logo

Qadimgi turkiy yozma yodgorliklarning xronologiyasi va ularning ahamiyati

Yuklangan vaqt:

17.03.2025

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

26.6396484375 KB
Qadimgi turkiy yozma yodgorliklarning xronologiyasi va ularning ahamiyati
Reja
1. Qadimgi turkiy yozma yodgorliklarning xronologiyasi va ularning ahamiyati
2. Runik yozuvi va uning xususiyatlari, o`rganish tarixi
3. Orxon-Enesay yozuvlari: mazmuni, tili va madaniy ahamiyati
4. Qadimgi turkiy tillarning genetik aloqalari va ularning rivojlanish bosqichlari
5. Qadimgi turkiy manbalardagi ijtimoiy-siyosiy tizimlar va jamiyat tuzilmasi
6. Qadimgi turkiy manbalarda aks etgan din va e`tiqodlar
7. Qadimgi turkiy manbalarning zamonaviy tilshunoslik va tarixshunoslik 
uchun ahamiyati Qadimgi turkiy yozma yodgorliklarning xronologiyasi va ularning 
ahamiyati
Qadimgi turkiy yozma yodgorliklarning xronologiyasi va ularning ahamiyati 
turkiy filologiyasi va tarixi uchun beqiyos ahamiyatga egadir. Ushbu 
yodgorliklar orqali biz qadimgi turkiy xalqlarning madaniyati, tili, dinlari, 
ijtimoiy tuzilmasi va tarixi haqida qimmatli ma'lumotlarga ega bo'lamiz.  
Yozma yodgorliklarning xronologiyasini aniqlash esa, bu ma'lumotlarni vaqt 
oqimida joylashtirish va ularning o'zaro aloqasini tushunish uchun juda 
muhimdir.  Eng qadimgi turkiy yozma yodgorliklar orasida milodiy V-VI 
asrlarga oid Orxon-Enesay yozuvlari alohida o'rin tutadi. Bu yodgorliklar 
qadimgi turkiy yozuvlarning eng muhim namunalaridan biri bo'lib, ularning tili 
va yozuv tizimi haqida muhim ma'lumotlar beradi.  Yozuvlarning tilshunoslik 
tahlili turkiy tillarning kelib chiqishi va rivojlanishi haqida chuqur tushuncha 
beradi.  Orxon-Enesay yozuvlari shuningdek, turkiy xalqlarning siyosiy tarixi, 
ijtimoiy tuzilmasi va diniy e'tiqodi haqida ham qimmatli ma'lumotlarni o'z 
ichiga oladi. Masalan, Kutlug' va Bilge kabi kadimlar haqidagi yozuvlar, 
ularning davrining siyosiy voqealari va ijtimoiy munosabatlari haqida batafsil 
ma'lumot beradi.  VII-VIII asrlarga oid Kül Tegin va Bilge Kagan yodgorliklari 
esa Orxon-Enesay yozuvlarining davomini va rivojlanishini aks ettiradi. Ushbu 
yozuvlarda ham siyosiy tarix, harbiy yutuqlar, ijtimoiy-iqtisodiy hayotning turli 
jihatlari haqida qimmatli ma'lumotlar mavjud.  Ularning tili va uslubi Orxon-
Enesay yozuvlariga qaraganda yanada boy va murakkab bo'lib, turkiy tilining 
o'sha davrdagi rivojlanish darajasini ko'rsatadi.  Bundan tashqari, ushbu 
yodgorliklar orqali turkiy xalqlarning tenglik, adolat, vatanga sadoqat kabi 
qadriyatlari haqida ham tushuncha hosil qilish mumkin.  IX-X asrlarga oid 
boshqa yozma yodgorliklar, xususan, qadimgi turkiy xalqlarning o'sha davrdagi 
madaniyati va hayoti haqida yangi ma'lumotlar beradi.  Bu davr yozuvlari 
ko'pincha turkiy xalqlarning o'sha davrda boshdan kechirgan siyosiy voqealar,  harbiy yurishlar, iqtisodiy rivojlanish va madaniy yutuqlari haqida hikoya 
qiladi.  Ularning mazmuni va tili davrning o'ziga xos xususiyatlarini aks ettiradi.
XI-XII asrlarga oid yozma manbalar esa, turkiy tillarning va madaniyatining 
keyingi rivojlanishi haqida ma'lumot beradi.  Ular turkiy xalqlarning yangi 
davlatlar va imperiyalar qurishdagi roli, ularning ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy 
hayoti haqida qimmatli ma'lumotlarni o'z ichiga oladi.  Bu davr yozuvlari 
ko'pincha adabiy asarlar, diniy risolalar va boshqa turdagi yozuvlar shaklida 
saqlanib qolgan.  Qadimgi turkiy yozma yodgorliklarning ahamiyati shundan 
iboratki, ular qadimgi turkiy xalqlarning tarixi, madaniyati va tili haqida 
beqiyos ma'lumotlar beradi.  Ushbu yodgorliklar orqali biz qadimgi turkiy 
xalqlarning ijtimoiy tuzilmasi, e'tiqodi, urf-odatlari va kundalik hayoti haqida 
tasavvur hosil qilamiz.  Bundan tashqari, ushbu yozuvlar turkiy tillarni 
o'rganish, ularning kelib chiqishi va rivojlanishi haqida chuqur tushunchaga ega 
bo'lish uchun muhim manba hisoblanadi.  Ushbu yodgorliklarning o'rganilishi 
turkiy xalqlarning tarixiy xotirasini saqlash, ularning madaniy merosini boyitish
va turkiy dunyosi o'rtasidagi aloqani mustahkamlash uchun muhim ahamiyatga 
egadir.  Zamonaviy tilshunoslik va tarixshunoslik usullarining rivojlanishi bilan 
birga, qadimgi turkiy yozma yodgorliklarni o'rganish davom etmoqda va ular 
haqidagi bilimlarimiz doimo boyib bormoqda.  Har bir yangi kashfiyot va 
tadqiqot natijalari qadimgi turkiy xalqlarning tarixi va madaniyati haqida yangi 
va qimmatli ma'lumotlarni oshkor etadi.  Shuning uchun, qadimgi turkiy yozma 
yodgorliklarni chuqur o'rganish va ularni kelajak avlodlarga yetkazish turkiy 
dunyosi uchun muhim vazifa hisoblanadi.  Ushbu yodgorliklar bizga nafaqat 
o'tmish haqida ma'lumot bermasdan, balki kelajak avlodlarimizga ham o'z 
tarixini, madaniyatini va tilini bilishga yordam beradi.  Shu sababli, ushbu boy 
merosimizni asrash va o'rganish barchamizning burchimizdir.
Runik yozuvi va uning xususiyatlari, o`rganish tarixi Runik yozuvi va uning xususiyatlari, o`rganish tarixi  Runik yozuvi qadimgi 
german xalqlari tomonidan ishlatilgan alifbo bo`lib, uning kelib chiqishi va 
rivojlanishi haqida turli xil nazariyalar mavjud.  Ushbu yozuvning o`ziga xos 
xususiyatlari, shuningdek, uning o`rganilish tarixi va zamonaviy tadqiqotlar 
natijalari haqida batafsil ma`lumot berish maqsadida ushbu maqola yozildi.  
Runik yozuvning kelib chiqishi haqida aniq ma`lumotlar yo`q, ammo ko`pchilik
olimlar uning kelib chiqishini milodiy II asrga bog`laydilar.  Ushbu davrda 
Germaniya hududida yashovchi xalqlarning  yozuvga bo`lgan ehtiyoji ortib 
borgan va shu bois lotin alifbosidan kelib chiqqan yangi yozuv tizimi yaratilgan 
deb taxmin qilinadi.  Ayrim tadqiqotchilar runik yozuvning kelib chiqishida 
etrusk, yunon yoki hatto ibroniy yozuv tizimlarining ta`siri bo`lganiga ishora 
qiladilar.  Ammo bu nazariyalar hali ham bahsli bo`lib qolmoqda.  Runik 
yozuvning asosiy xususiyatlaridan biri uning soddaligi hisoblanadi.  Uning 
alifbosi nisbatan kam harflarga ega bo`lib, ular odatda to`g`ri chiziqlardan 
tashkil topgan.  Bu yozuv asosan yog`och, tosh yoki suyak ustida o`yib 
yozilgan.  Harflarning shakli va o`lchamlari har xil bo`lib, ular yozuvchining 
mahorati va materiallarga bog`liq edi.  Runik yozuvda harflarning o`ziga xos 
nomlari ham mavjud bo`lib, bu nomlar ko`pincha ularning shakliga yoki 
ma`nosiga bog`liq edi.  Masalan, "F" harfi "fehu" – mollar degan ma`noni 
anglatadi.  Runik yozuv turli xil shakllarda mavjud bo`lgan.  Eng keng 
tarqalganlari Futhark deb ataladigan  uchinchi asrdan boshlanib  keng 
qo`llanilgan  eski runik yozuv tizimi  va  unga nisbatan soddalashtirilgan yangi 
runik yozuv hisoblanadi.  Futhark alifbosi 24 ta harfdan iborat bo`lib, ularning 
aksariyati tovushlarni ifodalaydi.  Ammo ba`zi harflar qo`shimcha ma`nolarni 
ham anglatishi mumkin edi.  Yangicha runik alifbo esa Futharkka nisbatan 
kamroq harflarga ega edi va uning o`rganilish davri ham keyinchalik bo`lgan.  
Runik yozuvning tarqalish geografikasi juda keng bo`lib, Skandinaviya 
mamlakatlari, Britaniya orollari, Germaniya va Sharqiy Yevropaning bir qismi 
qamrab olingan.  Ushbu hududlarda runik yozuvda yozilgan turli xil yozuvlar  topilgan.  Ular orasida qabriston toshlaridagi yozuvlar, sehrli amulotlar, tangalar
va boshqa turdagi buyumlar ustidagi yozuvlar bor.  Bu yozuvlarning maqsadi 
ham xilma-xil edi: ba`zilari odamlar haqida ma`lumot berish uchun, ba`zilari 
diniy yoki sehrli marosimlar bilan bog`liq edi.  Runik yozuvning o`rganilish 
tarixi XVII asrdan boshlanadi.  O`sha paytlarda Skandinaviya mamlakatlarida 
runik yozuvda yozilgan ko`plab buyumlar topila boshladi va olimlar ushbu 
yozuvning sirlarini ochishga harakat qildilar.  Ushbu tadqiqotlarning dastlabki 
bosqichlarida ko`plab qiyinchiliklar bo`ldi, chunki runik yozuvning o`ziga xos 
xususiyatlari va o`sha davrdagi yozma manbalarning kamligi tadqiqotchilar 
uchun katta qiyinchiliklar yaratdi.  XIX asrda runik yozuvni o`rganish tezlashdi 
va bir qancha muhim kashfiyotlar qilindi.  Olimlar runik yozuvning turli xil 
turlarini aniqladilar, ularning kelib chiqishi va rivojlanish tarixini o`rganishdi.  
Ushbu davrda runik yozuvning lug`ati ham tuzildi va uning grammatikasi 
o`rganildi.  XX asrda runik yozuvni o`rganish yangi bosqichga ko`tarildi.  
Zamonaviy texnologiyalar va ilmiy usullarning yordamida olimlar runik yozuv 
haqida ko`proq ma`lumotlarga ega bo`lishdi.  Kompyuter texnologiyalari va 
raqamli tasvirlarni qayta ishlash usullaridan foydalanish yozuvlarni aniqlash va 
tahlil qilishni osonlashtirdi.  Hozirgi kunda runik yozuv haqidagi tadqiqotlar 
davom etmoqda.  Olimlar runik yozuvning kelib chiqishi, rivojlanishi va 
qo`llanilishi haqida yangi ma`lumotlarni topishga harakat qilmoqdalar.  Ular 
shuningdek, runik yozuvning turli xil shakllarini va uning lug`atini yanada 
aniqlashtirishga harakat qilmoqdalar.  Runik yozuvning o`rganilishida 
arxeologiya, tilshunoslik va tarix kabi fanlarning birgalikda qo`llanilishi juda 
muhimdir.  Bu fanlarning hamkorligi tufayli olimlar runik yozuv haqida 
ko`proq ma`lumotlarga ega bo`lishmoqda va uning sirlarini ochishga 
yaqinlashmoqdalar.  Shuningdek,  zamonaviy genetik tadqiqotlar ham qadimgi 
german xalqlarining ko`chishi va madaniyati haqidagi ma`lumotlarni runik 
yozuvlar bilan bog`lash orqali qo`shimcha ma`lumotlar bermoqda. Orxon-Enesay yozuvlari: mazmuni, tili va madaniy ahamiyati
Orxon-Enesay yozuvlari turkiy xalqlarning qadimgi yozma yodgorliklari 
orasida alohida o'rin egallaydi. Ularning mazmuni, tili va madaniy ahamiyati 
o'rganishga loyiq boy tarixiy manba hisoblanadi. Bu yozuvlar VII-VIII asrlarga 
mansub bo'lib, qadimgi turkiy davlatlarning siyosiy, ijtimoiy va madaniy 
hayotiga oid qimmatli ma'lumotlarni o'z ichiga oladi.  Orxon-Enesay 
yozuvlarining mazmuni asosan epik xarakterga ega bo'lib, qahramonlik haqida 
hikoya qiladi.  Yozuvlarda turkiy xalqlarning tarixiy voqealari, podshoh va 
sarkardalarning jasorati, davlatning qudrati, urushlar va g'alabalar, shuningdek,  
xalqning e'tiqodi va an'analari tasvirlangan.  Misol uchun, Bilge Kagan 
yozuvida uning otasi Kulyuk Kaganning davlatni qurishdagi harakatlari, o'zi 
boshqargan davrning muvaffaqiyatlari va qiyinchiliklari batafsil bayon qilingan.
Kultegin yozuvida esa, uning harbiy yutuqlari, davlatga xizmati va xalqqa 
bo'lgan muhabbati ta'kidlangan.  Yozuvlarda o'z davrining siyosiy-ijtimoiy 
hayoti, urf-odatlari, e'tiqodlari haqida ham ma'lumotlar mavjud. Ularning 
ba'zilarida diniy marosimlar,  qabristonlar,  daholar va boshqa turli odatlar 
tavsiflangan.  Orxon-Enesay yozuvlari qadimgi turkiy tilining muhim 
yodgorliklaridan hisoblanadi.  Yozuvlarning tili  eski turkiy lahjalarning biri 
bo'lib, hozirgi turkiy tillarning rivojlanishida muhim rol o'ynagan.  Tilning 
lug'aviy tarkibi, grammatik tuzilishi va fonetik xususiyatlari hozirgi turkiy 
tillarning kelib chiqishi va rivojlanishini o'rganishda muhim ahamiyatga ega.  
Yozuvlarda ishlatilgan so'zlarning aksariyati hozirgi turkiy tillarda ham 
uchraydi, bu esa tillar orasidagi yaqin aloqani ko'rsatadi.  Shuningdek, 
yozuvlarda eski turkiy tilining turli xil xususiyatlari, masalan, so'z yasash 
usullari, qo'shimchalarning ishlatilishi va boshqa grammatik xususiyatlari aks 
ettirilgan.  Tilning boyligi va murakkabligi Orxon-Enesay yozuvlarining ilmiy 
ahamiyatini yanada oshiradi.  Orxon-Enesay yozuvlarining madaniy ahamiyati 
beqiyosdir. Ular turkiy xalqlarning o'ziga xos madaniyatini, tarixini va tilini  saqlab qolishda muhim rol o'ynagan.  Bu yozuvlar orqali biz qadimgi turkiy 
xalqlarning dunyoqarashi, qadriyatlari, e'tiqodlari va hayotiy uslublari haqida 
bilib olamiz.  Yozuvlarda aks etgan qahramonlik, jasorat va vatanparvarlik 
tuyg'ulari kelajak avlodlar uchun o'rnak bo'ladi.  Shuningdek, yozuvlarda 
tasvirlangan san'at asarlari, haykallar, binolar va boshqa madaniy ob'ektlar o'sha
davrning badiiy va me'moriy uslublari haqida ma'lumot beradi.  Orxon-Enesay 
yozuvlari turkiy xalqlarning milliy g'ururini uyg'otadi va ularning tarixiy ongiga
katta hissa qo'shadi.  Ular bugungi kunda ham turkiy tillarni o'rganuvchilar va 
tadqiqotchilar uchun qimmatli manba hisoblanadi.  Xulosa qilib aytganda, 
Orxon-Enesay yozuvlari qadimgi turkiy xalqlarning tarixi, madaniyati va tili 
haqida qimmatli ma'lumotlarni o'z ichiga olgan noyob yodgorlikdir. Ularning 
mazmuni, tili va madaniy ahamiyati o'rganishga loyiq bo'lib, turkiy xalqlarning 
tarixiy xotirasini saqlash va o'rganishda muhim rol o'ynaydi.  Bu yozuvlar 
nafaqat tarixchilar, tilshunoslar va madaniyatshunoslar, balki barcha turkiy 
xalqlar uchun katta qadrga ega bo'lgan boy tarixiy meros hisoblanadi.  Ularning 
o'rganilishi va saqlanishi kelajak avlodlar uchun ham muhim ahamiyat kasb 
etadi.  Yozuvlarda aks etgan xalqimizning buyuk tarixi, madaniyati va tili bizni 
o'zligimizni anglashga, milliy g'ururimizni mustahkamlashga va kelajakka 
ishonch bilan qadam bosishga yordam beradi.  Shu sababli, Orxon-Enesay 
yozuvlari nafaqat tarixiy yodgorlik, balki milliy boyligimizning ajralmas qismi 
hisoblanadi.
Qadimgi turkiy tillarning genetik aloqalari va ularning rivojlanish 
bosqichlari
Qadimgi turkiy tillarning genetik aloqalari va ularning rivojlanish bosqichlari 
murakkab va ko'p qirrali mavzu bo'lib, tilshunoslikning uzoq yillar davom etgan
tadqiqotlari natijasida asta-sekin oydinlashib bormoqda.  Bu tillar oilasining 
kelib chiqishi va tarqalishi haqidagi nazariyalar turlicha bo'lib, ularning ba'zilari
hali ham munozarali hisoblanadi.  Ammo, zamonaviy tilshunoslikning  yutuqlari, xususan, taqqoslash usullari va genetik tahlil natijalari qadimgi turkiy 
tillarning o'zaro bog'liqligi va rivojlanish bosqichlarini aniqlashga yordam 
bermoqda.  Qadimgi turkiy tillarning umumiy ajdod tili Proto-turkiy tili deb 
hisoblanadi.  Uning mavjud bo'lgan davri va geografik joylashuvi hali aniq 
belgilanmagan bo'lsa-da, tilshunoslarning aksariyati uni miloddan avvalgi 
birinchi ming yillikda Janubi-Sharqiy Sibir yoki Mo'g'uliston hududlarida paydo
bo'lgan deb taxmin qilishadi. Proto-turkiy tildan turli xil turkiy tillar paydo 
bo'lib, ular geografik tarqalish va vaqt o'tishi bilan o'zaro farqlanishgan.  Bu 
rivojlanish jarayonida tillar o'zaro ta'sirlarga uchrab, boshqa tillardan so'zlar va 
grammatik tuzilmalarni o'zlashtirgan.  Masalan, qadimgi turkiy tillarning 
ba'zilari, xususan, qadimgi uyg'ur va xazar tillari, fors, arab va yunon tillari 
bilan yaqin aloqada bo'lib, bu tillarning ta'siri ularning lug'at fondi va 
grammatik tuzilmalarida sezilarli darajada aks etgan.  Bunga qo'shimcha 
ravishda, turkiy tillar o'zaro ta'sirlashuvi ham ularning rivojlanishida muhim rol 
o'ynagan.  Yaqin geografik joylashuvga ega bo'lgan tillar o'rtasida leksik va 
fonetik o'xshashliklar kuzatiladi, bu esa ularning o'zaro ta'sirlashuvi va o'zaro 
ta'sir natijalarini ko'rsatadi.  Qadimgi turkiy tillarning geografik tarqalishi 
ularning rivojlanishida muhim omil bo'lgan.  Proto-turkiy tildan ajralib chiqqan 
tillar turli yo'nalishlarga tarqalib, turli xil geografik va madaniy sharoitlarga 
moslashishgan.  Bu moslashuv jarayonida tillar o'zgarishga uchrab, o'ziga xos 
xususiyatlarni rivojlantirgan.  Masalan, O'rta Osiyo hududida rivojlangan 
qadimgi uyg'ur tili, janubi-sharqiy Sibirda rivojlangan qadimgi yakut tilidan 
sezilarli darajada farq qiladi.  Bu farqlar nafaqat fonetik va leksik darajada, 
balki grammatik tuzilmalar darajasida ham kuzatiladi.  Qadimgi turkiy tillarning
rivojlanish bosqichlarini aniqlash uchun tilshunoslar yozma manbalar va tilning 
tarixiy evolyutsiyasi bo'yicha tadqiqotlardan foydalanadilar.  Qadimgi turkiy 
yozma yodgorliklar, masalan, Orxon-Yenisey yozuvlari, qadimgi uyg'ur 
yozuvlari va boshqalar,  tilning rivojlanishini kuzatish uchun muhim manba 
bo'lib xizmat qiladi.  Bu yozma manbalar orqali qadimgi turkiy tillarning  fonetik tizimi, grammatik tuzilmalari va lug'at fondi haqida ma'lumot olish 
mumkin.  Shu bilan birga, qadimgi turkiy tillarning rivojlanishini o'rganishda 
tilning geografik tarqalishi va madaniy sharoiti ham muhim rol o'ynaydi.  Turli 
geografik mintaqalarda rivojlangan turkiy tillarning bir-biridan farqlanishi, 
ularning turli xil madaniy ta'sirlarga duch kelishini ko'rsatadi.  Masalan, 
qipchoq tillari, o'rta asrlarda Yevropa cho'llarida rivojlangan bo'lib, ularning 
lug'at fondida ko'plab turkiy bo'lmagan so'zlarni uchratish mumkin.  Bu 
so'zlarning kelib chiqishi tilning madaniy va tarixiy sharoitlariga bog'liqdir.  
Qadimgi turkiy tillarning genetik aloqalarini o'rganishda tilshunoslar taqqoslash 
usulini qo'llaydilar.  Bu usul orqali turli xil turkiy tillardagi so'zlar va grammatik
elementlarning o'xshashliklari va farqlarini o'rganish mumkin.  Taqqoslash 
natijalari turkiy tillarning o'zaro munosabatlarini aniqlash va ularning umumiy 
ajdodidan ajralib chiqish tartibini belgilashga yordam beradi.  Shu bilan birga, 
taqqoslash usulini qo'llashda tilning tarixiy rivojlanishi va uning turli xil 
ta'sirlarga uchrashi hisobga olinishi kerak.  Xulosa qilib aytganda, qadimgi 
turkiy tillarning genetik aloqalari va ularning rivojlanish bosqichlarini o'rganish 
murakkab va uzoq muddatli jarayon bo'lib, bu jarayonda tilshunoslarning 
tadqiqotlari davom etmoqda.  Yozma manbalar, taqqoslash usullari va genetik 
tahlil natijalari qadimgi turkiy tillarning kelib chiqishi, tarqalishi va 
rivojlanishini tushunishga yordam bermoqda.  Ammo, hali ham ko'plab savollar 
javobsiz qolmoqda va kelajakda ushbu sohada yangi tadqiqotlar o'tkazish zarur.
Qadimgi turkiy manbalardagi ijtimoiy-siyosiy tizimlar va jamiyat tuzilmasi
Qadimgi turkiy manbalardagi ijtimoiy-siyosiy tizimlar va jamiyat tuzilmasi 
o'rganilganda, turli davr va mintaqalardagi o'ziga xos xususiyatlarni hisobga 
olish zarurdir.  Umuman olganda, qadimgi turkiy jamiyatlari patriarxal tuzumga
asoslangan bo'lib, qabilaviy tuzilma asosiy ijtimoiy birlikni tashkil etgan.  
Qabila ichida oila, urug' va qarindoshlik munosabatlari muhim rol o'ynagan.  
Katta yoshdagi odamlar, ayniqsa, qabilani boshqaradigan  urug' boshliqlari katta obro'ga ega bo'lgan.  Ularning qarorlari qabila a'zolari uchun qonun kuchiga ega
bo'lgan.  Ijtimoiy iyerarxiya qat'iy belgilangan bo'lib, yuqori tabaqada urug' 
boshliqlari, ruhoniylar va jangovorlar turgan.  O'rta tabaqani hunarmandlar, 
dehqonlar va chorvadorlar tashkil qilgan.  Eng past tabaqani esa qullar tashkil 
etgan.  Ijtimoiy maqom odatda tug'ilish huquqi bilan belgilangan bo'lsa-da, ba'zi
hollarda jasorat, boylik yoki mahorat orqali ijtimoiy narvonni ko'tarish mumkin 
bo'lgan.  Siyosiy tizim asosan qabila boshqaruvi shaklida bo'lgan.  Kichik 
qabilalar birlashib, yirik qabilalar ittifoqlarini tashkil qilgan.  Bunday 
ittifoqlarni boshqarish uchun umumiy qabilalar kengashi yoki  boshliq 
tanlangan.  Boshliqning hokimiyati chegaralangan bo'lib, u qabilalar 
kengashining qarorlariga rioya qilishi shart bo'lgan.  Ba'zi hollarda, qudratli 
boshliqlar o'z hokimiyatini mustahkamlab, monarxik hukmronlikni o'rnatishga 
harakat qilganlar.  Ammo, bu jarayon uzoq va murakkab bo'lib, ko'pincha ichki 
ziddiyatlar va qabilalar o'rtasidagi kurash bilan bog'liq bo'lgan.  Turkiy 
xalqlarning iqtisodiy hayoti asosan dehqonchilik, chorvachilik va 
hunarmandchilikka asoslangan.  Dehqonchilik unumdor yerlarda rivojlangan 
bo'lib, suv xo'jaligi inshootlari qurilishiga alohida ahamiyat berilgan.  
Chorvachilik ko'chmanchi va yarim ko'chmanchi turmush tarzida muhim rol 
o'ynagan.  Hunarmandchilik ham rivojlangan bo'lib, metall ishlash, 
to'qimachilik, kulolchilik kabi sohalar yaxshi rivojlangan.  Savdo aloqalari ham 
mavjud bo'lib, turli mintaqalar o'rtasida tovar almashinuvi amalga oshirilgan.  
Buyuk Ipak yo'li qadimgi turkiy xalqlarning iqtisodiy hayotida muhim rol 
o'ynagan.  Qadimgi turkiy jamiyatlarida diniy e'tiqodlar ham muhim o'rin 
egallagan.  Ular tabiat hodisalari va ota-bobolar ruhini sig'inishgan.  Samoviy 
jismlar, olov, suv, shamol kabi tabiat kuchlariga sig'inish keng tarqalgan 
bo'lgan.  Totemizm va animizm kabi diniy e'tiqodlar ham mavjud bo'lgan.  
Keyinchalik, turkiy xalqlar orasida tengri e'tiqodi keng tarqalgan bo'lib, bu 
e'tiqodga ko'ra, dunyoni yaratuvchi va hukmronlik qiluvchi yuksak kuch 
mavjud.  Bu e'tiqod ko'p xudolarga sig'inishdan bir xudoga sig'inishga o'tishning dastlabki bosqichi deb qaralishi mumkin.  Shuningdek, turkiy jamiyatlarda 
sehrgarlik va falchilik kabi marosimlar ham keng tarqalgan bo'lgan.  Qadimgi 
turkiy yodgorliklari - yozuvlar, arxeologik topilmalar va adabiy manbalar orqali
o'rganiladigan ma'lumotlar, ularning ijtimoiy-siyosiy tizimlari va jamiyat 
tuzilmalari haqida qimmatli ma'lumotlar beradi.  Bu manbalarni tahlil qilish 
orqali biz qadimgi turkiy xalqlarning hayoti, urf-odatlari va madaniyati haqida 
chuqurroq tushunchaga ega bo'lamiz.  Shu bilan birga, ushbu manbalarni 
o'rganishda ehtiyotkorlik va ob'ektivlikni saqlash muhim ahamiyatga ega, 
chunki ma'lumotlarning to'liqligi va ishonchliligi har doim ham 
kafolatlanmaydi.  Turli manbalarni taqqoslash va ular orasidagi ziddiyatlarni 
tahlil qilish orqali biz yanada ishonchli xulosalarga kelishimiz mumkin.  
Qadimgi turkiy manbalarni o'rganish orqali biz nafaqat o'tmish tariximizni, 
balki hozirgi zamon jamiyatimizni shakllantirishda muhim rol o'ynagan 
madaniy-tarixiy merosni ham chuqur anglaymiz.  Bu o'rganish bizning milliy 
ongimizni mustahkamlash va kelajak avlodlar uchun boy tarixiy merosimizni 
saqlab qolishda muhim ahamiyat kasb etadi.
Qadimgi turkiy manbalarda aks etgan din va e`tiqodlar
Qadimgi turkiy manbalarda aks etgan din va e`tiqodlar turkiy xalqlarning 
qadimgi dunyoqarashi, ma`naviy madaniyati va tarixini tushunishda muhim 
ahamiyatga egadir.  Ushbu manbalar orasida yozma yodgorliklar, arxeologik 
topilmalar, shuningdek, keyinchalik yozilgan tarixiy asarlar va rivoyatlar 
muhim o`rin tutadi.  Qadimgi turkiy davlatlarning diniy hayotini o`rganishda 
bizni asosiy manbalar qatoriga Orxon-Enesei yozuvlari, Ko`hna turkiy runik 
yozuvlari, shuningdek, Xitoy, arab va fors manbalarida uchraydigan 
ma`lumotlar kiradi.  Orxon-Enesei yozuvlari orqali biz qadimgi turklarning 
Tengriizmga sig`inganligini aniqlaymiz.  Tengri turkiy mifologiyasida oliy 
xudo, osmon xudosi hisoblanadi.  Uning tasviri ko`pincha quyosh yoki oy bilan 
bog`lanadi va tabiat kuchlarini ifodalaydi.  Yozuvlarda Tengri buyuk kuch,  adolat va hukmronlik ramzi sifatida tasvirlangan.  Uning nomidan qasam ichish,
unga ibodat qilish qadimgi turklar uchun muhim marosimlar hisoblangan.  
Tengridan tashqari, turklar Yer, Quyosh, Oy, Yulduzlar kabi tabiat hodisalari va
kuchlarini ham muqaddas deb bilganlar.  Ularga qurbonliklar keltirilgan va 
ularning xushnudligini qozonishga harakat qilingan.  Bundan tashqari, qadimgi 
turkiy manbalarda ruhoniylar sinfi haqida ma`lumotlar mavjud.  Ular din 
amallarini bajarish, qurbonliklarni keltirish, bashorat aytish kabi vazifalarni 
bajarganlar.  Ularning jamiyatdagi mavqei yuqori bo`lgan va ularning fikri 
odamlar uchun muhim ahamiyatga ega bo`lgan.  Ruhoniylar o`z bilimlarini 
avloddan avlodga o`tkazganlar va bu bilimlar ularning diniy e`tiqodlarini 
shakllantirishda muhim rol o`ynagan.  Ko`hna turkiy runik yozuvlari ham diniy 
e`tiqodlar haqida qimmatli ma`lumotlar beradi.  Ushbu yozuvlarda Tengri 
ismiga qator boshqa xudolar va ruhlarning ismlari ham uchraydi.  Masalan,  
Umay ona – unumdorlik va tug`ish xudosi, Erlik xudosi – urush va jasorat 
xudosi kabi.  Ushbu xudolarga sig`inish va ularni ulug`lash qadimgi turklarning 
hayotida muhim o`rin tutgan.  Runik yozuvlar orqali biz qadimgi turklarning o`z
xudolariga bo`lgan hurmati va ularning hayotlaridagi ta`sirini kuzatamiz.  
Arxeologik topilmalar, jumladan, qabristonlar va maqbaralardagi topilmalar 
ham qadimgi turklarning diniy e`tiqodlari haqida ma`lumot beradi.  Bu 
topilmalar orasida turli xil haykalchalar, qurbonlik buyumlari va turli 
metallardan yasalgan taqinchoqlar mavjud.  Ularning ko`pchiligi tabiat 
hodisalari yoki diniy mavzularda ishlangan bo`lib, turklarning tabiatga bo`lgan 
hurmatini va diniy e`tiqodlarining murakkabligini ko`rsatadi.  Qabrlarning o`zi 
ham diniy marosimlar bilan bog`liq bo`lib, ularning qurilishi va bezatilishi 
o`sha davr e`tiqodlarini aks ettiradi.  Xitoy, arab va fors manbalarida 
uchraydigan ma`lumotlar qadimgi turklarning diniy hayotini o`rganishda 
qo`shimcha manbalar hisoblanadi.  Ushbu manbalar qadimgi turkiy xalqlarning 
hayotiga oid tafsilotlarni, shuningdek, ularning boshqa xalqlar bilan bo`lgan 
munosabatlarini aks ettiradi.  Ular orqali biz turkiy xalqlarning diniy  e`tiqodlarining rivojlanishi va boshqa madaniyatlar bilan o`zaro ta`siri haqida 
ma`lumot olamiz.  Shu bilan birga, ushbu manbalarning mualliflari o`zlarining 
madaniy nuqtai nazarlaridan yozganliklarini ham hisobga olish zarur.  Xulosa 
qilib aytganda, qadimgi turkiy manbalarda aks etgan din va e`tiqodlar murakkab
va ko`p qirralidir.  Tengriizm markaziy o`rinda tursa-da, boshqa xudolar va 
ruhlarga sig`inish ham keng tarqalgan edi.  Tabiat hodisalari muqaddas 
hisoblangan va ularga qurbonliklar keltirilgan.  Ruhoniylar jamiyatda muhim rol
o`ynagan va ularning bilimi avloddan avlodga o`tkazilgan.  Yozma 
yodgorliklar, arxeologik topilmalar va boshqa manbalar birgalikda qadimgi 
turklarning diniy dunyoqarashi va ma`naviy madaniyatini o`rganishga imkon 
beradi.  Shu bilan birga, ushbu manbalarning cheklanganligi va turli 
talqinlarning mavjudligini hisobga olish zarur.  Ilmiy tadqiqotlar davom etar 
ekan, qadimgi turklarning din va e`tiqodlari haqidagi bilimlarimiz yanada boyib
boradi.
Qadimgi turkiy manbalarning zamonaviy tilshunoslik va tarixshunoslik 
uchun ahamiyati
Qadimgi turkiy manbalar zamonaviy tilshunoslik va tarixshunoslik uchun 
beqiyos ahamiyatga egadir Ular turkiy tillarning tarixiy rivojlanishi haqida 
noyob ma’lumotlarni o’zida mujassamlashtiribgina qolmay balki turkiy 
xalqlarning o’tmishdagi turmush tarzi ijtimoiy tuzilmasi madaniyati va 
dunyoqarashi to’g’risida ham qimmatli dalillarni taqdim etadi Qadimgi yozma 
yodgorliklar orasida run yozuvlari orxon enisey yozuvlari va turkiy turkumdagi 
boshqa yozuvlar alohida ahamiyat kasb etadi  Run yozuvlari milodiy VII-VIII 
asrlarga mansub bo’lib turkiy tillarning qadimgi davrlarga oid yozma 
namunalaridan biri hisoblanadi Bu yozuvlar orqali turkiy xalqlarning siyosiy 
tarixi harbiy yutuqlari va ijtimoiy hayoti haqida ma’lumot olish mumkin Run 
yozuvlari yordamida tilshunoslar turkiy tillarning genetik aloqalarini o’rganib 
ularning bir-biriga yaqinligi yoki uzoqligini aniqlash imkoniga ega bo’ladilar  Shu bilan birga run yozuvlari orqali turkiy so’zlarning etimologiyasi leksik 
tarkibi grammatik tuzilishi kabi muhim tilshunoslik masalalari ham o’rganiladi  
Orxon Enesei yozuvlari esa run yozuvlaridan ancha kengroq va murakkabroq 
bo’lib ular turkiy tilining turli lahjalarini aks ettiradi Bu yozuvlar orqali VII-IX 
asrlarda yashagan turkiy xalqlarning siyosiy tarixi harbiy yutuqlari ijtimoiy 
tuzilishi va dunyoqarashi haqida kengroq ma’lumot olish mumkin Orxon Enesei
yozuvlari turkiy xalqlarining siyosiy va ma’naviy madaniyatini chuqurroq 
tushunishga yordam beradi Ular orqali Qadimgi Turk xoqonligining davlat 
tuzilishi qonun hujjatlari va ijtimoiy munosabatlarini o’rganish mumkin  
Qadimgi turkiy manbalar faqat yozma yodgorliklardan iborat emas balki 
arxeologik topilmalar etnografik ma’lumotlar va og’zaki an’analar ham muhim 
ahamiyatga egadir Arxeologik qazishmalar natijasida topilgan turli asbob 
uskunalar qurollar zargarlik buyumlari va boshqa buyumlar turkiy xalqlarning 
turmush tarzi hunarmandchiligi va madaniyati to’g’risida qimmatli ma’lumotlar 
beradi Etnografik ma’lumotlar esa turkiy xalqlarning an’anaviy urf odatlari 
marosimlari va e’tiqodlari to’g’risida batafsil ma’lumotlarni o’zida 
mujassamlashtiradi Og’zaki an’analar esa turkiy xalqlarning afsona rivoyatlar 
doston va qo’shiqlaridan iborat bo’lib ular orqali turkiy xalqlarning tarixi 
madaniyati va dunyoqarashi haqida qimmatli ma’lumotlar olish mumkin  
Zamonaviy tilshunoslik uchun qadimgi turkiy manbalar juda muhim ahamiyatga
ega chunki ular turkiy tillarning genetik aloqalarini aniqlash va ularning 
rivojlanish tarixini o’rganish uchun asosiy manba hisoblanadi  Ushbu manbalar 
orqali turkiy tillarning fonetikasi morfologiyasi sintaksisi leksikasi va 
semantikasi kabi asosiy tilshunoslik masalalari o’rganiladi Qadimgi turkiy 
matnlarni tahlil qilish orqali tilshunoslar turkiy tillarning o’zaro aloqalarini 
aniqlash va ularning rivojlanish qonuniyatlarini tushunish imkoniyatiga ega 
bo’ladilar Bundan tashqari qadimgi turkiy manbalar orqali turkiy tillarning 
boshqa tillar bilan bo’lgan aloqalari va o’zaro ta’siri o’rganiladi  Zamonaviy 
tarixshunoslik uchun qadimgi turkiy manbalar ham beqiyos ahamiyatga ega  Ular turkiy xalqlarning qadimgi davrlardagi tarixi siyosiy tuzilishi ijtimoiy 
munosabatlari madaniyati va dunyoqarashi haqida noyob ma’lumotlarni o’zida 
mujassamlashtiradi Qadimgi turkiy yozma yodgorliklar orqali turkiy 
xalqlarning turli davlatlar bilan bo’lgan munosabatlari urushlari va diplomatik 
aloqalari haqida ma’lumot olish mumkin Arxeologik topilmalar esa turkiy 
xalqlarning turmush tarzi hunarmandchiligi va madaniyati to’g’risida batafsil 
ma’lumotlar beradi Etnografik va og’zaki manbalar esa turkiy xalqlarning 
an’anaviy urf odatlari marosimlari va e’tiqodlari haqida qimmatli ma’lumotlarni
taqdim etadi  Xulosa qilib aytganda qadimgi turkiy manbalar zamonaviy 
tilshunoslik va tarixshunoslik uchun juda muhim ahamiyatga ega bo’lib ular 
turkiy tillarning genetik aloqalarini aniqlash va ularning rivojlanish tarixini 
o’rganish shuningdek turkiy xalqlarning qadimgi davrlardagi tarixi madaniyati 
va dunyoqarashi haqida noyob ma’lumotlarni o’zida mujassamlashtiradi Ushbu 
manbalarni chuqur o’rganish turkiy xalqlarining o’tmishini yanada to’liq va 
aniqroq tushunishga yordam beradi va turkiy xalqlarning kelajakdagi 
rivojlanishi uchun mustahkam poydevor yaratadi  Ularning tahlili va talqini 
orqali nafaqat tillarning kelib chiqishi va rivojlanishi balki turkiy xalqlarning 
tarixiy jarayonlardagi o’rni va ta’siri haqida ham chuqur tushunchalarga ega 
bo’lish mumkin Bu esa turkiy dunyosining madaniy merosi va uning global 
miqyosdagi ahamiyatini yanada oshirishga xizmat qiladi Adabiyotlar
1. Бартольд В.В. Сочинения. - М., 1963-1977.
2. Радлов В.В. Опыт словаря тюркских наречий. - СПб., 1893-1911.
3. Малов С.Е. Памятники древнетюркской письменности. - М.,Л., 1951.
4. Кляшторный С.Г. Древнетюркская руника. - М., 1982.
5. Пищулина К.А. Культура древних тюрков. - Новосибирск, 1989.

Qadimgi turkiy yozma yodgorliklarning xronologiyasi va ularning ahamiyati Reja 1. Qadimgi turkiy yozma yodgorliklarning xronologiyasi va ularning ahamiyati 2. Runik yozuvi va uning xususiyatlari, o`rganish tarixi 3. Orxon-Enesay yozuvlari: mazmuni, tili va madaniy ahamiyati 4. Qadimgi turkiy tillarning genetik aloqalari va ularning rivojlanish bosqichlari 5. Qadimgi turkiy manbalardagi ijtimoiy-siyosiy tizimlar va jamiyat tuzilmasi 6. Qadimgi turkiy manbalarda aks etgan din va e`tiqodlar 7. Qadimgi turkiy manbalarning zamonaviy tilshunoslik va tarixshunoslik uchun ahamiyati

Qadimgi turkiy yozma yodgorliklarning xronologiyasi va ularning ahamiyati Qadimgi turkiy yozma yodgorliklarning xronologiyasi va ularning ahamiyati turkiy filologiyasi va tarixi uchun beqiyos ahamiyatga egadir. Ushbu yodgorliklar orqali biz qadimgi turkiy xalqlarning madaniyati, tili, dinlari, ijtimoiy tuzilmasi va tarixi haqida qimmatli ma'lumotlarga ega bo'lamiz. Yozma yodgorliklarning xronologiyasini aniqlash esa, bu ma'lumotlarni vaqt oqimida joylashtirish va ularning o'zaro aloqasini tushunish uchun juda muhimdir. Eng qadimgi turkiy yozma yodgorliklar orasida milodiy V-VI asrlarga oid Orxon-Enesay yozuvlari alohida o'rin tutadi. Bu yodgorliklar qadimgi turkiy yozuvlarning eng muhim namunalaridan biri bo'lib, ularning tili va yozuv tizimi haqida muhim ma'lumotlar beradi. Yozuvlarning tilshunoslik tahlili turkiy tillarning kelib chiqishi va rivojlanishi haqida chuqur tushuncha beradi. Orxon-Enesay yozuvlari shuningdek, turkiy xalqlarning siyosiy tarixi, ijtimoiy tuzilmasi va diniy e'tiqodi haqida ham qimmatli ma'lumotlarni o'z ichiga oladi. Masalan, Kutlug' va Bilge kabi kadimlar haqidagi yozuvlar, ularning davrining siyosiy voqealari va ijtimoiy munosabatlari haqida batafsil ma'lumot beradi. VII-VIII asrlarga oid Kül Tegin va Bilge Kagan yodgorliklari esa Orxon-Enesay yozuvlarining davomini va rivojlanishini aks ettiradi. Ushbu yozuvlarda ham siyosiy tarix, harbiy yutuqlar, ijtimoiy-iqtisodiy hayotning turli jihatlari haqida qimmatli ma'lumotlar mavjud. Ularning tili va uslubi Orxon- Enesay yozuvlariga qaraganda yanada boy va murakkab bo'lib, turkiy tilining o'sha davrdagi rivojlanish darajasini ko'rsatadi. Bundan tashqari, ushbu yodgorliklar orqali turkiy xalqlarning tenglik, adolat, vatanga sadoqat kabi qadriyatlari haqida ham tushuncha hosil qilish mumkin. IX-X asrlarga oid boshqa yozma yodgorliklar, xususan, qadimgi turkiy xalqlarning o'sha davrdagi madaniyati va hayoti haqida yangi ma'lumotlar beradi. Bu davr yozuvlari ko'pincha turkiy xalqlarning o'sha davrda boshdan kechirgan siyosiy voqealar,

harbiy yurishlar, iqtisodiy rivojlanish va madaniy yutuqlari haqida hikoya qiladi. Ularning mazmuni va tili davrning o'ziga xos xususiyatlarini aks ettiradi. XI-XII asrlarga oid yozma manbalar esa, turkiy tillarning va madaniyatining keyingi rivojlanishi haqida ma'lumot beradi. Ular turkiy xalqlarning yangi davlatlar va imperiyalar qurishdagi roli, ularning ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy hayoti haqida qimmatli ma'lumotlarni o'z ichiga oladi. Bu davr yozuvlari ko'pincha adabiy asarlar, diniy risolalar va boshqa turdagi yozuvlar shaklida saqlanib qolgan. Qadimgi turkiy yozma yodgorliklarning ahamiyati shundan iboratki, ular qadimgi turkiy xalqlarning tarixi, madaniyati va tili haqida beqiyos ma'lumotlar beradi. Ushbu yodgorliklar orqali biz qadimgi turkiy xalqlarning ijtimoiy tuzilmasi, e'tiqodi, urf-odatlari va kundalik hayoti haqida tasavvur hosil qilamiz. Bundan tashqari, ushbu yozuvlar turkiy tillarni o'rganish, ularning kelib chiqishi va rivojlanishi haqida chuqur tushunchaga ega bo'lish uchun muhim manba hisoblanadi. Ushbu yodgorliklarning o'rganilishi turkiy xalqlarning tarixiy xotirasini saqlash, ularning madaniy merosini boyitish va turkiy dunyosi o'rtasidagi aloqani mustahkamlash uchun muhim ahamiyatga egadir. Zamonaviy tilshunoslik va tarixshunoslik usullarining rivojlanishi bilan birga, qadimgi turkiy yozma yodgorliklarni o'rganish davom etmoqda va ular haqidagi bilimlarimiz doimo boyib bormoqda. Har bir yangi kashfiyot va tadqiqot natijalari qadimgi turkiy xalqlarning tarixi va madaniyati haqida yangi va qimmatli ma'lumotlarni oshkor etadi. Shuning uchun, qadimgi turkiy yozma yodgorliklarni chuqur o'rganish va ularni kelajak avlodlarga yetkazish turkiy dunyosi uchun muhim vazifa hisoblanadi. Ushbu yodgorliklar bizga nafaqat o'tmish haqida ma'lumot bermasdan, balki kelajak avlodlarimizga ham o'z tarixini, madaniyatini va tilini bilishga yordam beradi. Shu sababli, ushbu boy merosimizni asrash va o'rganish barchamizning burchimizdir. Runik yozuvi va uning xususiyatlari, o`rganish tarixi

Runik yozuvi va uning xususiyatlari, o`rganish tarixi Runik yozuvi qadimgi german xalqlari tomonidan ishlatilgan alifbo bo`lib, uning kelib chiqishi va rivojlanishi haqida turli xil nazariyalar mavjud. Ushbu yozuvning o`ziga xos xususiyatlari, shuningdek, uning o`rganilish tarixi va zamonaviy tadqiqotlar natijalari haqida batafsil ma`lumot berish maqsadida ushbu maqola yozildi. Runik yozuvning kelib chiqishi haqida aniq ma`lumotlar yo`q, ammo ko`pchilik olimlar uning kelib chiqishini milodiy II asrga bog`laydilar. Ushbu davrda Germaniya hududida yashovchi xalqlarning yozuvga bo`lgan ehtiyoji ortib borgan va shu bois lotin alifbosidan kelib chiqqan yangi yozuv tizimi yaratilgan deb taxmin qilinadi. Ayrim tadqiqotchilar runik yozuvning kelib chiqishida etrusk, yunon yoki hatto ibroniy yozuv tizimlarining ta`siri bo`lganiga ishora qiladilar. Ammo bu nazariyalar hali ham bahsli bo`lib qolmoqda. Runik yozuvning asosiy xususiyatlaridan biri uning soddaligi hisoblanadi. Uning alifbosi nisbatan kam harflarga ega bo`lib, ular odatda to`g`ri chiziqlardan tashkil topgan. Bu yozuv asosan yog`och, tosh yoki suyak ustida o`yib yozilgan. Harflarning shakli va o`lchamlari har xil bo`lib, ular yozuvchining mahorati va materiallarga bog`liq edi. Runik yozuvda harflarning o`ziga xos nomlari ham mavjud bo`lib, bu nomlar ko`pincha ularning shakliga yoki ma`nosiga bog`liq edi. Masalan, "F" harfi "fehu" – mollar degan ma`noni anglatadi. Runik yozuv turli xil shakllarda mavjud bo`lgan. Eng keng tarqalganlari Futhark deb ataladigan uchinchi asrdan boshlanib keng qo`llanilgan eski runik yozuv tizimi va unga nisbatan soddalashtirilgan yangi runik yozuv hisoblanadi. Futhark alifbosi 24 ta harfdan iborat bo`lib, ularning aksariyati tovushlarni ifodalaydi. Ammo ba`zi harflar qo`shimcha ma`nolarni ham anglatishi mumkin edi. Yangicha runik alifbo esa Futharkka nisbatan kamroq harflarga ega edi va uning o`rganilish davri ham keyinchalik bo`lgan. Runik yozuvning tarqalish geografikasi juda keng bo`lib, Skandinaviya mamlakatlari, Britaniya orollari, Germaniya va Sharqiy Yevropaning bir qismi qamrab olingan. Ushbu hududlarda runik yozuvda yozilgan turli xil yozuvlar

topilgan. Ular orasida qabriston toshlaridagi yozuvlar, sehrli amulotlar, tangalar va boshqa turdagi buyumlar ustidagi yozuvlar bor. Bu yozuvlarning maqsadi ham xilma-xil edi: ba`zilari odamlar haqida ma`lumot berish uchun, ba`zilari diniy yoki sehrli marosimlar bilan bog`liq edi. Runik yozuvning o`rganilish tarixi XVII asrdan boshlanadi. O`sha paytlarda Skandinaviya mamlakatlarida runik yozuvda yozilgan ko`plab buyumlar topila boshladi va olimlar ushbu yozuvning sirlarini ochishga harakat qildilar. Ushbu tadqiqotlarning dastlabki bosqichlarida ko`plab qiyinchiliklar bo`ldi, chunki runik yozuvning o`ziga xos xususiyatlari va o`sha davrdagi yozma manbalarning kamligi tadqiqotchilar uchun katta qiyinchiliklar yaratdi. XIX asrda runik yozuvni o`rganish tezlashdi va bir qancha muhim kashfiyotlar qilindi. Olimlar runik yozuvning turli xil turlarini aniqladilar, ularning kelib chiqishi va rivojlanish tarixini o`rganishdi. Ushbu davrda runik yozuvning lug`ati ham tuzildi va uning grammatikasi o`rganildi. XX asrda runik yozuvni o`rganish yangi bosqichga ko`tarildi. Zamonaviy texnologiyalar va ilmiy usullarning yordamida olimlar runik yozuv haqida ko`proq ma`lumotlarga ega bo`lishdi. Kompyuter texnologiyalari va raqamli tasvirlarni qayta ishlash usullaridan foydalanish yozuvlarni aniqlash va tahlil qilishni osonlashtirdi. Hozirgi kunda runik yozuv haqidagi tadqiqotlar davom etmoqda. Olimlar runik yozuvning kelib chiqishi, rivojlanishi va qo`llanilishi haqida yangi ma`lumotlarni topishga harakat qilmoqdalar. Ular shuningdek, runik yozuvning turli xil shakllarini va uning lug`atini yanada aniqlashtirishga harakat qilmoqdalar. Runik yozuvning o`rganilishida arxeologiya, tilshunoslik va tarix kabi fanlarning birgalikda qo`llanilishi juda muhimdir. Bu fanlarning hamkorligi tufayli olimlar runik yozuv haqida ko`proq ma`lumotlarga ega bo`lishmoqda va uning sirlarini ochishga yaqinlashmoqdalar. Shuningdek, zamonaviy genetik tadqiqotlar ham qadimgi german xalqlarining ko`chishi va madaniyati haqidagi ma`lumotlarni runik yozuvlar bilan bog`lash orqali qo`shimcha ma`lumotlar bermoqda.