logo

Yodgorliklar haqida umumiy tushunchalar va ularning turlari

Yuklangan vaqt:

12.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

30.638671875 KB
Mavzu:   Yodgorliklar   haqida   umumiy   tushunchalar   va
ularning turlari.
Reja:
1. Yodgorlik turlari
2. Yodgorlik tarixi
3. O’zbekiston   Respublikasida   muhofaza   qilinayotgan
yodgorliklar
4. Xulosa
5. Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati Yodgorlik   — bu	 biror	 narsaning	 yoki	 biror	 shaxsning	    xotirasini	 saqlaydigan
inshootdir [1]
.
Yodgorliklarning	
 butun	 xilma-xilligi	 yoki	 monumental	 san at	 asarlari	 ramziy	ʼ
yodgorliklarga	
 alohida	 e tibor	 berilib,	 ular	 yodgorlik	 fani	 tomonidan	 o rganiladi.	ʼ ʻ
Yodgorliklar	
 ob’ektiv	 tarixiy	 funktsiyani	 bajaradi	 va	 ko pchilik	 tashviqot	 ob’ekti	ʻ
bo lgan	
 siyosiy	 yukni	 ko taradi.	ʻ ʻ
Yodgorlik	
 turlari[ tahrir   |   manbasini	 tahrirlash ]
G.	
 Moskva	 Krekshino	 stantsiyasi	 qishlog i,	 G alaba	 bog i,	 yodgorlik	 yaqinida	ʻ ʻ ʻ
 yodgorlik	
 tosh,	 xoch	 va	 boshqalar;
 büstlar;
 haykallar;
 ot	
 haykallari	 ,
 zafarli	
 arklar,	 obelisklar,	 rostral	 ustunlar,	 zafar	 ustunlari;
 Kuboklar	
 va	 kenotaflar;
 mavhum	
 kompozitsiyalar;
 Memorial
 belgi,	 yodgorlik	 lavhasi;
 Texnik	
 yodgorliklar:	 yodgorlik	 sifatida	 o rnatilgan	 texnik	 qurilmalar,	 ko pincha	ʻ ʻ
transport	
 vositalari	 (lokomotivlar,	 avtomobillar,	 tanklar,	 qurollar,	 samolyotlar
va	
 boshqalar);
 Memorial	
 majmualar
 piramidalar
Harmodiy	
 va	 Aristogeyton	 yodgorligi	 (Afina,	 miloddan	 avvalgi	 5-asr)	 Miloddan
avvalgi	
 e.)
 Yodgorliklar	
 	(lot.   monumentum   „esdalik;	 	yodgorlik“,   monere
so zidan	
ʻ   „ilhomlantirmoq,	 eslatmoq,	 ilhomlantirmoq“)	 o z	 davri	 va	 davrining	ʻ
har	
 qanday	 muhim	 voqeasini	 belgilab	 beruvchi	 hamda	 voqelikni	 ijtimoiy	 va jamoat idrokiga	 mos	 keladigan	 ravishda	 tasvirlab	 beradigan	    sun iy	 kelib	ʼ
chiqqan	
 muhim	 timsollari	 hisoblanadi.	 Masalan,	 Borodinodagi	 arxitektura
ansambli	
 Borodino	 jangi	 sharafiga,	 Volgogradda	 Stalingrad	 jangi	 sharafiga
qurilgan	
 yodgorliklar	 shular	 jumlasidandir.Monumental	 haykal	 odatda	 o zʻ
davrining	
 shaxsini	 idrok	 etish	 kontekstida	 katta	 kuch	 sarflashni	 talab	 qiladigan
muhim,	
 qahramonlik	 voqealari	 sharafiga	 o rnatiladi.	 Arxitektura	 nuqtai	ʻ
nazaridan,	
 yodgorliklar	 makonni	 tashkil	 qiladi,	 ko pincha	 yodgorliklar	 maydon	ʻ
yoki	
 boshqa	 jamoat	 joylarining	 vizual	 markazi	 bo lib	 xizmat	 qiladi.	ʻ
 Qabr	
 toshlari	 qabristonlarda	 o rnatiladi,	 ular	 ko pincha	 marhumning	 dinining	ʻ ʻ
ramzlarini	
 aks	 ettiradi	 (masalan,	 nasroniy	 qabristonlaridagi	 xoch).
Tarixi
So zning	
 zamonaviy	 ma nosida	 yodgorliklarning	 prototiplari	 qadimgi	 dafn	ʻ ʼ
majmualari	
 edi	 (masalan,	 qadimgi	 Misr	 piramidalari	 , Sharqning	 ba zi	ʼ
mamlakatlaridagi	
 qabr	 toshlari),	 ammo	 bunday	 tuzilmalarda	 yodgorlik	 funktsiyasi
haligacha	
 kult	 va	 madaniyatdan	 ustun	 bo lmagan.	ʻ
Birinchi	
 to laqonli	 yodgorliklar	 (ya ni,	 faqat	 yodgorlik	 funksiyasini	 bajaradigan	ʻ ʼ
tuzilmalar)
 Qadimgi	 Rimda	 paydo	 bo lgan.	 Bularga	 imperatorlarning	 otliq	ʻ
haykallari,	
 yodgorlik	 arklari	 va	 ustunlar	 kiradi.
O rta	
 asrlarda	 Evropada	 xochlar	 ko pincha	 unutilmas	 joylarda	 o rnatildi	 (masalan,	ʻ ʻ ʻ
Zdudichskiy	
 tosh	 xochi).	 Yodgorlik	 ibodatxonalarini	 qurish	 an anasi	 ham	 mavjud	ʼ
edi.	
 Bunday	 ibodatxonalar	 ikkita	 funksiyani   —	 yodgorlik	 va	 kultni	 birlashtirgan.
Masalan,	
 faqatgina	 Rossiyaga	 xos	 bo lgan	 „qon	 ustida“	 ibodatxonalari.	ʻ
Birinchi	
 haykal-yodgorliklar	 Uyg onish	 davrida	 Yevropada	 paydo	 bo lgan.	ʻ ʻ
Qadimgi	
 Rim	 imperatorlari	 yodgorliklari	 bunday	 yodgorliklarga	 namuna	 bo lib	ʻ
xizmat	
 qilgan.	 XVIII-XIX	 asrlarda	 yodgorlik	 maqsadida	 yirik	 yodgorlik	 inshootlari
ham	
 qurilgan,	 masalan,	 zafar	 arklari	 (qadimgi	 Rim	 timsoli	 va	 o xshashidaʻ
yaratilgan)	
 keng	 tarqaldi. 20-asr oxiri	 21-asr	 boshlarida	 kichik,	 „xona“	 yodgorlik-haykallar	 keng	 tarqaldi.
Ko pincha	
 ular	 to liq	 hajmda	 ishlab	 chiqariladi	 va	 poydevorga	 o rnatilmaydi,	 lekin	ʻ ʻ ʻ
ko cha	
 darajasiga	 xos	 ravishda	 yaratilgan.	ʻ
Yodgorlik.	
 Dekommunizatsiyadan	    keyin	 Budapesht	 yaqinidagi	 Stalin	 haykalidan
faqatgina	
 Stalin	 etiklari	 saqlanib	 qolgan.Fashistlar	 Germaniyasida	 gomofobiya
qurbonlari	
 yodgorligining	 ochilish	 marosimida	 so zga	 chiqqan	 Germaniyaning	ʻ
Isroildagi	
 elchisi	 „Yodgorliklar	 o zlarining	 ob’ektiv	 tarixiy	 funksiyasidan	 tashqari,	ʻ
u	
 yoki	 bu	 siyosiy	 paradigmani	 qo llab-quvvatlashga	 xizmat	 qiladi“-degan	 fikrlarni	ʻ
bayon	
 qilgan	      :
O‘tgan	
 voqealarni	 abadiylashtirishda	 yodgorliklar	 o‘rnatish,	 ko‘chalarga	 nom
berish	
 muhim	 ahamiyatga	 ega.	 Lekin,	 birinchi	 navbatda,	 ular	 kelajak	 haqida
eslatma	
 bo lib	 xizmat	 qiladi.	ʻ
Siyosiy	
 paradigmaning	 o zgarishi	 ko pincha	 oldingi	 rejim	 tomonidan	 o rnatilgan	ʻ ʻ ʻ
yodgorliklarning	
 buzilishiga	 olib	 keladi	 (Denazifikatsiya,	 destalinizatsiya).	 
Arxeologiya	
 tarixining	 tarkibiy	 qismi	 bo’lib	 ijtimoiy	 fanlar	 orasida	 alohida	 o’rin
tutadi.	
 «Arxeologiya»	 termini	 «arxayos»	 - qadimgi,	 «logos»	 - fan	 degan	 ikkita
grekcha	
 so’zning	 birikishidan	 tashkil	 topgan.	 Demak	 arxeologiya	 qadimgi	 bilimlar
haqidagi	
 fan	 degan	 ma’noni	 bildiradi.	 Lekin	 ilgargi	 vaqtda	 arxeologiyani	 fanning
qaysi	
 sohasiga	 qo’shish	 to’g’risida	 bahslar	 bo’lib,	 ba’zilar	 uni	 qadimgi	 san’at
haqidagi	
 fan,	 yana	 boshqa	 birovlari	 singan	 sopol	 idishlarni	 o’rganuvchi	 fan	 degan
fikrlarni	
 bildirganlar.	 Ba’zilar	 esa	 uni	 tarix	 fanining	 xizmatkori	 bo’lgan	 ikkinchi
darajali	
 fan	 deb	 tushunganlar.	 Tarix	 va	 arxeologiya	 aslida	 o’zaro	 chambarchas
bog’liq,	
 bir-birini	 to’ldiruvchi	 yagona	 fanning	 ikkita	 sohasidir.
Insoniyat	
 o’tmish	 davrlarini	 arxeologiyasiz	 o’rganib	 bo’lmas	 ekan.	 Arxeologiya
insoniyatning	
 o’tmish	 tarixini	 o’rganishda	 arxeologik	 ekspeditsiyalar	 natijasida
ibtidoiy	
 makonlar,	 qishloqlar,	 shaharlar,	 mudofaa	 va	 suv	 inshootlari,	 qoyatosh
rasmlari	
 hamda	 boshqa	 buramlarga	 suyanib	 ish	 ko’radi.	 Hozir	 O’rta	 Osiyoning barcha joylarida	 shahar,	 rayon,	 qishloqlarda	 arxeologik	 tadqiqotlar	 olib
borilmoqda.
Topilgan	
 arxeologik	 manbalarni	 shartli	 ravishda	 quyidagi	 ikki	 turga	 bo’lish
mumkin:
1.	
 Tabiiy	 manbalar	 (paleozoologiya,	 paleobotanika)   -	 inson	 va	 hayvon	 suyaklari ,
o’simliklar	
 qoldiqlari	 va	 geologik	 qatlamlar	 bo’lib	 ularni	 asosan	 zoologlar,
botaniklar	
 va	 geologlar	 o’rganadilar.
2.	
 Inson	 tomonidan	 yaratilgan	 manbalar	 bo’lib,	 ular	 mehnat	 qurollari,	 yarog’-
aslahalar,	
 sopol	 idishlar,	 san’at	 va	 zeb-ziynat	 uyamlari,	 qoyatosh	 rasmlar,	 yozuv
hamda	
 yozma	 manbalar	 va	 hokazolar.	 shuni	 aytish	 kerakki,	 yozma	 manbalarni
tarixchilar,	
 moddiy	 manbalarni	 o’rganish	 bilan	 arxeologlar	 moddiy	 buyumlar	 va
yozma	
 manbalarga	 tayanib	 ish	 ko’radilar.
O’rta	
 Osiyo	 qadimgi	 Sharq	 tarixining	 ajralmas	 qismini	 tashkil	 etadi.	 Kishilik
madaniyatining	
 ilk	 markazlaridan	 biri	 hisoblanadi.	 O’rta   Osiyo	 tabiiy	 iqlim
sharoiti ,	
 xilma-xil	 hsimlik	 va	 hayvonot	 dunyosiga	 boy	 iqlim	 sharoiti	 asosan
mo’tadil	
 bo’lganligidan	 inosnning	 yashashi	 uchun	 juda	 qulaydir.	 Bu	 hol	 esa
ibtidoiy	
 va	 qadimgi	 kishilar	 diqqat	 e’tiborini	 tortmasdan	 mumkin	 emas	 edi.	 Shu
tufayli	
 odamlar	 bu	 o’lkada	 juda	 qadim	 zamonlardan	 boshlab	 yashagan.	 O’lkaning
hamma	
 yerida	 ibtidoiy	 va	 qadimgi	 davr	 kishilari	 qoldirgan	 xilma-xil	 obidalar	 - tosh
asri	
 makonlari,	 g’orlari,	 bronza	 davri	 qishloqlari	 va	 mozorlari,	 temir	 davri	 qal’alari
va	
 	shaharlarning	 	xarobalari,	 	qoyatoshga	 	ishlangan	 	rasmlar,	 	sug’orish
inshootlarining	
 qoldiqlari,	 qadimiy	 mudofaa	 devorlarining	 qoldiqlari	 juda	 keng
tarqalgan.
Arxeologiya	
 qazishmalarida	 topilgan	 moddiy	 manbalarni	 o’rganish	 bilan	 birga	 har
xil	
 yer	 qazish	 ishlarida	 tasodifan	 topilgan	 narsalarni,	 shu	 jumladan	 xazinalarni	 ham
o’rganadi.	
 Yer	 tagida	 yotmagan	 moddiy	 manbalar	 ham	 bor.	 Masalan	 o’rta	 asr xazinalaridan qolgan	 buyumlar	 va	 naqshinkor	 eski	 binolar	 va	 hokazolar	 ana
shunday	
 manbalardir.	 Arxeologlar	 bularni	 ham	 o’rganadilar.
Tosh,	
 metall,	 sopol	 va	 yog’ochdan	 yozuvlarni	 o’rganadigan	 epigrafika	 fani,	 tanga
pullarni	
 o’rganadigan   numizmatika	 fani ,	 muhrlarni	 o’rganadigan	 sfragistika	 fani,
gerblarni	
 o’rganadigan	 geraldika	 fani	 kabi	 arxeologiyaning	 bir	 qancha	 alohida
tarmoqlari	
 bor.	 Arxeologiya	 tarixga	 oid	 fan	 bo’lib	 qolish	 bilan	 birga
qazishmalardagi	
 kuzatmalarni	 izohlab	 bermoq	 uchun	 geologiya,	 botanika,
zoologiya	
 va	 antropologiya	 ma’lumotlaridan	 foydalaniladi	 va	 shu	 bilan	 birga	 o’zi
ham	
 o’sha	 tabiat	 fanlariga	 qimmatli	 materiallar	 beradi.
O’rtas	
 Osiyo	 xalqlarining	 moddiy	 va	 ma’naviy	 yodgorliklarini	 o’rganish	 XIX
asrning	
 ikkinchi	 yarmidan	 boshlanadi.	 Bu	 o’lka	 Rossiyaga	 qo’shib	 olingach,	 bu
yerga	
 turli	 kasbdagi	 kishilar	 ko’plab	 kela	 boshladi.	 Ular	 orasida	 mahalliy	 moddiy
yodgorliklarga	
 qiziquvchi	 kishilar	 ham	 bor	 edi.
V.	
 V.	 Bartold,	 V.	 A.	 Jukovskiy,	 N.	 I. Veselovskiy	 kabi	 mashhur	 sharqshunoslar	 A.
P.	
 Kun,	 V.	 L.	 Lyatkin,	 I. T.	 Poslovskiy,	 N.	 P.	 Ostroumov	 va	 boshqa	 havaskorlar
O’rta	
 Osiyoning	 arxeologiyasi	 va	 tarixini	 o’rganishda	 o’zlarining	 xizmatlarini
qo’shdilar.	
 Mahalliy	 havaskorlarda	 Akrom	 Asqarov,	 M.	 Mirmuhammedovlarning
ishlari	
 ham	 diqqatga	 sazovor.	 1895-	 yilda	 V.	 Bartoldning	 bevosita	 rahbarligida	 va
taklifi	
 bilan	 «Turkiston	 arxeologiyasi	 havaskorlari	 to’garagi»	 tuzilib,	 uning	 ustavi
tasdiqlanadi.	
 O’rta	 Osiyo	 arxeologiyasining	 rivojlanishida	 S.	 P.	 Tolstov,	 M.	 Ye.
Masson,	
 M.	 M.   Dyakonov ,	 A.	 P.	 Okladnikov,	 M.	 M.	 Gerasimov,	 Ya.	 Yu.
Yakubovskiy,	
 Ya.	 F.	 G’ulomov,	 V.	 A.	 Shishkin,	 B.	 A.	 Litvinskiy	 va	 G.	 A.
Pugachenkova	
 singari	 mashhur	 arxeologlar	 o’lkamiz	 tarixini	 o’rganishda
o’zlarining	
 juda	 katta	 hissasini	 qo’shdilar.
Shuni	
 ham	 ta’kidlab	 o’tish	 kerakki,	 so’nggi	 yillar	 ichida	 ham	 arxeologlarning	 katta
gruppasi	
 yetishib	 chiqdi.	 A.	 Asqarov,	 A.	 Muhammadjonov,	 O’.	 Islomov,	 I.
Albaum,	
 Yu.	 F.	 Buryakov,	 R.	 H.	 Sulaymonov,	 A.	 S.   Sagdullayev ,	 N.	 Ne’matov,	 A.
Ranov,	
 V.	 Vinogradov,	 E.	 V.	 Rtveladze,	 M.Jo’raqulov	 va	 boshqalarni	 aytish mumkin. Hozirgi	 kunda	 ham	 O’rta	 Osiyo	 arxeologiyasining	 o’rganilishi	 ancha
yaxshi	
 yo’lga	 qo’yilgan.	 Bu	 ish	 bilan	 maxsus	 institutlar,	 universitet	 va	 pedogogika
institutlari,	
 ruspublika	 va	 viloyat	 muzeylari	 qoshidagi	 kafedralar	 va	 bo’limlar
shug’ullanmoqda.
1908	
 yilda	 Samarqandda	 V.L.Lyatkin	 tomonidan	 Ulug’bek	 rasadxonasining
qoldig’i	
 topilib	 tekshirildi.	 1925-30	 yillarda	 ham	 ish	 olib	 bordi.	 1926-28	 yillarda
Termizda	
 B.P.Deneke,	 1929-1930	 yillarda	 Potapovlar	 Farg’ona	 vodiysida	 ham
arxeologik	
 qazishma	 ishlari	 olib	 borilgan.	 S.P.Tolstov	 boshchiligidagi	 guruh
Xorazmda,	
 V.A.Shishkin	 boshchiligidagi	 guruh	 Buxoro	 viloyatining	 Farbiy
qismida	
 tekshirishlar	 o’tkazdilar.
1938	
 yilda	 A.P.okladnikov	 tomonidan	 Boysun	 tog’ining	 Teshiktosh	 deb	 atalgan
g’oridan	
 topilgan	 yodgorliklarni	 alohida	 ta’kidlab	 o’tish	 kerak.	 Bu	 yerda
o’tkazilgan	
 arxeologiyaga	 oid	 izlanishlar	 natijasida	 ko’pgina	 ashyoviy	 dalillar
bilan	
 bir	 qatorda	 For	 devorining	 ostidan	 9 yashar	 bolaning	 qabri	 ham	 topilgan.
1946	
 yilda	 urgutmanining	 Omonqo’ton	 degan	 joydan	 o’rta	 paleolit	 davriga	 oid
mehnat	
 qurollari	 topildi.	 1980	 yildan	 boshlab	 U.Islomov	 Farg’ona	 viloyatida
Selung’ur	
 g’orida	 arxeologik	 tadqiqotlar	 olib	 bordi	 va	 yangi	 kashfiyotlar	 qildi.
Shuni	
 ta’kidlab	 o’tish	 kerakki,	 bizning	 universitetimiz	 tarix	 fakulteti	 professor-
o’qituvchilari	
 va	 talabalari	 asosan	 Qashqadaryo	 vohasida	 arxeologik	 amaliyotni
olib	
 boradilar.	 Amaliyot	 natijasida	 bir	 qancha	 yangiliklarni	 izlab	 topdilar.
Qashqadaryo	
 vohasida	 miloddan	 avvalgi	 VII-IV	 asrlarga	 oid	 30ta	 yodgorlik
ma’lum.	
 Ular	 alohida	 daryolar	 bo’ylab	 joylashgan	 bo’lib	 umumiy	 suv	 manbaidan
foydalanilganligi,	
 ularda	 qadimgi	 sug’orish	 yoki	 dehqonchilik	 vohalarini	 qurish
imkonini	
 beradi.	 Hozirgi	 davrda	 oltita	 shunday	 vohalarni	 ajratib	 ko’rsatishimiz
mumkin:	
 	Yerqo’rg’on	 	-	 	Yerqo’rg’on	 	va	 	Qorovultepa	 	yodgorliklari;
Qizildaryo   vohasi	
 - Chiroqtepa	 va	 Jartepa ;	 Guldaryo	 - Qo’rg’oncha	 va
Beshqo’rg’ontepa;	
 Qayrag’ov	 - Daratepa,	 Qayrag’ochtepa,	 To’rtburchaktepa,
Somontepa	
 va	 Ko’zatepa	 yodgorliklari;	 Tanxozdaryo	 vohasi	 - Nomsiztepa, Saratepa 1,2,3	 va	 Sho’rabsoy	 vohasi	 - Sangirtepa,	 Podayotoq,	 Uzunqir	 va
boshqalar.
ToshDU	
 	O’rta	 	Osiyo	 	arxeologiyasi	 	kafedrasining	 	1976-1979	 	yillarda
A.S.Sagdullayev	
 tomonidan	 olib	 borilgan	 tadqiqotlar	 natijasida	 Qashqadaryo
vohasining	
 sharqiy	 qismidan	 ham	 bir	 qator	 ilk	 temir	 davriga	 oid	 yodgorliklari
ochildi.	
 Daratepada	 o’tkazilgan	 ko’p	 yillik	 tadqiqotlar	 natijasida	 bu	 xudud	 uchun
xos	
 bo’lgan	 miloddan	 avvalgi	 VII-IV	 asrlarga	 oid	 turli	 turar	 joylar	 tuzilishi	 qazib
o’rganildi.	
 1986	 yildan	 boshlab	 ToshDU	 arxeologlari	 tomonidan	 Sangirtepa	 va
Uzunqir	
 yodgorliklarini	 o’rganish	 borasidagi	 ishlar	 davom	 ettirildi.	 O’rganilgan
ma’lumotlar	
 asosida	 yodgorliklarning	 ilk	 bor	 o’zlashtirilishi	 davri	 miloddan
avvalgi	
 VIII-IX	 asrlarga	 oid	 ekanligi	 aniqlandi.	 Yurtimizning	 qadimgi	 davriga	 oid
arxeologik	
 ma’lumotlar	 juda	 ko’p	 asarlarda	 bayon	 qilingan.	 S.P.Tolstovning
«Qadimgi	
 Xorazm»,	 «Qadimgi	 Xorazm	 madaniyatini	 izlab»,	 Ya.F.Fulomovning
«Qadimgi	
 O’zbekiston	 ilk	 yozma	 manbalarda»,	 «Baqtriya	 haqida	 afsona»,
A.Muhammadjonovning	
 «Qadimgi	 Buxoro»,	 Yu.F.Buryakovning	 «Toshkent
vohasining	
 qadimgi	 karvon	 yo’llari»	 va	 boshqa	 mualliflarning	 asarlarini	 sanab
o’tishimiz	
 mumkin.
Ibtidoiy	
 jamoa	 tuzumining	 dastlabki	 enguzoq	 davom	 etgan	 bosqichi	 paleolit	 deb
ataladi.	
 Arxeologik	 nuqtai	 nazardan	 qadimgi	 tosh	 asri	 uch	 davrga	 bo’linadi:
paleolit	
 (qadimgi	 tosh	 davri	 - «palayos»	 - qadimgi	 «litos»	 - tosh);	 odam	 mil.avval
3-3,5	
 million	 yil	 ilgari	 paydo	 bo’lgan.	 Engqadimgi	 topilmalar	 Sharqiy	 Afrikaning
Olduvay	
 darasidan	 topilgan	 bo’lib,	 Olduvay	 madaniyati	 deb	 yuritiladi.	 Ilk	 paleolit
Ashel	
 davri	 mil.avval	 700-100	 yilliklarni	 o’z	 ichiga	 oladi.	 O’rta	 Osiyoda	 ilk
paleolit	
 davri	 yodgorliklari	 700-500-100	 ming	 yilliklar	 davriga	 oid	 bo’lib	 ashel
davri	
 deb	 ataladi.
O’rta	
 paleolit.	 Bu	 davr	 Mustye	 davri	 madaniyati	 deb	 nomlanadi	 (mil.avval	 100-40
ming	
 yilliklar).	 So’nggi	 paleolit.	 40-30-12	 ming	 yilliklar	 ilk	 paleolit	 davriga	 oid makonlar Selung’ur,	 Uchtut	 (Buxoro),	 O’narcha	 (Qirg’iziston),	 Qoratog’
(Tojikiston)	
 va	 boshqa	 makonlarni	 keltirish	 mumkin.
Mazkur	
 davr	 kishilarining	 qurollari	 o’zining	 soddaligi,	 qo’polligi,	 turlarining
kamligi	
 jihatidan	 keyingi	 davrlardan	 farq	 qiladi.	 Odamlari	 aqliy	 va	 jismoniy
tomonlardan	
 ham	 farq	 qiladi.
O’rta	
 paleolit	 (Mustye	 madaniyati)	 - qadimgi	 tosh	 davrining	 bir	 qismi	 Markaziy
Osiyoda.	
 Bu	 davrning	 eng	 mashhur	 yodgorliklariga	 Teshiktosh,   Obirahmat ,
Xo’jakent,	
 Ko’lbuloq,	 Qo’tirbuloq,	 Uchtut	 va	 boshqalarni	 kiritish	 mumkin.	 O’rta
tosh	
 davriga	 kelib	 ibtidoiy	 kishilar	 O’rta	 Osiyoning	 butun	 maydonlariga	 keng
tarqaladi.	
 Mehnat	 qurollari	 takomillasha	 boradi.	 Eng	 muhimi	 ibtidoiy	 to’dadan
urug’chilik	
 jamoasiga	 o’tila	 boshlanadi.	 Sovuq	 iqlim	 tufayli	 sun’iy	 olov	 chiqarish
va	
 uni	 saqlashni	 o’zlashtiradi,	 diniy	 tasavvurlar	 paydo	 bo’ladi.
So’nggi	
 paleolit	 - bu	 davrga	 oid	 yodgorliklari	 nisbatan	 kam	 o’rganilgan.
Ohangarondan	
 so’nggi	 paleolit	 davriga	 oid	 Ko’lbuloq	 makoni	 ochilgan.
Toshkentning	
 g’arbida	 Bo’zsuv	 I makoni	 va	 1939	 yilda	 Samarqand	 shahrida	 ham
shu	
 davrga	 oid	 makon	 ochilgan.
So’nggi	
 paleolitdan	 boshlab	 ibtidoiy	 odamlar	 g’ordan	 chiqib	 yengil	 turar	 joylar
qura	
 boshlaganlar.	 Natijada	 ular	 faqat	 tog’li	 xududlarda	 yashab	 qolmay,	 vohalar
bo’ylab	
 tarqalib,	 tekisliklarda	 daryo	 va	 ko’llar	 sohillarida	 joylasha	 boshlaydilar.
So’nggi	
 paleolitga	 kelib	 antropogenez	 jarayoni	 tugallanadi,	 zamonaviy	 odamlar
paydo	
 bo’ladi	 (kramanon).	 Yana	 bu	 davrning	 o’zimga	 xos	 xususiyati	 ibtidoiy
to’dadan	
 urug’chilik	 tuzumiga	 (matriarxat)	 o’tiladi.	 Xo’jalik	 yuritishning	 eng
oddiy	
 yo’llaridan	 (terib-termachilik)	 murakkabroq	 ko’rinishlari	 (ovchilik,
baliqchilik)ka	
 o’tdilar.	 Mehnat	 qurollari	 takomillashib	 uning	 turlari	 ko’paya
boradi.
Mezolit	
 davri.	 Bu	 davrning	 katta	 yutuqlaridan	 biri	 - kamon	 va	 o’qning	 kashf
etilishidir.	
 Shuningdek	 bu	 davrda	 ibtidoiy	 san’at	 paydo	 bo’ldi.	 Hayvonot	 va o’simliklar dunyosi	 o’zgaradi.	 Bu	 davrga	 oid	 makonlar	 Machay	 g’or	 makoni
(Boysun),	
 Farg’ona	 vodiysida	 Obisher	 g’or	 makoni	 topilgan.	 Markaziy
Farg’onadan	
 80ga	 yaqin	 mezolit	 davri	 yodgorliklari	 topilgan	 mehnat	 qurollarida
ham	
 o’zgarishlar	 bo’ldi.	 Trapetsiya	 va	 uchburchak	 shakldan	 mayda	 qurolchalar	 -
mikropitlar	
 paydo	 bo’ladi.	 Suyakdan	 igna	 va	 bigiz	 qurollarining	 topilishi	 ham
muhim	
 ahamiyat	 kasb	 etadi.
Neolit	
 uzoq	 davom	 etgan	 tosh	 asrining	 so’nggi	 va	 yakunlovchi	 bosqichidir.	 Neolit
so’zi	
 ham	 grekcha	 so’zdan	 olingan	 bo’lib,	 ya’ni	 tosh	 asri	 degan	 tushunchani
bildiradi.	
 Arxeologiya	 faniga	 neolit	 tushunchasini	 ingliz	 arxeologi	 Lebbok	 olib
kirgan.
Neolit	
 davri	 kishilarning	 eng	 katta	 yutuqlaridan	 biri	 kulolchilik	 bo’lib,	 ular	 loydan
har	
 xil	 idishlar	 yasashni	 va	 ularni	 olovda	 pishirishni	 o’rgandilar.	 Bu	 o’sha	 zamon
uchun	
 katta	 kashfiyot	 edi.
Neolit	
 davrida	 odamlar	 rangli	 va	 oddiy	 metallar	 bilan	 tanishganlar.	 Bu	 davrda
to’qimachilikning	
 kashf	 etilishi	 ham	 dastlabki	 suvda	 suzuvchi	 qayiqsozlikning
ixtiro	
 etilishi	 neolit	 davrining	 yutuqlaridan	 biri.	 Bu	 davrga	 kelib	 o’zaro	 buyum
almashinuvi	
 rivojlanadi.	 O’rta	 Osiyoning	 janubiy	 yerlarida	 xususan	 Kopetdog’
etaklarida	
 sug’orma	 dehqonchilik	 va	 ilk	 chorvachilik	 qaror	 topib	 dashtlarda	 katta-
kichik	
 daryo	 va	 ko’llarning	 sohilida	 ovchilik	 va	 baliqchilik	 rivoj	 topa	 boshlaydi.
O’rta	
 Osiyoda	 yashagan	 neolit	 qabilalari	 xo’jalik	 shakllariga	 ko’ra	 Joytun,
Kaltaminor	
 va	 Hisor	 madaniyatiga	 bo’lib	 o’rganiladi.	 Ular	 sanasining	 yuqori
sanasi	
 mil.avval	 VI	 ming	 yillik,	 quyi	 chegarasi	 esa	 VI-III	 ming	 yilliklar	 bilan
belgilanadi.	
 Bu	 paytda	 guvaladan	 turar	 joylar	 barpo	 etila	 boshlaydi.
Eneolit	
 O’rta	 Osiyoda	 ham	 neolitdan	 farq	 qiladi.	 Eneolit	 lotincha	 - mis	 tosh	 davri.
O’rta	
 Osiyoda	 quyidagi	 yangi	 madaniy-tarixiy	 jarayonlar	 eneolit	 davri	 bilan
bog’liq: 1. Xo’jalikning	 boshqa	 hamma	 turlariga	 qaraganda	 haydama	 dehqonchilikning
ustunlik	
 qilishi;
2.	
 Toshdan	 ishlangan	 qurollar	 ko’p	 bo’lgan	 holda	 mis	 qurollarning	 paydo	 bo’lishi;
3.	
 Katta-kichik	 ibtidoiy	 jamoalarning	 paxsadan	 va	 xom	 g’ishtdan	 tiklangan	 katta-
katta	
 uylari;
4.	
 Kulolchilikda	 muhim	 texnika	 yutug’i	 - xumdonlarning	 ishlatilishi;
5.	
 O’troqlik	 xo’jaligining   rivojlanishi ,	 ibtidoiy	 jamoa	 birlashmalarining	 uylari	 va
qurilishida	
 xom	 g’ishtning	 paydo	 bo’lishi;
6.	
 Turli	 hayvonlarning	 loydan	 yasalgan	 va	 ona	 urug’i	 tuzumi	 (matriarxat)ga	 xos
haykalchalar;
7.	
 Rangdor	 sopol	 buyumlari,	 ya’ni	 turli	 tasvirlar	 ishlangan	 sopol	 buyumlarning
mavjudligi.
Bronza	
 davrining	 xo’jalik	 sohasida	 erishgan	 eng	 katta	 yutuqlaridan	 biri	 qadimgi
dehqonchilikning	
 keng	 yoyildashi	 va	 mil.avval	 2 ming	 yillikning	 ikkinchi	 yarmida
chorvachilikning	
 dehqonchilikdan	 ajralib	 chiqishidir.	 Bu	 tarixiy	 jarayon-	 kishilik
jamiyati	
 taraqqiyotidagi	 chiqarishda	 hukmronlik	 qilimsh	 erkaklar	 qo’liga	 o’tadi	 va
ona	
 urug’	 tuzumi	 o’rnini	 ota	 urug’i	 (patriarxat)	 tuzumi	 egallaydi.	 Bronza	 davriga
oid	
 yodgorliklar	 Tozabog’yob	 madaniyati	 (Xorazm),	 Zamonbobo	 (Zarafshon
vohasi),	
 Sopollitepa	 (Surxondaryo)	 va	 boshqa	 ko’pgina	 bu	 davrga	 oid	 yodgorliklar
topib	
 o’rganilgan.
Temir
 davri.	 Ilk	 temir	 davri	 (mil.avval	 VII-V	 asrlar).	 Qadimgi	 Baqtriya,
So’g’diyona,	
 Xorazm,	 Marg’iyona	 ilk	 davlat	 uyushmalarining	 paydo	 bo’lishi.	 Bu
davrni	
 o’ziga	 xos	 xususiyatlaridan	 biri	 bu	 davrga	 oid	 yodgorliklar	 juda	 ko’p
tpilgan.	
 Foshchimullo,	 Qizilcha	 (Surxondaryo),	 Daratepa	 Afrosiyob	 lolazor (Qashqadaryo va	 Samarqand),	 Ko’zaliqir,	 Quyisoy	 (Xorazm),	 Dalvarzin,	 Oqtom,
Dasti	
 asht	 (Farg’ona)	 va	 boshqa	 manzilgohlar	 topib	 o’rganilgan.
Kushon	
 davri	 O’rta	 Osiyo	 halqlarining	 moddiy	 va	 ma’naviy	 madaniyatida	 jiddiy
o’zgarishlar	
 bo’lganligibilan	 izohlanadi.	 O’rta	 Osiyoning	 janubiy	 va	 shimoliy
Afg’onistondagi	
 arxeologik	 tadqiqotlar	 Yunon-Baqtriya	 va	 Kushon-Baqtriya
madaniyati	
 gullab	 yashnaganidan	 dalolat	 beradi.	 Dastlabki	 yodgorliklar	 Ayritom
va	
 ko’xna	 Termizda	 30-yillarda	 ochilib,	 60-yillarda	 davom	 ettiriladi.	 Keyinchalik
ko’xna	
 Termiz	 yaqinidagi	 Qoratepa	 budiylik	 ibodatxonasi,	 fayoztepa,	 Xolchayon
va	
 Dalvarzin	 ko’hna	 shaharlari	 ochilib	 nihoyat	 yuksak	 darajada	 rivojlanganligidan
dalolat	
 beradi.	 Ayritom	 ko’hna	 shahridan	 topilgan	 uylarning	 peshtoqlarida   gullarga
burkangan ,	
 musiqa	 asboblari	 chalib	 turgan	 qizlar	 va	 do’mbira	 chalib	 turgan
bolalarning	
 tasviri	 tushirilgan.	 Denov	 nihoyasida	 Xolchayon	 yodgorligining
qoldiqlari	
 saqlanib	 qolingan	 shaharning	 paydo	 bo’lishi	 mil.av.1	 ming	 yillikning
o’rtalalriga	
 to’g’ri	 keladi.	 Rivojlanish	 jarayoni	 Kushonlar	 darviga	 to’g’ri	 keladi.
Dalvarzin	
 yodgorligi	 u ko’xna	 shahar	 bo’lib,	 Kushon	 Davlatining	 dastlabki
poytaxti	
 bo’lgan	 degan	 fikrlar	 mavjud.	 1972	 yilgi	 qizishmalarda	 bu	 yerdan	 30	 kg
ortiq	
 tilla	 buyumlar	 xazinasi	 topilgan.	 115ta	 har	 xil	 taqinchoqlardan	 iborat	 bo’lgan.
Kushon	
 davri	 madaniyati	 namunalaridan	 yana	 biri	 qadimgi	 Xorazm	 hududidan
Tuproqqal’a	
 shahri	 bo’lib,	 milodning	 3-4	 asrlariga	 oid	 bu	 shaharning	 kushonlardan
alohida	
 bo’la	 boshlagan	 dastlabki	 Xorazm	 hokimlaridan	 biri	 qurdirgan.	 Qazilmalar
natijasida	
 turli	 devoriy	 suratlar	 va	 haykallar	 bilan	 bezatilgan	 zallar	 va	 boy	 xonadon
uylari	
 ochildi.	 Tuproqqal’a	 topilmalari,	 O’rta	 Osiyoning	 chekka	 viloyatlari
hunarmandlari	
 ham	 Kushon	 san’ati	 va	 madaniyatini	 saroylar,	 ibodatxonalar,	 uylar
qurishda	
 keng	 foydalanilganliklarin,	 o’rsatadi.
Eftalitlar	
 davridan	 ham	 O’rta	 Osiyoda	 me’morchilik	 yaxshi	 rivojlangan.	 Shu	 davr
qasrlar	
 qurilishi	 ayniqsa	 ahamiyatli	 bo’lgan.	 Qasrlar	 odatda	 ikki	 qavatli,	 shipi	 tekis
gulbazsimon	
 va	 rovonsimon	 yopilgan	 bir	 nechta	 xonadon	 iborat	 bo’lgan.	 5 asrdan
boshlab	
 saroy	 qasrlar	 qurilishida	 paxsa	 va	 xom	 g’isht	 bilan	 bir	 qatorda	 kirpich (pishiq g’ishtlar)	 ham	 ishlatina	 boshlagan.	 Saroy	 va	 ibodatxonalar	 devorlari	 odatda
rangdor	
 tasvirlar	 bilan	 bezatilgan.	 Bunday	 tasviriy	 san’at	 namunalaridan	 biri
Bolaliktepa	
 	(Surxondaryo)	 	qasri	 	devorlarida	 	qayd	 	etilgan.	 	Eftalitlar
me’morchiligining	
 ajoyib	 namunalaridan	 biri	 Buxoro	 yaqinidagi	 Varaxsha	 saroyi
bo’lgan.	
 Bu	 qo’rg’on	 ulkan	 to’rtburchak	 shakldagi	 tepa	 ustiga	 qurilgan.	 Devorlari
ganch	
 qilinib	 suratlar	 bilan	 bezatilgan.
IX–X	
 asrlarda	 me’morchilik	 san’ati	 va	 qurilishi	 uslubi	 o’z	 taraqqiyotida	 yana	 bir
bosqich	
 yuqoriga	 ko’tariladi.	 Bu	 davr	 qurilishida	 avvlgi	 asrlardagi	 kabi	 xom	 g’isht
va	
 paxsa	 asosiy	 qurilish	 materiali	 hisoblangan.	 Somoniylar	 davrida	 Movarounnahr
hamda	
 Xuroson	 me’morchilik	 san’atining	 yuqori	 taraqqiyotidan	 yorqin	 dalolat
beruvchi	
 yodgorlik	 bu	 - Buxorodagi	 Ismoil	 Somoniy	 maqbarasidir.	 Bu	 maqbara
hozirgacha	
 borganni	 hayratga	 solib	 turibdi.	 Somoniylar	 davri	 me’morchilikning
nodir	
 namunalarini	 Karki	 (Turkmaniston)	 yaqinidagi	 Alambardor,	 Uzun
(Surxondaryo)	
 yaqinidagi	 Ho’ja	 Naxshron,	 Qaramanadagi	 Mir	 Said	 Baxrom
maqbaralarida	
 ham	 uchratish	 mumkin.	 Bu	 yodgorliklar	 ham	 IX–X	 asr
me’morchiligi	
 	yuksak	 	darajada	 	bo’lganligidan	 	dalolat	 	beradi.
Tabiat   yodgorliklari
Bunday	
 yodgorliklarning	 ba’zilari	 juda	 qadimiy	 va	 butun	 dunyo	 hamjamiyati
uchun,	
 katta	 madaniy,	 ma’rifiy	 va	 ilmiy	 ahamiyatga	 ega.	 Yo‘qolib	 borayotgan
noyob	
 o‘simliklar	 va	 hayvonlar,	 botanika	 yodgorliklari,	 geologic	 va	 gidrogeologik
ob’ektlar,	
 g‘aroyib	 rel’eflar,	 tog‘dagi	 shakllar,	 daraxtzor	 va	 cho‘llar	 va	 boshqa
tabiat	
 joylari,	 shular	 jumlasidandir.
Noyob	
 tabiat	 landshaftlari	 va	 biologic	 resurslarni	 saqlab	 qolish	 va	 tiklash
maqsadida,	
 davlat	 tabiat	 yodgorliklari	 tashkil	 etilgan.	 Bunday	 ob’ektlar,	 ekologlar
muxofazasi	
 ostida	 va	 u yerlarda	 o‘simlik	 va	 hayvonot	 dunyosi	 ekotizimini	 himoya
qilish	
 va	 ularning	 barqaror	 ishlashi	 uchun	 choralar	 ko‘rilmoqda.
Bunday   ob’ektlarga   tashrif   buyurish   mumkinmi   va   u   joylarga   qanday
boriladi? Davlat 	tabiat	 	yodgorliklari,	 	tashrif	 	uchun	 	doimo	 	ochiq.
Bunday	
 joylarga	 viloyatlarning	 ma’muriy	 shaharlaridan	 ekskursiyalar	 tashkil
etiladi,	
 bu	 odamlarning	 mamlakatimizdagi	 tabiiy	 va	 tarixiy	 boyliklari	 bilan
yaqindan	
 tanishishlari	 uchun	 juda	 yaxshi	 imkoniyatdir.	 Hammasi	 bo‘lib,
O‘zbekistonda	
 to‘rt	 yuzdan	 ortiq	 tabiat	 yodgorliklari	 mavjud	 bo‘lib,	 ularning
ba’zilari,	
 alohida	 muhofaza	 qilinadigan	 davlat	 tabiat	 yodgorliklari	 maqomini	 olgan.
 	
                     
 	
                       FOYDALANILGAN	  ADABIYOTLAR	  RO’YXATI:
 Сокол   К.   Г.   Монументальные	
 	памятники	 	Российской	 	империи:
Каталог.   —	
 Вагриус	 Плюс,	 2006.   —	 432   с.   —   ISBN  	5-98525-018-0
 Lyubov	
 Golburt.	 O	 chyom	 svidetelstvuyut	 pamyatniki?   //	 Istoriya	 i
povestvovanie:	
 Sb.	 statey.   —	 M.:	 NLO,	 2006,	 s. 51—68
 Памятники	
 	героям-комсомольцам:	 	иллюстрированное	 	справочное
издание,	
 посвященное	 65-летию   Победы   в   Великой	 Отечественной	 войне   /
рук.	
 авт.	 колл.:   Б.	 А.	 Ручкин ;	 сост.	 В.	 И.	 Десятерик,	 Б.	 А.	 Ручкин,	 В.	 Б. Арсентьев; отв.	 ред.	 В.	 И.	 Десятерик.   —   М. :	 Изд-во   Моск.	 гуманит.	 ун-
та ,   2010 .   —	
 188   с.   —   200	 экз.   —   ISBN  	978-5-98079-612-9
 Malov,   Sergey   Yefimovich .	
 Pamyatniki	 drevnetyurkskoy	 pismennosti.	 Ripol
Klassik,	
 2013.
•	
     Internet	 tarmoqlaridan	 foydalanildi.	 (Arxiv.uz)	  (Ziyo.net)	 

Mavzu: Yodgorliklar haqida umumiy tushunchalar va ularning turlari. Reja: 1. Yodgorlik turlari 2. Yodgorlik tarixi 3. O’zbekiston Respublikasida muhofaza qilinayotgan yodgorliklar 4. Xulosa 5. Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati

Yodgorlik   — bu  biror  narsaning  yoki  biror  shaxsning     xotirasini  saqlaydigan inshootdir [1] . Yodgorliklarning  butun  xilma-xilligi  yoki  monumental  san at  asarlari  ramziy ʼ yodgorliklarga  alohida  e tibor  berilib,  ular  yodgorlik  fani  tomonidan  o rganiladi. ʼ ʻ Yodgorliklar  ob’ektiv  tarixiy  funktsiyani  bajaradi  va  ko pchilik  tashviqot  ob’ekti ʻ bo lgan  siyosiy  yukni  ko taradi. ʻ ʻ Yodgorlik  turlari[ tahrir   |   manbasini  tahrirlash ] G.  Moskva  Krekshino  stantsiyasi  qishlog i,  G alaba  bog i,  yodgorlik  yaqinida ʻ ʻ ʻ  yodgorlik  tosh,  xoch  va  boshqalar;  büstlar;  haykallar;  ot  haykallari  ,  zafarli  arklar,  obelisklar,  rostral  ustunlar,  zafar  ustunlari;  Kuboklar  va  kenotaflar;  mavhum  kompozitsiyalar;  Memorial  belgi,  yodgorlik  lavhasi;  Texnik  yodgorliklar:  yodgorlik  sifatida  o rnatilgan  texnik  qurilmalar,  ko pincha ʻ ʻ transport  vositalari  (lokomotivlar,  avtomobillar,  tanklar,  qurollar,  samolyotlar va  boshqalar);  Memorial  majmualar  piramidalar Harmodiy  va  Aristogeyton  yodgorligi  (Afina,  miloddan  avvalgi  5-asr)  Miloddan avvalgi  e.)  Yodgorliklar   (lot.   monumentum   „esdalik;   yodgorlik“,   monere so zidan ʻ   „ilhomlantirmoq,  eslatmoq,  ilhomlantirmoq“)  o z  davri  va  davrining ʻ har  qanday  muhim  voqeasini  belgilab  beruvchi  hamda  voqelikni  ijtimoiy  va

jamoat idrokiga  mos  keladigan  ravishda  tasvirlab  beradigan     sun iy  kelib ʼ chiqqan  muhim  timsollari  hisoblanadi.  Masalan,  Borodinodagi  arxitektura ansambli  Borodino  jangi  sharafiga,  Volgogradda  Stalingrad  jangi  sharafiga qurilgan  yodgorliklar  shular  jumlasidandir.Monumental  haykal  odatda  o zʻ davrining  shaxsini  idrok  etish  kontekstida  katta  kuch  sarflashni  talab  qiladigan muhim,  qahramonlik  voqealari  sharafiga  o rnatiladi.  Arxitektura  nuqtai ʻ nazaridan,  yodgorliklar  makonni  tashkil  qiladi,  ko pincha  yodgorliklar  maydon ʻ yoki  boshqa  jamoat  joylarining  vizual  markazi  bo lib  xizmat  qiladi. ʻ  Qabr  toshlari  qabristonlarda  o rnatiladi,  ular  ko pincha  marhumning  dinining ʻ ʻ ramzlarini  aks  ettiradi  (masalan,  nasroniy  qabristonlaridagi  xoch). Tarixi So zning  zamonaviy  ma nosida  yodgorliklarning  prototiplari  qadimgi  dafn ʻ ʼ majmualari  edi  (masalan,  qadimgi  Misr  piramidalari  , Sharqning  ba zi ʼ mamlakatlaridagi  qabr  toshlari),  ammo  bunday  tuzilmalarda  yodgorlik  funktsiyasi haligacha  kult  va  madaniyatdan  ustun  bo lmagan. ʻ Birinchi  to laqonli  yodgorliklar  (ya ni,  faqat  yodgorlik  funksiyasini  bajaradigan ʻ ʼ tuzilmalar)  Qadimgi  Rimda  paydo  bo lgan.  Bularga  imperatorlarning  otliq ʻ haykallari,  yodgorlik  arklari  va  ustunlar  kiradi. O rta  asrlarda  Evropada  xochlar  ko pincha  unutilmas  joylarda  o rnatildi  (masalan, ʻ ʻ ʻ Zdudichskiy  tosh  xochi).  Yodgorlik  ibodatxonalarini  qurish  an anasi  ham  mavjud ʼ edi.  Bunday  ibodatxonalar  ikkita  funksiyani   —  yodgorlik  va  kultni  birlashtirgan. Masalan,  faqatgina  Rossiyaga  xos  bo lgan  „qon  ustida“  ibodatxonalari. ʻ Birinchi  haykal-yodgorliklar  Uyg onish  davrida  Yevropada  paydo  bo lgan. ʻ ʻ Qadimgi  Rim  imperatorlari  yodgorliklari  bunday  yodgorliklarga  namuna  bo lib ʻ xizmat  qilgan.  XVIII-XIX  asrlarda  yodgorlik  maqsadida  yirik  yodgorlik  inshootlari ham  qurilgan,  masalan,  zafar  arklari  (qadimgi  Rim  timsoli  va  o xshashidaʻ yaratilgan)  keng  tarqaldi.

20-asr oxiri  21-asr  boshlarida  kichik,  „xona“  yodgorlik-haykallar  keng  tarqaldi. Ko pincha  ular  to liq  hajmda  ishlab  chiqariladi  va  poydevorga  o rnatilmaydi,  lekin ʻ ʻ ʻ ko cha  darajasiga  xos  ravishda  yaratilgan. ʻ Yodgorlik.  Dekommunizatsiyadan     keyin  Budapesht  yaqinidagi  Stalin  haykalidan faqatgina  Stalin  etiklari  saqlanib  qolgan.Fashistlar  Germaniyasida  gomofobiya qurbonlari  yodgorligining  ochilish  marosimida  so zga  chiqqan  Germaniyaning ʻ Isroildagi  elchisi  „Yodgorliklar  o zlarining  ob’ektiv  tarixiy  funksiyasidan  tashqari, ʻ u  yoki  bu  siyosiy  paradigmani  qo llab-quvvatlashga  xizmat  qiladi“-degan  fikrlarni ʻ bayon  qilgan       : O‘tgan  voqealarni  abadiylashtirishda  yodgorliklar  o‘rnatish,  ko‘chalarga  nom berish  muhim  ahamiyatga  ega.  Lekin,  birinchi  navbatda,  ular  kelajak  haqida eslatma  bo lib  xizmat  qiladi. ʻ Siyosiy  paradigmaning  o zgarishi  ko pincha  oldingi  rejim  tomonidan  o rnatilgan ʻ ʻ ʻ yodgorliklarning  buzilishiga  olib  keladi  (Denazifikatsiya,  destalinizatsiya).   Arxeologiya  tarixining  tarkibiy  qismi  bo’lib  ijtimoiy  fanlar  orasida  alohida  o’rin tutadi.  «Arxeologiya»  termini  «arxayos»  - qadimgi,  «logos»  - fan  degan  ikkita grekcha  so’zning  birikishidan  tashkil  topgan.  Demak  arxeologiya  qadimgi  bilimlar haqidagi  fan  degan  ma’noni  bildiradi.  Lekin  ilgargi  vaqtda  arxeologiyani  fanning qaysi  sohasiga  qo’shish  to’g’risida  bahslar  bo’lib,  ba’zilar  uni  qadimgi  san’at haqidagi  fan,  yana  boshqa  birovlari  singan  sopol  idishlarni  o’rganuvchi  fan  degan fikrlarni  bildirganlar.  Ba’zilar  esa  uni  tarix  fanining  xizmatkori  bo’lgan  ikkinchi darajali  fan  deb  tushunganlar.  Tarix  va  arxeologiya  aslida  o’zaro  chambarchas bog’liq,  bir-birini  to’ldiruvchi  yagona  fanning  ikkita  sohasidir. Insoniyat  o’tmish  davrlarini  arxeologiyasiz  o’rganib  bo’lmas  ekan.  Arxeologiya insoniyatning  o’tmish  tarixini  o’rganishda  arxeologik  ekspeditsiyalar  natijasida ibtidoiy  makonlar,  qishloqlar,  shaharlar,  mudofaa  va  suv  inshootlari,  qoyatosh rasmlari  hamda  boshqa  buramlarga  suyanib  ish  ko’radi.  Hozir  O’rta  Osiyoning

barcha joylarida  shahar,  rayon,  qishloqlarda  arxeologik  tadqiqotlar  olib borilmoqda. Topilgan  arxeologik  manbalarni  shartli  ravishda  quyidagi  ikki  turga  bo’lish mumkin: 1.  Tabiiy  manbalar  (paleozoologiya,  paleobotanika)   -  inson  va  hayvon  suyaklari , o’simliklar  qoldiqlari  va  geologik  qatlamlar  bo’lib  ularni  asosan  zoologlar, botaniklar  va  geologlar  o’rganadilar. 2.  Inson  tomonidan  yaratilgan  manbalar  bo’lib,  ular  mehnat  qurollari,  yarog’- aslahalar,  sopol  idishlar,  san’at  va  zeb-ziynat  uyamlari,  qoyatosh  rasmlar,  yozuv hamda  yozma  manbalar  va  hokazolar.  shuni  aytish  kerakki,  yozma  manbalarni tarixchilar,  moddiy  manbalarni  o’rganish  bilan  arxeologlar  moddiy  buyumlar  va yozma  manbalarga  tayanib  ish  ko’radilar. O’rta  Osiyo  qadimgi  Sharq  tarixining  ajralmas  qismini  tashkil  etadi.  Kishilik madaniyatining  ilk  markazlaridan  biri  hisoblanadi.  O’rta   Osiyo  tabiiy  iqlim sharoiti ,  xilma-xil  hsimlik  va  hayvonot  dunyosiga  boy  iqlim  sharoiti  asosan mo’tadil  bo’lganligidan  inosnning  yashashi  uchun  juda  qulaydir.  Bu  hol  esa ibtidoiy  va  qadimgi  kishilar  diqqat  e’tiborini  tortmasdan  mumkin  emas  edi.  Shu tufayli  odamlar  bu  o’lkada  juda  qadim  zamonlardan  boshlab  yashagan.  O’lkaning hamma  yerida  ibtidoiy  va  qadimgi  davr  kishilari  qoldirgan  xilma-xil  obidalar  - tosh asri  makonlari,  g’orlari,  bronza  davri  qishloqlari  va  mozorlari,  temir  davri  qal’alari va   shaharlarning   xarobalari,   qoyatoshga   ishlangan   rasmlar,   sug’orish inshootlarining  qoldiqlari,  qadimiy  mudofaa  devorlarining  qoldiqlari  juda  keng tarqalgan. Arxeologiya  qazishmalarida  topilgan  moddiy  manbalarni  o’rganish  bilan  birga  har xil  yer  qazish  ishlarida  tasodifan  topilgan  narsalarni,  shu  jumladan  xazinalarni  ham o’rganadi.  Yer  tagida  yotmagan  moddiy  manbalar  ham  bor.  Masalan  o’rta  asr