logo

SIYOSIY MADANIYATLARNING TIPLARI

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

65.767578125 KB
SIY OSI Y  MA DA N IY A TLA RN IN G   TIPLA RI  
Reja 
1.Siyosiy madaniyatni tiplarga ajratish
2.Fuqarolar madaniyati-siyosiy madaniyat hozirgi zamon tipologiyasining negizi
3.Shaxs va siyosiy madaniyat. Shaxsning siyosiy ijtimoiylashishi. 1. Siy osiy  madaniy at ni t iplarga ajrat ish.
Siesiy   madaniyat   xodisasini   tushunishda   uning   tipologiyasi
aloxida   axamiyat   kasb   etadi.   Zotan,   u   uz   mazmuniga   kura   empirik
siyosiy   madaniyatlarni   ajratishga   kumaklashadi   na   muayyan   ideal,
mukammal   modelga   nisbatan   ularning     xolatini   aniklaydi.   Siyosiy
madaniyatni   turli   asoslarga   kura   tiplarga   ajratish   mumkin.   G.Almond
va   S.Verba   «Fukarolar   madaniyati»   kitobida   taklif   etgan   tipologiya
klassik   tipologiya   deb   e’tirof   etilgan.   Ular   bir   kator   mamlakatlarning
siyosiy tizimlarini taxildan utkazib va takdoslab, siyosiy madaniyatning
uchta   «sof»   tipini   ajratib   kursatganlar.   Kuyida   ularga   batafsil
tuxtalamiz.
1.   « Paroxial»   siy osiy   madaniy at   (pa r ochial   cu l tur e)   ba’zan
an’anaviy,   patriarxal  deb  xam   ataladi).   Siyosiy   madaniyatning       bu   tipi
axolining       siyosiy   tizimdan   butkul   uzilib   kolganligi,   u   xakda   xech
kanday   bilimga   ega   emasligi   bilan   ajralib   turadi.   Bunday   jamiyatlarda
ixtisoslashgan  siyosiy rollar mavjud emas, asosiy «aktyorlar» (doxiylar,
shomonlar   va   boshkalar)   xam   siyosiy,   xam   iktisodiy,   xam   diniy
funksiyalarni bajaradilar. Bundan tashkari, axolining     siyosiy, iktisodiy
va   diniy  yunalishlari  tabakalashtirilmaydi.  Xududiy  va   ijtimoiy-madaniy
aynanlashtirish ustunlik kiladi: shaxs uzini, avvalambor, maxalliy jamoa
(kavm, kishlok. va shu kabilar)ning   bir kismi deb biladi.
Patriarxal   madaniyat   soxiblari   siyosiy   tizimdan   xech   narsa
kutmaydi.   Jumladan,   Afrikaning       markazlashgan   kabila   va
knyazliklarida   si yosiy   madaniyat   asosan   patriarxal   bulib,   bu
jamiyatlarda   biron-bir   ixtisoslashgan   siyosiy   rollarning       rivojlanishi nisbatan   tabakalashgan   siyosiy   yunalishlarning       paydo   bulishiga   olib
kelishi   mumkin.   Xatto   yirik   va   tabakalashgan   siyosiy   tizimlarning
negizidaxampatriarxal   madaniyat   yotishi   mumkin.   Ammo   nisbatan
«sof»   patriarxalizm   siyosiy   ixtisoslashish   eng   kam   bulgan   oddiy
an’anaviy   tizimlarda   uchraydi.   Tabakalashgan   siyosiy   tizimlarda
patriarxal   madaniyat   uzini   uzi   anglash   bilan   izoxlanuvchi   oddiy
madaniyatdan   kura   kuprok   normativ   buladi.   Masalan,   Nigeriya   yoki
Gana   kabilalarida   yashovchi   odamlar   markaziy   siyosiy   tizimning
mavjudligini girashira anglashlari mumkin. Ammo bu tizimga nisbatan
ularning     xnetuykulari noanikyoki salbiy bulib, ular mazkur tizim bilan
munosabat shakllarini idrok etmaydilar.
2   « Tabaalik »   sie siy   madaniy at i   ( su bje ct   cu l tur e).   Siyosiy
madaniyat ning       bu   tipiga   passiv   siesiy   xulk-atvor,   xukmron   rasmiy
kadriyatlar va normalarga tayanish, bu kadriyatlarni mustakil tushunib
yetishga   intilishning       yukdigi   xosdir.   Umuman   olganda,   odamlarda
siesiy   tizimga   nisbatan   uziga   xos   bokimandalik   —   paternalistik
munosabat   ustunlik   љ iladi;   jamiyat   a’zolari   siesiy   tizimdan   ne’matlar
kutadi yo jazodan kurkadi. Siesiy madaniyatning   bundam tipiga siesiy
tizimga   kirish   yullari   anik   ajratilmagan,   individlar   esa   uziga   siesiy
aktyorlar deb karamaydigan jamiyatlarda duch kelish mumkin.
3.   I sht irok chilik   sie siy   madaniy at i   (pa rt i c ipan t   cu l tur e)   (faol
siyosiy   madaniyat).   Siesiy   madaniyatning       bu   tipiga   siesiy   xayotda
individlarning       faol   ishtirok   etishi   xosdir.   Bu   ishtirokchilik
fukarolarning      siesiy  jixatdan  savodliligi  va   siesiy  karorlar  kabul  kilish
jarayoniga   uz   ishtiroki   bilan   ta’sir   kursata   olishiga   bulgan   ishonchiga asoslanadi.   Bunday   jamiyatlar   yuksak   darajada   funksional
tabakalashganligi bilan ajralib turadi: jamiyat xayotining     turli soxalari
nisbatan   erkin,   kichiktizimlar   (shu   jumladan,   siesiy   kichiktizim)   esa
ancha rivojlangan va keng tarmok otgan buladi.
Xozirgi   zamon   jamiyatida   siesiy   madaniyatning       bunday   tiplari
sof   kurinishda   mavjud   emas.   Jumladan,   demokratik   mamlakatlarda
siesiy   madaniyatning       ishtirokchilik   tipini   sof   kurinishda   uchratish
mushkul:   demokratik   mamlakatlarning       fukarolari   kamdankam
xollarda   bu   modelga   amal   kilib   yashaydilar.   Ularni   siesatdan   yaxshi
xabardor   deb   xam,   siyosatda   faol   debxamaytish   kiyin,   fukarolar
tomonidan   Karor   kabul   kilish   jarayonini   esa   aslo   okilopa
xisobkitoblarga asoslangan jarayon deb bulmaydi. Amalda milliy siesiy
madaniyatlar uzida turli tiplarni mujassamlashtirgan, ya’ni aralashdir.
Kuyidagi   jadvalda   tizimning   tarkibiy   elementlariga   nisbatan
munosabatlarning   yukligi yoki nomukammalligi «nol» bilan, barkapop
orientakiyalar esa «bir» bilan belgilangan.
1jadv al. Siesiy  madaniy at larning   t iplari  1
Siesiy
madaniyatlar Tizim  umu -
man ob’ekt
sifatida Tizimga
«kirish»dagi
ob’ektlar Tizimdan
«chikish»dag
i
ob’ektlar Uzini
ob’ekt
deb
bilish
Patriarxal  0 0 0 0
1
  Каранг:   Антология мировой политической мисли. В 5ти томах Т.П. Зарубежная политическая
мысль
   XX  в . —  М .. 1997. ~  С . 598. Tabaalik  1 0 1 0
Ishtirokchilik 1 1 1 1
Birinchi   tip   iktisodiy   kolokjamiyatlar   —   ixtisoslashgan   siyosiy
rollar   mavjud   bulmagan,   siyosiy   muljal   olish   diniy   yoki   ikdisodiy
yunalishlardan   ajratilmagan,   siyosiy   bilimlar   deyarli   bulmagan,   axoli
ommasi   savodsiz   Afrika   kabilalari,   maxalliy   jamoalar   va   boshkalar
uchun   xosdir.   «Tabaalik   siyosiy   madaniyati»   xukm   suruvchi   jamiyatda
odamlar   ixtisoslashgan   siyosiy   institutlarning       mavjudligini   biladilar,
ularga   baxo   bera   oladilar,   ammo   bu   munosabat,   umuman   olganda,
passiv xususiyatga ega buladi. «Ishtirokchilik siyosiy madaniyati» tipida
jamiyat   a’zolari   mavjud   siyosiy   tizim   va   uning   barcha   asosiy
tuzilmalarini   yaxshi   biladilar   xam   da   siyosiy   xayotda   ongli   va   faol
ishtirok etishga moyil buladilar 2
.
Bu   modellar   real   xayotda   «sof   kurinish»da   juda   kam   uchrashini
tushungan   G.   Almond   na   S.   Verba   uz   mstodologiyasi   asosida   siyosiy
madaniyatning   uch   aralash   tipi   —   provinsialistiktabaalik   tabaalik
partisipator va provinsialistikpartisipatortiplarini ajratdilar.
Birinchi   aralash   tipning       xususiyati   shundaki,   «axolining       katta
ksmi   kabila,   kishlok   yoki   feodal   xokimiyatning     da’volarini   rad   etib,
ixtisoslashgan   markaziy   xukumat   tuzilmalariga   ega   bulgan   murakkab
siyosiy   tizimga   nisbatan   xayrixoxlik   bildiradi» 3
.   Bu   yagona
markazlashgan   davlatga   utish   davri   uchun   xos   bulgan   madaniyat
tipidir.
2
Каранг :  Almond G., Verba S.  The Civil Culture: Political Attitudes and Democracy in Five Countries. —
Princeton, 1963. — P. 17—21 ( Интернетдаги   русча   таржимадан   фойдаланилди ).  
3
  Уша  жойда. — 236. Tabaalik   partisipator   madaniyat   tipining   xususiyati   shundaki,
bunda   jamiyatning       kagga   kyasmida   siyosiy   tizim   va   uning
elementlariga   nisbatan   «ixtisoslashgan   munosabat»,   xuddi   shuning
dek   «faol   uzini   uzi   yunaltirish»   laydo   buladi.   Ammo   axolining   ma’lum
kismi   avtoritar   xukumat   tuzilmasiga   tayanishda   va   passiv   uzini   uzi
yunaltirish tizimiga amal kilishda davom etadi.
Provinsialistik-partisipator   siyosiy   madaniyat   kupgina
rivojlanayotgan   mamlakatlarga   xos.   Ularning       kupchiligicha   siyosiy
tizim   provinsialistik   parchalanishi   xosdir,   binobarin,   asosiy   muammo
siyosiy   xayotda   fukarolarning       faol   ishtirok   etishini   ta’minlashdan
iborat.
Keltirilgan   tipologiya   shu   jixatdan   foydaliki,   u   sub’ektning       siyosiy
institutlarga munosabati va siyosiy faolligi tarixiy rivojlanish jarayonida
kanday   uzgarib   borganini   kursatadi.   Ammo   bu   konsepsiya
kamchilikdan   xam   xoli   emas:   fukarolar   madaniyatining       modeliga
fakat   demokratik   tizimlarga   u   yoki   bu   darajada   xos   model   deb   emas,
«etalon   model»   deb.xam   karaladi.   Bundan   tashkari,   mazkur
yondashuvda   individlar   va   ijtimoiy   guruxlarning   siyosiy   xulk-atvori
xamda   siyosiy   tizimlarning       faoliyat   kursatish   xususiyatlari   masalalari
e’tibordan deyarli chetda kolgan.
Bunda   olimlar   muxim   xulosa   chmkarganlar:   «Fukarolar
madaniyati   bu   aralash   siyosiy   madaniyat.   Uning     doirasida   kupgina
fukarolar   siyosatda   faol   bulishlari   mumkin,   ammo   boshka   fukdaolar
nisbatan   passiv   «tabaalar»   rolini   uynaydi.   Bundan   tashkari,   xatto fukarolik   rolining       faol   ijrochilaridaxamtabaalik   xislatlari   saklanib
koladi» 4
.
G. Almond siyosiy madaniyatning     boshka-bir tipologiyasini xam
taklif   kildi,   anikrori,   Siyosiy   madaniyatning       kushimcha   mezonga
(kelishuvning     mavjudligi yoki mavjud emasligi mezoniga) asoslangan
ikki   «krama-karshi»   tipini   ajratdi.   Bu   mezonga   asosan   siyosiy
madaniyatlarni   karama-karshi   va   kelishuvga   asoslangan   tiplarga
ajratish   mumkin   (kupgina   milliy   madaniyatlarni   karama-karshi   tipdan
kelishuvga   asos langan   tipga   karab   ketgan   uk   chizigida   joylashtirish
mumkin).
Karama-karshi   siyosiy   madaniyatda   uta   ung   va   sul   radikal
karashlar   ustunlik   kiladi.   Mu’tadillik   axolining       fakat   25   %   ga,
radikalizm  esa   — kariyb  45  %  ga   xos  buladi.  Rivojlanishning     ustuvor
xadriyatlari   yuzasidan   xam   kelishuvga   erishish   kiyin.   Konsensusli
siyosiy   madaniyat   kupchilikning       kelishuviga   asoslanadi.   Unda
markazchilik   mu’tadil   karashlar   ustunlik   kiladi   (taxminan   55   %),
fukarolarning   atigx 10 % radikal munosabatda turadi.
Xozirgi   kunda   bu   mezon   (kelishuvning       mavjudligi   yoki   mavju!
emasligi)   ancha   kengtarkalgan   bulib,   yaxshi   natijalar   bermokda.   Shu
bilan 
birga,   siyosiy   karashlarpipg   xar   xil   majmuini   ajratishga   asoslangan
tipologik sxema xamyanada rivojlantirildi.
4
  Антология мировой политической мисли. В 5ти томах Т.П. Зарубежн; политическая мисль  XX  
в.  М., 1997.  С. 601 Garb   olimlari   asarlarida   siyosiy   madaniyatning       gomogen,   parchalan
gan,   aralash   va   totalitar   tiplari   ajratiladi.   Ularning       xar   birig   kuyidagi
umumiy belgilar xos:
1)  liberal-demokratik tizim xukm suruvchi anglosakson mamlakat
lariga   mavjud   gomogen   tipga   jamiyatda   xar   xil,   ammo   tinchtotuv
yashovch   va   umuman   bir-birini   tuldiruvchi   fikrlar   va   karashlar
(plyuralizm)   ning       mavjudligi,   siyosiy   mojaro   va   nizolar   xukuk
normalari   asosid   va   mojaroda   ishtirok   etuvchi   barcha   tomonlarning
manfaatlaridan   ke   lib   chikib   tinch   yul   bilan   xal   kilish   xosdir.   Shu   bilan
birga,   jamiyatdagi   kupchilik   mavjud   siyosiy   tizimni,   uning       institutlari
va mexa nizmlarini kabul kiladi;
2)  parchalangan siyosiy madaniyat tipi jamiyatda xar xil, ziddiyatl
karashlar va goyalar mavjudligi, siyosiy tuzilishning   asosiy prin kiplari
va siyosiy xulk-atvor koidalariga nisbatan kelishuv mavju emasligi bilan
boglik(ya’ni,   siyosiy   tuzumni   kuch   ishlatish   yuli   6ilan   agdarishni
nazarda   tutuvchi   kapa   va   nufuzli   kuchlar   mavjud   bulishi   mumkin).   Bu
siyosiy   madaniyat   tipi   ijtimoiy-iktisodiy   va   madaniy   jixatdan   yaxshi
rivojlanmagan,   milliy,   diniy,   madaniy   va   siyosiy   belgilarga   kura   bir-
biriga dushman guruxlarga parchalangan mamlakatlar va jamiyatlarga
(«Uchinchi dunyo» mamlakatlariga) xosdir;
3)     siyosiy   madaniyatning       aralash   tipi   uning       gomogen   va
parchalan gan   tiplarini   uzida   mujassamlashtiradi,   ya’ni   ba’zi   bir
masalalar  yuzasidan   jamiyatda   kelishuv  mavjud  buladi,  ammo   boshka
masalalar   buyicha   kuchli   ziddiyat   saxlanib   k щ adi   (masalan,   Garbdagi
ba’zi   bir   rivojlangan   va   kup   millatli   mamlakatlarda   (Kanada,   Buyuk Brita niya, Belgiya) ijtimoiy-iktisodiy modelga nisbatan kelishuv mav jud,
ammo   millatlararo   munosabatlarda   ziddiyat   va   keskinlik   saklanib
kolmokda);
4)     siyosiy madaniyatning     totalitar tipiga jamiyatda jamoachilik
kayfiyati   va   karashlarning       ustunligi,   boshkacha   fikrlashga   nisbatan
umumiy   murosasizlik   «umumxalk»   manfaatlaridan   farkli   shaxsiy   va
jamoaviy   manfaatlarni   tai   olmaslik   chsksiz   darajada   kuchli   da   plat
xokimyatiga   siginish,   mojarolarni   xal   kilishda   kuchga   tayanish,
jamiyatni   jipslashtirish   va   safarbar   etish   maksadida   ichki   va   tashki
dushmanlarni   izlash   xamda   umumxalk   nafratini   ularga   yunaltirish
xosdir (totalitar va kisman avtoritar tuzumlarda uchraydi).
Gollandiyalik   olimlar   F.   Xyunks   va   F.   Xikspurs   1990   yillarning
urtalarida   yukorida   keltirilgan   siyosiy   madaniyatlar   tipologiyasini
takomillashtirishga   urinib,   uni   kuyidagi   yangi   tiplar   bilan   tuldirdilar:
«fukarolar   ishtirokchilik   madaniyati»   ( c ivil   pa rt i c ipan t   cu l tur e),
«klientelistik madaniyat» ( c lien t   cu l tur e), «protest madaniyati» (p r o t e st
cu l tur e),   «avtonom  madaniyat»  (a ut onom uscu l tur e)  va   «kuzatuvchil  ar
madaniyati»   ( s pe ct a t o r   cu l tur e).   Siyosiy   madaniyatning     bu
tiplarigaxammilliy   madaniyatlar   doirasidagi   submadaniyatlarning
asosiy xususiyatlarini aks ettiruvchi ideal tiplar deb karash lozim.
Siyosiy   madaniyatni   tiplarga   ajratishning       klassik   sxemasidan   kelib
chikib,   F.Xyunks   va   F.Xikspurs   mazkur   xodisani   ulchash
kursatkichlarining       kuyidagi   majmuini   taklif   kildilar.   Shaxslarning
siyosatga   }xizikishi   darajasiga   ular   siyosiy   tizimga   munosabat
kursatkichi,   deb   karadilar.   Tizimning       «maxsuli»ga   nisbatan munosabat   kursatkichi   sifatida   davlat   institutlari   va   boshkaruv
apparatiga   ishonch   darajasi   olindi.   Siyosatda   shaxsan   ishtirok   etish
imkoniyatini bskolash  uz siyo siy bilimdonligiga  munosabat kursatkichi
bulib xizmat kildi.
Siyosiy   madaniyat   tuzilishi   jixatidan   —   xuddi   siyosiy   tizim   sin gari   —
siyosiy   rollar   va   munosabatlar,   kichik   tizimlar   kay   darajada
tabakalashgani yoki ixtisoslashganiga, ular kay darajada mustakil yoki
bir-biriga tobeligiga karab ikkita muxim belgiga ega.
Tabakalashish   siyosiy-madaniy   rivojlanishning       rollar   va   rol
tuzilmalarining       yangi   tiplari   vujudga   keluvchi   va   eskilari   bilan
birlashuvchi   jarayonlariga   taalluklidir.   Shuning       uchun   xam   nemis
sotsiologi   N.   Lumanning       tarixiy   davriylashtirish   usuliga   kura,   siyosiy
madaniyatning   kuyidagi tiplarini ajratish mumkin:
—   oddiy   yoki   taraniy   etgan   segmentar   jamiyatining       siyosiy
madaniyati;
—  stratifikatsiyalashgai jamiyatning    siyosiy madaniyati;
—   xozirgi   zamon   funksional   tabakalashgan   jamiyatning       siyosiy
ma daniyati.
Jamiyatga   ma’lum   eng   sodda   siyosiy   madaniyat   —   eskimoslar
siyosiy  madaniyati tabakalashmagan siyosiy madaniyatga misol buladi.
Siyosiy   madaniyatni   tabakalashtirishning       navbatdagi   shakli   uzaro
teng   birliklar   (oilalar,   kavmlar)ning     tashkil   topishi   emas,   balki
tengbxlmagan ijtimoiy tabakalar — dexdonlar, shaxarliklar, dvoryanlar
va   bosh kalarning       tafovut   etilishidir.   Funksional   tabakalashgan
jamiyatning       siyosiy   madaniyatida   tabakalashish   jarayonida   uz mustakilligiga   erishgan,   ya’ni   kolgan   barcha   tizimlar   uz   rollarini
bajargan   takdirda   uz   rolini   bajara   oladigan   fukarolik   jamiyati   va
xukukiy   davlat,   tarbiya,   din,   san’at   singari   funksional   tizimlar
farklanadi.
Siyosiy madaniyatning     jamiyat  va  individlarning     tabakalashish
darajasiga  karab  kismlarga   ajratishga   asoslangan   xamda  zamonaviilik
goyasiga tayanuvchi tipologik modeli unumli va istikbollidir.
  Xozirgi   zamon   siyosiy   madaniyati   konsepsiyasi   an’anaviy   jamiyat
siyosiy madaniyatidan uzil i sh deb ta’riflanadi. Bunda ijtimoiy-madaniy
xayotni   ikki   asosiy   shaklga   —   an’anaviy   jamiyatning       xar   xil   tiplari
sharoitidagi siyosiy madaniyat va xozirgi zamon sharoitlaridagi siyosiy
madaniyatga   ajratishga   tayaniladi.   Xozirgi   zamon   siyosiy   mada niyati
feodal   tuzumdan   keyingi   Yevropada   vujudga   kelgan   va   XX   asrda
umumbashariy   tarixiy   ta’sirga   ega   bulgan   ong   madaniyat,   xul-katvor
usullari va siyosiy institutlarni uz ichiga oladi.
Siyosiy madaniyatni parchalanish va birlashtirish darajasiga karab
farklashni   taklif   kilgan   U.   Rozenbaum   tipologiyasining       mazmuni
aloxida   axamiyatga   ega.   Parchalash   ai   madaniyatga   jamiyatning
tarkrkligi   xos,   unda   asosiy   ijtimoiy-siyosiy   kuchlar   urtasida   kelishuv
bulmaydi,   umumiy   manfaatlardan   maxalliy   manfaatlar   ustun   turadi.
Bir lashgan   siyosiy   madaniyatga   esa,   aksincha,   milliy   kelishuvning
mavjudligi,   siyosiy   tuzumga   va   mojarolarni   xal   kchish   tartiblariga
jamiyat ning       xayrixox   munosabati   xosdir.   Umuman   olganda,   xar
kanday   siyosiy   madaniyat   normal   tuzumda   (uzining       faol   funksiyasi
orkali)   milliy   kelishuvning       u   yoki   butipini   ta’minlaydi.   Siyosiy madaniyatlarning       farki   bu   xolda   milliy   kelishuvning       yetakchi
prinsipiga   boglik.   Chuponchi,   siyosatshunoslar   Amerika   siyosiy
madaniyatini   —   okilona   kelishuvga   asoslangan,   Angliya   siyosiy
madaniyatini   —   an’anaviykelishuvli,   Germaniya   siyosiy   madaniyatini
davlat   ustunligiga   asoslangan   —   tabaalik   siyosiy   madaniyati   deb
ta’riflaydilar.
Polshalik   sotsiolog   Ye.   Vyatr   mukobil   tipologiyani   taklif   Siyosiy
madaniyatlarning       siyosiy   tizimlar   va   ular   negizida   yotgan   ijtimoiy-
siyosiy   tuzumlar   bilan   alokasini   asos   kilib   olib,   u   siyosiy   madaniyatni
kuyidagi   uch   asosiy   turga   ajratdi:   «an’anaviy   siyosiy   ma daniyat»,
«burjua   demokratik   siyosiy   madaniyati»   va   «sotsialistik   de mokratiya
siyosiy   madaniyati».   Ularni   kuyidagi   ikkinchi   darajali   siyo siy
madaniyatlar   tuldiradi:   «tabakalar   demokratiyasi   siyosiy   madaniya ti»,
«avtokratik   siyosiy   madaniyat»   va   «kdkimdan   saklanib   dolgan
avtokratik   siyosiy   madaniyat.   Bunda   burjuademokratik   siyosiy
madaniyati   yo   konservativliberal,   yo   liberaldemokratik   shaklga   ega
buladi:   birinchisi   fukarolarning       XUKUK   va   erkinliklarini   asosiy
kadriyatlar deb e’tirof kilib, shu bilan bir vaktda siyosiy madaniyatning
ijtimoiyisloxotchilik   jixatini   inkor   etsa,   ikkinchisita   davlat   tomonidan
amalga oshiriluvchi ijtimoiy isloxotlar xosdir 5
.
Ye   Vyatrning       fikricha,   avtoritar   siyosiy   madaniyat   fukrolarning
demokratik   XUKUK   va   erkinliklarini   rivojlantirishni   nazarda   tutuvchi
kuchli   xokimiyatni   ideal   deb   e’tirof   etadi,   ammo   odamlarni   siyosiy
xaetda   faol   ishtirok   etishga   yunaltirmaydi.   Totalitar   siyosiy   madaniyat
«raxbar   va   kuchli   xokimiyatni   raxbar   tomonidan   belgilangan
5
Каранг:  Вятр Е.  Социология политических отношений. — М., 1979.  ~  С .   268.   prinsiplarga muvofikfukrolarni siyosiy xayotda ishtirok etishga faol jalb
kilish   bilan   birlashtiradi» 6 2
.   Bu   sharoitlarda   fukarolarning       sirtdan
siyosiy faalligi uz fikrini ifodalash demokratik erkinligini bildirmaydi.
  Ye.   Vyatr   tipologiyasining       bir   kator   koidalari   amerikalik   olimlar
konsepsiyasini   jiddiy   tuldiradi.   Ammo   unda   baxsli   urinlar   xam   yuk
emas.   Jumladan,   «sotsialistik   demokratiya   siyosiy   madaniyati»   xasida
gapirishga   xali   erta.   Bizning     cha,   SSSR   va   Sharkiy   Yevropa
mamlakatlarining     yakn   utmishiga   tatbikan   «ma’muriy   buyrukbozlik
sokiayaizmining   siyosiy madaniyati» atamasi kullansa, tugrirok buladi.
Universal ma’rifiy  xodisalar sifatida davlat  va  bozorning     ta’sirini
e’tiborga  oluvchi va,  binobarin,  uning     ikki asosiy tipi — bozor siyosiy
madaniyati   va   etatistik   siyosiy   madaniyat   xakida   gapirish   imkonini
beruvchi   siyosiy   madaniyatni   urganishga   nisbatan   yondashuv   Xam
e’tiborga   molik   va   samaralidir.   Bozor   iktisodi   odamlarni   siyosiy
jarayonlar va xodisalarni siyosiy faoliyat maxsullarini erkin, plyuralistik
almashish,   M.   Dyuverje   ta’biri   bilan   aytganda,   «barcha   fukarolarni
jamiyatga   birlashtirish   va   adolatli   davlat   kurish» 7 3
  vositasi   deb
tushunishga yunaltiradi. Bu siyosiy madaniyatda rakobatga asoslangan
kurash   jamiyat   faoliyati   va   rivojlanishining       universal   prinsipi   deb
tushuniladi.   Etatistik   madaniyat   tipi   esa,   aksincha,   siyosiy   jarayonlar
davlat   tomonidan   kattik   tartibga   solish   sharoitlarida   ke chishi   va
rivojlanishini   nazarda   tutadi,   bunda   davlat,   sinf   yoki   bir   partiya
manfaatlari   boshka   tabaka   va   tashkilotlarning       manfaatlaridan   ustun
6
  уша   жойда .   С . 289.
7
  Duvergerm.  The Idea of Politics.  London, J 978.  P . 1213 (Интернетдаги русча таржимадан фойдаланилди). kuyiladi,   rakobatga   asoslangan   kurash   va   ijtimoiy   mojarolar
zarur .xolda kuch ishlatish y њ li bilan tartibga solinishi mumkin.
Siyosiy madaniyatning   juda kup tiplari, shuning   dek  mintakaviy
va   milliy   xillari   mavjudligini   kayd   etib   utish   lozim.   Siyosiy
madaniyatning    ,  aytaylik  Garbiy  Yevropa,  Yakin  Shark,   Osiyo   va   Tinch
okeani mintakasi va Markaziy Osiyoda bir xilda kullash mumkin bulgan
biron-bir   universal   modelini   kursatishning       iloji   yuk   Ammo   mavjud
siyosiy   madaniyatlarning       barcha   yutuklaridan   xar   kanday   jamiyat
foydalana   olishi,   ularni   nazariy   j щ atdan   anglab   yetishi   mumkinligi
shubxasizdir.
Siyosiy   madaniyatlarning       boshka   tipologiyalari   xam   mavjud.
Jumladan,   siyosiy   tizimning       tipiga   karab   totalitar,   avtoritar   va
demokratik   madaniyatlar   tafovut   etiladi.   Totalitar   madaniyatda
kuyidagi belgilar yetakchilik kiladi:
—   dunyoni   dixotomik   nuktai   nazardan   idrok   etish.   Bu   «uz
odamlari»ni   «begonalar»ga   karshi   kuyishda   namoyon   buladi.   Boshka
sinflar,   millatlar,   irklar   va   goyaviy   muxoliflar   «begonalar»   jumlasiga
kiritilishi mumkin. «Begonalar»ga dushman deb karaladi;
—   boshkacha   fikrga,   turmush   tarziga   nisbatan   bagrikenglik
(tolerantlik)ning   mavjud emasligi;
— kelishish imkoniyatini inkor kilish va mojarolarni kuch ishla tish
yuli bilan xal kilishga tayanish; 
—   doxiylarni   iloxiylashtirish,   ularning       shaxsiga   SIRINISH .   Omma
ongida   doxiy   tirik   odam   xususiyatini   yukotadi   va   ramziy   ma’no   kasb
etadi; —   jamiyat   ongida   miflar,   masalan,   kommunistik   yoki   irkiy
«jannat» xakidagi miflarning   yetakchilik kilishi;
—   Xokimiyat   goyalariga   mutaassiblik   bilan   xizmat   kilish,
xokimiyat bilan birdamlikni xis kilish.
Avtoritar madaniyatda xokimiyat faol kullab-kuvvatlanmaydi va uz
kadrkimmatini   yukotadi.   Bunday   madaniyat   negizida   axolining
patriarxal yoki tabaalik karashlari stadi.
Demokratik   siyosiy   madaniyatga   xos   bulgan   belgilar
kuyidagilardan iborat:
—   boshkacha   karashlarga   nisbatan   bagrikenglik   boshkacha
fikrlovchilarning  uz karashlarini ximoya kilish xukukini e’tirof etish;
—   mojarolarni   xal   kilishning       asosiy   vositasi   sifatida   murosaga
kelish yullarini izlashga moyillik
—  asosiy liberal kadriyatlar: shaxs erkinligi, shaxs xukuklarining   
daxlsizligini tan olish.
2.Fuk arolar   madaniy at i   —   siy osiy   madaniy at   xozirgi   zamon
t ipologiy asning   negizi
Fukarolar   madaniyati   siyosiy   madaniyatning       aloxida   turidir.   Bu
aralash   tipga   siyosiy   institutlar   legitimligi,   ijtimoiy   siyosat   yunalishi   va
mazmunining       uzaro   muvofikligi,   manfaatlar   xilma-xilligiga   nisbatan
bagrikenglik   asoslilik   va   fukarolar   bilan   uzaro   ishonch   xosdir.   Siyosiy
madaniyatning       mazkur   turi   doirasida   kupgina   fukaro lar   siesatda
ancha   faol   bulishlari   mumkin,   ammo   bunda   boshka   fukarolarning
katta   kismi   tabaalarga   xos   passiv   rol   uynaydi:   siyosiy   faoliyat   fukaro manfaatlarining       fakat   bitta,   odatda   unchamuxim   bulmagan   kismini
tashkil etadi 8
.
Fukarolar   madaniyatini   eng   mukammal   va   tizimga   solingan
kurinishda   urganish   AKShda   (dastlabki   shaklda   Angliyada)   vujudga
kelgan. Bu umuman siyosiy tizimga ijobiy yunaltirilgan  «xayrixox tarzda
ishtirok   etish   madaniyati»dir.   Fukarolar   madaniyatida   siyosiy
institutlarning     legitimligi (konuniyligi), ijtimoiy siyosatning     yunalishi
va   mazmuniga   nisbatan   asosan   konsensus   (kelishuv)   mavjudligi,
manfaatlar   xilma-xilligiga   nisbatan   bagrikenglik   va   ularning
murosaga   kelishiga   ishonch,   shuning     dek   fukarolarning       siyosiy
bilimdonligi   va   ular   urtasida   uzaro   ishonch   keng   tarkalgan   buladi.
Mazkur   tipologik   modelda   sanoati   rivojlangan   mamlakatlar   siyosiy
tizimiga,   birinchi  navbatda,   uning       angloamerika   turiga   mos   keluvchi
uziga xos etalon siyosiy madaniyatni kurish kiyin emas.
Siyosiy   madaniyatlarni   xiyosiy   urganishda   demokratii:   siyosiy
mada niyat,   ya’ni   demokratiyaning       barkarorligini   ta’minlaydigan,
demok ratii tizimga «moskeladigan» karashlar majmui mavjudmi, degai
savol tugiladi.
Javob   tarzida   shuni   aytish   mumkinki,   barkaror   demokratiya
mamlakatlarga   siyosiy   madaniyatning   Buyuk   Britaniya   va   AKShda
aniklangan   aralash   tipi   —   fukarolar   siyosiy   madaniyati   (yoki   fukarolik
siyo siy   madaniyati)   kupro љ   mos   keladi.   Bu   madaniyat   doirasida
«kupgina   fukarolar   siyosatda   faol   bulishlari   mumkin,   ammo   boshka
kupchilik fukarolar nisbatan passiv tabaalar rolini uynaydi... Binobarin,
8
  Батафсил  маълумот учун каранг:  Апьмонд  Г., Верба С.  Гражданская культура и стабиль ность демократии //
Полис (Политические исследования).  1992.  №4.  С. 122-134. faol fukaro  uzining     an’anaviy,  nosiyosiy alokalarini,  xuddi shuniigdek
tabaalik   passiv   rolini   xam   saklab   koladi.   Siyosiy   faoliyat   fukaro
manfaatlarining   bitta, odatda uncha muxim bulmagan kismini tashkil
etadi.   Boshka   manfaatlarning       saklanishi   fukaroning       siyosiy
faoliyatga   kushilish   darajasini   cheklaydi   va   siyosatni   muvofik
chegaralarda   ushlab   turadi.   Buning   ustiga,   љ avm   vakili   va   tabaaning
karashlari   ishtirokchining       karashlari   bilan   birga   shunchaki   mavjud
bulib   kolmay,   ularga   uzaro   singadi   va   bir-birini   uzgartiradi.   Masalan,
fukarolar ta’siri tiplarining shakllanishida  birlamchi alokalar muximdir.
Bundan   tashkari,   ijtimoiy   va   shaxslararo   alokalarning   uzaro   utuvchi
tuzilmalari   siyosiy   krrashlar   xususiyatiga   ta’sir   etish   —   ularning
keskinligini kamaytirish va ajratishga moyildir. 
Fukarolar madaniyatiga ikki «ziddiyat» xos:
1)     uzining       siyosiy   karorlarga   asosli   ta’sir   kursata   olish
imkoniyatini   yukori   baxolash   bilan   real   ta’sir   kursatish   darajasining
pastligi urtasidagi ziddiyat;
2)   fukarolar siyosiy xayotda ishtirok etishi shartligini yalpi e’tirof
etishning       tarxalganlik   darajasi   bilan   ishtirokning       real   axamiyati   va
xajmi urtasidagi ziddiyat.
Fukarolik   siyosiy   madaniyati   mavjud   mamlakatda   fukaro   asosan
faoldir.   U   siyosiy   jarayonning       doimiy   ishtirokchisi   xisoblanmaydi,
siyosiy   guruxlarda   kam   ishtirok   etadi,   ammo   asosli   ta’sir   kursatish
saloxiyatiga   ega   buladi.   Ya’ni   u   zarur   xolda   uz   ijtimoiy   imkoniyatlarini
siyosiy   makadlar   yulida   safarbar   etishi   mumkin.   Bunday   mamla katda
yashovchi   fukaro   siyosiy   alokalarini   yuksak   saviyada   saklashga,   biron- bir   tashkilotga   a’zo   bulishga   va   norasmiy   siyosiy   munozaralarda
ishtirok etishga kuprok moyildir. Mazkur faoliyat turlari siyosiy karorlar
kabul   kilish   jarayonida   faol   katnashishga   majbur   etmaydi,   ammo
bunday katnashish extimolini oshiradi.
Fukarolar   madaniyati,   avvalambor,   xayrixox   tarzda   ishtirok   etish
madaniyatidir.   Individlar   fakt   siyosatga   «kirish»ga   emas,   siyosiy
tashkilotlar   va   siyosiy   jarayonlarda   ishtirok   etishga   xam   ijobiy
munosabat   namoyon   etadilar.   Boshkacha   aytganda,   fukarolar
madaniyati   —ishtirokchilik   siyosiy   madaniyati   bulib,   unda   siyosiy
madaniyat   va   siyosiy   tuzilma   uzaro   mutanosiblikda   buladi   va   bir-biriga
mos keladi.
Fukarolar madaniyatida  ishtirokchilik siyosiy  karashlari patriarxal
va   tabaalik   siyosiy   karashlari   bilan   uygunlashadi,   ammo   ularni   inkor
etmaydi.   Individlar   siyosiy   jarayon   ishtirokchilariga   aylanadilar,   ammo
ular   uz   tabaalik   yoki   patriarxal   krashlaridan   voz   kechmaydi.   Buning
ustiga, nisbatan oldin yuzaga kelgan bu siyosiy   kargsh lar ishtirokchilik
karashlari   bilan   kullab-kuvvatlanibgina   kdlmay,   ishtirokchilik
karashlariga   xam   moskeladi.   Nisbatan   an’anaviy   siyo siy   karashlar
shaxsning       siyosatga   nisbatan   majburiyatlarini   cheklashga   va   bu
majburiyatlarni «yumshatish»ga moyil. Tabaalik karashlari va patriarxal
karashlar ishtirokchilik karashlarini «boshkaradi» yoki yunaltirib turadi.
Bunday   kursatmalar   siyosiy   tizimdagi   ishtirokchi lik   karashlariga   ijobiy
ta’sir   etadi   xamda   boshka   odamlarga   ishonch   va   umuman   ijtimoiy
ishtirok siyosiy kursatmalar singari fukarolar madaniyatida muxim urin
tutadi. Bunday   an’anaviy   kursatmalarni   kullab   kuvvatlash   va
ishtirokchilik   karashlariga   kushilishida   siyosiy   faollik   va   maksadga
muvofiklik   mavjud.   Ammo   bu   tobelik   an’analarni   saklash   va   jamoa
kadriyatlariga   sodiklik   bilan   muvozanatga   keltirilgan   muvoziy   siyosiy
madaniyatgaolib keladi.
Fukarolar   madaniyati   aralash   siyosiy   madaniyatdir.   Uning
doirasida   kupgina   fukdaolar   siyosatda   faol   bulishlari   mumkinligini
ta’kidladik
  Xush,   xatto   eng   barkaror   va   rivojlangan   demokratiyalarda   xam
mav jud   bulgan   okilonafaol   model   ideallari   bilan   siyosiy   alokalarning
tiplari   urtasidagi   nomuvofikikning       sababi   nimada?   G.   Almond   va   S.
Verbaning       fikricha,   bu   nomuvofiklik   demokratiya   yomon
ishlayotganidan dalolat beradi.
Ma’lumotlarga   Karaganda,   fukarolar   madaniyati   uning       sub’ekti
xam faol ta’sirchan, xam passiv rol uynashini kullab-kuvvatlaydigan ikki
asosiy   yunalish   mavjud:   bir   tomondan,   jamiyatda   ikki   karama-karshi
fukarolik   maksadlarini   kuzlagan   individlarning       taksimlanishi   sodir
buladi;   ikkinchi   tomondan   esa   —   individning       karashlaridagi   ma’lum
noizchillik   unga   bir   karashda   pomuvofik   maksadlarni   birvarakay
kuzlash   imkonini   beradi.   Keling,   avval   individning       noizchilligi
masalasini kurib chikarshik
Tadkikotlarga   љ araganda,   suralganlarning       real   siyosiy   xulk-
atvori   bilan   ularning   uz   xarakat   kilish   kobiliyati   va   majburiyatini   idrok
etishi   urtasida   uzilish   mavjud.   Buyuk   Britaniyada   va   AKShda
respondentlar   sub’ektiv   siyosiy   bilimdonlik   namunalarini   kursatgan. Suralganlarning       aksariyati   uzini   maxalliy   xokimiyatlarning
karorlariga   ta’sir  kursatishga   kodir deb   xisoblagan,   yana  bir  kismi  esa
markaziy   xokimiyatga   nisbatan   uz   imkoniyatlariga   ancha   kamtarona
baxo   bergan.   Shunga   karamay,   uzining       fukaro   sifatidagi
imkoniyatlarini   yukori   baxolash   faol   siyosiy   xulk-atvor   bilan
mustaxkamlanmagan.
Siyosiy   xayotda   ishtirok   etishning       majburiyligi   xissi   bilan   real
ishtirok   urtasida   xam   ana   shunday   uzilish   mavjud.   Oddiy   inson   uz
maxalliy   jamoasi   ishlarida   ishtirok   etishi   shartdegan   respondentlar
soni   amalda   bunday   faoliyatda   ishtirok   etganlar   sonidan   kup   bulib
chikdi;   bu   tamoyil   (tendensiya)   AKSh   va   Buyuk   Britaniyada   ancha
yakkol   namoyon   bulmokda.   Suralganlardan   biri   buni:   «Men   uzim
љ anday   ish   tutishimni   emas,   inson   kanday   ish   tutishi   kerakligini
aytyapman»,   deb   tushuntirgan.   Bunday   karashlar   bisyorligini
tasdiklovchi   dalillar   xam   bor.   Uz   jamoasining       ishlarida   kandaydir
tarzda ishtirok etish zarurligini anglash bunday faoliyatning   muximligi
xissidan kengrok tarkalgani xam shubxasiz.
Bularning   barchasi insondan jamoat ishlarida katnashishni talab
etuvchi   norma   keng   tarkalganligiga   karamay,   ularda   faol   ishtirok
etishni   kupgina   odamlar   eng   muxim   faoliyat   shakli   deb
xisoblamasligini   kursatadi.   Bunday   faoliyat   ularning       bush   vaktidagi
asosiy   mashguloti   xam,   asosiy   konikish,   kuvonish   va   xayajonlanish
manbai xam emas.
Xullas,   fukarolik   madaniyati   doirasida   yashovchi   fukaro   ta’sir
kursatish saloxiyatiga ega buladi. U siyosatda doimiy ishtirok etmaydi, mazkur   soxada   karorlar   kabul   xiluvchi   shaxslarning     xulk-atvorini   faol
kuzatib  bormaydi.   Uni  faol  fukaro  deb   aytish   mumkin   emas.   U  poten -
sial faol fukarodir.
Fukarolar   siyosiy   faolligining       uzlukli   va   potensial   xususiyati
siyosiy   xulk-atvorning       nisbatan   turkun   tiplariga   boklik   buladi.
Fukarolar   madaniyati   kursatkichlariga   ega   bulgan   oddiy   odam   siyosiy
alokalarni yuksak va uzgarmas darajada sakdash, biron-bir tashkilotga
a’zo bulish va norasmiy siyosiy munozaralarda ishtirok etishga boshk#
vaziyatlardagiga Karaganda kuprok darajada moyil buladi. Mazkur fao -
liyat   turlari   jamiyatdagi   karorlar   kabul   kilish   jarayonida   faol   ishti rok
etishga uz xolicha"ishora etmaydi, ammo ular amalda bunday ishti rok
etish   extimolini   oshiradi.   Ular   shaxsni   siyosiy   muxitga   kirishga
tayyorlaydi,   fukaroning       bu   muxitga   kshilishi   va   unda   ishtirok
etishining   extimoli ortadi.
Fukarolar   madaniyati   xokimiyat   va   mas’uliyat   urtasida
muvozanatni   sakaydi,   degan   fikr   demokratik   siyosat   bilan   boglikyana
bir   jixatni   kursatadi.   U   nima   sababdan   xal   kdgsinmay   dolgan   muxim
siyosiy   masalalar   pirovard   natijada   demokratik   siyosiy   tizimda
bekarorlikni   keltirib   chikarishini   tushunish   imkonini   beradi.   Siyosiy
masalalar   xaddan   tashkari   keskin   bulmagan   takdirdagi   faollik   bilan
passivlik   muvozanati   sakanishi   mumkin.   Diktat   markazida   turgan
masalaning   xal kilinmasligi natijasida siyosiy xayot keskinlashsa va bu
keskinlik saklanib kolsa, karashlar va xulk-atvor urtasidagi nomuvofikik
uz   barkrorligini   yukota   boshlaydi.   Ammo   bu   nomuvofikikning       xar
kanday uzok muddatli buzilishi salbiy okibatlarga olib keladi. Xulk-atvor karashlarga   muvofikxolatga   keltirilsa,   oddiy   odamlar   elita   ustidan
amalga   oshirishga   xarakat   kiluvchi   nazorat   xajmi   boshkaruvning
samarasizligi   va   bekarorlikni   keltirib   chikarishi   mumkin.   Boshka
tomondan,   karashlar   uzgarib,   xulk-atvor   bilan   muvofikasha   boshlasa,
fukarolarda paydo bulgan nofaollik va betaraflik xissi siyosiy tizimning
xalkilligiga salbiy ta’sir kursatishi mumkin.
Ammo   bu   xol   barcha   muxim   masalalar   zamirida   demokratik
siyosiy tizimga nisbatan xavfxatar yashirin, degan ma’noni bildirmaydi.
Mazkur   masalalar   paydo   bulib,   keskinlashgan   takdirdagina   tizim
bekarorlashishi mumkin. Muxim masalalar ondasonda paydo bulsa va
xukumat ularni xal kila olsa, fukarolar va xukumat urtasida muvozanat
sakdanishi mumkin.  Xukumat   karorlarini   kim   k a
bul   kilishi   kundalik
sharoitda   fukarolarni   kam   kiziktiradi   va   ular   uzlari   istagan   tarzda
xarakat   kilish   imkoniyatiga   egadirlar.   Ammo   biron-bir   muxim   masala
kelib   chikkudek   bulsa,   mansabdor   shaxslarga   nisbatan   fukarolarning
talablari   ortadi.   Agar   mazkur   shaxslar   bunday   talablarga   javob   bera
olsalar, siyosat fukarolar uchun yana uz axamiyatini yukotadi va siyosiy
xayot yana uz maromiga kaytadi.
Siyosiy   madaniyat   ideal   tiplarining       xar   biri   u   yoki   bu   «ideal»
submadaniyatning       xususiyatini   amalda   aks   ettiradi.   U   yoki   bu
mamlakatdagi   siyosiy   madaniyatning       milliy   xususiyatlari   mazkur
submadaniyatlarning       aloxida   uygunligini  belgilab   beradi.   Sotsiologik
tadkikotlarning       natijalarini   taxlil   kilish   asosida   ideal   tiplarga   mos
keluvchi   submadaniyatlar   milliy   siyosiy   madaniyatlarda   birga   mavjud
bulgan   taxminiy   nisbatlarni   tavsiflash   mumkin.   Fukarolar madaniyatining   taxminiy «formulasi» kuyidagi kurinishga ega bulgan:
«ishtirokchilar»   —   60   %,   «tabaalar»   —   30   %,   «paroxiallar»   —   10   %.
Shuning     dek   avtoritar   ugish   tizimi,   sanoatlashishdan   oldingi
«demokratii   tizim   kabilarga   mos   keluvchi   boshka   «formula»lar   xam
ajratib kursatiladi.
Siyosiy   madaniyatning       «klassik»   tipologiyasi   va   fukarolar
madaniyati goyasi boshka  mutaxassislar tomonidan  tanxidga uchradi.
Jumladan,   fukarolar   siyosiy   madaniyatining       mavjudligi   yoki   mavjud
emasligini   anikash   usullari   tankid   ostiga   olindi.   Masalan,   sotsiologik
tadkikotjarayonida   respondentga   uzi   yashaydigan   mamlakatning
kaysi jixatidan gururlanishini ifoda etish taklif xilindi, chunki G. Almond
va   S.   Verba   fukarolar   madaniyati   axoli   uz   mamlakati,   ayniksa,   uning
siyosiy   tizimidan   gururlanishini   nazarda   tutadi   (legitimlik
kursatkichlaridan   biri),   degan   farazni   ilgari   surgan   edi.   Eng   yuksak
daraja   Buyuk   Britaniya   va   AKDXda   kayd   etildi.   Shu   bilan   birga,
mualliflar mamlakatlarning  turli tarixiy va umummadaniy an’analarini,
shuning   dek tadkikot vositasini ishlab chikishda kullanuvchi u yoki bu
ifodalarga   singdirilgan   ma’noni   (jumladan,   «iftixor»   suzi   turli
madaniyatlarda xar xil ma’noga ega ekanligini) e’tiborga olmadilar.
Fukarolar   madaniyatining       modeli,   mazkur   tushunchani   taxlil
kilish va taklif etilgan tadxikrt vositasining     kullanilishi ba’zan jumboki
xulosalarga   olib   kelgani   xam   taklif   etilgan   tipologiya   va   tadkikot
vositasining       nomukammalligidan   dalolat   beradi.   Jumladan,   ayrim
sovetologlarning       fikricha,   ular   kup   jixatdan   sovet   vokeligini   aks
ettirgan. AKSh va Buyuk Britaniya siyosiy madaniyati sobik SSSR siyosiy madaniyatiga   kup   jixatdan   uxshash   bulib   chikkan.   Shu   bilan   birga,
siyosiy madaniyat taxpiliga nisbatan «real» siyosiy madaniyatlarni ideal
tiplar   bilan   takkoslashga   asoslangan   yondashuvni   ancha   unumli   deb
e’tirof etish kerak
Uch   un   yillik   (50chi   yillarning       oxiri,   60chi   yillarning       boshi,   90-
yillarning     boshi)dagi milliy   submadaniyatlarning      xususiyatlarini taxil
kilish kuyidagi xulosalar chikarish  imkonini  berdi.  Xokimiiyat  vakillariga
nisbatan   axolining       ishonchi   va   siyosatga   nisbatan   kizikishning
kattaligi xos bulgan «fukarolar madaniyati» Buyuk Britaniya va AKShda
siyosiy   submadaniyatning       muxim   tipi   bulib   koldi,   shuning     dek
Germaniyada   xam   keng   tarkaldi.   Davlat   xizmatchilariga   ishonchning
yukdigi   va   siyosatga   nisbatan   kizikishning       kattaligi   xos   bulgan
«fukarolar   ishtirokchilik»   submadaniyati   anglo-sakson   mamlakatlarida
60-yillardagiga Karaganda asr oxirida kamrok namoyon b o‘ ldi.
Garb   mamlakatlarida   xokimiyatga   ishonchning       yukligi   va
siyosatga   kzikishning       pastligi   xos   bulgan   «avtonom   madaniyat»
paydo   buldi   va   xozirgacha   saklanib   kolmokda.   Shu   bilan   bir   katorda,
mazkur   jamiyatlarda   siyo siy   submadaniyatning       passiv   tiplari   xam
astasekin yuk щ ib bormokda.
3. Shaxs v a siy osiy  madaniy at . Shaxsning   siy osiy  ijt imoiy lashishi.
Shaxs   —   siyosatning       asosiy   maksadi,   mezoni   va   omili.   U
siyosatni yaratadi, bir vaktning     uzida siyosatning     sub’ekti va ob’ekta
sifatida   maydonga   chikadi,   siyosat   shaxsga   nisbatan   yunaltirilgan buladi. Shaxs — siyosatning  , siyosat esa, uz navbatida, inson kundalik
xayotining       bir   kismidir.   Xatto   shaxs   siyosat   bilan   shugullanmagan
takdirda   xam,   siyo sat   shaxs   bilan   shugullanadi.   Shaxs   va   siyosatning
uzaro   munosabatlari   asosan   ijtimoiy   normalar   bilan   tartibga   solinadi.
Inson   uzi   bilmaydigan   yulyurikdarga   buysunishga   majbur   bulsa,
shaxsning       fukarolik   majburiyati   xakida   xech   kanday   r an   bulishi
mumkin   emas.   Uni   farmon   chixarib,   xukumat   komissiyasi   tuzib   yoki
telekursatuvlarning       jamoaviy   tomoshasini   uyushtirib   singdirib
bulmaydi.   Avvalambor,   mamlakatda   shaxsning       talablariga   javob
beruvchi   siyosiy   xayot   mavjud   bulishi   lozim.   Ammo   bu   urinda   darxol
«siyosiy xayot» va umuman «siyosat» nima degai savol tugiladi.
Urta asrlarda «siyosat» va «boshkaruv» tushunchalari asosan bir-
biriga   moskelgan.   Siyosatni   podshoga,   xozirgi   kunda   esa   —   davlat
xizmati   va   boshkaruviga   kiyoslash   usha   davrdan   kdpgan.   Boshkaruv
koidalari   konunlarga   aylantirilgai,   buning       natijasida   xukukning
siyosatdan ajralishi sodir bulgan. Ammo endi aloxida shaxs emas, balki
ma’lum   ijtimoiy   institutlar   —   oila,   jamoa,   xarbiy   kushilma   (drujina),
cherkov   va,   nixoyat,   davlat   boshkaruv   ob’ektini   tashkil   etgan.
Davlatning   uzi podsho shaxsiga tenglashtirilgan, bu Lyudovik  X IV ning
«Davlat  bu Men!» degan iborasida uzining   yakkol ifodasini topgan.
X VIII aerdan avval Yevropa va Amerikada, sung Osiyo va Afrikada
davlat   va   siyosatga   nisbatan   boshkacha   karash   yuzaga   keldi.   U
fukarolar totuvligining   timsoli bulgan uzini uzi boshkaruvchi shaxar —
antik   polisga   borib   takdlar   edi.   Shaxarliklar   barcha   ommaviy   ishlarni uzaro   kelishib   xal   kilardilar.   Uzaro   teng   xukukli   fukarolarning       mana
shu uzini uzi boshkaruvi «siyosat» nomini olgan.
Bunday karash davlatni uzini uzi mustakil boshkaruvchi tizim deb
idrok etadi va uning     suverenligini nazarda tutadi. Shu asno siyosatga
odamlarni   yukoridan   turib   boshkarish   san’atidan   xam   kura
kuproxfukrolarning     manfaatlarini   muvofiklashtirish   san’atideb
karalaboshlandi.   Bu   urinda   boshkalar   bilan   birga   uzi   uchun   xam
konunlar   urnatuvchi   va   ularni   ijro   etish   uchun   ommaviy   xokimiyatni
saylovchi fukaroning   shaxsi siyosatning   asosiy sub’ektidir. Bu esa, uz
navbatida,   bunday   shaxsda   tegishli   siyosiy   madaniyatning
mavjudligini nazarda tutadi.
« Shaxsning       siy osiy   madaniy at i»   —   murakkab,   kup   kirrali
tushuncha.   Uning       negizida   insonning       umumiy   madaniyati   yotadi.
Shaxsning       siyosiy   madaniyati   ideallar   va,   umuman,   kadriyatlar,
tegishli   bilimlar   va   kunikmalar,   xatto   siyosiy   xistuyrular   majmuini   uz
ichiga oladi.
Prof.   S.   I.   Semyonovning       fikricha,   yuksak   darajada   rivojlangan
shaxsning       aklidroki,   irodasi   va   xis-tuygulari   xar   tomonga   tarkalib
ketmaydi, balki kandaydir bir yaxlitlik xosil kiladi 9
.
Inson   faolligi   uch   ssdasining       bunday   birlashishi   kuprok   siyosiy
xulk-atvorda, uz akli va irodasini ijtimoiy-siyosiy mikyosda namoyon eta
olishida   kurinyapdi.   Mazkur   kobiliyat   insonning       siyosiy   manfaatlari
atrofida uning   shaxsiy tajribasi negizida mustaxkamlanadi. Shaxs ning
uz real manfaatlarini anglab yetganlik darajasi uning     bilim saviyasiga
9
  Семенов С. И.  Политическая культура личности // Личность и мир. —   1999.  №4.  С. 32. va   uzi   ishtirok   etuvchi   siyosiy   jarayonlardan   xabardorligiga   boklik
buladi.
Shunday   kilib,   siyosiy   madaniyat   —   shaxsning       umumiy
madaniyati   va   ma’naviy   olamining       tarkibiy   kismidir.   U   fukaroning
siyosiy xulk-atvorini belgilaydi.
Shaxsning       psixologik   x щ ati   va   uning       madaniyati   darajasini
farklash   lozim.   Odatda,   siyosiy   madaniyatning       baland,   urta   va   past
darajasi   tafovut   kilinadi.   Savodsiz   odamlar,   lyumpenlashgan   va   kuyi
katlamlar,   umumiy   koidaga   kura,   siyosiy   xayotda   ishtirok   etmaydilar.
Normal   sharoitda,   barkaror   vaziyatda   kundalik   siyosiy   xayotda
fukarolarning    4—10  % ishtirok etadi. Kolganlari siyosatda ondasonda,
odatda   saylovoldi   kampaniyalari   va   referendumlar   paytida   ishtirok
etadi.
Shuro   tuzumi   davrida   shaxs   davlat   tazyiki   ostida   yashar   edi.
Shuning       uchunxambizda   boximandalikka   asoslangan   xamda
Uzbekistonda   demokratik   jamiyat   kurish   va   fukarolik   jamiyatini
shakllantirishga xalakit berayotgan paternalistik siyosiy madaniyatning
ta’siri sezilmokda.
Xozirgi   Uzbekistonning       uziga   xos   jixati.,shundaki,   u   xali   juda
yosh   davlatdir.   Eski   tuzumdan   meros   kolgan   sovet   mentaliteti     xali
kisman saklanib kolgan, kupchilik maxalliychilik va millatchilik akidalari
«tuzogi»dan kutulganicha yuk. Davlat tuzilishi, xatto davlat chegaralari
masalasida   baxslar   xamon   davom   etmokda.   Bularning       barchasi
fukarolardan mas’uliyat xissini kuchaytirishni talab etadi. Uzbekiston   uz   rivojlanishida   vakillik   demokratiyasi   yulini
tutmokda.   Bu   borada,   bir   tomondan   davlatchilikni   mustaxkamlashga
konuniy   intilish;   ikkinchi   tomondan,   fukarolik   jamiyati   funksiyalarini
davlat   funksiyalari  xisobiga   kengaytirish   tamoyili   namoyon   bulmokda.
T y F ri, Uzbekiston xali kupgina funksiyalarga, ayniksa, Garbda fu karolik
jamiyati   bajaruvchi   funksiyalarga   ega   emas.   Bizning   fukarolik
jamiyatimiz   endigina   shakllanmokda,   Garbda   nosiyosiy   vositalar   va
institutlar bilan xal kilinuvchi kupgina masalalar va ziddiyatlar bizdaxali
siyosiylashgan mazmunini yukotganicha yuk
Shunday   kilib,   fukarolarning       moddiy   ta’minlanganligi,   ularning
xukuk   va   erkinliklari   masalalari,   muayyan   vaziyatga   karab,   siesiy
muammolarga mansub bulishi yoki mansub bulmasligi mumkin. Xatto
ma’naviy   va   diniy   masalalar,   ya’ni   oddiy   vaziyatda   siyosatga   umuman
boglik   bulmagan   masalalar   ba’zan   siesiy   ma’no   kasb   etishi   xam
mumkin.
Xozirgi   kunda   aloxida   guruxlarning       xokimiyatni   egallashga
intilishi   siesiy   madaniyatning       rivojlanishiga   xavf   solmokda.   U
an’anaviy   turmush   tarzida   uzgarish   sodir   bulgan   paytda   yuzaga
chikadi.   U   ba’ zan   siyosat   maydoniga   xar   xil   safsatabozlarni   xamda
xokimiyatni   egallash   va   uni   sakdab   k щ ish   uchun   uz   yakinlarini,
xalklarni kurbon kilishga tayyor bulgan shaxslarni surib chikaradi. Buni
biz   urta   asrlargaxos   xalk   ustidan   zuravonlik   an’analarini   kaytarish
maksadida   xalking   roziligisiz   islom   xalifaligi   tuzumini   urnatmokchi   va
shariat   konun   koidalarini   joriy   etmokchi   bulgan   vaxdobiylik   va
«XizbutTaxrir» misolida xam kurishimiz mumkin. Bunday   inkiroz   sharoitlarida   yoki   xukmron   elitaning
uzidajamiyatni   isloxotlar   yulidajipslashtirishga   kodir   SOGLOM   kuchlar
topiladi. Bizning   jamiyatimiz inkdlobiy yulni kat’iy rad etdi. Uzbekiston
Prezidenti   I.   A.   Karimov   isloxotlarni     amalga   oshirishning       inkilobiy
yulini   emas,   tadrijiy   yulini   demokratik   davlat   kurishning       asosiy
talablaridan biri deb e’lon kildi.
Xush, Uzbekiston tadrijiy tarakkiyot yulidan muvaffakiyatli borishi
uchun   shaxs   siesiy   madaniyatining       kaysi   uziga   xos   jixatlari   karor
topishi talab etiladi?
Bu yul «boshka»ni, «uzga»ni tushunish madaniyatini, bagrikenglik
ozchilikning       fikrini   xurmat   kilish   madaniyatini,   muzokara
madaniyatini, kelishish, fukarolar totuvligi va xayrixox tarzda xamkorlik
kilish   madaniyatini   tatab   etadi.   Uzbekiston   jamiyati   sharoitida   fakat
xilma-xil   muzokara   jarayonlarini   uz   ichiga   oluvchi   siyosiy   madaniyat
odamlarni jipslashtira oladi.
Ammo   uzaro   ishonch   bulmasa,   milliy   totuvlik   va   kelishuvga
erishish   mumkin   emas.   Uz   navbatida,   xamkorlik   munosabatlari,
ijtimoiy munosabatlarning   ochikligi va oshkoraligi ma’lum demokratik
tartiblardan foydalanishni nazarda tutadi.
Rasmiy   demokratik   tartiblarga   shaxsning       kushilishi   fukarolik
ruxining       usishiga   yordam   beradi.   Bu   ma’noda   maxalliy   saylovlarda
shaxs ning       ishtirok   etishi   unga   ma’lum   siyosiy   kunikmalar   xosil   kilish
imkonini beruvchi dastlabki shaxsiy siyosiy tajriba xisoblanadi.
1992   yilda   Uzbekiston     Respublikasining       Konstitutsiyasi   kabul
kilinganidan   keyin   fukdoolar   tuplagan   kup   sonli   saylov kampaniyalarida ishtirok etish tajribasi aloxida axamiyatga ega. Xozirgi
utish davri shaxs oldida tanlash va shaxsiy fukarolik mas’uliyati uchun
keng   maydon   ochadi.   Bu   xali   siyosiy   demokratiyaning       moxiyatini
tashkil   etuvchi   siyosiy   karorlar   kabul   kilishda   fukarolarning     teng
ishtirokining       namoyishi   emas,   ammo   unga   sari   tashlangan   xal
kdluvchi kdkamdir.
Demokratik   taomil   (prokeduralar)   kuch   ishlatishga,
buysundirishga   emas,   balki   fukarolarning       erkinligi   va   tengligiga,
ularning       uzaro   ishonchi   va   mas’uliyatiga   asoslangan   siyosiy
madaniyatning   ajralmas kismidir.
Shaxsning       siyosiy   madaniyati   umummilliy   madaniyat   ta’sirida,
orttirilgan   shaxsiy   tajriba   va   siyosat   dunyosi   xakddagi   bilimlar
natijasida, ya’ni ijtimoiylashish jarayonida shakllanadi.
Shaxsning   siy osiy   ijt imoiy lashishi. ,   Shaxsning   siyosiy
ijtimoiylashishi   uning       siyosiy   usishi,   siyosat   dunyosiga   kirishi   va
xokimiyat munosabatlariga kushilishi jarayonidir.
Siyosatshunoslikda   ijtimoiylashish   deganda,   insonning       ayni   si -
yosiy  tizimga   moslashish   xamda   ma’lum  siyosiy   funksiyalar  va   rollarni
bajarish   uchun   zarur   xislatlarning       shakllanishiga   yordam   beruvchi
siyosiy   madaniyat   normalari   va   an’analarini   uzlashtirish   jarayoni
tushuniladi 10 1
.
Shaxsni siyosiy ijtimoiylashtirishning   vazifalari:
—   jamiyat   siyosiy   tizimi,   uning       normalari,   kadriyatlari   va
munosabatlarini takomillashtirish jarayoniga shaxsni keng jalb etish;
10
  Каранг  Введение в политологию: Словарьсправочник / Под ред. В.  П.  Пугачева.  М., 1996.С. 
219. —   siyosiy   madaniyat   normalarida   uz   aksini   topgan   siyosiy
tajribani yangi avlodlarga utkazish;
—     shaxsiy   faoliyat   xisobiga   yangi   siyosiy   bilimlar   olish,   yangi
siyosiy tajribani uzlashtirish (uni shaxsning   faoliyatigasingdirish).
Siyosiy   ijtimoiylashish   —   siyosat   sari   bir   tomonlama,   izchil
yuksalish   emas.   Bunda   kimdir   faol,   kimdir   passiv   buladi,   kimdir   esa
siyosatdan uzokrokda bulishni ma’kul kuradi.
Siyosiy   ijtimoiylashishning   shartlari   va   omillari   kuyidagilardan
iborat:
1)   shaxs   xislatlarining       shakllanishi   jarayoniga   bilvosita   ta’sir
kursatuvchi   tashkl   ob’ektiv   shartlar   va   omillar  (tarixiy   vaziyat,   iktisodiy
vaziyat);
2)   keng   ijtimoiy   muxit   (ijtimoiy   siyosiy   ong   va   jamiyatni
uyushtirish);
3) bevosita ijtimoiy-siyosiy   muxit   (muayyan   vaziyat,   shaxsni
kurshagan muxit);
4) shaxsning   biogenetik va psixologik xususiyatlari;
5) tabiiy jugrofiy sharoitlar;
6) ijtimoiy axvol (shaxsning   makomi). Adabiyotlar
1. O‘zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasi.   -  T: 2003 
2. Karimov I. A.   Po puti sozidaniya. Ot regionalnoy bezopasnosti k bezopas nosti
globalnoy.   V ы stuplenie   na   spesialnom   torjestvennom   zasedanii   General noy
Assamblei   po   sluchayu   pyatidesyatoy   godov щ ini   Organizatsii   Ob’edinennix
Natsiy, NyuYork 24 okt.1995 g. T.4.   T., 1996.
3.  O‘zbekiston Res. Hukumatining karorlar  tuplami.  —  T.,  1997.   №5.
4. Karimov I.A.  Vatan  sajdagox kabi mukaddasdir.  T.Z. - T., 1996. 
5. Karimov I.A  Biz kelajagimizni uz kulimiz  bilan kuramiz. - T.,  1999. 
6. Karimov I.A.  O’zbekiston  XX I asr busagasida: xavfsizlikka taxdid, Barqarorlik
shartlari va tarakkiyot kafolatlari.  T., 1997.   
7. O‘zbekiston   Respublikasi   Oliy   Majlisining   axborotnomasi.     1999.   —   №5.   —
110modda.
8. Kobilov Sh.   Prezident Islom Karimovning     «O’zbekiston   XX I   asr busagasida :
xavfsizlikka   taxdid,   Barqarorlik   shartlari   va   tarakkiyot   kafolatlari»   asarini
urganish   buyicha ukuv-kurgazmali kullanma / Mas’ul muxarrir U. Tadjixanov.
—  T., 1999.  
9. Karimov     I.A.   Biz   tanlagan   yul   —   demokratik   tarakkiyot   na   ma’rifiy   dunyo
bilan   xamkorlik yuli. T. 11. — T., 2003. 
Karimov I. A.  Yangicha fikrlash va ishlash  davr talabi.  T.5, — T., 1997

SIY OSI Y MA DA N IY A TLA RN IN G TIPLA RI Reja 1.Siyosiy madaniyatni tiplarga ajratish 2.Fuqarolar madaniyati-siyosiy madaniyat hozirgi zamon tipologiyasining negizi 3.Shaxs va siyosiy madaniyat. Shaxsning siyosiy ijtimoiylashishi.

1. Siy osiy madaniy at ni t iplarga ajrat ish. Siesiy madaniyat xodisasini tushunishda uning tipologiyasi aloxida axamiyat kasb etadi. Zotan, u uz mazmuniga kura empirik siyosiy madaniyatlarni ajratishga kumaklashadi na muayyan ideal, mukammal modelga nisbatan ularning xolatini aniklaydi. Siyosiy madaniyatni turli asoslarga kura tiplarga ajratish mumkin. G.Almond va S.Verba «Fukarolar madaniyati» kitobida taklif etgan tipologiya klassik tipologiya deb e’tirof etilgan. Ular bir kator mamlakatlarning siyosiy tizimlarini taxildan utkazib va takdoslab, siyosiy madaniyatning uchta «sof» tipini ajratib kursatganlar. Kuyida ularga batafsil tuxtalamiz. 1. « Paroxial» siy osiy madaniy at (pa r ochial cu l tur e) ba’zan an’anaviy, patriarxal deb xam ataladi). Siyosiy madaniyatning bu tipi axolining siyosiy tizimdan butkul uzilib kolganligi, u xakda xech kanday bilimga ega emasligi bilan ajralib turadi. Bunday jamiyatlarda ixtisoslashgan siyosiy rollar mavjud emas, asosiy «aktyorlar» (doxiylar, shomonlar va boshkalar) xam siyosiy, xam iktisodiy, xam diniy funksiyalarni bajaradilar. Bundan tashkari, axolining siyosiy, iktisodiy va diniy yunalishlari tabakalashtirilmaydi. Xududiy va ijtimoiy-madaniy aynanlashtirish ustunlik kiladi: shaxs uzini, avvalambor, maxalliy jamoa (kavm, kishlok. va shu kabilar)ning bir kismi deb biladi. Patriarxal madaniyat soxiblari siyosiy tizimdan xech narsa kutmaydi. Jumladan, Afrikaning markazlashgan kabila va knyazliklarida si yosiy madaniyat asosan patriarxal bulib, bu jamiyatlarda biron-bir ixtisoslashgan siyosiy rollarning rivojlanishi

nisbatan tabakalashgan siyosiy yunalishlarning paydo bulishiga olib kelishi mumkin. Xatto yirik va tabakalashgan siyosiy tizimlarning negizidaxampatriarxal madaniyat yotishi mumkin. Ammo nisbatan «sof» patriarxalizm siyosiy ixtisoslashish eng kam bulgan oddiy an’anaviy tizimlarda uchraydi. Tabakalashgan siyosiy tizimlarda patriarxal madaniyat uzini uzi anglash bilan izoxlanuvchi oddiy madaniyatdan kura kuprok normativ buladi. Masalan, Nigeriya yoki Gana kabilalarida yashovchi odamlar markaziy siyosiy tizimning mavjudligini girashira anglashlari mumkin. Ammo bu tizimga nisbatan ularning xnetuykulari noanikyoki salbiy bulib, ular mazkur tizim bilan munosabat shakllarini idrok etmaydilar. 2 « Tabaalik » sie siy madaniy at i ( su bje ct cu l tur e). Siyosiy madaniyat ning bu tipiga passiv siesiy xulk-atvor, xukmron rasmiy kadriyatlar va normalarga tayanish, bu kadriyatlarni mustakil tushunib yetishga intilishning yukdigi xosdir. Umuman olganda, odamlarda siesiy tizimga nisbatan uziga xos bokimandalik — paternalistik munosabat ustunlik љ iladi; jamiyat a’zolari siesiy tizimdan ne’matlar kutadi yo jazodan kurkadi. Siesiy madaniyatning bundam tipiga siesiy tizimga kirish yullari anik ajratilmagan, individlar esa uziga siesiy aktyorlar deb karamaydigan jamiyatlarda duch kelish mumkin. 3. I sht irok chilik sie siy madaniy at i (pa rt i c ipan t cu l tur e) (faol siyosiy madaniyat). Siesiy madaniyatning bu tipiga siesiy xayotda individlarning faol ishtirok etishi xosdir. Bu ishtirokchilik fukarolarning siesiy jixatdan savodliligi va siesiy karorlar kabul kilish jarayoniga uz ishtiroki bilan ta’sir kursata olishiga bulgan ishonchiga

asoslanadi. Bunday jamiyatlar yuksak darajada funksional tabakalashganligi bilan ajralib turadi: jamiyat xayotining turli soxalari nisbatan erkin, kichiktizimlar (shu jumladan, siesiy kichiktizim) esa ancha rivojlangan va keng tarmok otgan buladi. Xozirgi zamon jamiyatida siesiy madaniyatning bunday tiplari sof kurinishda mavjud emas. Jumladan, demokratik mamlakatlarda siesiy madaniyatning ishtirokchilik tipini sof kurinishda uchratish mushkul: demokratik mamlakatlarning fukarolari kamdankam xollarda bu modelga amal kilib yashaydilar. Ularni siesatdan yaxshi xabardor deb xam, siyosatda faol debxamaytish kiyin, fukarolar tomonidan Karor kabul kilish jarayonini esa aslo okilopa xisobkitoblarga asoslangan jarayon deb bulmaydi. Amalda milliy siesiy madaniyatlar uzida turli tiplarni mujassamlashtirgan, ya’ni aralashdir. Kuyidagi jadvalda tizimning tarkibiy elementlariga nisbatan munosabatlarning yukligi yoki nomukammalligi «nol» bilan, barkapop orientakiyalar esa «bir» bilan belgilangan. 1jadv al. Siesiy madaniy at larning t iplari 1 Siesiy madaniyatlar Tizim umu - man ob’ekt sifatida Tizimga «kirish»dagi ob’ektlar Tizimdan «chikish»dag i ob’ektlar Uzini ob’ekt deb bilish Patriarxal 0 0 0 0 1 Каранг: Антология мировой политической мисли. В 5ти томах Т.П. Зарубежная политическая мысль XX в . — М .. 1997. ~ С . 598.

Tabaalik 1 0 1 0 Ishtirokchilik 1 1 1 1 Birinchi tip iktisodiy kolokjamiyatlar — ixtisoslashgan siyosiy rollar mavjud bulmagan, siyosiy muljal olish diniy yoki ikdisodiy yunalishlardan ajratilmagan, siyosiy bilimlar deyarli bulmagan, axoli ommasi savodsiz Afrika kabilalari, maxalliy jamoalar va boshkalar uchun xosdir. «Tabaalik siyosiy madaniyati» xukm suruvchi jamiyatda odamlar ixtisoslashgan siyosiy institutlarning mavjudligini biladilar, ularga baxo bera oladilar, ammo bu munosabat, umuman olganda, passiv xususiyatga ega buladi. «Ishtirokchilik siyosiy madaniyati» tipida jamiyat a’zolari mavjud siyosiy tizim va uning barcha asosiy tuzilmalarini yaxshi biladilar xam da siyosiy xayotda ongli va faol ishtirok etishga moyil buladilar 2 . Bu modellar real xayotda «sof kurinish»da juda kam uchrashini tushungan G. Almond na S. Verba uz mstodologiyasi asosida siyosiy madaniyatning uch aralash tipi — provinsialistiktabaalik tabaalik partisipator va provinsialistikpartisipatortiplarini ajratdilar. Birinchi aralash tipning xususiyati shundaki, «axolining katta ksmi kabila, kishlok yoki feodal xokimiyatning da’volarini rad etib, ixtisoslashgan markaziy xukumat tuzilmalariga ega bulgan murakkab siyosiy tizimga nisbatan xayrixoxlik bildiradi» 3 . Bu yagona markazlashgan davlatga utish davri uchun xos bulgan madaniyat tipidir. 2 Каранг : Almond G., Verba S. The Civil Culture: Political Attitudes and Democracy in Five Countries. — Princeton, 1963. — P. 17—21 ( Интернетдаги русча таржимадан фойдаланилди ). 3 Уша жойда. — 236.