logo

Grafika va orfografiya

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

41.3681640625 KB
Grafika va orfografiya
REJA:
1. Hozirgi o zbek adabiy tilining yozuvlar tizimi;ʻ
a) arab grafikasiga asoslangan o zbek yozuvi;	
ʻ
b) lotin grafikasi asoslangan o zbek yozuvi;	
ʻ
v) rus grafikasiga asoslangan o zbek yozuvi.
ʻ
2. Orfografiya haqida ma’lumot.
3. Orfografiya ‘rintsi’lari.
  O zbek   yozuvining   XX   asr   tarixi   murakkab   jarayonlarga   boyligi   bilanʻ
xarakterlanadi: bu davrda o zbek yozuvi bir necha marta tub isloo  qilindi - bir	
ʻ ʻ
grafik   tizimdan   boshqa   grafik   tizimga   kqchirildi.   Jahon   xalqlarining   yozuv
tarixida bunday hodisa kamdan-kam uchraydi. O zbek yozuvining XX asr tarixi	
ʻ
to rt davrni o z ichiga oladi:	
ʻ ʻ
1-davr – arab grafikasiga asoslangan yillar (1900-1929)
2-davr – lotin grafikasiga asoslangan yillar (1929- 1940)
3-davr – rus grafikasiga asoslangan yillar (1940- 1993)
4-davr – ikki yozuvlilikka (rus va lotin grafikalardagi 
  yozuvlarga asoslangan yillar) (1993-2000)
Birinchi   davrning   1917-yilgacha   bo lgan   bosqichda   yozuvni   isloo   qilishga	
ʻ ʻ
bo lgan Harakatlar kuzatilmaydi. Asosiy e’tibor savod chiqirish, o qish-o qitish	
ʻ ʻ ʻ
ishlarini tashkil etishga, kitoblar yaratishga qaratildi. Jumladan: «Ustodi avval»
(Saidrasul   Saidazizov,   1902),   «Birinchi   muallim»   (Abdulla   Avloniy   1911),
«Ikkinchi   muallim»   (Abdulla   Avloniy,   1912),   «Rahbari   soniy»   (Abdulxqja
Saidmuhammadxqjaev,   1916),   «Imlo»   (Ashurali   Zoxiriy,   1916)   va   boshqalar.
1918 yildan keyingi davrlarda alifbo va imloni milliylashtirish, soddalashtirish,
boshqa   grafik   tizimga   kqchirish   Harakatlarning   yuzaga   kelganligi   bilan
xarakterlanadi.
1918 yil Toshkentda «CHig‘atoy gurungi» jamiyati tashkil qilindi. Unga
Fitrat va Qayyum Ramazanov boshchilik qildi. 1922 yil Toshkentda Turkiston
Respublikasi «O zbek madaniyat va maorifi xodimlari qurultoyi» bo lib qtdi. 	
ʻ ʻ
1928 yil 11 avgustda yangi lotinlashtirilgan o zbek alifbosi Davlat alifbosi deb	
ʻ
e’lon qilindi.
1940   yil   5-8   mayda   rus   grafikasiga   asoslangan   yangi   o zbek   alifbosiga	
ʻ
qtildi.
1993   yil   2   sentyabrda   XII   chaqiriq   O zbekiston   Respublikasi   Oliy	
ʻ
Kengashining   XIII   sessiyasida   «Lotin   yozuviga   asoslangan»   o zbek   alifbosini	
ʻ
joriy etish tqg‘risida» qonun qabul qilindi. 1995 yil 6 mayda ushbu qonunga ayrim o zgarishlar kiritildi.ʻ
1995   yil   24   avgustda   O zbekiston   Respublikasi   Vazirlar   Mahkamasining   399-	
ʻ
sonli qarori bilan lotin grafikasi asosidagi yangi o zbek yozuvining asosiy imlo	
ʻ
qoidalari ham tasdiqlandi.
Yangi alifboga tqla qtish muddati 2005 yil 1 sentyabriga qadar uzaytirildi.
O zbekistonda   shu   tariqa   ma’lum   muddat   ichida   (1995-   2005)   ikki   yozuvlilik	
ʻ
holati yuzaga keldi.
Amalda   (kirillcha)   o zbek   yozuv   fonografik   Harakterdagi   o tik-grafik	
ʻ ʻ
tizim   bo lib,   u   tovush   tili   birliklarining   (fonema,   bo g‘in,   urg‘u   va	
ʻ ʻ
intonatsiyaning)   maxsus   grafik   belgilar   –grafemalar   vositasida   ifodalanishiga
asoslanadi. Bu yozuv grafika, orfografiya va ‘unktuatsiya kabi kom’onentlardan
tarkib to gan.
ʻ
Harfiy   belgilarning   tayanch   manbai   alifbedir.   Alifbeda   muayyan   til
yozuvi   uchun   qabul   qilingan   Harflar   miqdori,   shu   Harflarning   qql   yozma   va
bosma   shakllari,   ularning   joylashish   tartibi,   nomi,   qaysi   tovushni   (fonemani)
ifodalashi yoo ud qanday vazifani bajarishi oldindan belgilab qqyilgan bo ladi.	
ʻ ʻ
NoHarfiy   belgilar   inventari   tinish   belgilari,   urg‘u   belgisi,   raqamlar   va
ma’lum soHalargagina aloqadar bo lgan ramziy belgilardan tarkib tHadi. Grafik	
ʻ
birliklar   bilan   tovush   birliklari   o rtasidagi   aloqa   faqat   kodlashtirish   orqali
ʻ
amalga   oshiriladi:   Masalan:   «a»   Harfi   «a»   tovushini,   2   raqami   «ikki»   so zini,	
ʻ
nuqta tinch oHangni, so roq (?) belgisi so roq oHangini ifodalaydi.	
ʻ ʻ
3.   Grafik   belgining   tildagi   muqobili   (kodlashtirishga   asos   bo lgan   til   birligi,	
ʻ
referenti)   shu   belgining   ifodalanuvchisi   hisoblanadi.   Grafemalar   o zlarining	
ʻ
tildagi   (referenti)   muqobili   va   yozuvdagi   vazifalariga   ko ra   fonografema,	
ʻ
‘rosodografema,   logografema,   orfografik   belgi   va   signalizator   kabi   ti’larga
bo linadi.	
ʻ
1. Fonografemalar (fonogrammalar) segmental fonetik birliklarni (fonemalarni,
bo g‘inlarni)   ifodalashga   asoslanadi.   Ular   o z   navbatida   monograf   (bir   Harfga
ʻ ʻ teng grafema) diagraf (ikki Harf birikmasidan iborat grafema), trigraf (uch Harf
birikmasidan iborat grafema)larga bo linadi. Masalan:ʻ
k, l, m-monograf
ng, shch- diagraf 
Uch   yoki   to rt   Harf   birikmasidan   iborat   toligraflar   kirillcha   o zbek   yozuvi	
ʻ ʻ
sistemasida yo’q.
1. P rosodemografemalar.
(‘rosodemogrammalar)   Grafemalarning   bu   ti’i   fonografik   yozuvning   noHarfiy
turlarini   birlashtiradi   hamda   tovush   tilining   ritmik-intonatsion   vositalarini
(urg‘u,   oHang,   melodika,   ‘auza   kabilarni)   yozuvda   ifodalash   uchun   xizmat
qiladi.
Bunday belgilar quyidagi vazifalarni bajarish uchun ishlatiladi:
a) ijtimoiy aloqani (fikr almashuv jarayonini) yozuvda tqg‘ri ifodalash uchun; 
b)   maqsad,   mazmun   yoki   ma’noni,   ularning   o ziga   xos   «rang»   va   «tus»   larini	
ʻ
yozuvda aniq ifodalash uchun;
v)   gapning   tarkibini   hamda   shu   tarkib   elementlari   o rtasidagi     grammatik-	
ʻ
semantik munosabatlarni ifodalash uchun;
g) yozma nuto ning ixcham va ravonligini ta’minlash uchun;	
ʻ
d) yozma nutqdagi murakkab fikriy munosabatlarni ifodalash uchun.
O zbek   tilshunosligida   tinish   belgilarni   quyidagi   10   ta   turi   grafikasining	
ʻ
markaziy sistemasiga kiritiladi:
Nuqta (.)
So roq belgisi	
ʻ (?)
Undov belgisi (!)
Nuqta vergul (;)
Kq’ nuqta (uch nuqta) (…)
Vergul (qo‘sh vergul) (; yoki ;,)
Ikki nuqta (bayon belgisi) (:) Tire (qo‘sh tire) (- yoki --)
Qavs (qo‘sh qavs) (), []
Tirnoq (qqsh tirnoq) (“ ”)(«») 
3. Logografemalar
(logogrammalar)   Grafemalarning   bu   ti’i   tushunchalarni   yoki   tushuncha   nomi
bo lgan   so zlarni   yozuvda   ifodalashga   asoslanadi.   Bunday   belgilar   aslidaʻ ʻ
ideografik   (semasiografik)   yozuv   ti’iga   mansub   birliklar   sanaladi,   ammo
ulardan fonografik yozuv tarkibida ham foydalanadi. 
Rus   grafikasi   asosidagi   o zbek   yozuvida   logografemalarning   quyidagi	
ʻ
turlari ishlatiladi: 
Raqamlar   –   son   turkimiga   mansub   so zlarning   ma’nolarning   ifodalovchi	
ʻ
logogramalar. Ularni ikki turli: a) g‘arbiy arab (g‘ubor) raqamlari: 0, 1, 2 10000
va o  b) rim raqamlari: IV (4); V (5); XIII (13); <(15), D (500) kabi. Simvollar	
ʻ
– ilm-fanning ma’lum soHalarida qabul qilingan maxsus ideografik belgilar:
a) matematik simvollar – √(ildiz), Q(qqshuv), -(ayiruv), x(kq’aytiruv) kabi.
b) astronimik simvollar –  סּ   (quyosh), s (oy), CH (Yu’iter), ♀(Venera, Zuhra) 
v) kimyoviy simvollar -  סּ   (oltin ), s (kumush), ♂ (temir) 
g) botanik simvolar:
A (androtsey changchilar)
סּ ) (bir yillik qsimliklar)
ћ ) (buta) 
 
   (daraxt)
o (kuzgi qsimlik)
4.   Orfografik   belgilar   –tqg‘ri   yozish   normalarini   ta’minlashda
kqllanadigan maxsus noHarfiy grafik vositalar. Rus grafikasi asosidagi o zbek	
ʻ
yozuvida bunday belgilarning bir turi mavjud:  ] Defis   –   juft   va   takroriy   so zlar   orasiga   qqyiladigan   gorizantal   (tiredanʻ
qisqaroq) chiziqchadir. Masalan: erta – kech, qo  - qo , katta - kichik kabi.	
ʻ ʻ
5.   Signalizatorlar   –   o z   referentiga   (tovush   tilidagi   fonemasiga)   ega	
ʻ
bo lmagan,   ammo   sintagmatik   ‘landa   o zidan   oldin   kelgan   Harf   bilan   birikib,	
ʻ ʻ
bitta   qqshma   grafema   (digraf)   hosil   qiladigan   belgilar.   O zbek   alifbosidagi	
ʻ
ayirish   (‘)   va   yumshatish   (g‘)   belgilari   ana   shunday   signalizatorlar   sirasiga
kiradi.
Amaldagi   (kirillcha)   o zbek   yozuvining   grafik   tahlili   bqyicha   xulosalar:	
ʻ
yuqorida   keltirilgan   ma’lumotlardan   shu   narsa   ma’lum   bo ladiki,   rus   grafikasi	
ʻ
asosidagi o zbek yozuvi fonografik (Harf- tovush) yozuv ti’iga mansub bo lsa-	
ʻ ʻ
da,   amalda   u   ideografik   (semasiografik)   yozuv   elementlari   bilan   qorishgan
holda   qqllanib   kelmoqda.   Bu   tabiiy   bir   holdir,   chunki   yozuvning   funksional-
uslubiy   xususiyatlari,   yozma   matnning   grammatik-kom’ozitsion   qurilishi
fonografik   va   semasiografik   yozuv   birliklardan   kom’leks   holda   foydalanishni
taqozo   qiladi.   Bu   hol   yozuvning   grafik   «to qima»sida   fonografema,	
ʻ
‘rosodemografema   va   logografema   kabi   grafema   ti’larining   hamda
signalizatorlik   funksiyasida   qqllanadigan   qator   maxsus   belgilarning
shakllanishiga sabab bo lgan. 	
ʻ
Yangi (lotincha) o zbek yozuvi ham fonografik xarakterdagi tizim bo lib,
ʻ ʻ
grafik xususiyatlari quyidagicha:
1.   o`,   q,   ğ,   h   grafemalari   monosemantik   xarakterda;   ular   faqat   «q»   «q»   «g‘»
«o » fonemalarni ifodalaydi. 	
ʻ
2. Digraflar (analitik grafemalar ) – sh, ch, ng.
Amaldagi   (kirillcha)   va   yangi   (lotincha)   o zbek   yozuvlarining   qiyosiy	
ʻ
tavsifi.
1.   Har   ikkalar   yozuv   tizimida   monograflar   kq’chilikni   tashkil   qiladi,   bu   hol
yozuvda Harf va tovush o rtasida simmetriyani ta’minlaydi.	
ʻ
maktab (fonema- 6 ta, grafema- 6 ta,  Harf – 6 ta) 
maktab (fonema- 6 ta, grafema- 6 ta, Harf – 6 ta)  2.   Har   ikkila   yozuvda   ‘olisemantik   monograflar   kq’chilikni   tashkil   qiladi.   Bu
hol alifbedagi Harflar miqdorini kq’aytirmaslik imkonini beradi, hamda yozuv
texnikasidan   (yozuv   mashinkalari,   kom’g‘yuter   a’’aratlaridan)   foydalanishni
osonlashtiradi.
3. Amaldagi o zbek yozuvida sintetik grafema (e, yo, yu, l,) va bir qator analitikʻ
grafemalar   (ng,   shch,   tya,   lyu,   lyo...)   bor.   Bunday   grafemalar   yozma   nutqda
fonetik –grafik asimmetriyani yuzaga keltiradi. Masalan: yelkan – fonemalar –
6 ta, grafemalar – 5 ta, Harf – 5 ta. salyut – fonemalar – 5 ta, grafemalar-4 ta
(lyu – bitta analitik grafema hisoblanadi) Harflar-5 ta. yengil – fonemalar- 5 ta,
grafemalar – 4 ta (e-sintetik, ng-analitik grafema), Harflar -5 ta 
4. Amaldagi o zbek yozuvida adabiy tilni 6 ta unli fonemasi uchun 10 ta Harf
ʻ
(i,   g‘,   a,   u,   q,   o,   ye,   yo,   yu,   ya),   lotin   grafikasiga   asoslangan   yangi   o zbek	
ʻ
yozuvi alifbosida esa shu 6 unli uchun 6 ta Harf (i, a, u, o`, o, ye,) belgilangan.
5. Rus grafikasiga asoslangan o zbek yozuvida rus tili orqali o zlashgan so zlar	
ʻ ʻ ʻ
tarkibidagi   qattiq   va   yumshoq   undoshlarni   farqlash   sistemasi   bor,   bu   sistema
qattiq   undoshni   ifodalovchi   Harflardan   so ng   a,   o,   u,   Harflarining,   yumshoq	
ʻ
undoshlarni   ifodalovchi   Harflardan   so ng   esa   i,   ye,   yo,   yu,   ya,   Harflarining	
ʻ
qqllanishiga asoslanadi. 
Yangi   (lotinlashtirilgan)   o zbek   yozuvida   esa   bunday   sistema   yqq,   bunga	
ʻ
o zbek   tili   konsonantizmida   qattiqlik   –   yumshoqlik   o ’ozitsiyasining	
ʻ ʻ
(ziddiyatining) yqqligi asos qilib olingan.
6.   Rus   grafikasi   asosidagi   o zbek   yozuvida   ayirish   (‘)   belgisi   bor.   Lotin	
ʻ
grafikasi   asosida   yangi   o zbek   yozuvida   esa   bu   belgi   (daakritik   Harf)   yqq:	
ʻ
uning vazifasi tutuq belgisi ( ` ) zimmasiga yuklangan ta’na – ta`na
7.   Yangi   (lotinlashtirilgan)   o zbek   yozuvida   analitik   grafemalarning	
ʻ
(digraflarning) kq’ligi (sh, ch, ng, ts, ta, b), shuningdek, tutuq belgisi (`) va o`,
g`,   kabi   Harflarni   mavjudligi   yozuvda   fonetik   –   grafik   asimmetriyani
kuchaytiradi,   Hatto   so zlarning   yozuvdagi   o tik   –   grafik   tasvirida   ortiqcha	
ʻ ʻ
oraliqlarning   yuzaga   kelishiga   sabab   bo ladi,   bu   hol   yozuvning   ‘edagogik   va	
ʻ estetik jiHatlariga bir qadar salbiy ta’sir qiladi: chqg‘ - cho`g`, g‘o za – g`o`za,ʻ
bo g‘moq-   bo`g`moq   kabi.   Bundan   shunday   xulosa   qilish   mumkin:   yangi	
ʻ
(lotinlashtirilgan)   o zbek   yozuvining   grafik   tizimini   shakllantirishda   asosiy	
ʻ
e’tibor   uning   milliylik   ‘ozitsiyalarini   mustahkamlashga,   yozuv   texnikasidan,
ayniqsa,   kom’g‘yuter   a’’aratlaridan   foydalanishni   osonlashtirishga   qaratilgan,
ammo   yozuvning   ‘edagogik   va   estetik   jiHatlariga   oid   ayrim   talablar   bu
jarayonda e’tibordan chetda qolgan. 
I.   Orfografiya   (grekcha   orthos-«tqg‘ri»Qgra’ho   «yozaman»)   yozuv
sistemasining   ikkinchi   kom’onenti   bo lib,   u   tqg‘ri   yozish   me’yorlarini	
ʻ
belgilaydigan qoidalar tizimidan tarkib tHadi. Orfografiya grafikadan quyidagi
belgilar   bilan   farqlanadi;   grafika   qoidalari   kodlashtirishga,   orfogrofiya
qoidalarni   esa   tanlashga   ososlanadi.   CHunonchi,   odam   so zida   «d»   ning   savat	
ʻ
so zida esa «t» ning yozilishi «d» va «t» Harflarining grafikada kodlashtirilgan	
ʻ
fonemalariga   mos,   shu   sababni   bu   ikki   so zning   yozilishi   grafik   ‘rintsi’ga	
ʻ
tayanadi. Savod so zida esa boshqacharoq holatga duch kelinadi: so z oxiridagi	
ʻ ʻ
«d»   jarangsiz   «t»   qtadi   (savot   tarzida   talaffuz   qilinadi),   demak,   uni   ikki   xil
yozish   mumkin:   savod   (fonematik   ‘rintsi’   asosida)   –   savot   (fonetik   ‘rintsi’
asosida). Bu ikki holatdan birini imlo uchun me’yor (orfogramma) qilib tanlash
orfografiya   zimmasiga   tushadi.   Hozirgi   o zbek   orfografiyasida   savod   deb	
ʻ
yozish   kodlashtirilgan.   Bundan   tashqari,   orfogrofiyada   qqshma   so z	
ʻ
kom’onentlarining   qqshilib  yoki   ajratilib   yozilishini,   so z  qismlarining   satrdan	
ʻ
satrga kqchirilishini, bosh va kichik Harflarning qqlanishini belgilab beradigan
qoidalari   ham   borki,   ular   yozuvning   grafikaga   aloqador   bo lmagan   jiHatlarini	
ʻ
tartibga solish va boshqarish imkonini beradi.
2.   Orfografiya   ‘rintsi’lari   –   orfografiya   qoidlarining   tuzilishiga   asos   bo lgan	
ʻ
tamoyillar. Uning quyidagi turlari bor;
1.   Fonetik   ‘rintsin.   Bu   ‘rintsin   asosida   tuzilgan   imlo   qoidalari   so z   yoki   so z	
ʻ ʻ
shakllarining   talaffuzi   va   yozilishini   bir-biriga   yaqinlashtiradi.   Masalan:   tojik
tilidagi   tanur   so zining   o zbek   tilida   tandir   deb,   ruchka   o etka   so zining   esa	
ʻ ʻ ʻ ʻ chqtka   deb   yozilishi   shu   so zlarning   o zbek   tilidagi   talaffuz   me’yorlarigaʻ ʻ
(fonetik ‘rintsi’ga) asoslanadi. SHuningdek, tog‘Qga,   bog‘Qga,   ekQguncha
kabi   so z   shakllari   ham   talaffuziga   mos   tarzda   toqqa,   boqqa,   ekkuncha     deb	
ʻ
yoziladi. 
Quyidagi holatlarda ham fonetik ‘rintsinga amal qilinadi:
a) ayrim otlarga egalik qqshimchasi qqshilganda: 
burun –burnim;  qg‘il –qg‘ling; 
b) ayrim sifatlardan fe’l yasalganda: 
ulug‘-ulg‘aymoq; sariq –sarg‘aymoq;
v) qotmoq, achimoq, isimoq fe’llaridan sifat yasalganda: 
qot(moq)-qattiq, achi(moq)-achchiq,  isi(moq) –issiq;
g) son, ot, yosh, ong so zlaridan fe’l  yasalganda:	
ʻ
son-sana; ot-ata; yosh-yasha;  ong-angla;
d) ikki, yetti  sonlariga «-ov» affiksi qqshilganda: 
ikki – ikkov; yetti- yettov;
e)   «-a»   yoki   «-ya»   bilan   tugagan   fe’llarga   «-v   yoki»   «-q»   qqshilib   ot
yasalganda: tanla –tanlov, sana –sanov, bo l-bqyoq.	
ʻ
2. Fonematik ‘rintsin. 
Bu ‘rintsi’ asosida tuzilgan imlo qoidalarga ko ra Harflar (yoki grafemalar) so z	
ʻ ʻ
tarkibidagi fonemalarga moslab tanlanadi. CHunonchi, kitob, omad so zlarining	
ʻ
oxiridagi   «b»   va   «d»   fonemalari   jarangsiz   «‘»   (kito )   va   jarangsiz   «t»   (omat)	
ʻ
tarzida   talaffuz   qilinsa-da,   asliga   mos   ravishda   «b»   (kitob)   va   «d»   (omad)
Harflari bilan yoziladi.
2. Morfologik ‘rintsi’ 
Bu ‘rintsi’ asosida tuzilgan imlo qoidalari so zning ma’noli qismlarini (o zak va	
ʻ ʻ
affikslar)   ular   kanday   talaffuz   qilinishidan   qat’iy   nazar,   asliga   mos   ravishda
yozishni talab qiladi.
-ga: ishga, maktabga
-gan, -guncha: ketgan, ketguncha        4. Grafik ‘rintsi’.
Bu   ‘rintsi’,   aslida,   orfografiya   qoidalarini   emas,   grafika   qoidalarini
grafemalarning grafikada kodlashtirilgan fonemalarini   ifodalashga asoslanadi.
CHunonchi,   sirg‘aluvchi   «j»   bilan   qorishiq   «j»ning   yozuvda   bitta   «j»
grafemasi orqali ifodalanishi.
5.Tarixiy – an’anaviy ‘rintsi’.
Bu   ‘rintsi’ga   asoslangan   imlo   qoidalari   so zlarning   yoki   so z   shakllariningʻ ʻ
qadimdan   odat   bo lib   qolgan   shaklda   yozilishini   hozirgi   imlo   uchun   me’yor	
ʻ
tarzida   belgilaydi.   CHunonchi,   o urriyat   so zi   tarkibida   ikkita   «r»ning	
ʻ ʻ
mavjudligi   hozirgi   o zbek   tili   uchun   me’yor     sanaladi,   ammo   shu   so z	
ʻ ʻ
ishtirokida yasalgan jumo uriyat so zida esa bir «r» yoziladi, chunki bu so zni	
ʻ ʻ ʻ
bir «r» bilan yozish qadimdan odat bo lib qolgan.	
ʻ
Tarixiy   an’anaviy   ‘rintsi’ga   amal   qilish   holatlari   hozirgi   ‘aytda   yaratilayotgan
ayrim badiiy asarlar tilida ham uchrab turadi: klassik adabiy tiliga taqlid tarzida
so zlarning eski o zbek tiliga xos shakllari ishlatiladi:	
ʻ ʻ
Masalan:
       Gul fasli sanam
Sayr ila gulshanda bo libdur.	
ʻ
/uncha kuz ochib
 Gul yuzida xanda bo libdur.
ʻ
Gullar ichida
    SHoo i o zim der edi lola,	
ʻ ʻ
Mag‘rurligidan
  Ul o zi sharmanda bo libdur.
ʻ ʻ
( E. Voo idov)	
ʻ
( Eski o zbek tiliga xos birliklar- ila, ul, -dur)	
ʻ    
6. Differentsiatsiya ‘rintsi’i. (simvolik ‘rintsi’) Bu ‘rintsi’ asosida tuzilgan imlo qoidalariga ko ra, shakli birʻ
xil   bo lgan   so zlar   (omonimlar)   yozuvda   signalizatorlar   (ishora   belgilari)	
ʻ ʻ
vositasida  farqlanadi: 
atlas (mato)
atlas (geografik xarita)                                                    
7. SHakliy an’anaviy yozuv.
Bu   ‘rintsi’   so z   boshida   yoki   oxirida   ikki   undosh   qatorlashib   kelgan   leksik	
ʻ
birliklarning imlosini qoidalashtirishga asos bo ladi. Ma’lumki, qtmishda turkiy	
ʻ
tillarda so z boshida ikki undosh qatorlashib kelmagan. SHuning uchun boshqa	
ʻ
tillardan o zlashtirilgan ayrim so zlarning boshida ikki undoshning yonma-yon
ʻ ʻ
qqllanish uchrasa, ulardan oldin yoki shu ikki undosh orasida bir unlini orttirish
odati   bo lgan.   Bu   odat   hozirgi     jonli   so zlashuvda   ham   uchrab   turadi:
ʻ ʻ
shkaf>ishko ,   staj>istaj,   ‘lan>‘ilon   kabi.   Ba’zan   so z   oxirida   ham   ikki   undosh	
ʻ ʻ
orasida bir unli orttiriladi yoki undoshlardan biri (so nggisi) tushirib qoldiriladi:	
ʻ
sabr>sabir, nasr>nasir, gqsht-gqsh,  g‘isht>g‘ish kabi. SHakliy an’anaviy yozuv
‘rintsi’iga   ko ra   bunday   ‘aytda   so zlar   talaffuzi   asosida   emas,   o zlarining   asl	
ʻ ʻ ʻ
shaklini saqlagan holda yoziladi: shkaf, staj, ‘lan, nasr kabi.
  Amaldagi   (kirillcha)   o zbek   yozuvi   imlo   qoidalarini   shakllantirishida   fonetik,	
ʻ
fonematik va morfologik ‘rintsi’larga kq’roq amal qilingan. Adabiyotlar ro‘yxati:
1. Abduraxmonov   /.   Mamajonov   S.   O zbek     tili     va     adabiyoti.   T.,ʻ
«O zbekiston» 1995 y (42-43-betlar).	
ʻ
2. Tursunov   U., Muxtarov J., Rahmatullaev   SH. Hozirgi o zbek adabiy	
ʻ
tili -T,: «O zbekiston» 1992 (44-45 b)	
ʻ
3. Jamolxonov   X.   A.   Arab   grafikasi   asosidagi   eski   o zbek   alifbosidan	
ʻ
lotin   grafikasi   asosidagi   o zbek   alifbosiga   qtishning   asosiy   sanalari.	
ʻ
(Turkiy   tillarning   tarahqiyot   muammolari:   Respublika   ilmiy-amaliy
anjumani materiallari. –T.: «Fan» 1995 y (45-20 betlar)
4. Rahmatullaev   SH.   O zbek   tilining   yangi   alifbosi   va   imlosi.   T:.	
ʻ
«Universitet»   1999   y   (Talabalar   va   mustaqil   o rganuvchilar   uchun	
ʻ
yqllanma).
5. Jamolxonov Hasanboy. Grafika va orfografiya. (Hozirgi o zbek adabiy	
ʻ
tilidan ma’ruza matnlari) Toshkent. 1999 y (3–26 betlar)
6. O zbek   orfografiyasining   asosiy   qoidalari.-T.:   «Fan»,   1956   (3-21	
ʻ
betlar)   Yana:   Imlo   lug‘ati.   Maktab   o quvchilari   uchun.   T:.	
ʻ
«O qituvchi» 1987 y (5-21 b) 	
ʻ

Grafika va orfografiya REJA: 1. Hozirgi o zbek adabiy tilining yozuvlar tizimi;ʻ a) arab grafikasiga asoslangan o zbek yozuvi; ʻ b) lotin grafikasi asoslangan o zbek yozuvi; ʻ v) rus grafikasiga asoslangan o zbek yozuvi. ʻ 2. Orfografiya haqida ma’lumot. 3. Orfografiya ‘rintsi’lari.

O zbek yozuvining XX asr tarixi murakkab jarayonlarga boyligi bilanʻ xarakterlanadi: bu davrda o zbek yozuvi bir necha marta tub isloo qilindi - bir ʻ ʻ grafik tizimdan boshqa grafik tizimga kqchirildi. Jahon xalqlarining yozuv tarixida bunday hodisa kamdan-kam uchraydi. O zbek yozuvining XX asr tarixi ʻ to rt davrni o z ichiga oladi: ʻ ʻ 1-davr – arab grafikasiga asoslangan yillar (1900-1929) 2-davr – lotin grafikasiga asoslangan yillar (1929- 1940) 3-davr – rus grafikasiga asoslangan yillar (1940- 1993) 4-davr – ikki yozuvlilikka (rus va lotin grafikalardagi yozuvlarga asoslangan yillar) (1993-2000) Birinchi davrning 1917-yilgacha bo lgan bosqichda yozuvni isloo qilishga ʻ ʻ bo lgan Harakatlar kuzatilmaydi. Asosiy e’tibor savod chiqirish, o qish-o qitish ʻ ʻ ʻ ishlarini tashkil etishga, kitoblar yaratishga qaratildi. Jumladan: «Ustodi avval» (Saidrasul Saidazizov, 1902), «Birinchi muallim» (Abdulla Avloniy 1911), «Ikkinchi muallim» (Abdulla Avloniy, 1912), «Rahbari soniy» (Abdulxqja Saidmuhammadxqjaev, 1916), «Imlo» (Ashurali Zoxiriy, 1916) va boshqalar. 1918 yildan keyingi davrlarda alifbo va imloni milliylashtirish, soddalashtirish, boshqa grafik tizimga kqchirish Harakatlarning yuzaga kelganligi bilan xarakterlanadi. 1918 yil Toshkentda «CHig‘atoy gurungi» jamiyati tashkil qilindi. Unga Fitrat va Qayyum Ramazanov boshchilik qildi. 1922 yil Toshkentda Turkiston Respublikasi «O zbek madaniyat va maorifi xodimlari qurultoyi» bo lib qtdi. ʻ ʻ 1928 yil 11 avgustda yangi lotinlashtirilgan o zbek alifbosi Davlat alifbosi deb ʻ e’lon qilindi. 1940 yil 5-8 mayda rus grafikasiga asoslangan yangi o zbek alifbosiga ʻ qtildi. 1993 yil 2 sentyabrda XII chaqiriq O zbekiston Respublikasi Oliy ʻ Kengashining XIII sessiyasida «Lotin yozuviga asoslangan» o zbek alifbosini ʻ joriy etish tqg‘risida» qonun qabul qilindi.

1995 yil 6 mayda ushbu qonunga ayrim o zgarishlar kiritildi.ʻ 1995 yil 24 avgustda O zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 399- ʻ sonli qarori bilan lotin grafikasi asosidagi yangi o zbek yozuvining asosiy imlo ʻ qoidalari ham tasdiqlandi. Yangi alifboga tqla qtish muddati 2005 yil 1 sentyabriga qadar uzaytirildi. O zbekistonda shu tariqa ma’lum muddat ichida (1995- 2005) ikki yozuvlilik ʻ holati yuzaga keldi. Amalda (kirillcha) o zbek yozuv fonografik Harakterdagi o tik-grafik ʻ ʻ tizim bo lib, u tovush tili birliklarining (fonema, bo g‘in, urg‘u va ʻ ʻ intonatsiyaning) maxsus grafik belgilar –grafemalar vositasida ifodalanishiga asoslanadi. Bu yozuv grafika, orfografiya va ‘unktuatsiya kabi kom’onentlardan tarkib to gan. ʻ Harfiy belgilarning tayanch manbai alifbedir. Alifbeda muayyan til yozuvi uchun qabul qilingan Harflar miqdori, shu Harflarning qql yozma va bosma shakllari, ularning joylashish tartibi, nomi, qaysi tovushni (fonemani) ifodalashi yoo ud qanday vazifani bajarishi oldindan belgilab qqyilgan bo ladi. ʻ ʻ NoHarfiy belgilar inventari tinish belgilari, urg‘u belgisi, raqamlar va ma’lum soHalargagina aloqadar bo lgan ramziy belgilardan tarkib tHadi. Grafik ʻ birliklar bilan tovush birliklari o rtasidagi aloqa faqat kodlashtirish orqali ʻ amalga oshiriladi: Masalan: «a» Harfi «a» tovushini, 2 raqami «ikki» so zini, ʻ nuqta tinch oHangni, so roq (?) belgisi so roq oHangini ifodalaydi. ʻ ʻ 3. Grafik belgining tildagi muqobili (kodlashtirishga asos bo lgan til birligi, ʻ referenti) shu belgining ifodalanuvchisi hisoblanadi. Grafemalar o zlarining ʻ tildagi (referenti) muqobili va yozuvdagi vazifalariga ko ra fonografema, ʻ ‘rosodografema, logografema, orfografik belgi va signalizator kabi ti’larga bo linadi. ʻ 1. Fonografemalar (fonogrammalar) segmental fonetik birliklarni (fonemalarni, bo g‘inlarni) ifodalashga asoslanadi. Ular o z navbatida monograf (bir Harfga ʻ ʻ

teng grafema) diagraf (ikki Harf birikmasidan iborat grafema), trigraf (uch Harf birikmasidan iborat grafema)larga bo linadi. Masalan:ʻ k, l, m-monograf ng, shch- diagraf Uch yoki to rt Harf birikmasidan iborat toligraflar kirillcha o zbek yozuvi ʻ ʻ sistemasida yo’q. 1. P rosodemografemalar. (‘rosodemogrammalar) Grafemalarning bu ti’i fonografik yozuvning noHarfiy turlarini birlashtiradi hamda tovush tilining ritmik-intonatsion vositalarini (urg‘u, oHang, melodika, ‘auza kabilarni) yozuvda ifodalash uchun xizmat qiladi. Bunday belgilar quyidagi vazifalarni bajarish uchun ishlatiladi: a) ijtimoiy aloqani (fikr almashuv jarayonini) yozuvda tqg‘ri ifodalash uchun; b) maqsad, mazmun yoki ma’noni, ularning o ziga xos «rang» va «tus» larini ʻ yozuvda aniq ifodalash uchun; v) gapning tarkibini hamda shu tarkib elementlari o rtasidagi grammatik- ʻ semantik munosabatlarni ifodalash uchun; g) yozma nuto ning ixcham va ravonligini ta’minlash uchun; ʻ d) yozma nutqdagi murakkab fikriy munosabatlarni ifodalash uchun. O zbek tilshunosligida tinish belgilarni quyidagi 10 ta turi grafikasining ʻ markaziy sistemasiga kiritiladi: Nuqta (.) So roq belgisi ʻ (?) Undov belgisi (!) Nuqta vergul (;) Kq’ nuqta (uch nuqta) (…) Vergul (qo‘sh vergul) (; yoki ;,) Ikki nuqta (bayon belgisi) (:)

Tire (qo‘sh tire) (- yoki --) Qavs (qo‘sh qavs) (), [] Tirnoq (qqsh tirnoq) (“ ”)(«») 3. Logografemalar (logogrammalar) Grafemalarning bu ti’i tushunchalarni yoki tushuncha nomi bo lgan so zlarni yozuvda ifodalashga asoslanadi. Bunday belgilar aslidaʻ ʻ ideografik (semasiografik) yozuv ti’iga mansub birliklar sanaladi, ammo ulardan fonografik yozuv tarkibida ham foydalanadi. Rus grafikasi asosidagi o zbek yozuvida logografemalarning quyidagi ʻ turlari ishlatiladi: Raqamlar – son turkimiga mansub so zlarning ma’nolarning ifodalovchi ʻ logogramalar. Ularni ikki turli: a) g‘arbiy arab (g‘ubor) raqamlari: 0, 1, 2 10000 va o b) rim raqamlari: IV (4); V (5); XIII (13); <(15), D (500) kabi. Simvollar ʻ – ilm-fanning ma’lum soHalarida qabul qilingan maxsus ideografik belgilar: a) matematik simvollar – √(ildiz), Q(qqshuv), -(ayiruv), x(kq’aytiruv) kabi. b) astronimik simvollar – סּ (quyosh), s (oy), CH (Yu’iter), ♀(Venera, Zuhra) v) kimyoviy simvollar - סּ (oltin ), s (kumush), ♂ (temir) g) botanik simvolar: A (androtsey changchilar) סּ ) (bir yillik qsimliklar) ћ ) (buta) (daraxt) o (kuzgi qsimlik) 4. Orfografik belgilar –tqg‘ri yozish normalarini ta’minlashda kqllanadigan maxsus noHarfiy grafik vositalar. Rus grafikasi asosidagi o zbek ʻ yozuvida bunday belgilarning bir turi mavjud: ]