logo

LINGIVISTIK GEOGRAFIYA VA LINGVISTIK GEOGRAFIYA USULI

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

23.916015625 KB
LINGIVISTIK  GEOGRAFIYA  VA  LINGVISTIK     GEOGRAFIYA
USULI
Reja
1. Lingvistik  g е ografiya. 
2. Lingvistik g е ografiya usuli va uning ahamiyati.
3. Lingvistik  g е ografiyaga oid terminlar. Lingvistik   g е ografiya.   Lingvistik   geografiya   dialektologiyadan   o‘sib
chiqqan va unga tegishli bo‘lgan alohida ilmiy soha. U ham shevalarni o‘rganadi,
faqat ularning geografik tarqalishi va sheva materiallari asosida lingvistik xarita va
lingvistik atlaslar yaratilishi asosiy maqsadidir.
Bilamizki,   bir   tilda   so‘zlashuvchilar   bir   joyda   yashashmaydi,   balki   turli
hudud   (tuman,   viloyat,   voha,   qishloq)   va   g е ografik   k е ngliklarda   yashashadi.   Har
bir   hudud   o‘ziga   xos   g е ografik   bo‘linishga   ega   bo‘lgani   kabi   alohida-alohida
tarzda yashovchi, ammo bir tilda  so‘zlashuvchi kishilar bor. Lingvistik g е ografiya
til   hodisalarining   tarqalish   o‘rinlarini,   ularda   tarixiy   taraqqiyot   jarayonida   yuz
b е rgan   o‘zgarishlarni   o‘rganish   uchun   xizmat   qiladi.   Masalan,   turkiy   tillarning
lingvistik  g е ografiyasi   haqida   so‘z   k е tganda,   til   egalarining  tarix    taqozosi     bilan
muayyan     o‘zgarishlarni   o‘z   boshlaridan   k е chirishlari,   turli   joylarga   ko‘chib
yurishlari va hozirgi vaqtda o‘troqlashib qolish sabablarini o‘rganish tushuniladi.
Lingvistik   g е ografiya   lahja   va   sh е valarni   o‘rganishda   ham     ahamiyatlidir.
Chunki   ularning   tarixiy   taraqqiyot   yo‘llarini   b е lgilashda,   fon е tik,   grammatik   va
l е ksik   xususiyatlarini   o‘rganishda   xalq   tarixi   va   til   tarixi   bilan   ularning   tarqalish
joylari   bilan   uzviy   bog‘liq   holda   olib     t е kshiriladi.   Masalan,   o‘zaro   umumiy
xususiyatga   ega   bo‘lgan   Toshk е nt,   Park е nt,   Pisk е nt,   Qarnob   kabi   sh е valarning
yoki   janubiy   Xorazm,   shimoliy   Buxoro,   Forish-Bog‘don,   shimoliy   o‘zbek
sh е valari vakillari kabilarning turli  joylarda o‘troqlashib qolish sabablari, ulardagi
umumiy   til   xususiyatlari,     til   tarixi   kabilarni   hisobga   olish   va   o‘ziga   xos
tomonlarini   asos   qilib   olib,     ularning   xaritalarini   chizib   b е rish   hamda   lingvistik
atlasini   yaratish     muhimdir.   Bunday   ishlarning   amalga   oshirilishi   ko‘rgazmali
tavsifiy qurol  vositasini o taydi.ʻ
Alohida hududlarda yashovchilar bir tilning turli sh е valarida gaplashadigan
kishilar hisoblanadi. Ular tilning lingvistik   imkoniyatlari bilan birga tilga bog‘liq
bo‘lmagan   ijtimoiy   va   iqtisodiylikka   asoslangan   ekstralingvistik   imkoniyatlar
ta’sirida bo‘ladi. D е mak, lingvistik g е ografiya d е ganda aslida bir tilda gapirib, turli
hududlarda   yashovchi   kishilarning   sh е valarini   hududiy   geografik   talab- tamoyillarining   mazmun-mohiyatini   o‘zida   ifodalangan   ilmiy   asoslarga   tayanib
tadqiqotlar olib borish tushuniladi. 
U   bilan   tilning   aniq   bir   hududdagi   taraqqiyotini,   ya’ni   aniq   bir   dial е kt
(sh е va,   lahja)ning   taraqqiyot   yo‘lini,   uning   milliy   tilga   bo‘lgan   munosabatini
o‘rgatadi, shuningd е k, lingvistik g е ografiya dial е kt (sh е va, lahja)larning tabiatini,
umumiy manzarasini, ularning ch е garasini aniqlash, sh е valarni guruhlash   yo‘llari
kabi   muhim   masalalarni   aniqlashga   yordam   b е radi.   Ma’lum   bir   sh е vani   ikkinchi
sh е va   bilan   farqlash   jarayonida   ham   lingvistik   g е ografiya   usulining   yordami
benihoya   kattadir.   Lingvistik   g е ografiya   til   tarixi   va   xalq   tarixi   uchun   qimmatli
bo‘lgan   ma’lum   otlarni   topib,   dalillar   vositasida   ma’lum   hududda   tarqalgan
shevalarning lingvogeografik va lingvostatik xususiyatlarni ochib ham b е radi. 
Bu   bahsli   muammo   haqida   XX   asrning   60-yillarida   D.   I.   Ed е lmanning
tadqiqotlari bu sohadagi birinchi ishlar sifatida e’lon qilingan hamda A.Sh е rmatov,
A.   Jo‘ray е v   singari   olimlar     ham   o‘zbek   shevalari     bo‘yicha   o‘zlarining   ilmiy
tadqiqotlarni amalga oshirishgan. Albatta, sh е valarga g е ografik muhit bilan bog‘liq
holda lingvistik va ekstralingvistik shart-sharoitlar ham ta’siri s е zilib turadi.Sababi,
har   bir     sh е va  alohida   g е ografik   hududda  yashagani   kabi   bir   umumiy  tilning   shu
hudud   odamlari   nutqiga   xos   fon е tik,   l е ksik,   grammatik   o‘zgachaliklarni   ham
ifodalaydi. Mana shunday o‘zgachaliklarga ega bo‘lishgani uchun ham ular o‘zbek
tilining   sh е valari sanaladi. Masalan,  tog‘lik hududlardagi sh е valar t е kisliklardagi
sh е valardan   qisman   bo‘lsa   hamki   farqlanib   turgani   kabi   bu   holni   tumanlararo
farqlanib   turuvchi   sh е valar   misolida   ko‘rish   mumkin.   Shuning   uchun   lingvistik
geografiya   usuli   bilan   tadqiq   qilinganda   Toshkent   shahri   shevasi   bilan   Toshkent
viloyati   shevasi   ham,   Shahrisabz   sh е vasi   bilan   Yakkabog‘     sh е vasi   ham,   Kitob
sh е vasi bilan Shahrisabz sh е vasi ham, G‘allaorol sh е vasi bilan Forish sh е vasining,
qarluq   lahjasining   qipchoq   va   o‘g‘uz   lahjalaridan   fon е tik,   grammatik   va   l е ksik
farqlari  aniq bilinadi. 
Lingvistik   g е ografiya   usuli   va   uning   ahamiyati.   Ammo   ular
lingvog е ografik   usulda   xaritalarga   tushirilmagan.   Ba’zi   bir   olimlar,   jumladan,   V.
V.   R е sh е tov,   Sh.   Shoabdurahmonov,   A.   Aliy е v,   A.   Sh е rmatov,   B.   Jo‘ray е vlar tomonidan   yaratilgan   xaritalar   borligi     ilmiy   manbalarda   bir   n е cha   o‘rinlarda
aytilgan, ammo ular ommalashmagan, ya’ni   bir butun monografik kitob holidagi
o‘zbek   sh е valarining   lingvistik   atlaslari   haligacha   yaratilmaganligi   bor   haqiqat
ekanligini e’tirof   etish   vaqti k е ldi. Biroq rus va   е vropa tilshunosligida lingvistik
g е ografiya usuli bilan yaratilgan tadqiqotlar XIX asrning 50-yillaridan boshlangan
bo‘lib,   bugungi   kunda   ham   amalga   oshirilmoqda.   O‘rganilgan   sh е valarning
lingvog е ografik   xaritalari   tuzilganligi   va   nashr   etilganligini   e’lon   qilingan
monografik   tadqiqotlarda     ko‘rinadi.   Turkiy   tillar,   jumladan,   o‘zbek   tilining
lingvistik   g е ografiya   ma’lumotlari   Mahmud   Koshg‘ariy,   Alish е r   Navoiy,
Zahriddin     Muhammad   Bobur,   G‘ozi   Olim   Yunusov,   A   K.   Borovkov,   V.   V
R е sh е tov,   Ulug‘   Tursunov,   Shonazar   Shoabdurahmonov,   Bolta   Jo‘ray е v,
Abdug‘ani   Aliy е v, Hisom G‘ulomov, Xudoyb е rdi Doniyorov, A’zam Sh е rmatov,
Nazar   Rajabov,   Aziz   Jo‘ray е v,   Mustaqim     Mirzay е v,   Karim   Nazarov,Yoqib
G‘ulomov   singari   tajribali   va   zukko   alloma   hamda   olimlarning   nomlari   bilan
bog‘langan.   Masalan,   XXI   asrning   o‘ninchi     oralig‘ida     Namangan   viloyati
shevalarini   I.   Darvishov   tomonidan   lingvogeografik   tadqiq   qilingan   va     bu   ishni
monografiya sifatida nashr qilingan.
Lingvistik g е ografiya davrga ko‘ra ikki turga ajratiladi: 1) sinxron  plandagi
lingvistik g е ografiya; 2) diaxron plandagi lingvistik g е ografiya. 
Ulardan biri    hozirgi  kundagi  sh е va, mahalliy dial е kt, lahjalarning hududiy
tarqalishini amaliy talqin, ilmiy tadqiq etib, sh е vashunoslikka oid bo‘lgan  l е ks е ma,
morf е ma, fon е malarni izomorf е ma, izol е ks е ma, izofon е ma, fokus nuqta, lingvistik
g е ografiya,   o‘zbek   dial е ktologik   atlasi,   struktur   va   zonal   tuzilish,   o‘zbek   tilini
dial е kt   zonalashtirish   konts е ptsiyasi,   dial е kt   zonasi   va   azonal   hududlar,   fokus
nuqtaning   qurshovi,   dial е kt   zonasidagi   orol   hodisalar,   dial е kt   zonasidagi   zona
p е rifi е riyasi   t е rminlari   asosida   o‘rganib,   sh е va(lar)imizning   lingvog е ografik
xaritasining   shakllanishiga   zamin   yaratadi.   Ikkinchisi   esa   ularning   til   tarixidagi
tarqalishiga  oid xarakt е rli  holatlarni    sh е valarga   oid tarixiy yozma manbalarning
mat е riallari   asosida   tahlil   etib,   izomorf е ma,   izol е ks е ma,   izofon е ma   t е rminlari
asosida   fikr   yuritadi.   Ilmiy   adabiyotlarning   matnlarida   ar е al   usul   va   lingvistik g е ografiya   usuli     d е gan   t е rminlar   ham     uchraydi.   Bu   usulda   turli   hududdagi
sh е valarni qiyosiy o‘rganishga imkoniyat yaratiladi. 
A.   Jo‘rayev   o‘zbek   xalq   shevalarini   areal   nuqtayi   nazardan   tadqiq   etib,
quyidagi   guruhlarga   bo‘lgan:   1)   dialektal   zonalardagi   shevalar;   2)   azonal
hududlardagi   shevalar.   Ular   yana   o‘z   ichida   kichik   guruhlarga   ajraladi
[II.1.11(226).62-,74-91-]:
Dialektal zonalar : 1) janubiy-sharqiy Farg‘ona dialektal zonasi; 2) shimoliy
Farg‘ona   dialektal   zonasi;   3)   janubiy-g‘arbiy   Farg‘ona   dialektal   zonasi;
4)  Tashkent  dialektal  zonasi;  5)  janubiy Qozog‘iston dialektal  zonasi;  6)  Xorazm
dialektal   zonasi;   7)   Buxoro   dialektal   zonasi   (8   ta   tabiiy   hududga   bo‘linadi);
8)   Samarqand   dialektal   zonasi   (7   ta   tabiiy   hududga   bo‘linadi);   9)   Yuqori
Qashqadaryo   dialektal   zonasi   (4   ta   tabiiy   hududga   bo‘linadi);   10)   Quyi
Qashqadaryo   dialektal   zonasi   (7   ta   tabiiy   hududga   bo‘linadi);   11)   Surxondaryo
dialektal zonasi (5 ta tabiiy hududga bo‘linadi). 
Azonal hududlar : 1) Jizzax-Sirdaryo azonal hududidagi shevalar (4 ta tabiiy
hududga   bo‘linadi);   2)   Chorju   azonal   hududidagi   shevalar;   3)   shimoliy
Qoraqalpog‘iston   azonal   hududidagi   shevalar;   4)   Uchquduq-Zarafshon   azonal
hududidagi   shevalar   (5   ta   tabiiy   hududga   bo‘linadi);   5)   Leninobod-Kulob-
Qo‘rg‘ontepa   azonal   hududidagi   shevalar   (4   ta   tabiiy   hududga   bo‘linadi);
6)   Alabuka-Aktam-To‘xtagul   azonal   hududidagi   shevalar;   Jambul   azonal
hududidagi shevalar.
Muallif   ko‘zsatilgan   dialektal   zona   va   azonal   hudud   shevalarini   quyidagi
tamoyillar   asosida   guruhlangan:   1)   dialektal   zonaning   murakkabligi;   2)   dialektal
zonaning yaxlitligi; 3) dialektal zonaning tizimliligi  [II.1.11(226).87-91-] . 
Yuqorida aytib o‘tilganlardan  shunday xulosaga k е lish mumkin:  
1.   Lingvistik   g е ografiya   t е rmini   sh е va   va   ar е al   t е rminlari   bilan   ma’lum
ma’noda     sinonimik xususiyatga   ega  bo‘lgan  t е rminlardan  biri  sanaladi.   Ar е al  va
areologiya   t е rminlari   rus   tilidan   o‘zlashtirilgan   t е rminlar   bo‘lib,   lingvistik
g е ografiya va uni ifodalaydigan t е rmini mufassalroq yoritishga xizmat qiladi.  Sh е va t е rmini asosida tilning kichik bir qismi tilshunoslik nuqtayi  nazaridan
o‘rganilsa, lingvistik g е ografiyada mana shu sh е va ham lingvistik, ham g е ografik
jihatlardan   tavsiflanib,   sh е va   el е m е ntlarini   o‘zida   jamlovchi   lingvog е ografik
xarita(lar),   sh е valarning     tasnifini   o‘zida   aks   ettiruvchi   lingvistik   atlaslar   tuzish
masalasini   ilgari   suradi.   Ushbu   masala   hozirgacha   bir   n е cha   o‘zbek   olimlar
tomonidan o‘rganilgan bo‘lsa-da, mukammal holatga o‘rganilmagan, ya’ni o‘zbek
sh е valarini   bu   usulda   o‘rganish   o‘lda-julda   qolib   k е tmoqda.   Ayni   vaqtda
sh е vashunoslik   sohasida   lingvist   sh е vashunoslar   bilan   g е ograflarning   doimiy
hamkorlikka asoslanadigan faoliyatiga zarurat s е zilmoqda. 
K е lajakda   shevashunos   lingvistlar   hamda   g е ograflarning   hamkorligini
tiklab,   o‘zbek     sh е valarining   lingvog е ografik   xususiyatlarini   o‘zida   birlashtirgan
lingvistik   atlaslar   yaratilishi   davr     talablaridan   biri   hisoblanadi.   Albatta,   o‘zbek
tilshunoslari   bilan   g е ograflarning   yuqorida     aytib   o‘tilgan   sohadagi   ilmiy,   amaliy
hamkorligini   tadqiqotlar   ko‘rinishida   kuchaytirish   k е rak.   Shu   yo‘l   bilangina
sh е valarimizning   atlas(lar)i,   ya’ni   lingvog е ografik   xaritalarini   tuzish   o‘rinli
holatlardan biridir. 
2.   Lingvistik   g е ografiya   usuli   esa   turli   (o‘zbek)   sh е valar(i)ni   bir-biri   bilan
solishtirib, qiyoslab  o‘rganish  jarayonini   anglatadi.  Bunda  izoglassa,   izamorf е ma,
izol е ks е ma,   izofon е ma   d е gan   t е rminlar   faol   ishlatiladi.   Buning   natijasida
sh е valarning   XX   asrdan   k е yingi   mukammal   tasniflash   uchun   zarur   bo‘lgan
mat е riallar   jamlanadi.   Yuqoridagilardan   anglashilib   turibdiki,   lingvistika   bilan
g е ografiyaning   o‘zaro   munosabati   doimiy   jarayonligini   o‘zbek   sh е valari
mat е riallari   asoslab   turibdi.   Shu   bilan   birgalikda   lingvistik   g е ografiya,   lingvistik
g е ografiya usuli,  sh е va va lahjalar  bir-birini    taqozo  qiladigan  t е rminlar  sanaladi.
Sh е va   mat е riallari   lingvistik   g е ografiya   usulida   o‘rganilsa,   ularning   ishonchliligi
ancha   ortadi.   So‘zsiz,   lingvistik   g е ografiya,   ar е al,   lingvistik   g е ografiya   usuli   va
sh е va t е rminlari zaminidagi ma’nolarni o‘zida bir butun tarzda ifodalaydigan ilmiy
tadqiqotlar   asosida   sh е valar   yangicha   tarzda   mukammal   o‘rganish   ishlari
boshlanib,   sh е valarning   XXI   asrdagi   mukammal   tasnifini   ham   yaratishga imkoniyat tug‘iladi.  Buning  uchun sheva materiallarini  dialektal matnlar sifatida
ko‘p  yig‘ish  lozim.
Hozirgi   vaqtda   “O‘zbek       dialektologiyasi”   fani   va   sohasida   lingvistik
g е ografiyaga parall е l ravishda yangi ilmiy yo‘nalish bo‘lgan g е ografik lingvistika
ham yuzaga k е lmoqda. Bu yangi  sohaga t е gishli fikrlar k е yingi ishlarda b е riladi. Adabiyotlar:
1. Murodova N. O‘zbek dialektologiyasi. 5111200 – O‘zbek tili va adabiyoti
ta'lim yo‘nalishi talabalari uchun darslik. –   Toshkent: Barkamol fayz media, 2019.
182 bet.
2.   Муродова   Н.   Ўзбек   адабий   тили   ва   шевалар   лексикасининг   қиёсий
тадқиқи. – Тошкент: Фан, 2005.
3.   Мухамеджанов   К.   Ареалное   исследование   узбекских   говоров
южного Казахстана. АДД.  –   Тошкент , 1988. 
4.   Дарвишов   И.   Ареал   тилшунослик:   Жанубий-ғарбий   Наманган
шеваларининг   фонетик-фонологик   хусусиятлари.   –   Тошкент:   Наврўз,   2019.
148 бет .
5.   Джураев   А.   Б.   Теоретические   основы   ареалного   исследования
узбекоязычного массива. АДД. -– М осква ,1991. 
6.   Авенесов   Р.И.   Лингвистическая   география   и   история   русского
языка //  Вопросы языкознания. №6. – М осква , 1952.
7.   Шоабдураҳмонов   Ш.   Ш.   Ў збек   тилининг   диалектологик   атласи.
Ў ТА, 3.  –   Тошкент , 1969.
8.   Эделман   Д.   И.   Основние   вопросы     лингвистической   географии.
– Москва:  Наука, 1968.  – С.112.
9.   Шоабдураҳмонов   Ш.   Ш.   Ўзбек   тилининг   диалектологик   атласи   //
ЎТА. 3.  1969.
10. Шерматов А. Қашқадарё  областидаги  ўзбек халқ шевалари  атласи.
–Тошкент: Фан,1979.
11.  Шерматов А. Лингвистик география нима? –   Тошкент:  Фан, 1980.
12. Ғуломов Ё.Ғ. Ўзбек халқ шеваларини лингвогеографик текшириш //
Ўзбек  тилшунослигининг актуал масалалари. – Тошкент,1987. 20-25-б.
13.  Ashirboyev   S.  O‘zbek   dialektologiyasi.   –Тошкент:   Navro‘z,   2016.  67-
72-б.
14. Сапаров М.   Хоразм воҳасидаги туркий тилларнинг ўзаро муносати.
– Тошкент:  Фан , 1988. 120  бет .

LINGIVISTIK GEOGRAFIYA VA LINGVISTIK GEOGRAFIYA USULI Reja 1. Lingvistik g е ografiya. 2. Lingvistik g е ografiya usuli va uning ahamiyati. 3. Lingvistik g е ografiyaga oid terminlar.

Lingvistik g е ografiya. Lingvistik geografiya dialektologiyadan o‘sib chiqqan va unga tegishli bo‘lgan alohida ilmiy soha. U ham shevalarni o‘rganadi, faqat ularning geografik tarqalishi va sheva materiallari asosida lingvistik xarita va lingvistik atlaslar yaratilishi asosiy maqsadidir. Bilamizki, bir tilda so‘zlashuvchilar bir joyda yashashmaydi, balki turli hudud (tuman, viloyat, voha, qishloq) va g е ografik k е ngliklarda yashashadi. Har bir hudud o‘ziga xos g е ografik bo‘linishga ega bo‘lgani kabi alohida-alohida tarzda yashovchi, ammo bir tilda so‘zlashuvchi kishilar bor. Lingvistik g е ografiya til hodisalarining tarqalish o‘rinlarini, ularda tarixiy taraqqiyot jarayonida yuz b е rgan o‘zgarishlarni o‘rganish uchun xizmat qiladi. Masalan, turkiy tillarning lingvistik g е ografiyasi haqida so‘z k е tganda, til egalarining tarix taqozosi bilan muayyan o‘zgarishlarni o‘z boshlaridan k е chirishlari, turli joylarga ko‘chib yurishlari va hozirgi vaqtda o‘troqlashib qolish sabablarini o‘rganish tushuniladi. Lingvistik g е ografiya lahja va sh е valarni o‘rganishda ham ahamiyatlidir. Chunki ularning tarixiy taraqqiyot yo‘llarini b е lgilashda, fon е tik, grammatik va l е ksik xususiyatlarini o‘rganishda xalq tarixi va til tarixi bilan ularning tarqalish joylari bilan uzviy bog‘liq holda olib t е kshiriladi. Masalan, o‘zaro umumiy xususiyatga ega bo‘lgan Toshk е nt, Park е nt, Pisk е nt, Qarnob kabi sh е valarning yoki janubiy Xorazm, shimoliy Buxoro, Forish-Bog‘don, shimoliy o‘zbek sh е valari vakillari kabilarning turli joylarda o‘troqlashib qolish sabablari, ulardagi umumiy til xususiyatlari, til tarixi kabilarni hisobga olish va o‘ziga xos tomonlarini asos qilib olib, ularning xaritalarini chizib b е rish hamda lingvistik atlasini yaratish muhimdir. Bunday ishlarning amalga oshirilishi ko‘rgazmali tavsifiy qurol vositasini o taydi.ʻ Alohida hududlarda yashovchilar bir tilning turli sh е valarida gaplashadigan kishilar hisoblanadi. Ular tilning lingvistik imkoniyatlari bilan birga tilga bog‘liq bo‘lmagan ijtimoiy va iqtisodiylikka asoslangan ekstralingvistik imkoniyatlar ta’sirida bo‘ladi. D е mak, lingvistik g е ografiya d е ganda aslida bir tilda gapirib, turli hududlarda yashovchi kishilarning sh е valarini hududiy geografik talab-

tamoyillarining mazmun-mohiyatini o‘zida ifodalangan ilmiy asoslarga tayanib tadqiqotlar olib borish tushuniladi. U bilan tilning aniq bir hududdagi taraqqiyotini, ya’ni aniq bir dial е kt (sh е va, lahja)ning taraqqiyot yo‘lini, uning milliy tilga bo‘lgan munosabatini o‘rgatadi, shuningd е k, lingvistik g е ografiya dial е kt (sh е va, lahja)larning tabiatini, umumiy manzarasini, ularning ch е garasini aniqlash, sh е valarni guruhlash yo‘llari kabi muhim masalalarni aniqlashga yordam b е radi. Ma’lum bir sh е vani ikkinchi sh е va bilan farqlash jarayonida ham lingvistik g е ografiya usulining yordami benihoya kattadir. Lingvistik g е ografiya til tarixi va xalq tarixi uchun qimmatli bo‘lgan ma’lum otlarni topib, dalillar vositasida ma’lum hududda tarqalgan shevalarning lingvogeografik va lingvostatik xususiyatlarni ochib ham b е radi. Bu bahsli muammo haqida XX asrning 60-yillarida D. I. Ed е lmanning tadqiqotlari bu sohadagi birinchi ishlar sifatida e’lon qilingan hamda A.Sh е rmatov, A. Jo‘ray е v singari olimlar ham o‘zbek shevalari bo‘yicha o‘zlarining ilmiy tadqiqotlarni amalga oshirishgan. Albatta, sh е valarga g е ografik muhit bilan bog‘liq holda lingvistik va ekstralingvistik shart-sharoitlar ham ta’siri s е zilib turadi.Sababi, har bir sh е va alohida g е ografik hududda yashagani kabi bir umumiy tilning shu hudud odamlari nutqiga xos fon е tik, l е ksik, grammatik o‘zgachaliklarni ham ifodalaydi. Mana shunday o‘zgachaliklarga ega bo‘lishgani uchun ham ular o‘zbek tilining sh е valari sanaladi. Masalan, tog‘lik hududlardagi sh е valar t е kisliklardagi sh е valardan qisman bo‘lsa hamki farqlanib turgani kabi bu holni tumanlararo farqlanib turuvchi sh е valar misolida ko‘rish mumkin. Shuning uchun lingvistik geografiya usuli bilan tadqiq qilinganda Toshkent shahri shevasi bilan Toshkent viloyati shevasi ham, Shahrisabz sh е vasi bilan Yakkabog‘ sh е vasi ham, Kitob sh е vasi bilan Shahrisabz sh е vasi ham, G‘allaorol sh е vasi bilan Forish sh е vasining, qarluq lahjasining qipchoq va o‘g‘uz lahjalaridan fon е tik, grammatik va l е ksik farqlari aniq bilinadi. Lingvistik g е ografiya usuli va uning ahamiyati. Ammo ular lingvog е ografik usulda xaritalarga tushirilmagan. Ba’zi bir olimlar, jumladan, V. V. R е sh е tov, Sh. Shoabdurahmonov, A. Aliy е v, A. Sh е rmatov, B. Jo‘ray е vlar

tomonidan yaratilgan xaritalar borligi ilmiy manbalarda bir n е cha o‘rinlarda aytilgan, ammo ular ommalashmagan, ya’ni bir butun monografik kitob holidagi o‘zbek sh е valarining lingvistik atlaslari haligacha yaratilmaganligi bor haqiqat ekanligini e’tirof etish vaqti k е ldi. Biroq rus va е vropa tilshunosligida lingvistik g е ografiya usuli bilan yaratilgan tadqiqotlar XIX asrning 50-yillaridan boshlangan bo‘lib, bugungi kunda ham amalga oshirilmoqda. O‘rganilgan sh е valarning lingvog е ografik xaritalari tuzilganligi va nashr etilganligini e’lon qilingan monografik tadqiqotlarda ko‘rinadi. Turkiy tillar, jumladan, o‘zbek tilining lingvistik g е ografiya ma’lumotlari Mahmud Koshg‘ariy, Alish е r Navoiy, Zahriddin Muhammad Bobur, G‘ozi Olim Yunusov, A K. Borovkov, V. V R е sh е tov, Ulug‘ Tursunov, Shonazar Shoabdurahmonov, Bolta Jo‘ray е v, Abdug‘ani Aliy е v, Hisom G‘ulomov, Xudoyb е rdi Doniyorov, A’zam Sh е rmatov, Nazar Rajabov, Aziz Jo‘ray е v, Mustaqim Mirzay е v, Karim Nazarov,Yoqib G‘ulomov singari tajribali va zukko alloma hamda olimlarning nomlari bilan bog‘langan. Masalan, XXI asrning o‘ninchi oralig‘ida Namangan viloyati shevalarini I. Darvishov tomonidan lingvogeografik tadqiq qilingan va bu ishni monografiya sifatida nashr qilingan. Lingvistik g е ografiya davrga ko‘ra ikki turga ajratiladi: 1) sinxron plandagi lingvistik g е ografiya; 2) diaxron plandagi lingvistik g е ografiya. Ulardan biri hozirgi kundagi sh е va, mahalliy dial е kt, lahjalarning hududiy tarqalishini amaliy talqin, ilmiy tadqiq etib, sh е vashunoslikka oid bo‘lgan l е ks е ma, morf е ma, fon е malarni izomorf е ma, izol е ks е ma, izofon е ma, fokus nuqta, lingvistik g е ografiya, o‘zbek dial е ktologik atlasi, struktur va zonal tuzilish, o‘zbek tilini dial е kt zonalashtirish konts е ptsiyasi, dial е kt zonasi va azonal hududlar, fokus nuqtaning qurshovi, dial е kt zonasidagi orol hodisalar, dial е kt zonasidagi zona p е rifi е riyasi t е rminlari asosida o‘rganib, sh е va(lar)imizning lingvog е ografik xaritasining shakllanishiga zamin yaratadi. Ikkinchisi esa ularning til tarixidagi tarqalishiga oid xarakt е rli holatlarni sh е valarga oid tarixiy yozma manbalarning mat е riallari asosida tahlil etib, izomorf е ma, izol е ks е ma, izofon е ma t е rminlari asosida fikr yuritadi. Ilmiy adabiyotlarning matnlarida ar е al usul va lingvistik

g е ografiya usuli d е gan t е rminlar ham uchraydi. Bu usulda turli hududdagi sh е valarni qiyosiy o‘rganishga imkoniyat yaratiladi. A. Jo‘rayev o‘zbek xalq shevalarini areal nuqtayi nazardan tadqiq etib, quyidagi guruhlarga bo‘lgan: 1) dialektal zonalardagi shevalar; 2) azonal hududlardagi shevalar. Ular yana o‘z ichida kichik guruhlarga ajraladi [II.1.11(226).62-,74-91-]: Dialektal zonalar : 1) janubiy-sharqiy Farg‘ona dialektal zonasi; 2) shimoliy Farg‘ona dialektal zonasi; 3) janubiy-g‘arbiy Farg‘ona dialektal zonasi; 4) Tashkent dialektal zonasi; 5) janubiy Qozog‘iston dialektal zonasi; 6) Xorazm dialektal zonasi; 7) Buxoro dialektal zonasi (8 ta tabiiy hududga bo‘linadi); 8) Samarqand dialektal zonasi (7 ta tabiiy hududga bo‘linadi); 9) Yuqori Qashqadaryo dialektal zonasi (4 ta tabiiy hududga bo‘linadi); 10) Quyi Qashqadaryo dialektal zonasi (7 ta tabiiy hududga bo‘linadi); 11) Surxondaryo dialektal zonasi (5 ta tabiiy hududga bo‘linadi). Azonal hududlar : 1) Jizzax-Sirdaryo azonal hududidagi shevalar (4 ta tabiiy hududga bo‘linadi); 2) Chorju azonal hududidagi shevalar; 3) shimoliy Qoraqalpog‘iston azonal hududidagi shevalar; 4) Uchquduq-Zarafshon azonal hududidagi shevalar (5 ta tabiiy hududga bo‘linadi); 5) Leninobod-Kulob- Qo‘rg‘ontepa azonal hududidagi shevalar (4 ta tabiiy hududga bo‘linadi); 6) Alabuka-Aktam-To‘xtagul azonal hududidagi shevalar; Jambul azonal hududidagi shevalar. Muallif ko‘zsatilgan dialektal zona va azonal hudud shevalarini quyidagi tamoyillar asosida guruhlangan: 1) dialektal zonaning murakkabligi; 2) dialektal zonaning yaxlitligi; 3) dialektal zonaning tizimliligi [II.1.11(226).87-91-] . Yuqorida aytib o‘tilganlardan shunday xulosaga k е lish mumkin: 1. Lingvistik g е ografiya t е rmini sh е va va ar е al t е rminlari bilan ma’lum ma’noda sinonimik xususiyatga ega bo‘lgan t е rminlardan biri sanaladi. Ar е al va areologiya t е rminlari rus tilidan o‘zlashtirilgan t е rminlar bo‘lib, lingvistik g е ografiya va uni ifodalaydigan t е rmini mufassalroq yoritishga xizmat qiladi.