Taqrizlar, ilmiy maqolalar yozish amaIiyoti
Taqrizlar, ilmiy maqolalar yozish amaIiyoti Reja: Kirish Asosiy qism. 1.Taqriz yozish amaliyotini shakllantirish 2. Ilmiy maqola yozish tartibi 3. Ilmiy maqolaga qo’yiladigan talablar Xulosa Foydalanilgan adabiyotlar
Kirish Inson ilmiy tadqiqotlar yordamida o’zini qurshagan olamga epistemologik jihatdan muttasil ravishda chuqur va keng kirib boradi. O’sib boruvchi ilmiy bilishning epistemologik jihatdan bunday faolligi murakkab, kompleksli hodisadir. Bu hodisaning bir ma noli talqinini berish juda qiyin. Fanning‟ epistemologik sabablari orasida insoniyatning o’z hayotiy faoliyatining tashqi sharoitlariga moslashish borasidagi faoliyatini tilga olish o’rinli bo’ladi. Insoniyat tabiat qo’ynida vujudga kelgan, yashaydi va rivojlanadi. Atrof muhit, bir tomondan, insoniyat mavjudligining zarur va etarli sharti bo’lsa, ikkinchi tomondan, tabiatning o’zi eng maqbul holatda insonga befarq, eng nomaqbul holatda esa unga nisbatan dushmanona kayfiyatdadir. Yashab qolish uchun insoniyat murakkab, ba’zan o’ziga nisbatan dushmanona kayfiyatdagi tashqi sharoitlarga moslashishi zarur, shuning uchun ham u ilmiy bilimni tabiatga ijtimoiy qalqon, tabiatning so’qir va ayovsiz kuchlaridan o’ziga xos himoya vositasi sifatida qarshi qo’yadi. Fan bu erda butun kishilik jamiyatining rivojlanish, moslashish va yashab qolish jarayonida himoya vositasi bo’lib xizmat qiladi. Ilmiy bilish ob’ektiga epistemologik jihatdan chuqur kirib borish uchun fan ijtimoiy institut sifatida ilmiy kadrlar bilan uzluksiz to’ldirilib borilishi kerak. SHuning uchun ham u jamiyatda ma’rifiy, o’qituvchilik funksiyasini bajaradi, zotan, olimlarning o’sishi, shakllanishi aynan ilmiy jamoalarda sodir bo’ladi.
Taqriz yozish amaliyotini shakllantirish Taqriz (arab. — ijobiy baho) — adabiy tanqid janri - yangi badiiy, ilmiy yoki ilmiy-ommabop asar tahlili. Taqrizda asarning bibliografik tavsifi, shuningdek, mazmuni, unda ko’tarilgan muammolar, asarning g‘oyaviy badiiy xususiyatlari, muallif ijodida, adabiyotda tutgan o’rni haqida ma’lumot bo’ladi: asarga baho beriladi, uning asosiy fazilatlari va nuqsonlari qayd qilinadi. Taqriz asosan keng kitobxonlar ommasi uchun mo’ljallanadi, ularni yangi asarlardan ogoh qiladi.Zarurini tanlab olishga ko’maklashadi. Ichki т aqriz ham bo’ladi. Masalan, nashriyotga kelgan badiiy, tanqidiy va ilmiy-ommabop asar ichki taqrizga beriladi, biroq bu taqriz matbuotda e’lon qilinmaydi. Taqriz - s а yl а nm а b а y о nning bir turi. U b а diiy, ilmiy, m е t о dik v а b о shq а а s а rl а rg а b е rilg а n b а h о dir. Taqrizd а а s а r t а nqidiy t а hlil е til а di. Shu nuqt а i n а z а rd а n b а h о l а n а di. А s а rning yutuql а ri h а m, nuqs о nl а ri h а m ko’rs а til а di. T а qrizchi o’zining d а ’v о l а rini turli d а lill а r а s о sid а isb о tl а b b о r а di, а s а rg а ilmiy iz о hl а r b е r а di. Taqriz y о zish о d о bi хо lislikni, h а qiq а td а n ch е tl а shm а slikni t а l а b е t а di. T а qriz qilin а y о tg а n а s а rning yutuq v а k а mchilikl а ri, n а z а riy v а а m а liy а h а miyati h а qq о niy ko’rs а tilishi l о zim. А s а rg а b а h о b е rishd а mu а llifning sh ах siyati, о bro’si е m а s, b а lki uning ( а s а rning) х ususiyatl а ri, а h а miyati ko’zd а tutil а di. Taqriz yozishda quyidagi sxemaga amal qilinadi: 1. Tezis (umumiy holati) va uni ochib berish. 2. Kitob (film, teatr, maqola)ning baholanishi. Taqrizning boshlang‘ich qismida quyidagi konstruksiyalardan foydalaniladi: Kitob (film, teatr, maqola)da hikoya qilinadi. Kitob (film, teatr, maqola)da muammolar ko’tariladi. Taqrizni baholash qismida quyidagi konstruksiyalardan foydalaniladi: Men … hisoblayman … Mening fikrimcha… Mening nazarimda…
… menga yoqdi. … menda katta taassurot uyg‘otdi. Kitob (film, teatr, maqola) … o’rgatadi. Rus tanqidchiligi tarixida taqrizning rivojida V.G. Belinskiyning roli katta. U taqrizni haqiqiy san at darajasiga ko tardi. Taqriz badiiy asar haqida shunchakiʼ ʻ ma lumot beruvchi janr darajasidan adabiy hayotning muhim masalalarini ʼ ko taruvchi, kitobxonni hayot va adabiyot haqida o ylashga o rgatuvchi, uning ʻ ʻ ʻ estetik didini tarbiyalashga yordam beruvchi janrga aylanadi. Taqriz xarakteriga ko ra xilma-xil bo ladi. Masalan, kengaytirilgan annotatsiya tipidagi taqrizda ʻ ʻ asar haqida bibliografik ma lumot beriladi. Tanqidiy yoki publitsistik taqrizlarida ʼ konkret asar munosabati bilan biron muhim masala haqida fikr yuritiladi. Esse (adabiy o ylar) xarakteridagi taqrizda taqrizchi o z fikr tuyg ularini, asarni o qish ʻ ʻ ʻ ʻ jarayonida hosil bo lgan taassurotlarini lirik tarzda ifodalaydi. Nihoyat, muallif ʻ o z asariga ham taqriz yozishi mumkin (avtotaqriz). Bunda muallifning asarga ʻ qarashlari bayon qilinadi yoki u biron munosabat bilan munozaraga kirishadi. O zbek adabiyotida taqriz XX asr. boshlarida vaqtli matbuot bilan teng ʻ rivojlana boshlagan. Endilikda Taqriz o zbek adabiy tanqidchiligining eng muhim ʻ janrlaridan bo lib qoldi. Oybek, Abdulla Qahhor, Shayxzoda, G afur G ulom kabi ʻ ʻ ʻ yozuvchilar, O’.Hoshimov, S.Husayn, Olim Sharafiddinov, V.Zohidov, I.Sultonov, H.Yoqubov, M. Qo shjonov, Ozod Sharafiddinov, U.Normatov, N. ʻ Xudoyberganov, I.Haqqulov va boshqa olimlar o zbek adabiy hayotida chuqur iz ʻ qoldirgan taqrizlar yaratdilar. Adabiy jarayonda paydo bo’lgan yangi asarni birinchi bo’lib baholaydigan hozirjavob taqriz janrida ilmiy-estetik tahlil ixcham, siqiq shaklda, ommaga tushunarli tarzda o’z ifodasini topadi. Shuning uchun taqriz birgina asar tahlili orqali adabiy jarayondagi yangi tamoyillarni baholay oladigan xususiyatga ega. Taqriz muayyan asarning tahlili orqali ijodkorning hayot haqiqatini to’g‘ri yorita olganligi, kitobxonga badiiy asarning qanday bo’lishi haqida tasavvur bera oladi. Bugungi adabiy jarayonda ham taqrizchilik ma’lum darajada rivojlanib bormoqda. Ammo u qay darajada taraqqiy etmoqda, bu sohada qanday yutuq va nuqsonlarga yo’l qo’yilmoqda degan savollar tug‘ilishi, tabiiy. Shu jihatdan, 2006–2009 yillar oralig‘ida “O’zbekiston adabiyoti va san’ati” gazetasida bosilgan ayrim taqrizlarni ko’zdan kechirdik. Mustaqillikning dastlabki davrlarida taqrizlar ko’pincha “Kitobingizni o’qidim”, “Doimiy hamroh”, “Nigoh”, “Va’da” ruknlari, ba’zan esa to’g‘ridan to’g‘ri “Taqriz” rukni
ostida bosilar edi. Keyingi yillarni kuzatganda, “Nigoh” va “Va’da” ruknlari kam ko’rinadi. “Doimiy hamroh” ruknida esa taqrizdan ko’ra, yangi kitob haqida ma’lumotnomalar berilmoqda. “Kitobingizni o’qidim” ruknida bosilayotgan taqrizlar rang-barangligi bilan e’tiborni tortadi. “Tuyg‘ular musavviri” deb nomlangan taqriz (2008, №41) shoir Tursun Alining “Oy yaprog‘i” to’plamiga bag‘ishlangan. U o’quvchi diqqatini tortadigan so’zlar bilan boshlanadi: “Sokin kuz oqshomida oyning ko’kdan ming bir hayoda anhorga inganini va suv betida iymanibgina yuzaganini ko’rganmisiz?”. Taqrizchi Sh. Subhon modern she’rlari bilan o’zbek she’riyatida o’z o’rniga ega shoirning she’rlaridagi o’ziga xoslikni ochib bera olgan, tahlillardan o’quvchi qoniqadi. Shu bilan birga, to’plamning kamchiliklari ham ko’rsatilgan. Ijodkor keying she’rlarida bu nuqsonlarni takrorlamaslikka harakat qiladi, deb o’ylaymiz. Haqiqatan ham samimiy dil izhorlaridan iborat taqriz o’quvchini “dilkashu dardkash shoir bilan suhbat”ga chorlay oladi. Uni o’qigan o’quvchi shoir she’rlariga xolislik bilan berilgan bahodan shunday xulosa chiqaradi. A. Ko’chimovning “Ko’zlarimning qarog‘idasan” she’riy to’plamiga adabiyotshunos Q. Qahramonov taqriz yozgan (2006, №49).”Sermavj tuyg‘ular” deb atalgan taqrizda shoir she’rlaridan eng saralari tahlilga tortilgan. Shuning uchun shoirning bu to’plami o’quvchida qiziqish uyg‘ota oladi, ammo to’plamning kamchiliklari haqida fikr yuritilmagan.Taqrizning vazifasi, u yoki bu janrdagi badiiy asarning tahlili orqali uning adabiy jarayon va yozuvchi ijodidagi o’rnini aniqlash, yutuq va kamchiligini ko’rsatish, fikrini isbotlash va baholashdan iborat. Yangi asarni birinchi bo’lib baholaydigan taqrizda ilmiy- estetik tahlil ixcham, siqiq shaklda, ommaga tushunarli tarzda o’z ifodasini topadi. Shuning uchun taqriz ayrim tanqidchilar aytayotganidek, faqat“kutib oluvchi janr” emas. Balki u bir asar tahlili orqali adabiy jarayondagi yangi tamoyillarni ko’rsatadigan, uning yozuvchi ijodida tutgan o’rnini tezlik bilan baholay oladigan estetik xususiyatga ega. S. Sayyidning “So’z yo’li” ikki jildli saylanmasiga shoir Mahmud Toirning (2009, №14) “Yog‘du ichra gullagan so’z” deb nomlangan taqrizida buni ko’rish mumkin. Taqrizchi, eng avvalo, she’rdan olgan taassurotlarini ifodali tarzda bayon etadi. Taqriz sarlavhani izohlash bilan boshlanadi: “Yog‘du ichra gullagan so’z – she’r bo’ladi. Bunday she’rning mazasi dardingga malham bo’ladi… She’rdagi otash – so’zdagi otash. Ochiq ko’z bilan otashga o’zini otgan odam – shoir bo’ladi”. She’rdan ta’sirlangan bunday qalb izhorlarini o’qigan kitobxon beixtiyor shoir she’rlariga qiziqib qolganini sezadi. Taqrizda “Saylanma”ning mundarijasi haqida so’z yuritilmaydi, balki S. Sayyid she’rlari o’ziga xos sharhlanadi, tahlil etiladi, shu orqali baholanadi. Shoir uslubining o’ziga xos tomonlari ochiladi. Masalan: “Sirojiddin siylagan so’zlarning bittasi – ayvon…”. (Keyin ayvon so’zi izohlanadi – Sh. A.)