbiy   xavfsizlik   sohasida   Rossiya   milliy   xavfsizlik   kengashlari
rahbarlarining   doimiy   konferensiyasidan   mahalliy   xavfsizlik   xizmatlari   va   ichki
ishlar vazirliklari bilan munosabatlarni mustahkamlash uchun foydalandi.
11-sentabrdan   keyin   hamkorlik   yanada   qizg‘inlashdi.   KXShT   huzuridagi
chegara   xizmatlari   muntazam   ravishda   narkotik   moddalar   savdosiga   qarshi
kurashish   bo‘yicha   o‘quv   mashg‘ulotlarini   o‘tkazmoqda.   Biroq   terrorga   qarshi
urush   Markaziy   Osiyo   davlatlari   uchun   Rossiyadan   muxolif   siyosatchilarni
ekstraditsiya qilishni va ularni qo'lga kiritishni talab qilish uchun foydali bahonaga
aylandi.   Rossiya   Federal   xavfsizlik   xizmati   (FSB)   bu   borada   bajonidil   hamkorlik
qilmoqda: Moskva o'z ittifoqchilarining siyosiy dushmanlariga boshpana berishdan
ma'no ko'rmaydi.
Oqibatda   markaziy   osiyolik   dissidentlar   Moskvadan   ehtiyot   bo‘lib,   hozir
Yevropada boshpana topmoqda.
Ko‘p   tomonlama   paktdan   tashqari,   Rossiya   Markaziy   Osiyoning   barcha
davlatlari   (Turkmanistondan   tashqari)   bilan   siyosiy   maslahatlashuvlar,   birgalikda
strategik baholashlar, birgalikda harbiy rejalashtirish va operatsiyalarni o‘tkazishni
nazarda   tutuvchi   ikki   tomonlama   shartnomalar   tuzdi.   Qirg‘iziston   bilan   2001-
yilning oktabrida va Qozog‘iston bilan 2003-yilning iyunida shunday shartnomalar
tuzgan. Moskva O‘zbekiston bilan 2005-yilning noyabrida, undan oldin iyul oyida
esa   harbiy-texnik   yordam   to‘g‘risidagi   memorandumni   imzolagan,   bu   esa
Rossiyaning   O‘zbekistonning   o‘nta   havo   bazalariga   kirishiga   ruxsat   bergan 42
.
Vaziyatda   bu   ikki   tomonlama   kelishuvlar   ko'p   tomonlama   shartnomalardan   ko'ra
42
 Годин Ю. Геополитические вызовы и российская политика в отношении СНГ // Российская Федерация 
сегодня, 2009, № 3. С. 89
35 samaraliroq   bo'lishi   mumkin,   garchi   KXShT   umumiy   asos   bo'lib   xizmat   qilishi
mumkin. Keyin infratuzilma va qurolli kuchlarni joylashtirish asosiy bo'ladi.
Sovet   Ittifoqi   parchalanganidan   so'ng   darhol   Rossiya   armiyasi   sovet
davridagi  mudofaa va xavfsizlik infratuzilmasining asosiy  elementlarini, xususan,
Sovet   havo   mudofaasi   va   chegara   xavfsizligi   tizimini   qayta   qurishga   kirishdi.
Ammo tashqi chegaralarni qo'riqlash g'oyasi muvaffaqiyatsizlikka uchragan bo'lsa-
da,   1995   yilda   tashkil   etilgan   yagona   havo   mudofaa   tizimi   hali   ham   asosan
ishlamoqda.   Biroq   Turkmaniston   1997   yilda   undan   chiqdi   va   Rossiya   va
O'zbekiston o'rtasidagi hamkorlik ikki tomonlama asosda amalga oshirilmoqda.
KXShTga   a zo   davlatlar   havo   hujumidan   mudofaa   kuchlari   tomonidanʼ
muntazam mashg ulotlar o tkazilmoqda, Rossiya MDH davlatlari havo hujumidan
ʻ ʻ
mudofaa   tizimini   KXShT   doirasida   yaratilgan   tizimga   integratsiyalashni
rejalashtirmoqda.   Biroq,   qat'iy   aytganda,   Moskva   mintaqada   faqat   o'zining,   juda
kamtarona harbiy mavjudligiga ishonishi mumkin 43
.
2004   yilda   Tojikistondagi   yagona   qo'shma   qurolli   rus   tuzilmasi   (shtab-
kvartirasi   Dushanbeda   joylashgan)   bo'lgan   201-motorli   miltiq   diviziyasi   harbiy
baza   maqomini   oldi.   Sovet   armiyasining   omon   qolgan   bo'lagi   bo'lgan   6   mingga
yaqin kishidan iborat diviziya 1990-yillarda Tojikistonda fuqarolar urushi paytida
tinchlikni   tiklash   bilan   shug'ullangan   va   ko'p   yillar   davomida   Afg'onistondan
islomiy kuchlarning hujumini ushlab turdi. Shuningdek, u tojik-afg‘on chegarasini
himoya   qilishni   qo‘llab-quvvatlagan.   Harbiy   baza   maqomi   diviziyaga   21-asr
o rtalarigacha Tojikistonda qolishiga imkon beradi. Rossiya  Dushanbe yaqinidagi	
ʻ
Ayniy   aerodromida   joylashgan   bazaga   havo   komponentini   (yigirmata   qiruvchi
samolyot va vertolyot) joylashtirishni rejalashtirmoqda.
Harbiy havo kuchlari Rossiyaning Markaziy Osiyodagi harbiy ishtirokining
asosiy   tayanchiga   aylanib   bormoqda.   2003-yil   sentabr   oyida   Rossiya
Qirg‘izistonning   Kant   shahrida   yangi   aviabazani   tashkil   qildi.   Prezident   Putin
tomonidan “Tezkor  harakat   qiluvchi  jamoaviy  kuchlar  uchun  aeroport”  deb  e’lon
qilingan, u hamon juda kamtarona imkoniyatlarga ega, ammo ramziy ahamiyatga
43
 Макдермотт Р. Российская программа обеспечения безопасности Центральной Азии // Центральная Азия и
Кавказ. 2002. № 2. С.11
36 ega:   Rossiya   harbiylari   mintaqaga   qaytmoqda.   Bu,   shuningdek,   havo   ustunligi
an'anaviy   mexanizatsiyalashgan   piyoda   va   zirhli   qo'shinlardan   ko'ra   yangi
dushman, islomiy jangarilar va giyohvand moddalar savdogarlariga qarshi urushda
muhimroq ekanligi isbotlangan yangi voqelikni aks ettiradi.
Kelajakda Rossiya O‘zbekistondagi harbiy ishtirokini kengaytirishi mumkin.
Agar   bu   sodir   bo'ladigan   bo'lsa,   katta   ehtimol   bilan   bu   KXShT   homiyligidagi
nisbatan   kichik   kuch   bo'ladi.   Moskva   uchun   bunday   mavjudlikning   ahamiyati
islomiy   isyonchilarni   to‘xtatib   turish   salohiyatidadir:   2005   yil   noyabrdagi
shartnomaga   ko‘ra,   O‘zbekistonga   hujum   Rossiyaga   qilingan   hujum   sifatida
baholanishi mumkin.
Rossiyaning   Qozog‘istondagi   harbiy   ishtiroki   jangovar   bo‘lmagan
elementlarni   ham   o‘z   ichiga   oladi,   ya’ni   to‘rtta   zenit-raketa   sinov   poligonlari,
jumladan,   raketaga   qarshi   mudofaa   tizimlarini   sinovdan   o‘tkazish   uchun
foydalanilgan   Emba   va   Sari-Shagan.   1955-1991   yillarda   Sovet   kosmik   kemalari
uchirilgan   Bayqo'ng'ir   kosmodromi   fuqarolik   tijorat   maqsadlarida   qayta
yo'naltirildi.   Rossiyaning   uni   ijaraga   olish   huquqi   2050-yilda   tugaydi.   Hozirda
harbiy   kosmik   uchirmalar   Plesetsk   kosmodromidan   (Arxangelsk   viloyati)   amalga
oshirilayotgan   bo‘lsa-da,   aksariyat   tijorat   uchirmalar,   shu   jumladan   Xalqaro
kosmik   stansiya   dasturi   doirasidagi   uchirmalar   Bayqo‘ng‘irdan   amalga
oshirilmoqda.
Markaziy   Osiyo   o zining   geografik   joylashuvi   tufayli   Rossiyaga   nafaqatʻ
kosmik   kemalarni   uchirish,   balki   fazoni   kuzatish   uchun   ham   yaxshi   imkoniyatlar
yaratadi. Moskva Tojikistonning Nurek shahri yaqinida joylashgan, yerdan 200 km
dan   40   000   km   gacha   bo lgan   masofada   joylashgan   ob yektlarni   kuzatish	
ʻ ʼ
imkoniyatiga ega bo lgan “Okno” optik-elektron kosmik boshqaruv blokini ijaraga	
ʻ
oladi.   O‘zbekiston   hududida   ilgari   yagona   sun’iy   yo‘ldosh   aloqa   tizimining
elementi bo‘lgan Kitobda (Samarqanddan uncha uzoq bo‘lmagan) sun’iy yo‘ldosh
kuzatuv stansiyasi mavjud 44
.
44
  Особые интересы Центральная Азия: взгляд из Вашингтона.  http://uchebnik-besplatno.com
37 Semipalatinskdagi   yirik   yadro   poligoni   1980-yillarning   oxiridan   beri
yopilgan   bo lsa-da,   Qozog iston   hamon   Rossiyaga   uranni   boyitish   bo yicha   kattaʻ ʻ ʻ
imkoniyatlarni taqdim etib kelmoqda50. Bundan tashqari, Qirg‘izistonda (Issiqko‘l
ko‘lida)   Rossiya   dengiz   torpedalarini   sinovdan   o‘tkazuvchi   poligon   va   dengiz
aloqa stansiyasidan foydalanadi.
Bundan   tashqari,   Rossiya   KXShTga   a'zo   davlatlar   va   O'zbekiston   bilan
shartnomalar   tuzdi,   unga   ko'ra   u   mahalliy   imkoniyatlar   va   infratuzilmaga   ega
bo'ladi.   Rossiya   nuqtai   nazaridan,   Markaziy   Osiyo   mamlakatlari   Rossiya   qurolli
kuchlari   bilan   bir  xil   qurol  va   qoidalar  va  qoidalarni  qo'llashi,   ular  asosan   rus   va
sovet harbiy madaniyatini saqlab qolishlari juda muhimdir.
Markaziy   Osiyoda   zobitlar   hali   ham   rus   tilida   gaplashadi   va   hatto   buyruq
beradi. O'zaro hamkorlik hali muammo emas. Rossiya uni kelajakda ham shunday
saqlab qolishdan juda manfaatdor.
Mudofaa-sanoat korporatsiyasi va qurol-yarog' ta'minoti
Ehtiyotsizlik   davridan   so'ng,   2000-yillarning   boshlarida   Rossiya.   KXShT
a zolariga Rossiyaning  ichki narxlarida qurol va harbiy texnika yetkazib berishga	
ʼ
kelishib oldi.
Rossiya, shuningdek, “neytral” Turkmaniston flotini jihozlashga va da berdi.	
ʼ
Markaziy   va   Sharqiy   Yevropadagi   an anaviy   qurol   bozorini   yo qotgan   Moskva	
ʼ ʻ
endi Markaziy Osiyo bozorini saqlab qolishga umid qilmoqda.
2005-yilda   Toshkent   bilan   tuzilgan   shartnomaga   ko‘ra,   Moskva   o‘z
ittifoqchisiga   nafaqat   harbiy   texnika,   xususan,   havo-desant   qo‘shinlari   uchun
transport (Mi-17) va jangovar (Mi-24) vertolyotlari, balki olomonni nazorat qilish
uchun uskunalar ham yetkazib beradi 45
.
1991-yildan   keyin   Sovet   harbiy-sanoat   majmuasi   parchalanib   ketganidan
so‘ng   Rossiya   va   Markaziy   Osiyo   davlatlari   o‘rtasidagi   harbiy-texnikaviy
hamkorlik   ham   qisqardi:   Moskvada,   aytaylik,   Qirg‘izistonda   mudofaa
korxonalarini ushlab turish uchun mablag‘ yo‘q edi, o‘zining mudofaa sanoati esa
bo‘g‘ilyapti.   buyurtmalarsiz.   2005   yildagi   Rossiya-O'zbekiston   kelishuvida
45
 Годин Ю. Геополитические вызовы и российская политика в отношении СНГ // Российская Федерация 
сегодня, 2009, № 3. С. 90
38 nazarda   tutilgan,   masalan,   Xitoyga   sotish   uchun   Il-76   transport   samolyotlarini
birgalikda   ishlab   chiqarish   kabi   hamkorlikning   yangi   sxemalari   faqat   shu   o'n
yillikning o'rtalarida amalga oshirildi 46
.
O rta   Osiyo   harbiy   elitalarida   Rossiyaga   hamdardlikni   kuchaytirishʻ
maqsadida Moskva o rta osiyolik kursantlar va talabalar uchun qurolli kuchlar va	
ʻ
xavfsizlik   xizmatlari   uchun   mutaxassislar   tayyorlaydigan   o z   akademiyalari   va	
ʻ
maktablarini ochdi.
Mintaqada   rus   harbiy   ishtirokini   kuchaytirish   Rossiya   chorak   asr
davomida   o'zining   janubiy   chekkasida   deyarli   to'xtovsiz   kurash   olib   bormoqda.
Tajriba orttirish og'riqli edi. Asosiy jarohat Afg'oniston urushi bo'lib, unda 14 000
ga   yaqin   sovet   harbiylari   halok   bo'lgan.   Birinchi   chechen   kampaniyasi   haqiqiy
falokatga   aylandi,   keyin   esa   shafqatsiz   sulh   tuzildi 47
.   1990-yillarning   o'rtalarida.
Rossiyaning   harbiy   nufuzi   hamma   joyda,   jumladan,   Markaziy   Osiyoda   ham   eng
past darajaga tushdi. 2000 yilda Rossiya Afg'onistondagi Chechen jangchilarining
o'quv lagerlarini bombardimon qilish bilan tahdid qilgan, ammo keyin bu tahdidni
amalga   oshirish   uchun   resurslar   yo'qligini   tan   olishga   majbur   bo'lgan.   O'sha   yili
islomiy   isyonchilar   O'zbekistonga   yo'l   olgan.   Rossiya   o'zining   ittifoqchisi
Qirg'izistonga   yordam   bera   olmadi.   Rossiya   birinchi   navbatda   o'z   iqtisodiyoti   va
kuch imkoniyatlarini yaxshilash va mustahkamlash kerakligini tushundi 48
.
Janubda   shtab-kvartirasi   Samarada   bo lgan   mintaqaviy   guruh   tuzish	
ʻ
masalasi   ko rib   chiqilmoqda.   Janubi-sharqiy   yo'nalishga   ko'proq   e'tibor   berildi.	
ʻ
Bosh   shtab-kvartirasi   Omskda   joylashgan   50   ming   kishilik   tezkor   harakat
korpusini   shakllantirish   rejalari   e’lon   qilindi.   Saratov   viloyatining   Engels
shahridagi   strategik   aviatsiya   bazasi   ham   nafaqat   g'arbga,   balki   janubi-sharqga
qaray   boshladi.   Astraxan   viloyatining   Ashuluk   shahridagi   havo   hujumidan
mudofaa poligonida muntazam ravishda Markaziy Osiyo davlatlaridan bo‘linmalar
46
  https    ://    textbooks    .   studio    /   uchebnik    -   mejdunarodnie    -   otnosheniya    /   razvitie    -   glavnyih    -   interesov    -   kitaya    -   tsentralnoy    .   html    .
Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина. 2008
47
  Зуев А.М. Роль и место Афганистана в реализации геополитических целей США // Власть. 2015. № 6. С.
212-215. 
48
 Макдермотт Р. Российская программа обеспечения безопасности Центральной Азии // Центральная Азия и
Кавказ. 2002. № 2. С.9
39 qo‘shma   mashg‘ulotlar   o‘tkazishni   boshlaydi.   Markaziy   Osiyoga   yaqin   joyda,
shuningdek,   Novosibirskda   strategik   raketa   qo‘shinlari   bo‘linmasi   va   Astraxan
viloyatidagi Kapustin Yar raketa poligoni joylashgan.
Rossiya   eskirgan   Kaspiy   flotiliyasini   (shtab-kvartirasi   Astraxanda)
modernizatsiya qildi va 2002 yil avgust  oyidan muntazam  ravishda harbiy-dengiz
mashqlarini qayta boshladi. 
Ochiq   ichki   va   himoyalangan   tashqi   Sovet   chegaralari   g'oyasi   barbod
bo'lgach,   Rossiya   Qozog'iston   bilan   chegarani   qo'riqlash   va   aslida   chegara
xavfsizligi   tushunchasini   qayta   ko'rib   chiqish   zarurati   bilan   duch   keldi.
Mamlakatning   butun   perimetrini   sovet   uslubida   qo'riqlash   o'rniga,   Moskva   turli
texnik   vositalarga   tayanishi   va   qo'shni   bilan   yaqin   hamkorlik   qilishi   kerak   edi.
Rossiya   Tojikistondagi   kabi   chegara   nazoratini   yo'qotgan   joyda   ham   maslahat
berishi,   razvedka   ma'lumotlari   bilan   bo'lishishi,   ta'lim   va   o'qitish   bilan
shug'ullanishi mumkin.
Rossiyaning   o'zini   Markaziy   Osiyo   xavfsizligiga   tahdid   deb   hisoblash
mumkinmi?   Qisqa   va   o'rta   muddatda   javob,   albatta,   yo'q.   Moskva   o z   ta siriniʻ ʼ
kuchaytirishga intilayotgan bo lsa-da, unga hudud kerak emas.	
ʻ
Markaziy   Osiyoda   Rossiyaning   harbiy   salohiyati   cheklangan   va   ayniqsa,
ikki   asosiy   davlat   –   Qozog‘iston   va   O‘zbekistonning   xohishiga   qarshi   mintaqa
xavfsizligida hukmronlik qilish imkoniyatiga ega emas 49
.
2.2. Xitoyning Markaziy Osiyoga intilishi va sabablari
Xitoy rahbari Markaziy Osiyo mintaqasining rivojlanayotgan davlatlari bilan
bir qancha strategik shartnomalar imzoladi, bu ularning ba'zilari uchun inqirozdan
chiqish   yo'li   bo'lmasa-da,   ko'plab   moliyaviy   muammolarni   hal   qilishda   kuchli
turtki bo'ladi. Xitoy bu yerda birinchi marta homiy sifatida qatnashayotgani yo‘q.
Xitoy Markaziy Osiyoga ham katta sarmoya kiritmoqda, bu mintaqa ham Rossiya
manfaati   doirasiga   kiradi.   Nima   uchun   bu   mintaqa   Xitoy   uchun   jozibador,   u
qanday rivojlangan va bu rivojlanishni kim ta'minlagan?
49
  https    ://    textbooks    .   studio    /   uchebnik    -   mejdunarodnie    -   otnosheniya    /   razvitie    -   glavnyih    -   interesov    -   kitaya    -   tsentralnoy    .   html    .
Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина. 2008
40 Xitoydan Kichik Osiyo mamlakatlariga olib boradigan "ipak yo'li" Markaziy
Osiyo orqali o'tgan. Ammo ochiq dengizga chiqish imkoniyatidan mahrum bo'lgan
O'rta   Osiyoning   qadimiy   madaniyati   turg'un   holatga   mahkum   etildi.   Osiyoning
janubiy qirg oqlari atrofida dengiz kommunikatsiyalarining rivojlanishi bilan avvalʻ
bu yerdan o tgan quruqlikdagi yo llar o z ahamiyatini yo qota boshladi. 
ʻ ʻ ʻ ʻ
Tarixan   qaraganda,   Markaziy   Osiyo   mintaqasi   Rossiya,   Xitoy,   Eron   va
Hindiston   yarim   oroli   kabi   hududlar   bilan   har   tomonlama   bog’langan.   Sovet
Ittifoqining   parchalanishi   va   keyinchalik   mustaqil   Tojikiston,   O zbekiston,	
ʻ
Turkmaniston,   Qirg iziston   va   Qozog iston   respublikalarining   vujudga   kelishi	
ʻ ʻ
siyosiy,   iqtisodiy   va   madaniy   sohalarda   hamkorlikning   yangi   turiga   asos   soldi.
Iqtisodiyot   va   madaniyat   nuqtai   nazaridan   qarama-qarshi   strategik   manfaatlarga
ega   bo lgan   Eron,   Rossiya,   Turkiya,   Hindiston,   Pokiston   va   Xitoy   kabi   qo shni	
ʻ ʻ
davlatlar   Markaziy   Osiyo   respublikalari   bilan   yangi   aloqalarni   rivojlantirishga
asosiy ahamiyat bermoqda 50
.
Xitoy Markaziy Osiyoga bejiz qiziqish bildirmayapti. Zero, Markaziy Osiyo
davlatlari   uning   qo‘shnilaridir.   Turkmaniston-O‘zbekiston-Qozog‘iston-Xitoy   gaz
quvurining qurilishi savdo-iqtisodiy aloqalarni rivojlantirishga xizmat qiladi.
Xitoy manfaatlari sobiq SSSR respublikalari bo'lgan mamlakatlarga taalluqli
ekanligini inkor etib bo'lmaydi. Biroq, bu davlatlar Osiyo makonida tobora ko'proq
yangi   aloqalar   o'rnatayotganiga   qaramay,   ular   hali   ham   ko'p   jihatdan   yakkalanib
qolmoqdalar, yangi hamkorlar bilan aloqa o'rnatish qiyin, bu esa mamlakat ichida
hokimiyatni taqsimlash sohasidagi ko'plab sabablarga bog'liq.
Xitoy   Rossiya   va   AQSh   o'rtasidagi   raqobatdan   chetda   turmaydi.   Bir
tomondan   Xitoy   Rossiya   bilan   Shanxay   hamkorlik   tashkiloti   doirasida   hamkorlik
qilmoqda,   bu   esa   AQShning   noroziligiga   sabab   bo'lmoqda.   Boshqa   tomondan,
Pekin   mintaqaviy   kuchdan   global   kuchga   bosqichma-bosqich   o'tish   uchun   o'z
manfaatlari   va   ambitsiyalariga   ega.   Zamonaviy   Xitoy   o‘zini   dunyoning   global
50
  Развитие главных интересов Китая в Центральной Азии.  http://uchebnik-besplatno.com
41 ustaxonasi  sifatida ko‘rsatishga intilib, o‘z qudratini mustahkamlashga  va xalqaro
rol o‘ynashga, birinchi navbatda Markaziy Osiyoda harakat qilmoqda 51
.
Xitoy har doim yerga muhtoj bo'lgan. Shuning uchun unga qo‘shni Markaziy
Osiyo bilan do‘stlik zarur.
Xitoyning Markaziy Osiyodagi asosiy manfaatlarini rivojlantirish
Aksariyat  xitoylik va xorijlik tadqiqotchilar Xitoyning Markaziy Osiyodagi
strategik manfaatlari: xavfsizlik, iqtisodiy aloqalar va energetika resurslari borasida
bir fikrda. Ularni oltita asosiy elementga bo‘lish mumkin: 
1) chegara xavfsizligi; 
2) «Sharqiy Turkiston» harakatiga qarshi kurash; 
3) energiya; 
4) iqtisodiy manfaatlar; 
5) geosiyosat; 
6) Shanxay hamkorlik tashkiloti (ShHT) 52
.
Xitoyning   Markaziy   Osiyodagi   manfaatlarining   bu   olti   unsuri   bir   vaqtning
o‘zida   emas,   birin-ketin   paydo   bo‘lgan.   Xitoy   diplomatiyasining   ustuvor
yo'nalishlari juda o'zgaruvchan. 
SSSR  parchalanib,  1991 yilda  Markaziy  Osiyoda  mustaqil   davlatlar  tashkil
topgach,   Xitoyning   bu   hududdagi   manfaatlari   doimiy   ravishda   qayta   ko‘rib
chiqilmoqda 53
.
Mazkur   masalaning   boshqa   tomonlarini   ham   hisobga   olib   shuni   aytish
mumkinki,   Markaziy   Osiyo   mintaqasi   davlatlari   mustaqillik   yillarida   uzoq   va
vaqtga   cho’zilgan   iqtisodiy   inqiroz   holatiga   duchor   bo’ldi.   Shuningdek,   ayrim
davlatlarda   sodir   bo’lgan   turli   inqilobiy   hokimiyat   almashinuvlari   siyosiy
taraqqiyotning bir maromda qolaverishini ta’minladi.
51
 http://chinaroslogistics.com/nationalnews/interesi-kitaya-v-srednej-azii/  Дмитрий Богодухов.  Интересы Китая в
Средней Азии.   30.07.2014
52
  Xitoyning   Markaziy   Osiyodagi   asosiy   manfaatlarini   rivojlantirish
https    ://    textbooks    .   studio    /   uchebnik    -   mejdunarodnie    -   otnosheniya    /   razvitie    -   glavnyih    -   interesov    -   kitaya    -   tsentralnoy    .   html    . 
Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина. 2008. 
53
 http://chinaroslogistics.com/nationalnews/interesi-kitaya-v-srednej-azii/  Дмитрий Богодухов.  Интересы Китая в
Средней Азии.   30.07.2014
42 Nihoyat,   xalqaro   vaziyatdagi   o‘zgarishlar,   ayniqsa   2001-yil   11-sentabrdan
keyin buyuk davlatlar o‘rtasidagi munosabatlarning rivojlanishi Xitoyni Markaziy
Osiyodagi hayotiy milliy manfaatlarini qayta ko‘rib chiqishga majbur qildi.
1990-yillarning   boshlarida   strategik   manfaatlar   Shinjon-Uyg‘ur   avtonom
rayonida Sharqiy Turkiston terrorchilik harakatining avj olishi bilan kuchaydi 54
. 
Bir   tomondan   qaraganda,   Qo'shma   Shtatlarning   bu   hududdagi   strategik
ishtiroki hali ham zaif va Pekinda jiddiy tashvishlanish  uchun hech qanday sabab
yo'q edi 55
.
Chegaralar boshqa masala edi. SSSR parchalanganda, chegaralarni belgilash
bo'yicha   Xitoy-Sovet   muzokaralari   hali   yakunlanmagan   edi.   To'g'rirog'i,   umumiy
chegaraning sharqiy qismiga oid masalalar hal qilindi va 1989 yilda Xitoy va Sovet
Ittifoqi chegaraning sharqiy qismi bo'yicha Xitoy-Sovet shartnomasini imzolashdi.
Biroq tomonlar chegaraning g‘arbiy qismi bo‘yicha kelishuvga erishgani yo‘q edi.
G'arbiy   qismida   Xitoy   va   Rossiya   o'rtasidagi   chegara   bor-yo'g'i   45   km.   Xitoy   va
Markaziy Osiyoning yangi mustaqil davlatlari o rtasidagi chegaradan ancha uzun:ʻ
Qozog iston   bilan   1700   km   dan   ortiq,   Qirg iziston   bilan   1000   km   va   Tojikiston	
ʻ ʻ
bilan 450 km ga yaqin. Tegishli davlatlar, bir tomondan Xitoy, ikkinchi tomondan,
to'rtta   davlat   (Rossiya,   Qozog'iston,   Qirg'iziston   va   Tojikiston)   muzokaralarni
davom   ettirishga   qaror   qildi.   1994   yil   sentyabr   oyida   tomonlar   Xitoy-Sovet
chegarasining   g'arbiy   qismi   bo'yicha   kelishuvga   erishdilar,   bunda   1969   yilgi
chegara   hodisasidan   keyin   ikkala   tomon   ham   muhim   qurolli   guruhlarni
joylashtirdilar.   Ikki   tomonlama   munosabatlarning   yaxshilanishi   munosabati   bilan
tomonlar   chegara   hududiga   joylashtirilgan   harbiy   qismlarni   sezilarli   darajada
qisqartirdi,   biroq   chegaralar   xavfsizligini   kafolatlovchi   institutsional   mexanizm
hali   ham   zarur   edi.   Shu   maqsadda   1996-yil   26-aprelda   Xitoy,   Rossiya,
Qozog iston, Qirg iziston va Tojikiston o rtasida chegara hududida harbiy sohada
ʻ ʻ ʻ
ishonchni mustahkamlash to g risidagi bitim imzolandi, unda quyidagi bandlar bor	
ʻ ʻ
edi 56
:
54
 Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина. 2008.- C  202
55
 Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина. 2008.- C  210
56
  Развитие главных интересов Китая в Центральной Азии.  http://uchebnik-besplatno.com
43 • chegara hududiga joylashtirilgan qurolli kuchlar bir-biriga hujum qilmaydi;
• hech bir tomon boshqa tomonga qarshi harbiy manevrlar o'tkazmaydi;
• harbiy manevrlar darajasi, ko'lami va soni cheklangan bo'lishi kerak;
•   tomonlar   100   kilometrlik   chegara   zonasida   olib   borilayotgan   qo‘shinlar
harakati   va   harbiy   tayyorgarlik   to‘g‘risida   bir-birlarini   xabardor   qilish
majburiyatini oladilar;
•   tomonlar   boshqa   tomonning   kuzatuvchilarini   haqiqiy   o‘qlardan
foydalangan holda harbiy manevrlarga taklif etish majburiyatini oladilar;
• xavfli harbiy harakatlardan qochish kerak;
•Qurolli   kuchlar   bo'linmalari   va   chegara   hududida   joylashgan   chegara
qo'shinlari o'rtasida do'stona aloqalarni rivojlantirish kerak.
1997 yilda ushbu shartnoma asosida tomonlar chegara hududlaridagi qurolli
kuchlar sonini qisqartirishga kelishib oldilar:
•   chegara   hududida   joylashgan   harbiy   kuchlar   yaxshi   qo'shnichilik
munosabatlariga   mos   keladigan   darajaga   tushirilishi   va   mudofaa   xarakteriga   ega
bo'lishi;
•   hech   bir   tomon   boshqa   tomondan   kuch   ishlatmasligi   yoki   kuch   ishlatish
bilan tahdid qilmasligi va bir tomonlama harbiy ustunlikka intilmasligi kerak;
•   chegara   hududida   joylashgan   harbiy   kuchlar   boshqa   tomonga   hujum
qilmasligi kerak;
•   Barcha   tomonlar   qurolli   kuchlar   shaxsiy   tarkibini,   jumladan   armiya,
aviatsiya,   havo   hujumidan   mudofaa   bo'linmalari   va   chegara   qo'shinlari   sonini
qisqartirish,   shuningdek,   100   kilometrlik   chegara   zonasida   joylashtiriladigan
asosiy toifadagi qurollar sonini kamaytirish majburiyatini oladi;
•   pasaytirilgandan   keyingi   yuqori   chegara,   shuningdek,   pasaytirish   usullari
va muddatlari keyinroq aniqlanadi;
•   tomonlar   chegara   hududiga   joylashtirilgan   harbiy   kuchlar   to'g'risida
ma'lumot almashish majburiyatini oladilar; va tomonlar ushbu shartnoma shartlari
bajarilishini tekshiradilar.
44 Shartnoma shuningdek, 100 kilometrlik chegara zonasining har bir tomonida
joylashgan   armiya,   aviatsiya   va   zenit   birliklaridagi   harbiy   xizmatchilarning
umumiy   soni   uzunligi   7000   km   dan   ortiq   bo‘lgan   chegarada   130   400   kishidan
oshmasligini nazarda tutadi. Ushbu ikki kelishuv (Chegara hududida harbiy sohada
ishonchni   mustahkamlash   to g risidagi   shartnoma   va   Chegara   hududida   qurolliʻ ʻ
kuchlarni  qisqartirish  to g risidagi  shartnoma)  Xitoy,  Rossiya   va  Markaziy  Osiyo	
ʻ ʻ
davlatlari   chegaralari   xavfsizligini   ta minlashda   fundamental   ahamiyatga   ega.	
ʼ
Ushbu   hujjatlar   uzunligi   7300   km   dan   ortiq   bo lgan   chegaralar   xavfsizligini	
ʻ
ta minlashning institutsional kafolatlaridan dalolat beradi.	
ʼ
Chegara xavfsizligi va barqarorligi doimo Xitoy diplomatiyasining Markaziy
Osiyodagi   asosiy   yo‘nalishi   bo‘lib   kelgan.   Chegara   masalasini   hal   qilish   va
chegaralar xavfsizligini ta'minlash Xitoy uchun qulay muhit yaratish uchun zaruriy
shartdir.   Xitoyning   shimoli-g'arbiy   qismidagi   3000   kilometrlik   chegarasi   yanada
zaif va tarixiy ahamiyatga ega voqealar joyi bo'lgan.
Xitoyning   Markaziy   Osiyodagi   manfaatlariga   baho   berganda,   chegara
xavfsizligi va barqarorligi masalasiga e’tibor bermaslik xato.
1997   yildan   keyin   esa   chegara   xavfsizligi   masalasi   avvalgi   ustuvorligini
yo'qotdi   va   hozir   Xitoyni   terrorizmga   qarshi   kurashdan   ko'ra   kamroq
qiziqtirmoqda.   1998-yilda   Olmaotada   qabul   qilingan   Shanxay   beshligining
qo‘shma   deklaratsiyasida   birinchi   marta   a’zo   davlatlar   (Rossiya,   Xitoy,
Qirg‘iziston,   Qozog‘iston   va   O‘zbekiston)   terrorizmga   qarshi   kurashda   kuchlarni
birlashtirishi   va   ularning   hech   biri   o‘z   kuchlaridan   foydalanishga   yo‘l
qo‘ymasligini  e’lon qildi. 2001-yil  iyun oyida bu davlatlar  ShHTga asos  soldi  va
terrorizm,   separatizm   va   ekstremizmga   qarshi   kurash   bo yicha   Shanxay	
ʻ
konventsiyasini   qabul   qildi.   Bu   nafaqat   ShHT   faoliyatining   yangi   ta’rifini,   balki
Xitoyning   Markaziy   Osiyodagi   manfaatlarini   qayta   ko‘rib   chiqishni   ham
anglatardi.   Bu   o'zgarishning   asosiy   motivi   chegaralar   masalasini   hal   qilish   va
ularning   xavfsizligi   uchun   institutsional   kafolatlar   yaratish   edi.   Chegara   va
xavfsizlik   masalalarining   hal   etilishi   ham   Xitoy   va   Markaziy   Osiyo   davlatlari
o rtasidagi   munosabatlarni   sifat   jihatidan   o zgartirishga   olib   keldi   va   yanada	
ʻ ʻ
45 kengroq   hamkorlikni   amalga   oshirish   imkonini   berdi.   Qolaversa,   Markaziy
Osiyoda   terrorizm   muammosi   ham   dolzarb   bo‘lib   qoldi.   Shunday   qilib,   chegara
xavfsizligi Xitoy uchun muhim masala bo‘lib qolsa-da, u hukmronlikdan to‘xtadi
va   Markaziy   Osiyo   bilan   munosabatlarning   asosiy   yo‘nalishi   terrorizmga   qarshi
kurashga aylandi. Markaziy Osiyoda terrorizm muammosi keskinlashdi 57
. 
Xitoyning Markaziy Osiyodagi terrorizmga qarshi siyosatida asosiy maqsad
Shinjondagi   “Sharqiy   Turkiston”   harakatiga   qarshi   turish,   boshqacha   aytganda,
Xitoyning   shimoli-g‘arbiy   qismida   barqarorlikni   saqlash   va   separatizmga   qarshi
turishdir.   Aslida,   bu   muammo   Xitoy   uchun   yangilik   emas.   Shimoli-g'arbiy
Xitoyning   sanoat   markazlaridan   juda   uzoqda   joylashgan,   og'ir   iqlimi,   xilma-xil
aholisi va qiyin muhitga ega bo'lgan ulkan hududdir 58
. Bu mintaqa Xitoy markaziy
hukumati   uchun   doimo   muammolar   manbai   bo‘lib   kelgan:   Xan   sulolasidan   beri
Xitoy   mahalliy   isyonchilar   va   ayirmachilarga   qarshi   kurashib   keladi.   Jumladan,
Shinjonda ham mavjud bo‘lgan turklar bilan tarixiy madaniy va til aloqasi bo‘ldi.
Xitoyda   yetti   etnik   “turkiy”   guruhlar   mavjud:   besh   nafari   Shinjon   viloyatida
(uyg‘urlar,   qozoqlar,   qirg‘izlar,   o‘zbeklar   va   tatarlar)   va   yana   ikkitasi   Gansu   va
Gansu provinsiyalarida.
“Sharqiy   Turkiston”   -   Tsinxay   (mos   ravishda   uyg’urlar   va   salarlar).   Bu
Xitoy   Shinjonidagi   “Sharqiy   Turkiston”   g‘oyasining   tarixiy   va   madaniy   kelib
chiqishidir. Holbuki, hozirgi Shinjondagi “Sharqiy Turkiston”ning tarixan G‘arbiy
Turk   xoqonligi   yoki   Sharq   bilan   hech   qanday   aloqasi   yo‘q.   “Sharqiy   Turkiston”
atamasi   birinchi   marta   18-asrda   rus   olimlari   tomonidan   qo llanilgan.   O rtaʻ ʻ
Osiyoning   Xitoyga   qarashli   qismi   (asosan   Shinjonning   janubiy   qismi)   nazarda
tutiladi. Aslida O rta Osiyo hududi G arbiy Turkiston – O rta Osiyoning bir qismi,	
ʻ ʻ ʻ
keyinchalik   Rossiya   imperiyasi   tarkibiga   kirgan   deb   atalgan.   Hozirgi   “Sharqiy
Turkiston” tushunchasining kelib chiqishi shundan. Bu geografik atama Rossiya va
G arbda   Xitoy   Shinjoni   va   Markaziy   Osiyoni   to g ri   ajratish   uchun   qo llaniladi.	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Demak,   «Sharqiy   Turkiston»   na   etnik   guruhga,   na   bir   mamlakatga   ishora   qiladi,
57
 http://chinaroslogistics.com/nationalnews/interesi-kitaya-v-srednej-azii/  Дмитрий Богодухов.  Интересы Китая в
Средней Азии.   30.07.2014
58
 Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина.  2008.-C 212
46 shuning   uchun   ham   etnik   yoki   milliy   tarixiy   asos   bo‘la   olmaydi.   “Sharqiy
Turkiston”   zamonaviy   harakati   XX   asr   boshlarida   paydo   bo ldi.   1933-yildaʻ
Shinjondagi   buzg’unchi   xorijiy   kuchlar   tomonidan   qo llab-quvvatlanib,   isyon	
ʻ
ko tarib, Kashida  (Shinjon janubi)  “Sharqiy Turkiston”  respublikasini  e lon qildi.	
ʻ ʼ
Biroq   yangi   “davlat”   bir   necha   oygina   yashashga   muvaffaq   bo ldi.   1944-yilda	
ʻ
Gomindan   hukumatiga   qarshi   qurolli   qo zg olon   Shinjonda   “Sharqiy   Turkiston	
ʻ ʻ
respublikasi”ning   tuzilishiga   olib   keldi.   Bular   Sharqiy   Turkiston   harakatining   ilk
ko‘rinishlaridir 59
. 
Sharqiy Turkiston harakatining asosiy siyosiy maqsadi Shinjon mustaqilligi
va   Sharqiy   Turkiston   davlatini   tashkil   etishdir.   Ushbu   maqsadga   erishish   uchun
harakat   terrorchilik  usullari   va  zo'ravonliklarga   murojaat  qiladi.  1949-yilda  Xitoy
Xalq   Respublikasi   tashkil   topganidan   beri   separatistik   kuchlar   Shinjonda   o z	
ʻ
faoliyatini   to xtatgani   yo q   edi.   1950-yillarning   boshidan   va   1980-yillarning	
ʻ ʻ
oxirigacha bu erda yigirmadan ortiq qurolli qo zg olon va g alayonlar  sodir bo'ldi.	
ʻ ʻ ʻ
1990-yillarda   Shinjondagi   xavfsizlik   masalasi   yomonlashdi.   O rta   Osiyo	
ʻ
davlatlarining   mustaqillikka   erishganligi   qo shimcha   omil   bo lib,   separatistlarda	
ʻ ʻ
mustaqil   “Sharqiy   Turkiston”ni   yaratish   umidini   uyg otdi.   Qolaversa,   yangi	
ʻ
Markaziy Osiyo davlatlari siyosat, iqtisod, xavfsizlik va mafkura sohasida juda zaif
bo‘lib   chiqdi   va   bu   mintaqada   haqiqiy   bo‘shliqqa   olib   keldi.   Mintaqaga   xalqaro
terrorchilar   va   diniy   ekstremistlar   kirib   keldi,   ichki   bosim   va   tashqi   muhit   ta’siri
tufayli   terrorizm   va   ekstremizm   mintaqadan   tashqariga   ham   tarqala   boshladi.
Bularning   barchasi   xalqaro   terrorchi   va   ekstremistik   kuchlarning   Shinjon
chegaralariga yaqinlashib, chegara xavfsizligini zaiflashtirishga imkon berdi.
Shinjonda   “Sharqiy   Turkiston”   terrorchilik   harakatining   navbatdagi
kuchayishining   sabablari   mana   shular.   1990   yildan   2001   yilgacha   Sharqiy
Turkiston harakati Shinjonda 200 dan ortiq teraktlar uyushtirgan, ularda 162 kishi
halok   bo lgan.   “Sharqiy   Turkiston”   tahdidi   tezda   Xitoy   uchun   jiddiy   muammoga	
ʻ
aylandi. Biroq, 11-sentabrgacha Xitoy Sharqiy Turkiston harakatining terrorchilik
59
 Xitoyning Markaziy Osiyodagi asosiy manfaatlarini rivojlantirish
https://textbooks.studio/uchebnik-mejdunarodnie-otnosheniya/razvitie-glavnyih-interesov-kitaya-tsentralnoy.html . 
Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина. 2008. 
47 faoliyati   haqida   xabar   bermadi   -   hukumat   muammoning   o'ta   nozikligi   tufayli   uni
ommaviy muhokama qilishdan qochdi. Sharqiy Turkiston harakati bilan kurashish
uchun   Xitoy   mintaqani   tom   ma'noda   yakkalab   qo'ydi   va   boshqa   davlatlarning
yordamini   rad   etdi.   Shunday   qilib,   siyosiy   madaniyatning   uzoq   an'analari   o'zini
namoyon   qildi   -   eng   muhimi,   ichki   barqarorlik   qiyofasini   saqlab   qolishdir.
Xitoydagi 11-sentabr xurujidan keyingina “Sharqiy Turkiston” va terrorizm haqida
jamoatchilik muhokamasi boshlandi 60
.
Xitoy   siyosatining   o zgarishiga   sabab   tushunchaning   o zgarishi   bo ldi:ʻ ʻ ʻ
“Sharqiy Turkiston” muammosini terrorizmga qarshi xalqaro kurashning bir qismi
sifatida   ko rsatish   samaraliroq,   degan   xulosaga   keldi,   chunki   terrorizmning	
ʻ
xalqarolashuvi   “birlashgan   front”ni   yaratdi.   "   va   mintaqaviy   yechimni   samarasiz
qildi.   O rta   Osiyoda   1990-yillarda   paydo   bo lgan   o zgarishlar   Xitoyda   “Sharqiy	
ʻ ʻ ʻ
Turkiston”  harakatining rivojlanishida  bu mintaqaning  rolini   yaqqol  oshirdi:  axir,
bu   uzun   chegara   Shinjonni   G arbiy   Osiyo,   Janubiy   Osiyo   va   Yaqin   Sharq   bilan	
ʻ
bog laydi. Shinjon etnik, tarixiy, madaniy, til va diniy sabablarga ko'ra O'rta Osiyo	
ʻ
bilan   ko'plab   iplar   orqali   bog'langan.   Qolaversa,   Sovuq   urush   hamda   Xitoy   va
Sovet Ittifoqi o rtasidagi qarama-qarshilik davrida O rta Osiyo allaqachon Sharqiy	
ʻ ʻ
Turkiston   harakatining   orqa   va   o quv   lageriga   aylangan   edi.   O'rta   Osiyoda   kuch	
ʻ
to'plash   va   Shinjonni   o'z   nishoniga   aylantirish   uchun   sovetlar   yordamidan
foydalangan.   1962   yilda   Sovet   Ittifoqi   tashabbusi   bilan   50   mingdan   ortiq   etnik
ozchilikka mansub Shinjon fuqarolari Markaziy Osiyoga qochib ketishdi.
Mavjud   vaziyatdan   kelib   chiqadigan   bo'lsak,   Markaziy   Osiyo   Xitoydagi
Sharqiy Turkiston harakati  va xalqaro terroristik va ekstremistik kuchlar  o'rtasida
bog'lovchi bo'g'in bo'lib xizmat qiladi. Bunda ikkinchisiga Xitoyga kirib, u yerdagi
terrorchilik   faoliyatini   yo'naltirish   imkoniyatini   beradi.   Yani,   Markaziy   Osiyo
Sharqiy Turkiston harakatida ishtirok etayotgan ko‘plab tashkilotlar uchun muhim
baza   va  uning   Xitoydan  qochib   ketgan   faollari   uchun  boshpanadir.   Haqiqat   bilan
aytganda,   Sharqiy   Turkiston   Xitoyda   tashqi   yordam   va   yordamsiz   hukmron
harakatga aylana olmaydi. Buni Sharqiy Turkiston harakati tarixi ham tasdiqlaydi.
60
 http://chinaroslogistics.com/nationalnews/interesi-kitaya-v-srednej-azii/  Дмитрий Богодухов.  Интересы Китая в
Средней Азии.   30.07.2014
48 Shuning   uchun   Xitoy   bu   masalada   ham   ichki,   ham   xalqaro   miqyosda   ochiq
gapirishi   kerak.   Ilgari   bo'lgani   kabi   muammoni   yashirishga   urinish   hech   narsaga
olib kelmaydi. Xitoy Shinjonni yakkalab qo‘ya olmayapti: Xitoy iqtisodiyoti o‘sib,
tashqi   savdo   kuchaygani   sari   Markaziy   Osiyo   bilan   aloqalar   muqarrar   ravishda
ko‘payadi. Bu Xitoy Markaziy Osiyo davlatlari bilan aloqalarini kengaytirayotgan
bir   paytda   Sharqiy   Turkiston   harakatini   qanday   nazorat   qilish   kerakligi   haqida
yangi  savollar  yuzaga  keladi. Agar  Markaziy Osiyo  Sharqiy Turkiston  jangarilari
bazasiga   aylansa   va   u   qanchalik   uzoqqa   cho’zilsa,   Xitoy   uchun   bu   harakatni
jilovlash   shunchalik   qiyin   bo'ladi.   Boshqa   tomondan,   Markaziy   Osiyo   “Sharqiy
Turkiston”   bilan   tashqi   dunyo   o rtasida   devor   o rnatsa,   bu   harakatni   bostirishdaʻ ʻ
Xitoyga   katta   yordam   beradi.   Bu   Xitoyning   Markaziy   Osiyodagi   aksilterror
manfaatlarining asosiy muammosidir. Tarixiy va hozirgi sharoitga asoslanib,Xitoy
“Sharqiy Turkiston”ni o‘zi nazorat qila oladi. 
Biroq   “Sharqiy   Turkiston”   bilan   muammoning   to liq   hal   etilishiga   erishish	
ʻ
juda qiyin. Xitoy bu harakatni samarali ushlab turishga qodir, ammo uni yo'q qilish
qiyin. Ayirmachi kuchlarning asosiy maqsadi “Sharqiy Turkiston” mustaqil islom
davlatini barpo etishdir. Harakatning falsafiy asosi nafaqat moddiy, balki ma'naviy
tomoniga   ham   ega;   shuning   uchun   har   qanday   materialistik   yondashuv   (aytaylik,
iqtisodiy rivojlanish va mahalliy aholining turmush darajasini oshirish) muammoni
faqat   zaiflashtirishi   mumkin,   lekin   Sharqiy   Turkiston   harakatining   falsafiy
asoslarini   yo'q   qilishga   va   masalani   yakuniy   hal   qilishga   olib   kelmaydi.
Darhaqiqat,   iqtisodiy   rivojlanish   hatto   etnik   o'ziga   xoslikning   o'sishini
rag'batlantirishi   va   shu   bilan   muammoni   yanada   kuchaytirishi   mumkin.   Yaqin
kelajakda Xitoy “Sharqiy Turkiston” masalasini yakuniy hal eta olmaydi 61
.
Xitoyning   Markaziy   Osiyodagi   ikkinchi   asosiy   qiziqishi   energetika   va   shu
bilan   2001   yilda   ular   Pekinning   mintaqadagi   strategiyasi   va   diplomatiyasining
markaziy   qismiga   aylandi.   Energiya   resurslari,   albatta,   Xitoy   diplomatiyasining
kun tartibida oldin ham bo'lgan, ammo ular birinchi o'rinda emas edi. Faqat 2001
61
 http://chinaroslogistics.com/nationalnews/interesi-kitaya-v-srednej-azii/  Дмитрий Богодухов.  Интересы Китая в
Средней Азии.   30.07.2014
49 yildan keyin energiya muhim strategik manfaatga aylandi va buning ikkita sababi
bor edi: 
1) Xitoyda energiya talabining o'sishi; 
2) 2001 yil 11 sentyabr voqealaridan keyin xalqaro vaziyatning o'zgarishi.
1993 yilda Xitoy neftning sof importchisiga aylandi, ammo 1997 yilgacha u
yiliga   15   million   tonnadan   kam   neft   import   qildi   (mamlakat   yillik   iste'molining
10% dan kamrog'i). Shuning uchun o'sha paytda neft importi hali jiddiy muammo
emas   edi.   1997   yilda   neft   importi   hajmi   35   million   tonnadan   oshdi   va   1999
yilgacha bu darajada saqlanib qoldi. Import kuchli o'sdi, lekin xalqaro neft bozori
juda   barqaror   edi.   Neft   ko'p   edi   va   narxlar   past   edi   (ba'zan   bir   barrel   uchun   10
dollardan   kam).   Bunday   sharoitda   Xitoy   neftni   xalqaro   bozorlarda   sotib   olishni
afzal ko'rdi va o'zining neft manbalarini olishga katta sarmoya kiritmadi. Iqtisodiy
nuqtai   nazardan,   bu   eng   oqilona   strategiya   edi.   Keyinchalik   Xitoy   xorijiy   neft
konlaridan   ulush   sotib   oldi,   lekin   maqsad   asosan   tijorat   edi   -   ishonchli   neft
manbasini ta'minlash emas, balki foyda olish edi. Boshqacha qilib aytganda, Xitoy
energiya   importini   siyosiy,   iqtisodiy   va   strategik   nuqtai   nazardan   emas,   balki
asosan iqtisodiy masala sifatida qabul qildi. 2000 yilda Xitoy neft importi yiliga 70
million tonnaga (ichki iste'molning 30% dan ortig'i) keskin o'sdi va importning tez
sur'atlar   bilan   o'sishi   kutilmoqda.   Bu   Xitoyni   vaziyatni   qayta   ko'rib   chiqishga   va
2001 yilga kelib yangi strategiyani ishlab chiqishga undadi. Oxir-oqibat, energiya
importi   manbalarini   diversifikatsiya   qilishga   va   ushbu   operatsiyalarni
"globallashtirishga" qaratilgan "XXI asrning energiya strategiyasi" shakllantirildi. 
Bundan   tashqari,   2001   yil   11   sentyabr   voqealari   xalqaro   vaziyatga
o'zgarishlar   kiritdi.   Xalqaro   energetika   vaziyati   nuqtai   nazaridan,   11-sentabr
voqealari   global   raqobatning   kuchayishiga   va   energiya   manbalari   uchun
kurashning   kuchayishiga   olib   keldi.   Yaqin   Sharqda   notinchlik   va   beqarorlikning
uzoq   davom   etishi   mumkinligiga   dunyoda   ishonch   kuchaydi   va   bu   dunyoning
energiya   resurslarining   asosiy   yetkazib   beruvchisi   bo‘lgan   mintaqa   uchun   juda
muhim.
50 Natijada,   xalqaro   energetika   vaziyati   kutilmagan   transformatsiyaga   uchradi
va   tez   o'zgarishlarning   yangi   bosqichiga   kirdi:   energiya   uchun   keskin   raqobat
xalqaro neft narxlarining barqaror va sezilarli darajada oshishiga olib keldi. Xitoy
zarba to'lqini ta'sirini boshdan kechirgan birinchi davlat bo'ldi. U Angarsk-Daqing
neft  quvuri  masalasini  ko'tardi:  Xitoy va Rossiya  ko'p yillar  davomida uni  qurish
bo'yicha muzokaralar olib borishgan, ammo Yaponiya kutilmaganda aralashib, bu
masalada   kuchli   raqib   bo'lib   chiqdi.   Tez   o'sib   borayotgan   neft   iste'moliga   ega
bo'lgan   Hindiston   ham   har   qanday   narxda   sotib   olishga   intilayotgan   energiya
manbalari   uchun   global   raqobatda   ishtirok   etdi.   11-sentabr   voqealari   ham
geosiyosiy   oqibatlarga   olib   keldi:   Amerika   o z   qurolli   kuchlarini   Markaziyʻ
Osiyoda joylashtirdi 62
.
Shu   bilan   birga,   Xitoyning   energiyaga   bo'lgan   talabi   va   uning   global
ta'minotga   bog'liqligi   barqaror   o'sib   bordi.   2001   yilda   Xitoy   74,2   million   tonna,
2002 yilda - 69,4 million tonna, 2003 yilda - 92 million tonna va 2004 yilda - 102
million   tonna   neft   import   qildi.Neft   narxining   keskin   oshishi   tufayli   vaziyat
murakkablashdi. 2004-yilda narxlarning oshishi tufayli Xitoy neft importining har
tonnasi   uchun   o tgan   yilga   nisbatan   qariyb   60   dollar   ko proq   to ladi   va   umumiy	
ʻ ʻ ʻ
qo shimcha xarajatlar 7 milliard dollardan oshdi.	
ʻ
Bu   omillar   Xitoyning   energetika   strategiyasi   va  uning   Markaziy   Osiyodagi
hayotiy   manfaatlarini   tushunishiga   sezilarli   ta’sir   ko‘rsatdi.   1997   yilda   Xitoy
Markaziy   Osiyoda   energiya   resurslarini   qazib   olishda   keng   ko'lamli   ishtirokni
boshladi.   Shu   munosabat   bilan   ikkita   ramziy   voqeani   ajratib   ko‘rsatish   mumkin:
biri Xitoy neft korporatsiyalarining Markaziy Osiyo neft konlariga sarmoya kiritish
va   mintaqani   rivojlantirishda   ishtirok   etish   to‘g‘risidagi   qarori;   boshqalarga
Pekinning Qozog'istondan neft quvurini kengaytirishga tayyorligi. Biroq yuqorida
ta’kidlanganidek,   energiya   resurslari   hali   Xitoyning   Markaziy   Osiyodagi   asosiy
maqsadiga   aylanib   ulgurmagan   edi   va   bu   mintaqada   energiya   ishlab   chiqarishga
sarmoya kiritish neft kompaniyasining tijorat manfaatdorligining namoyon bo‘lishi
62
  Развитие главных интересов Китая в Центральной Азии.  http://uchebnik-besplatno.com
51 edi. Ha, va investitsiyalar juda oddiy va ma'lum darajada eksperimental edi. Xitoy-
Qozog‘iston neft quvuri energetika sohasidagi hamkorlikni rivojlantirish yo‘lidagi
muhim   qadam   bo‘lib,   ikki   davlat   uchun   strategik   ahamiyatga   ega   bo‘lsa-da,
Qozog‘iston   tashabbusni   o‘z   qo‘liga   olganini   va   bu   borada   Xitoyga   qaraganda
ancha   ishtiyoq   ko‘rsatganini   alohida   ta’kidlash   joiz.   Ammo   loyihaning   o‘zini
oqlashiga shubhalar borligi sababli qurilish belgilangan muddatda boshlanmadi va
loyiha   keyinga   qoldirildi.   Bu   shuni   ko'rsatadiki,   Xitoy   o'zining   Markaziy
Osiyodagi   manfaatlaridan   tobora   ko'proq   xabardor   bo'lib   bormoqda,   ammo   bu
uning uchun eng muhimi emas edi. 2001-yildan keyingina, energiya manbalarining
strategik   roli   haqidagi   tushuncha   keskin   o‘zgara   boshlaganidan   so‘ng,   Pekin
Markaziy   Osiyodagi   energetika   manfaatlarini   ustuvor   vazifa   qilib   qo‘ydi.   Ushbu
o'zgarishning   bevosita   natijasi   2003   yilda   Xitoy-Qozog'iston   neft   quvurini   qurish
bo'yicha ishlarning qayta tiklanishi bo'ldi 63
.
Markaziy   Osiyoning   energetika   resurslari   Xitoy   uchun   bir   necha   jihatdan
muhim. Birinchidan, Markaziy Osiyo Xitoyning neft importining salmoqli qismini
ta'minlay   oladi.   Hozirgi   vaqtda   (2006   yil)   uning   importi   yiliga   145   million
tonnadan   oshadi,   biroq   atigi   3   million   tonnasi   Markaziy   Osiyodan   keladi,   bu
strategik   jihatdan   ahamiyatsiz   miqdordir.   Xitoy   neft   quvuri   ishga   tushirilgach,
Markaziy   Osiyodan   yiliga   10   million   tonnaga   yaqin   neft   olishiga   umid   qiladi   va
kelajak uchun yiliga 20 mln. import hajmini oshirishga umid bor.
Shunday qilib, Xitoy import qilinadigan neftning taxminan 7-8 foizini ushbu
mintaqadan   import   qiladi   va   bu   allaqachon   juda   muhim   bo’lib,   Markaziy
Osiyoning Xitoy uchun ahamiyatini aniq tavsiflaydi. Ikkinchidan, Markaziy Osiyo
energiya   resurslaridan   foydalanish   Xitoyga   manbalarni   diversifikatsiya   qilish   va
import   tarkibini   yaxshilash   imkonini   beradi.   Ta'minotni   diversifikatsiya   qilish
Xitoyning   energetika   strategiyasining   asosiy   maqsadlaridan   biridir.   Ayni   paytda
mamlakat import  qilinadigan neftning qariyb 50 foizini  Yaqin Sharqdan, yana 20
foizini   Afrikadan   oladi.   Shuning   uchun   bunda   Xitoy   sohaning   70%   dan   ortig'i
ushbu   ikki   mintaqaga   bog'liq.   Yaqin   Sharq   va   Afrikadagi   mavjud   va   potentsial
63
  Развитие главных интересов Китая в Центральной Азии.  http://uchebnik-besplatno.com
52 siyosiy   beqarorlikni,   shuningdek,   uzoq   masofali   yuk   tashishning   potentsial
zaifligini   hisobga   olsak,   bunday   qaramlik   aniq   haddan   tashqari   va   juda   xavflidir.
Yechim energiya manbalarini diversifikatsiya qilishdir va Markaziy Osiyo Xitoyga
ushbu muammoni hal qilishga yordam beradigan mintaqalardan biri ekanligi aniq.
To g risini   aytganda,   Yaqin   Sharq   kelajakda   Xitoy   uchun   asosiy   neft   manbaiʻ ʻ
bo lib   qoladi,   chunki   na   Markaziy   Osiyo,   na   boshqa   mintaqalar   shunchaki   uning
ʻ
o rnini   bosa   olmaydi.   Shunga   qaramay,   energiya   resurslarini   yangi   manbalardan
ʻ
jalb   qilish   Yaqin   Sharqqa   qaramlikni   sezilarli   darajada   kamaytirishi   mumkin.
Bundan tashqari, Sibir neft konlaridan neftni Xitoy-Qozog'iston neft quvuri orqali
haydash   mumkin   bo'ladi.   Lekin   Xitoy   Markaziy   Osiyo   bilan   nafaqat   energiya
resurslari bilan bog'langan. 
Umuman   olganda,   Markaziy   Osiyo   Xitoy   iqtisodiyotiga   jiddiy   ta’sir
ko‘rsatmaydi,   chunki   uning   umumiy   savdo   aylanmasidagi   ulushi   unchalik   katta
emas.   Shunday   qilib,   2005   yilda   tashqi   savdoning   umumiy   hajmi   1400   milliard
dollardan ortiqni tashkil qilganda, Xitoy tashqi savdo aylanmasida Markaziy Osiyo
ulushi   atigi   8,7   milliard   dollardan   sal   ko'proqni   tashkil   qildi   (taxminan   0,6   foiz).
Boshqa tomondan, Markaziy Osiyo tashqi savdosining qariyb 10% Xitoy hissasiga
to'g'ri   keladi.   Pekin   nuqtai   nazaridan,   Markaziy   Osiyoning   iqtisodiy   roli   asosan
mamlakat   shimoli-g'arbiy,   xususan,   Shinjonning   rivojlanish   imkoniyatlarini
yaxshilashga   bog'liq.   Bu   Markaziy   Osiyo   bilan   savdoning   asosiy   qismini   tashkil
qiladi.
Xitoyning   shimoli-g‘arbiy   hududlarini   rivojlantirish   va   transchegaraviy
savdoning   gullab-yashnashi   mamlakat   taraqqiyot   strategiyasining   bir   qismidir.
Shimoli-g'arbiy   mintaqalar   nafaqat   geografik,   balki   iqtisodiy   jihatdan   ham
iqtisodiy   rivojlangan   qirg'oqbo'yi   mintaqalaridan   uzoqda   joylashgan;   ular
ikkinchisi   bilan   iqtisodiy   jihatdan   raqobatlasha   olmaydilar   va   Xitoyning   sharqiy
provinsiyalari iqtisodiyotiga integratsiyalashuvi qiyin. Shimoli-g arbiy hudud yani,	
ʻ
Shinjon   O rta   Osiyoga   yaqin,   u   bilan   3000   km   dan   ortiq   umumiy   chegarada	
ʻ
joylashgan,   madaniy   an analari   jihatidan   unga   yaqin,   tabiiy   transport   va   savdo	
ʼ
afzalliklariga ega. Bularning barchasi Markaziy Osiyo bilan iqtisodiy hamkorlikni
53 shimoli-g‘arbiy,   ayniqsa,   Shinjonning   iqtisodiy   rivojlanishi   uchun   qulay   kanalga
aylantiradi.   Bu   chegara   hududlarning   iqtisodiy   o'sishiga   ham   hissa   qo'shishi
mumkin. Bundan tashqari, Markaziy Osiyo Xitoyning tashqi dunyo bilan aloqalari
nuqtai   nazaridan   juda   muhim:   u   Xitoyni   G arbiy   Osiyo   va   Yevropa   bilanʻ
bog lovchi transport o qidir. Agar ikkinchisini yodda tutsak, MarkaziyOsiyo orqali	
ʻ ʻ
o'tadigan yo'l Sibir orqali o'tadiganga qaraganda 1000 km dan qisqaroqdir.
Uchinchidan,   Markaziy   Osiyo   Xitoyning   jadal   iqtisodiy   rivojlanishi   uchun
zarur bo‘lgan mineral resurslarga boy. Xitoy Markaziy Osiyo qazib olishi mumkin
bo'lgan barcha turdagi xom ashyolardan tom ma'noda foydalanishi mumkin 64
.
Nihoyat, Markaziy Osiyo bozori hali to‘liq rivojlanmagan. Shu bilan birga,
bu   mintaqa   Xitoyga   yaqin   (siyosiy,   iqtisodiy   va   geografik)   bo'lib,   Xitoy
iqtisodiyoti   mintaqaviylashtirishga   intilmoqda   va   Xitoy   bu   jarayonni   atrofdagi
mamlakatlarda   rag'batlantirmoqda.   Pekin   Markaziy   Osiyoni   mintaqaviylashtirish
uchun iqtisodiy asos yaratishga umid qilmoqda. Bu Xitoyning qo shni hududlarda	
ʻ
ta sirini oshirishga qaratilgan strategiyaning ajralmas qismidir.	
ʼ
Markaziy  Osiyoni   strategik  orqa   tomon  sifatida   tushunish  Xitoyning  ushbu
mintaqada barqarorlikni saqlash va geosiyosiy qarama-qarshiliklarning oldini olish
istagini   belgilaydi.   2001-yil   11-sentabrgacha   Markaziy   Osiyoning   geosiyosiy
xavfsizligi   Xitoyda   alohida   tashvish   uyg‘otmagan.   Aniqrog‘i,   u   NATO   “Tinchlik
yo‘lida   hamkorlik”   dasturini   Markaziy   Osiyoga   ham   kengaytirgani   va   bu   bilan
1997   yil   Qo'shma   Shtatlar   BMT   homiyligidagi   operatsiyalar   uchun   500   nafar
o'zbek,   qozoq   va   qirg'iz   qo'shinidan   iborat   batalonni   tayyorlaydi.   Ammo   Pekin
bularning   barchasidan   unchalik   xavotirga   tushmadi:   AQSh   va   NATOning
Markaziy Osiyoga harbiy kirib kelishi geosiyosiy xavf tug‘dirmadi.
11-sentabr   voqealaridan   keyin   esa   geosiyosiy   vaziyat   keskin   o zgardi:	
ʻ
Qo shma   Shtatlar   mintaqaga   to g ridan-to g ri   kirib   keldi   va   unda   harbiy   bazalar	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
o rnatdi.   Bu   bazalar   Afg‘onistondagi   aksilterror   operatsiyasini   qo‘llab-quvvatlash	
ʻ
uchun   mo‘ljallangan   edi.   Bundan   tashqari,   Qo'shma   Shtatlar   bu   harbiy   hozirlik
"vaqtinchalik" ekanligini aniq ta'kidladi. Shunga qaramay, Xitoy bu yerda Amerika
64
  https    ://    textbooks    .   studio    /   uchebnik    -   mejdunarodnie    -   otnosheniya    /   razvitie    -   glavnyih    -   interesov    -   kitaya    -   tsentralnoy    .   html    .
Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина. 2008
54 harbiy bazalarining mavjudligini jiddiy geosiyosiy muammo deb biladi. Manasdagi
(Bishkek,   Qirg‘iziston)   AQSh   harbiy-havo   kuchlari   bazasi   Xitoy   chegarasiga
ancha   yaqin   joylashgan.   AQSh   bazasining   mumkin   bo'lgan   harbiy   vazifalari
qanday   bo'lishidan   qat'i   nazar,   ular   Xitoyni   xavotirga   solib,   Markaziy   Osiyoning
geosiyosiy  xavfsizligini  qayta ko'rib chiqishni  talab qilmasdan  qolmaydi. Bundan
tashqari, Qo‘shma Shtatlar mintaqadagi  harbiy ishtiroki tugashining aniq sanasini
belgilamadi.   Bunga   javoban   2005-yil   iyulida   Ostonada   bo lib   o tgan   ShHTʻ ʻ
sammiti shuni talab qildi 65
.
Vashington   esa   bu   rezolyutsiyadan   noroziligini   bildirdi.   Uning   javobini
Qo‘shma Shtatlar Markaziy Osiyodagi harbiy ishtirokini yaqin kelajakda to‘xtatish
niyatida emasligini anglatishi mumkin. O‘zbekiston AQShdan o‘z harbiy bazasini
tark   etishni   talab   qilgach,   Vashington   Qirg‘izistonni   Amerika   harbiylarining
Manas bazasida qolishiga ruxsat berishga ko‘ndirgan.
Bu geosiyosiy o zgarishlarning Xitoy strategik xavfsizligiga ta siri borasida	
ʻ ʼ
Xitoyda turlicha qarashlar mavjud bo lib, ba zilar AQShning Markaziy Osiyodagi	
ʻ ʼ
harbiy   mavjudligini   asosiy   geosiyosiy   tahdid   sifatida   baholasa,   boshqalari   buni
inkor   etadi.   Qanday   bo'lmasin,   11-sentabr   Xitoyning   Markaziy   Osiyodagi
geosiyosiy vaziyatga qiziqishini aniq oshirdi.
Xitoyning Markaziy Osiyodagi manfaatlari uchun ShHT muhim ahamiyatga
ega.   Xitoy,   Rossiya   va   Turkmanistondan   tashqari   barcha   Markaziy   Osiyo
davlatlarini o‘z ichiga olgan ushbu ko‘p tomonlama tashkilot Xitoyga mintaqadagi
manfaatlarini   amalga   oshirish   uchun   vosita   beradi.   Bu,   shubhasiz,   Xitoy
diplomatiyasining   ShHTdagi   asosiy   mohiyatidir.   Xitoyning   ushbu   tashkilotdagi
faolligi, ShHTni yaratish va rivojlantirishdagi alohida o‘rni va tashkilot bilan yaqin
aloqalarini   hisobga   olib,   ushbu   tashkilot   bilan   alohida   aloqalarga   ega;   Shanxay
hamkorlik   tashkiloti   esa   o z   vazifalari   va   Xitoy   uchun   ahamiyati   bo yicha   ba zi	
ʻ ʻ ʼ
o zgarishlarga duch keldi. Shu bois, ko‘pchilikning fikricha, ShHTning kuchayishi	
ʻ
Xitoyning   Markaziy   Osiyodagi   ta’sirining   kuchayishi,   uning   pasayishi   esa
65
  https    ://    textbooks    .   studio    /   uchebnik    -   mejdunarodnie    -   otnosheniya    /   razvitie    -   glavnyih    -   interesov    -   kitaya    -   tsentralnoy    .   html    .
Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина. 2008
55 zaiflashishi   bilan   mos   keladi.   Shu   sababli   ShHT   va   uni   mustahkamlash   Xitoy
diplomatiyasining Markaziy Osiyodagi muhim yo‘nalishiga aylandi.
Yuqoridagilardan   kelib   chiqadigan   bo'lsak,   1998   yilgacha   Xitoyning
Markaziy   Osiyodagi   ustuvor   yo'nalishi   chegaralarni   belgilash   va   ularning
xavfsizligini ta'minlash masalalarini hal qilish bo'lgan. 1998 yildan keyin terrorizm
muammosi birinchi o'ringa chiqdi. 2001 yildan keyin energiya omilining ahamiyati
oshib bordi, bu eng yuqori ustuvorliklardan biriga aylandi; ayni paytda geosiyosiy
vaziyat o‘zgarib, geosiyosiy manfaatlarning ahamiyati ortdi. Qolaversa, ShHTning
vazifalari   kengayib   borayotgani   sari   bu   tashkilot   Xitoyning   Markaziy   Osiyodagi
manfaatlari uchun hayotiy ahamiyatga ega bo‘lib qoldi va bu jarayon hali yakuniga
etmagan. Garchi  Xitoy manfaatlarining yanada  rivojlanishini  inkor  etib bo'lmasa-
da,   xalqaro,   mintaqaviy   yoki   ichki   vaziyatda   keskin   o'zgarishlar   bo'lmaganda
ularning tartibi va tuzilishida sezilarli o'zgarishlar bo'lishini kutish qiyin.
Tuzilish   jihatidan   Xitoyning   Markaziy   Osiyodagi   manfaatlari   juda
murakkablashib, siyosiy, iqtisodiy, geostrategik va xavfsizlik masalalarini qamrab
olgan.   Bular   manfaatlar   bir-biri   bilan   chambarchas   bog'liq   bo'lib,   ularni   uchta
ustuvorlik   darajasiga   bo'lish   mumkin:   1)   terrorizm   va   energiya   resurslari;   2)
iqtisodiyot va ShHT; 3) geosiyosat va chegara xavfsizligi 66
.
Ushbu   ustuvorliklar   tartibi   Sharqiy   Turkiston   harakatining   kuchayib
borayotgan   separatizmiga  qarshi  kurash   va  energiya  tashuvchilarni  etkazib  berish
Xitoyning   Markaziy   Osiyodagi   manfaatlariga   eng   katta   ta'sir   ko'rsatishiga
asoslanadi. Iqtisodiy manfaatlar ham strategik xususiyatga ega bo'lsa-da, Markaziy
Osiyo   bozori   ma'lum   darajada   mahalliy;   Shanxay   hamkorlik   tashkiloti   esa   Xitoy
uchun   juda   muhim   bo‘lsa-da,   tabiatan   asosan   vositachi   hisoblanadi   va   faqat
ma’lum ma’noda Xitoy manfaatlaridan biri sifatida qabul qilinadi, shuning uchun
ikkinchi   darajali   ustuvorlikka   ega.   Geosiyosiy   manfaatlar   ham   strategik
xususiyatga ega, biroq xalqaro vaziyatda tub o zgarishlar bo lmas ekan, Markaziyʻ ʻ
Osiyodan   Xitoyga   tahdid   yashirin   bo lib   qoladi.   Xitoy   uchun   chegara   xavfsizligi	
ʻ
muhim, lekin Markaziy Osiyoda barcha chegara masalalari hal qilingan va muhim
66
  https    ://    textbooks    .   studio    /   uchebnik    -   mejdunarodnie    -   otnosheniya    /   razvitie    -   glavnyih    -   interesov    -   kitaya    -   tsentralnoy    .   html    .
Румер, Е.Тренин Д, Чжао Х. Центральная Азия: взгляд из Вашингтона, Москвы и Пекина.  2008
56 muammo   emas;   shuning   uchun   bu   yerda   geosiyosiy   masalalar   va   chegara
xavfsizligi   eng   past   ustuvorlikka   ega.   Biroq,   Xitoy   manfaatlarining   Markaziy
Osiyodagi   ustuvorligi   tartibini   o'zgarmagan   deb   hisoblash   mumkin   emas;   ushbu
tartib   xalqaro,   mintaqaviy   yoki   ichki   vaziyatdagi   tub   o'zgarishlar   bilan   o'zgarishi
mumkin.
57 III BOB. AQSHning Markaziy Osiyo davlatlari
3.1 AQSHning Markaziy Osiyodagi manfaatlari
Sovet   Ittifoqi   deyarli   kutilmagan   tarzda   inqirozga   yuz   tutdi.   Sovet   Ittifoqi
parchalanganida,   Vashington   va   Moskva   o'rtasidagi   qarama-qarshilik   butun   yer
yuzining   deyarli   oltidan   bir   qismini   egallagan   mamlakat   bilan   munosabatlardagi
Amerika   siyosatining  doimiy  xususiyatiga  aylandi.  Mintaqada  odatga   ko'ra   Sovet
O'rta Osiyosi sifatida qabul qilingan beshta yangi mustaqil davlat paydo bo'ld 67
i.
 Amerika Yevrosiyoning qoq markazida joylashgan bu chekka mintaqa bilan
avval   aloqada   bo'lmagan.   Qolaversa,   yaqin   tarixda   Markaziy   Osiyoning   bu   besh
davlati   mustaqillik   va   davlatchilikni   bilmagan,   AQSh   esa   ular   bilan   diplomatik
munosabatlar   tajribasiga   ega   emas   edi.   Tabiiyki,   Qo'shma   Shtatlardagi   faqat   bir
nechta mutaxassislar  ular  haqida biror  narsa bilishgan. Xalqaro maydonga kelgan
bu yangi kelganlarning Qo'shma Shtatlar bilan madaniy aloqalari juda kam edi va
Amerikaning mintaqada deyarli hech qanday iqtisodiy manfaatlari yo'q edi.
Sovuq   urush   g'oyalari   -   Sovet   Ittifoqi   bilan   yadroviy   raqobat   va
YYevropadagi   harbiy   qarama-qarshiliklarga   berilib   ketgan   Vashington   tashqi
siyosat  hamjamiyati Sovetlarning ichida nimalar  bo'layotganiga nisbatan unchalik
qiziqmasdi.   Sovuq   urush   davridagi   jahon   kommunizmi   bilan   mashg'ullik   Sovet
imperiyasida   mavjud   bo'lgan   etnik,   diniy   va   madaniy   tafovutlarni   o'rganish   va
ulardan   foydalanish   uchun   kam   imkoniyat   qoldirdi.   Amerika   tashqi   siyosati
mutaxassislari   Sovet   Ittifoqining   monolit   emasligi,   uning   ko'plab   yoriqlar   va
bo'linishlar   bilan   ajralib   turadiganligi   va   bu   SSSRni   o'rganish   va   tushunishga
bo'lgan   yondashuvga   ta'sir   qilganini   amalda   e'tiborsiz   qoldirdi.   Sovet   Ittifoqi
haqidagi   bu   tushuncha   va   monolitda   yuzaga   kelishi   mumkin   bo'lgan   yoriqlarni
izlashga   e'tibor   bermaslik,   hatto   1979   yilda   Markaziy   Osiyodan   eng   yaqin   eshik
bo'lgan   Afg'onistonga   SSSR   bostirib   kirganidan   keyin   ham   Amerikaning   bu
mamlakatdagi   qarshilik   harakatini   qo'llab-quvvatlash   siyosati   davomida   deyarli
67
 U.S. Department of State. Fact Sheets: Central Asian Republics // US Department of State Dispatch. Vol. 5. № 19.
URL: http: //dosfan.lib.uic/ERC/briefing/dispatch/l994/html 
58 o'zgarmadi 68
. Bu mojaro va unga Amerikaning aralashuvi ham asosan Sovuq urush
kontekstida,   uning   epitsentri   Yevropa   bo'lgan   va   natijada   Afg'onistondagi
urushning mintaqaviy jihatlariga yetarlicha e'tibor berilmagan 69
.
Sovet Ittifoqining tez qulashi Amerika tashqi siyosatini kechiktirmasdan hal
qilinishi   kerak   bo'lgan   ko'plab   yangi   muammolarni   keltirib   chiqardi.   Amerika
manfaatlari   va   siyosati   haqida   o'ylashga   deyarli   vaqt   qolmadi   -   bir   qator   dolzarb
masalalar   mavjud   edi.   Asosiy   e'tibor   quyidagi   masalalarga   qaratildi:   Sovet   yadro
qurollari butun mamlakat bo'ylab tarqalgan; birdaniga mustaqillikka erishgan sobiq
Sovet   respublikalari;   Sharqiy   Yevropa   va   Boltiqbo'yi   mamlakatlarida   joylashgan
oddiy   qurollar   va   qo'shinlar.   Shuning   uchun   Markaziy   Osiyo   yana   asosan   parda
ortida qoldi 
Amerikaning   Afg onistondagi   siyosati   muvaffaqiyat   deb   baholandi   vaʻ
Amerikaning   u   yerdagi   missiyasi   1989-yilda   sovet   qo shinlarining   olib   chiqib	
ʻ
ketilishi   bilan   bir   vaqtda   yakunlandi.   Bu   Amerikaning   mintaqadagi   siyosatida
muhim   bosqich   bo ldi.   Shundan   so'ng,   amerikalik   siyosatchilar   e'tiborini   boshqa,	
ʻ
dolzarbroq masalalarga qaratdi: Sharqiy YYevropadagi inqiloblar; Germaniyaning
birlashishi;   Sovet   Ittifoqining   qulashi   va   Rossiyaning   kelajagi;   Iroq   va   birinchi
Fors   ko'rfazi   urushi;   Yugoslaviyaning   parchalanishi;   Gaiti   va   Somalidagi
operatsiyalar   -   va   Sovuq   urush   tugaganidan   beri   paydo   bo'lgan   eng   qizg'in
voqealar.   Bunga   Xitoyning   Qo'shma   Shtatlarning   yagona   teng   huquqli   raqibi
sifatida yuksalishi munosabati bilan yuzaga kelgan muammolarni qo'shish kerak.
Haqiqatan   ham,   Sovet   Ittifoqining   qulashi,   aynan   ana   shu   inqirozlar   avjida
bo'lganida   -   1989  yilda   Xitoyning  Tyananmen   maydonidagi   voqealar,   1991  yilda
Fors ko'rfazi urushi va Yugoslaviyadagi mojarolar Vashington siyosatchilari uchun
vaziyatni   jiddiy   ravishda   murakkablashtirdi.   Sovet   Ittifoqi   parchalanishi   bilan
beqarorlik   tahdidi,   etnik   nizolarning   avj   olishi,   ommaviy   qirg in   qurollarining	
ʻ
ko payishi,   oddiy   qurollarning  ulkan   arsenallari   ustidan   nazoratni   yo qotish   xavfi	
ʻ ʻ
paydo   bo ldi,   bularning   barchasi   vaqt   va   e tiborni   talab   qildi.   Bundan   tashqari,	
ʻ ʼ
68
 Зуев А.М. Роль и место Афганистана в реализации геополитических целей США // Власть. 2015. № 6. С. 
212-215
69
 Зуев А.М. Роль и место Афганистана в реализации геополитических целей США // Власть.  2015. № 6.  С . 
213
59 Sovet qo'shinlarining Sharqiy YYevropadan olib chiqilishi  hali tugamagan. Sovet
tizimining   qulashi   dastlab   imkoniyatlardan   ko'ra   ko'proq   muammolarni   keltirib
chiqardi.
Bundan tashqari, Ittifoqda yaxshi tomonga o'zgarishlar endigina boshlangani
-   so'z   erkinligi   mustahkamlangani,   siyosiy   tizim   yanada   ochiq   bo'lganligi,
Kommunistik   partiyaning   hokimiyat   monopoliyasini   yo'qotganligi   sababli
SSSRning   parchalanishi   ayniqsa   xavfli   bo'lib   tuyuldi.   Sovet   tashqi   siyosatidagi
o'zgarishlar   Qo'shma   Shtatlar   manfaatlariga   to'liq   javob   berdi   -   o'rta   va   qisqa
masofali   raketalar   to'g'risidagi   shartnoma,   Yevropada   oddiy   kuchlarni   cheklash
to'g'risidagi   shartnoma,   Sovet   harbiy   kuchlarini   Sharqiy   Yevropadan   olib   chiqish
va 1991 yilgi Iroq inqirozi davrida AQShning asosiy talablarini qo'llab-quvvatlash.
Shunday   qilib,   Sovet   Ittifoqining   qulashi   nafaqat   kutilmagan,   balki   ko'p   jihatdan
istalmagan 70
.
Sovet Ittifoqi parchalanishi bilan deyarli bir vaqtda sodir bo'lgan Germaniya
uchun   uning   birlashishi   davrida   yaxshi   bo'lgan   narsa   SSSRni   tashkil   etgan
respublikalar, shu jumladan O'rta Osiyo uchun ham yaxshi edi.
Ustiga-ustak,   bu   inqirozlar   orasida   Markaziy   Osiyoga   e’tibor   berishni   kim
o‘ylabdi?   Mintaqa   juda   uzoq,  yangi,   amerikalik  siyosatchilarga   deyarli   noma'lum
va ko'plab o'tkir muammolar fonida - bularning barchasi u erda g'ayrioddiy voqea
sodir   bo'lgan   taqdirdagina   amerikalik   siyosatchilarning   diqqatini   jalb   qilishini
ta'minladi.
Sovuq   urushdan   keyingi   mentalitet   Markaziy   Osiyoni   Vashington   tashqi
siyosatining   ustuvor   yo'nalishlari   ro'yxatidan   joy   olishiga   to'sqinlik   qildi.   Sovuq
urush   tugashi   bilan   liberal   demokratiya   va   kommunizm   o'rtasidagi   ulkan
mafkuraviy qarama-qarshilik tugadi. 
Shunday   qilib,   1991   yilda   amerikalik   tashqi   siyosat   ekspertlari   Markaziy
Osiyoni faqat postsovet  davridagi o'zgarishlar kontekstida ko'rib chiqdilar. Tashqi
siyosatni shakllantirish va amalga oshirish hamda mintaqa bilan aloqalarni davom
70
 U.S. Department of State. Fact Sheets: Central Asian Republics // US Department of State Dispatch. Vol. 5. № 19.
URL: http: //dosfan.lib.uic/ERC/briefing/dispatch/l994/html 
60 ettirish   uchun  javobgarlik  Davlat   departamentining  Yevropa   byurosiga   yuklatildi.
Ilgari   Amerikaning   Sovet   Ittifoqiga   nisbatan   siyosatini   ishlab   chiqqan   va   amalga
oshirgan   o'sha   byuro   endi   uning   o’rnida   paydo   bo'lgan   barcha   davlatlar   bilan
shug'ullanadi.   1993   yilda   Davlat   departamenti   Rossiya   va   boshqa   yangi   davlatlar
bilan   ishlash   uchun   vaqtinchalik   tuzilmani   (aslida   Byuro)   tuzdi   va   shu   bilan
Markaziy   Osiyo   va   boshqa   postsovet   davlatlari   bo yicha   siyosatni   shakllantirishʻ
vazifasini alohida byurokratik tuzilma doirasida birlashtirdi 71
.
1992 yilda qabul qilingan "Erkinlikni qo'llab-quvvatlash to'g'risida" gi qonun
va   hamkorlik   tahdidlarini   kamaytirish   dasturi   (1991)   (Nunn-Lugar   qonuni   deb
ataladi)   sobiq   Sovet   respublikalarining   mustaqilligini   rivojlantirish   va   ta'minlash
dasturlarini   umumiy   moliyaviy   soyabon   ostida   moliyalashtirishni   ta'minladi.
Shuningdek, xavfsizlikni ta'minlash va o'z hududida qolgan sovet ommaviy qirg'in
qurollarini yo'q qilishda ularga yordam berishni ko’zda tutdi. Ushbu muhim, ammo
bosqichma-bosqich harakatlar natijasida Amerikaning sobiq Sovet respublikalariga
nisbatan siyosati ularning boshqa qo'shni davlatlar va mintaqalar - Janubiy Osiyo,
Eron va Xitoy bilan aloqalarini e'tibordan chetda qoldirdi. Bularning barchasi uzoq
o'tmish masalasi deb hisoblangan.
Shu   bilan   birga,   1990-yillarda   Amerikaning   Markaziy   Osiyoga   nisbatan
siyosatida   Rossiya   yagona   omil   emas   edi.   Sobiq   SSSR   davlatlaridan   yadroviy
qurollarni   olib   tashlash,   yadroviy   qurollarni   tarqatmaslik   rejimi,   energiya,
demokratiyani   qo'llab-quvvatlash,   terrorizmga   qarshi   kurash   va   Eron   kabilar   bor
edi.
Markaziy Osiyoga kelsak, muammo - mustaqillikka erishganiga o'n besh yil
bo'lganidan   keyin   ham   -   Amerika   Qo'shma   Shtatlarining   ushbu   uzoq   va   notanish
mintaqadagi   o'z   manfaatlari   haqida   aniq   tasavvurga   ega   emasligi   edi.   Bu   aniqlik
yo'qligi   Markaziy   Osiyo   va   AQShning   unga   nisbatan   siyosatiga   xos   emasdi.   Bu
yerda Vashingtonning harakatlarida hamon inertsiya hukmronlik qilmoqda. Sovuq
urush   yondashuvlariga   xos   bo'lgan   ishonch   va   SSSR   bilan   raqobatning   ta'siri
71
 U.S. Department of State. Fact Sheets: Central Asian Republics // US Department of State Dispatch. Vol. 5. № 19.
URL: http: //dosfan.lib.uic/ERC/briefing/dispatch/l994/html 
61 Amerika tashqi siyosati uchun 1990-yillarning boshidan meros qoldirildi. Qo'shma
Shtatlar endi murakkab va aniqlash qiyin bo'lgan dunyoda ishlashi kerak edi.
Markaziy   Osiyo   AQSh   uchun   qanchalik   muhim?   Bu   mintaqaga
Yevroosiyoning qoq markazidagi strategik tayanch, Eron, Xitoy va Afg‘onistonga
bog‘lovchi   ko‘prik   sifatida   qarash   kerakmi?   Yoki   uni   Amerika   demokratiyani
rivojlantirish siyosatining ob'ekti sifatida ko'rish kerakmi? Ushbu mulohazalarning
birortasi   ham   ushbu   mintaqani   Amerika   tashqi   va   milliy   xavfsizlik   siyosatining
asosiy ustuvor yo'nalishlari ro'yxatiga kiritishni oqlamaydi. Ammo bu mulohazalar
birgalikda AQShning mintaqaga kuchli qiziqishini oqlaydi.
AQSH manfaatlarining umumiy salmog iga qaramay, Markaziy Osiyo kattaʻ
imkoniyatni   taqdim   etmaydi   (Sovuq   urush   tugaganidan   keyingi   birinchi   davrdagi
Rossiya   kabi)   va   potentsial   teng   huquqli   raqobatchi   emas   (Xitoy   kabi);   u   na
ittifoqchi (Yevropa yoki Yaponiya kabi), na dushman (Saddam Husayn yoki Eron
davridagi Iroq kabi). Natijada Markaziy Osiyo, garchi muhim bo lsa-da, ko pincha	
ʻ ʻ
bir-biriga   qarama-qarshi   bo lgan   manfaatlar   mahsuli   bo lgan   Amerika   tashqi	
ʻ ʻ
siyosatiga tegishli  bo lgan mamlakatlar  va mintaqalarning keng ro yxatiga kiradi.	
ʻ ʻ
Shunday qilib, AQShning mintaqadagi siyosati ko'plab manfaatlar va tamoyillarni
aks ettiradi.
Sovuq urush davridagi AQSH-Sovet munosabatlarini tavsiflovchi aniqlikdan
keskin farq qiladi. Bu noaniqlik va noaniqlik Markaziy Osiyo bilan barqaror  yo l	
ʻ
topishga   urinayotgan   AQSh   siyosatchilari   uchun   ham,   xalqaro   miqyosda   aniq
e tirof va aniq geosiyosiy yo nalishga muhtoj bo lgan Markaziy Osiyo yetakchilari	
ʼ ʻ ʻ
uchun ham muammo bo ldi.	
ʻ
Eron, Turkiya, arab davlatlari, shuningdek, turli islom tashkilotlari masjidlar
qurishga,   islom   diniga   oid   o quv   adabiyotlarini   yetkazib   berish   hamda   diniy   va	
ʻ
kasbiy   ta lim   olishni   xohlovchilar   uchun   ta lim   olish   imkoniyatlarini   ochish,	
ʼ ʼ
internet,   transformatsiyaning   ajoyib   texnologiyasi   kabi   din   yoki   madaniyat
sohasida turli hamkorlikni taklif etdi. 
Markaziy Osiyo katta dunyoga ochildi va bu mintaqa aholisi va davlatlariga
katta   ta'sir   ko'rsatadi.   Bir   tomondan,   mahalliy   aholi   oldida   tasavvur   qilib
62 bo'lmaydigan   imkoniyatlar   ochildi.   Bugungi   kunda   ular   butun   dunyo   bo'ylab
harakatlana   oladilar,   bu   Sovet   tuzumi   davrida   umuman   aqlga   sig'maydigan   yoki
faqat   alohida   ishonchga   sazovor   bo'lgan   bir   nechta   odamlar   uchun   ochiq   edi;
natijada   ular   boshqa   mamlakatlardagi   yangi   g‘oyalar   va   turmush   tarzi   bilan
tanishadilar.   Hatto   Markaziy   Osiyo   aholisining   kichik   bir   qismigina   ushbu
imkoniyatlardan foydalana olsa ham 72
. 
Markaziy   Osiyo   hamkorligi   AQSH   tashqi   siyosatining   Markaziy   Osiyo
yo nalishi   nihoyat   1990-yillarning   o rtalarida   shakllandi,   bu   ob yektiv   vaʻ ʻ ʼ
sub yektiv sabablarga ko ra yuzaga keldi
ʼ ʻ 73
. 
Xususan,  bu  boradagi   eng  muhim   geosiyosiy   omil   SSSRning  parchalanishi
va   Rossiya   Federatsiyasining   tashqi   siyosiy   pozitsiyalarining   sezilarli   darajada
zaiflashishi   edi.   Shu   bilan   birga,   Qo'shma   Shtatlar   gegemonizm   doktrinasini
amalda   tadbiq   etar   ekan,   tabiiyki,   bo'shab   qolgan   «hokimiyat   bo'shlig'ini»
«to'ldira» olmadi, bu esa ularning Markaziy Osiyo yo'nalishida faollashishiga olib
keldi.
  Markaziy Osiyo yo'nalishida Amerika siyosatining faollashuvi omillari 
Kelajakda   Amerikaning   ushbu   yo'nalishdagi   siyosatining   faollashishiga   boshqa
global omillar ham yordam ozroq berdi, ular orasida quyidagilarni ajratib ko'rsatish
kerak.   Birinchidan,   2001-yilda   Rossiya,   Xitoy,   Qozog‘iston,   Qirg‘iziston,
Tojikiston   va   O‘zbekiston   rahbarlari   tomonidan   mintaqaviy   xalqaro   Shanxay
hamkorlik   tashkilotiga   (ShHT)   asos   solingan   bo‘lib,   u   terrorizmga   qarshi   kurash
g‘oyasini   o‘z   faoliyatining   asosiga   aylantirgan.   Bu   Vashington   tomonidan
Amerikaga   qarshi   harbiy-siyosiy   ittifoq   tuzishga   urinish   sifatida   baholandi,   shu
sababli   zudlik   bilan   faol   qarshi   choralar   siyosatini   amalga   oshirish   talab   qilindi.
Ikkinchidan, Vashington tashqi siyosatining Markaziy Osiyo yo'nalishi faollashishi
sharoitida   Xitoy   va   Rossiya   bilan   yashirin   qarama-qarshilik   ko'rinishidagi
72
 U.S. Department of State. Fact Sheets: Central Asian Republics // US Department of State Dispatch. Vol. 5. № 19.
URL: http: //dosfan.lib.uic/ERC/briefing/dispatch/l994/html 
73
  Pryymachuk   D.V.   —   Markaziy   Osiyo   va   Amerika   Qo shma   Shtatlari:   muammolar   va   istiqbollar   //   Xalqaro	
ʻ
munosabatlar.   -   2017.   -   No   1.   -   P.   90   -   101.   DOI:   10.7256/2454-0641.2017.1.20600   URL:
https://nbpublish.com/library_read_article.php?id=20600 
63 raqobatning   kuchayishi   fakti   muhim   ahamiyatga   ega.   Shu   bilan   birga,   agar
birinchisi,   1997   yildan   beri   rasmiy   hujjatlarda   faqat   Vashingtonning   strategik
raqibi sifatida ko'rib chiqilsa, yuqori amaldorlarning ishonchli munosabatlariga oid
o'zaro   kafolatlarga   qaramay,   Rossiya   bilan   qarama-qarshilik   yashirin   xarakterga
ega   edi.   Bu   jarayon,   ayniqsa,   Rossiya   tashqi   siyosatining   o ziga-o zi   ekanliginiʻ ʻ
e lon qilgan Vladimir Putinning Rossiyada hokimiyat tepasiga kelishi bilan yanada	
ʼ
kuchaydi.   Ushbu   ritorikada   Vashington   "imperiya   salohiyati"   tiklanishiga   yo'l
qo'ymaslik   uchun   dunyoning   barcha   mintaqalarida   Rossiyaga   qarshilikni   tashkil
qilish bilan bog'liq AQSh tashqi siyosatidagi an'anaviy tendentsiyani faollashtirgan
“Sovuq   urush”   amaliyotiga   qaytishni   ko'rdi.   Uchinchidan,   2001-yil   11-sentabr
voqealari va undan keyin Afg‘onistondagi aksilterror operatsiyasi Markaziy Osiyo
davlatlariga   nisbatan   tashqi   siyosat   strategiyasini   qayta   ko‘rib   chiqish   uchun
muhim   sabab   bo‘ldi.   Shu   munosabat   bilan   Tolibon   tuzilmalariga   qarshi   harbiy
amaliyotlarda   hal   qiluvchi   ustunlikni   ta minlash   uchun   Qo shma   Shtatlar   imkon	
ʼ ʻ
qadar   tezroq   Markaziy   Osiyo   davlatlari   hududida   harbiy   bazalarni   tashkil   etishi
zarur edi. Bu esa o z navbatida, mintaqa davlatlari bilan ikki tomonlama aloqalarni	
ʻ
faollashtirishni taqozo etdi 74
. 
XXI asr boshlarida AQSH tashqi siyosatida Markaziy Osiyoning ahamiyati
2002-yilda   qabul   qilingan   AQSh   Milliy   xavfsizlik   strategiyasi   yo‘nalishini
belgilash   kontekstida   Markaziy   Osiyoning   o‘rni   va   ahamiyatiga   yangicha   qarash
belgilandi.   Unda   “Yevroosiyo”   va   Yaqin   Sharq   AQShning   milliy   manfaatlari
nuqtai nazaridan ustuvor mintaqalar deb e’lon qilindi. Shu bilan birga, Evropa kabi
an'anaviy ustuvor mintaqa uchinchi o'ringa ko'tarildi. Markaziy Osiyo yangi asrda
Amerika uchun “chaqiriqlar va imkoniyatlar” markazidir. Birinchisiga transmilliy
terrorizm,   islomning   radikallashuvi   va   giyohvand   moddalar   savdosi   kiradi.
Ikkinchisi,   mintaqada   katta   (tasdiqlanmagan   bo'lsa   ham)   uglevodorod
zaxiralarining   mavjudligi.   Shu   bilan   birga,   Markaziy   Osiyoda   amalga
74
 Pryymachuk D.V. — Markaziy Osiyo va Amerika Qo shma Shtatlari: muammolar va istiqbollar // Xalqaro 	
ʻ
munosabatlar. - 2017. - No 1. - P. 90 - 101. DOI: 10.7256/2454-0641.2017.1.20600 URL:  
https://nbpublish.com/library_read_article.php?id=20600
64 oshirilayotgan   siyosiy   yo‘nalishning   “maqsadli   konsepsiyasi”   ham   o‘zgardi,   u
amerikalik ekspertlarning yengil qo‘li bilan “agressiv realizm” nomini oldi.
Uning mohiyati "qadriyatlar-manfaatlar" dilemmasini bir semantik tekislikda
ko'rib chiqish edi. Amalda, bu Vashingtonning mintaqada o'z manfaatlarini himoya
qilishning asosiy  vositasi  sifatida demokratiya va qonun ustuvorligi qadriyatlarini
amalda tatbiq etishga intilishini anglatardi. Shu ma’noda “demokratik o‘zgarishlar”
umumbashariy   doktrinasi   doirasida   amalga   oshirilgan   Markaziy   Osiyo
davlatlarining   siyosiy   rejimlarini   o‘zgartirish   Amerika   siyosatining   bu
yo‘nalishdagi asosiy maqsadi deb e’lon qilindi 75
.
3.2 AQSHning Markaziy Osiyodagi yangi strategiyasi
Amerika   sivilizatsiyasi   va   madaniyatining   ijobiy   qiyofasini   yaratish
maqsadida,   Markaziy   Osiyo   xalqlarini   o‘ziga   jalb   etish   va   o‘ziga   jalb   etish
imkonini   beradigan   maqsadli   “xalq   diplomatiyasi”ni   amalga   oshirish   uchun   ikki
yo’l mavjud: 
1. Vashington real siyosiy va iqtisodiy o zgarishlarni amalga oshirish uchunʻ
Markaziy   Osiyodagi   sheriklariga   parda   ortidagi   bosimni   kengaytirishga   intilishi
kerak   bo lgan   ikki   tomonlama   diplomatik   hamkorlikni   yanada   rivojlantirishga	
ʻ
ko maklashish. 	
ʻ
2.   Harbiy   vositalardan   tez   va   samarali   foydalanish   imkoniyatlarini
ta’minlash   maqsadida   ularni   oqilona   “diversifikasiyalash”ni   amalga   oshirish.
Boshqacha  aytganda,  Afg onistonga o xshab,  “tezkor  ta sir  etuvchi”  ilg or  harbiy	
ʻ ʻ ʼ ʻ
bazalarni   yaratish   orqali   AQShning   mintaqada   barqaror   mavjudligini   ta minlashi	
ʼ
kerak edi.
  Shunday qilib, AQSHning Markaziy Osiyo mamlakatlariga nisbatan ishlab
chiqilgan   tashqi   siyosiy   doktrinasi   Vashington   uchun   an anaviy   “yumshoq”   va	
ʼ
“qattiq”   bosim   vositalari   uyg unligiga   asoslangan   edi.   Shu   bilan   birga,   birinchi	
ʻ
marta   “global   hukmronlik”   tushunchasi   Markaziy   Osiyo   mintaqasiga   ham   tatbiq
etildi.   Shu   munosabat   bilan   Afg'oniston   bilan   bir   qatorda   Amerika   milliy
75
 Pryymachuk D.V. — Markaziy Osiyo va Amerika Qo shma Shtatlari: muammolar va istiqbollar // Xalqaro 	
ʻ
munosabatlar. - 2017. - No 1. - P. 90 - 101. DOI: 10.7256/2454-0641.2017.1.20600 URL:  
https://nbpublish.com/library_read_article.php?id=20600
65 manfaatlarini qo'llash zonasi  sifatida qaraldi. AQSH tashqi siyosatining Markaziy
Osiyodagi diplomatik yo nalishi Jorj Bush ma'muriyati ushbu strategiyaga muvofiqʻ
amaliy   ko'rsatmalarni   amalga   oshirib,   Markaziy   Osiyoning   aksariyat   davlatlari
rahbarlari bilan ikki tomonlama aloqalarni sezilarli darajada faollashtirdi. Shu bilan
birga,   umumiy   diplomatik   yo'nalish   ularni   "tezlashtirilgan   demokratlashtirish"
yo'nalishini   davom   ettirishi   kerak   edi.   Shu   munosabat   bilan   2002   yil   13   martda
AQSH   va   O zbekiston   o rtasida   tabiati   va   mazmuni   jihatidan   ikki   tomonlama	
ʻ ʻ
harbiy-siyosiy   ittifoq   shakliga   o xshash   Strategik   sheriklik   va   hamkorlik   asoslari	
ʻ
to g risidagi   deklaratsiya   imzolandi	
ʻ ʻ 76
.   Ushbu   hujjat   mazmunining   ayrim   jihatlari
Vashingtonning   ushbu   Markaziy   Osiyo   respublikasi   rivojlanishining   barcha
jabhalari ustidan bevosita nazorat o'rnatish istagini ko'rsatdi. Shu munosabat bilan
hujjatda   “mamlakatlar   nafaqat   harbiy   va   xavfsizlik   sohasida,   balki   “ochiq   bozor
iqtisodiyoti”ni,   shuningdek,   “ochiq   va   demokratik   tizim”ni   yaratishda   ham
hamkorlikni kuchaytirishga kelishib oldilar 77
. . Shunday qilib, hujjatda qo‘llanilgan
ritorika Bush ma’muriyati Markaziy Osiyo mamlakatlariga nisbatan kengaytirilgan
ikki   tomonlama   bitim   tuzish   orqali   amalga   oshirilgan   diplomatik   ta’sir
texnologiyasini   amalga   oshirishga   intildi,   degan   xulosaga   kelish   imkonini   beradi.
Ishning   oldingi   qismida   ta'kidlanganidek,   xuddi   shunday   texnologiya
Afg'onistonga   nisbatan   samarali   qo'llanilgan.   2003   yil   yanvar   oyida   AQSh
Kongressi   Makkeyn-Liberman   rezolyutsiyasini   qabul   qildi 78
.   Bu   rezolyutsiya
Markaziy   Osiyo   davlatlarida   demokratik   islohotlarni   moliyalashtirishni   sezilarli
darajada   kengaytirish,   shuningdek,   demokratiya   va   jamiyat   qadriyatlarini   targ ib	
ʻ
qiluvchi   jamoat   tashkilotlarini   qo llab-quvvatlashni   nazarda   tutadi.   huquqiy	
ʻ
davlatchilik. Shunday qilib, 2005 yilning mart  oyida Vashington  Qirg‘izistondagi
“lola inqilobi”ni faol qo‘llab-quvvatladi 79
.
76
 Декларация США и Узбекистана о стратегическом партнерстве и рамках сотрудничества.  URL .: 
http    ://    russian    .   people    .   com    .   cn    /200203/13/    rus    20020313_57958.    html   
77
 Декларация США и Узбекистана о стратегическом партнерстве и рамках сотрудничества.  URL.: 
http://russian.people.com.cn/200203/13/rus20020313_57958.html
78
 Joint Resolution Expressing the sense of the Congress with respect to human rights in Central Asia. URL.: 
http://www.gpo.gov/fdsys/pkg/BILLS-108sjres3is/pdf/BILLS-108sjres3is.pdf
79
 Pryymachuk D.V. - Markaziy Osiyo va Amerika Qo shma Shtatlari: muammolar va istiqbollar // Xalqaro 
ʻ
munosabatlar.-2017.-No1.-P.90   -101.DOI:10.7256/2454-0641.2017.1.20600   URL:   https://nbpublish .com/library
_read_article.php?id=20600
66 Markaziy   Osiyo   mintaqasini   demokratlashtirishni   ta'minlashning   ustuvor
ahamiyatining   ifodasi   Vashingtonning   ko'pincha   o'z   manfaatlarini   qurbon   qilgan
holda   alohida   davlatlarga   diplomatik   bosimni   kuchaytirishga   tayyorligi   bo'ldi.
Xususan,   Jorj   Bush   ma’muriyati,   birinchi   navbatda,   O‘zbekiston   rahbariyatidan
turli,   birinchi   navbatda,   moliyaviy   sanksiyalarni   qo‘llagan   holda,   demokratik
islohotlarni amalga oshirish, fuqarolarning huquq va erkinliklarini samarali himoya
qilishni   bir   necha   bor   talab   qilgan.   Kelajakda   Vashingtonning   asosiy   mintaqaviy
ittifoqchisi   bo'lgan   O'zbekiston   bilan   ikki   tomonlama   munosabatlarda   yuzaga
kelgan   jiddiy   muammolarga   qaramay,   Jorj   Bush   ma'muriyati   alohida   davlatlar
bilan   ikki   tomonlama   hamkorlikni   rivojlantirish   borasidagi   faolligini
kamaytirmadi. U Qozog‘iston Respublikasi Tashqi ishlar vaziri M.Tajinning 2007-
yilda   Vashingtonga   tashrifi   bilan   yakunlandi,   buning   natijasida   ikki   tomonlama
hamkorlik,   birinchi   navbatda,   harbiy-siyosiy   sohada   faollashdi 80
.   Amerika
ma muriyati   Qirg iziston   bilan   ikki   tomonlama   munosabatlarda   sezilarliʼ ʻ
muvaffaqiyatlarga erishdi, buni “Manas” aviabazasini tranzit markaziga aylantirish
bo yicha   erishilgan   kelishuv   tasdiqlaydi.   Bu   kelishuv   Afg onistondagi   harbiy
ʻ ʻ
amaliyotlar   samaradorligini   sezilarli   darajada   oshirdi 81
.   Markaziy   Osiyoning   bir
qator   davlatlari   bilan   “maxsus   munosabatlar”ning   shakllanishi   AQSh
ma muriyatiga   shartli   ravishda   “diplomatik   hujum”   deb   atash   mumkin   bo lgan
ʼ ʻ
yangi   siyosiy   ta sir   texnologiyasini   amalga   oshirishga   urinish   imkonini   berdi.	
ʼ
Ushbu   ta'sir   vositasining   mohiyati,   birinchidan,   Vashingtonning   "erkinlik   va
demokratiya   uchun   kurashchi"ning   ijobiy   imidjini   saqlab   qolish   va   tarbiyalagan
holda   mintaqaviy   xalqaro   munosabatlarning   ayrim   jihatlariga   nisbatan   ataylab
amalga   oshirib   bo'lmaydigan   tashabbuslarni   ilgari   surishdan   iborat   edi.   Sovuq
urush davriga xos bo'lgan diplomatiyani isloh qilish lozim edi. Misol uchun, 2002
yilning   bahorida   Jorj   Bush   ma'muriyati   AQShga   ShHTga   qo'shilish   yoki   unga
aloqador   a'zo   maqomini   berish   imkoniyatlarini   tekshirishga   kirishdi.   Oq   uyning
takliflari   ShHTni   inqiroz   yoqasiga   olib   keldi,   chunki   ular   ushbu   masala   bo'yicha
80
 Washington Post, May 5.2007
81
 Security in Afghanistan: The International Security Assistance Force (ISAF). June, 2002. URL: 
http://www.stimson.org/images/uploads/research-pdfs/ISAFbackgrounder.pdf
67 tashkilot   a'zolarining   pozitsiyalari   o'rtasidagi   tafovutni   aniqladi 82
.   Va   yakunda
Vashingtonning   takliflari   rad   etilgan   bo'lsa-da,   bu   jihat   uzoq   vaqt   davomida
tashkilot   a'zolari   o'rtasidagi   munosabatlarda   "begonalik   omili"   ustunlik   qilgan.
Bundan tashqari, Jorj Bush ma'muriyati bir necha bor harbiy-siyosiy bloklar tuzish
tashabbuslari   bilan   chiqdi 83
.   Shu   munosabat   bilan   amerikalik   ekspertlar
Afg‘oniston,   Pokiston,   O‘zbekiston,   Qirg‘iziston   va   Tojikiston   ishtirokida
“antiterror shartnomasi” modelini amalda tatbiq etish yoki transmilliy terrorizmga
qarshi kurashni tashkil etish maqsadida AQSH boshchiligida Markaziy Osiyoning
yetakchi  davlatlarni  o‘z  ichiga olgan Markaziy Shartnoma Tashkilotini  (CENTO)
qayta yaratishni taklif qilishdi. 
21-   asrning   ikkinchi   o n   yilligida   AQShning   Markaziy   Osiyodagi   tashqiʻ
siyosati   Obama   ma'muriyatining   Markaziy   Osiyo   muammolariga   yondashuvi
jiddiy   o'zgarishlarga   uchramagan.   Shu   munosabat   bilan   ta'sir   qilishning   asosiy
texnologiyasi hali ham ikki tomonlama "maxsus" munosabatlarni rivojlantirish edi.
Biroq, hamkorlikning asosidagi "maqsadli kontseptsiya" sezilarli darajada o'zgardi.
Xususan, Amerikaning yangi rahbariyati “mayda ishlar” siyosatiga o‘tib, o‘zining
lahzalik manfaatlarini himoya qilishda ancha pragmatik pozitsiyani egalladi, aslida
mintaqani   “demokratlashtirishni   jadallashtirish”   bo‘yicha   global   rejalardan   voz
kechdi 84
.
Shu   sababli,   ikki   tomonlama   hamkorlikning   asosiy   masalasi   Amerika
kontingentini   Afg‘onistondan   olib   chiqib   ketishni   ta’minlash   edi.   AQSh
qo‘shinlarining   Afg‘onistonda   uzoq   muddatli   harbiy   mavjudligini   ta’minlash
maqsadida   birinchi   navbatda   harbiy   sohada   yaqin   hamkorlikdan   iborat   edi.
Markaziy Osiyo davlatlari, asosan, statsionar harbiy bazalarni tashkil etish shaklida
shakllanadi.   B.Obamaning   yangi   Amerika   ma’muriyatining   siyosati   Markaziy
82
  Washington   Post ,  May  5.2007
83
  Конаровский   М.А.   Некоторые   военно-политические   аспекты   операции   США   и   НАТО   в   Афганистане   //
Актуальные проблемы Европы. 2013. № 3. С. 15-47. Рудов Г., Ташматова С. Воздействие внешних факторов
на стабильность в Центральной Азии // Россия и мусульманский мир. 2011. № 5. С. 115-123. Троицкий Е.Ф.
Политика   США   в   Центральной   Азии   в   сфере   безопасности:   влияние   на   международные   отношения   в
регионе (2001-2007 гг.) // Вестник Томского государственного университета. 2009. № 322. С. 107-109. 
84
  Pryymachuk   D . V . -  Markaziy   Osiyo   va   Amerika   Qo ʻ shma   Shtatlari :  muammolar   va   istiqbollar  //  Xalqaro  
munosabatlar.-2017.-No1.-P.90 -101.DOI:10.7256/2454-0641.2017.1.20600 URL:  https://nbpublish .com/library 
_read_article.php?id=20600
68 Osiyodagi terrorcha “islohotlar o'tkazishni talab qilmasdan” 85
  “o‘lchovli” bo’lgan.
Shu   munosabat   bilan   “AQSh   mintaqaviy   rejimlarni   o‘z”   urushiga   jalb   qilishga
urinmoqda   degan   fikrga   qo‘shilish   kerak.   Shu   bilan   birga,   O‘zbekiston   Qo‘shma
Shtatlarning   hozirgi   bosqichda   amalda   bartaraf   etilgan   qarama-qarshiliklarning
asosiy   strategik   hamkori   bo‘lib   qolmoqda.   Amerika   Qo‘shma   Shtatlari   va
O‘zbekiston   o‘rtasidagi   ikki   tomonlama   munosabatlarning   rivojlanishi   va
chuqurlashishi   so‘nggi   uch   yil   davomida   harbiy-texnikaviy   hamkorlikni
kengaytirish   bo‘yicha   bir   qancha   kelishuvlarning   imzolanishi,   shuningdek,   oliy
darajadagi   ikki   tomonlama   tashriflar   amaliyotining   sezilarli   faollashuvida   o‘z
ifodasini topdi. 
Tojikiston asta-sekin Vashingtonning Markaziy Osiyodagi yana bir strategik
muhim   hamkoriga   aylanib   bormoqda.   Barcha   sohalarda   hamkorlikka   oid   oliy
darajadagi   ikki   tomonlama   muzokaralar   faollashgani   buning   yorqin   dalilidir.
Masalan,   2011-yil   2-aprel   kuni   AQSh   Davlat   kotibi   yordamchisi   R.Bleyk   va
Tojikiston   tashqi   ishlar   vaziri   X.Zarifiy   o‘rtasida   ikki   davlat   milliy   xavfsizligini
ta’minlashga   doir   keng   ko‘lamli   masalalar   yuzasidan   muzokaralar   o‘tkazildi.
Keyinchalik   bu   masalalar   2011-yil   oktabr   oyida   AQSh   Davlat   kotibi
X.Klintonning Dushanbega tashrifi chog‘ida ham ko‘rib chiqildi. Shu bilan birga,
AQSh-Tojikiston   munosabatlarini   yangi   bosqichga   ko‘tarishga   imkon   bermagan
muhim muammo qo‘shni Afg‘onistondagi siyosiy beqarorlik bo‘ldi. Buning uchun
birinchi navbatda Qo‘shma Shtatlar javobgardir. 
Obama   ma'muriyatining   Markaziy   Osiyo   yo'nalishidagi   faol   siyosatining
natijasi   hattoki   Vashington   nuqtai   nazaridan   an'anaviy”   mintaqaviy   pariyalar”
bilan,   birinchi   navbatda   Turkmaniston   bilan   ham   o'zaro   aloqa   o'rnatish   bo'ldi.
Xususan, 2011-yil dekabrida R.Bleykning Ashxobodga tashrifi chog‘ida tomonlar
xavfsizlik   masalalari   bo‘yicha   faol   hamkorlikni   tashkil   etishdan   manfaatdorligini
bildirgan.   Bundan   tashqari,   Turkmaniston   Rossiya   loyihalariga   muqobil   energiya
strategiyasi   masalalarida   Vashington   tomonidan   qo‘llab-quvvatlangan.   Markaziy
Osiyo   davlatlari   bilan   ikki   tomonlama   munosabatlarni   mustahkamlashning
85
 Сидоров О. Интересы США в Центральной Азии.  http    ://    www    .   analitika    .   org    /   ca    /   geopolitics    /2396-   
20050504082744788.    html   
69 yordamchi   vositasi   sifatida   Vashington   moliyaviy-iqtisodiy   qo llab-quvvatlashʻ
choralarini   faol   qo lladi.   Shu   munosabat   bilan   Jorj   Bush   ma’muriyati   nafaqat	
ʻ
mintaqa   davlatlariga   iqtisodiy   yordamni   sezilarli   darajada   oshirdi,   balki   yirik
iqtisodiy   loyihalarda,   masalan,   Atirauda   Qozog‘iston   bilan   qo‘shma   harbiy   baza
qurishda   bosh   investor   sifatida   ham   qatnashdi 86
.   Quyidagi   raqamlar   Markaziy
Osiyo   davlatlarini   demokratlashtirish   jarayonlarini   moliyaviy   qo‘llab-quvvatlash
ko‘lami   kengaygan.   Birgina   2003   yilda   ushbu   maqsadlar   uchun   ajratilgan   AQSh
byudjeti   mablag'larining   ulushi   mintaqaning   barcha   beshta   shtatiga   barcha
maqsadlar uchun ajratilgan 290 million dollarning 18 foizini tashkil etdi. Shu bilan
birga,   byudjetning   31%   xavfsizlikni   mustahkamlash   va   huquqni   muhofaza   qilish
organlariga yordam berish dasturlariga yo'naltirildi 87
.
Xullas,   B.Obamaning   Markaziy   Osiyo   yo‘nalishidagi   tashqi   siyosat
doktrinasining   o‘zgarishi   “tezlashtirilgan   demokratiklashuv”   uchun   moliyaviy
yordam   hajmiga   sezilarli   ta’sir   ko‘rsatganini   ta’kidlash   lozim.   Xususan,   2009-
yildan   beri   Vashingtonning   “demokratik”   islohotlarni   qo‘llab-quvvatlashga
sarflayotgan   xarajatlari   muttasil   kamayib   bormoqda.   Jorj   Bush   ma'muriyati   bu
mintaqaga nisbatan o'z maqsadlarini tubdan o'zgartirdi va birinchi marta uni AQSh
manfaatlarini   ro'yobga   chiqarish   sohasi   deb   hisobladi.   Amerikalik   strateglar
Markaziy   Osiyo   siyosat   yo nalishining   alohida   mustaqil   maqsadli   konsepsiyasini	
ʻ
ishlab   chiqdilar,   uning   asosida   “tezlashtirilgan   demokratiklashtirish”   va
“tajovuzkor   realizm”   g oyalari   yotadi.   Bu   maqsadlar   AQSHning   global
ʻ
hukmronligi   modeliga   organik   tarzda   “singdirilgan”   edi.   AQShning   Markaziy
Osiyodagi   tashqi   siyosatining   ustuvor   yo'nalishlari   Vashingtonning   Markaziy
Osiyodagi   siyosati   kontseptsiyasi   ma'lum   bir   evolyutsiyani   boshdan   kechirdi,
uning   asosiy   xususiyati   maqsadlarning   umumiy   global   xarakterdan   o'ziga   xos
pragmatik   xususiyatga   o'zgarishi   edi.   Ushbu   yondashuvning   ko'rsatkichi   -   bu,
zamonaviy   AQSh   siyosati   birinchi   navbatda,   global   terrorizmga   qarshi   kurash
tufayli,   muayyan   muammolarni   hal   qilish   kontekstida   mintaqa   davlatlari   bilan
86
 Казанцев А.А. Политика США в постсоветской Центральной Азии: характер и перспективы // Вестник 
МГИМО Университета. 2012. № 4(25). С. 155-164.
87
  The   New   York   Times .  October , 2011
70 munosabatlarning   afzalliklaridan   oqilona   foydalanishga   qaratilgan 88
.   AQSH
ma muriyati mintaqada qo llayotgan asosiy siyosiy texnologiyalardan biri mintaqaʼ ʻ
davlatlari   bilan   ikki   tomonlama   kelishuvlar   ko rinishidagi   ikki   tomonlama	
ʻ
hamkorlikning barqaror shakllarini shakllantirish edi. Bunday kelishuvlar doirasida
turli   sohalarda,   birinchi   navbatda,   harbiy   sohada   hamkorlik   amalga   oshirildi 89
.
AQShning   bu   yo'nalishdagi   siyosati   jiddiy   qarama-qarshiliklar   bilan   tavsiflanadi,
chunki bir tomondan, Markaziy Osiyoning barcha davlatlari bilan ikki tomonlama
hamkorlikni yanada rivojlantirish zarurati e'lon qilingan bo'lsa, ikkinchi tomondan,
AQSh ma'muriyatida yagona tartib yo'q. ushbu mamlakatlarda hokimiyat tepasida
turgan siyosiy kuchlarning tabiatini inobatga olgan holda, bunday hamkorlik qilish
imkoniyati   mezonlari.   Shu   nuqtai   nazardan,   ushbu   mamlakatlarning   suveren
rivojlanishini   ta'minlash   deklaratsiyasi   "yagona   demokratik   standart"ni   amalga
oshirish uchun ularning siyosiy rejimlari tabiatiga faol ta'sir ko'rsatish istagi bilan
mos   kelmaydi.   Markaziy   Osiyo   mintaqasi   mamlakatlari   bilan   ikki   tomonlama
kelishuvlarga asoslangan “maxsus munosabatlar” siyosati o zini tugatdi, chunki u:	
ʻ
AQShning   ko rsatilgan   strategik   manfaatlarini   yetarli   darajada   ta minlamaydi,	
ʻ ʼ
ikkinchidan;   Vashingtonning   asosiy   raqobatchilari   -   Rossiya   va   Xitoyning   faol
qarshiliklarini   belgilaydi;   Markaziy   Osiyo   mamlakatlari   siyosiy   rejimlarining
mumkin   bo'lgan   islomiy   radikallashuvini   tenglashtirishga   yordam   bermaydi.
Aftidan,   bu   muammolarning   oxirgisi   nafaqat   AQSh,   balki   Rossiyaning   milliy
manfaatlariga   ham   asosiy   tahdid   solmoqda,   chunki   Markaziy   Osiyo
mamlakatlarida   radikal   g‘oyalar   kirib   kelishiga   xizmat   qiluvchi   ob’ektiv   sabablar
88
Богомолов   А.В.,   Чикова   С.С.,   Зуева   Т.В.,   Тушнова   Л.К.   Методическое   обеспечение   обоснования
приоритетных направлений совершенствования системы предупреждения биологических террористических
актов   //   Технологии   живых   систем.   2006.   Т.   3.   №   4.   С.   33-42,   Трынков   А.А.,   Глущенко   Ю.Н.   Некоторые
аспекты   политики   США   в   отношении   стран   СНГ   и   интересы   России   //   США   в   новом   мире:   пределы
могущества.   М.,   1997.   С.   65,   Богомолов   А.В.,   Зуева   Т.В.,   Чикова   С.С.,   Голосовский   М.С.   Экспертно-
аналитическое   обоснование   приоритетных   направлений   совершенствования   системы   предупреждения
биологических террористических актов // Информатика и системы управления.  2009. № 4 (22).  С . 134-136.
89
  Extremist Movements and Their Threat  to the United States. Hearing before the Subcommittee on Near Eastern
and South Asian  Affairs  of  the  Committee  on Foreign Relations of the United States Senate,  106th Congress,  1st
Session,   Nov.   2,   1999.   Wash .:   US   Government   Printing   Office ,   1999,   Старр   Ф.   Партнерство   Большой
Центральной Азии для Афганистана и его соседей, специальный аналитический материал, опубликованный
совместным трансатлантическим центром исследований и политики Университета Дж. Хопкинса, март 2005
г,   Иващенко   А.С.   О   некоторых   актуальных   проблемах   современной   истории   стран   востока   //   Вопросы
теории и методологии истории: Сборник статей. Майкоп, 2013. С. 32-39. 
71 mavjud 90
. Tadqiqotchi N.M.Omarovning “Hudud aholisi boshidan kechirgan o‘tish
davri qiyinchiliklari tashqaridan olib chiqilayotgan radikal g‘oyalarning oson idrok
etilishiga   xizmat   qilmoqda” 91
  degan   fikriga   qo‘shilish   kerak.   Bu   Markaziy
Osiyoning yangi mustaqil davlatlarining mustaqil tajribasini tasdiqlaydi. Aholining
doimiy ravishda o'sib borayotgan norozilik potentsiali an'anaviy jamiyatlarda yangi
(ko'pchilik uchun eng yomoni  u bilan bog'liq)  faol qarshilik ko'rsatishda  bevosita
o'z ifodasini topadi 92
. Shu bilan birga, to laqonli demokratik institutlarning yo qligiʻ ʻ
Markaziy Osiyoda xalqaro terrorizm va diniy ekstremizmning ijtimoiy bazasining
kengayishiga   xizmat   qilmoqda 93
.   Shu   nuqtai   nazardan,   dunyoviy   demokratik
muxolifatning o‘rnini ijtimoiy adolat va tenglik umumiy tushunilgan tamoyillariga
da’vat   etuvchi   yashirin   islomiy   radikal   harakatlar   tobora   mustahkamlanib
bormoqda.
Shunday   qilib,   AQShning   Markaziy   Osiyo   mintaqasiga   nisbatan   tashqi
siyosati muqarrar ravishda o'zgarishlarga uchraydi. Shu bilan birga, ularning asosiy
e'tibori   AQSh   ma'muriyatining   mintaqaviy   muammolarni   bir   tomonlama   hal
qilishdan bosh tortishi, shuningdek, Rossiya va Xitoy bilan konstruktiv hamkorlik
yo'llarini izlash bo'lishi kerak.
AQShning Markaziy Osiyodagi mavjudligi: haqiqat va istiqbollar
Nurlan   Aliyev 94
  (uning   muallifi,   siyosiy   fanlar   nomzodi,   Varshava
universiteti  siyosiy  fanlar  va xalqaro tadqiqotlar  fakulteti  ilmiy xodimi)  o’z ilmiy
izlanishlarida fevral oyi boshida AQSh Davlat kotibi Maykl Pompeo Qozog‘iston
va O‘zbekistonga tashrif buyurganini yozadi. Uni ikki davlat rahbarlari Nur-Sulton
va   Toshkentda   qabul   qilishdi.   Pompeo,   shuningdek,   Markaziy   Osiyoning   besh
90
 Омаров Н.М. Исламский радикализм как глобальный вызов безопасности современной Центральной 
Азии // Афганистан и безопасность Центральной Азии. Вып. 1 / Под ред. А.А. Князева. Бишкек: Илим, 2004.
С.114-118
91
 Сергеев В.В. США в Афганистане // Международная жизнь.  2012. № 4.  С . 69-81. 
92
Tolipov F. The Foreign Policy Orientations of Central Asian States: Positive and Negative Diversification // Eager
Eyes Fixed on Eurasia / I. Akihiro (ed.). Sapporo : 21 st   Century   COE   Program   Slavic   Eurasian   Studies , 2007.  P . 23-
40, Макдермотт Р. Российская программа обеспечения безопасности Центральной Азии // Центральная Азия
и Кавказ. 2002. № 2. С.8.
93
 Сергеев В.В. США в Афганистане // Международная жизнь. 2012. № 4. С. 69-81.
94
  Muallif   haqida :   Nurlan   Aliev   siyosatshunoslik   fanlari   nomzodi ,   Varshava   universitetining   siyosatshunoslik   va
xalqaro   tadqiqotlar   fakulteti   ilmiy   xodimi .  U  2018-2019  yillar   uchun   Visegrad   fondi   stipendiyasini   oldi . 2000-2017-
yillarda   turli   davlat ,   nodavlat   va   xalqaro   tashkilotlarda   ekspert   lavozimida   ishlagan .   Uning   tadqiqotlari   Rossiya
tashqi   siyosati   va   xavfsizlik   siyosatiga ,  shuningdek ,  postsovet   mamlakatlari   va   assimetrik   urush   tahdidiga   qaratilgan .
72 respublikasi tashqi ishlar vazirlarining C5+1 uchrashuvida ishtirok etib, “Qo‘shma
Shtatlar   yanada   sog‘lom,   farovon   va   xavfsiz   Markaziy   Osiyo   tarafdori”   ekanini
ta’kidladi. Bu fikrlar AQShning Markaziy Osiyo bo‘yicha yangi strategiyasida o‘z
ifodasini   topgan.   AQShning   Markaziy   Osiyoga   qaytadan   qiziqishi   Xitoyning
mintaqadagi   iqtisodiy   ishtiroki   kuchayishi   va   Rossiyaning   Markaziy   Osiyo
respublikalari bilan mustahkam siyosiy va harbiy aloqalari fonida yuz bermoqda.
1990-yillardan beri Qo shma Shtatlar Qozog iston, Qirg iziston, Tojikiston,ʻ ʻ ʻ
Turkmaniston   va   O zbekiston   bilan   aloqalar   o rnatdi   va   bu   mamlakatlarning   har	
ʻ ʻ
birida xavfsizlik, rivojlanish va bir qancha iqtisodiy loyihalarni qo llab-quvvatladi.	
ʻ
1990-yillardan beri AQShning mintaqadagi asosiy strategik manfaatlari AQShning
terrorizmga   qarshi   kurash,   mintaqaviy   barqarorlikni   saqlash   va   energetika
xavfsizligini   rag‘batlantirish   borasidagi   sa’y-harakatlariga   bevosita   hissa
qo‘shadigan barqaror Markaziy Osiyoni yaratishdan iborat 95
.
 Markaziy Osiyo Afg‘onistondagi “Bardosh erkinlik” operatsiyasi davomida
muhim   mintaqa   bo‘lgan.   2009-yildan   keyin   Afg‘onistonga   ortib   borayotgan
noharbiy   ta’minotga   bo‘lgan   talabni   qondirish   va   Pokiston   orqali   yetkazib
beriladigan   ta’minotga   bog‘liqlikni   kamaytirish   uchun   AQSh   rejalashtiruvchilari
Shimoliy   Ta’minot   Tarmog‘ini   (NDN)   bir   qator   tijoriy   logistika   ob’ektlarini
ochdilar.
Bir   necha   yil   davomida   AQShning   mintaqadagi   ishtiroki   pasayganidan
so‘ng, Obama ma’muriyati C5+1 formatini ishlab chiqdi va 2015-yilda AQShning
Markaziy Osiyo bo‘yicha birinchi strategiyasini ishga tushirdi.
Yaqinda   AQSh   va   Tolibon   o rtasida   imzolangan   kelishuv   va   AQShning	
ʻ
Afg onistondagi   harbiy   ishtirokini   to xtatish   istiqboli   Vashingtonning   Markaziy	
ʻ ʻ
Osiyoga   e tiborini   oshirdi.   Tolibon   AQSh   qo'shinlarini   mamlakatdan   olib   chiqib	
ʼ
ketish   evaziga   Afg'oniston   hududidan  AQShga   qarshi   terrorchilik   faoliyati   uchun
foydalanilishiga   yo'l   qo'ymaslik   majburiyatini   olgan   bo'lsa-da,   bu   hali   ham
95
    «Каспийский вестник» «Присутствие США в Центральной Азии: реалии и перспективы»  ( U    .   S    .    presence   
in        Central        Asia    :    realities        and        perspectives    )   http :// casp - geo . ru / prisutstvie - ssha - v - tsentralnoj - azii - realii - i -   perspektivy
73 Afg'oniston   va   umuman   mintaqada   xavfsizlik   istiqbollari   noaniqligini   anglatadi.
Afg'oniston   ichidagi   muzokaralar   AQSh   uchun   eng   katta   bosh   og'riqlardan   biri
bo'ldi.   Bunday   sharoitda   Markaziy   Osiyo   davlatlarining   mintaqaviy   barqarorlikni
saqlashdagi   roli   ortib   boradi.   Bundan   tashqari,   Prezident   Tramp   ta'kidlaganidek,
“agar yomon narsalar yuz bersa, biz qaytib kelamiz” deyiladi 96
.
Shuning   uchun,   Markaziy   Osiyoning   geografik   joylashuvi   va   tabiiy
resurslaridan tashqari, Xitoyning so nggi yillarda mintaqadagi faolligi Rossiyaningʻ
kuchli siyosiy ta siri bilan birga Markaziy Osiyoning Vashington uchun obro sini	
ʼ ʻ
ham oshirdi.
2019   yildan   beri   AQSh   tashqi   siyosati   rasmiylarining   Markaziy   Osiyoga
tashriflari   faollashdi.   Fevral   oyida   M.Pompeo   Qozog‘iston   va   O‘zbekistonga
tashrif buyurdi va C5+1 vazirlar uchrashuvi ishida ishtirok etdi. Muzokaralar kun
tartibiga   mintaqaviy   xavfsizlik,   mintaqaviy   hamkorlik,   shuningdek,
Afg‘onistondagi vaziyat masalalari kiritilgan.
Pompeo   Qozog‘istonga   tashrifi   chog‘ida   oila   a’zolari   Xitoyning   Shinjon-
Uyg‘ur avtonom viloyatidagi qamoqxona lagerlarida saqlanayotgan etnik qozoqlar
bilan uchrashdi. Pompeoning tashrifi arafasida Xitoy Tashqi ishlar vazirligi Xitoy
siyosati   tufayli   mintaqada   adovat   ekishga   urinishlar   muvaffaqiyatsizlikka
uchrashini,   chunki   mintaqa   davlatlari   vaziyatni   baholash   uchun   Vashingtonga
qaraganda   ko proq   imkoniyatlarga   ega   ekanligini   aytdi.   Xitoy   ommaviy   axborot	
ʻ
vositalari Pompeoning tashrifini Xitoyning mintaqadagi mavqeini buzishga urinish
sifatida e'lon qildi.
Shu   bilan   birga,   AQSh   Davlat   departamenti   AQShning   2019-2025   yillarga
mo ljallangan Markaziy Osiyo bo yicha strategiyasini e lon qildi. Ushbu strategiya	
ʻ ʻ ʼ
ichki va transchegaraviy terrorizmni asosiy xavfsizlik muammolaridan biri sifatida
belgilab,   avvalgi   strategiyaning   bir   qancha   ustuvor   yo'nalishlarini   saqlab   qoladi.
Strategiyada   “terrorchilik   tahdidlarini   kamaytirish”   va   Afg oniston   bilan   bog liq	
ʻ ʻ
96
  «Каспийский вестник» «Присутствие США в Центральной Азии: реалии и перспективы»   ( U    .   S    .      presence   
in        Central        Asia    :    realities        and        perspectives    )   http :// casp - geo . ru / prisutstvie - ssha - v - tsentralnoj - azii - realii - i -   perspektivy
74 masalalar  asosiy  siyosiy  maqsadlar   sifatida  ko rsatilgan.   AQSh-Tolibon  kelishuviʻ
va   AQSh   qo'shinlarining   Afg'onistondan   olib   chiqib   ketilishi   fonida   AQShning
Markaziy Osiyo respublikalariga xavfsizlik bo'yicha yordamini oshirishi mantiqan
rejalashtirilgan. Tolibon bilan kelishuvga ko‘ra, Afg‘onistondan Amerika Qo‘shma
Shtatlari   o’zining   ittifoqchilarini   va   koalitsiyadagi   hamkorlarining   barcha   harbiy
kuchlarini, jumladan, diplomatik bo‘lmagan barcha fuqarolik xodimlarini, xususiy
xavfsizlik pudratchilarini olib chiqib ketish majburiyatini oladi.
Vashingtonning   asosiy   maqsadi   Markaziy   Osiyo   davlatlari   mintaqaviy
barqarorlikka   ta sir   etuvchi   joriy   va   kelajakdagi   tahdidlarga   javob   berish	
ʼ
qobiliyatini   yaxshilash   uchun   ular   bilan   xavfsizlik   sohasidagi   hamkorlikni
kengaytirishdan   iborat.   AQSh   qo'shinlari   Afg'onistondan   rejali   ravishda   olib
chiqilgach,   radikal   guruhlarning   mintaqaga   kirib   borishi   yoki   Markaziy   Osiyoda
bunday   guruhlarning   ko'payishi   bilan   bog'liq   tahdidlar   juda   real   ko'rindi.
Qolaversa, AQShning chiqishi  Rossiya  va Xitoyni mintaqadagi yagona xavfsizlik
ta'minlovchilari   sifatida   belgilaydi.   Bu   esa   Vashington   uchun   orzu   qilingan
ssenariy   emas.   Shunday   qilib,   Afg‘onistondagi   o‘zgarishlar   Xitoy   va   Rossiya
o‘rtasidagi   global   miqyosda   o‘sib   borayotgan   hamkorlik   bilan   bir   qatorda
AQShning   Markaziy   Osiyodagi   faollashuvining   yangilanishi   ortidagi   asosiy
harakatlantiruvchi kuchlardir.
Moskva   AQSh   strategiyasini   Markaziy   Osiyo   davlatlarini   Rossiya   va
Xitoydan uzoqlashtirish va ularni AQSh homiylik qilayotgan mintaqaviy xavfsizlik
va   energiya   loyihalariga,   birinchi   navbatda,   Afg‘onistonga   jalb   qilish   rejasi   deb
biladi.   Qolaversa,   Pompeoning   tashrifi   arafasida   Rossiya   tashqi   ishlar   vaziri
Sergey   Lavrov   AQShning   mintaqadagi   faoliyatini   salbiy   baholab,   ularning   asl
maqsadi   “Markaziy   Osiyo   ishtirokidagi   barcha   loyihalarni   janubda,   Afg‘oniston
tomon,   lekin   ular   ishtirokisiz   amalga   oshirish”   ekanini   aytdi.   Bu   yil   Markaziy
Osiyo   davlatlari   bilan   Rossiya   ham   5+1   formatida   muzokaralar   o‘tkazishni
rejalashtirgan. Bundan tashqari, Rossiya  ham, Xitoy ham mintaqa davlatlari bilan
iqtisodiy va harbiy ittifoqlarini (YEOII, KXShT, ShHT) tuzgan. 
75 Qo shma   Shtatlar   O zbekiston   va   Qozog istonni   ittifoqchi   qilish   niyatidaʻ ʻ ʻ
emas,   “chunki   ular   Rossiya   va   Xitoy   bilan   hamkorlik   darajasi   ancha   yuqori
ekanligini yaxshi bilishadi”. Qolaversa, Qozog‘iston ham, O‘zbekiston ham, hozir
G‘arb   sarmoyasiga   muhtoj   bo‘lgan   taqdirda   ham,   AQShning   har   qanday
va’dalariga qaramay, Rossiya  yoki Xitoyga qarshi chiqmasligiga ishonch bildirdi.
Darhaqiqat,   Markaziy   Osiyo   respublikalari   rahbariyati   geosiyosiy   raqobatda   bir
tomonni   qo‘llab-quvvatlashdan   qochadi,   lekin   turli   hamkorlar   o‘rtasida
muvozanatni   saqlashni   afzal   ko‘radi.   Pompeo   bilan   uchrashuvda   O‘zbekiston
tashqi   ishlar   vaziri   aytganidek:   “...biz   Markaziy   Osiyoni   barqaror   taraqqiyot,
farovonlik   va   hamkorlik   mintaqasi   sifatida   ko‘rishni   istaymiz,   va   biz
mintaqamizdagi   qandaydir   buyuk   kuchlar   raqobatining   salbiy   siyosiy   oqibatlarini
his   qilishni   chindan   ham   istamaymiz”.   Biroq,   mintaqa   davlatlari   Amerika
ishtirokisiz   Rossiya   va   Xitoyni   muvozanatlashi   ancha   qiyin,   hatto   imkonsiz
bo‘lishini   ham   tushunishadi.   Shu   nuqtai   nazardan,   Belarus   va   Rossiya   o'rtasidagi
yaqinda   sodir   bo'lgan   energiya  urushi   ular   uchun   yorqin   misoldir.   Agar   Xitoy   va
Rossiya   o'rtasidagi   munosabatlar   yanada   mustahkamlansa,   Amerika   ishtirokiga
bo'lgan   ehtiyoj   ayniqsa   muhim   bo'lar   edi.   Bundan   tashqari,   energiya   narxining
tushishi   va   global   iqtisodiy   pasayish   fonida   mintaqada   AQSh   sarmoyasiga   talab
ortib   bormoqda.   Bular   mintaqa   davlatlarini   AQSh   bilan   munosabatlarni
rivojlantirishdan manfaatdor bo‘lgan asosiy omillardir 97
.
AQShning Markaziy Osiyodagi yangi strategiyasi qanday?
Osiyoning geosiyosiy muhim mintaqalari uchun yangi strategiyalarni davriy
ravishda e'lon qilish Amerikada allaqachon siyosiy an’anaga aylangan. “Markaziy
Osiyodagi   strategiya”   nomli   so‘nggi   hujjatning   e’lon   qilinishi   yaqqol   dalolat
beradi. Afg‘onistonda ko‘p yillik urush olib borishdan AQShning asosiy maqsadi
mintaqada   kuchli   harbiy   mavjudlik   va   geosiyosiy   ta'sirini   saqlab   qolishni
ko‘zlangan.   Ushbu   mamlakatdagi   harbiy   kampaniya   muvaffaqiyatsizlikka
97
«Каспийский вестник» Присутствие США в Центральной Азии: реалии и перспективы/ 
http://casp-geo.ru/prisutstvie-ssha-v-tsentralnoj-azii-realii-i-perspektivy/
76 uchraganligi sababli, konturlar va erishish usullari o'zgarganiga qaramay, umumiy
vazifa o'z dolzarbligini yo'qotmadi 98
.
Boshqacha   aytganda,   Markaziy   Osiyo   strategiyasining   asosiy   maqsadi
o‘zgarmagan   bo‘lsa-da,   AQSh   endilikda   o‘zining   harbiy   qudratiga   tayanib,
majburlash   va   qo‘rqitish   yo‘li   bilan   mintaqani   o‘zining   ta’sir   zonasiga
aylantirishga   urinish   niyatida   emas.   Buning   o rniga   yangi   strategiya   yanadaʻ
murakkab   usullarni   o z   ichiga   oladi,   birinchi   navbatda,   Markaziy   Osiyo	
ʻ
mamlakatlaridagi   murakkab  vaziyatdan   foydalanib,  Amerikaning  asosiy   raqiblari,
ya ni Xitoy va Rossiya ta siriga qarshi kurashadi.	
ʼ ʼ
Milliy   xavfsizlik   kengashining   Markaziy   va   Janubiy   Osiyo   bo‘yicha
direktori   Liza   Kertis   yangi   strategiya   bilan   tanishtirar   ekan,   mintaqada   davom
etayotgan   fundamental   “o‘zgarishlar”,   ya’ni   ikki   strategik   raqibning   ta’siri
kuchayayotganini ma’lum qildi. Rossiya va Xitoy - AQSh rahbariyatini Markaziy
Osiyodagi strategiyasini qayta ko'rib chiqishga majbur qildi. Shu bilan birga, ushbu
strategiyaning   umumiy   maqsadi   «Xitoyning   chuqurlashib   borayotgan   ta'siri»   va
«barcha   sohalarda   Rossiyaning   barqaror   ta'siri»   ga   qarshi   turish   bo'lib   qoladi.
Buning   uchun   Qo‘shma   Shtatlar   “Markaziy   Osiyodagi   barcha   davlatlarning
mustaqillik,   suverenitet   va   hududiy   yaxlitlikka   intilishlarini   kuchli   qo‘llab-
quvvatlashi” kerak.
Liza   Kertisning   Markaziy   Osiyo   davlatlari   suveren   va   mustaqil   emasligini
ko'rsatuvchi   bu   bayonoti   (go'yo   Sovet   Ittifoqining   qulashi   hech   qachon   sodir
bo'lmagandek)   bema'ni   tuyulishi   mumkin   bo'lsa-da,   bu   «Sovet   Ittifoqini   qayta
tiklash   uchun   Rossiya   harbiy   bosqinining»   xayoliy   tahdidi   g'oyasini   «yo’qotish»
uchun Qo'shma Shtatlar mintaqa hayotida barcha sohalarga kirib borishga harakat
qilishini   aniq   ko'rsatib   turibdi.   Shundan   kelib   chiqib,   Vashingtonning   strategik
hisob-kitoblariga   ko‘ra,   Markaziy   Osiyo   davlatlari   rahbarlari   AQSh   bilan
hamkorlikning barcha shakl va yo‘nalishlarini kengaytirishga intilishi kerak.
Taklif etilayotgan strategiya doirasida AQSHning Markaziy Osiyo davlatlari
bilan o zaro hamkorligining asosiy mexanizmi Rossiya va Xitoydan tashqari C5+1	
ʻ
98
  https://kz.usembassy.gov/wp-content/uploads/sites/46/UNITED-STATES-STRATEGY-FOR-CENTRAL-ASIA-
Russian.pdf/  Стратегия США в Центральной Азии на 2019-2025 гг.
77 platformasi hisoblanadi. Ko'p jihatdan bu rivojlangan hamkorlik Rossiya va Xitoy
boshchiligidagi   mintaqaviy   integratsiya   loyihalari,   ya'ni   Yevroosiyo   iqtisodiy
ittifoqi   (YEOI)   va   «Bir   kamar,   bir   yo'l»   tashabbusi   (OBOR)   atrofida   to'siqlar   va
qarama-qarshiliklarni keltirib chiqaradi 99
.
Liza   Kertis   hatto   shunday   dedi:   «Xitoy   o'z   infratuzilmasini   ta'minlaydi,
shuningdek,   iqtisodiyotni   rivojlantirishda   juda   zarur   yordam   beradi.   Lekin   bizni
eng   ko‘p   tashvishlantirayotgan,   xavotirga   solayotgan   yagona   narsa   shuki,
infratuzilmani   moliyalashtirish.   Haddan   tashqari   qarz   yuki   ostida   qolgan   va
natijada o'z suverenitetini yo'qotishga majbur bo'lgan mamlakatlar”.
Shunday   qilib,   “suverenitet   va   oshkoralik”ni,   shuningdek,   Markaziy   Osiyo
mamlakatlari   iqtisodiyotiga   Amerika   sarmoyalarini   rag‘batlantirishdan   tashqari,
Qo‘shma   Shtatlar   ushbu   davlatlar   bilan   aloqalarini   amalga   oshirish   uchun
foydalanmoqchi.   Yana   hujjatda   ta’kidlanganidek,   milliy   xavfsizlik   sohasidagi
“manfaatlarini   ta’minlash”,   “mamlakatimiz   fuqarolari   va   manfaatlarini   xorijda
mudofaa   qilishga   ko‘maklashish”   e’tiborga   olinadi.   Mintaqadagi   barcha   beshta
davlat bilan yaqin munosabatlar va hamkorlik Amerika qadriyatlarini ilgari surish
va   mintaqadagi   qo'shnilar,   ya'ni   Rossiya   va   Xitoyning   kuchayib   borayotgan
ta'siriga qarshi turishga yordam beradi 100
.
Biroq,   Vashingtonning   bu   rejalari   qanchalik   muvaffaqiyatli   bo'lishi   juda
munozarali   savol,   chunki   AQSh   rasmiylari   ko'zda   tutayotgan   «o'zgarishlar»,
ko'plab ekspertlarning fikriga ko'ra, AQSh siyosatchilari o'ylaganchalik ahamiyatli
emas.   Bundan   tashqari,   Markaziy   Osiyoning   bir   qator   davlatlari   rahbariyati   uzoq
vaqtdan   beri   AQShning   ularning   iqtisodiy   va   siyosiy   tuzilmalarida   chuqur
mavjudligidan g‘azabda.
Aslida   AQShning   o‘zi   ham   Markaziy   Osiyo   mamlakatlarida   Rossiya
ta’sirini   ortga   qaytarishga   qodir   emasligini   yaxshi   biladi.   Liza   Kertis   o'z
murojaatida «Rossiya an'anaviy ravishda bu mintaqada katta ta'sirga ega. Biz buni
99
  https://www.golosameriki.com/a/central-asia-pentagon-gambit/6270060.html/   Новая политика США в 
Центральной Азии: раздел сфер влияния с Россией или прямые контакты?
100
  https :// carnegiemoscow . org /2016/03/18/ ru - pub -63019/  Политика США в Центральной Азии  
78 o'zgartirishni kutmaymiz. Biz u bilan raqobatlashmoqchi  emasmiz. Biz shunchaki
bu   erda   o'z   mavjudligimizni   saqlab   qolmoqchimiz.   Biz   mintaqa   davlatlari   o‘z
kelajagini belgilab olishlari uchun ularga muqobil taklif qilmoqchimiz”- deydi.
“Muqobil”   taqdim   etish   haqidagi   gaplar   ortida   AQShning   nafaqat
mintaqadagi   o‘yinchilardan   biri   bo‘lish   niyati   turgani   aniq.   Vashington   o ziningʻ
harbiy kontingenti Afg onistondan olib chiqib ketilganidan so ng Markaziy Osiyo	
ʻ ʻ
davlatlari   bilan   munosabatlarini   to liq   isloh   qilish   va   ularga   ta sir   o tkazishning	
ʻ ʼ ʻ
yangi   yo llarini   izlab,   asosiy   raqobatchilariga   geosiyosiy   to siqlar   yaratishga	
ʻ ʻ
intilmoqda.
Markaziy   Osiyo   davlatlarining   AQSH   uchun   birlamchi   ahamiyati   bu
mintaqaning   Rossiya   va   Xitoyga   hududiy   yaqinligi   bilan   bog liqligini   inkor   etib	
ʻ
bo lmaydi.   Biroq,   geografik   omil   nafaqat   Markaziy   Osiyoni   geosiyosiy   jihatdan	
ʻ
Amerika   uchun   jozibador   qiladi,   balki   ayni   paytda,   birinchi   navbatda,   Rossiya
bilan o'ta yaqin madaniy va tarixiy aloqalar tufayli uning «bo'lib bo'lmasligi» ning
asosiy sababidir. Balki  shu sababdan ham, AQSh shu paytgacha mintaqaga Xitoy
va hatto Rossiyaga  qaraganda  ancha kam  moliyaviy va siyosiy  resurslar  sarmoya
kiritgan 101
.
101
 Journal-neo.org (https://journal-neo.org/2020/02/21/what-is-the-us-new-central-asia-strategy-all-about/)
What is the US’ New ‘Central Asia Strategy’ All About? | New Eastern Outlook
While rolling out new strategies regarding strategically important regions in Asia is a US/
79 XULOSA
Markaziy   Osiyoning   tashqi   dunyo   bilan   aloqalari   to‘rt   asosiy   geostrategik
yo‘nalishi   orasida   Rossiya   yo‘nalishi   so‘nggi   asrlar   davomida   yetakchi   bo‘lib
keldi. XIX asrning so‘nggi choragidan e’tiboran   va deyarli butun XX asr davomida
u   mohiyat   e’tibori   bilan   yagona   yo‘nalish   bo‘lib   qoldi.   Rossiyaning   mintaqadagi
hozirgi roli   ko‘p jihatdan ham ana shu holat bilan ahamyatlidir.
Rossiya   va   Markaziy   Osiyo   o‘rtasidagi   aloqalarning   mazmuni   va
xususiyatini bir qancha omillar ko’rsatadi.
Birinchi  omil - savdo-iqtisodiy aloqalar . Bu aloqalar  faqat   so‘nggi asrning
iqtisodiy tarixi va bir paytlar yagona xalq xo‘jaligi   kompleksiga mansub bo‘lganlik
bilangina   belgilanmaydi.   Bu   munosabatlar   ancha   chuqur   ildizlarga   ega.   Rossiya
imperiyasi   Markaziy   Osiyoni   bosib   olgunga   qadar   Buxoro   Amirligining   Rossiya
bilan savdo-sotiq hajmi uning barcha janubiy qo‘shnilari bilan   umumiy savdo-sotiq
hajmidan ikki baravar katta edi. Hamma gap,   albatta, ishlab chiqarishning tuzilishi
va   iqtisodiyotlarning   bir-birini   to‘ldirishidadir.   Rossiya   -   Markaziy   Osiyoning
asosiy   tovarlari:   xom   ashyo,   qishloq   xo‘jalik   mahsulotlari,   foydali   qazilmalar
uchun tabiiy bozordir. Markaziy Osiyoning qolgan barcha   qo‘shnilari shu guruhga
mansub  tovarlarni   o‘zlari  ishlab  chiqaradilar   va shu  bois  ular   xaridor  emas,   balki
ko‘proq   mintaqaning   savdo   raqibi   bo‘lishlari   mumkin.   Bundan   tashqari,
mintaqaning   boshqa biron-bir yaqin iqtisodiy hamkori Rossiya darajasida   katta va
qamrovli   bozorga   ega   emas.   Markaziy   Osiyo   uchun   Rossiya   boshqa   qo‘shni
mamlakatlarda   bo‘lmagan   strategik   tovarlar   -   metall,   yog‘och,   qurilish
materiallarining   asosiy   manbaidir.   Rossiya   uchun   Markaziy   Osiyo   uning   sanoat
80 mahsulotlari - to‘qimachilik,   qishloq xo‘jalik mashinasozligi uchun tabiiy bozordir.
Xullas,   ikkala tarafni iqtisodiy jihatdan bir-biriga tortadigan omillar   mavjuddir.
So‘nggi   yillarda   savdo-iqtisodiy   aloqalar   tarkibida   katta   o‘zgarishlar   ro‘y
bermoqda.   Markaziy   Osiyo   jahon   energiya   resurslari   bozorining   tarkibiy   qismiga
aylanib   bormoqda.   Shu   sohadagi   yetakchi   davlatlardan   biri   bo‘lgan   Rossiya   buni
hisobga olmasligi   mumkin emas, albatta. 90-yillarning boshida, Markaziy Osiyoga
nisbatan   Rossiya   tayinsiz   siyosat   olib   borgan   davrda   u   mintaqa   energiya
resurslarini,   avvalo,   Qozog‘istonning   neftga   boy   konlarini   o‘zlashtirishda
tashabbusni   qo‘ldan   chiqardi.   So‘nggi   yillarda,   Rossiya   energetik   kompaniyalari
o‘z   qudratini   tiklashi   bilan   bir   vaqtda   u,   gaz   qazib   olish   sohasida   asosiy   hamkor
sifatidagi   mavqeini   mustahkamlash   uchun   katta   mablag‘larni
investitsiyalashtirishga   harakat qilgan.
Markaziy Osiyodan Rossiyaga ishchi kuchi migratsiyasining kuchayishi   ham
qayd   etilmoqda.   Bu   ikkala   taraf   uchun   ham   muhim   ijtimoiy-   iqtisodiy   ahamiyat
kasb etmoqda.
Ikkinchi muhim omil   sifatida transport kommunikatsiyalari o’rin egallaydi.
Mintaqa   uchun   shimoliy   strategik   transport   yo‘nalishi   dengiz   portlariga   olib
chiqadigan temir yo‘llarga ega yagona yo‘nalish hisoblanadi.
Agar   kelajakka   qarasak,   Afg‘oniston   orqali   o‘tadigan   transport   yo‘lagining
rivojlanishi   Rossiyani   Janubi-Sharqiy   Osiyo,   Hind   okeani   va   Fors   ko‘rfazining
portlari bilan bog‘lovchi   yangi yo‘llar vujudga kelishini ta’minlaydi.  
Uchinchidan,   Rossiya   va   Markaziy   Osiyoni   xavfsizlik   va   xalqaro   xavf-
xatarlarga   qarshi   kurash   sohasidagi   umumiy   manfaatlar   bog‘laydi.   20   million
musulmon   yashaydigan   Rossiya   radikal   islomga   qarshi   bevosita   kurash   olib
borayapti.   Markaziy   Osiyo,   avvalo   Afg‘onistondagi   terrorchilik   guruhlari
Chechenistondagi   tuzilmalar   bilan   aloqa   qilayotgani   ma’lum.   Bugungi   kunda
narkobiznes   katta   muammoga   aylanib   boryapti.   Rossiyada   bu   muammoni
Markaziy Osiyodagi   harakatlarsiz hal qilish mumkin emas.
To‘rtinchi   muhim   omil   -   umumiy   axborot   maydonining   mavjudligi.   Bu
maydonda Rossiyaning ommaviy axborot vositalari muhim   rol o‘ynamoqda.
81 Geostrategik nuqtai nazardan Rossiya Markaziy Osiyoda boshqa davlatning
harbiy-siyosiy   hozirligi   kengayishidan   manfaatdor   emas.   Markaziy   Osiyoda   o‘z
ta’sirini   yo‘qotish   Rossiya   uchun   katta   strategik   chekinish   va   jahonning   obro‘li
davlati sifatidagi   mavqeini butunlay boy berish bilan barobardir. Shunga qaramay,
90-yilarda   Rossiyaning   Markaziy   Osiyoga   nisbatan   siyosatida   muayyan
evolyusiyani boshdan kechirdi. Dastlabki  davrda u ancha tayinsiz   tus olib, Kreml
e’tiboridan   chetga   chiqib   qoldi.   Boz   ustiga,   Moskvaning   muvofiqlashtirilgan
yagona siyosati yo‘qligi kuzatildi.
Rossiyaning   Markaziy   Osiyodagi   ta’siri   keskin   kamaydi.   O‘z   navbatida,
Markaziy   Osiyo   mamlakatlari   keyinchalik   O‘zbekiston   Prezidenti   I.Karimov
«mustaqillikdan eyforiya» deb tavsiflagan tuyg‘ularni boshdan kechirdi. Bu yerda
«regionotsentrizm» deb nomlash mumkin bo‘lgan kayfiyatlar, Markaziy Osiyo va
har   bir   muayyan   mamlakatning   jahondagi   o‘rni   va   ahamiyatini   haqida   zo’r   berib
tasavurda bo‘lish ustunlik qila boshladi. Mintaqaviy rivojlanish dasturlariga G‘arb
mamlakatlari   zudlik   bilan   qo‘shilishi   va   unda   faol   ishtirok   etishiga   umid   qilindi.
Vaqti-vaqti   bilan   Moskvada   yangrab   turgan   «yangi   imperiyachilikka»   hamohang
ovozlar ham bunga muayyan ta’sir ko‘rsatdi.
2000-yillarning   boshida   Rossiya   tashqi   siyosatida   yangi   ohanglar   paydo
bo‘la boshladi. Moskva dunyoviy demokratiya yo‘lidan   borayotgan barqaror, do‘st
mamlakatlar   qurshovida   bo‘lishdan   manfaatdor   ekanligini   qayd   etdi.   Markaziy
Osiyodagi   har   qanday   muammolarni   yechishga   aralashishi   muqarrar   ekanligini
Rossiya   yaxshi tushunadi. Shu bois u Markaziy Osiyoning barqaror   rivojlanishi va
bu   yerda   xavfsizlik   va   barqarorlikka   tahdid   soluvchi   xavflarni   bartaraf   etishga
qodir   kuchli   davlatlar   vujudga   kelishidan   manfaatdordir.   2003-2004   yillarda
Rossiya   mintaqadagi   iqtisodiy   va,   ma’lum   darajada,   harbiy-siyosiy   ta’sirini
mustahkamladi.   Tojikiston   va   Qirg‘izistonda   Rossiyaning   harbiy   bazalari   paydo
bo‘ldi,   Kollektiv   xavfsizlik   to‘g‘risidagi   shartnoma   Tashkiloti   qayta   tuzildi.
Qozog‘iston   va   Turkmaniston   bilan   bir   qancha   muhim   iqtisodiy   bitimlar   tuzildi,
2004   yil   iyunda   Toshkentda   O‘zbekiston   va   Rossiya   o‘rtasida   harbiy-siyosiy
jihatlarni ham o‘z ichiga olgan strategik hamkorlik to‘g‘risidagi   hujjat imzolandi.
82 Markaziy   Osiyoda   ish   olib   borayotgan   xalqaro   tashkilotlar   faoliyatida
Rossiya Federatsiyasining ishtiroki ham faollashdi.   2004 yil oktabrda u Markaziy
Osiyo   Hamkorlik   Tashkilotining   to‘la   huquqli   a’zosi   bo‘ldi.   Shu   yil   Mintaqaviy
antiterroristik   tuzilmaning   Pekinda   Kotibiyati,   Toshkentda   -   Ijroqo‘mini   tashkil
etish   bilan   Shanxay   Hamkorlik   Tashkilotining   institutsiyaviy   shakllanishi
yakunlandi.   Markaziy   Osiyo   mamlakatlari   xavfsizligini   mustahkamlash   va
ularning   iqtisodiy   rivojlanishiga   ko‘maklashishga   qaratilgan   bu   tashkilotda   XXR
bilan bir qatorda Rossiya ham muhim rol o‘ynashi kerak.
Hozirgi   paytda,   rossiyalik   olimlar   Markaziy   Osiyoda   Rossiyaning
faollashuvi   puxta   o‘ylangan   uzoq   muddatli   strategiya   natijasimi   yoki   mintaqada
yangi   omil   -   AQSh   va   NATO   harbiy-siyosiy   kuchlari   paydo   bo‘lishi   va   g‘arb
mamlakatlarining   bu   yerda   faollashishiga   impulsiv   munosabatmi,   degan   savolni
o‘rtaga qo’yishmoqda.
83 Foydalanilgan adabiyotlar
O‘zbekiston Respublikasi prezidenti asarlari:
1. Mirziyoyev   Shavkat   Miromonovich.     “Buyuk   kelajagimizni   mard   va
olijanob xalqimiz bilan birga quramiz”./Sh.M.Mirziyoyev. – Toshkent: : 
“O‘zbekiston”, 2017.  
2. Mirziyoyev   Shavkat   Miromonovich.   “Tanqidiy   tahlil,   qat’iy   tartib - intizom
va   shaxsiy   javobgarlik   –   har   bir   rahbar   faoliyatining   kundalik   qoidasi   bo‘lishi
kerak”.  2017  yil 14  yanvar   Sh . M .  Mirziyoyev . –  Toshkent   :  O ‘ zbekiston , 2017.  
3. Mirziyoyev   Shavkat   Miromonovich.   “Qonun   ustuvorligi   va   inson
manfaatlarini   ta’minlash   –   yurt   taraqqiyoti   va   xalq   farovonligining   garovi”.   2
/Sh.M.Mirziyoyev. – Toshkent: “O‘zbekiston”, 2017.  
Asosiy adabiyotlar
1. Аллисон Р. Центральная Азия и Закавказье: Региональное сотрудничество
и фактор российской политики. – М., 2004. – 219 с.
2. Бабич,   Н.Е.   Президент   В.Путин   на   техасском   ранчо   (Россия—США)   /
Н.Е. Бабич. "Международная жизнь". Январь 2002.
3. Богатуров,     А.Д.   Истоки   американского   поведения   (Электронный
ресурс)   /     А.Д.   Богатуров,     д.   и.   н.,   ©2002-2009   Россия   в   глобальной
политике, 2004. - № 6. Режим доступа http://www.globalaffairs.ru.  
4. Бордачёв,   Т.В.   Без   идеологии   и  порядка.   Статья   (Электронный   ресурс)   /
Т.В.   Бордачёв,   к.   полит.   н.   ©2002-2009   Россия   в   глобальной   политике,
2009. - № 5. Режим доступа http://www.globalaffairs.ru.  
84 5. Коновалов,   А.А.   Новая   биполярность   и   дефицит   адекватности.   Статья
(Электронный ресурс) / А.А. Коновалов ©2002-2009 Россия в глобальной
политике, 2005. - №2. Режим доступа http://www.globalaffairs.ru.  
6. Кортунов,   С.В.   Россия:   не   сердиться,   а   сосредоточиться.   Статья
(Электронный   ресурс)   /   С.В.   Кортунов   ©2002-2009   Россия   в   глобальной
политике, 2005. - № 5. Режим доступа http://www.globalaffairs.ru.  
7. Примаков, Е.М. Москва и Вашингтон: нужны доверие и сотрудничество.
Статья   (Электронный   ресурс)   /   Е.М.   Примаков   ©2002-2009   Россия   в
глобальной   политике,   2005.   -   №   6.   Режим   доступа
http://www.globalaffairs.ru.  
8. Арон,   Л.   США   и   Россия:   отношения   сквозь   призму   идеологий.   Статья
(Электронный   ресурс)   /   Леон   Арон   ©2002-2009   Россия   в   глобальной
политике, 2006. - № 3. Режим доступа http://www.globalaffairs.ru.  
9. Легволд,   Р.   Между   партнерством   и   разладом.   Статья   (Электронный
ресурс)   /   Р.   Легволд   ©2002-2009   Россия   в   глобальной   политике,   2006.   -
№ 5. Режим доступа http://www.globalaffairs.ru.  
10. Крашенинникова,   В.Ю.   Америка:   уязвимая   и   опасная.   Статья
(Электронный   ресурс)   /   В.Ю.   Крашенинникова   ©2002-2009   Россия   в
глобальной   политике,   2007.   -   №   2.   Режим   доступа
http://www.globalaffairs.ru.
11. Арбатов, А.Г. Грядет ли холодная война? Статья (Электронный ресурс) /
А.Г.   Арбатов   ©2002-2009   Россия   в   глобальной   политике,   2007.   -   №   2.
Режим доступа http://www.globalaffairs.ru.  
12. Хаас, Р. США – Россия: перейти Рубикон. Статья (Электронный ресурс) /
Р.   Хаас   ©2002-2009   Россия   в   глобальной   политике,   2007.   -   №   3.   Режим
доступа http://www.globalaffairs.ru.  
13. Гат,   А.   Возвращение   великих   авторитарных   держав.   Статья
(Электронный   ресурс)   /   Азар   Гат   ©2002-2009   Россия   в   глобальной
политике, 2007. - № 4. Режим доступа http://www.globalaffairs.ru.  
14. Караганов,   С.А.   Новая   эпоха   противостояния.   Статья   (Электронный
ресурс)   /   С.А.   Караганов   –   д.   и.   н.,   ©2002-2009   Россия   в   глобальной
политике, 2007. - № 4. Режим доступа http://www.globalaffairs.ru.  
15. Лавров,   С.В.   Сдерживание   России:   назад   в   будущее?   Статья
(Электронный   ресурс)   /   С.В.   Лавров   ©2002-2009   Россия   в   глобальной
политике, 2007. - № 4. Режим доступа http://www.globalaffairs.ru.  
16. Саймс, Д. Теряя Россию. Статья (Электронный ресурс) / Д. Саймс ©2002-
2009   Россия   в   глобальной   политике,   2007.   -   №   6.   Режим   доступа
http://www.globalaffairs.ru.  
85 17. Китинг, П. Шестнадцать потерянных лет. Статья (Электронный ресурс) /
Пол   Китинг   ©2002-2009   Россия   в   глобальной   политике,   2008.   -   №   5.
Режим доступа http://www.globalaffairs.ru.  
18. Медведев   -   Обама:   "перезагрузка"   Сюжет:   100   дней   президента   Барака
Обамы   (Электронный   ресурс)   /   РИА   Новости   от   1.04.2009.   Режим
доступа:  http://www.rian.ru .
19. Медведев, Д. Послание Федеральному Собранию Российской Федерации
(Электронный ресурс) / Д. Медведев.  Источник:  Сайт © Администрации
Президента   РФ.   -   Дата   публикации:   12.11.2009.   -   Режим   доступа
http://kremlin.ru.
20. Приймачук   Д.В.   Американская   стратегия   решения   «афганского
конфликта»:   теория,   реализация,   предварительные   итоги   //   Вестник
Томского государственного университета. История. 2015. № 1 (33). С. 58-
64. 
21. Приймачук Д.В. Политические технологии влияния США в Афганистане
(1945-1992   годы)   //   Вестник   Новосибирского   государственного
университета. Серия: История, филология. 2014. Т. 13. № 4. С. 221-227. 
22. Приймачук   Д.В.   Эволюция   афганской   политики   США   в   2000-2016
годах // Мировая политика. 2016. № 4. С.62-71. 
23. Чихринова   А.И.   Анализ   политической   ситуации   в   Афганистане   в
контексте   современных   геополитических   процессов   в   Евразии   //   В
сборнике:   I Х   Всероссийский   фестиваль   науки   в   Москве   /   Под   ред.   В.Б.
Петрова. М.: РУДН, 2014. С. 180-194. 
24. Казанцев   А.А.   Политика   США   в   постсоветской   Центральной   Азии:
характер и перспективы // Вестник МГИМО Университета. 2012. № 4(25).
С. 155-164. 
25. Collins J. The U.S. Government Role in the NIS: From Aid to Trade. 
Statement before the Harvard-Columbia Arden House Conference on U.S. – 
Russian Relations. Harriman, New York, March 17, 1995 // US Department of 
State Dispatch. Vol. 6. № 16. 
http://dosfan.lib.uic.edu/ERC/briefing/dispatch/1995/html . 
26. Security in Afghanistan: The International Security Assistance Force (ISAF). 
June, 2002. URL: 
http://www.stimson.org/images/uploads/research-pdfs/ISAFbackgrounder.pd
f  
27. U.S.   Department   of   State.   Fact   Sheets:   Central   Asian   Republics   //   US
Department   of   State   Dispatch.   Vol.   5.   №   19.   URL:   http:
//dosfan.lib.uic/ERC/briefing/dispatch/l994/html 
86 28. Зуев   А.М.   Роль   и   место   Афганистана   в   реализации   геополитических
целей США // Власть.  2015. № 6. С. 212-215. 
29. The National Security Strategy. September 2002. URL.:   http://georgewbush-
whitehouse.archives.gov/nsc/nss/2002/  
30. Collins   K.   Stabilizing   or   destabilizing   Central   Asia?   The   Great   Powers   and
Central   Asia   After   September   11   //   Paper   Presented   at   the   Conference:
Reconfiguring East and West in the Bush-Putin Era. Berkeley , 13. 14.04.2002. 
31. Центральная Азия в стратегии и оперативном планировании США   URL .:
http    ://    litterref    .   ru    /   otryfsyfsmerrnaqas    .   html    . 
32. Декларация США и Узбекистана о стратегическом партнерстве и рамках 
сотрудничества.  URL.: 
http://russian.people.com.cn/200203/13/rus20020313_57958.html  
33. Joint   Resolution  Expressing   the sense  of  the  Congress  with  respect   to human
rights   in   Central   Asia.   URL.:   http://www.gpo.gov/fdsys/pkg/BILLS-
108sjres3is/pdf/BILLS-108sjres3is.pdf  
34. Конаровский   М.А.   Некоторые   военно-политические   аспекты   операции
США и НАТО в Афганистане // Актуальные проблемы Европы. 2013. №
3. С. 15-47. 
35. Рудов Г., Ташматова С. Воздействие внешних факторов на стабильность в
Центральной Азии // Россия и мусульманский мир. 2011. № 5. С. 115-123. 
36. Троицкий   Е.Ф.   Политика   США   в   Центральной   Азии   в   сфере
безопасности:   влияние   на   международные   отношения   в   регионе   (2001-
2007   гг.)   //   Вестник   Томского   государственного   университета.   2009.   №
322. С. 107-109. 
37. Сидоров О. Интересы США в Центральной Азии. 
http    ://    www    .   analitika    .   org    /   ca    /   geopolitics    /2396-20050504082744788.    html     
38. The New York Times. October, 2011 
39. Богомолов   А.В.,   Чикова   С.С.,   Зуева   Т.В.,   Тушнова   Л.К.   Методическое
обеспечение обоснования приоритетных направлений совершенствования
системы   предупреждения   биологических   террористических   актов   //
Технологии живых систем. 2006. Т. 3. № 4. С. 33-42. 
40. Трынков   А.А.,   Глущенко   Ю.Н.   Некоторые   аспекты   политики   США   в
отношении стран СНГ и интересы России // США в новом мире: пределы
могущества. М., 1997. С. 65. 
41. Богомолов   А.В.,   Зуева   Т.В.,   Чикова   С.С.,   Голосовский   М.С.   Экспертно-
аналитическое   обоснование   приоритетных   направлений
совершенствования   системы   предупреждения   биологических
87 террористических актов // Информатика и системы управления. 2009. № 4
(22).  С. 134-136. 
42. Extremist   Movements   and   Their   Threat   to   the   United   States.   Hearing   before
the Subcommittee on Near Eastern and South Asian Affairs of the Committee
on Foreign Relations of the United States Senate, 106th Congress, 1st Session,
Nov. 2, 1999. Wash .:  US   Government   Printing   Office , 1999.
43. Старр Ф. Партнерство Большой Центральной Азии для Афганистана и его
соседей,   специальный   аналитический   материал,   опубликованный
совместным   трансатлантическим   центром   исследований   и   политики
Университета Дж. Хопкинса, март 2005 г. 
44. Иващенко А.С. О некоторых актуальных проблемах современной истории
стран востока // Вопросы теории и методологии истории: Сборник статей.
Майкоп, 2013. С. 32-39. 
45. Омаров Н.М. Исламский радикализм как глобальный вызов безопасности
современной   Центральной   Азии   //   Афганистан   и   безопасность
Центральной Азии. Вып. 1 / Под ред. А.А. Князева. Бишкек: Илим, 2004.
С.114-118. 
46. Сергеев В.В. США в Афганистане // Международная жизнь.  2012. № 4. С.
69-81. 
47. Tolipov   F.   The   Foreign   Policy   Orientations   of   Central   Asian   States:   Positive
and Negative Diversification // Eager Eyes Fixed on Eurasia / I. Akihiro (ed.).
Sapporo : 21 st   Century   COE   Program   Slavic   Eurasian   Studies , 2007.  P . 23-40.
48. Макдермотт   Р.   Российская   программа   обеспечения   безопасности
Центральной Азии // Центральная Азия и Кавказ. 2002. № 2. С.8.
49. Alexander   J.   Motyl,   Imperial   Ends   (New   York:   Columbia   University   Press,
2001).
50.   Эту   мысль   я   развиваю   в   работе   “After   Empire:   Russia   and   the   Southern
‘Near Abroad’,” in The New Russian Foreign Policy, ed. Michael Mandelbaum
(New York: Council on Foreign Relations Press, 1998), ch. 3.
51.   “The   EU’s   Relationship   with   Kazakhstan,”   http://ec.europa.edu/comm/
external_relations/kazakhstan/intro/index.htm.
52.   О   проблемах,   характерных   для   богатых   нефтью   стран,   см.   Robert   Ebel
and Ra-jan Menon, eds., Energy and Conflict in Central Asia and the Caucasus
(Lanham, MD: Rowman and Littlefield, 2000); and Terry Lynn Karl, Paradox
of Plenty: Oil Booms and Petrostates (Berkeley: University of California Press,
1997).
53.   О   различиях   в   процессах   распада   империй   см.   Hendrik   Spruyt,   Ending
Empire (Ithaca, NY: Cornell University Press, 2005).
88 54. Актуальные  проблемы внешней политики Казахстана: Сб. ст. – М., 1998.
– 361 с.
55.     Бибикова   О.   Киргизия   и   Узбекистан:   наступление   мусульманского
экстремизма // Россия и мусульманский мир. – 2000. – № 4. – С. 80 – 94.
56.   Джекшенкулов А. Новые независимые государства Центральной Азии в
мировом сообществе. – М., 2000. – 348 с.
57. Жуков   С.В.,   Резникова   О.Б.   Центральная   Азия   в   социально-
экономических структурах современного мира. – М., 2001. – 218 с.
58.   Нагорнов   С.К.   Политика   США   в   Афганистане   //   Международная
политика. – 2005. – № 1. – С. 28 – 37.
59. Хрусталев   М.А.   Гражданская   война   в   Таджикистане:   истоки   и
перспективы. – М., 1997. – 149 с.
60. Умнов   А.   Операция   "Антитеррор"   и   перспективы   гражданской   войны   в
Афганистане // Центр Карнеги. М., 2003. С. 68.
61. Хрусталев   М.А.   Гражданская   война   в   Таджикистане:   истоки   и
перспективы. М., 1997. С. 10
62. Центральная  Азия:  пути  интеграции   в  мировое  сообщество.  М.,   1995.  С.
4.
63.   Южный фланг СНГ. Центральная Азия – Каспий – Кавказ: возможности
и  вызовы   для   России   /   Под   ред.   М.М.   Наринского   и   А.В.   Мальгина.   М.,
2003. С. 80.    
64.   Фальков   М.   Исламское   движение   Узбекистана   (ИДУ)   //   Независимая
газета. 2000. 24 августа. С. 4.
65. Xo джаев   A . Китайский фактор в Центральной Азии.Ташкент. 2007.
66. Кўчаров   Ч.   Марказий   Осиёнинг   минтақавий   интеграцион   жараёни
муаммолари. Тошкент. Фан. 2008.
67.   Сафоев С. Марказий Осиёдаги геосиёсат.  Ташкент. 2005.
89 90

MAVZU: AQSHNING MARKAZIY OSIYO DAVLATLARI BILAN MUNOSABATLARI KIRISH I BOB. Markaziy Osiyo mintaqasiga umumiy tavsif 1.1. Markaziy Osiyo davlatlarining o’ziga xos xususiyatlari 1.2. Markaziy Osiyo davlatlarining tashqi siyosati va Afg'onistondagi voqealarning mintaqaga ta'siri II BOB. Markaziy Osiyo: yetakchi davlatlar manfati to’qnashgan mintaqa 2.1. Rossiyaning Markaziy Osiyodagi manfaatlari 2.2. Xitoyning Markaziy Osiyoga intilishi va sabablari III BOB. AQSHning Markaziy Osiyo davlatlari bilan munosabati 3.1 AQSHning Markaziy Osiyodagi manfaatlari 3.2 AQSHning Markaziy Osiyodagi yangi strategiyasi XULOSA FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR 1

KIRISH Mavzusining asoslanishi va uning dolzarbligi Tarixan Markaziy Osiyo mintaqasi tabiiy resuslarga boyligi hamda qulay geosiyosiy joylashuvi bilan dunyoning yetakchi davlatlari diqqatini o'ziga jalb qilgan. Ayniqsa Sobiq Ittifoq parchalangandan keyin mintaqada buyuk davlatlarning manfaatlar to'qnashuvi yanada kuchaydi. Markaziy Osiyoning strategik jihatdan ahamiyatini nafaqat iqtisodiy tarafdan, balki xavfsizlik nuqtai nazaridan ham tasniflash mumkin. AQSHning Markaziy Osiyodagi mavjudligi ko'plab olimlar tomonidan mintaqaning "kashfiyoti" sifatida baholanadi. Afg'onistondagi urushga qarshi AQShning ishtiroki keskin oshganiga qaramay, Qo'shma Shtatlar mintaqa uchun begona emas edi. Markaziy Osiyo mamlakatlari mustaqillikka erishgach, rasmiy diplomatik munosabatlar o'rnatgan davlatlardan biri AQSH hisoblanadi . AQSHning ko'plab tijorat va notijorat kompaniyalari mintaqa mamlakatlari bilan iqtisodiy hamkorlikni yo'lga qo'ya boshladi. Xafsizlik va harbiy sohadagi aloqalar rivojlanishi 1994-yilda Markaziy Osiyo davlatlarining NATOning Tinchlik yo'lida hamkorlik dasturiga qo'shilishida ko'rish mumkin. 2001-yil 11-sentabr voqealaridan keyin Markaziy Osiyo mamlakatlarida ichki siyosiy beqarorlik keskin kuchayganligi bilan belgilanadi. 2001-yil noyabr oyida Qozog‘istonda siyosiy inqiroz boshlanib, hukumat iste’foga chiqdi. 2002 yil mart oyida Qirg'izistonda tartibsizliklar bo'lib, politsiya va namoyishchilar o'rtasidagi to'qnashuvlar natijasida qurbonlar bo'ldi. Keyinchalik siyosiy nutqlar bo'lib o'tdi. Turkmanistonda sobiq tashqi ishlar vaziri B.O.Shixmurdov boshchiligidagi muxolifat guruhi xorijda hukumatga qarshi faoliyatini kuchaytirdi. Markaziy Osiyo mamlakatlarida ichki siyosiy qarama-qarshiliklarning kuchayishi tasodifiy emas, ularda Amerikaning mavjudligi omili katta rol o'ynadi. AQShning mintaqa davlatlari bilan ikki harbiy hamkorligi 11 sentabr voqealaridan keyin jadal rivojlandi. Dastlabki o'n yillikdagi uzoq mudatli siyosiy va iqtisodiy islohotlar dasturini amalga oshirishdan manfaatdorlik saqlanib qolishiga qaramasdan, harbiy va xavfsizlik masalalari AQShning Markaziy Osiyodagi ishtirokida muhimroq omilarga aylandi. AQSH siyosatining ustuvor 2

yo'nalishlaridan biri mintaqada xafsizlik va barqarorlik muhitini ta'minlashga qaratildi. AQSH Markaziy Osiyo mamlakatlari mustaqillikka erishganidan keyin ular bilan diplomatik aloqalar o'rnatgan ilk davlatlardan bir edi. AQSHning boshqa davlat kompaniyalari Rossiya va Xitoy kabi mintaqada o`z manfaatlarini ega, shu bilan birga ushbu davlatlarning mintaqada gegemon bo`lmasligiga harakat qiladi. 2001 -yil 11-sentabr voqealaridan keyin terrorizmga qarshi kurash va Afg'onistonda tinchlikni o'rnatishga qaratilgan harakatlar AQSH tashqi siyosatida ustovorlik qildi 1 . Afg'onistonda terrorizmni yo'q qilish va barqarorlikni ta'minlashda AQSH Markaziy Osiyo davlatlari bilan harbiy hamkorlik o'rnatishni qo'llab quvvatladi. Shuniungdek, AQSHning 2019-2025-yillarga mo'ljallangan Markaziy Osiyo bo'yicha strategiyasida suvereniteti va mustaqilligini qo'llab-quvvatlash, terrorizm tahdidlarini kamaytirish, Afg'onistonda barqarorlikni ta’minlash, mintaqa davlatlariga sarmoya kiritish nazarda tutilgan. AQSH Markaziy Osiyoga tashqi siyosatida ikki tomonlama hamkorlikk bilan birga, C5+1 diplomatik platformasi doirasidsa faoliyat olib boradi 2 . Tadqiqot ob’ekti va predmeti XX asr oxiri XXI asr boshlarida Markaziy Osiyo davlatlari tashqi siyosati mazkur tadqiqotning ob’ekti bo’lsa, Amerika Qo shma Shtatlarining Markaziy Osiyo mintaqasidagi tashqi siyosati ya’niʻ Markaziy Osiyo davlatlari bilan munosabati va bundan ko’zlangan maqsadu muddaolari tadqiqotning predmetini tashkil qiladi. Tadqiqot maqsadi XX asr oxiri XXI asr boshlarida Amerika Qo shma ʻ Shtatlarining Markaziy Osiyo mintaqasidagi davlatlar bilan munosabatlarini yoritishdan iborat. Tadqiqot vazifalari sifatida quyidagi vazifalarni belgilab olind i:  Avvalombor, Markaziy Osiyo mintaqasiga umumiy tavsif berish ; 1 https://kun.uz/uz/news/2018/05/18/savkat-mirzieevning-aksga-rasmij-tasrifi-akunlandi-nimalarga-erisildi// Shavkat Mirziyoyevning AQShga rasmiy tashrifi yakunlandi. Nimalarga erishildi? 2 https://central.asia-news.com/uz-latn/articles/cnmi_ca/features /2018/05/22/feature-01 Maksim Yeniseyev.2018-05- 22.//O‘zbekiston va AQSH strategik hamkorlikning “tarixiy” davriga qadam qo‘ymoqda. 3

 Markaziy Osiyo davlatlarining o’ziga xos xususiyatlariga to’xtalib o’tish ;  Markaziy Osiyo davlatlarining tashqi siyosati va Afg'onistondagi voqealarning mintaqaga ta'sirini yoritish ;  Markaziy Osiyo davlatlari yetakchi davlatlarning manfati to’qnashgan hudud ekanligini yoritish ;  Rossiyaning Markaziy Osiyodagi manfaatlarini o’rganish ;  Xitoyning Markaziy Osiyoga intilishi va buning sabablarini ko’rib chiqish ;  AQSHning Markaziy Osiyo davlatlari bilan munosabati masalasini tahlil etib, AQSHning Markaziy Osiyodagi manfaatlariga e’tobor qaratish ;  AQSHning Markaziy Osiyodagi yangi strategiyasining mazmun- mohiyatini ochib berish ; Ilmiy yangiligi. Markaziy Osiyoda yangi davlatlar qurilishi endigina boshlanayotgan paytda dunyoning yetakchi davlatlaridan birortasi, jumladan Rossiya ham bu mintaqaga qiziqish bildirmaydi va 1990-yillarning boshidan Eron va Turkiya mintaqadagi manfaatlarini belgilab oladi. 1990-yillarning boshlarida ham rossiyalik, ham g arb ekspertlar nazdida “mintaqa dunyoning yetakchiʻ davlatlari e tiboridan chetda bo ladi” – degan noto’g’ri qarashlarda bo’lib, 1990 – ʼ ʻ yillarning o rtalaridan Markaziy Osiyoda rus diplomatiyasining faollashuvi ʻ kuzatgani ko’rsatilgan ; Rossiya Kollektiv Xavfsizlik Shartnomasi Tashkilotini Markaziy Osiyoda xavfsizlikning asosiy ta minlovchisi sifatida saqlab qolishga harakat qilishi, lekin ʼ KXShT tarkibiga Xitoy kirmasligi va Xitoyning ushbu mintaqadagi manfaatlari ochib berilgan ; AQShning Markaziy Osiyodagi manfaatlari, geosiyosiy niyatlarini sabab Markaziy Osiyodagi harbiy mavjudligi va bunga ayniqsa, Rossiya, Xitoy hamda jahon hamjamiyatining munosabatini tufayli Markaziy Osiyo mintaqasi ko'p vektorli tashqi siyosat ta'sirining ob'ektiga aylangani yoritilgan ; Rossiya va Xitoy - AQSh rahbariyatini Markaziy Osiyodagi strategiyasini qayta ko'rib chiqishga majbur qilgani va bu strategiyaning maqsadi «Xitoyning 4

chuqurlashib borayotgan ta'siri» va «barcha sohalarda Rossiyaning barqaror ta'siri» ga qarshi turish bo'lib qolgani ochib berilgan Tadqiqotda qo‘llanilgan metodl ar Tadqiqotda tarixiylik, tarixshunoslik, manbashunoslik, amaliy siyosatshunoslik, tizimli tahlil, siyosiy tahlil va geosiyosiy ekspertiza usullaridan foydalanildi. Tadqiqotning o’rganilganlik darajasi Bugungi kunda XX asr oxiri XXI asr boshlarida Amerika Qo shma Shtatlarining Markaziy Osiyo mintaqasidagiʻ davlatlar bilan munosabatlari haqida tadqiqotlarni uchratish qiyin. Shu sababdan mazkur mavzu hali alohida tadqiqot ob’ekti sifatida juda kam o’rganilgan . Ammo bir guruh tarixchi va siyosatchilar bu mavzu doirasida qator tadqiqotlarni olib borishgan. Biz ular qatoriga О . Сидоров 3 , Р Макдермотт 4 ,. Ф Старр 5 , А Трынков 6 , A.Xoджаев 7 , Ч Кўчаров 8 , С.Сафоев 9 , Д . В Приймачук 10 , С . К Нагорнов 11 , Р . Аллисон 12 , А . А Казанцев 13 kabi tarixchilar o’rganishgan. Shuningdek ishda boshqa mualliflarning ilmiy asarlari, o’quv qo’llanmalari, kitoblari, jurnal, gazeta va internet manbalarida chop etilgan maqolalaridan foydalanildi. 3 Сидоров О. Интересы США в Центральной Азии. http :// www . analitika . org / ca / geopolitics /2396- 20050504082744788. html 4 Макдермотт Р. Российская программа обеспечения безопасности Центральной Азии // Центральная Азия и Кавказ. 2002. № 2. С.8. 5 Старр Ф. Партнерство Большой Центральной Азии для Афганистана и его соседей, специальный аналитический материал, опубликованный совместным трансатлантическим центром исследований и политики Университета Дж. Хопкинса, март 2005 г. 6 Трынков А.А., Глущенко Ю.Н. Некоторые аспекты политики США в отношении стран СНГ и интересы России // США в новом мире: пределы могущества. М., 1997. С. 65. 7 Xo джаев A . Китайский фактор в Центральной Азии.Ташкент. 2007. 8 Кўчаров Ч. Марказий Осиёнинг минтақавий интеграцион жараёни муаммолари. Тошкент. Фан. 2008. 9 Сафоев С. Марказий Осиёдаги геосиёсат. Ташкент. 2005 10 Приймачук Д.В. Американская стратегия решения «афганского конфликта»: теория, реализация, предварительные итоги // Вестник Томского государственного университета. История. 2015. № 1 (33). С. 58- 64. Приймачук Д.В. Политические технологии влияния США в Афганистане (1945-1992 годы) // Вестник Новосибирского государственного университета. Серия: История, филология. 2014. Т. 13. № 4. С. 221-227. Приймачук Д.В. Эволюция афганской политики США в 2000-2016 годах // Мировая политика. 2016. № 4. С.62-71. 11 Нагорнов С.К. Политика США в Афганистане // Международная политика. – 2005. – № 1. – С. 28 – 37. 12 Аллисон Р. Центральная Азия и Закавказье: Региональное сотрудничество и фактор российской политики. – М., 2004. – 219 с 13 Казанцев А.А. Политика США в постсоветской Центральной Азии: характер и перспективы // Вестник МГИМО Университета. 2012. № 4(25). С. 155-164. 5