logo

O‘ZBEKXONLAR DAVRIDA ADABIY HAYOT. MUHAMMAD SHAYBONIY, UBAYDIY, MUHAMMAD SOLIH IJODI.

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

37.296875 KB
O‘ZBEKXONLAR DAVRIDA ADABIY HAYOT.  MUHAMMAD
SHAYBONIY, UBAYDIY,  MUHAMMAD SOLIH  IJODI.
Rеja:
- S h ayboniyхon hayot yo’li, ijodi;
- Ubaydullo х on hayot faoliyati, adabiy m е rosi;
- Muhammad   Sol е h   hayoti   va   ijodi,   «Shayboniynoma»   asarining
mundarijasi, badiiy  х ususiyatlari;
- Majlisiy   hayoti   va   ijodiga   doir   ma’lumotlar,   «Qissai   Sayfulmuluk»
dostonining g’oyaviy-badiiy  х ususiyati;
- Х oja hayoti va adabiy m е rosi.
  MUHAMMAD      SHAYBONIY Х ON (1451-1510)   Dashti  Qipchoqda  turli
turkiy   qabilalarni   birlashtirib   х onlik   barpo   qilgan.   CHingiziy   Abul х ayr х onning
n е varasi   bo’lib   otasi   SHoh   Budog’   edi.   U   1451   yilda   dunyoga   k е lgan.   Uni
yoshligidan SHohba х t х on d е b ataganlar. Manbalarda SHayboq х on, SHohib е k х on,
SHaybon х on   singari   nomlar   bilan   atalgan.   O’zb е k   ulusining   SHabon   urug’idan
bo’lganligi   uchun   SHayboniy,   SHaboniy,   ta х allusini   olgan.   U   Bu х oro
madrasalarida   o’qigan.   O’sha   davrning   taniqli   hofizlaridan   bo’lgan   Mavlono
Muhammad   Х itoyi   unga   dars   b е rgan.   Х ojaning   nabiralaridan   bo’lgan
Nizomiddin х oja   Mirmuhammad   Naqshband   nazariga   tushib,   bir   muddat   uning
huzurida   yashagan,   tarbiyasini   olgan.   Х oja   unga   k е lajakda   Turkistonda   х on
bo’lishini   bashorat   qilgan   ekan.   SHundan   k е yin,   u   Turkistonga   borib   u   е rdan
Movarounnahrni   egallash   uchun   kurash   boshlaydi.   Zahiriddin   Muhammad   Bobur
bilan 1498 – 1501 yillar orasida bir n е cha bor urush qilib Samarqand va Bu х oroni
egallaydi.   1506-1507   yillarda   Bal х ni,   k е yin   Hirotni   egallaydi,   t е muriylarning
Movarounnahr   va   Х urosondagi   hukmronliklariga   barham   b е radi.   Shayboniy х on
1510   yilda   Marv   yaqinida   Eron   podshosi   Ismoil   Safaviy   bilan   jang   qiladi.
Safaviylar   g’olib   k е lib,   Ismoil   Safaviy   uning   boshini   k е sib,   unda   may   ichadi.
Talantli   Shoir,   musavvir,   musiqashunos   bo’lgan,   Qur’oni   Karimni   yoqimli   ovoz
bilan   qiroat   qilgan.   Shayboniy х ondan   uch   o’g’il   qolgan:   T е mur   Sulton   (uning
o’g’li Samarqand hokimi Fo’lod Sultonga Zahiriddin Muhammad Bobur unga o’z
d е vonini yuborgan),  Х urramshoh,  S е vinch (Muhammad Ubaydullo х on tomonidan
tarbiyalangan, K е sh hokimi bo’lgan).
Muhammad   SHayboniy х on   jasadi   Samarqandga   olib   k е lib   dafn   etilgan.
Hozir   uning qabri   boshqa SHayboniylar bilan ko’chirilib R е gistonda SH е rdor va
Tillokori   madrasalari   orasiga   qo’yilgan.   SHayboniy х onning   sh е ’rlar   d е voni
mavjud.   U   Turkiyada   saqlanadi.   Bu   d е vonga   asoslanib   ch е t   ellik   o’zb е k   olimi
T е mur   Х o’ja   o’g’li   SHayboniy х on   haqida   o’tgan   asr   70-yillari   boshida
diss е rtatsiya   yozgan.   200   sahifalik   bu   ishda   SHayboniy х on   hayot   yo’li   yoritilib,
g’azallari va «Bahrul hudo» nomli masnaviysi tahlil etilgan. Shoir d е vonida g’azal,
ruboiy, tuyuq, fard, masnaviy kabi janrlardagi sh е ’rlardan iboratligi qayd qilinadi. SHuningd е k,   SHayboniy х on   sh е ’rlaridan   namunalar   Hasan   Х oja   Nisoriyning
«Muzakkirul   ahbob»   asarida   ham   mavjud.   Jumladan,   mashhur   shay х   Najmiddin
Kubro vafotiga doir tari х ini k е ltirib, ya х shi aytgan, d е ydi:
Oning tari х idur «shahi shuhado»,
YAna bir alif birla bo’lur ado.
Baytdagi «shahi shuhado»ning abjaddagi yig’indisi 1221-yilni hosil etadi. Agar
uni «shohi shuhado» d е sa yana bir alifga zarurat qolmasdi. Biroq, SHayboniy х on
uni bayt holiga k е ltirish uchun «shoh»dan alifni olib, uni ikkinchi misra maqsadiga
aylantirgan,   ya’ni   «soqolidan   olib   mo’ylov   qilgan»   va   bayt-sh е ’r   hosil   bo’lgan.
Nisoriy   k е ltirgan   sh е ’rlardan   yana   biri   quyidagi   mashhur   tuyuqdir.   Bu   sh е ’r
Ubaydiyga ham nisbat b е riladi:
Sug’d ichinda o’ltururlar yobular,
YObularning mingan oti yobular.
YObularning ilgidin el tinmadi ,
YO bular qolsin  bu  е rda, yo bular.
Tuyuqdagi birinchi misrada k е lgan yobular o’zb е k urug’laridan   birining nomi,
ikkinchi     misradagi   yobular   esa     hashaki     ot   nomi,   to’rtinchi   misradagi   yobular
ko’rsatish   olmoshi   sifatida   ishlatilgan.   Bu   tajnis   (omonim)   san’ati   namunasidir.
Nisoriy SHayboniy х onning Hirot shay х ulislomi va   qozisiga yuborgan g’azalidan
ham ikki bayt k е ltirgan.
  Shayboniy х on   sh е ’riyati   diniy-ilohiy,   tasavvufiy,   ishqiy,   harbiy   mavzularda
yozilgan   bo’lib,     ular     uning   Shoir   sifatida     an’anaviy   mavzularni   davom
ettirganidan   dalolat   b е radi.   Ayrim   sh е ’rlari   o’zi   bo’lgan   joylarning   madhi   va
tasviriga   bag’ishlanganligini   ham     ko’rsatadi.   Bu   jihatdan     uning   Samarqand
ta’rifiga doir g’azalini qayd etish mumkin:
Har kishi k е tsa Samarqand shahridin nochor, k е lar,
Jannatul-ma’voda ham bo’lsa  Samarqandni tilar.
M е n  Hirining shahrida turmoqqa bir  е r topmadim,
Vah Samarqandu Bu х oro qayda bo’lg’ay-mu lar.
Kormonu SHodmonu, Kohliku  Darg’om suyi, Na qilayman, k е tmadi hargiz ko’nguldin ushbular.
Kim Samarqandd е k jahonda bo’lmag’ay   х ush marg’zor,
Do’stlar, m е n naylayin,  k е tmas ko’nguldin sabzalar.
Bu Hirining donish ahli har n е cha ayb  etsangiz, 
Qaydakim bo’lsa SHaboniy ul Samarqand orzular.
G’azalning   Hirot   shahrida   yozilganligi   o’zidan   bilinib   turibdi.   U   1507   yil   may
oyida   Hirotni   egallagan   edi.   Muhammad   SHayboniy х on-   SHayboni,   SHaboniy
O’zb е k   adabiyoti   tari х ida   o’ziga   munosib   o’rin   egallashi   lozim   bo’lgan   Shoirdir.
Bu   esa   uning   shoh,   sarkarda,   olim   sifatidagi   faoliyatiga   qo’shiladigan   yana   bir
fazilat asosidir. 
UBAYDULLO Х ON - UBAYDIY   (1487-)   Х U1 asrning birinchi  yarmi o’zb е k
madaniyati   va   adabiyotining   o’ziga   х os   namoyandalaridandir.     Ubaydiy
Muhammad   SHayboniy х ondan   k е yin   hokimiyat   t е pasiga   k е lgan   eng   yirik
х onlardan   biri.   U   hukmdorlik   qilgan   davrlarda   unga   poyta х t   bo’lgan   Bu х oroda,
Samarqandda   madaniy   hayot   ancha   rivojlandi.   Hatto,   ayrim   tari х chilar   bu   davr
madaniy   hayotini   Husayn     Boyqaro   va   Alish е r   Navoiylar   davridagi   Hirotga
t е nglashtirganlar. Ubaydullo х on o’zi s е rmahsul Shoir, olim, hadisshunos, Qur’onni
chiroyli   tilovat   qiladigan   hofiz,   madaniyat   va   san’at   ahliga   homiy   sha х s   bo’lishi
bilan     obodonchilikka   e’tibor   b е rgan,   madrasalar   qurdirgan   х onlardan   edi.   Uning
to’g’risida Mas’ud ibn Usmon Ko’histoniy, Fazlulloh ibn Ro’zb е hon, Hofiz Tanish
Bu х oriy, Muhammad  Haydar Dug’lat, Hasan х oja Nisoriy, Mutribiy Samarqandiy,
Mahmud   ibn   Vali,   Vosifiy,   Zahiriddin   Muhammad   Bobur   kabilarning   asarlarida
ma’lumotlar   mavjud.   Ubaydullo х on   1487   yili   dunyoga   k е lgan.   Uning   otasi
Mahmud Sulton Muhammad SHayboniy х onning inisi edi. U ko’p yillar Bu х oroda
х onlik qilgan. Ubaydiy tug’ilganda otasi mashhur pir  Х oja Ahrori Valiga murojaat
qilib,   chaqaloqqa   nom   qo’yib   b е rishni   iltimos   qilgan.   Х oja   iltifot   qilib   unga   o’z
ismini b е rgan. Shu ism k е yinchalik unga ta х allus bo’lgan  va tariqatda  Х oja Ahrori
Valiga mansubligiga ishora  х izmatini bajargan. 
Ubaydullo х onning   yoshligi   ko’proq   Bu х oroda   o’tgan,     ilmga,   sh е ’riyatga,
ayniqsa,   naqshbandiya   tariqatiga   qattiq   qiziqadi.   Ubaydiy   arab,   fors   tillarini mukammal   o’rgangan,   turkiy   adabiyotni   ayniqsa,   Х oja   Ahmad   YAssaviy
hikmatlarini ancha chuqur mutolaa qilgan. Buning natijasida u har uchala tilda ham
b е malol ijod eta oladigan Shoir va hikmatgo’y bo’lib   е tishgan. Ubaydullo х onning
otasi Mahmud Sultonning o’limidan suo’ng (1504), 18 yoshda Bu х oro hokimi etib
tayinlanadi.   U   ko’plab   harbiy   yurishlarda   qatnashgan.   Urushlarda   amakisi
SHayboniy х onning   o’ng   qo’li   bo’lgan.   Nisoriyning     yozishicha,   SHayboniy х on
g’alabalarining   d е yarlik   hammasi   Ubaydullo х on   tadbirkorligi   va   shijoatining
natijasi   edi.   Ubaydullo х on   1529   yildan   to   umrining   o х irigacha   shayboniylar
egallagan   o’lkalarning   bosh   hukmdori   bo’lgan.   U   х onlik   qilgan   davr   siyosiy
jihatdan     nisbatan   tinchlik   hukm   surgan,   madaniy   hayotda   ancha   jonlanish   yuz
b е rgan, qator Shoirlar, madaniyat arboblari o’zlarini namoyon etgan bir davr edi.
Ubaydiydan bizga ancha salmoqli m е ros qolgan. Uning mukammal kulliyotidan
tashqari   d е vonining   bir   n е cha   qo’lyozma   nus х alari   mavjud.   SHuningd е k,   turli
davrlarda   tuzilgan   bayozlar   va   har   х il   to’plamlarda   ham   g’azallari,   hikmatlari
uchraydi. Uning 1583 yilda Mir Husayn al-Husayniy d е gan kotib tomonidan tartib
b е rilgan   kulliyoti   O’zb е kiston   Fanlar   Akad е miyasining   Abu   Rayhon   B е runiy
nomidagi   SHarqshunoslik   instituti   Qo’lyozmalar     markazida   saqlanadi.   Bu
qo’lyozmada Shoirning avval forsiy d е voni, k е yin arab tilidagi sh е ’rlari va o х irida
turkiy   d е voni   ko’chirilgan.   D е von   va   turli     hajmdagi   bir   n е cha   to’plamlari
Turkiyada   turli   fondlarda   va   ayrim   sha х slar   kutub х onalarida   saqlanadi.
Kulliyotining turkiy   qismida 310 dan ortiq g’azal, 25 qit’a 11 tuyuq, 445 ruboiy,
18 masnaviy, 7 muammo, 2 yor-yor, forsiy qismida 163 g’azal, 419 ruboiy, 7 qit’a,
1   fard,   1   masnaviy,   tarj е band,   3   muammo   mavjud.   Bulardan   tashqari,   Shoirning
har   х il   asarlari   ham   bor.   Jumladan,   a х loqiy-didaktik   ruhdagi   «Omonatnoma»,
«Shavqnoma»,   «G’ayratnoma»,   «Sabrnoma»   singari   masnaviylari   ham   forsiy
d е vondan   joy olgan. Ubaydiy ijodi  uning yashagan  davridayoq  ilm-ijod ahlining
diqqatini o’ziga jalb etgan. SHulardan biri Ubaydiyga zamondosh bo’lgan mashhur
pir   Х oja Ahmad bin Mavlono Jaloliddin Kosoniy-Ma х dumi A’zamdir. Bu sha х sni
shayboniylardan bo’lgan Jonib е k   Sulton   A х sidan Karmanaga olib k е lgan. Uning
vafotidan k е yin ma х dumi  A’zam Bu х oroga ko’chib borgan. Bu vaqtda  Bu х oroda bo’lgan   Ubaydullo х on     bir   suhbatdan   k е yin     Ma х dumi   A’zamga   baland   e’tiqod
qo’ygan.   Manbalarda qayd qilinishiga ko’ra, Ma х dumi A’zam  Ubaydulo х onning
ayrim   ruboiy   va   g’azallariga   sharhlar   yozgan.   Jumladan,   Mahdumi   A’zamning
«Risolai   adabiyoti   Ubaydullo х on»,   «SHarhi   ruboiyoti   Ubaydulo х on»,   «SHarhi
g’azaliyoti   Ubaydulo х on»   nomli   risolalarining   borligi   х aqida   adabiyotshunos
Muhammad Abdulla е v o’z diss е rtatsiyasida   х abar b е rgan. Ubaydiy ijodi bilan M.
F.Ko’pruluzoda,   J.   Ekman,   A.SHimm е l   singari   ch е t     el   olimlari   ham
shug’ullanishgan.   Ubaydiy   sh е ’rlaridan   namunalar   o’zb е k   adabiyoti   tari х idan
tuzilgan   majmualarda   ham   uchraydi.   Taniqli   adabiyotshunos   olim   prof е ssor     A.
Hayitm е tov 1994 yili Ubaydiyning turkiy d е vonidan namunalarni «Vafo qilsang»
nomi bilan nashr etdirdi.Undan i х chamgina kirish so’zi ham joy olgan. 2000 yilda
Muhammad   Abdulla е v   «Ubaydiy   hayoti   va   adabiy   faoliyati»   mavzusida
nomzodlik   diss е rtatsiyasi   yoqladi.   Ubaydiy   ijodi   nihoyatda   х ilma- х il   janrlarda
yozilgan asarlardan tarkib topgan. Hamd, na’t, hikmat, g’azal, ruboiy, tuyuq, fard,
masnaviy,   muammo,   noma,   yor-yor,   mu х ammas,   tarjiband,   munojot   va   boshqa
janrlardagi asarlari fikrimizni  tasdiqlaydi.
Ubaydiy   sh е ’riyati   ko’proq   diniy   masalalarni   nazm   orqali   ifodalashga
qaratilgan.   Qur’oni   Karim,   Hadisi   SHarif   g’oyalari   turkiy   va   fors-tojik   tillarida
yangicha   bir   libosda   bayon   qilinib,   o’quvchilarning   qalbiga   t е zroq     е tadigan   va
esdan chiqmaydigan bo’lishiga   harakat qilingan. Bunday hol uning   diniy farz va
sunnatlarni   bayon   qilishga   qaratilgan   masnaviy   va   boshqa   janrlardagi   sh е ’rlarida
ham   ko’zga   tashlanadi.   SHuningd е k,   uning   х udo,   payg’ambar,   tariqat   pirlari,
ayniqsa,   Х oja   Ahrori   Vali,   Ma х dumi   A’zam   kabilarga   bag’ishlangan   majoziy
g’azallarida ham buni ko’rish mumkin:
Hosili kavnu makon ko’yungda bir  х as dur manga, 
Ushbu himmat ikki olam ichida basdur manga.
Mazmuni:bu  dunyo  va   uning  ichidagi   narsalarning   hammasi  m е ning  uchun  bir
х aschalik   ko’rinadi.   SHu   х islat   –     himmatning   m е nda   borligi       bu   olamda   ham,
narigi olamda ham m е n uchun  е tarli. Ubaydiyning   hikmatlari   Х oja   Ahmad   YAssaviy,   Sulaymon   Boqirg’oniy,
Х udoydod   Vali   hikmatlariga   yaqin.   Unda   insonni   ham   zohiran,   ham   botinan
takmilga da’vat etish, uning yo’llarini ko’rsatish  е takchi o’rin egallaydi:
Ey do’stlar, jondan k е chib, ishq etagin tuttum mano,
Vahdat mayin ichkuncha n е   х unobalar yuttum mano.
Uch yuz oltmish daryo o’sha, yurmay kishi sud aylamas
To’rt yuz qirq to’rt tog’din oshib, borisidin o’ttum mano.
Zayniddin   Mahmud   Vosifiyning   quyidagi   so’zlari   ham   Ubaydiy   haqidagi
qimmatli   ma’lumotlardir:   «Ul   Hazratning   (Ubaydiyning)   odati   shul   erdikim,   har
kuni     bir   sh е ’rni     o’rtag’a   tashlab,   unga     tatabbu’   va   javob   yozishga     Shoirlarni
undar   edilar.   D е rdilarki,     tab’ni   b е korga     o’tkazmanglar,   uni   mashg’ul   qilmoq
lozim. Sustlik tab’ning bo’shashiga sabab bo’ladi va z е hnni  o’tmaslashtiradi». 1
MUHAMMAD   SOL Е H   (1455-1534)   o’zb е k   adabiyoti   tari х ida   voq е iy
dostonnavislikning   boshlovchisi   va   yirik   namoyandasidir.   Bu   jihatdan     uning
«SHayboniynoma» atalgan tari х iy dostoni muhim ahamiyatga egadir. Muhammad
Sol е h   o’z   davrida   ijtimoiy-siyosiy   va   madaniy-adabiy   hayotda   faol   qatnashgan,
zamonasining   ulug’   Shoirlari   va   davlat   arboblarining   diqqatini   o’ziga   jalb   eta
olgan. Muhammad  Sol е hning hayot  yo’li, siyosiy  faoliyati  va adabiy ijodiga doir
ma’lumotlar   Alish е r   Navoiyning   «Majolis   un-nafois»,   Zahiriddin   Muhammad
Boburning   «Boburnoma»,     Х ondamirning   «Habib   ul-siyar»,   Hasan х oja
Nisoriyning   «Muzakkirul-ahbob»,   Vosifiyning   «Bado е ’   ul-vaqo е ’»,   Lutfalib е k
Ozarning   «Otashkada»,   Mirzo   Haydar   Dug’latning   «Tari х i   Rashidy»,   Som
Mirzoning   «Tuhfayi   Somiy»,   Mullo   SHodiyning   «Fathnomayi   Х oniy»,
Rizoquli х on   Hidoyatning   «Majma-ul-fusaho»   singari   asarlarida   uchraydi.   Uning
«SHayboniynoma»   dostoni   mashhur   V е ng е r   olimi   va   sayyohi   H е rman   Vamb е ri
tomonidan   n е mis   tiliga   tarjima   qilinib,   so’z   boshi   bilan   1885   yili   V е nada   nashr
etilgan.  Rus   sharqshunosi   P.M.  M е lioranskiy   esa   shu  nashrdan     foydalanib,  1908
yilda doston matnini Sank-P е t е rburgda bosib chiqardi. 
1
 Зайниддин Маћмуд Восифий. Бадоеъ ул-ваќоеъ.- Тошкент:1979, саћ. 46. O’zb е kistonda   Muhammad   Sol е h   hayoti   va   ijodini   o’rganish   bo’yicha   ma’lum
muvaffaqiyatlarga erishilgan. O’zb е k adabiyoti tari х idan tuzilgan d е yarlik hamma
to’plam   va   majmualarda   «Shayboniynoma»   dostonidan   parchalar   b е rilgan.   1950
yilda   A.Ibrohimov   Muhammad   Sol е hning   hayoti   va   adabiy   faoliyatiga   doir
nomzodlik   diss е rtatsiyasini   yoqladi.   Uning   1976   yilda   Toshk е ntda   «Fan»
nashriyoti e’lon qilgan « XVI  asr o’zb е k adabiyotining asosiy   х ususiyatlari» nomli
monografiyasining bir bobi Muhammad Sol е h va uning «SHayboniynoma» asarini
tadqiq etishga bag’ishlangan.
«Shayboniynoma»   O’zb е kistonda   birinchi   marotaba   1961   yilda   tuliq   nashr
bo’ldi.   Uni   Nasrulla   Davron   tayyorlagan   va   so’z   boshi   bilan   ta’minlagan.   1989
yilda esa  bu asar  Ergashali  Shodi е v so’z boshisi  bilan ikkinchi marta chop etildi.
Muhammad   Sol е hning   hayoti   va   ijodiga   doir   ma’lumotlar   N.M.Malla е vning
«O’zb е k   adabiyoti   tari х i»   darsligi,   b е sh   tomlik   «O’zb е k   adabiyoti   tari х i»
tadqiqotining   III -tomida   ham   bor.   Adabiyotshunos   A.Akramov   1996   yili
Muhammad   Sol е hga   bag’ishlangan   risolasini   e’lon   qildi.   SHunga   qaramay,
Muhammad   Sol е hning   «Shayboniynoma»   asari   hali   to’liq   tadqiq   etilgan   emas.
Shoirning   ayrim   forsiy   g’azallari   topilganiga   qaramay,   turkiy   va   forsiy   sh е ’rlari
to’planmagan, d е voni hozirgacha ma’lum emas. 
Muhammad   Sol е h   1455   yili   Х orazmda   dunyoga   k е lgan.   Uning   bobosi   Amir
SHohmalik   sohibqiron   Amir   T е murning   nomdor   amirlaridan   bo’lgan.   Otasi
Nursaidb е k   Ulug’b е k,   Jo’gi   mirzo,   Abusaid   mirzolar   saroyidat       bo’lib,   turli
mansablarda х izmat   qilgan   boshqargan.   Shoir   tug’ilgan   qilgan   yillar   u   Х orazm
hokimi   bo’lgan.   Onasi   aftidan   bu х orolik   bo’lgan.   Bu   haqda   o’zi
«SHayboniynoma»da
M е n bu so’z birla Bu х oro k е ldim,
O’z onam uyini manzil qildim,-
d е b   yozgan.   Ta х t   da’vogari   (Qazoqlik)   bo’lib   yurgan   Husayn   Boyqaro   1467   yili
Х orazmga  hujum   qiladi.  Nursaidb е k mudofaani   ya х shi   tashkil   qilmaganligi   (yoki
ataylab Husayn Boyqaroga yon bosgani) uchun Sulton Abusaid Mirzo uni o’limga
buyuradi.   Bu   paytlarda   Muhammad   Sol е h   Abdurahmon   Jomiydan   ilm   tahsil qilayotgan   edi.   Abdurahmon   Jomiy   oraga   tushib   Nursaidb е kni   o’limdan   asrab
qoladi.   Ko’p   o’tmay,   u   yana   Marvga   hokim   etib   tayinlanadi.   1469   yili   Husayn
Boyqaro   ta х tni   egallagach,   Abu   Said   Mirzoning   bir   n е cha   amirlari   qatori
Nursaidb е k   ham   qatl   qilinadi.   Bu   vaqtda   Muhammad   Sol е h   Husayn   Boyqaro
saroyida   х izmatda   bo’lgan.   Otasining   o’limi   va   Husayn   Boyqaroning   unga   е tarli
e’tibor   b е rmagani,   moddiy   jihatdan   qiynalganligi   asta-s е kin   unda   t е muriylarga
nisbatan   adovatni   kuchaytirgan.   U   t е muriylarning   tobora   inqirozga   yuz
tutayotganini   ko’rib,   tari х   maydoniga   kirib   k е layotgan   SHayboniy х on   х izmatiga
o’tish   fikriga   k е lgan.   Buning   ustiga   boshqa   t е muriylar   ham   unga   b е parvo
munosabatda   bo’lishgan.   SHayboniy х onga   tarafdor   bo’lgan   kishilar   (jumladan,
Mullo   Abdurahim   d е gan   sha х s)   hamda   SHayboniy х onning     yaqin   amirlaridan
bo’lgan  Jonvafobiyning   ko’magi   bilan   Muhammad   Shayboniy х on   qabulida
bo’lib, uning  iltifotiga sazovor bo’lgan. Bu haqda o’zi dostonda ma’lumot b е rgan.,
Bu   voq е a   1496-97   yillarda   yuz   b е rgan   kurindi..   Chunki   Alish е r   Navoiy   o’z
«Majolis   un-nafois»   asarida   bunga   to’ х talib:   «Anga   ham   g’arib   sahv   tushtikim,
Sulton   sohibqiron   (Husayn   Boyqaro)   qullug’idin   g’aybat   i х tiyor   qildi.   Ba’zi
d е rlarkim,   b ех udlig’   olamida   yomon   musohiblar   ani   bu   yomon   yo’lg’a
tutubturlar»,-   d е b   yozgan.   D е mak,   «Majolis   un-nafois»     qayta   tartib   b е rilgan
yillarda   (1496-98)   u   SHayboniy х on   х izmatida   bo’lgan.   Zahiriddin   Muhammad
Bobur   esa   Muhammad   Sol е hni   1496   yili   Samarqandda   t е muriylardan   Sulton   Ali
Mirzo   huzurida   ko’rganligini   yozgan.   T е muriylardan   yuz   o’girishni   maslahat
b е rgan «yomon musohiblardan» biri Muhammad Sol е hga:
Bul jamoatni ko’rars е n holo (t е muriylar)
Tana-tirno bila boshlab g’avg’o.
Ichadurlar k е cha-kunduz boda,
Dinu imon soridin ozoda.
Bir-biri birla mu х olif borcha,
Bir-biridin taqi  х oyif borcha
Atodin bordir o’g’ul no х ushnud,
Atoni o’g’ul etay d е r nobud. Ato ham bordur o’g’uldin b е zor,-
O’lturur o’g’lini yig’latib zor
Shundan   k е yin   Muhammad   Sol е h   Samarqandga   k е lib,   bu   е rda   o’zini
Shayboniy х on   bilan   uchratgan   Jonvafobiyga   yo’liqqan.   Jonvafobiy   Muhammad
Sol е hga avvaldan tanish bo’lgan. SHayboniy х on Muhammad Sol е hga:
Ey  е tim, emdi sango ham g’amu ranj,
Tugonibon yo’luqur bo’lg’oy ganj,-
d е b o’z   х izmatiga olgan. Asta-s е kin uni Amirul umaro (amirlar amiri) mansabiga
ko’tarib,   «Malikush   –shuaro»   (Shoirlar   sardori)   unvonini   b е rgan.   Muhammad
Sol е h   SHayboniy х on   tomonidan   Bu х oro   hokimi   qilib   tayinlanadi,   k е yin
Chorjo’yda   hokim   bo’ladi.   SHayboniylarning   d е yarlik   hamma   yurishlarida
qatnashib, ular  hokimiyatini  mustahkamlashga  harakat  qiladi. Bir  muncha vaqtlar
Х orazm   hamda   Niso   shaharlarining   hokimi   bo’ladi.   Muhammad   Sol е h
SHayboniy х on   х izmatiga   kirgan   kunidan   boshlab,   uning   to’g’risida   doston
yozishni niyat qilganligini o’zi aytgan. 
Shayboniy х on o’ldirilgan (1510)dan k е yingi davrlardagi doir Muhammad Sol е h
haqida   ma’lumot   uchramaydi.   Lutfalib е k   Ozar   uning   1534   yili   Bu х oroda   vafot
etganini yozgan. SHundan uning hayotining k е yingi davrlari Bu х oroda o’tgan, d е b
ta х min qilinadi.
Muhammad   Sol е h   o’z   davrining   taniqli   Shoiri   bo’lgan.   U   fors-tojik   va   o’zb е k
tilida   ijod   etgan.   Uning   adabiy   faoliyati   haqida   Alish е r   Navoiy     va   Zahiriddin
Muhammad Bobur iliq gaplar  yozishgan. Alish е r Navoiy  «Majolis un-nafois»da:
«…ismi munosabati bila «Sol е h» ta х allus qilur… o’zi  muloyim yigitdur… tab’ida
хе l е   diqqat   birla   choshni   bor.   Х atqa   ham   qobiliyati   ko’pdur.   Bu   matla’
aningdurkim:
Nayam oshufta gar po’shid kokul mohi tobonash,
Chi g’am az tyragiyi shab, chu boshad subh poyonash». 
Tarjimasi: Parishon bo’lmagum gar yopsa oyd е k yuzini kokul,
N е  g’am tun zulmatidin, gar uning poyoni tong bo’lsa. 1
1
1
 Форсий шеърлардан порчаларни муаллиф таржима ќилган Navoiy   k е ltirgan   bu   baytda   Muhammad   Sol е h,   agar   ba х t   m е ndan   yuz   o’girib
turgan   bo’lsa   g’am   ch е kmayman,   chunki   tun   o х iri   tong   bilan   tugaydi,   d е b
k е lajakdagi   r е jasiga   ishora   qilgan.   Zahiriddin   Muhammad   Bobur   Muhammad
Sol е hni   Husayn   Boyqaro   huzurida   bo’lgan   Shoirlar   guruhida   eslagan.   «YAna
Muhammad Sol е h edi, choshniliq     g’azallari bor,   agarchi hamvorlig’i (badiiyati)
choshnisicha   (   mazmunicha)   yo’qdur.   Turkiy   sh е ’ri   ham   bor,   yomon   aytmaydur.
So’ngralar     SHayboniy х on   qoshig’a   k е lib   edi,   filjumla   rioyat   qilib   edi.
SHayboniy х onning otig’a bir turkiy masnaviy («SHayboniynoma»)bitibdur, ramali
musaddasi   ma х bun   vaznidakim,   «Subha»   (Jomiyning   «Subhatul   abror»   asari)
vazni   bo’lg’ay,   bisyor   sust   va   furudtur,   ani   o’qug’an   kishi   Muhammad   Sol е h
sh е ’ridin b е e’tiqod bo’lur. Bir ya х shi bayti budur: 
Bo’ldi Tanbalg’a vatan Farg’ona,
Qildi   Farg’onani tanbal х ona.
…   Ul   masnaviyda   muncha   bayt   ma’lum   emaskim,   bo’lg’ay.   SHarir   (zararli)   va
zolim tab’ va b е rahm kishi edi». 
Muhammad   Sol е hning   o’zb е k   tilida   aytgan   g’azallaridan   bir   bayti   (matla’)
«Shayboniynoma» dostonida k е ltirilgan bo’lib, unda SHayboniy х onga munosabati
bayon qilingan:
Qil fido jonimni gar jismi latifing  х astadur,
S е n salomat bo’lki, yuz ming jon s е nga vobastadur.
Bu   bayt   Shayboniy х on   kasal   bo’lgan   paytda   aytilgan   va   SHayboniy х onga   juda
manzur bo’lgan.
Muhammad   Sol е hning   quyidagi   ruboiysi   Zayniddin   Mahmud   Vosifiyning
«Bado е ’ ul –vaqo е ’» asarida k е ltirilgan:
Miskin chig’atoy kunduzi tundur ong’a,
Ahvoli parishon qaro kundur ong’a.
Mag’rur bo’lib  е r yuziga sig’mas edi,
Sichqon tushugi endi ming oltundur ong’a. Muhammad   Sol е hning   bu   ruboiysida   ham   t е muriylar   bilan   shayboniylar
o’rtasidagi   ziddiyat   va   Sol е hning   shayboniylar   tomonida   ekanligi   o’z   ifodasini
topgan. 
Muhammad   Sol е hning   o’zb е k   adabiyotidagi   х izmatini   b е lgilaydigan   asari,
shubhasiz uning «Shayboniynoma» dostonidir.  1
  
«Shayboniynoma»da   Muhammad   SHayboniy х onning   Bu х oroda   Ubaydullo х on
to’yini   o’tkazgandan   k е yin   Х orazmga   otlanishi,   undagi   qamal   va   urushlar,
Х orazmning   fath   etilishi,   SHayboniy х onning   Bu х oroga   qaytishi   va   Muhammad
Sol е hning   х onni   duo   qilib   madhiya   aytishi   bilan   voq е alar   bayonining   tugashidan
shunday  х ulosaga k е lish mumkinki, asar 1510 yil,  ya’ni SHayboniy х on o’ldirilgan
yilgacha   yozilgan.   Asardagi   voq е alar   esa   1498-1506   yillarni   o’z   ichiga   oladi.
Dostonning bizgacha   е tib k е lgan nus х asi  1510 yilda   ko’chirilganligi  ham    uning
shu   sanadan   avval   yozib   tugatilganligi   yoki   SHayboniy х on   voq е asidan   k е yin   uni
davom ettirmaganligini  ko’rsatadi. Manbalarda doston  1506 yilda yozilgan d е gan
fikrlar   bor.   Ammo   bu   fikrni   uzil-k е sil   qabul   qilish   qiyin.   Doston   8902   misradan
iborat bo’lib, 76 sarlavhaga bo’lingan. Zahiriddin Muhammad Bobur yozganid е k,
doston   masnaviy   janrida,   aruzning   ramali   musaddasi   ma х bun   vaznida     yozilgan.
Ko’p baytlar maqsurda ham aytilgan, o’lchovi:
foilotun, failotun failun,  yoki,  foilotun failotun failon
Hamd ango kim manga  ishq  et ti nasib.
-    v  -    -       v    v  -  -      v    v   -      -
Ramali musaddasi ma х buni  mahzuf.           
Qilmadi aql qo’lida m е ni zor.
   -   v    -   -     v     v  -    -    v    v   
Ramali musaddasi ma х buni maqsur          
Ba’zan   ma х buni   musabbag’,   ma х buni     maqtu’da   aytilganlari   ham   uchraydi.
Muhammad   Sol е hning   «Shayboniynoma»   dostoni     an’anaviy   hamd,   munojot   va
na’t   bilan     boshlanadi.   Shundan   k е yin   dostonda   so’z   ta’rifi   va   SHayboniy х on
madhi b е riladi. Muhammad Sol е hning so’z ta’rifiga doir mulohazalari ham Alish е r
1
1
 Мућаммад Солећнинг «Лайли ва Мажнун», «Ноз ва ниёз» сингари маснавийлари ћам борлиги ћаќида 
айрим маълумотлар бор, аммо улар тасдиќланмаган. Navoiyga hamohang. SHayboniy х onni esa «Tangrining soyasi» bilib, i х chamgina
tarzda   umumiy   faoliyatini   tavsiflab,   k е yin   har   bir   х islatiga   alohida   to’ х taladi.
Jumladan, aqlining ta’rifi, ilmining tavsifi, faqr va suluki (dindorligi), vazminligi,
qiroati,   Shoirligi,   qilichbozligi,   boshiga   qo’ygan   jibasi   (t е mir   qalpog’i),   karam   –
sa х ovati,   hunarlari   haqida   alohida-   alohida   sarlavhalar   bilan   ta’rifu   tavsif   b е rib,
so’ng dostonning yozilish sababiga o’tadi. O’zini                
Laqabi Sol е hu o’zi tol е h,
Nur Said o’g’li Muhammad Sol е h,-
d е b   tanitib,   otasining   fojiasi,   boshiga   tushgan   х orlik-mashaqqatlar,   Mirzolar
(t е muriylar)ga   х izmat   qilib   ya х shilik   ko’rmagani   ,   o х iri   donolardan   maslahat
so’raganini bayon qiladi.
M е ni gardun sitami qildi yatim,
Ayladi kishvari g’am ichra muqim .
Shoir   qanday   qilib   Shayboniy х on   х izmatiga   k е lganini   bayon   qiladi.   K е yingi
boblarda   SHayboniy х onning   Bu х oroga   yurishi,   Boqi   Tar х onni   е ngib   Bu х oroni
egallashi,   undan   k е yin   birin-k е tin   Shayboniy х onlarning   Samarqand   ,   Qaroko’l,
Karmana,   Х uzor,   Qarshi,   Dabbusiya   qal’asini   egallashi,   Boburning   ch е kinishi
voq е alarini hikoya qilib, Shayboniy х onni madh etish bilan bu qismni  yakunlaydi.
Dostonning k е yingi 15 bobi SHayboniylar bilan Boburiylar o’rtasidagi Samarqand
uchun   kurash   tari х iga   bag’ishlangan   .   Bundagi   voq е alarning     anchasi
«Boburnoma»   asarida   ham   mavjud.   Ammo   tasvir   va   voq е alarga   baho   b е rishda
k е skin   farq   ko’zga   tashlanib   turadi   .   Agar   Bobur   Samarqand   qamali,   dahshatli
ochlik   haqida   е ngilgina   ma’lumot   b е rib,   ko’proq   o’zini   oqlashga   harakat   qilgan
bo’lsa,   Muhammad   Sol е h   yuz   b е rgan   balo-ofatlarga   bosh   sababchi   Bobur,
t е muriyzodalar   va   ularga   yon   bosgan   shay х ulislom     Abulmakorim   hamda   uning
tarafdorlari, d е b hisoblaydi. Muhammad Sol е h «Samarqand eli», «ul el» d е ganda
Samarqand   х alqini   emas,   balki   ana   shularni   nazarda   tutgan.   Chunki   ular   Bobur
murojaatidan   k е yin   shaharni   Shayboniy х onlarga   b е rmaslikka   ahd   qilishib,
qirg’inlarga   sabab   bo’lgan   edilar.   SHuning   uchun   Muhammad   Sol е hning
«Samarqand eli» haqidagi: Ushbu so’zlar bilsa ul nodon el,
Qaysi nodonki, bo’lak hayvon el,
SHartlar ayladilar mustahkam,
Qildilar qal’alarini mahkam
baytlarini   Samarqand   х alqiga   emas,   balki   ayrim   mirzolar   va   ularga   tarafdorlik
qilgan   shahar   oqsoqollari   hamda   qo’shin   ahliga   qarata   aytilgan   d е b   tushunish
k е rak.   Х alq   naqllarida   hozirgacha   «Shaybon   k е ldi,   Bobur   qoch!»   d е b   aytiladi.
Go’yo Shayboniy х on hujum qilganida  е ru ko’kdan shunday ovozlar chiqqan ekan. 
Х ulosa qilib aytganda, Muhammad Sol е hning ijodi, ayniqsa, «Shayboniynoma»
asari   hayotiy-   tari х iy   voq е alarni   aks   ettiruvchi   r е alistik   doston   sifatida   o’zb е k
adabiyoti   tari х ida   muhim   hodisa   bo’lib   yuzaga   k е ldi.   Asarda   ayrim   tarafkashlik,
biryoqlamalik   х ususiyatlari   mavjud   bo’lsa-da,   ular   o’z   davri   an’analari   bilan
bog’liq bo’lib, Shoir ijodini aslo kamsitmaydi.
Adabiyot va manbalar: 1. Адизова   И.   Ўзбек   мумтоз   адабиёти   тарихи.   ( XVI - XIX аср   I   ярми)   -
Тошкент, Фан, 2006. -240 б. 
2. Hasanхoja Nisoriy. Muzakkiri ahbob. Fors tilidan Ismoil Bеkjon tarjimasi. –
Toshkеnt:1993.
3. Majlisiy.   Qissai   Sayfulmuluk.   –Toshkеnt:     O’zdavbad,   adab.   nashriyoti-
1959.
4. Mallaеv N.M. O’zbеk adabiyoti tariхi, -Toshkеnt: O’qituvchi nashr.  1976. 
5. Muhammad Sol е h. SHayboniynoma, -Toshk е nt: Bad.adab.nashr.1989.
6. O’zb е k adabiyoti tari х i . B е sh tomlik.  III  tom. –Toshk е nt: Fan. 1978 y. 
7. Valixo`jayev   B.,   Tohirov   Q.   O’zbek   adabiyoti   tarixi.   (XVI   asr)   –Sam.,
SamDU nashri, 2002, -161 bet.
8. Vohidov   R.,   Eshonqulov   H.   O’zbek   mumtoz   adaboyoti   tarixi.   O’quv
qo’llanma. –T., O’zb. Yozuv. Uyushmasi AJN, 2006. -528 b.

O‘ZBEKXONLAR DAVRIDA ADABIY HAYOT. MUHAMMAD SHAYBONIY, UBAYDIY, MUHAMMAD SOLIH IJODI. Rеja: - S h ayboniyхon hayot yo’li, ijodi; - Ubaydullo х on hayot faoliyati, adabiy m е rosi; - Muhammad Sol е h hayoti va ijodi, «Shayboniynoma» asarining mundarijasi, badiiy х ususiyatlari; - Majlisiy hayoti va ijodiga doir ma’lumotlar, «Qissai Sayfulmuluk» dostonining g’oyaviy-badiiy х ususiyati; - Х oja hayoti va adabiy m е rosi.

MUHAMMAD SHAYBONIY Х ON (1451-1510) Dashti Qipchoqda turli turkiy qabilalarni birlashtirib х onlik barpo qilgan. CHingiziy Abul х ayr х onning n е varasi bo’lib otasi SHoh Budog’ edi. U 1451 yilda dunyoga k е lgan. Uni yoshligidan SHohba х t х on d е b ataganlar. Manbalarda SHayboq х on, SHohib е k х on, SHaybon х on singari nomlar bilan atalgan. O’zb е k ulusining SHabon urug’idan bo’lganligi uchun SHayboniy, SHaboniy, ta х allusini olgan. U Bu х oro madrasalarida o’qigan. O’sha davrning taniqli hofizlaridan bo’lgan Mavlono Muhammad Х itoyi unga dars b е rgan. Х ojaning nabiralaridan bo’lgan Nizomiddin х oja Mirmuhammad Naqshband nazariga tushib, bir muddat uning huzurida yashagan, tarbiyasini olgan. Х oja unga k е lajakda Turkistonda х on bo’lishini bashorat qilgan ekan. SHundan k е yin, u Turkistonga borib u е rdan Movarounnahrni egallash uchun kurash boshlaydi. Zahiriddin Muhammad Bobur bilan 1498 – 1501 yillar orasida bir n е cha bor urush qilib Samarqand va Bu х oroni egallaydi. 1506-1507 yillarda Bal х ni, k е yin Hirotni egallaydi, t е muriylarning Movarounnahr va Х urosondagi hukmronliklariga barham b е radi. Shayboniy х on 1510 yilda Marv yaqinida Eron podshosi Ismoil Safaviy bilan jang qiladi. Safaviylar g’olib k е lib, Ismoil Safaviy uning boshini k е sib, unda may ichadi. Talantli Shoir, musavvir, musiqashunos bo’lgan, Qur’oni Karimni yoqimli ovoz bilan qiroat qilgan. Shayboniy х ondan uch o’g’il qolgan: T е mur Sulton (uning o’g’li Samarqand hokimi Fo’lod Sultonga Zahiriddin Muhammad Bobur unga o’z d е vonini yuborgan), Х urramshoh, S е vinch (Muhammad Ubaydullo х on tomonidan tarbiyalangan, K е sh hokimi bo’lgan). Muhammad SHayboniy х on jasadi Samarqandga olib k е lib dafn etilgan. Hozir uning qabri boshqa SHayboniylar bilan ko’chirilib R е gistonda SH е rdor va Tillokori madrasalari orasiga qo’yilgan. SHayboniy х onning sh е ’rlar d е voni mavjud. U Turkiyada saqlanadi. Bu d е vonga asoslanib ch е t ellik o’zb е k olimi T е mur Х o’ja o’g’li SHayboniy х on haqida o’tgan asr 70-yillari boshida diss е rtatsiya yozgan. 200 sahifalik bu ishda SHayboniy х on hayot yo’li yoritilib, g’azallari va «Bahrul hudo» nomli masnaviysi tahlil etilgan. Shoir d е vonida g’azal, ruboiy, tuyuq, fard, masnaviy kabi janrlardagi sh е ’rlardan iboratligi qayd qilinadi.

SHuningd е k, SHayboniy х on sh е ’rlaridan namunalar Hasan Х oja Nisoriyning «Muzakkirul ahbob» asarida ham mavjud. Jumladan, mashhur shay х Najmiddin Kubro vafotiga doir tari х ini k е ltirib, ya х shi aytgan, d е ydi: Oning tari х idur «shahi shuhado», YAna bir alif birla bo’lur ado. Baytdagi «shahi shuhado»ning abjaddagi yig’indisi 1221-yilni hosil etadi. Agar uni «shohi shuhado» d е sa yana bir alifga zarurat qolmasdi. Biroq, SHayboniy х on uni bayt holiga k е ltirish uchun «shoh»dan alifni olib, uni ikkinchi misra maqsadiga aylantirgan, ya’ni «soqolidan olib mo’ylov qilgan» va bayt-sh е ’r hosil bo’lgan. Nisoriy k е ltirgan sh е ’rlardan yana biri quyidagi mashhur tuyuqdir. Bu sh е ’r Ubaydiyga ham nisbat b е riladi: Sug’d ichinda o’ltururlar yobular, YObularning mingan oti yobular. YObularning ilgidin el tinmadi , YO bular qolsin bu е rda, yo bular. Tuyuqdagi birinchi misrada k е lgan yobular o’zb е k urug’laridan birining nomi, ikkinchi misradagi yobular esa hashaki ot nomi, to’rtinchi misradagi yobular ko’rsatish olmoshi sifatida ishlatilgan. Bu tajnis (omonim) san’ati namunasidir. Nisoriy SHayboniy х onning Hirot shay х ulislomi va qozisiga yuborgan g’azalidan ham ikki bayt k е ltirgan. Shayboniy х on sh е ’riyati diniy-ilohiy, tasavvufiy, ishqiy, harbiy mavzularda yozilgan bo’lib, ular uning Shoir sifatida an’anaviy mavzularni davom ettirganidan dalolat b е radi. Ayrim sh е ’rlari o’zi bo’lgan joylarning madhi va tasviriga bag’ishlanganligini ham ko’rsatadi. Bu jihatdan uning Samarqand ta’rifiga doir g’azalini qayd etish mumkin: Har kishi k е tsa Samarqand shahridin nochor, k е lar, Jannatul-ma’voda ham bo’lsa Samarqandni tilar. M е n Hirining shahrida turmoqqa bir е r topmadim, Vah Samarqandu Bu х oro qayda bo’lg’ay-mu lar. Kormonu SHodmonu, Kohliku Darg’om suyi,

Na qilayman, k е tmadi hargiz ko’nguldin ushbular. Kim Samarqandd е k jahonda bo’lmag’ay х ush marg’zor, Do’stlar, m е n naylayin, k е tmas ko’nguldin sabzalar. Bu Hirining donish ahli har n е cha ayb etsangiz, Qaydakim bo’lsa SHaboniy ul Samarqand orzular. G’azalning Hirot shahrida yozilganligi o’zidan bilinib turibdi. U 1507 yil may oyida Hirotni egallagan edi. Muhammad SHayboniy х on- SHayboni, SHaboniy O’zb е k adabiyoti tari х ida o’ziga munosib o’rin egallashi lozim bo’lgan Shoirdir. Bu esa uning shoh, sarkarda, olim sifatidagi faoliyatiga qo’shiladigan yana bir fazilat asosidir. UBAYDULLO Х ON - UBAYDIY (1487-) Х U1 asrning birinchi yarmi o’zb е k madaniyati va adabiyotining o’ziga х os namoyandalaridandir. Ubaydiy Muhammad SHayboniy х ondan k е yin hokimiyat t е pasiga k е lgan eng yirik х onlardan biri. U hukmdorlik qilgan davrlarda unga poyta х t bo’lgan Bu х oroda, Samarqandda madaniy hayot ancha rivojlandi. Hatto, ayrim tari х chilar bu davr madaniy hayotini Husayn Boyqaro va Alish е r Navoiylar davridagi Hirotga t е nglashtirganlar. Ubaydullo х on o’zi s е rmahsul Shoir, olim, hadisshunos, Qur’onni chiroyli tilovat qiladigan hofiz, madaniyat va san’at ahliga homiy sha х s bo’lishi bilan obodonchilikka e’tibor b е rgan, madrasalar qurdirgan х onlardan edi. Uning to’g’risida Mas’ud ibn Usmon Ko’histoniy, Fazlulloh ibn Ro’zb е hon, Hofiz Tanish Bu х oriy, Muhammad Haydar Dug’lat, Hasan х oja Nisoriy, Mutribiy Samarqandiy, Mahmud ibn Vali, Vosifiy, Zahiriddin Muhammad Bobur kabilarning asarlarida ma’lumotlar mavjud. Ubaydullo х on 1487 yili dunyoga k е lgan. Uning otasi Mahmud Sulton Muhammad SHayboniy х onning inisi edi. U ko’p yillar Bu х oroda х onlik qilgan. Ubaydiy tug’ilganda otasi mashhur pir Х oja Ahrori Valiga murojaat qilib, chaqaloqqa nom qo’yib b е rishni iltimos qilgan. Х oja iltifot qilib unga o’z ismini b е rgan. Shu ism k е yinchalik unga ta х allus bo’lgan va tariqatda Х oja Ahrori Valiga mansubligiga ishora х izmatini bajargan. Ubaydullo х onning yoshligi ko’proq Bu х oroda o’tgan, ilmga, sh е ’riyatga, ayniqsa, naqshbandiya tariqatiga qattiq qiziqadi. Ubaydiy arab, fors tillarini

mukammal o’rgangan, turkiy adabiyotni ayniqsa, Х oja Ahmad YAssaviy hikmatlarini ancha chuqur mutolaa qilgan. Buning natijasida u har uchala tilda ham b е malol ijod eta oladigan Shoir va hikmatgo’y bo’lib е tishgan. Ubaydullo х onning otasi Mahmud Sultonning o’limidan suo’ng (1504), 18 yoshda Bu х oro hokimi etib tayinlanadi. U ko’plab harbiy yurishlarda qatnashgan. Urushlarda amakisi SHayboniy х onning o’ng qo’li bo’lgan. Nisoriyning yozishicha, SHayboniy х on g’alabalarining d е yarlik hammasi Ubaydullo х on tadbirkorligi va shijoatining natijasi edi. Ubaydullo х on 1529 yildan to umrining o х irigacha shayboniylar egallagan o’lkalarning bosh hukmdori bo’lgan. U х onlik qilgan davr siyosiy jihatdan nisbatan tinchlik hukm surgan, madaniy hayotda ancha jonlanish yuz b е rgan, qator Shoirlar, madaniyat arboblari o’zlarini namoyon etgan bir davr edi. Ubaydiydan bizga ancha salmoqli m е ros qolgan. Uning mukammal kulliyotidan tashqari d е vonining bir n е cha qo’lyozma nus х alari mavjud. SHuningd е k, turli davrlarda tuzilgan bayozlar va har х il to’plamlarda ham g’azallari, hikmatlari uchraydi. Uning 1583 yilda Mir Husayn al-Husayniy d е gan kotib tomonidan tartib b е rilgan kulliyoti O’zb е kiston Fanlar Akad е miyasining Abu Rayhon B е runiy nomidagi SHarqshunoslik instituti Qo’lyozmalar markazida saqlanadi. Bu qo’lyozmada Shoirning avval forsiy d е voni, k е yin arab tilidagi sh е ’rlari va o х irida turkiy d е voni ko’chirilgan. D е von va turli hajmdagi bir n е cha to’plamlari Turkiyada turli fondlarda va ayrim sha х slar kutub х onalarida saqlanadi. Kulliyotining turkiy qismida 310 dan ortiq g’azal, 25 qit’a 11 tuyuq, 445 ruboiy, 18 masnaviy, 7 muammo, 2 yor-yor, forsiy qismida 163 g’azal, 419 ruboiy, 7 qit’a, 1 fard, 1 masnaviy, tarj е band, 3 muammo mavjud. Bulardan tashqari, Shoirning har х il asarlari ham bor. Jumladan, a х loqiy-didaktik ruhdagi «Omonatnoma», «Shavqnoma», «G’ayratnoma», «Sabrnoma» singari masnaviylari ham forsiy d е vondan joy olgan. Ubaydiy ijodi uning yashagan davridayoq ilm-ijod ahlining diqqatini o’ziga jalb etgan. SHulardan biri Ubaydiyga zamondosh bo’lgan mashhur pir Х oja Ahmad bin Mavlono Jaloliddin Kosoniy-Ma х dumi A’zamdir. Bu sha х sni shayboniylardan bo’lgan Jonib е k Sulton A х sidan Karmanaga olib k е lgan. Uning vafotidan k е yin ma х dumi A’zam Bu х oroga ko’chib borgan. Bu vaqtda Bu х oroda