logo

САДРИДДИН АЙНӢ ВА МАСЪАЛАҲОИ ЗАБОНШИНОСИИ ТОҶИК

Yuklangan vaqt:

13.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

413.13671875 KB
ВАЗОРАТИ ТАЪЛИМИ ОЛ  ВА МИЁНА МАХСУСИ Ӣ
РЕСПУБЛИКАИ  ЗБЕКИСТОН
Ӯ
ДОНИШГОҲИ ДАВЛАТИИ САМАРҚАНД
БА НОМИ ШАРОФ РАШИДОВ 
ФАКУЛТЕТИ ФИЛОЛОГИЯ
КАФЕДРАИ ФИЛОЛОГИЯИ ТО ИК ВА ЗАБОНҲОИ ШАРҚИ ХОРИ А	
Ҷ Ҷ
КОРИ КУРС	
Ӣ
АЗ ФАННИ ТАЪРИХИ ЗАБОНШИНОСИИ ТО ИК 	
Ҷ
ДАР МАВЗ И 	
Ӯ
“САДРИДДИН АЙН  ВА МАСЪАЛАҲОИ ЗАБОНШИНОСИИ ТО ИК” 	
Ӣ Ҷ
1 МУНДАРИ А:Ҷ
Муқаддима............................................................................5
Боби I. Китоби “Материалҳо барои ом зиши лаҳ аи	
ӯ ҷ
 то икони Осиёи Марказ ” А.А. Семёнов	
ҷ ӣ .......................... 7
1. 1.   Фикр ҳои олимони рус дар бахши шевашинос	
ӣ ........10
1. 2.   Тадқиқот ва асарҳои Зарубин  доир ба
   забоншиносии то ик  ...	
ҷ . ..................................................14
Боби II.   Ҳиссаи олимони рус дар грамматикаи 
забони то ик	
ҷ ӣ ....................................................................... 16
2. 1.   Ақидаҳои Неменова дар бораи 
тадқиқи забони то ик	
ҷ ӣ .........................................................21
2. 2.   Хизмати Вера Расторгуева дар 
забоншиносии то ик
ҷ .. .......................................................... 24
Хулоса...................................................................................30
Р йхати адабиётҳо................................................................32	
ӯ
2 Мавз ъ: ӯ Тадқиқи шеваҳои то ик аз  ониби олимони рус	ҷ ҷ  
Нақша:
Муқаддима
Боби I.  Китоби “Материалҳо барои ом зиши лаҳ аи то икони Осиёи 	
ӯ ҷ ҷ
Марказ ” А. А. Семёнов	
ӣ
1. 1.   Фикр ҳои олимони рус дар бахши шевашинос	
ӣ  
1. 2.  Тадқиқот ва асарҳои Зарубин  доир ба забоншиносии то ик  	
ҷ
Боби II.  Ҳиссаи олимони рус дар грамматикаи забони то ик	
ҷ ӣ  
2. 1.   Ақидаҳои Неменова дар бораи  тадқиқи забони то ик	
ҷ ӣ  
2. 2.  Хизмати Вера Расторгуева дар забоншиносии то ик 
ҷ
Хулоса
Р йхати адабиётҳо	
ӯ
 
3 М У Қ А Д Д И М А
Воқеаҳои   сиёсии   асри   XIX,   инчунин   паҳншавии   тар умаҳои   асрҳоиҷ
классик   адабиёти   форсу   то ик   талаботро   оид   ба   омўхтан   ва   тадқиқи   ин	
ӣ ҷ
забонҳо   зиёд   намуд.   Дар   солҳои   60-ум   XIX   дар   Рассия   тамоюли   омўхтани
забонҳои форс  ва то ик  ав  мегирад. Аввалин забоншинос, ки аз олими рус	
ӣ ҷ ӣ ҷ
ба омўхтани забони то ик  кўшиш кардааст, В.В. Григорьев мебошад. Пас аз	
ҷ ӣ
ў   олимони   шарқшиноси   рус   К.Г.Залинин,   В.А.   Жуковский,   А.А.Семёнов,
П.Е.Кузнецов   ба   омўхтан   ва   тадқиқ   кардани   лаҳ аҳои   алоҳидаи   он   шурўъ	
ҷ
кардаанд. Барои рушду равнақ ёфтани забони то ики хидмати забоншиносони	
ҷ
рус хеле зиёд аст. Аз инҳо:  Вера Расторгуева фарзанди сарзамини мо буд .
Дар кишвар   анги Бузурги  Ватании пурдаҳшат давом  мекард. Ҳукумати	
Ҷ
ш роҳо   бисёр   корхонаву   муассисаҳоро   аз   қисматҳои   ғарбии   мамлакат   ба	
ӯ
минтақаву ноҳияҳои Шарқи Дуру Осиёи Миёна к чонида буд.	
ӯ
Дар   ҳамин   қатор   аз   шаҳри   дар   муҳосира   қарордоштаи   Ленинград     низ
Институти   забон   ва   тафаккури   Академияи   илмҳои   Иттиҳоди   Ш равиро   ба	
ӯ
пойтахти   То икистон   -   шаҳри   Сталинобод   (ҳоло   Душанбе)   интиқол   дода	
ҷ
буданд.   Он ҳангом дар аспирантураи ин муассисаи бонуфуз таҳти роҳнамоии
профессор И. Зарубин ду нафар духтари рус - шарқшиносони маъруфи оянда
Вера   Сергеевна   Расторгуева   ва   Валентина   Степановна   Соколова   таҳсил
мекарданд.   Барои   В.   Расторгуева,     ки   ҳан з   дар   солҳои   дар   факултаи	
ӯ
шарқшиносии   Донишгоҳи   давлатии     Ленинград   таҳсил   карданаш   дар   дил
орзуи   мутахассиси   забони   то ик   шуданро   мепарварид,   ин   сафари	
ҷ ӣ
ғайричашмдошт як подоши сарнавиштсоз ҳисоб меёфт.   медонист, ки барои	
ӯ
бо   соҳиби   забон   аз   наздик   шинос   шудан,   барои   ба   муаммоҳои   забон   даст
бурдан ва  барои набзи  онро     сан идан  кори тадқиқотиро бояд  аз  лаҳ аҳо сар	
ҷ ҷ
4 кард.   Ин   буд,   ки     бо   тавсияи   роҳнамои   илмии   худӯ     ба   таҳқиқи   лаҳ аи	ҷ
то икони   ноҳияи   Варзоб   машғул   шуд.   Он   солҳо   лаҳ ашиносии   то ик   дар	
ҷ ҷ ҷ
ҳолати   ибтидоии   ташаккул   қарор   дошт.   Тадқиқоти   олимони   рус     А.Семёнов,
И. Зарубин, М. Андреев, Н. Кисляков, А. Розенфелд, забоншиносони то ик Л.	
ҷ
Бузургзода,   Б.   Ниёзмуҳаммадов,   О.   алолов   ва   дигарон   хиштҳои   аввалине	
Ҷ
буданд, ки ба бунёди лаҳ ашиносии то ик гузошта мешуданд. В. Расторгуева	
ҷ ҷ
бо   тадқиқоти   нахустини   худ   -"Лаҳ аи   варзобии   забони   то ик "   на   фақат   ба	
ҷ ҷ ӣ
равнақи илми лаҳ ашинос  саҳми босазое  гузошт, балки ба туфайли сарукор	
ҷ ӣ
доштан бо низоми забон ба бисёр масъалаҳои  савтиёт ва сарфу наҳви забони
то ик  равшан  андохт. Тадқиқоти В. Расторгуева, ки онро   дар соли 1944 ба	
ҷ ӣ ӣ ӯ
сифати рисолаи номзад  дифоъ намуд, аз нигоҳи демограф  - таркиби аҳолии	
ӣ ӣ
ноҳия   низ   аҳамияти   пурарзише   дорад.     Муҳаққик     аз   р йи   лаҳ а   дар   ноҳияи	
ӯ ҷ
Варзоб   мав уд   будани   се   тоифаи   то иконро   муайян   карда,   барои   тадқиқ	
ҷ ҷ
лаҳ аи   гур ҳи   аввалро,   ки	
ҷ ӯ     баромади   аслии   худро   ба   Самарқанд   нисбат
медодаанд,   интихоб   намудааст.   Тадқиқоти   мазкур,   ки   соли   1952   бо   номи
"Очеркҳо   доир   ба   лаҳ ашиносии   то ик"   ба   табъ   расид,	
ҷ ҷ     минбаъд   асоси
силсилаи пан   илди "Очеркҳо" - и   гардид. В. Расторгуева дар солҳои баъд	
ҷ ҷ ӯ ӣ
тадқиқоти   худро   доир   ба   лаҳ аҳои   шимолии   забони   то ик   идома   дода,   дар	
ҷ ҷ ӣ
бораи   г йишҳои   то икии   водии   Фарғона   (Чусту   Косонсой,   Риштону   С х,	
ӯ ҷ ӯ
Ху анду   Конибодом,   Исфараю   Уротеппа   ва   ғайра)   асарҳои   пурарзише	
ҷ  
офаридааст.   Тасаввур   метавон   кард,   ки   дар   солҳои   пан оҳуми   асри   гузашта	
ҷ
дар   шароите,   ки   воситаҳои   нақлиёти   мусофирбар   чандон   фаровон     набуд,
барои   як   нафар   зан   ин   қадар   масофаи   калонро   ба   хотири   илм   тай   кардан   ч	
ӣ
қадар   заҳмат   талаб   мекард.   Ин   корро   танҳо   шахси   фидоии   роҳи   илме   чун  
ӯ  
ан ом дода метавонист.	
ҷ
К.Р.Залеман   ва   В.А.Жуковский   дар   соли   1990   китоби   дарсии   «Краткая
грамматика   новоперсидского   языка»-ро   тартиб   доданд,   ки   он   баъзе
хусусиятҳои   умумии   грамматикаи   забони   то икиро   низ   дарбар   мегирад.	
ҷ
Чунон   ки   муаллифон   қайд   кардаанд,   дар   киботи   онҳо   натанҳо   забони   Эрон,
балки   мардуми   форсизабони   Осиёи   Миёна   низ   ба   ҳисоб   гирифта   буд.   Дар
5 таълифи ин китоб забони то икони Осиёи Миёна, аз  умла, вилояти Тошкент,ҷ ҷ
Самарқанд,   Фарғона,   ки   бевосита   ба   Россия   ма бур   ҳамроҳ   карда   шуда	
ҷ ӣ
буданд   ва   инчунин   забони   то икони   аморати   Бухоро,   ки   ба   инобат   гирифта	
ҷ
шуда буд.
БОБИ I.  КИТОБИ “МАТЕРИАЛҲО БАРОИ ОМ ЗИШИ ЛАҲ АИ	
Ӯ Ҷ
ТО ИКОНИ ОСИЁИ МАРКАЗ ” А.А. СЕМЁНОВ	
Ҷ Ӣ
Завқи омўхтани забон ва хусусиятҳои этикии то икон меафзояд. Воқеаи	
ҷ
дуюми   бузурге,   ки   дар   таърихи   тоинқилобии   омўзиши   забони   то ик   рўй	
ҷ ӣ
медиҳад,   бо   кори   экспедитсияи   аз   тарафи   амъияти   дўстдорони   омўзиши	
ҷ
Осиёи Миёна дар соли 1898 ташкил шуда вобаста аст.
Китоби «Материалҳо барои омўзиши лаҳ аи то икони Осиёи Марказ »
ҷ ҷ ӣ
маҳсули   э одии   А.А.Семёнов   мебошад,   ки   дар   он   баъзе   хусусиятҳои	
ҷ
грамматик  ва фонетикии забони то икони кўҳистон  ой дошт.
ӣ ҷ ҷ
Чунон   ки   муаллиф   қайд   мекунад,   шеваи   то икони   кўҳистони   то ик	
ҷ ҷ
хусусиятҳои   хоси   грамматикие   дорад,   ки   онро   аз   забони   адабии   умумфорс	
ӣ
фарқ мекунонад.
Тадқиқоти   А.А.   Семёнов   аз   он   иҳат   қимматнок   аст,   ки   дар   он   забони	
ҷ
зиндаи   яке   аз   шеваҳои   забони   то ик   инъикос   ёфта   буд.   Ў   дар   очерки	
ҷ ӣ
грамматикии худ ба таснифоти анъанавии ҳиссаҳои нутқ риоя мекунад ва дар
забони то ик  исм,  онишин, феъл пешоянд, зарф, пайвандак ва нидоро  удо	
ҷ ӣ ҷ ҷ
мекунад. Муаллиф қайд мекунад, ки дар шеваҳои забони то ик  категорияҳои	
ҷ ӣ
грамматик   инсият, таснифи исмҳо ву уд надошта, муносибатҳои падеж  ба	
ӣ ҷ ҷ ӣ
воситаи   пешояндҳо   ифода   ёфта,   шакли   амъи   исмҳо   ба   воситаи   суффикси	
ҷ
амъбандии   «-ҳо»   сурат   меёбад.   Муаллиф   иштибоҳан   қайд   мекунад,   ки	
ҷ
исмҳои  ондор суффикси  амъбандии он мегирад.	
ҷ ҷ
А.А.Семёнов нишон медиҳад, ки шакли сифати дара аи олиро ба ғайр аз	
ҷ
суффикси–«тарин»   мумкин   аст,   бо   роҳи   аналитик   ифода   намуд.   Яъне   дар	
ӣ
ифода   намудани   дара аи   ол   калимаҳои   «бисёр»   кор   фармуда   мешавад.	
ҷ ӣ
Шумораҳои   тақсим   хоси   забони   то ик   аз   такрори   шумораҳои   миқдор   ба	
ӣ ҷ ӣ ӣ
6 ву уд меоянд (як-як, чор-чор). Инчунин вариантҳои китоб -адаб  ва шевагииҷ ӣ ӣ
кўҳистон оварда мешавад.
А.А.Семёнов шаклҳои  амъул амъи шахсҳои якум ва дуюмро меоварад,	
ҷ ҷ
ки  дар   забони   ҳозираи   то ик   қабул   шудаанд:   (ман,   шумоён).  Шоёни   эътибор	
ҷ
аст,   маълумоти   муаллиф   дар   бораи   онишинҳои   ишорат :   он,   ҳавай,   аму,	
ҷ ӣ
ҳамин,   онишинҳои   савол :   к ?   кист?   кистанд?   кадом,   онишинҳои   нисб	
ҷ ӣ ӣ ҷ ӣ
(относительные):   касе,   ҳар   кадом,   фалон-фулон,   ҳама,   чи   дар   шеваҳои
кўҳистон ва чи дар шеваҳои дигар дар истеъмоланд.
Дар   боби   феъл   таъкид   карда   мешавад,   ки   дар   шеваҳои   кўҳистонии
забони   то ик   барои   ифодаи   замони   ҳозира,   феъли   ёридиҳандаи   истодан,	
ҷ ӣ
сифати   феъл   бо   суффикси   –ги   (дидаг ,   совидаг )   дар   шеваҳои   кўҳистони	
ӣ ӣ ӣ
феъли ҳол бу суффикси –ак меоянд (дидак, мурак, рафтан.). 
Дар   боби   зарф   муаллиф   дар   бораи   калимаҳои   зарфии   дар   забони   хат	
ӣ
маълум   буда,   калимаҳои   зарфии   ба   забони   гуфтугў   ва   шеваҳо   хосро   низ	
ӣ
меоварад:   вазмин  (вазбин),  пиёда,   дина,   пага,   фардо,   пасфардо,   ҳозир,   акнун,
андак кам, анча.
Оид   ба   пешряндҳо,   пайвандакҳо   ва   нидоҳо   низ   маълумоти   мухтасар
дода шудааст.
В.С.Расторгуева   очерки   грамматикии   Семёновро   кўҳнашуда   ҳисоб
мекунад. Вале ба назари мо сарфи назар авз баъзе камбудиҳои доштаи худ ин
очерки   грамматик   ба   аҳамият   соҳиб   аст,   зеро   очерки   грамматики   ў   ч   дар	
ӣ ӣ
бораи   забони   гуфтуг   ва   ч   дар   бораи   забони   шеваҳои   то ик   маълумотҳои	
ӣ ӣ ҷ ӣ
тоза медиҳад.
25   апрели   соли   1918   А.А.Семёнов   аз   ониби   Ш рои   Комиссарони	
ҷ ӯ
халқии АИ Туркистон барои ҳалли масъалаҳои марбут ба кушодани донишгоҳ
дар Тошканд ба Маскав ва Петроград фиристода шуд. Аввали моҳи майи соли
1918   А.А.Семёнов   ба   шаҳри   Моршанск,   ки   оилааш   дар   он   о   буд,   омад.	
ҷ
Солхои   1918—1919   дар   Петроград   ва   Москва   кор   карда,   барои   ба
университете,   ки   дар   Тошкент   ташкил   карда   шуда   буд,   тайёр   кардани
муаллимону   профессорон   ва   тартиб   додани   планхои   таълимй   машгул   буд.
Соли 1920 А.А.Семёнов бо поезди ёрии таъ илии №159 ба Тошкент баргашт,	
ҷ
7 ки аввалин профессорону ом згоронро ба Тошканд ва инчунин та ҳизот бароиӯ ҷ
ТуркСУ оварда буд. Аз соли 1921 А.А.Семёнов профессори факултети шарқии
Донишгоҳи Осиёи Миёна шуд.
Бахори   соли   1931   бо   карори   хукуматдорон   факультети   шаркии
университет   баста   шуд.   Пас   аз   он,   А.А.Семёнов   аз   То икистон   барои   кор	
ҷ
даъватнома гирифт, вале дере нагузашта  ро дар Душанбе боздошт ва як моҳ	
ӯ
дар   маҳбас   сипар   карданд.   Сипас   ба   Тошканд   интиқол   ёфт,   ки   он   вақт   дар	
ӣ
он о   тафтиши   парвандаи   профессорону   ом згорони   факултетҳои   бастаи	
ҷ ӯ
донишгоҳ   ба   ҳабс   гирифта   шуда   буд.   Солҳои   1932-1934   А.А.Семёнов   дар
бадарға дар Қазон буд ва баъд ба Тошканд баргашт.
  А.А.Семёнов аз соли 1935 то декабри соли 1941 ходими калони илмии
Институти   тадкикоти   илмии   таърихи   санъати   РСС   Узбекистон   шуда   кор
кард.Дар   консерваториям   Тошкент   ва   идораи   республикавии   илмй   низ   кор
кардааст.
Семёнов   дар   мохи   июни   соли   1941   дар   хайати   экспедициям   археологи
дар   Самарканд   дар   омузиши   дафни   Темуриён   дар   макбараи   Гур-Амир
иштирок кард.
Дар   солхои   40-ум   А.А.Семёнов   аз   таърихи   Осиёи   Миёна   аз   асри   16   то
миёнаи   асри   19   таълим   медод.   дар   Университети   Осиёи   Миёна   барои
студентон   ва   аспирантхо   (ба   курси   такмили   ихтисос).   Барои   дониш ён   ва	
ҷӯ
аспирантҳо   аз   фанни   сарчашмашинос   аз   таърихи   Осиёи   Миёна,   барои	
ӣ
дониш ёни бостоншинос  курсҳои палеографияи  араб , метрологияи  Осиёи	
ҷӯ ӣ ӣ
Миёнаи асримиёнаг  ва курси «Хронологияи Шарқ» дарс медод.	
ӣ
Семёнов   офарандаи   мактаби   шаркшиносии   Осиёи   Миёна   буд.   Якчанд
наслхои   олимон,   ки   дар   Осиёи   Миёна   зиндагй   ва   кор   мекарданд,   худро
шогирди у медонистанд. Вай дорои хотираи бар аста ва донишмандии бузург,	
ҷ
қиссанависи   олибу   заковатнок,   муаллифи   ёддоштҳои   олибе   буд,   ки   қариб	
ҷ ҷ
шаст сол зиндаг  ва зиндагии мардуми Осиёи Миёнаро мушоҳида кардааст.	
ӣ
Александр   Александрович   Семёнов   аз   соли   1954   инчониб   директори
Институти   таърих,   археология   ва   этнографияи   Академияи   фанхои   РСС
Точикистон шуда кор мекард.
8 Александр   Александрович   Семёнов   16   ноябри   соли   1958   дар   Тошкент
вафот кард ходими илмй
Бо   ду   ордени   Байраки   Сурхи   Мехнат,   ду   ордени   «Нишони   Фахрй»,
медалхо, Грамотахои Фахрии Президиумхои Советхои Олии РСС Узбекистон
ва  Точикистон  мукофотонида  шудааст.   Мохи декабри   соли 1944  ба  у унвони
Ходими хизматнишондодаи  илми  РСС  Узбекистон  ва  дар  феврали соли  1946
—Ходими хизматнишондодаи илми РСС Точикистон дода шуд. А А Семёнов
соли 1956 ба депутатии Совети Олии РСС Точикистон интихоб шуд. 3 ноябри
соли 1943 узви вобастаи Академияи фанхои РСС Узбекистон интихоб шуд. 14
апрели соли 1951 узви хакики (академик) Академияи илмхои РСС Точикистон
шуд. Солҳои охири умраш директори Паж ҳишгоҳи таърих, бостоншинос  ваӯ ӣ
мардумшиносии АИ То икистон буд.	
ҷ
1.1.  ФИКР ҲОИ ОЛИМОНИ РУС ДАР БАХШИ ШЕВАШИНОС	
Ӣ
Шева   як   шохаи   забони   умумихал қ  	
ӣ буда,   бо   асос   худ     забони   адабии	ӣ
милл ӣ   ало қ аи зич дорад. Яке   аз сарчашма ҳ ои бой гардидани таркиби лу ғ авии
забон   ин   маводи   шева ҳ ост.   Муҳаққиқони   то ик	
ҷ   ба   ин   қ исмати   илми
забоншинос	
ӣ     тава ҳ	ҷҷӯ и махсус зо ҳ ир намудаанд. Илми забоншиносии то ик	ҷ
бо   ом ӯ хтани   шева ҳ о   о ғ оз   гардидааст.   Дар   ин   кор   то икшиносони	
ҷ   рус   -
В.С.Расгоргуева,   А.З.Розенфелд,   Р.Л.Немонова,   Л.В.Успенская,   Д.Л.Хромов
саҳми   калон   доранд.   Гуфтуг ӯ и   мардуми   аксари   ма ҳ ал ҳ ои   то ҷ икнишини
ҷ ум ҳ ур ӣ   мавриди   ом зишу	
ӯ   тадқиқ   қ арор   гирифтааст,   Забоншиносон   шеваи
то икони	
ҷ   маҳалҳои   то икнишини   умҳуриҳои  	ҷ ҷ Ӯ збекис т ону   Қ аз оқ истон,   аз
қ абили   шеваи   то икони   Анди он,   Чу	
ҷ ҷ с т,   шева ҳ ои   Бо ғ истон,   Нанай,   Баксук,
Б ӯ стонл иқ  ва Б у рчмуллои вилояти Тошканд, Бухо-
ро,   Самар қ анд,   Фориш,   Китоб,   Ургут,   Шаҳрисабз,   Бойсун   ва   Ҳардуриро   низ
тадқиқ   намудаанд.   Доир   ба   шева ҳ о   маводи   ни ҳ оят   зиёд   ба   табъ   расидааст.
Сазовори   оизаи   давлатии   ба   номи   Ибни   Сино   гардидаи   «Шеваи  	
ҷ ҷ а н убии
забони   то ик »   (5
ҷ ӣ   илд)   нишонаи   пешрафти   ин   со	ҷ ҳ аи   илми   забоншиносии
то ик	
ҷ   мебошад.   Дар   ом зиши   шеваҳои   гуногуни   забони   то ик   заҳмат	ӯ ҷ ӣ
9 вамеҳнати   шарқшиносон   -   то икшиносони   маъруфи   рус   Вера   Сергеевнаҷ
Расторгуева ва Анна Зиноевна Розенфелд ниҳоят бузург аст.
Як   гур ҳ   забоншиносони   русзабон   дар   дохили   умҳур   ба   ом зишу	
ӯ ҷ ӣ ӯ
тадқиқи   забони   то ик   ва   шеваҳои   он   машғул   буданд.  	
ҷ ӣ Ҳиссаи   онҳо   низ   дар
инкишоф   ва   такмили   илми   за б оншиносии   то ик	
ҷ   кам   нест.   Дар   асарҳои   онҳо
масъалаҳои мубрами илми забоншиносии   то ик
ҷ   ҳ аллу фасл гардидааст. Ном и
олимони шинохта: Хромов А.П., Калонтаров Я.И., Капранов В.А., Неменова
Р.Л., Успенская Л.В., Хушенова С.В., Мошеев И.Б., Мещеряков   В.Н.-ро
аксари хонандагони то ик	
ҷ   мешиносанд. Масъалаҳои   Тадқиқотии онҳо гуногун
буда,   бисёр   паҳл ҳои   илми   забонро   дар	
ӯ   бар   мегирад.   Дар   такомул   ва
ташаккули   илми   забоншиносии   давраи   ш равии   то ик   саҳми   олимони	
ӯ ҷ
шинохтаи   халқамон   Л.Бузургзода,   Ш.Ниёз ,   Б.Ниёзмуҳаммадов,   Н.Маъсум	
ӣ ӣ
ва Д.То иев хеле бузург аст.	
ҷ
Солҳои   баъди анг   дар   ҳаёти   сиёс ,   и тимо ,   иқтисод   ва   фарҳангии	
ҷ ӣ ӣ ҷ ӣ ӣ
мардуми   мо   дигаргуниҳои   азим   рух   доданд   ва   талабот   ба   фарҳангҳои
дузабона, махсусан рус -то ик  ва то ик -рус  хеле афзуд. Бо назардошти ин	
ӣ ҷ ӣ ҷ ӣ ӣ
эҳтиё от   дар   Институти   таърих,   забон   ва   адабиёти   бахши   то икистонии	
ҷ ҷ
Академияи илмҳои Иттиҳоди Шурав  сараввал ба таҳияи фарҳанги нави рус -	
ӣ ӣ
то ик   иқдом   мешавад.  	
ҷ ӣ "Луғати   рус -то ик "-   и   ду илдаи   нашри   солҳои	ӣ ҷ ӣ ҷ
1933-1934   талаботи   замонро   қонеъ   накард.   Он   ба   "Луғати   тафсирии   забони
рус "-и   В.Дал,   ки   бештар   маводи   забони   гуфториро   акс   мекард,   асос   ёфта	
ӣ
буд.     Аз   ин   р ,   мураттибони   луғати   нави   рус -то ик   "Луғати   тафсирии	
ӯ ӣ ҷ ӣ
забони рус "-ро, ки дар чор  илд зери таҳрири Д. Ушаков ан ом ёфта буд, ба	
ӣ ҷ ҷ
асос   гирифтанд.     Л.Успенская   дар   таҳияи   фарҳанги   нав   фаъолона   ширкат
меварзад   ва     дар   таҳрири   он   саҳми   арзанда   мегирад.   Баъди   пан   соли   нашри	
ҷ
"Луғати рус -то ик " "Луғати то ик -рус " аз чоп мебарояд, ки дар таҳияи он	
ӣ ҷ ӣ ҷ ӣ ӣ
ҳам   ҳиссаи   Л.Успенская   хеле   калон   аст.   Гузашта   аз   ин,     ҳамроҳи   шоири	
ӯ
ширинкаломи   то ик   Муҳаммад он   Раҳим   таҳрири   илмии   ин   луғати	
ҷ ҷ ӣ
калонҳа мро   бар   уҳда   дошт.   Муаллима   дар   суҳбатҳо   ба   мо,   шогирдон,   аз	
ҷ
ҳамкор  бо  ин шоири шаҳир ва аз  луғатдонию  луғатшиносии ҳайратангези  
ӣ ӯ
10 нақлҳо   мекард.   Иштирок   дар   тадвин   ва   таҳрири   ду   фарҳанги   калонҳа м,   киҷ
дар таърихи навини фарҳангнигории то ик  ойи муносибро ишғол менамоянд,	
ҷ ҷ
барои Л.Успенская як мактаби ҳақиқии ом зиш ва такмили забондон  гардид .	
ӯ ӣ
Соҳаи   дигари   фаъолияти   илмии   Л.Успенская   лаҳ ашиносист.   Олима   ба	
ҷ
гуфтаи   як   донишманд   ва   адиби   фаронсав   "касе,   ки   лаҳ аро   намедонад,	
ӣ ҷ
забонро   нима   медонад"   такя   карда,     ба   таҳқиқи   лаҳ аҳои   забони   то ик   р	
ҷ ҷ ӣ ӯ
меоварад. Соли 1945 ба аспирантура дохил шуда, таҳти роҳбарии     И.Зарубин
ба таҳқиқи лаҳ аи бошандагони деҳаи Қаротоғ машғул мешавад ва соли 1949	
ҷ
ба   дарёфти   дара аи   илмии   номзади   илми   филология   мушарраф   мегардад.	
ҷ
Китоби   ,   ки   соли   1956	
ӯ     таҳти   унвони   "Лаҳ аи   қаротоғии   забони   то ик "	ҷ ҷ ӣ
(Каратагский говор таджикского языка) чоп шудааст, такмили мавз и рисолаи	
ӯ
номзадии   олима   ба   шумор   меравад.   Муаллиф   низоми   ово   ва   грамматикии	
ӣ
лаҳ аро   тасвир   намуда,   ҳамбастагии   онро   бо   силсилаи   лаҳ аҳои   шимолии	
ҷ ҷ
забони   то ик   нишон   медиҳад.   Назар   ба   ривоятҳо   ва   нақли   калонсолони   ин	
ҷ ӣ
деҳа сокинони он дар гузашта аз шаҳри Самарқанд ва атрофи он к чида омада	
ӯ
будаанд. Ин андешаро бисёр далелҳои забон , аз  умла мав уд будани овози	
ӣ ҷ ҷ
" "(вови ма ҳул), дар шакли ем, ет, еш истифода гардидани бандак онишинҳо	
ӯ ҷ ҷ
(бачем,   бачет,   бачеш),   ки   дар   китоби   муҳаққиқ     тасвир   ёфтаанд,   тақвият
медиҳанд. Ин деҳае, ки ба дунёи адабиёт  мисли Мирзо Турсунзода фарзонаи
замон   ва   ба   олами   илм   монандаи   Носир он   Маъсум   шахсияти   бузург   эҳдо	
ҷ ӣ
намуда,   бо   ҳунармандони   мумтози   худ   машҳур   гаштааст,   дар   лаҳ ааш   ҳам	
ҷ
анъанаҳои   қадимаи   забонамонро   мафҳуз   медорад.   Солҳои   баъди анг   дар
ҷ ӣ
ҳаёти сиёс , и тимо , иқтисод  ва фарҳангии мардуми мо дигаргуниҳои азим	
ӣ ҷ ӣ ӣ
рух   доданд   ва   талабот   ба   фарҳангҳои   дузабона,   махсусан   рус -то ик   ва	
ӣ ҷ ӣ
то ик -рус   хеле   афзуд.   Бо   назардошти   ин   эҳтиё от   дар   Институти   таърих,	
ҷ ӣ ӣ ҷ
забон ва адабиёти бахши то икистонии Академияи илмҳои Иттиҳоди Шурав	
ҷ ӣ
сараввал ба таҳияи фарҳанги нави рус -то ик  иқдом мешавад. 	
ӣ ҷ ӣ "Луғати рус -	ӣ
то ик "- и ду илдаи нашри солҳои 1933-1934 талаботи замонро қонеъ накард.	
ҷ ӣ ҷ
Он   ба   "Луғати   тафсирии   забони   рус "-и   В.Дал,   ки   бештар   маводи   забони	
ӣ
гуфториро   акс   мекард,   асос   ёфта   буд.     Аз   ин   р ,   мураттибони   луғати   нави	
ӯ
рус -то ик  "Луғати тафсирии забони рус "-ро, ки дар чор  илд зери таҳрири	
ӣ ҷ ӣ ӣ ҷ
11 Д.   Ушаков   ан ом   ёфта   буд,   ба   асос   гирифтанд.ҷ     Л.Успенская   дар   таҳияи
фарҳанги   нав   фаъолона   ширкат   меварзад   ва     дар   таҳрири   он   саҳми   арзанда
мегирад. Баъди пан  соли нашри "Луғати рус -то ик " "Луғати то ик -рус "	
ҷ ӣ ҷ ӣ ҷ ӣ ӣ
аз   чоп   мебарояд,   ки   дар   таҳияи   он   ҳам   ҳиссаи   Л.Успенская   хеле   калон   аст.
Гузашта   аз   ин,     ҳамроҳи   шоири   ширинкаломи   то ик   Муҳаммад он   Раҳим	
ӯ ҷ ҷ ӣ
таҳрири илмии ин луғати калонҳа мро бар уҳда дошт. Муаллима дар суҳбатҳо	
ҷ
ба   мо,   шогирдон,   аз   ҳамкор   бо   ин   шоири   шаҳир   ва   аз   луғатдонию	
ӣ
луғатшиносии ҳайратангези   нақлҳо мекард. Иштирок дар тадвин ва таҳрири	
ӯ
ду   фарҳанги   калонҳа м,   ки   дар   таърихи   навини   фарҳангнигории   то ик   ойи	
ҷ ҷ ҷ
муносибро ишғол менамоянд, барои Л.Успенская як мактаби ҳақиқии ом зиш	
ӯ
ва   такмили   забондон   гардид   .   Соҳаи   дигари   фаъолияти   илмии   Л.Успенская	
ӣ
лаҳ ашиносист. Олима ба гуфтаи як донишманд ва адиби фаронсав  "касе, ки	
ҷ ӣ
лаҳ аро  намедонад,  забонро  нима  медонад"  такя  карда,
ҷ     ба  таҳқиқи  лаҳ аҳои	ҷ
забони   то ик   р   меоварад.   Соли   1945   ба   аспирантура   дохил   шуда,   таҳти	
ҷ ӣ ӯ
роҳбарии     И.Зарубин   ба   таҳқиқи   лаҳ аи   бошандагони   деҳаи   Қаротоғ   машғул	
ҷ
мешавад   ва   соли   1949   ба   дарёфти   дара аи   илмии   номзади   илми   филология	
ҷ
мушарраф мегардад. Китоби  , ки соли 1956	
ӯ    таҳти унвони "Лаҳ аи қаротоғии	ҷ
забони то ик " (Каратагский говор таджикского языка) чоп шудааст, такмили	
ҷ ӣ
мавз и рисолаи номзадии олима ба шумор меравад. Муаллиф низоми ово  ва	
ӯ ӣ
грамматикии лаҳ аро тасвир намуда, ҳамбастагии онро бо силсилаи лаҳ аҳои	
ҷ ҷ
шимолии   забони   то ик   нишон   медиҳад.   Назар   ба   ривоятҳо   ва   нақли	
ҷ ӣ
калонсолони ин деҳа сокинони он дар гузашта аз шаҳри Самарқанд ва атрофи
он   к чида   омада   будаанд.   Ин   андешаро   бисёр   далелҳои   забон ,   аз   умла	
ӯ ӣ ҷ
мав уд   будани   овози   " "(вови   ма ҳул),   дар   шакли   ем,   ет,   еш   истифода
ҷ ӯ ҷ
гардидани   бандак онишинҳо   (бачем,   бачет,   бачеш),   ки  дар   китоби   муҳаққиқ	
ҷ  
тасвир   ёфтаанд,   тақвият   медиҳанд.   Ин   деҳае,   ки   ба   дунёи   адабиёт   мисли
Мирзо   Турсунзода   фарзонаи   замон   ва   ба   олами   илм   монандаи   Носир он	
ҷ
Маъсум   шахсияти   бузург   эҳдо   намуда,   бо   ҳунармандони   мумтози   худ	
ӣ
машҳур   гаштааст,   дар   лаҳ ааш   ҳам   анъанаҳои   қадимаи   забонамонро   мафҳуз	
ҷ
медорад.
12 1.2  ТАДҚИҚОТ ВА АСАРҲОИ ЗАРУБИН  ДОИР БА ЗАБОНШИНОСИИ
ТО ИК Ҷ
Таълифоти Зарубинро   дар соҳаи забон ба се гурўҳ  удо кардан мумкин	
ҷ
аст.   1.   Навиштаҳое,   ки   ба   тадқиқи   забонҳои   Помир   бахшида   шудаанд.   2.	
ӣ
Таълифоте,   ки   ба   забони   то ик   бахшида   шудаанд.   3.   Таснифоти   марбути	
ҷ ӣ
забонҳои   ғайриэрон .   Аз   ин   мавзўъҳо   қисми   асосиро   мақола   ва   асарҳое	
ӣ
ташкил медиҳанд, ки ба таҳқиқ ва омўзиши забонҳои мухталифи помир  дахл	
ӣ
доранд.
Адади  навиштаҳои  И.И.Зарубин  оид ба  забони  то ик  чандон  зиёд   нест.	
ҷ ӣ
Вай   дар   ин   мавзўъ   ду   мақола   «Вазифаҳои   этнологии   экспедитсияи   Осиёи
Миёна   дар   тобистони   соли   1926»   ва   як   рисолаи   хурд.   «Очерки   забони
гуфтуг  яҳудиёни Самарқанд» соли 1928 таълиф ёфтааст.	
ӯӣ
Ин асарҳо  асосан  ба  омўзиши шеваҳои  забони  то ик  бахшида  шудааст.	
ҷ ӣ
В.С.Расторгуева   дар   хусуси   ин   таълифоти   зарубин   навиштааст.   Се   асари
мазкури   И.И.   Зарубин   дар   инкишофи   забоншиносии   то ик   аҳамияти	
ҷ
фавқулота дошт. 
Энсиклопедияе, ки ба он И.И. Зарубин роҳбарй мекард, се моҳ давом кард
ва дар ин муддат асосан мавзеъҳои кўҳистон –Фалғар, Маст оҳ,  Искандар ва	
ҷ
шаҳрҳои   Самарқанд,   Пан ҷ акент,   Ўротеппа   ва   Тошканд   ба   қатори   маводи
этнограф ӣ   доир   ба   лаҳча   1200   матн   сабт   намуд,   ки   аз   нутқи   зиндаи   гуфтугў
гирифта   шуда,   барои   акс   намудани  хусусиятҳои   лаҳ ҷ ав ӣ   қодир   буд.   Нати аи	
ҷ
илмии   кори   экспедитсия   дар   соҳаи   шевашинос ӣ   дар   ҳисоботи   пешакии
роҳбари   он   –   И.И.Зарубин   мухтасаран   ба   ин   тарз   ифода   ёфта   буд:   «Аломати
махсуси   забони   то ик   дар   қисмати   фонетика   иборат   аз   он   аст,   ки   овозҳои	
ҷ ӣ
садонок аз лиҳози миқдор ва сифат бо ҳам робитаи зич дорад. Чунин ба назар
13 мерасад, ки дарозию кўтоҳии айнан як овоз аҳамияти фонетик  надорад. Дарӣ
соҳаи   морфология   иҳати   намоёнро   як   гурўҳ   феълҳои   навбунёд   ташкил	
ҷ
медиҳанд. Ин қабил феълҳо, ки ба воситаи сифати феъл  ҳол сохта шудаанд. 	
ӣ
Ин рўйдодҳо, махсуси тамоми лаҳ аҳои забони то ик  ҳисоб меёбанд. 	
ҷ ҷ ӣ
Дар   мақолаи   «Ҳисоботи   кори   этнологии   Осиёи   Миёна»   соли   1926   дар
қатори   бисёр   масъалаҳои   этнография   мавзўъҳои   забоншинос   низ   мавриди	
ӣ
таҳқиқ қарор гирифтаанд.  Муаллиф  зимни муқоисаи воситаҳои  нутқи зиндаи
то ик  ва  форс  хусусиятҳои  асос  ва   фарқкунандаро,  ки  забони   то ик   дар	
ҷ ӣ ӣ ӣ ҷ ӣ
қисмати фонетика ва морфология дорад, тасвир кардааст.
Мавчудияти овозҳои мазкурро И.И.Зарубин ҳамчун факти  олиби диққат	
ҷ
дар мисоли Яҳудиёни Самарқанд исбот кард.
Муаллиф   баробари   муқаррар   намудани  истифодаи   фонемаҳои   ў   ва   э   дар
гуфтори   Яҳудиён   тавсифи   сифатии   онҳоро   низ   нишон   медиҳад.   Мухтасари
шарҳи ў доир ба фонемаи «ў» баракси «о»-и васеи яҳудию то ик  (ки аз форс	
ҷ ӣ ӣ
пайдо шудааст) аз лиҳози акустикй дар байни     «о» ва «у» мавқеи мобайниро
ишғол   намуда,   бисёр   танг   садо   медиҳад   ва   ба   овози   охир   овози   «у»   наздик
аст ва аз ҳамин сабаб дар таранскритсияи мавчуд ба овози «ў» тасвир меёбад.
Дар   гуфтори   яҳудиёни   Самарқанд   оў   ва   ў   фонемаҳои   фарқкунанда   буда,
омезиши онҳо номумкин аст. Дар фасле, ки ба морфология бахшида шудааст,
низ   иҳатҳои   хоси   лаҳчаи   яҳудиёни   Самарқанд   мавриди   таҳлил   қарор	
ҷ
гирифтааст:  а) дар забони адабии то ик  онишинҳои «ў» ва «вай» дар ифода	
ҷ ҷ
шахси   сеюми   танҳо   м у родифи   ҳамдигар   б уда,   яке   дигареро   озодона   иваз
мекунад.   Дар   лаҳ ҷ а   «ў»   ҳамчун   онишини   шахс
ҷ ӣ   аммо   «вай»   ба   сифати
онишини ғайришахс	
ҷ ӣ   ифода мешавад. Олим ҳамчунин истеъмоли  онишини	ҷ
«шон»-ро дар лаҳ ҷ а ба қайд гирифтааст, ки одатан занҳо дар нисбати шавҳари
худ   ба   кор   мебаранд.   онишини   «Ишон»,   ки   махсуси   забони   форсист,   дар	
Ҷ
лаҳ ҷ аи яҳудиёни Самарқанд бегона аст.
Шеваҳои   то ик,   чунонки   медонем,   анъана   надошт.   И.И.Зарубин   бо	
ҷ
навиштаҳои худ пояҳои илмии онро дар забоншиносии то ик устувор намуд.	
ҷ
14 БОБИ I I .  ҲИССАИ ОЛИМОНИ РУС ДАР ГРАММАТИКАИ
ЗАБОНИ ТО ИКҶ Ӣ
Устоди   В.   Расторгуева   профессор   И.   Зарубинро,     сарфи   назар   аз   он   ки
тадқиқоти   дар бораи забони яҳудиёни Самарқанд ниҳоят мухтасар ва  узъ	
ӯ ҷ ӣ
буд,   дар   эроншинос   бунёдгузори   таҳқиқи   монографии   лаҳ аҳои   то ик	
ӣ ҷ ҷ ӣ
мешуморанд.     Аммо   В.   Расторгуева   бо   пан   илди   "Очеркҳо"-   и   худ   усули	
ҷ ҷ
таҳқиқи   мукаммали   лаҳ аҳоро   ба   дара ае   такмилу   тавсиа   дод,   ки   он   ба   як	
ҷ ҷ
мактаби ҳақиқ  табдил ёфт. Даҳҳо асари тадқиқотие, ки дар солҳои пан оҳуму	
ӣ ҷ
шастуми   асри   гузашта   доир   ба   лаҳ аҳои   гуногуни   то ик   аз   тарафи   чи	
ҷ ҷ ӣ
олимони   русу   чи   донишмандони   то ик   офарида   шудаанд,   бемуболиға   дар
ҷ
пайравии усули "Очеркҳо"-и В. Расторгуева э од гардидаанд.  илди пан уми	
ҷ Ҷ ҷ
"Очеркҳо",   ки   соли   1963   аз   чоп   баромад,   ҳамчунин   намунаи   аввалини
фарҳангҳои то ик  ба русии лаҳ а  ба шумор меравад.	
ҷ ӣ ҷ ӣ
Вале    хизмати В. Расторгуева дар такомули лаҳ ашиносии то ик фақат бо	
ҷ ҷ
ҳамин   тамом   намешавад,   балки   дар   ин   бобат   боз   ду   кашфиёти   дигари     дар	
ӯ
миқёси олами эроншинос  ба эътирофи умум сазовор гардид:	
ӣ
1.   Тағйирот   дар   таснифоти   лаҳ аҳои   забони   то ик .   То   таълифоти   В.	
ҷ ҷ ӣ
Расторгуева   лаҳ аҳои   забони   то ик   ба   гур ҳҳои   ҳамвор   ва   к ҳистон   (П.	
ҷ ҷ ӣ ӯ ӣ ӯ ӣ
Кузнетсов, 1915) ва шимоли ғарб  ва  ануби шарқ  ( М. Андреев, 1930)	
ӣ ҷ ӣ     удо	ҷ
карда мешуданд.    В.    Расторгуева баъди таҳқиқи лаҳ аи то икони Варзоб соли	
ҷ ҷ
1948   бо   далелҳои   м ътамад   гур ҳи   сеюм   -   марказиро   пешниҳод   мекунад.	
ӯ ӯ
Лекин   тадқиқот   ва   маводи   сафарҳои   т лонии   гур ҳии   солҳои   пан оҳум	
ӯ ӯ ҷ
норасоии   ин   таснифотро   ҳам   нишон   доданд.     дар   илди   аввали   "Очеркҳо"	
ӯ ҷ
навиштааст: "Дар навбат таснифоти ҳақиқатан илмии лаҳ аҳои забони то ик	
ҷ ҷ ӣ
ва   тадвини   атласи   диалектологии   то ик   истодааст".	
ҷ ӣ     Аз   ин   ост,   ки   В.	ҷ
Расторгуева   соли   1960   дар   асоси   ба   назар   гирифтани   вижагиҳои   асосии
лаҳ аҳо таснифоти наверо пешниҳод кард, ки мувофиқи он г йишҳои забони	
ҷ ӯ
15 то ик   ба   чор   шева-шимол ,   мобайн   (марказ ),   ануб   ва   ануби   шарқҷ ӣ ӣ ӣ ӣ ҷ ӣ ҷ ӣ
гур ҳбанд  шудаанд.
ӯ ӣ  
2.   Равияи   нав   дар   таҳқиқи   лаҳ аҳо.   Соли   1964   В.   Расторгуева	
ҷ     бо   номи
"Та рибаи ба сурати муқоиса ом хтани лаҳ аҳои забони то ик " асари бунёд	
ҷ ӯ ҷ ҷ ӣ ӣ
таълиф намуд, ки он дар лаҳ ашиносии то ик ба самти нави паж ҳиш замина	
ҷ ҷ ӯ
гузошт.     Муҳаққиқ   дар   ин   асар     сарриштаи   унсурҳои   забониро   аз   давраҳои
форсии  қадим,  миёна   ва  нав   пайгир   намуда,  инъикоси   онҳоро   дар   лаҳ аҳои	
ӣ ҷ
имр заи   забони   то ик   тасвир   мекунад.   Ин   усул   ҳам   дар   тасвири   ҳодисаҳои	
ӯ ҷ ӣ
савт   ва   ҳам   дар   тасвири   далелҳои   сарфию   наҳв   борикбинона
ӣ ӣ     истифода
шудааст.   Барои   китоби   "Та рибаи   ба   сурати   муқоиса   ом хтани   лаҳ аҳои	
ҷ ӯ ҷ
забони   то ик "	
ҷ ӣ     Вера   Сергеевна   ба   дарёфти   дара аи   илмии   доктори	ҷ     илми
филология   мушарраф   гардида,     ба   он   муқарризони   расм   -   машҳуртарин	
ӣ
олимони даврони ш ро  -узви вобастаи Академияи илмҳои Иттиҳоди Ш ро	
ӯ ӣ ӯ ӣ  
Р.   Аванесов   ва   М.   Боголюбов   баҳои   ниҳоят   баланд   додаанд.     Асари   мазкур
барои   лаҳ ашиносони   то ик   дар   амъбасти   илмии   яке   аз   гур ҳҳои   лаҳ аҳои	
ҷ ҷ ҷ ӯ ҷ
забони   то ик   -   шеваи   ануб ,   ки
ҷ ӣ ҷ ӣ     солҳои     1975-1980   таҳти   роҳбарии
бевоситаи   В.   Расторгуева   дар   пан   илд   ан ом   ёфта,   соли   1989   ба   дарёфти	
ҷ ҷ ҷ
оизаи   давлатии   То икистон   ба   номи   Аб ал   ибни   Сино   дар   соҳаи   илм   ва	
Ҷ ҷ ӯ ӣ
техника сазовор дониста шуда буд, раҳнамо гардид.
Чунонки   дар   муқаддимаи   нашри   то икии   асари   мазкур   шоир   ва	
ҷ
адабиётшиноси соҳибназар, шодравон Муҳаммадалии А ам  зикр мекунад, ин	
ҷ ӣ
донишманди бузург  (Бертелс) дар маънои асли калима хидматҳои пурарзише
дар   бахши   таърих   ва   адабиёти   ақволи   эронитабор   ан ом   додааст.   Бояд   қайд	
ҷ
кард, ки Е. Бертелс таҳқиқоти фарогири адабиётшиносони Аврупо, амсоли Г.
Брокгауз,   Г.   Эте,   Э.   Браун,   Т.   Нёлдеке,   .   Рив   ва   ғайраро   амиқ   ом хта,	
Ҷ ӯ
ҳамзамон, перомуни таълифоти онҳо андешаҳои вижаи худро баён дошта, бо
таҳлили   амиқ   равандҳои   адаб ,   маърифат ,   тарбиявию   ахлоқии   адабиёти	
ӣ ӣ
форсу   то икро   мавриди   нати агир   қарор   медиҳад.   Нуқтаи   назари   ин	
ҷ ҷ ӣ
донишманд   дар   мушаххас   намудани   муҳтаво,   анбаҳои   ахлоқию   гуманист ,	
ҷ ӣ
аҳдофи   осори   ин   адибон   ва   интиқоди   онҳо   аз   сохтори   и тимоию   сиёсии	
ҷ
16 ҳукуматҳои  замони  худ дар  уқдакушоии  масоили  печидае,  ки  атрофи ҳаёт  ва
осори   шоиру   нависандагони   форсу   то ик   мав уд   аст,   хос   буда,ҷ ҷ
хулосабарориҳои   олимони   Аврупоро   гоҳе   рад   мекунад,   гоҳе   зери   суол
мебарад,   гоҳи   дигар   бо   онҳо   ҳамраъй   зоҳир   мекунад.   Шур ъ   аз   мақолаи	
ӣ ӯ
нахустини   китоб,   ки   «Ёдгориҳои   адабии   р згорони   куҳан»   унвонгузор	
ӯ ӣ
шудааст, Бертелс ба таври муфассал дар бораи оини Зардушт маълумот дода,
андешаҳояшро   перомуни   ин   паёмбари   донишманд   бо   далоилу   собит   баён
намуда,   ба   он   тахмини   адабиётшиносону   муарррихон,   ки   Зардуштро   соҳиби
уштури пир зикр кардаанд, зид баромада, аслан як чунин пиндори аз воқеият
дурро   қабул   надорад.   Донишманди   тавоно   пас   аз   таҳлилу   бардоштҳои
фаровони   илм ,   ки   аз   ом зиши   сарчашмаю   мадорики   таърихию   адаб   ва	
ӣ ӯ ӣ
нусхаҳои   бозмондаи   «Авасто»   ба   даст   овардааст,   хотирнишон   месозад,   ки
ҳатто то ҳол зодгоҳи Зардушту оини вай саҳеҳу дақиқ набуда, он чи ки дар ин
боб олимон гуфтаанд, тахминию безамина мебошанд. Дар ҳар сурат, аз нигоҳи
,   муҳим   таълимоти   Зардуштия   мебошад,   ки   мавсуф   онро   бо   далели   қотеъ	
ӯ
маънидод   намудааст.   Шарҳе,   ки   Бертелс   дар   хусуси   оини   Зардушт   баён	
ӣ
кардааст,   ба   хусус,   дар   бораи   неруи   нек -Аҳуро   Маздо   ва   шаш   дастёри   ,	
ӣ ӯ
минбаъд   заминаи   боэътимод   барои   муҳаққиқони   то ик   дар   масъалаи	
ҷ
паж ҳиши   амиқтари   таълимоти   Зардушти   гардидааст.   Бертелс   усту ҳои	
ӯ ҷ ҷӯ
олимонро дар боби ом зиши шахсияти Зардушт ва оини   рақамзан  намуда,	
ӯ ӯ ӣ
ба навиштаҳои Г. Лорд «Дини порсиён», Т. Хайда – «Дини порсоён», портҳо
ва   модҳои   бостон»   ва   таҳқиқоти   Анкетил   де   Перрон,   У.   онс,   Р.   Раск,   Э	
Ҷ
Бюрноф, Ҳ.  Бартоломе, К. А Коссович,  А. А. Фрейман ва чанд  нафари дигар
ишора   мекунад.   Баъдан   атрофи   зодбуми   Зардушт   сухан   ронда,   ақидаи   ин
олимонро   бозг й   мекунад,   ки   яке   зодгоҳи   Зардуштро   Эрон   (вале   аз   ку ои	
ӯ ӣ ҷ
Эрон, номаълум), дигаре шаҳри Хоразм меҳисобад. Донишмандоне, амсоли А.
Мейл,   П.   Тедеско,   Э.   Маркворт,   Ҳ.   Нюрберг   ва   А.   Бенвенст   ба   он   назар
будаанд,   ки   Зардушт   дар   шимолу   шарқии   Эронзамин   таваллуд   шудааст.
Баъзеҳо   маҳалли   таваллуди   ро   шарқи   Эрон   ва   гоҳе   ануби   он   донистаанд.	
ӯ ҷ
Ҳатто   адабиётшиноси   озарбой он   М.   Рафиал   зодгоҳи   ро   Озарбой он	
ҷ ӣ ӣ ӯ ҷ
меҳисобад.   Чунонки   зикр   шуд,   муҳим   нақшу   аҳамияти   асари
17 Зардушт-«Авесто»   ба   шумор   меравад,   ки   баъдтар   асоси   ғоявию   маърифатии
осори таълифкардаи шоирони форсу то икро ташкил додаст. Бертелс дар бобиҷ
«Адабиёти   тираҳои   мардумони   Эрони   Шарқ   дар   садаҳои   пан уми	
ӣ ҷ
солшумории милод  то нуҳум  ва пас  аз он» ба  таври боварбахш,  бо далоили	
ӣ
бешумор  аз   хусуси   ёдгориҳои   фарҳанг ,   забонҳои   мав уда   (аз   умла,  забони	
ӣ ҷ ҷ
хоразм ),   ёдгориҳои   порт ,   асарҳои   «Аёткори   Зарирон»,   «Дарахти   Осурик»	
ӣ ӣ
андешарон  мекунад  ва  моҳияти  андарзбори  ин  осорро  бо   овардани  матнҳои	
ӣ
то   ба   мо   расида   шарҳу   тавзеҳ   мебахшад.   Ҳамин   тавр,   олими   забардаст   дар
боби   «Чира   шудани   тозиён   ва   паёмадаш   барои   мардумони   Осиёи   Миёна   ва
Эрон»,   дар   бораи   намояндагони   адабиёти   индавра,   ки   бо   забони   араб   э од	
ӣ ҷ
мекарданд,   амсоли   Ал арир,   Алхатал,   Умар   ибни   Абдуллоҳ   ибни   Абурабеа,	
ҷ
Абунувос,   Абул   ат   Тоҳия,   Абул   ал-Ало-ал   Муъар   ва   ғайра   маълумот	
ӣ
медиҳад.   Дар   боби   шашуми   асар-   «Шукуфоии   адабиёт   дар   садаи   даҳуми
милод »   Бертелс   мавқеи   илму   донишро   вобаста   ба   таълифоти   Фороб ,	
ӣ ӣ
Берун , Абуал  ибни Сино таҳлил намуда, мав удияти  шароити созгорро, ки
ӣ ӣ ҷ
ба ин олимон  иҳати офаридани асарҳои бар астаи илм  дар риштаҳои тиббу	
ҷ ҷ ӣ
ситорашинос ,   фалсафа,   ҳандаса   ва   монанди   инҳо   имконият   дод,   муҳим
ӣ
мешуморад.   Бояд   қайд   кард,   ки   муҳаққиқи   саршинос   баъд   аз   шарқшиноси
олмон  Г. Эте, аз донишмандоне маҳсуб меёфт, ки ҳаёт ва марҳалаҳои э одии	
ӣ ҷ
сардафтари адабиёти классикии форсу то ик Абуабдуллоҳи Р дакиро мавриди	
ҷ ӯ
паж ҳиши   доманадор   қарор   додаст.   Дар   ҳамин   навишта   Бертелс   муайян	
ӯ
мекунад, ки Г. Эте ба пиндору фаҳмишу худ баъди ковишҳо девони Р дакиро	
ӯ
дарёфтааст.   Аммо,   ба   таъкиди   адабиётшинос,   Г.   Эте   ба   сардаргум   муво еҳ	
ӣ ҷ
шуда, аксари ашъореро, ки моли Қатрони Табрез  мебошад, ба Рудак  нисбат	
ӣ ӣ
додаст. Ҳамин иштибоҳро муҳаққиқи эрон  Ризоқулихони Ҳидоят низ такрор	
ӣ
кардааст. Хидмати мондагорро дар ин  ода, ба қавли Бертелс, адабиётшиноси	
ҷ
Аврупо   Э.   Денисон   Росса   ан ом   дода,   девони   шубҳаоварро   зери   суол   бурда	
ҷ
таъйид кард, ки аз Р дак  байтҳои парокандае расидаанду халос. Ҳамин олим	
ӯ ӣ
бори   нахуст   матни   яке   аз   беҳтарин   қасидаҳои   Р дак -«Модари   май»-ро   чоп	
ӯ ӣ
кард. Таҳқиқи осори Р дакиро баъдтар олими Эрон Саид Нафис  идома дода,	
ӯ ӣ
ин   осорро   дарёфт   ва   нашр   кард.   Дар   То икистон   аввалин   иқдомро   дар	
ҷ
18 шинохти шахсияти Абуабдуллоҳ Р дак  ва осори   устод Садриддин Айн  ваӯ ӣ ӯ ӣ
шогирдашон Абдусалом  Деҳот  ан ом  дода, соли 1940 вижаномаи хурде дар	
ӣ ҷ
бораи  Р дак  чоп  карданд.  Пас  аз  таҳлили  шеърҳои Р дак ,  Бертелс   доир ба	
ӯ ӣ ӯ ӣ
нобино   гардидани   шоир   андешаҳояшро   баён   дошта,   зикр   мекунад,   ки   «оё
метавон пиндошт, ки ин  авони зиндадил ва бофарҳангу адаб, ки г шаи чашме	
ҷ ӯ
ба   маҳр ён   дошта,   к ри   модарзод   аст?”   …   Ва   Нафис   бозкушоии   ин	
ӯ ӯ ӣ
муамморо дар тафсири шайх Манайни бар таърихи «Утабо» ёфтааст, ки дар он
гуфта   мешавад:   «ва   чашмонашро   дар   куҳансол   аз   коса   бадар   оварданд.	
ӣ
Бертелс   мураттабан   дар   бораи   рухдодҳое,   ки   ба   зиндаг   ва   э одиёти	
ӣ ҷ
Абуабдуллоҳи   Р дак   марбут   аст,   аз   умла,   сафари   амир   Наср   ба   мавзеи	
ӯ ӣ ҷ
Бодғис   ва   таъсири   шеъри   «Б и   и   М лиён   ояд   ҳаме»   ба   подшоҳу	
ӯ ҷӯ ӯ
атрофиёнаш, офарандаи жанри рубо  будани   (ба тасдиқи Шамс Қайси Роз ),	
ӣ ӯ ӣ
вазни   ашъори   шоир,   марсияи   (ё   қасидаи)   «Шикоят   аз   пир »   ва   ғайра	
ӣ
маълумоти муфассал медиҳад. Ашъори Р дакиро мавриди баррас  қарор дода,	
ӯ ӣ
Бертелс   андешаҳои   фалсафию   ҳакимона   ва   пандуахлоқиро   дар   онҳо   уё	
ҷ
шудааст.   Воқеан,   дар   шеърҳои   Р дак   масъалаи   таблиғи   хираду   дониш,	
ӯ ӣ
инсонд ст ,   авонмардию   ростқавл ,   накукорию   хайрхоҳ   бозтоби   баланди	
ӯ ӣ ҷ ӣ ӣ
худро   ёфтаанд.   Аммо,   дар   ин   баробар,   ба   андешаи   Бертелс,   дар   қисмате   аз
ашъори     оҳангҳои   р ҳафтодагию   ноумед ,   андуҳу   дилшикастаг   ба	
ӯ ӯ ӣ ӣ
мушоҳида   мерасанд,   ки   шояд   ин   ашъор   дар   охирҳои   умри   шоир   иншо
шудаанд.   Олими   заҳматкаш   ҳамин   гуна   паж ҳишро   дар   бораи   зиндагиномаи	
ӯ
Абулқосим   Фирдавс   ва   шоҳкори   бегазанди   -«Шоҳнома»   ан ом   дода,	
ӣ ӯ ҷ
зинаҳои   ом зиш   ва   ба   даст   расидани   нахустин   дастхатҳои	
ӯ     «Шоҳнома»-ро
ёдовар   мекунад.   Аз   қавли   Бертелс,   нахустин   к шиш   барои   падид   овардани	
ӣ ӯ
матне     наздик     ба     сурудаи     асл ,	
ӣ     ё     чунонки     имр з	ӯ     мег ем,	ӯ     омода     кардани  
матне     интиқод   аз	
ӣ     «Шоҳнома»   барои   чоп,   дар   соли   1425-и   масеҳ   дар	ӣ
дарбори   Бойсунқари   Темур   (вафоташ   бар   соли   1433/44-и   милод )   ан ом	
ӣ ӣ ҷ
гирифтааст. Баъдан иқдомҳои зиёде дар дарёфти матни аслии «Шоҳнома» дар
Аврупою   Ҳинд,   Эрону   Россия   вусъат   гирифт.   Бузургию   шавкати   асари
Бертелс дар он аст, ки   тамоми паж ҳишгарони  аҳониро, ки дар муаррифии	
ӯ ӯ ҷ
зиндагию   э одиёти   Фирдавс ,   хусусан,   чопи   «Шоҳнома»-и   шоири	
ҷ ӣ
19 ҳамоасасаро   заҳмат   кашидаанд,   як-як   номбар   ва   дар   бораи   кори   эшон
маълумоти муфассал медиҳад. Бертелс ба он фикр аст, ки огоҳиҳои дақиқ дар
бораи зиндагии Фирдавс  хеле каманд, ҳатто номи   ба дуруст  маълум нест.ӣ ӯ ӣ
Ҳарчанд,   ба   гуфтаи   Давлатшоҳи   Самарқанд ,   номи   комили   Фирдавс   Ҳасан	
ӣ ӣ
ибни Исҳоқи Шарафшоҳ аст, аммо ин фарзия асоси воқе  надорад. Дар бораи	
ӣ
таърихи навишта шудани «Шоҳнома» баҳс ороста, Бертелс нақли тазкираҳоро
атрофи   солиёни   дароз   навишта   шудани   асар   ва   онро   ба   Султон   Маҳмуд
пешниҳод   намудани     ба   хотири   симу   зар,   чун   вай   духтаре   дар   бисот	
ӯ
доштаасту халос ва ривояти қадри ҳунари Фирдавсиро надонистани подшоҳи
турк   ва   амсоли   ин   носаҳеҳ   мешуморад.   Воқеан,   ин   фикр   хатост,   ки   Султон
Маҳмуд   ба   ҳаким   Фирдавс   супориш   дода   будааст,   ки   манзумае   барои  	
ӣ ӯ
бинависад.   «Ба   сухане   дигар,   Фирдавс   корашро   ҳангоме   оғоз   кардааст,   ки	
ӣ
Маҳмуд на ҳамин Султон, балки ҳатто фармонравон Хуросон ҳам набуд ва ин    
мақом  дар соли 371, 991/992-и милод  тавассути  Нуҳ бини Мансури Сомон	
ӣ ӣ
ба   дода шуд Пас, Султон Маҳмуд наметавониста сурудани ин манзумаро ба	
ӯ
Фирдавс  супориш дода бошад ва бунёди ҳамаи ин достон фур  мепошад», –	
ӣ ӯ
менависад Бертелс. Ба ақидаи Бертелс, Маҳмуд дар тасаввуру фаҳмиши бахши
аъзами   ховаршиносон,   турке   золиму   оҳил   буда,   бад-ин   ва ҳ   ба   қадри	
ҷ ҷ
заҳматҳои Фирдавс  ва «Шоҳнома» нарасидааст.	
ӣ
2.1  АҚИДАҲОИ НЕМЕНОВА ДАР БОРАИ  ТАДҚИҚИ ЗАБОНИ
ТО Ҷ ИК Ӣ  
Р.Л.   Неменова   аз   соли   1930   ба   тадқиқ   ва   амъоварии   маводи   забони	
ҷ
то ик   дар   соҳаи   грамматика,   шевашинос ,   лексикология   ва   этнография	
ҷ ӣ ӣ
шурўъ намуд. Дар сарфи солҳои зиёд ба бисёр экспедитсияҳои шевашинос  ва	
ӣ
этнограф , гоҳ ба сифати аъзо ва гоҳе ҳамчун роҳбари он иштирок кард. Дар	
ӣ
нати а   доир   ба   лаҳ а   ва   этнография   маводи   фаровоне   гирд   овард,   ки   барои	
ҷ ҷ
таълифи мақола ва асарҳои сершумори вай дар мавзўъҳои асос  гардиданд.	
ӣ
Р.Л.   Неменова   соли   1950   ба   таҳқиқи   монографии   лаҳча   пардохта,   таҳти
роҳбарии   эроншиноси   маъруф,   проф.   И.И.Зарубин   дар   мавзўи   «Лаҳ аҳои	
ҷ
Кўлобии забони то ик » диссертатсияи номзад	
ҷ ӣ ӣ  ҳимоя намуд, ки он бо андак
20 такмил   соли   1956   ба   сифати   китоб   ба   табъ   расид.   Ин   асар   ҳангоми   таълифи
монографияи   се илдаи   «Шеваҳои  ҷ ҷ анубии   забони   то ик »   яке   аз	ҷ ӣ
мўътамадтарин   сарчашмаҳои   илм ӣ   буда,   дар   ин   китоб,   ба   ғайр   аз   қисми
тадқиқот ӣ  1691  умла, 10 матни алоқаманд ва 438 калимаи шеваг	
ҷ ӣ  мав ҷ уд аст,
ки онҳо ба забони рус  тар ума шудаанд. Дар он умумият ва фарқи дохилии	
ӣ ҷ
лаҳ ҷ аи   кўлоб ӣ ,   тафовути   онҳо   аз   забони   адаб   ва   лаҳ аҳои   дигар,   хусусан	
ӣ ҷ
лаҳ аҳои   ба   онҳо   наздик   –аз   қабили   роғ	
ҷ ӣ ,   қа р отеги н	ӣ   дарвози   бисёр
дон и шмандона ошкор ва муқаррар шудаанд.
Қиммат   ва   аҳамияти   ин   асар   боз   дар   он   аст,   ки   нутқи   лаҳ ҷ ав ӣ   дар   он   аз
рўи   аксарияти   ҷ узъҳои   таркибии   системаи   забон   –фонетика,   морфология   ва
синтаксис мавриди тадқиқ қарор гирифтаанд.
Мақола   ва   рисолаҳои   дигари   Р.Л.   Неменова   «Маълумоти   нав   доир   ба
фонетикаи забонҳои эрон », « амъбаст ва вазифаҳои корҳои дигматолог	
ӣ Ҷ ӣ  дар
То икистон»,   «Тадқиқи   лаҳ аҳои  	
ҷ ҷ ҷ ануб ӣ   шарқии   то ик»,   «Забони   то икони	ҷ ҷ
Қаротегин   ва   Дарвоз»,   «Садонокҳои   лаҳ аҳои   Дарвоз»   ва   амсоли   инҳо   дар	
ҷ
ҳалли бисёр масъалаҳои муҳими шевашиносии то ик ёр	
ҷ ӣ  расонидаанд.
Бо   таълифи   ин   асарҳо   Р.Л.   Неменова   аломатҳои   лаҳ аҳои   Кўлоб,	
ҷ
Каротегин, Варч ва Дарвозро муайян намуда, ду гурўҳи калон –Шеваи  Ҷ ануб ӣ
ва   Ҷ ануб  	
ӣ   шарқиро   муайян   намуд.   Ин   хулосаи   дақиқи   илмиро   проф.
В.С.Расторгуева   дар   тадқиқотҳои   худ   пурра   тарафдор ӣ   намуд.   Монографияи
«Шеваи   ҷ анубии   забони   то ик »   низ   мувофиқи   ҳамин   тақсимот   таълиф   ёфт.	
ҷ ӣ
Қобилияти   хуб,   та рибаи   фаровон   ва   дониши   васеи   Р.Л.   Неменова   махсусан	
ҷ
дар   араёни   таълифи   осори   коллективонаи   «Шеваи  	
ҷ ҷ анубии   забони   то ик »,	ҷ ӣ
ки ҳоло   ч ор  илди он нашр шудааст, ҳартарафа зоҳир гашт. Дар ҳама  илдҳо	
ҷ ҷ
ба сифати муҳаррири масъул иштирок кардааст.
Муқаддимае, ки Р.Л. Неменова барои монографияи мазкур навиштааст, як
боби мустаъқилест, ки аз муқаддимаи ин қабил асарҳо фарқи кулл ӣ  дорад.
Қисми   дигари   фаъолияти   илмии   Р.Л.   Неменова   ба     масъалаҳои   забони
имрўзаи   то ик   дахл   дорад.   Дар   ин   бобат   ду   асари   ў   «Очерки   мухтасари
ҷ
21 грамматикаи   забони   то ик »,   «Пешоянд   ва   пасояндҳо   дар   забони   то ик »ҷ ӣ ҷ ӣ
қобили тава ҷҷ ўҳ аст.
Р.Л.   Неменова   луғатсози   мумтоз   низ   ба   шумор   меравад.   Ў   муаллифи
луғати  ҷ уғрофиест, ки солҳои 1934 ва 1937 интишор ёфта буд. 10  узъи чопии	
ҷ
луғати то ик -рус  (ҳарфҳои К,О,Ф ва як қисми Б) ба калимаи ў дахл дорад.	
ҷ ӣ ӣ
Р.Л.   Неменова   яке   аз   муаллифони   китоби   дарсии   «Грамматики   забони
то ик »   барои   мактабҳои   олист.   Ҳамчун   фасли   «пешоянду   пасояндҳо»-и	
ҷ ӣ
грамматикаи   академ ӣ   ба   қалами   ў   дахл   дорад.   Китобҳои   дарсии   забони   рус	
ӣ
барои синфҳои   VIII   ва   X   –и то ик  (бо ҳамқаламии И.Ф.Флипповская) ҳам аз	
ҷ ӣ
тарафи ў таълиф шудааст.        
Минбаъд   гур ҳи   калони   шар	
ӯ қ шиносон-то икшиносон,   аз	ҷ   қ абили
Бертеле   Е.А.,   Андреев   Ш.С.,   Боголюбов   Ш.Н.,   Расторгуева   B . C .,   Лившитс
В.А.,   Оранский   И.М.,   Розенфелд   А.З.,   Фрейман,   Эделман   Д.Н.,   Стеблин-
Каменский   И.М.,   Соколов   С.Н.,   Соколова   B . C .,   Пахалина   Т.Н.,   Молчанова
Е.К.,   Смирнова   О.И.   ва   дигар о н   ба   тадқиқ у   ом зиши   забони   то ик   машғул	
ӯ ҷ ӣ
мешаванд.     Ин   олимон   бештар   ба   тадқиқи   се   масъала   –   забонҳои     форс -	
ӣ
то икии   кадима,   миёна   ва   нав,   забонҳои   помир   ва   лаҳ аҳои   забони   то ик	
ҷ ҷ ҷ ӣ
машғул шудаанд. Баробари ин ҳамаи онҳо ба ом зиши масъалаҳои  удогонаи	
ӯ ҷ
забони адабии муосири то ик машғул шудаанд. Азбаски ин донишмандон дар	
ҷ
марказҳои     илми   ш рав   -   Москва   ва   Ленинград   фаъолият   доштанду	
ӯ ӣ
асарҳояшон ба забони рус  чоп мешуд, ба туфайли он асарҳо забоншиносони	
ӣ
мамлакатҳои дигар бо забони то ик  шинос мешуданд.	
ҷ ӣ
Яке аз муҳаққиқони заҳматкаши донишманду фозил, ки бо м шикофона	
ӯ
ом хтани   офаридаҳои   шоирони   форсу   то ик   дар   шинохту   муаррифии	
ӯ ҷ
намояндагони   ин   адабиёт   корҳои   зиёди   мондагорро   ан ом   додааст,   Евгений	
ҷ
Эдуардович   Бертелс   ба   шумор   меравад.   Шоҳасари     «Таърихи   адабиёти
ӯ
форс -то ик »   солиёни   т лонист,   ки   ҳамчун   маъхаз   ва   заминаи   судманду	
ӣ ҷ ӣ ӯ
муассири   илм   барои   муҳаққиқон,   адабиётшиносон   ва   ом згорону   устодони	
ӣ ӯ
муассисаҳои таълим  хидмати бузургеро ан ом медиҳад.	
ӣ ҷ
22 Чунонки   дар   муқаддимаи   нашри   то икии   асари   мазкур   шоир   ваҷ
адабиётшиноси соҳибназар, шодравон Муҳаммадалии А ам  зикр мекунад, ин	
ҷ ӣ
донишманди бузург  (Бертелс) дар маънои асли калима хидматҳои пурарзише
дар   бахши   таърих   ва   адабиёти   ақволи   эронитабор   ан ом   додааст.   Бояд   қайд	
ҷ
кард, ки Е. Бертелс таҳқиқоти фарогири адабиётшиносони Аврупо, амсоли Г.
Брокгауз,   Г.   Эте,   Э.   Браун,   Т.   Нёлдеке,   .   Рив   ва   ғайраро   амиқ   ом хта,	
Ҷ ӯ
ҳамзамон, перомуни таълифоти онҳо андешаҳои вижаи худро баён дошта, бо
таҳлили   амиқ   равандҳои   адаб ,   маърифат ,   тарбиявию   ахлоқии   адабиёти	
ӣ ӣ
форсу то икро мавриди нати агир  қарор медиҳад.	
ҷ ҷ ӣ
2.2.  ХИЗМАТИ ВЕРА РАСТОРГУЕВА ДАР ЗАБОНШИНОСИИ ТО ИК	
Ҷ
В.С.Расторгуева яке аз донишмандони зак , олими ҳамадон, мутахассиси	
ӣ
бар астаи забонҳои эрон  мебошад. Асарҳои ў ҳам ба тадқиқи забонҳои зинда	
ҷ ӣ
–то ик , форс , дар , балуч , гелон , мозандарон  ва забонҳои матрук (мурда
ҷ ӣ ӣ ӣ ӣ ӣ ӣ
–авесто   ва   паҳлавиро   фаро   мегирад).   Мақола   ва   рисолаҳои   илмии     ном	
ӣ ӣ
кайҳост,   ки   дар   хори а   То икистон   низ   обрў   ва   эътибори   зиёде   пайдо	
ҷ ҷ
кардаанд.   Чанд   рисолаи   вай   аз   умла   «Очерки   мухтасари   забони   то ик »   ва	
ҷ ҷ ӣ
«Очерки   мухтасари   забони   форс »   ба   забони   англис   тар ума   шуда,   ба	
ӣ ӣ ҷ
миқдори   зиёд   дар   Америка   ба   табъ   расидааст.   Монографияи   дигари   ў
«Среднеперсидский язык» таҳти унвони «Дастури забони паҳлав » соли 1970	
ӣ
ба забони форс  аз Теҳрон баромадааст.	
ӣ
Фаъолияти  илмии  В.С.Расторгуева  асосан   баъд  аз   анги  Бузурги  Ватан	
Ҷ ӣ
рост   меояд.   Олимони   шевашиносони   ин   давра   А.З.Розенфильд,   О.Ч. алолов,	
Ҷ
Б.   Ниёзмуҳаммадов   кори   саркардаи   И.И.Зарубин,   М.С.Андреев   ва
Л.Бузургзодаро  давом   дода,  оид  ба лаҳ аҳои  алоҳидаи  забони  то ик  мақола	
ҷ ҷ ӣ
ва китобҳо чоп кунониданд.
Дар ҳамин давра бо номи «Очеркҳои лаҳ аҳои забони то ик » чор китоби	
ҷ ҷ ӣ
В.С.Расторгуева ба табъ расид, ки онҳо лаҳ аҳои Варзоб, Шайтон, Ашт, Чуст,
ҷ
Косонсой, Ленинобод, Конибодом, Исфара, Ўратеппа, Риштон ва Сўх маводи
тадқиқ   қарор   гирифтаанд.  	
ӣ Тамоман   ошкор   гардид,   ки   Т.Е.Кузнецов   (соли
23 1915)   ва   М.С.Андреев   (соли   1930)   пешниҳод   карда   буданд,   кўҳна   шудааст.
Зарурияти ислоҳи ин масъаларо пеш ва хубтар аз ҳама шевашиноси борикбин
В.С.Расторгуева   дарк   намуд.   Вай   дар   маърўзаи   худ   дар   конгресси   XXV
байналхалқии   шарқшиносон   (соли   1960)   дар   мавзўи   «Та рибаи   таснифониҷ
лаҳ аҳои забони то ик » масъала гузошт, ки онҳо аз нав тақсим карда шаванд.	
ҷ ҷ ӣ
Олим   ба   сифати   меъёр,   муҳимтарин   аломати   тасниф,   садонокҳои   қатори
кафоро интихоб намуд, ки барои дуруст ба тарзи илм ӣ   удо кардани лаҳ аҳои	
ҷ ҷ
забонамон ба гурўҳҳои хурду калон имконият фароҳам оварданд.
В.С.Расторгуева   дар   маърўзаи   мазкури   худ,   ки   нусхаи   пурраи   он   ба
сифати   рисолаи   алоҳида   чоп   шудааст,   таснифи   лаҳ аҳои   забони   то икиро   ба	
ҷ ҷ
миён гузошта, барои ҳалли илмии онҳо камари ҳиммат баст. Дар нати а соли	
ҷ
1964   монографияи   омеи   «Та рибаи   тадқиқи   муқоисавии   лаҳ аҳои   забони	
ҷ ҷ ҷ
то ик »   («Опыт   сравнительного   изучения   таджикских   говоров»)   ба   миён	
ҷ ӣ
омад,   ки   қуллаи   таснифоти   вай  дар   соҳаи   тадқиқи   шеваҳои   забони   то икист.	
ҷ
Олим   бар   араёни   таҳлил   ва   маънидоди   бисёр   ҳодисаҳои   забони   фикрҳоеро	
ҷ
пеш рондааст, ки арзиши умумии назар ӣ  дорад. Баъзе масъалаҳои эвалютсияи
флексияи   ном ӣ   дар   забонҳои   нави   эрон ,   «Масъалаҳои   эвалютсияи   умумии	
ӣ
навъи   морфолог	
ӣ   дар   забонҳои   эрон »,   «Категорияҳои   падеж»   чунин   аст	ӣ
рўйхати   начандон   мукаммали   ин   таълифоти   ин   олими   пуркор   дар   соҳаи
таърихи забони то ик  ва баъзе аз забонҳои дигари эрон .	
ҷ ӣ ӣ
Ҳиссаи В.С.Расторгуева дар бобати тадқиқи масъалаҳои забони адаб  низ	
ӣ
бузург   аст.   Се   асари   машҳури   ў   «Краткий   очерк   таджикского   языка»   (соли
1954),   «Краткий   очерк   фонетики   таджикского   языка»   (соли   1955),   «Система
таджикского   глагола»   (соли   1964)   мақоми   махсусеро   ишғол   менамояд.   Ду
асари  омеъ –«Та рибаи тадқиқи типологию таърихи забонҳои эрон » (1975),	
ҷ ҷ ӣ
«Асарҳои забоншиносии эрон » (дар 5 китоб) бевосита дар зери роҳбарии ў ба	
ӣ
майдон омадааст.
24 Дар забоншиносии то ик қариб асаре нест, ки муаллифи он аз ягон  иҳатҷ ҷ
ба   навиштаҳои   ин   забоншиносии   забардаст   такя   накарда   бошад.
В.С.Расторгуева ходими хизматнишондодаи илми То икистон аст.	
ҷ
В. Расторгуева дар таҳқиқи масъалаҳои забони адаб  ҳам саҳми арзанда	
ӣ
гузоштааст.     на   фақат   бо   мақолаҳои   пурарзишаш,   балки   бо   асарҳои	
ӯ
калонҳа маш дар ҳаллу фасл ва такмилу тақвияти масъалаҳои мубрами забони	
ҷ
адабии   то ик   хизмати   шоистаеро   ан ом   додааст.   "Очерки   мухтасари	
ҷ ҷ
грамматикаи забони то ик ", "Очерки мухтасари фонетикаи забони то ик " ва	
ҷ ӣ ҷ ӣ
"Системаи   феъли   забони   то ик ",   ки   г ё   дар   байни   таълифоти     дар   соҳаи	
ҷ ӣ ӯ ӯ
лаҳ ашинос  навишта шудаанд, аз пуркории ин донишманди ш ҳратёр гувоҳ	
ҷ ӣ ӯ ӣ
медиҳанд.   Асари   "Очерки   мухтасари   грамматикаи   забони   то ик ",   ки   ба	
ҷ ӣ  
"Луғати   то ик -рус "-и	
ҷ ӣ ӣ     чопи   соли   1954   илҳоқ   гардидааст,   баъдҳо   ба   забони
англис   ҳам   тар ума	
ӣ ҷ     шуда,   то   имр з   аҳамияти   худро   гум   накардааст.	ӯ
Ҳамчунин   китобҳои   "Очерки   мухтасари   фонетикаи   забони   то ик "   ва	
ҷ ӣ
"Системаи   феъли   забони   то ик "	
ҷ ӣ     дар   хазинаи   илми   забоншиносии   то ик	ҷ
мақоми   хоса   доранд.   В.   Расторгуева   ба   маънои   томи     сухан   эроншинос   аст.
Яке   аз   асарҳое,   ки   эътибори   ро   на   фақат   дар   байни   эроншиносони   ватан ,	
ӯ ӣ
балки   берун   аз   он   ҳам       баланд   бардошт,   "Очерки   мухтасари   грамматикаи
забони форс " мебошад. Ин асар ба нашри сеюми "Фарҳанги форс  ба рус "-и	
ӣ ӣ ӣ
профессор   Б.   Миллер   (1960)   илова   гардида,   барои   ом зандагон   ва	
ӯ
тар умонҳои   забони   форс   дастури   хуби   илм   ба   шумор   меравад.   Бесабаб	
ҷ ӣ ӣ
нест,     ки   сарфи   назар   аз   мухтасариаш   ин   асар   низ   ба   забонҳои   форс   ва	
ӣ
англис   тар ума   шуда,   сохтори   савт ,   таркиби   луғат   ва   сарфу   наҳви   забони	
ӣ ҷ ӣ
форсиро ба доираи васеи муҳаққиқони хори  муарриф  мекунад.	
ҷӣ ӣ
В. Расторгуева як қисми фаъолияти илмии хешро ба таҳқиқи масъалаҳои
таърихи забон бахшидааст.     Дар ин бобат махсусан китоби   "Забони форсии	
ӯ  
миёна"(1966)   олиб аст.  Як далели қобили эътироф  қарор гирифтани ин асар	
ҷ
он   аст,   ки   рисолаи   мазкур   ба   забони   форс   тар ума   шуда,   соли   1970   дар	
ӣ ҷ
Теҳрон бо номи "Дастури забони форс " ба табъ расид.	
ӣ
25 В. Расторгуева  солҳои зиёде  сарварии  ш ъбаи  эроншиносии Институтиӯ
забоншиносии   Академияи   илмҳои   Иттиҳоди   Ш равиро   ба   ҳда   дошт.   Вера	
ӯ ӯ
Сергеевна   ҳар   гоҳе     ки   ба   Душанбе   ташриф   меовард,   дар   хусуси     тадқиқоти
даст амъии аҳли ш ъба аз давраҳои қадим то форсии нав нақл мекард. Ниҳоят	
ҷ ӯ
таҳти сарвар  ва иштироки бевоситаи   асарҳои бунёдии соҳаи эроншинос  бо	
ӣ ӯ ӣ
номҳои   "Та рибаи   тадқиқоти   таърихию   типологии   забонҳои   эрон "   (дар   ду
ҷ ӣ
илд, 1975)  ва "Асосҳои  забоншиносии эрон . Форсии қадим, форсии миёна	
ҷ ӣ  
ва форсии    нав" (дар пан   илд, 1979-1987) ба табъ расиданд.	
ҷ ҷ
Солҳои   охир   таҳти   роҳбар   ва   иштироки   В.   Расторгуева   тадвини	
ӣ
фарҳанги   чанд илдаи   решашиносии   забонҳои   эрон   араён   дошта,   аз   р йи	
ҷ ӣ ҷ ӯ
шунидам,   баъди   даргузашти     ду   ё	
ӯ     се   илди   он   ба   табъ   расидааст.	ҷ
Мутаасифона, муҳаққиқони то ик ба ин фарҳанг дастрас  надоранд.	
ҷ ӣ
В.   Расторгуева   дар   тарбияи   як   зумра   авонолимони   то ик   саҳми	
ҷ ҷ
арзандае   дошта,   таҳти   назар   ва   роҳбарии     Н.Беҳбуд ,   А.Каримова,
ӯ ӣ
Қ.Тоҳирова,   М.Турсунов,   М.Файзов,   М.Маҳадов   ва   чанде   дигар   рисолаҳои
номзадию доктор  ҳимоя кардаанд. Банда ҳам ба ғайр аз он ки дар фаъолияти	
ӣ
илмиам   ҳамеша   аз   мақолаву   китобҳои   ин   муҳаққиқ   баҳра     гирифтаам,   дар
навиштани     рисолаи   доктор   низ   аз   маслиҳату   машварати   эшон   бархурдор	
ӣ
гардидаам.
В. Расторгуева ҳарчанд аз Душанбе дур зиндаг  мекард, вале қалби   бо	
ӣ ӯ
умҳурии мо, бо мардуми мо пайваст буд, зуд-зуд ба Душанбе сафар мекард.	
ҷ
Лаҳ ашиносони   то ик   таҳти   роҳбар   ва   маслиҳатҳои   вай   ду	
ҷ ҷ ӣ     мавз и   калон-	ӯ
амъбасти   илмии   лаҳ аҳои   ануб   ва   луғати   лаҳ аҳои   анубиро   ан ом	
ҷ ҷ ҷ ӣ ҷ ҷ ҷ
доданд, ки назираш дар забоншиносии халқҳои дигар кам ба назар мерасад.
Ҳукумати   То икистон   хизматҳои   ро   соли   1978   бо   додани   унвони	
ҷ ӯ  
Ходими   хизматнишондодаи   илми   То икистон   қадрдон   кард	
ҷ ӣ     ва   соли   1989
ҳамчун роҳбари тадқиқоти кори пан илдаи "Шеваи  анубии забони то ик "	
ҷҷ ҷ ҷ ӣ  
ба   дарёфти   оизаи   давлатии   То икистон	
Ҷ ҷ     ба   номи   Аб ал   ибни   Сино   дар	ӯ ӣ  
соҳаи   илм   ва   техника   мушарраф   гардонид.   Ҳукумати   умҳурии   То икистон
Ҷ ҷ
26 дар   замони   истиқлол   ҳам   хизматҳои   В.   Расторгуеваро   фаром ш   накарда   роӯ ӯ
бо ордени "Д стии халқҳо" мукофотонид.	
ӯ
В.   Расторгуева   ба   қадршиносии   Ҳукумат   ва   мардуми   то ик   борҳо	
ҷ
миннатдор  ва арзи сипос мекард ва худро фарзанди ин сарзамин меҳисобид.	
ӣ
Устод   Н.Маъсум   ба   муносибати   60-солагии     шеъре   э од   карда   буданд,   ки	
ӣ ӯ ҷ
дар он эҳсосоти эҳтиром ва самимияти халқи мо    ифода ёфтааст:
Ному кори некатон вирди забон,
З-он ба дил наздик мег ем мо,	
ӯ
Баски пайвандед бо то икзамин,	
ҷ
Духтари то ик мег ем мо.	
ҷ ӯ
Дар   Руссия   рушд   ва   инкишофи   илми   наҳв   роҳи   хоссаи   худро   дошт.
Аввалин   бор   дар   грамматикаҳои   қадимтарини   забони   рус   доир   ба   сарф	
ӣ
ҳамчун   таълимоти   ҳиссаҳои   нутқ,   алоқаи   калимаҳо   дар   умла,   яъне   ҳамчун	
ҷ
таълимоти махсуси ибора мавриди баррас  қарор дода шудааст. Дар баррасии	
ӣ
масъалаи   ом хтани   сохти   грамматикаи   забони   рус ,   дар   таърихи   илми	
ӯ ӣ
забоншиносии   рус   «Российская   грамматика»-и   М.   В.   Ломоносов   [211]   ва
«Русская   грамматика»-и   А.   Х.   Востоков   [160]   нақши   муҳим   доранд.   Дар
таълимоти  М.   В.   Ломоносов   наҳв  ҳамчун   таълимоти  пайвасти   ҳиссаҳои   нутқ
муқаррар шуда буд. Ҳарчанд дар баррасии масъалаҳои наҳв мафҳуми ибораро
истифода   набурда   бошад   ҳам,   аммо   принсипи   асосии   ташаккул   ёфтани
пайвасти   калимаҳоро   муайян   намудааст.   А.   Х.   Востоков   ба   масъалаи   мазкур
тава уҳи   идд   зоҳир   намуда,   ибораро   ҳамчун   мавз и   асосии   наҳв   арзёб	
ҷҷ ҷ ӣ ӯ ӣ
мекунад,   ки   ро еъ   ба   ин   масъала   андешаи   худро   ин   тавр   баён   кардааст:	
ҷ
«Ибора   яке   аз   мавз ъҳои   асосии   наҳв   буда,   воҳидест,   ки   тибқи   нормаҳои	
ӯ
забон   калимаҳо   бояд   дар   нутқ   муттаҳид   шаванд»   [160;   219].   Минбаъд   аз	
ӣ
асарҳои   академик   Ф.   Ф.   Фортунатов   [283],   А.   М.   Пешковский   [242],   М.   Н.
Петерсон   [240],   А.   А.   Шахматов   [291]   сар   карда,   аз   охири   асри   ХІХ   дар
забоншиносии   рус   масъалаҳои   муносибати   дутарафаи   ибора   ва   умла   дар	
ҷ
маркази   диқкати   олимон   қарор   мегирад,   ки   баъдан   дар   такмил   додан   ва
27 баррасии масъалаҳои мазкур муҳаққиқони забони муосири рус ба мисли А. Н.
Гвоздев   [166],   Е.   С.   Скобликова   [271],   В.   П.   Сухотин   [269]   ва   Н.   С.   Валгина
[148]   саҳми   назаррас   мегузоранд.   Бояд   қайд   кард,   ки   ҳалли   масъалаҳои
мубрами   ибора   аз   бозёфтҳои   илми   ш рав   буда,   ба   номи   академик   В.   В.ӯ ӣ
Виноградов зич алоқаманд аст, чунки   афкори грамматикии олимони замони
ӯ
гузаштаву   муосирро   ом хта,   таҳлил   карда,   ақидаи   наҳвии   хос   ва   бунёдии	
ӯ
хешро  ро еъ   ба  масъалаҳои   ибора  дар  заминаи  маводи  забони   рус  ба  ву уд	
ҷ ӣ ҷ
овардааст.     оид   ба   масъалаи   моҳияту   ҳудуди   ибора   ва   умла   изҳори   ақида	
Ӯ ҷ
карда, бори аввал таъкид карда буд, ки ибора ва  умла мавз и марказии наҳв	
ҷ ӯ
ба шумор рафта,  умла воситаи ташаккул, ифода ва ахбори фикр буда, ибора	
ҷ
ҳамчун   воҳиди   номинатив   танҳо   ба   воситаи   умла   ба   системаи	
ӣ ҷ
коммуникативии   забон   дохил   мешавад.   ойи   дигар   таъкид   месозад,   7   ки	
Ҷ
«Барои   ом хтан   ва   ба   гур ҳҳо   удо   кардани   вижагиҳои   грамматик   таҳқиқи	
ӯ ӯ ҷ ӣ
воҳидҳо   ва   категорияҳои   асосии   забонро,   ки   алоқа   ва   вазифаҳои   унсурҳоро
дар низоми забон муайян мекунанд, бояд ба назар гирифт. Чунин мафҳумҳои
калид   ибора  ва   умла  мебошанд.   ойи  махсусро   ибора,  ки  нисбат  ба   умла	
ӣ ҷ Ҷ ҷ
мустақил   ва   муайянии   камтар   дорад,   ишғол   мекунад»   [149;   7].   Минбаъд	
ӣ
мақоми ибора дар низоми наҳв, дара аи ом зиши он, сохтори маъноии ибора	
ҷ ӯ
ва дигар масъалаҳои марбути он дар таълимоти пайравон ва шогирдони В. В.
Виноградов- Н .Н. Пропокович ва Н. Ю. Шведова ба таври илм  асоснок карда	
ӣ
мешаванд. Дар солҳои охир таҳқиқи забони адабии то ик  тава уҳи олимон	
ҷ ӣ ҷҷ
ва   муҳаққиқони   то икро   бештар   ба   худ   алб   кард.   Ҳамин   аст,   ки   баъзе	
ҷ ҷ
хусусиятҳои   грамматикии   ин   ё   он   сарчашмаи   хатт ,   ё   ягон   давраи   алоҳидаи	
ӣ
ташаккули   забони   то ик   мавриди   таҳқиқи   муҳаққиқони   то ик   низ   қарор	
ҷ ӣ ҷ
гирифта,   як   қатор   рисолаҳову   монографияҳои   илм   таълиф   шуданд:   Д.   Т.	
ӣ
То иев [277], В. С. Расторгуева [248], Н. Маъсум  [59], Р. Л. Неменова [228]	
ҷ ӣ
М. Исматуллоев [35; 36], Н. Д. Ғарибова [162] ва дигарон. Таърихи ибораҳои
озод,   бахусус   ибораҳои   феълиро,   наом хта   бисёр   масъалаҳои   шаклгирии	
ӯ
воситаҳои алоқаи онҳоро шарҳ додан номумкин аст.
28 ХУЛОСА
Муҳаққиқони то ик ба ин қисмати илми забоншинос    тава ҳи махсусҷ ӣ ҷҷӯ
зоҳир   намудаанд.   Илми   забоншиносии   то ик   бо   ом хтани   шеваҳо   оғоз	
ҷ ӯ
гардидааст. Дар ин кор то икшиносони рус - В.С.Расгоргуева, А.З.Розенфелд,	
ҷ
Р.Л.Немонова,   Л.В.Успенская,   Д.Л.Хромов   саҳми   калон   доранд.   Гуфтуг и	
ӯ
мардуми   аксари   маҳалҳои   то икнишини   умҳур   мавриди   ом зишу   тадқиқ	
ҷ ҷ ӣ ӯ
қарор   гирифтааст,   Забоншиносон   шеваи   то икони   маҳалҳои   то икнишини	
ҷ ҷ
умҳуриҳои   збекистону   Қазоқистон,   аз   қабили   шеваи   то икони   Анди он,	
ҷ Ӯ ҷ ҷ
Чуст,   шеваҳои   Боғистон,   Нанай,   Баксук,   Б стонлиқ   ва   Бурчмуллои   вилояти	
ӯ
Тошканд,   Бухо-ро,   Самарқанд,   Фориш,   Китоб,   Ургут,   Шаҳрисабз,   Бойсун   ва
Ҳардуриро низ тадқиқ намудаанд. Доир ба шеваҳо маводи ниҳоят зиёд ба табъ
расидааст.   Сазовори   оизаи   давлатии   ба   номи   Ибни   Сино   гардидаи   «Шеваи	
ҷ
анубии   забони   то ик »   (5   илд)   нишонаи   пешрафти   ин   соҳаи   илми	
ҷ ҷ ӣ ҷ
забоншиносии то ик мебошад. Дар ом зиши шеваҳои гуногуни забони то ик	
ҷ ӯ ҷ ӣ
заҳмат   ва   меҳнати   шарқшиносон   -   то икшиносони   маъруфи   рус   Вера	
ҷ
Сергеевна Расторгуева ва Анна Зиноевна Розенфелд ниҳоят бузург аст.
Як   гур ҳ   забоншиносони   русзабон   дар   дохили   умҳур   ба   ом зишу	
ӯ ҷ ӣ ӯ
тадқиқи   забони   то ик   ва   шеваҳои   он   машғул   буданд.   Ҳиссаи   онҳо   низ   дар	
ҷ ӣ
инкишоф   ва   такмили   илми   забоншиносии   то ик   кам   нест.   Дар   асарҳои   онҳо	
ҷ
масъалаҳои мубрами илми забоншиносии то ик ҳаллу фасл гардидааст. Номи
ҷ
олимони   шинохта:   Хромов   А.П.,   Калонтаров   Я.И.,   Капранов   В.А.,   Неменова
Р.Л., Успенская Л.В., Хушенова С.В., Мошеев И.Б., Мещеряков В.Н.-ро аксари
хонандагони  то ик  мешиносанд.  Масъалаҳои  Тадқиқотии  онҳо  гуногун  буда,	
ҷ
бисёр   паҳл ҳои   илми   забонро   дар   бар   мегирад.   Дар   такомул   ва   ташаккули	
ӯ
илми   забоншиносии   давраи   ш равии   то ик   саҳми   олимони   шинохтаи	
ӯ ҷ
29 халқамон Л.Бузургзода, Ш.Ниёз , Б.Ниёзмуҳаммадов, Н.Маъсум  ва Д.То иевӣ ӣ ҷ
хеле бузург аст. 
Хулоса   карда   гуфтани   ҳастам,   ки   сарчашма   ва   манбаи   асосии   ин   фан
луғатҳо   ва   тадқиқотҳои   алоҳида   олимони   то ики   пешина,   олимони   имрўзаи	
ҷ
то ик, рус ва ғайра мебошад. Мо дар ин курс оиди ҳар як фарҳанг маълумоти	
ҷ
махсуси   лексикограф   надода,   балки   ба   иҳати   он   эътибор   медиҳем,   ки	
ӣ ҷ
муаллифи   ин   ё   он   фарҳанг   ҳангоми   тадвини   луғат   ба   кадом   иҳатҳои	
ҷ
масъалаҳои лексик -грамматикии забонамон эътибори махсус додаст.	
ӣ
Забоншиносии то икро бе иштироки шар	
ҷ қ ш ин осон ,  то икшиносони рус	ҷ
тасаввур   кардан   мумкин   нест.   Дар   ташаккули   илми   забоншиносии   то ик	
ҷ   як
гур ҳи   калони   шар	
ӯ қ шиносони   рус   хизмати   арзанда   доранд.   Онҳо   пеш   аз
олимони то ик	
ҷ   ба   ом зиш ва 	ӯ тадқиқ и масъалаҳои гуногуни забони то ик  	ҷ ӣ cap
кардаанд.   Дар   кор ҳ ои   Григорев   В.В.,   Семёнов   А.А,   Залеман   К.Г.,   Зарубин
И.И., Кузнетсов П.К. доир ба забони то ик  ва фар	
ҷ ӣ қ и   он аз забонҳои узбекиву
фор с	
ӣ ,   оид   ба   забонҳои   я ғ ноб ӣ ,   шугай,   бартанг ӣ ,   рушон ӣ ,   мун он	ҷ ӣ ,
ишкошим ӣ ,   орошор ӣ ,   вахон ӣ ,   л аҳ	
ҷ аи   то икони   к	ҷ ҳ	ӯ истон   ва   фар қ и   он   аз
ла ҳ	
ҷ аи то икони	ҷ    Самар қ анду Бухоро, забони гуфтугуии я ҳ удиёни Самар қ анд,
дар   бораи   алифбои   нави   (лотинии)   то ик   то   солҳои   бистуми   асри	
ҷ ӣ   XX
маълумот   дода   мешавад,   ки   ҳоло   забони   то ик   чун   илми	
ҷ ӣ   муста қ ил   шакл
нагирифта буд.
Бояд қайд кард, ки муҳаққиқи саршинос баъд аз шарқшиноси олмон  Г.	
ӣ
Эте,   аз   донишмандоне   маҳсуб   меёфт,   ки   ҳаёт   ва   марҳалаҳои   э одии	
ҷ
сардафтари адабиёти классикии форсу то ик Абуабдуллоҳи Р дакиро мавриди	
ҷ ӯ
паж ҳиши   доманадор   қарор   додаст.   Дар   ҳамин   навишта   Бертелс   муайян	
ӯ
мекунад, ки Г. Эте ба пиндору фаҳмишу худ баъди ковишҳо девони Р дакиро	
ӯ
дарёфтааст.   Аммо,   ба   таъкиди   адабиётшинос,   Г.   Эте   ба   сардаргум   муво еҳ	
ӣ ҷ
шуда, аксари ашъореро, ки моли Қатрони Табрез  мебошад, ба Рудак  нисбат	
ӣ ӣ
додаст. Ҳамин иштибоҳро муҳаққиқи эрон  Ризоқулихони Ҳидоят низ такрор	
ӣ
кардааст.
30 АДАБИЁТИ  ИСТИФОДАШУДА:
1. Воҳидов А. ва дигарон. Забоншиносии то ик дар асрҳои Х-Хҷ YI .-  
Самарқанд, 2007.
2. Воҳидов А. Аз таърихи луғатнависии то ику форс.- Самарқанд, 1980.
ҷ
3. Воҳидов А. Материалҳо аз таърихи забоншиносии то ик.-   Самарқанд, 2001	
ҷ
4. Воҳидов А. Фарҳангнигории то ику форс. –  Самарқанд, 2006.	
ҷ
5. Маъруфов.   Р.   Олимони   рус   дар   тадқиқи   грамматикаи   то ик.  	
ҷ Ма м аи	ҷ ӯ
«Масъалаҳои филология ва робитаи адаб ». 	
ӣ Самарқанд – 1990.
6. Энсиклопедияи то ик. 	
ҷ илди	ҷ  1 .  Д ушанбе – 1978-1988. 
1. www.ZiyoNet.uz     
2. www.wekopedia.tj     
3. http    ://    www    .   foxitsoftware    .   com   
4. www    .   persianacademy    .   ir    /   UserFiles    /   Image    /   naame    09.    pdf   
5. www    .   persianacademy    .   ir    /   UserFiles    /   Image    /   naame    05.    pdf   
6. www.ziyouz.com     kutubxonasi
31 ЛОИ ҲАИ КОРИ  КУРС Ӣ  
Дониш и курси 2ҷӯ -  и гур ҳи	ӯ -  209 равияи Филология ва ом зиши забонҳо 	ӯ
забони то ик   Шомуродов Зуҳуриддин  	
ҷ ӣ
______________________________________________________  
1.Аз фанни  «Таърихи забоншиносии то ҷ ик».
СУПОРИШ
Номи мавз ъ: _________________________________________________ 
ӯ
_________________________________________________________________
2. Маълумоти асос : ___________________________________________	
ӣ
_________________________________________________________________
_________________________________________________________________
3. Адабиёт:____________________________________________________
_________________________________________________________________
_________________________________________________________________
_________________________________________________________________
_________________________________________________________________
4. Сохтори парванда: _______________________________________________
_________________________________________________________________
_________________________________________________________________
5. Супориш ва дастурҳои иловаг : ___________________________________	
ӣ
_________________________________________________________________
_________________________________________________________________
32 1. Аз фанни «Таърихи забоншиносии то ҷ ик»
аз _______________________________________________________
___________________________________________________________
Баррас  ва баҳодиҳии кори курсие, ки аз р и мавз ъ навишта шудааст, аз ӣ ӯ ӯ
ониби роҳбар 	
ҷ
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
____________________________________________________
Аз р ӯ и графики му қ арраршуда ва сифат мувофи қ и талаб и ҷ ро карда мешавад 
Хол барои бақайдгир              _______             хол (максимал - 40 хол) 	
ӣ
Хол барои гузориши дифоъ       _______          хол (максимал - 30 хол) 
Хол барои  авобҳо ба саволҳо     ______          хол (максимал - 30 хол) 	
ҷ
Ҳамаг    _______             хол (максимал - 100 хол) 	
ӣ
 Ба кори курс  баҳои   “_______”  дода шуд. 	
ӣ
    
Тафтишкунанда :  _______     Г . АДАШУЛЛОЕВА
33

ВАЗОРАТИ ТАЪЛИМИ ОЛ ВА МИЁНА МАХСУСИ Ӣ РЕСПУБЛИКАИ ЗБЕКИСТОН Ӯ ДОНИШГОҲИ ДАВЛАТИИ САМАРҚАНД БА НОМИ ШАРОФ РАШИДОВ ФАКУЛТЕТИ ФИЛОЛОГИЯ КАФЕДРАИ ФИЛОЛОГИЯИ ТО ИК ВА ЗАБОНҲОИ ШАРҚИ ХОРИ А Ҷ Ҷ КОРИ КУРС Ӣ АЗ ФАННИ ТАЪРИХИ ЗАБОНШИНОСИИ ТО ИК Ҷ ДАР МАВЗ И Ӯ “САДРИДДИН АЙН ВА МАСЪАЛАҲОИ ЗАБОНШИНОСИИ ТО ИК” Ӣ Ҷ 1

МУНДАРИ А:Ҷ Муқаддима............................................................................5 Боби I. Китоби “Материалҳо барои ом зиши лаҳ аи ӯ ҷ то икони Осиёи Марказ ” А.А. Семёнов ҷ ӣ .......................... 7 1. 1. Фикр ҳои олимони рус дар бахши шевашинос ӣ ........10 1. 2. Тадқиқот ва асарҳои Зарубин доир ба забоншиносии то ик ... ҷ . ..................................................14 Боби II. Ҳиссаи олимони рус дар грамматикаи забони то ик ҷ ӣ ....................................................................... 16 2. 1. Ақидаҳои Неменова дар бораи тадқиқи забони то ик ҷ ӣ .........................................................21 2. 2. Хизмати Вера Расторгуева дар забоншиносии то ик ҷ .. .......................................................... 24 Хулоса...................................................................................30 Р йхати адабиётҳо................................................................32 ӯ 2

Мавз ъ: ӯ Тадқиқи шеваҳои то ик аз ониби олимони рус ҷ ҷ Нақша: Муқаддима Боби I. Китоби “Материалҳо барои ом зиши лаҳ аи то икони Осиёи ӯ ҷ ҷ Марказ ” А. А. Семёнов ӣ 1. 1. Фикр ҳои олимони рус дар бахши шевашинос ӣ 1. 2. Тадқиқот ва асарҳои Зарубин доир ба забоншиносии то ик ҷ Боби II. Ҳиссаи олимони рус дар грамматикаи забони то ик ҷ ӣ 2. 1. Ақидаҳои Неменова дар бораи тадқиқи забони то ик ҷ ӣ 2. 2. Хизмати Вера Расторгуева дар забоншиносии то ик ҷ Хулоса Р йхати адабиётҳо ӯ 3

М У Қ А Д Д И М А Воқеаҳои сиёсии асри XIX, инчунин паҳншавии тар умаҳои асрҳоиҷ классик адабиёти форсу то ик талаботро оид ба омўхтан ва тадқиқи ин ӣ ҷ забонҳо зиёд намуд. Дар солҳои 60-ум XIX дар Рассия тамоюли омўхтани забонҳои форс ва то ик ав мегирад. Аввалин забоншинос, ки аз олими рус ӣ ҷ ӣ ҷ ба омўхтани забони то ик кўшиш кардааст, В.В. Григорьев мебошад. Пас аз ҷ ӣ ў олимони шарқшиноси рус К.Г.Залинин, В.А. Жуковский, А.А.Семёнов, П.Е.Кузнецов ба омўхтан ва тадқиқ кардани лаҳ аҳои алоҳидаи он шурўъ ҷ кардаанд. Барои рушду равнақ ёфтани забони то ики хидмати забоншиносони ҷ рус хеле зиёд аст. Аз инҳо: Вера Расторгуева фарзанди сарзамини мо буд . Дар кишвар анги Бузурги Ватании пурдаҳшат давом мекард. Ҳукумати Ҷ ш роҳо бисёр корхонаву муассисаҳоро аз қисматҳои ғарбии мамлакат ба ӯ минтақаву ноҳияҳои Шарқи Дуру Осиёи Миёна к чонида буд. ӯ Дар ҳамин қатор аз шаҳри дар муҳосира қарордоштаи Ленинград низ Институти забон ва тафаккури Академияи илмҳои Иттиҳоди Ш равиро ба ӯ пойтахти То икистон - шаҳри Сталинобод (ҳоло Душанбе) интиқол дода ҷ буданд. Он ҳангом дар аспирантураи ин муассисаи бонуфуз таҳти роҳнамоии профессор И. Зарубин ду нафар духтари рус - шарқшиносони маъруфи оянда Вера Сергеевна Расторгуева ва Валентина Степановна Соколова таҳсил мекарданд. Барои В. Расторгуева, ки ҳан з дар солҳои дар факултаи ӯ шарқшиносии Донишгоҳи давлатии Ленинград таҳсил карданаш дар дил орзуи мутахассиси забони то ик шуданро мепарварид, ин сафари ҷ ӣ ғайричашмдошт як подоши сарнавиштсоз ҳисоб меёфт. медонист, ки барои ӯ бо соҳиби забон аз наздик шинос шудан, барои ба муаммоҳои забон даст бурдан ва барои набзи онро сан идан кори тадқиқотиро бояд аз лаҳ аҳо сар ҷ ҷ 4

кард. Ин буд, ки бо тавсияи роҳнамои илмии худӯ ба таҳқиқи лаҳ аи ҷ то икони ноҳияи Варзоб машғул шуд. Он солҳо лаҳ ашиносии то ик дар ҷ ҷ ҷ ҳолати ибтидоии ташаккул қарор дошт. Тадқиқоти олимони рус А.Семёнов, И. Зарубин, М. Андреев, Н. Кисляков, А. Розенфелд, забоншиносони то ик Л. ҷ Бузургзода, Б. Ниёзмуҳаммадов, О. алолов ва дигарон хиштҳои аввалине Ҷ буданд, ки ба бунёди лаҳ ашиносии то ик гузошта мешуданд. В. Расторгуева ҷ ҷ бо тадқиқоти нахустини худ -"Лаҳ аи варзобии забони то ик " на фақат ба ҷ ҷ ӣ равнақи илми лаҳ ашинос саҳми босазое гузошт, балки ба туфайли сарукор ҷ ӣ доштан бо низоми забон ба бисёр масъалаҳои савтиёт ва сарфу наҳви забони то ик равшан андохт. Тадқиқоти В. Расторгуева, ки онро дар соли 1944 ба ҷ ӣ ӣ ӯ сифати рисолаи номзад дифоъ намуд, аз нигоҳи демограф - таркиби аҳолии ӣ ӣ ноҳия низ аҳамияти пурарзише дорад. Муҳаққик аз р йи лаҳ а дар ноҳияи ӯ ҷ Варзоб мав уд будани се тоифаи то иконро муайян карда, барои тадқиқ ҷ ҷ лаҳ аи гур ҳи аввалро, ки ҷ ӯ баромади аслии худро ба Самарқанд нисбат медодаанд, интихоб намудааст. Тадқиқоти мазкур, ки соли 1952 бо номи "Очеркҳо доир ба лаҳ ашиносии то ик" ба табъ расид, ҷ ҷ минбаъд асоси силсилаи пан илди "Очеркҳо" - и гардид. В. Расторгуева дар солҳои баъд ҷ ҷ ӯ ӣ тадқиқоти худро доир ба лаҳ аҳои шимолии забони то ик идома дода, дар ҷ ҷ ӣ бораи г йишҳои то икии водии Фарғона (Чусту Косонсой, Риштону С х, ӯ ҷ ӯ Ху анду Конибодом, Исфараю Уротеппа ва ғайра) асарҳои пурарзише ҷ офаридааст. Тасаввур метавон кард, ки дар солҳои пан оҳуми асри гузашта ҷ дар шароите, ки воситаҳои нақлиёти мусофирбар чандон фаровон набуд, барои як нафар зан ин қадар масофаи калонро ба хотири илм тай кардан ч ӣ қадар заҳмат талаб мекард. Ин корро танҳо шахси фидоии роҳи илме чун ӯ ан ом дода метавонист. ҷ К.Р.Залеман ва В.А.Жуковский дар соли 1990 китоби дарсии «Краткая грамматика новоперсидского языка»-ро тартиб доданд, ки он баъзе хусусиятҳои умумии грамматикаи забони то икиро низ дарбар мегирад. ҷ Чунон ки муаллифон қайд кардаанд, дар киботи онҳо натанҳо забони Эрон, балки мардуми форсизабони Осиёи Миёна низ ба ҳисоб гирифта буд. Дар 5