ЛЕКСИКОЛОГИЯ ҲАМЧУН ЯК ҚИСМИ ФАННИ ЗАБОНШИНОС Ӣ Лексикология яке аз қисмҳои асосии фанни забоншинос ба шумор меравад. Ҳар ӣ як забон лексикологияи ба худ хос дорад, ки он та ркиби луғавии ҳ амон забонро меом ӯ зад. Лексикология (луғатом ӯ з ӣ ), ки аз калимаҳои юнонии lexis - луғат ва log о s – таълимот гирифта шудааст, таркиби луғавии ин ё он забонро меом ӯ зад.

Лексикология ба се қисм ҷ удо мешавад: 1. Лексика, ки таркиби лу ғ авии забон ва боигарии кали ма ҳ ои онро меом ӯ зад. 2. Семасиология (семанти к а), ки ҷ и ҳ ат ҳ ои маъноии калима ҳ оро меом ӯ зад. 3. Этимология, ки таърихи п айдоиши калима ва сабаб ҳ ои б а ву ҷ уд омадани онро меом ӯ зад . Ин се қисми лексикология, а лбатта, дар ало қ аманд ӣ ва вобастаг ӣ ба ҳамдигар ом ӯ хта мешавад.

Лексикология асосан се хел мешавад: 1 . Лексикологияи умум ӣ , к и қонуният ҳ ои калима ва таркиби лу ғ авии ҳамаи забон ҳ оро меом задӯ 2. Лексикологияи муқоисав ӣ , ки таркиби лу ғ авии забон ҳ ои ба ҳам наздик (хеш) ё якчанд забонро меом зад. ӯ 3. Лексикологияи ин ё он забони ало ҳ ида , ки дар навбати худ ба ду удо мешавад: ҷ а) лексикологияи таърих ӣ , ки таърихи инкишофёбии т аркиби луғавии ягон забон ва п айдоиши калимаҳои онро меом ӯ з а д. б ) Лексикологияи тасвир ӣ , ки калимаҳо ва боигарии ҳ ози раи таркиби луғавии ин ё он забони алоҳидар о меом зад. ӯ

Лексикологияи тасвир ӣ калимаҳои гуногуни таркиби луғавии забони ҳозира, мавқеъ, маъно, хусусиятҳои истеъмол и муносибатҳои байни ҳамдигарии калимаҳо, инчунин қонуниятхои характерноки таркиби луғавиро муайян менамояд. Лексикологияи тасвир бо тамоми ӣ хелҳои лексикология, хусусан бо лексикологияи таърих ва муқоисав , ӣ ӣ алоқаи мустаҳкам дорад.

Ғайр аз ин, лексикология, ҳамчун як қисми фанни забоншинос , бо қисмҳои дигари он – ӣ фонетика, грамматика (морфология, синтаксис), орфография, стилистика ва ғайра алоқаи зич дорад. Дар ҳар кадоми ин бобҳо ягон иҳати калима ом хта ҷ ӯ мешавад. Масалан, дар фонетика иҳати овозии ҷ калима, дар морфология – калима, усулҳои калимасоз , тағирёбии калима ва монанди инҳо, дар ӣ синтаксис – умла, роҳҳои асосии иборасоз ва ҷ ӣ умласоз , хелҳои онҳо, вазифаҳои синтаксисии ҷ ӣ калимаю ибораҳо ва ғайра дар орфография –имлои калима, тарзҳои дурустнависии он, дар стилистика (услубшинос ) – хусусиятҳои услубии калима ом хта ӣ ӯ мешавад.