logo

TAFAKKUR

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

147.7197265625 KB
MAVZU:  TAFAKKUR
Reja:
1. Tafakkur haqida tushuncha
2. Tafakkurning nerv-fiziologik asosi
3. Tafakkur operasiyalari
4. Tafakkur shakllari
5. Tafakkur turlari
6. Tafakkur sifatlari
7. Tafakkur borasidagi psixologik nazariyalar 1. Tafakkur haqida tushuncha
Tafakkur   inson   aqliy   faoliyatining   yuksak   shaklidir.   Tafakkur   orqali   biz
sezgi   a'zolarimiz   bilan   bevosita   aks   ettirib   bo’lmaydigan   narsa   va   hodisalarni
ongimizda   aks   ettiramiz.   Umuman   olganda   tashqi   muhitdagi   narsa   va   hodisalar
o’rtasida   ko’z   bilan   ko’rib,   quloq   bilan   eshitib   bo’lmaydigan   ichki   munosabatlar
hamda   qonuniyatlar   mavjud.   Ana   shu   ichki   bog’lanish   hamda   qonuniyatlarni   biz
tafakkur  orqali   bilib  olamiz.   Demak,   tafakkur   deb  narsa  va   hodisalar   o’rtasidagi
eng muhim bog’lanishlar va munosabatlarning ongimizda aks ettirilishiga aytiladi.
Aynan   tafakur   orqali   biz   moddiy   olamdagi   narsa   va   hodisalarning
mohiyatini   bilish   imkoniga   ega   bo’lamiz.   Shu   bois   dunyoni   bilishda   bevosita
sezish, idrok, tasavvur va bavosita tafakkur muhim rol o’ynaydi. 
Tafakkur   tushunchasining   mazmun   mohiyati   psixologiya   darsliklarida
olimlar   tomonidan   turlicha   talqin   qilinadi.   Jumladan,   umumiy   psixologiya
darsliklarida   tafakkurga   berilgan   ta'riflar   turlicha   bo’lib   uning   ikkita   yoki   uchta
muhim   xususiyati   ta'kidlab   o’tiladi,   xolos.   Jumladan,   P.I.Ivanovning   darsligida
"tafakkur   insonning   shunday   aqliy   faoliyatidirki,   bu   faoliyat   voqelikni   eng   aniq,
to’liq, chuqur va umumlashtirib aks ettirishga (bilishga), insonni taqin ham oqilona
amaliy   faoliyat   bilan   shug’ullanishiga   imkon   beradi"   deb   ta'riflanadi.   Ushbu
ta'rifda   tafakkurning   to’la,   aniq   va   umumlashtirilgan   holda   aks   ettirishi   ta'kidlab
o’tiladi,   xolos,   lekin   uning   xarakterli   xususiyatlari   bevosita   so’z   yordami   bilan
ifodalanishi muallifning diqqat markazidan chetda qolgan.
M.V.Gamezo  tomonidan "tafakkur voqelikning umumlashgan holda va so’z
hamda   o’tmish   tajriba   vositalarida   aks   ettirilishi"   ekanligi   bayon   qiladi.   U
tafakkurning umumlashgan so’z vositasida va vositali atrof- muhit hodisalarini aks
ettira olishni ta'kidlaydi. Dunyoni bilish
Bevosita - sezish, idrok Bavosita tafakkurtasavvur A.V.Petrovskiy   tahriri   ostidagi   darslikda   tafakkurga   quyidagicha   ta'rif
keltiriladi: "Tafakkur - ijtimoiy sababiy, nutq bilan chambarchas bog’liq muhim bir
yangilik qidirish va ochishdan iborat psixik jarayondir, boshqacha qilib aytganda,
tafakkur   voqelikni   analiz   va   sintez   qilish,   uni   bavosita   va   umumlashtirib   aks
ettirish jarayonidir".
V.V.Bogoslovskiy  taqriridagi darslikda ham tafakkurga berilgan ta'rif uning 
umumlashgan va bilvosita aks ettirish xususiyatlari yoritilgan, xolos. Xuddi shunga
o’xshash   tafakkur   xususiyatlari   F.N.Gonobolin,   K.K.Platonov   darsliklarida   ham
uchraydi.
Keltirilgan   ta'riflar   orasida   O.K.Tixomirovning   darsligidagi   ta'rif   nisbatan
to’liqroq   deb   hisoblanadi.   Unda   tafakkur   predmetiga   kiruvchi   tarkibiy   qismlar
mana   bunday   ifodalanadi:   "Tafakkur   -   bu   o’z   mahsuloti   bilan   voqelikni
umumlashtirib, bavosita aks ettirishni xarakterlaydigan umumlashtirish darajasi va
foydalanadigan   vositalarga   hamda   o’sha   umumlashmalar   yangiligiga   bog’liq
ravishda turlarga ajratishdan iborat jarayon, bilish faoliyatidir".
Hozirgi   vaqtda   tafakkurning   predmeti   yuzasidan   psixologiyada   turli-tuman
qarash   va   ta'riflar   mavjuddir.   Ularning   ayrimlariga   tavsifnoma   berib   o’tamiz.
S.L.Rubinshteyn   nazariyasiga   binoan   tafakkurni   psixologik   jihatdan
o’rganishning   asosiy   predmet,   jarayon,   faoliyat   tariqasida   namoyon   bo’lishidir.
Muallif   tafakkur   operasiyalari   shakllarini   shakllantirishda   jarayon,   muammoli
vaziyatni   hal   qilishda   esa   fikr   yuritish   faoliyati   sifatida   vujudga   kelishini   chuqur
tahlil qilib beradi. S.L.Rubinshteyn tafakkur to’g’risidagi g’oyani rivojlantirib, uni
sub'ekt faolligining paydo bo’lishi deb ataydi.
A.N.Leontev   tafakkur   psixologiyasi   predmeti   yuzasidan   mulohaza   yuritib,
tafakkurni   turli   ko’rinishlarga   ajratadi,   fikr   yuritish   faoliyati   ekanligini   tan   oladi,
lekin   uni   predmetli-amaliy   faoliyat   deb   nomlaydi.   Shuning   bilan   birga
tafakkurning tuzilishi, fikr yuritish motivasiyasi  to’g’risidagi nazariy metodologik
muammolarni o’rtaga tashlaydi.
P.Ya.Galperin   fikriga   ko’ra,   tafakkur   -bu   orientirlash-tadqiqot   faoliyati,
orientirovka   jarayondir,   ya'ni   orientirovka-jarayon,   orientirovka   faoliyat.   Muallif psixologiya   fani   intellektual   masalalarni   yechishda   sub'ektning   tafakkuriga
orientirovka   qilish   jarayonini   o’rganishga   asoslanadi   deb   tushuntiradi.
P.Ya.Galperin   tafakkurning   boshqa   jihatlarini   o’zining   aqliy   harakatlarni
bosqichma-bosqich   shakllantirish   nazariyasidan   kelib   chiqqan   holda   yoritishga
intiladi.   A.V.Brushlinskiy   tadqiqotlarida   tafakkurning   muhim   yangilikni   qidirish
va ochish, gipoteza va nazariyalarni bashorat qilish, oldindan payqash xususiyatlari
alohida ta'kidlab o’tiladi.
2. Tafakkurning nerv-fiziologik asosi
Tafakkur   faoliyati   muayyan   maqsadga   qaratilgan   alohida   ongli   jarayon
tariqasida   sodir   bo’ladi.   Bosh   miyaning   biror   uchastkasidagi   faoliyat   emas,   balki
butun   bosh   miya   po’stining   faoliyati   mana   shu   jarayonning   fiziologik   asosidir.
Tafakkur   faoliyati   uchun   avvalo   analizatorlarning   miyadagi   uchlari   o’rtasida
vujudga   keladigan   murakkab   bog’lanishlar   muhim   ahamiyatga   egadir.
Analizatorlarning   bosh   miya   po’stidagi   uchastkalari   bir-biridan   keskin   ajralgan
holda   emas,   balki   bir-biriga   tutashib,   bir-biri   bilan   chambarchas   bog’lanib
ketganligi   sababli   mazkur   bog’lanishlarning   vujudga   kelishi   yuqorida   aytib
o’tilganidek,   tafakkurning   maxsus   nerv-fiziologik   mexanizmlaridir.   Bunda
ikkinchi   signallar   tizimining   bog’lanishlari   birinchi   signal   tizimidagi
bog’lanishlarga tayanadi. 
I.P.Pavlov   ikkinchi   signal   tizimining   ishi   hamisha   birinchi   signal   tizimi
bilan   o’zaro   o’tkazish   jarayonida   hozir   bo’ladi,   deb   ta'kidlagan.   Ikkinchi   signal
tizimi   asosida   birinchi   signal   bilan   o’zaro   ta'sir   qilish   jarayonida   dastlab
umuminsoniy empirizmni va nihoyat  odamning o’z tevaragidagi  olamni va uning
o’zini   bilish   uchun   oliy   qurol   bo’lgan   oliy   tafakkur   voq'e   bo’ladi.   Tafakkurning
muayyan   bir   narsaga   qaratilishi   uchun   nerv-fiziologik   asos   bo’lgan   orientirovka
refleksi   tafakkur   jarayonlarida   katta   rol   o’ynaydi.   Akademik   I.P.Pavlov
ta'kidlaganidek,   "avvalo   umuminsoniy   empirizmni   nihoyat,   atrof   olamni   va
insonning o’zini ham bilish uchun oliy qurol bo’lgan fanni ham yaratuvchi maxsus
insoniy oliy tafakkur zarurdir". 
3. Tafakkur operasiyalari Tafakkur   jarayoni   insonning   bilishga   bo’lgan   ehtiyojlari,   tevarak-atrofdagi
olam va turmush to’g’risidagi o’z bilimlarini kengaytirishga va chuqurlashtirishga
intilish sababli vujudga keladi. Fikr qiluvchi kishining tafakkuri-ob'ektni anglashi,
bilishi   tafakkur   jarayonining   xarakterli   xususiyatidir.   Odam   o’zi   idrok   qilayotgan
narsalar to’g’risida fikr qiladi. Shuning uchun tushunchalar narsalarning butun bir
sinfi,   turkumi   to’g’risida   fikr   qiladi,   ya'ni   bular   tafakkurning   ob'ekti   bo’ladi.   Bir
narsaga tayanmagan quruqdan quruq tafakkur bo’lishi mumkin emas.
Analiz, sintez, taqqoslash, abstraksiyalash va umumlashtirish, tasniflash va
tizimga solish  aqliy operasiyalarning asosiy turlaridir. 
Analiz  - shunday bir tafakkur operasiyasidirki uning yordami bilan biz narsa
va   hodisalarni   fikran   yoki   amaliy   jihatdan   xususiyatlarini   tahlil   qilamiz.   Analiz
jarayonida   butunning   uning   qismlariga   va   elementlariga   bo’lgan   munosabati
aniqlanadi.   Tahlil   ob'ektlari   amalda   ajratib   bo’lmaydigan   elementlarga   yoki
belgilarga   bo’lishda   ifodalanishi   mumkin.   Allomalarimizning   ta'kidlashicha,
maymunning   yong’oqni   chaqishining   o’ziyoq   boshlang’ich,   oddiy   analizdir.
O’quvchi   va   talaba   yoshlar   turmushda   va   dars   jarayonida   analiz   yordami   bilan
ko’pgina ishlarni amalga oshiradilar, topshiriqlar, misol va masalalarni yechadilar.
Demak,   tabiat   va   jamiyatdagi   bilim   va   tajribalarni   inson   tomonidan   o’zlashtirib
olish   analizdan   boshlanadi.   Masalan,   buni   quyidagi   sxemada   ko’rish   mumkin.
Muammoli vaziyatlarni yechish usullari 
Hukm
Xulosa chiqarish
Tu shuncha 
Mavjud tasavvurlar  
asosida yangi 
obrazlar tizimini 
tashkil qilishTafakkurning 
mahsuldorligi
Xayolning 
mahsuldorligi
xissiyot va 
emotsiy aSintezAnaliz
Taqqoslash
Umumlashtirish
Tipiklashtirish  Agglyutinasiya
Giperbolizasiya 
Sxemalashtirish
Sxemalashtirish
Sxemalashtirish Amaliy faoliyatmuammoli vaziyat
aniq l anmagan 
muammoli vazyat tafakkur
Xayol Dars   jarayoni   vaqtida   tafakkurning   analiz   qilish   faoliyati   katta   o’rin   tutadi.
Chunonchi,   savodga   o’rgatish   nutqni   tahlil   qilishdan,   gapni   so’zlarga,   so’zlarni
bo’g’inlarga, bo’g’inlarni tovushlarga ajratishdan boshlanadi. Matematik masalani
yechish tahlil qilishdan, dastlab bir qancha ma'lum sonlarni topishdan boshlanadi.
Agarda inson oldiga avtomashina motorining tuzilishini bilish vazifasi qo’yilsa, u
holda bu topshiriqni hal qilish u motorni ayrim qismlarga ajratib, har bir qismni o’z
navbatida alohida olib tekshirish lozim bo’ladi va hokazo.
Analiz   va   sintez   jarayonlarining   yuzaga   kelishini   quyidagicha   izohlash
mumkin.
Yuqorida   aytib,   o’tilgan   motor   yoki   boshqa   qismlarning   rolini   tushunish
uchun   yolg’iz   analizning   o’zi   kifoya   qilmaydi.   Chunki   tarkibiy   qismlarni
birlashtirgan holda bir-biriga ta'sir qilib turgan motor va mashinaning butunligicha
olib tekshirgandagina uning motor yoki mashina ekanligini anglash mumkin.
Sintez   -   shunday   bir   tafakkur   operasiyasidirki,   biz   narsa   va   hodisalarning
analizda   bo’lingan,   ajratilgan   ayrim   qismlarini,   bo’laklarini   sintez   yordami   bilan
fikran   va   amaliy   ravishda   birlashtirib,   butun   holiga   keltiramiz.   Sintez
elementlarning,   narsa   va   hodisalarning   qismlari   va   bo’laklarini   bir   butun   qilib
ho’shishdan   iborat   aqliy   faoliyat   ekanligi   ta'rifdan   ko’rinib   turibdi.   Analiz   aqliy
bo’lgani kabi sintez ham amaliy xarakter kasb etadi. Masalan, birinchi sinf bolasi D
Е
J
Z
А B В VGJ Е
Z D
G
V
А BБ J Е D
Д
J Е D
G
G
V
А
BА VВ G
BБ o’z   harf   xaltasidagi   keltirilgan   harflardan   foydalanib,   bo’g’in,   bo’g’inlardan   so’z,
so’zlardan gap, gaplardan qisqa axborot, undan esa hikoya tuzadi. 
Analiz va sintez o’zaro bevosita mustahkam bog’langan yagona jarayonning
ikki  tomonidir.  Agar  narsa  va  hodisalar   analiz qilinmagan  bo’lsa,   uni   sintez  qilib
bo’lmaydi, har qanday analiz predmetlarni narsalarni bir butun holda bilish asosida
amalga oshirilishi lozim.
Taqqoslash   -   shunday   bir   tafakkur   operasiyasidirki,   bu   operasiya   vositasi
bilan   ob'ektiv   dunyodagi   narsa   va   hodisalarning   bir-biriga   o’xshashligi   va   bir-
biridan farqi aniqlanadi.
XIX-XX   asrlarda   yashagan   olim   K.D.Ushinskiy   taqqoslash   jarayoni
borasida quyidagilarni ta'kidlagan: "Agar siz tabiatni bir narsasini ravshan tushunib
olishni   istasangiz,   uning   o’ziga   juda   o’xshash   bo’lgan   narsalardan   tafovutini
topingiz va uning o’zida juda uzoq bo’lgan narsalar bilan o’xshashligini topingiz.
Ana   shunda   siz   shu   narsaning   eng   muhim   belgilarini   payqab   olasiz,   demak   shu
narsani tushunib olasiz". 
Narsa   va   hodisalar   o’rtasidagi   o’xshashlik   yoki   farqni,   teng   yoki
tengsizliklarni,   ayniyat   yoki   ziddiyatlarni   aniqlashdan   iborat   bo’lgan   fikr   yuritish
operasiyasi, bilishning dastlabki va zarur vositasi bo’lib hisoblanadi. Ajdodlarimiz
taqqoslashning   ta'limdagi   roli   to’g’risida   shunday   fikrlarni   bildirgan   edi.
Taqqoslash   har   qanday   tushunishning   va   har   qanday   tafakkurning   asosidir.
Olamdagi   narsalarning   hammasini   taqqoslab   ko’rish   yo’li   bilan   bila   olmasak,
boshqa   yo’l   bilan   bila   olmaymiz,   agar   biz   hech   narsa   bilan   solishtirishimiz   va
farqini   bilib   olishimiz   mumkin   bo’lmagan   biron   bir   narsaga   duch   kelganimizda
edi, u holda biz shu narsa to’g’risida hech qanday fikr qila olmagan bo’lar edik.
Taqqoslash   operasiyasi   ikki   xil   yo’l   bilan   amalga   oshishi   mumkin:   amaliy
aniq narsalarni bevosita solishtirish va nazariy tasavvur qilinayotgan obrazlarni va
narsalarni   ongda   fikran   taqqoslash.   Agar   odam   ikki   boylam   yukni   qo’l   bilan
ko’tarib,   bir   necha   xil   taom   mazasini   qiyoslasa   yoki   ikki   paykal   paxtazor
qosildorligini   taqqoslasa,   bu   amaliy   taqqoslash   bo’ladi.   Shuningdek,   o’quvchilar
ikki  qalam   yoki  ikki   sterjenning uchini   yog’ochga  yoki   qog’ozga  solishtirsalar,  u analogik   holatga   misol   bo’la   oladi.   Bundan   tashqari   metr   bilan   masofani,   tarozi
bilan   og’irlikni,   termometr   bilan   haroratni,   teleskop   bilan   osmon   jismlarini
o’lchash paytida ham taqqoslash jarayoni vujudga keladi.
Inson   tevarak-atrofdagi   narsa   va   hodisalarning   barchasini   bevosita   aks
ettirish,   qo’l   bilan   paypaslash   imkoniyatiga   ega   emas.   Shu  boisdan   to’planadigan
bilimlarning aksariyati qo’l bilan ushlash, ko’z bilan kuzatish evaziga emas, balki
fikr yuritish orqali, mantiq yordamida anglaniladi. Ular o’rtasida o’xshash va farqli
alomat   hamda   belgilar   nazariy   taqqoslash   asosida   ajratiladi.   Demak,   inson
olayotgan keng ko’lamdagi axborotlar farqini fikran taqqoslash yordamida anglab
yetadi.   Jumladan,   o’quvchilar   dilda   o’ylayotgan   narsalarni   fikran   solishtirib
ko’radilar. Ba'zan turli yoshdagi kishilar o’z tengdoshlari xarakterida, qiziqishida,
yurish   turishida,   muomalasida   va   boshqa   xususiyatida   o’xshashlik   va   tafovut
borligini topadilar.
Abstraksiya   - shunday fikr tafakkur operasiyasidirki, bu operasiya yordami
bilan moddiy dunyodagi narsa va hodisalarning muhim xususiyatlarini farqlab olib,
ana shu xususiyatlardan narsa va hodisalarning muhim bo’lmagan ikkinchi darajali
xususiyatlarini fikran ajratib tashlaymiz.
Mazkur jarayonni quyidagi sxemada ham ko’rishimiz mumkin :
А B VG
А B
В DJ
AV
ZI А V
К LА V
ZIК L VG
DJ Abstraksiya   jarayonida   ob'ektdan   ajratib   olingan   belgi,   alomatning   o’zi
tafakkurning   mustaqil   ob'ekti   bo’lib   qoladi.   Abstraksiya   operasiyasi   tahlil
natijasida   vujudga   keladi.   Masalan,   sinf   devorini   tahlil   qilish   jarayonida   uning
faqat bir belgisini, ya'ni oqligini ajratib olish mumkin va oq devor to’g’risida emas,
balki   devorning   og’ligi   to’g’risida,   keyin   esa   umuman   oqlik   haqida   fikr   yuritish
mumkin.  Kishilar   quyosh,  oy,  yulduz,  elektr,  olov  ba'zi  planetalar,  ayrim   tosh  va
hokazolarning   ko’z   o’ngilarida   yoritishni   kuzata   turib   ularning   bitta   umumiy
belgisini, ya'ni yoritishni fikran ajratib olib, umuman yoritish to’g’risida mulohaza
yuritiladi.
Buyumlarni   narsa   va   hodisalarni   jism   va   predmetlarni   bir-biri   bilan
taqqoslash   paytida   ham   abstraksiyalash   jarayoni   yuzaga   keladi.   Bunda   narsa   va
hodisalarning   mavjud   belgilariga,   masalan   tusiga,   shakliga,   tezligiga,   og’irligiga,
qiymatiga va shu kabi o’xshash sifatlarga qarab taqqoslanadi. 
Abstraksiya   operasiyasi   bilan   insonni   qurollantirish   intellektual   jihatdan
intensiv   rivojlanishiga   olib   keladi,   shuningdek   mustaqil   bilim   olish   faoliyatini
takomillashtiradi.
Umumlashtirish   -   tafakkurda   aks   etgan   bir   turkum   narsalarning,   o’xshash
muhim   belgilarning   shu   narsalar   to’g’risidagi   bitta   tushuncha   qilib,   fikrda
birlashtirish demakdir. Psixologiyada umumlashtirish muammosi bo’yicha yagona
yo’nalishdagi   nazariya   mavjud   emas.   Shuning   uchun   psixologlar   bu   jarayonni
turlicha   talqin   qiladilar,   goho   uni   guruhlarga   bo’lib   o’rganadilar.   Shuningdek,
maktab   ta'limini   qaysi   umumlashtirish   usuli   asosida   amalga   oshirish   to’g’risida
olimlar   turlicha   nuqtai   nazardan   yondashadilar.   S.L.Rubinshteyn,   V.V.Davidov
tomonidan   ta'limda   nazariy   jihatdan   umumlashtirish   usulini   yoqlab   chiqsalar,
N.A.Menchinskaya,   D.N.Bogoyavlenskiylar   ham   nazariy,   ham   amaliy   usulni
qo’llashni   tavsiya   etmoqdalar.   Ammo   o’quv   faoliyatining   turli-tumanligi   dars
jarayonida har xil umumlashtirish usullaridan foydalanish kerakligini taqazo qiladi.
Psixologiyada   umumlashtirishning   keng   qo’llaniladigan   ikki   turi:
tushunchali   umumlashtirish  va hisssiy-konkret  umumlashtirish  yuzasidan   ko’proq fikr   yuritiladi.   Tushunchali   umumlashtirishda   predmetlar   ob'ektiv   muhim   belgi
asosida   umumlashtiriladi.   hissiy-konkret   umumlashtirishda   esa   predmetlar
topshiriq talabiga binoan tashqi belgi bilan umumlashtiriladi. Psixologlar noto’g’ri 
umumlashtirishning   hissiy-konkret   umumlashtirishdan   tafovuti   borligini   hamisha
ta'kidlab   kelmoqdalar.   O’quvchi   va   talaba   ba'zan   predmetlarni   muhim   bo’lmagan
belgisiga   asoslanib   noto’g’ri   umumlashtiradilar,   vaholanki,   topshiriq   shartida   bu
talab   ular   oldiga   mutlaqo   qo’yilmaydi.   Lekin   bu   nazariyaning   qimoyachilari
noto’g’ri umumlashtirishni alohida tur deb hisoblaydilar. 
Umumlashtirish,   abstraksiyalash   operasiyasidan   ajralgan   holda   sodir
bo’lmaydi,   har   qanday   umumlashtirish   asosida   abstraksiyalash   jarayoni   yotadi.
Umumlashtirish   jarayoni   abstraksiyasiz   mavjud   bo’lishi   mumkin,   lekin
abstraksiyasiz   umumlashtirishning   yuzaga   kelishi   mumkin   emas.   Agar
abstraksiyalash faoliyatida narsa va hodisalarning o’xshash hamda muhim belgilari
tasodif   belgilardan   fikran   ajratib   olinsa,   umumlashtirishda   esa   ajratib   olingan
o’xshash,   umumiy   va   muhim   belgilarga   suyangan   holda   narsa   va   hodisalar
birlashtiriladi.
Umumlashtirish   jarayoni   so’z   ta'sirida   vujudga   kelgan   ikkinchi   signallar
tizimiga   asoslanadi.   Akademik   I.P.Pavlov   fikricha,   nutq   signallari   tufayli   nerv
faoliyatining   yangi   tamoyili   abstraksiyalash   va   shu   bilan   birga   oldingi   tizimning
behisob   signallarini   umumlashtirish   vujudga   keladiki,   bunda   ham   o’z   navbatida
ana shu umumlashtirilgan yangi signallar tag’in analiz va sintez qilinaveradi. Fikr
yuritishning   umumlashtirish   operasiyasi   har   xil   asoslarga   ko’ra   turlarga   bo’lib
o’rganiladi.   Umumlashtirishni   mazmuniga   ko’ra   tushunchali   umumlashtirish   va
yaqqol-ko’rgazmali   yoki   elementar   umumlashtirish   turiga   ajratish   qabul   qilingan.
Tushunchali   umumlashtirish   orqali   ob'ektiv   qonuniyatlarni   muhim   belgilari
bo’yicha   birlashtirish   amalga   oshiriladi.   Bunda   muhim   belgilar   umumlashtirilib,
ob'ektiv   qonuniyatlarni   ochish   mumkin   bo’ladi.   Yaqqol-ko’rgazmali
umumlashtirishda   narsa   va   hodisalar   tashqi   hamda   yaqqol   belgilar   bo’yicha
umumlashtiriladi. Konkretlashtirish   - hodisalarni ichki bog’lanish va munosabatlardan qat'iy
nazar bir tomonlama ta'kidlashdan iborat fikr yuritish operasiyasidir.
Umumiy   mavhum   belgi   va   xususiyatlarni   yakka   yolg’iz   ob'ektlarga   tadbiq
qilish bilan ifodalanadigan fikr yuritish operasiyasi insonning barcha faoliyatlarida
faol   ishtirok   etadi.   Voqelik   qanchalik   yaqqol   shaklda   ifodalansa,   inson   uni
shunchalik oson  anglab yetadi. Insonlar  dastavval  tevarak atrofni  aniq belgilariga
asoslanib,   aniq   holda   aks   ettirganlar,   yaqqol   obrazlarga   suyanib   tasavvur   qilish
imkoniyatiga ega bo’lganlar, shu boisdan to hozirgi kunga qadar aniqlik belgisi har
qanday inson zoti uchun eng yaqin belgi bo’lib isoblanadi.
Psixologlar   tadqiqotlarining   ko’rsatishiga   qaraganda   konkretlashtirish
odamda   ikki   xil   vazifani   bajaradi.   Birinchidan,   umumiy   abstrakt   belgining   yakka
ob'ektga   tadbiq   etish   amalga   oshiriladi.   Masalan,   biz   "oq"   deganimizda   ko’z
oldimizga   qor,   qog’oz,   paxta   va   shu   kabilar   kelishi   mumkin.   Ikkinchidan,
konkretlashtirish umumiy va yakka belgilar kamroq bo’lgan umumiylikni ochishda
ifodalanadi.   Masalan,   biz   olma,   olxo’ri,   uzumni   mevalar   qatoriga   stol-stul,   divan
va   shu   kabilarni   mebellar   qatoriga   qo’shamiz.   Umumiy   fikrlarni   bayon   qilish   va
izohlash   chog’ida   odatda   keltiriladigan   misollarning   hammasi
konkretlashtirishning o’zidir.
Klassifikasiyalash   -   bir   turkum   ichidagi   narsalarning   bir-biriga
o’xshashligiga   va   boshqa   turkumdagi   narsalardan   farq   qilishiga   qarab   narsalarni
turkumlarga   ajratish   tizimidir.   D.I.Mendelevni   "Elementlarning   davriy   tizimi"
jadvali   bunga   yorqin   misoldir.   Bunda   olim   elementlarni   atom   og’irligi   ortib
borishiga, kimyoviy sifatlarning bir tipligiga va boshqa belgi va alomatlariga qarab
tartib   bilan   joylashtirib   chiqqan.   O’rganish   uchun   qulaylik   tug’dirish   maqsadida,
shuningdek,   amaliy   maqsadlarda   ko’pchilik   narsalarni   guruhlarga,   turkumlarga
bo’lishga   to’g’ri   keladi.   Ko’pchilik   narsalarni   hodisalarni   guruhlarga   bo’lish
klassifikasiyalash   yoki   turkumlarga   bo’lish   deb   ataladi.   Masalan,   kutubxonada
kitoblar   muqovasiga,   farmoyishning   mazmuniga   va   shu   kabi   belgilariga   qarab
turkumlariga bo’lish mumkin. O’quvchilarning odatda yoshi yoki jinsiy belgilari 
bo’yicha va shu kabilarga qarab turkumlarga bo’ladilar. Sistemalashtirish   -   tizimga   solish   shundan   iboratki,   bunda   ayrim   narsalar,
faktlar,   hodisa   va   fikrlar   muayyan   tartibda   makondagi,   vaqtdagi   tutgan   o’rniga
yoki mantiqiy tartibda joylashtiriladi. Shu sababli makon, xronologiya va mantiqiy
belgilar   asosida   tizimga   solish   turlariga   ajratiladi.   Mebelning   xonadagi
joylashtirilishi,   daraxtning   boqqa   o’tkazilishi,   makoniy   tizimga   namuna   bo’la
oladi.   O’tmishda   bo’lib   o’tgan   voqealarning   vaqtga   qarab   tizimga   solishning
namunasi   bo’la   oladi.   Matematikaga,   falsafaga,   mantiqqa   doir   darsliklarda   ilmiy
materiallarning joylashtirilishi mantiqiy tizimga solishning namunasidir.
Maktab ta'limida o’zlashtirilgan bilimlarni tizimga solish muhim ahamiyatga
ega   bo’lib,   bu   ish   bir   necha   bosqichda   amalga   oshiriladi.   Bilimlar   dastlab
predmetlarning   boblari,   qismlari   bo’yicha,   so’ng   yaxlit   holda   o’quvchi   ongida
tizimlashadi.   Tizimlashtirishning   ikkinchi   bosqichida   bir-biriga   o’xshash
predmetlarga   oid   bilimlar   fikran   tartibga   solinadi.   Uchinchi   bosqichda   bir   necha
predmetlar   yuzasidan   to’plangan   bilimlar   ma'lum   tartibga   tushadi,   ularning
o’xshash   va   farqli   tomonlari   ajratiladi.   Tizimga   solishning   to’rtinchi   bosqichida
darsdan   va   maktabdan   tashqari   mashg’ulotlarda   egallangan   bilimlarni
tizimlashtirish nazarda tutiladi.
Demak, insonning bilish faoliyatida mavzulararo, predmetlararo bilimlarni 
tizimlashtirish   yuzaga   keladi.   Binobarin   bilimlarning   tizimga   solinishi   aqliy
rivojlanishning dastlabki pog’onasi hisoblanadi.
4. Tafakkur shakllari
Psixologiyada nutq fikr yuritish faoliyatining vositasi deb yuritiladi. Odamda
nutq   tafakkur   jarayonida   hukm,   xulosa   chiqarish   va   tushunchalar   shaklida
ifodalanib keladi.
Hukmlar
Narsa   va   hodisalarning   belgi   va   xususiyatlari   haqida   tasdiqlab   yoki   inkor
qilib aytilgan fikr  hukm  deb ataladi. 
Hukmlar   ob'ektiv   voqelikni   aks   ettirilishiga   qarab   chin   yoki   xato   bo’ladi.
Narsa   va   hodisalarda   voqelikda   haqiqatan   o’zaro   bog’liq   bo’lgan   belgilar,
alomatlar   hukmlarda  bog’liq  ravishda  ko’rsatib   berilsa   yoki   voqelikda  bir-biridan ajratilgan   narsalar   hukmlarda   ajratib   ko’rsatilsa   bu   chin   hukm   deb   ataladi.
Masalan,   metallar   elektr   tokini   o’tkazuvchidir;   metallar   qizdirilganda   kengayadi,
degan   chin   hukmlardir.   Chunki   elektr   tokini   o’tkazish   qizdirilganda   kengayishi
metallarga xos xususiyatdir. 
Moddiy   olamda   haqiqatdan   bog’liq   bo’lmagan   narsa   hukmda   bog’liq   qilib
ko’rsatilsa,   bunday   hukm   xato   hukm   deb   ataladi.   Masalan,   hozir   tashqarida
yomg’ir  yog’yapti;  yer  quyosh  atrofida aylanmaydi, degan misollar  xato hukmlar
doirasiga kiradi. 
Borliqdagi narsalar, hodisalar va voqelikni miqdoriga ularning biror hukmda
aks   ettirilgan   aloqa   va   munosabatlariga   qarab,   hukm   quyidagi   turlarga   bo’linishi
mumkin:
 Hukmlar sifatiga ko’ra : tasdiqlovchi yoki inkor qiluvchi hukm; 
 Hukmlarning miqdoriga qarab : yakka, juz'iy, xususiy va umumiy hukmga;
 Hukmlarning munosabatiga ko’ra : shartli, ayruvchi, va qat'iy hukmlarga;
Hukm taxminiy ko’rinishga ega bo’lishi ham mumkin. 
Bu   hukmda   aks   ettiriladigan   narsa   va   hodisalar   belgisining   nechog’lik   muhim
bo’lishiga   yoki   voqelikka   mos   kelish-kelmasligiga   bog’liq.   Masalan,   ertaga
yomg’ir yog’ishi mumkin. Paxta rejasi to’lib qolsa kerak.
Hukmlarda   tasdiqlangan   yoki   inkor   qilingan   narsalar,   hodisalar,   alomatlar
hukmning   mazmunini   tashkil   qiladi.   Narsa   bilan   belgining   aloqasi   bog’liqligi
borligi   aks   ettirilgan   hukm   tasdiqlovchi   hukm   deb   ataladi.   Masalan,
O’zbekistonda   pilla   yetishtirilmaydi.   Toshkentda   oliy   maktablar   qurilmagan.
Voqelikda   ajratilgan   narsa   inkor   qiluvchi   hukmda   fikran   ajratilishi   mumkin.
Yakka,   yolg’iz   narsa   va   hodisa   to’g’risidagi   hukm   yakka   hukm   deb   ataladi.
Masalan,   Toshkent   -   O’zbekiston   Respublikasi   poytaxtidir;   Amudaryo   sersuv
daryolardan biridir. Belgining biror turkumigagina taalluqliligini tasdiqlovchi
yoki inkor qiluvchi hukm   juz'iy hukm   deb ataladi. Masalan, ba'zi metallar elektr
tokini   o’tkazmaydilar.   qarzdor   talabalar   sessiyaga   qo’yilmaydi.   Jamoaning   ayrim
brigadalari   majburiyatga   yarasha   mehnat   qilmaydilar.   Bir   turkumdagi   narsa   va
hodisalarning   hammasi   to’g’risida   tasdiqlab,   yoki   inkor   qilib   aytilgan   hukm umumiy hukm  deb ataladi. hukmda narsa va hodisa belgisining borligini muayyan
sharoitlarda   tasdiqlab   yoki   inkor   qilib   aytilgan   hukm   shartli   hukm   deb   ataladi.
Masalan,   agar   talaba   sessiyalarga   qunt   bilan   puxta   tayyorlansa,   u   yaxshi   va   a'lo
baholar   oladi.   Agar   o’quvchi   darsga   diqqat   qilmasa,   yangi   materialni   o’zlashtira
olmaydi.   hukmda   narsalar   va   hodisalar   bir   necha   belgiga   nisbatan   berilib,   shu
belgilardan farqi bitta unga tegishli    bo’lsa, bunday hukmga   ayruvchi hukm   deb
ataladi. Masalan, jismlar yo qattiq, yoki suyuq, yoki gazsimon holda bo’ladi.
Narsa bilan belgi  o’rtasidagi  aloqaning bor  yoki yo’qligi qat'iy shaklda aks
ettirilsa   qat'iy   hukm   deb   ataladi.   Masalan,   bahorda   barcha   joylarda
ko’kalamzorlashtirish ishlari amalga oshiriladi. Yonish kimyoviy jarayondir.
Narsa   va   hodisalar   bilan   ularning   xususiyatlari   o’rtasida   aloqa   bo’lishi
ehtimoli   faqat   faraz   qilinsa,   u   holda   inson   o’z   fikrlarini   quyidagi   shaklda   ifoda
qilishi mumkin. Ehtimol, Marsda organik hayot bordir. XXI asrning oxirlarida fan-
texnika yanada  rivojlanib, taraqqiy  etishi   mumkin  va boshqalar.  Bunday  hukmlar
ehtimollik   hukmlari   deb   ataladi.   Narsalar   bilan   xususiyatlar   o’rtasidagi   aloqani
taxminan   emas,   balki   haqiqatdan   aniq   bilganimizda   biz   o’z   fikrimizni   mana
bunday shaklda izhor qilamiz. Fakultet kutubxonasida ko’p yangi kitoblar mavjud.
Maktabimizdagi   kimyo   xonasi   juda   yaxshi   uskunalar   bilan   jihozlangan.   Bunday
hukmlar  voqelik (assertorlik) hukmlari  deb ataladi. 
Hukmning shunday yuqori shakli borki, unda faqat haqiqatda bo’lgan voqea
qayd qilinmasdan, balki narsa bilan xususiyatning aloqasi qonuniy ekanligi aniqlab
beriladi. Masalan, butun dunyoda tinchlik g’alaba qozonishi muqarrar, sezgilarning
intensivligi qo’zg’atuvchi kuchining logarifmiga proporsionaldir. Bunday hukmlar
zaruriy   (apodiktik)   hukmlar   deb   ataladi.   Bunday   hukmlarda   inson   narsa,
voqelik, hodisa bilan uning xususiyati o’rtasida mustahkam bog’lanish borligini va
bu bog’lanishga zid keladigan boshqa bir holning bo’lishi aslo mumkin emasligini
aks ettiradi. Psixologiyada hukmlar ikkita asosiy yo’l bilan hosil qilinishi ta'kidlab
o’tiladi.   Birinchi   yo’l   bilan   hukm   hosil   qilinganda   idrok   qilish   zarur   bo’lgan
narsalarning   bevosita   o’zi   ifodalanadi.   Ikkinchi   yo’l   bilan   esa   bevosita   mulohaza
yuritish yordami bilan hukm amalga oshiriladi. Masalan,  bu avtomobilning yangi modeli.   Mazkur   misolda   hukm   chiqarishning   birlamchi   yo’li   aks   ettirilgan.
Dastavval   olimlar   kashfiyot   yoki   ijodiy   jarayonda   nazariy   jihatdan   mulohaza
yuritish   yordamida   hukm   chiqaradilar.   Ular   chiqaradigan   hukmning   to’g’riligi
amaliyotda   keyinchalik   tasdiqlanadi.   Bu   ikkinchi   yo’l   bilan   hukm   chiqarishga
misoldir.
Xulosa chiqarish
Bir qancha hukmlarning mantiqiy bog’lanishi natijasida hosil bo’lgan yangi
hukm   insonning   bilish   faoliyatida   alohida   ahamiyatga   ega.   Xulosa   chiqarish
shunday   tafakkur   shaklidirki,   bu   shakl   vositasi   bilan   biz   ikki   yoki   undan   ortiq
hukmlardan   yangi   hukm   hosil   qilamiz.   Masalan,   har   qanday   harakat   materiya
harakatidir,   issiqlik   harakat   shaklidir,   degan   ikkita   hukmni   olaylik.   Bu   ikki
hukmdan,   demak   issiqlik   materiya   harakatidir   degan   yangi   hukm   chiqariladi.
Bunda   birinchi   hukm   hamisha   umumiy   hukm   bo’lib,  ikkinchi   hukm   yakka   hukm
bo’ladi.
Keltirilgan   misollardan   ko’rinib   turibdiki,   mulohaza   yuritish   ham   xulosa
chiqarish ham voqelikni bevosita bilishning asosiy shakli sifatida namoyon bo’lgan
oldingi   ikki   hukmga   asoslanib,   uchinchi   hukm   chiqariladi.   Mazkur   xulosani
bevosita   tekshirib   ko’rishga   hech   qanday   ehtiyoj   qolmaydi.   Shu   sababdan   xulosa
chiqarishda   fikr   o’rtasidagi   shunday   bog’lanish   natijasida   bir   yoki   undan   ortiq
hukmlardan uchinchi hukm keltirib chiqariladi.
Xulosa chiqarish uch turga bo’linadi:  induktiv, deduktiv va analogiya .
Induktiv   xulosa   chiqarish   -   bu   xulosa   chiqarishning   shunday   mantiqiy
usulidirki, bunda bir necha yakka va ayrim hukmlardan umumiy hukmga o’tiladi,
yoki   ayrim   fakt   va   hodisalarni   o’rganish   asosida   umumiy   qonun   va   hoidalar
yaratiladi. Masalan, temir elektr tokini o’tkazadi, po’lat elektr tokini o’tkazadi, mis
elektr  tokini  o’tkazadi,  ruh  elektr  tokini  o’tkazadi.  Demak,  barcha  metallar  elektr
tokini o’tkazadi, degan umumiy xulosa chiqaramiz. Deduktiv   xulosa   chiqarishda   umumiy   va   yakka   hukmlardan   yakka   yoki
juz'iy   hukm   keltirib   chiqariladi.   Misol   uchun   barcha   metallar   elektr   tokini
o’tkazadi. Temir metaldir. Demak, temir ham elektr tokini o’tkazadi. 
Analogiya   xulosa   chiqarishning   shunday   shaklidirki,   bunda   biz   ikki
predmetning   ba'zi   bir   belgilari   o’xshashligiga   qarab,   bu   predmetlarning   boshqa
belgilarining   o’xshashligi   to’g’risida   xulosa   chiqaramiz.   Analogiya   deb   narsa   va
hodisalarning   bir-biriga   o’xshash   bo’lgan   ba'zi   belgilariga   qarabgina   hukm
yuritishdan   iborat   xulosa   chiqarish   shakliga   aytiladi.   Analogik  usulda   chiqarilgan
xulosa   chin,   taxminiy   hamda   yolg’on   bo’lishi   mumkin.   Fikr   yuritishning   bunday
shakli   ko’pincha   yosh   bolalarga   xos   xususiyatdir.   Demak,   juz'iy   ikki   yakka
hukmlarga   asoslanib,   juz'iy   yoki   yakka   hukm   keltirib   chiqaramiz.   Masalan,
bog’cha   yoshidagi   bola   mana   bunday   mulohaza   yuritadi;   adamlar   darvozadan
ismimni   aytib   chaqirib   keldilar.   Ular   sovg’a   olib   kelgan   bo’lsalar   kerak.   Bu
bolaning mulohazasini tahlil qilib ko’rsak, uning fikr yuritishi mana bunday tarzda
taraqqiy   etganligini   shoxidi   bo’lamiz.   O’tgan   galda   adam   ismini   aytib   chaqirib
kelgan edilar, yana chaqirayotirlar. Albatta, adam menga sovg’a olib kelganlar, deb
xulosa chiqaradi. 
Shunday   qilib,   analogik   yo’l   bilan   xulosa   chiqarganda   murakkab
qonuniyatlar   to’g’risidagi   bilimlar   o’zlashtirilmasa-da,   lekin   turmushning   turli
jabhalarida undan foydalanib turiladi.
Tushunchalar
Tafakkur   tushunchalar   shaklida   ifodalanadi.   Tushuncha   deganda   biz   narsa
va   hodisalarning   eng   muhim   va   eng   asosiy   xususiyatlarini   aks   ettirishni
tushunamiz.   Tushunchalar   hukmlardan   tarkib   topadi.   Shu   sababli   tushunchaning
mazmunini ochib berish uchun bir qancha hukm yurtishga to’g’ri keladi. Masalan,
odam  ongli  mavjudotdir  degan tushunchani  oladigan bo’lsak, bu yerda odamning
eng muhim xususiyati uning ongliligi ekani qayd qilinyapti.
Tushunchalar odamning turmush tajribasi va bilimlarining ortishi jarayonida
tarkib topa boradi. Ana shu jihatdan olganda maktabdagi o’qish jarayonida bolada asosan   tabiat   va   jamiyat   hodisalari   haqida   tushunchalar   tarkib   toptirishdan
iboratdir.   Demak,   katta   odamlarga   nisbatan   bolalarda   hali   tushunchalar   juda   oz
bo’ladi.
Odatda   tushunchalar   mohiyati   jihatidan   konkret   va   abstrakt   tushunchalarga
ajratiladi. Alohida olingan bir butun narsaga aloqador tushuncha konkret tushuncha
deb   ataladi.   Masalan,   stol,   divan,   qayrag’och,   traktor   va   hokazo.   Moddiy
borliqdagi   narsalardan   fikran   ajratib   olingan   ba'zi   xususiyat,   sifat,   holatlarga,
shuningdek   narsalar   o’rtasidagi   ichki   munosabatlarga,   qonuniyatlarga   qaratilgan
tushunchalar   abstrakt   tushuncha   deb   ataladi.   Masalan,   og’lik,   uzunlik,   balandlik,
kenglik, harakat, yorug’lik, qiymati haqidagi tushunchalar va hokazo.
Tushunchalar   ko’lami   jihatidan   3   turga:   yakka   tushunchalar,   umumiy
tushunchalar   va   to’planma   tushunchalarga   bo’linadi.   Yakka   tushunchalar   yakka
narsa va hodisalar haqidagi tushunchadir. Bunday tushunchalarga sohibqiron Amir
Temur,   Mirzo   Ulug’bek,   Sirdaryo   tushunchalarini   misol   qilib   keltirsa   bo’ladi.
Yakka   tushunchalarning   xususiyati   shuki,   bu   tushunchalarda   hamisha   aniq   obraz
mavjud bo’ladi. Umumiy tushunchalarda bir jinsda bo’lgan ko’p narsa va hodisalar
gavdalantiriladi. Masalan, kitob, maktab, yulduz, talaba va boshqalar.
To’planma   tushunchalar   bir   jinsda   bo’lgan   narsa   va   hodisalar   to’plami
haqida   yaxlit   fikr   yuritiladigan   tushunchadir.   Masalan,   paxtazor,   kutubxona,
yig’ilish   va   hokazolar.   To’planma   tushunchalarning   bir   qanchasi   birdaniga   tatbiq
qilinganda   umumiy   to’planma   tushunchalar   bo’ladi.   Masalan,   Alisher   Navoiy
nomidagi Davlat Muzeyi tushunchasi, yakka to’planma tushunchaga oiddir. Guruh,
jamoa,   xalq,   millat   va   boshqalar,   umumiy   to’planma   tushunchasiga   misol   bo’la
oladi.   Yetti   og’ayni   yulduzlar   to’plami,   Hamza   teatri   jamoasi,   Paxtakor   futbol
jamoasi kabilar yakka to’planma tushunchalar jumlasiga kiradi. 
Fikr   yuritishda   tushuncha   bilan   so’z   o’zaro   bog’liq   ravishda   namoyon
bo’ladi.   Bir   tomondan   so’z   yordamisiz   tushuncha   vujudga   kelmaydi,   ikkinchi
tomondan so’z tushunchaning moddiy asosi va funksiyasini bajaradi. Tushunchalar
bir   yoki   undan   ortiq   so’zlardan   tashkil   topishi   mumkin.   Masalan,   xalq   degan
tushuncha   bir   so’zdan,   o’zbek   xalqi   ikki   so’zdan   qahramon   o’zbek   xalqi   uch so’zdan,   ozodlik   uchun   kurashayotgan   xalqlar,   degan   tushuncha   to’rt   so’zdan
tashkil topgan.
Tushunchalar   fikr   yuritishning   asosiy   jarayonlari,   ya'ni   klassifikasiyalash,
umumlashtirish va abstraksiyalash yordami bilan vujudga keladi. So’zlar, belgilar,
simvollar,   atamalar   tafakkur   jarayonida   tushunchalarning   mazmunini   aks   ettiradi.
I.P.Pavlov   ta'biri   bilan   aytganda,   so’z   ikkinchi   signal   tizimining,   barcha
signallarning   signallaridir,   binobarin   shu   signallarning   hammasini   ifodalaydi,   shu
signallarning hammasini umumlashtiradi. 
Shunday qilib, tushunchalar mohiyati hukmlarda yoritiladi, mavjud hukmlar
asosida   xulosa   chiqariladi.   Yangi   hukm   hosil   qilinadi,   topilgan   yangi   belgilar,
alomatlar   tushunchalarni   yanada   boyitadi.   Tafakkur   yordamida   inson   yaratish,
kashf   etish,   ixtiro   qilishda   davom   etishi   mumkin.   Demak,   yangi   tushunchalar,
atamalar   yuzaga   kelaveradi,   iste'moldagilari   esa   yangi   mazmun   kasb   etadi.
Determinizm   tamoyiliga   binoan   so’zlar   yangi   tushunchalar   yaratilishiga   vosita
bo’lib   xizmat   qilaveradi,   shuning   bilan   birga   tushunchalar   zamirida   yangi   so’zlar
va   iboralar   vujudga   keladi,   yoinki   yangicha   talqin   qilish   kuchayadi.   So’z   bilan
tushunchalarning   chambarchas   bog’lanishi   va   munosabati   filogenezda   ham
ontogenezda ham operasional va funksional xususiyatlarni yo’qotmaydi. 
5. Tafakkur turlari
Muayyan   ijtimoiy   muhitda   turmush   kechirayotgan   odamlarning   ehtiyojlari
xatti-harakat   motivlari   narsalarga   qiziqishlar,   intilishlar,   mayllar,   aqliy
qobiliyatlari, hatto faoliyatlari ham turli tumandir. Xuddi ana shu boisdan ularning
tafakkuri   ham   har   xil   holatlarda   vaziyatlarda   turlicha   tarzda   vujudga   keladi,
namoyon bo’ladi. 
Psixologiya   fanida   tafakkur   turlari   topshiriq   xususiyatiga,   fikr   yoyiqligiga,
fikrning originallik darajasiga qarab, quyidagicha shartli klassifikasiya qilinadi.
Professor   E.G’.G’ozievning   "Umumiy   psixologiya"   darsligida   tafakkur
turlari quyidagicha klassifikasiya qilinadi:
Tafakkur turlari Shakliga  ko'ra Ko'rgazmali-harakat, ko'rgazmali-obrazli,
Topshiriq xarakteriga ko'ra Nazariy, amaliy, ixtiyorsiz, ixtiyoriy
Fikr  yoyiqligiga  ko'ra Konkret,   abstrakt,   realistik,   autistik   intuitiv,
diskursiv
Fikrning   originallik
darajasiga   ko'ra Reproduktiv,   produktiv,   ijodiy,   vizual,
fazoviy
V.Karimovaning   "Psixologiya"   o’quv   qo’llanmasida   tafakkur   turlari
quyidagicha klassifikasiya qilinadi. 
Tafakkur turlari
Shakliga  ko'ra Ko'rgazmali-harakat,   ko'rgazmali-
obrazli, mantiqiy
Ko'riladigan   masalaning
xarakteriga ko'ra Nazariy, amaliy
Ijodiylik elementiga ko'ra Konvergent, divergent
Yangiligi va noyobligiga  ko'ra Reproduktiv, produktiv (ijodiy)
Shuningdek,   ayrim   adabiyotlarda   tafakkur   klassifikasiyasi   quyidagi   tarzda
ham ifodalanadi. 
A.V.Petrovskiy   muharrirligida   chop   etilgan,   "Umumiy   psixologiya"
darsligida   tafakkurni   quyidagi   turlari   ajratib   ko’rsatiladi:   ko’rgazmali-harakat,
ko’rgazmali-obrazli, mavhum nazariy tafakur  turlari va boshqalar. 
Ko’rgazmali-harakat   tafakkur   turi .   Tarixiy   taraqqiyot   davomida   odamlar
o’z   oldilarida   turgan   maqsadlarni   dastlab   amaliy   faoliyat   nuqtai   nazaridan Topshiriqni hal qilish 
usuliga ko'ra
Ijodiylik darajasiga ko'ra Shakliga ko'ra
Yangiligi va noyobligiga 
ko'ra Mahsuldor bo'lmagan
Mahsuldor  Diskrussiv
Intuitiv  Ijodiy
Amaliy   Ko'rgazmali-harakat
Ko'rgazmali-obrazli 
So'z-mantiqiy yechganlar,   keyinchlik   unda   nazariy   faoliyat   ajralib   chiqqan.   amaliy   va   nazariy
faoliyat chambarchas bir-biri bog’langandir. 
Ko’rgazmali-harakat   tafakkur   turiga   psixologik   adabiyotlarda   quyidagicha
ta'riflar uchraydi. Jumladan, V.Karimova tomonidan ko’rgazmali-harakat tafakkuri
odamning   real   predmetlar   bilan   ish   qilayotgan   paytda   fikrlash   jarayonini   nazarda
tutadi.   "Psixologik   lug’atda"   ko’rgazmali   harakatli   tafakkur   amaliy   tafakkurning
bevosita   idrok   qilayotgan   narsa   va   hodisalar   haqida   harakatlar   yordami   bilan
amalga oshiriladigan fikrlash turi, deb tavsiflanadi. 
Sof   psixologik   faoliyat   birlamchi   emas,   balki   amaliy   faoliyatning   o’zi
birlamchidir.   Yana   faoliyatning   taraqqiyoti   davomida   unga   nisbatan   mustaqil
nazariy   fikr   yuritish   faoliyati   ajralib   chiqqan.   Faqat   butun   insoniyatning   tarixiy
taraqqiyoti emas, balki shu bilan birga har bir bolaning psixik taraqqiyoti jarayoni
ham dastavval sof nazariy faoliyat emas, balki amaliy faoliyatdir. 
Agarda   insoniyatning   tarixiy   taraqqiyoti   muammosidan   chetlanib,   ushbu
masalani  olib qarasak, u holda amaliy faoliyat birlamchi  ekanligiga ishonch hosil
qilamiz.   Buning   uchun   insonning   ontogenetik   taraqqiyotini   dastlabki   fazasiga
murojaat   qilamiz.   Bola   tug’ilishdan   tortib,   to   uning   bog’cha   yoshigacha   davrini
amaliy   faoliyatda   ko’rgazmali-harakat   tafakkuri   o’sishining   asosiy   pallasi   deb
atash mumkin. Mazkur yoshdagi inson zoti ana shu amaliy faoliyat negizida aqliy
harakatlarni amalga oshiradi, amaliy bilimlarni o’zlashtiradi, natijada ko’rgazmali-
harakat   tafakkuri   o’sa   boradi.   Ushbu   yoshdagi   kichkintoylar   o’zlari   o’ynayotgan
o’yinchoqlarni qo’llari bilan bevosita ushlab ko’rish orqali ular bilan tanishadilar,
shuning   bilan   birga   ularni   idrok   qilishga   intiladilar.   Idrok   qilingan   predmetlar   va
o’yinchoqlarni   o’zaro   solishtiradilar,   qismlarga   ajratadilar,   analiz   va   sintez
qiladilar,   bo’laklarga   ajratilganlarni   yaxlit   holga   keltirib   birlashtiradilar.   Kattalar
tushuntirishiga ishonch hosil qilmasdan, ayni chog’da ularni ob'ektni sindirib yoki
buzib   bo’lsa   ham,   ularning   ichki   tuzilishi   bilan   tanishish   ishtiyoqi,   mayli   kuchli
bo’ladi.   Shu   boisdan   amaliy   xarakterdagi   muammolarni   hal   qilishda   ko’pincha
buzib, tuzatish yo’li bilan harakat qiladilar. Ko’rgazmali-harakat tafakkuri bog’cha
yoshiga yetgandan so’ng bolalarda o’z qiymatini yo’qota boshlaydi. Ko’rgazmali-obrazlitafakkur turi   ham   psixologik   adabiyotlarda   turlicha
talqin   qilinadi.   "Psixologik   lug’at"da   ta'riflanishicha   u   konkret   tafakkurning
bevosita   idrok   qilinayotgan   narsa   va   hodisalar   haqida   fikrlashdan   iborat   bo’lgan
turi.   Professor   E.G’oziev   fikricha,   bevosita   idrok   qilinayotgan   predmetlar   emas,
balki   faqat   tasavvur   qilinayotgan   narsa   va   hodisalar   haqida   fikrlashdan   iborat
tafakkur   turi   ko’rgazmali-obrazli   tafakkur   deb   ataladi.   V.Karimova   tomonidan
ko’rgazmali-obrazli tafakkur esa ko’rgan kechirgan narsalar va hodisalarning aniq
obrazlari   ko’z   oldimizda   gavdalangan   chog’da   ularning   mohiyatini
umumlashtirilib   bilvosita   aks   ettirishimizdir,   deb   talqin   qilinadi.   Tafakkurning
mazkur   ko’rinishi   4-7   yoshgacha   bo’lgan   bolalarda   namoyon   bo’ladi.   Bog’cha
yoshidagi bolalarda ko’rgazmali-obrazli  tafakkur bosqichiga o’tgandan so’ng ham
saqlanib qoladi, lekin u o’zining yetakchi rolini yo’qota boshlaydi.
Ko’rgazmali-obrazli   tafakkur   sodda   shaklda   ko’pincha   boqcha   yoshidagi
bolalarda,   ya'ni   4-7   yoshgacha   bo’lgan   bolalarda   paydo   bo’ladi.   Bu   yoshdagi
bolalarda   tafakkurning   amaliy   harakatlar   bilan   alohasi   avvalgidek   to’g’ri   va
bevosita   bo’lmaydi.   Bog’cha   yoshidagi   bolalar   faqat   ko’rgazmali   obrazlar   bilan
fikr   yuritadilar   va   uncha   tushunchaga   ega   bo’lmaydilar.   Bog’cha   yoshidagi
bolalarda   tushunchalarning   yo’qligi   shveysariyalik   psixolog   J.Piajening   quyidagi
tajribasida   juda   yaqqol   namoyon   bo’ladi.   7   yoshga   yaqin   bolalarga   xamirdan
qilingan  mutlaqo   bir   xil,   hajmi   jihatidan   teng  2   ta   soqqa   ko’rsatiladi.   Bolalar   uni
teng   deb   hisoblaydi.   Bolalarning   ko’z   oldida   bitta   soqqa   ezib   non   shakliga
keltiriladi.   Endi   bolalar   non   shaklidagi   soqqada   xamir   ko’p   deb   hisoblaydilar.
Bolalarning   ko’rgazmali-obrazli   tafakkurlari   hali   ularning   idroklariga   bevosita
to’la   bo’ysunadigan   bo’ladi.   Ularning   ko’rgazmali-obrazli   shaklda   o’tadigan
tafakkurlari   bolalarni   soqqaga   qaraganda   non   shaklidagi   xamir   ko’proq   degan
xulosaga olib keladi. 
Shuning   uchun   ular   narsa   va   hodisalarning,   jism   va   predmetlarning   ko’zga
yaqqol tashlanib turuvchi alomatiga, xususiyatiga, tashqi belgisiga e'tibor qiladilar.
Lekin   ularning   ichki   bog’lanishlari   o’zaro   munosabatlarini   bildirib   keladigan
muhim   asosiy   sifatlariga   ahamiyat   bermaydilar.   Ob'ektlarni   fazoda   joylashgan o’rni   tashqi,   nomuhim   belgisi   ularning   ko’rgazmali-obrazli   tafakkurini   vujudga
keltiradi.   Masalan,   ularning   nazarida   odamlarni   bo’yining   baland   va   pastligi
ularning yoshini belgilaydi.
Tafakkur faolligiga qarab  ixtiyorsiz (intuitiv) va ixtiyoriy (analitik) tafakkur
turlariga   ajratiladi.   Intuisiya   deb   mantiqiy   tafakkur   yordamida   ko’p   vaqtlar
davomida   hal   qilinmagan   aqliy   vazifalarning   to’satdan,   kutilmaganda   hal   qilinib
qolishi jarayoniga aytiladi.
Ko’pincha   ixtiyoriy   tafakkur   jarayoni   mulohaza,   muhokama,   isbotlash,
gipoteza   kabi   shakllarda   namoyon   bo’ladi.   Masalan,   matematika,   fizika,   kimyo,
psixologiya va boshqa fanlardagi misol va muammolarni yechish jarayoni. Bundan
tashqari ixtiyoriy tafakkurga mantiqiy yoki nazorat (kontrol) tafakkuri ham kiradi.
Moddiy borliqni  adekvat aks  ettirish, fikr  yuritish, tanqidiy va sinchkov bo’lishni
taqazo etadi. Binobarin, narsa va hodisalarni atroflicha bilish uchun ob'ektiv baho
berish zarurati tug’iladi, bu esa o’z navbatida fikr yuritish ko’lami keng, analitik-
sintetik faoliyat doirasi mustahkam bo’lishini talab qiladi.
Tafakkur   jarayoni   ixtiyorsiz  yuz   berishi   ham   mumkin.  Lekin  bu  holda  ular
ixtiyoriy tafakkurga suyangan tarzda vujudga keladi. Jumladan, odamning amaliy,
maishiy  va hokazo  faoliyatlarida  ixtiyorsiz   ravishda  qator   savollar  paydo  bo’lishi
va   ularga   beixtiyoriy   javoblar   axtarish   hollari   uchrab   turadi.   Bunday   paytlarda
inson  fikr  yurityaptimi  yoki  yo’qmi  buni   bilish  qiyin,  vaholanki,  u o’zicha  go’yo
savollarga   javob   topadiganday,   shirin   his-tuyg’ularni   boshdan   kechirayotganday
bo’ladi,   shuning   uchun   ko’pincha   "tilimning   uchida   turibdi"   deyiladi.   Odamlar
qandaydir   matn   yoki   muammo,   masala   ustida   bosh   qotirib,   o’tirganlarida   fikr
yuritish mutlaqo beixtiyor ro’y berib qoladi va ular asosiy topshiriqni bajarishdan
uzoqlashtiradi.
Insoniyat   tarixiy   taraqqiyoti   tarixidan   shu   narsalar   ma'lumki,   yirik   ilmiy
kashfiyotlar ko’pincha xuddi shunday beixtiyor fikr qilib turgan mahalda to’satdan
ochilgan. Jumladan, yunon olimi Arximed solishtirma og’irlik qonunini zo’r berib,
aqliy   mehnat   qilish   paytida   emas,   balki   hech   kutilmagan   jarayonda,   vannada
cho’milib turgan paytida kashf etgan. Ulug’ rus olimi   D.I.Mendeleevning   hikoya qilishicha,   u   elementlar   davri   tizimi   jadvalini   tuzish   vaqtida   uch   kecha-yu,   uch
kunduz   betinim   mehnat   qilgan,   ammo   bu   vazifani   nihoyasiga   yetkaza   olmagan.
Undan   so’ng   charchagan   olim   ish   stoli   ustida   uyquga   ketgan   va   tushida   bu
elementlar   tartibli   joylashtirilgan   jadvalni   ko’rgan.   Shunda   D.I.Mendeleev
uyqudan,   uyg’onib,   bir   parcha   qog’;ozga   tushida   ayon   bo’lgan   jadvalni   ko’chirib
qo’ygan.
Ko’pincha   psixolog   va   fiziologlarning   ta'kidlashlaricha,   muammoning
bunday   oson   ravishda   echimini   hech   kutilmaganda   yuqoridagi   kabi   beixtiyor   hal
qilinishi shu kashfiyotlar olam yuzini ko’rganicha bo’lgan davr ichida oylab, yillab
qilingan   mehnatning   yakuni,   ya'ni   tugallanmay   qolgan   tafakkur   jarayonlarining
nihoyasiga yetishidir deb baholamoqda.
Yirik   fiziolog   hamda   psixolog   V.M.Bexterevning   izoqlashicha,   bunday
kutilmagan   jarayonlarning  ro’y  berishiga   asosiy   sabab   bu  o’rganilayotgan  masala
to’g’risida uxlashdan oldin zo’r berib bosh qotirish, o’ylash (fikr yuritish) va butun
zehni   shuning   bilan   birga   diqqat-e'tiborining   tortilishi,   kashf   qilinishi   zarur
masalaga to’la-to’kis yo’nalishidan iborat maqsadga muvofiqlashtirilgan murakkab
barqaror psixik holati hukm surishidir.
Fikr   yuritilishi   lozim   bo’lgan   narsa-hodisalarni   idrok   yoki   tasavvur   qilish
mumkin   bo’lsa,   bunday   tafakkur   konkret   tafakkur   deb   ataladi.   U   o’z   navbatida
yaqqol-predmetli va yaqqol-obrazli  tafakkur turlariga ajratiladi. Agar fikr yuritish
ob'ekti bevosita idrok qilinsa, bunday tafakkur yaqqol-predmetli tafakkur deyiladi.
Fikr   yuritilayotgan   narsa   va   hodisalar   faqat   tasavvur   qilinsa,   bunday   tafakkur
yaqqol-obrazli tafakkur  deb ataladi. 
Abstrakt   tafakkur   narsalarning   mohiyatini   aks   ettiruvchi   va   so’zlarda
ifodalovchi tushunchalarga tayanib fikr yuritishdir. Algebra, trigonometriya, fizika,
chizma   geometriya,   oily   matematika   masalalarini   yechish   mahalida   fikr   yuritish,
mulohaza bildirish, abstrakt tafakkurga xos misollardir.
Abstrakt   tafakkur   konkret   tafakkurdan   g’oyat   keng   ma'no   anglanishi   bilan
qator  narsa  va hodisalar  to’g’risida, abstrakt  tafakkur  yordamida mulohaza borliq to’g’risida   cheksizlik,   sifat,   miqdor,   tenglik   to’g’risida,   go’zallik   yuzasidan
mavhum abstrakt mulohaza yuritish mumkinligi bilan farq qiladi. 
Hodisalarni   izohlashga,   faraz   qilishga   qaratilgan   tafakkur   nazariy   tafakkur
deb   ataladi.   Tushunchalar   o’rtasidagi   bog’lanishlarni   yoritib   borish   va   shu
bog’lanishlarni nazariy jihatdan fikr yuritish yo’li bilan izohlash kabi jarayonlarni
nazariy   tafakkur   yordamida   amalga   oshirish   mumkin.   Izohlash   paytida
izohlanayotgan   narsa   va   hodisalar,   xossa   va   xususiyatlar,   jism   va   predmetlar,
umuman   butun   voqelik   ma'lum   turkumdagi   tushunchalar   qatoriga   kiritiladi   va
ularning   farq   qiladigan   belgi   va   alomatlari   fikran   ajratib   ko’rsatiladi.   Bundan
tashqari   muayyan   ob'ektlarning   mohiyati,   mazmuni   mavjud   bo’lishlik   sabablari,
kelib  chiqishi,   taraqqiyoti,  o’zgarishi,   shuningdek   ularning   ahamiyati   va   funksiya
hamda vazifalari izohlab beriladi.
Nazariy   tafakkurni   ayni   bir   paytda   abstrakt   tafakkur   deb   nomlash   an'ana
tusiga kirib qolgan. Bunday nom  bilan atashga  asosiy  sabab  nazariy tafakkurning
umumiy   hukmlarda   ifodalanishidir.   Masalan,   diqqat   barcha   psixik   jarayon   va
holatlarni muvaffaqiyatli amalga oshirish garovidir. 
Abstrakt   tafakkur   muammosi   qator   sobiq   sovet   psixologlari   tomonidan
izchillik   bilan   tadqiq   etilgan.   Sobiq   sovet   psixologiyasining   dastlabki   rivojlanishi
pallasida   ushbu   masala   bilan   L.S.Vigotskiy,   P.P.Blonskiylar,   keyinchalik
S.L.Rubinshteyn,   B.G.Ananev,   A.N.Leontev,   N.A.Menchinskaya,   P.Ya.Galperin,
R.G.Natadze,   D.B.El'konin,   V.V.Davidov,   A.M.Matyushkin   va   boshqalar
shug’ullanganlar.
Nazariy   tafakkur   tufayli   voqelikdagi   umumiy   va   muhim   bog’lanishlarni,
xossalarni, qonuniyatlarni anglab olamiz. Shuning uchun quyosh va oy tutilishini,
yulduzlar   tizimini   harakatini,   ob-havo   ma'lumotlarini,   yer   qimirlash   o’choqlarini,
voqea sodir bo’lishini ancha ilgari aytib berishimiz mumkin. Shu sababdan nazariy
tafakkurni oldindan ko’rish imkoniyatini yaratadigan   umumlashgan tafakkur   deb
ataydilar. Shunday   qilib,   abstrakt   tafakkur   orqali   narsa   va   hodisalarni   bevosita   idrok
qilish mumkin bo’lmagan xususiyatlari, o’zaro munosabatlari aniqlanadi, u yoki bu
sohaga oid qonuniyatlar ochiladi, sabab-oqibat bog’lanishlari aks ettiriladi.
Voqelikni o’zlashtirish vositasi bilan real narsa va hodisalarni yaratilishiga 
yo’naltirilgan   fikr   yuritiladi.   U   qo’yilgan   amaliy   va   nazariy   vazifalarni   yangi
usullar   bilan   hal   qilish,   ongimizda   yangi   tasavvur,   tushuncha   va   hukmlar   hosil
qilish,   muayyan   yangi   narsalar   yaratish   bilan   bog’liq   murakkab   tafakkur
jarayonidir.   Amaliy   tafakkur   jarayonining   davomi   ish-harakatlarini,   aqliy
xarakatlarni   tasavvur   qilishda,   fikrlashda   namoyon   bo’ladi.   Masalan,   talabalar
faoliyatidagi konspekt yozish, referat tayyorlash, kurs va diplom ishi ustida ishlash
kabilar amaliy tafakkurga yaqqol misoldir.
Muayyan   fikrni   chin   yoki   yolg’onligini   ob'ektiv   dalillar   bilan   isbotlash
o’rniga, inson shaxsining ijobiy yoki salbiy sifatlari bilangina cheklanib qolishdan
iborat   tafakkur   turi   avtoritar   tafakkur   turi   deb   ataladi.   U   ko’pincha   odamlarning
muayyan   soha   bo’yicha   bilim   saviyasining,   darajasining   cheklanganligidan   va
mustaqil   fikr   yuritish   qobiliyatining   yetarli   darajada   o’smaganligidan   dalolat
beradi.   Shuningdek,   psixologiyada   bir-birlari   bilan   uzviy   ravishda   bog’langan
mulohaza yuritishdan iborat tafakkur jarayonini diskursiv tafakkur deb ataladi. 
Ijodiy   tafakkur   -   murakkab   bilish   faoliyatidan   biri   bo’lib,   tadrijiy   ravishda
izchil o’zaro bog’langan jarayonlardan tashkil topadi, dastavval  savollar tug’iladi,
vazifa   aniqlanadi,   masalani   echish   va   savollarga   javob   qidirish   jarayoni   vujudga
keladi. Inson oldida turgan aniq vazifa yoki masala bu bajarilishi yoki hal qilinishi
zarur bo’lgan vazifa ko’pincha ifodalanishi shart bo’lgan maqsadni ham aks ettirib
keladi. Maqsad esa insonning izlanayotgan noma'lum voqelikni topishga gumon va
hayajon, shubha qislaridan xalos etishga qaratilgan maylidir.
Ijodiy tafakkurning navbatdagi tarkibiy qismlari quyidagicha aks ettiriladi: 
qo’yiladigan   savollarga   javob   berish,   masalani   yechishga   yordam   beradigan
yo’llar,   usullar,   vositalar,   qoidalar   va   ko’nikmalarni   qidirish,   ularni   tanlash
hamda mazkur faoliyatda ularni tadbiq qilish va boshqalar.
Ijodiy fikrlashni ta'minlovchi omillar:  Fikr yuritish faoliyatida eng avval hal qilinishi zarur bo’lgan masala
inson tomonidan aniqlab olinishi kerak. 
 Muammo   yoki   masalani   hal   qilish   zarur   bo’lgan   barcha   bilimlarni
tadbiq qilish uchun intilish. 
 Masalaga,   muammoga   taalluqli   gipoteza   olg’a   suriladi,   bosqichlar
taxmin   qilinadi,   yechim   to’g’risida   farazlar   ishlab   chiqiladi,   turli
variantlar   hamda   variasiyalar   haqidagi   mulohaza   yuritiladi,   o’zaro
xayolan solishtirib, eng samarali alomatlar ajratiladi va hokazo.
   Muammo   oldiga   qo’yilgan   farazni   tekshirish   zarurati   tug’iladi.
Muammoni nazariy jihatdan hal qilish uchun ilgari surilgan gipoteza
adekvat   emasligi,   noto’g’ri   ekanligi   aniqlansa,   u   fikr   yuritish
ob'ektidan siqib chiqariladi  va yangi  farazlar, o’ylar  taxmin qilinadi
yoki o’ylab topiladi. 
 Muammo   va   masalani   hal   qilish,   yechish,   olingan   natijalarni
to’g’riligiga qanoat hosil qilish uchun echuvchi, uni tekshirish bilan
tafakkur harakatlarini yakunlaydi.
Psixolog   V.A.Kruteskiy   ijodiy   tafakkurni   taraqqiy   ettirish   maqsadida
masalalar tipologiyasini ishlab chiqib, turli yoshdagi o’quvchilar o’quv faoliyatida
sinab   ko’rgan.   Tipologiyaga   kiritilgan   masalalarni   V.A.Kruteskiy   turlicha   nom
bilan ataydi:
1. Savol aniq qilib qo’yilmagan masalalar.
2. Berilganlari yetishmaydigan masalalar.
3. Ortiqcha ma'lumotlari bo’lgan masalalar. 
4. Bir necha yo’l bilan yechiladigan masalalar. 
5. Mazmuni o’zgarib turadigan masalalar. 
6. Isbotlashga doir masalalar. 
7. Fikrlash, mantiqiy mulohaza yuritishga doir masalalar. 
Ijodiy tafakkur turi o’zining samaradorligi va dolzarbligi, universalligi bilan
boshqa   fikr   yuritish   jarayonlaridan   farq   qiladi,   yangi-yangi   muammolarni   o’ylab
chiqish jarayoni bo’lib, insonning bilish faoliyatida yetakchi rol o’ynaydi. Psixologiya   fanida   tafakkurni   realistik   va   autistik   turlarga   ajratiladi.
Realistik   tafakkur   qurshab   olgan   atrof-muhitni   o’rganishga,   aks   ettirishga
qaratilgan   fikr   yuritish   bo’lib,   u   mantiqiy   qonun   va   qoidalar   yordami   bilan
voqelikni   in'ikos   qiladi.   Autistik   tafakkur   insonning   hohish   va   istaklarini   amalga
oshirish   bilan   bog’liq   ravishda   sodir   bo’ladi.   Amalga   oshirilishi   lozim   bo’lgan
tafakkur   harakatlari   o’sha   shaxsning   o’z   tilaklarini   ro’yobga   chiqarishga
yo’naltirilgan fikr yuritilishdan iborat individuallik yoki individualistik tafakkurdir.
Masala   yechimini   qabul   qilishga   va   informasion   tayyorgarlik   ko’rishga
qaratilgan   fikr   yuritish   vizual   tafakkur   deyiladi.   Vizual   tafakkur   maqsadga
muvofiq   xarakatlar   yoki   anglanilmagan   operasiyalar,   chunonchi   obrazlar
manipulyasiyasi   va   transformasiyasi   yordami   bilan   amalga   oshiriladi   va   "aqliy
anglanish"dan namoyon bo’ladi.
Yirik   sobiq   sovet   psixologlaridan   biri   Z.I.Kalmikova   o’z   tadqiqotlarida
tafakkurni   produktiv   va   reproduktiv   turlarga   ajratib   o’rgangan   edi.   qisqa   vaqt
birligi  ichida yangi  orginal  fikrlar  yaratish  yoki  muhim  ilmiy, amaliy masalalarni
hal   qilish   bilan   belgilanadigan   tafakkur   produktiv   tafakkur   deb   ataladi.
Reproduktiv   tafakkur   esa   passiv,   tayyor   mulohazalarni   o’zlashtirib   olishga   va
"tayyor   holda"   undan   foydalanishga   qaratilgan   insonning   bilish   faoliyati
ko’rinishidir. 
Fazoviy   tafakkur   muammosi   atoqli   rus   psixologi   B.G.Ananev   va   uning
shogirdlari   tomonidan   tadqiq   qilingan   bo’lib,   keyingi   yillarda   bu   muammo
yuzasidan   taniqli   psixolog   I.S.Yakimanskaya   tomonidan   kasb-hunar   kolleji
o’quvchilarida tadqiqot ishlari olib borilmoqda. Fazoviy tafakkur deganda narsa va
hodisalarning   fazoda   rasional   joylashishi,   zamon   va   makon   munosabatlarini,
murakkab   bog’lanishlarini   adekvat   ravishda   aks   ettirishdan   iborat   fikr   yuritish
jarayoni   tushuniladi,   tasavvurlar,   xotira   va   xayol   tasavvurlari   bilan   uzviy   bog’liq
holda namoyon bo’ladi.
6. Tafakkur sifatlari
Tafakkur   boshqa   bilish   jarayonlari   kabi   o’zining   individual   xususiyatlariga
ega   bo’lib,   fikr   yuritish   faoliyatining   shakllari,   vositalari   va   operasiyalarining munosabatlari kishilarda turlicha namoyon bo’lishida o’z ifodasini topadi. Odatda
tafakkurning   individual   xususiyat-lari,   sifatlariga   bilish   faoliyatining
mazmundorligi,   mustaqillik,   epchillik,   samaradorlik,   fikrning   kengligi,   tezligi,
chuqurligi va boshqa sifatlar kiritiladi. 
Tafakkur   mazmundorligi   deganda   insoning   tevarak-atrofdagi   moddiy
voqelik   to’g’risida   ongda   qay   miqdorda,   ko’lamda   mulohazalar,   muhokamalar,
fikrlar,   muammolar,   tushunchalar   joy   olganligi   nazarda   tutiladi.   Insonda   sanab
o’tilgan   xarakterdagi   g’oyalar   to’lib   toshsa,   shunchalik   tafakkur   mazmundor
bo’ladi. Kishilar bir-birlaridan birinchi navbatda tafakkurning mazmundorligi bilan
tafovutlanadi. 
Tafakkurning   chuqurligi   deganimizda   moddiy   dunyodagi   narsa-
hodisalarning   asosiy   qonunlari,   qonuniyatlari,   xossalari,   sifatlari   ularning   o’zaro
bog’lanishlari,   munosabatlari,   tafakkurimizda   to’liq   aks   etganligini   tushunishimiz
kerak.   Tafakkur   arsenalida   joylashgan   narsalarning   qay   yo’sinda
sistemalashganligiga   qarab   to’g’ri   va   rasional   yo’l   nazarda   tutiladi,   u   yoki   bu
shaxsning tafakkur chuqurligi to’g’risida qat'iy bir qarorga kelish mumkin.
Tafakkurning   kengligi   o’zining   mazmundorligi,   chuqurligi   kabi   sifatlari
bilan   muntazam   aloqada   bo’ladi.   Insonlardagi   narsa   va   hodisalarning   eng   muhim
belgi,   xususiyatlarini   o’zida   mujassamlashtirgan   o’tmish   yuzasidan,   hozirgi   davr
haqida,   shuningdek,   kelajak   to’g’risida   mulohazalar,   muammolar   va
tushunchalarni   qamrab   olgan   tafakkur   keng   tafakkur   deyiladi.   Fikr   doirasi   keng
bilim saviyasi yuqori serg’oya ijodiy izlanishdagi kishilarni aql zakovatli, bilimdon
yoki   tafakkuri   keng   kishilar   deb   atash   mumkin.   Demak,   insonning   aql-zakovati,
bilimdonligi mulohazadorligi uning tafakkurining kengligidan dalolat beradi.
Inson   tafakkuri   o’zining   mustaqilligi   jihatidan   mustaqil   va   nomustaqil
tafakkurga   ajratiladi.   Tafakkurni   mustaqilligi   deganda   kishining   shaxsiy
tashabbusi   bilan   o’z   oldiga   aniq   maqsad,   yangi   vazifalar   qo’ya   bilishi,   ular
yuzasidan amaliy va ilmiy xarakterdagi faraz, gipoteza qilish, natijani ko’z oldiga
keltira olishi, qo’yilgan vazifani hech kimning ko’magisiz, ko’rsatmasisiz o’zining aqliy   izlanishi   tufayli   turli   yo’l,   usul   va   vositalar   topib,   mustaqil   ravishda   hal
qilishdan iborat aqliy qobiliyatni tushunish kerak. 
Tafakkurning   mustaqilligi   aqlning   sertashabbusligi,   pishiqligi   va
tanqidiyligida namoyon bo’ladi.   Aqlning sertashabbusligi   deganda insonning o’z
oldiga yangi muammo, aniq maqsad va konkret vazifalar qo’yishni, ana shularning
barchasini amalga oshirishda, nihoyasiga yetkazishda yechimni qidirishda usul va
vositalarni   shaxsan   o’zi   izlashi,   aqliy   zo’r   berib   intilishi,   ularga   taaalluqli
qo’shimcha   belgi   va   alomatlarni   kiritishdan   iborat   bosqichlarning   namoyon
bo’lishini   nazarda   tutamiz.   Aqlning   pishiqligi   vazifalarni   tez   yechishda,   yechish
paytida   yangi   usul   va   vositalarni   o’z   o’rnida   aniq   qo’llashda,   trafaretga   aylangan
eski yo’l hamda usullardan foriq bo’lishda va boshqa jarayonlarda ifodalanadi.
O’zining   o’zgalarning   mulohazalarini,   bu   mulohazalarning   chin   yoki   chin
emasligini tekshira bilishda va namoyon bo’lgan mulohazalarga, muhokamalarga,
muammoli vaziyatga baho bera bilishda aqlning tanqidiyligi muhim rol o’ynaydi.
Tafakkurning   tanqidiyligi   ob'ektiv   va   sub'ektiv   ravishda   ifodalanishi   mumkin.
Mazkur   sifat   insonni   baholash,   o’z-o’zini   baholash   kabi   tafakkurning   individual
xususiyatlari   bilan   bog’liq   ravishda   namoyon   bo’ladi.   Agar   tanqidiylik   oqilona,
muhim   belgilarga,   muammo   mohiyatining   to’g’ri   ochilishiga,   ba'zan   etalonga
asoslanib amalga oshsa, unday tanqidiylik ob'ektiv tanqidiylik deb ataladi. Mabodo
tafakkurning   tanqidiyligi   sub'ektiv   xatolarga,   umuman   sub'ektivizmga   oqib   ketsa,
bunday   holda   sub'ektiv   tanqidiylik   deyiladi.   Sub'ektiv   tanqidiylik   salbiy
oqibatlarga   olib   keladi,   shuningdek   insonlar   o’rtasida   anglashilmovchilik   g’ovini
vujudga   keltiradi,   ikki   shaxs   o’rtasida   kutilmaganda   ziddiyat   paydo   bo’ladi.
Insonda   tafakkurning   tanqidiyligi   oqilona   rasional   tarzda   vujudga   kelsa,   unda
shaxs muhim sifat bilan boyiydi deb atash mumkin.
Maqsad,   muammo   va   vazifalar   o’zga   shaxslar   tomonidan   qo’yilib,   tayyor
usul   va   vositalarga   tayangan   holda   o’zga   kishilarning   bevosita   yordami   bilan
amalga oshirilishi jarayonida bir oz ishtirok etgan tafakkur nomustaqil deb ataladi.
Nomustaqil   tafakkurli   kishilar   tayyor   mahsulotlar   quliga   aylanadilar,   o’sishdan
orqada qolish xavfi tug’iladi. Natijada aql-zakovatli inson bo’lish o’rniga, kaltabin, aqldan   erinchoq,   behafsala   odam   bo’lib   voyaga   yetadi.   Demak,   tafakkurning
nomustaqillik   illati   rivojlanishiga   to’siq   bo’lib,   yakka   shaxs   uchun   esa   tragediya
rolini bajarishi ehtimoldan xoli emas. 
Fikrning   mustaqilligi   uning   mahsuldorligi   bilan   uzviy   bog’langan.   Agar
inson   tomonidan   muayyan   vaqt   ichida   ma'lum   soha   uchun   qimmatli   va   yangi
fikrlar,   g’oyalar,   tavsifnomalar   yaratilgan   hamda   nazariy   va   amaliy   vazifalar   hal
qilingan bo’lsa, bunday kishining tafakkuri sermahsul tafakkur deb ataladi. Demak,
vaqt   oralig’ida   bajarilgan   ish   ko’lami   va   sifatiga   oqilona   baho   berish   tafakkur
mahsuldorligini o’lchash mezoni sifatida xizmat qiladi. 
Tafakkur   ixchamligi   deganda   muammoni   hal   qilishning   dastlab   tuzilgan
rejasi   mazkur   jarayonda   masala   yechish   shartini   qanoatlantirmay   qolsa,
nomutanosiblik   hosil   bo’lsa   hech   ikkilanmay   elastik   ravishda   o’zgartirishlar
kiritishdan   iborat   fikr   yuritish   faoliyatini   tasavvur   qilmoqimiz   shart.   Fikrning
operativ   jihatdan   tezkorlik   bilan   o’zgartirishdan   va   to’g’ri   yo’nalishga   yo’llab
yuborishdan   iborat   tafakkur   sifati   uning   ixchamligi   deyiladi.   Masalan,   talaba
imtihonda   avval   g’oyani   noto’g’ri   yoritayotib,   o’z-o’zicha   birdaniga   xatosini
anglab   to’g’ri   javob   bera   boshlashi   kabilar.   Demak,   tafakkurning   mazkur   sifati
fikrlarni,   axborotlarni   tinglovchilarga   xato   va   kamchiliklarsiz   yetkazib   berish
garovidir.
Tafakkurning tezligi   qo’yilgan savolga va muammoga to’liq javob olingan
vaqt bilan belgilanadi. Uning tezligi qator omillarga, jumladan fikrlar uchun zarur
materialni   tez   yodga   tushira   olishga,   muvaqqat   bog’lanishlarning   tezligi,   turli
hislarning mavjudligiga,  insonning  diqqatiga,  qiziqishiga  bog’liq bo’ladi. Bundan
tashqari   tafakkurning   tezligi   boshqa   shartlarga   -   insonning   bilim   saviyasiga,
fikrlash   qobiliyatiga,   mavjud   ko’nikma   va   malakalariga   ham   bog’liq   ekanligi
isbotlangan.   Xulosa   qilib   aytganda,   tafakkur   jarayonlarining   tezligi   va
jarayonlarning ma'lum fursat ichida qanchalik samara berganligi bilan baholanadi.
Fikrlarning   tezligi   talabalar   va   o’quvchilarga   zarur   psixologik   qurol   bo’lib
xizmat qiladi. Imtihon paytida, seminar mashg’ulotlarida faol ishtirok qilgan talaba
hayajonlanib,   egallagan   bilimlarini   vaqtincha   unutib   o’zini   yo’qotib   qo’yadi. O’rinsiz salbiy emosiyalar uning tafakkurini tormozlab, muvaffaqqiyatsizlikka olib
keladi,   ya'ni   fikrni   bayon   qilishda   inertlik   paydo   bo’lib,   keyinchalik   butunlay
tormozlanishga  aylanadi. Ba'zi  talabalar  aksincha,  imtihonda hayajonlanib fikrlari
ravshanlashadi. qattiq hayajonlanish, qattiq tashqi ta'sir natijasida uyqudagi ayrim
neyronlar uyg’onib, funksiyasi jadallashib ketadi va fikr birdaniga ravshanlashishi
mumkin.   Shuning   uchun   o’qitish   jarayonida   talaba   va   o’quvchilarning   aqliy
faoliyatini to’g’ri baholashda ularning individual tipologik xususiyatlarini hisobga
olish maqsadga muvofiqdir.
Jahon   psixologlarining   ko’rsatishiga   qaraganda,   yuqorida   tahlil   qilib
chiqilgan   tafakkur   sifatlari   ularning   asosiy   xususiyati   bilan   uzviy   bog’liqdir.
Tafakkurning   asosiy   va   eng   muhim   belgisi,   xususiyati   bu   moddiy   voqelikdagi
muhim   jihatlarni   ajratib   mustaqil   ravishda   yangi   mazmundagi   umumlashmalarni
keltirib chiqarishdir. Inson oddiy narsalar to’g’risida fikr yuritganda ham ularning
tashqi   belgilari   bilan   chegaralanib   qolmaydi,   balki   hodisa   mohiyatini   ochishga
intiladi,   oddiy   turmush   haqidagi   umumiy   qonuniyatni   yaratishga   harakat   qiladi.
Shubhasiz,   inson   tafakkuri   hali   izlanmagan,   to’la   foydalanilmagan   zahira   va
imkoniyatlarga   ega.   Tafakkur   psixologiyasining   asosiy   vazifasi   ana   shu   zahirani
to’la   ochish   fan-texnika   rivojini   intensivlashdan   iborat.   Chunki   har   qanday
kashfiyot,   yangilik,   rivojlanish   inson   aql-zakovatining   mahsulidir.   Shu   boisdan
ham fan va texnikaning rivojlanishi  insonshunoslik fanining rivojiga ko’p jihatdan
bog’liqdir. 
7. Tafakkur borasidagi psixologik nazariyalar
Tafakkur   muammosi   xorij   psixologiyasida   keng   doirada   tadqiq   qilinib,
atroflicha   bilimlar   va   ma'lumotlar   zahirasi   to’plangan.   Aynan   keltirilgan
ma'lumotlarda tafakkur tushunchasi turli nuqtai nazarlardan tahlil qilinadi. 
Ekzistensializmning   asoschisi   bo’lmish   nemis   faylasufi   Martin   Xaydeger
(1889-1978)   tushunish   uchun   o’z   diqqatimizni   qarata   olsakkina   biz   fikrlashga
o’rganamiz-deb   yozadi.   Uning   fikricha,   narsa   va   voqealarning   mohiyatini
tushunish,   anglab   yetish,   inson   fikrlash   jarayonida   muhim   o’rin   egallaydi. Tushunishni   talab   qiladigan   narsa   insonni   fikrlashga   undaydi.   Tushunishni   talab
qiladigan narsa hech qachon biz tomonimizdan yaratilmaydi. 
Xaydegerning   fikricha,   tafakkur   mavjudligining   asosiy   xislati   bu
tasavvurdir.   Tafakkur   haqidagi   ta'limotga   asosan   tasavvur   fikrda   ifoda   etiladi.
Shuning uchun ham tafakkur haqidagi ta'limotni logika, mantiq deb ataydi. 
K.R.Megrelidzening   ta'kidlashicha,   insondagi   biror   bir   ruhiy   hodisa
ijtimoiy   omilni   hisobga   olmasdan   turib,   to’g’ri   tushuntirilishi   mumkin   emas.   Bu
narsa   birinchi   navbatda   tafakkurga   taalluqlidir.   Tafakkurning   ijtimoiy   hayotning
boshqa ko’rinishlarisiz o’rganish mumkin emas. 
Inson   tafakkurining   usullari   nerv   tizimida   ham,   miyasida   ham   emas,   balki
bir davrda mana shunday idrok etishga, o’ylashga, ishlashga, boshqa bir davrda esa
nerv faoliyatini boshqacha ishlashga yo’llaydigan ijtimoiy sharoitdadir.
Insonlar   fikrlari   va   qarashlari   individual   tartibda   emas,   ijtimoiy
munosabatlar   tufayli   sodir   bo’ladi.   Bu   haqda   K.R.Megrelidze   shunday   yozadi:
inson tafakkuri tabiiy va biologik qonunlar bo’yicha emas, balki ijtimoiy - tarixiy
qonuniyatlar   yo’lida   harakatlanadi.   Insonning   fikrlash   usuli   avvalo   ijtimoiy
hodisadir. Fikr hech qachon o’z-o’zidan paydo bo’lmaydi, fikr biror narsa haqida,
biror predmet haqida bo’lishi mumkin. Predmetsiz fikrning bo’lishi mumkin emas. 
Tafakkurning funksiyasi miya faoliyati jarayonida kechadigan sub'ektiv psixologik
jarayonlar bilangina chegaralanmaydi: 
Birinchidan ,   ongning   sub'ektiv   holatinigina   ifodalamasdan,   balki   ob'ektga
ham tegishli bo’ladi va narsalar munosabatini ifodalaydi. 
Ikkinchidan,   yangi   fikrning   vujudga   kelishi   bilan   bilish   jarayoni
tugallanmaydi,   balki   faqatgina   boshlanadi.   Bu   bilishning   boshlang’ich   bosqichi
bo’lib,   g’oyaning   sub'ektiv   holatidir,   endi   fikrni   amalga   oshirish   bosqichi
boshlanadi.
Uchinchidan , alohida individning fikri ijtimoiy yetilgan fikrlarning xususiy 
ko’rinishidir.
Har bir alohida shaxs ijtimoiy tushunchalar, tasavvurlar yordamida fikrlaydi. K.R.Megrelidze inson fikrining ijtimoiy ekanligini qayta-qayta ta'kidlaydi. Fikrlar
va   g’oyalar   erkin   individual   ijodning   mahsuli   emas,   balki   individning   o’zi   kabi
jamiyat   va   ijtimoiy   munosabatlar   mahsulidir.   Shuning   uchun   inson   tafakkuri
tafakkur bosqichlari, inson tafakkurining shakllari va usullari haqidagi jumboqning
yechimini mantiqiy izlanishlardan an'anaviy psixologiyadan emas, balki avvalo bu
g’oyalarning ijtimoiy kelib chiqishidan izlash kerak. U yoki bu individ jamiyatda
yetilgan ijtimoiy g’oyalarning tasodifiy ifodalovchisi bo’lib qoladi. 
Akademik   A.I.Berg   shunday   deb   yozadi   "inson   faqat   tashqi   dunyo   bilan
to’xtovsiz   muloqot   qilishi   sharoitidagina   uzoq   vaqt   fikrlashi   mumkin.   Tashqi
dunyodan   to’liq   informasion   ajralish   bu   aqldan   ozishning   boshlanishidir.
Informasion   undovchi   tafakkurning   tashqi   dunyo   bilan   aloqasi   insonga   oziq-
ovqatdek,   issiqlikdek   zarur".   Psixologiya   fani   taraqqiyotida   nemis   psixologiya
maktabi   muhim   o’rinlardan   birini   egallaydi   va   asrimizning   boshlarida
Germaniyada   Vyursburg   psixologiya   maktabi   deb   nomlangan   yangi   yo’nalishga
ega   bo’lgan   psixologik   oqim   paydo   bo’ldi.   Mazkur   yo’nalishning   yirik   vakillari
sifatida   O.Kyulpe   (1862-1915),   K. Byuller   (1879-1922),   A.Messer   (1837-1937),
Ax   Narsis   (1871-1946)   va   boshqalarni   sanab   o’tish   lozim.   Ular   tomonidan   olib
borilgan   eksperimental   tadqiqotlar   tafakkur   muammosining   rivojiga   ma'lum
darajada   hissa   qo’sha   oldi.   Vyursburg   psixologiya   maktabi   vakillari   tafakkurni
hissiy   bosqichda   turgan   psixik   jarayonlarga,   ya'ni   sezgi   va   tasavvurlarga   ajratib
o’rganishda rasional  bosqichdagi  murakkab jihatlardan mexanik ravishda vujudga
keladi,   deb   tushuntirish   mumkin   emasligini   eksperimental   yo’l   bilan   isbotlashga
harakat   qildilar.   Olib   borilgan   tadqiqotlarni   o’zlarining   ustilarida   o’tkazib,
natijalarni ob'ektiv bo’lishiga kamroq e'tibor berganlar.
Vyursburg   psixologiya   maktabining   namoyondalari   tafakkur   bu   ichki
harakat, aktidir deb qaray boshlaydilar. O’z-o’zini kuzatish metodidan foydalanib,
ish   tutishda   ular   mana   bunday   ifodaning   ma'nosini   tushuntirib   berishlari   lozim,
tafakkur   haddan   tashqari   mashaqqatliki,   shunga   qaramay   ko’pchilik   shunchaki
hukm   chiqarishni   ma'qul   ko’radilar.   Shuningdek,   ular   oldida   munosabatlarni
o’rnatish qism, yaxlit, tur, jins ob'ektning nisbati va o’zaro munosabatlarini ushbu munosabatlarning aniq a'zolarini idrok qilishni  aniqlash vazifalari turadi. Shuning
bilan   birga   ularning   barcha   tadqiqotlari   ob'ektiv   metodlarni   izlashga   oid
faoliyatlarida   avj   oldi.   Jumladan,   N.Ax   tomonidan   sun'iy   tushun-chalarning
shakllanishi   bo’yicha   dastlabki   metodika   yaratildi.   Mazkur   nazariya   vakillari
tafakkurni munosabatlarning aks etishi bilan bog’lab, tafakkurni munosabatlarning
birlamchi   qarab   chiqish,   yoinki   birlamchi   ma'lumot   berish   manbai   sifatida   talqin
qiladilar.   Tafakkur   taraqqiyoti   masalasini   ko’tarib   chiqib,   o’sishning   fikrlarni
faollashtirish   orqali   amaliy   faoliyatdan   tafakkurni   mutlaqo   ajratib   qo’ydilar.
Tafakkurni tadqiq qilishning asosiy metodi - bu o’z-o’zini kuzatish ekanligini tan
oladi, xolos. Mazkur  muammo gnoselogik nuqtai-nazardan olib qaralganda ushbu
pozisiya idealizm izmiga kirib borayotganligini anglab olish unchalik qiyin emas.
Vyursburg   maktabi   namoyondalari   tafakkurni   alohida   mustaqil   bilish   faoliyati
sifatida   aniq   ko’rsata   bildi.   Biroq   tafakkurni   amaliyotda   nutqdan   va   hissiy
obrazlardan qat'iy ajratib tashladilar.
Vyursburg   psixologiya   maktabi   namoyondalaridan   biri   O.Zels   tafakkurni
intellektual   operasiyalar   harakati   sifatida   qabul   qilgan.   U   o’z   oldiga   fikr   yuritish
faoliyatining   u   yoki   bu   jihatlari   qay   yo’sinda   shakllanishini   kuzatish,   intellektual
faoliyat   bosqichlarini   ko’rsatish   aqliy   faoliyatning   produktiv   va   reproduktiv
ko’rinishidagi ziddiyatlarni bartaraf qilish vazifasini qo’ydi. O.Zels masala yechish
jarayonini   o’rganishda   umumiylikka   ega   bo’lgan   masalani   vujudga   keltirish
bosqichlariga   alohida   e'tibor   berib,   elementlar   bilan   predmetlar   munosabatini
ajratib   ko’rsatadi.   Buning   natijasida   muammo   kompleksi   namoyon   bo’ladi.
Kompleks   o’z   ichiga   ushbu   jihatlarni   qamrab   olishi   nazarda   tutilgan:   a)
ma'lumning   tavsifnomasini   bo’laklarga   ajratish;   b)   qidiriluvchi   noma'lumning
o’rnini aniqlash; v)noma'lum qidiriluvchi bilan ma'lum o’rtasidagi munosabatlarni
ajratib ko’rsatish.
Shunday   qilib,   Vyursburg   psixologiya   maktabining   namoyondasi   O.Zels
psixologiya   tarixida   birinchi   bo’lib   tafakkurni   jarayon   sifatida   ekspremental
metodlar   bilan   tadqiq   qilgan,   intellektual   operasiyalar   va   ularning   tarkibiy
qismlarini   nazariy   va   amaliy   jihatdan   ta'riflab   bergan,   izchil   ilmiy   metodlarga asoslanib,   o’rganishga   butun   vujudi   bilan   intilgan   psixologdir.   Germaniyada
psixologiyaning   geshtaltpsixologiya   yo’nalishi   vujudga   keldi.   Uning,   ko’zga
ko’ringan namoyondalari qatoriga   X.Erenfels   (1859-1932),   V.Keler   (1887-1967),
K.Kofka  (1886-1941) va boshqalar kiradi. Geshtaltchilar fikriga qaraganda, har bir
psixik   hodisaning   mazmuni   uning   tarkibiga   kiruvchi   qism   va   elementlarni
birgalikda aks ettirishdan ko’lam jihatidan keng, mazmun jihatidan rang-barangdir.
Geshtaltchilarning   aksiomatik   xarakterga   ega   bo’lgan   ushbu   tezislari   mazkur
ta'limot   g’oyasini   ochib   berishga   xizmat   qiladi,   alohida   olingan   qism   va
elementlarning   yig’indisi   yaxlit   tuzilish   mazmunini   belgilab   bera   olmaydi,
aksincha   yaxlit   tuzilma   qism   va   elementlarning   xususiyatlari   va   xossalarini
belgilab berishga qurbi yetadi.
Geshtaltpsixologiyaning   markaziy   nazariyasi   har   qanday   psixologik
jarayonlarning   bosh   mohiyati   ularning   sezgilarga   o’xshash   alohida   elemetlari
emas, balki konfigurasiya shakl yoki geshtaltchilarning yaxlit yaratishidan iborat. 
Geshtaltpsixologiyada   tafakkur   muammosining   tadqiqoti   keng   qamrovli
tarzda olib boriladi. Jumladan, V.Kelyor antropoidlarning intellektual harakatlarini
eksperimental o’rganish natijasida yuqori darajada taraqqiy qilgan maymunlarning
aqliy   harakatida   inson   harakatiga   xos   o’xshashlik   borligi   to’g’risida   xulosa
chiqaradi. 
V.Kelyorning fikricha, topshiriqni yechish mexanizmi quyidagilardan iborat:
organizmning optik maydonidagi vaziyatlarning muhim elementlari bir butunlikni,
ya'ni vaziyat elementlariga, geshtalt ichiga kirib, geshtaltda qaysi joyni egallashga
bog’liq   ravishda   yangi   ahamiyat   kasb   etadi.   Vaziyatning   muhim   elementlaridan
namoyon   bo’luvchi   geshtaltchilar   muammosi   vaziyatda   organizmda   ba'zi   bir
zo’riqishlar   ta'sirida   vujudga   keladi,   topshiriqni   yechish   muammoli   vaziyatning
qismlari   yangi   geshtaltda   yangi   munosabatda   idrok   qilina   boshlaganida
tugallanadi. Masalani yechish aniq qadamlarni yuzaga keltiruvchi geshtalt sifatida
maydonga chiqadi. 
Geshtaltchilarning   ayrimlari   "yo’nalish"   atamasini   qo’llab,   uni   o’tmish
tajribasi   bilan   bog’lashga   intiladilar.   Shuningdek,   ular   "tafakkurning   evrestik metodlari"   to’g’risidagi   tushunchadan   ham   foydalanadilar.   Bunda   materialni,
qo’yilgan maqsadni, konfliktli holatlarni tahlil qilishni nazarda tutadilar.
Geshtaltchilar   tafakkur   psixologiyasining   qator   muammolarini   ko’tarib
chiqadilar,   chunonchi   ijodiy   tafakkurning   o’ziga   xosligi,   tafakkur   jarayonida
yangilikning   vujudga   kelishi,   bilimlar   bilan   tafakkur   nisbati,   topshiriqni   bajarish
jarayonida   asta-sekin   va   birdaniga   yechish   yo’lini   qo’llash   kabilar.   Tafakkurni
psixologik   o’rganishda   funksional   rivojlanish   g’oyasini   amaliyotga   tadbiq   qilish
ham ma'lum darajada geshtaltpsixologiya namoyondalarining xizmati hisoblanadi. 
Shunga   qaramasdan   V.Kyoler   M.Vertgaymer,   K.Dunkerlarning
eksperimental   tadqiq   otlari   tafakkurning   asosiy   mexanizmlaridan   biri   bo’lgan
predmetlarni yangi aloqalar va munosabatlarga fikran jihatini ochishni aniqladilar.
Ammo ular ham mazkur muammoli vaziyatda individning amaliy va nazariy aqliy
faoliyatlari rolini mutlaqo tan oladilar.
Amerika   psixologiyasida   vujudga   kelgan   bixeviorizm   yoki   xulq
psixologiyasi   oqimi   o’tgan   asrning   oxirlaridan   boshlab   hukm   surib   kelmoqda.
Bixeviorizm oqimining asoschilari amerikalik psixologlar   Dj.Uotson   (1878-1958)
va   E.Torndayk .   (1871-1949)   lardir.   Keyinchalik   bular   qatoriga   K.Levin   (1890-
1957)   A.Vays   (1974-1931)   va   boshqalar   kelib   qo’shiladilar.   Ma'lum   davrgacha
mazkur oqim  psixologiya olamida dominantlik rolini  o’ynaydi. hozirgi  davrda bu
oqim   bir   necha   mustaqil   psixologik   maktablarga   ajralib   ketgan.   Lekin   ularning
mohiyatida bixeviorizm nafasi  urib turadi. hammasi  uchun umumiy formula S-R,
ya'ni stimul-reaksiya xizmat qilib kelmoqda. 
Dj.Uotson   tafakkurning   ichki   nutq   va   noverbal   tovushsiz   imo-ishora,
mimika, yelka qisishi, qosh suzish, kommunikasiya, muloqotni birga qo’shib, keng
ma'noda   tushunadi   va   uni   uchta   shaklga   ajratib   o’rganadi.   Nutq   shakllaridan   biri
nutq malakalarini  sekin-asta avj  oldirish deb ataladi. Bu she'rni  yoki  sitatani  aniq
esga   tushirishda   o’z   ifodasini   topadi.   Tafakkurning   ikkinchi   shakli   sub'ekt   uchun
yangi   bo’lmagan   topshiriqni   so’z   yordami   bilan   yechish,   yarim-yortisi   unutilgan
she'rni eslashga harakat va nihoyat, yangi topshiriqni yaqqol ifodali harakat va so’z
yordami   bilan   yechish   Dj.   Uotson   uchun   malaka   u   individual   egallagan   va o’rganilgan   xatti-harakatdir.   Ushbu   nazariya   nuqtai   nazaridan   qarasak,   tafakkur
malakaga yaqinlashtirilib qo’yiladi, chunki she'rni esga tushirish ham tafakkur deb
talqin qilinadi. 
Dj.   Uotson   tilni   o’zlashtirishning   ijtimoiy   jihatlarini   umuman   hisobga
olmagan,   nutqning   tuzilishi   va   rivojlanishiga   sira   e'tibor   qilmagan.   Nutq   bilan
tafakkur   birligi   to’g’risida   tamoyilni   anglab   yetmagan,   tafakkur   va   ongning   xulq
ko’rinishi sifatida olib qaralgan.
A dabiyotlar :
1. Ivanov I., Zufarova M. “ Umumiy psixologiya ” .  O‘z.FMJ., 2008.
2. Xaydarov   F.I.,   Xalilova   N.   “Umumiy   psixologiya”.   T.:   “ Fan   va
texnologiyalar ”  markazining bosmаxonasi  : 2009.
3. Рубинштейн С.Л. Основы общей психологии. – СПб :  Питер , 2007.
4. Ғозиев Э.Ғ.  “ Онтогенез психологияси ” . – T.: Ношир. 2010.
5. Ғозиев Э.Ғ.  “ Умумий психология ” . – T.: Ўқитувчи. 2012.
6. Дусмухамедова Ш.А.,  Нишонова З.Т., Жалилова  С.Х., Каримова  Ш.
К.,  Алимбаева Ш.Т. “Ёш ва педагогик психология”. – T.: TДПУ, 2013 .
7. Nishonova Z.T., Alimbaеva Sh.T., Sulaymonov M. “Psixologik xizmat”.
– T.: “Fan va texnologiyalar” nashriyoti 2014 y.

MAVZU: TAFAKKUR Reja: 1. Tafakkur haqida tushuncha 2. Tafakkurning nerv-fiziologik asosi 3. Tafakkur operasiyalari 4. Tafakkur shakllari 5. Tafakkur turlari 6. Tafakkur sifatlari 7. Tafakkur borasidagi psixologik nazariyalar

1. Tafakkur haqida tushuncha Tafakkur inson aqliy faoliyatining yuksak shaklidir. Tafakkur orqali biz sezgi a'zolarimiz bilan bevosita aks ettirib bo’lmaydigan narsa va hodisalarni ongimizda aks ettiramiz. Umuman olganda tashqi muhitdagi narsa va hodisalar o’rtasida ko’z bilan ko’rib, quloq bilan eshitib bo’lmaydigan ichki munosabatlar hamda qonuniyatlar mavjud. Ana shu ichki bog’lanish hamda qonuniyatlarni biz tafakkur orqali bilib olamiz. Demak, tafakkur deb narsa va hodisalar o’rtasidagi eng muhim bog’lanishlar va munosabatlarning ongimizda aks ettirilishiga aytiladi. Aynan tafakur orqali biz moddiy olamdagi narsa va hodisalarning mohiyatini bilish imkoniga ega bo’lamiz. Shu bois dunyoni bilishda bevosita sezish, idrok, tasavvur va bavosita tafakkur muhim rol o’ynaydi. Tafakkur tushunchasining mazmun mohiyati psixologiya darsliklarida olimlar tomonidan turlicha talqin qilinadi. Jumladan, umumiy psixologiya darsliklarida tafakkurga berilgan ta'riflar turlicha bo’lib uning ikkita yoki uchta muhim xususiyati ta'kidlab o’tiladi, xolos. Jumladan, P.I.Ivanovning darsligida "tafakkur insonning shunday aqliy faoliyatidirki, bu faoliyat voqelikni eng aniq, to’liq, chuqur va umumlashtirib aks ettirishga (bilishga), insonni taqin ham oqilona amaliy faoliyat bilan shug’ullanishiga imkon beradi" deb ta'riflanadi. Ushbu ta'rifda tafakkurning to’la, aniq va umumlashtirilgan holda aks ettirishi ta'kidlab o’tiladi, xolos, lekin uning xarakterli xususiyatlari bevosita so’z yordami bilan ifodalanishi muallifning diqqat markazidan chetda qolgan. M.V.Gamezo tomonidan "tafakkur voqelikning umumlashgan holda va so’z hamda o’tmish tajriba vositalarida aks ettirilishi" ekanligi bayon qiladi. U tafakkurning umumlashgan so’z vositasida va vositali atrof- muhit hodisalarini aks ettira olishni ta'kidlaydi. Dunyoni bilish Bevosita - sezish, idrok Bavosita tafakkurtasavvur

A.V.Petrovskiy tahriri ostidagi darslikda tafakkurga quyidagicha ta'rif keltiriladi: "Tafakkur - ijtimoiy sababiy, nutq bilan chambarchas bog’liq muhim bir yangilik qidirish va ochishdan iborat psixik jarayondir, boshqacha qilib aytganda, tafakkur voqelikni analiz va sintez qilish, uni bavosita va umumlashtirib aks ettirish jarayonidir". V.V.Bogoslovskiy taqriridagi darslikda ham tafakkurga berilgan ta'rif uning umumlashgan va bilvosita aks ettirish xususiyatlari yoritilgan, xolos. Xuddi shunga o’xshash tafakkur xususiyatlari F.N.Gonobolin, K.K.Platonov darsliklarida ham uchraydi. Keltirilgan ta'riflar orasida O.K.Tixomirovning darsligidagi ta'rif nisbatan to’liqroq deb hisoblanadi. Unda tafakkur predmetiga kiruvchi tarkibiy qismlar mana bunday ifodalanadi: "Tafakkur - bu o’z mahsuloti bilan voqelikni umumlashtirib, bavosita aks ettirishni xarakterlaydigan umumlashtirish darajasi va foydalanadigan vositalarga hamda o’sha umumlashmalar yangiligiga bog’liq ravishda turlarga ajratishdan iborat jarayon, bilish faoliyatidir". Hozirgi vaqtda tafakkurning predmeti yuzasidan psixologiyada turli-tuman qarash va ta'riflar mavjuddir. Ularning ayrimlariga tavsifnoma berib o’tamiz. S.L.Rubinshteyn nazariyasiga binoan tafakkurni psixologik jihatdan o’rganishning asosiy predmet, jarayon, faoliyat tariqasida namoyon bo’lishidir. Muallif tafakkur operasiyalari shakllarini shakllantirishda jarayon, muammoli vaziyatni hal qilishda esa fikr yuritish faoliyati sifatida vujudga kelishini chuqur tahlil qilib beradi. S.L.Rubinshteyn tafakkur to’g’risidagi g’oyani rivojlantirib, uni sub'ekt faolligining paydo bo’lishi deb ataydi. A.N.Leontev tafakkur psixologiyasi predmeti yuzasidan mulohaza yuritib, tafakkurni turli ko’rinishlarga ajratadi, fikr yuritish faoliyati ekanligini tan oladi, lekin uni predmetli-amaliy faoliyat deb nomlaydi. Shuning bilan birga tafakkurning tuzilishi, fikr yuritish motivasiyasi to’g’risidagi nazariy metodologik muammolarni o’rtaga tashlaydi. P.Ya.Galperin fikriga ko’ra, tafakkur -bu orientirlash-tadqiqot faoliyati, orientirovka jarayondir, ya'ni orientirovka-jarayon, orientirovka faoliyat. Muallif

psixologiya fani intellektual masalalarni yechishda sub'ektning tafakkuriga orientirovka qilish jarayonini o’rganishga asoslanadi deb tushuntiradi. P.Ya.Galperin tafakkurning boshqa jihatlarini o’zining aqliy harakatlarni bosqichma-bosqich shakllantirish nazariyasidan kelib chiqqan holda yoritishga intiladi. A.V.Brushlinskiy tadqiqotlarida tafakkurning muhim yangilikni qidirish va ochish, gipoteza va nazariyalarni bashorat qilish, oldindan payqash xususiyatlari alohida ta'kidlab o’tiladi. 2. Tafakkurning nerv-fiziologik asosi Tafakkur faoliyati muayyan maqsadga qaratilgan alohida ongli jarayon tariqasida sodir bo’ladi. Bosh miyaning biror uchastkasidagi faoliyat emas, balki butun bosh miya po’stining faoliyati mana shu jarayonning fiziologik asosidir. Tafakkur faoliyati uchun avvalo analizatorlarning miyadagi uchlari o’rtasida vujudga keladigan murakkab bog’lanishlar muhim ahamiyatga egadir. Analizatorlarning bosh miya po’stidagi uchastkalari bir-biridan keskin ajralgan holda emas, balki bir-biriga tutashib, bir-biri bilan chambarchas bog’lanib ketganligi sababli mazkur bog’lanishlarning vujudga kelishi yuqorida aytib o’tilganidek, tafakkurning maxsus nerv-fiziologik mexanizmlaridir. Bunda ikkinchi signallar tizimining bog’lanishlari birinchi signal tizimidagi bog’lanishlarga tayanadi. I.P.Pavlov ikkinchi signal tizimining ishi hamisha birinchi signal tizimi bilan o’zaro o’tkazish jarayonida hozir bo’ladi, deb ta'kidlagan. Ikkinchi signal tizimi asosida birinchi signal bilan o’zaro ta'sir qilish jarayonida dastlab umuminsoniy empirizmni va nihoyat odamning o’z tevaragidagi olamni va uning o’zini bilish uchun oliy qurol bo’lgan oliy tafakkur voq'e bo’ladi. Tafakkurning muayyan bir narsaga qaratilishi uchun nerv-fiziologik asos bo’lgan orientirovka refleksi tafakkur jarayonlarida katta rol o’ynaydi. Akademik I.P.Pavlov ta'kidlaganidek, "avvalo umuminsoniy empirizmni nihoyat, atrof olamni va insonning o’zini ham bilish uchun oliy qurol bo’lgan fanni ham yaratuvchi maxsus insoniy oliy tafakkur zarurdir". 3. Tafakkur operasiyalari

Tafakkur jarayoni insonning bilishga bo’lgan ehtiyojlari, tevarak-atrofdagi olam va turmush to’g’risidagi o’z bilimlarini kengaytirishga va chuqurlashtirishga intilish sababli vujudga keladi. Fikr qiluvchi kishining tafakkuri-ob'ektni anglashi, bilishi tafakkur jarayonining xarakterli xususiyatidir. Odam o’zi idrok qilayotgan narsalar to’g’risida fikr qiladi. Shuning uchun tushunchalar narsalarning butun bir sinfi, turkumi to’g’risida fikr qiladi, ya'ni bular tafakkurning ob'ekti bo’ladi. Bir narsaga tayanmagan quruqdan quruq tafakkur bo’lishi mumkin emas. Analiz, sintez, taqqoslash, abstraksiyalash va umumlashtirish, tasniflash va tizimga solish aqliy operasiyalarning asosiy turlaridir. Analiz - shunday bir tafakkur operasiyasidirki uning yordami bilan biz narsa va hodisalarni fikran yoki amaliy jihatdan xususiyatlarini tahlil qilamiz. Analiz jarayonida butunning uning qismlariga va elementlariga bo’lgan munosabati aniqlanadi. Tahlil ob'ektlari amalda ajratib bo’lmaydigan elementlarga yoki belgilarga bo’lishda ifodalanishi mumkin. Allomalarimizning ta'kidlashicha, maymunning yong’oqni chaqishining o’ziyoq boshlang’ich, oddiy analizdir. O’quvchi va talaba yoshlar turmushda va dars jarayonida analiz yordami bilan ko’pgina ishlarni amalga oshiradilar, topshiriqlar, misol va masalalarni yechadilar. Demak, tabiat va jamiyatdagi bilim va tajribalarni inson tomonidan o’zlashtirib olish analizdan boshlanadi. Masalan, buni quyidagi sxemada ko’rish mumkin. Muammoli vaziyatlarni yechish usullari Hukm Xulosa chiqarish Tu shuncha Mavjud tasavvurlar asosida yangi obrazlar tizimini tashkil qilishTafakkurning mahsuldorligi Xayolning mahsuldorligi xissiyot va emotsiy aSintezAnaliz Taqqoslash Umumlashtirish Tipiklashtirish Agglyutinasiya Giperbolizasiya Sxemalashtirish Sxemalashtirish Sxemalashtirish Amaliy faoliyatmuammoli vaziyat aniq l anmagan muammoli vazyat tafakkur Xayol