Mavzu: Statistik modellashtirishning elementlari Reja: 1. Iqtisodiy-statistik modellashtirishning qo‘llanilishi. 2. Statistik va ekonometrik modellashtirish 3. Sotsiologiyada simulyatsiya simulyatsiyasi

1.Iqtisodiy-statistik modellashtirishning qo‘llanilishi. Iqtisodiy jarayonlarni vaqt davomida o‘zgarishini o‘rganish muhim ahamiyatga ega. Chunki barcha iqtisodiy jarayonlar va hodisalar vaqt davomida o‘zgaruvchan bo‘ladi. Iqtisodiyotda barcha iqtisodiy jarayonlarni iqtisodiy-statistik modellar orqali o‘rganish natijasida u yoki bu iqtisodiy ko‘rsatkichning hozirgi holati va kelajakdagi o‘zgarishini ilmiy asosda tahlil qilish va bashoratlash mumkin bo‘ladi. Iqtisodiy-statistik modellashtirish usuli - bozor iqtisodiyoti sub’ektlarining iqtisodiy faoliyati tahlili va rejalashtirishni takomillashtirishga qaratilgan tadbirlardan biridir. Iqtisodiy-statistik modellashtirish iqtisodiy ko‘rsatkichlar va ishlab chiqarish omillari o‘rtasidagi aloqalar o‘z mohiyatiga ko‘ra stoxastik bo‘lgan asosga tayanadi. Iqtisodiy sub’ektlar faoliyatini statistik modellashtirish zamon va makonda ularning rivojlanish jarayonini o‘rganishda asosiy o‘rin egallaydi. Bu modellar ishlab chiqarish tendensiyalari va qonuniyatlarini aniqlash uchun moslashgandir. Hatto eng takomillashgan statistik model ham iqtisodiy hodisa va jarayonlarning butun aloqadorligini qamrab olishga qodir emas. Shunga ko‘ra, iqtisodiy tahlil va iqtisodiy-statistik modellashtirishni qo‘llashda har doim noaniqlik elementlari mavjud bo‘ladi. Odatda, iqtisodiy-statistik modellashtirishni qo‘llash samaradorligining asosiy shartlaridan biri uning real ko‘rinish va jarayonga aynan mos kelishi hisoblanadi. Iqtisodiy-statistik modellashtirishni noaniq bo‘lishligining sabablari quyidagi hollarda sodir bo‘lishi mumkin: 1. Axborotli – axborotning xatoligi , uning ko‘rsatkichlari, omillar va ob’ektlar majmuining noaniqligi. 2. Tarkibiy – aniqlanmagan xilma-xilliklarning mavjudligi. 3. Modelli – ko‘rsatkichlar va dalillar o‘rtasida bog‘lanish shakllaridan noto‘g‘ri foydalanish. Iqtisodiy-statistik kuzatuvlar olib borilganda , texnik-iqtisodiy ko‘rsatkichlar ko‘rinishidagi, materiallar oqimidagi axborotlarga duch kelamiz. Shu nuqtai nazardan , ishlab chiqarishga - kirish axborotini , chiqish axborotiga o‘zgartirgich sifatida qaraladi. Korxona faoliyatini o‘zida mujassamlashtirgan barcha ko‘rsatkichlarni quyidagi 3 ta guruhga bo‘lish mumkin:

a) kiritiladigan ma’lumot – moddiy resurslar xarajatining ko‘lami va tarkibi (xomashyo, asosiy fondlar , ishchi kuchi va boshqalar); b) ishlab chiqarish jarayonida resurslardan foydalanish sharoiti (ishlab chiqarishning texnologik sharoiti , tabiiy sharoiti va boshqalar); c) chiqish ma’lumotlari – ishlab chiqarish natijalari (tayyor mahsulot hajmi , uning tarkibi , sifati va boshqalar). Bir tomondan chiqish ko‘rsatkichlari bilan ikkinchi tomondan barcha qolganlari o‘rtasida kiritiladigan ko‘rsatkichlar ta’siri hamda chiqish ma’lumotlarida ishlab chiqarish ehtiyojlari sharoitini o‘zida mujassamlashtirgan qandaydir qonuniy aloqa mavjud. Bunday aloqa modeliga ega bo‘lgach, iqtisodiy xarakterdagi hisob-kitoblarni olib borish hamda chiqish ma’lumotlarini boshqarish mumkin. Iqtisodiy-statistik modellarning tasnifi Modellar vazifasidan amalda rejali-iqtisodiy foydalanish tushunchasi kompleks tushunchaga ega. U o‘zida model tuzishning funktsional maqsadini, model mo‘ljallangan korxonaning ma’muriy-xo‘jalik saviyasini, undan foydalanishdagi vaqt oralig‘ini o‘zida mujassamlashtirgan bo‘lishi lozim. Yuqoridagi tushuncha asosida model vazifasidan foydalanish modeldan aniq talablar xarakteristikasini talab etadi. Bunday xarakteristikalar sifatida quyidagilarni ko‘rsatish mumkin: a) modellashtirish uchun mo‘ljallangan ko‘rsatkichlar to‘plami;

b) modellashtirish uchun tadqiqotlar ko‘lami va ob’ekt rivojlanish darajasi ; v) iqtisodiy jarayonlar dinamikasining hisobot darajasi; g) o‘zgaruvchan modellarning xarakteri va to‘plami; d) modelning umumiylik darajasi. Modellashtirilayotgan iqtisodiy ko‘rsatkichlar turi bo‘yicha resurslarni mahsulotga (ishlab chiqarish hajmi) aylantiruvchi intensiv oqimlari ko‘rsatkichi modeli bilan turli umumiylik darajasi (materiallar harajatining salmog‘i, tannarx, rentabellik, mehnat xarajatlari va boshqalar) o‘zgartiruvchi samaradorlik darajasi ko‘rsatkichlari modeli o‘rtasidagi farqni ajrata bilish kerak. Birinchi xildagi ko‘rsatkichlarni hohlagan darajadagi sanoat ob’ektlari uchun modellashtirish mumkin. Ishlab chiqarish samaradorligi ko‘rsatkichidan esa odatda , quyi darajadagi sanoat ishlab chiqarish tizimi uchun shaxsiy ko‘rsatkichlar modellashtiriladi. Mana shu tasnif qilingan alomatlarga ko‘ra, bir ko‘rsatkich modelidan ko‘rsatkichlar vektori shakllanish jarayonini tavsiflanayotgan modelni farq qilish lozim. Tadqiqotlar ko‘lamiga ko‘ra, ikki xildagi modellarni ko‘rsatib o‘tish mumkin: 1. Korxona ichidagi. 2. Korxonalararo tahlil va rejalashtirish modellari.

Birinchi turdagi modellar ayrim korxonalar doirasida foydalanish uchun mo‘ljallangan. Ikkinchi turdagi modellar esa, bir guruhdagi sanoat ob’ektlari bo‘yicha tahlil va qarorlar qabul qilish uchun mo‘ljallangan. Bunday taqsimlanish qisman ob’ekt darajasini modellashtirish bilan mos keladi. Iqtisodiy jarayonlar dinamikasini aks ettirish mohiyatiga ko‘ra, statik va dinamik modellar mavjud. Statik modellar o‘zida vaqtning ayrim, qayd qilingan oralig‘ini qamrab oladi. Dinamik model vaqtning izchil oraliq tizimi holatini aks ettiradi. O‘zgaruvchan xarakterga ko‘ra, boshlang‘ich iqtisodiy ishlab chiqarish omillari yoki aralash omillarni o‘z ichiga olgan modellarni ko‘rsatish mumkin. Ishlab chiqarishning boshlang‘ich omillari deganda , keyinchalik taqsimlab bo‘lmaydigan oddiy omillar, masalan, resurslar harajati - jonli mehnat, vosita, mehnat qurollari tushuniladi. Modelning tuzilishiga qarab , ularni modelga turli o‘lchov birligi (natural, qiymat) va turli aniqlik darajasi bilan kiritish mumkin. Bunday holda ularning boshlang‘ich xarakteri saqlanadi. Quyidagi modellar turi boshlang‘ich va ishlab chiqarish omillarining turli kombinatsiyalarini beradi: a) ishlab chiqarish natijalarining boshlang‘ich resurslar xarajati darajasi va tarkibiga hamda ishlab chiqarish ehtiyojlari sharoitiga bog‘liqligini xarakterlaydigan to‘liq modellar; b) ishlab chiqarish ehtiyojlari sharoiti ob’ektlari guruhi yoki vaqt bo‘yicha barqaror hisoblangan paytlarda qo‘llaniladigan «vazifalar - mahsulot ishlab chiqarish» modeli; c) ishlab chiqarish texnik-iqtisodiy ko‘rsatkichlar o‘rtasidagi o‘zaro va boshlang‘ich ishlab chiqarish omillari bilan aloqalarini xarakterlovchi turli xil modellar. Modellar o‘zgaruvchanligiga ko‘ra, umumiy va xususiy modellarga bo‘linadi. Umumiy model o‘lchanadigan alomatlarning barchasini hamda o‘rganilayotgan ishlab chiqarish jarayonining bir tomonini, masalan, tabiiy sharoit belgilarini qisman o‘z ichiga oladi. Alomatlarning barchasini o‘z ichiga olgan model bilan xususiy (masalan, faqat tabiiy sharoit omillari) modelni taqqoslab , ishlab chiqarish tabiiy iqlim omillarining ta’siri qaysi vaqtda ko‘proq, qaysi vaqtda kamroq bo‘lishini aniqlash mumkin.