logo

GRAVITATSION HODISA VA JARAYONLAR

Загружено в:

17.12.2024

Скачано:

0

Размер:

291.4501953125 KB
GRAVITATSION HODISA VA JARAYONLAR
Reja :
1. Og‘irlik kuchi maydoni to‘g‘risida tushuncha. Og‘irlik kuchining tashkil 
etuvchilari.
2. Og‘irlik kuchining potensiali.  Yerning  normal gravitatsion maydoni.
3.  Og‘irlik kuchi anomaliyalari. Izostaziya.
4.  Ye rga bo‘lgan Quyosh va Oyning gravitatsion ta’siri. Priliv ?
? ?? ω
Расм 1.        Оғирлик  кучи ва      
     унинг ташкил этувчилари.    
     Og‘irlik kuchi maydoni to‘g‘risida tushuncha va uning mohiyati
  Og‘irlik   kuchi     (gravitatsion)   maydoni   Er   ichidagi   tog‘   jinslarining
zichliklari   farqlanishi   bilan   bog‘liq.   Gravitatsion   maydonni   havoda   va   kosmosda,
Er   yuzasida,   dengiz   va   okeanlarda,   quduqlarda   va   tog‘   qazilmalarida   kuzatiladi.
YYerning   gravitatsion   maydoni   og‘irlik     kuchining   tezlanishi   va   uning   hosilalari
bilan tavsiflanadi. 
Og‘irlik   kuchi.   –   «Gravitas»   lotincha   og‘irlikdir.Og‘irlik   kuchi   YYerning
tortishish   kuchi   (F)   va   YYerning   o‘z   o‘qi
atrofida   aylanishi   natijasida   hosil   bo‘lgan
markazdan   qochma   (R)     kuchlarning   teng   ta’sir
etuvchisi hisoblanadi.
Demak,   og‘irlik   kuchi   (G)   tortish   kuchi
(F)   va   markazdan   qochma   kuchlarni   (P)
to‘plamiga teng.    ⃗G	=	⃗F+⃗P (Rasm1.).
Bu   kuchlar   massasining   birligiga   nisbati
tezlanishlar bilan tavsiflanadi;	
g=G
m;f=F
m;p=p
m; vec  ital {g}}= { vec  {f}}+ { vec  {p}}	¿
Gravirazvedkada   «og‘irlik   kuchi»   deganda   «og‘irlik   kuchining   tezlanishi»
tushuniladi.   g   tezlanishini   o‘lchov   birligi   SGS   tizimida   Galiley   sharafiga   atalgan
«gal» hisoblanadi va  u  1sm / s 2
  ga teng.  Gravirazvedkada milligal  (mgal ) ishlatiladi.
1mgal= 10 -3
gal.
                                                                        
Si tizimida  	
1гал	=10	−2м/с2,1мгал	=10	−5м/с2 .
Qaysidir «m» massani  YYerning hamma massasi  (M
er ) F kuch bilan o‘ziga
tortadi. Bu kuch butun olam tortishish qonuni ( Nyuton qonuni ) bilan aniqlanadi :	
F=	Κ	mM	ер	
R2
. Bu   erda,   R   –   “m”   massadan   Er   markazigacha   masofa;   k   –   gravitatsion
doimiylik   –   bir   grammga   teng   bo‘lgan,   orasi   1   sm   masofada   joylashgan   ikkita
massa orasidagi o‘zaro ta’sir etuvchi kuchning qiymatiga teng:Κ=66	.7⋅10	−9cм	3	
г⋅c2−(СГСтизимида	),
yoki 	K=6.67	⋅10	−11	м3	
кг⋅с2(СИтизимида	).
Agar, 	
m=1 g ga teng bo‘lsa, unda birlik massani tortishish kuchi 	
F≈	Κ	M
R2 ga
teng va Yer markaziga yo‘naltirilgan bo‘ladi. Markazdan qochma kuch  R  aylanish
o‘qiga perpendikulyar bo‘lgan “r” radius bo‘ylab yo‘nalgan va u 	
P=mr	ω2  formula
bilan     aniqlanadi  	
(ω− burchakli   tezlik).   R   kuchning   miqdori   qutbda   0   ga   teng	
(r=0)
,   ekvatorda   maksimal   miqdorga   teng.   Nisbat   r /f   =1/288   ga   teng ,   demak
og‘irlik   kuchi   asosan   butun   tortishish   kuchi   bilan     aniqlanadi  	
g≈	f≈	Κm	/R2 .
YYerning   radius i   qutbda  	
(Rп=6356	,78	км	)   va   ekvatorda  	(R∋=6378	.16	kм	)   har   xil
bo‘lgani   sababli  	
gк›gэ(gк=983	гал	,gэ=978	гал	) .   YYerning   o‘rtacha   og‘irlik   kuchi
981,26   gal   ga   teng   (Potsdamning   standartli   qiymati).   Har   qanday   massaga   ega
bo‘lgan jismni erga tortadigan kuch og‘irlik kuchi deb ataladi.
Og‘irlik kuchining potensiali  
YYerning   gravitatsion   maydoni   og‘irlik   kuchi   tezlanishiga   teng   bo‘lgan
kuchlanganlik bilan tavsiflanadi. Markazdan qochma kuchning tezlanishi tortishish
kuchining   tezlanishiga   nisbatan   juda   kichik   bo‘lgani   uchun   amalda   og‘irlik
kuchining tezlanishi tortishish kuchining tezlanishiga teng qilib olinadi:	
g≈	f=	KM	ер	
R2
.
Gravirazvedkani ng   bir  necha   masalalarini  echishda  og‘irlik  kuchi  potensial
funksiyasi   “ W ”   ishlatiladi.   Er   markazidan   R   masofada   joylashgan   A   nuqtada
gravitatsion potensiali 1	
W
A	=	
ΚM	ер
R ga   teng.   Er   markazida   potensial   maksimal   qiymatga   ega.
YYerning markazidan uzoqlashgan sari potensial uzluksiz kamayib boradi.
1
  Воскресенский Ю.Н. Полевая геофизика. М.: Недра, 2010-478 с. эллипсоид
геоид
σ0геоид А
эллипсоид
В
σ0
2-расмR   radiusning   davomida   A   nuqtadan  ΔR masofada   joylashgan   boshqa   V
nuqtada potensial 	
W
B	=	
ΚM	ер	
R+ΔR  ga teng. 
Ikkita nuqtaning potensiallar ayirmasi :	
ΔW	=W
B	−W A	
=	ΚM	ер	
R+ΔR	−	ΚM	ер
R	=	ΚM	ерR−	ΚM	ер(R+ΔR	)	
R(R+ΔR	)	=	
=	ΚM	ер	
R−	R−	ΔR	
R(R+ΔR	)
=	ΚM	ер(	
−	ΔR	
R(R+ΔR	))
 ga teng bo‘ladi.	
ΔR
 nolga intilganda (limitda), ya’ni juda kichik bo‘lganda
ΔW	=−	ΚM	ер	
R2	⋅ΔR	=−	f⋅ΔR
ga   teng   bo‘ladi.   Bundan  	f=−	ΔW
ΔR	=−	dW
dR   ni
topamiz.	
f≈	g
  ga   teng   bo‘lgani   uchun  	g=−	dW
dR ,   ya’ni   og‘irlik   kuchining   tezlanishi
Er markazi yo‘nalishi bo‘yicha gravitatsion potensialning hosilasiga teng  bo‘ladi .
Tortilayotgan   nuqtani  	
ΔR qism   bo‘yicha   harakat   ishi  	ΔA	=	f⋅ΔR   ga   teng.
Bundan  	
ΔW	=−	ΔA aniqlanadi   yoki   og‘irlik   kuchining   1   g   ga   teng   bo‘lgan
massaning   ∆R   b o‘ ylab   ko‘chirish   ishi   bu
qismning   uchidagi   gravitatsion   potensial
qiymatlarining   ayirmasiga   teng.   Og‘irlik
kuchi   (gravitatsion)   maydonini   potensiallari
doimiy   bo‘lgan   yuzalar   bilan   tasvirlash
mumkin.   Ular   ekvipotensial   yuzalar   deb
ataladi.   Og‘irlik   kuchi   vektorlari   shu
yuzalarga   normal   (perpendikulyar)   holatda
joylashadi.   Suyuqlik   massaning   yuzasi   og‘irlik   kuchi   maydonida   ekvipotensial
yuza siga  to‘g‘ri keladi. Er dagi  okeanlarning tinch holatidagi yuzani geoid deyiladi.
Geoid ellipsoid shakliga yaqin  bo‘ladi .  Haqiqiy   Erda   geoid   ellipsoid   bilan   to‘g‘ri   kelmaydi.   CHunki   ortiq   massa
qo‘shimcha gravitatsion potensialni  ΔW yaratadi. U ekvipotensial yuzani (geoidni)
egilishiga olib keladi.   Agar   σ  0   bo‘lsa, tepaga egiladi. Agar   σ  0  bo‘lsa, pastga
egiladi, 	
gN	=	ΔW  (g – A va V nuqtalardagi g ning o‘rta qiymati) (2-rasm).
Og‘irlik   kuchining   to‘liq   vektori   deyarli   uchta   koordinata   o‘qlari   bo‘yicha
gravitatsion potensialning hosilalaridan aniqlanadi:	
g=	√gx
2+gy
2+gz
2.
Og‘irlik   kuchining   x,   y,   z   koordinata   o‘qlariga   proeksiyalari	
gx=	gcos	(g¿x);gy=	gcos	(g¿y);gz=	gcos	(g¿z)
 - 
og‘irlik kuchining tashkil etuvchilari bilan ta’riflanadi.
g – og‘irlik kuchining to‘liq qiymati	
gx=	∂W
∂x	,gy=	∂W
∂y	,gz=	∂W
∂z−
 potensialning vertikal gradienti.
Potensialning  gorizontal
            gradientlari
Agar   ,   Z   o‘qi   Yer   markaziga   yo‘naltirilgan   va   x=y=0   bo‘lsa,   unda	
∂W
∂x=∂W
∂y=0
ga   teng   va  	g=	∂W
∂z   ga   teng   bo‘ladi.   Gravirazvedkada   potensialning
ikkinchi tartibli hosilalari ham o‘rganiladi. 	
∂2W	
∂x∂y
,∂2W
∂x2,∂2W	
∂y∂z
,∂2W
∂y2,∂2W	
∂z∂y
,∂2W
∂z2
 -gradientlpr  
Agar,  	
∂W
∂z=g   formula   hisobiga   olinsa,   unda   bu   ifodalarni   fizik   ma’nosi
aniqlanadi.   Masalan  	
∂2W	
∂x∂z=∂g
∂x− “X”   o‘qi   bo‘yicha   og‘irlik   kuchining   o‘zgarish
(gradientini)   tezligini   bildiradi,   ya’ni   “X”   o‘qi   bo‘yicha   og‘irlik   kuchining
gorizontal   gradienti   bo‘ladi.   Og‘irlik   kuchi   gradientining   o‘lchov   birligi      Etvesh    (E    )     qabul   qilingan   (SGS   tizimida).  1E=1∗10	−91/c2   va   1   km   masofada   og‘irlik
kuchining 0,1 mgal ga o‘zgarishini bildiradi.
 	
∂2W
∂z2− og‘irlik kuchining vertikal gradienti.	
∂2W	
∂y∂z−
og‘irlik kuchining Y o‘qi bo‘yicha gorizontal gradienti.
Ikkilamchi tartibli hosilalar	
∂2W	
∂x∂y
,∂2W
∂x2−	∂2W	
∂y2=	Δ
  - kuzatuv nuqtasidagi geoid yuzasini tavsiflaydi.
Og‘irlik kuchining absolyut (to‘liq) va nisbiy o‘lchovlari
Og‘irlik kuchining o‘lchovlari to‘liq (absolyut) va nisbiy bo‘lishi mumkin.
Absolyut o‘lchovlarda   – har bir nuqtada og‘irlik kuchining to‘liq qiymatlari
aniqlanadi.
Nisbiy   o‘lchovlarda   –   har   bir   nuqtada   ba’zi   asos   qilib   olingan   (tayanch)
nuqtaga   nisbatan   og‘irlik   kuchining   or t tirmalari,   ya’ni   ayirmalari   aniqlanadi.
Absolyut   (to‘liq)   o‘lchovlarda   mayatnik   asboblar i   ishlatiladi.   Nisbiy   o‘lchovlarda
gravimetrlar va mayatnik asboblar i  ishlatiladi.
Absolyut   o‘lchovlarga   juda   ko‘p   vaqt   sarflanadi.   SHuning   uchun
gravirazvedka  dala  ishla ri d a nisbiy o‘lchovlar o‘tkaziladi .
Og‘irlik   kuchining   gradientlarini   o‘lchash   uchun   gradientometrlar   va
variometrlar ishlatiladi.
Og‘irlik kuchining normal qiymati
YYerning   bir   jinsli,   zichliklari   doimiy   bo‘lgan   konsentrik   qatlamlardan
tashkil   topgan   deb   hisoblangan   va   og‘irlik   kuchining   geoid   yuzasi   uchun
hisoblangan nazariy qiymatini og‘irlik kuchining normal qiymati deb ataladi.
Fransuz olimi A. Klero YYerning shakli sferoid (sharga o‘xshash) deb faraz
qilib quyidagi formulani chiqargan.	
γ0=	g∋(1+βsin	2ϕ)
.
Bu erda, 	
g∋ - og‘irlik kuchining ekvatordagi qiymati (978.016 mgal); 189./1
э э


g gg
к

)2sinsin1( 2
22
1
э0  
g
Ер юзаси
геоидА
ВН
σҚ
Расм-3 ϕ  -   geografik   kenglik;	β -   aylanish   burchak   tezligiga   va   sferoidning
siqilishiga bog‘liq bo‘lgan koeffitsient:
Gelmert Yerni ellipsoid deb  hisoblagan va  aniqroq formulani chiqargan :
bu erda, β
1  va β
  2    - YYerning shakliga va aylanish burchak tezligiga bog‘liq
bo‘lgan koeffitsientlari:	
g∋=978	.016	гал	;β1=	0,005302	;β2=0.000007
 - larga teng	
γ0=	g∋(1+0,005302	sin	2ϕ−0,000007	sin	22ϕ)−14
( Mgal )   gravirazvedkada
ishlatiladigan   og‘irlik   kuchining   normal   qiymatining   formulasi   (MDH
mamlakatlarda).
Og‘irlik kuchi anomaniyalari
O‘lchangan   og‘irlik   kuchi   va   shu   nuqta   uchun   og‘irlik   kuchi   normal
qiymatining farqi og‘irlik kuchining anomaliyasi (gravitatsion anomaliya) deyiladi.
                         	
Δg	a=	gўлч	−γo .
Og‘irlik kuchi Er   yu zasida o‘lchanadi, og‘irlik kuchining normal qiymatlari
esa   geoid   yuzasi   uchun   hisoblanadi.   Anomaniyalarni   taqqoslash   qiyofasiga
keltirish zarur. Bu xolatda tuzatishlar (reduksiyalar) kiritiladi va bunday jarayonni
reduksiyalash deyiladi.
Og‘irlik   kuchining   anomaniyalarini   hisoblash   uchun   har   xil     reduksiyalar
kiritiladi.
1) Bo‘sh havoga     kiritilgan     (balandlik uchun) tuzatish    . Bu tuzatishni kiritganda o‘lchash nuqtasini okean sathiga nisbatan balandligi
ortgani   hisobga   olinib,   okean   sathi   va   o‘lchash   nuqtasi   oralig‘ida   tortuvchi
massalar   yo‘q     deb   faraz   qilinadi.   Bu   reduksiyani   kiritish ning   maqsadi   shundaki,
balandlik ortganda o‘lchangan «g» ning qiymati kamayadi. Bu reduksiyani nomi -
Faya   reduksiyasidir. U musbat  bo‘lib  va quyidagi formula bo‘yicha hisoblanadi :Δg	1=+	0,3086	H	,мгал
bu erda, N – kuzatuv nuqtasining balandligi (m) (3-rasm) . Bu tuzatma bilan
hisoblangan anomaliya – Faya anomaliyasi deyiladi.   
2) Oraliq qatlam uchun tuzatish.
Bunda   kuzatuv   nuqtasi   va   geoid   orasidagi   oraliq   qatlamdagi   massalarning
tortishish kuchining ta’siri hisobga olinadi va u quyidagi formula orqali aniqlanadi:	
Δg	2=−0,0419	σк⋅H	(мгал	),
bu erda  σ
q  – oraliq qatlamdagi tog‘ jinslarining o‘rtacha zichligi;
N - oraliq qatlamning qalinligi.
Tog‘li   rayonlarda   oraliq   qatlamning   o‘rtacha   zichligi   2,67   g/sm 3
  ga   teng
qilib   olinadi,   tekislik   rayonlarda   esa ,   2,3   g/sm 3
  deb   qabul   qilinadi.   Oraliq   qatlam
massalari   o‘lchangan   og‘irlik   kuchi   qiymatini   ko‘paytirgani   uchun   bu   tuzatish
manfiy bo‘ladi. 2
3) SHu ikkita tuzatishlarning to‘plami BUGE tuzatmasi deyiladi    :  	
Δg	Б=	Δg	1+Δg	2=0,3086	H	−	0,0419	σ
q N.
Bundan tashqari, relef uchun ham tuzatish kiritiladi  
(Δg	p) . Relef uchun 	Δg	p
har   doim   musbat   bo‘ladi,   chunki   notekis   o‘lchangan   «g»   ning   qiymatini
kamaytiradi.   Uchta   tuzatishlarning   yig‘indisi   «Byge»   ning   to‘liq   reduksiyasi   deb
ataladi.	
Δg	Б=	Δg	1+Δg	2+Δg	p
 unda hisoblangan anomaliya 	Δg	a=	gўлч	−γo+Δg	Б  - Buge
anomaliyasi.
4)   Dengiz   va   okeanlar   suvi   ostida   o‘tkaziladigan   kuzatuvlar   uchun   Prey
reduksiyasi hisoblanadi:
2
  Воскресенский Ю.Н. Полевая геофизика. М.: Недра, 2010-478 с. Δg	Пр=(−0,3086	+2⋅0,0419	σc)⋅h(мгал	)  bu   erda,   σ
s   –   suvning   zichligi,   h   –
kuzatuv nuqtasigacha bo‘lgan chuqurlik. Bu kuzatish bilan hisoblangan anomaliya
– Prey anomaliyasi deb ataladi.
Amalda,   gravirazvedka   dala   ishlari   natijasida   o‘rganilgan   Buge
anomaliyasini tahlil qilishga asoslangan.
Izostaziya
Izostaziya   -   Yer   qobig‘idagi   tog‘   jinslari   massalarining   gravitatsion   tenglik
xolatidir.   Har   qanday   xududda   bir   xil   ko‘ndalang   kesimga   ega   bo‘lgan   ma’lum
vertikal   kolonka   olinsa,   undagi   massalar   izostatik   kompensatsiya   satxidan
balandda bir xil qiymatga ega bo‘ladi.   
Izostaziya   nazariyasi   erkin   tushish   tezlanishini   kuzatish   natijasida   paydo
bo‘ldi. Ya’ni tog‘larda normadan kichik, okeanlarda esa katta. Bundan qit’alardagi
jinslarning  zichligi     okeanlardagi   jinslarning  zichligidan    kichikligi   kelib  chiqadi.
Izostaziya nazariyasini Eri, Pratt, Venning Meyneslar ishlab chiqqan. 
Eri modeli. Uning taxminicha Yer qobig‘i jinslari zichliklari bir biriga yaqin,
shuning   uchun,   relefdagi   5-6   km   lik   tog‘larni   massalarini   kompensatsiya   qilish
uchun,   Yer   qobig‘i   mantiyaga   proporsional   ravishda   cho‘kishi   kerak.   Bu
modelning   natijasi   tog‘larning”ildizi”     mavjudligidir   (kompensatsion   massalar).
Izostaziya   yuzasi   bu   kompensatsion   massalarga   bo‘lgan   mantiyaning   bosimidir,
ya’ni bu yuzada mantiyadagi bosim Yer qobig‘i jinslari og‘irligiga teng.
Pratt modeli. Bu modelda Yer qobig‘ining xar xil bloklaridagi zichliklarning
xar   xilligida,   ya’ni   tog‘larni   tashkil   qiluvchi   bloklarning   zichligi     botqliklarni
tashkil  qiluvchi bloklarning zichliklaridan kam.   Eksperimental  kuzatishlar  ikkala
modelni   to‘g‘riligini   ko‘rsatyapti. Eri  Pratt
Izostaziya   mavjudligining   isbotlaridan   biri   bu   relefning   og‘irlik   kuchiga
bog‘liq   emasligidir.   Lekin   Er   sharining   ba’zi   rayonlarida   izostaziya   xolatidan
chekinishlar   bor.   Masalan   subduksiya   zonalarida   har   doim   manfiy   gravitatsion
anomaliyalar   kuzatiladi.  Buning  sababi,   okean  qobig‘i   materik  qobig‘ining  ostiga
kirib   ketayotganda   bu   bloklarda   muvozanat   holati   vujudga   kelmaydi.   YAna   bir
misol,   okeanlardagi   orollarda   joylashgan   yirik   vulqonlar   qisqa   vaqt   ichida   ulkan
miqyosda   magma   hosil   qilib   uni   sochishi.   Buning   natijasida   okean   qobig‘i
cho‘kishni boshlaydi va muvozanatni buzadi.
XX asrning 30 – yillarida Venning –Meynes o‘z gipotezasini taklif qildi. U
tabiatda   Eri   va   Pratt   o‘z   modellarida   ko‘rsatganidek   o‘zaro   bir-   biriga   sirpanib
turuvchi     bloklar   yo‘qligini     ko‘rsatdi.   U   o‘z   modelida   Yer   qobig‘ini   elastik
plastina   ko‘rinishida   bo‘lib,   bu  plastina   chekkalari   qobiqning  barqaror   qismlariga
bog‘langan   va   u   gidrostatika   qonunlariga   bo‘ysinmaydi   deb   olgan.   SHunga
qaramay bu chekkalar  Eri  modelidagidek zichligi  kattaroq mantiyaga emas  balki,
astenosferaning ustiga yotadi. Izostaziyani  bunday talqin qilganda Yer qobig‘ining
bloklari bir – biri bilan tirkalishi hisobga olinadi.
Yerni   aylanishini   sekinlashtiruvchi   protsesslarga   Er   o‘qining   pretsessiyasi,
nutatsiyasi, priliv (qappayish yoki ko‘tarilish) va qutblarning tebranishi kiradi.
Eramizdan   avvalgi   II   asrda   grek   astronomi   Gipparx   baxorgi   tengkunlik
nuqtasini   asta   sekin   samodagi   yulduzlarga   nisbatan   Quyoshning   yillik   xarakati
tomonga   siljishini,   ya’ni   tengkunlik   Quyosh   ekliptika   bo‘ylab   to‘liq   aylanishidan
birmuncha   oldinroq   kelishini   kuzatdi.Bu   xodisa   oldindan   ro‘y   berish   yoki
grekchasiga pretsessiya nomini oldi.
Ekvatordagi   qappayishga   bo‘lgan   Quyosh   va   oyning   ta’siri   natijasidagi
harakat miqdori momenti pretsessiyani tashkil qiladi. Ma’lumki Er o‘qi ekliptikaga
nisbatan   23,5 0
  og‘gan.   Er   o‘qining   ekliptikaga   normal   holda   asta   sekin   aylanishi
pretsessiya   nomini   olgan.   Er   o‘qining   qutbdan   ma’lum   bir   balandlikda   faraz
qilingan yuzada qoldirgan chizig‘i konusning asosini tashkil qiladi. Bu konusning aylanishi   47 0
ni  tashkil  etadi.  Yer  o‘qi  25800  yilda  bir  marta to‘liq aylanib  chiqib
ilgarigi nuqtasiga etib keladi 3
.
Pretsessiyaning o‘rtacha tezligi yiliga 50,2” ni tashkil etadi.
  ω
p =  ω
pq   +  ω
poy   = 50,2”/yil
  ω
pq   = -3/2*G/  ω
p   *(C-A)/C*M
q  /R 3
*cos θ ,  bu erda
ω
p   - Er aylanishining burchak tezligi,
Er o‘qlari pretsessiyasining PN-PS ekliptika yuzasiga o‘tkazilagan normalga
RE-R'E nisbatan sxemasi tasviri.
                            
S, A – YYerning qutbiy va ekvatorial inersiya momenti,
Mq – Quyosh massasi,
3
 Абидов А.А., Атабаев Д.Х., Хусанбаев Д.Д. ва б.лар “Yer fizikasi”,   “Fan va texnologiyalar markazi”. 
Tошкент, 2014 R   –   YYerning   Quyosh   atrofida   aylanish   orbitasi   radiusi,
θ   –   YYerning   ekvatorial   yuzasi   bilan   Quyoshning   ekvatorial   aylanma   orbitasi
yuzasi   orasidagi   burchak.   Y u qorida   ko‘rsatilgan   pretsessiyaning   ustiga   Er   va
Oyning   elliptik   orbitalarining   har   hil   sathlarda   joydashganligi   sababli   hosil
bo‘ladigan   tebranishlar   qo‘shiladi.   Bu   tebranishlarni   nutatsiyalar   deyiladi.
Nutatsiyalar   amplitudasi   18,4”     davri   –   306   sutkani   tashkil   etadi.   Yer-Oy
sistemasining   orbitasi   yuzi   ekliptika   chizig‘i   tomonga   og‘gan   va   bu   og‘ish   18,6
yilda   +5 0
  dan   -5 0
  gacha   o‘zgaradi.   Sistemaning   umumiy   massalar   markazi
(baritsentr)   Er   markazidan   Er   radiusining   0,8   qismiga   uzoqlashgan,   lekin   u
planetaning   ichida   joylashgan.   1973   yilda   YU.N.Avsyukov   tomonidan   Er
qutblarining tebranishlarini tushuntiruvchi gipoteza  o‘rtaga tashlandi. Qutblarning
CHandler  tebranishi  nomini  olgan tebranishlarga – baritsentr siljishi  natijasida  Er
ichki   yadrosining  suyuq  tashqi   yadrodagi   harakati   olib  keladi.   YAdroning  siljishi
100   m   ni   tashkil   etadi.   Er   yuzidagi   katastrofik   vulqonlar   va   zilzilalar   6-7   yillik
davrda, ya’ni CHandler tebranishlari davrida  qaytarilib turadi.
Oyning   ta’sirida   ochiq   dengizlarda   qappayish   davrida   (priliv)   1   metrga
ko‘tariladi,   masalan   Tinch   okeani   Oxot   dengizidagi   Penjinskiy   qo‘ltig‘ida   esa
uning   amplitudasi   11   metrga   etadi.   Sutka   davomida   ikkita   ko‘tarilish   (priliv)   va
ikkita   pasayish   (otliv)   kuzatiladi.   Yer   qobig‘i     Oyning   prilivlari   natijasida   36   sm
ga, Quyoshning ta’sirida yana 16sm ga jami 52 sm ga ko‘tariladi. 
Prilivlarning   tarqalish   tezligi   katta   bo‘lib   1666   km/s     tashkil   qiladi.
Deformatsiyalar har 6 soatda Yerni 600 km chuqurlikkacha “massaj” qilib turadi.
Og‘irlik kuchi
ta’siridagi
YYerning
siqilishi va
zichlashishi gravitatsion potensial energiya ajralib chiqishiga sabab bo‘ladi, bu esa
tektonik protsesslarning asosiy manbasi bo‘lib xizmat qiladi.     Kuzatiladigan prilivlarning 
hammasi yarim sutkalik, sutkalik va 
uzoq davrlilarga bo‘linadi.
Uzoq   davrli   priliv,   tortib
turuvchi     sayyoraning   yarim   aylanish
davriga   teng.   Masalan   agar   bu   Oy
bo‘lsa, uning davri ikki hafta, agar bu
Quyosh bo‘lsa – yarim yil. Bu tipdagi
priliv   zonal   konfiguratsiyaga   ega,   u
YYerning   inersiya   momentini   o‘zgartiradi   va   shu   bilan   uning   aylanishini
sekinlashtiradi.
Bir sutka ichida soat burchagi 2π ga o‘zgaradi. Bu priliv YYerning inersiya 
momenti va aylanishining burchak tezligini o‘zgartirmaydi.
Asosiy priliv to‘lqinlar
to‘lqin   d avr   a rgument  son   davriy   funksiya 
M
2 12.25  (255.555)  Acos2τ
N
2 12.39  (245.655)  Acos(2τ-s+p)
O
1 25.49  (145.555)  Acos(τ-s)
K
1 23.56  (165.555)  Acos(τ+s)
Mf dve nedeli  (075.555)  Acos2s
Mm tropicheskiy mesyas (065.455)  Acos(s+p)
S
2 12.00  (273.555)  Acos(2τ+2s-2h)
P
1 24.04  (163.555)  Acos(τ+s-2h)
M
2 ,  N
2  – oyning yarim sutkali priliv tashkil qiluvchi kuchi; S
2  – Quyoshning yarim
sutkali   priliv   kuchi,   O
1   –   oyning   sutkalik   priliv   kuchi,   R
1   va   K
1 -   Quyoshning
sutkalik priliv kuchi.
τ   –   Oyning   o‘rtacha   vaqti;   s   –   Oy   meridianining   o‘rtacha   uzoqligi;     h   –   Quyosh
meridianing o‘rtacha uzoqligi;  r – Oy perigeyining uzoqligi. 
Erda kuzatiladigan prilivlar: Dengiz prilivlari;
Ye r yuzasidagi tepaliklarning variatsiyasi;
Og‘irlik kuchi variatsiyalari;
Ye r aylanishining burchak tezligi variatsiyalari;
YYer qobig‘i  deformatsiyalari;
Ye r osti suvlari sathining o‘zgarishlari.

GRAVITATSION HODISA VA JARAYONLAR Reja : 1. Og‘irlik kuchi maydoni to‘g‘risida tushuncha. Og‘irlik kuchining tashkil etuvchilari. 2. Og‘irlik kuchining potensiali. Yerning normal gravitatsion maydoni. 3. Og‘irlik kuchi anomaliyalari. Izostaziya. 4. Ye rga bo‘lgan Quyosh va Oyning gravitatsion ta’siri. Priliv

? ? ?? ω Расм 1. Оғирлик кучи ва унинг ташкил этувчилари. Og‘irlik kuchi maydoni to‘g‘risida tushuncha va uning mohiyati Og‘irlik kuchi (gravitatsion) maydoni Er ichidagi tog‘ jinslarining zichliklari farqlanishi bilan bog‘liq. Gravitatsion maydonni havoda va kosmosda, Er yuzasida, dengiz va okeanlarda, quduqlarda va tog‘ qazilmalarida kuzatiladi. YYerning gravitatsion maydoni og‘irlik kuchining tezlanishi va uning hosilalari bilan tavsiflanadi. Og‘irlik kuchi. – «Gravitas» lotincha og‘irlikdir.Og‘irlik kuchi YYerning tortishish kuchi (F) va YYerning o‘z o‘qi atrofida aylanishi natijasida hosil bo‘lgan markazdan qochma (R) kuchlarning teng ta’sir etuvchisi hisoblanadi. Demak, og‘irlik kuchi (G) tortish kuchi (F) va markazdan qochma kuchlarni (P) to‘plamiga teng. ⃗G = ⃗F+⃗P (Rasm1.). Bu kuchlar massasining birligiga nisbati tezlanishlar bilan tavsiflanadi; g=G m;f=F m;p=p m; vec ital {g}}= { vec {f}}+ { vec {p}} ¿ Gravirazvedkada «og‘irlik kuchi» deganda «og‘irlik kuchining tezlanishi» tushuniladi. g tezlanishini o‘lchov birligi SGS tizimida Galiley sharafiga atalgan «gal» hisoblanadi va u 1sm / s 2 ga teng. Gravirazvedkada milligal (mgal ) ishlatiladi. 1mgal= 10 -3 gal. Si tizimida 1гал =10 −2м/с2,1мгал =10 −5м/с2 . Qaysidir «m» massani YYerning hamma massasi (M er ) F kuch bilan o‘ziga tortadi. Bu kuch butun olam tortishish qonuni ( Nyuton qonuni ) bilan aniqlanadi : F= Κ mM ер R2 .

Bu erda, R – “m” massadan Er markazigacha masofa; k – gravitatsion doimiylik – bir grammga teng bo‘lgan, orasi 1 sm masofada joylashgan ikkita massa orasidagi o‘zaro ta’sir etuvchi kuchning qiymatiga teng:Κ=66 .7⋅10 −9cм 3 г⋅c2−(СГСтизимида ), yoki K=6.67 ⋅10 −11 м3 кг⋅с2(СИтизимида ). Agar, m=1 g ga teng bo‘lsa, unda birlik massani tortishish kuchi F≈ Κ M R2 ga teng va Yer markaziga yo‘naltirilgan bo‘ladi. Markazdan qochma kuch R aylanish o‘qiga perpendikulyar bo‘lgan “r” radius bo‘ylab yo‘nalgan va u P=mr ω2 formula bilan aniqlanadi (ω− burchakli tezlik). R kuchning miqdori qutbda 0 ga teng (r=0) , ekvatorda maksimal miqdorga teng. Nisbat r /f =1/288 ga teng , demak og‘irlik kuchi asosan butun tortishish kuchi bilan aniqlanadi g≈ f≈ Κm /R2 . YYerning radius i qutbda (Rп=6356 ,78 км ) va ekvatorda (R∋=6378 .16 kм ) har xil bo‘lgani sababli gк›gэ(gк=983 гал ,gэ=978 гал ) . YYerning o‘rtacha og‘irlik kuchi 981,26 gal ga teng (Potsdamning standartli qiymati). Har qanday massaga ega bo‘lgan jismni erga tortadigan kuch og‘irlik kuchi deb ataladi. Og‘irlik kuchining potensiali YYerning gravitatsion maydoni og‘irlik kuchi tezlanishiga teng bo‘lgan kuchlanganlik bilan tavsiflanadi. Markazdan qochma kuchning tezlanishi tortishish kuchining tezlanishiga nisbatan juda kichik bo‘lgani uchun amalda og‘irlik kuchining tezlanishi tortishish kuchining tezlanishiga teng qilib olinadi: g≈ f= KM ер R2 . Gravirazvedkani ng bir necha masalalarini echishda og‘irlik kuchi potensial funksiyasi “ W ” ishlatiladi. Er markazidan R masofada joylashgan A nuqtada gravitatsion potensiali 1 W A = ΚM ер R ga teng. Er markazida potensial maksimal qiymatga ega. YYerning markazidan uzoqlashgan sari potensial uzluksiz kamayib boradi. 1 Воскресенский Ю.Н. Полевая геофизика. М.: Недра, 2010-478 с.

эллипсоид геоид σ0геоид А эллипсоид В σ0 2-расмR radiusning davomida A nuqtadan ΔR masofada joylashgan boshqa V nuqtada potensial W B = ΚM ер R+ΔR ga teng. Ikkita nuqtaning potensiallar ayirmasi : ΔW =W B −W A = ΚM ер R+ΔR − ΚM ер R = ΚM ерR− ΚM ер(R+ΔR ) R(R+ΔR ) = = ΚM ер R− R− ΔR R(R+ΔR ) = ΚM ер( − ΔR R(R+ΔR )) ga teng bo‘ladi. ΔR nolga intilganda (limitda), ya’ni juda kichik bo‘lganda ΔW =− ΚM ер R2 ⋅ΔR =− f⋅ΔR ga teng bo‘ladi. Bundan f=− ΔW ΔR =− dW dR ni topamiz. f≈ g ga teng bo‘lgani uchun g=− dW dR , ya’ni og‘irlik kuchining tezlanishi Er markazi yo‘nalishi bo‘yicha gravitatsion potensialning hosilasiga teng bo‘ladi . Tortilayotgan nuqtani ΔR qism bo‘yicha harakat ishi ΔA = f⋅ΔR ga teng. Bundan ΔW =− ΔA aniqlanadi yoki og‘irlik kuchining 1 g ga teng bo‘lgan massaning ∆R b o‘ ylab ko‘chirish ishi bu qismning uchidagi gravitatsion potensial qiymatlarining ayirmasiga teng. Og‘irlik kuchi (gravitatsion) maydonini potensiallari doimiy bo‘lgan yuzalar bilan tasvirlash mumkin. Ular ekvipotensial yuzalar deb ataladi. Og‘irlik kuchi vektorlari shu yuzalarga normal (perpendikulyar) holatda joylashadi. Suyuqlik massaning yuzasi og‘irlik kuchi maydonida ekvipotensial yuza siga to‘g‘ri keladi. Er dagi okeanlarning tinch holatidagi yuzani geoid deyiladi. Geoid ellipsoid shakliga yaqin bo‘ladi .

Haqiqiy Erda geoid ellipsoid bilan to‘g‘ri kelmaydi. CHunki ortiq massa qo‘shimcha gravitatsion potensialni ΔW yaratadi. U ekvipotensial yuzani (geoidni) egilishiga olib keladi. Agar  σ  0 bo‘lsa, tepaga egiladi. Agar  σ  0 bo‘lsa, pastga egiladi, gN = ΔW (g – A va V nuqtalardagi g ning o‘rta qiymati) (2-rasm). Og‘irlik kuchining to‘liq vektori deyarli uchta koordinata o‘qlari bo‘yicha gravitatsion potensialning hosilalaridan aniqlanadi: g= √gx 2+gy 2+gz 2. Og‘irlik kuchining x, y, z koordinata o‘qlariga proeksiyalari gx= gcos (g¿x);gy= gcos (g¿y);gz= gcos (g¿z) - og‘irlik kuchining tashkil etuvchilari bilan ta’riflanadi. g – og‘irlik kuchining to‘liq qiymati gx= ∂W ∂x ,gy= ∂W ∂y ,gz= ∂W ∂z− potensialning vertikal gradienti. Potensialning gorizontal gradientlari Agar , Z o‘qi Yer markaziga yo‘naltirilgan va x=y=0 bo‘lsa, unda ∂W ∂x=∂W ∂y=0 ga teng va g= ∂W ∂z ga teng bo‘ladi. Gravirazvedkada potensialning ikkinchi tartibli hosilalari ham o‘rganiladi. ∂2W ∂x∂y ,∂2W ∂x2,∂2W ∂y∂z ,∂2W ∂y2,∂2W ∂z∂y ,∂2W ∂z2 -gradientlpr Agar, ∂W ∂z=g formula hisobiga olinsa, unda bu ifodalarni fizik ma’nosi aniqlanadi. Masalan ∂2W ∂x∂z=∂g ∂x− “X” o‘qi bo‘yicha og‘irlik kuchining o‘zgarish (gradientini) tezligini bildiradi, ya’ni “X” o‘qi bo‘yicha og‘irlik kuchining gorizontal gradienti bo‘ladi. Og‘irlik kuchi gradientining o‘lchov birligi Etvesh