logo

Advakatura va O’zbekiston Respublikasi Inson huquqlari bo’yicha milliy markaz

Загружено в:

20.11.2024

Скачано:

0

Размер:

3200.896484375 KB
Mavzu : Advakatura va 
O’zbekiston Respublikasi Inson 
huquqlari bo’yicha milliy markaz Reja:
1 .A dvokatura va inson huquqlari: xalqaro huquq jihati.
2.  Inson huquqlari bo‘yicha milliy institutlar tushunchasi va 
tizimi. 
3.  Advokatura va O‘zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi Inson 
huquqlari bo‘yicha vakili (Ombudsman). 
4. Advokatura va O‘zbekiston Respublikasi Inson huquqlari 
bo‘yicha millik markaz.   Inson huquqlari 1. Advokatura va inson 
huquqlari: xalqaro huquq jihati 
Bugungi  kunda  advokat  faoliyatini 
xalqaro  miqyosda  huquqiy  va  axloqiy 
tartibga  solish  bazasini  tashkil  qiluvchi 
quyidagi  asosiy  xalqaro  huquqiy 
hujjatlar mavjud: 
-  26.06.1945  y.da  qabul  qilingan 
BMT  Nizomi,  u  insonlarning  jinsi,  tili, 
dinidan  qat'i  nazar,  inson  huquqlari 
hurmat  qilinadigan  va  qonuniylikka 
rioya  etiladigan  sharoitlar  yaratilishiga 
bo‘lgan huquqini e'lon qildi; 
-  10.12.1948  y.da  qabul  qilingan 
Insong  huquqlari  umumjahon 
deklaratsiyasi,  u  barchaning  qonun 
oldida  tengligi,  aybsizlik 
prezumpsiyasini, ishning sudda xolis va 
ochiq  ko‘rilishi  tamoyillarini 
mustahkamladi  va,  eng  muhimi, 
himoya kafolatlarini berdi;    Parij tamoyillari (1991 y.) yoki Insn huquqlari bo‘yicha milliy 
institutlar tashkil topishi va samarali faoliyat yuritishi bo‘yicha 
tamoyillar to‘plami, ular mazkur tadrijiy rivojlanishda muhim 
qadam bo‘ldi. Ularda inosn huquqlari bo‘yicha milliy komissiyaning 
standart maoqim va konsultatsiyaviy rolini belgilash yo‘li orqali 
milliy institut konsepsiyasini aniqlashga urinish amalga oshirildi. 
Agar bu tendrillar faqat “komissiya” deb belgilangan institutlarga 
emas, milliy institutlarning umumiy toifasiga nisbatan tatbiq 
qilinsa, bunday holda milliy institut konstitutsiya yoki qonun bilan 
inson huquqlari sohasidagi aniq funksiyalarni amalga oshirish 
uchun ta'sis etilgan organ bo‘lishi lozim. Bu yondashuv ushbu 
toifadan nafaqat ko‘proq umumiy funksiyalarga ega (masalan, 
ma'muriy tribunallar) davlat organlarini, balki qonunlarda tilga 
olinmaydigan barcha boshqa tashkilotlarni ham mustasno qilish 
uchun qo‘llaniladi. 
  I NSON HUQUQLA RI  MI LLI Y  MA RK A ZI , Oʻzbe k ist on 
Re spublik asi I nson huquqlari boʻy icha milliy  mark azi – OʻzR 
Prezide nt ining f armoni (1996-y il 31 ok t .) bilan t uzilgan 
mark az. I nson huquk lari va e rk inlik larini muhof aza 
qilishning t aʼsirli vosit asini barpo e t ish, x alqaro t ashk ilot lar 
hamda huquqni muhof aza qilish t ashk ilot lari bilan 
hamk orlik ni k e ngay t irish, dav lat  muassasalari xodimlari va 
barcha aholining inson huquk ut ri boʻy icha madaniy at ini 
oshirish maqsadida, BMTning inson huquqlari va boshqaruv 
t izimini de -mok rat iy alashni qoʻllabquvvat lash dast uriga 
muv ofi q t ashk il e t ilgan. Davlat ga qarashli, t ax lil, maslahat , 
idoralararo va muvofi k lasht irish organi hisoblanadi. A sosiy  
vazif alari: inson huquqlari boʻy icha milliy  harak at  re jasini 
ishlab chiqish; shu soxaga oid milliy  maʼruzalar t ay y orlash; 
t e gishli oʻquv -uslubiy  adabiy ot lar nashr e t ish, t adqiqot lar 
oʻt k azish. 2. Inson huquqlari bo‘yicha milliy institutlar tushunchasi va tizimi   Individga  eng  yaqin,  umumiy  va  u  foydalana  oladigani  milliy  inson 
huquqlarini  himoya  qilish  vaositalari  –  ham  fuqarolik,  ham  siyosiy  jamiyat 
institutlari  sanaladi.  Inson  huquqlari  va  erkinliklari  –  bu  inson  hayotining 
shunday  jihatiki,  unga  nisbatan  tahdidning  asosiy  manbasi  davlatning  o‘zi 
bo‘ladi.  barcha  hokimiyat  institutlari  va,  avvalo,  o‘zida  siyosiy  hokimiyatni 
ifodalovchi  davlatga,  o‘z  hokimiyatini  mutlaqlashtirishga  intilish  xosdir,  bunga 
faqat  unda  yashovchi  insonlarning  huqulari  va  erkinliklarini  cheklash 
orqaligina  erishish  mumkin.  Insonni  himoya  qilishdagi  eng  samarali  vositalar 
esa  fuqarolik  jamiyati  vositalari,  mexanizmlari  va  institutlari  sanaladi.  Bu  – 
ta'lim  institutlari,  assotsiatsiyalar,  aholi  guruhlari  va  qatlamlari  (ayollar, 
nogironlar,  faxriylar,  yollanma  ishchilar,  harbiy  xizmatchilar,  olimlar,  shifokorlar 
va  h.k.)ning  birlashmalari  va  uyushmalari,  jamoat  komissiyalari  va  inson 
huquqlarini himoya qilish markazlaridir.  Inson  huquqlari  va  erkinliklarini  himoya  qilishning  asosiy  milliy  vositasi 
davlatning  Asosiy  qonuni  (Konstitutsiyasi)dir,  u  siyosiy  boshqaruv  shaklini  va 
fuqarolarning  hamda  ular  ta'sis  etgan  davlatning  huquq  va  majburiyatlari 
mutanosibligi  aks  etadi.  U  siyosiy  jamiyat  sub'ektlari  va  institutlari  o‘rtasida 
hokmimiyat  va  hokimiyat  vakolatlarini  taqsimlaydi,  ularning  shakllanishi 
taomillarini  va  ularning  o‘zaro  aloqasi  usullarini  belgilaydi,  toki  ularning  birortasi 
qonun  tomonidan  belgilangan  o‘z  vakolatlari  doirasidan  chiqib  ketmasin.  Har  bir 
institut  faoliyatining  maqsadi  va  siyosiy  munosabatlarning  murakkab  tizimining 
har bir sub'ektining majburiyatlari aniq belgilanadi. 
Fuqarolik  jamiyati  institutlari  inson  huquqlari  buzilishining  oldini  oladilar, 
ularga  rioya  etilishining  tegishli  kafolatlarini  yaratadilar  va  huquqbuzarlar  yo‘lida 
to‘siqlar  yaratadilar.  Yollanma  ishchilar  ijtimoiy  va  iqtisodiy  huquqlarini  himoya 
qilishda kasaba uyushmalari va ularning turli miqyosdagi birlashmalari muhim rol 
o‘ynaydi.  Inson  huquqlarini  himoya  qilish  bo‘yicha  jamoat  komissiyalari, 
kengashlar  va  markazlar  turli  davlat  institutlari  tomonidan  inson  huquqlari 
buzilishining,  ularning  harakatsizligining  aniq  aktlarini  to‘playdilar  va 
umumlashtiradilar,  ularni  oshkor  etadilar  va  jamiyat  mulkiga  aylantiradilar.  Bu  – 
inson  himoyasining  o‘ziga  xos  nazorat  minoralari  va  tabiiy  chegarachilaridir,  shu 
vaqtning  o‘zida  ular  qo‘ng‘iroq  bo‘lib,  ilg‘or  va  taraqqiyparvar  insonlar  har  bir 
inson  huquqi  buzilishi  holatida  bong  uradilar  va  ular  to  xato  tuzalmagunicha 
bong  urishdan  to‘xtamaydilar.  Aholining  shunday  birlashmalarining  soni 
muntazam o‘sib bormoqda, ular faoliyatining doirasi esa kengayib bormoqda.  Inson  huquqlarini  himoya  qilish  bo‘yicha  milliy 
institutlar  faoliyatining  asosiy  xalqaro  standarti 
(hujjati)  “Parij  tamoyillari”  nomi  bilan  mashg‘ur 
tavsiyalar va tamoyillardir. 
“ Parij  tamoyillari”  BMT  Bosh  assambleyasi 
tomonidan  1993  yil  20  dekabrda  tasdiqlangan 
(№48/134) va IHMI quyidagi tavsiflarga ega bo‘lishi 
kerak: 
1. huquqlarni himoya qilish bo‘yicha keng vakolatlar; 
2. qonunchilik bilan mustahkamlanganlik; 
3. mustaqillik; 
4. keng vakillik doirasi; 
5. fuqarolar shikoyatini ko‘rib chiqish imkoniyati. 
Inson huquqlari institutlarining asosiy shakllari:  1.  Ombudsmanlar  (davlat  hokimiyati  harakatlari 
qonuniyligini ta'minlaydilar); 
2.  inson  huquqlari  bo‘yicha  komissiyalar  va  milliy 
markazlar  cheloveka  (inson  huquqlarini  o‘rganish  va 
targ‘ib etish); 
3.  inson  huquqlari  bo‘yicha  ixtisoslashgan 
muassasalar  (bolalar,  xotin-qizlar,  kamchiliklar, 
nogironlar va b. huquqlarini himoya qilish) 
  3 . Advokatura va O‘zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi Inson huquqlari bo‘yicha 
vakili (Ombudsman )  
•
Ombudsman institutining yuzaga kelishi 
omillari  va  rivojlanish  tarixi  G‘arb  va 
Sharqning  u  yoki  bu  madaniyat  yetakchiligi 
borasidagi asriy raqobati bilan bog‘liqdir. 
•
Masalan, G‘arbda ombudsman timsoli – 
bu hokimiyat ta'qiblaridan fuqarolarni himoya 
qilish  choralarini  ko‘rgan  Rimning  sivitatis 
(“Xalq  himoyachisi”)dir.  Sharqda  esa  bu 
shariatga  (savdo,  xatti-harakatlar,  muloqot  va 
boshqalarda) amal qilinishini nazorat qiluvchi 
shaxs – muhtasibdir. 
•
Ombudsman mutaqil mansabdor shaxs bo‘lib, 
davlat amaldorlari harakatlari ustidan 
shikotlarni qabul qiladi va o‘z tavsiyalarini 
beradi, to‘g‘ri, ular qonun kuchiga ega emas. 
Ombudsman institutining afzalligi shundaki, 
fuqarolarning    Oliy  Majlis  inson  huquqlari  bo‘yicha  vakilining  boshqa  davlat 
huquqni  muhofaza  qilish  tuzilmalaridan  qat'iy  farqi  shundaki,  u, 
yuqoridagilardan  farqli  o‘laroq,  mavjud  huquqiy  maydonda  ish 
yuritibgina  qolmay,  inson  huquqlarini  himoya  qilishni  yaxshilash 
maqsadida  uni  takomillashtirish  va  modernizatsiya  qilish  uchun 
muayyan sa'y-harakatlar qilish vazifasiga ham ega. 
1995  yilda  qariyb  200  ta  murojaat  qabul  qilingan.  Faoliyatning 
dastlabki  o‘n  yilida  –  40  mingta  murojaat  (yarmidan  ko‘pi  –  sudlar  va 
huquqni  muhofaza  qilish  organlari  ustidan  shikoyatlar).  Bugungi 
kunda,  fuqarolar  murojaatlarining  umumiy  soni  100  mingtaga 
yaqinlashmoqda. 
Ombudsman quyidagilar huquqlari sohasida monitoring yuritadi: 
  ayollar va bolalar, 
  mahbuslar; 
  sudlarga murojaaat qilish va b.  •
Ombudsmanning  nazorat 
faoliyati  uning  mintaqaviy  vakillari, 
boqsha  inson  huquqlari  bo‘yicha 
milliy  institutlar  vakillari,  NNT, 
yuristlar,  jumladan  advokatlar 
ishtirokida amalga oshiriladi. 
•
Advokatura  bilan  birga  ma'rifiy 
faoliyat  amalga  oshiriladi 
(“Demokratizatsiya  va  inson 
huquqlari”  jurnali  hammuassisi). 
Advokatlar  ishtirokida  va  advokatlar 
uchun  treninglar,  seimnarlar  va 
konferensiyalar o‘tkaziladi. 76   4. Advokatura va O‘zbekiston Respublikasi Inson huquqlari bo‘yicha millik 
markaz 
•
2012  yilga  ma'lumotlarga  ko‘ra,  inson  huquqlari  bo‘yicha 
komissiyalar va milliy markazlar dunyoning 60dan ziyod davlatlarida 
tashkil etilgan. 
•
1947 y. – Fransiya, 1978 y. – Kanada, 1981 y. – Avstraliya va b. 
•
O‘zbekiston  Respublikasi  Inson  huquqlari  bo‘yicha  milliy 
markazi  O‘zbekiston  Respublikasi  Prezidentining  1996  yil  31 
oktyabrdagi  “O‘zbekiston  Respublikasining  Inson  huquqlari 
bo‘yicha  milliy  markazini  tashkil  etish  to‘g‘risida”gi  Farmoniga 
muvofiq tashkil etildi.   O‘zbekiston Respublikasi Inson huquqlari bo‘yicha milliy markazi: 
- davlat; 
- tahliliy; 
- konsultativ; 
- idoralararo; 
- muvofiqlashtiruvchi organ sanaladi. 
Vazirlar  Mahkamasining  1996  yil  13  noyabrdagi  399-  son  Qarori  bilan 
O‘zbekiston  Respublikasi  Inson  huquqlari  bo‘yicha  milliy  markazi  to‘g‘risidagi 
Nizom tasdiqlandi (quyida – Markaz).  Markaz tashkil etishdan quyidagi maqsadlar ko‘zda tutilgan: 
•
  inson  huquqlari  va  erkinliklarini  himoya  qilishning  amaliy  mexanizmini 
tashkil etish; 
•
  xalqaro  va  huquqni  muhofaza  qilish  tashkilotlari  bilan  hamkorlikni 
kengaytirish; 
•
  davlat muassasalari xodimlari va barcha aholining inson huquqlari masalalari 
bo‘yicha madaniyatini oshirish.   Markazga quyidagi huquqlar berilgan: 
  muvofiqlashtiruvchi  va  boshqa  kengashlar,  inson 
huquqini  himoya  qilishning  holatini  o‘rganish  bo‘yicha 
ekspert komissiyalarini tuzish; 
  olimlar,  inson  huquqlari  borasida  axborot-tahliliy 
materiallar  tayyorlash  bo‘yicha  mutaxassislardan  iborat 
vaqtinchalik ishchi guruhlar tuzish; 
  konsultatsiya  uchun,  inson  huquqlari  sohasin 
o‘rganish  va  takliflar  tayyorlash  uchun  ham  mahalliy, 
ham  xorijiy  olimlar,  mutaxassislar,  ekspertlar  va  h.k.  jalb 
etadi.  FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
•
1. Advokatura. Oliy o’quv yurtlari uchun darslik. Egamberdiev A.U., 
Ahmedov  R.T.,  Mirzaev  Sh.M.,  Fazilov  F.,  Nikonov  I.,  Sayfieva  G. 
T.: TDYuU nashriyoti, 2016. - 250 bet.
•
2.  Advokatura.  Darslik.  Mualliflar  jamoasi.  –  Toshkent:  TDYU, 
2019. – 195 bet
•
3. Advokatura darslik // Mas’ul muharrir y.f.n., prof. D. Habibullayev 
- T.: TDYU, 2021. - 108 bet.  •
Bundan tashqari, uning vazifalariga quyidagilar kiradi: 
•
1)  inson  huchuvlarini  g‘imoya  qilish  va  qo‘shma  loyihalarni  amalga  oshirish 
masalalari bo‘yicha xalqaro va nodavlat tashkilotlari bilan hamkorlik; 
•
2)  inson  huquqlari  sohasidagi  davlatlararo  ikki  tomonlama  va  ko‘p 
tomonlama  kelishuvlarni  ishlab  chiqish,  ekspert  baholash  va  ularning  kelishuvida 
qatnashish; 
•
3)  davlat  hokimiyati  va  boshqaruvi  organlari,  shuningdek  jamoat 
birlashmalariga inson huquqlari bo‘yicha konsultatsiya berish; 
•
4)  inson  huquqlarini  rag‘batlantirish  va  himoya  qilish  borasida  ta'lim  berish, 
targ‘ib  qilish,  o‘quv-uslubiy  adabiyotlar  chop  etish  bo‘yicha  davlat  organlari 
faoliyatini  muvofiqlashtirish;  fuqarolar  huquqlari  va  erkinliklarini  amalga  oshirish 
va rivojlantirish bo‘yicha axborot ma'lumot bazalarini tashkil etish.   E’TIBORINGIZ UCHUN TASHAKKUR

Mavzu : Advakatura va O’zbekiston Respublikasi Inson huquqlari bo’yicha milliy markaz

Reja: 1 .A dvokatura va inson huquqlari: xalqaro huquq jihati. 2. Inson huquqlari bo‘yicha milliy institutlar tushunchasi va tizimi. 3. Advokatura va O‘zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi Inson huquqlari bo‘yicha vakili (Ombudsman). 4. Advokatura va O‘zbekiston Respublikasi Inson huquqlari bo‘yicha millik markaz.

Inson huquqlari

1. Advokatura va inson huquqlari: xalqaro huquq jihati Bugungi kunda advokat faoliyatini xalqaro miqyosda huquqiy va axloqiy tartibga solish bazasini tashkil qiluvchi quyidagi asosiy xalqaro huquqiy hujjatlar mavjud: - 26.06.1945 y.da qabul qilingan BMT Nizomi, u insonlarning jinsi, tili, dinidan qat'i nazar, inson huquqlari hurmat qilinadigan va qonuniylikka rioya etiladigan sharoitlar yaratilishiga bo‘lgan huquqini e'lon qildi; - 10.12.1948 y.da qabul qilingan Insong huquqlari umumjahon deklaratsiyasi, u barchaning qonun oldida tengligi, aybsizlik prezumpsiyasini, ishning sudda xolis va ochiq ko‘rilishi tamoyillarini mustahkamladi va, eng muhimi, himoya kafolatlarini berdi;

Parij tamoyillari (1991 y.) yoki Insn huquqlari bo‘yicha milliy institutlar tashkil topishi va samarali faoliyat yuritishi bo‘yicha tamoyillar to‘plami, ular mazkur tadrijiy rivojlanishda muhim qadam bo‘ldi. Ularda inosn huquqlari bo‘yicha milliy komissiyaning standart maoqim va konsultatsiyaviy rolini belgilash yo‘li orqali milliy institut konsepsiyasini aniqlashga urinish amalga oshirildi. Agar bu tendrillar faqat “komissiya” deb belgilangan institutlarga emas, milliy institutlarning umumiy toifasiga nisbatan tatbiq qilinsa, bunday holda milliy institut konstitutsiya yoki qonun bilan inson huquqlari sohasidagi aniq funksiyalarni amalga oshirish uchun ta'sis etilgan organ bo‘lishi lozim. Bu yondashuv ushbu toifadan nafaqat ko‘proq umumiy funksiyalarga ega (masalan, ma'muriy tribunallar) davlat organlarini, balki qonunlarda tilga olinmaydigan barcha boshqa tashkilotlarni ham mustasno qilish uchun qo‘llaniladi.