logo

Jigarning turg‘unlik giperemiyasi

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

744.853515625 KB
Jigarning turg‘unlik giperemiyasi 
Reja:
1. Mashg‘ulotning maqsadi
2. Ko‘rgazmali qurollar
3. Mashg‘ulotning mazmuni: mikroskopik va makroskopik o‘zgarishlar. Ko‘pqonlik   -   xaddan   tashqari   ko‘pva   to‘qimaning   tomirlarida   qon
miqdorining   oshishiga   aytiladi.   Kelib   chiqishiga   qarab,   arterial   va   venoz
ko‘pqonlik farq qilinadi.
Bu   buzilishlar   2   xil:   umumiy   va   mahalliy   bo‘ladi.   Ko‘pincha   mahalliy
buzilishlar tez uchraydi va ularga quyidagilar kiradi: giperemiya (ko‘pqonlik), qon
quyilish, qon oqish, infarqt, tromboz va emboliyalar va stazlar kiradi. 
Arterial   giperemiya   —   qon   harakatining   normal   holatida   organlarning
arteriya   tomirlarida   qon   miqdorining   oshishi   va   sifat   jixatidan   o‘zgarishiga
aytiladi.   Bunda   qon   tomirlari   kengayadi,   organ   qizaradi,   modda   almashinuvi
kuchayadi,   bezli   organlarida   sekret   ishlab   chiqarish   kuchayadi.   Rivojlanish
mexanizmiga   qarab,   vazomotor,   kollaterial,   vakat,   yallig‘lanish   ko‘pqonliklari
farq  qilinadi.
Vazomotor   ko‘pqonlik   —   tomirnikengaytiruvchi   yoki   qisqartiruvchi
nervning   ta’sirlanishi   (sovuq,   issiq,   ximiyaviy   moddalar)   yokifalajlanishidan
kelib chiqadi.
Kollaterial  ko‘pqonlik -  tromboz va   emboliyanatijasida   qon bilan   ta’minlash
buzilgan joyning atrofidagi ko‘pqonlikka aytiladi.
Vakat   ko‘pqonlik -   bosimning   kamayishidan   kelib   chiqadigan     ko‘pqonliq
Masalan, odam terisida banka qo‘yilganda bu ko‘pqonlik yaqqol ko‘rinadi.
Venoz   ko‘pqonligi   —   arteriya   tomirlarida   normal   qon   harakatida,   vena
tomirida  qon   harakatining   qiyinlashishi.   Bu   turg‘unlik   ko‘pqonligi   ham   deyiladi.
O‘tkir va surunkali vena ko‘pqonligi farq qilinadi.
O‘tkir venoz ko‘pqonlik - vena tomirini ustki  homila tomonidan   qisilishi, intima
qavatining   yallig‘lanishi   natijasida,   trombozlar   natijasida   kelib   chiqadi.   Bunda
organ hajmiga kattalashadi, to‘q-qizil   rangdan ko‘kimtir rangda bo‘yaladi, o‘pka,
oshqozon-ichaklarda, terida  shishlar hosil bo‘ladi.
Surunkali   venoz   ko‘pqonlikda   -   distrofiya,   atrofiya ,   biriktiruvchi
to‘qimaning o‘sishi rivojlanadi.Oqibati   —  kelib   chiqish   sababi   aniqlanib   oldi   olinsa,   ko‘pqonlik  	qaytadi,   shish	
qaytadi,   suyuqlik   shimiladi,   qon   aylanish   tiklanadi.  	Ko‘pqonlik   trombozlar,   qon oqishlar,   yallig‘lanishlar   rivojlanishi   bilan   ham   yakunlanadi.   Staz   (qonning
to‘xtashi) va to‘qimaning yemirilishi bilan 	harakterlanadi.	
Staz -  organ, to‘qima kapillyarlarida, mayda  	venalarda qon harakatning to‘liq	
to‘xtashi. Bunda tomirda qon miqdori  	oshadi	,  eritrotsitlar bir-biriga zichlashadi va	
bir   butun   massa   hosil   bo‘ladi.  	Gialinli   tromboz   -   rivojlanish   mexanizmiga   qarab,	
turg‘unlik va haqiqiy 	staz farq qilinadi.	
Turg‘unlik  stazi  qon  harkatining  sekinlashishi  natijasida  kelib  	chiqadi. Haqiqiy	
staz   esa   virusli   infeksiyalarda,   zaharlanishlarda   uchraydi.  	Bunda   eritrotsitlar   bir-	
biriga yopishadi va qon harakatini to‘liq  	to‘xtashiga olib keladi. Tomirlarda qon	
ko‘paymaydi va tomirlar 	kengaymaydi.	
Oqibati.   Uzoq   davom   etadigan   stazlarda   distrofik   o‘zgarishlar   bo‘lib,	
to‘qimalarning   yemirilishi   bilan   harakterlanadi.   Masalan,   saramas  	kasalligida,	
paratifda bu o‘zgarishlar ko‘rinadi.Qizil tromblar   — o‘limdan keyin ivigan qon laxtalariga o‘xshaydi.   To‘q-qizil
rangada   bo‘lib,   zich   fibrin   tolalaridan,   turidan   va   to‘rlarga   ilinib   turgan
eritrotsitlardan,   leykotsitlardan   tuzilgan.   Bu   tromblar   qon   harakatining       juda
sekinlashishidan   hosil   bo‘ladi.   Vena   tomirlarida
turg‘unlik ko‘pqonligida uchraydi.
Aralash   tromblar   —   trombning   bosh   qismi   trombotsitlardan   tuzilgan   bo‘lib,
tomir devorida yopishib turadi. Trombning tanasi esa qavatli  tuzilishga ega, dum
qismi esa tomir yo‘lida osilib turadi.
To‘ldirilgan tromblar - mayda   vena va kapillyarlarda uchraydi. Ular butun   tomir
yo‘lini   berkitadi.   Bu   tromb   yopishqoq   eritrotsitlardan   va   plazma   oqsilidan   hosil
bo‘ladi. Kuyishda, ba’zi yuqumli kasallikdazaharlanishlarda  uchraydi.
Tomir devoriga nisbatan quyidagi tromblar farq qilinadi:
Qavatli   tromblar-   katta   tomirlarda   qon   harakati   bez   bo‘lgandaular
jarohatlangan   endoteliy   hujayralarda   hosil   bo‘ladi.   Trombotsitlardan,
leykotsitlardan va fibrindan tuzilgan.
To‘ldiruvchi   tromblar   -   mayda   tomirlarda   uchrab,   devorli   tromblarda   keyin
hosil   bo‘ladi   va   butun   tomir   devorini   to‘ldiradi.   O‘lgan   gavdadagi   ivigan   qon laxtalaridan   tromblar   tomir   devorida   yopishqoqligi   bilan   farq   qilinadi.   Oq   va
aralash tromblar tomir devorida butunlay yopishib turadi.  Qizil tromblar esa tomir
devorida   bosh   qismigina   ilinib   turadi   va   osongina   ajraladi.   Tromblar   erkin
yuzasi   notekis,   fibrin   ipchalari   trombda   yo‘g‘on   bo‘ladi,   o‘lgan   gavdadagi   qon
laxtalarida esa ingichka bo‘ladi.
Oqibati   va   ahamiyati   —   tromb   devordan   o‘zilib   tomir   yo‘lida   harakatlansa,
emboliyalarni hosil bo‘lishiga sabab bo‘ladi.
Uzilmasa , yemiriladi. Bunda proteolitik fermentlar, yiringli mikroblar ishtirok
yetadi.   Ko‘p   hollarda   tromb   tomir   devorida   mahkam   ushlab   qoladi   va
biriktiruvchi   to‘qima   bilan   almashinadi.   Ba’zi   tromblar   qurib,   tuzlanib   qoladi.
Tromblar ishemiyani, infarqtni yoki gangrenani  chaqiradi.
Emboliya   —   qon   tomir   yo‘lini   qon   bilan   oqib   kelgan   yot   moddalar   bilan
berqilishi.   Embollar   tromb   qismchalaridan,   to‘qima   qoldiqlaridan,   o‘sma
hujayralaridan, yog‘ tomchilaridan, havo yoki gaz  pufakchalaridan, gelmentlardan,
mikroblardan   hosil   bo‘lishi   mumkin.   Embollar   tomir   bo‘ylab   qon   bilan   harakat
qiladi. Embollar qon harakatiga qarshi ham yo‘nalishi mumkin.
Qishloq   xo‘jalik   hayvonlarida   tromblarning   yemirilishidan   hosil   bo‘ladigan
tromboemboliyalar   ko‘p   uchraydi.   Bo‘lar   o‘pkada,   buyrakda,   taloqda   va   ichakda
uchraydi.
Yog‘   emboliyasi   -   trubkasimon   suyaklarning   sinishidan   hosil   bo‘ladi. Bunda
erkin   holdagi   yog‘   tomchilari   harakterlangan   vena   tomirlariga   kiradi   va   qon
harakati   bilan   o‘pka   kapillyarlariga   keladi   va   emboliyalar   hosil   bo‘ladi. Dastlab
bu bilinmay, agar o‘pka kapillyarlarining 3 dan 2 qismida  emboliyalar hosil bo‘lsa,
o‘limiga olib keladi. 
Havo   emboliyasi   —   jarohatlangan   vena   tomirlarida   havoni   kirishi.   Bu   vena
orqali   in’eksiya   qilinganda   ham   hosil   bo‘lishi   mumkin.   Bunda   har   xil   hayvonlar
turlicha reaksiya beradi. Masalan: otlar 1 kg og‘irligida 10  ml havoni, quyonlar 2-
3 ml  havoni o‘tkazib yuborishi  mumkin. Ko‘p miqdorda   havoni   kirishi   xavflidir,
bunda  qon  aylanishi   buziladi,  yurakning  o‘ng   qismi   kengayadi,   xatto   yurakning
falajlanishi   kelib   chiqadi.   Havoli   emboliyaga   taxmin   bo‘lganda   o‘lgan   gavdani tezda   yorib   ko‘rish   kerak   (1   sutka   o‘tkazmasdan).   Bunda   osongana   havo
pufaklarini   yurak   bo‘shlig‘ida   o‘pka   arteriyalarida   ko‘rish   mumkin.   Tomirlarni
suv   ichida   kesganda   yaxshi   nataja   beradi.   Yurakda   ko‘piksimon   qonni   aniqlash
ham diagnostik ahamiyatiga ega.
Gaz emboliyasi   — tomir yo‘lida bosimning pasayishi  natijasida, qonda   erigan
gazlarning   ajralib   chiqishi   bilan   harakterlanadi.   Bu   hayvonarda   bilinmaydi,
ahamiyatga   ega   emas.   Lekin   uchuvchilarda,   vodolazlarda   yuqori   bosimli
sharoitdan,   past   bosimi   sharoitda   o‘tganda   sodir   bo‘ladi.   (dekompressionli
kasallik).   Hayvonlarda   parazitar,  bakterial,   to‘qimali   emboliyalar   ko‘p   uchraydi.
O‘sma   hujayralari   va   mikrob   to‘plamlaridan   tuzilgan   emboliyalar   fibrinli
jarayonlarini tarqalishiga, xavfli  o‘smalarning tarqalishiga olib keladi.
Oqibati   —   ko‘p   holatlarda   emboliya   boshqa   kasalliklarning   kelib   chiqishiga
sabab   bo‘ladi.   Emboliyalarning   oqibati   ularning   harakteriga,   kattaligiga,   soniga,
tomirlarning   kisqarishiga   bog‘liq.   Hayvonlar   emboliyadan   o‘lmasligi   mumkin,
lekin degenerativ, nekrotik jarayonlar va infartlar hosil bo‘ladi.
Infarqt   —   qon   harakatining   to‘xtashi   natijasida   kelib   chiqadigan   organning
yemirilgan   o‘chog‘iga   aytiladi.   Uning   sababi   trombozlar,   emboliyalardir.
Infarqtlar  buyrakda, taloqda, yurakda, ichakda, o‘pkada uchraydi.
Qon   tomirlarining   devorlarini   kisqarishi   ham   (yurak   arteriyalarida)   infarqtga
olib   keladi.   Infarqtlar   konussimon   shaklda   bo‘ladi.   Uning   ichki   qismi   tomir
yo‘lidagi   yot   moddaga,   asosi   esa   organning   yuzasiga   qaralgan   bo‘ladi.   Kesilgan
yuzada ular uchburchaksimon bo‘lib ko‘rinadi. Miokardda,   ichakda, bosh miyada
infarqtning shakli, tomirlarning joylashishiga  bog‘liq.   Infarqtlar  bir  dona yoki  bir
necha   dona   bo‘lishi   mumkin.         Konsistensiyasini   nekrozning   turiga   va
organning konsistensiyasiga  bog‘liq.
Bo‘yalishiga qarab, uch xil infarqt farq qilinadi: anemik, qizil yoki  gemorragik
va oq insfarqtlar.
Anemik  infarqt   -   tomirlarning   devorini   qisqarishidan   kelibchiqadi .   Buyraqda,
taloqda,   ba’zida   miokardda   va   ichakda   uchraydi.   Kesilgan   yuzasi   quruk   bo‘lib, och-qo‘ng‘ir   rangda   ko‘rinadi.   Mikroskopiyada   tomir   yo‘lining   qonsizligi   bilan
harakterlanadi.
Gemorragik   infarqt   —   turg‘unlik   ko‘pqonligida   hosil   bo‘ladi.   Bu   infarqt
ichakda,   o‘pkada,   miokardda,   uchraydi.   Kesilgan   yuza   xo‘l,   to‘q-qizil   rangda.
Mikroskopik   tomirlarining   qonga   to‘lishi   bilan   harakterlanadi,   xatto   oraliq
biriktiruvchi   to‘qimada   ham   qon   to‘planadi.   Ba’zida   eritrotsitlar   yemirilsa,
gemorragik infarqt oqimtir rangda bo‘ladi.
Oq   infarqt   -   organning   kattaligiga,   anatomo-fiziologiktuzilishiga   bog‘liq.   Ba’zi
infarqtlar   chegaralanadi   va   shimilib,   uning   o‘rnida   biriktiruvchi   to‘qimadan
tuzilgan   chandiq   hosil   bo‘ladi.   Miokarddagi,  ichakdagi  yirik infarqtlar   o‘limga
olib   keladi.   Ichaklarda   gaz   ko‘payishi   va   atoniyadan   o‘lim   sodir   bo‘lishi
mumkin. Bosh miyadagi  infarqtlar falajlanishga olib keladi.
Bu   buzilishlar   2   xil:   umumiy   va   mahalliy   bo‘ladi.   Ko‘pincha   mahalliy
buzilishlar tez uchraydi va ularga quyidagilar kiradi: giperemiya (ko‘pqonlik), qon
quyilish, qon oqish, infarqt, tromboz va emboliyalar kiradi.
Giperemiya   –   alohida   to‘qimada   yoki   organda   qonning   ko‘payishi.   Venoz
va   arterial   giperemiyalar   farq   qiladi.   Turg‘unlik   giperemiyasi   keng   tarqalgan.   Bu
giperemiya   yurak   faoliyatini   buzilishidan   yoki   o‘pka   kasalliklarida   uchraydi.   Bu
giperemiya o‘tkir va surunkali formada kechishi mumkin.
Makroskopik   ko‘rinish.   O‘tkir   formada   jigar   tashqi   rangi   muskat
yong‘og‘ini eslatadi-bo‘lakcha markazi qizil qo‘ng‘ir-qizil yoki ko‘k-qizil rangda,
chetlari esa och-kulrangda. Organ hajmiga bir necha marta kattalashgan, kapsulasi
taranglashgan, kesilganda qon oqish ko‘zatiladi.
Surunkali   formada   esa   muskat   tuzilishi   qisman   saqlangan,   qattiq
qonsistensiyasi   va   hajmiga   kichraygan   bo‘lishi   mumkin   –   jigar   sirrozi.   Qattiq
qonsistensiya biriktiruvchi to‘qimalar o‘sishi hisobidan bo‘ladi.
Mikroskopik   ko‘rinish.   Kichik   ko‘zguda   albatta   bo‘lakcha   markaziga
e’tibor   beriladi.   Markaziy   vena   va   unga   yaqin   kapillyarlar   qon   bilan   to‘plangan,
kengaygan.   Bo‘lakcha   chetlarida   esa   kapillyarlar   normaga   yaqin   (kengaymagan).
Bo‘lakcha   markazidagi   to‘sinchalar   ingichkalashgan   va   bir-biridan   chetlashib, hujayralar   sochilib   joylashgan.   Katta   ko‘zguda   esa   bo‘lakchaning   markazida   va
chetlariga   e’tibor   beramiz.   Markazdagi   to‘sinchalar   yupqalashgan,   ba’zi   joylarda
uzilgan.   Jigar   hujayralarining   chegarasi   farq   qilinmaydi,   ularning   yadrosi   esa
kichraygan, to‘q bo‘yaladi, chetlari notekis, tishsimon – piknoz. Jigar hujayralarida
ba’zida   sarg‘ish-qo‘ng‘ir   pigment   –   lipofussin   ko‘rinadi.   Bu   uzoq   vaqt   modda
almashinuvining buzilganligidan dalolat beradi. Bo‘lakcha o‘rtasi  va   chetlaridagi
hujayralarida yog‘ tomchilarining o‘rni ko‘rinadi – uzuksimon hujayralar.
Surunkali   formada   esa   bo‘lakcha   markazida   tayoqsimon   biriktiruvchi
to‘qimani, chetlarida esa yuqori aytib o‘tilgan strukturali o‘zgarishlar ko‘rinadi.
O‘pka vena qon tomirlaridan ko‘p qonlik, ba’zi alveolalar zardob
suyuqligi bilan to‘lgan.

Jigarning turg‘unlik giperemiyasi Reja: 1. Mashg‘ulotning maqsadi 2. Ko‘rgazmali qurollar 3. Mashg‘ulotning mazmuni: mikroskopik va makroskopik o‘zgarishlar.

Ko‘pqonlik - xaddan tashqari ko‘pva to‘qimaning tomirlarida qon miqdorining oshishiga aytiladi. Kelib chiqishiga qarab, arterial va venoz ko‘pqonlik farq qilinadi. Bu buzilishlar 2 xil: umumiy va mahalliy bo‘ladi. Ko‘pincha mahalliy buzilishlar tez uchraydi va ularga quyidagilar kiradi: giperemiya (ko‘pqonlik), qon quyilish, qon oqish, infarqt, tromboz va emboliyalar va stazlar kiradi. Arterial giperemiya — qon harakatining normal holatida organlarning arteriya tomirlarida qon miqdorining oshishi va sifat jixatidan o‘zgarishiga aytiladi. Bunda qon tomirlari kengayadi, organ qizaradi, modda almashinuvi kuchayadi, bezli organlarida sekret ishlab chiqarish kuchayadi. Rivojlanish mexanizmiga qarab, vazomotor, kollaterial, vakat, yallig‘lanish ko‘pqonliklari farq qilinadi. Vazomotor ko‘pqonlik — tomirnikengaytiruvchi yoki qisqartiruvchi nervning ta’sirlanishi (sovuq, issiq, ximiyaviy moddalar) yokifalajlanishidan kelib chiqadi. Kollaterial ko‘pqonlik - tromboz va emboliyanatijasida qon bilan ta’minlash buzilgan joyning atrofidagi ko‘pqonlikka aytiladi. Vakat ko‘pqonlik - bosimning kamayishidan kelib chiqadigan ko‘pqonliq Masalan, odam terisida banka qo‘yilganda bu ko‘pqonlik yaqqol ko‘rinadi. Venoz ko‘pqonligi — arteriya tomirlarida normal qon harakatida, vena tomirida qon harakatining qiyinlashishi. Bu turg‘unlik ko‘pqonligi ham deyiladi. O‘tkir va surunkali vena ko‘pqonligi farq qilinadi. O‘tkir venoz ko‘pqonlik - vena tomirini ustki homila tomonidan qisilishi, intima qavatining yallig‘lanishi natijasida, trombozlar natijasida kelib chiqadi. Bunda organ hajmiga kattalashadi, to‘q-qizil rangdan ko‘kimtir rangda bo‘yaladi, o‘pka, oshqozon-ichaklarda, terida shishlar hosil bo‘ladi. Surunkali venoz ko‘pqonlikda - distrofiya, atrofiya , biriktiruvchi to‘qimaning o‘sishi rivojlanadi.Oqibati — kelib chiqish sababi aniqlanib oldi olinsa, ko‘pqonlik qaytadi, shish qaytadi, suyuqlik shimiladi, qon aylanish tiklanadi. Ko‘pqonlik trombozlar, qon

oqishlar, yallig‘lanishlar rivojlanishi bilan ham yakunlanadi. Staz (qonning to‘xtashi) va to‘qimaning yemirilishi bilan harakterlanadi. Staz - organ, to‘qima kapillyarlarida, mayda venalarda qon harakatning to‘liq to‘xtashi. Bunda tomirda qon miqdori oshadi , eritrotsitlar bir-biriga zichlashadi va bir butun massa hosil bo‘ladi. Gialinli tromboz - rivojlanish mexanizmiga qarab, turg‘unlik va haqiqiy staz farq qilinadi. Turg‘unlik stazi qon harkatining sekinlashishi natijasida kelib chiqadi. Haqiqiy staz esa virusli infeksiyalarda, zaharlanishlarda uchraydi. Bunda eritrotsitlar bir- biriga yopishadi va qon harakatini to‘liq to‘xtashiga olib keladi. Tomirlarda qon ko‘paymaydi va tomirlar kengaymaydi. Oqibati. Uzoq davom etadigan stazlarda distrofik o‘zgarishlar bo‘lib, to‘qimalarning yemirilishi bilan harakterlanadi. Masalan, saramas kasalligida, paratifda bu o‘zgarishlar ko‘rinadi.Qizil tromblar — o‘limdan keyin ivigan qon laxtalariga o‘xshaydi. To‘q-qizil rangada bo‘lib, zich fibrin tolalaridan, turidan va to‘rlarga ilinib turgan eritrotsitlardan, leykotsitlardan tuzilgan. Bu tromblar qon harakatining juda sekinlashishidan hosil bo‘ladi. Vena tomirlarida turg‘unlik ko‘pqonligida uchraydi. Aralash tromblar — trombning bosh qismi trombotsitlardan tuzilgan bo‘lib, tomir devorida yopishib turadi. Trombning tanasi esa qavatli tuzilishga ega, dum qismi esa tomir yo‘lida osilib turadi. To‘ldirilgan tromblar - mayda vena va kapillyarlarda uchraydi. Ular butun tomir yo‘lini berkitadi. Bu tromb yopishqoq eritrotsitlardan va plazma oqsilidan hosil bo‘ladi. Kuyishda, ba’zi yuqumli kasallikdazaharlanishlarda uchraydi. Tomir devoriga nisbatan quyidagi tromblar farq qilinadi: Qavatli tromblar- katta tomirlarda qon harakati bez bo‘lgandaular jarohatlangan endoteliy hujayralarda hosil bo‘ladi. Trombotsitlardan, leykotsitlardan va fibrindan tuzilgan. To‘ldiruvchi tromblar - mayda tomirlarda uchrab, devorli tromblarda keyin hosil bo‘ladi va butun tomir devorini to‘ldiradi. O‘lgan gavdadagi ivigan qon

laxtalaridan tromblar tomir devorida yopishqoqligi bilan farq qilinadi. Oq va aralash tromblar tomir devorida butunlay yopishib turadi. Qizil tromblar esa tomir devorida bosh qismigina ilinib turadi va osongina ajraladi. Tromblar erkin yuzasi notekis, fibrin ipchalari trombda yo‘g‘on bo‘ladi, o‘lgan gavdadagi qon laxtalarida esa ingichka bo‘ladi. Oqibati va ahamiyati — tromb devordan o‘zilib tomir yo‘lida harakatlansa, emboliyalarni hosil bo‘lishiga sabab bo‘ladi. Uzilmasa , yemiriladi. Bunda proteolitik fermentlar, yiringli mikroblar ishtirok yetadi. Ko‘p hollarda tromb tomir devorida mahkam ushlab qoladi va biriktiruvchi to‘qima bilan almashinadi. Ba’zi tromblar qurib, tuzlanib qoladi. Tromblar ishemiyani, infarqtni yoki gangrenani chaqiradi. Emboliya — qon tomir yo‘lini qon bilan oqib kelgan yot moddalar bilan berqilishi. Embollar tromb qismchalaridan, to‘qima qoldiqlaridan, o‘sma hujayralaridan, yog‘ tomchilaridan, havo yoki gaz pufakchalaridan, gelmentlardan, mikroblardan hosil bo‘lishi mumkin. Embollar tomir bo‘ylab qon bilan harakat qiladi. Embollar qon harakatiga qarshi ham yo‘nalishi mumkin. Qishloq xo‘jalik hayvonlarida tromblarning yemirilishidan hosil bo‘ladigan tromboemboliyalar ko‘p uchraydi. Bo‘lar o‘pkada, buyrakda, taloqda va ichakda uchraydi. Yog‘ emboliyasi - trubkasimon suyaklarning sinishidan hosil bo‘ladi. Bunda erkin holdagi yog‘ tomchilari harakterlangan vena tomirlariga kiradi va qon harakati bilan o‘pka kapillyarlariga keladi va emboliyalar hosil bo‘ladi. Dastlab bu bilinmay, agar o‘pka kapillyarlarining 3 dan 2 qismida emboliyalar hosil bo‘lsa, o‘limiga olib keladi. Havo emboliyasi — jarohatlangan vena tomirlarida havoni kirishi. Bu vena orqali in’eksiya qilinganda ham hosil bo‘lishi mumkin. Bunda har xil hayvonlar turlicha reaksiya beradi. Masalan: otlar 1 kg og‘irligida 10 ml havoni, quyonlar 2- 3 ml havoni o‘tkazib yuborishi mumkin. Ko‘p miqdorda havoni kirishi xavflidir, bunda qon aylanishi buziladi, yurakning o‘ng qismi kengayadi, xatto yurakning falajlanishi kelib chiqadi. Havoli emboliyaga taxmin bo‘lganda o‘lgan gavdani

tezda yorib ko‘rish kerak (1 sutka o‘tkazmasdan). Bunda osongana havo pufaklarini yurak bo‘shlig‘ida o‘pka arteriyalarida ko‘rish mumkin. Tomirlarni suv ichida kesganda yaxshi nataja beradi. Yurakda ko‘piksimon qonni aniqlash ham diagnostik ahamiyatiga ega. Gaz emboliyasi — tomir yo‘lida bosimning pasayishi natijasida, qonda erigan gazlarning ajralib chiqishi bilan harakterlanadi. Bu hayvonarda bilinmaydi, ahamiyatga ega emas. Lekin uchuvchilarda, vodolazlarda yuqori bosimli sharoitdan, past bosimi sharoitda o‘tganda sodir bo‘ladi. (dekompressionli kasallik). Hayvonlarda parazitar, bakterial, to‘qimali emboliyalar ko‘p uchraydi. O‘sma hujayralari va mikrob to‘plamlaridan tuzilgan emboliyalar fibrinli jarayonlarini tarqalishiga, xavfli o‘smalarning tarqalishiga olib keladi. Oqibati — ko‘p holatlarda emboliya boshqa kasalliklarning kelib chiqishiga sabab bo‘ladi. Emboliyalarning oqibati ularning harakteriga, kattaligiga, soniga, tomirlarning kisqarishiga bog‘liq. Hayvonlar emboliyadan o‘lmasligi mumkin, lekin degenerativ, nekrotik jarayonlar va infartlar hosil bo‘ladi. Infarqt — qon harakatining to‘xtashi natijasida kelib chiqadigan organning yemirilgan o‘chog‘iga aytiladi. Uning sababi trombozlar, emboliyalardir. Infarqtlar buyrakda, taloqda, yurakda, ichakda, o‘pkada uchraydi. Qon tomirlarining devorlarini kisqarishi ham (yurak arteriyalarida) infarqtga olib keladi. Infarqtlar konussimon shaklda bo‘ladi. Uning ichki qismi tomir yo‘lidagi yot moddaga, asosi esa organning yuzasiga qaralgan bo‘ladi. Kesilgan yuzada ular uchburchaksimon bo‘lib ko‘rinadi. Miokardda, ichakda, bosh miyada infarqtning shakli, tomirlarning joylashishiga bog‘liq. Infarqtlar bir dona yoki bir necha dona bo‘lishi mumkin. Konsistensiyasini nekrozning turiga va organning konsistensiyasiga bog‘liq. Bo‘yalishiga qarab, uch xil infarqt farq qilinadi: anemik, qizil yoki gemorragik va oq insfarqtlar. Anemik infarqt - tomirlarning devorini qisqarishidan kelibchiqadi . Buyraqda, taloqda, ba’zida miokardda va ichakda uchraydi. Kesilgan yuzasi quruk bo‘lib,