logo

Qadimgi mesopatamiya ma’daniyati

Загружено в:

20.11.2024

Скачано:

0

Размер:

58.5966796875 KB
1MAVZU:  QADIMGI OSSURIYA DAVLATI
REJA:
I. KIRISH.
II. ASOSIY QISM.
1. Qadimgi Ossuriya davlatini yuzaga kelishi , o’rta ossuriya va yangi ossuriya
podshaliklari
2. Qadimgi Ossuriya davlatida harbiy islohotlar va harbiy qo’shin
3. Qadimgi Ossuriya ma’daniyati
III. XULOSA. 
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI.
KIRISH 2Ossuriya   —   Mesopotamiyaning   shimolida,   Dajla   daryosi yuqori	 oqimi	 bo ylarida	ʻ
qadimda	
 mavjud	 bo lgan	 davlat	 (miloddan	 avvalgi	 XX-VIIasrlar).	 	ʻ Ashshur	 (Assur)
shahardavlati	
 nomidan	 olingan.	 Ossuriya	 aholisi,	 asosan,	 somiy-akkad	 xalqlariga
mansub	
 bo lgan.	 Miloddan	 avvalgi	 XVII	 asr	 boshida	 Ashshur	 yirik	 davlatning	ʻ
markazi	
 edi.	 Keyinchalik	 Bobil,	 16—15-asrlarda	 Mitanni	 davlatlari	 qo l	 ostiga	ʻ
o tgan.	
 Ashshur	 hukmdori	 Ashshuruballit	 I (miloddan	 avvalgi	 15-asr	 oxiri	ʻ   —	 14-
asrboshi)	
 Mitannining	 zaiflashganidan	 foydalanib,	 mustaqil	 bo lib	 olgan	 va	 kuchli	ʻ
davlat	
 tuzgan.	 U	 Bobilni	 ham	 o ziga	 buysun-dirgan.	 Uning	 nabirasi	 Arikdenilu	ʻ
birinchi	
 bo lib	 „Ossuriya	 podshohi“	 unvonini	 olgan.	 Ossuriya	 Shimoliy	ʻ
Mesopotamiyaning	
 bu-un	 hududini	 hamda	 Bobilga   Furot   va   Dajla   orqali	 boradigan
daryo	
 yo lini	 egallab	 olishga	 muvaffaq	 bo lgan.	 Shuningdek,	 Arrapxa	 (hozirgi	ʻ ʻ
Kirkuk)
 davlati	 ham	 bosib	 olingan.	 Miloddan	 avvalgi	 16—	 13-asrlar	 oralig ida	ʻ
bizning	
 davrimizgacha	 yetib	 kelgan	 Ossuriya	 sud	 qarorlari	 (oilaviy,	 yer,	 qarzdorlik
huquqiga	
 doir	 va	 boshqalar)	 tuzilgan.	 13-asrdan	 podsho	 hokimiyati	 bilan
zodagonlar	
 o rtasida	 ziddiyat	 kuchaya	 boshlagan.	 12-asrda	 Ossuriya	 vaqtinchalik	ʻ
zaiflashgan
 bo lsada,	 ammo	 Tiglatpalasar	 I davrida	 (12-asr	 oxiri	ʻ   —	 11-asr	 boshi)
yangidan	
 qudratli	 davlatga	 aylangan.	 U	 Bobil,	 Shimoliy   Suriya   va	 Finikiyada
zafarli	
 urushlar	 olib	 borgan.   Armanistonga   tez-tez	 yurishlar	 qilib	 turgan.	 Biroq
Tiglatpalasar	
 I hukmronligining	 2-yarmida	 oromiy	 kabilalarining	 Suriya	 dashtidan
Shimoliy	
 Suriya	 va	 Shimoliy	 Mesopotamiyaga	 siljishi	 bilan	 Ossuriya	 davlati
zaiflashib,	
 parchalanib	 keta	 boshlagan.	 Zodagonlar	 bilan	 kurash	 natijasida
Ossuriya	
 podsholarining	 qarorgohi	 imtiyozli	 Ashshur	 shahridan	 boshqa
shaharlarga   —	
 dastlab,	 Kalxuga	 (hozirgi   Nimrud   shahri	 harobasi),	 8   —	 7-asrlarda
bo lsa	
 Dur-Sharrukin	 (Xorso-bod)	 va	 Nineviya	 (Kuyunjik)	 ga	 ko chirilgan.	 10-asr	ʻ ʻ
oxiri   —	
 9-asrlarda	 Ossuriya	 podsholari	 Shimoliy	 Mesopotamiya	 va	 Ossuriyaning
sharqidagi	
 tog li	 o lkalarda	 o z	 hokimiyatlarini	 tiklashga	 erishganlar.	 Ossuriya	ʻ ʻ ʻ
qo shinlari	
 bir	 necha	 bor	 Janubga	ʻ   —	 Bobilga,	 Shimolga   —	 Urar-tuga,	 Sharqqa   —
Midiyaga,	
 G arbga	ʻ   —	 Suriyaga	 bostirib	 kirganlar.	 9-asr	 oxiridan	 Ossuriyada
ijtimoiy-siyosiy	
 tanazzul	 boshlangan,	 u urushlar	 natijasida	 xo-navayron	 bo lgan	ʻ
qishloq	
 xo jaligi	 rayonlari	 bilan	 bog liq	 edi.	 Yirik	 davlatlar	 va	 ittifoqlar,	 ayniqsa,	ʻ ʻ 3Urartu bilan	 bo lgan	 kurashda	 Ossuriya	 bosib	 olgan	 bir	 qancha	 viloyatlardan	ʻ
ajralgan.	
  Mamlakat	 ichkarisida	 sodir	 bo lgan	 fuqarolar	 urushi	 natijasida	 taxtga	ʻ
Tiglatpalasar	
 III	 (745—727)	 o tirgan.	 Uning	 davrida	 Ossuriya	 yana	 bosqinchilik	ʻ
siyosati	
 yurgizgan.	 100-yil	 mobaynida	 G arbiy	 Osiyoning	 butun	 hududi	 (Urartu	 va	ʻ
ba zi	
 chekka	 viloyatlardan	 tashkari)	 bosib	 olingan.	 Bu	 hududlardagi	 xalqlar	 qirib	ʼ
tashlanmasdan,	
 balki	 bir	 rayondan	 ikkinchi	 rayonga	 ko chirilgan;	 noyibliklar	ʻ
kichik	
 qismlarga	 bo lib	 tashlangan	 va	 noyiblar	 huquqi	 cheklangan;	 davlat	ʻ
tomonidan	
 ta minlanadigan	 doimiy	 armiya	 tuzilgan.	 Tiglatpalasar	 III,	 o g li	ʼ ʻ ʻ
Salmanasar	
 V	 (727—722),	 keyinchalik	 Sinaxerib	 (705—680)	 harbiylarga	 ko proq	ʻ
yon	
 bosib,	 oqsuyaklar,	 kohinlar	 huquqini	 cheklagan.	 679—672	 yillarda	 Ossuriya
Shimolida	
 va	 Sharqda	 kimmeriylar,	 skiflar	 va	 midiyaliklar	 bilan	 og ir	 urushlar	 olib	ʻ
borgan.	
 Miloddan	 avvalgi	 8-asr	 oxiridan	 boshlab	 Ossuriyaga	 qarshi	 bo lgan	ʻ
davlatlar	
 (Bobil,   Elam ,	 ba zan	ʼ   Misr ,	 Suriya,   Finikiya ,   Falastin )	 va	 kabilalar
(xaldey,	
 arab	 va	 boshqalar)	 ittifoqi	 tuzilgandi.	 Ashshurbanipal	 davrida	 (669—633)
bu	
 ittifoqqa	 qarshi	 olib	 borilgan	 urushlar	 natijasida	 Ossuriyada	 ozod	 dehqonlar
ahvoli	
 	og irlashgan,	 	qo shinning	 	ma naviy-ruhiy	 	ahvoli	 	yomonlashgan.	ʻ ʻ ʼ
Ossuriyaning	
 harbiytexnikaviy	 yutuklarini	 7-asrga	 kelib	 boshqa	 davlatlar	 ham
o zlashtirganlar.	
 Uzoq	 muddatli	 urushdan	 so ng	 Bobil	 va	 Midiya	 ittifoqi	ʻ ʻ
Ossuriyani	
 tormor	 keltirgan,	 uning	 asosiy	 shaharlarini	 vayron	 qilib,	 Ossuriya
davlatini	
 tugatgan	 (605).	 Urush	 davrida	 Ossuriya	 zodagonlari	 yoppasiga	 qirib
tashlangan,	
 qolgan	 aholi	 Mesopotamiya	 oromiylari	 bilan	 aralashib	 ketgan.
1.Qadimgi Ossuriya davlatini yuzaga kelishi , o’rta ossuriya va yangi ossuriya
podshaliklari
Qadimgi	
 Ossuriya	 daviatchiligi	 mil.	 avv.	 II	 ming	 yillikda	 Ashshur	 shahri
asosida	
 M	 esopotamiyaning	 shimoli	 y a’ni	 yuqori	 Dajla	 qirg‘oqlarida	 paydo
bo‘ladi.	
 Dastlab	 shahar-davlatga	 nisbatan	 “alum	 Ashshur”	 ya’ni	 Ashshur	 jam 4oasi (yoki	 Ashshur	 xalqi)	 sifatida	 tilga	 olinadi.	 Ossuriyada	 ziroatchilik	 va
savdo-sotiq	
 yetakchi	 o ‘rin	 egallagan.	 Bu	 yerga	 qadimda	 semit	 xalqlari
Arabiston	
 yarim	 orolidan	 ko‘chib	 kelganlar	 va	 mahalliy	 etnoslar	 bilan	 aralashib
ketadilar.	
 Ossuriyaliklar	 Akkad	 tilining	 shimoliy	 lahjasida	 so	 ‘zlashganligi
manbalarda	
 keltiriladi.	 Ossuriya	 orqali	 savdogarlar	 Kavkazortidan	 Dajla	 daryosi
bo‘ylab,	
 Janubiy	 Mesopotamiga	 va	 Elamga,	 so‘ngra	 0	 ‘rtayer	 dengizi
qirg‘oqlariga	
 chiqqanlar.	 Qadimgi	 Ossuriya	 jam	 iyatida	 evolyutsion	 ravishda
mulkiy	
 tabaqalanish	 jarayoni	 quldorlikni	 yuzaga	 kelishiga	 olib	 keldi.	 Podsho	 va
ibodatxona	
 yerlarida	 jamoachi	 va	 qullar	 mehnat	 qilgan.	 Ossuriyada	 yem	 ing
asosiy	
 qismini	 jam	 oa	 yer	 egaligi	 tashkil	 qilgan.	 X	 o'jalikda	 qullam	 ing	 asosiy
qismi	
 m	 ulkiy	 tabaqalanish	 natijasida	 ozod	 jam	 oachilarning	 qarzi	 uchun	 qul
qilish	
 va	 urushlar	 natijasida	 chetdan	 mamlakatga	 keltirilgan.	 Boshqaruvda
hokimiyatning	
 yuqori	 organi	 yirik	 quldorlardan	 tu/ilgan	 oqsoqollar	 kengashi
bo‘lgan.	
 Kengash	 a ’zolari	 ichidan	 bir	 yil	 muddatga	 alohida	 lavozimli	 shaxs
“limm	
 u”	 tayinlangan,	 aynan	 u shahar	 xazinasini	 nazorat	 qilgan.	 Yangi	 yil
hisobi	
 uning	 ismi	 bilan	 yuritilgan.	 Ashshur	 shahar-davlatda	 m	 a’muriy	 ishlar	 va
sud	
 bilan	 oqsoqollar	 kengashi	 shug'ullanadigan,	 mansabdor	 amaldor
l‘ukulluma”ni	
 aynan	 ular	 tayinlagan.	 Ashshurda	 yana	 en	 (‘ishshiakkum	 ”)
lavozimi	
 ham	 bor	 edi.	 Uning	 asosiy	 vazifasi	 diniy	 marosimlarini	 o ‘tkazish
bo‘Igan.	
 Davlat	 xavf	 ostida	 qolganda	 (harbiy	 bosqin	 paytida)	 u	 harbiy
qo‘mondon	
 hisoblangan.	 Mil.	 avv.	 XIX	 asr	 oxirlarida	 M	 esopotamiyaning
shimolida	
 muhim	 savdo	 markazlaridan	 biri	 bo‘lgan	 Mari	 shahar-davlatiga
egalik	
 qilishga	 Terka	 shahri	 hokimi	 Belkabi	 urinib	 ko‘radi.	 Ammo
mag‘lubiyatga	
 uchrab,	 o ‘z	 mulklariga	 qaytadi,	 so‘ngra	 Mari	 podshosi	 Yaggid-
Lim,	
 Terka	 shahrini	 egallaydi.	 Belkabini	 o‘g‘li	 Shamshi-Adad	 dastlab
Ekallatum	
 shahriga	 qochib	 ketishga	 majbur	 bo‘ladi.	 Bu	 yerda	 u 3 yilga	 yaqin
hukmronlik	
 qiladi.	 Mil.	 avv.	 1807-yil	 Ashshur	 shahri	 hokimi	 Erishum	 II	 ni
taxtdan	
 qulatadi.	 0 ‘zini	 esa	 Ashshur	 podshosi	 deb	 e ’lon	 qiladi.	 K	 o‘p	 o ‘tmay
Nineviya	
 ham	 zab	 etiladi	 va	 ShamshiAdad	 I davlati	 tarkibiga	 kiritiladi.	 0 ‘z
bitiklarida	
 unga	 Ossuriya	 ustidan	 hukumronlikni	 Enlil	 xudosi	 taqdim	 etganligini 5alohida ta’kidlaydi.	 Ko‘p	 o ‘tmay	 Mari	 yerlariga	 ham	 yurish	 uyushtiradi	 va
shahami	
 egallaydi.	 Mari	 podshosi	 Yaxdun-Limni	 o‘g	 ‘li	 Zimrilim,	 Yamxad
davlatiga	
 qochishga	 muvaffaq	 bo'ladi.	 Marini	 shahrini	 bo‘ysundirib,	 u yerga
kichik	
 o ‘g	 ‘li	 Yasma-Adadni	 hokim	 qilib	 qo‘yadi.	 Karxemish	 shahri	 bilan	 o
‘zaro	
 ittifoq	 tuzadi.	 Natijada	 Shamshi-Adad	 I, Yamxad	 podshosi	 Sumuepux
bilan	
 doimiy	 urush	 holatiga	 tushib	 qoladi.	 Shunday	 bo‘lsa-da	 Shamshi-Adad	 I,
Yamxad	
 davlatini	 0 ‘rtayer	 dengiziga	 chiqish	 yoMidan	 biroz	 vaqt	 bo‘lsa-da
mahrum	
 qilishga	 muvaffaq	 bo‘ladi.	 So‘ngra	 xurritlardan	 bo‘lgan	 turrukku
(Zagros	
 tog‘lari	 aholisi)larga	 qarshi	 yurishlar	 uyushtiradi.	 Unga	 qadar	 shahzoda
Ishme-Dagan	
 turrukkular	 bilan	 uzoq	 urush	 olib	 borgan	 edi.	 ShamshiAdad	 I
turrukkular	
 sardorlari	 Bin-Adad,	 Vilanum,	 Liday	 va	 Zaziylami	 mag‘lub	 qilsada,
lekin	
 turrukkulam	 i butunlay	 yenga	 olmadi.	 Shamshi-Adad	 I Ashshur	 shahrini	 o
‘zining	
 Yuqori	 Mesopotamiyadagi	 davlati	 markaziga	 aylantiradi.	 Ashshur,	 Ikki
daryo	
 oralig‘ining	 shimolidagi	 shaharlami	 bosib	 oladi.	 Shamshi-Adad	 I ko‘proq
katta	
 farzandi	 Ishme-Daganni	 taxt	 vorisi	 sifatida	 tarbiyalab	 boradi.	 Aksariyat
Suriya	
 shaharlarini	 zabt	 etishga	 erishadi.	 Ashshur	 g‘arb	 savdosida	 vositachilikni
o	
 ‘z	 qo‘liga	 oladi.	 Davlat	 boshqaruvida	 podshoning	 mavqeyi	 kuchayadi.
Shamshi-Adad	
 I davlat	 boshqaruvini	 bevosita	 o ‘z	 qo‘liga	 olib,	 mutloq
hukmdor	
 sifatida	 davlat	 boshlig‘i,	 oliy	 harbiy	 boshliq	 va	 sudya	 vazifasini
o‘taydi.	
 Boshqaruvni   takomillashtirishga	 zaruriyat	 tug‘iladi.	 M	 amlakat	 hududi,
aholisi	
 tumanlarga	 boMinib,	 ularni	 boshqarish	 uchun	 podsho	 hokimlari
yuboriladi.	
 Shamshi-Adad	 mil.	 avv.	 1774-yilda	 vafot	 etishi	 bilan	 6 yildan	 so'ng,
M	
 ari	 shahri	 shahzodasi	 Zimri-Lim	 qaynotasi	 Yarnxad	 podshosidan	 ko‘mak
olib,	
 Yasma-Adaddan	 taxtini	 qaytarib	 oladi.	 Ashshur	 podshosi	 Ishm	 e-Dagan
ukasiga	
 yordam	 ko‘rsatmaydi.	 Mil.	 avv.	 1757-yilda	 kuchsizlanib	 qolgan
Ossuriya	
 podsholigi	 IshmeDagan	 davrida	 Bobilning	 qudratiga	 bas	 kela	 olmadi.
Ashshur	
 Xamurappi	 tomonidan	 zabt	 etildi.	 Mil.	 avv.	 1740-yil	 atrofida
ko‘chmanchi	
 kassit	 qabilalarining	 M	 esopotamiyaga	 hujumi	 davrida	 Shamshi-
Adad	
 I ning	 avlodlari	 hokimiyatni	 yana	 o ‘z	 qo‘llariga	 oladilar.	 Ammo	 tez
orada	
 taxm	 inan	 mil.	 avv.	 1700-yillarda	 hokimiyatni	 Adasilar	 sulolasi	 egallaydi. 6So‘ngra Ossuriya,	 Bobilga	 keyin	 M	 itanniga	 qaram	 davlatga	 aylanib	 boradi.
Mil.	
 avv.	 XVI	 asrda	 Bobilda	 amoriylar	 sulolasi	 quladi	 va	 bu	 hududda	 kassitlar
hukmronligi	
 boshlandi.	 Mil.	 avv.	 1500-yillar	 atrofida	 Mitanni	 davlati	 Shimoliy
Suriya	
 viloyatlarini	 bosib	 oldi	 va	 o 'z qudratining	 yuqori	 cho‘qqisiga	 chiqdi.
Zaiflashib	
 qolgan	 Ossuriya	 M	 itannining	 hokimiyatini	 tan	 olishga	 majbur
bo‘ldi.	
 Ossuriya	 qudratli	 M	 itannining	 tazyiqiga	 qarshi	 Misr	 bilan	 diplomatik
aloqa	
 o‘matdi.	 Ammo	 mil.	 avv.	 XIV	 asr	 o‘rtalarida	 M	 itanni	 podshosi
Shaushtatar	
 Ashshumi	 bosib	 olib,	 uni	 M	 itanniga	 qaram	 qiladi.	 M	 itanni
Ashshumi	
 g‘arbga	 chiqadigan	 savdo	 yo‘lidan	 butunlay	 mahrum	 qiladi.	 Ashshur
posholari	
 Puzur-Ashshur	 III	 (mil.	 avv.	 1521-1497-yy),	 Ellil-natsir	 I (mil.	 avv.
1497-1484-yy)lar	
 davrida	 Ashshur	 shahri	 M	 itanni	 qo‘shinlari	 tomonidan	 talon-
taroj	
 qilinadi.	 Natijada	 Bobil	 bilan	 do‘stona	 munosabat	 o'rnatishga	 majbur
boMadi.	
 Shunday	 bo‘lsa-da	 podsho	 Eriba-Adad	 I (mil.	 avv.	 1392-1366-yy)	 M
itanni	
 davlatining	 vassallaridan	 biri	 bo‘lgan.	 Hatto	 M	 itanni	 hulandori	 Shuttarna
II	
 ga	 amakisiga	 qarshi	 kurashda	 yordam	 bergan.	 M	 itanniga	 qaramlik	 davrida
Ashshur	
 hukumdorlari	 “ishshiyakum”	 unvonida	 qolaverganlar.	 Keyinchalik
Ossuriya	
 o ‘z	 mustaqilligini	 tiklash	 uchun	 Bobil	 podsholigi	 bilan	 yaqinlashib,
M	
 itanniga	 qarshi	 urush	 olib	 bordi.  	Ashshur	 ishshiyakumasi	 Ashshurubalit	 I
(mil.	
 avv.	 1365-1330-yy)	 xettlar	 podshosi	 Suppiluliuma	 I qo‘shinlari	 Mitanni
poytaxti	
 Vashukannani	 egallaganidan	 foydalanib	 qoldi.	 U	 shimoliy	 57
Mesopotamiya	
 yerlarini	 o‘z	 mulklariga	 qo'shib	 olib,	 Ossuriyani	 Mitanni	 ta’sir
doirasidan	
 chiqaradi.	  Shu	 tariqa	 Ossuriya	 mustaqil	 podsholikka	 aylanadi.
Ashshurubalit	
 I endi	 o‘zini	 buyuk	 podsho	 deb	 nomlar	 edi.	 Bu	 esa	 kassitlardan
bo‘lgan	
 Bobil	 podshosi	 Bumaburiash	 I ga	 yoqmadi.	 Chunki	 Bobil	 davlati
Ossuriyani	
 erkin	 mamlakat	 sifatida	 ko‘rishni	 istamas	 edi.	 Misr	 esa	 yangi
tuzilgan	
 Ossuriyani	 davlat	 sifatida	 tan	 oladi.	 Ossur	 savdogarlari	 va	 elchiiari
Misrga	
 hech	 qanday	 to'siqsiz	 kirib	 boraverar	 edi.	 Oxir	 oqibat	 Bumaburiash	 I,
Ossuriya	
 mustaqilligini	 tan	 oladi	 va	 o ‘z	 o‘g‘li	 Karaindashga,	 Ashshurubalit	 I
ning	
 qizini	 nikohlab	 ikki	 davlat	 o ‘rtasida	 tinchlikni	 o ‘matadi.	 Ammo	 ko‘p
o‘tmay	
 ikki	 davlat	 o‘rtasida	 harbiy	 harakatlar	 boshlanib	 ketadi.	 Unda 7Ashshurubalit I	 ning	 qo‘li	 baland	 keladi.	 Bobil	 davlati	 vaqtincha
kuchsizlantiriladi.	
 Tez	 orada	 ossurlar	 xettlarni	 Yuqori	 Mesopotamiyadan	 siqib
chiqarib,	
 Frot	 daryosi	 qirg‘oqlariga	 qadar	 hududlarini	 kengaytiradilar.	 Natijada
oldin	
 Mitanniga	 qaram	 boigan	 Nineviya	 shahrini	 bosib	 oladilar.	 Janglarda
Ossuriya	
 askarlari	 o‘zlarini	 o‘ta	 beshafqatligi	 bilan	 shuhrat	 qozongan	 edilar.	 0
‘rta	
 Ossuriya	 podsholigining	 yuksalishi	 podsho	 Arik-den-ilining	 o‘g‘li	 Adad-
Nerari	
 I (mil.	 avv.	 1295-1264-yy)	 davrida	 kuchayadi.	 Ashshur	 shahri	 oqsoqollar
kengashining	
 podsho	 hokimiyatiga	 ta’siri	 kamayadi.	 Hukmdor	 endi
ishshiyakumma	
 unvoni	 o‘miga	 o‘ziga	 podsho	 unvonini	 berib,	 hatto	 “Buyuk
podsho”	
 unvoniga	 da’vo	 ham	 qiladi.	 Shu	 bilan	 birga	 kassitlardan	 bo‘lgan	 Bobil
podshosi	
 Nazimarut-tashni	 jangda	 yengib,	 Ossuriyaning	 janubiy	 chegaralarini
mustahkamlaydi.	
 Turrukku	 va	 Nigimxi	 (Zagros	 tog'lari	 etaklari)	 mamlakatlarini
bosib	
 olishga	 erishadi.	 So‘ngra	 Mitannini	 kuchsizlanib	 qolganidan	 foydalanib,
Tayda,	
 Amasak,	 Kaxat,	 Shuri,	 Nabulu,	 Shaduxu	 va	 Vashukanna	 shaharlarini
bosib	
 oladi.	 Mitanni	 taxtiga	 o‘zing	 tarafdori	 Shattuar	 II	 ni	 o‘tqazadi.	 Mitanni
davlati	
 o‘lpon	 to‘lashga	 majbur	 bo‘ladi.	 Adad-Nerari	 1 dan	 keyin	 Ossuriya
taxtiga	
 Salmanasar	 I (Shulmanu-asharedu	 I ) keladi.	 Uning	 davrida	 Mitanni
yerlari	
 ossurlar	 tomonidan	 bosib	 olinadi.	 Mitanniliklar	 tomonida	 xettlar	 ham
jang	
 qilganligi	 manbalarda	 ta’kidlanadi.	 Natijada	 14400	 ga	 yaqin	 dushman
askarlari	
 asir	 olinib,	 Salmanasar	 I ning	 buyrug‘i	 bilan	 ko‘zlari	 ko‘r	 qilinadi.	 Bu
orada	
 Xett	 davlati	 Misr	 bilan	 sulh	 tuzib,	 Bobil	 bilan   ittifoqni	 qayta	 tiklashga
erishadi.	
 Oqibatta	 Old	 Osiyo	 mintaqasida	 kuchlar	 muvozariati	 tiklanadi.
Ossuriya	
 podshosi	 Tukulti-Ninurta	 I (mil.	 avv.	 1233-1197-yy)	 Bobilga	 va
Kavkazortiga	
 g ‘olibona	 harbiy	 yurishlar	 uyushtirdi.	 Xett	 davlati	 podshosi
Tudxali	
 IV	 Sharqdagi	 mulklarini	 himoya	 qilish	 uchun	 Tukulti-Ninurta	 I ga
qarshi	
 qo‘shin	 tortdi.	 Ammo	 yozma	 manbalarda	 Tudxali	 IV	 o z qo‘shiniga
ishonmaganligi	
 ta’kidlanadi.	 Oqibatda	 Ossuriya	 podshosi	 Tukulti-Ninurta	 I
Erbil	
 shahri	 yonida	 g‘alaba	 qozonadi.	 Yozma	 manbalarda	 Tukulti-Ninurta	 I
jangdan	
 so‘ng	 xettlardan	 28	 800	 kishini	 asir	 olgani	 ta’kidlanadi.	 Xettlar	 davlati
kuchsizlana	
 boshlaydi.	 Bu	 orada	 janubda	 Bobil	 davlati	 urushga	 tayyorlana 8boshlaydi. Bobil	 va	 Ossuriya	 harbiy	 kuch	 jihatdan	 teng	 edi.	 Mil.	 avv.	 1223-
yilda	
 Tukulti-Ninurta	 I, Bobilga	 yurish	 qilib,	 podsho	 Kashtiliash	 IV	 ni	 asir	 oladi
va	
 uni	 kiyimsiz	 kishanlangan	 holda	 Ashshurga	 olib	 ketadi.	 Bobildan	 yana
Marduk	
 ilohi	 haykalini	 ham	 Ossuriyaga	 olib	 ketishga	 muvaffaq	 bo‘ladi.	 Podsho
Ashshurdan	
 3 km	 shimoli-Sharqda	 o‘zi	 uchun	 yangi	 poytaxt	 Kar-Tukulti-
Ninurta	
 (“Tukulti-Ninurta	 savdo	 qo‘nalg‘asi”)	 shahrini	 qurdirdi.	 Ashshurda
Ishtar	
 xudosi	 ibodatxonasini	 qayta	 tiklaydi.	 Ammo	 Ossuriya	 zodagonlari
podshoning	
 Bobil	 ilohlariga	 qarshi	 qilgan	 shakkokligini	 bahona	 qilib,	 unga
qarshi	
 fitna	 uyushtiradilar.	 Oqibatda	 Tukulti-Ninurta	 I aqldan	 ozgan	 deb	 e’lon
qilinadi	
 va	 uy	 qamog’iga	 olinib	 o‘ldiriladi.	 Taxtga	 fitna	 ishtirokchisi
podshoning	
 o ‘g‘li	 Ashshur-nadin-apal	 o ‘tqaziladi.	 U	 otasidan	 farqli	 o‘laroq
Marduk	
 xudosi	 haykalini	 Bobilga	 qaytarib	 yuboradi.	 Ammo	 bu	 bobilliklami
tinchlantira	
 olmaydi.	 Ko‘p	 o'tmay	 Bobilda	 qo‘zg‘olon	 boshlanib,	 ossuriyalik
noib	
 shahami	 tark	 etadi.	 Kassitlardan	 bo‘lgan	 zodagonlardan	 biri	 shahami
ossurlardan	
 ozod	 bo‘lganini	 e ’lon	 qiladi.	 Keyinchalik	 Bobil	 davlati	 kuchayib,
Ossuriyani	
 bosib	 olgan	 hududlaming	 katta	 qismini	 egalab	 oladi.	 Mamlakat	 uzoq
tashqi	
 urushlar	 natijasida	 zaiflashib,	 ichki	 nizolar	 bo‘lib	 o ‘tadi.	 Ossuriya
davlati	
 siyosiy	 tushkunlikka	 uchraydi.	 Podsho	 Tiglatpalasar	 I (taxminan	 mil.
avv.	
 1115-1076-yy)	 hukmronligi	 davrida	 Ossuriya	 yana	 kuchayadi.	 Bu	 davrda
Xett	
 podsholigi	 frigiyaliklar	 (dengiz	 xalqlaridan	 biri)	 hujumidan	 halokatga
uchrab,	
 Misr	 kuchsizlangan	 edi.	 Yirik	 qo‘shni	 davlatlar	 Ossuriyaga	 xavf
solmas,	
 Tiglatpalasar	 I esa	 vaziyatdan	 foydalanib,	 Shimoliy	 Suriya	 va	 Shimoliy
Finikiya,	
 Kichik	 Osiyoning	 janubiy-Sharqiy	 qismlariga	 harbiy	 yurishlar
uyushtiradi.	
 Mamlakat	 38	 yil	 davomida	 qo‘shni	 xalqlar	 bilan	 urush	 olib	 bordi.
Tiglatpalasar	
 1 o‘z	 jang	 aravalarini	 Kichik	 Osiyoning	 tog‘li	 o‘lkalariga	 ham
boshlab	
 bordi.	 Bir	 kun	 ichida	 Karkemish	 shahri	 Ossuriyaliklar	 tomonidan	 zabt
etildi.	
 Hatto	 Misr	 fir’avni	 Tiglatpalasar	 I ga	 sovg‘a	 sifatida	 timsohni	 yuboradi.
Tiglatpalasar	
 144	 Bobil	 podshosi	 Marduk-nadin-axxega	 qarshi	 ikki	 inarotaba
harbiy	
 yurish	 qilib,	 vaqtincha	 uni	 kuchsizlantirishga	 erishadi.	 Lekin	 bobilliklar
o‘z	
 mustaqilligini	 saqlab	 qoladi.	 So‘ngra	 aramey	 qabilalariga	 qarshi	 28	 ta 9yurish uyushtiradi.	 Ammo	 arameylami	 shimoliy	 Mesopotamiya	 yaylovlariga
kirib	
 borishiga	 butunlay	 to'sqinlik	 qila	 olmadi.	 Tiglatpalasar	 I vafotidan	 keyin
uning	
 vorislari	 davrida	 Ossuriya	 siyosiy	 tushkunlikni	 boshdan	 kechiradi.
Ossuriyaning	
 gullab-yashnashiga	 mil.	 avv.	 XI	 asrlarda	 Arabistondan	 ko‘chib
kelgan	
 chorvador	 aramey	 qabilalari	 chek	 qo‘yadi.	 Shu	 tariqa	 0 ‘rta	 Ossuriya
podsholigi	
 siyosiy	 mavqeyidan	 ajrala	 boshlaydi.	 0 ‘rta	 Ossuriya	 podsholigining
so‘nggi	
 hukmdori	 Ashshur-dan	 II	 (mil.	 avv.	 934-911-yy)	 davrida	 irrigatsiya
ishlari	
 tartibga	 solinadi.	 Podsho	 Ashshur-dan	 II	 shaharlami	 qayta	 quradi	 va
dehqonlarga	
 mehnat	 qurollari	 yetkazib	 berish	 bilan	 shug‘ullanadi.	 Ossuriya
qo‘shini	
 podsholar	 Salmanasar	 II	 va	 Ashshur-rabi	 II	 davridagi	 chegaralarga
chiqadi.	
 Ammo	 arameylar	 bilan	 siyosiy	 munosabatlar	 o‘zgaruvchan	 bo‘lgan.
Shimoldagi	
 qolgan	 yerlar	 hanuz	 oromiylar	 nazoratida	 qolgan	 edi.	 Mil.	 avv.	 X
asr	
 oxirlarida	 tarixda	 “Ossuriya	 renessansi”	 deb	 nom	 olgan	 davr	 boshlandi.
Yuqorida	
 ta’kidlanganidek	 podsho	 Ashshurdan	 II mamlakat	 taraqqiyotini	 qayta
yo‘lga	
 qo‘yadi.	 Natijada	 ossuriyaliklar	 Shimoliy	 Mesopotamiyada	 o‘z
hukmronliklarini	
 qayta	 tikladilar	 va	 faol	 istilochilik	 yurishlarini	 boshlash	 uchun
zamin	
 yaratadilar.	 Bu	 vaqtda	 Ossuriya	 armiyasi	 o‘zining	 soni,	 yuqori	 darajada
tashkilashtirilganligi,	
 qurollanish	 darajasi	 va	 jangovor	 qobiliyati	 bilan	 Old
Osiyodagi	
 birinchi	 o‘ringa	 chiqib	 oladi.	 Ossuriya	 podshosi	 Tukulti-Ninurta	 II
ning	
 o‘g‘li	 Ashshumatsirpal	 II (mil.	 avv.	 884-859-	 yy)	 davrida	 dastlab	 shimoli-
g‘arbga	
 Dajla	 qirg‘oqlariga	 yurish	 qiladi.	 Mil.	 avv.	 882-yilda	 Xulay
boshchiligidagi	
 qo‘zg‘olonni	 shafqatsizlik	 bilan	 bostiradi.	 0 ‘rtayer	 dengizi
qirg‘oqlariga	
 yurish	 qiladi.	 0	 ‘zining	 60	 qarorgohini	 yangi	 poytaxti
Kalxu(Kalax)ga	
 ko‘chiradi.	 Mil.	 avv.	 886-	 yilda	 Bit-Zamani	 o‘lkasi	 podshosi
Ilanu	
 boshchiligidagi	 qo‘zg‘olonni	 bostiradi.	 Ashshumatsirpal	 II	 podsholigi
darida	
 Ossuriya	 yana	 imperiyaga	 aylanadi.	 U	 Nineviya	 shahrini	 davlatinirig
shimolidagi	
 tayanch	 nuqtasiga	 aylantirdi.	 Dajla	 daryosi	 qirg‘oqlarida	 Kalxu
shahrini	
 qayta	 tiklab,	 poytaxtga	 aylantirdi.	 Ashshur	 shahridan	 mohir	 ustalar	 va
bog‘bon!ar	
 olib	 kelinib	 shahar	 obodonlashtirildi.	 Hukumatni	 ham	 shu	 yerga
ko‘chiradi.	
 Mil.	 aw	 . 876-yilda	 Ossuriya	 qo‘shinlari	 Finikiya	 qirg‘og‘iga 10chiqdilar. Salmanasar	 III	 (mil.	 avv.	 859-824-yy)	 Suriyaga	 yangi	 yurish
uyushtirdi.	
 Bu	 hududda	 Ossuriyaning	 ekspansiyasiga	 qarshi	 bir	 necha	 shahar-
davlatlaming	
 Damashq	 podsholigi	 boshchiligida	 ittifoqi	 tashkil	 topdi.	 Suriya,
Falastin,	
 Finikiya,	 Kilikiya	 va	 Damashqning	 birlashgan	 qo‘shinlari	 ossur
qo‘shinlarini	
 jangda	 mag‘lubiyatga	 uchratdilar	 (mil.	 avv.	 853-yildagi	 Oront
daryosi	
 yonidagi	 jang).	 mil.	 avv.	 845-yilda	 Salmanasar	 III	 120	 ming	 kishilik
qo‘shin	
 bilan	 Suriyada	 yana	 jang	 harakatlarini	 boshladi.	 Lekin	 bu	 harbiy
harakatlar	
 ham	 muvaffaqiyatli	 chiqmadi.	 Ossuriyaliklar	 vaqtinchalik	 Suriyadan
chekinishga	
 majbur	 bo‘ldilar.	 Ammo	 tez	 orada	 ittifoqchi	 shahar-davlatlar
o‘rtasida	
 kelishmovchiliklar	 boshlanib,	 ossurlar	 bundan	 juda	 yaxshi
foydalandilar	
 hamda	 mil.	 avv.	 841-yilda	 harbiy	 harakatlarni	 boshlab,	 Suriyada
o‘z	
 hukmronliklarini	 o‘matishga	 erishdilar.	 Mil.	 aw	 . 840	 yildagina	 Frot	 daryosi
ortida	
 16	 yurishdan	 so‘ng,	 Damashq	 podsholigi	 bo‘ysundiriladi.	 G‘olibona
yurishlar	
 boy	 o	 ‘ljalami	 qo‘lga	 kiritish	 imkoniyatini	 tug‘dirdi.	 Ossuriya
hukmdorlari	
 Ashshur	 va	 Kalxu	 shaharlarida	 ulug‘vor	 saroy	 va	 ibodatxonalar
bunyod	
 qildilar.	 Mil.	 avv.	 824	 yili	 Salmanasar	 III	 ga	 qarshi	 o‘g‘li	 Ashshur-dan
boshchiligida	
 Ossuriyaning	 27	 shahari	 birlashib,	 isyon	 ko‘targan	 payti	 olamdan
o‘tadi.	
 Taxt	 vorisi	 etib	 boshqa	 farzandi	 Shamshi-Adad	 V	 (Bobil	 malikasining
eri)	
 ni	 tayinlab	 ketadi.	 Ammo	 tez	 orada	 Ashshurdan	 ukasini	 quvib	 yuborib
taxtni	
 egallaydi.	 Shamshi-Adad	 V	 Bobil	 podsholigiga	 qochib	 ketadi.	 Bobil
poshosi	
 Marduk-zakir-shumi	 (qaynotasi)	 bilan	 kelishuv	 imzolab,	 Ashshumi
zabt	
 etdi.	 Ammo	 Bobil	 rahnamoligida	 podsho	 unvonidan	 pastroq	 darajadagi
unvonga	
 sazovor	 bo‘ladi.	 Shunday	 boMsa-da	 Ossuriya	 ichki	 va	 tashqi	 siyosatni
mustaqil	
 amalga	 oshirar	 edi.	   Ossuriya	 o‘zining	 iqtisodiy,	 harbiy	 qudratini
qayta	
 tiklab,	 siyosiy	 markazlashuv	 va	 barqarorlikka	 erishdi.	 Istilochilik
urushlari	
 natijasida	 Ossuriya	 iqtisodiyoti	 uchun	 zarur	 boMgan	 xomashyo
(metall	
 va	 yog‘och)ga	 boy	 bo‘lgan	 hududlar	 egallandi.	 Natijada	 qullar
mehnatiga	
 ehtiyoj	 tez	 o‘sa	 boshlaydi.	 Ossuriyaning	 istilochilik	 urushlari	 olib
borishining	
 yana	 bir	 sababi,	 mamlakat	 quruqiik	 va	 dengiz	 savdo	 yo‘llari
kesishgan	
 hududda	 joylashgani	 uchun	 yetakchi	 o‘rinni	 egallashga	 harakat	 qildi. 11Ossuriya Kichik	 Osiyo	 va	 asosan	 0 ‘rtayer	 dengizining	 sharqiga	 o‘z	 ta’sirini
kuchaytirishga	
 urindi.	 Bu	 hududlarda	 savdohunarmandchilik,	 dengiz	 savdosi
keng	
 yo‘lga	 qo‘yilgan,	 tabiiy	 boyliklarga	 boy	 edi.	 Sharqiy	 0 ‘rtayer	 dengizi
qirg‘oqlaridan	
 muhim	 xalqaro	 savdo	 yo‘llari	 o‘tgan	 bo‘lib,	 bu	 yerda	 boy	 savdo
-	
 hunarmandehilik	 markazlari	 Tir,	 Sidon,	 Arvad,	 Bibl,	 Damashq	 va	 Karxemish
kabi	
 shaharlar	 mavjud	 edi.	 Mil.	 avv.	 783-yili	 Ossuriya	 podsho	 taxtiga
Salmanasar	
 IV	 o‘tirib	 to‘qqiz	 yil	 hukmronlik	 qiladi.	 Uning	 boshqaruvi	 davrida
Ossuriya	
 armiyasi	 avvalgi	 g ‘alabalarga	 erisha	 olmaydi.	 Aksincha	 tashqi
dushmanlardan	
 himoyalanishga	 majbur	 bo‘ladi.	 Damashq	 shahri	 aramey
davlatining	
 poytaxtiga	 aylangan	 bo‘lib,	 kuch	 qudrati	 oshgan	 edi.	 Bu	 davlat
hatto	
 Ossuriyaga	 ham	 tazyiq	 o‘tkazganligi	 manbalarda	 ta’kidlanadi.	 Ushbu
urushlardan	
 birida	 Ossuriya	 hukmdori	 Salmanasar	 IV,	 Isroil	 hukmdori	 Ieroam
II	
 bilan	 ittifoq	 tuzib,	 arameylarga	 qarshi	 harakat	 olib	 boradi.	 Ossuriya
davlatining	
 shimoliga	 xurritlar	 va	 urartlar	 ham	 xavf	 tug‘dira	 boshlashdi.	 Podsho
Salmanasar	
 IV	 ni	 vorislari	 davrida	 urartuliklar	 Ossuriyaning	 katta	 hududlarini
egallashga	
 muvaffaq	 bo‘Ushgan.	 Mil.	 aw	 . VIII	 asrda	 Ossuriya	 vaqtincha
iqtisodiy	
 tushkunlikka	 yuz	 tutadi.	 Ichki	 zidaiyatlar,	 qo‘zg‘olon	 va	 isyonlar
boshlanadi.	
 Ossuriya	 uzoq	 vaqt	 olib	 borilgan	 urushlar	 natijasida	 zaiflashib
qoldi.	
 Ossuriyaning	 qayta	 yuksalishi	 mil.	 avv.	 746-727-yillarda	 hokimiyatni
to‘ntarish	
 yo‘li	 bilan	 olgan	 Kalxu	 hokimi	 harbiy	 boshliq	 Pul	 (taxtdagi	 ismi
podsho	
 Tiglatpalasar	 III)	 davrida	 boshlandi.	 Kuchli	 sarkarda,	 Tiglatpalasar	 III
podsho	
 hokimiyatini	 mustahkamlash	 uchun	 qator	 islohotlar	 o‘tkazadi.	 U
Ossuriya	
 tarkibidagi	 o‘lkalami	 kichikkichik	 noibliklarga	 bo‘lib	 yuboradi.
Noiblar	
 ustidan	 markaziy	 hokimiyatning	 nazorati	 o‘matiIib,	 noiblaming
vazifalari	
 cheklandi.  	 Podsho	 Tiglatpalasar	 III	 davlatdan	 maosh	 oladigan	 kuchli
muntazam	
 qo‘shin	 tuzadi	 va	 ko‘ngillilami	 harbiy	 xizmatga	 chaqirmay	 qo‘yadi.
Ossuriya	
 armiyasiga	 aholining	 o‘rta	 va	 past	 tabaqalari	 xizmatga	 tortiladi.
Qo'shinlar	
 bir	 necha	 qismlarga	 bo‘lingan	 edi.	 Ya’ni,	 piyodalar	 qo‘shinda
aksariyatni	
 tashkil	 qilib,	 yengil	 va	 og‘ir	 qurolli	 qismlarga	 bo‘lingan.	 Qo‘shinda
avalgidek	
 jang	 aravalaridan	 foydalanib	 kelingan.	 Keyinchalik	 otliqlar 12qismlaridan keng	 foydalanila	 boshlandi.	 Undan	 keyin	 taxtga	 o ‘g‘li	 Salmanasar
V	
 (mil.	 avv	 727-722-yy)	 voris	 etib	 tayinlanadi,	 uning	 hukmdorlik	 davri	 haqida
ma’lumotlar	
 kam	 keltirilgan.	 Ichki	 siyosatda	 Salmanasar	 V	 poytaxt	 Ashshur
aholisiga,	
 boshqa	 shaharlar	 qatori	 turli	 soliqlar	 va	 majburiyatlami	 yuklaydi,	 bu
esa	
 poytaxt	 aholisi	 tomonidan	 o‘z	 huquqlariga	 nisbatan	 xurmatini	 yo'qotadi.
Tashqi	
 siyosatda	 esa	 podsho	 Salmanasar	 V	 besh	 yil	 davomida	 Finikiya	 shahri
Timi	
 qamal	 qilgani,	 shu	 yillar	 arafasida	 o‘lpon	 to‘lashdan	 bosh	 tortgan	 Isroil
davlatini	
 yo‘q	 qilishga	 qaror	 qiladi,	 lekin	 hukmdor	 bu	 urushda	 halok	 bo‘ladi.
So‘ngra	
 Ossuriya	 taxtiga	 mashhur	 Sargon	 II	 (mil.	 avv.	 722-705-	 yy)	 chiqadi.
Hukmronligining	
 dastlabki	 yillarida	 Bobil	 va	 Elam	 ittifoqiga	 qarshi	 yurish
qiladi.	
 Ammo	 muvaffaqiyatsizlikka	 uchrasada	 chegaradagi	 Der	 shahri	 Ossuriya
tarkibida	
 qoladi.	 So‘ngra	 Sargon	 II mil.	 avv.	 721-yilda	 Isroilga	 yurish	 qiladi	 bu
mamlakatni	
 talon-taroj	 qilib	 aholisini	 Ossuriyaga	 asir	 qilib	 olib	 ketadi.	 Yaqin
Sharq	
 yerlari	 ossurlar	 tomonidan	 birin	 ketin	 xonavayron	 qilindi.	 Shundan	 keyin
Sargon	
 II Suriyaning	 Xamat	 shahri	 hukmdorini	 asir	 olgach,	 uni	 Ashshurga	 olib
keladi.	
 So‘ngra	 Karkar	 shahrini	 ishg‘ol	 qilib,	 talon-tarojdan	 keyin	 shaharga	 o‘t
qo‘yiladi.	
 0 ‘rtayer	 dengizidagi	 Kipr	 orolidagi	 ioniyalik	 yunonlami	 o‘lpon
toMashga	
 majbur	 qiladi.	 Nineviya	 shahri	 yaqinida	 o‘ziga	 yangi	 poytaxt
DurSharrun	
 (Sargon	 shahrini)ni	 qurdiradi.	 Mil.	 avv.	 714-yilda	 Urartuga	 qarshi
boshlaydi.	
 U	 bu	 harbiy	 yurishga	 puxta	 tayyorlanib,	 Urartuga	 Sharq	 tomondan
kirib	
 boradi	 va	 ulaming	 podshosi	 Rusa	 I ni	 yengadi.	 Ushbu	 harbiy	 yurish	 olti	 oy
davom	
 etib	 Sargon	 II	 ning	 g‘alabasi	 bilan	 tugaydi.	 Ushbu	 g‘alaba	 uning
buyukligini	
 yuqori	 shohsupaga	 olib	 chiqadi.	 Ossuriya	 hukmdori	 qarorgohiga
Misr,	
 Efiopiya,	 hatto	 Arabistondan	 elchilar	 tabriklar	 bilan	 kelishadi.
Keyinchalik	
 Sargon	 II mil.	 avv.	 710-yili	 Bobilga	 yurish	 boshlaydi.	 Bu	 yurishda
Sargon	
 II deyarli	 jangsiz	 ikki	 hukmdor   xaldeylar	 podshosi	 Merodax-baladan	 va
Elam	
 podshosi	 ShutrukNaxxunte	 II	 ni	 bo‘ysundiradi.	 Bu	 voqealardan	 keyin
Sargon	
 II	 yirik	 Ossuriya	 imperiyasini	 tuzgan	 ikkinchi	 Sargon	 sifatida	 tarixga
kiradi.	
 Bobilni	 ishg‘ol	 etib	 besh	 yil	 o'tgach	 Sargon	 II vafot	 etadi.	 Sargon	 II dan
so‘ng	
 taxtga	 uning	 o ‘g	 ‘li	 Sinaxxerib	 (mil.	 avv.	 704-	 681-yy)	 keladi. 13Ossuriyaga qaram	 yerlar	 ozod	 bo‘lishni	 istar	 edilar.	 Birinchi	 bo‘lib	 Bobilda,
zodagon	
 Merodax-baladan	 rahbarligida	 qo‘zg‘olon	 boshlanib	 ketadi.	 Bobilliklar
xaldeylar,	
 arameylar	 va	 elamliklar	 bilan	 ittifoq	 tuzadilar.	 Birlashgan	 qo‘shin
Ossurlarga	
 qarshi	 Kish	 shahri	 tomon	 yurish	 qiladi.	 Ammo	 Sinaxxerib	 ulaming
birlashgan	
 qo‘shinini	 mag‘lubiyatga	 uchratadi.	 Merodax-baladan	 esa	 qochishga
majbur	
 bo‘ladi.	 Ossur	 qo‘shini	 Bobilga	 kirib	 keladi.	 Podshoning	 buyrug‘i	 bilan
isyonda	
 qatnashgan	 odamlarga	 tegishli	 ekinzorlar	 yo‘q	 qilinadi.	 Ko‘plab	 asirlar
Ossuriyaga	
 olib	 ketiladi.	 U	 poytaxtni	 Nineviyaga	 ko'chirdi.	 Ko‘p	 o‘tmay
Falastinda,	
 Ekron	 shahri	 isyon	 ko'taradi,	 uning	 ortidan	 Finikiyaning	 Tir	 va
Sidon	
 shahar-davlatlari	 Ossuriyaga	 bo‘ysunmay	 qo‘yadi.	 Bu	 orada	 Misr
yordamiga	
 ishongan	 Yahudiya	 podshosi	 Xizikiya	 ham	 Ossuriyaga	 qarshi
chiqadi.	
 Sinaxxerib	 esa	 tezlik	 bilan	 isyonlami	 bostirishga	 kirishadi.	 Yahudiya
poytaxti	
 Quddus	 (Ierusalim)	 shahri	 qamal	 qilingach,	 Xizikiya	 ossurlarga	 11
tonna	
 kumush	 va	 1 tonnaga	 yaqin	 oltin	 miqdorida	 o‘lpon	 to‘laydi.	 Sinaxxerib
o‘z	
 qo‘shinlarini	 misrliklarga	 qarshi	 yo‘naltiradi,	 ikki	 armiya	 Eltekey	 yonida
uchrashadi.	
 Afsuski	 jang	 natijalari	 bizga	 ma’lum	 emas.	 Shunday	 bo‘lsa-da	 Misr
qo‘shini	
 ortga	 qaytib	 ketadi.	 So‘ngra	 podsho	 Sinaxxerib	 isyon	 ko‘targan	 Ekron
shahrini	
 egallaydi	 va	 Quddusni	 uzoq	 qamal	 qiladi.	 Yahudiya	 yerlari	 talon-taroj
qilinadi.	
 Ammo	 ossur	 qo‘shini	 orasida	 vabo	 kasalligi	 tarqaladi,	 natijada	 Quddus
zabt	
 etilmay	 qoladi.	 Yangi	 Ossuriya	 podsholigining	 hukmdorlari	 semit
qabilalaridan,	
 arameylardan	 bo‘lgani	 uchun	 butun	 davlatda	 va	 Mesopotamiyada
aramey	
 yozuvi	 va	 tili	 keng	 tarqaladi.	 Ossuriyaliklaming	 tayanchi	 ularning
kuchli	
 harbiy	 qo‘shini	 bo‘lgan.	 Agar	 avvalari	 har	 bir	 harbiy	 askar,	 davlat
tomonidan	
 ajratib	 berilgan	 yerda	 dehqonchilik	 bilan	 shug‘ullangan	 bo‘lsa,
endilikda	
 Yangi	 Ossuriya	 podsholigida	 harbiylar	 mamlakat	 xazinasidan	 maosh
olar	
 edi.	 Ular	 asosan	 temirdan	 yasalgan	 qurollar	 bilan	 ta’minlanganlar.
Shaharlami	
 qamal	 qiladigan,	 qal’a	 devorlarini	 buzadigan	 moslamalar	 bilan	 ham
qurollanganlar.	
 Ossuriya	 hukmdorlari	 harbiy	 siyosati	 o‘ta  	  beshafqatlik	 bilan
ajralib	
 turgan,	 qarshilik	 qilgan	 shaharlar	 aholisi	 qilichdan	 o ‘tkazilgan.	 Isyon
rahbarlari	
 esa	 asirga	 olinib,	 qiynoqqa	 solinib,	 qatl	 qilingan.	 Bundan	 ko‘zlangan 14maqsad bo‘ysundirilgan	 xalqlami	 qo'rquvda	 saqlab	 turishdan	 iborat	 edi.
Shuning	
 uchun	 Ossuriya	 poytaxti	 Nineviyani	 “Qonga	 botgan	 shahar”	 deb
ta’riflashgan.	
 Agar	 aw	 algi	 Ossuriya	 hukmdorlari	 zabt	 etgan	 shahar	 va	 xalqlami
bosh	
 xudolarini	 xurmat	 yuzasidan	 ular	 sharafiga	 qurbonliklar	 keltirishsa,	 Yangi
Ossuriya	
 hukmdorlari	 aksincha	 zabt	 etgan	 xalqlami	 ibodatxonalarini	 butunlay
vayron	
 qilib	 tashlashgan,	 aholisi	 boshqa	 o‘lkalarga	 surgun	 qilinar	 edi.	 Bunga
Sinaxxeribning	
 Bobil	 va	 Elamga	 qarshi	 urushi	 yorqin	 misol	 bo‘la	 oladi.
Masalan	
 Sinaxxerib	 uzoq	 qarshilik	 qilgan	 Bobilni	 egallab	 uni	 vayron	 qiladi	 va
shahar	
 suvga	 bostiriladi.	 Ossuriya	 Kichik	 Osiyoning	 janubi-sharqiy	 qismlari
ustidan	
 hukmronlikni	 qoMdan	 chiqaradi.	 Mil.	 avv.	 681	 yili	 Nineviyada,	 Nabu
(xattotlar	
 homiysi	 ) xudosiga	 qurbonlik	 keltirish	 marosimi	 paytida	 ikki	 kichik
o‘g‘li	
 tomonidan	 o ‘Idiriladi.	 Podsho	 Asarxaddon	 (mil.	 avv.	 680-669	 yy)davrida
vayron	
 qilingan	 Bobil	 qayta	 tiklanadi.	 Bobil	 garchand	 qaram	 bo‘lsa-da,
Ossuriya	
 bilan	 ittifoqda	 bo‘lgan	 alohida	 podsholik	 sifatida	 tan	 olinadi.
Asarxaddon	
 Eron	 yerlarining	 shimoliyg‘arbida	 yashagan	 skiflar	 bilan	 mil.	 avv.
672-yilda	
 ittifoq	 tuzdi.	 Suriya	 hududi	 qayta	 zabt	 etiladi.	 So‘ngra	 Nil	 bo‘ylariga
harbiy	
 yurish	 uyushtiriladi	 va	 ichki	 urushlardan	 charchagan	 Misr	 vaqtincha
bo‘ysundiriladi.	
 Ossuriya	 ulkan	 ko‘p	 millatli	 imperiyaga	 aylanadi.	 Ma’muriy
jihatdan	
 Yangi	 Ossuriya	 hukmdorlari	 bosib	 olingan	 hududlami	 mayda
ma’muriy	
 birliklarga	 bo‘lib	 tashlashganlar.	 Ossuriyaliklaming	 asosiy	 maqsadi
kelajakda	
 bu	 hududlami	 imperiya	 tarkibidan	 ajralib	 chiqishini	 oldini	 olish
bo‘lgan.	
 Bundan	 tashqari	 ma’muriy	 birliklarga	 noib	 qilib,	 farzand	 qoldirish
qobiliyatiga	
 ega	 boMmagan	 saroy	 og‘alaridan	 hukmdorlar	 qo‘yilgan	 edi.
Bundan	
 maqsad	 keyinchalik	 yangi	 kichik	 hukmdorlar	 sulolasi	 paydo	 bo'lishiga
yo‘l	
 qo‘ymaslik	 bo‘lgan.	 Asarxaddonning	 vorisi	 Ashshurbanipal	 (mil.	 avv.	 669-
629-yy)	
 bosqinchilik	 yurishlari	 natijasida	 tashkil	 topgan	 ulkan	 imperiyani
saqlab	
 qoladi.	 U	 hatto	 Elamga	 ham	 g‘olibonona	 yurish	 uyushtiradi.	 Ammo
podsho	
 Ashshubanipal	 hukmronligining	 so‘nggi	 yillarida	 imperiyaning
yemirilishi	
 boshlandi.	 Ashshurbanipal	 mil.	 avv.	 627-	 yilda	 vafot	 etdi.	 Janubda
Nabopalasar	
 boshchiligida	 xaldeylar	 isyon	 ko‘taradi.	 	 Bobil	 va	 Midiya 15podsholiklari birgalikda	 Ossuriyaga	 qarshi	 ittifoqda,	 mil.	 avv.	 614-yilda
Ashshumi,	
 mil.	 avv.	 612-yilda	 Nineviyani	 zabt	 etib	 vayron	 qildilar.	 Mil.	 avv.
605-yilda	
 Ossuriya	 davlati	 bunlay	 tugatiladi.	 Uning	 yerlari	 Bobil	 va	 Midiya
tomonidan	
 boTib	 olinadi. 162.Qadimgi Ossuriya davlatida harbiy islohotlar va harbiy qo’shin
     Qadimgi	 dunyoda	 juda	 ko’p	 qudratli	 bosqinchi	 davlatlar	 bo’lgan,lekin	 ulardan
hech	
 qaysi	 biri	 qariyb	 1300	 yil	 davomida	 bosqinchilik	 yurishini	 davomiy	 ravishda
amalga	
 oshirmagan.	 Ossuriya	 bunchalik	 uzoq	 muddat	 qudratli	 davlatga
aylanishining	
 asosiy	 sababi	 aynan	 o’sha	 davrda	 doimiy	 harbiy	 islohot	 va
kashfiyotlarning	
 amalga	 oshirilganligidadir.	 Qo’shin	 tuzilishi	 Ossuriya	 qo‘shinlari
ierarxiyasi(tuzilishi)	
 o‘sha	 paytda	 Mesopotamiya	 armiyalariga	 xos	 tipda	 edi.
Hukmronligi	
 xudolar	 tomonidan	 berilgan	 ( diniy	 e’tiqodlarda	 shunday	 qaralgan)
shoh	
 imperiyaning	 butun	 armiyasiga	 qo‘mondon	 bo‘lar	 edi.	 Agar	 shoh	 jang
maydonida	
 qatnashmaydigan	 bo‘lsa,	 u o‘z	 o’rniga	 qo‘shinni	 boshqarish	 uchun
ba’zi	
 yuqori	 lavozimlarni	 tayinlagan.	 Hukmdor	 Tiglat-Pileser	 III	 islohotidan	 oldin
Ossuriya	
 armiyasi	 Mesopotamiya	 armiyalariga	 juda	 o‘xshardi.	 Askarlar	 asosan
hosilni	
 yig‘ish	 uchun	 o‘z	 dalalariga	 qaytib	 kelishlari	 kerak	 bo‘lgan	 fermerlar	 edi.
Professional	
 askarlar	 shoh,	 zodagonlar,	 mansabdorlarni	 himoya	 qiladigan	 bir
nechta	
 soqchilar	 bilan	 cheklangan	 edi,	 xolos.	 Shuning	 uchun	 ular	 vaziyat
jiddiylashmaguncha	
 urushga	 yuborilmagan	 .Ammo	 islohotdan	 so’ng	 ossuriya
armiyasi	
 soni	 va	 sifati	 keskin	 ortdi.	 Jumladan,	 podsho	 Salamansar	 III	 Suriyaga
qarshi	
 qilgan	 yurishlarida	 120.000	 kishilik	 armiyasi	 borligi	 bilan	 maqtangan.
Bunday	
 ko‘p	 sonli	 qo‘shin	 to‘plash	 zabt	 etilgan	 xalqlardan	 askarlar	 olishni	 talab
qilgan.	
 Katta	 qo‘shinga	 ko‘proq	 oziq-ovqat	 va	 ta’minot	 ham	 kerak	 bo‘lgan	 va
buning	
 uchun	 ossuriyaliklar	 harbiy	 yurishdan	 oldin	 qo‘shin	 uchun	 zarur	 bo‘lgan
narsalarni	
 tayyorlaganlar.	 Yangi	 yurishga	 tayyorgarlik	 Yangi	 yurishga
tayyorgarlik,	
 birinchi	 navbatda,	 belgilangan	 harbiy	 bazada	 askarlar	 yig‘ilishini
talab	
 qilgan.	 Ossuriya	 hududida	 Naynavo,	 Kalxu	 yoki	 Xorsobod	 kabi	 askarlar
to‘planadigan	
 joylar	 bo‘lgan.	 Ba’zi	 holatlarda	 yig‘ilish	 joylari	 harbiy	 yurishga 17qarab o‘zgargan.	 Gubernatorlarga	 don,	 yog‘	 va	 urush	 materiallarini	 yetkazib	 berish
topshirilgan.	
 Gubernatorlarning	 boshqa	 vazifalari	 kerakli	 askarlarni	 chaqirishni	 o‘z
ichiga	
 olgan.	 Vassal	 davlatlar	 askarlarini	 Ossuriya	 shohiga	 o‘z	 vaqtida	 taqdim
etishlari	
 kerak	 edi:	 bunday	 qilmaslik	 deyarli	 isyon	 sifatida	 ko‘rilgan.	 Shoh	 va
uning	
 qo‘riqchisining	 yetib	 kelishi	 dastlabki	 bosqichni	 tugatgan	 va	 armiya	 o‘z
nishoniga	
 qarab	 yo‘l	 olgan.	 Armiya	 juda	 yaxshi	 tartibda	 harakatlangan;	 avangard
xudolar	
 xohishidagidek	 tuzilgan	 va	 bu	 Ossuriyalik	 shohlarning	 asosiy	 xudo
Assurga	
 xizmat	 qilishini	 ko‘rsatgan.	 Shundan	 so‘ng	 shoh,	 Assurning	 kamtar
xizmatkori,	
 jang	 aravalari	 va	 jangovar	 qo‘shinlar,	 qo‘shinning	 elitasi	 yordamida
uning	
 qo‘riqchisi	 bilan	 o‘rab	 olingan.	 Orqa	 tarafda	 piyoda	 askarlar;	 Ossuriya
qo‘shinlari	
 ortidan	 bosib	 olingan	 xalqlar.	 Undan	 keyin	 qamal	 qilish	 poezdi,
ta’minot	
 aravalari,	 keyin	 esa	 harbiy	 lager	 quruvchilari	 bo‘lgan.	 Qo‘shinning
bunday	
 shakllanishi	 orqadan	 qilinadigan	 hujum	 uchun	 juda	 zaif	 edi.	 Harbiy
kuchlarning	
 ayrim	 qismlari	 kuniga	 30	 mil	 masofani	 bosib	 o‘tishlari	 mumkin	 edi	 va
bunday	
 tezlik	 dushmanni	 bo‘ysundirish	 va	 qo‘rqitish	 uchun	 foydalingan.	 Doimiy
urushlar	
 qo’shinni	 holsizlantira	 boshlaganda	 tezlikda	 harbiy	 islohot	 amalga
oshirilgan.Shunday	
 islohotchilardan	 biri	 Tiglat	 Pileser	 III	 mil.	 Avv.	 745	 yilda
taxtga	
 kelganida	 hammasi	 o‘zgarishi	 kerak	 edi.	 Ossuriya	 davlat	 boshqaruvini	 isloh
qilgandan	
 keyin	 u o‘z	 navbatida	 Ossuriya	 armiyasini	 o‘zgartirishga	 kirishdi.
Islohotning	
 eng	 muhim	 jihati	 doimiy	 armiyani	 joriy	 qilish	 bo‘ldi.	 Bu	 ko‘p	 sonli
chet	
 ellik	 askarlarni	 o‘z	 ichiga	 olgan	 edi,	 ammo	 ular	 boshqa	 Ossuriya	 askarlari
bilan	
 aralashgan	 edi.	 Bu	 askarlar	 vassal	 davlatlar	 tomonidan	 o‘lpon	 sifatida,	 yoki
Ossuriya	
 shohi	 talab	 qilgan	 taqdirda,	 yetkazib	 berilgan.	 Ularga	 bir-biridan	 ajralib
turmasligi	
 va	 ularning	 birdamligini	 kuchaytirish	 uchun	 ossuriyaliklar	 qurollari	 va
kiyim-kechaklar	
 berildi.	 Doimiy	 qo‘shinlardagi	 piyoda	 askarlar	 juda	 ko‘p	 sonli
ajnabiylardan	
 (jumladan	 armanlar	 va	 hatto	 yunonlar)	 tashkil	 topgan	 bo‘lsa,
Qo‘shindagi	
 otliqlar	 va	 aravalar	 faqat	 ossuriyaliklar	 bo‘lgan.	 Biroq,	 istisnolar
bo‘lgan,	
 qo‘shimcha	 qo‘shinlar	 zarur	 bo‘lganligi	 uchun	 Sargon	 II	 o’z	 qo‘shiniga
60	
 ta	 isroillik	 jangovar	 aravalarni	 qo‘shganligini	 ma’lum	 qiladi.	 Transport	 va	 aloqa
Ossuriya	
 imperiyasining	 yuksalishi	 bilan	 transport	 va	 aloqaga	 yangi	 talablar	 qo‘- 18yildi. Neo-Assuriya	 imperiyasidan	 farqli	 o‘laroq	 Mesopotamiyada	 yo‘llar	 mahalliy
aholi	
 tomonidan	 qo‘llanilgan	 juda	 yaxshi	 yo‘llardan	 ancha	 kam	 edi.	 Biroq,	 bu
yo‘llar	
 qo‘shinlari	 har	 doim	 bir-birining	 ortidan	 g‘alayon	 ko‘tarib,	 doimiy	 ravishda
harakatda	
 bo‘lgan	 imperiya	 uchun	 etarli	 emas	 edi.	 Ossuriyaliklar	 birinchi	 bo‘lib
imperiya	
 bo‘ylab	 yo‘llar	 tizimini	 boshqardilar	 va	 yaxshiladilar.	 Xabarchilar	 uchun
dam	
 olishi	 va	 otlarni	 almashtirish	 uchun	 muntazam	 yo‘l	 bekatlaridan	 iborat	 davlat
aloqa	
 tizimi	 o‘rnatildi.	 Keyinchalik,	 forslar	 uchun	 ushbu	 tizimn	 o‘z	 imperiyasini
kengaytirishi	
 uchun	 asos	 yaratdi.	 Tog‘lar	 orqali	 o‘tuvchi	 yo‘llar	 sayohat	 vaqtini
sezilarli	
 darajada	 kamaytirdi.	 Muhandislar	 Assur	 va	 Nineviyaning	 yirik
shaharlariga	
 olib	 boruvchi	 tosh	 yo‘llarni	 qurishdi.	 Miloddan	 avvalgi	 2-ming
yillarga	
 kelib,	 Frot	 daryosida	 yog‘och	 ko‘priklar	 qurilgan.	 Miloddan	 avvalgi	 1-
ming	
 yillikda	 Nineviya	 va	 Assurda	 tosh	 ko‘priklar	 bor	 edi.	 Bu	 Ashur
podsholigining	
 boyligini	 ko‘rsatardi.	 Yo‘llar	 qurilishi	 va	 rivojlangan	 transport
imperiya	
 orqali	 turli	 xil	 mahsulot	 va	 tovarlarning	 osonlikcha	 tashilishiga	 va
Ossuriya	
 urush	 qudratining	 ortishiga	 sabab	 bo‘ldi.	 Shubhasiz,	 bu	 yo‘llar	 faqatgina
Ossuriya	
 qo‘shinlarini	 emas	 balki	 dushman	 qo‘shinlarini	 ham	 tezlashtirardi.
Tuyalardan	
 foydalanish	 Ossuriyaliklar	 birinchi	 bo‘lib	 tuyalardan	 harbiy
yurishlarda	
 foydalanishgan.	 Tuyalar	 eshaklarga	 nisbatan	 ko‘proq	 foydalanilgan,
chunki	
 ular	 besh	 baravar	 ko‘proq	 yukni	 olib	 yurishlari	 mumkin	 va	 kamroq
sug‘orish	
 talab	 etiladi.	 Tuyalar	 miloddan	 avvalgi	 1000	 yilgacha	 qo‘lga
o‘rgatilmagan.	
 Qo‘lga	 o‘rgatilgan	 birinchi	 tuya	 dromedariya	 edi.	 G‘ildirakli
aravalar	
 Ma’lumotlarga	 ko‘ra,	 Shumerlar	 miloddan	 avvalgi	 3000	 yillarda
g‘ildirakni	
 kashf	 qilgan	 hisoblanadilar,	 garchi	 u	 Ukrainaning	 Qora	 dengiz
mintaqasida	
 kelib	 chiqishini	 qo‘llab-quvvatlovchi	 dalillar	 ko‘p	 bo‘lishiga
qaramasdan	
 (Volchover,	 Scientific	 Amerikan,	 2012).	 ossuriylar	 birinchi	 marta	 mis,
bronza	
 va	 keyinchalik	 temirdan	 tayyorlangan	 metall	 g‘ildiraklarni	 ishlab
chiqarishgan.	
 Ossuriya	 armiyasining	 kuchi	 jang	 aravalarida	 edi.	 Dastlab	 bu
aravalar	
 ikki	 otli	 transport	 vositasi	 sifatida	 ishlatilgan.	 Qadimgi	 Misrliklar	 va
shumerlar	
 harbiy	 jangovar	 aravalardan	 mobil	 o‘t	 ochish	 platformalar	 yoki	 mobil
buyruq	
 berish	 platformalari	 sifatida	 foydalanganlar;	 baland	 ko‘rinish	 harbiy 19generalarga qo‘shinlarning	 qanday	 jang	 qilayotganini	 ko‘rish	 imkoniyatini	 bergan.
Ossuriyaliklar	
 jang	 aravalaridan	 razvedka	 ishlarida	 foydalangan,	 jangovar
xabarlarni	
 olib	 yurishgan.	 Miloddan	 avvalgi	 1-ming	 yillikdagi	 aravalarning
yuksalishi,	
 miloddan	 avvalgi	 VII	 asrgacha,	 aravalardan	 faqat	 harbiy	 vazifalarni
bajarish	
 uchun	 foydalanilgan;	 Ikki-uchta	 otdan	 iborat	 engil	 aravalar	 Keyinchalik
Ashurasirasir	
 II davrida	 to‘rtta	 otdan	 iborat	 og‘ir	 aravalarga	 o‘zgartirildi.	 Bunday
jang	
 aravalarida	 to’rt	 kishi	 joylashishi	 mumkin	 bo‘lgan.	 Og‘ir	 jang	 aravalari
dushmanlar	
 ichiga	 kirib,	 piyoda	 askarlarni	 to‘zg‘itib	 yuborishda	 va	 sarosimaga
solishda	
 ishlatila	 boshlangan.	 Ossuriya	 otliqlari	 va	 piyoda	 askarlari	 bu	 bo‘shliqdan
foydalanib,	
 dushmanni	 yengib,	 urush	 maydonini	 egallashi	 mumkin	 edi.	 Miloddan
avvalgi	
 IX	 asrga	 qadar,	 ya’ni	 Tukulti-Ninurta	 II	 hukmronligi	 davrida	 otliqlardan
foydalanish	
 muhim	 ekanligi	 ta’kidlanmaguncha,	 ossuriyaliklar	 va	 ko‘plab	 boshqa
Mesopotamiyaliklar	
 tomonidan	 otliqlar	 kamdan-kam	 ishlatilgan.	 Bundan	 oldin,
ko‘plab	
 ko‘chmanchilar	 yoki	 cho‘l	 jangchilari	 Assuriya	 yerlarini	 bosib	 olishda
otliqlardan	
 foydalanganlar.	 Ossuriyaliklar	 bu	 urush	 qurolidan	 foydlanishni	 tezda
o‘zlashtirdilar	
 va	 raqiblariga	 qarshi,	 ayniqsa,	 Eronliklar	 bilan	 bo‘lgan	 janglarda
muvafaqiyatli	
 foydalanganlar.	 Ehtimol,	 eng	 katta	 tashqi	 ta’sir	 Eron	 Midiyaliklari
bo‘lishi	
 mumkin.	 Elam	 shohligini	 barbod	 qilgan	 otliq	 qo‘shin	 qurishda	 Ossuriya
aynan	
 o‘sha	 xalqlardan	 yordam	 olganlar.	 Biroq,	 Ossuriyaning	 urinishlari
qiyinchiliklarsiz	
 kechmagan;	 otliq	 kamonchilardan	 foydalanilgan,	 biroq	 ular
kamonlar	
 va	 otlarini	 bir	 vaqtning	 o‘zida	 ishlata	 olmagan.	 Natijada,	 Ashurnasirpal
qo‘l	
 ostidagi	 otliqlar	 juft-juft	 tasvirlangan,	 bir	 chavandoz	 ot	 jilovini	 boshqargan,
boshqasi	
 esa	 kamon	 bilan	 o‘qqa	 tutgan.	 Ossuriyaliklar	 otliqlar	 bilan	 aloqa	 qilishda
kamroq	
 muammolarga	 duch	 kelishdi;	 Tiglat	 Pileser	 III	 hukmronligi	 davrida,
Ossuriyaliklar	
 juft	 bo‘lib	 jang	 qilishni	 davom	 ettirdi,	 lekin	 bu	 safar	 har	 bir	 jangchi
o‘z	
 nayzasini	 ushlab,	 o‘z	 otini	 nazorat	 qila	 boshladi.	 Miloddan	 avvalgi	 VII	 asrga
kelib,	
 Ossuriyalik	 jangchilar	 kamon	 va	 nayza	 bilan	 qurollanib,	 lamellar,	 zirhli
qurolga	
 ega	 bo‘lgan.	 Suvoriylar	 keyinchalik	 Ossuriya	 armiyasining	 asosini	 tashkil
etdi.	
 Ossuriyaliklar	 tomonidan	 katta	 otliq	 bo‘linmalar	 tashkil	 etilishi	 kerak	 edi;
Ba’zi	
 birliklar	 yuzlab	 yoki	 hatto	 mingta	 otliqdan	 tashkil	 topgan.	 Otlar	 uzluksiz 20yetkazib berilmagan	 holda,	 Ossuriya	 urush	 mashinasi	 qulab	 tushishiga	 shubha	 yo‘q
edi.	
 Ashurbanipalning	 istilo	 kampaniyasida	 dahshatli	 qurbonlar	 bo‘lganligi	 sababli,
uning	
 o‘limidan	 so‘ng	 ko‘tarilgan	 isyonlar	 imperiya	 inqiroziga	 sezilarli	 hissa
qo‘shgan	
 bo‘lishi	 mumkin	 edi,	 chunki	 bu	 vassallarning	 otliqlar	 va	 zarur	 bo‘lgan
boshqa	
 urush	 materiallarini	 yetkazib	 berilishini	 qiyinlashtirgan.	 Otlar	 juda	 muhim
urush	
 manbai	 bo‘lgan	 va	 Ossuriya	 shohining	 o‘zi	 otni	 yetishtirishga	 qiziqish
bildirgan.	
 Uchta	 asosiy	 ot	 manbasi:	 • Skiflar,	 cho‘l	 xalqlari	 va	 boshqa	 raqiblardan
otlarni	
 o‘g‘irlash	 uchun	 mo‘ljallangan	 reydlar	 • Vassal	 davlatlari	 tomonidan
to‘langan	
 o‘lponlar	 • Otlarni	 ishlab	 chiqarishni	 nazorat	 qiluvchi	 yuqori	 martabali
davlat	
 amaldorlari	 va	 shohga	 hisobot	 berish	 Harbiy	 ishlarning	 tashkil	 etilishi.	 Osur
podsholarining	
 qullar	 qo‘lga	 kiritish	 va	 o‘ljalar	 olish	 maqsadida	 qo‘shni	 xalqlar
bilan	
 bir	 necha	 asrlar	 davomida	 olib	 borgan	 urushlari	 natijasida	 Xarbiy	 ishlar
g‘oyat	
 yuksalgan.	 Miloddan	 avvalgi	 VIII	 asrning	 ikkinchi	 yarmida,	 ya’ni
istilochilik	
 maqsadida	 ketma-ket	 bir	 qancha	 harbin	 yurishlar	 qilib,	 g‘oyat	 porloq
g‘alabalarga	
 erishgan	 Tiglatpalasar	 III	 bilan	 Sargon	 II podsholik	 qilgan	 davrda	 har
xil	
 reformalar	 o‘tkazilib,	 natijada	 Osuriya	 davlatida	 xarbiy	 ishlar	 qaytadan	 qurilgan
va	
 gullab-yashnab	 ketgan.	 Osuriya	 podsholari	 ko‘p	 sonli,	 yaxshi	 qurollangan	 va
kuchli	
 ar¬miya	 tuzib,	 davlat	 xokimiyatining	 butun	 apparatini	 harbiy	 extiyojlarga
xizmat	
 qildirganlar.	 Osuriyaiing	 ko‘p	 sonli	 qo‘shini	 harbiy	 kolonistlardai	 iborat
bo‘lib,	
 shu	 bilan	 birga	 bu	 qo‘shin	 erkin	 aholining	 keng	 qatlamlari	 orasidan	 harbiy
maqsadlar	
 uchuy	 terib	 olinadigan	 odamlar	 bilan	 to‘ldirib	 turilgan	 har	 bir	 oblastning
boshlig‘i	
 o‘z	 qo‘l	 ostidagi	 hududdan	 askar	 to‘plab,	 bu	 askarlarga	 viloyat
boshlig‘ining	
 o‘zi	 qo‘mondonlik	 qilgan.	 Armiyaga	 «ittifoqchilar»dan,	 ya’nn
Osuriya	
 tomonidan	 bo‘ysundirilgan	 va	 unga	 qo‘shib	 olingan	 mamlakatlarning
qabilalaridan	
 olingan	 odamlar	 ham	 kiritilgan.	 Masalan,	 Sargonning	 o‘g‘li
Sinaxerib	
 (miloddan	 avvalgi	 VIII	 asrniig	 oxiri)	 «G‘arbiy	 mamlakatdan»	 keltirilgan
asirlardan	
 10	 ming	 kamonchi	 va	 10	 ming	 qalqonchi	 askar	 tuzib,	 shularni	 armiyaga
qo‘shganini,	
 Ashshurbanipal	 esa	 (era¬mizdan	 avvalgi	 VII	 asrda)	 Elamiing	 urushib
olingan	
 o‘lka-	 laridan	 keltirilgan	 kamonchilar,	 qalqonchilar,	 kosiblar	 va	 temirchilar
bilan	
 qo‘shin	 safini	 to‘ldirganini	 bilamiz.	 Osuriyada	 doimiy	 qo‘shin	 tuzilib,	 bu 21qo‘shinga «podsho	 otryadi»	 (aynan	 «tugun»)	 deb	 nom	 berilgan	 va	 bu	 qo‘shin
isyonchilarni	
 bostirish	 uchun	 xizmat	 qilgan.	 Nihoyat,	 podshoning	 shaxsiy
gvardiyasi	
 bo‘lib,	 bu	 gvardiya	 podshoning	 «muqaddas»	 shaxsini	 qo‘riqlash	 lozim
bo‘lgan.	
 G‘arbiy	 ishlarning	 rivojlanishi	 muayyan	 jangovar	 bo‘linmalar	 tuzishni
talab	
 qilgan.	 Yozuvlarda	 50	 kishidan	 iborat	 kichik-kichik	 askariy	 bo‘linma¬lar
(kisru)	
 bo’lganligi	 haqida	 ma’lumotlar	 ko‘p	 uchraydi.	 Biroq,	 bundan	 kichikroq
bo‘linmalar	
 va	 kattaroq	 askariy	 qo‘shilmalar	 ham	 tuzilgan	 bulishi	 ehtimol.
Odatdagi	
 askariy	 qismlarda	 piyodalar,	 suvoriylar	 hamda	 jang	 arava	 mingan
askarlar	
 bo‘lgan,	 shu	 bilan	 birga	 ba’zan	 askarlarning	 ayrim	 turlari	 o‘rtasida
proporsional	
 nisbat	 ham	 belgilangan.	 Chunonchi,	 200	 piyoda	 askarga	 10	 ta	 suvoriy
va	
 bitta	 jang	 ara¬va	 mingan	 jangchi	 to‘g‘ri	 kelgan.	 Ashshurnazirpal	 zamonida
(miloddan	
 avvalgi	 IX	 asr)	 jang	 arava	 va	 otliqlarning	 birinchi	 marta	 paydo	 bo‘lishi
osur	
 ko‘shinlarining	 chaqqonligini	 juda	 oshirib	 yuborgan,	 shiddat	 bilan	 hujum
qilish	
 va	 chekinayotgan	 dushmanni	 orqasidan	 jadallik	 bilan	 quvib	 borish
imkoniitini	
 bergan.	 Lekin	 har	 holda	 qo‘shinning	 juda	 ko‘pchiligini	 tashkil	 etadigan
asosiy	
 qismi	 piyoda	 askarlardan	 iborat	 bo‘lib	 qolgan.	 Piyoda	 askarlar	 esa
kamonchilar,	
 qalqonchilar,	 nayzabozlar	 va	 nayza	 otuvchilardan	 iborat	 bo‘lgan.
Ossur	
 qo‘shinlari	 qurol-yarog‘	 bilan	 eng	 yaxshi	 ta’minlangan	 qo‘shin	 bo‘lgan.
Osuriya	
 qo‘shinida	 sovut,	 qalqon	 va	 dubulg‘alar	 bo‘lgan.	 Qurol-yarog‘	 turlarida	 va
kamalak,	
 kalta	 qilich	 va	 nayza	 ko‘proq	 rasm	 bo‘lgan.	 Ossur	 podsholari	 o‘z
qo‘shinlarini	
 yaxshi	 qurollantirishga	 juda	 katta	 e’tibor	 berganlar.	 Sargon	 II	 ning
saroyidan	
 juda	 ko‘p	 qurol-yarog‘lar	 topilgan	 edi,	 Sinaxerib	 bilan	 Asarxaddon
(miloddan	
 avvalgi	 VII	 asr)	 «qora	 boshlilarni	 qurollantirish	 uchun,	 otlar,	 xachirlar,
eshaklar,	
 tuyalar,	 jang	 aravalari,	 yuk	 arava	 va	 oddiy	 aravalar,	 g‘ilofdonlar,	 o‘qlar,
kamalaklar,	
 har	 turli	 asbob-anjomlar	 ot	 va	 xachirlarning	 egarjabduqlarini	 qabul
qilish	
 uchun»	 Nineviya	 shahrida	 chinakam	 aslahaxona,	 ya’ni	 «shu	 narsalarning
hammasi	
 saqlanadigan	 saroy»	 qurdirganlar.	 Birinchi	 marta	 «injenerlik»	 askariy
qismlari	
 ham	 Ossuriyada	 paydo	 bo‘lgan,	 bu	 askariy	 qismlar	 tog‘lardan	 yo‘l	 ochish,
oddiy	
 va	 ponton	 ko‘priklar	 qurish	 hamda	 askarlar	 uchun	 lagerlar	 qurishda
foydalanilgan.	
 Saqlanib	 qolgan	 su’ratlar	 qadimgi   Ossuriyada	 istehkomlar	 qurish 22san’ati o‘sha	 zamon	 uchun	 g‘oyat	 yuksak	 darajada	 taraqqiy	 qilganligini	 ko‘rsatadi.
Ossurlar	
 qal’a	 tipidagi,	 to‘rt	 tomoni	 qalin	 devorlar	 va	 minora	 (qorovulxona)lar
bilan	
 mustahkamlangan	 qo‘rg‘onlarda	 doimiy	 lagerlar	 qura	 bilganlar,	 bu
qo‘rg‘onlar	
 esa	 to‘rtburchak	 yoki	 doira	 shaklida	 bo‘lgan.	 Istehkomlar	 qurish
texnikasini	
 eronliklar	 ossurlardan	 o‘rganganlar,	 so‘ngra	 u eronliklardan	 qadimgi
rimliklarga	
 o‘tgan.	 Bir	 qancha	 joylarda	 va	 jumladan,	 Zanjirlida	 topilgan
qal’alarning	
 hozirgacha	 saqlanib	 qolgan	 xarobalari	 ham	 qadimgi	 Osuriya¬da	 qal’a
qurish	
 texnikasi	 g‘oyat	 yuksak	 darajada	 bo‘lganligini	 ko‘rsatadi.	 Yaxshn
mustahkamlangan	
 qal’alarning	 bo‘lishi	 qamal	 qurollari	 ishlatishni	 talab	 qilgan.
Binobarin,	
 Osuriyada	 qal’a	 qurish	 ishlari	 taraqqiy	 qilishi	 munosabati	 bilan	 eng
qadimgi	
 «artilleriya»ning	 kurtaklari	 ham	 paydo	 bo‘la	 boshlagan.	 Qal’aning	 qamal
va	
 shturm	 qilinishini	 tasvirlovchi	 suratlar	 Ossuriyadagi	 saroy	 devorlarida	 saqlanib
qolgan.	
 Qamal	 qilingan	 qal’a	 atrofini	 odatda	 tuproqdan	 do‘nglik	 qilib	 va	 xandaq
qazib	
 o‘rab	 olganlar.	 Qal’a	 devorlari	 yoniga	 taxtadan	 yul	 va	 qamal	 qurollarini
o‘rganish	
 uchun	 maxsus	 so‘rilar	 yasaganlar.	 Osurlar	 devor	 buzadigan	 qamal
qurollari,	
 o‘ziga	 xos,	 g‘ildirakli	 taranlar	 ishlatganlar.	 Taranning	 devorni	 urib
ag‘daradigan	
 qismi	 temir	 bi¬lan	 qoplangan	 va	 zanjirga	 osilgan	 katta	 va	 yo‘g‘on
xaridan	
 iborat	 bo‘lgan.	 Osilib	 turgan	 xarini	 askarlar	 tebratib	 qal’a	 devorlariga
o‘rib,	
 devorni	 qulatganlar.	 ishlatiladigan	 shu	 ibtidoiy	 qurollar	 namunasini
eronliklar	
 ossurlardan	 olganlar,	 keyinchalik	 bu	 qurol	 qadimgi	 rimliklar	 qo’llangan
mukammalroq	
 qurollarga	 asos	 qilib	 olingan	 bo’lishi	 mumkin	 ehtimol.	 Istilochilik
siyosatining	
 keng	 qo‘llanilishi	 natijasida	 harbiy	 san’at	 ancha	 o‘sgan.	 Ossuriya
lashkarboshilari	
 dushmaniga	 ro‘baro‘dan	 va	 yon	 tomondan	 xujum	 qilish	 usulini,
butun	
 front	 bo‘ylab	 keng	 hujumga	 o‘tishda	 bu	 usullarning	 har	 ikkalasini	 ham	 bnr
yo‘la	
 qo‘llanishni	 bilganlar.	 Ko‘pincha	 ossuriyaliklar	 turli	 «harbiy	 hiylalar»	 ham
ishlatganlar,	
 chunonchi,	 ular	 dushmanga	 kechasi	 hujum	 qilganlar.	 Dushmanni
qirish	
 taktikasi	 bilan	 birga	 uning	 tinkasini	 qurutish	 taktikasini	 ham	 qo‘llaganlar.
Shu	
 maqsadda	 dushmanning	 barcha	 kommunikatsiyalarini	 kesib	 ketish,	 uni
suvdan,	
 oziqovqat	 keltirish	 va	 harbiy	 yordam	 olnish	 imkonnyatidan	 mahrum	 qilish
uchun	
 harbiy	 otryadlar	 hamma	 tog‘	 dovonlarini,	 suv	 manba’larini,	 quduqlarni, 23daryolardan kechib	 o‘tiladigan	 joylarni	 egallab	 olganlar.	 Ossur	 armiyasining	 katta
ustunliga	
 shundan	 iborat	 bo‘lganki,	 u dushman	 o‘z	 kuchlarini	 bir	 yerga	 to‘plab,	 es-
hushini	
 yig‘ib	 olguncha	 dushmanga	 juda	 dadillik	 bilan	 va	 qattiq	 hujum	 qilib,	 unga
yashin	
 tezligida	 zarba	 bera	 olgan.	 Oshshurbanipal	 (miloddan	 avvalgi	 VII	 asrlar)
tog‘lardan	
 iborat	 va	 hamma	 yo‘llardan	 o‘tish	 mashaqqatli	 bo‘lgan	 Elam
mamlakatini	
 bir	 on	 ichida	 bosib	 olgan.	 O‘z	 zamonasidagi	 harbiy	 san’atning	 juda
mohir	
 ustalari	 bo‘lgan	 osurlar	 dushmanning	 harbiy	 kuchlarini	 batamom	 yo‘q	 qilib
tashlashning	
 g‘oyat	 katta	 axamiyatga	 ega	 ekanini	 juda	 yaxshi	 tushunganlar.	 Shu
sababli,	
 Osuriya	 qo‘shinlari	 jangda	 qattiq	 zarba	 yegan	 dushmanni	 ketidan	 jadal	 va
shiddat	
 bilan	 quvib	 borib,	 uni	 yo'q	 qilganlar,	 shu	 maqsadda	 ular	 jang	 aravalar	 va
otliq	
 askarlardan	 foydalanganlar.
        
                          3.Qadimgi Ossuriya ma’daniyati
OSSURIYA	
 MADANIYATI	 —	 qadimda	 (miloddan	 avvalgi	 4-1-ming	 yillik)
Mesopotamiya	
 (hozirgi	 Iroq	 hududi)da	 yashagan	 va	 Shumer,	 Akkad,	 Bobil	 va
Ossuriya	
 kabi	 yirik	 davlatlar	 barpo	 etgan	 xalqlar	 —	 shumerlar	 va	 akkadlar,
bobilliklar	
 va	 ossuriyaliklar	 madaniyati;	 bir	 tomondan	 yuksak	 darajada	 taraqqiy
etgan	
 ilm-fan,	 adabiyot	 va	 san’at	 hamda	 boshqa	 tomondan	 diniy	 mafkuraning 24ustuvor bo’lganligi	 bilan	 ajralib	 turgan.	 Bu	 xalqlarning	 moddiy	 madaniyati
nisbatan	
 yuqori	 darajada	 bo’lgan.	 Biroq	 tosh	 qurollar	 faqat	 miloddan	 avvalgi	 3-
ming	
 yillik	 boshlariga	 kelgandagina	 uzil-kesil	 iste’moldan	 chiqqan.	 Metallurgiyada
3-ming	
 yilliqda	 quymachilik,	 temirchilik,	 zarbchilik,	 oltin	 va	 kumush	 simlar
tayyorlash,	
 nafis	 zargarlik	 usullari	 ma’lum	 bo’lgan.	 Asosiy	 qurilish	 materiali	 xom
g’isht	
 (guvala)	 va	 ma’lum	 darajadagina	 pishiq	 g’isht	 hisoblangan;	 binolarni
gumbazli	
 qilib	 qurish,	 yerning	 zaxini	 qochirish,	 zovurlar	 ochish	 va	 boshqa	 usullar
ma’lum	
 bo’lgan,	 lekin	 unchalik	 rivojlanmagan.	 Keyinroq	 texnika	 taraqqiyoti
kurtaklari	
 sezilarli	 darajada	 Burta	 boshlagan.	 Harbiy	 texnika	 takomillashgan	 —
aravalarda	
 jang	 qiladigan	 qo’shinlar	 (2-ming	 yillik	 boshida),	 mis	 sovutlar	 (2-ming
yillik	
 o’rtalaridan),	 otliq	 askarlar,	 qilich,	 mustahkamlangan	 harbiy	 istehkomlar,
qamal	
 qilish	 qurollari	 —	 o’tkir	 uchli	 xoda	 (Taran)	 lar	 paydo	 bo’lgan,	 tosh
ko’priklar,	
 charm	 meshlardan	 qalqma	 ko’priklar	 qurilgan.	 Miloddan	 avvalgi	 1-
ming	
 yillikda	 Ossuriya	 va	 Bobilda	 temir	 qurol-yarog’lar	 paydo	 bo’ldi,
hunarmandchilikda	
 olmos	 Parma	 ishlatila	 boshlandi.	 Taxminan	 2 va	 1 ming	 yillik
o’rtalarida	
 yangi	 sug’orish	 texnikasi	 —	 charxpalaklar	 va	 charm	 paqirli	 “uzluksiz”
arqon	
 suv	 chiqargichlar	 paydo	 bo’ldi.	 Miloddan	 avvalgi	 7-asrda	 Ossuriyada
dastlabki	
 tosh	 quvur	 (akveduk)	 qurildi.	 Fan	 taraqqiyotining	 muhim	 omili	 insonning
xo’jalik	
 faoliyati	 bo’ldi,	 chunki	 u o’lchovlar	 tizimini	 ishlab	 chiqishni,	 yer	 maydoni
o’lchamlarini,	
 don	 omborlari	 va	 sun’iy	 suv	 havzalari	 hajmini	 aniqlash	 usullarini
bilishni,	
 kanallar	 qazish,	 imoratlar	 qurish	 va	 hunarmandchilikda	 band	 bo’ladigan
ishchi	
 kuchini	 hisoblay	 olishni	 talab	 qilardi.	 Ana	 shu	 omillarning	 natijasi	 o’laroq
miloddan	
 avvalgi	 3-ming	 yillik	 oxirida	 shumerbobil	 matematikasi	 yaratildi.	 Bobil
matematiklari	
 shumerliklar	 ilgariroq	 yaratgan	 oltmishlik	 pozision	 hisob	 tizimidan
keng	
 foydalanishgan;	 shu	 tizim	 asosida	 turli	 hisoblash	 jadvallari:	 sonlarni	 bo’lish
va	
 ko’paytirish,	 sonlarning	 kvadratlari,	 kublari	 hamda	 kvadrat	 va	 kub	 ildizlari	 va
boshqa	
 jadvallarni	 tuzishgan.	 Bobilliklar	 kvadrat	 tenglamalarni	 yechishgan,
“Pifagor	
 teoremasi”ni	 va	 turli	 “Pifagor	 sonlari”ni	 topish	 usullarini	 (Pifagordan
ming	
 yildan	 ortiq	 vaqt	 ilgari)	 bilishgan;	 yer	 maydonlari,	 joylar,	 ayrim	 binolar
tarxlarini	
 chizishgan	 (lekin	 masshtabga	 rioya	 qilishmagan),	 fazoviy	 jismlarning 25hajmini aniqlay	 olishgan.	 Bobilliklar	 kimyo	 borasida	 ham	 katta	 muvaffaqiyatlarga
erishishgan,	
 bu	 yutuqlar	 albatta	 sof	 amaliy	 tarzda	 bo’lgan.	 Miloddan	 avvalgi	 2-
ming	
 yillikdan	 boshlab	 jez	 tayyorlashning	 ko’plab	 retseptlari	 saqlanib	 qolgan,
sirkori	
 sopol	 buyumlar	 va	 ularning	 rang-barang	 naqshlari	 ma’lum	 bo’lgan.	 Bobilda
geografik	
 tasavvurlarni	 ibtidoiy	 chizmalar	 —	 “dunyo	 xaritasi”da	 umumlashtirishga
harakat	
 qilingan.	 Xaritada	 yer	 yassi	 ko’rinishda	 va	 uni	 tog’lardan	 oqib	 keluvchi
Dajla	
 va	 Furot	 daryolari	 kesib	 o’tgan	 tarzda	 tasvirlangan.	 Bularning	 hammasi
dunyo	
 okean	 bilan	 o’ralgan	 va	 yer	 ham	 uning	 ustida	 suzib	 yuradi	 deb	 tasavvur
qilingan.	
 Bobilliklar	 o’zlari	 yashayotgan	 joyni	 odamlar	 yashaydigan	 quruqlikning
markazi	
 deb	 bilganlar.	 Okean	 “osmon	 to’g’oni”	 bilan	 o’ralgan,	 uning	 ustida	 bir
necha	
 (uchta	 yoki	 yettita)	 osmon	 gardishi	 o’rnashgan,	 yer	 ostida	 esa	 Jahannam
(“ulug’tog'”)	
 joylashgan	 deb	 o’ylaganlar.	 Lekin	 savdo	 ishlari	 bilan	 uzoq-yaqin
mamlakatlarga	
 qatnagan	 bobillik	 savdogarlarning	 geografik	 tasavvurlari	 ancha
keng	
 bo’lgan	 (1-ming	 yillik	 boshlarida	 ularga	 Pirenei	 yarim	 orolidan	 Hindiston
yarim	
 oroligacha	 bo’lgan	 yerlar	 ma’lum	 edi).	 O’sha	 davrda	 tibbiyot	 ham	 jadal
rivojlandi.	
 Jarrohlik	 yo’li	 bilan	 oyoq-qo’llarni	 kesib	 tashlash,	 singan	 joylarni
bitirish,	
 ko’zga	 tushgan	 oqlarni	 olib	 tashlash	 va	 boshqa	 tibbiy	 muolajalar	 bajarilar
edi.	
 Miloddan	 avvalgi	 2-ming	 yillikning	 2-yarmidan	 va	 1-ming	 yillikning	 1
yarmidan	
 hozirgacha	 yetib	 kelgan	 tibbiy	 matnlarda	 inson	 tanasining	 bo’laklari
anatomik	
 tizimga	 solinganligi	 ma’lum	 bo’ldi.	 Ba’zi	 kasalliklar	 va	 tegishli	 dori-
darmonlar	
 ham	 muayyan	 tizimga	 solingan	 ekan.	 Astronomik	 va	 meteorologik
qaydlardan	
 ilmi	 nujum	 (astrologiya)	 va	 falakiyotshunoslik	 (astronomiya)	 rivojlana
boshladi.	
 Qo’zg’almas	 yulduzlarga	 zid	 o’laroq	 ohista	 o’tlab	 yurgan	 qo’ylarga
qiyoslasa	
 bo’ladigan	 sayyoralar	 aniqlandi	 va	 ular	 “bibbu”	 (Sayyora)	 va	 “echki”
(O’zbekcha	
 “qo’y”)	 deb	 ataldi.	 Har	 qaysi	 Sayyora	 o’ziga	 monand	 alohida	 nom
bilan	
 ataldi	 (“bibbu”	 deb	 atalgan	 Merkuriydan	 tashqari):	 Zuhra	 (Venera)	 —
“Dilbat”,	
 Yupiter	 —	 “Mulubabbar”	 (“yulduzquyosh”),	 Mars	 —	 “Zalbatanu”	 va
Saturn	
 —	 “Kaymanu”.	 Sayyoralar	 harakatini	 kuzatish	 ham	 o’sha	 davrda	 boshlandi;
xususan,	
 Zuhra	 sayyorasining	 harakatini	 o’rganishga	 doir	 matnlar	 saqlanib	 qolgan.
Falakiyotshunoslikning	
 qiyosan	 tezroq	 rivojlanishiga	 sabab	 oy	 takvimi 26(kalendar)ga ehtiyoj	 kattaligi	 bo’lsa	 ajab	 emas.	 Miloddan	 avvalgi	 2-ming	 yillik
o’rtalaridayoq	
 yulduzlar	 turkumlarining	 bayoni	 berildi,	 yoritqichlarning	 geliakal
chiqishlari	
 qayd	 qilib	 borildi	 va	 boshqalar.	 Miloddan	 avvalgi	 1-ming	 yillik
o’rtalaridan	
 boshlab	 kabisa	 oylarni	 kiritish	 uchun	 qat’iy	 qoidalar	 belgilandi,
hisoblash	
 falakiyotshunosligi	 jadal	 rivojlandi.	 Bobil	 falakiyotshunoslarining	 fanga
qo’shgan	
 katta	 hissasi	 sarosning	 ochilishi	 bo’ldi.	 Bobil	 falakiyotshunosligi	 qo’shni
xalqlar,	
 shu	 jumladan,	 qad.	 yunon	 faniga	 ham	 katta	 ta’sir	 ko’rsatdi.	 Shumerbobil
o’lchovlar	
 va	 toshlar	 tizimi	 qad.	 Old	 Osiyo	 o’lchovlar	 tizimiga	 ham	 asos	 bo’ldi,
oltmishlik	
 pozision	 sanoq	 tizimi	 esa	 bizning	 davrimizgacha	 etib	 keldi.	 Masalan,
graduslar	
 (soatlar),	 minutlar	 va	 sekundlar	 aynan	 “o’sha”	 oltmishlik	 tizimiga
asoslangan.	
 Bobil	 fani	 asoslari	 bilan	 qo’shni	 xalqlar	 —	 elamiylar,	 xurriylar,	 xettlar,
finikiyaliklar	
 ham	 tanish	 bo’lishgan.	 Unga	 Ossuriyaning	 qo’shgan	 ulushi	 uncha
sezilarli	
 bo’lmagan,	 lekin	 Bobilda	 yaratilgan	 ilmiy	 asarlarning	 aksariyati	 miloddan
avvalgi	
 12-7-asrlarga	 oid	 Ossuriya	 kutubxonalari	 orkali	 hoz.	 davrgacha	 yetib
kelgan.	
 Yunon	 ilmfani	 Bobil	 ilm-fanining	 ayrim	 yutuqlarini	 (Finikiya	 va	 kichik
Osiyo	
 orqali)	 o’zlashtirgan,	 ammo	 Bobil	 astronomiyasi	 yunon	 astronomiyasiga
bevosita	
 ta’sir	 ko’rsatgan.	 Miloddan	 avvalgi	 taxminan	 2100	 yilda	 tuzilgan
“Podshohlar	
 ro’yxati”ni	 tarixning	 fan	 sifatida	 boshlangan	 payti	 deb	 hisoblaydigan
ilmiy	
 kontsepsiya	 mavjud.	 Bu	 asar	 eng	 qadimgi	 davrlardan	 —	 “podshohlik
osmondan	
 tushgan”	 paytdan	 to	 so’nggi	 podshohlargacha	 bo’lgan	 davr
mobaynidagi	
 tarixiy	 voqealarning	 bayonidan	 iborat.	 Bu	 ro’yxat	 podshoh
hokimiyatini	
 mutlaq	 ekanligi	 g’oyasini	 asoslash	 uchun	 tuzilgan.	 Avval	 suratlar,
keyinchalik	
 rivojlanish	 jarayonida	 vujudga	 kelgan	 mixxatlar	 tarzidagi	 yozuv
belgilari	
 ro’yxatini	 ko’hna	 ikki	 daryo	 oralig’iga	 mansub	 ilk	 ilmiy	 bitiklar	 deb
hisoblash	
 mumkin.	 Xuddi	 shunday	 belgilar	 asosida	 yozilgan	 terminlar	 ro’yxati
ham	
 bor.	 Bu	 kabi	 ro’yxatlar	 taxminan	 miloddan	 avvalgi	 3-ming	 yillikda	 tuzilgan.
Keyinchalik	
 turmush	 taqozosiga	 ko’ra	 filologiya	 sohasida	 muayyan	 bilimlar
to’plangan.	
 Shumer	 tili	 jonli	 so’zlashuvdan	 qolib,	 uning	 o’rnini	 Akkad	 tili
egallashi	
 munosabati	 bilan	 Shumer	 tilini	 din	 va	 o’qituv	 (maktab)	 tili	 sifatida
o’rganish	
 uchun	 qo’llanmalar	 yaratilgan,	 turli	 sohalarga	 xususan,	 o’simliklar, 27hayvonot va	 minerallar	 va	 boshqalarga	 oid	 so’zlar,	 maxsus	 terminlar	 ro’yxati
tuzilgan.	
 Miloddan	 avvalgi	 2-ming	 yillik	 boshlarida	 shumerakkad	 umumiy	 va
terminologik	
 lug’atlari	 paydo	 bo’lgan,	 hatto	 etimologik	 lug’atlar	 tuzish	 uchun
harakatlar	
 bo’lgan.	 Keyinchalik	 mazkur	 hududda	 va	 undan	 tashqarida	 ko’p	 tilli
lug’atlar	
 	ham	 	tuzilgan:	 	maslan,	 	shumerakkad	 	g’arbiy	 	somiyxurriy,
shumerakkadxett	
 va	 boshqalar.	 Grammatikaga	 oid	 qo’llanmalar	 tuzilgan.	 Ko’hna
Ikki	
 daryo	 oralig’ida	 ilm-fan	 o’chog’i	 bo’lib	 (2-	 ming	 yillik	 o’rtalarigacha)
edubbalar,	
 ya’ni	 dunyoviy	 bilimlar	 beruvchi	 maktab-akademiyalar	 hisoblangan,
ularda	
 asosan	 Mirza	 (xattot)lar	 tayyorlangan.	 Yana	 ehromlar	 maktabi	 ham	 mavjud
bo’lganligi	
 ehtimoldan	 xoli	 emas.	 Ma’lumotli	 kishi	 uchun	 mirzolik	 faxrli	 unvon
bo’lgan.	
 Iqtidori	 hamda	 ixtisosligiga	 ko’ra	 mirzolarning	 20	 turi	 farqlangan.
Maktabga	
 oid	 didaktik	 matnlar	 orasida	 dehqonchilik	 bo’yicha	 qisqacha
ma’lumotnoma	
 hisoblangan	 “Dehqon	 uchun	 o’gitlar”	 ayniqsa	 mashhurdir.
Bizgacha	
 yetib	 kelgan	 miflarda	 asosan	 sug’orma	 dehqonchilik,	 hamda	 o’troq
ovchilik	
 va	 chorvachilik	 bilan	 shug’ullanuvchi	 aholining	 tasavvurlari	 o’z	 aksini
topgan.	
 Ikki	 daryo	 oralig’idagi	 qadimgi	 xalqlar	 tushunchasiga	 ko’ra,	 yer	 tekis
bo’lib,	
 suv	 ustida	 turadi,	 atrofi	 ham	 suvliklar	 bilan	 o’ralgan.	 Bu	 suvlar	 yer	 yuziga
quduq	
 va	 daryo	 suvlari	 sifatida	 chiqadi,	 ular	 osmon	 suvlaridan	 “Osmon	 to’g’oni”
bilan	
 ajratilgan	 va	 bu	 to’g’onda	 bir	 necha	 qattiq	 osmon	 jismlari	 —	 havo,	 Quyosh,
oy,	
 sayyoralar	 hamda	 harakatlanmaydigan	 yulduzlar	 joylashgan.	 Yer	 qa’ri	 —
o’liklarning	
 zulmatga	 cho’mgan	 shahri.	 Olam	 yoki	 ona	 Xudo,	 yoki	 erkak	 Xudo
(Enlil,	
 Marduk;	 keyingi	 davr	 mifologiyasida)	 yaratilgan.	 Masalan,	 Bobil	 miflariga
ko’ra	
 (miloddan	 avvalgi	 2-ming	 yillik)	 keksa	 avlod	 va	 yosh	 avlod	 xudolar
o’rtasidagi	
 kurashda	 keksa	 xudolarga	 ma’buda	 Tiamat	 (“dengiz”),	 yosh	 xudolarga
ma’bud	
 Marduk	 boshchilik	 qilgan.	 Marduk	 Tiamatni	 halok	 etadi	 va	 uning	 tanasini
ikki	
 nimta	 qiladi.	 Bir	 bo’lagini	 yer	 osti	 suvlariga,	 ikkinchi	 bo’lagini	 osmon
suvlariga	
 aylantiradi.	 To’fon	 haqidagi	 mif	 boshqa	 miflar	 orasida	 alohida	 diqqatga
sazovor.	
 Unda	 aytilishicha,	 bu	 to’fonda	 yolg’iz	 bir	 odam	 —	 donishmand	 Ziusudr
(Shumer	
 mifologiyasida;	 Akkad	 mifologiyasida	 —	 Utnapishti)	 kemada	 qutulib
qolgan.	
 Bu	 miflarga	 hayotiylikni	 balki	 ikki	 daryo	 oralig’ida	 tez-tez	 yuz	 berib 28turgan halokatli	 suv	 toshqinlari	 baxsh	 etgan	 bo’lishi	 mumkin.	 Ma’buda	 Innin
(shumerlarda;	
 akkadlarda	 —	 Ishtar)	 haqidagi	 mifda	 bayon	 qilinishicha,	 u
marxumlar	
 ma’budasi	 bilan	 bahslashish	 uchun	 o’liklar	 dunyosiga	 tushadi,	 ammo
o’z	
 sevgilisi	 Dumuzini	 o’zi	 uchun	 tovon	 sifatida	 o’liklar	 ma’budasiga	 qoldirib	 yer
yuziga	
 qaytib	 chiqishga	 muvaffaq	 bo’ladi.	 Eng	 qiziqarli	 qahramonlik	 miflari
mahalliy	
 turkumlarga	 guruxlanadi.	 Uruk	 shahri	 miflari	 turkumi	 ichida	 enmerkar,
Lugalbandvagilgamesh	
 nomlari	 bilan	 bog’liq	 miflar	 eng	 diqqatga	 sazovor
miflardir.	
 Shuningdek,	 burgut	 va	 ilonning	 bir-biriga	 dushmanligi	 hamda	 qahramon
Etanining	
 burgut	 ustida	 ko’kka	 ko’tarilishga	 urinishi	 haqidagilari	 mashhur.	 Ikki
daryo	
 oralig’ida	 yashagan	 qadimgi	 xalqlarning	 Dini	 izchil	 aqida	 tizimidan	 emas,
balki	
 ayrim	 mahalliy	 ma’budlarga	 sig’inishdan	 iborat	 edi.	 Ammo	 bu	 hol	 boshqa
ma’budlarga	
 sig’inishni	 istisno	 etmasdi.	 Ijtimoiy	 taraqqiyot	 jarayonida	 mazkur	 din
muhim	
 o’zgarishlarga	 duchor	 bo’lgan.	 Miloddan	 avvalgi	 3-ming	 yillikda
shumerlar	
 dinida	 ayniqsa	 ayrim	 jamoalarning	 homiylari	 bo’lmish	 ma’bud	 va
ma’budalarga	
 sig’inish	 kuchayadi,	 bular,	 odatda,	 o’simlik	 dunyosi	 hamda
sug’orma	
 dehqonchilikning	 ham	 ma’budlari	 edi.	 Quyosh	 ma’budi	 —	 Utu,	 oy
ma’budi	
 —	 Zuen	 (nanna),	 osmon	 ma’budi	 —	 An,	 muhabbat	 va	 Venera	 (Zuxra)
yulduzi	
 ma’budasi	 —	 innin	 (inanna),	 yer	 osti	 suvlari	 ma’budi,	 donolik	 va	 madaniy
ixtirolar	
 homiysi	 —	 Enki	 kabilarga	 hamma	 joylarda	 sig’inilsada,	 ularning	 o’z
jamoa	
 markazlarida	 ham	 ibodat	 qilinardi.	 Enlil	 ma’budi	 —	 eng	 oliy	 ma’bud
hisoblanar,	
 Enlil,	 An	 va	 Enki	 ulug’ma’budlar	 uchligini	 tashkil	 etardi.	 O’simliklar
dunyosi,	
 shuningdek	 chorvachilik	 sohasining	 o’lib	 boruvchi	 va	 qayta	 tiriluvchi
ma’budlari	
 —	 Dumuziabzu	 (Tammuz)	 va	 boshqalarga	 topinish	 ham,	 shumerlar
hayotida	
 zo’r	 ahamiyatga	 molik	 ibodat	 deb	 sanalardi.	 Shumerlar	 o’limdan	 keyingi
dunyoni	
 qop-qorong’u	 yer	 osti	 shahari	 deb	 tasavvur	 etishardi.	 Bu	 zulmat	 shahrida
Ereshkigal	
 ma’budasi	 (yoxud	 Nergal	 ma’budi)	 hukmronlik	 qilarmish.	 Yaxshilik	 va
yovuzlik	
 ruxdariga	 ishonish	 ham	 keng	 tarqalgan	 edi.	 Miloddan	 avvalgi	 3-ming
yillik	
 oxirida	 yagona	 mustabid	 davlat	 mustahkamlana	 bordi.	 Shu	 tufayli	 mahalliy
ma’bud	
 va	 ma’budalarga	 sig’inish	 o’rnini	 butun	 mamlakat	 uchun	 umumiy	 bo’lgan
ma’budga	
 topinish	 egalladi.	 Diniy	 tizimda	 kishilar	 ma’budlarga	 qurbonlik 29keltiruvchi qullar	 darajasiga	 tushib	 Kolli,	 shohlik	 hokimiyati	 esa	 ilohiy	 kuch	 deb
e’lon	
 qilindi.	 Ikki	 daryo	 oraligining	 Somiy	 (Akkad)	 aholisi	 dastlab	 o’z	 qabila
ma’budlariga	
 sig’inardi.	 Ammo	 miloddan	 avvalgi	 3-ming	 yillik	 o’rtalariga	 kelib
ikki	
 daryo	 oralig’ida	 yashovchi	 somiylar	 dinida	 ham	 Shumer	 ma’budlari
hukmronlik	
 kila	 boshladi.	 Ma’budlarning	 bir	 qismi	 Shumer	 ma’budlariga	 xos
nomlar	
 bilan	 bir	 qatorda	 yoxud	 ular	 o’rniga	 somiycha	 nomlar	 bilan	 ham	 atalardi
(Enlil	
 —	 bel,	 innin	 —	 Ishtar,	 Utu	 —	 Shamash,	 Enki	 —	 EA,	 An	 —	 Anu,	 nanna	 —
Sin	
 va	 hokazolar).	 Bobil	 ravnaq	 topgan	 davrda	 (miloddan	 avvalgi	 18-asr)	 mazkur
shaharning	
 homiy	 ma’budi	 Marduk	 —	 oliy	 ma’bud	 deb	 e’lon	 qilingan.	 Miloddan
avvalgi	
 1-ming	 yillikda	 ayrim	 ma’budlarning	 samoviy	 jismlar	 bilan
tenglashtirilishi	
 negizida	 astral	 e’tiqodlar	 rivojlandi.	 Shimoliy	 Sharqiy	 ikki	 daryo
oralig’ida,	
 Ossuriyada	 ayni	 shu	 umumiy	 ma’budga	 sig’inish	 keng	 tarqaldi,	 bunga
ayrim	
 mahalliy	 (xurriy	 va	 boshqa)	 ma’budlarga	 topinish	 ham	 qo’shildi,	 ammo
Ossuriya	
 bosh	 shahrining	 homiysi	 —	 Ashshur	 oliy	 ma’bud	 hisoblanib,	 u shahar
nomi	
 bilan	 shunday	 deb	 atalardi.	 Oliy	 ma’bud	 (Enlil,	 Marduk	 yoki	 Ashshur)	 bilan
bir	
 qatorda	 7 yoki	 12	 ta	 bosh	 ma’bud	 ham	 tan	 olinardi.	 Qabila	 boshlig’iga	 jamoa
hayotiy	
 kuch-qudratining	 timsoli	 sifatida	 sig’inishga	 asoslangan	 tasavvurlar	 ham
saqlanib	
 qolgandi.	 Bobilda	 har	 yili	 marosim	 o’tkazilib,	 unda	 podshoh	 o’rnini
vaqtinchalik	
 kambag’al	 bir	 kishi	 yoxud	 qul	 egallar,	 uni	 bosh	 kohin	 urib-savalab
qo’yardiki,	
 bu	 udum	 ham	 keksayib,	 kuchdan	 qolgan	 qabila	 boshlig’ini	 o’ldirish
marosimining	
 qoldig’i	 edi.	 2-1-ming	 yillnkda	 gunoh	 va	 tavba-tazarru	 tushunchasi
keng	
 tarqaladi,	 ammo	 bu	 ham	 asosan	 marosim	 tarzida	 qabul	 qilinardi.	 Kohinlik
kasb	
 sifatida	 Ikki	 daryo	 oralig’ida	 juda	 erta	 —	 4-ming	 yillikdayoq	 vujudga	 keldi.
Hukmdor	
 (podshoh)	 —	 kohin	 hisoblanardi.	 Ibodat	 rusumlarini	 o’tkazish
maqsadida	
 miloddan	 avvalgi	 4-ming	 yillikda	 jamoa	 ehrom	 xo’jaliklaridan	 maxsus
katta	
 ehrom	 xo’jaliklari	 ajralib	 chiqdi,	 keyinchalik	 ular	 podshoga	 qarashli
xo’jaliklarning	
 tarkibiy	 qismlariga	 kiritildi.	 Ikki	 daryo	 orasidagi	 xalqlarning
miloddan	
 avvalgi	 3-ming	 yillik	 1-yarmidagi	 adabiyoti	 deyarli	 og’zaki	 bo’lgan.
Miloddan	
 avvalgi	 19-18-asrlarga	 taalluqli	 yozma	 manbalar	 orqali	 bizga	 qadar	 etib
kelgan	
 Shumer	 epik	 qo’shiqlari	 aynan	 o’sha	 davrlarga	 mansub	 bo’lsa	 kerak.	 Uruk 30shahri qahramonlari	 —	 Enmerkar,	 Lugalband,	 Gilgamesh	 va	 boshqalar	 haqidagi
bir	
 turkum	 qo’shiqlarda	 ba’zi	 tarixiy	 ma’lumotlar	 ham	 uchraydi.	 Ilonlar	 kushandasi
Lugalband,	
 innin	 ma’budasining	 majnuntoli	 va	 boshqalar	 haqidagi	 qo’shiqlar	 esa
mifologik	
 tavsifga	 ega.	 Ma’buda	 Inninning	 do’zaxga	 tushishi	 haqidagi	 e’tiqodiy
epik	
 qo’shiq	 arxaikligi	 bilan	 ajralib	 turadi.	 Oltin	 davr,	 madaniy	 kashfiyotlarning
vujudga	
 kelishiga	 bag’ishlangan	 etiologik	 epik	 qo’shiqlar	 ancha	 keyingi	 davrlarga
mansub.	
 Miloddan	 avvalgi	 24-21-asrlar	 podshohlar	 Sargon	 va	 Naramsinlarning
ko’rsatgan	
 qahramonliklari,	 yurishlari	 haqidagi	 Shumer	 hamda	 Akkad	 tilida
kuylangan	
 tarixiy	 —	 qahramonlik	 eposlari	 keng	 shuhrat	 topgan	 davr	 bo’ldi.
Shohlarni	
 	axloqsizlik	 	va	 	nopoklikda	 	ayblovchi,	 	umuman	 	podshohlar
hukmronligiga	
 qarshi	 ruhdagi	 axloqiy-diniy	 dostonlar	 ham	 ularga	 bag’ishlangan.
Gilgamesh	
 haqidagi	 epik	 dostonda	 (ba’zi	 manbalarda	 miloddan	 avvalgi	 26-asr	 deb,
ba’zilarda	
 esa	 22-asr	 deb	 ko’rsatiladi)	 fojiaviy	 inson	 taqdiri	 va	 abadiyatga
yetkazuvchi	
 chorani	 izlash	 yo’lidagi	 urinish	 yuksak	 badiiylik	 bilan	 tasvirlangan.
Miloddan	
 avvalgi	 22-asrdan	 boshlab	 ba’zi	 rasmiy	 o’yma	 yozuvlar	 (Shumer	 tilida
bitilgan	
 Gudeya	 ehromi	 qurilishi	 haqidagi	 va	 podshoh	 Utuxegalning	 kutiylar
to’dasi	
 ustidan	 qozongan	 g’alabasiga	 bag’ishlangan	 bitik	 doston)	 vujudga	 kela
boshlaydi.	
 Miloddan	 avvalgi	 18-asrga	 va	 undan	 keyingi	 davrlarga	 oid	 yozma
manbalardan	
 ma’lum	 bo’lgan	 ko’pgina	 pand-nasihat	 tarzidagi	 adabiyotlar	 ham
miloddan	
 avvalgi	 3-ming	 yillik	 oxirlariga	 mansubdir.	 Muallifi.	 Shuruppak	 va
uning	
 o’g’li	 Ziusudr	 deb	 taxmin	 qilinayotgan	 hikmatli	 o’gitlar	 ana	 shunday
adabiyotlar	
 qatoriga	 kiradi.	 Bundan	 tashqari,	 haqiqiy	 insoniy	 musibatlarni	 ifoda
etuvchi	
 tavba-tazarrular,	 marsiyalar,	 shuningdek	 shumerlarning	 2 ta	 ajoyib	 to’y
hamda	
 2 ta	 dafn	 marosimi	 qo’shiqlari	 diqqatga	 sazovordir.	 Akkad	 mumtoz
adabiyotining	
 shakllanishi	 miloddan	 avvalgi	 16-12-asrlardagi	 qasidachilik
adabiyoti	
 davriga	 to’g’ri	 keladi:	 7 ta	 qo’shiqdan	 iborat	 falakiyotga	 oid	 doston
(huvillagan	
 bo’shliqdan	 (xaosdan)	 olam	 yaralishiga,	 xudolarning	 keksa	 va	 yosh
avlodlari	
 	kurashiga	 	bag’ishlangan)	 shu	 jumladandir.	 Mavjud	 borliqqa
ishonchsizlik,	
 hatto	 tanqidiy	 ko’z	 bilan	 qaraluvchi	 “Nippurlik	 qashshoq”	 kabi
dostonlar	
 ham	 yuzaga	 keladi.	 Ossuriyaning	 o’ziga	 xos	 adabiy	 yodgorliklari 31bizgacha deyarli	 yetib	 kelmagan.	 Faqat	 Bobil	 adabiy	 janrlariga	 o’xshatma	 tarzda
doston.	
 madhiya	 va	 ibodat	 matnlari	 uchraydi;	 bularning	 ba’zilari	 podshoh
Ashshurbanipal	
 tomonidan	 yozilgan.	 Ossuriya	 adabiyotining	 mustaqil	 janri
podshoh	
 annallari	 hisoblanadi.	 Bularning	 ba’zilari	 ritmik	 nasr	 namunasi	 sifatida
jang	
 manzarasini	 jonli,	 rang-barang	 bo’yoqlarda	 ifoda	 etadi:	 Sargon	 II	 ning
(miloddan	
 	avvalgi	 	714	 	yilda)	 	Urartuga	 	qilgan	 	yurishi	 	haqida
Nabushallimshununing	
 ma’budga	 yozgan	 xati	 bunga	 misol	 bo’la	 oladi.	 Miloddan
avvalgi	
 7-asrda	 Ossuriya	 davlati	 tugatilgach,	 biror	 arzigulik	 adabiyot	 namunasi
yaratilmagan.	
 Ko’hna	 Bobil,	 shuningdek	 qisman	 Shumer	 ko’hna	 adabiy
yodgorliklari	
 (asosan	 diniy	 mavzudagi)	 miloddan	 avvalgi	 1-asrgacha	 jonli	 oromiy
tilida	
 qayta	 ko’chirib	 kelingan.	 Annallar,	 yilnomalar	 va	 bashoratlardan	 tashqari
ko’hna	
 ikki	 daryo	 oraligi	 xalqlarining	 barcha	 adabiyoti	 she’riy	 asarlardir.	 Qadimgi
dunyo	
 	badiiy	 	madaniyatida	 	miloddan	 	avvalgi	 	4-1-ming	 	yilliklardagi
Mesopotamiyaning	
 qabila	 va	 xalqlarining	 nafis	 san’ati	 muhim	 o’rin	 tutadi.
Mesopotamiyada	
 Qadimgi	 Misrda	 bo’lgani	 singari	 me’morlik,	 haykaltaroshlik,
san’atlar	
 uyg’unligi,	 inson	 va	 atrof	 muhit	 tasvirining	 keyingi	 davrlarga	 xos	 bo’lgan
ko’pgina	
 turlari	 ilk	 bora	 shakllanib	 taraqqiy	 etdi.	 Mesopotamiyadagi	 qadimgi
badiiy	
 yodgorliklar	 (loydan	 qo’lda	 yasalgan	 diniy	 bo’yama	 sopol	 idishlardagi	 bir
xil	
 qolipdagi	 geometrik	 naqshlar	 va	 uslublashtirilgan	 qush,	 hayvon	 va	 inson
tasvirlari;	
 loydan	 yasalgan	 haykallar)	 miloddan	 avvalgi	 5-4-ming	 yillikka	 oid.
Miloddan	
 avvalgi	 4-ming	 yillikning	 o’rtalaridan	 kulollik	 charxi	 paydo	 bo’ldi,
devorlari	
 ba’zan	 rang-barang	 loy	 qalpoqchalar	 shaklida	 geometrik	 koshinkori
naqshlar	
 bilan	 bezatilgan	 ibodatxonalar	 qurilishi	 rivojlandi	 (Uruqdagi	 xom
g’ishtdan	
 ishlangan	 baland	 supa	 ustiga	 qurilgan	 tarhi	 to’g’ri	 to’rtburchakli	 “Oq
ibodatxona”).	
 Jamdatnasr	 davri	 (miloddan	 avvalgi	 4-ming	 yillik	 oxiri	 —	 3-ming
yillik	
 boshlari)da	 mukammal	 haykaltaroshlik	 rivojlandi	 (Urukdan	 topilgan	 ayol
boshi;	
 miloddan	 avvalgi	 3-ming	 yillik,	 Iroq	 muzeyi,	 Bag’dod).	 Mesopotamiya
bo’rtma	
 haykaltaroshligi	 shakllandi	 (Urukdagi	 yuzasi	 hoshiya	 qavatlarga	 maishiy
lavhalar	
 inson	 va	 hayvonlarning	 shakllari	 bilan	 bir	 maromda	 almashinib
takrorlanuvchi	
 yassi	 bo’rtma	 tasvirli	 idish,	 Iroq	 muzeyi,	 Bag’dod),	 toshga	 naqsh 32o’yish san’ati	 (gliptika)	 yuksak	 darajada	 rivojlandi.	 Shahar-davlatlar	 tashkil	 topgan
davrda	
 (miloddan	 avvalgi	 3-ming	 yillik	 boshlarida)	 san’atda	 shartlilik	 va	 qoidaga
amal	
 qilishlik	 belgilari	 rivojlangan.	 Shumerning	 yuksalish	 davrida	 podshoh
hokimiyati	
 va	 kohinlar	 ta’sirining	 kuchayishi	 ibodatxonalar	 me’morligi	 rivojida
muhim	
 rol	 o’ynadi.	 Ma’budlarning	 buyukligini	 ta’kidlashga	 intilish	 me’moriy
inshootlarning	
 ulugvor	 geometric	 sodda	 tuzilishida	 namoyon	 bo’ldi.	 To’g’ri
to’rtburchak	
 (murabba)	 tarhli	 ibodatxonalar	 poydevori	 baland	 (binoni	 zax
bosishdan	
 saklash	 uchun)	 maxsus	 hosil	 qilingan	 tepalikka	 xom	 g’ishtdan	 qurilgan.
Shumerning	
 ilk	 sulolalariga	 oid	 ibodatxona	 me’morligiga	 ko’p	 pog’onali	 minora
—	
 yuqorisida	 “Ma’bud	 uyi”	 bo’lgan	 zikkuratlar	 kiradi.	 Urdagi	 zikkurat	 (miloddan
avvalgi	
 22—	 21-asrlar)	 uchta	 ustmaust	 o’rnatilgan	 kesik	 piramidadan	 iborat:
zikkurat	
 peshayvoni	 tashki	 zinapoyalar	 bilan	 o’zaro	 bog’langan,	 qatlamlari	 turli
ranglarga	
 bo’yalgan.	 Shumerning	 yassi	 tomli	 va	 tarhi	 to’g’ri	 to’rtburchakli,	 atrofi
baland	
 devor	 bilan	 o’ralgan	 hovlili	 turar	 joy	 binolari	 keyinchalik	 ibodatxonalar	 va
saroylar	
 me’morligiga	 ta’sir	 etgan.	 Shumerning	 mayda	 shakllar	 haykaltaroshligi
(ma’budga	
 siginayotgan	 tosh	 va	 jezdan	 ishlangan	 haykalchalar)	 sodda	 va
bo’linmas	
 shakllardan	 iboratligi	 bilan	 ajralib	 turadi.	 Urdagi	 “podshohlar”
maqbarasidan	
 chiqqan	 buyumlar	 —	 naqshinkor	 qalpoq	 (dubulg’a),	 toj	 va	 xanjar,
uning	
 qini	 naqshlar	 bilan	 nafis	 ishlangan,	 oltin	 va	 lojuvarddan	 ishlangan	 ho’kiz
boshi	
 jonli	 ifodalangan	 (Arfa	 bezagi).	 Mesopotamiyaning	 Akkad	 sulolasi
hukmronligi	
 ostida	 Birlashgan	 davriga	 oid	 (miloddan	 avvalgi	 24-22-asrlar)	 uncha
ko’p	
 saqlanmagan	 yodgorliklarda	 hukmdor	 kultining	 kuchayganligi	 aks	 etgan.
Bo’rtma	
 tasvirlarda	 shartli	 uslubni	 saqlagan	 holda	 mujassamot,	 shakllar	 hajmi,
atrof	
 muhitni	 ko’rsatishda	 ko’proq	 erkinlikka	 intilishga	 harakat	 qilingan	 (urush
lavhalari	
 tasvirlangan	 podshoh	 Naramsin	 tosh	 stelasi,	 Luvr,	 Parij;	 ov	 manzarasi	 aks
ettirilgan	
 tsilindrsimon	 muhr	 —	 hammasi	 miloddan	 avvalgi	 23-asr).	 Mukammal
haykaltaroshlikda	
 —	 portret	 shaklini	 yaratishga	 intilish	 (Nineviyadagi	 jezdan
ishlangan	
 hukmdor	 boshi;	 miloddan	 avvalgi	 23-asr,	 Iroq	 muzeyi,	 Bag’dod)	 jezga
badiiy	
 ishlov	 berish	 usuli	 —	 rixtagarlik,	 kandakorlik	 san’ati	 yuqori	 cho’qqiga
ko’tarilgan.	
 Akkad	 san’ati	 an’analari	 Lagash	 shahri	 portret	 san’atida	 saqlangan 33(hukmdor Gudea	 haykali,	 miloddan	 avvalgi	 22-asr,	 Luvr,	 Parij).	 Ur	 davlatining	 III
sulolasida	
 (miloddan	 avvalgi	 22-21-asrlar	 oxiri),	 kohinlarning	 byurokratik	 tuzumi
sharoitida	
 badiiy	 ustaxonalarda	 ishlangan	 shakllar	 soxtaligi	 bilan	 ajralib	 turadigan
bo’rtma	
 tasvirlarda	 ma’budlarga	 sajda	 qilish	 sahnalari	 aks	 etgan.	 Bobil	 sh.ning
yuksalish	
 davriga	 oid	 (miloddan	 avvalgi	 18-asr)	 yodgorliklar	 oz	 saqlangan:
podshoh	
 Xammurapi	 qonunlari	 to’plami	 bitilgan	 diorit	 yodgorlik	 toshining	 yuqori
qismida	
 Shamash	 ma’budiga	 sajda	 qilayotgan	 podshohning	 bo’rtma	 tasviri	 (Luvr,
Parij);	
 Maridagi	 saroy	 devoridagi	 bezaklarda	 diniy	 mavzular,	 ma’budlar	 tasviri	 va
boshqalar	
 aks	 ettirilgan.	 Mesopotamiya	 san’ati	 rivojining	 yangi	 bosqichi
Ossuriyaning	
 yuksalishi	 bilan	 bog’liq.	 Ossuriya	 san’ati	 Akkad	 va	 xettlar
madaniyati	
 ta’sirida	 asosan	 miloddan	 avvalgi	 2-ming	 yillikda	 shakllangan	 (Kar-
Tukulti-Ninurta	
 shahri	 saroyidagi	 bo’rtma	 tasvirlar,	 miloddan	 avvalgi	 13-asr).
Ossuriya	
 san’atining	 rivojlangan	 davri	 Ossuriya	 harbiy	 davlatining	 kuch-qudrati
yuksalishi	
 davriga	 to’g’ri	 keldi	 (miloddan	 avvalgi	 9-7-asrlar).	 Uning	 asosiy	 mavzui
urushlar,	
 g’olib	 podshohni	 ulug’lashdan	 iborat	 bo’lgan.	 Shaharlarning	 doimiy
loyihasiga	
 kiritilgan	 Ossuriya	 podshohlari	 saroylari	 tarhi	 to’g’ri	 to’rtburchak
tepalikka	
 qurilgan	 qal’a	 ko’rinishida	 bo’lib,	 undagi	 ko’plab	 xonalar,	 ichki	 hovli
atrofida	
 assimmetrik	 joylashtirilgan.	 Hashamatli	 baland	 ravoqli	 peshtoq	 —
darvozasining	
 ikki	 yon	 tomonidagi	 minoralar	 asosida	 mahobatli	 homiyhimoyachi
(odam	
 boshli	 qanotli	 ho’kiz)	 bo’lgan.	 Saroy	 majmualari	 to’g’ri	 burchakli
ibodatxona	
 xonalari	 va	 zikkuratlar	 (Dursharrukindagi	 Sargon	 II	 saroyi,	 hozirgi
Xorsobod;	
 miloddan	 avvalgi	 (712—	 707)ni	 o’z	 ichiga	 olgan.	 Saroylar	 tashqi
bezagida	
 asosiy	 o’rinni	 ganch	 va	 ohakdan	 ishlangan	 bo’rtma	 tasvirlar,	 afsonaviy
maxluqlar,	
 jang	 va	 ov	 sahnalari,	 saroy	 hayoti	 egallagan.	 Miloddan	 avvalgi	 9-asrga
oid	
 izlarga	 joylashgan	 bo’rtma	 tasvirlar	 (Kalxudagi	 Ashshurnasirpal	 II	 saroyi,
hozirgi	
 Nimrud,	 miloddan	 avvalgi	 9-asr)	 da	 kiyimlardagi	 naqsh	 bezaklari	 qunt
bilan	
 bajarilganligi	 ko’zga	 tashlanadi.	 Insonning	 jismoniy	 kuch-qudratini	 madh
etishga	
 intilish,	 inson	 mushaklarini	 bo’rttirib	 ko’rsatib,	 shakllarning	 basavlatligida
ifodalangan.	
 Miloddan	 avvalgi	 8-7-asrlar	 bo’rtma	 tasvirlari	 bilan	 erkin	 to’ldirilgan
devorlar	
 sathida,	 hikoyanavislik,	 hayotiy	 sahnalarni,	 tabiat	 manzaralari, 34kengliklarni ko’proq	 aks	 ettirishga	 intilish	 kuchaydi	 (Nineviyadagi	 Sinaxerib
saroyi	
 bo’rtma	 tasvirlari,	 hozirgi	 Kuyunjik,	 miloddan	 avvalgi	 705—	 680).
Miloddan	
 avvalgi	 7-asr	 bo’rtma	 tasvirlarda	 hayvonlarni	 real	 tasvirlash	 yuksak
cho’qqiga	
 ko’tarildi,	 obrazlarning	 ta’sirchanligi	 va	 jo’shqinligi	 kuchaydi
(Nineviyadagi	
 Ashshurbanipal	 saroyidagi	 “jon	 berayotgan	 ona	 sher”	 bo’rtma
tasviri,	
 miloddan	 avvalgi	 7-asr).	 Tilbarsib	 (hozirgi	 Telaxmar,	 miloddan	 avvalgi	 8-
asr)	
 saroyida	 saqlangan	 devoriy	 bezaklar	 bo’rtma	 tasvirlarga	 uslub	 jihatdan	 yaqin,
tekis	
 va	 rangbarang	 bezaklari	 bilan	 ajralib	 turadi.	 Ossuriya	 saroylari	 bezagida,
shuningdek	
 rang-barang	 sirlangan	 g’ishtlardan	 ishlangan	 frizlar	 va	 metal	 bezak
buyumlar	
 hamda	 bo’rtma	 tasvirlarda	 qo’llanilgan	 (Balavatdagi	 jez	 qoplangan
darvoza,	
 miloddan	 avvalgi	 9-asr,	 Britaniya	 muzeyi,	 London).	 Ossuriyaning
me’morlik	
 bilan	 bog’liq	 nodir	 mukammal	 haykallariga	 mahobatlilik,	 dabdabali
sokinlik	
 va	 yaxlitlik	 xos	 (Ashshurnasirpal	 II	 haykali,	 miloddan	 avvalgi	 9-asr,
Britaniya	
 muzeyi,	 London).	 Amaliy	 san’at	 yuksak	 darajada	 rivojlandi	 —
tsilindrsimon	
 muhr	 tayyorlash,	 badiiy	 to’qimachilik,	 suyak	 va	 yog’och
o’ymakorligi,	
 metallga	 ishlov	 berish	 va	 boshqalar.	 Ossuriya	 davlati	 tugatilgandan
keyin	
 (miloddan	 avvalgi	 7-asr)	 Bobil	 san’ati	 qisqa	 muddatli	 rivojlanishni	 boshidan
kechirdi	
 (miloddan	 avvalgi	 7-6-asrlar	 —	 “Yangi	 Bobil”	 davri).	 Bobil	 shahri
ansambli	
 murakkab	 mudofaa	 tizimi,	 keng	 va	 to’g’ri	 ko’chalari,	 Navuxodonosor	 II
saroyi,	
 Esagil	 ibodatxonasi	 majmuasi	 va	 90	 metrli	 Etemenanka	 zikkurati	 bilan
o’ziga	
 xos	 ajoyibdir.	 Bobilni	 Axomaniylar	 davlati	 tomonidan	 bosib	 olinishi
(miloddan	
 avvalgi	 538)	 va	 keyinchalik	 Salavkiylar	 davlati	 tarkibiga	 kirishi
(miloddan	
 avvalgi	 4-asr	 oxiri)	 natijasida	 Bobil	 madaniyatida	 fors,	 keyinchalik
ellinistik	
 san’at	 ta’siri	 seziladi.	 O’z	 navbatida	 Bobil	 san’ati	 Eron	 va	 Parfiya	 san’ati
rivojiga	
 ta’sir	 ko’rsatgan.	  35Xulosa
Ossuriya, Markaziy	 Osiyoda	 joylashgan	 qadimiy	 davlatlardan	 biri	 hisoblanadi.
Unga	
 "O'zbekistonning	 zahiri	 bo'g'ri"	 degan	 nom	 ham	 beriladi.	 Ossuriya
davlatining	
 tarixi,	 fan	 va	 madaniyat	 sohasida	 bir	 qancha	 o'ziga	 xos	 xususiyatlari
mavjud.	
 Bu	 davlatda	 qadimgi	 medeniyatlar	 turlari	 ko'plab	 bo'lganligi	 bilan	 birga,
barcha	
 davrinlarda	 qadimiy	 xalq	 va	 imperiyalar	 o'tkazgan	 zamonaviy	 safflangan
vaqtlarda	
 ham	 bu	 hududda	 o'zlariga	 xos	 umrlar	 qurarkan.	 Ossuriya,	 mamlakatdagi
katta	
 tarixiy	 shaharlar,	 o'qish-ilm-fan	 markazlari,	 ko'plab	 din	 uzluklari	 bilan 36taninadi. Samalyot	 tashuvchilari	 ayniqsa,	 o'simliklarni	 xohlagancha	 mashinaga	 olib
kelishiga	
 ruxsat	 berilgan	 joylar	 bilan	 taninadi.	 Bu	 erga	 navigatsiya	 musobaqasi,
afg'onistonlik	
 qalam-turkum	 va	 qadimiy	 qovoqtirishlar,	 hostelryalar	 va
restoranlarga	
 intilishga	 chorlashtiriladi.	 Ossuriya,	 sharqi	 va	 g'arbda	 ham	 safinatlar
davlatlari	
 bilan	 cheklanadi	 va	 umumiy	 ravishda	 hudud	 bilan	 erga	 yoritilgan
geografik	
 go'shtchi	 qo'nosining	 o'rindalib,	 yon	 holda	 kira	 bilan	 tuziladi.	  U	 boshqa
xalqlar	
 bilan	 aloqalarga	 katta	 e'tibor	 beradi	 va	 xalqaro	 aholi	 salomatligi	 va	 uning
huquqlari	
 hamda	 o'zaro	 qonunlar	 bilan	 kelishib	 olishni	 istaydi.	 Ossuriya	 vaqti	 bilan
barkamol	
 medeniyati,	 hikoyalar	 taronasi,	 qadimiy	 san'atlar	 to'bmato'rligi	 katta
muhim	
 ahamiyatga	 ega.	 Ossuriya	 san'ati,	 rassomlik,	 akrobatika,	 jangari	 sharqiy
san'ati	
 va	 boshqalar	 ham	 tarixiy	 shaharlarida	 oltin	 ruchkaga	 joy	 berayotgan	 saroch
ruchkaning	
 garovlari	 orqali	 mustahkamlanadi.	 Qadimgi	 Ossuriya	 davlati	 o'z
zamoni	
 bilan	 bo'g'liqlikni	 saqlab	 turib,	 dunyoning	 ko'plab	 davlatlari	 bilan	 yaxshi
muloqotda	
 ekanligi	 orqali	 ekan	 insonlarning	 bemorona,	 amaliy	 va	 madaniy	 xilma-
xilligi	
 oldini	 olishda	 ard	 tashkil	 etilgan	 tajribani	 qo'lga	 kiritgan.
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI.
1.	
 N.Tayloqov.	 Xalq	 ta’limiga	 Zamonaviy	 axborot	 texnologiyalarini	 joriy	 qilish
ta’lim	
 sifatini	 oshirishning	 omili	 sifatida.	 Xalq	 ta’limi.	 2005	 yil	 №	 5-soni
 	
2.	 Ta’lim	 taraqqiyoti.	 O‘zbekiston	 Respublikasining	 Xalq	 ta’limi	 vazirligining
Axborotnomasi	
 2-Maxsus	 son,	 1999	 yil.	 
3.	
 Ta’lim	 taraqqiyoti.	 O‘zbekiston	 Respublikasining	 Xalq	 ta’limi	 vazirligining
Axborotnomasi	
 2-Maxsus	 son,	 1999	 yil	 28b.	 
4.	
 Ta’lim	 taraqqiyoti.	 O‘zbekiston	 Respublikasining	 Xalq	 ta’limi	 vazirligining
Axborotnomasi	
 2-Maxsus	 son,	 1999	 yil.
 	
5.	 Umumiy	 o‘rta	 ta’limning	 davlat	 ta’lim	 standarti	 va	 o‘quv	 dasturi.	 - T.,	 “Sharq”,
1999	
 y.O‘zbekiston	 Respublikasi	 Oliy	 ta’lim	 tizimini	 isloh	 qilish	 bo‘yicha
me’yoriy	
 hujjatlar.	 I qism.-	 Toshkent,	 1998	 yil.
 	
6.	 Yo‘ldoshev	 J.,	 Yo‘ldosheva	 F.,	 Yo‘ldosheva	 G.	 Interfaol	 ta’lim	 sifat	 kafolati.
T.,	
 2008.	  377. 	Yusupov	 	F.O‘qituvchi	 	individual	 	tayyorgarliklarini	 	oshirishning
pedogogikpsihologik	
 jihatlari.	 Xalq	 ta’limi	 №5,	 2005	 yil
 	
8.	 Yusupov	 R.K.	 Tarixni	 o‘qitish	 uslubi.	 Samarqand.	 Universitet,	 2001.	 83	 b.
 	
9.	 Abdiyev	 E.	 Qadimgi	 Sharq	 tarixi.	 T.:	 1984.	 
10.	
 Boynazarov	 F.	 A.	 Qadimgi	 dunyo	 tarixi.	 T.:	 2004.	 
11.	
 Qadimgi	 dunyo	 tarixi.	 Kuzishin	 tahriri	 ostida.	 II   jild ,	 1974.	 
12.	
 Ладўнин	 И.	 А.	 и др.	 История	 древнего	 мира:	 Восток,	 Гресия,	 Рим.
«Слово»,	
 «Эксмо».-М.:	 2004.	 
13.	
 Мелларт	 Дж.	 Древнешие	 сивилизации	 Ближнего	 Востока.	 М.:	 1982.	 
14.	
 Оппенхейм	 А.Л.	 Древняя	 Месопотамия	 портрет	 погибшей	 сивилизации.
М .:	
 1980.	 
15.	
 Rajabov	 R.	 R.	 Qadimgi	 dunyo	 tarixi.	 «Fan	 va	 texnologiya»,	 T.:	 2009.	 
16.	
 Рагозина	 З.А.	 Древняя	 Ассирия.	 М .:	 1998.	 
17.	
 Sulaymonova	 F.	 Sharq	 va	 G‘arb.	 “O‘zbekiston”,	 T.:	 1997.	 
18.	
  Сетон   Ллойд .	  Археология	 Месопотамии	 М.:	 1982.	 
19.	
 Ю.	 С.	 Крушкол	 тахрири	 остида.	 Қадимги	 дунё	 тарихи.	 “Ўқитувчи”,
Т.:1975.
Foydalanilgan internet saytlari 
1.	
 	www.academia.edu
https://www.academia.edu/2195169/The_Assyrian_Army_I_The_Structure_of_the
_	
 Neo-Assyrian_Army_1._Infantry	 
2.	
 www.ducksters.com	 “PEDAGOGS”	 international	 research	 journal	 ISSN:	 2181-
4027_SJIF:	
 4.995	 www.pedagoglar.uz	 Volume-26,	 Issue-1,	 January	 - 2023	 130
https://www.ducksters.com/history/mesopotamia/assyrian_army  
3.	
 	www.eltereader.hu
http://www.eltereader.hu/media/AssyrianArmy_II_READER	
 	4.
www.historyonthenet.com	
  https://www.historyonthenet.com/neo-assyrian-warfare  
5.	
 www.historyforkids.net	  http://www.historyforkids.net/assyrian-army .	 
6.	
 www.listverse.com	  https://www.listverse.com/horrors-of-being-invaded-by-the-
assyrian-army  
7.	
 	www.realmofhistory.com	  https://www.realmofhistory.com/facts-ancient-
assyrians-army  
8.	
 www.ucl.ac.uk	 https://www.ucl.ac.uk/sargon/essentials/soldiers/theassyrianarm

1MAVZU: QADIMGI OSSURIYA DAVLATI REJA: I. KIRISH. II. ASOSIY QISM. 1. Qadimgi Ossuriya davlatini yuzaga kelishi , o’rta ossuriya va yangi ossuriya podshaliklari 2. Qadimgi Ossuriya davlatida harbiy islohotlar va harbiy qo’shin 3. Qadimgi Ossuriya ma’daniyati III. XULOSA. FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI. KIRISH

2Ossuriya   —   Mesopotamiyaning   shimolida,   Dajla   daryosi yuqori  oqimi  bo ylarida ʻ qadimda  mavjud  bo lgan  davlat  (miloddan  avvalgi  XX-VIIasrlar).   ʻ Ashshur  (Assur) shahardavlati  nomidan  olingan.  Ossuriya  aholisi,  asosan,  somiy-akkad  xalqlariga mansub  bo lgan.  Miloddan  avvalgi  XVII  asr  boshida  Ashshur  yirik  davlatning ʻ markazi  edi.  Keyinchalik  Bobil,  16—15-asrlarda  Mitanni  davlatlari  qo l  ostiga ʻ o tgan.  Ashshur  hukmdori  Ashshuruballit  I (miloddan  avvalgi  15-asr  oxiri ʻ   —  14- asrboshi)  Mitannining  zaiflashganidan  foydalanib,  mustaqil  bo lib  olgan  va  kuchli ʻ davlat  tuzgan.  U  Bobilni  ham  o ziga  buysun-dirgan.  Uning  nabirasi  Arikdenilu ʻ birinchi  bo lib  „Ossuriya  podshohi“  unvonini  olgan.  Ossuriya  Shimoliy ʻ Mesopotamiyaning  bu-un  hududini  hamda  Bobilga   Furot   va   Dajla   orqali  boradigan daryo  yo lini  egallab  olishga  muvaffaq  bo lgan.  Shuningdek,  Arrapxa  (hozirgi ʻ ʻ Kirkuk)  davlati  ham  bosib  olingan.  Miloddan  avvalgi  16—  13-asrlar  oralig ida ʻ bizning  davrimizgacha  yetib  kelgan  Ossuriya  sud  qarorlari  (oilaviy,  yer,  qarzdorlik huquqiga  doir  va  boshqalar)  tuzilgan.  13-asrdan  podsho  hokimiyati  bilan zodagonlar  o rtasida  ziddiyat  kuchaya  boshlagan.  12-asrda  Ossuriya  vaqtinchalik ʻ zaiflashgan  bo lsada,  ammo  Tiglatpalasar  I davrida  (12-asr  oxiri ʻ   —  11-asr  boshi) yangidan  qudratli  davlatga  aylangan.  U  Bobil,  Shimoliy   Suriya   va  Finikiyada zafarli  urushlar  olib  borgan.   Armanistonga   tez-tez  yurishlar  qilib  turgan.  Biroq Tiglatpalasar  I hukmronligining  2-yarmida  oromiy  kabilalarining  Suriya  dashtidan Shimoliy  Suriya  va  Shimoliy  Mesopotamiyaga  siljishi  bilan  Ossuriya  davlati zaiflashib,  parchalanib  keta  boshlagan.  Zodagonlar  bilan  kurash  natijasida Ossuriya  podsholarining  qarorgohi  imtiyozli  Ashshur  shahridan  boshqa shaharlarga   —  dastlab,  Kalxuga  (hozirgi   Nimrud   shahri  harobasi),  8   —  7-asrlarda bo lsa  Dur-Sharrukin  (Xorso-bod)  va  Nineviya  (Kuyunjik)  ga  ko chirilgan.  10-asr ʻ ʻ oxiri   —  9-asrlarda  Ossuriya  podsholari  Shimoliy  Mesopotamiya  va  Ossuriyaning sharqidagi  tog li  o lkalarda  o z  hokimiyatlarini  tiklashga  erishganlar.  Ossuriya ʻ ʻ ʻ qo shinlari  bir  necha  bor  Janubga ʻ   —  Bobilga,  Shimolga   —  Urar-tuga,  Sharqqa   — Midiyaga,  G arbga ʻ   —  Suriyaga  bostirib  kirganlar.  9-asr  oxiridan  Ossuriyada ijtimoiy-siyosiy  tanazzul  boshlangan,  u urushlar  natijasida  xo-navayron  bo lgan ʻ qishloq  xo jaligi  rayonlari  bilan  bog liq  edi.  Yirik  davlatlar  va  ittifoqlar,  ayniqsa, ʻ ʻ

3Urartu bilan  bo lgan  kurashda  Ossuriya  bosib  olgan  bir  qancha  viloyatlardan ʻ ajralgan.   Mamlakat  ichkarisida  sodir  bo lgan  fuqarolar  urushi  natijasida  taxtga ʻ Tiglatpalasar  III  (745—727)  o tirgan.  Uning  davrida  Ossuriya  yana  bosqinchilik ʻ siyosati  yurgizgan.  100-yil  mobaynida  G arbiy  Osiyoning  butun  hududi  (Urartu  va ʻ ba zi  chekka  viloyatlardan  tashkari)  bosib  olingan.  Bu  hududlardagi  xalqlar  qirib ʼ tashlanmasdan,  balki  bir  rayondan  ikkinchi  rayonga  ko chirilgan;  noyibliklar ʻ kichik  qismlarga  bo lib  tashlangan  va  noyiblar  huquqi  cheklangan;  davlat ʻ tomonidan  ta minlanadigan  doimiy  armiya  tuzilgan.  Tiglatpalasar  III,  o g li ʼ ʻ ʻ Salmanasar  V  (727—722),  keyinchalik  Sinaxerib  (705—680)  harbiylarga  ko proq ʻ yon  bosib,  oqsuyaklar,  kohinlar  huquqini  cheklagan.  679—672  yillarda  Ossuriya Shimolida  va  Sharqda  kimmeriylar,  skiflar  va  midiyaliklar  bilan  og ir  urushlar  olib ʻ borgan.  Miloddan  avvalgi  8-asr  oxiridan  boshlab  Ossuriyaga  qarshi  bo lgan ʻ davlatlar  (Bobil,   Elam ,  ba zan ʼ   Misr ,  Suriya,   Finikiya ,   Falastin )  va  kabilalar (xaldey,  arab  va  boshqalar)  ittifoqi  tuzilgandi.  Ashshurbanipal  davrida  (669—633) bu  ittifoqqa  qarshi  olib  borilgan  urushlar  natijasida  Ossuriyada  ozod  dehqonlar ahvoli   og irlashgan,   qo shinning   ma naviy-ruhiy   ahvoli   yomonlashgan. ʻ ʻ ʼ Ossuriyaning  harbiytexnikaviy  yutuklarini  7-asrga  kelib  boshqa  davlatlar  ham o zlashtirganlar.  Uzoq  muddatli  urushdan  so ng  Bobil  va  Midiya  ittifoqi ʻ ʻ Ossuriyani  tormor  keltirgan,  uning  asosiy  shaharlarini  vayron  qilib,  Ossuriya davlatini  tugatgan  (605).  Urush  davrida  Ossuriya  zodagonlari  yoppasiga  qirib tashlangan,  qolgan  aholi  Mesopotamiya  oromiylari  bilan  aralashib  ketgan. 1.Qadimgi Ossuriya davlatini yuzaga kelishi , o’rta ossuriya va yangi ossuriya podshaliklari Qadimgi  Ossuriya  daviatchiligi  mil.  avv.  II  ming  yillikda  Ashshur  shahri asosida  M  esopotamiyaning  shimoli  y a’ni  yuqori  Dajla  qirg‘oqlarida  paydo bo‘ladi.  Dastlab  shahar-davlatga  nisbatan  “alum  Ashshur”  ya’ni  Ashshur  jam

4oasi (yoki  Ashshur  xalqi)  sifatida  tilga  olinadi.  Ossuriyada  ziroatchilik  va savdo-sotiq  yetakchi  o ‘rin  egallagan.  Bu  yerga  qadimda  semit  xalqlari Arabiston  yarim  orolidan  ko‘chib  kelganlar  va  mahalliy  etnoslar  bilan  aralashib ketadilar.  Ossuriyaliklar  Akkad  tilining  shimoliy  lahjasida  so  ‘zlashganligi manbalarda  keltiriladi.  Ossuriya  orqali  savdogarlar  Kavkazortidan  Dajla  daryosi bo‘ylab,  Janubiy  Mesopotamiga  va  Elamga,  so‘ngra  0  ‘rtayer  dengizi qirg‘oqlariga  chiqqanlar.  Qadimgi  Ossuriya  jam  iyatida  evolyutsion  ravishda mulkiy  tabaqalanish  jarayoni  quldorlikni  yuzaga  kelishiga  olib  keldi.  Podsho  va ibodatxona  yerlarida  jamoachi  va  qullar  mehnat  qilgan.  Ossuriyada  yem  ing asosiy  qismini  jam  oa  yer  egaligi  tashkil  qilgan.  X  o'jalikda  qullam  ing  asosiy qismi  m  ulkiy  tabaqalanish  natijasida  ozod  jam  oachilarning  qarzi  uchun  qul qilish  va  urushlar  natijasida  chetdan  mamlakatga  keltirilgan.  Boshqaruvda hokimiyatning  yuqori  organi  yirik  quldorlardan  tu/ilgan  oqsoqollar  kengashi bo‘lgan.  Kengash  a ’zolari  ichidan  bir  yil  muddatga  alohida  lavozimli  shaxs “limm  u”  tayinlangan,  aynan  u shahar  xazinasini  nazorat  qilgan.  Yangi  yil hisobi  uning  ismi  bilan  yuritilgan.  Ashshur  shahar-davlatda  m  a’muriy  ishlar  va sud  bilan  oqsoqollar  kengashi  shug'ullanadigan,  mansabdor  amaldor l‘ukulluma”ni  aynan  ular  tayinlagan.  Ashshurda  yana  en  (‘ishshiakkum  ”) lavozimi  ham  bor  edi.  Uning  asosiy  vazifasi  diniy  marosimlarini  o ‘tkazish bo‘Igan.  Davlat  xavf  ostida  qolganda  (harbiy  bosqin  paytida)  u  harbiy qo‘mondon  hisoblangan.  Mil.  avv.  XIX  asr  oxirlarida  M  esopotamiyaning shimolida  muhim  savdo  markazlaridan  biri  bo‘lgan  Mari  shahar-davlatiga egalik  qilishga  Terka  shahri  hokimi  Belkabi  urinib  ko‘radi.  Ammo mag‘lubiyatga  uchrab,  o ‘z  mulklariga  qaytadi,  so‘ngra  Mari  podshosi  Yaggid- Lim,  Terka  shahrini  egallaydi.  Belkabini  o‘g‘li  Shamshi-Adad  dastlab Ekallatum  shahriga  qochib  ketishga  majbur  bo‘ladi.  Bu  yerda  u 3 yilga  yaqin hukmronlik  qiladi.  Mil.  avv.  1807-yil  Ashshur  shahri  hokimi  Erishum  II  ni taxtdan  qulatadi.  0 ‘zini  esa  Ashshur  podshosi  deb  e ’lon  qiladi.  K  o‘p  o ‘tmay Nineviya  ham  zab  etiladi  va  ShamshiAdad  I davlati  tarkibiga  kiritiladi.  0 ‘z bitiklarida  unga  Ossuriya  ustidan  hukumronlikni  Enlil  xudosi  taqdim  etganligini

5alohida ta’kidlaydi.  Ko‘p  o ‘tmay  Mari  yerlariga  ham  yurish  uyushtiradi  va shahami  egallaydi.  Mari  podshosi  Yaxdun-Limni  o‘g  ‘li  Zimrilim,  Yamxad davlatiga  qochishga  muvaffaq  bo'ladi.  Marini  shahrini  bo‘ysundirib,  u yerga kichik  o ‘g  ‘li  Yasma-Adadni  hokim  qilib  qo‘yadi.  Karxemish  shahri  bilan  o ‘zaro  ittifoq  tuzadi.  Natijada  Shamshi-Adad  I, Yamxad  podshosi  Sumuepux bilan  doimiy  urush  holatiga  tushib  qoladi.  Shunday  bo‘lsa-da  Shamshi-Adad  I, Yamxad  davlatini  0 ‘rtayer  dengiziga  chiqish  yoMidan  biroz  vaqt  bo‘lsa-da mahrum  qilishga  muvaffaq  bo‘ladi.  So‘ngra  xurritlardan  bo‘lgan  turrukku (Zagros  tog‘lari  aholisi)larga  qarshi  yurishlar  uyushtiradi.  Unga  qadar  shahzoda Ishme-Dagan  turrukkular  bilan  uzoq  urush  olib  borgan  edi.  ShamshiAdad  I turrukkular  sardorlari  Bin-Adad,  Vilanum,  Liday  va  Zaziylami  mag‘lub  qilsada, lekin  turrukkulam  i butunlay  yenga  olmadi.  Shamshi-Adad  I Ashshur  shahrini  o ‘zining  Yuqori  Mesopotamiyadagi  davlati  markaziga  aylantiradi.  Ashshur,  Ikki daryo  oralig‘ining  shimolidagi  shaharlami  bosib  oladi.  Shamshi-Adad  I ko‘proq katta  farzandi  Ishme-Daganni  taxt  vorisi  sifatida  tarbiyalab  boradi.  Aksariyat Suriya  shaharlarini  zabt  etishga  erishadi.  Ashshur  g‘arb  savdosida  vositachilikni o  ‘z  qo‘liga  oladi.  Davlat  boshqaruvida  podshoning  mavqeyi  kuchayadi. Shamshi-Adad  I davlat  boshqaruvini  bevosita  o ‘z  qo‘liga  olib,  mutloq hukmdor  sifatida  davlat  boshlig‘i,  oliy  harbiy  boshliq  va  sudya  vazifasini o‘taydi.  Boshqaruvni   takomillashtirishga  zaruriyat  tug‘iladi.  M  amlakat  hududi, aholisi  tumanlarga  boMinib,  ularni  boshqarish  uchun  podsho  hokimlari yuboriladi.  Shamshi-Adad  mil.  avv.  1774-yilda  vafot  etishi  bilan  6 yildan  so'ng, M  ari  shahri  shahzodasi  Zimri-Lim  qaynotasi  Yarnxad  podshosidan  ko‘mak olib,  Yasma-Adaddan  taxtini  qaytarib  oladi.  Ashshur  podshosi  Ishm  e-Dagan ukasiga  yordam  ko‘rsatmaydi.  Mil.  avv.  1757-yilda  kuchsizlanib  qolgan Ossuriya  podsholigi  IshmeDagan  davrida  Bobilning  qudratiga  bas  kela  olmadi. Ashshur  Xamurappi  tomonidan  zabt  etildi.  Mil.  avv.  1740-yil  atrofida ko‘chmanchi  kassit  qabilalarining  M  esopotamiyaga  hujumi  davrida  Shamshi- Adad  I ning  avlodlari  hokimiyatni  yana  o ‘z  qo‘llariga  oladilar.  Ammo  tez orada  taxm  inan  mil.  avv.  1700-yillarda  hokimiyatni  Adasilar  sulolasi  egallaydi.