logo

EVOLYUTSION ALGEBRA VA UNING TADBIQLARI

Yuklangan vaqt:

20.11.2024

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

835.1650390625 KB
 “ EVOLYUTSION ALGEBRA VA UNING TADBIQLARI ”
MUNDARIJA
Kirish………………………………………………………………………………3
I.BOB.   UMUMIY   TUSHUNCHALAR.   GRUPPA,   HALQA,   MAYDON   VA
VEKTOR   FAZO   TUSHUNCHALARI.   ASSOSIATIV   VA   NOASSOSIATIV
ALGEBRALAR
1.1 - § . Gruppa, halqa va maydon…………………………………………….......5
1.2 - § . Vektor  fazo va unga misollar…………………………………………...14
1.3 - § . Algebra tushunchasi. Assosiativ va noassasiativ algebralar……………18
II.BOB.   GENETIK   VA   EVOLYUTSION   ALGEBRALAR.   ABSOLYUT
NILPOTENT VA IDEMPOTENT ELEMENTLAR
2.1 - § . Genetik va evolyutsion algebralar tarixi……………………………......21
2.2 - § . Evolyutsion algebralar va ularning xossalari…………………………...25
2.3 - § . Absolyut nilpotent va idempotent elementlar…………………………..31
III.BOB. EVOLYUTSION ALGEBRALARNING TADBIQLARI
3.1 - §.  Evolyutsion algebraning biologiyaga tadbiqi………………..................33
3.2 - §.  Evolyutsion algebraning fizikaga tadbiqi………………........................37
3.3 - §.  Evolyutsion algebraning ehtimollar nazariyasiga tadbiqi……………...39
1.  Xulosa ..........................................................................................................41
2. Foydalanilgan adabiyotlar ............................................................................42
1 KIRISH
          Bitiruv malakaviy ishining dolzarbligi:   Ushbu bitiruv malakaviy ishimda 
zamonaviy algebraning keng o ‘ rganilayotgan sohalaridan biri bo ‘ lgan evolyutsion
algebra   va   uning   tadbiqlari   o ‘ rganilgan.   Jumladan   evolyutsion   algebraning
xossalari,   uning   muhim   elementlari   hamda   bu   algebraning   biologiya,   fizika   va
ehtimollar nazariyasiga tadbiqlari o ‘ rganilgan. 
            Bitiruv malakaviy ishining maqsadi:  Evolyutsion algebraning xossalarini,
uning   muhim   elementlarini   hamda   uning   fizikaga,   biologiyaga   va   ehtimollar
nazariyasiga tadbiqlarini o ‘ rganishdan iboratdir.
          Bitiruv malakaviy ishining vazifalari:  Bitiruv malakaviy ishining vazifalari
evolyutsion   algebraning   xossalarini,   uning   muhim   elementlarini   o ‘ rganish   va
ularning   amaliy   ahamiyatini   izohlash,   hamda   evolyutsion   algebraning   fizikaga,
biologiyaga   va   ehtimollar   nazariyasiga   tadbiqlarini   o’rganish,   bu   yo ‘ nalishga
qizziqgan va o ‘ rganishni istagan talabalar, magistrlar va yosh olimlar uchun o ‘ zbek
tilida yozilgan dastlabki muhim ma’lumotlar bazasini shakllantirishdan iborat.  
                  Bitiruv   malakaviy   ishining   o ‘ rganilganlik   darajasi:   Ushbu   malakaviy
bitiruv ishida qo’yilgan talablar bajarildi, qo’yilgan vazifa yuzasidan ma’lumotlar
o ‘ rganildi   va   ularning   o ‘ zbek   tilidagi   dastlabki   namunasi   shakllantirildi.   Gruppa,
halqa   va   maydon   haqidagi   dastlabki   muhim   ma’lumotlar   va   ularga   doir   misollar,
vektor     fazo   va   unga   misollarni   o ‘ rganishda   Sh.A.Ayupov,   B.A.Omirov,
A.X.Xudoyberdiyev   “Abstrakt   algebra”   o ‘ quv   qo ‘ llanmasidan,   noassosiativ
algebralarni   o ‘ rganishda   Murray   R.   Bremner,   Lucia   I.   Murakami,   Ivan   P.
Shestakovlarning   “Nonassociative   Algebras”   nomli   ilmiy   asaridan,   genetik   va
evolyutsion   algebralar   tarixi,   evolyutsion   algebralar,   hamda   bu   algebralarning
absolyut   nilpotent   va   idempotent   elementlarini   o ‘ rganishda   bu   yo ‘ nalishda
fundamental   ma’lumotlar   bazasini   o ‘ zida   mujassamlashtirgan   Jianjun   Paul
Tianning   “Evolution   Algebras   and   their   Applications”   ilmiy   asaridan,
J.M.Casas,   M.Ladra,   B.A.Omirov   va   U.A.Rozikovlarning   “On   Evolution
Algebras”   nomli   ilmiy   maqolasidan,   B.A.Narkuziyevning   “ On   absolute
2 nilpotent   and   idempotent   elements   of   an   evolution   algebra   corresponding   to
permutations”   nomli   maqolasidan   va   “Evolution   algebras   and   their   three-
dimensional   chains”   nomli   PhD   dissertatsiya   ishlari   qaraldi.   Evolyutsion
algebralarning tadbiqlari haqidagi asosiy ma’lumotlarni o ‘ rganishda   Jianjun Paul
Tianning   “Evolution   Algebras   and   their   Applications”   ilmiy   asariga
hamda   U.A.   Rozikovning   “Population   dynamics:   algebraic   and   probabilistic
approach”   (World   Sci.   Publ.   Singapore,   (2020),   460   pp)   nomli   ilmiy   kitobiga
tayanildi [33].
               Bitiruv malakaviy ishining ob’yekti:   Ushbu ishning ob’yekti evolyutsion
algebraning   xossalari,   uning   muhim   elementlari   va   ularning   amaliy   ahamiyatini
izohlash,   hamda   evolyutsion   algebraning   fizika,   biologiya   va   ehtimollar
nazariyasiga   tadbiqlari   o ‘ rganish,   bu   sohadagi   dastlabki   o ‘ zbek   tilidagi   ilmiy
ma’lumotlarni to ‘ plash va bu sohani o’rganishni boshlagan yosh olimlarga sohaga
kirish uchun fundamental ma’lumotlarni yetkazish hisoblanadi.
                    Bitiruv malakaviy ishining predmeti:   Evolyutsion algebralarning paydo
bo ‘ lish   tarixi,   uning   boshqa   algebralardan   farqi,   uning   xossalari   va   fanning   turli
sohalariga   tadbiqlarini   o ‘ rganish,   shu   paytgacha   bu   sohada   to ‘ plangan
ma’lumotlarni o ‘ zbek tilida o’quvchiga yetkazishdan iborat. 
Bitiruv   malakaviy   ishida   qo ‘ llanilgan   metodikaning   tavsifi:   Ishda
chiziqli   va   abstrakt   algebraning   usullaridan,   ilmiy   tadqiqot   ishlarini   nazariy   va
amaliy jihatdan bog ‘ lashning tayanch usullaridan, hamda noassosiativ algebralarni
o ‘ rganishning umumiy usullaridan foydalanilgan. 
Bitiruv malakaviy ishi     mundarija,   kirish, uchta bob, xulosa va adabiyotlar
ro ‘ yxatidan   iborat.   Bitiruv   malakaviy   ishimda   qo ‘ yilgan   masala   yuzasidan   asosiy
va   yordamchi   adabiyotlar   o ‘ rganildi.   Shuningdek,   bu   soha   algebraning   yangi   va
zamonaviy   sohalaridan   biri   bo‘lganligi   va   bu   yo ‘ nalishdagi   dastlabki   o ‘ zbek
tilidagi fundamental ma’lumotlar to ‘ planganligi bilan ahamiyatlidir.
3 4 I.BOB. UMUMIY TUSHUNCHALAR. MAYDON VA VEKTOR FAZO
TUSHUNCHALARI. ASSOSIATIV VA NOASSOSIATIV ALGEBRALAR.
1.1- §. GRUPPA, HALQA VA MAYDON
Bizga   bo‘sh   bo‘lmagan   A   to‘plam   va   A   ×   A   dekart   ko‘paytma   berilgan
bo‘lsin.   A   ×   A   dekart   ko‘paytmani   A   to‘plamga   o‘tkazuvchi   ∗   :   A   ×   A   →   A
asklantirish   berilgan   bo‘lsa,   u   holda   A   to‘plamda   binar   amal   aniqlangan   deyiladi
[2]. 
Ushbu   (A,   ∗ )   juftlikka   esa   algebraik   sistema   yoki   gruppoid   deb   ataladi.
Odatda   (a,   b)   elementning   bu   akslantirishdagi   qiymati   a   ∗   b,   a   ·   b   yoki   ab   kabi
belgilanadi.
1.1.1-misol.  
•  Bizga biror A to‘plam berilgan bo‘lib, ushbu to‘plamdan olingan ixtiyoriy
x   va   y   elementlar   uchun   x  ∗   y   =   x   ko‘rinishda   aniqlangan  	∗   amali   binar
amal bo‘ladi.
• N natural sonlar to‘plamida quyidagi amallar binar amal bo‘ladi: natural
sonlarni   qo‘shish,   ko‘paytirish,   ikki   sonning   maksimumi,   minimumi,   eng
katta umumiy bo‘luvchisi va eng kichik umumiy karralisi. 
• Z butun sonlar to ‘ plamida qo ‘ shish (+) va ko ‘ paytirish (·) amallari binar
amal bo’ladi.
•   [a,   b]   kesmada   uzluksiz   bo‘lgan   barcha   funksiyalar   fazosi   C[a,   b]   da
ixtiyoriy   f,   g  	
∈   C   [a,   b]   funksiyalar   uchun   (f   ◦   g)(x)   =   f   (g(x))   kabi
aniqlangan   funksiyalar   kompozitsiyasi   (superpozitsiya)   deb   ataluvchi   amal
binar amal bo‘ladi.
1.1.1-ta’rif .  Agar (S, 	
∗ ) algebraik sistemada ixtiyoriy a, b, c 	∈  S elementlar
uchun assosiativlik xossasi, ya’ni   (a 	
∗  b) 	∗  c = a 	∗  (b 	∗  c) tenglik o‘rinli bo‘lsa, u
holda (S, 	
∗ ) algebraik sistemaga yarim gruppa deyiladi.  
1.1.2-misol . 
•  (N, +), (N, ·), (Z, ·) algebraik sistemalar yarim gruppa bo‘ladi.
• A to‘plamda olingan ixtiyoriy x, y elementlar uchun 	
∗  amali x 	∗  y = x
5 ko‘rinishda   aniqlangan   bo‘lsa,   (A,  ∗ )   algebraik   sistema   yarim   gruppa
bo‘ladi.
1.1.2-ta’rif.   Agar   (M,  	
∗ )   yarim   gruppada   shunday   e  	∈   M   element   mavjud
bo‘lib, ixtiyoriy a 	
∈  M element uchun e 	∗  a = a 	∗  e = a tenglik bajarilsa, u holda
(M,  	
∗ ) yarim  gruppaga monoid deyiladi. Ushbu e element  esa birlik element  deb
ataladi.
1.1.3-misol.
• (Z, ·), (N, ·), (Z, +) algebraik sistemalar monoid tashkil qiladi. 
•   (M
n (R),   +)   –   elementlari   haqiqiy   sonlardan   iborat   bo‘lgan   n-tartibli
kvadrat   matritsalar   to‘plami,   matritsalarni   qo‘shish   amaliga   nisbatan
monoid tashkil qiladi.
• (M
n (R), ·) – elementlari haqiqiy sonlardan iborat bo‘lgan n-tartibli kvadrat
matritsalar   to‘plami,   matritsalarni   ko‘paytirish   amaliga   nisbatan   monoid
tashkil qiladi. 
Endi asosiy tushuncha hisoblangan gruppaning ta’rifini keltiramiz .
1.1.3-ta’rif .   Agar   (G,  	
∗ )   monoid   berilgan   bo‘lib,   ixtiyoriy   a  	∈   G   element
uchun   a −1	
∗
  a   =   a  	∗   a −1
=   e   tenglikni   qanoatlantiruvchi   a −1	∈
  G   element   mavjud
bo‘lsa,   u   holda   (G,  	
∗ )   algebraik   sistemaga   gruppa   deyiladi.   a −1
  element   esa   a
elementning teskari elementi deb ataladi.
Demak, gruppa bu biror bo‘sh bo‘lmagan to‘plamda aniqlangan algebraik
amalga   nisbatan   assosiativlik   xossasi   o‘rinli   bo‘ladigan,   birlik   elementi   mavjud
bo‘lib, ixtiyoriy elementi teskarilanuvchi bo‘ladigan algebraik sistema ekan.
Agar (G,  ∗ ) gruppaning ixtiyoriy a, b  ∈  G elementlari uchun   a  ∗  b = b  ∗  a
tenglik   o‘rinli   bo‘lsa,   u   holda   (G,   ∗ )   gruppa   kommutativ   gruppa   yoki   Abel
gruppasi   deyiladi.   Kommutativ   bo‘lmagan   gruppa   esa   nokommutativ   gruppa
deyiladi.
1.1.4-misol.
•   (Z,   +),   (Q,   +),   (R,   +),   (C,   +)   algebraik   sistemalar   kommutativ   gruppa
bo‘ladi.
6 • (Q \ {0}, ·), (R \ {0}, ·), (C \ {0}, ·) algebraik sistemalar kommutativ gruppa
bo‘ladi.  
•   (M
n (R),   +)   –   elementlari   haqiqiy   sonlardan   iborat   bo‘lgan   n-tartibli
kvadrat
matritsalar   to‘plami,   matritsalarni   qo‘shish   amaliga   nisbatan   kommutativ
gruppa tashkil qiladi.
•   (GL
n (R),   ·)   –   elementlari   haqiqiy   sonlardan   iborat   bo‘lib,   determinanti
noldan   farqli   bo‘lgan   n-tartibli   kvadrat   matritsalar   to‘plami,   matritsalarni
ko‘paytirish amaliga nisbatan nokommutativ gruppa tashkil qiladi.
• (SL
n (R), ·) – elementlari haqiqiy sonlardan iborat bo‘lib, determinanti 1 ga
teng   bo‘lgan   n-tartibli   kvadrat   matritsalar   to‘plami,   matritsalarni
ko‘paytirish amaliga nisbatan nokommutativ gruppa tashkil qiladi.
Qiyudagi   misolda   bo‘sh   bo‘lmagan   X   to‘plamning   barcha   qism
to‘plamlaridan tuzilgan P (X ) oilani  qarab, bu oila ikki to‘plamning birlashmasi,
kesishmasi   va   simmetrik   ayirmasi   kabi   amallarga   nisbatan   qanday   algebraik
sistema tashkil qilishini aniqlaymiz.
1.1.5-misol.   Bo‘sh   bo‘lmagan   X   to‘plamning   barcha   qism   to‘plamlaridan
tuzilgan  P (X ) sistema uchun quyidagilar o‘rinli bo‘ladi:
• P (X ) to‘plam birlashma ∪  amaliga nisbatan monoid tashkil qiladi, lekin
(P   (X   ),  	
∪ )   gruppa   emas.   Haqiqatdan   ham,   birlashma   amali   binar   amal
bo‘lib,
ushbu   amal   uchun   assosiativlik   xossasi   o‘rinli   bo‘ladi.   Birlik   element
vazifasini e =  	
∅   bajarsa, bo‘sh to‘plamdan farqli bo‘lgan ixtiyoriy to‘plam
teskarilanuvchi   emas.   Shuning   uchun   (P   (X   ),  	
∪ )   monoid   bo‘lib,   gruppa
tashkil qilmaydi.
• P (X ) to‘plam kesishma ∩ amaliga nisbatan monoid tashkil qiladi, lekin
(P   (X   ),   ∩)   gruppa   emas.   Bu   yerda   ham   aniqlangan   amal   binar   amal
bo‘lishi  va assosiativlikning  bajarilishi  ravshan. Birlik element  vazifasini  e
= X bajarsa, X dan farqli bo‘lgan ixtiyoriy to‘plam teskarilanuvchi emas.
7 • P (X ) to‘plam simmetrik  ayirma  ∆   amaliga nisbatan kommutativ gruppa
tashkil   qiladi.   Chunki,   simmetrik   ayirmaga   nisbatan   birlik   element   e   =  	
∅
bo‘lib, ixtiyoriy A  	
∈   P (X ) elementning teskarisi o‘ziga teng bo‘ladi, ya’ni
A −1
= A.
Bizga sonlar nazariyasidan ma’lumki, ixtiyoriy n natural son uchun Z
n   ={0,
1,   .   .   .   ,   n   −   1}   chegirmalar   sinfini   hosil   qilish   mumkin,   hamda   bu   chegirmalar
sinfida qo‘shish va ko‘paytirish amallari aniqlanadi.
1.1.6-misol .   Z
n   =   {0,   1,   .   .   .   ,   n   −   1}   chegirmalar   sinfi   uchun   quyidagilar
o‘rinli:
•   (Z
n ,   +
n )   kommutativ   gruppa   tashkil   qiladi.   Bu   yerda   birlik   element
vazifasini 0 element bajaradi, k elementning teskarisi n-k element bo’ladi.
•   (Z
n ,   ·
n )   monoid   tashkil   qiladi,   lekin   gruppa   bo‘lmaydi.   Bu   yerda
assosiativlik   o‘rinli,   birlik   element   vazifasini   1   element   bajaradi   ammo
barcha elementlari ham teskarilanuvchan emas (masalan 0 element).
1.1.7-misol.   (Z
n , ·
n ) monoidning barcha teskarilanuvchi elementlari to‘plami
U
n  = {a 	
∈  Z
n \ {0} | (a, n) = 1} ko‘rinishida bo‘lib, bu to‘plam ko‘paytirish amaliga
nisbatan gruppa tashkil qiladi. Ya’ni (U
n , ·
n ) kommutativ gruppa.
Endi  gruppaning ba’zi  sodda xossalarini  o‘z ichiga olgan qiyudagi  tasdiqni
keltiramiz.
1.1.1-tasdiq.   Ixtiyoriy (G, 	
∗ ) gruppa uchunquyidagilar o ‘ rinli:
1) Gruppaning birlik elementi yagona.
2) Ixtiyoriy 	
a∈G  element uchun yagona teskari element mavjud.
3) Ixtiyoriy 	
a∈G  element uchun 	(a−1)−1=a  tenglik o‘rinli.
4)  Ixtiyoriy  a , b ∈ G
 elementlar uchun  ( a ∗ b ) − 1
= b − 1
∗ a − 1
 tenglik o‘rinli.
Isbot.  1) Faraz qilaylik  (G,  ∗ )   gruppada ikkita 
e1 va 	e2  birlik elementlar mavjud 
bo‘lsin. U holda 	
e1∗e2  ko‘paytmani qarasak, 	e1  element birlik element bo‘lganligi 
uchun	
e1∗e2=e2 . Ikkinchi tomondan esa, 	e2  element birlik element bo‘lganligi uchun	
e1∗e2=e1
 . Demak,  e
1 = e
2 .
2) Faraz qilaylik 	
a∈G  element uchun ikkita teskari element mavjud bo‘lsin, ya’ni 
shunday   b , c ∈ G
  elementlar mavjud bo‘lib,	
a∗b=	b∗a=e,a∗c=	c∗a=e
bo‘lsin. Quyidagi tengliklardan b va c elementlarning tengligini hosil qilamiz:
8 b = b ∗ e = b ∗( a ∗ c	) =	( b ∗ a	) ∗ c = e ∗ c = c .
Demak, 	
a  elementga teskari element yagona.
3) 	
a∈G  elementning teskarisi 
a − 1
 bo‘lganligi uchun
a ∗ a − 1
= a − 1
∗ a = e .
Faraz qilaylik,  b ∈ G
 element 	
a−1  ga teskari element bo‘lsin. U holda	
b∗a−1=	a−1∗b=e.
Bu tengliklardan biz 	
a  va 	b  elementlar 
a − 1
 ga teskari element ekanligini hosil qil-
amiz. 2)-xossaga ko‘ra ixtiyoriy elementning teskari elementi yagona bo‘lganligi
uchun 	
b=a   ekanligi kelib chiqadi. 	b  element 
a − 1
 ning teskarisi ekanligidan
( a − 1
) − 1
= a   bo‘ladi.
4) Bizga  a , b ∈ G
 elementlar berilgan bo‘lib, 	
a−1  va 	b−1  elementlar ularning
teskari elementlari bo‘lsin, ya’ni	
a∗a−1=	a−1∗a=e,b∗b−1=	b−1∗b=	e
Quyidagi tengliklarni qaraymiz
( a ∗ b ) ∗ ( b − 1
∗ a − 1
) =	
( a ∗	( b ∗ b − 1	)
∗ a − 1	)
= ( a ∗ e ) ∗ a − 1
= a ∗ a − 1
= e .	
(b−1∗a−1)∗(a∗b)=(b−1∗(a−1∗a))∗b=(b−1∗e)∗b=b−1∗b=	e.
Ushbu tengliklardan 	
a∗b  elementning teskarisi 
b − 1
∗ a − 1
  ekanligi kelib chiqadi, ya’ni
( a ∗ b ) − 1
= b − 1
∗ a − 1
.
Yuqorida   biz   bitta   binar   amalga   ega   bo‘lgan   algebraik   sistemalarni,   ya’ni
gruppalarni qaradik. Endi navbatda ikkita binar amal bilan aniqlanuvchi algebraik
sistema   bo’lgan   halqa   tushunchasini   qaraymiz.   Gruppadagi   ko‘plab
tushunchalarning analoglari halqalar uchun ham aniqlanishi bilan bir qatorda, faqat
halqalarga tegishli bo‘lgan tushunchalar ham mavjud.  
Bizga   bo‘sh   bo‘lmagan   R   to‘plam   berilgan   bo‘lib,   unda   ikkita   binar   amal
aniqlangan   bo‘lsin.   Ushbu   binar   amallarni   +   va   ·   kabi   belgilab,   ularni   shartli
ravishda qo‘shish va ko‘paytirish amallari deb ataymiz [2].
1.1.4-ta’rif.   Bo‘sh bo‘lmagan R to‘plamda aniqlangan + va · binar amallari
quyidagi shartlarni qanoatlantirsa:
1) (R, +) kommutativ gruppa;
2) (R, ·) yarim gruppa;
3) Barcha a, b, c 
∈  R elementlar uchun
a · (b + c) = (a · b) + (a · c),  (b + c) · a = (b · a) + (c · a) tengliklar o’rinli
bo’lsa, u holda (R, +, ·) uchlikka halqa deyiladi.
9 Boshqacha   qilib   aytganda,   bo‘sh   bo‘lmagan   R   to‘plamdagi   +   va   ·   binar
amallari uchun quyidagi aksiomalar bajarilsa, u holda (R, +, ·) halqa deb ataladi:
(R
1 ) Ixtiyoriy a, b, c  ∈  R elementlar uchun (a + b) + c = a + (b + c).
(R
2 ) Ixtiyoriy a, b  ∈  R elementlar uchun a + b = b + a.
(R
3 ) Shunday 0  ∈  R element mavjudki, ixtiyoriy a  ∈  R uchun a + 0 = a.
(R
4 ) Ixtiyoriy a  ∈  R uchun shunday −a  ∈  R element mavjudki, bunda
a + (−a) = 0.
(R
5 ) Ixtiyoriy a, b, c  ∈  R elementlar uchun (a · b) · c = a · (b · c).
(R
6 ) Ixtiyoriy a, b, c  ∈  R elementlar uchun a · (b + c) = (a · b) + (a · c) va
(b + c) · a = (b · a) + (c · a).
Halqadagi 0 elementni halqaning nol elementi deyiladi. Odatda halqalar
uchun a·b o‘rniga ab belgilashdan a+(−b) o‘rniga esa a−b belgilashdan foydalanish
qabul qilingan.
1.1.8-misol.   Z   butun   sonlar   to‘plami   odatdagi   qo‘shish   va   ko‘paytirish
amallariga nisbatan halqa bo‘ladi. Bundan tashqari, ratsional sonlar to‘plami Q,
haqiqiy   sonlar   to‘plami   R   va   kompleks   sonlar   to‘plami   C   ham   qo‘shish   va
ko‘paytirish  amallariga nisbatan halqa tashkil qiladi.
1.1.5-ta’rif.   R halqaning barcha a, b ∈  R elementlari uchun ab = ba tenglik
o‘rinli bo‘lsa, u holda R halqa kommutativ halqa deyiladi. Kommutativ bo‘lmagan
halqalarga esa nokommutativ halqa deb ataladi.  
Agar  	
R   halqada ko‘paytirish amaliga nisbatan birlik element mavjud bo‘lsa,
ya’ni shunday   e ∈ R
   element topilib, ixtiyoriy   a ∈ R
  uchun   ea = ae = a
  tenglik o‘rinli
bo‘lsa, u holda ushbu 	
e  elementga halqaning birlik elementi deyiladi.
Gruppalar   nazariyasidan   ma’lumki,   ixtiyoriy   algebraik   sistemaning   birlik
elementi yagona bo‘ladi. Demak, halqaning birlik elementi ham yagona bo‘lib, biz
uni   1   orqali   belgilaymiz.   Birlik   elementga   ega   bo‘lgan   halqa   biri   bor   halqa   deb
ataladi.
1.1.9-misol .   (Z,   +,   ·),   (Q,   +,   ·)   (R,   +,   ·)   va   (C,   +,   ·)   halqalar   biri   bor
kommutativ halqalarga misol bo‘ladi.
10 1.1.10-misol .  (2Z, +, ·) juft sonlar to‘plami birlik elementga ega bo‘lmagan
halqa bo‘ladi.
1.1.11-misol .  Agar R kommutativ halqa bo‘lsa, u holda R ustida aniqlangan
bir o‘zgaruvchili ko‘phadlar to‘plami R[x], ko‘phadlarni qo‘shish va ko‘paytirish
amallari bilan birgalikda kommutativ halqa bo‘ladi. Xususan,  (Z[x], +, ·), (Q[x],
+, ·), (R[x], +, ·) va (C[x], +, ·) halqalar kommutativ bo‘ladi.
1.1.12-misol .   Chegirmalar   sinfi   Z
n   =   {0,   1,   .   .   .   ,   n-1}   to‘plam   unda
aniqlangan
qo‘shish va ko‘paytirish amallari bilan birgalikda halqa tashkil qiladi.  (Z
n , +
n , ·
n )
halqa chegirmalar halqasi deb ataladi.
Yuqorida   biz   faqat   kommutativ   halqalarga   misollar   keltirdik.   Quyidagi
misolda esa nokommutativ halqaga misol keltiramiz.
1.1.13-misol .   Elementlari   biror   R   halqadan   olingan   n-tartibli   kvadrat
matritsalar   to‘plami   M
n (R)   matritsalarni   qo‘shish   va   ko‘paytirish   amallariga
nisbatan   halqa   tashkil   qiladi.   Matritsalarni   ko‘paytirish   amali   uchun
kommutativlik   o‘rinli   bo‘lmaganligi   sababli   (M
n (R),   +,   ·)   nokommutativ   halqa
bo‘ladi.
Yuqoridagi misoldan ko‘rinadiki, M
n (Z), M
n (Q), M
n (R) va M
n (C) halqalar,
ya’ni   elementlari   mos   ravishda   butun,   ratsional,   haqiqiy   va   kompleks   sonlardan
iborat   bo‘lgan   n-tartibli   kvadrat   matritsalar   to‘plamlari   nokommutativ   halqalar
bo‘ladi. Ushbu matritsalar to‘plamlarida birlik matritsa yotganligini hisobga olsak,
ular birlik elementga ega bo‘lgan halqalar bo‘ladi. M
n (2Z) to‘plam, ya’ni
elementlari juft sonlardan iborat matritsalar to‘plami esa birlik elementga ega
bo‘lmagan   nokommutativ   halqa   bo‘ladi.   Endi   halqaning   ayrim   elementar
xossalarini keltiramiz.
1.1.1-teorema .   R   halqa   va   ixtiyoriy   a,   b  ∈   R   elementlar   uchun   quyidagi
tengliklar o‘rinli:
1) a0 = 0a = 0.
2) a(−b) = (−a)b = −(ab).
11 Isbot.   1)   aa   +   a0   =   a(a   +   0)   =   aa   tenglikdan   a0   elementning   qo‘shishga   nisbatan
neytral element ekanligi kelib chiqadi, demak, a0 = 0. Xuddi shunga o‘xshab 0a =
0 tenglikni hosil qilish mumkin.
2) 0 = a(b − b) = ab + a(−b) tenglikdan a(−b) = −(ab) ekanligi kelib chiqadi.
Xuddi shunga o‘xshab (−a)b = −(ab) tenglik ham osongina ko‘rsatiladi. 
Ta’kidlash joizki, agar R biri bor halqa bo‘lib, R ≠
{0} bo‘lsa, u holda uning  0
va   1   elementlari   har   xil   bo‘ladi.   Haqiqatdan   ham,   agar   1   =   0   bo‘lsa,   u   holda
ixtiyoriy a  ∈  R element uchun a = a1 = a0 = 0. Bu esa R ≠
{0} ekanligiga zid. 
Aytaylik, R biri bor halqa bo‘lsin. Agar u  ∈  R element uchun shunday v  ∈  R
element   topilib,   uv   =   vu   =   1   shart   bajarilsa,   u   holda   u   element   teskarilanuvchi
deyiladi, v element esa u elementning teskarisi deb ataladi va u -1
  kabi belgilanadi.
1.1.2-teorema.   R biri bor halqaning barcha teskarilanuvchi elementlaridan
tuzilgan T to‘plam uchun quyidagilar o‘rinli:
1) T  ≠
 ∅
2) 0     T
3) 	
∀ a, b 	∈  T uchun ab 	∈  T . 
Isbot. 1) 1 · 1 = 1 = 1 · 1 bo‘lganligi uchun 1  ∈  T , demak T 	
≠   ∅ .
2) Ixtiyoriy v  ∈  R element uchun 0 v  = 0 ekanligi va 0  ≠
1 bo‘lganligi uchun
0     T  bo‘ladi. 
3) Aytaylik, a, b  ∈  T bo‘lsin, u holda c, d  ∈  R elementlar topilib, ac = ca = 1
va bd = db = 1.  Ushbu
(ab)(dc) = a(bd)c = ac = 1,
(dc)(ab) = d(ca)b = db = 1
tengliklardan esa 	
ab  elementning teskarilanuvchi ekanligi kelib chiqadi, ya’ni  ab ∈ T
.
Yuqoridagi   teoremadan   kelib   chiqadiki,   biri   bor   halqaning   barcha
teskarilanuvchi   elementlaridan   tashkil   topgan   to‘plam   ko‘paytirish   amaliga
nisbatan gruppa tashkil qiladi.
12 1.1.6 -ta’rif.   Agar   biri   bor   halqaning   ixtiyoriy   noldan   farqli   elementi
teskarilanuvchi   bo‘lsa,   u   holda   u   jism   deyiladi.   Kommutativ   jismga   maydon   deb
ataladi.
Ta’kidlash   joizki,   (R,   +,   ·)   halqa   jism   bo‘lishi   uchun   (R   \   {0},   ·)   algebraik
sistemaning   gruppa   bo‘lishi   zarur   va   yetarli.   O‘z   navbatida   R   halqa   maydon
bo‘lishi
uchun esa (R \ {0}, ·) algebraik sistemaning kommutativ gruppa bo‘lishi zarur va
yetarli.
1.1.14 -misol .   1)   Butun   sonlar   halqasi   (Z,   +,   ·)   maydon   tashkil   qilmaydi,
chunki uning 1 va -1 dan boshqa elementlari teskarilanuvchi emas.
2) Ratsional, haqiqiy va kompleks sonlar to‘plami (Q, +, ·), (R, +, ·), (C, +,
·)
maydon bo‘ladi.  
Endi   halqalarda   yana   bir   muhim   tushuncha   bo‘lgan   nolning   bo‘luvchisi
tushunchasini kiritamiz.
1.1.7 -ta’rif.  Halqaning noldan farqli  a
 ∈  R elementi uchun, shunday noldan
farqli 	
b∈  R element topilib, 	ab	=0  yoki 	ba	=0  bo‘lsa, u holda 	a  element nolning
bo‘luvchisi deb ataladi.
Ta’kidlash   joizki,   jismda   xususan   maydonda,   nolning   bo‘luvchisi   mavjud
emas.  Chunki,  ab = 0
 bo‘lsa, u holda b = (a −1
a)b = a −1
(ab) = a −1
0 = 0 tenglikdan b =
0   ekanligi kelib chiqadi.
1.1.8-ta’rif .   Nolning   bo‘luvchisiga   ega   bo‘lmagan   kommutativ   biri   bor
halqaga butunlik sohasi deyiladi.
1.1.15-misol.   Butun   sonlar   halqasi   (Z,   +,   ·)   butunlik   sohasi   bo‘ladi.   Juft
sonlar  to‘plami  (2Z, +,  ·)  esa  birlik  elementga  ega  bo‘lmagan  kommutativ  halqa
bo‘lib, nolning bo‘luvchilari mavjud emas.
1.1.16-misol.   Matritsalar halqasi (M
2 (R), +, ·) nokommutativ halqa bo ‘ lish
bilan   birgalikda,   nolning   bo‘luvchilariga   ega.   Xususan,  	
( 0 0
0 1	)   va  	( 0 1
0 0	)
matritsalar nolning bo‘luvchilari bo‘ladi, chunki
13 (
0	0	
0	1)∗(
0	1	
0	0)=(
0	0	
0	0)Quyidagi   teoremada   nolning   bo‘luvchilari   bilan   halqadagi   qisqartirish
qoidasi
orasidagi bog‘lanishni keltiramiz.
1.1.3-teorema.   Nolning   bo ‘ luvchisiga   ega   bo ‘ lmagan   halqada   qisqartirish
qoidasi o ‘ rinli, ya’ni a , b , c ∈ R
,  a ≠ 0
 elementlar uchu ab = ac
 n ekanligidan 	
b=c  kelib
chiqadi   (	
ba	=ca   ekanligidan  	b=c   kelib   chiqadi).   Bu   qisqartirish   qoidalari   mos
ravishda   chap   va   o’ng   qisqartirish   qoidalari   deb   ataladi.   Va   aksincha,   agar
qisqartirish   qoidalaridan   (chap   yoki   o’ng)   biri   o’rinli   bo ‘ lsa,   u   holda   R   nolning
bo ‘ luvchisiga ega emas.  
Isbot.  Faraz qilaylik, R nolning bo`luvchisiga ega bo`lmasin. Aytaylik,
a , b , c ∈ R
 elementlar uchun  ab = ac
 bo‘lib a ≠ 0
, bo‘lsin. U holda  ab − ac = 0
ekanligidan  a	
( b − c	) = 0
 kelib chiqadi. R nolning bo‘luvchisiga ega bo‘lmaganligi va
a ≠ 0
 ekanligidan 
b−c=	0 , ya’ni  b = c
 kelib chiqadi. Xuddi shunga o‘xshab,  ba − ca = 0
 
ekanligidan ham 	
b=c  tenglikni keltirib chiqarish mumkin.
Va aksincha, R halqada qisqartirish qoidalaridan biri aytaylik, chap qisqar-
tirish qoidasi o‘rinli bo‘lsin. Teskarisini faraz qilaylik, ya’ni R halqa nolning
bo‘luvchisiga ega bo‘lsin. Aytaylik,  a ∈ R
 element nolning bo‘luvchisi bo‘lsin,
ya’ni 	
b≠0  element topilib 	ab	=0 . U holda 	ab	=	a0  ekanligidan va chap qisqar-
tirish qoidasi o‘rinliligidan  b = 0
 kelib chiqadi. Bu esa, a nolning bo‘luvchisi
ekanligiga zid. Demak, R nolning bo‘luvchisiga ega emas.
1.1.9-ta’rif.   Elementlari   soni   chekli   bo’lgan   halqa   chekli   halqa,   aks   holda
cheksiz halqa deyiladi.
Chegirmalar halqasi ¿ ¿
   chekli halqa bo’lsa, (Z, +,  ·
), (Q, +,  ·
),   ( R , + , · )
 va   ¿ ¿
)
halqalar   cheksiz   halqalar   bo ‘ ladi.   Bundan   tashqari  	
¿¿   halqa  	n   murakkab   son
bo’lgan holda nolning bo’luvchisiga ega bo ‘ lgan halqa bo’ladi. Masalan  ¿ ¿
 halqada	
2·3=	0
, ya’ni 	2  va 	3  nolning bo ‘ luvchilari. 
1.2- §.   VEKTOR  FAZO VA UNGA MISOLLAR
14 Bizga V to‘plam berilgan bo‘lsin. Ixtiyoriy x, y   ∈   V elementlarga ularning
yig‘indisi   deb   ataluvchi   z   ∈   V   elementni   mos   qo‘yib,  uni   z   :=   x  +   y  ko‘rinishda
belgilab olamiz. Shuningdek, biror K (R yoki C) maydondan olingan ixtiyoriy λ  ∈
K sonini x  ∈  V elementga ko‘paytmasi sifatida y  ∈  V elementni mos qo‘yamiz va
uni y := λ · x ko‘rinishda belgilaymiz [3].
1.2.1-ta’rif .   Agar   V   to‘plamda   aniqlangan   qo‘shish   va   songa   ko‘paytirish
amallari   quyidagi   shartlarni   qanoatlantirsa,   V   to‘plam   chiziqli   fazo   yoki   vektor
fazo deyiladi:
1) x + y = y + x (kommutativlik sharti);
2) (x + y) + z = x + (y + z ) (assosiativlik sharti);
3) shunday 0  ∈   V element mavjud bo‘lib, har qanday x  	∈   V uchun   x + 0 =
0 + x = x, bu yerdagi 0 element nol element deyiladi;
4) har qanday x 	
∈  V uchun −x 	∈  V bilan belgilanadigan shunday
element mavjud bo‘lib, x + (−x) = (−x) + x = 0;
5) 1 · x = x;
6)  α  · ( β  · x) =  αβ  · x =  β  · ( α  · x);
7) (α + β ) · x = α · x + β · x;
8) α · (x + y) = α · x + α · y ;
bu yerda α, β, 1 	
∈  K, x, y, z 	∈  V.
1.2.1-misol . 
a) Haqiqiy (kompleks) sonlar maydoni R (C) o‘z ustida chiziqli fazo tashkil
etadi.
b) Tekislikdagi (fazodagi) vektorlar to‘plami vektorlarni  qo‘shish va songa
ko‘paytirish amallariga nisbatan chiziqli fazo tashkil etadi. 
c)   Darajasi   n   dan   oshmaydigan   haqiqiy   (kompleks)   koeffitsientli   barcha
ko‘phadlar   to‘plami   ko‘phadlarni   qo‘shish   va   ko‘phadni   songa   ko‘paytirish
amallariga nisbatan chiziqli fazo tashkil etadi. 
d)   Barcha   n   ×   m-tartibli   matritsalar   to‘plami   matritsalarni     qo‘shish   va
matritsani songa ko‘paytirish amallariga nisbatan chiziqli fazo tashkil etadi. 
15 Chiziqli fazo elementlarini vektorlar deb atash qabul qilingan. Agar chiziqli
fazo   haqiqiy   (kompleks)   sonlar   maydonida   berilgan   bo‘lsa,   haqiqiy   (kompleks)
chiziqli fazo deyiladi. 
Bizga   V   chiziqli   fazo   berilgan   bo‘lib,   x
1 ,   x
2 ,   .   .   .   ,   x
n   vektorlar   chiziqli
fazoning elementlari bo‘lsin. Ushbu  α
1 x
1  +  α
2 x
2  + . . . +  α
n x
n  yig‘indi vektorlarning
chiziqli kombinatsiyasi deyiladi, bu yerda  α
i   ∈  K. 
1.2.2-ta’rif.   Agar kamida bittasi noldan farqli bo‘lgan α
1 , α
2 , . . . , α
n  sonlar
mavjud bo‘lib,α1x1 + α
2 x
2  + . . . + α
n x
n = 0 tenglik o‘rinli bo‘lsa, u holda x
1 , x
2 , . . .
,   x
n   vektorlar   chiziqli   bog‘liq   vektorlar   deyiladi.   hiziqli   bog‘liq   bo‘lmagan
vektorlar   chiziqli   erkli   vektorlar   deyiladi.       Ya’ni,   α
1 x
1   +   α
2 x
2   +   .   .   .   +   α
n x
n =   0
tenglik   α
1   =   α
2   =   .   .   .   =   α
n =   0   bo‘lgan   holdagina   o‘rinli   bo‘lsa,   x
1 ,   x
2 ,   .   .   .   ,   x
n
vektorlar chiziqli erkli vektorlar deyiladi.
1.1.1-tasdiq.   Agar  x
1 , x
2 , .  . .  , x
n   vektorlar   chiziqli  bog‘liq bo‘lsa,  u holda
ulardan kamida bittasi qolganlarining chiziqli kombinatsiyasi orqali ifodalaniladi.
va   aksincha,   agar   vektorlarning   bittasi   qolganlarining   chiziqli   kombinatsiyasi
orqali ifodalansa, bu vektorlar chiziqli bog‘liq bo‘ladi. 
Isbot.  Aytaylik, x
1 , x
2 , . . . , x
n  vektorlar chiziqli bog‘liq bo‘lsin. U  holda 
α
1 x
1  + α
2 x
2  + . . . + α
n x
n = 0
chiziqli   kombinatsiyadagi   koeffitsientlarning   kamida   bittasi   noldan   farqli.
Umumiylikka ziyon yetkazmagan holda α
1 ≠
0 deb olish mumkin. U holda 
α
1 x
1  = −α
2 x
2  − α
3 x
3  − . . .  −  α
n x
n
tenglikdan x1=	−a2	
a1	
x2−	a3
a1
x3−...−	an
a1
xn
kelib chiqadi.   λ
1 = − a
i
a
1 x
2 , 2 ≤ i ≤ n kabi belgilasak, x
1  vektor x
2 , x
3 , . . . , x
n
vektorlarning chiziqli kombinatsiyasi shaklida
x
1  =  λ
2 x
2  +  λ
3 x
3  + . . . +  λ
n x
n
kabi   ifodalanishini   hosil   qilamiz.   Aksincha,   agar   x
1   vektor   x
2 ,   x
3 ,   .   .   .   ,   x
n
vektorlarning chiziqli kombinatsiyasi shaklida 
16 x
1  =  λ
2 x
2  +  λ
3 x
3  + . . . +  λ
n x
n
kabi   ifodalansa,   x
1   −   λ
2 x
2   −   λ
3 x
3   −   .   .   .   –   λ
n x
n   =   0   tenglikdan   x
1 ,   x
2 ,   .   .   .   ,   x
n
vektorlarning chiziqli bog‘liq ekanligi kelib chiqadi.
1.2.2-misol.   Agar x
1 , x
2 , . . . , x
n  vektorlar orasida nol vektor bo‘lsa, u holda
bu vektorlar chiziqli bog‘liq bo‘ladi. 
Endi fazoning o‘lchami tushunchasini kiritamiz .
1.2.3-ta’rif.   Agar V chiziqli fazoda n ta chiziqli erkli vektor mavjud  bo‘lib,
bundan ortiq sondagi chiziqli erkli vektorlar mavjud bo‘lmasa, u holda V chiziqli
fazo n o‘lchamli fazo deyiladi. Chiziqli fazoning o‘lchami dim(V ) kabi belgilanadi .
Agar V fazoda cheksiz ko‘p chiziqli erkli vektorlar mavjud bo‘lsa, u holda V
fazo cheksiz o‘lchamli fazo deyiladi.
1.2.4-ta’rif.   n o‘lchamli V fazodagi n ta chiziqli erkli e
1 , e
2 , . . . , e
n  vektorlar
V fazoning bazisi deb ataladi.
1.2.3-misol.
a)   To‘g‘ri   chiziqdagi   vektorlar   to‘plamida   har   qanday   ikki   vektor
proporsional, ya’ni chiziqli bog‘liqdir. Demak, to‘g‘ri chiziq bir o‘lchamli fazoga
misol bo‘ladi.
b)   Tekislikda   ikkita   chiziqli   erkli   vektor   mavjud,   ammo   har   qanday   uchta
vektor   chiziqli   bog‘liq   bo‘ladi.   Bundan   esa,   tekislik   ikki   o‘lchamli   chiziqli   fazo
ekanligi kelib chiqadi. 
Bizga n o‘lchamli V chiziqli fazo va uning biror bazisi berilgan bo‘lsin.
1.2.1-teorema.   n   o‘lchamli   V   chiziqli   fazoning   ixtiyoriy   elementini   bazis
vektorlarning chiziqli kombinatsiyasi orqali yagona ravishda  ifodalash mumkin.
Isbot.  Bizga x  ∈  V element va e
1 , e
2 , . . . , e
n  bazis berilgan bo‘lsin. Chiziqli
fazo   n   o‘lchamli   bo‘lganligi   uchun   n   +   1   ta   vektordan   iborat     x,   e
1 ,   e
2 ,   .   .   .   ,   e
n
vektorlar chiziqli bo‘g‘liq bo‘ladi. Demak, kamida bittasi  noldan farqli bo‘lgan α
0 ,
α
1 , α
2 , . . . , α
n  sonlar topilib, α
0 x + α
1 e
1  + α
2 e
2  + . . . + α
n e
n = 0 tenglik bajariladi.
Agar α
0 = 0 bo‘lsa, u holda α
1 e
1  + α
2 e
2  + . . . + α
n e
n = 0 tenglikdan va e
1 , e
2 , . . . , e
n
vektorlarning chiziqli erkli ekanligidan α
1  = α
2  =. . . = α
n = 0 ekanligi kelib chiqadi.
Bu esa yuqoridagi mulohazaga zid.
17 Demak, α
0≠  0 bo‘lib,	
x1=	−a1	
a0	
e1−	a2
a0
e2−...−	an
a0
en
ekanligi   kelib   chiqadi,   ya’ni   x   ∈   V   vektor   e
1 ,   e
2 ,   .   .   .   ,   e
n   vektorlarning   chiziqli
kombinatsiyasi orqali ifodalanadi. 
Endi hosil qilingan ifodaning yagona ekanligini ko‘rsatamiz. Faraz qilaylik,
x vektorning bazis vektorlar orqali ikki xil ifodasi mavjud bo‘lsin, ya’ni:
x = ξ
1 e
1  + ξ
2 e
2  + . . . + ξ
n e
n  va x = η
1 e
1  + η
2 e
2  + . . . + η
n e
n .
Bu ifodalarni tenglab,
(ξ
1  − η
1 )e
1 + (ξ
2  − η
2 )e
2  + . . . + (ξ
n  − η
n )e
n = 0 tenglikni hosil qilamiz. e
1 , e
2 , . . . , e
n
vektorlar   chiziqli   erkli   bo‘lgani   uchun,   bu   tenglik     ξ
1   =   η
1 ,ξ
2   =   η
2 ,   .   .   .   ,   ξ
n   =   η
n
bo‘lgandagina o‘rinlidir.
1.2.5-ta’rif.   Agar e
1 , e
2 , . . . , e
n  vektorlar n o‘lchamli fazoning bazisi bo‘lib,x
= ξ
1 e
1   + ξ
2 e
2   + . . . + ξ
n e
n    bo‘lsa, u holda ξ
1 , ξ
2 , . . . , ξ
n   sonlar x vektorning e
1 ,
e
2 , . . . , e
n   bazisdagi koordinatalari deb ataladi.
6.1.1-teoremaga muvofiq, ma’lum e
1 , e
2 , . . . , e
n    bazisda har bir vektor bir
qiymatli aniqlanadigan koordinatalarga ega. Aytaylik, x va y vektor  e
1 , e
2 , . . . , e
n
bazisda mos ravishda ξ
1 , ξ
2 , . . . , ξ
n    va ν
1 , ν
2 , . . . , ν
n  koordinatalarga ega bo‘lsin,
ya’ni
 x = ξ
1 e
1  + ξ
2 e
2  + . . . + ξ
n e
n  ,  y = ν
1 e
1  + ν
2 e
2  + . . . + ν
n e
n .
U holda x + y vektor ξ
1  + ν
1 , ξ
2  + ν
2 , . . . , ξ
n  + ν
n   koordinatalarga ega bo‘ladi,
ya’ni          x + y = (ξ
1  + ν
1 )e
1 + (ξ
2  + ν
2 )e
2  + . . . + (ξ
n  + ν
n )e
n .
Shunday   qilib,   x
  va  	
y   vektorlarni   qo‘shishda   ularning   bir   xil   bazisdagi
koordinatalari yig‘indisi olinadi.
Berilgan   x
  vektorni   λ   soniga   ko‘paytirishda   esa   uning   har   bir   koordinatasi
shu songa ko‘paytiriladi.
1.3- §.   ALGEBRA TUSHUNCHASI. ASSOSIATIV VA NOASSASIATIV
ALGEBRALAR
18 Biz yuqoridagi paragraflarda gruppa, halqa, maydon va vektor fazolarga doir
asosiy   ta’riflar,   tushunchalar   va   ularga   doir   misollarni   qaradik.   Ularning   ba’zi
muhim   xossalarini   keltirdik.   Bu   paragrafda   biz   algebra   tushunchasiga,   assosiativ
va   noassosiativ   algebralar   tushunchalariga   to‘xtalamiz,   shuningdek   bu
algebralarning   ma’lum   bo‘lgan   va   yaxshi   o‘rganilgan   ayrim   turlarini,   ularga
taalluqli bo‘lgan muhim tushunchalar va ta’riflarni keltiramiz [26]. 
1.3.1-ta’rif: F  maydon ustida aniqlangan 	A  vektor fazoda 	A×	A  to’plamdan 	A
ga   akslantiruvchi   bichiziqli   ko‘paytma   ( x , y ) → xy
  aniqlangan,   hamda   bu
ko‘paytma   ixtiyoriy  	
a,b∈F   va   barcha  	x,y,z∈A   lar   uchun   quyidagi   distributivlik
qonunlari deb ataluvchi tengliklarni qanoatlantirsa:   	
(ax	+by	)z=a(xz	)+b(yz	),x(ay	+bz	)=a(xy	)+b(xz	),	
A
 vektor fazoga  algebra  deyiladi.
A
 algebraning o‘lchami  deganda biz vektor fazoning o‘lchamini tushunamiz.
Agar 	
A  vektor fazo chekli o‘lchamli vektor fazo bo‘lsa, 	A  algebra ham chekli
o‘lchamli hisoblanadi.
F  maydon   ustida   aniqlangan   chekli   o‘lchamli   A
  algebra  
{e1,e2,…	,en}   bazislar
bilan berilgan bo‘lsin.  A
 algebraning struktura o‘zgarmaslari F maydondan olingan
skalyarlar bo‘lib,  c
ijk
∈ F ( i , j , k = 1 , … , n )
 ular quyidagicha aniqlanadi:
e
i e
j =
∑
k = 1n
c
ⅈ jk
e
k .
Demak  	
A   algebrada   ko ‘ paytmani   aniqlash -  bu   bazislar   orasidagi   ko ’ paytmani  
aniqlashdir . 
1.3.2-ta’rif:  Elementlari    c
ijk
∈ F ( i , j , k = 1 , … , n )
 lardan iborat  M = ( c
ijk
)
 kubik 
matritsaga (uch o‘lchamli) 	
A  algebraning struktura o‘zgarmaslari matritsasi 
deyiladi.
1.3.3-ta’rif: 	
A  algebrada shunday 	1∈A  element topilib, barcha 	x∈A  lar 
uchun ushbu tengliklarni qanoatlantirsa  	
1·x=	x·1=	x,
u holda  A
 algebra birlik elementga ega algebra deyiladi.
1.3.4-ta’rif:  	
A   algebraning  involyutsiyasi  bu barcha 	x,y∈A  lar uchun 
19 j(j(x))=	xva	j(xy	)=	j(y)j(x)shartlarni qanoatlantiruvchi chiziqli  	
j:A→	A  akslantirishdir.
1.3.5-ta’rif:  Barcha  x , y ∈ A
 lar uchun,  x ≠ 0
 bo’lganda , ushbu 
x · v = y va w · x = y
tenglamalar   A
  da   yechiluvchan   bo’lsa,   u   holda   A
  algebra   bo‘linishli   algebra
deyiladi.
Algebradagi assotsiator bu, 
( x , y , z ) = ( x · y ) · z − x · ( y · z )
shartni qanoatlantiruvchi  uch chiziqli funktsiyadir.
1.3.6-ta’rif:  Agar  A
 algebraning ixtiyoriy 	
x,y,z  elementlari uchun 	
x·(y·z)=(x·y)·z
assosiativlik sharti bajarilsa, u holda algebra  assosiativ algebra  deyiladi.
Assosiativ algebra ta’rifini assosiator orqali keltirish ham mumkin, bu holda
assosiativlik sharti, barcha  x , y , z ∈ A
 lar uchun 	
(x,y,z)=0
shart bilan almashadi.
O‘z navbatida yuqoridagi assosiativlik sharti yetarlicha bajarilmasa, u holda
algebra  noassosiativ algebra  deyiladi.
1.3.7-ta’rif:    A
 algebraning ixtiyoriy  x , y
 elementlari uchun quyidagi o‘ng va
chap alternativ ayniyatlar o‘rinli bo‘lsa	
(
y , x , x	) = 0 va	( x , x , y	) = 0 ,
A
 algebra alternativ algebra deyiladi.
1.3.8-ta’rif:   	
A  algebraning ixtiyoriy 	x  elementi uchun 
x 2
= 0  shart bajarilsa, 	A
algebra  antikommutativ algebra  deyiladi.
Aslida 
x 2
= 0  shartdan 	
xy	=−	yx  shart kelib chiqadi, haqiqatan 	x,y∈A  bo‘lsa, u 
holda  x − y ∈ A
 bo’ladi va  ( x − y ) 2
= 0
 tenglik o’rinli. 	
(
x − y	) ·( x − y	) = 0 ,
xx − xy − yx + yy = 0
oxirgi tenglikdan  xy = − yx
 tenglikni hosil qilamiz. Teskarisi maydon 
xarakteristikasi 2 dan farqli bo‘lganda o‘rinli bo‘ladi.
Antikommutativ algebrada Yakobian tushunchasi quyidagicha aniqlanadi
20 J(x,y,z)=(xy	)z+(yz	)x+(zx	)y1.3.9-ta’rif:  Antikommutativ 	
A  algebraning barcha 	x,y,z∈A  lar uchun  ushbu
J ( x , y , z ) = 0
Yakobi ayniyati o‘rinli bo‘lsa, u holda bu algebra  Li algebrasi  deyiladi.
1.3.10-ta’rif:   Antikommutativ  	
A   algebraning   barcha  	x,y,z∈A   lar   uchun
ushbu 
J ( x , y , xz ) = J ( x , y , z ) x
ayniyati o‘rinli bo‘lsa, u holda bu algebra  Malsev algebrasi  deyiladi.
Algebrada kommutator tushunchasi 	
[x,y]=	xy	−	yx
ko’rinishidagi bichiziqli funksiya bilan aniqlanadi.	
A
  algebraning  	A−¿¿   minus   algebrasi  	A   kabi   aniqlangan   vektor   fazo   bo’lib,
faqat unda ko‘paytma vazifasini 	
[x,y]  kommutator bajaradi.
1.3.11-ta’rif:  Agar 	
A  algebraning ixtiyoriy 	x,y  elementlari uchun 	
x·y=	y·x
kommutativlik sharti bajarilsa, u holda algebra  kommutativ algebra  deyiladi
1.3.12-ta’rif:  Kommutativ  A
 algebraning ixtiyoriy  x , y ∈ A
 lar uchun  ushbu 	
(x2,y,x)=0
Jordan ayniyati o‘rinli bo‘lsa, u holda bu algebra  Jordan algebrasi  deyiladi.
Algebrada Jordan ko ‘paytmasi (yoki antikommutator) tushunchasi 	
x∗y=	xy	−	yx
ko’rinishidagi bichiziqli funksiya bilan aniqlanadi.
Xarakteristikasi   2   dan   farqli   bo‘lgan  	
F   maydonda   aniqlangan  	A   algebraning	
A+¿¿
 pilus algebrasi  	A  kabi aniqlangan vektor fazo bo‘lib, faqat unda ko‘paytma 
x · y = 1
2 ( x ∗ y )
kabi aniqlanadi.	
A
  algebra   va   uning   ikkita  	B,C	⊆	A   qism   to’plamlari   berilgan   bo‘lsin.  	BC
orqali  yz , y ∈ B , z ∈ C
 ko ‘paytmalar orqali hosil qilingan qism fazoni belgilaymiz.   	
A
  algebraning  	B   qism   algebrasi   deganda    	BB	⊆	B   shartni   qanoatlantiruvchi   qism
fazoni tushunamiz. 
21 S⊆	A  to’plam   orqali  hosil   qilingan  qism   algebra   deganda  	S   ni   o’z  ichiga
oluvchi  A
 algebraning eng kichik qism algebrasini tushunamiz.
 	
A  algebraning ideali (ikki tomonlama) bu 	
AB	+BA	⊆	B
shartni qanoatlantiruvchi 	
B  qism algebrasidir.
II.BOB. GENETIK VA EVOLYUTSION ALGEBRALAR
2.1- §. GENETIK VA EVOLYUTSION ALGEBRALAR TARIXI
Tarixda matematiklar va genetiklar bir vaqtlar Mendel genetikasini o‘rganish
uchun assotsiativ bo‘lmagan algebralardan foydalanganlar. Mendel birinchi bo‘lib
o‘zining genetik qonunlarini ifodalash uchun algebraik jihatdan juda mos bo‘lgan
belgilardan   foydalangan   [25].   Darhaqiqat,   u   keyinchalik   bir   qancha   boshqa
mualliflar   tomonidan   “Mendel   algebralari”   deb   atalgan.   1920-1930-yillarda
umumiy genetik algebralar tushunchasi kiritildi va bu yo‘nalish ko‘plab olimlarda
qiziqish   uyg’otdi.   Birinchilardan   bo‘lib,   Serebrovskiy   jinsiy   ko‘payishni
ko‘rsatadigan   “	
× ”   belgisining   algebraik   talqinini   bergan   va   Mendel   qonunlarini
matematik   formulada   ifoda   etgan   [37].   Glivenkov   bir   yoki   ikkita   bog‘lanmagan
lokusu   bo‘lgan   diploid   populyatsiyalar   uchun   Mendel   algebralarini   kiritdi   [16].
Mustaqil   ravishda   Kostitzin   ham   Mendel   qonunlarini   ifodalash   uchun   “ramziy
ko‘paytirish”   belgisini   kiritdi   [24].   Genetikada   uchraydigan   algebralarni   tizimli
o’rganishni  I.M.H.Etheringtonning ishlarida kuzatish mumkin [12]. U o‘zining bir
qator   maqolalarida   Mendel   qonunlarining   assosiativ   bo‘lmagan   algebralar   nuqtai
nazaridan   aniq   matematik   formulasini   berishga   muvaffaq   bo‘ldi   [11].
Etheringtondan tashqari, Gonshor [ 13 ], Schafer [39], Holgate [17,18], Hench [19],
Reiser [32], Abraham [1], Lyubich [23] va Worz-Busekoslar [ 41 ] bu soha rivojiga
22 fundamental   hissa   qo ‘ shgan.   Sohada   nashr   etilmagan   ikkita   asarni   alohida
ta ‘ kidlash   joiz,   garchi   ular   kitob   shaklida   chop   etilmagan   bo‘lsada,   bu   sohaning
keying   rivojining   davom   etishida   ahamiyatli   bo‘lgan.   Ulardan   biri   fan   nomzodi,
zamonaviy   axborot   nazariyasi   asoschisi   Claude   Shennonning   1940   yilda   taqdim
etilgan Ph.D   dissertatsiyasi hisoblanadi (Massachusets texnologiya instituti) [ 38 ].
Shennon   ixtiyoriy   chastotalardan   boshlab   populyatsiyaning   kelajak   avlodlarida
genetik   tarkibni   bashorat   qilish   uchun   algebraik   usulni   ishlab   chiqdi.   Ikkinchisi
Charles   Cottermanning   Ph.D   dissertatsiya   ishi   bo‘lib,   u   ham   1940   yilda   taqdim
etilgan   (Ogayo   shtati   universiteti)   [6,   9].   Kotterman   xuddi   Shennon   singari
sistematik tizimni ishlab chiqdi. U, shuningdek, hozirda “nasl bo‘yicha bir xil” deb
ataladigan hosila genlar kontseptsiyasini ilgari surdi.
Ushbu   sohaning   dastlabki   kunlarida   umumiy   genetik   algebralar   yoki   keng
aniqlangan   genetik   algebralar   mustaqil,   ko‘plab   olimlarda   qiziqish   uyg‘otadigan
matematik   sohaga   aylanishi   mumkinligi   ko‘rindi,   chunki   bu   algebralar   umuman
assotsiativ   emas   va     Li   algebralari,   alternativ   algebralar   yoki   Jordan   algebralari
kabi assotsiativ bo‘lmagan algebralarning ma’lum sinflariga tegishli emas edi.
Ularda juda ko‘p qiziqarli narsalarga olib keladigan o‘ziga xos xususiyatlarga
ega   matematik   natijalar   mujassamlashgan   edi.   Masalan,   berilgan   maydonda
notrivial   ko‘rinishga   ega   bo‘lgan   barik   algebralar,   ularning   darajali   tenglamalar
koeffitsientlari faqat ushbu tasvirlar ostidagi tasvirlarning funktsiyalari bo‘lib, ular
matematiklar   uchun   yangi   tushunchalar   hisoblangan.   1980-yillarga   qadar   bu
sohada   eng   keng   qamrovli   asar   bu   Worz-Busekrosning   kitobi   hisoblangan   [41].
So‘nggi natijalar, masalan genetik algebralarda genetik evolyutsiya haqida olingan
natijalarni Yu.I.Lyubichning kitobida topish mumkin [23]. Bu yo’nalishdagi  yana
bir yaxshi maqola bu Reedning maqolasi hisoblanadi [35].
  Umumiy   genetik   algebralar   biologiya   va   matematika   o‘rtasidagi   o‘zaro
ta’sirning   mahsulidir.   Mendel   genetikasi   matematikaga   “Umumiy   genetik
algebralar”   deb   nomlanuvchi   yangi   yo‘nalishni   kiritdi.   Ushbu   algebralarni
o‘rganish Mendel genetikasining algebraik strukturalarini (tuzilishini) ochib berdi,
23 bu   genetik   va   evolyutsion   hodisalarni   tushunish   yo‘lini   soddalashtirdi   va
qisqartirdi.   Darhaqiqat,   sof   matematik   tuzilmalar   va   tegishli   genetik   xususiyatlar
o‘rtasidagi   o‘zaro   bog‘liqlik   bu   sohani   juda   qiziqarli   qiladi.   Biroq,   Baur   [4]   va
Korrens   [11]   birinchi   marta   xloroplast   merosi   Mendel   qoidalaridan   chetga
chiqqanligini aniqlagandan so‘ng va ancha keyinroq mitoxondrial gen irsiyati ham
xuddi   shu   tarzda   aniqlandi   va   organella   genlarining   nomendel   irsiyati   ikkita
xususiyat   bilan   tanildi   -   ota-onadan   meros   va   vegetativ   segregatsiya.   Hozirda,
Mendel  bo‘lmagan genetikaga doir ma’lumotlar molekulyar genetiklarning asosiy
foydalanadigan   ma’lumotlar   bazasidir.   Umumiy   qaraganimizda,   Mendel
bo‘lmagan   genetika   matematikaga   nimani   taklif   qilishi   mumkinligi   haqida   gap
ketsa, javob “Evolyutsiya algebralar”dir deymiz [22].
Bu   yo‘nalishdagi   ko‘plab   natijalarni   Yu.I.Lyubichning   asarlaridan   topish
mumkin.   U   tomonidan   birinchi   marta   1992   yilda   evolyutsion   algebralar   sinfi
(evolutionary   algebras   nomi   bilan)   taklif   qilingan.   2006   yilda   J.P.Tian   o‘zining
monografiyasida   evolyutsion   algebraning   yangi   turini   taqdim   yetdi.   U   o‘zinig
ilmiy   ishlarida   bu   algebralar   nazariyasining   asoslarini   yaratdi.   Shundan   so‘ng
evolyutsion   algebralarga   qiziqish   keskin   ortib   ketdi.   Evolyutsion   algebra
tushunchasi   algebralar   va   dinamik   sistemalar   orasida   yotadi.   Algebraik   jihatdan
evolyutsion   algebralar   noassotsiativ   Banax   algebralari   bo‘lsa,   dinamik   jihatdan
diskret dinamik sistemani ifodalaydi.
J.P.Tian o‘zining “Evolution Algebras and their  Applications” nomli asarida
bu algebraning paydo bo’lishiga nimalar turtki bo‘ganligi haqida quyidagi fikrlarni
aytadi:   Men   stoxastik   jarayonlar   va   genetikani   o‘rganar   ekanman,   populyatsiya
genetikasi,   bakteriofaglar   ishtirokidagi   bakteriyalarni   ko‘paytirish,   jinssiz
ko‘payish yoki umuman nomendel irsiyatida, Markov zanjirlarida va neytral Rayt-
Fisher   modellari   ortida   ichki   va   umumiy   matematik   tuzilma   borligi   xayolimga
keldi.   Shuning   uchun   biz   uni   yangi   algebra   turi,   evolyutsiya   algebra   sifatida
kiritdik. 
24 Evolyutsiya   algebralari   assosiativ   va   darajali-assosiativ   bo‘lmagan   Banach
algebralaridir.   Darhaqiqat,   ular   assosiativ   bo‘lmagan   to‘liq   normalangan
algebralarning   tabiiy   misollaridir.   Ma’lum   bo‘lishicha,   bu   algebralar   juda   ko‘p
o‘ziga   xos   xususiyatlarga   ega,   shuningdek,   matematikaning   boshqa   sohalari,
jumladan,   Graflar   nazariyasi   (xususan,   tasodifiy   graflar   va   tarmoqlar),   Gruppalar
nazariyasi,   Markov   jarayonlari,   dinamik   sistemalar,   tugunlar   nazariyasi,   va
Riemann-zeta   funktsiyasini   o‘rganish   (yoki   uning   Ihara-Selberg   zeta   funktsiyasi
deb   ataladigan   versiyasi)   kabi   sohalar   bilan   aloqaga   ega.   Evolyutsiya
algebralarining   noodatiy   xususiyatlaridan   biri   shundaki,   ular   evolyutsiya
operatoriga ega. Ushbu evolyutsiya operatori evolyutsion algebralarining dinamik
ma’lumotlarini   ochib   beradi.   Biroq,   evolyutsion   algebralar   nazariyasining
algebralarning   klassik   nazariyasidan   farq   qiladigan   farqi   shundaki,   evolyutsion
algebralarda   ikki   xil   turdagi   generatorlar   (bazislar)   bo‘lishi   mumkin:   algebraik
barqaror generatorlar va algebraik o‘tkinchi generatorlar.
Yuqorida   aytib  o‘tganimizdek,  evolyutsion   algebralar  matematikaning   va  fanning
ko‘plab   sohalari   bilan   aloqalarga   ega.   Evolyutsion   algebralardan   foydalanib,   biz
ko‘plab matematik sohalardagi muammolarni yangi nuqtai nazardan ko‘ra olamiz.
Tadqiqotlarning   aksariyati   nazariy   jihatdan   ham,   amaliy   jihatdan   ham   juda
qiziqarli va istiqbolli hisoblanadi. 
2.2 - § . EVOLYUTSION ALGEBRALAR VA ULARNING XOSSALARI
Evolyutsion   algebralar   haqida   fikrlarimizni   davom   etttirishdan   oldin   dastlab
biologiyadan ma’lum bo‘lgan ba‘zi tushunchalarni beramiz. Populyatsiya - bu bir
xil   turdagi,   uzoq   vaqt   davomida   bir   hududda   (ma’lum   bir   hududni   egallagan)
yashaydigan   va   boshqa   bir   xil   guruhlardan   butunlay   ajratilgan   organizmlar
to‘plamidir.   Bu   sohaga   doir   fanlarda   odatda   populyatsiya   dinamikasi   bo‘limi
dinamik sistema sifatida populyatsiyalarning kattaligi va yosh tarkibini o‘rganadi.
Aholi   dinamikasini  o‘rganish   yo‘nalishi   ikki   yuz  yildan  ortiq  tarixga  ega  bo lganʻ
matematik   biologiyaning   yaxshi   rivojlangan   bo limlaridan   biridir   [5,   7,   10,   20].	
ʻ
Gen bu tirik organizm irsiyatining molekulyar birligi hisoblanadi. Allel esa bir xil
25 genning   bir   qator   muqobil   shakllaridan   biridir.   Masalan,   odamlarda   qon   guruhini
aniqlaydigan genda uch xil allel mavjud.
Muayyan   populyatsiya   uchun   asosiy   matematik   muammo   populyatsiyaning
evolyutsiyasini   (vaqtga   bog'liq   dinamikani)   sinchkovlik   bilan   o'rganishdir.   Bu
masalani   o rganishda   qo llaniladigan   matematik   usullar   ehtimollar   nazariyasi,ʻ ʻ
stokastik   jarayonlar,   dinamik   tizimlar,   chiziqli   bo lmagan   differensial   va   ayirma	
ʻ
tenglamalar, assotsiativ bo lmagan algebralarga asoslanadi [14, 15, 27, 33, 36].	
ʻ
2010   yilda   J.M.Casas,   M.Ladra   va   U.A.Rozikovlar   tomonidan   ilk   bor
evolyutsion   algebralarning   zanjiri   tushunchasi   kiritildi   va   bunday   zanjirlarning
keng sinfi qurildi. Bu zanjir har bir berilgan vaqt momentida evolyutsion algebrani
hosil   qiladigan   dinamik   sistemadir.     Bunday   zanjirlar   B.A.Omirov,
K.M.Tulenbayev,   M.Ladra,   Sh.N.Murodov,   M.V.Velasko,   A.N.Imomkulovlar
tomonidan ham qurilgan va ularning ba‘zi xossalari o‘rganilgan. Shuningdek, 2016
yilda   M.Ladra   va   U.A.Rozikovlar   tomonidan   evolyutsion   algebralarning   zanjiri
tushunchasining   umumlashmasi   sifatida   chekli   o‘lchamli   algebralar   oqimi
tushunchasi   kiritildi.   Ushbu   sohadagi   natijalar   haqida   umumiy   ma’lumotlarni
U.A.Rozikovning «Populyatsiya dinamikasi» nomli kitobidan topishimiz mumkin.
Yo.K.Kasado,   M.S.Molina   va   M.V.Velaskolar   tomonidan   uch   o‘lchamli
evolyutsion   algebralar tasniflangan. Ular xarakteristikasi ikkidan farq qiluvchi va
ixtiyoriy  	
xn−k , n = 2, 3, 7 va   k ∈ K
 ko‘rinishdagi ko‘phad ildizga ega bo‘ladigan  K
maydon   ustida   aniqlangan       evolyutsion     algebralarni   o‘rgangan   va   bunday
algebralar   izomorfizm   aniqligida   jami   116   ta   ekanligini   isbotlashgan   [8].
Sh.N.Murodovning   ishlarida   [28,   29]   evolyutsion   algebralarning   ikki   o‘lchamli
zanjirlardagi   tasniflari   o‘rganilgan.   Bu   kabi   tasnif   uch   o‘lchamli   evolyutsion
algebralar   zanjirlarida   B.A.Narkuziyev   va   U.A.Rozikovlarning   ilmiy   ishlarida
qaralgan   [30,   34].     Chekli   o‘lchamli   algebralarni   evolyutsion   algebralar   bilan
yaqinlashtirish masalasi A.N.Imomkulov tomonidan o‘rganilgan [21]. Shuningdek,
u   tomonidan   kvadratining   o‘lchami   birga   teng   bo‘lgan   uch   o‘lchamli   haqiqiy
evolyutsion algebralar tasnifi topilgan va juft-jufti bilan o‘zaro izomorf bo‘lmagan
o‘n ikkita algebra mavjudligi ko‘rsatilgan.   
26 Evolyutsion   algebralar   ilk   bor   J.P.Tianning   kitobida   keltirilgan,   u   bu
algebralarni   genetika   evolyutsiya   qonunlari   bilan   asoslagan   [35].   U   allellarni
evolyutsion   algebraning   bazislari   deb   hisobladi   va   ikkita   allel  ei   va  	ej   larning
ko‘paytmasini   aniqladi.   Genetikada   aniqlangan   bunday   ko‘paytma   algebradagi
ko‘paytirishni ifodalaydi.
2.2.1-ta’rif.     ( E , · )
  biror   maydon ustida aniqlangan algebra bo‘lsin. Agar	
ei·ej=
{	
0,agar	ⅈ≠	j	
∑k=1
n	
aikek,agar	i=	j
shartni   qanoatlantiruvchi   e
1 , e
2 , … , e
n   bazis   majud   bo‘lsa   u   holda   bu   algebraga
evolyutsion algebra  deyiladi. Bu bazisga esa tabiiy bazis deyiladi.	
M	=(aij)
orqali evolyutsion algebraning strukturaviy o‘zgarmaslar matritsasini
belgilaymiz.
Endi,   evolyutsion   algebralarning   bir   nechta   asosiy   xossalarini   muhokama
qilaylik. Ular evolyutsion algebraning ta’rifining natijasidir.
2.2.1-natija.    
1) Evolyutsion algebralar umumiy holda assotsiativ emas.
2) Evolyutsion algebralar umumiy holda darajali-assosiativ emas.
3) Evolyutsion algebralar kommutativ va moslashuvchan.
4) Evolyutsion algebralarning to‘g‘ri yig‘indisi yana evolyutsion algebra.
5)   Evolyutsion   algebralarning   Kronecker   ko‘paytmasi   yana   evolyutsion
algebra bo‘ladi.
Isbot.   Biz   doimo  	
{e1,e2,…	,en}   bazislar   majmuasi   bilan   ishlaymiz   va
evolyutsion algebralarni notrivial deb hisoblaymiz.
1) Umumiy holda, ba’zi  	
i   indekslar  uchun  	ⅈ≠	j   bo‘lganda   e
i · e
i =
∑
j = 1n
a
ij e
j   va  	aij
lar   ichida   noldan   farqlisi   topiladi,   chunki   algebramiz   notrivial.   U   holda
( e
¿ ¿ i · e
i ) · e
j ≠ 0 ¿
. Ammo  e
i ·	
( e
i · e
j	) = e
i · 0 = 0
. Ya’ni 
( e
¿ ¿ i · e
i ) · e
j ≠ e
i ·	
( e
i · e
j	) , ¿
bu   evolyutsion algebralar umumiy holda assotsiativ emasligini anglatadi.
2) Biror 	
ei  bazisni olamiz, 
27 ( e
¿ ¿ i · e
i ) · ( e
¿ ¿ i · e
i ) =
∑
k = 1n
a
ik e
k ·
∑
l = 1n
a
il e
l =
∑
k = 1n
a
ik 2
e
k2
¿ ¿((e¿¿i·ei)·ei¿·ei=(∑k=1
n	
aikek)·ei)·ei=(aiiei2)·ei=¿
¿	
( a
ii ∑
k = 1n
a
ik e
k	) · e
i = a
ii2
e
i 2
.
Umumiy holda	
(e¿¿i·ei)·(e¿¿i·ei)≠¿¿¿
Demak,  Evolyutsion algebralar umumiy holda darajali-assosiativ emas.
3) Evolyutsion algebradagi ixtiyoriy  x
va 	
y  elementlarni olamiz, 	
x=∑i=1
n	
xiei
  va  y =
∑
j = 1n
y
j e
j .
U holda 
x · y =
∑
i = 1n
x
i e
i ·
∑
j = 1n
y
j e
j =
∑
i , j = 1n
x
i y
j e
i · e
j = ¿
∑
i , j = 1n
x
i y
i e
i2
= y · x . ¿
Demak, ixtiyoriy evolyutsion algebra kommutativ algebra ekan. 
Agar   algebraning   ixtiyoriy  	
x,y   elementlari   uchun   x	( yx	) = ( xy ) x
  tenglik
bajarilsa,   u   holda   algebra   moslashuvchan   (flexible)   deyiladi.   Shuni   ta’kidlash
joizki,   kommutativ   algebra   moslashuvchan   bo‘ladi.   Haqiqatan,   kommutativ
algebra   uchun  	
x(yx	)=	x(xy	)=(xy	)x .   Shuning   uchun   ixtiyoriy   evolyutsion   algebra
moslashuvchan algebra ekan. 
4) Mos ravishda 	
{ e
i	| i ∈ Λ
1 }
 va 	{ η
j	| j ∈ Λ
2 }
 bazislar to‘plamlari bilan 
berilgan 	
E1    va 	E2   evolyutsion algebralarni qaraymiz. U holda ushbu 	E1⊕E2  to‘g‘ri
yig‘indi  	
{ei,ηj|i∈Λ1,j∈Λ2}   bazislar  to‘plamiga ega bo‘ladi va  	ei   ni  	(ei,0) ,  	ηj   ni esa
( 0 , η
j )
  ko’rinishda   aniqlaymiz.   O‘z   navbatida   bu   bazislar   to‘plami   E
1 ⊕ E
2   uchun
tabiiy bazislar to ‘ plami bo ‘ ladi. Buni quyidagicha tekshirishimiz mumkin:	
ei·ei=∑k=1
n	
aikek,
e
i · e
j = 0 , agar i ≠ j b o '
lsa ,
28 η
i · η
i =
∑
k = 1n
b
ik η
k ,
η
i · η
j = 0 , agar i ≠ j b o '
lsa ,ei·ηj=	0.
Shuning uchun 	
E1⊕E2     evolyutsion algebra bo‘ladi. 	E1⊕E2  ning o ‘ lchami 	E1    va 	E2
evolyutsion algebralarning o‘lchamlari yig‘indisiga teng bo‘ladi.  To‘g‘ri yig‘indida
qo‘shiluvchilar soni 2 dan katta bo‘lgan holda ham isbot shu kabi bajariladi.
5) Mos ravishda 	
{ e
i	| i ∈ Λ
1 }
 va 	{ η
j	| j ∈ Λ
2 }
 bazislar to‘plamlari bilan 
berilgan  	
E1     va  	E2   evolyutsion   algebralarni   olamiz.  	E1     va  	E2   ikkita   vektor
fazolarning     E
1 ⨂ E
2   tenzor   ko‘paytmasida   odatdagi   yo‘l   bilan   ko‘paytmani
aniqlaymiz.     Ya’ni,   x
1 ⨂ x
2   va   y
1 ⨂ y
2   lar   uchun  	
( x
1 ⨂ x
2	) ·( y
1 ⨂ y
2	) = x
1 y
1 ⨂ x
2 y
2
ifodani aniqlaymiz. Bu holda biz ikkita algebraning Kronecker ko‘paytmasiga ega
bo‘lamiz.   Bu   Kronecker   ko‘paytma   ham   evolyutsion   algebra   bo‘ladi,   chunki
Kronecker ko‘paytma uchun bazislar to ‘plami 	
{ e
i ⨂ η
j	| i ∈ Λ
1 , j ∈ Λ
2 }
 dan iborat. Ular
o‘ratsida aniqlangan munosabat quyidagicha bo‘ladi:	
(ei⨂	ηj)·(ei⨂	ηj)≠0,	
(ei⨂	ηj)·(ek⨂	ηl)=0,agar	i≠kyoki	j≠lbo'lsa	.
Bu   algebraning   o   ‘lchami   uchun   ushbu   dim	
( E
1 ⨂ E
2	) = dim   ( E
1 ) · dim   ( E
2 )
  tenglik   o
‘rinli, ya’ni 	
E1⨂	E2  ning o‘lchami har bir 	E1   va 	E2  ning o‘lchamlari ko‘paytmasiga
teng. Ko‘paytuvchilar soni 2 dan katta bo‘lgan holda ham isbot shunga o‘xshash. 
Evolyutsion   algebraning   xossalarini   yaxshiroq   tushunish   uchun   ikki
o’lchamli hol uchun quyidagi misolni qaraylik. 
2.2.1- misol .       Quyidagi   bazislar   ko‘paytmasi   bilan   berilgan   evolyutsion
algebrani qaraymiz:	
{
e
1 · e
1 = e
1 + 2 e
2
e
1 · e
2 = e
2 · e
1 = 0
e
2 · e
2 = 3 e
1 − e
2 .
Assosiativlikni   tekshirib   ko’rsak,     ( e
1 · e
1 ) · e
2   va   e
1 · ( e
¿ ¿ 1 · e
2 ) ¿
  ko   ‘paytmalarni
qaraylik:	
(e1·e1)·e2=(e1+2e2)·e2=e1·e2+2e2·e2=¿
¿ 0 + 2	
( 3 e
1 − e
2	) = 6 e
1 − 2 e
2 ,
29 e1·(e¿¿1·e2)=e1·0=0.¿Demak, 	
(e1·e1)·e2≠e1·(e¿¿1·e2)¿  ekan.
Darajali-assosiativlikni   tekshirib   ko’raylik.   Buning   uchun  	
(e1·e1)·(e1·e1)   va
(	
( e
1 · e
1	) · e
1 ) · e
1  ko‘paytmalarni qaraymiz. 	
(
e
1 · e
1	) ·( e
1 · e
1	) = ( e
¿ ¿ 1 + 2 e
2 ) · ( e
¿ ¿ 1 + 2 e
2 ) = ¿ ¿ ¿	
¿e1·e1+2e1·e2+2e2·e1+4e2·e2=	¿
¿ e
1 + 2 e
2 + 4	
( 3 e
1 − e
2	) = 13 e
1 − 2 e
2 ,
endi ikkinchi ko ‘paytmani qaraymiz	
((e1·e1)·e1)·e1=((e1+2e2)·e1)·e1=¿
¿	
( e
1 · e
1 + 2 e
2 · e
1	) · e
1 =	( e
1 + 2 e
2	) · e
1 = e
1 · e
1 + 2 e
2 · e
1 = e
1 + 2 e
2 .
  Bundan  	
(e1·e1)·(e1·e1)≠((e1·e1)·e1)·e1   ekanligini   hosil   qilamaiz.   Ya’ni   evolyutsion
algebralar umumiy holda darajali-assosiativ emas. 
Kommutativlik  	
e1·e2=	e2·e1   ekanligidan   kelib   chiqadi.   Umuman   ixtiyoriy
algebraning kommutativ algebra bo‘lishi uchun bazislar ko‘paytmasida ixtiyoriy   i
va 	
j  uchun 	
ei·ej=ej·ei
tenglikning bajarilishi zarur va yetarli. 
Yuqorida   ko‘rsatilganidek,   bu   kommutativ   algebra   moslashuvchan   ham
bo‘ladi.
Umumiy holda evolyutsion algebralar assosiativ va darajali-assosiativ emas
ekan.  Assosiativ va darajali assosiativ evolyutsion algebralar mavjudmi? Agar
mavjud   bo‘lsa   ularga   misollar   tuzish   mumkinmi?   Bu   savollarga   javob   topish
albatta qiziqarli. Bu savollarga quyidagicha javob beramiz:
Assosiativ   va   darajali   assosiativ   evolyutsion   algebralar   mavjud   va   bunday
algebralarga quyidagi keltiradigan algebramiz misol bo‘la oladi .
2.2.2-misol.       Quyidagi   bazislar   ko‘paytmasi   bilan   berilgan   evolyutsion
algebrani qaraymiz:	
{	
e1·e1=e1	
e1·e2=e2·e1=0	
e2·e2=	e2.
30 Bu   algebramiz   assosiativ   va   darajali   assosiativ   evolyutsion   algebra   bo‘la   oladi.
Haqiqatan, assosiativlikni tekshirish ushbu (e1·e1)·e1=	e1·(e¿¿1·e1),¿
     	(e1·e1)·e2=e1·(e¿¿1·e2)¿ , 	
(
e
1 · e
2	) · e
1 = e
1 · ( e
¿ ¿ 2 · e
1 ) , ¿
     	( e
2 · e
1	) · e
1 = e
2 · ( e
¿ ¿ 1 · e
1 ) ¿
, 	
(e1·e2)·e2=	e1·(e¿¿2·e2),(e2·e2)·e1=	e2·(e¿¿2·e1),¿¿
     	
(e2·e1)·e2=	e2·(e¿¿1·e2),¿
    	(e2·e2)·e2=e2·(e¿¿2·e2)¿  
tengliklarning bajarilishini tekshirish demakdir. Bu tengliklar bizning tuzgan 
misolimiz uchun o‘rinli. 
Drajali-assosiativlik ham o‘rinli, uni quyidagicha isbotlashimiz mumkin. 
Ushbu tenglik 
( e
i · e
i · … · e
i )	
⏟
n
1 ·	( e
i · e
i · … · e
i	)	⏟
n
2 · … ·	( e
i · e
i · … · e
i	)	⏟
n
k = e
i	
n1,n2,…	,nk∈{1,2	,…	,n−1}
  larning   ixtiyoriy   qiymatlarida,  	i=1yoki	2   bo‘lganda
doimo   o‘rinli.   Bu   esa   algebraning   darajali   assosiativ   evolyutsion   algebra
bo‘lishini anglatadi.
2.3- §.     ABSOLYUT NILPOTENT VA IDEMPOTENT ELEMENTLAR
Evolyutsion algebraning absolyut nilpotent va idempotent elementlari haqida
fikrlarimizni aytishdan oldi, dastlab umumiy holda biror halqaning nilpotent va 
idempotent elementlari tushunchasiga to‘xtalsak [2].  
Bizga 	
R  halqa berilgan bo‘lsin. Uning ixtiyoriy 	a∈R  elementi va 	n  butun son uchun
na
 elementni quyidagicha aniqlaymiz:	
0a=0,na	=a+a+…	+a	⏟	,n>0,na	=(−n)(−	a),n<0.nta
Halqaning   ixtiyoriy   a , b ∈ R
  elementlari   va   ixtiyoriy   m , n
  butun   sonlar   uchun
quyidagi xossalar o‘rinli ekanligi osongina kelib chiqadi:	
(m+n)a=	ma	+na	,m(a+b)=	ma	+mb	
(mn	)a=m	(na	),m	(ab	)=	(ma	)b=	a(mb	),(ma	)(nb	)=mn	(ab	)
2.3.1-ta’rif.   Agar   shunday   n
  natural   soni   mavjud   bo‘lib,   ixtiyoriy   a
  element
uchun 	
na	=0  tenglik o‘rinli bo‘lsa, u holda bu shartni qanoatlantiruvchi eng kichik
31 natural   songa,   halqaning   xarakteristikasi   deb   ataladi.   Agar   bunday   natural   son
mavjud bo‘lmasa, u holda halqaning xarakteristikasi nolga teng deyiladi.
Masalan, Z, Q, R, C halqalar xarakteristikasi nolga teng bo‘lgan halqalar bo‘lsa, Z
n
halqa   esa,   xarakteristikasi   n
  ga   teng   bo‘lgan   halqadir.   Quyidagi   misolda
xarakteristikasi 2 ga teng bo‘lgan halqaga misol keltiramiz.
2.3.1-misol.   Ixtiyoriy   bo‘sh   bo‘lmagan   X
  to‘plamning   qism   to‘plamlaridan
tuzilgan   P ( X )
  to‘plamlar   oilasini   qaraymiz.   Ma’lumki,   P ( X )
  to‘plam   simmetrik
ayirma   amaliga   nisbatan   kommutativ   gruppa   tashkil   qiladi.   Agar  (P(X	),∆,∩)
uchlikni   qarasak,   u   holda   bu   uchlik   halqa   tashkil   qiladi,   ya’ni   P ( X )
  to‘plam
simmetrik ayirma va kesishma amallariga nisbatan halqa tashkil qiladi. Bu halqa
kommutativ,   birlik   elementga   ega   halqa   bo‘lib,   nol   element   vazifasini   bo‘sh
to‘plam bajaradi, ya’ni 0 = 	
∅ . Ushbu halqaning xarakteristikasi 2 ga teng, chunki
2A = A 	
∆  A = (A \ A) 	∪  (A \ A) = 	∅ .
Quyidagi teoremada butunlik sohasining xarakteristikasi qanday songa teng
 bo‘lishi mumkinligi haqida ma’lumot beramiz.
2.3.1-teorema .  Butunlik sohasining xarakteristikasi faqat nolga yoki tub songa
teng bo‘ladi.
Isbot .   Faraz   qilaylik,  	
R   butunlik   sohasi   chekli   xarakteristikaga   ega   bo‘lib,   u
murakkab  	
n   soniga   teng   bo‘lsin.   U   holda  	n=	n1n2,1<n1,n2<n   hamda   ixtiyoriy  	a∈R
uchun   na = 0
, xususan   n 1 = 0
. U holda  	
0=n1=(n1n2)1=(n11)(n21)    bo‘ladi .  	R   nolning
bo‘luvchisiga ega bo‘lmaganligi uchun  	
n11=	0   yoki  	n21=0 .   Agar  	n11=	0    bo‘lsa, u
holda ixtiyoriy 	
a∈R  uchun 	n1a=	n1(1a)=(n11)a=0 . Bu esa, halqaning xarakteristikasi
n
  ekanligiga,   ya’ni   n
  ning   minimalligiga   zid.   Xuddi   shunday,   n
2 1 = 0
  ekanligidan
ham ziddiyat kelib chiqadi. Demak, 	
n  tub son. 
Endi halqaning nilpotent va idempotent elementlari tushunchalarini kiritamiz.
2.3.2-ta’rif .  Agar halqaning 	
a∈R  elementi uchun 
a 2
= a    shart bajarilsa, u holda
bu element   idempotent element   deb ataladi. Agar qandaydir   n
  natural son uchun	
an=0
 bo‘lsa, u holda bu element  nilpotent element  deb ataladi.
Halqaning   nilpotent   va   idempotent   elementlari   uchun   quyidagi   sodda   xossalar
o‘rinli.
32 1. Agar noldan farqli a∈R  element idempotent bo‘lsa, u holda u nilpotent
emas. 
2. Agar 	
a∈R  element nilpotent bo‘lsa, u holda u teskarilanuvchi emas.
3. Agar  a ∈ R
 element nilpotent bo‘lsa, u holda u nolning bo‘luvchisi bo‘ladi.
4. Agar 	
R  kommutativ halqa bo‘lib, 	a  va 	b  elementlar nilpotent bo‘lsa, u holda
a + b
 ham nilpotent bo‘ladi.
5. Agar 	
R  birlik elementli, nolning bo‘luvchilariga ega bo‘lmagan halqa bo‘lsa,
u holda halqaning 0 va 1 dan boshqa idempotent elementlari mavjud emas.
2.3.2 -misol.   Z
12   halqaning   idempotent   elementlari   0,   1,   4   va   9,   nilpotent
elementlari esa 0 va 6 lardan iborat bo‘ladi.
Endi   evolyutsion   algebraning   absolyut   nilpotent   va   idempotent   elementlari
haqida fikrlarimizni bayon qilsak [33]. 
2.3.3-ta’rif .  Algebraning 	
x  elementi uchun 
x 2
= 0  tenglik o‘rinli bo‘lsa, u 
absolyut nilpotent element deyiladi.
Yuqorida keltirilgan idempotent element ta’rifida esa,  	
x2=	x  tenglik bajarilishi 
lozim.  Absolyut nilpotent va idempotent elementlar genetik algebralar va 
evolyutsion algebralarning muhim elementlari hisoblanadi. Ularning biologik 
jihatdan ahamiyati mos ravishda biror turning yoki uning biror xossasining ma’lum
bir davrdan keyin butunlay yo‘qolib ketishi yoki takrorlanishi bilan izohlanadi. 
Shuning uchun ham bu elementlarni o‘rganish bu yo‘nalishning muhim 
masalalaridan biridir. 
33 III.BOB. EVOLYUTSION ALGEBRALARNING TADBIQLARI
3.1- §. EVOLYUTSION ALGEBRANING BIOLOGIYAGA TADBIQI 
Evolyutsion   algebraning   biologiyaga   tadbiqini   ko‘rishda   dastlab   ayrim
biologik tushuncha va ta’riflarga to‘xtalsak [40]. 
Prokariotlar  - bir hujayrali organizmlar bo ‘ lib, ular yer yuzidagi hayotning
eng qadimgi va eng ibtidoiy shakllaridir (3.1.1-rasm).   Prokariotlar bakteriyalar va
arxeylarni   (ular   bakteriyalardan   farq   qiladi,   a rxeylar   1970-yillarning   boshlarida
kashf   etilgan   mikroskopik   organizmlar   guruhidir,   ko ‘ pchiligi   ekstremal
organizmlar   bo ‘ lib, ular juda issiq, kislotali yoki ishqoriy muhit kabi eng ekstremal
sharoitlarda yashaydi va rivojlanadi ) o ‘ z ichiga oladi. Ba’zi prokariotlar, masalan,
siyanobakteriyalar   fotosintez   qiluvchi   organizmlardir.   Ko ‘ pgina
prokariotlar     ekstremofil   bo ‘ lib,   har   xil   turdagi   ekstremal   muhitda,   shu   jumladan
gidrotermal   teshiklarda,   issiq   buloqlarda,   botqoqlarda,   odamlar   va   hayvonlarning
ichaklarida   (   Helicobacter   pylori   )   yashashi   va   rivojlanishi   mumkin.   Prokariotik
bakteriyalarni   deyarli   hamma   joyda   topish   mumkin   va   ular   inson
mikrobiotanasining   bir   qismidir.   Ular   sizning   teringizda,   tanangizda   va
atrofingizdagi kundalik narsalarda yashaydilar.
3.1.1-rasm
34 Eukariotlar   (yunoncha:   eu   yaxshi,   haqiqiy,   butun   va   karion   —   yadro   degan
ma’nolarni   beradi)   —   to ‘ liq   shakllangan,   haqiqiy   yadroga   ega   bo ‘ lgan   hujayrali
organizmlar.   Eukariotlarga   suvo ‘ tlar,   yuksak   o‘simliklar,   barcha   hayvonlar,
zamburug‘lar kiradi.
Barcha   tirik   organizmlarni   hujayralarining   asosiy   tuzilishiga   qarab   ikki
guruhdan biriga ajratish mumkin:   prokariotlar   va eukariotlar.   Prokariotlar yuqorida
ta’kidlaganimizdek   hujayra   yadrosi   yoki   membrana   bilan   qoplangan   organellalar
mavjud   bo ‘ lmagan   hujayralardan   tashkil   topgan   organizmlar.   Eukariotlar   esa
genetik materialni , hamda membrana bilan bog ‘ langan organellalarni   saqlaydigan,
membrana   bilan   bog ‘ langan   yadroga   ega   bo ‘ lgan   hujayralardan   tashkil   topgan
organizmlardir. 
Prokariotlarning   ko‘payish   jarayoni.   Prokariotlar   jinsiy   bo ‘ lmagan
reproduktiv organizmlardir. Prokariotik hujayralar, eukaryotik hujayralardan farqli
o‘laroq,   yadroga   ega   emas.   Genetik   material   (DNK)   nukleoid   deb   ataladigan
hududda to‘plangan va bu hududni hujayraning qolgan qismidan ajratib turadigan
membrana   yo‘q.   Prokariot   merosida   mitoz   va   meioz   bo‘lmaydi.   Buning   o‘rniga
prokariotlar   ikkilik   bo‘linish   orqali   ko‘payadi.   Ya’ni,   prokariotik   xromosoma
ko‘payib,   hujayra   kattalashgandan   so‘ng,   kattalashgan   hujayra,   hujayra   devori
bilan bo‘lingan ikkita kichik hujayraga aylanadi.   Asosan, bir avloddan ikkinchisiga
o‘tadigan   genetik   ma’lumot   DNKning   o‘z-o‘zini   replikatsiyasining   qat’iyligi
tufayli   saqlanishi   kerak.   Biroq,   atrof-muhitda   genetik   ma’lumotlarning   avloddan-
avlodga   o‘zgarishiga   olib   kelishi   mumkin   bo‘lgan   ko‘plab   omillar   mavjud.
Prokariotlarning   irsiyati   Mendel   genetikasiga   bo‘sunmaydi.   Birinchi   omil   -   bu
DNK mutatsiyasi (3.1.2-rasm). 
Ikkinchi omil prokariotik gen va virusli gen o‘rtasidagi gen rekombinatsiyasi bilan
bog‘liq, masalan, bakteriofagning   geni  shunday xususiyatga ega. Prokariotik gen
va   virus   gen   o‘rtasidagi   rekombinatsiya   jarayoni   gen   transduksiyasi   deb   ataladi.
Transduktsiyaning   batafsil   jarayoni   Nell   Kempbellning   ishlarida   keltirilgan   [31].
Uchinchi   omil   jinsiy   plazmidlar   tomonidan   qo‘zg‘atilgan   konjugatsiyadan   kelib
chiqadi. 
35 3.1.2-rasm
Ya’ni   bu   ikkita   prokariotik   hujayralar   o‘rtasida   genetik   materialning   to‘g‘ridan-
to‘g‘ri   uzatilishidir.   Eng   ko‘p   o‘rganilgan   holat   bu   -   ichak   tayoqchasidir,     3.1.3-
rasmda bakterial hujayraning bo‘linishi tasvirlangan [31].   
Keling,   jinsiy   bo‘lmagan   ko‘payish   jarayonini   matematik   tarzda   tuzamiz.
Faraz   qilaylik,   bizda   genetik   jihatdan   bir-biridan   farq   qiluvchi   n
  ta   prokariot
mavjud   bo‘lib,   ularni  p1,p2,…	,pn bilan   ifodalaylik.   Shuningdek,   biz   bir   xil   atrof-
muhit   sharoitlari   avloddan-avlodga   saqlanib   qoladi   deb   taxmin   qilamiz.   Biz   ikki
avlod davomida gen chastotalaridagi o‘zgarishlarni ko‘rib chiqamiz. Biz buni aholi
nuqtai   nazaridan   ham,   individual   nuqtai   nazardan   ham   ko‘rishimiz   mumkin.
Buning uchun biz quyidagi munosabatlarni o‘rnatishimiz mumkin:
{
p
i · p
j = 0 , ⅈ ≠ j ,
p
i · p
i =
∑
k = 1n
c
ik p
k .
Bu erda biz ko‘payishni jinssiz ko‘payish sifatida qaraymiz.
36 3.1.3-rasm
3.2- §.  EVOLYUTSION ALGEBRANING FIZIKAGA TADBIQI
Evolyutsion algebraning fizikaga tadbiqini ko‘rib chiqaylik. Buning uchun 
zarrachalar harakatlanadigan graf va uning uchlari, qirralari tushunchalarini 
keltiramiz [40]. 
1736- yilda L.Eyler tomonidan o‘z davrning qiziqarli amaliy masalalardan 
biri hisoblangan Kyonigsberg ko‘priklari haqidagi masalaning qo‘yilishi va 
yechilishi graflar nazariyasining   paydo bo‘lishiga olib keldi. Masalaning qo‘yilishi 
quyidagicha: Shaharning ixtiyoriy qismida joylashgan uydan chiqib yettita 
ko‘prikdan faqat bir martadan o‘tib yana o‘sha uyga qaytib kelish mumkinmi?
37  Graf - bu abstrakt tushuncha bo‘lib, obyektlar va ular orasidagi 
bog‘liqliklarni tasvirlashda yoki ifodalashda ishlatiladigan chizmadir.
Obyektlarni ko‘p hollarda nuqtalar bilan belgilab olinadi va ularga nomer beriladi. 
Bu grafning uchlari (vertex) deb ham ataladi. Grafning uchlarini sonlar to‘plami 
sifatida qaraymiz va V  orqali belgilaymiz.  Graf uchlari orasidagi bog‘liqliklarni	
(v¿¿i,vj)¿
  sonlar jufti bilan belgilaymiz va bu grafning 	vi   hamda 	vj   nomerli uchlari
o‘zaro bog‘liqligini bildiradi. Bunday juftliklarni grafning qirralari (edge) deyiladi 
va qirralar to‘plami  E
 harfi bilan belgilanadi (3.1.4-rasm).
3.1.4-rasm
Diskret   fazoda   harakatlanuvchi   zarralar.   Diskret   fazoda   harakatlanayotgan
zarrani   ko‘rib   chiqaylik,   masalan,  	
G   grafda.   Faraz   qilaylik,   zarracha   harakati  	vi
uchdan   boshlansa,     ikkinchi   holatda   u   qaysi   uchda   bo‘lishi   bu   zarracha   v
i   ning
qaysi   qo‘shnisini   afzal   ko‘rishiga   bog‘liq.   Biz   har   bir   uchiga  	
vi   dan   qo‘shni  	vj
uchiga   o‘tishning   afzallik   koeffitsientini   qo‘shishimiz   mumkin.   Masalan,   biz
afzallik   koeffitsienti   sifatida  	
wij   dan   foydalanamiz,   bu   ehtimollik   emas.   Shunday
38 qilib,   ikkinchi   pozitsiya   bu   zarracha   eng   ko‘p   afzal   ko‘rgan   uch   bo‘ladi.   Bu
zarracha graf ustida uzluksiz harakat qiladi. Agar zarracha biron bir uchda to‘xtasa,
uning  izi   umumiy   afzallik  koeffitsientining   maksimal   qiymatiga   ega   bo‘lgan   yo‘l
bo‘ladi.   Endi   bizni   qiziqtirgan   savol   shundan   iboratki,   zarrachaning   harakatini
algebraik   tarzda   qanday   tasvirlash   mumkin   va   boshlang‘ich   uch   va   oxirgi   uch
berilgandan so‘ng umumiy afzallik koeffitsientlari maksimal bo‘lgan yo‘lni qanday
topish mumkin. Ushbu muammolarni  muhokama qilish uchun bazislar  to‘plamini
va   ular   o‘rtasidagi   munosabatlarni   aniqlovchi   ifodani   quyidagi   tarzda   berib,
algebraik modelni o‘rnatishimiz mumkin.
Uchlar to‘plami  V={v1,v2,…	,vr}   ni   bazislar to‘plami sifatida olsak, u holda
munosabatlarni aniqlovchi ifoda quyidagicha beriladi:	
{
v
i · v
i =
∑
j = 1r
w
ij v
j
v
i · v
j = 0 , i ≠ j ,
Bu yerdagi  w
ij  va 	
wji  afzallik koeffitsientlari turli bo‘lishi mumkin va  i , j = 1,2 , … , r .
 
 
3.3- §.  EVOLYUTSION ALGEBRANING EHTIMOLLAR
NAZARIYASIGA TADBIQI
  Dastlab   ehtimollar   nazariyasi   va   matematik   statistikada   keng
qo‘llaniladigan Markov zanjirlari yoki jarayonlari tushunchasiga to‘xtalamiz [40]. 
Markov zanjiri  yoki Markov jarayoni - bu har bir hodisaning ehtimoli faqat
oldingi   hodisada   erishilgan   holatga   bog‘liq   bo‘lgan   hodisalar   ketma-ketligini
tavsiflovchi stoxastik modeldir (3.1.5-rasm).
Stoxastik   jarayon   -   ketma-ket   sodir   bo‘ladigan   tasodifiy   hodisalarning
matematik   tavsifi.   Ushbu   hodisalarni   ular   sodir   bo‘lgan   vaqtga   qarab   tartiblash
mumkin.
39 Holatlar   to'plami  S     sanoqli   bo‘lgan   to‘plamda   harakatlanadigan   stoxastik
jarayonni   ko‘rib   chiqamiz.  	
n−¿ bosqichda   jarayon   oldingi   holatga   yoki   hatto   n
vaqtga emas, balki faqat joriy holatga bog‘liq ravishda tasodifiy mexanizm orqali
keyingi   holatda   qayerda   bo‘lishini   hal   qiladi.   Bu   jarayonlar   sanoqli   holatlar
fazolarida Markov zanjirlari deb ataladi. Aniqrog‘i,   X
n   holatlar fazosi   S =	
{ s
i| i ∈ Λ }
,
bo‘lgan   diskret   vaqtli   Markov   zanjiri   bo‘lsin,   shuningdek     o‘tish   ehtimoli	
pij=	Pr	{Xn+1=	sj|Xn=	si}
  berilgan   bo‘lsin.   Bu   yerda   biz   birinchi   navbatda   statsionar
Markov  zanjirlarini  ko ‘ rib  chiqamiz.  Keyin, biz  bunday Markov  zanjirini  algebra
orqali qayta shakllantirishimiz mumkin. Bazislar to ‘ plami sifatida 	
S  ni qabul qilish
va ular orasidagi munosabatlarni aniqlovchi ifodani quyidagicha:	
{
s
i · s
i =
∑
j p
ij s
j
s
i · s
j = 0 , i ≠ j ,
aniqlash mumkin. 
3.1.5-rasm
XULOSA
40        Ushbu bitiruv malakaviy ishimda zamonaviy algebraning keng o‘rganilayotgan
sohalaridan   biri   bo‘lgan   evolyutsion   algebra   va   uning   tadbiqlarini   o‘rgandim.
Jumladan   evolyutsion   algebraning   xossalari,   uning   muhim   elementlari   hamda   bu
algebraning   biologiya,   fizika   va   ehtimollar   nazariyasiga   tadbiqlarini   o ‘ rgandim.
Mavzuning barcha nazariy ma’lumotlarini o’rganib, shu asosida qo‘yilgan masalal
o’rganildi.
              Ushbu   bitiruv   malakaviy   ishida   quyidagilar   o’rganildi.   Dastlab   abstrakt
algebra   kursida   muhim   bo’lgan   umumiy   tushunchalar   bilan   tanishdim,   jumladan
gruppa,   halqa   va   maydon   tushunchalari,   ularga   doir   turli   misollar   o‘rganildi.
Vektor fazo va unga doir misollar, algebra tushunchasi, assosiativ va noassosiativ
algebralar   hamda   noassosiativ   algebralarning   yaxshi   o‘rganilgan   ayrim   muhim
turlarini   o‘rganildi.   Sohaning   asosiy   predmeti   bo‘lgan   genetik   va   evolyutsion
algebralar,   evolyutsion algebraning xossalari, uning muhim elementlari  o ‘ rganildi
va   ularning   amaliy   ahamiyatini   izohlash,   hamda   evolyutsion   algebraning
biologiyaga, fizikaga va ehtimollar nazariyasiga tadbiqlari o’rganildi. 
Odatda umumiy holda evolyutsion algebralar noassosiativ va darajali-assosiativ
emas,   bitiruv   malakaviy   ishida   assosiativ   va   darajali-assosiativ   evolyutsion
algebraga misol tuzildi. 
             Bitiruv malakaviy ishidagi natijalardan foydalanib quyidagi masalani qarash
mumkin:   evolyutsion   algebraning   strukturaviy   matritsalariga   qanday   shart
qo‘yilganda u assosiativ va darajali-assosiativ evolyutsion algebra bo‘ladi. 
            Oxirgi   bobda   evolyutsion   algebraning   biologiyaga,   fizikaga   va   ehtimollar
nazariyasiga   tadbiqlari   o’rganildi.   Hamda   bu   tadbiqlarning   mohiyatini   yaxshiroq
tushunish maqsadida ularga doir misollar va chizmalar keltirildi.
 
ADABIYOTLAR RO‘YXATI
41 1. Abraham       V.M.,   Linearising   quadratic   transformations   in   genetic
algebras , Thesis ,Univ. of London ,1976.
2. Ayupov   Sh.A.,   Omirov   B.A.,   Xudoyberdiyev   A.X.,   “ Abstrakt   algebra ”
o’quv qo’llanma Toshkent-2022 
3. Ayupov   Sh.A.,   Omirov   B.A.,   Xudoyberdiyev   A.X.,   “ Chiziqli   algebra ”
darslik Toshkent-2023.
4. Baur E., Zeit. Vererbungsl. 1, 330-251, 1909.
5. N. Bacäer,  A short history of mathematical population dynamics , Springer-
Verlag London, Ltd., London, (2011).
6. Ballonoff P.,   Genetics and Social Structure , Dowden, Hutchinson& Ross,
Stroudsburg, PA. 1974.
7. E.   Baur,   Das   Wesen   und   die   Erblichkeitsverhältnisse   der   ”Varietates
albomarginatae   hort.”   von   Pelargonium   zonale .   Zeitschr   find   Abst   u
Vererbungsl  1 , (1909), 330-351.
8. Y.C.   Casado,   M.S.   Molina,   M.V.   Velasco,   Classification   of   three-
dimensional   evolution   algebras,   Linear   Algebra   Appl.,   524 ,   (2017),   68-
108.
9. Cotterma C.W.,  A calculus for statistico –genetics , Dissertation, The Ohio
State University, OH. 1940.
10.   C.   Correns,   Vererbungsversuche   mit   blass(gelb)grünen   und
buntblättrigen  Sippen bei  Mirabilis jalapa, Urtica pilulifera  und Lunaria
annua.  Zeitschr f ind Abst u Vererbungsl  1 , (1909), 291-329.
11.  Correns C., Zeit. Vererbungsl. 1, 291-329,1909.
12.   Etherington   I.M.H.,   Non-associative   algebra   and   the   symbolism   of
genetics , Proc.Roy.Soc.Edinburgh B 61,24-42, 1941.
13.   Gonshor H.,   Contributions to genetic algebras , Proc. Edinburg Math.Soc
(2), 273-279, 1973.
14.     N.N.   Ganikhodjaev,   H.   Akin,   F.M.   Mukhamedov,   On   the   ergodic
42 principle for Markov and quadratic stochastic processes and its relations,
Linear Algebra Appl.  416 (2-3), (2006), 730–741.
15.     N.N.   Ganikhodjaev,   On   stochastic   processes   generated   by   quadric
operators,  J. Theoret. Probab.  4 (4), (1991), 639–653.
16.     Glivenkov   V.,   Algebra   Mendelienne   comptes   rendus   (Doklady)   de
I’Acad.des Sci. de I’URSS 4,(13) ,385-386, 1938 (in Russian).
17.     Holgate  P.,   Sequences  of   powers   in genetic  algebras , J.  London Math.,
42, 489-496, 1967.
18.     Holgate   P.,   Selfing   in   genetic   algebras ,   J.Math   .Biology   ,6,   197-206,
1978.
19.   Hench   I.,   Sequences   in   genetic   algebras   for   overlapping   generations ,
Proc. Edinburgh Math. Soc. (2) 18, 19-29, 1972.
20.   A.   Hillion,   Mathematical   theories   of   populations,   What   Do   I   Know   ?
(French), 2258. Presses Universitaires de France, Paris, (1986), 128 pp.
21.   A.N.   Imomkulov,   Classification   of   a   family   of   three   dimensional   real
evolution algebras,  TWMS J. Pure Appl. Math.,  10 (2), (2019), 225-238.
22.   Jianjun   (Paul)   Tian&   Petr   Vojtechovskiy,   Mathematical   concepts   of
evolution   algebras   in   non-Mendelian   genetics ,   Quasigroup   and   Related
System, Vol.24, pp111-122,2006.
23.  Lyubich Y. I.,  Mathematical Structures in Population Genetics , Springer-
Verlag, New York, 1992.
24.   Kostitzin   V.A.,   Sur   les   coefficients   mendelians   d’heredite,   Comptes
rendus  de I’Acad. Des Sci . 206,883-885, 1938 ( in French ).
25.   Mendel   G.,   Experiments   in   plant-hybridization,   Classic   Papers   in
Genetics , pages 1-20 ,J.A.Peter editor, Prentice-Hall Inc. 1959.
26.   Murray R. Bremner, Lucia I. Murakami, Ivan P. Shestakov,   “ Handbook
of   Linear   Algebra   -   Nonassociative   Algebras ”   ,   2006,   Chapman   and
Hall/CRC.
27.   F.M.   Mukhamedov,   N.N.   Ganikhodjaev,   Quantum   quadratic   operators
and   processes .   Lecture   Notes   in   Mathematics,   2133.   Springer,   Cham,
43 (2015).
28.   Sh.   Murodov,   Classification   dynamics   of   two-dimensional   chains   of
evolution algebras,  International Jour. Math.  25 (02), (2014), 1450012.
29.   Sh.N.   Murodov,   Classification   of   two-dimensional   real   evolution
algebras   and   dynamics   of   some   two-dimensional   chains   of   evolution
algebras , Uzb. Mat. Jour . 2 , (2014), 102-111.
30.   B.A.   Narkuziyev,   U.A.   Rozikov,   Classification   in   chains   of   three-
dimensional   real   evolution   algebras ,   Linear   and   Multilinear   Algebra,
2022.
31.   Nell   Campbell,   Biology,   fourth   edition,   the   Benjamin   Cummings
Company, Inc. 1996.
32.   Reiser   O.,   Genetic   algebras   studied   recursively   and   by   means   of
differential operators , Math. Scand. 10, 25-44, 1962.
33.   U.A.Rozikov,   “ Population   dynamics:   algebraic   and   probabilistic
approach ” (World Sci. Publ. Singapore, (2020), 460 pp).
34.  U.A. Rozikov, B.A. Narkuziyev,  Classification of algebras in two chains
of   real   evolution   algebras,   Dok.   Akad.   Nauk.   Uzbekistan,   2021,   no.   04,
p.8-12.
35.    Reed M.L.,  Algebraic structure of genetic inheritance , Bull. of AMS, 34,
(2), 107-130, 1997.
36.   T.A. Sarymsakov, N.N. Ganikhodjaev,   Analytic methods in the theory of
quadric stochastic operators , J. Theoret. Probab.  3 (1), (1990), 51-70.
37.   Serebrowsky A.,   On the properties of the Mendelian equations , Doklady
A.N.SSSR. 2,33-36, 1934 (in Russian).
38.   S loane   N.J.A.,   and   Wyner   A.D.,   (editors)   Claude   Elwood   Shannon
Collected  Papers,  IEEE Press, Piscataway , NJ. 1993
39.   Schafer   R.D.,   An   introduction   to   non-associative   algebras ,   Acad.   Press,
New York , 1966.
40.   J.P.   Tian,   Evolution   algebras   and   their   applications ,   Lecture   Notes   in
Mathematics, 1921, Springer-Verlag, Berlin, 2008.
44 41. Worz-Busekros A.,   Algebras in Genetics , Lecture Notes in Biomath. 36,
Springer-Verlag, Berlin , 1980.
45

“ EVOLYUTSION ALGEBRA VA UNING TADBIQLARI ” MUNDARIJA Kirish………………………………………………………………………………3 I.BOB. UMUMIY TUSHUNCHALAR. GRUPPA, HALQA, MAYDON VA VEKTOR FAZO TUSHUNCHALARI. ASSOSIATIV VA NOASSOSIATIV ALGEBRALAR 1.1 - § . Gruppa, halqa va maydon…………………………………………….......5 1.2 - § . Vektor fazo va unga misollar…………………………………………...14 1.3 - § . Algebra tushunchasi. Assosiativ va noassasiativ algebralar……………18 II.BOB. GENETIK VA EVOLYUTSION ALGEBRALAR. ABSOLYUT NILPOTENT VA IDEMPOTENT ELEMENTLAR 2.1 - § . Genetik va evolyutsion algebralar tarixi……………………………......21 2.2 - § . Evolyutsion algebralar va ularning xossalari…………………………...25 2.3 - § . Absolyut nilpotent va idempotent elementlar…………………………..31 III.BOB. EVOLYUTSION ALGEBRALARNING TADBIQLARI 3.1 - §. Evolyutsion algebraning biologiyaga tadbiqi………………..................33 3.2 - §. Evolyutsion algebraning fizikaga tadbiqi………………........................37 3.3 - §. Evolyutsion algebraning ehtimollar nazariyasiga tadbiqi……………...39 1. Xulosa ..........................................................................................................41 2. Foydalanilgan adabiyotlar ............................................................................42 1

KIRISH Bitiruv malakaviy ishining dolzarbligi: Ushbu bitiruv malakaviy ishimda zamonaviy algebraning keng o ‘ rganilayotgan sohalaridan biri bo ‘ lgan evolyutsion algebra va uning tadbiqlari o ‘ rganilgan. Jumladan evolyutsion algebraning xossalari, uning muhim elementlari hamda bu algebraning biologiya, fizika va ehtimollar nazariyasiga tadbiqlari o ‘ rganilgan. Bitiruv malakaviy ishining maqsadi: Evolyutsion algebraning xossalarini, uning muhim elementlarini hamda uning fizikaga, biologiyaga va ehtimollar nazariyasiga tadbiqlarini o ‘ rganishdan iboratdir. Bitiruv malakaviy ishining vazifalari: Bitiruv malakaviy ishining vazifalari evolyutsion algebraning xossalarini, uning muhim elementlarini o ‘ rganish va ularning amaliy ahamiyatini izohlash, hamda evolyutsion algebraning fizikaga, biologiyaga va ehtimollar nazariyasiga tadbiqlarini o’rganish, bu yo ‘ nalishga qizziqgan va o ‘ rganishni istagan talabalar, magistrlar va yosh olimlar uchun o ‘ zbek tilida yozilgan dastlabki muhim ma’lumotlar bazasini shakllantirishdan iborat. Bitiruv malakaviy ishining o ‘ rganilganlik darajasi: Ushbu malakaviy bitiruv ishida qo’yilgan talablar bajarildi, qo’yilgan vazifa yuzasidan ma’lumotlar o ‘ rganildi va ularning o ‘ zbek tilidagi dastlabki namunasi shakllantirildi. Gruppa, halqa va maydon haqidagi dastlabki muhim ma’lumotlar va ularga doir misollar, vektor fazo va unga misollarni o ‘ rganishda Sh.A.Ayupov, B.A.Omirov, A.X.Xudoyberdiyev “Abstrakt algebra” o ‘ quv qo ‘ llanmasidan, noassosiativ algebralarni o ‘ rganishda Murray R. Bremner, Lucia I. Murakami, Ivan P. Shestakovlarning “Nonassociative Algebras” nomli ilmiy asaridan, genetik va evolyutsion algebralar tarixi, evolyutsion algebralar, hamda bu algebralarning absolyut nilpotent va idempotent elementlarini o ‘ rganishda bu yo ‘ nalishda fundamental ma’lumotlar bazasini o ‘ zida mujassamlashtirgan Jianjun Paul Tianning “Evolution Algebras and their Applications” ilmiy asaridan, J.M.Casas, M.Ladra, B.A.Omirov va U.A.Rozikovlarning “On Evolution Algebras” nomli ilmiy maqolasidan, B.A.Narkuziyevning “ On absolute 2

nilpotent and idempotent elements of an evolution algebra corresponding to permutations” nomli maqolasidan va “Evolution algebras and their three- dimensional chains” nomli PhD dissertatsiya ishlari qaraldi. Evolyutsion algebralarning tadbiqlari haqidagi asosiy ma’lumotlarni o ‘ rganishda Jianjun Paul Tianning “Evolution Algebras and their Applications” ilmiy asariga hamda U.A. Rozikovning “Population dynamics: algebraic and probabilistic approach” (World Sci. Publ. Singapore, (2020), 460 pp) nomli ilmiy kitobiga tayanildi [33]. Bitiruv malakaviy ishining ob’yekti: Ushbu ishning ob’yekti evolyutsion algebraning xossalari, uning muhim elementlari va ularning amaliy ahamiyatini izohlash, hamda evolyutsion algebraning fizika, biologiya va ehtimollar nazariyasiga tadbiqlari o ‘ rganish, bu sohadagi dastlabki o ‘ zbek tilidagi ilmiy ma’lumotlarni to ‘ plash va bu sohani o’rganishni boshlagan yosh olimlarga sohaga kirish uchun fundamental ma’lumotlarni yetkazish hisoblanadi. Bitiruv malakaviy ishining predmeti: Evolyutsion algebralarning paydo bo ‘ lish tarixi, uning boshqa algebralardan farqi, uning xossalari va fanning turli sohalariga tadbiqlarini o ‘ rganish, shu paytgacha bu sohada to ‘ plangan ma’lumotlarni o ‘ zbek tilida o’quvchiga yetkazishdan iborat. Bitiruv malakaviy ishida qo ‘ llanilgan metodikaning tavsifi: Ishda chiziqli va abstrakt algebraning usullaridan, ilmiy tadqiqot ishlarini nazariy va amaliy jihatdan bog ‘ lashning tayanch usullaridan, hamda noassosiativ algebralarni o ‘ rganishning umumiy usullaridan foydalanilgan. Bitiruv malakaviy ishi mundarija, kirish, uchta bob, xulosa va adabiyotlar ro ‘ yxatidan iborat. Bitiruv malakaviy ishimda qo ‘ yilgan masala yuzasidan asosiy va yordamchi adabiyotlar o ‘ rganildi. Shuningdek, bu soha algebraning yangi va zamonaviy sohalaridan biri bo‘lganligi va bu yo ‘ nalishdagi dastlabki o ‘ zbek tilidagi fundamental ma’lumotlar to ‘ planganligi bilan ahamiyatlidir. 3

4

I.BOB. UMUMIY TUSHUNCHALAR. MAYDON VA VEKTOR FAZO TUSHUNCHALARI. ASSOSIATIV VA NOASSOSIATIV ALGEBRALAR. 1.1- §. GRUPPA, HALQA VA MAYDON Bizga bo‘sh bo‘lmagan A to‘plam va A × A dekart ko‘paytma berilgan bo‘lsin. A × A dekart ko‘paytmani A to‘plamga o‘tkazuvchi ∗ : A × A → A asklantirish berilgan bo‘lsa, u holda A to‘plamda binar amal aniqlangan deyiladi [2]. Ushbu (A, ∗ ) juftlikka esa algebraik sistema yoki gruppoid deb ataladi. Odatda (a, b) elementning bu akslantirishdagi qiymati a ∗ b, a · b yoki ab kabi belgilanadi. 1.1.1-misol. • Bizga biror A to‘plam berilgan bo‘lib, ushbu to‘plamdan olingan ixtiyoriy x va y elementlar uchun x ∗ y = x ko‘rinishda aniqlangan ∗ amali binar amal bo‘ladi. • N natural sonlar to‘plamida quyidagi amallar binar amal bo‘ladi: natural sonlarni qo‘shish, ko‘paytirish, ikki sonning maksimumi, minimumi, eng katta umumiy bo‘luvchisi va eng kichik umumiy karralisi. • Z butun sonlar to ‘ plamida qo ‘ shish (+) va ko ‘ paytirish (·) amallari binar amal bo’ladi. • [a, b] kesmada uzluksiz bo‘lgan barcha funksiyalar fazosi C[a, b] da ixtiyoriy f, g ∈ C [a, b] funksiyalar uchun (f ◦ g)(x) = f (g(x)) kabi aniqlangan funksiyalar kompozitsiyasi (superpozitsiya) deb ataluvchi amal binar amal bo‘ladi. 1.1.1-ta’rif . Agar (S, ∗ ) algebraik sistemada ixtiyoriy a, b, c ∈ S elementlar uchun assosiativlik xossasi, ya’ni (a ∗ b) ∗ c = a ∗ (b ∗ c) tenglik o‘rinli bo‘lsa, u holda (S, ∗ ) algebraik sistemaga yarim gruppa deyiladi. 1.1.2-misol . • (N, +), (N, ·), (Z, ·) algebraik sistemalar yarim gruppa bo‘ladi. • A to‘plamda olingan ixtiyoriy x, y elementlar uchun ∗ amali x ∗ y = x 5