logo

GLOBAL VA REGIONAL EKOLOGIK MUAMMOLAR

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

25.9794921875 KB
GLOBAL VA REGIONAL  EKOLOGIK  MUAMMOLAR
Reja:
1. Cho‘llashish jarayoni va unga qarshi kurash
2.Atmosfera ifloslanishi va atrof-muhit.
3. Gidrosfera va uni ifloslantiruvchi omillar 1.Cho‘llashish jarayoni va unga qarshi kurash
Xalqaro   ilmiy   jamoatchilikning   e’tirof   etishicha,   cho‘llanish   dunyoning
barcha regionlaridagi mamlakatlar uchun juda ham katta iqtisodiy, sosial va
yekologik   muammo   bo‘lib   hisoblanadi.   Hozirgi   davrning   eng   keskin   global
muammolaridan   biri   yekologik   tizimga   antropogen   yukning   oshib   borishi
natijasida deyarli barcha turdagi landshaft majmualarining degradatsiyalashib
borishidir. 
Birlashgan   Millatlar   Tashkiloti   tomonidan   ishlab   chiqilgan   va   qabul
qilingan   Xalqaro   Konvensiyada   cho‘llanish   jarayoniga   shunday   ta’rif
berilgan:   «cho‘llanish   qurg‘oqchil,   chala   qurg‘oqchil   va   quruq   gumidyoni
rayonlarda   turli   xil   omillarning,   iqlim   o‘zgarishi   va   inson   faoliyati   ta’siri
natijasida   yerlarning   degredatsiyalanishidir».   (O‘zbekiston   Respublikasida
cho‘llanishga   qarshi   kurashish   harakatining   Milliy   dasturi,   1999,   3-bet).
Shuning uchun Birlashgan Millatlar Tashkilotining Hukumatlararo qo‘mitasi
tomonidan   cho‘llanishga   qarshi   kurashish   va   qurg‘oqchilikni   yumshatish
bo‘yicha   1994   yil   17   iyunda   Parijda   Konvensiya   qabul   qilindi.   O‘zbekiston
Respublikasi   ham   cho‘llanish   va   qurg‘oqchilik   oqibatlariga   qarshi
kurashishning   muhimligini   ye’tiborga   olib,   1995   yilda   cho‘llanishga   qarshi
kurashish Xalqaro Konvensiyaga qo‘shildi. Hozirgi kunda bu Konvensiyaga
qo‘shilgan mamlakatlarning soni 139 tadan oshdi.
Cho‘llanish   –   bu   atrof   muhitdagi   yekotizimlarning   unumdor   yerlar
hosilining   kamayishi,   degredatsiyalanishi,   iqlimning   quruqlashishi,   cho‘l
hududlarining   kengayishi   va   hakozo.   O‘rta   Osiyo   hududida   cho‘llanish
jarayonini   quyidagicha   ta’riflashimiz   mumkin:   cho‘llanish   butun   insoniyat
tarixi   davomida   kuzatilmoqda;   ekologik   o‘zgarishlarni   yuzaga   keltirishda
tabiiy   omillar   bilan   birgalikda   antropogen   omillarning   o‘rni   ham   muhim
bo‘lib   sanaladi;   cho‘llanish   asta-sekin   rivojlanuvchi   jarayon   bo‘lib
hisoblanadi va albatta shamol yeroziyasi, bir xil bo‘lmagan relef shakllariga, ko‘chib   yuruvchi   qumlar   harakati,   qum   tepaliklarining   hujumiga   bog‘liq
holatda rivoj topadi.
Cho‘llanish   jarayonini   o‘z   navbatida   tarixiy   ikkita   davrga   ajratish
mumkin:   qadimgi   va   hozirgi   davr.   O‘rta   Osiyo   cho‘llari   cho‘llanishining
qadimgi   davri   so‘nggi   yuz   yillikni   o‘z   ichiga   oladi.   Turli   shahar   va
qishloqlarning   ayrim   joylarida   olib   borilgan   ilmiy   tadqiqot   natijalari   shuni
ko‘rsatadiki, ular qadimda cho‘l hududlari bo‘lib hisoblanmagan. Chunonchi,
qadimgi   davrning   cho‘llanish   jarayoni   sabablari   juda   murakkab   va   bir   xilda
bo‘lmasdan   uzoq   davom   yetgan.   Hozirgi   davr   cho‘llanish   jarayoni   oxirgi
yellik   yilni   qamrab   olib,   asosan   yer   resurslaridan   oqilona   foydalanmaslik,
chorva mollari sonining ortishi, cho‘llardagi butasimon o‘simliklarning o‘tin
sifatida   kesilishi,   tog‘-kon   sanoatining   rivojlanishi,   qisqasi,   tabiiy   va
antropogen omillar ta’sirida shakllanmoqda.  
O‘zbekiston   Respublikasining   70%   dan   ko‘proq   hududi   cho‘l   va   chala
cho‘ldan   iboratligini   inobatga   olsak,   sug‘oriladigan   yerlarda   sho‘rlanish,
botqoqlanish, shamol va suv yeroziyasi, yaylovlarda yer osti suvlari sathining
ko‘tarilishi,   ayniqsa,   Qizilqum   cho‘lidagi   Qoraxotin,   Oyoqog‘itma,   Mullali,
Mingbuloq   botiqlarida   cho‘llanishning   oqibatlarini   yaqqol   ko‘rishimiz
mumkin.   Natijada   qishloq   xo‘jaligida   foydalaniladigan   yerlarning
mahsuldorligi   borgan   sari   pasayib,   oziq-ovqat,   yem-xashak   va   sanoat   xom-
ashyolarini   yetarli   miqdorda   yetishtirib   berish   sekinlashmoqda   va
yetishtirilgan   mahsulotlarning   sifat   ko‘psatkichlari   ham   pasayib   bormoqda.
Vujudga kelgan yekologik vaziyatning yomonlashishi natijasida cho‘llashgan
yerlardan aholining shaharga ko‘chishi ko‘paymoqda. Bunga misol tariqasida
Mo‘ynoq   rayoni   aholisining   o‘tgan   asrimizning   70-80   yillarida   ikki   baravar
kamayishi (45 ming kishidan 22 ming kishiga) yaqqol misol bo‘ladi.  
O‘zbekiston   Hukumati   Xalqaro   Konvensiyada   qabul   qilingan   yuksak
majburiyatlarga   va   qo‘yilgan   talablarga   asoslanib   «O‘zbekiston Respublikasida cho‘llanishga qarshi kurashish harakatining Milliy dasturi»ni
(«Natsionalnaya   programma   deystviy   po   borbe   s   opustinivaniyem   v
Respubliki   O‘zbekistan»,   1999)   ishlab   chiqdi.   Milliy   dasturning   asosiy
vazifasi   O‘zbekiston   hududidagi   geotizimlar   doirasida,   xususan   arid
landshaftlarda   va   agrolandshaftlarda   sodir   bo‘layotgan   cho‘llanish
jarayonlarini oldini olish, ularning vujudga keltirgan oqibatlarini yumshatish,
bu   borada   ishlab   chiqilgan   bosh   yo‘nalishlarni   va   rejalar   strukturasini
boshqarishni ta’minlashdan iborat.
Cho‘llanish   jarayonlari   sayyoramizning   katta   qismida,   xususan   Osiyo,
Yevropa,   Afrika,   Avstraliya,   Shimoliy   va   Janubiy   Amerikaning   ko‘p
mamlakatlarida keng tarqalgan. So‘nggi yillarda bu mudhish jarayon 110 dan
ortiq   mamlakatga   o‘zining   salbiy   ta’sirini   ko‘psatib,   ularning   ijtimoiy
ahvoliga tahlika solib kelmoqda. 
Atmosfera ifloslanishi va atrof-muhit.
Tabiatni   muxofaza   qilish   muammosida   eng   birinchi   o‘rinda   turuvchi
muammo-bu   atmofera   havosini   ifloslanishidan   saqlash   muammosi
hisoblanadi. Buning asosiy sababi shundan iboratki, atmosfera havosi-insonni
o‘rab   turgan   muhitdagi   eng   asosiy   komponentlardan   biri.   Kislorod
organizmlarning   nafas   olish   jarayonida,   turli   xildagi   ishlab   chiqarish
qurilmalari   va     dvigatellardagi   yoqilg‘ining   yonishi   protsessidagi   eng
qimmatbaho yelement hisoblanadi.
Atmosfera   havosining   ifloslanishi   tabiiy   va   sun’iy   bo‘lishi   mumkin.
Tabiiy ifloslanishga o‘rmonlardan yong‘inlar, chang bo‘ronlar, vulkanlarning
otilishi   va   hokazolar   kiradi.   Sun’iy   ifloslanishga   inson   xo‘jalik
faoliyatinining  turlari ya’ni sanoat tarmoqlari kiradi.
Metallurgiya.    Cho‘yanni yeritish va uni po‘latga aylantirish jarayonida
atmosfera   havosiga   turli   xildagi   zaharli   gazlar   tashlanadi.   Domna   gazlari
tarkibida   karbonat   angidrid   (SO
2 ),   is   gazi   (SO),   smolalar,   turli   xil   narsalar bilan   ifloslantiradi.   Bu   korxonalarning   chiqindilari   tarkibida   rux,   mishyak,
brom va boshqa zaharli changlar bor.
Neftni   qazib   chiqarish   va   neft   ximiya   sanoati     ham   atmosfera
havosining   ifloslovchi   manba   hisoblanadi.   Yoqilg‘i   yoqish   protsessida
havoda   is   gazi,   karbonat   angidridi   tashalanadi.   Masalan:   1   tonna   benzin
yonganda   60   kilogramm   is   gazi   chiqadi,   1000   ta   avtomobil   1   kunda   o‘rta
hisobda havoga 3,2 tonnagacha shunday gaz chiqardi.  Dunyoda bir vaqtning
o‘zida 250 mln. tagacha avtomobil haraktda bo‘lsa, havoga har yili 200 mln.
tonnadan ortiq is gazi va 5 mln.tonna qo‘rg‘oshin chiqadi.
Yoqilg‘i yenergetikasi sanoati   ham havoning ifloslanishiga katta hissa
qo‘shadi.   Mineral   yoqilg‘i   tarkibida   ma’lum   miqdorda   oltin   gugurt   bo‘ladi.
Oltin   gugurt   oksidi     havo   bilan   birga   o‘pkaga   kirib,   oltin   gugurt   kislotasini
(sulfat) hosil qiladi. Natijada nafas qisilishi, kislorod tanqisligi kasalliklariga
olib keladi.
Qurilish materiallari sanoati  havoni chang bilan ifloslaydi. 
Ximiya sanoati  korxonalaridan chiqadigan chiqindilar turli xil. Ularning
aksariyati inson organizmi uchun zaharli. Bular qo‘yidagilar: uglerod oksidi,
azot   oksidi,   oltin   gugurt   angidridi,   ammiak,   xlorli   va   ftorli   birikmalar   va
hokazo.
Qishloq   xo‘jaligi   rayonlarida   ham   havo   unchalik   toza   yemas.   Qishloq
xo‘jaligida   turli   ximiyaviy   preparatlardan   foydalanish   juda   ko‘paygan.
Zararkunanda   hasharotlar   va   turli   xil   kasalliklarga   qarshi   zaharli   ximiyaviy
preparatlar mamlakatdagi o‘rtacha belgilangan miqdordan bir necha barovar
ko‘p ishlatiladi. Bular ichida butifos bo‘lgan. Hozir ularning o‘rnida boshqa
xil   zararsizroq   defoliantlar   bilan   almashtirildi.   Har   bir   gektar   yekin
maydoniga yiliga o‘rta hisobda 1 kilogramm pestitsid, gerbitsid, defoliantlar
to‘g‘ri keladi.  Chorvachilik   korxonalarida   xususan,   parrandachilik   va   chorva   mollari
fermalari   ham   qishloq   joylarida   havoni   ifloslovchi   manba   hisoblanadi.
Fermalardan atrof muhitga amiak, oltin gugurt sulfid va boshqa sassik gazlar
tarqalishi mumkin. 
Paxta   tozalash   zavodlaridan   atmosferaga   chang,   momik   tolalari
tarqaladi. Ular ham atrof havosining ifloslantiradi.
Bulardan   tashqari   atmosfera   havosi   radioaktiv   yelementlar   bilan   ham
ifloslanadi.
Havoga radioaktiv moddalar uch xil yo‘l bilan o‘tishi mumkin: 
A)   tabiiy   radioaktivlik.   Bu   insonning   xo‘jalik   faoliyati   bilan   bog‘liq
yemas.   Kosmik   nurlar   va   yerdagi     radioaktiv   yelementlarning   parchalanishi
bilan bog‘liq;
B)   atom   dvigatellari,   AYESlar,   izotoplardan   foydalanadigan   apparat,
asbob uskunlar bilan bog‘liq bo‘lgan radioaktivlik;
V) yadro qurollarning portlashidan vujudga keladigan radioaktivlik;
Havoning   ifloslanishi   odam,   hayvonlar   organizmiga,   o‘simliklar   va
mikroiqlimga xilma-xil ta’sir ko‘rsatadi. Tutun, qurum, havodagi kul quyosh
nurini   to‘sadi,   uning   tarkibini   o‘zgartiradi,   bulutni   ko‘paytiradi,   tumanli
kunlar ko‘p bo‘ladi.
Ifloslangan   havo   odam   sog‘ligiga   yomon   ta’sir   yetadi;   bosh   og‘riydi,
ko‘ngil   ayniydi,   tinka   kuriydi,   ishchanlik   qobiliyati   yo‘qoladi.   Muhofaza
tadbirlari yaxshi yo‘lga qo‘yilmagan katta shahar va sanoat markazlari ustida
tutun   va   changlardan,   hosil   bo‘lgan   «qalpoq»   hosil   bo‘ladi   va   u   Quyosh
nurini to‘sadi. Ultrabinafsha nurning ancha qismi havoda tutilib qolib, raxit,
vitamin   yetishmaslik   kasalliklariga   sabab   bo‘ladi.   Havo   shamolsiz,   tumanli
bo‘lganda havoning ifloslanishi, ayniqsa yomon ta’sir ko‘rsatadi. 
Ifloslangan havo o‘simliklarga fotosintez jarayonini buzadi. Qoramollar
bo‘lgan   havoda   ozib   ketadi.   Oltingugurt   birikmalarining   havoda   ko‘payib ketishi metallarda karroziya jarayonini, binolarning yemirilishini, madaniy va
tarixiy   obidalar   va   haykallarning   yemirilishini   sanoat   asbob-uskunalarining
va   metallar   sifatining   pasayishini   tezlashtiradi.   Atrof   muhitga   rux
miqdorining ko‘payishi miyaga salbiy ta’sir ko‘rsatadi.
Bolalarda aqlning tormozlanishi, markaziy nerv sistemalarining buzilishi
kuzatiladi. Buyrak, jigar va boshqa organlar ham zarar ko‘padi.
Atmosferaning ifloslanishi, oqibatida bir necha xil ekologik muammolar
kelib chiqadi.
Parnikli   holat     -   bu   havoda   turli   xil   oksid   gazlarning   ko‘payishi
natijasida   hosil   bo‘ladigan   holat,   ya’ni   havoning   isishi.   Bu   muammo   global
muammolar   qatoriga   kiradi.   Oxirgi   yillarda   bu   muammo   juda   ko‘p
olimlarning   diqqatini   o‘ziga   jalb   qilmoqda.   Hozirgi   vaqtda   havo   harorati
o‘rtacha   har   yili   1 0  
ga   oshmoqda.   Bu   yesa   yildan-yilga   oshib,   yomon
oqibatlarga   olib   kelishi   mumkin.   Birinchidan   millionlab   kamayadi,
aholdining migratsiyasi ko‘payadi.
AQSH   olimlarining   ma’lumotlariga   ko‘pa,   1988   yilgi   qo‘rg‘oqchilik
ham   «parnikli   holat»   bilan   bog‘liq.   Iqlimning   global   isishi   qorlarning   yerta
yerishiga olib keladi, natijada turoq quyosh nurlarini ko‘proq yutadi, bu yesa
tuproq tarkibida namning yerta qochishiga  olib keladi. Bundan tashqari nam
havo   massalari   shimolga   tomon   boradi.   bu   yesa   yog‘ingarchilikning   kam
bo‘lishiga olib keladi.
Ozon   qatlamining   buzilishi   –   yer   yuzi   iqlimining   global   isishiga   olib
keladigan   asosiy   omillardan   biri.   Ozon-uch     atomli   kislorod   molekulasi-yer
yuzidan   10   km   dan   to   25   km   gacha   tarqalgan.   Bu   miqdor   tropiklarda   va
kutublarda   o‘zgaradi.   Bu   qatlam   yer   yuzini   quyoshdan   keluvchi
radiatsiyalardan saqlovchi filtr hisoblanadi.
Ozon   qatlami   Quyoshdan   keluvchi   ultrabinafsha   nurlarni   o‘zida   ushlab
qoladi, kosmosga qaytaradi.  Ozon   qatlamiga   xavf   tug‘diruvchi   ximiyaviy   elementlar   gruppasi   xlor-
ftor-uglerod   (   XFU)   deb   nomlanadi.   Bu   gruppa   elementlar   1928   yilda
topilgan   bo‘lib,   ishlab   chiqarishda   ishlatishda     juda   qulay   hisoblanadi.
Atmosferaga   tashlangan   bu   elementlar   yuqoriga   ko‘tarilib,   ozon   yelementi
bilan   reaksiyaga   kiradi.   Buning   natijasida   ozon   oddiy   kislorodga   aylanib
qoladi.   Ozon   qatlamidagi   birinchi   tuynuk   Antraktida   ustida   80-yillarda
kuzatilgan. Bu tuynuk 1987 yilda eng katta hajmda kuzatilgan.
Xlor   atmosferada   75-110   yilgacha   saqlanadi.   Amerikalik   olim   Robert
Uotsonning   fikricha,   XFUlarni   ishlab   chiqarishni   tomoman   to‘xtatilganda,
ham   bu   yelementlar   atmosfera   tarkibida   bir   necha   o‘n   yillar   hatto     bir   asr
davomida atmosferada mavjud bo‘ladi, o‘zining zararini yetkazib turadi. 
Kislotali yomg‘irlar-birinchi marta 1872 yilda ingliz olimi Robert Smidt
asarlarida   uchratiladi.   Kislotali   yomg‘irlar   tarkibida   oltingugurt   va   azot
kislotasi mavjud. Suv hazalari, o‘rmonlar, hayvonlar bu yomg‘irlardan katta
zarar ko‘pmoqdalar.
Gidrosfera va uni ifloslantiruvchi omillar
Suvning ifloslanishi deganda uning tarkibi va xususiyatining uy ro‘zg‘or
va sanoat chiqindilarining, qishloq xo‘jaligida ishlatiladigan mineral o‘g‘itlar,
gerbitsid,   pestitsid,   defoliantlar,   kemalardan   suvga   tushadigan   yoqilg‘i,
surtish   moddalari,   yog‘-moylar,   suvda   oqqan   yog‘och   va   boshqa
predmetlarning   chirishidan   chiqqan   mahsulotlar   ta’sirida   o‘zgarishi
tushuniladi.
Suv   xavzalarining   neft   moyi   bilan   ifloslanishi   eng   xavli   hisoblanadi.
Kema   ko‘p   qatnaydigan   yo‘llarda   suv   yuzasini   moy   qoplanganini   ko‘rish
mumkin. Moy suvga kislorod kirishini kiyinlashtiradi, o‘simlik va hayvonlar
yekologik   sharoitlarini   yomonlashtiradi.   Har   yili   Dunyo   okeaniga   2-10
mln.tonna   neft   tushadi.   1   t   12   m 2
  akvatoriyada   yupqa   moy   pardasi   hosil
qiladi. Qog‘oz-sellyuloza   korxonalarining   chiqindi   suvlari   ham   suvni
yerimaydigan moddalar va tolalar bilan ifloslaydi.
IYESlardan chiqqan suv havzadagi suvdan 8-10 0  
ilik bo‘ladi.   Natijada,
mikro va makro plankton rivojlanib, suvni ko‘kartirib yuboradi.
Daryolarda   yog‘ochlarni   betartib   oqizish   suvlarni   ifloslash   bilan   birga
baliqlarga   ham   zarar   keltiradi.   Ayniqsa,   keyingi   paytlarda   ishlab
chiqarilayotgan   kir   yuvish   moddalari   biologik   aktiv   va   parchalanishi   qiyin
bo‘lib, uzoq vaqt suvni iflos holda saqlaydi.
Oqar suvlarning ifloslanishi ikki xil bo‘lishi mumkin: mineral va organik
ifloslanish.   Mineral   ifloslanishiga   mashinasozlik,   metallurgiya,   neft,   neftni
qayta   ishlash,   kon-sanoat   korxonalarining   chiqindilari   kiradi.   Bunday
chikitlar tarkibida loyqa, rudalar, shag‘al, tuzlar, kislotalar, ishokrlar bo‘ladi.
Organik ifloslarga kushxona, kommunal xo‘jalik, teri, qog‘oz-sellyuloza,
pivo-aroq va boshqa korxonalarning chiqindilari kiradi. Bakterial va biologik
ifloslovchi moddalar ham organik moddalar bo‘lib, ularga har xil bakteriyalar
kiradi.
Suvlarning   ifloslanishda     organik   moddalarning   roli   kattaroq   taxminan
60%ni tashkil yetadi.
Suvlarning ifloslanish darajasi ximiyaaviy analiz yo‘li bilan aniqlanadi.
Suv ifloslaganda rangi, shaffofligi, hidi, mazasi o‘zgaradi.
Yer   osti   suvlari   yer   usti   suvlaridan   ancha   toza   va   ular   yer   yuzidagi
barcha materiklarda, barcha sahrolarda mavjud. Hattoki, Sahroi Kabirda ham
150-200 m chuqurlikda yer osti suvlari topilgan.
Yer osti gidrosferasi tabiiy muhofazaga yega bo‘lishiga qarmasdan, turli
xildagi     ifloslanish   omillariga   o‘ta   ta’sirchan.   Yer   osti   suvlarini   ifloslovchi
omillarga   qo‘yidagilarni   kiritish   mumkin:   sanoat   mahsulotlarini
transpartirovka qilish va saqlash joylari; kommunal va maishiy chiqindi. Yer   osti   suvlarini   toza   va   sersuv   holatda   saqlash   uchun   yer   suvi
muammosiga   ilmiy   asoslangan   holda   yondashish   lozim.   Bu   borada
mutaxasislar tomonidan yer osti suvlarini muxofaza qilish va undan ratsional
foydalanish   bo‘yicha   amalga   oshirilish   kerak   bo‘lgan   tadbirlar   kompleksi
tuzib chiqilgan:
- yer osti suvlaridan foydalanishi qat’iy nazorat qilish, artezian suvlarini
foydalnishni to‘g‘ri yo‘lga qo‘yish.
- artezian gorizontlari bilan gidravlik aloqada bo‘lgan yer usti suvlarini
sog‘lomlashtirish uchun maxsus tadbirlar o‘tkazish.
- zaharli sanoat chiqindilarini ko‘mishni to‘xtatish.
-   zaharli   sanoat   chiqindilarini   zararsizlantirish   va   ularni   qayta   ishlash
tadbirlarini tezlashtirish. 
Okean,   suvda   yeriydigan   tuzlar,   suvning   harorati,   suvning   sho‘rligi,
shelf,   oyekandagi   resurslar,   suvning   o‘z-o‘zini   tozalash   xususiyati,   suvlarni
muhofaza qilish.
Yer   yuzining   umumiy   maydoni   510   mln.   kv.   km.   bo‘lsa,   shundan   361
mln.   kv.   km.   maydoni   Dunyo   okeani   bilan   band,   ya’ni   bu   Yer   yuzining   ¾
qismini   tashkil   yetadi.   Qimmatbaxo   bu   suyuqlik-sayyoramiz   tabiatining
sovg‘asi.   Yerdagi   miqdordagi   suv   Quyosh   sistamasining   boshqa   hech   bir
sayyorasida yo‘q.
Okean…..   yer   hayotida   uning   qanchalik   katta   ahamiyatiga   yega
yekanini   tassavvur   qilish   keyin.   Osmondagi   bulut,   yomg‘ir,   qor,   daryo   va
ko‘lar,   buloqlar-bularning   hammasi   okeanning,   uni   vaqtincha   tark   yetgan
zarralaridir. Dunyo  okeanining o‘rtacha chuqurligi 3700 m.ni tashkil yetadi.
Eng chuqur joyi Marianna chuqmasi-11022 m.
Dunyo okeanida insonga ma’lum bo‘lgan barcha moddalar yerigan holda
mavjud,   ularning   miqdori   turlicha.   Asosiy   tuzlardan   xloridlar   (89%),
karbonatlar ham qisman mavjud. Suvda yerigan tuzlarning umumiy miqdoriga suvning sho‘rligi deyiladi.
Dunyo okeanining o‘rtacha sho‘rligi 35%. Suvning sho‘rligi yog‘ingarchilik
va   bug‘lanishining   miqdoriga   boqliq.   Ekvatorial   va   qutbiy   mintaqalarda
sho‘rlik kamroq. Tropiklarda ko‘proq.
Dengizlarda ham sho‘rlik ko‘proq bo‘ladi:
Boltiq dengizida – 11%
Qora dengizida – 19%
Qizil dengizida – 42%
Okean   bo‘ylaridan   joylashgan   davlatlar     har   yili   Dunyo   okeanidan   70
mln. t. baliqlar ovlashadi. Bu yer yuzidagi oziq-ovqat mahsulotlarining 1%ini
tashkil yesa ham, insonlar iste’mol qiladigan oksilning 15%ini tashkil yetadi.
Shelf-okeanlarning   eng   sermahsul   qismi.   Ovlanadigan   baliqlarning
deyarli hammasi aynan shu yerdan ovlanadi. Shelf zonasi Dunyo okeanining
13%ini tashkil yetadi.
Kelajakda   insonning   okeandagi   bog‘liqligi   ortib   boradi.   Chunki,
quriqlikda   resurslar   tugab   bormoqda.   Masalan,   nikel   va   kobalt   zaxiralari
tugamoqda.  XXI  asrning  o‘rtalarida  borib  bu   metallarni  qazib   olishning   70-
100% Dunyo okeaniga to‘g‘ri keladi. Yaponiya va Angliyada oxirgi yillarda
suv   ostidan   uranni   va   fosfor   rudalarini   qazib   olish   bo‘yicha   yangi
texnologiyalarni joriy qilish ustida ish olib borishmoqda. Yaponiyada uranni
suv ostidan qazib oladigan eksperimental qurilma ishlab turibdi. Bu qurilma
Sikoku orolida o‘rnatilgan. Ularning hisobiga ko‘pa, 1  ming tonna suvdan 3
gramm uran olinadi. 
Okeandagi   ekologik   muvozanatni   buzishda   qo‘yidagi   antropogen
ta’sirlar   xavf   tug‘dirishi   mumkin.   Akvatoriyalarning   ifloslanishi,   okeandagi
hayotning   rivojlanish   mexanizmning   buzilishi,   qirg‘oq   bo‘yi   va   shelf
zonalarini xo‘jalik maqsadlarida foydalanilishi va h.k. Suv   resurslarini   o‘zlashtirish   kemachilik   rivojlanishi   kabi   barcha
joylarda   okean   suvlarining   ifloslanishiga   olib   keladi.   Britaniyalik
ekologlardan biri bir yarim oy davomida kemalardan tushadigan axlatlarning
miqdorini sanash bo‘yicha ish olib bordi. Buning natijasida ana shu bir yarim
oy  davomida  kemalardan  okeanlarga  5  ming  dona  konserva  bankasi,  350  ta
plastik butilkalar, 320 ta qog‘ozli paketlar, 5 ta temir bochka va boshqa juda
ko‘p   axlatlar   tashlanganligi   ma’lum   bo‘ldi.   Tekshirishlar   shuni   ko‘rsatadiki,
Dunyo   okeaniga   yiliga   o‘rtacha   300   mln.   dona   konserva   bankasi   tashlanar
yekan.
1999   yil   Alyaska   yaqinida   Shaxzoda-Uilyam   bugozi   atrofidan   AQSH
tarixida eng yirik neft halokati yuzaga keldi. Natijada 40 mln. t. neft okeanga
oqib ketdi. 100 ga yaqin turdagi suvda yashovchi hayvonlarning  hayoti xavf
ostida   qoldi.   Ayrimlarning   tur   sifatida   yuqoldi.   Shu   yilning   o‘zida   AQSH
qirg‘oqlari bo‘yida yana bitta katta halokat bo‘ldi. Buning natijasida 16 ming
t. neft okeanga oqdi.
Neft va neft mahsulotlarini qazib olish, qayta ishlash va transportirovka
qilishning   o‘sishi   bilan,   uning   atrof   muxitga   bo‘lgan   ta’siri   oshib   boradi.
Dunyo   okeani   suvlarini   ifloslovchi   moddalarining   48%ini   daryo   suvlari
keltiradi,   30%-tankerlardan   tushadi,   20%-tabiiy   holda   tushadi,   2%-neft
quduqlari orqali keladi.
Suv  o‘z  o‘zini  tozalash  xususiyatiga  ega.  U  Quyosh  nuri  va  aralashishi
ta’sirida tozalanadi. Bakteriyalar  o‘ladi, ifloslar cho‘kadi. Suv 24 soatda 50%
bakteralardan   tozalanadi,   96   soatda   ifloslovchi   moddalarning   0,5%   qoladi.
Lekin   juda   ifloslanib   ketgan   suvning   tozalanishi   qiyin   bo‘ladi.   Suvdagi
mikroorganizmlar   bu   protsessda   muxim   rol   o‘ynaydi.   Ular   neftni
zararsizlantiradi.   Malyuskalar   ham   suvning   o‘zini-o‘zi   tozalashida   katta   rol
o‘ynaydi.    Adabiyotlar:
1. Abdunazarov   O`.Q.,   Mirakmalov   M.T.,   Sharipov   Sh.M.   Umumiy   tabiiy
geografiya. –Toshkent, Barkamol fayz media nashriyoti.  2018. 328 b.
2. Vahobov H. Umumiy Yer bilimi. Darslik. –T oshkent : Bilim, 2005.
3. Геренчук   К.И.,   Боков   В.А.   Черванов   И.Г.   Общее   землеведение.   -М.:
Высшая школа, 1984. -256 с.
4. Мильков Ф.Н. Общее землеведение. -М.: Высшая школа, 1990.
5. Савцова Т.М. Общее землеведение. -М.: Академия, 2013.   
6. Шубаев Л.П. Умумий ер билими. –Тошкент: Ўқитувчи, 1975.
7. Goudie A. Physische Geograhfie. Germany,1997.   
8. World Regional Geography (This text was adapted by The Saylor Foundation   
under   a   Creative   Commons   Attribution-NonCommercial-ShareAlike   3.0
License   without   attribution   as   requested   by   the   work’s   original   creator   or
licensee).     www.sayior.org/books    .  
9. Nicholas   Clifford,Shaun   French   and   Gill   Valentine.   Key   Methods   in   
Geography. 2010.
10. Robert   E.   Gabler,   James   F.   Petersen,   L.   Michael   Trapasso.   Essentials   of
Physical   Geography.2007.   Thomson   Brooks/Cole,   a   part   of   The   Thomson
Corporation.Thomson,   the   Star   logo,   and   Brooks/Cole   are   trademarks   used
herein under license.

GLOBAL VA REGIONAL EKOLOGIK MUAMMOLAR Reja: 1. Cho‘llashish jarayoni va unga qarshi kurash 2.Atmosfera ifloslanishi va atrof-muhit. 3. Gidrosfera va uni ifloslantiruvchi omillar

1.Cho‘llashish jarayoni va unga qarshi kurash Xalqaro ilmiy jamoatchilikning e’tirof etishicha, cho‘llanish dunyoning barcha regionlaridagi mamlakatlar uchun juda ham katta iqtisodiy, sosial va yekologik muammo bo‘lib hisoblanadi. Hozirgi davrning eng keskin global muammolaridan biri yekologik tizimga antropogen yukning oshib borishi natijasida deyarli barcha turdagi landshaft majmualarining degradatsiyalashib borishidir. Birlashgan Millatlar Tashkiloti tomonidan ishlab chiqilgan va qabul qilingan Xalqaro Konvensiyada cho‘llanish jarayoniga shunday ta’rif berilgan: «cho‘llanish qurg‘oqchil, chala qurg‘oqchil va quruq gumidyoni rayonlarda turli xil omillarning, iqlim o‘zgarishi va inson faoliyati ta’siri natijasida yerlarning degredatsiyalanishidir». (O‘zbekiston Respublikasida cho‘llanishga qarshi kurashish harakatining Milliy dasturi, 1999, 3-bet). Shuning uchun Birlashgan Millatlar Tashkilotining Hukumatlararo qo‘mitasi tomonidan cho‘llanishga qarshi kurashish va qurg‘oqchilikni yumshatish bo‘yicha 1994 yil 17 iyunda Parijda Konvensiya qabul qilindi. O‘zbekiston Respublikasi ham cho‘llanish va qurg‘oqchilik oqibatlariga qarshi kurashishning muhimligini ye’tiborga olib, 1995 yilda cho‘llanishga qarshi kurashish Xalqaro Konvensiyaga qo‘shildi. Hozirgi kunda bu Konvensiyaga qo‘shilgan mamlakatlarning soni 139 tadan oshdi. Cho‘llanish – bu atrof muhitdagi yekotizimlarning unumdor yerlar hosilining kamayishi, degredatsiyalanishi, iqlimning quruqlashishi, cho‘l hududlarining kengayishi va hakozo. O‘rta Osiyo hududida cho‘llanish jarayonini quyidagicha ta’riflashimiz mumkin: cho‘llanish butun insoniyat tarixi davomida kuzatilmoqda; ekologik o‘zgarishlarni yuzaga keltirishda tabiiy omillar bilan birgalikda antropogen omillarning o‘rni ham muhim bo‘lib sanaladi; cho‘llanish asta-sekin rivojlanuvchi jarayon bo‘lib hisoblanadi va albatta shamol yeroziyasi, bir xil bo‘lmagan relef shakllariga,

ko‘chib yuruvchi qumlar harakati, qum tepaliklarining hujumiga bog‘liq holatda rivoj topadi. Cho‘llanish jarayonini o‘z navbatida tarixiy ikkita davrga ajratish mumkin: qadimgi va hozirgi davr. O‘rta Osiyo cho‘llari cho‘llanishining qadimgi davri so‘nggi yuz yillikni o‘z ichiga oladi. Turli shahar va qishloqlarning ayrim joylarida olib borilgan ilmiy tadqiqot natijalari shuni ko‘rsatadiki, ular qadimda cho‘l hududlari bo‘lib hisoblanmagan. Chunonchi, qadimgi davrning cho‘llanish jarayoni sabablari juda murakkab va bir xilda bo‘lmasdan uzoq davom yetgan. Hozirgi davr cho‘llanish jarayoni oxirgi yellik yilni qamrab olib, asosan yer resurslaridan oqilona foydalanmaslik, chorva mollari sonining ortishi, cho‘llardagi butasimon o‘simliklarning o‘tin sifatida kesilishi, tog‘-kon sanoatining rivojlanishi, qisqasi, tabiiy va antropogen omillar ta’sirida shakllanmoqda. O‘zbekiston Respublikasining 70% dan ko‘proq hududi cho‘l va chala cho‘ldan iboratligini inobatga olsak, sug‘oriladigan yerlarda sho‘rlanish, botqoqlanish, shamol va suv yeroziyasi, yaylovlarda yer osti suvlari sathining ko‘tarilishi, ayniqsa, Qizilqum cho‘lidagi Qoraxotin, Oyoqog‘itma, Mullali, Mingbuloq botiqlarida cho‘llanishning oqibatlarini yaqqol ko‘rishimiz mumkin. Natijada qishloq xo‘jaligida foydalaniladigan yerlarning mahsuldorligi borgan sari pasayib, oziq-ovqat, yem-xashak va sanoat xom- ashyolarini yetarli miqdorda yetishtirib berish sekinlashmoqda va yetishtirilgan mahsulotlarning sifat ko‘psatkichlari ham pasayib bormoqda. Vujudga kelgan yekologik vaziyatning yomonlashishi natijasida cho‘llashgan yerlardan aholining shaharga ko‘chishi ko‘paymoqda. Bunga misol tariqasida Mo‘ynoq rayoni aholisining o‘tgan asrimizning 70-80 yillarida ikki baravar kamayishi (45 ming kishidan 22 ming kishiga) yaqqol misol bo‘ladi. O‘zbekiston Hukumati Xalqaro Konvensiyada qabul qilingan yuksak majburiyatlarga va qo‘yilgan talablarga asoslanib «O‘zbekiston

Respublikasida cho‘llanishga qarshi kurashish harakatining Milliy dasturi»ni («Natsionalnaya programma deystviy po borbe s opustinivaniyem v Respubliki O‘zbekistan», 1999) ishlab chiqdi. Milliy dasturning asosiy vazifasi O‘zbekiston hududidagi geotizimlar doirasida, xususan arid landshaftlarda va agrolandshaftlarda sodir bo‘layotgan cho‘llanish jarayonlarini oldini olish, ularning vujudga keltirgan oqibatlarini yumshatish, bu borada ishlab chiqilgan bosh yo‘nalishlarni va rejalar strukturasini boshqarishni ta’minlashdan iborat. Cho‘llanish jarayonlari sayyoramizning katta qismida, xususan Osiyo, Yevropa, Afrika, Avstraliya, Shimoliy va Janubiy Amerikaning ko‘p mamlakatlarida keng tarqalgan. So‘nggi yillarda bu mudhish jarayon 110 dan ortiq mamlakatga o‘zining salbiy ta’sirini ko‘psatib, ularning ijtimoiy ahvoliga tahlika solib kelmoqda. Atmosfera ifloslanishi va atrof-muhit. Tabiatni muxofaza qilish muammosida eng birinchi o‘rinda turuvchi muammo-bu atmofera havosini ifloslanishidan saqlash muammosi hisoblanadi. Buning asosiy sababi shundan iboratki, atmosfera havosi-insonni o‘rab turgan muhitdagi eng asosiy komponentlardan biri. Kislorod organizmlarning nafas olish jarayonida, turli xildagi ishlab chiqarish qurilmalari va dvigatellardagi yoqilg‘ining yonishi protsessidagi eng qimmatbaho yelement hisoblanadi. Atmosfera havosining ifloslanishi tabiiy va sun’iy bo‘lishi mumkin. Tabiiy ifloslanishga o‘rmonlardan yong‘inlar, chang bo‘ronlar, vulkanlarning otilishi va hokazolar kiradi. Sun’iy ifloslanishga inson xo‘jalik faoliyatinining turlari ya’ni sanoat tarmoqlari kiradi. Metallurgiya. Cho‘yanni yeritish va uni po‘latga aylantirish jarayonida atmosfera havosiga turli xildagi zaharli gazlar tashlanadi. Domna gazlari tarkibida karbonat angidrid (SO 2 ), is gazi (SO), smolalar, turli xil narsalar

bilan ifloslantiradi. Bu korxonalarning chiqindilari tarkibida rux, mishyak, brom va boshqa zaharli changlar bor. Neftni qazib chiqarish va neft ximiya sanoati ham atmosfera havosining ifloslovchi manba hisoblanadi. Yoqilg‘i yoqish protsessida havoda is gazi, karbonat angidridi tashalanadi. Masalan: 1 tonna benzin yonganda 60 kilogramm is gazi chiqadi, 1000 ta avtomobil 1 kunda o‘rta hisobda havoga 3,2 tonnagacha shunday gaz chiqardi. Dunyoda bir vaqtning o‘zida 250 mln. tagacha avtomobil haraktda bo‘lsa, havoga har yili 200 mln. tonnadan ortiq is gazi va 5 mln.tonna qo‘rg‘oshin chiqadi. Yoqilg‘i yenergetikasi sanoati ham havoning ifloslanishiga katta hissa qo‘shadi. Mineral yoqilg‘i tarkibida ma’lum miqdorda oltin gugurt bo‘ladi. Oltin gugurt oksidi havo bilan birga o‘pkaga kirib, oltin gugurt kislotasini (sulfat) hosil qiladi. Natijada nafas qisilishi, kislorod tanqisligi kasalliklariga olib keladi. Qurilish materiallari sanoati havoni chang bilan ifloslaydi. Ximiya sanoati korxonalaridan chiqadigan chiqindilar turli xil. Ularning aksariyati inson organizmi uchun zaharli. Bular qo‘yidagilar: uglerod oksidi, azot oksidi, oltin gugurt angidridi, ammiak, xlorli va ftorli birikmalar va hokazo. Qishloq xo‘jaligi rayonlarida ham havo unchalik toza yemas. Qishloq xo‘jaligida turli ximiyaviy preparatlardan foydalanish juda ko‘paygan. Zararkunanda hasharotlar va turli xil kasalliklarga qarshi zaharli ximiyaviy preparatlar mamlakatdagi o‘rtacha belgilangan miqdordan bir necha barovar ko‘p ishlatiladi. Bular ichida butifos bo‘lgan. Hozir ularning o‘rnida boshqa xil zararsizroq defoliantlar bilan almashtirildi. Har bir gektar yekin maydoniga yiliga o‘rta hisobda 1 kilogramm pestitsid, gerbitsid, defoliantlar to‘g‘ri keladi.