logo

Arxeologiya faniga muqaddima

Yuklangan vaqt:

12.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

5757.283203125 KB
1"ARXEOLOGIYA FANIGA"ARXEOLOGIYA FANIGA
MUQADDIMA"MUQADDIMA" MUNDAREJA
Kirish.
Fan sillabusi  ……………………………………… …………………………………. …………….
Ma’ruza qismi ……………………………...………………………………………………………
Seminar topshiriqlari  ..…………………..………………………………………………………..
1. Arxeologiya fanining shakllanishi va rivojlanishi …………………………………………………
2. Arxeologiya fanining tarix fanining tarkibiy qismi ekanligi ……………………………………….
3. Arxeologiya va uning tarmoq fanlarining o’zaro aloqadorligi …………………………………….
4. Arxeologiya sohasida aniq va tabiiy fanlarning o‘rni ……………………………………………..
5. Arxeologiyada texnologik kashfiyotlar …………………………………………………………….
6. Arxeologik yodgorliklar va ularni tarixni o‘rganishdagi ahamiyati ……………………………….
7. Uyg‘onish davrida arxeologiya.  Gumanistik tushunchalarning shakllanishi. …………………….
8. O‘rta Osiyoda arxeologiya fanining shakllanish odimlari tarixidan. ………………………………
9. O‘zbekistonda arxeologiya fanining shakllanishi va rivojlanishi tarixidan ………………………..
10. Chor Rossiyasi davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining yutuqlari va muammolari   …………
11. Sobiq sovet davlati davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining muammolari va yutuqlari ………
12. Turkistonda dastlabki arxeologik tadqiqotlar va mahalliy havaskor arxeologlar faoliyati …………
13. Mahalliy o‘kashunoslarning arxeologiya sohasiga qo‘shgan hissalari ……………………………..
14. Arxeologiya havaskorlari to‘garagining tashkil etilishi va uning faoliyati …………………………
15. Samarqand arxeologiya institutining tashkil etilishi ………………………………………………..
16. SamDU arxeologiya kafedrasining tashkil etilishi va uning faoliyati ………………………………
17. Samarqand arxeologiya maktabining shakllanishi va faoliyati ……………………………………..
18. D.N.Lev faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan o‘rni ………………………………
19. M.M.Juraqulov faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan  o‘rni ………………………
20. Samarqand arxeologiya instituti va SamDU arxeologiya kafedrasining o‘zaro hamkorligi ………..
21. O‘zbekistonda arxeologik va Xalqaro arxeologik tadqiqotlar o‘tkazish tartibi ……………………..
22. O’zbekistonda arxeologik yodgorliklarni saqlash va o’rganish bo’yicha mavjud qonun qoidalar. …
23. SamDU tarix fakulteti Arxeologiya muzeyi fondi bilan tanishish …………………………………..
Mustaqil ta’lim topshiriqlari ………………….…………………………………………………….
Glossariy  (Lug’atlar)  ..……………………………………………………………………………..
Yakuniy nazorat uchun sinov savollari ……….................................................................................
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR ……………………………………………………………
KIRISH
Insoniyat   tarixining   juda  qadimgi   davrlarida   kishilar  tirikchilik   yuritish  maqsadida   y er
maydonlariga   qayta   ishlov   berish,   suv   keltirish   uchun   ariqlar   qazish,   uy-joy   qurish   ishlari
davomida   er   qa’ridan   turli   buyumlarni,   ayniqsa,   yirik   hayvonlarning   suyak   qoldiqlarini
uchratganlar.   Masalan,   milodiy   II   asrlarda   yashagan   yunonistonlik   Filostrat   shunday   yirik
hayvonlarning   suyak   va   bosh   chanoqlarining   bahaybat   kattaligini   xikoya   qilib,   ular   birining
bosh   chanog’iga   «ikki   krit   faqiri   vinosini   solganda   xam   yana   bo’sh   joy   qolganligini»   hayrat
bilan   xikoya   qiladi.   O’sha   zamonlarda   kishilar   bunday   topilmalar   sirini   bilishmasdan   turli
fikrlar   va   rivoyatlarni   to’qishganlar.   Masalan,   yunonlarning   rivoyatlariga   qaraganda   bunday
bahaybat hayvonlar o’tmishda Olimpa xudosi bilan bo’lgan jangda mag’lubiyatga uchragan va
er   qa’riga   kiritilib   yuborib,   ustiga   tog’ni   qulatib,   ko’mib   yuborishgan,   degan   tushunchalarga
ega   bo’lganlar.   Bunday   gigantlar   qoldiq   topilmalari   o’z   davrida   nafaqat   kishilarni   hayratga
solibgina   qolmasdan,   ularga   nisbatan   sig’inishganlar   ham,   hatto   yodgorliklar   xam
qo’yishganlar.   Masalan,   qadimgi   Troi   atrofida   Troyan   urushi   qahramoni   Ayaksa   qabridan
topilgan suyak qoldig’ining uzunligi 5 metrdan (II tirsak uzunligida)  iboratligi hikoya qilinib,
Rim imperatori Adrian bu qabr ustiga hashamatli mavzoley qurishni buyurgan.
Shuningdek,   ko’p   holatlarda   qadimgi   suyak   qoldiqlari   bilan   bir   qatorda   sirli,   ya’ni
jumboqli   toshlar,   ham   topilib,   ular   boltasimon   shaklda,   nayza   tig’lari   va   boshqa   qurollarga
o’xshash   bo’lib,   ularning   nimaligini   ham   kishilar   bilmas   edilar.   Qadimgi   odamlar   bunday
2 buyumlarni «momoqaldiroq boltalar» bo’lsa kerak deb, momoqaldiroq va chaqmoq xudosi bu
qurollar bilan kishilarni o’ldirganlar deb tasavvur qilganlar.
«Momoqaldiroq   bolta»   yoki   momoqaldiroq   paykonlarga   ega   bo’lgan   kishilarni   baxtli
odamlar   deb   bilishib,   ularni   sehrli   va   mo’jizakor   kuchga   ega,   turli   kasalliklarni   tuzatishga
yordam   beradi,   deb   tushunganlar.   Shu   maqsadda   Rim   sarkardasi   Galba   «momoqaldiroq»
boltalarni topish uchun chaqmoq urilgan ko’lni to’r bilan tekshirib chiqishni buyurgan va bu ish
bajarilish   davomida   12   ta   tosh   bolta   to’rga   ilinib,   topilgan.   Keyinchalik   Gal’ba   imperator
unvoniga   ega   bo’lishini   ushbu   «baxtli»   topilma   siri   yoki   kuchi   tufayli   sodir   bo’lgan,   deb
tushingan.
Ayniqsa, momoqaldiroq boltalari va paykonlar o’rta asrlarda keng | shov-shuvlarga ega
bo’lgan.   Masalan,   vizantiyalik   imperator   Aleksey   Komvin   1081-yilda   «samoviy   bolta»ni   eng
muhim va qimmatbaho sovg’a sifatida German imperatori Genrix IV ga sovg’a sifatida in’om
qilgan.   Hatto,   XVII   asrda   yashagan   bir   episkop   turkiyalik   sulton   sovg’a   qilgan   tosh   boltani
bo’yniga   taqib   yurgan   va   buyrak   kasalligidan   tuzalishga   yordam   beradi,   deb   tushingan.
«Momoqaldiroq   paykonlar»   o’rta   asrlarda   jodigarlarning   otish   quroli   bo’lgan   va   har   qanday
falokatlardan saqlaydigan tumor sifatida ularni taqib yurishgan. 
Shunday   qilib,   kishilar   bir   necha   asrlar   davomida   mo’’jizali   kuchlarga,   sirli   toshlarga
ishonishib   kelganlar.   Sababi,   bu   xildagi   toshlar   qanaqa   yoki   nimaligi,   hamda   qaerdan   paydo
bo’lganligi sirlarini kishilar hali bilishmas edilar. 
3 4 Fanni o zlashtirish uchun zarur boshlang ich  bilimlar ʻ ʻ
1. Arxeologiya faniga muqaddima fanining maqsadi, vazifalari, ilmiy va amaliy 
ahamiyati, arxeologiya fanining paydo bo’lishi, shakllanishi, taraqqiyoti va 
uning bosqichlari va jamiyat taraqqiyotidagi o’rni, insoniyat sivilizatsiyasida 
qanday ahaiyatga ega ekanligi, asosiy qonuniyatlari, hamda madaniy va 
siyosiy omillarini anglab, tushunib, ilmiy ma’lumotlarga tayangan xolda 
mazkur fanga tegishli turli masalalarni tahlil etish  haqida tasavvurga ega 
bo‘lishi kerak;
2. Arxeologiya faniga muqaddima fanining tarixiy ma’lumotlarni ilmiylik, 
tarixiylik va xolislik asosida o‘rganish hamda arxeologik manbalarni mustaqil 
tahlil qilish  ko‘nikmalariga ega bo‘lishi  kerak;
3. “Arxeologiya faniga muqaddima”  faniga  oid moddiy manba namunalarini 
qiyosiy tahlil qilish, ularni solishtirish asosida lokal xususiyatlarini yarata olish
malakalariga ega bo‘lish  kerak
Ta lim  natijalari	
ʼ  (Т N )
Bilimlar   ji h atidan:
Т N 1 Fanning tushuncha kategoriyalari tizimi va metodologiyasini bilish, 
bilimlarning asosiy yo‘nalishlarini siyosiy tahlil qilish.
Т N 2 Arxeologiya faniga muqaddima fani  bo‘yicha keng tasavvur va  bilimlarga ega
bo‘lish; 
Т N 3 T arix  va arxeologiya  fan lar idagi yangi nazariyalarni tahlil etish, tarixning 
harakatlantiruvchi omillarini  bilish va anglash
Т N 4 Tarix va arxeologiya fanlarining davlat va jamiyat taraqqiyoti natijasi ekanligi,
jamiyat rivojlanishida davlatchilikning  muhim voqea ekanligini bilish
Ko‘nikmalar    ji h atidan:
Т N 5 Arxeologiya faniga muqaddima fani to‘g‘risida tegishli ta’lim – tarbiya dars 
jarayonlarini eng qulay variantlarini ishlab chiqish va amalga oshirish 
malakalariga ega bo‘lishi, me’moriy yodgorliklar va muzeylardagi ko‘chma 
darslarga qatnashish;
Т N 6 Jamiyat taraqqiyotida o‘zining tutgan o‘rnini anglay bilish, his etish va faol 
ishtirok etish.
Т N 7 Tarixiy voqealar va hodisalarga nisbatan o‘z nuqtai nazariga, mustaqil fikrga 
va munosabat bildira olish malakalariga ega bo‘lishi kerak.
Fan mazmuni
Mashg ulotlar shakli	
ʻ :  ma ruza	ʼ  (М)
М1 “ Arxeologiya faniga muqaddima ” fаnining predmeti, mаqsаdi vа vаzifаlаri
М2 Arxeologiya   fanining  shakllanishi va  rivojlanishi
М3 Arxeologiya  fani ning   tarix   fani ning tarkibiy qismi ekanligi
М4 Arxeologiya va uning tarmoq fanlarining o’zaro aloqadorligi
М5 Arxeologiya sohasida aniq va tabiiy fanlarning o‘rni
М6 Arxeologiyada texnologik kashfiyotlar
5 М7 Arxeologik yodgorliklar va ularni tarixni o‘rganishdagi ahamiyati
М8 Uyg‘onish davrida arxeologiya.  Gumanistik   tushunchalarning   shakllanishi .
М9 O‘rta   Osiyo da  arxeologiya   fanining   shakllanish   od imlari tarixidan.
М10 O‘zbekistonda arxeologiya fanining shakllanishi   va rivojlanishi tarixidan
М11 Chor Rossiyasi davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining yutuqlari va 
muammolari  
М12 Sobiq sovet davlati davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining muammolari va 
yutuqlari
М13 Turkistonda dastlabki arxeologik tadqiqotlar va mahalliy  havaskor arxeologlar 
faoliyati
М14 Mahalliy o‘kashunoslarning arxeologiya sohasiga qo‘shgan hissalari
M15 Arxeologiya havaskorlari to‘garagining tashkil etilishi va uning faoliyati
М1 6 Samarqand arxeologiya institutining tashkil etilishi
М17 SamDU arxeologiya kafedrasining tashkil etilishi va uning faoliyati
М18 Samarqand arxeologiya maktabining shakllanishi va faoliyati
М1 9 D.N.Lev faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan o‘rni
М20 M.M.Juraqulov faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan  o‘rni
М21 Samarqand arxeologiya instituti va SamDU arxeologiya kafedrasining o‘zaro 
hamkorligi
М22 O‘zbekistonda arxeologik va Xalqaro arxeologik tadqiqotlar o‘tkazish tartibi
Jami 44 soat
Mashg ulotlar shakli: seminar ʻ  ( S )
S1 Arxeologiya   fanining  shakllanishi va  rivojlanishi
S2 Arxeologiya  fani ning   tarix   fani ning tarkibiy qismi ekanligi
S3 Arxeologiya va uning tarmoq fanlarining o’zaro aloqadorligi
S4 Arxeologiya sohasida aniq va tabiiy fanlarning o‘rni
S5 Arxeologiyada texnologik kashfiyotlar
S6 Arxeologik yodgorliklar va ularni tarixni o‘rganishdagi ahamiyati
S7 Uyg‘onish davrida arxeologiya.  Gumanistik   tushunchalarning   shakllanishi .
S8 O‘rta   Osiyo da  arxeologiya   fanining   shakllanish   od imlari tarixidan.
S9 O‘zbekistonda arxeologiya fanining shakllanishi   va rivojlanishi tarixidan
S10 Chor Rossiyasi davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining yutuqlari va 
muammolari  
S11 Sobiq sovet davlati davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining muammolari va 
yutuqlari
S12 Turkistonda dastlabki arxeologik tadqiqotlar va mahalliy  havaskor arxeologlar 
faoliyati
S13 Mahalliy o‘kashunoslarning arxeologiya sohasiga qo‘shgan hissalari
S14 Arxeologiya havaskorlari to‘garagining tashkil etilishi va uning faoliyati
S15 Samarqand arxeologiya institutining tashkil etilishi
S16 SamDU arxeologiya kafedrasining tashkil etilishi va uning faoliyati
S17 Samarqand arxeologiya maktabining shakllanishi va faoliyati
S18 D.N.Lev faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan o‘rni
S19 M.M.Juraqulov faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan  o‘rni
S20 Samarqand arxeologiya instituti va SamDU arxeologiya kafedrasining o‘zaro 
hamkorligi
S21 O‘zbekistonda arxeologik va Xalqaro arxeologik tadqiqotlar o‘tkazish tartibi
S22 O’zbekistonda arxeologik yodgorliklarni saqlash va o’rganish bo’yicha 
6 mavjud qonun qoidalar.
S23 SamDU tarix fakulteti Arxeologiya muzeyi fondi bilan tanishish
Jami 46 soat
Fanning   bilim va  ko‘nikmalar jihatidan  ega bo’lishi
Bilim  ва  ko‘nikmalar jihatidan:
BK  1 Fanning mazmuni, arxeologiya sohasini ochib beruvchi birlamchi manbalari; 
yozma va moddiy manbalar, arxeologiya tushunchasi, arxeologiya faniga 
muqaddima fanining tadqiqot obyekti, maqsadi va vazifasi, predmeti haqida bilim 
va ko’nikmalarga ega bo’ladi
BK  2 Arxeologiya fanining shakllanishi va rivojlanishi tarixi, qachondan boshlab 
shakllana boshlanganligi, qadimgi davrda arxeologiya sohasiga qaratilgan e’tibor, 
rivojlanish bosqichlari haqida bilim va ko’nikmalarga ega bo’ladi
BK 3 Arxeologiya fanining tarix fanining tarkibiy qismi ekanligi, tarix fani darajasiga 
ko’tarilishi, birlamchi va haqiqiy manba bera olishi, qadimgi dunyo tarixini 
tiklashdagi o’rni, ibtidoiy odamlar haqidagi tasavvurlar paydo bo’lishidagi o’rni 
haqida bilim va ko’nikmalarga ega bo’ladi
BK 4 Arxeologiya va uning tarmoq fanlarining o’zaro aloqadorligi, arxeologiyaning 
boshqa fanlar bilan chambarchas bog’liqligi, arxeologiya fanining yakka o’zi 
rivojlana olmasligi, becha fanlar bilan aloqalari haqida bilim va ko’nikmalarga ega 
bo’ladi
BK 5 Arxeologiya sohasida aniq va tabiiy fanlarning o‘rni, arxeologik labaratoriya va 
ularning ishlash jarayonlari, arxeologik labaratoriyada aniq va tabiiy fanlarning 
o’rni, arxeologik manbalarni yoritishda labaratoriyalarning o’rni haqida bilim va 
ko’nikmalarga ega bo’ladi
BK 6 Arxeologiyada texnologik kashfiyotlarning ahamiyati, dastlabki texnikalarning 
paydo bo’lishi, texnologik kashfiyotlarning insoniyat tarixida tutgan o’rni, 
dastlabki texnologiyalarning paydo bo’lishidagi ahamiyati haqida bilim va 
ko’nikmalarga ega bo’ladi
BK 7 Arxeologik yodgorliklar va ularni tarixni o‘rganishdagi ahamiyati, arxeologik 
yodgorliklarning turlari, haqqoniy tarixni tiklashdagi ahamiyati, arxeologik 
yodgorliklarga bugungi kunda qaratilayotgan e’tibor haqida bilim va 
ko’nikmalarga ega bo’ladi
BK 8 Uyg‘onish davrida arxeologiya va  gumanistik tushunchalarning shakllanishi, 
Uyg’onish davrida arxeologiya faniga bo’lgan e’tibor, cherkovning qarshiligiga 
uchrashi, gumanistik tushunchalarning shakllanishida arxeologiya fanining tutgan 
o’rni haqida bilim va ko’nikmalarga ega bo’ladi
BK 9 O‘rta Osiyoda arxeologiya fanining shakllanishi, dastlabki arxeologik 
tadqiqotlarning o’tkazila boshlanishi, arxeologiya sohasiga qaratilgan dastlabki 
e’tibor, chet el arxeologlarining tutgan o’rni haqida bilim va ko’nikmalarga ega 
bo’ladi
BK 10 O‘zbekistonda arxeologiya fanining shakllanishi va rivojlanishi tarixi, dastlabki 
havaskor arxeologlarning shakllana boshlashi, arxeologiya fanining shakllanishida 
chet el arxeologlarining tutgan o’rni haqida  bilim va ko’nikmalarga ega bo’ladi
BK 11 Chor Rossiyasi davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining yutuqlari va 
muammolari, bu davrda arxeologiya fani sohasida amalga oshirilgan islohotlar, 
erishilgan yutuqlar va fan oldida turgan muammolar haqida bilim va ko’nikmalarga
ega bo’ladi
BK 12 Sobiq sovet davlati davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining muammolari va 
yutuqlari, bu davrda arxeologiya fani sohasida amalga oshirilgan islohotlar, 
7 erishilgan yutuqlar va fan oldida turgan muammolar haqida bilim va ko’nikmalarga
ega bo’ladi
BK 13 Turkistonda dastlabki arxeologik tadqiqotlar va mahalliy havaskor arxeologlar 
faoliyati, dastlabki arxeologik ekspeditsiyalarning o’tkazilishi, ekspeditsilarning 
hududlar bo’yicha bo’linishi, mahalliy havaskor arxeologlarning shakllanishi 
haqida  bilim va ko’nikmalarga ega bo’ladi
BK 1 4 Mahalliy o‘kashunoslarning arxeologiya sohasiga qo‘shgan hissalari , mahalliy 
o’lkashunos olimlarning yetishib chiqishi, mahalliy o’lkashunoslik sohasining 
vujudga kelishi, o’lkashunoslik muzeylarining shakllana boshlashi haqida bilim va 
ko’nikmalarga ega bo’lishi. 
BK 15 Arxeologiya havaskorlari to‘garagining tashkil etilishi va uning faoliyati, 
Arxeologiya havaskorlari to’garagining a’zolari, erishgan yutuqlari, to’garak ning 
natijalari haqida bilim va ko’nikmalarga ega bo’ladi
BK 16 Samarqand arxeologiya institutining tashkil etilishi, institutning faoliyati, ko’p 
tomonlama xalqaro aloqalari, SamDU tarix fakulteti bilan aloqalari haqida bilim va
ko’nikmalarga ega bo’ladi
BK 17 SamDU arxeologiya kafedrasining tashkil etilishi va uning faoliyati, kafedraning 
professor o’qituvchilari, erishgan yutuqlari, xalqaro aloqalari, ilmiy hamkorliklari, 
muzeyi va moddiy-texnik bazasi haqida bilim va ko’nikmalarga ega bo’ladi
BK 18 Samarqand arxeologiya maktabining shakllanishi va faoliyati, maktab 
shakllanishiga hissa qo’shgan arxeolog olimlarning faoliyatlari, erishilgan yutuqlar,
maktab davomchilari, Samarqand arxeologiya maktabining vatanimizda va xalqaro
maydonda tutgan o’rni haqida bilim va ko’nikmalarga ega bo’ladi
BK 19 D.N.Lev faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan o‘rni, D.N.Levning 
arxeologik tadqiqotlari, Samarqand arxeologiya maktabida tutgan o’rni, ilmiy 
nashrlari, kitoblari, arxeologik tadqiqotlarining natijalari haqida bilim va 
ko’nikmalarga ega bo’ladi
BK 20 M.M.Juraqulov faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan  o‘rni, 
M.M.Juraqulovning ham ilmiy, ham ijodiy, ham hayot yo’li, ilmiy nashrlari, 
Samarqand arxeologiya maktabiga asos solishi, hozirgi kundagi Samarqand 
arxeologlari faoliyatida tutgan o’rni haqida bilim va ko’nikmalarga ega bo’ladi.
BK 21 Samarqand arxeologiya instituti va SamDU arxeologiya kafedrasining o‘zaro 
hamkorligi, o’zaro konferensiyalari, mutaxassislar almashinuvlari, hamkorlik 
shartnomalarining imzolanishi, tadqiqotlari haqida bilim va ko’nikmalarga ega 
bo’ladi.
BK 22 O‘zbekistonda arxeologik va Xalqaro arxeologik tadqiqotlar o‘tkazish tartibi, 
arxeologik tadqiqot olib boorish uchun kerak bo’ladigan me’yoriy va huqiqy 
hujjatlar, ruxsatnomalar, Xalqaro arxeologik tadqiqotlar o’tkazish tartibi, me’yoriy-
huquqiy hujjatlari haqida bilim va ko’nikmalarga ega bo’ladi.
№ Mustaqil
ta’lim
mavzulari
(MT) Mustaqil ta’lim vaqti soat Adabiyotlar
1. M
T Mavzu:  
Arxeologik 
yodgorliklar . 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Д.   С.   Бунин   Археология
Методы   археологического
исследования.   Классическая
археология   Учебное   пособие
Владимир 2016 10-68  стр.
2.   Мартынов,   А.   И.
8 4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  5-12 стр.      
2. M
T Mavzu:  
Madaniy qatlam 
va stratigrafiya. 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  13-17 стр.
2.   Мартынов,   А.   И.
Археология:   учебник   /А.И.
Мартынов   —   4.изд.,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2005  26-32 стр.       
3. M
T Mavzu:  
Arxeologik 
manbalar 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  17-21 стр
2.   Петров,   Н.   И.   Археология:
учеб.   пособие   /Н.И.   Петров.
—   СПб.:   Изд-во   СПбКО,
2008 21-40 стр.
4. M
T Mavzu:
Arxeologik
qidiruvning
vazifalari va
turlari, ularni
tashkil etish. 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish) 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 21-24 стр.
2.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
9 5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-68 стр.
5. M
T Mavzu:
Joylashuvning
geologik va
fizik-geografik
sharoitlari,
arxeologik
joylar. 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 24-31 стр
2.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10—68 стр.
6. M
T Mavzu:
Arxeologik
joylarni
aniqlashning
asosiy usullari. 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 31-34 стр.
2.  Керрам К. Боги, гробницы,
ученые. М.: Республика, 1994
61-68 стр.
7. M
T Mavzu:
Topilgan
arxeologik joyda
dala ishlarini olib
borish 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 34-42 стр.
2.  Керрам К. Боги, гробницы,
ученые. М.: Республика, 1994
68-85 стр.
10 8. M
T Mavzu:
Aerofotosuratlar
va geofizik
usullar 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 42-52 стр. 
2.  Волков А. Археология: от 
«белых пятен» к точной 
науке//Знание сила. 2000 45-
68 стр.
3. П. В. Волков Опыт 
Эксперимента в Археологии 
Нестор-История Cанкт 
Петербург 2013.   10-24 стр.
9. M
T Mavzu:  
Qabristonlarning 
turlari va ularni 
o'rganishning 
asosiy 
tamoyillari. 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  52-56 стр.
2.   Керрам К. Боги, гробницы,
ученые. М.: Республика, 1994
86-98 стр.
3.   П.   В.   Волков   Опыт
Эксперимента   в   Археологии
Нестор-История   Cанкт
Петербург 2013.   44-94 стр.
10. M
T Mavzu:  
Qazilmagan dafn
etilgan joyni 
qazish 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 56-59 стр.
2.   Юшко А.А. Археология на
уроках   истории.   М.:   Чистые
пруды, 2009  45-90 ттр.
3.   П.   В.   Волков   Опыт
Эксперимента   в   Археологии
Нестор-История   Cанкт
Петербург 2013.   65-94 стр.
11. M
T Mavzu:
Qabristonlarning
tashqi qismini
belgilash va dafn
marosimlarini 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
11 o’rganish mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  59-81 стр.
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005  110-192 стр. 
12. M
T Mavzu:
Yong'indan
oldingi
tadqiqotlar,
qazish joyini
tanlash 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  81-88 стр.
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005  110-192 стр.
13. M
T Mavzu:  Dala
kundaligi va
ishchi rasm
haqida 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  92-95 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005  110-192 стр.
14. M
T Mavzu:  Dala
ilmiy
fotosuratlari va
ularning
arxeologiyadagi
ahamiyati 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita, 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  95-96  стр. 
2.  Малинова Р., Малина Я. 
12 jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. Прыжок в прошлое: 
Эксперимент раскрывает 
тайны древних эпох  
Источник: М.: Мысль, 1988. 
— 271 с.  112-134 стр. 
15. M
T Mavzu :   Qazish
ishlari   bo ' yicha
yakuniy   hisobot 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 96-97 стр. 
2.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016  10-89 стр.
16. M
T Mavzu:  Dalani
saqlash va dala
laboratoriyasida
dastlabki
konservatsiya 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  97-100 стр. 
2.  Волков А. Археология: от 
«белых пятен» к точной 
науке//Знание сила.  2000  94-
155  стр . 
17. M
T Mavzu:   Dala 
laboratoriyasi 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 97-104 стр. 
2.   Малинова   Р.,   Малина   Я.
Прыжок   в   прошлое:
Эксперимент   раскрывает
тайны   древних   эпох
Источник: 112-130 стр. 
13 shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish.
18. M
T Mavzu:   Dalada
keramikani
tiklash 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 99-104 стр. 
2.  Юшко А.А. Археология на
уроках истории. М.: Чистые 
пруды, 2009  157-169 стр. 
19. M
T Mavzu :
Arxeologiyada
ilmiy qayta
qurish 1)   Adabiyotlarni   to ’ plash   va
o ’ qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 105-108 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005  192-233 стр. 
20. M
T Mavzu:  Tavsif 
va arxeologik 
ma'lumotlarni 
qayta ishlash 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 107-109 стр. 
2.   Мартынов,   А.   И.
Археология:   учебник   /А.И.
Мартынов   —   4.изд.,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2005 192-233 стр. 
21. M
T Mavzu:
Arxeologiyada
Tipologik usul 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
14 yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 110-120 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005  192-233 стр.
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.  Петров,   Н. И. Археология: 
учеб. пособие /Н.И. Петров. 
—   СПб.: Изд-во СПбКО, 
2008 84-141 стр. 
22. M
T Mavzu:  
Vazifalar  va 
faktlar, 
kuzatuvlarni 
statistik qayta 
ishlash 
arxeologiyasi 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  121-143 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005   192-240 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016  10-89 стр.
4.   Петров,   Н.   И.   Археология:
учеб.   пособие   /Н.И.   Петров.
—   СПб.:   Изд-во   СПбКО,
2008  141-158 стр.
23. M
T Mavzu:  Mutlaq 
va nisbiy sanalar.
Xronologiya  
yozma 
manbalarga ko'ra 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish.  4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 150-170 стр. 
15 (Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005  240-244 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.   Петров,   Н.   И.   Археология:
учеб.   пособие   /Н.И.   Петров.
—   СПб.:   Изд-во   СПбКО,
2008 158-162 стр. 
24. M
T Mavzu:  
Tangalar bilan 
tanishish va 
ularni 
arxeologiyadagi 
o’rni 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 170-179 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005    245-251 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.   Петров,   Н.   И.   Археология:
учеб.   пособие   /Н.И.   Петров.
—   СПб.:   Изд-во   СПбКО,
2008 164-172 стр. 
25. M
T Mavzu:  Qadimgi
narsalarning 
badiiy 
xususiyatlari 
bilan tanishish 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 179-183 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005 252-255 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
16 4.   Петров,   Н.   И.   Археология:
учеб.   пособие   /Н.И.   Петров.
—   СПб.:   Изд-во   СПбКО,
2008 173-180 стр. 
26. M
T Mavzu:  
Arxeologik 
Analogiya bilan 
tanishish 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  183-185 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005 256-265 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.  Петров,   Н. И. Археология: 
учеб. пособие /Н.И. Петров. 
—   СПб.: Изд-во СПбКО, 
2008 181-185 стр. 
27. M
T Mavzu:   Mutlaq 
tanishishning 
radioizotop 
usullari 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 185-190 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005 266-270 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.  Петров,   Н. И. Археология: 
учеб. пособие /Н.И. Петров. 
—   СПб.: Изд-во СПбКО, 
2008 186-190 стр. 
28. M
T Mavzu:  
Arxeologik 
Dendroxronologi
ya 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
17 yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  190-196 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005  270-277 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 1089 стр. 
4.  Петров,   Н. И. Археология: 
учеб. пособие /Н.И. Петров. 
—   СПб.: Изд-во СПбКО, 
2008 190-195 стр. 
29. M
T Mavzu:   Qoldiq 
magnitlanish 
bilan tanishish 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  196-200 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005 277-287 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.  Петров,   Н. И. Археология: 
учеб. пособие /Н.И. Петров. 
—   СПб.: Изд-во СПбКО, 
2008 196-210 стр. 
30. M
T Mavzu:  
Arxeologiyada 
Sinxronizatsiya 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  200-202 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005 287-299 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
18 7) O’z xulosasini yozish. исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.  Петров,   Н. И. Археология: 
учеб. пособие /Н.И. Петров. 
—   СПб.: Изд-во СПбКО, 
2008 211-222 стр. 
31. M
T Mavzu:  
Arxeologiyada 
moddalarni tahlil
qilish 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 203-205 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005 204-210 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.   Петров,   Н.   И.   Археология:
учеб.   пособие   /Н.И.   Петров.
—   СПб.:   Изд-во   СПбКО,
2008  223-225 стр. 
32. M
T Mavzu:  
Arxeologiyada 
Strukturani tahlil 
qilish 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 205-211 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005  211-220 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.   Петров,   Н.   И.   Археология:
учеб.   пособие   /Н.И.   Петров.
—   СПб.:   Изд-во   СПбКО,
2008 226-237 стр. 
33. M
T Mavzu:   Qadimgi
texnologiyalarni 
eksperimental  1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
19 modellashtirish yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002    210-214 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005  221-225 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.  Петров,   Н. И. Археология: 
учеб. пособие /Н.И. Петров. 
—   СПб.: Изд-во СПбКО, 
2008 237-241 стр. 
34. M
T Mavzu:  
Arxeologiyada 
faktlar va talqin 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 215-219 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005  226-245 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016  10-90 стр. 
4.  Петров,   Н. И. Археология: 
учеб. пособие /Н.И. Петров. 
—   СПб.: Изд-во СПбКО, 
2008 242-250 стр. 
35. M
T Mavzu:  
Arxeologiyada 
fakt va gipoteza 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002   220-226 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
20 asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 2005 246-251 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016  10-89 стр. 
4.  Петров,   Н. И. Археология: 
учеб. пособие /Н.И. Петров. 
—   СПб.: Изд-во СПбКО, 
2008 251-260 стр. 
36. M
T Mavzu:  
Arxeologiyada 
tarixiy talqinning
noaniqlig i 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  227-229 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005 251-260 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.  Петров,   Н. И. Археология: 
учеб. пособие /Н.И. Петров. 
—   СПб.: Изд-во СПбКО, 
2008 261-270 стр. 
37. M
T Mavzu:  
Arxeologiyada 
Etnografik 
parallelliklar 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  229-231 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005  261-268 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.  Петров,   Н. И. Археология: 
учеб. пособие /Н.И. Петров. 
—   СПб.: Изд-во СПбКО, 
2008 271-275 стр. 
21 38. M
T Mavzu:  
Arxeologiyada 
Antropologik 
ma'lumotlar 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  231-233 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005 268-275 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.  Петров,   Н. И. Археология: 
учеб. пособие /Н.И. Петров. 
—   СПб.: Изд-во СПбКО, 
2008 276-280 сттр. 
39. M
T Mavzu:  
Arxeologiyada 
Tilshunoslik 
ma'lumotlari 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 233-236 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005 276-284 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.   Петров,   Н.   И.   Археология:
учеб.   пособие   /Н.И.   Петров.
—   СПб.:   Изд-во   СПбКО,
2008  280-285 стр. 
40. M
T Mavzu:  
Manbalarni 
arxeologik 
tahlillash va 
ularning 
xronologiyasini 
aniqlash 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita, 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  178-202 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
22 jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005 285-301 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.  Петров,   Н. И. Археология: 
учеб. пособие /Н.И. Петров. 
—   СПб.: Изд-во СПбКО, 
2008 286-304
41. M
T Mavzu:  
Arxeologik 
labaratoriya bilan
ishlash 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 203-215 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005  302-312 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.  Петров,   Н. И. Археология: 
учеб. пособие /Н.И. Петров. 
—   СПб.: Изд-во СПбКО, 
2008  305-326 стр. 
42. M
T Mavzu:  
Arxeologik 
ekspeditsiyalar 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  21-43 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005 312-320 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.   Петров,   Н.   И.   Археология:
23 учеб.   пособие   /Н.И.   Петров.
—   СПб.:   Изд-во   СПбКО,
2008 327-343 стр. 
43. M
T Mavzu:  
Arxeologiyada 
Xalqaro 
hamkorlik 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 52-72 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005 320-331 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 1089 стр. 
4.  Петров,   Н. И. Археология: 
учеб. пособие /Н.И. Петров. 
—   СПб.: Изд-во СПбКО, 
2008 343-356 стр. 
44. M
T Mavzu:  
Arxeologiyada 
GIS 
ma’lumotlaridan 
foydalanish 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish
4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002 110-126 сттр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005332-340 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.   Петров,   Н.   И.   Археология:
учеб.   пособие   /Н.И.   Петров.
—   СПб.:   Изд-во   СПбКО,
2008 357-370 стр. 
45. M
T Mavzu:  
Arxeologik 
tadqiqot olib 
borish usullari 1)   Adabiyotlarni   to’plash   va
o’qish
2)   Konspekt   yoki   referat
yaratish
3) Grafik organayzerlar orqali
mavzu   ustida   ishlanmalar
yaratish 4 Mavzuga   adabiyotlar :
1.   Мартынов,   А.   И.
Методы   археологического
исследования:   учеб.   пособие
для   студ.   вузов,   обуч.
по   спец.   «История»   /А.И.
Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.
24 4)   Mavzuga   mos   mustaqil
taqdimot yaratish. 
(Masalan:   xarita,
jadvallashtirilgan ma’lumotlar
bazasi, chizmali tushuntirish)
5)   Sxemalar,   chizmalar
asosida tushuntirish.
6)   Atamalar   ro’yxatini
shakllantirish
7) O’z xulosasini yozish. и   доп.   —   М.:   Высшая   школа,
2002  5-20 стр. 
2. Мартынов,   А. И. 
Археология: учебник /А.И. 
Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 
2005 341-356 стр. 
3.  Д. С.  Б унин Археология 
Методы археологического 
исследования. Классическая 
археология Учебное пособие 
Владимир 2016 10-89 стр. 
4.   Петров,   Н.   И.   Археология:
учеб.   пособие   /Н.И.   Петров.
—   СПб.:   Изд-во   СПбКО,
2008  371-400 стр. 
Jami 180 soat
Asosiy adabiyotlar
1. Д. С.  Б унин Археология Методы археологического исследования. 
Классическая археология Учебное пособие Владимир 2016
2. Мартынов,   А. И. Археология: учебник /А.И. Мартынов   — 4.изд., испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 2005
3. Мартынов,   А. И. Методы   археологического исследования: учеб. пособие для
студ. вузов, обуч. по   спец. «История» /А.И. Мартынов. —   Изд. 2-е, испр. 
и   доп. —   М.: Высшая школа, 2002
4. Петров,   Н. И. Археология: учеб. пособие /Н.И. Петров. —   СПб.: Изд-во 
СПбКО, 2008
5. Волков А. Археология: от «белых пятен» к точной науке//Знание сила. 2000
6. Керрам К. Боги, гробницы, ученые. М.: Республика, 1994
7. Малинова Р., Малина Я. Прыжок в прошлое: Эксперимент раскрывает тайны
древних эпох   Источник: 
8. Матюшин Г.Н. У истоков цивилизации. М.: Просвещение, 1992
9. Юшко А.А. Археология на уроках истории. М.: Чистые пруды, 2009
Tavsiya qilinadigan qo shimcha adabiyotlarʻ
1. Лопатин В. А., Малов Н. М., Малышев А. Б., Четвериков С. И.. Основы 
археологии (методика полевых исследований и археологическая практика). 
Учебно-методическое пособие для студентов исторических факультетов. 
Саратов 2006
2. Мартынов А.И., Шер Я.А. Методы археологического исследования. М., 2011.
3. 1989. Кошелев И.Н. Магнитная разведка археологических памятников. 
Учебное пособие. Киев. 2005.
4. Воробьева Г.А., Бердникова Н.Е. Картография  для  археологов. Учебное 
пособие. Иркутск. 2007.
5. Басс Джордж. Подводная археология. Древние народы и страны. М.: ЗАО 
Центрополиграф. 2003.
6. J.Kabirov, A.Sagdullayev O’rta Osiyo arxeologiyasi T; 1990
7. N.Xolmatov O’rta Osiyo tosh, bronza va temir davri arxeologiyasi. Darslik 
25 8. O.Ergashev Antik davr arxeologiyasi. O’quv qo’llanma
BAHOLASH MEZONI VA TARTIBI
 “Arxeologiya faniga muqaddima”  fanidan talabalar bilimini baholash 
“Samarqand davlat universitetida ta’limning kredit tizimi sharoitlarida talabalar bilimini
nazorat qilish tartibi va baholash mezonlari to‘g‘risida yo‘riqnoma”ga asosan amalga 
oshiriladi.
Fan ajratilgan jami kredit (soat) miqdori:   11     (    270     s).   
Nazorat
turi Ajratilgan
jami ball Nazorat (topshiriq)
shakli Ballarning taqsimlanishi Saralash
bali
Oraliq
Nazorat 40  ball 1. Darsdagi faolligi
2. Mustaqil ta’lim 10 + 10 =  2 0 ball
Mashg’ulotlar soniga qarab
bo’linadi -  2 0 ball 24  ball
Yakuniy
nazorat 6 0 ball Yozma ish  ( har bitta
biletda  5 ta savol)
yoki
Test  ( jami 60  ta savol) 6 0 ball
(har bir savolga 1 2  balldan)
6 0 ball
(har bir savolga 1 balldan) 36  ball
Fan bo’yicha yuqorida keltirilgan nazoratlarda to’plangan ballar umulashtiriladi hamda 
yakunda 5 baholik tizimga quyidagicha konvertasiya qilinadi:
 87-100 ball  – 5 (a’lo);
 73-86 ball    – 4 (yaxshi);
 60-72 ball    – 3 (qoniqarli);
0-59 ball       - 2 (qoniqarsiz).
Bunda quyidagilar tavsiya etiladi:
Darsdagi faollik  ( DF ) –20 ball ni taqsimlanish : 
– talaba  amaliyot va ma’ruza mashg’ulotlarida 25% dan kam dars qoldirgan bo’lsa  4 ball,  25% 
dan ko’p dars qoldirgan bo’lsa 0 ball ;
– og’zaki savol javoblar, bir nechta mavzular bo’yicha qisqa muddatli kam topshiriqli yozma 
ishlar va testlar, uyga berilgan vazifalarning bajarilishi, labaratoriya ishlarini bajarishiga -  0-16 
ball.(fanning xususiyatidan kelib chiqib turlarga taqsimlanadi)
Mustaqil ta’lim   topshiriqlarini himoya sini baholash ( MT )– 20 ball ni  taqsimlanish:
“A’lo”- {90-100   %,   (ta’lim   kredit -modul   tizimi   sharoitlarida   amalga   oshirilganda   87-
100   foiz)}   -     baho   о‘quv   dasturining   barcha   bо‘limlari   bо‘yicha   guruhli   va   yakka   tartibda
berilgan     barcha   topshiriqlarni   muddatida,   tо‘liq   tо‘g‘ri   va   sifatli   bajargan,   ishga   qiziqish   va
mas’uliyat   bilan   yondashgan,   yetarli   darajada   nazariy   va   amaliy   bilimlarga   ega   ekanligini ,
topshiriqni(masalaga) bajarishga ijodiy yondasha olishini kо‘rsata olgan  talabaga qо‘yiladi.
26 27 28 MA’RUZA MUNDAREJASI
1. “Arxeologiya faniga muqaddima” fаnining predmeti, mаqsаdi vа vаzifаlаri ….  30
2. Arxeologiya fanining shakllanishi va rivojlanishi ……………………………… 35
3. Arxeologiya fanining tarix fanining tarkibiy qismi ekanligi …………………… 45
4. Arxeologiya va uning tarmoq fanlarining o’zaro aloqadorligi …………………. 49
5. Arxeologiya sohasida aniq va tabiiy fanlarning o‘rni ………………………….. 55
6. Arxeologiyada texnologik kashfiyotlar ………………………………………… 60
7. Arxeologik yodgorliklar va ularni tarixni o‘rganishdagi ahamiyati …………… 75
8. Uyg‘onish davrida arxeologiya.  Gumanistik tushunchalarning shakllanishi ….. 82
9. O‘rta Osiyoda arxeologiya fanining shakllanish odimlari tarixidan …………… 88
10. O‘zbekistonda arxeologiya fanining shakllanishi va rivojlanishi tarixidan …… 95
11. Chor Rossiyasi davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining yutuqlari va 
muammolari  …………………………………………………………………. 107
12. Sobiq sovet davlati davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining muammolari va 
yutuqlari ………………………………………………………………………. 107
13. Turkistonda dastlabki arxeologik tadqiqotlar va mahalliy havaskor arxeologlar 
faoliyati ……………………………………………………………………….. 112
14. Mahalliy o‘kashunoslarning arxeologiya sohasiga qo‘shgan hissalari ……….. 112
15. Arxeologiya havaskorlari to‘garagining tashkil etilishi va uning faoliyati …… 119
16. Samarqand arxeologiya institutining tashkil etilishi ………………………….. 127
17. SamDU arxeologiya kafedrasining tashkil etilishi va uning faoliyati ………… 128
18. Samarqand arxeologiya maktabining shakllanishi va faoliyati ……………….. 132
19. D.N.Lev faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan o‘rni ………… 135
20. M.M.Juraqulov faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan  o‘rni … 136
21. Samarqand arxeologiya instituti va SamDU arxeologiya kafedrasining o‘zaro 
hamkorligi ……………………………………………………………………… 137
22. O‘zbekistonda arxeologik va Xalqaro arxeologik tadqiqotlar o‘tkazish tartibi .. 138
29 Ma’ruza 1. FANNING PREDMETI, MAQSADI VA VAZIFASI
 REJA;
1. Arxeologiya fani   tasnifi.
2. Arxeologiya fani maqsadi va   vazifalari.
3. Arxeologiya fani ish uslubi va tadqiqot   turlari.
 TAYaNCh SO’ZLAR VA   IBORALAR
Arxeologiya ,   arxeolog ,   xronologiya ,   er   usti   arxeologiya ,   suv   osti   arxeologiya ,   o ’ lkashunoslik ,
etnografiya ,   ekspeditsiya ,   tsivilizatsiya ,   arxeologik   yodgorlik ,   moddiy   manbaa ,   arxeologik
komplek   va   h .  k .
 ANNOTATSIYA:   Arxeologiya fani haqida umumiy tushuncha. Arxeologiyaga kirish fanining
maqsadi va vazifalari. Fanning paydo bo’lishi. Fanning predmeti. Arxeologiya -  xalqaro  fan.
Arxeologiya     -     umuminsoniyat   tarixiga   xizmat   qiladigan   fan.   Arxeologiya   fani   ish   uslubi   va
tadqiqot turlari.
1. ARXEOLOGIYa FANI TASNIFI
Arxeologiya  ( yunoncha   “ arxeo ” –  qadimgi , “ logos ” -  fan ),  qadimshunoslik  —  qadimgi
moddiy   madaniyat   yodgorliklariga   asoslanib   kishilik   jamiyati   o ’ tmishini   o ’ rganuvchi   fan .
Mehnat   qurollari,   uy-ro’zg’or   buyumlari,   qurol-yarog’lar,   zeb-ziynatlar,   uy-joy,
ustaxonalar,   mudofaa   va   irrigatsiya   inshootlarining   qoldiqlari   hamda   o’tmishga   oid   turli
topilmalar   Arxeologiyaning   bosh   manbai   bo’lib,   ularni   chuqur   ilmiy   o’rganish   asosida
o’tmishdagi   kishilik   jamiyatlari   ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanish   tarixining   umumiy   manzarasi
tiklanadi. Shu sababli, Arxeologiya tarix fanining bir tarmog’i hisoblanadi.
O’rta   Osiyoning   jazirama   quyoshi   ostida,   yoki   qorli   sovuq   Alyaska   xududlarida
arxeologik   tadqiqot   ishlarini   olib   borish,   yohud   Florida   ko’rfazlarida   halokatga   yuz   tutgan
ispan   kalonistlari   kemalari   qoldiqlarini   dengiz   tubiga   sho’ng’ib   qazuv   ishlarini   olib   borish,
arxeologiya   fanining   naqadar   og’ir   ilm   ekanligini   ko’rsatadi.   Arxeologiya   nafaqat   dalada
amaliy   faoliyat   olib   borish,   balki   laboratoriya   va   ilm   markazlarida   intelektual   ishtiyoq   bilan
tadqiqot   ishlarini   olib   borishdir   ham.   Bu   esa   fanning   muhim   qismi   hisoblanadi.   Unda,
arxeologik   qazuv   ishlari   natijasida   topilgan   ashyolarni   labaratoriyada   qayta   tadqid   va   taxlil
qilib,   tarix   fanini   moddiy   manba   asnosida   isbotlaydi   va   to’ldirib   boradi.   Siz,   arxeolog   yoki
arxeologiya sohasi deganda, yozuvchilar Agata Kristining “Mesopotamiyadagi qotillik”, Stiven
Spilbergning “Indiana Jons” kabi  xavf-xatarlarga  boy detektiv  kino filmlaridagi  obrazini  ko’z
oldingizga keltirishingiz tabiiy, albatta. Biroq, ushbu kino sahna obrazi haqiqatdan ancha yiroq.
Arxeologiya bu faqat qadim o’tmishdan qolgan iqtisodiy qiymatga ega boyliklarni izlab topish
emas,   balki,   o’tmish   kishilik   jamiyati   qoldirgan   moddiy   madaniyatlar   asnosida   tarixni
o’rganishdir.   (Colin   Renfrew,   Paul   Bahn.   Archaeology:   Theories,   Methods   and   Practice.
London. 2004. P.   12-13)
“Arxeologiya” so’zini mil. av. IV asrda yashagan yunon faylasufi Platon (Aflotun) o’z
asarlarida   “qadimgi   voqealar”   ma’nosida   keltirgan.   Ilmiy   maqsadlardagi   dastlabki   arxeologik
qazishmalar   VIII   asr   boshidan   boshlangan.   XIX   asr   esa   yirik   arxeologik   kashfiyotlar   davri
30 bo’lib, arxeologiya fan sifatida shakllanib bordi.
XIX asrda arxeologiya asosan 4 kismga bo’linib o’rganilar edi; Yunoniston va Rimning
quldorlik   davri   yodgorliklarini   o’rganuvchi   mumtoz   Arxeologiya,   ibtidoiy   Arxeologiya,   o’rta
asr   moddiy-madaniyat   yodgorliklarini   o’rganuvchi   umumiy   Arxeologiya   va   Sharq
Arxeologiyasi.   XX   asr   boshida   ular   birlashib,   keng   mazmunli   hozirgi   zamon   Arxeologiyasi
shakllandi. (Colin Renfrew, Paul Bahn. Archaeology: Theories, Methods and Practice. London.
2004. P. 16-17)
Arxeologiya   fani   mutaxacsisi   arxeolog   (qadimshunos)   deb   nomlanadi.   Arxeolog   –
qadimshunos   ekan,   unda   tarixchidan   qanday   farqi   bor?   –   degan   savol   tug’ilishi   mumkin.
Arxeolog qadimgi yodgorliklarni o’rganish jarayonida ajdodlar o’tmish tarixi va madaniyatidan
dalolat  beruvchi ashyoviy dalillar  va qurilish qoldiqlarini  ochar ekan, u birinchi  navbatda o’z
ilmiy   tadqiqoti   uchun   birlamchi   manba   to’playdi.   Uning   o’ta   muhim   tomoni   ham   shundaki,
topilgan   materiallarni   o’rganish   jarayoni   aynan   ularni   ochish   daqiqalaridan   boshlanadi.
Materiallarni   tarixiy   taxlil   etish   uning   qazish   jarayonidan   boshlanadi.   Maktab   ko’rmagan   va
dala   amaliyotida   bo’lmagan   “arxeolog”   hech   qachon   arxeologik   ob’ektlarni   yaxshi   qazishi
mumkin emas, u qazigan yodgorlik qanchalar boy va noyob materiallar bo’lmasin, u fan uchun
katta   yo’qatishdir.   Ilmiy   metodik   asosda   qazishmalar   olib   borishni   bilmagan   izlanuvchi   hech
qachon   yaxshi   kabinet   tadqiqotchisi   ham   bo’la   olmaydi,   chunki   unda   qadimgi   madaniy
qatlamlarning   hosil   bo’lish holatini  kuzatishdek  muhim ne’matdan maxrum;  ilmiy  qazishma
malakasi   yo’qligidan   yodgorlik   xarakterini   tasavvur   eta   olmaydi.   Bunday   xolatda   to’la   qonli
arxeologik tadqiqot olib borildi, deb   bo’lmaydi.
Kabinet   va   dala   sharoitida   olib   borilgan   arxeologik   tadqiqotlar   arxeologik   izlanishlarning   tub
mazmun va mohiyatini tashkil etadi.
Umumun,   arxeologiya   fani   o’z   mutaxassisi   bo’lmish   arxeologni   ko’p   qirrali   inson
bo’lishni talab etadi. U siyosiy tarixni yaxshi bilishi va o’z navbatida arxeologiyaning tarmoq
fanlari;   numizmatika,   antropologiya,   tarixiy   lingvistika,   epigrafika,   tarixiy   geografiya,
toponomika,   etnografiya   kabi   fanlardan   xabardor   bo’lishi   lozim.   Dala   tadqiqotlari   jarayonida
va   laboratoriyalarda   unga   bevosita   geometriya,   matematika,   geologiya,   geografiya,   kimyo,
fizika, biologiya kabi   aniq   va tabiiy fanlardan xabardorlikni  talab etadi. (Colin Renfrew, Paul
Bahn.  Archaeology:  Theories, Methods and Practice. London.  2004. P.   45)
ARXEOLOGIYa VA   TARIX
Agar   arxeologiya   fani   tarixni   o’rganar   ekan,   tarix   fanidan   qanday   farqli   tomoni   bor?
Arxeologiya   tarix   fanining   tarkibiy   qismidir.   Tarix   asoslari   arxeologiyadan   boshlanadi.
Ma’lumki,   kishilik   jamiyati   tarixi   tarixiy   manbalar   asosida   o’rganiladi.   Tarixiy   manbalar   o’z
navbatida 2 turga bo’linadi.
1. Moddiy   ashyoviy   manbalar   -   o’tmishda   inson   qo’li   bilan   bunyod   etilgan   tarixiy   jarayon
izlarini  o’zida aks  ettiruvchi  va kishilik jamiyati  tarixini  o’rganish imkonini  beruvchi, hozirgi
kungacha saqlangan har qanday osori atiqalar moddiy ashyoviy   manbalardir.
2. Yozma manbalar  – inson tomonidan yozib qoldirilgan barcha manbalar.
Arxeologiya   fanining   metodologik   asoslarini   tarixiy   ischillik,   xolislik,   ob’ektivlik
tamoyillari tashkil etadi, qadimgi jamiyatlarning tarixiy ketma-ketlikda rivojlanishini o’rganish
arxeologiya   dala   amaliyoti   vazifasiga   kiradi.   Arxeologiya   tarix   kabi   yozma   manba
materiallaridan   foydalanadi.   Ammo,   arxeologiya   aksariyat   xollarda   asosan   arxeologik
ma’lumotlar   asosida   jamiyat   tarixiy   taraqqiyoti   haqida   umumiy   tasavvur   va   tushunchalar
beradi.   Agar,   er   yuzida   inson   paydo   bo’lishidan   to   hozirgi   kungacha   3   million   yil   bo’lgan
bo’lsa,   unda   kishilik   jamiyati   tarixining   99%   davrini   o’tmish   moddiy   manbalar   asosida
arxeologiya fani o’rgansa, qolgan 1% davr esa yozma manbalar asosida tarix fani o’rganadi. Bu
bilan   kishilik   jamiyati   tarixida   yozma   manbalarning   paydo   bo’lishi   bilan   arxeologiya   fani
chegaralanmaydi, aksincha endi moddiy manbalar  bilan yozma manbalar  taqqoslaniladi,  tahlil
qilinadi.   Eng   qadimgi   yozma   manbalar   ham   arxeologiya   fani   maxsuli   asosida   topilgan   va
31 epigrafika faniga  tortiq  qilingan. Yozma manbalar hududiy jihatdan nisbiy bo’lib, ularning eng
qadimiysi  mil.  avv. III ming yilga tegishli  G’arbiy Osiyo yozma manbalari  bo’lsa, Avstraliya
tarixi yozma manbalari esa 1788 yildan boshlanadi. (Colin Renfrew, Paul Bahn. Archaeology:
Theories, Methods and Practice. London.  2004. P.   12-13)
ARXEOLOGIYa MANBALARI
Arxeologiya manbalari quyidagi ikki turga bo’linadi:
1. Tabiiy manbalar   (paleozoologiya, paleobotanika) - inson va hayvon suyaklari va o’simlik
qoldiqlari   geologik   qatlamlar   bo’lib,   ularni   asosan   antropologlar,   zoologlar,   botaniklar   va
geologlar   o’rganadilar.
2. Inson   tomonidan   yaratilgan   manbalar :   mehnat   qurollari,   qurol-   aslahalar,   kulolchilik
buyumlari, san’at va zeb-ziynat buyumlari, qoyatosh rasmlari, yozma manbalar va h.k. Yozma
manbalarni o’rganish bilan asosan tarixchilar shug’ullansalarda, arxeologlar kishilik o’tmishini
o’rganishda moddiy manbalar bilan birgalikda  yozma  manbalarga ham tayanib ish ko’radilar.
ARXEOLOGIY A  FANI TARIXI
Arxeologiya fani dunyodagi boshqa fanlarga Karaganda eng yosh fanlar qatoriga kiradi. Yozma
manbalarning xabar berishicha, hatto Vavilon   podshosi
Nabonid   (mil.   avv.   555-539   yy.)   ibodatxonalar,   saroylarni   ostki   qismlarini   qazdirtirib
ko’rganligi   haqida   ma’lumotlar   sakdanib   qolgan.   Yozma   manbalarda   "arxeologiya"   termini
miloddan  avvalgi  V   asrlardan   boshlab   uchray  boshlaydi.   Jumladan   Platon  (mil.  avv.   427-347
yy.)   va   Diodor   Sitsiliyskiy   (mil.   avv.   80-29   yy.)   larni   asarlarida   bir   necha   martadan
"arxeologiya"   terminini   uchratish   mumkin.   Diodorning   zamondoshi   Diodor   Galikarnasskiy
Rimning   Puni   urushlarigacha   bo’lgan   davrini   "Rim   arxeologiyasi"   atamasi   bilan   atagani
ma’lum.  Yaqin yuz  yillar  keyinroq yashagan  yaxudiylarning  mashxur  yozuvchisi Iosif Flaviy
o’zining   yahudiylar   tarixiga   bag’ishlangan   "dunyo   yaralgandan   Nerongacha"   nomli   asarini
"Yahudiylar arxeologiyasi" deb atadi.
Milodning   boshlaridan   boshlab   "arxeologiya"   atamasini   o’rniga   "antiquitates"   -
"qadimiyat", "kadimgi" atamalari ishlatilishi bilan birga arxeologiya tushunchasidan ko’ra ham
boshka   sohalarda   qo’llanila   boshlandi.   Ya’ni,   bu   davrga   kelib   "arxeologiya"   atamasi   biroz
differentsiyalashdi   va   boshqacharok   mazmun   kasb   etdi.   Masalan,   "badiiy   buyumlar
kadimiyati", "yuridik ishlar kadimiyati" va h.k.
Rimning   imperatorlari   davrida   «antiquarius »   -   ya’ni   antikvariy,   qadimiyat   havaskori
ma’nosida ishlatildi. O’rta asrlarga kelib "antikvariylar" deb qadimgi qo’lyozmalarni ko’chirib
yozadigan   hattotlar   aytiladi.   Uyg’onish   davridan   boshlab   esa,   barcha   qadimgi   davrlarga   oid
buyumlarni saqlovchilarini "antikvariylar" deb aytiladi.
Yunonlarning   "arxeologiya"   atamasini   yana   qayta   "tiriltirgan"   olim   Gettingen
universitetining   professori   Xristian   Gottlib   Geyne   bo’ladi.   Ammo,   X.G.   Geyne   arxeologiya
tushunchasini   ishlatar   ekan,   uning   nazarida   butun   insoniyat   tarixidan   qolgan   buyumlar   emas,
balki   faqat   antik   dunyodan   qolgan   buyumlarni   va   o’sha   buyumlarni   klassifikatsiyasini
tushungan. U professor sifatida studentlarga dars berar ekan, ma’ruzasini "Gretsiya va Rimning
qadimgi san’at arxeologiyasi" deb ataydi.
Arxeologiya   fani   tarixi   odatda   buyuk   tadqiqotlar;   Misrdagi   Tutanxamon   qabri,
Meksikadagi  Maya shahri harobalari, Frantsiyadagi  Laskauks g’ori kabi qadimgi tosh davriga
oid   rangli   g’or   suratlari   yoki   Tanzaniyadagi   Olduvay   darasidan   topilgan   eng   qadimgi   odam
suyak qoldiqlarining topilishi bilan boshlanadi. Umuman, Arxeologiyaning kelib chiqish tarixi,
shakllanishi,   uning   fan   sifatida   taraqqiy   topishi   va   taraqqiyot   bosqichlari   to’g’risida   Siz,
keyingi   ma’ruzalarda   batafsil   ma’lumot   olasiz.   (Colin   Renfrew,   Paul   Bahn.   Archaeology:
Theories, Methods and Practice. London.  2004. P.   22-23)
32 2. ARXEOLOGIYa FANI MAQSADI  VA  VAZIFALARI
Bir   yarim   asr   muqaddam ,  xatto ,  o ’ qimishli   qatlam   vakillari   ham   dunyoning   yaralishi   va
unda   odamning   paydo   bo ’ lishi   va   uning   evolyutsiyasi   bir   necha   ming   yillar   oldin   paydo   bo ’ lgan
deb   bilishar   edi .   Hozirda ,   arxeologiya   fani   tufayli   uzoq   o ’ tmishning   “ mavhum ”   voqea
xodisalarini   aniqlash   imkoni   yaraldi .   Er   yuzida   insoniyat   tomonidan   qilingan   moddiy
madaniyat yangiliklarini tarix faniga olib kirdi.
Arxeologiya   fani   moddiy   manbalar   asosida   kishilik   tarixi,   ya’ni   insoniyatning   eng
qadimgi   davridan   to   bugungi   kungacha   bo’lib   o’tgan   taraqqiyot   bosqichlari   tarixi,   madaniyat
tarixi,   shu   davrlarda   er   sharining   turli   hududlarida   turli   tarixiy   taraqqiyot   bosqichlarida
shakllangan  tsivilizatsiyalar  mazmun,  mohiyati  yoritib  beradi. Buning  uchun arxeologiya  fani
o’zining manbalari va ma’lumotlariga tayanadi. Arxeologik ma’lumotlar ibtidoiy g’or va ochiq
joy makonlari, tosh asri qoyatosh rasmlari, ilk o’troq dehqonchilik qishloqlari, bronza davri ilk
shaharlari,   qadimgi   va   o’rta   asrlar   davri   yirik   shahar   markazlari   va   ularning   mudofaa
inshootlari,   mozor-qo’rg’onlar,   tog’-konlari   va   metalchilik   yodgorliklari,   ixtisoslashgan
hunarmandchilik mahsulotlarini ishlab chiqarish ustaxonalari, qadimgi irrigatsiya inshootlari va
boshqa arxeologik yodgorliklarida ilmiy tadqiqot ishlarini olib borish davomida   to’planadi.
Arxeologik  ma’lumot  va manbalar  asnosida  arxeologiya  kishilik  jamiyati  bosib o’tgan  tarixni
tavsiflaydi va asoslaydi.
Fanning   maqsad,   vazifasi   esa   bugungi   kun   insonlariga,   insoniyat  boshidan   kechirgan
tsivilizatsiyalar   to’g’risida   ma’lumot   berish,   ularning	
  moddiy   madaniyatini   nazariy   tahlil
qilish, o’rgatish   arxeologiya   fanining	
  bosh maqsadi hisoblanadi. Arxeologiya fanining vazifasi
esa,   er   qarida	
  tepaliklar   shaklida   davrimizgacha   saqlanib   qolgan   shahar   va   qishloqlarni,
tog’lardagi   g’or makonlarni  arxeologik   tadqiqotlar   yordamida   o’rganadi.	
  Ularni  chuqur  ilmiy
o’rganish   asosida   o’tmishdagi   kishilik   jamiyatlari	
  ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanish   tarixining
umumiy   manzarasi   tiklanadi.	
 
Arxeologiya   fanining   asosiy   maqsadi   –   arxeologik   yodgorliklarni	
  o’rganish
asosida insoniyat tomonidan yaratilgan
moddiy	
madaniyat  yutuqlarinining uzviy taraqqiyot jarayonini
aniqlash   va   ilmiy   xulosalar	
  berish.   (Colin   Renfrew,   Paul   Bahn.   Archaeology:   Theories,
Methods and   Practice.
London.  2004. P. 16-17)
Arxeologiya fanining vazifalari:
• Insoniyat   tomonidan   yaratilgan   moddiy-madaniyatning   paydo   bo’lishi   va   rivojlanish
bosqichlarini   o’rganadi.
• Moddiy madaniyat asosida jamiyat taraqqiyotini   o’rganadi.
• Har bir tarixiy davrga xos bo’lgan tarixiy jarayonlarni moddiy madaniyatda aks   ettiradi.
• Arxeologiya   tarixiy   fanlar   xususan   antropologiya,   etnografiya   bilan   hamkorlikda   odamning
paydo bo’lishi, rivojlanishi va migratsiya jarayonlarini o’rganadi.
• Joylardagi   arxeologik   ekspeditsiyalarni   maxsus   muassasalar:   arxeologik   tadqiqot   institutlari,
oliy   o’quv   yurtlarning   arxeologiya   kafedralari,   san’atshunoslik   institutlari,   muzeylar   va
shuningdek o’lkani o’rganish to’garaklari tashkil   etadi.
3. ARXEOLOGIYa FANI TADQIQOT TURLARI VA ISh   USLUBI
Tarixda   hech   bir   narsa,   hodisa   va   voqea   izsiz   yo’qolmaydi.   Ular   haqida   yozma
manbalarda   saqlanmasligi   mumkin,   lekin   moddiy   madaniyatda   adbatta   iz   qoladi.   Shularni
33 topish,   izlash   va   izohlash   arxeologlar   vazifasi   sanaladi.   Shu   sababdan   arxeologik   tadqiqot
ishlari   hech   qachon   tugallanmaydi,   chunki   moddiy   manbalaning   aksariyati   er   ostida   bo’lib,
ularni   topish   mushkul   va   nihoyatda   ko’p   vaqt   talab   etadi.   Bugungi   kunda   arxeologiya   sohasi
nihoyatda   kengayib,   murakkablashib   bormoqda.     Arxeologiya   fani   taraqqiyoti   davrida   asosan
ikki tadqiqot turi shakllandi.  Ular, arxeologiya va suv osti arxeologiyasi tadqiqot turlaridir.
1. Arxeologiya   –   (er   usti   arxeologiyasi)   uzoq   yillar   davomida   er   qariga
ko’milib   ketgan   yodgorliklarni   qazib   o’rganadi.   Inson   tomonidan   yaratilgan   turur-joy
qoldiqlari(shahar,  qishloq, qal’a, karvonsaroylar, ibodatxonalar, qo’rg’onlar va   h.   k.), odamlar
yashagan   g’or   va   makonlar,   manzilgohlar,   ungirlarni   o’zining   ish   uslubida   qazib   o’rganadi.
Uning ish uslubi metodologik jihatdan 3 qismdan iborat.   Ular:
 arxeologik   qidiruv
 sinov
 qazish   ishlari
Ularning   vazifasi   yodgorlikni   topish,   hamda,   paydo   bo’lgan,   yashagan,   inqirozga
uchragan davrlarini hamda boshqa xususiyatlarini aniqlashdan iboratdir.
 arxeologik qidiruv -  ilmiy tadqiqotning dastlabki bosqichi bo’lib, unda
tadqiqotchi   yoki   ilmiy   guruh   kishilik   jamiyatining   tarixining   ma’lum   muammosi   echimiga
qaratilgan   masala   bo’yicha   qidiruv   ishlarini   olib   borib,   mazkur   davrga   oid   yodgorliklarni
qidirib   topish   bilan   yakunlanadi.   Agar   masala   paleolit   davri   tarixi   bilan   bog’liq   bo’lsa,   unda
tog’   oldi   va   tog’   hududlari   tekshirilib,   g’orlar   yoki   buloqlar   atroflarida   qidiruv   ishlari   olib
boriladi.   Mezolit   va   neolit   davrlariga   oid   makonlar   esa   tog’li   hududlar   bilan   birgalikda
pastekisliklar keng tarqalganligi sababli ushbu hududlardan izlash mumkin.   Shuningdek, tog’li
hududlarda   qadimgi   konlarning   o’rni   va   konchilarning   manzilgohlarini   uchratish   mumkin.
Qadimgi   va   o’rta   asrlar   davrlariga   oid   ko’hna   shahar   va   qishloq   xarobalari   esa   er   yuzining
barcha hududlarida   mavjud.
 sinov   -   Arxeologik   tadqiqot   ishlarining   ikkinchi   bosqichida     yodgorlik
haqida   ma’lumotlar   to’planadi.   Birinchi,   navbatda   yodgorlik   taponimi   va   u   bilan   bog’liq
afsonalar to’g’risida so’rab surishtirilish bilan birgalikda yuza qismida saqlanib qolgan moddiy
ashyolar ilmiy tahlil qilinib, dastlabki xulosalar yasaladi. Ulardan keyin yodgorlikning davri va
uning bosqichlari,  madaniy  qatlamlari  to’g’risida umumiy  ma’lumotga  ega bo’lish maqsadida
yodgorlikning   bir   qismida   shurf   qaziladi.   “ Shurf ”   nemischa   so’z   bo’lib,   qazimoq,   degan
ma’noni   anglatadi.   Shurf   kvadrat   yoki   to’g’ri   to’rtburchak   shaklidan   iborat   bo’lib,   tomonlari
ikki va undan ortiq hatto o’n metrdan ortiq bo’lishi   mumkin.
 qazish ishlari -   Oxirgi bosqichida yodgorlikda keng ko’lamli qazishma
ishlari  olib boriladi.  Har qanday stratigafik  qazish ishlari  yodgorlikning  materik,  ya’ni  erning
soz   tuproq   qismiga   qadar   qazib   tushiladi.   Ayrim   hollardagina   planigrafik   qazish   ishlari   olib
borilishi   mumkin.   Planigrafik   qazishma   ishlari   ma’lum   davrga   oid   inshootlarni   o’rganishga
qaratilgan   bo’lib,   ko’pincha   yodgorlikning   yuqoridagi   madaniy   qatlamlarini   o’rganishda
34АРХЕОЛОГИЯ
Археология Сув ости
археологи
я foydalaniladi.   Madaniy   qatlamlarda   insoniyatning   turmushi   tarzi,   xo’jalik   va   g’oyaviy
faoliyatlari   izlari   saqlanib   qolgan.   Bu   qatlamlar   yillar,   asrlar   davomida   asta-sekin   to’planib
boradi.   Arxeologik   yodgorliklarda   bir   yoki   bir   necha   o’nlab   madaniy   qatlam   mavjud   bo’lib,
ularning   qalinligi   bir   necha   santimetrdan   30-35   metrlargacha   bo’lishi   mumkin.   Bu   esa   ushbu
manzilgohda kishilar hayot  faoliyatiniing davomiyligi bilan bog’liq.
Arxeolog  olimlar  barcha turdagi  tadqiqot  ishlarini  amalga  oshirish jarayonida  qilingan
kundalik   tadqiqot   ishlari   natijalarini   qayd   qilib   boradilar.   Arxeologik   dala   tadqiqot   ishlari
natijasida   to’plangan   barcha   turdagi   ashyoviy   manbalar   tadqiqot   ishlarini   amalga   oshirgan
muassasa ilmiy laboratoriyasida qayta ishlanadi. Dastlab topilmalarni muhofazalash va tiklash
ishlari   bajariladi.   Keyin   ular   turlar   bo’yicha   ajratilib,   ilmiy   tahil   etiladi   va   qazishma   ishlari
davomida Yozma qaydlari bilan umumlashtirilib mazkur yodgorlikning ma’lum hudud tarixida
tutgan o’rni masalalarini yoritib berish bilan ilmiy tadqiqot ishlari yakuniga etkazilib, ularning
tafsilotlari bo’yicha tadqiqotchi tomonidan tegishli ilmiy muassasaga yozma hisobot   beradi.
Arxeologik   qazishmalar   arxeologik   qidiruv   va   sinov   natijasida   to’plangan
ma’lumotlarga tayanib, mazkur joylarda yodgorlikni batamom  qazib tugatishdan va yodgorlik
haqida xulosa chiqarishdan iborat bo’ladi
2. Suv osti arxeologiyasi   – erning geografik,  geologik, iqlimiy  o’zgarishlar  natijasida
suv   tubida   qolib   ketgan   turar   joy   qoldiqlari(Qora   dengiz,   O’rta   er   dengizi)   va   suvga   g’arq
bo’lgan   kemalar   qoldiqlarini   o’zining   ish   uslubi   orqali   tadqid   etadi.   Suv   osti   arxeologiyasi
nihoyatda  og’ir  tadqiqot turi hisoblanib, uning ish uslubi suv tubiga shung’igan holda qazuv va
tozalash ishlarini olib   boradi.
Arxeologiyada   tadqiqotlar   metodlar,   ashyolari,   geografik   joylashuv   va   xronologiyasi
hususiyatlariga qarab bir necha an’anaviy fan tartiblariga bo’linadi.  Bular:
1. Tsivilizatsion arxeologiya  – Ossurshunoslik   (Mesopotamiya),
Klassik arxeologiya (Yunoniston va Rim), Etruskshunoslik (Etruriya), Misrshunoslik (Misr) va
h. k.
2. Tarixiy   arxeologiya   –  Tarixiy   arxeologiya   ( historical   archaeology )  –   yozuv   sistemasining
paydo   bo’lgandan   keyingi   davr   arxeologiyasi,   Yozuvgacha   bo’lgan   arxeologiya   (prehistoric
archaeology)   –   yozuv   sistemasi   paydo   bo’lgungacha   bo’lgan   arxeologiya,   Prototarixiy
arxeologiya (protohistoric archaeology) – yozma manbalar cheklangan hududar arxeologiyasi.
Masalan Alyaska, Shimoliy Kaliforniya va h.k.   hududlar.
3. Xronologiyaga asoslangan arxeologiya  – Sanoat arxeologiya – sanoat revolyutsiyasi davri
arxeologiyasi,   Yaqin   Sharq   arxeologiyasi   (ayrim   adabiyotlarda   O’rta   Sharq   arxeologiyasi,
Bibliya arxeologiyasi deb  yuritiladi) yahudiy va xristian dini haqidagi arxeologiya, O’rta asrlar
arxeologiyasi   –   4   asrdan   –   16   asrgacha   bo’lgan   davrlarni   qamrab   oladi.   So’ngi   o’rta   asrlar
arxeologiyasi – 16 asrdan 20 asrlarni qamrab olgan arxeologiya, Zamonaviy arxeologiya – 21
asr  arxeologiyasi.   (Colin  Renfrew,   Paul  Bahn.  Archaeology:  Theories,  Methods  and  Practice.
London.  2004. P.   40-42)
4. Boshqa turdagi arxeologiya fanlari   sohalari.
Ma’ruza 2.  ARXEOLOGIYA FANINING SHAKLLANISHI VA RIVOJLANISHI
 REJA;
1. Arxeologiya fanining Evropada paydo bo’lishi   tarixi
2. Arxeologiyani XVIII asr oxiri XIX asrdagi   rivoji
3. Rossiyada arxeologiya fanining paydo   bo’lishi.
35  TAYANCh SO’ZLAR VA   IBORALAR
Arxeologiya ,   arxeolog ,   xronologiya ,   er   usti   arxeologiya ,   suv   osti   arxeologiya ,   o ’ lkashunoslik ,
etnografiya ,   ekspeditsiya ,   tsivilizatsiya ,   arxeologik   yodgorlik ,   moddiy   manbaa ,   arxeologik
komplek   va   h .  k .
 ANNOTATSIYA
Arxeologiya   fani   haqida   umumiy   tushuncha.   Arxeologiyaga   kirish   fanining   maqsadi   va
vazifalari.   Fanning   paydo   bo’lishi.   Fanning   predmeti.   Arxeologiya   -     xalqaro     fan.
Arxeologiya     -     umuminsoniyat   tarixiga   xizmat   qiladigan   fan.   Arxeologiya   fani   ish   uslubi   va
tadqiqot turlari.
1. ARXEOLOGIYa FANINING EVROPADA PAYDO BO’LIShI
TARIXIDAN
Arxeologiya  fani dunyodagi  boshqa  fanlarga  qaraganda  eng yosh fanlar  qatoriga  kiradi.
Yozma manbalarning xabar berishicha, hatto Vavilon podshosi Nabonid (mil. il. 555-538 yy.)
ibodatxonalar,   saroylarni   ostki   qismlarini   qazdirtirib   ko’rganligi   va   shu   jarayonda   ko’plab
ma’lumotlar   saqlanib   qolgan.   Hatto,   Britaniya   muzeyida   Nabonid   zamonida   Sippara
ibodatxonasini  ostki  qismini qazish jarayonida  topilgan,  ustki  kismiga yozuv yozilgan prizma
shaklidagp  buyum saqlanadi. Nabonid yangi Vavilon sulolasining vakili,  aslzoda bo’lib, fakat
o’tmishdan   qolgan   binolarni   ostini   qazibgina   kolmasdan,   yangi   binolarni   ham   juda   ko’plab
qurgan.   Aytishlaricha,   u   o’zi   kurayotgan   binolarni   qanday   bo’lishiga   avlod   va   ajdodlardan
qolgan   tavsiyalarni   topib   olmoqchi,   hamda   ulardan   ko’p   narsani   o’rgaimoqchi   bo’lgan.   Shu
bilan   birga   u   faqat   avlodlardan   qolgan   rivoyatlar,   afsonalar,   diniy-ilohiy   ananalarga   qarab
qolmasdan birinchi marta  buyumlardan  ko’p narsalarni  o’rgangan. Albatta, uning arxeologiya
borasidagi urinishlari, hatti-harakatlari buyumlarni ko’rishdan va ularga taklid qilishdan, ya’ni
qadimgi   xalklarni   tajribasini   o’rganishdan   nariga   o’tmagan.   U   hech   kachon   arxeologik
qazishmalar   olib   borayotganda   tarix   to’g’risida   umuman   o’ylamagan.   Agar,   axamoniylar
sulolasining vakili Kurush II Vaviloni ag’darmaganda balki, Nabonid qadimgi davrni o’rganish
borasida yana birmuncha ishlar qilarmidi! (Colin Renfrew, Paul Bahn. Archaeology: Theories,
Methods and Practice. London. 2004. P.   22-23)
Yozma  manbalarda  "arxeologiya"  termini  miloddan  ilgarigi  V asrlardap  boshlab uchray
boshlaydi.   Jumladan,   Platon   (mil.   il.   427-347   yy.)   va   Diodor   Sitsiliyskiy   (mil.il.   80-29   yy.)
larni   asarlarida   bir   necha   martadan   "arxeologiya"   terminini   uchratish   mumkin.   Diodorning
zamondoshi   Diodor   Galikarnasskiy   Rimning   Puni   urushlarigacha   bo’lgan   davrini   "Rim
arxeologiyasi"   atamasi   bilan   atagani   ma’lum.   Yaqin   yuz   yillar   keyinroq   yashagan
yaxudiylarning mashxur yozuvchisi Iosif Flaviy o’zining yahudiylar
tarixiga   bag’ishlangan   "dunyo   yaralgandan   Nerongacha"   nomli   asarini   "Yahudiylar
arxeologiyasi" deb atadi.
Milodning   boshlaridan   boshlab   "arxeologiya"   atamasini   o’rniga   "antiquitates"   -
"qadimiyat", "kadimgi" atamalari ishlatilishi bilan birga arxeologiya tushunchasidan ko’ra ham
boshqa   sohalarda   qo’llanila   boshlandi.   Ya’ni,   bu   davrga   kelib   "arxeologiya"   atamasi   biroz
differentsiyalashdi   va   boshqacharok   mazmun   kasb   etdi.   Masalan,   "badiiy   buyumlar
kadimiyati", "yuridik ishlar kadimiyati" va h.k.
Rimning   imperatorlari   davrida   «antiquarius »   -   ya’ni   antikvariy,   qadimiyat   havaskori
ma’nosida ishlatildi. O’rta asrlarga kelib "antikvariylar" deb qadimgi qo’lyozmalarni ko’chirib
36 yozadigan   hattotlar   aytiladi.   Uyg’onish   davridan   boshlab   esa,   barcha   qadimgi   davrlarga   oid
buyumlarni saqlovchilarini "antikvariylar" deb aytiladi.
Yunonlarning   "arxeologiya"   atamasini   yana   qayta   "tiriltirgan"   olim   Gettingen
universitetining   professori   Xristian   Gottlib   Geyne   bo’ladi.   Ammo,   X.   G.   Geyne   arxeologiya
tushunchasini   ishlatar   ekan,   uning   nazarida   butun   insoniyat   tarixidan   qolgan   buyumlar   emas,
balki   faqat   antik   dunyodan   qolgan   buyumlarni   va   o’sha   buyumlarni   klassifikatsiyasini
tushungan. U professor sifatida studentlarga dars berar ekan, ma’ruzasini "Gretsiya va Rimning
qadimgi san’at arxeologiyasi" deb ataydi.
Bu   davrda   klassik   arxeologiyani   asosan   filologlar   o’rganar   edilar.   Chunki,   Qadimgi
Gretsiya   va   Rim   davridan   juda   ham   ko’plab   yozuvlar   qolganligi   tufayli   filologlar   aynan   shu
yozuvlar tarixini o’rganishar edi. Faqat, bu olimgina emas, balki XIX asrning boshlariga qadar
yashagan barcha tadkikotchilarni faqat qadimgi xalklardan qolgan badiiy buyumlar qiziqtirgan.
Bunday   narsalar   haqiqatdan   ham   O’rta   er   dengizi   bo’ylaridagi   Qadimgi   Gretsiya,   Rim   kabi
davlatlar   va   ular   bosib   olgan   yurtlar   bilan   chegaralanar,   natijada   yukoridagi   olimlarni   fikrini
faqat   yozuvlar   davri   arxeologiyasi   bilan   shug’ullanish   qiziktirar   edi.   Ular   ibtidoiy   davr
arxeologiyasini mutlaqo tushunishmas edi. Shuning uchun eng   dastlabki
arxeologik   bilimlarni  o’rganishda   ko’prok   boshqa   fanlarni   vakillari   shug’ullanishdi.   Masalan,
klassik   davri   arxeologiya   izlanuvchi   olimlar   uchun   Gretsiya   va   Rimga   oid   juda   ham   ko’plab
yozuvlar   qolganligi   tufayli,   bu   davr   bilan   ko’proq   filologlar   shug’ullanishdi.   Ibtidoiy   davr
arxeologiyasi bilan - biologiya, geologiya, fizika va boshqa tabiiy fan vakillari shug’ullanishar
edi. Ammo, klassik arxeologiya ham, shuningdek ibtidoiy arxeologiya ham bitta narsani, u ham
bo’lsa insoniyatni o’tmishini tushunishni maqsad kilib olgan   edi.
Umumiy arxeologiyaning uchinchi yo’nalishi bu o’rta asrlar arxeologiyasi bo’lib, bu soha
vakillari o’rta asrlarga doyr buyumlarni o’rganish bilan shug’ullanishdi.
XIX   asrlarning   boshlariga   qadar   rivojlangan   arxeologiyaning   to’rtinchi   yo’nalishi   ham
bo’ldi-ki,   u   ham   bo’lsa   "Sharq   arxeologiyasi"   edi.   Ular   Misr   va   Old   Osiyo   xududlarini
o’rganish   bilan   shug’ullanar   edilar.   "Sharq   arxeologiyasi"   o’zining   taraqqiyotida   bevosita
"klassik   arxeologiya"   vakillari   bilan   bog’liq   edilar.   Ammo   "Shark   arxeologiyasi"   o’zining
rivojlanishi   davomida   juda   ham   ko’plab   yozma   manbalarni   topdi-ki,   natpjada   arxeologlar
birinchi   marotaba   yozma   manbalar   bilan   buyumlarni   qo’shib   o’rganilgandagina   haqiqiy   tarix
yaratilishi   mumkinligini   tushunib   etishdi   va   tarixning   alohida   bo’limini   ochishta   muvaffaq
bo’lishdi.
Umumiy   ildizlari   bir   bo’lgan   arxeologiyaning   to’rtta   yo’nalishi   XX   asrning   boshlariga
kelib   birlashdi   va   rivojlanishida   to’rtta   alohida   tomirga   ega   bo’lgan   bu   fan   keyingi
taraqqiyotida  birlashib   beqiyos   katta  muvaffaqiyatlarga  erishdi,  chunki   bu   sohalarni  hammasi
tarix   faniga   xizmat   qilar   edi.   Piramidalar   to’g’risida   yozar   ekan,   ayniqsa   Xeops   piramidasi
to’g’risida alohida to’xtaladi, chunki Gerodot davrida  bu  piramidaning yoshi 2300 yildan  oshiq
bo’lib,   uning   qurilishi   to’g’risida   o’ylashning   o’zi   bir   mo’jizaga   o’xshar   edi.   Misrdagi
piramidalar   qurilishi   tarixini,   usullarini,   ayniqsa   texnik   tomonlarini   faqat   Gerodot
zamonidagina emas, hozirda ham uning oxiriga eta olganlari   yo’q.
Gerodotdan keyin ham qadimgi san’at asarlariga murojaat qilish o’z zamonasining urfu-
odatiga   aylandi.   Chunki,   Aleksandr   Makedonskiydan   keyin   u   tuzgan   davlat   o’rnida   tuzilgan
ellin   davlatlarining   rahbarlari   o’zlarining   saroylari,   ibodatxonalari,   shahar   tashqarisidagi
uylarini o’sha klassik Elladadagi san’at asarlaridan nusxa olib ko’paytirishni orzu qildilar va bu
ishni ko’p hollarda amalga oshirdilar ham.
Aynan   ellinizm   davrida   yana   bir   holat   yuz   berdi,   ya’ni   periegesis   -   mamlakatlarni,
shaharlarni va eng muhimi qadimgi san’at asarlarini tavsifini yozish keng urfu-odatga aylandi.
Xuddi shunday ishlar bilan shug’ullangan odamlardan biri Polemon (mil. il. Ill asrning oxiri, II
asrning   birinchi   yarmi)   degan   shaxs   yashagan   bo’lib,   hayotida   Gretsiya,   Old   Osiyo,   Italiya,
Sitsiliya kabi mamlakatlarda bo’lgan, hamda ko’plab arxitektura obidalari, haykallar va boshka
san’at asarlarini yozma bayonini   bergan.
Periegetik   adabiyotning   eng   oxirgi   vakillaridan   biri   Pavsaniya   (milodni   II   asri)   bo’lib,
37 Ellada,   Attika,   Peloponnes,   Beotiya   va   Fokida   va   bu   shaharlardagi   tarixiy   obidalar   va   san’at
asarlari to’g’risida batafsil yozma bayon   bergan.
Rim   imperiyasining   qulashi   araffasida   qadimgi   madaniyat   obidalariga   bo’lgan   kiziqish
asta-sekinlik   bilan   so’na   boshlaydi.   Buning   sababi,   albatta   imperiyaning   inqirozga   yuz
tutganligi   va   shu   bilan   birga   xristian   dinining   keng   tarqashi   munosabati   bilan   qadimgi   ko’p
xudolilikka,   turli   iloxlarga   sig’inishga   qarshi   siyosat   bilan   bog’liq   jarayonlar   boshlandi.   Har
bitta   xristian   dini   normalariga   to’g’ri   kelmaydigan   biron-bir   holatga   qarshi   ochiq   oydin   jang
boshlandi, shunday odamlarni barchasi dushman deb e’lon qilindi.
Ammo,  bu   davrda ham antik davrdan ilk o’rta asrlar orqali uyg’onish davriga kadar juda
ingichka “ip" - kollektsionerlar orkali san’at asarlarini o’tganligini va u naqadar o’zini ta’sirini
o’tkazganligini ko’rish   mumkin.
Uyg’onish davrida arxeologiya fani filologiya bilan birgalikda biroz bo’lsa ham jonlandi.
Bu davrning eng buyuk namoyondalaridan  biri Franchesko Petrarka  bo’lib, klassik lotin  tilini
qayta   tiriltirdi.   Uning   shogirdlari   humanitas-insoniylik   degan   terminni   joriy   etishdi.   O’rta
asrlardagi   xudo   to’g’risidagi   bilimlar   o’rniga   Petrarka   insoniylik   bilimlari   degan   terminni
keng targ’ib qildi. Bu davrda  barcha buyumlarni o’lchovini o’lchaydigan xudo emas, odam
degan shior keng tarqaldi. Yangi yo’nalishning eng yirik manbasi va namunasi klassik davrning
adabiyoti   va   falsafasi   bo’ldi.   O’sha   davrning   asosiy   tili   lotin   tilini   to’liq   tarjimasini
o’rganishgani   tufayli   antik   davrining   san’ati   va   antik   davr   siyosiy   doktrinasini   yana   qayta
tirilishiga  sabab bo’ldi. O’sha davrda davlat tuzumining ideal namunasi deb Rim respublikasi
tan  olindi.  1347  yilda  o’sha  davlatni   yana  qayta  tiriltirmoqchi   bo’lgan   odam  Kolo  di  Rientso
edi.   Bu   ishni   amalga   oshirishni   iloji   bo’lmagan   bo’lsa   ham,   ammo   revolyutsion   hukumat
tomonidan chiqarilgan qarorlarning eng dastlabkisi Rimdagi antik davr yodgorliklarini saqlash
to’g’risidagi buyrug’i   edi.
Keyingi   XV   asrda   mashhur   qadimgi   tarixni   havaskori,   sayyoh   va   gumanist   Kiriako
(Chiriako)   Ankonskiy  (1391-1452)  bo’lib,  uning  antik  davr   yozuvlari   bilan   qiziqishi   lotin   tili
bilan   grek   tilini   o’rganishni   maksad   qilib   olib   Gretsiya   bilan   birga   Sharqqa   sayohatini
boshlaydi.   U   Gretsiyadan   tashqari   Makedoniya,   Frakiya,   Epir,   Kichik   Osiyo   shaharlarini
Suriya,   Falastinda   va   Misrda   bo’ldi   va   o’zining   bu   sayohatidan   keyin   "Kadimgi   buyumlar
to’g’risidagi   yozuvlar"   degan   kitobni   yozdi.   Uning,   bu   kitobi   juda   katta   shuhrat   qozondi.
Uning,   shu   kitobi   tufayli   avlodlar   Kiriakini   "epigrafikani   otasi"   va   "arxeologiyani   otasi"   deb
aytishdi. Epigrafika klassik arxeologiya bilan klassik filologiyani qo’shadigan ko’prik edi.
XV   asrning   oxiri   XVI   asrning   boshlarida   Renessans   o’zining   taraqqiyotini   yuqori
bosqichiga   chiqadi.   Buyuk   rassomlar   Leonardo   da   Vinchi,   Rafaelya   Santi,   Mikelanjelo
Buonarroti,   Titsiana   va   boshqalar   etishib   chikishdi.   Xristofor   Kolumb   va   Magellan   kabi
sayohatchilar   o’zlarining
hamrohlari   bilan   Er   yuzi   bo’ylab   sayohatlarini   amalga   oshiradilar.   Bu   davrga   kelib   ayrim
knyazlar,   yoki   hatto   cherkov   xodimlari   xam   antik   davrining   san’at   asarlarini   to’plashga
kirishadilar. Hatto, Vatikandagi saroyda maxsus   bir   hovli ajratilib unda Gretsiyaning ellinizm
davri   haykallarini   saklashdi.   Lekin,   ruhoniylarni   arxeologiya   bilan   shug’ullanishlari   juda
uzoqqa   bormadi.   1555   yilda   pop   Yuliy   III   vafotidan   keyin   Augsburg   diniy   bitimi   tuzilgan
bo’lib, unda "Hukmdor kim bo’lsa, o’shaning dini bo’ladi" degan shior o’rtaga tashlandi.
O’sha   davrdagi   imperator   Karl   V   diniy   ulamolar   tomonidan   qo’llab-   kuvvatlanmay
qolgandan   keyin   taxtdan   tushirildi.   Trident   sobori   va   iezuit   ordenining   reaktsion   qarorlari
tufayli   fan   va   san’atga   qarshi   haqiqiy   quvgin   boshlandi.   Katolik   cherkovining   yozuvchilarini
ustidan   tsenzura   boshlandi.   Juda   ko’plab   kitoblar   o’qish   uchun   cheklab   qo’yildi,   yoki   yoqib
yuborildi.   Antik   davrdagi   haykallar-xudolarning,   qahramonlarning,   turli   afsonalardagi
kahramonlarni tasvirlarni noshaariy, shayton tasvirlari deb ularni saklash ma’n   etildi.
Bularni   hammasi   arxeologiya   fanini   rivojlanishiga   juda   katta   to’siq   bo’ldi.   Ayniqsa,
Italiyada   arxeologiyaga   ajratilayotgan   pul   mikdori   qisqaribgina   qolmasdan,   balki   u   bilan
shug’ullanish xavfli bo’lib ham qoldi. Arxeologiya bilan shug’ullanadiganlarni budparastlikda
aybladilar va ular inkivizitsiya sudining iskanjasiga tushdilar.
38 Ammo, uyg’onish davridagi  antik  davri san’ati namunalariga  bo’lgan qiziqish  endilikda
Frantsiya   va   Evropaning   boshqa  mamlakatlariga   tarqalib   bo’lgan   edi.   Frantsiya   XVII  asrning
boshidan   boshlab   antikvar   buyumlarni   to’plash,   ularni   topib   saklash   bo’yicha   eng   yirik
markazga aylandi.
Shunday   qilib,   bu   klassik-arxeologiyaning   dastlabki   boshlang’ich   paytini   "arxeologik
materiallarni   to’planish   payti   edi"   desa   ham   bo’ladi.   Lekin,   shunday   payt   keldi-ki,   endilikda
oddiy to’plangan material son jihatidan sifatga o’tishi kerak edi.
Xuddi   shunday   olimlardan   biri   Frantsiyaning   Provansa   degan   shahridan   Klod   Peyresk
(1580-1637)   bo’lib,   birinchi   marotaba   buyumlarning   ahamiyatini   tushunib   etdi.   Uning   uchun
buyumni "katta", yoki "kichik"ka ajratmasdan ularni barchasiga barobar qarash kerak ekanligi,
barcha buyumlarni aniq gipsdan qilingan nusxasi bo’lishi kerakligini tushunib etdi.
Shu bilan birga shu davrgacha to’plangan barcha materiallarni  yig’ib to’plashga harakat
kilish   boshlandi.   Shunday   olimlardan   biri   Geydelberg   universitetining   professori   Gruter   juda
katta 12 ming lotin yozuvlarni o’zida mujassam etgan to’plam nashr ettirdi.
Angliyaga   ham   qadimgi   yozuvlar   bilan   qiziqish   keng   tarqaldi   va   hatto   bu   ishlar   bilan
qirol Karl I ham shug’ullandi.
Frantsiyada   XVII   asrning   o’rtalariga   kelib   bir   kator   akademiyalar   -   Yozuvlar
akademiyasi, Arxitektura akademiyasi, Tasviriy san’at va hapkaltaroshlik akademiyalari tashkil
topdi.   Bu   tashkilotlar   juda   ham   ko’plab   tarqoq   holdagi   alohida   tadqiqotchilarni   qadimiyat
havaskorlarini   birlashtirdi,   arxeologik   ekspeditsiyalarni   tashkil   etishdi,   va   shu   davrgacha
to’plangan arxeologik materiallarni sistemalashtirish bilan shug’ullandilar.
1733   yildan   boshlab   Angliyada   va   uning   ketidan   butun   Evropada   birin-   ketin
Frantsiyadagi   kabi   jamiyatlar   va   akademiyalar   tashkil   etildi.   Bu   jamiyatlarni   say-harakatlari
bilan   ko’plab   kitoblar   nashr   kilindi.   Benedikt   Monfokon   (1655-1741)   Evropada   tarqoq   holda
bo’lgan va juda ko’plab antikvar buyumlarni, ayniqsa ellinizm davridan qolgan  haykallarni 10
tomdan   iborat   kitob   holida   1800   nusxada   chop   ettirdi.   Biroz   keyinroq   Frantsiyalik   olim,
antikvar,   graf   Kelyus   etti   tomdan   iborat   "Misr,   etruss,   grek   va   Rim   qadimiyatlari   to’plami"
degan   kitob   nashr   ettirdi.   Unda   mayda   buyumlar-tamg’alar,   tangalar   va   boshqalar   to’plangan
bo’lib,   bu   buyumlarni   nimadan   ishlangani,   badiiy   ishlanishi   va   mazmuniga   karab
klassifikatsiya   kildi.
Yuqoridagilardan farkdi o’laroq Germaniyada  XVIII asrning birinchi  yarmidan boshlab,
dastlabki   arxeologik   bilimlarni,   ayniqsa   Gretsiya   va   Rim   qadimiyati   bo’yicha   to’plangan
bilimlarni universitetlarda o’qitila boshlandi.
Ammo   Evropada   boshlangan   dastlabki   arxeologik   izlanishlar   o’sha   arxeologik
buyumlarni   tiplarini   o’rganish,   buyumlarning   tavsifi,   qaysi   haykaltarosh   qanday   materialdan
qachon,   qanday   qilib   yasaganligi   to’g’risidagi   ma’lumotlarni   berishdan   nariga   o’tmadi.   Bu
davrdagi   olimlar   arxeologik   materiallarga   faqat   buyum   sifatida   qarashdi,   arxeologik
materiallarni   tarixni   o’rganishni   manbai   ekanligini   tushunib   etmadilar.   Qo’lga   kiritilgan
yutuqlarga faqat o’sha davrgacha to’plangan antikvar buyumlarni sistemalashtirilishi bo’ldi.
Albatta,   bu   davrda   ayrim   erlarda   arxeologik   qazishmalar   ham   o’tkazilgan   bo’lib,   bu
kazishmalarning   asosiy   maqsadi   antikvar   buyumlar   topib   olishdan   nariga   o’tmagan   edi.
Arxeologik   obidalarni   qachonlardir   hayot   xukm   surgan   shahar,   yoki   qishlokning   xarobasi
ekanligi   va   bu   obidani   kazishda   ma’lum   bir   qazish   usullariga   amal   kilish   kerakligini
tushunishmadi.  Buning sababi, u davrda hali qazish usullarining o’zi ishlanmaganligida edi.
1.2. Gerkulanum va Pompeyning arxeologik qazish uslublarini tushunishda manba ekanligi
Ma’lumki,   milodning   79   yilida   Italiyaning   Gerkulanum   va   Pompey   shaharlari   Vezuviy
vulqonlari   ostida   qolib   halokatga   uchragan.   Butun   boshli   ikkita   tirik   shahar   vulqondan
ko’tarilgan kul va shlak qatlamlarini  ostida qolib ketgan va oradan juda ko’p yillar  o’tgandan
keyin   bu   shahar   to’g’risidagi   ma’lumotlar   xalqning   xotirotidan   ko’tarilgan   edi.   1711   yilda
Gerkulanum   shahri   ustida   olib   borilayotgan   tuproq   ishlari   paytida   bu   erdan   antik   davrga   oid
39 buyumlar   topildi.
Odamlar   qadimgi   shaharniig   boshqa   xududlarida   yana   huddi   shunday   buyumlar   topib
olaverishdi.   Butun  boshli   qadimgi   shahar  xududida   tartibsiz  ravishdagi   qazishma  ishlari,   turli
odamlar   qanday   xoxlashsa,   shunday   qazishib   faqat   topilmalar   topib   olishga   harakat   qilishdi.
Qazilgan   joylar   tarxi,   kesmasi,   yoki   topilma   qanday   sharoitda   turganligi   to’g’risidagi
ma’lumotlarga umuman ahamiyat berilmadi. Hatto, topilmalar topilgan joydan devoriy suratlar
chiqqan   bo’lsa   ham,   unga   hech   qanday   e’tibor   berilmadi.   Devoriy   suratni   olib   chiqib   boshqa
biron   erda   sotishni   iloji   yo’q   edi,   chunki   uni   ko’chirib   boshqa   erga   o’rnatish   uslubi   ham
ishlanmagan   edi.   Shuning   uchun   topilma   qidiruvchilar   bu   chuqurni   ko’mib,   boshqa   joydan
yana shunday chuqur   kazishdi.
Oradap   ancha   vaqt   o’tgandan   keyin   Italiya   hukumatining   qarori   bilan   Gerkulanum
hududida ruxsatsiz qazishmalar olib borishni ta’qiqlash to’g’risida qaror chiqardilar. Bu erdagi
hukumat   qarori   bilan   qazilayotgan   qazishmalar   ancha   planli,   tartibli   ravishda   amalga   oshirila
boshlandi. Davlat tomonidan bunday ishlarni amalga oshirilishi natijasida ancha ijobiy, yaxshi
natijalarni   olishga   muvaffaq   bo’lindi.   Jumladan,   1753   yilda   shahar   tashqarisida   quriladigan
villaga   o’xshagan   bino   bilan   birgalikda   butun   boshli   kutubxona,   haykallar   galereyasi   kabi
topilmalarni   topishga  muvaffaq  bo’lindi.   Lekin,  nima   bo’lganda  ham  bu davrda  olib   borilgan
qazishmalarning asosiy maqsadi qimmatbaho buyumlarni topib uni pullashdan iborat bo’ldi.
1938   yilda   Gerkulanum   bilan   bir   davrda   Vezuviy   vulkoni   natijasida   ko’milib   qolgan
Pompey shahri topildi. Bu erdagi qazishmalar ham Gerkulanumdagi singari asosan yodgorlikni
talon-taroj qilishdan iborat bo’ldi va bunga ham faqat davlatning aralashishidan keyingina uni
to’xtatish imkoniyati   tug’ildi.
Yuqoridagilarga   qaramasdan   bu   ikki   buyuk   shahar   hududida   olib   borilgan   qazishma
ishlari natijasida  ilmli,  tushungan odamlar  o’rtasida tarixiy  yodgorliklarga  bo’lgan munosabat
biroz o’zgardi.   Arxeologik
yodgorliklarni qazish va ulardan to’g’ri xulosalar chiqarish bo’yicha yangi fikrlar paydo bo’ldi.
Jumladan,   Gerkulanum   va   Pompey   shaharlarini   ellinizm   davri   tarixi   va   madaniyatini
o’rganishdagi   ahamiyatini  nihoyatda  katta  ekanligini  tushunib   etadiganlar   ham  etishib  chikdi.
Chunki   bu   har   ikki   buyuk   shaharlardek   ellinizm   davri   madaniyatini,   kundalik   turmushini,
jamoa   hayotini,   ayniqsa   shaharlardagi   hayotni   qanday   bo’lgan   bo’lsa,   shundayligicha   qotirib
qo’yilganday ko’rsatib beradigan boshqa shahar yo’q edi.
Pompey shahrida ham olib borilgan arxeologik qazishma ishlari Gerkulanum xarobasini
kazishdan ko’ra yaxshi bo’lmadi. Bu erda ham davlatni  aralashishiga  to’g’ri keldi. Lekin   shu
ikki shaharda olib borilgan ishlar  natijasida  o’z davrining ilg’or arxeologlari  orasida ellinistik
shaharning   tirikligidagi   qiyofasi   namoyon   bo’ldi.   Shuning   uchun   o’sha   tushungan   odamlarda
yodgorlikni   saqlash,   uni   kelgusi   avlodlarga   etkazish   to’g’risida   qayg’urish   kerakligini
anglaydiganlari paydo   bo’lishdi.
Gerkulanum   va   Pompeyni   ko’milib   qolishi   to’g’risida   yozgan   mualliflar   Vezuviy
vulqonini   yozishar   ekan,   go’yoki   vulqondan   ko’tarilgan   juda   katta   lava   oqimi   va   kul   bilan
ko’milgan  emish.   Bunday  bo’lishi   mumkin   emas,  chunki   shahar   xarobalarida  hattoki   kitoblar
ham   saklangan.   Yozma   manbalarning   to’g’ri   yoki   noto’g’riligini   tushunishda   vulqon   otilishi
bilan bog’liq bo’lgan tabiiy  hodisalarga e’tibor bersak masalani tushunishga biroz bo’lsa xam
yordam beradi. Jumladan, agar lava oqib kelib bu shaharni ko’mganda edi, bu har ikki shahar
ham  100%  yonib,   barcha  narsa   erib,  shahar  toshday   qotgan  jism   bilan   ko’milib  qolishi   kerak
edi. Juda ham ko’plab narsalar erib, yonib ketgan bo’lar   edi.
Aslida vulqon otilgan payitda juda ham katta fizik jarayonlar yuz beradi. Vulqon yuqori
qatlamlarga   issiq   lava   kul   qatlamlari   ko’tarilib   atrofdan   momaqaldiroqli   yomg’ir   chaqiradi.
Natijada   yomg’ir   o’zi   bilan   kulni   yopishtirib   yog’ishi   natijasida   butun   boshli   shaharlarni
ko’mib   yuboradi.   Shuning   uchup   bu   buyumlar   shikastlangan   bo’lsa   ham,   lekin   butunlay
buzilmagan. Shuning uchun ham bu yodgorlikdan faqat qimmatbaho topilmalarni olib, qolgan
topilmalarni   tashlab   yuborish   insoniyatga   qarshi   qilingan   juda   katta   jinoyat   ekanligini
Gerkulanum   va   Pompey   tufayli   tushunib   etdilar.   Aynan   shu   shaharlarda   sakdangan   osori-
40 atiqalar tufayli bu shaharlar hududida arxeologik ekspeditsiyalar tashkil etildi va shuning uchun
ham bu har ikki obidani ko’rgani minglab turistlar, tarixchilar va arxeologlar hozirgacha kelib
turadilar. (Colin Renfrew, Paul Bahn. Archaeology: Theories, Methods and Practice.  London.
2004. P. 24-25)
2. ARXEOLOGIYaNI XVIII ASR OXIRI XIX ASRDAGI   RIVOJI
Arxeologiyani   keyingi   rivojlanishi   Evropadagi   siyosiy   va   iqtisodiy   rivojlanishlar   bilan
bog’liq.   Jumladan,   Frantsiyadagi   revolyutsiya,   Napoleon   urushlari,   boshqa   davlatlarda   ham
boshlangan   burjua   revolyutsiyalari,   kapitalistik   munosabatlarning   rivojlanishi,   ayniqsa
Transport   vositalari,   soanoat   korxonalarining   rivojlanishi   va   h.k.   arxeologiyani   rivojlanishiga
olib keldi. Evropadagi davlatlar qadimgi Rim Respublikasi siyosiy tuzum sifatida, davlat shakli
sifatida   ideal   tuzum   ekanligini   tushundilar   va   nihoyat   Frantsiyada   ham   aynan   shunday  davlat
tuzildi.
General   Napoleon   Bonapartning   Misrga   qilgan   ekspeditsiyasi   natijasida   Sharq
mamlakatlariga   yo’l   ochildi.   Misrga   Napoleon   bilan   birga   juda   ko’plab   talantli   olimlar   ham
kelishgan   edi.   Burjuaziyaning   rivojlanishi   arxeologiyani   rivojiga   ham   katta   ta’sir   etdi.
Napoleonning Misrda qilgan dastlabki ishlaridan biri bu erda Misr institutini ochilishi   bo’ldi.
Bu   davrda   Evropada   ibtidoiy   davr   arxeologiyasi   rivojlandi.   Sanoatni   rivojlanishi
natijasida   temir   yo’llarni   qurilishi,   avtomobil   yo’llarini   qurilishi,   suv   tegirmonlari,   shamol
tegirmonlarini   kurilishi   kabi   ishlar   boshlanishi   munosabati   bilan   shu   qurilishlar   olib   borilgan
joylarda juda ko’plab ibtidoiy davr yodgorliklari ochildi.
XIX   asrdan   boshlab   "buyuk   arxeologik   kashfiyotlar"   davri   boshlanadi.   Napoleonni
Misrga olib borgan olimlari ichida Denon degan juda talantli, ziyrak olim bor edi. U juda qisqa
vaqtda   butun   Misrni   kezib   chikdi   va   juda   ham   ko’plab   arxitektura   obidalariga   yozilgan
yozuvlarni  nusxasini  oldi,  boshkalarini  chizma   nusxasini  tushirdi,  turli  topilmalarni  sotib  oldi
va   to’pladi.
Misrning turli kismlarida toshdan kurilgan ibodatxonalar, maqbaralar, turli haykallarning
ostonasi toshlavhalar bilan to’la edi. Shunday topilmalardan biri Rozetta qishlog’idan topilgan
yozuvli bazalt toshi bo’lib, unda  uch  xil tilda Qadimgi Misr tilida - ieroglifda, yangi Misr tilida
- demotik yozuvida va grek tilida - grek alifbosida yozilgan   edi. Keyinroq aniqlanishicha, har
uchta yozuv bitta narsani ifodalar edi. U ham bo’lsa kohinlarning Ptolemey V Epifan (mil. il.
196  y.)  sharafiga   chiqarilgan  farmoishi  edi.   Rozetta  qishlog’idan  topilgan  tosh  lavhaning   uch
tilda   bitilganligi   va   uning   bir   tomonida   grek   tilidagi   nushasini   ham   borligi   sababli   Qadimgi
Misr, hamda yangi Misr tilidagi nusxalarini o’kish uchun kalit bo’lib xizmat   qildi.
Misrning   qadimgi   yozuvlarini   o’qish   albatta   juda   qiyin   edi.   Ammo,   Frantsuz   olimi
Fransua Shampolon (1790-1832) ning juda ko’p tillarni bilishi tufayli va Rozetta topilmasidagi
uch   tilda   yozilgan   yozuvlar   tufayli   Misr   ierogliflarini   15   ta   belgisini   aniqlashga   muvaffaq
bo’ldilar.   Shu   15   ta   belgini   anikdash   usuli   keyingi   Qadimgi   Misr   ierogliflarini   tadqiq   etish
uchun katta baza bo’lib xizmat   qildi.
Frantsiya   ekspeditsiyasi   davrida   Misr   yodgorliklaridan   juda   yaxshi   kollektsiyalar
to’plandi.   Birok,   Am’en   tinchlik   bitimiga   ko’ra   bu   topilmalarni   hammasi,   shu   bilan   birga
Rozetta   qishlog’idan   topilgan   toshlavha   ham   Angliya   ixtiyoriga   berildi.   Ammo,   Frantsiyada
hamma topilmalarning chizmalari, yozuvlardan ko’chirmalari bo’lganligi tufayli   bu   erda 1808-
1813   yillarda   Misr   topilmalarini   jamlagan   12   tomdan   iborat   tablitsalar   va   24   tomdan   iborat
matnli kitob chiqarildi.
Shampolondan   keyin   Frantsiyaga   kelib   katta   ishlar   qilgai   yirik   nemis   olimi   Lepsius
(1810-1884   yy)   edi.   Lepsius   Shampolonga   nisbatan   o’zining   juda   aniqligi   va   ziyrakligi   bilan
ajralib   turar   edi.   U   Misr   topilmalarini   o’rganishga   juda   ham   aniqlik,   albatta   uslubiy   jihatdan
to’g’ri yondashdi. Har bitta topilmadan kanday informatsiyani olish mumkin bo’lsa, maksimal
darajada   oladi.   Misrning   Memfis   shahri   yaqinida   u   67   ta   piramidani,   yaqin   130   ta   mozor-
41 maqbarani   tadqiq   qiladi.   U   birinchi   martta   shu   topilmalarga   asoslanib   turib   Misrni
davrlashtirish ishlarini amalga oshirdi. Misr, Efiopiya, Sinay yarim oroli hududlarini ko’ptomli
yodgorliklari nomli kitoblarni nashr etdi. Lepsius tomonidan to’plangan arxeologik materiallar
keyinchalik   o’zi   direktori   bo’lgan   Berlin   arxeologiya   muzeyiga   topshirildi.   (Colin   Renfrew,
Paul Bahn. Archaeology: Theories, Methods and Practice. London. 2004. P.   31-32)
Evropaliklar uchun Messopotamiya tarixi to’g’risidagi ma’lumotlar juda ham kam edi va
ular har bir yangilikni juda ziyraklik bilan kuzatib turishar edi. Shu bilan birga, Misrga borgan
Evropaliklar   toshdan  yasalgan   piramidalarni,  mavzoley  va   maqbaralarni   ko’rishgan  bo’lishsa,
Messopotamiyada   bunday   narsalar   umuman   yo’q   edi.   Bu   erdagi   qurilishlar   asosan   g’ishtdan,
ko’p   hollarda   xom   g’ishtdan,   juda   kam   hollarda   pishiq   g’ishtdan   bo’lar   edi.   Shuning   uchun
qadimda juda ulug’vor bo’lgan shaharlar ham ko’proq xom g’isht bilan ko’tarilgan bo’lganligi
uchun ular tashlab ketilgandan keyin oddiy jonsiz dashtdan farqi bo’lmay   qoldi.
Messopotamiya   tarixini   assurologiya   yo’nalishini   o’rganishni   boshlab   bergan   olim
Klavdiy   Djems   Rich   (1784-1821   yy)   bo’lib,   aslida   kelib   chiqishi   frantsuz,   ammo   Angliyada
yashab   inglizlarni   Ost-Ind   kompaniyasini   Bag’doddagi   vakili   bo’lib   ishlagan.   U   Mosulda
bo’lgan   payitda   mahalliy   aholining   xotirotida   qolgan   rivoyatlarda   eslatiladigan   Nineviyani
asoslagan   podshoh   Nimrod   to’g’risida   so’raganda   mahalliy   arablar   o’sha   shaharning   o’rnini
ko’rsatishadi.   Ammo,   Rich   bu   erni   kazib   ko’rgani   bilan   hech   narsani   topa   olmaydi.   Lekin
keyinroq ma’lum bo’lishicha Rich Nineviyani o’rnini juda aniq aniqlagan ekan. U kazishmalar
olib   borgan   davrda   sopoldan   yasalgan   plitalarni   to’playdi.   Bu   topilgan   plitalar   Ashurbanipal
kutubxonasini klinopis yozuvli kutubxonasining birinchi hujjatlari ekanligi aniqlangan.
1942 yilda Frantsiyaning Mosuldagi konsuli Emil Botta Dur- Sharrukin shahri yaqinidagi
Xosrobod qishlog’idagi tepani qazib ko’rganda Assuriya podshosi Sargon (mil.il. 722-705 yy.)
ning saroyini topadi. Sargon saroyi - saroy zallari, ichki hovli, ibodatxona, zinapoyasimon burj,
omborxonalar,   oshxona,   vino   saklaydigan   xonalar,   otxona   topilgan.   Saroylarning   devorlari
yozuvli va bo’rtma usulda ishlangan barelef tasvirli plitalar bilan qoplangan edi. Ayniqsa, juda
yirik kilib ishlangan, yuz qismi odam, qolgan qismi besh oyokli qanotli buqa tasviri tushirilgan
haykal,   Gilgamesh   va   Enkidu   dostonidagi   qahramon   Gilgameshning   bir   qo’lida   o’ldirilgan
sherni, ikkinchi qo’lida gurzini ushlab turgan tasvir hammani hayratga   tushirdi.
Ingliz Genri Leyyard Nineviyani topishga muvaffaq bo’ldi. U faqat bitta emas, balki bir
nechta   Nineviya   podsholari   saroylarini   topdi.   Ularning   ichida   eng   mashhuri   Ashshurbanapal
kutubxonasi   bo’lib,   20000   ortiq   sopol   taxtachalariga   yozilgan   matematikaga,   astronomiyaga,
meditsinaga,   tarixga,   grammatika   va   boshqa   fanlarga   doyr   asarlar   bor   edi.   Bundan   tashqari
davlatning   qonunlari,   buyruqlari,   xatlar,   xabarlar,   xo’jaliklarning   daromadlari   va   hisobotlari,
arznomalar   va   iltimoslar,   sud   qarorlari,   shartnomalar,   uylarni   oldi-sottisi,   erlar,   qullar,   qarz
olib, qarz berish to’g’risidagi, xullas juda ham ko’p hujjatlar bor   edi.
Baxtga   qarshi   Rich   ham,   Botta   ham,   Leyyard   ham   nemis   olimi   Lepsius   kabi   arxeolog-
olim emas edilar. Shuning uchun kazishmalar davrida qazish uslublarini, ayniqsa topilmalarni
ahamiyatini   tushunib   etmaganliklari   sababli   ularni   juda   ko’plari,   shu   jumladan   sopol-
taxtachalardagi hujjatlar yo’kotildi.
Arxeologik   qazishmalar   XIX   asrning   birinchi   yarmida   Suriyada,   Kichik   Osiyoda   va
Falastinda qam oz bo’lsa ham davom etdi. Xuddi shu davrdan boshlab Gretsiya xududida ham
qazishmalar   boshlanib,   Qadimgi   Elladaning   klassik   materiallarini   olishga   muvaffaq   bo’ldilar.
Ma’lumki,   Evropalik   olimlar   Gretsiyaning   qadimgi   materiallari   bilan   faqat   Frantsiyadagi
nusxalarga qarab turib fikr yuritilar edi.
Ilgari   varvarlarcha   qazishmalar   olib   borilgan   Pompey   shahrini   to’liq   o’rganish   uchun
qazishmalar   boshlab   yuboriladi.   Endilikda   shaharning   turli   qismlarida   alohida-alohida
chuqurlar   qazib   faqat   topilmalarni   sug’urib   olish   emas,   balki   katta   maydonlarda   qazishmalar
olib borilib, faqat yaxshi topilmalar emas, balki har bitta buyumning holati to’g’risida batafsil
ma’lumotlar   yig’dilar   va   natijada   butun   boshli   shaharni   kundalik   hayoti,   xalqning   kundalik
turmushi   to’g’risidagi   ma’lumotlarni   olishga   muvaffaq   bo’ldilar.   Antik   davrning   kichik
shahrini to’liq ochishib, uni kundalik hayotini har tomonlama o’rgandilar.
42 XIX   asrning   20   yillarida   Vulche   shahri   yaqinidagi   Etruriyadagi   miloddan   ilgarigi   VIII
asrlarga   oid   qabristonda   nemis   olimi   Eduard   Gergard   kazishmalar   o’tkazib,   bu   erdagi
qabrlardan 20000 ortiq suratlar tushirilgan vazalar topildi. Bu olimning qilgan katta ishi o’sha
20000 surat tushirilgan vazalarni topganligi emas, balki o’sha vazalarni davrlashtirganligi katta
ahamiyatga ega bo’ldi. Eduard Gergard ellinlar davri vazalaridagi suratlardagi ishlatilgan rang,
suratning   mazmuni,   vazalarning   shakllariga   qarab   turib   bu   vazalarni   "gapirtirishga",   ya’ni
davrini aniqlashga majbur qildi. Bu ish shu darajada yaxshi amalga oshirilgan ediki, hatto   shu
payitga   qadar   arxeologlar   surat   solingan   vazalarni   topib   olsalar,   uning   aniq   davrini   aniqlash
uchun   Eduard   Gergardning   XIX   asrda   amalga   oshirgan   davrlashtirishiga   murojaat   qiladilar.
Aynan Edvard Gergardning qilgan   bu   ishi   arxeologiktopilmalarni davrini aniklash uslublarini
kelib chikishidagi bir katta bosqich edi.
3. ROSSIYaDA ARXEOLOGIYa FANINING PAYDO   BO’LIShI.
O’zbekiston hududida, shuningdek butun O’rta Osiyo hududida arxeologiya fanini paydo
bo’lishi   bevosita   O’rta   Osiyo   hududlarini   Rossiya   imperiyasi   tomonidan   bosib   olinishi   bilan
bog’likdir.   Chunki,   O’zbekistan   hududida,   shu   jumladan   butun   O’rta   Osiyoda   ham   ruslar
kelgunga   qadar   arxeologik   qazishmalar   olib   borilmagan,   xalq   orasida   "arxeologiya"   degan
tushuncha  ham  bo’lmagan   edi.  Shuning  uchun  arxeologiya   fanini  O’zbekistan   hududiga  kirib
kelishini bevosita Rossiya bilan, rus olimlarini kirib kelishi bilan bog’lashimiz to’g’ri bo’ladi.
Shunday   ekan,   Rossiyaning   o’zida   arxeologik   qazishma   ishlari   qachon   boshlangan   va
arxeologiya tushunchasi   bu   erlarda qachon paydo bo’lgan, degan tushunchaga oydinlik kiritib
o’tsak  to’g’ri  bo’lar edi.
Rossiya   tarixining   XII   asrga   oid   Ipatevsk   yilnomasida   Ladoga   ko’li   bo’yidagi   aholi
to’g’risida yaxshi ma’lumotlar saklanib qolgan bo’lib, ularning birida aholi orasida bo’lgan real
voqealar   to’g’risida   xabar   beradi.   Unda   yozilishicha,   "osmonni   qalin   bulut   qoplab   kuchli
yomg’ir   yoqqan   payitda   Ladoga   ko’lini   bo’yiga   juda   ko’plab   tangalar   va   mo’nchoklar
yog’ilishi"ni   aytishganligi   to’g’risida   xabar   bor.   Bu   xabar   albatta   o’sha   payitda   arxeologik
tushunchani   yo’qligi,   mahalliy   aholini,   shu   jumladan   yilnoma   tuzuvchisini   Ladoga   ko’lini
bo’yidagi qadimgi manzilgohni yomg’ir suvlari yuvganligi sababli erni yuzasiga qadimgi asori-
atiqalar   chiqib   qolganligini   bilmasliklari   tufayli   kelib   chiqqan   holat   ekanligini   nafaqat   o’sha
mahalliy   xalq,   balki   Ipatevsk   yilnomachisi   ham   bilmaydi.   Shu   bilan   birga   bizga   o’ta   sodda
aholini   arxeologik   obida   yomg’ir   suvi   tufayli   osori-atiqalarni   er   yuzasiga   chiqib
qolayotganligini   tushunmaganligini   ham   ko’rsatadi,   yoki   xalq   orasida   "arxeologiya"   fani
to’g’risida hali umuman tushunchani yo’qligidan darak beradi.
O’rta asrlardan boshlab Evropaning yirik shaharlarida turli buyumlarni maxsus joylarda,
muzeylarda   saklash   ishlari   boshlanadi.   Ammo,   bu   saqlanadigan   buyumlar   qadimgi   tarixni
ma’lum sohalarini yorituvchi yodgorlik sifatida emas, balki u yoki bu knyazga, yoki mashhur
shaxslarga tegishli buyumlar bo’lganligi uchun saklanar edi. Ya’ni podshoga, knyazga va uning
avlodlariga   nisbatan   bo’lgan   laganbardorlik,   podsholarga,   oliy   martabali   shaxslarga   sig’inish
aynan   shunga   o’xshash   muzeylarni   tashkil   kilishga   olib   keldi.   Rossiyada   ham   dastlabki
muzeylarni   tashkil  kilish  ishlari  aynan   ana  shunday,  knyaz,  knyaginya,  dvoryan,   podsho  kabi
mashhur shaxslardan qolgan buyumlarni to’plab saqlashdan boshlangan.
Rossiyaning XVII asriga oid bir qator xujjatlarida "gorodihe" (qadimgi shahar xarobasi)
atamasi uchrashini aytib o’tish kerak. Huddi shu davrdan boshlab Rossiyaning turli hududlarida
qimmatbaho   xazinalarni   qidirish   ishlari   keng   avj   oladi.   Bunday   xazinalarga   albatta   Sibirdagi
juda ko’plab qadimgi chorvador aholiga mansub mozor-qo’rg’onlarda talonchilik maqsadlarida
olib borilgan qazishmalarni kiritish mumkin. Bunday "qazishmalar" natijasida bir qancha tillo
buyumlar   bilan   ko’milgan   xazinalar   topilgan   bo’lsa   ham,   buni   ijobiy   baholab   bo’lmaydi,
chunki bu ishlar natijasida tarix faniga juda katta ziyon etkazilgan edi.
Rossiyada   arxeologik   tasavvurlarni   paydo   bo’lishida   Pyotr   I   ning   yodgorliklarni
43 saqlashda katta rol o’ynadi. Unda Rossiya hududining qaeridan qanday topilma topilsa, uni olib
kelib   davlatga   topshirish,   yana   keyinroq   chiqarilgan   buyrukda   esa,   topilgan   joyni   holatini,
sharoitini chizishni topshiradi. Bu buyruq arxeologik obidalarni sakdash, ulardan kerak bo’lgan
joyda foydalanish imkoniyati jihatidan Rossiyaning o’z davrida Evropa mamlakatlaridan ancha
ilgarilab ketishiga sababchi bo’lgan buyruq edi. Rossiya hududida eng dastlabki arxeologiyani
asoslagan   olimlardan  biri  deb  Z.Ya.  Xodakovskiyni  (1784-1825  yy.) tushunishadi.   U  birinchi
marta   arxeologik   yodgorlik   avvalo   tarixiy   manba   ekanligini,   ya’ni   arxeologik   yodgorlik   real
tarixiy   jarayon-ekanligini   aytdi.   U   sayohat   qilib,   juda   ko’p   arxeologik   obidalarini   topadi   va
ularni   qazish   kerakligini   aytsada,   bu   yodgorliklarni   to’liq   tushunib   etmaydi.   Hatto,   shahar
harobasini u ibodatxona deb   o’ylaydi.
Xuddi   shu   davrdan   boshlab   Rossiya   hududida   antik   arxeologiya   o’z   ishini   boshlaydi.
Jumladan, 1811 yildan boshlab, Kerch yarim orolida P.A. Dyubruks arxeologik izlanishlar olib
borib, hatto mashhur Kul-Oba yodgorligini kazishga muvaffaq   bo’ladi.
Rossiyadagi   keyingi   arxeologlardan   A.S.Uvarov   (1825-1884   yy.)   o’sha   davrdagi
arxeologlar   jamiyatini   aktiv   ishtirokchisi   P.S.Savelev   bilan   birgalikda   1851-1854   yillari
Vladimir   atroflaridagi   mozor-qo’rg’onlarni   shu   atrofdagi   xalqlarni   tarixini   bilish   uchun
qazishadi.   Ammo,   u   davrda   bunday   mozor-qo’rg’onlarni   qazish   uslublarini   bilmaganliklari
uchun yaqin 7000 ta mozor-qo’rg’onni qazishgan bo’lishsa ham, birorta ham mozor qo’rg’on
uchun pasport yaratishmagan edi.
Rus  arxeologlaridan  yana biri  I.E.Zabelin  bo’lib, (1820-1908 yy), u asosan Dneprbo’yi,
hamda   Qoradengizbo’yi   atroflaridagi   skif   mozor-   qo’rg’onlarida   qazishmalar   o’tkazib,
birinchilardan bo’lib skiflarni o’zlari qadimgi zamonlardayoq qabrga, o’likni yoniga qo’yilgan
buyumlar  o’g’irlanganligini  aniqlaydi.  Aynan  I.E. Zabelin  mozor-qo’rg’onni  qazigunga  qadar
o’g’irlangan,   yoki   o’g’irlanmagan   ekanligini   aniqlash   usulini   topishni   o’rgandi.   Bu   narsa
arxeologik   izlanishlar   olib   borish   uslublarini   taraqqiyotida   mozor-ko’rg’onni   ustki   qismiga
qo’yilgan   tuproq   uyumini   holatiga   qarab   qadimgi   davrlarda   uni   o’g’irlangan,   yoki
o’g’irlanmagan   ekanligini   aniqlash   uslubini   aniqladi.   Ya’ni,   I.E.Zabelin   arxeologik   tadqiqot
olib borish jarayonida arxeologik manbani qanchalik to’g’ri, yoki noto’g’ri ekanligini aniqlash
kerakligini aytdi. Birinchilardan bo’lib I.E. Zabelin arxeologik obidani o’rganishda qatlamlarni
ajratish, uni o’qiy bilish, mozor qaziyotganda uning ustidagi tuproq uyumi bilan qabrni ichidan
chiqarib   tashlangan   tuproqni   farqiga   bora   oldi.   I.E.Zabelin   arxeologik   qazishmalar   olib
borishda   ilmiy   usullarni   qo’llash,   ayniqsa   arxeologik   stratigrafiyani,   ya’ni   biron-bir
qazishmalar olib boriladigan ob’ekti qatlamma-qatlam ochish kerakligini aytdi. Xuddi shunday
usullarda   qazishmalar   olib   borganligi   tufayli   juda   katta   Chertomlik   mozor-qo’rg’oni   butun
dunyoga tanildi.
1864   yilda   Moskva   arxeologlar   jamiyati   tashkil   etiladi.   Bu   tashkilotni   tashkilotchilari
A.S.Uvarov   va   I.E.Zabelin   edilar.   A.S.Uvarov   jamiyatni   s’ezdlarini   chakirib   turishni   tashkil
etdi.   Bu   s’ezdlar   qaysi   shaharda   tashkil   etilsa,   o’sha   shaharda   arxeologik   kazishma   ishlarini
o’tkazish keng joriy etildi. Bu narsa o’sha hududni tarixini arxeologik usullar bilan o’rganishga
katta yordam berdi. Bundan tashqari s’ezdlarda arxeologlar uchun dala tadqiqotlarini o’tkazish
uchun   uslubiy   ko’rsatmalar   tayyorlash   kerakligiga   alohida   e’tibor   berildi.   Dala   sharoitida
razvedka   qilish   usullari,   shahar,   yoki   turli   manzilgoxdarni   qazish   uslublari,   mozor-
qo’rg’onlarda   qazishmalar   olib   borish   uchun   ko’rsatmalar   tayyorlandi.   Jumladan,   o’sha
davrdagi   tanikdi   arxeologlardan   D.Ya.Samokvasov   1874   yilda   Kievda   bo’lib   o’tgan   III   -
Arxeologiya   s’ezdida   "Ko’hna   shahar   qoldiqlarini,   mozor-qo’rg’on   va   g’orlarda   qazishmalar
o’tkazish bo’yicha ko’rsatmalar" mavzuida ma’ruza   qildi.
Ma’lumki,   bu   davrgacha   mozor-qo’rg’onlarda,   shahar   xarobalarida   olib   boriladigan
qazishma ishlari umuman chizmalarsiz, kundaliksiz, biron-bir qonun-qoidalarga bo’ysinmagan
holda   olib   borilar   edi.   Bu   davrlarda   olib   borilayotgan   qazishmalar   olib   borish   bo’yicha
ko’rsatmalar, instruktsiyalar hali boshlang’ich nuqtada edi.
Bu davrga kelib ibtidoiy arxeologiya ham paydo bo’la boshladi. Uning paydo bo’lishida
asosiy   rol   o’ynagan   soxa   bu   geologiya   edi.   Bu   davrda   eng   dastlabki   Frantsuz   paleolitshunos
44 arxeologi   G.Mortile   bo’lib,  u  birinchi  marta   arxeologiyaga  geologik  atama   -  "qatlam"  so’zini
kiritdi.   Aynan   tosh   davrini   o’rganishda   geologiya   bilan   arxeologiya   o’rtasidagi   yaqinlik
ko’rindi. Shulardan biri geolog A.A.Inostrantsev bo’lib, u Ladoga ko’li bo’yidagi neolit davri
yodgorligidagi   geologik,   biologik   va   arxeologik   ma’lumotlarni   bir-birini   to’ldirganligini   juda
yaxshi keltiradi.
1859   yilga   kelib   Rossiyaning   asosiy   arxeologik   markazi-arxeologik   komissiya   tashkil
etiladi.   1889   yildan   boshlab   u   mamlakat   hududida   o’tkazilayotgan   arxeologik   qazishmalarni
to’g’ri, yoki noto’g’ri o’tkazilayotganligini kontrol kilish huquqini oladi.
Bu   davrlarda   chet   ellarda   ham   qazishma   ishlari   keng   avj   olgan   bo’lib,   ulardan   eng
mashhurlari   G.Shliman   Troya   xarobalarida     (Gissarlik)     kazishma   olib   bordi   va   juda   katta
hajmda transheya solish usuli bilan qazilganligi uchun yodgorlikka juda katta ziyon etkazilgan.
Bu xatolarni tushungan nemis olimi V.Dyorpfeld arxeologiya fanida birinchilardan bo’lib ilmiy
asosga   asoslangan   uslubiy   ko’rsatmalar   berishga   muvaffaq   bo’ldi.   Bu   arxeologning   say-
harakatlari   bilan   Gissarlikdagi   arxeologik   qazishmalarda   kundalik   tutilib,   har   kungi   qilingan
ishlarni   yozib   borish,   topilgan   buyumlarni   joyida   suratga   tushirish   kerakligi,   arxeologik
kesmalar,   planlar   olish   muhim   ahamiyat   kasb   etishini   tushunib   etishdi.   Birinchi   marta
qazishmada   kichik-kichik   shurflarni   qazib   faqat   topilma   topish   bilan   shug’ullanmay
yodgorlikdan     topilayotgan     arxitektura   obidasini   tiklashga   harakat   qilish,   ya’ni   butun   boshli
qazishmani   kompleks   holda   tushunishni   joriy   etdi.   V.Dyorpfeld   qazishmada   asosiy   e’tiborni
qazishmani   to’liq   rekonstruktsiyasini   tiklashga   harakat   kildi.   Uning   asosiy   xatolaridan   biri
qazishmalarini eng quyi qatlamlarigacha olib bormadi. V.Dyorpfeldning eng buyuk ixtirosi bu
qurilish gorizontlari bo’yicha qazishmalarni olib borish kerakligini tushunganligi   bo’ldi.
Bu   davrda   Krit   orollarida   kazishma   ishlarini   olib   borgan   ingliz   arxeologi   A.Evans   juda
ko’plab   topilmalar   topiladigan   obidalarni   yaxshi   tushungan.   Shunday   obidalarda   qazishmalar
o’tkazish   uchun   dastlab   qazishmani   aniq   kvadratlarga   bo’lib,   uni   qatlamlarga   ajratib   qazish
usulini joriy etdi.
B.V.Farmakovskiy (1870-1928) Olviya qazishmalarini diqqat bilan kuzatar ekan, birinchi
marta har qaysi qatlamga alohida e’tibor berish kerakligini, ayniqsa mozor-qo’rg’onlarni qazish
davomida   avval   ustki   qismidagi   tuproq   uyumini   to’liq   ochib,   keyin   pastki   qatlamlarni   qazish
kerakligini   tushunib   etdi.   Ammo,   bu   davrda   tarqalgan   mozorlarni   "quduq"   shaklida   qazish
uslubi keng miqyosda davom etdi.
A.A.Spo’tsin   (1860-1945   yy)   yirik   rus   arxeologlaridan   bo’lib,   uning   eng   katta
yutuqlaridan biri arxeologlar uchun "Arxeologik qazishmalar" va "Arxeologik razvedka" degan
ko’rsatmalarni   chiqargani   bo’ldi.   Arxeologlar   ichida   birinchilardan   bo’lib   arxeologik   obidani
eng   avvalo   tarixiy   manba   nuqtai   nazaridan   qazish   kerakligini   juda   yaxshi   tushundi   va
boshqalarni   shunga   targ’ib   qildi.   U   topografik   xarita   va   planlarga   juda   katta   e’tibor   berdi.   U
yana   birinchilardan   bo’lib   qazishmalar   o’tkazilgan   yodgorliklarni   saqlashga   e’tibor   qaratish
kerakligini tushunib   etdi.
XIX   asrning   oxiri   XX   asr   boshlarida   yashab   ijod   qilgan   yana   bir   yirik   arxeolog
V.A.Gorodtsov bo’lib, u juda ko’plab shogirdlarni arxeolog sifatida tarbiyaladi va eng muhimi
"Arxeologik   kazishmalar   o’tkazish   va   topilgan   materiallar   ustida   ishlash   bo’yicha   ko’rsatma"
degan kitobni chop ettirdi. Uning arxeologik qazishmalar o’tkazish bo’yicha ko’rsatmalari juda
ham   A.A.Spitso’nning   arxeologik   izlanishlar   olib   borish   bo’yicha   chiqargan   ko’rsatmalariga
yaqin   bo’ldi.   Eng   muhimi   V.A.Gorodtsov   o’zining   "ko’rsatma"larida   har   qanday   yodgorlikni
qatlamma-qatlam   qazish   kerakligini   aytadi.   Uning   aynan   shu   ko’rsatmasi   ahamiyati   jihatidan
juda yuqori edi.
Rossiyadagi   XIX   asrning   oxiri   XX   asrning   boshlaridagi   holat   bu   arxeologik   izlanishlar
olib   borishning   eng   dastlabki   bosqichlarida   edi.   Bu   davrdagi   arxeolog   mutaxassislar   hali
o’zlarini   tarixchi   deyishlariga   haqlari   yo’k   edi.   Chunki,   o’sha   davrning   taqozosi   bilan   olib
borilgan qazishmalarning deyarli barchasi faqat turli buyumlarni topib olish uchun qilinar edi.
Arxeologik buyumlar ko’proq mozor-ko’rg’onlarda bo’lganligi uchun asosiy kazishmalar o’sha
joylarda   olib   borildi.   Bu   qazishmalardan   maqsad   faqat   topilma   topish   bo’lganligi   uchun   ham
45 uni faqat transheya solish usuli bilan olinar, qabrlarning  atrofi, ularning yonlaridagi qatlamlar
hisobga   olinmasdan,   tozalanmasdan,   faqat   qabrga   qo’yilgan   topilmalar   sug’urib   olinar   edi.
Demak, bunday holda arxeologiya tarix uchun ishlamas edi.
3. Ma’ruza:     Arxeologiyaning tarix fanining tarkibiy qismi ekanligi   
Reja:
1. XIX   asr   –   yirik   arxeologik   kashfiyotlar   davridir.   Arxeologiyaning   hozirgi   zamon   ma’nosida
tushunishning vujudga kelishi va uning ijtimoiy fan darajasiga ko’tarilishi odimlari. 
2. Montelius   qarashlari   va   ahamiyati.   V.A.Gorodtsov   va   uning   xizmatlari.   A.A.Spitsin   va   uning
uslublari. 
3. Arxeologik   madaniyat   tushunchasining   shakllaiishi.   Tarixiy   haqiqatni   tiklashda
arxeologiyaning o’rni. 
4. Artur Evans va Krit arxeologiyasi. Kashfiyotlar. 
5. Arxeologiyaning   buyumlar   fanidan   tarix   fani   darajasiga   ko’tarilishi.   B.V.Farmokovskiy.
Stratigrafiya masalalari. 
6. Arxeologiya – tarix fanining ajralmas qismi ekanligi va uning fan sifatida rasmiylashuvi.
Ilmiy   maqsadlardagi   dastlabki   arxeologik   qazishmalari   XVIII   asrning   boshlaridan
boshlangan   bo’lsada,   ammo   bu   sohadagi   ilmiy   qarashlarda   katta   kamchiliklar   mavjud   edi.
Biroq   arxeologik   izlanishlar   davom   etdi.   Cherkov   bilan   bog’liq   diniy,   reaktsion,   antiilmiy
qarashlar   asta-sekin   tumanday   tarqala   boshlandi.   Yangi   arxeologik   kashfiyotlar   tarix
sahifalarini   asosli   ravishda   isbotlab   bera   boshladi.   Bu   boradagi   ilmiy   qarashlar   takomillasha
bordi.   Har   bir   topilma   bir   biri   bilan   bog’liqligi   aniqlana   bordi.   Har   bir   topilma   tariximiz
sahifalarini   tiklashga   yordam   berishi   tushinila   boshlandi.   Tomsen,   Vorso   va   Mortile   singari
olimlarning   ishlab   chiqqan   xronologik   tizimlari   fan   uchun   qo’llanilib,   o’tmish   tarixdan
guvohlik   beruvchi   har   bir   arxeologik   ashyolar   o’z   o’rniga   qo’yilib,   tarixiy   jarayonni   bilishga
xizmat qilishga yo’llana boradi. Xullas, XIX asr yirik arxeologik kashfiyotlar davri bo’lib, asta-
sekin   Arxeologayani   xozirgi   zamon   ma’nosida   tushinish   boshlandi.   Kishilik   jamiyatining
o’tmish   tarixini   tiklashda   ibtidoiy,   quldorlik   va   O’rta   asrlar   davrining   moddiy   madaniyat
yodgorliklarga bir xil va zarur ahamiyatdagi manba sifatida qarash tug’ilib bordi.
Jumladan,   Mortelius   Skandinaviya,   Italiya,   Gretsiya,   Misr,   Ossuriya,   Bobil
qadimiyotlarini o’rgandi. Bu qadimgi manbalar madaniyatida u bu mamlakatlarda sodir bo’lgan
umuminsoniy   tsivilizatsiyaning   bir   qismini   ko’rishga   erishdi.   Montelius   o’z   oldiga   asosiy
maqsad   qilib,   bronza   davrini   va   uning   xronologiyasini   o’rganishni   vazifa   qilib   oldi.   Barcha
qadimiyot   topilmalarini   tiplarga   bo’ldi.   Tip   -   bu   gurux,   buyumlar   bo’lib,   ashyolarning   bir-
biriga .o’xshashligi, bir maqsad uchun yaratilganligi, biroq ayrim jihatlari bilan bir-biridan farq
qilishi   kabilar   tushunchasidir.   Masalan,   dasta   o’tkazish   uchun   teshigi   bo’lmagan,   qo’l   bilan
ishlashga   mo’ljallanib   yasalgan,   dastasini   boltaning   elka   tomonidan   o’rnatishga   mo’ljallanib
yasalgan va arxeologiyada kelt deb nomlangan bronzadan yasalgan boltalarni bir tipga ajratish
e’tirof   qilindi.   Masalan,   dasta   o’rnatish   uchun   teshikli   boltalar   boshqa   tip   deb   tasnif   berildi,
quloqqa   taqib   yuruvchi   ayollar   sirg’alari   boshqa   tipga   ajratilib,   buyumlarni   o’rganish   uchun,
tiplar   joriy   qilindi.   Shuningdek,   bu   buyumlarning   tadrijat   taraqqiyotini   ham   ularniig
takomillashuv   darajasidan   kelib   chiqqan   holda   ishlab   chiqildi.   Bu   tajribalarni   Montelius   o’zi
tekshirgan bronza davri qabrlari manbalari asosida o’tkazgan edi.
Montelius Mortile singari qadimiyot buyumlariga jiddiy ishonar edi va u buyumlarning
taraqqiyotini aniqlashda Darvinning evolyutsion nazariyasiga tayandi. Biroq, u buyumlar ham
tirik   organizm   qonuniyati   asosida   rivojlanadi   deb   xatolikka   yo’l   qo’ydi.   Uni,   ayniqsa,
buyumlarga nisbatan ularning shakli ko’proq qiziqtirar edi. Aslida, buyumlarning rivojlanishi,
o’zgarishi,   qandaydir   kishilar   turmushining   ichki   sharoitga   bog’liq   bo’lib,   buyumlarning
o’zgarishi ham shu mavjud sharoitlarga bog’liqligini bu olim to’la holicha tushuna olmadi. Bu
uning  to’plab  chiqqan   sistemasidagi  kamchiliklardan   biri   edi.  Ammo,   bu  olim   ishlab  chiqqan
tizim, tanqidiy nuqtai nazardan qaralsada, hozirgacha qo’ldanilib kelinadi.
Rus arxeologlardan biri V.A.Gorodtsev (1860-1945) bronza davrini uyg’onish va uning
46 xronologayasini ishlab chiqishda buyuk kashfiyotlarni yaratdi. U, birinchilardan bo’lib Sharqiy
Ovrupa   bronza   asrini   tadqiq   qildi.   Gorodtsev,   birinchidardan   bo’lib,   nafaqat   qabrlarga
qo’yilgan   inientarlar,   balki,   avvalambor,   dafn   qurulmalarining   shakllarida   bo’lgan   xilma-
xillikni   kashf   qildi.   Masalan,   ayrim   hollarda   jasad   oddiy   chuqurda   (yama),   boshqa   xollarda,
katakomba,   uchinchi   holatda   esa   srubda   dafn   qilish   odatlarini   ilg’ab   oldi.   Masala   shundaki
A.V.Gorodtsev   odatda   o’zi   qazishma   ishlarini   olib   bordi,   hamda   avvalga   vaqtda   to’plangan
manbalarni o’rgandi. Olim, bu atrofda yashab, dafn qilinganlar mil.avv. III ming yillik oxiri I
ming yillik boshlariga oidligini aniqladi. U shu tarzda janubiy rus dashtlarida yashagan qadimgi
jamoalarning turli bosqichlarda yashab madaniyat   yaratganliklarini kashf qildi.
Rus   arxeologlaridan   yana   biri   (1858-1931)   A.A.Snitsin   sdavyanlar   qadimiyoti   bilan
mashg’ul   bo’lib,   katta   hajmdagi   arxeologik   manbalarni   o’rgandi   va  tizimga   soldi.   Spitsin   har
bir topilma buyumni xaritada belgilashni qoida qilib oldi va har bir topilma tiplar har xil joyda
har xil bo’lishini payqadi va arxeologiya sirlarini bilib olishda yana bir qadam ilgari siljidi. Bu
olim   bunday   topilmalar   sirini   aniq   bilishni   vazifa   qilib   qo’ydi.   U   qadimgi   rus   yilnomalarini
puxta o’rgandi va 13 ta qabilalar mavjud bo’lganligi haqida ma’lumot to’pladi. Yilnomada har
bir   qabilaning   yashagan   joyi   aniq   ko’rsatilgan   edi.   Spitsin   har   bir   qabilaning   yashagan   joyini
xaritada belgiladi. Bundan ma’lum bo’ldiki, topilgan uzuk faqat shu qabila yashagan hududda
tarqalgan   ekan.   Shunday   qilib,   topilma   buyum   tiplariga   ko’ra   bu   buyumlar   qaysi   qabilaga
taalluqli   ekanligini   aniqlab,   har   bir   qabilaning   o’ziga   xos   xususiyatga   ega   bezaklari
mavjudligini   bilib   oldi.   Keyinchalik   tadqiqot   olib   borgan   A.V.Artsixovskiy,   B.A.Ribakov
singari   olimlarning   tekshiruv   ishlari   natijasida   Spitsin   xulosalari   tasdiqlandi.   Bu   qabilalar
turmushda   foydalangan   sopol   idish   shakllari   asosan   bir   xil   ekanligi   aniqlandi.   Shunday   qilib,
slavyan qabilalarining har birini o’ziga xos turmush-madaniy tarzi mavjudligi bilan bir vaqtda,
ular uchun umumiylik ham bor ekanligi oydinlashtirildi. 
Shunday   qilib,   tadqiqotlar   jarayonida   arxeologiyada   yangi   tushuncha-arxeologik
madaniyat   atamasi   vujudga   kelib,   endilikda   bu   qabilalarning   umumiy   va   alohida   madaniy
xususiyatlari aniqlaniladigan bo’ldi.
Arxeologik   madaniyat   tushunchasi   –   bu   bir   guruh   yodgorliklarning   bir   vaqtda
mavjudligi,   hududning   umumiyligi   va   umumiy   xarakterli   hususiyatlar   majmuasidir.   Kishilar
vaqt   va   zamonda,   har   xil   turmush   sharoitlarga   nisbatan   turli   xil   buyumlarning   bunyodkori
bo’lganlar.   Masalan,   Shimoliy   hududlarda   yashagan   qabilalar   chanani   kashf   qilganlar.   O’rta
iqlimda   yashagan   qabilalar   esa   to’rt   g’ildirakli   aravalarni   ixtiro   qilgan.   O’rta   Osiyo   aholisi   –
katta   doirali   g’ildirakka   ega   bo’lgan   aravani   yaratganlar.   Bu   yo’lov   vositasining   shu   shaklda
yasalishi   sug’orma   dehqonchilik   bilan   bog’liq   ko’p   sonli   mayda   ariqlarda   cho’kib   qolmaslik
ko’zda   tutilgan.   O’rmonli   joylarda   yashagan   aholi   suyuqlik   oziqa   solish   uchun   sopol
bo’chkalarni,   dashtlik   jamoalar   esa   buning   uchun   sopol   idishlarni,   tog’li   jamoalar   charm
meshlarni   kashf   qilishib,   meshlarda   oziqa   olib   yurish   sopol   idishlarga   nisbatan   sinmaydi   va
afzal bo’lgan. Sharoitlarga nisbatan har bir hududda qo’llanilgan buyumlar shakl jihatdan bir-
biriga o’xshash bo’lgan yoki bir xil bo’lgan.
Shuningdek,   ibtidoiy   tosh   boltalar   turli   ishlarni   bajarish   uchun   universal   bo’lgan.
Masalan,   bahaybat   hayvonlarni   tutib   o’ldirish,   suyaklarni   burdalash,   yilliklarini   choqib   olish
kabi   yumushlarda   qo’llanilib,   dastlab   u   er   yuzidagi   yashagan   ibtidoiy   odamlar   barchasining
quroli   hisoblangan.   Mehnat   qurollarni   qanchalik   ko’p   va   xilma   xil   shakllari   ishlab   chiqilgan
bo’lsa,   ulardan   foydalanish   maqsadlari   ham   turlicha   bo’lgan.   Shu   bilan   birga   bu   buyumlarni
yaratishda   har   biriga   xos   izlar   ham   saqlanib   kelingan.   Masalan,   orollarda   yashagan   qabilalar
o’z  sopol  idishlariga  dengiz  to’lqiniga  o’xshash  naqshlar,   Turkmanistonlik   qadimgi   dehqon –
chorvodorlar sopol idishlariga ushoqmol va har xil jonivorlarning surat naqshini solishgan. Bu
suratlar   turmush   tarzini   ifoda   qilish   bilan   birga,   bu   rasmlar   realyastik   san’at   namunalari   ham
edi. Jumladan, sopol idishlarga berilgan naqshlar uzoq vaqtlar qo’llangan bo’lishi mumkin. Bu
uslub   avlodlardan   avlodlarga   o’zgaruvsiz   etib   borgan.   Balki,   bu   kabi   qabilalarning   nomlari
noma’lum,   lekin,   foydanilgan   sopol   idishlariga   ko’ra   ularni   nomlash   mumkin.   M:   «sopol
idishlari   shardoz   izli   qabilalar»   shular   jumlasidandir.   Odatda   shunday   madaniyat   sohiblari
47 bo’lgan   qabilalar   deb   yuritiladi.   Madaniyat   mavjud   buyumlarning   alohida   xarakterli
xususiyatlariga   nisbatan   belgilanib,   jumladan,   sopol   idishlari,   bezaklar   yoki   dafn   marosimlari
kabilar   boshqa   hududda   yashagan   jamoalarnikidan   farq   qilishga   qarab   ham   aniqlanadi.
Arxeologik   buyumlarning   shakliga   nisbatan   tadqiqotchi   ularning   qaysi   sharoitda
yaratilganligini aniqlashi mumkin. Shunday qilib, arxeologlar sekin-asta yodgorlik buyumlarni
o’rganilish   yangi   uslublarini   ruyobga   chiqara   borib,   insoniyat   taraqqiyot   qonunlarining   yangi
tomonlarini bilish natijasida o’tmish tarixni tiklay boshladilar.
Bu   borada   ingliz   olimi   Artur   Evansning   (1870-1928)   tadqiqot   natijalari   muhim   voqea
bo’lib   fanga   kirdi.   Bundan   avval   Misr   tarixi   arxeologik   manbalar   asosida   tiklangan   bo’lsa,
buyadan yuz yil o’tgandan so’ng Krit tarixini esa Evans tiklashga erishdi. Bu voqeaning farqi
shundan iborat ediki, Misr tarixi yozma manbalar asosida tiklangan bo’lsa, Krit esa  arxeologik
buyum manbalar asosida tiklandi. Bu vaqtlarda Krit yozuvlarining siri ochilmagan edi. To’g’ri,
Krit   haqidagi   ayrim   ma’lumotlar   uzuq-yo’liq   -     parcha   holatda   bo’lsada   bu   vaqtgacha   etib
kelgan   edi.   Shulardan   eng   qadimgilaridan   biri   «Odisseya»   edi.   Masalan,   Kritniig   boyligi,
kishilari hamda shaharlari haqida Gomer juda qiziqarli hikoya qilgan. U, Krit podshosi Minosni
adolatparvar kishi sifatida tasvirlaydi. Krit va Minos haqidagi ayrim ma’lumotlar Gerodot, yana
bir yunon tarixchisi Fukidid asarlarida, juda kamchil, yo’liq yo’lpi holatda bo’lsada, uchraydi.
Artur Emans 1900 yilda Kritda qazish ishlarini boshlab, bu erda bronza davriga doir krit
tsivilizatsiyasini   kashf  qildi.  Bu  erda   mavjud   bo’lgan  kuchli  davlat   birlashmasining  iqtisodiy,
siyosiy tarixini tiklashga erishdi. Krit orolidan bir qancha arxeologik manbalar qo’lga kiritildi.
Ular:   shaharlar,   podsho   saroylari,   teatrlar,   san’at   buyumlari,   ustaxonalar,   omborlar,   ro’zg’or
idishlari,   mehnat   qurollari   kabilar   bo’lib,   bu   buyumlar   ming   yillar   davomida   vujudga   kelgan
bo’lib,   Evans   ularni   tarixini   o’rganishda   ro’yobga   chiqarishga   erishdi.   Kritda   olib   borilganya
qazish ishlarining miqyosi juda katta edi. Izlanish tadqiq ishlari esa jiddiy, yangi uslubda olib
borildi. Evans tomonidan bajarilgan ishlar avvalgi ish qilgan   arxeologlardan o’zining ilmiyligi
bilan mutloqa farq qilib, arxeologiya fanining shuhratini oshirdi.
Artur  Evans, arxeologik  manbalarni  aniq  o’rganish asosida  Krit davlatining  yuksalishi
va inqirozi davrlarini tiklab, bu voqea 50 yil ichida sodir bo’lganligini aniqlab berdi. Bu olim
boy manbalar asosida Kritda sodir bo’lgan davlat tuzumini, diniy e’tiqoddarini, urf-odatlarini,
bu   davlatning   qaysi   mamlakatlar   bilan   o’rnatgan   aloqalarini,   kritliklar   nimalar   ishlab
chiqqanligini,   nima   bilan   savdo   qilganligini,   nimalarni   tashqariga   chiqarganligi   va   nimalar
keltirilganligi kabi masalalarni aniqlab, echib berdi.
Evans tomonidan ishlab chiqilgan Krit mamlakati tarixi haqidagi xronologiya, kamdan-
kam   qo’shimchasiz,   hozir   ham   arxeologlar   tomonidan   ko’llanilib   kelinadi.   Uning   qo’llagan
tarixiy uslubiy arxeologiyani buyumlar fanidan tarix fani darajasiga ko’tardi.
Arxeologiyada metodika muhim ilmiy ahamiyatga egadir, ya’ni, bu erda qazish ishlarini
olib   borish   metodikasi   haqida   so’z   bormoqda.   Masalan,   esga   olaylik:   Pompey   va
Gerkulanumdagi qazishma ishlar hamda Vladimir-Suzdal erlarida payxon qilingan qo’rg’onlar
arxeologik   uslubiyatsiz   bajarilgan   ishlar   sirasiga   kiradi.   Aslida,   tarixiy   yodgorliklarni   qazir
ekan,   uning   hayotini   tiklashi   zarur.   U   operatsiya   qilishda   jarroh   sifatida   xatolikka   yo’l
qo’ymagani   singari   arxeologik   qazishma   –   tekshiruvlar   ishida   ham   jiddiy   e’tiborli   bo’lishini
taqoza   qiladi.   Bu   uslubsiz   esa   arxeologik   yodgorlik   «qurbon»   bo’ladi.   Shuning   uchun   ham
arxeologik   qazishma   metodi   fan   uchun   niqoyatda   zarurdir.   Arxeolog   Spitsin   arxeolog
Uvarovning pala-partish ishlarini qoralagan edi.
Arxeologiya   fanining   rivojlanishiga   nisbatan   ishlab   chiqilgan   qazish-tekshirish
metodlari ham har doim takomillashtirilib borilgan.
Bu   sohada,   ayniqsa,   yirik   rus   olimi,   iqtidorli   arxeolog   B.V.Farmakovskiy   katta
yutuqlarga   erishdi.   U   o’zining   butun   ilmiy   faoliyatini   janubiy   Rus   antik   qadimiyotini
o’rganishga   bag’ishladi.   Xususan,   u   yunon   shahri   Olviyani   qazish   bilan   mashg’ul   bo’ldi.   Bu
shahar qoldig’i  J.Bug qirg’oqlaridan birida, Nikolaev shahridan 30 km janubda joylashgan. 
Farmakovskiy,   bu   erda   qazish   ishlarini   boshlashdan   avval,   barcha   yozma   manbalarni
o’rganib   chiqdi.   Shuningdek,   u   Olviya   haqida   ma’lumotlar   bergan     qadimgi   mualliflar
48 asarlarini   o’rgandi,   avvalgi   qazishma   ishlar   haqidagi   ma’lumotlarni   to’pladi,   joylar
topografiyasini   hamda   har   bir   favqulodiy   topilmalarni   o’rganib   chiqdi.   Shuning   uchun   ham
Farmakovskiyning   qazishma   ishlari   sistemali   bo’lib,   «baxtli»   topomalardan   mustasno   edi.   U
nima   izlashini   bilar   edi   va   har   doim   topishga   erishar   edi.   Farmakovskiy   o’zining
o’tmishdoshlaridan   farqli   o’laroq,   nafaqat   qadimgi   qurulmalar,   ko’chalar,   maydonlar   hamda
ayrim buyumlarni qazib topish bilan bir vaqtda qazilma ob’ektining yilma yil hosil bo’lgan har
bir qatlamini o’rganar edi. U, nafaqat mil.avv. IV asrga doir Olviya shahrini, shuningdek, butun
Olviya shahrining ming yillarga teng tarixini qunt bilan o’rgangan olim edi.
Farmakovskiy   dastlab   qazilma   ob’ektlarning   stratigrafiyasini   ishlab   chiqqan   va   fanga
kiritgan   tadqiqotchilardan   edi.   Stratigrafiya   –   er   qatlamining   birin   ketin   vujudga   kelishini
ko’rsatadigan   omildir.   Masalan,   bu   qatlamlar   turli   qurulma   tashlandiqlarini,   boshqa
buyumlarning   qatlamlarda   saqlanish   darajasini   aniqlashda,   yodgorlikning   yoshini   bilishda
yordam   beradi.   Farmakovskiy   har   bir   topilmaning   yozuvini   berar   va   jiddiy   o’rganar   edi.
Shuningdek,   qurulish   texnikasi,   foydalanilgan   materiallar,   devorlar,   pol,   fundament,   tomni
yopish   uchun   qo’llanilgan   materiallar   ham   e’tibordan   tashqarida   qolmas   edi.   Xullas,   bu   olim
arxeologiyani   tarix   fanining   ajralmas   tarkibi   ekanligini   yana   bir   bor   ko’rsatdi,   isbotladi.
Arxeologiyada   mayda-chuyda   buyum   topilmalari   ham   muhim   ahamiyatga   ega.   Uning   qazib-
tekshirish metodi ham shu xususiyatlar  majmuasini o’z ichiga oladi.
XIX   asrda   ro’yobga   kelgan   arxeologiya   fani   kishilik   jamiyatining   o’tmish   tarixini
tiklashda ibtidoiy, quldorlik va O’rta asrlar davrlarining moddiy madaniyat yodgorliklariga bir
xil   axamiyatdagi   manba   sifatida   qarash   shakllandi.   XIX   asr   arxeologiyasi   asosan   4   qismga
bo’linib, o’rganilar edi: qadimgi yunon va Rimning quldorlik davri yodgorliklarini o’rganuvchi
klassik   arxeologiya;   ibtidoiy   arxeologiya;   O’rta   asr   moddiy-madaniyat   yodgorliklarini
o’rganuvchi   umumiy   arxeologiya   va   Sharq   arxeologiyasi.   O’sha   zamonlarda,   klassik
arxeologiya bilan filologiya fani vakillari, ibtidoiy arxeologiya bilan esa, ko’pincha aniq fanlar
(ko’proq   tabiatshunoslar,   geologlar)   shug’ullanardi.   Sharq   arxeologiyasi   Misr   va   Old   Osiyo
mamlakatlarida   arxeologik   qazishlari   natijasida   topilgan   moddiy   va   yozma   manbalarni
o’rganish tufayli rasmiylashdi. XX asr boshlariga kelganda esa ular birlashib, keng mazmunli,
hozirgi zamon arxeologiyasini tashkil etdi.
4.  Ma’ruza:   ARXEOLOGIY A  VA TARMOQ FANLAR
REJA:
1. Arxeologiya fanida tarixiy fanlarning   o’rni
2. Arxeologiya va tarixiy   fanlar
 TAYaNCh SO’ZLAR VA   IBORALAR
Arxeologiya ,   numiz matika ,   antropologiya ,   tarixiy   geografiya ,   tarixiy   etnografiya ,   etnologiya ,
geraldika ,  gliptika ,  dinlar   tarixi ,  harbiy   san ’ at   tarixi   va   h .  k .
 ANNOTATsIYa
Paleantropologiya   va   arxeologiya .   Etnografiya   ma ’ lumotlaridan   ibtidoiy   davr   tarixini
o ’ rganishda   foydalanish .   Qadimgi   tarixni   tadqiq   etishda   lingvistika   ma ’ lumotlarining   o ’ rni .
Sfragistika ,  epigrafika ,  numizmatika   arxeologiya   fanining   tarkibiy   qismi   sifatida .
49 1.  ARXEOLOGIYa   FANIDA   TARIXIY   FANLARNING   O ’ RNI
Arxeologiya   juda   ko ’ plab   tarixiy   fanlarni   ilmiy   manbalar   bilan   ta ’ minlaydi   va   ularning
rivojlanishiga   asos   yaratib   beradi .   Shunday   fanlardan   numizmatika ,   antropologiya ,   tarixiy
etnografiya ,   etnologiya ,   geraldika ,   gliptika ,   dinshunoslik ,   harbiy   san ’ at   tarixi   va   boshqalar .
Yozma   manbalarning   paydo   bo’lishigacha   bo’lgan   davr   tarixi   asosan   arxeologik   manbalar
asosida o’rganiladi. O’zbekiston tarixi misolida aytadigan bo’lsak, mil.av. VI asrgacha bo’lgan
davr 100 % arxeologik manbalar asosida yaratilgan. Undan keyingi davrlarda Ahamoniy, Ellin,
Kushon, Turk xoqonligi, Arablar davrini o’rganish bo’yicha ham yozma manbalar juda kam va
arxeologiyaning o’rni balanddir.
Arxeologiya va numizmatika
Numizmatika   –   grekcha   so’z   bo’lib,   tangashunoslik,   yoki   tangalar   tarixi   fanidir.   Arxeologik
tadqiqotlar davomida topilgan tanga yordamida har bir inshootning qurilish, mavjud bo’lish va
inqirozga   uchrash  davrlari  aniq   sanalarda       aniqlanadi.       Numizmatik      manbalarni      to’plash
bo’yicha   maxsus ekspeditsiyalar      tashkil      qilishning      iloji      yo’q.      U      yuqorida      ta’kidlab
o’tganimizdek   arxeologik   tadqiqotlar   natijasida   to’planadi.   To’g’ri,   gohida   xalq   qo’lida
saqlanib   qolgan,   dehqonchilik   natijasida   erni   tekislash   davomida   uning   qa’rida   saqlanib
kelinayotgan tangalarga ham duch kelinadi.
50 Numizmatik manbalar madaniy qatlamning yoshini aniqlashda eng ishonchli manbadir.
To’g’ri,   gohida   aholi   qo’lida   uzoq   vaqt   muomalada   bo’lgan,   qimmatbaho   tangalar   madaniy
qatlamning xronologiyasini adashtirishi mumkin.
Arxeologiya va antropologiya
Antropologiya   grekcha   so’z   bo’lib,   “antropos”   –   odam,   “lo-gos”   –   fan   demakdir.
Antropologiya   uning   bir   tarmog’i   tarixiy   antropologiya   qadimgi   odamning   tana   tuzilishi   va
taraqqiyotini   arxeologik   qazishmalar   jarayonida   to’plangan   manbalarga   tayangan   xolda
o’rganadi.
Antropologik manbalar ham arxeologik tadqiqotlar natijasida qo’lga kiritiladi. Hattoki,
qabriston va qo’rg’onlar ham   arxeologlar tomonidan qaziladi va skelet antropolog tomonidan
o’rganiladi, chunki qazish metodi arxeologiya fani predmetiga oid.
Arxeolog   moddiy   madaniyat   tarixini   o’rgansa,   antropolog   shu   moddiy   madaniyatni
yaratgan insonlarni o’rganadi. Ikki mutaxassis mehnatining uyg’unlashishi natijasida bir butun
tarix   yaratiladi.   Antropologiya   xalqlarning   ko’chishi   va   buning   natijasida   aholining   irqiy
o’zgarishi masalalarini ham o’rganadi. O’rta Osiyo misolida aytadigan bo’lsak, antik davrgacha
O’zbekiston hududida bironta ham mongoloid ko’rinishli sklet uchramagan (Telman Xodjaev).
Ilk mongol tuzilishli  qabrlar Toshkent vohasida mil.avv. I asrlarga oid bo’lib, Turk xoqonligi
davrida   bu   jarayon   juda   oshib   ketgan.   Buning   asosiy   sababi   Evroosiyo   mintaqasidan
ko’chmanchi xalqlarning doimiy ravishda kirib kelishi va o’troqlashishi bilan bog’liq.
Ayrim   Evropa   mamlakatlarida,   jumladan   Germaniyada   antropologiya   fanini   o’rganish
uzoq   vaqt   taqiqlanib   kelindi.   Hozir   ham   shu   soha   bo’yicha   mutaxassislar   yo’q   darajada.
Negaki,   Adolof   Gitler   boshliq   fashistlar   Germaniyasining   “ariylar,   oq   tanlilar”   siyosatidan
boshlangan ikkinchi jahon urishidagi xunrezlikning sababini xalqlarni ajratishda deb biladi va
hamma   inson   bir,   uni   irqlarga   ajratish   sovuq   urushlar   keltirib   chiqarishi   mumkin   deb
hisoblashadi.
Antropologiya ikki turga bo’linadi: tarixiy antropologiya va zamonaviy antropologiya.
Arxeologiya va tarixiy etnografiya
Etnografiya   –   grekcha   so’z   bo’lib,   “etnos”   -   xalq,   “grafi-kos”-   yozish   demakdir.   Arxeologik
51 qazuv davomida to’plangan moddiy madaniyat namunalari, antrolodlogik topilmalar yordamida
har bir etnik guruhning o’ziga xos madaniyati, uning bir hududdan boshqa hududga migrattsiya
jarayoni   kompleks   yondashuv   orqali   mintaqada   yuz   bergan   va   etnik   va   madaniy   jarayonlar
etnografiya fani be’vosita aloqadorlikda o’rganiladi.
Etnografiya   ham   ikkiga,   zamonaviy   va   tarixiy   qismlarga   bo’linadi.   Arxeologik
tadqiqotlar   natijasida   topiladigan   taqinchoqlar,   kiyim   qoldiqlari,   idishlar,   qabrlarning   xilma
xilligi   va   skletlarning   har   xil   holatda   joylashishi,   narsalar   bilan   qo’milishi   kabi   ma’lumotlar
tarixiy   etnografiya   uchun   manba   bo’lib   xizmat   qiladi   va   qadimgi   xalqlarning   urf   odatlari
o’rganiladi.
O’zbekistonda   arxeologik   tadqiqotlar   natijasida,   har   bir   tarixiy   mintaqalar   bo’yicha
(Baqtriya,   So’g’d,   Xorazm,   Choch,  Ustrushona)   juda   ko’plab   manbalar   yig’ilgan.   Ammo   shu
soha bo’yicha yirik tadqiqotlar qilinmagan. Etnografiya bo’yicha olib borilayotgan tadqiqotlar
ko’proq   zamonaviy   xarakterga   ega.   Buning   asosiy   sababi   etnograflarning   arxeologik
adabiyotlardan tanish emasligida. Fanlar integratsiyasining yaxshi yo’lga qo’yilmaganligidir.
Arxeologiya va etnologiya
Xalqlarning   kelib   chiqishi   (etnogenezi)   va   etnik   tarixi   bilan   shug’ullanadigan   tarixning   eng
og’ir   fan   tarmog’i.   Xalqlar   doimi   madaniy   aloqada,   assimlyatsiya,   qorishuv   jarayonlarini
boshidan   kechirgan.   Jahonda   bironta   xalq   yo’qki,   bir   o’zi   shakllangan   bo’lsa.   Arxeologiya
tarixning   mana   shu   eng   qiyin   tarmog’ini   ham   manbalar   bilan   ta’minlaydi.   Etnologiyaning
antropologiyadan  tubdan  farqi  shundaki  u ko’p  ma’lumotlar   asosida,  jumladan  epigrafika,  til,
etnografik ma’lumotlar asosida umumiy, global xulosalar chiqaradi.
O’zbek   xalqining   etnogenezi   va   etnik   tarixi   etnografik   jihatdan   akademik   Karim
Shoniyozov,   arxeologik   jihatdan   akademik   A.Asqarov   tomonidan   yoritilgan,   monografik
tadqiqotlar   yaratilgan.   Antropologik   jihatdan   Telman   Qosimovning   tadqiqotlari   diqqatga
sazovar.
Arxeologiya va geraldika
52 Geraldika (gerbshunoslik, lotincha  heraldus – glashatay) maxsus tarix fanlari doirasiga kiradi.
Gerblar   va   ularning   tarixi   bilan   shug’ullanadi.   Emblematika   fanining   tarkibiy   qismi
hisoblanadi. Davlatlar, siyosiy birlashmalar ramzlari tarixi bilan shug’ullanuvchi geraldika fani
hamma   joyda   ham   bir   xil   rivojlangan   emas.   Davlat   ramzlari   yozma   manbalar   va   rasmlarda
saqlanib qolgan hududlarda to’liqroq yoritilgan. Geraldika arxeologik va numizmatik manbalar
asosida   juda   sekin,   uzoq   vaqt   mobaynida   to’ldirib   boriladi.   Geraldika   fani   eng   yaxshi
rivojlangan hudud Evropa mamlakatlari, jumladan Turkiya hisoblanadi. Ramzlarda ifodalangan
tasvirlar   juda   katta   ma’nolarni   anglatadi.   U   xalqning   tarixi,   dini,   madaniyati,   umumiy
psixologik qarashlari hamda orzularini ham   ifodalaydi.
Ifodalangan   belgilarni   tushunish   va   xalqqa   etkazib   berish   geraldika   bo’yicha
mutaxassislardan   juda   katta   entsiklopedik   bilimni   talab   qiladi.   Masalan,   Amir   Temur   va
Temuriylar   bayrog’idagi   uchta   aylana   (doira)   hozirgi   kungacha   ham   mutaxassislarning
tortishuvlariga sabab bo’lib kelayotgan mavzulardan biridir.
Arxeologiya va gliptika
Gliptika   –   ( yun.   qlypho   –   kesaman )   –   qimmatbaho,   yarim   qimmatbaho   toshlarga   naqsh
yoki   tasvir   o’yish   san’ati;   amaliy   bezak   san’ati   turi.   Gliptika   asari   gemma   qadimdan
muhr   (egalik   belgisi),   tumor   va   taqinchoq   vazifasini   o’tagan.   Mil.av.   4   ming   yillikda
Mesopotamiya,   Qadimgi   Misr,   G’arbiy   Osiyoda   vujudga   kelgan,   Yunoniston,   Qadimgi
Rimda   yuksak   taraqqiy   etgan.   Gliptika   tasvirlari   (hayvon   va   qushlar,   xudo   va
qahramonlar qiyofasi, afsonaviy sahnalar) ixcham kompoziyiyasi bilan ajralib turadi. Bu
fan sohasini, ayniqsa qadimgi davrlar gliptikasini arxeologiya manbalar bilan   ta’minlaydi
Janubiy   O’zbekistonning   bronza   davriga   oid   yodgorliklaridan   gliptikaga   oid   juda
ko’plab   manbalar   topilgan.   Ular   muhrlarda,   tumorlarda,   sopol   buyumlarda   ifodalangan.
Arxeologik manbalarda ifodalangan, gliptikaga oid manbalar qadimgi ajdodlarimizning dunyo,
tabiat,   insonlarning   bir   biriga   bo’lgan   munosabatlari   haqidaga   falsafik,   mifologik
dunyoqarashlarini tiklashda asosiy manba bo’lib xizmat qiladi.
53 Arxeologiya va dinlar tarixi
Arxeologik   tadqiqotlar   davomida   ilohiyatga   oid   juda   ko’plab   manbalar   (haykal,   terrakota,
altarlar), ibodatxonalar topiladiki, bu manbalar asosida insonlarning ibtidoiy diniy qarashlari va
dinlari tarixi yoritiladi.
Ilohiy predmetlar asosida (kunlik ijtimoiy hayotda zarur bo’lmagan ashyoviy manbalar)
diniy qarashlarning xilma xil turlari  o’rganiladi.  O’rta Osiyo xalqlari  arxeologiyasida  bu   soha
bo’yicha   nihoyatda   katta   manbalar   to’plangan.   Teshiktosh   g’oridan   topilgan   neondertal
bolaning ustiga qizil oxrining sepilishi, qabr ustiga tog’ echkisining shohlarini aylana shaklida
qadab   chiqilishi,   minglab   qoya   tosh   suratlari,   eneolit   davriga   oid   ayollarning   terrakot
haykallari, altarlar, ilohiy kulxonalar shular jumlasiga kiradi. O’rta Osiyo xalqlarining ibtidoiy
diniy   qarashlari   tarixi   birorta   ham   mutaxassis   tomonidan   jamlanmagan,   alohida,   monografik
tadqiqot ishlari olib   borilmagan.
Arxeologiya va Harbiy san’at tarixi
O’rta Osiyo arxeologiyasida ibtidoiy davrlardan boshlab harbiy san’at uchun manbalar mavjud.
Bu ibtidoiy tosh qurollari, qoya tosh suratlaridagi qurollarning tasvirlari, madaniy qatlamlardan
ko’plab   paykon   uchlari,   nayzalarning   topilishi,   eneolit   davridan   boshlab   qishloqlarning
devorlar   bilan   o’ralishi,   bronza   davridan   boshlab   mudofaa   devorlarning   paydo   bo’lishi,   turli
xildagi   qurollarning   topilishi,   mudofaa   qalqonlari,   sovutlarning   arxeologik   izlanishlar
davomida topilishi harbiy san’t tarixi uchun manbadir.
Shaharlarning   paydo   bo’lishida   mudofaa   inshootlarining   bo’lishi   bosh   faktor   sifatida
e’tirof   etilgan
Arxeologiya va epigrafika
Epigrafika   (yun.   epigrahe   -   bitik)   —   qattiq   jismlar   —   tosh,   metall,   sopol   va   boshqalardagi,
asosan,   qadimgi   va   o’rta   asrlarga   oid   yozuvlar   (bitiklar)ni   to’plash,   nashr   etish   va   sharhlash
bilann   shug’ullanuvchi   yordamchi   tarix   fani.   Adabiyotda   epigrafik   yodgorliklar   deb   qadimgi
bitiklar   aytiladi.   Uyg’onish   davrida,   antik   va   sharq   tarixiga   umumiy   qiziqish   kuchayishi
munosabati bilan vujudga kelgan. Dastlab epinarfika faqat Italiya, Gretsiya, Shimoliy Afrika va
Falastinda topilgan qadimgi yozuvlarni o’rgangan (q. Paleografiya). Qadimgi turkiy tillarga oid
yozma yodgorliklar ham noyob epigrafik yodgorlik sanaladi (q. Urxun-Enisey yoeuvlari).
Tarixiy   manbalar   orasida   epigrafik   ma’lumotlar   alohida   o’rin   egallaydi.   Ular   boshqa
54 manbalarga   nisbatan  ko’proq  informativligi   bilan  ajralib  turadi.   Epigrafik  ma’lumotlar  tarixiy
manbashunoslik bilan aloqador tarixiy fan bo’lib, epigrafik ma’lumotlar eng aniq tarixiy manba
sifatidagi   ahamiyatlidir.
Arxeologiya va toponimika
Toponimika (yun. topos — joy va onyma — ism, nom) — onomastika joy nomlari (geografik
atoqli   nom-lar)ni,   ularning   paydo   bo’lishi   yoki   yaratilish   qonuniyatlarini,   rivojlanish   va
o’zgarishini,   tarixiy-etimologik   manbalari   va   grammatik   xususiyatlarini,   ularning   tuzilishini,
tarqalish hududlari hamda atalish sabablarini o’rganuvchi bo’limi. Muayyan bir hududdagi joy
nomlari majmui — toponimiya, alohida olingan joy nomi esa toponim deb ataladi. Toponimlar
ham,   til   leksikasining   bir   qismi   sifatida   boshqa   hamma   so’zlar   singari   til   qonuniyatlariga
bo’ysunadi,   lekin   o’zining   paydo   bo’lishi   va   ba’zi   ichki   xususiyatlari   jihatidan   jamiyatning
kundalik moddiy va ma’naviy holati, iqtisodiy turmushi, orzu va intilishlariga aloqador bo’lib,
ma’lum   darajada   boshqa   guruh   so’zlardan   farq   qiladi.   Shu   bilan   birga,   toponimlarda   milliy
tilimizga   xos   bo’lgan   qadimiy   fonetik,   leksik   va   morfologik   elementlar   ko’proq   saklangan
bo’ladi. Joyning tabiiy geografik sharoiti  (relef), aholining etnik tarkibi, kishilarning  kasbi va
mashg’uloti,   qazilma   boyliklar,   tarixiy   shaxslar   va   voqealar   toponimlar   vujudga   kelishining
asosiy manbalari hisoblanadi.
Toponimika   geografiya,   tarix,   etnografiya   bilan   chambarchas   aloqada   rivojlanadi.
Toponimiya til tarixi (tarixiy leksikologiya, dialektologiya, etimologiya va b.)ni tadqiq etishda
muhim   manba   hisoblanadi,   chunki   ba’zi   toponimlar   (ayniqsa,   gidronimlar)   arxaizm   va
dialektizmlarni o’zgartirmasdan barqaror saqlab qoladi, ko’pincha muayyan hududda yashagan
xalklarning   substrat   tillariga   borib   taqaladi.   Toponimika.   xalklarning   tarixiy   o’tmishi
xususiyatlarini   jonlantirishga,   ularning   joylashish   chegaralarini   belgilashga,   tillarning
o’tmishdagi   tarqalish   hududlarini,   madaniy   va   iqtisodiy   markazlar,   savdo   yo’llari   va   sh.   k.
geografiyasini   tavsiflashga   yordam   beradi.   Toponimlarning   amaliy   transkriptsiyasi,   ularning
dastlabki asosga ko’ra hamda bir xil yozilishi, boshqa tillarda berilishi Toponimikaning amaliy
jihati hisoblanadi.
Toponimlar yirik yoki mayda ob’ekt-larning nomlari ekanligiga qarab makrotoponimlar
va   mikrotoponimlarga   ajratiladi:   makrotoponimlar   —   keng   hududlar,   katta   ob’ektlar
(materiklar, okeanlar, tog’lar, cho’llar, daryolar, shaharlar, qishloqlar va sh.k.)ning atokli otlari;
mikrotoponimlar   —   kichik   ob’ektlar   (jarliklar,   tepaliklar,   quduqlar,   ko’chalar,   qo’rg’onlar   va
sh.k.)   ning   atokli   otlari.   Lekin   toponimlarni   bunday   tasnif   qilish   shartli,   chunki   ko’pincha
makrotoponim bilan mikrotoponimni farqlash   qiyin.
Turli   xil   geografik   ob’ektlarni   atovchi   nomlarning   kategoriyalariga   muvofiq   ravishda
Toponimikaning quyidagi bo’limlari ajratiladi: gidronimika — suv havzalari: daryo, kanal, soy,
ariq,   buloq,   ko’l     kabilarning   nomlarini   o’rganuvchi   soha;   oykonimika   —   aholi   yashash
maskanlari   va   ularning   qismlari:   qishloq,   mahalla,   guzar,   ko’cha,   ovul,   qo’rg’on   nomlarini
o’rganuvchi soha; oronimika — er yuzasining relef shakllari: tog’, cho’qqi, qoya, qir, tepa, qiya
nomlarini tekshiradigan  soha;   urbanonimika — shahar ichidagi har qanday ob’ektlar nomlarini
o’rganuvchi   soha;   kosmonimika   —   Erdan   tashqaridagi   ob’ektlar   (osmon   jismlari)   nomlarini
o’rganuvchi soha va   b.
5. Ma’ruza:   ARXEOLOGIYADA ANIQ   VA   TABIIY FANLAR
 REJA;
55 1. Arxeologiya va aniq   fanlar
2. Arxeologiya va tabiiy   fanlar
 TAYaNCh SO’ZLAR VA   IBORALAR
Paleoekologiya ,   arxeologiya ,   ximiya ,   fizika ,   geometriya ,   matematika ,   botanika ,
paleobotanika ,  paleozologiya ,  geologiya ,  geografiya ,  tarixiy   geografiya ,  statistika   va   h .  k .
 ANNOTATsIYa
Antropogen   (to’rtlamchi   davr)   arxeologiyasini   o’rganishda   geologik   fanining
ahamiyati. Pleystotsen davri qatlamlari va ularning paleolit davrini o’rganishdagi ahamiyati.
Paleoekologiya  va arxeologiya.  Paleozalogiya  va paleobotanika  fanlari yutuqlaridan  ibtidoiy
davr   faunasi   va   florasi   va   xo’jalik   xususiyatlarining   o’rganishning   ahamiyati.   Cheksiz
(absolyut)   davrlashtirishda   ximiya   va   fizika   fanlarining   o’rni.   Matematik   statistika   va
arxeologiya.
ARXEOLOGIYa VA ANIQ   FANLAR
Arxeologiya tarixiy gumanitar fanlar tarkibiga kirsada, uning ish usulida tabiiy va aniq
fanlar   keng   qo’llaniladi.   Aniq   fanlardan   geometriya,   ximiya,   fizika,   mineralogiya,   tabiiy
fanlardan   botanika,   zoologiya,   geografiya   fanlari   ishtirokada   arxeologik   tadqiqotlar   olib
boriladi.
Geometriya va arxeologiya.
Geometriyasiz   arxeologiya   fani   fundamental   fanga   aylanmagan   bo’lar   edi.
Arxeologiyaning   alifbesi   geometriya   bilan   boshlanadi.   Jumladan,   yodgorlikning   umumiy
maydoni   geometrik   qoida,   formulalar   asosida   topiladi.   Agar   yodgorlik   to’g’rito’rtburchak,
kvadrat shakllarida bo’lsa  SqAxB,
doira shaklida bo’lsa formulasi asosida   topiladi.
Arxeologik   qazishmaning   plani   ko’chmas   uch   nuqta   qoidasi   asosida   olinadi.   Bunda
qazishmaning   uchta   nuqtasiga   ko’chmas   qoziqlar   qoqiladi.   Shu   nuqta   (qoziq)lar   yordamida
qazishma   davomida   o’rganilgan   me’morchilik   qoldiqlari   planga   tushiriladi.   Nuqta,   nuqtalar
xarakati geometriyaning oltin qoidasi hisoblanadi.
Stratigrafik   qazishmaning   tarxlari   esa   qatiiy   geometrik   qoida   -   parallel   chiziqlar
(arxeologiyada yarus deb ataladi) ko’magida olinadi. Har
50   sm.da   parallel   chiziqlar   o’tkazib   olinadi   va   shu   parallel   chiziqlar   ko’magida   stratigrafik
qazishmaning   plani   chiziladi.   Parallel   chiziqlar   har   25   sm.da   chizilishi   ham   mumkin.
Yaruslarning farqi, madaniy qatlamning ko’pligi yoki kamligiga bog’liq.
Arxeologik   tadqiqotlar   davomida   topiladigan   barcha   moddiy     madaniyat   ashyolari
(kulolchilik   buyumlari,   metal   va   hakoza)   simmetrik   qoida   asosida   chiziladi.   Sopol   buyum
asosida   tushuntiriladigan   bo’lsa   avval   idishning   gardishi   (venchik),   bo’yi   (vo’sota)   va   tagi
(dontsa)   o’lchab   olinadi   va   idishning   simmetrik   skleti   tayyorlab   olinadi   va   shundan   keyin
idishning shakli chiziladi.
Ximiya va arxeologiya.
Zamonaviy   arxeologiya   fani   ximiyasiz   ilmiy   tadqiqotlar   ishlarini   olib   bormaydi .   Jahondagi
barcha   arxeologiya   instituti   tarkibida   ximiyaviy   laboratoriyalar   mavjud ,   jumladan   O ’ zR   FA
56 arxeologiya   instituti   tarkibida   ham   “ Moddiy   madaniyat   ashyolari   tarkibini   aniqlash   va
restavratsiya   qilish ”   laboratoriyasi   mavjud .   Turli   xil   moddiy   madaniyat   ashyolarining   tarkibini
aniqlashda   ximiya   fani   yutuqlaridan   foydalaniladi .   Masalan,   bronza  degan  metall  tabiatda  sof
holda   uchramaydi.   U   qo’rg’oshin   (ruh)   va   misning   qorishmasidan   tayyorlanadi.   Qadimgi
ajdodlarimiz tomonidan tayyorlangan metall buyumlarning tarkibini ximiya fani aniqlaydi.
Har   qanday   arxeologik   tadqiqot   yodgorliklarning   buzilishiga   olib   keladi.   Yodgorlikni
qazimasdan   -   buzmasdan   uni   o’rganib   bo’lmaydi.   Tamirlovchi   -   kimyogarning   vazifasi
ochilgan   arxitektura   inshootlarini   ta’mirlash,   devorlarni   kimyoviy   usulda   qotirish,
muzeylashtirishdan iboratdir.
Tamirlovchi   kimyogarlar   nafaqat   me’morchilik   inshootlarini,   balki   yog’och,   suyak,
loydan   yasalgan,   tez   maydalanib   ketadigan   ashyolardan   yasalgan   predmetlarni   ham   ta’mirlab
berishi kerak.
Devoriy   suratlarni   ta’mirlash .   O’zbekistonda   devoriy   suratlarni   ta’mirlash   (qotirish),
olish   va   muzeylashtirish   bo’yicha   jahonda   tengi   yo’q   maktab   yaratilgan.   Afrosiyob,
Bolaliktepa, Poykent devoriy suratlari bunga misoldir. Devoriy suratlar eng nozik amaliy san’at
turlaridan   biri   bo’lib,   antik   va   ilk   o’rta   asrlar   davrida   O’rta   Osiyoda   keng   tarqalgan.   Nafaqat
shahar   (Afrosiyob),   balki   qishloqlarda   (Bolaliqtepa)   ham   devoriy   suratlar   chizish   an’anaga
aylangan.   Devoriy   suratlar   original   kattalikda,   yorqin   bo’yoqlarda,   ma’lum   obrazlar
ifodalanishi bilan   xarakterlanadi.
Tadqiqotlar   natijasida   devoriy   suratlar   aniqlanganda   1-2   sm   tuproq   qoldiriladi.   Ximik
yo’l   bilan   qoldirilgan   tuproq   qotiriladi.   Surat   tushirilgan   devor   kvadratlarga   bo’lib   olinadi.
Laboratoriya sharoitida qotirilgan 1-2 sm tuproq tozalanadi va surat ochiladi.
Mis   va   bronzadan   yasalgan   buyumlarni   tozalash   va   restavratsiya   qilish.   Juda   ko’p
predmetlar,   idishlar,   taqinchoqlar,   tangalar,   muhrlar,   tamg’a   kabi   san’at   asarlari   mis   va
bronzadan yasalgan. Ular er qariga tushganda juda tez korruziyaga uchraydi va yashil rangdagi
qoplamaga   o’ralib   qoladi.   Misdan   yasalgan   topilmalar   yashil   rangli   qoplamadan   tozalanmasa
korruziya davom etaveradi.  Shu sababli restavratsiya quyidagi usullarda olib boriladi:
- Mexanik yo’l. O’tkir tig’li asbob bilan yashil qoplamadan   tozalanadi;
- Biologik yo’l. Kichik hajmdagi mis va bronzadan yasalgan predmetlar pomidor, limon kabi
mevalar ichiga solib qo’yiladi.  Mevalar korruziyani so’rib olish xususiyatiga   ega.
- Suvga solib qaynatish natijasida yashil qoplamadan   tozalash.
- Kimiyoviy   yo’l.   Ximik   moddalar   yordamida   korruziyadan   tozalash.   Bu   yo’l   eng   yomon
bo’lib,   ehtiyot   bo’lmasdan   uzoq   vaqt   ximikatda   saqlansa   predmetning   o’zini   ham   emirib
tashlash   mumkin.
Loydan yasalgan predmetlarni saqlash, restavratsiya qilish .  Loydan yasalgan haykallar,
tablichkalar,   terrakotalar   juda   tez   maydalanib   ketish   xususiyatiga   ega.   Shu   sababli   ular
qotirishga, restavratsiya qilishga muhtoj. Ular har haftada bir marta kimyoviy yo’l bilan qotirib
boriladi. Qattiq moddaga aylangandan so’ng bu ish to’xtatiladi. Loydan yasalgan predmetlarni
kimiyoviy   yo’l   bilan   qotirishning   kamchilligi   shundan   iboratki,   predmet   rangga   bo’yalgan
san’at asari bo’lsa ranglar ximikat ta’sirida o’zgarib ketadi.
Suyaklarni   qotirish   usuli.   Suyaklar   namlik   ta’sirida   mo’rd   holatga   kelib   qoladi.   Shu
sababli ularni kimiyoviy usul bilan qotirish tavsiya etiladi. Qotirishdan avval suyak tuproqdan
tozalanadi va turgan joyida qotiriladi va 1 sutkadan so’ng olish tavsiya etiladi.
Temirdan yasalgan predmetlarni restavratsiya qilish . 
Temir eng tez korruziyaga uchraydigan metaldir. Mis va bronzadan yasalgan predmetlar
yashil   qoplama   bilan   o’ralib   o’zini   himoya   qilish   xususiyatiga   ega.   Temir   tez   emirilib,
bo’laklarga   bo’linib   ketadi.   Shu   sababli   temirni   joyida,   qimirlatmasdan   qotirib   olish   tavsiya
etiladi.
Fizikaviy fanlar va arxeologiya.
Fizik   xodisalar   -   texnik   rivojlanishni   anglash ,   tabiyat   va   jamiyatning   bir   biriga   bog ’ liq   holda
57 rivojlanishi   tabiiy   xol .   Aylana   ( arava ) ning ,   ya ’ ni   ilk   mexanikaning   kashf   etilishi   jamiyat
taraqqiyotiga   qanchalik   ta ’ sir   etganligini   anglab   etishning   o ’ zi   arxeologiya   va   fizikaning
nihoyatda   chambarchas   ekanligini   ko ’ rsatadi .
Sopolning   kashf   etilishi   ham   fizikaviy   xodisa ,   bir   jism   ( modda ) ning   olovning   ta ’ sirida
bir   holatdan   ikkinchi   holatga   o ’ tishi   hodisasidir .   Bunday   misollarni   yuzlab   keltirish   mumkin,
albatta.
Fizika   fani   arxeologiyaning   ish   uslubida   ham   qo’llanmoqda.   Buni   biz   madaniy
qatlamlarning   xronologiyasini   aniqlashda   Radiouglerod   usulining   qo’llanishida   ko’rishimiz
mumkin.
Radiokarbon   usuli   (S-14).   Arxeologik   tadqiqotlar   natijasida   madaniy   qatlamdan
ko’mirga   aylanib   ketgan   daraxt   qoldig’i   yoki   yongan   yog’och   qoldig’i   topilsa   shu   yog’och
asosida   madaniy   qatlamning   yoshi   aniqlanadi.   Shu   usulda   yodgorlik   yoshini   aniqlash   uchun
arxeolog bilishi lozim bo’lgan jihatlarga e’tibor qaratamiz.
Bu   usul   aniq   yoshni   beruvchi,   fizika   fani   yutuqlari   asosida   amalga   oshiriladi.   S-14
usulida   ishlaydigan   laboratoriyalar   Sankt-Peterburg   shahrida,   Berlin   shahrining   Germaniya
arxeologiya   institutida,   Amerikaning   Kolifornaya   universitetida,   Angliya,   Frantsiya,   Italiya
kabi   Evropa   mamlakatlari   arxeologiya   institutlarida   Radiokarbon   usulida   ishlaydigan
laboratoriyalar   mavjud.   Bu   laboratoriyalar   fizika,   ximiya,   matematika   fanlarining
integrallashuvi   natijasida,   yongan   yog’ochning   ionlashishi   yordamida   hozirgi   vaqtdan   necha
kun   avval   yonganligini   aniqlab   berish   imkoniyatiga   ega.   Bu   albatta   laboratoriya   ishi   natijasi
bo’lib,   S-14   analizi   uchun   arxeolog   yongan   yog’och   qoldig’ini   quyoshga   ko’rsatmay   salafan
qog’ozga   oladi.   Salafan   ustida   yodgorlik   nomi,   arxeologik   otryad   nomi,   qazishma   nomeri,
madaniy qatlam nomeri ko’rsatilgan holda laboratoriyaga jo’natiladi.
Keyingi   yillarda   radiokarbon   usuli   (S-14)   takomillashib,   analizlarni   kalibratsiya   qilish
boshlandi. Bunga ko’ra analizning aniq yoshi va (Q -) 50 oralig’idagi vaqtni bermoqda.
Arxitektura va arxeologiya.
O ’ rta   Osiyoda   neolit   davridan   boshlab   insonlar   qurilish   ishlari   bilan   shug ’ ullanib   kelgan .   Eng
avval   yashash   uchun   uylar ,  bronza   davridan   boshlab   esa   ijtimoiy   xarakterdagi   binolar   qurilgan
( ibodatxona ,  saroy ,  harbiy   istehkomlar ,  yo ’ llar   va   yo ’ l   bo ’ yi   inshootlari   va   hakozalar ).  Binolar
me ’ morchilik   qoidalari   va   qonuniyatlar   asosida   barpo   etilgan .   Me ’ morchilikning   simmetriya ,
proportsiya ,  seysmistik   kabi   qonuniyatlari   borki   bular   buzilgan   taqdirda   binoning   yashash   davri
uzoqqa   bormaydi .
Me ’ morchilik   tarixi   bilan   shug ’ ullanuvchi   mutaxassislar   arxeologlar   ochib
o ’ rganayotgan   har   bir   binoning   qurilish   qonuniyatlari   bilan   qiziqib   boradi   va   birga   tadqiqotlar
olib   boradi .
Me’morchilik   ijtimoiy   tarixni   beradi,   jamiyatning   rivojlanish   darajasini   ko’rsatuvchi
belgi. Neolit davrida bir xonali uylarning paydo bo’lishi monogam oilaning shakllanganligini,
ko’p xonali uylarning qurilishi patrearxal oilaning paydo bo’lganligini ko’rsatsa, uylarning bir
joyda   jamlanishi   qishloqlarning,   monumental   binolarning   qurilishi   esa   shaharlarning   paydo
bo’lishi jarayonlarini ko’rsatadi.
Din   tarixi   ibodatxonalar,   sinflarning   shakllanishi   va   rivojlanishi   saroylar,   harbiy
san’atning rivojlanishi qal’alar me’morchiligi misolida   o’rganiladi.
Kompyuter texnologiyalari va arxeologiya.
Kompyuter   texnologiyalari   deyarli   hamma   fanlarning ,   jumladan   arxeologiyaning   ham
rivojlanishiga   xizmat   qilmoqda .
Arxeologik   tadqiqotlar   o ’ tkazishda ,   qazishmalarni   fiksatsiya   qilishda ,   qazishmalarning
foto   suratlarini   olish   va   kompyuterga   o ’ tkazish ,   topilmalarning   suratini   olish   va   kompyuterga
o ’ tkazish ,   yodgorliklarning   kosmik   tasvirlarini   kompyuterga   o ’ tkazish ,   GIS   texnologiyalarni
amalga   oshirishda ,   arxeologik   yodgorliklarning   xaritasini   tuzishda ,   eng   kichik   topilmalarni
kompyuterda   kattartib   ko ’ rish   kabi   eng   qiyin   amallarni   bajarmoqda .
58 Topilmalarning   bazasini   yaratish,   taqqoslash,   analogiyalar   keltirish   bo’yicha   maxsus
arxeologik dasturlar yaratilgan.
Arxeologik   ma’lumotlarni   ommalashtirish   bo’yicha   xalqaro   internet   tizimida   ilmiy   va
ilmiy   ommabop   saytlar   yaratilgan.   Bu   saytlarda   arxeologiya   bo’yicha   kunlik   axborotlar
tarqatilib  borilmoqda.  Saytlarning  eng qimmatli  tomoni shundaki ularda  arxeologiya  bo’yicha
ilmiy   seminar,   kallokvium,   konferentsiyalar   haqida   e’lonlar   tarqatilib,   anjuman   materiallari
saytlarda   e’lon   qilib   borilmoqda.   Har   bir   saytning   elektron   kutubxonalari   tashkil   etilib,
arxeologik adabiyotlarning bazasi oshib   bormoqda.
Quyida   arxeologiya   fani   bo’yicha   yaratilgan   saytlarning     ayrimlarining   elektron
manzillarini berishni lozim   topdik.
www.arxeologiya.uz  
www.archaologie.de  
www.tillabulak.de  
www.dainst.de  
www.arheologiya.ru  
1. ARXEOLOGIYa VA TABIIY   FANLAR
Arxeologiya   tabiiy   fanlardan   geografiya,   biologiya   bilan   chambarchas   bog’liq   xolda
rivojlanadi. Har bir fan tarmog’ini alohida ko’rib chiqamiz.
Arxeologiya va geografiya.
Yodgorlik   joylashgan   hududning   tabiiy   sharoitlari ,   tabiiy   boyliklari ,   iqtisodiy   resurslari   tabiiy
va   iqtisodiy   geografiya   fani   misolida   echib   beriladi .  Qadimgi insonlar yashash joyini tanlashda
geografik omillarga juda katta e’tibor berishgan. Tabiiy resurslar insonlarning yashashi uchun
qulaylik tug’diradi. Masalan, Tillabuloq yodgorligi shu nomdagi buloq bo’yida bunyod etilgan.
Natijada,   aholining   ichimlik   suvi   va   dehqonchilik   uchun   sug’oriladigan   maydoni   muammosi
hal etilgan.
Sopollitepa esa Ko’hitang tog’idan tushib kelayotgan Ulanbuloqsoy bo’yida jylashgan.
Ulanbuloqsoy   suvini   dehqonchilik   maydonlariga   ariqlar   yordamida   bemolol   olib   borishi
mumkin bo’lgan, chunki suvning oqish tezligi baland bo’lgan. Jarqo’tonda esa Bo’stonsoyning
qayiri keng bo’lgan.
Eng asosiy tabiiy  omil  esa Xo’jaikon  tuz  konining Ko’hitangda  joylashishidir.  Sopolli
madaniyati aholisi tuz savdosi bilan shug’ullangan.
Eneolit   va   bronza   davrining   yana   bir   yodgorligi   Sarazm   esa   Zarafshon   bo’yida
joylashgan.   Zarafshon   oltin   konini   kashf   etgan   eng   qadimgi   aholi   Sarazmliklar   bo’ladi.   Ular
Qadimgi Sharq shaharlarini oltin bilan ta’minligan va oltin savdosini yo’lga qo’ygan.
Bir   qator   geografik   fanlar   borki   ularning   ahamiyatini   alohida   ta’kidlash   zarur   bo’ladi.
Bu fan tarmoqlarisiz arxeologiyani tasavvur qilish mumkin   emas.
Arxeologiya va tarixiy geografiya.
Qadimgi   qishloq   va   shaharlarlarni   arxeologiya   fani   aniqlab   bersa ,  tarixiy   geografiya   esa
qaysi   shahar   yoki   qishloq   ekanligini   aniqlaydi .  Bu   ilmiy   yo ’ nalishda   O ’ zbekistonda   katta   ishlar
amalga   oshirilmoqda .   Shamsiddin   Kamoliddinovning   Qadimgi   Baqtriya - Toxariston ,   So ’ g ’ d ,
Farg ’ ona   va   Shosh   shahar   va   qishloqlarining   lokalizatsiyasi   masalasidagi   tadqiqotlari   mavjud
bo ’ lib ,   asosan   arxeologik   yodgorliklar   va   ularni   fors   va   arab   manbalariga   taqqoslab   tarixiy
xulosalar   chiqargan .
Arxeologiya va minerologiya.
Minerologiya   fani   toshlar   haqidagi   fan   bo’lib,   toshlarning   tarkibini   aniqlaydi.   Toshlar
asosan   uch   turga   bo’linadi:   1.   Qimmatbaho   (zumrad,   olmos,   oniks);   2.   Yarim   qimmatbaho
(steatit,   xlorit,   serpantin,   marmar)   va     3.   Oddiy   toshlar   (ohak,   gips,   daryo   toshlari).   Tarkibi
jihatdan ham toshlar turli xildir. Yumshoq, qattiq tarkibli toshlarga ham bo’linadi. Toshlarning
yumshoq   yoki   qattiqlik   darajasi   shisha   bilan   aniqlanadi.   Shisha   bilan   toshga   chizilganda
tirnalsa yumshoq, izi qolmasa qattiq tarkibli deyiladi. Masalan, marmar yuzasiga chizilganda iz
59 qoladi. Qadimgi ajdodlarimiz deyarli barcha toshlardan   foydalangan.
Minerologiya   asosida   xalqlarning   madaniy   aloqalari   juda   yaxshi   kuzatiladi.   Jumladan,
Lazurit   toshi   asosida   Badaxshon   lazuritining   tarqalish   yo’li   aniqlangan   va   tarix   fanaga   eng
qadimgi yo’l – Lazurit yo’li tushunchasi kiritilgan.
Eron   minerologiyasiga   xos   bo’lgan   xlorit   toshining   tarqalishi   bo’yicha   Elam
madaniyatining ma’daniy ta’siri aniqlanmoqda.
Arxeologiya va topografiya.
Yodgorliklarning   topografik   plani   topografiya   fani   yutuqlari   asosida   olinadi.   Teodolit,
nivelir   kabi   instrumentlarning   ishlash   usulini   va   arxeologik   tadqiqotlarda   qo’llashni   har   bir
arxeolog   o’zlashtirishi   shart.   Bunda   teodolit   yordamida   yodgorlikning   reper   tochkasi   (eng
baland   nuqtasi)   aniqlanadi.   Reper   nuqtaga   nisbatan   qolgan   joylarning   joylashishi   topografik
xaritaga   tushiriladi.  Nivelir  yordamida  esa   olib  borilayotgan   qazishma   maydonida  aniqlangan
devor yoki uy pollarining sathi planga tushirilib boriladi.
Arxeologiya va gidrogeologiya .
Yodgorlikning   ichimlik   suvi   va   dehqonchilik   uchun   zarur   bo’lgan   irrigatsiya   (ariq,
kanal, daryo) shahobchalari gidrogeologiya fani asosida o’z echimini topadi.
Arxeologiya va biologik fanlar .
Biologik fanlardan botanika va zoologiya arxeologiya  faniga eng yaqin fanlar qatoriga
kiradi.
Paleobotanika.
O’simliklar tarixi bilan shug’ullanuvchi botanika fanining tarmog’i. Bu fanga manbani
arxeologiya   beradi.   Tadqiqotlar   natijasida   topiladigan   o’simliklar   qoldiqlari   va   urug’lari
misolida  o’simliklar  tarixi o’rganiladi.  Ish uslubi juda oddiy bo’lib, o’simliklar  urug’lari ko’p
holatda   ko’zga   tashlanmaydi,   tuproqqa   qo’shilib   arxeologning   nazariga   tushmasligi   aniq.
Shuning   uchun   pol   ustidagi   madaniy   qatlam   suvga   solinadi   va   eritib   qo’yiladi.   Suv   yuzasiga
o’simlik   qoldiqlari   qalqib   chiqadi.   Ular   quritilib,   mikroskopda   qanday   o’simlik   qoldig’i   yoki
urug’i ekanligi  aniqlanadi.  Fanning shu sohasi bilan  shug’ullanuvchi  olimni  paleobotanik  deb
ataydi.
Paleozoologiya .
Hayvonat   dunyosi   tarixi   bilan   shug’ullanadigan   fan   sohasi.   Bu   fanga   ham   asosiy
manbani arxeologiya beradi. Hayvon suyaklari asosida ilmiy tadqiqotlar olib boriladi. Shu fan
turi bo’yicha shug’ullanuvchi olim paleozoolog deb ataladi. O’z navbatida paleozoologlar ham
shug’ullanuvchi hayvon turlariga qarab bo’linib ketadi. Jumladan, to’rtlamchi davr hayvonlari,
qushlar, suv hayvonlari tarixi bilan shug’ullanuvchi mutaxassislarga bo’linadi.
Ma’ruza 6. ARXEOLOGIYaDA TEXNOLOGIK KAShFIY O TLAR
 REJA;
1. Arxeologik davrlashtirish
2. Paleolit davri texnologik   kashfiyotlari
3. Mezolit, neolit va eneolit davri texnologik   kashfiyotlari
4. Jez va temir davri texnologik   kashfiyotlari
60  TAYaNCh SO’ZLAR VA   IBORALAR
Arxeologiya,   xronologiya   paleolit,   mezolit,   neolit,   eneolit,   jez,   ilk   temir,   chopping,
chopper, bifas, neklues, tosh qurollar, makrolit, mikrolit, va h. k.
 ANNOTATsIYa
Kishilik   jamiyatining   moddiy   madaniyati   evolyutsiyasida   paleolit ,   mezolit ,   neolit ,
eneolit ,   bronza   davri ,   ilk   temir   davri ,   antik   davr ,   o ’ rta   asrlar   davrlarida   qilingan   texnologik
kashfiyotlar   va   ularning   mohiyatini   xarakterlash .   Qurol   yasashni   bilishi   ( tosh ,   suyak ,   daraxt
navdasi ).   Tiplari .   Evolyutsiyasi .   Ho ’ jalik   ishlaridagi   texnologik   kashfiyotlar .   Tiplari .
Evolyutsiyasi .  Qurilish   ishlaridagi   texnologik   kashfiyotlar   va   boshqalar .  Tiplari .  Evolyutsiyasi .
ARXEOLOGIK   DAVRLAShTIRISh
Kishilik   jamiyatining   rivoji   va   ravnaqi   albatta   insonlar     tomonidan   qilingan   texnologik
kashfiyotlarga   bog ’ liq   bo ’ lgan .  Har   bir   qadimgi   davrlarga   bosqichma - bosqich   o ’ tilishining   o ’ zi
ham   texnologik   kashfiyotlar   xosilasidir .   Masalan   tosh   asrining   mezolit   va   neolit   davriga
o ’ tilishi ,   bunda   kulolchilik   charxining   paydo   bo ’ lishiga   asoslanilsa ,   keyingi   davrda   tabiatdan
metal  ( mis ,  bronza ,  temir )  olish    texnologiyasining   kashf   qilinishi   bilan   eneolit ,  bronza   va   temir
davrilariga   tadrijiy   o ’ tiladi .   Bu   tadrijiy   davrlarni   xronologiya   fanida   arxeologik   davrlashtirish
teb   ataladi .
Xronologiya   –   yordamchi   tarix   fani   bo ’ lib ,   (“ xrono ”   –   vaqt   va   “ logiya ”   –   fan )   —   1)
tarixiy   voqealarning   davriy   tadrijiyligi ; 2)   vakt   o ’ lchovi   haqida - gi   fan   demakdir .   Xronologiya
turli   xalqlar   va   davlatlar   yil   hisobi   tizimi   va   taqvimlarini   o ’ rganadi ,   tarixiy   voqealar   sodir
bo ’ lgan   sanalarni   va   tarixiy   manbalar   yaratilgan   vaqtni   aniqlashda   yordam   beradi .  Xronologiya
taraqqiyot   bosqichlarining   vaqtini   aniqlash   demakdir .   Bu   esa   alohida   tarixiy   voqealar ,   mehnat
qurollari ,   hunarmandchilik   va   xo ’ jalikning   rivoji ,   uy - joylar ,   qishloqlar   va   shaharlarning
qurilishi ,   davlatlarning   tashkil   topishi   va   madaniyat   taraqqiyoti   yutuqlari   vaqtini   aniqlashni
anglatadi .
Yozma   manbalar   asosida   aniq   sanalar   belgilanadi.   Arxeologik   ma’lumotlarga
asoslangan xronologiya yuz va ming yilliklar bilan o’lchanadi.
Bobil,   Misr,   Yunoniston   va   Rimda   shakllangan   xronologiya   o’rta   asrlarda   Turonda
rivojlandi.   Beruniynnng   1000-yilda   yozilgan   «Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar»
(«Xronologiya»)  asarida  jahondagi  turli  xalqlar  tarixi  va madaniyati  ixcham  tarzda  o’z  aksini
topgan.   Xronologiyadagi   tarixiy   izchillikni   fanga   16-asrda   frantsuz   J.Skaliger   kiritdi.   Hozirgi
paytda   Xronologiyaning   taraqqiyoti   bu   fanning   arxeologiya,   tabiiy   fanlar,   statistika   va
boshqalar bilan o’zaro hamkorligiga bog’liqdir.
So’nggi   yillarda   O’rta   Osiyoning   turli   hududlarida   arxeologiya,   antropologiya,   tarixiy
etnografiya,   epigrafika   va   numizmatikaga   oid   kashfiyotlar   tufayli   tarixni   xolisona   yoritishga
xizmat  qiladigan  muhim ma’lumotlar  to’plandi.  Ular o’lka  tarixining  qadimgi bosqichlaridagi
iqtisodiy,   madaniy   va   ijtimoiy–siyosiy   jarayonlari   haqida   yanada   to’laroq   tasavvurlar   hosil
qilish imkonini  beradi. Yangi ilmiy  ma’lumotlar  eng qadimgi  xo’jaliklar  va mehnat  qurollari,
xo’jalikning   ishlab   chiqaruvchi   shakllariga   o’tilishi,   ishlab   chiqarishda   metallning   ishlatila
boshlanishi,   ayirboshlash   va   savdo–sotiq,   ilk   shaharlar   va   davlatlarning   tashkil   topishi   va
boshqa   tarixiy–madaniy   jarayonlar   bilan   bog’lanadi.   Davrlashtirish   –   insoniyat   tarixini   o’z
xususiyatlarga ega, turli belgilarga ko’ra, bir– biridan ajralib turgan katta davrlarga bo’lishdir.
O’rta Osiyo qadimgi tarixini davrlashtirish shartli   ravishda quyidagicha namoyon   bo’ladi:
61 Bir necha yuz ming yillarni o’z ichiga olgan eng qadimgi tarixni davrlashtirish haqida
fanda   yagona   fikr   yo’q.   Evropa   va   Osiyo   hududlarida   tarixiy   va   madaniy   jarayonlar
rivojlanishning   noteksiligi,   ayniqsa,   turli   davrlarda   moddiy   madaniyatdagi   o’zgarishlarning
bir–biriga   mos kelmasligi sababli, ayrim hududlarga tegishli sana va davrlashtirish bir– biridan
farqlanadi.
Mehnat   qurollari   va   hunarmandchilik   buyumlari   ishlab   chiqarishning   rivojlanishi   va
ularning   xom   ashyo   hamda   ishlab   chiqarish   texnikasi   izchil   o’zgarishiga   asoslangan   qadimgi
tarixning   davrlarga   bo’linishi   va   sanasi   tizimidan,   ya’ni   arxeologik   davrlashtirishdan
foydalanish keng qo’llaniladi. Umumiy ko’rinishda bular tosh davri (paleolit, mezolit, neolit),
mistosh davri (eneolit), bronza asri va temir davridir.
O’rta   Osiyo   qadimgi   tarixini   arxeologik   davrlashtirish   shartli   ravishda   quyidagicha   namoyon
bo’ladi:
62 O’rta Osiyo, jumladan O’zbekiston qadimgi davr va o’rta asrlar tarixini davrlashtirishda
xanuz   inkor   etilmagan   arxeologik   davrlashtirish,   qabul   qilingan   atamalar   (paleolit,   mezolit,
neolit, bronza davri, ilk temir asri, antik davri, ilk o’rta asrlar, rivojlangan o’rta asrlar) hamda
etnik   va   siyosiy,   sulolaviy   belgilarga   asoslangan   (ahamoniylar,   salavkiylar,   yunon–baqtriya,
yuechji–kushonlar,   afrigiylar,   eftaliylar,   qorahoniylar,   anushteginlar   va   x.k.)   davrlashtirish
tamoyillaridan foydalanish maqsadga   muvofiqdir.
1. PALEOLIT DAVRI TEXNOLOGIK KAShFIYoTLARI
Tosh davri insoniyat tarixida eng uzoq davom etgan zamon bo’lib, moddiy manbalar va
arxeologik   yodgorliklar   topilgan   joylar   nomiga   qarab,   alohida   bosqichlar   va   madaniyatlarga
bo’linadi.  Qadimgi tosh davri – paleolit tarixi bilan antropogenez – odamning paydo bo’lishi va
rivojlanishi muammosi bog’lanadi.
Paleolit   (yunoncha,   “palayos”   –   qadimgi,   “litos”   –   tosh)   –   insoniyat   tarixining   eng
qadimgi   davri   bo’lib,   uning   boshlanish   sanasi   dunyo   tarixida   taxminan   bundan   3   mln.   yil
ilgarigi   davr   bilan   belgilanadi.   Insoniyat   minglab   yillar   davomida   toshga   ishlov   berish
texnikasini   takomillashtirib   va   rivrojlantirib   borgan,   turmush   tarzi   hamda   yashash   sharoitini
yaxshilashga harakat qilgan. Paleolit davri arexologik nuqtai nazaridan  uch  bosqichga: ilk, o’rta
va   so’nggi   bosqichlarga   bo’linib   o’rganiladi.   Ular   arxeologik   davrlashtirishga   mansub   bo’lib,
ibtidoiy   jamiyatdagi   qurollar   yasash   xom–ashyosiga   va   uni   ishlash   texnikasi   o’zgarishini
belgilariga ko’ra ajratilgani   ma’lum.
Ilk paleolitning dastlabki davrida Janubiy va O’rta Evropada iqlim subtropik, Janubiy
Osiyo  va  Afrikada   tropik  bo’lib,  bu  hududlarda  issiqsevar  hayvonlar  keng  tarqalgan.
Misol uchun, Evropada fillar, begemotlar va yovvoyi otlar, Osiyoda yovvoyi ho’kizlar,
karkidonlar, otlar va zebralar paydo bo’lgan va issiqsevar o’simliklar keng   tarqalgan.
Ilk   paleolit   davri   odamlari   toshdan   qurol   yasash   jarayonida,   bu   qurollarni
takomillashtirib, o’zlari ham rivojlanib borganlar. Bundan 1 mln. – 500 ming yil ilgari
o’ziga   xos   ibtidoiy   madaniyat   yaratgan,   oddiy   tosh   qurol–cho’qmor   yasash   orqali
kishilik   madaniyatiga   asos   solgan   odamlar   yashash   uchun   qulay   bo’lgan   hududlarga
o’rnashadilar.   Ularning   faoliyati   izlari   hozirgi   kunda   noyob   moddiy   yodgorliklar
63 hisoblangan makonlar va ulardagi madaniy qatlamlarda qoldirilgan.
Insoniyatning  eng  qadimgi   avlodi  bo’lmish  avstralopiteklarning  makonlaridan
topilgan sodda uncha o’tkir bo’lmagan chaqmoq toshlarning topilishi, paleontropolog
Jeyn   Gudokni   primatlar   toshlarni   bir   biriga   otib   dastlabki   sodda   qurollarni   yasashni
bilishganini   xulosa   qiladi.   Ilk   paleolitning   olduvay   davrida   kelib   (mil.   avv.   avv.   2.6
mln.   yillarda)   homo   habilis   (ishbilar   odam)   odamlar   endilikda   daryo   chaqmoq
toshlarni   ongli   ravishda   bir   biriga   urib   tosh   qurollar   yasay   boshlaydi.   Bu   tosh   qurol
arxeologiya   fanida   chopperlar   deb   nom   olgan.   “ Chopper ”   (ing.   –   kesuvchi)   bir
tomondan   urib-uchirish   asosida   yasalgan   bo’lib,   xom   go’sht   va   o’simlik
mahsulotlarini kesish va chopish maqsadlarida foydalanilgan. Ularning o’lchami  7,5—
10  sm tashkil qilgan.
Chopperlar
Olduvay davrining yana bir kashfiyotlarida biri bu odamlarning chopping tosh
qurollarni   yasashni   o’zlashtirishidir.   Odamlar   endilikda   daryo   chaqmoq   toshlaridan
yasalgan chopperlarni bir oz takomillashtiradi. Bu tosh qurol chaqmoq toshlarning bir
tomondan ikki tarafi urib-uchirilgan tosh bo’lib, arxeologiya fanida “chopping”lar deb
ataladi.
Choppinglar
Olduvay davrining  so’ngi bosqichlari  kelib  nukleus  tosh qurollar  kash etiladi.
Nukleus   (lot.   nucleus   —   yadro)   (arxeologiyada)   —   tosh   qurollar   yasash   uchun
chaqmoqtosh yoki boshka tosh parchalaridan uchirib olinadigan tosh bo’lagi bo’lib, bu
tosh   qurollar   tosh   davrining   keyingi   bosqichlarida   ancha   takomillashtirilib   undan
qirg’ich va nayzasimon qurollar   yasaladi.
64 Nukleuslar
Ilk   paleolitning   keyingi   bosqichi   ashel   davri   bo’lib,   mil.   avv.   800G’700   -
120G’100 ming yilliklar bilan davrlashtiriladi. Ushbu bosqich arxeologiya fanida ashel
madaniyati   nomini   olgan.   Shu   davrga   oid   tosh   cho’qmor,   bir   yoki   ikki   tomoni
uchirilib,   o’tkir   qilingan   turli   shakddagi   chaqmoq   toshlardan   iborat   qurollar   dastlab
Frantsiyaning Amen shahri yaqinidagi Sent-Ashelda topilgan va bu madaniyat shu joy
nomi bilan atalgan. Ashel madaniyati davri odamlari ibtidoiy jamiyat tuzumining quyi
bosqichida   g’orlarda,   daryo   bo’ylaridagi   pana   erlarda   to’dalashib   yashab,   ovchilik
bilan   hayot   kechirgan.   Olovdan   foydalangan.   Ashel   madaniyati   G’arbiy   va   Sharqiy
Evropada, Kavkaz, Old Osiyo, Afrikada tarqalgan. O’rta Osiyoda Ashel madaniyatiga
oid   qarorgohlar   Janubiy   Qozog’istonda   (Qoratov),   Toshkent   viloyati   (Ko’lbuloq),
Farg’ona vodiysida (Selungur) va boshqa joylarda uchraydi.
Ashel   davrining   ilk   bosqichlari   qo’lbolta   tosh   qurollarining   paydo   bo’lishi
bilan   xarakterlanadi .   Qo’lbolta   –   ashel   davriga   xos   bo’lgan   ibtidoiy   davrning
makrolit   tosh   quroli .   Qo’l   bolta   olduvayning   so’ngi   davrida   kashf   qilingan.   Uning
eng   qadimgi   namunalari   Sharqiy   Afrika   hududidan   topilgan.   (1,5—1,0   mln.   y).
Ashell   davri   kelib,   qo’l   bolta   homo   erectus   odamlarining   asosiy   quroliga   aylangan.
Qo’lbolta   ibtidoiy   odamlarning   qo’l   davomiyligini   ta’minlab,   uchli,   qirrali,   qattiq
bo’lib, go’sht va o’simlik mahsulotlarini maydalash maqsadida foydalanilgan.
65 Qo’lbolta
Paleolit   davri   arxeologlari   qo’l   boltalarni   bifas   (ing.   biface   –   ikki   yuzli   yoki
ikki qirrali)lar deb ham atashadi, ularning ishlanish va ishlatilish texnikasiga qarab bir
nechta   turlarga   ham   bo’lingan.   Masalan:   monofas   va   unifas   –   bir   qirrali   va   ser
qirrali .   Qo’lboltalar   ya’ni   bifaslar   kremniy,   qattiq   jinsli   ohak   toshlardan,   slanets,
kvartsit,   obsidian   kabi   toshlarni   maqsadli   uchirilgan   bodomsimon,   yuraksimon,
uchburchak, oval, tuxumsimon, elipsimon kabi shakllari   uchraydi.
Ashel   davrining   o’rtalaridan   boshlab   tosh   qurollariga   zamonaviy   arxeologiya
fan   tilida   levallua   (Parij   yaqinidagi   Levallua-Perre   nomidan   olingan)   texnikasi,   deb
ataladigan   usulda   ishlov   berish   an’anasi   vujudga   keladi.   Toshga   ishlov   berishning
bunday kremenli toshning atrofidagi tabiiy qobig’i urib uchirib olingandan so’ng hosil
bo’lgan   gardishsimon   (toshbaqa   po’stiga   o’xshash)   shaklli   nukleusdan   ko’chirib
olinadigan   tosh bo’laklari va ularning mehat quroli sifatida ishlanish usuliga nisbatan
levallua  texnikasi, deb ataladi. Levallua texnikasi muste davrida rivojlanadi  va ayrim
janubiy   o’lkalarda   so’nggi   paleolit   davrida   ham   saqlanib   qoladi.   Bunday
nukleuslarning   konturi   ilgarigiga   nisbatan   to’g’ri   va   tekis   bo’lib,   undan   tomonlari
to’g’ri   va   nisbatan   yupqa   tosh   bo’laklari   uchirib   olish   imkoniyati   oshadi.   Levallua
texnikasiga   asoslangan   usul   vujudga   kelgandan   so’ng   tosh   qurollari   turi   ancha
ko’payadi.   Bu   davrda   tosh   qurollariga   retushlash   asosida   ikkilamchi   ishlov   berish
usuli   paydo   bo’ladi.   Retushlash   deganda,   o’zak,   ya’ni   nukleusdan   ko’chirib   olingan
tosh   bo’lakchasiga   yordamchi   vosita   orqali   kichik   zarbalar   orqali   tig’   hosil   qilish
tushuniladi.   Retush   suyak,   yog’och   va   ayrim   hollarda   toshlar   yordamida   amalga
oshiriladi.   Keyinchalik   “ otjimno’y   retush” ,   biror   vosita   bilan   siqib   tig’   hosil   qilish
usuli vujudga   keladi.
Ashel davriga so’ngi bosqichlariga kelib, tosh qurollardan yana piri qirg’ichlar
paydo bo’ladi. Ayrim arxeologlar tosh pichoqlar ham  deb  atashadi. Qirg’ich (sreblo)
kremen,   obsidian,   kvartsit   va   boshqa   turdagi   toshlardan   ishlangan   retushlangan
ibtidoiy   tosh   quroli.   O’tkir   tig’li,   asosan   pichoq   vazifasini   o’tagan.   Ba’zi   qirg’ichlar
teri oshlashda ham qo’llanilgan.
Qirg’ichlar
O’rta   paleolit   davri   mil.   avv.   120G’100-40G’35   ming   yilliklar   bilan
66 davrlashtirilib,   arxeologiya   fanida   muste   madaniyati   deb   ataladi.   Muste   madaniyati
yoki muste  davri — ilk  paleolit  davrining  eng so’nggi madaniyati  (mil.  av. 120—40
ming   yillik)   bosqichi.   19-asrning   60-yillarida   fransuz   arxeologi   G.   Mortile
Frantsiyaning   janubiy-g’arbidagi   Le-Muste   (Le   Moustier)   g’oridan   suyak   va   tosh
qurollar   topganligi   uchun   shu   nom   bilan   yuritiladi.   Bu   davrda   yashagan   odamlar
neandertallar nomi bilan fanga kirgan. Muste madaniyati uchun gardishsimon nukleus
va   3   burchakli   tosh   parrakchalar   xos   bo’lib,   ular   yog’och   yo’nish,   ishlash,   kiyim   va
qurol   tayyorlashda   ishlatilgan.   Muste   davrida   nayzasimon   tosh   qurol,   o’roq,   randa,
qumtosh yoki ohaktoshdan yasalgan sharlar, muste madaniyatining oxirida esa keskich
asboblar   —   qirg’ich,   pichoq   hamda   suyak   qurollar   paydo   bo’lgan.   Muste   davrida
odamning   jismonii   qiyofasi   takomillasha   borgan.   Qadimgi   odam   (pitekantrop   va
sinantrop)   o’zgarib,   hozirgi   tipdagi   odamga   yaqinroq   bo’lgan   neandertal   shakliga
kiradi. Bu odam miyasida nutq markazi yuzaga keladi hamda uning jismonii qiyofasi
o’zgara boradi, bu uning ish vaqtida erkin harakat qilishini ta’minlaydi. Olovni saqlab
qo’yishdan   uni   ishqalash   yo’li   bilan   hosil   qilishga   o’tilishi   muste   davrining   muhim
yutug’idir. Toshni ishlashda levallua texnikasidan foydalanilgan. Muste madaniyatida
g’or   va   ochiq   manzilgoxlarda   neandertal   odamlar   yashab,   mamont,   ayiq,   shimol
bug’usi   kabi   hayvonlarni   ovlab,   iste’mol   qilishgan   hamda   terimchilik   bilan
shug’ullangan. Muste davri qarorgohlarida o’choq, kuygan suyak va kabrlar uchraydi.
Qabrlar   va   ulardan   topilgan   buyumlar   dafn   marosimlarida   diniy   e’tiqodlar   turila
boshlaganini   ko’rsatadi.   Muste   madaniyati   yodgorliklari   Evropa,   Afrika,   Yaqin
Sharqda,   Rossiyaning   Evropa   qismida,   Kavkaz,   O’rta   Osiyo   va   Qozog’istonda   topib
tekshirilgan.   O’zbekistonda   —   Surxondaryo   (Teshiktosh   g’ori),   Samarkand
(Omonqo’ton   g’ori,   Qo’tirbuloq   makoni,   Zirabuloq,   Xo’jamazgil   makoni),   Toshkent
viloyati   (Obirahmat   g’ori,   Ko’lbuloq   makoni,   Xo’jakent   makoni,   Paltov),   Farg’ona
vodiysi (Qal’acha makonlari, So’x daryosidagi makonlar), Navoiy viloyati (Uchtut)da
muste madaniyati yodgorliklari topilgan va tekshirilgan. Hozirgi vaqtda O’rta Osiyoda
neandertal zamondoshlari yashagan makonlar 90 dan ortiq joyda   uchratilgan.
Muste   davrining   texnologik   kashfiyotlarini   xulosa   sifatida   aytadigan   bo’lsak,
ibtidoiy   tosh   qurollardan   disksimon   va   biryuzali   rutushlangan   kremniy ,   slanets,
kvartsit va obsidiaat  kashf qilingan.  Bu davrga kelib  nekleus   kurakcha, o’tkir tig’li
qirgich   va   pichoqlar   keng   muomilada   bo’ladi.   Muste   davri   ibtidoiy   odamlari
endilikda   yog’och   va   suyaklarga   ishlov   berib   ulardan   qurol   sifatida   foydalana
boshlashadi.
So’ngi   paleolit   davri   kishilik   jamiyatining   muhim   bosqichlardan   biri   bo’lib,
mil.   avv.   40G’35   –   12   ming   yilliklar   bilan   davrlashtiriladi.   Arxeologiya   fanida   bu
davrni   uchta   Orinyak,   Solyutre   va   Madlen   kabi   madaniyatlarga   ajratiladi.   Bu   uch
madaniyatning   bir-biridan   farqi   tosh   qurollarning   ishlanish   texnologiyasi   va   boshqa
kashfiyotlarning   paydo   bo’lishi   bilan   farqlanadi.   Masalan,   Orinyak   madaniyati   yoki
davrida   (Frantsiyadagi   (Yuqori   Garonna   departamenti)   Orinyak   (Aurignac)   g’ori
nomidan olingan) tasviriy san’atning eng qadimgi turi haykaltaroshlik paydo bo’lgan.
Orinyak   madaniyatining   ilk   davrida   yorma   texnika   takomillashgan.   Madlen
madaniyati davriga (mil. av. taxm. 15—8 mingyilliklar, Frantsiyadagi La-Madlen (La
Madeleine)   g’ori   nomi   bilan   atalgan)   tosh   keskichlar,   suyak   va   shoxdan   yasalgan
mehnat qurollari, g’or devorlariga solingan suratlar, suyak o’ymakorligi va boshqalar
paydo bo’ladi.
Umuman   bu   davrda   zamonaviy   qiyofadagi   odamlar- homa   sapiens   sapiens ,
ya’ni   kramanon   turidagi   odamlarning   shakllanishi   bilan   antropogonez   jarayoni
nihoyasiga   etadi.   Kishilik   jamiyati   taraqqiyotidagi   bunday  muhim   o’zgarish   ularning
ijtimoiy, iqtisodiy va madaniy hayotidagi dastlabki tub burilish davrining boshlanishi
hisoblanardi.
Ongli   odamning   paydo   bo’lishi   jamiyat   hayotining   barcha   sohalarida   muhim
67 o’zgarish   va   yangiliklarning   sodir   bo’lishi   bilan   davom   etadi.     Moddiy   madaniyat
o’zgarishlaridan   toshga   ishlov   berishning   prizma   texnikasi   paydo   bo’ladi.   Prizma
shaklli   nukleuslardan   yupqa   va   uzunroq   tosh   bo’laklarini   (plastinka)   ko’chirib   olish
qulay bo’lib, ilgargiga tosh qurollarga nisbatan tig’i o’tkir va ixcham tosh qurollarini
yasash   imkoniyatini   yaratadi.   Prizmasimon   nukleuslardan   sindirib   olingan   tosh
bo’laklarga ko’pincha ikkilamchi ishlov berish-retushlashga zarurat qolmaydi.
So’ngi   paleolitda   mehnat   qurollardan   tosh   bolta   va   teshalar   ham   ixtiro
qilindi.Tosh   bolta   va   teshalar   asosan   daryo   toshlaridan   yasalib,   ularga   taxtadan
dastalar   yasashgan.   Bu   davrning   ixtiro   qilingan   muhim   ov   qurollardan   biri   nayzadir.
Nayzalar   o’tkir   tig’ga   ega   bo’lib,   uzun   novda   cho’piga   biriktirilgan.   Bu   nayzalar   ov
jarayonida o’ta qulay   bo’lgan.
Tosh boltalar
68 Tesha
69 Nayza uchi
So’ngi   paleolit   davrining   so’ngiga   kelib   Ibtidoiy   kishilarning   sun’iy   uy-joylarni   qurish
amaliyotini  o’zlashtirdi.  Natijada  ularning yashash sharoitlari  yaxshilanib  bordi. Ibtidoiy kishilar
endi faqat tog’ va tog’ oldi hududlarida yashab qolmasdan keng vodiylar bo’ylab tarqala boshladi.
Albatta, dastlabki uy-joylar chayla shakllarda qurilib, ularning qoldiqlari bugungi kungacha yoetib
kelmagan.’
Dastlabki ibtidoiy uy-joylar rekonstruktsiyasi
So’ngi   paleolit   davrining   yana   bir   ixtirolaridan   biri   ibtidoiy   san’atning   tasviriy   san’at
turining   kashf   qilinganini   ular   yashagan   g’or   makonlarda   o’z   isbotini   topgan.   Bunday   g’or
makonlarga Frantsiyadagi Lasko g’orini misol qilish mumkin.
MEZOLIT, NEOLIT VA ENEOLIT DAVRI TEXNOLOGIK KAShFIYoTLARI
Mezolit (mezo... va lithos — tosh) — o’rta tosh davri; paleolitdan neolitta o’tish davri (mil.
av.   10—7-ming   yil-lik).   Geologik   pleystotsendan   hozirgi   golotsenga   o’tish   davri.   Mezolitda
hayvonot dunyosi, landshaftlar muzlik davridan xalos bo’lib hozirgi tabiiy sharoitga moslashgan.
Muzlik   davriga   moslashgan   yirik   hayvonlar   (mamontlar)   yo’q   bo’lib,   yangilari   paydo   bo’lgan.
Inson hayotida katta o’zgarishlar sodir etilgan. Mezolitda o’q- yoyning kashf etilishi bilan yakka
oila   bo’lib   yashash   imkoniyati   tug’ilgan.   Tosh,   suyak,   yog’ochdan   mikrolit   qurollar   (pichoq,
qirg’ich, bolta) kashf qilingan. Bu qurollar yordamida odamlar yakka holda ov qilish imkoniga ega
bo’lishgan. Shu tariqa jamoa bo’lib yashashga barham berilgan. Mezolit davri odamlari ovchilik,
baliqchilik, terimchilik bilan   shug’ullanganlar. O’zbekiston hududida mezolit davriga oid eng qadimgi yodgorlik Qo’shilish bo’lib, u mil.
av.   10-ming   yillik   bilan   davrlanadi.   Undan   mikrolit   qurollar,   paykon   va   uchburchak   shakldagi
qurollar,   qo’lga   o’rgatilgan   tur   (buqa   yoki   sigir)   suyagi   topilgan.   Bu   esa   mezolit   davri     boshida
O’zbekiston   hududida   odamlar   chorvachilikdan   xabardor   bo’lganliklaridan   dalolat   beradi.
Respublikamizda   mezolitga   oid   ko’plab   yodgorliklardan   Farg’ona   vodiysining   So’x   tumanidagi
Obishir   I   va   Obishir   V   manzilgohlari   (q.   Obishir   madaniyati),   Surxondaryoning   Boysun
tumanidagi Machay g’ori kabilarni ko’rsatish mumkin.
So’nggi   paleolit   davri   takomillashgan   tosh   qurollari   mezolit   davri   qurollarining   paydo
bo’lishiga   zamin   yaratadi.   Evrosiyoning   janubiy   mintaqalarida   hajmi   1-2   santimetrdan   iborat
geometrik shaklli tosh qurollarda foydalanila boshlaydi. Sigment, trapetsiya va uchburchak shaklli
kremen   (choqmoq   tosh)   qurollari   hajmi   jihatdan   ancha   kichik   bo’lib,   ular   arxeologiya   fanida
mikrolitlar   ( yun.   mikros-kichik,  litos-tosh ), deb nomlanadi.  Bunday tosh bo’lakchalaridan  odatda
qadama sifatida qo’llanilgan. Mikrolitlar odat biror vosita   yog’och   yoki suyakga qotirilib, kamon
o’qi   uchi,   boshoqli   o’simliklarni   o’rish   uchun   o’roq   sifatida   foydalanilgan.   Shuningdek,   teriga
ishlov berish kabi nozik ishlarini bajarishda qurol sifatida ham ishlatish mumkin bo’lgan. Mikrolit
texnikasiga  asoslangan   tosh  qurollar   dastlab  janubiy  o’lkalarda   aholisi   orasida  tarqala   boshlagan
bo’lsa,   shimoliy   mintaqalarda   so’nggi   paleolit   davri   an’anasiga   ega   bo’lgan   plastikasimon
( yapaloq   shakldagi )   tosh   qurollardan   foydalanish   davom   etgan.   Shimoliy   o’lkalarda   mikrolit
shaklli to qurollar nisbatan keyinroq vujudga keladi. O’rta tosh davrda mikrolitlar bilan birgalikda
makrolit   ( yun.   makros-katta,   litos-tosh ))   qurollari,   xususan   tosh   boltalar   ham   paydo   bo’ladi.
Makrolit   qurollarning   o’rmon   mintaqalari   va   tog’li   hududlarda   ahamiyati   yuqori   bo’lgan.   Tosh
boltalar yirik toshlarni tekis yorish va sirtini silliqlash asosida amalga oshirilgan. Mikrolit tosh qurollar
O’q-yoy
Mezolit   davri   tabiiy-geogafik   o’zgarishlari   ibtidoiy   davr   kishilarining   turmush   tarzini
keskin   o’zgarishiga   olib   keladi.   Jamoa   a’zolari   mahalliy   hududlarda   tarqagan   fauna   va   florasi
xususiyatlaridan   kelib   chiqib   o’zlashtiruvchi   xo’jalik   shakllarini   tashkil   etishib,   bu   sohada
ma’lum ixtisoslashishni keltirib chiqargan. Natijada ibtidoiy ajdodlarimiz ovchilik, baliqchilik va
termachilik yoki ularning ikki turi bilan shug’ullanib kun kechirishgan.
Dukkakli   o’simliklarni   termachlashga   asoslangan   qabilalar   boshoqli   o’simliklarni
madanishlashtirish,   ovchi   qabilalar   esa   yovvoyi   hayvonlarni   xonakilashtirib,   oxir   oqibat   ilk
ishlab chiqarish-dehqonchilik va chorvachilik shakllarining vujudga kelishiga zamin yaratishgan.
Bu jarayon nisbatan ilgariroq mezolit davrining o’rtalarida   Yaqin va O’rta Sharq   hududlarida
sodir bo’lgan.
Mikrolit   toshlardan   kamon   o’qlarining,   yirikroq   tosh   uchrindilaridan   esa   nayzaning
uchiga   qadama   sifatida   foydalanilgan.   Kishilar   teri,   suyak   va   yog’ochlarga   ishlov   berish,
chig’anoq va   toshlardan taqinchoqlar yasash, ishlov berilgan terilardan kiyim-kechak tikish kabi
uy ishlarini bajarganliklaridan dalolat beradigan ashyovi dallilar uchraydi.
Neolit (neo... va yun. lithos — tosh) — yangi tosh davri, tosh davrining so’nggi bosqichi.
Osiyo va Evropa mintaqalarida qayd etilgan va qazib o’rganilgan. Neolit davri osori atiqalarining
aksariyati mil. av. 6—3-ming yilliklar bilan sanaladi. Tosh davrining  bu  yangi bosqichi qariyb 3
ming yil davom etgan. Neolit davrida odamzodning turmush tarzi va iqtisodiy hayotida bir qator
yirik   tub   o’zgarishlar   sodir   bo’ladi.   Ovchilik   va   terimchilik   kabi   tabiatga   boqim   hayotiy
mashg’ulotlar   negizida   ibtidoiy   dehqonchilik   va   xonaki   chorvachilik   yuzaga   kelib,   kishilik
tarixida ilk bor dastlabki ishlab chiqaruvchi xo’jaliklarga asos solindi. Neolit odamining xo’jalik
hayotidagi   taraqqiyot   taqozosi   bilan   sopoldan   idish-tovoqlar   yasalib   ilk   kulollik,   suyak   va
hayvon   shoxlaridan   duk,   igna,   bigiz   va   urchuq   toshlar   hamda   oddiygina   yog’och   dastgohlari
yasalib,   ip   yigirish,   baliq   ovi   to’rlarini   to’qish   va   xonaki   to’qimachilik   yuzaga   keladi.
Chakmoktoshlardan turli xil mayda va yirik maxsus (o’q-yoy va nayza paykonlari, parma, pona,
arra,   bolta,   o’roq,   o’roqranda)   qurol   va   asboblar   yasalib,   tosh   qurollar   yasash   uslubiyati
takomillashdi.   Tosh   qurollardan   keng  foydalanildi.   Tosh  boltalarni   parmalab   dastaga   o’rnatish,
silliqlab   tig’ini   chiqarish,   singan   sopol   idishlarni   chegalash,   munchoq   va   turli   toshlardan
yasalgan  marjonlarni  ipga  o’tkazib  shodalash  uchun  parmalash  kabi  texnik   usullar   kashf etildi.
Tosh   bolta,   pona,   o’roq,   o’rokranda,   arra,   chopqilar   kabi   xo’jalik   qurollari   vositasida
dehqonchilikdan   tashqari,   sinchkori   chayla   va   kulbalar   kabi   turar   joylar   barpo   etilib,   qayiqlar
yasaladi.   Neolit   odamining   mehnat   faoliyatidagi   o’zgarishlar,   xo’jalik   hayotida   yuzaga   kelgan
ixtirolar tufayli bu tarixiy boskich, fanda «Neolit inqilobi» deb ataldi. Bu bosqich davomida ona
urug’doshligi   tizimlari   kamol   topdi.   Ibtidoiy   dehqonchilik   va   chorvachilikka   asos   solindi,
kulollik va to’qimachilik kabi kasb-hunarlar kashf etilib, ota urug’doshligiga o’tish uchun zamin
yaratildi.  Biroq,   tabiiy   geografik   sharoitlarning   taqozosi   bilan   Neolit   kabilalarining   turmush   tarzi
turli mintaqalarda  har xil kechdi. Shu boisdan har xil hududda o’ziga xos neolit davrining turli
xil   madaniyati   shakllandi.   Ibtidoiy   deqqonchilik   va  xonaki   chorvachilikka   asoslangan   madaniy
xayot   Yaqin   Sharq   mamlakatlari   (Misr,   Irok,   va   Eron)   hududlarida   mil.   av.   6—4-ming
yilliklardayoq   qadimgi   dehqonchilik   o’lkalarida   tosh   tishli   qadama   o’roq,   tosh   hovoncha   va
suyakdan yasalgan kertma ketmonchalardan foydalanilib, arpa, jaydari bug’doy, tariq, loviya va
sholi kabi boshoqli o’simliklar madaniylashtirildi, guvalalardan uylar bino qilinib, avval qo’lda,
so’ngra qo’l charxida guldor sopol idishlar va ayol haykalchalari yasaldi.
Mil.   av.   6—3-ming   yilliklarda   O’rta   Osiyoda   istiqomat   qilgan   qabila   va   jamoalar   2
yo’nalishda   rivoj   topdi.   Masalan,   uning   janubiy-g’arbiy   hududlarida   neolit   davri   jamoalari   ilk
dehqonchilik   va   xonaki   chorvachilik   (echki,   qo’y   va   qoramol)   bilan   shug’ullangan   bo’lsalar,
uning shimoliy va shimoliy-sharqiy hududlarida esa bu davrda odamlar ovchilik va baliq ovlash
bilan kun   kechiradilar.
Neolit   davrining   o’trok,   ilk   qishloq   xarobalari   dastlab   Turkmanistonning   Kopetdog’
etaklarida   topilgan.   Bunday   yodgorliklar   Joytun   madaniyati   nomi   bilan   atalgan.   Qadama   tishli
o’roq, pichoq, suyakdan yasalgan igna, bigiz hamda turli rangli tasvirlar tushirilgan sopol idish
bo’laklari   topilgan.   Bu   ilk   ziroatkor   qishloqda   150-180   nafar   dehqonchilik,   chorvachilik   va
qisman   ovchilik   bilan   kun   kechirgan   o’troq   qishloq   jamoasi   yashagan.   Xo’jalikda   ayollar,
ayniqsa, onalarning mavqei kuchli bo’lgan. Chunki, bu davrda ona urug’doshligi munosabatlari
kengayib, undan kichik juft oilalar ajralib chiqa boshlagan tarixiy bosqich qaror   topgan.
O’rta   Osiyoning   janubiy   hududlarida   o’troq   dehqonchilik   va   chorvachilik   qaror   topib,
ishlab   chiqaruvchi   xo’jalik   shakllanayotgan   zamonda,   uning   shimoliy   va   sharqiy   qismida
joylashgan   keng   dashtliklar   va   tog’liklarda   ovchi   va   baliqchi,   ovchi   va   termachi   qabilalari
yashardilar.   Mil.   av.   5—3   ming   yilliklarda   Amudaryo,   Sirdaryo   va   Zarafshon   xavzalari   va
ulardan   shimolda   yashagan   ovchi-baliqchi   qabilalarning   turar   joy     qoldiqlari   dastlab   qadimgi
Xorazm   erlarida   topib   o’rganildi.   Bu   yodgorliklar   fanda   Kaltaminor   madaniyati   nomini   olgan.
Jonbos   4   yodgorligidan   ulkan   chayla   qoldiklari   kavlab   ochilgan.   Uning   maydoni   300   kv.m   ga
teng.   Unda   100—   120   nafarli   urug’   jamoasining   baliqchi-ovchilari   istiqomat   qilgan.   Qayd
etilgan   yog’och   va   qamish   qoldiqlariga   qaraganda     chayla   ko’p   ustunli,   yapaloqroq   shaklda
bo’lib,   tomi   qamish   bilan   yopilgan.   Unda   bitta   katta   va   uning   atrofida   20   dan   ortiq   maydaroq
o’choq   o’rinlari   qayd   etilgan.   O’chokdar   girdidan   va   chayladan   baliq,   to’ng’iz,   jayron,   bug’u,
qush suyaklari, tuxum po’choqlari hamda tosh qurollar, sopol parchalari topilgan.
Kaltaminor   madaniyatiga   mansub   yodgorliklar   Zarafshon   vodiysining   quyi   oqimidan
ham topib o’rganilgan. Darvozaqirliklar chaylasi  nomi bilan yuritilgan bu yodgorlikdagi chayla
to’g’ri   burchakli   to’rtburchak   shakdda   qurilgan.   Sahnining   uzunligi   11,6   m,   kengligi   7   m,
maydoni 81,5 kv.m ga teng. Unda 30—35 nafardan iborat ovchi va baliqchilar jamoasi istiqomat
qilgan. Chayla tashqarisida bir qancha o’choq o’rinlari qayd qilinib, undan chaqmoqtosh qurollar
(o’q-yoy   paykonlari,   o’roq,   randa,   keskich,   qirg’ich,   teshgich,   so’zan,   parma   va   bolta),   sopol
idish bo’laklari, baliq, parranda va yovvoyi hayvon suyaklari   topiladi.
Dehqonchilik  va chorvachilik  xo’jaliklari  hamda  o’troq hayot  bilan  bog’liq turli  xildagi
kasb-hunarlarning kengayib borishi oqibatida chaqmoqtoshga bo’lgan talab oshadi. Shu boisdan
tog’ va tog’ oldi hududlarida yashovchi qabilalar jamoasida tog’lardan yuqori sifatli xom ashyo
konlarini   izlab   topish   va   ulardan   chaqmoqtosh   qazib   oluvchi   konchilar   guruhi   paydo   bo’ladi.
Xom ashyo, dastavval tog’ yuzasiga chiqib qolgan tosh xarsanglaridan sindirib olingan, so’ngra
qazib chiqarilgan. Buning uchun o’ra va lahmlar kavlanib, konlar barpo etilgan. Bunday shaxtali
neolit davri konlaridan biri Navoiy viloyatining Uchtut qishlog’i yaqinida topib tekshirilgan (mil.
av. 5—3-ming yilliklarga mansubdir.). O’rta Osiyoda, xususan, O’zbekiston hududida bundan 5
—7   ming   yil   muqaddam   ilk   bor   kon   sanoatiga   asos   solingani   ma’lum   bo’ldi.   Neolit   davri
shaxtalari   Angliya,   Frantsiya,   Keniya,   Shvetsiya,   Germaniya   va   Belorussiya   kabi   hududlarida
xam   o’rganilgan.   Neolit   davrining   oxirida   odamlar   metalldan,   dastlab   misdan   har   xil
taqinchoqlar, buyum va qurollar ishlashni o’rganib oladilar.
Neolit   davrida   toshga   ishlov   berish   yanada   takomillashgan   va     mukammal   usullari
vujudga   kelib,   ularning   turi   va   soni   yanada   ko’payadi.   Bu   asosan   kremen -chaqmoqtosh   ko’p uchraydigan Evrosiyoning shimoli-g’arbiy hududlarida ko’proq namoyon bo’ladi. Kremen kam
uchraydigan   janubiy   o’lkalar,   xususan,   O’rta   Osiyoning   ayrim   hududlarida   tosh   qurollariga
ishlov   berishning   arxaik   shakli   saqlanib   qoladi.   Janubiy   o’lkalarda   mikrolit   texnikasi
takomillashgan   bo’lsa,   shimolda   toshga   ishlov   berishning   so’nggi   paleolit   davridan   ma’lum
bo’lgan   “ plastinkasimon”   usuli   saqlanib   qoladi.   Shimolning   o’rmon   dashtlarida   makrolit ,
xususan   tosh   boltalar   keng   tarqaladi.   Yog’och   va   suyaklarning   turli   mehnat   qurollari   va   qurol
yarog’lar tayyorlashdagi muhim xom ashyo sifatidagi ahamiyati yanada   ortadi.
Tasma uslubida sopol idish yasash
Eneolit   (lot.   aeneus   —   mis,   misli   va   yun.   lithos   —   tosh),   mis   davri,   mis-tosh   davri   —
neolitda jez asriga o’tish davri (mil. av. 4—3 - ming yilliklar). Eneolit davrida insoniyat misdan
ilk   bor   foydalana   boshlagan.   Ammo   mis   yumshoq   va   mo’rt   edi,   bu   esa   uni   ishlatishni
qiyinlashtirardi.   Shuning   uchun   mis   100   ming   yillab   ishlatilib   kelingan   tosh   qurollarni
iste’moldan   siqib   chiqara   olmadi.   Shunga   kura,   bu   davr   mis-tosh   davri   ham   deyiladi.   Eneolit
davri   arxeologik   yodgorliklari   Zarafshon   quyi   oqimida   Kaptarning   qumi,   Katta   Tuzkon
makonlari,   Sarazm,   Namozgohtepa,   Qoradepe   (Turkmaniston)   kabilarda   qazib   o’rganilgan.   Bu
davrda odamlar dehqonchilik va chorvachilik bilan shug’ullanganlar. Mehnat qurollari tosh-dan,
suyakdan   tayyorlangan.   Kulolchilik   ancha   ravnaq   topgan:   idishlarga   geometrik   nakshlar
solingan,   odam   va   hayvon   tasvirini   solish   ham   odat   bo’lgan.   Eneolit   davri   yodgorliklaridan
qazish paytida pishirilgan loydan yasalgan ko’plab ayol haykalchalari (ma’budalar) topilgan. Bu
eneolit davrida hali ona urug’i (matriarxat) bo’lganligidan dalolat   beradi.
3. JEZ VA TEMIR DAVRI TEXNOLOGIK   KAShFIYoTLARI
Jez davri (mil. av. 2— 1-ming yillik) — ibtidoiy jamoa davrida jezdan mehnat qurollari
ishlangan   tarixiy   bosqich.   Ibtidoiy   odamlar   bir   necha   yuz   va   ming   yillar   davomida   mehnat
qurollarini   faqat   toshdan   yasab   keldilar.   Mil.   av.   4-ming   yillikning   boshlariga   kelib,   ayrim
joylarda   (Uzbekistan   erlarida   mil.   av.   3-ming   yil-lik   oxiri   —   2-ming   yillikda)   turli   zeb-ziynat
bezaklarini,   ba’zi   mehnat   qurollarini   misdan   yasay   boshlaydilar.   Bu   davrda   misdan   yasalgan
mehnat qurollari mo’rt va yumshoq bo’lganligidan mustahkamroq qotishma olish uchun izlanish
davom   etgan   va   ma’lum   davrdan   so’ng   qalayni   misga   qorishtirib   jez   (bronza)   kashf   etildi.
Natijada mehnat qurollarining turi ko’paydi, jezdan keskirroq tig’li qurol-yarog’lar, ro’zg’or va
kosmetika   buyumlari,   ma’budalar,     naqshdor   muhrlar   yasala   boshladi.   Ovchilik   va   terimchilik
ijtimoiy   va   iktisodiy   hayotda   o’zining   dastlabki   ahamiyatini   yo’qotdi.   Ot,   eshak,   tuya   va
ho’kizdan   transport   vositasi   sifatida   foydalanildi.   Hayvonlarga   qo’shiladigan   aravalar   vujudga
keldi. Bu davrda xo’jalikning, asosan, yaylov chorvachiligi va dehqonchilikka asoslangan i. ch.
shakli   qaror   topdi.   Amudaryo   va   Zarafshonning   quyi   kismi,   Farg’ona   vodiysining   shimoliy-
sharqiy   qismi   va   janubiy   Surxon   vohasi   tabiiy   geografik   jihatdan   qadimgi   dehqonchilikning
kelib   chiqishi   va   rivojlanishi   uchun   qulay   bo’lgan.   Atrofdagi   cho’l   va   dashtlarda,   asosan,
chorvador   qabilalar   yashagan.   Bu   davrda   O’zbekiston   janubi   va   Afg’oniston   shimolida
rivojlangan   Baqtriya   (Amudaryo   bo’yi)   dehqonchilik   madaniyati   vujudga   keldi.   O’zbekistonda
uchta asosiy dehqonchilik vohasi — Sherobod, Sho’rchi va Bandixon shakllangan. Bu joylarda qadimgi ilk shahar madaniyati shakllana boshlagan. Jez davriga mansub Sopollitepa,  Mirshodi,
Mo’lali, Jarqo’ton kabi urug’ jamoasining turar joylari — qishloq qo’rg’onlari, ilk shaharlari va
qabrlar topilgan. Ularning ba’zilari qal’ali, mustaqkamlangan va ayrimlari mustahkamlanmagan.
Dehqonlar   vohalarda   bug’doy,   arpa,   so’li,   paxta   etishtirganlar.   Uylardan   don   omborxonalari,
yorg’uchoqlar, ketmoncha, hovoncha dastalari topilgan. Kulolchi-ikda charxdan foydalanganlar.
Sopollitepadan   topilgan   ashyolar   aholining   o’sha   davrdagi   hunarmandchiligi,   turmushi,   san’ati
haqida   boy  material   berdi.  Bu  erda   murakkab   va  o’ziga   xos  3  qatorli   mudofaa  devori  bo’lgan,
maydoni   kariyb   1   ga   kvadrat   shakldagi   ko’rg’on   qazib   ochildi.   Qo’rg’ondagi   mahallalar
ko’chalar   bilan   bo’lingan.   Uylarda   mo’rili   o’choq,   ayrim   xonalarda   sandal   o’rni,   ganch   suvoq
qoldiklari   topildi.   Topilmalar   hunarmandchilik,   xususan,   metallurgiya   (mehnat   va   mudofaa
qurollari,   idishlar,   bezak,   ko’zgu),   kulolchilik,   to’qimachilik   (ip   va   ipakdan   to’qilgan   mato
qoldiklari),   yog’ochsozlik   (qurilish   konstruktsiyalari,   uy   jihozlari)   va   boshqa   yuksak
rivojlanganligini   ko’rsatdi.   Qal’ada   20   dan   ziyod   kulolchilik     xumdoni   ochib   o’rganildi.
Kulolchilikda   yuqori   sifatli   nafis   idishlar   (qadah,   ko’za,   xum,   choynak,   piyola,   kosa,   lagan   va
h.k.)   tayyorlangan.
Xorazmda   mil.   av.   2-ming   yillikning   2-yarmida   jez   davrining   Tozabog’yop   madaniyati
mavjud bo’lgan. Bu madaniyat Burgut qal’a vohasidagi Tozabog’yop kanali yaqinidan topilgan.
Dehqonchilik va irrigatsiya tarmoqlari ancha rivojlanganligi bilan farq qiladi (Ongqa-2, Qavat-3
makonlari,   Ko’kcha-3   va   boshqa   mozorqo’rg’onlar).   Aholi,   asosan,   cho’l,   zonalarida   tomi
qamish   bilan   yopilgan   kulba   va   yarim   erto’lali   chaylalarda   yashagan,   xonaki   chorvachilik,
zaxkash   va   nam   erlarda   obikor   dehqonchilik   bilan   shug’ullangan.   Bu   davrda   metall   quyish
texnikasi   yuksak   bo’lgan.   Yassi   tubli   chizma   boshoqsimon   naqshlangan   idishlar   topilgan.   Jez
metallurgiyasi keng rivojlangan. Xorazmda so’nggi jez — ilk temir davriga Suvyorgan (mil. av.
2-ming   yillik)   va   Amirobod   (mil.   av.   1-ming   yillik   boshi)   madaniyatlari   mansub.   Suvyorgan
madaniyati   qabilalari   yog’och  ustunli   to’g’ri   burchakli   chaylalarda   yashagan.  O’choq  atrofidan
sirti   qizilga   bo’yalgan   sopol   idishlar   topilgan.   Topilmalar   ichida   mikrolitlar   ko’p   uchraydi.   Bu
madaniyat   3   bosqichni   (Qamishli,   Bozor,   qal’a,   Qovunchi)   o’tgan.   Urug’   jamoalari   ovchilik,
podachilik va dehqonchilik bilan shug’ullangan. Ijtimoiy hayotda dastlab   ona urug’i an’analari
kuchli   bo’lgan,   lekin   keyingi   ikki   bosqichda   erkaklarning   jamoadagi   mavqei   ortgan.   Ayollar
erlarga   iqtisodiy   jihatdan   qaram   bo’la   bordi.   Katta   oila   jamoalarida   ota   huquqi   qaror   topib
mustahkamlandi.   Endi   qarindoshlik   otaga   qarab   belgilandi,   urug’lar   ichidagi   munosabatlar
otaning   iqtisodiy   va  huquqiy   hukmronligi   asosida   qurilib,   bolalar   ota   mulkiga   merosxo’r   bo’la
boshladi.
Amirobod   madaniyati   odamlari   yarim   erto’la   uylarda     yashagan,   uylarning   markazida
katta   o’choq   bo’lgan.   Sopol   idishlari   tagi   yassi,   dag’al   ishlanib,   boshoqsimon   naksh   berilgan.
Aholi   urug’   jamoalariga   birlashib   dehqonchilik   va   chorvachilik   bilan   shug’ullangan.   Sug’orish
tarmoqlari  yaxshi rivojlangan.  Yakkaporson-2 dan jez  igna,  o’roq, suyak dastali  bigiz,  o’q-yoy
paykonlari topilgan.
Farg’ona   vodiysida   so’nggi   jez   davriga   mansub   Chust   madaniyati   aholisining   asosiy
mashg’uloti   dehqonchilik,   chorvachilikdan   iborat   bo’lgan.   Xom   g’ishtdan   uylar   yasalgan,
mudofaa inshootlari qad ko’targan. (qadimgi Dalvarzintepa).
Quyi   Zarafshonning   Zamonbobo   madaniyati   so’nggi   jez   davrining   Andronovo
madaniyatita juda yaqindir. Andronovo madaniyatining yuqori bosqichiga mansub yodgorliklar
Xorazmda,   Toshkentdagi   Ko’kcha   mozorida,   Buxoro   viloyati   Qorako’l   tumanida,   Urgut
tumanining   Mo’minobod   qishlog’ida,   Chirchiq   daryosi   bo’yida   —   Achchiqko’l   va   Sergeli
tepalarida   topilgan.   Toshkent   vohasida   so’nggi   jez   —   ilk   temir   davri   Burganli   madaniyatida
aksini topgan. Bu vaqtda ibtidoiy jamoa davri shiddat bilan emirilib, qabilalar o’rtasida dastlabki
sinfiy munosabatlar vujudga keldi.
Juda keng tadqiqotlar natijasida shu narsa aniklandiki, mil. av. 2- ming yillikning oxiri va
1-ming   yillikning   birinchi   choragida   O’rta   Osiyo   hududida   dastlabki   qadimgi   davlat
tuzilmalarining paydo bo’lishi kuzatiladi. Qarnab cho’ldan shu madaniyatga oid qadimgi ma’dan
konini   topilishi   (1999)   qadimgi   Xorazmdagi   davlatchilikning   iqtisodiy   negizlari   kuchli
bo’lganidan dalolat beradi. Temir   davri,   ilk   temir   davri   —   insoniyatning   ibtidoiy   jamoa   va   ilk   ishlab   chiqaruv
xo’jaligi   shakllanayotgan   tarixidagi   davr.   Fanda   tosh   va   jez   deb   yuritilgan   davrlardan   so’ng
insoniyat   hayotida   sodir   bo’lgan   tarixiy   bosqich.   Bu   davr   xo’jalikda   ohangarlik   (temir
metallurgiyasi)  yuzaga kelishi, tarkalishi  va temir qurollar ishlatilishi  bilan belgilanadi.  «Temir
davri»   atamasi,   garchi   antik   dunyoda   tosh,   jez   asri   tushunchalari   qatorida   yuzaga   kelgan
bo’lsada,   fanga   19-asrning   o’rtalarida   daniyalik   arxeolog   K.Yu.Tomsen   tomonidan   kiritilgan.
Rudadan temirni ajratib olish usuli dastlab Misr va Mesopotamiyada (mil. av. 3-ming yillikning
1-yarmida) kashf etilgan. Keyinroq (mil. av. 2-ming yillikning oxirida) bu usulni yunonlar bilib
olishgan.   Mil.   av.   11-asrdan   boshlab   Falastin,   Suriya,   Kichik   Osiyo,   Zakavkaze,   Hindiston   va
Xitoyda   xo’jalik   va   harbiy   qurol-aslahalar   yasashda   temirdan   keng   miqyosda   foydalanilgan,
so’ngra   temir   asboblar   yasash   Eron   va   O’rta   Osiyoda   ham   keng   tarqala   boshlagan.   Temir
(meteoritdan   tashkari)   Amerika,   Avstraliya,   Tinch   okeanning   aksariyat   orollarida   va   Shimoliy
mintaqalarda   16—17-asrlarda   ma’lum   bo’lgan.   Temir   tabiatda   yombi   sifatida   uchramaydi.   U
ruda   zarrachalari   to’plamini   yumshoq   xamirsimon   holatga   kiritish   usuli   bilan   olingan.   Bu   usul
temir   rudasini   900—   1350°   atrofida   qizdirib   maxsus   qo’ralarda   bosqondan   konussimon   nay
orqali   havoni   puflab   kuchaytirish   yo’li   bilan   bajarilgan.   Qo’ra   tubida   kritsa   (1   —   5   kg   lik
g’alvirak   temir   bo’lagi)   hosil   bo’lib,   uni   olovda   qizdirib,   suvga   botirib,   sandonda   bolg’a   bilan
urib   toblangan.   Natijada   temir   rudasi   zichlanib,   toshqollardan   tozalangan.   Biroq   olingan   sof
temir   juda   yumshoq,   undan   yasalgan   mehnat   qurollarining   sifati   past   bo’lgan.   Mil.   av.   9—7-
asrlarga   kelib   metallga   termik   usul   bilan   ishlov   berish   kashf   etilib,   uni   po’latga   aylantirilishi
yangi material — temirning keng tarqalishiga sabab bo’ladi.
Temir davrida ishlab chiqarishda buyuk texnika o’zgarishlari yuz berdi. Temir rudasining
mis va qalayga nisbatan tabiatda serobligi, mustahkam sifati uning ishlab chiqarishda va harbiy
sohada   tez   va   keng   tarqalishiga   olib   keldi.   Ayniqsa,   qishloq   xo’jaligida   temir   qurollardan
foydalanishga o’tish katta voqea bo’ldi. Chunki dehqonchilik maydonlarini kengaytirishda temir
asbob   va   kurollar   (bolta,   ketmon,   kurak),   ayniqsa,   temir   tishli   omoch   kabi   mustahkam
moslamalar   paydo   bo’ldi.   Temir   davrida   dehqonchilikdan   hunarmandchilik   ajralib   chiqib,
alohida ishlab chiqarish xo’jaligiga aylandi.
Temirning   keng   tarqalishi   bilan   ishlab   chiqarish   xo’jaliklarining   rivojlanib   borishi
shubhasiz, ijtimoiy hayotni ham tubdan o’zgarishiga olib keldi. Yirik qishloqlar hunarmandchilik
va   o’zaro   ayirboshlash   savdo   markaziga   aylanib,   shaharlar   qad   ko’tardi.   Ular   xomg’isht   va
paxsadan   bino   qilingan   baland   va   qalin   devorlar   bilan   o’rab   olindi.   Shunday   qilib,     temir   va
po’lat buyumlardan keng ko’lamda foydalanish O’rta Osiyo   shahar   va qishloqlari taraqqiyotiga
ham samarali ta’sir   etdi.
O’zbekistonda   temir   davriga   oid   yodgorliklarni   sanalashtirish   va   dastlabki   turkumlarga
ajratilishiga   doyr   tadqiqotlar   S.P.Tolstov,   A.   I.   Terenojkin   va   Ya.   G’ulomovlar   tomonidan
amalga oshirilgan. O’zbekiston hududida temir davri yodgorliklari mil. av. 8-6-asrlarga mansub.
Ular   Xorazm,   Surxondaryo,   Qashqadaryo,   Samarqand,   Buxoro,   Toshkent   viloyatlarida   va
Farg’ona   vodiysida   o’rganilgan;   Ko’zaliqir,   Qal’aliqir   va   Dingilja   singari   qadimgi   qal’a   va
qishloq,   shahar   xarobalari,   Tagisken   va   Uygarak   qabriston-qo’rg’onlari,   Bo’kantov   qoyatosh
suratlari   tekshirilgan.   Temir   davrida   qadimgi   Xorazm   hududlarida   dastlabki   yirik   sug’orish
inshootlari vujudga kelgan.
1960-70-yillarda Surxondaryoda Kuchuktepa, Jondavlat va Qiziltepaning quyi qatlamlari,
Pachmoqtepa,   Qizilchatepa   yodgorliklari   o’rganildi.   L.I.   Albaum   Kuchuktepadan   mil.   av.   6-4-
acrlarga   oid   uy-joy   qoldiklari,   kulolchilik,   temirdan   yasalgan   uy-ro’zg’or   va   deqqonchilik
buyumlarini   topgan.   60-yillarda   Buxoro   viloyatida   Xazora   yodgorligi   va   Sarmichsoy
petrogliflari   tekshirildi.   Qashqadaryoda   temir   davriga   oid   Chimqo’rg’on   yodgorligi   (1972)
o’rganildi.   1973   yilda   Chordara   istehkomi   (Konimex   tumani)   va   Romushtepa   (Jondor   tumani)
tekshirildi.
Temir   davriga   mansub   arxeologik   yodgorliklar   Toshkent   viloyatida   Burganliktepa,
Qovunchitepa,   Tuyabo’g’iztepa   va   Burchmulla   xazinasi,   Farg’ona   vodiysida   esa,   Eylaton
yodgorligi va Oqtosh qabristoni asosida o’rganilgan.
80-90-yillardan   Ko’ktepa   (Samarqand   viloyati),   Erqo’rg’on   va   Uzunqir   (Qashqadaryo viloyati)   kabi   mil.   av.   7-6-asrlarga   oid   nodir   obidalarda   arxeologik   qazishlar   o’tkazildi.   Bu
yodgorliklarning tadqiqotlarida R. Sulaymonov, M. Filanovich,   A.  Sagdullaev, M. Isamiddinov,
Sh. Shaydullaev, Sh. Odilov, B. Matboboev va boshqalarning hissasi katta bo’ldi. Temir davriga
oid   yodgorliklarning   tadqiqot   natijalari,   shubhasiz,   O’zbekiston   tarixining   eng   muhim
masalalaridan   hisoblanadi.     Shaharsozlik   madaniyatining   shakllanishi   shaharlar   va
mamlakatlararo   savdo-sotiq   munosabatlarining   rivoji   hamda   ilk   davlatchilik   tizimlarining
shakllanishi   va   rivoji   tarixini   o’rganishda   samarali   natijalar   bermokda.   Chunki,   temir   davrida
mamlakatimiz   hududida   Xorazm,   Baqtriya,   Sug’d,   Choch   va   Farg’ona   kabi   qadimgi   tarixiy-
madaniy   o’lkalar   shakllanib,   Katta   Xorazm,   Yunon-Baqtriya   (Baxtar)   podsholigi,   Sug’d
mahalliy   hokimlar   konfederatsiyasi,   Qang’   davlati   va   Farg’ona   afshinlari   kabi   hokimiyatlar
tashkil topgan edi.
Ma’ruza 7.  ARXEOLOGIYA YODGORLIKLARI VA ULARNING TARIXNI
O’RGANIShDAGI AHAMIYaTI
 REJA;
1. Qadimgi tosh davri   makonlari.
2. Qishloq, shahar, ibodatxona arxeologiya   yodgorliklari
3. Qabr – qo’rg’onlar va ularning   turlari
4. Harbiy istehkomlar
5. Yo’llar va boshqa turdadagi arxeologik   yodgorliklar
 TAYaNCh SO’ZLAR VA   IBORALAR
Arxeologiya,   xronologiya,   makon,   manzilgoh,   ov   qopqoni,   g’or,   qoyatosh   rasmlar,   qishloq,
shahar, ibodatxona, qabr-qo’rg’onlar, harbiy istehkomlar, sardoba, karvonsaroy va h. k.
 ANNOTATsIYa
Paleolit   davri   yodgorliklari   –   g’orlar   (Teshiktosh,   Selungur).   Tabiiy   g’orlarning
xarakteristikasi, er usti manzilgohlari (Ayakkaketma), tabiiy tosh chaylalar, Kremniy tosh qurol
yasash   ustaxonalari   (Uchtut).   Qoyatosh   rasmlari   (petrogliflar ,   Zarautsoy).   Qishloqlar.   Neolit
davrida  uy qurilishining   boshlanishi.   Jaytun  yodgorligi.  Bir  xonali   uylar. Eneolit.  Ko’p  xonali
uylarning   qurilishi.   Karatepa.   Qishloqlarning   paydo   bo’lishi.   Xarakteristikasi.   Mudofaa
devorlar   bilan   o’ralishi.   Ilohiyat   xonalarining   shakllanishi.   Qishloqlarning   turlari.   Qabr   va
qo’rg’onning   bir-   biridan   farqi.   Yorma   qabr.   Katakomb   qabrlar.   Yog’och   qabrlar.   Qabr   va
qo’rg’onlarga buyumlar qo’shib ko’mish an’anasi va boshqalar. 
1. QADIMGI TOSh DAVRI MAKONLARI.
Arxeologiya   fanining   metodologik   asoslarini   tarixiy   ischillik,   xolislik,   ob’ektivlik   tamoyillari
tashkil etadi, qadimgi jamiyatlarning tarixiy ketma-ketlikda rivojlanishini o’rganish arxeologiya
dala   amaliyoti   vazifasiga   kiradi.   Arxeologiya   tarix   kabi   yozma   manba   materiallaridan
foydalanadi. Ammo, arxeologiya aksariyat xollarda asosan arxeologik manbalar va ma’lumotlar
asosida   jamiyat   tarixiy   taraqqiyoti   haqida   umumiy   tasavvur   va   tushunchalar   beradi.   Agar,   er
yuzida  inson   paydo   bo’lishidan  to hozirgi  kungacha  3 million  yil  bo’lgan  bo’lsa, unda kishilik jamiyati   tarixining   99%   davrini   o’tmish   moddiy   manbalar   asosida   arxeologiya   fani   o’rgansa,
qolgan   1%   davr   esa   yozma   manbalar   asosida   tarix   fani   o’rganadi.   Bu   bilan   kishilik   jamiyati
tarixida   yozma   manbalarning   paydo   bo’lishi   bilan   arxeologiya   fani   chegaralanmaydi,   aksincha
endi moddiy manbalar bilan yozma manbalar taqqoslaniladi, tahlil qilinadi. Eng qadimgi yozma
manbalar   ham   arxeologiya   fani   maxsuli   asosida   topilgan   va   epigrafika   faniga   tortiq   qilingan.
Yozma manbalar hududiy jihatdan nisbiy bo’lib, ularning eng qadimiysi mil. avv. III ming yilga
tegishli   G’arbiy   Osiyo   yozma   manbalari   bo’lsa,   Avstraliya   tarixi   yozma   manbalari   esa   1788
yildan   boshlanadi.   (Colin   Renfrew,   Paul   Bahn.   Archaeology:   Theories,   Methods   and   Practice.
London.  2004. P.   12-13)
Arxeologiya fanining manbalari quyidagi ikki turga bo’linadi:
4. Tabiiy manbalar   (paleozoologiya,  pale  obotanika)  - inson va hayvon suyaklari  va o’simlik
qoldiqlari   geologik   qatlamlar   bo’lib,   ularni   asosan   antropologlar,   zoologlar,   botaniklar   va
geologlar   o’rganadilar.
5. Inson   tomonidan   yaratilgan   manbalar :   mehnat   qurollari,   qurol-   aslahalar,   kulolchilik
buyumlari,   san’at   va zeb-ziynat  buyumlari,  qoyatosh  rasmlari,   yozma  manbalar   va  h.k. Yozma
manbalarni   o’rganish   bilan   asosan   tarixchilar   shug’ullansalarda,   arxeologlar   kishilik   o’tmishini
o’rganishda   moddiy   manbalar   bilan   birgalikda   yozma   manbalarga   ham   tayanib   ish   ko’radilar.
Yuqorida keltirib o’tilgan arxeologik manbalarning bari   inson makon tutgan manzilgohu makon
va yodgorliklardan topiladi va tadqid etiladi.   Bu manzilgohlarni arxeologiya fanida arxeologiya
yodgorliklari deb   ataladi.
Demak, Arxeologiya yodgorliklari  – arxeologik tadqikotlarning ob’ekti bo’lib xizmat qiluvchi,
erning   usti   va   ostida   saqlanib   qolgan   qadimgi   inshootlar   va   buyumlardir.   Arxeologiya
yodgorliklari   moddiy   tarixiy   manbalar   bo’lib,   ularni   o’rganish   bilan   kishilik   jamiyatining
o’tmishi   yoritiladi.   Arxeologiya   yodgorliklari   kishilik   tarixining   yozma   tarixgacha   bo’lgan   eng
qadimgi   davrini   o’rganishda   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Arxeologik   davrlar   bo’yicha
Arxeologiya yodgorliklari quyidagi turlarga bo’linadi:
1) tosh davri   yodgorliklari;
2) jez davri   yodgorliklari;
3) antik davr yodgorliklari;
4) qadimgi mudofaa   inshootlari;
5) qadimgi suv   inshootlari;
6) qadimgi mozor-mo’la va   o’ralar;
7) qadimgi me’morlik   yodgorliklari;
8) qadimgi   hujjatlar;
9) o’rta asr shahar va rabotlarning   xarobalari;
10) zargarlik buyumlari va qadimgi pullarning   xazinasi;
11) qadimgi va o’rta asr pullari, turli arxeologik   topilmalar.
Tosh   davri   —   insoniyat   taraqqiyotidagi   eng   qadimgi   davr.   Bu   davrda   mehnat   qurollari   hamda
qurol-yarog’lar,   asosan,   tosh,   yog’och   va   suyakdan   yasalgan.   Tosh   davri   qadimgi   {paleolit),
o’rta   (mezolit)   va   yangi   (neolit)   davrlarga   bo’linadi.   Tosh   davri   bundan   taxminan   2   mln.   yil
oddinroq boshlanib, O’zbekistonda 4 ming yil burun tugagan (ayrim hududlarda uzoqroq davom
etgan).   Tosh   davri   odamlari   terimchilik,   ovchilik,   baliq   ovlash   bilan   shug’ullangan;   neolit
davrida motiga bilan dehqonchilik  qilish va chorvachilik  paydo bo’lgan. Ijtimoiy  munosabatlar
«ibtidoiy odamlar to’dasi»ga, so’ngra ibtidoiy urugdoshlik tuzumiga xos bo’lgan.
Tosh davri insoniyatning  eng uzoq davom etgan asri bo’lib, bugungi kunda bu davrdan qolgan
arxeologik   yodgorliklar   turi   xilma-xillikni   tashkil   etadi.   Ma’lumki,   tosh   davrining   dastlabki
davrlarida   insoniyat   tabiiy   tosh   chaylalar,   g’orlarni   makon   tutgan.   Buning   asosiy   sabablari
iqlimning   sovuqligi(muzlik   asri),   ovchilik   va   termachilik   mashg’uloti   va   insoniyatning
antropogenez   jarayoni   davri   bo’lganligidir.   Arxeologiyada   makon   —   tosh   va   jez   davrida
yashagan   ibtidoiy   odamlarning   mavsumiy,   vaqtinchalik   boshpanasi   yoki   davriy   turar   joyi tushuniladi.   Kadimgi   tosh   davri   makonlari   g’or   va   ungurlarda   (Teshiktosh,   Obirahmat   va   b.)
buloq   bo’ylarida   (Ko’lbuloq   va   b.)   joylashgan   bo’lib,   ular   ajdodlarimizning   uzok,   muddatli
boshpanasi   hisoblanadi.   Arxeologiya   fanida   qadimgi   tosh   davri   makonlari   ochiq   va   yopiq
turlarga   bo’lib   o’rganiladi.   Ochiq   turdagi   makonlar   tabiiy   tosh   chaylalar   va   ungurlar   misol
bo’lsa, yopiq turdagi makonlar g’orlar hisoblanadi.
Mezolit   davridan   boshlab   tabiiy-geografik   haroitni   o’zgarishi   bilan   (buyuk   muzliklar   davridan
so’ng) ajdodlarimizning makonlari daryo va ko’l yoqalarida qad ko’taradi va ko’proq mavsumiy
xarakter kasb etadi, arxeologiyada endi ushbu maskanlar manzilgoh(Ayakkaketma) deb ataladi.
Ishlab   chiqaruvchi   xo’jalik,   birinchi   navbatda,   dehqonchilik   kashf   etilishi   bilan   manzilgohlar
o’troq qabilalarning doimiy turar joyiga aylangan va ular asosida keyinroq qishloq va shaxarlar
tarkib topgan.
Qadimgi   tosh   davrining   yana   bir   xarakterli   maskanlaridan   biri   bu   tosh   qurol   yasash
ustaxonalaridir(Uchtut).   Ustaxonalar   tosh   turiga   qarab   turlanadi   (masalan,   chaqmoqtosh,
kremniy   va   h.k.   tosh   yasash   ustaxonalari).   Ustaxonlar   asosan   mehnat   va   ov   kurollari   yasashda
ishlatiladigan tosh konlari atrofida joylashgan. Tosh davrining asosiy mehnat va ov quroli asosan
toshdan   yasalganligi   bois   ustaxonalardan   uzoq   davrlar   foydalanilgan.   Shuning   uchun   ko’plab
tosh yasash ustaxonalar turli xil  davrga ega madaniy qatlamlardan   iborat.
Tosh   davrining   muhim   yodgorliklaridan   yana   bir   turi   bu   qoyatosh   rasmlardir.   Ayrim
adabiyotlarda qoyatosh suratlari deb yuritiladi. Tosh davriga xos bo’lgan qoyatosh rasmlar tarix
fanida   ibtidoiy   qoyatosh   rasmlari   deyiladi.   Qoyatosh   rasmlar   -   g’orlar   (devor   va   shiplari),
qoyatoshlar   va   alohida   toshlarga   ishlangan   qadimgi   tasvirlar   hisoblanadi.   Rasmlar   ishlanish
xususiyatlariga   ko’ra   2   guruhga   bo’linadi:   qattiq   jism   yoki   boshqa   qattiq   buyum   bilan   urib
cho’kichlash, chizish, tirnash, ishqalash yo’li bilan yaratilgan rasmlar (ular fanda petrogliflar deb
ataladi) hamda tabiiy   bo’yoq
— oxra va bo’yoqlar bilan chizib ishlangan oq, qora, sariq, ko’k, qizil, jigarrang rasmlar. Rangli
rasmlarning   ishlanish   usuli   u   qadar   murakkab   emas,   lekin,   petrogliflarning   ishlanishi   ancha
murakkabdir.   Qoyatosh   rasmlar   ishlanish   uslubiga   ko’ra   xilmaxildir:   soya,   oddiy   chiziqdor,
tarhli,   naqshdor   bezakli   va   boshqa   uslub   xususiyatlariga   ega.   Qoyatosh   rasmlar   dunyoning
barcha   joylarida   ma’lum   bo’lib,   paleolitdan   to   o’rta   asrlargacha   bo’lgan   davrda   yaratilgan.
Afrika   (Sahroi   Kabir   va   jan.   tog’larda),   Amerika   (Alyaska,   And   va   b.   tog’lar),   Evropa   va
Avstraliyaning   tog’liq   hududlarida   ko’p   uchraydi;   Rossiya   (Amur,   Lena,   Enisey,   Ob,   Irtish,
Baykal ko’li sohillari),  Kozog’iston, O’rta Osiyo (Qoratog’, Bo’kantog’, Tomditog’, Tyanshan,
Pomir,   Nurota   va   b.)dan   topilgan   petroglif   qoyatosh   rasmlar   diqqatga   sazovordir.   Frantsiya,
Ispaniya,   Italiya,   Hindiston,   Rossiya   (Lena,   Amur,   Baykal   ko’li   sohillari,   Ural,   Dog’iston),
O’zbekiston   (masalan,   Zarautsoy   rasmlari,   Sangijumon,   Oqsoqolotasoy   rasmlari)da   rangli
qoyatosh   rasmlar   topib   o’rganilgan.   Qoyatosh   rasmlar   avvalo   san’at   obidasi   sifatida   san’at
tarixini o’rgansa, arxeologik va tarixiy manba sifatida ibtidoiy va qadimgi qabilalarning ijtimoiy
hayoti   va   ruhiy   olamini   o’rganishda     katta   ahamiyatga   ega.   (Sarmishsoy   rasmlari,   Suratlisoy
rasmlari, Takatosh rasmlari, Xo’jakent rasmlari).
Ov qopqonlari.  Qaroqalpog’iston hududida V.Yagodin tomonidan o’rganilgan. Tabiiy daralarda
qurilgan.   Tabiiy   daralarga   qo’shimcha   devorlar   qurib   yana   ham   dara   qisqartirilgan.   Eng   qisqa
joyga   chuqurlar   qazilgan.   Yovvoyi   hayvonlar   shu   daraga   quvilgan.   Natijada,   hayvonlar
chuqurlarga tushib   qolgan.
2. QIShLOQ, ShAHAR ARXEOLOGIYa   YoDGORLIKLARI
Neolit   davriga   kelib  insonlar  xom  g’isht   va  paxsadan   uy   qura  boshlaydi.   Bu  davr  uylari   sodda
kichik   bir   xonali   qilib   qurilgan.   Endi   bir   xonali   uylardan   tashkil   topgan   matriarxat   urug’chilik
tizimi   kichik   kichik   qishloqlarni   paydo   qildi.   Bu   qishloq   turiga   Markaziy   Osiyoda   Jaytun
yodgorligi   misol   bo’la   oladi.   Eneolit   davriga   kelib   ko’p   xonali   uylarning   qurilishi
o’zlashtiriladi(Karatepa).   Natijada   qishloqlar   ko’rinishi   va   hajmida   ham   sezilarli   o’zgarish   va rivojlanishlar ro’y   beradi.
Keyingi   davrlarda   qishloqlar   mudofaa   devorlari   bilan   o’rala   borishi,   ilohiyat
xonalarlari(markazlari)ning shakllana borishi bunga yaqqol misol bo’la oladi. Arxeologlar O’rta
Osiyo temir davri qishloqlarini hajmiga qarab 3 tipga bo’lganlar. Bular;
Kichik   qishloqlar   (Mirshodi,   Kuchuktepa.   0,5   gektardan   1   gektargacha).   Katta   qishloqlar   (5
gektargacha).
Katta qishloqlar - arkli qishloqlar va arksiz qishloqlar (10 gektargacha).
Dastlabki   davrlarda   qishloq   jamoa   boshlig’i,   keyinchalik   saylanadigan   jamoa   oqsoqoli   yoki
jamoa yig’ini tomonidan boshqarilgan. Qishloqlarning tashqi ko’rinishi, qurilishi ham davrdan-
davrga   o’zgarib   borgan.   Masalan,     Xorazm   hududida,   Sug’dda   6—7   asrlarda   yangi   tipdagi
qishloqlar — katta- katta boy oilalar yashaydigan qasr-qo’rg’onlar bo’lgan, oddiy dehqonlar esa
mayda   qo’rg’onchalarda   yashardilar.   Har   bir   qasr-qo’rg’onning   atrofi   mudofaa   devori   bilan
o’ralgan bo’lib, o’rtasida ko’shki bo’lgan.
Keyingi   davrlarda   qishloq   aholisi,   asosan,   dehqonchilik,   chorvachilik   va   qishloq   xo’jaligining
boshqa   sohalarida   band   bo’lgan   aholi   manzilgohlari   tushuniladi.   Qishloqlar.   faqat   aholisining
mashg’uloti   bilan   emas,   balki   ijtimoiy-iqgisodiy,   madaniy,   tabiiy   geografik   va   turmush   tarzi
bilan ham shahardan farq   qiladi.
O’rta   asrlarga   kelib   qishloqlar   ma’muriy-hududiy   tuzilishidagi   eng   quyi   bo’g’in   bo’ldi.
Qishloqlarning   ijtimoiy-iktisodiy   xususiyati   aholini   erdan   qay   darajada   foydalanishi,   joyning
tabiiy-geografik shart- sharoitlari bilan bog’liq.  Shu  bois qishloqlar tarixan katta-kichik bo’lgan,
turap joylar ham shunga qarab joylashgan. Tekis, sersuv va   tuprog’i serunum, umuman, tabiiy
sharoiti   qulay   joylarda   yirik   qishloqlar   joylashib,   aholi   ancha   gavjum   yashagan,   asosan,
dehqonchilik,   bog’dorchilik   bilan  shug’ullangan.  Tekis,  lekin   suvi  kam  bo’lgan  joylarda  (cho’l
va   dashtlarda)   aholi   ko’proq   chorvachilik   bilan   mashg’ul   bo’lgan.   Bunday   joylarda   qishloqlar
kichik,   bir-biridan   ancha   uzoqda,   asosan,   quduqlar   yonida   joylashgan.   Tog’li   hududlarda
qishloqlar ko’proq soy,  buloqlar bo’yida tarkib   topgan.
Temuriylar   davrida   hozirgi   O’rta   Osiyo   hududida   qishloqlarni   obodonlashtirishga,   ariq   va
kanallar   qazib,   bog’-rog’lar   barpo   qilishga   ahamiyat   berilgan.   Evropa   mamlakatlarida   sanoat,
izchil rivojlanishi qishloq hayotiga ham kuchli ta’sir ko’rsatdi. Qishloqlar 20-asrning 2-yarmida
ancha   rivojlandi.   Qishloq   aholisining   turmush   tarzi   yaxshilandi.   Qishloqlardagi   ijtimoiy-
iqtisodiy,   madaniy   hayot   tarzi   tubdan   o’zgardi.   So’nggi   davrda   qishloqlar   kamayib,   shaharlar
salmog’i   ortib   bordi.   Hozirda   qishloq   aholisi   jahon   aholisining   qariyb   53%ni   tashkil   etadi.
Muhim   arxeologiya   yodgorliklaridan   biri   bu   shaharlar   hisoblanadi.     Shaharlar   ibtidoiy   jamoa
davridan   sinfiy   jamiyatga   o’tishda   hunarmandchilik   va   savdo-sotiq   dehqonchilikdan   ajralib
chiqish   davrida   paydo   bo’lgan.   Hunarmand   va   savdogarlar   muqim   istiqomat   qila   boshlagan
joylar   gavjumlashib,   shaharlarga   aylana   boshlagan.   Dastlabki   shaharlar   mil.   av.   5-3-   ming
yilliklarda   Sharqda   —   Mesopotamiya,   Markaziy   Osiyo   regionida   hamda   Hindiston,   Xitoy   va
boshqa   mamlakatlarda     vujudga   kelgan.   Bu   erlarda   mavjud   quldorlik   davlatlarining   poytaxt
shaharlari     eng   taraqqiy   qilgan   davrda   har   birida   taxminan   100   minglarcha   aholi   yashagan.
Yunonistonda   davlat  tuzumi   aristokratik   yoki  demokratik   res-   publika  bo’lgan  shahar-davlatlar
(polis) ayniqsa rivojlangan. Sharq mamlakatlarida harbiy istehkomlar asosida shaharlar soni orta
bordi.   13-   asrda   mo’g’ul   istilochilarining   bosqinchiligi   natijasida   O’rta   Osiyo,   Zakavkaze   va
boshqa   joylardagi   ko’p   shaharlar   vayron   etildi.   Temuriylar   davrida   esa   Movarounnahr   va
Xurosonda   bir   qancha   shaharlar,   xususan,   Samarkand,   Buxoro   va   Hirot   ravnaq   topdi.   Evropa
mamlakatlarida   shaharlar   Sharq   mamlakatlariga   nisbatan   kechroq   paydo   bo’ldi.   Shaharlarda
sanoat izchil markazlashib, shahar aholisi jadal o’sa boshladi, rivojlangan mamlakatlarda shahar
aholisi salmog’i butun mamlakat aholisining 70— 80% ni tashkil   etdi.
Arxeologik   manbalarga   ko’ra   O’rta   Osiyoda   ilk   shaharlarning   paydo  bo’lishi   bronza   davrining
o’rtalarisha  to’g’ri keladi.  (Jarqo’ton yodgorligi).  Ilk temir davri shaharlari  ikki qismli  - ark va
shahriston. Antik va o’rta asrlar davri shaharlari esa uch qismli - ark, shahriston, robot.
O’zbekiston   hududida   shaharlar   asosan   ikki   qismdan   iborat   bo’lgan.   Birinchi   qism   shahriston
bo’lsa,   ikkinchisi   arkdir.   O’zbek   tilida   shahar   so’zning   shakllanishi   quyidagicha:   shahriston
so’zining bosh bo’g’ini (shah) va ark so’zining bosh harflaridan (ar) tashkil topgan. Ibodatxona   —   dindorlarning   xudoga   muayyan   tartibda   sig’inadigan   joyi,   diniy   rasm-rusum   va
marosimlar o’tkaziladigan bino, inshootlar majmuasi. Ibodatxonaning qurilish uslubi va me’moriy
bezagi  diniy   mavzular  bilan   bog’liq:  mas,  xristianlik  ibodatxonalari   cherkov,  sobor,  monasshir  va
bosho’alar,   katoliklarda   kostyol,   kapella   va   boshqalar,   buddizm   ibodatxonalari   tera,   pagoda,
zikkurat, dagoba, stupa va boshqalar., yahudiylarda sinagoga, musulmonlarda masjid kabilardir.
Ibodatxonalar   kadimdan   yirik   jamoat   binolari   hisoblangan.   Qadimgi   Misr   ehrom   (piramida)lari,
Ossuriya   va   Bobilda   zikkuratlar,   Hindiston,   Xitoy,   Yaponiyada   stupalar,   Qadimgi   Rimda
haykaltaroshlik   va   rassomlik   asarlari   bilan   bezatilgan   xashamatli   ibodatxonalar   qurilgan.
Keyinchalik   Evropada   bazilika,   roman,   gotika,   barokko,   klassitsizm,   konstruktivizm   uslubida
qurilgan gumbazli ibodatxonalar keng tarqalgan.
O’zbekistan   hududida   turli   davrlarda   Budda   ibodatxonalari   (Qoratepa,   Fayoztepa),   masjidlar,
cherkov,   kostel,   monastirlar   barpo   etilgan.   Ibodatxonalarning   taraqqiyot   tarixi   diniy   talablardan
tashqari, turli xalklarda me’moriy taraqqiyotning umumiy yo’nalishi bilan ham belgilangan.
3. QABR – QO’RG’ONLAR VA ULARNING   TURLARI
Qabr,   go’r   —   marhumni   dafn   etish   uchun   tayyorlangan   maxsus   joy.   Qabr   har   bir   xalqning   urf-
odati, yashaydigan geografik muhiti, kishilarning tabiiy-ilmiy tasavvurlari, diniy e’tiqodlariga ko’ra
bir-biridan farq qiladi. O’liklarni ko’madigan xalqlarda, jumladan, o’zbeklarda ham qabrning lahad,
kamin, tik chuqur va satana tiplari   bor.
Lahad.   Aksariyat   er   osti   suvlari   chuqur   bo’lgan   qurg’oq   joylarda   lahad   qaziladi.   Lahad   tipidagi
qabrlar   O’zbekistonda   bundan   3500   yil   ilgarigi   jez   davri   qabristonlarida   ham   uchraydi.   Qabr
tayyorlash   uchun   erdan   bir   metr   chamasi   tik   chuqur   —  «ayvoncha»   qazib,   uning   bir  burchagidan
o’lik   bo’yi   baravar   gorizontal   kavak   —   «lahad»   kavlanadi,   tuprog’i   tashqariga   olinadi.   O’lik
ko’yilayotganda   go’rkov   lahad   ichiga   tushib,   o’likning   bosh   tomonini   qibla   (g’arb)ga   qaratib
yotqizadi.   Lahadning   teshigiga   g’isht,   tosh,   guvala,   chim   qalab   bekitiladi,   so’ngra   «ayvoncha»
tuproq bilan to’ldiriladi. Ortib qolgan tuproq qabr ustiga tepa qilib   qo’yiladi.
Kamin (yoki kamgoh)   tipidagi qabrda er bir metrdan ortiq tik va cho’zinchoq o’ra qilib qaziladi.
O’ra   devori   ostki   yonidan   uchburchak   shaklida   o’yiladi.   O’lik   shu   kamin   (kamgoh)ga   qo’yiladi.
Kamgoh og’zi g’isht, guvala va bilan bilan bekitiladi, so’ngra qabr tuproq bilan to’ldiriladi.
Tik   chuqur   shaklidagi   qabrda   er   o’lik   bo’yiga   teng   qilib   kavlanadi,   o’lik   chuqurga   chalqancha
yotqiziladi. Qabr og’ziga katta yassi toshlar zichlab teriladi, so’ngra ustiga tuproq   tortiladi.
Sag’ana,   asosan,   er   osti   suvlari   yuza   bo’lgan   joylarda   —   Buxoro,   Samarkand,   Xorazm,
Qashqadaryo,   Surxondaryo   viloyatlarida   tarqalgan.   Sag’anada   er   qazilmaydi.   Ulik   er   yuzasiga
qo’yiladi, uning ustiga pishiq g’ishtdan gumbazsimon sag’ana bino qilinadi. Qabrlarga qayta-qayta
o’lik qo’yish, ba’zan bir oilaning erkaklarini bir qabrga (oldin o’lganlarning suyaklarini bir chetga
surib,   o’rniga   yangi   o’likni   sag’anaga)   qo’yish   odati   bo’lgan.   Xotinlar   ham   shunday   tartib   bilan
qo’yilgan.   Ba’zi   turkiy   xalqlarda,   jumladan,   o’zbeklarda   boy   tabaqalar   sag’ana   qurdirib   qo’yish
odati bo’lgan.
Qabriston, mozor  — marhumlar dafn etiladigan maxsus  joy. Qabriston turlari va ularni muhofaza
qilish   tartibi   dafn   marosimi,   muayyai   xalq,   din,   mazhab,   ijtimoiy   guruh   va   boshqalar   bilan
belgilanadi.   Dafn   etish   joylari   antik   davrda   va   Qadimgi   Sharqda   nekropol   deb     atalgan.
O’zbekistonda   qabritonlarga   qadimdan   alohida   e’tibor   berilgan.   Qabristonlar   uchun   ko’pincha
tepalik   joylar   tanlangan,   atrofi   devor   yoki   panjaralar   bilan   o’ralgan.   Mashhur   kishilar   uchun   esa
maqbaralar   qurilgan.
Qo’rg’on  qadimgi qabriston turi (mozorqo’rg’on), Janubiy-Sharqiy Osiyoda jasadni kuydirish rasm
bo’lgan   xalqlarda   marhumning   xoki   ustiga   tuproq   tashlangan,   shu   tarzda   tuproq   tashlanaverib,
qo’rg’on hosil  bo’lgan. Amerika, Evropa, Shimoliy  Osiyoda yog’och, tosh, loy-tuproqdan maxsus
inshootlar   qurib   dafn   etiladigan   joylar   tayyorlangan,   bu   inshootlar   ustiga   tuproq   yotqizilgan,   goh
gumbaz   bilan   yopilgan.   Qo’rg’onlarning   balandligi   3-6   m,   diametri   3-4   m   O’zbekistonning
Namangan viloyatidagi  1-5 asrlarga mansub Go’rimiron  qo’rg’oni (balandligi  1-2 m, diametri  4-6 m)da   marhumlar   sopol   idishlar,   temir   qurollar   bilann   dafn   etilgan.   Bunday   qo’rg’onlar   To’ytepa,
Chirchiq, Samarkand viloyatidan hamda Lavandak qabristonidan topilgan.
4. HARBIY   ISTEHKOMLAR
Mudofaa   inshootlari   –   o’t   ochish,   jang   maydonini   kuzatish   va   qo’shinlarni   boshqarish,   shaxsiy
tarkib, jangovar texnika va transport vositalarini qimoya qilish singari tadbirlar uchun mo’ljallangan
inshootlar   tushuniladi.   Mudofaa   inshootlariga   turli   tipdagi   okoyalar,   transheyalar,   o’t   ochish
vositalari   uchun   maydonchalar,   kuzatish   punktlari,     pana   joylar,   blindajlar,   maxsus   o’q-dori
omborlari,   aloqa   yo’llari   va   boshqalar   kiradi.   Mudofaa   inshootlari   barpo   qilish   juda   uzoq   tarixga
ega.   Qadimda   shahar   yoki   qo’rg’on-larni   dushman   hujumidan   himoya   qilish   uchun   mudofaa
devorlari qurilgan, qo’rg’onlar atrofida chuqur xandaqlar qazilib, ular suv bilan to’ldirib qo’yilgan.
Qal’a yoki qo’rg’on devorlarida o’t ochish tuynuklari (shinaklar), burjlar   bo’lgan.
Qal’a  – qadimda va o’rta asrlarda bino qilingan mustahkam mudofaa istehkomi.   O’rta Osiyoda ilk
temir   davridan   boshlab   shakllangan   (Tallashqon   tepa   1,   Bandixon   1).   Yozma   manbalarda   qal’a,
ko’rg’on, istehkom, hisor va shahar ma’nolarida tilga olinadi. Qal’alar, doira, to’g’ri to’rtburchak,
kvadrat yoki oval tarhli bo’lib, atrofi baland o’rtacha 9-10 m, qalinligi 3-4 m. mudofaa devori bilan
o’ralgan.   Devor   tashqarisndan   chuqur   (2-3  m)   va   kengligi   10-15   m   li   xandaq   –  zovur   kavlangan.
Qal’alar   devori   paxsa   va   yirik   xom   g’ishtlardan   barpo   etilgan.   Devor   bo’ylab   mo’lalar,   ayniqsa,
uning   burchak   qismlarida   esa   doira   yoki   to’rtburchak   shakldagi   burjlar   qad   ko’tarib,   ularning   bir
yoki   ikki   qator   nishon   tuynuklari   —   shinak   (tirkash)   lari   bo’lgan.   Qal’ada   bir   yoki   ikki   darvoza
bo’lib,   ular   strategik   jihatdan   nihoyatda   mustahkam   (qo’sh   minorali   labirintli)   qilib   kurilgan.
Qal’alar   ichida  aholi   turar   joylari,   ot,  ulov  va   mollar   uchun  otxona,   molxona   va  qo’ralar   bo’lgan.
Qamal   vaqtlarida   esa,   zaruriy   oziq-ovqat,   em-xashak,   qurol-   yarog’,   kamon   o’qlari   va   palaxmon
toshlari saqlangan.
Qal’a   asosida,   keyinchalik   shaharlar   yuzaga   kelib,   uning   maydoni   kengaygan.   Ba’zan,   Qal’alar
shahar   yoki   viloyat   hukmdorining   qarorgohiga   aylantirilib,   qasr   qad   ko’targan   va   qal’aning   bu
qismida   hisor,   ko’handiz   yoki   ark   atamalari   bilan   yuritilgan   oliy   dargoh   shakllangan.   Bunday
hukmdor   qarorgohini   yunonlar   akropol,   rimliklar   kapitoliy   deb   ataganlar.   Shu   bois   qal’a   deb
Xorazmda shahar yoki mustahkam istehkomli qo’rg’on — turar joy tushunilgan. Mae, Ayoz qal’a,
Jonbos   qal’a,   Bozorqal’a,   Tuproqqal’a,   Kuyqi-rilgan   qal’a   va   boshqalar   shular   jumlasidandir.
Buxoro   va   Qashqadaryo   vohalarida   qal’alar,   odatda,   qo’rg’on   deb   yuritilgan.   Mac,   Qo’rg’oni
Romitan,   Erqo’rg’on   va   boshqa   qurg’onlar   ham   mustahkam   devor   bilan   o’ralib,   bir   nechta
darvozasi bo’lgan shahar qiyofasidagi qal’alar hisoblangan.
Qal’alar   shubhasiz,   qadimgi   va   o’rta   asrlarning   o’ziga   xos   me’moriy   obidasi   hisoblanadi.   Ular,
avvalo, aholi yashaydigan turar joy, mudofaa inshooti, yovgarchilik davrlarida qamaldagi harbiylar
qarorgohi,   oziq-ovqat   va   qurol-yarog’   omborxonalari   kabi   vazifalarni   o’tagan.   O’zbekistonda   qad
ko’targan   qal’alar   qurilishi   uzoq   tarixga,   o’z   an’analari   va   sermazmun   atamalarga   ega
qadriyatlardan hisoblanadi.
Qo’rg’on   –   qum,   tuprokdan   hosil   qilingan   sun’iy   tepa.   Qo’rg’on,   ko’pincha   aylana,   oval,   to’g’ri
to’rtburchak,   kvadrat   tarhli,   atrofi   devor   bilan   o’ralib,   ichini   qum,   tuproq,   shag’al   bilan   to’ldirib
sun’iy hosil qilingan.  Qo’rg’onlar uzoq o’tmishda mudofaa maqsadlari uchun xizmat qilgan. O’rta
asrlarda   qalin   va   baland   mudofaa   devori   bilan   o’rab   qurilgan,   asosan,   bir   darvozali   shahar   qal’a.
Tabiiy tepaliklarda, ba’zan baland supa ishlanib ustida bunyod   etilgan.
Mudofaa devorlari - aholini dushman hujumidan saklash maqsadida qadimgi dehqonchilik vohalari
atrofiga   qurilgan   devorlar.   Bunday   devorlar   Osiyo,   Evropa   va   Afrika   qit’asidagi   ko’pgina
mamlakatlarda   qurilgan   (masalan,   Buyuk   Xitoy   devori,   Antonin   devori   va   b.).   O’zbekiston
hududida   Shaxrisabz,   Kitob,   Nurota   dehqonchilik   rayonlari   va   Marokanda   shahar   atrofidagi
qishloqlar   tevaragiga   mudofaa   devorlari   qurilgan.   1956   yilda   Ya.   G’.   G’ulomov   boshchiligida
O’zbekistonda   mudofaa   devorlari   izlari   aniklanib,   ularning   qurilish   texnikasi   o’rganiladi.   Yozma
manbalarda   bu   devorlar:   Hoitul   xoriji   (Tashqi   devor),   Hoitul   kabiri   (Katta   devor),   Surul   a’zami
(Ulug’vor   devor),   Kanpir   devor,   Devori   Kandi   buzurg   (Katta   viloyatning   devori),   Devori   Kandi dizak   (Istehkomli   viloyat   devori)   degan   nomlar   bilan   atalgan.   O’zbekistondagi   qadimgi
dehqonchilik   vohalari   atrofida   mudofaa   devorlari   bunyod   qilishdan   asosiy   maqsad   vohani
ko’chmanchilarning   hujumidan   himoya   qilish,   shuningdek,   vohadagi   o’troq   aholini   chet   el
bosqinchilari   istilosi   va   hukmronligi   hamda   mahalliy   zo’ravonlarni   ularga   yordamlashib   turgan
ko’chmanchi qabilalardan ajratib, yakkalab qo’yish, itoatkorlikda saqlash   edi.
O’rta   Osiyo,   jumladan,   O’zbekistondagi   mudofaa   devorlari   tarixini   3   davrga   bo’lish   mumkin:   1-
davr   mil.   av.   6-4-asrlar   —   mil.   5-6-asrlar;   2-davr   6-asrdan   8-asrgacha   davom   etgan;   3-davr   8-
asrning oxiri va 9-asrning boshlariga to’g’ri keladi. Qadimgi Buxoro, Sug’d, Usrushona vohalari
atrofidagi   devorlar   o’zaro   tutashtirilib,   alohida   vohalarnigina   emas,   balki   butun   bir   mamlakatni
uragan yagona mudofaa tizimiga aylantirilgan.
5. YO’LLAR VA BOShQA TURDADAGI ARXEOLOGIK   YoDGORLIKLAR
Yo’llar.   Lazurit   yo’li.   Shoh   yo’li.   Buyuk   ipak   yo’li.   Buyuk   ipak   yo’li   tarmoqlari.   Yo’l   bo’yi
inshootlari (Kuzatuv inshootlari, sardobalar, karvonsaroylar, soliqxonalar, chegara postlari, tabiblar
xonalari, otxonalar, oshxonalar, olov orqali aloqa vositalari, ko’priklar).
Karvonsaroy   —   karvonlar   to’xtab,   tunab   o’tadigan   rabot,   saroy.   Yaqin   Sharq,   O’rta   Osiyo,
Zakavkaze shaharlari savdo yo’lida barpo etilgan. Karvonsaroylar, odatda, o’rtada katta hovli, atrofi
bir-ikki   qavatli   hujralar   bilan   o’ralgan,   minorali   qal’aband   istehkom   shaklida   bo’lib,   savdo
manzillarida   va   shahardagi   bozor   (tim,   toq)lar   qatoriga   qurilgan.   9—   18-asrlarda   shaharlarning
o’sishi   va   karvon   savdosining   kuchayishi   natijasida   karvonsaroylar   ko’plab   bunyod   etilgan.   Arab
sayyohlari   Istahriy   va   ibn   Xavqallarning   ma’lumotiga   ko’ra,   10-asrda   savdo   markazi   hisoblangan
Movarounnahrda   10   mingdan   ortiq   karvonsaroylar   bo’lgan   (yana   q.   Rabota   Malik,   Doya   xotin
karvonsaroyi   xarobalari,   Ollaqulixon   karvonsaroyi   va   timi).   Temir   yo’l   va   boo’qa   zamonaviy
transport rivojlanishi natijasida karvonsaroylar o’z ahamiyatini   yo’qotgan.
Sardoba   (fors-tojikcha   «sard»   -   sovuq   va   «ob»   -   suv)   —   suv   tanqis   hududlarda   uni   to’plash   va
saklash uchun maxsus  qurilgan  gumbazli  hovuz. O’rta  Osiyo va Sharqdagi boshqa mamlakatlarda
qurilgan. Sardobaning devori tsilindr shaklida, diam. 12-13 m, chuq, 10-15 m, hovuz yuzasi er sathi
bilan bir tekis bo’lgan. Sardoba gumbazi sifatli pishiq g’isht va ganchdan ishlangan, tepasi tuynukli,
atroflarida   hovuzga   suv   tushadigan   teshiklar   qilingan.   Kirish   uchun   sardobaga   eshik   ham
o’rnatilgan,   uning   oldi   suvni   toza   saqlash   maqsadida   devor   bilan   o’ralgan.   Sardoba   yoniga
mollarni   sug’oradigan   oxur   kilinib,   unga   hovuzdan   maxsus   tarnov   orqali   suv   oqizilgan.   Ba’zi
sardobalarda ularni nazorat va tozalab turuvchi miroblar uchun xonalar ham bo’lgan.
Sardobalar geografik joylashuvi, joyning tabiati,  relefiga ko’ra, bir necha xil (qor-yomg’ir suvlari,
anhor-ariq   suvlari,   er   osti   suvlari   (korizlardan)   yig’iladigan   sardobalar)   bo’lgan.   Tarixiy
ma’lumotlarga qaraganda Movarounnahrda 44 ta sardoba bo’lgan. Ulardan 29 tasi Qarshi cho’lida,
3   tasi   Mirzacho’lda,   3   tasi   Toshkent   bilan   Farg’ona   o’rtasidagi   qadimgi   savdo   yo’lida,   1   tasi
Karmana yaqinida - Cho’li Malikda qurilgan. 19- asr oxirigacha ishlatilgan sardobalardan biri hoz.
Turkmanistondagi   Sandikli   cho’lida   17-asr   o’rtalarida   Kerki   va   Qarshi   shaharlarini   bog’lovchi
karvon   yo’lida   qurilgan,   hovuzining   diam.   17   m   bo’lgan   Sangi   suvloq   sardobasidir.   Sardobalar
kadimda dasht va cho’llarda chorvani va savdo karvonlarini suv bilan ta’minlashda muhim o’rinda
tutgan. Hozir saklanib qolgan sardobalar tarixiy-etnografik ahamiyatga ega.
Hammom   —   cho’milish,   yuvinish   va   poklanish   uchun   kurilgan   maxsus   bino.   Sharq
mamlakatlarida o’ziga xos me’moriy hammomlar qadimdan ma’lum. Yozma manbalar, arxeologiya
ma’lumotlari 10-12-asrlarda O’rta Osiyo (Buxoro, Taroz, Niso va boshqa shaxarlar)da hammomlar
issiqlikni saqlash maqsadida erni chuqur qazib, deyarli er ostida, yarim er to’la tarzida qurilganini
ko’rsatadi.   Buxoroda   16-asrda   qurilgan   Misgaron,   Sarrofon   hammomlari   saqlangan.   Arxitekturasi
bir-biriga   juda   o’xshash   bo’lgan   bu   hammomlarning   echinish   xonasi,   choy   ichib   hordiq
chiqariladigan   katta   (yog’och   ustunli)   xona,   o’rtada   asosiy   uqalash   xonasi,   uning   atrofida
yuviniladigan   xonalar   bo’lib,   ular   katta   va   kichik   gumbazlar   bilan   yopilgan.   G’isht,   tosh   terib
ishlangan hovuzak (bak) larda issiq va qaynoq suvlar, xonalar ostidan qaynoq havo bilan isitilgan.
Xonalardan   xonalarga   o’tilgan   (xonalar   ichkariga   tomon   tobora   isiy   borgan).  Oqava   suvlar   uchun ariqchalar   qazilgan,   xushbo’y   moddalar   va   kul   suv   (ishqorli   suv)   uchun   mo’ljallangan
hovuzchalar sirti suvga chidamli maxsus qorishmalar («qir») bilan qoplangan. Devorlar ganch bilan
suvalgan,   sirli   sopol   parchinlar   bilan   bezatilgan.   Shahrisabz,   Qarshi,   Xiva   (Anushon   hammomi)
kabi   shaharlarda   qadimgi   me’moriy   hammomlar   saqlangan.   Turkiyada   15-17-asrlarda   qurilgan
ulug’vor hammomlar saqlangan. Ularning ko’pchiligi ayollar va erkaklar uchun ikki qismdan iborat
simmetrik   qilib   qurilgan.   Boyazid   hammomi   (1501),   me’mor   Xo’ja   Sinon   loyihasi   bilan   qurilgan
Chinnili   (1545),   Xaseki   (1556)   hammomlari   muhim   jamoat   binolari   qatorida   serhashamligi   bilan
diqqatni   tortadi.
Ko’priklar.   Strategik   joy.   Daryolarning   kechuv   joylarida,   yo’llarning   davomiyligini   ta’minlash
maqsadida   qurilgan.
Bozorlar (tim).  Usti yopilgan, ichki qismida savdo rastalari joylashgan. Buxora timi.
8. Ma’ruza:     Uyg’onish davrida arxeologiya.    
Gumanistik tushunchalarning shakllanishi.
Reja:
1. Uyg’onish davrida bilimga nisbatan munosabat. 
2. Sharq allomalarining fandagi o’rni. Antik davr arxeologiyasi. Dastlabki tekshirishlar. 
3. Dindorlarning fanga munosabati. Arxeologik manbalarning to’plana borishi. Kollektsionerlik,
antikvarlik harakatlar. 
4. Dastlabki   qazishma   ishlarning   natijalari.   Gerkulanum.   Yodgorliklarga   bo’lgan   noilmiy
munosabatlar. 
5. Arxeologik   tekshiruvchilarning   hukumat   nazoratiga   olinishi   va   ahamiyati.   Dastlabki
arxeologik uslubiy qo’llanmalar. Petr I ko’rgazmalarining ahamiyati. 
6. Ilmiy   fikrlarning   shakllana   borishi.   V.N.Tatishev.   Lord   Eldjinning   noilmiy   qilmishlari.
Parfinona   taqdiri.   Bu   davr   tadqiqotchilarining   kamchiliklari   va   asoratlari.   XVIII-XIX   asrda
bajarilgai arxeologik tekshirishlarning foydali va zararali oqibatlari. 
7. Fan taraqqiyotida Buyuk geografik kashfiyotlarning o’rni. Mixail Merkati. Bu davrda Cherkov
va   fan.   XIX   asrda   arxeologik   tushunchalarning   mukammallashuvi   va   dastlabki     ilmiy
qadamlarning ahamiyati. Bushe de Pert va boshqalar.
Feodad jamiyat negizida yanga burjuaziya munosabatlar rivojlana bordi, yangi munosabatlar
esa   yanga   madaniyatni   vujudga   keltirdn.   Avvalgi   eski,   feodal,   diniy   va   ilmiy   qarashlar   yangitdan
barpo etilayotgan turmush talabiga javob bermas edn. Shu asosda yangi dunyo qarashlarni ro’yobga
chiqarish talab qilinar edi. Dunyodagi o’zgarishlarning ijodkori va uning o’lchami odam ya’ni inson
ekanligi   tushinila   borildi.   Shuning   uchun   ham   yangi   madaniyat   gumanistik,   ya’ni   insoniyat
madaniyati ekanligi tan olindi. Kishilar endilikda o’zlarining eng qadimgi va antik davr ajdodlarini,
ularning san’atini e’tirof qilib, eslay boshladilar. 
Uyg’onish davri boshlandi, yoki uni odatda renassans deb ataydilar.  Uyg’onish davri tarixi
an XIV, XV va XVI asrlarni o’z ichiga oladi. Ammo yangi tadqiqotlar shuni ko’rsatmoqdaki O’rta
Osiyo,   jumladan,   O’zbekistonda   IX-XIV   asrlarda   yashab   ijod   qilgan   allomalarimiz,   xususan,   al-
Buxoriy,   Farg’oniy,   Marg’inoniy,   Beruniy,   Farobiy,   al-Xorazmiy,   Motrudi,   Najmitdin   Kubro,
A.Yassaviy,   At-Termiziy,   Naqshband   Baxovuddnn   singari   buyuk   adlomalarimiz   tomonidan
yaratilgan   tafakkur,   fan   va   madaniyat   yavvalgi   tasavvurlarga   nisbatan   Sharqda   ancha   avval
shakllanganligini  ko’rsatadi  va bu jarayon  G’arb uyg’onishiga va uning rivojlanishiga  katta  ijobiy
tasir   ko’rsatganligi   isbotlandi.   Ilmiy   adabiyotlarda   keltirilishiga   qaraganda,   XIV-XVI   asrlarda
dunyo miqyosida Italiyaning ancha rivojlanganligi e’tirof qilinar edi. Italiyada zikr etilgan asrlarda
buyuk rassomlardan Leonardo da Vinchi, Mikelanjelo Buonaratti va Rafael Santsio singari tafakkur
egalari ijod qilganlar. Ammo, yuqorida aytganimizdek, bundan bir necha asrlar avval ajdodlarimiz
aql   zakovatlari   jahonni   lol   qoldirgan   asarlar   yaratgan   va   ulardan   asrlar   davomida,   xususan,   G’arb
mamlakatlarida unumli foydalanib kelinganligi haq gapdir. Tug’ri, Sharq va G’arb ijodkorlari ham
xar   doim   ijodiy   izlanishda   bo’lib,   umuminsoniy   madayaiyatni   rivojdantirishda   salmoqli   hissa
qo’shishganlar. Bu taraqqiyot tafakkur mahsuli sifatida olamni yanada chuqurroq bilishga etaklardi.
O’tmishni   bilmasdan   rivojlangan   jamiyat   qurush   mumkin   emasligi   zarur   shartlardan   ekanligi
tushunila   borildi.   Mavjud   yozma   ma’lumotlardan   tashqari   olimlar   er   qatlamlari   sirini   bililga intilganlar,  masalan,  Rimda marmardan  va bronzadan yasalgan  antik  davr haykallari  kamdan kam
saqlanganligi tufayli rassomlar er qatlamlariga e’tibor qaratadilar va natijada qiziqarli topilmalarni
qo’lga kiritishga erishganlar ham.
Antik davri haykallarini izlab topish odat tusiga aylandi. Ayniqsa, bu borada Florentsiya va
Rimda   ko’p   qazishma   izlanish   ishlari   olib   borildi.   Shuningdek,   Rim   papalari   va   kardinallari   ham
majusiy xudolari haykallarini kollektsiya qilishga kirishganlar. Masalan, Papa Yuliy II 1503-1513-
yillarda Vatikan saroyida bunday haykallarni to’plash ia saqlash uchun alohida joy qurdirgan. Papa
Pavl   III   farmoyishi   asosida   1534-1549-yillarda   Karakallida   qadimgi   hammomni   qazdirilib
tekshirilgan.   Ammo,   bunday   ishlar   har   doim   ham   kutilgan   natijalarni   bermagan.   Keyinchalik
Cherkov xodimlari antik san’atining ular uchun xavfliligini tushunib, bu ishga barham berishadilar.
Asosiy sababi, katolik monaxlari qadimgi haykallar siymosida, iblis, alvasti, jin va boshqa shu kabi
isqirtlarni  qo’rardilar,  qaysiki,  ularning  o’zlari,  hatto  xudolarga nisbatan ularga ko’proq ishonardi.
Shuning uchun ham bunday san’at haykallarni  ularning izlovchilarini ham qarg’ardilar. Vatikanda
sanamlar saqlanayotgan saroy eshiklarini yopib tashlaydi. Keyinchalik, Cherkovlar ilgargi ta’sirini
yo’qotabordi va kishilar qadimgi buyumlarni izlashni davom ettiraverdilar. Kishilar tushinib etdiki,
er nafaqat marmar  va bronzadan ishlangan sanamlarni,  balki boshqa xazinalarni  ham o’z bag’rida
saqlab   kelgan.   Qazishmalar   davomida   turli-tuman   buyumlar,   jumladan,   naqshlangan   ko’zalar,
gemma, oltin va kumush buyumlar, kosalar, qimmatbaho toshlar, metall buyumlar, oltin va kumush
tangalar   singari   topilmalarni   qo’lga   kiritishga   erishadilar.   Natijada,   feodal   zadoganlar,   boyigan
savdogarlar, sanoatchilar, bankirlar o’zlarining saroy-hovlilarini, villalarini bundan bir necha asrlar
avval qilingan san’at namunalari bilan bezashga kirishadilar. Shunday qilib, antik davr bo’yumlari
juda qimmat baholanardi va har doim uning uchun xaridorlar topilardi. Keyiichalik, qadimiyot bilan
mashg’ul   bo’lish   ishlari   Italiya   xududidan   chiqib   butun   Ovropani   qamrab   oladi.   Shu   tarzda
arxeologik manbalarning to’planish davri boshlanadi.
Aslida,   ilmiy   maqsadlardagi   dastlabki   arxeologik   qazishma   ishlari   XVIII   asr   boshlaridan
boshlandi.   Bu   davrga   kelib   qadimgi   osori-atiqalarni   izlab   topish,   ularni   to’plash,   kollektsiyalar
tuzish ishlari ancha jonlandi. Shuningdek, xususiy va davlat tasarrufidagi muzeylar tashkil qilindi.
Ayrim kishilar o’zlarini qadimgi buyumlarni izlash va topish bo’yicha mutaxassis hisoblab qoldilar.
Bu   davrga   kelib,   qadimgi   buyumlar   bilan   savdo   qiluvchi   antikvarlar   vujudga   keldi.   Bunday
buyumlar   bilan   savdo   qiluvchi   do’konlar   har   bir   yirik   shaharlarda   vujudga   keldi.   To’g’ri,   bu
jabhada   ish   olib   boruvchilar   va   buyumlar   izlovchi   kishilarning   faoliyatlari   fandan   hamon   ancha
uzoq   edi.   O’sha   davr   buyum   to’plovchilari   va   havaskorlari   bu   topilmalarning   ilmiy   ahamiyatini
payqagan   emas   edilar.   Bu  toifadagi   kishilar   qadimgi   topilma   buyumlarning   vaqti   kelib   fan   uchun
xizmat   qilishini   payqamaganlar   va   o’zlarining   bu   xildagi   kashfiyotlarining   ahamiyatini
anglamaganlar.   Shuningdek,   fan   uchun   nafaqat   qimmatbaho,   chiroyli   narsalar,   balki   turli   xil
buyumlar,   mehnat   qurollari,   sopol   idish   singari   topilmalarning   fan   uchun   ahamiyatini   ular   hali
tushinib   etmagan   edi.   Bu   toifadagi   kishilar   qazishma   ishlari   davomida   topilgan   chiroyli   badiiy
buyumlarni savdo maqsadida to’plashib, qolganlarini, ya’ni ular uchun ahamiyatsiz topilmalarni esa
rahmsiz yo’q qilishar, yoki umuman chiqindi sifatida tashlab yuborishar edilar.
Melodiy 79-yilda Vezuviyada dahshatli er silkinishi bo’ldi. Pompey, Gerkulanum va Stabiya
singari   Rim   shaharlari   tosh,   tuproq   va   kul   bilan   ko’milib   ketdi.   Shuni   aytish   lozimki,   odatda   er
silkinish,   yong’in,   dushmanlarning   bosqinchilik   harakati   tufayli   payxon   qilingan   qishloq   va
shaharlar   xarobalari   ostida,   shu   erda   yashagan   ahooliga   taalluqli   tirikchiliq,   turmush   buyumlari,
zaxiraga   mansub   ozuqa   buyumlari   deyarli   o’z   holicha   er   ostida   uzoq   vaqtlar   saqlanib   qolishi
tabiydir. Shuning uchun ham arxeologlar qazilma ishlari davomida bu buyumlarni topib, qishloq va
shahar   ahliga   doir   buyumlarni   topishib,   bu   kabi   shahar   va   qishloq   aholisining   turmush   tarzi
qiyofasini tiklashi mumkin.
Vezuviyada   bo’lgan   er   silkinishi   juda   dahshatli   kechgan.   U,   favqulodda   sodir   bo’lgan,
shuning   uchun   ham   kul   va   toshlar   ostida   tez   lahzada   ko’milib   ketgan   shahar   arxeologlar   nuqtai
nazaridan ancha yaxshi saqlangan.
1711-yilda   aytilgan   tarzda   vayron   bo’lgan   va   ko’milib   ketgan   Gerkulanum   jahri   topilib,
arxeologik   qazishmalar   o’tkazildi.   Bu   ishlar   xususiy   tarzda,   hech   qanday   rejasiz,   tizimsiz   amalga
oshirilgan.   Natijada,   ko’chalar,   bino   devorlari   kabi   qurilmalar   buzub   tashlanib,   qazishmadan maqsad, xazina yoki badiiy jiqatdan chiroyli buyumlar topish, kollektsiyalar to’plash hamda ularni
savdoga   chiqarishdan   iborat   bo’lgan.   Shuning   uchun   ham   «keraksiz»   ya’ni   idish   siniqlari,   ular
uchun   kerak   bo’lmagan   qadimgi   mehnat   qurollari   kabi   buyumlar   tashlab   yuborilgan.   Ularning
asosiy   maqsadi   –   oltin   va   boshqa   qimmatbaho   buyumlar   topish,   oqibatda   sotish,   savdo   qilishdan
iborat edi. 
Bu   g’ayri   qonuniy   ishlarning   nihoyatda   zararli   ekanligidan   kelib   chikib,   davlat,   hukumat
xususiy qazishma ishlarni olib borishni taqiqlab qo’ydi va kelajakda bu kabi izlanish ishlari davlat
tomonidan   nazorat   ostiga   olindi.   Shunday   qilib,   Gerkulanumda   galdagi   qazishma   ishlar   davlat
tomonidan boshqariladigan bo’ldi. To’g’ri, bu tekshiruv ishlar hamon ilmiy tarzda olib borilmagan
bo’lsada, lekin, rejali qazishmalar tashkil qilindi. Topilgan barcha buyumlar to’planib, asralanidigan
bo’ldi.   Bu   ishlar   muhim   natijalar   berdi.   Jumladan,   bu   erda,   to’la   saqlangan   bino   qoldig’i   topildi.
Ma’lum   bo’ldiki,   bu   uyda   antik   davr   faylasuflarining   kutubxonasi   joylashgan   ekan.   Topilmalar
orasida 100 ga yaqin marmardan va broyazadan yasalgan haykallar va byustlar, turli tuman idishlar,
mebel, devoriy jivopis kabilar topilgan va bu asori-atiqalar shahar buzulgandan so’ng 1632-yildan
keyin yana olamni  ko’rdi. Qizig’i  ham shundaki, bu topilmalar  o’z vaqtida qanday joylashtirilgan
bo’lsa, shunday saqlangan. O’rganish tufayli o’z davrining  yirik quldor kishisiga taalluqli  bo’lgan
turmush   tarzini   o’rganishga   erishildi.   Bu   kabi   qazishma   ishlar   atrof   muhitda   katta   ta’ssurotnint
vujudga kelishga sabab bo’ldi. Bunday qazishma ishlarni o’zbularmanchilikka  yo’l qo’yish zararli
va   mumkin   emasligi   tushunilganligi   esa   fan   uchun   katta   axamiyatga   ega   edi.   Shu   asosda,
keyinchalik   qazishma   ishlarni   xullas,   ilmiy   tadqiqot   ishlarni   maqsadli   bajarish   yuzasidan   ilmiy
uslubiy   tahlil,   hamda   ko’rgazmalar   yozila   boshlandi.   Bu  kabi   ko’rgazmalarni   qadimgi   davr   asori-
atiqalari bilan shug’ullanuvchilar tomonidan yaratish ishlari yo’lga qo’yila bordi.
Masalan, 1718 yilda Rossiya imperatori Petr I ikkita farmoyish chiqarib, ularda er yuzidami,
suvdami,   qaerdan   topilmasin,   asori-atiqalarni   to’plash   va   asrash   zarurligini   belgilagap   edi.
Jumladan,   bu   farmoishlarda   shunday   ko’rgazmalar   qilingan   edi;   -   «eski   yozuvlar,   eski   qurollar,
idishlar,   umuman   barcha   barchasi   hamda   toshlmalarning   chizmalari   olinsin...»   singari
ko’rgazmalarida   dastlabki   ilmiy   fikrlar   mavjud   edi.   Bu   kabi   ko’rgazmalar   hozir   ham   fan
talablaridan   asosiylari   bo’lib   kelmoqda.   Keyinchalik   rus   tarixchisi   V.N.Tatihev   arxeologik
tekshirish  ishlari  yuzasidai  dastlabki   me’yoriy  qo’llanma   tayyorlagan  bo’lib,  uning  ayrim  jihatlari
hozirgi davrda ham o’z kuchini yo’qotgan emas. Biroq, o’sha asrlarda qazishma ishlari hamon fan
mutaxassislari emas, balki pulga o’ch, asori-atiqalarni yoshirincha sotish bilan mashg’ul kishilar o’z
harakatlarini mutloqa to’xtatishgan deb bo’lmaydi. 
1799-yil Shotlandiyalik o’ziga to’q, boy Lovd Eldjin Konstantinopoldagi ingliz elchisi etib
tayinlangan   edi.   O’sha   asrlarda   Gretsiya   Turkiya   imperiyasi   tasarufida   bo’lib,   ovropaliklar   uchun
qadam   bosib   bo’lmas   edi.   Napaleon   urushining   boshlang’ich   yillarida   Angliyaning   Turkiyaga
nisbatan   ta’siri   kuchlik   bo’lib,   inglizlarning   bu   erda   nufuzi   baland   edi.   Shuning   uchun   ham   Lord
Eldjin bu mamlakatda hech qanday ta’qibsiz sayr qilish imkoniyatiga ega bo’ldi. Natijada u Afina I
Parfenonasiga   o’tib   bitilgan   haykal   bezaklaridan   ko’chirma   olishga   sultondan   rozilik   oladi.   Bu
ishlar   Lord   uchun   kamlik   edi,   u   xohlardiki,   klassik   mamlakatning   qadimgi   madaniyati   sari   sayr
qilishni nazarda tutardi. Diplomatik munosabatlarning yaxshilanishidan foydalangan Lord Eldjin bu
mamlakatda   keng   ko’lamda   ish   olib   borishni   xohlar   edi.   Uddaburon   Lord   pora   berish   yo’li   bilan
hukumatdan   yangi   hujjat   olishga   muvaffaq   bo’lib,   bunda   uning   dahlsizligi   belgilangan   bo’lib,
mamlakatdan  topilgan  qadimgi  topilmalarniig  barchasidan  ko’chirma,  ko’p holatlarda  yozuv  bilan
bog’liq marmar tosh lavhzlari kabilarni to’plab olib ketishga imkoniyat yaratilgan edi. 
Lord   Eldjin   bunday   imkoniyatlardan   keng   foydalanishga   erishdi.   U   400   dan   ko’proq
ishchilarni   yollab,   bir   yil   davomida   insoniyat   tafakkuri   bilan   yaratilgan   Parfenonani   ostin-ustun
qilib tashladi.
Xususan, u bu erdan topilgan haykallarni, marmar toshlariga bitilgan lavhalarni sindirib oldi,
Parfenonaning yuqori qismidagi bezatilgan o’yma karnizlarni maydalab tashladi. 2240 yil davomida
saqlanib kelgan bu antik davr ibodatxonasi bir yil davomida tuproq tepaga aylantirdi, qo’ydi. Lord,
topilmalarni 200 ta katta  yashiklarlarga  yaxshilab joyladi va badiiy marmar  lavhalarni  to’plab, bir
necha   kemalar   orqali   Angliyaga   jo’natishga   erishadi.   12   yashik   yuklangan   kemalardan   biri   esa
yo’lda dengizda g’arq bo’ladi. Vataniga qaytishda Lord Eldjin fransuzlarga asirga tushadi va u 3 yil qalada   o’tirgan   vaqtlarida   asori-atiqalar   yuklangan   yashiklar   Angliyaning   turli   ko’rfazlarida   yotar
edi.   1806   yilda   Eldjin   Angliyaga   qaytib,   bu   kollektsiyalarni   sotib   olishni   o’z   xukumatiga   taklif
kiritadi.   Biroq,   Ayagliyada   bu   qimmatli   qadimgi   asori-atiqalarning   ahamiyatini   tushunmas   edi.
Masalan,   o’sha   asrning   taniqli   badiiy   tanqidchisi   Pen   Nayt   Parfenona   topilmalarini   qo’pol
hunarmandlik   buyumlari   deb   baholadi.   Keyinchalik,   ya’ni,   10   yildan   so’ng   Eldjin   tomonidan
o’g’irlangan xazinaning ahamiyatini tushingan ingliz parlamenti ularni sotib oladi.
Shunday   qilib,   chiroyli   san’at   buyumlarini   asori-atiqalarni   ayrim   kishilarning   boyishi
maqsadida   to’plash   kabi   ishlar   fan   taraqqiyotiga   zarar   keltirardi.   Shuningdek,   bu   kabi   qadimgi
buyumlarni to’plagan kollektsionerlarning o’zlari ham ularning ilmiy qimmatini hamon tushunmas
edilar.   Bu   toifadagi   «kollektsionerlar»   qadimgi   topilmalarga   turlicha,   fandan   uzoq   tushunchalar
berishardilar.   Xullas,   XVIII   asr   davomida   o’zlarini   arxeologlar   deb   yurgan   kishilar   ham   qadimgi
yodgorliklar va ulardan topilgan buyumlarni ilmiy tahlil qilib berishga nazariy va amaliy bilimlari
sayyozlik qilar edi, topilmalarning tarixiy moxiyatini chuqur tushunmas edilar. Shuning uchun ham
o’sha zamonlarda bajarilgan ayrim arxeologik qazishma tekshiruv ishlari katta kamchilikdardan xoli
emas, balki ilmiy jihatdan ham puxta emas edi.
1851-1854   yillarda   rus   arxeologi   graf   A.S.Uvarov   Vladimir-Suzdal   erlarida   7729
qo’rg’onlarni qazib ko’rgan. To’g’ri, Uvarov Lord Eldjin singari talantli emas edi. A.S.Uvarov o’z
davri   fanining   taniqli   faollaridan   biri   bo’lib,   rus   arxeologiya   fanini   rivojlantirishda   katta   hissa
qo’shgan   olimlardan   sanaladi.   Bu   qazishma   ishlarni   bajarishni   boshlaganda   u   26   yoshlardagi
arxeologiya xavoskori sifatida  etarli nazariy va amaliy  bilimga  ega emas  edi. Qazishma tekshirish
ishlari ilmiy uslubini puxta o’zlashtirmagan edi. Shuning uchun ham u dastlabki tekshirish faoliyati
yillarida   chiroyli   buyumlarni   muzey   ko’rgazma   va   kollektsiyalari   uchun   yig’ish   bilan   mashg’ul
bo’lib, VII asrlardan XIV asrlargacha bo’lgan avvalgi ajdodlarga doir boshqa topilma buyumlariga
e’tibor bermasdan, «chiqindi» sifatida tashlab yuborgan. Bu tadqiqotchi faoliyati haqida keyinchalik
rus   arxeologi   A.A.Spitsin   shunday   yozgan   edi:   Uvarov   tekshirgan   qurg’onlar   ilmiy   jihatdan   katta
kamchiliklar   bilan   bog’liq   bo’lib,   topilmalar   aralashtirib   yuborilgan,   buyumlarning   ro’yxati
olinmagan, topilmalarning yoshi ilmiy jihatdan aniqlanmagan. Bunday kamchiliklardan arxeologiya
fanining kelgusidagi jonkuyar avlodlaridan to’g’ri ilmiy yo’lni tanlashlari e’tirof qilinar edi.
Shu   o’rinda   aytish   lozimki,   fan   taraqqiyoti   ham   asta   sekin   oddiydan   murakkabga   qarab
rivojlanishda   bo’lgan.   Hech   qachon   yorug’   olamga   tayyor   fan   holatida   vujudga   kelmagan.   Bu
taraqqiyot   yo’lida   qator   kamchiliklar,   xatoliklar   sodir   bo’lgan,   albatta.   Lekin,   taraqqiyot,   shu
jumladan   fan   rivoji   ham   odatda   doimiy   ilgari   siljishda   bo’lgan.   Arxeologiya   ham   xuddi   shunday
yo’lni   bosib   o’tdi.   Arxeologiya   asta-sekin   tajriba   va   manbalar   to’play   bordi.   Tarixan   qaraydigan
bo’lsak,   qadimgi   davrlardan   boshlab   asr   o’rtalariga   qadar   arxeologiya   boy   manbalarni   to’nlashga
erishdi. To’g’ri ularni o’rganib, ilmiy sohalarga yo’naltirishda ma’lum kamchiliklar bo’lgan. Biroq,
shu o’tmish davrda davlat muzeylarida, shaxsiy kishilar ixtiyorida katta hajmda qadimiy manbalar
to’nlanib kelindiki, ularni o’rganish, tizimga solish, ilmiy maqsadlarga yo’naltirish esa arxeologiya
faliyatining asosiy vazifalari sirasiga kirardi.
Insonnyat   o’zining   uzoq   o’tmishini   va   dunyoning   vujudga   kelishi   kabi   masalalarni
uyg’onish   davriga   qadar   atroflicha   tushunaolmas   edi.   Olamning   va   u   bilan   bog’liq   hodisalarning
ro’y berishini g’ayri tabiiy kuchlarga bog’lab his qilar edi. Qadimgi davr mualliflari, shu jumladan,
Lukretsiy   Karning   olamning   tabiiy   ravishda   yaratilganligi,   uning   abadiyligi,   o’zgaruvchanligi
haqidagi ta’limotlarni bilish uzoq asrlar davomida Cherkov aholi dindorlari tomonidan sir saqlanib
kelindi   yoki   bilishga   yo’l   berilmadi.   Ammo,   antik   mualliflarning   ta’limotlari   sekin   bo’lsada
odamlar ongiga etib boraboshladi. Olamni, tarixni bilishga intiluvchi kishilar nafaqat Lukretsiy Kar
ta’limoti   bilan,   rim,   yunon   faylasuf   materialistlari   ta’limotlari   bilan   ham   tanishdilar.   Bundan
tashqari, turli xududlarda topilgan qadimgi buyumlar, asori-atiqalarning qaysi davrda qanday paydo
bo’lganligi, ularni yaratganlar kimlar bo’lganligi singari voqealarni bilish qiziqtirardi. Shu asnoda,
fikrlarning   rivojlanishi   injil   yaratgan   afsonalarga   ishonchsizlik   vujudga   keldi   va   tekshirishlar
o’tkazishni   taqoza   qilinardi.   Natijada   qidiruv   tekshirish   ishlari   haqiqatga   etakladi   va   oqibatda   fan
vujudga keldi.
Bizgacha   etib   kelgan   manbalarga   qaraganda   Uyg’onish   davri   tarixchilarni   yozuv   paydo
bo’lishdan   boshlab   uyg’onish   davrigacha   bo’lgan   Ovrupa   mamlakatlari   tarixini   yoritishga   qisman erishganlar. To’g’ri, ular hukumatlar, ayrim yo’lboshchilar, sarkardalarning tarixini yoritishdan nari
o’tmaganlar.   Yozuv  kashf  qilingungacha  bo’lgan   tarix   sirligicha  qolib,   ayrim   xolatlarda  bu  haqda
injil afsonalari tufayli fikr yuritilinardi, xolos.
Insoniyat   tarixi   so’nggi   ilmiy   malumotlarga   qaraganda   2,5-3   million   yillarga   teng   ekanligi
e’tirof   qilinadi.   Agar   biz   kishilikning   butun  tarixini   bir  soat   deb   tasavvur   qilsak,   uning   56  minuti
yozuvsiz   ya’ni   yozuvlar   paydo   bo’lgunga   qadargi   tarixga   to’g’ri   kelar   ekan.   Demakki,   yozuv
bundan   4-5   ming   yillar   avval   paydo   bo’lgan   bo’lsada,   ammo   barcha   davrlar   tarixiga   doir   yozma
ma’lumotlar   bizgacha   etib   kelmagan.   Shuning   uchun   ham   tarixiy   haqiqatni   bilish   va   tiklashda
arxeologik manbalar muhim ahamiyat kasb etadi. Masalan, ilgari odamlar silliqlangan tosh boltalar,
nayza   tig’larini,   paykonlarni   «momoqaldiroq»,   «chaqmoq»   mahsuli   emasligi   haqidagi   afsonaviy
fikrlarning   sirlarini   bilib   olishdilar.   Haqiqatni   bilishda   fan   muhim   ahamiyatga   ega   bo’lish
mumkinligi   haqidagi   tushunchalar   rivojlana   bordi.   Olamni   bilish   haqidagi   fikrlar   taraqqiy
qilaboshladi. Shu maqsadda har xil ilmiy ekspeditsiyalar uyushtirila boshlandi.
Shuni   aytish   lozimki,   O’rta   Osiyo,   shu   jumladan   O’zbekiston   hududida   yashab   ijod   qilgai
allomalarimiz olamni bilish haqida G’arbga qaraganda nihoyatda yuksak tushunchalarga ega bo’lib,
noyob   ilmiy   asarlar   yaratganlar.   Uyg’onish   davri   G’arbga   qaraganda   Sharq   dunyosida   avvalroq
shakllangan va bu hodisa G’arb va Ovrupa uyg’onishiga bebaho ta’sir ko’rsatgandlgi tasdiqlangan.
Masalan,   allomalarimizdan   Ibn   Sino,   al-Buxoriy,   Farobiy,   Beruniy,   al-Xorazmiy,   Motrudiy,
Najmitdin Kubro, Marg’inoniy, al-Farg’oniy, at-Termiziy, Ulug’bek, Alisher Navoiy, Bobur singari
davrining   aql   zakovat   peshvolari   yaratgan   ilmiy,   diniy,   dunyoviy,   falsafiy   asarlari   olamning
abadiyligi   va   uzoq   tarixiy   yo’lni   bosib   o’tgan   ajdodlarimiz   yaratgan   bu   tarix   esa   ibrat   maktabi
ekanligini avvaldan bashorat qilganliklari bejiz emas edi va bu ta’limotlarning aksariyati o’z ilmiy
kuchini hozirgacha ham saqlab kelmoqda.
Shu   o’rinda   aytish   lozimki,   bu   allomalarimiz   diniy,   dunyoviy   fanlar   to’g’risidagi
ta’limotlarida fan taraqqiyoti uchun qimmatli fikrlarni qoldirgan. Masalan Farobiy (873-950) «Isbot
kitobi», «Ilmlarning  kelib  chiqishi  va tasnifi»,  «Substantsiya haqida so’z» singari asarlar  yaratgan
bo’lib,  fan   olamida  keng  ma’lum   va  mashhur.  Uning  adolatli  jamiyat   qurish,  olamning  abadiyligi
haqidagi   g’oyalari   Ovrupaning   uyg’onish   davriga   ta’sir   ko’rsatgan.   Uning   g’oyalari,   umuman,
Markaziy   Osiyodagi   Uygonish   ilk   nazariy   asoslaridan   bo’lib,   bu   mintaqada   Uyg’onish   davri
Ovro’paga   nisbatan   bir   necha   asr   avvalroq   boshlanishiga   turtki   bergan.   Farobiy,   Markaziy   Osiyo
Uyg’onish   davri   falsafasini,   ijtimoiyotini   va   tafakkurini   ishlab   bergan   mutafakkirlardan   biri   edi.
Zamondoshlari  uni  «Sharq  Arastusi»,  «Arastudan  keyin ikkinchi  muallim»  deb  bejiz  aytishmagan
edilar.
Abu   Rayxon   Beruniy   (930-1048)   –   jaxon,   xususan,   Sharq   madaniyati   fanining   yorqin
namoyondalaridan   biri   edn.   Uning   O’rta   asrlar   fanlariga,   xususan,   fizika,   astronomiya,   falsafa,
xronologiya,   fanlar   tarixi   va   boshqa   fanlarga   qo’shgan   hissasi   uni   butun   olamga   tanitdi.   U   o’rta
asrlar sharoitida haqiqiy ilmiy tabiatshunoslikka asos solgan allomalardan biri bo’lib, turli sohalarda
o’z davri uchun taajjubga soluvchi fikrlar, xulosalar va ilmiy farazlarni olg’a surgan ediki, ular bir
necha   asrlardan   so’ng   Ovrupa   ilmida   o’z   isbotini   topdi.   U   haqiqiy   tajribaga,   kuzatishga,
ekskprementga   asoslanuvchi   aniq   ilmiy   yondoshuv   asosida   mashhur   yunon   mutafakkiri   Aristotel
qarashlarini   rivojlantirdi.   Zaif   tomonilariga   esa   tanqidiy   nuqtai   nazardan   yondoshishga   harakat
qildi.   Beruniy   ajdodlarimiz   o’tmishi   tarixi   bilan   qiziqqan   va   boy   mazmunga   ega   ma’lumotlar
qoldirgan.   Xususan,   u   qadimgi   yodgorliklar,   jumladan,   o’lkadagi   qadimiy   tasvirlar   haqidagi
dastlabki   ma’lumotlarni   qoldirgan.   Masalan,   Kimaklar   (jim.-sharqiy   Qozog’istoya   tomonda
joyalashgan   ko’chmanchi   qabilalar   mamlakatidagi   sirli   qoya   suratlari   haqida   gapirib,   bu   tasvirlar
mahalliy   aqolining   diniy   e’tiqodi   bilan   bog’liq   bo’lishi   mumkinligini   bayon   etgan   (A.Beruniy,
Tanlangan asarlar, Toshkent, 1968,1 tom, 308-bet). 
Dunyoni   bilish   va   avvalgi   tasavvurlarni   kengaytirishda   Buyuk   geografik   kashfiyotlar   ham
ma’lum rol uynadi. Kolumboning Amerikani kajf qilishi, Vasko da Gamaning Hindistonga dengiz
yo’lini ochishi, Magellaning jahon bo’ylab qilgan sayayohati kabilar o’sha davr zamondoshlarining
dunyoqarashini bir muncha kengaytirishga yordamlashdi. Agar o’sha zamonlarda injil afsonalarida
erning patir singari yolpoqligi hikoya qilinib kelingan bo’lsa, bu davrga kelib uning dumaloq shar
shaklida  ekanligi  e’tirof qilindi. Hatto, xristian dinining namoyondalaridan biri papa Kliment VIII bu haqiqatni tan olishga majbur bo’ldi.
Dengiz orti sayyohlari hamda istilochilari Ovropaga oltin va boshqa turli buyumlar bilan bir
qatorda   yangi   topilgan   erlarning   aholisiga   doir   toshbolta,   paykon   o’qlarini   ham   sotishga   olib
kelishardilar.   Ammo,   bu   xildagi   «chaqmoq»   qurollarni   endilikda   ularning   kelib   chiqishi   haqida
yangi tasavvurlar paydo bo’ldi. Xususan, botanik va geolog Mixail Merketi bu buyumlarning inson
ajdodlari   qo’li   bilan   yasalganligi   haqidagi   dastlabki   xulosalarni   bildirishi   Cherkov   dindorlariga
ma’qul tushmas edi. Myaxail Merkati bu haqda ilmiy asar yozgan va uning qo’lyozmasi 1717 yilda,
ya’ni   114   yil   o’tkandan   so’ng,   muallifning   o’limidan   keyin   topilgan.   Shunday   qilib,   sirli   tosh
qurollar   haqida   yozilgan   dastlabki   ilmiy   asar   ko’p   yillar   unitilgan   edi.   O’tgan   yuz   yil   mobaynida
turli   yangi-yangi   manbalar   qo’lga   kiritilina   borildi   va   tosh   bolta   va   payakonlarning   samodan
kelganligi   haqidagi   Cherkov   dindorlarining   siri   fosh   bo’lib   bordi,   hamda   bunday   qurollarning
qadimgi davrda odamlar ajdodlari yaratganligi haqidagi tasavvurlar rivojlana bordi.
1723-yili Parij Fanlar Akademiyasida Jyusse degan bir kimsa ma’ruza qilib, Mixail Merketi
taxminlarini   takrorlagan.   Uning   bu   sohada   tarafdorlari   va   qo’llovchilari   ham   topilgan.   Bu
ma’lumotlardan  so’ng kishilar orasida qadimda  almisoqdan  qolgan odamlar yashaganligi  haqidagi
tasavvurlar   kuchaya   boradi.   Bundan   tashqari,   u   odamlar   hozirgi   kishilardan   farq   qilish   haqidagi
tushunchalar   paydo   bo’lib,   ular   foydalanilgan   mehnat   qurollari   temirdan   emas,   balki   toshdan
yasalganligi haqidagi fikrlar vujudga keladi.
Shuni   aytish   kerakki,   XVIII   asr   boshlariga   qadar   tosh   qurollar   ma’lum   bo’lib,   ular   asosan
tosh   boltalar   shaklida   mavjud   edi.   Bunday   qurollarning   aksariyati   silliqlash   yo’li   bilan   yasalgan
bo’lib, dasta o’rnatish uchun teshikchalari bo’lgan, qo’lda ishlatish uchun o’ng’ay qilib yasalingan
bo’lib, hozirgi zamon boltalariga o’xshab ketsada ammo, dag’illigi bilan farq qilar edi. 1715 yilda
Angliyada   bir   tosh   qurol   topilib,   u   albatta   odam   qo’li   bilan   yasalganligini   ko’rsatib   turar   edi.
Shunday   qilib,   tosh   qurollarning   ilk   tarixiy   bosqichlarda,   taraqqiyotning   past   rivojlangan   davrida
kishilar qurollari bo’lganligi sekin asta tan olina borildi. 
XIX   asrning  boshlariga   kelib,   bunday   tosh  qurollar   kollektsiyasi   nihoyatda   ko’paydi   va  bu   voqea
qadimiyot buyumlarini to’plovchilarni ham qiziqtirar edi. Kishilar, odatda olimlar orasida katta va
jiddiy   mulohazalar   ro’yobga   chiqdi.   Jumladan,   fransuz   havaskor   arxeologi   Bushe   de   Pert
«Keltsimon   daqiyunusdan   qolgan   qadimiyotlar»   nomli   kitobini   nashr   qilib,   muallif   unda   dag’al
ishlangan tosh buyumlar ibtidoiy odamlarning mehnat qurollari ekanligini izohlab berishga xarakat
qilgan. Ammo, Bushe de Pert hali o’zi ham ibtidoiylik haqidagi voqealarni to’shunmasdan ko’proq
uydirmalarga   asoslangan.   Shuningdek,   u   daqiyunus   haqidagi   injil   ta’limotiga   ishonardi.   Shunga
qaramasdan,   Bushe   de   Pert   yaratgan   asar,   shuningdek,   uning   ajdodlar   mehnat   qurollari   haqidagi
xulosalari ilmiy qarashlar bilan bog’liq bo’lib, bu ishlar aslida fanning dastlabki qadami ekanligini
e’tirof qilish joizdir.
9. Ma’ruza:     O’rta Osiyoda arxeologiya fanining shakllanish    
odimlari tarixidan
Reja: 
1. O’rta   Osiyoda   XIX   asrning   birinchi   yarmida   tarixni   o’rganish   yuzasidan   erishilgan   ayrim
yutuqlar tahlili. 
2. Rus   sharqshunosligining   ta’siri.   Chorizm   siyosati   -   fan   to’g’onog’i.   Rus   taraqqiyotparvar
ziyolilarining o’rni. Dastlabki ilmiy axborotlar. V.I.Mejov xizmati. Mahalliy o’lkashunoslar. 
3. Turkiston havaskor arxeologlari  to’garagi. V.V.Bartold  xizmatlari. XIX asr oxiri, XX asrning
boshlarida Turkistondagi ilmiy jamiyatlar. 
4. Rus sharqshunosligining mahalliy tarixchilikka ta’siri. Tub mahalliy arxeologlar. Bu davrdagi
arxeologiyaning zaif tomonlari va uning fan darajasiga ko’tarilmaganligi sabablari. 
5. O’rta   Osiyo   arxeologiyasining   20-30   yillardagi   erishgan   yutuqlari   va   uning   fan   sifatida
taraqqiyoti hamda rasmiylashuvi.
O’rta   Osiyoni,   shu   jumladan,   O’zbekiston   hududi   arxeologiyasini   o’rganish   Rossiyadan
anchagina keyinroq ya’ni XIX asrning ikkinchi yarmidan boshlangan bo’lsada, ammo, ajdodlarimiz
ijtimoiy,   iqtisodiy   taraqqiyoti,   tarixini  ifodalab  beruvchi  asarlar   xilma-xil   avvaldan   yaratilgan   edi.
Bu   borada   ajdodlarimizning   jahon   tarixiy   taraqqiyotiga   katta   xissasini   aniq   ko’rsatib   beruvchi talaygina asarlar ham yaratilgan bo’lib, G’arbda va Sharqda ulardan uzoq asrlar unumli foydalanib
kelindi.   Muxammad   Muso   Xorazmiy   va   Ali   Qushchi   singari   mashhur   matematiklar,   Ahmad
Farg’oniy   va   Ulug’bekdek   falokiyot   bilimdonlari,   Ibn   Sino   kabi   tabiblar,   Narshaxiy   va
Abdulg’ozixon   singari   tarixchilar,   al-Farobiydek   faylasuflar,   Zamaxshariy   kabi   lingvistlar   shular
jumlasidandir.   Ulug’bek   tomonidan   yaratilgan   «To’rt   ulus   tarixi»dan   hozirgi   kunda   ham   keng
ko’lamda   foydalanib   kelinadi.   Bu   esa,   buyuk   allomalarimiz   yaratgan   va   ajdodlarimizning   jahon
taraqqiyotiga qo’shgan munosib hissasini daliliy ashyolar vositasi bilan isbotlab berish imkoniyatini
beradi.
Arxeologik   yodgorliklar   sirasiga,   aslida,   ibtidoiy   davr   makonu-manzilgohlari,   ko’xna
shaharlar,   qo’rg’onlar,   qal’alar,   istehkomlar,   kanallar,   shuningdek,   yo’llarning   qoldiqlari,   qadimiy
dafn joylari, tosh haykallar, qoyatosh suratlari va boshqa shu singari joylar kiradi.
Tarix   to’g’ri   gapirishni   talab   qiladigan   fanlar   jumlasidandir.   Haq   gapni   aytadigan   bo’lsak,
rus olimlari O’rta Osiyoning chorizm tarafidan bosib olinishidan ancha ilgari bu o’lkani o’rganish
bo’yicha   bir   qancha   ishlar   qilgan   edilar.   Biroq,   XIX   asrning   birinchi   yarmida   bu   mamlakatlarni
o’rganish,   ya’ni   mahalliy   tarixchilik   ijtimoiy-siyosiy,   iqtisodiy   va   madaniy   hayotdagi   biqiqlikka
mos   bo’lib,   feodal   tuzum   manfaatlari   uchun   xizmat   qilar   edi.   Natijada   bu   davr   tarixchiligining
mavzui   jahon   tarixchiligi   mavzusidan   bir   qadar   ajralib   qoldi   (A.Nabiev,   1996,   II   bet).   Ammo,
tariximizni odilona yoritishga jazm qilgan kishilar ham yo’q emas edi. Binobarin, X-XIV asrlardagi
mahalliy   tarixchilardan   Muhammad   Narshaxiy,   Tabariy,   Rashididdin,   Nizomiddin   Jomiy,
Abdulg’ozixon   va   boshqalarning   asarlari   o’zining   mazmundorligi,   rad   qilib   bo’lmaydigan
manbalarga   boyligi   bilan   bu  davrda   yozilgan   tarihiy   asarlardan   bir   muncha   darajada   farq   qilar   va
ajralib   turar   edi.   Ammo,   asosiy   masala   shundaki,   XIX   asrning   birinchi   yarmida   tarix   fani   ham,
boshqa fanlar singari, hukmron tabaqaning manfaati uchun xizmat qildi, xolos. Zikr etilgan davrda
paydo bo’lgan ko’p sonli tarix sohasidagi asarlarning asosiy kamchiliklaridan biri, bu jamiyatning
rivojlanishida asosiy kuch bo’lgan xalq ommasining ahvoli, uning tilak-orzulari, xalq harakatlari va
bu harakatning tub mohiyatini yoritishga bo’lgan intilishni deyarli ifoda etilmaganligidadir. Ammo,
xalq   dardini   ifodalovchi   asarlar   ham   bor   edi.   Shulardan   XIX   asrning   birinchi   yarmida   Xiva
xonligida  yozilgan tarixiy  manbalardan  eng muhimi  Munis  va Ogohiylarning  asarlari  hisoblanadi.
Ular   ham   aslida   saroy   tarixchilari   bo’lsalarda,   ularning   asarlari   o’zining   dalillarga   boyligi,
xronologik   izchilligi,   o’zida   aks   ettirilgan   siyosiy   voqealarning   to’liq   bayoni   jihatdan   o’sha
davrdagi   Buxoro   va   Qo’qon   saroy   tarixchilaridan   bir   muncha   yuqori   turadi.   Umumiy   miqyosda
qaralganda, XIXasrning birinchi yarmida mahalliy  tarixchilar tomonidan yaratilgan tarixiy asarlar,
mamlakatda   sodir   bo’lgan   ijtimoiy   siyosiy   voqealar,   sinfiy   kurash,   xalq   harakatlari   kabi
masalalarini  asl ildizlarini  ochib bera olmagan  bo’lsa ham, tarixchilar  mamlakat  tarixini  o’rganish
borasida   sezilarni   ishlarni   amalga   oshirdi,   manbalar   to’pladilar.   Ulardan   bugungi   kunda   tanqidiy
nuqtai nazardan qarab foydalanish mumkin.
O’rta Osiyo tarixini o’rganishda rus sharqshunoslarining roli aytarli darajada ma’lum.  XIX
asrning   2-yarmida   O’rta   Osiyo   chor   qo’shinlari   tomonidan   bosib   olingach,   bu   erga   rus   olimlari
kelib,   ko’plab   tadqiqot   ishlarini   olib   bordilar.   Avvalam   bor   bu   ish   chor   hukumati   foydasiga
bo’lsada, ammo, bajarilgan ilmiy ishlarning ahamiyati ham aytarli edi. Shunday murakkab va og’ir
sharoitda   ham   tarixchilar,   sharqshunoslar,   arxeologlar   o’z   fikr   va   mulohazalarini   erkin   bayon
etishga harakat qilganlar, asarlar yaratganlar. Ammo, mustamlaka siyosatmandlari xalq ommasining
milliy   ongini   o’stirishga   yordamlashishni   aslo   ma’qul   ko’rmasada,   fan   uchun   xizmat   qiluvchilar
ham   bor   edi.   Ularning   foliyatlari   ham   mavjud   sharoitga   nisbatan   qiyin   kechgan,   albatta.   Sababi,
chor hukumati amaldorlari omma o’rtasida tarixiy bilimlarni targ’ibot qilish, ular diqqatini qadimgi
zamon   yodgorliklarini   o’rganishga   tortish   kabi   ishlardan   cho’chir   edilar.   Binobarin,   O’rta
Osiyoning   yangi-yangi   hududlarida   Rossiya   hukmronligining   o’rnatilishi,   ularning   Umumrossiya
iqtisodiy taraqqiyoti yo’liga qo’shib yuborilishi tufayli turmushning o’zi ilmiy tadqiqotlar o’tkazish
zarurligini   taqoza   qilardi.   O’rta   Osiyoning   yaxshiroq   o’rganilmaganligi   mustamlaka
ma’muriyatining   maqsadlarini   ro’yobga   chiqarishga   halaqit   berar   edi.   Ilmiy   tadqiqot   ishlarining
ma’lum   bir   qismi,   o’zlarining   ko’p   asrlik   tarixiga,   o’z   urf-odatlari,   xususiyatlari,   turmush   tarziga
ega bo’lgan ko’p sonli O’rta Osiyo xalqlari ommasini ekspulatatsiya qilish tizimini kuchaytirishga
yordam   berishi   ko’zda   tutilar   edi.   Tabiiy   boyliklari,   madaniy   merosi   g’oyat   boy   bo’lgan   va   kam tekshirilgan   bu   hudud   rus   ziyolilarining   taraqqiyparvar   qismini   juda   qiziqtirardi.   Shuning   uchun
ham, darvinizmning  e’tiqodli  tarafdorlaridan  biri bo’lgan mashhur rus  olimi  – zoolog, zoogeograf
va  otashin   sayyox,  N.A.Severtsov  (1827-1886),  mashhur  rus  geografi   P.P.Semenov-Tyanshanskiy
(1827-1914),   tabiatshunos   va   sayyox,   A.P.Fedchenko   (1844-1873),   geolog   va   gyugraf
I.V.Mushketov   (1850-1902),   mashhur   olim,   hozirgi   zamon   ilmiy   tuproqshunosligiga   asos   solgan
V.V.Dokuchaev (1846-1903) singari jonkuyar olimlar O’rta Osiyoni o’rganish borasida katta ilmiy
tadqiqot  ishlari olib bordilar,  boy manbalar  to’plashga erishdilar.  Bir guruh harbiy topagraflar  esa
tabiiy   kontrastlari   bir-biridan   keskin   farq   qiladigan   juda   katta   hududni   keng   ko’lamda   suratga
tushirish, xaritalashtirishdek mashaqatli vazifalarni bajardi. 
Mamlakatning iqlim sharoiti o’rganildi, metrologik markazlar tashkil qilindi. Masalan, 1867
yilda   Toshkent   metrologik   markazi   tuzildi,   so’ngra   bunday   joylar   mamlakatning   boshqa  joylarida
ham   tuzildi.   1874   yili   Rossiyadagi   eng   qadimgi   Pulkovo   rasadxonasi   ilmiy   xodimlarining
yordamida Toshkent falakiyotshunoslik rasadxonasi ochildi,  ilmiy tadqiqot ishlari boshlanib ketdi.
To’g’ri, kadrlar etishmasligi, mablag’ tanqisligi sababli bu ishlar zaruriyatga nisbatan rivojlanmadi,
albatta.   O’lkani   o’rganishda   statistika   qo’mitalari   ham   muhim   rol   o’ynadi.   1868   yil   Turkiston
statistika qo’mitasi tuzildi, statistik ma’lumotlar nashr qilina boshlandi.
1870   yilda   Toshkentda   ochilgan   Turkiston   xalq   kutubxonasi   (hozirgi   A.Navoiy   nomidagi
O’zbekiston   milliy   kutubxonasi)   katta   ahamiyatga   ega   bo’ldi.   Kutubxona   o’lkani   o’rganish   bilan
shug’ullanuvchi   tadqiqotchilar,   ayniqsa,   mahalliy   xodimlar   uchun   katta   ahamiyatga   ega   bo’ldi.
Kutubxona   tashabbuskor   ziyolilar   harakati   tufayli   boyib   bordi.   Kutubxona   fondida   saqlanayotgan
adabiyot va manba majmualaridan O’rta Osiyoga, ayniqsa Turkiston o’lkasiga taalluqli «Turkiston
asarlar   va   maqolalar   to’plami»   juda   qimmatli   asar   bo’lib,   hozir   ham   u  o’z   ahamiyatini   yo’qotgan
emas. Bu to’plamni tuzish ishlarini taniqli rus olimi, biblografi V.I.Mejovning xizmatlari kattadir. U
Peterburgda   1868   yildan   boshlab   20   yil   davomida   to’plamlarni   yaratish   ustida   ish   olib   borgan.
Masalan, 1888 yilda «Turkiston to’nlami»ga kirgan katta-kichik jildlarning soni 416 taga etgan edi.
Bu to’plamlar 1867-1887 yillarda yig’ilgan materiallarni o’z ichiga olar edi. Ammo, o’lkadagi chor
ma’muriyatining   buyrug’i   bilan   «mablag’   yo’qligi   sababli»   bu   faoliyat   to’xtatib   qo’yilgan   edi.
V.I.Mejov «Turkiston to’plami»ga 3 kitobdan iborat sistematik va alfavit ko’rsatkichini ham tuzgan
edi.
Eng muhimi shundaki, 1872 yilda A.L.Kun va boshqa Sharqshunoslar mashhur «Turkiston
albomi»ni tuzib tamomladilar. Bu albomda Turkiston o’lkasining etnografiyasi, arxeologiyasi, kasb-
hunar va tarixga doir manbalar suratli tarzda ifodalangan edi. Bu nodir asar hozirgi qadar ham o’z
ilmiy   qiymatini   saqlab   keladi.   Albom   1262   dona   rangli   va   rangsiz   fotosuratlar   yopishtirilgan   447
kartondan   iborat   bo’lib,   Rossiyada   faqat   uch   kutubxonada   -   imperator   kutubxonasi,   Fanlar
Akademiyasi  kutubxonasi va Turkiston kutubxonasida saqlanilgan.  Bu albom ilmiy jihatdaya  ham
qimmatli asardir. 
1917   yilga   qadar   Turkistondagi   ilmiy   jamiyatlar   tomonidan   «Axborot»lar   chiqarila
boshlangan  edi.   Jumladan,   Rus  geografiya  jamiyatining   Turkiston   bo’limi   «Axborot»ning  13  jildi
(1898-1917), Turkiston havaskor arxeologlari to’garaginiig majlislar qarorlari va «Fxborot»laridan
21 to’plam (1896-1917) va boshqa sohalardagi «Axborot»lar singari ma’lumotlari bosib chiqarilgan
bo’lib,   bu   ahvol   ilmiy   izlanishlarning   bir   qator   jonlanganligidan   dalolat   berar   edi.   Turkiston
o’lkasining qadimiyot yodgorliklari ko’pdan buyon olimlarning diqqatini o’ziga jalb qilib kelar edi.
XIX asr davomida osori-atiqalar ustida   arxeologik kuzatishlar, qidiruv va qisman qazish ishlari olib
borildi.   Bu   sohadagi   ishlar   P.I.Lerx,   N.I.Veselovskiy,   V.A.Jukovskiy,   V.V.Bartold   va   mahalliy
turkistonshunoslardan   M.S.Andreev,   V.L.Vyatkin,   A.L.Kun,   A.A.Semenov,   I.T.Poslavskiy,
N.P.Ostroumov   va   boshqalarning   nomlari   bilan   bog’liqdir.   Shuningdek,   sobiq   turkistonning
qadimiy   yodgorliklarni   hisobga   olish   va   tekshirishga   markaz   ilmiy   muassalaridan   Imperator
arxeologiya   komissiyasi,   ayniqsa   Rus   arxeologiya   jamiyatining   Sharq   bo’limi,   bundan   tashqari,
1903   yilda   tashkil   qilingan   O’rta   va   Sharqiy   Osiyoni   tarixiy,   arxeologik,   lingvistik   va   etnografik
jihatdan o’rganish qo’mitasi ham e’tibor bilan qaradi.
O’sha   vaqtlarda   havoskor   rus   kollektsiyachilaridan   Barshchevsiky,   Vyatknn,   Kastalskiy,
Komarov,   Petrov-Borzna,   Poslavskiy,   Stolyarov,   Terentev,   Trafimov,   Likoshin   va   boshqalarning
to’plagan   ko’pdan-ko’p   ma’lumotlari   hammaga   mashhur   edi.   Bu   arxeologik   yig’malarning aksariyati   1871,   1874,   1889   yillarda   Toshkent,   Samarqand   va   Farg’onada   ochilgan   muzeylarda,
shuningdek,  Sankt-  Peterburg,   Moskva   muzeylari  ko’rgazma  va   zaxiralarida   saqlanadn.   Shu  bilan
bir   qatorda   o’lkaning   etnografiyasini   o’rganishda   ham   aytarli   tadqiqotlar   olib   borildi,   serob
manbalar   to’planildi.   Bu   borada   V.V.Bartold,   N.I.Veselovskiy,   V.V.Radlov,   A.N.Samoylovich
singari mashhur sharqshunoslarning yaratgan asarlari ham ahamiyatlidir.
O’lkani, xususan, tarixiy va arxeologik jixatdan o’rganish uchun zarur mablag’lar ajratilish
talab qilinar edi. Biroq, o’lkada davlat ilmiy-tekshirish muassasalari deyarli yoki butunlay yo’q edi.
Bu   vaziyat,   o’lkadagi   olimlarni,   umuman   rus   ziyolilari   namoyondalarini   birlashtirib,   Moskva,
Peterburgdagi   yirik   olimlarning   qo’llab-quvvatlashi   bilan   o’lkada   ilmiy   jamiyatlar   tuzaboshlashga
undardi. Ko’pgina ilmiy jamiyatlarning  paydo bo’lishi  bu erda mahalliy  turkistonshunos  xodimlar
paydo   bo’lganligidan   va   ularning   faoliyatlarini   bir   qator   o’zaro   muvofiqlash   zarurligidan   dalolat
berardi. Shulardan biri, arxeologiya, antropologiya, etnografiya havoskorlari jamiyatining Turkiston
bo’limi edi. Shunday qilib, 1870 yilda O’rta Osiyo olimlar jamiyati vujudga keldi. Bu jamiyat o’z
oldiga   xususan,   O’rta   Osiyo   tarixi,   gergrafiyasi,   etnografiyasi,   statistikasi,   iqtisodiyotiga   oid
ma’lumotlarni   to’plash,   ishlash   va   tarqatishni   maqsad   qilib   qo’ygan   edi.   Uning   birinchi   ochiq
majlisi  1971 yil  28 yanvarda  bo’ldi. Shu bilan  bir vaqtda  A.P.Fedchenkoning    faol ishtiroki  bilan
tabiyot, arxeologiya, ayatropologiya va etnografiya havoskorlari jamiyatining Turkiston bo’limining
ochilishi   ahamiyatli   bo’ldi.   Bo’lim   a’zolari   aytilgan   sohalar   bo’yicha   tadqiqotlar   olib   borish,
manbalar   to’plashga   kirishdilar.   O’lkada   ishlab   turgan   havaskor   arxeologlar   1895   yilda   Turkiston
arxeologiya havaskorlari to’garagiga birlashdi. O’lkadagi shu singari boshqa ilmiy to’garaklar ham
rejali   ishlar   olib   borgan   bo’lmasalarda,   havaskorlarning   qiziqishi   kuchli   edn.   Arxeologiya   ishlari
asosan   yozuv   manbalarni   to’plashga,   ayrim   holatlarda   arxeologik   manbalar   yig’ish,   qazish   ishlari
o’tkazish kabi ishlar ham bo’lib turardi. 
Yuqorida  aytilganidek,  O’rta  Osiyoning  chor   qo’shinlari   bosib   olishdan  ancha   ilgari,  hatto
imperator   Petr   I   zamonida   ham   bu   o’lkaga   nisbatan   bo’lgan   qiziqish   kuchli   bo’lgan.   Rus   chor
hukumati   xayolidan   O’rta   Osiyo   hech   qachon   ko’tarilmagan.   Shu   maqsadlarni   amalga   oshirish
ishtiyoqida bu erga bir necha razvedka ishlari amalga oshirilgan. Bu ishlarning ayrimlari arxeologik
tekshiruv   o’tkazish   niqobida   ham   bo’lgan.   Shunday   arxeologik   razvedkali   ekapeditsiyalardan   biri
1819  yildagi   kapitap   N.N.Muravevning   tekshirish   ishlari   edi.   Ekspeditsiya   Turkmaniston   va   Xiva
tumanlariga   jo’natilgan   edi.   U   aslida   harbiy   maqsaddagi   ekspeditsiya   bo’lsada,   bir   muncha
qimmatli   kuzatuvlar   olib   bordi,   ko’pgina   qadimgi   yodgorliklarni   ro’yxatga   oldi,   turli   turmush
buyumlarini   to’pladi.   Keyinchalik   N.N.Muravevning   kundalik   daftari   frantsuz   va   nemis   tillariga
tarjima qilindi. Unda Xiva xonligi haqida qiziqarli ma’lumotlar to’plangan edi.
O’rta   Osiyoda   ibtidoiy   kishilar   yashaganligi   haqida   rus   olimlari   birinchilardan   bo’lib   fikr
bildirishgan  edilar.  Jumladan,  A.S.Uvarovning  uqtirishicha,  agar  Ovrupa  qitasida  mamont  davrida
ibtidoiy   odamlar   yashaganligi   aniqlangan   ekan,   demak,   bu   jarayon   O’rta   Osiyoda   ham   bo’lgan.
Xullas,  XIX  asrning o’rtalariga,  ya’ni Rossiyaning  bu o’lkalarni  bosib olinishiga qadar ham  O’rta
Osiyo ibtidoiy davri tarixidan darak beruvchi qiziqarli manbalar to’plana borgan. Bu manbalar turli
kasbdagi   kishilar   tomonidan   to’plangan   va   hozir   ham   Sankt-Peterburg,   Moskva,   Toshkent,
Samarqand   singari   shaharlarning   muzey   zaxiralarida   saqlanib   kelinadi.   Ularning   aksariyati
o’rganilib   chiqilgan   ham,   xullas,   muzeylar   manbalarning   guvohlik   berishicha,   XIX   asrning
o’rtalariga kelib, O’rta Osiyoning tosh asri haqida dastlabki ma’lumotlar to’plana borgan. Masalan,
A.A.Spitsinning   ma’lumotiga   ko’ra,   Qirg’izistonda   1850   yilning   yozida   qadimgi   mozorlar
tekshirilib   ko’rilganda,   toshdan   yasalgan   4   ta   kamon   o’qi   topilgan.   Shu   yili   S.I.Gulyaev   qadimgi
tog’   konlarida   kuzatishlar   olib   borib,   ibtidoiy   kishilarning   mehnat   qurollarini   topadi.   U   shunday
tosh   bolg’alarning   Qoraqalin   o’lkasida   ham   topilganligi   haqida   xabar   beradi.   Doktor   A.Shrenko
1855 yili toshdan yasalgan bolg’alar topib, antropologiya va  etnografiya muzeyiga topshirganligi
haqida   ma’lumot   beradi.   A.Gebel   topilmalari   ham   qiziqarlidir.   U,   1864   yili   (Hozirgi   Fedcheshso
bug’ozi) Mang’ishloq yarim oroli hududidan bir necha tosh parahalari hamda o’zaklarini topgan va
ularni   Peterburgdagi   antropologiya   etnografiya   muzeyga   sovg’a   qilgan.   Bu   dalillar   O’rta   Osiyo
hududida   ibtidoiy   davrning   boshdan   kechirganlari   haqidagi   dastlabki   ma’lumotlar   edi.   Ammo,
mutaxassis   arxeologlarning   yo’qligi   hamda   tekshirish   ishlarining   hali   yo’lga   qo’shilmaganligi
tufayli   bu   topilmalarga   nisbatan   ilmiy   tafsilotlar   yaratilmagan,   shuningdek,   ayrim   topilmalar   esa kishilarning shaxsiy kollektsiyalarida qolib ketgan, fan olamiga olib chiqilmagan. To’g’ri, to’garak
a’zolarining o’rtaga qo’ygan masalalari va mulohazalari dastlab topgan materiallari, undan keyingi
tadqiqotchilar   uchun   yordamchi   ma’lumot   bo’lib   xizmat   qildi.   O’tmish   yodgorliklari   haqida
tafsilotlar   yuritish,   arxeologik   va   yozma   manbalarni   solishtirib   o’rganishga   imkon   berdi.   Ayni
vaqtda,   hali   to’garak   a’zolarining   xulosalari   munozarali   va   zamon   sinoviga   bardosh   beraolmagan
bo’lsada, xar holda butun davr uchun, shubhasiz katta ahamiyatga ega edi. Ularning bu boshlagan
ishlari   tatqiqodchilik   fikrlarining   rivojlanishiga   turtki   bo’ldi,   unga   ilmiy   jamoat   diqqatini   tortdi.
Mashhur rus  sharqshunosi V.V.Bartold to’garak ishlariga katta  yordam ko’rsatdi.  Hammasi  bo’lib
o’lkada   15   ga  yaqin   ilmiy   jamiyat   ish  olib   borgan   bo’lib,   shulardan   tarix   va  arxeologiya   jamiyati
ham bor edi (qaralsin: Lunin B.V.Nauchno’e obshestva Turkestana i ix progressivnaya deyatelnost,
Tashkent,   Nauka,   1962).   Ammo,   shuni   aytish   zarurki   mustamlaka   Turkiston   sharoitida   ilmiy
jamiyatlarning   faoliyati   mahalliy   aholi   o’rtasida   yoyilmadi.   Ilmiy   tibiiyot   jamiyatlari   bundan   bir
qadar   mustosnodir.   To’g’ri,   ilmiy   jamiyatlar   huzurida   faol   o’lkashunoslar,   mahalliy   muxbirlar
pavdo bo’ldi. Bu borada rus tadqiqotchilari, kollektsionerlari va ilmiy  jamiyatlarning  ta’siri ostida
osori-atiqa   havaskorlari   qadimgi   yodgorliklarni   to’playdigan   havaskorlar   etishib   chiqdi.   Bular
orasida   samarqandlik   Mirzo   Buxoriy,   Mirzo   Abdulloning   nomlari   alohida   ajralib   turadi.   Mirzo
Buxoriy   boy   arxeologik-numizmatik   kollektsiyalar   tuplashga   erishgan   va   bularning   bir   qismi
Ermitaj kollektsiyalariga kirgan. Ajoyib san’atkor - xattot Mirzo Barot Mullo Qosimov Samarqand
va uning atroflaridagi ko’pdan-ko’p qadimgi zamon yodgorliklari suratini chizgan va to’plagan. U,
Ulug’bek   madrasasining   ham   g’oyat   aniq   eskizini   tayyorlagan   edi.   Mirzo   Abdullo   Abduraxmon,
A.L.Kunning Iskandarko’l ilmiy safarida qatnashib, qadimgi toshlarga yozilgan xatlar qayd qilingan
ma’lumotlarni to’plagan va uning yuritgan kundaligi muhim arxeologik manba sanaladi. Turkiston
o’lkasida   tug’ilib   o’sgan   kishilardan   bir   qanchasi   foydali   qazilmalar   topish   va   ularni   tavsiflash,
qadimgi zamon yodgorliklarini qidirib topish kabi ishlarda ishtirok etganlar.
XX   asr   boshlarida   ham   Turkistondagi   ilmiy   jamiyatlar,   shu   jumlaladan   tarix,   arxeologiya
havaskorlari ham aytarli ishlarni bajarishdilar.
1907 yilda bibliograf I.V.Dmitrovskiy rahbarligi ostida «Turkiston to’plami»ni tuzish ishlari
yangidan   boshlandi.   1917   yilga   qadar   to’plam   jildlariniig   soni   394   ga   etkazilgan   edi.   Hozir   bu
to’plam Alisher Navoiy nomli O’zbekiston milliy kutubxonasida saqlanadi. 1952 yilda Moskvadagi
Davlat   xalq   kutubxonasida   «Turkiston   to’plami»ning   yana   29   jildi   topildi.   Bu   to’plamlarda   O’rta
Osiyo   va   unga   qo’shni   bo’lgan   Sharq   mamlakatlarining   tarixi,   arxeologiyasi,   etnografiyasi,
adabiyoti,   iqtisodiyoti,   madaniyat   tarixi   va   boshqa   masalalariga   doir   keng   ma’lumotlar   taqdim
qilingan.
O’rta   Osiyo   tarixi   va   arxeologiyasi   XX   asr   boshidan   e’tiboran,   har   holda,   chuqurroq
tekshirila boshlandi. Bu sohada rahbarlik o’rnida mashhur sharqshunos olim akademik V.V.Bartold
(1869-1930)   turgan   edi.   Mahalliy   arxeologlardan   V.L.Vyatkinning   (1869-1932)   ishlari   ham
diqqatga   sazovordir.   Bu   olim   1908   yilda   Samarqanddagi   mashhur   Ulug’bek   rasadxonasining
qoldiqlarini   topdi   va   ko’p   yillar   qazib,   uni   to’la   ochishga   erishdi.   Vyatkin,   katta   arxeologik
kollektsiyalar to’pladi, Samarqand yodgorliklarini o’rganish va saqlash bilan dong taratdi, qadimgi
Afrasiyob   (Samarqand)   shahrini   va   uning   atroflarini   tadqiq   qilib,   katta   tarixiy   va   arxeologik
manbalar to’pladi.
V.V.Bartoldning   bevosita   rahbarligida   1895   yil   oktyabr   oyida   Turkiston   arxeologiya
havaskorlari   to’garagi   tashkil   topdi   va   uning   nizomi   tasdiqlandi.   Jumladan,   unda:   Turkiston
o’lkasidagi qadimgi yodgorliklarni o’rganish, arxeologik xaritasini tuzish, arxeologik yodgorliklarni
saqlash, arxeologik materiallarni chop qilish, hamda, to’garak faxriy va haqiqiy a’zolardan  hamda
hamkor   (xodim)lardan   tuzilish   lozimligi,   qazish   ishlarini   faqat   boshqarma   tomonidan   rahbarlik
qilinishi,   Rossiya   arxeologiya   komissiyasi   bilan   hamkorlikni   mustahkamlash,   to’garakning
bo’limlarini   boshqa   shaharlarda   ham   ochish   singari   ko’ngina   masala   va   maqsadlarni   o’z   ichiga
olgan edi. To’garakning 108 a’zosi bo’lib, bular orasida V.V.Bartold, D.M.Levshin, N.S.Likoshin,
K.V.Aristov, V.F.Oshanin va boshqa mashhur kishilar ham bor edi. To’garakda ilg’or kayfiyatdagi
rus ziyolilarining ta’siri kuchli edi. Ular O’rta Osiyo tarixi va qadimgi yodgorliklariga hurmat bilan
qarab, ilmiy-tekshirish ishlarini jonlantirib yuborgan edilar.
Rus   sharqshunosligining   mahalliy   tarixchilikka   ta’siri   aytarli   darajada   kechgan.   Rus sharqshunoslari O’rta Osiyo tarixini o’rganish yuzasidan tadqiqotlar olib borish bilan bir vaqtda, bu
ishga  erli  tarixchi   havaskorlarni   ham  jalb  qilish  va  ular  bilan  hamkorlikda  i  olib  borishga  harakat
qildilar.   Turkistonga   kelgan   sharqshunoslar   mahalliy   tarixchi   va   havaskorlar   orasida   yurib   va
yashab, O’rta Osiyo tarixi haqida muhim   ma’lumotlar asarlarni to’plaganlar  va bu haqda ma’lum
tushuntirish ishlari olib bordilar.
O’rta   Osiyoni   arxeologik   jihatdan   o’rganish   ishlari,   bu   hududlarning   Rossiya   tomonidan
bosib   olingandan   keyin   qisman   jonlangan   desak   xato   emas.   Yuqori   satrlarda   zikr   etilganidek,   o’z
zamonida   ilg’or   dunyoqarashga   ega   rus   ziyolilarining   mahalliy   tarixchilar   hamda   arxeologiya
havaskorlari   bilan   o’rnatgan   ilmiy   hamkorligi   o’lka   tarixini,   arxeologiyasini   o’rganishda   bir   qator
ijobiy   rol   o’ynadi.   Bunday   olimlar   orasida   V.V.Grigorev,   N.I.Veselovskiy,   V.A.Jukovskiy,
V.V.Bartol singari arxeologlar bor edi. Rus olimlari O’rta Osiyoga kelgaya, barcha yodgorliklarga
e’tibor   bera   boshladilar.   Shuningdek,   ular   mahalliy   o’lkashunos   va   havaskorlarni   o’z   atroflariga
birlashtirib, ularga uslubiy yo’l-yo’riqlar ko’rsatdilar.  Shulardan biri o’zbek sharqshunos havaskor
arxeolog Akram Polvon Asqarov bo’lib, u yodgorliklar tarixshunoslik nuqtai nazaridan o’rganishda
tashabbus   ko’rsatdi.   Mahalliy   havaskor   arxeologlar   haqida   ma’ruzamizda   alohida   satrlarni
bag’ishlanganmiz albatta. Rus olimlari havaskor mahalliy kishilar bilan hamkorlikda turli davrlarga
doir   arxeologik   yodgorliklarni   ro’yxatta   oldilar   va   tekshirdilar.   Ammo,   ayni   satrlarda   biz,
o’quvchilarning   diqqatini   ibtidoiy   davrlarga   nisbatan   bo’lgan   munosabatga   qaratmoqchimiz.
Jumladan, bu yoo’nalishimizda ayrim qiziqarli ishlar amalga oshirilgan. Ibtidoiy davr tarixi haqida
ma’lumotlar   to’plana   bordi.   Masalan,   1870   yilda   Toshkentdagi   eski   qal’a   yaqinidan   tosh   bolta
topilgan. Samarqanddagi Afrosiyob xarobasi orqali   o’tkazilgan yo’l qurilishi vaqtida tog’ injeneri
D.L.Ivanov   chaqmoqtosh   nukleusi   (o’zagi)ni,   keyinchalik   esa   N.I.Veselovskiy   bu   atrofdan   tosh
qirgichchasini   topgan   edi.   So’nggi   yillarda   olib   borilgan   tekshirish   ishlari   shuni   oydinlashtirdiki,
shahar   paydo   bo’lgandan   juda   avvalgi   vaqtlarda,   ya’ni   paleolit   davridayoq   bu   erdarda   ibtidoiy
jamoalar   makon  ekanlar.  Bunday  topilmalarning   soni  yil   sayin  oshib  bordi.  Jumladan,  1890  yilda
eski  Marv  xarobalaridan  A.V.Kaulbars  tosh  bolta,  V.A.Jukovskiy  esa  Go’yarqal’adan   silliqlangan
tosh bolta topishgan edi. 1866 yilda Toshkent atrofidan topilgan tosh bolg’aga o’xshash buyumlar
Orenburg,   Issnqko’l   kabi   tumanlarda   ham   topilgan   edi,   topilmalarning   o’z   davriga   nisbatan   katta
ahamiyati   bor   edi.   Binobarin,   yuqorida   eslatilgan   topilmalar   Markaziy   Osiyo   davri   haqidagi
dastlabki ma’lumotlar edi.
Demakki, turli mutaxassislikdagi olim va havaskor o’lkashunoslar tomonidan  ibtidoiy davr
haqida   ancha   muncha   manbalar   to’plashga   erishildi.   Shulardan,   A.I.Pavlovning   kuzatishlari
qiziqarlidir.   U,   1901   yili   hozirgi   Bo’zsuv   arig’i   va   Toshkent   yaqinidagi   Qoraqamish   atroflaridan
paleolit   davri   odamlarining   qurol-aslahalarini   yig’ib   olgan   va   keyinchalik   ularni   Maskvadagi
geologik tekshiruv ishlari bu joylarda ibtidoiy jamoalar yashaganligini ko’rsatdi. 1892 yilda geolog
Shmidt  Qirg’izistonning  Issiqko’l  atrofidan,  Qaysara stantsiyasi  yaqinidan  bir necha  chaqmoqtosh
buyumlari topib Peterburgdagi Davlat Eritajiga topshirgan.
Shunday qilib,  ibtidoiy  davr tarixini  o’rganishga bo’lgan  qiziqish sekin-asta orta bordi. Bu
borada   TKLA   a’zolarining   bajargan   ishlari   ham   diqqatga     sazovordir.   Jumladan,   1893   yili
I.P.Ostroumov   Keles   daryosining   o’ng   qirg’og’idagi   Qoratepa   poseleniesini   qazish   vaqtida
chaqmoqtoshdan   yasalgan   kamon   o’qlari,   1902   yilda   I.P.Poslavskiy,   N.G.Xludov   tomonidan
ro’yxatga olingan  Soymalitosh  qoya suratlarni  tekshirib,  bu itidoiy  san’at namunalarini  sinchiklab
o’rganish dasturini tuzgan edi.
Itidoiy davr tarixi haqidagi masalalar TKLA yig’ilishlarida deyarli doimiy tinglinib borilgan.
Masalan,   1906   yil   11   dekabrida   bo’lib   o’tgan   to’garak   yig’ilishida   I.P.Poslavskiyning   hisoboti
eshitilgan.   U   turli   kasb   egalari   tomonidan   topilgan   ibtidoiy   qurollar   haqida,   jumladan,   To’rg’ay
viloyati,   Beshariq   tumani,   Qoratov   va   boshqa   joylardan   topilgan   ibtidoiy   buyumlar   haqida
ma’lumotlar   bergan.   Ko’pgina   olimlar   turli   topilmalar   haqida   qiziqarli   ma’lumotlar   berib   turgan.
Masalan,   I.P.Tolmachev   ham   1907   yilda   Akmalinsk   viloyatidan   yig’ib   olgan   tosh   buyumlarni
Peterburgdagi etnografiya  muzeyiga  tuhfa qilgan. M.M.Berezovskiy va V.N.Andrusovlarning turli
joylardan   to’plagan   ashyoviy   buyumlarni   zikr   etilgan   muzeyga   topshirganligi   (1916)   xabarini
beradi.   Bu   kabi   kollektsiyalar   tarkibida   turli   ibtidoiy   qurollar   mavjud.   Ushbu   satrlar   muallifi
tomonidan bu kollektsiyalar o’rganilib chiqilgan. To’garak a’zolari qoyatoshlarga solingan ibtidoiy davr   suratlari   haqida   ham   qiziqarli   ma’lumotlar   to’plaganlar.   Bulardan   tashqari,   1902   yilda
Amudaryo harbiy chegara xizmatchisi A.P.Yarchinskiy qadimgi Ayritom xarobalari yaqinidan tosh
pichoq va boshqa tosh buyumlar topgan. 1904 yilda R.Pompelli va G.shmidtlar Ashgabatga yaqin
joydagi   Anau   tepaliklarini   qazib,   ibtidoiy   davrga   oid   ko’pgina   materiallarni   qo’lga   kiritgan   edi.
1905   yilda   qadimgi   Go’yarqad’a   atrofidan   ham   tosh   buyumlar   topilgan   edi.   Yuqorida   eslatilgan
yodgorliklarning   aksariyati   asrimizning   60-70   yillarida   bir   qator   o’rganilib,   ilk   tariximiz   haqida
qimmatli   ma’lumotlarni   olishga   erishildi.   Biz,   yuqorida   ibtidoiy   arxeologiya   haqida   ayrim
ma’lumotlar keltirdik, xolos. Demakki, 1917 yilga qadar ilk tariximiz haqida qiziqarli ma’ulamotlar
to’plangan   edi.   Lekin   turli   kasb   egalari,   olimlar   tomonidan   topilgan   bu   manbalar   arxeolog
mutaxassislarning   yo’qligi   tufayli   ularga   haqqoniy   ilmiy   baho   berilmagan.   Ammo,   ularning   fan
uchun   ahamiyati   katta   edi.   Shuni   aytish   zarurki,   bu   topilmalar   O’rta   Osiyoning   ibtidoiy   tarixini
o’rganish   uchun   XX   asrning   birinchi   choragiga   qadar   ham   harakat   qilinganligi,   mamlakatimizda
arxeologiya   fani   doimiy   rivojlanishda   bo’lganligi,   hamda   Markaziy   Osiyo   arxeologiyasi   quruq
joyda tashkil  topmaganligi  haqida  guvoxlik beradi. Bu manbalar  xususan, 60-80 yillarda  bir qator
tuzuk   o’rganilgan,   shuningdek   O’zbekistonda   arxeologiya   fanining   tashkil   topishida   ma’lum   rol
o’ynagan.
O’sha   vaqtda   nashr   qilingan   «Turkiston   viloyati»   gazetasi,   «Turkistanskie   vedomosti»   va
boshqa   gazeta   sahifalarida   mahalliy   tarixchi   va   havaskorlar   tomonidan   yozilgan   yodnomalar,
yodgorliklar   haqidagi   kichik-kichik   xabarlar   va   maqolalar,   arxeologik   kollektsiyoner   va
sharqshunoslarining mahalliy tarixchilikka samarali ta’sir ko’rsatganligini va erli xalq orasida ham
tarixga   qiziqish   kuchayganini   ko’rsatadi.   Rus   sharqshunosligi   bu   tuyg’u   va   intilishlarni   inobatga
olib, qo’llab quvvatlaganligi Turkiston tarixchiligining rivojlanishi uchun yangi sahifa ochib berdi.
Masalan,   Sattorxon   Abdug’afforov  mahalliy   sharqshunosligining   bevosita   ta’siri   ostida   tarixchilar
qatoridan joy olgan. U 1876 yili Peterburgda chaqirilgan III xalqaro kongretsning s’ezdiga A.Kun,
Jo’rabek,   toshkentlik   Muhammadqulov,   Abdulla   hamda   buxorolik   Musojon   Saidjonovlar   bilan
birga   Turkiston   vakili   bo’lib   qatnashadi.   Rus   tilini   qunt   bilan   o’rgangan   Sattorxon   rus   tilida
yozilgan   asarlarini   «Turkestanskie   vedomosti»   gazetasida   bosib   chiqaradi.   Rus   sharqshunoslari,
jumladan,   N.I.Veselovskiy   rahbarligida   Akram   Polvon   Asqarov   kabi   havaskor   tarixchi   va
arxeologlar   etishib   chiqdi.   Akrom   Asqarov   Toshkentning   Rossiya   tamonidan   bosib   olinganiga
qadar   Qo’qon   qo’shinida   nog’arachi   edi.   Toshkent   bosib   olingach,   u   1870   yillarda   Toshkentda
tashkil   qilingan   ko’rgazmalarda   faol   qatnashdi.   Sharqshunoslar   ta’sirida   Turkistondagi
yodgorliklarga   qiziqib   qoladi.   O’zining   havaskorligi   va   qiziquvchanligi   bilan   bora-bora
Turkistondagi   fan   ahliga   aylana   boshlaydi.   A.Asqarov   1884   yilda   arxeologiyaga   oid   qazish
o’tkazish   maqsadida   Turkistonga   kelgan   professor   N.I.Veselovskiyga   yoqib   qoladi   va   yordamchi
sifatida u bilan birga Buxoroda, Farg’ona vodiysida va boshqa   joylarda o’tkazilgan arxeologiyaga
oid   tadqiqotlarda   qatnashadi.   U   tez   fursatda   arxeologiya   bilimini   o’zlashtirib   olib,   Veselovskiyga
shogird  tushadi.  A.Asqarov  arxeologiya  sohasida  mahalliy  xalq  orasida  etishib   chiqqan  birdan-bir
fan-amalyayotchi,   bilimdon   kishi   sifatida   tanildi.   U   prof.Veselovskiydan   zarur   maslahatlar   olib
turdi.   N.I.Veselovskiy   Turkistondan   ketgandan   keyin   Akram   Asqarov   bir   necha   yil   mustaqil
ravishda arxeologiyaga doir tadqiqot ishlari olib bordi. Uning to’plagan boy va qimmatli arxeologik
ashyolar   to’plami   o’sha   yillar   davomida   nihoyatda   samarali   va   keng   ko’lamda   ish   olib
borganligidan   dalolat   beradi.   Akram   Polvon   Asqarov   1891   yilda   vafot   etgach,   uning   boy
arxeologiyaga   doir   ashyolar   to’plami   Peterburgga   olib   ketilib,   hozir   ham   Davlat   Ermitajida
saqlanmoqda. Bu ashyolarni milliy muzeylarimizga qaytarishning endilikda fursati keldi.
«Turkestanskie   vedomosti»   gazetasining   1892   yil   31-sonida   bosilgan   professor
Evarnitskiyniig   «Akrom   Asqarovning   arxeologiyaga   oid   ashyolar   to’plami»   nomli   maqolasida
berilgan  ma’lumotga   ko’ra,  ashyolar   to’plamida   17  
dona  oltin  pul,  1370 dona  kumush  pul, 13274
dona   mis   pul,   neolit   davriga   oid   tosh   bolg’a,   jezdan   yasalgan   sulug’,   jez   oina,   jez   iskana,   jez
ketmonlar   (motiga)   turli   joylarda   to’plangan   sopoldan   yasalgan   odam   haykalchalari,   bir   bo’lak
nefrit,   isirg’a,   krest   (but),   boldoq,   tumor,   mis,   sopol   idish   va   shunga   o’xshash   tarixiy   buyumlar
bo’lgan.   Uning   bu   arxeologik   ashyoviy   to’plamiga   N.M.Veselovskiy   ham   katta   baho   bergan   edi.
Rossiya   arxeologiya   jamiyati   1887   yilda   Asqarovning   arxeologiya   sohasidagi   xnzmatlarini
taqdirlab,  uni kumush medal bilan mukofotlagan  edi. To’g’ri, o’zi  to’plagan  tarixiy  buyumlarning tarixning   qaysi   davriga   oid   ekanligini   idrok   qila   olmagan   bo’lsada,   oddiy   bir   o’zbekning   o’sha
vaqtda   tarixiy   nodir   buyumlarning   fan   uchun   to   umrining   oxirigacha   tinmay   xizmat   qilishi   rus
sharqshunosligi   faoliyatining   samarasi   bo’lib,   bu   rus   sharqshunosligi   uchun   ham,   mahalliy
tarixchilik   uchun   ham   yangilik   va   foydali   ish   edi.   O’rta   Osiyo,   shu   jumladan   Qo’qon   xonligi,
Namangan   va   Toshkentda   yashagan,   o’zbek   xalqiniig   tarixi,   tilini   va   urf-odatlarini   o’rganishda
Vladimir   Petrovich   Nalivkinning   (1852-1918)  qo’shgan   xissasi   kattadir.   U   bu   haqda   40  dan   ortiq
ilmiy   asarlar   va   maqolalar   qoldirgan.   U   ko’pincha   o’z   asarlarini   Jahongir   to’ra   nomi   bilan   ham
yozgan edi.
Shunday   qilib,   XX   asrning   20-yillariga   qadar,   olimlar   va   turkshunos   havaskorlarning
faoliyatlari   bilan   O’rta   Osiyo   o’lkasini   o’rganishga   doir   anchagina   manbalar   to’plandi.
Arxeologiyaga   oid   materiallar   to’plandi.   Dastlabki,   mahalliy   arxeolog   havaskorlar   vujudga   keldi.
Biroq bularning orasida uzuq-yuluq va tasodifiy topilgan materiallar anchagina bo’lib, keng, ilmiy
asosda   umumlashtirilmagan   bo’lsada,   ahamiyatli   edi.   Demak,   O’rta   Osiyo,   shu   jumladan
O’zbekistonda   arxeologiya   fani   quruq   erda   emas,   balki   uning   kuxla   ildizlari   mavjuddir.   O’rta
Osiyo,   shuningdek   O’zbekistonda   arxeologiya   fanining   ilmiy   shakllanishi,   tashkil   topishi   asrimiz
boshlarida  va undan keyingi yillarda  samarali  va fidokorona ish olib borish natijasida  yaratildi  va
yanada chuqurlashtirildi. Boshqa fanlar singari arxeologiya fanining yangi taraqqiyot davri 1991 yil
mustaqillikka erishilgandan so’ng boshlandi.
Shuni ham, alohida aytish lozimki, XIX asr ikkinchi yarmi, XX asrning  boshlarida ish olib
borgan   olimlar   va   havaskorlar   O’rta   Osiyo   arxeologiyasini   muntazam   o’rganishni   yo’lga
qo’yaolmadilar.  O’lka arxeologiyasini  bunday o’rganish ishi  asrimizning  3 0-yillaridan  boshlandi,
desak,   xato   emas.   Bu   davrda   O’rta   Osiyo   tarixini   o’rganish   va   uning   arxeologik   yodgorliklarini
kidirib   topish,   qazib   tekshirish,   ishlari   bir   qator   yo’lga   qo’yildi.   Ana   shu   yillarda   O’rta   Osiyo
arxeologiyasining   rivojlanishida   S.P.Tolstov,   M.E.Masson,   M.M.D’yakonov,   A.P.Okladnikov,
M.M.Gerasimov,   V.G.Grigorev,   A.Yu.   Yakubovskiy,   Ya.G’.G’ulomov,   M.P.Gryaznov,
A.N.Bernshtam, A.I.Terenojkin,
B.A.Latinin,   A.M.Belenitskiy,   V.L.Shishkin,   D.N.Lev,   V.M.Masson,   G.F.Kerobkova,
B.A.Latvinskiy,   G.A.Pugachenkova,   M.A.Itina   singari   mashhur   arxeologlar   etishib   chiqdi   va
ularning   fan   taraqqiyotida   o’rni   nihoyatda   salmoqlidir.   Bu   davrda   arxeologiya   sohasidan   kadrlar
tayyorlash tizimi amalga oshirildi va natijada so’ngn 25-30 yil ichida O’rta Osiyo arxeologlarining
katta   gruppasi   etishib   chiqqan   bo’lib,   ular   jumlasiga   A.Asqarov,   A.Muhammadjonov,   U.Islomov,
P.I.Albaum,   Yu.F.Buryakov,   R.X.Sulaymonov,   N.Ne’matov,   V.A.Ranov,   V.M.Sarpanidi,
I.Axrorov,   K.Akishev,   X.Olimboev,   A.V.Vinogradov,   V.K.Yagodin,   O.K.Berdiev,   M.R.Qosimov,
K.Mirsoatov,   T.Shirinov,   M.Isamitdinov,   E.V.Rtveladze,   M.Juraklov,   B.B.Bijanov   va   boshqalarni
kiritish   mumkin.   Mustaqillik   ne’matlaridan   foydalangan   holda   olimlarimiz   O’rta   Osiyo
arxeologiyasini o’rganish ishlarini yanada jadallashgan holda yo’lga qo’yilgan. Bu ish bilan maxsus
ilmiy   institutlar,     Universitetlar,   kafedralar,   Pedagogika   institutlari,     viloyat   muzeylari
shug’ullanmoqda va katta ilmiy natijalarga erishildi. O’lka arxeologiyasini o’rganishda O’rta Osiyo
Respublikalari jahonda fahrli o’rinni egallaydi. Hozir, O’rta Osiyodagi har bir respublikada o’nlab
mustaqil   arxeologik   otryadlar,   yirik   ilmiy   ekspeditsiyalar   ish   olib   bormoqdalar.   Ularning
tadqiqotlari o’lka xalqlari tarixini o’rganishda katta ilmiy ahamiyat kasb etmoqda.
10. Ma’ruza: O’ZBEKISTONDA ARXEOLOGIYA FANINING PAYDO BO’LIShI VA
TARAQQIYOT BOSQIChLARI
 REJA;
1. XIX   asrning   oxirida   Turkistonda   rus   va   mahalliy   o’lkashunoslarining   dastlabki   arxeologik
izlanishlari
2. O’zbekistonda arxeologiya fanining   shakllanishi 3. O’zbekiston mustaqilligi davrida arxeologiya   fani
 TAYaNCh SO’ZLAR VA   IBORALAR
Akram   Askarov ,   Mirza   Abdulla   Buxoriy ,   Abu   Sayd   Maxsum ,   Turdi   Mirg ’ iyosov ,   Turkiston
Komiteti ,   Turkiston   Arxeologiyasi   havaskorlari   to ’ garagi ,   M . E . Masson ,   Yahyo   G ’ ulomovich
G ’ ulomov ,   G ’ ulomov   maktabi ,   Abdug ’ ani   Abdurazzoqov ,   Axmadali   Askarov   Yuriy   Fedorovich
Buryakov   va   h .  k .
 ANNOTATsIYa
O’zbekistonda   arxeologiya   fani.   Paydo   bo’lishi.   Birinchi   ilmiy   arxeologik   tadqiqotlar
(Vyatkin – Afrosiyob, Ulug’bek abservatoriyasi, S.P. Tolstov – Qadimgi Xorazm tsivilizatsiyasining
kashf etilishi, M.E. Massonning Termiz arxeologik kompleks ekspeditsiyasini (TAKE) tashkil etishi.
O’zbekistonda arxeologik tadqiqotlar olib boradigan ilmiy muassasalar
O’zbekistonlik jahonga mashhur, akademik arxeologlar -  S.P. Tolstov, M.E. Masson, Yahyo
G’ulomov, A.A. Asqarov, G. Pugachyonkova, O’. Islomov, A.R. Muhamedjanov, Yu.F. Buryakov, E.
Rtveladze.
O’zMU   Arxeologiya   kafedrasining   O’rta   Osiyo   arxeologiyasini   rivojlantirishdagi   o’rni.
Kafedraning   tashkil   etilishi   va   unda   akademik   M.E.   Massonning   o’rni.   Kafedraning   ilmiy
yo’nalishi.   Janubiy   Turkmanistondagi   arxeologik   tadqiqotlari   (YuTAKE).   Qashqadaryodagi
arxeologik tadqiqotlari (KATE).
1. XIX ASRNING OXIRIDA TURKISTONDA RUS   VA
MAHALLIY   O ’ LKAShUNOSLARINING   DASTLABKI   ARXEOLOGIK   IZLANIShLARI
O’zbekistonda   arxeologiya   fanini   paydo   bo’lishi   va   taraqqiyot   bosqichlarini   uchta   davrga
bo’lib o’rganish maqsadga muvofiq bo’ladi.  Bular;
1. Birinchi davr – XIX asrning ikkinchi yarmidan 1917   yilgacha
2. Ikkinchi davr – 3 bosqichga   bo’linadi:
1.  1917-1938   yillar
2.  1938-1945   yillar
3.  1945-1991   yillar
3. Uchinchi davr – O’zbekiston mustaqilligi   davr
Birinchi davr – XIX asrning ikkinchi yarmidan 1917 yillar
O’rta   Osiyo   sharoitida   ham   dastlabki   arxeologik   qazishma   ishlari   deyarli   Rossiyadagi   kabi
XIX   asrning   ikkinchi   yarmida   faqat   topilmalar   topib   kollektsiyalar   yig’ish   uchun   qazishmalar
o’tkazishni   boshlaganlar.   O’sha   davrning   yirik   sharqshunos   olimlari,   tabiatshunoslar   va   boshqa
ko’plab olimlarning Turkiston hududiga kelishi bilan bu erda ham, dastlabki o’lkashunoslik, tarixni
o’rganish   uchun   yozma   va   arxeologik   materiallarni   to’plash   ishlari   boshlandi.   Rossiyalik   yirik
sharqshunos olimlarning  bu  erda boshlagan ekspeditsiyalarida mahalliy ilmli-bilimli odamlar ichida
turk   va   fors   tillarini   biladigan,   arab   alifbosida   yozilgan   ko’lyozmalarni   o’qiy   oladigan   odamlarni
olib   yurib,   birinchidan,   qadimgi   tariximiz   bo’yicha   juda   ko’plab   materiallar   to’plagan   bo’lsalar,
ikkinchidan,   shu   mahalliy   aholi   orasidan   chiqqan   yoshlarni   arxeologik   kazishmalar   olib   borib
tarixni o’rganish mumkinligini   tushuntirishdi.
Xuddi shunday mahalliy havaskor o’lkashunoslardan biri   Akram Askarov  bo’lib, uning o’zi savdogar,   ipak   tolalaridan   gazlamalar   to’qiydigan   hunarmand   bo’lsa   ham,   bularga   ko’shimcha
ravishda   qadimgi   asori-atiqalardan   kollektsiyalar   ham   to’plagan.   N.I.Veselovskiy   tashkil   etgan
qazuv-qidiruv   ishlarida   bevosita   qatnashgan,   turli   davrga   oid   tangalarni   davri,   zarb   qildirgan
podshoning   nomlarini   juda   yaxshi   bilgan.   Farg’ona,   Sirdaryo,   Samarkand   va   Buxorodagi
ekspeditsiyalarda   qatnashgan.   Akram   Asqarovni   bemalol   birinchi   uzbek   arxeologlaridan   edi   deb
qo’rqmay   aytsa   bo’ladi.   Rus   sharqshunos   olimi   N.I.Veselovskiy   Akram   Asqarovga     baho   berib
" Agar, Akram  Askarov bo’lmaganda, men, bunchalik  muvaffaqiyatlarga  erishmagan bo’lar  edim "
deb   juda   yuqori  baholagan.   1887   yili   "Rus   arxeologiya   jamiyati"   Akram   Asqarovni   "Arxeologiya
rivojiga   qo’shgan   hissasi   uchun"   kichik   kumush   medali   bilan   mukofotlaydi.   Ko’p   o’tmay   u
Parijdagi "Ilmiy arxeologiya jamiyatining a’zosi" etib saylanganligi ma’lum   bo’ldi.
Yana bir mahalliy aholi vakillaridan biri   Mirza Abdulla Buxoriy   bo’lib, u aslida savdogar-
ziyoli oiladan chiqqan edi. Ko’p yillar davomida arxeologik ashyolarni to’plash va ularni o’rganish
bilan   shug’ullangan   va   natijada   oddiy   asori-atiqalarni   to’plovchi   odamdan   mahalliy   ulkashunos,
numizmat va havaskor arxeolog darajasaga ko’tarilgan.
Mahalliy   havaskor   -   numizmat,   Samarqandlik   hattot   Abu   Sayd   Maxsum   bo’lib,   uning
Samarqand   shahrining   obidalaridagi   ko’chirmalaridan   N.I.Veselovskiy,   V.A.Krachkovskaya,
A.A.Semyonov   kabi   taniqli   sharqshunoslar   o’z   ilmiy   tadqiqotlarida   foydalanishgan.   Hatto,
Samarqandlik   sharqshunos   va   arxeolog   olim   V.L.Vyatkinga   Ulug’bek   rasadxonasini   o’rnini   XVI
asr vaqfnomalarini o’rganib turib ko’rsatib bergan ham Abu Sayd Maxsum bo’ladi. Demak, "tarixiy
manbalarni   o’qib   turib,   u   yoki   bu   yodgorlikni   topish   usulini   ham,   birinchilardan   bo’lib   o’zbek
ziyolilari ixtiro qilgan", desak xato qilmagan bo’lamiz.
Abu   Toxirxo’ja   Samarqandiyning   qalamiga   mansub   bo’lgan   "Samariya"   asarini   1899   yilda
N.I.Veselovskiy   tomonidan   fors   tilida,   1904   yilda   V.L.Vyatkin   tomonidan   rus   tilida   nashr
qilinishiga sababchi bo’lgan ham Abu Sayd Maxsum bo’ladi. Chunki, Abu Sayd Maxsum birinchi
marta bu qo’lyozmani topib, undan bir nusha ko’chirib, N.I.Veselovskiyga bergan edi. U umrining
oxiriga qadar V.L.Vyatkinning Afrosiyobdagi qazishmalariga borib turgan, ammo, og’ir xastalikka
uchragan Abu Sayd Maxsum rasadxona ochilgandan ko’p o’tmay 1910 yilda vafot etdi.
Turkistonning   Ettisuv   viloyatida   yana   bir   havaskor   arxeolog   Turdi   Mirg’iyosov   faoliyat
yuritgan   bo’lib,   u   16   yil   davomida   asori   atiqalarni   to’plagan.   Uni   o’sha   davrdagi   arxeolog
A.A.Divaevga yozgan xati O’zbekiston Davlat Markaziy arxivida saklanib qolgan. Unda To’kmoq
tumani atrofida saqlanib qolgan irrigatsiya inshootlari, ko’hna shahar xarobalari, u erda qazishmalar
o’tkazilganini,   u   erda   topilgan   topilmalar   to’g’risida   yozgani   holda,   yodgorliklarni   saqlash   ishlari
yaxshi   bo’lmayotgani,   jumladan,   mahalliy   aholi   tomonidan   obidalarning   g’ishtlari   ko’chirib   olib
ketilayotganligi to’g’risida xabar qilinadi.
Yuqoridagilardan   ko’rinib   turibdi-ki,   bizda   boshlangan   arxeologik  qazishma   ishlarini
ibtidosida mahalliy aholidan   chiqqan ziyoli,   havaskor	
  o’lkashunos, o’z xalqini tarixini o’rganishni
orzu qilgan   havaskorlar   turadi.	
  V.V.Bartoldning say  harakati bilan 1895 yilda
Toshkentda 
Turkiston Arxeologiyasi havaskorlari
to’garagi tashkil etildi. Bu	
  to’garak       ishlarida
o’z   davrining   yirik   sharkshunos    va	
qadimshunoslari   V.V.Bartold,   N.I.Veselovskiy,
M.S.Andreev, A.A.Divaev,   N.S.Likoshin,
N.G.Mallitskiy, N.P.Ostroumov, V.L.Vyatkin, A.A.Semyonov kabi atoqli olimlar shug’ullanganlar.
O’rta   Osiyoning   qadimgi   va   o’rta   asrlari   bo’yicha   yirik   mutaxassis,   arxeolog   olim
V.M.Massonning   fikricha,   O’rta   Osiyo   arxeologiyasini   shakllanishida   Sankt-Peterburg
sharqshunoslarining   o’rni   juda   katta   bo’lgan   edi.   Ayniqsa,   V.V.Bartold,   N.I.Veselovskiy,
A.Yu.Yakubovskiy   kabi   yirik   sharqshunoslar   boshlagan   va   A.M.Belenitskiy   oxiriga   etkazgan
arxeologik   manbalardan   tarixni   yoritishda   foydalanish   usuli   "Sankt-   Peterburg   arxeologiya
maktabiga" aylandi.
Ammo, XIX asrning oxiri – XX asrning boshlarida Turkiston hududining anchagina qismida
arxeologik   izlanishlar   olib   borish   bilan   o’z   zamonasining   yirik   bilimdon   sharqshunos   olimlari
shug’ullanishgan   bo’lishsa   ham,   ularning   hammasi   oddiy   "kollektsiya   yig’uvchi   mutaxassis"
darajasidan   nariga   o’tmadilar.   Buning   sababi   asosan   bitta   edi.   U   ham   bo’lsa   bu   "arxeolog"larni
O’rta Osiyo sharoitida oddiy tuproqdan yasalgan (paxsa, xom g’isht, guvalak, sinch, erto’la, yarim erto’la   va   h.k.)   arxitektura   obidalarini   nurashi,   ularni   ko’p   qatlamligi   sharoitida   paydo   bo’lgan
arxeologik   qatlamlarni   ajrata   olmaganliklarida,   yodgorliklarni   tarixiy   manba   sifatida   ishlatishni
bilmaganliklarida edi. Bu ishni bilish uchun o’sha qazilayotgan obidani yodgorlik shakliga kirgunga
qadar   bo’lgan   tarixini   tasavvur   qila   oladigan   odamgina   bu   yodgorlikni   qaziy   olishi,   arxeologik
obidani   yaxlit   bino   sifatida   tasavvur   kila   olishi   mumkin   edi.   Buning   uchun   albatta   arxeolog-
mutaxassislar kerak edi.
Bizning   hududlarimizga   kelib   kazishmalar   olib   borgan   dastlabki   sharkshunos-arxeologlar
Evropa   xududlaridan   kelganliklari   uchun   ular   ko’proq   Qoradengizbo’yi,   Kavkaz,   Evropaning
janubiy   qismlaridagiday   toshdan   ko’tarilgan   imoratlarni   qazib   o’rganishgan,   yoki   o’zlari   bevosita
qatnashmagan  bo’lsalar  ham,  ular to’g’risidagi  ma’lumotlarni  chop etilgan  adabiyotlardan  bilishar
edi.   Shuning   uchun,   ular,   O’rta   Osiyoga   kelib   dastlabki   qazishmalarni   o’tkazishgan   davrda   katta
muvaffaqiyatlarga erisha olmadilar, chunki, ular mahalliy sharoitdagi tuproqdan bo’lgan imoratlarni
qoldig’ini qazishni bilishmas edi.
2. O’ZBEKISTONDA ARXEOLOGIYa FANINING ShAKLLANIShI Ikkinchi davr – (1917-1938
yillar)
Bu   davrda   Sho’rolar   xokimiyati   moddiy   yodgorliklarni   saqlash   va   ximoya   qilish   ishlari
yuzasidan bir qator tadbirlarni amalga oshirdi.
1918   yilda   Moddiy   madaniyat   tarixi   Rossiya   Akademiyasi   tashkil   etildi.   Unga   barcha
arxeologik,   san’at,   madaniyat   va   me’morchilik   yodgorliklarini   xisobga   olib,   davlat   ximoyasiga
o’tqazish   qo’yilgan.
1920 yil 27 noyabrda Toshkentda muzeylar, qadimgi yodgorliklarni asrash, san’at va tabiatni
muhofaza qilish  Turkiston Komiteti  tashkil qilindi.
O’zbekistonda   arxeologiya   fani   hatto   o’tgan   asrning   30   –   yillarini   oxirlarigacha   o’zining
shakllanish   bosqichida   edi.   Bu   davrda   V.L.Vyatkin   Afrosiyob   yodgorligida,   B.P.Denike   qadimiy
Termizda,   M.E.Masson   Ohangaron   vodiysida   va   Amudaryo   bo’yidagi   Ayritomda,   Termizda,
A.Yu.Yakubovskiy   Zarafshon   vodiysi   yodgorliklarida,   V.A.Shishkin   Varaxshada,   S.P.Tolstov   va
Ya.G’.G’ulomov   Xorazm   vohasida,   A.P.Okladnikov   Teshiktosh   va   Machay   g’orlarida,
V.V.Grigorev   va   A.I.Terenojkin   Toshkent   viloyati   va   Samarkand   shahrida   qazishmalar   olib
bordilar.
Bu olimlarning aksariyat qismi o’z sohasining etuk darg’alari bo’lishsa ham, ularning ichida
O’rta   Osiyo   iqlimiy   sharoitidagi   tuproqdan   bo’lgan   arxitektura   obidalarini   qazish,   yodgorlikni
qatlamma-qatlam   o’rganishning   eng   dastlabki   namunalarini   hayotga   joriy   etgan   dastlabki
arxeologlar   bu   G.V.Grigorev ,   hamda   A.I.Terenojkin   bo’ladilar.   G.V.Grigorev   Samarkand
shahridagi   Tali-Barzu   yodgorligida   olib   borgan   qazishmalaridan   topilgan   juda   ham   yaxshi,
qatlamma-katlam olingan kulolchilik komplekslari hozirgi payitgacha "tozza komplekslar" sifatida
o’z   ahamiyatini   yo’qotgani   yo’q.   Bunday   ish   O’rta   Osiyo   sharoitida   birinchi   marotaba
o’tkazilganligi   tufayli   va   olingan   stratigrafik   ma’lumotlar   juda   aniq   davrni   ko’rsatsa   ham,   o’sha
davrning   arxeologiyasiga   katta   xizmat   ko’rsatgan.   G.V.Grigorev   bu   ma’lumotlarni   aniq   davrini
aniqlashda   katta xatolarga yo’l ko’ydi. Albatta, bu uning aybi emas, balki arxeologiya fanining ilk
rivojlanish bosqichlaridagi to’g’ri yo’lni qidirish edi.
Xuddi   shunday   fikrni   urushdan   keyingi   qiyinchilik   yillarida   Samarqandning   Afrosiyob
xarobalaridagi   jarliklar,   eski   qazishmalarni   kesmalari,   mudofaa   devorlarini   tozalash   va   ularni
tushunish   ishlarini   muvaffaqiyatli   bajargan,   hamda   bu   sohada   yirik   tajriba   to’plagan   olim
A.I.Terenojkin to’g’risida ham aytsa bo’ladi. Bu olimning o’sha turli kesmalarni, jarlik va mudofaa
devorlarini tozalash usullari bilan Samarkand shahri tarixini davrlashtirishi va ayniqsa uning olgan
komplekslarini tozaligi o’z kuchini hozirga qadar yo’qotgani yo’k,
O’zbekistonda   arxeologik   bilimlarni   to’planishida,     mamlakatimiz   uchun   ko’plab   arxeolog
kadrlar   etkazib   berishda   hozirgi   Milliy   universitetning   M.E.Masson   boshchiligidagi   arxeologiya
kafedrasini   ochilishi   (1940   y.),   O’z.FA   qoshida   dastlab   Arxeologiya   bo’limini,   sal   o’tib   Tarix   va
arxeologiya   institutini   tashkil   etilishi   (1943   y.),   yurtimizda   qadimshunos   mutaxassislarni   ko’plab paydo   bo’lishida   o’zining   munosib   hissasini   qo’shdi.   Bu   kafedrani   bitirib   chiqqan   olimlar   ichida
O’rta   Osiyo   tarixi   va   arxeologiyasi   bo’yicha   eng   yirik   ishlarni   qilgan   qadimshunoslar   –
B.A.Litvinskiy,   V.M.Masson,   V.I.Sarianidi,   Yu.F.Buryakov,   E.V.Rtveladze,   R.H.Sulaymonov,
G.V.Shishkina,   B.D.Kochnev,   A.S.Sagdullaev,   Z.Usmonova,   I.Axrorov,   Sh.Pidaev   kabi   olimlarni
misol qilib keltirish mumkin. Aynan shu kafedrani bitirib chiqqan olimlarni alohida qazish usullari,
arxeologik   materiallarni   talqin   kilish   usullarini   birligi   uchun   ham,   bu   olimlarni   O’rta   Osiyo
arxeologiyasining  " Toshkent maktabi " deb atash rasm bo’lgan. O’zbekistonda arxeologiya  fanini
vujudga kslishida Ya.G’.G’ulomovning roli   katta.
Ikkinchi davr (1938-1945 yillar)
Bu davrda O’rta Osiyoning ijtimoiy  tuzumi masalasi muhokama  etildi.  Tarixchilar  orasidagi
“O’rta   Osiyoning   abadiy   feodalizm   hukmron   bo’lgan”   degan   g’oya   rad   etilib   O’rta   Osiyoda
quldorlik tuzumi mavjud bo’lganligi isbotlandi.
Arxeologik   tadqiqotlarni   kengaytirish   maqsadida   O’rta   Osiyo   hududida   5   ta   ekspeditsiya
tashkil qilinda
1. 1933 yilda M.E. Masson Boschiligidagi Termiz   arxeologiya ekspeditsiyasi.   (TAKE)
2. 1937 yilda A.N. Bernshtam rahbarligida Ettisuv   arxeologik ekspeditsiyasi.
3. 1937 yilda S.P.Tolstov rahbarligida Xorazm   arxeologik ekspeditsiyasi.   (XAEE)
4. 1934 yilda B.A. Latinin rahbarligida Farg’ona   arxeologik ekpeditsiyasi
5. 1937 yilda V.A. Shishkin rahbarligida Quyi Zarafshon   arxeologik ekspeditsiyasi
O’tgan   asrning   30-40   yillaridan   arxeologiyaga   mahalliy   kadrlar   kirib   kela   boshladilar.   Bu
kadrlarning   eng   dastlabki   kaldirg’ochi,   o’zbek     xalqining   taniqli   arxeologi,   tarixchisi   va
sharqshunos olimi, O’zbekistonning qadimgi va o’rta asrlar tarixi bo’yicha yirik olimi, tarix fanlari
doktori,   O’zbekistonda   xizmat   ko’rsatgan   fan   arbobi,   akademik   Yahyo   G’ulomovich
G’ulomov ning butun hayoti vatanimizning tarix fanini paydo bo’lishi va taraqqiyoti bilan bevosita
bog’likdir.
Yahyo   G’ulomovich   G’ulomov   1908   yilning   1   mayida   Toshkent   shahridagi   Madrasa
mudarrisi   oilasida   tavallud   topdi.   Otasidan   juda   erta   qolib,   boshlang’ich   qizlar   maktabida   dars
beradigan   onasi   qo’lida   tarbiyalanadi.   1921   yildan   esa,   bolalar   maktab   internatida,   boshlang’ich
ta’limning 6 sinfini tugatgandan keyin esa, xalq ta’limi yo’nalishidagi erkaklar instituti (1921-1926
yy.)ni tugallagandan keyin, Toshkent shahridagi boshlangich maktabda dars beradi.
1921-1930 yillarda Yahyo G’ulomovich o’sha davrlardagi O’zbekistonning birinchi  poytaxti
Samarqandda   tashkil   etilgan   O’zbek   Davlat   pedagogika   akademiyasiga   o’qishga   kirgan.   1921
yildan   –   1931   yilgacha   Ya.G’ulomov   Xalq   Komissarlari   huzuridagi   tarix   kabinetini   asistenti   va
aspiranti,   1933-   1940   yillarda   esa   qadimgi   yodgorliklar   va   san’atni   saqlash   qumitasini
(Uzkomstaris)   ilmiy   xodimi   va   ilmiy   kotibi   lavozimlarida   ishladi.   Aynan   shu   davrlardan   Yahyo
G’ulomov arxeologik razvedkalarda va arxeologik qazishmalarda ishtirok etadi, hamda arxeologiya
bilan yaqindan   tanishadi.
O’sha davrning  eng yirik  tarixchi,  sharqshunos  va arxeologlari  bilan  birga ekspeditsiyalarda
bo’lib,   ularning   tajribalarini   o’rganadi.   1933   yilda   u   M.E.Masson   boshchiligidagi   Termiz
ekspeditsiyasida,   sharqshunos   olim   A.Yu.Yakubovskiy   tashkil   etgan   Zarafshon   ekspeditsiyasida,
1936-1938   yillarda   esa,   S.P.Tolstov   boshchiligidagi   Xorazm   ekspeditsiyasida   bevosita   ishtirok
etadi.
1940   yildan   boshlab,   Ya.G’.G’ulomov   Ittifoq   Akademiyasi   O’zbekiston   filialining   bo’lim
boshlig’i   bo’ldi.   1943   yildan   boshlab   esa,   yangi   tashkil   etilgan   Uzbekistan   FA   Tarix   instituta
filialining qadimgi va o’rta asrlar tarixi bo’limining boshligi lavozimlarida ishladi.
Ya.G’.G’ulomov   1943   yilda   "Xiva   va   uning   yodgorliklari”   mavzusida   nomzodlik,   va   1950
yilda esa, “Xorazmni kadimgi davrlardan bugungi kungacha sugorilishi tarixi" mavzuida doktorlik
dissertatsiyasini   himoya   qiladi.   1955   yilda   professor   unvonini   oladi,   1956   yilda   O’zFA   muxbir
a’zosi,   1966   yilda   esa,   O’zFA   akademigi   etib   saydandi.   Ya.G’.G’ulomov   haqiqiy   olim   sifatida biron-bir   lavozimga   o’tirishni   orzu   qilmadi,   shunga   qaramay   1956-1959   yillarda   O’zFA   Tarix   va
arxeologiya institutini direktori lavozimida   ishladi.
Ya.G’.G’ulomov   talantli   inson   sifatida,   o’zining   yurtini   tarixini   o’rganishga   jon-dilidan
intilganligi   tufayli,   studentligi   yillaridanoq   uni   o’rganishni   boshladi.   Shuning   uchun   u,   Davlat
pedagogika   akademiyasining   studenta   bo’lib   o’qib   yurgan   paytidanoq   yirik   domlalarining
ma’ruzalarini   maroq   bilan   tingladi.   Bu   davrdagi   uning   domlalari   qatoriga   taniqli   tarixchilar,
sharqshunoslar va ma’rifatchilar Bulat Soliev, Musa Saidjonov, Abdurauf Fitrat kabilar edilar.
Ya.G’.G’ulomovga   juda   ko’p   narsani   o’rgatgan   olimlardan   yana   biri   V.L.Vyatkin   edi.
V.L.Vyatkin   aslida   O’rta   Osiyo   sharoitida   o’sganligi   sababli   mahalliy   o’zbek,   tojik   tillaridan
tashqari   arab   va   fors   tallarini   ham   biladigan,   shu   bilan   birga   arab   alifbosida   yozilgan   tarixiy
manbalarni o’qiy oladigan sharqshunos olim edi. Bundan tashqari V.L.Vyatkin taniqli arxeolog ham
edi. Shuning uchun Ya.G’.G’ulomov V.L.Vyatkindan  juda  ko’p narsani o’rganishga harakat  kildi.
Ayniqsa, Samarqand sharoitida arxeologiya bo’yicha o’rganishi mumkin bo’lgan yagona ustoz ham
o’sha   payitda   faqat   V.L.Vyatkin   edi.   Keyinchalik,   domla   Ya.G’ulomovda   sharqshunoslik   fani
manbalarini arxeologik manbalar bilan ko’shgan holda ishlaganligining sabablaridan biri ham ustozi
V.L.Vyatkinning ta’siridan bo’lishi ham   mumkin.
Ya.G’.G’ulomovning rus sharqshunos, tarixchi va arxeolog olimlari bilan doimiy muloqotlari,
yoshligidan   boshlab   yirik   olimlarning   ma’ruzalarini   tinglaganliklari   natijasida,   hayotda   ham   shu
ustozlarning   yo’lidan   borishiga,   tarix,   arxeologiya,   sharqshunoslik   va   etnografiya   fanlarini
xulosalarini   qo’shgan   holda   maqola   va   monografiyalar   yozishiga   imkon     yaratdi.   Shuning   uchun
domla   Ya.G’.G’ulomovni   O’rta   Osiyoning   eng   yirik   arxeologlari   va   sharqshunoslari   S.P.Tolstov,
M.E.Masson,   A.Yu.Yakubovskiy,   A.M.Belenitskiy,   A.N.Bernshtam,   V.A.Shishkin,
M.M.Dyakonov kabi yirik olimlari qatoriga qo’shish   mumkin.
Ya.G’.G’ulomov O’rta Osiyo xalklari tarixini o’ylar ekan, doimo eng dolzarb masala sifatida,
xalqimiz tarixida irrigatsiyani o’rni va rolini juda yaxshi tushunganligi tufayli hayotining juda katta
qismini   aynan   irrigatsiya   tarixini   o’rganishga   sarfladi.   Shuning   uchun   ham,   o’zining   doktorlik
dissertatsiyasiniig   mavzusini   ham   aynan   irrigatsiya   tarixidan   oldi.   Keyinchalik,   irrigatsiya   sohasi
bo’yicha   juda   ko’plab   shogirdlariga   nomzodlik   va   doktorlik   dissertatsiyalariga   mavzuni   aynan
irrigatsiya tarixidan berdi.
Domla   qiziqqan   yana   boshqa   bir   yirik   yo’nalish   bu   ibtidoiy   davr-tosh,   bronza   davri
jamoalarini   o’rganish   mavzusi   eng   dolzarb   mavzular   qatoridan   o’rin   olgan   edi.   Shuning   uchun
domla   Ya.G’ulomov   o’zining   shogirdlarini   olib   quyi   Zarafshon   vohasida   Mohandaryo
ekspeditsiyasini   tashkil   etdi   va   natijada   bu   vohada   neolit   davriga   oid   kaltaminor   madaniyati   va
bronza davriga oid zamonbobo madaniyati va juda ko’plab yodgorliklar topib o’rganildi.
Domlaning   ilmiy   faoliyatida   tosh   davri   yodgorliklarini   o’rganish   alohida.   o’rinni   egalladi.
Shuning   uchun   Toshkent   vohasi   va   Farg’ona   vodiysidagi   bir   qator   tosh   davri   yodgorliklarini   -
Obirahmat, Ko’lbuloq, Selung’ur, Obishir mukammal o’rganildi. O’zbekiston hududi bir necha yuz
ming yillar muqaddam ilk odamlar tomonidan o’zlashtirilganligi aytib o’tildi.
Ya.G’.G’ulomov   o’zining   jo’shqin   faoliyati   davomida   eng   asosiy   e’tiborni   O’zbekistonning
juda   ko’plab   hududlarida   arxeologik   qazishma   ishlarini   tashkil   etib   xalqimiz   tarixi   va   qadimgi
madaniyatini   mukammal   o’rganishga   harakat   qildi.   Jumladan,   Samarqanddagi   Afrosiyob
yodgorligi,   Farg’ona   vodiysidagi   Quva   shahrining   xarobasi,   Axsikent   yodgorligida,   Surxondaryo
vodiysi yodgorliklarida, Samarkand, Buxoro, Jizzaxdagi voha yodgorliklarini o’rab turgan mudofaa
devorlarini o’rganish bo’yicha olib borilgan tadqiqotlarga bosh-qosh bo’ldi.
Zarafshon   vohasining   ibtidoiy   davr   tarixi   va   madaniyatini   o’rganish,   bu   joylarda   kompleks
ekspeditsiyalarni   tashkil   kilish,   ekspeditsiyalarda   qatnashayotgan   aspirantlar,   ilmiy   xodimlarning
ilmiy ishlariga rahbarlik qildi. Natijada  quyi Zarafshon vohasining tosh davridan temir davrigacha
bo’lgan   tarixi   va   madaniyatini   to’liq   qamrab   olgan   mukammal   monografik   asarlar   paydo
bo’ldi.   Bu   erda   olib   borilgan   ilmiy   tadqiqot   ishlarining   natijasi   sifatida   domlaning   bir   nechta
shogirdlari nomzoddik dissertatsiyalarini yokdadilar.
Ya.G’.G’ulomov   o’zining   doktorlik   dissertatsiyasining   mavzusini   sug’orilish   tarixi   bo’yicha
qildi,   chunki   sug’orilish   tarixi   O’rta   Osiyo   sharoitida   eng   muhim   yo’nalish   bo’lib,   bu   erdagi
dehqonchilik  sug’orilish  bilan  bog’liqdir.  Demak,  O’rta Osiyo sharoitida  vujudga  kelgan  xo’jalik- iqtisodiy   va   madaniy   jarayonlar   ham   sug’orilish   tarixi   bilan   bog’liqdir.   Sug’orilish   tarixini   juda
qadimgi   davrlardan   eng   keyingi   davrlargacha   qamrab   oldi.   Sug’orilish   tarixini   o’rganish   uchun
arxeologik materiallardan tashqari juda ko’plab qo’lyozmalardan, saqlangan toponimik atamalardan
va   shu   jumladan   etnografik   ma’lumotlardan   mukammal   foydalandi.   Sug’orilish   tarixining
tariximizni   o’rganishdagi   ahamiyatini   yaxshi   tushungan   Ya.G’.G’ulomov   o’zining   shogirdlariga
dissertatsiya   mavzularini   ham   sug’orilish   tarixidan   berdi.   Shuning   uchun   Yahyo   G’ulomovning
juda   ko’plab   shogirdlari   -   A.R.Muhammadjonov,   S.Jalilov,   A.Abdulxamidov,   S.Anorboev,
M.Tagiev,          R. Ravshanov kabilar o’z mavzularini aynan sug’orilish tarixidan   olishdi.
Domlaning yana bir katta ishi bu mahalliy kadrlarni ko’paytirishga asosiy e’tiborini qaratdi. U
juda   ko’plab   mahalliy   yoshlarni   o’z   davrining   eng   yirik   arxeologiya   markazlari   –   Moskva,
Leningrad,   Novosibirsk   kabi   shaharlardagi   ilmiy   tadqiqot   institutlarida   ishlaydigan   olimlarga
stajirovka, aspirantura va doktoranturaga yubordi. Uning o’zi yirik tarixchi, ko’plab qo’lyozmalarni
o’qiy oladigan sharqshunos va arxeolog sifatida juda ko’plab tarixchi, etnograf va arxeologlarning
dissertatsiyalariga rahbarlik qildi, bu borada unumli va barakali mehnat qildi.
Akademik   Yahyo   G’ulomov   to’g’risida   o’z   zamonasining   juda   yirik   olimlari   katta   baho
berganlar.   Jumladan,   o’z   davrining   juda   yirik   olimi,   Leningrad   (hozirgi   Sankt-Peterburg)   Davlat
Ermitajining direktori, professor B.Piotrovskiy Ya.G’ulomov to’g’risida shunday degan edi: " Yahyo
G’ulomovich   yirik   arxeolog   va   tarixchi   sifatida   mamlakatimizda   hamda   chet   ellarda   shuhrat
qozondi.   Uning   O’rta   Osiyo   xo’jaligining   negizi   bo’lmish   sug’orishga   oid   ilmiy   tadqiqot   ishlari
fanda katta yutuq hisoblanadi ".
Yana   boshqa   bir   mashhur   olim   V.A.Shishkin   "Ya .G’ulomov   oddiy   ilmiy   xodimlikdan
arxeologiyaga doyr yirik ilmiy ishlari bilan keng tanilgan etuk olim darajasiga ko’tarildi " - deydi.
Akademik   A.P.Okladnikov   Yahyo   G’ulomovni   doimo   hurmat   bilan   tilga   olar,   va   u   bilan
aloqasini uzmas  edi. Uning fikricha, Yahyo G’ulomov O’rta Osiyoning sug’orish va dehqonchilik
tarixini yaratib, Sharqning muhim tarixiy masalalarini o’rganishga o’lkan hissa qo’shdi.
Haqiqatdan   ham   Yahyo   G’ulomovich   G’ulomov   tariximizni   arxeologik   usullar   bilan
o’rganishga   doimo   intilib   kelgan   va   bu   yo’lda   turli   usullarni   ko’llash   ishlariga   doimo   bosh-qosh
bo’lgan.   Jumladan   Yahyo   G’ulomov   arxeologik   topilmalarni   ta’mirlash   va   ularni   muzeylarga
qo’yish,   arxeologik   obidalarni   o’rganish   davrida   topilgan   paxsa,   xom   g’isht   va   guvalalardan
ko’tarilgan   uylarning   xarobalarini,   Qazishmalardan   topilgan   loydan   yasalgan   san’at   asarlarini
(haykallarni) kimyoviy usullar bilan restavratsiya va konservatsiya qilish taklifini beradi. Shu taklif
asosida   O’zbekiston   Fanlar   akademiyasining   Tarix   va   arxeologiya   instituta   qoshida   arxeologik
topilmalarni   restavratsiya   qilish   bo’limi   ochildi.   Bu   taklif   asosida   tashkil   etilgan   kimyo
laboratoriyalari dastlab Tarix va arxeologiya instituta qoshida ishlagan bo’lsa, 1970 yildan boshlab
alohida   Arxeologiya   instituta   tashkil   topganligi   munosabati   bilan   uning   "Kimyo-texnologik
tadqiqotlar va konservatsiyalash bo’limi ochildi. Mazkur bo’lim ishlab   chiqqan tadqiqotlar tufayli
ko’pgina   san’at   obidalari,   mudofaa   inshootlari,   Sopollitepa,   Qoratepa,   ayniqsa   Afrosiyobdan
topilgan  va butun jahonni  lol qoldirgan devoriy suratlari,  Erqo’rg’ondan topilgan  loydan yasalgan
haykallarning parchalari, Arxeologik obidalarni va topilmalarni kimyoviy usullar bilan restavratsiya
kilish bo’limi   ochildi.
Yahyo G’ulomovich G’ulomovning ilmiy faoliyatini juda katta kismini tashkiliy ishlar tashkil
etgan.   Uni   1967   yilda   Respublika   tarixiy   obidalarni   saqlash   bo’yicha   tuzilgan   jamiyatning   ta’sis
s’ezdi bo’lib o’tadi va unda Yahyo G’ulomov hay’at a’zoligiga saylanadi. 1971 yildan esa, Yahyo
G’ulomov   shu   jamiyatning   arxeologiya   sektsiyasining   raisi   etib   tayinlanadi.   Bu   ishni   Yahyo
G’ulomov   mazkur   sektsiya   ishining   asosiy   vazifasi   kilib   respublika   hududidagi   arxeologik
obidalarini  xaritasini  tuzishni   asosiy  vazifa   qilib  belgilaydi.  Bu  o’ta  muhim  va  zarur  ishga  barcha
ilmiy   muassasalar,   viloyat   va   o’lka   muzeylari   jalb   qilinadi.   Arxeologiyani   jon-   dilidan   sevgan
Yahyo   G’ulomov   respublika   arxeologik   obidalarini   xaritasini   tuzishda   shoshma-shosharlikka   yo’l
qo’ymaslikni qayta-qayta takrorlar edi. Ushbu say-harakatlarning natijasi o’laroq, 1950-70 yillarda
tarixchi va arxeologlarning o’ziga xos " G’ulomov maktabi " dunyoga keldi va shu asosda " o’zbek
arxeologiya maktabi "ga asos   solindi. Ikkinchi davr (1945-1991 yillar)
Bu   davrda   arxeologik   tadqiqot   ishlarida   ko’plab   o’zgarishlar   kuzatildi.   Quyi   Zarafshon
ekspeditsiyasi   ishini   1944-1949   yillarida   Tyan-Shan-Oloy   ekspeditsiyasi.   1951-1955   yillari   esa
Qirg’iziston arxeologik etnografik ekspeditsiyasi davom qildi. 1946 yildan 1952 yilgacha Farg’ona
ekspeditsiyasini   A.N   Bernshtam   rahbarligida   Pomir-Oloy   va   Pomir-   Farg’ona   ekspeditsiyalari
o’rgangan.
"G’ulomov   maktabi"ning   vakillaridan   bo’lmish   O’zR   FA   akademiklari   -   A.Askarov,
A.Muhammadjonov,   O’.Islomov,   Yu.F.Buryakov ,   professorlar   M.Qosimov,   T.Mirsoatov,
A.Abdurazzaqov,   M.Jo’raqulov,   R.Sulaymonov,   A.Abdulxamidov,   M.Ishoqov,   M.Mambetullaev,
M.Isomiddinov,   T.Shirinov,   A.Sagdullaev,   B.Matboboev,   Sh.Shaydullaev ,   fan   nomzodlaridan
I.Axrorov,   O’.Alimov,   M.I.Filanovich,   N.B.Nemtseva,   Sh.R.Pidaev,   J.Mirzaahmedov,
K.Abdullaev,   A.Anorboev   kabi  ko’plab   olimlarni  O’zbekistonda  arxeologiya  fanining   ushbu  davr
rivojlanishiga ko’shgan hissalari kattadir.
1970 yilda  O’zbekiston Fanlar Akademiyasining  Arxeologiya instituti ni Samarkand shahrida
ochilishi  va shu institutning  o’ziga O’zbekiston  xududida  olib borilayotgan  kazishmalarga  "Ochiq
varaqa"   berish   huquqini   berilishi   juda   katta   ahamiyat   kasb   etdi.   Bu   bilan   butun   O’zbekiston
hududida   olib   borilayotgan   qazishmalarni   mutaxassislar   tomonidan   tekshirib   ko’rilishi,
arxeologlarni arxeologik obidalarni qazish davrida uslubiy jihatdan noto’g’ri qazishmalar o’tkazilib
xatolarga   yo’l   qo’ymaslikka   undadi.   Shu   institutning   o’zida   arxeologlarning   yillik   hisobot
sessiyalari   tashkil   etilib,   har   qaysi   voha   va   viloyatlarda   ekspeditsiya   uyushtirgan   arxeologlar   shu
sessiyalarda   chiqishlar   qilishdi   va   ma’ruzadan   keyin   har   qaysi   arxeolog   olib   borgan   kazishmalar
ustidan   baxs-   munozaralar   bo’ldi.   Natijada,   arxeologik   kazishmalar   olib   borish   usullari
takomillashdi.
Har   qaysi   viloyatda,   vohada   yirik,   etalon   yodgorliklarda   doimiy   ekspeditsiyalar,   ko’p
hollarda, shu yodgorliklar qoshida arxeologik bazalar, yoki muzeylar tashkil etildi.
Mustaqillik yillarida arxeologiya faniga va ayniqsa uni qazish, fiksatsiya qilish, hozirgi zamon
texnologiyalari   asosida   kompyuterlar   xotirasiga   solish,   hududlarda   arxeologik   yodgorliklarni
o’rganish,   kosmosdan   olingan   suratlardan   foydalanish,   arxeologik   obidalarda   arxeologik
materiallarni,   adabiyotlar   to’g’risidagi   ma’lumotlar   bazasini   yaratish   bo’yicha   juda   katta   ishlar
qilindi.   Bu   yillarda   o’zbek   arxeologiyasi   jahonga   chiqdi.   O’zbekiston   hududida   dunyodagi   eng
rivojlangan   mamlakatlar   arxeologlari   bilan   ko’p   yillik   shartnomalar   tuzildi   va   shu   shartnomalar
asosida   o’zbek   arxeologlari   jahonning   turli   mamlakatlari     markaziga   borib,   ularning   tajribasini
o’rganish   bilan   birga,   o’z   tajribalarini   ularga   o’rgatdi.   Xalqaro   ekspeditsiyalar   tuzilib,
O’zbekistonning   barcha   tarixiy-madaniy   hududlaridagi   asosiy   yirik   yodgorliklarda   birgalikda
qazishmalar o’tkazish yo’lga qo’yildi. O’zbekistan hududida Avstraliya, AQSh, Germaniya, Italiya,
Ispaniya,   Frantsiya,   Polsha,   Chexiya,   Rossiya,   Yaponiya   va   Turkiya   kabi   davlatlarining   olimlari
bilan   hamkorlikda   arxeologik   tadqiqot   ishlari   olib   borilmokda.   Arxeologik   izlanishlarda   yangi,
hozirgi   zamon   qazish   usullarini   joriy   etishga,   eng   zamonaviy   texnikalardan   foydalanishga   va   uni
hayotda ko’llashga muvaffaq bo’ldilar.
Shu bilan birga O’zbekistonning ikkita Universitetida arxeologiya kafedralari bo’lib, ularning
biri Milliy universitet qoshida bo’lsa, ikkinchisi Samarkand Davlat universitetida faoliyat yuritadi.
Bu   har   ikki   dargohdan   har   yili   o’nlab   arxeolog-mutaxassislar   etishib   chiqmokdalar.   Ammo,   bu
o’quv   dargohlarida   ham   hali   hozirgacha   bo’lajak   arxeologlar   uchun   arxeologik   kazishmalar   olib
borish uchun darslik, o’quv qo’llanma, yoki o’quv- uslubiy ko’rsatma chop etilgani yo’q. Yuqorida
eslatilgan   ikkita   oliy   o’quv   yurtidan   tashqari   yurtimizdagi   juda   ko’plab   universitetlarda   tarix
fakultetlari   bo’lib,   ularda   ham   arxeologiya   kurslari,   ayrimlarida   esa   arxeologiyadan   dala   ishlarini
olib borish uchun ma’lum soatlar ajratilgan.
O’zbekiston   mustaqillikka   chiqqandan   keyin   Yahyo   G’ulomovich   G’ulomovning   xalqimiz
tarixini,   o’tmish   madaniyatimizni   o’rganishga   ko’shgan   buyuk   ishlarini   inobatga   olib   Vazirlar
Mahkamasining   qarori   bilan   "Yaxyo   G’ulomov   nomidagi   O’zbek   xalqi   va   uning   davlatchiligi
tarixi"   ilmiy   seminari   tashkil   etildi.   O’zbekiston   Fanlar   akademiyasining   Arxeologiya   institutiga
Yahyo   G’ulomov   nomi   berildi.   Vatanimizdagi   ko’plab   shaharlarining   ko’chalari,   kollej   va litseylariga ham Yahyo G’ulomov nomi berildi.
3. O’ZBEKISTON MUSTAQILLIGI DAVRIDA ARXEOLOGIYa FANI
Bugungi   kunda   jahon   hamjamiyatida   mustaqil   O’zbekistonning   nufuzi   qay   darajada   oshib
borayotgani barchaga ayon, ma’lum haqiqat bo’lsa, uning dunyo halqlari tsivilizatsiyasiga qo’shgan
ulkan hissasi ham shu darajada e’tirof etilayotgan oddiy haqiqatdir. Xalqimiz, bugungi yosh avlod,
hakli   tarzda   shu   buyuk,   shonli   tarixi,   madaniyati   bilan   fahrlanadilar   va   o’zlarini   ushbu   ma’naviy
merosning   vorislari   hisoblaydilar.   Chunki,   tarix   –   insoniyatning   o’tmishi,   ajdodlari   hayoti,
madaniyati, ma’naviyati haqidagi xotiralardir. Kecha, bugun, kelajak esa tarixiy xotiraning bir-biri
bilan   uzviy   bog’liq   zanjirli   halqalaridir.   Shu   sababli,   kechagi   o’tmishni   bugun   o’rganmay   turib,
ertangi   kelajakni   yaratib   bo’lmaydi.   Zero,   bugungi   kunning   qadr-qimmati,   mohiyati   va   salmog’i
kechagi   kun   tarozisi   orqaligina   idrok   etiladi.   Tarixdan   bugunga   va   kelajakka   xizmat   qiladigan
amaliy   xulosalar   chiqarilmas   ekan   hech   bir   jamiyat   rivojlanmaydi,   olga   bormaydi.   Demak,
insoniyatning   qadimgi   davrlardan   kechagi   kungacha   bosib   o’tgan   yo’li,   ajdodlarimizning   asrlar
davomida to’plagan hayotiy tajribalari, eslashga, chukur xolis o’rganishga molik tarixdir.
Yurtimiz,   millatimiz   tarixini   o’rganish   turli   davrlarda   turli   darajada,   maqom   va   mavqeda
bo’lganligi   bugun   hech   kimga   sir   emas.   Hususan,   sho’rolar   davrida   ittifoqdosh   respublikalar
tarixiga   juda   kam   e’tibor   berilgani,   bu   tarixning   andozasi   bir   qolipdan   olingani,   kommunistik
mafkura   g’oyasi   bilan   zo’rma-zo’raki   ravishda   “sug’orilgani”   ham   hali   yodimizdan   ko’tarilgani
yo’q. Eng achinarlisi,  tarix ilmiga asosan juda katta ashyoviy manba beradigan arxeologiya fanini
ham siyosiylashtirishga, uni kommunistik g’oyalar uchun xizmat qildirishga urinishlar bo’lgani ham
haqiqatdir.   Shunga   qaramasdan,   O’zbekiston   arxeologiyasi   o’tgan   asrning   ikkinchi   yarmidan   o’z
shakllanishini   boshladi,   uning   tom   ma’nodagi   taraqqiyoti   esa   mustakillik   yillari   bilan   bog’lik.
Ta’kidlash   lozimki,   O’zbekiston   arxeologiyasi   fanida   uzok   yillar   mobaynida   o’tkazilgan
fundamental tadqiqotlar natijalarini tom ma’noda o’zbek xalki tarixi, uning davlatchiligi masalalari
bilan bog’lash mamlakatimiz mustakillikka erishgan dastlabki yillardan boshlandi.
Mustaqillikning  dastlabki   davrlaridan   boshlab,    xalqimizning  qadim  o’tmishi,  shonli   tarixi,
ajdodlarimizdan   qolgan   nodir   madaniy   merosni   ilmiy   o’rganish,   uni   asrash   va   undan   foydalanish
bo’yicha yangicha yondashuv, talab va vazifalar  davlat miqyosida kun tartibiga  qo’yildi. Ayniksa,
O’zbekiston Prezidenta  I. A.  Karimovning 1998-yilda Respublikamizning bir guruh etakchi tarixchi,
arxeologlari   bilan   o’tkazgan   uchrashuvi   va   ushbu   uchrashuv   natijasi   ularoq,   Respublika   Vazirlar
Maxkamasining  “O’zR   FA   Tarix  instituti  faoliyatini  takomillashtirish  tug’risida”  chiqargan  qarori
istiqbolda,   tarixchi,   arxeologlar   tomonidan   o’tkaziladigan   tadqiqotlarning   dasturi   amali   bo’lib
xizmat qildi. Mazkur qarorning qadimgi tarih xususan arxeologiyaga oid bandlaridagi vazifalardan
kelib   chiqqan   xolda,   Arxeologiya   institutida   “O’zbekistonda   Arxeologiya   fanini   rivojlantirish
kontseptsiyasi”   ishlab   chiqildi.   Ikki   bo’limdan   iborat   ushbu   kontseptsiyaning   I   qismida
O’zbekistonning   jahon   tsivilizatsiyasi   tizimidagi   ahamiyatli   o’rni,   dunyo   tamadduniga   qo’shgan
ulkan   xissasi,   erishilgan   arxeologik   kashfiyotlar   orqali   asoslandi.   Shuningdek,   mazkur   qismda
O’zbekiston   arxeologiyasining   kelgusidagi   istiqbolli   vazifalari   begilangan.   Kontseptsiyaning   II
qismida qadimgi davrlardan temuriylar davrigacha o’zbek davlatchiligi va tsivilizatsiyasining paydo
bo’lishi,   shakllanishi   hamda   rivojlanish   bosqichlarining   asosiy   hususiyatlari,   davriy   chegaralari,
taraqqiyot   va   inqiroz   zamonlari,   ularni   o’rganishning   asosiy   yo’nalishlari   belgilab   berildi.
Kontseptsiya yaratilgan  kundan boshlab o’zbek arxeologiyasining bugungi kundagi bosh maqsadi,
xalqimizning   o’tmishi   haqidagi   xaqqoniy   manzarani   yaratish,   uning   eng   qadimgi   davrlaridan
temuriylar   zamonigacha   bo’lgan   boy   tarixini   jahon   tarixidan   ajratmagan,   unga   qarama-qarshi
qo’ymagan   xolda   o’rganish,   Sharq   bilan   Farb   o’rtasidagi   iqtisodiy,   madaniy   muloqotlarga   katta
xizmat   qilgan   o’zbek   xalqining   jahon   madaniyati   xazinasiga   qo’shgan   xissasini   ko’rsatish   va
Markaziy   Osiyo   xalqlari   madaniyati,   davlatchiligini   shakllanishida   ajdodlarimizning   xizmatlarini
aniqlashdan iborat bo’ldi (Shirinov, 2001, 11 s.). Buning natijasida, o’zbek davlatchiligining paydo
bo’lishi   ildizlari,   rivojlanish   boskichlari,   taraqqiyoti   darajasiga   doir   ilmiy   tadqiqotlar   amalga
oshirilib salmoqli yutuqlarga erishildi va bu tadqiqotlar davom ettirilmoqda.
Mustaqillik   yillarida   nihoyatda   faollashgan   tadqiqotlar   ko’lami   va   ularning   ilmiy   samarasi
tufayli,   O’zbekiston   arxeologiyasi   dunyo   ilm-fani   darajasiga   ko’tarildi.   Bunday   natija   esa,   o’z navbatida,  O’zbekiston  arxeologiyasi  uchun dunyodagi etakchi  arxeologiya  markazlari  bilan ilmiy
hamkorlik   o’rnatishga,   teng   huquqli   asosda   xalqaro   shartnomalar   tuzishga   zamin   yaratdi.   Ayni
paytda,   O’zbekiston  hududida   –  Avstraliya,   AQSh,  Germaniya,   Italiya,  Polsha,  Chexiya,  Rossiya,
Frantsiya,   Yaponiya   kabi   davlatlarning   arxeolog   olimlari   bilan   hamkorlikda,   xalqaro   miqyosda,
arxeologik tadqiqotlar olib borilmokda.
Ta’kidlash   lozimki,   mustaqillik   O’zbekiston   qadimshunosligining   bosh   ilmiy   maskani
bo’lgan Arxeologiya instituti uchun jahon eshiklarini chinakamiga ochib berdi. Institut O’zbekiston
hududida   hamkorlikda   arxeologik   tadqiqotlar   olib   borish   uchun   jahonning   eng   rivojlangan
mamlakatlari   ilmiy   markazlari   bilan   shartnomalar   tuzishga   erishdi,   bu   orkali   O’zbekiston
arxeologiyasi   fani   tom   ma’noda   dunyoviy   nufuzga   ega   bo’ldi,   o’zbek   xalqi   tarixini   o’rganish
xalqaro miqyosda amalga oshirila boshlandi.
Bugungi kunda Frantsiya Respublikasi Ilmiy Tadkikotlar Milliy Markazi (UMR-126.6) bilan
hamkorlikda   tashkil   etilgan   O’zbek-Frantsiya-   Sug’diyona   xalqaro   ekspeditsiyasi   qadimgi
Afrosiyob   va   Ko’ktepa   shahar   yodgorliklarida   keng   miqyosda   arxeologik   qazishma   ishlari   olib
bormoqda.
Afrosiyobda   o’tkazilgan   ko’p   yillik   xalqaro   hamkorlik   tadqiqotlari   natijasida,   qadimgi
shahar   yodgorligining   qalinligi   7   m   bo’lgan,   220   ga.ni   o’rab   olgan   mudofaa   devorlari   ochib
o’rganildi,  Shuningdek,  bu  davrda   Afrosiyobning   shimoliy   qismidagi  19  ga.  lik  akropolni   alohida
devor   bilan   o’rab   olingani,   qurilish   ishlarida   miloddan   avvalgi   VIII-VII   asrlar   uchun   g’oyat
hususiyatli   bo’lgan   guvalaksimon   g’ishtlardan   foydalanilgani   aniqlandi.   Moddiy   madaniyat
namunalarining   tahlili   Afrosiyob   shahar   yodgorligining   dastlabki   davrlari   aholisi   ko’p   asrlik,
Ko’ktepa   va   Sarazmdagi   ajdodlardan   avlodlarga   o’tib   kelgan   sug’orma   dehqonchilik   an’analarini
davom ettirganliklarini ko’rsatdi (Isamiddinov, 2007, 19-20 s.).
Afrosiyobning   mudofaa   devorlari   undan   deyarli   ikki   asr   avval   bunyod   etilgan   Kuktepa
mudofaa devorlari tizimidan ancha qudratli va mukammal bo’lgan. Buning sababini mutaxassislar,
ulug’ davlatchilik siyosati orqali qo’shni xalqlarni zabt etishga katta ahamiyat bergan Ahomoniylar
saltanatining istilosi xavfi bilan bog’laydilar (Grene, Raxmanov, 2007, 21-23 s.).
Ushbu   tadqiqotlar   natijasida,   Turon   o’lkasida   Ahomoniylar   istilosidan   avvalgi   tarixiy
davrlardayoq   urbanistik   jarayonlar   faol   tarzda   amalga   oshgani   o’z   isbotini   topdi.   Shunday   qilib,
Samarkandning   2500   yil   avval   bunyod   etilgan   qadimiy   devorlari   ostidan   undanda   qadimiyroq
mudofaa devorlari topildi va shaharning yoshi 2750 yildan kam emasligi isbotlanib   bu   tarixiy sana
2007 yilda xalqaro miqyosda, YuNESKO rahnamoligida   nishonlandi.
Hozirgi   kunlarda   ushbu   shahar   hududida   ilk   islom   davriga   oid   mahobatli   saroy   qoldiqlari,
qoraxoniylar   davriga   oid   o’ta   noyob   devoriy   suratlar   bilan   ziynatlangan   saroy   xarobalari   ochib
o’rganilmokda.
O’zbekiston-Frantsiya-Sug’diyona   arxeologik   ekspeditsiyasi   tomonidan   o’rganilayotgan
Ko’ktepa   yodgorligi   Samarqand   viloyati   Chelak   shahri   yaqinida   joylashgan.   Bu   yodgorlikda   olib
borilgan   qazishmalar   natijasida,   Ko’ktepa   So’g’diyona   hududidagi   eng   qadimgi   shaharlardan
birining   xarobalari   ekanligi   aniqlandi.   Bu   yodgorlikda   mahobatli   shahar   mudofaa   devorlari,
muhtasham   saroy   qoldiqlari   va   shahar   markazida   qad   rostlagan   ulkan   otashparastlar
ibodatxonasining xarobalari ochildi. 1998-yilda Ko’ktepa shahar yodgorligining ark qismidan yana
bir noyob topilma Saklar davriga oid ayol kishining qabri va undan 250 ga yaqin tilla taqinchoqlar -
tillaqosh,   tilla   tugmachalar,   kumush   ko’zgu,   yarim   qimmatbaho   toshlar   va   shishadan   yasalgan
munchoqlar   kabi   osori-atiqalarning   topilishi   katta   ilmiy,   olamshumul   voqeylikka   aylandi.   “Sak
malikasi   xazinasi”,   “So’g’d   malikasi”   nomi   bilan   ilmiy   muomalaga   kirgan   ushbu   topilmalar   fan
nuqtai-   nazaridan   o’rganildi   va   amaldagi   qonunlarga   binoan   Respublikamizning   markaziy
muzeylarida namoyish qilindi. Ko’ktepa shahar yodgorligini o’rganish natijasida, miloddan avvalgi
X-IX asrlarga oid atrofi aylanma devor bilan mudofaalangan kal’a - qo’rg’onning hususiyatlari va
undan   milodiy   eradan   avvalgi   II-I   asrlarga   taalluqli   xazinaning   topilishi   o’zbek   arxeologlarining
mustaqillik yillaridagi eng yirik kashfiyotlaridan biri sifatida fan tarixi sahifalaridan o’rin   oldi.
Frantsiya   Respublikasi   Ilmiy   Tadqiqotlar   Milliy   Markazining   UMR-126-9   guruhi   bilan
tuzilgan   O’zbekiston-Frantsiya-Baqtriya   xalqaro  ekspeditsiyasi  Surxondaryo  viloyatida  tadqiqotlar
olib   bormoqda.   Xalqaro   ekspeditsiyaning   asosiy  tadqiqot   makoni   O’rta   Osiyoning   qadim   va   o’rta asrlardagi siyosiy, iqtisodiy va madaniy markazlaridan  biri Tarmita- Termizning  tarixiy o’rni Eski
Termiz   shahri   xarobalari   o’rnida   bo’lib,   bu   erda   o’tkazilgan   tadqiqotlar   natijasida,   shaxarning
qadimiy   yadrosi,   shahristonning   sharqiy   qismida   milodiy   eradan   avvalgi   I   ming   yillik   o’rtalarida
shakllangani   aniqlandi.   Tadqiqotlardan   ma’lum   bo’lishicha,   miloddan,   avvalgi   III-II   asrlarda
Termiz   yirik   siyosiy,   iqtisodiy   jihatdan   kuchli   va   Yunon-Baktriya   davlatining   shimoliy
sarhadlaridagi   “forpost”   shaharga   aylangan.   Shaharning   eng   gullab   -   yashnagan   davri   Kushonlar
saltanati   davriga   to’g’ri   keladi.   Bu   davrda   Termizning   umumiy   maydoni   350   ga.ga   etadi,   uning
fortifikatsiya   tizimlari   mukammallikni   kasb   etadi.   Daryo   porti   faoliyat   ko’rsatadi,   shaharning
madaniy   ta’siri   Amudaryoning   quyi   oqimidagi   Xorazm   sarhadlariga   qadar   etib   boradi   (Pidaev,
Lerish, 2001 s. 122-125). Aynan, mana shunday tadqiqotlarning natijasi sifatida 2001 yilda Termiz
shahrining   2500   yillik   yubileyi   jahon   mikyosida   o’tkazildi   va   bu   tarixiy   sana   dunyo   ilmiy
jamoatchiligi tomonidan e’tirof   etildi.
O’zbekiston-Germaniya   xalqaro   ekspeditsiyasi   tomonidan   Jarqo’tonda   o’tkazilgan
tadqiqotlar   Sopolli   madaniyati   aholisini   ma’naviy   hayotida   nafaqat   otashparastlik,   balki   boshqa
diniy   tasavvurlar,   xususan   zoolatrik,   ajdodlar   ruhiga   sig’inish   kabi   ilohiy   tushunchalar   ham
bo’lganligini ko’rsatdi. Qazishmalar davomida Jarqo’ton qatlamlaridan topilgan sigir, tuya, burgut,
ilon kabi jonivorlarning haykalchalari va ularning tahlili Jarqo’ton aholisida zoolatrik tasavvurlarni
shakllanganligini yaqqol ko’rsatadi.
Jarqo’tondan   noyob   topilma   -   vafot   etgan   kishining   byust-haykalchasi   va   xomilador
ayolning   qorin   bo’shligidagi   egizak,   endi   tugiladigan   farzandlar   (embrion)   ning   tasviri   kadimgi
shark   xalqlarining   o’lim   va   qayta   tug’ilish-“hayot   charxpalagi”   xaqidagi   falsafasining   ramziy
ma’nosini ifodalaydi (Shaydullaev, 2009, 27-28   s.).
Ma’lumki   yozuv   madaniyati   namunalarini   yoki   uning   ilk   belgilarini   u   yoki   bu   qadimiy
yodgorliklardan   topilishi   bu   makonda   ilk   tsivilizatsiyaning   asosiy   belgilari   mavjudligidan   darak
beradi.   Jarqo’tondan   topilgan   47   ta   sopol   idish   parchalarida   piktografik   belgilar   qayd   etilgan
(Choriev, Shaydullaev, Annaev, 2007, 96 s.). Bu topilmalar va tahlillar Jarqo’tonda bronza davrida
yuksak madaniyat va ma’naviyatga ega jamoalar yashaganligini yana bir bor isbotladi
Italiyaning   Rim   Universiteti   olimlari   bilan   Buxoro   vohasida,   shaxar   xokimlari   –
buxorxudotlarning   karorgohi-mashhur   Varaxsha   yaqinidagi   Uchqulox   yodgorligida   qazishma
ishlari   olib   borilmoqda.   Kizishmalar   natijasida,   so’nggi   antik   davrdan   ilk   o’rta   asrlarga   o’tish
davrida   bunyod   etilgan   va   faoliyat   ko’rsatgan   Uchqulox   ko’shkining   mudofaa   tizimlari,   markaziy
imoratlarining   me’morchilik   usullari   o’rganildi.   Yodgorlikning   markaziy   imoratlari   xonalaridan
devoriy   suratlarning   qoldiqlarini   topilishi   diqqatga   sazovordir.   Devoriy   suratlar   qoldiqlarining
dastlabki   tahlillariga   ko’ra,  bu  erda  aksariyat   xollarda   tuya,  ot   kabi  jonivorlarining  o’zaro   kurashi
tasvirlangan.   Suratlar   asosan   skiflarning   hayvonlar   tasviri   usulida   (zverino’y   stil)   ishlangan.
Devoriy suratlar Markaziy Sug’d rang-tasvir san’ati namunalaridan   bir   muncha qadimgiroq bo’lib,
ular asosan V asr, kisman VI asr bilan davrlanadi. Uchqulox yodgorligi Varaxsha   shahri   mudofaa
tizimi   zanjiridagi   qal’a   qo’rg’onlardan   biri   bo’lib,   u   va   uning   atrofidagi   qishloq   makonlari
ko’chmanchi   chorvador   xalqlarning   talonchilik   yurishlariga   birinchilardan   bo’lib   qarshilik
ko’rsatganlari hamkorlik tadkikotlari davomida   aniqlandi.
2000-yildan   buyon   O’zbekiston-Italiya   xalqaro   qo’shma   ekspeditsiyasi   Samarqand
viloyatidagi   Kofirqal’a   yodgorligida   kazishmalar   olib   bormoqda.   Darg’om   kanalining   chap
qirg’og’ida   joylashgan,   ark,   shahriston   va   raboddan   iborat,   umumiy   maydoni   16   ga.ni   tashkil
qiladigan   ushbu   yodgorlikdagi   tadqiqotlar   yaxshi   natijalar   berdi.   Bu   erdan   500   ga   yaqin
bullalarning   topilishi   Kofirqal’aning   Samarqand   Sug’dida   tutgan   muhim   ahamiyatini   yaqqol
ko’rsatib turibdi. Bu bullalar Samarqandga Toxariston, Buxoro, Toshkent, Panjikent va Xurosondan
yuborilgan xatlarga o’rilgan surg’ich muhrlar bo’lib, topilmalar Samarqandning ilk o’rta asrlardagi
siyosiy, iqtisodiy va madaniy aloqalarini o’rganishda muhim ahamiyatga molikdir.
2005-yildan   boshlab   O’zbekiston-Yaponiya   xalqaro   qo’shma   ekspeditsiyasi   Samarqand
viloyati   Paxtachi   tumanidagi   Dobusiya   shaharchasida   tadqiqotlar   olib   bormokda.   Tadqiqotlar
natijasida   Dobusiyaning   rabot   qismi   bundan   2200   yillar   ilgari   barpo   qilinganligi   isbotlandi.   Ark,
shahriston   va   raboddan   iborat   bo’lgan   Dobusiyada   tadqiqotlar   davom   ettirilib   hozirda   shahar
yodgorligining   ark   qismida   qazishmalar   olib   borilmoqda   Arkning   markazidagi   qazishmalar natijasida,   qadimgi   davrlarda   X   asrlargacha   bo’lgan   madaniy   qatlamlar   ochildi.   Qazishmalar
paytida   topilgan   tangalar,   shisha   va   sopol   idishlar   haqiqatan   ham   Dobusiya   Buyuk   Ipak   yo’li
tizimida muhim rol uynagan shaharlardan biri bo’lganligini ko’rsatmoqda
Yaponiyaning   Soka   Universiteti   olimlari   bilan   hamkorlikda   Eski   Termizdagi   Qoratepa
Budda   ibodatxonasi   xarobalarida   olib   borilayotgan   arxeologik   tadqiqotlar   Termiz   shahri
buddaviylik   dinining   O’rta   Osiyodagi   markazi   bo’lganligini   isbotlabgina   qolmasdan,   balki   jahon
buddaviyligi  tarixini  o’rganishda ham  beqiyos  ahamiyatga  egadir.  Tadqiqotlar  natijasida,  bir qator
ilohiy haykallar, markaziy “stupa,” kxaroshtiy va braxma yozuv namunalarini topilishi va  bu  noyob
topilmalarning ilmiy tahlili Kushonlar davrida Qoratepa o’rnida markazlashgan Budda ibodatxonasi
faoliyat   ko’rsatganini,   ibodatxonada   Budda   ta’limotini   Sharq   va   Uzoq   Sharq   mamlakatlariga
tarqatuvchi missionerlar tayyorlangani haqidagi dastlabki fikrlarga asos bo’ldi.
AQShning Kaliforniya Universiteti  bilan tuzilgan xalqaro qo’shma ekspeditsiya Shahrisabz
yaqinidagi  Sangirtepa,  Podayotoqtepa   va  Uzunqir  yodgorliklarida   tadqiqotlar   olib  bordi.   Natijada,
Sangirtepaning   3   ga.ga   yaqin   markaziy   qismi   milodiy   eradan   avvalgi   X-IX   asrlarda   aylanma
mudofaa devorlari bilan o’rab olingani, Ahomoniylar istibdodining dastlabki davrida bu erda yopiq
usuldagi   ibodatxona   faoliyat   ko’rsatgani,   keyinchalik,   bu   inshoot   ochiq   usuldagi   sig’inish
majmuasiga   aylantirilgani   aniqlandi.   Milodiy   eraning   IV-V   asrlarida   Sangirtepa   moddiy   -
madaniyatida   ko’chmanchi   chorvadorlar   madaniyati   ta’siri   ustuvor   bo’lganligi,   Sug’d   uchun
hozircha   eng   ko’hna   va   original   usulda   ishlangan   to’rt   oyoqli   ostadonning   topilishi,   shubhasiz,
ekspeditsiyaning muvaffaqiyatli ish olib borganini tasdiqlaydi. Sangirtepa yodgorliklar majmuasi  bu
hududda   bundan   2700   yil   avval   shakllangan   qadimiy   shaharning   bizgacha   etib   kelgan   xarobalari
bo’lib,   ushbu   qazishmalar   natijalari   Shahrisabz   shahrining   2700   yillik   yubileyi   uchun   ilmiy   asos
qilib   olindi.
AQShning   Missuri   shtatidagi   Vashington   Universiteti   bilan   tuzilgan   navbatdagi   xalqaro
ekspeditsiya   O’zbekistonning   markaziy   qismi   Jizzax   viloyatida   qidiruv   ishlarini   o’tkazmoqda.
O’zbekiston-AQSh-   Ustrushona   xalqaro   ekspeditsiyasining   maqsadi   bronza   va   ilk   temir   davri
kuchmanchi   chorvador   qabilalarining   manzilgohlarini   topish   va   ularni   ilmiy   jihatdan   mukammal
o’rganishdir.   Ayni   paytda,   Zomin   vohasida   o’tkazilgan   qidiruv   tadqiqotlari   muvaffaqiyatli
natijalarni bermokda.
Rossiyaning   Ermitaj   muzeyi   bilan   hamkorlikda   tuzilgan   ekspeditsiya   esa   Buxoro
viloyatidagi Poykent  shahar  xarobalarida ish olib bormoqda. Hozirgi Qorako’l tumanida joylashgan
bu kichik shaharcha arablar istilosiga qadar Markaziy Osiyoning eng yirik savdo manzillaridan biri
bo’lgan. Poykentlik savdogarlar bir tomoni Rum (Vizantiya) va bir tomoni Xitoy bilan savdo-sotiq
ishlari   olib   borganlar.   Bu   erdan   topilayotgan   moddiy   madaniyat   namunalari   ham   aynan   shundan
dalolat   bermoqda.
Polshaning   Varshava   Universiteti   olimlari   bilan   Qizilqum   cho’llaridagi   neolit   davri
manzilgohlarida   olib   borilayotgan   tadqiqotlar   natijasida,   bu   cho’llar   bir   paytlar   odamlarning
yashashlari   uchun   qulay   manzillar   bo’lganligini   va   bu   erlarda   ham   odamlar   yashaganliklarini
isbotladi.
Rossiya   Fanlar   Akademiyasi   Sibir   bo’limi   Arxeologiya   va   etnografiya   instituti   bilan
hamkorlikda   tuzilgan   ekspeditsiya   O’zbekistonning   tosh   davri   yodgorliklarida   keng   miqyosda
arxeologik  qazishma  ishlari  olib  bormokda. Bu ekspeditsiya  tomonidan  Toshkent vohasidagi  Obi-
Rahmat   g’oridan   hozirgi   zamonaviy   odamning   eng   qadimiy   qoldiqlari   topildi.   Bu   yirik   kashfiyot
natijasida   zamonaviy   odamning   O’zbekiston   hududida   bundan   40-45   ming   yil   ilgari   paydo
bo’lganligi isbotlandi.
O’zbekiston   mustaqilligi   yillarida   tuzilgan   ushbu   xalqaro   ekspeditsiyalar   faoliyati   tufayli
O’zbekistonning   qadimiy   madaniyatini   o’rganish   borasida   muhim   ilmiy   kashfiyotlar   amalga
oshirilan  va  O’zbekiston  hududi  qadimgi   sharq  tsivilizatsiyasining  eng  ko’hna  markazlaridan  biri,
uning   ajralmas   tarkibiy   qismi   bo’lganligini,   bu   xududda   yashayotgan   o’zbek   xalqi   qadimiy   tarix
ulkan  bir  tsivilizatsiyaning merosxo’ri ekanligini butun dunyoga yanada kengroq ma’lum   qildilar.
Arxeologiya instituti ilmiy jamoasi O’zbekiston   mustaqilligining
20   yilligi   shodiyonalarini   g’oyat   ko’tarinki   ruhda   o’tkazilgan   tadqiqotlarning   samarali   natijalari
bilan qarshi olmoqdalar O’tgan 20 yil davomida institut xodimlari tomonidan 1800 dan ortiq ilmiy maqola, 65 ta monografiya va to’plamlar, 22 ta risola nashrdan chiqarildi.  Jumladan, o’tgan yillar
mobaynida   institut   xodimlarining   MDH   va   uzoq   xorijda   300   dan   ortik   ilmiy   maqolasi,   11   ta
monografiyasi  jahonning   nufuzli  nashriyotlarida   chop etildi.  Ushbu ishlarda   institutning   bir  guruh
etakchi   olimlari   K.A.   Abdullaev,   A.A.   Anorboev,   Sh.B.   Shaydullaev,   G.I.   Bogomolov,   A.A.
Gritsina,   BD.   Matbabaev,   J.K.   Mirzaaxmedov,   Sh.R.   Pidaev,   M.D.   Isamiddinov,   kabilar   ayniqsa
samarali faoliyat ko’rsatdilar.
Bunday   xalqaro   hamkorliklar   yosh   o’zbek   arxeolog   olimlarining   ilmiy   faoliyatlari   uchun
ham   juda   katta   ahamiyatga   ega   bo’lmoqda.   Shu   kungacha   institutning   3   ta   yosh   olimi
Germaniyaning   nufuzli   Gumbold   fondi   stipendiyasiga,   2   ta   xodim   Yaponiyaning   Xirayama
stipendiyasiga,  6  ta   xodim  Germaniyaning   DAAD   fondi  stipendiyasiga,  2  ta   xodim   Frantsiyaning
Didro fondi stipendiyasiga, 1 ta xodim Italiyaning Sharqiy Xristianlik instituti grantiga, 1 ta xodim
Gretsiyaning Aleksandr Onasis grantiga sazovor bo’ldilar.
Bugungi   o’zbek   arxeologiya   maktabi   muvaffaqiyatlarining   asosiy   tamal-toshini   qo’ygan
O’zbekiston  Fanlar Akademiyasi Arxeologiya institutida  mazkur maskan tashkil etilgandan  buyon
shu   kunlargacha   yuqori   darajada,   sof   ilmiy   muhit   hukmronlik   qilib   kelganligi   va   bu   maskanda
zamonaviy   ibora   bilan   aytganda   “jahon   standartlari”   darajasida   tadqiqot   ishlari   olib   borayotgan
yuqori malakali mutaxassislarning jamlanganligi natijasidir.
O’zbek  arxeologiyasining  hozirgi  kundagi bosh ilmiy  yo’nalishi  va maqsadi  mamlakatimiz
hududida   shakllangan   ko’xna   madaniyat,   Qadimgi   Sharq   madaniyatining   ajralmas   tarkibiy   qismi
ekanligini   isbotlagan   xolda,   bu   madaniyat   tarixining   o’nlab   qirralarini   tinimsiz   tadqiq   qilish,
O’zbekiston   mustaqilligi   bergan   cheksiz   imkoniyatlar   sharofati   bilan   bu   hududda   yashayotgan
millatlar   va   elatlarning   ota   meros,   ilmiy,   madaniy   boyligi   bo’lgan   qadimiy   tarixning   xaqqoniy
manzarasini qayta, xolis yaratish yo’lidagi tinimsiz izlanishlardan   iboratdir.
O’zbekiston  arxeologiyasi   xozirgi   paytda  millat  manfaati,  uning  madaniy-ma’naviy   hayoti,
mustaqillik   g’oyalari   talab   va   istaklaridan   kelib   chiqqan   xolda   faoliyat   yuritmokda,   fanga   xizmat
qilmoqda.
11-12. Ma’ruza:  Sobiq sovet davlati davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining muammolari
va yutuqlari
Reja:  
1. 1917-1990   yillarda   arxeologiya   fanining   ahvoli,   kamchilik   va   yutuqlari.   Kadrlar   masalasi.
Arxeologiyaning fan sifatida oliygohlarda o’tilishi. 
2. Ilmiy ekspeditsiyalar natijalari. Fandagi hamjihatlik – muvaffaqqiyat omili. 
3. O’rta   Osiyo   xalqlarining   jahon   tsivilizatsiyasidagi   munosib   o’rni.   Arxeologiyaning   sifat
jihatidan   rivojlanishi   va   ijtimoiy-gumanitar   fanlar   orasida   mustaqil   mavqeining   tiklanishi   –
mustaqillik mevasidir. 
4. Arxeologiyada tomir otib kelgan asosiy kamchiliklar va muammolar. Istibdod davri mafkuraviy
tazyiqining tugallanishi. Arxeologiya umumxalq, millat manfaatini ifodalovchi fandir.
1917-1990   yillar   davri   fani   mamlakatimiz   tarixida   o’z   o’rni   bor.   Arxeologiya   fanining
boshqa fanlar singari bir qator yutuqlarni qo’lga kiritganligini inkor qilib bo’lmaydi, albatta. O’rta
Osiyo   arxeologiyasi   sho’ro   hukmronligi   yillarida   ma’lum   muvoffaqiyatlarga   erishdi,   albatta.
Ammo, etmish yildan ortiq daar mobaynida biz yosh avlodga o’tmishimiz tarixini o’rganishda juda
ko’p   chalkashlik   va   xatoliklarga   yo’l   qo’ydik.   Jumladan,   asrlar   davomida   ajdodlarimiz   yaratgan
madaniyat   tariximiz   «buyuk   og’alar»,   qolaversa   turli   bosqinchi   va   kelgindi   xalqlarning   bevosita
ta’siri ostida rivojlanganligini «e’tirof» qilib, tariximiz g’uborli va yuzaki bitildi. Xalqimiz yaratgan
asl tariximiz, madaniyatimiz ildizlari adolatli ochib berilmasdan kelindi. Shunga qaramasdan, 1919
yilda   hamma   uchun   «umumiy»   bo’lgan   mamlakatda   moddiy   madaniyat   tarixi   Akademiyasining
ta’sis   qilinishi   bir   qator   ijobiy   rol   o’ynadi.   Arxeologiya   fani   endilikda   mehnatkash   xalqqa   xizmat
qilishi rejalashtirildi. Arxeologiya tadqiqotlarning yangi tekshirish tamoillari ishlab chiqildi.
Yuqorida  nomi   zikr  etilgai  akademiya   barcha   arxeologik   ishlarni   tashkil   etish  va  rahbarlik
qilish vazifasini bajarishi lozim edi. Barcha arxeologik, san’at, madaniyat va me’morchilik qurilish
yodgordiklarini   hisobga   olish,   ularni   himoyalash   borasida   ma’lum   ishlar   bajarildi.   Sobiq   jo’rolar hokimiyati  yillarida  arxeologik  yodgorliklarni  o’rganish  va muhofaza  qilish  sohalarda  ham  aytarli
ishlar   qilindi.   Arxeologik   ishlarni   olib   borish   uchun   olimlarga   ma’lum   imkoniyatlar   yaratildi.
Shuningdek,   barcha   ilmiy   muassasalar,   tashabbuskor   olimlar   Akademiya   atrofiga   jipslashtirildi.
O’rta   Osiyoda   ham   arxeologiyaga   bo’lgan   ishtiyoq   tobora   kuchaya   bordi   va   uni   o’rganishga   bir
qadar imkoniyatlar vujudga keldi.
O’lkashunoslik harakati O’rta Osiyo arxeologiya fanining tashkil qilinishi va rivojlantirishda
o’z   vaqtida   ma’lum   rol   o’ynadi.   Arxeologik   tadqiqot   ishlarga,   muzeylar,   oliy   o’quv   yurtlari   va
yangi   tashkil   etilgan   ilmiy   jamiyatlar   safarbar   qilindi.   Rossiya   Akademiyasi   bilan   bir   vaqtda
mahalliy   o’lkalarda   mustaqil   yangi   ilmiy   muassasalar   tashkil   qilina   boshlandi,   ular   ham   o’z
navbatida   bir   qator   tashkiliy   va   ilmiy   ishlarni   bajarishga   kirishdilar.   Jumladan,   1920   yilning   27
noyabrida Toshkentda muzeylar, qadimgi yodgorliklarni asrash, san’at va tabiatni muhofaza qilish
Turkiston Komitetining tashkil qilinishi (Turkkomstaris) O’rta Osiyo arxeologiyasining shakllanishi
va rivojlanishida  muhim omillardan  bo’ldi. Bu komitetga  yodgordiklarni  saqlash, muqofaza qilish
va ta’mirlash vazifalari yuklangan edi.
Keyinchalik uning tarkibida fanning turli sohalari bo’yicha shu’balar, jumladan, arxeologiya
shu’basi   ham   tashkil   qilindi.   Kelajakda   bajarilinadigan   ilmiy   ishlarning   ko’lami   belgilandi.
Yodgorliklarni   qazish   ishlari   yangi   usullari   ishlab   chiqildi.   Bu   usullar   tarix   sahifalarini   odilona
o’rganishga   qaratilgan   bo’lib,   aslda   bu   sohadagi   ishlarda   jiddiy   kamchiliklar   bor   edi.   1917   yilga
qadargi   bajarilgan   arxeologik   ishlarning   ko’lami   va   ahamiyati   ko’rsatilib,   uning   O’rta   Osiyo
arxeologiyasining   shakllanishidagi   o’rni   ta’kidlanishi   kerak   edi.   Ammo,   bu   ilmiy   uslubiy
kamchiliklarning   o’z   davriga   xos   xususiyatlaridan   edi.   O’rta   Osiyo   arxeologiya   fanining
shakllanishida progressiv rus sharqshunoslarining tajriba va ilmiy faoliyatlari o’z zamonida ma’lum
ijobiy rol o’ynadi.
Arxeologik yodgorliklarni o’rganishning yangi uslublari ishlab chiqildi. Bu uslublar avvalgi
havaskor   o’lkashunoslarning   uslublaridan   tubdan   farq   qilib,   qazish   tekshirni   ishlarini   keng
ko’lamda,   rejali   asosda   olib   borish,   har   bir   topilmaga   ilmiy   yondashish,   asoslash   kabi   usullar
kiritilindi. Xullas, faqat yaxshi, chiroyli buyumlarni yig’ib olish, ya’ni buyumshunoslik singari eski
uslubiyatlardan  voz kechish, har bir topilmani esa tarixni  «so’zlab» berishga xizmat  qildirish kabi
tamoillar ishlab chiqildi.
Ma’lumki,   O’rta   Osiyoda   tarixchiligimiz   rivoj   topganga   qadar,   birinchidan,   tarixni   ishlab
chiqarish   usullariga   ko’ra   davrlarga   bo’lish   yo’q   edi.   Ikkinchidan,   aholi   O’rta   Osiyoga   Eron   va
Shimoliy Hindiston hududlaridan kirib kelgan, deb taxmin qilinar edi. O’rta Osiyoda quldorlik davri
ham   guyo   bo’lmagan,   umuman   «Eng   qadimgi   zamonlardan   tortib,   so’nggi   Buxoro   amirlari
zamonigacha» O’rta Osiyo xalqlarining hayotida o’zgarish bo’lmagani kabi tuhmat fikrlar aytilinib
kelinar edi. Ammo, bu kabi tarixni xaspo’shlovchi ta’limotlarga katta arxeologik manbalar asosida
xotima berildi. 
Asrimizning 30-yillariga kelib, tarixni haqqoniy davrlashtirish masalasi arxeologlar oldidagi
muhim   vazifalardan   biri   bo’lib   turar   edi.   Shu   maqsadda   keng   ko’lamda   arxeologik   tekshiruv
ishlarini   olib   borish   taqoza   qilinar   edi.   Bu   borada   O’rta   Osiyo   arxeolog   olimlari,   xususan,
A.Yu.Yakubovskiy,   G.V.Grigorev,   S.P.Tolstov,   M.E.Masson,   Ya.G’.G’ulomov,   V.A.Shishkinlar
katta tadqiqot ishlarli amalga oshirdilar. Ular, dastlab O’rta Osiyoning bir necha tumanlarida jiddiy
arxeologik   qidiruv   ishlari   olib   bordilar.   Aytish   o’rinliki,   o’sha   yillari   Sankt-Peterburg,   Moskva
olimlarining maxalliy arxeologlar bilan hamkorlikda bajargan ishlari yaxshi ilmiy samara berdi. Bu
ilmiy ishlarning hammasi O’rta Osiyo xalqlarining boshqa xalqlar singari ibtidoiy davrlardan buyon
mustaqil   tarix   yaratib   kelayotgan   va  mustaqil   ma’naviy,   madaniy   an’analarga   ega   bo’lgan   xalqlar
ekanini asoslab berishga qaratilgan ishlar edi.
20-30   yillarda   O’rta   Osiyoning   katta   xududlarida   qator   muhim   arxeologik   tadqiqot   ishlari
olib   borildi.   Jumladan,   Turkmaniston   madaniyat   instituti   qoshida   tashkil   qilingan   arxeologik
sektsiya tomonidan  uyushtirilgan  ekspeditsiya Janubiy Turkmanistonda,  Katta Balxan  tumanlarida
dastlabki   qidiruv   ishlarini   boshlab   yubordi.   Xususan,   A.A.Marushenko   va   S.E.Ershovlar   Kaspiy
bo’ylaridan   to   Amudaryogacha   bo’lgan   hududlarda   tekshiruv   ishlari   olib   bordilar   va   ko’ngina
ibtidoiy   davr   yodgorliklarini   hisobga   oldilar.   E.M.Masson   raqbarligidagi   Termez   arxeologiya
ekspeditsiyasi   Surxondaryo   viloyatining   bir   necha   joylaridan   turli   davrlarga,   ayniqsa,   tosh   asri makonlarini   topishga   erishdilar.   A.N.Bernshtam   rahbarligida   uyushtirilgan   Ettisuv   eksneditsiyasi
ham ko’pgina arxeologik yangiliklarni qo’lga kiritdi. 
O’rta Osiyo qadimgi tarixini, xususan, ibtidoiy davr arxeologiyasini o’rganishda S.P.Tolstov
va   keyinchalik   uning   shogirdlari   Ya.G’.G’ulomov,   A.V.Vinogradov   singari   olimlarning   bajargan
tadqiqotlari samarali bo’ldi. Jumladan, Xorazm arxeologik, etnografik kompleks eksleditsiyasi katta
kashfiyotlar   qilib,   O’rta   Osiyo   xalqlarining   jahon   tsivilizatsiyasi   taraqqiyotidagi   munosib   o’rnini
oydinlashtirib berdi.
Katta Farg’ona kanali qurilishi munosabati bilan tashkil qilingan E.M.Masson rahbarligidagi
zkspeditsiya,   hamda   V.A.Shishkin   rahbariligidagi   Quyi   Zarafshon   ekspeditsiyalarining   ish
samaralari aytarli edi. Bu ekspeditsiyalar ibtidoiy, qadimgi va O’rta asrlar tarixini ifodalab beruvchi
boy manbalarni qo’lga kiritishga erishildi.
1939   yildan   boshlab   arxeolog   ilmiy   kadrlarni   aspirantura   orqali   tayyorlash   boshlandi.   Shu
yilning o’zida 26 ta ilmiy tadqiqot institutlari tashkil qilingan edi. 1940 yilda O’zbekistonda Fanlar
Akademiyasining   bo’limi   ochildi.   Bunday   bo’limlar   boshqa   qardosh   respublikalarida   ham   tashkil
qilingan edi. Keyinchalik, shu asosda O’rta Osiyo respublikalari fanlar akademiyalari vujudga keldi.
Fanlar   akademiyalari   qoshida   ochilgan   tarix   institutlari   tarkibida   arxeologiya   bo’limlari   tashkil
topdilar.   1940   yilda   O’zbekiston   Milliy   Universiteti   tarix   fakulteti   qoshida   arxeologiya   kafedrasi
tashkil   qilinib,   kadrlar   tayyorlash   borasida   bu   markaz   muhim   rol   o’ynadi.   Ko’pgina   muzeylar
arxeologiya   ishlariga   jalb   qilindi.   Turli   ilmiy   markazlarda   ishlovchi   olimlarning   hamkorlik   ishlari
yo’lga qo’yildi. Jumladan, Moskva, Sankt-Peterburg, Novosibirsk, Kiev singari ilmiy markazlardan
olimlar   O’rta   Osiyoga   kelib   ishlab   ketadigan   bo’ldilar.   Arxeolog   olimlarning   o’zaro   hamkorligi
yaxshi   samara   beraboshladi.   Taklif   qilingan   olimlar   yirik   ekspeditsiyalar   tarkiblarida   ishtirok
qilishib,   fan   yutuqlaridan   bahramand   bo’lish   ishlari   yo’lga   qo’yildi.   Bu   kabi   tadbirlar   arxeologik
dala  qidiruv  ishlarini  ancha  jonlantirdi,   ilmiy,   uslubiy  tajribalar   orta  bordi.  Masalan,   40-yillarning
boshlariga kelib, yangi qurilish joylarda 8 ta arxeologik kuzatuv eksneditsiyalari faoliyat ko’rsatdi.
Xullas, bu eksneditsiyalar ishlari yaxshi natijalar berdi. Xususan, O’rta Osiyo xalqlarining ilk davr
tarixidan   O’rta   asrlargacha   bo’lgan   tarixiy   jarayonni   ifodalab   beruvchi   boy   manbalar   qo’lga
kiritilindi. Bu vaqtga kelib, ilmiy ekspeditsiyalarning diqqat e’tibori ibtidoiy tarixni o’rganish, O’rta
Osiyo   xalqlarining   madaniyat   tarixini   davrlashtirish,   xronologiyasini   belgilash   va   etnogenez   kabi
muammolarga qaratildi.
Ikkinchi jahon urushi yillarida garchi yirik arxeologik ekspeditsiyalar deyarli to’xtab qolgan
bo’lsada,   ammo,   Urush   ortida   faoliyat   ko’rsattan   olimlar   ma’lum   tadqiqot   ishlarini   bajardilar.
Aslida,   Urushdan   keyingi   davrda   o’z   dala   tadqiqot   ishlari   bilan   O’rta   Osiyoning   deyarli   barcha
vohalarini   qamrab   olgan   bir   necha   yirik   ekspeditsiyalar   tashkil   qilindi.   Masalan,   1945   yildan
boshlab   Xorazm   arxeologik   -   etnotrafik   kompleks   eksneditsiyasi   yana   qayta   ishga   tushdi.   Shu
yildan   e’tiboran   Janubiy   Turkmaniston   arxeologik   ekspeditsiyasi   va   uning   A.P.Okladnikov
rahbarligidagi   IX-otryadi   muhim   tadqiqot   ishlarni   bajardi,   qidiruv   ishlarining   ko’lami   bir   muncha
kengaytirildi.
1946 yilda so’g’d-tojik ekspeditsiyasi keng ko’lamda ish boshladi. 1946-1949 va 1950-1952
yillarda   A.N.Bernshtam   rahbarligida   Pomir-Oloy   va   Pomir-Farg’ona   ekspeditsiyalari   Farg’ona
vohasi arxeologiyasini o’rgandi. Bu ekspeditsiya ishlarida O’zbekiston va Qirg’iziston olimlari faol
ishtirok etishdilar va xalqlar tarixiga doir serob yangi manbalarni qo’lga kiritishga erishildi.
1947   yildan   boshlab   Samarqand   Davlat   Universiteti   arxeologiya   otryadi   ish   boshladi   va
Omonquton, Takalisoy, kabi Paleolit makonlarini o’rgandi. 
Ya.G’.G’ulomov   va   V.A.Shishkinlar   rahbarligida   O’zbekiston   Fanlar   Akademiyasining
eksneditsiyasi   faol   ish   olib   bordi.   Bu   eksneditsiyaning   ko’p   sonli   otryadlari   Surxondaryo,
Samarqand,   Buxoro   va   Toshkent   vohalarida   hamda   Farg’ona   vodiysida   katta   arxeologik
tadqiqotlazr o’tkazdi.
Xullas,  keng  ko’lamda  bajarilgan  arxeologik  tekshirishlar   tufayli   O’rta  Osiyoning  qadimgi
madaniyat markazlaridan biri ekanligi isbotlandi. O’rta Osiyo xalqlari tarixining turli bosqichlariga,
jumladan,   ibtidoiy   davrga   oid   juda   nodir   moddiy   madaniyat   yodgorliklari   topilib,   tekshirildi.
Arxeologik   yodgorliklarni   muntazam   ravishda   o’rganish,   ularning   davrini   aniqlab   olish   imkonini
beribgina qolmay, balki O’rta Osiyo xalqlarining ijtimoiy, iqtisodiy va madaniy tarixi bilan bog’liq bo’lgan juda  ko’p masalalarni  echib  berdi. Bu fakt  va ma’lumotlar  O’rta  Osiyo arxeologiyasining
mustaqil  fan darajasida shakllanishini ko’rsatuvchi omillar edi.
Takroran bo’lsa ham aytish zarurki, bu borada A.P.Okladnikov, S.P.Tolstov, V.A.Shishkin,
Ya.G’.G’ulomov,   M.E.Masson,   V.M.Masson,   D.N.Lev,   V.A.Ranov,   A.Asqarov,   U.N.Islomov,
R.X.Sulaymonov, M.Qosimov singari mahalliy arxeolog olimlarning ilmiy va tashkilotchilik ishlari
o’z   ijobiy   samarasini   berdi.   Jumladan,   O’rta   Osiyoning   ibtidoiy,   qadimgi   va   ilk   O’rta   asrlar
tarixining   uzliksiz   rivojlanishda   bo’lganligini   ifodalovchi   boy   manbalar   qo’lga   kiritildi.   Bu
masalalarni biz atroflicha yoritishni O’rta Osiyo arxeologiya fani yutuqlarini zikr qilganda batafsil
tuxtalish ko’zda tutilgan.
Arxeologik   tadqiqot   ishlarining   miqyosi   birmuncha   osha   bordi.   Ayniqsa,   1970   yilda
O’zbekiston Fanlar Akademiyasi qoshida maxsus arxeologiya  institutining  tashkil qilinishi  muhim
ahamiyatga   ega   bo’ldi.   Institut   Samarqand   shahrida   faoliyat   ko’satadigan   bo’ldi.   1971   yilda   esa
Samarqand   Davlat   Universiteti   tarix   fakulteti   qoshida   arxeologiya   kafedrasi   tashkil   qilinib,   milliy
kadrlar   tayyorlashga   kirishildi.   Ayni   vaqtda   bu   kafedra   Markaziy   Osiyo   hududidagi   yirik   ilmiy
markazlardan biriga aylandi. Keng miqyosdagi ilmiy tadqiqot ishlari yo’lga qo’yildi, boy manbalar
qo’lga   kiritildi.   Arxeologiya   kafedrasi   qoshida   tashkil   qilingan   arxeologiya   muzeyi   ilmiy   ishlarni
bajarish,   o’quv   tarbiyaviy   jarayonni   rivojlantirish   va   keng   ko’lamda   ma’rifat   ishlarini   amalga
oshirishning markazi sifatida faoliyat ko’rsatib kelmoqda.
Arxeologik   yodgorliklarni   har   tomonlama   chuqur   va   muntazam   o’rganish   sohasida   O’rta
Osiyo   arxeologiyasi   ma’lum   yutuqlarga   erishdi.   Jumladan,   radiokarbon   analizi   yo’li   bilan
yodgorliklar   ma’dan   qatlamlaridan   topilgan   buyumlarning   yoshini   va   tarkibini   aniqlash,
kuchaytirilgan   mikroskoplar   yordamida   ibtidoiy   qurol-aslohalarning   turmushda   qo’llanish
funktsiyalarini   aniqlash   kabi   ilmiy   usdublar   ishlab   chiqildi   va   bu   sohada   Markaziy   Osiyo
arxeologlari ma’lum yutuqlarga erishdilar.
Shunday   qilib,   O’rta   Osiyo   arxeologiyasi   mamlakatimiz   taraqqiyoti   bilan   bir   jarayonda
pog’onama-pog’ona   kamol   topib   bordi   va   jahon   arxeologiya   fanining   etakchi   sohasiga   aylandi.
To’g’ri,   arxeologik   tadqiqotlar   borasida,   fanning   shakllanib   borishi   jarayonida   qator   kamchiliklar
ham mavjud edi. Bu haqda alohida so’z yuritish lozim deb o’ylayman.
Tadqiqot ishlari uchun ma’lum mablag’ ham ajratilinadigan bo’ldi. Ammo, bu sarf xarajatlar
Markazdan emas, respublikalar byudjetlaridan belgilanar edi. Shu asosda xalq xo’jaligining boshqa
sohalari   singari   arxeologik   tadqiqot   ishlari   ham   davlat   rejasiga   kiritildi.   Yangi   qurilish   ishlari
bajarilishi   lozim   bo’lgan   hududlarda   arxeologik   tekshirish   ishlari   yo’lga   qo’yildi,   yodgorliklarni
izlab  topish, o’rganish,  targ’ibot  qilish va  asrash yuzasidan qonun-qoidalar  tadbiq  qilindi.  Kadrlar
tayyorlash borasida ham aytarli ishlar bajarildi. Shuningdek, ilmiy tadqiqot institutlari ta’sis qilindi,
o’lka   muzeylarining   ilmiy   qamrovi   kengaytirildi.   Universitetlarda   arxeologiya   fanining   o’tilishi
ta’minlandi,   kafedralar   ochildi,   aspirantura   orqali   kadrlar   tayyorlash   yo’lga   qo’yildi,   qator
arxeologik otryadlar, kompleks eksneditsiyalar tashkillashtirildi, ilmiy tadqiqot natijalarini hisobga
olish bo’yicha mavzuli to’plamlar hamda jurnallar tashkil qilindi. Arxeologiya yo’nalishida ish olib
borgan olimlar eng qadimgi, qadimgi va O’rta asrlar tarixini o’rganish yuzasidan yirik kashfiyotlar
qilishdilar. Jumladan, O’rta Osiyo xududi ilk paleolit davridan (mil.avv.1 mln. yillar) boshlab inson
shakllangan   mintaqaga   kirishi   haqidagi   muommalar   echimini   topdi.   O’rta   Osiyoning   turli
vohalarida   bronza   davriga,   xususan,   sug’orma   dexqonchilikka   doir   madaniyat   majmualari   kashf
qilindi. Ayniqsa, bu borada Janubiy O’zbekiston, Turkmaniston erlarida bundan 4 ming yillar avval
dastlabki   tsivilizatsiyaning   vujudga   kelganligi   isbotlandi.   Xullaski,   Markaziy   Osiyo   erlarida
madaniyat   ilk   paleolit   davridan   boshlab   barcha   tarixiy   taraqqiyot   bosqichlarida   o’zliksiz
rivojlanganligi,   shuningdek,   ajdodlarimiz   o’z   davrlariga   nisbatan   yuksak   madaniyat   yaratib,
insoniyat   tsivilizatsiyasita   munosib  hissa  qo’shganligi   manbalar  asosida  isbotlandi.   Bu  tadqiqotlar
natijalariga bag’ishlangan yuzlab monografiyalar, minglab ilmiy maqolalar e’lon qilindi. Markaziy
Osiyo arxeologiyasi  yutuqlari  xalqaro, jahon miqyosida o’z nufuzini egalladi,  xorijiy  mamlakatlar
tadqiqotchilar   bu   erda   hamkordikda   ilmiy   ish   olib   borishni   taklif   qilishlari   ham   bejiz   emas   edi,
albatta. Jahonning ko’pgina mamlakatlaridan kelgan progressiv dunyoqarashga ega bo’lgan olimlar
bilan ilmiy hamkorliklar yo’lga qo’yildi.
Agar   eslaydigan   bo’lsak,   azim   Samarqand   shahrining   tashkil   bulgan   sanasiga   3   ming   yil bo’lganligi   haqidagi   ma’lumotlar  asosli  tasdiqlanayotgan  bir  vaqtda   Ovrupada  bunday  sanaga  ega
shaxarlar   yo’qligi   va   Rossiyaning   eng   qadimgi   shaxarlaridan   keksasining   sanasi   milodiy   IX-XI
asrdan   oshmasligi   haqiqatdir.   Ovrupada   tosh   asri   hukm   surib   turgan   bir   vaqtda   O’rta   Osiyo,
jumladan O’zbekistonda urbonik, ya’ni shahar madaniyati shakllangan edi. Bu haqda istibdod davri
darslik   va   boshqa   asrlarda   aytishga   «qo’rqishardi»lar.   Xullas,   ko’pgina   nodir   ilmiy   kashfiyotlar
mamlakatimiz farzandlariga ataylab tanishtirilmadi, yoyinki, aniq fikrlar bildirilmadi. 
Xullas, markaziy Osiyo arxeologiyasi nufuzli fan sifatida tarix fani qoshidan munosib o’rin
egallashga erishdi.
Ammo,   tariximizni   o’rganish   yuzasidan   yirik   kamchililarga   ham   yo’l   qo’yildi.   Masalan,
1917   yilgacha   faoliyat   ko’rsatgan   taniqli   sharqshunos   olimlar,   mahalliy   tarixchilarning   o’lkani
o’rganishga   bag’ishlangan   asarlari,|   xizmatlari   unitildi,   hatto   kamsitildi,   ham.   O’lka   tarixi,   milliy
madaniyati   bilan   shug’ullangan   olimlar   millatchilik   tamg’asiga   duchor   bo’ldi.   Shuningdek,
Artsixovskiyning   «Arxeologiya   asoslari»   (1970)   darsligida   Markaziy   Osiyo   arxeologiyasi   haqida
qisqagina sharh berilishi so’ngra, Sobiq sho’rolar davrida oliy o’quv yurtlari tarix fakultetlari uchun
tavsiya etilgan «SSSR tarixi» (1-tom, eng qadimgi zamonlardan 1861 yilgacha, hajmn 70,71 bosma
toboq)   darsligida   «O’rta   Osiyo   va   Qozog’iston»   degan   mavzu   uchun   atigi   yarim   varaq   joy
berilganligi taajubli xolatdir.
Qadriyatimiz o’z o’lkamiz tarixini o’rganish va bilishdan boshlanishi hech kimga sir emas.
Ma’lumki,   IX-XII   asrlardayoq   O’rta   Osiyo,   jumladan,   O’zbekiston   shahrining   eng   madaniyatli
o’lkalaridan biri bo’lgan. Bu davrda yashab, ijod qilgan, fanimiz va madaniyatimizni rivojiga katta
hissa qo’shgan buyuk allomalarimiz haqida yuqori satirlarda ham eslagan edik.
1917-1990   yillarda   mamlakatimizda   amalga   oshirilgan   qator   aytarli   ishlarni   inkor
qilinmagan   holda,   zikr   etish   lozimki   katta   kamchiliklarga   ham   yo’l   qo’yildi.   Xususan,   turli
fanlarning   rivojiga   hissa   qo’shgan   ko’pgina   kishilarning   nomlari   mutloqa   unitildi.   Masalan:   ular,
o’lkamizda   asori-atiqalarni   to’plash,   o’rganish,   qadimgi   zamon   yodgorliklarini   asrash,   targ’ibot
qilish,   foydali   qazilmalarni   izlab   topish   kabi   ibratli   talaygina   ishlarni   bajarganlar.   Shunday
odamlardan biri Xo’jandlik Mulla Sanin bo’lib, Chimkentda o’lkada dastlabki rus-tuzem maktabini
ochishda   faollik   ko’rsatgan.   «Turkiston   viloyatining   gazetasi»da   ma’sul   muxarrir   bo’lgan,
Turkiston muallimlar seminariyasida o’zbek va fors tillarida dars bergan. Shunday kishilardan yana
biri,   Sattarxon   Abdug’afforov   bo’lib,   u   1876   yilda   Peterburgda   orientalistlarning   Sh-halqora
kongressida   ma’ruza   qilgan   dastlabki   Turkistonliklardan   edi.   Sattorxon,   o’lkadagi   tub   joy   aholisi
orasida birichilardan bo’lib, dunviy bilimlarni  tarqalishiga katta  hissa qo’shgan kishi edi. So’ngra,
o’zbek arxeologiyasi  rivojiga katta  hissa qo’shgan boy kollektsiyalar  yiqqan va Davlat Ermitajiga
topshirib,   nomlari   unitilgan   Samarqandlik   Mirzo   Buxoriy,   Mirzo   Abdullolarning   ham   xizmatdari
qayta   tilga   olinmadi.   Bulardan   tashqari,   boshqa   fanimizga   hissa   qo’shgan   insonlar   ham   yoddan
chiqarildi.   Jumladan,   ajoyib   iste’dod   egasi   san’atkor   –   xattot   Mirzo   Barot   Mullo   Qosimov   nomi
ham   unitildi.   Mirzo   Barot   Samarqand   va   uning   atrofidagi   qator   qadimgi   davr   yodgorliklarining
suratini   chizgan,   Ulug’bek   madrasining   g’oyat   aniq   chizmasini   tayyorlagan   kishi   edi.   Mirzo
Abdullo Abduraxmon A.L.Kunnnng Iskandarko’l ilmiy safarida qatnashib, fanga qadimgi toshlarga
va daxma toshlarga yozilgan xatlar qayd qilingan juda qiziqarli kundalik qoldirgan. Bu inson haqida
so’nggi   yillardagi   darslik   va   boshqa   asarlarda   lom-mim   deyilmadi.   Yuqori   satrlarda   zikr
etilganidek,   Akram   polvon   Asqarovning   arxeologiya   sohasidagi   xizmatlari   kattadir.   Bu   inson,
o’zbek arxeologiyasining dastlabki vakillaridan edi, katta kollektsiyalar to’plagan. Uning to’plagan
kollektsiyasi   15   ming   nusxadan   ziyod   edi.   Bu   noyob   kollektsiyalar   Rossiya   markazi   shaharlari
muzey   fondlarida   saqlanmoqda   va   vaqt   keldiki,   ularni   milliy   muzeylarimizga   qaytarish   hamda,
yangi talab asosida o’rganib chiqish, joy-joyiga qo’yish lozim. Istebdod yillarida yig’ilgan ko’pgina
qadimiyot   kollektsiyalari   dunyoni   ko’rmay   ayrim   havoskor   kollektsionerlar   qo’lida   qolib
ketganligidan shubha yo’q.
Mamlakatimiz hududidan qadimgi va O’rta asrlarga doir tanga pullarni asrashning ahamiyati
kattadir. Bu topilmalar tufayli qadimgi shaharlar sanasini bilib olish mumkin.
Temuriylar   va   boshqa   podsholiklarning   iqtisodiy   hamda   siyosiy   tarixini,   xususan,   bu
davlatlardagi   pul   hamda   tashqi   va   ichki   savdo   munosabatlarni   o’rganishda   juda   qimmatli   manba
bo’lib   xizmat   qiladi.   Yana   shuni   aytish   nihoyatda   o’rinliki,   1917   yildan   to   mustaqillikka erishganimizga   qadar   fan   mamlakatimiz   tarixini   davrma-davr   o’rganishdan   iborat   o’z   vazifasini
bajarmay, ko’proq Rossiyaning Ovrupa qismidagi o’lkalarni o’rganishga katta e’tibor berib, qaram
o’lkalar   tarixi   o’z   holiga   tashlab   qo’yildi,   yokim   mensinilmadi.   Xususan,   paxta   yakka   hokimligi
tufayli   qanchadan   qancha   qadimgi   tariximnzni   ifodalab   beruvchi   qishloqlar,   saroylar,   qal’alar,   ilk
shaharlar payxon qilindi. Bizning mutasaddiy odimlarimiz esa bu haqda biron ochiq fikr bildirishga
jur’at   qilisholmadilar.   O’rta   Osiyo   xalqlaridan   tashqari   deyarli   barcha   xalqlar   o’z   tarixini   ozmi-
ko’pmi   biladilar.   Bu   davrda   O’rta   Osiyoda   ijod   qilgan   olimlarimiz   esa,   ayniqsa   rusiyzabon
tadqiqotchilar   odatda   rus   podsholarini,   knyazlarini,   rus   davlatini,   uning   madaniyatini   oshkor
bo’rttirib yozishardilar. Ammo, o’z ona diyorimizda mil.avv.1 minginchi yillardayoq tashkil topgan
Xorazm,   So’g’d,   Baktriya   davlatlari   hamda   milloddan   avvalgi   III   asrda   Grek-Baktriya   davlatiga
asos solib, birinchi tanga puli zarb etgan Diodor va boshqalar haqida fikr ham yuritilgai emas. Xalq
qaxramonlarimiz ham deyarli unitilgan edi. Jumladan, ona diyoryamizni arab bosqichlaridai himoya
qilishda   qahramonlik   jasoratini   ko’rsatgan   Hoshim   ibn   Hakim   (Muqanna),   Xorazmda   arablarga
qahshgatgich   zarba   bergan   ajoyib   qahramon   Xorazm   joxi,   Samarqand   hokimi   Gurakning   arab
bosqinchisi   Qutayba   ibn   Muslimga   qarshi   olib   borgan   shiddatli   janglari,   hamda   afsonaviy
qaxramonlarimiz   haqidagi   haqqoniy   ma’lumotlar   xalq   zehniga   etkazilmadi.   Shuniigdek,   IX-X
asrlarda   jahonga   mashhur   bo’lgan   ona   diyorimizda   etishib   chiqqan   va   komol   topgan   ilm-fan
darg’alariyu,   o’z   she’riyati   bilan   jahonni   lol   qoldirgan   Rudakiy,   Firdavsiy,   Sa’diy,   Hofiz   singari
zarbadast   daholar   haqida   deyarli   biron   fikr   bildirilmadi.   O’sha   davr   ilm-fanini   jahonga   taratgan
Muhmmad   ibn   Muso   Xorazmiy,   Ahmad   Farg’oniy,   Abu   Ali   ibn   Sino   va   Abu   Rayhon   Beruniy
singari mutafakkir olimlar hayoti va ijodi taraqqiyparvar insoniyat tomonidan o’rganilgan bo’lsada,
ammo, darslik va o’quv vositalari tufayli yosh avlodga bu haqdagi ma’lumotlar deyarli etkazilmadi.
Shuningdek, mamlakatimizda o’zbek tiliga davlat tili maqomi berilganda o’zbek tilining qadimgi til
ekanligini   isbotlab   berishda   asosiy   manba   Maxmud   Qoshg’ariyning   «Devonu   lug’otit   turk»
asarining   nihoyatda   katta   ahamiyati   borligi   ozmi-ko’pmi   ma’lum   bo’lsada-da   ammo,   maktablarda
bu   haqda   ta’lim   berilmadi.   So’ngra,   bu   matafakkir   olim   erning   dumoloqligini   isbotlab,   dunyo
xaritasini   chizib   qoldirganligi   haqidagi   ma’lumotlar   ham   o’rganilmadi.   Mustaqilligimiz   bergan
imkoniyatlardan foydalanib zikr etilgan  boralarda  tadqiqot ishlarini yo’lga qo’yishning imkoniyati
vujudga keldi. 
Hozirga vaqtda arxeologiya fani oldida muhim vazifalarni bajarish ishlari turibdi. Shulardan,
eng   muhimi   va   zaruri   arxeologik   tadqiqotlar   tufayli   mamlakatimiz   tarixini   yangi   talab   asosida
yaratishdir. 
Xullaski,   arxeologiya   xalqimiz,   millatimiz   manfaatlarini   beg’ubor   ifodalovchi   fan   sifatida
istiqlol yo’lida xizmat qilishga chorlaydi.
13-14. Ma’ruza: Turkistonda dastlabki arxeologik tadqiqotlar va mahalliy havaskor
arxeologlar faoliyati  va m ahalliy o‘kashunoslarning arxeologiya sohasiga qo‘shgan hissalari
O’rta  Osiyo sharoitida  ham dastlabki  arxeologik  qazishma  ishlari  deyarli  Rossiyadagi  kabi
XIX   asrning   ikkinchi   yarmida   faqat   topilmalar   topib   kollektsiyalar   yig’ish   uchun   qazishmalar
o’tkazishni   boshlaganlar.   O’sha   davrning   yirik   sharqshunos   olimlari,   tabiatshunoslar   va   boshqa
ko’plab olimlarning Turkiston hududiga kelishi bilan bu erda ham, dastlabki o’lkashunoslik, tarixni
o’rganish   uchun   yozma   va   arxeologik   materiallarni   to’plash   ishlari   boshlandi.   Rossiyalik   yirik
sharqshunos olimlarning  bu  erda boshlagan ekspeditsiyalarida mahalliy ilmli-bilimli odamlar ichida
turk   va   fors   tillarini   biladigan,   arab   alifbosida   yozilgan   ko’lyozmalarni   o’qiy   oladigan   odamlarni
olib   yurib,   birinchidan,   qadimgi   tariximiz   bo’yicha   juda   ko’plab   materiallar   to’plagan   bo’lsalar,
ikkinchidan,   shu   mahalliy   aholi   orasidan   chiqqan   yoshlarni   arxeologik   kazishmalar   olib   borib
tarixni o’rganish mumkinligini   tushuntirishdi.
Xuddi   shunday   mahalliy   havaskor   o’lkashunoslardan   biri   Akram   Askarov   bo’lib,   uning   o’zi
savdogar,   ipak   tolalaridan   gazlamalar   to’qiydigan   hunarmand   bo’lsa   ham,   bularga   ko’shimcha
ravishda   qadimgi   asori-atiqalardan   kollektsiyalar   ham   to’plagan.   N.I.Veselovskiy   tashkil   etgan
qazuv-qidiruv   ishlarida   bevosita   qatnashgan,   turli   davrga   oid   tangalarni   davri,   zarb   qildirgan podshoning   nomlarini   juda   yaxshi   bilgan.   Farg’ona,   Sirdaryo,   Samarkand   va   Buxorodagi
ekspeditsiyalarda   qatnashgan.   Akram   Asqarovni   bemalol   birinchi   uzbek   arxeologlaridan   edi   deb
qo’rqmay   aytsa   bo’ladi.   Rus   sharqshunos   olimi   N.I.Veselovskiy   Akram   Asqarovga     baho   berib
" Agar, Akram  Askarov bo’lmaganda, men, bunchalik  muvaffaqiyatlarga  erishmagan bo’lar  edim "
deb   juda   yuqori  baholagan.   1887   yili   "Rus   arxeologiya   jamiyati"   Akram   Asqarovni   "Arxeologiya
rivojiga   qo’shgan   hissasi   uchun"   kichik   kumush   medali   bilan   mukofotlaydi.   Ko’p   o’tmay   u
Parijdagi "Ilmiy arxeologiya jamiyatining a’zosi" etib saylanganligi ma’lum   bo’ldi.
Yana bir mahalliy  aholi  vakillaridan  biri   Mirza Abdulla Buxoriy   bo’lib, u aslida  savdogar-ziyoli
oiladan chiqqan edi. Ko’p yillar davomida arxeologik ashyolarni to’plash va ularni o’rganish bilan
shug’ullangan   va   natijada   oddiy   asori-atiqalarni   to’plovchi   odamdan   mahalliy   ulkashunos,
numizmat va havaskor arxeolog darajasaga ko’tarilgan.
Mahalliy havaskor - numizmat, Samarqandlik hattot   Abu Sayd Maxsum   bo’lib, uning Samarqand
shahrining   obidalaridagi   ko’chirmalaridan   N.I.Veselovskiy,   V.A.Krachkovskaya,   A.A.Semyonov
kabi   taniqli   sharqshunoslar   o’z   ilmiy   tadqiqotlarida   foydalanishgan.   Hatto,   Samarqandlik
sharqshunos   va   arxeolog   olim   V.L.Vyatkinga   Ulug’bek   rasadxonasini   o’rnini   XVI   asr
vaqfnomalarini   o’rganib   turib   ko’rsatib   bergan   ham   Abu   Sayd   Maxsum   bo’ladi.   Demak,   "tarixiy
manbalarni   o’qib   turib,   u   yoki   bu   yodgorlikni   topish   usulini   ham,   birinchilardan   bo’lib   o’zbek
ziyolilari ixtiro qilgan", desak xato qilmagan bo’lamiz.
Abu   Toxirxo’ja   Samarqandiyning   qalamiga   mansub   bo’lgan   "Samariya"   asarini   1899   yilda
N.I.Veselovskiy   tomonidan   fors   tilida,   1904   yilda   V.L.Vyatkin   tomonidan   rus   tilida   nashr
qilinishiga sababchi bo’lgan ham Abu Sayd Maxsum bo’ladi. Chunki, Abu Sayd Maxsum birinchi
marta bu qo’lyozmani topib, undan bir nusha ko’chirib, N.I.Veselovskiyga bergan edi. U umrining
oxiriga qadar V.L.Vyatkinning Afrosiyobdagi qazishmalariga borib turgan, ammo, og’ir xastalikka
uchragan Abu Sayd Maxsum rasadxona ochilgandan ko’p o’tmay 1910 yilda vafot etdi.
Turkistonning  Ettisuv  viloyatida  yana bir havaskor  arxeolog   Turdi Mirg’iyosov   faoliyat  yuritgan
bo’lib,   u   16   yil   davomida   asori   atiqalarni   to’plagan.   Uni   o’sha   davrdagi   arxeolog   A.A.Divaevga
yozgan xati O’zbekiston Davlat Markaziy arxivida saklanib qolgan. Unda To’kmoq tumani atrofida
saqlanib qolgan irrigatsiya inshootlari, ko’hna shahar xarobalari, u erda qazishmalar o’tkazilganini,
u   erda   topilgan   topilmalar   to’g’risida   yozgani   holda,   yodgorliklarni   saqlash   ishlari   yaxshi
bo’lmayotgani,   jumladan,   mahalliy   aholi   tomonidan   obidalarning   g’ishtlari   ko’chirib   olib
ketilayotganligi to’g’risida xabar qilinadi.
Yuqoridagilardan   ko’rinib   turibdi-ki,   bizda   boshlangan   arxeologik  qazishma   ishlarini   ibtidosida
mahalliy   aholidan   chiqqan   ziyoli,   havaskor	
  o’lkashunos,   o’z   xalqini   tarixini   o’rganishni   orzu
qilgan   havaskorlar   turadi.	
  V.V.Bartoldning say harakati bilan 1895 yilda	
Toshkentda 
Turkiston Arxeologiyasi havaskorlari
to’garagi tashkil etildi. Bu	
  to’garak       ishlarida
o’z   davrining   yirik   sharkshunos    va	
qadimshunoslari   V.V.Bartold,   N.I.Veselovskiy,
M.S.Andreev, A.A.Divaev,   N.S.Likoshin,
N.G.Mallitskiy, N.P.Ostroumov, V.L.Vyatkin, A.A.Semyonov kabi atoqli olimlar shug’ullanganlar.
O’rta Osiyoning qadimgi va o’rta asrlari bo’yicha yirik mutaxassis, arxeolog olim V.M.Massonning
fikricha, O’rta Osiyo arxeologiyasini shakllanishida Sankt-Peterburg sharqshunoslarining o’rni juda
katta   bo’lgan   edi.   Ayniqsa,   V.V.Bartold,   N.I.Veselovskiy,   A.Yu.Yakubovskiy   kabi   yirik
sharqshunoslar   boshlagan   va   A.M.Belenitskiy   oxiriga   etkazgan   arxeologik   manbalardan   tarixni
yoritishda foydalanish usuli "Sankt- Peterburg arxeologiya maktabiga" aylandi.
Ammo,   XIX   asrning   oxiri   –   XX   asrning   boshlarida   Turkiston   hududining   anchagina   qismida
arxeologik   izlanishlar   olib   borish   bilan   o’z   zamonasining   yirik   bilimdon   sharqshunos   olimlari
shug’ullanishgan   bo’lishsa   ham,   ularning   hammasi   oddiy   "kollektsiya   yig’uvchi   mutaxassis"
darajasidan   nariga   o’tmadilar.   Buning   sababi   asosan   bitta   edi.   U   ham   bo’lsa   bu   "arxeolog"larni
O’rta Osiyo sharoitida oddiy tuproqdan yasalgan (paxsa, xom g’isht, guvalak, sinch, erto’la, yarim
erto’la   va   h.k.)   arxitektura   obidalarini   nurashi,   ularni   ko’p   qatlamligi   sharoitida   paydo   bo’lgan
arxeologik   qatlamlarni   ajrata   olmaganliklarida,   yodgorliklarni   tarixiy   manba   sifatida   ishlatishni
bilmaganliklarida edi. Bu ishni bilish uchun o’sha qazilayotgan obidani yodgorlik shakliga kirgunga
qadar   bo’lgan   tarixini   tasavvur   qila   oladigan   odamgina   bu   yodgorlikni   qaziy   olishi,   arxeologik obidani   yaxlit   bino   sifatida   tasavvur   kila   olishi   mumkin   edi.   Buning   uchun   albatta   arxeolog-
mutaxassislar kerak edi.
Bizning   hududlarimizga   kelib   kazishmalar   olib   borgan   dastlabki   sharkshunos-arxeologlar   Evropa
xududlaridan   kelganliklari   uchun   ular   ko’proq   Qoradengizbo’yi,   Kavkaz,   Evropaning   janubiy
qismlaridagiday   toshdan   ko’tarilgan   imoratlarni   qazib   o’rganishgan,   yoki   o’zlari   bevosita
qatnashmagan  bo’lsalar  ham,  ular to’g’risidagi  ma’lumotlarni  chop etilgan  adabiyotlardan  bilishar
edi.   Shuning   uchun,   ular,   O’rta   Osiyoga   kelib   dastlabki   qazishmalarni   o’tkazishgan   davrda   katta
muvaffaqiyatlarga erisha olmadilar, chunki, ular mahalliy sharoitdagi tuproqdan bo’lgan imoratlarni
qoldig’ini qazishni bilishmas edi.
2. O’ZBEKISTONDA ARXEOLOGIYa FANINING ShAKLLANIShI Ikkinchi davr – (1917-1938
yillar)
Bu davrda Sho’rolar xokimiyati  moddiy yodgorliklarni  saqlash va ximoya  qilish ishlari yuzasidan
bir qator tadbirlarni amalga oshirdi.
1918  yilda   Moddiy   madaniyat  tarixi   Rossiya   Akademiyasi   tashkil   etildi.  Unga  barcha   arxeologik,
san’at,   madaniyat   va   me’morchilik   yodgorliklarini   xisobga   olib,   davlat   ximoyasiga   o’tqazish
qo’yilgan.
1920   yil   27   noyabrda   Toshkentda   muzeylar,   qadimgi   yodgorliklarni   asrash,   san’at   va   tabiatni
muhofaza qilish  Turkiston Komiteti  tashkil qilindi.
O’zbekistonda arxeologiya fani hatto o’tgan asrning 30 – yillarini oxirlarigacha o’zining shakllanish
bosqichida   edi.   Bu   davrda   V.L.Vyatkin   Afrosiyob   yodgorligida,   B.P.Denike   qadimiy   Termizda,
M.E.Masson   Ohangaron   vodiysida   va   Amudaryo   bo’yidagi   Ayritomda,   Termizda,
A.Yu.Yakubovskiy   Zarafshon   vodiysi   yodgorliklarida,   V.A.Shishkin   Varaxshada,   S.P.Tolstov   va
Ya.G’.G’ulomov   Xorazm   vohasida,   A.P.Okladnikov   Teshiktosh   va   Machay   g’orlarida,
V.V.Grigorev   va   A.I.Terenojkin   Toshkent   viloyati   va   Samarkand   shahrida   qazishmalar   olib
bordilar.
Bu olimlarning aksariyat qismi o’z sohasining etuk darg’alari bo’lishsa ham, ularning ichida O’rta
Osiyo iqlimiy sharoitidagi tuproqdan bo’lgan arxitektura obidalarini qazish, yodgorlikni qatlamma-
qatlam   o’rganishning   eng   dastlabki   namunalarini   hayotga   joriy   etgan   dastlabki   arxeologlar   bu
G.V.Grigorev , hamda   A.I.Terenojkin   bo’ladilar. G.V.Grigorev Samarkand shahridagi Tali-Barzu
yodgorligida   olib   borgan   qazishmalaridan   topilgan   juda   ham   yaxshi,   qatlamma-katlam   olingan
kulolchilik komplekslari hozirgi payitgacha "tozza komplekslar" sifatida o’z ahamiyatini yo’qotgani
yo’q.   Bunday   ish   O’rta   Osiyo   sharoitida   birinchi   marotaba   o’tkazilganligi   tufayli   va   olingan
stratigrafik   ma’lumotlar   juda   aniq   davrni   ko’rsatsa   ham,   o’sha   davrning   arxeologiyasiga   katta
xizmat   ko’rsatgan.   G.V.Grigorev   bu   ma’lumotlarni   aniq   davrini   aniqlashda   katta   xatolarga   yo’l
ko’ydi.   Albatta,   bu   uning   aybi   emas,   balki   arxeologiya   fanining   ilk   rivojlanish   bosqichlaridagi
to’g’ri yo’lni qidirish edi.
Xuddi   shunday   fikrni   urushdan   keyingi   qiyinchilik   yillarida   Samarqandning   Afrosiyob
xarobalaridagi   jarliklar,   eski   qazishmalarni   kesmalari,   mudofaa   devorlarini   tozalash   va   ularni
tushunish   ishlarini   muvaffaqiyatli   bajargan,   hamda   bu   sohada   yirik   tajriba   to’plagan   olim
A.I.Terenojkin to’g’risida ham aytsa bo’ladi. Bu olimning o’sha turli kesmalarni, jarlik va mudofaa
devorlarini tozalash usullari bilan Samarkand shahri tarixini davrlashtirishi va ayniqsa uning olgan
komplekslarini tozaligi o’z kuchini hozirga qadar yo’qotgani yo’q.
O’zbekistonda  arxeologik  bilimlarni  to’planishida,    mamlakatimiz  uchun ko’plab arxeolog kadrlar
etkazib   berishda   hozirgi   Milliy   universitetning   M.E.Masson   boshchiligidagi   arxeologiya
kafedrasini   ochilishi   (1940   y.),   O’z.FA   qoshida   dastlab   Arxeologiya   bo’limini,   sal   o’tib   Tarix   va
arxeologiya   institutini   tashkil   etilishi   (1943   y.),   yurtimizda   qadimshunos   mutaxassislarni   ko’plab
paydo   bo’lishida   o’zining   munosib   hissasini   qo’shdi.   Bu   kafedrani   bitirib   chiqqan   olimlar   ichida
O’rta   Osiyo   tarixi   va   arxeologiyasi   bo’yicha   eng   yirik   ishlarni   qilgan   qadimshunoslar   –
B.A.Litvinskiy,   V.M.Masson,   V.I.Sarianidi,   Yu.F.Buryakov,   E.V.Rtveladze,   R.H.Sulaymonov,
G.V.Shishkina,   B.D.Kochnev,   A.S.Sagdullaev,   Z.Usmonova,   I.Axrorov,   Sh.Pidaev   kabi   olimlarni misol qilib keltirish mumkin. Aynan shu kafedrani bitirib chiqqan olimlarni alohida qazish usullari,
arxeologik   materiallarni   talqin   kilish   usullarini   birligi   uchun   ham,   bu   olimlarni   O’rta   Osiyo
arxeologiyasining  " Toshkent maktabi " deb atash rasm bo’lgan. O’zbekistonda arxeologiya  fanini
vujudga kslishida Ya.G’.G’ulomovning roli   katta.
Ikkinchi davr (1938-1945 yillar)
Bu davrda O’rta Osiyoning ijtimoiy tuzumi masalasi muhokama etildi. Tarixchilar orasidagi “O’rta
Osiyoning   abadiy   feodalizm   hukmron   bo’lgan”   degan   g’oya   rad   etilib   O’rta   Osiyoda   quldorlik
tuzumi mavjud bo’lganligi isbotlandi.
Arxeologik   tadqiqotlarni   kengaytirish   maqsadida   O’rta   Osiyo   hududida   5   ta   ekspeditsiya   tashkil
qilinda
1. 1933 yilda M.E. Masson Boschiligidagi Termiz   arxeologiya ekspeditsiyasi.   (TAKE)
2. 1937 yilda A.N. Bernshtam rahbarligida Ettisuv   arxeologik ekspeditsiyasi.
3. 1937 yilda S.P.Tolstov rahbarligida Xorazm   arxeologik ekspeditsiyasi.   (XAEE)
4. 1934 yilda B.A. Latinin rahbarligida Farg’ona   arxeologik ekpeditsiyasi
5. 1937 yilda V.A. Shishkin rahbarligida Quyi Zarafshon   arxeologik ekspeditsiyasi
O’tgan   asrning   30-40   yillaridan   arxeologiyaga   mahalliy   kadrlar   kirib   kela   boshladilar.   Bu
kadrlarning   eng   dastlabki   kaldirg’ochi,   o’zbek     xalqining   taniqli   arxeologi,   tarixchisi   va
sharqshunos olimi, O’zbekistonning qadimgi va o’rta asrlar tarixi bo’yicha yirik olimi, tarix fanlari
doktori,   O’zbekistonda   xizmat   ko’rsatgan   fan   arbobi,   akademik   Yahyo   G’ulomovich
G’ulomov ning butun hayoti vatanimizning tarix fanini paydo bo’lishi va taraqqiyoti bilan bevosita
bog’likdir.
Yahyo   G’ulomovich   G’ulomov   1908   yilning   1   mayida   Toshkent   shahridagi   Madrasa   mudarrisi
oilasida tavallud topdi. Otasidan juda erta qolib, boshlang’ich qizlar maktabida dars beradigan onasi
qo’lida tarbiyalanadi. 1921 yildan esa, bolalar maktab internatida, boshlang’ich ta’limning 6 sinfini
tugatgandan   keyin   esa,   xalq   ta’limi   yo’nalishidagi   erkaklar   instituti   (1921-1926   yy.)ni
tugallagandan keyin, Toshkent shahridagi boshlangich maktabda dars beradi.
1921-1930   yillarda   Yahyo   G’ulomovich   o’sha   davrlardagi   O’zbekistonning   birinchi   poytaxti
Samarqandda   tashkil   etilgan   O’zbek   Davlat   pedagogika   akademiyasiga   o’qishga   kirgan.   1921
yildan   –   1931   yilgacha   Ya.G’ulomov   Xalq   Komissarlari   huzuridagi   tarix   kabinetini   asistenti   va
aspiranti,   1933-   1940   yillarda   esa   qadimgi   yodgorliklar   va   san’atni   saqlash   qumitasini
(Uzkomstaris)   ilmiy   xodimi   va   ilmiy   kotibi   lavozimlarida   ishladi.   Aynan   shu   davrlardan   Yahyo
G’ulomov arxeologik razvedkalarda va arxeologik qazishmalarda ishtirok etadi, hamda arxeologiya
bilan yaqindan   tanishadi.
O’sha davrning eng yirik tarixchi, sharqshunos va arxeologlari bilan birga ekspeditsiyalarda bo’lib,
ularning tajribalarini o’rganadi. 1933 yilda u M.E.Masson boshchiligidagi Termiz ekspeditsiyasida,
sharqshunos olim A.Yu.Yakubovskiy tashkil etgan Zarafshon ekspeditsiyasida, 1936-1938 yillarda
esa, S.P.Tolstov boshchiligidagi Xorazm ekspeditsiyasida bevosita ishtirok   etadi.
1940 yildan boshlab, Ya.G’.G’ulomov Ittifoq Akademiyasi O’zbekiston filialining bo’lim boshlig’i
bo’ldi.   1943   yildan   boshlab   esa,   yangi   tashkil   etilgan   Uzbekistan   FA   Tarix   instituta   filialining
qadimgi va o’rta asrlar tarixi bo’limining boshligi lavozimlarida ishladi.
Ya.G’.G’ulomov   1943   yilda   "Xiva   va   uning   yodgorliklari”   mavzusida   nomzodlik,   va   1950   yilda
esa,   “Xorazmni   kadimgi   davrlardan   bugungi   kungacha   sugorilishi   tarixi"   mavzuida   doktorlik
dissertatsiyasini   himoya   qiladi.   1955   yilda   professor   unvonini   oladi,   1956   yilda   O’zFA   muxbir
a’zosi,   1966   yilda   esa,   O’zFA   akademigi   etib   saydandi.   Ya.G’.G’ulomov   haqiqiy   olim   sifatida
biron-bir   lavozimga   o’tirishni   orzu   qilmadi,   shunga   qaramay   1956-1959   yillarda   O’zFA   Tarix   va
arxeologiya institutini direktori lavozimida   ishladi.
Ya.G’.G’ulomov talantli inson sifatida, o’zining yurtini tarixini o’rganishga jon-dilidan intilganligi
tufayli,   studentligi   yillaridanoq   uni   o’rganishni   boshladi.   Shuning   uchun   u,   Davlat   pedagogika
akademiyasining studenta bo’lib o’qib yurgan paytidanoq yirik domlalarining ma’ruzalarini maroq bilan   tingladi.   Bu   davrdagi   uning   domlalari   qatoriga   taniqli   tarixchilar,   sharqshunoslar   va
ma’rifatchilar Bulat Soliev, Musa Saidjonov, Abdurauf Fitrat kabilar edilar.
Ya.G’.G’ulomovga juda ko’p narsani o’rgatgan olimlardan yana biri V.L.Vyatkin edi. V.L.Vyatkin
aslida O’rta Osiyo sharoitida o’sganligi sababli mahalliy o’zbek, tojik tillaridan tashqari arab va fors
tallarini  ham  biladigan,  shu bilan birga arab alifbosida  yozilgan  tarixiy manbalarni  o’qiy oladigan
sharqshunos   olim   edi.   Bundan   tashqari   V.L.Vyatkin   taniqli   arxeolog   ham   edi.   Shuning   uchun
Ya.G’.G’ulomov V.L.Vyatkindan juda ko’p narsani o’rganishga harakat kildi. Ayniqsa, Samarqand
sharoitida  arxeologiya  bo’yicha o’rganishi mumkin bo’lgan yagona ustoz ham o’sha payitda faqat
V.L.Vyatkin   edi.   Keyinchalik,   domla   Ya.G’ulomovda   sharqshunoslik   fani   manbalarini   arxeologik
manbalar   bilan   ko’shgan   holda   ishlaganligining   sabablaridan   biri   ham   ustozi   V.L.Vyatkinning
ta’siridan bo’lishi ham   mumkin.
Ya.G’.G’ulomovning   rus   sharqshunos,   tarixchi   va   arxeolog   olimlari   bilan   doimiy   muloqotlari,
yoshligidan   boshlab   yirik   olimlarning   ma’ruzalarini   tinglaganliklari   natijasida,   hayotda   ham   shu
ustozlarning   yo’lidan   borishiga,   tarix,   arxeologiya,   sharqshunoslik   va   etnografiya   fanlarini
xulosalarini   qo’shgan   holda   maqola   va   monografiyalar   yozishiga   imkon     yaratdi.   Shuning   uchun
domla   Ya.G’.G’ulomovni   O’rta   Osiyoning   eng   yirik   arxeologlari   va   sharqshunoslari   S.P.Tolstov,
M.E.Masson,   A.Yu.Yakubovskiy,   A.M.Belenitskiy,   A.N.Bernshtam,   V.A.Shishkin,
M.M.Dyakonov kabi yirik olimlari qatoriga qo’shish   mumkin.
Ya.G’.G’ulomov   O’rta   Osiyo   xalklari   tarixini   o’ylar   ekan,   doimo   eng   dolzarb   masala   sifatida,
xalqimiz tarixida irrigatsiyani o’rni va rolini juda yaxshi tushunganligi tufayli hayotining juda katta
qismini   aynan   irrigatsiya   tarixini   o’rganishga   sarfladi.   Shuning   uchun   ham,   o’zining   doktorlik
dissertatsiyasiniig   mavzusini   ham   aynan   irrigatsiya   tarixidan   oldi.   Keyinchalik,   irrigatsiya   sohasi
bo’yicha   juda   ko’plab   shogirdlariga   nomzodlik   va   doktorlik   dissertatsiyalariga   mavzuni   aynan
irrigatsiya tarixidan berdi.
Domla   qiziqqan   yana   boshqa   bir   yirik   yo’nalish   bu   ibtidoiy   davr-tosh,   bronza   davri   jamoalarini
o’rganish   mavzusi   eng   dolzarb   mavzular   qatoridan   o’rin   olgan   edi.   Shuning   uchun   domla
Ya.G’ulomov   o’zining   shogirdlarini   olib   quyi   Zarafshon   vohasida   Mohandaryo   ekspeditsiyasini
tashkil etdi va natijada bu vohada neolit davriga oid kaltaminor  madaniyati va bronza davriga oid
zamonbobo madaniyati va juda ko’plab yodgorliklar topib o’rganildi.
Domlaning ilmiy faoliyatida tosh davri yodgorliklarini o’rganish alohida. o’rinni egalladi. Shuning
uchun   Toshkent   vohasi   va   Farg’ona   vodiysidagi   bir   qator   tosh   davri   yodgorliklarini   -   Obirahmat,
Ko’lbuloq, Selung’ur, Obishir mukammal o’rganildi. O’zbekiston hududi bir necha yuz ming yillar
muqaddam ilk odamlar tomonidan o’zlashtirilganligi aytib o’tildi.
Ya.G’.G’ulomov   o’zining   jo’shqin   faoliyati   davomida   eng   asosiy   e’tiborni   O’zbekistonning   juda
ko’plab   hududlarida   arxeologik   qazishma   ishlarini   tashkil   etib   xalqimiz   tarixi   va   qadimgi
madaniyatini   mukammal   o’rganishga   harakat   qildi.   Jumladan,   Samarqanddagi   Afrosiyob
yodgorligi,   Farg’ona   vodiysidagi   Quva   shahrining   xarobasi,   Axsikent   yodgorligida,   Surxondaryo
vodiysi yodgorliklarida, Samarkand, Buxoro, Jizzaxdagi voha yodgorliklarini o’rab turgan mudofaa
devorlarini o’rganish bo’yicha olib borilgan tadqiqotlarga bosh-qosh bo’ldi.
Zarafshon   vohasining   ibtidoiy   davr   tarixi   va   madaniyatini   o’rganish,   bu   joylarda   kompleks
ekspeditsiyalarni   tashkil   kilish,   ekspeditsiyalarda   qatnashayotgan   aspirantlar,   ilmiy   xodimlarning
ilmiy ishlariga rahbarlik qildi. Natijada  quyi Zarafshon vohasining tosh davridan temir davrigacha
bo’lgan   tarixi   va   madaniyatini   to’liq   qamrab   olgan   mukammal   monografik   asarlar   paydo
bo’ldi.   Bu   erda   olib   borilgan   ilmiy   tadqiqot   ishlarining   natijasi   sifatida   domlaning   bir   nechta
shogirdlari nomzoddik dissertatsiyalarini yokdadilar.
Ya.G’.G’ulomov   o’zining   doktorlik   dissertatsiyasining  mavzusini  sug’orilish   tarixi   bo’yicha   qildi,
chunki sug’orilish tarixi O’rta Osiyo sharoitida eng muhim yo’nalish bo’lib, bu erdagi dehqonchilik
sug’orilish   bilan   bog’liqdir.   Demak,   O’rta   Osiyo   sharoitida   vujudga   kelgan   xo’jalik-   iqtisodiy   va
madaniy   jarayonlar   ham   sug’orilish   tarixi   bilan   bog’liqdir.   Sug’orilish   tarixini   juda   qadimgi
davrlardan eng keyingi davrlargacha  qamrab oldi. Sug’orilish tarixini o’rganish uchun   arxeologik
materiallardan   tashqari   juda   ko’plab   qo’lyozmalardan,   saqlangan   toponimik   atamalardan   va   shu
jumladan   etnografik   ma’lumotlardan   mukammal   foydalandi.   Sug’orilish   tarixining   tariximizni
o’rganishdagi   ahamiyatini   yaxshi   tushungan   Ya.G’.G’ulomov   o’zining   shogirdlariga   dissertatsiya mavzularini   ham   sug’orilish   tarixidan   berdi.   Shuning   uchun   Yahyo   G’ulomovning   juda   ko’plab
shogirdlari - A.R.Muhammadjonov, S.Jalilov, A.Abdulxamidov, S.Anorboev, M.Tagiev,                   R.
Ravshanov kabilar o’z mavzularini aynan sug’orilish tarixidan   olishdi.
Domlaning yana bir katta ishi bu mahalliy kadrlarni ko’paytirishga asosiy e’tiborini qaratdi. U juda
ko’plab   mahalliy   yoshlarni   o’z   davrining   eng   yirik   arxeologiya   markazlari   –   Moskva,   Leningrad,
Novosibirsk   kabi   shaharlardagi   ilmiy   tadqiqot   institutlarida   ishlaydigan   olimlarga   stajirovka,
aspirantura   va   doktoranturaga   yubordi.   Uning   o’zi   yirik   tarixchi,   ko’plab   qo’lyozmalarni   o’qiy
oladigan   sharqshunos   va   arxeolog   sifatida   juda   ko’plab   tarixchi,   etnograf   va   arxeologlarning
dissertatsiyalariga rahbarlik qildi, bu borada unumli va barakali mehnat qildi.
Akademik Yahyo G’ulomov to’g’risida o’z zamonasining juda yirik olimlari katta baho berganlar.
Jumladan, o’z davrining juda yirik olimi, Leningrad (hozirgi Sankt-Peterburg) Davlat   Ermitajining
direktori,   professor   B.Piotrovskiy   Ya.G’ulomov   to’g’risida   shunday   degan   edi:   " Yahyo
G’ulomovich   yirik   arxeolog   va   tarixchi   sifatida   mamlakatimizda   hamda   chet   ellarda   shuhrat
qozondi.   Uning   O’rta   Osiyo   xo’jaligining   negizi   bo’lmish   sug’orishga   oid   ilmiy   tadqiqot   ishlari
fanda katta yutuq hisoblanadi ".
Yana   boshqa   bir   mashhur   olim   V.A.Shishkin   "Ya .G’ulomov   oddiy   ilmiy   xodimlikdan
arxeologiyaga doyr yirik ilmiy ishlari bilan keng tanilgan etuk olim darajasiga ko’tarildi " - deydi.
Akademik A.P.Okladnikov Yahyo G’ulomovni doimo hurmat bilan tilga olar, va u bilan aloqasini
uzmas   edi.   Uning   fikricha,   Yahyo   G’ulomov   O’rta   Osiyoning   sug’orish   va   dehqonchilik   tarixini
yaratib, Sharqning muhim tarixiy masalalarini o’rganishga o’lkan hissa qo’shdi.
Haqiqatdan   ham   Yahyo   G’ulomovich   G’ulomov   tariximizni   arxeologik   usullar   bilan   o’rganishga
doimo   intilib   kelgan   va   bu   yo’lda   turli   usullarni   ko’llash   ishlariga   doimo   bosh-qosh   bo’lgan.
Jumladan   Yahyo   G’ulomov   arxeologik   topilmalarni   ta’mirlash   va   ularni   muzeylarga   qo’yish,
arxeologik   obidalarni   o’rganish   davrida   topilgan   paxsa,   xom   g’isht   va   guvalalardan   ko’tarilgan
uylarning   xarobalarini,   Qazishmalardan   topilgan   loydan   yasalgan   san’at   asarlarini   (haykallarni)
kimyoviy   usullar   bilan   restavratsiya   va   konservatsiya   qilish   taklifini   beradi.   Shu   taklif   asosida
O’zbekiston Fanlar akademiyasining Tarix va arxeologiya instituta qoshida arxeologik topilmalarni
restavratsiya  qilish bo’limi  ochildi.  Bu taklif  asosida tashkil etilgan  kimyo laboratoriyalari  dastlab
Tarix   va   arxeologiya   instituta   qoshida   ishlagan   bo’lsa,   1970   yildan   boshlab   alohida   Arxeologiya
instituta   tashkil   topganligi   munosabati   bilan   uning   "Kimyo-texnologik   tadqiqotlar   va
konservatsiyalash bo’limi ochildi. Mazkur bo’lim ishlab  chiqqan tadqiqotlar tufayli ko’pgina san’at
obidalari,   mudofaa   inshootlari,   Sopollitepa,   Qoratepa,   ayniqsa   Afrosiyobdan   topilgan   va   butun
jahonni   lol   qoldirgan   devoriy   suratlari,   Erqo’rg’ondan   topilgan   loydan   yasalgan   haykallarning
parchalari, Arxeologik obidalarni va topilmalarni kimyoviy usullar bilan restavratsiya kilish bo’limi
ochildi.
Yahyo   G’ulomovich   G’ulomovning   ilmiy   faoliyatini   juda   katta   kismini   tashkiliy   ishlar   tashkil
etgan.   Uni   1967   yilda   Respublika   tarixiy   obidalarni   saqlash   bo’yicha   tuzilgan   jamiyatning   ta’sis
s’ezdi bo’lib o’tadi va unda Yahyo G’ulomov hay’at a’zoligiga saylanadi. 1971 yildan esa, Yahyo
G’ulomov   shu   jamiyatning   arxeologiya   sektsiyasining   raisi   etib   tayinlanadi.   Bu   ishni   Yahyo
G’ulomov   mazkur   sektsiya   ishining   asosiy   vazifasi   kilib   respublika   hududidagi   arxeologik
obidalarini  xaritasini  tuzishni   asosiy  vazifa   qilib  belgilaydi.  Bu  o’ta  muhim  va  zarur  ishga  barcha
ilmiy   muassasalar,   viloyat   va   o’lka   muzeylari   jalb   qilinadi.   Arxeologiyani   jon-   dilidan   sevgan
Yahyo   G’ulomov   respublika   arxeologik   obidalarini   xaritasini   tuzishda   shoshma-shosharlikka   yo’l
qo’ymaslikni qayta-qayta takrorlar edi. Ushbu say-harakatlarning natijasi o’laroq, 1950-70 yillarda
tarixchi va arxeologlarning o’ziga xos " G’ulomov maktabi " dunyoga keldi va shu asosda " o’zbek
arxeologiya maktabi "ga asos   solindi.
Ikkinchi davr (1945-1991 yillar)
Bu   davrda   arxeologik   tadqiqot   ishlarida   ko’plab   o’zgarishlar   kuzatildi.   Quyi   Zarafshon
ekspeditsiyasi   ishini   1944-1949   yillarida   Tyan-Shan-Oloy   ekspeditsiyasi.   1951-1955   yillari   esa
Qirg’iziston arxeologik etnografik ekspeditsiyasi davom qildi. 1946 yildan 1952 yilgacha Farg’ona ekspeditsiyasini   A.N   Bernshtam   rahbarligida   Pomir-Oloy   va   Pomir-   Farg’ona   ekspeditsiyalari
o’rgangan.
"G’ulomov   maktabi"ning   vakillaridan   bo’lmish   O’zR   FA   akademiklari   -   A.Askarov,
A.Muhammadjonov,   O’.Islomov,   Yu.F.Buryakov ,   professorlar   M.Qosimov,   T.Mirsoatov,
A.Abdurazzaqov,   M.Jo’raqulov,   R.Sulaymonov,   A.Abdulxamidov,   M.Ishoqov,   M.Mambetullaev,
M.Isomiddinov,   T.Shirinov,   A.Sagdullaev,   B.Matboboev,   Sh.Shaydullaev ,   fan   nomzodlaridan
I.Axrorov,   O’.Alimov,   M.I.Filanovich,   N.B.Nemtseva,   Sh.R.Pidaev,   J.Mirzaahmedov,
K.Abdullaev,   A.Anorboev   kabi  ko’plab   olimlarni  O’zbekistonda  arxeologiya  fanining   ushbu  davr
rivojlanishiga ko’shgan hissalari kattadir.
1970   yilda   O’zbekiston   Fanlar   Akademiyasining   Arxeologiya   instituti ni   Samarkand   shahrida
ochilishi  va shu institutning  o’ziga O’zbekiston  xududida  olib borilayotgan  kazishmalarga  "Ochiq
varaqa"   berish   huquqini   berilishi   juda   katta   ahamiyat   kasb   etdi.   Bu   bilan   butun   O’zbekiston
hududida   olib   borilayotgan   qazishmalarni   mutaxassislar   tomonidan   tekshirib   ko’rilishi,
arxeologlarni arxeologik obidalarni qazish davrida uslubiy jihatdan noto’g’ri qazishmalar o’tkazilib
xatolarga   yo’l   qo’ymaslikka   undadi.   Shu   institutning   o’zida   arxeologlarning   yillik   hisobot
sessiyalari   tashkil   etilib,   har   qaysi   voha   va   viloyatlarda   ekspeditsiya   uyushtirgan   arxeologlar   shu
sessiyalarda   chiqishlar   qilishdi   va   ma’ruzadan   keyin   har   qaysi   arxeolog   olib   borgan   kazishmalar
ustidan   baxs-   munozaralar   bo’ldi.   Natijada,   arxeologik   kazishmalar   olib   borish   usullari
takomillashdi.
Har qaysi viloyatda, vohada yirik, etalon yodgorliklarda doimiy ekspeditsiyalar, ko’p hollarda, shu
yodgorliklar qoshida arxeologik bazalar, yoki muzeylar tashkil etildi.
Mustaqillik   yillarida   arxeologiya   faniga   va   ayniqsa   uni   qazish,   fiksatsiya   qilish,   hozirgi   zamon
texnologiyalari   asosida   kompyuterlar   xotirasiga   solish,   hududlarda   arxeologik   yodgorliklarni
o’rganish,   kosmosdan   olingan   suratlardan   foydalanish,   arxeologik   obidalarda   arxeologik
materiallarni,   adabiyotlar   to’g’risidagi   ma’lumotlar   bazasini   yaratish   bo’yicha   juda   katta   ishlar
qilindi.   Bu   yillarda   o’zbek   arxeologiyasi   jahonga   chiqdi.   O’zbekiston   hududida   dunyodagi   eng
rivojlangan   mamlakatlar   arxeologlari   bilan   ko’p   yillik   shartnomalar   tuzildi   va   shu   shartnomalar
asosida   o’zbek   arxeologlari   jahonning   turli   mamlakatlari     markaziga   borib,   ularning   tajribasini
o’rganish   bilan   birga,   o’z   tajribalarini   ularga   o’rgatdi.   Xalqaro   ekspeditsiyalar   tuzilib,
O’zbekistonning   barcha   tarixiy-madaniy   hududlaridagi   asosiy   yirik   yodgorliklarda   birgalikda
qazishmalar o’tkazish yo’lga qo’yildi. O’zbekistan hududida Avstraliya, AQSh, Germaniya, Italiya,
Ispaniya,   Frantsiya,   Polsha,   Chexiya,   Rossiya,   Yaponiya   va   Turkiya   kabi   davlatlarining   olimlari
bilan   hamkorlikda   arxeologik   tadqiqot   ishlari   olib   borilmokda.   Arxeologik   izlanishlarda   yangi,
hozirgi   zamon   qazish   usullarini   joriy   etishga,   eng   zamonaviy   texnikalardan   foydalanishga   va   uni
hayotda ko’llashga muvaffaq bo’ldilar.
Shu bilan  birga   O’zbekistonning   ikkita   Universitetida   arxeologiya   kafedralari   bo’lib,  ularning   biri
Milliy  universitet  qoshida  bo’lsa, ikkinchisi  Samarkand  Davlat  universitetida  faoliyat  yuritadi.  Bu
har  ikki  dargohdan  har yili   o’nlab  arxeolog-mutaxassislar  etishib   chiqmokdalar.  Ammo,  bu o’quv
dargohlarida   ham   hali   hozirgacha   bo’lajak   arxeologlar   uchun   arxeologik   kazishmalar   olib   borish
uchun   darslik,   o’quv   qo’llanma,   yoki   o’quv-   uslubiy   ko’rsatma   chop   etilgani   yo’q.   Yuqorida
eslatilgan   ikkita   oliy   o’quv   yurtidan   tashqari   yurtimizdagi   juda   ko’plab   universitetlarda   tarix
fakultetlari   bo’lib,   ularda   ham   arxeologiya   kurslari,   ayrimlarida   esa   arxeologiyadan   dala   ishlarini
olib borish uchun ma’lum soatlar ajratilgan.
O’zbekiston mustaqillikka chiqqandan keyin Yahyo G’ulomovich G’ulomovning xalqimiz tarixini,
o’tmish   madaniyatimizni   o’rganishga   ko’shgan   buyuk   ishlarini   inobatga   olib   Vazirlar
Mahkamasining   qarori   bilan   "Yaxyo   G’ulomov   nomidagi   O’zbek   xalqi   va   uning   davlatchiligi
tarixi"   ilmiy   seminari   tashkil   etildi.   O’zbekiston   Fanlar   akademiyasining   Arxeologiya   institutiga
Yahyo   G’ulomov   nomi   berildi.   Vatanimizdagi   ko’plab   shaharlarining   ko’chalari,   kollej   va
litseylariga ham Yahyo G’ulomov nomi berildi.
15. Ma’ruza: Turkiston arxeologiya havaskorlari to garagiʻ .
Turkiston   o lkashunoslari   tomonidan   tuzilgan   ilmiyjamoatchilik   tashkiloti.   1895-yil	
ʻ Toshkent   shahrida   tashkil   etilgan.   Asosiy   vazifasi   o lkadagi   qad.   yodgorliyutar,   sharqʻ
qo lyozmalari,   numizmatika   va   etn.ga   oid   materiallarni   qayd   qilish   va   hisobga   olishdan   iborat	
ʻ
bo lgan.   To garak   a zolari,   shuningdek,   qad.   shahar   xarobalarini   tekshirib,   dastlabki   arxeologik
ʻ ʻ ʼ
qazish ishlarini olib borganlar. Turkiston o lkasining tarixi va ma muriy tuzumi bo yicha o rta asr	
ʻ ʼ ʻ ʻ
sharq   qo lyozma   manbalari,   xalq   afsonalari,   maqollari,   matallari,   urfodat,   folklorga   oid	
ʻ
materiallarni   to plagan.   Shu   bilan   birga   to garak   a zolari   xalqimizning   nodir   qo lyozma   va	
ʻ ʻ ʼ ʻ
madaniyat   boyliklarini   Rossiyaga   jo natishga   ham   ko maklashganlar.   V.   V.   Bartold   to garak	
ʻ ʻ ʻ
asoschilaridan   bo lib,   uning   faollaridan   hisoblangan.   To garak   a zolari   qatorida,   shuningdek,	
ʻ ʻ ʼ
M.S.Andreyev,   A.A.Divayev,   N.S.Likoshin,   N.G.Mallitskiy,   N.P.Ostroumov,   A.A.   Semyonov   va
boshqa bor. To garak 1917-yil tarqalib ketgan.	
ʻ
Turkiston havoskor arxeologlar to’garagi faoliyati.  To’garakning 108 a’zosi bo’lib, bular
orasida   V.V.Bartold,   D.M.Levshin,   N.S.Likoshin,   K.V.Ariston,   V.F.Oshanin   va   boshqa   mashxur
kishilar ham bor edi. To’garakda ilg’or kayfiyatdagi rus ziyolilarining ta’siri kuchli edi. Ular O’rta
Osiyo   tarixi   va   qadimgi   yodgorliklariga   hurmat   bilan   qarab,   ilmiy-tekshirish   ishlarini   jonlantirib
yuborgan edilar. To’garakning yig’ilishlarida arxeologik masalalar muhokama qilinib borgan. Yirik
vakillardan   I.T.Smirnov   to’garakning   1895-yil   11-dekabr   kungi   yig’ilishida   asosiy   masalalarni
o’rtaga tashlagan. Toshkent shahri atrofi va Chirchiq vohasidagi yodgorliklarni o’rganish masalalari
ilgari   surildi.   Oddiy   aholi   tomonidan   topilgan   kolleksiyalar   olinib,   ro’yhatga   kiritildi.   Ushbu
topilmalar  ham katta ko’rsatkichni  tashkil etgan. O’rta Osiyo arxeologiyasini o’rganishdagi asosiy
yo’nalishlarni   ko’rsatishga   harakat   qilgan.   Xo’jand   tarixi   topografiyasini   o’rganishda
M.S.Andreyev   etakchilik   qilgan.   Xo’jakentga   qarama-qarshi   joylashgan   Mo’g’ul   tog’dan   ko’plab
arxeologik ashyolar topilgan. 1896-yil 15-dekabr kuni Toshkentdan Turkiston havoskor arxeologlar
to’garagining   telegrammasi   Rus   Arxeologlar   jamiyatiga   yuborildi.   Kelgusidagi   rejalar   taklif
qilingan.1896-yil   Toshkentda   Rus   Geografik   Jamiyatining   Turkiston   bo’limi   tashkil   etilishiga
ruxsat   berildi.   Bo’lim   o’z   faoliyatini   1897-yil   29-noyabr   kuni   boshlangan.   Turkiston   havoskor
arxeologlar   to’garagi   bu   vaqtda   o’z   funksional   vazifalarini   belgilab   olgan   edi.   1901-yilga   kelib
Sharqshunoslar Jamiyatining bo’limi ochildi. Ularning barchasi ilmiy-tadqiqot yo’nalishida faoliyat
olib borishdi. Turkiston Arxeologlar Jamiyatining filiallari ham ochildi. Bulardan biri Samarqandda
edi.   To’g’ri,   to’garak   a’zolarining   o’rtaga   qo’ygan   masalalari   va   mulohazalari,   dastlab   topgan
materiallari, undan keyingi tadqiqotchilar uchun yordamchi ma’lumot bo’lib xizmat qildi. O’tmish
yodgorliklari   haqida   tafsilotlar   yuritish,   arxeologik   va   yozma   manbalarni   solishtirib   o’rganishga
imkon   berdi.   Ayni   vaqtda,   hali   to’garak   a’zolarining   xulosalari   munozarali   va   zamon   sinoviga
bardosh bera-olmagan  bo’lsada,  har  holda  butun  davr  uchun,  shubhasiz  katta   ahamiyatga  ega  edi.
Ularning bu boshlagan  ishlari  fikrlarining  rivojlanishiga  turtki  bo’ldi,  unga ilmiy  jamoat  diqqatini
tortdi. Mashxur rus sharqshunosi V.V.Bartold to’garak ishlariga katta  yordam ko’rsatdi. Hammasi
bo’lib   o’lkada   15   ga   yaqin   ilmiy   jamiyat   ish   olib   borgan   bo’lib,   shulardan   tarix   va   arxeologiya
jamiyati   ham   bor   edi.   Ammo,   shuni   aytish   zarurki   mustamlaka   Turkiston   sharoitida   ilmiy
jamiyatlarning   faoliyati   mahalliy   aholi   o’rtasida   yoyilmadi.   Ilmiy   tibbiyot   jamiyatlari   bundan   bir
qadar   mustasnodir.   To’g’ri,   ilmiy   jamiyatlar   huzurida   faol   o’lkashunoslar,   mahalliy   muxbirlar
paydo   bo’ldi.   Bu  borada   rus   tadqiqotchilari,   kolleksionerlari   va   ilmiy   jamiyatlarning   ta’siri   ostida
osori-atiqa   havaskorlari   qadimgi   yodgorliklarni   to’playdigan   havaskorlar   etishib   chiqdi.   Bular
orasida   samarqandlik   Mirzo   Buxoriy,   Mirzo   Abdulloning   nomlari   alohida   ajralib   turadi.   Mirzo
Buxoriy   boy   arxeologik-numizmatik   kolleksiyalar   to’plashga   erishgan   va   bularning   bir   qismi
Ermitaj kolleksiyalariga kirgan. Ajoyib san’atkor - xattot Mirzo Barot Mullo Qosimov Samarqand
va uning atroflaridagi ko’pdan-ko’p qadimgi zamon yodgorliklari suratini chizgan va to’plagan. U,
Ulug’bek   madrasasining   ham   g’oyat   aniq   eskizini   tayyorlagan   edi.   Mirzo   Abdullo   Abduraxmon, A.L.Kunning Iskandarko’l ilmiy safarida qatnashib, qadimgi toshlarga yozilgan xatlar qayd qilingan
ma’lumotlarni to’plagan va uning yuritgan kundaligi muhim arxeologik manba sanaladi. Turkiston
o’lkasida   tug’ilib   o’sgan   kishilardan   bir   qanchasi   foydali   qazilmalar   topish   va   ularni   tavsiflash,
qadimgi zamon yodgorliklarini qidirib topish kabi ishlarda ishtirok etganlar. XX asr boshlarida ham
Turkistondagi   ilmiy   jamiyatlar,   shu   jumladan   tarix   arxeologiya   havaskorlari   ham   aytarli   ishlarni
bajarishdilar. XIX asr 80-yillarida Rossiyadagi siyosiy reaksiya O’rta Osiyoda ilmiy-qidiruv ishlari
rivojiga   yo’l   qo’ymas   edi.   Hukumat   yangi   ilmiy   jamiyatlar   tashkil   topishiga   shubha   bilan   qarar
edilar.   Ilmiy-o’lkashunoslik   to’garaklari,   kutubxonalar   ham   shular   jumlasidandir.Bu   faqatgina
ziyolilar tarkibining kengayishi bilan amalga oshishi mumkin edi. Farg’onadagi taniqli tadqiqotchi
Akademik   A.Middendorfga   qarshi,   Farg’ona   harbiy   uyezd   polisiya   boshlig’i   shubha   bilan   qarab,
doimo   qandaydir   izlanishda   ekanligini   ko’rsatib   o’tgan.   V.V.Bartold   1893-1894-yillar   O’rta
Osiyoga   kelgan   vaqtidagi   xolatni   quydagicha   yozib   qoldirgan;   «Tadqiqot   olib   borish   juda   qiyin
kechadi.   Haqiqiy   holatni   anglash   uchun   qandaydir   ilmiy   maqsadni   ko’zlash   lozim   bo’ladi.
Ma’muriyatning  loyihasi  ham   noqulaylik  keltirib   chiqaradi».Turkiston   o’lkasining   Chor  Rossiyasi
bilan   bog’liqlik   tomoni   kuchayib,   umum   rus   iqtisodiyoti   uchun   ahamiyati   oshib   borardi.   Bunday
sharoitda   Turkiston   iqtisodiyoti   va   madaniyatiga   qiziqish   ortib   bordi.   Markaziy   ilmiy-tadqiqot
muassasalari va tashkilotlarining  mutaxassis  olimlari  Turkistonga  kelib, o’z faoliyat,  izlanishlarini
olib   bordi.   Rus   arxeologlari,   sharqshunoslari   oldida   bir   qancha   masalalar   mavjud   edi.   Akademik
S.A.Jebeyev   (1867-1941)   ning   guvohlik   berishicha,   imperator   arxeologik   komissiyasi   tarkibida
bo’lgan   rus   arxeologiyasi   katta   yutuqlardan   foydalanmagan.   Peterburg   arxeologlari   numizmatik
izlanishlar   olib   borib,   qadimiy   joylarni   o’rganish   va   tadqiqot   bilan   shug’ullandilar.   Rus
arxeologiyasining   ko’zga   ko’ringan   vakillaridan   biri   N.I.Veselovskiy   va   A.A.Spisin   1899-yil
arxeologiyaning umumiy xususiyatlarini ko’rsatib o’tgan. Shunday yozadi: «Rus arxeologiyasining
yutuqlari   sezilarli   darajada   emas.   Rus   arxeologiyasining   biror-bir   sohasi   tizimli   ko’rinishda   olib
borilmagan.   «XIX   asr   ikkinchi   yarmiga   kelib,   ilmiy   arxeologik   muassasalar   soni   oshib   bordi.
Turkiston   havaskor   arxeologlar   to’garagi   o’z   faoliyatini   katta   kenglik,   «bo’sh   joy»dan   boshlagan
emas.   Turkiston   o’lkasi   Rossiyaga   qo’shib   olingach,   ilmiy   qidiruv   ishlari   olib   borilishi   yo’lga
qo’yildi.   N.   S.   Likoshin   va   P.   I.   Lerx(1867)   ning   ishlarini,   1872-yil   A.   Xoroshxin   tomonidan
Samarqand   qadimiy   manzilgohining   o’rganilganligini   yozib   qoldirgan.   Kushakevich   Xo’jakent
uyezdida   izlanish   olib   borib,   o’z   ma’lumotlarini   yozib   qoldirgan   Turkistonga   keladigan
kuzatuvchilarning soni oshib borbdi. 1893-yil Akademik V. V. Bartold O’rta Osiyoga birinchi bor
ilmiy  tashrif  buyurdi. U  bilan  birga rassom-etnograf  S.M.Dudin ham  borgan Bartoldning  oldidagi
vazifa:Turkistonning o’tmishdagi tarixini yozma manbalar asosida tekshirish, ma’lumotlar yig’ish,
imkon   qadar   shaharlar,   markaz   qal’alarning   ro’yxatini   tuzish   kabilarni   o’z   ichiga   olgan.   Demak,
Bartoldning tashrifi birinchi navbatda arxeologik xususiyatga ega bo’lgan. Bartold bu kabi vazifalar
bilan   cheklanib   qolmasdan,   turli   xil   qo’lyozmalarni   yig’ish   ishlarini   ham   olib   borgan.
N.I.Veselovskiyning   so’zlariga   qaraganda,   Bartold   sharqdagi   ko’chmanchi   xalqlarning   O’rta
Osiyoga   kirib   kelishi,   ularning   mahalliy   aholi   bilan   aralashib   ketishiga   ham   alohida   e’tibor
qaratgan. Toshkentga kelgan V.V.Bartold Chimkent-Avliyoota marshruti bo’ylab, Talas  daryosiga
qadar   borgan.   Bu   yerdagi   bir   qator   qishloq   va   qadimgi   yodgorliklarni   ro’yxatga   olgan.   Katta
qiyinchiliklarga   qaramasdan,   V.V.Bartold   o’z   ilmiy   izlanishlarni   davom   ettiradi.   Tasodifiy   holat
tufayli V.V.Bartold otdan yiqilib oyog’i singach, Avliyootada qolgan. Toshkentga qaytgach, harbiy
gospitalda   davolangan.   1893-1894-yillar   qishida   V.V.Bartold   Toshkentda   bo’lib,   ko’p   sonli
mahalliy   o’lkashunoslar   bilan   tanishgan.   V.V.Bartold   bilan   Ostraumovlar   oilasi   o’rtasida
mustahkam   aloqalar   o’rnatildi.   Ostraumov   vositachiligida   V.V.Bartold   boshqa   o’lkashunoslarga
murojat   qilish   imkoniyatiga   ega   bo’ldi.   Toshkentda   ilmiy   o’lkashunoslar   yig’ilishlarini   boshlab berdi.
Turkiston   havaskor   arxeologlar   to’garagi   a’zosi   A.F.Gubarevich   tosh   qurollari   haqida
Yu.Talko-Grinsevich   bilan   birgalikda   Selengi,   Chikoy,   Xilog,   Jidi   (Boykal   bo’yi   )da   ham
uchrashini aytib o’tadi. Shunday qilib ko’rinib turganidek Turkiston havaskor arxeologlar to’garagi
a’zolari O’rta Osiyo qadimiy tarixi bilan jiddiy qiziqishganini ko’rsatib turibdi.
Turkiston havaskor arxeologlar to’garagi a’zolari uning dastlabki tashkil topgan kunlaridan
boshlab   qadimgi   yodgorliklarga   qiziqish   bildira   boshlagan.   1896-yil   22-yanvardagi   majlisidayoq
qadimgi   qo’rg’on   va   shaharlarning   qayerda   qanday   vujudga   kelganligi   to’g’risida   ma’lumotlar
to’plashga harakat qilishgan.
Turkiston   havaskor   arxeologlar   to’garagi   a’zosi   A.D.Kalmikov   1910-yilda   tepalarning   vujudga
kelishi  to’g’risida  gapirib  o’tgan. U  Buxoro va Samarqand  qo’rg’onlaridan  butunlay  farq qilishini
aytib o’tadi. V.P.Nalivkin Oqtepaning vujudga kelishi to’g’risida gapirib, Toshkentdan Chimkentga
qarab ketadigan 4 kmda joylashganligini va uning asosiy xususiyatlarini ko’rsatib o’tadi. 1907-yilda
qo’pol   cho’yan   idish,   chiroq   va   boshqa   topilmalarni   Xonaboddan   topilgan   topilmalarni   sotuvda
ko’radi.   Bu   Turkiston   havaskor   arxeologlar   to’garagi   a’zosi   I.T.Poslavskiyning   Xonabodtepani
tekshirib   ko’rishga   chorladi.   1893-yil   iyunida   N.T.Astroumov   Chimkent   uyezdi   Mamayevka
qishlog’iga   borishga   va   u   yerdagi   Qoravultepadan   sopol   idishdagi   1850   ta   kumush   va   4000   dan
ziyod   mis   tanga   va   bir   qancha   qimmat   baho   toshlar   ikkita   kumush   bilak   uzuk   va   boshqalarni
topishadi.   1896-yil   togarak   a’zosi   N.   F.   Sitnyakovskiy   birinchi   marta   Dobusiya   qal’asi   xarobalari
to’g’risida   xabar   beradi.   Keyinchalik   bu   haqda   I.A.Kastane   qisqacha   ma’lumotlar   beradi   va   bir
muncha   batafsil   ma’lumotlarni   L.A.Zimin   ko’rsatib   o’tadi.   Dobusiya   qal’asi   to’g’risida   arab
yozuvchilarini   IX-X   asrlardagi   ma’lumotlari   saqlanib   qolgan   edi.   Turkiston   havaskor   arxeologlar
to’garagi   katta   e’tiborni   qadimiy   Poykand   xarobalariga   Qadimiy   Buxoro   shaharlaridan   biri,   ko’p
martalab yozma manbalarda tilga olingan. Buxorodan 35 km Janubiy-G’arbda joylashgan Poykand
xarobasi   haqida   N.Xannikov   qayt   etib   o’tadi.   1887-yil   I.T.Poslavskiy   o’zining   navbatdagi
tashriflaridan birida Yakkatut va Qoravul stansiyalari orolig’idagi Temir yo’l stansiyasidagi Ko’hna
Poykand nomidagi yodgorlikka o’z e’tiborini qaratadi.
1896-yil 11-dekabrda N.F.Sitnyakovskiy o’zining qisqa xabarida Poykand xarobalari haqida
chiqish   qiladi.   1903-yilda   R.Pompelli   boshchiligidagi   Amerika   ekspedisiyasi   qadimiy   shahar
to’g’risidagi fikrlarini  e’lon qiladi. Faqat 1912-yilda bu yodgorlik xarobalarini o’rganishga amaliy
jihatdan   yondashila   boshladi.   1912-yil   noyabrda   Poykand   xarobalarini   o’rganish   uchun   to’garak
a’zosi   L.A.Ziminni   jo’natadi.   L.A.Zimin   o’zining   hisabotida   Poykandning   qisqacha   tarixiy
ocherkini   ko’rsatib   manbalar   va   turli   amalga   oshirgan   ishlar   (   Markvart,   Tomashek,   Bartold   va
boshqalarning)   ishlari   haqida   gapirib   o’tadiM.   Ye.   Masson   Nasaf   shahrining   yonidagi   yodgorlik
Shulliktepani nomini kelib chiqishini XVIII asr bilan bog’ladi.
Unda   Eron   shohi   Nodirshohning   Rizoqulimirzo   boshchilik   qilgan   qo’shinlarini   1737-yilda   Qarshi
shahrining   atrofida   qilgan   harakatlarini   yozgan   tarixchilarning   ishida   bu   yerdagi   qadimgi   qal’ani
«Shulduk»   deb   atalgani   to’g’risidagi   xabarni   beradi.   Shuningdek   M.   Ye.   Masson   Shulliktepa
to’g’risidagi ilk xabarlar O’rta Osiyoni Rossiya tomonidan bosib olingandan keyin bir qator tarixchi
olimlar,   sharqshunoslar,   harbiylar   Qarshi   atrofidagi   tarixiy   obidalar   qatori   Shulliktepa   yodgorligi
to’g’risida ma’lumotlar berishgani to’g’risidagi xabarlar bor..
Ular   orasida   yozuvchi   V.V.Krestovskiy   (1883   y),   ofiser   rassom   B.N.Litvinov   (1895-1910
yy), harbiy D.N.Lagofet Qarshi vohasida bo’lishdi va qisman Shulliktepa yodgorligi to’g’risida ham
xabar   berishdi.   1916-yilda   sharqshunos   olim   L.A.Zimin   ham   Qarshi   va   uning   atroflarida   bo’lib,
birinchi marta o’zining Nasaf to’g’risidagi ilmiy xulosasini berdi. Ammo yuqoridagi sayohatchilar
ichida   birortasi   ham   Shulliktepa   yodgorligi   va   uning   o’rnida   qaysi   shahar   bo’lganligi   to’g’risida yoki   yodgorlik   hududida   arxeologik   ishlarni   olib   borib,   uni   o’rganish   bilan   shug’ullanishmadi.
Navtak-Yerqo’rg’on   Qashqa   vohasidagi   eng   qadimiy   kishilik   manzillaridan   biri   sifatida
qadimshunos olimlar diqqatini faqatgina urushdan keyin 40-yillar so’ngida jalb eta boshladi. Chor
Rossiyani   qadimshunoslik   ilmi   bu   vohada   o’tmish   obidalari   nihoyatda   ko’p   bo’lishiga   qaramay
uzoq-yillarda vohada uni e’tibordan soqit qilib keldi.
O’lka   bosib   olinganidan   qarib   yarim   asr   keyin,   1916-yilda   Qarshi   vohasiga   Turkiston
havaskor arxeologlar to’garagining a’zolari L.A.Zimin va I.Kastane qadam qo’ydi. Qadimshunoslik
havasmandlaridan I.Kastanening Zahoki Maron qal’asi va yirik qadimiy shahar xarobasi xususidagi
axborati   hali   juda   yuzaki   kuzatuvlar   natijasi   edi.   Biroq   L.A.Zimin   mulohazalarida   yozma
manbalarga murojat qilish Yerqo’rg’onga tutash bo’lgan Naxshab tarixini yoritishda ularga tayanish
ko’zga tashlanib turadi. 1916-yilgi tashrif fan olamiga Navtak-Yerqo’rg’on haqida birinchi axborot
berishi bilan ahamiyat kasb etadi.
Samarqandda   1896-yil   21-iyunda   ochilgan   shahar   muzeyi   muhum   voqyea   bo’ldi.   Ana   shu
muzeyini   ochish   to’g’risidagi   masala   mahalliy   o’lkashunoslar   tomonidan   bir   necha   marta
ko’tarilgan   edi.   1893-yili   Turkiston   general-gubirnatori   mahkamasining   amaldori   D.I.Yevarniskiy
«Ukraina»   degan  gazeta   sahifasida  ana  shu mavzuda   bag’ishlangan  maqola   bilan  chiqdi.   1894-yil
24-mayda   esa   u   Moskva   Arxeologiya   jamiyatining   majlisida   axborot   berdi.   Bu   axborotda   «17-
Turkiston   batalonnining   kapitani   L.S.Barshchevskiyning   qadimiy   mahalliy   yodgorliklarning   eng
yaxshi   namunalarini   to’plaganligi,   bunda   ko’pgina   qadimiy   narsalar   va   tangalar   borligini   aytib,
so’ngra   esa,   Samarqandda   tarixiy   obidalar   markazi   sifatida   muzey   tashkil   etish   uchun   zarurligi
to’g’risidagi fikrni rivojlantirdi». Yevarniskiy jamiyatga Turkiston ma’murlari oldiga muzey tashkil
etish uchun mablag’ topish va ana shu muzeyga asos qilib Barshchevskiy to’plagan kolleksiyalarni
asos   qilib   olish   to’g’risida   taklif   kiritdi.Shu   narsani   qayt   qilib   o’tish   kerakki,   Samarqand   tarixini
o’rganishga   rus   olimlari   katta   hissa   qo’shdi.   Rossiyaning   territoriya   jihatidan   O’rta   Osiyoga
yaqinligi, ayniqsa, o’tgan asrning ikkinchi yarmida O’rta Osiyoning, shu jumladan, Samarqandning
Rossiyaga qo’shib olinishi bu ishga ko’p jihatdan yordam berdi.
XIX asrning oxirgi choragida hozirgi Samarqandning shimoliy qismida joylashgan, qadimiy
va   o’rta   asr   Samarqandning   territoriyasidan   iborat   bo’lgan   Afrosiyob   xarobasida   ilmiy   maqsadda
arxeologik qazishma ishlari boshlab yuborildi.
Turkiston   havaskor   arxeologlar   to’garagi   (1895-1917)   Samarqandni   tarixiy-arxeologik
jihatdan   o’rganishga   katta   e’tibor   berdi.   1905-yildan   keyin   havoskor   arxeologlar,   tarixchilar,
Etnograflar Samarqand to’garagini tashkil etishga harakat qilib ko’rishdi, biroq to’garakning amaliy
faoliyati   keng   quloch   yozmadi.1893-yil   15-sentyabr   kuni   V.   V.   Bartold   N.I.Veselovskiyga:   «har
qanday   holatda   men   bu   yerda   izlanish   ishlarini   olib   borishga   harakat   qilaman.   Bundan   unimli
foydalanish   zarurdir.Ushbu   maqsadda:   1)   o’zbekcha,   qirg’izcha   gapirishni   o’rganish;   2)   o’lka
tarixini biladigan arbob, vakillar bilan yaqindan tanishish, imkon qadar bu yerda ilmiy jamiyatlarni
tuzish.   Oxirgi   vaqtda   yana   quyidagilarni   aniqladim:   1)   bu   yerda   xorijiy   tillarini   bilish   keng
yoyilmagan;   boshqa   tildagi   katta   to’plamlarni   keltirish   asosiy   zaruriyat   hisoblanadi;   2)   tarixiy
bilimlar   ham   juda   kam   darajada;   O’rta   Osiyo   tarixiga   oid   qisqa   o’quv   qo’llanmalarni   chiqarish:
qo’llanma   albatta   Universitet   xususiyatida   bo’lishi   lozim.   Bibleografik   ko’rsatgichlar   zarur.
Ishonamanki,   bu   qachondir   amalga   oshadi»   so’zlarini   yozib   yuborgan.Turkistondagi   gazetalarda
Bartoldning   bir   qancha   chiqishlari   berib   borilgan.   V.V.Bartold   Toshkentga   kelgach,   o’lkadagi
aholining  turmush-tarzi,  ijtimoiy  ahvol bilan  qiziqa  boshlagan.  Turkiston o’lkasiga  ilmiy  qiziqishi
kuchli   bo’lganligi   bir   qancha   faktlar   bilan   isbotlanadi.   1893-1896-yillar   mahalliy   nashriyotlarda
uning   maqolalari   chop   etilgan:   «Turkistonda   arxeologik   izlanishlarga   oid   masalalar»,   «XIII   asr
Turkiston   o’lkasi»,   «O’rta   Osiyodagi   xristianlar   to’g’risida»   kabilar   hisoblanadi.   Keyingi maqolalari: «Toshkentda yangi ilmiyi jamiyat», «Zamonaviy islom va uning vazifalari», «Turkiston
o’lkasida   fanning   ahvoli»   nomi   ostida   chiqarib   borilgan.   1893-yil   11-dekabr   kuni   Tabiatshunos,
antropologiya   va   etnografiya   Havaskorlar   Jamiyati   Turkiston   bo’limining   yig’ilishi   bo’lib,
N.P.Ostroumov   va   V.V.Bartoldlar   unda   chiqish   qildilar.   Yig’ilish   ishtirokchilariga   arxeologik
qidiruv   haqida   ma’lumot   beri   bo’tildi.   Toshkentdagi   ilmiy   to’garaklarning   nizomlari   tasdiqlandi.
Buloyiha, nizom, 1895-yil 31-oktabr kuni xalq ta’limi vaziri tomonidan tasdiqlangan.
O’rta Osiyoning tarixiy o’tmishini o’rganishda mahalliy o’lkashunoslar ham faol ishtirok eta
boshladi.   I.Yu.Krachkovskiy   va   V.R.Rozen   fikriga   ko’ra,   mahalliy   o’lkashunoslarning   yutuqlari
ham   asta-sekin   ko’zga   tashlanib   bordi.   1894-yil   V.V.Bartold   O’rta   Osiyodagi   ilmiy   izlanishlarini
yana   davom   ettirdi.   U   Xo’jakent,   Oqtepa,   Nov,   O’ratepa   manzilgohlariga   borgan.   Hozirgi
Tojikiston   hududidagi   Shahriston   va   boshqa   qadimiy   yodgorliklarni   tekshirgan.   V.V.Bartold
dastlabki   ekspedisiyalar   ishidan   ko’ngli   to’lmaganligini   yozib   qoldirgan.   V.V.Bartold   arxeolog-
mutaxassis bo’lmasada, butun hayoti davomida arxeologik qidiruv ishlari, arxeologik adabiyotlarga
yuqori   baho   bergan.   Arxeologik   ma’lumotlardan   doimiy   foydalanib   kelgan.Shuni   ta’kidlab   o’tish
lozimki, V.V.Bartold hyech qachon tarixchi va arxeologlarni bir-biriga qarshi qo’ymagan. 1894-yil
aprel  oyida  u  Peterburgga  qaytib,  Peterburg   Unversitetida  o’z  faoliyatini   1901-yilga  qadar  davom
ettirdi.
Narshaxiyning   «Buxoro   tarixi»   asarini   o’rganishni   Buxoroning   O’ninchi   asrdagi   tarixini
bilishda ahamiyat kasb etadi. «Buxoro tarixi» asari fors tilida yozilgan V.V.Bartold Narshahiyning
qo’lyozma to’plamlarini olib Toshkentda tahlil qilgan. Ushbu to’plamni rus tiliga tarjima qilib, o’rta
asr   Buxoro   tapografiyasi   va   tarixi   uchun   qimmatli   ma’lumotlarni   keltirib   o’tgan.   Likoshin
Bartoldning   yordamida   tarjimani   o’z   muallifligi   ostida   nashr   qildirgan.   Sharqshunos   Avtodidakt
N.S.Likoshin   (1860-1927)   boshqa   bir   qator   manbaalarini   ham   tahrir   qila   boshladi.   «Buxoro
tarixi»ni   tarjima   qilishda   o’z   bilimi,   kuchi   favqulotda   qobiliyati   intiluvchanligini   namoish   qila
olgan.   Murrakab   bo’lgan   tarjima   ishlari   mana   shu   tariqa   amalga   oshirilgan   1885-yil   taniqli
sharqshunos   N.N.Pantusov   (1849-1909)   Mulla   Niyioz   Muhammad   bin   Ashur-Muhammad
Quqandiyning   (tahallusi   Niyoziy)   «Shoxruhiylar   qo’lyozmalari»   nomli   to’plamni   o’rganib,
nashrdan   chiqardi.   N.N.Pantusov   Turkistonshunos   bo’lib,   Peterburg   universitetida   ta’lim   olgan.
Nashriyot   «Tarixi   Shoxruhiy»   nomi   ostida   chiqdi   («Shoxruh   tarixi»)   Unda   Qo’qon   xonligidagi
Shoxruhxondan- Hudoyorxongacha tarixiy davr yoritilgan.
V. V. Bartold  ham ular bilan hamkorlikda  qo’lyozmalarni  o’rginish ishlarini davom ettirdi
«Tarixi   Shohruhiy»da   1845-1865-yillardagi   voqyealar   chorizmning   O’rta   Osiyo   xonliklarni   bosib
olish voqyealari aks ettirilgan. Bartold dissertasiya himoyasini amalga oshirgunga qadar ham O’rta
Osiyoda  ko’plab ilmiy  izlanishlarni  olib bordi.  O’rta  Osiyoning  turli  viloyatlarini  ilmiy  tomondan
o’rganib   chiqishga   harakat   qildi.   Ingliz   sharqshunosi   Stenli   Len   Pulning   «Musulmon   sulolalari»
to’plamini   rus   tiliga   tarjima   qildi.   1899-yil   uni   nashrga   berdi.   G’arb   tadqiqotchilarining   ishlarini
oddiy   tarjima   qilish   emas   balki   original   izlanish   ishlarini   amalga   oshira   olgan.   To’plamga
qo’shimchalar   kiritib   musulmon   sulolarining   shajaralari   ularning   xronologiyasini   aniqlab   ko’plab
tuzatishlar   kiritgan.   P.A.Greznovich   va   I.I.Unyakovlar   ushbu   to’plam   borasida   Bartoldning   olib
borgan   ishlarini   yuksak   baholagan.   V.V.Bartold   boshqa   to’plamlarida   Turkiston   tarixiga   oid
ko’pgina   manbaalarini   tahlil   qildi.   Arab   tarixchi   geograflarining   bergan   ko’rsatma   guvohliklarini
tahlil   qilib   ko’rgan.   Tarixshunoslikdagi   ko’plab   materiallarga   tanqidiy   sharxlar   berib   o’tgan.
Amudaryo,Zarafshon, Qashqadaryo va Sirdaryo atrofidagi  yerlarni o’rganib, tarixiy ma’lumotlarni
keltirib   o’tgan.   Tohiriylar,   Somoniylar,   Safforiylar,   Qorahoniylar,   G’aznaviylar,   Saljuqiylar,
Qoraxitoylar,   Xorazmshohlar   tarixiga   tegishli   ko’plab   materiallarni   tahlil   qilib   chiqqan.   Bundan
tashqari   V.V.Bartold   Chingizxon   imperiyasi   tarixi   va   Turkiston   yerlarining   bosib   olinishi   davrini ham   o’rgangan.   V.V.Bartold   o’zining   «Ulug’bek   va   uning   davri»   nomli   kitobida   mug’ullar
imperiyasi uning yemirilishi  Ulus amirlari, Temur hukmronligi siyosiy voqyealarni  yoritib o’tgan.
«Mir   Alisher»   nomli   ishida   siyosiy   munosabatlarni   batafsil   yoritishga   harakat   qilgan.
V.V.Bartoldning   «Turkiston   Mug’ullar   bosqinchiligi   davrida»   nomli   mavzudagi   dissertasiyasi
yaxshi natija va ijobiy tugallangan. Magistrlik darajasidan Doktorlik darajasi berilgan opponentlari
N.I.Veselovskiy   V.A.Jukovskiy,   V.R.   Rozenlar   uning   ilmiy   ishini   yuksak
baholashgan.Birinchi rasmiy opponent N.I.Veselovskiy bo’lib «Turkiston tarixi bo’yicha hyech bir
tadqiqotchi   V.V.Bartold   kabi   ishlarni   amalga   oshira   olmagan»   so’zlarni   himoya   davrida   takidlab
o’tgan.V.R.Rozenning   guvohlik   berishicha   fakultet   kengashi   V.V.Bartoldning   to’plamiga   yuksak
baho berib «Sharq tarixi doktori» unvoni berishga qaror qilgan.I.P.Petrushevskiy «Turkiston mug’ul
bosqinchiligi davrida» nomli to’plamni  V.V.Bartoldning klassik ishi deb atagan V.V.Bartold unda
O’rta  Osiyoning VII-XII asrlardagi  tarixini  atroflicha  yoritib  o’tgan. Arab bosqinchiligidan  so’ng,
O’rta   Osiyodagi   ijtimoiy   munosabatlar   tizimining   o’zgarishi   Arab   bosqinchilariga   qarshi   kurash,
dehqonlarning noroziligi, Toxiriylar, Safforiylar, Somoniylar davridagi
tizimlarga tarixiy sharx berib o’tgan.
V.V.Bartoldning   O’rta   Osiyo   tarixiga   oid   manbalariga   bergan   sharxlari   hozirga   qadar   o’z
ahamiyatini yo’qotgan emas. A.Yu.Yakubovskiy esa, V.V.Bartoldning asarlariga baho berib o’tgan.
1902-yil   V.V.Bartold   ikkinchi   marta   O’rta   Osiyoga   tashrif   buyurdi.   Bu   safar   foydalanilmagan
ko’plab   qo’lyozma,   materiallarni   tahlil   qilib   o’tgan.   Aynan   qo’lyozma   to’plamlar   bilan   tanishish
asosiy   mashg’uloti   bo’lib   hisoblangan.   Shayboniyxon   tamonidan   Samarqandning   ikkinchi   bor
egallanishi   Boburning   tog’ga   (1501)   qochishi   bilan   bog’liq   materiallarni   yiqqan.   Ularning   34   ta
nom   bilan   atalishini   V.L.Vyatkin   aytib   o’tgan.   Toshkentdagi   Turkiston   ammobop   kutubxonasida
saqlanayotgan qo’lyozmalar orasidan V.V.Bartold G’iyosidin Ali tomonidan yozilgan, Temur tarixi
va «Chingiznomaga» alohida e’tibor qaratgan. Bu XVI asr o’rtalaridagi voqyealarni ham o’z ichiga
olgan. Toshkent, Marg’ilon, Qo’qon tarixiga oid bir qator qimmatli ma’lumotlarni ham taxlil qilib
o’tgan. N.A Mayev, N.V Dmitrovskiy, N.G Maliskiylar ham ko’plab ilmiy maqolalarni chop etgan.
V.V.Bartold  «O’rta  asr  Turkiston   sheriyatidan»  nomli  maqolasini   ham  chiqargan.  O’rta   asr  shoiri
A.L.   Shatrunjiy   she’rlari   tarjima   qilingan.   1902-yil   «Qadimgi   davrdan   XVII   asrga   qadar   Orol
dengizi va Amudaryo etaklari haqidagi ma’lumotlar» nomli yirik to’plam chop etildi. Rus geografik
jamiyatining Turkiston bo’limi tomonidan bildirilgan iltimosga ko’ra bajarilgan. Bu Orol dengizini
kompleks   tadqiq   qilish   bilan   bog’liq   edi.   Tarixiy   geografik   tadqiqotlarda   rus   sharqshunoslarining
hizmatlari katta edi.
Musulmon   mualliflarining   Orol   dengizi   Amudaryoning   quyi   oqimi   haqida   bergan
ma’lumotlari  tanqidiy  tahlil  qilib  chiqilgan.  Geografik irrigasiya  ishlari  ko’plab ma’lumotlar  berib
o’tadi.   (Xorazm   viloyati   va   uning   atroflari   gidrogeografiya   irrigasiya   va   boshqa   sohalarga   oid
ma’lumotlar qo’lga kiritilgan). V.V.Bartold o’z vazifasini katta yutuqlar bilan bajardi. «Amudaryo
qayerga   quyiladi»   degan   masala   yuzasidan   ko’plab   bahslarni   o’rtaga   tashlagan   V.V.Bartoldning
izlanish   ishlari   katta   ahamiyat   kasb   etadi.   Tarixiy   guvohliklar,   ma’lumotlarni   o’rganib   chiqqan.
V.V.Bartold Amudaryoning XIII va XIV asrlar Kaspiy dengiziga quyilganligi haqidagi qarashlarga
shubha   bilan   qaramagan.   (naturalist)   larorasidagi   bunday   fikrlarni   qo’llab   quvvatladi.   Xorazm
vohasida   keyingi   tadqiqotlar   amalga   oshirilgach,   ko’plab   hulosalar   o’z   tasdig’ini   topmoqda   N.V.
Xannikov   olib   borgan   sharqshunoslik   ishlari   diqqat   e’tibordan   chetda   qolmagan.   P.ILerx   ham
tadqiqot ishlarini amalga  oshirgan. Ko’plab tarixiy geografik savollarga ushbu sharqshunoslarning
asarlari   maqola   to’plamlari   orqali   javob   olishimiz   mumkin.   V.V.Bartold   ushbu   tahliliy   ish   bilan
chegaralanib qolmasdan arxeologik qazuv ishlarini ham kuzatib borgan. Samarqanddagi Afrosiyob
shahri  o’rnida  qazuv ishlari  o’tkazilganligi  unga misol  bo’la oladi.  1904-yil  V.V.Bartold  uchinchi bor O’rta Osiyoga keldi. Afrosiyob shahri o’rni batafsil o’rganib chiqilgan. Samarqandga kelishidan
avval V.V.Bartold Toshkentda 1904-yil 16-mart kuni kelgusi tadqiqotlar xususida ko’plab fikrlarni
bildirib   o’tgan.   Samarqanddagi   suv   tizimi   haqida   V.V.Bartold   maxsus   maqola   chop   etgan   qazuv
ishlarida   arxeolog   o’lkashunos   V.L   Vyatkin   ham   ishtirok   etgan.   X   asr   arab   geograflarining
Afrasiyob   Samarqand   haqida   bergan   ma’lumotlarini   tadqiqot   bilan   bog’lashga   harakat   qilgan.
V.V.Bartoldning  tasdiqlashicha  Afrosiyob  shahar  o’rni Samarqand  shahristoni  o’rnida joylashgan.
Mo’g’ullar   davriga   qadar   Afrosiyobning   maydoni   qancha   joyni   egallaganligi,   binolarning
joylashuvi masalalarning aniqlash muhim edi. V.V.Bartold muzey ishlarida ham faol ishttirok etib
keldi.   Arxeologik   qidiruv   ishlari   natijasida   O’rta   Osiyoda   muzey   sohasi   tashkil   topib   bordi.   Rus
sharqshunos   olimlari   O’rta   Osiyoda   takomillashib   borishiga   qiziqish   bildirganlar.
A.Yu.Yakubovskiy ham arxeologiya sohasida ko’plab yutuqlarni qo’lga kiritgan. V.V.Bartold Amir
Temurning   dafn   qilinishi   bilan   bog’liq   «Samarqand   masjidi»   nomli   albomini   chiqardi.   Amir
Temurning dafn qilinishi bilan bog’liq yozma manbalarini to’plagan musulmon ruhoniylar va Amir
Temur   o’rtasidagi   munosabatlarga   alohida   qiziqish   bildirgan.   Mozor,   supa,   dahma,   madrasa,
honaqo   kabi   atamalarni   tahlil   qilgan,   tarixiy   etnografik   ma’lumotlar   yig’ilgan.   Mug’ullar
qipchoqlardagi dafn marosimi, dafn qilish usullarini solishtirib ko’rgan. Toshkentda sharqshunoslik
institutini ochish masalasini hal bo’lishida V.V.Bartold faol ishtirok etgan.V.A. Krachkovskiy ham
o’z   ko’rsatmalarini   berib   o’tgan.   O’sh   shahridagi   «Sulaymon   masjidi»   ham   N.I.Veselovskiy
tomonidan   o’rganib   chiqilgan.   Arab   yozuvlari   yaxshi   saqlanib   qolgan   edi.   1895-1896-yillar   va
1898-1899-yillardagi   tarixiy   arxeologik   ekspedisiyasida   N.I.Veselovskiy   Go’ri   Amirdagi
yozuvlarni   tadbiq   qilib   chiqdi.   Go’ri   Amir   maqbarasining   qurilishi,   maqbaradagi   ichki   va   tashqi
yozuvlar,   ustalarning   ishlari,   uning   o’ziga   hos   san’atini   tahlil   qilgan.   N.I.Vaselovskiyning   ushbu
ishni   butunlay   tugatmaganligini   V.A.Krachkovskiy   yozib   qoldirgan.   1895-yil   N.I.Veselovskiy
Ho’ja   Ahror   maqbarasini   o’rganib,   o’z  maqolasini   chiqargan.   Bu   maqbara   Samarqanddagi   Qarshi
yo’liga chiqish yaqinida joylashgan uning ta’kidlashicha Xoja Nasr ad-Din Ubaydulla (Xoja Ahror)
ko’zga   ko’ringan   yirik   islom   vakillaridan   biri   bo’lganligi   shubxasiz   ekanligini   tasdiqlab   o’tgan.
N.I.Veselovskiy   ushbu   allomaning   qisqacha   biografiyasi   katta   marmartoshlardan   qurilganligini,
keyingi qurilgan madrasalarga yaqin ekanligini yozib qoldirgan. Maqbara aynan Xoja Ahror nomi
bilan atalgan. Qabr toshdagi yozuvlarning matnini rus tiliga  tarjima qilgan. Ushbu yozuvlarni fors
tilidan   V.A.Jukovskiy,   arab   tilidan   N.A.   Mednikov   tarjima   qilgan   Xoha   Ahrorning   vafot   etgan-
yilini   1490-yil   fevral   (hijriy   895-yil)   deb   ko’rsatishadi.   Shayboniyxon   qabr   toshidagi   yozuvlarni
ham   N.I.Veselovskiy   o’rgangan.   Tarjima   ishini   V.A.Jukovskiy   qayta   ko’rib   chiqish   ishlarini
V.R.Rozen   amalga   oshirgan.1903-yil   1-may   kuni   N.I.Veselovskiy   Temur   qabri   haqidagi
ma’lumotlarni to’plab chiqish qildi. N.V Xannikovning ayni ma’lumotlari keltirib o’tilgan.
Ularning ta’kidlashicha, Nodirshoh Samarqandni egallagandan so’ng, Temur qabrida ayrim
o’zgarishlarni amalga oshirgan. N.I.Veselovskiyning aytishicha qabr doimo yarim shaklidagi ikkita
toshdan   iborat   bo’lib   bir-biri   bilan   mustahkam   joylashgan.N.I.Veselovskiy   shu   bilan   birgalikda
Turkistondagi   Ahmad   Yassaviy   qabrini,   qabr   toshidagi   yozuvlarga   e’tibor   qaratgan.
N.I.Veselovskiyning   epigrafik   ishlari   kengayib   bordi   1877-yil   qadimgi   manzilgohlardan   birini
aniqladi.   Bu   Amudaryo   bo’yida   joylashgan   bo’lib   qadimgi   qabilalar   yashagan   bo’lishi   mumkin.
N.I.Veselovskiy o’zining ilmiy faoliyati davomida O’rta Osiyodagi tarixiy arxitektura inshootlarini
ham   tadqiq   qilgan.   N.I.Veselovskiy   Samarqandga   kelgan   vaqtida   Afrosiyob   va   uning   tevarak-
atrofiga oid bo’lgan qadimiy topilmalarni ham tasodifan qo’lga kiritdi. Samarqanddagi Shohi Zinda
me’moriy   ansambili   haqida   ham   ko’plab   ma’lumotlarni   keltirib   o’tgan.   Sharqiy   bo’lim
yig’ilishlarida   o’z   tadqiqotini   ma’ruza   qilgan.   Ushbu   binoning   me’moriy   hususiyatiga   alohida
e’tibor   qaratilgan.  Inshoat   murakkab   tuzulishga   ega.  Tarixiy  me’moriy   yodgorliklarni  o’rganishda ko’plab   ishlarni   amalga   oshirgan.   Samarqanddagi   tarixiy   arxitektura   ekspedisiyasiga
N.I.Veselovskiy   boshchilik   qilgan.   Arxeologik   kommisiya   rejalari,   loyihalari   ishlab   chiqilgan.
V.P.Vasiliyev, V.V.Radlov, K.G.Zeleman, B.R.Rozen, V.A.Jukovskiy, M.P.Botkinlar o’z fikrlarini
bildirib o’tgan. 1895-yil iyun oyida Samarqandga me’mor akademik Pyotr Petrovich Pokrishkin va
rassom Samuil Martinovich Dudinlar kelishgan. 18-avgust kuni Samarqandga N.I.Vaselovskiy ham
kelgan edi. 1899-yil fevral oyida hukumat Samarqand masjidlarini ro’yhatga olish uchun 13 ming
rubl   mablag’   ajratgan.   1899-yil   3-mart   kuni   A.A.Babrinskiy,   N.I.Vaselovskiy,   A.A.Spisin,
D.A.Braun,   M.P.Botkin,   K.G.Zaleman,   V.V.Radlov,   V.A.Jukovskiy,   akademik-arxitektor
N.P.Pokrishkin, N.I.Veselovskiylar ishtirokida kengash o’tkazilib, keyingi tadqiqot rejalari belgilab
olindi.
«Samarqand   masjid»   larining   al’bomlari   chiqarildi.   Arxeolog   V.L.Vyatkin   bergan
ma’lumotlar   asosida   izlanishlar   olib   borilgan.   1896-yil   14-mart   kuni   Sharqiy   bo’lim   yig’ilishida
N.I.Veselovskiy   Qutbi-Chaardegum   mozori   haqidagi   ma’lumotlarni   ishtirokchilarga   yetkazdi.
Nurad-Din Bosir mozori fotografiyalar, mozorlarning buzilishi bilan bog’liq informasiyalar alohida
o’rin   egallaydi.   N.I.Veselovskiy   «Samarqand»   kitobi   asosida   izlanishlari   doirasini   yanada
kengaytirgan. 1897-yil 5 oktyabrda N.I.Veselovskiy yer qimmirlashidan so’ng Bibixonim masjidini
qayta   ko’rinishga   keltirish   loyihasini   tasdiqlash   uchunmahalliy   hukumatlarga   talabnoma   bilan
chiqqan.   1905-yil   29-yanvar   kuni   N.I.Veselovskiy   O’rta   Osiyoni   o’rganish   rus   qo’mitasi   bilan
hamkorlik qilish masalalarini ilgari surgan. Axmad Yassaviy, Amir Temur qabrlarining chizmalari
tasviriga   tushurilib   olingan.   Temuriylar   davrida   qurilgan   ko’plab   inshoatlar   o’z   o’rnida   bo’lsada,
emirilish holatida ekanligini aniqlagan. 1897-yilgi yer qimirlashi natijasida Bibixonim masjidining
darvozasi   yemirilgan   edi.   1903-yil   Go’ri   Amir   maqbarasining   minoralari   suratga   olingan.
Chizmalari ishlab chiqilgan.
Turkistonda   rassom-arxitektorlar   A.I.Goroxov   va   boshqalar   faol   tadqiqot   olib   bordilar.
1905-yil Turkistonga N.I.Veselovskiy yana kelib, masjidlarni o’rganib chiqa boshladi. 1905-yil 30-
noyabr kuni rus qo’mitasida yig’ilish o’tkazilib N.I.Veselovskiy Ahmad Yassaviy masjidini tadqiq
qilganligi   to’g’risida   hisobot   berdi.   Samarqanddagi   me’moriy   yodgorliklarning   saqlanishi
masalalarini   o’rganishni   ham   ilgari   surdi.   Rasm,   chizma,   fotografiyalarni   suratga   olish   ishlari
boshlab yuborildi.
Xulosa
Xulosa   o`rnida   shuni   aytmoqchimanki,   arxeologiya   kafedrasi   oliygohimizning,   fakultetimizning
yetakchi   kafedralaridan   biri   hisoblanadi.   Bu   yo`nalishda   tahsil   olayotgan   talaba-yoshlarga
aytmoqchimanki bizning tariximiz qadim o`tmishlarga borib taqaladi. Bu o`tmishni tiklash bizning
burchimiz.   Buning   uchun   bizlar   ustozlarimizning   berayotgan   ta’lim-tarbiyalarini   chuqurroq
o`rganish   talab   etiladi.   Taklif   sifatida   bildirishim   mumkinki,   talaba   –   arxeologlarning   yanada   o`z
sohasining   yutuk   mataxasissi   bo`lib   yetishi   uchun   o`z   ma’ruzalari   bilan   eng   nufuzli   professor
olimlar,   o`qituvchilar,   shu   qatori   xorijlik   o`qituvchilarni   ham   kafedraga   taklif   qilinsa,   turli   xil
ekspeditsiyalar uyushtirilsa nur ustiga a’lo nur bo`lar edi.
16.   Mavzu:   O zbekiston   Fanlar   Akademiyasi   Arxeologik   tadqiqotlar   instituti.ʻ   O zbekiston	ʻ
hududidagi   moddiy   madaniyat   yodgorliklarini   o rganuvchi   ilmiy   muassasa.   O zbekiston   Fanlar	
ʻ ʻ
Akademiyasining   Tarix   va   arxeologiya   instituti   negizida   (1970-yil)   Samarqandda   tashkil   etilgan.
Arxeologiya   instituti   O zbekistonda   olib   boriladigan   arxeologik   tadqikotlarga   ilmiy-meto-dik	
ʻ
rahbarlik kiluvchi  markaz bo lib, respublika hududidagi barcha moddiy madaniyat  yedgorliklarida	
ʻ qazish   ishlari   olib   borish   uchun   ruxsatnoma   beradi.   Uz   tadqiqotlarini   UzMU,   Samarqand   Davlat
Universiteti,   O zbekiston   Badiiyot   akadimyasi   San atshunoslik   instituti,   O zbekiston   Fanlarʻ ʼ ʻ
Akademiyasining  Tarix instituti  va boshqa il-miy muassa-salar bilan  muvofiqlashtirib  olib boradi.
Arxeologiya   instituti   xalqaro   ilmiy   dasturga   binoan   respublikaning   kator   vilo-yatlarida   Fransiya,
Germaniya,   Polsha,   Italiya,   Rossiya   kabi   mamlakatlar   ilmiy   markazlari   bilan   hamkorlikda
arxeologik   kazishmalar   olib   boradi   (1984-yildan).   Institutda   tosh   davri   arxeologiyasi,   Turon
arxeologiyasi,   Movarounnahr   arxeolo-giyasi,   ilmiy   ishlab   chiqarish   bo limlari;   tarixiy	
ʻ
yodgorliklarning   kimyoviy   va   texnolo-gik   tadqiqoti   hamda   konservatsiya   qilish   laboratoriya.,
kutubxona (55 mingdan ortiq asar) bor; Toshkent, Xiva va Termiz arxeologiya bo limlari tuzilgan.
ʻ
7   fan   doktori   (3   akademik),   35   fan   nomzodi,   jami   90   ilmiy   xodim   ishlaydi.   Institut   „O zbekiston	
ʻ
mod-diy   madaniyati   tarixi“   nomli   yillik   to plam   nashr   etadi   (1959-yildan).   U   o z   faoliyatida	
ʻ ʻ
arxeologik   tadqiqotlarga   bag ishlangan   120   ta   ilmiy   monografiya   (5   tasi   ajnabiy   tillarda)   va   turli	
ʻ
jurnal va to plamlarda mingdan ortiq maqolalar chop etdi. Arxeologiya institutida arxeologiyaning	
ʻ
dolzarb masalalari buyi-cha bir necha xalqaro ilmiy anjumanlar o tkazildi (1973, 1986, 1988, 1991,	
ʻ
1994, 1997). Institut xodimlaridan A. Asqarov, Yu. F. Buryakov, R. Sulaymonov, M. Isomiddinov,
M.   Filanovich,   T.   Xo jayov   va   665G.   Shish-kinalar   O zbekiston   hududida   ilk   shahar	
ʻ ʻ
madaniyatining   shakllanishi   hamda   uning   taraqqiyot   bosqichlari   tarixiga   bag ishlangan   14	
ʻ
monografiya uchun Beruniy nomidagi Davlat mukofoti bilan taqdirlandilar (1985). Institut qoshida
aspirantura  va doktorantura,  arxeologiya  mutaxassisligi  bo yicha  maxsus  doktorlik  ilmiy  kengashi	
ʻ
mavjud.
Institut   1970   yil   19   avgustda   O‘zbekiston   Vazirlar   Maxkamasining   №   426   qarori   asosida
O‘zR  FA  Tarix   va arxeologiya  instituti  bazasida   tashkil  etilgan.  Arxeologiya   instituti   1970 yil  30
sentyabrdan   Samarqand   shahrida   o‘z   faoliyatini   boshladi   va   1988   yilda   institutga   uning   tashkil
etilishida katta hissa qo‘shgan olim, O‘zRFA akademigi Yahyo G‘ulomov nomi berildi.
O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   2017   yil   17   fevraldagi   PQ-2789-son   «Fanlar
akademiyasi   faoliyati,   ilmiy-tadqiqot   ishlarini   tashkil   etish,boshqarish   va   moliyalashtirish
niyatida   takomillashtirish   chora-tadbirlari   to‘g‘risida» qarori   asosida   YA.   G‘ulomov   nomidagi
Arxeologik   tadqiqotlari   nstituti   sifatida   qayta   tashkil   etildi.   Shu   vaqtdan   boshlab   moddiy   va
ma’naviy   madaniyat   tarixini   tiklash   uchun   qadimgi   yodgorliklarni   tadqiq   qilish,   O‘zbekistonning
qadimgi   davri   yodgorliklarini   davrlashtirish,   mintaqaning   sug‘orilishi   tarixi,   arxeologik
yodgorliklarni restavratsiya  va konservatsiya qilishning ilmiy uslublarni ishlab chiqish institutning
asosiy   tadqiqot   sohalariga   aylandi.   Shu   bilan   bir   qatorda   O‘zbekiston   xalq   xo‘jaligi   qurilish
hududlaridagi tarixiy madaniy yodgorliklar ro‘yxatini tuzish ishlarini tashkil etish kabi amaliy ishlar
ham olib borila boshlandi.
Institut ilmiy xodimlarining tadqiqotlari tufayli tosh davriga oid o‘nlab: Paltou va Obiraxmat
g‘or manzilgohlari,  Ko‘lbuloq, Qo‘tirbuloq,  Xo‘jamazgil  kabi ochiq turdagi  manzilgohlar,  Uchtut,
Ko‘lbuloq, Qopchig‘ay, Vaush singari tosh davri kremniy sanoati ustaxonalari, Qo‘shilish, Obishir
g‘ori,   Machay   g‘ori   kabi   mezolit   manzilgohlari;   Amudaryo   va   Zarafshon   havzalaridagi   yuzlab
neolit   davriga  oid  manzilgohlar  o‘rganilib,  O‘zbekiston  halqlarining  qadimgi  davrdagi  madaniyati
Yevropa   va   Janubiy   –   Sharqiy   Osiyo   madaniyatlari   o‘rtasidagi   ko‘prik   vazifasini   bajarganligi
aniqlandi.
Bronza davri xususida yangi tadqiqotlar olib borildi. Shimoliy va Markaziy mintaqalardagi
chorvador   va   dehqonchilik   madaniyaiga   oid   Tozabog‘yob,   Suyorgan,   Zamonbobo
madaniyatlarining   Farg‘ona   vodiysi   hududidagi   Chust   madaniyatiga   xo‘jalik-iqtisodiy   jixatdan
yaqin ekanligi isbotlandi. O‘zbekiston   janubida   ilk   marotaba   fan   uchun   yangilik   bo‘lgan,   ilk   dehqonchilik
madaniyatiga   oid   aniq   rejali   turar   joylar   qurilishi,   mustahkam   mudofaa,   murakkab   me’moriy
an’analar, maxsus hunarmandchilik sohalari – kulolchilik, metallurgiya, suyak va yog‘ochga ishlov
berish, to‘qimachilik  va zargarlik  sohalariga  ega bo‘lgan Sopolli  madaniyati  qashf qilindi.  Bronza
davriga   oid   bo‘lgan   Jarqo‘ton   yodgorligining   tadqiq   qilinishi   natijasida,   qadimgi   Baqtriya
tamaddunining   bosh  qarorgohga   va  yirik   jamoat  sajdagohi  –  ibodatxonaga  ega   bo‘lgan   ilk  shahar
madaniyati ko‘z oldimizda namoyon bo‘ldi.
Ushbu tadqiqotlar O‘zbekiston ilk dexqonchilik madaniyati tarixini bir necha ming yilliklar
qadim ekanligini isbotlab qolmasdan, balki bronza davri aholisining iqtisodiy, moddiy va ma’naviy
madaniyatini hamda shahar hayoti vujudga kelishi yo‘llarini ochib berdi.
Respublikamizning   Samarqand,   Buxoro,   Toshkent,   Termiz   kabi   qadim   shaharlari   tarixini
o‘rganishga   doir   maxsus   tadqiqotlar   olib   borildi.   Afrosiyob   shahar   yodgorligida   o‘tkazilgan
sistematik   qazuv   ishlari   natijasida   uning   vujudga   kelishi   bosqichlari,   rivojlanishi   dinamikasi
xususidagi yangi ma’lumotlar olindi.
Buxoro,   Termiz   shaharlarining   paydo   bo‘lishi   va   iqtisodiy   taraqqiyoti   davri   aniqlandi,
G‘arbiy   Sug‘d   va   Tohariston   antik   davri   madaniyati,   e’tiqodiy   komplekslari   va   buddaviylik
yodgorliklari ochib o‘rganildi.
17. Mavzu: SamDU arxeologiya kafedrasi faoliyati.
Kafedra   1971-yil   dekabrda   O’zbeksiton   Respublikasi   Oliy   va   O’rta   maxsus   ta’lim
vazirligining   448-farmoni     bilan   Afrosiyob   shaharchasini   tarixiy-arxeologik   jihatdan
o’rganuvchi   muammoviy   labaratoriya   asosida   tashkil   qilingan.   Hozirda   kafedrada   18   nafar
professor-o’qituvchilar   faoliyat   ko’rsatib   kelmoqda.   Shulardan   1   nafari   fan   doktori,   professor
M.D.   Djuraqulov,   1   nafari   tarix   fanlari   nomzodi,   professor   N.Avanesova,   dosentlar,
N.Xolmatov,   B.Sayfullayev,     J.Mirzaahmedov,   D.Djurakulovalar   va   B.   PhD   Abriyev   R.B,
PhD-   Ergashev   O.T,   o’qituvchilar   .   Sharipov   S.I.,   Berdiyev   R.B,   Qurbonboyev,     U.Umarov,
A.Aslanov,   A.Sandiboyev,   A.Umarov,     Nazarov   A.A,   Kasparov   A.R,   Berdiqulov   M.T.
kafedrada   mehnat   qiladi   hamda   o’zlarinig   ilmiy-pedagogik   kasbiy   malakalarini   O’zFA
qoshidagi   Arxeologiya   instuti   va   O’zMU   etnografiya   kafedrasi   kabi   markazlarda   oshirishadi.
Ular  tarix  va  arxeologiya   yunalishi  bakalavr  hamda  magistrlarga  arxeologiya,   ibtidoiy   jamiyat
tarixi,   qadimgi   dunyo   tarixi,   etnologiya,   tarixiy   Geografiya,   arxeologik   dala   tadqiqot   usullari  
 singari bir qator fanlardan ta`lim berishadi.
Kafedra 1944-yildan boshlab Respublikamiz  hududida arxeolgik,  etnografik  tadqiqotlar
olib boruvchi ilmiy markazlardan hisoblanadi. Kafedra dala kuzatuv tadqiqotlar, yodgorliklarni
qazib   o’rganish,     etnografik   hamda   qadimgi   tarixga   doir   yozma   manbalarni   to’plash   va   tadqiq
qilish   ishlarini   bajaradi.   Kafedra   ,,   ikki   daryo   oralig’i   havzasi   ilk   sivilizatsiyasi   va   uning  
  bosqichlari   ‘‘   mavzusi   ustida   tadqiqot   ishlari   olib   boradi,   xalqoro   va   boshqa   ilmiy
anjumanlarda   faol   ishtirok   etadi.   Kafedra   bir   necha   yillar   davomida   MDH   mamlakatlarining
yetakchi   ilmiy   markazlari   bilan   aloqa   o’rnatib   keladi.   Moskva,   Sankt-Peterburg,   Kiyev,
Markaziy   Osiyo     respublikalari   oliy   o’quv   yurtlari   FA,   O’zFA,   Arxeologiya   va   Tarix
institutlari   kabilar   bilan   ilmiy   hamkorlikda   bo’lib   keladi,   anjumanlarda   qatnashadi,   fikr
almashish va ilmiy maslahatlar amalga oshiriladi.
Kafedra   Arxeologiya,   qadimgi   dunyo   va   etnografiya   masalalariga   doir   davriiy   to’plam
nash   qilindi.   Professor-o’qituvchilar   tomonidan   300   bosma   toboqdan   ortiq   monografiya,
darslik o’quv va uslubiy qo’llanmalar, o’quv-uslubiy hamda elektron darsliklar tayorlangan. Kafedra   qoshida     Arxeologiya   muzey-laboratoriyasi   faoliyat   ko’rsatadi.   Ushbu   muzey-
laboratoriya   1963-yil   D.N.Lev   tomonidan   tarix   fakultetining   arxeologiya   kafedrasi   ba`zasida
tashkil etilgan. Muzey-laboratoriya fondida muste davridan (yer.avv 90-70ming yillik) milodiy
XIII asrgacha bo’lgan faqatgina o’lka to’g’risida emas, balki butun O’rta Osiy bo’yicha tarixiy,
ilmiy   va   badiiy   ahamiyatga   ega   40   mingdan   ziyod   qimmatli   topilmalar   saqlanadi.   Muzey-
laboratoriyasining   barcha   topilmalari   har   yilgi   birinchi   bosqich   talabalarning   dala   amaliyotida
to’plangan.
Kafedraning   ilmiy   mavzusi:   «O’zbekiston   xududidagi   ilk   sivilizasiyalar:   moddiy   va   ma’naviy
madaniyat»
Kafedraning   bakalavriat   ta’lim   yo’nalishi:   5120400   “Arxeologiya”   104   nafar   talaba   tahsil
oladi.
Kafedraning   magistratura   mutaxassisligi:   5A120401   “Arxeologiya”   12   nafar   magistr   tahsil
olmoqda.
Kafedrada   o’tiladigan   fanlar:   kafedra   tarix   va   arxeologiya   ta’lim   yo’nalishi   talabalariga   dars
o’tadi.
Bakalavriat:   Arxeologiya va etnologiya asoslari, ibtidoiy jamiyat tarixi, qadimgi dunyo
tarixi,   tarixiy   o’lkashunoslik,   tarixiy   gayeografiya,     jaxon   sivilizasiyasi,   O’rta   Osiyo
arxeologiyasi,   Yevropa   arxeologiyasi,   Jaxon   arxeologiyasi,   Jaxon   xalqlari   etnologiyasi,
to’rtlamchi  geologiya,   arxeologik   dala   tadqiqot   usullari,  O’rta  Osiyo mezoliti  va  neoliti,  O’rta
Osiyo   yeneoloti   va   bronzasi,   O’rta   Osiyo   antik   davr   arxeologiyasi,   O’rta   Osiyo   o’rta   asrlar
arxeologiyasi,   tarixiiy   davlatchilik   va   shaxarsozlik,   tog’-kon   metallurgiyasi,   Arxeologiyada
GIS,   arxeologiyada   zamonoviy   axborot   texnologiyalari   kabi   fanlardan   bakalavriat   talablarga
dars o’tiladi.
Magistratura:   Paleoekologiya   va   sivilizasiya   dinamikasi,   Zamonaviy   arxeologik
tadqiqot   usullari,   O’rta   Osiyo   shaharlar   tarixiy   topografiyasi,   O’rta   Osiyo   kulolchiligi,
Markaziy   Osiyo   tog’-kon   metallurgiyasi   va   tog’   qoyatosh   rasmlari,   Samarqand   madaniyat
tarixining   ko’hna   ildizlari,   Sharq   san’ati,     Tarixiy   arxeologik   tadqiqot   usullari   kabi   fanlardan
taxsil olmoqda.
Kafedra professor-o’qituvchilari:
Djurakulov   M.D.   tarix   fanlari   doktori,   professor,   tarix   fanlari   nomzodi,   professor,   Avanesova
N.A, tarix fanlari nomzodi, dosent, Xolmatov N.O’, tarix fanlari nomzodi, dosent, Djurakulova
D.M,     tarix   fanlari   nomzodi,   dosent,   Mirzaaxmedov   J.K,   tarix   fanlari   nomzodi,   dosent,
Sayfullayev   B.   PhD   Abriyev   R.B,   PhD-   Ergashev   O.T,   o’qituvchilar-Sharipov   S.I.,   Berdiyev
R.B.Qurbonboyev   I.M,   Umarov   U.A,  Aslanov   A.P,     Sandiboyev   A.N,   Umarov   A.Sh,   Nazarov
A.A, Kasparov A.R, Berdiqulov M.T. kafedra tarkibida ish olib bormoqdalar.
Kafedrada   olib   borilayotgan   ilmiy   ishlar:   «Arxeologiya,   qadimgi   dunyo   tarixi   va   etnologiya
masalalari»,«Zarafshon   vodiysi   arxeologiyasi   masalalari”     nomli   ilmiy   to’plamlar   har   yili
nashrdan   chiqarilmoqda.   Bundan   tashqari   kafedrada   20   dan   ziyod   monografiya   40   dan   ziyod
uslubiy qo’llanma va 2000 minga yaqin ilmiy, ilmiy ammobob maqolalar nashr etilgan. Kafedraning   umumiy   ilmiy-tadqiqot   yo’nalishi:   Kafedra   a’zolari   yilida   «O’zbekiston
xududidagi   ilk   sivilizasiyalar:   moddiy   va   ma’naviy   madaniyat»   mavzusi   ustida   ilmiy   tadqiqot
ishlari olib bordilar. Har bir ilmiy xodim umumiy mavzuning muayyan bandi ustida tadqiqotlar
olib   bordilar.   Tadqiqot   natijalari   OTMning   mahalliy,   mintaqaviy,   respublika   hamda   xorijiy
ilmiy   markazlari   to’plamlarida,   jurnallarida   nashr   qilingan.   Har   bir   professor-o’qituvchi   ilmiy
konferensiyalarda ma’ruzalar bilan ishtirok etishganlar.  Ilmiy tadqiqot natijalari  o’quv-uslubiy 1 prof. Djurakulov M.D Zarafshon vohasi tosh asri arxeologiyasi
2 dos. Xolmatov N.O’. Sazog’an   madaniyati   va   uning   O’zbekiston   neolit   davrida
tutgan o’rni
3 dos.Djurakulova D.M O’rta Osiyo ikki daryo oralig’i qadimgi sivilizasiyasi tarixi
4 Dos.Avanesova N.A Markaziy Osiyo hududida hind-oriylar muammosi
5 dos.Mirzaaxmedov J.K IX-XIX   asrlarda   Movorounnaxr   yirik   shaxarlar   markazlari  
  sirli   sopollarining     O’zbekiston   ijtimoiy   iqtisordiyotini
o’rganishda manba ekanligi
6 t.f.n.Sayfullayev B.K. O’zbekistonda   so’nggi   paleolit   davri   (texnik-tipologik
tadqiqot)
7 katt.o’qit. Ergashev O.T Zarafshon   vohasi   tosh   davri   ustaxonalari   (texnik,   tipologik
tadqiqotlar)
8 katt.o’qit. Abriyev R.B Mustaqillik   yillarida   O’zbekistonda   tarixiy   me’moriy
obidalarni  ta’mirlash va qayta tiklash tarixi     (Zarafshon vohasi
misolida)
9 ass.Qurbonboyev I.M O’zbekiston paleolit davri toshga ishlov berish ustaxonalari
10 ass.Saidov M.M. Markaziy so’g’d shaxar turar joylari qurilish madaniyati
11 ass.Umarov U.A O’rta Osiyoda tosh davri zeb-ziynatlarining jamoalar ma’naviy
xayotida tutgan o’rni
12 ass.Aslanov A.P. Markaziy So’g’d o’rta asr shaxarlarining tarixiy topografiyasi
13 ass.Sandiboyev A.N. Ilk o’rta asrlarda Maymurg’ning moddiy madaniyati
14 ass.Umarov A.Sh. 1991-2016   yillarda   Samarqand   yoshlarining   madaniyati
(etnologik taxlil)
15 ass.Nazarov A.A Shimoliy Baqtriyaning bronza davri moddiy madaniyati
16 Ass.Berdiyev R.B. Naymanlar   va   ularning   o’zbek   davlatchiligi   tarixida   tutgan
o’rni
17 Sharipov S.I.   O’rta   asrlarda   Samarqand   shaxrining   ijtimoiy-siyosiy   va
madaniy hayoti
18 acc. Berdiqulov M.T. Janubiy O’zbekiston neolit davri jamoalari madaniyati
19 Ass.Kasparov A.R Buston yodgorligining o’rganilishi tarixi va muammolari
  qo’llanmalar,   o’quv   qo’llanmalarining   yangi   avlodini   tayyorlashda,   shuningdek,   fanlar
bo’yicha   o’quv   majmualari   mazmunini   boyitishda   qo’llanilib   kelinmoqda.   Undan   tashqari   xar
bir professor-o’qituvchi ilmiy ish ustida izlanmoqdalar.  
Aloqalar   va   uslubiy   xamkorliklar:     Kafedrada   chet   el   bilan   ilmiy   aloqalar   urnatilgan,
jumladan.   Italiyaning   Baloniya     universiteti   professori   Maurisio   Tozi   kafedra   bilan   Zarafshon
vodiysi   muammolarini   urganish   buyicha   memorandum   tuzilgan.   Bundan   tashqari,   Fransiya
Milliy tadqiqotlar instituti Markaziy Osiyoni urganish buyicha bulim boshlig’i, fransuz-o’zbek
arxeologik   ekspedisiyasi   boshligi   X.Bedezu-Sarmyento   bilan   xalqaro   shartnoma   tuzilgan.
Rossiya   Federasiyasi   madaniyat   vazirligiga   qarashli   «Sharq   xalqlari   san’ati   Davlat   muzeyi»
xamda   kafedra   professori.   N.A.   Avanesova   tomonidan   imzolangan   xalqaro   ilmiy   hamkorlik
grant-shartnomasi   (2013-2015   yillarga   mo’ljallangan)   amalga   oshirilgan.   Past-Darg’om
tumanidagi oxirgi 20 yil davomida olib borilgan tadqiqotlar natijasi  buyicha to’plam  chiqarish
ko’zda tutilgan.  Ass.Aslanov Abduvali 2017 yil dekabrida XXR ning Siyan viloyati Shimoliy-
g’arbiy   universitetida   bo’lib   o’tgan   “Butun   Xitoy   arxeologlari   quriltoyi”   xalqaro
konferensiyada   o’z   ma’ruzalari   bilan   qatnashdi.   Samarqand   davlat   universiteti   va   Italiyaning
Bolonya   universiteti   arxeologiya   departamenti   bilan   2014-2019   yillarga   mo’ljallangan
arxeologik  tadqiqotlar  borasida  o’zaro  shartnoma  imzolangan  (21.05.2014);   Samarqand   davlat
universiteti   va   Rossiyaning   Samara   davlat   madaniyat   Instituti   universiteti   arxeologiya
departamenti   bilan   2014-2019   yillarga   mo’ljallangan   ilmiy,ta’lim   va   madaniy   hamkorlik
borasida   o’zaro   shartnoma   imzolangan   (26.04.2016);   Samarqand   davlat   universiteti   va
Xitoyning Shimoliy-G’arbiy Universitet  (Sian) bilan  hamkorlik memarandum     2014 yil aprel’,
2018-2021   yillarga   mo’ljallangan   Germaniya   arxeologiya   Instituti   va   SamDU   arxeologiya
kafedrasi   o’rtasida   ilmiy   hamkorlik   grant   shartnomasi   tuzilgan.   O’zbekiston-Germaniya
xalqaro   arxeologik   ekspedisiyasi   2018   yil   aprel,may   oylarida   Qo’shrabot   tumanida   ibtidoiy
davr    arxeologik yodgorliklar ustida tadqiqot ishlarini amalga oshirishdi.
O’quv-ilmiy   komplekslar   tashkil   etildi.   Xususan,   Samarqand   davlat   universiteti
O’zbekiston   Respublikasi   Fanlar   akademiyasi   Arxeologiya   instituti   bilan   hamkorlikda   tuzgan
Xalqaro   va   davlat   grantlarida   professor-   o’qituvchilar,   magistrlar,   iqtidorli   talabalarning
ishtirokini   ta’minlash;     Xalqaro   arxeologik   ekspedisiyalar   tadqiqotlarida   professor-
o’qituvchilar,   magistrlar,   iqtidorli   talabalarning   ishtirokini   ta’minlash;   Tarix   bakalavr
yo’nalishi   talabalari   (1-   kurs),   Arxeologiya   bakalavr   yo’nalishi   talabalari   (1,2,3-kurs)   dala
arxeologik   amaliyotlari,   “Arxeologiya”   magistratura   mutaxassisligi     magistrlari   ilmiy   tadqiqot
ishlarini   O’zR   FA   arxeologiya     instituti   qoshidagi   xalqaro   va   respublika   arxeologik
ekspedisiyalari,   SamDU   arxeologik   ekspedisiyalari   arxeologik   yodgorliklari   obyekti   bazasida
o’tkazish,   zamonaviy   arxeologik   tadqiqot   uslublari   bilan   tanishtirish   kabi   maqsadlarni   amalga
oshirish rejalari nazarda tutilgan.
O’zR   FA   arxeologiya   institutining     ilmiy   tadqiqot   ishlarida,   xalqaro   arxeologik
ekspedisiya   (O’zbekiston-Fransiya,O’zbekiston-Italiya,O’zbekiston-Rossiya)   tadqiqotlarida
faol   qatnashmoqda.   Masalan,   N.U.Xolmatov,   I.M.Qurbonboyevlar   O’zbekiston-Fransiya
xalqaro   arxeologik   ekspedisiya   tarkibida   Qizilqumdagi   Oyoqag’itma   neolit   yodgorligi
tadqiqotida,   O.Ergashov   O’zbekiston-Rossiya   xalqaro   arxeologik   ekspedisiyasining   Toshkent
vohasida   tosh   davri   yodgorliklari   tadqiqotida,   A.   Aslanov   O’zbekiston-Italiya   xalqaro
arxeologik   ekspedisiyasining   Kofirqala   yodgorligidagi   qazuv   ishlarida,   A.Sandiboyev,
I.M.Qurbonboyev     O’zR   FA     Arxeologiya   instituti   xodimlari   bilan   hamkorlikda   Qashqadaryo  
  viloyati   tumanlari   arxeologiya   yodgorliklari   umumiy   jamlamasini   tuzish   i щ larida   ishtirok
etishib, hamkorlik doirasida bajarilayotgan ilmiy ishlar namunasi hisoblanadi. Kafedra   assistenti   A.P.Aslanov     2015   yil   yanvar   oyidan   boshlab,   UzFA   Arxeologiya
institutidagi   «Sug’d   va   Usturshonaning   antik     va   o’rta   asrlar   davri   urbanizasiya   jarayoning
roli»   (F1-FA-O-83775)   grant   loyixasining   bajarilishida   ishtirok   etadi.   Shuningdek   ass.   I.M.
Qurbonboyev   UzFA   Arxeologiya   institutidagi   «   Qashqadaryo   voxasi   sug’orish   inshoatlari
tarixi»   (A1-FA-O-17607)   deb   nomlangan   grant   loyixasining   ishtirokchisi   sifati   qatnashib
kelishmoqda.
Samarqand   tumanidagi   Kofirqal’a   yodgorligida   O’zbek-Yaponiya     arxeologlari
tomonidan   2001 yildan buyon      arxeologik-qazishma ishlarini amalga oshirib kelinmoqda
TASHKILIY USLUBIY ISHLAR:
Kafedrada   “Yosh   arxeolog”   to’garagi   faoliyat   olib   bormoqda.       Kafeda   a’zolari     ikki
yo’nalishga dars soatlarini o’tib keladi.
Kafedra yo’nalishi bo’yicha taxsil olayotgan talabalar soni o’quv yilida 103 tani tashkil
qiladi.   Jumladan     2017-2018 o’quv  yilida  bitiruvchi     talabalar  26 tani  tashkil   etib,  shulardan  8
tasi   iqtidorli   talabalar   qatoriga     kiridi.   Xisobot     yilida   kafedra   iqtidorli   talabalar   soni   18   tani
tashkil   qiladi.   Talabalarning   barchasiga   ilmiy   raxbarlar   va   mavzulari   ega.   Kafedraning   xar
yilda   nashrdan   chiqadigan   “Zarafshon   vodiysi   arxeologiyasi   masalalari”   nomli     to’plamda   va
iqtidorli   talabalar   va   magistrlarning   an’anaviy   konferensiya   materiallarida   o’z   ma’ruzalari
bilan   qatnashib   keladi.   Bu   ma’ruzalar   ilmiy   maqola   tarzida     nashrdan   chiqadi.   Xisobot   yilida
iqtidorli   talabalar   tomonidan   nashr   etilgan   maqolalar   soni   26   tani   tashkil   etadi.     maqola   chop
etilgan.
O’zbekiston   respublikasi   “Kadrlar   tayyorlash   milliy   dasturi   to’g’risidagi”   qonunida
belgilangan   vazifalardan   kelib   chiqqan   xolda,   O’zbekiston   Respublikasi   Vazirlar
Maxkamasining   2008-yil   13-oktyabrdagi     “O’zbekiston   iqtidorli   yoshlarni   taqdirlash   va
moddiy   rag’batlantirish   to’g’risida”gi   226-sonli   qarorini   amalga   oshirish   maqsadida   5   ta
talabani   nomdor   va   prezident   stependiyasi   talabgorlari   sifati   ilmiy   tadqiqot   ishlari   olib
bormoqdalar.
Kafedra   2015   yil     Urgut   tumani   “Axadbobo”   fermer   xo’jaligi   bilan   450   ming   so’mlik   xo’jalik
shartnomasi   imzolanib,   universitet   xisob   raqamiga   kelib   tushdi.   SamDU   qoshidagi   1-son
akdemik   liseyda   bo’lib   o’tgan   «Innovasion   g’oyalar,   texnologiyalar   va   loyihalar»
yarmarkasidagi   ishtirok   etdi.   Bu   yarmarkada   Samarqand   shaxar   iqtisod   va   servis   instituti
qoshidagi   2-son   akademik   lisey   bilan   shartnoma   imzolandi.   Shartnoma   500   ming   so’mni
tashkil   qilib,   undan   ko’zlangan   maqsad   sifatida   “Tarixiy   atamalar   lug’ati”   deb   nomlangan
risolani   taqdim   etish.   Kafedra   o’qituvchilari   tomonidan   ushbu   risolaning   qoralama   shakli
nixoyasiga yetkazildi.
MA’NAVIYA-MA’RIFIY ISHLAR:   Kafedrada «“Fidoying bo’lgaymiz seni, O’zbekiston”, “Aziz
va   yagonamsan,   jonajon   O’zbekistonim   shiori   ostida   bosh   g’oya   mazmun-mohiyatini
tushintirish”.   “«Xalq   bilan   muloqot   va   inson   manfaatlari   yili»   Davlat   dasturi   »   bo’yicha
kafedra reja ishlab chiqilgan.
 «Xalq   bilan   muloqot   va   inson   manfaatlari   yili»   Davlat   dasturi     munosabati   bilan   kafedra
a’zolari   har   xaftada   bir   marta   bir   kurs   talabalari   bilan   “Diniy   vaziyatni   sog’lomlashtirish”
mavzusida   davra   suhbatlari,   tadbirlar   o’tkazib   bordi   Bundan   tashqari   “diniy   ekstrimizm
terrorizm   insoniyat   dushmani”,   “Giyoxvanlik   asr   vabosi”,   “Spidsiz   dunyo   sari   ”,   “Ogohlik
va   xushyorlik   davr   talabi”,   “Konstitusiya   baxtimiz   qomusi”,   “Vatan   sarhadlari   ishonchli
qo’llarda”,   “Ayol   borki   olam   munavvar”,   “Navro’z   yangilanish   bayrami”   kabi   tadbirlarda
kafedra a’zolari faol ishtirok etishdi.  Kafedra   a’zolaridan   Umarov   A.Sh   (205-gurux   raxbari),   ,   A.   Aslanov   (304-gurux   raxbari   ),
U.   Umarov   (406-gurux   rahbari)   o’quv   yili   davomida   har   bir   guruh   talabalari   bilan   xar   yili
yanvar va mart oylarida    ota-onalar yig’ilishini o’tkazib turadi.
 Talabalarni   bo’sh   vaqtida   ommaviy-madaniy   tadbirlar,   to’garaklarga   jalb   etish   maqsadida.
18   may   kuni   «Xalqaro   muzeylar   kuni»   munosabati   bilan   fakultet   talabalari,   dekan
o’rinbosari   .   ass.Qurbonboyev   I.M,   guruh   murabbiylari   Umarov   A.Sh   (205-gurux   raxbari),
A.   Aslanov   (304-gurux   raxbari   ),   U.   Umarov   (406-gurux   rahbari)   Samarqand   shahrida
joylashgan Bibixonim jomye masjidiga, Registon maydoni, Go’r Amir maqbarasiga, viloyat
o’lkashunoslik   muzeyiga,   Xazrati   Xizr   masjidi,   Shoxizinda   maqbarasiga   sayyohat
uyushtirishdi.   Shuningdek,   ,,Konstitusiyamiz   baxtimiz   poydevori’’,   “Siz   Samarqandni
bilasizmi”     mavzularida   insholar   tanlovi   o’tkazildi.   10   fevralda   A.Navoiy     va   Z.M.Bobur
tavallud   kunlariga   bag’ishlangan   ,,Tafakkur   sinovlari’’   tanlovi   o’tkazildi.   Unda   kafedra
o’qituvchilari Umarov U va Aslanov A raxbarlik qilayotgan gurux talabalari ishtirok etishdi.
 Kafedra   o’qituvchisi   Aslanov   Abduvali   “68-Spartakiada”   musobaqolarida   fakultet
jamoasiga   raxbarlik   qilib,   fakultet   talabalari   umumjamoa   xisobida   faxrli   1-o’rinni   egalladi.
Bunda   kafedra   talabalari   xam   faol   ishtirok   etishdi.   Bu   musobqalarda   kafedra   o’qituvchilari
xam ishtirok etib, faxrli 2- o’rinni egashga o’z xissalarini qo’shishdi.
 O’quv   yili   davomida     AL   va   KHK   bilan     hamkorlikda     ma’naviy-   ma’rifiy   va   tarbiyaviy
ishlarni     olib   borildi.     Xususan,   Oqdaryo   agrosanoat   va   servis   kasb-xunar   kolleji   bilan    
 «O’zbekiston Respublikasi Prezidenti Islom Karimovning asarlari», «Xalq bilan muloqot va
inson   manfaatlari   yili»,   «Faol   tadbirkorlik   innovasion   goyalar   va   texnlogiyalarni   kullab
kuvvatlash   yili»   Davlat   dasturlariga   bag’ishlangan     davra   suhbatlarida   ma’ruzalar
o’tkaziladi.     SamDU   arxeologlari     tadqiqotlari     borasida     ma’ruza     qildik.   O’quv,   ilmiy,
madaniy,     ma’rifiy   va   tarbiyaviy   ishlarida     yilning   har     oylarida     ishtirok   etishib
kelishmoqda.
 Arxeologiya   kafedrasi   jamoasi   o’quv     yili   mobaynida   KHK   va   AL   ta’lim   dargohlari   uchun
ilmiy   va   o’quv-uslubiy   ishlar   bilan   yordam   ko’rsatib   kelmoqda.   Ushbu   o’quv   dargohlariga
Oqdaryo agrosanoat va servis kasb-hunar kolleji, Taylok mayishiy xizmat kollejlari kiradi.
 Kolleji   va   liseylarda   Abuturent   shtablar   tashkil   etilgan,   kafedra   filiallari   faoliyat
kursatmokda.
 «Ustoz-shogird»   tizimida   kasb-xunar   kollejlarida   ishlaydigan,   faol   ,   bilimli,   yosh
ukituvchilarga   kafedra   tomonidan   raxbarlar   tayinlandi.   Kollejda   «Yosh   pedagog»,   Ziyo»
tugaraklari faoliyat olib bormokda.
Kafedrada o‘qitiladigan fan o`quv dasturlari
Bakalavr
•         Tarixiy xronologiya va metrologiya
•         Tarixiy antropologiya
•         Arxeologiya va etnologiya
•         Kadimgi dunyo tarixi
•         Mutaxassislikka kirish
•         Tarixiy o’lkashunoslik va turizm
•         Arxeologiyaga kirish
•         Jaxon arxeologiyasi
•         O’rta Osiyo arxeologiyasi
•         Tarixiy geografiya
•         Tarixiy o’lkashunoslik va urbanizasiya tarixi •         Inson evolusiyasi va old tarix
•         Arxeologiyada zamonaviy qurilmalar
•         Arxeologik dala tadqiqot usullari va topilmalarga ishlov berish
•         O’rta Osiy ornamenti va tasviriy san’ati
•         O’rta Osiyoning qadimgi diniy qarashlari
•         Yodgorliklarni muxofaza qilish va restavrasiya asoslari
•         Arxeolgiyada GAT texnologiyalari
•         O’zbekiston arxeologiyasi va xalqaro ilmiy xamkorlik
•         Toponimika
•         Ishlab chiqarish xo’jaligining paydo bo’lishi
•         Arxeologiya faniga muqaddima
•         O’rta Osiyo tosh va jez davri arxeologiyasi
•         O’rta Osiyo antik va o’rta asrlar davri arxeologiyasi
•         Qadimgi va o’rta asrlarda shaxarlar urbanizasiyasi tarixi
•         Insoniyat ilk jamiyati tarixida innovasiyalarning ijtimoiy ahamiyati va o’rni
•         O’rta Osiyo xunarmandchiligi tarixi
•         O’zbekistonning urbanik tarixi arxeologik manbalar asosida
•         Tarix fanini o’qitishda yetnografik ma’lumotlardan foydalanish
•         Ijtimoiy antropologiya
•         Markaziy Osiyo ornamenti va tasviriy san’ati tarixi
•         Etnogenez va o’zbek xalqining etnik tarixi
Magistratura
•         O’zbek xalqining etnoginezi va etnik tarixi
•         Jahon madaniyati tizimida O’zbekiston Arxeologiyasi  
•         Zamonaviy arxeologik tadqiqot usullari va GIS  
•         O’rta Osiyo shaharlar tarixiy topografiyasi
•         Dala etnografik tadqiqotlar o’tkazish usullari  
•         Toponimika (etnotoponimiya va etnonimiya)  
•         Madaniy antropologiya  
•         O’zbeklarning an’anaviy moddiy madaniyati
•         Marakaziy Osiyo tog’-kon metallurgiyasi ishlab chiqarish va tog’ qoyatosh petrogliflari
•         O’rta Osiyo qadimgi jamoalarining iqtisodiy va madaniy aloqalari
•         O’rta Osiyo shaxarlari tarixiy topografiyasi
•          Jahon madaniyati tizimida O’zbekiston Arxeologiyasi yutuqlari  
Лев Давид Натанович
(1905.2. V   – 1969.10. X )
Лев   Давид   Натанович   (1905.2.V   –   1969.10.X)   Исследователь
памятников   первобытного   общества   эпохи   палеолита   на   территории
Узбекистана   Д .   Н .   Лев   родился   2   мая   1905   в   Могилеве.По   окончании
средней..   ...   Лев   Давид   Натанович.   (1905.2.V   –   1969.10.X).
Исследователь   памятников   первобытного   общества   эпохи   палеолита   на
территории   Узбекистана   Д .   Н .   Лев   родился   2   мая   1905   в   Могилеве.По
окончании   средней   школы   и   переезде   в   Ленинград   поступил   в Российский   институт   истории   искусств,   а   затем   (с   третьего   курса)   перевелся   на   историко-
филологический   факультет   Ленинградского   государственного   университета,   который
закончил в 1931.
Ўзбекистонда хизмат кўрсатган халқ таълими ходими Мавлон Жўрақулов ҳақида
        Одами эрсанг, демагил одами,
        Оники йўқ халқ ғамидин ғами.
        Улуғ шоир Алишер Навоийнинг ушбу сатрлари Ўзбекистонда хизмат кўрсатган ёшлар
мураббийси,   тарих   фанлари   доктори,   профессор   Мавлон   Жўрақуловга   нисбатан
айтилгандай.
        Балки  ҳаётнинг   ўзи  шундай  яратилган   бўлса  керак.   Самарқанд   давлат  университетида
узоқ   йиллик   фаолиятим   давомида   баъзи   олимларни   ўзи   учун   куйиб-ёнганига   гувоҳ
бўлганман. Лекин Мавлон Жўрақулов фақат университет ҳақида қайғурар, СамДУ га оид
бирор бир масала йўқ эдики, у киши фикр билдирмаса.
        СамДУ   проректори   лавозимида   ишлаганимда   Мавлон   Жўрақуловдан   жуда   кўп
мактублар   олардим.   Домла   ўз   хатларида   университетда   юз   бераётган   ижобий,   салбий
ишларга   муносабат   билдирар,   таклифларини   айтарди.   Ўшанда   ўйлаганман:   Мавлон
Жўрақулов   Самарқанд   давлат   университети   учун   худдики   виждон   қўнғироғи   эди.   У
кишининг   университет   ҳаётига   оид   теран   фикр-мулоҳазаларидан   ўз   фаолиятимда
фойдаланардим.   Жуда   кўп   марта   кузатганман:   Мавлон   Жўрақулов   берган   маслаҳатлар,
таклифлар   ёки   баъзи   одамлар   тўғрисидаги   қарашлари   тўғри   бўлиб   чиққан.   Мавлон
Жўрақулов   адолат   томонда   бўларди.   Кимнидир   ҳақ-ҳуқуқи   бузилишига   томошабин
бўлиб   туролмасди.   Илмий   кенгашларда   домланинг   чиқишлари   барчани   ҳушёрликка
чорларди.
        Мавлон   Жўрақулов   том   маънода   Самарқанд   давлат   университетини   яхши   кўрарди.
Унинг   шон-шуҳрати   учун   бутун   умр   ҳаракат   қилди,   курашди.   Жуда   кўп   раҳбарлар
ҳақида   ишдан   бўшагандан   сўнг,   турли   хил   гап-сўзлар   юради.   Лекин   Мавлон   Жўрақулов
ҳақида   бирор   кимсадан     ёмон   фикр   эшитмаганман.   Домланинг   бутун   умр   қалби   уйғоқ,
юраги   бедор   эди.   У   киши   бирор   бир   кун   йўқки,   университет   ҳақида   ўйламаса.
Суҳбатларимизда   университет   тарихида   ўтган   ректорлар   ҳақида   ҳам   жуда   кўп
маълумотлар   айтарди.   Иккинчи   жаҳон   уруши   йилларида   фаолияти   тўхтатилган   СамДУ
ни қайтадан ташкил қилишда Мусо Мўминов муҳим ўрин тутганини таъкидларди.
        Шунингдек,   мустақиллик   йилларида   Самарқанд   давлат   университети   учун   энг   кўп
хизмат қилган раҳбар сифатида СамДУ ректори, профессор, Олий Мажлис Сенати аъзоси
Рустам Холмуродовни эътироф этарди.
        Мавлон   Жўрақулов   мактубларини   бугун   ҳам   тез-тез     ўқийман   ва   улардан   янги-янги
маъно-мазмун   топаман.   Домла   Самарқанд   давлат   университетига   ректорлик   қилган
йиллари ҳатто оддий талабага ҳам яхшилик истагани, улар билан суҳбатлашиб, кўнглига
йўл топгани ҳақида жуда кўп эшитганман.
        Олим   Самарқанд   вилоятининг   забардаст   оқсоқоли,   маслаҳатгўйи,   кайвониси   эди.
Ҳамкор, ҳамфикр дўстлари Ҳасан Нормуродов, Нуриддин Шукуров, Мардонқул Умаров,
Мелиқул   Нушаров,   Ҳотам   Тўраев,   Леонард   Собиров,   Душан   Файзий,   Раҳмонқул
Орзибеков,   Мақсуд   Мўминов...   кабилар   билан   она   Самарқандимиз   истиқболи,   келажаги
тўғрисида фикрлашарди.
        Олимнинг   ҳаёт   йўли   кўпчилигимиз   учун   ибрат   мактабидир.   Умр   йўлдоши   вафот
этганда домланинг изтиробларига гувоҳ бўлганман. Улар узоқ йиллар бир-бирига суяниб
яшашган.   Домла   аспирантурада   ўқиётган   пайтда   рафиқаси   тийинлаб   йиққан   мабалағини емай-ичмасдан юборганини, кўзида ёш билан ҳикоя қилиб берганди.
        Мавлон   Жўрақулов   ўз   оиласига   садоқатли,   дўстларига   меҳрибон,   шогирдларига
ғамхўр   эди.   Шундан   бўлса   керак,   Жўрақуловлар   сулоласи   бугун   ҳам   эътиборда.
Домланинг   фарзандлари   таниқли   тарихчи   олим   Дилфуза   Жўраулова,   СамДУ   инсон
ресурсларини   бошқариш   факультети   декани,   доцент   Шоҳрух   Жўрақулов   Мавлон
Жўрақулов   номига   лойиқ   бўлиб,   ота   изидан   бориб,   халқимизга   сидқидилдан   хизмат
қилмоқда.
        Мавлон   Жўрақулов   ҳаёт   бўлганида   90   ёшга   кирарди.   СамДУ   нинг   бугунги
тараққиётидан   қувонарди.   Инсон   ҳаёти   жисман   тугаши   мумкин,   лекин   абадий   давом
этади.   Бунга   таниқли   олим   археолог   Мавлон   Жўрақулов   ҳаёти,   илмий   фаолияти   яққол
мисол   бўла   олади.   Бир   кун   келиб,   Мавлон   Жўрақуловнинг   фарзандлари,   шогирдлари   у
кишининг   илмий   меросини   тўлиқ   нашр   этса,   мен   ҳам   ўз   архивимда   сақланаётган
домланинг мактубларини бажонидил тақдим этган бўлардим.
        Мен   Мавлон   Жўрақулов   билан   устоз-шогирд   каби   ҳамкор   бўлганимдан   доимо
фахрланаман.   Бу   ажойиб,   серқирра   инсон   хотираси   олдида   бош   эгиб   таъзим   қиламан.
Домлани хотирасини абадийлаштиришни мақсадга мувофиқ, деб ҳисоблайман.
М.Жўрақулов   бутун   ҳаётини   илм-фанни   ривожлантириш,   ёш   авлодни   тарбиялашга
бағишлаган. Олим ўзининг 55 йиллик илмий фаолияти давомида археология соҳасида муҳим
тадқиқотларни   амалга   ошириб,   Марказий   Осиё   халқлари   тарихига   оид   муҳим   илмий
хулосалар   яратди.   Унинг   Ўзбекистоннинг   дунё   маданияти   тамаддунидаги   ўрни   мавзусига
оид   мақолалари,   тадқиқотларидан   ҳозирда   кўплаб   хорижий   илмий   марказлар   ҳамда
олийгоҳларда фойдаланилади.
М.Жўрақулов   1960   йил   Самарқанд   давлат   университетининг   тарих   факультетини   битириб,
умумий тарих кафедраси ассистенти ва 1960-1963 йилларда Самарқанд давлат университети
аспиранти,   1968-1971   йилларда   Самарқанд   давлат   университети   умумий   тарих   кафедраси
доценти, кейинчалик археология кафедраси мудири бўлиб фаолият кўрсатди.
Олимнинг   ташкилотчилик   фаолияти   тарих   факультетига   декан   бўлган   пайтларда   аниқ
билинди.   Мен   домланинг   олим,   археолог   сифатидаги   фаолиятига   эътибор   қаратиб,   у
кишининг   илмий   тадқиқотларига   тўхталиб   ўтмоқчиман.   Домла   1967   йилда   “Ўрта   Осиёда
тош   асрини   ўрганилиши”   мавзусида   номзодлик,   1992   йилда   “Зарафшон   ҳавзаси   тош   асри
маданияти” мавзусида докторлик диссертациясини ҳимоя қилди.
Домла 550 дан зиёд илмий ва илмий-оммабоп ишлари, шу жумладан, 12 монография, 20 дан
зиёд ўқув қўлланма ва 2 та дарслик муаллифидир. М.Жўрақулов раҳбарлигида  6 нафар фан
номзоди, 1 нафар фан доктори ишлари ҳимоя қилинган.
Зарафшон   водийсининг   энг   йирик   археологик   ёдгорликларида   фундаментал   тадқиқотлар
ўтказди ва ибтидоий давр маданиятига доир қатор илмий асарлар яратди. Тадқиқотларининг
умумий кўлами шундан иборатки, Зарафшон ҳавзасида қадимги инсон жамоалари томонидан
яратилган   ва   бизгача   моддий   маданий   мерос   сифатида   етиб   келган   маданият   цивилизация
сари   интилиб   яшаган   қадимги   ўтмишдошларимизнинг   ақл-заковати   билан   туб,   маҳаллий асосда яратилган тарихий меросдан иборатдир, деган муҳим тарихий хулоса қилинди.
Аслида,   цивилизациянинг   кўҳна   илдизлари   одамзоднинг   ўзлаштирувчи   хўжаликдан
тирикчилик   маҳсулотлари   ишлаб   чиқаришга,   ўтроқ   яшашга   ўтиб,   дастлабки
деҳқончиликнинг   кашф   қилиниш   жараёни   билан   боғлиқ   ҳолда   кечган.   Бундай   дастлабки
ўтроқ деҳқончилик илгарилари Марказий Осиёда фақат Жанубий Туркманистонда Жойитун
қишлоғида яшаган уруғ жамоаларда вужудга келган, деган тасаввурлар ҳукм сурарди. Олим
Самарқанд   давлат   университети   илмий   экспедициясига   раҳбарлик   қилиб,   олиб   борилган
археологик   тадқиқотлар   туфайли   Қоратепа   тоғи   массивлари   таркибига   кирувчи   Сазағон
қишлоғи атрофларидаги  дара сойлар қирғоқларида бундан IV-IV минг йиллар аввал яшаган
уруғ-жамоалари кулбалар қуриб, ўтроқ яшашга ўтганлигини илмий асосланишига бошчилик
қилди.   Бу   жой   аҳолиси   зироатчилик,   уй   чорвачилиги,   кулолчилик,   тўқимачилик
хўжаликларини   кашф   қилиб,   маҳсулот   ишлаб   чиқариш   маданиятини   ўзлаштирган
жамоалардан   бўлганлиги   ҳақидаги   илмий   хулосани   биринчилардан   бўлиб   Мавлон
Жўрақулов илмий жамоатчиликка етказган эди. Шунингдек, у кўп йиллар тадқиқотлар олиб
бориб,   Самарқанд   шаҳрида   жойлашган   сўнгги   палеолит   даврига   оид   “Самарқанд
макони”нинг Марказий Осиёдаги шу даврга оид эталон ёдгорлик эканлигини илмий асослаб
берди. Мазкур илмий тадқиқот натижалари соҳа мутахассислари томонидан жаҳон миқёсида
тан олинди ва ҳозирги  кун тадқиқотчилари  минтақа  сўнгги  палеолит  даври археологиясини
ўрганишда  бевосита  Мавлон Жўрақулов  томонидан  яратилган  илмий  асарларга  қайта-қайта
мурожаат қилишмоқда.
Домла ёш авлодга меҳрибон устоз ҳисобланарди. У киши ёш авлодни замон талаби асосида
тарбиялаш, уларнинг ватанимизга етук кадрлар бўлиб етишига алоҳида эътибор қаратган. У
киши   билан   қурилган   суҳбатлар,   домла   томонидан   берилган   насиҳатлари   ҳаётий
тажрибалари   ёшлар   учун   ибрат   мактаби   бўлиб   хизмат   қилади.   У   тарбиялаб   етиштирган
шогирдлари орасида қатор фан номзодлари, докторлари, доцент, профессорлар, Олий ва ўрта
махсус   таълим   фидойилари,   фан,   жамият,   давлат   арбоблари   бор.   Бу   эса   Мавлон
Жўрақуловнинг илм-фанга, олий таълим тараққиётига қўшган муносиб ҳиссасидан гувоҳлик
беради.   Домла   новатор   педагог   ва   бетакрор   нотиқ   эди.   Дарслари   жуда   қизиқарли,   жонли,
кўргазмали   бўлиши   билан   бир   қаторда   маърузалари   ватанпарварлик,   мустақиллик   ғоялари
руҳияти билан суғорилган бўларди.
Домла   бир   неча   йиллар   университетда   кафедра   мудири,   декан,   проректор,   ректор
вазифаларида фаолият кўрсатиб, университетнинг тараққиётига катта ҳисса қўшганди.
Профессор   Мавлон   Жўрақуловичнинг   олий   таълимни   ривожлантириш,   ёш   авлодни
ватанпарварлик  ғоялари руҳияти асосида  тарбиялашдаги хизматлари давлатимиз томонидан
муносиб   тақдирланди.   Хусусан,   «Ўзбекистонда   хизмат   кўрсатган   халқ   таълими   ходими»,
«Ўзбекистон   Республикасида   хизмат   кўрсатган   ёшлар   мураббийси»   фахрий   унвони   соҳиби
бўлди. O’ZBEKISTONDA   ARXEOLOGIK   VA   XALQARO   ARXEOLOGIK   TADQIQOTLAR
O’TKAZISh TARTIBI
 REJA;
1. O’zbekistonda arxeologik tadqiqotlar o’tkazish   tartibi
2. O’zbekistonda xalqaro arxeologik tadqiqotlar o’tkazish   tartibi
 TAYaNCh SO’ZLAR VA   IBORALAR
Qonun, qoidalar, modda, arxeologik tadqiqotlar,. “Ruxsatnoma” (Otkro’to’y list) va h. k.
 ANNOTATsIYa
O ’ zbekiston   Respublikasi   Oliy   kengashi   “ O ’ zbekistonda   tarixiy   -   arxeologik   yodgorliklarni
saqlash ”   bo ’ yicha   qonunning   qabul   qilinishi .   Qonunning moddalari bilan talabalarni tanishtirish.
O’zbekistonda   arxeologik   tadqiqotlar   o’tkazish   qoidalari.   “Ruxsatnoma”   (Otkro’to’y   list)   olish
tartibi. Arxeologik tadqiqot o’tkazish tartib va qoidalari.
O’ZBEKISTONDA  ARXEOLOGIK TADQIQOTLAR  O’TKAZISh TARTIBI
O’zbekiston hududida joylashgan arxeologik yodgorlikni o’rganish uchun birinchi navbatda
ilmiy   muassasa   O’zbekiston   FA   Arxeologiya   instituti   qoshidagi   Arxeologik   dala   qo’mitasiga
murojaat qiladi. Arxeologik dala qo’mitasiga xat bilan birga arxeologik tadqiqot o’tkazishning ilmiy
asosnomasi ilova  qilinadi.  Asosnomada arxeologik  tadqiqot  o’tkazishning maqsadi,  qazishma turi,
ish   ko’lami,   otryadning   ilmiy   tarkibi,   finans   masalalari,   arxeologik   tadqiqotning   ish   boshlash   va
tugallash vaqti aniq ko’rsatilgan bo’lishi kerak.
Ijobiy   xulosa   (Ruxsatnoma)   olingandan   so’ng,   professional   arxeolog   rahbarligida   otryad
shakllantiriladi.   Otryadga   arxeologlardan   tashqari   paleobotanik,   paleozoolog,   antropolog,
numizmat, o’lkashunos kabi mutaxassislarning jalb etilishi maqsadga muofiqdir.
Tadqiqot   boshlayotgan   ilmiy   muassasaning   arxeologik   sharoiti   (instrumentlar   bilan
taminlanganlik   darajasi)   quyidagicha   bo’lishi   kerak:   otryad   xo’jaligi   bo’yicha   -   arxeologik   baza,
avtomashina,   otryad   a’zolarining   ovqatlanishi,   dam   olishi,   ishlashi   uchun   sharoit   (stol,   stul),
arxeologik   tadqiqot   uchun   -   nivelir,   teodolit,   JPS,   kompyuter   jamlanmasi,   fotoapparat,   ruletkalar
(1m,   2m,   5m,   10m,   50m),   kompaslar,   millimetrovka   qog’ozlari,   arxeologik   pichoqlar,   teshalar,
reykalar, qoziqlar, bel, cho’t, chyotkalar, yozuv va chizuv jihozlari va boshqalar.
Arxeologik ekspeditsiya – Bir tarixiy hududda arxeologik ilmiy tadqiqot olib boradigan, bir
necha arxeologik otryadlarni o’z tarkibiga birlashtirgan ilmiy jamlanma. Masalan: Qadimgi Xorazm
Ekspeditsiyasi.   Boshlig’i   S.P.   Tolstov   bo’lgan.   Ekspeditsiyaning   tarkibida   har   xil   davr
yodgorliklarini tadqiq etgan otryadlar bo’lgan.
Hozir ko’p xollarda otryad va ekspeditsiya an’anasiga amal qilinmaydi. Ikkita arxeolog ham
bir   ekspeditsiya   bo’lib   ishlashmoqda.   Bu   ilmiy   jihatdan   noqulayliklarga   olib   kelmoqda.
Otryadlarning   ilmiy tadqiqotlarini koordinatsiya qilish, mutaxassislarni tahsimlash, ilmiy hisobotlar tayyorlash   borasida   kamchilliklar   sezilmoqda.   Masalan,   ekspeditsiyada   bir   nafar   antropolog   yoki
paleozoolog  mutaxassisi  bo’lsa, uning  ish tartibini  ekspeditsiya  rahbari tasdiqlamasi,  qaysi vaqtda
qaysi otryadda ishlashini rejalashtirolmasligi mumkin.
Arxeologik   tadqiqotlarga   “Ruxsatnoma”   masalasida   ham   anglashilmovchilik   bo’lmaydi.
“Ruxsatnoma” ekspeditsiya rahbari nomiga olinsa tashkiliy ishlar kamaygan bo’ladi.
Ruxsatnoma na’muna O’ZBEKISTONDA XALQARO  ARXEOLOGIK   TADQIQOTLAR O’TKAZISh   TARTIBI
O’zbekistonda   xalqaro   arxeologik   tadqiqotlar   o’tkazish   YuNESKO   tomonidan   ishlab
chiqilgan   qoidalar   asosida   olib   boriladi.   O’zbekistonda   arxeologiya   xalqaro   fanlar   darajasiga
chiqqan.   Bu   erda   jahonning   eng   rivojlangan   arxeologiya   markazlari   ilmiy   tadqiqotlar   olib
borishadi.   Buning   asosiy   sababi   o’zbek   arxeologlarining   professionallik   darajasining   yuqoriligi
bo’lsa,   ikkinchidan   bu   hududda   nafaqat   bir   millat   yoki   xalq   balki   umuminsoniyat   tarixini
o’rganish   uchun   manbalarning   ko’pligidan.   Insoniyatning   shakllanish   tarixini   o’rganish   uchun
paleolit   davri   yodgorliklari,   ilk   tsivilizatsiyalar   tarixini   o’rganish   uchun   bronza   davri
yodgorliklari,   Zardushtiylik   diniy   qarashlarning   shakllanishi   va   rivojlanishi   masalasini   echish
uchun juda ko’plab manbalarning borligi, ellinizmning O’rta Osiyodagi ko’rinishi, buddizmning
Uzoq   Sharq   mamlakatlariga   tarqalishida   O’rta   Osiyoning   roli   kabi   masalalar   O’zbekistonda
joylashgan   yodgorliklarni   o’rganish   asosida   o’z   echimini   topadi.   Mazkur   sabablar   jahon
olimlarining e’tiborini tortib kelmoqda.
O’zbekistonda   davlat   ilmiy   muassasalarida     ishlaydigan,   professional   arxeolog   xalqaro
ilmiy shartnoma tuzish va arxeologik tadqiqotlar olib borish huquqiga ega. Bu ilmiy muassasalar
qatoriga O’zR FA tarkibidagi tarixiy muammolar bilan shug’ullanuvchi ilmiy tadqiqot institutlari
(arxeologiya,   san’atshunoslik),   tarkibida   arxeologiya   kafedralari   mavjud   bo’lgan   Oliy   ta’lim
muassasalari   (O’zMU,   SamDU,   NukusDU,   TerDU),   arxeologiya   faniga   mutaxassislashgan
muzeylar   (Termiz   arxeologiya   muzeyi,   Samarqanddagi   Afrosiyob   muzeyi,   Buxoro
o’lkashunoslik   muzeyi,   Temuriylar   Davlat   muzeyi,   O’zbekiston   xalqlari   tarixi   muzeyi   va
boshqalar).
Xalqaro   arxeologik   shartnoma   tuzishning   ilmiy   asosi.   Shartnoma   tuzayotgan   ikkita
muassasa   echimini   kutayotgan   ilmiy   muammoni   asoslab   berishlari   va   bu   asosnomani
O’zbekistonda arxeologik tadqiqotlar o’tkazish dala qo’mitasiga berishlari kerak. Dala qo’mitasi
ruxsatidan so’ng xalqaro shartnoma tuzishga ruxsat etiladi.
Xalqaro ilmiy shartnomaning asosiy bandlari.
- Xalqaro   arxeologik   ilmiy   shartnoma   bandlari   YuNESKOning   xalqaro   ilmiy
shartnomalar talablariga to’liq javob berishi shart. Jumladan, arxeologik topilmalarning tadqiqot
o’tkazilayotgan   mamlakat   hududida   qolishi,   ilmiy   maqolalarning   uch   tilda   (shartnoma
tuzayotgan   ikki   davlat   tili   va   ingliz   tili)   chop   etilishi,   ekspeditsiya   so’nggida   xalqaro
konferentsiya   (seminar,   kollokvium)   o’tkazilishi   va   ekspeditsiyaning   asosiy   ilmiy   yutuqlarini
jahon ommasiga   etkazish.
- Xalqaro ilmiy shartnoma ikkita muassasa rahbarlari tomonidan tasdiqlanadi va ma’lum
muddatga   tuziladi.
- Xalqaro   ilmiy   shartnomaning   kirish   qismi.   Bu   bandda   shartnoma   tuzishning   maqsadi,
ilmiy   asosi,   ilmiy   mavzusi,   arxeologik   tadqiqot   turi,   arxeologik   yodgorlik   haqida   ma’lumot,
xalqaro arxeologik otryad (ekspeditsiya) boshliqlari, shartnomani to’xtatish shartlari, shartnoma
muddati kabi masalalar   ko’rsatiladi.
- Shartnomaning asosiy qismida ikkita ilmiy muassasaning majburiyatlari belgilanadi.
–   O’zbekiston   ilmiy   muassasasi   chet   ellik   mutaxassislarni   viza   asosida   taklif   etish,
O’zbekistonga   kelganda   ularning   pasportlarini   mehmonxonalarda   yoki   OViRda   qayd   ettirish,
ekspeditsiya sharoitiga mos keladigan turar joy, avtomashini bilan ta’minlash.
- Chet   ellik   muassasa   a’zolarining   majburiyatlari   O’zbekiston   davlatining   ichki   tartib qoidalariga   bo’ysinish.
- Ikkita   xalqaro   ilmiy   muassasalarning   birgalikdagi   majburiyatlari.   Arxeologik   tadqiqot
uchun   zarur   bo’ladigan   anjomlarni   olish   (nivelir,   teodolit,   JPS,   kompyuter   jamlanmasi,
fotoapparat,   ruletkalar   (1m,   2m,   5m,   10m,   50m),   kompaslar,   millimetrovka   qog’ozlari,
arxeologik   pichoqlar,   teshalar,   reykalar,   qoziqlar,   bel,   cho’t,   chyotkalar,   yozuv     va   chizuv
jihozlari va boshqalar).  Ishchi kuchiga oylik maosh   to’lash.
- Shartnoma   so’nggida   xalqaro   shartnomani   bekor   qilish   yoki   uzaytirish   to’g’risidagi
band   yoritiladi.   Shartnoma   muddatidan   oldin   ham   to’xtatilishi   mumkin.   Bunda   shartnoma
tuzuvchilaridan birining istagi kifoya   qiladi.
Xalqaro   arxeologik   shartnoma   quyidagi   holatlarda   O’zR   FA   yoki   O’zR   Madaniyat   va
sport ishlari vazirligi tomonidan bekor qilinadi:
- Ekspeditsiya   a’zolari   arxeologik   tadqiqotlar   o’tkazish   bo’yicha   xalqaro   normalarni
bajarmasa yoki   buzsa;
- O’zbekistonning ichki qonunlarini   bajarmasa;
- Dala qo’mitasi tomonidan arxeologik tadqiqot usullari noilmiy deb   topilsa;
- Ilmiy hisobotlarning darajasi past   bo’lsa;
- Ilmiy hisobotlar o’z vaqtida   topshirilmasi;
- Ekspeditsiya a’zolari o’rtasida o’zaro tushunmovchiliklar va xurmatsizlik sodir   etilganda. SEMINAR MUNDAREJASI
1. Arxeologiya fanining shakllanishi va rivojlanishi …………………………………………… 142
2. Arxeologiya fanining tarix fanining tarkibiy qismi ekanligi ………………………………… 142
3. Arxeologiya va uning tarmoq fanlarining o’zaro aloqadorligi ………………………………. 142
4. Arxeologiya sohasida aniq va tabiiy fanlarning o‘rni ……………………………………….. 143
5. Arxeologiyada texnologik kashfiyotlar ……………………………………………………… 143
6. Arxeologik yodgorliklar va ularni tarixni o‘rganishdagi ahamiyati ……………………….... 143
7. Uyg‘onish davrida arxeologiya.  Gumanistik tushunchalarning shakllanishi. ……………… 143
8. O‘rta Osiyoda arxeologiya fanining shakllanish odimlari tarixidan. ………………………… 143
9. O‘zbekistonda arxeologiya fanining shakllanishi va rivojlanishi tarixidan ………………….. 144
10. Chor Rossiyasi davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining yutuqlari va muammolari   …… 144
11. Sobiq sovet davlati davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining muammolari va yutuqlari … 144
12. Turkistonda dastlabki arxeologik tadqiqotlar va mahalliy havaskor arxeologlar faoliyati …… 144
13. Mahalliy o‘kashunoslarning arxeologiya sohasiga qo‘shgan hissalari …………………………144
14. Arxeologiya havaskorlari to‘garagining tashkil etilishi va uning faoliyati …………………… 144
15. Samarqand arxeologiya institutining tashkil etilishi ………………………………………….. 144
16. SamDU arxeologiya kafedrasining tashkil etilishi va uning faoliyati ………………………… 145
17. Samarqand arxeologiya maktabining shakllanishi va faoliyati ……………………………….. 145
18. D.N.Lev faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan o‘rni ………………………… 145
19. M.M.Juraqulov faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan  o‘rni ………………… 145
20. Samarqand arxeologiya instituti va SamDU arxeologiya kafedrasining o‘zaro hamkorligi ….. 145
21. O‘zbekistonda arxeologik va Xalqaro arxeologik tadqiqotlar o‘tkazish tartibi ………………. 145
22. O’zbekistonda arxeologik yodgorliklarni saqlash bo’yicha mavjud qonun qoidalar ………… 146
23. SamDU tarix fakulteti Arxeologiya muzeyi fondi bilan tanishish …………………………… 146 SEMINAR MASHG’ULOTLARI MATERIALLARI
Arxeologiya fanining shakllanishi va rivojlanishi
Reja:
1. Arxeologiya fanining Evropada paydo bo’lishi   tarixi
2. Arxeologiyani XVIII asr oxiri XIX asrdagi   rivoji
3. Rossiyada arxeologiya fanining paydo   bo’lishi.
Arxeologiya fanining tarix fanining tarkibiy qismi ekanligi
Reja:
1. XIX asr  –  yirik arxeologik kashfiyotlar davridir. 
2. Arxeologiyaning   hozirgi   zamon   ma’nosida   tushunishning   vujudga   kelishi   va   uning   ijtimoiy
fan darajasiga ko’tarilishi odimlari. 
3. Montelius qarashlari va ahamiyati. V.A.Gorodtsov va uning xizmatlari. A.A.Spitsin va uning
uslublari. 
4. Arxeologik madaniyat   tushunchasining shakllaiishi. 
5. Tarixiy haqiqatni tiklashda arxeologiyaning o’rni. Artur Evans va Krit arxeologiyasi. 
6. Kashfiyotlar.   Arxeologiyaning   buyumlar   fanidan   tarix   fani   darajasiga   ko’tarilishi.
B.V.Farmokovskiy. Stratigrafiya masalalari. 
7. Arxeologiya – tarix fanining ajralmas qismi ekanligi va uning fan sifatida rasmiylashuvi.
Arxeologiya va uning tarmoq fanlarining o’zaro aloqadorligi
Reja:
1. Arxeologiya va uning yordamchi tarmoq fanlari
2. Arxeologiya fanida tarixiy fanlarning   o’rni
3. Arxeologiya va tarixiy   fanlar
Arxeologiya sohasida aniq va tabiiy fanlarning o‘rni
Reja: 
1. Arxeologiya va aniq fanlar
2. Arxeologiya va tabiiy fanlar
Arxeologiyada texnologik kashfiyotlar
Reja:
1. Arxeologik davrlashtirish
2. Paleolit davri texnologik   kashfiyotlari
3. Mezolit, neolit va eneolit davri texnologik   kashfiyotlari
4. Jez va temir davri texnologik   kashfiyotlari
Arxeologik yodgorliklar va ularni tarixni o‘rganishdagi ahamiyati
Reja:
1. Qadimgi tosh davri   makonlari.
2. Qishloq, shahar, ibodatxona arxeologiya   yodgorliklari
3. Qabr – qo’rg’onlar va ularning   turlari 4. Harbiy istehkomlar
5. Yo’llar va boshqa turdadagi arxeologik   yodgorliklar
Uyg‘onish davrida arxeologiya.  Gumanistik tushunchalarning shakllanishi.
Reja:
1. Uyg’onish davrida bilimga nisbatan munosabat. 
2. Sharq allomalarining fandagi o’rni. Antik davr arxeologiyasi. Dastlabki tekshirishlar. 
3. Dindorlarning   fanga   munosabati.   Arxeologik   manbalarning   to’plana   borishi.
Kollektsionerlik, antikvarlik harakatlar. 
4. Dastlabki   qazishma   ishlarning   natijalari.   Gerkulanum.   Yodgorliklarga   bo’lgan   noilmiy
munosabatlar. 
5. Arxeologik   tekshiruvchilarning   hukumat   nazoratiga   olinishi   va   ahamiyati.   Dastlabki
arxeologik uslubiy qo’llanmalar. Petr I ko’rgazmalarining ahamiyati. 
6. Ilmiy   fikrlarning   shakllana   borishi.   V.N.Tatishev.   Lord   Eldjinning   noilmiy   qilmishlari.
Parfinona taqdiri. Bu davr tadqiqotchilarining kamchiliklari va asoratlari. XVIII-XIX asrda
bajarilgai arxeologik tekshirishlarning foydali va zararali oqibatlari. 
7. Fan   taraqqiyotida   Buyuk   geografik   kashfiyotlarning   o’rni.   Mixail   Merkati.   Bu   davrda
Cherkov   va   fan.   XIX   asrda   arxeologik   tushunchalarning   mukammallashuvi   va   dastlabki
ilmiy qadamlarning ahamiyati. Bushe de Pert va boshqalar.
O‘rta Osiyoda arxeologiya fanining shakllanish odimlari tarixidan.
Reja: 
1. O’rta   Osiyoda   XIX   asrning   birinchi   yarmida   tarixni   o’rganish   yuzasidan   erishilgan   ayrim
yutuqlar tahlili. 
2. Rus   sharqshunosligining   ta’siri.   Chorizm   siyosati   -   fan   to’g’onog’i.   Rus   taraqqiyotparvar
ziyolilarining o’rni. Dastlabki ilmiy axborotlar. V.I.Mejov xizmati. Mahalliy o’lkashunoslar.
3. Turkiston   havaskor   arxeologlari   to’garagi.   V.V.Bartold   xizmatlari.   XIX   asr   oxiri,   XX
asrning boshlarida Turkistondagi ilmiy jamiyatlar. 
4. Rus   sharqshunosligining   mahalliy   tarixchilikka   ta’siri.   Tub   mahalliy   arxeologlar.   Bu
davrdagi arxeologiyaning zaif tomonlari va uning fan darajasiga ko’tarilmaganligi sabablari.
5. O’rta   Osiyo   arxeologiyasining   20-30   yillardagi   erishgan   yutuqlari   va   uning   fan   sifatida
taraqqiyoti hamda rasmiylashuvi.
9. O‘zbekistonda arxeologiya fanining shakllanishi va rivojlanishi tarixidan
Reja:
1. XIX asr oxirida Turkistonda Dastlabki arxeologik tadqiqotlarning boshlanishi
2. Turkistonda rus va mahalliy o’lkashunos arxeologlarning dastlabki izlanishlari
3. O’zbekistonda arxeologiya fanining shakllanishi
Chor Rossiyasi davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining yutuqlari va muammolari
Reja: 
1. Chor Rossiyasi davrida O’zbekistonda dastlabki arxeologik tadqiqotlar
2. Chor Rossiyasi davrida rus sharqshunos olimlarining dastlabki ilmiy izlanishlari
3. Chor Rossiyasi davrida mahalliy o’lkashunos olimlarning dastlabki ilmiy izlanishlari 
Sobiq sovet davlati davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining muammolari va yutuqlari
Reja: 
1. Sobiq sovet davlati   davrida O’zbekistonda arxeologik tadqiqotlar
2. Sobiq sovet davlati   davrida rus sharqshunos olimlarining ilmiy izlanishlari 3. Sobiq sovet davlati   mahalliy o’lkashunos olimlarning ilmiy izlanishlari 
Turkistonda dastlabki arxeologik tadqiqotlar va mahalliy havaskor arxeologlar faoliyati
Reja:
1. 1917-1990 yillarda arxeologiya fanining ahvoli, kamchilik va yutuqlari. Kadrlar masalasi. 
2. Arxeologiyaning fan sifatida oliygohlarda o’tilishi. Ilmiy ekspeditsiyalar natijalari. 
3. Fandagi   hamjihatlik   –   muvaffaqqiyat   omili.   O’rta   Osiyo   xalqlarining   jahon
tsivilizatsiyasidagi munosib o’rni. 
4. Arxeologiyaning   sifat   jihatidan   rivojlanishi   va   ijtimoiy-gumanitar   fanlar   orasida   mustaqil
mavqeining   tiklanishi   –   mustaqillik   mevasidir.   Arxeologiyada   tomir   otib   kelgan   asosiy
kamchiliklar va muammolar. 
5. Istibdod   davri   mafkuraviy   tazyiqining   tugallanishi.   Arxeologiya   umumxalq,   millat
manfaatini ifodalovchi fandir.
Mahalliy o‘kashunoslarning arxeologiya sohasiga qo‘shgan hissalari
Reja:
1. O’zbekistonda arxeologiya fani rivojlanishining birinchi davri
2. O’zbekistonda arxeologiya fani rivojlanishining ikkinchi davri
3. O’zbekistonda arxeologiya fani rivojlanishining uchinchi davri
Arxeologiya havaskorlari to‘garagining tashkil etilishi va uning faoliyati
Reja:
1. Arxeologiya havaskorlari to’garagi shakllanishining shart-sharoitlari
2. Arxeologiya havaskorlari to’garagining tashkil etilishi
3. Arxeologiya havaskorlari to’garagining faoliyati
4. Arxeologiya havaskorlari to’garagi faoliyatining natijalari
Samarqand arxeologiya institutining tashkil etilishi
Reja:
1. O’zb ResFA Arxeologiya ilmiy tadqiqot institutining tashkil etilishi
2. O’zb ResFA Arxeologiya ilmiy tadqiqot institutining faoliyati
3. Ilmiy tadqiqot ishlar va ilmiy nashrlar
4. Mahalliy va Xalqaro ilmiy hamkorlik
SamDU arxeologiya kafedrasining tashkil etilishi va uning faoliyati
Reja:
1. SamDU arxeologiya kafedrasining tashkil etilishi
2. SamDU arxeologiya kafedrasining faoliyati
3. Ilmiy tadqiqot ishlar va ilmiy nashrlar
4. Mahalliy va Xalqaro ilmiy hamkorlik
Samarqand arxeologiya maktabining shakllanishi va faoliyati
Reja:
1. Samarqand arxeologiya maktabining shakllanishi
2. Samarqand arxeologiya maktabining shakllanishida arxeolog olimlarning o’rni
3. D.N.Lev, M.M.Jo’raqulov, N.A.Avanesovalar faoliyati
4. Samarqand arxeologiya maktabining yosh olimlar faoliyati
D.N.Lev faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan o‘rni
Reja: 1. D.N.Lev biografiyasi
2. D.N.Lev ilmiy faoliyatining boshlanishi
3. D.N.Levning Samarqand arxeologiya maktabida tutgan o’rni
M.M.Juraqulov faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan  o‘rni
Reja:
1. M.M.Juraqulov biografiyasi
2. M.M.Juraqulov ilmiy faoliyatining boshlanishi
3. M.M.Juraqulovning Samarqand arxeologiya maktabida tutgan o’rni
4. M.M.Juraqulovning ilmiy nashrlari
5. M.M.Juraqulov xotirasi mangu yodimizda
Samarqand arxeologiya instituti va SamDU arxeologiya kafedrasining o‘zaro hamkorligi
Reja:
1. Samarqand   arxeologiya   instituti   va   SamDU   arxeologiya   kafedrasi   o’zaro   ilmiy
hamkorligining yo’lga qo’yilishi
2. Samarqand   arxeologiya   instituti   va   SamDU   arxeologiya   kafedrasining   hamkorlikdagi
arxeologik ekspeditsiyalari
3. Samarqand arxeologiya instituti va SamDU arxeologiya kafedrasining kadrlar hamkorligi
4. Samarqand arxeologiya  instituti  va SamDU arxeologiya  kafedrasi limiy  hamkorligi  hozirgi
davrda
O‘zbekistonda arxeologik va Xalqaro arxeologik tadqiqotlar o‘tkazish tartibi
Reja:
1. O’zbekiston hududida arxeologik tadqiqotlar o’tkazish tartibi
2. O’zbekistonda Xalqaro arxeologik tadqiqotlar o’tkazish tartibi
O’zbekistonda arxeologik yodgorliklarni saqlash va o’rganish bo’yicha mavjud qonun 
qoidalar.
Reja:
1. O’zbekistonda arxeologik tadqiqotlar o’tkazuvchi   muassasallar
2. “Madaniy meros ob’ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish” to’g’risida
O’zbekiston Respublikasining   Qonuni.
SamDU tarix fakulteti Arxeologiya muzeyi fondi bilan tanishish
Reja:
1. SamDU tarix fakulteti arxeologiya muzeyining tashkil etilishi
2. SamDU tarix fakulteti arxeologiya muzeyi faoliyati
3. SamDU tarix fakulteti arxeologiya muzeyining fondi
MUSTAQIL TA’LIM TOPSHIRIQLARI
1. MT Mavzu: Arxeologik yodgorliklar.
2. MT Mavzu: Madaniy qatlam va stratigrafiya.
3. MT Mavzu: Arxeologik manbalar
4. MT Mavzu: Arxeologik qidiruvning vazifalari va turlari, ularni tashkil etish.
5. MT Mavzu: Joylashuvning geologik va fizik-geografik sharoitlari, arxeologik joylar.
6. MT Mavzu: Arxeologik joylarni aniqlashning asosiy usullari.
7. MT Mavzu: Topilgan arxeologik joyda dala ishlarini olib borish
8. MT Mavzu: Aerofotosuratlar va geofizik usullar
9. MT Mavzu: Qabristonlarning turlari va ularni o'rganishning asosiy tamoyillari.
10. MT Mavzu: Qazilmagan dafn etilgan joyni qazish
11. MT Mavzu: Qabristonlarning tashqi qismini belgilash va dafn marosimlarini o’rganish 12. MT Mavzu: Yong'indan oldingi tadqiqotlar, qazish joyini tanlash
13. MT Mavzu: Dala kundaligi va ishchi rasm  haqida
14. MT Mavzu: Dala ilmiy fotosuratlari va ularning arxeologiyadagi ahamiyati
15. MT Mavzu: Qazish ishlari bo'yicha yakuniy hisobot
16. MT Mavzu: Dalani saqlash va dala laboratoriyasida dastlabki konservatsiya
17. MT Mavzu: Dala laboratoriyasi
18. MT Mavzu: Dalada keramikani tiklash
19. MT Mavzu: Arxeologiyada ilmiy qayta qurish
20. MT Mavzu: Tavsif va arxeologik ma'lumotlarni qayta ishlash
21. MT Mavzu: Arxeologiyada Tipologik usul
22. MT Mavzu: Vazifalar va faktlar, kuzatuvlarni statistik qayta ishlash arxeologiyasi
23. MT Mavzu: Mutlaq va nisbiy sanalar.  Xronologiya yozma manbalarga ko'ra
24. MT Mavzu: Tangalar bilan tanishish va ularni arxeologiyadagi o’rni
25. MT Mavzu: Qadimgi narsalarning badiiy xususiyatlari bilan tanishish
26. MT Mavzu: Arxeologik Analogiya bilan tanishish
27. MT Mavzu: Mutlaq tanishishning radioizotop usullari
28. MT Mavzu: Arxeologik Dendroxronologiya
29. MT Mavzu: Qoldiq magnitlanish bilan tanishish
30. MT Mavzu: Arxeologiyada Sinxronizatsiya
31. MT Mavzu: Arxeologiyada moddalarni tahlil qilish
32. MT Mavzu: Arxeologiyada Strukturani tahlil qilish
33. MT Mavzu: Qadimgi texnologiyalarni eksperimental modellashtirish
34. MT Mavzu: Arxeologiyada faktlar va talqin
35. MT Mavzu: Arxeologiyada fakt va gipoteza
36. MT Mavzu: Arxeologiyada tarixiy talqinning noaniqligi
37. MT Mavzu: Arxeologiyada Etnografik parallelliklar
38. MT Mavzu: Arxeologiyada Antropologik ma'lumotlar
39. MT Mavzu: Arxeologiyada Tilshunoslik ma'lumotlari
40. MT Mavzu: Manbalarni arxeologik tahlillash va ularning xronologiyasini aniqlash
41. MT Mavzu: Arxeologik labaratoriya bilan ishlash
42. MT Mavzu: Arxeologik ekspeditsiyalar
43. MT Mavzu: Arxeologiyada Xalqaro hamkorlik
44. MT Mavzu: Arxeologiyada GIS ma’lumotlaridan foydalanish
45. MT Mavzu: Arxeologik tadqiqot olib borish usullari
FAN GLOSSARYSI
Antrokologiya  (Anthracology) – toshko’mir qoldiqlari bilan shug’ullanuvchi arxeologiya.
Arxeobotanika   yoki   paleobotanika   –   yodgorliklarda   madaniy   o’simliklar   qoldiqlarini   tadqiq
etuvchi arxeologiya.
Arxeozoologiya  – yodgorliklarda hayvon suyak qoldiqlarini o’rganuvchi arxeologiya.
Arxeolog  – arxeologiya fani bilan shug’ulluanuvchi olim, qadimshunos.
Arxeologik   buyumshunosligi   —   arxeologiyaning   har   bir   arxeologik   davrga   oid   buyum   va
jihozlarni  o’rganadigan sohasi. Har bir buyumning o’ziga xos kelib chikish va taraqqiyot  tarixi
bor. Hozirgi kunda ishlatilib turgan buyumlar (pichoq, kozon, piyola, kosa) ibtidoiy zamonlardan
boshlab   necha   bosqichlarni   o’tib,   so’nggi   holatida   bizga   etib   kelgan.   Har   bir   tarixiy   davr   va
bosqichning buyumlar majmuasi arxeologiya fanida oydinlashadi. Shuning
uchun   har   bir   davrning   buyum   va   jihozlarini   o’rganishda   Arxeologik   6uyumshunosligining
ahamiyati katta. Arxeologik   kuzatish   –   arxeologik   jihatdan   tekshirilmagan   joylarda   xo’jalik   tashkilotlari   ariq
chiqarish,   bino   qurish,   er   tekislash   va   h.k.   paytlarida   er   tagidagi   ba’zi   moddiy   madaniyat
yodgorliklari yo’q bo’lib ketmasligi uchun arxeologlarning o’sha joylarda nazorat qilib turishlari.
Arxeologik   qazish   –   maxsus   ruxsatnoma   asosida   yodgorliklar   va   madaniy   qatlamni   to’liq
o’rganish   imkonini   beruvchi   uslubga   (avvalambor   stratigrafik   uslubga)   rioya   qilingan   hodda
arxeologik   yodgorliklarni   tadqiq   etish.   Arxeologik   qazish   turli   arxeologik   tekshirishning
yakunlovchi   bosqichi   bo’lib,   unda   sinab   ko’rilgan   yodgorlik   boshdanoyoq   batamom   qazib
tekshiriladi, tugallangan tarixiy xulosalar chiqariladi.
Arxeologik madaniyat  – o’ziga xos etn. xususiyatlari bilan ajralib turadigan muayyan davrga va
hududga doyr arxeologik yodgorliklar birligi. Ayrim yoki bir qancha belgilarga, xususan, sopol
buyumlarning   shakli,   naqshi,   marhumlarni   dafn   etish   tartibi,   mehnat   qurollari,   uy-ro’zg’or
anjomlari va boshqalarga ko’ra belgilanadi. Yodgorliklar qaerdan topilsa, shu joyning nomi bilan
yuritiladi (masalan, Sopolli madaniyati).
Arxeologik   sanalash   –   arxeologik   yodgorliklarning   yoshini   aniqlash.   Ularning   sanasi   yil,   yuz
yillar,  ming yillarda  aniq ko’rsatilishi  hamda boshqa yodgorliklarga  nisbatan  aniqlangan  nisbiy
(ilgari,   so’nggi)   bo’lishi   mumkin.   Arxeologiyada   arxeologik   usullar   (stratigrafik,   tipologik)   va
tabiiy fanlar usullari (radio-uglerod usuli bilan sanalash va b.) bilan aniqlanishi mumkin.
Arxeologik sinov  – arxeologik yodgorliklarni qayd etish (arxeologik xaritalar tuzish) va qazilma
ishlari   olib   borish   maqsadida   o’tkaziladigan   qidiruv   ishlari.   Arxeologik   sinovda   odatda   har   bir
yodgorlik   sinov   tariqasida   qisman   qazib   ko’rilib,   uning   bunyod   etilgan   vakti,   umri,   xususiyati
kabi tomonlari aniqlanadi.
Arxeologiya   – yunoncha “arxeo” – qadimgi, “logos” - fan, qadimshunoslik — qadimgi moddiy
madaniyat yodgorliklariga asoslanib kishilik jamiyati o’tmishini o’rganuvchi fan.
Arxeologiya   yodgorliklari   –   arxeologik   tadqikotlarning   ob’ekti   bo’lib   xizmat   qiluvchi,   erning
usti   va   ostida   saqlanib   qolgan   qadimgi   inshootlar   va   buyumlar.   Arxeologiya   yodgorliklari
moddiy  tarixiy   manbalar   bo’lib,  ularni  o’rganish  bilan  kishilik   jamiyatining   o’tmishi  yoritiladi.
Arxeologiya   yodgorliklari   kishilik   tarixining   yozma   tarixgacha   bo’lgan   eng   qadimgi   davrini
o’rganishda muhim ahamiyat kasb etadi. Arxeologik davrlar bo’yicha Arxeologiya yodgorliklari
quyidagi turlarga bo’linadi: 1) tosh davri yodgorliklari; 2) jez davri yodgorliklari; 3) antik davr
yodgorliklari;   4)   qadimgi   mudofaa   inshootlari;   5)   qadimgi   suv   inshootlari;   6)   qadimgi   mozor-
mo’la va o’ralar; 7) qadimgi me’morlik yodgorliklari; 8) qadimgi
hujjatlar;   9)   o’rta   asr   shahar   va   rabotlarning   xarobalari;   10)   zargarlik   buyumlari   va   qadimgi
pullarning xazinasi; 11) qadimgi va o’rta asr pullari, turli arxeologik topilmalar.
Arxeologiya   xaritagrafiyasi   –   tarixiy   xaritagrafiyaning   maxsus   tarmog’i;   arxeologiya
ma’lumotlari asosida turli xildagi tarixiy voqea va hodisalarni grafika asosida xaritaga tushirish.
Arxeologiya xaritagrafiyani tuzishda: a) arxeologik madaniyatlarning joylashuvini ko’rsatish; b)
arxeologik madaniyatlarning va etnik guruhlarning o’zaro aloqasi, bir-biriga ta’siri va bir joydan
ikkinchi joyga ko’chishini o’rganib, xaritada belgilash; v) qishloq xo’jalik ekinlari joylashgan va
tarqalgan   tumanlar,   qadimgi   sug’orilgan   erlar   va   irrigatsiya   inshootlari   va   boshqalarni   aniqlab
berish; g) kadimgi savdo yo’llarini, mamlakat yoki xalqlar o’rtasidagi ijodiy aloqalarni o’rganib,
xaritaga   tushirish;   d)   o’tmishdagi   ijtimoiy   hodisalarning   geografik   faktlar   bilan   aloqasini
o’rganish   va   xaritada   ko’rsatish.   Arxeologiya   xaritagrafiya   19-asr   o’rtalarida   paydo   bo’ldi.   20-
asrda esa Arxeologiya xaritagrafiya kengayib, qadimgi xalqlarning madaniyati, yashagan joylari
to’g’risida   bayon   etuvchi   tematik   va   tipologik   xaritalar,   boshqa   arxeologik,   paleoetnografik
ma’lumotlarni o’z ichiga olgan xaritalar paydo bo’ddi. Arxeologiya xaritagrafiyada arxeologiya
yodgorliklarining   geografik   jihatdan   joylanishini   aniqlash   va   xaritaga   tushirish   bu   ob’ektlarni
muhofaza etish va tadqiq qilish imkonini beradi.
Arxeologiya   ekspeditsiyalari   —   moddiy   madaniyat   yodgorliklarini   dala-   tadqiqot   yo’li   bilan
o’rganish   uchun   tashkil   qilinadigan   ekspeditsiyalar.   Ularni   i.t.   institutlari,   oliy   o’quv   yurtlari,
muzeylar   va   ulkashunoslik   to’garaklari   tashkil   etadi.   Ko’pincha,   kompleks   ravishda   tuzilib,
tarkibiga arxeologlardan tashqari etnograf,antropolog, geograf, tuproqshunos, biolog, botanik va
b.   olimlar   kiritiladi.   Uzoq   yillar   ishlashga   mo’ljallanib,   mustaqil   ishlaydigan   otryad   va guruhlardan   iborat   qilib   tuziladi.   Har   bir   ekspeditsiyaning   o’ziga   xos   nizomi,   ilmiy   kengashi,
maxsus bazasi buladi.
Arxeologiyaning   ish   uslubi   —   moddiy   madaniyat   yodgorliklari   mavjud   joyning   tabiiy
geografik   tuzilishiga   va   ulardagi   tarixiy-maishiy   holatga   qarab   tadqiqot   ishlarini   belgilash:   1)
arxeologik   axtarish   (rekognostsirovka)dan   iborat   bo’lib,   unda   ma’lum   joyda   qaysi   turdagi
yodgorliklar: shahar xarobalari, qad. qabristonlar, maskanlar va h.k. borligini, ularning taxminiy
davrlarini belgilab chi kadi; 2) arxeologik sinov (razvedka)da har bir yodgorlikni sinov tariqasida
qisman qazib ko’rib, uning bunyodga kelgan zamoni, umri, xususiyati kabi tomonlarini aniqlab
oladi;   3)   muqim   (statsionar)   arxeologik   qazish   turli   arxeologik   tekshirishning   yakunlovchi
bosqichi   bo’lib,   unda   sinab   ko’rilgan   yodgorlik   boshdan-oyoq   batamom   qazib   tekshiriladi,
tugallangan tarixiy xulosalar chiqariladi.
Arxeometriya  ( Archaeometry) – ilmiy metodologik davrlashtirish yoki
arxeologik metodolokiya, masalan, radiokarbon davrlashtirish, statistika va masofaviy sanoq va
h.k.
Yozma manbalar  – inson tomonidan yozib qoldirilgan barcha manbalar.
Jang   maydoni   arxeologiyasi   ( Battlefield   archaeology    )     –   qadimgi   janglar   o’tgan   maydonlarni
tadqiq etuvchi arxeologiya.
Inson   tomonidan   yaratilgan   manbalar :   mehnat   qurollari,   qurol-   aslahalar,   kulolchilik
buyumlari,   san’at   va zeb-ziynat  buyumlari,  qoyatosh  rasmlari,   yozma  manbalar   va  h.k. Yozma
manbalarni   o’rganish   bilan   asosan   tarixchilar   shug’ullansalarda,   arxeologlar   kishilik   o’tmishini
o’rganishda moddiy manbalar bilan birgalikda yozma manbalarga ham tayanib ish ko’radilar.
Kompyuter   arxeologiyasi   –   arxeologik   manbalarni   kompterda   qayta   ishlash   arxeologiyasi.
Asosan arxeologiyada GIS (Geografik informatsion sistemasi) ishlari bunga misol bo’ladi.
Landshaft arxeologiyasi  – arxeologik yodgorliklar joylashgan hudud er tuzilishini o’rganadi.
Moddiy ashyoviy manbalar  - o’tmishda inson qo’li bilan bunyod etilgan tarixiy jarayon izlarini
o’zida aks ettiruvchi va kishilik jamiyati tarixini o’rganish imkonini beruvchi, hozirgi kungacha
saqlangan har qanday osori atiqalar moddiy ashyoviy manbalardir.
Osteologiya  – suyaklar ustida ilmiy tadqiqot ishlarini olib boradi.
Paleopotologiya   – odamlar va hayvonlar  orasidagi qadimgi  kasalliklar  ustida tadqiqot  ishlarini
olib boradi.
Reksiologiya  – jangchi va jang ashyolarini tiklash arxeologiyasi
Suv   osti   arxeologiyasi   –  erning   geografik,   geologik,   iqlimiy   o’zgarishlar   natijasida   suv  tubida
qolib ketgan turar joy qoldiqlari(Qora dengiz, O’rta er dengizi) va suvga g’arq bo’lgan kemalar
qoldiqlarini o’zining ish uslubi orqali tadqid   etadi.
Sud   arxeologiyasi   –   arxeologik   qazuv   metodlarini   qo’llagan   holda   jinoiy   ishlarni   ochish
arxeologiyasi. Asosan harbiy va jinoiy ishlarda qo’llaniladi.
Tabiiy   manbalar   (paleozoologiya,   paleobotanika)   -   inson   va   hayvon   suyaklari   va   o’simlik
qoldiqlari   geologik   qatlamlar   bo’lib,   ularni   asosan   antropologlar,   zoologlar,   botaniklar   va
geologlar o’rganadilar.
Tarixiy arxeologiya  – Tarixiy arxeologiya ( historical archaeology ) – yozuv sistemasining paydo
bo’lgandan   keyingi   davr   arxeologiyasi,   Yozuvgacha   bo’lgan   arxeologiya   (prehistoric
archaeology)   –   yozuv   sistemasi   paydo   bo’lgungacha   bo’lgan   arxeologiya,   Prototarixiy
arxeologiya   (protohistoric   archaeology)   –   yozma   manbalar   cheklangan   hududar   arxeologiyasi.
Masalan Alyaska, Shimoliy Kaliforniya va h.k.   hududlar.
Fazoviy arxeologiya  – arxeologik yodgorliklarni fazodan turib tadqiq etish turi.
Xronologiyaga   asoslangan   arxeologiya   –   Sanoat   arxeologiya   –   sanoat   revolyutsiyasi   davri
arxeologiyasi,   Yaqin   Sharq   arxeologiyasi   (ayrim   adabiyotlarda   O’rta   Sharq   arxeologiyasi,
Bibliya arxeologiyasi deb   yuritiladi) yahudiy va xristian dini haqidagi arxeologiya, O’rta asrlar
arxeologiyasi   –   4   asrdan   –   16   asrgacha   bo’lgan   davrlarni   qamrab   oladi.   So’ngi   o’rta   asrlar
arxeologiyasi – 16 asrdan 20 asrlarni qamrab olgan arxeologiya, Zamonaviy arxeologiya – 21 asr
arxeologiyasi. Tsivilizatsion arxeologiya   – Ossurshunoslik (Mesopotamiya), Klassik arxeologiya (Yunoniston
va Rim), Etruskshunoslik (Etruriya), Misrshunoslik (Misr) va h. k.
Eksperemental   arxeologiya   –   qadimgi   davr   moddiy   madaniyat   ashyolarini   yasalish
texnologiyasini   qayta   o’zlashtirish   arxeologiyasi.   Masalan.   Ibtidoiy   jamiyat   tosh   qurollarini
yasash va  h.   k.
Etnografiya   –   (yunon.   “etnos”-xalq,   “grafiya”-chizaman)   elat,   xalq,   millat   urf-odati,
an’analarini o’rganuvchi fan.
Arxaika   davri   –   bu   kishilik   jamiyatining   ilk   temir   davri   (mil.   avv.   VII-   IV   asrlar)   ijtimoiy-
iqtisodiy, siyosiy va etnomadaniy hayotiga nisbatan arxeologlar tomonidan ishlatilgan atama
Tsivilizatsiya -tamaddun
" Rim   arxeologiyasi "   –   Diodorning   zamondoshi   Diodor   Galikarnasskiy   Rimning   Puni
urushlarigacha bo’lgan davrini "Rim arxeologiyasi" atamasi bilan atagan.
Antik  – yunon. qadimgi
Mozor-qo’rg’on   – chorvador qabilalarga dahldor bo’lib, ikki xil ko’rinishda, ya’ni tosh uyumli
va   tuproq   qo’rg’onli   shaklda   qad   ko’targan.   Ichki   tuzilishiga   ko’ra,   yorma   qabr,   dromosli,
katakombali lahat shaklida bo’lib, skelet va qabr ashyolari joylashtirilgan lahat og’zi tosh plita,
tosh bloklari, ba’zida dev g’ishtlar bilan berqitilgan bo’ladi.
Ibodatxona   –   otashparast   ajdodlarimizning   islomga   qadar   topinish,   cho’qinish,   ibodat   qilish
ilohiy maskani.
Rabod   –   tashqi   shahar,   u   joyda   shaharga   keladigan   savdo   ahli   va   musofirlar   uchun   qarvon
saroylar, ulgurji savdo bozorlari, o’zga shahar fuqoralarining savdo karvonsaroylari joylashgan.
Shahriston   –   ichki   shahar,   u   joyda   shahar   xunarmandlari,     xunarmandchilikka   doir   ishlab
chiqarish   ob’ektlari,   do’konlar,   shahar   jomiy   va   kvartal   masjidlari,   ichki   bozor,   badavlat   mulk
egalari   va   ahli   xunarning   turar-joylari,   o’zga   shahar   fuqoralarining   kvartallari   joylashgan.
Shahriston atrofi mudofaa devorlari bilan o’rab olingan. Shahar aholisining ko’payishi hisobiga
ikkinchi  va uchinchi  shahristonlarni  vujudga kelishi mumkin.  Odatda  yangi bunyod etilgan  har
bir   shahriston   atrofi   mudofaa   devorlari   bilan   o’rab   olingan.   Shahar   darvozasi   unga   keladigan
magistral yo’llar hisobga olinib, bir necha bo’lishi   mumkin.
Kenotaf   –  (yunoncha.   Kenotaphion   –  murda   skeletisiz   qabr)   –  murda   qo’yilmagan   bo’sh   qabr,
ya’ni musofirlikda,  ovda yoki yov bilan kurashda bedarak yo’qalib, vafot  etgan shaxs  ruhining
qabri).   Qadimgi   Misr,   Yunoniston,   Rim,   bronza   davrida   O’rta   Osiyoda   kenotaf   qabrga,     uning
loydan   yoki   matodan   yasalgan   mitti   haykalchasi,   yoki   uning   chorva   mulkidan   bitta   ko’zichoq
yoki   taqachani   marxum   qanday   holatda   ko’milsa,   aynan   shunday   holatda   ko’mish   dafn
marosimiga   aylangan.
Arki   a’lo   –   o’rta   asr   shaharlari   tarixiy   topografiyasini   mukammal   o’rgangan   V.V.   Bartold
o’zining   “K   istorii   Merva”   maqolasida   (V.V.Bartold,   soch.,   tom   IV,   c.173-174)   o’rta   asr
shaharlari   uch   qismdan,   ya’ni   Ark   (kuxandiz),   Shahriston   (ichki   shahar)   va   Rabod   (tashqi
shahar)dan iborat ekanligini  birinchi  bor asoslagan. Ark shaharning eng baland, atrofi mudofaa
devorlari   va   suv   to’ldirilgan   maxsus   xandak   bilan   o’rab   olingan.   Arkda   shahar   hukmdorining
mahobatli saroyi, masjid, zindon va   shaxsiy qo’rikchilari hamda shahar mahkamasi joylashgan.
Ark bir darvazali, unga qo’riqchili keng pandus orqali ko’tarilgan (kirilgan).
Altar   – o’troq dehqonchilik madaniyati ilk shaharlarida katta patriarxal oila, kvartal jamoasi va
shahar   ibodatxonasi   bo’lib,   ular   ichida   albatta   maxsus   ibodat   ob’ekti   joylashgan.   Bu   joy
arxeologiya amaliyotida “Altar”, “Otashgoh”, “Otashkada” deb deb atalgan.
Arxeologik madaniyat  – o’ziga xos etn. xususiyatlari bilan ajralib turadigan muayyan davrga va
hududga doyr arxeologik yodgorliklar birligi. Ayrim yoki bir qancha belgilarga, xususan, sopol
buyumlarning   shakli,   naqshi,   marhumlarni   dafn   etish   tartibi,   mehnat   qurollari,   uy-ro’zg’or
anjomlari va boshqalarga ko’ra belgilanadi. Yodgorliklar qaerdan topilsa, shu joyning nomi bilan
yuritiladi (masalan, Sopolli   madaniyati).
Arxeologik   sanalash   –   arxeologik   yodgorliklarning   yoshini   aniqlash.   Ularning   sanasi   yil,   yuz
yillar,  ming yillarda  aniq ko’rsatilishi  hamda boshqa yodgorliklarga  nisbatan  aniqlangan  nisbiy (ilgari,   so’nggi)   bo’lishi   mumkin.   Arxeologiyada   arxeologik   usullar   (stratigrafik,   tipologik)   va
tabiiy fanlar usullari (radio-uglerod usuli bilan sanalash va b.) bilan aniqlanishi mumkin.
Arxeologik sinov  – arxeologik yodgorliklarni qayd etish (arxeologik xaritalar tuzish) va qazilma
ishlari   olib   borish   maqsadida   o’tkaziladigan   qidiruv   ishlari.   Arxeologik   sinovda   odatda   har   bir
yodgorlik   sinov   tariqasida   qisman   qazib   ko’rilib,   uning   bunyod   etilgan   vakti,   umri,   xususiyati
kabi tomonlari aniqlanadi.
Arxeologiya   yodgorliklari   –   arxeologik   tadqikotlarning   ob’ekti   bo’lib   xizmat   qiluvchi,   erning
usti   va   ostida   saqlanib   qolgan   qadimgi   inshootlar   va   buyumlar.   Arxeologiya   yodgorliklari
moddiy  tarixiy   manbalar   bo’lib,  ularni  o’rganish  bilan  kishilik   jamiyatining   o’tmishi  yoritiladi.
Arxeologiya   yodgorliklari   kishilik   tarixining   yozma   tarixgacha   bo’lgan   eng   qadimgi   davrini
o’rganishda muhim ahamiyat kasb etadi. Arxeologik davrlar bo’yicha Arxeologiya yodgorliklari
quyidagi turlarga bo’linadi: 1) tosh davri yodgorliklari; 2) jez davri yodgorliklari; 3) antik davr
yodgorliklari;   4)   qadimgi   mudofaa   inshootlari;   5)   qadimgi   suv   inshootlari;   6)   qadimgi   mozor-
mo’la va o’ralar; 7) qadimgi me’morlik yodgorliklari; 8) qadimgi hujjatlar; 9) o’rta asr shahar va
rabotlarning xarobalari; 10) zargarlik buyumlari va qadimgi pullarning xazinasi; 11) qadimgi va
o’rta asr pullari, turli arxeologik topilmalar.
Arxeologiya   ekspeditsiyalari   —   moddiy   madaniyat   yodgorliklarini   dala-   tadqiqot   yo’li   bilan
o’rganish   uchun   tashkil   qilinadigan   ekspeditsiyalar.   Ularni   i.t.   institutlari,   oliy   o’quv   yurtlari,
muzeylar   va   ulkashunoslik   to’garaklari   tashkil   etadi.   Ko’pincha,   kompleks   ravishda   tuzilib,
tarkibiga arxeologlardan tashqari etnograf,antropolog, geograf, tuproqshunos, biolog, botanik va
b.   olimlar   kiritiladi.   Uzoq   yillar   ishlashga   mo’ljallanib,   mustaqil   ishlaydigan   otryad   va
guruhlardan   iborat   qilib   tuziladi.   Har   bir   ekspeditsiyaning   o’ziga   xos   nizomi,   ilmiy   kengashi,
maxsus bazasi buladi.
Yozma manbalar  – inson tomonidan yozib qoldirilgan barcha manbalar.
Inson   tomonidan   yaratilgan   manbalar :   mehnat   qurollari,   qurol-   aslahalar,   kulolchilik
buyumlari,   san’at   va zeb-ziynat  buyumlari,  qoyatosh  rasmlari,   yozma  manbalar   va  h.k. Yozma
manbalarni   o’rganish   bilan   asosan   tarixchilar   shug’ullansalarda,   arxeologlar   kishilik   o’tmishini
o’rganishda moddiy manbalar bilan birgalikda yozma manbalarga ham tayanib ish ko’radilar.
Moddiy ashyoviy manbalar  - o’tmishda inson qo’li bilan bunyod etilgan tarixiy jarayon izlarini
o’zida aks ettiruvchi va kishilik jamiyati tarixini o’rganish imkonini beruvchi, hozirgi kungacha
saqlangan har qanday osori atiqalar moddiy ashyoviy manbalardir.
Tabiiy   manbalar   (paleozoologiya,   paleobotanika)   -   inson   va   hayvon   suyaklari   va   o’simlik
qoldiqlari   geologik   qatlamlar   bo’lib,   ularni   asosan   antropologlar,   zoologlar,   botaniklar   va
geologlar o’rganadilar.
Numizmatika  – grekcha so’z bo’lib, tangashunoslik, yoki tangalar tarixi fanidir.
Antropologiya  – grekcha so’z bo’lib, “antropos” – odam, “lo-gos” – fan demakdir.
Etnografiya   –   grekcha   so’z   bo’lib,   “etnos”   -   xalq,   “grafi-kos”-   yozish   demakdir.   Elat,   xalq,
millat urf-odati, an’analarini o’rganuvchi fan. 
Etnologiya   –   grekcha   so’z   bo’lib,   “etnos”   -   xalq,   “lo-gos”-   fan   demakdir   Xalqlarning   kelib
chiqishi (etnogenezi) va etnik tarixi bilan shug’ullanadigan fan tarmog’i
Geraldika  (gerbshunoslik, lotincha “heraldus” – glashatay) maxsus tarix fanlari doirasiga kiradi.
Gerblar va ularning tarixi bilan shug’ullanadi. 
Gliptika   –   ( yun.   qlypho   –   kesaman )   –   qimmatbaho,   yarim   qimmatbaho   toshlarga   naqsh   yoki
tasvir o’yish san’ati; amaliy bezak san’ati turi.
Gliptika asari gemma qadimdan muhr (egalik belgisi), tumor va taqinchoq vazifasini o’tagan.
Altar   – o’troq dehqonchilik madaniyati ilk shaharlarida katta patriarxal oila, kvartal jamoasi va
shahar   ibodatxonasi   bo’lib,   ular   ichida   albatta   maxsus   ibodat   ob’ekti   joylashgan.   Bu   joy
arxeologiya amaliyotida “Altar”, “Otashgoh”, “Otashkada” deb deb atalgan.
Toponimika   (yun. topos — joy va onyma — ism, nom) — onomastika joy nomlari (geografik
atoqli nom-lar)ni o’rganuvchi fan.
Yarus   –   arxeologiyada   stratigrafik   qazishmaning   tarxlari   olish   uchun   belgilanadigan   parallel
chiziqlar. Bronza  – qo’rg’oshin (ruh) va misning qorishmasidan tayyorlanadigan metal turi.
Restavratsiya  – qayta tiklash, ta’mirlash.
Radiokarbon   (S-14)   –   yodgorliklar   yoki   moddiy   ashyolar   yoshini   aniqlashning   fizik
laboratoriya usuli.
GIS  (rus-GIS, uzb-GAT) – Geografik axborot tizimi
Minerologiya  – toshlar haqidagi fan bo’lib, toshlarning tarkibini aniqlaydi.
Gidrogeologiya  – suv geologiyasi.
Paleobotanika  –  o’simliklar tarixi bilan shug’ullanuvchi botanika fanining tarmog’i.
Paleozoologiya  - Hayvonat dunyosi tarixi bilan shug’ullanadigan fan sohasi
Chopper  – bir tomondan urib-uchirish asosida yasalgan ibtidoiy tosh qurol.
Chopping  – bir tomondan ikki tarafi urib-uchirilgan tosh kurol.
Nukleus  – tosh qurol, tosh qurollar yasash uchun chaqmoqtosh yoki boshka tosh parchalaridan
uchirib olinadigan tosh bo’lagi.
Bifas  – ibtidoiy qo’l bolta.
Makrolit  –  ibtidoiy katta sodda tosh   qurollar.
Mikrolit  – ibtidoiy kichik sodda tosh   qurollar.
Arxaika   davri   –   bu   kishilik   jamiyatining   ilk   temir   davri   (mil.   avv.   VII-   IV   asrlar)
ijtimoiy-iqtisodiy,   siyosiy   va   etnomadaniy   hayotiga   nisbatan   arxeologlar   tomonidan
ishlatilgan atama
Antik  – yunon. qadimgi
Tsivilizatsiya -tamaddun
" Rim   arxeologiyasi "   –   Diodorning   zamondoshi   Diodor   Galikarnasskiy   Rimning   Puni
urushlarigacha bo’lgan davrini "Rim arxeologiyasi" atamasi bilan atagan.
Mozor-qo’rg’on   – chorvador qabilalarga dahldor bo’lib, ikki xil ko’rinishda, ya’ni tosh uyumli
va   tuproq   qo’rg’onli   shaklda   qad   ko’targan.   Ichki   tuzilishiga   ko’ra,   yorma   qabr,   dromosli,
katakombali lahat shaklida bo’lib, skelet va qabr ashyolari joylashtirilgan lahat og’zi tosh plita,
tosh bloklari, ba’zida dev g’ishtlar bilan berqitilgan bo’ladi.
Ibodatxona   –   otashparast   ajdodlarimizning   islomga   qadar   topinish,   cho’qinish,   ibodat   qilish
ilohiy maskani.
Rabod   –   tashqi   shahar,   u   joyda   shaharga   keladigan   savdo   ahli   va   musofirlar   uchun   qarvon
saroylar, ulgurji savdo bozorlari, o’zga shahar fuqoralarining savdo karvonsaroylari joylashgan.
Shahriston   –   ichki   shahar,   u   joyda   shahar   xunarmandlari,     xunarmandchilikka   doir   ishlab
chiqarish   ob’ektlari,   do’konlar,   shahar   jomiy   va   kvartal   masjidlari,   ichki   bozor,   badavlat   mulk
egalari   va     ahli   xunarning   turar-joylari,   o’zga   shahar   fuqoralarining   kvartallari   joylashgan.
Shahriston atrofi mudofaa devorlari bilan o’rab olingan. Shahar aholisining ko’payishi hisobiga
ikkinchi  va uchinchi  shahristonlarni  vujudga kelishi  mumkin.  Odatda yangi bunyod etilgan  har
bir   shahriston   atrofi   mudofaa   devorlari   bilan   o’rab   olingan.   Shahar   darvozasi   unga   keladigan
magistral yo’llar hisobga olinib, bir necha bo’lishi   mumkin.
Kenotaf   – (yunoncha.   Kenotaphion   – murda skeletisiz  qabr) – murda qo’yilmagan  bo’sh qabr,
ya’ni musofirlikda,  ovda yoki yov bilan kurashda bedarak yo’qalib, vafot  etgan shaxs  ruhining
qabri).   Qadimgi   Misr,   Yunoniston,   Rim,   bronza   davrida   O’rta   Osiyoda   kenotaf   qabrga,     uning
loydan   yoki   matodan   yasalgan   mitti   haykalchasi,   yoki   uning   chorva   mulkidan   bitta   ko’zichoq
yoki   taqachani   marxum   qanday   holatda   ko’milsa,   aynan   shunday   holatda   ko’mish   dafn
marosimiga   aylangan.
Arki   a’lo   –   o’rta   asr   shaharlari   tarixiy   topografiyasini   mukammal   o’rgangan   V.V.   Bartold
o’zining   “K   istorii   Merva”   maqolasida   (V.V.Bartold,   soch.,   tom   IV,   c.173-174)   o’rta   asr
shaharlari   uch   qismdan,   ya’ni   Ark   (kuxandiz),   Shahriston   (ichki   shahar)   va   Rabod   (tashqi
shahar)dan iborat ekanligini  birinchi  bor asoslagan. Ark shaharning eng baland, atrofi mudofaa
devorlari   va   suv   to’ldirilgan   maxsus   xandak   bilan   o’rab   olingan.   Arkda   shahar   hukmdorining
mahobatli saroyi, masjid, zindon va shaxsiy qo’rikchilari hamda shahar mahkamasi joylashgan.
Ark bir darvazali, unga qo’riqchili keng pandus orqali ko’tarilgan (kirilgan). Altar   – o’troq dehqonchilik madaniyati ilk shaharlarida katta patriarxal oila, kvartal jamoasi va
shahar   ibodatxonasi   bo’lib,   ular   ichida   albatta   maxsus   ibodat   ob’ekti   joylashgan.   Bu   joy
arxeologiya amaliyotida “Altar”, “Otashgoh”, “Otashkada” deb deb atalgan.
Ibtidoiy san’at -  Arxeologik davrlardan biri yuqori paleolit davrida vujudga kelgan.
Mikrolit tosh qurollar –  ilk bora Fransiya xududidan topilgan.
Antropogen davri –  Geologik davr xisoblanadi
Qo’shilish   madaniyati   –   (davriy   sanasi   mil.avv.   X-   IX   ming   yilliklar)   O’rta   Osiyo   xududida
tarqalgan mezolit davri madaniyati.
Machay   g’or   makoni   –   mezolit   davriga   oid   makon   bo’lib,   O’zbekiston   Respublikasining
Surxondaryo viloyati xududida joylashgan.
Xayvonlarni kulga urgatish –  arxeologik davrlardan biri mezolit davrida vujudga kelgan.
Obishir   madaniyati   -   (davriy   sanasi   mil.avv.   IX-VIII   ming   yilliklar)   O’rta   Osiyo   xududida
tarqalgan mezolit davri madaniyati.
Qoyatosh   suratlari   –   qoyalarga   tushirilgan   tasvirlar,   petrogliflar,   g’or   devorlariga   tushirilgan
tasvirlar.
Teshiktosh –  O’zbekiston xududida joylashgan g’or makon   yodgorligi .
Obirahmat –  O’zbekiston xududida joylashgan g’or makon   yodgorligi
Diniy karashlar –  arxeologik davrlardan biri yuqori paleolit davrida vujudga kelgan.
Ansambllar   — tarixan tarkib topgan hududda aniq ko’zga tashlanadigan, atrof manzarasi bilan
umumiyligi   yoki   aloqadorligi   tarixiy,   arxeologik,   me’moriy,   estetik   yoki   ijtimoiy-madaniy
qimmatga ega bo’lgan, ijtimoiy, ma’muriy, diniy, ilmiy, o’quv-ta’lim, istehkom, saroy, turarjoy,
savdo,   ishlab   chiqarish   va   boshqa   ahamiyatga   molik   hamda   rassomlik,   haykaltaroshlik,   amaliy
bezak   san’ati,   me’morchilik   asarlari   bilan   bog’liqlikda   alohida   yoki   o’zaro   birgalikda   turgan
yodgorliklar,   imoratlar   va   inshootlar   guruhlari,   shuningdek   tarixiy   tarhlarning   hamda
manzilgohlar   imoratlarining   qoldiqlari,   landshaft   arxitekturasi   va   bog’-rog’   san’ati   asarlari
(bog’lar, istirohat bog’lari, xiyobonlar, sayilgohlar).
Diqqatga   sazovor   joylar   —   inson   va   tabiat   ijodining   mushtarak   mahsuli,   shuningdek   tarixiy,
arxeologik,   shaharsozlik,   estetik,   etnologik   yoki   antropologik   qimmatga   ega   bo’lgan   hududlar,
shu   jumladan   xalq   hunarmandchiligi   maskanlari,   tarixiy   manzilgohlar   yoki   shaharsozlik   tarhi
markazlari   va   tarixiy   (shu   jumladan   harbiy)   voqealar,   yodgorliklar,   atoqli   tarixiy   shaxslarning
hayoti   bilan   bog’liq   bo’lgan   imoratlar,   xotira     joylari,   tabiiy   landshaftlar,   shuningdek   ko’hna
shaharlar, shahristonlar, manzilgohlar, qarorgohlar imoratlarining madaniy qatlamlari, qoldiqlari,
marosimlar bajo etiladigan   joylar.
Yodgorliklar   —   tarixiy,   ilmiy,   badiiy   yoki   o’zgacha   madaniy   qimmatga   ega   bo’lgan   ayrim
imoratlar,   binolar   va   inshootlar,   ular   bilan   bog’liq   bo’lgan   rassomlik,   haykaltaroshlik,   amaliy
bezak   san’ati   asarlari   hamda   shu   imoratlar,   binolar   va   inshootlarning   tarixan   tarkib   topgan
hududlari,   shuningdek   memorial   uylar,   kvartiralar,   qabristonlar,   maqbaralar     va   ayrim   qabrlar,
monumental   san’at   asarlari,   fan   va   texnika   (shu   jumladan   harbiy   texnika)   ob’ektlari,
antropologiya,   etnografiya,   numizmatika,   epigrafika,   kartografiya,   fotografiya   materiallari,
kinofilmlar,   audio-,   video   yozuvlar   hamda   boshqa   jismlardagi   yozuvlar,   adabiyot   va     san’at
asarlari,   arxiv,   qo’lyozma   va   chizma   hujjatlar,   qadimgi   qo’lyozma   kitoblar,   harf   terish   usulida
chiqarilgan dastlabki kitoblar, nodir va noyob nashrlar, notalar, muqaddas buyumlar va memorial
xususiyatga   ega   bo’lgan   ashyolar,   tosh   haykallar,   qoyaga   o’yib   solingan   tasvirlar,   arxeologiya
yodgorliklari.
Madaniy meros ob’ektlari  — moddiy va nomoddiy madaniy meros ob’ektlari.
Moddiy madaniy meros ob’ektlari   — tarixiy, ilmiy, badiiy yoki o’zgacha madaniy qimmatga
ega bo’lgan ansambllar, diqqatga sazovor joylar va yodgorliklar.
Nomoddiy   madaniy   meros   ob’ektlari   —   tarixiy,   ilmiy,   badiiy   yoki   o’zgacha   madaniy
qimmatga   ega   bo’lgan   urf-odatlar,   xalq   ijodiyoti   (so’z,   raqs,   musiqa,   tomosha   san’ati),
shuningdek   ular   hamda   xalq   badiiy   hunarmandchiligi   va   amaliy   san’ati   bilan   bog’liq   bilimlar,
ko’nikmalar, asbob-anjomlar, artefaktlar, madaniy   makonlar. Mozor-qo’rg’on   – chorvador qabilalarga dahldor bo’lib, ikki xil ko’rinishda, ya’ni tosh uyumli
va   tuproq   qo’rg’onli   shaklda   qad   ko’targan.   Ichki   tuzilishiga   ko’ra,   yorma   qabr,   dromosli,
katakombali lahat shaklida bo’lib, skelet va qabr ashyolari joylashtirilgan lahat og’zi tosh plita,
tosh bloklari, ba’zida dev g’ishtlar bilan berqitilgan bo’ladi.
Ibodatxona   –   otashparast   ajdodlarimizning   islomga   qadar   topinish,   cho’qinish,   ibodat   qilish
ilohiy maskani.
Rabod   –   tashqi   shahar,   u   joyda   shaharga   keladigan   savdo   ahli   va   musofirlar   uchun   qarvon
saroylar, ulgurji savdo bozorlari, o’zga shahar fuqoralarining savdo karvonsaroylari joylashgan.
Shahriston   –   ichki   shahar,   u   joyda   shahar   xunarmandlari,     xunarmandchilikka   doir   ishlab
chiqarish   ob’ektlari,   do’konlar,   shahar   jomiy   va   kvartal   masjidlari,   ichki   bozor,   badavlat   mulk
egalari   va   ahli   xunarning   turar-joylari,   o’zga   shahar   fuqoralarining   kvartallari   joylashgan.
Shahriston atrofi mudofaa devorlari bilan o’rab olingan. Shahar aholisining ko’payishi hisobiga
ikkinchi  va uchinchi  shahristonlarni  vujudga kelishi mumkin.  Odatda  yangi bunyod etilgan  har
bir   shahriston   atrofi   mudofaa   devorlari   bilan   o’rab   olingan.   Shahar   darvozasi   unga   keladigan
magistral yo’llar hisobga olinib, bir necha bo’lishi   mumkin.
Kenotaf   –  (yunoncha.   Kenotaphion   –  murda   skeletisiz   qabr)   –  murda   qo’yilmagan   bo’sh   qabr,
ya’ni musofirlikda,  ovda yoki yov bilan kurashda bedarak yo’qalib, vafot  etgan shaxs  ruhining
qabri).   Qadimgi   Misr,   Yunoniston,   Rim,   bronza   davrida   O’rta   Osiyoda   kenotaf   qabrga,     uning
loydan   yoki   matodan   yasalgan   mitti   haykalchasi,   yoki   uning   chorva   mulkidan   bitta   ko’zichoq
yoki   taqachani   marxum   qanday   holatda   ko’milsa,   aynan   shunday   holatda   ko’mish   dafn
marosimiga   aylangan.
Arki   a’lo   –   o’rta   asr   shaharlari   tarixiy   topografiyasini   mukammal   o’rgangan   V.V.   Bartold
o’zining   “K   istorii   Merva”   maqolasida   (V.V.Bartold,   soch.,   tom   IV,   c.173-174)   o’rta   asr
shaharlari   uch   qismdan,   ya’ni   Ark   (kuxandiz),   Shahriston   (ichki   shahar)   va   Rabod   (tashqi
shahar)dan iborat ekanligini  birinchi  bor asoslagan. Ark shaharning eng baland, atrofi mudofaa
devorlari   va   suv   to’ldirilgan   maxsus   xandak   bilan   o’rab   olingan.   Arkda   shahar   hukmdorining
mahobatli saroyi, masjid, zindon va   shaxsiy qo’rikchilari hamda shahar mahkamasi joylashgan.
Ark bir darvazali, unga qo’riqchili keng pandus orqali ko’tarilgan (kirilgan).
FANNI O‘ZLASHTIRISH KO‘RSATKICHINI ANIQLASHGA QARATILGAN YOZMA
SAVOLLAR TO‘PLAMI
1. Arxeologiya fani tasnifi.
2. Arxeologiya fani maqsadi va vazifalari.
3. Arxeologiya fani ish uslubi va tadqiqot turlari.
4. Arxeologik qidiruv haqida ma’lumot bering
5. Arxeologik sinov haqida ma’lumot bering
6. Arxeologiya va tarix fanining o’zaro aloqadorligi
7. Arxeologiya manbalari
8. Arxeologiya tarixi
9. Arxeologik qazish ishlari
10. Suv osti arxeologiyasi
11. Arxeologiya - umuminsoniyat tarixiga xizmat qiladigan fan.
12. Arxeologiya - xalqaro fan.
13. Arxeologiya fani to’g’risidagi ilmiy bilimlarning shakllanishi.
14. Birinchi ilmiy arxeologik tadqiqotlar
15. Arxeologiya fani ish uslubi va tadqiqot turlari.
16. Zamonaviy arxeologiya fani
17. Arxeologik kuzatish
18. Arxeologik madaniyat
19. Arxeologiya xaritografiyasi
20. Arxeologiya yodgorliklari
21. Arxeologiya fanining Evropada paydo bo’lishi tarixi 22. Arxeologiyani XVIII asr oxiri XIX asrdagi rivoji
23. Rossiyada arxeologiya fanining paydo bo’lishi.
24. Gerkulanum va Pompeyning arxeologik qazish uslublarini tushunishda manba ekanligi.
25. XIX   asrning   oxirida   Turkistonda   rus   va   mahalliy   o’lkashunoslarining   dastlabki
arxeologik izlanishlari
26. O’zbekistonda arxeologiya fanining shakllanishi
27. O’zbekiston mustaqilligi davrida arxeologiya fani
28. O’zbekistonda XIX asrning ikkinchi yarmidan 1917 yilgacha bo’lgan davr arxeologiyasi
29. Turkiston Arxeologiyasi havaskorlari to’garagi
30. O’zbekistonda 1917-1938 yillar arxeologiyasi.
31. O’zbekistonda 1938-1945 yillar arxeologiyasi.
32. Yahyo G’ulomovich G’ulomov faoliyati
33. O’zbekistonda 1945-1991 yillar arxeologiyasi.
34. O’zbekiston Fanlar Akademiyasi Arxeologiya institutining tashkil etilishi
35. O’zbekiston-Frantsiya-Sug’diyona arxeologik ekspeditsiyasi faliyati
36. O’zbekiston-Germaniya xalqaro ekspeditsiyasi faoliyati
37. O’zbekiston-Italiya xalqaro qo’shma ekspeditsiyasi faoliyati
38. O’zbekiston-Yaponiya xalqaro qo’shma ekspeditsiyasi faoliyati
39. O’zbekiston-AQSH xalqaro qo’shma ekspeditsiyasi faoliyati
40. O’zbekiston-Rossiya xalqaro qo’shma ekspeditsiyasi faoliyati
41. O’zbekiston-Polsha xalqaro qo’shma ekspeditsiyasi faoliyati
42. Arxeologiya fanida tarixiy fanlarning o’rni
43. Arxeologiya va tarixiy fanlar
44. Arxeologiya va numizmatika
45. Arxeologiya va antropologiya
46. Arxeologiya va etnografiya
47. Arxeologiya va etnologiya
48. Arxeologiya va geraldika
49. Arxeologiya va gliptika
50. Arxeologiya va dinlar tarixi
51. Arxeologiya va harbiy san’at tarixi
52. Arxeologiya va epigrafika
53. Arxeologiya va toponimika
54. Arxeologiya va sfragistika
55. Tosh asri (paleolit, mezolit, neolit)
56. Paleomatall davri (eneolit, bronza, temir)
57. Tarixiy   manbalarni   arxeologik   jihatdan   davrlash   (xronologiya,   davrlashtirish,
dendroxronologiya)
58. Insoniyat tarixining davrlarga bo’lishning asosiy tamoyillari (Ibtidoiy davr, qadimgi davr,
o’rta asrlar tarixi, yangi va eng yangi zamon tarixi)
59. Mustaqillik   davrida   arxeologiya   fanining   asosiy   vazifalari   (Arxeologik   tadqiqotlar,
Vazirlar Mahkamasining qarorlari, Xalqaro ilmiy konferensiyalar)
60. Arxeologik  yodgorliklarning  muhofazasi  (“Arxeologik  yodgroliklarni  mhofaza  qilish va
ulardan foydalanish to’g’risida”gi qaror)     
61. Arxeologik dala tadqiqoti (shurf, ekspeditsiya, qidiruv, GIS, GAT)
62. Arxeologik qidiruv (GIS, GAT)
63. Arxeologik ekspeditsiya (Ruxsatnoma, ekspeditsiya tarkibi, uslubiy qo’llanmalar)
64. Arxeologiya va mineralogiya
65. Arxeologiya va topografiya
66. Arxeologiya va gidrogeologiya
67. Arxeologiya va paleobotanika
68. Arxeologiya va paleozoologiya 69. Arxeologiya va biologiya
70. GIS (GAT)ning arxeologiyada qo’llanilishi
71. Arxeologik davrlashtirish
72. Paleolit davri texnologik kashfiyotlari
73. Mezolit, neolit va eneolit davri texnologik kashfiyotlari
74. Jez va temir davri texnologik kashfiyotlari
75. Arxeologiya va xronologiya
76. Toshga ishlov berishning levallua texnikasi
77. Toshga ishlov berishning retushlash usuli
78. Muste davrining texnologik kashfiyotlari
79. So’ngi paleolit davri texnologik kashfiyotlari
80. Mezolit davri texnologik kashfiyotlari
81. Neolit davri texnologik kashfiyotlari
82. Eneolit davri texnologik kashfiyotlari
83. Bronza davri texnologik kashfiyotlari
84. Temir davri texnologik kashfiyotlari
85. Kishilik   jamiyatining   moddiy   madaniyati   davrlarida   qilingan   texnologik   kashfiyotlar
(paleolit, mezolit, neolit, eneolit).
86. Kishilik   jamiyatining   moddiy   madaniyati   davrlarida   qilingan   texnologik   kashfiyotlar
(bronza davri, ilk temir davri).
87. Kishilik   jamiyatining   moddiy   madaniyati   davrlarida   qilingan   texnologik   kashfiyotlar
(antik davr, o’rta asrlar)
88. Jahonning eng yirik arxeologiya ilmiy markazlari
89. Qadimgi tosh davri makonlari.
90. Qishloq, shahar, ibodatxona arxeologiya yodgorliklari
91. Qabr – qo’rg’onlar va ularning turlari
92. Harbiy istehkomlar arxeologik manba sifatida
93. Yo’llar va boshqa turdadagi arxeologik yodgorliklar
94. Qoyatosh rasmlari – arxeologik manba sifatida
95. Qishloqlar arxeologik  manba sifatida
96. Shaharlar arxeologik manba sifatida
97. Qadimgi ibodatxonalar arxeologik manba sifatida
98. Qal’a, qo’rg’on va mudofaa devorlari arxeologik manba sifatida
99. Karvonsaroylar arxeologik manba sifatida
100. Sardobalar arxeologik manba sifatida
101. Hammomlar arxeologik manba sifatida
102. Geologik,   erning   shakllanish   davri   bo’lgan   uchlamchi   va   to’rtlamchi   davr
qatlamlarida uchraydigan paleozoologik, paleobotanik topilmalar.
103. Paleolit davri yodgorliklari va ularning tarixni o’rganishdagi ahamiyati.
104. Qadimgi qabr va qo’rg’onlar va ularning tarixni o’rganishdagi ahamiyati.
105. Qadimgi qishloqlar, harbiy istehkom va ularning tarixni o’rganishdagi ahamiyati.
106. Qadimgi   ibodatxonalar,   mudofaa   devorlar,   shaharlar   va   ularning   tarixni
o’rganishdagi ahamiyati.
107. Qadimgi yo’llar, karvonsaroylar va ularning tarixni o’rganishdagi ahamiyati.
108. Paleolit   va   mezolit   davri   O’rta   Osiyo   hududida   insoniyat   tomonidan   qilingan
moddiy madaniyat yangiliklari
109. Neolit va eniolit davri O’rta Osiyo hududida insoniyat tomonidan qilingan moddiy
madaniyat yangiliklari
110. Bronza   va   ilk   temir   davri   O’rta   Osiyo   hududida   insoniyat   tomonidan   qilingan
moddiy madaniyat yangiliklari
111. Antik   va   o’rta   asrlar   davri   O’rta   Osiyo   hududida   insoniyat   tomonidan   qilingan
moddiy madaniyat yangiliklari 112. Paleolit   va   mezolit   davri   O’rta   Osiyo   hududida   insoniyat   tomonidan   qilingan
moddiy madaniyat yangiliklari
113. Neolit inqilobi va uning mohiyati
114. O’rta Osiyo bronza va ilk temir davri dehqonchilik moddiy madaniyati
115. O’zbekistonda arxeologik tadqiqotlar o’tkazish tartibi
116. O’zbekistonda xalqaro arxeologik tadqiqotlar o’tkazish tartibi
117. Xalqaro ilmiy shartnomaning asosiy bandlari.
118. O’zbekistonda arxeologik tadqiqotlar o’tkazish qoidalari.aytib bering
119. “Ruxsatnoma” (Otkro’to’y list) olish tartibi.
120. Xalqaro ilmiy shartnomaning asosiy bandlari qanday bo’ladi?
121. Xalqaro arxeologik hamkorlik va uning huquqiy asoslari
122. Xalqaro ilmiy shartnomaning asosiy qismlari ayting
123. Xalqaro arxeologik shartnomani bekor qilish tartiblari.
124. Qadimgi Baqtriya arxeologiyasi tarixshunosligi.
125. Qadimgi So’g’d arxeologiyasining o’rganilish tarixi.
126. Choch (Toshkent viloyati) arxeologiyasi.
127. Toshkent shahrining 2000 yilligining ilmiy-arxeologik asoslari.
128. Qadimgi Farg’onada arxeologik tadqiqotlar tarixi.
129. O’zbekistonda arxeologik tadqiqotlar o’tkazuvchi muassasallar
130. “Madaniy meros ob’ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish” to’g’risida
O’zbekiston Respublikasining Qonuni.
131. Madaniy   meros   ob’ektlarini   muhofaza   qilish   va   ulardan   foydalanish   sohasidagi
davlat boshqaruvi
132. Madaniy meros ob’ektlarini davlat tomonidan muhofaza qilish
133. Madaniy meros obyektlarini asrash va ulardan foydalanish
134. Moddiy   madaniy   meros   ob’ektlariga   egalik   qilish,   ulardan   foydalanish   va   ularni
tasarruf etish
135. Alohida muhofaza qilinadigan tarixiy-madaniy hududlar
136. Ulug’bek observatoriyasining arxeologik o’rganilishi.
137. Qadimgi Xorazm sivilizatsiyasining ochilishi tarixi (S.P. Tolstov).
138. Eski Termizning o’rganilishi tarixi (M.E. Masson).
139. Yahyo G’ulomov - birinchi o’zbek arxeologi.
140. Moddiy arxeologik yodgorliklarni muhofaza qilish va ulardan foydalanish
141. Arxeologiya fani predmeti, maqsadi va vazifasi, tadqiqot obyekti.
142. O’zbekistonda 1917-1938 yillar arxeologiyasi va uning ahamiyati
143. O’zbekistonda 1938-1945 yillar arxeologiyasi va uning ahamiyati
144. Yahyo G’ulomovich G’ulomovning o'zbek arxeologiyasidagi o'rni
145. O’zbekistonda 1945-1991 yillar arxeologiyasi va uning ahamiyati
146. O’zbekiston   Fanlar   Akademiyasi   Arxeologiya   institutining   tashkil   etilishi   va
uning faoliyati
147. O’zbekiston-Fransiya-Sug’diyona   arxeologik   ekspeditsiyasi   faoliyati   va   uning
natijasi
148. O’zbekiston-Germaniya xalqaro ekspeditsiyasi faoliyati va uning ahamiyati
149. O’zbekiston-Italiya-Yponiya   xalqaro   qo’shma   ekspeditsiyasi   faoliyati   va   uning
ahamiyati
150. O’zbekiston-Polsha-   AQSH   xalqaro   qo’shma   ekspeditsiyasi   faoliyati   va   uning
ahamiyati
151. O’zbekiston-Rossiya xalqaro qo’shma ekspeditsiyasi faoliyati va uning ahamiyati
152. “Turkiston   havaskor   arxeologlari   to’garagi”   faoliyati   va   uning   o’zbek
arxeologiyasidagi o’rni.
153. Arxeologik   yodgorlik   va   undagi   moddiy   topilmalar   xronologiyasi   va   arxeologik
davrlashtirish 154. Radiokarbon usuli va uni qo’llash shart-sharoitlari
155. Arxeologiya fanida nisbiy davrlashtirish 
156. O’rta Osiyoning ashel davri yodgorliklari va ularning arxeologik o’rganilishi 
157. Qo’tirbuloq yodgorligi moddiy manbalari
158. Ko’lbuloq makoni tosh qurollarining texnikasi va texnologiyasi
159. Arxeologik stratigrafiya
160. Mahalliy o’lkshunoslar faoliyati va ularning o’zbek arxeologiyasidagi o’rni
161. Turkiston to’plami
162. A.Kun faoliyati
163. O’rta Osiyoning so’ngi paleolit davriga oid yodgorliklari
164. Dastlabki arxeologik tadqiqotlar
165. Joytun madaniyatining arxeologik o’rganilishi
166. Qadimgi   topilmalar   haqidagi   dastlabki   tasavvurlar   (yirik   hayvonlarning   suyak
qoldiqlari, “momaqaldiroq bolta”, “samoviy bolta”)
167. Arxeologiya   atamasining   paydo   bo’lishi   va   dastlabki   qadamlari   (“arxeologiya”,
Platon, Nabonid, Gerodot, Lukretsiy Kar)
168. Eng   dastlabki   qazishma   ishlari   (Aleksey   Komvin,   “Momaqaldiroq   poykonlar”,
mamont, maxayrot,)
169. Qadimiyatga   nisbatan   dastlabki   munosabatlar   (antic   dunyo,   o’rta   asr,   quldorlik
tuzumi, feodal tuzum)
170. Cherkov   dindorlarining   fanga   nisbatan   munosabatlari   (cherkov   dindorlari,
dogmatism, diniy qoidalar)
171. Uyg’onish davrida bilimga nisbatan munosabatlarning paydo bo’lishi (Uyg’onish
davri, Renessans, ilmiy adabiyotlar,)
172. Sharq   allomalarining   fandagi   o’rni   arxeologiya   sohasiga   qo’shgan   hissalari   (al-
Buxoriy, Farg’oniy, Beruniy, Farg’oniy, Xorazmiy, Marg’inoniy, Najmiddin Kubro)
173. Antik   davr   arxeologiyasi   (Florensiya,   Rim,   Rim   papalari,   papa   Yuliy   II,   1503-
1513 yillar, 1534-1549 yillar, papa Pavl III)
174. Dastlabki   arxeologik   manbalarning   to’plana   borishi   (1711-yil,   Gerkulanum,
Pompey, Stabiya,)
175. Dastlabki   arxeologik   qazishma   ishlarining   natijalari   (100   ga   yaqin   haykallar,
1632-yil, byustlar, devoriy jivopis)
176. Arxeologik  tekshiruvchilarning  hukumat  nazoratiga  olinishi  va ahamiyati  (XVIII
asr, ko’rgazmalar, ilmiy tadqiqot ishlari, hukumat aralashuvi)
177. Pyotr I ko’rgazmalarining ahamiyati (Pyotr I, V.N.Tatishev, 1718-yil)
178. Lord   Eldjinning   noilmiy   qilmishlari   (Shotlandiya,   Konstantinopol,   Napaleon,
Afina, Parfenona)
179. Uyg’onish   davri   arxeologik   tadqiqotchilarining   kamchiliklari   va   asoratlari
(“kolleksionerlar”, A.S.Uvarov, Vladimir-Suzdal, A.A.Spitsin)
180. Arxeologiya   fani   taraqqiyotida   Buyuk   geografik   kashfiyotlarning   o’rni
(X.Kolumb, A.Vispuchchi, Vasko da Gama, Kliment VIII)
181. Mixail Merkati faoliyati (1717-yil, Parij Fanlar Akademiyasi, Jyusse)
182. O’rta Osiyoning Kushonlar davri tarixiy geografiyasi.
183. Ilk o’rta asrlar davrida o’lkamiz tarixiy geografiyasi.
184. IX-XIII asrlar tarixiy geografiyasi.
185. Temur va temuriylar hamda shayboniylar davri tarixiy geografiyasi.
186. O’zbekiston Respublikasining ma’muriy-hududiy bo’linishi va relfi.
187. O’lkamiz tarixini o’rganishda arxeologiya fanining tutgan o’rni va ahamiyati.
188. Tosh davri xususiyatlari.
189. Bronza va temir davrlari xususiyatlari.
190. O’troq dehkonchilik va ko’chmanchi qabilalarning tarqalishi.
191. O’lkamizdagi qadimgi va O’rta asrlar davri shaharlari va me’moriy obidalari. 192. O’zbekistonda   olib   borilgan   arxeologik   tadqiqot   ishlari   va   ularning   asosiy
natijalari.
193. Antropologiya va etnologiya fanlari va tadqiqot obe’ktlari.
194. Eng qadimgi odam (Seling’ur, Teshiktosh, Samarqand topilmalari).
195. O’zbekiston   hududida   zamonaviy   odamlarning   paydo   bo’lishi   va   voha   bo’ylab
tarqalishi.
196. Neolit, eneolit va bronza davrlari dehqonchilik va chorvador qabilalari.
197. O’rta Osiyodagi etnik guruhlar.
198. So’g’dlar,  baqtriyaliklar,   xorazmliklar,   sak  va  massagetlar  to’g’risidagi  dastlabki
yozma ma’lumotlar.
199. Antik   davri   migratsiyalari   va   etnik   jarayonlari   (yuechjilar,   usunlar,   xioniylar,
toxarlar, eftalitlar va b.).
200. O’rta Osiyoning qadimgi aholisining antropologik shakllari va tipi.
201. O’rta asrlarda turkiy tilli xalqlarning kirib kelishi masalalari va uning bosqichlari
(qarluqlar, o’g’uzlar va qipchoqlar).
202. O’rta Osiyoning arablar tomonidan istilo qilinishi.
203. Toxiriy va Somoniy sulolalarining etnik asosi.
204. O’rta Osiyoning rivojlangan feodalizm davrida etnik tarixi.
205. O’rta Osiyo hududiga Qoraxitoylarning kirib kelishi.
206. O’rta Osiyoning mo’g’ullar tomonidan bosib olinishi.
207. O’rta Osiyo antropologik xaritasining shakillanishi.
208. Temur va Temuriylar davlati va uning inqirozga yuz tutishi.
209. Buxoro, Xiva va Qo’qond xonliklarining etnik tarkibi.
210. O’rta   Osiyo   hududida   asosiy   xalklarning   va   etnik   guruhlarning   tarqalishi     va
tillari.
211. Yozma manbalarning axamiyati va ularning turlari.
212. O’lkamiz   tarixi   to’g’risidagi   dastlabki   ma’lumotlar:   «Avesto»,   qadimgi   fors
manbalari,   yunon—rim   mualliflarining   asarlari,   Xitoy   manbalari.   Qadimgi   yozuv
yodgorliklari so’g’d, baqtriya va xorazm yozuvlari.
213. O’rta asrlar davri arab va mahalliy mualliflarining asarlari.
214. Bushe   de   Pertning   arxeologiya   fani   taraqqiyotiga   qo’shgan   hissasi   (XIX   asr,
Fransiya havaskorlari to’garagi)
215. Pompeyda   o’tkazilgan   qazishma   ishlari   (Pompey,   1799-1814   yillar,   1748-yil,
Gerkulanum, Neapol, Gretsiya, Napaleon Bonapart)
216. Misrda   bajarilgan   arxeologik   ishlar   (Napaleon   Bonapart,   Misr   instituti,   Denon,
Xeops, Aleksandriya, Siena, iyerogliflar)
217. Denonning Misrdagi faoliyati (ibodatxona, grobnits, sarkofag, Rozet bitiktoshi)
218. XIX   asrda   ibtidoiy   tarix   haqidagi   tushunchalarning   paydo   bo’lishi   (“samoviy
boltalar”, Xristian Tomsen, 1836-yil)
219. Xrisstian   Tomsenning   arxeologiya   fani   taraqqiyotiga   qo’shgan   hissasi   (Cherkov
dindorlari, dogmalar, Daniya, xronologiya)
220. Vorsoning   ilmiy   qarashlari   (1821-1855   yillar,   qabrlar,   bronza   davri,   dafnlar,
paleontologiya, antropologiya)
221. Arxeologiyaning fan darajasiga ko’tarilishi (Jorj Kyuve, E, Larte, Ch.Darvin)
222. Altamir   g’orining   topilishi   va   dastlabki   tadqiqotlar   (1868-yil,   Savtuolo,   oxra,
fakel)
223. Arxeologik   manbalar   inson   tafakkurining   mahsuli   ekanligi   (Gerodot,   Prazias
ko’li, Tsyurik ko’li, Galba)
224. G.   Mortilening   arxeologiya   taraqqiyotiga   qo’shgan   hissasi   (1848-yil,   tosh
qurollar, Amena, Sent-Ashell, Muste, Dardoni)
225. Arxeologiyaning   ijtimoiy   fan   darajasiga   ko’tarilishi   odimlari   (yangi   arxeologik
kashfiyotlar, Vorso, Mortile) 226. Arxeologiyada Montelius qarashlari va uning ahamiyati (tip, evolyutsion nazariya,
Skandinaviya, Italiya, Gretsiya, Misr Ossuriya, Bobil)
227. Arxeologiya  fanida V.A.Gorodsev va uning xizmatlari  (1860-1945 yillar, bronza
davri, Sharqiy Yevropa, inientarlar, janubiy rus dashlari)
228. Arxeologiyada   A.A.Spitsin   va   uning   qarashlari   (1858-1931   yillar,   qadimgi
slavyanlar, yilnomalar, A.V.Arsixovskiy, B.A.Ribakov)
229. Arxeologik   madaniyat   tushunchasining   shakllanishi   (arxeologik   madaniyat,
arxeologik yodgorliklar, mehnat qurollari)
230. Tarixiy   haqiqatni   tiklashda   arxeologiyaning   o’rni   (arxeologik   manba,   yozma
manba, arxeologik yodgorliklar)
231. Artur   Evans   va   Krit   arxeologiyasi   (1870-1928   yillar,   Misr   tarixi,   Krit   tarixi,
“Odisseya”, Minos, 1900-yil)
232. Arxeologiyaning   buyumlar   fanidan   tarix   fani   darajasiga   ko’tarilishi   (Pompey   va
Gerkulanumdagi qazishma ishlari, B.V.Farmakovskiy, Olviya)
233. B.V.Farmakovskiyning qazishma ishlari (Olviya, Nikolayev shahri, stratigrafiya)
234. Arxeologiya   tarix   fanining   ajralmas   qismi   ekanligi   va   uning   fan   sifatida
rasmiylashuvi   (stratigrafiya,   klassik   arxeologiya,   ibtidoiy   arxeologiya,   umumiy
arxeologiya, Sharq arxeologiyasi)
235. O’rta   Osiyoda   XIX   asr   birinchi   yarmida   tarixni   o’rganish   yuzasidan   erishilgan
yutuqlar (Narshaxiy, Tabariy, Rashididdin, Jomiy, Abulg’oziyxon)
236. O’rta   Osiyo   tarixini   o’rganishda   Rus   sharqshunoslarining   ta’siri   (N.A.Seversov,
P.P.Semyonov-Tyanshanskiy, A.P.Fedchenko, I.V.Mushketov, V.V.Dukachev)
237. O’rta   Osiyo   hududida   dastlabki   ilmiy   markazlarning   tashkil   etilishi   (Toshkent
motrologik   markazi,   Toshkent   falakiyotshunoslik   rasadxonasi,   Turkiston   statistika
qo’mitasi)
238. XIX   asr   birinchi   yarmida   dastlabki   ilmiy   axborotlarning   to’planishi   (“Axborot”,
“Turkiston albomi”, P.I.Lerx, N.I.Veselovskiy, V.A.Jukovskiy, V.V.Bartold)
239. Arxeologiyada   V.I.Mejovning   xizmatlari   (“Turkiston   to’plami”,   1868-yil,   416,
“Turkiston albomi”)
240. Turkiston   arxeologiya   havaskorlari   to’garagining   tashkil   etilishi   (V.V.Bartold,
1895-yil, D.M.Levshin, N.S.Likoshin, K.V.Aristov, V.F.Oshanin)
241. XIX  asr birinchi  yarmida mahalliy  o’lkashunoslarning faoliyati  (A.L.Kun, 1872-
yil, O’rta Osiyo olimlar jamiyati, N.N.Muravyov, A.S.Uvarov)
242. O’rta   Osiyo   arxeologiyasida   V.V.Bartoldning   xizmatlari   (Arxeologiya
havaskorlari to’garagi, 108, 1869-1930 yillar, O’rta Osiyo tarixi)
243. XIX asr oxiri – XX asr boshlaridagi Turkistondagi ilmiy jamiyatlar (O’rta Osiyo
olimlar   jamiyati,   Arxeologiya   havaskorlari   to’garagiArxeologiya,   antropologiya,
etnografiya havaskorlari to’garagi)
244. O’rta   Osiyoni   arxelogik   jihatdan   o’rganish   ishlarining   boshlanishi
(V.V.Grigoryev, N.I.Veselovskiy, V.A.Jukovskiy, V.V.Bartold)
245. XX asrning 20-yillarigacha bo’lgan davrda O’rta Osiyonning arxeologik jihatdan
o’rganilishi (A.I.Pavlov, Qoratepa, Ayritom, Akmalinsk, Go’yarqal’a)
246. XIX asr oxiri – XX asr boshlarida tub mahalliy arxeologlarning faoliyati (Akram
Polvon Asqarov, Musojn Saidjonov, Muhammadqulov, Sattorxon)
247. Akram   Polvon   Asqarovning   faoliyati   (N.I.Veselovskiy,   1884-yil,   Farg’ona
vodiysi)
248. 1917-1990   yillarda   arxeologiya   fanining   ahvoli:   yutuq   va   kamchiliklari   (O’rta
Osiyo arxeologiyasi, Turkiston Komiteti, Moddiy madaniyat tarixi akademiyasi)
249. Arxeologiyaning   fan   sifatida   Oliy   o’quv   yurtlarida   o’tilishi   (Arxeologiya
bo’limlari, O’zbekiston Fanlar Akademiyasi, O’zbekiston milliy universiteti, Samarqand
davlat universiteti) 250. 53.   XX   asrning   20-30   yillarda   O’rta   Osiyoda   olib   borilgan   arxeologik   tadqiqot
ishlari   (Turkmaniston   madaniyat   institute,   Katta   Balxan,   A.A.Marushenko,   S.E   Ershov,
A.N.Bernshtam)
251. Arxeologik   kadrlar   tayyorlashning   yo’lga   qo’yilishi   (1939-yil,   26   ta   ilmiy
tadqiqoq instituti, O’zMU, SamDU)
252. O’rta   Osiyoda   dastlabki   arxeologik   ilmiy   ekspeditsiyalarning   boshlanishi   va
ularning   natijalari   (S.P.Tolstov,   Y.G’ulomov,   A.V.Vinogradov,   E.M.Masson,
V.A.Shishkin)
253. Arxeologiyaning   sifat   jihatidan   rivojlanishi   va   ijtimoiy-gumanitar   fanlar   orasida
mustaqil mavqeyining tiklanishi (Arxeologiya kafedralari, Arxeologiya instituti)
254. 1917-1990   yillarda   arxeologiya   sohasidagi   asosiy   kamchiliklar   va   muammolar
(Mulla Sanin, Sattarxon Abdug’afforov, Mirzo Barot)
255. Tarixni o’rganishda arxeologiya fanining ahamiyati (arxeologiya, qadimshunoslik,
arxeologik manba, yozma manba)
256. Tarix   va  arxeologiya  fanlarining   o’zaro  aloqasi  va  bog’liqligi  (A.V.Arsixovskiy,
M.E.Masson, moddiy yodgorliklar)
257. Arxeologiya fani haqida ma’lumot bering (arxeologiya, moddiy manba, tadqiqot,
ekspeditsiya)
258. O’zbekistonda   dastlabki   arxeologik   ilmiy   ekspeditsiyalar   faoliyati   (Y.G’ulomov,
O’z Res FA, arxeologik otryadlar)
259. Arxeologik   yodgorliklar   haqida   ma’lumot   bering   (makon,   manzilgoh,   shahar,
qal’a, qo’rg’on, qabr)
260. Madaniy   qatlam   haqida   ma’lumot   bering   (shurf,   madaniy   qatlam,   stratigrafiya,
arxeologik qazuv)
261. Shurf haqida ma’lumot bering (shurf, razvedka, madaniy qatlam, materik, sinov)
262. Markaziy   Osiyo   moddiy   madaniyat   yodgorliklari   haqida   ma’lumot   bering
(Selung’ur, Ko’lbuloq, Qizilqum, Teshiktosh)
263. 66.   O’rta   Osiyodan   topilgan   va   o’rganilgan   manbalar   haqida   ma’lumot   bering
(tabiiy manbalar, insonlar tomonidan yaratilgan manbalar)
264. XIX   asr ikkinchi   yarmida  O’rta  Osiyo arxeologiyasi  (arxeologik   ekspeditsiyalar,
arxeologik manbalar, arxeologik yodgorliklar)
265. Arxeologik   labarotoriya   haqida   ma’lumot   bering   (labaratoriya,   radiocarbon,
raadiouglerod, dendroxronologiya)
266. Arxeologik rekonstruktsiya va restavratsiya (rekonstruktsiya, restavratsiya, sopol,
konservatsiya)
267. SamDU   arxeologiya   kafedrasi   labaratoriyasi   (arxeologik   manbalar,   Sazag’on
madaniyati, ekspeditsiya natijalari)
268. Arxeologlar   xonasidagi   bajarilgan   ishlar   (labaratoriya,   rekonstruktsiya,
restavratsiya, arxeologik hisobot)
269. Arxeologik tadqiqot (Arxeologik Dala qo’mitasi, xat, asosnoma, ruxsatnoma)
270. Arxeologiyaning tarmoq fanlari (gumanitar fanlar, tabiiy fanlar, aniq fanlar)
271. Arxeologiya   va   gumanitar   fanlar   (tarix,   tarixiy   geografiya,   epigrafika,
numizmatika, etnografiya, toponimika)
272. Arxeologiya   va   aniq   fanlar   (geografiya,   matematika,   geometriya,   axborot
texnologiyalari, arxitektura, fizika)
273. Arxeologiya va tabiiy fanlar (biologiya, paleobotanika, paleozoologiya, kimyo)
274. O’zbekistonda   arxeologik   tadqiqot   o’tkazish   tartibi   (O’zb   Res   FA   Arxeologiya
institute, Arxeologiya dala qo’mitasi, xat, asosnoma, ruxsatnoma)
275. O’zbekistonda xalqaro arxeologik tadqiqot o’tkazish tartibi (Yunosko, shartnoma,
majburiyatlar)
276. Arxeologiya   va   etnologiya   fanlarining   o’zaro   aloqasi   (Mekluxo   Maklay,
arxeologiya, etnologiya) 277. Tozabog’iyob va Amirobod madaniyatlari.
278. Farg’ona vodiysida Chust madaniyati.
279. Murg’ob voxasining bronza davri moddiy madaniyati.
280. Sopolli madaniyati (umumiy tavsif).
281. Jarqo’ton yodgorligining ilk shahar sifatidagi ahamiyati.
282. O’rta Osiyoning bronza davri protoshahar xususiyatlari.
283. Shimoliy Baqtriyaning temir davri umumiy tavsifi.
284. Sug’dning temir davri umumiy tavsifi.
285. Ustrushonning temir davri umumiy tavsifi.
286. Farg’ona vodiysining temir davri umumiy tavsifi.
287. Marg’iyonaning antik davri moddiy madaniyati xususiyatlari.
288. Sug’diyona antik davrida (umumiy tavsif).
289. Kesh vohasi antik davrida.
290. Shimoliy So’g’d (Samarqand) antik davrida.
291. Toshkent vohasi antik davrida (umumiy tavsif).
292. Toshkent vohasi antik davri yodgorliklari.
293. Farg’ona vodiysi antik davrida. 
294. Xorazmning antik davri yodgorliklari.
295. Sug’dning ilk o’rta asrlar yodgorliklari xususiyatlari.
296. Shimoliy Toxaristonning ilk o’rta asrlar yodgorliklari tavsifi.
297. Xorazmning ilk o’rta asrlar  davri yodgorliklari.
298. O’zbekistonning ilk o’rta asrlar davri tasviriy san’at.
299. O’zbekistonning  IX-X asrlar davri me’moriy yodgorliklari 
300. O’zbekistonning  XI-XIII asrlar davri me’moriy yodgorliklari
FANNI O‘ZLASHTIRISH KO‘RSATKICHINI ANIQLASHGA QARATILGAN TEST
SAVOLLAR TO‘PLAMI
ARXEOLOGIYAGA KIRISH FANIDAN YAKUNIY TEST SAVOLLARI.
1.  Madaniy qatlam nima?  
+ insoniyat o’tmish faoliyati saqlangan qatlam  
- qazish ishlari
- manzilgoh  
- arxeologik topilmalar to’plami
 2. Stratigrafiya nima?  
+ Madaniy qatlam   
- Qazish ishlari  
- Arxeologik topilmalar
- Arxeologik yodgorlik
3. Moddiy madaniyat nima?
+ A, V javob to’g’ri  
- topilmalar  
- yozma yodgarlik
- yodgorlik
4.  “Turkiston havaskor arxeologlari to’garagi” qachon tashkil topgan?  
+ 1895 
- 1894
- 1885   - 1884
 5. Arxeologik yodgorlik va undagi moddiy topilmalarning aniq sanasi 
qanday aniqlanadi? * 
+ Tabiiyat fan yutuqlari natijalariga ko’ra
- Yodgorliklar shakliga ko’ra
- Yozma manbalar ma’lumotiga ko’ra
- Topilmalar yasash usuliga ko’ra
6. Radiokarbon usulida qancha qadimiylikka ega bo’lgan yodgorliklarning davrini 
aniqlash mumkin?
+ 40   ming yil   
- 10 ming yil  
- 400   ming yil
- 100   ming yil
7. Arxeologiya fanida nisbiy davrlashtirish nimaga asoslanadi?
+ Moddiy topilmalar xususiyatlariga  
- Yodgorliklarning turlariga  
- Yozma manbalarga
- Tabiiy fan yutuqlariga
8. Pleystosen davri qachon tugagan?   
+ 10-12 ming yil avval 
- 8-10 ming yil avval  
- 12-14 ming yil avval  
- 16-14 ming yil avval
9. O’rta Osiyoning ashel davriga oid yodgorliklarni aniqlang?
+ Qoratov1, Lohutiy1, Selungur  
- Selungur, Ko’lbuloq, Tassor
- Ko’lbuloq, Obrahmat, Teshiktosh, 
- Selungur, Ko’lbuloq, Teshiktosh
10. Qo’tirbuloq yodgorligi qayerda joylashgan?   
+ Zarafshon vohasi   
- Qashqadaryo vohasi  
- Toshkent vohasi
- Farg’ona vohasi
11. Ko’lbuloq,makoni tosh qurollari qanday texnika asosida tayyorlangan?  
+ Tishli mustye                            
- Levaplua 
- Prizma   
- tog’li mustye
 12. Qaysi davrda “prizma” texnikasiga asoslangan tosh qurollari keng tarqalgadi
+ ilk paleolit         
- yuqori paleolit    
- mustye                                
- ashel  13.   Quyida keltirilgan yodgorliklardan qaysi biri hozirgi O’zbekiston hududida  
joylashgan?
+ Qayroqum                          
- Xo’jakent                           
- Qo’tirbuloq
- Omonqo’ton 
14. Yuqori paleolit davri kishilari ijtimoiy hayotidagi yutuq nimadan iborat?  
+ sun’iy turar joylarning paydo bo’lishi                         
- mehnat qurollarining takomillashishi 
- o’q-yoyning kashf etilishi  
- muzlikning chekinishi
  15. Tojikiston hududidan so’ngi paleolit davriga oid qanday yodgorlik joylashgan?
+ Xo’jag’or                                                
- Lohitiy1
- Qorakamar     
- Shugnou
16. O’rta Osiyoning qaysi makonida neoantroplarning qadimgi vakillari yashagan?   
Samarqand
Mochay   
Obisher                             
Teshiktosh 
 
17. So’ngi paleolit ulkan muzliklarning qaysi bosqichiga to’g’ri keladi?   
+ Vyurm
- Riss       
- Mindel                                  
- Gyuns
18. O’rta Osiyoning so’ngi paleolit davriga oid yodgorliklarni aniqlang?
+ Samarqand, Yangaja11, Xo’jag’or   
- Ko’lbuloq, Teshiktosh,Shugnou  
- Yangaja11, Shugnou, Obisher          
- Ko’lbuloq, Bo’zsuv, Mochay
             
19. Paleolitning barcha davrlarida hayot davom etgan yodgorlikni aniqlang?
+ Ko’lbuloq,                                             
- Obirahmat  
- Omonqo’ton                                            
- Teshiktosh
20. Joytun madaniyati qanday paydo bo’lgan?  
+ Mezolit davri Sharqiy Kaspiybo’yi qabilalar o’troqlashuvi natijasida
- Qopetdog’ atrofida yashagan qabilalar o’troqlashuvi natijasida
- Erondan ko’chib kelgan xalqlar asos solgan  
- Shimoldan kelgan qabilalar o’troqlashuvi natijasida
 21. Neolit davri Sharqiy Kaspiybo’yi hududi qabilalari xo’jaligining asosini aniqlang?
+ chorvachilik                                                                               
- dehqonchilik
- baliqchilik    - ovchilik
22. Kaltaminor madaniyati sohiblarida xo’jalikning qaysi turi ustin bo’lgan?         
+ A  va V                                  
- terimchilik   
- chorvachilik                                           
- baliqchilik
23. Quyida keltirilgan yodgorliklardan qaysi biri ishlab chiqaruvchi xo’jalik bilan 
shug’ullanuvchi qabilalarga kiradi?   
+ Qadimtepa                                                   
- Jonbos  4                                                   
- Darvozaqir
- Jebel
24. O’rta Osiyoning neolit davri asosiy xususiyatlarini aniqlang?
+ O’zlashtiruvchi va ishlab chiqaruvchi xo’jalik shakllaridagi madaniyatning rivojlanishi
- Xo’jalikning notekis rivojlanishi   
- Barcha turdagi xo’jalik turlarining mavjudligi 
- Barcha javoblar  noto’g’ri
25. Ishlab chiqaruvchi xujalik shaklining ustunligi O’rta Osiyoda sug’orish  kanallari  
qachon  paydo  bo’lgan?  
+ Mil. Avv. 4-ming yillikda ikkinchi yarmida
- Mil. Avv. 5-ming yillik  boshlarida  
- Mil. Avv. 5-ming yillikda birinchi yarmida
- Mil. Avv. 6-ming yillikda
26. Marg’iyonaning so’ngi bronza davriga oid ibodatxona vazifasini bajargan yodgorliknt 
antqlang?
+ bJanubiy Gonur  
- Yezdana                                            
- Kelili 3  
- Oltintepa
27. O’rta Osiyodaning bronza davri protoshahar tipidagi yodgorliklari qaysi javobda 
to’qri ko’rsatilgan?  
+ Oltindepa, Satazm         
- Tug’aloq,  Yozdepa
- Oltindepa, Geoksyurtepa                              
- Jarqo’rg’on, Yerqo’rg’on
28. Zarafshon vohasidagi Sarazm madaniyati qaysi davrga oid?
+ Eneolit, bronza                                
- Bronza, temir  
- Neolit, eneolit                                
- Temir, antic
29. So’ngi bronza davrida qaysi hududlarda protoshahar madaniyati rivojlangan?  
+ Marg’iyona va Baqtriyada                      
- So’g’diyona va Xorazmda  
- Xorazmda va Marg’iyona                         - Baqtriyada  va Xorazmda
30. Ilk shahar tipidagi Jarqo’ton yodgorligining maydoni necha gektarni tashkil etadi?
+ 100  ga                                                      
- 50  ga                                                        
- 80  ga
- 110  ga
31. Qaysi yodgorlikdan ibodatxona kompleksi aniqlangan?
+ Jarqo’ton  
- Sopolli                                                  
- Ko’zali  
- Qiziltepa
                                               
32. Rivojlangan bronza davriga oid  Janubiy Turkmanistondagi protoshahar madaniyati 
nima sababdan inqirozga uchraydi?  
+ Yerlarning sho’rlanishi sababli boshqa hududlarga ko’chishi natijasida
- Noma’lum sabablarga ko’ra   
- Keskin ov-havo sharoitining vujudga kelishi natijasida 
- Ko’chmanchilar hujumi natijasida 
 
33. O’rta Osiyodaning janubiy o’lkalarida protoshahar madaniyati qachon inqirozga 
uchragan?  
+ Mil. avv. 2-ming yillik oxirida
- Mil. avv. 2-ming yillik o’rtalarida  
- Mil. avv. 2-ming yillik boshlarida  
- Mil. avv. 1-ming yillik oxirida
34. Zomonbobo madaniyati qayerda tarqalgan?  
+ Zarafshonning quyi oqimida  
- Zarafshonning o’rta oqimida
- Zarafshonning yuqori oqimida   
- Surxon vohasida
35. Zomonboboliklar qanday uylarda yashashgan?    
+ Yarim yerto’la                                                                                        
- Yerto’la
- Paxsa     
- Chayla
36. Tozabog’yob madaniyati sohiblari xo’jalikning qaysi turlari bilan shug’ullanishgan?
+ ishlab chiqaruvchi xo’jalik                                    
- o’zlashtiruvchi xo’jalik  
- motiga dehqonchiligi                            
- uy chorvachiligi
  
37. Quyida keltirilgan o’troq dehqonchilik manzilgohlaridan qaysi biri nisbatan qadimiy 
hisoblanadi?  
+Sarazm                                             
- Zomonbobo
- Sopollitepa                                                
- Jonbos 4 38. Tozabog’yob madaniyati xususiyatlarini aniqlang?   
+ barcha javob to’g’ri
- hunarmanchilik
- chorvachilik
- dehqonchilik
39. Tozabog’yob madaniyati rivojlangan davri sanasini ko’rsating?  
+ Mil.avv.II ming yillikning ikkinchi yarmi  
- Mil.avv.II ming yillik
- Mil.avv.III ming yillikning ikkinchi yarmi
- Mil.avv.III ming yillik
40. Quyi Amudaryo hududlarida mil.avv.II ming yillikning ikkinchi yarmida qanday  
madaniyat  tarqalgan?
+ Tozabog’yob
- Amirobod  
- Kaltaminor
- Zomonbobo
41. Ilk temir davri yodgorliklaridan qaysi biri Marg’iyonada joylashgan?  
+ Erkqal’a  
- Afrosiyob
- Uzunqir
- Qiziltepa
42. Tozabog’yob madaniyati qayerda joylashgan?
+ Amudaryoning quyi oqimida
- Zarafshonning o’rta oqimida
- Amudaryoning o’rta oqimida
- Xorazm va Buxoro viloyatlarida
43. Ilk temir davri yodgorliklaridan qaysi biri hozirgi Shahrisabz shahrining dastlabki 
negizi hisoblanadi?  
+ Uzunqir
- Yerqo’rg’on
- Afrosiyob
- Qiziltepa
44. Ilk temir davriga oid Yoztepa yodgorligi qayerda joylashgan?
+ Turkmaniston
- O’zbekiston  
- Tojikiston  
- Qozag’iston
45. Xorazmning ilk temir davriga oid  yodgorligini aniqlang?
+ Ko’zaliqir, Qa’laqir
- Qiziltepa, Kuchuktepa.
- Uzunqir, Yerqurg’on.
- Erkqa’la, Yelkantepa
46. Ilk temir davriga oid yoztepa yodgorligi necha bosqichdan iborat?  
+ 3   - 2
- 1
- 4
47. Baqtriya xozirgi qaysi xududga to’g’ri keladi?   
+ Surxondaryo viloyati  
- Qashqadaryo viloyati
- Toshkent viloyati
- Qirg’iziston
48. Qaysi voxa tumani So’g’dda joylashmagan?   
+ Sherabod
- Guldara
- Sho’robsoy
- Tanxozdaryo
49. Ilk temir davrida qurilishda qanday mentallardan foydalanilgan?
+ Xom g’isht, paxsa  
- Pishiq g’isht, tosh, yog’och.
- yog’och. pishiq g’isht, xom g’isht, 
- paxsa , yog’och, qamish
50. Bronza davrida keng tarqalgan san’at namunalaridan qaysi biri ilk temir davrida 
yo’qoladi?  
+ Kichik xaykallar   
- monemental xaykallar.
- Tas’viriy san’at
- Sopol naqshlari
51. Ilk temir davrida sopol naqshlarining  qaysi turi keng tarqalgan?  
+ geometrik naqshlar.  
- Epigrafik naqshlar.
- O’simlik tasvirlari
- odam tasviri
52. Qadimgi Nautaka va Ksenippa viloyatlari qayerda joylashgan ?  
+ So’g’dda  
- Xorazm
- Baqtriya
- Marg’iyonada.
53. To’g’aloq 21 yodgorligidagi ibodatxona sharafiga qaysi she’rlar madx qilingan?  
+ olov  
- xavo
- yer
- suv
54. Burgulik madaniyati yodgorliklari qaysi xududda o’rganilgan?
+ Toshkent   
- Xorazm
- Baqtriya
- Farg’ona 55. Chust  madaniyati yodgorliklari qaysi xududda o’rganilgan?  
+ Farg’ona
- Baqtriya
- Toshkent 
- Xorazm
56. O’rta Osiyoning qaysi xududlarida ilk temir davri dexqonchilik madaniyati yuqori 
suratda rivojlangan?
+ Marg’iyona, So’g’d, Batriya.  
- Choch, Farg’ona, Xorazm.
- Marg’iyona, Choch, Xorazm.
- So’g’d, Ustroshona, Choch.
57. Ilk temir davriga oid qaysi madaniyat maxalliy dasht qabilalari madaniyati aralashuvi 
natijasida paydo bo’ladi?  
+ Burgulik va Chust.
- Yoz va Kuchik.
- Kuchuk va Chust.
- Yoz va Burgulik
58. Qaysi mashhur arxeolog Marg’iyonaning qadimgi madaniyati bilan shug’ullangan?
+ V.M.Masson .
- S.P. Tolstov.
- A.A. Asqarov.
- R.X.Sulaymanov.
59.   Qovunchi madaniyati qayerdan topilgan? 
+Toshkent vohasida.
- So’g’dda.
- Farg’onada
- Baqtriya.
60. Kanxa yodgorligi qayerda joylashgan?
+ Toshkent vohasida.  
- Baqtriya
- Farg’onada.
- So’g’dda.
61. Antik davrda mahalliy san’at an’analari qaysi hududning monumental 
haykaltarashligida   namoyon  bo’lgan?
+ Niso
- Yerqo’rg’on.
- Dalvarzintepa
- Afrosiyob.
62. Antik davrida  ellin san’at an’analari qaysi hududning monumental 
haykaltarroshligida  namoyo  bo’lgan?
+ Tuproqqal’a  
- Niso.  
- Yerqo’rg’on.
- Dalvarzintepa. 63. Haykoltaroshlik namunalari mavjud bo’lgan Xolchayon ibodatxonasi qayerda 
joylashgan?
+ Baqtriya.  
- So’g’dda.
- Toshkent vohasida.
- Farg’onada.
64. O’rta Osiyoda antik davri xronologik sanasini aniqlang?  
+ Mil.avv.I ming yillik  
- Mil.avv.I ming yillik o’rtalari- milodiy.I ming yillik o’rtalari
- Mil.avv.I ming yillik boshi- milodiy I ming yillik o’rtalari 
- Milodiy I ming yillik
65. Setalaq, Qizilqir yodgorliklari qayerda joylashgan?
Buxoro viloyati  
Surxondaryo viloyati
 Qashqadaryo viloyati
Xorazm viloyati
66. Qaysi yodgorlik o’zida ibodatxona va observatoriyani mujassam etgan?
+ Qo’yqirilganqal’a
- Xolchayon
- Tuproqqal’a
- Niso
67. O’rta Osiyoning qaysi viloyatiga xitoy qo’shinlari ikki marta xarbiy yurish qilgan?    
+Farg’onada
- Baqtriya
- Xorazmda
- So’g’dda
68. Marv shahrining qadimgi yadrosi qayer bo’lgan?
+ Erkqal’a  
- Sultonqal’a
- Gyaurqal’a
- Abdullaxonqal’a
 69. O’rta Osiyoning qaysi qadimgi shahri shahar atroqi bilan o’rab olingan?
+ Marv  
- Termiz
- Toshkent
- Samarqand
70. Qadimgi Marv shahri qaysi zamonaviy shaharlar yaqinida joylashgan?
+ Bayramali  
- Ashxabod 
- Mari
- Omul
71. Afrosiyobning maydoni necha gektarni tashkil qilgan?
+ 219 ag - 189 ga
- 155 ga
- 254 ga
72. Afrosiyobning akropoli qayerda joylashgan?
+ Shahar shimolida   
- G’arbida
- Janubida
- Sharqida
73. Tarnimt shahrining hukmdorlar ibodatxonasi qayerda joylashgan?
+ Qoratepa    
- Ayritom
- Fayozte6pa
- Malizo
74. Qarshi vohasining qadimgi shahri qaysi yodgorlik o’rnida bo’lgan?   
+ Yerqo’rg’on
- Kasbi
- Shulluktepa
- Uzinqir
75. Marv shahri qadimgi o’rni o’zgarishining asosiy sabablari nimalardan iborat?  
+ Madaniy qatlamlar to’planib qolishi  
- Sulolalar almashinuvi
- Suv tanqisligi
- Harbiy to’qnashuv
76. O’rta Osiyoning qaysi tarixiy viloyati arxeologik va yozma manbalarga ko’ra ilk o’rta 
asrlarda mintaqaning siyosiy va madaniy hayotida muhim o’rin tutgan? 
+ So’g’d
- Tohiriston
- Parkana
- Choch
77. O’rta Osiyoning o’rta asrlarga oid qaysi shaxri arxeologik jihatdan yaxshi o’rganilgan?
+ Nasaf
- Samarqand
- Chag’oniyon
- Toshkent
78. Xorazmning V-VSh asrlar davri madaniyati qanday nomlanadi?
+ afrig’iylar  
- kangyuylar
- kushon
- qiyot
79. Buxoro vohasidagi yirik savdo markazi va buxorxudodlar qarorgohi bo’lgan 
manzilgohni aniqlang?
+ Varaxsha
- Romiton - Poykand
- To’qqal’a
80. Toshkentning arablargachabo’lgan o’rni qaysi manzilgohda joylashgan?
+ Mingo’rik
- Oqtepa
- Chorsu
- Shoshtepa
81. Shimoliy Baqtriya – Toxaristonning ilk  o’rta asrlar davrida yirik budda markazi 
qayerda joylashgan?  
+ Ajinatepa
- Qoratepa
- Fayoztepa
- Dalvarzintepa
82. Numizmatik ma’lumotlarga ko’ra, qaysi hududning  ilk  o’rta asrlardagi pul birligi 
Xorazm va Buxoro tangalari bilan bog’liq bo’lgan?   
+ Eron
- Xitoy
- Hindiston
- Kavkazorti
83. Qaysi yodgorlikda O’rta Osiyoning ilk  o’rta asrlar davri siyosiy va iqtisodiy hayoti 
to’g’risida muhim ma’lumotlar beruvchi qo’lyozmalar majmuasini aniqlang?
+ Mug’
- Varaxsha 
- Afrosiyob
- To’qqal’a
84. O’zbekistondagi qaysi bir yodgorlikda ilk  o’rta asrlar davri budda haykallari to’plami 
topilgan?
+ Quva
- Afrosiyob
- Yerqo’rg’on
- Dalvarzintepa
85. O’rta Osiyoning ilk  o’rta asrlar davri koroplastikasi rivojlanishining xususiyatlarini 
aniqlang?
+ Silliq haykalchalarning kang tarqalishi   
- Tasvirlarning soddalashishi
- Tasvirlarning yiriklashishi
- Haykalchalarga bezak berilishi
86. O’rta Osiyoning qayerida xiristianlar ibodatxonasi aniqlangan?
+ Marv
- Panjikent
- Buxoro
- Axsikat
87. O’rta Osiyoning qaysi hududidagi tasviriy san’at namunalarida fil ustida turgan 
ovchining qoplonga  hujumi tasvirlangan?
+ Varaxsha  - Panjikent
- Afrosiyob
- Bolaliktepa
88. Qaysi hududning ilk  o’rta asrlar davri muomaladagi tangalar U-shu tangalariga taqlid
qilib ishlangan? 
+ Farg’ona  
- Xorazm
- Toxariston
- Murg’ob vohasi
89. O’rta Osiyoning qaysi viloyati asosiy metalletkazib beruvchi hudud hisoblangan?
+ Choch va Iloq  
- So’g’d
- Toxariston
- Ustrushona
90. O’rta Osiyoning qaysi viloyati asosiy qimmatbaho va yarimqimmatbaho toshlar 
yetkazib beruvchi hudud hisoblangan?  
+ Badaxshon
- Ustrushona
- Tyan-Shan
- Xorazm
91. Arxeologik ma’lumotlarga ko’ra, ilk  o’rta asrlar davrida amaliy hunarmandchilikning
qaysi turi yaxshi rivojlangan?  
+ Torevtika 
- Baddiy kulolchilik
- Shishasozlik
- Gilamdo’zlik
92. O’rta Osiyoning qaysi hududida Sharqda “Damashqiy” nomi bilan mashhur bo’lgan 
po’lat qilichlar yasalgan?  
+ Farg’onada
- Toxaristonda   
- Markaziy So’g’dda
- Xorazmda
93. O’rta Osiyoning o’rta asrlar davriga oid qaysi shahrining shahristoni yonida 
“surdikat” joylashgan?  
+ Termiz  
- Marv
- Samarqand
- Buxoro
94. O’rta Osiyoning X asr me’morchiligida qaysi xat turidan foydalanilgan?  
+ Kufiy
- Nastaliq
- Girih
- Rayxoniy
95. Qaysi shaharda Sharqda mashhur bo’lgan Qoraxoniylar hukmdorlari maqbarasi  joylashgan?
+ O’zgan
- Buxoro
- Samarqand
- Axsikat
96. “Balbal”nima?  
+ Sxematik tosh haykal
- Ayvon ustunlari
- Yog’och haykal
- Toshli to’sinlar
97. O’rta Osiyoning qaysi shahri o’rta asrlarda epigrafik bezakka ega bo’lgan kulolchilik 
idishlari bilan mashhur bo’lgan?
+ Samarqand
- Qiyot
- Buxoro
- Binkat
98. O’rta Osiyoning o’rta asrlar davri sopollarida  qaysi  daraxt va uning  mevasi tasviri 
keng tarqalgan?  
+ Anor  
- Gilos
-  Olma
- Yong’oq
99. O’rta Osiyoning qaysi shahri o’rta asrlarda shtampli kulolchilik mahsulotlari Bilan 
nom qozongan?
+ Marv  
- Qiyot
- Samarqand
- Binkat
100. Hozirgi kunda  qaysi yodgorlikni tadqiqotchilar tomonidan O’rta Osiyoda 
moniylikning tarqalishi bilan bog’lagan?
+ Surxondaryodagi Bittepa qabristoni    
- Qiyot (Xorazm)dagi inshoat
- Varaxshadan topilgan medalon
- Farg’onadan topilgan “stela”
101. Qachon va kimning boschiligidagi Termiz arxeologiya 
ekspeditsiyasi (TAKE)ga asos   solindi?
+ 1937 yilda A.N.   Bernshtam  
- 1937 yilda S.P.Tolstov 
- 1933 yilda M.E.   Masson
- 1934 yilda B.A. Latinin
102. Qachon va kimning rahbarligida Ettisuv arxeologik ekspeditsiyasi tashkil 
etildi?.
+ 1933 yilda M.E.   Masson
- 1937 yilda V.A.   Shishkin
- 1934 yilda B.A.   Latinin - 1937 yilda A.N.   Bernshtam
103.  Qachon va kimning rahbarligida Xorazm arxeologik ekspeditsiyasi   (XAEE) 
tashkil etildi?
+ 1937 yilda   S.P.Tolstov
- 1933 yilda M.E.   Masson
- 1937 yilda V.A.   Shishkin
- 1934 yilda B.A.   Latinin
104. Qachon va kimning rahbarligida Farg’ona arxeologik ekpeditsiyasi tashkil 
etildi?
+ 1937 yilda V.A.   Shishkin
- 1937 yilda   S.P.Tolstov
- 1933 yilda M.E.   Masson
- 1934 yilda B.A.   Latinin
105. Qachon va kimning rahbarligida Quyi Zarafshon arxeologik ekspeditsiyasi tashkil 
etildi?
+ 1934 yilda B.A.   Latinin
- 1937 yilda   S.P.Tolstov
- 1933 yilda M.E.   Masson
- 1937 yilda V.A.   Shishkin
106.  O’zbekiston — Frantsiya Jarqo’ton ekspeditsiyasisining Frantsiya hukumati 
tomonidan bo’lgan rahbarni   aniqlang.
+ Pol   Bernar
- Klod   Rapen
- Xuleo Benduzo   Sarmiento
- Frants Grene
107.  O’zbekiston hududida Germaniya institut va universitetlari,   muzeylari bilan 
hamkorlikda neta xalqaro — O’zbekiston — Germaniya guruhlari arxeologik tadqiqotlar
olib   bormoqda?
+ 2   ta
- 4   ta
- 5   ta
- 3   ta
108. O’zbekiston — Germaniya Jarqo’ton ekspeditsiyasi faoliyat
davrini aniqlang.
+ 1992-2014   yy. 
- 1991-2001   yy.
- 1993-2003   yy.
- 1994-2007   yy.
109. O’rta Osiyo iqlimiy sharoitidagi tuproqdan bo’lgan arxitektura obidalarini qazish, 
yodgorlikni qatlamma-qatlam o’rganishning eng dastlabki namunalarini hayotga joriy 
etgan dastlabki arxeologlar   kimlar?
+ B.P.Denike,   M.E.Masson
- V.L.Vyatkin,   A.Yu.Yakubovskiy
- G.V.Grigorev,   A.I.Terenojkin
- S.P.Tolstov,   Ya.G’.G’ulomov 110. Hozirgi O’zbekiston Milliy universitetida kimning boshchiligidagi qachon arxeologiya 
kafedrasi   ochiladi?
+ M.E.Masson (1940   y.)
- V.V.Bartold (1939   y.)
- B.A.Litvinskiy (1941   y.)
- G.V.Grigorev (1940   y.)
111.  Qachon O’z.FA qoshida Tarix instituti tashkil   etildi?
+ 1940   yil
- 1945   yil
- 1947   yil
- 1943   yil
112. Hozirgi O’zbekiston Milliy universiteti arxeologiya kafedrasini bitirgan arxeolog 
olimlar qatorini   aniqlang.
+ Barcha javoblar   to’g’ri
- B.A.Litvinskiy, V.M.Masson, V.I.Sarianidi,   Z.Usmonova
- Yu.F.Buryakov, E.V.Rtveladze, R.H.Sulaymonov,   I.Axrorov
- G.V.Shishkina, B.D.Kochnev, A.S.Sagdullaev,   Sh.Pidaev
113.  O’zbekiston arxeologiyasi rivojlanishining qaysi davrda O’rta Osiyoning ijtimoiy 
tuzumi masalasi muhokama etildi va Tarixchilar orasidagi “O’rta Osiyoning abadiy 
feodalizm hukmron bo’lgan” degan g’oya rad etilib O’rta Osiyoda quldorlik tuzumi 
mavjud bo’lganligi   isbotlandi?
+ Birinchi   davr
- Ikkinchi   davr
- Uchinchi davr
- To’rtinchi davr
114.  Hozirgi vaqtda O’zbekiston hududida Frantsiya universitetlari, muzeylari bilan 
hamkorlikda nechta xalqaro — O’zbekiston — Frantsiya guruhlari arxeologik tadqiqotlar 
olib   bormoqda?
+ 2   ta
- 3   ta
- 4   ta
- 5   ta
115. O’zbekiston — Frantsiya Afrasiyob ekspeditsiyasi
faoliyat davrini aniqlang
+ 1992-2015   yy. 
- 1990-2015   yy.
- 1991-2015   yy.
- 1989-2015   yy.
116. O’zbekiston — Frantsiya Afrasiyob 
ekspeditsiyasi faoliyat davrida  O’zbekiston 
tomonidan rahbarlari keltirilgan qatorni aniqlang.
+ R. Sulaymonov, H. Oxunboboev, M. Isomiddinov,  A.   Otaxo’jaev
- A.  Asqarov, U. Rahmonov, Sh. Rahmonov, Sh.   Pidaev
- Sh. Rahmonov, Sh. Pidaev, T. Annaev, M.   Isomiddinov - A.  Anarboev, H. Ohunboboev, T. Annaev, Sh.   Pidaev
117. O’zbekiston — Frantsiya Baqtriya ekspeditsiyasining asosiy tadqiqot yodgorligini 
aniqlang.
+ Eski Termiz
- Jondavlattepa
- Qiziltepa
- Afrasiyo
118. O’zbekiston tarixida ilk yozma manba qaysi davrga   xos?
+ mil.av. VI   asr
- mil.av. IV   asr
- mil.av. V   asr
- mil.av. VII   asr
119.  Yodgorlik madaniy qatlamning aniq   xronologiyasinianiqlashtirib 
beruvchi moddiy manbani   toping.
+ tangalar
- sopol idishlar
- taqinchoq buyumlar
- devor   qoldiqlari
120.   Quyidagi   qaysi   tarmoq   fan   xalqlarning   ko’chishi   va   buning   natijasida
aholining irqiy o’zgarishi masalalarini   o’rganadi?
+ etnologiya
- antropologiya
- arxeologiya
- numizmatika
121. Arxeologik  tadqiqotlar natijasida topiladigan  taqinchoqlar, kiyim qoldiqlari,
idishlar,   qabrlarning   xilma   xilligi   va   skletlarning   har   xil   holatda   joylashishi,
narsalar bilan qo’milishi kabi ma’lumotlar quyidagi qaysi fan uchun manba bo’lib
xizmat qiladi va qadimgi xalqlarning urf odatlari o’rganadi?
+ Tarixiy etnografiya
- Zamonaviy etnografiya
- etnologiya
- numizmatika
122. Xalqlarning kelib chiqishi va etnik tarixi bilan shug’ullanadigan tarixning fan
tarmog’ini   aniqlang.
+ Zamonaviy etnografiya
- Tarixiy etnografiya
- etnologiya
- numizmatika
123. Gerblar va ularning tarixi bilan 
shug’ullanadigan tarixiy fan  tarmog’ini aniqlang.
+ geraldika
- numizmatika
- etnografiya
- gliptika 124. Qimmatbaho,   yarim   qimmatbaho   toshlarga   naqsh   yoki   tasvir
o’yish   san’ati,   amaliy   bezak   san’ati   turi   bilan   shug’ullanuvchi   tarixiy
fanni   aniqlang.
+  gliptika
-  numizmatika
-  etnografiya
-  geraldika
125. Epigrafik yodgorliklar deb nimalar   aytiladi?
+ Qadimgi bitiklar
- Qadigi muhr,   tamg’a
- Qadimgi nishon va   bayroqlar
- Qadimgi tangalar
126. Joy nomlari (geografik atoqli nomlar)ni, ularning paydo bo’lishi
yoki yaratilish qonuniyatlarini, rivojlanish va o’zgarishini, tarixiy-etimologik
manbalari   va   grammatik   xususiyatlarini,   ularning   tuzilishini,   tarqalish
hududlari hamda atalish sabablarini o’rganuvchi bo’lim   bu......
+  toponimika
-  oronimika
-  oykonimika
-  urbonimika
127. Aholi   yashash   maskanlari   va   ularning   qismlari:   qishloq,
mahalla, guzar, ko’cha, ovul, qo’rg’on nomlarini o’rganuvchi soha   bu.......
+  oykonimika
-  oronimika
-  toponimika
-  urbonimik
128.  Arxeologiya fanida ikki xil xronologiya mavjud ular qaysilar?
+ Nisbiy va mutloq
- Qat’iy va mutloq
- Nisbiy va qatiy
- Hamma javob to’g’ri
129.  Ya.G’.G’ulomov qaysi viloyatning yodgorliklari to’g’risida nomzodlik, 
doktorlik dissertatsiyalarini yoqlaydi?
+ Xorazm
- Samarqand 
- Toshkent
- Jizzax
130.  Mis konlarini o‘zlashtirish ishlari qachon boshlangan?
+ Eneolit davrida ma'lum issiqliq texnologiyasining o‘zlashtirilishi bilan
- Neolit davrida misning tarqalishi bilan
- Eneolit davrida mis konlari ommaviy o‘zlashtirilishi bilan                               
- Neolit davrida mis konlari ommaviy o‘zlashtirilishi bilan                                131.  Misdan qurol yarog‘lar yasash va uning sirtini bezash san'ati qaysi davrdan 
boshlangan?
+ Mil.avv.V ming yillikda         
- Mil.avv. IV ming yillikda          
- Mil.avv. III ming yillikda
- Mil.avv.VI ming yillikda           
132.  O‘rta Osiyoning qaysi arxeologik yodgorligidan mis buyumlarining 
dastlabki namunalari topilgan?
+ Anov     
- Joytun      
- Nomozgoh  
- Oltintepa
133.  Ma'lumki so‘nggi eneolit davridan boshlab misdan yasalgan turli buyumlar 
ko‘payib boradi. Bu qanday jarayondan dalolat berardi?
+ Jamiyat a'zolari orasida ijtimoiy tengsizlik va mulkiy tabaqalanishning shakllanishidan
- Aholi orasida davlatmand kishilarining paydo bo‘layotganidan
- Jamiyat  a'zolari orasida amaldorlar mavqyeining ishib borayotganligidan
- Muldor dehqonlarning paydo bo‘layotganidan
134.   Marg’iyonaning poytaxti qaysi shahar bo’lgan?
+ Marv 
- Balx 
- Maroqanda 
- Qoshg’ar
135.  Birinchi navbatda arablar nimalar qurishga e’tibor qaratishdi? 
+ Kichik masjidlar 
- Maqbaralar
- Xonaqohlar 
- Hammomlar
136.  Samarqandda boshqaruv qanday nomlar bilan yuritilgan? (shohliklar)
+ IIxshidlar
- Xudodlar
- Jo’yborlar
- Afrig’lar
137.  Sosoniylar davlati kimlarning hujumidan so’ng qulaydi?
+ Ko’chmanchi eftaliylar 
- Xiyoniylar
- Kidariylar 
- Toxiriylar
138.  Janubiy Sibir hududlaridan G’arb va Janubiy g’arbga qarab turklarning 
hujumi qachon boshlanadi?
+ VII asr oxirlaridan
- V asr oxirida 
- VII asr o’rtalaridan - VII asrdan
139.   “Samarqand to’g’risida eshitganlarning hammasi haqiqat faqat bir istesno 
bor, u mening tasavvurimdagidan ham go’zalroq” Ushbu fikrlar kimnikiga 
tegishli?
+ Qoshg’ariy
- Maqdusiy
- Tabriziy
- Balxiy
140.  Zarafshon tog’laridan qor qoplon tushib kelib Samarqandning qurilishiga 
fotiha berganligi haqidagi qadimgi afsona kimning asarida keltirilgan?
+ Al-IIdrisiy “Samarqand tarixi”
- At-Tabariy “Payg’ambarlar va podsholar tarixi”
- Istahriy “Kitab fiqand at tarixi Samarqand”
- Mahmud Qoshg’ariy “Kichik Qandiya”
141.  Bibixonim masjidi qachon qurilgan? 
+ 1399-1404 
- 1400-1405
- 1390-1394
- 1399-1406
142. Arxeologiya atamasi qachon va qaysi asrlarda kim tomonidan birinchi marotaba 
qo’llanilgan?
+ mil. avv. IV asrlarda Aflotun tomonidan
- mil. avv. IV asrlarda Gerodot tomonidan
- mil. avv. II asrlarda Kvints Kurtsiy Ruf tomonidan
- XIX asrda Yuxan Andersin tomonidan
143. Eng qadimgi arxeologik qazishma ishlar dastlab qaysi mualliflar tomonidan e’tirof 
qilingan?
+ Platon (Aflotun), Gerodot, Lukretsiy Kar
- Lord Eldjin, Mixail Marketi, Bushe de Pert
- V.N.Tatishev, Petr I, Xristian Tomsen
- Ionech Vorso, Vulem ser Leonard
144. Arxeologiya atamasini izoxlab bering .
+ Arxeologiya – «arxayos» - qadimgi, «logos» - fan so’zlaridan tashkil topgan bo’lib, qadimgi 
bilimlar xaqidagi fan
- Ibtidoiy davr xaqidagi fan
- Antik davr xaqidagi fan
- O’rta asrlar xaqidagi fan
145. Arxaik davr deb nimani tushunasiz?
+ Kishilik tarixining ilk bosqichi
- Sinfiy jamiyatning tashkil topish bosqichi
- Sinfiy jamiyatning inqirozi davri
- Antik davrning boshlang’ich davri
146. XIX asrda G’arbiy Ovropada arxeologiyani tashkil qilgan va rivojlanishiga xissa  qo’shgan olimlarni ko’rsating.
+ Breyl Anri, Bushe de Pert Jak
- V.A.Gorotsov, A.A.Spitsin
- B.V.Formakovskiy, A.A.Spitsin
- Artur Evans, Bushe de Pert Jak
147. Arxeologiya fan sifatida Rossiyada qaysi asrdan shakllandi?
+ XIX asr boshlari
- XVII asr ikkinchi yarmi
- XVIII asr o’rtalari
- XX asr o’rtalari
148. Arxeologiya fan sifatida O’rta Osiyoda qaysi asrdan boshlab rivojlana boshlandi?
+ XIX asr 2-yarmi
- XVIII asr 1-yarmi
- XVII asr oxiri
- XIX asr 1-yarmi
149. Arxeologiya fani tarix fanining tarkibiy qismi sifatida oliygoxlarda dastlab qachondan
boshlab o’qila boshlandi?
+ XX asr 30-yillaridan
- XIX asr 2-yarmi
- XVII asr boshlaridan
- XX asr 1-yarmidan
150. Bushe de Pert Jak kim edi va qaysi xizmatlari bilan mashxur bo’lgan?
+ Frantsuz arxeologi, ilk paleolit davri xaqida gapirib, odamzod tarixi juda qadimgi ekanligini 
isbotlab berdi
- Nemis olimi Breyl Anri, Yaqin Sharq arxeologiyasini o’rgangan
- Artur Evans, ingliz olimi, Krit arxeologiyasini o’rgangan
- Rus olimi A.A.Spitsin, G’arbiy Ovropa arxeologiyasini o’rgangan
151. O’zbekistonda arxeologik tadqiqotlar qachondan boshlab mustaqil yangi yondashuv 
asosida olib boriladigan bo’ldi?
+ Mustaqillikka erishgandan so’ng
- Ikkinchi jaxon urushidan so’ng
- XX asr o’rtalaridan
- 1917 yil inqilobidan keyin
152. Rus arxeologiya fanining shakllanishida xizmati singgan olimlani aniqlang.
+ V.N.Tatishev, B.V.Formokovskiy
- G.Mortile, A.A.Spitsin
- V.A.Gorodtsov, V.N.Tantishev
- A.A.Spitsin, V.A.Gorodtsov
153. XIX asr 1-yarmida «G’arb arxeologiyasining otasi» martabasiga qaysi olim sazovor 
bo’lgan edi?
+ Breyl Anri (1877-1961)
- Bushe de Pert Jak (1877-1868)
- Vankelman Ioxim (1717-1768)
- Vorso Iens Yakob (1821-1885)
154. Arxeolog Vorso Iens Yakob (1821-1885) xizmatlari nimadan iborat bo’lgan va qaysi  mamlakat olimi edi?
+ Daniyalik, «Daniyaning qadimiyoti» asarini yaratdi
- Ibtidoiy odamlar tarixi tadqiqoti
- Antik davri tarixini yaratdi
- Ibtidoiy san’at tarixini yaratdi
155. Arxeolog Vulli ser Leonard (1880-1960) qaysi mamlakat arxeologiyasini o’rganib, 
shuxrat topdi?
+ Mesopotomiya
- Misr
- Xitoy
- Xindiston
156. Ikki daryo oralig’i arxeologiyasini o’rgangan arxeolog kim edi va qanday asar 
qoldirgan?
+ Vuli ser Leonard «Xoldeylar urushi» asari
- K.Yu.Tomsen, «Ibtidoiy tarix» asari
- Vorso Yakob, «Qadimgi shaxarlar» asari
- Vinkelman Ioxim, «Pompey san’ati» asari
157. O’zbeksiton milliy arxeologiya fanining otasi martabasiga qaysi olim sazovor bo’lgan?
+ akad. Ya.G’.G’ulomov
- akad. A.Asqarov
- akad. A.Muxammadjonov
- akad. U.Islamov
158. G’arbiy Ovropa arxeolog olimlaridan biri Deshellet Joxef (1802-1914) qaysi xizmatlari
bilan mashxur edi?
+ Ovropa arxeologiyasining sintezini yaratdi
- Arxeologiyaning xronologiyasini yaratdi
- Arxeologiya tadqiqot usullarini ishlab chiqdi
- Nekropollar qazish usulini yaratdi
159. Aslida ukrainalik mashxur paleolitshunos olim kim edi?
+ akad. P.P.Efimenko (1884-1969)
- akad. P.I.Boriskovskiy (1905-1978)
- akad. A.N.Ragochev (1902-1969)
- akad. B.V.Xidokovskiy (1890-1969)
160. Tojikistonlik arxeolog olim A.Isakovning buyuk kashfiyotlaridan asosiysi qaysi edi?
+ Sarazm madaniyatini kashf qilish
- Bronza (jez) asri xronologiyasini yaratish
- Ilk shaxarlashish madaniyatini tadqiq qilish
- Tojikiston sug’orish inshootlari tarixini yaratish
161. O’zbekistonlik arxeolog olim U.Islamovning muxim kashfiyotlaridan asosiysini 
belgilang.
+ Selengur makonining kashf qilinishi
- O’rta Osiyo neoliti xronologiyasi
- O’rta Osiyo paleoliti stratigrafiyasi
- Kaltaminor madaniyatining tadqiqi 162. Ingliz olimi Gorvar Karter (1873-1939) buyuk ixtirolaridan asosiysini belgilang.
+ Misrdagi Tutanxamon maqbarasi
- Nil voxasi tosh asrini o’rganish
- Fivadagi exromlarni o’rganish
- Xufu exromini tadqiq qilish
163. Birinchi bor jaxonda «Odamning tabiati tarixi» oynomasini nashr qilishni tashkil 
qilgan olim kim edi?
+ Frantsuz olimi Kartalyak Emil
- Daniyalik Vorso
- Frantsuz Mortile
- Rus olimi Formakovskiy
164. Yangi dunyo arxeologiyasining asoschisi qaysi olim edi?
+ amerikalik Kreber Alfert Luis
- Ingliz arxeologi Kraufard O.G.S.
- Frantsuz Kristi Genri
- frantsuz Larte Eduard
165. Lebbek Djon, Lord Erberi (1834-1913) kim bo’lgan?
+ ingliz arxeolog olimi, ibtidoiy davr tadqiqotchisi
- frantsuz, antik davr arxeologiyasi
- daniyalik paleolitshunos
- nemis olimi xitoyshunos
166. Xozirgi zamon Sharqshunos arxeolog olimini belgilang?
+ V.M.Masson
- Z.I.Boriskovskiy
- U.Islamov
- A.Muxammadjonov
167. Mortile Gabriel kim bo’lgan, xizmatlari?
+ frantsuz arxeologiya, paleolit davri klassifikatsiyasini ishlab chiqqan
- nemis olimi, mezolit xronologiyasini yaratgan
- ingliz arxeologi, paleolit bosqichini ixtiro qilgan
- daniyalik olim, jez asri tarixini yozgan
168. Jez davri arxeologiyasi bo’yicha xizmati singgan qaysi olimni bilasiz va u asli qaerlik?
+ ingliz arxeologi Oberg Pils (1888-1957)
- ingliz, Lebbok Djon
- amerikalik, Kryober Alfert
- frantsuz Gabriel Mortile
169. Ovropaning tarixgacha bo’lgan davri xronologiyasini qaysi olim ishlab chiqqan?
+ Shved olimi, Mortelius Askar
- Frantsuz, Mortile Gabriel
- Ingliz, Lebbok Djonson
- Amerikalik, Kreber Alfert
170. Kishilik tarixining eng qadimgi davri qanday ataladi?
+paleolit, qadimgi tosh davri
- mezolit, o’rta dosh davri
- neolit, yangi tosh asri - eneolit, mis-tosh asri
171. Ingliz olimi Pengelli Uilyam (1812-1894) xizmatlari nimadan iborat?
g’orshunos, paleolitshunos olim
paleontolog, dendrolog olim
geolog, paleobotanik
zoolog, paleozoolog
172. Frantsiyada Altamir g’or suratlarini o’rgangan olim kim edi?
+ P’ett Eduard
- G.Mortile
- Mortelius Oskar
- Pengelli Uilyam
173. Persopol, Bexustun mixxatlarini o’rgangan olim kim edi?
+ Roulison Genri
- Pengelli Ulyam
- G.Mortile
- Lebbok Djon
174. Peruan arxeologiyasining asoschisini belgilab bering.
+ Telo Xulio Sesar
- G.Mortile
- G.Roulson
- P’et Eduard
175. Arxeolog olim S.P.Tolstovning buyuk xizmatlari qaysi kashfiyotlar bilan bog’liq edi?
+ Xorazm tsivilizatsiyasi
- Xorazm shaxarsozligi
- Xorazm sug’orish tizimi
- Kaltaminor madaniyati
176. Urbonizatsiya deb nimani tushunasiz?
+ Jamiyatda shaxarlar rolini oshib borishi
- Shaxarlashishning sekin rivojlanishi
- Shaxarlashishning inqirozi
- Shaxar xunarmandchiligi
177. Tojikistonda, Afg’onistonda bronza davrini astoydil o’rgangan olim kim edi?
+ frantsuz Frankfor Anri Pol
- rus olimi E.Formakovskiy
- o’zbek olimi Ya.G’ulomov
- o’zbek olimi A.Asqarov
178. «Tarixgacha o’tgan davr» kitobini kim yozgan?
+ Evberi, Lord-Djon Lebbok (1934-1913)
- Chayld Vir Gordon (1892-1957)
- Fnorelli Djuzeppi (1823-1896)
- Xup Dmitriy
179. Rus sharqshunosligining O’rta Osiyoga kirib kelishi asosan qaysi vaqtdan e’tirof 
qilinmoqda? + XIX asr 2-yarmi
- XVIII asr oxiri
- XIX asr 1-yarmi
- umuman kirib kelmagan
180. Arxeolog Chayld Vir Gordon (1892-1957) xizmatlari nimadan iborat edi?
+ ibtidoiy tarixning tirik mutaxassisi
- London universitetining professori
- Edinburg universiteti professori
- yirik sharqshunos
181. XIX asr oxirida Turkistonda tashkil topgan ilmiy jamiyatlardan qaysilarini bilasiz va 
uning asoschisi qaysi olim edi?
+ TXAT, V.V.Bartold
- TKLA, L.Vyatkin
- Muzeylar uyushmasi, N.I.Voevodskiy
- Ilmiy to’garak, Akram polvon Asqarov
182. Arxeologiya ijtimoiy-gumanitar fanlari orasida mustaqil mavqeining tiklanishi qaysi 
davrdan boshlandi?
+ mustaqillikka erishilgandan boshlab
- jaxon urushidan so’nggi yillarda
- 1917 yil inqilobidan keyin
- XX asr 50-yillaridan boshlab
183. 1917-1990 yillarda arxeologiya fanining taraqqiyotidagi asosiy g’ov nimadan iborat 
edi?
+ Sho’rolar, mustabid tuzum mafkurasi
- Olim-mutaxassislarning etishmasligi
- Mablag’ etishmasligi
- Tashabbuskorlikning sustligi
184. XVIII-XIX asr birinchi yarmida arxeologiyada xukmron usullardan biri nimada edi?
+ buyumshunoslik, o’lkashunoslik
- eng chiroyli topilmalaga e’tibor
- ilmiy taxlildan yiroqlik
- mustaxassislar kamchilligi
185. Arxeologik yodgorliklarga avvallari jiddiy zarar etkazgan «xarakatlar»ni nimada deb 
bilasiz?
+ «Xazina izlovchilar» xarakati
- Yodgorliklar muxofazasi sustligi
- O’zboshimchalik xukmronligi
- Arxeologik yodgorliklarni pisand qilmaslik
186. O’zbekiston arxeologiya fanining rivojlanishida buyuk xizmatlari bilan e’tirof 
qilingan birinchi olim kim bo’ladi?
+ akad. Ya.G’.G’ulomov
- prof. V.A.Shishkin
- akad. U.Islamov
- akad. Yu.Buryakov 187. O’zbekiston tsivilizatsiyasining ro’yobga chiqargan arxeolog olimlani belgilang.
+ Ya.G’.g’ulomov, S.P.Tolstov, A.Asqarov
- D.Lev, N.Avanesova, U.Islamov
- Yu.Buryakov, A.Isaqov, A.Sagdullaev
- A.Muxammadjonov, M.Isamitdinov
188. O’zbekiston davlatchiligi arxeologiyasi asoschilarini belgilab bering.
+ Ya.G’ulomov, S.P.Tolstov, M.I.Dyakonov
- V.Masson, A.Asqarov, Yu.Buryakov
- D.Lev, M.Isamitdinov, U.Islamov
- Yu.A.Zadneprovskiy, N.Itina
189. O’zbekiston davlatchiligi tarixi qaysi ming yillarga borib taqaladi?
+ bundan avvalgi 3,5 ming yil
- bundan avvalgi 2,5 ming yil
- bundan avvalgi 2 ming yil
- bundan avvalgi VI asrlar
190. Markaziy Osiyodagi eng qadimgi shaxarlarni belgilang. 
+ Samarqand, Qarshi, Buxoro
- Panjikent, Dushanbe, Shaxrisabz
- Toshkent, Namangan, Qo’qon
- Erqo’rg’on, Ko’ktepa, Afrosiyob
191. O’tmish tariximizni yangi yondashuv asosida mustaqil o’rganish ishlari qachon 
boshlandi?
+ mustaqillik yillarida
- 1917 yildan so’ng
- jaxon urushidan so’nggi yillarda
- 1950-yillardan boshlab
192. O’zbekiston davlatchiligi tarixi qaysi ming yillaga borib taqaladi?
+ bundan avvalgi 3,5 ming yil
- bundan avvalgi 2,5 ming yil
- bundan avvalgi 2 ming yil
- bundan avvalgi VI asrlar
193. Markaziy Osiyodagi eng qadimgi shaxarlarni belgilang. 
+ Samarqand, Qarshi, Buxoro
- Panjikent, Dushanbe, Shaxrisabz
- Toshkent, Namangan, Qo’qon
- Erqo’rg’on, Ko’ktepa, Afrosiyob
194. O’tmish tariximizni yangi yondashuv asosida mustaqil o’rganish ishlari qachon 
boshlandi?
+ mustaqillik yillarida
- 1917 yildan so’ng
- jaxon urushidan so’nggi yillarda
- 1950-yillardan boshlab
195. Arxeologik yodgorliklarga avvallari jiddiy zarar etkazgan «xarakatlar»ni nimada deb 
bilasiz? + «Xazina izlovchilar» xarakati
- Yodgorliklar muxofazasi sustligi
- O’zboshimchalik xukmronligi
- Arxeologik yodgorliklarni pisand qilmaslik
196. O’zbekiston arxeologiya fanining rivojlanishida buyuk xizmatlari bilan e’tirof 
qilingan birinchi olim kim bo’ladi?
+ akad. Ya.G’.G’ulomov
- prof. V.A.Shishkin
- akad. U.Islamov
- akad. Yu.Buryakov
197. O’zbekiston tsivilizatsiyasining ro’yobga chiqargan arxeolog olimlani belgilang.
+ Ya.G’.g’ulomov, S.P.Tolstov, A.Asqarov
- D.Lev, N.Avanesova, U.Islamov
- Yu.Buryakov, A.Isaqov, A.Sagdullaev
- A.Muxammadjonov, M.Isamitdinov
198. O’zbekiston davlatchiligi arxeologiyasi asoschilarini belgilab bering.
+ Ya.G’ulomov, S.P.Tolstov, M.I.Dyakonov
- V.Masson, A.Asqarov, Yu.Buryakov
- D.Lev, M.Isamitdinov, U.Islamov
- Yu.A.Zadneprovskiy, N.Itina
199. XIX asr oxirida Turkistonda tashkil topgan ilmiy jamiyatlardan qaysilarini bilasiz va 
uning asoschisi qaysi olim edi?
+ TXAT, V.V.Bartold
- TKLA, L.Vyatkin
- Muzeylar uyushmasi, N.I.Voevodskiy
- Ilmiy to’garak, Akram polvon Asqarov
200. Arxeologiya ijtimoiy-gumanitar fanlari orasida mustaqil mavqeining tiklanishi qaysi 
davrdan boshlandi?
+ mustaqillikka erishilgandan boshlab
- jaxon urushidan so’nggi yillarda
- 1917 yil inqilobidan keyin
- XX asr 50-yillaridan boshlab
201. 1917-1990 yillarda arxeologiya fanining taraqqiyotidagi asosiy g’ov nimadan iborat 
edi?
+ Sho’rolar, mustabid tuzum mafkurasi
- Olim-mutaxassislarning etishmasligi
- Mablag’ etishmasligi
- Tashabbuskorlikning sustligi
202. XVIII-XIX asr birinchi yarmida arxeologiyada xukmron usullardan biri nimada edi?
+ buyumshunoslik, o’lkashunoslik
- eng chiroyli topilmalaga e’tibor
- ilmiy taxlildan yiroqlik
- mustaxassislar kamchilligi 203. Tojikistonda, Afg’onistonda bronza davrini astoydil o’rgangan olim kim edi?
+ frantsuz Frankfor Anri Pol
- rus olimi E.Formakovskiy
- o’zbek olimi Ya.G’ulomov
- o’zbek olimi A.Asqarov
204. «Tarixgacha o’tgan davr» kitobini kim yozgan?
+ Evberi, Lord-Djon Lebbok (1934-1913)
- Chayld Vir Gordon (1892-1957)
- Fnorelli Djuzeppi (1823-1896)
- Xup Dmitriy
205. Chor Rossiyasi  sharqshunosligining O’rta Osiyoga kirib kelishi asosan qaysi vaqtdan 
e’tirof qilinmoqda?
+ XIX asr 2-yarmi
- XVIII asr oxiri
- XIX asr 1-yarmi
- umuman kirib kelmagan
206. Chayld Vir Gordon (1892-1957) xizmatlari nimadan iborat edi?
+ibtidoiy tarixning tirik mutaxassisi
- London universitetining professori
- Edinburg universiteti professori
- yirik sharqshunos
207. Persopol, Bexustun mixxatlarini o’rgangan olim kim edi?
+ Roulison Genri
- Pengelli Ulyam
- G.Mortile
- Lebbok Djon
208. Peruan arxeologiyasining asoschisini belgilab bering.
+ Telo Xulio Sesar
- G.Mortile
- G.Roulson
- P’et Eduard
209. Arxeolog olim S.P.Tolstovning buyuk xizmatlari qaysi kashfiyotlar bilan bog’liq edi?
+ Xorazm tsivilizatsiyasi
- Xorazm shaxarsozligi
- Xorazm sug’orish tizimi
- Kaltaminor madaniyati
210. Urbanizatsiya deganda nimani tushunasiz?
+ Jamiyatda shaxarlar rolini oshib borishi
- Shaxarlashishning sekin rivojlanishi
- Shaxarlashishning inqirozi
- Shaxar xunarmandchiligi
211. Jez davri arxeologiyasi bo’yicha xizmati singgan qaysi olimni bilasiz va u asli qaerlik?
+ ingliz arxeologi Oberg Pils (1888-1957) - ingliz, Lebbok Djon
- amerikalik, Kryober Alfert
- frantsuz Gabriel Mortile
212. Ovropaning tarixgacha bo’lgan davri xronologiyasini qaysi olim ishlab chiqqan?
+ Shved olimi, Mortelius Askar
- Frantsuz, Mortile Gabriel
- Ingliz, Lebbok Djonson
- Amerikalik, Kreber Alfert
213. Kishilik tarixining eng qadimgi davri qanday ataladi?
+ paleolit, qadimgi tosh davri
- mezolit, o’rta dosh davri
- neolit, yangi tosh asri
- eneolit, mis-tosh asri
214. Pengelli Uilyam (1812-1894) xizmatlari nimadan iborat?
+g’orshunos, paleolitshunos olim
- paleontolog, dendrolog olim
- geolog, paleobotanik
- zoolog, paleozoolog
215. Altamir g’or suratlarini o’rgangan olimni toping.
+ P’ett Eduard
- G.Mortile
- Mortelius Oskar
- Pengelli Uilyam
216.   Ilmiy   maqsadlardagi   dastlabki   arxeologik   qazishmalar   qachondan
boshlangan?
+VII asr boshidan             
- VIII asr boshidan              
- IX asr boshidan               
- X asr boshidan
217.   Qachon yirik  arxeologik kashfiyotlar davri bo’lib, arxeologiya fan
sifatida shakllanib   bordi?
+ XIX   asr
- XX asr boshlari              
- XX asr oxiri 
- XXI   asr
218.  Hozirgi zamon Arxeologiyasi qachon   shakllandi?
+ XIX   asr
- XX asr boshlari              
- XX asr oxiri 
- XXI   asr
219.   Tarixiy   manbalar   o’z   navbatida   nechi   turga
bo’linadi?            
+ 2 tur
- 4   tur              - 3   tur              
- 5   tur
220.   Arxeologik   manbalar   o’z   navbatida   nechi   turga
bo’linadi?            
+ 5 tur            
- 4   tur             
- 3   tur              
- 2   tur
221. Arxeologiya   fani  taraqqiyoti  davrida  asosan  nechta  tadqiqot   turi
shakllandi?
+ 5 tur
- 4   tur
- 3   tur
- 2   tur
222.   Arxnologiya   fani   ish   uslubi   metodologik   jihatdan   nechta   qismdan
iborat?
+ 5 tur
- 4   tur
- 3   tur
- 2   tur
223.  Antrokologiya (Anthracology)   bu......
+ suyaklar ustida ilmiy tadqiqot ishlarini olib boradi
- yodgorliklarda hayvon suyak qoldiqlarini o’rganuvchi arxeologiya 
- toshko’mir qoldiqlari bilan shug’ullanuvchi arxeologiya
- qadimgi janglar o’tgan maydonlarni tadqiq etuvchi arxeologiya 
224. Osteologiya   bu......
+ toshko’mir qoldiqlari bilan shug’ullanuvchi arxeologiya
- yodgorliklarda hayvon suyak qoldiqlarini o’rganuvchi arxeologiya 
- qadimgi janglar o’tgan maydonlarni tadqiq etuvchi arxeologiya 
- suyaklar ustida ilmiy tadqiqot ishlarini olib boradi
225.  Arxeozoologiya   bu......
+ yodgorliklarda hayvon suyak qoldiqlarini o’rganuvchi arxeologiya
- toshko’mir qoldiqlari bilan shug’ullanuvchi arxeologiya
- qadimgi janglar o’tgan maydonlarni tadqiq etuvchi arxeologiya 
- suyaklar ustida ilmiy tadqiqot ishlarini olib boradi
226. Jang maydoni arxeologiyasi ( Battlefield archaeology    )     bu......
+ qadimgi janglar o’tgan maydonlarni tadqiq etuvchi arxeologiya 
- yodgorliklarda hayvon suyak qoldiqlarini o’rganuvchi arxeologiya
- toshko’mir qoldiqlari bilan shug’ullanuvchi arxeologiya
- suyaklar ustida ilmiy tadqiqot ishlarini olib boradi
227. Arxeologiya atamasi qachon va qaysi asrlarda kim tomonidan   birinchi
marotaba   qo’llanilgan?
+ mil. avv. IV asrlarda Aflotun tomonidan             
- mil. avv. IV asrlarda Gerodot tomonidan - mil. avv. II asrlarda Kvints Kurtsiy Ruf tomonidan               
- XIX asrda Yuxan Andersin tomonidan
228.  Arxeologiya atamasini izoxlab   bering.
+ Arxeologiya  – «arxayos» - qadimgi,  «logos» - fan so’zlaridan  tashkil  - topgan
bo’lib, qadimgi bilimlar xaqidagi fan
- Ibtidoiy davr xaqidagi fan              
- Antik davr xaqidagi fan
- O’rta asrlar xaqidagi fan
229.  Arxaik davr deb nimani   tushunasiz?
+ Kishilik tarixining ilk bosqichi
-   Sinfiy   jamiyatning   tashkil   topish   bosqichi
- Sinfiy jamiyatning inqirozi davri
- Antik davrning boshlang’ich davri
230. Arxeologiya fan sifatida Rossiyada qaysi asrdan   shakllandi?
+ XIX asr boshlari
- XVII asr ikkinchi yarmi              
- XVIII asr o’rtalari
- XX asr o’rtalari
231.   Arxeologiya   fan   sifatida   O’rta   Osiyoda   qaysi   asrdan   boshlab   rivojlana
boshlandi?           
+ XIX asr 2-yarmi             
- XVIII asr 1-yarmi              
- XVII asr oxiri               
- XIX asr 1-yarmi
232. Bushe de Pert kim va u qaysi xizmatlari bilan mashxur   bo’lgan?
+   Frantsuz   arxeologi,   ilk   paleolit   davri   xaqida   gapirib,   odamzod   tarixi   juda   qadimgi
ekanligini isbotlab berdi
-   Nemis   olimi   Breyl   Anri,   Yaqin   Sharq   arxeologiyasini   o’rgangan
- Artur Evans, ingliz olimi, Krit arxeologiyasini o’rgangan
- Rus olimi A.A.Spitsin, G’arbiy Ovropa arxeologiyasini o’rgangan
233. O’zbekistonda arxeologik tadqiqotlar qachondan boshlab mustaqil yangi
yondashuv asosida olib boriladigan   bo’ldi?
+   Mustaqillikka   erishgandan   so’ng
- Ikkinchi jaxon urushidan so’ng
- XX asr o’rtalaridan
- 1917 yil inqilobidan   keyin
234. Tozabag‘yob madaniyati  qachon va kim tomonidan ochilgan?
+ 1938 yil. S.P.Tolstov.
- 1950 yil. M.E.Voronets.
- 1962 yil. L.I.Albaum.
- 1904 yil. R.Pompelli, G.SHmidt.
235. Suvyorg‘on madaniyati  qachon va kim tomonidan ochilgan.
+ 1945-1946 yillari S.P.Tolstov.
- 1940 yil. A.I.Terenojkin. - 1950 yil. M.E.Voronets.
- 1962 yil. L.I.Albaum.
236. O‘rta Osiyo hududiga qaysi shimol ko‘chmanchi charvodor qabilalarining bronza 
davrida madaniy ta’siri kuchli bo‘lgan.
+ Andronova.
- Seraglazkovskaya, 
- Kalinovka 4, Kureyka 3
- Pavlovka, Bien
237. Qirg‘izistonning Talas, Chu, Katmantepa kabi vohalaridagi bronza davri 
yodgorliklarini kim urgangan.
+ E.E.Kuzmina.
- A.I.Terenojkin.
- B.A.Litvinskiy
- A.Askarov
238. Sarazm madaniyati  qachon va kim tomonidan ochilgan.
+ 1976 yil. A.Ishaqov.
- 1950 yil. M.E.Voronets.
- 1962 yil. L.I.Albaum.
- 1954 yil. B.A.Litvinskiy.
239. Arxeologiya atamasi birinchi marta va qachon kim tomonidan qo‘llanilgan edi?
+ Aflotun (Platon) mil. avv. IV asr
- SHampalon, mil. avv. III asr
- Platon milodiy I asr
- Aristotel mil av IV asrda 
240. Arxeologiya insoniyat tarixini o‘rganishda nimani asos qilib olgan?
+ Moddiy madaniyat majmualar
- Sopol ishlab chiqarish  ќ olati
- Dehqonchilik xo‘jaligi
- CHorvachilik xo‘jaligi
241. Insoniyat tarixining eng qadimgi davri fanda hozir qanday ataladi?
+  Oldivoy davri
- Ashell davri
- Must’er davri
- Neolit davri
242. Arxeologiyada paleolit davri necha bosqichiga ajratilgan va qanday?
+ Uch bosqichga: ilk, o‘rta va so‘nggi bosqich
- Ajratilmasa ham bo‘ladi
- Orinyak, Madlen, somotri davrlari
- Ashell, shell, must’er bos љ ichlari
243. Hozirgi zamon aqlli odamlari – xoma sapins qaysi davrdan shakllangan?
+ So‘nggi paleolit, mil. avv. 40-12 ming yil
- O‘rta paleolit, mil. avv. 100-40 ming yil
- Ilk paleolit, mil. avv. 2 million
- Neolit davri, mil. avv. VII-IV ming yil 244. Eng qadimgi odamlarning asosiy universal quroli nimalar edi?
+ qo‘l cho‘qmori, nayza
- So‘yil, tayoq
- O‘q-yoy
- Tosh pichoq
245. Zarafshon vohasida Samarqand, Siyobcha, Omonqo‘ton, Sazag‘on, Tepaqul ibtidoiy 
davr makonlari o‘rganilgan, shunday must’er davriga tegishlisini ko‘rsating?
+ Omonqo‘ton g‘or makoni
- Siyobcha makoni
- Sazag‘on makoni
- Tepaqul makoni
246. Insoniyat sun’iy olov olishni qaysi davrda kashf qilishdi?
+ must’er davrida
- mezolit davrida
- neolit davrida
- so‘nggi paleolit davrida
247. Ilk paleolit davri qaysi ming yilliklarni o‘z ichiga oladi?
+ bundan avvalgi 2,5 million yillardan 100 minginchi yillarga qadar
- 2-3 million yillar
- 500-300 ming yillar
- 100-50 ming yilla
248. Farg‘onaning qaysi g‘oridan ilk paleolit davri odam qoldiqlari topilgan va fanda u 
qanday ataladi?
+ Selengur g‘ori, Farg‘ona odam
- Qo‘shilish makoni, paleanitrop
- Chaqmoqli makoni, sinantrop
- Ko‘lbuloq makoni, neantrop
249. O‘rta paleolit, ya’ni must’er davri insoniyat tarixining qaysi ming yilliklarini o‘z 
ichiga oladi?
+ bundan 100-40 ming yillar
- 60-40 ming yillar
- 100-10 ming yillar
- 50-30 ming yillar
250. So‘nggi paleolit davri kishilik tarixining qaysi ming yilliklarini o‘z ichiga oladi?
+ mil. avv. 40-12 ming yillik
- mil. avv. 30-15 ming yillik
- mil. avv. 20-10 ming yillik
- milodiy I-IV asrlar
251. Zarafshon vohasidagi so‘nggi paleolit makonlarini aniqlang?
+ Xo‘jamazgil, Siyobcha
- Omonqo’ton, Gurdara
- Takalisoy, Zirabuloq
- Qo‘tirbuloq, Samarqand
252. Zarafshon vohasidagi must’er davri makonlarini aniqlab bering. + Omonqo‘ton, Zirabuloq
- Xo‘jamazgil, Gurdara
- Takalisoy, Siyobcha
- Qo‘tirbuloq, Samarqand makoni
253. Toshkent-CHirchiq vohasida joylashgan must’er davrining eng noyob yodgorligini 
ko‘rsating ?
+ Obirahmat
- Qo‘tirbuloq
- CHashmasiyob
- Takalisoy
254. Teshiktosh must’er davri makoni qaerda va kim tomonidan qaysi yillari o‘rganilgan?
+ Boysun tog‘i, 1938-1939 yy., A.P.Okladnikov
- Zarafshon vo ќ asi, 1950-1960 yy, D.N.Lev
- CHirchiq vohasi, 1960-1964 yy., M.Qosimov
- Ohangaron vohasi, 1972-1975 yy., A.Rtveladze
255. Tojikistonning must’er davri yodgorliklarini belgilab bering.
+ Og‘zikichik, Oqjar, Qoraburi, Bo‘ritov
- Go‘rdara, Siyobcha, Og‘zikichik, Olmabuloq
- Siyobcha, Omonqo‘ton, Takalisoy, Go‘rdara
- Olmabuloq, Omonqo‘ton, Og‘zikichik, Oqjar
256. Tojikiston paleolit davri yodgorliklarini qunt bilan  њ rgangan arxeologlarni belgilang.
+ V.A.Ranov, A.P.Okladnikov
- P.I.Boriskovskiy, D.Lev
- M. Љ osimov, R.Suleymanov
- U.Islamov, N.Negmatov
257. O’zbekiston tarixida ilk yozma manba qaysi davrga   xos?
+ mil.av. IV   asr
- mil.av. V   asr
- mil.av. VI   asr
- mil.av. VII   asr
258.  Yodgorlik madaniy qatlamning aniq xronologiyasinianiqlashtirib 
beruvchi moddiy manbani   toping
+ tangalar
- sopol idishlar
- taqinchoq buyumlar
 devor   qoldiqlari
259.   Quyidagi   qaysi   tarmoq   fan   xalqlarning   ko’chishi   va   buning   natijasida
aholining irqiy o’zgarishi masalalarini   o’rganadi?
+ etnologiya
- antropologiya
- arxeologiya
- numizmatika
260.   Arxeologik  tadqiqotlar natijasida topiladigan  taqinchoqlar, kiyim qoldiqlari,
idishlar,   qabrlarning   xilma   xilligi   va   skletlarning   har   xil   holatda   joylashishi, narsalar bilan qo’milishi kabi ma’lumotlar quyidagi qaysi fan uchun manba bo’lib
xizmat qiladi va qadimgi xalqlarning urf odatlari o’rganadi?
+ Tarixiy etnografiya 
- Zamonaviy etnografiya
- etnologiya
- numizmatika
261.   Xalqlarning   kelib   chiqishi   va   etnik   tarixi   bilan   shug’ullanadigan   tarixning   fan
tarmog’ini   aniqlang
+ etnologiya
- Zamonaviy etnografiya
- Tarixiy etnografiya
- numizmatika
262. Gerblar va ularning tarixi bilan shug’ullanadigan
tarixiy fan  tarmog’ini aniqlang
+ geraldika
- numizmatika
- etnografiya
- gliptika
263.   Qimmatbaho,  yarim   qimmatbaho  toshlarga  naqsh  yoki  tasvir  o’yish  san’ati,
amaliy bezak san’ati turi bilan shug’ullanuvchi tarixiy fanni   aniqlang.
+ gliptika 
- numizmatika
- etnografiya
- geraldika
264. Epigrafik yodgorliklar deb nimalar   aytiladi?
+ Qadimgi bitiklar
- Qadimgi muhr,   tamg’a
- Qadimgi nishon va   bayroqlar
- Qadimgi tangalar
265.   Joy   nomlari   (geografik   atoqli   nomlar)ni,   ularning   paydo   bo’lishi   yoki
yaratilish   qonuniyatlarini,   rivojlanish   va   o’zgarishini,   tarixiy-etimologik
manbalari va grammatik  xususiyatlarini, ularning tuzilishini, tarqalish hududlari
hamda atalish sabablarini o’rganuvchi bo’lim   bu......
+toponimika
-oronimika
-oykonimika
-urbonimika
266.   Aholi   yashash   maskanlari   va   ularning   qismlari:   qishloq,   mahalla,   guzar,
ko’cha, ovul, qo’rg’on nomlarini o’rganuvchi soha   bu.......
+oronimika
-toponimika
-oykonimika
-urbonimika 267.  Arxeologik ekspeditsiya   bu-…
+Bir   tarixiy   hududda   arxeologik   ilmiy   tadqiqot   olib   boradigan,   bir   necha
arxeologik otryadlarni o’z tarkibiga birlashtirgan ilmiy   jamlanma
-Bitta arxeologik otryadni o’z tarkibiga birlashtirgan ilmiy   jamlanma
-Faqat arxeologik qidiruv ishlarini olib boruvchi ilmiy   jamlanma
-Arxeologik qidiruv, sinov ishlarini olib boruvchi ilmiy jamlanma
268.   Stratigrafik   qazishmaning   tarxlari   esa   qatiiy   geometrik   qoida   -   parallel
chiziqlar ko’magida olinadi. Arxeologiyada bu nima deb   ataladi?
+shurf
-yarus
-kontir
-sondaj
269.  Korruziyaga uchragan qadimgi metal buyumni
necha xil uslullarda restavratsiya ishlarini olib borish   mumkin?
+2   xil
-1 xil
-3   xil
-4   xil
270.   Arxeologik   tadqiqotlar   natijasida   madaniy   qatlamdan   ko’mirga   aylanib
ketgan   daraxt   qoldig’i   yoki   yongan   yog’och   qoldig’i   topilsa   shu   yog’och   asosida
madaniy qatlamning yoshi aniqlanadi. Bu qanday   usul?
+Radiokarbon (S-14)
-Radiouglerod   (S-14)
-Radioneyron (S-14)
-Radiouglerod   (S-10)
271.  Yodgorlik joylashgan hududning tabiiy sharoitlari, tabiiy boyliklari, iqtisodiy
resurslari tabiiy va iqtisodini qanday fani misolida echib beriladi?
+geometriya
-geologiya
-geomorfologiya
-geografiya
272.  Minerologiya fani nimalarni   o’rganadi? 
+o’g’itlarni
-tuproqlarni
-toshlarni
-geologik   qatlamlarni
273. O’simliklar tarixi bilan shug’ullanuvchi botanika fanining tarmog’i bu... 
+paleozoologiya
-paleobotanika
-paleobiologiya
-paleogeologiya
274. Hayvonat dunyosi tarixi bilan shug’ullanadigan fan sohasi   bu....
+paleozoologiya
-paleobotanika
-paleobiologiya -paleogeologiya
275.   Yodgorlikning ichimlik suvi va dehqonchilik uchun zarur bo’lgan irrigatsiya
(ariq, kanal, daryo) shahobchalari qaysi fan asosida o’z echimini   topadi?
+gidrogeologiya
-geologiya
-geometriya
-geografiya
276. Radiocarbon 14-C analizi qachon va kim tomonidan kashf   qilindi?
+Marten Devid   Kamen
-Inglishmen Villiam   Stukley
-Domeniko Fontan
-Juzeppe   Fiorelli
277. Bir tomondan urib-uchirish asosida yasalgan bo’lib, kesish va chopish
maqsadlarida foydalanilgan ibtidoiy tosh   quroli?
+Chopper
-Chopping
-Nukleus
-Bifas
278. Bir tomondan ikki tarafi urib-uchirilgan tosh   kurol?
+Chopping
-Chopper
-Nukleus
-Bifas
279.   Chopper   ibtidoiy   tosh   qurollarining   o’lchamlari   qancha
bo’lgan? 
+ 7,5-10   sm
- 10,5-15 sm
- 5-8 sm
- 5-8,5 sm
280. homo habilis ibtidoiy odamlarining ish qurolini   aniqlang
+ Chopping,   chopper
- Chopping, chopper va   nukleus
- Chopping, chopper, nukleus va   bifas
- Barcha javob   to’g’ri
281. Nukleus   bu-…
+ Toshning tabiiy qobig’i uchirilgan tosh   qurol
- Bir tomondan ikki tarafi urib-uchirilgan tosh   kurol
- Bir tomondan urib-uchirilgan tosh   qurol
- Tosh   bolta
282   Olduvay   davri   ibtidoiy   odamlarining   hayot   tarzi   to’g’ri   ko’rsatilgan
qatorni aniqlang.
+ Kichik to’da shaklida, muddatli makonlar, termachilik, behosiy   ovchilik
- Kichik to’da shaklida, g’orni makon tutilishi, termachilik, maqsadli   ov
- Kichik to’da shaklida, doimiy makonlar, termachilik, behosiy   ov - Kichik to’da shaklida, doimiy va muddatli makonlar, termachilik,
maqsadli ov
283.  Makrolit   bu-…
+ Katta sodda tosh   qurollari
- Kichik sodda tosh   qurollari
- Toshning tabiiy qobig’i uchirilgan  tosh   qurol
- Chaqmoqtoshdan yasalgan tosh   qurollari
284. Makrolit tosh qurollari keltirilgan qatorni   aniqlang
+ Chopping,   chopper
- Chopping, chopper va   nukleus
- Chopping, chopper, nukleus va   bifas
- Barcha javob   to’g’ri
285.  Ashel’ davri asosiy kashfiyoti bo’lmish ibtidoiy tosh qurolini   aniqlang
+ Bifas
- Chopping
- Chopper
- Nukleus
286.  Bifas   bu-…
+ Toshdan yasalgan qo’l   bolta
- Toshning tabiiy qobig’i uchirilgan tosh qurol
- Bir tomondan ikki tarafi urib-uchirilgan tosh kurol 
- Bir tomondan urib-uchirilgan tosh qurol
287.  Qo’rg’onlar necha xilda   bo’ladi?+ 4
- 1
- 2
- 3
288. Yurtimizda qachondan boshlab harbiy istehkomlar(qal’alar)   shakllangan?
+ Eneolit
- Bronza
- Ilk   temir
- Ilk o’rta   asrlar
289. Qachondan boshlab ibodatxonalar alohida bino sifatida   qurilgan?
+ Eneolit
- Bronza
- Ilk   temir
- Ilk o’rta   asrlar
290. O’rta Osiyoda qachondan mudofaa devorlari qurila   boshlanadi?
+ Eneolit
- Bronza
- Ilk   temir
- Ilk o’rta   asrlar
291. O’rta Osiyoda qachondan qishloq va shaharlarning mudofaa devorlar bilan o’rab olina   boshlanadi?
+ Eneolit
- Bronza
- Ilk   temir
- Ilk o’rta   asrlar
292. O’rta Osiyoda jamoalar o’rtasida ilk mintaqaviy aloqalarning
o’rnatilishi davri?
+ Mezolit
- Sungi paleolit
- O’rta   paleolit
- Ilk paleolit
293.  Dastlabki qishloq tipiga xos yodgorlikni   ko’rsating.
+ Cho’pottepa
- Sopollitepa
- Kaltaminor
- Jaytun
294. Dastlabki dehqonchilikka asoslangan yodgorlikni ko’rsating.
+ Sopollitepa
- Cho’pottepa
- Kaltaminor
- Jaytun
295.  Vatanimix hududida dastlabki ibodatxona qaysi yodgorlikda   kuzatilgan?
+ Jarqo’ton
- Zomonbobo
- Kaltaminor
- Sarazm
296.   Vatanimiz   hududida   dastlabki   shahar-davlat   ko’rinishidagi   yodgorlikni
aniqlang.
+ Jarqo’ton
- Qiziltepa
- Jondavlattepa
- Afrasiyob
297.   XIX   asr   oxirida   Turkistonda   tashkil   topgan   ilmiy   jamiyatlardan
qaysilarini bilasiz va uning asoschisi qaysi olim   edi?
+ TXAT,   V.V.Bartold
- TKLA,   L.Vyatkin
- Muzeylar uyushmasi,   N.I.Voevodskiy
- Ilmiy to’garak, Akram polvon   Asqarov
298.   Arxeologik yodgorliklarga avvallari jiddiy zarar etkazgan «xarakatlar»ni
nimada deb   bilasiz?
+ «Xazina izlovchilar»   xarakati
- Yodgorliklar muxofazasi   sustligi
- O’zboshimchalik   xukmronligi
- Arxeologik yodgorliklarni pisand   qilmaslik 299. O’zbekiston sivilizatsiyasining ro’yobga chiqargan arxeolog olimlani   belgilang.
+ Ya.G’.g’ulomov, S.P.Tolstov,   A.Asqarov
- D.Lev, N.Avanesova,   U.Islamov
- Yu.Buryakov, A.Isaqov,   A.Sagdullaev
- A.Muxammadjonov,   M.Isamitdinov
300. O’zbekiston davlatchiligi tarixi qaysi ming yillarga borib   taqaladi?
+ bundan avvalgi 3,5 ming   yil
- bundan  avvalgi 2,5 ming   yil
- bundan  avvalgi 2 ming   yil
- bundan  avvalgi  VI   asrlar
ADABIYOTLAR RO’YXATI
1. Д.   С.   Бунин   Археология   Методы   археологического   исследования.   Классическая
археология Учебное пособие Владимир 2016
2. Мартынов,   А.   И.   Археология:   учебник   /А.И.   Мартынов   —   4.изд.,   испр.   и   доп.   —   М.:
Высшая школа, 2005
3. Мартынов,   А.   И.   Методы   археологического   исследования:   учеб.   пособие   для   студ.
вузов,   обуч.   по   спец.   «История»   /А.И.   Мартынов.   —   Изд.   2-е,   испр.   и   доп.   —   М.:
Высшая школа, 2002
4. Петров, Н. И. Археология: учеб. пособие /Н.И. Петров. — СПб.: Изд-во СПбКО, 2008
5. Волков А. Археология: от «белых пятен» к точной науке//Знание сила. 2000
6. Керрам К. Боги, гробницы, ученые. М.: Республика, 1994
7. Малинова Р., Малина Я. Прыжок в  прошлое: Эксперимент  раскрывает  тайны  древних
эпох Источник: 
8. Матюшин Г.Н. У истоков цивилизации. М.: Просвещение, 1992
9. Юшко А.А. Археология на уроках истории. М.: Чистые пруды, 2009
10. Tavsiya   qilinadigan   qo ʻ shimcha   adabiyotlar
11. Лопатин   В.   А.,   Малов   Н.   М.,   Малышев   А.   Б.,   Четвериков   С.   И..   Основы   археологии
(методика   полевых   исследований   и   археологическая   практика).   Учебно-методическое
пособие для студентов исторических факультетов. Саратов 2006
12. Мартынов А.И., Шер Я.А. Методы археологического исследования. М.,2011.
13. 1989.   Кошелев   И.Н.   Магнитная   разведка   археологических   памятников.   Учебное
пособие. Киев. 2005.
14. Воробьева   Г.А.,   Бердникова   Н.Е.   Картография     для     археологов.   Учебное   пособие.
Иркутск. 2007.
15. Басс   Джордж.   Подводная   археология.   Древние   народы   и   страны.   М.:   ЗАО
Центрополиграф. 2003.
16. J . Kabirov ,  A . Sagdullayev   O ’ rta   Osiyo   arxeologiyasi   T ; 1990
17. N.Xolmatov O’rta Osiyo tosh, bronza va temir davri arxeologiyasi. Darslik 
18. O.Ergashev Antik davr arxeologiyasi. O’quv qo’llanma

1"ARXEOLOGIYA FANIGA"ARXEOLOGIYA FANIGA MUQADDIMA"MUQADDIMA"

MUNDAREJA Kirish. Fan sillabusi ……………………………………… …………………………………. ……………. Ma’ruza qismi ……………………………...……………………………………………………… Seminar topshiriqlari ..…………………..……………………………………………………….. 1. Arxeologiya fanining shakllanishi va rivojlanishi ………………………………………………… 2. Arxeologiya fanining tarix fanining tarkibiy qismi ekanligi ………………………………………. 3. Arxeologiya va uning tarmoq fanlarining o’zaro aloqadorligi ……………………………………. 4. Arxeologiya sohasida aniq va tabiiy fanlarning o‘rni …………………………………………….. 5. Arxeologiyada texnologik kashfiyotlar ……………………………………………………………. 6. Arxeologik yodgorliklar va ularni tarixni o‘rganishdagi ahamiyati ………………………………. 7. Uyg‘onish davrida arxeologiya. Gumanistik tushunchalarning shakllanishi. ……………………. 8. O‘rta Osiyoda arxeologiya fanining shakllanish odimlari tarixidan. ……………………………… 9. O‘zbekistonda arxeologiya fanining shakllanishi va rivojlanishi tarixidan ……………………….. 10. Chor Rossiyasi davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining yutuqlari va muammolari ………… 11. Sobiq sovet davlati davrida O‘zbekistonda arxeologiya fanining muammolari va yutuqlari ……… 12. Turkistonda dastlabki arxeologik tadqiqotlar va mahalliy havaskor arxeologlar faoliyati ………… 13. Mahalliy o‘kashunoslarning arxeologiya sohasiga qo‘shgan hissalari …………………………….. 14. Arxeologiya havaskorlari to‘garagining tashkil etilishi va uning faoliyati ………………………… 15. Samarqand arxeologiya institutining tashkil etilishi ……………………………………………….. 16. SamDU arxeologiya kafedrasining tashkil etilishi va uning faoliyati ……………………………… 17. Samarqand arxeologiya maktabining shakllanishi va faoliyati …………………………………….. 18. D.N.Lev faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan o‘rni ……………………………… 19. M.M.Juraqulov faoliyati va uning Samarqand arxeologiyasida tutgan o‘rni ……………………… 20. Samarqand arxeologiya instituti va SamDU arxeologiya kafedrasining o‘zaro hamkorligi ……….. 21. O‘zbekistonda arxeologik va Xalqaro arxeologik tadqiqotlar o‘tkazish tartibi …………………….. 22. O’zbekistonda arxeologik yodgorliklarni saqlash va o’rganish bo’yicha mavjud qonun qoidalar. … 23. SamDU tarix fakulteti Arxeologiya muzeyi fondi bilan tanishish ………………………………….. Mustaqil ta’lim topshiriqlari ………………….……………………………………………………. Glossariy (Lug’atlar) ..…………………………………………………………………………….. Yakuniy nazorat uchun sinov savollari ………................................................................................. FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR …………………………………………………………… KIRISH Insoniyat tarixining juda qadimgi davrlarida kishilar tirikchilik yuritish maqsadida y er maydonlariga qayta ishlov berish, suv keltirish uchun ariqlar qazish, uy-joy qurish ishlari davomida er qa’ridan turli buyumlarni, ayniqsa, yirik hayvonlarning suyak qoldiqlarini uchratganlar. Masalan, milodiy II asrlarda yashagan yunonistonlik Filostrat shunday yirik hayvonlarning suyak va bosh chanoqlarining bahaybat kattaligini xikoya qilib, ular birining bosh chanog’iga «ikki krit faqiri vinosini solganda xam yana bo’sh joy qolganligini» hayrat bilan xikoya qiladi. O’sha zamonlarda kishilar bunday topilmalar sirini bilishmasdan turli fikrlar va rivoyatlarni to’qishganlar. Masalan, yunonlarning rivoyatlariga qaraganda bunday bahaybat hayvonlar o’tmishda Olimpa xudosi bilan bo’lgan jangda mag’lubiyatga uchragan va er qa’riga kiritilib yuborib, ustiga tog’ni qulatib, ko’mib yuborishgan, degan tushunchalarga ega bo’lganlar. Bunday gigantlar qoldiq topilmalari o’z davrida nafaqat kishilarni hayratga solibgina qolmasdan, ularga nisbatan sig’inishganlar ham, hatto yodgorliklar xam qo’yishganlar. Masalan, qadimgi Troi atrofida Troyan urushi qahramoni Ayaksa qabridan topilgan suyak qoldig’ining uzunligi 5 metrdan (II tirsak uzunligida) iboratligi hikoya qilinib, Rim imperatori Adrian bu qabr ustiga hashamatli mavzoley qurishni buyurgan. Shuningdek, ko’p holatlarda qadimgi suyak qoldiqlari bilan bir qatorda sirli, ya’ni jumboqli toshlar, ham topilib, ular boltasimon shaklda, nayza tig’lari va boshqa qurollarga o’xshash bo’lib, ularning nimaligini ham kishilar bilmas edilar. Qadimgi odamlar bunday 2

buyumlarni «momoqaldiroq boltalar» bo’lsa kerak deb, momoqaldiroq va chaqmoq xudosi bu qurollar bilan kishilarni o’ldirganlar deb tasavvur qilganlar. «Momoqaldiroq bolta» yoki momoqaldiroq paykonlarga ega bo’lgan kishilarni baxtli odamlar deb bilishib, ularni sehrli va mo’jizakor kuchga ega, turli kasalliklarni tuzatishga yordam beradi, deb tushunganlar. Shu maqsadda Rim sarkardasi Galba «momoqaldiroq» boltalarni topish uchun chaqmoq urilgan ko’lni to’r bilan tekshirib chiqishni buyurgan va bu ish bajarilish davomida 12 ta tosh bolta to’rga ilinib, topilgan. Keyinchalik Gal’ba imperator unvoniga ega bo’lishini ushbu «baxtli» topilma siri yoki kuchi tufayli sodir bo’lgan, deb tushingan. Ayniqsa, momoqaldiroq boltalari va paykonlar o’rta asrlarda keng | shov-shuvlarga ega bo’lgan. Masalan, vizantiyalik imperator Aleksey Komvin 1081-yilda «samoviy bolta»ni eng muhim va qimmatbaho sovg’a sifatida German imperatori Genrix IV ga sovg’a sifatida in’om qilgan. Hatto, XVII asrda yashagan bir episkop turkiyalik sulton sovg’a qilgan tosh boltani bo’yniga taqib yurgan va buyrak kasalligidan tuzalishga yordam beradi, deb tushingan. «Momoqaldiroq paykonlar» o’rta asrlarda jodigarlarning otish quroli bo’lgan va har qanday falokatlardan saqlaydigan tumor sifatida ularni taqib yurishgan. Shunday qilib, kishilar bir necha asrlar davomida mo’’jizali kuchlarga, sirli toshlarga ishonishib kelganlar. Sababi, bu xildagi toshlar qanaqa yoki nimaligi, hamda qaerdan paydo bo’lganligi sirlarini kishilar hali bilishmas edilar. 3

4

Fanni o zlashtirish uchun zarur boshlang ich bilimlar ʻ ʻ 1. Arxeologiya faniga muqaddima fanining maqsadi, vazifalari, ilmiy va amaliy ahamiyati, arxeologiya fanining paydo bo’lishi, shakllanishi, taraqqiyoti va uning bosqichlari va jamiyat taraqqiyotidagi o’rni, insoniyat sivilizatsiyasida qanday ahaiyatga ega ekanligi, asosiy qonuniyatlari, hamda madaniy va siyosiy omillarini anglab, tushunib, ilmiy ma’lumotlarga tayangan xolda mazkur fanga tegishli turli masalalarni tahlil etish haqida tasavvurga ega bo‘lishi kerak; 2. Arxeologiya faniga muqaddima fanining tarixiy ma’lumotlarni ilmiylik, tarixiylik va xolislik asosida o‘rganish hamda arxeologik manbalarni mustaqil tahlil qilish ko‘nikmalariga ega bo‘lishi kerak; 3. “Arxeologiya faniga muqaddima” faniga oid moddiy manba namunalarini qiyosiy tahlil qilish, ularni solishtirish asosida lokal xususiyatlarini yarata olish malakalariga ega bo‘lish kerak Ta lim natijalari ʼ (Т N ) Bilimlar ji h atidan: Т N 1 Fanning tushuncha kategoriyalari tizimi va metodologiyasini bilish, bilimlarning asosiy yo‘nalishlarini siyosiy tahlil qilish. Т N 2 Arxeologiya faniga muqaddima fani bo‘yicha keng tasavvur va bilimlarga ega bo‘lish; Т N 3 T arix va arxeologiya fan lar idagi yangi nazariyalarni tahlil etish, tarixning harakatlantiruvchi omillarini bilish va anglash Т N 4 Tarix va arxeologiya fanlarining davlat va jamiyat taraqqiyoti natijasi ekanligi, jamiyat rivojlanishida davlatchilikning muhim voqea ekanligini bilish Ko‘nikmalar ji h atidan: Т N 5 Arxeologiya faniga muqaddima fani to‘g‘risida tegishli ta’lim – tarbiya dars jarayonlarini eng qulay variantlarini ishlab chiqish va amalga oshirish malakalariga ega bo‘lishi, me’moriy yodgorliklar va muzeylardagi ko‘chma darslarga qatnashish; Т N 6 Jamiyat taraqqiyotida o‘zining tutgan o‘rnini anglay bilish, his etish va faol ishtirok etish. Т N 7 Tarixiy voqealar va hodisalarga nisbatan o‘z nuqtai nazariga, mustaqil fikrga va munosabat bildira olish malakalariga ega bo‘lishi kerak. Fan mazmuni Mashg ulotlar shakli ʻ : ma ruza ʼ (М) М1 “ Arxeologiya faniga muqaddima ” fаnining predmeti, mаqsаdi vа vаzifаlаri М2 Arxeologiya fanining shakllanishi va rivojlanishi М3 Arxeologiya fani ning tarix fani ning tarkibiy qismi ekanligi М4 Arxeologiya va uning tarmoq fanlarining o’zaro aloqadorligi М5 Arxeologiya sohasida aniq va tabiiy fanlarning o‘rni М6 Arxeologiyada texnologik kashfiyotlar 5