logo

DISKURS HAQIDA.

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

29.7998046875 KB
DISKURS HAQIDA.
Reja:
1. Diskurs tushunchasi va uning mo h iyati .
2. Diskurs, matn va kontekst munosabati.
3. Diskursning asosiy kategoriyalari.
4. Diskursni modellashtirish masalasi. Zamonaviy   tilshunoslikda   yangi   yo‘nalishlar   sifatida   tan   olingan
pragmatik   va   kognitiv   tilshunoslikning   asosiy   muammolaridan   biri   diskurs
masalasidir.
Diskurs lotincha discursus – muhokama so‘zidan olingan bo‘lib, hissiy,
bevosita,   intuitiv,   ya’ni   muhokamatalab   bilimdan   farqli   o‘laroq,   muhokama
orqali vosita bilan hosil qilinadigan mantiqiy dalil – isbotli bilim demakdir 1
.
Diskurs   tushunchasi   lingvistik   atama   sifatida   o‘tgan   asrning   o‘rtalarida
tilshunoslikka   kirib   keldi.   Tilshunoslikda   u   dastlab   gap   yoki   nutqda
bog‘langan   va   kelishilgan   oqibat   sifatida   tushunilgan   bo‘lsa,   zamonaviy
lingvistikada murakkab kommunikativ hodisa sifatida izohlanmoqda. 
Tilni   pragmatik   nuqtai   nazardan   tadqiq   etishga   bag‘ishlangan   ishlarda
diskurs   atamasi   sakkiz   xil   ma’noda   qo‘llangan:   1)   so‘z   muqobili;   2)
frazalardan   o‘lchami   bo‘yicha   ortadigan   birlik;   3)   nutq   vaziyati   hisobga
olingan   holda   fikrning   adresatga   ta’siri;   4)   suhbat;   5)   nutqda   so‘zlovchi
pozitsiyasi;   6)lisoniy   birliklardan   foydalanish;   7)   fikrning   ijtimoiy   yoki
mafkuraviy   cheklangan   turi;   8)   matn   hosil   bo‘lish   shartlarini   tadqiq   etishga
mo‘ljallangan nazariy qurilmalar. 2
 
Golland tilshunosi T. A. van Deyk  diskursni bir nechta darajada ko‘rib
chiqishni taklif qiladi. U keng ma’noda diskursga kompleksli kommunikativ
voqea, tor ma’noda esa kommunikativ harakatning yozma yoki nutqiy verbal
mahsuloti  sifatida  qarash  lozimligi  haqida fikr bildiradi. Ta’kidlash  kerakki,
T.A. van Deyk diskurs va matn o‘rtasidagi farqni shunday belgilaydi: diskurs
–  aktual  aytilgan  matn,  ya’ni  faol  nutqiy  harakat,  matn  esa  til  tizimiga  yoki
shakliy lisoniy bilimlarga tegishli fikrlarning mavhum grammatik tuzilishidir.
Diskurs   –   aniq   suhbat,   aniqlik   esa   diskurs   tushunchasi   qo‘llanadigan
1
Абдуллаева М., Абдурашидов М.,   Абилов У. Фалсафа қисқача изоҳли луғат.–Тошкент ,  Шарқ .   126 -бет .
2
Карасик   В.И.   Этнокультурные   типы   институционального   дискурса   //   Этнокультурная   специфика   речевой
деятельности: Сб. обзоров. - М.: ИНИОН РАН, 2000. - С.37-64. vaziyatga,   matnga   va   obyektga   ham   birday   taalluqlidir.   Diskurs   –   suhbat
turi 3
.
Diskurs   janr   kabidir.   Nutqiy   janr   –   tipik   tuzilishi,   lisoniy   vositalardan
foydalanishning  o‘ziga  xosligi,  aniq  adresat,  ma’lum  kommunikativ  maqsad
va     informativlik,   imperativlik,   etiketlik   kabi   jihatlari   bilan   ajralib   turuvchi
nutq turi hisoblanadi 4
. 
Diskursning   ijtimoiy   tabiati   yangilikli   diskurs,   publitsistik   diskurs,
siyosiy diskurs, ilmiy diskurs, badiiy diskurs, baholovchi diskurs kabi yangi
tushunchalarning   yuzaga   kelishiga   imkon   beradi.   Talqin   va   izohlarning
xilma-xilligi diskurs tushunchasining ko‘p qirrali va keng qamrovli ekanligini
ko‘rsatadi. Insonning nutq orqali amalga oshadigan barcha ijtimoiy faoliyati
diskursiv xarakterga ega. Nutqning ijtimoiy mohiyati matn bilan bog‘langan
bo‘lib,   uning   o‘ziga   xos   xususiyatlari     matnning   u   yoki   bu   ko‘rinishida
namoyon   bo‘ladi.   U   aniq   sotsiopragmatik   matnda   amalga   oshiriladigan,
murakkab   maqsadga   yo‘naltirilgan   nutqiy   harakat   sifatida   bir   tomondan,
nutqning   tarixiyligi   bilan,   ikkinchi   tomondan,   ijtimoiyligi   bilan,   uchinchi
tomondan,   mafkuraviyligi   bilan   bog‘liq.   Ma’lum   bir   individual   diskursning
alohida   tadqiqot   obyekti   sifatida   o‘rganilishi   nutqning   lingvopragmatik
tabiati to‘g‘risida mulohaza yuritishga imkon beradi. 
Diskurs, matn va kontekst munosabati
Diskurs   atamasi   subyektiv,   ijtimoiy-madaniy,   shuningdek,   stereotip,
presedent (namunali) fikrlar, monolog va dialog ko‘rinishidagi nutqiy faoliyat
jarayonini   ifodalovchi   tushunchalarni   qamrab   oladi.   Amalda,   diskurs   –   bu
matnning shakllanish usulidir.
Diskurs   ilmiy   atama   sifatida   sintaktik,   semantik   va   pragmatik
xususiyatga   ega.   U   sintaktik   jihatdan   ifoda   plani,   ya’ni   strukturasiga,
semantik   jihatdan   mazmun-ma’no   planiga,   pragmatik   jihatidan   esa
3
 Дейк   Т.А. ван. Язык, познание, коммуникация. - М.: Про гресс, 1989.  -С.  372 .
4
 Стариченок В.Д. Большой лингвистический словарь.-Ростов-на-Дону ,  Феникс, 2008. -.523. perlokutsiya   –   xabar   planiga   ko‘ra   turli   fikrlar,   nutqiy   aktlardan   tashkil
topgan faoliyat sifatida tavsiflanadi. 
Diskurs – bu til birliklarining ma’lum vaqtda va ma’lum joyda  ma’lum
maqsad bilan qo‘llanilishi, ularning izchil bog‘lanishidir 5
.
Zamonaviy   lingvopragmatikaning   muhim   muammo-laridan   biri
«diskurs»   tushunchasining   nutq,   matn,   fikr,   dialog   kabi   tushunchalar   bilan
munosabatini aniqlashdir.
XX   asrning   oxirgi   choragida     tilshunoslikda   matn   va   diskurs
tushunchalarini vaziyat kategoriyasiga suyangan holda   farqlashga urinishlar
bo‘ldi   va   bu   borada   Yevropa   tilshunoslarining   fikrlari   deyarli   bir   xil.
Shunday,   diskurs     «matn   plyus   vaziyat»     tarzida   va   ayni   damda   matn
«diskurs   minus   vaziyat»   shaklida   izohlandi 6
.   Bunday   talqin   unchalik
ommalashmadi   va   keyingi   ko‘plab   ishlarda   «diskurs»   va   «matn»   atamasi
farqlanmay qo‘llanmoqda. 
Matn   va   uning   tahlili   kognitiv   yondashuvning   ma’lum   sharoitdagi
mezonlari asosida olib borilishi kerak.
«Diskursdan farqli ravishda matn aniq vaqtga qat’iy bog‘langan emas,
uning vaqt bilan aloqasi bilvosita namoyon bo‘lish xarakterida bo‘ladi. Matn
tabiiy ravishda     o‘z-o‘zicha mavjud bo‘lmaydi, balki har qanday eskirishga
va parchalanib ketishga mahkum bo‘lgan mavjud obyektlar kabi matn ifodasi
-   obyekt   materiali   qobig‘ida   mavjud   bo‘ladi.   Aslida   matn   bu   vaqtda   emas,
balki madaniyat ko‘lami vaqtida mavjud bo‘ladi» 7
. 
  Shu   ma’noda   matn   eshitish,   eslash,   xotirlash   maqsadida   tuziladi,
diskurs uchun bunday xususiyatlar xos emas, u   zamonning ma’lum vaqtida
mavjud bo‘ladi.  Diskurs olingan «ma’lumot»ning grafik belgilari bilan izchil
5
  Гурочкина А.Г. Понятие дискурса  в современном  языкознании  //  Номинация и  дискурс.  -Рязань, 1999.    -
С .13.
6
 Ostman J., Virtanen T. Discourse analysis // Handbook of Pragmatics: Manual. -Amsterdam, Philadephia, 1995. -
С . 240.
7
 Дымарский М. Я.   Проблемы текстообразования и художественный текст (на материале русской прозы XIX
—XX вв.). — СПб.: Издательство С.-Петербургского университета, 1999.-С.42. shakllangan   videoyozuv   yordamida   matnga   aylanishi   mumkin.   M.   Ya.
Dimarskiyning fikricha, faqat matngina ma’lumotlarni to‘play oladi, diskurs
esa   xabar   yetkazishni   ta’minlovchi   sifatida   xizmat   qiladi.   Shu   nuqtai
nazardan matn – birinchidan kelib chiqqan ikkilamchi kommunikatsiyadir 8
. 
Funksional   lingvistikada   funksionallik-strukturalilik,   jarayon-   natija,
dinamiklik-turg‘unlik,   faollik-   nofaollik   kabi     diskurs   /   matn   mezonlarini
belgilashda qarama-qarshilikka asoslangan oppozision yondashuv yetakchilik
qiladi.   Shunga   ko‘ra   «matn-natija»   tuzilishi   va   funksional   «diskurs-jarayon
sifatida»   ko‘rinishi   o‘zaro   muvofiq   keladi.   Shunday   ekan,   gap   matn   bilan
bog‘liq,  fikr  esa diskursga  tegishli hisoblanadi.
Diskursning asosiy kategoriyalari
Har   qanday   matn/diskursning   funksional   tahlili   ifodaning   ma’noviy
asoslari   diskurs   kategoriyalari   bilan   bog‘liq   ekanligini   ko‘rsatadi.   Diskurs
nazariyasining   muhim   tushunchalari   sifatida   propozitsiya,   presuppozitsiya,
eksplikatura,   implikatura,   inferensiya   va   referensiya   kabilarni   ko‘rsatish
mumkin.
Propozitsiya   – qator gaplarning paradigmatik qayta o‘zgarishlar bilan
aloqador,   fikrlarning   tasdiq,   buyruq,   so‘roq   kabi   turli   kommunikativ
vazifalari   bilan   o‘zaro   bog‘liq   invariant   ma’nolaridir.   U     nutqiy   vaziyatni
ifodalab,   tildagi   lisoniy   hodisalar   vositasida   tavsiflash,   so‘zlovchi   yoki
yozuvchini fikr ifodalashda asosli dalillar bilan qurollantirish kabi vazifalarni
amalga   oshiradi.   N.Mahmudov     «gap   semantikasi   obyektiv   va   subyektiv
ma’nolar   munosabatidan   tashkil   topgan   nisbiy   butunlik   degan   qarashga
moyillik   bildiradi.   Gapning   obyektiv   mazmuni   deganda,   gap   orqali
ifodalangan   va   inson   ongida   aks   etgan   obyektiv   voqelikni   tushunadi.   Bu
voqelik sintaktik semantikaning nominativ yo‘nalishida propozi t siya atamasi
bilan   nomlanadi.   Propozitsiya   ma’lum   gap   semantikasida   o‘z   ifodasini
8
 O‘ sha   asar , 43- bet . topgan muayyan voqea, hodisa hisoblanadi». 9
 Umuman olganda, propozitsiya
bilish   jarayoni   bilan   bog‘liq   baholash   xarakteridagi   tushuncha   bo‘lib,
semantik   jihatdan   ifodalanayotgan   fikrning   voqelik   faktlariga   mos   kelishi
yoki kelmasligini aks ettiradi.
A.V.Zelenshikov     propozitsiyaning   1)   haqiqiy   ma’noni,   2)   gapning
mazmuni   bo‘la   oladigan   mavhum   mohiyatni,   3)   so‘zlovchining   intensional
(mental)   holatini   ifodalovchi   sifatida   qarab,   shunday   xulosaga   keladiki,
propozitsiya har qanday holatda ham tilning funksional tabiatini aks ettiradi
va gapda deskriptiv yoki  propozitsional  konsept modusi sifatida ifodalanadi.
Fikrning   haqiqiy   ma’nosi   bilan   chambarchas   bog‘liq   bo‘lgan
propozitsiyaning   namoyon   bo‘lish   usulini   belgilashda   so‘zning   voqelikka
mos   kelish   yoki   kelmasligiga   bog‘liq   holda   rost   yoki   yolg‘on   sifatida
qaralishi, amalga oshish yoki oshmasligiga e’tibor beriladi 10
.   
Referensiya   –   (lot.   refere   –   munosabatda   bo‘lmoq,   taqqoslamoq)
lisoniy   belgi   va   shu   belgi   bilan   belgilangan   obyekt   (nolisoniy   voqelik
obyekti) o‘rtasidagi munosabatdir. Pragmatikada referensiya ancha murakkab
tushuniladi.   Tadqiqotchilar uning tarkibiga nutq jarayoni bilan chambarchas
bog‘liq bo‘lgan adresant, leksik birliklar, obyektiv voqelik, adresat kabi to‘rt
komponentni kiritadilar 11
. Pragmatik yo‘nalishda referensiya presuppozitsiya
bilan bog‘liq. Bu ikki kategoriya ham diskurs mexanizmlarining bog‘liqligini
va  nutq subyektlarining  o‘zaro ta’siri,  bir  –birini tushunishining eng ma’qul
sharoitini  tavsiflaydi. Bunday holatda so‘zlovchi va adresat voqelik faktlarini
bilishiga   ko‘ra   bir   xil   mavqeda   bo‘ladi,   adresatga   yangi   ma’lumot   berishda
referensiya   muhim   o‘rin   tutadi.   Bunda   «aniq   referensiya   mavjud   obyekt
presuppozitsiyasiga tayanadi» 12
. 
9
  Бу ҳақда қаранг:   Нурмонов А. Шакл ва мазмун муносабати – лингвистик тадқиқотлар асоси. Ўзбек тили
ва адабиёти. Тошкент,2010 №4, -Б.29.
10
 Зеленщиков А. В.   Пропозиция и модаль ность. СПб.: Изд-во С.-Петербург, ун-та, 1997. –С. 208-209.
11
Стариченок В.Д. Большой лингвистический словарь.-Ростов-на-Дону , Феникс . 2008,   -С.519.
12
 Арутюнова Н.Д. Язык и мир человека. - М.: Языки русской культуры, 1999. – C . 896.  Diskurs   nazariyasi   va   uning   asosiy   muammolari     haqida   gapirilganda,
diskursning   eng   muhim   kategoriyalari   hisoblangan   eksplikatura   va
implikatura haqida ham to‘xtalishga to‘g‘ri keladi.  
Nutq   jarayoni   tahlilida   diskursda   eksplitsitlik   va   implitsitlik
hodisalarini o‘zaro nazariy jihatdan moslashtirish dolzarb hisoblanadi. Bu esa
kommunikatsiya jarayonida propozitsiyaning ifodalanishi faqat til birliklariga
bog‘liqlik   bilan   cheklanib   qolmasligini,   bunda   noverbal   vositalarning   ham
ma’lum darajada o‘rni borligini ko‘rsatadi. 
Kommunikatsiyaning zamonaviy ma’lumot - kod modeli fikr ifodalash
uchun   kontekstning   ichki   (kognitsiya)   va   tashqi   (perseptsiya)   imkoniyatini
qarab chiqishni,  inferension mexanizmlarni tavsiflashni taqozo qiladi. Bunda
«eksplitsitlik» ma’nosi muhim hisoblanadi.
Ifodalanayotgan fikrning eksplitsitlik darajasi shakliy (xususan, lisoniy)
komponentlarning   mavjudligiga   qarab   belgilanadi.   Diskurs   implikaturasi
konvensional   aniqlanmagan   ma’no   va   mazmunning   asl   yo‘nalishlarini
o‘zlashtirishni ta’minlaydi.
G.P.Grays   fikricha,   «so‘zlash»   va   «o‘ylanmoq»   o‘rtasidagi   chegara
zamonaviy   lingvopragmatikaning   mohiyatini   belgilab   beradi.   Bunda
mazmunning   ikkinchi   yo‘nalishi   diskurs   kategoriyalari,   ma’no   va
mazmunning   muvofiq   bo‘lmagan,   belgilanmagan   konvensional
yo‘nalishlarini qarab chiqadigan –  implikatura  bilan shartlangan bo‘ladi.
G.P.Grays   nazariyasida   konvensional   implikatura   qo‘llanilgan
so‘zlarning   ma’nosiga   qarab   belgilanadi.   Kommunikativ   implikatura   esa
nutqiy   vaziyatga   bog‘liq   holda   mo‘ljallangan   va   nazarda   tutilgan   fikrlarni
ifodalashda ma’noli chekinishga qarab belgilanadi. 13
Kommunikativ   implikatura   diskursda   implitsit   ma’lumotning   boshqa
turlaridan farqlanuvchi bir qator belgilarga ega.  Ular quyidagilar: 
13
  Грайс  Г.П.  Логика  и   речевое   общение  /  Г.П.  Грайс;  пер.  с   англ.  В.В.  Туровского  //   Новое  в   зарубежной
лингвистике. Вып. 16. Лингвистическая прагматика. – М.: Прогресс, 1985. – С. 217–237. - fikr ma’nosidan ularning miqdori chiqariladi; 
- ular   presuppozitsiyadan   farqli   ravishda   fikr     ma’nosidan   ajralmas
hisoblanadi; 
- ular   konvensional   emas,   shuningdek,   lisoniy   shaklning   konvensional
qismi hisoblanmaydi. 
Inferensiya   – bu kognitiv tahlil bo‘lib, adresant nutqida ko‘zda tutilgan
maqsad haqida ma’lumotga ega bo‘lmagan adresat fikr ma’nosini to‘ldiradi.
Shakliy   intensiyaga   mantiqiy   xulosa ,   semantik   presuppozitsiya   va
konvensional implikatura ni kiritish mumkin.  
Bunda   deduktiv   intensiya   xulosa   chiqarishning   ma’lum   turiga
asoslanishini, kontekstning ijtimoiy-madaniy, kognitiv, perseptiv va me’yoriy
darajalarda kengayishi induktiv shartlanganligini hisobga olish kerak. 
Inferensiya   va   implikatura   o‘zaro   bog‘liq   bo‘lib,   unda   adresantning
shaxsiy tajribasi, vaziyat modeli muhim ahamiyat kasb etadi.  
Diskursni modellashtirish 
Diskurs turli sathdagi lisoniy birliklar strukturasidan farq qiluvchi   o‘z
tuzilishiga   ega.   Diskursning   asosiy   tuzilish   birliklari   kommunikativ   akt,
kognitiv   korrelyat   (mazmuni   boshqa   tushuncha   bilan   munosabatdagina
ochiladigan   tushuncha)lardan   iborat.   Kommunikatsiya   jarayonida
aloqachilarning iyerarxik maqsadli harakatlari mavjudligi, voqelik xarakteri,
aloqachilar   faoliyati   ko‘rinishlarining   ma’lum   ssenariylari   belgilanadi.
Bundan   tashqari,   har   qanday   nutqiy   hodisa   har   bir   xalq   madaniyatining
kategorial   va   ramziy   me’yorlari,   marosimlar,   urf-odatlar,   faoliyat   usullari
bilan     bog‘liqligi   diskurs   jarayonini     konvensional   jarayon   deb   hisoblashga
imkon beradi. 
Diskursiv   model   uchun   asos   bo‘ladigan     ijtimoiy   –madaniy   mezonlar
quyidagilar:    -   ijtimoiy   kontekst :   shaxsiy,   umumiy,   yuzaki,   qat’iy,   shuningdek,
pozitsiya (o‘rni, mavqeyi, ahamiyat kabi); xususiyat (jins, yosh, axloq kabi);
munosabat   (muloqot   jarayonidagi   ustunlik,   nufuz),   vazifa   (ota,   uy   bekasi,
qoralovchi, hisobchi, bog‘bon kabi);
  -   nutqiy   aloqa   shakllari:   munozara,   muhokama,     yig‘ilish,   dialog,
eshitish, ommaviy kommunikatsiya va shu kabilar.
                   -   So‘zlashuv  nutqi ko‘rinishlari :   suhbat, shaxsiy suhbat, bir piyola
choy   ustida   suhbat,   stol   atrofidagi   suhbat,   kasbga   oid   suhbat,   sotuvchi   va
oluvchi   suhbati,   konferensiya,   munozara,   dars,     intervyu;   konsultatsiya   va
boshqalar.
Diskurs ning   model i   tuzilishini belgilovchi lingvistik mezonlar turlicha.
Bunga   nutqning   matndagi   ichki   va   matndan   tashqari   tavsiflarini   kiritish
mumkin 14
: 
 konstitutiv   (nisbiylik,   mavzuga   xoslik,   uslubiy   va   tuzilish   birligi,
fikrning nisbiy tugallanganligi); 
   janriy-stilistik   (uslubga   xoslik,   janr   qonun-qoidalari,   me’yoriylik,
amplikasiya darajasi (kompressiya);
 semantik--pragmatik   (nutqning   ma’lum   obyektga   qaratilganligi,
muallif obrazi, ma’lumot  belgisi, modallik, talqin, intertekstual mo‘ljal); 
 shakliy-struktur  (kompozitsiya, bo‘laklarga ajralish, kogeziya).
T.V.   Shmelevaning   ko‘rsatishicha,     janriy   tavsif   katta   ahamiyat   kasb
etadi 15
: 
 kommunikativ   maqsad   (informativlik,   imperativlik,   etiketli     va
baholovchi nutqiy janrlar); 
 muallif obrazi ;  
   adresat obrazi ;  
14
Карасик В.И. Языковой круг: личность, концепты, дискурс. – Волгоград: Перемена, 2002. 
15
 Шмелева Т.В. Модель речевого жанра // Жанры речи. Саратов: Колледж, 1997.                       -С.88-98.     o‘tmish obrazi (nutqiy hodisaning o‘tmish bilan bog‘liqligi);
 kelajak obrazi   (taklif, va’da, taxmin),  diktum  (voqeli);
 mazmun   (tushunchalar   yig‘indisi,   ularning   munosabati,   vaqtinchalik
istiqbol rejasi va diktum voqeani baholash); 
 nutqiy janrning lisoniy gavdalanishi.
Yuqorida   aytilganlardan   xulosa   qilish   mumkinki,   kommunikativ
jarayonning   amalga   oshishi   uchun   bir   qator   komponentlarning   o‘zaro
bog‘liqligi   va   munosabati   diskursning   o‘ziga   xos   modelini   hosil   qiladi.   Bu
model   asosida   adresant   va   adresat   hamda   xabar   munosabati   yotadi.   Bu
munosabatga  bog‘liq holda muloqot  ishtirokchilari  tomonidan  tegishli  kanal
tanlanadi, matnning janriy har xilligini ko‘rsatuvchi kodlar belgilanadi hamda
mazkur   kommunikatsiya   natijalari   yangi   nutqiy   vaziyatga,   ya’ni   teskari
aloqaga yo‘l ochadi.
Diskurs   nazariyasida   muhim   o‘rin   tutuvchi   aloqaning   tuzilish   sistemasi
quyidagi komponentlardan tashkil topishi mumkin: 
 «ma’lumot   beruvchi»   aloqa.   Bunda   adresant   tomonidan   obyektiv
voqelikdagi yangiliklar, o‘zgarishlar haqida ma’lumot beriladi;
 «hamkorlik» aloqasi. Bu aloqa yordamida muloqot ishtirokchilarining
o‘zaro ta’siri ta’minlanadi;
   «imperativ»   aloqa.   Bu   aloqa   direktiv   diskurs   doirasida   buyurish,
boshqarish intensiyasi tufayli qo‘llaniladi;
 «baholovchi»   aloqa.   Voqelik   faktlariga   munosabat   bildirish   zarurati
baholovchi nutqiy aktlarni qo‘llashga imkoniyat yaratadi.
Kommunikativ   o‘zaro   ta’sir   doirasida   kontekstda   nutq   turlarining   bu
strukturasini quyidagicha tasniflash mumkin:
 xabar-eslatish   (xabar, tasvirlash,tiklash va umumlashtirish);
 volyuntiv-direktiv (istak);
 nazorat-reaktiv (baholovchi reaksiya);   emotiv (kommunikativ o‘zaro ta’sirni ifodalovchi gap);
  manipulyativ (ijtimoiy ustunlik, pog‘onali munosabat). 
Diskurs   modelida   ma’lumotlarni   idrok   qilish   va   namoyon   qilish
jarayonini aniqlashda qo‘llanadigan quyidagi iyerarxik uyushgan modullarni
ajratish mumkin:
   Konseptual   modul   –   diskursning     syujetli-mavzuiy     strukturalarini
belgilash   va   o‘zlashtirilgan   ma’lumot   konseptual   komponentlarining   anglab
yetilishi bilan bog‘liq;
 kognitiv modul -  ma’lumotning semantik ma’nosi samarali bo‘lishini
ta’minlovchi     voqelikning   vaqt   ko‘lamida   kommunikantlar   maqsadlarining
psixologik jihatdan  aynan bir xil shartlanganligi (kognitiv rezonans);
  xronologik (xronotopik modul) -  diskursiv jarayonning vaqtinchalik
tavsifini hisobga olishga mo‘ljallangan;
 aksiologik   modul   -   hosil   qilingan   matn/diskursning   rejalashtirilgan
semantik-stilistik shakllarining aksiologik mahsulot sifatida amalga oshishiga
qaratilgan;
 madaniy   modul   -     adresant   va   adresatning   madaniy   o‘zaro   ta’sirini
ta’minlovchi va yetkazilayotgan ma’lumotni tushunish va o‘zlashtirish uchun
kommunikantlarning lisoniy olam manzarasiga moslashishi;
   me’yoriy-konvensional   modul   -   milliy   madaniyat   doirasida
diskursning   yetakchi   me’yorlari:   urf-odatlar,   marosimlar,   shuningdek,
muloqotning   ijtimoiy-madaniy   boshqaruviga   asoslangan   chegaralanishlar
bilan bog‘liq (kommunikativ kompetensiya);
 individual-shaxsiy modul -  kommunikativ jarayon ishtirokchilarining
arbob   sifatida   shaxsiy   tavsiflariga   munosabatda   bo‘lish   (temperament,   aql-
idrokiy   yoki   emotsional   reaksiya   ko‘pligi,   konservatizm   yoki   novatorlikka
moyillik, o‘ziga xoslikka intilish yoki taqlid va shu kabilar). Yuqorida keltirilgan modullar belgilangan mezonlar bo‘yicha kommunikativ 
jarayonni modellashtirishda ko‘zlangan harakatlarni hosil qiladi. Shular 
asosida kommunikantlarning diskursiv strategiyalari amalga oshadi hamda 
ularning ijodiy individualligi namoyon bo‘ladi.

DISKURS HAQIDA. Reja: 1. Diskurs tushunchasi va uning mo h iyati . 2. Diskurs, matn va kontekst munosabati. 3. Diskursning asosiy kategoriyalari. 4. Diskursni modellashtirish masalasi.

Zamonaviy tilshunoslikda yangi yo‘nalishlar sifatida tan olingan pragmatik va kognitiv tilshunoslikning asosiy muammolaridan biri diskurs masalasidir. Diskurs lotincha discursus – muhokama so‘zidan olingan bo‘lib, hissiy, bevosita, intuitiv, ya’ni muhokamatalab bilimdan farqli o‘laroq, muhokama orqali vosita bilan hosil qilinadigan mantiqiy dalil – isbotli bilim demakdir 1 . Diskurs tushunchasi lingvistik atama sifatida o‘tgan asrning o‘rtalarida tilshunoslikka kirib keldi. Tilshunoslikda u dastlab gap yoki nutqda bog‘langan va kelishilgan oqibat sifatida tushunilgan bo‘lsa, zamonaviy lingvistikada murakkab kommunikativ hodisa sifatida izohlanmoqda. Tilni pragmatik nuqtai nazardan tadqiq etishga bag‘ishlangan ishlarda diskurs atamasi sakkiz xil ma’noda qo‘llangan: 1) so‘z muqobili; 2) frazalardan o‘lchami bo‘yicha ortadigan birlik; 3) nutq vaziyati hisobga olingan holda fikrning adresatga ta’siri; 4) suhbat; 5) nutqda so‘zlovchi pozitsiyasi; 6)lisoniy birliklardan foydalanish; 7) fikrning ijtimoiy yoki mafkuraviy cheklangan turi; 8) matn hosil bo‘lish shartlarini tadqiq etishga mo‘ljallangan nazariy qurilmalar. 2 Golland tilshunosi T. A. van Deyk diskursni bir nechta darajada ko‘rib chiqishni taklif qiladi. U keng ma’noda diskursga kompleksli kommunikativ voqea, tor ma’noda esa kommunikativ harakatning yozma yoki nutqiy verbal mahsuloti sifatida qarash lozimligi haqida fikr bildiradi. Ta’kidlash kerakki, T.A. van Deyk diskurs va matn o‘rtasidagi farqni shunday belgilaydi: diskurs – aktual aytilgan matn, ya’ni faol nutqiy harakat, matn esa til tizimiga yoki shakliy lisoniy bilimlarga tegishli fikrlarning mavhum grammatik tuzilishidir. Diskurs – aniq suhbat, aniqlik esa diskurs tushunchasi qo‘llanadigan 1 Абдуллаева М., Абдурашидов М., Абилов У. Фалсафа қисқача изоҳли луғат.–Тошкент , Шарқ . 126 -бет . 2 Карасик В.И. Этнокультурные типы институционального дискурса // Этнокультурная специфика речевой деятельности: Сб. обзоров. - М.: ИНИОН РАН, 2000. - С.37-64.

vaziyatga, matnga va obyektga ham birday taalluqlidir. Diskurs – suhbat turi 3 . Diskurs janr kabidir. Nutqiy janr – tipik tuzilishi, lisoniy vositalardan foydalanishning o‘ziga xosligi, aniq adresat, ma’lum kommunikativ maqsad va informativlik, imperativlik, etiketlik kabi jihatlari bilan ajralib turuvchi nutq turi hisoblanadi 4 . Diskursning ijtimoiy tabiati yangilikli diskurs, publitsistik diskurs, siyosiy diskurs, ilmiy diskurs, badiiy diskurs, baholovchi diskurs kabi yangi tushunchalarning yuzaga kelishiga imkon beradi. Talqin va izohlarning xilma-xilligi diskurs tushunchasining ko‘p qirrali va keng qamrovli ekanligini ko‘rsatadi. Insonning nutq orqali amalga oshadigan barcha ijtimoiy faoliyati diskursiv xarakterga ega. Nutqning ijtimoiy mohiyati matn bilan bog‘langan bo‘lib, uning o‘ziga xos xususiyatlari matnning u yoki bu ko‘rinishida namoyon bo‘ladi. U aniq sotsiopragmatik matnda amalga oshiriladigan, murakkab maqsadga yo‘naltirilgan nutqiy harakat sifatida bir tomondan, nutqning tarixiyligi bilan, ikkinchi tomondan, ijtimoiyligi bilan, uchinchi tomondan, mafkuraviyligi bilan bog‘liq. Ma’lum bir individual diskursning alohida tadqiqot obyekti sifatida o‘rganilishi nutqning lingvopragmatik tabiati to‘g‘risida mulohaza yuritishga imkon beradi. Diskurs, matn va kontekst munosabati Diskurs atamasi subyektiv, ijtimoiy-madaniy, shuningdek, stereotip, presedent (namunali) fikrlar, monolog va dialog ko‘rinishidagi nutqiy faoliyat jarayonini ifodalovchi tushunchalarni qamrab oladi. Amalda, diskurs – bu matnning shakllanish usulidir. Diskurs ilmiy atama sifatida sintaktik, semantik va pragmatik xususiyatga ega. U sintaktik jihatdan ifoda plani, ya’ni strukturasiga, semantik jihatdan mazmun-ma’no planiga, pragmatik jihatidan esa 3 Дейк Т.А. ван. Язык, познание, коммуникация. - М.: Про гресс, 1989. -С. 372 . 4 Стариченок В.Д. Большой лингвистический словарь.-Ростов-на-Дону , Феникс, 2008. -.523.

perlokutsiya – xabar planiga ko‘ra turli fikrlar, nutqiy aktlardan tashkil topgan faoliyat sifatida tavsiflanadi. Diskurs – bu til birliklarining ma’lum vaqtda va ma’lum joyda ma’lum maqsad bilan qo‘llanilishi, ularning izchil bog‘lanishidir 5 . Zamonaviy lingvopragmatikaning muhim muammo-laridan biri «diskurs» tushunchasining nutq, matn, fikr, dialog kabi tushunchalar bilan munosabatini aniqlashdir. XX asrning oxirgi choragida tilshunoslikda matn va diskurs tushunchalarini vaziyat kategoriyasiga suyangan holda farqlashga urinishlar bo‘ldi va bu borada Yevropa tilshunoslarining fikrlari deyarli bir xil. Shunday, diskurs «matn plyus vaziyat» tarzida va ayni damda matn «diskurs minus vaziyat» shaklida izohlandi 6 . Bunday talqin unchalik ommalashmadi va keyingi ko‘plab ishlarda «diskurs» va «matn» atamasi farqlanmay qo‘llanmoqda. Matn va uning tahlili kognitiv yondashuvning ma’lum sharoitdagi mezonlari asosida olib borilishi kerak. «Diskursdan farqli ravishda matn aniq vaqtga qat’iy bog‘langan emas, uning vaqt bilan aloqasi bilvosita namoyon bo‘lish xarakterida bo‘ladi. Matn tabiiy ravishda o‘z-o‘zicha mavjud bo‘lmaydi, balki har qanday eskirishga va parchalanib ketishga mahkum bo‘lgan mavjud obyektlar kabi matn ifodasi - obyekt materiali qobig‘ida mavjud bo‘ladi. Aslida matn bu vaqtda emas, balki madaniyat ko‘lami vaqtida mavjud bo‘ladi» 7 . Shu ma’noda matn eshitish, eslash, xotirlash maqsadida tuziladi, diskurs uchun bunday xususiyatlar xos emas, u zamonning ma’lum vaqtida mavjud bo‘ladi. Diskurs olingan «ma’lumot»ning grafik belgilari bilan izchil 5 Гурочкина А.Г. Понятие дискурса в современном языкознании // Номинация и дискурс. -Рязань, 1999. - С .13. 6 Ostman J., Virtanen T. Discourse analysis // Handbook of Pragmatics: Manual. -Amsterdam, Philadephia, 1995. - С . 240. 7 Дымарский М. Я. Проблемы текстообразования и художественный текст (на материале русской прозы XIX —XX вв.). — СПб.: Издательство С.-Петербургского университета, 1999.-С.42.

shakllangan videoyozuv yordamida matnga aylanishi mumkin. M. Ya. Dimarskiyning fikricha, faqat matngina ma’lumotlarni to‘play oladi, diskurs esa xabar yetkazishni ta’minlovchi sifatida xizmat qiladi. Shu nuqtai nazardan matn – birinchidan kelib chiqqan ikkilamchi kommunikatsiyadir 8 . Funksional lingvistikada funksionallik-strukturalilik, jarayon- natija, dinamiklik-turg‘unlik, faollik- nofaollik kabi diskurs / matn mezonlarini belgilashda qarama-qarshilikka asoslangan oppozision yondashuv yetakchilik qiladi. Shunga ko‘ra «matn-natija» tuzilishi va funksional «diskurs-jarayon sifatida» ko‘rinishi o‘zaro muvofiq keladi. Shunday ekan, gap matn bilan bog‘liq, fikr esa diskursga tegishli hisoblanadi. Diskursning asosiy kategoriyalari Har qanday matn/diskursning funksional tahlili ifodaning ma’noviy asoslari diskurs kategoriyalari bilan bog‘liq ekanligini ko‘rsatadi. Diskurs nazariyasining muhim tushunchalari sifatida propozitsiya, presuppozitsiya, eksplikatura, implikatura, inferensiya va referensiya kabilarni ko‘rsatish mumkin. Propozitsiya – qator gaplarning paradigmatik qayta o‘zgarishlar bilan aloqador, fikrlarning tasdiq, buyruq, so‘roq kabi turli kommunikativ vazifalari bilan o‘zaro bog‘liq invariant ma’nolaridir. U nutqiy vaziyatni ifodalab, tildagi lisoniy hodisalar vositasida tavsiflash, so‘zlovchi yoki yozuvchini fikr ifodalashda asosli dalillar bilan qurollantirish kabi vazifalarni amalga oshiradi. N.Mahmudov «gap semantikasi obyektiv va subyektiv ma’nolar munosabatidan tashkil topgan nisbiy butunlik degan qarashga moyillik bildiradi. Gapning obyektiv mazmuni deganda, gap orqali ifodalangan va inson ongida aks etgan obyektiv voqelikni tushunadi. Bu voqelik sintaktik semantikaning nominativ yo‘nalishida propozi t siya atamasi bilan nomlanadi. Propozitsiya ma’lum gap semantikasida o‘z ifodasini 8 O‘ sha asar , 43- bet .