logo

Tuproq kartogrammalari haqida tushincha. Tuproq xaritalariga va kartogrammalarga tushintirish xatini yozish, qabul qilish va topshirish

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

23.953125 KB
Tuproq kartogrammalari haqida tushincha. Tuproq xaritalariga va  
kartogrammalarga tushintirish xatini yozish, qabul qilish va topshirish
Reja:
1. Tuproq kartogrammalarining tuzilishi. 
2. Tuproq xaritalariga yozilgan tushuntirish xati mazmuni 
3. Tuproq xaritasi va kartogrammalardan qishloq xo’jaligida foydalanish  Tuproq   kartogrammmasi   qishloq   xo‘jaligi   ekinlari   maydonlarining   tuproq
xaritasi   masshtabida   chizilgan   sxema   tarzidagi   ta’siridir.   Kartagrammalar
tuproqning   ayrim   xossalari   tarifini   (gumusning   qalinligi,   mexanik   tarkibi,
erroziyalanganlik,   sho‘rlanish   darajasi   kabilarni   tasvirlash)   hamda   tuproqlardan
foydalanishga   doir   tavsiyalari   aniqlashtirish   uchun   mo‘ljallangan.   Tuproq
kartagrammalaridan   tashqari   tuproq   tarkibidagi   azot,   fosfor   va   kaliy   harakatchan
shaklini   ko‘rsatuvchi,   mikroelementlar   miqdorini   aks   ettiruvchi   agrokimyoviy
kartagrammalardir.
Tuproq va agrokimyoviy kartagrammalar yozilgan tushuntirish xatida tuproq
zonasi   va   regionlarda   geografik   tarqalishida,   tabiiy   sharoitining   o‘ziga   xos
xususiyatlari   tuproq   qoplami   xo‘jalikning   ixtisosiga   beriladi.   Shu   bilan   birga
tuproqning   agronomik   ishlab   chiqarish   guruhlari   va   tarmoqlaridan   foydalanishga
oid   tavsiyalar   ularning   unumdorligini   oshirish   yuzasidan   qo‘llaniladigan   chora
tadbirlar ko‘satiladi.
Tuproqlarning   agronomik   ishlab   chiqarish   guruhlari   deganda   genezisi,
xossalari,   foydalanishi   va   tavsiya   etiladigan   chora   tadbirlar   bo‘yicha   bir-   biriga
yaqin bo‘lgan bir necha xil tuproq ayirmalarini birlashtirilganligi bildiriladi .
Kartogrammalardan tuproqning eroziyalanganlik, kislotalik, sho‘rlanganlik
darajasi ko‘rsatgichlari oziqa elementlarining har-xil miqdoriga ko‘ra belgilanadi.
Tuproqlarni guruhlarga ajratishda maxsus melioratsiya tadbirlarni qo‘llashni talab
etilmaydigan   zo‘naga   xos   ekinlarni   ekish   zarur,   yerlar   va   ekin   ekish   uchun
melioratsiya tadbirlarini qo‘llash zarur (sho‘rlangan, botqoqlangan, toshloq) yerlar
ajratiladi. Muayyan guruhga kiritilgan yerlarda o‘ziga xos agrotexnika tadbirlari
qo‘llash va shu sharoitga mos ekin turlari beriladi.
Tuproq xaritasi va kartogrammalar qishloq xo‘jaligida keng foydalaniladi.
Bunda   tuproqning   xususiyati,   relyefi,   gidrogeologik   sharoitlariga   ko‘ra,   yerlar
ekish   dalalari   va   bo‘limlarga   ajratish   yerlarni   sifatiga   ko‘ra   turli   qurilish
maqsaqdlari uchun ajratiladi.
Yer   tuzish   ishlarda   tuproq   agronomik   ishlab   chiqarish   guruhi   xaritalaridan
foydalanish. Tuproq kartalari tuproq xossalaridan tashqari har bir tuproq maydoni (konturi), relyefi, gidrogeologik sharoitlardan foydalaniladi.
Yerga   o‘g‘it   qo‘lllash   va   kimyoviy   melioratsiyadan   foydalanish.   Tuproq
xaritasi   va   kartagrammasi   shu   jumladan   agrokimyoviy   kartagrammalar   har-bir
uchastkada   almashlab   ekish   dalasi   tuproqning   xossalari   va   ekiladigan
o‘simliklarning xususiyatini hisobga olgan holda o‘g‘itlardan to‘g‘ri foydalaniladi.
Tuproq   strukturasi   va   mexanik   tarkibini   e’tiborga   olinadi.   Bundan   tashqari
tuproqlarning erroziyalanish darajasi va o‘simliklarning turi ham e’tiborga olinadi.
Tuproqqa ishlov berish, mexanik tarkibi, gumus qatlamlarining, tuproqning
fizik xossalari, haydov osti qatlamlarining zichligi, yerning relyefi va eroziyalanish
darajasini hisobga olinadi. Texnikaviy loyihalar tuzatayotgan tuproq qatlamining
qalinligi va relyef sharoitlari, jumladan qiyalik (nishablik) darajasi hisobga olinadi,
mevali daraxtlarni ekish uchun yer tanlashda tuproq xaritasi va kartogrammalardan
foydalaniladi.   Daraxt   va   buta   navlarini   tuproq   xususiyatlariga   qarab   tanlanadi.
Tuproqning zichligiga, serchirindiligiga, zararli tuzlar bo‘lmasligiga ahamiyat
beriladi.
Qishloq   xo‘jaligi   ekinlaridan   olinadigan   hosil   miqdorini   oshirishda,
yerlardan samarali  foydalanishda  ko‘proq karta va kartagrammalarning ro‘li   katta
ahamiyatga ega.
  Kartog’rammalar   tuproqning   ayrim   xossalari   ta’rifini   (gumusli   qalinligi,
mexanik tarkibi, eroziyalanganlik, sho’rlanish darajasi kabilarni tasvirlash) xamda
tuproqdardan   foydalanishga   doir   tavsiyalarni   aniqlashtirish,   konkretlashtirish
uchun muljallangan. Tuqroq kartogrammalaridan tashqari  tuproq tarkibidagi azot,
fosfor va kaliyning harakatchan formasini ko’rsatuvchi, mikroelementlar miqdorini
aks ettiruvchi agrokimyoviy kartogrammalardir. 
Tuproq   va   agrokimyoviy   kartogrammalar   umumiy   va   regional   xillarga
ajratiladi.   Umumiy   kartogarmmalar   barcha   zona   va   regionlarda   tuzilishi   shart.
Regional   kartogrammalar   tabiiy   sharoitning   o’ziga   xos   xususiyatlariga,   tuproq
qoplamiga, xo’jalikning ixtisosiga qarab bir yoki bir necha tabiiy zonalarda yohud
alohida xo’jaliklarda tuziladi.  Umumiy   kartogrammalar   jumlasiga   tuproqlarni   agronomik   ishlab   chiqarish
gruppalariga   birlashtirish   va   ulardan   foydalanishga   doir   tavsiyalar   beruvchi
kartogrammalar,   harakatchan   fosfor   va   kaliyning   miqdorini   ko’rsatuvchi
kartogarmmalar hamda tuproqlar bonitirovkasiga doir kartogarammalar kiradi. 
Regional   kartogrmmalar   tuproqning   eroziyalanganlik,   kislotalilik,
sho’rlanganlik   darajasi   va   boshqa   ko’rsatkichlari   bo’yicha   tuziladi.   Markaziy
Osiyoning   sug’orib   dehqonchilik   qilinadigan   sharoitida   tuproqlarning   sho’rlanish
darajasi bo’yicha tuziladigan regional kartogrammalari muhim ahamiyatga ega. 
Tuproq   kartalariga   albatta   ocherk,   kartogrammalarga   esa   tushuntirish   xati
ilova   qilinadi.   Tuproq   ocherki   yoki   kartogrammadagi   uqtirish   xatida   barcha
o’tkazilgan ishlarning natijalari yozib qo’yiladi. Ularda xo’jalikning tabiiy sharoiti,
tuproqning   morfologik   tuzilishi   va   xosssalarining   analitik   tahlili,   tuproqlarning
agronomik   ishlab   chiqarish   gruppalari   va   tuproqlardan   foydalanishga   oid
tavsiyalar,   ularning   unumdorligini   oshirish   yuzasidan   qo’llaniladigan   chora-
tadbirlar ko’rsatiladi. 
Tuproqlarning   agronomik   ishlab   chiqarish   g   r   u   p   p   a   l   a   r   i   deganda
genezisi,   xossalari,   foydalanishi   va   tavsiya   etiladigan   chora-tadbirlar   bo’yicha
ayirmalarini birlashtirish tushuniladi. 
Tuproqning agroishlab chiqarish gruppasi 2 tipga bo’linadi. 
1.Tuproqning   alohida   agroishlab   chiqarish   gruppasini   tuzishda   shu   yerga
ekiladigan  asosiy  yoki   bir   qancha  turdagi   o’simliklarning tuproqqa  bo’lgan  talabi
e’tiborga   olinadi.   Masalan   g’o’za   o’stirilayotganda,   uning   tuproqqa   bo’lgan
talabini   nazarda   tutib,   jumladan   tuproq   strukturasi,   sho’rlanish   darajasi,   tuzli
qatlamining   joylashishi,   tuzlar   tarkibi,   eroziyalanishi,   tuproqning   mexanik   tarkibi
singari   xususiyatlari   hisobga   olinishi   zarur.   Mevali   daraxtlar   uchun   tuproqning
mexanik   tarkibi,   sizot   suvlarining   satqi   va   umuman   tuproqning   suv   va   havo
xossalari hamda rejimlari asosiy rol o’ynaydi.. 
2.   Umumiy   agronomik   ishlab   chiqarish   gruppasini   tuzishda   faqat   tuproqning
xususiyatlari nazarda tutiladi. Shu maqsadda tuproqning agronomik xususiyatlariga
ko’ra   bir-biriga   yaqin   bo’lgan   tur   va   turchalar   aniqlab   chiqiladi.   Ikkinchi   tipdagi agroishlab   chiqarish   gruppalarini   ajratishda   tuproqning   quyidagi   xususiyatlarini
hisobga olish kerak: 
a) mexanik tarkibi, tuzilishi, gumusli gorizontning qalinligi hamda geomorfologik
va gidrogeologik sharoitiga ko’ra suv, havo, issiqlik rejimi bir-biriga yaqin bo’lgan
tuproqlar alohida gruppaga ajratiladi: 
b)   oziq rejimiga  (gumus  miqdor,  azot,  fosfor, kaliyning  harakatchan  formalari  va
umumiy   miqdori,   tuproq   reaksiyasi,   mikroelementlar   miqdoriga   ko’ra)   bir-biriga
yaqin bo’lgan tuproqlar alohida gruppaga ajratiladi; 
v)   yerga   ishlov   berish   bilan   bog’liq   bo’lgan   fizik-mexanikaviy   xossalari
yopishqoqligi,   plastikligi,   qatqaloqqa   moyilligi,   tuproqning   yetilish   muddati,
haydalma qatlamning chuqurligi kabilar jihatdan bir-biriga yaqin tuproqlar alohida
gurppaga birlashtiriladi; 
g) meliorasiya tadbirlariga bo’lgan ehtiyoj (botqoqlanish, sho’rlanganligi, gumusli
gorizont qalinligi, karbonatli va gipsli qatlamining joylashishi, sizot suvlar sathi va
tarkibi)   hamda   relyef   sharoitlariga   ko’ra   bir-   biriga   yaqin   tuproqlar   alohida
gruppaga kiritiladi. 
d)   tuproqning   sho’rlanish   tuzlar   miqdori,   tarkibi   va   tuzli   qatlamning   joylashishi,
gleyli (berch) qatlamining mavjudligi singarilar nazarda tutiladi; 
ye) eroziyaga uchragan tuproqlarning yemirilish xarakteri va intensivligi ( eroziya
turlari   va   ularning   tez   yoki   sekin   kechish   xarakteri)   ga   qarab   alohida   gruppaga
bo’linadi. 
Tuproqlarni   grupppalarga   ajratishda   maxsus   meliorasiya   tadbirlarni   qo’llashni
talab   etmaydigan,   zonaga   xos   ekinlarni   ekish   zarur   yerlar   va   ekin   ekish   uchun
maxsus melorasiya tadbirlarni qo’llash zarur (sho’rlangan, botqoqlangan, toshloq)
yerlar   ajratiladi.   Muayyan   gruppaga   kiritilgan   yerlarda   o’ziga   xos   agrotexnika
tadbirlari   qo’llaniladi   va   zonallik   prinspi   asosida   shu   sharoitga   mos   keladigan
ekinlar   ekiladi.   Shunday   qilib,   tuproq   kartalari   va   kartogrammalari   yerga   ishlov
berish   va   o’g’itlash   sistemalarini,   tuproqlarni   meliorasiyalash   hamda
bonitirovkalash turlarini aniqlashda foydalaniladi.  Tuproq   karta   va   kartogrammalaridan   qishloq   xo’jaligida   foydalanish.
Tuproqni   tekshirish   materiallari   yer   tuzish   ishlarida   keng   foydalaniladi.   Bunda
tuproqning  xususiyati,  relyefi,  gidrogeologik  sharoitlariga  ko’ra,  yerlar   almashlab
ekish dalalari va brigadalarga bo’linadi, hamda turli qurilish maqsadlari uchun yer
ajratiladi. Yer tuzish ishida tuproq agronomik ishlab chiqarish gruppasi kartlaridan
foydalanish   maqsadga   muvofiq.   Bunda   tuproqning   xossalaridan   tashqari,   har   bir
tuproqning   maydoni   (konturi),   relyefi,   gidrogeologik   sharoiti,   albatta   hisobga
olinishi zarur. 
Ye r g a o’ g’ i t l a r q o’ l l a n i sh v a k i m yo v i y m ye l i o r a s i ya d a
foydalanish.   Tuproq   kartasi   va   kartogrammalari   shu   jumladan   agrokimyoviy
kartogrammalar   har   bir   uchastka   hamda   almashlab   ekish   dalasi   tuprog’ining
xossalari   va   ekiladigan   o’simliklari   xususiyatini   hisobga   olgan   holda   o’g’itlardan
to’g’ri   foydalanishga   yordam   beradi.   O’g’itlardan   foydalanilayotganda   tuproq
tarkibida oziqa moddalar zahirasi bilan bir qatorda, uning suv-havo, issiqlik va tuz
rejimini,   undagi   mikrobiologik   jarayonlarni,   fizik-kimyovy   va   kimyoviy
xossalarini   ham   nazarda   tutish   kerak.   Ayniqsa   azotli   o’g’itlar   qo’llanilayotganda
gumus miqdoriga, tuproq strukturasiga va mexanik tarkibini e’tiborga olish zarur.
Nitrifikasiya jarayoni strukturali va serchirindili  yerlarda yaxshi  kechadi. Fosforli
o’g’itlardan   foydalanilganda   tuproq   kartasi   bilan   birga   fosforning   harakatchan
miqdorini   ko’rsatuvchi   kartogarammadan   ham   foydalaniladi.   Bunda   fosfor   bilan
kam   ta’minlangan   dalalarga   e’tibor   beriladi.   Kaliyli   o’g’itlardan   foydalanilganda
hrakatchan   kaliy   miqdori   bilan   bir   qatorda   tuproqning   mexanik   tarkibiga   ham
e’tibor   beriladi.   Chunki   mexanik   tarkibi   yengil   qumloq   va   qumli   tuproqli   yerlar
ayniqsa   kaliyga   talabchan   bo’ladi.   Bundan   tashqari   tuproqlarning   eroziyalanish
darajasi va o’simliklarning turiga ham e’tibor beriladi. 
Kislotali   reaksiyaga   ega   bo’lgan   (podzol,   chimli   va   chimli-   podzol)   tuproqlariga
ohak va ishqorli sho’rtob yerlariga gips singari kimyoviy vositalardan foydalanib,
uning   unumdorligi   oshirildi.   Shu   maqsadda   tuzilgan   tuproqlarning   kislotalilik   va
ishqoriylik darajasini ko’rsatuvchi kartogrammalar katta amaliy ahamiyatga ega.  Tuproqqa   ishlov   berishda   mexanik   tarkibi,   chirindi   qatlamining   qalinligi   va
tuproqning   fizik   xossalari,   haydov   osti   qatlamining   zichligi,   gley   qatlami
chuqurligi,   yerning   relyefi   va   eroziyalanish   darajasi   e’tiborga   olinadi.   Har   yili
yerni   bir   xil   chuqurlikda   haydash   natijasida   haydalma   osti   zich   qatlam   hosil
bo’lgan   joylarda,   haydash   chuqurligi   yil   sayin   oshirib   boriladi.   Mergellashgan,
karbonatli   sho’x   qatlamli   gidromorf   tuproqlarda   asosiy   haydov   bilan   birga   yerni
chuqur   yumshatish   yaxshi   natija   beradi   (P.Uzoqov,   I.Boboxo’jayev,
O.Xudoyqulov, 1991 y). 
Relyefi   qiya   joylarda   eroziyaga   uchragan   yerlarni   ko’ndalangiga   haydash   va
sug’orish   texnikasiga   alohida   e’tibor   berish   lozim.   Bu   tadbirlarni   amalga
oshirishda eroziyalanish bo’yicha tuproq kartogrammalaridan foydalaniladi. 
Mevali   daraxtlar   ekish   uchun   yer   tanlashda   tuproq   kartasi   va   kartogarmmasidan
foydalanib quyidagilarga amal qilish kerak: 1) mevali daraxtlarning ildizi va tanasi
normal   rivojlanishini   ta’minlash   uchun   tuprog’i   qalin,   serchirindi   va   unumdor
bo’lgan   yerlar   ajratilishi;   2)   tuproqning   suv   va   havo   rejimi   ya’ni,   suv
o’tkazuvchanligi   va   aerasiya   holati   ham   yaxshi   bo’lishi;   3)   tuproq   qatlami   zich
bo’lmasligi   katta   ahamiyatga   ega.   Tuproq   zich   bo’lganda   daraxtlar   ildizi   yaxshi
rivojlanmaydi, qattiq qatlam ustida nam ortib, havo kirishi  qiyinlashadi  va zararli
tuzlar ko’payadi, natijada daraxtlar qurib qoladi va nimjon bo’lib o’sadi. Daraxt va
buta   navlarini   tuproq   xususiyatlariga   qarab   tanlash   lozim.   Tuprog’i   zichroq
yerlarda olxo’ri, olcha va tuprog’i yumshoqroq bo’lgan yerlarda esa gilos, olma va
nok ekish tavsiya etiladi; 4) tuproqlarda zararli tuzlar bo’lmasligi mevali daraxtlar
uchun eng muhim shart hisoblanadi. 
Shuni   ham   aytish   lozimki,   mevali   daraxtlarning   ayrimlari   sho’r   yerlarda
yaxshi o’sib durustgina hosil beradi. Umuman olganda mevali daraxtlar tuzlar kam
bo’lgan   (tuzlar   miqdori   0,2-0,3   foiz)   tuproqlarda   yaxshi   o’sadi,   kuchsiz
sho’rlangan (0,3-0,5 foiz) tuproqlarda o’rtacha, kuchli sho’rlangan (1 foiz va undan
oshiq) da qiyin o’sadi yoki nobud bo’ladi. 
O’zbekistonning Farg’ona, Mirzacho’l va Xorazm viloyatlarida, shuningdek,
Qoraqalpog’iston   jumhuriyatida   sho’rlangan   yerlar   ko’p   bo’lib,   bog’dorchilikni rivojlantirishda tuproqning sho’rlanish  darajasini  ko’rsatuvchi  kartogrammalardan
foydalanib   daraxtning   sho’rga   chidamli   navlaridan   foydalanish   tavsiya   etiladi.
Myevali   daraxtlar   uchun   yer   ajratilayotganda   sizot   suvlari   sathi   va
minerlalashganlik   darajasiga   ham   alohida   e’tibor   berish   lozim.   Sizot   suvlari   juda
yuza   va   turg’un   oqmaydigan   yerlarda   mevali   daraxtlar   o’sa   olmaydi   yoki   juda
nimjon   bo’lib   o’sadi   va   hosil   bermaydi.   6)   mevali   daraxtlar   ekish   uchun
ajratiladigan   maydonlarda   shamol   ta’siri,   quyosh   nurlarining   bir   tekis   tushishi
hamda issiqlik rejimini ham hisobga olish kerak. 
Yerlarning   meliorativ   holatini   yaxshilash   tadbirlarini   amalga   oshirishda
karta   va   kartogrammalar   yaqindan   yordam   beradi.   bu   materiallardan   foydalanib
ekin   ekilib   kelinayotgan   yoki   yangi   o’zlashtirilayotgan   yerlarga   qancha   hajmdagi
zovur   va   kollektor   qazish   kerakligi,   ularning   chuqurligi,   oralig’idagi   masofani,
tuproq   sho’rini   yuvish   uchun   sarflanadigan   suv   miqdorini,   yuvish   usuli   va
muddatlarini, sho’ri yuvilgan yerlarga qanday ekin ekish kerakligi kabi kompleks
chora-tadbirlari ishlab chiqiladi. 
Yerlardan   foydalanayotganda   sug’oriladigan   maydonlarning   gidrogeologik
sharoitlari va relyefiga katta e’tibor berish lozim. Bunda yer osti suvlari chuqurligi
va minerallashuviga qarab: 1) sizot suvlri sathi 0,5 m dan yuqori; 2) 0,5-1 m gacha;
3)   1-1,5   m;   4)   1,5-2   m;   5)   2-3   m;   6)   3-6   m;   7)   6-10   m;   8)   10   m   dan   chuqurda
bo’lgan   gruppaga;   minerallashish   darajasiga   qarab   esa   (tuzlar   miqdori   1   l   suvda
gramm   hisobida):   1)   chuchuk   (<1);   2)   kuchsiz   minerallashgan   (1-3);   3)   o’rtacha
minerallashgan   (3-10);   kuchli   minerallashgan   (10-50)   va   o’ta   minerallashgan
(namokob) (50 dan ko’p) gruppalarga ajratiladi. 
Texnikaviy   loyihalar   tuzayotganda   tuproq   qatlamining   qalinligi   va   relyef
sharoitlari   jumladan   qiyalikligiga   katta   e’tibor   beriladi.   Maydonning   qiyalik
(nishablik)   darajasi   quyidagicha   hisoblanadi.   Masalan   relyefning   past   joyi   bilan
baland yeri orasidagi farq 5 m, ular orasidagi masofa 1000 m bo’lganda bu yerning
qiyaligi 0,005 (5:1000) ni tashkil etadi.  Yerlar qiyaligiga ko’ra 1) qiyaligi deyarli yo’q - 0,0002; 2) biroz qiya 0,0002
-   0,002;   3)   o’rtacha   qiya   -0,002-0,005;   4)   juda   qiya   -   0,006-0,03;   5)   juda   kuchli
qiya 0,03 dan ortiq gruppalarga bo’linadi. 
Xullas,   yerdan   samarali   foydalanishda   dehqonchilikni   ilmiy   asosda   olib
borib,  ekinlar  hosildorligini   oshirishda  fermerlar,  mutaxasislar,   xo’jalik  rahbarlari
uchun tuproq karta va kartogarammalari yaqindan yordam beradi. 
2 . Tuproq va agrokimyoviy kartogrammalariga yozilgan tushuntirish xatida
tuproq   zonasi   va   regionlarda   geografik   tarqalishi,   tabiiy   sharoitinvng   uziga   xos
xususiyatlari   tuproq   qoplami   xo’jalikning   ixtisosiga   beriladi.   Shu   bilan   birga
tuproqlarning agronomik ishlab chiqarish guruhlari va tarmoqlaridan foydalanishga
oid   tavsiyalar,   ularning   unumdorligini   oshirish   yuzasidan   qullaniladigan   chora
tadbirlar ko’rsatiladi. 
2.   Qishloq   xo’jaligi   uchun   yer   to’g’risida   ayrim   ma’lumotlarni   davlat
xo’jaliklari   uchun   tayyorlangan   tuproq   kartalari   orqali   oladilar.   Bu   kartalarda
tuproq qoplamlarining xilma-xillik xususiyatlari va sifatlari ko’rsatiladi. Agronom,
brigadir va zveno boshliqlari kartalarga asoslanib u yoki bu dalada qanday tuproq
borligini aniqlaydilar. 
Tuproq   kartalari   O’zbekiston   respublikasining   sug’oriladigan   mintaqalari
uchun   1:10000   masshtabda   tuziladi.   Ulardagi   1   sm   joyga   100   m,   1   gektar   yer
to’g’ri keladi. Tuproq kartasi xo’jaliklarining shu masshtabdagi yer tuzish tarxoga
chiziladi. Bu tarxda aholi yashaydigan joylar, sug’orish kanallari, ariqlar va drenaj
tarmoqlari, sug’oriladigan dalalarning chegaralari tasvirlangan. Har qaysi maydon
tartib raqamiga ega bo’lib, xo’jalik maydonlari konturlar qaydnomasida o’z aksini
topgan. 
Tarxda tuproq qoplami tarkibining xilma-xilligi rangli konturlar ko’rinishida
tasvirlanadi. Har qaysi tuproq xili xaritada o’z tartib raqamiga ega bo’ladi. Xilma –
xil   tuproqlar   shu   tartib   raqamlar   asosida   umumiy   jadvalga   birlashtirilgan   va   bu
jadval  eksplikasiya  deb ataladi. 
Eksplikasiyada   tuproq   xillarining   asosiy   ko’rsatgichlari   bo’yicha   quyidagi
tavsifnoma beriladi.  1.   Mexanik   tarkibiga   ko’ra   tuproqni   tashkil   qiluvchi   zarrachalarning   katta-
kichikligi   tavsiflanadi.   Tuproq   tarkibini   tashkil   qiluvchi   qum   va   loy   zarrachalari
necha foizni tashkil qilishiga qarab: loyli, qumoqli, qumli tuproqlar deb ataladi. 
2.   Xaritalarning   eksplikasiyasida   tuproqning   mexanik   tarkibi,   haydov   qatlami   (0-
30 sm ) ga , ildiz oziqlanadigan chuqurlik (30-100 sm ) ga va tuproq osti gruntlari
(100-200 sm ) alohida ko’rsatilgan. 
Sho’rlanganlik   darajasi   tuproqdagi   o’simlik   o’sishi   uchun   zararli   bo’lgan,   suvda
eruvchan tuzlarning miqdorini ko’rsatadi. 
3.   Tuproqlarning   suv   va   shamol   ta’sirida   yemirilishi.   Bunday   tuproqlarda   gumus
qavatining profil bo’yicha qalinligi ko’zda tutilgan. 
4.   Tuproqlarning   skeletligi   –   tuproqlarining   qayta   ishlashga   qiyinchilik
tug’diradigan   har   xil   yiriklikdagi   skeletlar   (   shag’al,   chag’ir   toshlar,   toshchalar)
aralashganligini ko’rsatadi. 
5.   Yer   osti   suvlarining   sathi   va   ularning   namlanish   darajasini   hamda   suvdan
o’simlik qay darajada foydalana olishini ko’rsatadi. 
Eksplikasiya   oxirgi   ustunida   xo’jalikning   yerdan   foydalanish   bo’yicha   har   qaysi
tuproq   ayirmalari   maydoni   ko’rsatiladi.   Hamma   tuproqlar   xossalari   bo’yicha
agronomik   ishlab   chiqarishga   nisbatan   bir   xil   bo’lgan   guruhlarga   birlashtiriladi.
Har qaysi guruhdan foydalanish uchun alohida tavsiyanomalar beriladi. 
Xo’jaliklarga   xaritalariga   qo’shib,   ularning   tabiiy   ishlab   chiqarish   sharoitlari   va
tuproq   tavsifnomasi   yozilgan   tushuntirish   xati   beriladi.   Bu   tushuntirish   xatida,
shuningdek.   Xo’jalik   yerlaridan   unumli   foydalanish   bo’yicha   har   qaysi   tuproq
ayirmalari maydoni ko’rsatiladi. 
Xaritada eksplikasiyadan tashqari tuproqlarni agronomik ishlab chiqarish bo’yicha
guruhlarga   ajratilganligi   ko’rsatiladi.   Har   qaysi   guruhdan   foydalanish   uchun
taxminiy tavsiyanomalar beriladi. Ekin maydonlarini joylashtirish va uning tarkibi
almashlab   ekishni   joriy   qilish.   Agrotexnik   va   meliorativ   tadbirlar   majmuasini
tuproqni   ishlab   chiqarish   qobiliyatini   oshirish.   Qishloq   xo’jalik   o’simliklaridan
yuqori hosil olish uchun jori yqilish bo’yicha tavsiyanomalar yozilgan bo’ladi.  Tuproq kartogrammmasi qishloq xo’jaligi yekinlari maydonlarining tuproq xaritasi
masshtabida chizilgan sxema tarzidagi ta’siridir. Kartagrammalar tuproqning ayrim
xossalari   tarifini   (gumusning   qalinligi,   mexanik   tarkibi,   yerroziyalanganlik,
sho’rlanish   darajasi   kabilarni   tasvirlash)   hamda   tuproqlardan   foydalanishga   doir
tavsiyalari   aniqlashtirish   uchun   mo’ljallangan.   Tuproq   kartagrammalaridan
tashqari tuproq tarkibidagi azot, fosfor va kaliy harakatchan shaklini ko’rsatuvchi,
mikroyelementlar miqdorini aks yettiruvchi agrokimyoviy kartagrammalardir. 
Tuproq   va   agrokimyoviy   kartagrammalar   yozilgan   tushuntirish   xatida   tuproq
zonasi   va   regionlarda   geografik   tarqalishida,   tabiiy   sharoitining   o’ziga   xos
xususiyatlari   tuproq   qoplami   xo’jalikning   ixtisosiga   beriladi.   Shu   bilan   birga
tuproqning   agronomik   ishlab   chiqarish   guruhlari   va   tarmoqlaridan   foydalanishga
oid   tavsiyalar   ularning   unumdorligini   oshirish   yuzasidan   qo’llaniladigan   chora
tadbirlar ko’satiladi. 
Tuproqlarning   agronomik   ishlab   chiqarish   guruhlari   deganda   genezisi,   xossalari,
foydalanishi   va   tavsiya   yetiladigan   chora   tadbirlar   bo’yicha   bir-   biriga   yaqin
bo’lgan bir necha xil tuproq ayirmalarini birlashtirilganligi bildiriladi . 
Kartogrammalardan   tuproqning   yeroziyalanganlik,   kislotalik,   sho’rlanganlik
darajasi ko’rsatgichlari oziqa yelementlarining har-xil miqdoriga ko’ra belgilanadi.
Tuproqlarni   guruhlarga   ajratishda   maxsus   meliorasiya   tadbirlarni   qo’llashni   talab
yetilmaydigan  zo’naga   xos   yekinlarni   yekish   zarur,  yerlar   va   yekin  yekish   uchun
meliorasiya  tadbirlarini  qo’llash zarur (sho’rlangan, botqoqlangan, toshloq)  yerlar
ajratiladi.   Muayyan   guruhga   kiritilgan   yerlarda   o’ziga   xos   agrotexnika   tadbirlari
qo’llash va shu sharoitga mos yekin turlari beriladi. 
Tuproq xaritasi va kartogrammalar qishloq xo’jaligida keng foydalaniladi. 
Bunda   tuproqning   xususiyati,   relefi,   gidrogeologik   sharoitlariga   ko’ra,   yerlar
almashlab   yekish   dalalari   va   bo’limlarga   ajratish   yerlarni   sifatiga   ko’ra   turli
qurilish maqsaqdlari uchun ajratiladi. 
Yer   tuzish   ishlarda   tuproq   agronomik   ishlab   chiqarish   guruhi   xaritalaridan
foydalanish. Tuproq kartalari tuproq xossalaridan tashqari har bir tuproq maydoni
(konturi), relefi, gidrogeologik sharoitlardan foydalaniladi.  Yerga o’g’it qo’lllash va kimyoviy meliorasiyadan foydalanish. Tuproq xaritasi va
kartagrammasi   shu   jumladan   agrokimyoviy   kartagrammalar   har-bir   uchastkada
almashlab   yekish   dalasi   tuproqning   xossalari   va   yekiladigan   o’simliklarning
xususiyatini   hisobga   olgan   holda   o’g’itlardan   to’g’ri   foydalaniladi.   Tuproq
strukturasi va mexanik tarkibini ye’tiborga olinadi. Bundan tashqari tuproqlarning
yerroziyalanish darajasi va o’simliklarning turi ham ye’tiborga olinadi. 
Tuproqqa   ishlov   berish,   mexanik   tarkibi,   gumus   qatlamlarining,   tuproqning   fizik
xossalari,   haydov   osti   qatlamlarining   zichligi,   yerning   relefi   va   yeroziyalanish
darajasini   hisobga   olinadi.   Texnikaviy   loyihalar   tuzatayotgan   tuproq   qatlamining
qalinligi va relef sharoitlari, jumladan qiyalik (nishablik) darajasi hisobga olinadi,
mevali   daraxtlarni   yekish   uchun   yer   tanlashda   tuproq   xaritasi   va
kartogrammalardan foydalaniladi. Daraxt  va buta navlarini  tuproq xususiyatlariga
qarab tanlanadi. 
Tuproqning   zichligiga,   serchirindiligiga,   zararli   tuzlar   bo’lmasligiga   ahamiyat
beriladi.   Qishloq   xo’jaligi   yekinlaridan   olinadigan   hosil   miqdorini   oshirishda,
yerlardan samarali  foydalanishda  ko’proq karta va kartagrammalarning ro’li  katta
ahamiyatga yega. 
3.   O’zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   2016   yilning   24   oktyabridagi
“O’simliklarni   himoya   qilish   va   qishloq   xo’jaligiga   agrokimyoviy   xizmatlarni
ko’rsatish   tizimini   takomillashtirish   chora-   tadbirlari   to’g’risida”   PQ-2640  sonli
qaroridagi   “tuproqdagi   mavjud   oziqa   moddalarni   hisobga   olgan   holda   qishloq
xo’jaligi   korxonalariga   mineral   o’g’itlarni   differensial   va   qat’iyan   agrokimyoviy
xaritanomalarga   muvofiq   ravishda   yetkazib   berishni   ta’minlash” ga   oid,
shuningdek, O’zbekiston Respublikasi Prezidentining 2016 yilning 31 dekabridagi
“2017 yilda qishloq xo’jaligini mineral o’g’itlar bilan ta’minlash va ularni ishlab
chiqarishni   muvofiqlashtirish   va   foydalanish   samaradorligini   oshirish   chora-
tadbirlari   to’g’risida”   PQ-2712   sonli   qaroridagi   “2017   yildan   boshlab   har   yili
Qoraqalpog’iston Respublikasi va viloyatlar jami sug’oriladigan yerlarini kamida
20   foizi   miqdordan   kam   bo’lmagan   maydonlariga   agrokimyoviy   xaritanomalarni
ishlab   berishni   ta’minlash”   talablariga   muvofiq   mineral   o’g’itlarni samaradorligini   oshirish   va   foydalanishni   yaxlit   tizimini   yaratish,   yagona   texnik
va   texnologik   siyosatini   olib   borishda   tuproq   agrokimyo   tekshiruv   ishlari
o’tkazilganligi bo’yicha rasmiylashtirilgan  asosiy hujjat  hisoblanadi.  Adabiyotlar :
1. Niyozaliev, Otabekov va boshqalar  "Agrokimyodan amaliy
mashg’ulotlar" Toshkent "Mexnat" 1989 y.
2. A Mavlonov, I.CHumachenko, A Abdujalolov "Paxtachilikda
agroximya xizmati" Toshkent, "O’zbekiston" 1978 y.
3. Ф.А.   Юдин.    "Методика   агрохимических   исследований"
Москва. "Колос" 1980 г.
4. Составление  и   использавание  почвенних   карт.  Под  ред
к.с-х. н. А.Д. Кашанского. Москва. Агропромиздат 1987 г.
5. Ю.Федорин, АПонамарева  "Составление  агрохимических
картограмм" Казсельхозгиз, 1964 г. Алма-Ата.
6. Пособие    по    агрохимическому    обслуживанию    хозяств
Казакистана.   Под   обш   ред.   Ю.С   Папенко.   Алма-Ата "Кайнар", 
1977 г

Tuproq kartogrammalari haqida tushincha. Tuproq xaritalariga va kartogrammalarga tushintirish xatini yozish, qabul qilish va topshirish Reja: 1. Tuproq kartogrammalarining tuzilishi. 2. Tuproq xaritalariga yozilgan tushuntirish xati mazmuni 3. Tuproq xaritasi va kartogrammalardan qishloq xo’jaligida foydalanish

Tuproq kartogrammmasi qishloq xo‘jaligi ekinlari maydonlarining tuproq xaritasi masshtabida chizilgan sxema tarzidagi ta’siridir. Kartagrammalar tuproqning ayrim xossalari tarifini (gumusning qalinligi, mexanik tarkibi, erroziyalanganlik, sho‘rlanish darajasi kabilarni tasvirlash) hamda tuproqlardan foydalanishga doir tavsiyalari aniqlashtirish uchun mo‘ljallangan. Tuproq kartagrammalaridan tashqari tuproq tarkibidagi azot, fosfor va kaliy harakatchan shaklini ko‘rsatuvchi, mikroelementlar miqdorini aks ettiruvchi agrokimyoviy kartagrammalardir. Tuproq va agrokimyoviy kartagrammalar yozilgan tushuntirish xatida tuproq zonasi va regionlarda geografik tarqalishida, tabiiy sharoitining o‘ziga xos xususiyatlari tuproq qoplami xo‘jalikning ixtisosiga beriladi. Shu bilan birga tuproqning agronomik ishlab chiqarish guruhlari va tarmoqlaridan foydalanishga oid tavsiyalar ularning unumdorligini oshirish yuzasidan qo‘llaniladigan chora tadbirlar ko‘satiladi. Tuproqlarning agronomik ishlab chiqarish guruhlari deganda genezisi, xossalari, foydalanishi va tavsiya etiladigan chora tadbirlar bo‘yicha bir- biriga yaqin bo‘lgan bir necha xil tuproq ayirmalarini birlashtirilganligi bildiriladi . Kartogrammalardan tuproqning eroziyalanganlik, kislotalik, sho‘rlanganlik darajasi ko‘rsatgichlari oziqa elementlarining har-xil miqdoriga ko‘ra belgilanadi. Tuproqlarni guruhlarga ajratishda maxsus melioratsiya tadbirlarni qo‘llashni talab etilmaydigan zo‘naga xos ekinlarni ekish zarur, yerlar va ekin ekish uchun melioratsiya tadbirlarini qo‘llash zarur (sho‘rlangan, botqoqlangan, toshloq) yerlar ajratiladi. Muayyan guruhga kiritilgan yerlarda o‘ziga xos agrotexnika tadbirlari qo‘llash va shu sharoitga mos ekin turlari beriladi. Tuproq xaritasi va kartogrammalar qishloq xo‘jaligida keng foydalaniladi. Bunda tuproqning xususiyati, relyefi, gidrogeologik sharoitlariga ko‘ra, yerlar ekish dalalari va bo‘limlarga ajratish yerlarni sifatiga ko‘ra turli qurilish maqsaqdlari uchun ajratiladi. Yer tuzish ishlarda tuproq agronomik ishlab chiqarish guruhi xaritalaridan foydalanish. Tuproq kartalari tuproq xossalaridan tashqari har bir tuproq maydoni

(konturi), relyefi, gidrogeologik sharoitlardan foydalaniladi. Yerga o‘g‘it qo‘lllash va kimyoviy melioratsiyadan foydalanish. Tuproq xaritasi va kartagrammasi shu jumladan agrokimyoviy kartagrammalar har-bir uchastkada almashlab ekish dalasi tuproqning xossalari va ekiladigan o‘simliklarning xususiyatini hisobga olgan holda o‘g‘itlardan to‘g‘ri foydalaniladi. Tuproq strukturasi va mexanik tarkibini e’tiborga olinadi. Bundan tashqari tuproqlarning erroziyalanish darajasi va o‘simliklarning turi ham e’tiborga olinadi. Tuproqqa ishlov berish, mexanik tarkibi, gumus qatlamlarining, tuproqning fizik xossalari, haydov osti qatlamlarining zichligi, yerning relyefi va eroziyalanish darajasini hisobga olinadi. Texnikaviy loyihalar tuzatayotgan tuproq qatlamining qalinligi va relyef sharoitlari, jumladan qiyalik (nishablik) darajasi hisobga olinadi, mevali daraxtlarni ekish uchun yer tanlashda tuproq xaritasi va kartogrammalardan foydalaniladi. Daraxt va buta navlarini tuproq xususiyatlariga qarab tanlanadi. Tuproqning zichligiga, serchirindiligiga, zararli tuzlar bo‘lmasligiga ahamiyat beriladi. Qishloq xo‘jaligi ekinlaridan olinadigan hosil miqdorini oshirishda, yerlardan samarali foydalanishda ko‘proq karta va kartagrammalarning ro‘li katta ahamiyatga ega. Kartog’rammalar tuproqning ayrim xossalari ta’rifini (gumusli qalinligi, mexanik tarkibi, eroziyalanganlik, sho’rlanish darajasi kabilarni tasvirlash) xamda tuproqdardan foydalanishga doir tavsiyalarni aniqlashtirish, konkretlashtirish uchun muljallangan. Tuqroq kartogrammalaridan tashqari tuproq tarkibidagi azot, fosfor va kaliyning harakatchan formasini ko’rsatuvchi, mikroelementlar miqdorini aks ettiruvchi agrokimyoviy kartogrammalardir. Tuproq va agrokimyoviy kartogrammalar umumiy va regional xillarga ajratiladi. Umumiy kartogarmmalar barcha zona va regionlarda tuzilishi shart. Regional kartogrammalar tabiiy sharoitning o’ziga xos xususiyatlariga, tuproq qoplamiga, xo’jalikning ixtisosiga qarab bir yoki bir necha tabiiy zonalarda yohud alohida xo’jaliklarda tuziladi.

Umumiy kartogrammalar jumlasiga tuproqlarni agronomik ishlab chiqarish gruppalariga birlashtirish va ulardan foydalanishga doir tavsiyalar beruvchi kartogrammalar, harakatchan fosfor va kaliyning miqdorini ko’rsatuvchi kartogarmmalar hamda tuproqlar bonitirovkasiga doir kartogarammalar kiradi. Regional kartogrmmalar tuproqning eroziyalanganlik, kislotalilik, sho’rlanganlik darajasi va boshqa ko’rsatkichlari bo’yicha tuziladi. Markaziy Osiyoning sug’orib dehqonchilik qilinadigan sharoitida tuproqlarning sho’rlanish darajasi bo’yicha tuziladigan regional kartogrammalari muhim ahamiyatga ega. Tuproq kartalariga albatta ocherk, kartogrammalarga esa tushuntirish xati ilova qilinadi. Tuproq ocherki yoki kartogrammadagi uqtirish xatida barcha o’tkazilgan ishlarning natijalari yozib qo’yiladi. Ularda xo’jalikning tabiiy sharoiti, tuproqning morfologik tuzilishi va xosssalarining analitik tahlili, tuproqlarning agronomik ishlab chiqarish gruppalari va tuproqlardan foydalanishga oid tavsiyalar, ularning unumdorligini oshirish yuzasidan qo’llaniladigan chora- tadbirlar ko’rsatiladi. Tuproqlarning agronomik ishlab chiqarish g r u p p a l a r i deganda genezisi, xossalari, foydalanishi va tavsiya etiladigan chora-tadbirlar bo’yicha ayirmalarini birlashtirish tushuniladi. Tuproqning agroishlab chiqarish gruppasi 2 tipga bo’linadi. 1.Tuproqning alohida agroishlab chiqarish gruppasini tuzishda shu yerga ekiladigan asosiy yoki bir qancha turdagi o’simliklarning tuproqqa bo’lgan talabi e’tiborga olinadi. Masalan g’o’za o’stirilayotganda, uning tuproqqa bo’lgan talabini nazarda tutib, jumladan tuproq strukturasi, sho’rlanish darajasi, tuzli qatlamining joylashishi, tuzlar tarkibi, eroziyalanishi, tuproqning mexanik tarkibi singari xususiyatlari hisobga olinishi zarur. Mevali daraxtlar uchun tuproqning mexanik tarkibi, sizot suvlarining satqi va umuman tuproqning suv va havo xossalari hamda rejimlari asosiy rol o’ynaydi.. 2. Umumiy agronomik ishlab chiqarish gruppasini tuzishda faqat tuproqning xususiyatlari nazarda tutiladi. Shu maqsadda tuproqning agronomik xususiyatlariga ko’ra bir-biriga yaqin bo’lgan tur va turchalar aniqlab chiqiladi. Ikkinchi tipdagi

agroishlab chiqarish gruppalarini ajratishda tuproqning quyidagi xususiyatlarini hisobga olish kerak: a) mexanik tarkibi, tuzilishi, gumusli gorizontning qalinligi hamda geomorfologik va gidrogeologik sharoitiga ko’ra suv, havo, issiqlik rejimi bir-biriga yaqin bo’lgan tuproqlar alohida gruppaga ajratiladi: b) oziq rejimiga (gumus miqdor, azot, fosfor, kaliyning harakatchan formalari va umumiy miqdori, tuproq reaksiyasi, mikroelementlar miqdoriga ko’ra) bir-biriga yaqin bo’lgan tuproqlar alohida gruppaga ajratiladi; v) yerga ishlov berish bilan bog’liq bo’lgan fizik-mexanikaviy xossalari yopishqoqligi, plastikligi, qatqaloqqa moyilligi, tuproqning yetilish muddati, haydalma qatlamning chuqurligi kabilar jihatdan bir-biriga yaqin tuproqlar alohida gurppaga birlashtiriladi; g) meliorasiya tadbirlariga bo’lgan ehtiyoj (botqoqlanish, sho’rlanganligi, gumusli gorizont qalinligi, karbonatli va gipsli qatlamining joylashishi, sizot suvlar sathi va tarkibi) hamda relyef sharoitlariga ko’ra bir- biriga yaqin tuproqlar alohida gruppaga kiritiladi. d) tuproqning sho’rlanish tuzlar miqdori, tarkibi va tuzli qatlamning joylashishi, gleyli (berch) qatlamining mavjudligi singarilar nazarda tutiladi; ye) eroziyaga uchragan tuproqlarning yemirilish xarakteri va intensivligi ( eroziya turlari va ularning tez yoki sekin kechish xarakteri) ga qarab alohida gruppaga bo’linadi. Tuproqlarni grupppalarga ajratishda maxsus meliorasiya tadbirlarni qo’llashni talab etmaydigan, zonaga xos ekinlarni ekish zarur yerlar va ekin ekish uchun maxsus melorasiya tadbirlarni qo’llash zarur (sho’rlangan, botqoqlangan, toshloq) yerlar ajratiladi. Muayyan gruppaga kiritilgan yerlarda o’ziga xos agrotexnika tadbirlari qo’llaniladi va zonallik prinspi asosida shu sharoitga mos keladigan ekinlar ekiladi. Shunday qilib, tuproq kartalari va kartogrammalari yerga ishlov berish va o’g’itlash sistemalarini, tuproqlarni meliorasiyalash hamda bonitirovkalash turlarini aniqlashda foydalaniladi.