logo

Mil.avv. V-IV asrlarda Yunoniston. Polis tiziming inqirozi

Yuklangan vaqt:

23.11.2024

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

2644.5556640625 KB
                    Mavzu:  Mil.avv. V-IV asrlarda Yunoniston. Polis tiziming inqirozi
                                               
                                                                  Reja
       Kirish
       Asosiy qism
       I.Bob. Mil.avv. V-IV asrlarda Yunoniston 
1.1.Polis tizimi nima.
1.2.   Afinada quldorlik demokratiyasi rivojlanishi .
       II.Bob. Pelaponnes urushi yillarida Yunoniston 
2.1. Peloponnes urushlari(mil. avv. 431 - 404 -yy).
2.2.  Polis tizimining inqirozi.
       Foydalanilgan adabyotlar ro`yxati 
       Xulosa    
1                                                        Kirish
          Miloddan   avvalgi   IV  asrning  birinchi   yarmida   qadimgi  Yunoniston   polislarida
ijtimoiy-iqtisodiy tanazzul jarayoni boshlandi. Peloponnes urushidan so‘ng qullarni
soni   ko‘paydi,   ularni   mehnati   bilan   hamma   sohalarda   foydalanishar   edi.   Bu   hol
hunarmandlarning,   kichik   yer   egalarini   ahvoliga   halokatli   ta‘sir   etgan.   Ma‘lum
qismi   qashshoqlanib,   lyumpen-proletariatga   aylanib,   sadaqa   hisobiga   yashaganlar.
Ular   quldorlik   jamiyatining   elementlari   orasida   eng   past   tabaqa   edilar.   Ishlab
chiqarish   mehnatiga   qullarning   ishi,   deb   nafratlanib   qarash   xuddi   ana   shu   davrda
keng rasm bo‘lgan. Ko‘p erlarni quldorlar yoki savdogarlar sotib olishgan, va erlar,
qullar va boshqa turdagi mol-mulklar qisman qaytadan taqsimlanib, ozgina kishilar
qo‘lida   to‘planib   qolgan.   Yunon   polislarisharoitida,   ayniqsa   katta   er-mulklarning
ayrim   shaxslar   qo‘lida  mavjud   bo‘lishi   mumkin  emas   edi.  Boy   quldor   plutokratlar
(ya‘ni o‘z boyligi bilan kuchlilar) ayni bir vaqtda ham sudho‘r, ham savdogar, ham
er   egasi   bo‘lganlar.   Amalda   ana   shular   iqtisodiy   jihatdan   taraqqiy   qilgan   yunon
polislarining   ichki   va   tashqi   siyosatiga   ta‘sir   ko‘rsatib   turganlar.   O‘tmishda
quldorlik   polisning   tayanchi   o‘rta   hol   fuqarolar   bo‘lib,   ular   polis   lashkarida
hamxizmat   qilganlar.   Miloddan   avvalgi   IV   asrdagi   demokratik   polislardagi   xalq
yig‘inlarida   qonunlar   va   qarorlar   boylar   hohishini   ko‘ndirardi,   oddiy   fuqarolar   esa
oladigan   sadaqa   hisobiga   o‘zlarini   talablarini   qabul   qildiraolmasdilar.   Miloddan
avvalgi  V  asrda   polislarda   shahar   xalq   lashkari   o‘z   ahamiyatini   yo‘qotgan,   chunki
o‘rta   va   mayda   mulkdorlar   qurol   yarog‘   sotib   olib   xalq   lashkari   safiga   borishga
mablag‘I bo‘lmagan.
          Miloddan   avvalgi   V   asrning   oxirlari   –   IV   asrning   boshlarida   Yunonistonda
yollanma   askarlarning   guruhlari   tez   fursatda   harbiy   kuchlarning   asosiy   turi   bo‘lib
qolgan.   Quldorlik   jamiyatining   rivojlanishi   sharoitida   kambag‘allashib   qolgan
omma uchun  og‘ir   ahvoldan qutulishning  birdan-bir  yo‘li  yollanma  askarlar  safiga
kirishdan   iborat   edi.   Yunonistonda   tajribali   askarlarning   maxsus   bozorlari   paydo
bo‘ladi.   Miloddan   avvalgiasrda   yollanma   askarlar   va   ularning   askarboshlari   yunon
polislarining   siyosiy   hayotida   katta   ahamiyatga   ega   bo‘ldilar.   Yollanma   askar
guruhlari   polislarda   hukmron   oligarxiyalarning   hokimiyatini   mustahkamlardilar.
Shu   oligarxlar   o‘zlaridan   kambag‘allashib   qolgan   demosning   noroziligini   bostirish
uchun harbiy kuchga muhtoj edilar. Yuqorida aytib o‘tilgan miloddan avvalgi VII-VI
asrlardagi «ilk» tiraniyalardan farq qilish uchun ilmiy adabiyotda odatda «keyingi»
yoki «kichik» tiriniyalarda deb ataladi. Ana shu tiranlar yunon polislarida xo‘jalikni
keng   va   chuqur   rivojlantirishga   sharoitlarni   cheklagan   edi.   Ichki   polisbozori
hamisha   cheklangan   edi.   Erkin   aholi   keng   qatlamlarining   xonavayron   bo‘lishi
ularning   xarid   qobiliyatini   pasaytiradi.   qullar   hech   narsa   sotib   olmagan,   boy   er
2 egalari   ham   o‘zini   xo‘jaligida   chiqarilgan   buyumlar   va   mahsulot   bilan   foydalanib,
mahalliy tovarlarni sotib olmaganlar. 
            Polislarning   tor   chegaralari   quldorlik   jamiyatining   iqtisodiy   jihatdan   yanada
rivojlantirishni   qiyinlashtirgan.   O‘sib   ketgan   qullik   hunarmandchiligi   ishlab
chiqargan   buyumlarni   sotishga   muxtoj   bo‘lgan.   Polislar   etarli   darajada   kuchli
bo‘lmagan.   Ijtimoiy   krizis   ustiga   polis   davlat   idoralarini   siyosiy   krizisi   kelib
qo‘shildi.     Miloddan avvalgi IV asrning birinchi yarmida umumyunon sharoiti ana
shundan iborat bo‘lib, bu sharoitni shahar-davlat (polis) doirasidagi yunon quldorligi
jamiyatining ijtimoiy-iqtisodiy krizisi deb tavsiflash mumkin. 
       Bu yahlit holdagi quldorlik tizimining krizisi emas edi. Inqirozni bartaraf, qilish
yo‘llarini qidirish maqschadida siyosiy arboblar, faylasuflar, notiqlar band bo‘ldilar.
Siyosiy arbob Isokrat  tantanali  nutq tarzida yozilgan «Panegiriki» siyosiytraktatida
yunonlarni  Kichik  Osiyoni   istilo  qilish,  talash   va  shu   tariqa  o‘z  ishlarini  to‘g‘irlab
olish   uchun   birlashishga   da‘vat   etgan.  Yunonlarning   o‘z   kuchlari   bilan   birlashish
imkoni   bo‘lmaganligi   tufayli   yunon   polislarini   Filipp   II-ga   bo‘ysundirish   tarafdori
bo‘ladi  va uning rahbarligi ostida Kichik Osiyoni  zabt etish fikrini  ilgari suradi. U
yunon aholisining boy tabaqalari manfaatini aks ettirgan. 1
1
 Jahon tarixidan o‘quv qo`llanma. Guliston.2018-yil. 36-39 betlar 
3 I.Bob. Mil.avv. V-IV asrlarda Yunoniston
Polis tizimi nima
Polis tizimining shakllanishi
        Arxaik   davr   (VIII   VIasrlar   Miloddan   avvalgi   Miloddan   avvalgi)   ijtimoiy
bo'lingan   jamiyat   vapolis   davlatining   shakllanish   bosqichi   bilan   belgilandi.   Bu
qadimgi   hayotning   ajralmas   xususiyatiga   aylangan   qadimgi   Shara,   Krit   va  Axey
Yunonistonning   davlat   tuzilmalari   shaklidan   mutlago   farq   giladigan   tubdan
boshqacha rivolanish yo'li edi. Siyosatning shakllanish davri taxminan yarim ming
yil   davom   etdi.   Uning   parchalanish   jarayoni   kam   vagt   talab   qilmadi.   Polis   tizimi
fenomeni   gadimgi   sivilizatsiyaning   uzoq   davom   etgan   rivojlanishining   natijasi
bo'lib,  uning   kelib  chiqishini   qadimgi   davrlarda   izlash   kerak,  ayniqsa,   kommunal
va   xususiy   xo'jaliklarning   samarali   o'zarota'siridan   iborat   bo'lgan   qishloq
jamoasining   rivojlanishi.   Polis   tizimini   shakllantirish   uchun   zarur
shartlar:Davomiylik   tamoyiliga   roya   qilish.   Qadimgi   Sharq   sivilizatsiyalaridan
farqli   o'laroq,   yunonlaro'tgan   davrlarning,   ayniqsa,   Krit-Miken   sivilizatsiyasining
boy   tarixiy   tajribasini   hisobgaolganlar.Temirni   qayta   ishlashning   mahorati
jamiyatni  ishlab chigarish munosabatlarining sifat  jihatidan yangi  bosqichiga olib
chiqish imkonini berdi. 
    Yana bardoshli temir asboblar yunonlarning moddiy imkoniyatlarini kengaytirdi,
bu esa tovar ishlab chiqarishni kengaytirish uchun sharoit yaratdi, bu iqtisodiy va
ijtimoiy   rivojlanishning   tez   sur'atlarini   belgiladi.Bolgon   yarim   orolining   tabiiy
sharoiti   murakkab   gidrotexnik   inshootlardan   foydalanmasdan   yugori   hosil   olish
imkonini   berdi.yugori   rentabellik   bilan   qul   mehnatini   g'ylangan   holda
ekspluatatsiya   gilish   asosida   qurilgan   shaxsiy   fermer   xo   jaliklarini   rivojlantirish
uchun   qulay   sharoitlar   yaratildiTinch   geosiyosiy   vaziyat.  Arxaik   davr   Gretsiyasi
tashqi   aralashuvsiz   rivojlangan.   Qadimgi   Sharqdagi   davlatlararo   harbiy
mojarolarImiloddan avvalgi ming vujudga kelayotgan antik sivilizatsiyaga siyosiy
va   madaniy   bosim   o'tkazishning   oldini   oldi.Buyuk   yunon   mustamlakasi,   bu   polis
fenomenining   rivojlanishi   va   uning   butun   dunyoga   tarqalishining   eng   muhim
omillaridan biriga aylandi. 
         Bu ijtimoiy keskinlikni  pasaytirish,  aholi  soni  va ular  yetishtirayotgan hudud
o'rtasidagi muvozanatni ta'minlashning samarali vositasi boldi. Siyosatning asosiy
xususiyatlariHar bir shahar-davlatning o'ziga xos xususiyatlari bor edi. Ammo, shu
4 bilan   birga,   ularning   barchasi   quidagi   o'shash   xususiyatlarga   ega   edi:Rivojlanish
rejasi.   Siyosat   yagona   markazga   ega   edi   -   yordam   darhol   davlatning   istalgan
qismiga   yuborilishi   mumkin   bo'lgan   joy.   Bozor,   ibodatxonalar,   yig'ilishlar   va
hunarmandchilik   ustaxonalari   o'kaziladigan   joy   bor   edi.   Barcha   shahar   aholi
punktlari dengiz girg'og'ida yoki girg'oqqa yaqin joyda joylashgan bo'lib, ular port
yoki portga ega edi. Shahar markazida mudofaa istehkomlari bo lishi mumkin edi.
Bu yerda aholining asosiy qismi yashagan.
          Rivojlangan savdo  aloqalari  va tovar  ayirboshlash polis  davlatining iqtisodiy
farovonligi uchunasosdir. Qishloqlar vino, moy, jun olib kelishgan, buning evaziga
asbob-uskunalar,   gazlamalar,   kiyim-kechak   sotib   olishgan.   Tovar   xo'jaligi   tez
boyitish va gishloqda keng ko lamli yer egaligi, shaharda hunarmandchilik ishlab
chigarishining   paydo   bo   lishi   uchun   imkoniyat   yaratdi.Siyosatning   ijtimoiy
tuzilishi   uch   tabaqadan   iborat   edi:   yer,   savdo   va   hunarmand   zodagonlar,   erkin
mayda   ishlab   chigaruvchilar   (hunarmandlar,   savdogarlar,   dehqonlar),   qullar   va
qaram   ishchilar.Mulkning   qarama-qarshi   tabiati,   bu   davlat   (siyosat)   va   xususiy
(individual)   kabi   shakllarning   birgalikda   mavjudligidan   iborat   edi.   Polis   er
fondining   taqsimlanishini   digqat   bilan   kuzatib,   erning   maksimal   miqdorini
belgiladi. U merosga rahbarlik gilgan, yer uchastkasiga egalik gilish va uni tasarruf
etish huquaini cheklagan, yerga egalik qilishning kafili sifatida yersiz fuqarolarga
zaxira fondidan yer uchastkalari ajratilgunga qadar ishlagan.
            Siyosat   fugarolari   va   fugaroligi   bolmaganlar   -   metika   va   qullar   o'rtasidagi
keskin   kontrast.   Rasmiy   ravishda   ular   polis   organizmining   hayotiga   kiritilmagan,
lekin   ular   aslida   uning   mavjudligini   ta'minlagan.   Demokratik,   respublika
boshgaruv   shakli   bo'lib,   u   fuqarolarning   siyosiy   hayotda   mutlago   teng   ishtirok
etishidan iborat edi. Ularning barchasi yer uchastkalariga ega bo'lib, bir-biriga teng
edi. Fuqaro va davlat o'rtasidagi to'g'ridan-to'g'ri bog'liqlik byurokratik apparatning
yo'qligiga   yoki   uning   polisda   minimal   majudligiga   olib   keldi.   Oliy   hokimiyat
ma'lum muddatga saylangan Kengash boshchiligidagi to'laqonli fuqarolarning xalq
yig iniga tegishli edi. Lavozimga qayta saylanishga yo'l qo'yilmadi.
       Siyosiy va harbiy tashkilotning mos kelishi. To'liq fugaro ham polisni himoya
qilgan   jangchi   edi.   Armiya   milliy   armiya   edi,   bu   erda   xizmat   gilish   burch   va
imtiyoz edi. 3 "O'rta sinf" ga yo naltirish. Siyosatning fuqarolik jamiyati heterojen
edi.   Tovar-pul   munosabatlarining   jadal   rivojlanishi   mulkning   tez   tabagalanishiga
va natijada turli ijtimoiy qatlamlar o'rtasidagi aloqalarning zaiflashishiga olib keldi.
Siyosat   fuqarolarning   birligini   saqlashga   harakat   qildi,   buning   uchun   bir   qator
chora-tadbirlarni   qo'lladi:   yersiz   fuqarolarga   yer   uchastkalarini   ajratish,   yerga
egalik   qilishning   maksimal   darajasini   joriy   etish,   bu   esa   er   fondining
5 dvoryanlarning tor doirasiga to'planishiga to'sqinlik qildi. Liturgiyalar jamiyatning
badavlat a'zolariga yuklangan.  2
2
 D.Uraqov. jahon tarixi.1 kitob. Toshkent. 2020-yil. 178-182 betlar 
6                        1.2.Afinada quldorlik demokratiyasi rivojlanishi
            Yunon   shahar-davlatlarining   raqobati   va   Afina   demokratiyasining   rivoji.
Yunonistonda fors bosqinini bartaraf qilish jarayonida kuchli ellinistik umumiylik
shakllandi.   Uchinchi   bosqinni   oldini   olishga   intilib,   ko'plab   yunon   polislari
urushda   harbiy   dengiz   kuchlari   jihatidan   alohida   o‘rin   egallagan   Afina
boshchiligidagi   ittifoqqa   birlashdilai.   Bu   ligadan   kelgan   daromadiar   natijasida
Afina   polisining   mavqei   yanada   ortadi,   jamiyatda   boshqaruv   ishlarida   qatnasha
oladigan erkaklai  soni  ko'paygan Oddiy fuqarolar  rivojlanib borayotgan shaharlar
aholisining   asosiy   qismiga   aylanib   bordi.   biroq   ular   boy   va   aslzodalarga   siyosiy
boshqaruvda   an   anaviv   monopol   boshqaruvni   qo'ilab-quwatlashlariga   halal
berardilar.   Haqiqatda   Afinaning   imperiya   korxonalari   Attikadagi   qullar   sonini
oshirdi   va   erkak   fuqarolari   orasida   tcnglik   o   sib   borsada.   ayollarning   mavqei
pastligicha qolaveTdi.
            Kserks   mag'lubiyatidan   keyingi   o‘n   yillar   mobaynida   Afina   shahri   asosiy
madaniy   markazga   aylandi.   Barcha   sayohatchilar   xudo   Dionis   sharafiga   qo
viladigan   tragcdiyalarni   ko'rishga   kelisliardi.   Afmaliklaming   dengizni   qo'riqlash
uchun   olingan   pullaming   bir   qismi   diniy   marosimlarm   nishonlash   va   Afina
tepaligidagi   Parfenon   kabi   ommaviy   inshoatlar   qurish   uchun   ishlatilar   edi.
Tragediyachilar   Esxil,   Fvripid   va   Sofokllaming   barchasi   Afinada   tug'iigan.
shuningdek   komik   dramaturg   Aristofan.   haykaltarosh   Fidiy   va   tarixchi   Fukiditlar
ham shular qatorida bo'lishgan.
              Mil.   aw.   V   asrlarda   Afina   Yunonistonning   yirik   savdo   va   qudratli
davlatlaridan   biriga   aylangan.   Yunon-Eron   uiushlari   va   Afina   ittifoqi   tashkil
topayotgan   bir   vaqtda   katta   o'zgarishlar   ro'y   berdi.   Solon   islohotlaiiga   ko'ra,
Afinaning barcha fuqarolari o'zlari mansub bo'lgan inulkiy tabaqaga ko'ra ma'lum
bir harbiy majburiyatlami ado etganlar
          Shuningdek   ular   ba'zi   huquqlaiga   liam   ega   bo'lganlai.   Islohotlardan   so"ng
kambag'al   qatlam   -   "fetlar"   Afina   siyosiy   pillapoyasining   eng   quvi   pog   onasiga
tushib   qoladilar.   Og‘ir   quiol   -   yarog'lai   sotib   olish   uchun   mablag   i   boiniaganligi
tufayli   ular   yordamchi   boimmalarda   xizmat   qilganlar.   Flot   Afina   dengiz
ittifoqining tayanchi boiganligi uchun fetlai siyosiy ahamiyati jihatidan asta-sekin
Afma demosining nisbatan yuqori darajasi - zevgitlar. qisman esa suvoriylar bilan
tenglashib.   mil.   avv.   V   asrda   Afina   qudratining   asosiy   tayanchi   boiib   qoldilar.
Yunon - Eron urushlari  davridayoq Afina demosini  mavqei  oshib. ular  hokimiyat
uchun kurashganlar.
        Afina  qishloqlarida,  asosan,  qishloq  demosining  vakillari  -  boimish  mayda  va
oitahol dehqonlar yashaganlai. Keyinchalik yirik yer  egalari paydo boia boshladi.
7 Shu bilan birga Afinada aristokratiya hukmronligi bilan oligarxiya ham rivojlandi.
Afina aristokratlari o‘z hukmronlik mavqeini yo'qota bordi. Yunon-Eron urushlari
tugashi   arafasida   aristokratik   va   demokratik   guruhlar   o'rtasida   siyosiy   kurash
boshlandi.
     Aristokratlar harbiy muvaffaqiyatlari tufayli Afina siyosatida ham vetakchilikka
intilganlar. Afinada ularga mashhur sarkarda Miltiadning o‘g‘li Kimon boshchilik
qilar,   ammo   aristokratlar   o'sha   davlatda   ishlab   chiqarishida   muhim   o'rin
tutmaganlar. Vaqt o tgam sayin ularnmg yer- mulki kamayib borgan. Ular aksariyat
demokrat kuchlarning Afinada yo'qligidan foydalanib, boy fuqarolar ko magi bilan
hokimiyatni vaqtincha kuchaytirishga erishdilar.
          Biroq   urush   harakatlari   tugab.   jangchi   va   dengizchilar   uraslidan   qaytib
kelganidan   so'ng,   Afmada   demos   qatlamining   faolligi   kuchaydi.   Endi
demokratiyaning   vazifasi   hokimiyatda   aristokratlarning   siyosiy   huquqlarini
zaiflashtirishdan iborat bo'ldi.
8 II. Pelaponnes urushi yillarida Yunoniston
2.1 Peloponnes urushlari(mil. avv. 431 - 404 -yy).
          Afina   va   Sparta   o‘rtasidagi   raqobat.   Afinada   qattiqqo'l   va   zo'ravon
Femistokldan o rniga domshmand va oliyjanob Kinion hokimiyat tepasiga keladi.
Kimon   va   Femistokl   har   bir   jabhada   bir-biriga   qarama-   qarshi   edi.   Ularning   biri
sekin bo'lganda biri tez bo lgan, biri manman bo lganda ikkinchisi  odobli bo'lgan
edi.
Kimon aqlli bo'lmagan lekin mohir lashkarboshi edi. U harbiy obrosi tufayli Sparta
bilan aloqalarni uzish va demokratiyaningrivojlantirish maaqsadida bo'lgan.
       O'z faoliyati davomida Afuia yig'inida Efialt boshchiligidagi koalitsiya u bilan
hisoblashishga   majbur   bo'ladi.   Shu   bilan   Kimon   katta   obro'   qozonishda   davom
etgan   Mil.   avv.   V   asming   70-yillarida   Kimon   boshchiligidagi   afinaliklar   Egey
dengizidagi   qator   orollarni   egallab   olishga   muvaffaq   bo   ldilar.   Afina   polisining
Delos ittifoqidagi mavqei yanada ortdi. Bu jarayon ikkinchi yirik polis-Sparta bilan
munosabatlami keskinlashtirdi. mil. aw. 464-yili Spartada kuchli zilzila ro‘y berdi.
Zilzila natijasida ko'plab uylar vayron bo'ladi va minglab odamlar qurbon bo ladi,
bundan   foydalangan   ilotlar   esa   qo'zg'oion   ko'taradilar.   Itom   tog'ida
mustahkamlanib   olgan   qo'zg'olonchilarni   bostirishga   kuchi   yetmagan   spartalikiar,
mil.   avv.   481   -   yilda   forslarga   qarshi   urush   davomida   tuzilgan   Ellin   lttifoqiga
kiradigan   shaharlardan   yordam   so'rashga   inajbur   bo   ldi.   Kimon   boshchiligidagi
aristokratlar   Afma   kengashini   Spartaga   yordam   berishga   ko'ndirdi.   Og'ir
qurollangan   qo'shin   (Goplitlar)   yetib   borgan   vaqtda   spartaliklar   qo'zg'olonni   o'z
kuchi   bilan   bostirishga   erishib,   afinaliklami   orqaga   qaytarib   yuboradilar.   Afina
demokratiyasi   vakillari   Efialt   boshchiligida   buni   o'zlariga   haqorat   deb   bilib.
Kimonga   qarshi   kurash   boshladilar.   Mamlakatda   ostrakizm   so'rovi   bilan   Kimon
amalidan avrilib, quvib vuborildi. Efialt islohotlari. Efialt Kimonga bosirn o'tkazib
undan   qutulgach.   bir   qancha   sezilarli   islohotlami   o'tkazishga   erishdi.   Biz   Efialt
islohotlari   to'g'risida   batafsil   ma'lumotga   ega   bo'lmasakda,   biroq   u   qadimgi   Oliy
sudning   mavqei   va   ta   sirini   tushirislim   maqsad   qilgandi   (   mil.   avv.   462   -   yilgi
qabul qilingan qonun buning isbotidir). 
    Ammo bu idoraning obro' - e tibori zo'r bo'lganligi bois Efialtning o'z maqsadiga
erisha   olishi   qiyin   kechadi.   dastlab   areopagga   qarshi   yetarlicha   dalillai   to   plagan
(Areopag - Afinaning oliy sud va hokimiyat organi). Keyinchalik Efialt islohotlar
o'tkazishga   muvaffaq   bo'lib,   areopagni   siyosiy   nazorat   imkoniyatidan   mahrum
qilib,   endi   u   faqat   sud   ishlarini   yuritish   bilan   cheklanadigan   bo'Idi.   Qolgan
ishlaming   barini   gelieya,   ya’m   hakamlar   sudi   ijro   etgan.Efialt   vafotidan   so'ng
Afina   demokratiyasi   zaiflashib   qoldi.   Aristokrat   va   dcmokratlar   o   rtasida   siyosiy
9 kurash   keskinlashdi.   Bu   vaajribali   siyosiy   arbob   Fukidid   aristokratiya   sinfi
yetakchisi, Perikl esa demokratiya sinfi yo'tboshchisiga aylandi.
        Perikl   Afina   demokratiyasi   ruhiyatiga   sodiq   edi,   siyosiy   kurashlarda   demos
manfaatlarini himoya qilgan qilgani uchun afmaliklar saylovlarda uni 180 qo‘llab-
quvvatlashadi.   Aslida,   undan   tashqari   yana   to‘qqizta   strateg   b   o   isa   ham   boshqa
generallar   uning   ra’yiga   qarshi   chiqishmagan.   Perikl   quldorlik   demokratiyasi
g‘oyalariga   sidqidildan   sodiq   edi.   U   Afma   demosining   turmushini   yaxshilash
to‘g‘risida   g‘amxo‘rlik   qilgan   va   uning   manfaati   yo‘lida   faoliyat   yuritgan.   Perikl
o‘z   hayotini   Afma   demokratiyasiga   bag‘ishlagan.   Uning   “Biz   oz   muddatda
yaratganlarimiz   qisqa   muddat   yashamasligi   kerak”   degan   iborasi   xalq   orasida
mashhur   edi.   Perikl   demosning   o‘rta   tabaqalariga   tayangan   va   Afma   kambag‘al
tabaqalarini   ish   bilan   ta’minlashga   intilgan.   U   shahar   aholisi   bilan   birga   yirik
qurilishlarda   ishtirok   etgan.   Perikl   xalq   yig‘iniga   tayanib,   15   yil   Afma   quldorlik
demokratiyasi hokimiyatini boshqardi. Afma demokratiyasi ko‘proq xalq yig‘iniga
tayanib   ish   ko‘rgan.   Bu   esa   Afma   siyosiy   barqarorligini   ta’minlashda   muhim   rol
o‘ynagan. 3
       Peloponnes urushi nafaqat bu ajoyib tarixiy davrning tugashini belgilab qo'ydi,
balki   uning   ishtirokchilari   tomonidan   tanqidiy   burilish   nuqtasi   sifatida   ko'rilgan.
Buyuk tarixchi Fukidid urush boshlanishi bilanoq o‘z asarini yozishga kirishganini
aytadi:   bu  urush   muhim   va  hozirgacha   sodir   bo'lganlarning  eng   diqqatga  sazovor
bo'lishini   oldindan  bilish.  Va   u  shunday   mulohaza   yuritdi,   chunki   har   ikki   tomon
ham hayotning eng yuqori cho'qqisida va to'liq jangovar shay holatda bo'lgan holda
qurol   oldi;   va   bundan   tashqari,   u   Yunonistonning   qolgan   shaharlari   urush
boshlanganidan   keyin   darhol   tomonlardan   biriga   qo'shilganligini   yoki   birinchi
imkoniyatda buni qilishni niyat qilganini ko'rdi. Va aslida, bu urush ellinlar va ba'zi
varvarlar   uchun   va,   aytish   mumkinki,   insoniyatning   ko'pchiligi   uchun   eng   katta
zarba bo'ldi [1] (Fukidid, Tarix I.1.1-2). 4
         Yunon shahar-davlatlarining gullashi davomiy bo‘lib chiqmadi. Bu yunon-fors
urushlaridagi   g‘alabalar   va   Peloponnes   urushlari   orasidagi   qisqa   mo‘tadillik   va
ko‘tarilish davri edi. Buning ustiga hatto o ‘sha davrda ham m o‘tadillik nisbiy edi,
ko‘tarilish   esa   qulash   tendensiyalariga   to‘la   edi.   Forslar   bilan   to‘qnashuvda
yunonlaming   ozod   fuqarolar   jamiyati   forslar   despotiyasidan   ustun   ekanligini
ishonch  bilan  isbotlab   berishdi.   Shu  bilan  birga  yunon-fors  urushlari   xo‘jalikning
kuchli   quldorlik   shakllarini   rivojlantirgan   holda   fuqaroviy   jamoalarda   ijtimoiy   va
egalik   manfaatlarini   o‘sishiga   yordam   bergan.   Shuningdek,   ular   umumiy
ozodlikning   qudratli   himoyachilari   bo‘lgan  Afina   va   Spartani   oldingi   qatorlarga
3
 F.Boynazarov. Qadimgi dunyo tarixi.Toshkent. 2004 yil.
4
  Фукидид.История Пелопонесской войны".1991
10 olib   chiqdi.   Qadimgi   Yunonistonda,   aslida   shahar   davlatlar   orasida   asosan   ikki
qarama-qarshi  kuch mavjud bo‘lgan. Bir tomonda Sparta Janubiy Yunonistonning
katta   qismlari   bo‘yicha   konservativ   polislami   birlashtirgan   holda   mil.   avv.   VI
asrdayoq   Peloponnes   ligasining   tashkilotchisiga   aylangan   edi.   Boshqa   tomonda
keyingi   yuz   yillikdagi   yirik   birlashma   -   Delos,   yoki   savdo   aloqalari   jihatida
umumiylashgan   dengizbo‘yi   va   orol   polislarining   katta   qismini   birlashtirgan   va
forslarga   qarshi   kurashda   o‘sha   kuchlami   birlashtirishni   ko‘zlagan  Afma   dengiz
ittifoqini   mavqei   ortib   borardi.   Peloponnes   ligasining   yadrosi   konservativ,   agrar
tipga   mansub   bo‘lgan,   asosan   savdo-iqtisodiy   aloqalarga   moslashgan   doriylar
jamoalari edi. Har jamoa o‘z sardorining tashabbusiga bo‘ysungan 181 holda ta’sir
doirasini   saqlab   qolish   va   kengaytirishga   intilgan   va   raqobatchi   guruhlar
muvaffaqiyatlarini   obdon   kuzatib   borgan.   Ikki   ittifoq   o‘rtasidagi   bu   raqobat-   o‘z
o‘rnida   mil.   avv   .   V   asrda   Yunoniston   jamiyatida   shunday   siyosiy   qarama-
qarshilikka   aylanganki,   u   umumiy   katta   ichki   mojaroni,   Peloponnes   urushi   (mil.
avv . 431-404-yy)ni keltirib chiqargan. Bunda birinchi o‘rinda, Afma tashabbuskor
tomon   sifatida   namoyon   bo‘ladi.   Tez   rivojlanib   borayotgan   iqtisodiyot   va   unga
asoslangan   ijtirnoiy   harakatlarga   bo‘lgan   ehtiyoj   afinaliklami   o‘z   ta’sir   doirasini,
hududini kengaytirishga, xom-ashyo va resurslarini ko‘paytirishga undagan. Afma
bilan   dengizda   raqobatini   olib   borgan   doriylaming   savdo   shaharlari,   eng   aw   alo,
Megara   va   Korinf,   shuningdek   butunlikni   saqlab   qolish   g‘amidagi   katta   yer
egalarining barchalari Spartaga murojaat qilishardi.
          O‘z   navbatida   Sparta   ham   Peloponnes   ligasida   siyosiy   yaxlitlikni   saqlab
qolishni  xohlardi. Afinaning  V asming 50-  yillarida Istma va 0 ‘rta Yunonistonda
o‘z   kuchini   o‘matishga   bo‘lgan   harakatlari   oxir   oqibat   uning   Sparta   bilan   qurolli
to‘qnashuviga olib keldi. Bu birinchi yoki kichik Peloponnes urushi nomini olgan
harbiy to‘qnashuvlar (mil. avv. 457-446-yy. ) o‘ziga xos kuchlarni sinash voqeasi
bo‘ldi.   U   ikki   tomonga   ham   muvaffaqiyat   keltirmadi;   shunchaki   navbatdagi
urushga tayyorgarlik vazifasini o‘tovchi qisqa vaqt bo‘lgan “Olttiz yillik” tinchlik
sulhi   bilan   tugadi.   Urushning   sababi   Afma   va   Sparta   o‘rtasida   Yunonistonda
gegemonlik   qilish   uchun   olib   borilgan   kurash   hisoblanadi.   Shuningdek,   boshqa
tomondan   Korinf   va   Megara   o‘rtasidagi   savdo   raqobatlari   dastlabki   mojarolami
keltirib   chiqargan   edi.   mil.   avv.   433-   yilda   Kerkira   va   materik   orasidagi   havzada
kerkiraliklar   va   korinfliklar   o‘rtasida   jang   bo‘lganda   Afma   floti   unga   aralashib
kerkiraliklami   mag‘lubiyatdan   saqlab   qoladi.   Shunday   qilib   Korinf   va   Kerkira
o‘rtasidagi   tortishuv  Afma   va   Korinfning   bir-biriga   qarshi   qurollanishiga   sabab
bo‘lgan. Bu orada Xalkidika yarimorolidagi Potideya tufayli ikkinchi mojaro kelib
chiqdi.   Korinfliklar   tomonidan   asos   solingan   Potideya   Afma   dengiz   ittifoqi
tarkibiga   kirgan.   mil.   avv.   430-yillarda   afinaliklar   tomonidan   ittifoq   to‘lovi
11 summasining   oshirilishi   va   Xalkidika   shaharlari   ustidan   qattiqroq   nazoratning   o
‘matilishi   potideyaliklaming   Peloponnes   ittifoqiga   yaqinlashish   yo‘llarini
qidirishigaolib   keldi.   Mil.   aw   .   433-yilda  Afmadan   ochiqchasiga   ajralib   chiqqan
Potideya   yordam   so‘rab   Korinf   va   182   Peloponnes   ligasiga   murojaat   qildi.
Peloponnesdan Potideyaga ikki ming ko‘ngillidan iborat otryad yetib keldi.
     Afinaliklar   o‘z   o‘rnida   mil.   avv.   432-yilning   bahorida   qo‘zg‘olon   qilayotgan
shaharga   yirik   harbiy   qo‘shin   yubordi.   Nihoyat,   uchinchi   falokat   ham   qo‘shildi:
afmaliklar Megara ustiga yurish qilishdi. Afmaliklar Megaraga Peloponnes ittifoqi
bilan   aloqalami   uzishni   talab   qilib,   bosim   o‘tkaza   boshlaydi.   Bu   bosim   hech
qanday   natija   bermagach   esa   megaraliklarga   Afina   portlari   va   Afina   ittifoqi
shaharlariga   kirish   va   savdo   qilish   taqiqlab   qo‘yildi.   Potideya   va   Megaraning
Peloponnes   ittifoqidan   ulami   qoilab-quwatlashini   so‘rashi   va   korinfliklaming
afinaliklarga   qarshi   darhol   chora   ko‘rilishini   talab   qilishi   Spartaning   hal   qiluvchi
qadamni   tashlash   istagini   uyg‘otdi.   Mil.   avv.   432-yiining   kuzida   spartaliklar   xalq
yig‘ini   afmaliklami   “0   ‘ttiz   yillik”   tinchlikni   buzganlikda   aybdor   deb   qaror
chiqardi. Birozdan so‘ng Afinaga qarshi urush boshlashga qaror qilgan Peloponnes
ittifoqi a’zolarining Spartada yig‘ini bo‘lib o‘tdi. Yilning kech payti bo‘lgani uchun
umsh   darrov   boshlanmadi-tomonlar   qishni   kuchlami   to‘plash   va   ikki   tomonlama
diplomatik hujjatlami tayyorlashga sarflashdi. Spartaliklar Potideya qamalini bekor
qilish,   Eginaga   avtonomiya   berish,   megaraliklar   haqidagi   qaromi   bekor   qilish   va
nihoyat,   Afma   qo‘li   ostidagi   barcha   yunon   shaharlariga   ozodlik   berish   kabi
talablami qo‘yadi. Biroq u bilan birga Spartaning boshqa talablari ham rad qilindi.
Afinaning   yon   bosmasligi   undagi   ichki   vaziyat   bilan   izohlanadi.   V   asming   30-
yillaming oxiriga kelib Afinaadagi siyosiy vaziyat keskinlasha boshladi. Oxirgi 10
yil   davomida   mamlakat   boshqaruv   kemasini   mutlaq   o‘zi   boshqarib   kelayotgan
Periklning   holati   kuchsizlandi.   Periklning   avtoritar   pozitsiyasi   turli
qatlamlaroligarx   va   demokratlar   muxolifati   asta   kuchayib   borayotgan   guruhlar
orasida norozilikni keltirib chiqargan edi. Urush arafasida Afma piyoda qo'shinlari
30 mingdan ortiq edi. Ulardan 13 mingtasi goplitlar, 1200 tasi otliqlar, 16 mingtasi
gamizon jangchilari bo‘lgan. Flot 300 ta suzishga tayyor turgan trieralar va ularga
qo‘shilishi   kerak   bo‘lgan   ittifoqdosh   xioslik,   lesboslik   va   kerkiraliklar
eskadralaridan   iborat   edi.  Afma   dushmanlarining   kuch   va   imkoniyatlari   nisbatan
ishonchsizroq ko‘rinardi. To‘g‘ri, Peloponnes ittifoqi piyodalar qo‘shinini 60 ming
kishiga chiqarishi mumkin edi. Biroq peloponnesliklar floti afinaliklamikidan ikki,
uch marta kam edi.
      Agrar   polislarning   moliyaviy   imkoniyatlari   afinaliklamiki   bilan   183   hatto
tenglasha   olmasdi.  Peloponnesliklar  Attika  ustiga   hujum   qilishni   rejalashtirar  edi.
Ular   odamlar  urushga   jalb  qilinishi   mumkin  bo'lgan   qishloq  xo‘jaligi  hududlarini
12 yakson   qilib,   birinchi   jangdayoq   urushni   yutib   chiqmoqchi   bo‘ldilar.   Periklning
rejasi   quruqlikda   Afinaning   o‘zini   va   boshqa   qal’alami   himoya   qilish   bilan
cheklanish, faol operatsiyalami esa dengizda olib borishdan iborat edi. Peloponnes
qirg‘oqlarini qurshab olib, qo‘shinlami kiritib va tobe aholida qo‘zg‘olon uyg‘otish
bilan   afmaliklar   o‘z   dushmanlari   davlatining   qulashi   va   yakson   bo‘lishiga   umid
qilishadi.
13              Arxidam urushi va mustahkam bo‘lmagan  у arashuv. mil. avv. 431-yilning
bahoriga kelib tomonlar tayyorgarlikni tugatishdi. Urush harakatlari fivaliklaming
Afinaga   ittifoqdosh   bo‘lgan   beotiylar   shahri   Plateyaga   kutilmagan   hujumi   bilan
boshlandi,   lekin   fivaliklar   otryadi   tor-mor   etildi.   Asirga   olingan   jangchilar   qatl
14 etildi.   Ular   orasida   k.o‘zga   ko‘ringan   fivalik   aristokratlar   ham   bor   edi.   Javob
tariqasida   katta   Peloponnes   qo‘shinlari   yoz   oyi   boshida   Attika   hududiga   kirib
bordi. Peloponnesliklarga spartalik hukmdor Arxidam qo‘mondonlik qildi. Shuning
uchun ham Peloponnes urushiarining butun birinchi davrini mil. avv. 421-yilgacha
Arxidam   urushi   deb   atashadi.   Dushmanlaming   hujumi   qishloq   aholisini   shaharga
ko‘chib,   uning   devorlaridan   panoh   topishga   majbur   qildi.   Ammo,   Perikl
dushmanning ustun qo'shinlari bilan ochiqdan-ochiq jangga kirish tavakkal ekanini
anglab   turardi   va   shuning   uchun   yurtdoshlarini   bunday   to‘qnashuvdan   saqlab
qolishni uddaladi. Attikaning shimoliy qismini bo‘m-bo‘sh qilgach, Arxidam tezda
o‘z   qo‘shinini   Peloponnesga   qaytarib   olib   ketdi,   afmaliklar   esa   jonli   kuchlarini
saqlab   qolishdi.   Bu   orada   Afinaning   floti   Peloponnes   bo‘ylab   tekshiruv,   reyd
o‘tkazib   ulgurgandi.   Afmaliklar   qirg‘oqbo‘yi   hududlarini   bo‘shatib,   ulami
o‘zlarining   Kefalleniy   orollari   itiifoqiga   birlashtirishdi   hamda   Korinfning   bir
koloniyasini   ham   qo‘lga   kiritishdi.   Undan   tashqari,   afmaliklar   ikkita   qaqshatqich
operatsiyani amalga oshirishdi: Eginadan spartaliklarni qo‘llab-quvvatlagani uchun
mahalliy   aholi   quvg‘in   qilindi   va   u   yerga   Afma   koloniyalari   joylashtirildi,   yil
oxiriga   borib   esa   Megaraga   yurish   qilindi.   Mil.   avv.   430-yilda   peloponnesliklar
Attikaga   takror   yurish   qildi;   bu   safar   Arxidam   ancha   ichkariga   kirib   bordi   va
mamlakatda deyarli bir yarim oy qolib ketdi. Dushmanlar yana ekinlami yo‘q qilib,
Afina   dehqonlarining   uylarini   yoqib   yuborishardi.   Qishloq   xo‘jaligi   184
hududlarining   vayron   etilishi   afinaliklar   uchun   og'ir   zarba   bo‘ldi,   ammo   undan
ham   yomoni   shundaki,   Pirey   bandargohi,   so‘ngra   Afinaning   o‘zida   ham   vabo
tarqaldi.   Uncha   katta   hududga   ega   bo‘lmagan   va   oddiy   gigiena   shart-sharoitlari
mavjud   bo‘lmagan   bu   shaharda   200   minggacha   odam   to‘plangar.   edi.   Epidemiya
aql   bovar   qilmas   darajada.   tez   tarqalib   borardi.   Fukididning   guvohlik   berishicha,
jang salohiyatiga ega bo‘lgan armiyaning to‘rtdan bir qismi halok bo‘ldi. Bundan
tashqari  Afma   xalqining   ma’naviy   ahvoli   og‘irlashib,   ishonchsizlik   kayfiyati   avj
olib borardi. 0 ‘sha vaqtning o‘zidayoq Perikl floti yordamida Peloponnes atrofida
yana   reyd   o‘tkazdi,   biroq   shimoliy   va   sharqiy   sohildagi   bir   nechta   punktlarning
vayron   etilishidan   boshqa   natijaga   erishilmadi.   Keyin   flot   va   qo‘shin   Xalkidika
qirg'oqlariga   yo‘naltirildi,   lekin   bu   yerda   afmaliklaming   harakatlari   epidemiya
tufayli   mutlaq   cheklangan   edi.   Kasallik   yangi   qo‘shilgan   jangchilaming   uchdan
birini nobud qildi va mil. avv. 432- yildan beri Potideyani qamal qilib kelayotgan
Afina qo‘shinlariga o‘tdi. Bu hamma muvaffaqiyatsizliklar natijasida Perikl siyosiy
jihatdan quladi. 
        Mil.  avv  .  430-yilning  yozida  navbatdagi  mehnat  yili  uchun  strateglar  tanlash
saylovida oxirgi 15 yil ichida birinchi bo‘lib u Afmadagi eng muhim bu lavozimga
saylanmadi. Ammo Periklning chetlatilishi Afinada siyosiy oqimning o‘zgarishiga
15 olib bormadi. Sparta bilan muzokaralar olib borish haqidagi taklif va urinishlar tez
orada   qoldirildi:   ikkala   tomon   ham   yon   bosishni   xohlamasdi,   urush   davom   etdi.
Mil.  aw  .  430/29-yilning  qishida  afinaliklar  holati  biroz  yaxshilandi:   ular  nihoyat
Potideyani   qo‘lga   kiritishdi;   Afina   floti   Korinf   ko‘rfaziga   kirib   borib,   Korinfni
qamal qila boshladi. Afinada siyosiy vaziyat biroz yengillashadi. Perikldan ayblari
olib   tashlanib,   u   yana   strateg   etib   tanlandi.   Lekin   bu   mashhur   afinalik
siyosatchining   so‘nggi   zafari   edi:   mil.   avv.   429-yilning   kuzida   uning   o‘zi
shafqatsiz kasallikning qurboni bo‘ldi. Perikldan so‘ng Xalq yiginida Kleon ancha
ko‘zga   ko‘ringan   edi,   lekin   u   shunchaki   demagog(balandparvoz   so‘zlar,   va’dalar
bilangina  cheklanadigan   siyosiy   arbob)   edi;   harbiy  ishlarga   esa   Perikl   davrasidan
bo‘lgan   Nikiy   ismli   aslzoda   strateg   boshchilik   qilardi.   Tashabbuskor   sardoming
yo‘qligi   darrov   sezildi:   mil.   avv   429-yilda   afinaliklar   bironta   ham   faol   harbiy
yurishlami   amalga   oshirishmadi.   Ammo   dushman   tomon   dadil   harakat   qilardi:
peloponnesliklar   Plateyani   qamal   qilishni   boshlab   g‘arb   tomonga   ikkita:
quruqlikda — Akarnaniyaga, dengizda esa - Navpaktdagi Afma 185 flotiga qarshi
hujum uyushtirishadi. 
     To‘g‘ri, ikkala harakat ham omadsizlik bilan tugadi, biroq peloponnesliklaming
dengizda ancha faol ekanligi namoyon bo‘ldi. Mil. avv . 428-yil afmaliklar uchun
og‘ir   sinovlar   yili   bo‘ldi.   Spartaliklar   yana   Attikaga   hujum   qilishdi   va   deyarli
darhol   shu   voqeadan   keyin   muhim   orol   Lesbosda   qo‘zg‘olon   ko‘tarildi.   Bu
orolning   ajralib   chiqishi   Afinaning   Egey   dengizini   shimoli-sharqiy   qismida
hukmronligini   xavf   ostida   qoldirardi.   Afma   xalq   yig‘inida   bosh   ko‘targan
lesbosliklar   harakati   bostirildi.   Lesbos   shaharlari   (sodiq   qolgan   Metimnadan
tashqari)   o‘z   avtonomiyasi   va   flotidan   mahrum   qilindi,   qatl   hukmi   faqatgina
qo‘zg‘olonning   eng   faol   ming   nafar   ishtirokchilariga   berildi.   Lesbos   yerlarining
sezilarli   qismi   esa   2700   ta   Afma   kolonistlariga   bo‘lib   berildi.   Lesbos   va
Kerkiradagi   voqealar   Afma   himoyasining   kuchsiz   tomonini   ko‘rsatib   qo‘ydi.
Separatchilik   harakatlari   va   davlat   qulashining   ehtimoli   kuchayib   borar   edi.
Afmaliklar o‘z manfaatlari yoMida olib borgan urush ittifoqchilaming noroziligini
keltirib   chiqardi,   xolos.   Shu   bilan   birga,   Afinaning   hatti-xarakatlari   ittifoqdosh
shaharlarda noroziliklami keltirib chiqardi. Natijada Peloponnes urushlari xususiy
jangovar   to'qnashuvdan   ko‘ra   ko‘proq   butun-yunon   ijtimoiy-siyosiy   nizosiga
aylanib   borar   edi.   Mil.   avv   .   427-yilning   kuzida   strateg   Laxet   20   ta   kema   bilan
Sitsiliyaga   suzib   ketdi.   U   ulkan   ulkan   zafarlar   quchdi.   Shu   tariqa   Messapa
afmaliklar   tomoniga   o‘tdi.   Mil.   avv   .   426-yilda   muvafaqqiyatdan   ruhlangan
afmaliklar spartaliklami muzokaralar boshlashga urinishini rad etganlaridan so‘ng
mil.avv.   425-yilda   spartaliklar   5-   marta   Attikaga   hujum   qilishdi.   Bu   orada
16 afmaliklar   Sitsiliyaga   40   ta   kemadan   iborat   yangi   eskadrani   yuborishdi.
Ekspeditsiyaga bosh etib mohir strateg Demosfen tayinlandi. 
        U   dushmanga   sezdirmasdan   Messeniyaning   g‘arbiy   sohilidagi   Pilos
bandargohiga tushdi va u yerda uncha katta bo‘lmagan otryad bilan qolib himoya
qo‘rg‘oni   qura   boshladi.   Afmaliklaming   Messeniyaga   -doimo   ilotlaming   bosh
ko‘tarishiga tayyor bo‘lgan 
mamalakatga   o‘mashib   olishi   spartaliklami  Attikaga   yurishini   darrov   to‘xtatishga
majbur etdi. 
          Demosfenni   tashqi   dunyodan   uzib   qo‘yish   maqsadida   spartaliklar   Pilos
bandargohiga boradigan yo‘lni to‘sib qo‘yadigan Sfakteriya orollarini egallashadi.
Shu   vaqtda   Sitsiliyaga   yuborilgan  Afma   floti   yetib   keldi.  Afinaliklar   Peloponnes
eskadrasini   yakson   qildi   va   spartaliklaming   Sfakteriyadagi   gamizonini
qamalgaoldi.. Spartaliklar 186 tinchlik muzokaralarini olib borishni taklif qilishdi.
Nikiyning   guruhi,   aftidan,   bu   taklifni   qabil   qilishga   moyil   edi,   lekin   Kleonning
17 partiyasi bunga rozilik bermadi. Mil. avv . 424-yilda afmaliklaming yangi hujumi
bilan boshlandi: Nikiy Lakon sohillari yaqinida joylashgan Kifer orollarini qo‘lga
kiritdi, boshqa strateglar esa megaralik demokratlar bilan til biriktirib Megaraning
bandargohi  Piseyani   qo‘lga  kiritishadi.  Bu  Afma   zafarlarining  eng  yuqori  nuqtasi
edi,   biroq   g‘alabadan   mast   bo'lgan   Megaradagi   afmaliklar   shunday   natijaga
Beotiyada   ham   erishmoqchi   bo'ladilar.   Afma   qo‘shinlarining   Beotiyadagi
harakatlari muvaffaqiyatsizlikka uchraydi. 
      O'sha   vaqtda  afmaliklar  uchun   shimoldagi   vaziyat  keskinlashdi.  Yosh   spartalik
qo‘mondon   Brasid   ajoyib   g‘oyani   ilgari   surdi.   U   Frakiyada   yangi   front   ochish,
Afmadan   norozi   ittifoqchilami   o‘z   tomoniga   og'dirib   shu   yo‘l   bilan   Afinaga
qaqshatqich   zarba   berish   rejasini   tuzadi.   Brasid   ilotlar   va   yollanma   jangchilardan
uncha katta bo'lmagan otryad tuzib, Xalkikka yetib keldi. Makedoniyalik hukmdor
Perdikka   darhol   Sparta   tomonga   o'tdi.   Brasid   Afinaning   shimoldagi
hukmronligining   poydevori   bo'lgan   Amfiopol   shahrini   qo'lga   kiritdi.
Afmaliklaming   Beotiya   va   Frakiyadagi   mag'lubiyatlariga   yana   bittasi   qo'shildi:
afinaliklaming faolligidan qo'rqqan Sitsiliyadagi yunon shaharlari ichki urushlami
to'xtatish haqida kelishib olishdi  va Afina floti oldiga kelgan joyiga qaytib ketish
shartini   ko'ndalang   qo'ydi.   Bu   ketma-ket   muvaffaqiyatsizliklar   harbiy   partiyaning
obro'sini zaiflashtirib qo'ydi. Sparta bilan tinchlik haqida muzokaralar boshlanadi.
Yil   tugashi   bilan   Kleon   umsh   harakatlarini   qayta   tiklab,   uning   o'zi   shimolga
yurishga   boshchilik   qildi   va   qisqa   muddat   ichida   boy   berilgan   punktlar   ustidan
Afma nazoratini qaytardi. Lekin Amfipolga ketishda Kleonni Brasid qarshi oldi va
Kleon mag'lub bo'ldi. Afina mag'lubiyatga uchradi Kleonning o'zi esa jangda halok
bo'ldi.
     Spartaliklar kam talofot ko'rishdi, lekin nobud bo'lganlar ichida Brasidning o'zi
ham  bor  edi  (  mil. avv  .  422-   yil).  Jang  qilayotgan ikkala  tomonning sardorlarini
bir vaqtdagi o'limi yana tinchlik muzokaralari uchun yo'l ochadi. Ikki tomon ham
10 yillik urush davomida bir-birini yengish mumkin emasligiga ishonch hosil qildi.
Afinada moliyaviy va odam resurslari sarflanib bo'lgan edi. So'nggi mag'lubiyatlar
dengiz   qo'shinlarini   ancha   kuchsizlantirib,   g'alabaga   bo'lgan   ishonchini   so'ndirdi.
Spartaning   ham   og'irlashdi.   187   Bunday   sharoitda   mil.   avv.   421-yil   bahorida
Sparta   va  Afma   tinchlikka   erishdi.  Tomonlar   urushdan   aw   algi   vaziyatga   qaytib,
afinaliklar   Pilos   va   Kiferani,   spartaliklar-Amfipolni   qaytarib   berishga   kelishib
oldilar.   Afinadan   ajralib   chiqqan   Xalkidika   shaharlari   o‘z   mustaqilligini   saqlab
qoldilar,   ammo   afinaliklarga   dastlab   belgilangan   hisobda   o‘lpon   to‘lab   turish
majburiyati   belgilandi.   Barcha   asirlar   kelishilgan   holda   almashildi.   Bu   tinchlik
tantanali ravishda 50 yilga qabul qilindi. Bu kelishuv uning afmalik tashabbuskori
Nikiy   sharafiga   “Nikiy   sulhi”   deb   ataldi.   Mil.   avv.   421-yilda   tuzilgan   kelishuv
18 unchalik   mustahkam   bo‘lmagan   yarashuv   edi.   Sulhni   tuzgan   ikki   davlat   uning
shartlarini   bajarishga   unchalik   shoshilmadilar.   Sparta   Amfipolning   Afinaga
qaytarib berilishini  ta’minlamadi  (ular  shunchaki  o‘z qo‘shinlarini  shahardan olib
chiqib ketdilar, biroq shahar mustaqilligini saqlab qolgan edi), afinaliklar ham o ‘z
o‘mida   Pilos   va   Kiferani   qaytarishga   shoshilmadilar.   Na   Potideya   va   Kerkira,
shuningdek,  Afma   qo‘li   ostida   qolib   ketganiga   sira   ko‘nika   olmagan   Korinf,   na
Xalkidika shaharlari Nikiy tinchlik sulhini tan olmadilar. Bu orada Afinada tinchlik
tarafdori bo‘lgan partiyaning xursandchiligi uzoqqa cho‘zilmadi. Periklning jiyani
bo‘lgan Alkiviad urush tarafdori edi. 
        Mil.   avv   .   420-yilda  Alkiviad   birinchi   strateg   etib   tayinlandi   va   o‘shandan
boshlab o‘z davlatining siyosatiga ta’sir ko'rsatib, uni urush tomon yaqinlashtirdi.
Afinada   urush   kayfiyatiga   qaytayotganligini   uning   mil.   aw   .   420-yilda   Argos,
Mantineya   va   Elida   bilan   ittifoqqa   kirishi   guvohlik   beradi.   Natijada   Korinf
Spartaga   qarshi   ittifoqdan   chiqib,   u   bilan   yaqinlashib   oldi.   Mil.   avv.   419-yilda
Afma   va  Argos   Epidavrga   qarshi   urush   harakatlarini   boshlab   yubordi.   Epidavrga
spartaliklar   yordamga   kelishdi,   mil.   aw   .   418-yilda   esa   vaziyat   Sparta   va  Afma
yordam   berayotgan   o‘sha   Peloponnes   ittifoqi   o‘rtasida   ochiq   urush   bo‘lishigacha
yetib bordi. Nikiyning noto‘g‘ri harakatlari va qaror qabul qila olmaslik qobiliyati
tufayli   Afina   yomon   ahvolda   edi.   Sparta   Mantineya   yaqinidagi   jangda
dushmanlarini yer bilan yakson qildi va butun Peloponnesda o‘z gegemonligini o
‘rnatdi. Bu Afinada siyosiy inqirozga olib keldi: Giperbolning tashabbusiga ko‘ra
demokratiya   siyosiy   arboblarni   ostrasizmga   (qadimgi   Yunonistonda   sodiq
boMmagan   fuqarolami   quvg‘in   qilish)   hukm   qildi.   Keyingi   yillarda  Afinada   hal
qiluvchi   rolni   Nikiy   va   Alkiviad   o‘ynadi.Mil.   avv.   415-yilda   bir   nechta   tashqi
siyosiy zafarlardan keyin Sitsiliyaga ajoyib ekspeditsiyani uyushtirishga kelishildi.
        Afina   harbiy   harakatlarni   qayta   boshlashni   boshladi.   Afina   dengiz   ligasining
ulkan   imkoniyatlariga   ega   bo'lib,   ular   miloddan   avvalgi   415   yilga   kelib.   e.
moliyani tiklashga, g'aznani  zarur mablag'lar  bilan to'ldirishga, birinchi navbatda,
foroslarni   ko'paytirishga   muvaffaq   bo'ldilar,   yangi   flot   va   hoplit   otryadlarini
jihozladilar va o'zlarini urushni davom ettirishga etarlicha tayyor deb hisobladilar.
G'arbiy   yo'nalish   yana   asosiy   strategik   yo'nalish   sifatida   tanlandi   va   bu   bejiz
emasdek   tuyuldi.   Axir,   Afinaning   Egey   havzasidagi   pozitsiyalari   hali   ham
hukmron   edi   va   Sparta   ularni   buzishni   xayoliga   ham   keltirmadi.   Ammo   G'arbda
vaziyat   qiyin   edi.   Arxidamus   urushi   paytida   Afina   Gretsiyaning   g'arbiy
hududlarida   bir   qator   mustahkamlangan   nuqtalarni   yaratdi:   Cythera,   Pylos,
Nafpaktos,   Cephallia   va   Zakinthos.   Kerkira   Afinaga   butun   dengiz   yo'li   bo'ylab
Magna Gretsiyaga kuchli mavqeni taqdim etdi. Miloddan avvalgi 421 yilgi tinchlik
shartnomasiga zid. e. Afina hech qachon Sitera va Pilosni  Spartaga qaytarmagan.
19 Shu bilan birga, Afina Sparta va Korinf o'rtasida Nikiya sulhini tuzish bilan bog'liq
kelishmovchiliklardan   foydalanishga   umid   qildi   (Korinf,   shuningdek,   Boeotiya
tinchlik   o'rnatilishiga   keskin   e'tiroz   bildirdi   va   Spartadan   noroziligini   aniq
ko'rsatdi.   ),   Sparta   Sitsiliya  ishlariga   aralashmaydi   degan   umidda.  Janubiy   Italiya
va   Sitsiliyada   o'z   hukmronligini   o'rnatish   bo'yicha   uzoq   yillik   rejani   amalga
oshirish   uchun   etarlicha   qulay   bo'lgan   vaqtni   hisobga   olgan   holda,   Afina
Sitsiliyaga qo'nish uchun ulkan flot va kuchli armiya tayyorlay boshladi (miloddan
avvalgi   415   yil).   Hammasi   bo'lib,   Sitsiliya   kampaniyasi   415-413   edi.   Miloddan
avvalgi.   200   dan   ortiq   trirema,   10   ming   goplit   va   28   ming   yengil   qurollangan
askarlar va eshkakchilar qatnashdilar.  5
     Mil. avv. 416-yilda Sitsiliyaning kichik bir shahri Egesta o ‘z qo‘shnisi, qudratli
Sirakuza   qo‘llab-quvvatlab   turgan,   doriylarning   Selinuntiga   qarshi   kurashda
Afinadan   yordam   so‘raydi.   Afma   savdogarlarini   Sitsiliyaning   hosildor   yerlari
o‘ziga jalb qilgan bo‘lsa, dengizchi va eshkakchilami uzoq sayohat o‘ziga tortardi.
Xalq yig‘ini katta flot va qo‘shin yuborishga qaror qildi. Tashqaridan qaraganda bu
Egestaga   ko‘rsatiladigan   yordam   edi,   aslida   esa   ular   Sirakuzaga   qarshi   kurashib,
butun Sitsiliyani egallab olishmoqchi edi. Bu ekspeditsiya uchta strateg - Alkiviad,
Nikiy   va   Lamaxga   bo'lib   berilgan   edi.   Mil.   avv.   415-yilning   bahoriga   kelib
hammasi tayyor bo‘ldi va 6 mingdan ortiqroq jangchi joylashtirilgan ulkan armada
urushga   shay   holatda   Pirey   portida   jamlandi.   Ammo   suzib   ketish   oldidan
boshlangan   barcha   harakatlarga   soya   solgan   noxushlik   sodir   bo‘ldi.   Bir   kechada
Afinada qandaydir bezorilar hamma gerrnlami - savdo va sayohat  xudosi Germes
tasvirlangan   tosh   ustunlami   buzib   ketishadi.   Ammo,   bu   voqea   ko‘pchilik
tomonidan   shunchaki   bir   necha   ichib   olgan   yoshlaming   bezoriligi   emas,   balki
fitnachilaming   demokratiyaga   qilgan   tahdid   da’vati   sifatida   qabul   qilindi.   Bunda
Alkiviad shubha ostiga olindi. 0 ‘z navbatida Sitsiliyada afinaliklami yaxshi kutib
olishmadi:   Naksos   darvozalarini   cchdi,   lekin   Katanga   kuch   bilan   kirishga   to‘g‘ri
keldi.   Bu   ikki   shaharda   o‘mashib   olgach   afinaliklar   Sitsiliya   qirg‘oqlaridan
ichkariga   suzishdi.   Afinaliklaming   asl   maqsadi   ko‘pgina   sitsiliyaliklarga   ayon
bo‘lib   bo‘lgan   edi.   Bu   orada  Afinada   “muqaddas   marosim”   tergov   ishlari   davom
etardi.   Alkiviadga   qarshi   ish   ochildi   va   uni   Afma   sudiga   olib   kelish   uchun
Sitsiliyaga  maxsus  kema  yuborildi. Alkiviad kelganlar   bilan yo‘lga  tushdi,  ammo
yo‘lda   kemadan   qochib,   qirg‘oqqa   yashirinishga   muvaffaq   bo‘ldi.   U   suddan
qochganligi bilan o‘z aybini isbotladi. Afinada uni o ‘limga hukm qilishdi, ismini
la’natlab,   mulkini   musodara   qilishdi.   Bu   esa   voqealar   rivojiga   o‘z   ta’sirini   o
‘tkazmay   qolmadi.   Bosh   qo‘mondonga   aylangan   Nikiy   maqbul   yo‘Ilar   bilan
harakat qilmayotgan edi.
5
 V.I. Kuzishchin."История Древней Греции" 2005.
20             Mil.   avv.   414-yilning  bahorida  afinaliklar   Sirakuzaga   yaqin  kelib   uni   qamal
qila   boshlaydi.   Qish   bo‘yi   sirakuzaliklar   shahar   atrofida   yangi   himoya   chizig‘ini
yaratishdi,   kuchli   qo‘shin   to‘plab   Peloponnes   davlatlarining   qo‘llab-quvvatlashi
189   va   yordamidan   bahramand   bo‘layotgan   edilar.   Ular   afmaliklaming   qamal
harakatlarini   yo‘qqa   chiqarishni   uddalashdi.   Mil.   avv.   413-   yilning   bahorida
sirakuzaliklar   dengizda   ham   ancha   jonli   harakat   qilishga   o‘tishdi.   Sirakuza
yonidagi  Afma   qo‘shinlari   xavf   ostida   qolgandi.   Bu   orada  Yunonistonning   o‘zida
ham urush qayta boshlandi. Mil. avv. 414-yildayoq spartaliklar armiyasi Afinaning
ittifoqdoshi  Argos   yerlariga   bostirib   kirgan   edi.  Afmaliklar   floti   javob   tariqasida
Lakonika   qirg‘og‘iga   hujum   qiladi.  Afinani   tinchlik   sulhini   buzganlikda   ayblab
spartaliklar qo‘shini shoh Agis qo‘mondonligida keyingi bahorda Attikaga bostirib
kirishdi.   Bu   paytga   kelib   Spartaga   o‘tishga   muvaffaq   bo‘lgan   Alkiviadning
maslahatiga  ko‘ra  ular  Afma  shimolidan 20  km  uzoqlikda  joylashgan  Dekeleyani
egallashdi   va   Attikaning   yarmini   doimiy   kuzatuv   ostiga   olishdi.   Spartaliklar
Afinaga   qarshi   hamma   operatsiyalarini   Dekeleyadagi   bazalariga   tayanib   olib
borganliklari   uchun   Peloponnes   urushiarining   bu   bosqichini   Dekeleya   urushi   deb
ham nomlashadi. Spartaliklar qo‘shinini Afinaga bu qadar yaqin ekanligi dahshatli
tahdid   uyg‘otardi.   Shunga   qaramay   afinaliklar   Sitsiliyadagi   kampaniyani   davom
ettirishardi. 
            Mil.   avv.   413-yilning   yozida   ular   u   yerga   yangi,   avvalgisidek   katta   flot   va
qo‘shinlami   mashhur   Demosfen   boshchiligida   yuborishdi.   Biroq   Sitsiliya   va
Peloponnesdagi   ittifoqdoshlaridan   yordam   etib   kelishi   natijasida   sirakuzaliklar
bilan bo‘lgan ikkita jangda Afina floti mag‘lub boidi. Afmaliklar Sitsiliya janubiga
yo‘l   olishdi.   Ulaming   bir   qismi   asirga   tushdi,   Nikiy   va   Demosfenni   esa   tinch
holatdagi   davlatga   asossiz   hujum   qilgan   qo‘mondonlar   sifatida   qatl   qilishdi.
Afinaning Sitsiliyadagi mag‘lubiyati ulkan talofotli bo‘ldi. Shunchalik ko‘p odam
va kemalar   yo‘qotilgan  ediki, ulami   yaqin yillar  ichida  tiklab olishning  iloji  yo‘q
edi.   Afinaning   eng   muhim   ittifoqdosh   shaharlari   -   Evbeya,   Lesbos   va   Xios   -
yashirincha peloponnesliklar bilan aloqaga kirishishdi. Tez orada bu harakat butun
Ioniya va Eliodani egalladi. Separatistlami qo‘llab-quvvatlash uchun spartaliklarga
katta   flot   kerak   edi.   Biroq   uni   qurish   katta   mablag‘ni   talab   qilardi,   spartaliklarda
esa bu mablag1 yo‘q edi. Shunday sharoitda Sparta Eron bilan yaqinlashdi. Sparta
kerakli   ko‘makni   oldi,   ammo   ular   fors   hukmdorining   butun   Kichik   Osiyoda,   bir
necha   sohilbo‘yi   yunon   shaharlarini   ham   hisoblagan   holda,   hukmronligi   va
hokimiyatini tan 190 oldilar. Eron Sparta yordamida o‘zining eski dushmani Afma
bilan   hisobni   tenglashtirib   olish   imkoniyatiga   ega   bo‘idi.   Mil.   avv.   411-yilning
boshiga   kelib  Afina   qo'li   ostida   Lesbos,   Samos,   Kos   va   ikki-uchta   Kichik   Osiyo
sohillaridagi shaharlar qoldi.
21               Barchaomadsizliklar   natijasida   mil.   avv.   411-yili  Afinada   siyosiy   inqiroz
yuzaga keldi. Sofist Antifont, Frinix hamda Pisandming sa’yharakatlari bilan butun
hokimiyat oligarxlarning 400 lar  Kengashiga topshirildi. Oligarxiya g‘olib bo‘ldi,
ammo   ulaming   g‘alabasi   uzoqqa   cho'zilmadi.  Aholining   katta   qismi   demokratik
an’analar   davomchisi   bo‘lgan  Afinada   oligarxik   tuzumning   mustahkam   va   uzoq
davom etishi uchun poydevor yo‘q edi. Oligarxlarning Samosdagi flot va qo‘shinni
o‘z   nazoratiga   olish   harakatlari   samarasiz   bo‘ldi.   Demokratiyaga   moslashgan
jangchilar   dengizchilar,   eshkakchilar   oligarxiya   haqida   eshitishni   ham
xohlashmasdi.   Afinadagi   ichki   inqirozdan   foydalangan   spartaliklar   kanallarda
operatsiyalami   boshlab   yuborishdi.   Ulaming   paydo   bo‘lishlarining   o‘ziyoq  Afma
ittifoqchilarining   ajralib   ketishi   uchun   yetarli   edi.   Afinaliklar   uchun   yana   bir
dahshatli zarba Evbeyaning boy berilishi bo‘ldi. Evbeyaning boy berilishi Afinani
yangi  inqirozga  olib keldi:  400 lar  hukumati  qu'adi  va boshqaruvga Feramenning
konservativ   ruhdagi   guruhi   keldi   (mil.   avv.   411   -yil   kuz).  Yangi   yo‘nalish   ishlab
chiqildi   va   yangi   hukumat  Alkiviadga   amnistiya   haqida   qaror   qabul   qildi   hamda
shu   bilan   flot   bilan   hamkorlikka   yo‘l   ochdi.   Uchta   ketma-ket   jangda  Alkiviad   va
afinaliklar   Peloponnes   flotini   yer   tishlatishdi   hamda   suv   yo‘llari   ustidan   deyarli
mutlaq   nazoratni   qo‘lga   olishdi.   Afinada   bu   g'alabalardan   ruhlangan   xalq   bosh
ko‘tardi   va   mil.   avv.   410-yil   bahorda   demokratik   tuzum   to‘laligicha   tiklandi.
Muvaffaqiyatlarda Alkiviadning katta hissasi edi. Mil. avv. 407-yilda Alkiviad o ‘z
yurtiga   qaytdi   va   Afma   xalqi   tomonidan   yuksak   kutib   olindi.   U   quruqlik   va
dengizdagi   yakka   qo‘mondon   etib   tayinlandi.   0   ‘sha   yilning   so‘ngidayoq   100   ta
trieradan   iborat   eskadraga   bosh   bo‘lib  Alkiviad   Ioniyani   zabt   etish   uchun   yo‘lga
chiqdi. Bu orada spartaliklar o‘z flotlarini tiklab olishdi va Efesda afmaliklami ham
deyarli   o‘shanday   eskadra   kutib   turardi.   Sparta   flotining   qo‘mondoni   mohir
sardkarda   Lisandr   edi.   U   Sparta   flotining   ta’minotini   o‘z   bo‘yniga   olgan   Kir
Kichkina   bilan   yaxshi   aloqalar   o‘matgan   edi.   Mil.   aw   .   406-   yilning   bahorida
Alkiviadning   vaqtinchalik   yo'qligidan   foydalangan   Lisandr  Afma   flotiga   qisman
talofot   yetkazdi.   Bu   orada   Sparta   floti   191   140   ta   trieraga   etdi.   Afina   floti
Lesbosdagi  Mitelena bandargohida yakson qilindi. Mil. avv. 405-yilning bahorida
Lisandr   boshchiligidagi   Sparta   floti   Gellespontda   urush   harakatlarini   boshlab
yubordi.   Lisandr   qulay   fursatni   poylab   kutilmaganda   afmaliklarga   hujum   qildi.
Afma   kemalari   qirg‘oqda   ekipajsiz   turar   edilar   va   spartaliklar   ulami   osongina
egallashdi.   Bu   mag‘lubiyat   afmaliklar   uchun   katta   falokat   edi.   Endi   ularda
yo‘qotilganlami   tiklab   olishning   hech   qanday   imkoniyati   qolmagan   edi.   Afma
davlatining   taqdiri   hal   bo‘lgan   edi.  Afma   mulklari   bo‘ylab   Lisandr   o‘z   reydini
boshladi.   Hatnma   shaharlarda   haydab   chiqarilayotgan   Afma   garnizonlarining   o
‘miga   o‘zinikilami   joylashtirdi   hamda   oligarxik   hukumat   —dekarxiya   (lOlar
komiteti)ni o‘matdi. Mil. avv. 405-yilning kuzida Lisandr 150 ta kema bilan Afina
22 yaqinida   paydo   bo‘ldi.   Bir   vaqtning   o‘zida   shaharga   ikki   tomondan   spartalik
piyoda   qo‘shinlar   yaqin   kela   boshlashdi.   Mil.   avv.   404-yilning   bahorida
qamaldagilaming ahvoli chidab bo‘lmas darajaga keldi. Tinchlik tarafdorlari ustun
kelishdi;  Afma   uchun   juda   og‘ir   sharoitlarda   tinchlik   sulhi   tuzildi.   Ular   barcha
tashqi   mulklaridan   ayrilishdi.  Afinaning   tashqi   siyosati   butunlay   Spartaga   qaram
bo‘lib qoldi. Mil. avv. 404-yilning aprelida Lisandr Afinaga kirib bordi va darhol g
‘oliblar   xursandchiligida   Uzun   devorlar   buzilishi   boshlandi.   Keyin   Lisandr
Samosga   yo‘l   oldi.   U   yerda   mahalliy   demokratiya  Afinaga   chindan   sodiq   qolgan
edi. Uzoq muddatli qamaldan so‘ng samosliklar ham mag‘lub qilindi va shu bilan
Peloponnes urushi o‘z nihoyasiga etadi.
         Afinada mil.avv. 411-404-yillardagi oligarxik to‗ntarishlarda geteriya muhim
rol   o‘ynadi.   Sparta   o‘z   hukmronligini   o`rnatishning   tayanchi   deb   qarab,   uni
qo`llab-quvvatladilar. parta Eronning yordami bilan Kichik Osiyodagi yunon sha-
harlariga   o‘z   ta‘sirini   kuchaytirdi.   Afinada   hokimiyatni   oligarlar   bosib   oldilar
(mil.avv.   411   -yil)   va   ular   Sparta   bilan   tezda   tinchlik   o‗rnatish   harakatini
boshladilar.   Peloponnes   urushining   ikkinchi   bosqichi   Dekeley   urushi   (mil.avv.
415-404-yillar)   deb   ataldi.   Spartaliklar   Qora   dengizga   boradigan   Yo`llardagi
bo`g`ozlarni bosib oldilar. Bu Afinani oziq-ovqat bilan ta‘minlashni qiyinlashtirdi. 
Afinaning yunon dunyosidagi obro`-e‘tibori tushib ketdi. Yunonistonda Spartaning
gegemonligi   o‗rnatildi.   Peloponnes   urushlari   davrida   vaziyatga   qarab,   har   ikki
tomonga   yordam   berib   turgan,   aslida   Afina   va   Sparta   munosabat-   larini
keskinlashtirgan Eron asta-sekin yunon polislarida o‘z ta‘sirini kuchaytirdi. Aslini
olganda,   biror-bir   yunon   polisi   bu   urushdan   foyda   ko`rmadi,   aksincha,   bu   urush
yunon polislarining ijtimoiy-iqtisodiy va siyosiy tushkunligini tezlashtirdi. 
                   Peloponnes urushlaridan yunon polislari  ichida eng katta  moddiy zararni
Afina   ko`rdi.   Attika   dehqonlari   xonavayron   bo‗ldi.   Afinaning   ichki   va   tashqi
savdosi   to`xtab   qoldi.   U   dengiz   yo`llaridan   mahrum   bo`ldi.   Afina   dengiz
savdosidagi   yetakchi   mavqeini   yo`qotdi.   Kuchli   dengiz   flotidan   mahrum   bo‗ldi.
Urush   oxirida   pul   mablag‗lari   tugadi.   Afinalik   savdogar-hunarmandlar   boshqa
yunon polis larining kuchli raqobatiga bardosh bera olmadi. Iqtisodiy 
tush- kunlik natijasida ishsizlik, ochlik yuz berdi va ijtimoiy norozilik kuchaydi.
     Afina dengiz ittifoqi yemirildi. Sparta ham urushdan foyda ko`rmadi. U rasman
butun yunon shahar-davlatlari ustidan yetakchiga aylandi. Forslar urushdan so‗ng
ko‗rsatgan   yordamlari   uchun   Spartadan   Kichik   Osiyodagi   yunon   sha-   harlarini
berishni   talab   qildilar.   Sparta   bu   talablarni   bajarishdan   bosh   tortdi.   Oqibatda
Kichik Osiyoda har ikki o‘rtada urush harakatlari boshlanib, bu urushda Sparta bir
muncha yutuqlarga erishdi. Forslar Spartaga qarshi yunon shaharlari Fiva, Argos,
Korinf, Afina va boshqa yunon polislari koalitsiyasini tuzdi. Natijada Korinf urushi
(mil.avv.   399-394-yillar)   deb   ataladigan   urush   boshlandi.   Urushda   spartaliklar
23 mag`lubiyatga   uchradilar.   Mil.   avv.   394-yildagi   Knid   yonidagi   jangda   Sparta
dengizdagi ustun- ligini yo‗qotdi. Bundan foydalangan Afina forslardan moliyaviy
yordam olib, o‘zining yangi harbiy flotini tashkil qildi. Afina Pirey 
atrofida   mustahkam   devorlarni   qurdi.   Afinaliklar   Egey   dengizining   shimoliy
qirg`og`ida mustahkamlanib, bo`g`ozlar ustidan o‘z nazoratlarini o‘rnatdilar. 
     Voqealarning bunday borishi fors podshosi Artakserks II ni qanoatlantirmadi. U
butun   Yunonistonni   zaiflashtirishni   o‘zi   uchun   asosiy   vazifa   deb   hisobladi.
Spartaga   qarshi   bo`lgan   yunon   shaharlari   urush   harakatlarida   sezilarli   yutuqlarga
eri-sha boshlashi bilan Artakserks II zaiflashib qolgan Spartaga moliyaviy yordam
ko`rsatdi.   Fors   podshosi   Spartaga   qarshi   Afina,   Fiva,   Argos,   Korinf,   Megara   va
boshqa   polislarning   birlashmasi   galabasiga   yo`l   Qo`ymaslikka   harakat   qildi.
Cho`zilib ketgan urush harakatlari har ikki tomon kuchlarini 
keskin   zaiflashtirdi.   Forslar   aynan   shuni   istagan   edi.   Artakserks   II   har   ikki
tomonning   yuzaga   kelgan   vaziyatda   Eronga   tahdid   tug‗dira   olmasligini   bilib,
hakam   sifatida   chiqdi.   Uning   vositachiligida   mil.avv.   387-yilda   Antalkid   tinchlik
bitimi tuzildi. Tinchlik shartlarini amalda forslar ishlab chiqdi. Unga ko`ra, Sparta-
ning yunon dunyosidagi yetakchiligi rasman tasdiqlandi. 6
             Peloponnes urushida Spartaning g'alabasi va Afina dengiz kuchlarining yo'q
qilinishiIV   asr   boshlarida   Bolqon   Gretsiyadagi   harbiy-siyosiy   vaziyatni   tubdan
o'zgartirdi.   Miloddan   avvalgi   e.   Egey   dengizi   havzasidagi   Afina   gegemonligi
Sparta hukmronligi bilan almashtirildi. Sparta oldiga ko pgina shaharlarga nisbatanʻ
ma lum bir siyosat ishlab chiqish, yunon dunyosida o zining siyosiy hukmronligini	
ʼ ʻ
ta minlash  vazifasi  turardi.5-asrda ko'plab  ittifoqchi  siyosatlarga siyosiy rahbarlik
ʼ
qilishda   bunday   tajribaga   ega   emas   edi   .   Miloddan   avvalgi   e.  Afina   joylashgan
bo'lib,   yunon   dunyosidagi   gegemonligini   harbiy   kuch   printsipiga   asoslagan.
Shuning uchun, umuman olganda, Gretsiyadagi Sparta siyosati to'g'ridan-to'g'ri va
tantanali   ravishda   ajralib   turdi   va   tez   orada   yangi   mag'lub   bo'lgan   raqiblarini,
xususan   Afinani   va   uning   ittifoqdoshlarini,   jumladan   Korinf   va   Fibani
begonalashtirdi.   Peloponnes   urushining   so'nggi   yillarida   spartaliklar   "Yunon
shahar-davlatlarining   erkinligi   va   muxtoriyati,   ularning   ichki   ishlariga
aralashmaslik" degan jozibali shiordan voz kechdilar. Miloddan avvalgi 404 yildan
keyingi   birinchi   oylarda   Sparta   navarxi   Lisander.     spartaliklar   tomonidan   "ozod
qilingan"   shaharlarda   oligarxik   pro-spartan   dekarxiyalarini   (o'nlab)   o'rnata
boshladilar   va   ularga   favqulodda   vakolatlar   berdilar.   Ularning   hokimiyatini
ta'minlash   uchun   u   shaharlarda   ularning   qo'mondonlari,   dekarxiyaning   barcha
faoliyatini   boshqaradigan   haromlar   boshchiligidagi   garnizonlarni   qoldirdi.   Ba'zi
shaharlar siyosatning ichki ishlariga bunday g'ayrioddiy aralashuvdan noroziligini
bildirganda, Sparta ularga qarshi haqiqiy jazo ekspeditsiyalarini boshladi. Shunday
6
  Jahon tarixi. Uslubiy qo`llanma. Gukiston.2018-yil.32-34 betlar 
24 qilib, masalan, Sparta demokratik Elisga  qarshi  chiqdi  va Elisiyaliklarga ularning
tarafdorlari uchun yaxshi saboq berish niyatida edi. 
       Sparta diktaturasiga qarshi. Peloponnes ligasining barcha kuchlarini o'z ichiga
olgan ulkan armiya ikki yil davomida Elis hududini vayron qildi, hatto muqaddas
Olimpiya   okrugi   chekkasi   va   Olimpiya   o'yinlari   ishtirokchilari   mashg'ulot
o'tkazgan   mashhur   gimnaziyani   ham   ayamadi.   Elidiyaliklar   spartalik   shartlarini
qabul   qilishga   majbur   bo'ldilar   (miloddan   avvalgi   401-400   yillar).   Ular   Traxin
(Janubiy   Fesaliya)   yaqinidagi   Herakleani   ham   mag'lub   etishdi.   "Gerakleyaga
kelganida,   -   deb   xabar   beradi   Diodor,   -   u   (sparta   qo'mondoni   -   V.   K.)   barcha
odamlarni   yig'ilishga   to'pladi   va   yig'ilganlarning   hammasini   qurolli   otryad   bilan
o'rab   olib,   qo'zg'olonchilarni   hibsga   oldi   va   ularning   barchasini,   besh   yuz   kishini
qatl   qildi.   sonida.   Keyin   u   Etheyaga   tutash   hududlar   aholisiga   qarshi   urush   olib
bordi,   ular   Lakedemoniyaliklardan   uzoqlashib,   ularni   eng   og'ir   ahvolga   solib,
ularni o'z mintaqalarini tark etishga majbur qildi.
        Ularning aksariyati bolalari va xotinlari bilan     Fesaliyaga qochib ketishdi va
faqat   besh   yil   o'tgach,   Boeotiyaliklarning   yordami   tufayli   qaytib   kelishdi"
(miloddan   avvalgi   399   yil).Tabiiyki,   bu   qo'pol   aralashuv   norozilikni   keltirib
chiqardi.   Shunday   qilib,   Sparta   ittifoqchilari   -   Korinf   va   Fiba   o'zlarining
gegemonlarining   yirtqich   jazo   ekspeditsiyalariga   militsiyalarni   yuborishni
to'xtatdilar. Bu  shaharlarda  spartaliklarga  qarshi   kayfiyat   kuchaya  boshladi.Sparta
mag'lubiyatga uchragan Afinada o'z ta'sirini  kuchaytira olmadi. Miloddan avvalgi
25 404   yilgi   tinchlik   shartnomasidan   so'ng   darhol   Afinada   hokimiyatga
spartaliklarning  bevosita  yordami   bilan.  e.  O'ttizlikning  oligarxik  hukumati  keldi,
ular   demokratlarga   qarshi   qo'zg'atgan   shafqatsiz   terrori   uchun   "o'ttiz"   zolim   deb
atalgan."O'ttizta"   zolimlar   hukumati   eng   yomonlar   boshchiligidagi   Sparta
garnizonining yordamiga tayandi.
            Spartaliklarning   hukmronligi,  Afinadagi   zolimlarning   shafqatsizligi   Sparta
kuchsizlanib, uning raqiblari, xususan, Afina kuchaya boshlagan zahoti, forslarning
pozitsiyasi o'zgardi. Endi Spartaga katta moliyaviy yordam va diplomatik yordam
ko'rsatildi.   Harbiy   harakatlar   uzoq   davom   etadigan   vayronkor   xususiyatga   ega
bo'ldi,   urushayotgan   tomonlar   bir-birlarini   faqat   zaiflashtirdilar,   bu   aslida   Fors
xohlagan narsa edi. Va tomonlar shu qadar zaiflashganki, ular forslar uchun jiddiy
xavf tug'dirmay qo'yganlarida, Fors shohi tinchlik o'rnatishda vositachilik qilishni
taklif   qildi.   Antalkis   tinchligi   (sparta   vakili   Antalkis   nomi   bilan   atalgan)   yoki
qirollik   deb   nomlangan   va   birinchi   navbatda   forslar   uchun   foydali   bo'lgan   bu
tinchlikka   (miloddan   avvalgi   387   yil)   ko'ra   Kichik   Osiyoning   ko'plab   yunon
shaharlari Fors podshosi tasarrufiga o'tgan va ulardan bahramand bo'lgan. Yunon-
Fors   urushlari   tugaganidan   beri   ozodlik.   Gretsiyani   parchalanish   va   siyosiy
tartibsizlik   holatida   ushlab   turish   uchun   Peloponnesdan   tashqari   barcha   mavjud
ittifoqlar   tarqatib   yuborildi.   Spartaga   yunonlar   uchun   bu   sharmandali   shartnoma
shartlarini   qo'riqlash   mas'uliyati   yuklangan   edi,   bu   Yunonistondagi   fors
manfaatlarini himoya qilishning bir turi. "Bunday sharoitlarda yunonlar tinchlikka
erishdilar,   -   deb   yozgan   edi   Plutarx,   "agar   Yunonistonning   xiyonati   va
tahqirlanishini   tinchlik   deb   atash   joiz   bo'lsa:   hech   bir   urush   mag'lubiyatga
uchraganlarga bu tinchlikdan ko'ra sharmandaliroq yuk yuklamadi." Yunonistonda
o'zining gegemonligini yangilashga juda katta xarajat evaziga erishgan Sparta yana
oligarxik rejimlarni o'rnatishga, o'z garnizonlarini shaharlarda qoldirib, demokratik
shahar-davlatlarga   qarshi   kurashga   kirishdi.   Shunday   qilib,   spartaliklar   o'z
kuchlarini   namoyish   qilib,   demokratik   Mantiniyani   mag'lub   etishdi   va   kichik
Phliuntga   hujum   qilishdi.   Hamma   joyda   oligarxik   doiralarni   qo'llab-quvvatlagan
spartaliklar   o'z   hukmronligining   terrorchilik   usullarini   qo'llab-quvvatladilar.
Miloddan   avvalgi   382   yilda     Shimoliy   Yunonistonga   yo'l   olgan   sparta   otryadi
to'satdan   bexabar   Fibaga   hujum   qildi   va   mahalliy   oligarxlarning   yordamiga
tayanib,  ularni   qo'lga  oldi   va Tebanga  joylashdi.akropol  Antaltsidlar   tinchligining
barcha shartlarini vijdonan bajargan shaharning xoinlik bilan bosib olinishi  butun
Gretsiyada umumiy g'azabga sabab bo'ldi. Spartaliklar va ular qo'llab-quvvatlagan
oligarxiyalarning   zo'ravonligi   va   zulmi,   forslarning   tantanali   ravishda   aralashuvi
butun Gretsiyada spartalarga qarshi kayfiyatni kuchaytirdi. 7
7
  Yu.V. Andreev  “ История   Древней   Греции ”. МОСКВА .« ВЫСШАЯ   ШКОЛА ».2003
26                Peloponnes urushlari yakuni va oqibatlari.
                  Peloponnes   urushining   asosiy   natijasi   Afinaning   Sparta   bilan   uzoq
kurashidan   so‘ng   batamom   mag‘lubiyatga   uchragani   bo‘ldi.   Afmaliklar
mag‘lubiyatining   ko‘plab   sabablari   bor   edi.   Avvalo,   Afinaning   siyosati   uning
27 ittifoqdoshlarida norozilik uyg‘otdi. Afinaning qudratli paytida ittifoqdoshlar foyda
ko‘rar   edi,   biroq   yetakchining   kuchi   va   irodasi   sustlasha   boshlaganda,   ittifoq
tarqaldi. Afinaning mag`lubiyatining boshqa sababi urush rejasining nobopligi edi:
dengiz   jangi   bilan   Spartadek   kontinental   davlatni   qulatib   bo‘lmasdi.   Afinaning
qishloq xo‘jaligi  hududlari  bilan aloqalaming uzilishi  og‘ir oqibatlarga olib keldi.
Bundan tashqari afmaliklarda mustahkam boshqaruv yo‘qolgan edi, operatsiyalami
amalga oshirishda noma’qulchiliklar ham bor edi. Bunga Sitsiliyaga uyushtirilgan
ekspeditsiya   misol   bo‘la   oladi,   U   barbod   bo‘lgan   edi.   Va   nihoyat,   Afinaning
mag‘lubiyatiga   192   Spartaliklarga   forslaming   moliyaviy   yordam   ko‘rsatgani   o‘z
ta’sirini   o‘tkazgan.   Bu   yordam   spartaliklarga   qudratli   flot   tuzib,   afinaliklar   eng
kuchli bo‘lgan joyda-  dengizda - ulami mag‘lub qilish imkonini bergandi. Xo‘sh,
spartaliklaming   g‘alabasi   yunon   polislariga   nima   olib   keldi?   Sparta   urushni   ellin
ozodligini afinaliklar zulmidan qutqarish shiori ostida olib borgan. Ammo, Spartani
qo'llabquwatlash   va   uning   taraflda   bo‘lish   bilan   yunonlar   aytarli   hech   nimaga
erishishmadi. Afina gegemonligi o‘miga Spartaniki keldi, xolos.
            Natijada   Afinada   demokratlar   va   oligarxlar   qator   kurashlar   bo'lib   o‘tdi.
Nihoyat, Afinada mil. avv. 403-yilning kuzida. demokratiya qayta tiklandi. Biroq,
bu urushdan oldin Afinada hukm surgan o‘sha buyuk demokratiyaning soyasi edi,
xolos.   Umuman   olganda,   yunonlar   uchun   Peloponnes   urushining   mohiyati   salbiy
bo‘ldi. Yangi tinchlik va yangi boshqaruv tizimi avvalgidek mustahkam emasdi va
tez   orada   ellinlar   yangi   ichki   nizolar,   kelishmovchiliklar   ichida   qoldilar.   Urush
fuqaroviy jamoalar o‘rtasida kelishmovchilikning kelib chiqishiga sabab bo‘ldi. U
kambag‘allar   va   boylar,   shahar   demosi   va   qishloq   xo‘jaligi   aristokratlari,
demokratlar va oligarxlar o‘rtasidagi munosabatlami yanada keskinlashtirdi.
      
                        2.2 .   Polis tizimining inqirozi.
                Miloddan.awalgi   V   asr   so‘nggida   yunon   polislari   uzoq   davom   etgan
tushkunlik   pallasiga   kirdi.   Fuqarolaming   yopiq   jamoasiga   asoslangan   yunon
polislarida   endilikda   yer   mulkchilik   munosabatlarida   keskin   o‘zgarishlar   sodir
28 bo'ladi.   Yerga   ishlov   berishdan   keladigan   daromaddan   ko‘ra   sudxo'rlikdan
olinadigan   foyda   o‘sib   ketdi.   Yemi   sotish   keng   tarqaldi.   Katta   yer   maydonlari
ayrim   fuqarolar   qo‘liga   o‘tib   qoldi.   Kambag‘allashgan,   yeridan   ajragan   fuqarolar
o‘z   fuqarolik   majburiyatini   bajarmay   qo‘ydilar.   Mil.   avv.   V   asrda   boylik   ayrim
xususiy   kishilar   qo‘lida   to‘plandi   va   ular   o‘zlarining   fuqarolik   majburiyatini
bajarishdan   bo‘yin   tovlay   boshladi.   Ulaming   ko‘pchiligi   o‘z   mablag'larini   dengiz
savdosiga qo'yib, o ‘z polislaridan boshqa hududlarda katta-katta yer maydonlariga
egalik   qila   boshladilar.   Endi   ma’lum   bir   polis   fuqarosi   bo‘lish   ahamiyatga   ega
bo‘lmay qoldi. Bu  davrda  yunon polislarida  davlat  xo‘jaligining mavjud emasligi
hukumat   g‘aznasiga   daromad   tushmasligi   olib   keladi.             Polislaming   moliyaviy
qiyinchiliklari   uzluksiz   urushlar,   yollanma   qo‘shinlaming   keng   tarqalishi   hamda
harbiy     ehtiyojlarga   xarajatlaming   muntazam   ravishda   o‘sib   borishi   bilan
qiyinlashdi.   Demokratik   polislarda   lavozimlarga   haq   to‘lash,   kambag‘al
fuqarolarga   muntazam   nafaqa   berish   tizimi   bu   qiyinchiliklami   yanada
chuqurlashtirdi. Avvallari Afina   o‘z xarajatlarini ittifoqchilar hisobidan to‘ldirgan
bo‘lsa, mil. avv. IV asrga kelib mulkdan olinadigan favqulodda soliq bilan qoplay
boshladi.
      Mil. avv . V asr so‘nggida meteklar va chet elliklarga alohida xizmatlari uchun
polis   hududida   yer   va   uylarga   egalik   qilish   hollari   tarqaldi.   Polis   tushkunligi
yollanma   askarlaming   tarqalishida   ham   ko‘rindi.   Chunki,   yer   mulkidan   ajrab,
qarzga   botib,   kambag‘allashib   qolgan   fuqaro   qurol-yarog‘   olishga   mablag‘i   yo‘q
edi.   Endi   u   begonalar   manfaati   uchun   jang   qilishni   xohlamas   edi.   Yunon
polislarining   tushkunligi   quldorlik   tizimining   inqirozi   emas   edi,   chunki   qulchilik
yanada   rivojlandi.   Mil.   aw   .   IV   asrda   polislar   tizimida   turli   ijtimoiy   tabaqalar
o‘rtasidagi ziddiyatlar kuchaydi. Biror bir polis qandaydir mustahkam birlashuvni
tashkil   qilish   va   unga   rahbarlik   qilish   qobiliyatiga   ega   emas   edi.  Yunon   polislari
endilikda iqtisodiy-siyosiy jihatdan to‘liq inqirozga yuz tutgan edi. 8
     Bu jarayon fuqarolarning iqtisodiy manfaatlari tomonidan nazorat qilingan. Pul
ssudasidan   olingan   daromad   qishloq   xo'jaligi   mehnatidan   olinadigan   an'anaviy
daromaddan   sezilarli   darajada   oshib   ketdi.   Bundan   tashgari,   er   "ko'rinadigan
boylik",   uni   shahar   hokimiyati   nazorat   gilish   oson,   pul   esa   "ko'rinmas   boylik"
toifasiga kiradi: fuqarolarning boylik darajasini hisobga olishdan yashirish oson. 
      Siyosat bilan liturgiyalarni o'tkazish yoki foyda uchun urush soliqlarini to lash
bilan   shug'ullangan   ko'plab   badavlat   fugarolar,   yangi   sharoitlarda   ilgari   sharafli
bo'lgan   bu   vazifalarni   yuklaydi."Ko'rinadigan   mulk"   ga   egalik   qilish   foydasiz
bo'ladi.   Yer   uchastkalarini   sotish   amaliyoti   keng   tarqalmoqda.   Shu   munosabat
8
 Yu.Krushkol.”Qadimgi dunyo tarixi “.Toshkent.1975-yil.
29 bilan,   fuqarolik   jamiyatining   bir   qismi   bargaror   daromad   olish   uchun   uni   ijaraga
berish   uchun   sezilarli   er   uchastkalarini   o'zlashtirmoqda.   Biroq,   ijara
munosabatlarida   yersiz   kambag'al   fuqarolar,   fuqaroligi   bo'lmaganmeteklar   va   o'z
egalari   tomonidan   ozod   qilingan   sobiq   qullar   ham   ishtirok   etadilar.   Shu   sababli,
aholining fuqarolik  bo'lmagan  qatlamlari   endi   gishloq  xo  jaligining ilgari  sharafli
kasbiga   jalb   qilingan,   faqat   polis   fuqarolariga   loyiq   edi.   Ma'lum   bo'lishicha,
qashshoq,   yersiz   fuqarolar   -   ijarachilar   fuqarolik   bolmagan   metikalar   va   ozod
gilinganlarga   ijtimoiy   jihatdan   xavfli   darajada   yaqinlashib,   yagona   ijtimoly
guruhga   aylanib   qolishgan.   Bundan   tashqari,   shuni   ta   kidlash   joizki,   miloddan
avvalgi   IV   asdan   boshlab.   siyosati   moliyaviy   qiyinchiliklarga   duch   keldi.   Polisa
yashochi   ayrim   badavlat   chet   elliklar   og'ir   damlarda   katta   moddiy   yordam
ko'rsatdilar.   Buning   chun   milliy   assambleya   ularga   uyga,   yerga   egalik   qilishga
ruxsat berishi yoki hatto fugarolik huquglarini berishi mumkin edi .
       Natijada mumtoz siyosatdatalab qilingan fuqaro - muldor aloqasi buzilib, ilgari
qat'iy   nazorat   qilinadigan   fuqarolar   soni   ham   ortib   bordi.   Inqiroz   davrida   ko'plab
siyosatlar   qashshoq   va   yersiz   fugarolarni   moddiy   qo'llab-quvvatlash   choralarini
ko'rdi.   "Ish   o'rinlari"   yaratish   uchun   jamoat   ishlari   tashkil   etildi.   Biroq,   ularning
farovonligini   yashilash   uchun   bu   imkoniyat   asosan   metikalar   va   ozod   qilinganlar
tomonidan ishlatilgan. Jamoat ishlarida qatnashayotgan fuqarolar salmog'i kam edi.
O'z   mehnati   orgali   moliyaviy   ahvolini   yashilashni   istamaslik   kambag'al
fugarolarning   siyosatdan   pul   evaziga   yashashiga   ishongan   xudbinligi   bilan
izohlanadi.   Biroq,   kambag'allar   tomonidan   olingan   imtiyozlar   ishlab   chiqarish
faoliyati   uchun   emas,   balki   iste'   molchi   ehtiyojlari   uchun   ishlatilgan.   Shunday
qilib,   bunday   choralar   ijobiy   natijaga   erisha   olmadi.   Bu   jarayonlar   fugarolarning
ilgari buzilmagan polis birdamligini yo'qoldi.
        Fugaro-egalik   munosabatlarining   buzilishi   fonida   politsiya   militsiyasining
asoslari buzildi. Urushlar paytida fuqarolar qo'shinlari o'z xonadonlaridan ajralgan,
ularning   bir   gismi   janglarda   halok   bolgan,   hoplit   qurollarini   olishga   qodir
bolganlar   soni   (klassik   davrda   hoplit   falangasi   polis   militsiyasining   asosiga
aylangan)   kamaydi.   Jang   taktikasi   va   harbiy   texnika   allaqachon   professional
yondashuvni   talab   qilgan.Hoplitlar   -   qadimgi   yunonlarning   og'ir   qurollangan
piyoda askarlari bo'lib, dastlab polisning Fuqarolik militsiyasini tashkil qilgan.
              Bu   davrda   fugarolarning   harbiy   xizmatga   munosabatida   yangi   tendentsiya
yuzaga   keldi.   Yollanma   askarlar   instituti   paydo   bo'ladi.   Kasb-hunar   yollanma
askarlar   harbiy   ishlarda   yashiroq   o'gitilgan,   ko'prog   intizomli,   oilaviy   alogalar
bilan   bog'lanmagan   va   igtisodiyot   bilan   bog'lanmagan.   Ammo   shu   bilan   birga,
yollanma   askarlarda   polis   birdamligi   xususiyatlari   yo'q   edi   va   kim   ko'proq   pul
30 to'lashi   mumkin   bo'lsa,   o'z   xizmatlarini   ko'rsatdi.   Yollanma   askarlar   siyosatdagi
ichki siyosiy vaziyatning keskinlashishiga, tashqi hududlarni qo'shib olishga da' vo
qilgan   ko'plab   siyosatlarning   tashqi   siyosatining   tajovuzkorligining   kuchayishiga
olib   keldi.   O'z   vatandoshlarini   talon-taroj   qilish   holatlari   tez-tez   uchrab   turardi.
Politsiya militsiyasining roli pasaymoqda. Fuqaro-askar aloqasining buzilishi mana
shunday   ayon   bo'ladi.   Klassik   polisning   yana   bir   asosi   -   siyosiy   tashkilot   ham
sezilarli   darajada   o'zgardi.   Xalq   majlisi   tarkibi   va   ishtirokchilarining   kayfiyati
beqaror   bo'lib   qoladi.   Kirish   miloddan   avvalgi   4-asr   boshlarida.   tashrif   to'lovlari
kambag'al   fugarolar   sonining   ko'payishini   va   ularning   siyosiy   befarqligining
kuchayishini   ko'rsatdi.   Polis   demokratiyasining   asoslari   yo'a   qilinmoqda,   xalq
yig'ilishining   qarorlari   ko'pincha   fuqarolar   jamoasining   vakili   bo'lmagan
siyosatchilar guruhlari manfaatlarini ko'zlab qabul qilingan. O'z vatandoshlarining
e'tirozlariga   ko'ra   sudlanganlarning   mol-mulkini   musodara   qilish   bilan
yakunlangan   sud   jarayonlari   soni   ko   paydi.   Polis   tizimining   iqtisodiy   asosi   -
mulkning qadimgi shakli - xususiy mulkka qarab barqarorivojlandi. Iqtisodiyotdagi
eng   yangi   hodisalar   jamoa   tamoyillari   va   o'zini   o'zi   ta'minlash,   avtarkiya,
izolyatsiya   bilan   to   qnash   keldi,   chunki   inqirozgacha   polis   iqtisodiyoti   faqat
cheklangan   savdo   va   hunarmandchilikni   rivolantirishga   imkon   berdi.   Iatisodiyot,
pul muomalasi va savdoning rivojlanishi polis avtarkiyasini barbod qildi. Qadimgi
mulk   shakliga   qarama-qarshi   bo'lgan   etuk   xususiy   mulk   klassik   polis   asoslarini
buzdi,  uning   qulashiga   olib  keldi.   Siyosat   tizimining   inqirozi   shunday   belgilandi.
Klassik polis uchun mustahkam bo'lmagan fuqaro-ega-jangchi alogasi uzilib qoldi.
Politsiya   hukumati   tuzilmalari   o'lim   azobida   edi.   Bularning   barchasi   miloddan
avvalgi   IV   asrning   ikkinchi   yarmida   aniqlangan   Gretsiya   hayotidagi   global
o'zgarishlarga   olib   keldi.   Makedoniyaning   zabt   etilishi   va   keyinchalik   ellinistik
davlatlar tizimining yaratilishi.
                                                        Xulosa 
31       Bir oz tanaffus bilan 27 yil davom etgan qattiq o‘zaro Pellopennes urushi qoloq
Spartani iqtisodiy va siyosiy jihatdan hiyla taraqqiy etgan   Afina ustidan g`alabasi
bilan yakunlandi.Afina demokratik hukumati bir qancha xatolarga yo`l qo`ygan bu
hatolar   orasidagi   eng   og`iri   Sitsiliya   ekspidetsiyasi   bo`lgan.   Lekin   Sparta   hatto
Afinaliklar   Sitsiliyada   halokatga   uchraganlaridan   keyin   faqat   Eronning   yordami
bilangina   Afinani   yengishi   mumkin   bo`lgan.   Shunday   qilib   Afinaning
mag`lubiyatiga Halqaro vaziyat ham yordamlashgan. 
        Ammo   Afinaning   muofiqiyatsizligi   ildizi   Afina   demokratsiyasining
cheklanishida   ham   edi.Bu   demokratiya   uzi   tuzgan  Axiyda   qullarigina   emas   balki
o‘z   ittifoqchilarini   ham   eksplutatsiya   to`lovchi   gegemonga   aylangan   edi.   I-Afina
dengiz   Ittifoqini   vujudga   keltirgan   sotsial   iqtisodiy   taraqqiyot   keng   birlashuvni
polis   doirasida   cheklanib   qolinishi   bartaraf   qilishni   talab   etardi.Likin   I-Afina
dengiz   Ittifoqi   bunu   bartaraf   eta   olmagan,   Pelaponnis   urushi   Gretsiyani   juda
zaiflashtirib qo`ygan, uning iqtisody patinsialiga putur yetkazadi.va Yunonistonda
Polis tizimining yemirlishi boshlanadi.
             
                         Foydalanilgan adabyotlar ro`yxati
32 1. Jahon tarixidan o‘quv qo`llanma. Guliston.2018-yil. 36-39 betlar
2. D.Uraqov. jahon tarixi.1 kitob. Toshkent. 2020-yil. 178-182 betlar
3. F.Boynazarov. Qadimgi dunyo tarixi.Toshkent. 2004 yil.
4. Фукидид.История Пелопонеской войны".1991
5. V . I .  Kuzishchin ."История Древней Греции" 2005.
6. Yu.Krushkol.”Qadimgi dunyo tarixi “.Toshkent.1975-yil.
7. Маринович   Л.   П.   Греческое   наемничество   IV   в.   до   н.   э.   и   кризис
полиса. М., 1975.
8. Yu.V.   Andreev   “История   Древней   Греции”.МОСКВА.«ВЫСШАЯ
ШКОЛА».2003
                    
                   Axborot manbalari (saytlar):
1. http: // eyglish – www. hss. cmu. edu/history/ 
2. http: // history. hanover. edu/texts. htm.   
3. http: // www. ancient history.spb.ru/ 
4. http: // www. eu. Spb.ru/history/index. htm.  
5. http: // Yandex.Dzen.ru. 
6. http: //  www.ziyonet.uz . 
7. http://www.history.kemsu.ru   
8. http://www.kulichki    .   com   
9. http://www.    thietmar    .   narod    .   ru     
10. http://www.    vostlit    .   info     
11. http://www.    world    .   history    .   ru   
12. www.history.ru      
33

Mavzu: Mil.avv. V-IV asrlarda Yunoniston. Polis tiziming inqirozi Reja Kirish Asosiy qism I.Bob. Mil.avv. V-IV asrlarda Yunoniston 1.1.Polis tizimi nima. 1.2. Afinada quldorlik demokratiyasi rivojlanishi . II.Bob. Pelaponnes urushi yillarida Yunoniston 2.1. Peloponnes urushlari(mil. avv. 431 - 404 -yy). 2.2. Polis tizimining inqirozi. Foydalanilgan adabyotlar ro`yxati Xulosa 1

Kirish Miloddan avvalgi IV asrning birinchi yarmida qadimgi Yunoniston polislarida ijtimoiy-iqtisodiy tanazzul jarayoni boshlandi. Peloponnes urushidan so‘ng qullarni soni ko‘paydi, ularni mehnati bilan hamma sohalarda foydalanishar edi. Bu hol hunarmandlarning, kichik yer egalarini ahvoliga halokatli ta‘sir etgan. Ma‘lum qismi qashshoqlanib, lyumpen-proletariatga aylanib, sadaqa hisobiga yashaganlar. Ular quldorlik jamiyatining elementlari orasida eng past tabaqa edilar. Ishlab chiqarish mehnatiga qullarning ishi, deb nafratlanib qarash xuddi ana shu davrda keng rasm bo‘lgan. Ko‘p erlarni quldorlar yoki savdogarlar sotib olishgan, va erlar, qullar va boshqa turdagi mol-mulklar qisman qaytadan taqsimlanib, ozgina kishilar qo‘lida to‘planib qolgan. Yunon polislarisharoitida, ayniqsa katta er-mulklarning ayrim shaxslar qo‘lida mavjud bo‘lishi mumkin emas edi. Boy quldor plutokratlar (ya‘ni o‘z boyligi bilan kuchlilar) ayni bir vaqtda ham sudho‘r, ham savdogar, ham er egasi bo‘lganlar. Amalda ana shular iqtisodiy jihatdan taraqqiy qilgan yunon polislarining ichki va tashqi siyosatiga ta‘sir ko‘rsatib turganlar. O‘tmishda quldorlik polisning tayanchi o‘rta hol fuqarolar bo‘lib, ular polis lashkarida hamxizmat qilganlar. Miloddan avvalgi IV asrdagi demokratik polislardagi xalq yig‘inlarida qonunlar va qarorlar boylar hohishini ko‘ndirardi, oddiy fuqarolar esa oladigan sadaqa hisobiga o‘zlarini talablarini qabul qildiraolmasdilar. Miloddan avvalgi V asrda polislarda shahar xalq lashkari o‘z ahamiyatini yo‘qotgan, chunki o‘rta va mayda mulkdorlar qurol yarog‘ sotib olib xalq lashkari safiga borishga mablag‘I bo‘lmagan. Miloddan avvalgi V asrning oxirlari – IV asrning boshlarida Yunonistonda yollanma askarlarning guruhlari tez fursatda harbiy kuchlarning asosiy turi bo‘lib qolgan. Quldorlik jamiyatining rivojlanishi sharoitida kambag‘allashib qolgan omma uchun og‘ir ahvoldan qutulishning birdan-bir yo‘li yollanma askarlar safiga kirishdan iborat edi. Yunonistonda tajribali askarlarning maxsus bozorlari paydo bo‘ladi. Miloddan avvalgiasrda yollanma askarlar va ularning askarboshlari yunon polislarining siyosiy hayotida katta ahamiyatga ega bo‘ldilar. Yollanma askar guruhlari polislarda hukmron oligarxiyalarning hokimiyatini mustahkamlardilar. Shu oligarxlar o‘zlaridan kambag‘allashib qolgan demosning noroziligini bostirish uchun harbiy kuchga muhtoj edilar. Yuqorida aytib o‘tilgan miloddan avvalgi VII-VI asrlardagi «ilk» tiraniyalardan farq qilish uchun ilmiy adabiyotda odatda «keyingi» yoki «kichik» tiriniyalarda deb ataladi. Ana shu tiranlar yunon polislarida xo‘jalikni keng va chuqur rivojlantirishga sharoitlarni cheklagan edi. Ichki polisbozori hamisha cheklangan edi. Erkin aholi keng qatlamlarining xonavayron bo‘lishi ularning xarid qobiliyatini pasaytiradi. qullar hech narsa sotib olmagan, boy er 2

egalari ham o‘zini xo‘jaligida chiqarilgan buyumlar va mahsulot bilan foydalanib, mahalliy tovarlarni sotib olmaganlar. Polislarning tor chegaralari quldorlik jamiyatining iqtisodiy jihatdan yanada rivojlantirishni qiyinlashtirgan. O‘sib ketgan qullik hunarmandchiligi ishlab chiqargan buyumlarni sotishga muxtoj bo‘lgan. Polislar etarli darajada kuchli bo‘lmagan. Ijtimoiy krizis ustiga polis davlat idoralarini siyosiy krizisi kelib qo‘shildi. Miloddan avvalgi IV asrning birinchi yarmida umumyunon sharoiti ana shundan iborat bo‘lib, bu sharoitni shahar-davlat (polis) doirasidagi yunon quldorligi jamiyatining ijtimoiy-iqtisodiy krizisi deb tavsiflash mumkin. Bu yahlit holdagi quldorlik tizimining krizisi emas edi. Inqirozni bartaraf, qilish yo‘llarini qidirish maqschadida siyosiy arboblar, faylasuflar, notiqlar band bo‘ldilar. Siyosiy arbob Isokrat tantanali nutq tarzida yozilgan «Panegiriki» siyosiytraktatida yunonlarni Kichik Osiyoni istilo qilish, talash va shu tariqa o‘z ishlarini to‘g‘irlab olish uchun birlashishga da‘vat etgan. Yunonlarning o‘z kuchlari bilan birlashish imkoni bo‘lmaganligi tufayli yunon polislarini Filipp II-ga bo‘ysundirish tarafdori bo‘ladi va uning rahbarligi ostida Kichik Osiyoni zabt etish fikrini ilgari suradi. U yunon aholisining boy tabaqalari manfaatini aks ettirgan. 1 1 Jahon tarixidan o‘quv qo`llanma. Guliston.2018-yil. 36-39 betlar 3

I.Bob. Mil.avv. V-IV asrlarda Yunoniston Polis tizimi nima Polis tizimining shakllanishi Arxaik davr (VIII VIasrlar Miloddan avvalgi Miloddan avvalgi) ijtimoiy bo'lingan jamiyat vapolis davlatining shakllanish bosqichi bilan belgilandi. Bu qadimgi hayotning ajralmas xususiyatiga aylangan qadimgi Shara, Krit va Axey Yunonistonning davlat tuzilmalari shaklidan mutlago farq giladigan tubdan boshqacha rivolanish yo'li edi. Siyosatning shakllanish davri taxminan yarim ming yil davom etdi. Uning parchalanish jarayoni kam vagt talab qilmadi. Polis tizimi fenomeni gadimgi sivilizatsiyaning uzoq davom etgan rivojlanishining natijasi bo'lib, uning kelib chiqishini qadimgi davrlarda izlash kerak, ayniqsa, kommunal va xususiy xo'jaliklarning samarali o'zarota'siridan iborat bo'lgan qishloq jamoasining rivojlanishi. Polis tizimini shakllantirish uchun zarur shartlar:Davomiylik tamoyiliga roya qilish. Qadimgi Sharq sivilizatsiyalaridan farqli o'laroq, yunonlaro'tgan davrlarning, ayniqsa, Krit-Miken sivilizatsiyasining boy tarixiy tajribasini hisobgaolganlar.Temirni qayta ishlashning mahorati jamiyatni ishlab chigarish munosabatlarining sifat jihatidan yangi bosqichiga olib chiqish imkonini berdi. Yana bardoshli temir asboblar yunonlarning moddiy imkoniyatlarini kengaytirdi, bu esa tovar ishlab chiqarishni kengaytirish uchun sharoit yaratdi, bu iqtisodiy va ijtimoiy rivojlanishning tez sur'atlarini belgiladi.Bolgon yarim orolining tabiiy sharoiti murakkab gidrotexnik inshootlardan foydalanmasdan yugori hosil olish imkonini berdi.yugori rentabellik bilan qul mehnatini g'ylangan holda ekspluatatsiya gilish asosida qurilgan shaxsiy fermer xo jaliklarini rivojlantirish uchun qulay sharoitlar yaratildiTinch geosiyosiy vaziyat. Arxaik davr Gretsiyasi tashqi aralashuvsiz rivojlangan. Qadimgi Sharqdagi davlatlararo harbiy mojarolarImiloddan avvalgi ming vujudga kelayotgan antik sivilizatsiyaga siyosiy va madaniy bosim o'tkazishning oldini oldi.Buyuk yunon mustamlakasi, bu polis fenomenining rivojlanishi va uning butun dunyoga tarqalishining eng muhim omillaridan biriga aylandi. Bu ijtimoiy keskinlikni pasaytirish, aholi soni va ular yetishtirayotgan hudud o'rtasidagi muvozanatni ta'minlashning samarali vositasi boldi. Siyosatning asosiy xususiyatlariHar bir shahar-davlatning o'ziga xos xususiyatlari bor edi. Ammo, shu 4

bilan birga, ularning barchasi quidagi o'shash xususiyatlarga ega edi:Rivojlanish rejasi. Siyosat yagona markazga ega edi - yordam darhol davlatning istalgan qismiga yuborilishi mumkin bo'lgan joy. Bozor, ibodatxonalar, yig'ilishlar va hunarmandchilik ustaxonalari o'kaziladigan joy bor edi. Barcha shahar aholi punktlari dengiz girg'og'ida yoki girg'oqqa yaqin joyda joylashgan bo'lib, ular port yoki portga ega edi. Shahar markazida mudofaa istehkomlari bo lishi mumkin edi. Bu yerda aholining asosiy qismi yashagan. Rivojlangan savdo aloqalari va tovar ayirboshlash polis davlatining iqtisodiy farovonligi uchunasosdir. Qishloqlar vino, moy, jun olib kelishgan, buning evaziga asbob-uskunalar, gazlamalar, kiyim-kechak sotib olishgan. Tovar xo'jaligi tez boyitish va gishloqda keng ko lamli yer egaligi, shaharda hunarmandchilik ishlab chigarishining paydo bo lishi uchun imkoniyat yaratdi.Siyosatning ijtimoiy tuzilishi uch tabaqadan iborat edi: yer, savdo va hunarmand zodagonlar, erkin mayda ishlab chigaruvchilar (hunarmandlar, savdogarlar, dehqonlar), qullar va qaram ishchilar.Mulkning qarama-qarshi tabiati, bu davlat (siyosat) va xususiy (individual) kabi shakllarning birgalikda mavjudligidan iborat edi. Polis er fondining taqsimlanishini digqat bilan kuzatib, erning maksimal miqdorini belgiladi. U merosga rahbarlik gilgan, yer uchastkasiga egalik gilish va uni tasarruf etish huquaini cheklagan, yerga egalik qilishning kafili sifatida yersiz fuqarolarga zaxira fondidan yer uchastkalari ajratilgunga qadar ishlagan. Siyosat fugarolari va fugaroligi bolmaganlar - metika va qullar o'rtasidagi keskin kontrast. Rasmiy ravishda ular polis organizmining hayotiga kiritilmagan, lekin ular aslida uning mavjudligini ta'minlagan. Demokratik, respublika boshgaruv shakli bo'lib, u fuqarolarning siyosiy hayotda mutlago teng ishtirok etishidan iborat edi. Ularning barchasi yer uchastkalariga ega bo'lib, bir-biriga teng edi. Fuqaro va davlat o'rtasidagi to'g'ridan-to'g'ri bog'liqlik byurokratik apparatning yo'qligiga yoki uning polisda minimal majudligiga olib keldi. Oliy hokimiyat ma'lum muddatga saylangan Kengash boshchiligidagi to'laqonli fuqarolarning xalq yig iniga tegishli edi. Lavozimga qayta saylanishga yo'l qo'yilmadi. Siyosiy va harbiy tashkilotning mos kelishi. To'liq fugaro ham polisni himoya qilgan jangchi edi. Armiya milliy armiya edi, bu erda xizmat gilish burch va imtiyoz edi. 3 "O'rta sinf" ga yo naltirish. Siyosatning fuqarolik jamiyati heterojen edi. Tovar-pul munosabatlarining jadal rivojlanishi mulkning tez tabagalanishiga va natijada turli ijtimoiy qatlamlar o'rtasidagi aloqalarning zaiflashishiga olib keldi. Siyosat fuqarolarning birligini saqlashga harakat qildi, buning uchun bir qator chora-tadbirlarni qo'lladi: yersiz fuqarolarga yer uchastkalarini ajratish, yerga egalik qilishning maksimal darajasini joriy etish, bu esa er fondining 5