logo

Estetika Estetikaning predmeti, maksadi va vazifalari

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

62.103515625 KB
E stetika: Estetikaning predmeti, maksadi va vazifalari
                                       Reja
1. 1."Estetika"  fanining  obekti   va  falsafiy  moxiyati.  "Estetika"  xakidagi
karashlar tarixi 
2. 2 .Estetika kategoriyalarining an’anaviy va zamonaviy tasnifi vauning
turlari :Guzallik,ulugvorlik,fojieaviylik,kulgulilik
3. Guzallik   va   uning   mukobillari.   Fojeaviylik   (tragediya)   kategoriyasi.
Kulgililik kategoriyasi. 
4. Estetika   kategoriyalarining   uzaro   alokadorligi . E stetika kategoriyalarining tasnifi
Har   bir   fanning  muayyan   tadqiqot   obekti   bo‘lib,   bu  obekt   tabiat,   jamiyat   va
tafakkur   haqida   yangi   bilimlar   hosil   qilishga   qonun   va   kategoriyalar   asosida
olamni yangidan idrok etishga qaratilgan bo‘ladi. Ma’lumki, dialektikaning biror-
bir kategoriyasini voqelikdan ayri holda tasavvur etib bo‘lmaydi. Chunki, bu kate -
goriyalar   (yaxlitlik,   qism,   zaruriyat,   tasodif,   mohiyat,   sifat   va   h.k)   insonni   o‘rab
turgan olamda sodir bo‘ladigan voqea-hodisalar haqida aniq xulosalar chiqarishga,
ularni   to‘g‘ri   tahlil   etishga   ko‘mak   beradi.   Estetika   ham   falsafiy   fan   sifatida
o‘zining   qonun   va   kategoriyalariga   ega.   Estetika   kategoriyalari   (go‘zallik,   hu -
nuklik, ulug‘vorlik, tubanlik, fojiaviylik, kulgililik va h.k.)   inson va tabiat, inson va
jamiyat, inson va ijtimoiy borliq bilan doimo hamkorlikda vujudga keladi.
Estetika   kategoriyalarining   yaxlit   tizimini   ishlab   chiqish   muammosi   ko‘p
yillardan   buyon   olimlar   e’tiborini   jalb   etib   kelmoqda.   Bu   borada   go‘zallik,
ulug‘vorlik,   fojiaviylik,   kulgulilik,   xunuklik   kabi   an’anaviy   ko‘rinish   ko‘pgina
adabiyotlarda   o‘z   aksini   topgan.   Biroq,   bizningcha,   mazkur   kategorial   tasnifdagi
ketma–ketlik va ular orasidagi bog‘liqlik o‘zini to‘laqonli ko‘rsatib bera olmaydi.
Bugungi   kunda   go‘zallik   –   ulug‘vorlik   –   fojiaviylik   –   kulgililik;   estetik   ideal   –
estetik did – estetik tuyg‘u; san’at – badiiy obraz – ijodkorlik   ko‘rinishdagi tizim
estetika fanining  kategoriyalar tasnifida kengroq qo‘llanilmoqda. 
Estetik   kategoriyalarning   tasnifi,   tizimlari,   turlari   va   xususiyatlari   rus
nafosatshunos   olimlarining   qator   tadqiqotlarida   o‘rganilgan.   Ayniqsa,
Ye.G.Yakovlev   tomonidan   estetika   kategoriyalarining   tizimlashtirilishi   bir   qadar
qiziqarli va kengqamrovliligi bilan muhim ahamiyatga ega. U o‘zi ishlab chiqqan
tizimda   kategoriyalarni   uchta   guruxga   ajratadi.   Bular:   1)   obektiv,   2)   obektiv-
subektiv, 3) subektiv. Bu tizim ushbu jadvalda quyidagicha aks etgan:
Nafosat Universal kategoriyalar
Go‘zallik Estetik ideal San’at
Ulug‘vorlik Estetik did Badiiy obraz
Fojeaviylik Estetik tuyg‘u Ijod Obektiv kategoriyalar Obektiv-subektiv kategoriyalar Subektiv
kategoriyalar
Ye.G.Yakovlevning   fikriga   ko‘ra,   mazkur   tizim   shu   turda   yaratilgan   boshqa
tizimlardan   o‘zining   universal-kengqamrovli   mazmun   va   falsafiy-estetik   mohiyat
kasb   etib,   moslashuvchanlik   (subordinasiya)   va   muvofiqlashtiruvchilik
(koordinasiya)   tamoyilini   mujassam   etgani   xolda   “ontologik-fenomenologik   va
ijtimoiy-gnoseologik jihatlar”ga ega. 
Ayniqsa,   V.P.Shestakovning   estetika   kategoriyalari   tarixi,   ularni
tizimlashtirish muammolari, kategoriyalarga o‘ziga xos yondoshuvning zamonaviy
talqinlari hamda estetik kategoriyalar tasnifiga doir salmoqli tadqiqotlari   bugungi
kunda   ham   o‘z   ahamiyatini   yo‘qotmagan.   Faylasuf   bu   borada   yuыorida   nomlari
tilga   olingan   estetika   nazariyotchilaridan   farqli   o‘laroq,   kategoriyalarni   uch
turkumga   ajratadi:   dastlabki   kategoriyalar,   umumestetik   kategoriyalar,   estetik
kategoriyalar ko‘rinishlari. Tadqiqot davomida mazkur turkumning har biri alohida
taxlil qilinadi. Jumladan, dastlabki kategoriyalarni faylasuf nafosatga tegishli, deb
biladi   va   uni   beshta   umumestetik   kategoriyaga   ajratadi:   go‘zallik,   fojeaaviylik,
kulgulilik, ulug‘vorlik va hunuklik. 
Mazkur   jadvalda   V.P.Shestakov   tomonidan   tizimlashtirilgan
kategoriyalarning umumiy ko‘rinishi aks etgan:
Nafosat DASTLABKI KATEGORIYa
Go‘zallik
Fojeaaviylik
Kulgulilik -UMUMESTETIK KATEGORIYaLAR
Ulug‘vorlik
Hunuklik Disgarmoniya
Dahshatlilik
Mubolag‘a
Hazil
Forig‘lanish -ESTETIK KATEGORIYaLARNING KO‘RINIShLARI
Qahramonlik
Ideal
Latofat
Garmoniya
Biroq,   ta’kidlash   lozimki,   aksariyat   adabiyotlarda   estetika   kategoriyalari
asosan go‘zallik – fojeaviylik – kulgulilikdan iborat uchlik sifatida taqdim etilgan.
Biroq,   davrlar   o‘tishi   bilan   bu   an’anaga   o‘zgartirishlar   va   qo‘shimchalar   kiritildi.
Xususan,   bu   tizimga   Yu.B.Borev   -   ulug‘vorlikni,   L.N.Stolovich   -   hunuklikni,
M.S.Kagan - garmoniya va dramatiklikni, N.I.Kiyaщenko – qahramonlikni, o‘zbek
olimlari T.Mahmudov uyg‘unlikni, Abdulla Sher qiziqarlilikni kiritdi. 
Biz   yuqorida   faylasuflarning   estetika   kategoriyalarining   tarixi,   uni
tizimlashtirish   muammolari,   ko‘rinishlari   va   o‘ziga   xos   jihatlari   bilan   bog‘liq
qarashlar va nazariyalarga bejiz murojaat etmadik. Agar e’tibor bergan bo‘lsangiz,
kategoriyalar   tizimi   qanday   ko‘rinishda   bo‘lmasin,   ularning   har   birida   go‘zallik
markaziy kategoriya sifatida ishtirok etmoqda. 
Manashu   jihatga   ko‘ra   go‘zallik   falsafasini   tushuntirishdan   avval
go‘zallikning muhim mezoniy tushuncha - kategoriya sifatidagi mohiyatini ko‘rib
o‘tishni   maqsadga   muvofiq,   deb   bildik.   Zero,   estetika   kategoriyalarining   yaxlit
tizimini ishlab chiqish muammosi ko‘p yillardan buyon olimlar e’tiborini jalb etib
kelayotganligidan   maqsad   ham   go‘zallikning   falsafiy,   axloqiy,   xatto   siyosiy
mohiyatini atroflicha o‘rganishga qaratilganligidadir. 
Go‘zallik - estetikaning markaziy kategoriyasi sifatida « G o ‘ z a l l i k » n i n g   t u g a l   i l m i y   t a ’r i fi   h a q i d a   b i r o r – b i r   q a t ’ i y   fi k r
m a v j u d   e m a s .   B i r o q ,   g o ‘ z a l l i k n i n g   i d r o k   e t i l i s h i ,   t a b i a t d a   n a m o y o n
b o ‘ l i s h i ,   s a n ’a t d a   a k s   e t i s h i   h a m d a   u n i n g   j a m i y a t   r i v o j i g a   t a ’s i r i
h a q i d a   b i l d i r i l g a n   fi k r l a r,   i l g a r i   s u r i l g a n   g ‘o y a l a r,   y a r a t i l g a n
t a ’ l i m o t l a r   o ‘ z i n i n g   s a l m o g ‘ i   b i l a n   a h a m i y a t l i d i r.   I n s o n   v a   u n i n g
r u h i y – j i s m o n i y,   a x l o q i y – e s t e t i k   f a o l i y a t i ,   t a b i a t   v a   u n d a g i   h o d i s a l a r,
j a m i y a t   v a   u n d a   r o ‘ y   b e r a y o t g a n   i j t i m o i y – m a ’n a v i y,   s i y o s i y – i q t i s o d i y
j a r a y o n l a r   g o ‘ z a l l i k k a   y o n d o s h u v n i n g   t a r i x a n   t a r k i b   t o p g a n   a s o s i y
o b e k t l a r i d i r.   S h u n i   a l o h i d a   t a ’ k i d l a s h   z a r u r k i ,   g o ‘ z a l l i k   h a q i d a g i
q a r a s h l a r   v a   n a z a r i y a l a r   m a r k a z i g a   « G o ‘ z a l l i k   n i m a ? »   d e g a n   s a v o l
q o ‘ y i l a d i – y u ,   a m m o   u l a r n i n g   a k s a r i y a t i d a   « N i m a   g o ‘ z a l ? »   d e g a n
j a v o b n i   k o ‘r a m i z .   S h u n i n g   u c h u n   h a m   o d a t d a ,   g o ‘ z a l l i k   i k k i   o m i l
a s o s i d a   y u z a g a   k e l a d i .   B u l a r :   i n s o n   t a f a k k u r i   v a   m e h n a t i n i n g   m a h s u l i
n a t i j a s i d a   y a r a t i l a d i g a n   g o ‘ z a l l i k ;   i n s o n   t a f a k k u r i d a n   t a s h q a r i d a ,
i n s o n g a   b o g ‘ l i q   b o ‘ l m a g a n   x o l d a   y u z a g a   k e l a d i g a n   g o ‘ z a l l i k .
B i r i n c h i s i d a     a q l ,   r u h   v a   x i s s i y o t   u s t u v o r   b o ‘ l s a ,   i k k i n c h i s i d a   m a k o n   v a
z a m o n     s a l m o q l i   o ‘r i n n i   e g a l l a y d i .     N a f o s a t   f a l s a f a s i   g o ‘ z a l l i k n i   b i l i s h n i n g   m a h s u l i   d e b   b i l a d i .
C h u n k i ,     v o q e l i k d a g i   h a r   q a n d a y   n a r s a - h o d i s a n i n g   g o ‘ z a l l i g i   u n i n g
i s h o n c h l i l i k ,   h a q q o n i y l i k   v a   r e a l l i g i   b i l a n   b e l g i l a n a d i .   Z e r o   i n s o n
n a z a r i   t u s h g a n   g o ‘ z a l l i k k i n a   q a d r i y a t g a   a y l a n a d i .   B u n d a n   t a s h q a r i ,
i n s o n   g o ‘ z a l l i k   h a q i d a g i   d a s t l a b k i   m a ’ l u m o t n i   5   t a   s e z g i n i n g   e n g
r i v o j l a n g a n   t u r i   b o ‘ l m i s h   k o ‘r i s h   s e z g i s i   o r q a l i   o ‘ z l a s h t i r a d i ,   u n d a n
s o ‘n g   e s h i t i s h ,   t a ’ m   b i l i s h ,   h i d   b i l i s h   v a   t a n a   s e z g i s i   n a t i j a s i d a
g o ‘ z a l l i k   a n g l a n a d i   h a m d a   x i s   e t i l a d i .   M a s a l a n ,   h a r i d   q i l m o q c h i
b o ‘ l g a n   k i y i m i n g i z n i ,   i s t e ’m o l   q i l m o q c h i   b o ‘ l g a n   t a o m n i ,   t u r m u s h i n g i z
u c h u n   z a r u r   b o ‘ l a d i g a n   j i h o z n i   a v v a l o   k o ‘r a s i z ,   o ‘r g a n a s i z ,   t o m o s h a
q i l a s i z ,   s o ‘n g r a   s i f a t i g a ,   q u l a y l i g i g a   i s h o n c h   h o s i l   q i l g a n i n g i z d a n
k e y i n   e h t i y o j i n g i z   u c h u n   i s h l a t a s i z . . .   Ya r a s h m a g a n   k i y i m n i   k i y i s h
n a q a d a r   k u l g i l i   v a   h u n u k l i g i n i   t a s a v v u r   q i l i s h   q i y i n   e m a s .     S h u n d a y
e k a n ,   g o ‘ z a l l i k   x u s u s i y a t l a r i n i n g   n a m o y o n   b o ‘ l i s h i d a   s e z g i l a r n i n g
a l o h i d a   a h a m i y a t g a   e g a   e k a n l i g i n i   e ’ t i b o r d a n   c h e t d a   q o l d i r m a s l i k
z a r u r.     S h u n i n g d e k ,   g o ‘ z a l l i k   h a q i d a g i   q a r a s h l a r   t a x l i l i   s h u n d a n
d a l o l a t   b e r a d i k i ,   m a z k u r   b e s h   s e z g i   h a m   g o ‘ z a l l i k n i   t o ‘ l a q o n l i   a k s
e t t i r i s h   u c h u n   y e t a r l i   e m a s .  
Chunonchi,   ko‘zga   ko‘rinadigan   hamda     tafakkurning   maxsuli   sifatida   real
voqelikka   aylangan   narsalar   o‘z–o‘zicha   yuzaga   kelmaydi   va   shakllanmaydi.
Ularning   asosi   hamda  shakli   va   mazmuni   muayyan   unsur   (element)lardan   tashkil
topadi.  
Go‘zallikning   namoyon   bo‘lishi,   shakllanishi   va   xis   etilishida   muayyan
unsurlar   mezoniy   vazifasini   o‘taydi.   Bular   -   me’yor,   maqsadga   muvofiqlik,
tartiblilik, uyg‘unlik, hamoxanglik, moslik, yaxlitlik, birlik, mutanosiblik,   tenglik
va hokazo. Mazkur tushunchalar narsa–hodisalarda bevosita yoki bilvosita ishtirok
etib,   undagi   go‘zallikni   namoyon   ettiradi.   Masalan,   bahor   faslining   go‘zalligi
tabiatning   uyg‘onishi,   ko‘klamning   yuz   ochishi   bilan,   qish   fasli   esa   oppoq   qor
bilan   o‘ziga   xos   go‘zallikni   namoyon   etadi.   Tabiatning   ikkala   faslida   ham
go‘zallikning moslik va mutanosiblik unsuri muhim ahamiyat kasb etadi. Go‘zallik sifatlari  tug‘yoniylik, maftunkorlik, foydalilik, mo‘jizaviylik singari
tushunchalar   orqali   izohlanadi.   Go‘zallikning   xususiyatlari   esa     qulaylik,
manfaatdorlik,   yoqimlilik,   chiroylilik   tushunchalari   bilan   belgilanadi.     Unsurlar,
sifatlar   va   xususiyatlar   uyg‘un   bo‘lgan   narsa–hodisalargina   chinakam   go‘zallikni
aks   ettirishi   mumkin.   Zero,   chiroyli   narsaning   sifati   bizning   manfaatimiz   uchun
hamoxang   bo‘lmasa   yoki   bizning   maqsadlarimizga   mos   kelmasa   u   har   qancha
maftunkor bo‘lmasin go‘zallik sifatida baxolanmaydi. 
Shu   o‘rinda   go‘zallik   tushunchasi   «chiroyli»,   «ko‘rkam»,   «nafis»,
«jozibador», «maftunkor», «latofatli» kabi   tushunchalarga nisbatan kengqamrovli
va   ustuvor   ekanligini   alohida   ta’kidlash   joiz.   Ayniqsa,   go‘zallik   bilan   kundalik
turmushimizda tez–tez tilga olinadigan «chiroylilik» tushunchasi orasida muayyan
tafovutlar mavjud. 
Chiroylilik   –   narsalarning   tashqi   ko‘rinishini,   holatini,   bajarilgan   ish   yoki
qilingan   harakatdagi   o‘zaro   hamohanglikni   ifodalovchi   tushuncha.   Chi roylilik
insonlarda   yoqimli   taassurot   qoldiradi,   ammo   ayni   bir   paytda   o‘sha   chiroyli
bo‘lgan   narsa–hodisa   yoqimsiz   holatlarni   ham   vujudga   keltiradi.   Masalan,
«Bangidevona»   o‘simligining   guli   oppoq,   chiroyli   bo‘ladi.   Ammo,   gulining   hidi
yoqimsiz,   tanasidan   sassiq   xid   chiqadi.   Shu   ma’noda   aytishimiz   mumkinki,
chiroylilik narsa–hodisaning yoki shakl yoki mazmunidagi xususiyatni aks ettirishi
bilan kishida yoqimli taassurot qoldiradi. Shuning uchun ham  narsa–hodisalarning
faqat   shakl   (tashqi)   yoki   faqat   mazmun   (ichki)   mohiyatiga   qarab   unga   go‘zallik
iborasini   ishlatish   o‘rinli   emas.   Zero,   go‘zallik   narsa–hodisalarning   faqat   bir
tomoninigina   aks   ettirmaydi,   aksincha   u   mazmun   bilan   shaklning   uyg‘unligi,
mosligi,   hamoxangligi,   maqsadga   muvofiqligi   asosida   shakllanadi.   Shu   ma’noda
go‘zallik   ham   obektiv   ham   subektiv   xususiyatga   ega.   Tabiat   go‘zalligi   obekt
(inson)   va   subekt   (o‘simlik   va   hayvonot   dunyosi)ning   tartibi   va   uyg‘unligiga
asoslanadi.   Uyg‘unlik   va   tartibning   buzilishi   esa   tabiat     va   inson   uchun   zararli
oqibatlarga olib kelishini bugungi kundagi ekologik muammolar orqali ko‘rishimiz
mumkin...  Shaxsning   ijtimoiy   jarayonlar   bilan   bo‘ladigan   munosabatlarida     go‘zallik
nisbiylik   xususiyatiga     ega   bo‘ladi.   Bu   xolat   ayniqsa,   go‘zallikning   moddiy   va
ma’naviy   qadriyatlar   tizimidagi   o‘rnida   yaqqol   ko‘zga   tashlanadi.     Chunki,
go‘zallikning   har   qanday   taxlili   shaxs   va   jamiyat   munosabatlari   bilan   muqoyasa
qilingandagina   uning   ijtimoiy–ma’naviy   xususiyatlari   yanada   oydinlashadi.   Shu
bois   go‘zallikning   ma’naviy   va   moddiy   qadriyatlar   tizimidagi   o‘rniga   e’tibor
qaratish maqsadga muvofiq. 
Ma’naviy   qadriyatlar   va   go‘zallik.   Vatanimiz   o‘z   mustaqilligini   qo‘lga
kiritgandan   so‘ng   milliy–ma’naviy   qadriyatlarga   yangicha   munosabat   bildirildi,
xalqona,   ilg‘or   an’analar   shakllandi,   milliy   iftixorni   yuksaltirishga   keng
jamoatchilik   fikri   jalb   qilindi.   Ana   shularning   natijasi   o‘laroq,   mamlakatimizda
amalga   oshirilgan   ezgu   ishlarning   ko‘lami   kengaydi.   Endilikda   bunyodkorlik
g‘oyasi go‘zallik tushunchasi bilan hamoxang olib borilganligini bilish, anglash va
tasavvur   qilish   qiyin   emas.   Buni   o‘zbek   san’atida   amalga   oshirilgan   ishlar   orqali
yaqqol ko‘rishimiz mumkin.
Ma’lumki,   san’at   borliqni   to‘g‘ridan–to‘g‘ri   ko‘chirib   olib   tasvirlamaydi,
aksincha   uni   badiiy   qiyofalar   vositasida   ifo dalaydi.   Shunga   ko‘ra,   san’at   asari
insonni  faqat  voqelikdagi  go‘zalliklar bilan cheklanmaslikka, ayni  paytda mavjud
go‘zal liklarni   ongli   tarzda   mushohada   qilishga,   baholashga   undaydi.     Rassomlik
san’ati   go‘zallikni   bizga shu  tariqa  namoyon etadi.  Bu  borada  Ro‘zi   Chorievning
«Bolalik   xotiralari»,   «Zamondoshlarim»   portretlar   turkumi,   «Farg‘ona   vodiysi»
kabi rangtasvir asarlari fikrimizning yorqin ifodasidir. Shu bois uning kartinalarini
o‘zbek   estradasining   yulduzi   Botir   Zokirov   «qo‘shiq   deb   atash   mumkin»   degan
edi. «Uning «Beshik» deb nomlangan kartinasida qizil gilamda o‘tirgan ona beshik
ustiga   engashgan,   gilamning   milliy   naqshlari,   qadimiy   o‘zbek   beshigi,   ona
ko‘ylagining yorqin rangi, uning orqasiga tashlangan uzun soch o‘rimi – bularning
barchasi   o‘zbek   xalq   qo‘shig‘i   –   «Qora   sochim»ni   yodga   soladi.   Rassomning
«Anor   pishganda»   kartinasi   ham   hayrat,   quvonchga   to‘la   yoshlik   qo‘shig‘iday
taassurot qoldiradi.  Yetuk   rassomlar   hayotning   barcha   hodisalarini   rangtasvir   orqali   ko‘radi,
ularga   ijod   manbai   sifatida   qaraydi,   san’atning   hamma   uchun   zarur   ekanligiga
qatiy ishonadi. Shu bois ularning asarlaridagi go‘zallik ruxi insonlarni rangtasvirni
sevishga   da’vat   etadi,   tasviriy   san’atni   xis   qilish   va   uni   idrok   etishga   chaqiradi.
Bunday   xususiyatlar     O‘rol   Tansiqboev,   Chingiz   Ahmarov,   Bahodir   Jalolov,
Javlon Umarbekov, Alisher Mirzaev, Dilyor Imomov kabi atoqli rassom lar hamda
Akmal   Nuriddinov,   Sergey   Alibekov,   Ortiqali   Qozoqov   singari   musavvirlarning
realistik  yo‘nalishdagi  asar larida   o‘z  aksini   topgan.    Ularning  asarla rida  go‘zallik
nafaqat   rassomning   shaxsiy   ideali,   balki   o‘zida   xalq   hayotining   muhim   bo‘lagini
mujassam   etganligi,   in sonlarning   tafakkuri   va   qalbiga   ta’sir   ko‘rsatishi   bilan   bel -
gilanadi.   Go‘zallikni   yaratishda   rassomning   zimmasiga   yuklana digan   mas’uliyat
yuksakligi va muqaddasligi ham ana shunda. Bu xususda nafosatshunos olim Tilab
Mahmudov   shunday   deydi:   «Qachonki   san’at   asarlari   muhim   hayotiy
muammolarni   aks   ettirsa   yoki   xalq   kayfiyati   va   g‘oyalarini   ifodalasa,   ular
millionlab   mehnatkashlarning   ezgu   hamrohiga   aylanadi.   Bunday   asarlar   hech
qachon   xalqdan,   ama liyotdan   ajralgan   emas.   Rassomning   millat   hayoti   bilan
aloqasigina yangi va asl san’at asarlarining paydo bo‘lishida muhim manba bo‘lib
xizmat qiladi». 
Ma’lumki, har  bir  xalqda boshqa xalqlarda uchramaydigan, boshqalar  uchun
o‘rnak bo‘ladigan xususiyatlar mavjud. Go‘zallikni idrok etishi, undan zavqlanishi,
badiiy   tafakkur   qobiliyatining   qandayligiga   qarab   ham   xalqqa,   millatga   baho
beriladi.   Shunday   xolatlar   bo‘ladiki,   o‘zga   millat   vakilining   go‘zallikdan   zavq
olish saviyasi    ikkinchi  bir  millat  estetik  idealiga mos  kelmaydi. Bu xolat  gohida
ijobiy,   gohida   esa   estetik   idrok   ko‘lamini   to raytirib,   milliy   o‘ziga   xoslik   haqida
noto‘g‘ri   tasavvurlarni   paydo   qilishga   olib   keladi.   Bu   ayniqsa,   san’atga   bo‘lgan
munosabatda   ko‘proq   ko‘zga   tashlanadi.   Biroq,   har   ikki   xolatda   ham   qiyoslash,
birining   ilg‘or   qadriyatlarini   ikkinchisi   tomonidan   ongli   tarzda   o‘zlashtirish,
o‘zidagi   kamchiliklarni   bartaraf   qilish   jamiyat   hayotida   go‘zallikning   ravnaq
topishiga ko‘maklashadi.  Har   qanday   ma’naviy,   siyosiy,   ijtimoiy   hodisa   davrlar   o‘tishi   bilan
takrorlanadi.   Ammo,   bu   takrorlanishlar   avvalgilari   bilan   bir   xil   bo‘lmaydi,   u
muayyan yangiliklar, yangicha munosabatlar orqali rivojlanib boradi. Insonning ta -
rixiy tafakkuri o‘zlikni anglashga qaratilgan muayyan jarayonlar orqali belgilanib,
zaruriylik   nuqtai–nazaridan   olam   tajri balarini   o‘zlashtirishga   qaratilgan   bo‘ladi.
Inson tomonidan qadriyatlardagi go‘zallikni o‘z lashtirish, idrok etish ana shunday
tajri balar   sirasiga   kiradi.   Zotan,   inson   hayotini,   yashash   tarzini,   faoliyatini
belgilash  vazifasini   o‘z  zimmasiga  olgan  integrasiya   jarayonlarida  bu  masalaning
ijobiy hal etilishi g‘oyatda zarur. 
Umuman   olganda,   ma’naviy   qadriyatlar   tizimida   go‘zallikni   barqaror   etish
qo‘yidagilar bilan belgilanadi:
– san’atda sog‘lom ruhiyat va hayot haqidagi tasavvurlarni vujudga keltirish;
–  real hayot haqiqatini in’ikos ettirish;
– jonli insoniy tafakkur va dunyoqarash manbaini yaratish;
–   asarga   ongli   dunyoqarashga   asoslangan   ijod   erkinligini,   mustaqil   fikrlash
hamda zamon bilan hamnafaslik ruhini sing dirish;
–   yangilanayotgan   hayot   jarayonlariga   yaqinlashish   va   uning   ilg‘or
tomonlarini yoritish, ularni mazmunan boyitish;
–   yangicha   uslub   va   badiiy   usullardan   foydalanish,   san’at   asarida   shakliy
go‘zallikka erishish.
Go‘zallik va moddiy qadriyatlar .   Har qanday nazariya amaliyot bilan uyg‘un
bo‘lsagina yashay oladi. Bu qoida go‘zallik tushunchasiga ham tegishli. Ma’lumki,
estetik   faoliyatning   qator   turlari   amaliyot   bilan   chambarchas   bog‘liq   xolda
rivojlanadi.   Masalan,   me’morlik   sohasi.   U   o‘zida   ham   moddiy   ham   ma’naviy
qadriyatlarni   aks   ettiradi.   Chinakam   me’moriy   obidaning   go‘zalligi   faqat   tashqi
ko‘rinishi   bilangina   emas,   balki   mexanika   qonunlarining   yangi   materiallar   bilan
boyitilganligi,   me’morlikning   qadimiy   an’analarini   yangi   ko‘rinishlar   orqali
namoyon qilish  natijasida  yuzaga  keladi.  Bugungi   kunda zamonaviy  me’morlikni
xuddi   shunday   tasavvur   qilish   mumkin.   Me’morlikdagi   go‘zallikning   o‘ziga
xosligi, binoning ko‘ rinishi, uning insonga estetik zavq bag‘ishlashi, bino shakli va mazmunining   hamohangligi   bilan   belgilanadi.   Azaldan   musulmon
me’morchiligida   qurilayotgan   bino,   in shootga   nisbatan   «foydalansa   bo‘laveradi»
qabilidagi   yuzaki   munosabat   bilan   emas,   balki   «Bu   obida   insonga   zarur   bo‘lgan
eh tiyojni   to‘laqonli   tarzda   qondirishga   hizmat   qilmog‘i   lozim»,   degan   tamoyil
birlamchi   ahamiyat   kasb   etgan.   Shuning   uchun   ham   Xiva,   Buhoro,   Samarqand,
Toshkent,   Shaxrisabz,   Qarshi   kabi   ko‘hna   shaharlarimizda   qad   rostlab   turgan
me’moriy obidalar o‘z taro vatini hanuzgacha yo‘qotgan emas.
Arab   madaniyatshunosi   Said   Husayn   Nasr   o‘zining   musulmon   dunyosi
san’ati, madaniyati va me’morchiligiga doir tadqiqotlarida go‘zallikning nazariy va
amaliy   tomonlariga   e’tiborni   qaratadi.   U   islom   madaniyatida   go‘zallikni   nazariy
jihatdan   tahlil   qilish   g‘arbdagidek   yuqori   bosqichda   emasligini   uqtiradi.   Uning
fikriga   ko‘ra,   go‘zallik   ilohiy   ijod   mahsuli,   uni   inson   tafakkuri   tushunib   yetishga
ojizlik qiladi. Ayni paytda go‘zallikning paydo bo‘lishi insonning ma’naviy olami
bilan   bog‘liq   hodisa.   Go‘zallikning   ko‘rinib   turuvchi   shakli   esa   me’mor lik,
miniatyura san’ati va arab grafikasida o‘z aksini topadi, degan fikrni ilgari suradi.
Islom   diniga   mansub   aksariyat   me’moriy   obidalarimizda   diniy–badiiy   ramz   bilan
diniy–badiiy qonunning uyg‘unligi  yuqoridagi fikrni isbotlaydi. 
Ana   shunday   xususiyatlar   Toshkent   shahrining   eng   ko‘zga   ko‘ ringan,
hushmanzara   joylaridan   birida   8747   m 2
  maydonda   musul mon   me’morchiligi
san’ati   asosida   bunyod   etilgan   ulug‘vor   obida   «Temuriylar   tarixi»   Davlat
muzeyida   ham   mavjud.   Zero,   muzeyni   tashqaridan   kuzatsangiz,   ko‘zingiz   yon–
atrofdagi   binolarning,   ko‘ chalarning,   maydonlarning   muzey   bilan   o‘zaro
mutanosiblikda   ekanligiga   amin   bo‘lasiz.   Biroq,   ana   shu   go‘zallikni   his   etgan
xolda   asta   muzeyning   peshtoqiga   va   so‘ngra   uning   gumbaziga   nigo hingizni
qaratsangiz   ruhingiz   bevosita   falakka   ko‘tarilganday   bo‘ladi.   Modomiki,
gumbazning   yuqoriga   qarab   yo‘nalgan   shaklga   ega   bo‘lishi   ham   zaminiy
go‘zalliklarning   ibtidosi   Ollohda   ekanli gidan   dalolat   beradi.   Shuning   uchun   ham
«Temuriylar   tarixi»   Davlat   muzeyiga   Samarqanddagi   «Go‘ri   Amir»   tarixiy
yodgorlik   majmuasi   asos   qilib   olingan   edi.   Bu   bir   jihati.   Muzeyning   ikkinchi
muhim jihatini shakl va mazmunning hamohang ekanligida ko‘rish mumkin.   Agar muzeyning old tomoniga ishlangan sopol namoyon (panno)dagi arabcha
xusnixat   bilan   bitilgan   so‘z   Sohibqironning   o‘n   ikkita   hayotiy   tamoyillarini   aks
ettirsa,   muzeyning   markaziy   qismidagi   milliy   bezaklar   fonida   joylashgan   Amir
Temurning   mashhur   gerbi   uni   dunyoning   uch   bo‘lagiga   hukmronlik   qilganligini
bildiradi.   200   kv.   metrga   yaqin   ko‘lamni   egallagan,   asosiy   kirave rishdagi
devorning markazidagi mavzuli monumental bezak esa uch qismdan iborat bo‘lib,
chap   qismi   «Tug‘ilish»,   markaziy   qismi   «Yuksalish»,   o‘ng   qismi   «Meros»   deb
nomlangan. Bularning har biri o‘ziga xos mazmunga ega: u tomoshabinga Temur
va   temuriylar   haqidagi   muayyan   tarixiy   ma’lumotlarni   eslatadi.   Masalan,   mo -
numental   bezakning   «Yuksalish»   deya   ataluvchi   qismidagi   tasvirga   diqqat   bilan
qaralsa, uning bir tomonida Qur’on, ikkinchi to monida shamshir tutgan farishtalar
tasvirlanganligini   ko‘rish   mumkin.   Bezakning   markazida   esa   Sohibqiron   o‘z
davrida   bunyod   etgan   maqbarayu   masjidlar   bilan   birga,   uning   tamg‘asi   bo‘lgan
ulkan   sher   ustida   oltin   hal   quyosh   va   uchta   xalqa   aks   ettirilgan.   Bularning   bari
Amir Temurning shon–shavkati, kuch–qudratidan dalolat beradi.
Ijtimoiy   taraqqiyotning   ikki   muhim   jihati   –   moddiylik   va   ma’naviylikni
o‘zida namoyon ettiradigan me’morchilik o‘z navba tida, mamlakatda shaharsozlik
sohasining   shakllanishiga,   ravnaq   topishiga   sezilarli   ta’sir   ko‘rsatadi.   Hozirgi
paytda   kundalik   hayotimizda   «shaharsozlik»   va   «obodonlashtirish»   degan   so‘zlar
tez–tez   tilga   olinmoqda.   Agar   uning   Sho‘rolar   davridagi   tarixiga   nazar   tash -
laydigan   bo‘lsak,   me’moriy   majmualarning   umumiy   ko‘rinishi,   ularning   eksterer
(tashqi) va interer (ichki) bezagidagi bir xillik shaharning badiiy–estetik qiyofasiga
salbiy   ta’sir   et ganligini   sezishimiz   mumkin.   Xususan,   aholi   uchun   qurilgan   turar
joylarning   bir   xil   shaklda   bo‘lganligi   shundan   dalolat   beradi.   Mazkur   binolar
avvalo,   xalqning   mentalitetiga   hurmatsizlik   qilgan   xolda   tartibsiz,   noqulay
hududda   bunyod   etil ganligi,   aksariyatining   qurilishida   tabiiy   muhit,   milliy
xususiyatlarni hisobga olin maganligi natijasida shahar ko‘rkining buzib turar edi.  
Endilikda, mustaqillik sharofati tufayli mamlakatimizda shaharsoz lik sohasiga
katta   e’tibor   qaratildi   va   bu   borada   ulkan   bunyodkorlik   ishlari   amalga   oshirildi. Ana   shulardan   xulosa   qilgan   xolda   shahar   o‘z   ko‘rki   va   go‘zalligini   qo‘yidagi
estetik xususiyatlar orqali namoyon etadi, degan fikrga kelish mumkin: 
- shaharda qadimiy me’moriy obidalarning saqlanganligi va uning ko‘rki;
- binolarning aholi tarmush tarzi uchun qulayligi va mos kelishi;
- shaharda bunyod etilgan binolar, yo‘llar xalq manfaati bilan muvofiqligi;
-   shaharning   geografik   jihatdan   joylashuvi   –   suv   va   havosining   musaffoligi,
tabiiy manzaralarga boyligi; 
Bugungi   kunda   mamlakatimizda   bunyod   etilayotgan   muhtasham   inshootlar,
ma’muriy binolar, ta’lim muassasalari milliy me’morchilik an’a nalarining Ovro‘pa
me’morchilik   an’analari   bilan   uyg‘unligiga   asoslanadi.   Poytaxtdagi   «Inter
Kontinental», «Toshkent–Sheraton», «Grand mir hotel» mehmonxonalari, «Milliy
Bank», «Marka ziy Bank», «Birjalar  bozori», «Toshkent  shahar  hokimiyati», Oliy
Majlis   Qonunchilik   palatasi   va   Senat   binosi,   «O‘zbek   Milliy   teatri»,   «O‘zbek
Davlat   Kon servatoriyasi»   binolari,   «Yunusobod»,   «Jar»   sog‘lomlashtirish
majmualari,  «Toshkent   Lend  (Akvapark)»  bolalar  dam  olish   oromgohi,  Talabalar
turar   joyi,   Alisher   Navoiy   nomidagi   Milliy   bog‘   va   boshqa   inshootlar   shular
jumlasidandir.
Inson   hayoti,   faoliyati   nafaqat   tabiiy   ehtiyojlarga,   balki   o‘zi   tomonidan
yaratilgan   narsalar   olamiga   ham   bog‘liq.   Inson   o‘zini   qurshab   turgan   olamning
qanday   bo‘lishini   ko‘p   hollarda   o‘zi   belgilaydi.  Ana   shu   jarayonning   asosida   esa
zamo naviy   amaliyotning   muhim   ko‘rinishi   hisoblangan   narsalar   ola mini   badiiy
loyihalash masalasi yotadi. Fan–texnikaning taraqqiy etib borishi natijasida badiiy
loyihalash   ham   tako millashib   boradi.   Dastlabki   yaratilgan   texnika   vositalarini
kishilar   go‘zallik   olamiga   mutlaqo   begona   bo‘lgan   hodisa   sifatida   idrok   etishgan
edi.   Keyinchalik   loyihachilar   tomonidan   texnikaga   nisbatan   badiiy   yondashuv
natijasida   u   o‘zining   avvalgi   dag‘al,   qo‘pol,   noqulay,   insonni   cho‘chitadigan
ko‘rinishini   yo‘qotdi.   Endilikda   texnika   o‘zining   bejirimligi,   qulayligi,   jozibasi
bilan   «insoniylama»   boshladi.   Mazkur   holatning   rivojlanib   borishi   bilan   birga
texnika loyihasiga nisbatan ikki xil munosabat ham shakllanib bordi. Birinchidan,
loyihaning   asosida   texnikaning   mexanik   faoliyati,   uning   ishlash   jarayoni   ko‘zda tutilgan bo‘lsa, ikkin chidan, uning tashqi ko‘rinishiga e’tibor qaratildi. Keyinchalik
mazkur   ikki   munosabatning   uyg‘un   faoliyati   natijasida   mashinalashgan   ishlab
chiqarishning «insoniylashgan» yangi uchinchi olami – dizayn yuzaga keldi. 
Dizayn   go‘zallik   bilan   hamkorlikda   taraqqiy   etib   boradi.   Holbuki,   buyumni
badiiy   loyihalashtirishda   uning   shakli   bilan   mazmuni   hamohang,   mos   bo‘lishi
kerak.   Qisqasi,   dizayndagi   estetik   talab   shaxsning   mod diy   ehtiyoji   bilan   birga
ma’naviy ehtiyojini ham qondira ol gandagina o‘zida go‘zallikni namoyon ettiradi. 
Aytish joizki, ijtimoiy taraqqiyotda  g o‘ z a l l i k:
– qiymat kasb etuvchi tushuncha;
– qadriyatga aylanadigan ma’naviy hodisa;
– moddiy, ham ma’naviy ehtiyojni qondiruvchi obekt;
– ijtimoiy taraqqiyotning lokomotivi hisoblangan mexanizmga aylanadi.
Biroq,   uning   davomiyligini   ta’minlash   shaxs   va   jamiyat   o‘rtasidagi   o‘zaro
munosabatlar   hamohangligini   qay   tariqa   rivoj   topishiga   bog‘liq.   Ana   shulardan
kelib chiqqan holda aytishimiz mumkinki, ijtimoiy taraqqiyotning bundan keyingi
bosqichlarida go‘zal likni yaratish uchun eng avvalo;
– shaxs estetik tuyg‘usi, didi va idealini kamol toptirish;
–   milliy   mafkura,   milliy   g‘oya,   milliy   iftixor   tuyg‘ularini   shakllantirishda
san’atning bevosita ishtirokini ta’minlash;
  –   milliy   va   umuminsoniy   qadriyatlarning   estetik   jihat larini   yosh   avlod
tafakkuriga singdirish;
– milliy urf–odat va an’analarning go‘zallik bilan bog‘liq to monlariga alohida
e’tiborni   qaratish,   ularni   zamon   ruhida   targ‘ib   qilish     kabi   vazifalarni   amalga
oshirish talab etiladi. 
Yuqoridagilardan   anglash   mumkinki,   go‘zallik   voqelikka   qarama–qarshi
bo‘lgan hodisa emas, balki insoniy qadriyatdir. Zero, go‘zallik inson tomonidan xis
qilinishi   va   Amaliy   hayotda   namoyon   bo‘la   borishi   bilan   qadriyatga   aylanib
boradi.   Go‘zallikni   nazariyadan   amaliyotga   «ko‘chirish»   vazifasi   esa     insonning
estetik ongi hamda estetik faoliyati orqali amalga oshiriladi.  Inson   go‘zalligi .   Insondagi   go‘zallik   aksariyat   xollarda   uning   xulqi,   odobi,
axloqi va fazilatlari  bilan belgilab kelinadi. Avval ham bugun ham inson borliq –
jamiyat   –   texnika   o‘r tasidagi   munosabat   masalasi   ko‘plab   ilmiy   sohalarning
tadqiqot obekti bo‘lib kelmoqda. Nafosat falsafasi inson go‘zalligining mohiyatiga
doir muammolarni tadqiq etishni o‘zining muhim vazifasi qilib belgilaydi. 
E stetik   tafakkur   tarixida   inson   go‘zalligi     jism   (tana)   va   ruhiyat   masalalari
bilan   izohlangan.   Bu   boradagi   fikr–mulohazalarning   asosida   insonning   tashqi
ko‘rinishi hamda axloqiy fazilatlariga bo‘lgan munosabat masalasi yotadi. 
Inson   go‘zalligiga   bu   tariqa   yondashuvning   muayyan   sabablari   bor.
Birinchidan,   go‘zal likning inson shaklidagi  ko‘rinishida yagona, mutlaq va tugal
timsol   mavjud   emas.   Agar   mavjud   bo‘lganda   edi,   u   barcha   xalqlarga   go‘zallik
timsoli   sifatida   namuna   qilib   ko‘rsatilardi.   Olaylik,   ayol   go‘zalligining   mezonlari
patriarxat va matriarxat davri odamlarining tasavvurida katta qorin, keng dumg‘aza
hamda ko‘krakning bo‘rtib turishi bilan ifodalangan. 
Ikkinchidan,   insonlarning   go‘zallik   haqidagi   qarashlari   turlicha   bo‘lib,   ular
vaqt o‘tishi bilan o‘zgarib boradi. Kishilar ning estetik xususan, go‘zallik haqidagi
ideali ana shu o‘zga rishlarning birlamchi sababidir. Inson voqelikni estetik tarzda
o‘zlashtirar   ekan,   unga   dastlab   o‘z   estetik   ideali   va   estetik   di didan   kelib   chiqib
munosabat   bildiradi.   Tabiat,   jamiyat   va   in sondagi   go‘zallikni   idrok   etish   ham
bevosita mazkur ikki tushun chaga bog‘liqdir.
Aksariyat   hollarda   insonning   tashqi   go‘zalligiga   nisbatan   yuzaki   munosabat
bildiriladi;   tashqi   go‘zallik   shaxs ning   chinakam   «Men»ini   namoyon   qilishiga
to‘sqinlik   qiluvchi,   o‘tkinchi   hodisa   sifatida   qaraladi.  Ammo,   inson   go‘zalligiga
nisbatan   bunday   yondashuv   bahsli.   Chunki,   insonning   tashqi   go‘zalligi   muayyan
ho latlarda   shaxsning   o‘zigagina   emas,   balki   boshqalarning   faoliya tiga  ham   ijobiy
ta’sir   ko‘rsatadi.   Bu   borada   Umar   Hayyomning   «Navro‘znoma»   asarida   g‘oyatda
o‘rinli   fikrlar   bayon   etilgan..   Allomaning   mazkur   fikri   insonning   zohiriy
go‘zalligiga doir mavjud mu nozaralarga birmuncha oydinlik kiritadi.
Ma’lumki, qalbning moyilligi jamol mushohadasining na tijasidir. Ya’ni, inson
narsalarning   zohiriy   go‘zalligini   botiniy   go‘zallikka   nisbatan   birinchi   bo‘lib payqaydi.   U   avvalo,   ko‘rinib   turgan   go‘zallikni   his   qiladi,   so‘ngra   uning   mo -
hiyatiga   murojaat   etadi.   Shu   bois   tashqi   go‘zallikni   muayyan   obekt   yoki   subekt
haqida   dastlabki   tasavvur–ma’lumotni   paydo   qiluvchi   birlamchi   asos,   deyish
mumkin. Mazkur fikr o‘z navbatida inson go‘zalligiga ham daxldor. Biroq, chiroyli
xusn  inson   tashqi  go‘zalligining  barkamol  bo‘lishi  uchun  kifoya  qilmaydi.  Uning
takomil lashuviga ko‘mak beradigan muayyan asoslar mavjud. Bular sirasiga orasta
kiyinish, o‘zgalarga latif so‘zlar bilan muomala qilish, pokiza, ozoda yurish kabilar
kiradi.   Ular   nafaqat   shaxsning   o‘ziga,   ayni   paytda   boshqalarga   ham   ko‘tarinki
kayfiyat bag‘ishlaydi, hatto yuzaga kelishi kuzatilgan nizolarning oldini oladi ham.
Hadislarda   esa   yangi   kiyim   kiygan   shaxsni   duo   qilmoq   haqida   alohida   uqtiriladi.
Bir   so‘z   bilan   aytganda,   inson   tashqi   ko‘rinishidagi   chiroylilik   ham   uning
mukammallashuvida o‘ziga xos ahamiyatga ega. 
Insonning   botiniy   go‘zalligi   uning   odob,   xulq   va   axloqiy   fazilatlari   bilan
belgilanadi. Buni nafosat ilmiy xulqiy go‘zallik deb nomlaydi. 
Insonning   amaliy   xatti–harakati,   axloqiyligi,   nafosatga   munosabati   ayni
paytda   uning   botiniy   tuyg‘ulariga,   qalb   kechin malariga   bog‘liq.   Bu   kechinmalar,
odatda   shaxs   faoliyatidagi   yaxshi   a’mollarga   qarab   –   fazilatlar,   yomon
qilmishlariga qarab –  illatlar  deb ataladi. 
Inson xulqiy go‘zalligining takomillashuvida axloqdagi eng muhim mezoniy
tushuncha hisoblangan   muhabbat   va   ezgulik   alohida ahamiyat kasb etadi. Bundan
tashqari, hulqiy go‘zallikda bevosita inson hatti–ha rakatining sababi bo‘lgan   niyat
muhim o‘ringa ega. Zero ezgu niyatli inson go‘zaldir. Niyatning reallikka aylanishi
uchun insonda avvalo, istak, xohish, maqsad bo‘lishi shart. Chunki, kishi o‘ylagan
har   bir   niyatiga   erishishi   uchun   o‘z   oldiga   maqsad   qo‘yadi.   Shuningdek,   niyat
individuallik   xususiyatiga   ega.   Shu   jihatdan   qaraganda,   niyat   ijobiy   va   salbiy
ma’noga   ega   bo‘ladi.   Ijobiylik   kasb   etuvchi   niyatning   asosida   go‘zallikka
muhabbat,  ezgu likka  e’tiqod   yotadi. Aksincha,   salbiy   ma’nodagi   niyat   mohiyatan
yovuzlikka   daxldordir.   Shu   bois   insonning   oriyatli,   nomusli   ekani   uning   qilgan
qilmishlari   bilangina   emas,   balki,   ko‘nglidagi   niyati   qandayligiga   qarab   ham belgilanadi.   Zotan,   niyati   buzuq   odamlarning   qilgan   ishlari   yaxshilik   bo‘lib
ko‘rinsa–da, mohiyatan yovuzlikka yo‘naltirilgan.  
Bugungi   kunda   insoniy   go‘zallik   barkamollik   tushunchasi   bilan
izohlanmoqda.   Barkamol   inson   deganda,   o‘z   haq–huquqlarini   taniydigan,   o‘z
kuchi   va   imko niyatlariga   tayanadigan,   tevarak   atrofda   sodir   bo‘layotgan   voqea–
hodisalarga   mustaqil   munosabat   bilan   yondashadigan,   o‘z   shaxsiy   manfaatlarini
mamlakat   va   xalq   manfaatlari   bilan   uyg‘un   xolda   ko‘radigan,   o‘zini   jamiyatning
ajralmas   qismi   deb   his   etadigan,   zamonaviy   bilimlarni   mukammal   egallagan,
ma’naviy jihatdan yuksak, jismonan baquvvat erkin shaxs tushuniladi.
Zamonaviy   estetika   insoniy   go‘zallikni   uning   o‘z   “ Meni” ni   namoyon
etishida, o‘z ishiga ongli munosabatda bo‘lishiga talabchanligida, o‘z hayotini
go‘ zallashtirishga   mas’ul   ekanligida   (Zigmund   Froyd),   o‘z   havotiri   zamirida
buyuk   maqsadlarga   da’vat   etish   mavjudligida   (Jan   Pol   Sartr),   ijtimoiy   va
iqtisodiy   kuchlar   qarshisida   ojiz   bo‘lmaslik,   o‘z   qo‘li   bilan   barpo   etgan
narsalarga   sajda   qilib   qolmaslik   (Erix   From)   oraqali   izohlanmoqda.
Endilikda   texnogensivilizasiyaning   markazi   hi soblangan,   faqat   ko‘zga
ko‘rinib   turgan,   aql   va   idrokka   asoslangan   borliqnigina   tan   olgan   G‘arb
mutafakkirlari   ham   inson   hulqiy   go‘zalligini   takomillashtirishda   ko‘hna
Sharqning   allaqachon   tajribasidan   o‘tgan   axloqiy   muhit   muammosiga   e’ti -
borni qaratmoqda. Shu bois ular insoning ma’naviy xunuklashuvidan qutilish
yo‘lini axloqiy muhit– etosferani  yaratishdan iborat, deb bilmoqdalar. 
Bugungi   kunga   kelib   hayotni   faqat   moddiy   yoki   ma’naviy   tomoninigina
o‘zgartirishga   intilish,   e’tiborni   faqat   bir   sohaga   qaratish   bilan   ko‘zlangan
maqsadga   erishib   bo‘lmasligi   oydinlashmoqda.   Zotan,   inson ning   faqat   ma’naviy
go‘zalligiga   e’tibor   berish,   uning   jismoniy   go‘zalligiga   putur   yetkazadi.   Ayni
paytda,   ma’naviy   go‘zallik   hi sobiga   jismoniy   go‘zallikni   ulug‘lash   insoniyatni
muqarrar tarzda muvaffaqiyatsizlikka olib keladi. Biz hozirda insonning ma’naviy
va   jismoniy   go‘zalligini   uyg‘unlashtirish   masalalari   dolzarb   bo‘lgan   davrda
yashayotganligimizni unutmasligimiz kerak. Ana shuni teran xis qilganimizdagina
ko‘zlagan maqsadlarimizga yetishishimiz mumkin bo‘ladi. Bir   so‘z   bilan   aytganda,   go‘zallik   –   ma’naviy   va   moddiy   xususiyatga   ega
bo‘lgan,   ijtimoiy   hayotda   favqulodda   aha miyat   kasb   etuvchi   hamda       narsa–
hodisalarning   uyg‘unligi,   hamohangligi,   mutanosib ligi,   maqsadga   muvofiqligiga
asoslangan qadriyatdir.  
Go‘zallikka   qarama-qarshi   bo‘lgan   xunuklikni   go‘zallikning   aksi   deb
yuritamiz.   Biroq,   bunday   yondashuvda   qisman   noaniqlik   bor.   Chunki     uyqash   va
bir–biriga   yaqin,   yoki   bir–birining   aksi   bo‘lgan   tushunchalardagi   unsurlar   u   yoki
bu ko‘rinishda har ikala tushunchada ham ishtirok etishi mumkin. 
Gohida   shakl   va   mazmun   go‘zalligi   bir-birini   dialektik   tarzda   inkor   etadi.
Shunday   bo‘lsa–da,   buning   ijobiy   tomonlari   ham   mavjud.   Chunki,   mazmun   o‘z
vaqtida shaklning kamchiligini ko‘rsatib, uning go‘zallashuviga turtki berib turadi
yoki aksincha:  ko‘rinishi chiroyli bo‘lgan insonlarning hammasi  ham ma’naviyati
boy   bo‘lmaganidek,   yuksak   fazilat   sohiblarining   barchasi   ham   husn   va   chiroyda
barkamol   emaslar.   Xunuklik   bir   paytning   o‘zida   ham   go‘zallikning,   ham
nafosatdan   lazzatlanishning   ziddi dir.   Chunki,   xunuklik   lazzatlanish   tuyg‘usi
mavjud bo‘lgan jarayondan uzoqroq joyda vujudga keladi; u insonga hayrat baxsh
etishdan, uning vujudini forig‘lashdan mahrum. 
Ulug‘vorlik va tubanlik tushunchasining mohiyati
Ingliz   nafosatshunosi   E.Byork   go‘zallikni   ulug‘vorlik   bilan   qiyoslaydi   va
ularni   alohida   tushunchalar   sifatida   tadqiq   etadi.   I.Kant   esa   go‘zallik   va
ulug‘vorlikni   uyg‘unlikda   rivojlanuvchi   tushunchalar   deb   hisoblaydi.   Ulardan
farqli   o‘laroq,   Xegel,   ulug‘vorlikni   go‘zallikning   bir   ko‘rinishi,   ulug‘vorlik   –
zohiriy go‘zallikning botiniy go‘zallikka aylanishi, deb tushuntiradi. 
Ulug‘vorlik   –   insonning   narsa   hodislarga   estetik   va   axloqiy   mezonlar   bilan
yondashishi   va   ulardan   yuksak   hayratlanish   tuyg‘usini   hosil   qiluvchi   estetik
hissiyot   majmuidir.   Ulug‘vorlikning   ko‘lami   go‘zallik   ko‘lami   kabi   cheksizdir.
Ulug‘vorlik   o‘zida   hajm,   miqdor,   ko‘lam   va   buyuklikni   mujassam   etadi.   Shiller
ulug‘vorlik   tushunchasini   dramatiklashtiradi:   u     qayg‘u   va   qo‘rkuvni   yengish
insonni qanchalik ulug‘lashi va chiroy baxsh etishini ko‘ratib beradi.   Bu yerda u
«axloqiy   xavfsizlik»   tushunchasini   kiritadi.   Qo‘rquv   va   dahshatga   qarshi   borish uchun   ham   xavfdan   xoli   bo‘lish   lozim.   Jismoniy   xavfsizlik   bevosita   shaxsning
o‘ziga   tegishli   bo‘lib,   insondagi   qatiy   ishonch   bois   xotirjam,   xavfsiz.   Biroq,
dahshatli   yo‘qotishlar   va   mudhish   qotilliklar   qarshisida   insonning   xotirjamligi
yo‘qoladi.  Agar   xavf   insonning   o‘zigagina   yaqinlashsa-yu,   u   o‘zini   hotirjam   xis
qilsa,   demakki,   uning   vijdoni   xavfdan   xoli;   unga   hech   qanday   havf   taxdid
solmaydi.   Shu   bois   Shiller   «axloqiy   havfsizlik»ni   din,   e’tiqod   va   abadiylik   bilan
bog‘laydi.   «Axloqiy   xavfsizlik»ning   zaminiy   xususiyatini   hayot   va   o‘lim
masalalari   bilan   izohlash   mumkin.   Ulug‘vorlik   muhokamasi   yuksak   darajada
madaniyatni talab qiladiki, bu muhokama go‘zallik muhokamasidan ustuvorroqdir.
Tabiatdagi   ulug‘vorlik   cheksiz   osmon,   purviqor   tog‘lar,   yuksak   cho‘qqilar,
moviy   dengizlar,   ming   yillik   chinorlar,   shuningdek,   vulqon   va   chaqmoq   singari
tabiat   hodisalarida   namoyon   bo‘ladi.   Ular   uzoqdan   kishilarda   hech   qanday
hayajonli taassurot qoldirmaydi. Biroq, ularga yaqinlashganimiz sari ruhiyatimizni
hayajon,   jo‘shqinlik   egallay   boshlaydi,   ularni   butunligicha   ko‘z   bilan   qamrab
ololmaslik darajsiga yetganda esa bu hayajon yanada ortadi. Tabiatdagi ulug‘vorlik
matematik   va   dinamik   xususiyatga   ega.   Matematik   xususiyatida   xajm,   dinamik
xususiyatida   kuch   ustuvor   ahamiyatga   kasb   etadi.   Biroq,   ikkala   xususiyat   ham
insonda   kuchli   hayrat   va   hayratlanish   tuyg‘ularini   paydo   qiladi.   Tog‘lar   insonni
yuksak   fikrlashga,   buyuk   g‘oyalarga   undaydi:   Everestga   O‘zbekiston   bayrog‘ini
tikib qaytishgan alpinistlarimizning taassurotlari nihoyatda hayajonlidir.  J a m i y a t d a g i   u l u g ‘ v o r l i k   u m u m i n s o n i y   q a d r i y a t l a r,   q a h r a m o n l i k ,
j a s o r a t ,   x a l q p a r v a r l i k ,   b u n y o d k o r l i k   t u s h u n c h a l a r i   b i l a n
u y g ‘u n l a s h a d i .   D a v l a t d a   b a r q a r o r l i k ,   j a m i y a t d a   a d o l a t   u s t u v o r l i g i ,
s h a x s n i n g   e r k i n   v a   h u r fi k r l i l i k   a s o s i d a   f a o l i y a t   o l i b   b o r i s h i   i j t i m o i y
t i z i m n i n g   u l u g ‘ v o r l i g i n i   a k s   e t t i r a d i .  
S a n ’a t d a g i   u l u g ‘ v o r l i k   o ‘ z i n i n g   h a r   t o m o n l a m a   i j o d i y   i f o d a s i n i
t o p a d i ;   s a n ’a t n i n g   b a r c h a   t u r l a r i   u c h u n   u l u g ‘ v o r l i k   a s o s i y   m e z o n
b o ‘ l i b   h i z m a t   q i l a d i .   B a d i i i y   a d a b i y o t   v a   i f o d a l i   s a n ’a t   t u r l a r i
u l u g ‘ v o r l i k n i   t a s v i r l a s h d a   x i l m a – x i l   v o s i t a l a r d a n   f o y d a l a n i b   h a m d a
u l u g ‘ v o r l i k   m a v z u s i n i   b a d i i y   o ‘ z l a s h t i r i b ,   q a h r a m o n l i k   e p o s l a r i n i   l i r o –
e p i k   d o s t o n l a r n i ,   q a h r a m o n l i k   f o j i a l a r i n i ,   m a r d o n a v o r   m u s i q a
a s a r l a r i n i   ( s i m f o n i y a ,   o r a t o r i y a ) n i   v u j u d g a   k e l t i r d i .   S a n ’a t d a g i
u l u g ‘ v o r l i k   t e a t r,   k i n o ,   b a d i i y   a d a b i y o t   f o j i a v i y l i k   b i l a n   y o n m a – y o n
t u r a d i :   e s t e t i k a n i n g   b u   i k k i     m e z o n i y   t u s h u n c h a s i   o ‘r t a s i d a   o ‘ z i g a   x o s
d i a l e k t i k   a l o q a d o r l i k   m a v j u d   b o ‘ l i b ,   u l a r   m i l l i y l i k   v a   u m u m i n s o n i y l i k
x u s u s i y a t l a r i g a   k o ‘r a   f a r q l a n a d i l a r.   M a s a l a n ,   S h e k s p i r   v a   S h a y x z o d a
a s a r l a r i   b i r   v a q t n i n g   o ‘ z i d a   h a m   u l u g ‘ v o r l i k n i   h a m   f o j i a v i y l i k n i
n a m o y o n   e t a d i .   F a r q ,   U l u g ‘ b e k n i n g   o ‘ l i m i   b i l a n   O t t e l o n i n g   q i s m a t i d a ,
x o l o s . . .   S a n ’a t d a g i   u l u g ‘ v o r l i k   b a d i i y   m a z m u n   v a   s h a k l n i n g   b a r c h a
i m k o n i y a t l a r i   v o s i t a s i d a   i f o d a l a n a d i ,   l e k i n   b u n d a   h a l   q i l u v c h i   r o l n i
g ‘o y a   o ‘ y n a y d i .   M u h i m   a h a m i y a t l i   g ‘o y a   y u k s a k   r u h l a n g a n ,
m u u k a m m a l   s h a k l n i n g   z a r u r l i g i n i   y u z a g a   k e l t i r i b ,   s a n ’a t   a s a r i
d a r a j a s i n i n g   y u k s a k l i g i   b e l g i l a b   b e r a d i .   B u   h o l a t   h a y o t i y   h a q i q a t d a n
q o c h i s h g a   e m a s ,   u n g a   x i z m a t   q i l i s h g a   d a ’ v a t   e t a d i .  
Me’morchilikdagi   ulug‘vorlik   yuksak   ahamiyat   kasb   etadi:   Samarqanddagi
Registon   maydoni,   Go‘ri   Amir   maqbarasi,   Imom   Buxoriy   majmui,   Buxorodagi
Minorai   Kalon,   Xivadagi   Kalta   Minor,   Shahrisabzdagi   Bibixonim,   Oqsaroy,
Toshkentdagi   Yevropa   va   Osiyo   me’morchiligining   yangi   an’alarini
uyg‘unlashtirgan Milliy Bank binosi, Oliy Majlis binosi, Temuriylar  tarixi  Davlat
muzeyi, Misrdagi  ehromlar, yunonlarning Parfenoni, rimliklarning Kolizeyi, o‘rta asr   gotik   bosh   cherkovlari   shular   jumlasidandir.   Shuni   alohida   ta’kidlash   joizki,
ulug‘vorlik   tushunchasiga   faqat   miqyos,   ko‘lam   va   o‘lchovining   kattaligi   bilan
yondashish   uning qamrovini chegaralab qo‘yadi. Bobil minorasi, Minorai Kalon,
Misr   ehromlari   o‘zining   keng   miqyosliligi   bilan   kishilarni   hayratga   solsa,     Go‘ri
amir, Shohizinda, Ichan qal’a, Registon maydoni, Ismoil Somoniy maqbarasi, Chor
Minor,   Bolo   hovuz   machiti   insonda   yuksak   darajada   nafosat   va   go‘zallik
tuyg‘ularni shaklantiradi. 
Tubanlik   –   insonda   kuchli   nafratlanish   tuyg‘ularini   hosil   qiluvchi   estetik
kategoriyadir.   Nafosatshunoslik   ka tegoriyalari   orasida   xunuklik   singari   kishilarda
salbiy his–tuyg‘u paydo qiladigan boshqa tushunchalar ham mavjud. Tubanlik ana
shunday tushuncha: uni xunuklik bilan ay nanlashtirib bo‘lmaydi. Chunki, xunuklik
kishilarda yengil no xushlik tuyg‘usini paydo qilsa, tubanlik esa kuchli nafratlanish
hissini   uyg‘otadi.   Tabiat,   hayvonot   va   nabotot   olamidagi   xunuk lik     tu banlikka
aylanmaydi.   Insondagi   xunuklik   esa   tubanlik   daraja siga   borib   yetadi.   Daryoning
suvi   loyqalangani,   ko‘kalamzorlarga   to‘kilgan   axlat,   qurbaqa,   ilon   xunuk
ko‘ringani   bilan   undan   odamlar   nafratlanmaydilar.   Gohida   m uhtojlik   inson
tabiatidagi   yovuz   maylni   qo‘zg‘atib   yuborishi   natijasida   insonni   tubanlashtiradi.
Ayniqsa, m amlakat  boshiga og‘ir kulfat  tushganda undan o‘z moddiy manfaatlari
yo‘lida   foydalanuvchi   kimsalar   (2001   yil   11   sentyabrda   AQShda   sodir   bo‘lgan
fojea   sabab   o‘g‘ri   «tadbirkorlar»   magazinlarni   talashgan   edi–H.B.)   tubanlikka
misol bo‘ladi. 
Fojeaviylik va kulgililik tushunchalari F o j e a v i y l i k   m u a m m o s i   h a r   d o i m   f a l s a fi y - e s t e t i k   t a f a k k u r
s o h i b l a r i n i n g   e ’ t i b o r i n i   j a l b   q i l i b   k e l g a n .   D e y a r l i   b a r c h a   b u y u k
i j o d k o r l a r   y a r a t g a n   a s a r l a r d a   f o j e a l i   o h a n g l a r   m a v j u d .   M a s a l a n ,
o ‘ z b e k   a d i b i   M a q s u d   S h a y x z o d a n i n g   « J a l o l i d d i n   M a n g u b e r d i »   v a
« M i r z o   U l u g ‘ b e k »   a s a r l a r i d a   f o j e a l i   o h a n g l a r   b o s h d a n   o x i r i g a   q a d a r
s e z i l i b   t u r a d i .   M a z k u r   d r a m a l a r   m a x s u s   f o j e a   a s a r i   s i f a t i d a
y a r a t i l m a g a n   b o ‘ l s a   h a m ,   a s l i d a ,   f o j e a l i   o h a n g l a r   u l a r d a   u s t i v o r
d a r a j a d a   i f o d a l a n g a n .   S h a y x z o d a   k a b i   i j o d k o r   f o j e a l i l i k   r u h i d a
v o q e l i k n i   i d r o k   e t i s h g a   m o y i l d i r.   S a n ’a t n i n g   t u r i   n a m o y o n   b o ‘ l a d i g a n
f o j e a l i   t o ‘q n a s h u v l a r,   q i y o f a l a r,   v a z i y a t l a r n i   e n g   t o ‘ l a   v a   c h u q u r   b a d i i y
i n ’ i k o s   e t i s h   e h t i y o j i d a n   k e l i b   c h i q a d i .   S o f o k l n i n g   f o j e i y   a s a r l a r i ,
S h e k s p i r n i k i d a n   q a n c h a l i k   f a r q l a n m a s i n ,   u l a r   o ‘r t a s i d a   u m u m i y l i k
b a r i – b i r   m a v j u d d i r.   H a r   q a n d a y   f o j e a   z a m i n i d a   a l o h i d a   f o j i a l i
t o ‘q n a s h u v     y o t a d i   v a   u n i n g   e n g   m u h i m   t o m o n i   k o ‘ l a m l i l i k   v a   i j t i m o i y
a h a m i y a t g a   m o l i k l i g i d i r.   X e g e l   f o j e a l i l i k n i   m o h i y a t l i   k u c h l a r   t o ‘q n a s h u v i n i n g   n a t i j a s i ,   d e b
b i l a d i .   C h u n k i ,   b u   t o ‘q n a s h u v l a r   k u r a s h i n i n g   q a n d a y   t u g a l l a n i s h i
p i r o v a r d i d a   i n s o n i y a t   i s t i q b o l i ,   t a q d i r i   b i l a n   b o g ‘ l a n i b   k e t a d i .   B u   h o l
f o j i a   s a n ’a t i n i n g   f a l s a fi y   j i h a t d a n   e n g   h a j m l i   t u r i g a   a y l a n t i r a d i k i ,
u n d a   i j o d k o r g a   h a y o t n i n g   i n s o n i y a t n i   b u t u n   t a r i x i   d a v o m i d a
h a y a j o n l a n t i r a d i g a n   t u b   m a s a l a l a r n i   o ‘ z   o l d i g a   q o ‘ y i b ,   h a l   q i l i s h
i m k o n i n i   b e r a d i .   F o j e a   q a h r a m o n i   k o ‘p i n c h a   i j o b i y   t u s d a   t a s v i r l a n a d i ,
u   o ‘ z   d a v r i n i n g   i j o b i y   o r z u - u m i d l a r i ,   u   y o k i   b u   q i r r a l a r i n i   o ‘ z i d a
m u j a s s a m l a s h t i r g a n   k u c h l i ,   y o r q i n ,   u l u g ‘ v o r   s h a x s n i   n a m o y o n   e t a d i .
L e k i n   f o j e a   t o ‘q i m a s i d a   b o s h q a   t u r d a g i   q a h r a m o n l a r   k a m   a k s
e t t i r i l g a n   b o ‘ l i b ,   o ‘ z   t a q d i r l a r i   b i l a n   t o m o s h a b i n d a   o ‘ t a   z i d d i y a t l i   h i s –
t u y g ‘u l a r   q o ‘ z g ‘a y d i .   U l a r n i n g   m u d h i s h   k i r d i k o r l a r i ,   s o d i r   e t a y o t g a n
y o v u z l i k l a r i   i n s o n d a   q a t ’ i y   n o r o z i l i k ,   h a t t o   n a f r a t l a n i s h n i   v u j u d g a
k e l t i r i s h i   b i l a n   b i r   q a t o r d a   u l a r n i n g   q i l m i s h l a r i g a   a c h i n a s a n ,   q a b i h ,
j i r k a n c h   s h a r o i t   t a ’ s i r i g a   t u s h i b ,   u l a r   o ‘ z l a r i d a g i   g o ‘ z a l   i n s o n i y
f a z i l a t l a r d a n   b e g o n a l a s h g a n l i g i n i   a n g l a y s a n .   F o j e a v i y l i k n i n g   s a n ’a t d a g i   r a v n a q i   U y g ‘o n i s h   d a v r i d a n   k o ‘ z g a
t a s h l a n a   b o r d i .   B u   v a q t d a   a b a d i y   k o ‘r i n g a n   f e o d a l   m u n o s a b a t l a r
z a m i n i   y e m i r i l a   b o s h l a g a n   e d i .   B u   d a v r g a   k e l i b ,   i n s o n g a   m u n o s a b a t
t u b d a n   o ‘ z g a r d i ,   x i s s i y o t l i   v o q e a – h o d i s a l a r g a   n i s b a t a n   e ’ t i b o r   b i l a n
n a z a r   t a s h l a y d i g a n ,   i n s o n n i   u l u g ‘ l a y d i g a n ,   u n i n g   c h e k s i z
i m k o n i y a t l a r i n i   k u y l a y d i g a n   i n s o n p a r v a r l i k   e s t e t i k a s i   q a r o r   t o p d i . . .
U y g ‘o n i s h   d a v r i g a   k e l i b   f o j e i y   a s a r l a r   y a n g i   t a r i x i y   v a z i y a t n i ,
q a d i m g i g a   n i s b a t a n   b o s h q a   s h a x s   m a v q e i n i   i f o d a l a y d i .   A g a r   a v v a l l a r i
f o j e a d a   s h a x s   h a l i   o ‘ z i n i   j a m i y a t d a n   a j r a t m a g a n   v a   s h u n i n g   u c h u n   u
y o k i   b u   a x l o q i y   g ‘o y a – i d e a l   n a m o y o n d a s i   s i f a t i d a   a m a l   q i l g a n   b o ‘ l s a ,
U y g ‘o n i s h   d a v r i   f o j e a s i d a   s h a x s i y   e h t i r o s   v a   i r o d a   b o s h   o h a n g
s i f a t i d a   j a r a n g l a y d i :   t a r k i   d u n y o   a z o b i d a n ,   o ‘r t a   a s r   t a b a q a v i y
c h e k l a n g a n l i g i d a n   o z o d   b o ‘ l g a n   i n s o n   o ‘ z   i r o d a s i n i ,   o ‘ z l i g i n i
o ‘r n a t i s h g a   u n g a   h a l i   h a m   q a r s h i   t u r g a n   v o q e l i k   b i l a n   t o ‘q n a s h a d i ,
b o s h q a   o d a m l a r n i n g   o r z u   v a   i n t i l i s h l a r i   b i l a n   m u q a r r a r   k u r a s h g a
k i r i s h a d i .   B u   y e r d a   q i s m a t   v a   t a q d i r g a   e n d i   o ‘r i n   q o l m a y d i ,   f o j e a
m a n b a i – i n s o n n i n g   o ‘ z i ,   u n i n g   y e r   k u r r a s i d a g i   h a y o t i ,   o ‘ z   m a q s a d i   s a r i
i n t i l a y o t g a n   o d a m l a r   t o ‘q n a s h u v i ,   u l a r   b o s h q a l a r g a   v a   o ‘ z l a r i g a
n i s b a t a n   s o d i r   q i l a d i g a n   y o v u z l i k l a r d i r.   S h u n d a y   z i d d i y a t l i   q a r a m a –
q a r s h i l i k l a r g a   b o y   U y g ‘o n i s h   d a v r i   f o j e a s i n i n g   e n g   t o ‘ l a ,   b a d i i y
q u d r a t l i   i f o d a s i   S h e k s p i r   i j o d i d a   o ‘ z   a k s i n i   t o p g a n . . .  
S a n ’a t d a   f o j e a   v a   f o j e i y   q a h r a m o n   o b r a z i n i   i f o d a l a s h   q o ‘ y i d a g i
j i h a t l a r   b i l a n   b e l g i l a n a d i :
–   f o j e i y   a s a r   h a y o t   v a   i j t i m o i y   a l o q a l a r n i   q a m r a b   o l i s h i   v a   r e a l
t a s v i r l a s h i ;
–   i n s o n   s h a x s i n i   t o ‘ l a q o n l i   r a v i s h d a   i f o d a l a s h i ;  
–   d a v r i n i n g   y o r q i n   i n s o n p a r v a r   o r z u l a r i   b i l a n   a x l o q   q o i d a l a r i
o ‘r t a s i d a g i   t o ‘q n a s h u v n i n g   n a t i j a s i n i   y o r i t i s h i ;  
–   m a ’n a v i y   j a s o r a t ,   g ‘u r u r l i ,   e r k p a r v a r   i n s o n   t i m s o l i n i   y a r a t i s h i ;   –   i n s o n i y   i d e a l g a   i n t i l i s h     v a   u n g a   b o ‘ l g a n   i s h o n c h n i n g
m u s t a h k a m l i g i .
S a n ’a t d a g i   f o j e a v i y l i k   i n s o n i y a t   v a   j a m i y a t n i n g   d o i m i y   h a m r o h i   v a
u m r   y o ‘ l d o s h i   b o ‘ l i s h i   m u m k i n   d e g a n   i l m i y   t a x m i n l a r   a n c h a g i n a .
C h u n k i   u   o ‘ z   o r z u l a r i n i   r o ‘ y o b g a   c h i q a r i s h   u c h u n   i n t i l i s h i ,   k u r a s h i
d o i m o   o b e k t i v   t a r i x i y   z a r u r i y a t   b i l a n   t o ‘q n a s h a d i .   I n s o n i y a t
t a r a q q i y o t i n i n g   u   y o k i   b u   b o s q i c h d a   u n i n g   m u q a r r a r   t a r z d a
i m k o n i y a t l a r i   t a r i x i y   c h e k l a n g a n l i g i   s a n ’a t d a   f o j e a l i   o h a n g l a r
t u g ‘ i l i s h i g a   b i t m a s – t u g a n m a s   z a m i n   v a z i f a s i n i   o ‘ t a y d i .  
Shuning uchun ham ilg‘or tafakkur  doim  hayotni  o‘zlashtirish, o‘lim havfini
qisqartirish haqida o‘ylab kelgan. O‘lim qayg‘usidan farqli o‘laroq fojiiy qayg‘u–
iztirobning   maxsus   bo‘lib,   ulug‘vorlikning   barbod   bo‘lishi   bilan   bog‘liq:   u–
hayotning   yo‘qolishi   yoki   ijtimoiy   ahamiyatga   ega   bo‘lgan   tarixiy   voqelikning
barbod   bo‘lishidir.   Estetik   qayg‘urish   esa   bu   yerda   yo‘qotishning   o‘ziga   xos   turi
sifatida namoyon bo‘lib, u iztirobli qayg‘uning konkretlashuvidir.
Fojiaviylik   estetika   kategoriyalari   orasida   ulug‘vorlik   bilan   qator   yaqinlikka
ega.   Haqiqiy   ulug‘vorlik   fojiaviylikning   davomi,   desak   mubolag‘a   qilmagan
bo‘lamiz.   Shu   bois   estetikasida   fojiaviylik   kategoriyasining   ulug‘vorlik
kategoriyasidan   keyin   o‘rganilishi   bejiz   emas.   Ulug‘vorlikning   barcha
xususiyatlari   fojiaviylikning   ham   u   yoki   bu   ko‘rinishi   orqali   namoyon   bo‘ladi.
Fojiaviylik   mezoniy   tushunchasining   estetikasidagi   markaziy   muammosi–
insonning   imkoniyatlarini   har   tomonlama   kengaytirish   (san’at,   badiiy   adabiyot,
jamiyat   va   tabatga   nisbatan   munosabatda),   qahramonlik,   buyuklik
tushunchalarining   qat’iy   va   o‘zgarmas   chegaralarini   buzib,   uning   mohiyatini
yanada   yaqinlashish,   tashabbuskor   va   bunyodkorlikni   rag‘batlantirish,   hayotda
umidvorlik   va   unga     muhabbat   tuyg‘ularini   rivojlantirishdan   iboratdir.   Fojeiy
qahramon   kelajakka   yo‘l   tashlaydi,   u   eskirgan   chegaralarni   daf   etadi.   U   doimo
insoniyat kurashining oldida yuradi.
Fojeaviylikning   yana   bir   xususiyati   shundaki,   u   insonga   borliqning
mazmunini   ochib   berishda   yaqindan   ko‘mak   beradi.   Shaxs   rivoji   jamiyat   va insoniyat   o‘rtasidagi   munosabatga   bog‘liq   ekanligini,   jamiyat   taraqqiyoti   inson
hisobiga emas, balki inson va inson orqali rivojlanishi zarurligi bevosita fojiaviylik
tushunchasi   orqali   yanada   konkretlashtiriladi.   Bu   esa   pirovardida   inson   va
insoniyat   muammolarini   insonparvarlik   yo‘li   bilan   xal   etishga   olib   keladi.
Fojiaviylikda   jamiyat   va   insoniyatning   ezguligini   himoya   qiluvchi   xususiyat
mujassam.   Mahmud   Torobiy   qo‘zg‘aloni   natijasiz   tugashi,   uning   o‘zi   esa   fitna
qurboni   bo‘lishi   ajdodlarimiz   qismatidagi   fojiadir.   Mahmud   Torobiy   g‘anim
qo‘lida emas, o‘z qavmidan chiqqan–nurga emas, zulmatga talpingan kaltabin johil
Olovxon   Yusuf   qo‘lida   halok   bo‘ladi.   Biroq,   Torobiy   timsolidagi   fojia   xiyonat,
sotqinlik,diyonatsizlik,   zulm   va   zo‘ravonlik   boshidan   kechirgan   va   unga   qarshi
kurashgan   millat,   xalq   va   Vatan   fojiasidir.   Yoki   istiqlol   muqaddas   tutgan,
o‘lkaning   milliy,   diniy   zaminidagi   taraqqiyot   uchun   kurashgan   va   xalq   orasidagi
g‘oyat   katta   mavqega   ega   bo‘lgan   jadid   ma’rifatchilarining   fojiasi   ham   jamiyatni
to‘qimtabiat «muhabbat»dan xalos etishning natijasi edi.
Fojiaviylik kategoriyasining  falsafiyligi  shundaki, u:
– insoniy fazilatlardagi yo‘qotilgan narsalarning o‘rnini qoplab bo‘lmasligini
ko‘rsatib beradi;
– abadiyatga daxldor shaxslarni tavsiflaydi va baxolaydi;
–   sodir   bo‘lgan   voqea–hodisaning   yakuniga   qarab   qahramon   xarakterining
ochib beradi;
–   dunyo   manzarasi   va   inson   hayotining   mazmuni   bo‘yicha   falsafiy
mushohada qilishga undaydi;
– man etilgan tarixiy zidditlarni fosh etadi;
–   tushkunlik   xolati   va   qayg‘u   tuyg‘ularini   paydo   qilsa–da,   Ayni   paytda
tantana va quvonch, hayotdan umidvorlik, hayotga muhabbat xislarini ham yuzaga
keltiradi.
– odamlarni yovuzlik, qabohat va ma’naviyatsizlikdan forig‘ qiladi. 
Kulgililik .   Bu   bordagi   mavjud   nazariyalar   kulgililikning   predmetini   obektiv
xususiyat  sifatida  yoki  shaxsning   subektiv  imkoniyatlari   natijasi   yohud subekt  va
obekt   o‘zaro   aloqadorligining   natijasi   sifatida   ko‘rib   chiqiladi   va   mazkur metodologik   yondoshuv   kulgililikdagi   ko‘pma’nolikning   yuzaga   kelishiga   sabab
bo‘ladi.
Estetik   tafakkur   tarixida   kulgililik   bir   qadar   keng   o‘rganilgan.   Jumladan,
Aflotun ojiz va layoqatsizlarni kulgili odamlar, deydi. Nodonlik esa insonni kulgili
qiladi. Biroq, kulgililikning mohiyati, uning kelib chiqishi sabablari haqida Aflotun
biror-bir   fikrni   aytgan   emas.   Quldorlik   tuzumi   zodagonlarining   namoyondasi
bo‘lgan Aflotun uchun kulgililikning demokratik mohiyati begona edi. 
Aristotel   fikricha,   kulgi   ayrim   xatoliklar   hamda   kishilarga   ozor
yetkazmaydigan   va   zarar   keltirmaydigan   xunuklikni   keltirib   chiqaradi.   Insondagi
jahldorlik,   suskashlik,   qizg‘onchiqlik,   subutsizlik,   izzattalablik,   shuhratparrastlik
kabi   illatlar   kulgililik   uchun   obekt   bo‘ladi.   Aristotel   fikricha,   kulgi–axloq
hududlarini   bezarar   buzishdir.   Aristotel   estetikasida   kulgi   inkor   etilib,
komediyaning   xarakteri   nazariy   jihatdan   asoslanadi.   Aristotelning   fikriga   ko‘ra,
har   qanday   ozod   inson   hazil   bilan   ro‘baro‘   kelishi   mumkin.   Bu   xolatda   kulgi
insonning   shaxsiy   ehtiyojini   qondiradi.   Qiziqchi   esa–boshqalarning   ermagi,
ovunchog‘idir.
O‘rta   asrlarga   kelib   kulgililikka   insonning   Xudoga   bo‘lgan   e’tiqodini
susaytiruvchi   vosita   sifatida   qaraldi,   «Islom   dini   kulgini   inkor   etadi»,   –   degan
fikrlar ham yuzaga keldi. Aslida esa Islom dinining muqaddas manba’larida kulgi
va kulgilik ulug‘lanadi. Jumladan, hadislarda «Kulduruvchi ham, yig‘latuvchi ham
Olloh taolodir!», –deyiladi. Bundan tashqarii qiyomat kunida ummatlarning ahvoli,
ularning sirot ko‘prigidan o‘tishiga doir «Sirot – jahannam ko‘prigi xususida» deb
nomlangan hadisi sharifda Abu Xurayra rivoyat qilishicha, yuzi jahannam otashiga
qaratilgan   bir   bandning   «Yo   rabb,   meni   jahannamning   tutuni   zaharlab,   alangasi
kuydirayotir, yuzimni o‘tdin o‘zga tomong‘a qaratg‘il, meni baxtiqaro banda qilib
qo‘ymag‘il»–   deb   iltijo   qilaverganidan   Olloh   taolo   kulib   yuborgani,   Ollox
taoloning   kulgani   uni   jannatga   kirish   uchun   izn   berilganligining   alomati   ekanligi
ko‘rsatib   o‘tiladi.   Shundan   so‘ng   «Ul   jannatga   kirgach,   falon   narsalarni   ham
tilayvergil, deyilg‘aydir, ul  tilag‘aydir. So‘ng Yana falon va falon narsalarni  ham
tilaverg‘il,   deb   aytilg‘aydir,   ul   jamiki   tilaklarini   aytib   tugatmaguncha,   tilak qilaverg‘aydir.   Shundan   so‘ng   Ollox   taoloning   o‘zi:   «Mana   bu   ham   senga,   anavi
ham   senga!»–   deb   ne’matlar   ato   etg‘aydir»:   bu   odam   eng   keyin   jannatga   kirgan
jannat   ahlidan   bo‘lishi   ta’kidlanadi.   Demak   kulish   Xudodan,   kuldirish   esa
faqatgina bandasiga nasib etgan tuyg‘udir 
Mumtozchilik   (klassisizm)   estetikasi   komediyaga   « bebosh   omma »,
mas’haraboz   va   jozibador   malay   sifatida   munosabat   bildiradi.   Ma’rifatparvarlik
estetikasi   esa   kulgililikni   estetik   ideallarga   qarama–qarshi   yo‘llar   orqali   ochib
berishga,   kulgililik   kundalik   ikir–chikirlar   emas,   balki   oliy   darajadagi   tuyg‘u
sifatida   e’tirof   etiladi.   Lessingning   fikriga   ko‘ra,   kulgi   kasallikni   davolamaydi,
lekin u sog‘lom organizmni yanada mustahkamlaydi. 
I.Kant   kulgililikning   tabiatini   latifa   misolida   ochib   berishga   harakat   qiladi,
F.Shiller   esa   xajviyani   voqelik   bilan   ideal   orasidagi   qarama–qarshilik   orqali
ko‘rsatib   o‘tadi.   G.Gegel   kulgililikning   asosini   zohiriy   ishonch   va   botiniy
to‘laqonli bo‘lmaganlik orasidagi qarama–qarshilik orqali ifodalaydi.
Kishilik   jamiyati   fojia   va   kulgining   haqiqiy   hukumdori   hisoblanadi.   Inson
kulishga   va   kuldirishga   qodir   bo‘lgan   yagona   mohiyatdir.   Kulgililik   voqelikning
obektiv   ijtimoiy   qadriyati   hisoblanishi   barobarida   tabiat   bilan   qisman   aloqa
bog‘laydi.   Bu   aloqa   to‘g‘ridan–to‘g‘ri   emas,   balki   bilvosita   amalga   oshadi.
Ayniqsa,   hayvonlarning   tabiiy   xususiyati   insoniy   hatti–harakatlar   bilan
yaqinlashadi va ular estetik baho  obektiga aylanadi. Masalan, tulkiga xos ayyorlik,
quvlik,   chaqqonlik   inson   faoliyatida   kulgililik   prizmasidan   o‘tib,   estetik   baxo
oladi. K u l g i l i l i l k   b o s h q a   n a f o s a t l i   h o d i s a l a r   s i n g a r i   f a q a t   o b e k t i v
t o m o n g a   e g a   b o ‘ l m a y,   s u b e k t i v   t o m o n l a r n i   h a m   o ‘ z i d a   b i r l a s h t i r a d i .
K u l g i l i l i k n i n g   s u b e k t i v   t o m o n i   –   k e n g   m a ’n o d a g i   h a z i l   ( y u m o r )
t u y g ‘u s i d i r.   ( M o l e r   h a z i l   t u y g ‘u s i n i   i n s o n n i   h a y v o n d a n   a j r a t i b
t u r a d i g a n   x u s u s i y a t i   d e b   a t a g a n   e d i . )   H a z i l   –     i n s o n l a r a r o
m u n o s a b a t l a r n i   t a b i i y   v a   e r k i n   i d r o k   e t i s h i ,   t u r l i   b e o ‘ x s h o v
z i d d i y a t l a r n i   a n g l a g a n   x o l d a   u l a r g a   n i s b a t a n   o q i l o n a   k u l g i   b i l a n
j a v o b   b e r i s h   q o b i l i y a t i d i r.   H a z i l   t u y g ‘ u s i   j u d a   m u r a k k a b   a q l i y   t u y g ‘u
b o ‘ l i b ,   u n d a   s h a x s   o ‘ z i n i n g   b u t u n   b o r l i g ‘ i   b i l a n   n a m o y o n   b o ‘ l a d i ,   u d a
i n s o n n i n g   h i s – t u y g ‘u s i ,   a q l i y   m a d a n i y a t i ,   o r z u – u m i d l a r i   v a   t a b i a t i   a k s
e t a d i .   S h u n i n g   u c h u n   h a m   i n s o n n i n g   n i m a   u c h u n   k u l a y o t g a n l i g i g a
q a r a b ,   u n i n g   q a n d a y   i l l a t   v a   q a n d a y   f a z i l a t g a   e g a   e k a n l i g i n i   b i l i s h
m u m k i n   b o ‘ l a d i .   I n s o n n i n g   t u r l i   s a b a l a r g a   k o ‘r a   k u l g i s i   q i s t a y d i .   M a s a l a n ,   t o ‘ y i m l i
v a   m a z a l i   o v q a t l a n i s h d a n   r o h a t l a n i b   k u l a d i g a n   o d a m l a r   h a m
u c h r a y d i ,   c h u n k i   b u n d a y   o d a m l a r   u c h u n   k u l g i   h a y o t n i   s o f   fi z i o l o g i k –
j i s m o n i y   i d r o k   e t i s h   i f o d a s i   b o ‘ l i b   x i z m a t   q i l a d i .   K u l g i l i l i k   b e v o s i t a
b i r o r   b i r   h o d i s a   –   i n s o n n i n g   t a s h q i   k o ‘r i n i s h i   b i l a n   u n i n g   a s l   m o h i y a t i
o ‘r t a s i d a g i   n o m u v o fi q   z i d d i y a t   n a t i j a s i d a   y o k i   a m a l d a g i   v o q e l i k   b i l a n
y u k s a k   e s t e t i k   o r z u l a r g a   m o s   k e l i s h i   k e r a k   b o ‘ l g a n   v o q e l i k   o ‘r t a s i d a g i
m u h i m   t a f o v u t l a r   h a m d a   k e l i s h m o v c h i l i k l a r n i   t a b i i y   a n g l a s h
n a t i j a s i d a   v u j u d g a   k e l a d i .   B a ’ z i – b i r   o d a m l a r   o ‘ z i n i n g   p a s t k a s h ,   j o h i l ,
l o q a y d ,   x u d b i n   m o h i y a t i n i   t a s h q i   v i q o r,   o l i f t a l i k ,   t a k a b b u r l i k   b i l a n
« b e z a b »   k o ‘r s a t m o q c h i   b o ‘ l a d i .   B u   k a b i   o d a m l a r n i   u c h r a t g a n d a   h a m
i n s o n d a   b e i h t i y o r   k u l g i   t u y g ‘u s i   y u z a g a   k e l a d i .   B u n d a y   k u l g i l i   x o l a t g a
o ‘s h a   o d a m n i n g   i c h k i   o l a m i   b i l a n   u n i n g   t a s h q i   k o ‘r i n i s h i   o ‘r t a s i d a g i
b e o ‘ x s h o v l i k   s a b a b   b o ‘ l a d i .   M a z k u r   n i s b a t n i n g   y a n a   b i r   o ‘ z i g a   x o s
j i h a t i   s h u n d a k i ,   k u l g i l i   x o l a t d a n   o l g a n   z a v q i m i z g a   s o g ‘ l o m   m a ’n o d a g i
« x u d b i n l i k »   h i s s i   h a m   q o ‘ s h i l i b   k e t a d i .   C h u n k i   b i z   b a c h k a n a ,
k a l o n d i m o g ‘ ,   o v s a r s i f a t   o d a m n i n g   a s l   m o h i y a t i n i   a n g l a s h
q o b i l i y a t i m i z   b i l a n   m a ’n a v i y – i n s o n i y   j i h a t d a n   u   o d a m d a n   y u k s a k r o q
e k a n l i g i m i z   o ‘ z i m i z   u c h u n   h a m i s h a   y o q i m l i d i r.   S h u   j i h a t i g a   k o ‘r a   k u l g i
i n s o n n i   r u h a n   k o ‘ t a r a d i ,   u n g a   i n s o n i y   g ‘u r u r   t u y g ‘u s i   b a g ‘ i s h l a y d i .  
Shuningdek,   qo‘rquv   bilan   kulgi   bir–biriga   o‘ta   qarama–qarshi   tushunchalar
bo‘lib, agar  inson yaramas va hunuk hodisalar  ustidan kulishga  o‘rganib  olsa, u bu
illatlardan qo‘rqishni tark etadi va ular bilan kurashga bel bog‘laydi. K u l g i   o ‘ z   t a b i a t i   j i h a t i d a n   d e m o k r a t i k   m a z m u n g a   e g a   b o ‘ l i b ,
b a r c h a   o d a m l a r n i   b i r – b i r i g a   q o v u s h t i r i b   b a r a v a r l a s h t i r a d i ,   c h u n k i
k u l i s h a y o t g a n   o d a m l a r   o ‘ z a r o   t e n g l a s h a d i l a r.   K u l g i   e s k i l i k   b i l a n
k u r a s h n i n g   o m i l k o r   v o s i t a s i g i n a   b o ‘ l i b   q o l m a y,   b a l k i   i n s o n n i n g   k u c h –
q u d r a t i   v a   o z o d l i g i   t i m s o l i   h a m d i r.   K u l g i   b e q i y o s   r a n g o – r a n g l i k ,
x i l m a – x i l   q i r r a l a r g a   e g a   b o ‘ l i b ,   m a y i n ,   r a g ‘ b a t l a n t i r u v c h i ,   h u s h f e ’ l
h a z i l   t u y g ‘u s i d a n   t o r t i b ,   t o   a y o v s i z   a c h c h i q   i s t e h z o g a c h a   b o ‘ l g a n
k e n g   d o i r a d a   a m a l   q i l a d i .
K u l g i l i l i k   o ‘ z i n i n g   b a r c h a   x i l m a – x i l   k o ‘r i n i s h l a r i   b o y l i g i   b i l a n
s a n ’a t n i n g   m e ’m o r c h i l i k d a n   b o s h q a   d e y a r l i   h a m m a   t u r l a r i d a
n a m o y o n   b o ‘ l a d i .   B i r o q ,   u   o ‘ z i n i n g   e n g   t o ‘ l a   b o ‘ l g a n   e s t e t i k   i f o d a s i n i
k o m e d i y a d a   t o p a d i .
K o m e d i y a   o ‘ z   m a v z u i n i   j a m i y a t d a g i   v a   i n s o n d a g i   b e o ‘ x s h o v l i k l a r,
n o m u t a n o s i b l i k d a n   o l a d i .   K u l g i l i l i k n i n g   n a m o y o n   b o ‘ l i s h
s h a k l l a r i n i n g   x i l m a – x i l l i g i   u l a r n i n g   s a n ’a t d a   r a n g – b a r a n g   t a r z d a   a k s
e t i l i s h i n i   y u z a g a   k e l t i r a d i .   K o m e d i y a   b i l a n   k u l g i   b i r – b i r i d a n
a j r a m a y d i g a n   e g i z   t u s h u n c h a l a r d i r.   K u l g i   k o m e d i y a d a
t a s v i r l a n a y o t g a n   v o q e a – h o d i s a l a r   m o h i y a t i n i   o c h i b   b e r i s h n i n g   h a l
q i l u v c h i   v o s i t a s i ,   t a s v i r l a n a y o t g a n   o b e k t g a   n i s b a t a n   e s t e t i k
b a h o l a s h n i n g   v a   m u a l l i f   m u n o s a b a t i   i f o d a s i n i n g   a s o s i y   s h a k l i   b o ‘ l i b
x i z m a t   q i l a d i .   K o m e d i y a   s a n ’a t i d a   k u l g i n i   a s o s i y   e s t e t i k   v o s i t a   q i l i b
i s h g a   s o l i s h   u n i n g   i j t i m o i y   a h a m i y a t i n i   p a s a y t i r m a y d i ,   c h u n k i   k u l g i
d u n y o n i n g   b a r k a m o l   e m a s l i g i n i   t a ’ k i d l a b   q o l m a s d a n ,   b a l k i   u n i   q a y t a
q u r i b   y a n g i l a s h n i   h a m   k o ‘ z d a   t u t a d i . K u l g i n i n g ‘   k o m e d i y a d a g i   o ‘r n i   k o ‘p   j i h a t l a r d a n   u n i n g   o ‘ z i g a   x o s
i j t i m o i y   b u r c h – v a z i f a l a r i d a   i f o d a   t o p a d i .   K o m e d i y a ,   b i r i n c h i   n a v b a t d a ,
b a d i i y   t a n q i d   v a   o ‘ z – o ‘ z i n i   t a n q i d   q i l i s h n i n g   o ‘ z i g a   x o s   s h a k l i d i r.
K o m e d i y a l a r n i n g   a s o s a n   t a n q i d i y   y o ‘n a l g a n l i g i n i   k o ‘p i n c h a   o ‘ t a
s o d d a l a s h t i r i b ,   k o m e d i y a   y o m o n   h u l q ,   y o m o n   o d a m ,   y o m o n
h o d i s a l a r n i   t o ‘g ‘r i d a n – t o ‘g ‘r i ,   b e v o s i t a   t u z a t i s h g a ,   y a x s h i l a s h g a   o l i b
k e l a d i   d e b   t u s h u n a d i l a r   v a   t u s h u n t i r a d i l a r.
O b e k t i v   k u l g i l i l i k   k u l g i   q u r o l i   b e v o s i t a   o ‘ z l a r i g a   q a r s h i   q a r a t i l g a n
o d a m l a r g a ,   u l a r   f a h m – f a r o s a t i g a   y e t i b   b o r m a s l i g i   h a q i d a
g a p i r g a n i d a   L e s s i n g   h a q   fi k r n i   a y t g a n i   s h u b h a s i z d i r.   K o m e d i y a n i n g
b o s h   v a z i f a s i   u t i l i t a r – m a i s h i y   m o h i y a t i   e m a s ,   b a l k i   e s t e t i k
y o ‘n a l i s h d a d i r,   y a ’ n i   k o m e d i y a   a x l o q – o d o b d a n   s a b o q   b e r i b   q o l m a y,
h a y o t d a g i   k u l g u l i l i k n i   i l g ‘a b   o l i s h d a g i   q o b i l i y a t n i   o ‘s t i r a d i ,   o d a m l a r d a
h a z i l   t u y g ‘u s i   k a b i   q i m m a t b a h o   f a z i l a t n i   h a m   r i v o j l a n t i r a d i .
K o m e d i y a   a s a r l a r i n i n g   b u y u k   i j o d k o r l a r i   n a f o s a t l i   b a h o l a r i n i n g
a n i q l i g i   v a   t o ‘g ‘r i l i g i   b i l a n   a j r a l i b   t u r a d i l a r.   U l a r   h e c h   m a h a l   a c h c h i q ,
s a v a g ‘ i c h ,   i s t e h z o l i   k u l g i n i   f a q a t   m a y i n   h a z i l   v a   m u r u v v a t l i
t a b a s s u m g a   l o y i q   h o d i s a l a r g a   n i s b a t a n   i s h l a t m a g a n l a r   v a   a k s i n c h a ,
a y o v s i z ,   k e s k i n   q o r a l a n i s h i   l o z i m   b o ‘ l g a n   h o d i s a l a r n i
t a s v i r l a y o t g a n l a r i d a   m a y i n   h a z i l   v a   m u r u v v a t l i   t a b a s s u m d a n   b u t u n l a y
y u z   o ‘g i r g a n l a r. K u l g i n i n g   b a d i i y   s h a k l l a r i   o r a s i d a   s a t i r a   a l o h i d a   o ‘r i n g a   e g a .
U m u m n a z a r i y   m a ’ n o d a   s a t i r a   v o q e l i k n i   b a d i i y   t a s v i r l a s h   t u r i   b o ‘ l i b ,
u n d a   h a y o t n i n g   s a l b i y   h o d i s a l a r i   u s t i d a n   k u l i s h – b u n d a y   h o d i s a l a r
a s o s i d a   y u k s a k   i n s o n n i n g   o r z u l a r i g a   z i d   e k a n l i g i n i   b o ‘r t t i r i b
k o ‘r s a t i s h   m a q s a d i   y o t a d i .   S a t i r a   h a r   x i l   k o ‘r i n i s h l a r d a   n a m o y o n
b o ‘ l i s h i   m u m k i n .   U n g a   l i r i k a   h a m ,   e p o s   h a m ,   d r a m a   h a m   b e g o n a
e m a s .   S a t i r a   m a r k a z i d a   d o i m   h a y o t n i n g   s a l b i y   v o q e a – h o d i s a l a r i
j o y l a s h g a n   b o ‘ l i b ,   b u t u n   f o s h   q i l i s h   k u c h i   u l a r g a   q a r s h i   q a r a t i l g a n
b o ‘ l a d i .   S h u n i n g   u c h u n   k o m e d i y a   s a n ’a t i g a   x o s   t a n q i d i y l i k ,
y o ‘n a l g a n l i k   s a t i r a d a   e n g   t o ‘ l a   v a   e n g   a n i q   i f o d a   t o p a d i .   S a t i r a n i
a s o s a n   k u l g i   f o s h   e i t b   q o ‘ y a d i ,   l e k i n   k u l g i   b u   j a r a y o n d a   q a h r –
g ‘a z a b d a n   a j r a l m a g a n   h o l d a   n a m o y o n   b o ‘ l a d i .
B a d i i y   a d a b i y o t d a   s a t i r a   e n g   h a j m l i   k o m e d i y a   t u r l a r i d a n
s a n a l a d i .   A t o q l i   y o z u v c h i l a r   G o g o l ,   C h e x o v,   S a l t i k o v – S h c h e d r i n ,
B u l g a k o v,   A .Q a h h o r,   S h . B o s h b e k o v l a r n i n g   i j o d i d a   m a z k u r   j a n r
u m u m b a s h a r i y   m u a m m o l a r n i   k o ‘ t a r i s h   d a r a j a s i g a   c h i q a d i   v a   b u   b i l a n
m i l l a t ,   x a l q ,   m a ’n a v i y a t   f o j e a s i g a   y a q i n l a s h a d i .   S a t i r a   j a n r i   v o q e l i k n i
a n g l a s h n i n g   b a r c h a   e s t e t i k   s h a k l l a r i d a n   u n u m l i   f o y d a l a n i s h n i   t a l a b
e t a d i .   D a s t l a b ,   k u l g i l i l i k n i n g   b a r c h a   t u r l a r i   –   z a r d a l i   h a z i l   t u y g ‘u s i ,
a c h c h i q   k i n o y a ,   n o z i k   h a z i l   t u y g ‘u s i   k a b i l a r   i s h g a   s o l i n a d i .   S a t i r a
y e n g i l l i k ,   o ‘ t k i r   fi k r l i l i k   v a   h a z i l d a n   i s t i s n o   b o ‘ l m a y,   u l a r   b i l a n
q o ‘ s h i l i b   k e t g a n   h o l d a   f o s h   q i l i s h   b u r c h i n i   o g ‘ i s h m a y   a m a l g a
o s h i r a v e r a d i .
S a t i r a   b a d i i y   u m u m l a s h t i r i s h n i n g   a l o h i d a   t u r i   s i f a t i d a   m u m k i n
q a d a r   k e n g   m u s h o h a d a   e t i l a d i .   S h u   b o i s d a n   s a t i r a   o b e k t i   b o ‘ l g a n
k i m s a l a r   g o h i d a   y i r i k   r a m z i y   u m u m l a s h m a l a r   d a r a j a s i g a   k o ‘ t a r i l a d i .
Z e r o ,   s u d h o ‘r,   z i q n a ,   q i z g ‘o n c h i q   o d a m l a r n i   k o ‘ r g a n i m i z d a   « Q o r i
i s h k a m b a »   n o m i n i   b e j i z   t i l g a   o l m a y m i z .     C h u n k i   b u   b i l a n   o ‘s h a
t e g i s h l i   o d a m n i n g   « Q o r i   i s h k a m b a » g a   o ‘ x s h a g a n   x i s l a t l a r i   b o r l i g i g a
i s h o r a   q i l i b ,   u n i   s a t i r i k   j i h a t d a n   u m u m l a s h t i r i s h g a   u r i n g a n   b o ‘ l a m i z . S a t i r a   m a z m u n i n i n g   x u s u s i y a t i   u n i n g   m u b o l a g ‘a   ( g i p e r b o l a )   v a
g ‘a r o y i b o t   h a j v i   ( g r o t e s k )   k a b i   k e s k i n   b o ‘r t t i r i s h   v o s i t a l a r i d a n   k e l i b
c h i q a d i .   J a m i y a t   r i v o j l a n i b   b o r i s h i   j a r a y o n i d a   s a t i r a n i n g   o b e k t i   b i l a n
b i r g a   u n i n g   s u b e k t i   h a m   o ‘ z g a r i b   b o r a d i .   H o z i r g i   d a v r d a
u m u m i n s o n i y   m a q s a d – m a n f a a t l a r n i n g   u s t u v o r l i g i   u m u m i n s o n i y
q a d r i y a t l a r   v o s i t a s i d a   j a h o n   x a l q l a r i   h a y o t i d a n   t o b o r a   m u s t a h k a m
o ‘r i n   e g a l l a b   b o r a y o t g a n   e k a n ,   i n s o n i y a t n i n g   m a n a   s h u   b o s h
t a r a q q i y o t   y o ‘ l i n i   t o ‘s a d i g a n   b a r c h a   c h i r i k ,   e s k i r i b   q o l g a n ,   d o g m a g a
a y l a n g a n   n a r s a l a r,   x o l a t l a r   a d a b i y o t   v a   s a n ’a t n i n g   o ‘ t k i r   v a   h a y o t c h a n
s a t i r a   o b e k t i   b o ‘ l i b   q o l a v e r a d i .    
Kulgi–insoniy   voqelik.   Inson   o‘zining   aqli   yordamida   kuladi.   U,   albatta,
o‘zining ahmoqligidan ham  kulishi  mumkin, biroq bu kulgi telbaning mazmunsiz
kulgisi   hisoblanadi.   Kulgidagi   lazzatning   manbaida   masxara,   istehzo   kabi
obektlarning ustidan afzallik tuyg‘usi yotadi. 
Kulgi   –   biror–bir   bema’nilik   bilan   to‘qnashuv   natijasida   yuzaga   keluvchi
yoqimsiz tuyg‘ulardan halos bo‘lishdir. Kulgililik botinining zohirga o‘tishi, vosita
va   maqsadining   nomuvofiqligidir.   Kulgililik   tabiatan   insonparvarlikka   borib
taqaladi.U   inson   huquqlari   hamda   tajavuzkor   (reaksion)   kuchlarga   qarshi
kurashishdagi  qadimiy qurol, hisoblanadi. Kulgi  ulug‘lantiradi  va hotirjam  qiladi;
unda   ko‘tarinkilik   va   sokinlik   singari   kuchli   dushman   yo‘q.   Og‘ir   vaziyatlarda
hazil,   askiya,   mutoyiba,   xushchaqchaqlik,   quvnoq   suhbat,   hozirjavoblik   inson
ruxini   yuksaltiradi.   Inson   boshqa   insonda   kulgini   mutloqo   bir–biriga
o‘xshamaydigan ikkita uslub orqali paydo qiladi: bexosdan, ya’ni o‘zining noqulay
hatti–harakati   tufayli;   to‘la   onglangan   xolatda,   ya’ni   o‘zining   zukkoligi   va   gapga
chechanligi bilan. 
Zukkolikning   yumoriga   asoslanishi   shundaki,   u   holatning   tanqidiga   to‘g‘ri
yondoshadi,   uning   kamchiliklarini   ko‘ra   oladi,   xolatni   kulgi   bilan   amalga
tushunarli   xolda   ko‘rsatib   bera   oladi.   Zukkolik   kulgilili   xolatlarda   qochirim,
kinoya, luqma yordamida vaziyatni o‘nglashi va undan chiqib keta olishi mumkin.
Mazkur jihatlarning umumlashmasi  quyidagi to‘rtta asosni  yuzaga keltiradi: Kosa tagidagi nim kosa gaplar. Bunda biron narsa haqida gapiriladi-yu, ammo mazmun
boshqa ma’noga qaratilgan bo‘ladi. Byurokratiyaning sarsongarchiliklaridan bezor
bo‘lgan shoirning qo‘yidagi misrasi fikrimizga misol bo‘ladi:
Bir tomon iljaysa, ikkinchi tomon
Qotib turaverar–unga bir tiyin,
Ikki ministrlik aro sargardon
Bo‘lgan mo‘rkon kabi burnimga qiyin.
Kishining   kamchiliklarini   uning   ko‘ngliga   botmaydigan   so‘zlar   orqali
ifodalash   bilan   ham   kulgililikni   ko‘rsatish   mumkin.   Chustiyning   «Xurragim»
g‘azalida kulgining subekti – xurrak otuvchi chiroyli tashbeh bilan ifodalanadi:
Uyga sig‘may, nayza sanchib tomni teshding nogahon:
Shul zamon sirlik faner topdi jarohat, xurragim.
Ko‘kka chiqdingu malaklar uyg‘onib ketti bari,
Qayda bo‘lsang, bo‘ldi ko‘p uyquga g‘orat, xurragim.
Hazil–mutoyiba.   Kulgililikda   hazilning   o‘rni   beqiyos.   Hazil   insonlarni
fikrlashga, so‘zlarni o‘rinli qo‘llashga, qiziqarli iboralar bilan fikrni bayon etishga
undaydi. Hazilning qo‘pol ko‘rinishi masxara hisoblanadi. Kinoya, piching, kesatiq
so‘zni hazil orqali ifodalashda muhim vositalardir.
Kulgililik   estetikaning   murakkab   mezoniy   tushunchalaridir.   Agar   go‘zallik,
ulug‘vorlik   va   fojiaviylik   ham   tabiatda,   ham   jamiyatda,   ham   insonda   namoyon
bo‘lsa,   kulgililik   faqat   inson   va   jamiyatga   xosdir.   Kulgi     muayyan   konkret   shaxs
yoki holatga yo‘naltirilgan bo‘ladi, u kishining eng og‘riq nuqtasiga, kamchiligiga
boradi.   Bundan   tashqari,   kulgi   o‘zining   samimiyligi,   beg‘uborligi   va   demokratik
xususiyatga ega ekanligi bilan ham ahamiyatlidir. Kulgililik rassomlikda, adabiyotda, kino va teatrda oshkora, yaqqol ko‘rinadi.
Musiqada esa kulgililik bir qadar kamroq namoyon bo‘ladi. Cholg‘u musiqasidagi
kulgililikni idrok etish uchun tinglovchi tayyor bo‘lishi lozim.
Kulgililikni   aks   etirmaydigan   yagona   san’at   turi   bu–me’morchilikdir.
Qiyshiq, besunaqay bino insonga xizmat qilmaydi. U tomoshabinga ham,  u  yerda
yashaydiganga   ham   falokat   olib   kelishi   mumkin.   Me’morlik   jamiyat   ideallarini
to‘g‘ridan–to‘g‘ri  aks ettirar  ekan, biror  nimani tanqid ham inkor ham  etolmaydi,
bevosita kalaka ham qila olmaydi. 
Kulgililik–yuksak   taraqqiy   etgan   tanqidnining   ibtidosini   o‘zida   namoyon
qiladi.  Kulgi   –   tanqidning  estetik   shaklidir .  Kulgi   tabiatiga  ko‘ra    tabaqalanishga
qarshi,   mansab   va   amal   oldida   bo‘yin   egmaydi.   Kulgi   tengsizlik,   zo‘ravonlik,
manmanlik,   amalparastlik,   nodonlikning   barcha   shakllariga   qarshi   ko‘rishuvchi
buyuk   kuch   sifatida   maydonga   chiqadi.   Abdulla   Avloniyning   «Hajviyot»idagi
«Ko‘rning uzri», «Bir munofiq tilidan», «Bilimsiz oliftalarga», «Haqiqiy ma’nosi»,
«Dangasaman», «Soqovraport» kabi maqolalarida asrimiz boshida xalqimiz ahvoli
to‘g‘ridan–to‘g‘ri   kulgi   ostiga   olinadi.   Yoki   buyuk   adib   Abdulla   Qahhor   ijodida
shunga   mos   misollar   talaygina     Masalan,   yaxshilikni   bilmaydigan   yozuvchilar
to‘g‘risida   «Bu   odam»     to‘nkarilib   qolgan   to‘ng‘izga   o‘xshaydi,   o‘nglab
qo‘yadiganlarning   qo‘lini   sasitadi».   Jurnal   yoki   gazetani   o‘z   saviyasiga   moslab
olgan   muharrirlar   to‘g‘risida   bunday   deydi:   «Redaksiya   eshigini   o‘z   bo‘yiga
moslab   qurib   olgan,   katta   yozuvchilar   bu   eshikka   sig‘maydi».   Talantsiz
yozuvchilar   to‘g‘risida   «Mana   bu   odam   ko‘chadan   o‘tib   keta   turib   oyog‘i   toyib
soyuz eshigining ichkarisiga yiqilgan. Xaligacha chiqib ketmaydi.» va h.k. 
Ma’lumki,   «Gulmisiz–rayhonmisiz,   jambulmisiz»   deb   nomlangan
askiyapayrov   so‘z   o‘yini   o‘zbek   milliy   askiya   san’atining   gultojisi   hisoblanadi.
Bunda   zukkolik,   zakiylik   nafaqat   fazilat   sifatida,   balki   u   kulgi   xissini   yuzaga
keltiruvchi   faol,   badiiy   shakli   sifatida   ham   namoyon   bo‘ladi.   Shuningdek,   yumor
tuyg‘usi   har   qanday   iste’dodning   ajralmas   hamrohi,   desak   mubolag‘a   qilmaymiz.
Iste’dodli   odam   yumor   tuyg‘usidan   benasib   bo‘lishi   mumkin   emas   va   aksincha,
yumor tuyg‘usiga ega bo‘lmagan odam iste’dodli bo‘la olmaydi. Kulgining   bir   qancha   turlari   mavjud   bo‘lib,   hazil   va   hajviya   ularning   ichida
eng   asosiysi   hisoblanadi.   Bulardan   tashqari,   mas’hara,   o‘xshatma   (parodiya),
piching,   kesatiq,   hazil–mutoyiba,   xajviy   rasm   (karikatura),   mubolag‘a,   latifa,
askiya   kabilar   kulgililikni   paydo   qiluvchi   muhim   omillardir.   Hazil–kulgililik
yuzaga   kelishida   muhim   ahamiyatga   ega   bo‘lib,   u   mohiyatan   biror   abekt   yoki
subektning   kamchiligi   yoxud   yutug‘ini   do‘stona,   og‘riqsiz   fikr   orqali   ifodalaydi.
Hazil   o‘zining   samimiyligi,   beozoriligi   bilan   kulgining   boshqa   turlari   ichida   eng
jozibalisi   hisoblanadi.   Hazilning   asosida   tanqid   mavjud   bo‘lib,   u   me’yorga
asoslangandagina   o‘zining   ijobiy   samarasini   beradi.   Bu   asos   o‘zida   beg‘arazlik,
samimiylik,  to‘g‘rilik  va   hayotiylikni   mujassam   etishi   lozim.  Insonning   tashqi   va
ichki olamidagi ayrim qusurlar, kasbi  yoki kundalik faoliyatidagi kulgiga daxldor
jihatlar   hazil   uchun   sabab   bo‘ladi.   Bunga   qo‘yidagi   xolat   misol   bo‘la   oladi.   Bir
vaqtlar Toshkentda Penson degan fotojurnalist o‘tgan bo‘lib, u 20–yillardanoq shu
sohada   ishlagan,   respublikada   bormagan   joyi   qolmagan,   qanday   yirik   hodisa
bo‘lmasin,   hammasini   suratga   olib,   gazetaga   bostirardi,   suratlarining   tagiga   esa
«Foto Pensona» degan imzo qo‘yardi. Shu bois uning laqabi  ham «Foto Penson»
bo‘lib ketgandi. Abdulla Qahor shu odamga quyidagicha hazil she’r yozgan:
Suvrati olamga mashxur gazetu jurnaldin,
Qayga borsam, shunda hozir foto Pensonim mening.
Xajviya –jamiyat,   inson   faoliyatidagi   illatlar   va   ularning   oqibatlari,   olam
mukammalligi   va   inson   ideallariga   nomuvofiq   kelishini   ko‘rsatib   beruvchi   kulgi
turidir.   Lekin   mas’hara,   mazax   kabi   kulgi   turlari   ham     borki,   ular   estetik   tarbiya
vositasi   bo‘lolmaydi.   Aksincha,   ular   mohiyatan   insonni   qoralashga,   uni   hafa
qilishga,   obro‘sizlantirishga   qaratilgan   bo‘ladi.   Bu   kulgining   o‘ta   ziddiyatli   va
g‘ayriaxloqiy   ko‘rinishidir.   Shu   bois   mas’hara   fisqu–fasodning   muqaddimasi
sanaladi.   Mazah   qilish   ibosiz   so‘z   bilan   insonga   daxl   etmoq   demakdir.   Mazah
qilish,   kalaka   qilish,   o‘zganing   ustidan,   jismoniy   kamchiligidan   kulish
mas’haraning real voqelikdagi ko‘rinishlaridir. Kulgililikning   barcha   shakllari   ular   qanchalik   erkin   namoyon   bo‘lish
imkoniyatlariga   ega   bo‘lib   borsalar,   shunchalik   ko‘p   ahamiyat   kasb   etadilar.
Rivojlangan   hazil   tuyg‘usi,   hayotning   kulgili   tomonlarini   nozik   ilg‘ab   olish   va
fahmlash   qobiliyati   rivojlanib   borgan   sari   shaxsning   ma’naviy–ruhiy   sog‘lomligi
hamda barkamolligi yuksalib boraveradi. 
Umuman   olganda,   estetikaning   tushunchalari   (kategoriyalari)   doimiy
hamkorlikda mustahkamlanib boradi. Ayniqsa, bu jarayonda go‘zallik kategoriyasi
bog‘lovchilik   vazifasini   bajaradi.   Shuning   uchun     fojiaviylikda,   ulug‘vorlikda,
hunuklikda ham go‘zallik unsurlarining uchrashi bejiz emas FOYDALANILGAN   ADABIYOTLAR   RO‘YXATI :
1.   «Qur'oni     karim».     (A.Mansur     taijima     va     izohlari).     «Cho'lpon».    
Tosheknt,   1992
2.   A.Gxosh.   Chelovecheskiy   sikl.     Kazan.     1992
3.   A.Navoiy.   Lisonut-tayr.   Т .,     1984.
4.   A.Sh.Juzjoniy.   Tasavvuf   va   inson.   Т .,   «Adolat», 2001
5.   A.Shimmel.   Jononmeningjonimda.   Т .,   «Sharq»,     1999.
6.   Abdulhay     Abdurahmonov.     Saodatga     eltuvchi     bilim.     I-II     kitob.     Т .,   «Movarau
nnahr»,   2005.
7.   Abdurahmon     Jomiy.     O'zFA     X.S.Sulaymonov     nomidagi     qo'lyozmalar   instituti
.   Т .,     1997.
9.   Abu   Ali   Ibn   Sino.   Falsafiy   qissalar.   (A.Irisov   taijimasi.   Т .,     1980).
10.     Abu   Nasr   Farobiy.   Fozil odamlar   shahri.   Т .,     1993.
11.     Abul     Muhsin     Muhammad     Baqir     ibn     Muhammad     Ali     Bahouddin  
Balogardon.   Т .,   «Yozuvhi»,     1993.
12.     Aziziddin   Nasafiy   «Zubdat   ul   haqoyiq»   1.1997.
13.     Ahmad   Yassaviy.   Devoni   hikmat.   Т.,   1992.

E stetika: Estetikaning predmeti, maksadi va vazifalari Reja 1. 1."Estetika" fanining obekti va falsafiy moxiyati. "Estetika" xakidagi karashlar tarixi 2. 2 .Estetika kategoriyalarining an’anaviy va zamonaviy tasnifi vauning turlari :Guzallik,ulugvorlik,fojieaviylik,kulgulilik 3. Guzallik va uning mukobillari. Fojeaviylik (tragediya) kategoriyasi. Kulgililik kategoriyasi. 4. Estetika kategoriyalarining uzaro alokadorligi .

E stetika kategoriyalarining tasnifi Har bir fanning muayyan tadqiqot obekti bo‘lib, bu obekt tabiat, jamiyat va tafakkur haqida yangi bilimlar hosil qilishga qonun va kategoriyalar asosida olamni yangidan idrok etishga qaratilgan bo‘ladi. Ma’lumki, dialektikaning biror- bir kategoriyasini voqelikdan ayri holda tasavvur etib bo‘lmaydi. Chunki, bu kate - goriyalar (yaxlitlik, qism, zaruriyat, tasodif, mohiyat, sifat va h.k) insonni o‘rab turgan olamda sodir bo‘ladigan voqea-hodisalar haqida aniq xulosalar chiqarishga, ularni to‘g‘ri tahlil etishga ko‘mak beradi. Estetika ham falsafiy fan sifatida o‘zining qonun va kategoriyalariga ega. Estetika kategoriyalari (go‘zallik, hu - nuklik, ulug‘vorlik, tubanlik, fojiaviylik, kulgililik va h.k.) inson va tabiat, inson va jamiyat, inson va ijtimoiy borliq bilan doimo hamkorlikda vujudga keladi. Estetika kategoriyalarining yaxlit tizimini ishlab chiqish muammosi ko‘p yillardan buyon olimlar e’tiborini jalb etib kelmoqda. Bu borada go‘zallik, ulug‘vorlik, fojiaviylik, kulgulilik, xunuklik kabi an’anaviy ko‘rinish ko‘pgina adabiyotlarda o‘z aksini topgan. Biroq, bizningcha, mazkur kategorial tasnifdagi ketma–ketlik va ular orasidagi bog‘liqlik o‘zini to‘laqonli ko‘rsatib bera olmaydi. Bugungi kunda go‘zallik – ulug‘vorlik – fojiaviylik – kulgililik; estetik ideal – estetik did – estetik tuyg‘u; san’at – badiiy obraz – ijodkorlik ko‘rinishdagi tizim estetika fanining kategoriyalar tasnifida kengroq qo‘llanilmoqda. Estetik kategoriyalarning tasnifi, tizimlari, turlari va xususiyatlari rus nafosatshunos olimlarining qator tadqiqotlarida o‘rganilgan. Ayniqsa, Ye.G.Yakovlev tomonidan estetika kategoriyalarining tizimlashtirilishi bir qadar qiziqarli va kengqamrovliligi bilan muhim ahamiyatga ega. U o‘zi ishlab chiqqan tizimda kategoriyalarni uchta guruxga ajratadi. Bular: 1) obektiv, 2) obektiv- subektiv, 3) subektiv. Bu tizim ushbu jadvalda quyidagicha aks etgan: Nafosat Universal kategoriyalar Go‘zallik Estetik ideal San’at Ulug‘vorlik Estetik did Badiiy obraz Fojeaviylik Estetik tuyg‘u Ijod

Obektiv kategoriyalar Obektiv-subektiv kategoriyalar Subektiv kategoriyalar Ye.G.Yakovlevning fikriga ko‘ra, mazkur tizim shu turda yaratilgan boshqa tizimlardan o‘zining universal-kengqamrovli mazmun va falsafiy-estetik mohiyat kasb etib, moslashuvchanlik (subordinasiya) va muvofiqlashtiruvchilik (koordinasiya) tamoyilini mujassam etgani xolda “ontologik-fenomenologik va ijtimoiy-gnoseologik jihatlar”ga ega. Ayniqsa, V.P.Shestakovning estetika kategoriyalari tarixi, ularni tizimlashtirish muammolari, kategoriyalarga o‘ziga xos yondoshuvning zamonaviy talqinlari hamda estetik kategoriyalar tasnifiga doir salmoqli tadqiqotlari bugungi kunda ham o‘z ahamiyatini yo‘qotmagan. Faylasuf bu borada yuыorida nomlari tilga olingan estetika nazariyotchilaridan farqli o‘laroq, kategoriyalarni uch turkumga ajratadi: dastlabki kategoriyalar, umumestetik kategoriyalar, estetik kategoriyalar ko‘rinishlari. Tadqiqot davomida mazkur turkumning har biri alohida taxlil qilinadi. Jumladan, dastlabki kategoriyalarni faylasuf nafosatga tegishli, deb biladi va uni beshta umumestetik kategoriyaga ajratadi: go‘zallik, fojeaaviylik, kulgulilik, ulug‘vorlik va hunuklik. Mazkur jadvalda V.P.Shestakov tomonidan tizimlashtirilgan kategoriyalarning umumiy ko‘rinishi aks etgan: Nafosat DASTLABKI KATEGORIYa Go‘zallik Fojeaaviylik Kulgulilik -UMUMESTETIK KATEGORIYaLAR Ulug‘vorlik Hunuklik

Disgarmoniya Dahshatlilik Mubolag‘a Hazil Forig‘lanish -ESTETIK KATEGORIYaLARNING KO‘RINIShLARI Qahramonlik Ideal Latofat Garmoniya Biroq, ta’kidlash lozimki, aksariyat adabiyotlarda estetika kategoriyalari asosan go‘zallik – fojeaviylik – kulgulilikdan iborat uchlik sifatida taqdim etilgan. Biroq, davrlar o‘tishi bilan bu an’anaga o‘zgartirishlar va qo‘shimchalar kiritildi. Xususan, bu tizimga Yu.B.Borev - ulug‘vorlikni, L.N.Stolovich - hunuklikni, M.S.Kagan - garmoniya va dramatiklikni, N.I.Kiyaщenko – qahramonlikni, o‘zbek olimlari T.Mahmudov uyg‘unlikni, Abdulla Sher qiziqarlilikni kiritdi. Biz yuqorida faylasuflarning estetika kategoriyalarining tarixi, uni tizimlashtirish muammolari, ko‘rinishlari va o‘ziga xos jihatlari bilan bog‘liq qarashlar va nazariyalarga bejiz murojaat etmadik. Agar e’tibor bergan bo‘lsangiz, kategoriyalar tizimi qanday ko‘rinishda bo‘lmasin, ularning har birida go‘zallik markaziy kategoriya sifatida ishtirok etmoqda. Manashu jihatga ko‘ra go‘zallik falsafasini tushuntirishdan avval go‘zallikning muhim mezoniy tushuncha - kategoriya sifatidagi mohiyatini ko‘rib o‘tishni maqsadga muvofiq, deb bildik. Zero, estetika kategoriyalarining yaxlit tizimini ishlab chiqish muammosi ko‘p yillardan buyon olimlar e’tiborini jalb etib kelayotganligidan maqsad ham go‘zallikning falsafiy, axloqiy, xatto siyosiy mohiyatini atroflicha o‘rganishga qaratilganligidadir. Go‘zallik - estetikaning markaziy kategoriyasi sifatida

« G o ‘ z a l l i k » n i n g t u g a l i l m i y t a ’r i fi h a q i d a b i r o r – b i r q a t ’ i y fi k r m a v j u d e m a s . B i r o q , g o ‘ z a l l i k n i n g i d r o k e t i l i s h i , t a b i a t d a n a m o y o n b o ‘ l i s h i , s a n ’a t d a a k s e t i s h i h a m d a u n i n g j a m i y a t r i v o j i g a t a ’s i r i h a q i d a b i l d i r i l g a n fi k r l a r, i l g a r i s u r i l g a n g ‘o y a l a r, y a r a t i l g a n t a ’ l i m o t l a r o ‘ z i n i n g s a l m o g ‘ i b i l a n a h a m i y a t l i d i r. I n s o n v a u n i n g r u h i y – j i s m o n i y, a x l o q i y – e s t e t i k f a o l i y a t i , t a b i a t v a u n d a g i h o d i s a l a r, j a m i y a t v a u n d a r o ‘ y b e r a y o t g a n i j t i m o i y – m a ’n a v i y, s i y o s i y – i q t i s o d i y j a r a y o n l a r g o ‘ z a l l i k k a y o n d o s h u v n i n g t a r i x a n t a r k i b t o p g a n a s o s i y o b e k t l a r i d i r. S h u n i a l o h i d a t a ’ k i d l a s h z a r u r k i , g o ‘ z a l l i k h a q i d a g i q a r a s h l a r v a n a z a r i y a l a r m a r k a z i g a « G o ‘ z a l l i k n i m a ? » d e g a n s a v o l q o ‘ y i l a d i – y u , a m m o u l a r n i n g a k s a r i y a t i d a « N i m a g o ‘ z a l ? » d e g a n j a v o b n i k o ‘r a m i z . S h u n i n g u c h u n h a m o d a t d a , g o ‘ z a l l i k i k k i o m i l a s o s i d a y u z a g a k e l a d i . B u l a r : i n s o n t a f a k k u r i v a m e h n a t i n i n g m a h s u l i n a t i j a s i d a y a r a t i l a d i g a n g o ‘ z a l l i k ; i n s o n t a f a k k u r i d a n t a s h q a r i d a , i n s o n g a b o g ‘ l i q b o ‘ l m a g a n x o l d a y u z a g a k e l a d i g a n g o ‘ z a l l i k . B i r i n c h i s i d a a q l , r u h v a x i s s i y o t u s t u v o r b o ‘ l s a , i k k i n c h i s i d a m a k o n v a z a m o n s a l m o q l i o ‘r i n n i e g a l l a y d i .