logo

O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari xo‘jaligi tarixi tadqiqot muammolari va istiqbolli mavzusida

Yuklangan vaqt:

12.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

166.7998046875 KB
O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari xo‘jaligi tarixi: tadqiqot muammolari va
istiqbolli mavzusida
Mundarija
Kirish ………………………………………………………………………  4-15
I-BOB. O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari moddiy madaniyati
1.Joyitun,   Hisor,   Kaltaminor   tarixiy   madaniy   jamoalari
madaniyati……………………………………………………………..16-22
2.Markaziy Farg‘ona, Sazog‘on va Ustyurt neolit madaniyati……23 -29
II-BOB.   Ishlab   chiqarish   iqtisodiyotining   shakllanishi   va       rivojlanishi
to‘g‘risida ilmiy konsepsiyalar
1. Ishlab   chiqarish   iqtisodiyotining   shakllanishi   va   rivojlanishi
to‘g‘risida ilmiy konsepsiyalar ning o‘ziga xos xususiyatlari…...30-42
2. “Neolit inqilobi” ilmiy konsepsiyasi ………………………………4 3 -47
III-BOB. O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari xo‘jalik tarixi
1. Joyitun, Hisor, Kaltaminor tarixiy madaniy jamoalari       xo‘jalik
tarixi........................................................................................................48-52
2.Markaziy Farg‘ona, Sazog‘on va Ustyurt neolit jamoalari
xo‘jalik tarixi..........................................................................................53-60
XULOSA................................................................................................61-67
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR  RO‘YXATI..........................68-72
1 KIRISH
Magistrlik   dissertatsiya   mavzusining   asoslanishi   va   uning   dolzarbligi.
Kishilik tarixi taraqqiyot bosqichlar ilk davrini tosh asri  tashkil etadi. Neolit  davri
esa  tosh  asrining so‘nggi, yakunlovchi  bosqichi  hisoblanib,  miloddan avvalgi 6-
4 ming yilliklarni o‘z ichiga oladi.  
O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari moddiy madaniyati yaxshi tadqiq etilgan.
Ushbu   madaniyat   tizimida   Vatanimiz   hududida   tadqiq   etilgan     neolit
madaniyatlarining   ham   munosib   o’rni   bor,   albatta.     Ayni   kunlarda,   mustaqil
Respublikamiz     o’z   taraqqiyoti   tizimi   barcha   jabhalarida   jahon     andozasiga
chiqayotgan   bir   paytda     boy   madaniy   merosimizni     jahon   xamjamiyati   bilan
tanishtirish ham o’ta dolzarb masaladir.   Vatanimiz asl    haqqoniy tarixini    bilish,
xalqimiz   boy     madaniy   merosini   to’laqonli     ravishda   o’rganish   imkoniyatlari
Respublikamiz   mustaqilligi     ne`matlaridan   biri     hisoblanadi.     Muhtaram
Prezidentimiz   I.A.Karimov aytganlaridek   « Har qanday tsivilizatsiya   ko’pdan –
ko’p xalqlar , millatlar, elatlar faoliyatining   va samarali ta`sirining   mahsulidir…
Modomiki, o’z  tarixini bilgan, undan ruxiy  quvvat oladigan xalqni  engib bo’lmas
ekan,  biz haqqoniy tariximizni  tiklashimiz, xalqimizni, millatimizni  ana shu tarix
bilan     qurollantirishimiz   zarur.     Tarix   bilan   qurollantirish,   yana   bir   bor
qurollantirish   zarur»   1
. SHuningdek, Muhtaram Prezidentimiz   I.A.Karimov 1998
yil   yozida   Respublikamizning   taniqli   tarixchi,   arxeolog   olimlari   bilan
uchrashganida   haqqoniy   tariximiz   faqat   birlamchi   manbalar   asosida   yaratilishini
alohida ta’kidladi. SHu nuqtai nazardan bizning magistrlik dissertatsiyamiz uchun
tanlagan   mavzumiz   dolzarbligi   belgilanadi.   Sababi,   dissertatsion   tadqiqotimiz
manbaviy   asosi   faqat   birlamchi   manbalarga   asoslanadi.   Yurtboshimizning   bu
o’gutlari   tarixchilar   uchun   dastur   amal   bo’ldi.   Keng   ko’lamda   arxeologik
tadqiqotlar amalga oshirilib, muhim kashfiyot va yutuqlarga erishildi. SHuningdek,
jahonning   etuk   ilmiy   markazlari   bilan   hamkorlik   ishlari   yo‘lga   qo‘yilib,   xalqaro
arxeologik ekspeditsiyalar faoliyat ko‘rsata boshladi. Tosh davri, xususan mezolit,
neolit   davri   jamoalari   madaniyatini   o‘rganishda   O‘zbekiston-Rossiya,
O‘zbekiston-Polsha,   O‘zbekiston-Fransiya   kabi   xalqaro   arxeologik
ekspeditsiyalarining   tadqiqotlari   natijalari   muhim   ahamiyat   kasb   etdi.   Xususan,
arxeologik tadqiqotlarda zamonaviy uslublar, asbob uskanalar qo‘llanila boshladi. 
Tosh asri neolit davrida urug‘chilik tuzumi rivojlangan bo‘lib, onalar jamoada
hukmron   bo‘lgan.   Xususan,   jamoa  mehnati,   ishlab   chiqarish   vositalarining  jamoa
1
Karimov   I . A . «Тарихий хотирасиз келажак йўқ» Тошкент, «Ўзбекистон» нашриёти,  1998, 21,24-25  betlar  
2 mulki   xisoblanganligi   o‘sha   davr   turmush   tarzining   asosiy   mezoni   hisoblangan.
SHuningdek, bu dav rda  muhim  ijtimoiy-iktisodiy  o‘zgarishlar  ro‘y bergan bo‘lib,
maxsulot ishlab chikarila boshlangan. To‘qimachiliq kemasozliq kulolsozlik paydo
bo‘lgan. Mehnat  vositalarini takomillashtirish, xususan,  tosh, suyak va yog‘ochga
ishlov   berishning   an’anaviy   uslublari   yuksaklikka   erishgan,   ayniksa,   toshni
silliqlash, parmalab teshish  singari  texnologiyalar  kashf  etilgan, mikrolit qurollari
yanada   takomillashgan.   Eng   muhimi,   maxsulot   ishlab   chiqrishning   xo‘jalik
asoslari,   dehqonchilik   va   chorvachilik   vujudga   kelgan.   Bu   voqelik   shubhasiz,
ibtidoiy odamzod ijtimoiy tuzumi, kundalik turmush tarzi, xullas, ijtimoiy-iqisodiy
faoliyatining   barcha   sohalarida   keskin,   tub   o‘zgarishlarga   olib   kelgan.   SHuning
uchun   ham   bu   tarixiy   jamiyatni   ingliz   arxeologi   G.   CHayld   «Neolit   inkilobi»
atamasi   bi lan   fanga   kiritgan.   Tosh   davrining   so‘nggi   bosqichi   bo‘lgan   neolitning
hronologik   sanasi   geologik   davrlashtirish   buyicha,   asosan,   golotsenga   to‘g‘ri
keladi.   Bu   davrning   tabiiy   iqlim   sharoiti,   o‘simlik   va   hayvonot   dunyosi   xozirgi
zamonga   nisbatan   yaqinligi   bilan   xarakterlanadi.   Jumladan,   oldingi   taraqqiyot
bosqichlariga   qaraganda   yangi,   tabiatan   ma’lum   hududlarni   o‘zlashtirish   jarayoni
tezlashib,   odamlar   nisbatan   kengroq   mintakalarda   yashay   boshlaganlar.   Xu susan,
O‘rta   Osiyo   miqyosida   mezolitning   oxirida   va   neolit   davrida   odamzod   yashashi
uchun qulay ekologik muhit mavjud bo‘lgan barcha hududlar jamoalar tomonidan
o‘zlashtirilganligi tadqiqotlarda aniqlandi. 
Xususan,      O‘rta   osiyo   neolit   davri   jamoalari   moddiy   madaniyati.   O‘rta
Osiyoning   janubiy-g‘arbiy   mintaqalarida   Kopettog‘ning   quyoshga   tushlov   soy
etaklarida   ibtidoiy   motiga   dehqonchilik   madaniyati   (Joytun) 2
,   Amudaryo   va
Zarafshonning   quyi   havzalarida,   Qizilqumda   ovchi-baliqchi   urug‘   jamoalarining
Kaltaminor   madaniyati 3
,   Hisor   tog‘   tizmalarining   dara   va   yaylovlarida   Hisor
madaniyati 4
, Farg‘ona vodiysida  Markaziy Farg‘ona madaniyati 5
, O‘rta Zarafshon
vohasida   Sazog‘on   va   Ustyurtda   Ustyurt   neolit   jamoalari   madaniyati   shakllanib,
rivoj topgan 6
. O‘rta Osiyo miqyosida neolit davriga oid madaniyatlar tadqiqoti ikki
mintaqa   bo‘yicha   neolit   jamoalari   madaniyatining   yaratilganligini   aniqlash
imkonini   berdi:   1.O‘rta   Osiyo   tog‘   mintaqasi-   Markaziy   va   Janubiy   Tojikiston
2
 Массон В.М. Джейтунская культура. ЮТАКЭ, т.10, Ашхабад, Ылым, 1961; Поселение Джейтун (проблемы
становления производящей экономики). МИА, № 180, 1971.
3
  Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского междуречье. М., 1981.
4
  Ранов В.А. Гиссарская культура: распространение, хронология, экономика.  //  Культура первобытной эпохи
Таджикистана. – Душанбе, 1982; Гиссарская культура – неолит горных областей Средней Азии.  //  Каменной
век   Северной,   Средней   и   Восточной   Азии.   –   Новосибирск,   1985;   Неолит   (гиссарская   культура).   История
Таджикского народа. Том 1. – Душанбе, 1998.  С. 105-123.
5
  Исламов  У.И., Тимофеев  В.И. Культура каменного века Центральной Ферганы. – Ташкент: Фан, 1986. С.
304. 
6
  Бижанов   Е.Б.   Неолитические   памятники   юго-восточного   Устюрта.   //   Древняя   и   средневековая   культура
юго-восточного   Устюрта.   –   Ташкент :   Фан,   1978.   С.18-79 ;   Каменный   век   Устюрта.   Авт.реф.   на   соискание
уч.степени   д.и.н.   –   Нукус,   1996.   С.3-42 ;   Джуракулов   М.Д.,   Холматов   Н.У.   Мезолит   и   неолит   Среднего
Зарафшана. – Ташкент: Фан, 1991.  С. 3-122 .
3 hududidagi   Hisor   madaniyati,   O‘rta   Zarafshon   vohasi   Qoratepa   tog‘   massivi
shimoliy   yon   bag‘ridagi   Sazog‘on   madaniyati,   Farg‘ona   vohasidagi   Markaziy
Farg‘ona   madaniyati;   2.O‘rta   Osiyo   pasttekislik   mintaqasi-   Amudaryo   va
Zarafshonning   quyi   havzalarida,   Qizilqumda   ovchi-baliqchi   urug‘   jamoalarining
Kaltaminor   madaniyati,   Janubiy   Turkmanistondagi   Joyitun   madaniyati,   Ustyurt
neolit jamoalari madaniyati. Kishilik tarixi   taraqqiyotining   ilk bosqichlarini   o‘z
ichiga   oluvchi     ibtidoiy   davr   jamoalari     moddiy-madaniyatini     o‘rganishda
qadimgi   odamlar     turmushi   mashg‘ulotlari,   xo‘jalik   yumushlari,     ishlab   chiqarish
iqtisodiyotiga   o‘tish jarayoni   o‘z mazmun, mohiyati   bilan   o‘ta dolzarb   masala
hisoblanadi.     Sababi,   ishlab   chiqarish     iqtisodiyoti,   ya’ni   dehqonchilik     va
chorvachilikning     vujudga   kelishi   (neolit   inqilobi)   keyingi   tarixiy   taraqqiyot
bosqichlarida   muhim sotsial, iqtisodiy o‘zgarishlarga  olib kelgan. 
Ma’lumki,     soha     mutaxassislari     tadqiqoticha     Old   Osiyo     mintaqasida
dastlabki  ishlab chiqarish  iqtisodiyotiga  o‘tish  jarayoni  ro‘y bergan 7
. Bu haqda
“monitsentrizm” va “politsentrizm” ilmiy nazariyalari  mavjud. N.I.   Vavilov   o‘z
tadqiqotida     tog‘liq     mintaqalarning     subtropik     qismida     yovvoyi     o‘simliklarni
madaniylashishiga   ko‘proq   imkoniyat,   shart-sharoitlar   bo‘lganligini     alohida
ta’kidlaydi 8
.   Mazkur   mintaqa     miqyosida     ilk     dehqonchilik     komplekslarini
qiyosiy   tahlil     etgan     V.M.Masson     ularni     o‘ziga   xos     xususiyatlar,   madaniy
an’analarga       ega   ekanligini     aniqlaydi     va   shu     asosda     dehqonchilik     va
chorvachilik     xo‘jaligi       shakllanishi   to‘g‘risida     «politsentrizm»     ilmiy
konsepsiyasini     qo‘llab     quvvatlaydi     hamda     bu   turdagi   xo‘jalik     shakllangan
sarhadlarni     2   ta   madaniy     vohaga     ajratadi:   1.   O‘rta   Er     dengizi     sharqiy     sohili
hududlari       (sopolsiz     neolit);   2.     Shimoliy     Iroq,     Shimoliy   Eron   va   Janubiy-
G‘arbiy     O‘rta   Osiyo     (sopolli   neolit) 9
.     Ko‘rib   turganingizdek,   Janubiy-   G‘arbiy
O‘rta Osiyo   ilk   ishlab   chiqarish   iqtisodiyoti    shakllangan   mintaqalar   sirasiga
kiradi va bu  joylar  Janubiy Turkmaniston  Kopettog‘  shimoliy  yon  bag‘irlariga
to‘g‘ri kelib,   ilk dehqonchilik   xo‘jaligi   sohiblari sifatida bu joyda tadqiq etilgan
madaniyat-joyitun   jamaolari   madaniyati   nomi bilan fanga   kirdi 10
.   SHu o‘rinda
O‘rta Osiyoning  boshqa hududlari  neolit davri  jamoalari  xo‘jalik mashg‘ulotlari
masalasiga   ham   e’tibor   qaratsak,   quyidagi   manzaraning     guvohi     bo‘lamiz:
7
  Массон  В.М. Средняя Азия и Древний Восток. М.Л., Наука, 1964,с.466. Первые  цивилизации. М., Наука,
1989;   Шнирельман   В.А.   Происхождение   скотоводства.   Москва,   Наука,   1980.   Шнирельман   В.А.
«Неолитическая революция» и неравномерность исторического развития – Проблемы переходного периода
и   переходных   общественных   отношений.   Москва,   1986.Шнирельман   В.А.   Возникновение   производяшего
хозяйства.   М.,   1989;     Бадер   О.Н.   Древнейшие   земледельцы   Северной   Месопотамии.   М.,   Наука,   1989.
Семенов С.А. Происхождение земледелия. М., 1974.
8
  Вавилов  Н.И.  Центры происхождения  мирового  земледелия  в  свете  современных  исследований.  Избр.тр.
М.,1965.Т.5.
9
 Массон В.М. Кўрсатилган адабиёт, 1964, 82-92-бетлар.
10
  Массон   В.М.   Поселение   Джейтун   (проблема   становления   производящей   экономики)-МИА,   №180,   Л.:
Наука, 1971.  
4 kaltaminor     tarixiy-madaniy     jamoalari     turmushida     termachilik,     ovchilik     va
baliqchilik     xo‘jaligi   bo‘lgan 11
;     Markaziy     Farg‘ona 12
,   Ustyurt     neolit     jamolari 13
hayotida  o‘zlashtirma  xo‘jalik  to‘liq  hukmron  bo‘lgan.  
Yuqorida   keltirilgan   faktlardan   ibtidoiy   odamzod     turmushida       ishlab
chiqarish     iqtisodiyotiga     o‘tish   o‘ziga   xos   tarixiy   shart-sharoitlar   negizida   ro‘y
berganligi   ma’lum   bo‘ladi.   Bunda     ibtidoiy   jamoalar   yashagan     joy   landshafti,
tabiati, iqlimiy  sharoiti  muhim rol  o‘ynagan. N.I.  Vavilov keltirishicha tog‘ yon
bag‘ri   vohalarida   o‘sgan     yovvoyi   boshoqli,   donli     o‘simliklar     so‘li,   arpa,
bug‘doylarning   gibridlashuvi,   madaniylashuviga   vositachi   bo‘lgan.     YAqin
SHarq,   Janubiy-   G‘arbiy   O‘rta   Osiyo     (Kopetdog‘   yon   bag‘irlari,   joyitun
jamaoalari),   Markaziy   va   Janubiy     Tojikiston     hududida     (hisor   jamoalari)   ilk
dehqonchilik   xo‘jaligiga     ega   bo‘lgan     yodgorliklarning     o‘rtacha     balandlikdagi
tog‘lar     yon   bag‘ri     yoki   alohida     tog‘   vohalar     daryolari,   yirik     soylarning     soz
tuproqli   yon qayirlarida   joylashganligi   fakti   N.I.Vavilov fikrining   to‘g‘riligini
tasdiqlaydi.     V.A.Ranov     ham   hisor     jamoalari     yodgorliklarining     joylanishi
holatlari     YAqin   SHarq     neolit     yodgorliklariga     o‘xshashligini     alohida     e’tirof
etgan 14
.     SHu   nuqtai   nazardan,     M.Djurakulov,   N.Xolmatovlar   O‘rta   Zarafshon
vohasi  sazog‘on  neolit  jamoalar  makonlari  Qoratepa  tog‘ massivi  shimoliy yon
bag‘ri     yirik   soylari   (   Ohalik,    Mironqul,    Tepaqul,     Egriqulcha,     Sazog‘on   kabi)
soz   tuproqli    yon   qayirlarida joylashganligi  va bu holat    jamoalarning dastlabki
dehqonchilik     yumushlari   bilan     shug‘ullanishlariga     imkon     berganligi   borasida
tadqiqotlarida ma’lumot keltiradi.
Ma’lumki,   pleystotsen   davri   so‘nggi   bosqichlari   va   golotsen   davrida
(mezolit davri oxiri va neolit davrida) iqlimiy sharoit, tabiat,landshaft, o‘simlik va
hayvonot dunyosi, ekologik sharoit nisbatan hozirgi davrga yaqinroq bo‘lgan. SHu
bois,   O‘rta   Osiyoning   deyarli   barcha   hududlari   odamzod   tomonidan
o‘zlashtirilgan.   Bu   esa   odamlarni   turli   tabiat,landshaft,   iqlimiy   va   ekologik
muhitga   (tog‘,   tog‘   oldi,   pasttekislik)   tushib   qolishiga   vash   u   asosda   o‘ziga   xos
moddiy   madaniyat   yaratganligi,   o‘ziga   xos   mehnat   qurollariga   ega   bo‘lib,   shu
asnoda   xo‘jalik   faoliyati   bilan   mashg‘ul   bo‘lishiga   olib   kelgan.   Ushbu   magistrlik
dissertatsiyamiz   maqsadi   O‘rta   Osiyo   miqyosida   neolit   jamoalari     xo‘jalik
mashg‘ulotlarini arxeologik manbalar asosida yoritib berishdan iborat.
Tadqiqot obyekti va predmeti:
Tadqiqot   predmeti.   O’rta   Osiyo,   xususan   O‘zbekiston   hududi     miqyosida
kishilik   tarixi   neolit   davriga   oid   tadqiq   etilgan   va   o‘rganilishi   davom   etayotgan
11
 Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского Междуречья. М., Наука, 1981, С.173.;
12
 Исламов У.И., Тимофеев В.И. Кульура каменного века Центральной Ферганы. Ташкент, Фан, 1986;
13
 Бижанов Е.Б.  Каменный век Устюрта. Нукус, 1996, с.3-42.
14
 Ранов В.А. Кўрсатилган адабиёт, 1998, 113-114-бетлар. 
5 yodgorliklar   tadqiqoti   jarayonida   topilgan   xo‘jalik   tarixi   borasidagi   ashyolar,
ma’lumotlar tadqiqotimiz predmeti hisoblanadi. Zikr etilgan arxeologik ashyolarga
tayangan   holda   O‘zbekiston   hududi   neolit   davri   qabilari   moddiy   madaniyati
mazmun,   mohiyoti   yoritib   berilishi   ham   tom   ma’noda   tadqiqotimiz   predmeti
sanaladi. 
Tadqiqot obyekti:  
Insoniyatning o’tmish tarixini boy madaniy merosini o’rganishda shubhasiz,
ibtidoiy   davr   jamoalar   tomonidan   yaratilgan   moddiy   madaniyat   muhim   ahamiyat
kkasb   etadi.   Shu   moddiy   madaniyat   tizimida   neolit   davri   qabilalari   mehnat
qurollari,   xo‘jalik   tarixining   o‘ziga   xos   munosib   o‘rni   bor.   Magistrlik
tadqiqotimizning   asosiy   obyekti   O’rta   Osiyo,   xususan   O‘zbekiston   hududi
miqyosida     neolit   davri   yodgorliklar   hisoblanib,   ular   tadqiqoti   jarayonida   neolit
qabilalari xo‘jalik tarixi borasida qo’lga kiritilgan arxeologik ashyolarning manba
sifatida ekanligidir. Neolit davriga kelib   Vatanimiz   sarhadlarida   aholi   zichligi
oshadi,   jamoalar   turli   ekologik   sharoitlarga   tushib   qolishib   o‘ziga   xos
xususiyatlarga   ega   bo‘lgan   madaniyat   yaratishadilar.   Mazkur   davr   jamoalari
madaniyati   o‘ziga   xos   xususiyatlari,   qabilalar   mehnat   qurollari,   xo‘jalik   tarixini
yoritib   berish,   bu   borada   arxeologik   ma’lumotlarni   tahlil   etish   tadqiqotimiz
ob’ektidir.
Magistrlik   dissertasiyasining   maqsad   va   vazifalari.   Tadqiqotimiz   uchun
mazmun   etib   tanlangan   mavzuning   asosiy   maqsadi,   vazifalari   quyidagi   masalalar
hisoblanadi:
1. Vatanimiz   miqyosida neolit   davri jamoalari moddiy madaniyati tadqiqoti
natijalarini   xususan,   mazkur   davr   madaniyat   tizimida   yodgorliklar   tadqiqotida
mehnat   qurollari,   xo‘jalik   tarixi   borasida   qo‘lga   kiritilgan   ma’lumotlarni   manba
sifatida yaxlit bir tizimga solib, fundamental ish yaratish.
2. O‘rta Osiyo hududi neolit davri jamoalari moddiy madaniyati o‘ziga xos
xususiyatlari  va bu borada amalga oshirilgan tadqiqot natijalarini yoritib berish.
3. O‘rta Osiyo  ibtidoiy davr  tosh asri  inson va tabiat  o‘zaro aloqadorliklari
va  ularning    odamzod  kunlik  turmush   tarzi,  xo‘jalik  yumushlari   xarakteri  va  ular
bilan   bog‘liq   mehnat   qurollarining   turmushda   bajargan   funksiyasining   namoyon
bo‘lishi masalalarini yoritish.
4.   O‘rta   Osiyo   neolit   davri   madaniyatlari   tosh   industriyasi   xarakteri   va
o‘ziga   xos   qurollari,   tosh   qurollari   evolyusiyasi   va   an’anaviy   texnikaviy   usullari,
chaqmoqtosh ustaxonalari va shaxtalarini yoritish.
5.   O‘rta   Osiyo   neolit   davri   jamoalari   xo‘jalik   mashg‘ulotlari:   o‘zlashtirma
xo‘jalik,   ishlab   chiqarish   xo‘jaligi   asoslarini   yoritish   va   bu   borada   eng   so‘nggi
arxeologik tadqiqotlarning natijalarini bayon etish. 
6           6. O‘rta Osiyo neolit davri qabilalarining mehnat qurollari va xo‘jalik tarixi
borasida   tadqiqotlarda   qo‘lga   kiritilgan   arxeologik   ashyolar   ajdodlarimizning
o‘tmish,  boy  madaniy merosini   o‘rganishimizda  birlamchi  tarixiy manba  ekanligi
masalalarini yoritish.
Tadqiqotning ilmiy yangiligi. 
1. O’rta   Osiyo,   xususan   O‘zbekiston   hududi   neolit   davri   jamoalari   mehnat
qurollari,   xo‘jalik   tarixi   borasida   qo‘lga   kiritilgan   ma’lumotlar   yaxlit   tizimga
keltiriladi. 
2. Neolit   jamoalari   mehnat   qurollari   o‘zlari   yashaydigan   mintaqalar   tabiati,
landshafti,   ekologik   sharoiti   nuqtai   nazaridan   kelib   chiqilinib   yasalganligi   va   shu
asosda turmushda bajargan funksiyasi yoritilib beriladi. 
3. O‘rta   Osiyo     neolit   qabilalari   xo‘jalik   mashg‘ulotlari   borasida   eng   so‘nggi
tadqiqotlarda   qo‘lga   kiritilgan   manba,   ma’lumotlar   ishimizning   ilmiy   yangiligini
belgilaydi.   Xususan,   Quyi   Zarafshon   hududi   Ayakagitma   yodgorligidan
O‘zbekiston-Fransiya   xalqaro   arxeologik   ekspeditsiyasi   tomonidan   xonakilashgan
hayvon   suyagi   qoldiqlarining   topilishi,   Janubiy   va   Markaziy   Tojikiston   hududi
hisor   madaniyati   yodgorliklaridan,   SamDU   arxeologlari   tomonidan   Sazog‘on
madaniyati   yodgorliklaridan   xonakilashgan   hayvon   suyagi   qoldiqlari,   dastlabki
dehqonchilik xo‘jaligi shakllanishiga asos beruvchi ma’lumotlarni qo‘lga kiritilishi
masalalari ishimiz yangiligi hisoblanadi.
Tadqiqotning asosiy masalalari va farazlari
  O‘rta   Osiyo,   xususan   O‘zbekiston   sarhadlari   Qadimgi     SHarq   dunyosida
qadimgi     madaniyat     markazlaridan     biri     hisoblanadi.     Keyingi   arxeologik
tadqiqotlar  natijalariga  ko‘ra voha  ilk  paleolit  davridanoq  odamzod  tomonidan
o‘zlashtirilib,  tosh asrining  keyingi  taraqqiyot  bosqichlari  barchasida  uzluksiz,
mahalliy   madaniyatlar   negizida   vorisiylik   asosda   madaniyatlar   yaratilganiligi,
tadrijiy   rivojlanish bo‘lganiligi   ma’lum bo‘ldi   va ular   arxeologik   materiallarda
tasdig‘ini   topdi 15
.     Vohaning     shu   ketma-ketlik     madaniyat   tizimida     neolit   davri
jamoalari   moddiy   madaniyatining   ham   o‘ziga   xos   o‘rni   bor.   YUqorida   O‘rta
Osiyo,   xususan   O‘zbekiston   neolit   jamoalari   xo‘jalik     mashg‘ulotlari     to‘g‘risida
Zarafshon vohasi neolit jamoalari  xo‘jaligi ma’lumotlarining  xam o‘rni bor Quyi
Zarafshon   vohasi    va uning   tarkibiy   qismi  bo‘lgan   uchta qadimiy   o‘zanlarida
kaltaminor       jamoalari     yashaganligi     tadqiqotlarda     aniqlandi   va   ular   moddiy
madaniyati     kaltaminor     tarixiy-madaniy     jamoalari   madaniyatining   mahalliy
15
Джўрақулов   М.Ж.   Зарафшон   воҳаси   тамаддунининг   илк   саҳифаларидан.   Ўзбекистон   моддий   маданияти
тарихи,   34-нашри,   Самарқанд,   2004,14-16-бетлар;Самарқанд   ҳудуди   билан   боғлиқ   жойлар:   тош   даври
жамоалари   моддий   маданияти.   Самарқанд   шаҳри   2750   йиллигига   бағишланган   халқаро   илмий   конгресс
материаллари, Самарқанд, 2007. 
7 harakterdagi     Quyi   Zarafshon     madaniy     varianti     sifatida     fanga   kirgan 16
.     Bu
jamoalar   xo‘jalik mashg‘ulotlari   termachilik,   ovchilik va   baliqchilikdan   iborat
bo‘lganligi  to‘g‘risida  yuqorida   ma’lumotlar  keltirildi.  O‘rta Zarafshon  vohasi
Qoratepa  tog‘ massivi  shimoliy-yon bag‘rida  sazog‘on  neolit  madaniyati  tadqiq
etilgan.   Bu jamoalar   xo‘jalik   mashg‘ulotlari     to‘g‘risida   ma’lumotlarni   bayon
etishdan oldin  ibtidoiy odamzod  o‘z turmushida   ishlab chiqarish  iqtisodiyotiga
o‘tishda     o‘zlari    yashab   turgan   joy  landshafti, tabiati,  iqlimiy   sharoiti    naqadar
muhim   rol     o‘ynaganligi     faktini       keltirmoqchimiz.   Soha   tadqiqotchilari     bu
faktorlarga   e’tibor qaratishgan.   Xususan,   N.I.   Vavilov   o‘z tadqiqotida   tog‘liq
mintaqalarning     subtropik     qismida     yovvoyi     o‘simliklarni     madaniylashishiga
ko‘proq   imkoniyat,   shart-sharoitlar   bo‘lganligini     alohida     ta’kidlaydi 17
.   SHu
joylarda   o‘sgan   yovvoyi boshoqli, donli   o‘simliklar   so‘li, arpa, bug‘doylarning
gibridlashuvi,   madaniylashuviga   vositachi   bo‘lgan.     YAqin     SHarq,   Janubiy-
G‘arbiy O‘rta Osiyo   (Kopetdog‘ yon bag‘irlari, joyitun jamaoalari), Markaziy va
Janubiy   Tojikiston   hududida   (hisor jamoalari) ilk dehqonchilik xo‘jaligiga   ega
bo‘lgan  yodgorliklarning  o‘rtacha  balandlikdagi  tog‘lar  yon bag‘ri  yoki alohida
tog‘   vohalar     daryolari,   yirik     soylarning     soz   tuproqli     yon   qayirlarida
joylashganligi   fakti   N.I.Vavilov fikrining   to‘g‘riligini     tasdiqlaydi.   V.A.Ranov
ham hisor  jamoalari  yodgorliklarining  joylanishi  holatlari  YAqin SHarq  neolit
yodgorliklariga     o‘xshashligini     alohida     e’tirof     etgan 18
.     SHu   nuqtai   nazardan,
O‘rta   Zarafshon     vohasi     sazog‘on     neolit     jamoalar     makonlari     Qoratepa     tog‘
massivi     shimoliy   yon   bag‘ri     yirik   soylari   (   Ohalik,     Mironqul,     Tepaqul,
Egriqulcha,    Sazog‘on  kabi)    soz    tuproqli    yon    qayirlarida  joylashganligi  va  bu
holat   jamoalarning dastlabki   dehqonchilik   yumushlari bilan   shug‘ullanishlariga
imkon     bergan.     YAqin       vaqtlargacha     Zarafshon     vohasi     miqyosida     dastlabki
o‘troq     dehqonchilik     madaniyati    Zamonbobo, Sarazm    yodgorliklari    misolida
tadqiq     etilgan   edi 19
.   M.Jo‘raqulov,   N.Xolmatovlvr   o‘z   tadqiqotlarda     sazog‘on
jamoalari     turmushida       ishlab   chiqarish     iqtisodiyoti     kurtaklari     borligi     haqida
dastlabki     ma’lumotlarni     keltirishgan 20
.     Buni   keyingi     yillarda     sazog‘on
madaniyatining yangi kashf  etilgan  yodgorliklari (Jangal 1, Tepaqul 3, Tepaqul 4,
Lolab,   Ochil   g‘or   makonlari)     tadqiqotlari     natijalari     to‘liq     tasdiqladi     va   endi
Zarafshon   vohasida     ilk   ishlab     chiqarish     iqtisodiyoti     neolit   davri     jamoalari
turmushida  sodir  bo‘la boshlagan  deb  aytish mumkin.  Buni  Sazog‘on 2, Jangal
16
 Виноградов А. В. О локальных вариантах неолитической культуры Кызылкумов.- КСИА, 1970, вып. 122.
С. 31-36; Виноградов А.В. Кўрсатилган адабиёт .  1981 ,  165 -бетлар .
17
  Вавилов Н.И. Центры происхождения мирового земледелия в свете современных исследований. Избр.тр.
М.,1965.Т.5.
18
 Ранов В.А. Кўрсатилган адабиёт, 1998, 113-114-бетлар. 
19
Гулямов Я.Г., Исламов  У., Аскаров А. Первобытная культура и возникновение орошаемого  земледелия в
низовьях Зарафшана. – Ташкент: Фан, 1966 ;  Исаков А. Саразм. М., Наука, 1991. 
20
 Джуракулов М.Д., Холматов Н.У. Мезолит и неолит Среднего Зарафшана. Ташкент, Фан, 1991, с.102-110
8 1,   Tepaqul   3,4         makonlar     madaniy     qatlamidan     ilk   dehqonchilikdan     darak
beradigan   qadama   qurollar,   yorg‘uchoqlar, donni   ezish bilan   bog‘liq   bo‘lgan
tosh   buyumlar     ko‘plab     topilishi   isbotlab   turibdi 21
.   Bu   materiallarning     YUqori
Zarafshon     vohasidagi     sarazm     yodgorligi   arxeologik   ashyolariga   o‘xshashligi
haqida ma’lumotlar mavjud 22
. Ma’lumki,  sarazm  o‘troq  dehqonchilik  madaniyati
hisoblanadi.   Sazag‘on   jamoalari     madaniyatining     sarazm     madaniyatiga
o‘xshashligi   ular   tosh     industriyasi       paraqali   qismida,   shuningdek     qadama
qurollari, yorg‘uchoqlar,   donni   ezish bilan   bog‘liq   tosh   buyumlarida,   qisman
sopol     idishlarida     namoyon   bo‘lgan.     SHu   nuqtai   nazardan     kelib   chiqib
M.Djo‘raqulov,   N.Xolmatovlar     Sarazm   madaniyati,   xususan   Zarafshon     vohasi
eneolit  va jez  davri  o‘troq dehqonchilik  bilan  bog‘liq  jamoalarning  madaniyati
tub   joyli     mahalliy     madaniyatlar     negizida     shakllanganligi   to‘g‘risidagi
xulosalarni   bildirgan.     To‘g‘ri,   bunda     innovatsiya,   diffuziya,   migratsiya
jarayonidagi  madaniy  ta’sirni  ham inkor  etmaymiz. 
Vohada     neolit   davri   jamoalari     turmushida     ishlab   chiqarish     iqtisodiyoti
bo‘lganligi     masalasini     oydinlashtirishda   Quyi   Zarafshon     vohasida     joylashgan
Oyoqagitma     neolit   makonidan     yaqinda     O‘zbekiston-   Fransiya     xalqaro
arxeologik     ekspeditsiyasi     xodimlari     tomonidan   (F.   Brunet,   M.   Xo‘janazarov)
xonakilashtirilgan     hayvon     suyaklarining     topilishi   ham   muhim     bo‘ldi.
Tadqiqotchilar     mazkur   jamoalar     chorvachilik     xo‘jaligi     bilan
shug‘ullanishganliklarini   ta’kidlamoqda. 23
  YUqorida       keltirilganidek,     sazog‘on
madaniyati     makonlari,   Uchtut   chaqmoqtosh     ustoxonasi     hamda     Oyoqatitma
makoni     ma’lumotlari     Zarafshon     havzasi     O‘rta   Osiyoning     janubiy,   janubiy-
g‘arbiy     hududlari     singari     neolit     davrida     eng     qadimgi     ishlab   chiqarish
iqtisodiyoti  bo‘lgan  markazlardan  biri  ekanligidan  guvohlik beradi.  
21
  Холматов   Н.У.   Ўрта   Зарафшон   неолит   даври   моддий   маданиятининг   баъзи   хусусиятлари   (Тепақул   4
макони  асосида).  СамДУ  ахборотномаси, 2004, № 4, 31-34-бетлар;  Қоратепа тош даври жамоалари  моддий
маданияти (Ўрта Зарафшон  воҳаси). ИМКУ,   № 35, Тошкент, “Фан”, 2006, 24-39-бетлар. Джуракулов М.Д.,
Холматов Н.У. Кўрсатилган адабиёт. 1991. 70-79-бетлар; Джуракулов М.Ж., Холматов Н.У., Амиркулов Б.А.
Итоги   археологического   изучения   стоянки   Джангал   I .   //   В опросы   археологии,   древней   истории   и
этнографии. Труды Сам ГУ, Самарканд, 1991.   С.4-12; Джурақулов М.Ж., Холматов Н.У. Тепақул 3 неолит
манзилгоҳи   ўрганилиши   натижалари   //   Тарих   фанининг   долзарб   муаммолари.   Самарқанд.   СамДУ.   1997.
Джуракулов   М.Ж.,   Холматов   Н.У.   Тепакул   4   неолит   манзилгоҳи   (Ўрта   Зарафшон   воҳаси)   //   Тарих   ва
истиқлол.   Илмий   мақолалар   тўплами.   Самарқанд,   2000.   4-14-бетлар;   Джурақулов   М.Ж.   Холматов   Н.У.
Самарқанд Давлат  Университети тадқиқотларидан // Ўзбекистонда археологик тадқиқотлар 2003. Тошкент.
2004. 31-34-бетлар. 
22
  Джўрақулов   М.Ж.   Зарафшон   воҳаси   тамаддунининг   илк   саҳифаларидан.   Ўзбекистон   моддий   маданияти
тарихи,   34-нашри,   Самарқанд,   2004,15,16-бетлар.   Холматов   Н.У.   Ўрта   Зарафшон   неолит   даври   моддий
маданиятининг баъзи  хусусиятлари  (Тепақул 4 макони  асосида).   СамДУ  ахборотномаси, 2004, № 4, 31-34-
бетлар.
23
  Хужаназаров   М.,   Брунет   Ф.,Шимчак   К.   Археологические   исследования   Узбекско-Французской
экспедиции   на   памятниках   Кызылкумов.   Археологические   исследования   в   Узбекистане   2004-2005   годы.
Ташкент,2006,с   244-250.   Ўзбекистон-   Франция     халқаро     археологик     экспедицияси   илмий   ҳисоботи-
2008,2009 й.
9 Xullas, O‘rta Osiyo, xususan O‘zbekiston hududida neolit qabilalari xo‘jalik
tarixi   bo‘yicha   birmuncha   tadqiqotlar   amalga   oshirilgan.   Bu   tadqiqotlar   natijalari
mazkur sarhadlar ushbu masalalar echimida istiqbolli ekanligini ko‘rsatmoqda.
Tadqiqot mavzusi bo‘yicha adabiyotlar shahri (tahlili).
Mezolit,   neolit   davri   ekologik   sharoiti,   iqlimiy   muhiti   nisbatan   hozirgi
zamonga   yaqin   bo‘lgan.   SHu   sababli   O‘rta   Osiyoning   deyarli   barcha   sarhadlari
odamzod  tomonidan  o‘zlashtirilib,  natijada  o‘ziga  xos  xususiyatlarga  ega  bo‘lgan
turli   mezolit,   neolit   madaniyatlari   shakllanadi.   O‘rta   Osiyo   neoliti   iqtisodiy-
xo‘jalik   xarakteriga   ko‘ra   rang-barang   va   o‘ta   murakkabdir.   O‘rta   Osiyoning
janubiy-g‘arbiy   mintaqalarida   Kopettog‘ning   quyoshga   tushlov   soy   etaklarida
ibtidoiy   motiga   dehqonchilik   madaniyati   (Joytun) 24
,   Amudaryo   va   Zarafshonning
quyi   havzalarida,   Qizilqumda   ovchi-baliqchi   urug‘   jamoalarining   Kaltaminor
madaniyati 25
,   Hisor   tog‘   tizmalarining   dara   va   yaylovlarida   Hisor   madaniyati 26
,
Farg‘ona   vodiysida   Markaziy   Farg‘ona   madaniyati 27
,   O‘rta   Zarafshon   vohasida
Sazog‘on va Ustyurtda Ustyurt neolit jamoalari madaniyati tarkib topdi 28
. Ammo,
ularning   xo‘jalik   asosi,   xronologik   doirasi,   etnomadaniy   va   etnografik   qiyofasi
masalalari, Joyitun va Kaltaminor madaniyatlarini hisobga olmaganda, O‘rta Osiyo
neolitining o‘ta bahsli muammolari bo‘lib qolaverdi. 
O‘rta   Osiyo   neolit   davri   jamoalari   moddiy   madaniyati   tadqiqotida
A.P.Okladnikov,   YA.G.Gulyamov,   V.A.Ranov,   V.M.Masson,   A.V.Vinogradov,
U.Islomov,   V.I.Timofeev,   G.F.Korobkova,   M.R.Qosimov,   T.Mirsoatov,
E.Bijanov,   M.Jo‘raqulov,   N.U.Xolmatov   kabi   olimlarning   izlanishlari   muhim
hisoblanadi.     Keyingi   yillar   maboynida   arxeologik   tadqiqotlar   jarayonida   qo‘lga
kiritilgan   manbalar   mezolit,   neolit   davri   jamoalari   moddiy   madaniyatining   yangi
qirralarini   yoritish   imkonini   bermoqda.   SHuningdek,   O‘rta   Osiyo,   xususan
O‘zbekiston   hududi   neolit   qabilalari   mehnat   qurollari   va   xo‘jalik   mashg‘ulotlari
tarixi   borasida   ham   muhim   manbalar   qo‘lga   kiritildi.   Ma’lumki,   kishilik   tarixi
taraqqiyotining     ilk   bosqichlarini     o‘z   ichiga   oluvchi     ibtidoiy   davr   jamoalari
moddiy-madaniyatini  o‘rganishda  qadimgi odamlar  turmushida  ishlab chiqarish
iqtisodiyotiga   o‘tish jarayoni   o‘z mazmun, mohiyati   bilan   o‘ta dolzarb   masala
24
  Массон   В.М.   Джейтунская   культура.   ЮТАКЭ,   т.10,   Ашхабад,   Ылым,   1961;   Поселение   Джейтун
(проблемы становления производящей экономики). МИА, № 180, 1971.
25
  Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского междуречье. М., 1981.
26
    Ранов   В.А.   Гиссарская   культура:   распространение,   хронология,   экономика.   //   Культура   первобытной
эпохи   Таджикистана.   –   Душанбе,   1982;   Гиссарская   культура   –   неолит   горных   областей   Средней   Азии.   //
Каменной  век  Северной,  Средней  и   Восточной  Азии.  –  Новосибирск,  1985;  Неолит  (гиссарская   культура).
История Таджикского народа. Том 1. – Душанбе, 1998.  С. 105-123.
27
  Исламов У.И., Тимофеев В.И. Культура каменного века Центральной Ферганы. – Ташкент: Фан, 1986. С.
304. 
28
  Бижанов   Е.Б.   Неолитические   памятники   юго-восточного   Устюрта.   //   Древняя   и   средневековая   культура
юго-восточного   Устюрта.   –   Ташкент :   Фан,   1978.   С.18-79 ;   Каменный   век   Устюрта.   Авт.реф.   на   соискание
уч.степени   д.и.н.   –   Нукус,   1996.   С.3-42 ;   Джуракулов   М.Д.,   Холматов   Н.У.   Мезолит   и   неолит   Среднего
Зарафшана. – Ташкент: Фан, 1991.  С. 3-122 .
10 hisoblanadi.     Sababi,   ishlab   chiqarish     iqtisodiyoti,   ya’ni   dehqonchilik     va
chorvachilikning     vujudga   kelishi   (neolit   inqilobi)   keyingi   tarixiy   taraqqiyot
bosqichlarida       muhim   sotsial,   iqtisodiy   o‘zgarishlarga     olib   kelgan:     ibtidoiy
odamzodning   kunlik   turmush   tarzi     o‘zgaradi   va     endi     ular   oziq-ovqat     topish
ilinjida  daydib yurmasdan, o‘troq  tarzda   hayot kechira  boshlaydi, natijada aholi
muqim  yashovchi qishloqlar  paydo bo‘ladi,  dehqonchilik va  chorvachilik  bilan
bog‘liq     diniy   e’tiqodlar     shakllanadi,   lalimi     dehqonchilik     hamda     vaqt     o‘tishi
bilan     sug‘orma     dehqonchilikka     bog‘liq     suv   inshootlari     qurilishi     boshlanadi.
Natijada   aholining   ma’lum   sug‘orma     dehqonchilikka     asoslangan     madaniy
vohalarga     zichlashishi     jarayoni     ro‘y     berib,   obod     qishloqlar,   keyinchalik   ular
o‘rniga     shaharlar     vujudga   keladi.   SHu   tariqa     shaharsozlik     madaniyati     va   ilk
davlatchilik     ko‘rinishlari     paydo   bo‘ldiki,     bu   tom   ma’noda       qadimgi
sivilizatsiyalar  shakllanishi   demakdir. 
Ma’lumki,     soha     mutaxassislari     tadqiqoticha     Old   Osiyo     mintaqasida
dastlabki     ishlab   chiqarish     iqtisodiyotiga     o‘tish     jarayoni     ro‘y   bergan 29
.   Bu
jarayon   borasida   mutaxassislar   “monotsentrizm”   va   «politsentrizm»     ilmiy
nazariyalarini   ilgari   surishadi.   Mazkur   mintaqa     miqyosida     ilk     dehqonchilik
komplekslarini       qiyosiy   tahlil     etgan     V.M.Masson     ularni     o‘ziga   xos
xususiyatlar,   madaniy     an’analarga       ega   ekanligini     aniqlaydi     va   shu     asosda
dehqonchilik   va chorvachilik   xo‘jaligi     shakllanishi  to‘g‘risida   «politsentrizm»
ilmiy     konsepsiyasini     qo‘llab     quvvatlaydi     hamda     bu   turdagi   xo‘jalik
shakllangan     sarhadlarni     2   ta   madaniy     vohaga     ajratadi:   1.   O‘rta   Er     dengizi
sharqiy  sohili  hududlari   (sopolsiz  neolit); 2.  SHimoliy  Iroq,  SHimoliy Eron va
Janubiy-   G‘arbiy     O‘rta   Osiyo     (sopolli   neolit) 30
.     Demakkim,   Janubiy-   G‘arbiy
O‘rta Osiyo   ilk   ishlab   chiqarish   iqtisodiyoti    shakllangan   mintaqalar   sirasiga
kiradi va bu  joylar  Janubiy Turkmaniston  Kopettog‘  shimoliy  yon  bag‘irlariga
to‘g‘ri kelib,   ilk dehqonchilik   xo‘jaligi   sohiblari sifatida bu joyda tadqiq etilgan
madaniyat-joyitun   jamaolari   madaniyati   nomi bilan fanga   kirdi 31
.   SHu o‘rinda
O‘rta Osiyoning  boshqa hududlari  neolit davri  jamoalari  xo‘jalik mashg‘ulotlari
masalasiga   ham   e’tibor   qaratsak,   quyidagi   manzaraning     guvohi     bo‘lamiz:
kaltaminor     tarixiy-madaniy     jamoalari     turmushida     termachilik,     ovchilik     va
29
  Массон В.М. Средняя Азия и Древний Восток. М.Л., Наука, 1964,с.466. Первые цивилизации. М., Наука,
1989;   Шнирельман   В.А.   Происхождение   скотоводства.   Москва,   Наука,   1980.   Шнирельман   В.А.
«Неолитическая революция» и неравномерность исторического развития – Проблемы переходного периода
и   переходных   общественных   отношений.   Москва,   1986.Шнирельман   В.А.   Возникновение   производяшего
хозяйства.   М.,   1989;     Бадер   О.Н.   Древнейшие   земледельцы   Северной   Месопотамии.   М.,   Наука,   1989.
Семенов С.А. Происхождение земледелия. М., 1974.
30
 Массон В.М. Кўрсатилган адабиёт, 1964, 82-92-бетлар.
31
  Лисицина   Г.Н.   Основные   этапы   истории   земледелия   на   юге   Средне   Азии   Л.,   1968;   Массон   В.М.
Южнотуркменистанский   центр   раннеземледельческих   культур.-   Труды   ЮТАКЭ,   1960,   т.   10;
Земледельческий   неолит   юго-запада   Средней   Азии.   //   Средняя   Азия   в   эпоху   камня   и   бронзы.   Л.:   Наука,
1966; Поселение Джейтун (проблема становления производящей экономики)-МИА, №180, Л.: Наука, 1971.  
11 baliqchilik     xo‘jaligi   bo‘lgan 32
;     Markaziy     Farg‘ona 33
,   Ustyurt     neolit     jamolari 34
hayotida   o‘zlashtirma   xo‘jalik   to‘liq   hukmron   bo‘lgan.   Markaziy va Janubiy
Tojikistonda     tadqiq     etilgan     hisor     neolit   jamoalari       xo‘jalik     yumushlari
to‘g‘risida     mutaxassislar   orasida     bahsli   fikrlar     mavjud.   Tadqiqotlardan
hisorliklar  nafaqat  termachilik, ovchilik  yumushlari bilan shug‘ullanishgan, balki
hayvonlarni   xonakilashtirganliklari, sodda   usullarda   bo‘lsada,   dehqonchilikdan
ham   xabardor   ekanligi   ma’lum   bo‘ladi.   B.Botirov   Tutqovul makoni   madaniy
gorizontlaridan  xonakilashgan  eshak,  qo‘y va  echkilarning  suyaklarini  aniqladi.
SH.SHaripov   Sayyod     makoni     hisor       jamoalariga     oid     madaniy     qatlamdan
topilgan   hayvon   suyaklarining   70% ni   xonakilashgan   qo‘y va echki suyaklari
tashkil   etganlagi     faktlarini    o‘z tadqiqotida   keltirgan.  M.N.  Ermolovaning O‘rta
Osiyo   miqyosida   xonakilashtirilgan   hayvon   suyaklari   to‘g‘risidagi   tadqiqoti   ham
muhim. 35
   Hisorliklar kundalik turmushda dehqonchilik bilan  shug‘ullanganliklari
ehtimolini, ular    makonlari    tog‘  va tog‘    yonbag‘irlari    daryo, soy yon   qayirlari
ya’ni   soz   tuproqli   joylarga   joylashganligi     faktlari     ham     isbotlashi     mumkin.
Lekin, V.A.Ranov    fikricha,   har  ikkala   xo‘jalik   turi    hisorliklari   iqtisodiyotida
hukmron  mavqeni  egallamagan 36
. 
Tadqiqotda qo‘llanilgan metodikaning tavsifi.   
Tadqiqot O‘rta Osiyo hududi miqyosida kishilik tarixi tosh asri neolit davri
(mil.avv. 6-4 ming yilliklar) qabilalar mehnat qurollari, xo‘jalik tarixini yoritishga
bag‘ishlangan. Bu borada arxeologik manbalar, ma’lumotlar bir tizimga keltiriladi.
Tadqiqotda   zamonaviy   tadqiqot   usullari,   nazariyalar   va   yangicha   yondoshuvlar
qo‘llaniladi. Arxeologik manbalar  qiyosiy tahlili  asosida  xolisona  tarix yaratiladi,
shuningdek, tarixiylik, tizimlilik, xolislik,  to‘plangan  arxeologik  materiallarni fan
yutuqlari   asosida   umumlashtirish     va   ularga   qiyosiy   tahlil   tamoyillariga   tayanib
yondashish   ko‘zda tutilgan.
Tadqiqot natijalarining nazariy va amaliy ahamiyati. 
O‘rta Osiyo hududi miqyosida kishilik tarixi tosh asri neolit davri (mil.avv.
6-4   ming   yilliklar)   qabilalar   mehnat   qurollari,   xo‘jalik   tarixi   borasida   qimmatli
arxeologik ashyoviy manbalar qo’lga kiritilgan. Bu ashyoviy dalillar o’z mazmun-
mohiyatiga   ko’ra   mazkur   mintaqa   ibtidoiy   davri   jamoalari   moddiy   madaniyatini
o’rganishda o’ziga xos manba bo’lib hisoblanadi. Ular O’rta Osiyo xalqlari tarixi,
32
 Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского Междуречья. М., Наука, 1981, С.173.;
33
 Исламов У.И., Тимофеев В.И. Кульура каменного века Центральной Ферганы. Ташкент, Фан, 1986;
34
 Бижанов Е.Б.  Каменный век Устюрта. Нукус, 1996, с.3-42.
35
 Ермолова М.Н. Вопросы изучения остатков животных в археологических памятников в связи с проблемой
возникновения и развития производящего хозяйство. Барнаул, 1983.
36
  Ранов   В.А.   Гиссарская   культура:   распространение,   хронология,   экономика.   //   Культура   первобытной
эпохи   Таджикистана.   –   Душанбе,   1982;   Гиссарская   культура   –   неолит   горных   областей   Средней   Азии.   //
Каменной век Северной, Средней и Восточной Азии. – Новосибирск, 1985; Ранов В.А. Неолит (гиссарская
культура). История Таджикского народа. Том 1. – Душанбе, 1998.  С. 105-123. 
12 Vatanimiz   tarixini   yozishda,   ta’lim   jarayonida   ishlatiladi.   Shuningdek,   xalqimiz
boy madaniy merosini targ’ibot-tashviqot qilishda muzey fondlarida ishlatiladi va
ta’lim-tarbiyaviy, ma’naviy-ma’rifiy ishlarda keng qo’llaniladi. 
Ish   tuzilmasining   tavsifi :   Magistrli k   dissertasiyamiz   muqaddima,   3ta   bob
va   tegishli   paragraflar,   xulosa,   foydalanilgan   adabiyotlar   ro’yxati,   xarita   va
tablisalardan iborat. 82 bet.
13 I-BOB. O‘rta Osiyo neolit davri jamoalarining  moddiy madaniyati
1.Joyitun,   Hisor,   Kaltaminor   tarixiy   -   madaniy   jamoalarining   moddiy
madaniyati
  2.   Ustyurt,   Sazog‘on   va   Markaziy   Farg‘ona   neolit   jamoalarining
moddiy  madaniyati
1.Joyitun,   Hisor,   Kaltaminor   tarixiy   -   madaniy   jamoalari ning   moddiy
madaniyati
O‘rta Osiyo neolit   davri jamolari moddiy madaniyati yaxshi tadqiq etilgan.
O‘rta   Osiyoning   janubiy-g‘arbiy   mintaqalarida   Kopettog‘ning   quyoshga   tushlov
soy   etaklarida   ibtidoiy   motiga   dehqonchilik   xo‘jaligiga   asoslangan
Joytun 37
madaniyati,   Amudaryo   va   Zarafshonning   quyi   havzalarida,   Qizilqumda
ovchi-baliqchi   urug‘   jamoalarining   Kaltaminor   madaniyati 38
,   Hisor   tog‘
tizmalarining   dara   va   yaylovlarida   Hisor   madaniyati 39
,   Farg‘ona   vodiysida
Markaziy Farg‘ona madaniyati 40
, O‘rta Zarafshon vohasida Sazog‘on va Ustyurtda
Ustyurt neolit jamoalari madaniyati tarkib topdi 41
.  
              Janubiy   Turkmaniston   hududi   Kopettog‘   yon   bag‘rida   tadqiq   etilgan
Joyitun   jamoalari   ilk   dehqonchilik   madaniyatining   yaratuvchilari   bo‘lishgan
(mil.avv.   VII   ming   yillik   oxiri   –   VI   ming   yilliklar   boshlari   –   IV   ming   yillik).
Tadqiqotlarda   e’tirof   etilishicha,   bu   mintaqa   YAqin   SHarq   dehqonchilik
madaniyati   tarqalgan   hududning   shimoli-sharqdagi   eng   chekka   qismi   bo‘lgan.
Joyitun   madaniyati   o‘tgan   asrning   50-yillaridan   boshlab   B.A.Kuftin,
A.A.Marushenko,   V.M.Masson,   O.K.Berdiev   kabi   arxeologlar   tomonidan
o‘rganildi.   Ayniqsa,   V.M.Masson   o‘z   tadqiqotlarida   joyitunliklar   madaniyatini
37
  Массон   В.М.   Джейтунская   культура.   ЮТАКЭ,   т.10,   Ашхабад,   Ылым,   1961;   Поселение   Джейтун
(проблемы становления производящей экономики). МИА, № 180, 1971.
38
  Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского междуречье. М., 1981.
39
    Ранов   В.А.   Гиссарская   культура:   распространение,   хронология,   экономика.   //   Культура   первобытной
эпохи   Таджикистана.   –   Душанбе,   1982;   Гиссарская   культура   –   неолит   горных   областей   Средней   Азии.   //
Каменной  век  Северной,  Средней  и   Восточной  Азии.  –  Новосибирск,  1985;  Неолит  (гиссарская   культура).
История Таджикского народа. Том 1. – Душанбе, 1998.  С. 105-123.
40
  Исламов У.И., Тимофеев В.И. Культура каменного века Центральной Ферганы. – Ташкент: Фан, 1986. С.
304. 
41
  Бижанов   Е.Б.   Неолитические   памятники   юго-восточного   Устюрта.   //   Древняя   и   средневековая   культура
юго-восточного   Устюрта.   –   Ташкент :   Фан,   1978.   С.18-79 ;   Каменный   век   Устюрта.   Авт.реф.   на   соискание
уч.степени   д.и.н.   –   Нукус,   1996.   С.3-42 ;   Джуракулов   М.Д.,   Холматов   Н.У.   Мезолит   и   неолит   Среднего
Зарафшана. – Ташкент: Фан, 1991.  С. 3-122 .
14 atroflicha   yoritgan 42
.  Mazkur   hududda   joyitunliklar   madaniyatiga  tegishli   bo‘lgan
20 ga yaqin makonlar tadqiq etilib, muhim arxeologik manbalar qo‘lga kiritilgan. 
Joyitun   jamoalari   ijtimoiy   tuzumi   masalasida   muhim   manbalar   qo‘lga
kiritilgan.   Xususan,   toshdan,   loydan   ayol   qiyofasida   yasalgan   mayda
haykalchalarning   ko‘plab   topilishi   mazkur   jamoalarda   matriarxal   urug‘chilik
munosabatlarining   gullab-yashnaganligini   ko‘rsatadi.   Juft   oilalar   mavjud
bo‘lganligini   uy-joylar   ichki   tuzilishlaridan   bilib   olamiz.   Katta   jamoaga   qarashli
xonalar   mavjudligi   esa   umumjamoa   ijtimoiy   hayoti   borasida   ma’lumot   beradi.
Xullas,   joyitunliklar   o‘z   davrining   ilg‘or,   rivojlangan   madaniyatga   ega   bo‘lgan
jamoalari bo‘lishganlar.
O‘rta   Osiyo   neolit   jamoalari   moddiy   madaniyatini   o‘rganishda   Hisor
jamoalari   makonlari   tadqiqotlari   natijalari   ham   muhim   o‘rin   tutadi.   Markaziy   va
Janubiy Tojikiston hududi tog‘, tog‘ yon bag‘ri mintaqalariga tarqalib yashashgan
bu   neolit   jamoalari   madaniyati   o‘rganishni   o‘tgan   asrning   50-yillarida
A.P.Okladnikov boshlab bergan bo‘lsa, keyinchalik uni atroflicha o‘rgangan olim
V.A.Ranov   bo‘ldi 43
.   Hisor   madaniyatining   asosiy   yodgorliklari   Sayyod   1,   2;
Tutqovul 1, 2; Tepagazion, Kangurtut kabilar hisoblanadi. Bu makonlardan qo‘lga
kiritilgan   arxeologik   manbalar   mil.   avv.   VI   ming   –   III   ming   yilliklarda   bo‘lgan
madaniyatni   kuzatish   imkonini   beradi.   Tutqovul   makoni   hisor   jamoalari
madaniyatining   asosiy,   tayanch   yodgorligidir.Hisor   jamoalari   moddiy   madaniyati
o‘z mazmun-mohiyati, hususiyatiga ko‘ra joyitun jamoalari madaniyatidan keskin
farq   qilgan.   Bu   holat   jamoalarning   turli   landshaft-iqlim   sharoitda   shakllangan   va
rivojlanganligi   bilan   izohlanadi.   Hisor   jamoalari   tosh   industriyasi   qayroqtoshli
industriya bo‘lib, unda «chaqmoqtosh-mikrolit» li element ham mavjud. 
42
Массон В.М. Южнотуркменистанский центр раннеземледельческих культур.- Труды ЮТАКЭ, 1960, т. 10;
Земледельческий   неолит   юго-запада   Средней   Азии.   //   Средняя   Азия   в   эпоху   камня   и   бронзы.   Л.:   Наука,
1966;   Поселение   Джейтун   (проблема   становления   производящей   экономики).   –   МИА,   №180.   –   Л.:   Наука,
1971. 
43
  Ранов   В.А.   Гиссарская   культура:   распространение,   хронология,   экономика.   //   Культура   первобытной
эпохи   Таджикистана.   –   Душанбе,   1982;   Гиссарская   культура   –   неолит   горных   областей   Средней   Азии.   //
Каменной век Северной, Средней и Восточной Азии. – Новосибирск, 1985; Ранов В.А. Неолит (гиссарская
культура). История Таджикского народа. Том 1. – Душанбе, 1998.  С. 105-123. 
15 Nafaqat   O‘zbekiston   hududi,   balki   O‘rta   Osiyo   miqyosida   neolit   davri
jamoalari moddiy madaniyatini o‘rganishda Kaltaminor tarixiy-madaniy jamoalari
madaniyatining   alohida   o‘rni   bor.   Bu   madaniyat   o‘tgan   asrning   30-yillari   oxirida
taniqli   arxeolog   S.P.Tolstov   tomonidan   kashf   etilgan   bo‘lib,   keyingi   yillar
davomida A.V.Vinogradov tomonidan atroflicha tadqiqot etilgan.   Quyi Zarafshon
vohasidagi kaltaminor jamoalari madaniyati esa  O‘ . Islomov tomonidan o‘rganildi.
Mazkur   tadqiqotlarning   ko‘rsatishicha,   Kaltaminor   jamoalari   nafaqat   Amudaryo
etagi Oqchadaryo havzasida, balki qo‘shni O‘zboy, Zarafshon daryosi etaklarining
qadimiy   o‘zanlari,   Ustyurt,   Qizilqumning   ichki   xududlari,   Janubi   -   G‘arbiy
Qozog‘iston, SHarqiy Kaspiy, Orol bo‘yi Balxon hamda Mang‘ishloq sarhadlariga
tarqalishib   yashashgan   va   o‘zlariga   xos   madaniyat   yaratishgan. 44
  Bunday   keng
hududlarda   yashagan   jamoalar   madaniyati   umumiy   nom   –   Kaltaminor   tarixiy-
madaniy jamoalar madaniyati nomi bilan fanga kirgan. Bu madaniyat tarkibida bir
nechta   mahalliy   xarakterga   ega   bo‘lgan   madaniy   variantlar   mavjud   ekanligi
tadqiqotlarda   aniqlangan.   Bular   Oqchadaryo,   Quyi   Zarafshon,   Lavlakan   kabi
mahalliy madaniy variantlar hisoblanadi 45
. Bu mahalliy madaniy variantlarning bir-
biridan   farqlari   jamoalar   tosh   industriyasi   xususiyatlari,   qurollar   shakli,   yasalish
uslubi,   ishlov   berilish   texnologiyasi,   sopol   buyumlarning   yasalishi,   shakli,
naqshlari, zebi-ziynat ashyolari kabi jihatlari bilan izohlanadi. Kaltaminor tarixiy-
madaniy   jamoalari   shunchalik   keng   sarhadlarga   tarqalib   yashashganki,   ularning
makonlaridan topib o‘rganilgan arxeologik ashyoviy dalillar tahlili, bir tomondan,
ularning   moddiy   madaniyati,   turmush   tarzi,   ijtimoiy   hayoti,   xo‘jalik   asoslari
jihatidan birlashuvchi umumiy qon-qardosh jamoalar ekanligini ko‘rsatsa, ikkinchi
tomondan,   hududiy   kengligi   turli   iqlimiy,   ekologik   sharoit   nuqtai-nazar i dan
44
  Толстов   С.П.   Древней   Хорезм.   –   М.:   Издательство   МГУ,   1948.   Виноградов   А.В.   Неолитические
памятники   Хорезма   -   МЭХ,   вып.8.   –   М.:   Наука,   1968 ;   Виноградов   А.В.   Древние   охотники   и   рыболовы
Среднеазиатского   междуречья.   –   ТХЭ,   т.   Х III .   –   М.:   Наука,   1981.   173   б .;   Виноградов   А.В.   Мамедов   Э.Д.
Первобытный Лявлякан. Этапы древнейшего заселения и освоения Внутренних Кызылкумов - МЭХ, вып.10.
–   М.:   Наука,   1975 ;   Гулямов   Я.Г.,   Исламов   У.,   Аскаров   А.   Первобытная   культура   и   возникновение
орошаемого   земледелия   в   низовьях   Зарафшана.   –   Ташкент:   Фан,   1966 ;   Бижанов   Е.Б.   Неолитические
памятники   юго-восточного   Устюрта   //   Древняя   и   средневековая   культура   юго-восточного   Устюрта.   –
Ташкент, Фан, 1978.   18-79-бетлар;   Бижанов Е.Б. Каменный век Устюрта. Авт.реф. на соискание уч.степени
д.и.н. – Нукус, 1996 . С.3-42.  
45
  Виноградов  А. В. О локальных вариантах неолитической  культуры Кызылкумов.-  КСИА,  1970, вып.
122.  С. 31-36; Виноградов А.В. Кўрсатилган адабиёт .  1981 ,  165 -бетлар .
16 mahalliy   xususiyatga   ega   jamoalar   madaniy   majmuasi   ekanligini   ko‘rsatadi.
SHubhasiz,   mazkur   jamoalar   birgalikda   Kaltaminor   tarixiy-madaniy   jamoalar
madaniyatini   tashkil   etadi.   Ta’kidlash   joizki,   agar   mil.avv   IV   ming   yildayoq
Turkmanistonning   janubiy   sarhadlarida   Joyitun   neolit   jamoalari   madaniyati
negizida   ilk   metallchilik   madaniyati   (eneolit)   shakllangan   bo‘lsa,   Kaltaminor
jamoalari yashayotgan pasttekislik (hozir dasht holatidagi) sarhadlarida esa mil.avv
III   ming   yillik   oxirigacha   nafaqat   to‘laligicha   jamoalar   turmushida   tosh   qurollar
tarkibi (albatta vaqt o‘tishi bilan ko‘rinishi, hajmi, ishlov berilishi uslubi o‘zgargan
holda)   saqlanib   qolgan,   balki   bu   jamoalar   turmushida   o‘zlashtirma   xo‘jalik   –
ovchilik,   termachilik   va   baliqchilik   sohalari   to‘laligicha   hukmron   bo‘lib
qolavergan  46
. 
Hozirgi   kunda   Kaltaminor   tarixiy-madaniy   jamoalarining   uchta   mahalliy
xarakterga   ega   bo‘lgan   madaniy   variantlari   borligi   aniqlangan.   1.Oqchadaryo
havzasi madaniy varianti. Amudaryoning quyi oqimining qadimgi o‘ng qirg‘og‘i -
Oqchadaryo havzasi hisoblanib, havza sohillaridan Kaltaminor jamoalariga tegishli
bo‘lgan   ko‘plab   makonlar   kashf   etilgan.   Havza   janubiy   va   shimoliy   qismlardan
iborat:.   To‘rtko‘l   shahri   yonidan   boshlangan   janubiy   havza   shimol   tomon   uchta
asosiy   irmoq   bilan   yuzlanib,   Sulton   Uzdag   tog‘   tizmasi   yon   bag‘riga   borib
taqaladi.   Sulton   Uzdagni   g‘arb   tomondan   aylanib   o‘tgan   suv   oqimi
Oqchadaryoning tor yo‘lakchasi orqali shimolga o‘tib olib, bu erda janub havzadan
ham   nisbatan   kattaroq   hajmda   bo‘lgan   shimoliy   Oqchadaryo   havzasini   tashkil
etadi. Ikkala havza ham, xuddi Zarafshon daryosining qadimgi quyi o‘zanlari kabi
o‘zining tabiiy sharoiti bilan Qizilqumning ajralmas tarkibiy qismini tashkil etgan.
SHimoliy   Oqchadaryo   havzasida   neolit   jamoalariga   mansub   makonlar   deyarli
noma’lum.   Janubiy   Oqchadaryo   havzasi   sarhadlaridan   esa,   aksincha,   tayanch
makonlar turkum  holatda topilgan 47
.Tolstov makoni  tosh industriyasi  – mikrolitli,
paraqali industriya bo‘lib, o‘z mazmun- mohiyatiga ko‘ra Kaltaminor jamoalariga
tegishlidir.   Oqchadaryo   havzasida   so‘nggi   yillar   mobaynida   amalga   oshirilgan
46
Виноградов А.В. Кўрсатилган адабиёт .  1981 ,  147 -бетлар .
47
  Виноградов А.В. Неолитические памятники Хорезма. – МЭХ, вып.8. – М.: Наука, 1967; Виноградов А.В.
Кўрсатилган адабиёт .  1981.  С. 78-90.
17 arxeologik   tadqiqotlar   natijalari   Kaltaminor   jamoalari   madaniyati   taraqqiyoti
so‘nggi   bosqichlari   moddiy   madaniyati   borasida   ham   qiziqarli   manbalar   to‘plash
imkonini   berdi.   Ba’zi   sopollarning   gardishida   rangli   gul   naqshlari   ham   paydo
bo‘lgan.   Tuxumsimon   idishlar   o‘rniga   tuvaksimon,   tag   qismi   tekis   holatdagi
idishlar   qo‘llanila   boshlangan.   SHu   tarzda   bu   bosqichda   jamoalar   o‘ziga   xos
moddiy madaniyat yaratganlar.   2 .Quyi Zarafshon mahalliy madaniy varianti O‘rta
Osiyo   miqyosida   neolit   jamoalariga   tegishli   eng   ko‘p   sonli   makonlar   Zarafshon
daryosi   quyi   etagi   qadimgi   o‘zanlari   havzasidan   topilgan   bo‘lib,   ular   etti   yuzdan
ortiq.   Ammo   ularning   aksariyatida   madaniy   qatlam   saqlanib   qolmagan.   Mazkur
makonlar ilmiy talqini bu mintaqada neolit davri taraqqiyot bosqichlarining deyarli
barchasiga   oid   jamoalar   madaniyatini   kuzatish   imkonini   beradi.   Ularning
o‘rganilishi   Zarafshon   daryosining   hozirgi   kunda   qurib   qolgan   qadimgi   o‘zanlari
to‘g‘risida   ham  qimmatli   ma’lumotlar   beradi.  Oyoqagitma,  davomi   esa   Daryosoy
deb   nomlanadi   va   o‘zan   Amudaryoga   quyilmasdan   Quljuqtov   tizmasi   janubi-
g‘arbiy   etagida   o‘ziga   xos   subaeral   havzasini   tashkil   etib,   o‘z   oqim   harakatini
to‘xtatadi.   Tadqiqotlarning   ko‘rsatishicha,   keyingi   yillarda   amalga   oshirilgan
paleogidrografik,   paleogeografik,   arxeologik   tadqiqotlar   natijasida   Zarafshon
daryosining   quyi   qismida   uchta   qadimgi   o‘zanlari   tizimi   harakatda   bo‘lganligi
aniqlandi.   Mohandaryo,   Xo‘jayli,   Katta   va   Kichik   Tuzkon   atroflaridan   topilgan
makonlar   moddiy   madaniyati   Kaltaminor   jamoalariga   tegishli   ekanligi   aniqlandi.
Ularning   aksariyatida   madaniy   qatlam   saqlanmagan   bo‘lsa-da,   Dorbazaqir   1,   2
makonlarida  madaniy  qatlamlar  yaxshi  saqlangan,   ularga  tegishli   neolit  jamoalari
kunlik turmush tarzi, xo‘jalik yumushlari, turar joylari borasida qimmatli manbalar
qo‘lga   kiritilgan.   Ayniqsa,   Dorbazaqir   1   makonida   o‘rganilgan   uy-joy   qoldiqlari
o‘z shakli, qurilishlari bilan Uchashi 131 kulbalariga o‘xshash, faqatgina o‘lchami,
maydon   sathlari   kichikligi   bilan   farqlanadi.   Makonlardan   tosh   buyumlar,   sopol,
suyakdan   yasalgan   qurollar,   hayvon,   parranda   va   baliq   suyaklari   qoldiqlari
kolleksiyasi qo‘lga kiritilgan. 48
48
  Гулямов Я.Г., Исламов У., Аскаров А. Первобытная культура и возникновение орошаемого земледелия в
низовьях   Зарафшана.   –   Ташкент:   Фан,   1966 ;   Коробкова   Г.Ф.   Орудия   труда   и   хозяйство   неолитических
племен Средней Азии. МИА, №158. – Л.: Наука, 1969 .
18 Zarafshon   daryosi   qadimgi   o‘zanlaridan   biri   bo‘lgan   CHorbaqti   vohasida
1984-1986   yillarda   tadqiqotlar   olib   borildi.   Bu   o‘zanning   asl,   tub   qismi   hozirgi
kunda   atrof   yon   qismlari   tuproqlari   denudatsion   jarayonlar   natijasida   emirilib
ketilganidan,  er   sathida   bo‘rtib  chiqib   qolgan  holatda   saqlanib   turibdi.  CHorbaqti
vohasidan   oltmishdan   ortiq   mezolit,   neolit   davri   jamoalariga   tegishli   makonlar
topib   o‘rganilgan. 49
  Moddiy   madaniyati   bilan   O‘rta   Osiyo   tog‘   va   tog‘   yonbag‘ri
so‘nggi   paleolit-mezolit   jamoalari   madaniyatiga   yaqin   bo‘lgan   mezolit   davri
makonlarining   kashf   etilishi   bu   o‘zanning   nisbatan   ertaroq   o‘zlashtirganligini
ko‘rsatdi 50
.   3.Lavlakon   (Qizilqum   ichki   hududi)mahalliy   madaniy   varianti.
Geografik jihatdan Janubi-G‘arbiy Qizilqumning tarkibiy qismi bo‘lgan Qoraqotin
botiqligining   sharqiy   tomonida   yigirmadan   ko‘proq   sho‘r   suvli   havzalar   tizimi
mavjud. Ularning eng kattasi Lavlakon hisoblanadi. Lavlakon namgarchiligi iqlim
sharoitida   (mil.   avv.   6-4   ming   yilliklar)   ushbu   suv   havzalari   atrofi   qalin
to‘qayzorlar   bilan   qoplangan,   o‘simlik,   hayvonot   dunyosi   va   parrandalarga   boy
bo‘lgan,   ko‘llarda   baliqlar   serob   bo‘lib,   ibtidoiy   odam   yashashi   uchun   to‘liq
imkoniyat   mavjud   bo‘lgan.   Lavlakon   ko‘li   qadimgi   qirg‘oqlari   gir   atrofi   bo‘ylab
300   dan   ziyod   neolit   jamoalariga   tegishli   makonlar   o‘rganilgan.   Bu   makonlar
arxeologik   ashyoviy   dalillar   topilishi   jihatidan   turlichadir.   Ularning   moddiy-
madaniyati   mezolit   davrining   so‘nggi   bosqichlari   va,   asosan,   neolit   davri
jamoalariga   tegishlidir.   Ko‘pchilik   makonlar   maydon   sathi   jihatidan   juda   kichik,
madaniy   qatlami   saqlanmagan,   makon   chegarasi   doirasi   bo‘ylab   er   sathi   ustki
qismidan   yig‘ib   olingan   arxeologik   manbalar   miqdori   ham   juda   kam   sonlidir.
O‘rganilgan Lavlakon 26 kabi makon ham arxeologik manbalari miqdori va ilmiy
qimmati   bilan   Quyi   Zarafshon   vohasi,   Oqchadaryo   havzasi,   Mohandaryo
makonlaridan  deyarli  qolishmaydi.  SHu dalilning o‘zi  ham  Lavlakon kabi  ko‘llar
yon qirg‘oqlarida mezolit davri so‘nggi bosqichlari va neolit davrida doimiy aholi
49
Холматов   Н.У.   Новые   неолитические   памятники   на   староречьях   Зеравшана.   //   Новые   открытия   в
Приаралье, вып. 1, М. ,   1991.   С.4-32;   Холматов Н.У. К хронологии  келтаминарских материалов  староречий
Зарафшана. ИМКУ, Вып. 3 4, Самарканд, 2004.  С.17-25.
50
Виноградов А.В. Кўрсатилган адабиётлар .   1981. 59, 60 -бет;   Холматов Н.У. Мезолит низовьев Зарафшана.
–   ИМКУ,   №30,   2000.   С. 38-49 ;   Холматов   Н.У.   Мезолит   и   неолит   Нижнего   Зарафшана.   –   Ташкент,   “Фан”,
2007, с.27-44.
19 yashaydigan   uzoq   muddat   faoliyat   ko‘rsatgan   yirik   makonlar   bo‘lganligi   va   bu
joylarda ko‘plab aholi yashab, ular o‘ziga xos moddiy madaniyat yaratganliklarini
bildiradi 51
.Lavlakon   jamoalari   turmushlarida   ishlatilgan   sopol   idishlar   o‘z   shakli
yasalish   usullari   bilan   Kaltaminor   jamoalarinikiga   aynan   o‘xshash.   Faqatgina
idishlar devorlari sirtiga berilgan naqshlar o‘ziga xoslilik jihatlari bilan farqlanadi.
Quyi   Zarafshon,   Oqchadaryo   havzasi   neolit   jamoalari   idishlaridan   farqli   o‘laroq
o‘rta   va   so‘nggi   neolit   bosqichlarida   bu   jamoalar   idishlarida   hukmron   mavqeni
chiziqli   emas,   balki   arratishli   ko‘rinishdagi   naqshlar   egallaydi   (chamasi   40%).
Kaltaminor   madaniyati   sopol   idishlari   asosiy   naqshi   hisoblangan   to‘lqinsimon
ko‘rinishli   naqshlar   deyarli   uchramaydi.   Idishlarda   Kaltaminor   jamoalari
madaniyati   so‘nggi   bosqichlariga   xos   bo‘lgan   «tebranuvchi»,   «sakrovchi
taraqsimon»   ko‘rinishidagi   naqshlar   umuman   uchramaydi.   Bu   kabi   xususiyatlar
Lavlakon jamoalari moddiy madaniyatining o‘ziga xosligini ko‘rsatadi. 
SHunday qilib, kaltaminar tarixiy-madaniy jamoalar madaniyati - Oqchadaryo,
Lavlakan   hamda   Quyi   Zarafshon   kabi   mahalliy   madaniy   variantlar   majmuasidan
iborat.   Ular   umummadaniyat   tarkibida   o‘ziga   xos   xususiyatlarga   ega.   YUqorida
zikr   etilganidek,   kaltaminorliklar   nisbatan   kengroq   sarhadlarga   tarqalishib
yashaganlar. Jamoalar  turli  ekologik sharoitlarga tushib qolishgan  va ularni  o‘rab
turgan   atrof-muhit   esa   turmush   tarziga   ta’sir   etib,   o‘ziga   xos   xususiyatlarga   ega
bo‘lgan   bir-biridan   farqlanuvchi   madaniyatlar   yaratilishiga   sabab   bo‘lgan   va   ular
mahalliy madaniy variantlar sifatida namoyon bo‘lgan.
Xullas,   Kaltaminor   tarixiy-   madaniy   jamoalari   madaniyati   o‘rganilishida   bir
qator tayanch makonlar kashf etilib tadqiqotiga erishildiki, bu makonlardan qo‘lga
kiritilgan   ashyolar,   so‘zsiz   O‘zbekiston   neolit   davri   jamoalari   madaniyati
sahifalari,   uning   rivojlanish   bosqichlari   va   xronologiyasini   bilib   olishga   imkon
berdi.
2.   Ustyurt,   Sazog‘on   va   Markaziy   Farg‘ona   neolit   jamoalarining   moddiy
madaniyati .
51
Виноградов   А.В.,   Мамедов   Э.Д.   Первобытный   Лявлякан.   Этапы   древнейшего   заселения   и   освоения
Внутренних Кызылкумов, - МЭХ,  вып.10. – М.:  Наука,  1975 ;   Виноградов  А.В. Кўрсатилган  адабиёт .   1981.
94-104 -бетлар .
20 O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari moddiy madaniyatini o‘rganishda Ustyurt
platosi   neolit   jamoalari,   O‘rta   Zarafshon   vohasidagi   sazog‘on   jamoalari   hamda
Farg‘ona vohasidagi Markaziy Farg‘ona jamoalari madaniyati muhim o‘rin tutadi. 
O‘zbekiston   neolit   davri   jamoalarining   madaniyatini   o‘rganishda   Ustyurt
platosi   miqyosida   amalga   oshirilgan   arxeologik   tadqiqotlar   jarayonida   muhim
arxeologik   manbalar   qo‘lga   kiritilgan 52
.   Ustyurt   platosi   Kaspiy   va   Orol   dengizi
oralig‘ida   joylashgan   keng   hududni   o‘z   ichiga   oladi.   Pleystotsen   davri   taraqqiyot
bosqichlarida   iqlim   sharoitlarining   o‘zgarishi   mazkur   hududning   odamzod
tomonidan   o‘zlashtirilishiga   imkon   bergan.   Jumladan,   Esen   2,   3,   Qoraquduq,
CHuruk   12   kabi   makonlarni   o‘rganish   Ustyurt   platosi   ashel   davridan   boshlab
o‘zlashtirilganligi   to‘g‘risida   asosli   ma’lumotlar   berdi 53
.   Mazkur   hududda   tosh
davri   taraqqiyoti   keyingi   bosqichlarida   uzluksiz   ravishda   hayot   kechirish   davom
etgan   va   o‘ziga   xos   moddiy   madaniyat   yaratilgan.   Aydabal,   CHuruk,   Kugesem
kabi   mezolit   davri   jamoalariga   tegishli   makonlar   tadqiqi   bu   borada   muhim
ma’lumot   berdi.   Ayniqsa,   arxeolog   E.Bijanovning   Ustyurt   platosi   mezolit   davri
jamoalari   moddiy   madaniyatining   kelib   chiqish   ildizlari   mahalliy   CHuruk   –   12
kabi   so‘nggi   paleolit   madaniyati   negizida   shakllangan,   degan   ilmiy   qarashlar
diqqatga sazovordir.
Hozirgi kunda Ustyurt platosi neolit davri jamoalarining madaniyati nisbatan
mukammal   o‘rganilgan,   bu   jamoalar   madaniyatining   o‘ziga   xos   xususiyatlari
aniqlangan.   Ustyurt   platosining   deyarli   barcha   tumanlarida   neolit   jamoalariga
tegishli   makonlar   kashf   etilgan   bo‘lib,   ularning   umumiy   soni   150   taga   yaqin.   Bu
makonlarning   joylanish   holatlari   qadimgi   yirik   havzasimon   cho‘kmalar   (hozirgi
kunda qurib qolgan yirik suv havzalari – CHuruk, Aydabal, Aktaylak, Istay kabi)
va   eski   suv   o‘zanlari   yon   qirg‘oqlari   bilan   bog‘liqligi   aniqlandi.   Makonlarning
aksariyati   qisqa   muddatli,   mavsumiy   xarakterga   ega   bo‘lgan   vaqtinchalik
52
Бижанов   Е.Б.   Неолитические   памятники   юго-восточного   Устюрта.   //   Древняя   и   средневековая   культура
юго-восточного   Устюрта.   –   Ташкент :   Фан,   1978.   С.18-79 ;   Мезолитические   и   неолитические   памятники
северо-западного   Устюрта.   //   Археология   Приаралья.   –   Ташкент:   Фан,   1982,   вып.1 .   С.14-38 ;   Памятники
каменного века впадины Шахпахты.  //  Археология Приаралья. – Ташкент: Фан, 1984, вып.2.  С.8-21 ; Первое
неолитическое   погребение   на   Устюрте.   -   СА,   1985,   №1.   С.250-252 ;   Каменный   век   Устюрта.   Авт.реф.   на
соискание уч.степени д.и.н. – Нукус, 1996.  С.3-42. 
53
 Бижанов Е.Б. Кўрсатилган адабиёт, 1996, 41-бет. 
21 manzilgohlar   bo‘lib,   ularda   madaniy   qatlam   saqlanib   qolmagan.   Nisbatan   yirik,
uzoq   muddat   kishilar   yashagan   makonlar   esa   sanoqlidir   (Aktaylak   1,   20,   25   va
boshqalar).   E.Bijanov   neolit   makonlari   tosh   industriyasi   xarakteri,   tosh   qurollari
tipologik   tahlilidan   kelib   chiqib,   neolit   jamoalari   moddiy   madaniyatini   quyidagi
uchta taraqqiyot bosqichiga bo‘ladi: 1. Ilk neolit – Oqtoyloq 1, Oqto‘ba 2, CHuruk
2, 3, 7, Jarinquduq 2, Aydabal 2, 4, 7, 10, 20, 23 kabi makonlardan iborat bo‘lib,
ularning   moddiy   madaniyati   mil.   avv.   VI-V   ming   yilliklarga   to‘g‘ri   keladi.   Bu
bosqich   jamoalari   tosh   industriyasida   asimmetrik   shakldagi   trapetsiyalar,
ponasimon   qurollar   turli,   hajmdagi   uchirmalardan   yasalgan   qirg‘ichlar,   keskich
qurollar xarakterli bo‘lib, ular o‘z jihatlari bilan Jabal g‘ori - V– madaniy qatlami
qurollariga o‘xshash; 2. O‘rta (rivojlangan) neolit (mil.avv. V-IV ming yilliklar) –
Kosbuloq-   5,   7;   CHuruk-   5,   6,   8,   9;   Allam   3,   Aydabal   3,   5,   8,   13,   19,   24,   26;
Jarinquduq   kabi   makonlardan   iborat   bo‘lib,   ularning   moddiy   madaniyatida
simmetrik trapetsiyalar, paraqadan yasalgan qirg‘ichlar, ustki qiya holatdagi kesim
qismiga   ishlov   berilgan   paraqa   qurollar,   ikki   taraflama   ishlov   berilgan   o‘q-yoy
uchlari   kabilar   xarakterlidir.   Ba’zi   tosh   qurollari   o‘z   shakli-shamoyili   va   ishlov
berilish   usullari   bo‘yicha   Kaltaminor   jamoalari   qurollariga   o‘xshash;   3.   So‘nggi
neolitga   (mil.avv.   IV-III   ming   yilliklar)   –   Isatay-   3,   CHuruk   -1,   4,   Kaskajol,
Oqtumsiq,  Kugesem   kabi  makonlarni   kiritish  mumkin.  Ularning  tosh  industriyasi
paraqali mikrolitli industriya bo‘lib, geometrik shakldagi qurollar esa uchramaydi,
paraqadan   yasalgan   qirg‘ichlar   soni   kamayib,   aksincha,   uchirmadan   yasalgan
qirg‘ichlar   soni   ko‘payadi.   Ikki   taraflama   ishlov   berilgan   o‘q-yoy   paykonlari
(bargsimon) esa ko‘plab uchraydi.
Sazog‘on   madaniyati.   Zarafshon   vohasi   neolit   davri   jamoalari   moddiy
madaniyati   birmuncha   mukammalroq   o‘rganilgan.   Quyi   Zarafshon   vohasi,   uning
qadimiy   o‘zanlari   bo‘lgan   Echkiliksoy,   Oyoqagitma,   Daryosoy,   CHorbaqti,
Xo‘jayli   va   Mahondaryo   vohalari   miqyosida   ko‘plab   makonlar   topilib,   ular
kaltaminor jamoalariga tegishli ekanligi aniqlangan 54
. YUqori Zarafshon vohasida
neolit   jamoalari   madaniyati   Oq   Tanga   makoni   misolida   V.A.Ranov   tomonidan
54
Гулямов   Я.Г.,   Исломов   У.И.,   Асқаров   А.А.   Кўрсатилган   адабиёт,   1966;   Виноградов   А.В.   Кўрсатилган
адабиёт, 1981. 64-78-бетлар. 
22 tadqiq qilingan 55
. O‘rta  Zarafshon  vohasi  neolit   jamoalari   moddiy madaniyati   esa
Qoratepa   tog‘   massivi   shimoliy   yon   bag‘ri   yirik   soy   yon   qayirlari   va   ular   yon
daralarida   kashf   etilgan   sazog‘on   madaniyatiga   tegishli   makonlar   asosida
o‘rganilgan 56
.   Mazkur   madaniyatga   tegishli   makonlar   tadqiqot   ishlari   Samarqand
Davlat   universiteti   arxeologik   ekspeditsiyasi   tomonidan   o‘tgan   asrning   60-yillari
ikkinchi-yarmidan e’tiboran boshlanib to hozirgi kungacha davom etib kelmoqda.
Xususan,   Sazog‘on   1,2,   Jangal   1,   Tepaqul   3,4,   Lolab,   Qorakamar,   Ochil   g‘or
makoni   kabi   yodgorliklarda   bevosita   arxeologik   qazishma   ishlari   bajarilgan,
o‘ttizdan ortiq ochiq hamda g‘or va ungur tipidagi yodgorliklar arxeologik xaritaga
olingan. 57
 
Qoratepa   tog‘   massivi   shimoliy   yon   bag‘rida   amalga   oshirilgan   arxeologik
tadqiqotlar   natijasi   mazkur   hududning   paleolit   davrdanoq   odamzod   tomonidan
o‘zlashtirilganligini   ko‘rsatdi.   Paleolit,   mezolit   va   neolit   davri   jamoalari   moddiy
madaniyati   yuzasidan   qo‘lga   kiritilgan   arxeologik   manbalar   bu   jarayondan
guvohlik   bermoqda   (Olmabuloq-paleolit,   Sazog‘on   1,   Qorakamar-mezolit).
Makonlar   tadqiqotida   nafaqat   jamoalar   moddiy   madaniyati,   balki   mazkur
mintaqaning   paleekologik   sharoiti,   makonlarning   joylanishi   geologik   holatlari
borasida   ham   qimmatli   ma’lumotlar   to‘plandi. 58
  Bu   ma’lumotlarga   qaraganda
pleystotsen so‘nggi bosqichlari, golotsen davrida iqlimiy sharoit mazkur mintaqada
ibtidoiy   odamzod   yashashi   uchun   qulay   bo‘lgan.   Xususan,   tog‘   va   tog‘   yon
bag‘irlari   o‘z   jihatlari   (yon   bag‘irlarida   boy   o‘simlik   va   hayvonot   dunyosi,   yirik
soylar,   sersuv   chashma,   buloqlar,   g‘or   va   ungurlar   mavjudligi)   bilan   odamzod
yashashiga   imkoniyat   bergan.   Bu   tadqiqotlarda   aniqlandi   va   haqiqatdan   ham
Qoratepa   tog‘   massivi   shimoliy   yon   bag‘rida   ibtidoiy   jamoalar   paleolit   davridan
55
 Ранов В.А. Кўрсатилган адабиёт, 1998. 105-123-бетлар.
56
Джуракулов М.Д., Холматов Н.У. Мезолит и неолит Среднего Зарафшана. – Ташкент: Фан, 1991. С.3-122. 
57
Холматов   Н.У.   СамДУ   археологик   экспедицияси   энг   сўнги   тадқиқотлари   саҳифасидан.   //   Ўзбекистон
тарихи ва  археология фанларининг долзарб  муаммолари.   Республика илмий  конференцияси материаллари,
Самарқанд, 2003.
58
  Джуракулов   М.Д.,   Мамедов   Э.   Геология   археологических   памятников   Зарафшана.   Учебное   пособие.   –
Самарканд, 1986. 138  с . ;  Джуракулов М.Д., Мамедов Э., Зуева О.В., Трафимов Г.Н., Холматов Н.У. Полевая
практика в горах Каратюбе Учебное пособие. – Самарканд, 1992. 97  с . 
23 boshlab   yirik   soylar   yon   qayirlari   va   ular   yon   daralaridagi   g‘or   va   ungurlarda
yashashib, o‘zlariga xos moddiy madaniyat sohibkorlari bo‘lishgan.
Tadqiqotlarda   qo‘lga   kiritilgan   manbalar   Qoratepa   tog‘   massivi   shimoliy
yon   bag‘ri   ibtidoiy   jamoalari   moddiy   madaniyatining   o‘ziga   xos   xususiyatlarini
birmuncha   oydinlashtirish   imkonini   berdi.   Xususan,   Olmabuloq   makoni   tosh
qurollari kolleksiyasi o‘zida levallua-muste texnologik uslubini namoyon etganligi
uchun   voha   o‘rta   paleolit   davri   makonlari   jumlasiga   kiradi.   Bu   esa   o‘rta   paleolit
jamoalari   nafaqat   Zarafshon   vohasining   pasttekislik   mintaqalari,   balki   tog‘   yon
bag‘irlarini   ham   o‘z   ichiga   olgan   keng   qamrovdagi   ekologik   burchaklarga
tarqalishib   yashashgan   va   o‘zaro   madaniy   qo‘ni-qo‘shnichilik   aloqada   bo‘lishgan
degan   ilmiy   xulosalarni   beradi.   Sazog‘on   1   makoni   jamoalari   esa   o‘z   moddiy
madaniyatida O‘rta Osiyo tog‘ mintaqasi mezolit-neolit jamoalari (Tutqovul, Soy-
Sayyod) 59
  xususiyatlarini   mujassamlashtirgan   holda   o‘z   navbatida   tosh
industriyasida   Samarqand   yuqori   paleolit   jamoalariga   xos   texnologik   uslublari
an’analarini   ham   saqlab   qolgan. 60
  Sazog‘on   neolit   jamoalari   moddiy   madaniyati
o‘ziga   xos   xususiyatlariga   ko‘ra   O‘rta   Osiyo   tog‘   mintaqasi   neolit   jamoalari
madaniyatlari   sirasiga   kiradi.   Bu   jamoalar   yashagan   mintaqa   (Qoratepa   tog‘
massivi   shimoliy   yon   bag‘ri)   jo‘g‘rofiy   jihatdan   O‘rta   Osiyo   tog‘   va   pasttekislik
mintaqalari   o‘rtasidagi   oraliq   hudud   hisoblanadi.   Sazog‘on   jamoalari   garchi   o‘z
madaniyatida   bir   tomondan   O‘rta   Osiyo   tog‘   mintaqasi   hisor   jamoalari
madaniyatining   ba’zi   hususiyatlarini   (ponasimon   qurollar,   tik   ish   maydoniga   ega
bo‘lgan uchirmadan yasalgan  qirg‘ichlar; yon tomoni  old qismiga ishlov berilgan
tosh   o‘zaklari,   tutqovul   tipidagi   teshkich   qurollar,   qayroqtosh   qurollari   kabi),
ikkinchi   tomondan   esa   O‘rta   Osiyo   pasttekislik   mintaqasi   Kaltaminor   jamoalari
ba’zi xususiyatlarini (tosh industriyasinining paraqali qismi, sopol buyumlari, xom
ashyo materiallari kabi) namoyon etgan bo‘lsa-da, o‘ziga xos xususiyatlarga (tosh
industriyasining   otshepli-paraqali,   mikroparaqa   elementli)   ega   bo‘lgan   mustaqil
madaniyat   hisoblanadi.   SHuningdek,   tosh   industriyasi   paraqali   qismi
59
  Ранов   В.А.,   Коробкова   Г.Ф.   Туткаул-многослойное   поселение   гисса р ской   культуры   в   южном
Таджикистане. СА.1971, №1.  С.138-172.
60
Джуракулов   М.Д.   Самаркандская   стоянка   и   проблемы   верхнего   палеолита   в   Средней   Азии.   –   Ташкент:
Фан, 1987. 171  с . 
24 mikroparaqali   elementi   bilan   Markaziy   Farg‘ona   madaniyatiga   yaqinligini   ham
inobatga olish lozim 61
.Ta’kidlash joizki, sazog‘on jamoalari tosh qurollari yasalishi
va   ishlov   berilishi   uslublarida   mezolit   va   hattoki   so‘nggi   paleolit   qurollariga   xos
an’analar saqlanib qolganligi holati kuzatiladi.
  Markaziy   Farg‘ona   madaniyati.   O‘zbekiston   miqyosida   neolit   jamoalari
moddiy   madaniyatini   o‘rganishda   Farg‘ona   vodiysining   ham   alohida   o‘rni   bor.
Voha  landshaft,  iqlimiy  sharoiti   nuqtai   nazaridan  ham  o‘ziga  xos  mintaqa   bo‘lib,
tog‘, tog‘ yon bag‘ri va pasttekislik sarhadlaridan iboratdir. Bu ekologik xususiyat
vodiyning ibtidoiy jamoalari moddiy madaniyatida ham o‘z aksini topgan.So‘nggi
yillar   mobaynida   vohada   amalga   oshirilgan   arxeologik   tadqiqotlar   natijasida   Sel-
Ungur g‘or makonining kashf etilishi va uning moddiy madaniyatining o‘rganilishi
muhim ilmiy ahamiyat kasb etdi. Xususan, makondan eng qadimgi odamzod suyak
qoldiqlari   «Farg‘ona   odami»   topilishi   O‘rta   Osiyo   miqyosida   antropogonez
jarayoni   masalalarini   oydinlashtirish-da   muhim   manba   hisoblanadi.   Demak,   ilk
paleolit   davridan   e’tiboran   Farg‘ona   vodiysi   odamzod   tomonidan   o‘zlashtirilib,
ular   o‘zlariga   xos   madaniyat   yaratishganligi   ma’lum   bo‘ldi 62
.   Tadqiqotlardan
ma’lum   bo‘ldiki,   Farg‘ona   vodiysida   tosh   davri   taraqqiyoti   so‘nggi   bosqichlari
bo‘lgan   mezolit,   neolit   davrlarida   ham   odamzod   uzluksiz   ravishda   yashab   o‘ziga
xos   moddiy   madaniyat   yaratganliklari   ham   aniqlangan 63
.   Xususan,   mezolit   davri
jamoalari   tog‘,   tog‘   yon   bag‘ri   hududlarini,   mezolit   davri   so‘nggi   bosqichi   va
neolit   davri   jamoalari   esa   vodiyning   pasttekislik   mintaqalarini   o‘zlashtirib
yashaganlar.   Albatta,   vodiyning   bu   holatda   odamzod   tomonidan   o‘zlashtirilishi
ham   O‘rta   Osiyo   miqyosida   inson   yashashi   uchun   qulay   iqlimiy   sharoit   yuzaga
kelganligidan   dalolat   beradi.   Qadimda   tog‘   mintaqalari   daralaridan   oqib   kelgan
suvlar yirik daryolar, soylar hosil qilib, bu hodisa vodiyning markaziy tumanlarida
o‘ziga   xos   ko‘l   havzalarini   bunyod   etgan.   Asrlar   o‘tishi   bilan   bu   suv   havzalari
61
 Исламов У.И., Тимофеев В.И. Культура каменного века Центральной Ферганы. – Ташкент: Фан, 1986. 304
б .
62
Исламов У.И. Древнейшая пещерная палеолитическая стоянка Сельунгур Ферганской долине. - СА, 1990,
№2.  С. 115-126 .  
63
  Исламов   У.И.   Обиширская   культура.   –   Ташкент:   Фан,   1980;   Исламов   У.И.,   Тимофеев   В.И.   Культура
каменного века Центральной Ферганы. – Ташкент: Фан, 1986. 304  с.  
25 qurib qolgan yoki sho‘rlab ketgan yirik botiqlar hosil qilgan. SHu nuqtai nazardan
qaralganda,   aksariyat   neolit   jamoalari   avvallari   mavjud   ko‘llar   atrofida   makon
qurib  yashaganlar   (Uzunko‘l,  SHarko‘l,  Ashiko‘l,  Damko‘l,  Sariqsuv,  Mingbuloq
va  h.k.).SHuni  qayd   etish  lozimki,  Farg‘ona  vodiysi   tosh   davri   jamoalari  moddiy
madaniyatiga   tegishli   bo‘lgan   dastlabki   ma’lumotlar   o‘tgan   asrning   50-yillari
o‘rtalariga   to‘g‘ri   keladi.   Jumladan,   B.Z.Gamburg   va   N.G.Gorbunovalarning
Damko‘l  atroflarida  amalga   oshirgan  tadqiqotlari  natijalari  muhim   ahamiyat  kasb
etgan.   1963-64   yillar   mobaynida   YU.A.Zadneprovskiy   vodiyning   markaziy
sarhadlarida   keng   ko‘lamda   tadqiqot   olib   borib,   21   ta   tosh   davriga   tegishli
makonlar   kashf   etishga   muvaffaq   bo‘lgan 64
.   Keyingi   yillarda   esa   neolit   davri
jamoalari   madaniyati   tadqiqoti   ishlari   asosan   U.Islomov,   V.I.Timofeevlar
tomonlaridan   bajarilib,   ilmiy   natijasi   «Markaziy   Farg‘ona»   neoliti   o‘ziga   xos
mustaqil madaniyat ekanligi isbotlanishi va fanga kiritilishi bilan belgilanadi 65
. 
Markaziy Farg‘ona neolit jamoalari moddiy-madaniyati asosiy tadqiqotchisi
O‘tkir   Islomov   o‘z   izlanishlarida   mazkur   jamoalar   madaniyatining   qo‘shni
Tojikiston   hududi   Hisor   neolit   jamoalari,   O‘rta   Zarafshon   vohasi   sazog‘on
jamoalari   madaniyatlari   bilan   ba’zi   jihatlari   xususida   madaniy   o‘xshashliklari
borligi   haqida   dalillar   keltirgan 66
.   Ta’kidlash   joizki,   o‘z   vaqtida   tadqiqotchilar
tomonidan Markaziy Farg‘ona va Sazog‘on madaniyati O‘rta Osiyo tog‘ mintaqasi
umumneolit   madaniyatlari   tarkibiga   kiruvchi,   lekin   ikkalasi   ham   o‘ziga   xos
xususiyatlarga   ega   bo‘lgan   mustaqil   madaniyatlar   deb   e’tirof   etilgan   edi 67
.   O‘rni
kelganda   aytish   joizki,   bu   ikkala   madaniyatning   bir-biridan   jo‘g‘rofik   joylanishi
jihatidan,   oraliq   masofa   nuqtai   nazaridan   uzoq   masofada   joylashganiga   qaramay,
ularning   o‘zaro   moddiy   madaniyati   o‘xshashliklariga   yordam   bergan   yana   bir
xususiyat   borligini   keltirish   mumkin.   Bu   ularning   bir   tomondan   tog‘   mintaqasi,
ikkinchi   tomondan   pasttekislik   mintaqasi   o‘rtasidagi   oraliq   mintaqada   (tog‘   yon
64
 Заднепровский Ю.А. Неолит Центральной Ферганы. КСИА. вып.106, М., 1966. 
65
Исламов У.И., Тимофеев В.И. Кўрсатилган адабиёт .  1986, 304 - бет. 
66
 Исламов У.И., Тимофеев В.И. Кўрсатилган адабиёт .  1986. 108, 109-бетлар.
67
  Исломов,   Тимофеев,   Кўрсатилган   адабиёт .   1986.   305   б.;   Джурақулов,   Холматов .   Кўрсатилган   адабиёт .
1991,123 б.
26 bag‘irlari)   joylashganligi   va   o‘ziga   xos   bir   xil   ekologik   sharoitga   ega   bo‘lganligi
bilan izohlanadi. 
Markaziy   Farg‘ona   neolit   jamoalari   moddiy   madaniyati   kelib   chiqish   ildizlari
mahalliy   madaniyatlar   negizida,   ya’ni   Obishir   mezolit   jamoalari   madaniyati
bag‘rida   shakllanganligi   tadqiqotlarda   aniqlangan.   Biroq   mazkur   madaniyat
taraqqiyoti so‘nggi bosqichi jamoalari moddiy madaniyatiga oid makonlar deyarli
topib o‘rganilmagan.
YUqorida zikr etilgan tadqiqotlar natijasi Farg‘ona vohasida ham neolit davrida
tosh   davri   jamoalarining   uzluksiz   madaniyati   bo‘lganligi   va   bu   madaniyat   o‘ziga
xos xususiyatlarga ega ekanligini ko‘rsatdi.
Xullas,   Ustyurt   neolit   jamoalari,   O‘rta   Zarafshon   Qoratepa   tog‘   massivi
shimoliy yon bag‘ri sazog‘on jamoalari hamda Farg‘ona vohasi Markaziy Farg‘ona
jamoalari   madaniyati   O‘rta   Osiyo   neolit   davri   jamoalari   madaniyatining
sahifalarini bilib olishimizda muhim o‘rin tutadi.
27 II-BOB. Ishlab chiqarish xo‘jaligining shakllanishi va                       rivojlanishi
to‘g‘risida ilmiy konsepsiyalar
3. Ishlab   chiqarish   xo‘jaligining   shakllanishi   va                         rivojlanishi
to‘g‘risida ilmiy konsepsiyalar ning o‘ziga xos xususiyatlari
4. “Neolit inqilobi” ilmiy konsepsiyasi
1. Ishlab   chiqarish   xo‘jaligining   shakllanishi   va                         rivojlanishi
to‘g‘risida ilmiy konsepsiyalar ning o‘ziga xos xususiyatlari
Ma’lumki,   YAqin   SHarq   va   Eron   hududi   Qadimgi   SHarq   sivilizatsiyasini
o‘rganishda   eng   istiqbolli   o‘lkalardan   biri   hisoblanadi.   Messopotamiya,   Falastin,
Anatoliy, Zagros tog‘ yon adirlari, Sanjar vohasi miqyosida mil.avv. VIII-VII ming
yilliklarga   oid   Jarmo   (Buyuk   Britaniya),   Xassun   (Buyuk   Britaniya),   Umm
Dabagiya   (Rossiya-Buyuk   Britaniya),   Telyul   as-Talasat   (YAponiya),   Magzaliya
(Rossiya),   Sotto   (Rossiya),   Kuyul   tepa   (Rossiya)   kabi   yodgorliklar   tadqiqotida
katta hajmda qo‘lga kiritilgan materiallar   ishlab chiqarish iqtisodiyotining paydo
bo‘lishi   omillarini   aniqlashtirish,   bu   tarixiy   jarayon   kechgan   shart-sharoitlarni
rekonstruksiya   qilish   imkonini   bergan.   Bu   yodgorliklar   tadqiqotlari   bevosita
O.Oransh,   J.Koven,   X.CHembel,   G.CHayld,     R.   Breydvud,   R.M.   Munchaev,
R,YA.   Merpert,   V.A.Bashilov,   V.I.Gulyaev,   N.O.Bader   kabi   arxeolog   olimlar
tomonidan   amalga   oshirilgan.     N.I.   Vavilov,   V.A.   SHnirelman,   G.N.   Lisitsina,
V.M.   Masson   kabi   olimlar   o‘z   tadqiqotlarida   ishlab   chiqarish   xo‘jaligiga   o‘tish
davri   tarixiy   shart-sharoitlari,   bu   xo‘jalik   turiga   o‘tishdagi   asosiy   faktorlar
masalasiga   alohida   e’tibor   berishib,   bu   jarayonni   davrlashtirishgan,   dehqonchilik
xo‘jaliklarining   birlamchi   va   ikkilamchi   o‘choqlari,   mikroo‘choqlari,     dastlabki
«dehqonchilik   vohalari»ni   aniqlashgan.     Asosiy   faktorlar   xususida   biologik   va
tarixiy   faktorlarni   keltirish   mumkin.   Biologik     faktorning   asosini   o‘simliklarni
madaniylashtirish   va   hayvonlarni   xonakilashtirish   tashkil   etadi.   Ushbu   jarayonda
tarixiy, ya’ni ijtimoiy-iqtisodiy faktor ham muhim ahamiyat kasb etadi. Aniqrog‘i,
“neolit   inqilobi”-   tarixiy   kategoriya   hisoblanadi.   N.O.   Baderning   ta’kidlashicha,
ishlab   chiqarish   iqtisodiyotiga   o‘tishda   asosiy   omillar   sifatida     o‘troq   turmush
tarziga   o‘tish   va   ko‘p   ukladlilik   xo‘jaligi   shakllanishi     muhim   o‘rin   tutgan.
28 O‘troqlashish   aholining   muqim   yashashi   uchun   oziq-ovqat   ta’minotini   barqaror
ushlab   turadigan   xo‘jalik   mashg‘uloti   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   tarixiy   jarayondir.
Demakkim,  bunday  xo‘jalik  so‘zsiz  dehqonchilik   xo‘jaligi   hisoblanadi   va  u  aholi
uzoq   yashaydigan   qishloqlarning   paydo   bo‘lishiga   asos   bo‘ldi.   Bunday
qishloqlarning faoliyati YAqin SHarq hududida mil.avv. VIII-VII ming yilliklarga
to‘g‘ri   keladi.   Ko‘pukladli   xo‘jalik     qadimgi   dehqonchilik   va   xonaki
chorvachilikning   paydo   bo‘lishidan   to   bu   xo‘jalik   turining   o‘zlashtirma   xo‘jalik
ustidan   hukmron   mavqeni   egallagunicha   bo‘lgan   o‘tish   davri   uchun   xarakterli
hisoblanadi.   Bu   davrda   ovchilik,   termachilik,   dehqonchilik   va   chorvachilik
mashg‘ulotlari   oziq-ovqat   ta’minotida   bir-birini   to‘ldirib   turdi   va   bunda   ularning
xo‘jalik   salmog‘i   turlicha   bo‘ldi.   Mazkur   dinamik   jarayonni   rivojlanish
bosqichlariga   ajratish   qiyin,   sababi   bunda   tabiiy   landshaft,   mahalliy   xarakterdagi
ekologik   muhit,   tarixiy-madaniy   rayonlar   o‘ziga   xos   rol   o‘ynagan.   Tadqiqotlar
natijalari   YAqin  SHarqning  barcha  hududida  mil.avv. VII   ming yilliklarda ishlab
chiqarish   iqtisodiyotiga   o‘tish   jarayoni   ro‘y   bergan   va   mil.avv.   VI   ming   yillikka
kelib   o‘z   nihoyasiga   etgan.   Hosildor   pasttekisliklar   erlari   dehqon   va   chorvador
jamoalar   tomonidan   to‘laligicha   o‘zlashtirilgan   va   shu   vaqtdan   e’tiboran   YAqin
SHarq   hududida   sopol   idishlardan   foydalanish   boshlangan.   Xassun   madaniyati
sohiblari o‘troq dehqon jamoalari  bo‘lishgan.
Ma’lumki, ibtidoiy jamoa  tuzumi insoniyat tarixi taraqqiyotining ilk
bosqichlarini o‘z ichiga oladi. Bu davrda odamzod tabiat kuchlari oldida
ojiz bo‘lib, ular sirlarini tushunmaganlar, shu bois tabiatga to‘la qaram
bo‘lishganlar.   Lekin,   tadqiqotlar   ibtidoiy   odamzod     vaqt   o‘tishi   bilan
o‘zlari   biologik   jixatdan   rivojlanib,     uni   qurshab   turgan   jamiyati   ham
takomillashib   borganligini   ko‘rsatdi.   Odamzod   o‘z   turmushlarini
yaxshilash   uchun   yashab   turgan   atrof   -   muhit,   ekologik   sharoitni,
tabiat   kuchlari   sirlarini     bilishga   urinishgan.   Mehnat   qurollarini
takomillashtirib   borishganlar.   Xo‘jalik   yumushlari   tajribalari,   o‘zi
29 yashagan   atrof-   muhitni,   tabiatni   ziyraklik   bilan   kuzatishlari   oqibatida
o‘simliklarni   «madaniylashtirish»,   hayvonlarni   «honakilashtirish»   ga
erishgan.   Oqibatda,   ovchilik   mashg‘ulotlaridan   chorvachilik,
termachilikdan esa dehqonchilik xo‘jaliklari yuzaga kelaboshlaganki, bu
tarixiy   jarayon   be’jizga   mutaxassis   olimlar   tomonidan   «neolit   inqilobi»
deb  e’tirof   etilmagan.   Haqiqatdan   ham,  ishlab  chiqarish  iqtisodiyotiga
o‘tish   jamiyat   rivojida   muhim   sotsial   o‘zgarishlar,   tub   burilishlar   ro‘y
berishiga   olib   kelgan.   Xususan,   aholining   ma’lum   bir   xududlarga
zichlashuvi,   o‘troq   xayot   turmush   tarziga   o‘tish   oqibatida   aholi   uzoq
vaqt   muqim   yashovchi   obod   qishloqlar   paydo   bo‘lishi,   oxir-oqibatda
qadimgi sivilizatsiyalar shakllanishi ro‘y bergan. 
Ishlab   chiqarish   iqtisodiyoti   shakllanishi   va   rivojida   soha
tadqiqotchilari   tomonidan   uning   birlamchi   va   ikkilamchi   o‘choqlari
aniqlangan.   N.I.   Vavilov   o‘zining   qator   ilmiy   ishlarida   1-chi   bo‘lib
dehqonchilikning   vujudga   kelishi   mintaqalarining   birinchi   va   ikkinchi
o‘choqlari   masalasini   ilmiy   munozaraga   tashladi.   Bu   masalani   chuqur
ilmiy   tahlil   qildi.   U   o‘zining   ilmiy   izlanishlariga   biografik   faktlarni   asos
qilib   oldi.   So‘nggi   o‘n   yilliklar   maboynida   arxeologik,   paleobotanik   va
paleozoologik   tadqiqotlar   natijasida     qimmatli   materiallarning   qo‘lga
kiritilinishi   bu   masalaning   echimida   keng   imkoniyatlar   yaratmoqda.
SHu   nuqtaiy   nazardan   N.V.   Vavilov   tadqiqotning   bevosita   davomchisi,
izdoshi   hisoblangan   V.   A.   SHnirel’manning   ilmiy   ishlari   diqqatga
sazovordir.   Uning   1989   yilda   nashr   etilgan   «Ishlab   chiqarish   xo‘jalik
asoslarining   vujudga   kelishi»   nomli   monografiyasida,   hamda   1973
yilda   nashr   etilgan   «   CHorvachilikning   kelib   chiqishi»   nomli
30 monografiyasida   xuddi   shu   ibtidoiy   jamoalarning   yangi   ishlab
chiqarish   xo‘jaliklariga   o‘tishi,   chorvachilik   va   dehqonchilik
xo‘jaliklarining   o‘ziga   xos   xususiyatlari   va   ularning   ilk   bor   yuzaga
kelgan   madaniy   o‘choqlari   borasida   qimmatli   ma’lumotlar   keltirgan.
V.I.SHnirelman   tadqiqoti   natijalariga   ko‘ra   dehqonchilikning   birlamchi
o‘chog‘i   deganda   dehqonchilik   turmush   tarziga   o‘tishi   uchun   asos
bo‘ladigan   butun   bir   madaniylashgan   o‘simliklar   kompleksi   asta-
sekinlik   bilan   shakllangan   keng   hudud   tushiniladi.   Bunday   hududlar
qo‘shni   hududlarga   dehqonchilik   xo‘jaliklarini   kengaytirish   uchun
xizmat   qilgan.   Albatta,   bunday   keng   hududlarda   dehqonchilik
o‘choqlari   birdaniga   va   o‘z-o‘zidan   paydo   bo‘lmagan.   Uning   uchun   bir
qancha   birinchi   marta   madaniylashgan   o‘simliklarga   ega   bo‘lgan
mikroo‘choqlarning   o‘zaro   bir-biriga   ta’siri   natijasi   bo‘lgan.   Aniqrog‘i,
mikroo‘choqlar bilan alohida, yakka o‘simliklar madaniylashgani bog‘liq
bo‘lgan.   O‘choqlar   bilan   esa   ko‘p   turdagi   madaniylashgan   o‘simliklar
faoliyati bog‘liq. V.A. SHnirelman fikricha, mikroo‘choqlar paydo bo‘lishi
B   bosqich   bilan   bog‘liq,   o‘choqlarning   paydo   bo‘lishi   esa   V   bosqich
bilan   bog‘liq   bo‘lgan.   Ikkilamchi   dehqonchilik   o‘chog‘i   –   shu   hududda
dehqonchilik va charvochilik xo‘jaliklari to‘laqonli ravishda shakllangan
bo‘lib,  ular  jamoalar turmushida  hukmron  mavqeini  egallagan  bo‘ladi.
Bu o‘choqda butun boshli madaniylashgan o‘simliklar kompleksi bo‘ladi
va   hatto   birlamchi   o‘choqda   bo‘lmagan   yangi   o‘simliklar   ham   mavjud
bo‘ladi.   Dehqonchilik   xo‘jaligi   o‘z   rivojining   takomillashgan   darajasiga
etadi.   SHu   sababli,   tadqiqotchilar   be’jizga   xuddi   shu   ikkilamchi
dehqonchilik   o‘chog‘i   negizida,   bag‘rida   jaxon   miqyosida   birinchi
31 sivilizatsiyalar   shakllangan   deb   e’tirof   etishmaganlar.   Masalan,
SHumer,   Misr,   Qadimgi   Hind,   Qadimgi   Xitoy   sivilizatsiyasi   shular
jumlasidan   hiso blanadi.   V.I.SHnirel’man   o‘z   tadqiqotlarida   ishlab
chiqarish   iqtisodiyotining   kelib   chiqishi   birlamchi   va   ikkilamchi
o‘choq larini   quyidagicha   keltirgan:   uning   tadqiqotiga   ko‘ra   er   shari
bo‘yicha 7- ta birlamchi o‘choq , 18 –ta ikkilamchi dehqonchilik xo‘jaligi
o‘chog‘i bo‘lgan. Birlamchi o‘choqning eng qadimgisi Old Osiyo o‘chog‘i
hisoblanadi (Kichik Osiyodan to Eron- Iroq chegarasigacha bo‘lgan). Bu
o‘choqda   dehqonchilikga   o‘tish   mil.avv.   9-7   ming   yilliklarda   sodir
bo‘lgan.   Old   Osiyoda   tadqiqotlar   ko‘rsatishicha,   mil.avv.   7-6   ming
yillikda   jamoalararo   tovar   ayirboshlash   nafaqat   dehqonchilik
mashg‘ulotlari,   balki   charvochilik   mashg‘ulotlari   asosida   ham   bo‘lgan.
Dastlab   qo‘y-echki,   keyinroq   yirik   shoxli   hayvonlarni   savdo-sotiq
ishlarida   ishlataboshlashganlar.   Ikkinchi   muhim   ilk   dehqonchilik
xo‘jaligining   birlamchi   o‘chog‘i   Janubiy-SHarqiy   Osiyo   hisoblanadi
(SHimoliy-SHarqiy   Hindiston,   Janubiy-SHarqiy   Osiyo,   Janubiy   Xitoy).
O‘rta   Osiyo   hududining   janubiy   qismi   (Kopetdog‘   yon   bag‘irlari)   esa
dehqonchilikning   ikkilamchi   o‘chog‘i   bo‘lgan   O‘rta   SHarq   o‘chog‘i
tarkibiga   kiradi  (   mill.avv   7-6  ming  yillik   )   Mezoamerikaning  ikkilamchi
dehqonchilik  o‘chog‘i       mill.avv 3-2 minginchi yillarda vujudga  kelgan.
Xullas,   ilk   dehqonchilik   xo‘jaliklari   o‘choqlari   borasida   tadqiqotlarda
muxim   manbalar   qo‘lga   kiritilgan.   SHu   tariqa   ilk   ishlab   chiqarish
xo‘jaligi   evalyusiyasining   o‘ziga   xos   xususiyatlari   bo‘lgan.   Bu
xususiyatlar   N.   I.   Vavilovning,   keyinchalik   V.I.SHnirel’manning
tadqiqotlarida keng bayon etilgan va o‘z ilmiy  echimini topgan.  
32 2   Ishlab   chiqarish   iqtisodiyoti   shakllanishi   va   rivoji   to‘g‘risida
mavjud   ilmiy   nazariyalar   hamda   tarixiy   jarayonni   davrlashtilishi
masalasi o‘z mazmuniga ko‘ra o‘ta dolzarb hisoblanadi.
Kishilik   tarixi  taraqqiyoti,   ibtidoiy   odamzod  kunlik   turmush   tarzida
ishlab   chiqarish   ekonomikasining   vujudga   kelishi   masalasi   jamiyat
ishlab   chiqarish   munosabatlari,   ishlab   chiqarish   kuchlari,   jamoalararo
ijtimoiy   munosabatlar,   madaniy   aloqalar,   tabiat   va   inson   o‘zaro
madaniy   aloqadorliklari   kabi   ibtidoiy   jamiyat   davri   dolzarb   masalalari
bilan   uzviy   bog‘liqdir.   Xususan,   ishlab   chiqarish   xo‘jaligiga   o‘tish
ibtidoiy   jamoalar kunlik     mashg‘ulotida tabiatda tayyor mahsulotlarni
iste’mol   qilishdan,   o‘zlari   mahsulot   ishlab   chiqarishga   o‘tganliklarini
bildiruvchi   mezon   hisoblanadi.   Ibtidoiy   jamiyatda   ishlab   chiqarish
xo‘jalik   asosiga   o‘tish   jarayoni   o‘simliklarni   «madaniylashtirish»   kabi
terminlar   bilan   ifodalanadi.   Bu   terminlar   bilan   izohlangan   jarayonlar
faqatgina ishlab chiqarish xo‘jaligiga o‘tishning dastlabki qadamlaridir.
Vaholanki,   uning   yuqori   chegarasini   oydinlashtirish   fanda   ancha
muammolidir.   Ishlab   chiqarish   iqtisodiyotiga   o‘tish   jarayonlarining
uzul-     kesil   shakllanishini   arxeologlar   aholini   to‘laqonli   ravishda
o‘rtoqlashishi,   imorat   qurilishi   ishlarininng   takomillashuvi,   yirik
qishloqlar   paydo   bo‘lishi   bilan   izohlaydi.   Bu   ko‘pgina   boshlang‘ich
madaniy   o‘choqlar   uchun   to‘g‘ri   nazariya,   albatta.   Biroq   bu   borada
xo‘jaligi   yuksak   darajada     rivojlangan   ovchilar,   baliqchilar   va
termachilarda yirik o‘troq jamoalar vujudga kelganliklari faktlarini ham
xisobga   olish   zarur.   Masalan,   O‘rta   Osiyo   sharoitida   bu   jarayonni
kaltaminorliklar   turmush   tarzida   kuzatishimiz   mumkin.   Sababi,
33 kaltaminor   neolit   jamoalari   daryo   bo‘ylari,   kichik   chuchuk   suvli   suv
havzalari   yon   qirg‘oqlarida   yashashganki,   bu   joylar   to‘qayzorlar   bo‘lib,
o‘simlik,   parranda   va   hayvonat   dunyosiga   boy,   suvlarda   baliq   serob
bo‘lgan.   SHu   bois,   bu   faktorlar   odamlar   kunlik   yashashi   uchun   oziq-
ovqat   ta’minoti   yaratganki,   odamlarga   ishlab   chiqarish   iqtisodiyotiga
o‘tishga   hayotiy   zarurat   bo‘lmagan.     Ba’zi,   tadqiqotchilar   fikricha
ishlab–chiqarish   ekanomikasining   to‘la   shakllanganligini   turli   usullar
bilan     olingan     oziq   ovqatlar   miqdori,   salmog‘i   bilan   xam   aniqlasa
bo‘ladi.   Lekin,   bu   g‘oya   hali   munozarali     sababi,   yagona   mezon   ishlab
chiqilmagan.   Masalan;   bir   guruh   tadqiqotchilar   ishlab-   chiqarishning
25   %   ini,   boshqalari   esa   50   %   ini   chorvachilik   va   dehqonchilik
xo‘jaligidan   kelgan   oziq   ovqatlar   miqdori   bilan   hisoblashmoqdalar.
SHuning   uchun   ishlab-   chiqarish   xo‘jaligiga   o‘tishning   ilk   davrini
aniqlash   juda   murakkab   masala   hisoblanadi   (odamlar   turmush   tarzi
xo‘jalik   yumushlarida   ham da   mehnat   qurollari   majmuasida).   Xullas,
ishlab- chiqarish xo‘jalik  asosi  paydo bo‘lganligini bildiruvchi ishonchli
dalillarni   ko‘pchilik   tadqiqotchilar   fikri   nuqtai   nazaridan   kelib   chiqib
quyidagicha     izohlasak   bo‘ladi:   ibtidoiy   manzilgohlardan
madaniylashgan   marfologik   belgilarga   ega   bo‘lgan   hayvon   va   o‘simlik
topilmalarining   topilishi.   Datlabki   madaniylashtirilgan   o‘simliklar
bug‘doy   va   so‘li   bo‘lgan.   Birinchi   uy   hayvonlari   qo‘y   va   echki     bo‘lgan .
M ayda   shoxli   hayvon   qoldiqlari     er.avv.   8-7   minginchi   yilliklarga   oid
yodgorliklardan   topilgan   (Ali-Qosh,   Asnab,   Jarma,   Magzaliya   va
boshqalar). YAqin SHarqda esa faqatgina   mil . avv .   4 mingchi yilliklarga
34 mansub   manzilgohlar   tadqiqotlarida   ishonchli   ravishda   yirik   shoxli
hayvonlar xonakilashtirilgani ma’lum bo‘ldi.  
SHu   o‘rinda,   ta’kidlash   joizki,     antik   davrdayoq   kishilik   tarixi
rivojining   o‘ziga   xos   xususiyatlari,   jamiyat   rivojlanishi   jarayonlari,
odamlarning   xo‘jalik   mashg‘ulotlarining     evolyusiyasini   izohlab
berishda   mifologik   qarashlardan   voz   kechib,   ularni   konkret   tarixiy
jarayonlarga       bog‘lashga   urinishlar   bo‘lgan.   Dastlab,   ellin   Demokrit,
so‘ngra   rimlik   Lukretsiy   Karlar   o‘z   ishlarida   kishilik   tarixi   ilk
bosqichlarida   ibtidoiy   odamzod   turmush   tarzida   tabiatda   tayyor
mahsulotlarni   iste’mol   qilishganliklari,   vaqt   o‘tishi   bilan   dehqonchilik,
xonaki   chorvachilikka   o‘tilgani,   so‘ngra   esa   shaxarsozlik   madaniyati
shakllana   borganligi   haqida   ma’lumotlarni   keltirishgan.   Rimlik   Varron
esa   kishilik   tarixini   ovchilik   va   termachilik,   cho‘ponchilik,   dehqonchilik
kabi   uchta   ketma   ketlik   bosqichlariga   bo‘ladi.   Bunday   uchlik   davrga
bo‘linish     mutaxassis   olimlar   o‘rtasida   ancha   baxsli,   munozarali   bo‘ldi.
Evropa   fanida   ovchilik,   termachilik,   baliqchilik   mashg‘ulotlari
«yovvoyilik»   davri   bilan   cho‘ponchilikni   –   varvarlikning   ilk   bosqichlari
bilan,   dehqonchilikni   esa     varvarlikning   so‘nggi   bosqichlari   bilan
bog‘lashganlar.   Uyg‘onish   davri   olimlari   sotsial   –   iqtisodiy   yuksalishni
(xususiy   mulkchilik,   qulchilik,   qonunchiliklar)   xo‘jalik   progressi   deb
tushunishganlar.  «Dehqonchilik»  ning  ma’nosida   haydalib ekin  ekilishi
dehqonchiligi tushunilgan.
Jahon   tarixshunosligida   ishlab   chiqarish   ekonomikasining
shakllanishi   va   rivojida   m onotsentrizm   va   p olitsentrizm   kabi   ilmiy
nazariyalar   mavjud.   M onotsentrizm   (X1X   va   XX   asrlar)   ilmiy
35 nazariyasining   tarafdorlari   xususan,   nemis   geografi   F.   Rotsel
dehqonchilik   va   chorvachilikning   paydo   bo‘lishini   ma’lum   bir   iqtidorli
odamlar   faoliyati   mahsuli   deb   hisobladi.   F.   Gragner,   V.   SHmidt,   V.
Kopperslar   ham   bu   ilmiy   qarashni   qo‘llashdilar.   F.   Krauz   va   uning
izdoshlari   E.   Vert,   fonn   Vissman,   K.   Soerlar   dehqonchilikning   paydo
bo‘lishini   bitta   madaniy   o‘choqqa,   ya’ni   Bengal   qo‘ltig‘i     qirg‘oqlariga
bog‘laydi.   Taniqli   ingliz   olimi   V.   G.   CHayld-   Indoevropaliklar   va   Evropa
tarixi ibtidoiy davri moddiy madaniyati bilan shug‘ullangan. Mutaxassis
olim Evropa mintaqasiga juda ko‘plab yangiliklar, kashfiyotlar, ixtirolar
yoki   xo‘jalik   turlari   tayyor   holda   Old-Osiyodan   kirib   kelishini   e’tirof
etgan holda, o‘z navbatida bu yangiliklar nafaqat ma’lum jamoalarning
suqilib,   siljib   kelishi   bilan   bog‘liq   bo‘lib   qolmasdan,   balkim   mahalliy
jamoalarning   ularni   ijodiy   o‘zlashtirganliklari   fakti   bilan   izohohlanadi
deb tushuntiradi. 
Politsentrizm   ilmiy   nazariyasining   asosiy   tadqiqotchilaridan   biri
N.I.Vavilov   hisoblanadi.   U   o‘z   izlanishlarida   ishlab   chiqarish
ekonomikasi   paydo   bo‘lishida     keng   maydonli   madaniy   markaz   va   bu
markaz   chegarasida   mahalliy   o‘choqlar   masalasi   borasidagi   ilmiy
nazariyani   yaratdi.   Dehqonchilik   xo‘jaligi   paydo   bo‘lishi   dastlab   tog‘,
tog‘ yon bag‘ri hududlarida ro‘y bergan deb hisoblaydi. N.I.Vavilovning
ilmiy   qarashlari   nazariyalari   uning   izdoshi   V.P.Alekseevning
«Insoniyatning   shakllanishi»   (1984)   nomli   monografiyasida   atroflicha
yoritilgan.   Uning   ilmiy   nazariyasi   asosini   er   shari   miqyosida
madaniylashgan   o‘simliklar   markazlari   chegarasini   aniqlashtirish
36 hamda   shu   chegara   doirasida   ikkinchi   darajali   o‘choqlar   masalasini
oydinlashtirish tashkil etadi.  
N.I.Vavilovning   ilmiy   qarashlarini   izchillik   bilan   muvafaqiyatli   ravishda
davom   ettirgan   izdoshi   V.A.   SHnirelman   bo‘ldi.   V.A.SHnirelmanning   asosiy
tadqiqotlarining   natijalari   uning   1989   yilda   chop   etilgan     «   Ishlab   chiqarish
xo‘jaligining   vujudga   kelishi»   nomli   monografiyasida   o‘z   aksini   topgan.   Mazkur
tadqiqotda ishlab chiqarish xo‘jaligining kelib chiqishi asosiy boskichlari va uning
rivojlanishi ilk davri tarixi, ishlab chiqarish ekonomikasi vujudga kelishi jarayonini
davrlashtirish,   ishlab   chiqarish   ekonomikasi   kelib   chiqishining   birlamchi   va
ikkilamchi   o‘choqlari,   ishlab   chiqarish   ekonomikasi   evolyusiyasi   o‘ziga   xos
xususiyatlari, ishlab chiqarish ekonomikasi va sotsial rivojlanishning muammolari
kabi masalalar manbalar asosida o‘z echimini topgan.  
Darhaqiqat,   ishlab   chiqarish   ekonomikasini   shakllanishi   jarayonini   davrlashtirish
masalasi   muhim   hisoblanadi.   Ishlab   chiqarish   ekonomikasini   shakllanishi   o‘ziga
xos xususiyatlari tahlilida bu jarayonni davrlashtirish masalasi muxim o‘rin tutadi.
Bu   masalani   birinchi   bo‘lib   tushungan   tadqiqotchi   R.D.Breydvud   bo‘ldi.   U
dehqonchilik   xo‘jaligi   dastlabki   kurtaklari   paydo   bo‘lganidan   to   o‘troq
dehqonchilik   jamoalari   xo‘jaligigacha   bo‘lgan   davrni   «dehqonchilik   xo‘jaligining
tug‘ulishi»   davri   deb   hisobladi.   Uning   fikricha,   shu   davrdan   e’tiboran   ishlab
chiqarish ekonomikasi davri boshlangan. 1966 yili taniqli tadqiqotchi V.M.Masson
ishlab   chiqarish   ekonomikasi   jarayonini   davrlashtirish   masalasini   yanada
takomillashtirar   ekan.   R.D.Breydvud   tomonidan   ajratilgan   davriy   fazo   hali
o‘zlashtirma   xo‘jalik   davriga   kiradi   degan   xulosaga   keladi.   V.M.Masson   fikricha
ishlab   chiqarish   ekonomikasiga   o‘tishda   tubdan   o‘zgarish   dehqonchilik   va
chorvachilik   xo‘jaliklarini     xukumron   mavqeiga   ega   bo‘lgan   davrdan   e’tiboran
boshlangan.   Bu   davrni     u   bir   nechta   taraqqiyot   bosqichlariga   bo‘lgan:   1.   Ishlab
chiqarish   ekonomikasi   arxaik   davri:   2.   Ishlab   chiqarish   ekonomikasi   shakllanishi
yangi   tipi   va   x.k.   Mazkur   jarayonni   davrlashtirish   borasida   A.V.Bashilovning
tadqiqotlari   xam   muhim   bo‘ldi.   U   o‘z   tadqiqotlarida   o‘simliklarning   dastlabki
37 o‘stirish   va   ulardan   hosil   olish   hali   xo‘jalik   xayotida   muxim   o‘zgarishlarga   olib
kelmagan,   bu   holat   faqatgina   dehqonchilik   xo‘jaligiga   o‘tishga   shart-   sharoit
yaratgan,   xolos.   SHuning   uchun   xam   bu   jarayonni   uch   bosqichga   bo‘ladi:   1
o‘simliklarni   madaniylashtirish   va   hayvonlarni   xonakilashtirishning   boshlanishi
bosqichi:   2.   Ishlab   chiqarish   ekonomikasiga   o‘tishi   shart-   sharoitlarining   etilishi
(neolit   inqilobi):   3.   Ishlab   chiqarish   ekonomikasining   xo‘jalik   xayotida   xukmron
mavqeni   egallashi.   V.A.SHnirel’man   bu   jarayonni   davrlashtirish   masalasida
nafaqat   arxeologik   tadqiqotlar   asosida   to‘plangan   ashyoviy   dalillarni   qo‘llabgina
qolmay,     keng   etnografik   materiallardan   foydalanishi   lozim   deb   hisoblaydi.   SHu
tariqa   V.A.Shnirel’man   ishlab   chiqarish   ekonomikasi   jarayonini   quyidagicha
davrlashtiradi.   1.   A   bosqich.   Ovchi,   baliqchi   va   termachilar   xayotida   ishlab
chiqarish   ekonomikasiga   o‘tish   shart-   sharoitlarning   etilishi.   Ko‘pgina
tadqiqotchilar   etnografik   ma’lumotlarni   taxlil   qilar   ekanlar   ovchilar,
termachilarning o‘z mashg‘ulotlari jarayonida ongli yoxud tasodifiy, ixtiyoriy yoki
beixtiyoriy ravishdagi  h atti – h arakatlari bilan ma’lum o‘zgarishlar qilishganlar deb
hisoblashadilar.   Bu   hatti   harakatlari   oqibatlari   ayniqsa   o‘simliklar   dunyosida
yaqqol sezilgan. Masalan, SHimoliy, Janubiy, SHarqiy Avstraliyaning ibtidoiy tub
joy   axolisi   o‘zlari   yashab   turgan   atrof   xududlarida   sun’iy   ravishda   o‘t   o‘lanlar,
xoslarni yoqib yuborishib, sh u  tariqa bu maydonlarda iste’mol qilish uchun yaroqli
bo‘lgan   o‘simliklarni   xosildorligini   oshirishganligi,   ular   o‘sadigan   maydon
satxlarini   kengaytirishganligi   faktlari   bor.   Markaziy   Avstraliyada   ham   tub   a h oli
o‘zi   yashagan   xududlardan   boshqa   bir   hududga   ko‘chganda   o‘zlari   bilan   birga
donlarni magiya, afsungalik nuqtai nazardan bezatish maqsadida olib ketishgan va
yangi   yashaydigan   joylarida     shu   tariqa   yangi   madaniylashgan   ekinlar   paydo
bo‘lgan. Avstraliya tub joy axolisida shunday urf-odat bo‘lganki, ular yangi joyga
ko‘chgach,   vaqti-   vaqti   bilan   avval   yashagan   joylariga   borib   turishgan   va   u
joylardan   ba’zi   o‘simliklarni   o‘zlari     to‘g‘ilib   o‘sgan   Vatanlari   bilan   simvolik
tarzda  bog‘lab turadi  deb olib kelishib, yangi  joylarga ekishganlar.   Oxir  oqibatda
shu   tarzda   madaniylashtirilgan   o‘simliklar   maydoni   kengayib   borgan.
Dehqonchilik paydo bo‘lishiga yana bir qadam shuki, ibtidoiy odamzod iste’molga
38 yaroqli bo‘lgan o‘simliklarning ildizlarini sun’iy ravishda bir joydan olib ikkinchi
joyga ekishib, uni parvarish qilganliklari hisoblanadi. Bu Janubiy- G‘arbiy Osiyo,
Avstraliya,   hatto   SHimoliy   Amerika   xududlarida   mahal l iy   aholi   o‘rtasida   hozir
ham   qo‘llaniladi.   YU.F.Novikov,   nemis   tadqiqotchisi   YU.   Lips   kabilar   xozirgi
kunda xam  ovchi  va termachilar turmushida o‘simliklarni  ko‘chirib ekish usullari
qo‘lanilishini o‘z tadqiqotlarida keltiradilar. Yu.Lips fikricha,   tropik va subtropik
mintaqalarda   axolining   oziq-   ovqatga   bo‘lgan   extiyojining   80%ini   termachilik
xo‘jaligi   qondir gan .   V.A.SHnirel’man   bu   fikrni   biroz   mubolag‘a   qilingan   deb
hisoblaydi. 
Ko‘pgina   tadqiqotchilar   dehqonchilik     o‘troq   va   yarim   o‘troq   turmush
tarzida bo‘lgan jamoalar xayotida sodir bo‘lgan deb hisoblashadilar. Xususan, Old
Osiyo, Janubiy- SHarqiy Osiyo, Janubiy Xitoyda haqiqatdan ham o‘troq va yarim
o‘troq   axolilar   turmushida   dehqonchilik   xo‘jaligi   paydo   bo‘lganligi   fakti,
Mezoamerika,   Peru   xududlarida   dehqonchilik   xo‘jaligi   izg‘ib   yurib,   oziq-   ovqat
topuvchi jamoalar turmushida sodir bo‘lganligi tadqiqotlarda aniqlangan. SHunday
bo‘lsada,   V.A.SHnirel’man   Avstraliya,   SHimoliy   Amerikaning   G‘arbiy
xududlarida   yuksak   darajada   rivojlangan   termachilar   xayotida   o‘simliklar
to‘laqonli   ravishda   dehqonchilik   tartiblariga   o‘tmay   saqlangan     holda   foydalanib
yurilgan deb hisoblaydi. 2. B bosqich.  O‘zlashtirma xo‘jalik doirasida xo‘jalikning
bir   yo‘nalishi   sifatida   dehqonchilik   va   chorvachilikning   paydo   bo‘la   boshlashi
masalasi o‘z mazmuniga ko‘ra muhim hisoblanadi. Bu bosqichda yuksak darajada
taraqqiy etgan ovchilik, termachilik va baliqchilik xo‘jaligi bilan paralel   ravishda
dehqonchilik   va   chorvachilikning   dastlabki   kurtaklari   faoliyat   ko‘rsatgan.
Dehqonchilik va chorvachilik mashg‘ulotlaridan keladigan oziq- ovqatlar miqdori
salmog‘i   kam   bo‘lib,   kunlik   zaruratni   qoplay   olmagan.   SHuning   uchun   a’anaviy
ovchilik,   termachilik   va   chorvachilik   mashg‘ulotlari   ham   davom   etgan.   Bu
masalani   xozirgi   kunda   xam   Kalaxari   cho‘lligida   yashovchi   bushmenglar
turmushida   kuzatish   mumkin.   Ular   endigina   dehqonchilik   va   chorvachilik
xo‘jaligiga   o‘tishgan.   SHunday   bo‘lsada   ularning   kunlik   oziq-   ovqatga   bo‘lgan
extiyojining 60-80% ini iste’molga yaroqli bo‘lgan yovvoyi o‘simliklar qondiradi.
39 Bu   holat   Saxara,   SHarqiy   Afrika   va   Evroosiyoning   cho‘l   zonalarida   xam
etnografik   nuqtaiy   nazardan   kuzatilgan.   3.   V-bosqich.   Kishilar   turmushida
dehqonchilik   va   charvochilik   xo‘jaligi   hukumron   maqeini   egallashi   va   ishlab
chiqarish   iqtisodiyoti   shakllanishi   jarayonini   tugashi   masalasi.   Ishlab   chiqarish
iqtisodiyotiga,   ya’ni   dehqonchilik   va   charvochilik   xo‘jaligiga   o‘tish   jarayonining
o‘ziga yarasha muammolarini ham keltirib chiqargan. Jumladan, hali dehqonchilik
qilishga   etarli   darajada   tajribaga   ega   bo‘lmaslik,   o‘simliklarni   parvarish   qilishda
oddiy,   sodda   uslublar;   urug‘lar   sifatsizligi   va   ekin   ekilayotgan   paytda   oziq   –
ovqatning   tanqisligi   albatta   ro‘y   bergan   (sababi   jamoa   a’zolarining   ko‘pchiligi
ekinlar   ekish   bilan   mashg‘ul   bo‘lib   qolishib,   boshqa   oziq-ovqat   olib   keladigan
xo‘jalik   sohasi   bilan   shug‘ullana   olmay   qolishlik   holati   bo‘lgan).   Yig‘ib   olingan
hosilning ham kamliligi ma’lum darajada jamoada oziq-ovqat muammosini keltirib
chiqargan.   Jamoada   izg‘ib   yuruvchi   ovchi   va   termachilarning   ham   soni   ma’lum
darajada bo‘lgan. Ular bir vaqtning o‘zida ham ovchilik, ham termachilik, hamda
xo‘jalikning boshqa faoliyatlari bilan shug‘ullanish imkoniga ega bo‘lishmaganlar.
SHu   sababli,   V.I.   SHnirelman   bosqich   davrdayoq   aholining   ma’lum   kasblarga
ixtisoslashuvi   ro‘y   bergan   deb   hisoblaydi.   Ayniqsa,   erkaklar   va   ayollar   o‘rtasida
mehnat   taqsimoti   yaqqol   ko‘zga   tashlana   borgan.   Ayollar   uy-ro‘zg‘or   ishi,   bola
tarbiyasi   bilan   shug‘ullangan.   Erkaklar   esa   dehqonchilik   talab   etadigan   og‘ir
mehnat   bilan   shug‘ullana   boshlaganlar.   Asta-sekin   ekin   maydonlarini   qo‘riqlash
ishlari   ham   tashkil   etildi.   Xullas,   dehqonchilik   mahsulotlari   ahamiyati   oshib,
hosildorlik   ham   ko‘paya   borgan.   Ekinlar   urug‘lari   saralana   boshlandi,   sifati   ham
yaxshilandi, aholi esa o‘troqlasha boshladi. SHu tariqa bu holatlar ishlab chiqarish
iqtisodiyoti   birlamchi   va   ikkilamchi   o‘choqlari   mazmun   va   mohiyotiga   ta’sir
ko‘rsatdi. 
Ishlab chiqarish iqtisodiyoti shakllanishi  va rivojlanishi  masalasini  yana bir
muhim   jihati   bor.   Bu   dehqonchilik   va   charvochilikka   o‘tish   jarayoni   nafaqat
xo‘jalik rivojida balkim, keyingi tarixiy davrlarda insoniyat jamiyati rivojida xam
tubdan   muxim   sotsial   burilishlar,   o‘zgarishlarga   olib   kelganligi   masalasi   bilan
izohlanadi. Ko‘pgina tadqiqotchilar ta’kidlashlaricha, bu jarayondan so‘ng xo‘jalik
40 yurgizish   barcha   sohalarida   tubdan   burilishlar   ro‘y   bergan:   erga   bo‘lgan
munosabatlar   o‘zgargan,   o‘troqlashish   va   aholining   zichligi   jarayoni   yuzaga
kelgan,   mulkchilikka   bo‘lgan   munosabatlar   o‘zgargan,   mehnat   taqsimoti
takomillashgan   va   alohida   kasbiy   ixtisoslashuvlarga   bo‘linish,   shuningdek   turli
sotsial va diniy e’tiqod, topinishlar vujudga kelgan. Xo‘jalik boshqarish sistemalari
takomillashdi   hamda   insonlar   dunyoqarashida   ham   o‘zgarishlar   sodir   bo‘ldi.   Ana
shu   jarayonlarning   muximligini   e’tiborga   olgan   holda   mashhur   ingliz   arxeologi
V.G.CHayld   ishlab   chiqarish   xo‘jaligini   be’jizga   «neolit   inqilobi»   terminiga
birlashtirmagan.   Biroq   vaqt   o‘tishi   bilan   V.G.CHayldning   ilmiy   nazariyasi
mutaxassislar   tomonidan   turlicha   talqin   qilina   boshlandi.   Xususan,   tadqiqotchi
R.Breydvud   “neolit   inqilobi”   terminini   qabul   qiladi.   O‘zlashtirma   xo‘jalikdan
ishlab   chiqarish   xo‘jaligiga   o‘tish   jarayonini   tadqiqotlarida   qo‘lga   kiritgan   katta
hajmdagi   arxeologik   materiallariga   tayanib   batafsil   tahlil   qiladi   va   bu   tarixiy
jarayon   ekanomikasining   rivoji   jadvalini   yaratadi.   Xo‘jalik   rivojini   ikkita   fazaga
ajratadi:    termachilik va oziq ovqatni  ishlab chiqish fazalari. Termachilikni  ikkita
bosqichga,   ya’ni  muste   davri  termachilik  mashg‘ulotlari   va  so‘nggi   paleolit   davri
ixtisoslashgan   termachilik   mashg‘ulotiga   bo‘ladi.   Bu   jarayonda   odamlarni   o‘zlari
yashab   turgan   joyning   tabiati,   ekologik   muhiti   va   iqlimiy   sharoitlariga
moslashishlari, shu asosda o‘z kunlik xo‘jalik mashg‘ulotlarini amalga oshirishi va
mashg‘ulotlarini   takomillashtrishi   xos   va   xarakterli   hisoblanadi.   Oziq-ovqatni
etishtirish   va   ishlab   chiqish   fazasini   ham   ikki   bosqichga   ,   ya’ni   “
madaniylashishning   boshlanishi”   fazasi   va   “dehqon   va   chorvador   jamoalar
jamiyati   shakllanishining   dastlabki   ko‘rinishlarining   namoyon   bo‘lishi“   fazasiga
bo‘ladi. R.Breydvudning fikricha, YAqin SHarq hududida  qirsimon adirli tog‘ yon
bag‘irlarida  “hosildor yarim oy” zonasida, qaysiki Antilivandan boshlab,  Janubiy
Tavr va  Iroq Kurdistoni orqali Janubiy Zagros tog‘ tizmasiga cho‘zilgan yarim oy
ko‘rinishli   hosildor   tuproqli   va   sero‘t   yaylovli   joylarda   dehqonchilik   va
chorvachilik   xo‘jaligi   shakllangan   va   rivojlangan.   “Hosildor   yarim   oy”     nomli
ilmiy   konsepsiya   yondoshuvining   mazmuni   shundan   iborat.   Uning   xulosasiga
ko‘ra,   mazkur   tipdagi   xo‘jalikning   paydo   bo‘lishi     faqatgina   xo‘jalik   sohasidagi
41 o‘zgarishlarga   olib   kelgan.   68
  Boshqa   bir   tadqiqotchi   B.Brentvest   bu   jarayon
ahamiyatiga nihoyatda katta e’tibor berib, hattoki uning ibtidoiy jamoalar moddiy
madaniyati shakllanishida o‘ziga xos ravishda o‘rni borligini alohida ta’kidladi. Bir
gurux   olimlar,   xususan   V.A.Bashilov,   L.V.Kolsov   kabi   tadqiqotchilar   «neolit
inqilobi»   mazmunini   muntazam   ravishda   jamoalar   turmushida   ortiqcha,   zapas
mahsulotlar  yuzaga kelishi jarayoni bilan izohlaydilar. G‘arb mamlakatlarida ba’zi
tadqiqotchilar   xususan   D.Xenri   kabi   tadqiqotchilar   «neolit   inqilobi»   ning
mazmunini   dehqonchilik   va   chorvachilik   jarayonlaridan   emas   balki,   yuksak
darajada rivojlangan izg‘ib yuruvchi ovchilik va terimchilik xo‘jaligiga asoslangan
jamoalarning   o‘troqlashgan   turmush   tarziga   o‘tishi     kabi   jarayondan   izlash   lozim
degan   ilmiy   talqinni   ham   ilgari   surmoqdalar.   SHu   bilan   birgalikda   tadqiqotchilar
bir   qismi   «neolit   inqilobi»   jarayonlari   ba’zi   hududlarda   boshqa   xil   xo‘jalik
sharoitlari,   ya’ni   yuksak   rivojlangan   ovchilik,   baliqchilik   va   termachilik   asosida
xam   ro‘y   bergan   va   muhim     sotsial   o‘zgarishlarga   olib   kelgan   degan,   ilmiy
g‘oyalarni   ilgari   suradilar.   «Neolit   inqilobi»   va   undan   keyin   ro‘y   bergan   sotsial
o‘zgarishlarga   berilgan   baholarning   kamchiligini   arxeolog   V.A.SHnirel’man
o‘zgacha   izohlaydi.   V.A.SHnirel’manning   fikricha,   bu   jarayonni   o‘rganishda,
ushbu sotsial voqeilik  jaxon miqyosida turli mintaqalarda turlicha tabiiy landshaft,
ekologik muhit,  iqlimga  ega  bo‘lgan  sharoitda  kechganligini  xisobga  olish  kerak.
Aniqrog‘i ishlab – chiqarish xo‘jalik asosiga o‘tish jahon miqyosida bir xil emas,
turli tarixiy- madaniy va ekologik sharoitda ro‘y bergan xamda ular bu jarayondan
keyingi   ro‘y  bergan  sotsial   o‘zgarishlari  bo‘yicha  farq  qiladi.  Xullas,   hozirgi   kun
jahon   tarixshunosligi   fanida   ishlab   chiqarish   iqtisodiyoti   shakllanishi   va
rivojlanishi masalasida turli ilmiy qarashlar mavjud. Bu ilmiy qarashlarda mazkur
jarayonning   yuzaga   kelishi   shart-sharoitlari,   ahamiyati   va   oqibatlari   masalasi
ma’lum ma’noda o‘z echimini topgan .  
68
  Braidwood   R.J.,  Hove   B.   Prehistorik   investigations   in  Iraqi   Kurdistan   //SAOK.1960.Vol.31.P.   176-182.;   Бадер
Н.О. Древнейшие земледельцы Северной Месопатамии. М.: Наука, 1989, с.247.
42 2. “Neolit inqilobi” ilmiy konsepsiyasi
X1X   asrning   70-80-yillariga   kyelib   jamiyat   rivojida   xo`jalik
sistyemalarining   o`rni     masalasida   yangicha   ilmiy   yondashuvlar   paydo   bo`ldi.
Xo`jalik sistyemalarining tipologiyasi qator ilmiy ishlarda ishlab chiqildi. Nyemis
olimlaridan G.Gyerland, E.Xan, E. Grossye, shvyetsariyalik A. Novatskiy, golland
S.R.   SHtyeynmyets,   rus   E.E.   Pyetri   kabilarning   bu   boradagi   tadqiqolari   muhim
hisoblanadi.   SHu   yillari   nyemis   olimlari   «   o`zlashtirma   xo`jalik»,   «   ishlab
chiqaruvchi xo`jalik» kabi tyerminlarni ishlab chiqdilar va fanga kiritishdilar. 
SHvyetsariyalik   olim   A.   Dyekandolni   tom   ma’noda   ishlab   chiqarish
ekonomikasining   ilk   bosqichlarini   komplyeks   tarzda   tadqiqot   etish   ishining
boshlab   byeruvchisi,   asoschisi   dyesak   bo`ladi.   U   birinchi   bo`lib   dyehqonchilik
xo`jaligi   shakllanishining   dastlabki   o`choqlari   borasidagi   ilmiy   qarashni   ilgari
surdi. A. Dyekandol  dyehqonchilik xo`jaligining dastlabki  o`choqlari shakllangan
mintaqalarga   Xitoy,   Janubiy-G`arbiy   Osiyo(   Misr   ham   birgalikda),   tropik
Amyerikani kiritdi. 
X1X   asrda   ibtidoiy   arxeologiya   fanining   rivojlanishi   dastlabki
palyeozoologik,   palyeobotanik   tadqiqot   ishlarining   boshlanishiga   imkoniyat
byergan.   Nyemis   olimi   K.   Kunt     1826   yili   Misrda   tobutlardan   topilgan   don   va
mag`izlarni   o`rganib  palyeobotanika   faniga   asos   soldi.   Nyemis   olimi   V.Gyen   o`z
tadqiqotlarida   Yevropa   mintaqasiga   dyehqonchilik   va   chorvachilik   xo`jaligi
tajribalari Osiyo qit’asidan kirib kyelganligini  ilmiy asoslashga harakat qildi. 
Xullas,   hozirgi   kun   jahon   fanida   ishlab   chiqarish   ekonomikasining   dastlab
paydo   bo`lishi   va   rivojlanishi   to`g`risida   mutaxassis   olimlar   o`rtasida
monotsyentrizm   va   politsyentrizm   kabi   ilmiy   nazariyalar   tarafdorlari   mavjud.
Monotsyentrizm(   X1X   va   XX   asrlar)   ilmiy   nazariyasining   tarafdorlari-   nyemis
gyeografi F. Rottsyel dyehqonchilik va chorvachilikning paydo bo`lishini ma’lum
43 bir iqtidorli odamlar faoliyati mahsuli dyeb hisobladi. F. Gragnyer, V. SHmidt, V.
Koppyerslar ham bu ilmiy qarashni qo`llashdilar. F. Krauz va uning izdoshlari Ye.
Vyert, fonn Vissman, K. Soerlar dyehqonchilikning paydo bo`lishini bitta madaniy
o`choqa,   ya’ni   Byengal   qo`ltig`i     qirg`oqlariga   bog`laydi.   Taniqli   ingliz   olimi   V.
G. Chayld- Indoyevropaliklar va Yevropa tarixi ibtidoiy davri moddiy madaniyati
bilan   shug`ullangan.   Mutaxassis   olim   Yevropa   mintaqasiga   juda   ko`plab
yangiliklar, kashfiyotlar, ixtirolar  yoki  xo`jalik turlari  tayyor  holda Old-Osiyodan
kirib   kyelgan   dyegan   xulosani   bildiradi.   Lyekin,   bu   yangiliklar   nafaqat   ma’lum
jamoalarning   suqilib,   siljib   kyelishi   bilan   bog`liq   bo`lib   qolmasdan,   balkim
mahalliy jamoalarning ularni ijodiy o`zlashtirganliklari bilan ham izohlanadi dyeb
tushuntiradi. 
X1X asr    40-50-  yillariga kyelib ilk dyehqonchilik o`choqlari  Old Osiyoda
bo`lganligini   ifodalovchi   ilmiy   nazariyalar     mutaxassislarning   ko`pchiligi
tomonidan   tan   olingan   (   P.   Lav’ossa,   Dzambotti,   G.   Kyervyen,   G.Xatt,   R.
Kulborn).Ta’kidlash joizki, mutaxassislarning bir qismi Old Osiyoning ba’zi ovchi
jamoalarining chorvachilik xo`jaligiga o`tganliklari dyehqonchilik xo`jaligi paydo
bo`lganga qadar ro`y byergan dyeb ham hisoblashadilar. 
Xullas,     ingliz,   gyerman   tilli   mutaxassislar   ishlab   chiqarish   ekonomikasiga
o`tish   jarayonini   turlicha     izohlashadilar.   Xususan,   nyemis,   avstriyalik   olimlar
dyehqonchilik va chorvachilik xo`jaliklari  turli  mintaqalarda, bir-birlariga  bog`liq
bo`lmagan   holda,   turli   vaqtlarda   paydo   bo`lishgan   va   ular   rivojlanishi   ham
parallyel   ravishda   bo`lgan   dyegan   ilmiy   qarashlarni   ilgari   surishib,   vaqt   o`tishi
bilan   esa   bu   xo`jalik     turlari   birlashishib,   jamoalarnin   yagona   xo`jalik
sistyemalarini   tashkil   etishgan   va   bu   holat   Old   Osiyo   mintaqasida   ro`y   byergan
dyeb hisoblashadilar. Ingliz olimlari esa dyehqonchilik va chorvachilik xo`jaliklari
ibtidoiy   jamoalar   turmushida   azaldan   komplyeks   holda   rivojlangan   va   bu   Old
Osiyo     mintaqasida   ro`y   byergan,   hamda   qo`shni   mintaqalarga   shu   joylardan
bosqichma-bosqich   tarzda   tarqalgan     dyeb     o`z   tadqiqotlarida   e’tirof   etishadilar.
44 SHu tariqa XX asr 60-70- yillariga kyelib ishlab chiqarish ekonomikasi borasidagi
politsyentrizm   ilmiy   nazariyasi   mutaxassis   olimlar   tomonidan   to`liq   e’tirof   etildi.
Xususan,   amyerikalik   olim   F.   Xoul   Old   Osiyoning   tog`li   mintaqalarida   (Zagros
tog`ida)   ovchi   jamoalari   mashg`ulotlaridan   mustaqil   ravishda   chorvachilik
xo`jaligi   paydo   bo`lganligini   o`z   tadqiqotlari   natijalari   bilan   ishonarli   dalillar
asosida   isbotladi.   Rus   olimlaridan     A.V.   Artsixovskiy,   B.V.   Andrianov,   G.N.
Lisitsina, V.M.Masson, N.YA.Myerpyert, V.I. TSial’kin kabilar ham yer sharining
turli   mintaqalarida   ishlab   chiqarish   iqtisodiyoti   shakllanishi   madaniy   markazlari
borasida ilmiy tadqiqotlar olib borishganlar. Mazkur tadqiqotlarda ishlab chiqarish
ekonomikasining   o`ziga   xos   xususiyatlari,   bu   turdagi   xo`jalik   tajribalarining
mahalliy   sharoitlarga   moslashganligi   masalalari   o`z   yechimini   topgan.
Politsyentrizm   ilmiy   nazariyasining   asosiy   tadqiqotchilaridan   biri   N.I.Vavilov
hisoblanadi.   U   o`z   izlanishlarida   ishlab   chiqarish   ekonomikasi   paydo   bo`lishida
kyeng   maydonli   madaniy   markaz   va   bu   markaz   chyegarasida   mahalliy   o`choqlar
masalasi   borasidagi   ilmiy   nazariyani   yaratdi.   Dyehqonchilik   xo`jaligi   paydo
bo`lishi   dastlab   tog`,   tog`   yon   bag`ri   hududlarida   ro`y   byergan   dyeb   hisoblaydi.
N.I.Vavilovning   ilmiy   qarashlari   nazariyalari   uning   izdoshi   V.P.Alyeksyeyev     «
Insoniyatning   shakllanishi»   1984   nomli   monografikasida   atroflicha   yoritilgan.
Uning   ilmiy   nazariyasi   asosini   yer   shari   miqyosida     madaniylashgan   o`simliklar
markazlari chyegarasini aniqlashtirish, hamda shu chyegara ichida ikkinchi darajali
o`choqlar masalasini oydinlashtirish tashkil etadi.  Xo`jalik boshqarish sistyemalari
takomillashdi,   hamda   insonlar   dunyoqarashi   sistyemasida   ham   o`zgarishlar   sodir
bo`ldi.   Ana   jarayonlarning   muximligini   e’tiborga   olgan   xolda   mashxur   ingliz
arxeologi   V.G.CHayld   ishlab   chiqarish   xo`jaligini   byejizga   «nyeolit
inqilobi»tyerminiga   birlashtirmagan.   Biroq   vaqt   o`tishi   bilan   V.G.C h ayld   ilmiy
45 nazariyasi   mutaxassislari   tamonidan   turlicha   talqin   qilina   boshlandi.   Xususan,
tadqiqotchi   R,Bryeydvud   ibtidoiy   jamoalarning   ishlapab   chiqarish   xo`jalik
asoslariga o`tganliklari , ya’ni dyehqonchilik chorvachilikga o`tganliklari faqatgina
xo`jalik   yo`nalishidagi   o`zgarishalaga   olib   kyeldi   ,   xolos   dyegan   fikrni   bildirdi:
Boshqa   bir   tadqiqotchi   B.Bryentvyest   bu   jarayon   axamiyatiga   nihoyatda   katta
e’tibor   byerib,   xatoki   ibtidoiy   jamoalar   moddiy   madaniyati   shakllanishiga   o`ziga
xos   ravishda   o`rni   borligini   alohida   ta’kidaladi.   ((B.Bryentvyest)   .   Bir   gurux
olimlar, xususan V.A.Bashilov, L.V.Koltsov kabi tadqiqotchilar «nyeolit inqilobi»
mazmunini   muntazam   ravishda   jamoalar   turmushida   ortiqcha   ,  zapas   mahsulotlar
yuzaga   kyelishi   jarayoni   bilan   iizohlaydilar.   (V.A.Bashilov,   L.V.Koltsov).   G`orb
mamlakatlarida   ba’zi   tadqiqotchilar   xususan   D.Xenri   kabi   tadqiqotchilar   «nyeolit
inqilobi» ning mazmunini dyehqonchilik va chorvachilik jarayonlaridan emas balki
, yuksak darajada rivojlangan izg`ib yuruvchmi ovchilik va tyerimchilik xo`jaligiga
asoslanagn   jamoalarning   o`troqlashgan   turmush   tarziga   o`tishi     kabi   jarayondan
izlash   lozim   dyegan   ilmiy   talqinini   ham   ilgari   surmoqdalar.   (D.Xenri   va
boshqalar).   SHu   bilan   birgalikda   tadqiqotchilar   bir   qismi   «   nyeolit   inqilobi»
jarayonlari   ba’zi   xududlarda   boshqa   xil   xo`jalik   sharoitlari,   ya’ni   yuksak
rivojlangan   ovchilik,   baliqchilik   va   tyermachilik   asosida   xam   ro`y   byergan   va
muxim     sotsial   o`zgarishalarga   olib   kyelgan   dyegan,   ilmiy   g`oyalarni   ilgari
suradilar.   «Nyeolit   inqilobi»   va   undan   kyeyin   ro`y   byergan   sotsial   o`zgarishlarga
byerilgan   baxalarning   kamchiligini   arxeolog   V.A.Shniryel’man   quyidagicha
izohlaydi. V.A.Shniryel’man fikricha , bu jarayoni o`rganishda u, jaxon miqyosida
turli   ryegionlarda   turlicha   xususiyatlarga   ega   bo`lgan   sharoitda   kyechganligini
xisobga   olish   kyerak.   Aniqrog`i   ishlab   –   chiqarish   xo`jalik   asosiga   o`tish   jaxon
miqyosida bir xil emas, turli tarixiy- madaniy va ekologik sharoitda ro`y byergan
46 xamda ular bu jarayondan kyeyin \ro`y byergan sotsial o`zgarishlari bo`yicha farq
qiladi.Bu jarayonlar  rivojlanishi  turli  mintaqalarda turlicha darajada  bo`lgan. Ana
shu   masalalarni   oydinlashtirishda   tadqiqotchi   olim   N.I.Vavilov   ilmiy   ishlari
qimmatli   hisoblanadi.   N,I.   Vavilov   o`zining   qator   ilmiy   ishlarida   1-chi   bo`lib
dyehqonchilikning   vujudga   kyelishi   mintaqalarini   birinchi   va   ikkinchi   o`choqlari
masalasini   ilmiy   munozaraga   tashladi.   Va   chuqur   ilmiy   taxlil   qildi.   U   o`zining
ilmiy   izlanishlariga   biografik   faktlarni   asos   qilib   oldi.   So`nggi   o`n   yilliklar
maboynida   arxeologik,   palyeobotanik   va   palyeozoologik   tadqiqotlar   natijasida
qimmatli   matyeriallarnin   qo`lga   kiritilinishi   bu   masalaning   yechimida   kyeng
imkoniyatlar   yaratmoqda.   SHu   nuqtaiy   nazardan   N.V.Vavilov   tadqiqotning
byevosita   davomchisi   hisoblangan   V.   A.   Shniryel’manning   ilmiy   ishlari   diqatga
sazovorldir. Uning 1989 yilda nashr etilgan» Ishlab chiqarish xo`jalik asoslarining
vujudga   kyelinishi»   nomli   monografiyasida,   hamda   1973   yilda   nashr   etilgan   «
Chorvachilikning   kelib   chiqishi»   nomli     monografiyasida   xuddi   shu   ibtidoiy
jamoalarning   yangi   ishlab   chiqarish   xo`jaliklariga   o`tishi,   chorvachilik   va
dehqonchilik   xo`jaliklarining   o`ziga   xos   xususiyatlari   va   ularning   ilk   bor   yuzaga
kelgan. 
47 III-BOB. O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari xo‘jalik tarixi
1. Joyitun, Hisor, Kaltaminor tarixiy madaniy jamoalari    xo‘jalik
tarixi
2.Markaziy Farg‘ona, Sazog‘on va Ustyurt neolit jamoalari
xo‘jalik tarixi
1. Joyitun, Hisor, Kaltaminor tarixiy madaniy jamoalari    xo‘jalik
tar ixi.
O‘rta   Osiyo   neolit   davri   jamoalari   xo‘jaligi   borasida   Joyitun   madaniyati
tadqiqoti   qimmatli   ma’lumotlar   berdi 69
.   Makonlardan     ko‘plab   tosh   o‘zaklari
topilgan  bo‘lib,  ulardan  turli   o‘lchamda   mikrolitlar   ajratib  olib,   bu  mikrolitlardan
qadama   qurol,   o‘roq   tig‘lari   yasashgan.   SHu   sababli,   Joyitun,   CHig‘illitepa   kabi
yodgorliklardan topilgan tosh qurollarning 35-36 % ini o‘roq,  yaxshi ish maydoni,
tig‘lari   bo‘lgan   qadama   qurollar   tashkil   etishi   ham   bejiz   emas.   Joyitun   jamoalari
deyarli barcha uylaridan o‘roq, qadama qurollar, yorg‘uchoq va keli dastalari ko‘p
miqdorda   topilgan.   Bu   turdagi   qurollar   o‘z   mazmun,   mohiyati   va   turmushda
bajargan   funksiyasi   jihatidan   jamoalar   xo‘jalik   mashg‘ulotlarini   bilishda
ahamiyatli   hisoblanadi.   SHuningdek,   turli   o‘lchamli,   yon   ish   qirralariga   ega
bo‘lgan qirg‘ichlar, arra tishli qurollar, randa qurollari, pichoqsimon qurollar ham
ko‘plab topilgan.
Joyitun   madaniyatining   o‘ziga   xos   xususiyatlari   ko‘plab   topilgan   sopol
idishlari   mazmunida   namoyon   bo‘lgan.   Xususan,   kulolchilik   xunarmandchiligi
borasida   ham   qimmatli   ma’lumotlar   olingan.   Bu   jamoalar   uchun   oddiy   usulda
yasalgan,   yaxshi   pishirilgan,   naqshli,   tagi   yassi   bo‘lgan   sopol   idishlar   xarakterli
69
 Коробкова Г.Ф. Определение функций костяных и каменных орудий в поселении Джейтун. ТЮТАКЭ.т.Х,
Ашхабад,1961.Орудие труда и хозяйство неолитических племен Средней Азии.-МИА, №158,Л.,1969. 
48 hisoblanadi.   Sopol   idishlar   sirtida   turli   geometrik   shaklda   naqshlar,   hamda
to‘lqinsimon,   tishsimon,   to‘g‘ri   chiziqli   ko‘rinishida   naqshlar   uchraydi.
Joyitunliklar   zeb-ziynat,   bezaklar   yasash   ishlarining   ham   ustasi   bo‘lishgan;
hayvon, parranda suyaklaridan, toshlardan, hamda chig‘onoqlardan turli  bezaklar,
zeb-ziynatlar   taqinchoqlar   yasashganlar.   Makonlardan   ko‘plab     tosh,   loydan
hayvon,   odamzod   qiyofasi   qo‘rinishidagi   turli   predmetlarning   uchratilishi   o‘ziga
xos ravishda haykaltaroshlik rivojlanganligini bildiradi. SHuningdek, ip yigirishda
qo‘llaniladigan   urchuqbosh   toshlari   ham   ko‘plab   topilgan.   Sopol   idish   ichki
devorlarida   saqlanib   qolgan   mato   izlari   joyitunliklarda   dastlabki   oddiy
to‘qimachilik bo‘lganligidan dalolat beradi. YUqorida zikr etilgan izohlar bo‘yicha
kashfiyot   va   yutuqlar   neolit   jamoalari   o‘z   turmushida   erishgan   muvaffaqiyatlari
hisoblanadi.   Joyitun   jamoalari   makonlari   tadqiqotida   ibtidoiy   me’morchilik,   uy-
joy   imoratlari   qurilishlari   borasida   ham   qimmatli   ma’lumotlar   qo‘lga   kiritilgan.
Xususan,   joyitunliklar   bir   xil   o‘lchamli,   bir   xonali   ,   loydan   yasalgan   g‘ishtlardan
uylar   qurishib   yashashganliklari   ma’lum   bo‘ldi.   Eng   qiziqarlisi,   makonlardan
jamoat uchun xizmat qiluvchi umum jamoa uylari qoldiqlari ham topib o‘rganildi.
CHo‘pontepa,   Passejiktepa   makonlari   doirasida   antropologik   topilmalar   ham
uchratildiki, ular tadqiqotida dafn etish  marosimi bilan bog‘liq bo‘lgan urf- odatlar
borasida   qiziqarli   ma’lumotlar   qo‘lga   kiritilgan.   Antropologik   manbalar     o‘z
jihatlari   bilan   SHarqiy   Kaspiy   bo‘yi   jamoalari     topilmalariga   yaqinlilik
xususiyatlariga ega.
YUqorida   zikr   etganimizdek,   joyitunliklar     ilk   dehqonchilik   xo‘jaligi
sohibkorlari   hisoblanadi.     Ular   asosan   bug‘doy,   so‘li,   arpa,   zig‘ir   kabi     boshoqli,
donli   ekinlarni   etishtirganlar.     Bu   ekinlar   yomg‘ir   suvi   bilan   sug‘oriladigan   yoki
selob   toshqin   suvlari   bosadigan   erlarga   ekilgan.     Jamoalar   ekin   maydonlariga
so‘yil,   uchi   o‘tkir   ,chuqalab   erni   yumshatishga   mo‘ljallangan   tayoqlar   yordamida
ishlov   berganlar.   Motiga,   ya’ni   qo‘l   omochlari   muhim   dehqonchilik   qurollari
bo‘lgan.   Bu   tipdagi   qurollarda   hayvon   suyaklari   va   mikrolitlardan   tashkil   topgan
o‘tkir   tig‘lari   bo‘lgan.   SHuningdek,     joyitunliklar   ovchilik,   chorvachilik   bilan
shug‘ullanganliklari   borasida   ma’lumotlar     mavjud.   CHorvachilik   xo‘jaligi   ozuqa
49 g‘amlash  imkonini   beradi.   Makonlar   tadqiqotida  honakilashtirilgan  uy  hayvonlari
–   qoramol,   echki,   qo‘ylarning   suyak   qoldiqlari   ko‘plab   topilgan.   Joyitunliklar
turmushida   hukmron   mavqeda   bo‘lmasa-da,   lekin   chorvachilik   xo‘jaligi   ham
muhim o‘rin tutganligining guvohi bo‘lamiz. 
  O‘rta   Osiyo   neolit   davri   Hisor   jamoalari   xo‘jalik   yumushlari   xususida
mutaxassis   lar   tomonidan   turli   fikrlar   bildirilgan 70
.   Ulardan   hisorliklar   nafaqat
ovchilik   va   termachilik   yumushlari   bilan   shug‘ul-lanishganini,   balki   hayvonlarni
xonakilashtirganligini,   sodda   usullarda   bo‘lsa-da,   dehqonchilikdan   ham   xabardor
ekanliklari   ma’lum   bo‘ladi.   Hozirgi   kunda   hisorliklar   xo‘jalik   faoliyatlari   tadqiqi
o‘zining   to‘liq   echimini   topmagan.   Masalan,   Tutqovul   makonidan   topilgan   asl
bug‘i,   ho‘kiz   kabi   hayvon   suyaklari   qoldiqlari   jamoa   vakillarining   yirik   shoxli
hayvonlarni   ov   qilishganliklaridan   dalolat   beradi.   Lekin,   ularning   tosh   qurollari
kolleksiyasida   bu   turdagi   hayvonlarni   ovlashga   imkon   beruvchi   ov   qurollari
uchramaydi. CHorvachilik borasida garchi Tutqovul makonidan honakilashtirilgan
eshak  hamda mayda tuyoqli  hayvonlar  suyaklari  qoldiqlari  topilgan bo‘lsa-da, bu
xo‘jalik turi bo‘yicha bevosita ma’lumot beruvchi manbalar juda kam. Hisorliklar
kundalik   turmushda   dehqonchilik   bilan   shug‘ullanishganligi   ehtimolini,   ular
makonlari   tog‘   va   tog‘   yon  bag‘irlari   daryo,   soy   yon  qayirlari,   ya’ni   soz   tuproqli
joylarga   joylashganligi   fakti   bildirishi   mumkin.   Ammo,   bu   fikrga
tadqiqotchilarning bir qismi hisorliklar tosh qurollari ichida dehqonchilik xo‘jaligi
bilan   bog‘liq   bo‘lgan   qadama   qurollar   uchratilmaganligi   masalasini   asos   qilishib
e’tiroz bildirishgan.  Zikr  etilgan ikkala holat  ham  o‘z mazmun-  mohiyatiga ko‘ra
masalaning   to‘laqonli   echimini   bermaydi.   Hisorliklar   dastlabki   dehqonchilik
ho‘jaliklari sohibkorlari bo‘lsalarda, xo‘jalikning bu turi ular iqtisodiyotida muhim
o‘rin   tutmagan,   shu   xususiyatning   o‘zi   hisor   jamoalari   o‘z   madaniyati
taraqqiyotining   keyingi   bosqichlarida   rivojlanishda   emas,   balki   passiv   hayot
kechirganligini bildiradi. 71
 YUqorida Markaziy va Janubiy Tojikiston  xududlarida
tarqalgan   Hisor   madaniyati   xo‘jalik   asoslari   to‘g‘risida   fikr   yuritdik.   Ushbu
70
 Ранов В.А. Кўрсатилган адабиёт, 1998. 113, 114 -бетлар .
71
Ранов В.А. Гиссарская  культура – неолит  горных областей  Средней Азии.   //   Каменной век  Северной,
Средней и Восточной Азии. – Новосибирск, 1985.  С.105-123.  
50 malumotlarga qo‘shimcha sifatida yaqin yillar maboynidagi arxeologik tadqiqotlar
natijasida   qo‘lga   kiritilgan   faktlarni   keltiramiz.     Hisorliklarning   manzilgoxlari
maydoni   keng   va     ko‘p   madaniy   qatlamli   bo‘lib,   ular   asosan     qalin   soz   tuproqli
qatlamlarga   ega   bo‘lgan   daryo,   soylarning   yon   qayirlarida     joylashgan.   Ularning
madaniy   qatlamlaridan   garchi   oz   sonli   bo‘lsada   yorg‘uchoq,   qadama   qurollar
topilgan.   Bu   faktlar   esa   arxeolog   V.A.Ranovga   hisorliklar   xo‘jaligida   qisman
dexqonchilik   xam   bo‘lgan,   degan   xulosa   chiqarishga   asos   bo‘lgan   edi.   Biroq,   bu
jamoalar   turmushida   dehqonchilik   etakchi   mavqega   ega   bo‘lmagan.   Hisorliklar
turmushida   chorvachilik   xo‘jaligi   bo‘lganligi   masalasi   yanada   murakkabroq
hisoblanadi.   Binobarin,   ilmiy   ishlarda   Hisor   madaniyati   manzilgoxlaridan
Tutqovul,   Say-   Sayyod   makonlari   madaniy   qatlamlaridan   topilgan   hayvon   suyak
qoldiqlarining   qariyb   70%ini   xonakilashtirilgan   hayvonlar   nisbatiga   to‘g‘ri
kelganligi   to‘g‘risida   malumotlar   bor   (Paxamov,   Ranov,   Nikanov,   1974).   Biroq,
so‘nggi   yillar   maboynida   Hisor   madaniyati   manzilgoxlaridan   topilgan   xayvon
suyaklari   qoldiqlari   ustida   tadqiqot   ishlari   olib   borgan   M.N.YOrmolovaning     bu
boradagi   xulosalari   diqqatga   sazovordir.   Jumladan,   olima   Oq-Tanga   makonidagi
hisor   madaniy   qatlamidan   topilgan   hayvon   suyaklari   qoldiqlarini   atroflicha
o‘rganib,   ularni   yovvoyi   hayvonlarga(tog‘   echkisi,   alxarlar)tegishli   ekanligini
isbotladi.   SHuningdek,   hisor   madaniyati   boshqa   manzilgoxlaridan   topilgan,
xonakillashtirilgan   hayvon   suyaklari   qoldiqlari   deb   xulosaga   kelingan   faktlarni
ham noto‘g‘ri ekanligini amalda isbotlagan.  SHuning uchun xam biz, O‘rta Osiyo
xududlarida   ishlab-   chiqarish   xo‘jaliklari   masalasida   bu   xulosalarini   nazardan
qoldirmasligimiz   kerak.   Xullas,   Hisorliklar   xo‘jaligida   dexqonchilik   va
chorvachilik sezilarli o‘rin egallamagan. Ovchilik va temirchilik xo‘jalik turlari o‘z
axamiyatini kuchli saqlab qolgan.
              O‘rta   Osiyo   pasttekislik   mintaqasining   asosiy   hududlarida   neolit   davri
barcha   bosqichlarida   jamoalar   xo‘jalik   mashg‘ulotlarining   asosini   o‘zlashtirma
xo‘jalik – termachilik, ovchilik va baliqchilik tashkil etib qolaverdi. O‘zlashtirma
xo‘jalikning   muayyan   tarmoqlari,   asosan   ovchilik   va   baliqchilik   bilan
51 shug‘ullanishi   mahalliy   ekologik   sharoitdan   kelib   chiqib,   O‘zbekiston
sarhadlarining   turli   burchaklarida   turlicha   bo‘lgan.   Turli   mazmundagi   qadimgi
madaniyat, iqlim sharoitiga oid dalillar (birinchi navbatda suv manbalari, o‘simlik
va   hayvonot   dunyosi),   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   (sut   emizuvchilar,   parrandalar,   baliqlar
suyak qoldiqlari, tuxum po‘stloqlari, iste’mol qilish mumkin bo‘lgan molyuskalar
qoldiqlari,   turli   xil   o‘simliklar   qoldiqlari)   va   ikkinchi   darajali   manbalar,   xususan
ovchilik va baliqchilikka ixtisoslashgan tosh va suyak qurollari hamda oziq-ovqat
mahsulotlariga   ishlov   berishga   mo‘ljallangan   qurollar   ma’lum   mintaqalar   neolit
jamoalari xo‘jalik faoliyatlari manzarasini tiklash imkonini beradi. 
SHu asnoda Kaltaminor jamoalari xo‘jaligi haqida   ma’lumotlar keltiramiz.
YUqori   satrlarda   eslatib   o‘tilganidek,   O‘rta   Osiyoning   ikki   azim   daryolari   ya’ni
Amudaryo   va   Sirdaryolar   oralig‘ida,   xususan,   Qizilqum   va   SHimoliy   Qoraqum
mintaqalarida   miloddan   avvalgi   5-3   ming   yilliklar   davomida     ovchilik   va
baliqchilik   bilan   tirikchilik o‘tkazuvchi  neolit jamoalari  yashab kelgan.   Taniqli
etnograf va arxeolog olim S.P.Tolstov bu xududda katta tadqiqot  ishlarini bajardi.
S.P.Tolstovning   shogirdi   A.V.Vinogradov   ahamiyati   jihatidan   Jonbos-4dan
qolishmaydigan   manzilgoh topdi  va uni  ustozi  nomi  bilan  «Tolstov manzilgohi»
deb   fanga   kiritdi.   «Tolstov   manzilgohi»   A.V.Vinogradov   tomonidan   ko‘p   yillar
tekshirildi va o‘rganildi. Ma’lum bo‘ldiki, Kaltaminor jamoasining ho‘jalik asosini
baliqchilik   tashkil   etgan   ekan.   Bu   erdan   topilgan   tosh   qurollar     orasida   qadama
o‘roq namunalari deyarli uchramaydi. Bunday  qurollar  esa  ushbu   madaniyatning
so‘nggi  bosqichida paydo bo‘lgan bo‘lishi mumkin. 
Kaltaminor     madaniyati   urug‘   jamoalari   odatda   ko‘l,   buloq   daryo   uzanlarida
yashab,   ovchilik,   terimchilik   qilardi.   Ular   ham   tabiat   kuchlari   oldida   ojiz   edilar.
Daryo   va   ko‘l     suvlarining     o‘zgarishi   bilan     ular   ham     o‘z   manzillarini
o‘zgartirganlar. Ularning asosiy tirikchiligi baliq ovi edi. Bu soxada ishlatiladigan
qurollardan baliq to‘ri, suyak garpunlar, tosh   sanchqi uchlari singari asboblardan
foydalangan.   Bunday   qurollarning   namunalari     kaltaminor   madaniyati
yodgorliklarida   ko‘plab   topilgan.   Ularning   xo‘jaligida     hayvon   ovi   ham     muhim
o‘rin tutgan. Masalan, Jonbos-4, «Tolstov manzilgoxi» va Qavat-7   makonlaridan
52 topilgan   suyaklarga   qaraganda   bu   jamoalar   ko‘pincha   yavvoyi   cho‘chqa,   buxoro
ohusi,   jayronlarga,   cho‘lda   yashovchi     qulon     va   sayg‘oxlarga   ov   qilishgan.   Ov
qurollaridan o‘q-yoy juda keng qo‘llanilgan. Bunday qurollar   odatda
manzilgoxlarda ko‘plab uchraydi. 
Xo‘jalikning   uchinchi   tarmog‘i   terimchilik   bo‘lgan.   Ular   turli   oziqabop
narsalarga   termachilik     qilgan.   Xususan,   Kaltaminor   manzilgoxlarida   yovvoyi
jiyda   danagi   ko‘plab   uchratilgan.   Dorvozaqir   jamoasi   asosan   baliq   ovi   bilan
shug‘ullangan.   Hayvon     ovi   va     terimchilik   ham   o‘z     kuchini   yo‘qotmagan.   Ular
jayron,     sayg‘oq,   chul   tushkonlari,   yovvoyi   cho‘chqa,   qulon,   ot   va   boshqa
jonvorlarni ov qilishganlar.Terimchilik xo‘jaligi Zarafshon vodiysi neolit jamoalari
turmushida   salmoqli   o‘rin   tutgan.   Masalan,     bu   atroflarda   o‘rganilgan
makonlardan   tosh     yorg‘uchoqlarning   topilishi     bu     jamoalarning     boshoqli
o‘simliklar bilan tanish bo‘lganligidan guvohlik beradi. 
O‘zbekiston   hududi   neolit   davri   jamoalarining   xo‘jaligini   bilishda
A.V.Vinogradov   tomonidan   Oqchadaryo   havzasida   joylashgan   Tolstov   makoni
qazishma   ishlari   natijasida   qo‘lga   kiritilgan   arxeologik   manbalarning   o‘rni   va
ahamiyati   beqiyos.   Haqiqatdan   ham,   Oqchadaryo   havzasida   neolit   jamoalari
yashagan   davrda   (mil.   avv.   5-3   ming   yilliklar)   havzasida   suv   mo‘l   bo‘lgan.
Havzada daryoning asosiy uchta oqimi o‘zani harakatda bo‘lishi bilan bir qatorda
ko‘plab   kichik   suv   irmoqlari   faoliyat   ko‘rsatgan.   SHu   asosda   havzada   qalin
to‘qayzorlar   bo‘lganki,   ular   o‘simlik,   parranda,   hayvonot   dunyosiga,   suvlar
baliqlarga   boy  bo‘lgan.  SHunday  landshaftli  hudud  janub   va  shimol   tomonlardan
havzaning   asl   qirg‘oqlari   bilan   chegaralangan   bo‘lib,   hozirgi   kunda   ular   qisman
do‘nglik,   tepaliklar   ko‘rinishida   saqlanib   qolgan.   Deyarli   aholi   yashamaydigan
qum   barxanlaridan   iborat   bu   joylar   Qizilqum   cho‘lliklariga   kelib   tutashadi.   Ichki
Qizilqum sarhadlarida Lavlakon namgarchiligi  iqlimi fazasi  davrida namgarchilik
ko‘pligidan kichik-kichik chuchuk suvli ko‘lchalar hosil bo‘lgan. Ularning atrofida
ibtidoiy   jamoalar   yashashi   uchun   qulay   ekologik   sharoit   bo‘lgan 72
.Tadqiqotlar
72
  Мамедов  Э.Д. Динамика  природных процессов  на равнинах Средней  Азии   //   Вопросы  природовения
Средней   Азии.   Сборник   научных   трудов   ТашГУ,   №591.   Ташкент,   1979. С.20-24 ;   Ўша   муаллиф.
Изменение   климата   среднеазиатских   пустынь   в   голоцене   //   Колебания   увлажненности   Арало   –
53 ko‘rsatishicha,   Amudaryoning   Oqchadaryo   havzasi   chegarasida   hamda   uning
irmog‘idan 20-25 km chamasi masofada bo‘lgan chekka joylarda ikki xil ekologik
sharoit-«suvli»   havza   va   tekislik   mintaqa   mavjud   bo‘lgan.   Tekislik   mintaqalar
bilan yodgorliklar joylanishi bog‘liq. Bu hududlarda yashagan neolit jamoalarining
xo‘jaligi   haqida   Tolstov   makonidan   topilgan   arxeologik   manbalar   qiziqarli
ma’lumotlarni berdi. Qazishma ishlari jarayonida turar joylarning xo‘jalik ishlariga
moslashgan   qismidan   ko‘plab   oziq-ovqat   chiqindilari   tashlangan   maxsus   xo‘jalik
xandaklari   topildi.   Ulardan   asosan   sut   emizuvchi   hayvonlar   suyak   qoldiqlari
topilgan.   Suyaklarning   asosiy   qismi   majaqlangan   ko‘rinishga   ega,   qolgan
qismlaridan esa o‘sha paytda ovchilik uchun ob’ekt bo‘lgan hayvon turlarini bilib
olish mumkin. Buqa, kiyik, tuya, yovvoyi cho‘chqa, qulon, jayron, sayg‘oq, quyon,
tulki,   it   kabi   hayvonlar   shular   jumlasidandir.   Jamoalarning   asosiy   ov   ob’ekti
hisoblangan   mayda   sut   emizuvchilar   va   kemiruvchi   hayvonlar   suyak   qoldiqlari
xam   ko‘plab   topilgan.   It   xonaki,   boshqalari   esa   yovvoyi   hayvonlar   hisoblangan.
Nomlari   aytilgan   yovvoyi   hayvonlar,   muayyan   ekologik   mintaqaga   taalluqli
hisoblanadi.   Kiyik,   bug‘u,   yovvoyi   cho‘chqalar   shu   havzalar   atrofida   yashagan.
Buxoro   kiyigi,   yovvoyi   cho‘chqa   hududning   yovvoyi   hayvonlari   safida   hozirgi
kungacha yashab kelmoqda. Buqa, tuya, qulon, sayg‘oq, jayronlar esa cho‘llik yoki
qum-barxanlik   landshaftli   joylarga   xos   hayvonlar   sanaladi.   Hozirgi   vaqtda
O‘zbekistonning yovvoyi hayvonlari safida buqa, tuya, qulon kabi jonivarlar turlari
uchramaydi.
Tolstov   makoni,   umuman   Markaziy   Osiyoning   pasttekislik   mintaqalaridagi
qator neolit jamoalari makonlaridan yovvoyi buqa va tuyalarning suyak qoldiqlari
topilishi muhim ilmiy kuzatishlarga turtki bo‘lmoqda. Masalan, buqa tadqiqotlarda
tur   sifatida   e’tirof   etiladi,   tuyaning   qoldiqlari   esa   baktrian   tuyasi,   ikki   o‘rkachli
tuyaga tegishli  deb taxmin etiladi. Ishonarli  dalillar etarli  bo‘lmaganligidan yaqin
vaqtlargacha   bu   hayvonlarning   Markaziy   Osiyoda   eng   qadimgi   mahalliy
xonakilashtirilgan   hayvonlar   bo‘lganligi   shubha   ostida   edi.   O‘zbekiston
kengliklarida,   qolaversa,   butun   Markaziy   Osiyo   hududida   neolit   davri   jamoalari
Каспийского региона в голоцене. М., 1980. С.169-173.
54 turmushida   yovvoyi   ot   aniqlanmagan.   Tadqiqotlar   Markaziy   Osiyoga   tarixiy
taraqqiyotning   keyingi   bosqichlarida,   xususan,   bronza   davrida   xonakilashtirilgan
otlar bo‘lganligini ko‘rsatmoqda.
Oqchadaryo   havzasi   va   Quyi   Zarafshon   vohasi   ekologik   sharoit   jihatidan
bir-biriga   juda   o‘xshash,   bu   esa   mazkur   hududda   yashovchi   neolit   jamoalarining
deyarli bir xil yovvoyi hayvonlarni ov qilishlariga sabab bo‘lgan. Quyi Zarafshon
vohasida   Oqchadaryo   havzasida   uchramaydigan   cho‘l   qo‘yi   yashagan.
SHuningdek,   bu   joylardagi   ikkita   makondan   yovvoyi   buqa   suyagi   qoldiqlari
topilib, ularning buqa-turga tegishli ekanligi aniqlangan 73
.
Neolit   jamoalari   xo‘jalik   mashg‘ulotlarining   yana   birini   termachilik,   ya’ni
iste’mol   qilishga   yaroqli   bo‘lgan   o‘simliklar,   o‘t-o‘lan   ildizlari   va   donlarini   terib
olish   tashkil   etgan.   Ko‘plab   kaltaminor   hamda   boshqa   neolit   davri   jamoalari
makonlari   tadqiqotlarida   donli   boshoqlarni   ezishga   mo‘ljallangan   yorg‘uchoq
toshlari   topilgan.   Tolstov   makonidan   o‘simliklarni   o‘rish   uchun   qo‘llaniladigan
suyak   dastali   qistirma   tosh,   o‘roq,   o‘roqsimon   pichoq   qurollari   ham   topilgan.   Bu
turdagi   qurollar   tuzilishi   va   turmushda   bajargan   vazifasiga   ko‘ra   Old   Osiyo   va
Janubi-G‘arbiy Turkmaniston ilk dehqonchilik xo‘jaligi qurollariga o‘xshaydi.
O‘zbekiston   sarhadlari   neolit   jamoalari   moddiy   madaniyati   tadqiqotida
xo‘jalik   mashg‘ulotlariga   oid   manba,   ma’lumotlar   qo‘lga   kiritilgan.   Ushbu
ma’lumotlar   tahlil   etilganda,   Ustyurt   platosi,   Farg‘ona   vohasi   neolit   jamoalari
xo‘jalik   mashg‘ulotlari   to‘g‘risida   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   ma’lumot   beruvchi   manbalar
deyarli yo‘q. A.V.Vinogradovning yozishicha Oqchadaryo havzasi, Qizilqum ichki
hududlari, Quyi Zarafshon vohasi kaltaminor jamoalarining turmushida hali ishlab
chiqarish   xo‘jaligi   elementlari   kuzatilmaydi.   Faqatgina,   yaqin   yillarda
O‘zbekiston-Fransiya xalqaro arxeologik ekspeditsiyasi xodimlari Quyi Zarafshon
Oyoqog‘itma   neolit   makonidan   xonakilashgan   hayvon   suyaklari   qoldiqlarini
topishdi.   O‘rta   Zarafshon   vohasi   neolit   jamoalari   xo‘jalik   mashg‘ulotlari   haqida
ma’lumot beruvchi ayrim ashyolar keyingi tadqiqotlarda qo‘lga kiritila boshlandi.
Ta’kidlash joizki, A.V.Vinogradov Oqchadaryo havzasi doirasida neolit jamoalari
73
Виноградов А.В.  Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского междуречье. М.,  1981.  C . 139-147.
55 xo‘jaligini nisbatan to‘liq tiklashga imkon beruvchi manba, ma’lumotlar to‘plashga
erishgan.
Endi, bevosita faktlarga to‘xtalamiz. O‘rta Osiyo pasttekislik mintaqasining
asosiy   qismida   neolit   davri   barcha   bosqichlarida   jamoalar   xo‘jalik
mashg‘ulotlarining   asosini   o‘zlashtirma   xo‘jalik   –   termachilik,   ovchilik   va
baliqchilik   tashkil   etgan.   O‘zlashtirma   xo‘jalikning   muayyan   tarmoqlari,   asosan
ovchilik   va   baliqchilik   bilan   shug‘ullanishi   mahalliy   ekologik   sharoitdan   kelib
chiqib,   O‘zbekiston   sarhadlarining   turli   burchaklarida   turlicha   bo‘lgan.   Turli
mazmundagi   qadimgi   madaniyat,   iqlim   sharoitiga   oid   dalillar   (birinchi   navbatda
suv manbalari, o‘simlik va hayvonot dunyosi), to‘g‘ridan-to‘g‘ri (sut emizuvchilar,
parrandalar,  baliqlar   suyak  qoldiqlari,  tuxum  po‘stloqlari, iste’mol   qilish  mumkin
bo‘lgan molyuskalar qoldiqlari, turli xil o‘simliklar qoldiqlari) va ikkinchi darajali
manbalar, xususan ovchilik va baliqchilikka ixtisoslashgan tosh va suyak qurollari
hamda   oziq-ovqat   mahsulotlariga   ishlov   berishga   mo‘ljallangan   qurollar   ma’lum
mintaqalar   neolit   jamoalari   xo‘jalik   faoliyatlari   manzarasini   tiklash   imkonini
beradi.   Ta’kidlash   joizki,   jamoalar   xo‘jalik   mashg‘ulotlarini   bilishda   trassologik
tadqiqotlar  natijalari  sezilarli  darajada muvaffaqiyat keltirmoqda. Bu usul  tosh va
suyak   qurollarida   turmushda   ishlatilganligidan   qolgan   izlarni   o‘rganishga
asoslangan.   Maxsus   laboratoriyalarda   eksperiment   asosida   ma’lum   qurollarning
turmushda   bajargan   vazifasini   bilib   olishga   qaratilgan  mazkur   usul   ayni   kunlarda
muhim ahamiyat kasb etmoqda 74
.
74
 Семенов. С.А., Коробкова Г.Ф. Технология древнейших производств. Л . , 1983.  С. 39-51.
56 2.Markaziy Farg‘ona, Sazog‘on va Ustyurt neolit jamoalari
xo‘jalik tarixi
Turli   hayvonlarning   xonakilashganligi   borasida     yaqin   yillarda   O‘rta
Zarafshon vohasida  tadqiq etilgan Ochilg‘or  yodgorligi ma’lumotlari ham muhim
hisoblanadi.   Xususan,   bu   ma’lumotlar   makonining   gorizontlar   bo‘yicha
tadqiqotida qo‘lga kiritilgan hayvon suyaklari bilan bog‘liq. Bugungi kunda O‘rta
Zarafshon miqyosida ko‘plab mezolit, neolit  davriga oid yodgorliklar o‘rganilgan
bo‘lsada   lekin   faunasi   tadqiq   etilgan   yodgorliklar   sanoqlidir.   Bular   jumlasiga
Uchtut,   Sazog‘on   2,   Zamichatosh,   Ochilg‘or   kabi   yodgorliklarnigina   kiritish
mumkin 75
.Sazog‘on 2 neolit makoni faunasi B.X.Botirov tomonidan tadqiq etilgan.
Tahlil   natijalarining   ko‘rsatishicha,   ularning   ko‘pchiligi   mayda   va   yirik   shoxli
hayvonlar   hamda   ot,   eshak,   tuya,   it   kabi   xonakilashtirilgan   hayvonlarga
tegishlidir   .   SHuningdek,   suyak   qoldiqlarining   ma’lum   qismi   nisbatan   kichik
yovvoyi   turdagi   sut   emizuvchilar,   xususan,   qulon,   jayron,   buxoro   bug‘usi   kabi
yovvoyi   hayvonlarga   mansubligi   aniqlangan 76
.   SHu   nuqtai   nazardan,   Ochilg‘or
manzilgohidan   topilgan   hayvon   suyaklari   qoldiqlari   ilmiy   tadqiqoti   qiziqarli
natijalar  berishi  mumkin. Ochilg‘or  makonining turli  qatlamlaridan jami  74 turga
mansub   1095   ta   hayvon   suyak   qoldiqlari   topib   o‘rganildi.   Ushbu   jadvaldan
ko‘rinib  turibdiki,  suyak   qoldiqlari   son   jihatdan   ham   turlar   xilma-xilligi   jihatidan
ham   ajralibturmaydi.   Uning   ishonchliligi   stratigrafik   jihatdan   ahamiyatliligi   bilan
deb aytsak to‘g‘ri bo‘ladi.
Ochilg‘or   manzilgohidan   topilgan   hayvon   suyak   ashyolari   orasida   ko‘proq
ilmiy  muhokamaga   molik  bo‘lgani  ibtidoiy  ho‘kiz-turga  mansub  suyak   qoldiqlari
mavjud.   Ekologik-morfologik   o‘rganishlar   ho‘kiz-tur   asosan   soy   bo‘yi
to‘qayzorlari   hamda   ochiq   landshaftli   cho‘l   va   dashtlarda   yashaganliklarini
75
Батыров   Б.Х.   Костные   остатки   млекопитающих   из   стоянки   Сазаган   2   //   Вопросы   археологии,   древней
истории и этнографии. Сборник научн. Труд. СамГУ. Самарканд, 1985. С. 40-44;Ўша муаллиф . Промысловая
териофауна   Узбекистана   в   голоцене   //   Автореф.   Дисс.   канд.   биолог.наук.   Киев,   1987 .   С.   6; Батыров   А.Р.,
Гречкина   Т.Ю.   Неолит   среднего  течения  реки   Зарафшон   //  ИМКУ,№27.  Самарканд,   1966.  С. 3-10;   Ботиров
А.Р. Ўрта Зарафшон воҳасида жойлашган Замичатош неолит манзилгоҳи қадимги ҳайвонот дунёсига доир //
Ўзбек миллий маданият тарихи. Самарқанд, 1997.  Б . 25-28.
76
Джуракулов М.Д, Холматов Н.У.  Мезолит и неолит Среднего Зарафшана. Ташкент,  1991. С. 102-106. 
57 ko‘rsatmokda.   Ibtidoiy   ho‘kiz-turga   oid   arxeo-paleozoologik   ashyolar   Markaziy
Osiyo   miqyosida   pastki   va   o‘rta   pleystotsen   davri   nuqtai   nazaridan   Selungur,
Ko‘lbuloq, Omon-Qo‘ton, Obi-Raxmat,  Qo‘tirbuloq makonlari  tadqiqotida qo‘lga
kiritilgan. Golotsen davri topilmalari esa neolit davriga oid Soy-Sayyod, Tutqovul,
Uchtut,   Uchashi-131,   Djangal-1   hamda   keyingi   taraqqiyot   bosqichlariga   mansub
Anov,   Sopollitepa,   Djarqo‘ton   va   Tallashgantepa-1   kabi   arxeologik
yodgorliklardan topib aniqlangan.
Suyak   ashyolarini   davrlar   bilan   o‘rganish   ibtidoiy   ho‘kiz-   turning   qadimgi
odamlar   xo‘jaligida   tutgan   o‘rni   honaki   hayvonlarning   paydo   bo‘lishi   bilan   uz
axamiyatini   yukotib   borganini   ko‘rsatadi.   Masalan,   turning   suyak   qoldiqlari
Tutqovulda 9,9%, Uchtutda 4,7% , Djangal 1da 4,7%, Sopollitepa,   Djarqo‘ton va
Tallashgantepa-1da   1-3%   ni   tashkil   qiladi.   Ammo,   Uchashi-131   da   u   48,83%,
Ochilg‘or makonida 13,42% ni tashkil etadi. Bu   holat hayvon   yashaydigan joyning
geografiyasi va ekologiyasiga ham bog‘liqliligini   e’tiborga olishlikni taqozo   qiladi.
Bundan   tashqari   davrning   o‘tishi   bilan   ibtidoiy   turning   morfometrik   o‘lchamlari
nisbatan   kichrayganligini (maydalashgani) ham aytib o‘tish kerak.
O‘rta   pleystotsen   davri   qatlamlaridan   topilgan   turga   tegishli   astragal
suyagining tashqi uzunligi 91,0- 96,0 mm, o‘rtacha 94 mm,golotsen davridagilarda
esa   katta   78-91,3ni   o‘rtacha   85,1   mm.ni   tashkil   etadi.   Ochil   g‘ordan   topilgan
astragalning   tashqi   uzunligi   91   mm.   o‘lchamga   ega.   Bundan   ko‘rinib   turibdiki
pleystotsen   astragallarining   eng   kichik   o‘lchamdagisi   golotsen   davri
astragallariningeng   maksimum   o‘lchamiga   tengekan.   YUqorida   qayd   etilgan
ma’lumotlar mezolit va neolit davriga oid Ochilg‘or manzilgohining paleoekologik
holatlarini yoritishda golotsen davrida iqlimning (ob-havoning) nisbatan iliqlashib
borayotganligini (aridizatsiya), mezofil hayvonlar soni va arealini qisqarib, kserofil
hayvon turlarining ko‘payib borganligi tendensiyasini tasdiqlaydi.
O‘rta   Zarafshon   vohasi   neolit   davriga   oid   makonlar   tadqiqotida   qo‘lga
kiritilgan hayvon suyaklari qoldiqlari tahlili ular kamida 20 turdan kam bo‘lmagan
yovvoyi ov hayvonlarga va 6 turga oid xonaki hayvonlarga mansubligini ko‘rsatdi.
Ochilg‘or   makoni   madaniy   qatlamlaridan   ham   yovvoyi   va   xonakilashgan   hayvon
58 suyaklari   qoldiqlari   topildi.   Bu   suyak   qoldiqlari   eshak,   mayda   shoxli   hayvonlar
(qo‘y,  echki)   va  yirik  shoxli   hayvonlarga  tegishli.  Ularning  soni  yuqori   qatlamda
ko‘proq   pastki   qatlamlarga   borgan   sari   esa   kamayib   boradi.   Mutaxassislarning
ta’kidlashicha,   Markaziy   Osiyo   miqyosida   ba’zi   bir   xonaki   hayvon   turlari   neolit
davriga   qadar   bo‘lgan   tarixiy   taraqqiyot   bosqichlarida   ham   uchraydi 77
.   Bugungi
kunga   kelib   ushbu   xulosalarning   to‘g‘riligini   tasdiqlovchi   yangi   ashyoviy
ma’lumotlar soni ortib bormoqda. Jumladan:
-Madaniy qatlami va faunistik topilmalari bor manzilgohlarning (ular 10 ga
yaqin) hammasida xonaki hayvonlarga oid suyak qoldiqlarining topilganligi;
-SHu   davrga   oid   qoyatosh   rasmlarda   xonaki   hayvonlar   tasvirlarining
mavjudligi (Zarautkamar, Sarmishsoy);
-Makonlar   madaniy   qatlamlaridan   xo‘jalik   ishlaridaxususan,   hayvon   terisi,
juniga ishlov berish funksiyasini bajaruvchi tosh qurollarning topilganligi;
-Topilgan   hayvon   suyak   qoldiqlarining   tofonomik   va   morfometrik
ko‘rsatkichlarining o‘ziga xosligi;
-Antropogen  omillarning kuchayishi   natijasida  tosh  davri   uchun  xos  asosiy
ov   hayvonlarining   tarkalish   xududini,   turlar   sonini   va   miqdorining   nisbatan
kamayganligi.
Ta’kidlash   joizki,   shu   kunga   qadar   utkazilgan   tadqiqotlarda   xonaki
hayvonlar   ma’lum   hududlarda   tub   joyli   xonakilashgan   hayvonlar   bo‘lganmi   yoki
ular mazkur joylarga xonakilashgan holda boshqa hududlardan keltirilganmi degan
masalahali   to‘lik   ilmiy   echimini   topmagan,   bahsli   hisoblanadi.   YUqorida   zikr
etilgan   nazariy   bilimlarimizga,   ilmiy   kuzatuvlarimizgakelgusi   tadqiqotlar
davomida   qo‘lga   kiritiladigan   yangi   ma’lumotlar   aniqlik   kiritadi   va   ularni
to‘ldiradi.
YUqorida   ta’kidlaganimizdek,   neolit   jamoalari   xo‘jalik   mashg‘ulotlari
turlicha   va   ularning   odamlar   tirikchiligini   ta’minlanish   darajasi   har   xil   bo‘lgan.
Xo‘jalik   mashg‘ulotlari   sermahsulligi   ham   o‘sha   joyning   tabiiy   sharoiti,   atrof-
77
Батыров Б.Х. Фауна млекопитаюших из пещеры Мачай  //  Тр уд ы СамГУ, вып.351. Самарканд,1978 . С.20-
30;   Цалкин   В.И.   Предварительное   результаты   изучения   фаунистического   материала   из   раскопок   Джебела,
произведенных А.П.Окладниковым // ТЮТАКЭ.Т,7. Ашхабад, 1956 . С.220 .
59 muhiti   va   ekologik   xususiyatlariga   bog‘liq   bo‘lgan.   Ustyurt   platosi   va   Qizilqum
ichki   hududlari   neolit   jamoalarining   hayot   tarzini   ovchilik   mashg‘ulotlari   tashkil
etgan   va   bu   jamoalar   Amudaryo   va   Zarafshon   daryosi   etaklari   havzalari
jamoalariga   qaraganda   nisbatan   muqim   yashamasdan,   ko‘chib   yurishga
moslashgan   holda   hayot   kechirganlar.   Amudaryo   va   Zarafshon   etaklari   neolit
jamoalari   turmushida   asosiy   oziq-ovqatlar   miqdori   baliqchilik   sohasiga   to‘g‘ri
keladi. Tog‘ yon bag‘irlarida yashovchi O‘rta Zarafshon vohasi sazog‘on jamoalari
va   Markaziy   Farg‘ona   jamoalari   turmushida   tabiiy   resurslar   xilma-xil   va   boyroq
bo‘lganligidan ovchilik bilan bir qatorda, termachilik va baliqchilik ham sermahsul
bo‘lgan.   Sazog‘on   madaniyati   so‘nggi   tadqiqotlari   (Tepaqul   -3,4   makonlari)
jarayonida   qo‘lga   kiritilgan   arxeologik   manbalar   (qadama   tosh   qurollar,
yorg‘uchoqlar)   mazkur   hududlarda   o‘simliklarni   madaniylashtirishning   dastlabki
ko‘rinishlari paydo bo‘la boshlaganidan guvohlik beradi.
O‘zbekiston   sarhadlarida   yashagan   neolit   jamoalarining   barchasi   xo‘jalik
mashg‘ulotlarining bir qismini uy sharoitida amalga oshirishgan. Bu mashg‘ulotlar
toshga, suyak, teri, yog‘och, chig‘onoq kabi predmetlarga ishlov berishdan iborat
bo‘lgan.   SHu   asosda   ovchilik,   baliqchilik,   termachilik   sohalariga   mo‘ljallangan
mehnat   qurollari,   oziq-ovqatlarni   qayta   ishlash,   turarjoylar   va   boshqa   qurilish
ishlarini   bajarishga   mo‘ljallangan   asbob-uskunalar,   daryo,   ko‘l   havzalarida
suzadigan   moslamalar   yasalgan.   Bu   yumushlar   kishilardan   muayyan   tafakkur,
tajriba   va   mahorat   talab   etgan.   SHu   tariqa   neolit   davri   aholisi   orasida   ma’lum
sohalar   bilan   shug‘ullanuvchi   kishilar   toifasi,   ya’ni   kasb   egalari   paydo   bo‘la
boshlagan.   Ular   o‘z   kasb   sirlarini   avloddan   -   avlodga   etkazganlar.   SHu   nuqtai
nazardankeyingi   tadqiqotlarda   ishlab   chiqarish   iqtisodiyoti   shakllanishi   va
rivojlanishi   borasida   qiziqarli   ma’lumotlar   qo‘lga   kiritilayotgani   masalasi   o‘z
mazmun, mohiyatibilano‘ta dolzarbhisoblanadi.
60 Xulosa
Tosh asri neolit davrida urug‘chilik tuzumi rivojlangan bo‘lib, onalar jamoada
hukmron   bo‘lgan.   Xususan,   jamoa  mehnati,   ishlab   chiqarish   vositalarining  jamoa
mulki   xisoblanganligi   o‘sha   davr   turmush   tarzining   asosiy   mezoni   hisoblangan.
SHuningdek, bu dav rda  muhim  ijtimoiy-iktisodiy  o‘zgarishlar  ro‘y bergan bo‘lib,
maxsulot ishlab chikarila boshlangan. To‘qimachiliq kemasozliq kulolsozlik paydo
bo‘lgan. Mehnat  vositalarini takomillashtirish, xususan,  tosh, suyak va yog‘ochga
ishlov   berishning   an’anaviy   uslublari   yuksaklikka   erishgan,   ayniksa,   toshni
silliqlash, parmalab teshish  singari  texnologiyalar  kashf  etilgan, mikrolit qurollari
yanada   takomillashgan.   Eng   muhimi,   maxsulot   ishlab   chiqrishning   xo‘jalik
asoslari,   dehqonchilik   va   chorvachilik   vujudga   kelgan.   Bu   voqelik   shubhasiz,
ibtidoiy odamzod ijtimoiy tuzumi, kundalik turmush tarzi, xullas, ijtimoiy-iqisodiy
faoliyatining   barcha   sohalarida   keskin,   tub   o‘zgarishlarga   olib   kelgan.   SHuning
uchun   ham   bu   tarixiy   jamiyatni   ingliz   arxeologi   G.   CHayld   «Neolit   inkilobi»
atamasi   bi lan   fanga   kiritgan.   Tosh   davrining   so‘nggi   bosqichi   bo‘lgan   neolitning
hronologik   sanasi   geologik   davrlashtirish   buyicha,   asosan,   golotsenga   to‘g‘ri
keladi.   Bu   davrning   tabiiy   iqlim   sharoiti,   o‘simlik   va   hayvonot   dunyosi   xozirgi
zamonga   nisbatan   yaqinligi   bilan   xarakterlanadi.   Jumladan,   oldingi   taraqqiyot
bosqichlariga   qaraganda   yangi,   tabiatan   ma’lum   hududlarni   o‘zlashtirish   jarayoni
tezlashib,   odamlar   nisbatan   kengroq   mintakalarda   yashay   boshlaganlar.   Xu susan,
O‘rta   Osiyo   miqyosida   mezolitning   oxirida   va   neolit   davrida   odamzod   yashashi
uchun qulay ekologik muhit mavjud bo‘lgan barcha hududlar jamoalar tomonidan
o‘zlashtirilganligi tadqiqotlarda aniqlandi. 
Xususan,      O‘rta   osiyo   neolit   davri   jamoalari   moddiy   madaniyati.   O‘rta
Osiyoning   janubiy-g‘arbiy   mintaqalarida   Kopettog‘ning   quyoshga   tushlov   soy
etaklarida   ibtidoiy   motiga   dehqonchilik   madaniyati   (Joytun) 78
,   Amudaryo   va
Zarafshonning   quyi   havzalarida,   Qizilqumda   ovchi-baliqchi   urug‘   jamoalarining
Kaltaminor   madaniyati 79
,   Hisor   tog‘   tizmalarining   dara   va   yaylovlarida   Hisor
78
  Массон   В.М.   Джейтунская   культура.   ЮТАКЭ,   т.10,   Ашхабад,   Ылым,   1961;   Поселение   Джейтун
(проблемы становления производящей экономики). МИА, № 180, 1971.
79
  Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского междуречье. М., 1981.
61 madaniyati 80
, Farg‘ona vodiysida Markaziy Farg‘ona madaniyati 81
, O‘rta Zarafshon
vohasida   Sazog‘on   va   Ustyurtda   Ustyurt   neolit   jamoalari   madaniyati   shakllanib,
rivoj   topgan 82
.   O‘tkur   Islomov   O‘rta   Osiyo   neolit   davri   jamoalari   moddiy
madaniyatini   o‘rgangan   yirik   mutaxassis   hisoblanadi.   U   keyingi   izlanishlarini
Farg‘ona   vodiysidan   topilgan   ko‘plab   neolit   davri   yodgorliklarida   davom   ettirdi.
Farg‘ona vodiysi neolit yodgorliklari tadqiqoti asosida “Markaziy Farg‘ona” neolit
madaniyatini mustaqil madaniyat sifatida ajratib, O‘zbekiston arxeologiyasi faniga
olib kirdi va uning o‘ziga xos xususiyatlarini ilmiy asoslab berdi 83
.
Xullas, O‘rta Osiyo miqyosida neolit davriga oid madaniyatlar tadqiqoti ikki
mintaqa   bo‘yicha   neolit   jamoalari   madaniyatining   yaratilganligini   aniqlash
imkonini   berdi:   1.O‘rta   Osiyo   tog‘   mintaqasi-   Markaziy   va   Janubiy   Tojikiston
hududidagi   Hisor   madaniyati,   O‘rta   Zarafshon   vohasi   Qoratepa   tog‘   massivi
shimoliy   yon   bag‘ridagi   Sazog‘on   madaniyati,   Farg‘ona   vohasidagi   Markaziy
Farg‘ona   madaniyati;   2.O‘rta   Osiyo   pasttekislik   mintaqasi-   Amudaryo   va
Zarafshonning   quyi   havzalarida,   Qizilqumda   ovchi-baliqchi   urug‘   jamoalarining
Kaltaminor   madaniyati,   Janubiy   Turkmanistondagi   Joyitun   madaniyati,   Ustyurt
neolit jamoalari madaniyati.
Kishilik   tarixi     taraqqiyotining     ilk   bosqichlarini     o‘z   ichiga   oluvchi
ibtidoiy   davr   jamoalari     moddiy-madaniyatini     o‘rganishda     qadimgi   odamlar
turmushida  ishlab chiqarish  iqtisodiyotiga  o‘tish jarayoni  o‘z mazmun, mohiyati
bilan     o‘ta   dolzarb     masala     hisoblanadi.     Sababi,   ishlab   chiqarish     iqtisodiyoti,
ya’ni  dehqonchilik   va chorvachilikning   vujudga kelishi  (neolit  inqilobi)  keyingi
80
    Ранов   В.А.   Гиссарская   культура:   распространение,   хронология,   экономика.   //   Культура   первобытной
эпохи   Таджикистана.   –   Душанбе,   1982;   Гиссарская   культура   –   неолит   горных   областей   Средней   Азии.   //
Каменной  век  Северной,  Средней  и   Восточной  Азии.  –  Новосибирск,  1985;  Неолит  (гиссарская   культура).
История Таджикского народа. Том 1. – Душанбе, 1998.  С. 105-123.
81
  Исламов У.И., Тимофеев В.И. Культура каменного века Центральной Ферганы. – Ташкент: Фан, 1986. С.
304. 
82
  Бижанов   Е.Б.   Неолитические   памятники   юго-восточного   Устюрта.   //   Древняя   и   средневековая   культура
юго-восточного   Устюрта.   –   Ташкент :   Фан,   1978.   С.18-79 ;   Каменный   век   Устюрта.   Авт.реф.   на   соискание
уч.степени   д.и.н.   –   Нукус,   1996.   С.3-42 ;   Джуракулов   М.Д.,   Холматов   Н.У.   Мезолит   и   неолит   Среднего
Зарафшана. – Ташкент: Фан, 1991.  С. 3-122 .
83
     Исламов  У.И., Тимофеев  В.И. Культура каменного века Центральной  Ферганы. – Ташкент:  Фан, 1986.
304  с. 
62 tarixiy   taraqqiyot     bosqichlarida       muhim   sotsial,   iqtisodiy   o‘zgarishlarga     olib
kelgan. 
Ma’lumki,     soha     mutaxassislari     tadqiqoticha     Old   Osiyo     mintaqasida
dastlabki  ishlab chiqarish  iqtisodiyotiga  o‘tish  jarayoni  ro‘y bergan 84
. Bu haqda
“monitsentrizm” va “politsentrizm” ilmiy nazariyalari  mavjud. N.I.   Vavilov   o‘z
tadqiqotida     tog‘liq     mintaqalarning     subtropik     qismida     yovvoyi     o‘simliklarni
madaniylashishiga   ko‘proq   imkoniyat,   shart-sharoitlar   bo‘lganligini     alohida
ta’kidlaydi 85
.   Mazkur   mintaqa     miqyosida     ilk     dehqonchilik     komplekslarini
qiyosiy   tahlil     etgan     V.M.Masson     ularni     o‘ziga   xos     xususiyatlar,   madaniy
an’analarga       ega   ekanligini     aniqlaydi     va   shu     asosda     dehqonchilik     va
chorvachilik     xo‘jaligi       shakllanishi   to‘g‘risida     «politsentrizm»     ilmiy
konsepsiyasini     qo‘llab     quvvatlaydi     hamda     bu   turdagi   xo‘jalik     shakllangan
sarhadlarni     2   ta   madaniy     vohaga     ajratadi:   1.   O‘rta   Er     dengizi     sharqiy     sohili
hududlari       (sopolsiz     neolit);   2.     SHimoliy     Iroq,     SHimoliy   Eron   va   Janubiy-
G‘arbiy   O‘rta Osiyo   (sopolli  neolit) 86
.   Ko‘rib turganingizdek, Janubiy- G‘arbiy
O‘rta Osiyo   ilk   ishlab   chiqarish   iqtisodiyoti    shakllangan   mintaqalar   sirasiga
kiradi va bu  joylar  Janubiy Turkmaniston  Kopettog‘  shimoliy  yon  bag‘irlariga
to‘g‘ri kelib,   ilk dehqonchilik   xo‘jaligi   sohiblari sifatida bu joyda tadqiq etilgan
madaniyat-joyitun   jamaolari   madaniyati   nomi bilan fanga   kirdi 87
.   SHu o‘rinda
O‘rta Osiyoning  boshqa hududlari  neolit davri  jamoalari  xo‘jalik mashg‘ulotlari
masalasiga   ham   e’tibor   qaratsak,   quyidagi   manzaraning     guvohi     bo‘lamiz:
kaltaminor     tarixiy-madaniy     jamoalari     turmushida     termachilik,     ovchilik     va
84
  Массон В.М. Средняя Азия и Древний Восток. М.Л., Наука, 1964,с.466. Первые цивилизации. М., Наука,
1989;   Шнирельман   В.А.   Происхождение   скотоводства.   Москва,   Наука,   1980.   Шнирельман   В.А.
«Неолитическая революция» и неравномерность исторического развития – Проблемы переходного периода
и   переходных   общественных   отношений.   Москва,   1986.Шнирельман   В.А.   Возникновение   производяшего
хозяйства.   М.,   1989;     Бадер   О.Н.   Древнейшие   земледельцы   Северной   Месопотамии.   М.,   Наука,   1989.
Семенов С.А. Происхождение земледелия. М., 1974.
85
  Вавилов Н.И. Центры происхождения мирового земледелия в свете современных исследований. Избр.тр.
М.,1965.Т.5.
86
 Массон В.М. Кўрсатилган адабиёт, 1964, 82-92-бетлар.
87
  Массон   В.М.   Поселение   Джейтун   (проблема   становления   производящей   экономики)-МИА,   №180,   Л.:
Наука, 1971.  
63 baliqchilik     xo‘jaligi   bo‘lgan 88
;     Markaziy     Farg‘ona 89
,   Ustyurt     neolit     jamolari 90
hayotida  o‘zlashtirma  xo‘jalik  to‘liq  hukmron  bo‘lgan.  
Yuqorida   keltirilgan   faktlardan   ibtidoiy   odamzod     turmushida       ishlab
chiqarish     iqtisodiyotiga     o‘tish   o‘ziga   xos   tarixiy   shart-sharoitlar   negizida   ro‘y
berganligi   ma’lum   bo‘ladi.   Bunda     ibtidoiy   jamoalar   yashagan     joy   landshafti,
tabiati, iqlimiy   sharoiti   muhim rol   o‘ynagan. N.I.Vavilov keltirishicha tog‘ yon
bag‘ri   vohalarida   o‘sgan     yovvoyi   boshoqli,   donli     o‘simliklar     so‘li,   arpa,
bug‘doylarning   gibridlashuvi,   madaniylashuviga   vositachi   bo‘lgan.     YAqin
SHarq,   Janubiy-   G‘arbiy   O‘rta   Osiyo     (Kopetdog‘   yon   bag‘irlari,   joyitun
jamaoalari),   Markaziy   va   Janubiy     Tojikiston     hududida     (hisor   jamoalari)   ilk
dehqonchilik   xo‘jaligiga     ega   bo‘lgan     yodgorliklarning     o‘rtacha     balandlikdagi
tog‘lar     yon   bag‘ri     yoki   alohida     tog‘   vohalar     daryolari,   yirik     soylarning     soz
tuproqli   yon qayirlarida   joylashganligi   fakti   N.I.Vavilov fikrining   to‘g‘riligini
tasdiqlaydi.     V.A.Ranov     ham   hisor     jamoalari     yodgorliklarining     joylanishi
holatlari     YAqin   SHarq     neolit     yodgorliklariga     o‘xshashligini     alohida     e’tirof
etgan 91
.     SHu   nuqtai   nazardan,     M.Djurakulov,   N.Xolmatovlar   O‘rta   Zarafshon
vohasi  sazog‘on  neolit  jamoalar  makonlari  Qoratepa  tog‘ massivi  shimoliy yon
bag‘ri     yirik   soylari   (   Ohalik,    Mironqul,    Tepaqul,     Egriqulcha,     Sazog‘on   kabi)
soz   tuproqli    yon   qayirlarida joylashganligi  va bu holat    jamoalarning dastlabki
dehqonchilik     yumushlari   bilan     shug‘ullanishlariga     imkon     berganligi   borasida
tadqiqotlarida   ma’lumot   keltiradi.   YAqin       vaqtlargacha     Zarafshon     vohasi
miqyosida     dastlabki     o‘troq       dehqonchilik       madaniyati     Zamonbobo,   Sarazm
yodgorliklari  misolida  tadqiq  etilgan edi 92
. 
Zarafshon   vohasi       neolit   davri   jamoalari     turmushida     ishlab   chiqarish
iqtisodiyoti     bo‘lganligi     masalasini     oydinlashtirishda   Quyi   Zarafshondagi
Oyoqagitma     neolit   makonidan     yaqinda     O‘zbekiston-   Fransiya     xalqaro
arxeologik     ekspeditsiyasi     xodimlari     tomonidan   (F.   Brunet,   M.   Xo‘janazarov)
88
 Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского Междуречья. М., Наука, 1981, С.173.;
89
 Исламов У.И., Тимофеев В.И. Кульура каменного века Центральной Ферганы. Ташкент, Фан, 1986;
90
 Бижанов Е.Б.  Каменный век Устюрта. Нукус, 1996, с.3-42.
91
 Ранов В.А. Кўрсатилган адабиёт, 1998, 113-114-бетлар. 
92
Гулямов Я.Г., Исламов  У., Аскаров А. Первобытная культура и возникновение орошаемого  земледелия в
низовьях Зарафшана. – Ташкент: Фан, 1966 ;  Исаков А. Саразм. М., Наука, 1991. 
64 xonakilashtirilgan     hayvon     suyaklarining     topilishi     muhim     ahamiyat   kasb   etdi.
Tadqiqotchilar     mazkur   jamoalar     chorvachilik     xo‘jaligi     bilan
shug‘ullanishganliklarini   ta’kidlamoqda. 93
  YUqorida       keltirilganidek,     sazog‘on
madaniyati     makonlari,   Uchtut   chaqmoqtosh     ustoxonasi     hamda     Oyoqatitma
makoni     ma’lumotlari     Zarafshon     havzasi     O‘rta   Osiyoning     janubiy,   janubiy-
g‘arbiy     hududlari     singari     neolit     davrida     eng     qadimgi     ishlab   chiqarish
iqtisodiyoti     bo‘lgan     markazlardan     biri     ekanligidan     guvohlik   beradi.
Binobarin,insoniyat kundalik turmush tarzida bu xo‘jalik asosining vujudga kelishi
jamiyat ishlab-chiqarish munosabatlari, ishlab-chiqarish kuchlari, xo‘jalik asoslari,
jamoalararo   ijtimoiy   munosabat   ,madaniy   aloqalar,   ibtidoiy   davr   ekologik
sharoitlari kabi muhim jarayonlar bilan uzviy bog‘liq. SHuning uchun xam ishlab -
chiqarish   xo‘jalik   asosining   vujudga   kelishi   masalasini   ibtidoiy   jamiyat
muammolari   bilan   shug‘ullanuvchi   mutaxassislar     «neolit   inqilobi»   deb   be’jizga
atamagan,qabul qilmaganlar. 
O‘rta Osiyoning qolgan xududlarida ishlab- chiqarish ekonomikasiga o‘tish
jaroyoni   quyidagicha   bo‘lgan:   Janubiy   Turkmaniston   joytun   jamoalari     ishlab-
chiqarish   ekanomikasiga   o‘tganligi   tadqiqotlarda   aniq     o‘z   echimini   topganligi
fakt.   Binobarin,   bu   xududlar   YAqin   SHarq   ilk   dexqonchilik   va   charvochilik
o‘chog‘i   chegarasining   eng   shimoliy   qismi   bo‘lgan.   O‘rta   Osiyo   ichki   hududlari
xisoblangan   Zarafshon   vohasida   dastlabki   ishlab-   chiqarish   xo‘jaligiga   o‘tish
jarayoni   Sarazm   (YUqori   Zarafshon)   va   qisman   sazog‘on   (   O‘rta   Zarafshon)
madaniyatida   kuzatildi.   Markaziy   Farg‘ona   madaniyatida   ishlab-chiqarish
xo‘jaligiga   o‘tish   jarayoni   sodir   bo‘lmagan.   Markaziy   va   Janubiy   Tojikistondagi
hisor   jamoalari   turmushida   dastlabki   dehqonchilik   va   chorvachilik   elementlari
paydo   bo‘la   boshlagan   bo‘lsada,   biroq   bu   xo‘jalik   turlari   ustvor   bo‘lmagan,
ovchilik  va   termachilik   xo‘jaligi   o‘z  ustvor   ahamiyatini   saqlab   qolgan.   Umuman,
olganda   O‘rta   Osiyo   xududi   ibtidoiy   davr   ishlab-   chiqarish   xo‘jalik   asoslariga
93
  Хужаназаров   М.,   Брунет   Ф.,Шимчак   К.   Археологические   исследования   Узбекско-Французской
экспедиции   на   памятниках   Кызылкумов.   Археологические   исследования   в   Узбекистане   2004-2005   годы.
Ташкент,2006,с   244-250.   Ўзбекистон-   Франция     халқаро     археологик     экспедицияси   илмий   ҳисоботи-
2008,2009 й.
65 o‘tish   jarayonini   bilishimizda   ancha   istiqbolli   mintaqa   hisoblanadi.   Albatta,   bu
jarayon o‘ziga xos xususiyatlarga ega. SHubxasiz, kelgusida arxeologik tadqiqotlar
bu   borada   yangi   malumotlar   keltiradi.   Binobarin,insoniyat   kundalik   turmush
tarzida   bu   xo‘jalik   asosining   vujudga   kelishi   jamiyat   ishlab-chiqarish
munosabatlari,   ishlab-chiqarish   kuchlari,   xo‘jalik   asoslari,   jamoalararo   ijtimoiy
munosabat   ,madaniy   aloqalar,   ibtidoiy   davr   ekologik   sharoitlari   kabi   muhim
jarayonlar   bilan   uzviy   bog‘liq.   SHuning   uchun   xam   ishlab   -chiqarish   xo‘jalik
asosining   vujudga   kelishi   masalasini   ibtidoiy   jamiyat   muammolari   bilan
shug‘ullanuvchi   mutaxassislar     «neolit   inqilobi»   deb   be’jizga   atamagan,qabul
qilmaganlar. Darhaqiqat, yuqorida zikr etganimizdek, O‘rta Osiyo miqyosida xam
ishlab   chiqarish   ekonomikasiga     o‘tish     jarayoni   o‘ziga   xos   xususiyatlarga   ega
ekan. 
Magistrlik   dissertatsiyamiz   yakuniy   xulosasi   sifatida   quyidagilarni
keltiramiz: 1.O‘rta
Osiyo   hududi   neolit   davri   jamoalari   xo‘jaligini   bilib   olishimizda   nihoyatda
istig‘bolli o‘lkalardan biri hisoblanadi.
2.O‘rta   Osiyo   hududi   neolit   davri   jamoalari   mehnat   qurollari   neolit   davri
paleoekologik   sharoiti,   tabiati   va   shu   asosda   kelib   chiqib   shakllangan   jamoalar
xo‘jaligini bilib olishimizda muhim ma’lumotlar beradi
3.Kishilik   tarixida   neolit   davriga   kelib   odamzod   ishlab   chiqarish
iqtisodiyotiga   o‘tadi   va   tadqiqotlar   ko‘rsatishicha   shu   xo‘jalik   negizida   qadimgi
sivilizatsiyalar   kurtaklari   shakllanadi.   Bu   jarayon   O‘rta   Osiyo   neolit   jamoalari
turmushida ham ro‘y bergan.
4.O‘rta   Osiyo   hududlarida   neolit   jamoalariga   tegishli   turli   madaniyatlar
shakllanganligi   hozirgi   kunda   o‘z   ilmiy   asosiga   ega.   (Joyitun,Kaltaminor,   Hisor,
Markaziy   Farg‘ona,   Sazog‘on,   Ustyurt   neolit   jamoalari   madaniyati).   Bu
jamoalarning xo‘jalik asoslari esa quyidagicha bo‘lganligi tadqiqotlarda aniqlandi:
66 -Janubiy   Turkmaniston   hududi   Kapettog‘   yon   bag‘irlarida   tadqiq   etilgan
joyitun   jamoalari   xo‘jaligi   ishlab   chiqarish   iqtisodiyotiga   asoslangan.   Ular
dastlabki   dehqonchilik   va   charvochilik   xo‘jaligi   madaniyati   sohibkorlari
bo‘lishgan.
-Kaltaminor   tarixiy-madaniy   jamoalari   turmushida   termachilik,   ovchilik
va     baliqchilik     xo‘jaligi   bo‘lgan.   Lekin,   yaqin   yillarda   Quyi   Zarafshon   vohasi
Ayakagitma   neolit   yodgorligi   tadqiqotida   xonakilashgan   hayvon   suyaklari
namunalari topildi.  
-Markaziy     Farg‘ona,   Ustyurt     neolit     jamolari   hayotida     o‘zlashtirma
xo‘jalik  to‘liq  hukmron  bo‘lgan.  
-Markaziy va Janubiy   Tojikistonda   tadqiq   etilgan   hisor   neolit jamoalari
xo‘jalik     yumushlari     to‘g‘risida     mutaxassislar   orasida     bahsli   fikrlar     mavjud.
Tadqiqotlardan     hisorliklar     nafaqat     termachilik,   ovchilik     yumushlari   bilan
shug‘ullanishgan,   balki   hayvonlarni     xonakilashtirganliklari,   sodda     usullarda
bo‘lsada,     dehqonchilikdan     ham     xabardor     ekanligi     ma’lum     bo‘ladi.     Lekin,
V.A.Ranov  fikricha  har ikkala  xo‘jalik  turi  hisorliklari  iqtisodiyotida  hukmron
mavqeni  egallamagan
-O‘rta Zarafshon vohasi Qoratepa tog‘ tizmasi shimoliy yon bag‘rida tadqiq
etilgan   sazog‘on   neolit   jamolari   turmushida   ishlab   chiqarish   iqtisodiyoti   dastlab
shakllanaborganligi haqida ma’lumotlar qo‘lga kiritildi.
67 Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati
Каримов   И.А.   «Тарихий   хотирасиз   келажак   йўқ»   Тошкент,   «Ўзбекистон»
нашриёти,  1998, 21,24-25 betlar 
Бадер   О.Н.   Древнейшие   земледельцы   Северной   Месопотамии.   М.,   Наука,
1989
Бадер   Н.О.   Древнейшие   земледельцы   Северной   Месопатамии.   М.:   Наука,
1989, с.247.
Батыров   Б.Х.   Костные   остатки   млекопитающих   из   стоянки   Сазаган   2   //
Вопросы   археологии,   древней   истории   и   этнографии.   Сборник   научн.   Труд.
СамГУ. Самарканд, 1985.
Батыров   Б.Х.   Промысловая   териофауна   Узбекистана   в   голоцене   //   Автореф.
Дисс.   канд.   биолог.наук.   Киев,   1987 .   С.   6; Батыров   А.Р.,   Гречкина   Т.Ю.
Неолит среднего течения реки Зарафшон // ИМКУ,№27. Самарканд, 1966.
  Ботиров   А.Р.   Ўрта   Зарафшон   воҳасида   жойлашган   Замичатош   неолит
манзилгоҳи   қадимги   ҳайвонот   дунёсига   доир   //   Ўзбек   миллий   маданият
тарихи. Самарқанд, 1997.  Б . 25-28.
Батыров   Б.Х.   Фауна   млекопитаюших   из   пещеры   Мачай   //   Тр уд ы   СамГУ,
вып.351. Самарканд,1978 .  
Бижанов Е.Б. Неолитические памятники юго-восточного Устюрта.  //  Древняя
и   средневековая   культура   юго-восточного   Устюрта.   –   Ташкент :   Фан,   1978.
С.18-79 ; 
Бижанов Е.Б. Каменный век Устюрта. Авт.реф. на соискание уч.степени д.и.н.
–   Нукус,   1996.   С.3-42 ;   Джуракулов   М.Д.,   Холматов   Н.У.   Мезолит   и   неолит
Среднего Зарафшана. – Ташкент: Фан, 1991.  С. 3-122 .
Вавилов   Н.И.   Центры   происхождения   мирового   земледелия   в   свете
современных исследований. Избр.тр. М.,1965.Т.5.
Виноградов А.В. Мамедов Э.Д. Первобытный Лявлякан. Этапы древнейшего
заселения и освоения Внутренних Кызылкумов - МЭХ, вып.10. – М.: Наука,
1975 ;  
Виноградов   А.В.   Древние   охотники   и   рыболовы   Среднеазиатского
междуречье. М., 1981.
Виноградов   А.   В.   О   локальных   вариантах   неолитической   культуры
Кызылкумов.- КСИА, 1970, вып. 122. 
Гулямов   Я.Г.,   Исламов   У.,   Аскаров   А.   Первобытная   культура   и
возникновение   орошаемого   земледелия   в   низовьях   Зарафшана.   –   Ташкент:
Фан, 1966 ;  
68 Джуракулов М.Ж., Холматов Н.У., Амиркулов Б.А. Итоги археологического
изучения   стоянки   Джангал   I .   //   В опросы   археологии,   древней   истории   и
этнографии. Труды Сам ГУ, Самарканд, 1991.  С.4-12; 
Джурақулов М.Ж., Холматов Н.У. Тепақул 3 неолит манзилгоҳи ўрганилиши
натижалари   //   Тарих   фанининг   долзарб   муаммолари.   Самарқанд.   СамДУ.
1997. 
Джуракулов   М.Ж.,   Холматов   Н.У.   Тепакул   4   неолит   манзилгоҳи   (Ўрта
Зарафшон   воҳаси)   //   Тарих   ва   истиқлол.   Илмий   мақолалар   тўплами.
Самарқанд, 2000. 4-14-бетлар; 
Джурақулов   М.Ж.   Холматов   Н.У.   Самарқанд   Давлат   Университети
тадқиқотларидан   //   Ўзбекистонда   археологик   тадқиқотлар   2003.   Тошкент.
2004. 31-34-бетлар. 
Джўрақулов   М.Ж.   Зарафшон   воҳаси   тамаддунининг   илк   саҳифаларидан.
Ўзбекистон моддий маданияти тарихи, 34-нашри, Самарқанд, 2004 
Джуракулов   М.Д.,   Холматов   Н.У.   Мезолит   и   неолит   Среднего   Зарафшана.
Ташкент, Фан, 1991, с.102-110
Джуракулов М.Д., Холматов Н.У. Мезолит и неолит Среднего Зарафшана. –
Ташкент: Фан, 1991.  С. 3-122 .
Джуракулов М.Д.  Самаркандская  стоянка и проблемы верхнего  палеолита в
Средней Азии. – Ташкент: Фан, 1987. 171  с . 
Джуракулов   М.Д.,   Мамедов   Э.   Геология   археологических   памятников
Зарафшана. Учебное пособие. – Самарканд, 1986 .  
Джуракулов   М.Д.,   Мамедов   Э.,   Зуева   О.В.,   Трафимов   Г.Н.,   Холматов   Н.У.
Полевая практика в горах Каратюбе Учебное пособие. – Самарканд, 1992.. 
Ермолова   М.Н.   Вопросы   изучения   остатков   животных   в   археологических
памятников   в   связи   с   проблемой   возникновения   и   развития   производящего
хозяйство. Барнаул, 1983.
Заднепровский   Ю.А.   Неолит   Центральной   Ферганы.   КСИА.   вып.106,   М.,
1966. 
Заднепровский   Ю.А.   Неолит   Центральной   Ферганы.   КСИА.   вып.106,   М.,
1966. 
Исламов   У.И.,   Тимофеев   В.И.   Культура   каменного   века   Центральной
Ферганы. – Ташкент: Фан, 1986. С. 304. 
Исламов   У.И.   Древнейшая   пещерная   палеолитическая   стоянка   Сельунгур
Ферганской долине. - СА, 1990, №2.  С. 115-126 .  
Исламов У.И. Обиширская культура. – Ташкент: Фан, 1980 .
69 Коробкова   Г.Ф.   Орудия   труда   и   хозяйство   неолитических   племен   Средней
Азии. МИА, №158. – Л.: Наука, 1969 .
Коробкова   Г.Ф.   Определение   функций   костяных   и   каменных   орудий   в
поселении Джейтун. ТЮТАКЭ.т.Х, Ашхабад,1961.
Коробкова   Г.Ф.   Орудие   труда   и   хозяйство   неолитических   племен   Средней
Азии.-МИА, №158,Л.,1969. 
Қоратепа тош даври жамоалари моддий маданияти (Ўрта Зарафшон  воҳаси).
ИМКУ,   № 35, Тошкент, “Фан”, 2006, 24-39-бетлар. 
Лисицина Г.Н. Основные этапы истории земледелия на юге Средне Азии Л.,
1968;
Лисицина Г.Н. Основные этапы истории земледелия на юге Средне Азии Л.,
1968;
Массон   В.М.   Джейтунская   культура.   ЮТАКЭ,   т.10,   Ашхабад,   Ылым,   1961;
Поселение   Джейтун   (проблемы   становления   производящей   экономики).
МИА, № 180, 1971.
Массон В.М.  Первые цивилизации. М., Наука, 1989; 
Массон В.М. Средняя Азия и Древний Восток. М.Л., Наука, 1964,с.466. 
Массон   В.М. Первые   цивилизации.   М.,   Наука,   1989;   Шнирельман   В.А.
Происхождение скотоводства. Москва, Наука, 1980.
Массон В.М. Южнотуркменистанский центр раннеземледельческих культур.-
Труды   ЮТАКЭ,   1960,   т.   10;   Земледельческий   неолит   юго-запада   Средней
Азии.  //  Средняя Азия в эпоху камня и бронзы. Л.: Наука, 1966; 
Массон В.М.  Джейтун (проблема становления производящей экономики)-МИА, №180, Л.:
Наука, 1971.
  Ранов   В.А.,   Коробкова   Г.Ф.   Туткаул-многослойное   поселение   гисса р ской
культуры в южном Таджикистане. СА.1971, №1.  С.138-172.
      Ранов   В.А.   Гиссарская   культура:   распространение,   хронология,
экономика.   //   Культура первобытной эпохи Таджикистана. – Душанбе, 1982;
Гиссарская   культура   –   неолит   горных   областей   Средней   Азии.   //   Каменной
век   Северной,   Средней   и   Восточной   Азии.   –   Новосибирск,   1985;   Неолит
(гиссарская культура). История Таджикского народа. Том 1. – Душанбе, 1998.
С. 105-123.
Ранов В.А. Гиссарская культура: распространение, хронология, экономика.  //
Культура первобытной эпохи Таджикистана. – Душанбе, 1982; 
Ранов   В.А. Гиссарская   культура   –   неолит   горных   областей   Средней   Азии.   //
Каменной век Северной, Средней и Восточной Азии. – Новосибирск, 1985;
70  Ранов В.А. Неолит (гиссарская культура). История Таджикского народа. 
Том 1. – Душанбе, 1998.  С. 105-123. 
Ранов В.А. Каменный век Устюрта. Авт.реф. на соискание уч.степени д.и.н. –
Нукус, 1996.  
Семенов.   С.А.,   Коробкова   Г.Ф.   Технология   древнейших   производств.   Л . ,
1983.  С. 39-51.
Семенов С.А. Происхождение земледелия. М., 1974.
Я.Г.,   Исламов   У.,   Аскаров   А.   Первобытная   культура   и   возникновение
орошаемого земледелия в низовьях Зарафшана. – Ташкент: Фан, 1966 ; 
Исаков А. Саразм. М., Наука, 1991.
Семенов С.А. Происхождение земледелия. М., 1974.
Толстов   С.П.   Древней   Хорезм.   –   М.:   Издательство   МГУ,   1948.   Виноградов
А.В. Неолитические памятники Хорезма  -  МЭХ, вып.8. – М.: Наука, 1968 . 
Холматов   Н.У.   Ўрта   Зарафшон   неолит   даври   моддий   маданиятининг   баъзи
хусусиятлари (Тепақул 4 макони асосида).  СамДУ ахборотномаси, 2004, № 4,
31-34-бетлар; 
Холматов   Н.У.   Новые   неолитические   памятники   на   староречьях   Зеравшана.
//   Новые   открытия   в   Приаралье,   вып.   1,   М. ,   1991.   Холматов   Н.У.   К
хронологии   келтаминарских   материалов   староречий   Зарафшана.   ИМКУ,
Вып. 3 4, Самарканд, 2004.  С.17-25.
  Холматов   Н.У.   Мезолит   низовьев   Зарафшана.   –   ИМКУ,   №30,   2000.
Холматов   Н.У.   Мезолит   и   неолит   Нижнего   Зарафшана.   –   Ташкент,   “Фан”,
2007,
Холматов   Н.У.   СамДУ   археологик   экспедицияси   энг   сўнги   тадқиқотлари
саҳифасидан.   //   Ўзбекистон   тарихи   ва   археология   фанларининг   долзарб
муаммолари.   Республика   илмий   конференцияси   материаллари,   Самарқанд,
2003.
Хужаназаров   М.,   Брунет   Ф.,Шимчак   К.   Археологические   исследования
Узбекско-Французской   экспедиции   на   памятниках   Кызылкумов.
Археологические   исследования   в   Узбекистане   2004-2005   годы.
Ташкент,2006,с   244-250.   Ўзбекистон-   Франция     халқаро     археологик
экспедицияси илмий ҳисоботи-2008,2009 й.
Хужаназаров   М.,   Брунет   Ф.,Шимчак   К.   Археологические   исследования
Узбекско-Французской   экспедиции   на   памятниках   Кызылкумов.
Археологические   исследования   в   Узбекистане   2004-2005   годы.
71 Ташкент,2006,с   244-250.   Ўзбекистон-   Франция     халқаро     археологик
экспедицияси илмий ҳисоботи-2008,2009 й.
Цалкин   В.И.   Предварительное   результаты   изучения   фаунистического
материала   из   раскопок   Джебела,   произведенных   А.П.Окладниковым   //
ТЮТАКЭ.Т,7. Ашхабад, 1956 . С.220 .
Шнирельман В.А. Происхождение скотоводства. Москва, Наука, 1980. 
Шнирельман   В.А.   «Неолитическая   революция»   и   неравномерность
исторического   развития   –   Проблемы   переходного   периода   и   переходных
общественных отношений. Москва, 1986.
Шнирельман В.А. Возникновение производяшего хозяйства. М., 1989;
Шнирельман   В.А.   «Неолитическая   революция»   и   неравномерность
исторического   развития   –   Проблемы   переходного   периода   и   переходных
общественных отношений. Москва, 1986.
Шнирельман В.А. Возникновение производяшего хозяйства. М., 1989;  Бадер
О.Н. Древнейшие земледельцы Северной Месопотамии. М .,  Наука , 1989. 
Braidwood   R.J.,   Hove   B.   Prehistorik   investigations   in   Iraqi   Kurdistan
//SAOK.1960.Vol.31.P. 176-182.;
72

O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari xo‘jaligi tarixi: tadqiqot muammolari va istiqbolli mavzusida Mundarija Kirish ……………………………………………………………………… 4-15 I-BOB. O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari moddiy madaniyati 1.Joyitun, Hisor, Kaltaminor tarixiy madaniy jamoalari madaniyati……………………………………………………………..16-22 2.Markaziy Farg‘ona, Sazog‘on va Ustyurt neolit madaniyati……23 -29 II-BOB. Ishlab chiqarish iqtisodiyotining shakllanishi va rivojlanishi to‘g‘risida ilmiy konsepsiyalar 1. Ishlab chiqarish iqtisodiyotining shakllanishi va rivojlanishi to‘g‘risida ilmiy konsepsiyalar ning o‘ziga xos xususiyatlari…...30-42 2. “Neolit inqilobi” ilmiy konsepsiyasi ………………………………4 3 -47 III-BOB. O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari xo‘jalik tarixi 1. Joyitun, Hisor, Kaltaminor tarixiy madaniy jamoalari xo‘jalik tarixi........................................................................................................48-52 2.Markaziy Farg‘ona, Sazog‘on va Ustyurt neolit jamoalari xo‘jalik tarixi..........................................................................................53-60 XULOSA................................................................................................61-67 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI..........................68-72 1

KIRISH Magistrlik dissertatsiya mavzusining asoslanishi va uning dolzarbligi. Kishilik tarixi taraqqiyot bosqichlar ilk davrini tosh asri tashkil etadi. Neolit davri esa tosh asrining so‘nggi, yakunlovchi bosqichi hisoblanib, miloddan avvalgi 6- 4 ming yilliklarni o‘z ichiga oladi. O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari moddiy madaniyati yaxshi tadqiq etilgan. Ushbu madaniyat tizimida Vatanimiz hududida tadqiq etilgan neolit madaniyatlarining ham munosib o’rni bor, albatta. Ayni kunlarda, mustaqil Respublikamiz o’z taraqqiyoti tizimi barcha jabhalarida jahon andozasiga chiqayotgan bir paytda boy madaniy merosimizni jahon xamjamiyati bilan tanishtirish ham o’ta dolzarb masaladir. Vatanimiz asl haqqoniy tarixini bilish, xalqimiz boy madaniy merosini to’laqonli ravishda o’rganish imkoniyatlari Respublikamiz mustaqilligi ne`matlaridan biri hisoblanadi. Muhtaram Prezidentimiz I.A.Karimov aytganlaridek « Har qanday tsivilizatsiya ko’pdan – ko’p xalqlar , millatlar, elatlar faoliyatining va samarali ta`sirining mahsulidir… Modomiki, o’z tarixini bilgan, undan ruxiy quvvat oladigan xalqni engib bo’lmas ekan, biz haqqoniy tariximizni tiklashimiz, xalqimizni, millatimizni ana shu tarix bilan qurollantirishimiz zarur. Tarix bilan qurollantirish, yana bir bor qurollantirish zarur» 1 . SHuningdek, Muhtaram Prezidentimiz I.A.Karimov 1998 yil yozida Respublikamizning taniqli tarixchi, arxeolog olimlari bilan uchrashganida haqqoniy tariximiz faqat birlamchi manbalar asosida yaratilishini alohida ta’kidladi. SHu nuqtai nazardan bizning magistrlik dissertatsiyamiz uchun tanlagan mavzumiz dolzarbligi belgilanadi. Sababi, dissertatsion tadqiqotimiz manbaviy asosi faqat birlamchi manbalarga asoslanadi. Yurtboshimizning bu o’gutlari tarixchilar uchun dastur amal bo’ldi. Keng ko’lamda arxeologik tadqiqotlar amalga oshirilib, muhim kashfiyot va yutuqlarga erishildi. SHuningdek, jahonning etuk ilmiy markazlari bilan hamkorlik ishlari yo‘lga qo‘yilib, xalqaro arxeologik ekspeditsiyalar faoliyat ko‘rsata boshladi. Tosh davri, xususan mezolit, neolit davri jamoalari madaniyatini o‘rganishda O‘zbekiston-Rossiya, O‘zbekiston-Polsha, O‘zbekiston-Fransiya kabi xalqaro arxeologik ekspeditsiyalarining tadqiqotlari natijalari muhim ahamiyat kasb etdi. Xususan, arxeologik tadqiqotlarda zamonaviy uslublar, asbob uskanalar qo‘llanila boshladi. Tosh asri neolit davrida urug‘chilik tuzumi rivojlangan bo‘lib, onalar jamoada hukmron bo‘lgan. Xususan, jamoa mehnati, ishlab chiqarish vositalarining jamoa 1 Karimov I . A . «Тарихий хотирасиз келажак йўқ» Тошкент, «Ўзбекистон» нашриёти, 1998, 21,24-25 betlar 2

mulki xisoblanganligi o‘sha davr turmush tarzining asosiy mezoni hisoblangan. SHuningdek, bu dav rda muhim ijtimoiy-iktisodiy o‘zgarishlar ro‘y bergan bo‘lib, maxsulot ishlab chikarila boshlangan. To‘qimachiliq kemasozliq kulolsozlik paydo bo‘lgan. Mehnat vositalarini takomillashtirish, xususan, tosh, suyak va yog‘ochga ishlov berishning an’anaviy uslublari yuksaklikka erishgan, ayniksa, toshni silliqlash, parmalab teshish singari texnologiyalar kashf etilgan, mikrolit qurollari yanada takomillashgan. Eng muhimi, maxsulot ishlab chiqrishning xo‘jalik asoslari, dehqonchilik va chorvachilik vujudga kelgan. Bu voqelik shubhasiz, ibtidoiy odamzod ijtimoiy tuzumi, kundalik turmush tarzi, xullas, ijtimoiy-iqisodiy faoliyatining barcha sohalarida keskin, tub o‘zgarishlarga olib kelgan. SHuning uchun ham bu tarixiy jamiyatni ingliz arxeologi G. CHayld «Neolit inkilobi» atamasi bi lan fanga kiritgan. Tosh davrining so‘nggi bosqichi bo‘lgan neolitning hronologik sanasi geologik davrlashtirish buyicha, asosan, golotsenga to‘g‘ri keladi. Bu davrning tabiiy iqlim sharoiti, o‘simlik va hayvonot dunyosi xozirgi zamonga nisbatan yaqinligi bilan xarakterlanadi. Jumladan, oldingi taraqqiyot bosqichlariga qaraganda yangi, tabiatan ma’lum hududlarni o‘zlashtirish jarayoni tezlashib, odamlar nisbatan kengroq mintakalarda yashay boshlaganlar. Xu susan, O‘rta Osiyo miqyosida mezolitning oxirida va neolit davrida odamzod yashashi uchun qulay ekologik muhit mavjud bo‘lgan barcha hududlar jamoalar tomonidan o‘zlashtirilganligi tadqiqotlarda aniqlandi. Xususan, O‘rta osiyo neolit davri jamoalari moddiy madaniyati. O‘rta Osiyoning janubiy-g‘arbiy mintaqalarida Kopettog‘ning quyoshga tushlov soy etaklarida ibtidoiy motiga dehqonchilik madaniyati (Joytun) 2 , Amudaryo va Zarafshonning quyi havzalarida, Qizilqumda ovchi-baliqchi urug‘ jamoalarining Kaltaminor madaniyati 3 , Hisor tog‘ tizmalarining dara va yaylovlarida Hisor madaniyati 4 , Farg‘ona vodiysida Markaziy Farg‘ona madaniyati 5 , O‘rta Zarafshon vohasida Sazog‘on va Ustyurtda Ustyurt neolit jamoalari madaniyati shakllanib, rivoj topgan 6 . O‘rta Osiyo miqyosida neolit davriga oid madaniyatlar tadqiqoti ikki mintaqa bo‘yicha neolit jamoalari madaniyatining yaratilganligini aniqlash imkonini berdi: 1.O‘rta Osiyo tog‘ mintaqasi- Markaziy va Janubiy Tojikiston 2 Массон В.М. Джейтунская культура. ЮТАКЭ, т.10, Ашхабад, Ылым, 1961; Поселение Джейтун (проблемы становления производящей экономики). МИА, № 180, 1971. 3 Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского междуречье. М., 1981. 4 Ранов В.А. Гиссарская культура: распространение, хронология, экономика. // Культура первобытной эпохи Таджикистана. – Душанбе, 1982; Гиссарская культура – неолит горных областей Средней Азии. // Каменной век Северной, Средней и Восточной Азии. – Новосибирск, 1985; Неолит (гиссарская культура). История Таджикского народа. Том 1. – Душанбе, 1998. С. 105-123. 5 Исламов У.И., Тимофеев В.И. Культура каменного века Центральной Ферганы. – Ташкент: Фан, 1986. С. 304. 6 Бижанов Е.Б. Неолитические памятники юго-восточного Устюрта. // Древняя и средневековая культура юго-восточного Устюрта. – Ташкент : Фан, 1978. С.18-79 ; Каменный век Устюрта. Авт.реф. на соискание уч.степени д.и.н. – Нукус, 1996. С.3-42 ; Джуракулов М.Д., Холматов Н.У. Мезолит и неолит Среднего Зарафшана. – Ташкент: Фан, 1991. С. 3-122 . 3

hududidagi Hisor madaniyati, O‘rta Zarafshon vohasi Qoratepa tog‘ massivi shimoliy yon bag‘ridagi Sazog‘on madaniyati, Farg‘ona vohasidagi Markaziy Farg‘ona madaniyati; 2.O‘rta Osiyo pasttekislik mintaqasi- Amudaryo va Zarafshonning quyi havzalarida, Qizilqumda ovchi-baliqchi urug‘ jamoalarining Kaltaminor madaniyati, Janubiy Turkmanistondagi Joyitun madaniyati, Ustyurt neolit jamoalari madaniyati. Kishilik tarixi taraqqiyotining ilk bosqichlarini o‘z ichiga oluvchi ibtidoiy davr jamoalari moddiy-madaniyatini o‘rganishda qadimgi odamlar turmushi mashg‘ulotlari, xo‘jalik yumushlari, ishlab chiqarish iqtisodiyotiga o‘tish jarayoni o‘z mazmun, mohiyati bilan o‘ta dolzarb masala hisoblanadi. Sababi, ishlab chiqarish iqtisodiyoti, ya’ni dehqonchilik va chorvachilikning vujudga kelishi (neolit inqilobi) keyingi tarixiy taraqqiyot bosqichlarida muhim sotsial, iqtisodiy o‘zgarishlarga olib kelgan. Ma’lumki, soha mutaxassislari tadqiqoticha Old Osiyo mintaqasida dastlabki ishlab chiqarish iqtisodiyotiga o‘tish jarayoni ro‘y bergan 7 . Bu haqda “monitsentrizm” va “politsentrizm” ilmiy nazariyalari mavjud. N.I. Vavilov o‘z tadqiqotida tog‘liq mintaqalarning subtropik qismida yovvoyi o‘simliklarni madaniylashishiga ko‘proq imkoniyat, shart-sharoitlar bo‘lganligini alohida ta’kidlaydi 8 . Mazkur mintaqa miqyosida ilk dehqonchilik komplekslarini qiyosiy tahlil etgan V.M.Masson ularni o‘ziga xos xususiyatlar, madaniy an’analarga ega ekanligini aniqlaydi va shu asosda dehqonchilik va chorvachilik xo‘jaligi shakllanishi to‘g‘risida «politsentrizm» ilmiy konsepsiyasini qo‘llab quvvatlaydi hamda bu turdagi xo‘jalik shakllangan sarhadlarni 2 ta madaniy vohaga ajratadi: 1. O‘rta Er dengizi sharqiy sohili hududlari (sopolsiz neolit); 2. Shimoliy Iroq, Shimoliy Eron va Janubiy- G‘arbiy O‘rta Osiyo (sopolli neolit) 9 . Ko‘rib turganingizdek, Janubiy- G‘arbiy O‘rta Osiyo ilk ishlab chiqarish iqtisodiyoti shakllangan mintaqalar sirasiga kiradi va bu joylar Janubiy Turkmaniston Kopettog‘ shimoliy yon bag‘irlariga to‘g‘ri kelib, ilk dehqonchilik xo‘jaligi sohiblari sifatida bu joyda tadqiq etilgan madaniyat-joyitun jamaolari madaniyati nomi bilan fanga kirdi 10 . SHu o‘rinda O‘rta Osiyoning boshqa hududlari neolit davri jamoalari xo‘jalik mashg‘ulotlari masalasiga ham e’tibor qaratsak, quyidagi manzaraning guvohi bo‘lamiz: 7 Массон В.М. Средняя Азия и Древний Восток. М.Л., Наука, 1964,с.466. Первые цивилизации. М., Наука, 1989; Шнирельман В.А. Происхождение скотоводства. Москва, Наука, 1980. Шнирельман В.А. «Неолитическая революция» и неравномерность исторического развития – Проблемы переходного периода и переходных общественных отношений. Москва, 1986.Шнирельман В.А. Возникновение производяшего хозяйства. М., 1989; Бадер О.Н. Древнейшие земледельцы Северной Месопотамии. М., Наука, 1989. Семенов С.А. Происхождение земледелия. М., 1974. 8 Вавилов Н.И. Центры происхождения мирового земледелия в свете современных исследований. Избр.тр. М.,1965.Т.5. 9 Массон В.М. Кўрсатилган адабиёт, 1964, 82-92-бетлар. 10 Массон В.М. Поселение Джейтун (проблема становления производящей экономики)-МИА, №180, Л.: Наука, 1971. 4

kaltaminor tarixiy-madaniy jamoalari turmushida termachilik, ovchilik va baliqchilik xo‘jaligi bo‘lgan 11 ; Markaziy Farg‘ona 12 , Ustyurt neolit jamolari 13 hayotida o‘zlashtirma xo‘jalik to‘liq hukmron bo‘lgan. Yuqorida keltirilgan faktlardan ibtidoiy odamzod turmushida ishlab chiqarish iqtisodiyotiga o‘tish o‘ziga xos tarixiy shart-sharoitlar negizida ro‘y berganligi ma’lum bo‘ladi. Bunda ibtidoiy jamoalar yashagan joy landshafti, tabiati, iqlimiy sharoiti muhim rol o‘ynagan. N.I. Vavilov keltirishicha tog‘ yon bag‘ri vohalarida o‘sgan yovvoyi boshoqli, donli o‘simliklar so‘li, arpa, bug‘doylarning gibridlashuvi, madaniylashuviga vositachi bo‘lgan. YAqin SHarq, Janubiy- G‘arbiy O‘rta Osiyo (Kopetdog‘ yon bag‘irlari, joyitun jamaoalari), Markaziy va Janubiy Tojikiston hududida (hisor jamoalari) ilk dehqonchilik xo‘jaligiga ega bo‘lgan yodgorliklarning o‘rtacha balandlikdagi tog‘lar yon bag‘ri yoki alohida tog‘ vohalar daryolari, yirik soylarning soz tuproqli yon qayirlarida joylashganligi fakti N.I.Vavilov fikrining to‘g‘riligini tasdiqlaydi. V.A.Ranov ham hisor jamoalari yodgorliklarining joylanishi holatlari YAqin SHarq neolit yodgorliklariga o‘xshashligini alohida e’tirof etgan 14 . SHu nuqtai nazardan, M.Djurakulov, N.Xolmatovlar O‘rta Zarafshon vohasi sazog‘on neolit jamoalar makonlari Qoratepa tog‘ massivi shimoliy yon bag‘ri yirik soylari ( Ohalik, Mironqul, Tepaqul, Egriqulcha, Sazog‘on kabi) soz tuproqli yon qayirlarida joylashganligi va bu holat jamoalarning dastlabki dehqonchilik yumushlari bilan shug‘ullanishlariga imkon berganligi borasida tadqiqotlarida ma’lumot keltiradi. Ma’lumki, pleystotsen davri so‘nggi bosqichlari va golotsen davrida (mezolit davri oxiri va neolit davrida) iqlimiy sharoit, tabiat,landshaft, o‘simlik va hayvonot dunyosi, ekologik sharoit nisbatan hozirgi davrga yaqinroq bo‘lgan. SHu bois, O‘rta Osiyoning deyarli barcha hududlari odamzod tomonidan o‘zlashtirilgan. Bu esa odamlarni turli tabiat,landshaft, iqlimiy va ekologik muhitga (tog‘, tog‘ oldi, pasttekislik) tushib qolishiga vash u asosda o‘ziga xos moddiy madaniyat yaratganligi, o‘ziga xos mehnat qurollariga ega bo‘lib, shu asnoda xo‘jalik faoliyati bilan mashg‘ul bo‘lishiga olib kelgan. Ushbu magistrlik dissertatsiyamiz maqsadi O‘rta Osiyo miqyosida neolit jamoalari xo‘jalik mashg‘ulotlarini arxeologik manbalar asosida yoritib berishdan iborat. Tadqiqot obyekti va predmeti: Tadqiqot predmeti. O’rta Osiyo, xususan O‘zbekiston hududi miqyosida kishilik tarixi neolit davriga oid tadqiq etilgan va o‘rganilishi davom etayotgan 11 Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского Междуречья. М., Наука, 1981, С.173.; 12 Исламов У.И., Тимофеев В.И. Кульура каменного века Центральной Ферганы. Ташкент, Фан, 1986; 13 Бижанов Е.Б. Каменный век Устюрта. Нукус, 1996, с.3-42. 14 Ранов В.А. Кўрсатилган адабиёт, 1998, 113-114-бетлар. 5