logo

Agata Kiristi hayoti va ijodi

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

281.7890625 KB
 	
O	‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY VA 
O	‘RTA MAXSUS TA’LI	 M VAZIRLIGI	 	
 	
SHAROF 	RASHIDOV NOMIDAGI	 	
SAMARQAND DAVLAT UNIVERSITETI	 	
FILALOGIYA	 FAKULTETI	  	
JAXON ADABIYOTI 	FANIDAN	 	
 	
Mustaqil	 	ish	 	
 	
MAVZU	: 	A	gata K	iristi hayoti va ijodi	 	
 
 
 
 
Bajardi	:Anvarova 	B	inafsha	 	
 
 
Tekshirdi:	 Qobilov Usmon	 	
 
 	
 	
 	
 
 
 	
Samarqand	 202	3 y. 	
  Reja:	 	
1.Agata Kristi ijodi	 	
2.Uning g'aroyib hayoti	 	
3.Asarlarida o'ziga xoslik	 	
 
Agata Mari Klariss	a Kristi (inglizcha: Agatha Mary Clarissa Christie) 	
(1891.15.9, Torki, Angliya 	—	 1976) 	—	 ingliz yozuvchisi. Detektiv janr ustasi. 85 	
roman, 20 pyesa va koʻplab hikoyalar muallifi. K. eng yaxshi asarlarida ("Puaro 
tergov qiladi", 1924; "Kaminlar siri", 1925	; "Rojer Ekroydning katl etilishi", 1926; 	
"N yoki M?" 1941; "Qopqon", 1954; "Ayblov guvoxi", 1954 va boshqalar) jinoyat 
nafaqat dalillar asosida, balki qahramonlarning, chunonchi, belgiyalik izquvar 
Erkyul Puaroning botiniy tuygʻusi va sezgirligi tufayli o	chiladi. K. asarlarining 	
katta muvaffaqiyati syujetning qiziqarliligi, yechimning kutilmaganligi, 
personajlarning yorqinligi bilan izohlanadi. 	Asarlari 103 tilga tarjima qilingan.	 	
 	  DETEKTIV QIROLICHASINING	 	
GʻAROYIB HAYOT	I 	
 Uni butun Angliya boʻylab izlashdi. Koʻpchilik bu gʻoyib boʻlishda  adibaning 	
ishonchsiz erining qoʻli bor deb taxmin qildi, ammo polkovnik Kristining bu 
hodisaga aloqasi yoʻq edi.	 	
Agata Meri Klarissa Miller 1890	-yilda Angliyada tavallud topgan. Bolal	igida 	
juda uyatchan qizaloq boʻlgan. Katta akasi va opasi birga oʻynashar, Agata esa oʻz 
tasavvuridagi qahramonlar bilan yolgʻiz qolishni yoqtirardi. Maktabda ham aʼloga 
oʻqimasdi, juda tortinchoq edi.	 	
XIX	-XX asrlarda qizlarni koʻproq turmushga uzatishga 	tayyorlashar, musiqa, 	
raqs, qoʻl mehnati kabi hunarlarga oʻqitishardi. Agata Kristi umrining oxirigacha 
qoʻpol imlo xatolariga yoʻl qoʻygan: shunga qaramay bu adibaning ijodiy 
karyerasiga soya solmagan.	 	
Qiz yaxshi kuylar, ammo uyatchanligi tufayli omma qa	rshisiga chiqishga 	
choʻchirdi. Tortinchoq va odamoviligi ham uning kelajagiga raxna sololmadi, 
taqdir unga kutilmagan tuhfalar tayyorlab qoʻygandi.	 	
Birinchi jahon urushiga qadar yosh Agata tez tez ingliz aristokratlari doirasidagi 	
kechalarga borib turardi	. Parij pansionatida oʻqish davomida qizning oʻziga 	
boʻlgan ishonchi ortdi, tashqi koʻrinishi ham yoqimli edi. Shunday kechalardan 
birida qirollik leytenanti Archibald Kristining nigohi Agataga tushgani ham bejiz 
emas.	 	
Bu tuygʻular oʻtkinchi emasdi. Yoshl	ar tez orada unashtirildilar, toʻyni ham 	
uzoq choʻzishmadi, sababi Archi tez orada urushga joʻnashi lozim edi, Agata esa 
Londonda qolishga majbur boʻldi.	 	
Kelin	-kuyov visolga toʻymay turib, ayrildilar. Agata ham chalgʻish va 	
maʼsuliyatni his etgan holda har	biy gospitalda ishlay boshladi. Ilk marta xayolida 	
tugʻilgan hikoyalarni shu yerda yozib qoʻyadigan boʻldi. Kun davomida dori  darmon va jarohatlar bilan toʻqnashish tufayli uning qotillik haqdagi asarlari 
dunyoga kela boshladi. Mashhur Erkyul Puaro nomli q	ahramon ham shu asno 	
yaratildi. Agata uning tashqi koʻrinishini ifodalar ekan, uni koʻchada koʻrib qolgan 
real shaxsga qarab yaratdi, u Belgiya qochoqlaridan biri edi.	 	
Oradan vaqt oʻtib, Archibald urushdan qaytdi va oilasini boqish uchun 	
tadbirkorlik qili	shga urinib koʻrdi. Agata unga qiz farzand tuhfa qildi, unga 	
Rozalinda deb ism qoʻyishdi. Lekin ular yashaydigan xonadon oila uchun torlik 
qilardi. Tadbirkorlik ishlari ham yurishmadi. Shunday moddiy qiyinchiliklar 
davrida eri Agataga hazillashib dedi: “Yo	zganlaringni chiqarib koʻramizmi?” 	
Shundan soʻng Agata yozuvchi boʻlishga urinib koʻrdi. Ammo “Staylzdagi sirli 
hodisa” asarini oltida nashriyot rad qildi. Archi uni yettinchi nashriyotga olib 
borishga undadi…	 	
Ha, Arc	hi haq ekan: romanni chop etishdi, hatto 25 ingliz funtida gonorar ham 	
berishdi. “Endi sen boyib ketasan”, dedi Archi ishonch bilan. Agata ham ilk kitobi 
chiqqanidan soʻng ijodkorlikni xobbi emas, kasb qilishga ahd qildi.	 	
Olti yil davomida, yaʼni 1920	-26	-yillarda Agataning oltita romani chop qilindi. 	
Puaro obrazi esa mashhurlikda Sherlok Xolms darajasiga yetay dedi. Agata va eri 
ijara muammosidan qutilib, shahardan shaxsiy uy harid qilishdi, hatto mashinali 
boʻlishdi.	 	
Hayo	tining yorugʻ kunlari uzoqqa choʻzilmadi. Avvaliga Agataning onasi vafot 	
etdi. Bunga koʻnikishga ulgurmay turib, yana bir baxtsizlik yuz berdi. Archibald 
Kristi boshqasini sevib qolganini maʼqul qildi: golf oʻyinidagi sherigini…	 	
Janjal chiqdi. Archi eshik	ni zarb bilan yopib chiqib ketdi va tongda qaytdi. 	
Ammo xonadon boʻm boʻsh edi: Agata xat tashlab ketgandi. U mashinada 
Yorkshirga ketganini yozgan edi.	 	
Rafiqasining ortidan borgan Archi faqat buzilgan avtomobil bilan toʻqnashdi. 	
Adiba yoʻqolib qolgandi, o	ilaviy janjal kriminal jarayonga aylandi. Bu paytda  Agata Kristi Angliyada nomdor yozuvchi edi, uni qidirish ishlariga mahalliy 
politsiya aralashdi, 15 ming kishi esa koʻngilli sifatida qidiruv ishlarida qatnashdi.	 	
Al	batta, birinchi gumon bu bevafo erda edi, biroq Kristining chindan ham bunga 	
aloqasi yoʻq ekan.	 	
Oradan oʻn kun oʻtdi. Agatani sanatoriyadan topishdi. Shu vaqtga qadar ayol bu 	
yerda fizioterapiya muolajalari olar, fortopiano chalar, umuman vaqtini chogʻ 
oʻ	tkazardi. Biroq eng gʻalatisi shunda ediki, adiba bu yerga Tereza Nil ismi bilan 	
roʻyhatdan oʻtgandi. Tereza 	– erining maʼshuqasi edi.	 	
Ikki yil oʻtib u Archibald bilan ajrashdi. U oʻz qarori borasida umirining 	
oxirigacha hech qanday izoh bermadi. Bir isho	nchli jurnalistga Agata hech nimani 	
eslay olmasligini aytgandi, shu tariqa unda amneziya boshlandi.	 	
Agata Kristining vafotidan soʻng britaniyalik olimlar uning oxirgi 	
qoralamalarini koʻzdan kechirib, u Altsgeymer hastaligiga duchor boʻlganini 
aniqlandi. A	mmo uning nabirasi Metyu Prichardning fikricha, bu shunchaki mish	-	
mishlar. “Men buvimning yoʻqolib qolganini oʻzim bilan ham, onam bilan ham, 
boshqa odamlar bilan ham muhokama qilmaganman, baʼzan odamlar oʻzlarini oʻta 
baxtsiz his qilganlarida gʻalati ishl	ar qilishadi”, deydi u. “Faqat bir gapni aytishim 	
mumkin: buvim omma eʼtiborini tortish uchun harakat qilmasdi: oʻziga ham, 
kitoblariga ham. Oʻsha paytda u judayam gʻamgin boʻlgan va uning oʻrnida boshqa 
odam boʻlganda ham uzoqlarga ketib qolgan boʻlardi”.	 	
Baxtsizlikdan halos boʻlish uchun Agata ishlash va sayohat qilishga qaror qildi. 	
U Sharq ekspressi poyezdiga chipta sotib oldi va Bogʻdodga yoʻl oldi. Aynan oʻsha 
yerda, Iroqda, adiba arxitektor Maks Mallouenni uchratdi.	 	
Maks qadimiy shaharni tanishtiri	sh uchun unga gid boʻlib yollangandi. Butun 	
mavsum davomida u yonida boʻldi: mamlakatni tanishtirdi, qadimiy sivilizatsiya 
tarixi haqda soʻzlab berdi, hatto topilgan bosh suyaklarini ham koʻrsatdi. 
“Oʻshanda men buning oqibati qanday tugashi haqda koʻp oʻy	lardim. Maks juda 	
ajoyib inson edi. Shunchalik xotirjamki, yupatishga shoshilmasdi. U gapdan koʻra  amalda oʻrnak edi. Kerakli ishni qilar, bu esa toʻgʻri tanlov boʻlardi”, deb yozgandi 
Agata oʻz biografiyasida.	 	
Xullas, mavsum tugagach, arxeolog uni Angliy	aga kuzatib qoʻyadigan boʻldi. 	
Keyin esa ayolning qoʻlini soʻradi. Agata ham yigitni sevib qolgandi, biroq 
turmush qurish taklifini darhol qabul qilmadi. U oila qurishdan choʻchir, avvalgi 
xatosini takrorlashni istamasdi. Buning ustiga ularning yoshida kat	ta farq bor edi: 	
Maks 25da, Agata esa 40 yoshga kirgandi!	 	
Oʻrtadagi oʻn besh yilga qaramay, tuygʻular kuchli keldi, ular munosabatlarini 	
nikoh bilan mustahkamlashga qaror qilishdi. Agata endi bu rishtalarni yashirmay, 
hazil qila boshladi: ayolning yoshi q	anchalik ulugʻ boʻlsa, arxeologga shunchalik 	
qadrli boʻladi.	 	
Ularning turmushi baxtli kechdi. Maks va Agata birgalikda yaqin Sharqni kezib 	
chiqishdi, adiba safar davomida koʻplab detektivlarini qogʻozga tushirdi.	 	
Ular umr soʻnggigacha baxtiyor yashashdi.	 Agata Kristi 1976	-yil, 85 yoshida 	
vafot etdi. Ikki oʻtib oʻtib Maks ham u dunyoga rihlat qildi. Adibaning vafotidan 
soʻng Erkyul Puaro haqdagi soʻnggi romani va avtobiografiyasi nashr qilindi.	 	
“Yaratgan egam, ezgulikka toʻla umr va menga berilgan mehr mu	habbat uchun 	
senga tashakkur”, deb tugangandi u soʻnggi qoralamalarini.	 	
Kristining 60 ta detektiv romani, 6 ta psixologik romani, 19 ta hikoyalar 	
toʻplami nashr qilingan. Barcha kitoblari 4 mlrd.dan ortiq adadda dunyoning 
yuzlab tillariga tarjima qilinib sotilgan.	 	
 	  Foydalanilgan adabiyotlar:	 	
 
1. kh.davron.uz (kutubxonasi)	 	
2. Kun	.uz	 	
3. Ziyo.com

O ‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY VA O ‘RTA MAXSUS TA’LI M VAZIRLIGI SHAROF RASHIDOV NOMIDAGI SAMARQAND DAVLAT UNIVERSITETI FILALOGIYA FAKULTETI JAXON ADABIYOTI FANIDAN Mustaqil ish MAVZU : A gata K iristi hayoti va ijodi Bajardi :Anvarova B inafsha Tekshirdi: Qobilov Usmon Samarqand 202 3 y.

Reja: 1.Agata Kristi ijodi 2.Uning g'aroyib hayoti 3.Asarlarida o'ziga xoslik Agata Mari Klariss a Kristi (inglizcha: Agatha Mary Clarissa Christie) (1891.15.9, Torki, Angliya — 1976) — ingliz yozuvchisi. Detektiv janr ustasi. 85 roman, 20 pyesa va koʻplab hikoyalar muallifi. K. eng yaxshi asarlarida ("Puaro tergov qiladi", 1924; "Kaminlar siri", 1925 ; "Rojer Ekroydning katl etilishi", 1926; "N yoki M?" 1941; "Qopqon", 1954; "Ayblov guvoxi", 1954 va boshqalar) jinoyat nafaqat dalillar asosida, balki qahramonlarning, chunonchi, belgiyalik izquvar Erkyul Puaroning botiniy tuygʻusi va sezgirligi tufayli o chiladi. K. asarlarining katta muvaffaqiyati syujetning qiziqarliligi, yechimning kutilmaganligi, personajlarning yorqinligi bilan izohlanadi. Asarlari 103 tilga tarjima qilingan.

DETEKTIV QIROLICHASINING GʻAROYIB HAYOT I Uni butun Angliya boʻylab izlashdi. Koʻpchilik bu gʻoyib boʻlishda adibaning ishonchsiz erining qoʻli bor deb taxmin qildi, ammo polkovnik Kristining bu hodisaga aloqasi yoʻq edi. Agata Meri Klarissa Miller 1890 -yilda Angliyada tavallud topgan. Bolal igida juda uyatchan qizaloq boʻlgan. Katta akasi va opasi birga oʻynashar, Agata esa oʻz tasavvuridagi qahramonlar bilan yolgʻiz qolishni yoqtirardi. Maktabda ham aʼloga oʻqimasdi, juda tortinchoq edi. XIX -XX asrlarda qizlarni koʻproq turmushga uzatishga tayyorlashar, musiqa, raqs, qoʻl mehnati kabi hunarlarga oʻqitishardi. Agata Kristi umrining oxirigacha qoʻpol imlo xatolariga yoʻl qoʻygan: shunga qaramay bu adibaning ijodiy karyerasiga soya solmagan. Qiz yaxshi kuylar, ammo uyatchanligi tufayli omma qa rshisiga chiqishga choʻchirdi. Tortinchoq va odamoviligi ham uning kelajagiga raxna sololmadi, taqdir unga kutilmagan tuhfalar tayyorlab qoʻygandi. Birinchi jahon urushiga qadar yosh Agata tez tez ingliz aristokratlari doirasidagi kechalarga borib turardi . Parij pansionatida oʻqish davomida qizning oʻziga boʻlgan ishonchi ortdi, tashqi koʻrinishi ham yoqimli edi. Shunday kechalardan birida qirollik leytenanti Archibald Kristining nigohi Agataga tushgani ham bejiz emas. Bu tuygʻular oʻtkinchi emasdi. Yoshl ar tez orada unashtirildilar, toʻyni ham uzoq choʻzishmadi, sababi Archi tez orada urushga joʻnashi lozim edi, Agata esa Londonda qolishga majbur boʻldi. Kelin -kuyov visolga toʻymay turib, ayrildilar. Agata ham chalgʻish va maʼsuliyatni his etgan holda har biy gospitalda ishlay boshladi. Ilk marta xayolida tugʻilgan hikoyalarni shu yerda yozib qoʻyadigan boʻldi. Kun davomida dori

darmon va jarohatlar bilan toʻqnashish tufayli uning qotillik haqdagi asarlari dunyoga kela boshladi. Mashhur Erkyul Puaro nomli q ahramon ham shu asno yaratildi. Agata uning tashqi koʻrinishini ifodalar ekan, uni koʻchada koʻrib qolgan real shaxsga qarab yaratdi, u Belgiya qochoqlaridan biri edi. Oradan vaqt oʻtib, Archibald urushdan qaytdi va oilasini boqish uchun tadbirkorlik qili shga urinib koʻrdi. Agata unga qiz farzand tuhfa qildi, unga Rozalinda deb ism qoʻyishdi. Lekin ular yashaydigan xonadon oila uchun torlik qilardi. Tadbirkorlik ishlari ham yurishmadi. Shunday moddiy qiyinchiliklar davrida eri Agataga hazillashib dedi: “Yo zganlaringni chiqarib koʻramizmi?” Shundan soʻng Agata yozuvchi boʻlishga urinib koʻrdi. Ammo “Staylzdagi sirli hodisa” asarini oltida nashriyot rad qildi. Archi uni yettinchi nashriyotga olib borishga undadi… Ha, Arc hi haq ekan: romanni chop etishdi, hatto 25 ingliz funtida gonorar ham berishdi. “Endi sen boyib ketasan”, dedi Archi ishonch bilan. Agata ham ilk kitobi chiqqanidan soʻng ijodkorlikni xobbi emas, kasb qilishga ahd qildi. Olti yil davomida, yaʼni 1920 -26 -yillarda Agataning oltita romani chop qilindi. Puaro obrazi esa mashhurlikda Sherlok Xolms darajasiga yetay dedi. Agata va eri ijara muammosidan qutilib, shahardan shaxsiy uy harid qilishdi, hatto mashinali boʻlishdi. Hayo tining yorugʻ kunlari uzoqqa choʻzilmadi. Avvaliga Agataning onasi vafot etdi. Bunga koʻnikishga ulgurmay turib, yana bir baxtsizlik yuz berdi. Archibald Kristi boshqasini sevib qolganini maʼqul qildi: golf oʻyinidagi sherigini… Janjal chiqdi. Archi eshik ni zarb bilan yopib chiqib ketdi va tongda qaytdi. Ammo xonadon boʻm boʻsh edi: Agata xat tashlab ketgandi. U mashinada Yorkshirga ketganini yozgan edi. Rafiqasining ortidan borgan Archi faqat buzilgan avtomobil bilan toʻqnashdi. Adiba yoʻqolib qolgandi, o ilaviy janjal kriminal jarayonga aylandi. Bu paytda

Agata Kristi Angliyada nomdor yozuvchi edi, uni qidirish ishlariga mahalliy politsiya aralashdi, 15 ming kishi esa koʻngilli sifatida qidiruv ishlarida qatnashdi. Al batta, birinchi gumon bu bevafo erda edi, biroq Kristining chindan ham bunga aloqasi yoʻq ekan. Oradan oʻn kun oʻtdi. Agatani sanatoriyadan topishdi. Shu vaqtga qadar ayol bu yerda fizioterapiya muolajalari olar, fortopiano chalar, umuman vaqtini chogʻ oʻ tkazardi. Biroq eng gʻalatisi shunda ediki, adiba bu yerga Tereza Nil ismi bilan roʻyhatdan oʻtgandi. Tereza – erining maʼshuqasi edi. Ikki yil oʻtib u Archibald bilan ajrashdi. U oʻz qarori borasida umirining oxirigacha hech qanday izoh bermadi. Bir isho nchli jurnalistga Agata hech nimani eslay olmasligini aytgandi, shu tariqa unda amneziya boshlandi. Agata Kristining vafotidan soʻng britaniyalik olimlar uning oxirgi qoralamalarini koʻzdan kechirib, u Altsgeymer hastaligiga duchor boʻlganini aniqlandi. A mmo uning nabirasi Metyu Prichardning fikricha, bu shunchaki mish - mishlar. “Men buvimning yoʻqolib qolganini oʻzim bilan ham, onam bilan ham, boshqa odamlar bilan ham muhokama qilmaganman, baʼzan odamlar oʻzlarini oʻta baxtsiz his qilganlarida gʻalati ishl ar qilishadi”, deydi u. “Faqat bir gapni aytishim mumkin: buvim omma eʼtiborini tortish uchun harakat qilmasdi: oʻziga ham, kitoblariga ham. Oʻsha paytda u judayam gʻamgin boʻlgan va uning oʻrnida boshqa odam boʻlganda ham uzoqlarga ketib qolgan boʻlardi”. Baxtsizlikdan halos boʻlish uchun Agata ishlash va sayohat qilishga qaror qildi. U Sharq ekspressi poyezdiga chipta sotib oldi va Bogʻdodga yoʻl oldi. Aynan oʻsha yerda, Iroqda, adiba arxitektor Maks Mallouenni uchratdi. Maks qadimiy shaharni tanishtiri sh uchun unga gid boʻlib yollangandi. Butun mavsum davomida u yonida boʻldi: mamlakatni tanishtirdi, qadimiy sivilizatsiya tarixi haqda soʻzlab berdi, hatto topilgan bosh suyaklarini ham koʻrsatdi. “Oʻshanda men buning oqibati qanday tugashi haqda koʻp oʻy lardim. Maks juda ajoyib inson edi. Shunchalik xotirjamki, yupatishga shoshilmasdi. U gapdan koʻra