O’zbekiston hududida ibtidoiy davr san’ati

Yuklangan vaqt:

09.03.2025

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

21.7 KB
O’zbekiston hududida ibtidoiy davr san’ati
Reja:
1. Jahon taraqqiyoti tarixida O’rta Osiyo sivilizatsiyasining 
o’rni.
2. . Haykaltaroshlik va rassomchilik, diniy tushunchalarining 
shakllanishi.
3. O’rta Osiyo hududida ibtidoiy jamiyat rivojlanishida 
sanatning o‘rni. Jahon   taraqqiyoti   tarixida   O’rta   Osiyo   sivilizatsiyasining
o’rni.   O’zbekiston   hududlari   eng   qadimgi   davrlardan   boshlab
jahon   sivilizatsiyasining   o’choqlaridan   biri   ekanligiga   ilmiy
jihatdan hech qanday shubha yo’q. O’zbekiston va O’rta Osiyo
hududlarida   olib   borilayotgan   keng   miqyosdagi   tadqiqot
ishlarining   natijalari   ham   Vatanimizning   jahon   sivilizatsiyasida
tutgan o’rnini tasdiqlaydi.
Dunyoning   turli   burchaklarida   yashaydigan   xalqlarning   turli
davrlarda,   ijgimoiy-iqtisodiy   va   madaniy   jarayonlarda   erishgan
yutuqlari hamda taraqqiyot bosqichiga ko’tarilishini sivilizatsiya
tushunchasi   o’zida   aks   ettiradi.   Bu   taraqqiyot   bosqichi
insoniyatning   paydo   bo’lishi   va   rivojlanishi,   jamiyatning
rivojlanish   darajasi,   moddiy   va   ma’naviy   madaniyatning
yuksalishi,   qabilalar   va   xalqlar   o’rtasidagi   o’zaro   munosabatlar
bilan izoxlanadi.
O’rta Osiyo sivilizatsiyasi turli hududlarda turli davrlarda paydo
bo’ldi va rivojlandi. Misol uchun, janubiy hududlarda yashagan
qadimgi qabilalar mil.avv. VI ming yillikdayoq dehqonchilikka
o’tib,   unumdor   xo’jalikni   rivojlantirgan   bo’lsalar,   bu   davrda
shimoliy   hududlardagi   qabilalar   asosan   ovchilik,   baliqchilik   va
chorvachilikning   ilk   shakllari   bilan   shug’ullanganlar.   Bu
notekislik   jarayonini   tabiiy   geografik   sharoitlar   va   o’zaro
munosabatlar   bilan   izoxlash   mumkin.   Bu   o’rinda   Urta Osiyoning   cho’l   va   dasht   hududlari   hamda   tog’oldi   va   daryo
vohalari   hududlarining   rivojlanish   darajasidagi   madaniy
notekislikni   taqqoslab   ko’rish   (Kopetdog’,   Hisor,   Zarafshon
tog’oldi hududlari hamda Kizilqum, Koraqum, Kashqadaryo va
Zarafshon vohasining dasht hududlari) muhimdir.
Undan   tashqari,   O’rta   Osiyoda   turli-tuman   madaniyat   yaratgan
qadimgi aholining neolit davridayoq, ya ь ni mil.avv. VI-IV ming
yilliklardagi   o’zaro   munosabatlari   va   bu   aholining   Sharqdagi,
dastavval   Old   Osiyodaga   boshka   qadimgi   sivilizatsiya
o’choqlari   bilan   uzviy   aloqada   bo’lishi   ham   mahalliy
sivilizatsiyaning   rivojlanishiga   katta   ta’sir   ko’rsatgan.
O’zbekiston   hududida   eng   qadimgi   odamlar   tosh   davrining   ilk
davrlaridayoq   joylasha   boshlangan.   Ilk   paleolit   davriga   oid
makonlar Farg’ona vodiysidagi Selungur va Toshkent viloyatida
joylashgan Ko’lbuloq makonlaridan topib o’rganilgan. Ularning
makonlari asosan buloq va daryo bo’ylarida joylashgan, asosan
ovchilik va termachilik bilan shug’ullanganlar.
O’zbekiston   hududida   qadimgi   odamlarning   dastlabki
vakillaridan   biri   neandertal ь   odamlari   hisoblangan.   Bu   odam
qoldiqlari Boysun tog’idagi Teshiktosh g’oridan topilgan bo’lib,
miloddan avvalgi 100 – 40 ming yilliklarda Osiyo va Yevropada
keng tarqalgan edi. Bu davrda odamlar qo’lidagi qurollar turlari
ko’paydi va nayzasimon, qirg’ichsimon, pichoqsimon va boshqa qurollar   paydo   bo’ldi.   Bu   davrda   iqlim   ancha   sovuq   bo’lib,
odamlar   g’orlarda   yashaganlar   va   olovdan   foydalanganlar.
So’nggi tosh davrida (mil.avv. 40–12 ming yilliklar) zamonaviy
qiyofadagi   odamlarning   vujudga   kelishi   bilan   birga   yirik
hayvonlarni   ov   qilish   jarayoni   rivojlandi.   Yerto’la   va
chaylasimon   turar   joylar   paydo   bo’ldi.   Jamiyatda   juft   oilalar
paydo bo’ldi, urug’ jamoasi yuzaga keldi. Ayolning jamiyatdagi
mavqei   ancha   yuksaldi.   Ona   urug’i   davri   –   matriarxat   vujudga
keldi. So’nggi tosh davrining eng katta yutuqlaridan biri tasviriy
san’atning  yuzaga  kelishi   edi.  Haykaltaroshlik   va   rassomchilik,
diniy tushunchalar shakllana boshladi.
Mezolit   –   o’rta   tosh   davrida   (mil.avv.   12–7   ming   yilliklar)
muzlik chekindi va xayvonot hamda nabotot dunyosida ko’pgina
o’zgarishlar   sodir   bo’ldi.   Inson   hayotidagi   dastlabki   yirik
kashfiyotlardan biri – o’q-yoy kashf etildi. Ovchilik bilan birga
baliqchilik   ham   rivojlandi.   Xayvonlarni   xonakilashtirish
natijasida chorvachilikka asos solindi. Mezolit davrining so’nggi
bosqichlaridan Old Osiyo va ikki daryo oralig’ida dexqonchilik
xo’jaligi   shakllandi   va   bu   jarayon   O’rta   Osiyoda,   jumladan,
O’zbekistonda keyinroq yuzaga keldi. Neolit-yangi   tosh   davrida   (mil.avv.6-4   m.yy)   Janubiy
Turkmaniston   hududlarida   dexqonchilikka   o’tish   boshlandi.
Xo’jalikning   ishlab   chiqarish   shakliga   o’tilishi   insoniyat
tarixida, kishilik jamiyatida inqilob yuz berishiga olib keldi.
Eneolit-mis-tosh   davrida   (mil.avv.   4-3   m.yy)   odamlar   metallni
kashf   etdilar   va   shu   davrlardan   boshlab   O’rta   Osiyo   kishilik
jamiyati   tarixida   yangi   madaniy   va   iqtisodiy   o’zgarishlar   sodir
bo’ldi.   Kulolchilik,   to’quvchilik   vujudga   keldi,   paxsadan   uylar
qurila   boshlandi.   Qurilishda   xom   g’ishtdan   ham   foydalanildi
hamda ko’p xonali turar joylar barpo etildi.
Miloddan   avvalgi   4   ming   yillikda   O’rta   Osiyo   janubida
sug’orma   dexqonchilik   yuzaga   keldi,   ko’plab   sug’orish
tarmoqlari vujudga keltirildi, unumdorlik asta sekin oshib bordi.
Bronza davri boshlanishi bilan (miloddan avvalgi 3-ming yillik
o’rtalari)   jamiyatda   otaning   mavqei   oshdi   va   patriarxat   yuzaga
keldi.   Bu   davrda   O’zbekiston   hududlarida   dexqonchilik   keng
tarqaldi.   Ishlab   chiqarish   munosabatlari   rivojlandi   va   ijtimoiy-
iqtisodiy jarayonlar taraqqiy etdi.
O’rta   Osiyo   hududida   ibtidoiy   jamoa   tuzumi.   Antropogenez
jarayonlari.   Ibtidoiy   jamoa   tuzumi   kishilik   jamiyati
taraqqiyotidagi eng uzoq davom etgan va eng qadimga davridir.
Bu davrni yozma manbalar asosida o’rganib bo’lmadi. Shuning uchun   ham   bu   davrni   chuqur   o’rganshda   arxeologiya,
etnografiya, antropologiya kabi fanlarning ahamiyati beqiyosdir.
Kadimgi   odamlar   o’z   faoliyati   davrida   atrof-muhitga   ta’sir
ko’rsatib,   kundalik   hayotda   o’ziga   zarur   bo’ladigan   mehnat
qurollari   yasagan,   yashash   uchun   makonlar   tanlagan,
keyinchalik   esa   boshpanalar   qurganlar.   O’z   navbatida   bu
jarayonlar inson faoliyatiga ta’sir ko’rsatgan.
Hozirgi   paytda   O’rta   Osiyo   hududida   ibtidoiy   jamiyat
rivojlanishning alohida bosqichlari quyidagi davrlarga bo’linadi:
1.   Paleolit   («palayos»-qadimgi,   «litos»-tosh)   davri;   bundan
taxminan   800   ming   yil   ilgari   boshlanib,   15-12   ming   yil   ilgari
tugaydi; o’z navbatida bu davr uchga bo’linadi;
a) ilk paleolit-Ashelь davri, 800-100 ming yilni o’z ichiga oladi;
b)   o’rta   paleolit-Mustьye   davri,   miloddan   avvalgi   100-40   ming
yilliklar;
v) so’ngga paleolit-miloddan avvalgi 40-12 ming yillik.
2.  Mezolit   («mezos»-o’rta,   «litos»-tosh)  miloddan   avvalgi   12-7
ming yilliklar.
3.   Neolit   («neos»-yangi   tosh)   miloddan   avvalgi   6-4   ming
yilliklar. 4.   Eneolit   (mis-tosh   davri)   miloddan   avvalgi   4   ming   yillikning
oxiri 3 ming yillikning boshi.
5. Bronza davri-miloddan avvalgi 3-2 ming yilliklar.
6. Temir davri-miloddan avvalgi 1 ming yillikning boshlaridan.
O’zbekiston   hududlaridagi   eng   qadimgi   odamlarning
manzilgohlari   Farg’ona   vodiysidagi   Selung’ur,   Toshkent
viloyatidaga   Ko’lbuloq,   Buxorodagi   Uchtut   makonlaridan
topilgan.   Bu   davr   odamlari   toshlardan   qo’pol   qurollar
(chopperlar)   yasab,   termachilik   va   jamoa   bo’lib   ov   qilish   bilan
shug’ullanishgan.   Ilk   paleolit   davri   odamlari   jismoniy   jihatdan
ham, aqliy jihatdan ham hozirga odamlardan farq qilishgan. Ular
tabiat   oldida   ojiz   bo’lib,   unda   tayyor   bo’lgan   mahsulotlarni
o’zlashtirganlar.   Ular   na   diniy   tushunchani,   na   dehqonchilikni
va na chorvachilikni bilganlar.
O’rta   paleolit   davri   makonlari   Toshkent   vohasidagi   Obirahmat,
Xo’jakent,   Samarqanddagi   Omonqo’ton,   Boysun   tog’laridagi
Teshiktosh   kabi   ko’pgina   makonlardan   aniqlangan   bo’lib,
ulardan   shu   davrga   oid   ko’pgina   turli-tuman   toshdan   yasalgan
mehnat qurollari topilgan. Obirahmat makoni yoysimon shaklda
bo’lib,   bu   yerda   10   m   qalinlikdagi   21   ta   madaniy   qatlam
aniqlangan.   Topilmalar   orasida   nukleuslar,   parrakchalar,   o’tkir
uchli sixchalar, qirg’ichlar uchraydi, shuningdek, turli hayvonlar suyaklari   ham   ko’pchilikni   tashkil   etadi.   Yana   bir   mashhur
yodgorlik Teshiktosh g’or makoni bo’lib, bu yerdan turli-tuman
qurollar va hayvon suyaklaridan tashqari, 9-10 yashar bolaning
qabri   qazib   ochilgan.   Qabrdagi   murdaning   yoniga   turli   tosh
qurollar va arxar shohi qadab qo’yilgan.
O’rta   paleolit   davriga   kelib   ibtidoiy   jamiyat   odamlarining
mehnat   qurollari   takomillashib,   turmushida   yangi   unsurlar
paydo   bo’la   boshlaydi.   Eng   muhimi,   ibtidoiy   to’dadan
urug’chilik   jamoasiga   o’tish   boshlanadi.   Shimoldan   ulkan
muzlik   siljib   kelishi   natijasida   olov   kashf   etiladi.   Odamlar
o’choqlar   atroflarida   to’planib,   ibtidoiy   turar-joylarga   asos
soldilar. Jamoa bo’lib ov qilish paydo bo’ldi.
So’nggi   paleolit   qadimga   tosh   asrining   so’nggi   bosqichidir.   Bu
davrga   oid   makonlar   Ohangarondagi   Ko’lbuloq,   Toshkentning
g’arbidaga   Bo’zsuv   1   hamda   Samarqand   shahridan   topilgan.
Ulardan   topilgan   topilmalar   orasida   kirg’ichlar,   kesgichlar,
sixchalar, pichoqlar, boltalar kabi qurollar bor. Bu davrga kelib
odamlar faqat tog’li hududlarga emas, tekisliklarga ham tarqala
boshlaydilar.   Bu   davrning   eng   katga   yutug’i   urug’chilik
tuzumiga (matriarxat) o’tilishidir.
Paleolit davriga xulosa yasab shuni aytish mumkinki, bu davrda
ibtidoiy   odamlar   xo’jalik   yuritishning   eng   oddiy   yo’llaridan (terib-termachlab)   murakkabroq   ko’rinishlariga   (ovchilik,
baliqchilik)   ga   o’tdilar.Olov   kashf   etildi.   Ibtidoiy   turar-joylar
o’zlashtirildi.   Insoniyat   ibtidoiy   poda   davridan   urug’chilik
tuzumiga o’tdi. Mehnat qurollari takomillashib, ularining turlari
ko’paya   bordi.   Shuningdek,   bu   davr   ibtidoiy   odamlari   orasida
dastlabki diniy qarashlar paydo bo’ldi.
Mezolit   davri   yodgorliklari   Surxandaryodagi   Machoy   g’or
makonidan,   Markaziy   Farg’onaning   ko’pgina   yodgorliklardan
topib   o’rganilgan.   Bu   davrga   kelib   muzlik   yana   shimolga
qaytadi.   Xayvonot   va   o’simlik   dunyosida   katta   o’zgarishlar
sodir   bo’ladi.   Insoniyat   o’z   tarixidagi   dastlabki   murakkab
moslama-o’q-yoyni kashf etadi.
Mezolit   davri   qurollari   paleolitga   nisbatan   ixchamligi   va
sifatliligi   bilan   farq   qiladi.   Mezolit   davri   qabilalari   asosan
ovchilik   va   termachilik   xo’jaligi   yuritganlar.   Bu   davrning
oxirlariga   kelib,   dastlabki   uy   chorvachiligi   yoki   hayvonlarni
xonakilashtirish boshlanadi.
Neolit   davriga   kelib,   qadimgi   qabilalar   hayotida   katta-katta
o’zgarishlar   sodir   bo’ladi.   Bu   davr   odamlari   aksariyat   hollarda
daryo   sohillari   va   tarmoqlari   yoqasida,   ko’llar   bo’ylarida
yashab,   tabiiy   imkoniyatlardan   kelib   chiqib   baliqchilik   va
ovchilik   yoki   dehqonchilik   va   chorvachilik   hamdi   qisman hunarmandchilik  bilan  shug’ullanganlar.  Bu  davrning  eng  katta
yutuqlardan   biri   kulolchilikning   paydo   bo’lishidir.   Shuningdek,
bu davrga kelib to’qimachilik va qayiqsozlik ham paydo bo’ladi.
Neolit   davri   qabilalari   xo’jalik   shakllariga   qarab   quyidagi
madaniyatlariga   bo’linadi:   Joytun   madaniyati,   Kaltaminor
madaniyati, Hisor madaniyati.
Joytun   madaniyati.   Janubiy   Turkmaniston   hududidagi   mil.avv.
VI-V   ming   yilliklarga   oid   madaniyat.   Bu   yerdan   O’rta
Osiyodaga   birinchi   paxsa   uylar   qoldiqlari,   sopol   idishlar
namunalari   aniqlangan.   Aholisi   asosan   dexkonchilik,
chorvachilik va qisman ovchilik bilan shug’ullangan.
Kaltaminor   madaniyati.   Qadimgi   Xorazm   hududidan   topilgan
bo’lib,   mil.avv.V-IV   ming   yilliklarga   oiddir.Topilmalar
Kaltaminor   qabilalarining   baliqchilik,   ovchilik   va   qisman
hunarmandchilik bilan shug’ullanganligidan dalolat beradi.
Hisor   madaniyati.   Asosan,   Hisor-Pomir   tog’laridan   topilgan.
Miloddan   avvalgi   V-IV   ming   yilliklarga   oid.   Hisorliklar   sopol
idishlar yasab, asosan chorvachilik, ovchilik, qisman termachilik
bilan shug’ullanganlar.
Eneolit   davri   makonlari   Xitoydan   Dunaygacha   bo’lgan   katta
hududda tarqalgan bo’lib, xamma joyda ijtimoiy tarakqiyotning bir xil boskichi kuzatiladi. O’rta Osiyoda quyidagi yangi tarixiy-
madaniy jarayonlar eneolit davri bilan bog’liq
1.   Xo’jalikning   boshqa   hamma   turlariga   qaraganda   haydama
dehqonchilikning ustunlik qilishi;
2.   Toshdan   ishlangan   qurollar   ko’p   bo’lgan   holda   mis
qurollarning paydo bo’lishi;
3. Katta-katta ibtidoiy jamoalarning paxsadan va xom g’ishtdan
tiklangan katta-katta uylari;
4.   Kulolchiliqda   muhim   texnika   yutug’i-xumdonlarning
ishlatilishi.
5.   Turli   hayvonlarning   loydan   yasalgan   va   ona   urug’i
(matriarxat) ga xos haykalchalari;
6.   Rangdor,   turli   tasvirlar   bilan   bezatilgan   sopol   buyumlar
mavjudligi.
Eneolit-mis-tosh   davrida   odamlar   dastlabki   metall   bilan
tanishdilar.   Bu   davrga   kelib   mis   qurollar   ancha   takomillashgan
bo’lsa-da, undan og’ir mehnat qurollari yasashning imkoni yo’q
edi.   Misdan   asosan   uy-ro’zg’or   buyumlari,   taqinchoqlar   va
harbiy   qurollar   yasalgan.   Eneolit   davri   yodgorliklari   Buxoro
viloyatining   Lavlakon,   Beshbuloq,   Uchtut   (mis   koni)
mavzelaridan, Panjikent atroflaridan (Sarazm madaniyati) topib tekshirilgan.   Bu   davrga   kelib,   dehqonchilik   O’rta   Osiyoning
shimoli-sharqiy   hududlariga   ham   yoyiladi.   Ibtidoiy   tasviriy
san’at.   Dunyo   tarixida   ibtidoiy   tasviriy   san’at,   xususan,
g’orlarning   devorlariga   turli   tasvirlar   chizish   so’nggi   paleolit
davriga oiddir (Ispaniya, Altamir g’ori). O’rta Osiyoda ungurlar
va   qoyatoshlarga   ishlangan   rasmlar   mezolit   davrida   paydo
bo’ladi.   Neolit   davriga   kelib   esa   rivojlangan   bosqichga
ko’tariladi.   Kaltaminor,   Hisor,   ayniqsa   Joytun   madaniyatiga
mansub   yodgorliklardan   ibtidoiy   san’atning   turli   namunalari
topilgan.   O’rta   Osiyoning   tog’lik   hududlarida   keng   tarqalgan
qoyatosh   rasmlari   ishlanish   usuliga   ko’ra   ikki   xil.   Bir   xillari
bo’yoq   (oxra)   bilan,   ikkinchi   xillari   esa   urib-o’yib   ishqalash,
chizish usuli bilan ishlangan (petrogliflar) rasmlardir.
O’zbekistondagi   qoyatosh   rasmlarning   eng   nodir   namunalari
Zarautsoy,   Sarmishsoy,   Bironsoy,   Ko’ksaroy,   Takatosh,
Teraklisoy   kabilar   bo’lib,   ular   yuzdan   ziyoddir.   Bu   yerdagi
qoyatoshlarda   O’zbekistonning   qadimgi   va   hozirgi   xayvonot
olami   vakillarining   rasmlarini   kuzatish   mumkin.   Ular   ibtidoiy
buqalar,   sherlar   va   yo’lbarslar,   qoplon,   tulki   va   bo’rilar,   bug’u
va   jayron   kabilardir.   Rasmlar   orasida   o’q-yoy,   uzun   qilich,
xanjar, dubulg’a, qopqon kabi narsalar ham ko’pchilikni tashkil
etadi. Eng   qadimga   rasmlar   Zarautsoy   (Surxondaryo)   bo’lib,   bu
rasmlar mezolit-neolit, ya’ni mill. avv. VIII-IV ming yilliklarga
oiddir.   Qoyatosh   rasmlari   orkali   o’sha   davr   odamlarining   ov,
mehnat   va   jangovar   kurollarini   bilib   olishimiz   mumkin.
Shuningdek,   qoyatosh   rasmlar   kadimga   avlodlarimizning
g’oyaviy   qarashlari   va   diniy   e’tiqodlarini   o’rganishda   muxim
ahamiyatga ega.
Shuni   ta’kidlash   joizki,   ibtidoiy   san’atning   eng   rivojlangan
bosqichi   neolit   davriga   oiddir.   Bu   davr   Joytun,   Kaltaminor   va
Hisor   madaniyatlariga   mansub   yodgorliklardan   ibtidoiy
sanьatning   juda   ko’plab   namunalari   topilgan.   Neolit   davri
odamlari idishlarga har xil rangdagi bo’yoq bilan turli nakshlar,
odam   va   hayvon   tasvirlarini   ifoda   etganlar.   Shu   bilan   birga
loydan   yasalib,   pishirilgan   ayol   haykalchalari   neolit   davri
san’atining nodir namunalari hisoblanadi.

O’zbekiston hududida ibtidoiy davr san’ati Reja: 1. Jahon taraqqiyoti tarixida O’rta Osiyo sivilizatsiyasining o’rni. 2. . Haykaltaroshlik va rassomchilik, diniy tushunchalarining shakllanishi. 3. O’rta Osiyo hududida ibtidoiy jamiyat rivojlanishida sanatning o‘rni.

Jahon taraqqiyoti tarixida O’rta Osiyo sivilizatsiyasining o’rni. O’zbekiston hududlari eng qadimgi davrlardan boshlab jahon sivilizatsiyasining o’choqlaridan biri ekanligiga ilmiy jihatdan hech qanday shubha yo’q. O’zbekiston va O’rta Osiyo hududlarida olib borilayotgan keng miqyosdagi tadqiqot ishlarining natijalari ham Vatanimizning jahon sivilizatsiyasida tutgan o’rnini tasdiqlaydi. Dunyoning turli burchaklarida yashaydigan xalqlarning turli davrlarda, ijgimoiy-iqtisodiy va madaniy jarayonlarda erishgan yutuqlari hamda taraqqiyot bosqichiga ko’tarilishini sivilizatsiya tushunchasi o’zida aks ettiradi. Bu taraqqiyot bosqichi insoniyatning paydo bo’lishi va rivojlanishi, jamiyatning rivojlanish darajasi, moddiy va ma’naviy madaniyatning yuksalishi, qabilalar va xalqlar o’rtasidagi o’zaro munosabatlar bilan izoxlanadi. O’rta Osiyo sivilizatsiyasi turli hududlarda turli davrlarda paydo bo’ldi va rivojlandi. Misol uchun, janubiy hududlarda yashagan qadimgi qabilalar mil.avv. VI ming yillikdayoq dehqonchilikka o’tib, unumdor xo’jalikni rivojlantirgan bo’lsalar, bu davrda shimoliy hududlardagi qabilalar asosan ovchilik, baliqchilik va chorvachilikning ilk shakllari bilan shug’ullanganlar. Bu notekislik jarayonini tabiiy geografik sharoitlar va o’zaro munosabatlar bilan izoxlash mumkin. Bu o’rinda Urta

Osiyoning cho’l va dasht hududlari hamda tog’oldi va daryo vohalari hududlarining rivojlanish darajasidagi madaniy notekislikni taqqoslab ko’rish (Kopetdog’, Hisor, Zarafshon tog’oldi hududlari hamda Kizilqum, Koraqum, Kashqadaryo va Zarafshon vohasining dasht hududlari) muhimdir. Undan tashqari, O’rta Osiyoda turli-tuman madaniyat yaratgan qadimgi aholining neolit davridayoq, ya ь ni mil.avv. VI-IV ming yilliklardagi o’zaro munosabatlari va bu aholining Sharqdagi, dastavval Old Osiyodaga boshka qadimgi sivilizatsiya o’choqlari bilan uzviy aloqada bo’lishi ham mahalliy sivilizatsiyaning rivojlanishiga katta ta’sir ko’rsatgan. O’zbekiston hududida eng qadimgi odamlar tosh davrining ilk davrlaridayoq joylasha boshlangan. Ilk paleolit davriga oid makonlar Farg’ona vodiysidagi Selungur va Toshkent viloyatida joylashgan Ko’lbuloq makonlaridan topib o’rganilgan. Ularning makonlari asosan buloq va daryo bo’ylarida joylashgan, asosan ovchilik va termachilik bilan shug’ullanganlar. O’zbekiston hududida qadimgi odamlarning dastlabki vakillaridan biri neandertal ь odamlari hisoblangan. Bu odam qoldiqlari Boysun tog’idagi Teshiktosh g’oridan topilgan bo’lib, miloddan avvalgi 100 – 40 ming yilliklarda Osiyo va Yevropada keng tarqalgan edi. Bu davrda odamlar qo’lidagi qurollar turlari ko’paydi va nayzasimon, qirg’ichsimon, pichoqsimon va boshqa

qurollar paydo bo’ldi. Bu davrda iqlim ancha sovuq bo’lib, odamlar g’orlarda yashaganlar va olovdan foydalanganlar. So’nggi tosh davrida (mil.avv. 40–12 ming yilliklar) zamonaviy qiyofadagi odamlarning vujudga kelishi bilan birga yirik hayvonlarni ov qilish jarayoni rivojlandi. Yerto’la va chaylasimon turar joylar paydo bo’ldi. Jamiyatda juft oilalar paydo bo’ldi, urug’ jamoasi yuzaga keldi. Ayolning jamiyatdagi mavqei ancha yuksaldi. Ona urug’i davri – matriarxat vujudga keldi. So’nggi tosh davrining eng katta yutuqlaridan biri tasviriy san’atning yuzaga kelishi edi. Haykaltaroshlik va rassomchilik, diniy tushunchalar shakllana boshladi. Mezolit – o’rta tosh davrida (mil.avv. 12–7 ming yilliklar) muzlik chekindi va xayvonot hamda nabotot dunyosida ko’pgina o’zgarishlar sodir bo’ldi. Inson hayotidagi dastlabki yirik kashfiyotlardan biri – o’q-yoy kashf etildi. Ovchilik bilan birga baliqchilik ham rivojlandi. Xayvonlarni xonakilashtirish natijasida chorvachilikka asos solindi. Mezolit davrining so’nggi bosqichlaridan Old Osiyo va ikki daryo oralig’ida dexqonchilik xo’jaligi shakllandi va bu jarayon O’rta Osiyoda, jumladan, O’zbekistonda keyinroq yuzaga keldi.

Ko'chirib oling, shunda to'liq holda ko'ra olasiz