logo

Shartsiz va shartli ekstremum masalalari.

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

92.96484375 KB
                        Shartsiz va shartli ekstremum masalalari .
Reja :
1. Shartsiz ekstremum masalasining qo’yilishi.
2. Ekstremumning ikkinchi tartibli zaruriy va yetarli shartlari
3. Shartli ekstremum masalasining qo’yilishi.  
4. O’zgaruvchilarni yo’qotish usuli.
5. Optimallikning birinchi tartibli zaruriy sharti. Lagranj ko’paytuvchilari qoidasi.
6. Optimallikning ikkinchi tartibli zaruriy sharti va yetarli shart .
Asosiy adabiyotlar
1.  Р.Габасов, Ф.М.Кириллова. Оптималлаштириш усуллари.  Т. Узбекистон,
1995.
Qo’shimcha adabiyotlar
2.   Васильев   Ф.П.   Численные   методы   решения   экстремальных   задач.   М.
Наука, 1988.
3. Галеев Е.М., Тихомиров В.М. Краткий курс теории экстремальных задач.
М: Изд МГУ. 1989.   
4. Карманов В.Г. Математическое программирование. М.Наука.1998. 
5.   Сухарев А.Г., Тимохов А.Н., Фёдоров В.В. Курс методов оптимизации.
М. Наука 1988
6.   Исроилов   И.,   Отакулов   С.   Вариацион   хисоб   ва   оптималлаштириш
усуллари.   I -кисм.   Самарканд.   Сам   ДУ   нашри,   1999,   II -кисм   Самарканд,
СамДУ нашри, 2001     Stasionarlik   shartlaridan   iborat
 f /  x
1 =2 x
1 -2 x
2 +1=0,   f /  x =-2 x
2 -2 x
1 =0.
   sistema yagona  x
1 =-x
2 =-41 yechimga ega. Bu x *
=(-	41 ,	41 ) yagona stasionar
f(-	
41 ,	41 )=-	81 >-1=f(0,1); f(-	41 ,	41 )<2=f(1,0). Demak, masala  yechimga ega
emas.
2-teoremaga   ko’ra,   f(x)   funksiya   qavariq(botiq)   bo’lganda   (1)   masalani   yechish
uchun stasionar nuqtalarni aniqlash kifoya.
       2.  Ekstremumning ikkinchi tartibli zaruriy va yetarli shartlari.
Stasionar nuqtalarni optimallikka tekshirishda quyidagi ikkinchi tartibli zaruriy va 
yetarli shartlardan foydalanamiz.
          3-teorema . f(x) funksiya x *
 R n
 ikki marta differensiallanuvchi bo’lsin. Agar
x *
- lokal optimal reja bo’lsa, 	
				


	


		
	
		
	
	0	
x	
x	f	0	
x	
x	f	
2
*	2	
2
*	2
                                   (5)
bo’ladi.
              Isboti.   Isbotni   minimum   uchun   keltiramiz.   Maksimum   uchun   ham   shunga
o’xshash bajariladi.
x *
-   lokal   optimal   reja,   ya’ni   f(x)   funksiyaning   R n
  dagi   lokal   minimum   nuqtasi
bo’lsin.    L  R n
    Uchun   x(t)=x *
  +Lt,   t  R 1
  va    (t)=f(x(t)),   t    R 1
  funksiyalarni
qaraymiz.
              t=0-  (t) funksiya uchun lokal minimum nuqtasi  bo’ladi. U vaqdta,    (t)ning
t=0   nuqtada   differensiallanuvchiligi   va   bir     o’zgaruvchili   funksiya   uchun
ekstremumning zaruriy shartiga asosan (12-§,  2- teorema),    ( 0)	
 0 .   
 ’’(t) 
t=0 =	
dt
dx	T	
			L	
x
x	f	L	
x	
))t(x(f	x	d	
dt	x	
dx)t(x	f	
2
*	2	t	0t	
T	2	
0t	2	
2	
	
		

		
	
	
	 ,   bo’lgani
uchun L T	
		n	
2
*	2	
R	L	,0	L	
x
x	f				
	

 munosabatga ega bo’lamiz, ya’ni (5) o’rinlidir. 
              4-teorema.   f(x)   funksiya   x *	

R n
  nuqtada   ikki   marta   differensiallanuvchi
bo’lsin. Agar                              						


	


	
	
	
	
	
	
	
	
	
	
0	
x	
x	f	
0	
x	
x	f	
,0	
x	
x	f	
2
*	2	
2
*	2	*
bo’lsa,  x *  
-(1) masalada lokal optimal reja bo’ladi.
                Isboti. Ixtiyoriy   l    R n
  ,    l  =1uchun   x
i (t)=x *
+ lt ,   t	
 R 1  
va    
i ( t)=f(x
i (t)),  t	 R 1
funksiyalarni qaraymiz. Teoremaning shartiga ko’ra,

i (0)= 	
	
dt
t	dx	T	
i			
,0	
x	
x	f	
L	
x	
))t(	x(f	d	
2
*	2	
t	
0t	
i		
	
	
	
	
   
i ’’(0)=
 	
		
dt
t	dx	T	
i					
0	L	
x	
x	f	
L	
t	
)t(	x	d	
x	
)t(	x	f	
2
*	2	
t	
0t	
i	
2
i	
2	
	
	
	
	
		
	
 .
Teylor   formulasidan   foydalansak, 
L ( t) - 
L (0)=   t 
L '(0)+	
2
t2 
L ''(0)+0(t 2
)=  	
2
t2

L ''(0)+0(t 2
)   	
2
t2  	
1	L
min	
 
L ''(0)+0(t 2
)=	2
t2  	
1	L
min	
	
		)	t(0	L	
x
x	f	L	2	
2
*	2	t		
	

munosatga ega bo’lamiz.
                          	
1	L
min	
	
		0	L	
x
x	f	L	2
*	2	t		
	

bo’lgani uchun, oxirgi munosabatdan yetarlicha   kichik t>0 lar va    L  R n
  ,    L  =1
uchun

L (t)- 
L (0)>0          yoki           f(x
i (t))>f(x *
)
kelib chiqadi. Bu esa  x * 
ning  lokal minimum nuqtasi ekanligini ko’rsatadi.
Xuddi shunga o’xshash ko’rsatish mumkinki, agar x * 
nuqtada 	
		0	
x
x	f	,0	
x	
)	х(f	
2
*	2	*	
	
	
		
	

Bo’lsa, x *
-lokal maksimum nuqtasi bo’ladi.
3-misol    .    f(x)=x
1 2
+(x
2 -1) 2 	

min, x	 R 2
.	
1x
f


=2x
1 =0, 	
2x
f

 =2(x
2 -1)=0	
 x
1 =0, x
2 =1.x *
=( 0,1)- stasionar nuqta. 2
2
x
f	

=	


	


	
2	0	
0	2 >0
Chunki uning ketma ket bosh minorlari musbat:
    D
1 =2,D
2 =	
2	0	
0	2 =4>0
Demak,   4-teoremaga   asosan,   x *
=(0,1)- lokal   optimal   rejadir.   Bu   nuqta   global
optimal reja ham bo’ladi, chunki  f(x *
)=0	
  f(x),	 x 	 R n
                             
3. Shartli ekstremum masalasi.
f(x), x  R n
 funksiya uchun tenglik ko’rinishida cheklashlar qo’yilgan
f(x)    min(max), g
1 (x)=0, g
2 (x)=0,… g
m (x)=0                 (1)
shartli  ekstremum   masalasini   qaraymiz.   Љ uyida (1)  masalani  yechishning  klassik
usullari-   o’zgaruvchilarni   yo’qotish   usuli   va   Langraj   ko’paytuvchilari   usullarini
bayon   qilamiz.   Bu   usullar   haqida   boshlang’ich   ma’dumotlar   bizga   matematik
analiz kursidan ma’lum.
        4. O’zgaruvchilarni yo’qotish usuli . Bu usulning mohiyati quydanicha. Faraz
qilaylik,
g
1 (x
1 ,x
2 ,…,x
n )=0, g
2 (x
1 ,x
2 ,…,x
n )=0,… g
m (x
1 ,x
2 ,…,x
n  )=0         (2)
tenglamalardan   m-ta   o’zgaruvchilarni   masalan,   x
1 ,x
2 ,…,x
m   larni   qolganlari   orqali
bir qiymatli ifodalash mumkin bo’lsin:
x
1 =h
1 (x
m+1 ,…,x
n ), … x
m =h
m (x
m+1 ,…,x
n  ).                              (3)
(3) dan foydalanib, n-m o’zgaruvchili    (x
m+1   ,…,x
n  )=f(h
1 (x
m+1 ,…,x
n ), … , h
m (x
m+1 ,
…,x
n  ), x
m+1  ,…,x
n  )
funksiyaga eag bo’lamiz. Endi 
  (x
m+1  ,…,x
n )  min(max), (x
m+1  ,…,x
n )  R n+m
         (4)            
shartsiz   ekstremum   masalasini   qaraymiz.(I),(4)   masalalar   uchun   quyidagi   sodda
tasdiqlarga ega bo’lamiz.
A) agar (x *
1 ,x *
2 ,…,x *
n )-masalaning yechimi bo’lsa,
(x *
m+1 ,x *
m+2 ,…,x *
n )-(4) masalaning yechimi bo’ladi.
B) agar (x *
m+1 ,x *
m+2 ,…,x *
n )-(4) masalaning yechimi bo’lsa, {(h
1 (x
m+1   ,…,x
n ),   h
2 (x
m+1   ,…,x
n ),   …,h
m (x
m+1   ,…,x
n ),   x
m+1   ,…,x
n )}   –   (1)   masalaning
yechimi bo’ladi.
1-misol.       f(x)= x
1 2
+x
2 2
+x
3 2
 min(max), x
1 +x
2 +x
3 =1.
g(x)= x
1 +x
2 +x
3 -1=0 cheklashdan x
3 =1- x
1 -x
2  , bir qiymatli aniqlangani uchun
 (x
1 ,x
2 )= 2x
1 2
+2x
2 2
+2x
1  x
2 -2 x
1 -2 x
2 +1   min(max), (x
1 ,x
2 )  R 2
shartsiz ekstremum masalasiga kelamiz.
 (x
1 ,x
2 )=   (x
1 -x
2 ) 2
+(x
1 -1) 2
+   (x
2 -1) 2
  -1    (x
1 -1) 2
+   (x
2 -1) 2
  -1   munosabatdan		х~
da 					х~	  ekanligi kelib chiqadi (	х~ =(x
1 ,x
2 )).
U vaqtda Veyrshtrass teoremasiga ko’ra    (	
х~ ) funksiyaning R 2
da global minimum
mavjud.  Ammo global maksimum mavjud emas:	
			
	
x~	sup	2Rx~	
 (
х~ ) funksiyaning stasionar nuqtalarini aniqlaymiz:
       	
31	2	
31	1	
1	2	х	
2	1	х	
х
х	
0	2	х2	х4	
0	2	х2	х4 2 1	

	


	
				
				



Topilgan  	
*х~ = (	3
1 ,	
3
1 )  stasionar  nuqta    (	
х~ )  funksiyaning  global   minimum  nuqtasi
bo’ladi   (chunki   global   minimum   nuqtasi   mavjud,   stasionar   nuqta   esa   yagona).
Shunday qilib, 
        x *
e x *
1 =	
3
1 , x *
2 =	
3
1 , x *
3 =1- x *
1 - x *
2 =	
3
1 }
(5) maaslada global minimum nuqta bo’ladi. Global maksimum esa mavjud emas:	
			
	
x~	sup	3Rx~	
.
5.Optimallikning birinchi tartibli zaruriy sharti.
  Lagranj ko’paytuvchilari qoidasi.
1-l e m m a .   Faraz qilaylik, g
i (x), 1=	
m,1 , funksiyalar x *
 R n
  nuqtaning birir
atrofida   uzluksiz   differensiallanuvchi,   g
i (x *
)=0,   1=	
m,1 ,   m<n,    g
i (x *
)/  x,   1=	m,1 ,
vektorlar sistemasi esa chiziqli bog’lanmagan bo’lsin. U vaqtda
               L T	
0	x	
)	x(	g	*	i			

, 1=	
m,1 ,                                  (6) sistemani  qanoatlantiruvchi har bir L  R n
  uchun shunday   
o >0 son va f(  ), 

silliq n–vektor funksiya topiladiki, h(0)=x *
, dh(0)/d  =1, g
i (h(  ))  0, 	
 
 , 1=	m,1
,   bo’ladi.   Agar   g
i (x)   funksiyalar   x *
  nuqta   atrofida   ikki   marta   uzluksiz
differensiallanuvchi   bo’lsa,   h(  ),  	
 
 ,     funksiya   ham   ikki   marta   uzluksiz
differensiallanuvchi bo’ladi.
Lemmaning isbotini (5)dan qarash mumkin. 
2-l e m m a. Faraz qilaylik, (1) masalada f(x), g
i (x), 1=	
m,1 ,   funksiyalar x *
rejaning   biror   atrofida   uzluksiz   differensiallanuvchi,   m>n,    g
i (x *
)/  x,   1=	
m,1 ,
vektorlar   sistemasi   chiziqli   bog’lanmagan   bo’lsin.   Agar   x *
(1)   masalada   lokal
optimal reja  bo’lsa, ixtiyoriy L  H(x *
) uchun
         L T 0
x )x(f	
*


    ( L T 0
x )x(f	*


)
bo’ladi.
I   s   b   o   t   i .   x *
  minimallashtirish   masalasining   lokal   optimal   rejasi   bo’lsin.
Ammo biror L *
 H(x *
)  uchun(7) tengsizlik bajarilmasin, ya’ni
L *T 0
x )x(f	
*


    
bo’lsin. U vaqtda 1-lemmaga asosan, shunday x=h(  )funksiya mavjudki,
h(0)=x *
,   dh(0)/d  =1 *
,   g
i (h(  ))  0,  	
 
 ,   1=	m,1 .	
					0	
T	
0	dx	
))	h(f	
d	
)	(	dh	
d	
))	(h(	df	
		
	

	


 L *T 0
x )x(f	*


    
Bundan   kelib   chiqadiki,   yetarlicha   kichik    >0   uchun   h(  )   rejada     f(h(  ))<f(x *
)
tengsizlik   bajariladi.   Bu   esa   x *
ning   optimalligiga   qarama   qarshidir.   Olingan
qarmma-qarshilik L T 0
x )x(f	
*


,    L  H(x *
) munosabatni isbotlaydi. Xuddi shunga
o’xshash,  agar  x *
   maksimallashtirish  masalasining  lokal  optimal  rejasi  bo’lsa,L *T
0
x )x(f	
*


,  L  H(x *
)munosabatning bajarilishini kqrsatish mumkin.  (1) masalada   uchun   optimallikning  zaruriy   va   yetarli   shartlarini   bayon   qilishda
quyidagi funksiyalardan foydalanamiz:
                            F(x,  )=f(x)+ m
1i ii	)x(	g	
,                           (8)
                           	
F~ (x, 	~ )=  
o f(x)+	 m
1i ii	)x(	g	
,                    (9)
bu yerda   =( 
1 ,  
2 ,…,  
m ), 	
~ =( 
o ,  
1 ,  
2 ,…,  
m ).
(8)ga   klassik   (yoki   regulyar)   Lagranj   funksiyasi   deyiladi.   (9)   esa   umumlashgan
Lagranj funksiyasi deb ataladi.
1-teorema.   Faraz   qilaylikki,   f(x),   g
i (h(  ))  0,  	
 
 ,   1=	m,1   funksiyalar
x *
 R n
  nuqtaning   biror   atrofida   uzluksiz   differensiallanuvchi   bo’lsin.   Agar   x *
-(1)
masalaning lokal optimal rejasi bo’lsa, shunday 	
~ *
 R n+1
, 	~ *
 0,  vektor mavjudki	
0	x	
)	~	x(F~	*	*	
		
	
                              (10)
tenglik bajariladi.
Isboti. (9) umumlashgan Lagranj funksiyasi yordamida (10)ni 	
	
		
			
	m
1i	
*	i	*i	
*	*o	0	x	
)	x(	g	
x	
)	x(f		
                             (11)
ko’rinishda   yozamiz.   Demak,   agar   x *
-(1)   masalada   lokal   optimal   reja   bo’lsa,   bir
vaqtda   nolga   teng   bulmagan   shunday    *
o ,    *
1 ,    *
2 ,…,    *
m   sonlar   topilib,   (11)
tenglikning bajarilishini ko’rsatish talab qilinadi.
Faraz  qilaylik,    g
i (x *
)/  x, 1=	
m,1 ,   vektorlir  sistemasi  chiziqli  bog’langan bo’lsin,
ya’ni bir vaqtda nolga teng bulmagan shunday    *
1 ,   *
2 ,…,   *
m  sonlar mavjudki,
                                        	
	
		
	m
1i	
*	i	*i	0	x	
)	x(	g	                         (12)
tenglik bajariladi.   *
o =0 deb olib, (12)dan (11)ga ega bo’lamiz. Endi   g
i (x *
)/  x, 1=	
m,1
,  vektorlar sistemasi chiziqli bog’lanmagan bo’lsin deb faraz qilamiz. U holda
m  n bo’ladi. a) m=n bo’lsin. Bu holda    g
i (x *
)/  x, 1=m,1 ,   vektorlar  R n
  da bazis tashkil  qiladi.
Shuning uchun shunday   *
o , 1=	
m,1 ,  sonlar topiladiki,  	
	
		
			
	m
1i	
*	i	*i	
*	
0	x	
)	x(	g	
x	
)	x(f	
 (13)
tengliku bajariladi, ya’ni (11) o’rinlidir (  *
o =1).
b)m<n bo’lsin. U holda 2-lemmaning ko’ra,
L *T 0
x )x(f	
*


  (>0) 
 L T	
0	x	
)	x(	g	*	i			

, 1=	
m,1 , (14)
sistema   R n
da   yechimga   ega   bo’lmaydi.   Ammo   (14)   sistema   L  0   yechimga   ega.
Shuning   uchun   Farkash   teoremasiga   asosan   shunday   
i *
,   1=	
m,1 ,
sonlar   mavjudki,   (13)   tenglik   bajariladi.   bu   esa   (11)   tengikning   
i *
=1   bo’lib
bajarilishi demakdir.  
1-teoyeremaga umumlashgan Lagranj ko’paytuvchilari qoidasi deyiladi. (10)
stasionarlik   shartidagi  	
~ *
=(  *
o ,    *
1 ,    *
2 ,…,    *
m ).   (1)   masalaning   x *
-   lokal   optimal
rejasiga mos keluvchi umumlashgan Lagranj vektori,   *
o ,   *
1 ,   *
2 ,…,   *
m  sonlariga
esa Lagranj ko’paytuvchilari deyiladi.
1-t a’ r i f. Agar (1) masalaning x *
 R n
  plani uchun shunday  	
~ *
 R n
   vektor
topilib,   (10)   stasionarlik   sharti   bajarilsa,   x *
  ga     (1)   masalaning   shartli-stasionar
plani deyiladi.
Ta’rifga   asosan,   shartli-stasionar   planlarni   aniqlash   uchun   n+m+1   ta
noma’lumlar x
1 , x
2 ,…, x
m ,  
o ,  
1 ,  
2 ,…,  
m  larga nisbatan quyidagi

o	
ix	
)x(f

  +	
	
	m
1j	i	j	x	
)x(f	 =0, 1=	
n,1 , (15)
g
i (x)=0, 1=	
m,1
n+m- ta tenglamalar sistemalar sistemasini yechish kerak bo’ladi.
Lagranj   funksiyasining   (10)   stasionarlik   shartidan   Lagranj   ko’paytuvchilari
o’zgarmas ko’paytuvchi aniqligida topiladi, ya’ni agar    *
o ,    *
1 ,    *
2 ,…,    *
m   Lagranj ko’paytuvchilari bo’lsa, ixtiyoriy   0 son uchun   *
o ,   *
1 ,   *
2 ,…,   *
m  lar ham
Lagranj ko’paytuvchilari bo’ladilar. Xususiy holda,   *
o  0  bo’lganda,   =1/  *
o  deb
olib,   x *
  lokal   optimal   rejasiga    *
o   =1   ko’rinishda   Lagranj   ko’paytuvchisi   mos
kelishini ko’ramiz. Shuning uchun (15) sistemani yechishda,   
o =0 va  
o =1 bo’lgan
ikki holni qarash yetarli.
2-t   a’   r   i   f.   Agar   (1)   masalaning   x *  
optimal   rejasiga   faqat    *
o  0   Lagranj
ko’paytuvchisi mos kelsa, (1) masalaga regulyar (yoki normal) masala deyiladi.
           3-l e m m a. (1) masalaning regular bo’lishi uchun uning x *
 optimal rejasida
hisoblangan
                                  x	
)	x(	g	,...,	x	
)	x(	g	,	x	
)	x(	g	*	m	*	2	*	1	
	
	
	
	
	
                     (16)
vektorlarning chiziqli bog’lanmagan bo’lishi zarur va yetarlidir.
I   s   b   o   t   i.   Zaruriyligi.   Faraz   qilaylikki,   (1)   masala   regulyar,   ammo   (16)
vektorlar   chiziqli   bog’langan   bo’lsin,   ya’ni   bir   vaqtda   nolga   teng   bo’lmagan    *
1 ,
 *
2 ,…,   *
m  sonlar topilib.	
	
	m
1i	i
*	*j	x	
)	x(f	
=0 (17)
tenglik bajarilsin. Bu tenglik x *
  optimal rejaga    *
o =0   Lagranj ko’paytuvchisi mos
kelishini   ko’rsatadi.   Olingan   qarama-qarshilik   lemma   tasdig’ining   zaruriylik
qismini isbotlaydi.
Yetarliligi.   (16)   vektorlar   chiziqli   bog’lanmagan   bo’lsin,   ammo   (1)   masala
regulyar bo’lmasin deb faraz qilaylik. U holda ta’rifga ko’ra x *
  optimal rejaga    *
o
=0,    *
1 ,    *
2 ,…,    *
m   (  *
i   lar   bir   vaqtda   nolga   teng   emas)   Lagranj   ko’paytuvchilari
mos   keladi,   ya’ni   (17)   bajariladi.   bu   esa   (16)   vektorlarning   chiziqli
bog’lanmaganlik shartiga ziddir.  
Isbotlangan   lemmadan   kelib   chiqadikki,   regulyar   masalalarda   bog’lanishlar
soni o’zgaruvchilar soni m dan oshmaydi (m  n).
2-teorema.   Faraz   qilaylik,   f(x),   g
1 (x),   g
2 (x),…,   g
m (x)   funksiyalar   x *
 R n
nuqtaning   biror   atrofida   uzluksiz   differensiallanuvchi   va   (16)   vektorlar   sistemasi chiziqli   bog’lanmagan   bo’lsin.   U   vaqtda,   agar   x *
-   (1)   masalaning   lokal   optimal
rejasi bo’lsa, shunday yagona   *
 =(   *
1 ,   *
2 ,…,   *
m  ) vektor topiladikix	
)	x(f	0	x	
)	,	x(F	*	*	*	
	
				
	
+		
	m
1i	i
*	*j	x	
)	x(f	 =0 (18)
stasionarlik sharti bajariladi.
Isboti.   (18)   stasionarlik   sharti   1-teorema   va   3-lemmaning   bevosita
natijasidir.
Endi   (18)   tenglikdagi    *
  vektorning   yagonaligini   ko’rsatamiz.   Faraz
qilaylikki,   x *
  optimal   rejaga    *
  =(    *
1 ,    *
2 ,…,    *
m   )   va    *
  =(    *
1 ,    *
2 ,…,    *
m   )
Lagranj vektorlari mos kelsin (  *
 =  *
) ya’ni (18) tenglik va 
                	
x	
)	x(f	*	
	
 +			
	m
1i	
*	i	*j	x	
)	x(	g	 =0          (19)
tenglik bajarilsin. (18) dan (19) ni ayirib,	



m
1i	
*	i	*j	*i
x )x(g
)(		
=0 (20)
tenglikni   olamiz.   
i = 
i *
- 
i *
  ,   1=	
m,1 sonlar   bir   vaqtda   nolga   teng   bo’lmaganligi
uchun   (20)   shart   (16)   vektorlarning   chiziqli   bog’langanligini   biodiradi.   Bu   esa
teorema shartiga qarama-qarshidir. Demak,    *
=  *
, ya’ni x *
  optimal rejaga yagona
Lagranj vektori mos keladi.  
Isbotlangan teoremaga klassik Lagranj ko’paytuvchilari qoidasi deyiladi.
I   z   o   h.   Faraz   qilaylik,   (1)   masalada   barcha   bog’lanishlar   chiziqli   bo’lsin,
ya’ni
                   f(x)  min(max), Ax=b         (21)
masala berilgan bo’lsin, bu yerda A-m  n o’lchamli matrisa, b  R n
.
Bu   masala   uchun   (18)   stasionarlik   sharti   (16)   vektorlarning   chiziqli
bog’lanmaganlik shartisiz ham bajariladi.
2-misol.   f(x)=x
1  min, g(x)=x
1 3
-x
2 2
=0.
Bu masalaning rejalari yarim kubik parabolada yetadi. Ravshanki, x *
=(0,0) optimal
reja. Regulyar (klassik) Lagranj funksiyasini tuzamiz:
F(x,  )=f(x)+  g(x)=x
1 +  (x
1 3
-x
2 2
). Bu funksiya uchun stasionarlik sharti1x
F


=1+3  x
1 2
=0,  	
2x
F

  =-2  x
2 =0,
bo’ladi.  x *
=(0,0)   nuqta  bu  tenglamalarni   qanoatlantirmaydi.   Demak,  qaralayotgan
masala uchun (18) stasionarlik sharti bajarilmaydi, ya’ni masala regulyar emas.
Yuqorida   bayon   qilingan   Lagranj   ko’paytuvchilari   qoidasiga   asosan   (1)
masalaning x *
  optimal rejasi uchun shunday  	
~ *
 R m+1
,  	~ *
 0 vektor topiladiki, x *	
F~
 (x, 	~ *
) funksiya uchun stasionar nuqta bo’ladi, xolos. Ammo (1) masalaning x *
optimal rejasi	
F~
 (x, 	~ *
)   min(max), x  R n
masala uchun optimal reja bo’lishi ham, bo’lmasligi ham mumkin.
3-misol.  f(x)=x
2    min, g(x)=x
2 -x
1 2
=0.
Bu regulyar masaladir (chunki    g/  x
2 =1  0), x *
=(0,0) uning optimal plani bo’ladi.
F(x,  )=x
2 +  ( x
2 -x
1 2
)Lagranj funksiyasining stasionarlik sharti asosida tuzilgan.	
1x
F


=-2  x
1 =0, 	
2x
F

  =1+  =0,
sistemadan   =-1 kelib chiqadi. F(x,-1)=x
2 -( x
2 -x
1 2
)= x
1 2
 funksiya x *
=(0,0)  nuqtada
minimumga erishadi.
4-misol.  f(x)=x
2 3
   min, g(x)=x
2 -x
1 2
=0.
Bu   masala   ham   regulyar   bo’lib,   x *
=(0,0)       uning   optimal   rejasidir.
F(x,  )=x
2 3
+  ( x
2 -x
1 2
)Lagranj funksiyasi uchun stasionarlik sharti	
1x
F


=-2  x
1 =0, 	
2x
F

  =3x
2 2
+  =0,
tenglamalarga olib keladi. x *
=(0,0)       optimal planga    =0 Lagranj  ko’paytuvchisi
mos keladi. x *
=(0,0)    nuqta esa F(x,0)=x
2 3
 funksiya uchun minimum nuqtasi ham,
maksimum nuqtasi ham bo’la olmaydi.
6. Optimallikning ikkinchi tartibli zaruriy sharti va yetarli shartlari.
Shartli   stasionar   planlari   optimallikka   tekshirishda   qo’yidagi   ikkinchi   tartibli
zaruriy shart va yetarli shartdan foydalanamiz. 3-teorema.   Faraz   qilaylikki,   f(x),   g
1 (x),   g
2 (x),…,   g
m (x)     funksiyalar   x *
 R n
nuqtaning   biror   atrofida   ikki   marta   uzluksiz   differensiallanuvchi   bo’lsin   hamda
(16) vektorlar chiziqli bog’lagmagan bo’lsin. U vaqtda, agar 
      x *
-(1)   masalada   lokal   minimum   (lokal   maksimum)   nuqta   bo’lsa,   (18)   ni
qanoatlantiruvchi   ixtiyoriy    *
  =(    *
1 ,    *
2 ,…,    *
m   )  R m
  va   (6)   tenglamalar
sistemasini qanoatlantiruvchi barcha L  R m
 vektorlarda
L T0)	(  0	L	x	
)	,	x(F	
2	
*	*	2	
			
	
  (22)
bo’ladi.
Isboti.   Isbotni   minimallashtirish   masalasi   uchun   olib   boramiz.
Maksimallashtirish masalasi uchun ham shunga o’xshash isbotlanadi.
Shartga   ko’ra   (16)   vektorlar   chiziqli   bog’lanmagan   bo’lgani   uchun     m  n
bo’ladi.
Agar m=n bo’lsa, (6) ni faqat L=0 qanoatlantiradi va bu vektor uchun (22)
ning bajaralishi ravshan.
m<n   bo’lsin.   U   vaqtda,   1-lemmaga   asosan   (6)   ni   qanoatlantiruvchi   har   bir   L  R n
vektor   uchun   shunday   h(  ),   
o   funksiya   topiladiki,   h(  )   ikki   marta
differensiallanuvchi, h(0)=x *
, h'(0)=1, g
L (h(  ))=0,  
o , 1=	
m,1   bo’ladi.
x *
-(1)   masalada   lokal   minimum   nuqta   bo’lgani   uchun    =0   nuqta
 (  )=f(h(  )), 
o   funksiya   uchun   lokal   minimum   nuqta   bo’ladi.   Bir
o’zgaruvchili   (  )funksiya uchun minimumning zaruriy shartlarini zamiz:	
0	d	
)0(	d		

, 	0	d	
)0(	d	
2	
2	
	

h'(0)=1 ekanligini xisobga olib, keyingi tengsizlikni quyidagicha yozish mumkin	
2	
2
d	
)0(	d	


= L T	
L	x	
)	x(f	
2
*	2
	

+ 	2
t	2
d	
)0(	h	d	
	x	
)	x(f	*	
	
         (23)
Shunga   o’xshash    *
  g(h(  ))=0,   
o   ayniyatdan   quyidagi   tenglik   kelib   chiqadi
(bu yerda g(x)=(g
1 (x), g
2 (x),… g
m (x))) 2
2	
d
d
 *T
 g(h(  ))	0	x	
)	x(g	
d	
)0(	h	d	L	x	
)	x(g	L	
*	T*	
2
T	2	
2	
*	T*	T	0			
			
			
	
	
	
 (24)
Agar   (23)   tengsizlikni   (24)   tenglikka   ko’shsak   va   natijani   (8)   Lagranj   funksiyasi
terminida   yozib   (x *
,  *
)   juftda   (18)   stasionarlik   shartining   bajarilishini   hisobga
olsak, talab qilingan (22) munosabatga ega bo’lamiz.  
I   z   o   h.   Bog’lanishlari   chiziqli   bo’lgan   (21)   masala   uchun   3-teorema   (16)
vektorlarning chiziqli bog’lanmaganlik shartisiz ham bajariladi.
4-teorema.   Faraz   qilayliki,   f(x),   g
1 (x),   g
2 (x),…   g
m (x)   funksiyalar   (1)
masalaning x *
 planida ikki marta differensiallanuvchi bo’lsin. Agar x *
 nuqta uchun
shunday  	
~ *
=(  *
o ,    *
1 ,    *
2 ,…,    *
m ),  	~ *
  	~ *
 0   topilib,   ular   (10)   munosabatni
qanoatlantirsa   (ya’ni   x *
  shartli-stasionar   plan   bo’lsa)   hamda   (6)   tenglamalar
sistemasini qanoatlantiruvchi har bir L  R n
 ,L  0 uchun.
L T	
0)	(  0	L	x	
)	~,	x(F~	
2	
*	*	2	
			
	
   (25)
bo’lsa, x *
- (1) masalada lokal optimal plan bo’ladi.
Isboti.   Teskarisidan   faraz   qilamiz:   x *
  nuqta   teoremaning   shartlarini
qanoatlantirsin,   ammo   f(x)   funksiyaning   Qex  R n
:   g
1 (x)=0,   1=	
m,1 }   to’plamdagi
lokal minimum nuqtasi bo’lmasin. U vaqtda shunday {x k
} ketma-ketlik topiladiki,
g
1 (x k
)=0,…,g
m (x k
)=0, f(x k
)<f(x *
) (26)
 x k
  x *
, k=1,2,…, x k
  x *
 , k 
munosabatlar   bajariladi   (x *
  nuqta   Q   to’plamning   yakkalangan   nuqtasi   emas   deb
faraz   qilinadi;   x *
-Q   to’pldamning   yakkalangan   nuqtasi   bo’lsa,   uni   f(x)   funksiya
lokal minimum  yoki  lokal  maksimum  nuqta deb hisoblash mumkin).   x k
   nuqtani
quyidagicha yozamiz:	
k	k	*	
*	k	
*	k	*	k	*	k	Lt	x	
x	x	
x	x	x	x	x	x			

			
,	
					

		k,0	t,	x	x	t,	
x	x	
x	x	L	k	*	k	k	*	k	
*	k	k
. k
L
=1   bo’lgani   uchun   {L k
}   ketma-ketlikdan   yaqinlashuvchi   qismiy   ketma-ketlik
ajratish   va   belgilashlarni   o’zgartirmasdan   L k
     L *
  deb   hisoblash   mumkin.   (26)
munosabatlarni   va   g
i (x)=0,   1=m,1   funksiyalarning   x *
  nuqtadagi
differensiallanuvchanligini hisobga olib.
0= g
i (x k
)- g
i (x *
)=t
k  L k	
0	x	
)	x(	g	*	i			

+0(t
k ), 1=	
m,1
  munosabatni   olamiz.   Bu   tengliklarni   t
k   >0ga   bo’lib   va   k  da   limitga   o’tib,   L *T	
0	x	
)	x(	g	*	i			

,   1=	
m,1   munosabatga   ega   bo’lamiz,   ya’ni   L *
  vektor   (6)sistemani
qanoatlantiradi.
  x k
 Q,   x *
 Q,   
0 *
 0   bo’lgani   uchun   (14)   dan	
			
**m
1i *
i*
i**
0m
1i **
0k*
0k
i*
ik*
0*k	~,	x	F~	)	x(	g	)	x(f	)	x(f	L	)	x(f	)	x(	g	)	x(f	~,	x	F~									
							
kelib   chiqadi.   Bu   yerdan,   (10)ni   va	
)	~,x(F~	* funksiyaning   x *
  nuqtadagi   ikki   marta
differensiallanuvchanligini hisobga olib.	
						1,2,...	k  ),	t(0	L	x	
~,	x	F~	
Lt2
1	~,	x	F~	~,	x	F~	0	2k	k	2	
*	*	2	k	2k	*	*	*	k	T				
						
  munosabatga   ega
bo’lamiz. Bu tengsizlikni t
k 2
>0 ga bo’lib va k  da limitga o’tib	
T*L	
0	L	x	
)	~,	x(F~	*	2	
*	*	2	
		
	
,
tengsizlikni   olamiz.   ammo,   L *  
>0   vektor   (6)   sistemani   qanoatlantirgani   uchun
teorema shartiga ko’ra	
T*L	
0	L	x	
)	~,	x(F~	*	2	
*	*	2	
		
	
,
tengsizlik bajarilishi lozim. Olingan qarama – qarshilik x *
  nuqtaning (1) masalada
lokal   minimum   nuqta   ekanligini   ko’rsatadi.   Teorema   maksimum   uchun   ham
shunga o’xshash isbotlanadi.  
5-misol.   f(x)=	
2
1 ax
1 2
+	
2
1 bx
2 2
  min (max), x
1 3
+x
2 3
=1 .
(a>0,b>0).   Berilgan   masalaning   bircha   planlarida   regulyarik   sharti   bajarilgan
uchun klassik Langraj funksiyasidan foydalanamiz.  F(x,  )= 2
1 ax
1 2
+	
2
1 bx
2 2
 +  ( x
1 3
+x
2 3
-1).
Shartli stasionar planlari aniqlaymiz. Buning uchun	
1x
F


=ax
1 +3  x
1 2
=0, 	
2x
F

 =bx
2 +3  x
2 2
=0, x
1 3
+x
2 3
-1=0
sistemani yechamiz. Bu sistema quyidagi yechimlarga ega:
1) x
1 =0,  x
2 =1,   =-
3
b
2) x
1 =1,  x
2 =0,   =-
3
a
3) x
1 =a/	
3	3	3	b	a	 ,  x
2 =b/	3	3	3	b	a	 ,   =- 	3	3	3	b	a	 /3 .
Lagranj funksiyasining ikkinchi tartibli hosilalaridan tuzilgan matrisa	
		


	


	
	
			
	
2	
1	
2	
2	
x	6	b	0	
0	x	b	a	
x	
,x	F	
	
	
ko’rinishda   bo’ladi.   Yuqorida   topilgan   shartli-stasionar   rejalar   uchun   bu   matrisa
mos ravishda quyidagicha bo’ladi:
A
1 =	


	


	
b	0	
0	a , A
2 =	


	


	
b	0	
0	a , A
3 =	


	


	
	
	
b	0	
0	a .
(6)   shart   3x
1 2
L
1 +3x
2 2
L
2 =0   ko’rinishda   bo’ladi.   Birinchi   stasionar   nuqta   uchun   bu
shart   L
2 =0,   ikkinchi   stasionar   nuqta   uchun   esa   L
1 =0   ekanligini   bildiradi.   Demak,
A
1   va   A
2   matrisalar   4-teoremada   ko’rsatilgan   shartlarni   qanoatlantiradi.   Natijada,
(0,1)   va   (1,0)   nuqtalar   minimallashtirish   masalasining   lokal   yechimlaridir.
Uchinchi stasionar nuqta esa yana 4-teorema ko’ra lokal maksimum nuqta bo’ladi.

Shartsiz va shartli ekstremum masalalari . Reja : 1. Shartsiz ekstremum masalasining qo’yilishi. 2. Ekstremumning ikkinchi tartibli zaruriy va yetarli shartlari 3. Shartli ekstremum masalasining qo’yilishi. 4. O’zgaruvchilarni yo’qotish usuli. 5. Optimallikning birinchi tartibli zaruriy sharti. Lagranj ko’paytuvchilari qoidasi. 6. Optimallikning ikkinchi tartibli zaruriy sharti va yetarli shart . Asosiy adabiyotlar 1. Р.Габасов, Ф.М.Кириллова. Оптималлаштириш усуллари. Т. Узбекистон, 1995. Qo’shimcha adabiyotlar 2. Васильев Ф.П. Численные методы решения экстремальных задач. М. Наука, 1988. 3. Галеев Е.М., Тихомиров В.М. Краткий курс теории экстремальных задач. М: Изд МГУ. 1989. 4. Карманов В.Г. Математическое программирование. М.Наука.1998. 5. Сухарев А.Г., Тимохов А.Н., Фёдоров В.В. Курс методов оптимизации. М. Наука 1988 6. Исроилов И., Отакулов С. Вариацион хисоб ва оптималлаштириш усуллари. I -кисм. Самарканд. Сам ДУ нашри, 1999, II -кисм Самарканд, СамДУ нашри, 2001

Stasionarlik shartlaridan iborat  f /  x 1 =2 x 1 -2 x 2 +1=0,  f /  x =-2 x 2 -2 x 1 =0. sistema yagona x 1 =-x 2 =-41 yechimga ega. Bu x * =(- 41 , 41 ) yagona stasionar f(- 41 , 41 )=- 81 >-1=f(0,1); f(- 41 , 41 )<2=f(1,0). Demak, masala yechimga ega emas. 2-teoremaga ko’ra, f(x) funksiya qavariq(botiq) bo’lganda (1) masalani yechish uchun stasionar nuqtalarni aniqlash kifoya. 2. Ekstremumning ikkinchi tartibli zaruriy va yetarli shartlari. Stasionar nuqtalarni optimallikka tekshirishda quyidagi ikkinchi tartibli zaruriy va yetarli shartlardan foydalanamiz. 3-teorema . f(x) funksiya x *  R n ikki marta differensiallanuvchi bo’lsin. Agar x * - lokal optimal reja bo’lsa,                 0 x x f 0 x x f 2 * 2 2 * 2 (5) bo’ladi. Isboti. Isbotni minimum uchun keltiramiz. Maksimum uchun ham shunga o’xshash bajariladi. x * - lokal optimal reja, ya’ni f(x) funksiyaning R n dagi lokal minimum nuqtasi bo’lsin.  L  R n Uchun x(t)=x * +Lt, t  R 1 va  (t)=f(x(t)), t  R 1 funksiyalarni qaraymiz. t=0-  (t) funksiya uchun lokal minimum nuqtasi bo’ladi. U vaqdta,  (t)ning t=0 nuqtada differensiallanuvchiligi va bir o’zgaruvchili funksiya uchun ekstremumning zaruriy shartiga asosan (12-§, 2- teorema),  ( 0)  0 .  ’’(t)  t=0 = dt dx T    L x x f L x ))t(x(f x d dt x dx)t(x f 2 * 2 t 0t T 2 0t 2 2           , bo’lgani uchun L T   n 2 * 2 R L ,0 L x x f      munosabatga ega bo’lamiz, ya’ni (5) o’rinlidir.  4-teorema. f(x) funksiya x *  R n nuqtada ikki marta differensiallanuvchi bo’lsin. Agar

                     0 x x f 0 x x f ,0 x x f 2 * 2 2 * 2 * bo’lsa, x * -(1) masalada lokal optimal reja bo’ladi. Isboti. Ixtiyoriy l  R n ,  l  =1uchun x i (t)=x * + lt , t  R 1 va  i ( t)=f(x i (t)), t  R 1 funksiyalarni qaraymiz. Teoremaning shartiga ko’ra,  i (0)=  dt t dx T i   ,0 x x f L x ))t( x(f d 2 * 2 t 0t i        i ’’(0)=   dt t dx T i     0 L x x f L t )t( x d x )t( x f 2 * 2 t 0t i 2 i 2         . Teylor formulasidan foydalansak,  L ( t) -  L (0)= t  L '(0)+ 2 t2  L ''(0)+0(t 2 )= 2 t2  L ''(0)+0(t 2 )  2 t2 1 L min   L ''(0)+0(t 2 )= 2 t2 1 L min    ) t(0 L x x f L 2 2 * 2 t    munosatga ega bo’lamiz. 1 L min    0 L x x f L 2 * 2 t    bo’lgani uchun, oxirgi munosabatdan yetarlicha kichik t>0 lar va  L  R n ,  L  =1 uchun  L (t)-  L (0)>0 yoki f(x i (t))>f(x * ) kelib chiqadi. Bu esa x * ning lokal minimum nuqtasi ekanligini ko’rsatadi. Xuddi shunga o’xshash ko’rsatish mumkinki, agar x * nuqtada   0 x x f ,0 x ) х(f 2 * 2 *       Bo’lsa, x * -lokal maksimum nuqtasi bo’ladi. 3-misol . f(x)=x 1 2 +(x 2 -1) 2  min, x  R 2 . 1x f   =2x 1 =0, 2x f   =2(x 2 -1)=0  x 1 =0, x 2 =1.x * =( 0,1)- stasionar nuqta.

2 2 x f  =       2 0 0 2 >0 Chunki uning ketma ket bosh minorlari musbat: D 1 =2,D 2 = 2 0 0 2 =4>0 Demak, 4-teoremaga asosan, x * =(0,1)- lokal optimal rejadir. Bu nuqta global optimal reja ham bo’ladi, chunki f(x * )=0  f(x),  x  R n 3. Shartli ekstremum masalasi. f(x), x  R n funksiya uchun tenglik ko’rinishida cheklashlar qo’yilgan f(x)  min(max), g 1 (x)=0, g 2 (x)=0,… g m (x)=0 (1) shartli ekstremum masalasini qaraymiz. Љ uyida (1) masalani yechishning klassik usullari- o’zgaruvchilarni yo’qotish usuli va Langraj ko’paytuvchilari usullarini bayon qilamiz. Bu usullar haqida boshlang’ich ma’dumotlar bizga matematik analiz kursidan ma’lum. 4. O’zgaruvchilarni yo’qotish usuli . Bu usulning mohiyati quydanicha. Faraz qilaylik, g 1 (x 1 ,x 2 ,…,x n )=0, g 2 (x 1 ,x 2 ,…,x n )=0,… g m (x 1 ,x 2 ,…,x n )=0 (2) tenglamalardan m-ta o’zgaruvchilarni masalan, x 1 ,x 2 ,…,x m larni qolganlari orqali bir qiymatli ifodalash mumkin bo’lsin: x 1 =h 1 (x m+1 ,…,x n ), … x m =h m (x m+1 ,…,x n ). (3) (3) dan foydalanib, n-m o’zgaruvchili  (x m+1 ,…,x n )=f(h 1 (x m+1 ,…,x n ), … , h m (x m+1 , …,x n ), x m+1 ,…,x n ) funksiyaga eag bo’lamiz. Endi  (x m+1 ,…,x n )  min(max), (x m+1 ,…,x n )  R n+m (4) shartsiz ekstremum masalasini qaraymiz.(I),(4) masalalar uchun quyidagi sodda tasdiqlarga ega bo’lamiz. A) agar (x * 1 ,x * 2 ,…,x * n )-masalaning yechimi bo’lsa, (x * m+1 ,x * m+2 ,…,x * n )-(4) masalaning yechimi bo’ladi. B) agar (x * m+1 ,x * m+2 ,…,x * n )-(4) masalaning yechimi bo’lsa,

{(h 1 (x m+1 ,…,x n ), h 2 (x m+1 ,…,x n ), …,h m (x m+1 ,…,x n ), x m+1 ,…,x n )} – (1) masalaning yechimi bo’ladi. 1-misol. f(x)= x 1 2 +x 2 2 +x 3 2  min(max), x 1 +x 2 +x 3 =1. g(x)= x 1 +x 2 +x 3 -1=0 cheklashdan x 3 =1- x 1 -x 2 , bir qiymatli aniqlangani uchun  (x 1 ,x 2 )= 2x 1 2 +2x 2 2 +2x 1 x 2 -2 x 1 -2 x 2 +1  min(max), (x 1 ,x 2 )  R 2 shartsiz ekstremum masalasiga kelamiz.  (x 1 ,x 2 )= (x 1 -x 2 ) 2 +(x 1 -1) 2 + (x 2 -1) 2 -1  (x 1 -1) 2 + (x 2 -1) 2 -1 munosabatdan  х~ da     х~  ekanligi kelib chiqadi ( х~ =(x 1 ,x 2 )). U vaqtda Veyrshtrass teoremasiga ko’ra  ( х~ ) funksiyaning R 2 da global minimum mavjud. Ammo global maksimum mavjud emas:     x~ sup 2Rx~   ( х~ ) funksiyaning stasionar nuqtalarini aniqlaymiz: 31 2 31 1 1 2 х 2 1 х х х 0 2 х2 х4 0 2 х2 х4 2 1                  Topilgan *х~ = ( 3 1 , 3 1 ) stasionar nuqta  ( х~ ) funksiyaning global minimum nuqtasi bo’ladi (chunki global minimum nuqtasi mavjud, stasionar nuqta esa yagona). Shunday qilib, x * e x * 1 = 3 1 , x * 2 = 3 1 , x * 3 =1- x * 1 - x * 2 = 3 1 } (5) maaslada global minimum nuqta bo’ladi. Global maksimum esa mavjud emas:     x~ sup 3Rx~  . 5.Optimallikning birinchi tartibli zaruriy sharti. Lagranj ko’paytuvchilari qoidasi. 1-l e m m a . Faraz qilaylik, g i (x), 1= m,1 , funksiyalar x *  R n nuqtaning birir atrofida uzluksiz differensiallanuvchi, g i (x * )=0, 1= m,1 , m<n,  g i (x * )/  x, 1= m,1 , vektorlar sistemasi esa chiziqli bog’lanmagan bo’lsin. U vaqtda L T 0 x ) x( g * i    , 1= m,1 , (6)