logo

Metamorfik tog’ jinslari va ularning turlari

Загружено в:

28.11.2024

Скачано:

0

Размер:

875.078125 KB
Metamorfik tog’ jinslari va ularning turlari
REJA:
I. Kirish:  Kurs ishining maqsad va vazifalari.
1. Tog’ jinslari haqida umumiy tushuncha.
2. Metamorfik jinslarni hosil bo‘lishi va asosiy omillari, turlari.
3. Metamorfik tog‘ jinslarini strukturasi va teksturasi.
4. Metamorfik tog‘ jinslarining tasnifi.
II. Xulosa 
III. Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati 
Kirish Metamorfik jinslar issiqlik, bosim va kimyoviy jarayonlar ta'sirida o'zgaradi. 
Odatda sirt ostida yaxshi ko'milgan. Ushbu ekstremal sharoitlarga ta'sir qilish 
toshning mineralogiyasi, tuzilishi va kimyoviy tarkibini o'zgartirdi. Metamorfik 
jinslarning ikkita asosiy turi mavjud: Metamorfik jinslar barglari   gneys, fillit, 
slanets va shifer kabi isitish va yo'nalish bosimi tufayli qatlamli yoki tarmoqli 
ko'rinishga ega bo'ladi; bargli emas   bargsiz marmar va qatlamlar yoki bantlar 
ko'rinmaydigan kvartsitlar kabi.
Metamorfik jinslar, ehtimol, eng kam ma'lum bo'lgan va ko'pincha geologiya 
va petrologiya bo'yicha mutaxassis bo'lmaganlar tomonidan aralashtiriladi yoki 
boshqalar bilan bog'lanadi. Biroq,   Bu jinslar nafaqat yer qobig'ida juda ko'p,   ular, 
shuningdek, tog'larning paydo bo'lishi kabi ko'plab geologik va tektonik hodisalar 
uchun tanlangan mahsulotdir. 
Metamorfik jinslarni o'rganish yerning geologik evolyutsiyasini tushunish 
uchun muhim ahamiyatga ega. Bundan tashqari, bu mineral kollektorlar uchun 
katta qiziqish uyg'otadi,   metamorfik jinslar tipik geologik muhitni ifodalaydi   Bu 
erda juda ko'p terilgan mineral turlarini topish mumkin, masalan, granat va beril. 
Tog' jinslarining yangi jinslarga aylanishiga olib keladigan barcha hodisalar 
to'plami metamorfizm deb ataladi, bu atama yunoncha so'zdan olingan ma'noni 
anglatad i.
1. Tog’ jinslari haqida umumiy tushuncha . Tog   jinslariʻ 1
  -   Yer   po stini   tashkil   qiluvchi,   mustaqil   geologik   jism   hosil	ʻ
qiluvchi   doimiy   tarkibga   ega   bo lgan   tabiiy   mineral   agregatlardir.   "Tog’   jinslari"	
ʻ
termini   hozirgi   ma noda   1798   yildan   beri   ishlatilib   kelinadi.   Odatda   tog’   jinslari	
ʼ
deb faqat qattiq jismlarni tushuniladi, keng ma noda	
ʼ   esa ularga suv, neft va tabiiy
gazlar ham kiradi. Tog’ jinslarining kimyoviy va mineral tarkibi bilan bir qatorda,
struktura va teksturasi ham muhim diagnostik belgi hisoblanadi. Tog’ jinslaridagi
minerallar foizi, ularning mineral tarkibini aniqlaydi. Kelib chiqishiga qarab ular 3
guruhga bo linadi: magmatik (otqindi), cho kindi va metamorfik jinslar. 	
ʻ ʻ
Yer   po stining   90%   ga   yaqin   qismi   magmatik   va   metamorfik,   qolgan   10%
ʻ
cho kindi  tog	
ʻ ʻ   jinslaridan  iborat,  ammo  yer  yuzasining   75%  maydonini  cho kindi	ʻ
tog   jinslari   egallaydi.   Tog’   jinslariningning   kelib   chiqishida   mineral   tarkibidagi	
ʻ
farqi,   ularning   kimyoviy   tarkibi   va   kimyoviy   xususiyatlarida   o z   aksini   topgan.  	
ʻ
Tog’ jinslari zichlik, elastiklik,   pishiqlik, issiqlik, elektr va magnit xususiyatlariga
ega.   Tog’   jinslarining   xususiyatlari   ularning   mineral   tarkibi,   tuzilishi   va   tashqi
sharoitiga   bog liq.   G ovaklik   va   darzlik   tog’   jinslari   xossalarini   aniqlaydigan	
ʻ ʻ
muhim   parametrlardir.   G ovakchalar   qisman   suyuqlik   bilan   to lgan   bo lishi	
ʻ ʻ ʻ
mumkin,   shuning   uchun   tog’   jinslarining   xossalari   qattik,   gazsimon   va   suyuq
fazalarning   xususiyatlari   va   ularning   nisbiy   miqdoriga   ham   bog liq.  	
ʻ
G ovaklik   va   darzlik   tog’   jinslarini   neft   va   suv	
ʻ   kollektori   sifatida   baholashda,
hamda   ularning   buloqqa,   burg i   qudug i   va   boshqalarga   oqib   kelish   tezligini	
ʻ ʻ
aniklashda   muhimdir.   Tog’   jinslarining   namlik   va   gaz   sig imi,   suv   va   gaz	
ʻ
o tkazuvchanligi   ham   ularning   g ovakliligi   bilan   aniqlanadi.   Magmatik   tog’	
ʻ ʻ
jinslarida gazli bo shliklar miqdori 60— 80% ga yetadi (masalan, pemza va pemza	
ʻ
tuflari).   Cho kindi   tog’   jinslarida   cho kindi   hosil   bo lish   jarayonida   g ovakchalar	
ʻ ʻ ʻ ʻ
vujudga   kelib,   sementlanish   vaqtida   berkilishi   yoki   saqlanib   qolishi   mumkin.
Metamorfik   tog’   jinslarida   g ovakchalar   kam   buladi,   faqat   yoriqlar   (darzliklar)	
ʻ
bo lib, ular jinslar soviyotganda paydo bo ladi.	
ʻ ʻ
1 Tog’ jinslarining zichligi ularning g ovakligi va mineral tarkibi bilan bog liq.ʻ ʻ
Rudali   minerallar   yuqori   zichlikka   ega   (masalan,   piritda   —   5000   kg/m3   gacha,
galenitda 7570 kg/m3 gacha). Cho kindi tog  jinslari minerallarining zichligi kam	
ʻ ʻ
(masalan,   tosh   tuzining   zichligi   2,2   g/   sm3).   Tog’   jinslarining   issiqlik   sig imi   va	
ʻ
hajmning issiqlikdan kengayish koeffitsenti birinchi galda ularning mineral tarkibi
bilan   aniqlanadi.   Tog’   jinslarining   mustahkamlik,   taranglik   xususiyatlari,   issiqlik
va elektr o’tkazuvchanligi, asosan, jinslarning tuzilishi va ayniqsa donachalarning
uzaro   bog’lanish   kuchiga   bog liq.   Fizik   xossalari   qatlam   tekisliklari   yo nalishida	
ʻ ʻ
bir   xil   bo lsa,   ko ndalang   yo nalish   bo ylab   boshqacha   bo ladi.   Tog’   jinslarining	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
cho zilishga   chidash   darajasi,   issiqlik   o tkazuvchanlik,   elektr   o tkazuvchanlik,	
ʻ ʻ ʻ
dielektrik   va   magnit   o tkazuvchanlik   xususiyatlari   qatlam   yo nalishi   bo ylab,	
ʻ ʻ ʻ
siqilishga   chidash   darajasi   esa   ko ndalang   yo nalish   bo ylab   ko proq   bo ladi.	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
Mayda   donador   tog’   jinslarida   mustahkamlik   yuqori   bo lsa,   yirik   donador   tog’	
ʻ
jinslarida   past   bo ladi.   Siqilishga   chidash   darajasi   ayniqsa,   tolasimon   tuzilgan	
ʻ
mayda   donador   jinslarda   yuqori   (masalan,   nefritda   500   MN/m2).   Ko pgina	
ʻ
cho kindi jinslarda (tosh tuzi, gips va b.)da siq	
ʻ ilishga chidash darajasi past.
 
Tog	
ʻ   jinslari   odatda,   issiqlikni   yomon   o tkazadi,   g ovaklik   ortishi   bilan	ʻ ʻ
ularning issiqlik o’tkazuvchanligi yanada susayadi.  Tarkibida yarim o tkazgichlar	
ʻ (grafit, temir va polimetall rudalari va b.) bo lgan jinslarda issiqlik o tkazuvchanlikʻ ʻ
xususiyati ko p bo ladi. Tog  jinslarining ko’pi dielektrik va yarim o tkazgichlarga	
ʻ ʻ ʻ ʻ
kiradi. Ularning magnitlanish xossalari, birinchi galda, ular tarkibidagi ferromagnit
minerallar (magnetit, titanmagnetit, pirrotin)ga bog liq. Tog  jinslarining xossalari	
ʻ ʻ
mexanik (bosim), issiqlik (temperatura), elektr, magnit, radiatsion (kuchlanish) va
moddiy   (suyuklik,   gaz   va   boshqalarga   to yinganligi)   maydonlarning   ta siriga	
ʻ ʼ
bog liq.  	
ʻ
Bosim  ta sirida	
ʼ   jinslar zichlashadi,  g ovaklar  eziladi, donachalarning kontakt	ʻ
maydoni kengayadi, shu tariqa tog  jinslarining xossalari o zgaradi. Odatda, bosim	
ʻ ʻ
ortishi bilan elektr va issiklik o tkazuvchanlik, mustahkamlik oshib boradi. Issiqlik	
ʻ
ayrim   minerallarning   erib   zichlashishi,   parchalanishi,   bug’lanishiga   olib   keladi,
natijada tog  jinslari xossalari o zgaradi. Elektromagnit maydonlarning kuchlanishi	
ʻ ʻ
va   chastotasi   tog   jinslarining   elektromagnit   va   radioto’lqin   xususiyatlariga   katta	
ʻ
ta sir   kursatadi.   Tog   jinslari   foydali   qazilma   sifatida   o’ziga   xos   mustahkamlik,	
ʼ ʻ
abrazivlik,   qattiqlik,   parmalanish   darajasi,   portlashga   chidamliligi   va   boshqa
texnologik   xususiyatlarga   ega.   Ularning   moddiy   tarkibi,   fizik   va   kimyoviy
xususiyatlari   geofizika,   geologiya   (jumladan,   muxandislik   geologiyasi)   va
konchilik sanoatida informatsiyalarn ing asosiy manbai hisoblanadi. 
Magmatik   tog   jinslarining	
ʻ 2
  strukturasi   magmaning   tarkibi   va   uning   sovish
sharoitlariga   bog liq.   Otqindi,   tomir   va   effuziv   jinslarda   ular   turlicha   bo ladi.	
ʻ ʻ
Otqindi jinslar uchun to liq kristalli strukturalar xos bo lib, unda jinslarning barcha	
ʻ ʻ
moddalari   qayta   kristallanadi.   Magma   tarkibida   uchuvchi   komponentlarning
bo lishi   kristallanish   temperaturasini   pasaytiradi   va   magmaning   qayishqokligini	
ʻ
kamaytiradi,   bular   esa   kristallizatsiya   jarayonini   to liq   bo lishiga   sabab	
ʻ ʻ
bo ladi.	
ʻ   Shuning   uchun,   nordon   magmaning   chuqur   sharoitda,   uchuvchi
komponentlarni   saqlagan   holda   sekin   sovishi   to liq   kristallangan   donador   jinslar	
ʻ
(masalan, granit) hosil bo lishiga olib keladi. Idiomorfizmning turli darajadagi jins	
ʻ
hosil   qiluvchi   minerallar   yig indisi   bo lgan   strukturalar   —   gipidiomorf   donadorli	
ʻ ʻ
(granit,   sienit   va   dioritlar)   deyiladi.   Eritmadan   bir   vaqtning   o zida   dala   shpati   va	
ʻ
2 kvarsning   ajralishi   pegmatitsimon   yoki   grafitsimon   strukturalarning   paydo
bo lishiga sabab bo ladi. Kristallarning nisbiy o lchamiga qarab, tekis donador vaʻ ʻ ʻ
notekis donador bo ladi. Notekis donadorlari porfirli va porfir  ko rinishli  bo ladi.	
ʻ ʻ ʻ
Porfir   ko rinishli   strukturalarda   tog   jinsining   massasi   mayda   va   o rta   donali	
ʻ ʻ ʻ
bo lib,   alohida   minerallarning   yirik   porfirli   bo lakchalaridan   tashkil   topadi.  	
ʻ ʻ
Otqindi   jinslardagi   teksturalar   orasida   eng   avvalo   massivli   yoki   bir   jinsli
teksturalar   bo lib,   ularda   barcha   minerallar   jins   bo ylab   bir   tekisda   tarqalgan   va	
ʻ ʻ
hamma   maydonlarda   taxminan   bir   xil   tarkib   va   strukturaga   ega   bo ladi.   Har   xil	
ʻ
jinsli   taksitli   teksturalar   ham   keng   tarqalgan.   Yo l-yo l   va   flyuidal   teksturalar	
ʻ ʻ
minerallarning   oriyentirli   joylashuvi   bilan   kristallanayotgan   magmaning
harakatlari   vaqtida   vujudga   keladi.   Tomirli   va   effuziv   tog   jinslariga   porfirli	
ʻ
struktura   xos   bo lib,   u   magmaning   sovishi   va   uchuvchi   komponentlarning	
ʻ
yo qolishiga   bog liq   bo lgan   tez   kristallanishini   ifodalaydi.   Ba zan   bu   struktura	
ʻ ʻ ʻ ʼ
otqindi   jinslarning   chekka   qismlarida   kuzatiladi,   ular   tog   jinslarining   asosini
tashkil   qiluvchi   zich   (afanitli)   massasida   minerallarning   yirik   xol-xol   ajratmalari
borligi bilan bog liq. Xol-xolligi bo lmagan effuziv jinslarning strukturalari afanitli	
ʻ ʻ
deb   ataladi.   Asosiy   massaning   strukturalari   orasida   shisha   va   kris.   tallar
(mikrolitlar)   nisbatiga   qarab   shishali   yoki   vitrofirli,   yarim   kristalli   va   mikrolitli
strukturalar   fark,   qilinadi.   Effuziv   jinslarning   kristallanish   darajasi   magmaning
tarkibi va uning kristallanish geologik sharoitiga  bog liq. 	
ʻ
Yer   yuzasida   lavaning   sovishi   va   uchuvchi   komponentlarning   yo qolishi	
ʻ
birgalikda tez sodir bo ladi. Nordon va o rtacha lavalar  (liparitli, andezitli) yarim	
ʻ ʻ
kristallangan   va   asosiy   massalarida   ingichka   (mm   ning   o ndan   va   yuzdan   bir	
ʻ
kismi)   mikrolitlar   bo lgan   shishasimon   jinslar   (obsidian,   pemza)   hosil   qiladi.	
ʻ
Asosiy   va   suyuqroq   lavalar   yer   yuzasida   yarim   kristallangan   jinslar   ko rinishida	
ʻ
soviydi.   Effuziv   jinslarning   teksturalari   orasida:   massivli,   flyuidal,   yo l-yo l	
ʻ ʻ
flyuidallilar   bo lib,   ular	
ʻ   turli   rangdagi   vulkanik   shisha,   xol-xollilik   va   mikrolitlar
parallel   chiziqchali   joylashuvi   bilan   bog liq   bo ladi.   Lavadagi   gazli	
ʻ ʻ
pufakchalarning  miqdoriga  qarab g ovakli, pufakchali   va  pemzali  teksturalar   farq	
ʻ qiladi.   Bo shliqlar   ikkilamchi   minerallar   (kvars,   opal,   seolit,   karbonatlar   vaʻ
boshqalar) bilan to ldirilganda bodomtoshli teksturalar hosil bo ladi.	
ʻ ʻ
2. Metamorfik jinslarni hosil bo‘lishi va asosiy omillari, turlari Birlamchi   magmatik   va   cho’kindi   tog‘   jinslari   yerning   chuqur   qismlarida
o‘zgarishi   natijasida   metamorfik   jinslar   hosil   boiadi.   Metamorfizm   jarayonida
birlamchi   minerallar   to‘liq   yoki   qisman   qayta   kristallanadi.   Qayta   kristallanish
minerallarni  erish  nuqtasidan   past  haroratda  sodir  bo‘ladi.  Metamorfik  jinslar  yer
qobig'ida   keng   rivojlangan   bo‘lib,   ko‘proq   dokembriygacha   bo‘lgan   davrlarda
sodir boigan. Ular yer qobig‘ini katta hududlarida keng rivojlangan. 
Metamorfik   tog   jinslariʻ   —   avval   cho kindi   yoki   magmatik   jins   si-fatida	ʻ
vujudga kelgan, lekin Yer qa rida chuqur flyuidlar, temperatura va bosim ta sirida	
ʼ ʼ
o zgargan   (metamorfizm)   yoki   yer   yuzasiga   yaqin   qatlamda   ichiga   kirib   borgan	
ʻ
intruziv   massalar   issig idan   o zgarishga   uchragan   tog   jinslari.   Bunda   jinslarning	
ʻ ʻ ʻ
kimyoviy   tarkibi   deyarli   o zgarmaydi.   Cho kindi   va   otqindi   jinslar	
ʻ ʻ
metamorfizmidan   vujudga   kelgan   para-   va   ortometamorfik   jinslar   farq   qilinadi.
Metamorfik   tog   jinslaridan   slanets,   gneys   hamda   marmar,   kvarsitlar,   rogoviklar	
ʻ
ko p   tarqalgan.   Metamorfik   tog   jinslarining   tarkibi   fizik-mexanik   xususiyatlari	
ʻ ʻ
kabi   har   xil.   Karbonatli   Metamorfik   tog   jinslaridan   marmar,   kalsifirlar,	
ʻ
kataklizitlar   alohida   o rin   egallagan.   Skarn,   ohaktoshsilikatli   jinslarning	
ʻ
metamorfik   o zgarishiga   gidrotermal   suyuqliklar   sezilarli   ta sir   ko rsatgan.   Katta	
ʻ ʼ ʻ
ahamiyatga   ega   bo lgan   temir,   mis   kabi   rudali   konlar   skarn   tipiga   mansub.	
ʻ
Regional   metamorfiz-mda   hosil   bo lgan   Metamorfik   tog   jinslari   kuchli   bosim	
ʻ ʻ
ta sirida   varaqsimon   qatlamlashgan.   Katta   chuqurlikda   vujudga   kelgan   eklogitlar	
ʼ
granat-jodeit  tog   jinslaridan   iborat.  Loyqa  jinslardan  hosil  bo lgan  fillitlar   ostida	
ʻ ʻ
xlorit,   granatbiotitlar,   slyudali   slanetslar,   undan   pastrokda   gneys   va   granulitlar
joylashgan. Metamorfik tog  jinslariningaksariyati foydali qazilmalardir.	
ʻ
Metamorfik  jinslarni   o‘rganish   katta  ahamiyatga   ega,   chunki   ular   bilan  ko‘p
foydali qazilma konlari bog‘langan. Tog’ jinslarini metamorfizmi deb, strukturaviy
va   mineralogik   o‘zgarishga   olib   keladigan   har   qanday   jarayonga   aytiladi.   Ayrim
hollarda fizikaviy va kimyoviy sharoitni o‘zgarishi jinslarni kimyoviy o‘zgarishiga
olib   keladi.   Metamorfizmni   asosiy   omillariga   haroratni   va   gidrostatik   bir
tomonlama bosimni oshishi, pastdan ko‘tarilgan eritma va gazlar kiradi. Haroratni
oshishi magmatik jinsni harorati, radioaktiv elementlarni parchalanishi va jinslarni yerni   chuqur   qismlarga   tUshib   qolishi   bilan   bog‘iangan.   Chuqurga   tushish   bilan
har 33 metrda harorat o‘rtacha 1°  С  ga oshadi. Gidrostatik bosim kontinetda har bir
km  da  270 atm.  ga  oshadi.  Metamorfizm   quyidagi  turlarga bo‘linadi:  regional  va
lokal   metamorfizm,   dinamometamorfizm,   kontakt   metamorfizm,   kontakt
metasomatizm, avtometasomatizm, gidrotermal metasomatizm va boshqalar. 
Katta   hududda   sodir   bo’lgan,   yani   keng   tarqalgan   dinamotermal
metamorfizmga   regional   metamorfizm   deyiladi.   Regional   metamorfizmga
uchragan   hududlarida   metamorfik   jinslarni   bir   xil   rivojlanganligi   va   metamorfik
omillami (bosim va harorat) bir xilligi xosdir. 
Katta  hududlarda  jins  tashkil   qiluvchi  minerallarni   ma’lum   assosiasiyasi  xos
bo‘lib,   ular   fiziko-kimyoviy   sharoitni   doimiyligini   ko‘rsatadi.   Kontakt
metamorfizm ikki turga bo‘linadi: 
1) Kontakt termal (soviyotgan intruziv-ni haroratini ta’siri natijasida atrofdagi
jinslarni o‘zgarishi). 
2) Kontakt metasomatik. 
Dinamometamorfizm   tog‘   jinslarini   strukturasini   va   mineral   tarkibini
o‘zgarishi bilan sodir bo‘Iadigan jaroyondir. Metamorfizmni bu turi bir tomonlama
bosimni va past haroratni ta’sirida sodir boiadi. Tektonik jarayonlar ta’sirida jinslar
maydalanadi   va   uqalanadi.   Bu   metamorfizmni   mahsulotlariga   kataklazirlangan
jinslar, kataklazit, milonit va tektonik brekchiyalar kiradi. 
Avtometamorfizm   magmatik   massivni   sovishi   va   magmatik   jinslarni   hosil
bo‘lish davridagi jaryondir. Bu jarayon magmatik jinslarni kristallanishi davomida
termodinamik   sharoitni   o‘zgarishi   bilan   bog‘langan   va   qoldiq   eritmani,
uchuchuvchi   komponentlarni   va   gidrotermal   eritmalarni   kristallangan   jinslarga
ta’siri natijasida sodir bo‘ladi. Bu jarayonga peridotitlarni serpentinizatsiyalanishi,
granitlarni greyzenlanishi, spilitlarni albitizatsiyalanishi va jarayonlar kiradi.
3. Metamorfik tog‘ jinslarini strukturasi va teksturasi Metamorfik   va   metasomatik   jinslarni   strukturasi   va   teksturasi   ulami
kristallanish   darajasi,  mineral   donalarini  shakli,  ulami  birikishi,  kattakichikligi  va
o‘zaro joylanishi bilan belgilanadi. 
Metamorfik   tog‘   jinslarining   strukturasi 3
  Metamorfik   jinslarda   qayta
kristallanish   jarayoni   qattiq   holda   suvni,   eritmalarni   yoki   parlami   va   boshqa
katalizatorlarni ishtirokida sodir bo‘ladi. Suv jinslarda jinsni namgarchiligi, hamda
ayrim   minerallarda   bog‘liq   holda   bo‘ladi   (masalan,   opal   -Si02   nH20).   Yuqori
haroratda suv  ajralib chiqadi, u erituvchi  yoki  katalizator  vazifasini  bajaradi. Suv
ayrim   minerallami   eritadi,   erigan   materialdan   boshqa   joyda   yangi   mineral   hosil
bo‘ladi. 
Metamorfik   jaroyoni   to‘liq   rivojlanmagan   vaqtda   straktura   metamorfik   va
birlamchi   strukturalarni   oralig‘ida boiadi.  Bunday  strukturalar   qoldiq yoki   reliktli
strukturalar   deyiladi.   Ularga   blastogranitli,   blastoporfirli   va   boshqa   strukturalar
kiradi. Blastogranitnaya struktura blastez jarayonida o'zgargan granit stmkturasidir.
Blastez   jarayonida   mozaikali   strukturaga   ega   bo‘lgan   kvars   to‘plamlari   yoki
ma’lum yo‘nalishga ega bo‘lgan slyudalar orasida kvarsni to‘plamlari bo‘ladi. 
Metamorfik   jinslarda,   magmatik   jinslarga   nisbatan   farqli,   minerallami
idiomorfizm darajasi  ularni kristallanish darajasiga bog‘liq. Bunday strukturalarni
kristalloblastli strukturalar deyiladi.
Kristalloblastli struktura bu umumiy termin bo‘lib, hamma to‘liq kristallangan
strukturalarga aytiladi. Kristalloblastli strukturaga quyidagi xususiyatlar xos: 
1.   Minerallarni   chegarasi   shaklsiz   bo‘lib,   ko‘pincha   kesilgan   va   buxtasimon
bo‘ladi. 
2. Mayda minerallar yirik minerallarda vklyuchenie holida uchraydi. 
3. Minerallar to‘plam holida joylanish xususiyatiga egadir. 
Metamorfik   jinslarda   mineral   donalarining   shakli   ksenoblast   va   idioblast
bo‘ladi.   Ksenoblast   minerallar   ma’lum   kristall   shakliga   ega   emas.   Idioblast
minerallarga   kristallografik   qirralarni   rivojlanishi   xosdir.   Metamorfik   jinslarda
3 minerallarni shakli ularni kristallanish xususiyati va kristallarni tuzilishida ishtirok
etuvchi moddalarni miqdoriga bog‘liq. 
Blastez   jarayonida   hosil   bo‘lgan   minerallarga   ularni   kristallografik
formalarini   bo‘lmasligi   va   bir   vaqtda   hosil   bo‘lishligi   xosdir.   Kristalloblastli
straktura   quyidagi   turlarga   bo’linadi:   Gomeblastli,   geteroblastli,   granoblastli,
rogovikli, lepidoblastli, nematoblastli, fibroblastli, petelchatli, sitovidli, diablastli. 
Gomeblastli   stmkturaga   jins   tashkil   qiluvchi   minerallarni   o‘lchamini   ozmi-
ko‘pmi birxilligi xosdir
Geteroblastli   stmkturaga   jins   tashkil   qiluvchi   minerallarni   o‘lchamini   har
xilligi xosdir
Granoblastli strukturada jins minerallari ma’lum miqdorda izometrik shaklga
egadir.   Minerallami   formasi   har   xil   bo‘ladi:   dumaloq,   poliedrik,   buxtasimon   va
arrasimon. 
Rogovikovli   struktura   rogoviklarga   xosdir.   Unga   mineral   donalarini   shakli
arrasimonligi va minerallami to‘plam holida uchrashi xosdir. Bu strukturaga ayrim
holda geteroblastli va poykiloblastli tuzilish xosdir. 
Lepidoblastli   strukturada   minerallami   asosiy   qismiga   cheshuykali   va
plastinkali   shaklga   egaligi   bo‘lishligi   xosdir.   Cheshuykali   minerallar slansevatostga   parallel   holda   riojlangan   bo‘ladi.   Minerallami   o‘lchami   bo‘yicha
struktura   dag‘al-,   mayda-,   mikroblastli   turlarga   bo’linadi.   Lepidoblastli   struktura
gomeblastli va geteroblastli bo‘lishi mumkin
Nematoblastli struktura. Ayrim minerallar (Kuznetsov E.A. bo‘yicha) prizma
bo‘yicha   uzun   kristallami   hosil   qilishga   moyildir.   Minerallar   bir   yo‘nalishda
joylashadi.   Bekkeni   fikricha   nematoblastli   strukturada   tolali   minerallar   chalkash
agregatlarni hosil qiladi. 
Fibroblastli   stuktura.   Bu   struktura   nematoblastli   strukturadan   jinsni   uzun
tolali minerallardan tashkil topganligi bilan farq qiladi. 
Petlyasimon   (xalqasimon)   struktur   serpentinitlarga   xosdir.   Jinsda   ko‘p
miqdorda   yo‘nalgan   ilgaklar   bo‘lib,   serpentindan   tashkil   topgan   yo‘llar   har   xil
tomonga   yo‘nalgan   bo'ladi.   Yo‘llar   tolasimon   tuzilgan   serpentinitdan   tashkil
topgan. Ular olivindagi darzlar bo‘ylab rivojlanadi. 
Poykiloblastli   struktura.   Bu   strukturada   yirik   minerallarni   ichida   ko‘p
miqdorda mayda minerallarni donalarini o‘z ichiga olgan bo‘ladi. Brekchiyasimon
strukturali   jinslarga   qirrali   bo‘laklami   borligi   xosdir.   Sementlovchi   moddalar
bo‘laklardan strukturasi va hosil bo‘lishi bilan farq qiladi. 
Kataklastik   struktura.   Bu   struktura   jinslarga   mexanik   kuchlarni   ta’-   sirida
hosil bo‘ladi. Unda minerallar buralgan va maydalangan bo‘ladi.
Metamorfik   tog‘   jinslarini   teksturasi   Metamorfik   jinslarga   quyidagi
teksturalar   xosdir:   massiv,   yo‘l-yo‘l,   slanesli,   hol-hol,   ochkovaya   va
mindalekamennaya (bodomsimon). 
Massiv   teksturali   jinslarga   quyidagilar   xosdir 4
:   jinsni   tashkil   qiluvchi
minerallar   tartibsiz   joylashgan   bo‘lib,   ular   markazga   qarab   va   ma’lum   yo‘nalish
bo‘yicha   yo‘nalmagan   bo‘ladi.   Bu   tekstura   bir   xil   materialli   jinslarni   qayta
4 kristallanishi   natijasida   hosil   bo‘ladi.   Massiv   tekstura   marmar   va   kvarsitlarga
xosdir
Yo‘l-yo‘1   tekstura   jinslarda   hollarni   ket-ket   kelishi   xos   bo‘lib,   yo‘llar   bir-
birlaridan  mineral   tarkibi,  strukturasi  va  boshqa  belgilari   bilan  farq  qiladi.  Ularni
kelib   chiqishi   har   hil   bo‘ladi   Ular   qoldiqli   tekstura   bo‘lib,   birlamchi   qatlamli
jinslarni   (qumtosh,   ohaktosh,   gillar   va   boshqalar)   hisobiga   hosil   bo‘ladi.   Bu
tekstura yana metamorfizm jarayonida minerallami qayta joylanishi hisobiga hosil
bo’adi.
  Gneyssimon tekstura yo‘l-yo‘l teksturani turi bo‘lib, gneys va migmatitlarni
teksturasini alohida ta’kidlash uchun ishlatiladi 
Slanessimon  tekstura  jinsda  parallel  joylashgan  yo‘llami  borligi  bilan  ajralib
turadi.   Bu   teksturaga   jinsda   plastinkali,   cheshuykali,   uzun   yo‘nalgan   minerallami
hamda   linzasimon   agregatlami   parallel   joylashganligi   xosdir.   Slansevatost
birlamchi va ikkilamchi bo’ladi. Birlamchi slansevatost sedimentasiya va diagenez
davrida   hosil   bo’ladi.   Ikkilamchi   slansevatost   metamorfizm   jarayonida   hosil
bo’ladi.   Minerallar   bir-biriga   uzun   tomoni   bilan   parallel   joylashib   o‘sadilar.   Ular
maksimal bosim yo‘nalishiga perpendikulyar holda o‘sadilar Xol-xol   tekstura   jinslarga   hollami   borligi   xos   bo‘lib,   ular   asosiy   massadan
o‘zini   tarkibi,   ayrim   hollarda   strukturasi   bilan   ajralib   turadi.   Bu   struktura
rogoviklarga xosdir. 
To‘p   xolli   teksturali   jinslarda   dumaloq   yoki   uzun   tuzlishga   ega   bo‘lgan
agregatlami   borligi   xosdir.   Ular   bir   yoki   bir   nechta   minerallardan   tashkil   topgan
bo‘lib,   slansevatostga   parallel   joylashadi.   Jinsni   tashkil   qiluvchi   mayda   donalar
ulami   qamrab   oladi.   To‘p   xolli   tekstura   odatda,   slaneslangan   va   milonitlashgan
granit, granito-gneys va porflrlarga nisbatan ishlatiladi. Bu tekstura qoldiq tekstura
bo'lib dinamometamorfizm jarayonida hosil boiadi
4. Metamorfik tog‘ jinslarining tasniti
Metamorfik   tog‘   jinslari   har   xil   geologik   jarayonlar   ta’siri   natijasida   hosil
bo‘ladi. Metamorfik jinslarni klassifikatsiya qilganda, ularni kimyoviy va mineral
tarkibini,   struktura   va   teksturasini   hamda   qaysi   metamorfizmni   turini   hisobiga
hosil   bo‘lganligiga   e’tibor   beriladi.   Minerallarni   paragenezisiga   qarab   qanday
termodinamik   (R,T)   sharoitda,   struktura   va   tekstura   belgilariga   qarab   qanday chuqurlikda jinslar hosil bo‘lganligini aniqlash mumkin. Ularni kimyoviy tarkibini
tahlil qilib birlamchi jinsni tarkibini bilib olish mumkin. 
Metamorfik tog‘  jinslari  ikki  xil  genetik kelib chiqishga ega.  Ularni  ma’lum
qismi   cho’kindi   jinslarni   (parajinslar),   ma’lum   qismi   esa   magmatik   jinslarni
(ortojinslar)   hisobiga   hosil   boiadi.   Bunga   qaramasdan   har   xil   birlamchi   jinslarni
hisobiga   bir   xil   mineral   tarkibli   metamorfik   jinslar   hosil   bo‘ladi.   Buni
konvergensiya deyiladi. 
Metamorfik jinslarni birinchi klassifikatsiyasi Van-Xayz, Bekke, Grubenman
va   Nigglilami   ishlarida   keltirilgan.   Ular   metamorfik   jinslarni   klassifikatsiyasi
«Metamorfizmni   chuqur   zonalari»   nazariyasiga   asoslangan.   Bu   nazariya   muvofiq
regional   metamorfizmni   kuchli   rivojlanishi   harorat   va  bosimni  funksiyasi   sifatida
ko‘riladi.   Ular   ma’lum   termodinamik   sharoitda   barqaror   bo‘lgan   minerallarni
assotsiatsiyasini borligini ko‘rsatdilar. Ular metamorfizmni hosil bo‘lish jarayonini
uchta zonaga ajratishgan: epizona, mezazona va katazona 5
. 
1.   Epizonada   harorat   va   umumiy   bosim   past,   bir   tomonlama   bosim   o‘rtacha
bo‘lib,   u   zonani   ostki   qismiga   tushgan   sari   ortib   boradi.   Bu   zonani   o‘ziga   xos
minerallari quyidagilardan iborat: soizit, epidot, xlorit, serisit, aktinolit, albit, talk.
Bu   zonada   quyidagi   jinslar   hosil   bo‘ladi:   fillit,   slanes,   epidotli   jinslar,   kvarsit,
marmaf, kataklastik jinslar va boshqalar. 
2. Mezazonada harorat va umumiy bosim o‘rta, yuqori, bir tomonlama bosim
yuqori   bo’ladi.   Bu   zonani   tipik   minerallari   quyidagilardir:   biotit,   muskovit,
rogovaya   obmanka,   disten,   stavrolit,   almandin.   Mezazonani   o‘ziga   xos   jinslari
quyidagilardan   iborat:   muskovitli,   muskovit-biotitli,   epidotli,   kianitli,   stavrolitli
slaneslar, amfibolit, rogovik, andradit-gedenbergitli skamlar, marmar, kvarsitlar. 
3.   Katazonada   harorat   va   umumiy   bosim   yuqori,   bir   tomonlama   bosim   past
bo‘ladi.   Bu   zonani   tipik   minerallari   quyidagiiardan   iborat:   sillimonit,   korund,
anortit, rombik piroksen, vollastonit, omfasit, pirop. Bu zonada gneys, sillimonitli
va   granat   -   biotitli   slaneslar,   vollostonit-diopsidli   jinslar,   rogoviklar,   andradit-
gedenbergitli skarnlar, eklogitlar, marmar, kvarsit va boshqalar hosil bo‘ladi. 
5 Keyinchalik   minerallami   muvozanati   to‘g‘risidagi   fizikaviykimyoviy
ta’limotni  rivojlanishi, metamorfik fatsiyalar  tushunchasini  pay do bo‘lishiga olib
keldi. Bu yo‘nalish hozirgi paytdagi metamorfik jinslarni tasnif qilishda asos boidi.
Metamorfik fatsiyalar prinsipi fin olimi Eskola tomonidan taklif qilingan. 
Metamorfik   jinslarni   mineral   tarkibi   metamorfizmni   fizikaviykimyoviy
sharoitini   funksiyasidir.   Har   xil   termodinamik   sharoitda   bir   xil   kimyoviy   tarkibli
jinsdan har xil mineral assotsiatsiyalar hosil boMadi. Masalan: Vinkler SiO2 : CaO
:   Al2O3   =1:1:1   tarkibli   jinsdan   past   haroratli   fasiya   sharoitida   kalsit-   tremolit-
dolomit  minerallarining assotsiatsiyasi,  huddi shu tarkibli jinsdan yuqori haroratli
fatsiya sharoitida esa magnezit-talk mineral assotsiatsiyasi hosil bo’ladi deb aytadi.
Regional metamorfizm jinslari  
Katta   hududda   sodir   bo’lgan,   yani   keng   tarqalgan   dinamotermal
metamorfizmga   regional   metamorfizm   deyiladi.   Regional   metamorfizmga
uchragan   hududlarida   metamorfik   jinslarni   bir   xil   rivojlanganligi   va   metamorfik
omillarni   (bosim   va   harorat)   bir   xilligi   xosdir.   Katta   hududlarda   jins   tashkil
qiluvchi   minerallami   maMum   assotsiatsiyasi   xos   bo’lib,   ular   fiziko-kimyoviy
sharoitni doimiyligini ko‘rsatadi. 
Quyida   regional   metamorfizm   fatsiyalari   va   uni   jarayonida   hosil   bo’lgan
asosiy jinslarni ta’rifi keltirilgan. 
Yashil   slaneslar   fatsiyasining   jinslari . 6
  Bu   fatsiya   jinslari   quyidagi   termodi-
namik   sharoitda   hosil   bo’ladi.   Harorat   400°   С   gacha,   bosim   4000   atm.   gacha
bo’ladi. Bu sharoitda gillar gilli slaneslar, fillit va xlorit-serisitli slaneslarga o‘tadi.
O’rta va asos vulkanogen jinslar yashil jinslarga va yashil slaneslarga o‘tadi. 
Slaneslarga   jins   tashkil   qiluvchi   minerallami   maium   yo‘nalishda
joylashganligi xosdir. Jinsni teksturasi slanessimon, strukturasi lepidoblastli, ayrim
hollarda   grano-lepidoblastli.   Slaneslar   regional   metamorfizmni   yashil   slaneslar
fatsiyasida   hosil   boMadi.   Ular   hosil   bo'lishiga   ko‘ra   paraslanes   va   ortoslanes
bo'linadi.
6 Metamrofizmni   boshlang‘ich   bosqichida   gillar   gilli   slanesga   o‘tadi.   Jinsda
xlorit, serisit, kvars va boshqa minerallar hosil bo‘ladi. Jinsda gilli massa ma’lum
miqdorda saqlanib qoladi. Jinsni strukturasi blastopelitli . 
Metamorfizmni   darajasi   ko‘payishi   bilan   gilli   slanes   fillitga   o‘tadi.   Fillitlar
mayin   cheshuykali,   yupqa   qatlamli   jins.   Jins   ko‘p   mikdorda   serisit   va   xloritni
bo‘lishi   hisobiga   slanesevatostni   tekisligi   bo‘yicha   ipaksimon   yaltiraydi.   Jinsni
rangi  kumushsimon-oq, yashil-ko‘k, grafit  bo‘lsa,  u to‘q kulrang va qora bo‘ladi.
Jins tarkibida yana kvars, kalsit, dolomit, granat uchraydi
Yashil jinslar va yashil slaneslar o‘rta va asos magmatik tog‘ (andezit, bazalt,
diorit,   gabbro)   jinslarini   o‘zgarishi   hisobiga   hosil   bo‘ladi.   Bu   jinslarda   o‘rta   va
asos   plagioklazlar   albit,   rangli   minerallar   xlorit,   aktinolit,   kalsit   bilan   o‘rin
almashinadi. Jinslarni teksturasi massiv va slanessimon, strukturasi lepidoblastli va
nematoblastli. Ularda qlodiq tekstura va struktura uchrashi mumkin. 
Epidot-   amfibolit   fatsiyas'm'mg   jinslari   harorat   500-650°C   va   bosim   7500-
10000 atm. bo‘lganda hosil bo‘ladi. Bu sharoitda oddiy rogovaya obmanka, biotit,
epidot, o‘rta plagioklaz, andaluzit, sillimonit, stavrolit, granat (almandin) barqaror
bo‘ladi. 
Metamorfizmni   bu   bosqichida   fillit   slyudali   slanesga   o‘tadi.   U   metamorfik
jinslar   orasida   keng   tarqalgan   bo‘lib   para   va   ortajinslardir.   Jins   slansevatost tekisligi   bo‘yicha   kumusshimon   va   oltinsimon   yaltiraydi.   Ularni   yaltirashi   jinsda
biotit va muskovitni uchrashiga bog‘liqdir. Jinsda yana kvars, kamroq albit, epidot,
granat, gematit, kianit yoki sillimonit va boshqalar uchraydi. 
Magmatik tog‘ jinslari regional metamorfizmga uchraganda, bir vaqtni o‘zida
jinslar   kuchli   serisitlashadi   va   kvarslashadi.   Metamorfik   jarayonlar   kuchli
rivojlansa dala shpatlar to‘liq o'zgarib, ularni o‘rniga serisit-kvarsli, kvars-xiorit va
boshqa slaneslar hosil bo‘ladi. 
Birlamchi   jinsning   tarkibiga   va   termodinamik   sharoitga   qarab,   slaneslarda
yuqorida   keltirilgan   minerallardan   tashqari   yana   talk,   rogovaya   obmanka,   soizit,
xloritoid, glaukofan, jadeit, lavsonit va boshqa minerallar uchraydi. 
Kvarsli   qumtoshlar   va   kremenlar   kvarsitsimon   slaneslarga   va   kvarsitlarga
o‘tadi. Ular kvars donalari va ikkilamchi minerallardan tashkil topgan. 
Granit   va   arkozli   qumtoshlarni   hisobiga   slyudali   slaneslar,   kvarsmuskovit-
dala shpatli jinslar rivojlanadi. 
Ularga   granoblast   va   gomeoblastli   strukturalar   xosir.   Ohaktoshlar   marmarga
aylanadi. Ularga granoblastli struktura, massiv teksturalar xosdir.
Amfibolit fatsiyasining jinslari  
Bu   fatsiya   jinslari   quyidagi   sharoitda   harorat   T=650~800°C,   R=4Q00-8000
atm.   Bu   sharoitda   barqaror   minerallarni   oddiy   rogovaya   obmanka,   kordierit,
stavrolit,   biotit,   granat,   plagioklaz   bo‘lib,   yana   natriy-kalishpatli   dala   shpatlari
paydo bo‘la boshlaydi. Amfibolit fatsiyasi sharoitida jinslar qisman erib (anateksis)
granit magmasini hosil qiladi. Ular migmatitlarni hosil bo‘lishiga olib keladi.  Amfibolit   fatsiyasi   sharoitida   gneys,   amfibolit,   migmatit,   marmarlar   hosil
bo‘ladi. 
Gneys   slavyan   «gnus»   so‘zidan   olingan   bo‘lib,   chirigan   ma’noni   bildiradi.
Jinsni tashkil qiluvchi minerallar ma’lum darajada parallel joylashgan bo‘lib, yo‘l-
yo‘l-gneyssimon   teksturani   tashkil   qiladi.   Rangli   va   rangsiz   minerallar   alohida-
alohida   yo‘llarni   tashkil   qiladi.   Gneyslarni   strukturasi   granoblastli,   porfiroblastli,
slyudalar ko‘p bo‘lsa granolepidoblastli bo‘ladi. Sillimonitni tolasimon agregatlari
va   spletiniesi   fibroblastli   struktura   hosil   qiladi.   Ayrim   hollarda   poykiloblastli
stuktura   ham   uchraydi.   Tog‘jinsi   dala   shpati,   kvars,   rangli   minerallar   va   boshqa
qo‘shimcha minerallardan tashkil topgan. 
Levinson-Lessing (1937), Yu.I. Polovinkin (1955), Sudovikov (1964) kvarsni
gneysda bo‘lishi shart deb alohida ta’kidlaydilar. Dala shpati va rangli minerallami
xarakteri   va   ularni   miqdori   keskin   o‘zgarib   turadi.   Shu   sababli   gneyslarni
donadorligi,   rangi   va   tuzilishi   keng   chegarada   o‘zgarib   turadi.   Dala   shpatlaridan
ortoklaz,   mikroklin,   plagioklaz   uchraydi.   Rangli   minerallar   ko'proq   biotit,
muskovit,   kamroq   rogovaya   obmanka,   piroksendan   tashkil   topgandir.   Ayrim
hollarda   quyidagi   minerallami   uchratish   mumkin   -   granat,   stavrolit,   sillimonit,
kodierit, grafit, disten va boshqa minerallar. Aksessor minerallardan sirkon, apatit,
monasit, apatit, sfen, magnetit boiishi mumkin. Jins   tarkibida   uchraydigan   minerallami   tarkibiga   ko‘ra   plagiogneys,   biotitli,
muskovitli, amfibolli, piroksenli va ortitli gneyslarga bolinadi. Gneyslar birlamchi
jinslarni tarkibiga ko‘ra ikki turga boMinadiparagneys va ortogneys. Paragneyslar
gillami   va   kvars-dala   shpatli   qumtoshlami   yuqori   darajada   metamorfizmga
uchrashi hisobiga hosil bo‘ladi. 
Paragneyslarda   glinozyomni   ko‘p   miqdorda   bo‘lishi,   ularni   tarkibida
alyuminiyga   boy   bo‘lgan   minerallar-   granat,   sillimonit,   andaluzit,   kordieritlarni
hosil   bo‘lishiga   olib   keladi.   Ortogneyslar   granit,   granodiorit,   kvarsli   diorit   va
kvarsli sienitlarni hisobiga rivojlanadi. 
Gneyslar regional metamorfizmni o‘rta va yuqori bosqichlarida hosil bo‘ladi.
Ularni hosil bo’lishi to‘g‘risida ikkita fikr mavjud: 
1.   Ayrim   mutaxassislarni   fikriga   ko‘ra   gneyslar   granit   magmasini   qatlamlar
orasiga   yorib   kirishi   hisobiga   hosil   boiadi.   Bu   jinslar   keyingi   jarayonlar   ta’sirida
gneysga   aylanadi.   Bunday   usul   bilan   hosil   bo‘lgan   jinslarga   ineksion   gneyslar
deyiladi. 
2.   Keyingi   nazariya   mualliflarini   fikricha   gneys   materiali   cho‘kindilarni
qisman erishi natijasida hosil bo‘ladi. Kvars va dala shpatga boy boigan katlamlar
rangli minerallarga nisbatan tezrok eriydi. Gneys hosil bo’lish davrida massa yarim
erigan holda bo‘ladi. 
3. Ayrim mutaxassislar gneyslarni yo‘l-yo‘l tuzilishi metamorfizm jarayonida
komponentlarni   migratsiya   qilishi   -   siljishi   natijasida   hosil   bo‘ladi   deb   taxmin
qiladilar.   Kaliy,   natriy   va   kremnezyomni   migratsiya   qilishi   natijasida   kvars,   dala
shpatlari,   temir   va   magniyni   siljishi   rangli   minerallarga   boy   bo‘lgan   qatlamlarni hosil   bo‘lishiga   olib   keladi.   Bu   kimyoviy   mexanizm   metamorfik   differensiatsiya
deyiladi. 
Amfibolitlar gneyslardan ko‘p miqdorda yashil rogovaya obmnakani bo‘lishi
vato‘q   yashil   rangi   bilan   farq   qiladi.   Ular   gneyslar   bilan   ko‘pincha   ketma-ket
keladi.   Ular   bir   birlariga   sekin-asta   o‘tib   boradilar.   Paraamfibolitlar   mergelni,
ortoamfibolitlar esa diorit, gabbro, piroksenitlarni hisobiga hosil bo‘ladi. Tog‘ jinsi
asosan   rogovaya   obmanka   va   plagioklazdan   tashkil   topgan.   Qo‘shimcha
mineralardan biotit, granat, kalsit, epidot, soizit, gidrit va boshqalar uchraydi.  Ular
ichida   kritik   mineral   rogovaya   obmanka   va   plagioklazdir.   Oddiy   rogovaya
obmanka   amfibolitda   metamorfzmni,   quyi   stupenlarida   hosil   bo‘lgan   rogovaya
obmankadan murakkab tarkibi va glinozyomni ko‘p miqdorda uchrashi  bilan farq
qiladi.   Tarkibi   bo‘yicha   plagioklaz   asosli   va   o‘rta   tarkibli   bo‘ladi.   Amfibolitga
massiv   tekstura   va   granoblastli,   nematoblastli   yoki   porfiroblastli,   ayrim   hollarda
fibroblastli strukturalar xosdir.
Kvarsitlar   kristall   donali   yoki   slanessimon   jins   boiib   oq   ranglidir.   U
qo‘shimcha minerallami hisobiga har xil rangli bo‘lishi mumkin. Jinsni  teksturasi
massiv, strukturasi granoblastli, ayrim hollarda arrasimon boiadi. Kvarsitlar qaysi
darajada   qayta   kristallanganligiga   qarab   mayda,   o‘rta   va   yirik   donali   boiadi.   Jins
kvarsdan tashkil topgan . Qo‘shimcha mineral holida slyuda, xlorit, granat, grafit,
dala   shpatlari,   kianit,   sillimonit,   stavrolit   va   boshqalar   minerallar   uchraydi.
Kvarsitlar   parajinslar   boiib,   kremenli   jinslarni   metamorfizmga   uchrashi   hisobiga
hosil   boiadi.   Jins   tarkibida   u   yoki   bu   minerallami   uchrashiga   qarab   turlarga
boiinadi. Ular ichida temirli kvarsitlar katta amaliy ahamiyatga ega. Jins tarkibida
kvarsdan tashqari ko‘p miqdorda gematit va magnetit uchraydi. Bu jinsga y o i-y o
i tekstura xosdir. Temirli kvarsitni djespelit deb ataladi.
Marmar   metamorfizmni   hamma   fatsiyalarida   karbonat   tog1   jinslarini
(oxaktosh,   dolomit,   magnezit   va   siderit)   hisobiga   hosil   bo‘ladi.   Jins   tarkibida
uchragan asosiy va qo‘shimcha minerallarga qarab marmarni rangi har xi! bo‘lishi
mumkin.   Marmarni   tarkibida   asosiy   minerallardan   kalsit,   dolomit,   magnezit   va
siderit   uchraydi.   Qo‘shimcha   minerallardan   kvars,   temir   oksidlari   va   boshqa minerallar boiadi. Jinsni  strukturasi  granoblastli. Marmarning teksturasi  birlamchi
jinsni stukturasiga qarab massiv va yo‘l-yo‘l bo‘Iishi mumkin. 
Ayrim   hollarda   marmarlami   tarkibida   ma’lum   miqdorda   granat,   diopsid,
forsterit va boshqa silikatlar uchraydi. Bu jinslarni kalsifir deyiladi.
Kvarsit                                                                      Marmarit
Migmatitlar. Bu jinsda substratni yo‘li ( biramchi) bilan granit tarkibli yoMlar
ketma-ket keladi. 
Granulit   fatsiyasini   jinslari   R   =   13000   atm.   gacha   va   T   =   750-   1000°   С
bo’lganda hosil bo’ladi. Ularni tarkibda suv yo‘q. Bu fatsiyada gipersten, diopsid,
kvars, granatlar (piropli) barqarordir. 
Granulit mayda, kamroq o‘rta donali bo‘lib, oqroq yoki qora ranglidir. 
Ochroq rangli granulitlar kvars - dala shpatli  jinslarni hisobiga hosil  bo’ladi.
Ular   tashqi   ko‘rinishi   bo‘yicha   granitlarga   o‘xshash.   Granulitlarga   doska   shaklli
kvars   donali   yo’llami   va   kvars,   dala   shpatlari,   piroksen   (gipersten),   granat
agregatlaridan   tashkil   topgan   yo’llar   bilan   ket-ket   kelishi   xosdir.   Qora   rangli
granulitlar   plagioklaz   gipersten,   granatdan   (almandin)   tashkil   topgan   bo‘lib,   ular
asos   magmatik   jinslarni   va   mergelni   hisobiga   hosil   bo’lgan.   Granulitlami
strukturasi   granoblastli,   teksturasi   massiv   va   linzasimon   yoki   yo’l-yo’l.   Eklogit fatsiyasini jinslari. Bu fatsiya jinslari o‘ta yuqori bosim (17000 atm.dan yuqori) va
yuqori harorat 550-700°  С  ta’sirida hosil boMadi. 
Eklogit fatsiyasiga eklogit hosdir. Jins kimyoviy tarkibiga ko‘ra gabbro-bazalt
guruhiga  kiruvchi  jinslarga  yaqin. Kritik minerallar  piroksen  va granatdan  iborat.
Piroksen   omfasitdan   tashkil   topgan.   Omfasitni   tarkibida   jadeit   (40%)   va   diopsid
(60%) bo’lib, ular qattiq eritmani tashkil qiladi. 
P.Eskolani   (1921)   fikricha   jadeitni   miqdori   omfasitda   35%ni   tashkil   qiladi.
X.S.   Yoddemi   fikricha,   piroksenni   miqdori   0   dan   84   %   gacha   o‘zgarib   turadi.
Ikkilamchi minerallardan rutil, kaliyli dala shpati, kvars, plagioklaz, disten, ayrim
hollarda   almaz   va   biotit   ham   uchraydi.   Jinsda   glaukofanni,   epidotni   borligi
regional metamorfizmni izlarini ko‘rsatadi. 
Gabbroidlami   (2,9-3,1)   eklogitlarga   (3,3-3,6)   aylanishi   solishtirma   ogirlikni
oshishiga   olib   keladi.   Eklogitni   asosiy   minerallari   omfasit   va   granat   jinsni   tashki
ko‘rinishini   belgilaydi.   Granat   qo‘ngir,   qizil   ranglidir.   U   porfiroblaslami,   omfasit
esa asosiy tkannni tashkil qiladi. 
Jinsni   teksturasi   massiv,   ayrim   hollarda   omfasit   ma’lum   yo‘nalishda   yotadi.
Past harorat va bosimda eklogit oson amfibolizatsiyaga uchraydi. 
Eklogitni   genezisi   aniq   emas.   Jinsni   yukori   solishtirma   og’irligi,   hamda
geologik   va   eksperimental   ma’lumotlar   eklogitni   yuqori   bosimda   hosil bo’lganligini   bildiradi.   F.   Temer   va   D.Sh.   Ferxugen   eklogitlar   700°   va   13000
atmosfera   bosimidan   kam   bo‘lmagan   sharoitda   hosil   boMadi   deb   ta’kidlaydilar.
V.S   Sobolevni   fikricha,   eklogitlar   mantiyani   yuqori   qismida   hosil   bo‘lib,
litosferaga tektonik va magmatik jarayonlar yordamida olib chiqiladi.
Kontakt metamorfizm jinslari  
Kontakt metamorfizm jinslari ikki turga bo‘linadi: 
1)Kontakt  termal  (soviyotgan  intruzivni   haroratini   ta’siri  natijasida  atrofdagi
jinslarni o‘zgarishi). 
2) Kontakt metasomatik. 
Kontakt termal metamorfizm jinslari: rogovik, marmar, kvarsit va boshqalar. 
Rogoviklarda quyidagi fatsiyalar uchraydi: 
- Kvars-albit rogovikovaya;
- Amfibol rogovikovaya;
- Piroksen rogovikovaya; 
- Saniditovaya. 
Kvars-albit   rogovik   fasiyasi.   Rogoviklar   zich   jins   bo‘lib   ko‘pincha
chig‘anoqsimon   sinadi,   rangi   har   xil.   Gil   jinslarini   hisobiga   hosil   boMgan
rogoviklar   kvars,   albit,   serisit,   biotit,   kordierit,   andaluzit,   kamroq   epidpotdan
tashkil   topgan.   Asos   va   o‘rta   magmatik   va   ularni   tufogen   jinslari   va   mergellar
hisobiga hosil bo’lgan rogoviklar qora, yashil - kulrang bo’lib mayda donali albit-
epidot-aktinolitdan tashkil topgan. Vulqon shishasi to’liq mayda cheshuykali xlorit
va slyudali minerallar bilan almashilgan. 
Amfibol   rogovik   fatsiyasi.   Bu   fatsiyada   barqaror   minerallar   oddiy   rogovaya
obmanka, o‘rta va asos plagioklaz va kamroq piroksendan iborat. Gilli jinslar qora,
zich rogoviklarga aylanadi. Ularni tarkibida kvars, dala shpatlari, slyuda, andaluzit
yoki kordierit uchraydi. Izvetkovo-silikatli rogoviklar (skamoidlar) dolomit, kalsit,
forsterit,   kvarsdan   tashkil   topgan.   Asos   magmatik   tog‘   jinslari   hisobiga   hosil
bo‘gan   rogoviklar   amfibolli   jinslarni   tashkil   qiladi.   Ularni   tarkibida   rogovaya
obmanka va plagioklaz uchraydi.  Piroksen   rogovikovik   fasiyasi.   Bu   fasiya   jinslari   kontaktga   yaqin   joyda
rivojlanadi. Ular yuqori haroratli minerallardan tashkil topgan: piroksen, sillimonit,
vollastonit, forsterit. 
Sanidinit fatsiyasi. Bu fatsiya jinslari harorat 775-990°C hosil bo’ladi. Fatsiya
jinslariga quyidagi belgilar xos: 
1) Piroksen pijonitdan tashkil topgan; 
2) Grossulyar uchramaydi; 
3) Plagioklazni yuqori haroratli turi rivojlangan; 
4) Kritik minerallardan sanidin uchraydi. 
Marmarlar   karbonat   jinslarini   hisobiga   hosil   bo’ladi.   Ular   o‘rta,yirik   donali
bo’lib, rangi har xildir.
Kataklastik metamorfizm jinslari  
Metamorfizmni   bu   turi   bir   tomonlama   bosimni   va   past   haroratni   ta’sirida
sodir   bo’ladi.   Tektonik   jarayonlar   ta’sirida   jinslar   maydalanadi   va   uqalanadi.   Bu
metamorfizmni   mahsulotlariga   kataklazirlangan   jinslar,   kataklazit,   milonit   va
tektonik brekchiyalar kiradi. 
Kataklazirlangan   jinslar.   Bu   jinslarda   birlamchi   struktura   saqlanib   qoladi.
Jinsda   mo‘rt   minerallar   (kvars,   dala   shpatlari)   maydalanadi,   plastik   minerallar
(slyudalar) eziladi. Kvars to’lqinsimon va mozaikali so‘nadi. 
Kataklazirlangan jinslar tarkibi bo‘yicha granitga, gabbro va boshqa jinslarga
to‘g‘ri   kelishi   mumkin.   Jinsni   strukturasi   kataklastik.   Kataklazitlar.   U   oldingi
jinsdan   ko‘roq   maydalanganligi   bilan   farq   qiladi.   Kataklazitlarda   ko‘proq
porfiroklastik   va   blastosementli   strukturalar   uchraydi.   Qoldiq   minerallarga   qarab
birlamchi   jinslarni   aniqlash   mumkin.   Kukunlangan   minerallar   hisobiga   xlorit,
serisit va boshqa minerallar rivojlanishi mumkin. 
Milonitlar juda mayda kukunlangan jinsdir. Tog‘ jinsi mayin va changsimon
materiallardan   tashkil   topgan   bo’lib,   uning   orasida   birlamchi   minerallami qlodiqlari   saqlanib   qoladi.   Kukunlangan   materiallar   hisobiga   xlorit,   serisit   va
boshqa minerallar rivojlanadi. 
Tektonik   brekchiya   burmachanglik   hududlarida   va   tektonik   yoriqlar   atrofida
rivojlanadi.   Tog‘   jinsi   har   xil   katta   -   kichiklikdagi   qirrali   bo’laklardardan   tashkil
topgan bo’lib, mayda zarrachalar bilan sementlanadi.
Ultrametamorfizm zonasining jinslari va granitizatsiya  
Burmachanlik   hududlarida   birlamchi   jinslar   8-10   km.   dan   ko‘proq
chuqurlikka   tushib   qolsa   va   harorat   oshsa   eriydi.   Birinchi   galda   engil   eriydigan
(650-700   C)   komponentlar   -   kvars,   dala   shpatlari   eriydi   (selektiv   erish—
anateksis). 
Substratni   qisman   erishi   bilan   sodir   boMadigan   metamorfizm   turini
ultrametamorfizm   deyiladi.   Yana   ham   chuqurroqa   tushganda   va   hororat   800-
900°Cga yetganda jinslar to’liq eriydi (palingenez). Substrat boshlang’ich jinslarini
(gneys, metamorfik jinslar) qisman erishi natijasida migmatitlar hosil bo’ladi, unda
substart (boshlang‘ich) jinslari kvars- dala shpatli agregatlar bilan ket-ket keladi. 
Ineksion gneyslar migmatitlami turidir. Magmatik eritmani substrat qatlamlar
orasida   va   qatlamni   kesuvdii   tomirlarda   kristallanishi   natijasida   hosil   boMadi.
Tomir   jinslari   sekin-asta   boshlang’ich  jinsga  o‘tib  boradi.  Bu   ineksion  gneyslami
metasomatik usul bilan hosil bo’lganligini bildiradi. Ular granitizatsiya jarayonini
mahsulidir. Granitizatsiya bu granitlarni har qanday boshlang’ich jinslarni hisobiga
hosil   bo’lish   jarayonidir.   D.S.Korjinskiyni   fikricha,   granitlarni   metamorfik
jinslarni hisobiga hosil bo’lishi, ulardan magmatik eritmalami o‘tishi bilan bog’liq.
Granitizatsiya jarayonida ishqor va kremnezyomlar olib kelinadi, magniy va temir
substratdan olib chiqiladi.  Xulosa
Xulosa   qilib   aytganda   Tog   jinslarining   metamorfizmim.   uchuvchiʻ
komponentlarning (N2O, SO2, O2) faqatgina tarkibi o zgarganida, shartli ravishda	
ʻ
izokimyoviy,   boshqa   komponentlarning   (K2O,   Na2O,   CaO   va   boshqalar)
o zgarishi bilan bog liq bo lganda allokimyoviy; tog  jinslari kimyoviy tarkibining	
ʻ ʻ ʻ ʻ
intensiv   (jadal)   lokal   o zgarishlarida,   komponentlarning   bir   qismi   butkul	
ʻ harakatdagi   tarkibga   o tganda   Tog   jinslarining   metamorfizmim.   metasomatizmʻ ʻ
deyiladi. 
Dastlabki minerallarning kimyoviy tarkibi o zgarishi darajasi, izokimyoviy	
ʻ
metamorfizm — allakimyoviy metamorfizm — metasomatizm jarayonlari bilan bir
qatorda   o sib   boradi.   Tog   jinslarining   metamorfizmim.   juda   katta   hajmdagi   tog	
ʻ ʻ ʻ
jinslarini   qurshab   olishi   mumkin   (tog   jinslarining   regional   metamorfizmi)   yoki	
ʻ
mahalliy   bo lib,   otqindi   jinslar   bilan   kontaktda   (kontaktli   metamorfizm)   yoki	
ʻ
yorikdarda (yorikdi metamorfizm) bo ladi. 	
ʻ
Geosinklinal   rivojlanishi   tarixida   erta   (granitgacha)   bo lgan   natriy	
ʻ
tavsifidagi   (splitlar,   albitxloritli   va   glaukofanli   slanetslar,   evkogitlarning   hosil
bo lishi),   plagiogranitlarning   shakllanishi   bilan   bog liq   (plagimigmatitlar,	
ʻ ʻ
plagigneyslar, albitli slyudali slanetslar va boshqalar) yoki normadagi kaliy granitli
(migmatitlar,  gneyslar,   slyudali   slanetslar,   fillitlar   va  boshqalar)   Tog   jinslarining	
ʻ
metamorfizmim. farq qilinadi. 
Geosinklinallarning   erta   rivojlanishida,   metamorfik   mintaqalar
evolyutsiyasida   metamorfizmning   natriyli   tavsifi,   metamorflashgan   eritmalarda
kaliyning   roli   kuchayishi   yo nalishida   o zgaradi.   Tra   ko tarilganda   sodir	
ʻ ʻ ʻ
bo ladigan   Tog   jinslarining   metamorfizmim.   progressivli   deb   ataladi.   U   tub	
ʻ ʻ
jinslarda   uchuvchi   komponentlarning   yo qolishi   mobaynida   kuzatiladi.   Tra	
ʻ
pasaygan   vaziyatdagi   teskari   jarayon   tog   jinslarining   regressivli   metamorfizmi
ʻ
deyiladi. Takroriy regressivli metamorfizm diaftorez deb ataladi  
Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati
1.   Dolimov T.N., Musayev   А . А ., Qo‘shmurodov O.Q., Ganiev I.N., Qodirov
M.N., Ishbayev X.D. Petrog rafiya. o‘quv qo'llanma,- Т .: O ‘zMU, 2005 2.   Qo‘shmurodov   O.Q.,   Qodirov   М . Х .   Jins   hosil   qiluvchi   minerallar.
Uslubiy qo'llanma. - Т .: O'zMU, 1993.
  3 .   Shermuxamedov   T.Z.   Cho‘kindi   tog'   jinslari.     o‘quv   qo’l lanma.   - Т .:
TDTU, 1995.
4.   Shermuxamedov   T.Z.   Magmatik   tog‘   jinslari.   O’ quv   qo‘llanma.   — Т .:
TDTU, 1993. 
5.  Mirxodjayev I.M. Petrologiya. O'quv qo'llanma. — Т .: TDTU, 2000.
6.  N.Sh.Tulyaganova. Petrografiya: Darslik. - Т  .: «Fan va texnologiya», 2014
7.  Oripova M “Geomehanika. Ma’ruzalar matni” Toshkent 2001-yil.

Metamorfik tog’ jinslari va ularning turlari REJA: I. Kirish: Kurs ishining maqsad va vazifalari. 1. Tog’ jinslari haqida umumiy tushuncha. 2. Metamorfik jinslarni hosil bo‘lishi va asosiy omillari, turlari. 3. Metamorfik tog‘ jinslarini strukturasi va teksturasi. 4. Metamorfik tog‘ jinslarining tasnifi. II. Xulosa III. Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati Kirish

Metamorfik jinslar issiqlik, bosim va kimyoviy jarayonlar ta'sirida o'zgaradi. Odatda sirt ostida yaxshi ko'milgan. Ushbu ekstremal sharoitlarga ta'sir qilish toshning mineralogiyasi, tuzilishi va kimyoviy tarkibini o'zgartirdi. Metamorfik jinslarning ikkita asosiy turi mavjud: Metamorfik jinslar barglari gneys, fillit, slanets va shifer kabi isitish va yo'nalish bosimi tufayli qatlamli yoki tarmoqli ko'rinishga ega bo'ladi; bargli emas bargsiz marmar va qatlamlar yoki bantlar ko'rinmaydigan kvartsitlar kabi. Metamorfik jinslar, ehtimol, eng kam ma'lum bo'lgan va ko'pincha geologiya va petrologiya bo'yicha mutaxassis bo'lmaganlar tomonidan aralashtiriladi yoki boshqalar bilan bog'lanadi. Biroq, Bu jinslar nafaqat yer qobig'ida juda ko'p, ular, shuningdek, tog'larning paydo bo'lishi kabi ko'plab geologik va tektonik hodisalar uchun tanlangan mahsulotdir. Metamorfik jinslarni o'rganish yerning geologik evolyutsiyasini tushunish uchun muhim ahamiyatga ega. Bundan tashqari, bu mineral kollektorlar uchun katta qiziqish uyg'otadi, metamorfik jinslar tipik geologik muhitni ifodalaydi Bu erda juda ko'p terilgan mineral turlarini topish mumkin, masalan, granat va beril. Tog' jinslarining yangi jinslarga aylanishiga olib keladigan barcha hodisalar to'plami metamorfizm deb ataladi, bu atama yunoncha so'zdan olingan ma'noni anglatad i. 1. Tog’ jinslari haqida umumiy tushuncha .

Tog jinslariʻ 1 - Yer po stini tashkil qiluvchi, mustaqil geologik jism hosil ʻ qiluvchi doimiy tarkibga ega bo lgan tabiiy mineral agregatlardir. "Tog’ jinslari" ʻ termini hozirgi ma noda 1798 yildan beri ishlatilib kelinadi. Odatda tog’ jinslari ʼ deb faqat qattiq jismlarni tushuniladi, keng ma noda ʼ esa ularga suv, neft va tabiiy gazlar ham kiradi. Tog’ jinslarining kimyoviy va mineral tarkibi bilan bir qatorda, struktura va teksturasi ham muhim diagnostik belgi hisoblanadi. Tog’ jinslaridagi minerallar foizi, ularning mineral tarkibini aniqlaydi. Kelib chiqishiga qarab ular 3 guruhga bo linadi: magmatik (otqindi), cho kindi va metamorfik jinslar. ʻ ʻ Yer po stining 90% ga yaqin qismi magmatik va metamorfik, qolgan 10% ʻ cho kindi tog ʻ ʻ jinslaridan iborat, ammo yer yuzasining 75% maydonini cho kindi ʻ tog jinslari egallaydi. Tog’ jinslariningning kelib chiqishida mineral tarkibidagi ʻ farqi, ularning kimyoviy tarkibi va kimyoviy xususiyatlarida o z aksini topgan. ʻ Tog’ jinslari zichlik, elastiklik, pishiqlik, issiqlik, elektr va magnit xususiyatlariga ega. Tog’ jinslarining xususiyatlari ularning mineral tarkibi, tuzilishi va tashqi sharoitiga bog liq. G ovaklik va darzlik tog’ jinslari xossalarini aniqlaydigan ʻ ʻ muhim parametrlardir. G ovakchalar qisman suyuqlik bilan to lgan bo lishi ʻ ʻ ʻ mumkin, shuning uchun tog’ jinslarining xossalari qattik, gazsimon va suyuq fazalarning xususiyatlari va ularning nisbiy miqdoriga ham bog liq. ʻ G ovaklik va darzlik tog’ jinslarini neft va suv ʻ kollektori sifatida baholashda, hamda ularning buloqqa, burg i qudug i va boshqalarga oqib kelish tezligini ʻ ʻ aniklashda muhimdir. Tog’ jinslarining namlik va gaz sig imi, suv va gaz ʻ o tkazuvchanligi ham ularning g ovakliligi bilan aniqlanadi. Magmatik tog’ ʻ ʻ jinslarida gazli bo shliklar miqdori 60— 80% ga yetadi (masalan, pemza va pemza ʻ tuflari). Cho kindi tog’ jinslarida cho kindi hosil bo lish jarayonida g ovakchalar ʻ ʻ ʻ ʻ vujudga kelib, sementlanish vaqtida berkilishi yoki saqlanib qolishi mumkin. Metamorfik tog’ jinslarida g ovakchalar kam buladi, faqat yoriqlar (darzliklar) ʻ bo lib, ular jinslar soviyotganda paydo bo ladi. ʻ ʻ 1

Tog’ jinslarining zichligi ularning g ovakligi va mineral tarkibi bilan bog liq.ʻ ʻ Rudali minerallar yuqori zichlikka ega (masalan, piritda — 5000 kg/m3 gacha, galenitda 7570 kg/m3 gacha). Cho kindi tog jinslari minerallarining zichligi kam ʻ ʻ (masalan, tosh tuzining zichligi 2,2 g/ sm3). Tog’ jinslarining issiqlik sig imi va ʻ hajmning issiqlikdan kengayish koeffitsenti birinchi galda ularning mineral tarkibi bilan aniqlanadi. Tog’ jinslarining mustahkamlik, taranglik xususiyatlari, issiqlik va elektr o’tkazuvchanligi, asosan, jinslarning tuzilishi va ayniqsa donachalarning uzaro bog’lanish kuchiga bog liq. Fizik xossalari qatlam tekisliklari yo nalishida ʻ ʻ bir xil bo lsa, ko ndalang yo nalish bo ylab boshqacha bo ladi. Tog’ jinslarining ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ cho zilishga chidash darajasi, issiqlik o tkazuvchanlik, elektr o tkazuvchanlik, ʻ ʻ ʻ dielektrik va magnit o tkazuvchanlik xususiyatlari qatlam yo nalishi bo ylab, ʻ ʻ ʻ siqilishga chidash darajasi esa ko ndalang yo nalish bo ylab ko proq bo ladi. ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ Mayda donador tog’ jinslarida mustahkamlik yuqori bo lsa, yirik donador tog’ ʻ jinslarida past bo ladi. Siqilishga chidash darajasi ayniqsa, tolasimon tuzilgan ʻ mayda donador jinslarda yuqori (masalan, nefritda 500 MN/m2). Ko pgina ʻ cho kindi jinslarda (tosh tuzi, gips va b.)da siq ʻ ilishga chidash darajasi past. Tog ʻ jinslari odatda, issiqlikni yomon o tkazadi, g ovaklik ortishi bilan ʻ ʻ ularning issiqlik o’tkazuvchanligi yanada susayadi. Tarkibida yarim o tkazgichlar ʻ

(grafit, temir va polimetall rudalari va b.) bo lgan jinslarda issiqlik o tkazuvchanlikʻ ʻ xususiyati ko p bo ladi. Tog jinslarining ko’pi dielektrik va yarim o tkazgichlarga ʻ ʻ ʻ ʻ kiradi. Ularning magnitlanish xossalari, birinchi galda, ular tarkibidagi ferromagnit minerallar (magnetit, titanmagnetit, pirrotin)ga bog liq. Tog jinslarining xossalari ʻ ʻ mexanik (bosim), issiqlik (temperatura), elektr, magnit, radiatsion (kuchlanish) va moddiy (suyuklik, gaz va boshqalarga to yinganligi) maydonlarning ta siriga ʻ ʼ bog liq. ʻ Bosim ta sirida ʼ jinslar zichlashadi, g ovaklar eziladi, donachalarning kontakt ʻ maydoni kengayadi, shu tariqa tog jinslarining xossalari o zgaradi. Odatda, bosim ʻ ʻ ortishi bilan elektr va issiklik o tkazuvchanlik, mustahkamlik oshib boradi. Issiqlik ʻ ayrim minerallarning erib zichlashishi, parchalanishi, bug’lanishiga olib keladi, natijada tog jinslari xossalari o zgaradi. Elektromagnit maydonlarning kuchlanishi ʻ ʻ va chastotasi tog jinslarining elektromagnit va radioto’lqin xususiyatlariga katta ʻ ta sir kursatadi. Tog jinslari foydali qazilma sifatida o’ziga xos mustahkamlik, ʼ ʻ abrazivlik, qattiqlik, parmalanish darajasi, portlashga chidamliligi va boshqa texnologik xususiyatlarga ega. Ularning moddiy tarkibi, fizik va kimyoviy xususiyatlari geofizika, geologiya (jumladan, muxandislik geologiyasi) va konchilik sanoatida informatsiyalarn ing asosiy manbai hisoblanadi. Magmatik tog jinslarining ʻ 2 strukturasi magmaning tarkibi va uning sovish sharoitlariga bog liq. Otqindi, tomir va effuziv jinslarda ular turlicha bo ladi. ʻ ʻ Otqindi jinslar uchun to liq kristalli strukturalar xos bo lib, unda jinslarning barcha ʻ ʻ moddalari qayta kristallanadi. Magma tarkibida uchuvchi komponentlarning bo lishi kristallanish temperaturasini pasaytiradi va magmaning qayishqokligini ʻ kamaytiradi, bular esa kristallizatsiya jarayonini to liq bo lishiga sabab ʻ ʻ bo ladi. ʻ Shuning uchun, nordon magmaning chuqur sharoitda, uchuvchi komponentlarni saqlagan holda sekin sovishi to liq kristallangan donador jinslar ʻ (masalan, granit) hosil bo lishiga olib keladi. Idiomorfizmning turli darajadagi jins ʻ hosil qiluvchi minerallar yig indisi bo lgan strukturalar — gipidiomorf donadorli ʻ ʻ (granit, sienit va dioritlar) deyiladi. Eritmadan bir vaqtning o zida dala shpati va ʻ 2