logo

BO’Z TUPROQLAR TARKIBIDAGI GUMUS FRAKSIYALARINI ANIQLASH USULLARINI QIYOSIY TAHLILI

Yuklangan vaqt:

12.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

788.8515625 KB
BO’Z TUPROQLAR TARKIBIDAGI GUMUS FRAKSIYALARINI
ANIQLASH USULLARINI QIYOSIY TAHLILI.
MUNDAREJA
                                                                                                  bet
      Kirish    ………………………………………………………………...……3
I.-Bob. Bo`z tuproqlarning  gumus holati  va ularning tarkibidagi organik stabil
va   barqaror   fraksiyalarini   o`rganish.(   Adabiyotlar   sharhi )
……………………… ………………………………………………...10
1.1Bo`z tuproqlarni gumus holati bo`yicha tadqiqotlar  tahlili……………....10
1.2  Gumusning fraksion tarkibi o`rganish bo`yicha o`tkazilgan tadqiqotlari.18
1.3Gumus fraksiyalarini o`rganish usullarining qiyosiy                        
tahlili…………………………………………………………………………....21
II.-Bob .Tadqiqot o`tkazilish sharoitlari va uslublari……….......................33
2.1 Tadqiqot o`tkazilgan joyning tuproq va iqlim sharoiti……………..…..…33
2.2  Tadqiqot uslublari…………………………………………………….…..39
III-Bob.     Bo`z   tuproqlar   gumus   holati     va   gumus   fraksion   tarkibini   o`rganish
usullari ,natijalarini qiyosiy tahlili………....................................................48
3.1 I.V.Tyurin  ( Ponamareva-Plotnikov )usulida bo`z tuproqlar gumus holatini 
aniqlash, fraksion guruhlar shakllanish qonuniyatlari……………………….…55
3.2 M.M. Kononova, N.P. Belchikovalarning usulida gumusning fraksion guruhlar
shakllanishini o`rganish natijalari ……………………………………….…….48
3.3 Bo`z tuproqlar gumus holati ,gumus fraksion tarkibini o`rganish  turli 
usullarning qiyosiy tahlili………………………………………………..….…62
Xulosalar  ……………………………………………….………………..…….71
Foydalanilgan adabiyotlar ro`yxati …………………………….……….……74
Ilovalar………………………………………………….…………………..….83
                   Kirish
Tuproq   unumdorligi   uning   gumus   holatiga   bog‘liq   bo‘ladi.   Tuproq
gumus   holati   ijobiy   tomonga   o‘zgarsa   tuproq   unumdorligi   ortib   boradi.
Shuning uchun tuproq gumus holatini  boshqarish orqali tuproq unumdorligini
kerakli tomonga o‘zgartirish mumkin. Tuproqda gumus miqdorini ortib borishi
bilan   tuproq   strukturasi,   havo,   issiqlik,   oziq   va   suv   rejimlari   yaxshilanadi,
tuproqda   oziq   moddalar   miqdori   ortadi.   S h u   bilan   birga   tuproqda   gumus
miqdori   va   zahirasini   ortishi   ekinlar   hosildorligini   keskin   ortib   ketishiga   olib
keladi.
Tuproqlarni   gumus   ta`minlanish   darajasi   bo`yicha   klassifikatsiyasi
D.S.Orlov,   L.A.   Grishina   tomonidan   1981   yillarda   ishlab   chiqilgan.   Bunga
ko`ra gumus miqdori 10% dan yuqori bo`lsa ta`minlanish darajasi juda yuqori
bo`ladi.   6-10   %gacha   bo`lsa   gumus   miqdori   ta`minlanish   darajasi   yuqori
bo`lishi, 4-6 %gacha bo`lsa  ta`minlanish darajasi o`rtacha, 2-4 % gacha bo`lsa
ta`minlanish  darajasi  past,  2%  dan  kam   bo`lsa  ta`minlanish  darajasi   juda past
tuproqlar   hisoblananishini   klassifikatsiyaga   ajratib   berilgan.   Ushbu
klassifikasiyasiga   ko’ra,   bo’z   tuproqlar   mintaqasining   tuproqlarning   asosiy
qismi gumus ta’minlanganlik darajasi bo’yicha juda past guruhiga kiradi.
T.N.Kulakovskaya (1978) ma’lumotiga ko‘ra, tuproqda gumus miqdorini
1% dan 2,2% gacha oshirish arpa hosildorligini 14,7 s/ga dan 21,6 s/ga gacha
oshiradi, bunda mineral o‘g‘itlarning hosil hisobiga qoplanishi 3 marta ortadi.
A.M. Likovning (1978)  qayd etishicha,  vegetasion  tajribada gumus  miqdorini
1,2% dan 3,68% gacha ko‘tarilishi arpa hosildorligini o‘g‘it me’yoriga bog‘liq
ravishda 1,5-2 marta oshiradi.
O`zbekistonning   iqtisodiy   rivojlanishi   hayotning   barcha   sohalarida
islohotlarning   keng   joriy   etishni   talab   etadi.   Qishloq   xo`jaligi   taraqqiyotida
yetishtirilayotgan   ekinlarida   yuqori   va   sifati   hosil   olishni   ta`minlashda
dehqonchilini  kimyolashtirish  muhim  ahamiyat  kasb  etadi.   Agronomik  kimyo
yoki   agrokimyo   o`simliklarning   mineral   oziqlanishi,   ekinlar   hosildorligini, tuproq   unumdorligini   oshirish   uchun   tuproq   o`simlik   o`g`itlar   va   boshqa
kimyolashtirish vositasi qo`llash haqidagi fan bo`lib hisoblanadi.  
Qishloq   xo‘jaligi   sohasida   amalga   oshirilayotgan   islohotlar   va   tarkibiy
o‘zgarishlarni   yanada   chuqurlashtirish,   yer   va   suv   resurslaridan   samarali
foydalanish 2023-yil va yaqin istiqbolga mo'ljallangan iqtisodiy dasturiinizning
muhim   yo‘nalishidir.   Xo‘jalik   yuritishtiing   ferinerlik   tizimiga   o‘tilishi
munosabati bilan fermerlar uchun ijara mulki huquqi asosida ajratiladigan yer
maydonlarini   optimallashtirish   masalasi   dolzarb   bo‘lib   qolmoqda.
Respublikamiz   o'zining   ajoyib   tabiati,   takrorlanmas   manzarasi,   qazilma
boyliklari,   xilma-xil   o‘simlik   va   hayvonot   dunyosiga   boy   bo‘lgan   va   nihoyat
saxovatli,   unumdor   tuproq   qoplamiga   egbo‘lgan   O’zbekiston   Respublikasi
mustaqillikka   erishganidan   so‘ng   xalq   xo‘jaligining   barcha   sohalaridagi   kabi
dehqonchilik sohasida  ham  yangi tizimlar, ya’ni dehqon-fermer, agrofirma va
boshqa tizimlar paydo bo‘ldi. 
Lekin, tproqdagi gumus agrotexnik   jarayonlarga chidamli bo`lsada, asta
sekin   minerallaashadi.   Organik   va   mineral   o`g`itlar,   o`simlik   qoldiqlarini
haydash     tuproqda   gumus   va   azotni   oshiirshga   yordam   beradi.   Tuproqda
doimiy ravishda gumusning paydo bo`lishi va yemirlishi bo`lib turadi. Gumus
mikrobiologik jarayonlarda ishtirok etadi. 
Tuproqdagi   organik   moddalar   o`simlikning   hayot   faoliyati,
mikroorganizmlar   va   tuproq   faunasi   ta`sirida   hosil   bo`lgan.   Organik
moddalarning   to`liq   parchalanishi   aeratsiyadan   tashqari   harorat,   tuproq
reaksiyasi   organik   moddalar   miqdori,   oziqa   moddalar,   azot,   fosfor,   va
boshqalar   kuchli   ta`sir   ko`rsatadi.   Organik   moddalarning   parchalansi   sodir
bo`laganda o`simlik oziqa elementlari, suv va havo bilan yaxshi  ta`minlanadi,
tuproq unumdorligi tejalib sarflanadi, suvda eruvchan oziqa moddalar  yer osti
va daryo suvlariga oqib ketishi sodir bo`lmaydi.  Hozirgi   paytda   hosildorlikni   oshirish   juda   muhim   hisoblanadi.   Chunki
yer maydoni chegaralangan. Aholi soni esa tez o’smoqda. Shuning uchun ham
qishloq xo’jaligining intensivlashtirish aktual masaladir. 
Qishloq   xo’jaligini   intensivikatsiyalashning   zvenolaridan   biri   bo’lib
qishloq  xo’jaligini  kimyolashtirish,  shu  jumladan  o’g’itlarni   ratsional   qo’llash
hisoblanadi.   O’g’itlarni   qo'llash   esa   qishloq   xo’jalik   ekinlarining   oziq
elementlarga   bo’lgan   talabini   va   tuproqdagi   oziq   elementlar   miqdorini   aniq
bilishga   asoslangan   bo’lishi   kerak.   Darajasini   bila   turib   qishloq   xo’jalik
ekinlarining   o’g’itlarga   bo’lgan   talabini   aniqlash   mumkin.   Qishl о q
х o`j а ligid а gi   kimyol а shtirish   j а d а l   sur` а td а   riv о jl а n а yotg а n   bir   p а ytd а
х o`j а likl а r   v а   mut аха ssisl а r   о ldig а   min е r а l   v а   о rg а nik   o`g`itl а rd а n,
shuningd е k,   y е rl а rni   kimyoviy   m е li о r а tsiyal а sh   v о sit а l а rid а n   о qil о n а   v а
unumli   f о yd а l а nish   v а zif а l а ri   qo`yilm о qd а .   O`g`itl а rd а n   m а qs а dg а   muv о fiq
r а vishd а   f о yd а l а nish,   kimyoviy   m е li о r а tsiya   t а dbirl а rini   ilmiy   а s о sl а ng а n
h о ld а   o`tk а zish   ko`p   jih а td а n   х o`j а lik   tupr о q   sh а r о itl а rini   h а r   t о m о nl а m а
o`rg а nishg а  b о g`liqdir. 
Tupr о q   gumusida,   а s о s а n,   ul а rning   unumd о rligini   b а h о l а shg а   muhim
his о bl а ng а n   tupr о ql а rning   m о rf о l о gik   v а   g е n е tik   х ususiyatl а ri   а ks   ettirilg а n
bo`l а di.   Gumusning   guruhiy   va   fraksion   tarkibi   bo’yicha   ma’lumotlari
tuproqlarning   m а d а niyl а shg а n   d а r а j а si   v а   b о shq а   bir   q а t о r   хо ss а l а ri   h а qid а
fikr yuritishg а  imk о n b е r а di. 
Dissertatsiya   ishining   dolzarbligi:   Turli   xil   tuproq   tiplarida   gumus
miqdori aniqlash hozirgi kunda juda dolzarb muommolardan bo`lib kelmoqda.
Sababi   tuproqning   organik   moddalar   bilan   qanchalik   ta`milanganligini   bilish
ahamiyatli   hisoblanadi.   Gumus   –   tuproqning   qanchalik   sifatli   ekanligini
anglatadi,   chunki,   tuproqda   gumus   miqdori   qancha   ko`p   bo`lsa   shuncha   ko`p
hosil   olish   imkonini   beradi.   Gumus   tuproqda   belgilangan   miqdordan   kam
bo`laganligi aniqlansa unga tegishli chora tadbirlar ko`riladi. Tuproq   unumdorligi   uning   gumus   holatiga   bog‘liq   bo‘ladi.   Tuproq
gumus   holati   ijobiy   tomonga   o‘zgarsa   tuproq   unumdorligi   ortib   boradi.
Shuning uchun tuproq gumus holatini  boshqarish orqali tuproq unumdorligini
kerakli tomonga o‘zgartirish mumkin. 
Oxirgi   yillarda   dehqonchilikni   jadal   tizimga   o‘tishi   munosabati   bilan
tuproqda   gumus   miqdori,   zahirasi   va   sifati   pasayib   bormoqda.   Buning
natijasida   tuproq   unumdorligi,   xossa   va   rejimlari   yomonlashmoqda.   Bu   esa
qishloq xo‘jalik ekinlaridan yuqori va sifatli hosil olishga to‘sqinlik qilmoqda.
Chunki   tuproqning   agrofizik   xossalari,   strukturasi,   zichligi,   suv   va   havo
rejimlari, agrokimyoviy xossalari, yalpi va harakatchan oziq moddalar miqdori,
buferligi,   singdirish   sig‘imi,   mikrobiologik   xossalari   tuproqning   gumus
holatiga   bog‘liq   bo‘ladi.   Gumus   miqdori   va   zahirasi   kamayganda,   sifati
pasayganda   bu   ko‘rsatkichlar   pasayib   tuproq   unumdorligiga   salbiy   ta’sir
ko‘rsatadi. 
Gumus miqdori va zahirasini ko‘payishi yoki kamayishiga ko‘plab tabiiy
va   antropogen   omillar   ta’sir   ko‘rsatadi.   Shuning   uchun   ham   ushbu   tabiiy   va
anropogen   omillarning   tuproq   gumus   holatiga   ta’sirini   o‘rganish   va   ularni
tuproqning   hozirgi   gumus   holatini   shakllanishidagi   rolini   aniqlash,   gumusni
parchalanish   va   hosil   bo‘lish   mexanizmlarini   tadqiq   qilish   o`ta   dolzarb
hisoblanadi.
  Gumus   turli   xil   tarkibiy   qismlardan   tashkil   topgan   bo`lib,   uning
fraksiyalarini   aniqlash   tuproqdagi   yanada   muhim   jarayonlarni   o’rganishga
xizmat   qiladi.   Shuning   uchun   turli   xil   tabiiy   va   antropogen   omillar   ta’sirida
o’ziga   hos   xususiyatlariga   ega   bolgan   tuproqlarning   gumusning   tarkibi   va
uning   o’zgarish   qonuniyatlarni   o’rganish   muhim   hisoblanadi.   Bizning
mintaqamizda   asosan   bo`z   tuproqlar   keng   tarqalganligi   sababli   biz   shu
tuproqlarni tadqiqot ob’ekti qilib tanladik.  Tadqiqotning   maqsadi:     Bo`z   tuproqlarda   gumusning   miqdoriy,
guruhiy   va   fraksiyaviy   tarkibini   aniqlashning   samarali   usulini   tanlash   va   shu
asosida o’rganilayotgan tuproqlarning gumus holatini baholashda foydalanish .
Tadqiqot vazifalari.
 Ilmiy adabiyotlarni  o’rgangan holda, bo’z tuproqlar  mintaqasida  gumus
miqdorini va tarkibini tahlil qilishda foydalanadigan usullani o’rganish;
 O’rganilayotgan   tuproqlarda   gumus   miqdorini   turli   xil   usullardan
foydalanib tahlil qilish; 
 O’rganilayotgan   tuproqlarda   gumus   tarkibini   turli   xil   usullardan
foydalanib tahlil qilish;
 Tuproqlarning   gumus   miqdori   va   tarkibini   aniqlashda   foydalandan
usullarni aniqligini va samaradorligini o’rganish;
 Gumus   tarkibi   bo’yicha   tirli   xil   usullarda   olingan   tahlil   natijalariga
qiyosiy baho berish;
 O’rganilayotgan tuproqlarning gumus tarkibini aniqlashning eng maqbul
bo’lgan usulini tanlash va usul natijalaridan bo’z tuproqlarning gumus holatiga
baho berishda foydalanish. 
Tadqiqot  obyektlari.   Bo’z tuproqlar  mintaqasining ayrim  tuproqlardan
olingan   tuproq   namunalari,   tuproq   tarkibidagi   gumusning   umumiy   miqdori,
gumus   tarkibidagi   gumin   va   fulvokislotalarning   miqdori,   gumusning
gidrolizlanmaydigan   qoldiqning   miqdori,   gumin   va   fulvokislotalarning   labil
fraksiyalarning miqdorlari.
Tadqiqot   predmeti .   Bo’z   tuproqlar   mintaqasining   turoq   tarkibidagi
gumusninh labil fraksiyalarni ajratib olish uslubiyatlarning samaradorligi; turli
xil   usullarda   olingan   gumus   tarkibi   bo’yicha   tahlil   natigalarning   aniqligi   va
o’rganilayotgan tuproqlarning gumus holatini ifodalanish darajasi.
Tadqiqot natijalarining nazariy va amaliy ahamiyati:   Bo’z tuproqlar
mintaqasi   sharoitida   tuproq   tarkibidagi   gumusning   miqdori   va   tarkibiy
qisimlarning   nisbatini   tez   va   yoqori   aniqligida   aniqlash   usullarini   o’rganish muhim ahamiyatga ega. Shuning uchun ilmiy ishimizda o’rganilayotgan tahlil
usullari   foydalanib   laboratoriyada   ko’p   taqrorlikda   tahlil   o’tkaib,   bu   tahlil
usullarni   qiyoslab,  ulardan  kam  xarajatli,  vaqtni   tejaydigan  va  aniqligi  yuqori
usulini   tanlash   asosiy   maqsadimiz   bo’ldi.   Shuning   uchun   gumus   fraksiyarni
aniqlashda   bir   qancha   usullarni   va   modifikatsiyalarni   ko`rib   chiqilgan.
Tuproqning   tarkibidagi   gumus   fraksiyalarining   nisbatlari   tuproqning
unumdorlik darajasini  ifodalaydi.Tadqiqot natijalari qishloq xo`jaligi sohasida
nafaqat   bo`z   tuproqlarning,   balki   hamma   tipdagi   tuproqlarning   organik
moddalarining   tarkibiy   tuzilishi   va   unumdorligini   aniqlashda,   ushbu
tuproqlardan   foydalanishda,   ekin   turini   tanlashda   va   o`g`it   me’yorlarni
belgilashda va boshqa masalalarida yordam beradi.
Tadqiqot   natijalarining   e’lon   qilinganligi:   Tadqoqot   natijalari
Toshkent   davlat   agrar   universitetinning   “O‘zbekistonda   agrar   sohani
innovatsion   rivojlantirishning   nazariy   va   amaliy   asoslari”   Respublika   ilmiy-
amaliy   konferensiyasi   “O‘zbekistonda   aqlli   qishloq   xo‘jaligini   joriy   etishning
nazariy va amaliy asoslari” mavzusidagi xalqaro ilmiy-amaliy konferensiyasida
2022 yil 6 oktabrda e’lon qilindi.  Ta’lim fanlarida tadqiqotlar va tendensiyalari
jurnali 2023 yil 2- sonida chop etilgan.
                    Dissertatsiya   ishining   tarkibiy   tuzilishi:   -   Ishning   kirish   qismida
mavzuning dolzarbligi, tadqiqot obyekti va predmeti, maqsadi, vazifalari, ilmiy
va   amaliy   ahamiyati   bayon   etilgan.   Birinchi   bob:   -   Adabiyotlar   sharhi   da
Tuproqshunoslik   va   agrokimyo   sohasida,   bo`z   tuproqlar   va   uning   gumusni
aniqlash   bo`yicha   olimlarning   ilmiy   ishlari   talqin   qilinadi.   Hozirgi   kunda
Yevropada va Markaziy Osiyoda gumusning   fraksiyalarini  anqilash bo`yicha
olimlarning   ishlarining   sharhi   qilindi.   S hu   bilan   birga   gumus   fraksiyalarini
anqilash   usullari   va   yangi   turdagi   modifikatsiyalarining   metodikalari   ham
o’rganildi .   Ikkinchi   bob-   Tadqoqot   sharoitlari   va   uslubiyatlari :   da   b o`z
tuproqlar  mintaqasining tuproq-iqlim sharoiti va tadqiqot uslublari ko’rsatilgan.
Natijalar   tahlili   uchinchi   bobida,   bo’z   tuproqlarning   gumus   tarkibi   aniqlash I.V.Tyurin   (Ponamaryova-Plotnikova)   usulida,   Kononova   va   Belyenchikova
usullarida   tahlil   natijalari   va   ularninq   qiyosiy   bahosi   ko’rsatilgan.   Magistr
dissertatsiya   ishining   xulosa   qismida   bajarilgan   ishlar   natijalarini
ummumlashtirib,   mavzu   bo`yicha   tavsiya   va   takliflar,   foydalanilgan
adabiyotlar   va   internet   saytlari   ro`yxati   hamda   ilovada   jurnal   va
konferensiyalar chop etilgan maqolalar keltirilgan   I.Bo`z tuproqlarning  gumus holati va ularning tarkibidagi organik
stabil va barqaro fraksiyalarini o`rganish.
( Adabiyotlar sharhi)
1.1. Bo`z tuproqlarni gumus holati bo`yicha tadqiqotlar  tahlili.
Bo`z   tuproqlar   mintaqasida   gumus   holati   bo’yicha   tadqoqotlarni
Kononova M.M.,  (1951, 1963), Rozanov A.N. (1951), Remezov  N.T. (1952),
Ponomareva   V.V.   (1956),   Machigin   B.P.   (1957),   Gorbunov   B.V.   (1957),
Belyashnikov A.P. (1957), Lagunova E.P. (1958, 1963), Kozlova N.S. (1966),
Minashina N.G. (1965), Ziyamuxamedov N.A., Rijov S.N. (1975), Tursunova
L.T.,   Ziyamuxamedov   I.A.,   Tashquziev   M.M.     (1979),   Sattarov   D.S.   (1990),
Tursunova   L.T.   (1981),   Risqieva   X.T.   (1989),   Quziev   R.Q.   (2000),   Risqieva
X.T.,   Tashkenbaev   O.N.   (2000),   Xoshimov   F.X.   (1990,   2018)   va   boshqalar
olib   bordilar.   Ushbu   ma`lumotlarga   ko`ra   tuproqdagi   gumus   miqdori
tuproqning sifatini bildiradi.   Qancha miqdorda ekanligini gumusni aniqlash va
gumusning   fraksiyalarga   ajratib   anqilashlar   bo`yicha   juda   ko`p   ilmiy
izlanishlar olib borilgan.   Bular haqida quyidagi ma`lumotlar yordamida yoritib
boramiz.
Bo`z   tuproqlarining   har   xil   sharoitlardagi   tuproq   tip   va   tipchalarida
gumus   miqdori   turlicha   bo`ladi.   Har   xil   sharoitlardagi   bo`z   tuproqlardagi
gumus   miqdorlarini   quyidagi   olimlar   o`zning   ilmiy   izlanishlarida   nomoyon
qildi.   Bo‘z tuproqlar vertikal qator tuprog‘i sifatida cho‘l tuproqdaridan ancha
farq qiladi. Bu farq gumusning umumiy miqdorida ham, tuproq profili bo‘yicha
gumusning taqsimlanishida ham ko‘rinadi. Vertikal zonallikni pastki pog‘onasi
bo‘lmish och tusli bo‘z tuproqlarda chimli qatlam (A
1 ) yaxshi ajralib turadi, bu
qatlamda   gumus   miqdori   cho‘l   tuproqlaridan   2-4   marta   yuqori.   Tipik   va   to‘q
tusli bo‘z tuproqlarning chimli qatlamida gumus miqdori 2-4%. Dasht   zonasi,   cho‘l   zonasining   ham,   ayniqsa   bo‘z   tuproqlar   poyasining
gidromorf tuproqlarida avtomorf tuproqlariga nisbatan gumus miqdori yuqori.
Bo‘z   tuproqlar   zonasidagi   qo‘riq   gidromorf   tuproqlarda   kuchli   namlanish
sharoitida   gumus   miqdori   ayrim   hollarda   10%   gacha   bo‘lishi   mumkin,   ayrim
joylarda torfga aylanish qayd etiladi (Valiev V., 1979).
  Cho‘l   zonasining   o‘tloq-oazis   tuproqlari   bo‘z   tuproqlar   zonasidagi
o‘tloq-oazis   tuproqlariga   nisbatan   gumusga   kambag‘al.   Bunda   asosiy   yutuq
agroirrigasion   qatlamning   chuqur   va   umumiy   gumus   zahirasining   yuqori
bo‘lishligi bilan belgilanadi (Kimberg N.V., 1974) .
O‘tloqi   bo‘z   tuproqlar   asosan   vodiyning   2   va   3-   terassalarida   tarqalgan
bo‘lib,   gumusning   miqdori   haydalma   qatlamda   1,0   %   (kesma)   dan   1,6   %
(kesma)   gacha   bo‘lib,   chirindili   qatlam   ancha   qalin.   Tuproq   profili   bo‘ylab
gumusning   miqdori   asta   sekin   kamayib   boradi   (Gorbunov   B.V.,   1965;
Konobeeva G.M., 1988).
Boshqa   zona   tuproqlari   ham   shunday   xossa   va   xususiyatlarga   ega
hisoblanadi.
Masalan:   o‘tloqi   botqoq   tuproqlarda   gumusning   miqdori   haydalma
qatlamda ancha ko‘p 2,0-2,9 % gacha, ammo profil bo‘ylab qarag a nda keskin
kamayganligi   ko‘rinadi.   Gidromorf   tuproqlarda   yer   osti   suvi   ancha   yuqorida
joylashgan   (1,3-2,5)   shu   sababli   bu   tuproqlarda   anaerob   sharoit   hukmron.
Anoerob   sharoitda   chirish   jarayoni   sust   boradi,   natijada   yillik   to‘plangan
biomassa chirib minerallashib ulgurmaydi va gumus nisbatan ko‘p to‘planadi.
Tuproq unumdorligini asosini  tashkil qiluvchi azot ham tuproq tiplarida
turlicha   nisbatda   bo`ladi.   O‘tloqi   bo‘z   tuproqlarning   haydalma   qatlamida
azotning   miqdori   0,09-0,187   %   ni,   o‘tloqi   botqoq   tuproqlarda   esa   o‘rtacha
0,168 % ni tashkil qiladi.
Pofil   bo`yicha   qatlamlar   bo`yicha   ham   gumus   miqdordi   farq
qiladi.Gumus   profili   bu   tuproqlarda   ancha   qalin,   bir   metr   chuqurlikda   gumus
1%   ni   tashkil   etadi.   Balandlik   poyasining   qo‘ng‘ir   tog‘   o‘rmon   tuproqlarida gumus yana  ham  yuqori. Gumus  qatlamining qalinligi  2 metrga yetadi. Cho‘l
tuproqlaridan   tog‘   tuproqlariga   qarab   C:N   nisbati   6-8   dan   8-12   ga   ortadi
(Genusov,1964). 
Cho‘l   zonasining   ham,   ayniqsa   bo‘z   tuproqlar   poyasining   gidromorf
tuproqlarida   avtomorf   tuproqlariga   nisbatan   gumus   miqdori   yuqori.   Bo‘z
tuproqlar zonasidagi qo‘riq gidromorf tuproqlarda kuchli namlanish sharoitida
gumus   miqdori   ayrim   hollarda   10%   gacha   bo‘lishi   mumkin,   ayrim   joylarda
torfga aylanish qayd etiladi (Valiev V., 1979). 
Cho‘l   zonasining   o‘tloq-oazis   tuproqlari   bo‘z   tuproqlar   zonasidagi
o‘tloq-oazis tuproqlariga nisbatan gumusga kambag‘al (Kimberg N.V., 1974).
Bunda asosiy yutuq agroirrigasion qatlamning chuqur va umumiy gumus
zahirasining   yuqori   bo‘lishligi   bilan   belgilanadi   (Konobeeva   G.M.,   1988;
Gorbunov B.V., 1965). 
O‘tloq-oazis tuproqlar bo‘z oazis tuproqlarga nisbatan gumus va azotga
ancha   boy.   Bu   nafaqat   haydov   qatlami   uchun,   balkim   butun   gumus   qatlami
uchun   tavsiflidir.   O‘tloq-oazis   tuproqlarining   gumus   qatlami   1,5-2   metrga
etadi. 
O‘tloq   tuproqlarda   ham   gumus   miqdori   bo‘z-oazis   tuproqlardagidan
yuqori,   harakatchan   fosfatlar   va   kaliy   miqdori   bo‘yicha   o‘tloq-oazis
tuproqlardan   kam   farq   qiladi,   lekin   bo‘z-oazis   tuproqlardan   ancha   boy
(Konobeeva G.M., 1988).
Tuproq   gumus   miqdori   va   zahirasiga   turli   xil   omillarning   ta’siri
ko‘pchilik   olimlar   tomonidan   o‘rganilgan   Raupova   N.B.,   Ortikova   X.,
Begimkulov   C.H.,   Otakulov   D.,   (2013);   Boltaev   S.,   (2016);   Raupova   N.B.,
(2018);   Ortiqov   T.,   (2018);   Aliev   J.,   (2019);   Sadullaev   O.K.,   Qo‘ziev   J.M.,
Xalilova   N.J.,   (2019);   Saidova   E.,   (2019);   Ibragimov   N.,   Karabaev   I.,(2016);
Izbasarov   B.,   (2016)   va   boshqalar.   Respublikamiz   turli   mintaqalari
tuproqdarida   gumus   miqdori   zahirasi,   kelib   chiqishi,   tuproq-iqlim   sharoiti   va
boshqa xossa xususiyatlar o`rganilgan.  Bo`z tuproqlar tipi va tipchasining   gumus ni  guruxiy tarkibi, umumiy uglerodga %    hisobida
Tuproq tip va tipchasi Qatlam chuqurligi, sm C
umum C
gk C
fk C
gumin C
gk : C
fk
Bo‘z tuproqlar mintakasi
Tipik bo‘z tuproq
(qo‘riq) 0-30 0,7424 24,5 30,1 45,4 0,81
30-50 0,3770 12,0 28,8 59,2 0,42
50-70 0,3364 8,2 25,4 66,4 0,32
70-100 0,2610 5,5 22,3 72,2 0,25
Yangitdan
sug‘oriladigan tipik
bo‘z tuproq 0-30 0,4930 26,4 33,5 40,1 0,79
30-50 0,3364 10,8 29,5 59,7 0,37
50-70 0,3190 8,0 26,4 65,6 0,30
70-100 0,2668 5,4 23,0 71,6 0,23
Eskitdan
sug‘oriladigan tipik
bo‘z tuproq 0-30 0,5974 28,8 36,0 35,2 0,80
30-50 0,4930 15,5 32,6 51,9 0,48
50-70 0,4408 9,0 27,8 63,2 0,32
70-100 0,3074 6,1 24,0 69,9 0,25
Yangitdan
sug‘oriladigan och tusli
bo‘z tuproq 0-30 0,4466 24,5 31,0 44,5 0,79
30-50 0,3132 9,7 29,8 60,5 0,33
50-70 0,2900 7,5 27,0 65,5 0,28
70-100 0,2494 5,0 23,4 71,6 0,21
Eskitdan
sug‘oriladigan och tusli
bo‘z tuproq 0-30 0,5162 26,2 35,1 38,7 0,75
30-50 0,4408 14,8 32,2 53,0 0,46
50-70 0,3538 8,5 27,0 64,5 0,31
70-100 0,2784 5,7 23,9 70,4 0,24
Eskitdan
sug‘oriladigan o‘tloq
bo‘z tuproq 0-30 0,6264 29,8 34,5 35,7 0,86
30-50 0,5336 16,0 31,4 52,6 0,51
50-70 0,4698 9,5 27,0 63,5 0,35
70-100 0,3596 6,5 23,8 69,7 0,27
Yangitdan 0-30 0,4698 29,5 31,5 39,0 0,94 sug‘oriladigan o‘tloq
tuproq 30-50 0,3248 16,0 27,6 56,4 0,58
50-70 0,2900 9,0 26,6 64,4 0,34
70-100 0,2610 6,6 24,0 69,4 0,28
Eskitdan
sug‘oriladigan o‘tloq
tuproq 0-30 0,6844 31,0 32,8 36,2 0,95
30-50 0,5510 17,3 28,2 54,5 0,61
50-70 0,4814 10,5 27,0 62,5 0,39
70-100 0,3828 7,1 23,8 69,1 0,30
Tog‘ tuproqlari
Qo‘ng‘ir tuproqlar 0-30 3,2770 34,8 28,8 36,4 1,21
30-50 1,8618 31,5 25,3 43,2 1,25
50-70 1,2470 15,4 22,6 62,0 0,68
70-100 0,8584 11,5 20,8 67,7 0,55
Jigarrang tuproqlar 0-30 2,4244 32,6 27,3 40,1 1,19
30-50 1,5370 27,5 24,7 47,8 1,11
50-70 0,7598 13,2 22,8 64,0 0,58
70-100 0,5104 10,1 20,4 69,5 0,50
To‘q tusli bo‘z
tuproqlar 0-30 0,6670 30,5 29,6 39,9 1,03
30-50 0,5336 17,8 27,6 54,6 0,64
50-70 0,4582 11,5 25,4 63,1 0,45
70-100 0,3596 8,8 23,7 67,5 0,37
C h o‘l zonasi tuproqlari
Sur-qo‘ng‘ir
tuproqlar 0-30 0,3944 20,7 37,8 41,5 0,55
30-50 0,2726 9,5 35,3 55,2 0,27
50-70 0,2204 5,8 32,1 62,1 0,18
70-100 0,1740 3,7 28,0 68,3 0,13
Yangitdan
sug‘oriladigan o‘tloq
tuproq 0-30 0,3364 24,5 32,6 42,9 0,75
30-50 0,2494 12,8 29,2 58,0 0,44
50-70 0,2030 8,6 27,7 63,7 0,31
70-100 0,1624 5,0 26,4 68,6 0,19 Hozirgi paytda tuproq unumdorligini oshirish katta ahamiyatga ega. Qishloq
ho‘jalik   ekinlarining   hosildorligi   aynan   tuproq   xossalariga   bog‘liq.   Tuproq
unumdorligi,   uning   xossalarini   belgilovchi   omil   bo‘lib   tuproq   gumusi     bo`lib
xizmat qiladi.
Eng   avvalo   ekinlarning   hosildorli   birinchi   navbatda   tuproqqa   ya`ni   gumus
holaiga   bog`liq.   Shu   sababli   qishloq   xo‘jalik   ekinlari   hosildorligi   va   gumus
o‘rtasida bog‘liqlik borligi o‘rnatilgan   g umus miqdorini 1,0-1,2 % dan 2,2-3,68%
gacha   oshirish   donli   ekinlar   hosildorligini   1,5-2   barobarga   oshiradi   ( Bairov   A.,
2018; Botirov M. 2017, 2018; Dyusbekov A.T., 1989).
Lekin,   oxirgi   paytlarda   gumus   miqdori   kamayib   ketmoqda.   Bunga   ko`p
sabablar   bor     masalan:dehqonchilik   sivilizasiyasi   tarixi   davrida   (oxirgi   10000
yilda)   planeta   tuprog‘i   313000   mln   tonna   organik   uglerodni   yo‘qotdi   (Targulyan
V.O., Orlov D.S., 1989).
Bu   birlamchi   zahiraga   nisbatan   15,8   %   ni   tashkil   etadi.   Agar   oxirgi   10000
yilda   gumus   shaklidagi   uglerodning   o‘rtacha   yillik   yo‘qolishi   31,3   mln   tonna
bo‘lgan bo‘lsa, oxirgi 300 yilda – 300 mln tonna, oxirgi 50 yilda – 760 mln tonna
bo‘lib, bu esa o‘rtacha tarixiy ko‘rsatkichdan 24,3 marta ko‘p.
Yuqorgi   yarim   metr  qatlamdagi   gumus  miqdori  bo‘yicha  olingan ommaviy
ma’lumotlarni   statistk   tahlil   qilish   asosida   tuproqlarni   zonal   holatiga,  foydalanish
xarakteriga, sug‘orish  davomiyligiga bog‘liq ravishda organik modda     miqdorini
o‘zgarish qonunlari aniqlanadi.
Cho‘l   zonasi   va   bo‘z   tuproqlar   mintaqasidagi   tuproqlar   qisqargan   gumus
gorizontiga ega bo‘lib, u kam  hollarda 50 sm dan oshadi. Gumus miqdori yuqori
bo‘lgan   tuproqlarda   (tog‘   jigar   rang;   to‘q   tusli   bo‘z,   tipik   bo‘z   tuproqlarning   bir
qismi) lalmi shudgor  natijasida gumus miqdori kamayadi. Bunda, gumus miqdori
boshlang‘ich qo‘riq yerda qancha ko‘p bo‘lsa, uning absolyut va nisbiy yo‘qolishi
shuncha   yuqori   bo‘ladi.   Gumusi   eng   ko‘p   bo‘lgan   tog‘   jigar   rang   tuproqlarida
gumusning   absolyut   yo‘qolishi     56,3   t/ga   yoki   31,3   %   ni,   to‘q   tusli   bo‘z
tuproqlarda 13,1 t/ga yoki 12,6 %, tipik bo‘z tuproqlarda 3,1 t/ga va 4,5 % tashkil
etadi.   Och   tusli   bo‘z   tuproqlar   poyasida   lalmi   shudgorda   gumusni   bir   muncha ko‘payishi   qayd   etilgan   (1   t/ga   va   2,4   %).   Tog‘   va   tog‘   oldi   tuproqlarida   lalmi
shudgorda gumus miqdorini kamayishi nafaqat  tuproqqa ishlov berganda suv-fizik
rejimini   o‘zgarishi   va   tuproqqa   tushayotgan   organik   modda   miqdorini   kamayishi
bilan balki, suv eroziyasini kuchayishi bilan ham bog‘liq. Umuman olganda gumus
miqdorining   ahamiyati   tuproqlarda   muhim,chunki   tuproqning   sifati   gumusga
bog`liq   hisoblanadi.   Har   bir   tuproq   tip   va   tipchalariga   gumus   miqdori   turlicha
nisbatlarda bo`ladi.   Bu uning tuproqning haydalama qatlamda ayni nimalar borligi
unda gumusdan tashqari azot ,fosfor va kaliyni miqdori ham bir muncha ahamiyat
kasb etadi. 1.2. Gumusning fraksion tarkibi o`rganish bo`yicha o`tkazilgan
tadqiqotlari.
Klenov   B.M.   (2000)   o‘z   ishlarida   turli   tuproqlarning   gumuslilik   holati,
gumusning   guruhiy   va   fraksion   hamda   elementar   tarkibini   o‘rganish   bo‘yicha
ko‘pgina  tadqiqotlar  olib boradi.  U olib borgan  tadqiqot  natijalariga ko‘ra C
kg :C
fk
tundra   va     pozol   taygasida   gleyli-kuchsizpodzollashgan   tuproqlarda   0,4-0,8   ga,
podzollashgan va ishqorsizlashgan qora tuproqlarda 1,8-2,6 ga, janubiy tuproqlarda
esa   1,5-1,8   ga   teng.   Ushbu   ko‘rsatkichlar   Rossiyaning   Yevropa   qismiga   xos.
Tuproqlarni   sug‘orish   gumus   tarkibiga   sezilarli   ta’sir   ko‘rsatadi.   Muallifning
ko‘rsatishicha, qora va kashtan tuproqlarning yuqori potensial  unumdorligini nam
bilan   yetarli   ta’minlanmasligi   cheklaydi.   Shuningdek   ushbu   olim   gumusning
fraksion   va   guruhiy   tarkibidagi   uglerod   miqdorini   o‘rganishga   ham   katta   e’tibor
beradi.Organik   qism   tuproqning   asosiy   sifatiy   ko`rsatgichini   ifodalaydi.   Shuning
uchun olim ayni uglerod miqdoriga ko`proq e`tibor qaratadi.
Batudaev A.P., Stulev A.N., Korshunov V.M. (2007)   lar  olib borilgan   juda
ko`p   tadqiqotlarga   ko`ra   qora   tuproqlarning   unumdorligi   yaxshi   ekanligini   bunga
asosiy   sabab   uning   fraksiyalarini   ya`ni   gumin   moddasi,   gumin   kislotasi   va   fulvo
kislotasi   yetarli   darajada   ekanligini   aniqladi.   Olib   borilgan   tadqiqotlarning
natijalariga ko‘ra, o‘rganilgan qora tuproqlar gumusida gumin kislotlarining ulushi
27,9-32,3   foiz   atrofida   o‘zgarishi   aniqlandi.     Ma’lumotlariga   ko‘ra,   gumin
kislotasining   eng   ko‘p   miqdori   doimiy   bug‘doy   bilan   band   bo‘lgan   variantda
kuzatildi   -32,3%.   Eng   kami   esa   doimiy   shudgorda   aniqlandi.   Fulvokislotlarning
miqdori   esa   23,2-32,7   %   ekanligi   aniqlandi.   Fulvokislota   ham   xuddi   gumin
kislotasi  singari doimiy bug‘doy bilan band bo‘lgan variantda eng ko‘p miqdorda
kuzatildi. GK ning FK ga nisbati esa 0,99-1,3 atrofida kuzatildi. Ya’ni o‘rganilgan
variantlarda   doimiy   shudgor   va   bug‘doy   bilan   band   bo‘lgan   dalalardan   tashqari
barcha variantlarda gumin kislotasining ulushi katta bo‘ldi.
Bu holatni mualliflar  almashlab ekish jarayonlari  nafaqat gumus miqdoriga
balki   uning   tarkibidagi   gumin   kislotasi   miqdoriga   ham   ijobiy   ta’sir   ko‘rsatadi.   U shuningdek tuproq gumusining ko`proq og‘ir qumoqli va mayda zarrali (30-31%)
fraksiyalarda   mustahkamlanishini   aniqlaydi.   Sug‘orish   ta’sirida   gumusning
yo‘qolishi,   uning   tarkibidagi   yirik   va   o‘rtacha   chang   zarralarining   kamayishi
hisobiga   bo‘ladi,   ayni   vaqtda   gumin   kislotalar   qo‘zg‘aluvchan   gumus
moddalarning   hissalari   ortib   bordi   va   kolloid   gumus   faollashdi.   Sug‘oriladigan
tuproqlar   gumin   kislotalarning   molekulalari   quruq   yerlarnikiga   taqqoslanganda
soddaroq tuzilishiga egadir. 
Kurishbaev   A.K.   tuproqlardagi   gumusning   yetarli   balansi,   donli   va   beda
ekinlarining   almashinuvida   saqlanib   qolishini,   doimiy   ravishda   qand   lavlagi   va
makkajo‘xori   yetishtirish   oqibatida   passiv   gumus   miqdorining   kamayishi   va   faol
gumusning   ortib   borishini   isbotlaydi.   Mineral   o‘g‘itlar   kolloid   gumusning
faollashuviga sabab bo‘ladi. 
              Doimiy   ravishda   g‘o‘za   yetishtirish,   gumus   tarqibidagi   gumin   kislotalar
guruhining   kamayishiga   olib   keldi.   Mineral   o‘g‘itlarning   izchil   ravishda   solinishi
va   beda   ekinlari   bilan   almashlab   ekishning   qo‘llanilishi   gumin   kislotalarning
to‘planib   borishi   va   xamda   fulvokislotalarning   kamayishiga   olib   keldi
(Ziyamuxamedov   I.A.,   1970).   Shu   tarzda   Ziyamuxamedov   I.A.   C
gk :C
fk   nisbati
tuproqni   madaniylashtirishning   diagnostik   belgisi   bo‘lib,   xizmat   qilish   mumkin
degan xulosaga kelgan.
  Uning   tadqiqotlariga   asosan,   bu   vodiy   sug‘oriladigan   tuproqlari,   ayni   shu
xususiyati bilan o‘tloqi va bo‘z tuproqlar o‘rtasida gidromorfligi bilan oraliq o‘rin
egallashi aniqlandi. Bu tuproqlar gumus tarkibidagi fulvokislotalar miqdori gumin
kislotalaridan   ko‘ra   C
gk :C
fk   ga   nisbati   bo‘yicha   kam,   ya’ni   C
gk :C
fk   -1,2-1,9
orasidadir. Shu bilan Tojikistonning boshqa tuproqlaridan ajralib turadi. 
Akromov   Yu.A.   (1965)   ning   ma’lumotlariga   ko‘ra   Janubiy   Tojikistonning
tipik   jigarrang   tuproqdari   gumus   tarkibida   fulvokislotalar   ko‘proq   bo‘ladi   va
C
gk :C
fk  nisbati 0,8 ga teng. 
Emelyanov   N.I.   (1956)   bo‘z   qo‘ng‘ir   tuproqlar   gumin   kislotalarida   optik
zichligi past ekanligini aniqlaydi.  Lobova   E.V.   (1960)   bo‘z   qo‘ng‘ir   tuproqlarda   tarkibi   aniqlanganda
fulvokislotalarning nisbati eng ko‘p miqdori 40-50% ga yetishini aniqladi. 
Assing   I.A.   (1960)   ma’lumotlariga   ko‘ra   gumus   miqdori   tog‘   oldida   och
tusli   bo‘z   tuproqlaridan   baland,   tog‘   tuproqlarigacha   olib   beradi.   Bunday   tuproq
boshqa tuproqlardan shu xususiyati  tufayli keskin farq qilsada 50-60% ya’ni qora
tuproqlardagiga   nisbatan   to‘rt   marta   ortiqdir.   Bu   shuni   ko‘rsatadiki,   bo‘z
tuproqlardagi gumus hosil bo‘lish jarayonlari gumus kislotalarning guminlari hosil
bo‘lishi   bilan   kondensatsiyalanishiga   bog‘liq.   Bunday   holat   tuproqdagi   gumus
balansining   barqarorlashuvida   ijobiy   ta’sirga   ega.   Bo‘z   tuproqdarda   tuproq   hosil
bo‘lishdagi   C
gk :C
fk   nisbati   past   bo‘lib   0,   7   atrofida,   C
gk :C
fk   nisbati   barqarordir   va
0,1-0,5 bilan chegaralanadi, bu esa gumus hosil  bo‘lishida, ko‘p qismi  Ca ++
  bilan
bog‘lik   bo‘lgan   gumusning   barqaror   formalari   hosil   bo‘lishini   bildiradi.
Tadqiqotchining ta’kidlashicha, bo‘z tuproqlardagi organik qoldiqlarning o‘zgarish
xarakterida   ikkita   jarayon   ajratildi:   birinchisi   -   fulvokislota   tipidagi   oddiy
mahsulotlarning hosil bo‘lishi va organik moddalarning minerallashuvi; ikkinchisi
- kesimning shakllanishda va bo‘z tuproqlar hossalarini aniqlashda nafaqat gumus
moddalari balki o‘simliklarning ohakli qoldiqlari xam katta ahamiyat kasb etadi.  1.3.Gumus fraksiyalarini o`rganish usullarining qiyosiy tahlili.
           
Tuproqning organik moddalarini o'rganish muammosi uni tuproqdan ajratib
olish va identifikasiyalash  usuli  bilan bevosita  bog'liq. Hozirgi vaqtda tuproqning
organik   moddalarini   o'rganishga   qaratilgan   tadqiqotlarning   asosini   uning
geterogenligi, tuproq tarkibida mineral komponentlari bilan bog’liqligi va ularning
mustahkamligi,   ekstraktsiyasi   bo'yicha   farq   qiluvchi   turli   fraktsiyalarning
mavjudligi,   harakatchanlik,   shuningdek,   tuproq   organik   moggalarining   turli   xil
termodinamik   barqarorlik   bilan   tavsiflangan   uglerod   turli   xil   birikmalarga
bo'linishi haqida g'oyasi tashkil etilgan.
Zamonaviy   qarashlariga   ko'ra,   tuproqdagi   gumus   moddalar   tizimining
faoliyati tuproqning organik moddalar tarkibida gumusning labil (harakatchan) va
barqaror shakllarining ma'lum nisbatlarida bo’lganligi tufayli saqlanadi.
Tuproq   va   gumus   hosil   bo'lish   jarayonlarida   biologik   parchalanish   bilan
bog'liq   holda   organik   moddalarning   turli   tarkibiy   qismlarining   ahamiyati   aniq.
Labil   organik   moddalar,   shu   jumladan   labil   gumus   birikmalari   o'simliklar   va
mikroorganizmlar   uchun   ozuqa   moddalarining   eng   yaqin   zahirasi   bo'lib,
qo'shimcha   ravishda   tuproqning   gumus   moddalarining   butun   tizimiga   va
gumusning   barqaror   shakllariga   nisbatan   himoya   funktsiyalarini   bajaradi
( Литвинович   А . В .,  Павлова   О . Ю .,  Лаврищев   А . В .,  Буре   В . М .., 2016).
Ayni   gumusning   labil   qismiga   o'simliklarning   tabiiy   o'sish   jarayonlarining
fiziologik   regulyatorning   roli,   "tuproq   -   o'simliklar"   tizimidagi   allelopatik   va
boshqa   tartibga   soluvchi   funksiyalari   ajratilgan.   Qiyin   godrolizlanuvchi   gumus
moddalar esa energiya va oziqa moddalarining zaxira fondi, tuproqning eng muhim
fizik-kimyoviy xususiyatlarini, undagi organik va mineral birikmalarning taqdirini
belgilovchi, o'simliklar va mikroorganizmlarning rivojlanishi uchun qulay ekologik
sharoitlarni   yaratuvchi   vositasi   hisoblanadi   (Komarov,   2004,   Ermakov,   Komarov
2009).
Kiryushin   V.I.     va   boshqalar   (1993)   tomonidan     agrolandshaftlardagi
tuproqlar uchun “Optimallashtirish kontseptsiyasi” ishlab chiqilgan bo'lib,  unga   ko'ra   tuproqning   organik   moddalari   ikki   guruhga   bo'linadi:   barqaror
(konservativ   moddalar)   va   labil   (engil   minerallashadigan   moddalar).   Konsepsiya
mualliflarining   fikricha,   gumus   holatini   optimallashtirishda   asosiy   vazifa   har
qanday   holatda   ham   tuproqlarda   gumusning   taqchilligi   yoki   ijobiy   balansini
yaratish   emas,   balki   ishlab   chiqarishning   maqsadga   muvofiqligi   tamoyilidir.   Shu
bilan   birga,   gumus   zahiralari   va   sifatini   optimallashtirish   zamonaviy   qishloq
xo'jaligining   kompleks   chora-tadbirlari:   o'g'it   tizimlari,   ekin   maydonlarining
tuzilishi, tuproqni  qayta  ishlash  va o'simliklarni  himoya qilish usullari  yordamida
amalga oshirilishi kerak.
Gumusning  barqaror  va  labil  shakllarini   hisobga  olgan  holda tuproqlarning
gumus holatini baholash tamoyillari va usullari V.V. Dokuchaev nomidagi Tuproq
instituti xodimlari  uzlarning tadqiqotlarida qo'llaydilar  (Dyakonova, 1984;  Kogut,
2003).   B.M.   Kogutning   fikricha   haydaladigan   tuproqlarning   agrogenik   jihatdan
o zgaruvchan   organik   moddalari   tushunchasini   “qishloq   xo jaligida   foydalanishʻ ʻ
tizimi   ta sirida   miqdoriy   va   sifat   jihatdan   o zgarishlarga   qodir   bo lgan”   oson	
ʼ ʻ ʻ
parchalanadigan qism sifatida shakllantirgan.
Shu   bilan   birga,   agrogenetik   ravishda   o'zgartiriladigan   organik   moddalar
miqdorini   hisoblashni   Kershens   usuli   (Kershens,   1992)   bo'yicha   amalga   oshirish
tavsiya   etiladi,   bu   esa   gumusning   minimal   miqdori   hisobga   olinadi   va
o'zgaruvchan organik moddalar miqdoriga karab organik o'g'itlar qo’llash miqdori
asoslanadi.
Transformatsiyaga   eng   moyil   bo'lgan   organik   moddalar   miqdorini
aniqlashning   turli   usullari   taklif   qilingan:   C
trans   ni   aniqlash   (Dyakonova   va
boshqalar,   1990;     Shevtsova,   Volodarskaya,   1998;   Shuls   va   boshqalar,   2005;
Kogut,   2003);   oson   parchalanadigan   organik   moddalar   tarkibi   C
lab   (Ganzhara   va
boshqalar,   1987);   labil   va   suvda   eruvchan   gumusning   tarkibi   C
lab   va   C
vod
(Dyakonova va boshqalar, 1984).
Bundan   tashqari,   so'nggi   yillarda   CO
2   ishlab   chiqarish   orqali   organik
moddalarning   mineralizatsiya   tezligini   aniqlashga   asoslangan   biokinetik   deb
ataladigan usullar juda faol ishlab chiqildi (Semenov va boshq., 2004, 2008, 2010). Ushbu  usullar  har  biri   ma'lum   bir  organik  moddalar   guruhini  tavsiflaydi.  Hozirgi
vaqtda   kimyoviy-analitik   tadqiqotlar   amaliyotida   eng   ko'p   qo'llaniladigan   asosiy
usullarni batafsil ko'rib chiqamiz.
TOM   (tuproq   organik   moddalar)   ni   kimyoviy   fraksiyalash   1)   ishqorlar,
tuzlar   va   kislotalar,   shuningdek,   suvda   va   organik   erituvchilarning   eritmalarida
ekstraktsiyalash va 2) oksidlanish yo'li bilan amalga oshiriladi.
Suvda   eriydigan   C
vod   tarkibi   haydaladigan   tuproqlarning   samarali
unumdorligining   informatsion   va   TOM   ning   biodegradatsiyaga   moyilligining
asosiy ko'rsatkichlaridan biridir.
C
vod   ning miqdori K.V.Dyakonova va V.S.Buleeva (1987) tomonidan ishlab
chiqilgan usul bilan aniqlanadi. tuproq:suv nisbati 1:1. Mineral va ayniqsa organik
o'g'itlarni   kiritish   C
vod   ning   miqdorini   sezilarli   darajada   oshirishi   aniqlangan
(Dyakonova, 1984; Ismagilova va boshqalar, 1987; Korableva va boshqalar, 1994;
Kogut, 1996).
Eriydigan   organik   moddalar   tor   C:N   nisbatiga   ega   (3-9),   TOMning
ahamiyatsiz   qismini   (0,05-1,0%)   tashkil   qiladi,   bu   uning   migratsiya   qobiliyati   va
labilligi   oshishi   bilan   bog'liq   (Kalbitz   u.a.,   2003;   Don,   Kalbitz,   2005;   Van   Hees
u.a., 2005; Kalbitz, Kaiser, 2008). Suvda eruvchan Corg barqarorlashtirishning eng
mashhur   usuli   bu   tuproq   minerallari   bog’lanilishi   va   alyuminiy   va   temir   ionlari
bilan o'zaro ta'sirlashganda cho’kma hosil qilishi.
Aniqlanishicha,   suvda   eriydigan   organik   moddalar   ikkita   qismidan   iborat   -
tez minerallashgan qism (T = 10 kun), bu 10-44% va sekin minerallashgan qism (T
2-2,5 yilga etishi mumkin), ular ba'zi tuproqlarda 56-90% bo'lishi mumkin (Qualls
va   Bridgham,   2005).   Buning   sababi   shundaki,   suvda   eruvchan   OM   tarkibida
nafaqat   oddiy,   balki   murakkab   aromatik   birikmalar,   shuningdek,   gumusli
tabiatdagi   moddalar   (birinchi   navbatda   fulvo   kislotalar)   mavjud.   13
C   bilan   olib
borilgan   tadqiqotlar   shuni   ko'rsatdiki,   suvda   eruvchan   C
org   taxminan   70%   eski
TOM qismidan olingan va kuygan o'simlik qoldiqlari bo'lgan tuproqlarda eruvchan
OM ning  14
C MRT si 860-1600 yilga etgan (Kaiser va Ellerbrock, 2005).
Podzolik tuproqlarninig drenajli lizimetrik suvlarning tarkibini o'rganish,  bu   suvlalarga   ma'lum   darajada   C
vod ning   analogi   sifatida   qaralishi   mumkin,
I.S.   Kaurichev   va   boshqalar.   (1963),   E.M.   Nozdrunova   (1972),   A.D.   Fokin   va
boshqalar.   (1973)   ularning   tarkibida   fulvo   kislotalar   ustun   ekanligini   ko'rsatdi.
Shaxsiy tabiatdagi past molekulyar og'irlikdagi kislotalar (oksalik, fumarik, yantar
va   boshqalar),   shuningdek   tanndlar   va   uron   kislotalari   organik   moddalarning
umumiy miqdorining 20% dan oshmaydi
Tuproqdagi   oson   o'zgargan   organik   moddalarning   tarkibi   uchun   yaxshi
mezon   issiq   suv   (qaynatish   yo'li   bilan)   bilan   olinadigan   C
org   ning   miqdoridir.
Ushbu uslub E. Schulz va boshqalar tomonidan 2005 yilda taklif qilingan va uning
yuqori   ma'lumotlligi   hozir   davrgachada   o'rnatildi.   Issiq   suv   bilan   olingan   C   ning
tarkibi   tuproqning   madaniylashganlik   darajasi,   ekinlar   hosildorligi   va   tuproqning
biologik   faolligi   bilan   yaxshi   korrelasion   bog'liq   mavjud   (Behm,   1988;   Schulz,
1997; Korschens, 1981; Lukin, 2010).
Gumik   moddalarning   an'anaviy   ajratilishi   ishqoriy   va   kislotali   muhitda
eritish   orqali   amalga   oshiriladi.   Gumin   kislotalar   guruhi   (GK)   ishqorda   (NaOH)
eriydi  va  kislotada  (HCl, H
2 SO
4 ) erimaydi. Fulvo kislotalar  guruhi  (FK)  ishqorda
ham, kislotada ham eriydi. Erimaydigan qoldiq gumin deb ataladigan qismdir.
Mamlakatimizda chirindining sifat tarkibini kimyoviy, ekstraksion o‘rganish
I.V. Tyurin usulidir, ularning tabiatiga va tuproqning mineral komponentlari bilan
bog'lanishiga   qarab,   turli   guruhlar   va   gumusli   moddalarning   fraktsiyalarini
eritmaga   ajratishga   asoslangan   (Tyurin,   1951).   I.V.Tyurin   ning   metodologiyasini
ishlab   chiqishda,   organik   moddalarning   alohida   guruhlari   va   fraksiyalarining
xususiyatlarini va ularning har xil turdagi tuproqlardagi xatti-harakatlarini hisobga
oldi.   Gumusning   har   bir   ajratilgan   guruhlari   va   fraksiyalari   uchun   o‘ziga   xos
tuproq hosil  qiluvchi  funksiyasi  aniqlangan va har bir fraksiya muallif tomonidan
tuproqdagi   ma’lum   organo-mineral   birikmalarning   tarkibiy   qismi   sifatida   ko‘rib
chiqilgan va o‘rganilgan.
Keyinchalik   Tyurinning   klassik   gumus   fraksiyalarni   ajratish   sxemasi   biroz
o'zgartirildi va takomillashtirildi (Ponomareva, Plotnikova, 1968).  Natijada   Ponomareva   -   Plotnikova   tomonidan   gumusning   fraksiyon-guruh
tarkibini aniqlash usuli paydo bo'ldi. Bu sxema gumusli moddalarning tuproqning
mineral   komponentlari   bilan   taxminiy   munosabatidan   kelib   chiqib,   xuddi   Tyurin
usulidagi   kabi   amalga   oshiriladigan   guruhlarga   va   fraksiyalarga   eng   oqilona   va
mazmunli bo'linishidir.
Ushbu   sxema   bo'yicha   gumin   kislotalarning   uchta   fraktsiyasi   va   fulvo
kislotalarning to'rt  fraktsiyasi  ajralib turadi. Gumin kislotalar bo'linadi:  1-fraksiya
(GK-1)   -   to'g'ridan-to'g'ri   0,1   n   NaOH   da   eriydi;   "erkin"   va   silikat   bo'lmagan
(mobil)   yarimoksidlar   bilan   bog'liq;   fraksiya   2   (GK-2)   -   tuproq
dekaltsifikatsiyasidan keyin 0,1 n NaOH da eriydi, kaltsiy bilan bog'liq; fraksiya 3
(GK-3)   suv   hammomida   6   soat   qizdirilganda   0,02   n   NaOH   da   eriydi;
yarimoksidlar va gil minerallarning barqaror shakllari bilan bog'liq.
Fulvo kislotalar tarkibida quyidagilarni ajralib turadi: 1a fraktsiyasi (FK-1a)
-   tuproq   katsiysizlantirish   paytida   0,1   N   H2SO4   da   eriydi   -   "erkin"   va
harakatlanuvchi   yarimoksidlar   bilan   bog'liq   ("agressiv"   fraktsiya   deb   ataladi);
fraksiya 1 (FK-1) - to'g'ridan-to'g'ri 0,1 n NaOH da eriydi va gumin kislotalarning
1-fraksiyasi   bilan   tuproqda   bog'lanadi;   fraksiya   2   (FK-2)   -   0,1   n   NaOH   da   faqat
kalsiysizlantirishdan   keyin   eriydi   va   gumin   kislotalarning   2-fraksiyasi   bilan
bog'liq; fraksiya 3 (FK-3) - suv hammomida 6 soat isitish vaqtida 0,02 n NaOH da
eriydi va gumin kislotalarning 3-fraksiyasi bilan bog'liq.
M.M.Kononova   va   N.P.Belchikova   gumus   fraksiyalashning   qisqartirilgan
sxemasini   taklif   qildi,   bu   ekspress   usul   bo'lib,   gumus   moddalarining   asosiy
guruhlarini   va   fraktsiyalarini   (1   va   2-chi)   tezda   aniqlash   imkonini   beradi
(Kononova,   Belchikova,   1961).   U   asosiy   ekstraksiya   eritmasi   sifatida   0,1   M
Na
4 P
2 O
7   +   0,1   M   NaOH   eritmalari   aralashmasidan   foydalanishga   asoslangan
bo'lib, bu OM va mineral zarrachalar orasidagi ko'p valentli kationlar ko'priklarini
buzish   va   ekstraktsiya   samaradorligini   oshirish   imkonini   beradi.   Ushbu   ekstrakt
xorijiy   mualliflarning   tadqiqotlarida   keng   qo'llaniladi   (Stevenson,   1994;   Hayes,
Clapp, 2001; Hayes, 2006).   Gumik   moddalarni   ajratilishi   bilan   bog'liq   muammolardan   biri   gumus
bo'lmagan   komponentlarni   spesifik   gumusli   moddalardan   ajratishning   amalda
oshirisdir   (Orlov,   Grishina,   1981).   Gumin   bo'lmagan   moddalar   molekulalari
(aminokislotalar, oqsillar, uglevodlar, lipidlar) gumus moddalari bilan bir vaqtning
o'zida ularning miqdorini oshirib, faqat GM uchun xos deb hisoblangan belgilarni
ko'rsatadigan holda olinishi mumkin. Bundan tashqari, ba'zi mualliflar kislotalar va
ishqorlardan   foydalanishda   olingan   fraktsiyalarda   organik   birikmalarni   sezilarli
darajada   o'zgartirishi   mumkinligidan   shubha   qilishadi,   chunki   organik
moddalarning   autooksidlanish,   repolimerizatsiya   va   eruvchanligi   ehtimoli   yuqori
(McCarty, 2001; Hayes, 2006; Olk, Gregorich, 2006).
Biroq,   ko'pchilik   tadqiqotchilarning   fikriga   ko'ra,   gumin   kislotalarini
gidroksidi   metall   gidroksidlarining   suyultirilgan   eritmalari   bilan   tuproqdan   olish
ularning   tabiiyligiga   sezilarli   ta'sir   ko'rsatmaydi,   chunki   bu   jarayonni   gumin
kislotalarning o'ziga qaraganda suvli eritmalarda ionlanish sezilarli darajada yuqori
bo'lgan   tuzlarning   hosil   bo'lishi   deb   hisoblash   mumkin.   (Tyurin,   1951;
Aleksandrova, 1980; Ponomareva va Plotnikova, 1980; Orlov, 1990).
Tuproqdan   gumin   kislotalarni   ajratib   olish   darajasi   ko'p   jihatdan
ishlatiladigan   ekstragent   eritmasining   pH   darajasiga   va   uning   konsentratsiyasiga
bog'liq.   Natriy   gidroksidining   turli   konsentratsiyasining   tuproqdan   gumusli
moddalarni   ajratib   olish   darajasiga   ta'sirini   o'rganishi   shuni   ko'rsatdiki,   0,1   n   ga
yaqin   konsentratsiyada   kislotali   funktsional   guruhlar   natriy   bilan   to'liq   to'yinadi,
buning asosida tuproqdan gumusli moddalarni ajratib olish uchun NaOH ning 0,1 n
konsentratsiyasi optimal deb tan olingan (Plotnikova, 1971).
Yarimoksidlarning   erkin   va   harakatchan   shakllari   (1-fraksiya)   bilan   bog'liq
bo'lgan gumin kislotalarning NaOH eritmasi bilan o'zaro ta'sirida quyidagilar sodir
bo'ladi: temir va alyuminiyga qaraganda faolroq bo'lgan natriy ularni geteropolyar
alyuminiy-temir-gumus birikmalarida almashtiradi, eriydigan natriy tuzlarini hosil
qiladi   va   shu   bilan   gumusli   moddalarni   harakatchan   holatga   aylantiradi.   Kaltsiy
bilan   bog'liq   bo'lgan   gumin   moddalar   (2-fraksiya)   kaltsiyni   oldindan   olib
tashlamasdan natriy gidroksid eritmalarida erimaydi.  Natijada, kaltsiy gumatlarini  ekstraktsiya qilish kalsiysizlashtirishdan  keyin
erituvchi sifatida gidroksid yordamida amalga oshiriladi.
Ponomareva-Plotnikova   usuli   bo'yicha   mustahkam   bog'langan   gumusli
moddalarni   ajratib   olish   uchun   isitish   vaqtida   0,02   n   NaOH   eritmasi   bilan   bir
martalik ishlov berish qo'llaniladi, shuning uchun 1951 yilda yaratilgan Tyurinning
asl   usulini   bu   usul   mualliflari   tuproqni   kislota   va   gidroksidi   bilan   uzoq   muddatli
muqobil   ishlov   berishni   0,02   n   NaOH   eritmasi   bilan   bir   martalik   ishlov   berishga
almashtirdilar.
Turli   mualliflar   tomonidan   olingan,   erimaydigan   qoldiqning   (gumin)
degradatsiyaga   yuqori   sezuvchanligini   tasdiqlovchi   ma'lumotlar   juda   muhim
(Pridvorev,   2006;   Rays,   2001;   Murage   va   Voroney,   2008),   bu,   shubhasiz,
gidrolizlanmaydigan   qoldiqning   turli   xil   sifat   tarkibi   bilan   bog'liq.   Guminning
yangi   o'simlik   qoldiqlarining   uglerodi   bilan   doimiy   yangilanishi,   bu   passiv,
barqaror   fraktsiya   emas,   balki   eski   va   yangi   OMning   geterogen   aralashmasi
ekanligini ko'rsatadi.
Ko'pgina   mualliflarning   ta'kidlashicha,   tuproq   unumdorligi   va   ekologik
barqarorlikning   yuqori   darajasiga   chirindi   tarkibidagi   "etuk",   barqaror   va   oson
o'zgaruvchan,   faol   gumus   moddalarining   optimal   kombinatsiyasi   bilan   erishiladi.
Shuning   uchun   I.V.   Tyurin   tomonidan   taklif   qilingangumusning   sifat   tarkibini
mineral   komponentlar   bilan   bog'lanishning   va   mustahkamligiga   ko'ra   tuproqning
organik   komponentlarini   ajratishning   asosiy   konsepsiyasi,   printsipial   jihatdan
konstruktiv bo'lib qolmoqda.
L.A.   Grishina   va   D.S.   Orlov   (1978)   tomonidan   ishlab   chiqilgan   va   hozirgi
kungacha tuproqlarning gumus holatini baholashda faol foydalaniladigan usuli, 14
ko'rsatkichdan   7   tasi   gumusning   fraksiyon-guruh   tarkibini   o'rganishda   ishlatiladi.
Ushbu   tahlilning   murakkabligiga   qaramay,   u   turli   xil   antropogen   (agrogen   va
texnogen)   ta'sirlar   ostida   tuproq   gumusdagi   o'zgarishlarni   o'rganishda   faol
foydalanilmoqda va so'nggi yillarda bunday tadqiqotlar sonining ko'payishini qayd
etish   mumkin   (Ovchinnikova,   2010a,   2010b,   Pomazkina   va   boshqalar,   2005;
Ilarionov, 2004, 2006; Pomazkina, 2010; Zavyalova, 2010; Merzlaya va boshqalar, 2010).
V.V.   Dokuchaev   nomidagi   Tuproq   instituti   tomonidan   natriy   pirofosfat
eritmasi   pH   7   da   va   (kamroq)   pH   10   da   muhitida,   shuningdek,   0,1   n   NaOH
eritmasi   bilan   gumun   kislotalarni   ajratish   usullari   tavsiya   etilgan   (Dyakonova   va
boshqalar,   1984).   Shu   bilan   birga,   har   xil   turdagi   tuproqlar   uchun   organik
moddalarning   labil   qismini   baholash   uchun   tabaqalashtirilgan   yondashuv   taklif
qilindi, ya'ni sho'r-podzolik tuproqlar uchun pirofosfat ekstraktlari va chernozemlar
uchun   ishqoriy   ekstraktlar   tavsiya   etildi   (Kogut,   2003;   Prijukova   va   boshqalar.,
2008).
L.G.   Bakina   (2012)ning   tadqiqotlari   qiziqish   uyg'otadi,   turli   xil   pH
qiymatlari   (5   dan   13  birlikgacha)   bo'lgan   natriy   pirofosfat   eritmalari   bilan   gumin
moddalarning   qaysi   guruhlari   olinishini   o'rganildi.   O'rganish   ob'ekti   sifatida   uch
tipdagi   tuproqlar   tanlangan:   sho'r-podzolik,   bo'z   o'rmon,   Kavkazoldi   qora
tuproqlari. 
Tadqiqotlar shuni ko'rsatdiki, barcha turdagi tuproqlar uchun pH 5-6 bo'lgan
natriy pirofosfat bilan gumusli moddalarni olishda GK ning FK ga minimal nisbati
kuzatiladi, chunki deyarli faqat FK ajratiladi.  pH 7 dan keyin GK ulushi asta-sekin
o'sib   boradi   va   pH   10   da   maksimal   darajaga   erishiladi.   pH   10-12   oralig'ida   bu
maksimal   saqlanib   qoladi   va   pH   12   dan   oshganida   FK   ning   katta   qismi   bo'lgan
gumin   kislotalarning   faol   qo'shimcha   ekstraktsiyasi   mavjud   bo'lib,   buning
natijasida   GK   ning   FK   nisbati   keskin   kamayadi.   Barcha   turdagi   tuproqlar   uchun
eritmalarning   ishqoriyligi   ortishi   bilan   optik   zichlik   indeksining   oshishi   aniq
kuzatiladi.
Optik   jihatdan   eng   yo’qori   optic   zichligi   pH   10   bo'lgan   natriy   pirofosfat
bilan tuproqdan ajratilgan GK da ko’zatiladi. Pirofosfatning ishqoriyligi pH 12-13
birlikgacha   oshishi   bilan   E
s mg/ml
  ning   sezilarli   pasayishi   kuzatiladi.   Optik   jihatdan
GKning   eng   kam   zichligi   to'g'ridan-to'g'ri   ishqorli   ekstraktlarda   ko’zatildi.
Shunday qilib, pirofosfat ekstraktlari, tuproq bilan o'zaro ta'sir qilish mexanizmiga
ko'ra,   undan   gidroksidi   eritmasiga   nisbatan   ko'proq   gumuslashgan   moddalarni
ajratib oladi, tarkibida   2-fraksiya   gumin   kislotalari   butunlay   yo'q   bo'lgan   tuproqlar   bundan
mustasno. Bunday hollarda pirofosfat va ishqorli ekstraktlardagi E
s mg/ml
  qiymatlari
teng yoki juda yaqin bo'lishi kerak.
Organik   erituvchilar   (n-geksan,   xloroform,   diklorometan-metanol   va
boshqalar)  passiv  qismida mavjud bo'lgan  gumus  bo'lmagan moddalarni  (lipidlar,
parafinlar,   mumlar,   bitumoidlar   deb   ataladigan)   ajratish   uchun   ishlatiladi   (Xeys,
2006; Derenne, Largeau, 2001).
TOM   sifatini   baholash   usullaridan   biri   uning   tarkibidagi   oksidlanadigan
fraktsiyani ajratishdir. Buning uchun turli oksidlovchi moddalar qo'llaniladi: kaliy
bixromat,   kaliy   permanganat,   natriy   gipoxlorit,   ultrabinafshada   fotooksidlanish,
ozonda va boshqalar. Oksidlangan OM ning asosiy qismi mikrobial biomassa yoki
organik   birikmalarning   labil   shakllari   bilan   ifodalanadi   va   faol   qismiga   tegishli
bo'lishi mumkin deb taxmin qilindi (von Lutzow u.a., 2007; Popov, 2004).
Tuproqning   organik   moddalarini   fizik   fraksiyalash   usullari   fraksiyalarni
o‘lchamiga   (granulometrik   usul),   zichlikka   (densimetrik   usul),   kattaligiga   va
zichligiga   (granulodensimetrik   usul)   ko‘ra   ajratishga   asoslangan.   Ular   orasida
quyidagi eng keng tarqalgan usullar mavjud.
Oson   parchalanadigan   organik   moddalarni   (LOM)   aniqlash   usuli,   N.F.
Ganjara va boshqalar (1987) tomonidan taklif qilingan, C
lom   ni vazni og'ir bo’lgan
suyuqliklarga   gumus   fraksiyalarni   ajratishdir.   Olim   tuproqdagi   gumus
zahiralarining   kerakli   mahsuldorligini   va   barqarorligini   ta'minlaydigan   LOM
tarkibining   gradatsiyalarini   ishlab   chiqdi.   C
lom   ni   aniqlash   usuli   tuproqlarning
gumus   holatini   tavsiflashni   sezilarli   darajada   kengaytiradi   (Sharkov,   2005;
Nadejkin,   2005;   Lukin,   2010),   ammo   juda   mehnattalab,   qimmat   va   ko’p   sonli
tahlillar uchun mos kelmaydi.
Bundan   tashqari,   S.M.   Nadejkina   (2005)   va   S.M.   Lukina   (2010),   LOM
larning tarkibi, ularning mineralizatsiya tezligi ko'p jihatdan etishtiriladigan ekinlar
turiga, o'simlik qoldiqlaridagi C/N nisbati va o'g'itlar turiga bog'liq, shuning uchun
faqat LOM larning miqdoriy ko'rsatkichilari, tuproqlarning organik moddalar bilan
ta'minlanishini baholash uchun etarli emas. Tuproqning   organik   moddalarini   granula-densimetrik   fraksiyalash   usuli
M.Sh. Shaymuhametov va boshqalar. (1984) tomonidan ishlab chiqilgan bo’lib, bu
isul   ham   turli   xil   zichlikdagi   og'ir   suyuqliklardan   foydalanishga   asoslangan.   Bu
usul   engilroq   (zichligi   <  2   g/sm 3
)   va   og'irroq  (zichligi   >   2  g/sm 3
)   fraksiyalarning
bir qismi bo'lgan uch guruh organik moddalarni ketma-ket ajratishni ta'minlaydi. 
L.S.   Travnikova   va   boshqalar.   (1992)   ning   fikricha,   engil   fraktsiyalar
(o'limdan   keyingi   qoldiqlar,   yuqori   molekulyar   gumin   kislotalarning   murakkab
geteropolyar   tuzlari   va   gumus   ko'mirlari)   va   gil   (nisbatan   past   molekulyar
og'irlikdagi   gumik   kislotalarning   organo-gil   komplekslari)   tarkibiga   kiradigan
organik   moddalar   har   qanday   tuproqda   gumusning   asosiy   qismi   hisoblanadi.
Yengil   fraksiyadagi   organik   uglerod   miqdori   (zichligi   <   2   g/sm 3
)   uzoq   muddatli
statsionar   dala   tajribalarida   o‘g‘itlangan   va   o’g’inlanmagan   tuproqlar   uchun
sezilarli darajada farq qilgan.
Toproqdgi   organik   moddalarning   transformasiyaga   uchraydigan   C
trans
qismini   aniqlash   usuli   M.   Korschens   va   boshqalar   tomonidan   ishlab   chiqilgan
(1998).   Bu   usul   uzoq   muddatli   tajribalarda   gumusning   muvozanati   va
transformatsiyasini o'rganishga asoslangan. Shu bilan birga, gumus tarkibida ikkita
asosiy qisim aniqlandi: C minimal (C
min ) va C o'zgaruvchan (C
trans ). C
min  - uzoq vaqt
davomida   o'tsiz   ekinlarni   almashlab   ekishda   yoki   ekinsiz   nazorat   tuprog'ida
saqlanadigan   uglerod.   Bunday   uchastkalarda   eng   kam   gumus   miqdori   kamida
yigirma yil davomida barqaror minimal hosildorlikka erishilganda barqarorlashadi.
C
min   tarkibi   tuproqning   granulometrik   tarkibiga   va   birinchi   navbatda,   nozik
zarrachalar tarkibiga bevosita bog'liq.
C
trans   -   bu   tuproq   jarayonlarida   eng   faol   ishtirok   etadigan   organik
moddalarning   qismi.   U   osongina   minerallashadi,   o'simliklar   uchun   zarur   bo'lgan
oziqa   moddalarini   chiqaradi,   tuproq   mikroorganizmlari   uchun   energiya   manbai
bo'lib,   shu   jihatdan   labil   gumusning   to'liq   semantik   analogidir   (Titova   va   Kogut,
1991;   Kogut,   2003).   Ushbu   faol,   o'zgaruvchan   tuproq   organik   moddalarining
tarkibi qo’yidagi tenglama bilan aniqlanadi:
C
trans  = C
org  - C
min , bu yerda C
org  –   tuproqdagi organik C ning umumiy miqdori; C
min   - uzoq muddatli shudgor
ostidagi tuproqdagi C
org ning minimal miqdori.
Germaniya sharoitlari uchun tuproqlarning granulometrik tarkibini hisobga
olgan   holda   tuproqdagi   C
min   miqdorini   quyidagi   formula   yordamida   hisoblash
mumkinligi aniqlandi:
Yengil tuproqlar uchun C
min  = 0,040 L, og'ir tuproqlar uchun Cmin = 0,045
L, bu yerda L - 0,0063 mm dan kam bo’lgan zarrachalar miqdori, %.
Rossiyadagi   nechernozem   zonasining   chim-podzol   tuproqlari   uchun   K.V.
Dyakonova   (1984);   K.V.   Dyakonova   va   boshqalar   (1990)     C
min   miqdorini   fizik
loyning   zarralari   <   0,01   mm   tarkibga   ko'ra   hisoblashni   va   uglerodga   qayta   hisob
kitob   qilish   uchun   0,04-0,045   yoki   0,023-0,026   tuzatish   koeffitsientini   kiritishni
taklif   qildilar.   Uzoq   muddatli   dala   tajribalari   sharoitida   gumus   moddalarining
genezisi   bilan   belgilanadigan   sifat   xususiyatlari   barcha   tuproqlar   uchun
koeffitsientntidan   bir   xil   foydalanib   hisoblashni   imkon   bermasligi   aniqlandi   va
hududga qarab eksperimental tarzda belgilanishi kerak. (Shevtsova, Volodarskaya,
1998; Kanzyvaa, 2002).
Bundan   tashqari,   C
min   qiymatiga   boshqa   omillar,   xususan,   gidrotermal
parametrlar   ta'sir   qilishi   mumkin   (Kogut,   2003).   N.E.   Zavyalova   (2010)   chim-
podzol   og'ir   qumloq   tuproqlar   uchun   bu   koeffitsientni   0,031   ga   teng   deb
hisoblashni  taklif  qildi. S.M. Lukin (2010)  engil  granulometrik tarkibli  (qumli  va
qumloq) chim-podzolik tuproqlar uchun 0,030 koeffitsientini taklif qildi. Ko'rinib
turibdiki, uzoq muddatli dala tajribalari sharoitida C
min   ni to'g'ridan-to'g'ri aniqlash
eng to'g'ri degan xulosaga kelishimiz mumkin.
D.N.   Pryanishnikov   nomidagi   BIITI   tomonidan   turli   tuproq   va   iqlim
zonalarida   joylashgan   50   dan   ortiq   uzoq   muddatli   tajribalar   natijalari   to'g'risida
ma'lumotlar   umumlashtirildi.   Turli   granulometrik   tarkibga   ega   bo'lgan   sho'r-
podzolik   tuproqlar   uchun   C
min   qiymatlari   aniqlangan   va   granulometrik   tarkib   bu
qiymatni belgilovchi  asosiy, ammo yagona omil  emasligi  tasdiqlangan. Shu bilan
birga, C
trans ning qiymati birinchi navbatda ko'p yillik o'tlarning almashlab ekishdagi
tarkib darajasiga va ishlatiladigan organik o'g'itlar miqdoriga bog'liqligi ko'rsatildi. Mineral o'g'itlar tizimi bilan C
trans  miqdori 0,07-0,12% ni tashkil etdi va ko'p yillik
o'tlar   bilan   almashlab   ekishda   u   0,30-0,48%   ga   etdi,   bu   S.O.   Kanzyvaa   (2002)
ma’lumotlariga   ko’ra   qishloq   xo'jaligi   mahsulotlarining   yuqori   hosildorligi   va
sifatini,   shuningdek,   unumdorlik   va   ekologik   xavfsizlikni   belgilovchi   asosiy
funktsiyalarni   tuproq   tomonidan   bajarilishini   ta'minladi.   Bu   C
trans   qiymati
Germaniya   tuproqlari   uchun   tavsiya   etilgan   0,3%   optimal   qiymatga   yaqin
(Kershens, 1992).
Chet   el   tadqiqotchilarining   ishlarida   TOM   va   uning   alohida   tarkibiy
qismlarining   barqarorligini   baholash   uchun   OM   aylanmasining   tezligi
konstantasini,   uning   aylanish   vaqtini   hisoblash   bilan   aniqlash   usullari   qo'llaniladi
(Tornover Time, T). OM aylanish tezligi OMning parchalanishi (mineralizatsiya),
TOM   radiouglerodning   belgisi,   izotoplar   ( 13
C   yoki   14
C)   bilan   suyultirish   orkali
aniqlanadi.   Parchalanish   qanchalik   oson   va   tezroq   bo'lsa,   material   barqaror
emasligini   va   TOM   kam   barqarorligini   bildiradi   (Jastrou   u.a.,   2007;   von   Lutzov
u.a., 2007).
Hozirgi   vaqtda   ko'pchilik   tadqiqotchilar   tuproqlardan   qishloq   xo'jaligida
foydalanishi   gumusni   hosil   bo'lish   jarayonlarining   yo'nalishini   tubdan
o'zgartirmaydi, deb hisoblashadi, ekinlarni etishtirilganda tuproqning ushbu turiga
xos   bo'lgan   barcha   asosiy   xususiyatlarni   saqlab   qoladi   (Kononova,   Belchikova,
1964; Plotnikova, Orlova, 1983; Shevtsova, 1998, Litvinovich, 2005;  Litvinovich
va boshqalar, 2010; Merzlaya va boshqalar, 2010).
Ko'pgina   mualliflar   yaxshi   madaniylashgan   tuproqlarda   gumin
kislotalarining   gumifikasiya   chuqurligining   pasayishini   qayd   etadilar   va   bu
jarayonini   labil   gumus   moddalari   ulushining   ortishi   bilan   bog'laydilar   (Grishina,
Morgun,   1970;   Lukyanchikova,   1980;   Shevtsova,   1998,   2010;   Zavyalova,
Konchits, 2011; Chernikov, 2010). Bunday holda, labil gumusning asosiy manbai
organik o'g'itlardan olingan "yosh" gumin kislotalari va yangi hosil bo'lgan tuproq
gumin kislotalari bo'lishi mumkin, ularning tarkibi tuproqning biologik faolligining
kuchayishi  va organic o’gitlashda  yangi o'simlik qoldiqlari tushishi  tufayli ortishi
mumkin. Shudgorlangan   tuproqlar,   aksincha,   barqaror,   qiyin   parchalanadigan
birikmalar   ulushining   ko'payishi   bilan   tavsiflanadi   va   chirindining   umumiy
miqdori   minimal   qiymatlarga   kamayishi   bilan   ular   organik   moddalarning
gumifikasiyasi   eng   katta   chuqurligi   bilan   tavsiflanadi   (Chernikov,   2010;
Zavyalova, 2010).
Biroq,   o‘g‘itlardan   uzoq   muddat   foydalanishda   gumus   tarkibidagi
o‘zgarishlarning   roli   hozirgacha   yetarlicha   o‘rganilmagan.   O'g'itlar   ta'sirida   turli
granulometrik   tarkibli   tuproqlarning   gumus   holatidagi   o'zgarishlarning   nazariy
jihatdan   mumkin   bo'lgan   darajasi   ko'tarilmagan.   Va   bu   jarayonlarni   o'rganish
uchun   biz   tuproqning   gumus   komponentlarini   ajratish   uchun   to'g'ri   usulni
tanlashimiz kerak. II.Tadqiqot o`tkazilishi sharoitlari va uslublari.
2.1. Tadqiqot o`tkzilgan joyning tuproq iqlim sharoiti.
O`zbekiston   Respublikasi   Markaziy   Osiyo   mintaqasining   markazida,   ya`ni
37   va   45   o
  shimoliy   kenglik,   56   va   73   o
  sharqiy   kenglikda   joylashgan.   Uning
umumiy   maydoni   442   ming   gektar   tashkil   etadi.Tuprog`i   asosan,bo`z   tuproqlar
bo`z   tuproq.Tekisliklar   va   500   metr   balandliklardagi   tog`   etaklarida   surg`ong`ir
och   bo`z   tuproqlar,   1500-1700   metr   balandlikda   to`q   bo`z   tuproqlar,   cho`l
zonasidagi   qumoq   ,   taqir   ,   bo`zqo`ng`ir   tuproqlar   va   sho`rxoklar   tarqalgan.   Bo`z
tuproqalar   asosan   turli   xil   tipchalardan   tashkil   topgan.   Bunday   tipchalarga
ajratilishiga  sabab  u turli  xil  iqlim  sharoitlariga ega.Masalan:  tipik bo`z  tuproqlar
tog`oldi   hududlarga   xos,   sur-tusli   bo`z   tuproqlar   esa   unumdorligi   va   gumus
miqdori   kam   bo`lgan   cho`l   –   dasht   zonalarida   ko`proq   uchraydi.   Asosan
Samarqand   viloyatida   bo`z   tuproqlar   va   ularning   tip   va   tipchalari   tarqalgan.
Ularning   iqlim   sharoiti   quyidagicha   bo`ladi.   Ma’lumki,   qishloq   xo‘jalik
ekinlarining   o‘sishi,   rivojlanishi   muayyan   mintaqaning   iqlim   sharoitiga   bog‘liq
bo‘lib, yuqori va sifatli hosil olish uchun qo‘llaniladigan agrotexnologik jarayonlar
shunga   mos   ishlab   chiqilishi   lozim.Samarqand   viloyatining   iqlimi   kontinental,
quruq iqlim. Bulutli kunlar kam bo‘ladi. Y a nvar oyining o‘rtacha harorati shimolda
- 10 0
С,   tog‘larda   -20-24   0
C.   Eng   past   harorat   -26-32   0
C.   Y o zi   issiq.   Iyul   oyining
o‘rtacha harorati  25-38   0
C, eng yuqori harorat 4 5   0
C. Y o g‘ingarchilik miqdori 280-
459   mm,   yog‘in-sochinning   80%i   qish   va   bahorda   kuzatiladi.   Vegetasiya   davri
324-334   kunni   tashkil   etadi.   L.N.Babushkinning   (1957)   ma’lumotiga   ko‘ra,
Samarqand   viloyatining   sug‘oriladigan   maydonlari   tog‘   oldi   mintaqasiga   mansub
bo‘lib,   ob-havosi   keskin   kontinentalligi   bilan   tavsiflanadi.   Yillararo   va   yil
davomida   kutilmaganda   birdaniga   o‘zgaruvchan   iqlimi,   qurg‘oqchilik   bo‘lishi,
issiqlik   va   yorug‘likning   ko‘pligi,   qishning   sovuqligi,   bahorning   nisbatan   iliq,
seryog‘ingarchiligi, yozning quruq, jazirama issiqligi bilan tavsiflanadi.
Kuzda   ko‘pincha   haroratning   keskin   o‘zgarishi,   qisqa   muddatli   sovuq
tushishi, yog‘ingarchiliklarning ba’zan qorga aylanishi kuzatiladi.   Bunday   keskin   o‘zgarishlarning   sabablaridan   asosiysi,   viloyatda   sahro   va
tog‘ tizmalarining mavjudligi hamda hududning cho‘zilib ketganligidir. Mintaqada
havo   haroratining   o‘rtacha   yil   davomidagi   miqdori   joylarning   geografik
joylashishiga qarab, o‘rtacha 12,1-16,0   0
C gacha o‘zgarishi, yil davomida musbat
harorat yig‘indisi 4358-4688  0
C ni, samarali harorat yig‘indisi esa 2445-2508  0
C ni
tashkil   etadi.   Havoning   nisbiy   namligi   ekinlarning   amal   davrida   44-54   foiz,   yil
davomida   yog‘in-sochinlar   yig‘indisi   320-380   mm   gacha   o‘zgaradi.   Yilning   eng
issiq oyi – iyul va sovuq oyi – yanvar hisoblanadi. Tajribalar o‘tkazilgan yillarning
ob-havo   sharoiti   tahlil   qilinganda     havo   harorati   g‘o‘zaning   vegetasiya   davrida
2006 yilda o‘rtacha 22,6  0
C ni tashkil etib, ko‘p yillik ma’lumotga nisbatan 1,0  0
C
ga, o‘rtacha yillik harorat 14,9   0
C ni tashkil  etib, ko‘p yillikka nisbatan 1,3   0
C ga
yuqori   bo‘lganligi   kuzatildi.   Vegetasiya   davrining   barcha   oylarida   ko‘p   yillik
ma’lumotga nisbatan haroratning yuqori bo‘lganligi, chigit ekishni qulay muddatda
o‘tkazishga va g‘o‘zaning o‘sishi, rivojlanishiga ta’siri ijobiy bo‘lganligi aniqlandi.
Havoning nisbiy namligi g‘o‘zaning vegetasiya davrida o‘rtacha 48,7   foiz bo‘lib,
ko‘p   yillik   ma’lumotlarga   qaraganda   7,5   foizga,   yillik   o‘rtacha   miqdori   esa   5,7
foizga yuqoriligi hisobga olindi.Yog‘in-sochinlarning yillik miqdori 288,5 mm ni,
vegetasiya davrida esa 56,7 mm ni tashkil etib, ko‘p yillikka nisbatan 79,1 mm ga,
vegetasiya davrida esa 40,7 mm ga kam bo‘lganliginiko‘rsatdi.
Yetakchi   chorvachilik,   paxtachilik,   g`allachilik,   bog`dorchilik,
sabzavotchilik   va   poliz   mahsulotlari   yetishtiriladi.   Samarqand   shahar   atrofida,
xususan   Toyloq  va   Samarqaand   tumanlarida   qishloq   xo`jaligi   yaxshi   rivojlangan.
Iqlim   sharoiti   va   xo`jaliklari   nisbatan   yaxshi   rivojlangan   .   2023-yil   qish   fasli
yaxshi keldi, shu yilgi qishloq xo`jaligidagi natijalar yaxshi bo`lishi kutilmoqda.
Zarafshon   vodiysi   yuqori   qismidagi   tog‘   jigarrang   tuproqlarida   karbonatlar
(CO
2 )   miqdori   haydalma   qatlamda   0,87-1,82%   atrofida,   pastki   qatlamlarda   esa
oshib borib 8,20-11,0%ni tashkil  etadi, ya’ni  bu ko‘rsatkichlar  yog‘ingarchilik va
sug‘orishlar tufayli karbonatlarning pastki qatlamga yuvilib tushganligidan dalolat
beradi. Hududning   sezilarli   darajada   nishabligi   (g‘arbdan   sharqqa   qarab)   sizot
suvlarining   drenajlanishini,   ya’ni   harakatlanishini   ta’minlaydi   va   sho‘rlanishning
oldi olinadi. Zarafshon daryosining o‘rta oqimida, ya’ni sizot suvlar ta’sirida asta-
sekin   nurashi   natijasida   gidromorf   terrasa   (2-   qayir   usti)   ustini   kalsiy-magniy
karbonatli sho‘rlangan gidromorf tuproqlar qoplagan.
Bir   qancha   olimlarning   ilmiy   izlanishlari   natijasiga   ko`ra   P.Uzoqov,
O.Saidmurodov,   A.Xudoyqulov   ma’lumotlariga   asosan,   Samarqand   vohasining
ayrim   hududlarida   kalsiy-magniy   karbonatli   sho‘rlangan   tuproqlar   uchraydi.
Mualliflarning   ta’kidlashicha   gidromorf   sharoitda   tuproq   yuzasidan   suvning
bug‘lanishi   tufayli   magniy   bikarbonat   tuproqning   yuqori   qatlamlariga   ko‘tarilib,
MgCO
3   shaklida   cho‘kmaga   tushadi   (10-12%   va   undan   ham   ko‘p)   va   karbonat
magniyli sho‘rlanishni vujudga keltiradi.
Sizot   suvlari   tog‘   va   tog‘oldi   zonalarida   chuqur   joylashgan   va   chuchukligi
bilan   ajralib   turadi.   Qolgan   hududlarda   sizot   suvlari   yaqin   joylashgan   va
minerallanish darajasi bir muncha kam (0,3 g/l gacha). 
Zarafshon   daryosi   harakat   yo‘nalishi   bo‘yicha   o‘zining   kimyoviy   tarkibini
o‘zgartiradi.   Yuqori   qismlarida   gidrokarbonat   va   sulfatlarga   boy,   quyi   qismlarida
esa xlorli tuzlar miqdori  ko‘p. Quruq qoldiq Samarqand tumanida 0,3-0,4 g/l  dan
Qorako‘l   tumanida   1,5-2,0   g/l   gacha   o‘zgaradi,   bu   esa   o‘z   navbatida   tuproq
sho‘rlanishiga sabab bo‘ladi.
Mineralik   qismi   nishablikning   o`zgarishi   bilan   farqlanadi.   Minerallanish
darajasi sharqdan g‘arb tomonga ortib boradi. Sho‘rlanish tiplaridan gidrokarbonat-
sulfat   tipi   tarqalgan   bo‘lib,   asosiy   qismini   magniy   karbonatlari   tashkil   etadi.
V oha ning   g‘arbiy   tarafida   sulfat-xlorid   tipidagi   sho‘rlanish   tarqalgan   bo‘lib,
minerallanish darajasi 0,5-1,0 g/l ni tashkil qiladi. 
Zarafshon   vodiysini     yer   yuzida   joylashgan   yer   osti   suvlarining   3   guruhga
bo`lish   mumkin.   a)   allyuvial-prolyuvial   jinslardagi   sizot   suvlar,   b)   qatlamlar
orasidagi   suvlar,   d)   tog`lardagi   toshlar   yoriqlari   va   siniqlari   orasidagi   suvlar.Yer
osti   suvlari  yilllik suv  harajjatlarining 40-70 %ni  tashkil  etadi.   Soylar   yer  osti   va
yomg`ir,   qor suvlaridan oziqlanadi.  20-40% oqadi. Tadqiqotlarimizni   olib   borilgan   Zarafshon   vodiysi   avtomorf   tuproqlari
haydalma   qatlamida   gumus   miqdori   0,70   -   1,34   %   oralig`ida     bo`lgan.   Shuni
takidlash   joizki   gumusning   eng   kam   miqdori   tipik   bo`z   tuproqlarning   yangitdan
sug`oriladigan     tuproqlarda   ko’zatildi.   Bu   ko`rsatgichning   eng     yuqori   darajasi
qo`riq tipik  bo`z tuproqlarda  bo’lgan. Yarim gidromorf tuproqlarda esa haydalma
qatlamida   gumus   miqdori   o`tloqi   -   bo`z   tuproqlarda   eskitidan   sug`oriladigan
tuproqlarda   gumus   miqdori   0,76%   ni   tashkil   etdi.   Giromorf   tuproqlarda   gumus
miqdori haydalma qatlamda 0,99-1,12 % ni tashkil etdi.Umumiy uglerod miqdori
avtomorf tuproqlarda haydalma qatlamlarda 0,406- 0,775 gacha o`rtacha miqdorini
tashkil   etdi.Yarim   gidromorf   tuproqlarda   esa   umumiy   uglerod   miqdori   haydalma
qatlamda 0,76 % ni tashkil etdi. Gidromorf tuproqlarda esa haydalma qatlamlarda
0,99-1,12 %ni tashkil etdi.
Gumus   tarkibidagi   avtomorf   tuproqlarning   uglerod   miqdori   ham   turlicha
nisbatlarda, tipik b`z tuproq (qo`riq yer )da C miqdori 0,775-0,406 gacha oraliqda
o`zgaradi.   Eng   kam   miqdor   tipik   bo`z   tuproq   (yangitdan   sug`oriladigan)   yerlar
hisoblanadi.   Bularning hammasi  haydalma qatlamga nisbatan agrokimyoviy tahlil
natijalari hisoblandi .Yarim gidromorf tuproqlarning haydalamaqatlamida esa ya`ni
o`tloqi-bo`z tuproq eskitdan sug`oriladigan uchun uglerod miqdori 0,442 ga teng.
Gidromorf   tuproqlarning   haydalama   qatlamida   esa   uglerod   miqdori   0-99-1,12
oralig`ida  bo’lgan.
Tadqiqot   ob’ektlari   bo’lgan   tuproqlarning   haydalama   qatlamlarida   yalpi
NPK ning miqdori   tahlillar   natijasida quyidagicha   bo’ldi:   Avtomorf tuproqlarning
haydalama qatlamlarida azot 0,069-0,11 oralig`ida bo`ldi.   Bu yerda yalpi azotning
eng ko`p miqdori tipik bo`z tuproqlar hisoblanadi, eng kam miqdori esa tipik bo`z
tuproqning   yangitdan   sug`oriladigan   tuproq   tipida   bo`ldi.   Yarim   gidromorf
tuproqlarda   esa   yapli   azot   0,078   ga   teng.   Gidromorf   tuproqlarning   haydalma
qatlamida yalpi azot  0,572-0,651 oralig`ida bo`ldi  (2.1 .  – jadval).
Yalpi fosfor miqdori avtomorf tuproqlarda ham turli tuproq tipchalarida 2.1.- jadval
Zarafshon vodiysi tadqiqot qilinadigan tuproqlarning agrokimyoviy ko'rsatkichlari
O'rganilayotgan tuproqlarning tip va
tipchalari Chuqirlik,
sm Gumus
miqdori
, % C, % Yalpi miqdori % Harakatchan, mg/kg
N P K N-NO
3 N-NO
4 P2O5 K
2 O
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
Avtomorf tuproqlar
Tipik bo'z tuproq (qo'riq yer) 0-30 1,34 0,775
0,11 0,162 2,256 21,66 23,67 22,06 392,3
Tipik bo'z tuproq (lalmi yer) 0-30 0,84 0,487
0,084 0,161 2,698 26,85 22,78 33,81 598,9
Tipik bo'z tuproq yangitdan 
sug'oriladigan 0-30 0,70 0,406
0,069 0,17 2,767 27,21 24,21 30,76 433,1
Tipik bo'z tuproq eskitdan 
sug'oriladigan 0-30 1,05 0,609
0,084 0,202 2,662 30,11 26,19 53,28 537,3
Och tusli bo'z tuproq yangitdan 
o'zlashtirilgan 0-30 0,81 0,467
0,078 0,126 1,977 18,63 31,28 16,26 356,5
Yarim gidromorf tuproqlar
O'toqi-bo'z tuproq eskitdan 
sug'oroladigan 0-30 0,76 0,442
0,078 0,21 2,666 20,12 20,02 25,7 295
Gidromorf tuproqlar
O'tloq tuproq yangitdan 
sug'roladigan 0-30 0,99 0,572
0,099 0,186 2,608 25,68 19,18 30,56 283,5
O'tloq tuproq eskitdan sug'roladigan 0-30 1,12 0,651
0,11 0,182 2,689 25,6 33,25 34,81 434,8        
turlicha   bo`ldi.   Masalan,   uning   haydalma   qatlamdagi   miqdori   0,126-0,202
oralig`ida   bo`ldi.   Bu   yerda   eng   fosforga   boy   tuproq   tipchasi   tipik   bo`z
tuproqlarining   eskitdan   sug`oriladigani   hisoblanadi.   Haydalama   qatlamda   fosfor
eng   kam   bo`lgan   tuproq   tipi   och   tusli   bo`z   tuproqning   yangitdan   sug`oriladigani
hisoblanadi.Yarim   gidromorf   tuproqlarda   esa   yalpi   fosfor   miqdori   0,21   ga   teng.
Gidromorf  tuproqlarda yalpi fosforning miqdori 0,099-0,111 oralig`ida bo`ldi.
Yalpi   kaliy   miqdori   ham   turli   tuproq   tipchalarida   turlicha.   Nisbatan   yalpi
azot   va   fosforga   qaraganda   tuproqda   kaliy   miqdori   ko`proq.   Haydalama
qatlamning   avtomorf   tuproqlarida   kaliy   1,977-2,767   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.
Yarim   gidromorf   tuproqlarning   haydalma   qatlamida   esa   kaliy   miqdori   2,666   ni
tashkil   etdi.   Bu   o`tloqi   –bo`z   tuproq   eskitdan   sug`oriladigan   tuproq   tipchasiga
taalluqli.
Tadqiqotimiz   natijasida   Zarafshon   vodiysi   avtomorf,   gidromorf   hamda
yarim gidromorf tuproqlarning ham yalpi ham harakatchat NPK miqdorini har xil
tuproq   tipchalarida   aniqlandi.   Bunga   ko`ra   haydalma   qatlamning   harakatchan
NO
3   ning miqdori avtomorf tuproqlarda 18,63-30,11 oralig`ida bo`lishi  aniqlandi.
Yarim gidromorf tuproqlarda esa 20,12 ga teng. Gidromorf tuproqlarda esa 25,68-
25,70   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   NO
4   ning   miqdori   ham   turlicha   avtomorf
tuproqlarda   22,78-31,28   oralig`ida   ekanligi   aniqlandi.   Gidromorf   tuproqlarda   esa
19,18-33,25 oralig`ida hisoblandi.
P
2 O
5   ning   miqdori   haydalma   qatlamlarning   avtomorf   tuproqlarida
quyidagicha 16,26 - 53,28 oralig`ida ekanligi  tahlillar natijasida  aniqlandi. Yarim
gidromorf   tuproqlarda   esa   25,7   ni   tashkil   etdi.   Yarim   gidromorf   tuproqlarda   esa
30,56-34,81   oralig`ida   ekanligi   aniqlandi.   K
2 O   miqdori   haydalma   qatlamning
avtomorf   tuproqlarida   2.1.-   jadvalida   ko’rsatilganidek   b`ldi.   Bu   yerda   eng   ko`p
harakatchan kaliy miqdori tipik bo`z tuproqning lalmi yerida eng kam miqdori esa
gidromorf tuproqlarda kozatilgan. 2.2. Tadqiqot uslublari.
Samarqand   viloyati   gumus   holatiga   tabiiy   omillarning   ta’sirini   o‘rganish
ekspedision   usulda   amalga   oshirildi.   Buning   uchun   turli   tuproq   tip,   tipcha   va
xillaridan   kesmalar   qilinib   genetik   gorizontlar   bo‘yicha   tuproq   gumus   holati
tadqiqot   qilindi.   Tadqiqotda   y erning   relefi,   ekspozisiyasi,   dengiz   sathidan
balandligi,   sizot   suvlarining   chuqurligi   kabilar   hisobga   olindi.   Tuproqlar   to g` ,
tog‘oldi,   tekislik   va   cho‘l   mintaqalariga   bo‘lib   o‘rganildi.   Asosan   tuproqning
gumus holati va shu bilan birga gumusning fraksiyalarini anqlash.   Shu biran birga
tuproqning   to`liq   sifatiy   drajasini,   organik   qismini   aniqlash   tadqiqotning   asl
mohiyatini   tashkil   etadi.   Buning   uchun   turli   xil   usullar   va   modifikatsiyaalrdan
foydalan ildi .  Turli xil  fermer xo`ja l i klari tuproqlardan  namuna oli ndi .  
Tadqiqotni   o‘tkazish   uchun   Samarqand   viloyati   Urgut   va   Kattaqo`rg`on ,
Buxoro   viloyati   Vobkent   va   G’ijdivon     tuman lar da   tarqalgan   tuproq   tip   va
tipchalaridan   namunalar   olinib   ularning   gumus   moddalarni   fraksiyalrga   ajrati sh
uchun   laboratoriyada   olib kelindi .   Gumusning guruhiy hamda fraksiyalarini  tahlil
qilish   hamda   tuproqning   sifatiy   darajasiga   baho   berish   maqsadida   qo’yidagi
usullarda tadqiqotlar olib borildi.
I.V.Tyurin   usuliga   asoslangan   Ponamareva   va   Plotnikova   midivikasiyasida
usuli   hamda   M.M.Kononova   va   N.P.Belchikovlarni   usuli   bo`yicha   gumusning
fraksiyalarini   aniqlash   bo`yicha   tadqiqotlarni   amalga   oshirdik.   Ushbu   usullarni
mohiyati   va   afzallik   tomonlarini   o’rganish   hamda   ishlab   chiqarishga   eng   maqbul
bo`lgan  usulni   tanlab  joriy  etish   tadqiqotimizning  maqsadi  bo’ldi.  Bu  usullarning
mohiyati haqida qisqacha to`xtalib o`tamiz.
I.V.Tyurin usuliga asoslangan Ponamareva va Plotnikova midivikasiyasidagi
usuli bu Uzbekiston sharoiti uchun an`anaviy usul hisoblanadi. Bu usulida  tuproq
tarkibidagi gumusni fraksiyalarga ajratish bir nechta bosqichlarda ketadi. Shu bilan
birgalikda tezlashtirilgan usulini ham ko`rib chiqamiz.
Odatda   gumin   kislotalari   (GK)   guruhiga   NaOH,   KOH,   NH
4 OH,   NaHCO
3 ,
Na
4 P
2 O
7 ,   NaF   lar   orqali   ajratilgan   moddalar   kiritiladi.   GK   geterogen,   polidispers
yuqori molekulali azotli oksikislotalar hisoblanadi. GK ni elementlar tarkibi C 50- 62, H 8-6,6, O 31-40, N  2-6% ni tashkil qiladi.  GK tarkibida aromatik molekulalar
borligi ham isbot qilingan bo‘lib, strukturasining yadro qismi aromatik halqalardan
iborat.   GK   ning   muhim   xususiyatlaridan   biri   yoshi   oshgan   sari   halqalarning   soni
ortadi. Halqalar soni ortishi bilan birga GK ning harakati susayadi.
GK   ning   tarkibi   doimiy   emasligi,   tuproqdan-tuproqqa   o‘zgarishi,   uning
tarkibi   geterogenligidan   nishona.   Ayni   vaqtda   uning   tarkibi   yoshiga   va   hosil
bo‘lish sharoitiga ham bog‘liq (GK ) ning sifati yahshi va miqdorini   eng ko‘pi ham
qora   tuproqda.   Qora   tuproqdagi   GK   ning   ko‘pchilik   xususiyatlari   boshqa
tuproqdagiga   nisbatan   turg‘un   bo‘lib,   gidrofobligi   kam,   energiyasi   esa   ko‘proq,
peptizatsiyaga moyilligi past.
Fulvokislota   (FK)   tushunchasi,   ya’ni   atamasi   fanga   Sven   Oden   (1919)
tomonidan kiritilgan. U Bersellius tomonidan ajratib olingan va nomlangan bo‘lib,
kren   va   apokren   kislotalarini   birlashtirdi.   Hozirgi   kunda   fulvokislotalar   degan
atama to‘g‘risida aniq bir qarashlar yo‘q. Ko‘pchilik olimlarning fikricha kislotalar
ta’sirida   cho‘kmaydigan   barcha   organik   kislotalarga   va   ularning   fraksiyalariga
fulvokislotalar   deb   qarash   mumkin.   Lekin   buning   nozik,   joyi   shunday   qabul
qilinsa,   bu   holda   yuqori   molekulyar,   lekin   bevosita   gumusga   tegishli   bo‘lmagan
organik   moddalar   ham   shu   guruhga   qo‘shiladi.   Shuni   alohida   aytish   kerakki,
Bersellius   kren   kislotasini   mineral   suv   manbayidan   aniqladi.  Gumusli   tuproqning
suvli   so‘rimidan   ham   ajratgan.   Ba’zi   olimlarning   fikricha,   FK   lar   GK   dan   oldin
keladigan, ya’ni GK ning boshlang‘ich etapidagi ko‘rinishi bo‘lib, oksidlanib vaqt
o‘tishi bilan GK ga aylanadigan modda. Balki FK bu GK parchalanishi natijasida
hosil bo‘lgan moddalardir. Shuning uchun bo‘lsa kerak spektik tushunchalar paydo
bo‘lib,   bu   guruhga   qarash,   ya’ni   ularni   o‘rganish   susayib   qolgan   davrlar   ham
bo‘lgan   Tyurin,   Ponamarevalarning   tuproqda   bu   guruhni   ajratib   podzol   hosil
bo‘lishidagi FK rolini rivojlantirdilar Tyurin, Ponamarevalar ma’lumotlariga ko‘ra
FK   oksikarbon   kislotalari   guruhiga   kiradi.   FK   tarkibida   40-52%   C,   4-6%   H,   40-
48%   O,   2-6%   N   mavjud.   FK   ning   butun   molekulasi   va   shakli   yaxshi
o‘rganilmagan.   Kononova   fikricha,   FK   GK   ning   boshlang‘ich   hosil   bo‘lish
stadiyasiga to‘g‘ri keladi, ya’ni FK lar to‘la pishib yetilmagan GK lar demakdir. I.V.Tyurin tuproq tarkibidagi gumus va fraksiyalarni aniqlash bo`yicha ilmiy
izlanishlar   olib   borgan.Umumiy   holatda   Tyurin   usuli   shu   kungacha   O`rta   Osiya
tuproqlarining   ya`nib   o`z   tuproq   tipi   va   tuipchalarining   sifatiy   bahosini   ifodalash
uchun   baho   berish   uchun   shu   usuldan   foydalanib   kelinmoqda.   Gumus   tarkibiga
yanada   aniq   baho   berish   maqsadida   uning   fraksiyalarini   aniqlash   hozirgi   kunda
dolzarb   bo`lib   kelmoqda   shu   maqsadida   Ponomareva   va   Plotnikova
modifikatsiyasidan    foydalangan  holatda  tuproq  fraksiyalarga  ajratiladi   va  har   bir
fraksiya   qancha   miqdorda   ekanligi   aniqlanadi.   Ushbu   usulda   fraksiyalar
quyidagicha guruhlarga bo`linadi.  Bular:
Gumin   kislotalar ning   1- f raksiya si   –   bevosita   0,1   n   NaOH   da   eriydigan   –
erkin va harakatchan bir yarim oksidlar bilan bog’langan.   2-fraksiya  –  f aqat tuproq
kalsiysizlantirilgandan   keyin   0,1   n   NaOH   da   eriydigan   va   asosan   kalsiy   bilan
bog’langan.  3-fraksiya – suv hammomida 6 soat qizdirilgandan keyin 0,02 n H
2 SO
4
da eriydigan – soz minerallar va chidamli bir yarim oksidlar bilan bog’langan.
  Fulvokislotalarning   1a -fraksiya si     –   tuproq   kalsiysizlantirilganda   0,1   n.
H
2 SO
4   da   eriydigan   –   erkin   va   harakatchan   bir   yarim   oksidlar   bilan   bog’langan
(“agressiv” fraksiya).   1- fraksiya   –   bevosita   0,1 n NaOH   eriydigan va tuproqdagi
1 - fraksiya   gumin   kislotalari   bilan   b og’langan.   2- fraksiya   –   faqat
kalsiysizlantirilganda n   keyin   0,1   n   NaOH   da   eriydigan   va   2-fraksiya   gumin
kislotalari   bilan   bog’langan.   3-fraksiya   –   suv   hammomida   6   soat   qizdirilgandan
keyin 0,02 n NaOH da eriydigan va 3-fraksiya gumin kislotalari bilanbog’langan.
1-3-fraksiya   gumin   kislotalarining   miqdori   qo’shimcha   hisoblashlarsiz,
to’g’ridan to’g’ri bevosita ishqoriy so’rim va qizdirilgan ishqoriy so’rim natijalari
bo’yicha nisbiy topiladi. 2-fraksiya gumin kislotalarining miqdori bevosita so’rim
analiz natijalarini kalsiysizlantirishdan keyingi ishqoriy so’rim analizi natijalaridan
ajratish yo’li  bilan aniqlanadi. Har  xil  tuproq tortimlaridan bir  qancha aniqlashlar
o’tkaziladi.   Ko’pchilik   asoslar   bilan   to’yinmagan   tuproqlar   uchun   bu   farq   salbiy
bo’lishi   mumkin.1a-fraksiya   fulvokislotalari   kalsiysizlantirish   analiz,   3-fraksiya
ishqorli so’rim qizdirilgandagi fulvokislotalar miqdorini aniqlash  natijalariga mos
keladi.   1-fraksiya   fulvokislotalari   bevosita   ishqorli   so’rim   va   dekalsinatdagi fulvokislotalar   miqdor   orasidagi   farq   bo’yicha   hisoblanadi.   2-fraksiya
fulvokislotalarini   topish   uchun   dekalsinatdagi   fulvokislotalarni   aniqlash   va
kalsiysizlantirishdan keyingi ishqoriy so’rim natijalari qo’shiladi va bu yig’indidan
bevosita ishqoriy so’rimda topilgan fulvokislotalar miqdori ayiriladi.
Ushbu   usulda   tuproqning   sifatini   baholash   birmuncha   murakkab   jarayon
hisoblanadi. Ishni bajarish ham  murakkab jarayon hamda ko`p vaqt  talab etadi.1-
o`rinda gumusni 3 qisda ajratiladi: gumin kislota, fulvokislota va gumin moddasiga
hamda   ularni   fraksiyalarga   ajratiladi.   Bunda   gumin   kislotalar   3   ta   fraksiyaga,
fulvokislota 4 ta fraksiyaga ajratiladi. Dastlab NaOH li so`rim tayyorlanib erkin va
harakatchan   fraksiyalar   ajratib   olinadi.   Keyingi   bosqich   esa   tuproqni
kalsiysizlantirish   hisoblanadi.   Bunda   ham   dastlabki   bosqichdagi   ishlar   amalga
oshirladi   ya`ni   NaOH   li   so`rim   tayyorlanadi.   Va   unga   kislota   ta`sir   ettirilib   HCl
aralashtirilib   20-24   soatga   qoldiriladi.   Keyingi   kun   esa   filtrlnadi.   Bu   tuproqdagi
almashinuvchan   kalsiy   miqdori   va   yuviish   davomiyligiga   bog`liq.   Filtrlash   sekin
bo`lsa,   tuproq   filtrga   o`tkaziladi   va   0,1   n   HCl   bilan   hamma   kalsiy   yuvilguncha
davom   ettiriladi.   Keyin   ortiqcha   kislotani   2-3   marta   yuvib   tashlanadi.   Bo`z
tuproqlar   asosan   karbanatli   bo`lgani   uchun   HCl   dan   kislotasidan   foydalandik,
boshqa turdagi tuproqlarda H
2 SO
4   kislotasidan foydalanish mumkin.
Kalsiy   to’lq   yuvilganini   tekshirish   uchun   quyidagicha   ishlarni   amalga
oshirsa kerak. Filtratda kalsiyni  aniqlash uchun ammiak bilan neytrallanadi. Agar
cho`kma   tushadigan   bo`lsa   yana   0,1   n   HCl   bilan   to’iq   kalsiy   ketguncha   davom
filtrlanadi.   Keyin   ustiga   ammoniy   oksalat   quyiladi.   Kalsiy   oksalatning   oq
cho`kmasi   kalsiy   yo`qligini   ifodalaydi.   Xlorid   kislotalik   so`rim   to`liq
kalsiysizlantirilgandan   keyin   nordon   so`rim   organik   modda   mikrobiologik
parchalanishga   chidamsiz   bo`lgani   uchun   2-3   kundan   ortiq   qoldirilmaydi.   Undan
keyingi bosqichda esa ishqorli so`rimda ajratilgan gumin va fulvokislotalar, kalsiy
bilan   bog`langan   va   kalsiysizlantirilgandan   keyin   ishqorda   eriydigan   gumin   va
fulvokislotalar   ajralib   qoladi.   Keyingi   bosqichda   0,02n   NaOH   eritmasi   orqali
qaynatilib 3-fraksiya gumin va fulvokislota ajratib olinadi va miqdori anqilanadi. Ta`riflangan   uslub   tuproq   gumusi   tarkibidagi   gumin   kislotalarining   3   ta
fraksiyasi va fulvokislotalarning 4 ta fraksiyasini anqilash imkonini beradi.
Gumus   qoldig’ini   aniqlash .   Odatdagi   analitik   ishlar   uchun   uslubning
mualliflari   qoldiq   uglerodini   organik   uglerodning   umumiy   miqdori   va   gumus
moddalarining   ajratilgan   fraksiyalari   uglerod   yig’indisi   orasidagi   farq   bo’yicha
aniqlashni   tavsiya   qiladi.   Bu   holatda   analizning   barcha   tasodifiy   va   sistematik
xatola r  gidrolizlanmagan qoldiq hisobiga bo’ladi. 
M.M.Kononova,  N.P.Belchikovalarning  usulida gumusning  fraksion-  guruh
tarkibini o`rganish. 
Tuproqni   tahlilga   tayyorlash.   Havo-quruq   tuproq   namunasidan   40-50   g
olinadi,   ildizlar   va   organik   qoldiqlar   ehtiyotkorlik   bilan   olib   tashlanadi.   Yirik
tuproq   bo‘laklari   rezina   ezgich   bilan   maydalanadi,   so‘ngra   tuproq   chinni
kosachada   maydalanadi   va   1   mm   diametrlii   elakdan   o‘tkaziladi.   Namuna   to’liq
elakdan   o'tguncha   operatsiya   takrorlanadi.   Tayyorlangan   tuproq   gumus   tarkibini
aniqlash uchun ishlatiladi.
Dastlabki   tuproq   namunadagi   organik   moddalarning   uglerod   va   azotning
umumiy   miqdorini   aniqlash   uchun   havo-quruq   namunadan   5   g   tuproq   olinadi,
undan ildizlar ehtiyotkorlik bilan olinadi, maydalanadi va 0,25 mm teshikli elakdan
o'tkaziladi. Uglerod miqdori  I.V. Tyurin usulida, umumiy azot  -  Kjeldahl  usulida
aniqlanadi.
Tuproqdan gumusli moddalarni natriy pirofosfat va NaOH aralashmasi bilan
ajratib   olish.   Tayyorlangan   tuproq   namunasidan   5   g   olinadi,   250   ml   konussimon
kolbaga solinadi va (ish kuni oxirida) bilan yangi tayyorlangan natriy pirofosfat va
NaOH   aralashmasidan   (1   litr   distillangan   suvga   44,6   g   Na
4 P
2 O
7   *   H
2 O   va   4   g
NaOH) 100 ml quyiladi. Bunday eritmadagi natriy pirofosfat konsentratsiyasi  0,1
M, NaOH esa 0,1 n, aralashmaning pH qiymati 13 ga yaqin.
Kolba,   havodan   karbonat   angidrid   tushmaslilgi   uchun   rezina   tiqin   bilan
mahkam   yopiladi,   kolba   devorlarga   tuproq   yopishib   qolmasligi   uchun   yaxshilab
aralashtiriladi va 16 soatga qoldiriladi. So‘ngra eritma tuproq bilan birga kolbada
yaxshilab   aralashtiriladi   va   diametri   15-17   sm   bo'lgan   voronkaga   solingan   oddiy qog'oz   filtr   ustidan   qiygizilgan   diametri   7-9   sm   bo'lgan   zich   filtrga   (ko'k   lenta)
o‘tkaziladi. Ikkala filtrlar ham quruq bo'lishi kerak.
Agar   filtrlash   paytida   eritma   loyqa   bo'lib   qolsa,   u   yana   filtrdan   o'tkaziladi.
Filtrtrat   tiniq   bo’lishi   boshlaganda,   u   quruq   qabul   qiluvchi   kolbaga   yig'iladi.
Yuqori   gumusli   tuproqlarda   (masalan,   qora   tuproqlar)   keyingi   aniqlash   uchun
taxminan   50-60   ml   filtrat   olinai,   kamroq   gumusli   tuproqlar   uchun   butun   ekstrakt
filtrlanadi. Filtrda qolgan tuproq tashlanadi.
Qog'oz   filtrlari   orqali   filtrlash   o'rniga   sentrifugadan   foydalanish   mumkin.
Ikkala   holatda   ham   filtratning   shaffofligini   qat'iy   ta'minlash   kerak.
Sentrifugalashda koagulatorni (Na
2 SO
4 *10H
2 O) qo'shish tavsiya etilmaydi. 
Ekstraktdagi  uglerod  miqdorini  aniqlash.   Gumus yo’qori  bo’lgan tuproqlar
uchun   pipetka   bilan   2-5   ml,   kam   gumusli   tuproqlar   uchun   -   10-15   ml   ekstrakt
olinadi. Eritma 100 ml li konussimon kolbaga solinadi va 1 n H
2 SO
4  bilan sekinlik
tomchilab   eritmada   ozgina   loyqa   paydo   bo'lguncha   neytrallanadi.   Kolba   suv
hammomiga   bug'lantirib   quritiladi.   Kolbada   sovugandan   keyin   organik   uglerod
miqdori I.V.Tyurin usulida aniqlanadi, bir xilda qaynatish uchun kolbaga (pichoq
uchida) kuydirilgan pemza yoki tuproq qo'shiladi.
Ekstraktdagi   uglerod   ikki   takrorlikda   aniqlanadi,   uning   miqdori   tuproq
massasiga   nisbatan   foizda   va   dastlabgi   tuproqdagi   uglerodning   umumiy
miqdoridan foizda hisoblanadi.
Ekstraktdagi gumin kislotalarning uglerod miqdorini aniqlash.  Ekstraktning
ma'lum hajmi pipetka bilan olinadi (gumus miqdori ko’p bo’lgan tuproqlar uchun
25 ml, o'rtacha va kam gumusli tuproqlar uchun 40-50 ml) va stakanga o'tkaziladi;
shu   stakanga   shisha   tayoqcha   bilan   aralashtirib   gumin   kislotalarini   gillari
koagulyatsiya,   ya’ni   eritmada   loyqalik   paydo   bo'lguncha   H
2 SO
4   (zichligi   1,84
g/sm3)   tomchilab   qo'shiladi   ,  bu   pH  taxminan   1,5-2  da   kuzatiladi.  Buning   uchun
taxminan 0,2-0,5 ml sulfat kislota qo'shiladi, lekin uning ortiqcha ko’shilishiga yo'l
qo'ymaslik kerak. 
Shisha tayoq bilan yaxshilab aralashtirilgandan so'ng, stakandagi eritma soat
oynasi   bilan   qoplanadi   va   issiq   elektr   plitka   ustiga   yoki   asbest   bilan   qoplangan ochiq spiralli elektr pechka ustiga qo'yiladi. 80 ° C dan yuqori bo'lmagan haroratda
o'rtacha   isitish   30   daqiqa   davomida   amalga   oshiriladi,   shundan   so'ng   stakan
plitkadan olinadi va gumin kislotalarning gili to'liq cho'kma hosil qilish uchun bir
kechada qoldiriladi.
Ertalab   kichik   voronkaga   solingan   diametri   7   sm   bo'lgan,   oldindan   0,05   n
H
2 SO
4   eritmasi   bilan   namlangan   zich   filtr   (ko'k   lenta)   orqali   filtrlash   amalga
oshiriladi. Birinchidan, stakandan filtrga kislotali eritma o'tkaziladi, so'ngra gumin
kislotaning   cho'kmasi   (gel).   Cho'kma   bilan   filtr   bir   necha   marta   sovuq   0,05   n
H
2 SO
4   eritmasi   bilan   rangsiz   filtrat   olinmaguncha   (yuvish   boshida   filtrat   odatda
fulvo kislotalar aralashmasi tufayli sariq rangga bo'yaladi) yuviladi.
Yuvish   suvi   bilan   kislotali   eritma   tashlanadi   va   25-100   ml   hajmli   o'lchov
kolbasining   bo'yniga   gumin   kislotalari   cho'kmasi   bo'lgan   filtrli   voronka   solinadi
(cho'kma   hajmiga   qarab)   va   cho'kma   issiq   0,05   n   NaOH   eritmasi   bilan   eritiladi.
Gumin   kislotalarning   cho'kmasini   yuvishga   kelsak,   0,05   n   H
2 SO
4   va   uning   erishi
uchun   0,05   n.   NaOH   kichik   yuvgichlardan   foydalanish   qulay,   ularning   ingichka
oqimi bilan cho'kmani aralashtirish mumkin.
NaOH   eritmasi   avval   shisha   tayoqcha   yordamida   cho‘kmani   amalga
oshirilgan   stakanning   devorlariga   yopishgan   cho‘kmani   eritish   uchun   kichik
porsiyalar  bilan quyiladi, so‘ngra filtrga o‘tkaziladi. Filtr  gumin kislota geli to'liq
eriguncha bir xil eritma bilan yuviladi, buni filtratning rangining yo'qligidan bilsa
bo’ladi.   O'lchov   kolbasidagi   natriy   gumat   eritmasi   xona   haroratida   sovutiladi,
so'ngra   distillangan   suv   bilan   o’lchov   kolba   to’ldiriladi.   Gumik   kislotalarning
uglerod   miqdorini   aniqlash   uchun   (rangining   intensivligiga   qarab)   5-10-20   ml
eritmadan   pipetka   bilan   olinadi.   Keyin   ekstraktdagi   umumiy   uglerod   miqdorini
aniqlashda bo'lgani kabi, tahlil o'tkaziladi.
Gumin kislotalarning miqdori tuproq massasiga nisbatan foizda va dastlabgi
tuproqdagi uglerodning umumiy miqdoridan foizda hisoblanadi.
Ekstraktdagi   fulvo   kislotalarning   uglerod   miqdorini   aniqlash.
Fulvokislotalarning   uglerod   miqdori   (to'g'rirog'i,   ekstraktdan   gumin   kislotalarni
cho'ktirishda kislotali eritmada qoladigan organik moddalar) ekstraktdagi umumiy uglerod   miqdori   va   uning   gumin   kislotalarning   miqdori   o'rtasidagi   farq   bilan
aniqlanadi. Uni tuproq massasiga nisbatan foizda va dastlabki tuproqdagi umumiy
uglerod miqdoridan foizida hisoblanadi.
Tuproq   qoldiq’ida   uglerod   miqdorini   aniqlash.   Gumus   moddalarni
chiqarilgandan   keyin   tuproq   qoldig'idagi   uglerod   miqdori   (C   gumatlar)   dastlabki
tuproqdagi organik C ning miqdoridan va ekstraktdagi farqi bilan topiladi.
Qo'shimcha   tahlillar   -   tuproq   namunasini   qayta   ishlash   jarayonida   0,1   n
H
2 SO
4  eritmaga o'tadigan organik moddalarning uglerod miqdorini aniqlash. Tahlil
V.V.Ponomareva   usuli   bo'yicha   amalga   oshiriladi.   Bu   tuproq   organik
moddalarining   mineral   kislotalarda   eruvchanligi   haqida   tushuncha   beradi.   Ushbu
kislotalarda   eriydigan   organik   birikmalar   podzolik   tuproqlar,   krasnozemlar,   bo’z
va asoslar bilan to'yinmagan boshqa tuproqlarga xosdir.
5   g   tuproq   250   ml   li   konussimon   kolbaga   solinadi,   ustidan   200   ml   0,1   n
H
2 SO
4  quyiladi , yaxshilab aralashtiriladi va soat oynasi bilan yopilib, ertalabgacha
qoldiriladi.
Ertasi   kuni   sulfat   ekstrakti   oddiy   filtr   qog‘ozidan   tayyorlangan   filtr   orqali
500   ml   hajmli   o‘lchov   kolbasiga   filtrlanadi.   Filtrdagi   tuproq   0,1   n   H
2 SO
4   bilan
yuviladi,   filtratga   o'lchov   kolbasining   bilgigacha   distillangan   suv   qo'shiladi   va
yaxshilab   aralashtiriladi.   Uglerodni   aniqlash   uchun   20-50   ml   ekstraktdan   pipetka
bilan   olinib,   100   ml   li   konussimon   kolbaga   solinadi,   quruq   Na
2 CO
3   kukuni   bilan
R
2 O
3   cho`kmasi   hosil   bo`lguncha   neytrallanadi   va   suv   hammomida   quriguncha
bug`lanadi,   quydirilgan   pemza   qo`shiladi   va   uglerod   Tyurin   usulida   aniqlanadi.
Uglerod   miqdori   tuproq   massasiga   nisbatan   foizda   va   umumiy   tuproq   organik
uglerodiga nisbatan foizda hisoblanadi.
Gumin   kislotalarini   erkin   va   harakatlanuvchi   shakllar   bilan   bog'liq   bo'lgan
R
2 O
3   aniqlash, natriy pirofosfat  va NaOH aralashmasi  bilan ekstraktsiyada ajratib
chiqadigani   kabi,   to'g'ridan-to'g'ri   0,1   n   NaOH   ishlov   berishda   ham   amalga
oshiriladi.
Na
4 P
2 0
7   +   NaOH   eritmasi   bilan   tuproqdan   olingan   gumun   kislotalarning
umumiy   miqdori   va   bu   kislotalarning   erkin   va   R
2 O
3   mobil   shakllari   bilan   bog'liq fraktsiyalari   o'rtasidagi   farq   kaltsiy   bilan   bog'langan   gumin   kislotalarning   ulushi
haqida ma’lumot beradi.
Kislotali   va   ishqorli   ekstraktlardagi   C   ning   miqdori,   shuningdek,   gumin
kislotalarning C miqdori tuproqqa % da qo’yidagi formula yordamida hisoblanadi:
C,% =  ( V
1 − V
2	) × K
M × 0,003 × 100
m
va tuproqdagi organik uglerodning umumiy miqdoriga nisbatan % da
C,% =  	
(V1−V2)×KM×0,003	×100	
m×Cumumiy ,
bu yerda: V
1  – tuproqsiz namunada 10 ml xrom aralashmasini titrlash uchun
ishlatiladigan 0,1 n Mor tuzini hajmi, ml; V
2  - ortiqcha xrom aralashmasini titrlash
uchun   ishlatiladigan   hajmi   0,1   n   Mor   tuzini   hajmi,   ml;   K
M   -   Mor   tuzining   titri
uchun tuzatish; 0,0003 - 0,1 n Mohr tuzi eritmasidan foydalanilganda 1 g uglerod
uchun konversiya koeffitsienti; m - uglerodni aniqlash uchun olingan ekstrakt yoki
eritma  miqdoriga  mos  keladigan   quruq  tuproq  namunasining  massasi,  g;   C
umumiy   -
tuproqdagi umumiy uglerod miqdori, %.
Tahlil natijalari qo’yidagi jadval shaklida taqdim etiladi:
Tuproq gumusining fraksion-guruh tarkibi
Nam
una
№ Tupro q nin
g umumiy
C miqdori,
% 0,1 n
H
2 SO
4
bilan
ekstrakt
lanadigan
C
miqdori,
% Na
4 P
2 O
7
bilan
ekstraktla
nadigan C
miqdori,
% C
gk C
fk Cgk:
Cfk Gumin kislotalarining
umumiy miqdoridan, % Gum
at  C
miqd
ori,
%Bog'lanmagan
va mobil R
2 O
3
bilan
bog'langan Kalsiy
bilan
bog'lang
an
1 / / / / / / / / /
     Izox :  sur ’ atda  -  tuproqqa  %  da ,  maxrajda  - %  da   tuproqdagi   C   ga   nisbatan   yoziladi . 3.1.  I.V.T   ( Ponamareva-Plotnikova  )   usulida bo`z tuproqlar gumus holatini
aniqlash, fraksion guruhlar shakllanish qonuniyatlari.
Gumus moddalarni turli  usullar  bilan ajratib olish uchun Zarafshon vodiysi
ayrim   tuproqlarining   har   bir   genetik   gorizontidan   namunalar   olindi:   Samarqand
viloyatining   bo'z   tuproqlar   mintaqasining   avtomorf   tuproqlarda   tipik   bo'z
tuproqlardan qo'riq, lalmi yerlardan, yangitdan, eskitdan sug'oriladigan va och tusli
bo'z   tuproqlardan   yangitdan   o'zlashtirilgan   yerdan;   yarim   gidromorf   tuproqlarda
eskitdan   sug'oroladigan   o'toqi-bo'z   tuproq   eskitdan   sug'oroladigan   tuproqdan;
Buxoro   viloyatining   gidromorf   tuproqlarda   yangitdan   va   eskitdan   sug'roladigan
o'tloq   tuproqlargan.   3.1.-   jadvalda   30   sm   li   tuproq   qatlami   uchun   o'rtacha
hisoblangan natijalar ko'rsatilgan.
Bugungi   kunda   mamlakatimizda   gumusning   sifat   tarkibini   kimyoviy,
ekstraksion   o‘rganishning   I.V.Tyurin   usuli,   ularning   tuproqning   mineral
komponentlari   bilan   bog'lanishiga   qarab,   turli   guruhlar   va   gumusli   moddalarning
fraktsiyalarini   eritmaga   ajratishga   asoslangan   (Tyurin,   1951).   Tyurin   organik
moddalarning alohida guruhlari va fraksiyalarining xususiyatlarini va ularning har
xil   turdagi   tuproqlardagi   dinamikasi   hisobga   oldi.   Gumusning   har   bir   ajratilgan
guruhlari   va   fraksiyalari   uchun   o‘ziga   xos   tuproq   hosil   qiluvchi   funksiyasi
aniqlandi va har bir fraksiya muallif tomonidan tuproqdagi ma’lum organo-mineral
birikmalarning tarkibiy qismi sifatida ko‘rib chiqilgan va o‘rganilgan.
Keyinchalik   klassik   gumus   fraksiyalarni   ajratib   olish   sxemasi   biroz
o'zgartirildi   va   takomillashtirildi   (Ponomareva,   Plotnikova,   1968).     Natijada
gumusning   fraksion-guruhiy   tarkibini   aniqlash   Ponomareva   –   Plotnikova
modifikasiyasida   usul   yaratildi.   Bu   sxema   gumus   moddalarning   tuproqning
mineral   komponentlari   bilan   taxminiy   bog’liqligidan   kelib   chiqib,   xuddi   Tyurin
usuliga   o’hshab   amalga   oshiriladi   va   bugungu   kunda   gumusni   guruhlarga   va
fraksiyalarga ajratish eng rasional usuli hisoblanadi. 
Ushbu   sxema   bo'yicha   gumin   kislotalarning   uch   fraktsiyasi   va   fulvo
kislotalarning to'rt fraktsiyasi ajratib aniqlanadi.
Gumin kislotalar quyidagilarga bo'linadi: 1-fraksiya     –   bevosita   0,1n   NaOH   da   eriydigan   –   erkin   va   harakatchan   bir
yarim oksidlar bilan bog’langan.
2-fraksiya     –   Faqat   tuproq   kalsiysizlantirilgandan   keyin   0,1   n   NaOH   da
eriydigan va asosan kalsiy bilan bog’langan. 
3-fraksiya   –   suv   hammomida   6   soat   qizdirilgandan   keyin   0,02   n   H
2 SO
4   da
eriydigan – soz minerallar va chidamli bir yarim oksidlar bilan bog’langan. 
Fulvokislotalar tarkibiga quyidagilar kiradi:
1a-fraksiya  – tuproq kalsiysizlantirilganda 0,1 n  H
2 SO
4  da eriydigan – erkin
va harakatchan bir yarim oksidlar bilan bog’langan (“agressiv” fraksiya).
1-   fraksiya     –   bevosita   0,1   n   NaOH   da   eriydigan   va   tuproqdagi   1-fraksiya
gumin kislotalari bilan bog’langan.
2-fraksiya – faqat kalsiysizlantirilgandan keyin 0,1 n NaOH da eriydigan va
2-fraksiya gumin kislotalari bilan bog’langan. 
3-fraksiya   –   suv   hammomida   6   soat   qizdirilgandan   keyin   0,02   n   NaOH   da
eriydigan va 3-fraksiya gumin kislotalari bilan bog’langan. 
Bu   tuproqning   gumus   fraksiyalari   hisoblanadi.Yuqoridagi   ma`lumotlarga
ko`ra   gumus   3   qismga   bo`linadi:   gumin   kislotalari,   fulvo   kislotalari   va   gumin
moddadan   yoki   gidrilizlanmaydigan   qoldoqdan   tashkil   topgan.   Asosan   ushbu
tadqiqot   ishimni   asosiy   maqsadi   gidrolizlanadigan   gumus   miqdorini   aniqlash,
qolgan qism  gidrolizlanmaydiyan qoldiq ya`ni  gumin moddasi  qolishi  aniqlanadi.
Va   har   bir   fraksiya   aniqlanib   tuproqning   sifatiy   holatiga   baho   beriladi.   Bu   usul
I.V.Tyurin   usuliga   asoslanadigan   usul   gumus   miqdori   va   sifatini   aniqlash   uchun
tuproqni   fraksiyalarga   ajratib   miqdorini   aniqlash   qonuniyatini   amalga   oshiriladi.
Zarafsho   vidiysi   tuproqlarning   Ponamareva   va   Ploknikova   modifikatsiyasidagi
Tyurin usulida thlil natijalarni quyidagi jadvallarda nomoyon etiladi (3.1. –jadval).
   3.1.-jadval
Zarafshon vodiysi tuproqlarning gumus tarkibini I.V.Tyurin usulining Ponomareva va Plotnokova modifikasiyasida
aniqlash natijalarining tahlili (0-30 sm da).
O'rganilayotgan
tuproqlarning tip va
tipchalari n Tahlil
ko'rsatki
chlari Tuproqni
ng
umumiy
C
miqdori,
% Gumus
Cgk:Cfk Gumin kislotalar
fraksiyalari Fulvo kislotalar fraksiyalari
Gumin
kislotalar Fulvo-
kislotalar Gidrolizla
nma y di
gan qoldiq 1 2 3 1a 1 2 3
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Avtomorf tuproqlar
Tipik bo'z tuproq (qo'riq 
yer) 3 M 0,775 0,204 0,246 0,326 0,828 0,076 0,106 0,022 0,057 0,074 0,070 0,045
 +/- 0,043 0,023 0,022 0,029 0,100 0,009 0,014 0,003 0,006 0,011 0,008 0,005
%  5,5 11,2 8,9 8,8 12,1 11,2 13,4 13,7 9,6 14,9 11,0 11,3
Tipik bo'z tuproq (lalmi yer) 3 M 0,487 0,089 0,139 0,259 0,640 0,011 0,047 0,032 0,031 0,026 0,045 0,037
 +/- 0,024 0,010 0,014 0,022 0,055 0,001 0,007 0,005 0,003 0,003 0,008 0,006
%  4,9 11,4 10,1 8,6 8,5 9,1 15,1 15,9 8,2 11,6 17,1 14,8
Tipik bo'z tuproq yangitdan 
sug'oriladigan 3 M 0,406 0,097 0,099 0,211 0,980 0,010 0,049 0,039 0,026 0,019 0,039 0,015
 +/- 0,020 0,011 0,010 0,018 0,083 0,001 0,007 0,006 0,002 0,004 0,007 0,002
%  4,9 11,1 9,6 8,6 8,5 10,0 14,4 14,2 7,7 18,2 17,2 14,2
Tipik bo'z tuproq eskitdan 
sug'oriladigan 3 M 0,609 0,143 0,186 0,280 0,766 0,015 0,076 0,052 0,047 0,040 0,062 0,038
 +/- 0,034 0,017 0,017 0,024 0,092 0,002 0,012 0,006 0,004 0,006 0,007 0,005
%  5,6 11,7 8,9 8,4 12,0 10,4 15,2 11,5 8,5 13,9 11,4 13,4
Och tusli bo'z tuproq 
yangitdan o'zlashtirilgan 3 M 0,467 0,077 0,116 0,274 0,669 0,007 0,043 0,027 0,028 0,017 0,054 0,017
 +/- 0,023 0,009 0,011 0,024 0,057 0,001 0,007 0,004 0,003 0,002 0,008 0,003
%  4,9 11,1 9,6 8,6 8,5 7,9 15,6 15,2 8,9 12,0 14,9 18,3 O'rganilayotgan
tuproqlarning tip va
tipchalari n Tahlil
ko'rsatk
ichlari Tuproq
ning
umumiy
C
miqdori,
% Gumus
Cgk:Cfk Gumin kislotalar
fraksiyalari Fulvo kislotalar fraksiyalari
Gumin
kislotalar Fulvo-
kislotalar Gidrolizla
nma y di
gan qoldiq 1 2 3 1a 1 2 3
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Yarim gidromorf tuproqlar
O'toqi-bo'z tuproq eskitdan 
sug'oroladigan 3 M 0,442 0,090 0,122 0,230 0,740 0,009 0,046 0,035 0,019 0,018 0,043 0,043
 +/- 0,022 0,010 0,012 0,020 0,062 0,001 0,007 0,006 0,002 0,002 0,007 0,006
%  5,0 11,3 9,5 8,7 8,4 11,1 14,3 16,4 8,2 11,1 15,6 14,1
Gidromorf tuproqlar
O'tloq tuproq yangitdan 
sug'roladigan 3 M 0,572 0,128 0,146 0,298 0,881 0,013 0,066 0,050 0,039 0,033 0,064 0,011
 +/- 0,029 0,014 0,014 0,026 0,074 0,001 0,010 0,009 0,004 0,004 0,011 0,002
%  5,1 11,1 9,3 8,6 8,4 7,7 14,6 18,7 9,1 10,8 16,6 19,5
O'tloq tuproq eskitdan 
sug'roladigan 3 M 0,651 0,163 0,177 0,311 0,923 0,017 0,083 0,063 0,048 0,051 0,067 0,011
 +/- 0,033 0,018 0,016 0,026 0,077 0,002 0,012 0,010 0,004 0,007 0,010 0,002
%  5,1 10,9 9,0 8,3 8,4 9,2 14,5 15,3 8,3 12,8 15,4 13,5 I.V.Tyurin usulining Ponomareva va Plotnokova   modifikatsiyasida tahlil
natijalari   ko`rsatishicha   Zarafshon   vodiysi   avtomorf   tuproqlarining   tipik   bo`z
(qo`riq yer) tuproqning 0-30 sm qatlamida umumiy C o’rtacha miqdori 0,775 %
eng ko`p, yangitdan o`zlashtirilgan och tusli bo`z tuproqlarida tuproqlarda 0-30
sm   qatlamining   C   o’rtacha   miqdori   0.487   %     tashkil   qilgan.   Gumusning
fraksiyalari: guminkislota, fulvo kislota va gidrolizlanmaydigan qoldiq avtomorf
tuproqlarning 0-30 sm qatlamida turlicha nisbatlarda o`zgaradi. Masalan: gumin
kislotalar   eng   ko`p   miqdori   tipik   bo`z   tuproqlarda   0,204%   oralig`ida   bo`ladi.
Fulvo kislotalar miqdori 0,246 % bo`lishi aniqlandi.Gidrolizlanmaydigan qoldiq
avtomorf   tuproqlarning   0-30   qatlamida   eng   ko`p   miqdori   tipik   bo’z
tuproqlarning   qo’riq   yerda     0,326%   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   Eng   kam
miqdori   tipik   bo`z   tuproqning   yangitdan   sug`orilgan   tuproqlarida   o`zgarishi
aniqlandi.   Avtomorf   tuproqlarda     gumin   kislota   va   fulvo   kislotalarning   o`zaro
nisbati   quyidagicha   bo`lishi   aniqlandi   tadqiqot   ishimizda.   0-30   sm   qatlamning
tipik bo`z tuproqlarida GK va FK eng ko`p 0,980% oralig`ida bo`lishi aniqlandi.
Gumin kislotalarning 1-fraksiyasining avtomorf tuproqlaridagi miqdori 0-
30   sm   qatlamida   0,076-0,007%   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   2-fraksiyasining
huddi   shu   qatlamida   avtomorf     tuproqlarida   0,106-0,043%   oralig`ida   bo`lishi
anqilandi.   3-fraksiyasining   huddi   shu   qatlamida   avtomorf     tuproqlaridagi
miqdori   0,052-0,022%   miqdorda   bo`lishi   anqilandi.   Bu   yerda   eng   ko`p
miqdordagi tuproq tipi tipik bo`z tuproqning eskitdan sug`oriladigani. Eng kam
miqdordagi   tuproq  tipi  esa  tipik  bo`z  tuproqning  (qo`riq  yer)   tipchasida.  Fulvo
kislotalar 1a-fraksiyasining avtomorf tuproqlaridagi miqdori 0-30 sm qatlamida
0,057-0,026% oralig`ida bo`lishi aniqlandi.1-fraksiyasining huddi shu qatlamida
avtomorf  tuproqlarida 0,074-0,017% oralig`ida bo`lishi anqilandi.
2-fraksiyasining   huddi   shu   qatlamida   avtomorf     tuproqlaridagi   miqdori
0,070-0,039%   miqdorda   bo`lishi   anqilandi.   Bu   yerda   eng   ko`p   miqdordagi
tuproq  tipi  tipik  bo`z   tuproqning  eskitdan   sug`oriladigani.Eng  kam   miqdordagi
tuproq tipi esa tipik bo`z tuproqning (qo`riq yer) tipchasida.   Tadqiqot natijalarimiz ko`rsatishicha  Zarafshon vodiysi yarim gidromorf
tuproqlarning   0-30   sm   qatlamida   C   ning   umumiy   miqdori   0,090   %miqdorda
bo`lishi   aniqlandi.Shuni   ta`kidlash   joizki   uglerodning   eng   kam   miqdori   bu
o`tloqi-bo`z tuproq (eskitdan sug`oriladigan )larda  o`zgarishi aniqlandi. Gumus
tarkibi   bo`yicha:gumin   kislota,fulvo   kislota,gumin   moddasi   tarkibida   yarim
gidromorf tuproqlarda 0-30 sm qatlamida 0,090-0,230% bo`lishi anqilandi.
Yarim   gidromorf     tuproqlarda     gumin   kislota   va   fulvo   kislotalarning
o`zaro   nisbati   quyidagicha   bo`lishi   aniqlandi   tadqiqot   ishimizda.0-30   sm
qatlamning   O`tloqi-bo`z     tuproqlarida   GK   va   FK   0,740   %   oralig`ida   bo`lishi
aniqlandi.
Gumin   kislotalarning   1-fraksiyasining   yarim   gidromorf   tuproqlaridagi
miqdori   0-30   sm   qatlamida   0,009%   bo`lishi   aniqlandi.   2-fraksiyasining   huddi
shu   qatlamida   yarim   gidromorf   tuproqlarida   0,046   %   bo`lishi   anqilandi.   3-
fraksiyasining   huddi   shu   qatlamida   yarim   gidromorf   tuproqlaridagi   miqdori
0,035% miqdorda bo`lishi anqilandi. Bu yerda eng ko`p miqdordagi tuproq tipi
o`tloqi-bo`z   tuproqlardir.   Eng   kam   miqdordagi   tuproq   tipi   esa   tipik   bo`z
tuproqning   (qo`riq   yer)   tipchasida.   Fulvo   kislotalar   1a-fraksiyasining   yarim
gidromorf tuproqlaridagi miqdori 0-30 sm qatlamida 0,019% oralig`ida bo`lishi
aniqlandi.   1-fraksiyasining   huddi   shu   qatlamida   yarim   gidromorf     tuproqlarida
0,019% oralig`ida bo`lishi anqilandi.
2-fraksiyasining   huddi   shu   qatlamida   gidromorf     tuproqlaridagi   miqdori
0,043%   miqdorda   bo`lishi   anqilandi.   Bu   yerda   gumusning   fraksiyalarining
hammasida   yarim   gidromorf   tuproqlarda   kam   bo`lishi   kuziladi.   3-fraksiyada
fulvo   kislotalar   yarim   gidromorf   tuproqlarning   0-30   sm   qatlamida   0,043%     ni
tashkil etishi kuzatildi.
Tadqiqot   natijalarimiz   ko`rsatishicha   Zarafshon   vodiysi   gidromorf
tuproqlarning   0-30   sm   qatlamida   C   ning   umumiy   miqdori   0,572-0,651
%miqdorda   bo`lishi   aniqlandi.   Shuni   ta`kidlash   joizki   uglerodning   eng   kam
miqdori   bu   o`tloqi   tuproqlarda   (yangitdan   sug`oriladigan)   o`zgarishi   aniqlandi. Gumus   tarkibi   bo`yicha:gumin   kislota,fulvo   kislota,gumin   moddasi   tarkibida
gidromorf   tuproqlarda   0-30   sm   qatlamida   0,128-0,298%     oralig`ida   bo`lishi
anqilandi.
Gidromorf     tuproqlarda     gumin   kislota   va   fulvo   kislotalarning   o`zaro
nisbati   quyidagicha   bo`lishi   aniqlandi   tadqiqot   ishimizda.   0-30   sm   qatlamning
O`tloqi-bo`z     tuproqlarida   GK   va   FK   0,128-0,298%     oralig`ida   bo`lishi
aniqlandi.
Gumin   kislotalarning   1-fraksiyasining   gidromorf   tuproqlaridagi   miqdori
0-30 sm qatlamida 0,013-0,017%  bo`lishi aniqlandi. 2-fraksiyasining huddi shu
qatlamida gidromorf tuproqlarida 0,066-0,083 %  oralig`ida bo`lishi anqilandi. 3
-fraksiyasining   huddi   shu   qatlamida   gidromorf   tuproqlaridagi   miqdori   0,0,050-
0,063% oralig`ida bo`lishi aniqilandi. Bu yerda eng ko`p miqdordagi tuproq tipi
o`tloqi-   tuproqlardir(eskitdan   sug`oriladigan).   Eng   kam   miqdordagi   tuproq   tipi
esa   o`loqi   tuproq   (yangitdan   sug`oriladigan)   tuproqning   tipchasida.   Fulvo
kislotalar 1a-fraksiyasining gidromorf tuproqlaridagi miqdori 0-30 sm qatlamida
0,039-0,048   %   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   1-fraksiyasining   huddi   shu
qatlamida gidromorf  tuproqlarida 0,033-0,051% oralig`ida bo`lishi anqilandi.
2-fraksiyasining   huddi   shu   qatlamida   gidromorf     tuproqlaridagi   miqdori
0,064-0,067%   oralig`ida   bo`lishi   anqilandi.   Bu   yerda   gumusning
fraksiyalarining hammasida gidromorf tuproqlarda kam bo`lishi kuziladi.
3-fraksiyada   fulvo   kislotalar   gidromorf   tuproqlarning   0-30   sm   qatlamida
0,011%   ni   tashkil   etishi   kuzatildi.   Ushbu   jadvalda   tajribalar   natijasi   aks   etgan.
Bunga   ko`ra   ular   orasida   xatoliklar   miqdori   ko`p   emas.   Keyingi   bosqichda
tuproqning gumusining tarkibi va fraksiyalarini aniqlash uchun boshqa usul ham
ko`rsatiladi   va   natijalar   jadvla   asosida   aniqlanadi.   Va   oxirgi   natijalar   tahlil
qilanadi.   Maqbul   har   taraflama   qulay   bo`lgan   usulni   maxsus   qonuniyatlar
asosida aniqlab isbotlab beramiz.
3   takrorlikda   utkazilgan   tahllil   natijalari   shuni   ko'rsatdiki,   Pnomareva-
Plotnikova modifikatsiyasidagi  Tyurin   usulida   gumus   moddalarning   fraktsiyalarga   ajratish   sezilarli
xatolarga   ega.   Shunday   qilib,   gumun   kislotalarning   fraktsiyalarini   ajratishda
tahlil   xatosi   o'rtacha   11,1   dan   11,7%   gacha   bo’lgan.   Bu   ko’rsatkichga   tuproq
kalsiysizlantirishdan   keyin   fraksiyalarning   ajralishi   ta'sir   ko'rsatdi.   Shunday
qilib, 2 va 3 fraktsiyalarni ajratishda o'rtacha tahlil xatosi 11,5-15,9% ni tashkil
etdi.   Fulvokislotalarning   fraktsiyalarini   olishda   tahlil   xatosi   ancha   katta   bo'lib,
11,0-18,3% ni tashkil etdi. 3.2.  M.M. Kononova, N.P. Belchikovalarning usulida gumusning fraksion
guruhlar shakllanishini o`rganish natijalari.
        Ushbu   tadqiqot   usulida     gumusning   sifatini   tahlil   natijalariga
asoslangan   holatda   tavsif   berishimiz   kerak.   Gumusni   fraksiyalarini   biz
I.V.Tyurin   usulida   aniqladik   va   shu   bilan   birga   M.M.Kononova   va
N.P.Belchikovlarning usuli bo`yicha ham fraksiyalarini anqiladik. 3.1 –jadvalda
1-usul   bo`yicha   natijalar   tahlil   qilindi.   Umumiy   usul   bo`yicha   tavsif   beradigan
bo`lsak   ushbu  usulda  natijalar   aniq  va  kam  vaqt  sarflaydi  ammo  bir   kamchilik
tuproqdagi   kalsiy   bilan   bo’glangan   gumusli   kislotalarning   GK   va   FK     2,3-
fraksiyalari   xaqida   alohida   ma’lumot   bermaydi.   Lekin   kam   gumusli   bo’z
tuproqlarda   ushbu   fraksiyalarning   juda   kam   mikdordagi   ko’rsatkichlar   asosida
gumus holati bo’yicha aniq xulosalar chikarib bo’lmaydi.
Natijalar   hisoblanganda   umumiy   natijalar   deyarli   bir   xil.   Har   bir
farksiyani   anqilash   uchun   vaqt   va   reaktivlar   sarf   kam   bo`ldi.   Ushbu   an’anaviy
usuliga   nisbatan   M.M.Kononova   va   N.P.Belchikovalarning   usul   natijalari
deyarli bir xil. Ikki usulning ham o`zining mohiyati bor lekin bu usulni tanlash
bizning bo`z tuproqlarimiz uchun qulay hisoblanadi.
Tahlil   natijalariga   e`tibor   berilganda   korrelyasion   bog`lig`lik   deyarli   bir
xil. Bu bilan aytishimiz mumkin natijalar bir xil uncha katta farq yo`q. Bu usul
amalda tezlashtirilgan usul vaqt unumdorligiga erishildi shu bilan birga ortiqcha  3.2.-jadval
Zarafshon vodiysi tuproqlarning gumus tarkibini M.M. Kononova va N.P. Belchikovalarining tezlashtirilgan usulida
aniqlash natijalarining tahlili (0-30 sm da).
O'rganilayotgan
tuproqlarning tip va
tipchalari n Tahlil
ko'rsatk
ichlari Tupro q ning
umumiy C
miqdori, % 0,1 n
H
2 SO
4
bilan
ekstraktla
nadigan C
miqdori,
% Na
4 P
2 O
7
bilan
ekstraktla
nadigan C
miqdori,
% Cgk Cfk Cgk:Cfk Gumin kislotalarining
umumiy miqdoridan, %
Gumin
C
miqdori,
%Bog'lanmagan
va mobil
R
2 O
3  bilan
bog'langan Kalsiy
bilan
bog'langan
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
Avtomorf tuproqlar                      
Tipik bo'z tuproq (qo'riq yer) 3 M 0,794 0,127 0,407 0,188 0,219 0,860 0,065 0,123 0,387
 +/- 0,044 0,006 0,020 0,010 0,015 0,064 0,002 0,006 0,027
%  5,5 4,5 4,8 5,1 6,7 7,4 3,1 4,5 7,0
Tipik bo'z tuproq (lalmi yer) 3 M 0,509 0,051 0,208 0,083 0,125 0,660 0,009 0,074 0,301
 +/- 0,010 0,004 0,008 0,002 0,007 0,022 0,001 0,003 0,008
%  2,0 6,8 3,8 1,8 5,2 3,4 6,2 4,4 2,6
Tipik bo'z tuproq yangitdan 
sug'oriladigan 3 M 0,422 0,039 0,181 0,092 0,089 1,041 0,009 0,083 0,241
 +/- 0,014 0,001 0,008 0,004 0,004 0,008 0,001 0,003 0,012
%  3,3 2,9 4,3 4,1 4,6 0,7 6,7 3,0 5,0
Tipik bo'z tuproq eskitdan 
sug'oriladigan 3 M 0,625 0,082 0,302 0,133 0,170 0,782 0,013 0,120 0,322
 +/- 0,032 0,004 0,018 0,006 0,012 0,018 0,001 0,006 0,021
%  5,1 4,3 5,8 4,6 6,8 2,3 4,6 5,0 6,6
Och tusli bo'z tuproq 
yangitdan o'zlashtirilgan 3 M 0,479 0,040 0,176 0,069 0,107 0,647 0,006 0,063 0,303
 +/- 0,021 0,003 0,006 0,002 0,006 0,036 0,001 0,001 0,015 O'rganilayotgan
tuproqlarning tip va
tipchalari n Tahlil
ko'rsatki
chlari Tupro q ning
umumiy C
miqdori, % 0,1 n
H
2 SO
4
bilan
ekstrakt
lanadigan
C
miqdori,
% Na
4 P
2 O
7
bilan
ekstraktla
nadigan C
miqdori,
% Cgk Cfk Cgk:Cfk Gumin kislotalarining
umumiy miqdoridan, %
Gumin
C
miqdori,
%Bog'lanmagan
va mobil
R2O3 bilan
bog'langan Kalsiy
bilan
bog'langan
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
Yarim gidromorf 
tuproqlar                      
O'toqi-bo'z tuproq eskitdan 
sug'oroladigan 3 M 0,459 0,030 0,197 0,083 0,114 0,733 0,008 0,075 0,262
 +/- 0,015 0,002 0,008 0,003 0,005 0,013 0,001 0,001 0,013
%  3,2 6,9 4,0 3,7 4,3 1,8 12,5 1,3 5,0
Gidromorf tuproqlar                      
O'tloq tuproq yangitdan 
sug'roladigan 3 M 0,588 0,079 0,251 0,118 0,133 0,892 0,011 0,107 0,337
 +/- 0,034 0,003 0,012 0,006 0,009 0,067 0,001 0,005 0,024
%  5,8 3,9 4,9 5,1 6,8 7,5 9,1 4,8 7,0
O'tloq tuproq eskitdan 
sug'roladigan 3 M 0,479 0,040 0,176 0,069 0,107 0,650 0,006 0,063 0,303
 +/- 0,030 0,001 0,007 0,003 0,006 0,039 0,001 0,001 0,024
%  6,3 1,5 3,9 4,6 5,2 6,0 9,1 1,6 7,9 sarflarni   ham   oldini   oladi.   Labarant   uchun   eng   muhimi   vaqt   sarfdroligini
kamligi bo`lsa ushbu tezlashtirilgan usulda ushbu natijalarga erishiladi.
Bizning   tadqiqotlarimiz   natijalari   shuni   ko`rsatadiki   Zarafshon
vodiysining   avtomorf   tuproqlari   0-30   sm   qatlamida     umumiy   gumus     miqdori
0,794-0,422%   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   Gumusning   eng   kam   miqdori   tipik
bo`z tuproqning yangitdan sug`oriladigan tipida, eng ko`p miqdori esa tipik bo`z
tuproqlarda     (qo`riq   yerda   )   uchrashi   aniqlandi.   Avtomorf   tuproqlarning   0,1   n
H
2 SO
4   bilan   ekstraktlanadigan   gumus   miqdori   esa   0,039-0,127%   oralig`ida
bo`lishi   aniqlandi.   Eng   kam   miqdori   yangitdan   sug`oriladigan   tipik   bo`z
tuproqlarda o`zgarishi aniqlandi. Bu ko`rsatgichning eng yuqori darajasi  qo`riq
tipik bo`z tuproqlarida bo`lishi kuzatildi.
Avtomorf tuproqlarning   Na
4 P
2 O
7   bilan ekstraktlanadigan gumus miqdori
0,176-0,407%   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   Gumusning   eng   kam   miqdori
yangitdan   o`zlashtirilgan   och   tusli   bo`z   tuproqlarda   o`zgarishi   aniqlandi.   Bu
ko`rsatgichning   eng   yuqori   darajasi   qo`riq   tipik   bo`z   tuproqlarda     bo`lishi
kuzatildi.
Avtomorf   tuproqlarning     Cgk   va   Cfk     larining   umumiy   natijalari
aniqlanganda   0-647-1,041%   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   Gumin   kislota   va
fulvo   kislotalarning   eng   kam   miqdori   yangitdan   o`zlashtirilgan   och   tusli   bo`z
tuproqlarda   o`zgarishi   aniqlandi.   Bu   ko`rsatgichning   eng   yuqori   darajasi
yangitdan sug`oriladigan tipik bo`z tuproqlar bo`lishi aniqlandi.
Avtomorf   tuproqlarning   bog`langan   va   mobil   R
2 O
3   bilan   bog`langan
gumin kislotalarning miqdori 0,006-0,065% oralig`ida bo`lishi aniqlandi. Shuni
ta`kidlash   joizki   eng   kam   miqdori   yangitdan   o`zlashtirilgan   och   tusli   bo`z
tuproqlarda   o`zgarishi   aniqlandi.   Bu   ko`rsatgichning   eng   yuqori   darajasi   tipik
bo`z tuproqning qo`riq yeridagi ko`rsatgichlarida bo`lishi aniqlandi.
Avtomorf   tuproqlarning   kalsiy   bilan   bog`langan   gumin   kislotalarida
0,063-0,123%   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   Eng   kam   miqdori   yangitdan
o`zlashtirilgan   och   tusli   bo`z   tuproqlarda   o`zgarishi   aniqlandi.   Bu ko`rsatgichning   eng   yuqori   darajasi   qo`riq   tipik   bo`z   tuproqlarda   bo`lishi
aniqlandi.
Avtomorf   tuproqlarda   gumin   moddasining   miqdori   0,241-0,387%
oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   Shuni   ta`kidlash   joizki   gumin   moddasining   eng
kam miqdori yangitdan sug`oriladigan tipik bo`z tuproqlarda bo`lishi aniqlandi.
Bu   ko`rsatgichning   eng   yuqori   darajasi   qo`riq   tipik   bo`z   tuproqlarda   bo`lishi
aniqlandi.
Bizning   tadqiqotlarimiz   natijalari   shuni   ko`rsatadiki   Zarafshon
vodiysining   yarim   gidromorf   tuproqlari   0-30   sm   qatlamida     umumiy   gumus
miqdori 0,459% bo`lishi aniqlandi. Yarim gidromorf tuproqlarning 0,1 n H
2 SO
4
bilan ekstraktlanadigan gumus miqdori esa 0,030% bo`lishi aniqlandi.
Yarim   gidromorf   tuproqlarning     Na
4 P
2 O
7   bilan   ekstraktlanadigan   gumus
miqdori   0,197%   bo`lishi   aniqlandi.   Gumusning   eng   kam   miqdori   eskitdan
sug`oriladigan   o`tloqi-bo`z   tuproqlarda   bo`lishi     aniqlandi.   Yarim   gidromorf
tuproqlarning     Cgk   va   Cfk     larining   umumiy   natijalari   aniqlanganda   0,733%
bo`lishi aniqlandi.
Yarim   gidromorf   tuproqlarning   bog`langan   va   mobil   R
2 O
3   bilan
bog`langan   gumin   kislotalarning   miqdori   0,008%   bo`lishi   aniqlandi.     Yarim
gidromorftuproqlarning   kalsiy   bilan   bog`langan   gumin   kislotalarida   0,075%
bo`lishi   aniqlandi.   Bu   ko`rsatgichning   eng   yuqori   darajasi   qo`riq   tipik   bo`z
tuproqlarda bo`lishi aniqlandi.
Yarim   gidromorf   tuproqlarda   gumin   moddasining   miqdori   0,262%
bo`lishi   aniqlandi.Bu   ko`rsatgichning   eng   yuqori   darajasi   eskitdan
sug`oriladigan o`loqi-bo`z tuproqlarda bo`lishi aniqlandi.
Bizning   tadqiqotlarimiz   natijalari   shuni   ko`rsatadiki   Zarafshon
vodiysining   Gidromorf   tuproqlari   0-30   sm   qatlamida   umumiy   gumus   miqdori
0,479-0,588% oralig`ida bo`ldi. Shuni   ta`kidlash   joizki,   gumusning   eng   kam   miqdori   eksitdan
sug`oriladigan   o`tloq   tuproq   tipida,   eng   ko`p   miqdori   esa   yangitdan
sug`oriladigan   o`tloq   tuproqlarda   bo`lishi   uchrashi   aniqlandi.Gidromorf
tuproqlarning   0,1   n   H
2 SO
4   bilan   ekstraktlanadigan   gumus   miqdori   esa   0,039-
0,127% oralig`ida bo`lishi aniqlandi. Eng kam miqdori yangitdan sug`oriladigan
tipik   bo`z   tuproqlarda   o`zgarishi   aniqlandi.Bu   ko`rsatgichning   eng   yuqori
darajasi qo`riq tipik bo`z tuproqlarida bo`lishi kuzatildi.
Gidromorf  tuproqlarning Na
4 P
2 O
7  bilan ekstraktlanadigan gumus miqdori
0,176-0,407%   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   Gumusning   eng   kam   miqdori
yangitdan   o`zlashtirilgan   och   tusli   bo`z   tuproqlarda   o`zgarishi   aniqlandi.   Bu
ko`rsatgichning   eng   yuqori   darajasi   qo`riq   tipik   bo`z   tuproqlarda   bo`lishi
kuzatildi.
Gidromorf   tuproqlarning   Cgk   va   Cfk   larining   umumiy   natijalari
aniqlanganda   0-647-1,041%   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   Gumin   kislota   va
fulvo   kislotalarning   eng   kam   miqdori   yangitdan   o`zlashtirilgan   och   tusli   bo`z
tuproqlarda   o`zgarishi   aniqlandi.   Bu   ko`rsatgichning   eng   yuqori   darajasi
yangitdan sug`oriladigan tipik bo`z tuproqlar bo`lishi aniqlandi.
Gidromorf     tuproqlarning   bog`langan   va   mobil   R
2 O
3   bilan   bog`langan
gumin kislotalarning miqdori 0,006-0,065% oralig`ida bo`lishi aniqlandi. Shuni
ta`kidlash   joizki   eng   kam   miqdori   yangitdan   o`zlashtirilgan   och   tusli   bo`z
tuproqlarda   o`zgarishi   aniqlandi.   Bu   ko`rsatgichning   eng   yuqori   darajasi   tipik
bo`z tuproqning qo`riq yeridagi ko`rsatgichlarida bo`lishi aniqlandi.
Gidromorf   tuproqlarning   kalsiy   bilan   bog`langan   gumin   kislotalarida
0,063-0,123%   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   Eng   kam   miqdori   yangitdan
o`zlashtirilgan   och   tusli   bo`z   tuproqlarda   o`zgarishi   aniqlandi.   Bu
ko`rsatgichning   eng   yuqori   darajasi   qo`riq   tipik   bo`z   tuproqlarda   bo`lishi
aniqlandi.   Gidromorf   tuproqlarda   gumin   moddasining   miqdori   0,241-0,387%
oralig`ida bo`lishi aniqlandi.  Gumin moddasining eng kam miqdori yangitdan sug`oriladigan tipik bo`z
tuproqlarda   bo`lishi   aniqlandi.   Bu   ko`rsatgichning   eng   yuqori   darajasi   qo`riq
tipik bo`z tuproqlarda bo`lishi aniqlandi.  3.3. Bo`z tuproqlar gumus holati, gumus fraksion tarkibini o`rganish  turli
usullarning qiyosiy tahlili.
          Mineral tuproqlarda gumus tarkibini M.M.Kononova va N.P.Belchikova-
larining   tezlashtirilgan   usulida   aniqlash,   tuproqlarning   har   xil   tip   va   tipchalari
uchun ishlab chiqilgan. U gumus moddalarining uchta asosiy guruhini aniqlash
uchun   ishlatilishi   mumkin:   gumin   kislotalar,   fulvo   kislotalar   va   gumus
moddalarining   erimaydigan   qoldig'i.   Bundan   tashqari,   gumusning
harakatchanligi   va   gumin   kislotalarning   tabiati   tavsiflanishi   mumkin.
Gumusning   moddalari   natriy   pirofosfat   eritmasi   va   ishqor   aralashmasi   bilan
ajratib olinadi.
Natriy   pirofosfat,   shuningdek,   organik   kislotalarning   ba'zi   neytral   tuzlari
(oksalatlar, tartaratlar va boshqa natriy tuzlari) tuproqlardan gumusli moddalarni
ajratib   olish   uchun   foydalanish   ushbu   tuzlarning   eritmalarida   erimaydigan
cho'kma   hosil   qilish   yoki   tuproqda   gumus   moddalari   bilan   bog'langan   kaltsiy,
temir,   alyuminiy   va   boshqa   ko'p   valentli   kationlar   bilan   eruvchan   komplekslar
hosil qilish qobiliyatiga asoslanadi.
Ushbu tahlilda natriy pirofosfat eritmasining muhit reaktsiyasi muhim rol
o'ynaydi:   uning   pH   7   dan   9,5   gacha   ko'tarilishi   bilan   gumus   moddalarining
ajralib chiqishi ortadi. Mualliflarning tadqiqotlari shuni ko'rsatdiki, 0,1 M natriy
pirofosfat eritmasi bilan 0,1 N natriy gidroksid aralashmasi ushbu moddalarning
eng   ko'p   miqdorini   chiqaradi.   pH   qiymati   taxminan   13   bo'lgan   NaOH
aralashmasi   bilan   tuproqni   bir   marta   ishlov   berish   natijasida,   gumus
moddalarining   ajralib   chiqishi   I.V.Tyurin   usuli   (ilgari   dekalsifikatsiyalangan
tuproqdan   0,1   N   NaOH   eritmasi   bilan   ko'p   marta   ekstraktsiyalanganda)   bilan
olingan   gumin   va   fulvokislotalar   birinchi   guruhi   miqdoriga   yaqinlashadi.   Ba'zi
tebranishlar   karamasa   gumin   va   fulvokislotalarning   nisbati   ikkala   usulda   ham
yaqin   bo`lib   qoladi   va   uning   natijalari   hisoblandi   tahlil   natijalari   quyida
berilgan. 3.3. – jadval
Zarafshon vodiysi sug'oriladigan tuproqlarning gumus tarkibini aniqlashning I.V.Tyurin (Ponomareva-Plotnikova)
an'anaviy va M.M.Kononova va N.P.Belchikovalarining tezlashtirilgan usullarining qiyosiy tahlili.
O'rganilayotgan tuproqlarning tip va
tipchalari Tipik bo'z tuproq eskitdan sug'oriladigan
(Samarqand viloyati avtomorf tuproqlar) O'toqi-bo'z tuproq eskitdan sug'oroladigan
(Samarqand viloyati yarim gidromorf tuproqlar)
Gumus tarkibini aniqlash usuli An'anaviy usulida Tezlashirilgan usulida An'anaviy usulida Tezlashirilgan usulida
Tahlil ko'rsatkichlari M  +/- %  M  +/- %  M  +/- %  M  +/- % 
Tuproqning umumiy C miqdori, % 0,609 0,034 5,6 0,625 0,032 5,1 0,442 0,022 5,0 0,459 0,015 3,2
Gumus Gumin kislotalar 0,143 0,017 11,7 0,133 0,006 4,6 0,090 0,010 11,3 0,083 0,003 3,7
Fulvo-kislotalar 0,186 0,017 8,9 0,170 0,012 6,8 0,122 0,012 9,5 0,114 0,005 4,3
Gidrolizlanma y digan qoldiq 0,280 0,024 8,4 0,322 0,021 6,6 0,230 0,020 8,7 0,262 0,013 5,0
Cgk:Cfk 0,766 0,092 12,0 0,782 0,018 2,3 0,740 0,062 8,4 0,733 0,013 1,8
Gumin
kislotalar
fraksiyalari 1 0,015 0,002 10,4 0,013 0,001 4,6 0,009 0,001 11,1 0,008 0,001 12,5
2 0,076 0,012 15,2
0,120 0,006 5,0 0,046 0,007 14,3
0,075 0,001 1,3
3 0,052 0,006 11,5 0,035 0,006 16,4
Fulvo
kislotalar
fraksiyalari 1a 0,047 0,004 8,5
0,082 0,004 4,3 0,019 0,002 8,2
0,030 0,002 6,9
1 0,040 0,006 13,9 0,018 0,002 11,1
2 0,062 0,007 11,4       0,043 0,007 15,6      
3 0,038 0,005 13,4       0,043 0,006 14,1         Tadqiqotlarimiz   natijalarining   ko`rsatishicha   Zarafshon   vodiysining
sug`oriladigan   tuproqlarining   tarkibini   aniqlashda   an`anaviy   va   tezlashtirilgan
usullarning   qiyosiy   tahlil   natijalarini   ushbu   jadvalda   nomoyon   qilindi.Tahlil
natijalariga   ko`ra   tuproqning   umumiy   gumus   miqdori   Samarqand   viloyati
avtomorf   tuproqlarda   eskitdan   sug`oriladigan   tipik   bo`z   tuproqlarda   an`anaviy
usulning   natijalariga   ko`ra   0,609,tezlashtirilgan   usul   bo`yicha   esa   0,625   ni
tashkil   etadi.   Gumusni   tarkibi   bo`yicha   :gumin   kislota   0,143,gumin   moddasi
0,280   va   fulvo   kislotalari   0,186   bo`yicha   an`anaviy   usulda   natijalar,
tezlashtirilgan   usulda   esa   bu   ko`rsatgichlar   quyidagicha   gumin   kislota   0,133,
fulvo kislota 0,170 gumin moddasi 0,322 ni tashkil etadi.
Fraksiyalarga   ajratilgan   holatdagi   miqdori   an`anaviy   usul   bo`yicha
quyidagicha oralig`ida bo`ladi. Gumin kislotalar 0,015-0,076 oralig`ida bo`ladi.
Fulvokislotalar     0,038-0,062   oralig`ida   bo`ladi.   Gfk   va   Ggk   bo`yicha   o`zaro
nisbat 0,766-0,782 ni tashkil etadi.
Tadqiqotlar   shuni   ko`rsatdiki,   Zarafshon   vodiysining   sug`oriladigan
tuproqlarining   tarkibini   aniqlashda   an`anaviy   va   tezlashtirilgan   usullarning
qiyosiy   tahlil   natijalarini   ushbu   jadvalda   nomoyon   qilindi.   Tahlil   natijalariga
ko`ra tuproqning umumiy gumus miqdori  Samarqand viloyati yarim gidromorf
tuproqlarda   eskitdan   sug`oriladigan   o`tloqi-   bo`z     tuproqlarda   an`anaviy
usulning   natijalariga   ko`ra   0,442   tezlashtirilgan   usul   bo`yicha   esa   0,459   ni
tashkil   etadi.   Gumusni   tarkibi   bo`yicha:   gumin   kislota   0,090   gumin   moddasi
0,230   va   fulvo   kislotalari   0,122     bo`yicha   an`anaviy   usulda   natijalar,
tezlashtirilgan   usulda   esa   bu   ko`rsatgichlar   quyidagicha   gumin   kislota   0,083,
fulvo kislota 0,262  gumin moddasi 0,114 ni tashkil etadi.
Fraksiyalarga   ajratilgan   holatdagi   miqdori   an`anaviy   usul   bo`yicha
quyidagicha oralig`ida bo`ladi. Gumin kislotalar 0,009-0,740 oralig`ida bo`ladi.
Fulvok   kislotalar     0,038-0,062   oralig`ida   bo`ladi.   Gfk   va   Ggk   bo`yicha   o`zaro
nisbat   0,018-0,043     ni   tashkil   etadi.   Ikki   usulni   tahli   qilganda   xatoliklarlarga
alohida e`tibor berish lozim.  Samarqand   viloyati   avtomorf   tuproqlarda   eskitdan   sug`oriladigan   tipik
bo`z   tuproqlarning   an`anaviy   usulda   gumin   kislotalar   aniqlanganda   11,7   %
bo`lishi aniqlandi. Huddi shu tuproqni tezlashtirilgan usulda aniqlaganda xatolik
4,6% bo`lishi aniqlandi. Fulvokislotalar an`anaviy usulda 8,9% ni tezlashtirilgan
usulda esa 6,8% ni tashkil etishi aniqlandi.
Gidrolizlanmyadigan   qoldiq   an`anaviy   usulda   aniqlanganda   8,4%   ni
tezlashtirilgan   usulda   esa   6,6   %bo`lishi   aniqlandi.Gumin   kislotalar   va   fulvo
kislotalar o`rtasidagi  o`zaro nisbat  an`anaviy usulda 12% tezlashtirilgan usulda
2,3%  bo`lishi aniqlandi.
Gumin   kislotalar   fraksiyalari   bo`yicha   quyidagicha   an`anaviy   usulda   1-
fraksiyada   10,4%   2-fraksiyada   15,2   va   11,5%.Tezlashtirilgan   usulda   esa   1-
fraksiyada   4,6   %   2-fraksiyada   5   %   atrofida   bo`lishi   aniqlandi.Qolgan
fraksiyalarni aniqlash bizning tuproqlar uchun shart emas.
Fulvo kislotalar fraksiyalaridagi xatoliklar quyidagicha an`anviy usulda 4
ta   fraksiyasi   bo`yicha   8,5%,   13,9%,   11,4%,   13,4%,   tezlashtrilgan   usulda   esa
quyidagicha   1va2-   fraksiyalar   aniqlanadi   bu   usulda   xatolik   4,3%   ni   bo`lishi
aniqlandi.
Ikki   usulni   tahli   qilganda   xatoliklar   boshqa   tuproq   tipida   quyidagicha
bo`lishi   aniqlandi.   Samarqand   viloyati   yarim   gidromorfr   tuproqlarda   eskitdan
sug`oriladigan   o`tloqi-   bo`z   tuproqlarning   an`anaviy   usulda   gumin   kislotalar
aniqlanganda   11,3   %   bo`lishi   aniqlandi.   Huddi   shu   tuproqni   tezlashtirilgan
usulda aniqlaganda xatolik 3,7 % bo`lishi  aniqlandi. Fulvo kislotalar an`anaviy
usulda   9,5   %   ni   tezlashtirilgan   usulda   esa   4,3%   ni   tashkil   etishi   aniqlandi.
Gidrolizlanmyadigan   qoldiq   an`anaviy   usulda   aniqlanganda   8,7   %   ni
tezlashtirilgan usulda esa 5 %bo`lishi aniqlandi.
Gumin   kislotalar   va   fulvo   kislotalar   o`rtasidagi   o`zaro   nisbat   an`anaviy
usulda   8,4   %   tezlashtirilgan   usulda   1,8   %   bo`lishi   aniqlandi.   Gumin   kislotalar
fraksiyalari   bo`yicha   quyidagicha   an`anaviy   usulda   1-fraksiyada   11,1%   2-
fraksiyada 14,3 va 16,4%. Tezlashtirilgan usulda esa 1-fraksiyada 12,5 % 2-fraksiyada 1,3% atrofida
bo`lishi   aniqlandi.   Qolgan   fraksiyalarni   aniqlash   bizning   tuproqlar   uchun   shart
emas. Fulvo kislotalar fraksiyalaridagi xatoliklar quyidagicha an`anviy usulda 4
ta fraksiyasi  bo`yicha 8,2 %, 11,1%, 15,6 %, 14,1 %, tezlashtrilgan usulda esa
quyidagicha   1va   2-   fraksiyalar   aniqlanadi   bu   usulda   xatolik   6,9%   ni   bo`lishi
aniqlandi.
Ushbu   natijalar   shuni   ko`rsatadiki   an`anaviy   usulda   xatolik   miqdori
yuqoriroq, tezlashtirilgan usulda esa bu nisbat birmuncha kamroq. Bu tanlangan
usulning   yana   bir   muhim   xossasi   hisoblanadi.   Nisbatan   xatolik   kam   usulni
tanlash   tuproqqa   bo`lgan   gumis   sifati,   unumdorligi   baholashida   yaxshi   ifoda
etadi.
Tadqiqotlarimiz natijalarining ko`rsatishicha gumus tarkibini aniqlashning
Ponomareva   va   Plotnikova   hamda   M.M.Kononova   va   N.P.Belchikovalarning
tezlashtirilgan usullarining natijalarining korrelyasion bog`liqligi 3.4. - jadvalda
aks   etgan.   Samarqand   viloyatining   bo`z   tuproqlar   mintaqasida   avtomorf
tuproqlarida   an`anaviy   usul   bo`yicha   gumus   miqdori   0,406-0,775   %   oralig`id
bo`lishi kuzatildi. Tezlashtirilgan usulda esa bu nisbat 0,422-0,794 % oraligi`ida
bo`lishi   kuzatildi.   Shuni   ta`kidlash   joizlki   gumusning   eng   kam   miqdori
yangitdan   sug`oriladigan   tipik   bo`z   tuproqlarda   bo`lishi   aniqlandi.   Qo`riq   tipik
bo`z tuproqlarda esa bu nisbat eng yuqorisi bo`lishi anqilandi.
Avtomorf   tuproqlarning     an`anaviy   usuli   bo`yicha   aniqlanganda   gumin
kislotalar   quyidagicha   nisbat   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   0,097-0,204   %
oralig`ida. Tezlashtirilgan usulda esa 0,092-0,188% oralig`ida bo`lishi aniqlandi.
Shuni   ta`kidlash   joizki   gumin   kislotaning   eng   kam   miqdori   yangitdan
sug`oriladigan   tipik   bo`z   tuproqlarda   bo`lishi   aniqlandi.   Qo`riq   tipik   bo`z
tuproqlarda esa bu nisbat eng yuqorisi bo`lishi anqilandi.
Avtomorf   tuproqlarning     an`anaviy   usuli   bo`yicha   aniqlanganda   fulvo
kislotalar   quyidagicha   nisbat   0,099-0,246%   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.
Tezlashtirilgan usulda esa 0,089-0,219 % oralig`ida bo`lishi aniqlandi. 3.3-jadval
Gumus tarkibini aniqlashning I.V.Tyurin (Ponomareva-Plotnikova) an'anaviy va M.M. Kononova va
N.P.Belchikovalarining tezlashtirilgan usullar natijalarining korrelyasion bogliqligi.
O'rganilayotgan tuproqlarning tip va
tipchalari Tuproqning umumiy
C miqdori, % Gumin kislotalar Fulvo-kislotalar Gidrolizlanma y digan
qoldiq Cgk:Cfk
An'anaviy
usulida Tezlash
t irilgan
usulida An'anaviy
usulida Tezlash
t irilgan
usulida An'anaviy
usulida Tezlash
t irilgan
usulida An'anaviy
usulida Tezlash
t irilgan
usulida An'anaviy
usulida Tezlash
t irilgan
usulida
Samarqand viloyati bo'z tuproqlar mintaqasi
Avtomorf tuproqlar
Tipik bo'z tuproq (qo'riq yer) 0,775 0,794 0,204 0,188 0,246 0,219 0,326 0,387 0,828 0,860
Tipik bo'z tuproq (lalmi yer) 0,487 0,509 0,089 0,083 0,139 0,125 0,259 0,301 0,640 0,660
Tipik bo'z tuproq yangitdan 
sug'oriladigan 0,406 0,422 0,097 0,092 0,099 0,089 0,211 0,241 0,980 1,041
Tipik bo'z tuproq eskitdan sug'oriladigan 0,609 0,625 0,143 0,133 0,186 0,170 0,280 0,322 0,766 0,782
Och tusli bo'z tuproq yangitdan 
o'zlashtirilgan 0,467 0,479 0,077 0,069 0,116 0,107 0,274 0,303 0,669 0,647
Yarim gidromorf tuproqlar
O'toqi-bo'z tuproq eskitdan 
sug'oriladigan 0,442 0,459 0,090 0,083 0,122 0,114 0,230 0,262 0,740 0,733
Gidromorf tuproqlar  
O'tloq tuproq yangitdan sug'oril adigan 0,572 0,588 0,128 0,118 0,146 0,133 0,298 0,337 0,881 0,892
O'tloq tuproq eskitdan  sug'oriladigan 0,651 0,598 0,163 0,136 0,177 0,147 0,311 0,315 0,923 0,927
Korr e ly asion  koeffisient i   0,980 0,991 0,993 0,935 0,989        Shuni ta`kidlash joizki   fulvo kislotaning eng kam miqdori  yangitdan
sug`oriladigan   tipik   bo`z   tuproqlarda   bo`lishi   aniqlandi.   Qo`riq   tipik   bo`z
tuproqlarda esa bu nisbat eng yuqorisi bo`lishi anqilandi.
Avtomorf   tuproqlarning     an`anaviy   usuli   bo`yicha   aniqlanganda   gumin
moddasi   quyidagicha   nisbat   0,211-0,326   %   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.
Tezlashtirilgan   usulda   esa   0,241-0,387   %   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   Fulvo
kislotaning   eng   kam   miqdori   yangitdan   sug`oriladigan   tipik   bo`z   tuproqlarda
bo`lishi   aniqlandi.   Qo`riq   tipik   bo`z   tuproqlarda   esa   bu   nisbat   eng   yuqorisi
bo`lishi anqilandi.
Yarim   gidromorf     tuproqlarning     an`anaviy   usuli   bo`yicha   aniqlanganda
gumin   kislotalar   quyidagicha   nisbatda   bo`lishi   aniqlandi,   0,442   %.
Tezlashtirilgan   usulda   esa   0,459%   bo`lishi   aniqlandi.   Gumus   miqdori   eskitdan
sug`oriladigan   o`tloqi-   bo`z   tuproqlarda   esa   bu   nisbat   eng   yuqorisi   bo`lishi
anqilandi.
Yarim   gidromorf     tuproqlarning     an`anaviy   usuli   bo`yicha   aniqlanganda
gumin   kislotalar   quyidagicha   nisbatda   0,090   %   bo`lishi   aniqlandi.
Tezlashtirilgan   usulda   esa   0,083%   bo`lishi   aniqlandi.   Shuni   ta`kidlash   joizki
gumus   miqdori   eskitdan   sug`oriladigan   o`tloqi-   bo`z   bo`z   tuproqlarda   esa   bu
nisbat eng yuqorisi bo`lishi anqilandi.
Yarim   gidromorf     tuproqlarning     an`anaviy   usuli   bo`yicha   aniqlanganda
fulvo   kislotalar   0,122   %   bo`lishi   aniqlandi.   Tezlashtirilgan   usulda   esa   0,114%
bo`lishi   aniqlandi.   Gumus   miqdori   eskitdan   sug`oriladigan   o`tloqi-   bo`z   bo`z
tuproqlarda esa bu nisbat eng yuqorisi bo`lishi anqilandi.
Yarim   gidromorf     tuproqlarning     an`anaviy   usuli   bo`yicha   aniqlanganda
gumin moddasi 0,230%   bo`lishi  aniqlandi. Tezlashtirilgan usulda esa 0,262 %
bo`lishi   aniqlandi.   Gumus   miqdori   eskitdan   sug`oriladigan   o`tloqi-   bo`z   bo`z
tuproqlarda esa bu nisbat eng yuqorisi bo`lishi anqilandi.
Gidromorf   tuproqlarning     an`anaviy   usuli   bo`yicha   aniqlanganda   gumus
miqdori 0,572-0,651 %  oralig`ida bo`lishi aniqlandi.  Tezlashtirilgan   usulda   esa   0,558-0,598%   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.
Gumusning eng kam miqdori yangitdan sug`oriladigan o`loq i bo`z tuproqlarda
bo`lishi   aniqlandi.Eskitdan   sug`oriladigan   o`loqi   tuproqlarda   gumus   miqdori
birmuncha ko`p.
Gidromorf   tuproqlarning     an`anaviy   usuli   bo`yicha   aniqlanganda   gumin
kislotasining miqdori 0,128-0,163% oralig`ida bo`lishi aniqlandi. Tezlashtirilgan
usulda   esa   0,118-0,136%   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   Gumusning   eng   kam
miqdori   yangitdan   sug`oriladigan   o`loq   i   bo`z   tuproqlarda   bo`lishi   aniqlandi.
Eskitdan sug`oriladigan o`loqi tuproqlarda gumus miqdori birmuncha ko`p.
Gidromorf   tuproqlarning     an`anaviy   usuli   bo`yicha   aniqlanganda   fulvo
kislotasining miqdori 0,146-0,177% oralig`ida bo`lishi aniqlandi. Tezlashtirilgan
usulda   esa   0,133-0,147   %   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   Shuni   ta`kidlash   joizki
gumusning   eng   kam   miqdori   yangitdan   sug`oriladigan   o`loqi   bo`z   tuproqlarda
bo`lishi   aniqlandi.   Eskitdan   sug`oriladigan   o`loqi   tuproqlarda   gumus   miqdori
birmuncha ko`p.
Gidromorf   tuproqlarning     an`anaviy   usuli   bo`yicha   aniqlanganda   gumin
moddasi     miqdori   0,298-0,311    %   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.  Tezlashtirilgan
usulda   esa   0,315-0,337   %   oralig`ida   bo`lishi   aniqlandi.   Shuni   ta`kidlash   joizki
gumusning   eng   kam   miqdori   yangitdan   sug`oriladigan   o`loqi   bo`z   tuproqlarda
bo`lishi   aniqlandi.   Eskitdan   sug`oriladigan   o`loqi   tuproqlarda   gumus   miqdori
birmuncha ko`p. 
Tuproqning   gumus   moqdori,   gumin   kislotasi,   fulvo   kislotasi,   gumin
moddasi   va   Gkt   :Gfk   nisbatlairda   har   ikkala   usul     bo`yicha   ham   korrelyasion
koeffisienti teng ravishda 0,980; 0,991;0,993;0,935;0,989 ga ya`ni taqriban 1 ga
teng . Shuni ta`kidlash kerakki nisbatlar o`zaro teng bo`lsa bizga eng qulay kam
vaqt sarf bo`ladigan usulni ishlab chiqarishga tavsiya etish mumkin.
Natriy   pirofosfat   va   NaOH   aralashmasi   bilan   ishlashning   qulayligi
shundaki, organik moddalarni  ajratish  uchun nisbatan  kam  vaqt  sarflanadi  (10-
12   soat).   To’g’ridan-to’g’ri   NaOH   bilan   ishlashga   ga   nisbatan   pirofosfat   va NaOH   aralashmasi   qo'llanilganda,   tuproqni   mineral   kislotalarning   suyultirilgan
eritmalari   (HCl   yoki   H
2 SO
4 )   bilan   oldindan   dekalsifikatsiya   qilish   va   tuproqni
erituvchi bilan takroriy ishlov berilishi, tuproqdagi almashinadigan kaltsiy yoki
karbonatlar miqdori ko’p bo’ganda ham, gumus moddalarning ajralib chiqishiga
sezilarli ta'sir ko'rsatmaydi.
Shuning uchun gumus tarkibini aniqlashning tezlashtirilgan usulida uzoq
(ayniqsa, karbonatli tuproqlarda) tuproqni dekaltsifikatsiya qilish jarayoni va 0,1
n   NaOH   bilan   ko'p   marta   ishlov   berilishi   olib   tashlangan.   Bu   usul   vaqtni
ortiqcha sarf bo`ladigan reaktivlarni sarfini kamaytiradi.
  Xulosalar.
Ilmiy   adabiyotlar   tahlili   shuni   ko’rsatdiki,   gumusning   labil   shakllarini
aniqlash   uchun   pH   7   va   pH   10   da   0,1   M   Na
4 P
2 O
7   eritmalari   tavsiya   etilagan
bo’lib,   natriy   pirofosfat   eritmasi   tuproqdan   gumin   kislotalarni   ajratish   uchun
reagent   sifatida   birinchi   marta   E.Welte   (1955)   tomonidan   taklif   qilingan   va
darhol kimyoviy-analitik tadqiqotlar amaliyotiga ko’p tadqoqotchilar tomonidan
( T.V.Drozdova,   1960;   L.N.Aleksandrova,   1961;   M.M.Kononova,
N.P.Belchikova,   1965;   T.A.Kuxarenko,   R.Ya.Tolchinskaya,   1965;
K.V.Dyakonova, 1984; L.G.Bakina, 2012; A.V.Litvinovich va boshqalar, 2016)
faol kiritila boshlandi. 
Biroq, gumin kislotalarni ajratish uchun natriy pirofosfatdan foydalangan
yuqoridagi   barcha   mualliflar   ushbu   reaktivdan   foydalanganda   tahlil   natijalarda
sezilarli   farqni   qayd   etishlari   mumkin:   sabab,   eritmalarning   turli   (7-10)   pH
qiymatlari.
M.M. Kononova va N.P. Belchikov, pirofosfatning ekstraktsiya qobiliyati
eritmaning   pH   12   ga   ko'tarilishi   bilan   keskin   oshishini   aniqlab,   ular   natriy
pirofosfatning yuqori ishqorli eritmasidan (molyar eritmalar aralashmasi - natriy
pirofosfat + NaOH) foydalanishni taklif qilishdi. Ular pH 12-13 da bu moddalar
natriy   bilan   bog'langan   kaltsiy,   alyuminiy   va   temir   kationlarini   ketma-ket
almashtirishning   katta   qulayligi   bilan   izohlangan   va   bu   shubhasiz   to'g'ri   deb
hisoblaymiz.   Chunki,   kislotali   funktsional   guruhlarning   dissotsiatsiyasining
kuchayishi   va   ular   bilan   bog'liq   bo'lgan   kationlarning   ko'proq   harakatchanligi
ishqoriyligi oshishi bilan yechimlari aniq.
M.M.   Kononova   va   N.P.   Belchikova   Ponomareva-Plotnikova   usuli
bo'yicha   tuproqni   dekaltsifikatsiyadan   so'ng   ishqoriy   ekstraktning   analogi
sifatida   gumus   moddalarining   maksimal   miqdorini   ajratib   olish   uchun   taklif
qilgan pirofosfatning kuchli gidroksidi eritmasini tadqiqotlarimiz jarayoida bo’z
tuproqlarda   gumus   tarkibini   o'rganish   uchun   amalga   oshirilgan   tahlillar   yaxshi
natija berdi. Tadqiqotimizda  pH  qiymati  taxminan  13  bo'lgan   0,1  M  natriy  pirofosfat
eritmasi bilan 0,1 n natriy gidroksid aralashmasi bilan tuproqni bir marta ishlov
berish   natijasida,   gumus   moddalarining   ajralib   chiqishi   I.V.Tyurin   usuli   (ilgari
dekalsifikatsiyalangan   tuproqdan   0,1   N   NaOH   eritmasi   bilan   ko'p   marta
ekstraktsiyalanganda)   bilan   olingan   gumin   va   fulvokislotalar   birinchi   guruhi
miqdoriga yaqinlshdi. 
Bo’z tuproqlarda M.M.Kononova va N.P.Belchikovalar tomonidan   ishlab
chiqilgan   tezlashtirilgan   usulida   va   an’anaviy   bo’lib   kolgan   Ponomareva   va
Plotnikova   modifikasiyasidagi   I.V.Tyurin   usulida   olingan   natijalar
solishtirganda   ba'zi   tebranishlar   karamasa   gumin   va   fulvokislotalarning   nisbati
ikkala usulda ham yaqin bo'lib qolgan.   Gumus tarkibida gumin kislotalar, fulvo
kislotalar,   gumin   moddasi   (gidrolizlanmagan   qoldiq)   miqdorlari   va   Gkt   :Gfk
nisbatlari   har   ikkala   usul     bo`yicha   ham   korrelyasion   koeffisienti   0,935-0,993
atrofida, ya`ni 1 ga yaqin bo’ldi. 
M.M.Kononova   va   N.P.Belchikovalarning   usulda   gumus   farksiyani
anqilash uchun 2 barobar  kam vaqt sarflanadi  va reaktivlar sarfi ham kam bo`ldi.
NaOH   ga   nisbatan   pirofosfat   qo'llanilganda,   tuproqni   mineral
kislotalarning   suyultirilgan   eritmalari   (HCl   yoki   H
2 SO
4 )   bilan   oldindan
dekalsifikatsiya   qilish   va   tuproqni   ishqor   erituvchi   bilan   ketma   ket   takroriy
ishlov   berilishi,   tuproqdagi   almashinadigan   kaltsiy   yoki   karbonatlar   miqdori
ko’p   bo’ganda   ham,   gumus   moddalarning   ajralib   chiqishiga   sezilarli   ta'sir
ko'rsatmadi. Shuning uchun gumus tarkibini aniqlashning tezlashtirilgan usulida
uzoq (ayniqsa, karbonatli tuproqlarda) tuproqni kalsiysizlantirish jarayoni va 0,1
n NaOH bilan ko'p marta ishlov berilishi olib tashlangan.
Y uqoridagilarni inobatga olgan holda, bo'z tuproqlarda gumusning guruh
tarkibina   aniqlashning   M.M.Kononova   va   N.P.Belchikovalar   tomonidan   ishlab
chiqilgan   tezlashtirilgan   usuli   an’anaviy   Ponomareva   va   Plotnikova
modifikasiyasidagi   I.V.Tyurin   usuliga   nisbatan   usul   oddiy,   kam   vaqt   talab
qiladi.   Tahlilning natijalarning aniqligi yuqori va o’rganilayotgan tuproqlarning
gumus   sifati   bo’yicha   aniq   ma’lumotlarni   berganligini   hisobga   olgan   xolda
amaliyotga joriy qilishimiz mumkin. Foydalanilgan adabiyotlar  ro`yxati:
1. O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   Farmoni   “O‘zbekiston
respublikasini yanada rivojlantirish bo‘yicha harakatlar strategiyasi to‘g‘risida”,
PF-4947-son, Toshkent, 2017, http://lex.uz/docs/3107036.
2. O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   Karori   “Qishloq   xo‘jaligi
sohasida   davlat   boshqaruvi   tizimini   takomillashtirish   chora-tadbirlari”
to‘g‘risidagi, PK-3670-son, 2018, Lex.uz
3. O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   “2019   yil   uchun   mo‘ljallangan
eng   muhim   ustuvor   vazifalar   haqidagi”   Oliy   Majlisga
Murojaatnomasi.https://www.pv.uz/uz/news/poslanie-prezidenta-respubliki-
uzbekistan-olij-mazhlisu, 2018.
4. Abaqulov.E.B.   Источники   органического   вещества   а   антарктиде   и
проблема   гумусообразования   //   Наследие   И.В.Тюрина   в   современных
исследованиях   в   почвоведении   /   Материалы   конференции,   Казань,   2013,
с.25.
5. Aliev   J.,   Shodmonov   M.   Fosfogips   va   organik   o‘g‘itlarni   qo‘llashning
tuproq unumdorligi va g‘o‘za hosildorligiga ta’siri // Agroilm, 2019, №2. –B.6
6. Bairov   A.,   “G‘o‘za-kuzgi   bug‘doy”   tizimida   mineral   va   organik
o‘g‘itlarni  birgalikda qo‘llashning  tuproq unumdorligi  va ekinlar  hosildorligiga
ta’siri // Agroilm, 2018, 5(55). –B.71-73
7. Batudaev   А.P.,   Stulev   А.N.,.Korshunov   V.М.   ``Гумусное   состояние
черноземной  почвы  при различном   сельскохозяйственном  использовании.
Ж.Агрохимия, 2007. №2. с.19-22.
8. Boltayev   S..   Влияние   органоминеральных   компостов   на   плодородие
почвы // Агроилм, №2 (40), 2016. –Б.57-58
9. Botirov M. Kuzgi bug‘doy bilan beda parvarishlashning tuproq gumusi va
meliorativ holatiga ta’siri // Agroilm, 2018, 1(51). –B.19 Ibragimov N.,
10. Encyclopedia   of   Soil   Science   second   edition.   Edited   by   Rattan   Lal.
Copyright © 2006 by Taylor & Francis. 11. Izbasarov B. Almashlab ekishni tuproыning agrokimyoviy xususiyatlariga
ta’siri // Agroilm, 5(43), 2016. –B.66
12. Karabaev   I.   O‘simlik   qoldiqlarini   tuproqda   qoldirib   ishlov   berishning
ekinlar   o‘sib   rivojlanishi   va   hosildorligidagi   o‘rni   //   O‘zbekiston   qishloq
xo‘jaligi jurnali, 2016, №10. –B.34
13. Kallas.E.V.   Novikova   A.S.   Valevich   T.O.   ,,Gumusning   miqdor   va   sifat
xususiyatlarini turli usullar bilan aniqlash va olgan  natijalarni tahrirlash. Tomsk
Davlat   universiteti     (2020)   Тошқўзиев   М.М.   Тупроқ   кимёси.   Магистратура
талабалари учун маъруза матнлари. Тошкент, 2003, 67 бет
14. MaxsudovX.M.,   Raupova   N.B.,   Qoraxonov   A.,   Raximova   G.,
Shodmonbekov   D.   Эрозия   на   богарных   темных   сероземах   //   “O‘zbekiston
tuproqlarining   unumdorlik   holati,   muhofazasi   va   ulardan   samarali   foydalanish
masalalari”   respublika   ilmiy-amaliy   konferensiyasi”   ilmiy   maqolalar   to‘plami,
2013 y., Toshkent, 132-135 b.
15. Maxsumova   M.,   Qoraxonov   A.,   Xodjimurodova   N.   Eroziyaga   uchragan
tipik   bo‘z   tuproqlarning   umumiy   fizik   va   agrokimyoviy   xossalari.   //
“O‘zbekiston tuproqlarining unumdorlik holati, muhofazasi va ulardan samarali
foydalanish   masalalari”   respublika   ilmiy-amaliy   konferensiyasi”   ilmiy
maqolalar to‘plami, 2013 y., Toshkent, 132-135 b.
16. Ortikov   T.,   Normamatov   Sh.   Zarafshon   vohasi   tuproqlarining   gumus
holatiga tabiiy omillarning ta’siri // Agroilm, 2019, №2. 66 б.
17. Ortiqov   T.   Dehqonchilikda   gumus   va   azot   muammolari   va   ularning
echimi // O‘zbekiston qishloq xo‘jaligi jurnali, 2018, №2. B.
18. Pansu   M.,   Thuries   L.,   Larre-Larrouy   M.-C.,   Battner   P.   Predicting   N
transformation   from   organic   inputs   insoil   in   relation   incubation   time   and
biochemical composition // Soil Boil. Biochemes 2003 V 35.P.353-363.
19. Raupova     N.B,   G`afurova   L.A..     Гумусное   состояние   эродированных
типичных   сероземов,   сформированных   на   третичных   красноцветных отложениях   и   некоторые   пути   повышения   их   плодородия.   Монография,
Ташкент, 2004, 186 с.
20. Raupova N.B., Ortiqova X., Begimqulov Ch., Otaqulova D.. Qashqadaryo
viloyati   kitob,   Shaxrisabz   tumanlari   tuproqlarining   ekologik   xolati   va
unumdorligiga   eroziya   jarayonlarining   ta’siri.   //   “O‘zbekiston   tuproqlarining
unumdorlik   holati,   muhofazasi   va   ulardan   samarali   foydalanish   masalalari”
respublika   ilmiy-amaliy   konferensiyasi”   ilmiy   maqolalar   to‘plami,   2013   y.,
Toshkent, 86-90 b.
21. Risqieva   X.T.,   Toshkeboev     О.N.   Изменение   гумусного   состояния
луговых   почв   пустынной   зоны   Зарафшанской   долины   под   влиянием
орошения // Весник аграрной науки, №1(7), 2002, С. 69-72.
22. Risqieva   X.T.,.   Азот   в   почвах   зоны   хлопкосеяния   Узбекистана.
Ташкент, Исд. ФАН, 1989, 150 с.
23. Rozhkov V.A., Wagner V.B., et.al. Soil carbon estimates and soil carbon
map for Russia,IIASA, Austria, WP-96-60, 1996.P.44.
24. Sadullaev   O.K.,   Quziev   J.M.,   Xalilova   N.J.   Sug‘oriladigan   tipik   bo‘z
tuproqlarning unumdorligi va uni oshirishga oid tavsiyalar // O‘zbekiston agrar
fani xabarnomasi, 2019, №1(75). B.104-107.
25. Saidova   M.E     va   boshqalar.   Распределение   содержания   гумуса   в
орошаемых   лугово-аллювиальных   почвах   Приаралья   //   Вестник   аграрной
науки Узбекистана, 2019, №1 (75). С.101-104.
26. Sattorov D.S. Основные проблемы улучшения состояния  почвенного
покрова   Узбекистана.   Доклады   1-го   делегатского   съезда   почвоведов
Узбекистана. Ташкент 14-17 ноября 1990 г. Ташкент, 1990. С.3-10.
27. Scheffer   Schatschabel.   Lehrbuch   der   Bodenkunde   Spektrum
akademischer verlag. 16 Auflage
28. Tashquziyev   M.M..   Химическое   состояние   типичных   сероземов   и
почв   низовьев   Амударьи,   изменение   его   на   фоне   орошения   и
опустынивания. Автореф. Канд.дисс.,Ташкент, 1996. стр. 45. 29. Tischer   T.   Initial   pedogenesos   in   biological   soil   crusts   //   Nasledie
I.V.Tyurina   v   sovremennыx   issledovaniyax   v   pochvovedenii   /   Materialы
konferensii, Kazan, 2013, s.19-21.
30. Toshqo`ziyev   М.М.   ``Tuproqda   umumiy   gumus   miqdori   va   harakatchan
gumus     moddalarni   miqdoridan   uning   unumdorligi     ko`rsatgichi   sifatida
foydalanishga doiur  uslubiy  ko`rsatmalar.Toshkent, 2006, 47 b. qo`llanma 
31. Tursunov L.T., Зиямухамедов И.А., Tashqo`ziyev M.M. K характерис-
тике  органического   вещества  основных   типов  почв  Хорезмского   оазиса   //
Сб.тр. НИИПА. Вып II.
32. Tursunov   M.M.   Л.   Ким   Н.   Органическое   вещество   гидроморфных
почв,   развитых   на   аллювиальных   отложениях   Амударьи.   Ж-л.
Почвоведение», 1987, № 8, стр.47-55. 
33. Xoshimov.F.X   ``Повышение   эффективности   азотных   удобрений   на
эродированных   сероземных   почвах   Монография   –   Самарканд:   2018.,   С.
220.
34. Xoshimov.F.X.   Состояние   и   пути   повышения   плодородия   почв
Зарафшанской долины. Монография. – Самарканд:  2018. - С. 241.
35. Безуглова   О.С.,   Юдина   Н.В.   Взаимосвязь   физических   свойств
гумусированности   в   черноземах   юга   Европейской   Росси//Почвоведение.
2006 №2, с.211-219.
36. Гайнуллин   Р.М.   Влияние   биогумуса   на   агрохимические   свойства
серой лесной почвы Предкамья // Агрохим. вестн. –Москва, 2002. -№ 6. -С.
20-21.
37. Гельцер Ф.Ю., Лосукова Т.П. Влияние культур на плодородие почвы
в   услових   орошаемого   земледелия   Средней   Азии.   Изд.   Средаз.   НИХИ.
Ташкент, 1943
38. Генусов А.З. О развитии такыров на древнеаллювиальных равнинах
Средней Азии. Ташкент, 1958 39. Генусов   А.З.   Почвы   Ташкентской   области   УзССР//   Почвы   УзССР,
т.3, Ташкент, 1964
40. Горбунов   Б.В.   Орошаемые   почвы   Средней   Азии   //   География   и
классификация почв Азии. Москва, «Наука» 1965. С.39-49
41. Горбунов   Б.В.   Почвы   Андижанской   области.   Почвы   Узбекистана
Т.2. Ташкент, 1957 с. 25-39.
42. Дергачева   М.И.,   Ковалева   Е.И.,   Рябова   Н.Н.   Гумус   почв   горного
Алтая //Почвоведение. 2007 № 12, с.14-21.
43. Дюсбеков   А.Т.   Влияние   органических   и   минеальнқх   удобрений   на
содержание   и   качественное   состояние   органического   веўества
обыкновенных сереземов// Тез. док. Новосибирск.1989. 26-27 c. 
44. Елюбаев   С.Н.   Турсункулов   Р.Х.   Оптимальное   содержание   гумуса   в
орошаемых   типичных   сероземах   //   тр.   Ин-та   почвовед   и   агрохимии   АН
Узбекистан, 1987. №.32. С. 44-48.
45. Ефремов   В.Ф.   Действие   и   последействие   систем   удобрения   в
зерновом севообороте // Плодородие. 2004. №4(19). С.10-11.
46. Ефремов   В.Ф.   Особенности   С:N   в   системах   удобрения   как
показатель   направленности   трансформации   органического   вещества
удобряемых почв// Агрохимия, 2006,№ 8 с. 5-9.
47. Ефремов В.Ф. Соотношение С:N как вектор трансформации гумума в
почве при внесении удобрении //Плодородие, 2005, №3(24).С.15
48. Жуков   А.И.   Состояние   баланса   гумуса   в   почвах   и   потребность   в
органических   удобрениях   //Труды   ВНИИ   сельскохозайственной
микробиологии. Ленинград, 1988, Т.58  С.12-20
49. Жуков А.И., Попов И.Д. Регулирование баланса гумуса в почве. М.,
Россельхозиздат. 1988, 40 с.
50. Зиямухамедов   И.   А.     О   качественном   составе   органического
вещества   орошаемых   сероземов   и   такырных   почв   разной   степени
окультуренности. «Узб. Хим» ж-ли . 1968, № 4, стр. 38.  51. Зиямухамедов И. А. Рыжов С.Н. Органическое вещество целинных и
орошаемых   почв.   Изд.   «Фан»   УзССР,   Тошкент   ,1975,   стр.   Кимберг   Н.В.
Почвы пустынной зоны Узбекиской ССР. Ташкент. «Фан», 1974?  298с.
52. Зиямухамедов   И.   А.   Содержание   и   состав   органического   вещества
орошаемых сероземов и такырных почв  разной степени  окультуренности.
Автореф.канд.дисс., Ташкент, 1970, стр. 24. 
53. Кленов   Б.М.   Устойчивость   гумуса   автоморфных   почв   Западной
Сибири. Новосибирск Изд-во СО РАН, 2000. 176 с.
54. Конобеева   Г.М.   Орошаемые   и   богарные   почвы   Узбекистана   и
эволюция их при освоении и окультуривании. САО ВАСХНИЛ. Ташкент,
1988. 366с.
55. Кононова   М.   М.   —   Проблемы   почвенного   гумуса   и   современные
задачи его изучения,  М.., «Наука»,1951, 390 с.
56. Кононова   М.   М.   Органическое   вещество   почвы.   М.   Изд.   АН   СССР,
1963, 314 с.
57. Кудеяров   В.Н.   Азотно-углеродный   баланс   в   почве   //Почвоведение.
1999. №1 С.73-82.
58. Кудеярова   А.Ю.   Изменение   свойств   гумусовых   веществ   серой
лесной   почвы   при   внесении   фосфата   аммония.   Москва.   Журнал
Почвоведение, 2004, №9, с.1067-1076
59. Кулаковская   Т.Н.   Почвенно-агрохимические   основы   получения
высоких урожаев. Минск, Урожай, 1978.272с
60. Лебедоева   Т.Б.,   Надежкин   С.М.,   Арефьева   М.В.   Трансформация
растительного   вещества   и   гумусное   состояние   чернозема   выщелочнного
при   использовании   удобреий   и   известкования.   Ж.Агрохимия,   2006.   №11.
С.18-24.
61. Литвинович   А.В.,   Павлова   О.Ю.,   Лаврищев   А.В.,   Буре   В.М..
Изменение   содержания   и   состава   гумуса   при   мелиорации   кислых   почв. Эмпирические   модели   процесса   трансформации   гуминовых   кислот   при
известковании. - СПб.: ФГБНУ АФИ, 2016. - 104 с.
62. Лыков А.М. Влияние органического вещества   дерново-подзолистой
почвы   на   урожой   полевых   культур   //   Проблемы   земледелия.   Москва,
Колос, 1978. –С.195-202
63. Лыков   А.М.   Превращение   органического   вещества   и   азота   в
дерново-подзолистой   почве   в   длительном   опыте   ТСХА   //   Почвоведение,
1973,  №11.  –С.53-62  Ондар   Е.Э.   Гумус  почвы   Тувы   //  Автореферат.  дисс.
к.б.н., Томск, 2008, 29 с.
64. Орлов  Д.С.   Гумусовые   кислоты  почв  и  общая   теория   гумификации.
М. МГУ. 1990.326 с.
65. Орлов Д.С. Химия почв. М.: Изд-во МГУ, 1992. 400 с.
66. Орлов   Д.С.,   Бирюкова   О.М.   Запасы   углерода   органических
соединенийпочвах Российской Федерации  //  Почвоведение. 1995. №1.
67. Пономарева В.В. Гумус такыров. Сборник трудов: Такыры Западной
Туркмении и пути сельскохозяйственного освоения. Т. 27. Изд. АН СССР,
1956.
68. Раупова   Н.Б.   Групповой   и   фракционный   состав   гумуса   горно-
коричневых   выщелоченных   почв   //   Вестник   аграрной   науки   Узбекистана,
2018, №1 (71). С.117-120.
69. Семенов В.М. Процессы круговорот азота в системе почв-растение и
эффективность   их   регулирования   агрохимическими   приемами:   автореф.
дисс....д-ра биол.наук.м., 1996, 37 с.
70. Семеян   Н.И.,   Черныш   А.Ф,   Шибут   Л.И.   Развитие   эрозионных
процессов на территории БССР и их влияние на продуктивность пахотных
почв//   Проблемы   охраны   природы   в   агропромышленном   комплексе
республик Западного региона, Каунас: академия, 1988.С.95-96).
71. Синягин Н. И. К вопросу о генезисе  сероземов. Ж. "Почвоведение",
1939, № 5.стр. 69-72. 72. Тилянова   А.А.,   Чупрова   В.В.   Изменение   круговорота   углерода   в
связи с различным использованием земель (на примере Краснаярсого края)
//Почвоведение, 2003. № 2, с.211-219.
73. Титлява   А.А.   Наумов   А.В.   Потери   углерода   из   почв   Западной
Сибири   при   их   сельскохозяйственном   использование   //Почвоведение,
1995, №11. С. 1357-1361.
74. Трафимов   С.Я.,   Якименко   О.С.,   и   др.   Состав   и   свойства
органического вещества почв древних славянских поселений лесной зоны.
Почвоведние, 2004. №9 с. 1057-1066.
75. Трофименко   К.И.,   Кизяков   Ю.Е.   Органическое   вещество   отделных
гранулометрических   фракций   основных   почв   Пред   Кавказья
//Почвоведение. 1967.№2.С.82-90 
76. Тюрин   И.   В.   -   Органическое   вехество   почв   и   его   роль   в
почвообразовании   и   плодородии.   В   кн.:   "Учение   о   почвенном   гумусе",
М.,"Сельхозгиз". 1937. стр. 39-65.
77. Фелициант И.Н. К вопросу о такырообразовании в дельте Аму-Дарьи
// Известия АН Уз ССР, 1955. №2.
78. Филон И.М., Щеларь И.А. Влияние сельскохозяйственного освоения
и длительного применения удобрений на гумусное состояние темно-серых
лесных почв // Агрохимия. –Москва, 2002. -№1. -С. 16-21.
79. Фоминых Л.А. и другие. Фракционно-групповой состав гумуса почв
Тундровой зоны Евразии / Криосфера Земли, 2009, т. ХИИИ, № 2, с 44-54.
Цыбулька   Н.Н.   Баланс   гумуса   в   дерново-подзолистых   почвах   разной
степениэродированности   в   зависимости   от   возделываемых
сельскохозяйственных культур // Агрохимия, 2006, № 11, С.10-12.
80. Чимитдоржиева   Г.Д.   Абашеева   Н.Е.   Особенности   состава   гумуса
почв Забайкалья// Агрохимия. 1986. №4. С.29-34.
81. Чимитдоржиева   Г.Д.   Гумус   холодных   почв.   Новосибирск:   Наука,
1990.145 с. 82. Шарков   И.Н.   Влияние   зотного   удобрения   на   минерализацию
углерода   и   азота   в   почве   //   тез.докл.Всесоюз.конф.   «Почв-агрохимич.   И
экологич.   Проблемы   формирования   высокопродуктивных   агроценозов».
Пущино, 1988.С.129-130.
83. Шеин   Е.В.,   Милановский   Е.Ю.   Роль   и   значение   органического
вещества   в   образовании   и   устойчивости   почвенных   агрегатов.
Почвеведение,  2003. №1. С. 53-61
84. http://www.agromage.com
85. http://www.cultinfo.ru
86. http://www.webagro.ru Ilovalar
1-ilova
Shartli belgilar va qisqartmalar:
C-tuproqdagi umumiy uglerod
Ggk-gumin kislota
Gfk-fulvo kislota
N-NO3-harakatchan azot
N-NO4-harakatchan azot
P2O5-harakatchan fosfor
K2O –almashinuvchan kaliy
s/ga- sentner gektar                                          gk - gramm   kuch
g-gramm                                                            NPK- azot,   fosfor,   kaliy  
%   - foiz                                             
mm- millimetr                                               ml -  millilitr
ming/ga- ming gektar                                    gk / teks - gramm   kuch   teks
kg/ga- kilogramm gektar                              EKF- eng kichik farq
m -metr                                                            m 2
- metr  kvadrat
d-dona                                                           0
С -  gradus  s elsiy  
g/sm 3
- gramm santimet r   kub                        sm- santimetr
m 3
/ga - metr kub gektar                                 EKF- eng kichik farq
 mg/kg- milligramm ki logramm  2-ilova
Zarafshon vodiysi tuproqlarning gumus tarkibini I.V.Tyurin usulining Ponomaryova va Plotnokova modifikasiyasida
aniqlash natijalari.                     
O'rganilayotgan
tuproqlarning tip va
tipchalari N Chuqi
rlik,
sm Tuproqni
ng
umumiy
C
miqdori,
% Gumus
Cgk:C
fk Gumin kislotalar
fraksiyalari Fulvo kislotalar fraksiyalari
Gumin
kislotal
ar Fulvo-
kislota
lar Gidrolizl
anmaidig
an qoldiq 1 2 3 1a 1 2 3
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Avtomorf tuproqlar
Tipik bo'z tuproq (qo'riq 
yer) 3
0-30 0,775 0,204 0,246 0,326 0,828 0,076 0,106 0,022 0,057 0,074 0,070 0,045
A 0,814 0,224 0,268 0,299 0,837 0,084 0,121 0,023 0,063 0,086 0,068 0,044
b 0,783 0,208 0,224 0,356 0,930 0,077 0,093 0,019 0,052 0,064 0,063 0,040
c 0,729 0,179 0,246 0,322 0,730 0,067 0,103 0,025 0,057 0,073 0,078 0,050
Tipik bo'z tuproq (lalmi 
yer) 3
0-30 0,487 0,089 0,139 0,259 0,640 0,011 0,047 0,032 0,031 0,026 0,045 0,037
a 0,463 0,091 0,153 0,238 0,599 0,012 0,054 0,031 0,028 0,029 0,043 0,043
b 0,487 0,098 0,139 0,256 0,704 0,011 0,046 0,027 0,033 0,027 0,038 0,037
c 0,511 0,078 0,125 0,282 0,626 0,010 0,040 0,037 0,031 0,023 0,053 0,032
Tipik bo'z tuproq 
yangitdan sug'oriladigan 3
0-30 0,406 0,097 0,099 0,211 0,980 0,010 0,049 0,039 0,026 0,019 0,039 0,015
a 0,406 0,099 0,108 0,194 0,917 0,011 0,056 0,039 0,024 0,023 0,037 0,017
b 0,386 0,106 0,099 0,209 1,077 0,010 0,048 0,033 0,028 0,019 0,033 0,014
c 0,426 0,085 0,089 0,230 0,958 0,009 0,042 0,044 0,026 0,016 0,046 0,013
Tipik bo'z tuproq eskitdan
sug'oriladigan 3
0-30 0,609 0,143 0,186 0,280 0,766 0,015 0,076 0,052 0,047 0,040 0,062 0,038
a 0,639 0,158 0,203 0,258 0,772 0,016 0,088 0,053 0,051 0,046 0,061 0,037
b 0,615 0,145 0,170 0,305 0,857 0,015 0,065 0,046 0,043 0,035 0,055 0,033
c 0,572 0,125 0,186 0,277 0,673 0,013 0,075 0,058 0,047 0,039 0,069 0,043 Och tusli bo'z tuproq 
yangitdan o'zlashtirilgan 3
0-30 0,467 0,077 0,116 0,274 0,669 0,007 0,043 0,027 0,028 0,017 0,054 0,017
a 0,467 0,079 0,126 0,252 0,623 0,008 0,050 0,026 0,026 0,019 0,053 0,020
b 0,444 0,085 0,117 0,271 0,732 0,007 0,041 0,023 0,031 0,018 0,046 0,016
c 0,490 0,068 0,104 0,299 0,651 0,007 0,037 0,031 0,028 0,015 0,062 0,014
Yarim gidromorf tuproqlar
O'toqi-bo'z tuproq 
eskitdan sug'oroladigan 3
0-30 0,442 0,090 0,122 0,230 0,740 0,009 0,046 0,035 0,019 0,018 0,043 0,043
a 0,442 0,092 0,133 0,211 0,686 0,010 0,053 0,033 0,017 0,020 0,041 0,049
b 0,420 0,099 0,122 0,228 0,806 0,009 0,045 0,030 0,020 0,018 0,037 0,042
c 0,464 0,079 0,110 0,251 0,717 0,008 0,040 0,041 0,019 0,016 0,050 0,037
Gidromorf tuproqlar
O'tloq tuproq yangitdan 
sug'roladigan 3
0-30 0,572 0,128 0,146 0,298 0,881 0,013 0,066 0,050 0,039 0,033 0,064 0,011
a 0,543 0,131 0,159 0,274 0,824 0,014 0,076 0,047 0,035 0,036 0,062 0,013
b 0,572 0,141 0,146 0,295 0,966 0,013 0,064 0,042 0,042 0,033 0,054 0,010
c 0,601 0,113 0,132 0,325 0,856 0,012 0,057 0,060 0,039 0,029 0,075 0,009
O'tloq tuproq eskitdan 
sug'roladigan 3
0-30 0,651 0,163 0,177 0,311 0,923 0,017 0,083 0,063 0,048 0,051 0,067 0,011
a 0,651 0,167 0,193 0,287 0,865 0,018 0,096 0,061 0,044 0,057 0,064 0,013
b 0,618 0,179 0,177 0,307 1,011 0,017 0,082 0,054 0,052 0,051 0,058 0,011
c 0,684 0,144 0,161 0,338 0,894 0,015 0,072 0,073 0,048 0,044 0,078 0,010 3-ilova.
Zarafshon vodiysi tuproqlarning gumus tarkibini M.M. Kononova va N.P. Belchikovalarining tezlashtirilgan usulida
aniqlash natijalari.
O'rganilayotgan
tuproqlarning tip va
tipchalariA2:L21 n Chuqirlik,
sm Tuproknin
g umumiy
C miqdori,
% 0,1 n H2SO4
bilan
ekstraktlanadi
gan C
miqdori, % Na4P2O7
bilan
ekstraktlanad
igan C
miqdori, % Cgk Cfk Cgk:Cfk Gumin kislotalarining
umumiy miqdoridan, %
Gumin
C
miqdori,
%Bog'lanmaga
n va mobil
R2O3 bilan
bog'langan Kalsiy
bilan
bog'langan
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
Avtomorf tuproqlar
Tipik bo'z tuproq (qo'riq 
yer) 3
0-30 0,794 0,127 0,407 0,188 0,219 0,860 0,065 0,123 0,387
a 0,843 0,132 0,429 0,197 0,232 0,849 0,065 0,128 0,414
b 0,779 0,121 0,392 0,189 0,203 0,931 0,067 0,124 0,387
c 0,759 0,129 0,399 0,178 0,221 0,805 0,063 0,117 0,360
Tipik bo'z tuproq (lalmi 
yer) 3
0-30 0,509 0,051 0,208 0,083 0,125 0,660 0,009 0,074 0,301
a 0,520 0,048 0,216 0,084 0,132 0,636 0,009 0,076 0,304
b 0,507 0,051 0,200 0,081 0,119 0,681 0,010 0,075 0,307 c 0,500 0,055 0,208 0,083 0,125 0,664 0,009 0,070 0,292
Tipik bo'z tuproq yangitdan
sug'oriladigan 3
0-30 0,422 0,039 0,181 0,092 0,089 1,041 0,009 0,083 0,241
a 0,438 0,038 0,185 0,094 0,091 1,033 0,008 0,086 0,253
b 0,415 0,040 0,186 0,095 0,091 1,044 0,009 0,081 0,229
c 0,413 0,040 0,172 0,088 0,084 1,048 0,009 0,083 0,241
Tipik bo'z tuproq eskitdan 
sug'oriladigan 3
0-30 0,625 0,082 0,302 0,133 0,170 0,782 0,013 0,120 0,322
a 0,661 0,086 0,319 0,138 0,181 0,762 0,013 0,126 0,342
b 0,604 0,082 0,304 0,134 0,170 0,788 0,013 0,121 0,300
c 0,609 0,079 0,284 0,126 0,158 0,797 0,012 0,114 0,325
Och tusli bo'z tuproq 
yangitdan o'zlashtirilgan 3
0-30 0,479 0,040 0,176 0,069 0,107 0,647 0,006 0,063 0,303
a 0,498 0,037 0,180 0,068 0,112 0,607 0,007 0,064 0,318
b 0,457 0,040 0,169 0,068 0,101 0,673 0,006 0,062 0,288
c 0,481 0,042 0,178 0,071 0,107 0,664 0,006 0,063 0,303
Yarim gidromorf tuproqlar
O'toqi-bo'z tuproq eskitdan 
sug'oroladigan 3
0-30 0,459 0,030 0,197 0,083 0,114 0,733 0,008 0,075 0,262
a 0,476 0,028 0,201 0,084 0,117 0,718 0,007 0,076 0,275
b 0,451 0,032 0,202 0,086 0,116 0,741 0,008 0,074 0,249
c 0,450 0,031 0,188 0,080 0,108 0,741 0,009 0,075 0,262
Gidromorf tuproqlar
O'tloq tuproq yangitdan 
sug'roladigan 3
0-30 0,588 0,079 0,251 0,118 0,133 0,892 0,011 0,107 0,337
a 0,626 0,082 0,265 0,124 0,141 0,879 0,011 0,111 0,361
b 0,579 0,076 0,242 0,119 0,123 0,967 0,012 0,108 0,337
c 0,560 0,080 0,246 0,112 0,134 0,836 0,010 0,101 0,314
O'tloq tuproq eskitdan 
sug'roladigan 3
0-30 0,479 0,040 0,176 0,069 0,107 0,650 0,006 0,063 0,303
a 0,507 0,039 0,180 0,068 0,112 0,607 0,007 0,064 0,327
b 0,447 0,040 0,168 0,067 0,101 0,663 0,006 0,062 0,279
c 0,483 0,040 0,180 0,073 0,107 0,682 0,006 0,063 0,303 89 90

BO’Z TUPROQLAR TARKIBIDAGI GUMUS FRAKSIYALARINI ANIQLASH USULLARINI QIYOSIY TAHLILI. MUNDAREJA bet Kirish ………………………………………………………………...……3 I.-Bob. Bo`z tuproqlarning gumus holati va ularning tarkibidagi organik stabil va barqaror fraksiyalarini o`rganish.( Adabiyotlar sharhi ) ……………………… ………………………………………………...10 1.1Bo`z tuproqlarni gumus holati bo`yicha tadqiqotlar tahlili……………....10 1.2 Gumusning fraksion tarkibi o`rganish bo`yicha o`tkazilgan tadqiqotlari.18 1.3Gumus fraksiyalarini o`rganish usullarining qiyosiy tahlili…………………………………………………………………………....21 II.-Bob .Tadqiqot o`tkazilish sharoitlari va uslublari……….......................33 2.1 Tadqiqot o`tkazilgan joyning tuproq va iqlim sharoiti……………..…..…33 2.2 Tadqiqot uslublari…………………………………………………….…..39 III-Bob. Bo`z tuproqlar gumus holati va gumus fraksion tarkibini o`rganish usullari ,natijalarini qiyosiy tahlili………....................................................48 3.1 I.V.Tyurin ( Ponamareva-Plotnikov )usulida bo`z tuproqlar gumus holatini aniqlash, fraksion guruhlar shakllanish qonuniyatlari……………………….…55 3.2 M.M. Kononova, N.P. Belchikovalarning usulida gumusning fraksion guruhlar shakllanishini o`rganish natijalari ……………………………………….…….48 3.3 Bo`z tuproqlar gumus holati ,gumus fraksion tarkibini o`rganish turli usullarning qiyosiy tahlili………………………………………………..….…62 Xulosalar ……………………………………………….………………..…….71 Foydalanilgan adabiyotlar ro`yxati …………………………….……….……74 Ilovalar………………………………………………….…………………..….83

Kirish Tuproq unumdorligi uning gumus holatiga bog‘liq bo‘ladi. Tuproq gumus holati ijobiy tomonga o‘zgarsa tuproq unumdorligi ortib boradi. Shuning uchun tuproq gumus holatini boshqarish orqali tuproq unumdorligini kerakli tomonga o‘zgartirish mumkin. Tuproqda gumus miqdorini ortib borishi bilan tuproq strukturasi, havo, issiqlik, oziq va suv rejimlari yaxshilanadi, tuproqda oziq moddalar miqdori ortadi. S h u bilan birga tuproqda gumus miqdori va zahirasini ortishi ekinlar hosildorligini keskin ortib ketishiga olib keladi. Tuproqlarni gumus ta`minlanish darajasi bo`yicha klassifikatsiyasi D.S.Orlov, L.A. Grishina tomonidan 1981 yillarda ishlab chiqilgan. Bunga ko`ra gumus miqdori 10% dan yuqori bo`lsa ta`minlanish darajasi juda yuqori bo`ladi. 6-10 %gacha bo`lsa gumus miqdori ta`minlanish darajasi yuqori bo`lishi, 4-6 %gacha bo`lsa ta`minlanish darajasi o`rtacha, 2-4 % gacha bo`lsa ta`minlanish darajasi past, 2% dan kam bo`lsa ta`minlanish darajasi juda past tuproqlar hisoblananishini klassifikatsiyaga ajratib berilgan. Ushbu klassifikasiyasiga ko’ra, bo’z tuproqlar mintaqasining tuproqlarning asosiy qismi gumus ta’minlanganlik darajasi bo’yicha juda past guruhiga kiradi. T.N.Kulakovskaya (1978) ma’lumotiga ko‘ra, tuproqda gumus miqdorini 1% dan 2,2% gacha oshirish arpa hosildorligini 14,7 s/ga dan 21,6 s/ga gacha oshiradi, bunda mineral o‘g‘itlarning hosil hisobiga qoplanishi 3 marta ortadi. A.M. Likovning (1978) qayd etishicha, vegetasion tajribada gumus miqdorini 1,2% dan 3,68% gacha ko‘tarilishi arpa hosildorligini o‘g‘it me’yoriga bog‘liq ravishda 1,5-2 marta oshiradi. O`zbekistonning iqtisodiy rivojlanishi hayotning barcha sohalarida islohotlarning keng joriy etishni talab etadi. Qishloq xo`jaligi taraqqiyotida yetishtirilayotgan ekinlarida yuqori va sifati hosil olishni ta`minlashda dehqonchilini kimyolashtirish muhim ahamiyat kasb etadi. Agronomik kimyo yoki agrokimyo o`simliklarning mineral oziqlanishi, ekinlar hosildorligini,

tuproq unumdorligini oshirish uchun tuproq o`simlik o`g`itlar va boshqa kimyolashtirish vositasi qo`llash haqidagi fan bo`lib hisoblanadi. Qishloq xo‘jaligi sohasida amalga oshirilayotgan islohotlar va tarkibiy o‘zgarishlarni yanada chuqurlashtirish, yer va suv resurslaridan samarali foydalanish 2023-yil va yaqin istiqbolga mo'ljallangan iqtisodiy dasturiinizning muhim yo‘nalishidir. Xo‘jalik yuritishtiing ferinerlik tizimiga o‘tilishi munosabati bilan fermerlar uchun ijara mulki huquqi asosida ajratiladigan yer maydonlarini optimallashtirish masalasi dolzarb bo‘lib qolmoqda. Respublikamiz o'zining ajoyib tabiati, takrorlanmas manzarasi, qazilma boyliklari, xilma-xil o‘simlik va hayvonot dunyosiga boy bo‘lgan va nihoyat saxovatli, unumdor tuproq qoplamiga egbo‘lgan O’zbekiston Respublikasi mustaqillikka erishganidan so‘ng xalq xo‘jaligining barcha sohalaridagi kabi dehqonchilik sohasida ham yangi tizimlar, ya’ni dehqon-fermer, agrofirma va boshqa tizimlar paydo bo‘ldi. Lekin, tproqdagi gumus agrotexnik jarayonlarga chidamli bo`lsada, asta sekin minerallaashadi. Organik va mineral o`g`itlar, o`simlik qoldiqlarini haydash tuproqda gumus va azotni oshiirshga yordam beradi. Tuproqda doimiy ravishda gumusning paydo bo`lishi va yemirlishi bo`lib turadi. Gumus mikrobiologik jarayonlarda ishtirok etadi. Tuproqdagi organik moddalar o`simlikning hayot faoliyati, mikroorganizmlar va tuproq faunasi ta`sirida hosil bo`lgan. Organik moddalarning to`liq parchalanishi aeratsiyadan tashqari harorat, tuproq reaksiyasi organik moddalar miqdori, oziqa moddalar, azot, fosfor, va boshqalar kuchli ta`sir ko`rsatadi. Organik moddalarning parchalansi sodir bo`laganda o`simlik oziqa elementlari, suv va havo bilan yaxshi ta`minlanadi, tuproq unumdorligi tejalib sarflanadi, suvda eruvchan oziqa moddalar yer osti va daryo suvlariga oqib ketishi sodir bo`lmaydi.

Hozirgi paytda hosildorlikni oshirish juda muhim hisoblanadi. Chunki yer maydoni chegaralangan. Aholi soni esa tez o’smoqda. Shuning uchun ham qishloq xo’jaligining intensivlashtirish aktual masaladir. Qishloq xo’jaligini intensivikatsiyalashning zvenolaridan biri bo’lib qishloq xo’jaligini kimyolashtirish, shu jumladan o’g’itlarni ratsional qo’llash hisoblanadi. O’g’itlarni qo'llash esa qishloq xo’jalik ekinlarining oziq elementlarga bo’lgan talabini va tuproqdagi oziq elementlar miqdorini aniq bilishga asoslangan bo’lishi kerak. Darajasini bila turib qishloq xo’jalik ekinlarining o’g’itlarga bo’lgan talabini aniqlash mumkin. Qishl о q х o`j а ligid а gi kimyol а shtirish j а d а l sur` а td а riv о jl а n а yotg а n bir p а ytd а х o`j а likl а r v а mut аха ssisl а r о ldig а min е r а l v а о rg а nik o`g`itl а rd а n, shuningd е k, y е rl а rni kimyoviy m е li о r а tsiyal а sh v о sit а l а rid а n о qil о n а v а unumli f о yd а l а nish v а zif а l а ri qo`yilm о qd а . O`g`itl а rd а n m а qs а dg а muv о fiq r а vishd а f о yd а l а nish, kimyoviy m е li о r а tsiya t а dbirl а rini ilmiy а s о sl а ng а n h о ld а o`tk а zish ko`p jih а td а n х o`j а lik tupr о q sh а r о itl а rini h а r t о m о nl а m а o`rg а nishg а b о g`liqdir. Tupr о q gumusida, а s о s а n, ul а rning unumd о rligini b а h о l а shg а muhim his о bl а ng а n tupr о ql а rning m о rf о l о gik v а g е n е tik х ususiyatl а ri а ks ettirilg а n bo`l а di. Gumusning guruhiy va fraksion tarkibi bo’yicha ma’lumotlari tuproqlarning m а d а niyl а shg а n d а r а j а si v а b о shq а bir q а t о r хо ss а l а ri h а qid а fikr yuritishg а imk о n b е r а di. Dissertatsiya ishining dolzarbligi: Turli xil tuproq tiplarida gumus miqdori aniqlash hozirgi kunda juda dolzarb muommolardan bo`lib kelmoqda. Sababi tuproqning organik moddalar bilan qanchalik ta`milanganligini bilish ahamiyatli hisoblanadi. Gumus – tuproqning qanchalik sifatli ekanligini anglatadi, chunki, tuproqda gumus miqdori qancha ko`p bo`lsa shuncha ko`p hosil olish imkonini beradi. Gumus tuproqda belgilangan miqdordan kam bo`laganligi aniqlansa unga tegishli chora tadbirlar ko`riladi.

Tuproq unumdorligi uning gumus holatiga bog‘liq bo‘ladi. Tuproq gumus holati ijobiy tomonga o‘zgarsa tuproq unumdorligi ortib boradi. Shuning uchun tuproq gumus holatini boshqarish orqali tuproq unumdorligini kerakli tomonga o‘zgartirish mumkin. Oxirgi yillarda dehqonchilikni jadal tizimga o‘tishi munosabati bilan tuproqda gumus miqdori, zahirasi va sifati pasayib bormoqda. Buning natijasida tuproq unumdorligi, xossa va rejimlari yomonlashmoqda. Bu esa qishloq xo‘jalik ekinlaridan yuqori va sifatli hosil olishga to‘sqinlik qilmoqda. Chunki tuproqning agrofizik xossalari, strukturasi, zichligi, suv va havo rejimlari, agrokimyoviy xossalari, yalpi va harakatchan oziq moddalar miqdori, buferligi, singdirish sig‘imi, mikrobiologik xossalari tuproqning gumus holatiga bog‘liq bo‘ladi. Gumus miqdori va zahirasi kamayganda, sifati pasayganda bu ko‘rsatkichlar pasayib tuproq unumdorligiga salbiy ta’sir ko‘rsatadi. Gumus miqdori va zahirasini ko‘payishi yoki kamayishiga ko‘plab tabiiy va antropogen omillar ta’sir ko‘rsatadi. Shuning uchun ham ushbu tabiiy va anropogen omillarning tuproq gumus holatiga ta’sirini o‘rganish va ularni tuproqning hozirgi gumus holatini shakllanishidagi rolini aniqlash, gumusni parchalanish va hosil bo‘lish mexanizmlarini tadqiq qilish o`ta dolzarb hisoblanadi. Gumus turli xil tarkibiy qismlardan tashkil topgan bo`lib, uning fraksiyalarini aniqlash tuproqdagi yanada muhim jarayonlarni o’rganishga xizmat qiladi. Shuning uchun turli xil tabiiy va antropogen omillar ta’sirida o’ziga hos xususiyatlariga ega bolgan tuproqlarning gumusning tarkibi va uning o’zgarish qonuniyatlarni o’rganish muhim hisoblanadi. Bizning mintaqamizda asosan bo`z tuproqlar keng tarqalganligi sababli biz shu tuproqlarni tadqiqot ob’ekti qilib tanladik.