Noravshan arifmetika

![Oraliq (interval) tahlil tushunchasining noravshan to’plamlar nazariyasida
tutgan ahamiyati bois, uning asosiy tushuncha hamda usullarini keltirib o’tamiz
[99,118].
Oraliq sonlar . R barcha haqiqiy sonlar to’plami bo’lsin. [a,b ] oraliq deganda
(a≤ b ), boshqa izohlar keltirilmagan bo’lsa, quyidagi ko’rinishdagi R ning berk
chegaralangan qism to’plami tushuniladi [13,38,143]:
[a,b]= {x|x∈ R∧ a≤ x≤ b}
.
Barcha oraliqlar to’plamini I(R) bilan belgilaymiz. I(R) ning elementlarini
kichik harflar bilan belgilaymiz. Agar A - I(R) ning elementi bo’lsa (
A ∈ I(R ) ), u
holda uning chap va o’ng uchlarini
a,¯a:A= [a,¯a] ko’rinishda belgilaymiz. I(R)
ning elementlarini oraliq sonlar deb ataymiz [43,130,132] .
∈,∩⊂
va h . k belgilari odatiy nazariy - to ’ plamli ma ’ noda tushuniladi ,
jumladan
⊂ qat ’ iy qamrovni anglatishi shart emas , ya ’ ni A ⊂ B munosabatda
oraliqlar teng bo ’ lishi mumkin . A va B oraliqlar faqat va faqat
a= b ,¯a= ¯b
bo’lganda teng hisoblanadi.
I(R)
oraliqda tartib munosabati quyidagicha aniqlanadi: ¯a< b
bo’lgandagina А < В bo’ladi. Kiritish bo’yicha ham tartiblash mumkin: A oraliq B
oraliqdan
A ⊂ B bo’lganda katta bo’lmaydi. Asosan biz birinchi ta’rifdan
foydalanamiz.
А va В oraliqlarning
A∩ B kesishmasi A<B yoki B<A bo’lganda bo’sh
bo’ladi, aks holda
A∩ B= [max {a,b},min {¯a,¯b}] –yana oraliq hosil bo’ladi.
Ta’rifga ko’ra
[a,¯a] oraliq − a= ¯a munosabat bajarilganda simmetrik
bo’ladi.
A oraliqning
ω(A) kengligi deb ω (A)= ¯a− a kattalikka aytiladi.
m (A)
- o’rta A oraliq uchlari yig’indisining yarmidir : m (A )= (a+¯a)/2 .
Absolyut kattalik
|A| quyidagi ko’rinishda aniqlanadi: |A|= max {|a|,|¯a|} .
Va nihoyat,
μ(A)= max {|a|,|¯a|} , S(A )= (|a|+|¯a|)/2 . |A|≤|B| da
ω(A)≤ ω(B)
, A⊂B va A≠ B da ω(A)<ω (B) .
A ,B ∈I(R)
elementlar o’rtasidagi ρ(A ,B ) masofa
ρ ( A ,B )= max ¿ ¿
tenglik orqali kiritiladi.
Birlik oraliq , ya’ni uchlari ustma-ust tushgan
a= ¯a= a oraliq a songa
tengdir. Demak
R∈I(R) .
Standart oraliqli arifmetika . Oraliqli sonlar ustidagi amallar quyidagicha
aniqlanadi[122,142].
¿∈{+,−,⋅,/} bo’lsin, A,B∈I(R) . U holda](/data/documents/5e7feed1-578f-43ea-b514-8a21f86b8221/page_2.png)
![A∗ B= {a∗ b|a∈ A ,b∈ B} ,
(1.2.1)
jumladan bo’lishda
0∉ B .
(1.2.1) ta’rif quyidagi munosabatlarga ekvivalent
A+B= [a,¯a]+[b,¯b]= [a+b,¯a+¯b] ,
(1.2.2)
A− B= [a,¯a]− [b− ¯b]= [a− ¯b,¯a− b] ,
(1.2.3)
A⋅B= [a,¯a]⋅[b,¯b]=[min {ab ,¯ab,a¯b,¯a¯b},max {ab ,¯ab,a¯b,¯a¯b}] ,
(1.2.4)
A/b= [a,¯a]/[b,¯b]= [a,¯a]⋅[1/¯b,1/b] . (1.2.5)
Ayirish amalini qo’shish hamda ko’paytirish orqali ifodalsh mumkin, bunda
− B=(−1)⋅B=[−1,−1]⋅B
va A− B= A+(− B ) .
a,¯a,b,¯b
sonlarning ishorasiga qarab oraliq ko’paytirishga oid (1.2.4)
qoida quyidagi ko’rinishlarga kiradi (
[c,¯c]=[a,¯a]⋅[b,¯b] deb olgan holda):
1.
a≥ 0,b≥ 0 : c= ab ,¯c= ¯a¯b ;
2.
a≥ 0,¯b≥ 0 : c= ¯ab ,¯c= a¯b ;
3.
¯a≤ 0,¯b≥ 0 : c= a¯b,¯c= ab ;
4.
¯a≤ 0,¯b≤ 0 : c= ¯a¯b ,¯c= ab ;
5.
a< 0< ¯a ,b≥ 0 : c= a¯b ,¯c= ¯a¯b ;
6.
a< 0<¯a ,¯b≤ 0 : c= ¯ab,¯c= ab ;
7.
a≥ 0 ,b<0< ¯b : c= ¯ab,¯c= ¯a¯b ;
8.
¯a≤ 0 ,b<0< ¯b : c= a¯b,¯c= ab ;
9.
a< 0< ¯a ,b< 0< ¯b : c= min {a¯b,¯ab},¯c= max {ab ,¯a¯b} .
Bu yerdan ko ’ rinib turibdiki , faqatgina bitta holda ( oxirgisida ) ko ’ paytmani
topish uchun to ’ rt marta ko ’ paytirishga to ’ g ’ ri keladi , qolgan hollarda esa ikki
marta ko ’ paytirish yetarli .
Agar A va B - birlik oraliq bo’lsa, u holda (1.2.2)–(1.2.5) tengliklar haqiqiy
sonlar ustidagi oddiy arifmaetik amallar bilan bir xil bo’ladi. Shunday qilib oraliq
son haqiqiy sonning, oraliq arifmetika esa - haqiqiyning umumiyroq ko’rinishidir.
(1.2.1) ta’rifdan ko’rinib turibdiki, oraliq yig’indi va ko’paytma assosiativ va
kommutativ, boshqa so’z bilan aytganda
A,B,C ∈I(R) larga nisbatan quyidagi
tengliklar o’rinli:
A+(B+C)=(A+B)+C, A+B=B+A,
A⋅(B⋅C )= (A⋅B )⋅C
, A⋅B = B⋅A](/data/documents/5e7feed1-578f-43ea-b514-8a21f86b8221/page_3.png)
![Nol va bir vazifasini oddiy 0 va 1 sonlari o’taydilar, chunki yuqorida qayd
etilganidek ular [0,0] va [1,1] oraliqlarga tengdirlar. Boshqa so’z bilan aytganda
ixtiyoriy A∈ I(R) uchun
A +0= 0+ A= A
, A⋅1= 1⋅A= A .
Kelgusida ko’paytirishni anglatuvchi nuqtani yozmaymiz.
(1.2.1) tenglik ((1.2.2)-(1.2.5) kabi) operandlardan biri birlik oraliq bo’lsa, u
holda arifmetik amalning natijasi ham birlik oraliq bo’lishini bildiradi. 0=[0,0] ga
ko’paytirish bundan mustasnodir. Bu yerdan kelib chiqadiki, A birlik oraliqda
qo’shish va ko’paytirishga nisbatan teskari elementlar mavjud emas, chunki, agar
А + В = 0, АС = 1 , u holda А , В , С yuqorida aytilganlarga muvofiq birlik
bo’lishlari shart. Qisqa qilib aytganda, ayirish qo’shishga, bo’lish ko’paytirishga
nisbatan teskari emas. Demak
ω (A)>0 bo’lganda A− A≠ 0,A/A≠ 1 . Lekin
0∈ A− A ,1∈ A /A
.
Ma’lumki, oraliqli arifmetik amallarning ta’rifiga ko’ra
(A− B)+B≠ A ,
(A/B )∗ B≠ A
, bu yerda A= [a1,a2], B= [b1,b2] . Shuning uchun, oraliqlarni
ayirish va bo’lishdan foydalanib, sodda A+X=B, A*X=B oraliqli tenglamalarni,
demak shu kabi noravshan tenglamalarni yechib bo’lmaydi [89].
Berilgan tenglamalarni (ular asosida yanada murakkabroqlarini) yechish
zarurati noravshan va oraliqli sonlar uchun qo’shimcha ayirish va bo’lish
amallarini kiritish zaruratini uyg’otdi [11,12]. q -ayirish (--) va q -bo’lish (//)
amallariga [11,12] da shunday ta’rif berilganki, X=B- -A (yoki X=B//A ) tenglikni
bajarishda A+X=B (yoki A*X=B ) tenglik o’rinli bo’ladi. Bunda q -ayirish amali
kamayuvchi oraliqning uzunligi ayriluvchi oraliqdan kichik bo’lmagandagina
o’rinli bo’ladi. B//A q -bo’lish amali ham oraliqdagi barcha sonlarga nisbatan
aniqlanmagan (masalan, agar B>0, A>0, u holda B//A
b2/b1≥ a2/a1 shart
bajarilgandagina aniqlangan).
q -ayirish va q -bo’lishning mos analitik ifodalari quyidagi ko’rinishga ega
[109,113]:
X = B− − A⇒ μX(x)= inf
z
sup {a∈[0,1 ]:min {μA(z− x),a}≤ μB(z)}
;
X = B // A ⇒ μX(x)= inf
t
sup {a∈[0,1 ]:min {μA(t/x),a}≤ μB(t)} .
Berilgan ifodalarni soddalashtirib quyidagilarga ega bo’lamiz:
X = B− − A⇒ μX(x)= inf
z
¿{1,agar μA(z− x)≤ μB(z),¿¿¿
X = B// A⇒ μX(x)= inf
t
¿{1,agar μA(t/x)≤ μB(t),¿¿¿
[113] da noravshan tenglamalarni yechish uchun oraliq sonlarni ayirishning
qo ’ shimcha
⊕ amali ko ’ rilgan , unga ko ’ ra
(A + B )⊕(− B )= A
.](/data/documents/5e7feed1-578f-43ea-b514-8a21f86b8221/page_4.png)
![A= [a1,a2] va B=[b1,b2] oraliqlar uchun u quyidagi ifoda orqali kiritiladi:
A⊕B= ¿{[a1+b2,a2+b1],agar a2+b1≥ a1+b2,¿¿¿¿
va q -ayirish amali uchun mo’ljallangan shartda aniqlangan [12]. Bundan tashqari
A ⊕(− B )≡ A− − B
ni isbotlash qiyin emas, demak
(A+ B )⊕(− B )≡ (A+ B )− − B .
Ko’rilayotgan masalani tahlil qilishning berilgan bosqichida noravshan
sonlarga nisbatan umumiy tamoyil asosida aniqlanadigan ayirish va bo’lish
amallari ortiqcha bo’lib, ularning o’rniga q- ayirish va q -bo’lish amallaridan
foydalanish zarur. Masalani sinchkovlik bilan o’rganish natijasida uning oraliq
arifmetikada yechib bo’linganligiga guvoh bo’ldik [130]. Lekin bu yerda ixtiyoriy
oraliq sonlar juftligi uchun aniqlangan q -ayirish va q -bo’lish amallari taklif etilgan.
Masalan,
A
B = [min {a1− b1,a2− b2},max (a1− b1,a2− b2¿]¿ .
[11,12] va [130] dagi ta’riflar o’rtasidagi boglanish quyidagidan iborat.
Agar [12] dagi ta’riflarga ko’ra natija mavjud bo’lsa, u holda u [130]
ta’rifdan olish mumkin bo’lgan natija bilan ustma-ust tushadi. Agar [12] ta’rifga
ko’ra natija olib bo’lmasa, u holda [130] ta’rif bo’yicha yuqorida qayd etilgan
tenglamalarning “qanoatlantiruvchi” yechimlari hosil bo’ladi, aniqrog’i: berilgan
holda X=B A, bu yerda q -ayirma [130] ta’rif bo’yicha bajariladi. U holda
X +A⊃B
. Xuddi shunday, agar X=B A bo’lsa, u holda X∗A⊃B .
Noravshan to’plamlar nazariyasining katta bo’limi - yumshoq hisoblashlar
(noravshan arifmetika) - noravshan sonlar ustidagi amallar majmuini kiritadi. Bu
amallar segment tamoyil asosida tegishlilik funksiyalari ustidagi amallar orqali
kiritiladi.
tegishlilik darajasini t egishlilik funksiyasining ordinatasi ko’rinishida
aniqlaymiz. U holda tegishlilik funksiyasining noravshan son bilan kesishishi
ishonchlilik oralig’ining chegaralari deb ataluvchi qiymatlar juftligini beradi.
Agar
A∈ F (x) va α∈[0,1 ] bo’lsa, u holda A to’plamning sust α -darajali F-
to’plam deb
ω α(A)= {x∈ X |μA(x)≥ α}
,
ga aytiladi, kuchli
α -darajali to’plam deb esa
σα(A)= {x∈ X |μA(x)>α} .
ga aytiladi.
Darajali to’plamlar quyidagi xossalarga egadirlar:
1.
ω0(A)= X .-
-
/](/data/documents/5e7feed1-578f-43ea-b514-8a21f86b8221/page_5.png)
![2.α≥ β ⇒ ω α(A )⊆ ω β(A ) .
3.
μf(x,y)= 0 если y≠ f(x) .
4.
ωα(A∩ B)= ωα(A)∩ ωα(B) .
5.
A ⊆ B ⇔ ω α(A )⊆ ω α(B ) .
6.
σ0(A)= σ(A),σ1(A)= ∅ .
7.
α≥ β⇒ σα(A)⊆σβ(A) .
8.
σα(A∪ B )= σα(A)∪ σβ(A ) .
9.
σα(A∩ B )= σα(A)∩ σβ(A ) .
10.
A ⊆ B ⇔ σα(A )⊆ σα(B ) .
tegishlilik darajasini belgilab olib, ikkita
A va B ravshan son bo’yicha
ishonchlilik oraliqlari: [a
1 , a
2 ] va [b
1 , b
2 ] larni aniqlaymiz. U holda noravshan
sonlar ustidagi asosiy amallar ularning ishonch oraliqlari ustidagi amallarga
keltiriladi. Oraliqlar ustidagi amallar esa o’z navbatida haqiqiy sonlar-oraliqlar
chegarasi ustidagi amallar orqali ifodalanadilar:
“qo’shish” amali :
[a
1 , a
2 ] (+) [b
1 , b
2 ] = [a
1 + b
1 , a
2 + b
2 ],
“ayirish” amali :
[a
1 , a
2 ] (-) [b
1 , b
2 ] = [a
1 - b
2 , a
2 - b
1 ],
“ko’paytirish” amali :
[a
1 , a
2 ] (
) [b
1 , b
2 ] = [a
1 b
1 , a
2 b
2 ],
“bo’lish” amali :
[a
1 , a
2 ] (/) [b
1 , b
2 ] = [a
1 / b
2 , a
2 / b
1 ],
“darajaga ko’tarish” amali:
[a
1 , a
2 ] (^) i = [a
1 i
, a
2 i
].
Trapesiyasimon sonlar ustida ushbu amallarni bajarish mumkinligi hisobiga
bir qator muhim xulosalarga kelish mumkin:
Haqiqiy son uchburchaksimon noravshan sonning xususiy holidir;
Uchburchaksimon sonlarning yig’indisi uchburchaksimon sondir;
Uchburchaksimon(trapesiyasimon) sonning haqiqiy songa
ko’paytmasi uchburchaksimon (trapesiyasimon) son bo’ladi;
Trapesiyasimon sonlarning yig’indisi trapesiyasimon sondir;
Uchburchaksimon va trapesiyasimon sonlarning yig’indisi
trapesiyasimon sondir.
Noravshan sonlar ustidagi nochiziqli amallarning xossalarini tahlil etish
natijasida tadqiqotchilar natijaviy noravshan sonlar tegishlilik funksiyasining
ko’rinishi ko’p hollarda uchburchaksimonga yaqin bo’lishi to’g’risidagi xulosaga
keladilar. Bu natijani uchburchaksimon ko’rinishga keltirish orqali](/data/documents/5e7feed1-578f-43ea-b514-8a21f86b8221/page_6.png)
![approksimasiyalashga imkon beradi. Agar keltirish yo’li yaqqol ko’rinib tursa, u
holda uchburchaksimon sonlar ustidagi amallar tegishlilik funksiyalari uchlarining
absissalari ustidagi amallarga keltiriladi.
Ya’ni, agar biz uchburchaksimon sonni (a, b, c) uchlarning absissalari majmui
ko’rinishida kiritsak, u holda:
(a
1 , b
1 , c
1 ) + (a
2 , b
2 , c
2 ) (a
1 + a
2 , b
1 + b
2 , c
1 + c
2 )
yozuv o’rinli bo’ladi. Bu - yumshoq hisoblashlarning eng mashhur qoidasidir.
Noravshan ketma-ketliklar, noravshan to’g’ri burchakli matrisalar,
noravshan funksiyalar va ular ustida amallar
Noravshan ketma-ketlik - bu noravshan sonlarning nomerlangan hisob
to’plamidir [48,52,110].
Noravshan to’g’ri burchakli matrisa - noravshan sonlarning ikki marotaba
indekslangan chekli to’plamidir, jumladan birinchi indeks M ta satrni, ikkinchisi
N ta ustunni ifodalaydi. Bunda, haqiqiy sonlar matrisalari holidagi kabi,
noravshan to’g’ri burchakli matrisalar ustidagi amallar ushbu matrisalarning
noravshan komponentlari ustidagi amallarga keltiriladi [68,71,115]. Masalan,
(
a11 a12
a21 a22 )⊗(
b11 b12
b21 b22 )=(
a11⊗b11⊕a12 ⊗b21 a11⊗b12⊕a12 ⊗b22
a21⊗b11⊕a22⊗b21 a21⊗b12 ⊕a22⊗b22 )
.
Bu yerda noravshan sonlar ustidagi barcha amallar yuqoridagi paragrfda qayd
etilgan qoidalar asosida bajariladi.
F-to’plamlarning akslantirilishi
Noravshan to’plamlar nazariyasida X*Y dagi ixtiyoriy F -munosabat X va Y
o’rtasidagi ma’lum bir F -akslantirishni o’rnatadi degan fikr mavjud. X*Y da
μf(x,y)
tegishlilik funksiyali ma’lum bir F -munosabat berilgan bo’lsin. Uni F -
akslantirishning noravshan grafigi sifatida talqin etish mumkin [73,103].
f: X
→ Y F -akslantirish berilgan deyiladi, agar har bir A ∈ F(X) ga quyidagi
qoida asosida f(A)
∈ F(Y) mos qo’yilsa
μf(A)(y)= sup
x
fi[μA(x),μf(x,y)]
,
i=1,4 ,
(1.2.6)
bu yerda f
i funksiya i -turdagi kesishma amallaridan birini aniqlaydi.
Agar f akslantirish X*Y dagi f:X
→ Y akslantirishni aniqlovchi munosabat
bo’lsa, ya’ni
μf(x,y)= 1
agar y= f(x)
va](/data/documents/5e7feed1-578f-43ea-b514-8a21f86b8221/page_7.png)
![μf(x,y)= 0 agar y≠ f(x)
bo’lsa, u holda (1.2.6) dan i=1 ,2,4 uchun
μf(A)(y)= sup
x∈f−1(y)
μA(x) , (1.2.7)
i=3 uchun esa
μf(A)(y)= sup
x∈f−1(y)
√μA(x) (1.2.8)
ekanligi kelib chiqadi.
X=Y=R va f:R
→ R quyidagi F -munosabat orqali aniqlansin:
μ f(x,y)= exp {− (x2+ y2)}
.
Agar
μA(x)= exp {− (x− a)2}
, a≠ 0
bo’lsa, u holda i=1 uchun
μA(x)∧ μf(x,y) funksiyaning ixtiyoriy y dagi x
bo’yicha maksimumiga
x=ϕ(y) nuqtada erishilib, bu nuqta
μA(x)= μf(x,y)
tenglamadan hosil qilinadi, uning yechimi esa
x= ϕ(y)= a2− y2
2a
ga teng.
μA(x) yoki μf(x,y) da x= ϕ(y) deb olib quyidagiga ega bo’lamiz:
μf(A)(y)= exp {− (
y2+ a2
2a )
2
}
.
X=Y=R bo’lsin va y=f(x)=x 2
akslantirish berilgan bo’lsin. Agar
μA(x)= exp {−(x− a)2}
bo’lsa,
x= f−1(y)=± √y ekanligini hisobga olgan holda
√ y− a≤ √ y+ a
, a≥ 0 ,
√ y+ a≤ √ y− a
, a<0
munosabatlarga ega bo’lamiz. Demak (1.2.7) ga ko’ra
μf(A)(y)=¿{exp {−(√y−|a|)
2
},y≥0,¿¿¿¿
¿
¿
(1.2.6)-(1.2.8) dan kelib chiqqan holda L . Zade X akslantirish yoki nuqtalar
bilan bir qatorda X noravshan qism to ’ plamlarni hisobga olgan holda F
munosbatning aniqlanish sohasini kengaytirishga imkon beruvchi asosiy tenglikni
anglatuvchi umumlashtirish tamoyilini [35] kiritdi . A](/data/documents/5e7feed1-578f-43ea-b514-8a21f86b8221/page_8.png)
![A= μ1/x1+ μ2/x2+...+ μn/xnko’rinishdagi noravshan to’plam bo’lsin. U holda umumlashtirish tamoyiliga ko’ra
F (A)= F(μ1/x1+...+μn/xn)= μ1/F(x1)+...+μn/F (xn)
,
ya’ni A to’plamning F akslantirishdagi obrazini shu akslantirishdagi
x1,...,xn
elementlarning obrazlarini bilgan holda hosil qilish mumkin.
Umumlashtirish tamoyilining ko’pgina ilovalarida quyidagi muammoga
duch kelinadi. N ta o’zgaruvchili
F :X1× ...× Xn→ Y funskiya va μA(x1,...,xn)
tegishlilik funksiyasi bilan xarakterlanuvchi
X1×...×Xn dagi A noravshan to’plam
berilgan bo’lsin. Lekin ko’pgina hollarda A to’plamning o’zi emas, uning mos
ravishda
X1×...× Xn dagi A1× ...× An proyeksiyalari berilgan bo’ladi. Bu borada
savol tug’iladi:
μA(x1,...,xn) ga nisbatan qanday ifodadan foydalanish kerak?
Bunday hollarda, odatda
x1,...,xn ga qo’shimcha shartlar yuklatilmagan
bo’lsa, A munosbatning tegishlilik funksiyasi
μA(x1,...,xn)= μA1(x1)∧ ...∧ μAn(xn) (1.2.9)
ko’rinishda deb olinadi, bu yerda
μAi , i=1,...,n - А
i to’plamning tegishlilik
funksiyasi, bu esa A -o’zining proyeksiyalari dekart ko’paytmasi ya’ni
A= A1× ...× An
dir degan farazga ekvivalentdir.
F- X
1 va X
2 larning arifmetik ko’paytmasi, А
1 va А
2 proyeksiyalar esa
quyidagi usulda aniqlangan bo’lsin:
А
1 =taxminan 2 = 0,6/1 + 1/2 + 0,8/3,
А
2 = taxminan 6 = 0,8/5 + 1/6 + 0,7/7.
(1.2.3) dan foydalanib va umumlashtirish tamoyilini qo’llab, quyidagiga
ega bo’lamiz:
Shunday qilib, taxminan 2 va taxminan 6
noravshan sonlarning arifmetik ko’paytmasi
topilgan tegishlilik funksiyali noravshan
sondir.
Noravshan funksiya.
f:R→ R
funksiya (ravshan) berilgan bo’lsin. U holda uning grafigini
quyidagicha tanlash mumkin [7]:
{(x,y)∈R2|y= f(x)}
. (1.2.10))
Tegishlilik qiymatlarini shu grafikdan masofaning uzoqlashib borishi bilan
monoton kamayuvchi F noravshan to’plamning yadrosi sifatida olamiz. Ushbu
noravshan F to’plam noravshan funksiyani ifodalaydi. Aniq f funksiyalar uchun
biz F ni yadrosi { f(x )} ga, tegishlilik funksiyasi esa 0,8/5 1/6 0,7/7
0,6/1 0,6/5 0,6/6 0,6/7
1/2 0,8/10 1/12 0,7/14
0,8/3 0,8/15 0,8/18 0,7/21](/data/documents/5e7feed1-578f-43ea-b514-8a21f86b8221/page_9.png)

![X va Y universumlar va P(Y) Y dagi barcha noravshan to’plamlar majmui
bo’lsin. ~f:X → P (Y ) - noravshan funksiya deyiladi, faqat va faqat
μ~f(x)(y)= μR(x,y),∀ (x,y)∈X×Y
bo’lsa.
Noravshan funksiyaning ekstremumi.
~f(x)
chekli ordinar (noravshan bo’lmagan) D sohada aniqlansin.
~f(x)
noravshan maksimum quyidagicha aniqlanadi:
~M = max
x∈D
~f(x)={(sup { ~f¿(x),μ~M(x))|x∈D}
. (1.2.14)
Noravshan funskiyalarni integrallash
Noravshan funksiyani integrallash.
~f(x)
- [a,b]⊂R,∀ x∈[a,b] dagi noravshan funksiya, ~f(x) noravshan son,
fα−(x)
va fα+(x) - α - darajali kesimlar. [a,b] dagi
~f(x) integral quyidagi
noravshan to’plam sifatida aniqlanadi:
~I(a,b)= {(∫
a
b
fα
−(x)dx +∫
a
b
fα
+(x)dx ),α}
. (1.2.15)
Bu yerda
y= {g:[a,b]→ R/g} .
Noravshan funskiya barcha
x∈[a,b] larda LR-noravshan son ko’rinishida
tasvirlansin [3].
~f(x)=(f(x),s(x),t(x))LR
. (1.2.16)
f, s, t [a,b] dagi integrallanuvchi funksiyalar deb faraz qilinadi. U holda
~I(a,b)=(∫
a
b
f(x)dx ,∫
a
b
s(x)dx ,∫
a
b
t(x)dx )LR
.
Misol.
f(x)= x2,s(x)= x/4 va t(x)= x/2 li
~f(x)=(f(x),s(x),t(x))LR
noravshan funksiya berilgan bo’lsin.
L(x)= 1
1+ x2
, R(x)= 1
1+2|x| .](/data/documents/5e7feed1-578f-43ea-b514-8a21f86b8221/page_11.png)
![∫
1
4~f ni topish talab etiladi. Quyidagi integrallarni hisoblaymiz :
∫
1
4
x2dx = 21 ; ∫
1
4 x
4 dx = 1/875 ; ∫
1
4 x
2 dx = 3.75
.
U holda
~I(a,b) noravshan integralning qiymati quyidagiga teng bo’ladi
~I(a,b)=(21 ,1.875 ,3.75 )LR
.
Uchlari
μa(x),μb(x) bo’lgan noravshan oraliqda ravshan funksiyaning
integrallashuvini ko’rib chiqamiz.
μa(x) va μb(x) ~D noravshan sohaning quyi va
yuqori chegaralarining darajalari sifatida talqin etilishi mumkin. F
J=[a0,b0]
oraliqdagi sodda integrallanuvchi funksiya bo’lsin. Kengaytirish tamoyiliga ko’ra
∫~D
f
integralning tegishlilik funksiyasi quyidagi tarzda aniqlanadi
μ∫~D
f(Z)= sup
x,y∈J
min (μa(x),μb(y))
, (1.2.17)
Z=∫
x
y
f
.
Misol.
a={(4,0.8), (5,1), (6,0.4)},
b={(6,0.7), (7,1), (8,0.2)},
f(x)= 2,x∈[4,8 ]
.
U holda
∫~D
f(x)dx =∫
4
8
2dx = 2x|4
8
.
Hisoblash natijalari quyida keltirilgan:
(a,b)
∫
a
b
2dx
min (μx(a),μx(b)
(4,6) 4 0.7](/data/documents/5e7feed1-578f-43ea-b514-8a21f86b8221/page_12.png)
![(4,7) 6 0.8
(4,8) 8 0.2
(5,6) 2 0.7
(5,7) 4 1.0
(5,8) 6 0.2
(6,6) 0 0.4
(6,7) 2 0.4
(6,8) 4 0.2
Integralning har bir qiymatiga nisbatan tegishlilik funksiyasining maksimal
qiymatini tanlab, quyidagiga ega bo’lamiz ∫~D
f{(0,0 .4),(2,0 .7),(4,1 ),(6,0 .8),(8,0 .2)}
.
Noravshan funskiyalarni differensiallash
Noravshan differensiallash.
“Funksiyaning
~X0 noravshan nuqtadagi hosilasi” noravshan to’plamning
tegishlilik funksiyasi kengaytirish tamoyiliga ko’ra quyidagicha aniqlanadi:
μ(y)
f(~X0)
= sup
x∈f−1(y)
μ~X0(x)
. (1.2.18)
Misol.
f(x)= 3
5
x5 ,
~X0= {(− 1,0 .3),(0,1 ),(1,5 )}
.
f'(x)= 3x4
. f(x) haqiqiy funskiyaning ~X0 nuqtadagi qidiriluvchi hosilasi
quyidagiga teng bo’ladi
f'(x0)= {(0,1 ),(3,0 .6)}
.
Noravshan hosilaning quyidagi xossalarini qayd etamiz [5].
Agar
f' va g' uzluksiz va ikkalasi kamayuvchi yoki o’suvchi bo’lsa, u
holda
f'(~x0)⊕ g'(~x0)= (f'+g')(~x0)
,](/data/documents/5e7feed1-578f-43ea-b514-8a21f86b8221/page_13.png)
![(f⋅g)'(~x0)=(f'g+ fg')(~x0)⊆[f'(~x0)⊗g(~x0)]⊕[f(~x0)⋅g'(~x0)].
Agar f, g,
f' va g' uzluksiz, f va g musbat va f’ hamda g’ lar
kamaymaydigan bo’lsa ( f,g -manfiy, f’,g’ -o’smaydigan), u holda
(f⋅g)'(~x0)=[f'(~x0)⊗g(~x0)]⊕[f(~x0)⋅g'(~x0)]
.
R0
dagi F noravshan funksiyaning x nuqtadagi hosilasi quyidagicha
aniqlanadi:
μ F ( x 0 )( y ) = sup ¿ ¿
.
Bu yerda
fα+,fα− lar barcha α∈[0,1 ] larda mavjud, chegaralangan va
differensialanuvchi deb olinadi.
Noravshan tenglamalar
Umumiy holda, noravshan tenglamalar deb koeffitsiyentlari va/yoki
o’zgaruvchilari noravshan son bo’lgan tenglamalarga aytiladi.
Amaliyotda ko’pincha sodda matematik termli va noravshan matemtik
munosabatli tenglamalar va noravshan sonli va sodda matematik munosabatli
tenglamalar ko’p uchraydi.
Agar
f1 va f2 matematik termlar ( x∈R1 elementlar va bog’lovchi amallar:
+,×,−,:
konsturksiyasi), Q noravshan munosabat bo’lsa, u holda
f1Qf 2
noravshan munosabatli noravshan tenglama deb ataladi.
Q ga misol bo’lib Q
Δ «taxminan teng» xizmat qilishi mumkin.
Agar
f1 va f2 noravshan termlar ( μAi∈F(R1),i∈N elementlarning
⊕,≈,⊗,m { ~ax,m { ~i¿n¿
amallar bilan bog’langan konstruksiyalari), R esa sodda
matematik munosabatlar bo’lsa,
α -kesimlardan foydalangan holda quyidagi
tenglamani aniqlash mumkin:
(¿
α
αf 1α)R (¿
α
αf 2α)= (¿
α
α[δf1
,γf1])R (¿
α
α[δf2,γf2])
. (1.2.19)
Bu yerda
δf1Δδf1(α) ; δf2Δδf2(α) ; γf1Δγf1(α) ; γf2Δγf2(α) .
δf(α)= μ+
−1(α)
, γf(α)= μ−
−1(α) , μ+−1(α) , μ−−1(α) - mos ravishda μf(x) ning
o’suvchi va kamayuvchi qismlariga nisbatan teskari funksiyalardir.
Agar
μA>0,μX>0,μC>0,f1ΔμC, f2Δ μA⊗ μX bo’lsa, u holda](/data/documents/5e7feed1-578f-43ea-b514-8a21f86b8221/page_14.png)
![μC= μA⊗ μX⇔ ∪
α
α[δC,γC]= ¿
α
α [δAδX ,γAγX].
Demak
f1(x)Rf 2(x) turdagi tenglamani yechish uchun uni (1.2.19)
ko’rinishga keltirish va
δx hamda γx ga nisbatan alohida-alohida yechib olish
kerak.
Noravshan funksiyani uning qiymatlar sonini xarakterlovchi sonlarning
turiga qarab nomlash o’rinlidir. Agar qiymatlar maydoni - uchburchaksimon
sonlarning maydoni bo’lsa, u holda funksiyaning o’zini ham uchburchaksimon
deb atash o’rinlidir.
Masalan [64] , kompaniyalarning sotuv bashorati (o’sib boruvchi natija bilan)
haqiqiy o’zgaruvchining uchta funksiyasi orqali berilgan: f
1 (T) – optimistik
bashorat, f
2 (T) – pessimistik bashorat, f
3 (T) – sotuvlarning o’rtacha kutilayotgan
qiymatlari, bu yerda Т –bashorat vaqti. U holda “ T davrdagi sotuv bashorati”
lingvistik o’zgaruvchisi ( f
1 (T), f
2 (T), f
3 (T) ) uchburchaksimon sondir, butun
bashorat maydoni esa egri chiziqli soha ko’rinishidagi uchburchaksimon noravshan
funksiyadir (21-rasm).
21- rasm . Uchburchaksimon noravshan funksiya
Uchburchaksimon noravshan funksiyalar ustidagi bir qator amallarni ko ’ rib
chiqamiz ( tasdiqlar isbotsiz keltiriladi ) [22,25,33,102,111,138]:
Uchburchaksimon noravshan funksiya quyidagi haqiqiy differensiallash
(integrallash) qoidalari bo’yicha differensiallanadi (integrallanadi):](/data/documents/5e7feed1-578f-43ea-b514-8a21f86b8221/page_15.png)


MAVZU: Noravshan arifmetika REJA: 1. Noravshan sonlar. 2. Musbat va manfiy noravshan sonlar. 3. Umumlashtirish tamoyili. 4. Zade umumlashgan tamoyili
Oraliq (interval) tahlil tushunchasining noravshan to’plamlar nazariyasida tutgan ahamiyati bois, uning asosiy tushuncha hamda usullarini keltirib o’tamiz [99,118]. Oraliq sonlar . R barcha haqiqiy sonlar to’plami bo’lsin. [a,b ] oraliq deganda (a≤ b ), boshqa izohlar keltirilmagan bo’lsa, quyidagi ko’rinishdagi R ning berk chegaralangan qism to’plami tushuniladi [13,38,143]: [a,b]= {x|x∈ R∧ a≤ x≤ b} . Barcha oraliqlar to’plamini I(R) bilan belgilaymiz. I(R) ning elementlarini kichik harflar bilan belgilaymiz. Agar A - I(R) ning elementi bo’lsa ( A ∈ I(R ) ), u holda uning chap va o’ng uchlarini a,¯a:A= [a,¯a] ko’rinishda belgilaymiz. I(R) ning elementlarini oraliq sonlar deb ataymiz [43,130,132] . ∈,∩⊂ va h . k belgilari odatiy nazariy - to ’ plamli ma ’ noda tushuniladi , jumladan ⊂ qat ’ iy qamrovni anglatishi shart emas , ya ’ ni A ⊂ B munosabatda oraliqlar teng bo ’ lishi mumkin . A va B oraliqlar faqat va faqat a= b ,¯a= ¯b bo’lganda teng hisoblanadi. I(R) oraliqda tartib munosabati quyidagicha aniqlanadi: ¯a< b bo’lgandagina А < В bo’ladi. Kiritish bo’yicha ham tartiblash mumkin: A oraliq B oraliqdan A ⊂ B bo’lganda katta bo’lmaydi. Asosan biz birinchi ta’rifdan foydalanamiz. А va В oraliqlarning A∩ B kesishmasi A<B yoki B<A bo’lganda bo’sh bo’ladi, aks holda A∩ B= [max {a,b},min {¯a,¯b}] –yana oraliq hosil bo’ladi. Ta’rifga ko’ra [a,¯a] oraliq − a= ¯a munosabat bajarilganda simmetrik bo’ladi. A oraliqning ω(A) kengligi deb ω (A)= ¯a− a kattalikka aytiladi. m (A) - o’rta A oraliq uchlari yig’indisining yarmidir : m (A )= (a+¯a)/2 . Absolyut kattalik |A| quyidagi ko’rinishda aniqlanadi: |A|= max {|a|,|¯a|} . Va nihoyat, μ(A)= max {|a|,|¯a|} , S(A )= (|a|+|¯a|)/2 . |A|≤|B| da ω(A)≤ ω(B) , A⊂B va A≠ B da ω(A)<ω (B) . A ,B ∈I(R) elementlar o’rtasidagi ρ(A ,B ) masofa ρ ( A ,B )= max ¿ ¿ tenglik orqali kiritiladi. Birlik oraliq , ya’ni uchlari ustma-ust tushgan a= ¯a= a oraliq a songa tengdir. Demak R∈I(R) . Standart oraliqli arifmetika . Oraliqli sonlar ustidagi amallar quyidagicha aniqlanadi[122,142]. ¿∈{+,−,⋅,/} bo’lsin, A,B∈I(R) . U holda
A∗ B= {a∗ b|a∈ A ,b∈ B} , (1.2.1) jumladan bo’lishda 0∉ B . (1.2.1) ta’rif quyidagi munosabatlarga ekvivalent A+B= [a,¯a]+[b,¯b]= [a+b,¯a+¯b] , (1.2.2) A− B= [a,¯a]− [b− ¯b]= [a− ¯b,¯a− b] , (1.2.3) A⋅B= [a,¯a]⋅[b,¯b]=[min {ab ,¯ab,a¯b,¯a¯b},max {ab ,¯ab,a¯b,¯a¯b}] , (1.2.4) A/b= [a,¯a]/[b,¯b]= [a,¯a]⋅[1/¯b,1/b] . (1.2.5) Ayirish amalini qo’shish hamda ko’paytirish orqali ifodalsh mumkin, bunda − B=(−1)⋅B=[−1,−1]⋅B va A− B= A+(− B ) . a,¯a,b,¯b sonlarning ishorasiga qarab oraliq ko’paytirishga oid (1.2.4) qoida quyidagi ko’rinishlarga kiradi ( [c,¯c]=[a,¯a]⋅[b,¯b] deb olgan holda): 1. a≥ 0,b≥ 0 : c= ab ,¯c= ¯a¯b ; 2. a≥ 0,¯b≥ 0 : c= ¯ab ,¯c= a¯b ; 3. ¯a≤ 0,¯b≥ 0 : c= a¯b,¯c= ab ; 4. ¯a≤ 0,¯b≤ 0 : c= ¯a¯b ,¯c= ab ; 5. a< 0< ¯a ,b≥ 0 : c= a¯b ,¯c= ¯a¯b ; 6. a< 0<¯a ,¯b≤ 0 : c= ¯ab,¯c= ab ; 7. a≥ 0 ,b<0< ¯b : c= ¯ab,¯c= ¯a¯b ; 8. ¯a≤ 0 ,b<0< ¯b : c= a¯b,¯c= ab ; 9. a< 0< ¯a ,b< 0< ¯b : c= min {a¯b,¯ab},¯c= max {ab ,¯a¯b} . Bu yerdan ko ’ rinib turibdiki , faqatgina bitta holda ( oxirgisida ) ko ’ paytmani topish uchun to ’ rt marta ko ’ paytirishga to ’ g ’ ri keladi , qolgan hollarda esa ikki marta ko ’ paytirish yetarli . Agar A va B - birlik oraliq bo’lsa, u holda (1.2.2)–(1.2.5) tengliklar haqiqiy sonlar ustidagi oddiy arifmaetik amallar bilan bir xil bo’ladi. Shunday qilib oraliq son haqiqiy sonning, oraliq arifmetika esa - haqiqiyning umumiyroq ko’rinishidir. (1.2.1) ta’rifdan ko’rinib turibdiki, oraliq yig’indi va ko’paytma assosiativ va kommutativ, boshqa so’z bilan aytganda A,B,C ∈I(R) larga nisbatan quyidagi tengliklar o’rinli: A+(B+C)=(A+B)+C, A+B=B+A, A⋅(B⋅C )= (A⋅B )⋅C , A⋅B = B⋅A
Nol va bir vazifasini oddiy 0 va 1 sonlari o’taydilar, chunki yuqorida qayd etilganidek ular [0,0] va [1,1] oraliqlarga tengdirlar. Boshqa so’z bilan aytganda ixtiyoriy A∈ I(R) uchun A +0= 0+ A= A , A⋅1= 1⋅A= A . Kelgusida ko’paytirishni anglatuvchi nuqtani yozmaymiz. (1.2.1) tenglik ((1.2.2)-(1.2.5) kabi) operandlardan biri birlik oraliq bo’lsa, u holda arifmetik amalning natijasi ham birlik oraliq bo’lishini bildiradi. 0=[0,0] ga ko’paytirish bundan mustasnodir. Bu yerdan kelib chiqadiki, A birlik oraliqda qo’shish va ko’paytirishga nisbatan teskari elementlar mavjud emas, chunki, agar А + В = 0, АС = 1 , u holda А , В , С yuqorida aytilganlarga muvofiq birlik bo’lishlari shart. Qisqa qilib aytganda, ayirish qo’shishga, bo’lish ko’paytirishga nisbatan teskari emas. Demak ω (A)>0 bo’lganda A− A≠ 0,A/A≠ 1 . Lekin 0∈ A− A ,1∈ A /A . Ma’lumki, oraliqli arifmetik amallarning ta’rifiga ko’ra (A− B)+B≠ A , (A/B )∗ B≠ A , bu yerda A= [a1,a2], B= [b1,b2] . Shuning uchun, oraliqlarni ayirish va bo’lishdan foydalanib, sodda A+X=B, A*X=B oraliqli tenglamalarni, demak shu kabi noravshan tenglamalarni yechib bo’lmaydi [89]. Berilgan tenglamalarni (ular asosida yanada murakkabroqlarini) yechish zarurati noravshan va oraliqli sonlar uchun qo’shimcha ayirish va bo’lish amallarini kiritish zaruratini uyg’otdi [11,12]. q -ayirish (--) va q -bo’lish (//) amallariga [11,12] da shunday ta’rif berilganki, X=B- -A (yoki X=B//A ) tenglikni bajarishda A+X=B (yoki A*X=B ) tenglik o’rinli bo’ladi. Bunda q -ayirish amali kamayuvchi oraliqning uzunligi ayriluvchi oraliqdan kichik bo’lmagandagina o’rinli bo’ladi. B//A q -bo’lish amali ham oraliqdagi barcha sonlarga nisbatan aniqlanmagan (masalan, agar B>0, A>0, u holda B//A b2/b1≥ a2/a1 shart bajarilgandagina aniqlangan). q -ayirish va q -bo’lishning mos analitik ifodalari quyidagi ko’rinishga ega [109,113]: X = B− − A⇒ μX(x)= inf z sup {a∈[0,1 ]:min {μA(z− x),a}≤ μB(z)} ; X = B // A ⇒ μX(x)= inf t sup {a∈[0,1 ]:min {μA(t/x),a}≤ μB(t)} . Berilgan ifodalarni soddalashtirib quyidagilarga ega bo’lamiz: X = B− − A⇒ μX(x)= inf z ¿{1,agar μA(z− x)≤ μB(z),¿¿¿ X = B// A⇒ μX(x)= inf t ¿{1,agar μA(t/x)≤ μB(t),¿¿¿ [113] da noravshan tenglamalarni yechish uchun oraliq sonlarni ayirishning qo ’ shimcha ⊕ amali ko ’ rilgan , unga ko ’ ra (A + B )⊕(− B )= A .
A= [a1,a2] va B=[b1,b2] oraliqlar uchun u quyidagi ifoda orqali kiritiladi: A⊕B= ¿{[a1+b2,a2+b1],agar a2+b1≥ a1+b2,¿¿¿¿ va q -ayirish amali uchun mo’ljallangan shartda aniqlangan [12]. Bundan tashqari A ⊕(− B )≡ A− − B ni isbotlash qiyin emas, demak (A+ B )⊕(− B )≡ (A+ B )− − B . Ko’rilayotgan masalani tahlil qilishning berilgan bosqichida noravshan sonlarga nisbatan umumiy tamoyil asosida aniqlanadigan ayirish va bo’lish amallari ortiqcha bo’lib, ularning o’rniga q- ayirish va q -bo’lish amallaridan foydalanish zarur. Masalani sinchkovlik bilan o’rganish natijasida uning oraliq arifmetikada yechib bo’linganligiga guvoh bo’ldik [130]. Lekin bu yerda ixtiyoriy oraliq sonlar juftligi uchun aniqlangan q -ayirish va q -bo’lish amallari taklif etilgan. Masalan, A B = [min {a1− b1,a2− b2},max (a1− b1,a2− b2¿]¿ . [11,12] va [130] dagi ta’riflar o’rtasidagi boglanish quyidagidan iborat. Agar [12] dagi ta’riflarga ko’ra natija mavjud bo’lsa, u holda u [130] ta’rifdan olish mumkin bo’lgan natija bilan ustma-ust tushadi. Agar [12] ta’rifga ko’ra natija olib bo’lmasa, u holda [130] ta’rif bo’yicha yuqorida qayd etilgan tenglamalarning “qanoatlantiruvchi” yechimlari hosil bo’ladi, aniqrog’i: berilgan holda X=B A, bu yerda q -ayirma [130] ta’rif bo’yicha bajariladi. U holda X +A⊃B . Xuddi shunday, agar X=B A bo’lsa, u holda X∗A⊃B . Noravshan to’plamlar nazariyasining katta bo’limi - yumshoq hisoblashlar (noravshan arifmetika) - noravshan sonlar ustidagi amallar majmuini kiritadi. Bu amallar segment tamoyil asosida tegishlilik funksiyalari ustidagi amallar orqali kiritiladi. tegishlilik darajasini t egishlilik funksiyasining ordinatasi ko’rinishida aniqlaymiz. U holda tegishlilik funksiyasining noravshan son bilan kesishishi ishonchlilik oralig’ining chegaralari deb ataluvchi qiymatlar juftligini beradi. Agar A∈ F (x) va α∈[0,1 ] bo’lsa, u holda A to’plamning sust α -darajali F- to’plam deb ω α(A)= {x∈ X |μA(x)≥ α} , ga aytiladi, kuchli α -darajali to’plam deb esa σα(A)= {x∈ X |μA(x)>α} . ga aytiladi. Darajali to’plamlar quyidagi xossalarga egadirlar: 1. ω0(A)= X .- - /