logo

Shaxsning individual xususiyatlari.

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

62.509765625 KB
Shaxsning individual xususiyatlari.
REJA:
1.Individual -tipologik xususiyatlar klassifikasiyasi.
2.Qobiliyatlardagi tug’ma va orttirilgan sifatlar.
3.Qobiliyatlarning psixologik strukturasi va qiziqishlar diagnostikasi.
4.Temperament va faoliyatning individual xususiyatlari.
5.Xarakter va shaxs.  Individual-tipologik xususiyatlar klassifikasiyasi.
Yuqorida   ta’kidlaganimizdek,   har   bir   shaxs   o’ziga   xos   qaytarilmas   dunyo.
Dunyoda   bir-biriga   aynan   o’xshash   bo’lgan   ikki   kishini   topish   juda   mushkul.
Odam   tashqi   qiyofasi,   bo’yi-basti   bilan   boshqa   biror   kimsaga   o’xshashi   mumkin,
lekin  fe’li,   mijozi   va   shaxs   sifatidagi   xususiyatlari   nuqtai   nazaridan  aynan   bir   xil
insonlar   bo’lmaydi.   Hattoki,   olimlar   bitta   tuxumda   rivojlangan   egizaklarda   ham
juda   ko’p   jihatdan   aynan   o’xshashlikni   qayd   qilishgan,   shaxsiy   sifatlaridagi
korrelyasiyada esa ba’zi tafovutlar aniqlangan.
Shaxs-qaytarilmas, u o’z sifatlari va borligi bilan noyobdir. Ana shu qaytarilmaslik
va noyoblikning asosida uning indivi-dual psixologik xususiyatlari majmui yotadi.
Shu   o’rinda   biz   yuqorida   ta’rif   bergan   shaxs   tushunchasi   bilan   yonma-yon
ishlatiladigan   yana   ikki   tushunchaga   izoh   berish   o’rinli   deb   hisoblaymiz.   Bu   —
«individ»   va   «individuallik»   tushunchalaridir.   «Individ»   tushunchasi   umuman
«odam» degan tushunchani to’ldirib, uning ijtimoiy va biologik mavjudot sifatida
mavjudligini tasdiqlaydi va uni bir tomondan, boshqa odamlardan farqlovchi belgi
va   xususiyatlarini   o’z   ichiga   oladi,   ikkinchi   tomondan,   o’ziga   va   o’ziga
o’xshashlarga   xos   bo’lgan   umumiy   va   xarakterli   xususiyatlarni   qamrab   oladi.
Demak, individ — insonga aloqadorlik faktini tasdiqlovchi ilmiy kategoriyadir.
«Individuallik»   —   yuqoridagi   ikkala   tushunchaga   nisbatan   torroq   tushuncha
bo’lib, u konkret odamni boshqa bir konkret odamdan farqlovchi barcha o’ziga xos
xususiyatlar   majmuini   o’z   ichiga   oladi.   Shu   nuqtai   nazardan   shaxs   tizimini   tahlil
qiladigan   bo’lsak,   shaxsning   individualligiga   uning   qobiliyatlari,   temperamenti,
xarakteri,   irodaviy   sifatlari,   emosiyalari,   xulqiga   xos   motivasiya   va   ijtimoiy
ustanovkalari   kiradi.   Aynan   shu   qayd   etib   o’tilgan   kategoriyalar   shaxsdagi
individuallilikni ta’minlovchi kategoriyalardir. Uning ma’nosi shundaki, bo’yi, eni,
yoshi,   sochining   rangi,   ko’z   qarashlari,   barmoq   xarakatlari   va   shunga   o’xshash
sifatlari   bir   xil   bo’lgan   insonlarni   topish   mumkin,   lekin   xarakteri,   qobiliyatlari,
temperamenti,   faoliyat   motivasiyasi   va   boshqalarga   aloqador   sifatlari   majmui   bir
xil bo’lgan odamni topib bo’lmaydi. Ular — individualdir.
Qobiliyatlar   —   shaxsdagi   shunday   individual,   turg’un   sifatlarki,   ular   odamning
turli   xil   faoliyatdagi   ko’rsatgichlari,   yutuqlari   va   qiyinchiliklari   sabablarini
tushuntirib beradi.
Temperament   —   insonning   turli   vaziyatlarda   narsa,   hodisa,   xolatlar   va
insonlarning   xatti-xarakatlariga   nisbatan   reaksiyasini   tushuntirib   beruvchi
xususiyatlari majmuidir.
Xarakter  — shaxsning  alohida insonlar  va insonlar  guruhi, o’z-o’ziga,  vaziyatlar,
narsalar va hodisalarga nisbatan munosabatlaridan orttiradigan sifatlarini o’z ichiga
oladi. Irodaviy   sifatlar   —   har   birimizning   o’z   oldimizga   maqsad   qo’yib,   unga   erishish
yo’lidagi   qiyinchiliklarni   yengishimizni   ta’minlovchi   ma’lum   sifatlarimiz
majmuini o’z ichiga oladi.
Emosiyalar va motivasiya esa atrofimizda sodir bo’layotgan hodisalar, bizni o’rab
turgan   odamlar   va   ularning   xatti-harakatlarini   ruhan   qanday   qabul   qilib,   ularga
bildiradigan   hissiy   munosabatlarimizni   bildiruvchi   sifatlarimiz   bo’lib,   ular   ayni
vaziyatlardagi   real   xolatlarimizdan   va   ularning   ongimizda   aks   etishidan   kelib
chiqadi.
Demak, individual sifatlar bizning ongli hayotimizning ajralmas qismi, idrokimiz,
xotiramiz   va   fikrlarimz   yo’naltirilgan   muhim   predmet   ekan.   Chunki   aynan   ular
bizning   turli   faoliyatlarni   amalga   oshirish   va   ishlarni   bajarishdagi   individual
uslubimizga bevosita aloqador. Kimdir juda chaqqon, tez ish qiladi, lekin sifatsiz.
Kimdir   juda yaxshi  qoyilmaqom   ish  qiladi,  lekin  juda  sekin,  kimdir  ishga  yuzaki
qarab,   nomiga   uni   bajarsa,   boshqa   bir   odam   unga   butun   vujudi   va   e’tiqodi   bilan
munosabatda bo’lib, tinimsiz izlanadi va jamiyat uchun manfaat qidiradi. Shuning
uchun ham individuallikning faoliyat va muloqotdagi samarasini inobatga olib, eng
muhim individual-psixologik xususiyatlarni alohida o’rganamiz.
Shaxs iqtidori va qobiliyatlar diagnostikasi. Odamlarning o’quv, mehnat va ijodiy
faoliyatidagi o’ziga xoslikni tushuntirish uchun psixologiya fani birinchi navbatda
qobiliyatlar   va   iqtidor   masalasiga   murojaat   qiladi.   Chunki   qobiliyatli   odamdan
avvalo   jamiyat   manfaatdor,   qolaversa,   o’sha   insonning   o’zi   ham   qilgan   har   bir
harakatidan o’zi uchun naf ko’radi.
Qobiliyatlar muammosi eng avvalo inson aqlu-zakovatining sifati, undagi malaka,
ko’nikma   va   bilimlarning   borligi   masalasi   bilan   bog’liq.   Ayniqsa,   biror   kasbning
egasi   bo’lish   istagidagi   har   bir   yoshning   aqli   va   intellektual   salohiyati   uning
malakali   mutaxassis   bo’lib   yetishishini   kafolatlagani   uchun   ham   psixologiyada
ko’proq   qobiliyat   tushunchasi   aql   zakovat   tushunchasi   bilan   bog’lab   o’rganiladi.
har   bir   normal   odam   o’zining   aqlli   bo’lishini   xohlaydi,   «Men   aqlliman»   demasa-
da, qilgan barcha ishlari, gapirgan gapi, yuritgan mulohazasi bilan aynan shu sifat
bilan   odamlar   uni   maqtashlarini   xohlaydi.   «Aqlsiz,   nodon»   degan   sifat   esa   har
qanday odamni, xattoki, yosh bolani ham hafa qiladi. Yana shu narsa xarakterliki,
ayniqsa,   bizning   sharq   xalqlarida   biror   kimsaga   nisbatan   «o’ta   aqlli»   yoki   «o’ta
nodon»   iboralari   ham   ishlatilmaydi,   biz   bu   xususiyatlarni   o’rtacha   tasniflar
doirasida   ishlatamiz:   «Falonchining   o’g’li   anchagina   aqlli   bo’libdi,   narigining
farzandi esa biroz nodon bo’lib, ota-onasini  kuydirayotgan emish» degan iboralar
aslida   «aqllilik»   kategoriyasi   insonning   yuragiga   yaqin   eng   nozik   sifatlariga
aloqadorligini bildiradi.
Ilm-fandagi   an’analar   shundayki,   aql   va   idrok   masalasi,   odamning   intellektiga
bog’liq  sifatlar   juda  ko’plab  tadqiqotlar   obyekti  bo’lgan. Olimlar  qobiliyatlarning rivojlanish   mexanizmlari,   ularning   psixologik   tarkibi   va   tizimini   aniqlashga,
ishonchli   metodikalar   yaratib,   har   bir   kishining   aqli   sifatiga   aloqador   bo’lgan
ko’rsatgichni   o’lchashga   uringanlar.   Ko’pchilik   olimlar   odam   intellektida   uning
verbal   (ya’ni   so’zlarda   ifodalanadigan),   miqdoriy   (sonlarda   ifodalanadigan),
fazoviy   ko’rsatgichlarni   aniqlab,   ularga   yana   mantiq,   xotira   va   hayol   jarayonlari
bilan bog’liq jihatlarni ham qo’shganlar.
Ch.   Spirmen   faktorial   analiz   metodi   yordamida   yuqorida   sanab   o’tilgan
ko’rsatgichlar   o’rtasida   bog’liqlik   borligini   isbot   qilib,   aqlning   haqiqatan   ham
murakkab tuzilmaga ega bo’lgan psixik xususiyat ekanligini ko’rsatdi. Boshqa bir
olim   Dj.   Gilford   esa   aqlni   bir   qator   aqliy   operasiyalar   (analiz,   sintez,   taqqoslash,
mavhumlashtirish,   umumlashtirish,   sistemaga   solish,   klassifikasiya   qilish)
natijasida   namoyon   bo’ladigan   xususiyat   sifatida   o’rganishni   taklif   etgan.   Bu
olimlar aql so’zidan ko’ra intellekt so’zini ko’proq ishlatib, bu so’zning o’ziga xos
talqini   borligiga   e’tiborni   qaratganlar.   Chunki   ularning   fikricha,   intellektual
potensialga   ega   bo’lgan   shaxsnigina   qobiliyatli,   deb   atash   mumkin.   Intellektual
potensial   esa   bir   tomondan   hayotdagi   barcha   jarayonlarga,   boshqa   tomondan   —
shaxsga   bevosita   aloqador   tushuncha   sifatida   qaralgan   va   uning   ahamiyati
shundaki,   u   borliqni   va   bo’ladigan   xodisalarni   oldindan   bashorat   qilishga   imkon
beradi.   Shu   o’rinda   «intellekt»   so’zining   lug’aviy   ma’nosini   tushunib   olaylik.
Intellekt — lotincha so’z — intellectus — tushunish, bilish va intellectum  — aql
so’zlari   negizidan   paydo   bo’lgan   tushuncha   bo’lib,   u   aql-idrokning   shunday
bo’lagiki, uni  o’lchab, o’zgartirib, rivojlantirib bo’ladi. Bu — intellekt va u bilan
bog’liq qobiliyatlar  ijtimoiy xarakterga ega ekanligidan  darak beradi. Darhaqiqat,
qobiliyatlar   va   intellektga   bevosita   tashqi   muhit,   undagi   insoniy   munosabatlar,
yashash davri ta’sir ko’rsatadi. Buni biz bugungi kunimiz misolida ham ko’rib, his
qilib turibmiz. Yangi avlod vakillari — kelajagini XXI asr bilan bog’lagan o’g’il-
qizlarning   intellekt   darajasi   ularning   ota-bobolarinikidan   ancha   yuqori.   Hozirgi
bolalar   kompyuter   texnikasidan   tortib,   texnikaning   barcha   turlari   juda   tez
o’zlashtirib   olmoqda,   jahon   tillaridan   bir   nechtasini   bilish   ko’pchilik   uchun
muammo   bo’lmay   qoldi,   minglab   topshiriqlardan   iborat   testlarni   ham   yoshlar
o’zlashtirishda qiynalmayaptilar. Qolaversa, oila muhitining aql o’sishiga ta’sirini
hamma bilsa kerak. Agar bola oilada ilk yoshligidan ma’rifiy muhitda tarbiyalansa,
uning dunyoqarashi  keng, xohlagan soha predmetlaridan beriladigan materiallarni
juda   tez   va   qiyinchiliksiz   o’zlashtira   oladi.   hattoki,   bunday   bolaga   oliy   o’quv
yurtida   beriladigan   ayrim   predmetlar   mazmuni   ham   o’ta   tushunarli,   ular   yanada
murakkabroq masalalarni yechishni xohlaydi.
Qobiliyatlardagi   tug’ma   va   orttirilgan   sifatlar.Ba’zan   o’ta   iqtidorli   va   qobiliyatli
bola haqida gap ketsa, undagi bu sifat tug’ma ekanligiga ishora qilishadi. Talantli,
genial   olim,   san’atkor   yoki   mutaxassis   haqida   gap   ketsa   ham   xuddi   shunday.
Umuman   qobiliyatlarning   tug’ma   yoki   orttirilgan   ekanligi   masalasi   ham   olimlar
diqqat markazida bo’lgan muammolardan. Psixologiyada tug’malik alomatlari bor individual   sifatlar   layoqatlar   deb   yuritildi   va   uning   ikki   xili   farqlanadi:   tabiiy
layoqat   va   ijtimoiy   layoqat.   Birinchisi   odamdagi   tug’ma   xususiyatlardan   —   oliy
nerv   tizimi   faoliyatining   xususiyatlari,   miyaning   yarim   sharlarining   qanday
ishlashi,   qo’l-oyoqlarning   biologik   va   fizilogik   sifatlari,   bilish   jarayonlarini
ta’minlovchi   sezgi   organlari   —   ko’z,   quloq,   burun,   teri   kabilarning
xususiyatlaridan   kelib   chiqsa   (bular   nasliy   ota-onadan   genetik   tarzda   o’tadi),
ijtimoiy   layoqat   —   bola   tug’ilishi   bilan   uni   o’ragan   muhit,   muloqot   uslublari,
so’zlashish madaniyati, qobiliyatni rivojlantirish uchun zarur shart-sharoitlar (ular
ota-ona   tomonidan   yaratiladi)   dir.   Layoqatlilik   belgisi   —   bu   o’sha   individga
aloqador bo’lib, u bu ikkala layoqat muhitini tayyoricha qabul qiladi.
Qobiliyatsizlik   va  intellektning   pastligi   sabablaridan   ham   biri   shuki,   ana   shu   ikki
xil layoqat o’rtasida tafovut bo’lishi mumkin. Masalan, genial rassom oilasida bola
tug’ildi deylik. Unda rassomchilik uchun tug’ma, genetik belgilar otasi tomonidan
berilgan   deylik.   Lekin   bolaning   onasi   farzandining   ham   rassom   bo’lishini
xohlamasligi, o’ziga o’xshash qo’shiqchi bo’lishini xohlashi mumkin. Ayol bolani
yoshlikdan   faqat   musiqa   muhitida   tarbiyalaydi.   Tabiiy   layoqatning   rivoji   uchun
ijtimoiy   layoqat   muhiti   yo’q,   ijtimoiy   layoqat   o’sishi   uchun   esa   tabiiy,   tug’ma
layoqat yo’q bo’lgani sababli, bolada hyech qanday talant namoyon bo’lmasligi, u
oddiygina   musiqachi   yoki   qo’shiqchi   bo’lish   bilan   cheklanishi   mumkin.   Intellekt
testlari   va   qobiliyatdagi   tug’ma   va   orttirilgan   belgilarni   o’rganishning   psixologik
ahamiyati  aynan  shunda.  Ilk yoshlikdan  bolaning  o’zidagi  mavjud  imkoniyatlarni
rivojlantirish shart-sharoitini yaratish ishini to’g’ri yo’lga qo’yish kerak.
Orttirilgan sifati shuki, bola toki bilim, malaka va ko’nikmalarni o’stirish borasida
harakat   qilmasa,  eng   kuchli   tug’ma  layoqat  ham  layoqatligicha   qolib,  u  iqtidorga
aylanmaydi. Eng talantli, mashhur shaxslarning eng buyuk ishlari, erishilgan ulkan
muvaffaqiyatlarining   tagida   ham   qisman   layoqat   va   asosan   tinimsiz   mehnat,
intilish,   ijodkorlik  va   bilimga   chanqoqlik   yotgan.  Shuni   ham   unutmaslik   kerakki,
qobiliyatsiz   odam   bo’lmaydi.   Agar   shaxs   adashib,   o’zidagi   haqiqiy   iqtidor   yoki
layoqatni   bilmay,   kasb   tanlagan   bo’lsa,   tabiiy,   u   atrofdagilarga   layoqatsiz,
qobiliyatsiz   ko’rinadi.   Lekin   aslida   nimaga   uning   qobiliyati   borligini   o’z   vaqtida
to’g’ri aniqlay olishmagani sabab u bir umr shu toifaga kirib qoladi.
Shuning uchun ham har bir ongli inson o’zidagi qobiliyat va zehnni ilk yoshlikdan
bilib, o’sha o’zi yaxshi ko’rgan, «yuragi chopgan» ish bilan shug’ullansa, va undan
qoniqish olib, qobiliyatini  o’stirishga  imkoniyat  topib, yutuqlarga erishsa,  biz uni
iqtidorli   deymiz.   Iqtidor-insonning   o’z   xatti-harakatlari,   bilimlari,   imkoniyatlari,
malakalariga nisbatan subyektiv munosabatidir. Iqtidorli odam genial yoki talantli
bo’lmasligi   mumkin,   lekin   u   har   qanday   ishda   mardlik,   chidamlilik,   o’z-o’zini
boshqara   olish,   tashabbuskorlik   kabi   fazilatlarga   ega   bo’lib,   o’zlari
shug’ullanayotgan   ishni   bajonidil,   sitqidildan   bajaradi.   Ular   ana   shunday
harakatlari bilan ba’zi o’ta iste’dodli, lekin kamxarakat kishilardan ko’ra jamiyatga ko’proq   foyda   keltiradi.   Iqtidorli   insonda   iste’dod   sohibi   bo’lish   imkoniyati   bor,
zero   iste’dod   —   har   tomonlama   rivojlangan,   nihoyatda   kuchli   va   takrorlanmas
qobiliyatdir.   U   tinimsiz   mehnat,   o’z   qobiliyatini   takomillashtirib   borish   yo’lida
barcha   qiyinchiliklarni   yengish   va   irodasi,   butun   imkoniyatlarini   safarbar   qilish
natijasida qo’lga kiritiladi.
Qobiliyatlarning   psixologik   strukturasi.   Qobiliyatlar   avvalom   bor   umumiy   va
maxsus turlarga bo’linadi va har birining o’z psixologik tizimi va tuzilishi bo’ladi.
Shaxsning umumiy qobiliyatlari undagi shunday individual sifatlar majmuiki, ular
odamga   bir   qancha   faoliyat   sohasida   ham   muvaffaqiyatli   faoliyat   ko’rsatish   va
natijalarga erishishga imkon beradi. Masalan, texnika oliy o’quv yurtining talabasi
ham ijtimoiy-gumanitar, ham aniq fanlar, ham texnika fanlari sohasidagi bilimlarni
o’zlashtira oladi. Bunda unga umumiy bilimdonlik, nutq qobiliyatlari, tirishqoqlik,
chidam, qiziquvchanlik kabi qator sifatlar yordam beradi.
Maxsus   qobiliyatlar   esa   ma’lum   bir   sohada   yutuqlarga   erishish,   yuqori
ko’rsatgichlar   berishga   imkon   beruvchi   sifatlarni   o’z   ichiga  oladi.   Masalan,   sport
sohasi bilan buxgalterlik hisob-kitobi bo’yicha ishlayotgan ikki kishida o’ziga xos
maxsus qobiliyatlar bo’lmasa bo’lmaydi.
Har   bir   qobiliyat   o’zining   tizimiga   ega.   Masalan,   matematik   qobiliyatni   oladigan
bo’lsak,   uning   tarkibiga   umumlashtirish   malakalari,   aqliy   jarayonlarning
egiluvchanligi, mavhum tafakkur qila olish kabi qator xususiyatlar  kiradi. Adabiy
qobiliyatlarga   ulardan   farqli,   ijodiy   hayol   va   tafakkur,   xotiradagi   yorqin   va
ko’rgazmali   obrazlar,   estetik   xislar,   tilni   mukammal   bilishga   layoqat;   pedagogik
qobiliyatlarga esa — pedagogik odob, kuzatuvchanlik, bolalarni sevish, bilimlarni
o’zgalarga   berishga   ehtiyoj   kabi   qator   individual   xossalar   kiradi.   Xuddi   shunga
o’xshash   qolgan   barcha   qobiliyatlarni   ham   zarur   sifatlar   tizimida   tahlil   qilish
mumkin va bu katta tarbiyaviy ahamiyatga ega bo’ladi.
Qobiliyatlar va qiziqishlar diagnostikasi. Amaliy psixologiyaning bugungi kundagi
eng   muhim   va   dolzarb   vazifalaridan   biri   layoqat   kurtaklarini   ilk   yoshlikdan
aniqlash, intellekt darajasiga ko’ra shaxs qobiliyatlari yo’nalishini ochib berishdir.
Shuning uchun ham hozirda ko’plab intellekt testlari va qobiliyatlarni diagnostika
qilish   usullari   ishlab   chiqilgan   va   ular   muvaffaqiyatli   tarzda   amaliyotda
qo’llanmoqda.
Qobiliyatlarni   o’lchash   muammosi   XIX   asrning   oxiri   —   XX   asrning   boshlariga
kelib izchil hal qilina boshlandi. Xorijda bunday ishlar Spirmen, Bine, Ayzenk va
boshqalar   tomonidan   o’rganildi.   Ular   qobiliyatlar   va   iqtidorni   o’rganish   uchun
maxsus tastlardan foydalandilar. Bu testlarning umumiy mohiyati shundaki, ularda
topshiriqlar tizimi tobora qiyinlashib boruvchi testlar — topshiriqlar batareyasidan
iborat   bo’ladi.   Masalan,   Ayzenkning   mashhur   intellekt   testi   40   ta   topshiriqdan
iborat   bo’lib,   u   intellektual   jarayonlarning   kechishi   tezligini   o’lchaydi.   Bu   yerda vaqt mezoni muhim hisoblanadi. Boshqa mualliflar sekin ishlash — qobiliyatsizlik
belgisi   emas   deb,   boshqacharoq   usullarni   o’ylab   topganlar.   Ko’pchilik   olimlar
uchun,  masalan,   rus   olimlari   uchun   qobiliyatni   o’lchashning   ishonchli   mezoni   —
bu   shaxs   yutuqlarini   va   uning   qobiliyatidagi   o’zgarishlarni   bevosita   faoliyat
jarayonida   qayd   etishdir.   Rus   olimi   Ye.   A.   Klimov   yoshlar   iqtidorining
yo’nalishini   aniqlash   maqsadida   faoliyat   va   kasb-xunar   sohalarini   asos   qilib   olib,
metodika   yaratdi   va   uning   «Professional-diagnostik   so’rovnoma»   deb   atadi.
Shunday qilib, u barcha kasblarni ularning yo’naltirilgan sohasiga ko’ra 5 toifaga
bo’ldi:
P (T) — tabiat (o’simlik, hayvonlar, mikroogranizmlar);
T — texnika (mashina, materiallar, energiyaning turlari);
Ch (O) — odam (odamlar guruhi, jamoalar);
Z (B) — belgilar (turli ma’lumotlar, belgili simvollar);
X (I) — badiiy, ijodiy obrazlar (tasviriy san’at, musiqa).
Temperament   va   faoliyatning   individual   xususiyatlari.   Shaxsning   individual
xususiyatlari   haqida   gap   ketganda,   ularning   tug’ma,   biologik   xususiyatlariga
alohida   e’tibor   beriladi.   Chunki   aslida   bir   tomondan   shaxs   ijtimoiy   mavjudot
bo’lsa, ikkinchi tomondan — biologik yaxlitlik, tug’ma sifatlarni o’z ichiga olgan
substrat-individ   hamdir.   Temperament   va   layoqatlar   individning   dinamik-
o’zgaruvchan   psixik   faoliyati   jarayonini   ta’minlovchi   sifatlarini   o’z   ichiga   oladi.
Bu   sifatlarning   ahamiyati   shundaki,   ular   shaxsda   keyin   ontogenetik   taraqqiyot
jarayonida   shakllanadigan   boshqa   xususiyatlarga   asos   bo’ladi.   Odam
temperamentiga   aloqador   sifatlarning   o’ziga   xosligi   shundaki,   ular   odam   bir
faoliyat   turidan   ikkinchisiga,   bir   emosional   xolatdan   boshqasiga,   bir   malakalarni
boshqasi bilan almashtirgan paytlarda reaksiyalarning egiluvchan va dinamikligini
ta’minlaydi   va   shu   nuqtai   nazardan   qaraganda   temperament—   shaxs   faoliyati   va
xulqining dinamik (o’zgaruvchan) va emosional-hissiy tomonlarini xarakterlovchi
individual xususiyatlar majmuidir.
Temperament xususiyatlari shaxsning ichki tuzilmasi bilan bevosita bog’liq bo’lib,
ularning   namoyon   bo’lishi   uning   konkret   vaziyatlarga   munosabatini,   ekstremal
vaziyatlarda   o’zini   qanday   tutishini   belgilab   beradi.   Masalan,   inson   turli
vaziyatlarda   o’zini   turlicha   tutadi:   oliy   o’quv   yurtida   talabalar   safiga   qabul
qilganligi   to’g’risidagi   axborotni   eshitgan   bolaning   o’zini   tutishi   yoki   hayotning
og’ir   sinovlari   (yaqin   kishining   o’limi,   ishdan   xaydalish,   do’stning   xoinligi   kabi)
paytida   odam   beixtiyor   namoyon   qiladigan   reaksiyalari   uning   temperamentidan
kelib   chiqadi.   Shuning   uchun   ham   ikkala   vaziyatni   ham   kimdir   og’ir   —   bosiqlik
bilan,   boshqasi   esa   o’zini   yo’qotgudek   darajada   xis-hayajon   bilan   boshidan
kechiradi.   Shuning   uchun   ham   temperamentning   shaxs   shakllanishi   va   ijtimoiy muhitda   o’ziga   xos   mavqyeni   egallashidagi   ahamiyati   juda   katta.   O’zini   bosib
olgan,   hayot   qiyinchiliklarini   sabr-bardosh   bilan   ko’taradigan   insonning   odamlar
orasidagi obro’si ham baland bo’ladi. Bu uning o’z-o’ziga nisbatan hurmatini ham
oshiradi,   ishga,   odamlarga   va   narsalarga   munosabatini   takomillashtirib   borishiga
imkon   beradi.   Temperamentning   yana   bir   ahamiyatli   jihati   shundaki,   u   hayotiy
voqyealar   va   vaziyatlarni,   jamiyatdagi   ijtimoiy   guruhlarni   «yaxshi-yomon»,
«ahamiyatli-ahamiyatsiz»   mezonlari   asosida   ajratishga   imkon   beradi.   Ya’ni,
temperament   odamning   ijtimoiy   obyektlarga   nisbatan   «sezgirligini»   tarbiyalaydi,
professional mahorat va kasb malakasining oshib borishiga yordam beradi.
Temperamental   xususiyatlar   aslida   tug’ma   hisoblansada,   shaxsga   bevosita
aloqador   va   anglanadigan   bo’lgani   uchun   ham   ma’lum   ma’noda   o’zgarib   boradi.
Shuning uchun ham tug’ilgan chog’ida sang-vinikka o’xshash xarakatlar namoyon
qilgan   bolani   umrining   oxirigacha   faqat   shundayligicha   qoladi,   deb   bo’lmaydi.
Demak,   har   bir   temperament   xususiyatlarini   va   uning   shaxs   tizimga   aloqasini
bilish va shunga yarasha xulosalar chiqarish kerak.
Temperamentning   fiziologik   asoslariga   ulkan   o’z   hissasini   qo’shgan   olimlardan
biri rus fiziologi I.P.Pavlov (1849-1936) hisoblanadi. I.P.Pavlov temperament ham
shartli reflektor faoliyatining individual xususiyatlarini keltirib chiqaruvchi omillar
bilan   bog’liq   bo’lishi   mumkin,   degan   xulosa   chiqaradi.   I.P.Pavlov   ta'limoti
bo’yicha,   shartli   reflekslar   paydo   bo’lishining   individual   xususiyatlari   ro’yobga
chiqishining   sabablari   nerv   sistemasini   xususiyatlari   mohiyatidandir.   Unga   ko’ra
quyidagi 3 ta xususiyatni ajratib ko’rsatadi:
1) qo’zg’alish va tormozlanish jarayonlarining kuchi; 
2) qo’zg’alish kuchi bilan tormozlanish kuchi o’rtasidagi muvozanatlilik darajasi; 
3) qo’zg’alishning tormozlanish bilan almashinish tezligi yoki nerv jarayonlarining
harakatchanligi.
I.P.Pavlov   shartli   reflektor   faoliyatining   individual   xususiyatlari   bilan
temperamentga aloqador nerv sistemasi xususiyatlarining o’zaro qo’shiluvini nerv
sistemasining   tipi   deb   nomlaydi   va   uni   to’rtta   tipga   ajratadi.   Ular   quyidagilardan
iborat.
1. Kuchli, muvozanatli, epchil;
2. Kuchli, muvozanatsiz, epchil;
3. Kuchli, muvozanatli, sust;
4. Kuchli, muvozanatsiz sust.
Yirik   rus   psixologlaridan   biri   B.M.Teplov   (1896   -   1965)   va   uning   shogirdlari,
maslakdoshlari  I.P.Pavlovning tadqiqotlarini davom ettirib, inson nerv jarayonlari xususiyatlarining   o’ziga   xos   tomonlarini   ochishga   muvaffaq   bo’ldilar.   Ular   nerv-
fiziologik jarayonlarning nozik hirralarini o’rganishga maxsus moslamalar yordami
bilan   o’zgarishlarni   qayd   qilish   hamda   olingan   natijalarni   (omillarni)   matematik
statistika   metodlari   orqali   hisoblashni   tatbiq   etdilar.   Shuningdek,   B.M.   Teplov
ilmiy   maktabining   namoyondalari   tomonidan   ijobiy   va   tormozlovchi   shartli
reflekslarning   hosil   bo’lish   tezligini   tavsiflovchi   individual   xususiyatlar   turkumi
ham ta'riflab   berilgandir. Ushbu individual xususiyatlar mohiyatida ifodalanuvchi
nerv   sistemasining   notanish   xususiyati   dinamiklik   deb   nomlangan   ham
tavsiflangan.   Bundan   tashqari,   ular   shartli   reflektor   faoliyatining   bir   guruh
individual xususiyatlari qo’zg’alish jarayoni to’xtalishining tezligi mahsuli sifatida
taxmin qilingan xususiyatni (yangi xislatni) labillik deb atay boshlaganlar. Shuning
bilan   birga   nerv   sistemasining   boshqa   xususiyatlari   mavjudligi   to’g’risida   ilmiy
taxminlar ilgari surilgan, chunonchi: senzitivlik, reaktivlik va hokazo.
Nerv sistemasi tiplarining kelib chiqishi.
Nerv sistemasining umumiy tiplari kelib chiqishi yuzasidan mulohaza yuritilganda,
albatta   I.P.Pavlovning   ta'limotini   eslash   maqsadga   muvofiqdir,   chunonchi   irsiyat
yo’li bilan shartlangan tip-bu genotip demakdir. Hozirgi davrda nerv sistemasining
umumiy   tipi   (genotip)   irsiyatga   bog’liq   ekanligi   haqidagi   ma'lumotlar,   juda   ko’p
bo’lib, ular qiyosiy jihatdan hayvonlarni o’rganish natijasida topilgandir.
Temperamentning   tipologiyasi   mobodo   insonlar   temperamentlari   bo’yicha
qiyoslansa,   u   holda   uning   xususiyatlari   jihatidan   o’zaro   o’xshash   shaxslarning
guruhi   mavjudligi   namoyon   bo’ladi.   Bu   asnoda   eramizdan   oldingi   davrda   ham
temperament tiplari to’g’risida materiallar to’plangan. 
I.P.   Pavlov   ta'limoti   bo’yicha   nerv   sistemasi   tiplarining   va   Gippokrat   ta'limoti
bo’yicha temperamentning o’zaro munosabatlari.
Temperament 
tiplari Nerv
sistemasining
kuchi   Nerv   tizimining
muvozanati Nerv   tizimining
ildamligi
Xolerik Kuchli jo'shqin Muvozanatsiz
qizg'in Serharakat
Sangvinik Kuchli serharakat Muvozanatli Serharakat
Flegmatik Kuchli vazmin   Muvozanatli Inert (sust)
Melanxolik Kuchsiz Muvozanatsiz
tormozli Serharakat     yoki
inert
Ularda  temperament   tipi   deyilganda,   insonlarning  muay   yangu  ruhlarini   tavsiflov
chip   sixik   xususiyatlarning   yig’indisi   (majmuasi)   tushuniladi.   Hozirgi   davrda
temperament   tipi   deganda,   ma'lum   insonlar   guruhi   uchun   Umumiy   bo’lgan xususiyatlarning   soda   majmuasi   emas,   balki   mazkur   xususiyatlarning   qonuniy,
zaruriy   o’zaro   bog’liqligi   tushuniladi.   Temperament   tipini   tavsiflovchi
xususiyatlarning qonuniy tarzda o’zaro bog’liqligi quyidagicha aks etishi mumkin.
Nerv sistemasi va temperamentning bog'liqligi.
Nerv tizimining turlari Kuchli Kuchsiz
Jonli Inert
Nerv
jarayonlari
xususiyatlari Kuch 
Vazminlik 
harakatlanis
h Kuchli 
Harakatlanis
h  Kuchli 
Harakatlanis
h Kuchli 
Sust Kuchsiz 
Harakatcha
n yoki sust
Temperame
nt  Xolerik  Sangvinik Flegmati
k Melanxolik
Temperament va psixik reaksiyaning bog'liqlig
Temperament Reaktsiya
Tezkorlik Kuch
Sangvinik
Xolerik 
Flegmatik
Melanxolik Tez 
Tez 
Sekin 
Sekin o'rta
haddan tashqari
kuchli 
kuchsiz  
Temperament  tiplarining psixologik tavsifi  quyidagi  muhim  xususiyatlar  yordami
bilan   aniqlanishi   mumkin   va   ularning   psixologik   tavsifini   quyidagi   jadvalda
ko’rishimiz mumkin. Senzitivlik	
Reaktivlik	
Faollik	
Reaksiya tempi	
Ekstraverlik va	
intraventlik	
Harakatlarning silliqligi 	
(qotib qolganligi)	
Reaktivlik va faollikning 	
o'zaro munosabati
Temperament tiplarining psixologik tavsifnomasi 1.Senzitivlik   (lotincha   Sensus   -   sezish,   his   qilish   degan   ma'no   anglatadi).
Senzitivlik   yuzasidan   insonda   birorta   psixik   reaksiyani   hosil   qilish   uchun   zarur
bo’lgan o’ta kuchsiz tashqi taassurot kuchiga qarab mulohaza yuritiladi, jumladan,
sezgilarning   paydo   bo’lishi   uchun   kerak   qo’zg’ovchining   ozgina   kuchi   (ularning
quyi   chegarasi),   ehtiyojlar   qondirilmasligining   sezilar-sezilmas   darajasi   (shaxsga
ruhiy azob beruvchi) mujassamlashadi.
2.Reaktivlik.   Bu   to’g’rida   aynan   bir   xil   kuch   bilan   ta'sir   etuvchi   tashqi   va   ichki
taassurotlarga   shaxs   qanday   kuch   bilan   emosional   reaksiya   qilishiga   qarab
munosabat   bildiriladi.   Reaktivlikning   yorqin   ro’yobga   chiqishi-emosionallik,
ta'sirlanuvchanlikda ifodalanishidir.
3.Faollik. Bu borada inson qanday faollik darajasi bilan tashqi olamga ta'sir etishi
va   maqsadlarni   amalga   oshirishda   ob'ektiv   hamda   sub'ektiv   qarama-qarshiliklarni
faollik bilan engishga qarab fikr yuritiladi.
4.Reaktivlik bilan faollikning o’zaro munosabati. Odamning faoliyati ko’p jihatdan
nimaga   bog’liqligiga   binoan,   chunonchi   tasodifiy   tarzdagi   tashqi   va   ichki
sharoitlarga   (kayfiyatga,   favquloddagi   hodisalarga)   yoki   maqsadlarga,   ezgu
niyatlarga, xohish-intilishlariga ko’ra fikr bildirish nazarda tutiladi.
5.Reaksiya   tempi.   Turli   xususiyatli   psixik   reaksiyalar   va   jarayonlarning   kechish
tezligiga, nutq sur'atiga, farosatliligiga, aql tezligiga asoslanib xulosa chiqariladi.
6.Harakatlarning   silliqligi   va   unga   qarama-qarshi   sifat   rigidlik   (qotib   qolganlik),
shaxsning   o’zgaruvchan   tashqi   taassurotlarga   qanchalik   engillik   va   chaqqonlik
bilan   muvofiqlashishiga   (silliqlik   bilan   moslashishga),   shuningdek,   uning   xatti-
harakatlari qanchalik sust va zaifligiga (rigidligi qotib qolganligicha) nisbatan baho
berishdan iboratdir.
7.Ekstravertlik va introvertlik. Shaxsning faoliyati va reaksiyasi ko’p jihatdan 
kechinmalarga bog’liq, chunonchi favqulotdagi tashqi taassurotlarga (ekstravertlik)
yoki   aksincha,   timsollarga,   tasavvurlarga   (introvertlik)   taalluqligiga   asoslangan
holda munosabat ifodasidir.
Temperament tiplarining tavsifnomasi Turli   temperament   tipiga   mansub   insonlarda   har   xil   xarakter   xususiyatlari,   shaxs
sifatlari, holatlari ro’y beradi. Temperament tiplariga mos xususiyatlarni muhimlari
quyidagi jadvalda aks ettiriladi. 
Sangvinik yuksak reaktivlik. Bo’lar-bo’lmas narsalarga qattiq xoxolab kulaveradi.
Muhim   bo’lmagan   fakt   qattiq   jahlini   chiqaradi.   Diqqatini   jalb   qilgan   hamma
narsalarga tetik va zo’r qo’zg’alish bilan javob beradi. Imo-ishoralari va harakatlari
yaqqol   ko’rinib   turadi.   Uning   aft-basharasiga   qarab   kayfiyatining   qandayligini,
narsalarga   yoki   odamga   bo’lgan   munosabatlarini   bilish   oson.   Diqqatini   tez   bir
joyga to’playdi. 
Sust   senzitivlikka   ega.   Sezgirlik   chegarasi   yuksak.   Juda   kuchsiz   tovushlarni   va
yorug’lik qo’zg’ovchilarni payqamaydi. Aktivligi yuksak, juda qayratli va ishchan,
darslarda   tez-tez   qo’l   ko’tarib   turadi,   toliqmasdan   uzoq   vaqt   ishlashi   mumkin,
yangi   ishlarga   g’ayrat   bilan   kirishadi.   Faolligi   va   reaktivligi   muvozanatli.   Uni
intizomga   chaqirish   oson.   U   o’z   hissiyotlarining   namoyon   bo’lishini   va   o’zining
ixtiyorsiz harakatlarini tez ushlab qola oladi. Harakatlari shiddatli, nutqi tez, yangi
ishga   tezlik   bilan   kirishadi,   diqqatini   tez   to’playdi.   Aqli   tez   ishlaydi,   topqir.
harakatlari   nihoyat   darajada   silliqlik   xususiyatiga   ega.   Hissiyotlari,   kayfiyatlari,
qiziqishlari   va   intilishlari   juda   o’zgaruvchan.   U   yangi   kishilar   bilan   tez   kirishib
ketadi. Yangi talablar, yangi sharoitga osonlik bilan o’rganadi. Bir ishdan ikkinchi
ishga tez ko’cha oladi. Malakalarni tez o’zlashtiradi va tez qayta o’zgartiradi. Aqli
ixcham.   Ekstrovertlik   xususiyatiga   ega.   o’tgan   va   kelajak   hayot   haqida
tasavvurlariga qaraganda quyiroq tashq taassurotlarga javob beradi.
Xolerik xuddi sangvinik kabi sust senzitivlik, yuksak reaktivlik hamda faollik bilan
ajralib turadi, lekin faollikdan reaktivlik ustunlik qiladi. Shuning uchun u tinimsiz
o’zini ushlay olmaydigan, betoqat, serzarda. Sangvinikka qaraganda ozroq silliq va
qo’proq qotib qolgan. Shuning uchun intilishlari va qiziqishlarida katta barqarorlik,
zo’r   qatiylik   bor,   diqqatini   ko’chirishda   qiyinchilikka   uchraydi.   Psixik   tempi   tez.
Bir ishni boshlasa oxiriga yetkazadi, ammo unga qiziqsa.  SUST
TIRISHQ
OQ BEQAROR
BARQARORINTRO
EKSTRA-
KIRISHUVCHA
NKIRISHUVCHA
N ASABIY
TASHVIS
HLIXAVOTIR
LIPESSIMI
STVAZMIN
SEKIN 
KIRISHUVCHAN TASHVIS
HLI JIZZAKI
NOTINC
H QIZIQQO
N QUZG'ALU
VCHAN BERILUVC
HAN
FAOL
KIRISHUVC
HAN OCHIQ
SERGAP
ILTIFOTLI
CHAQQ
ONBEG'AM
QULAYLIKNI 
YOQTIRUVCHI TASHABBU
SKORO'YCHA
N TINCHLIKSE
VAR YO'NALGANL
IK ISHONC
HLI XOTIRJA
M Flegmatik   -   senzitivligi   sust,   hissiy   qo’zg’aluvchanligi   oz,   kuldirish,   jahlini
chiqarish,   kayfiyatini   buzish   qiyin.   Ammo   bir   narsa   yuzasidan   qattiq   kulganda   u
vazminligicha   qolaveradi.   Katta   ko’ngilsiz   hodisa   yuz   berganda   ham
osoyishtaligini   buzmaydi.   Imo-ishoralari   oz,   harakatlari   ifodasiz.   qayrati
ishchanligi   bilan   ajralib   turadi.   Yuksak   faolligi   oz,   reaktivligidan   ancha   ustunlik
qiladi. Chidamliligi, matonati, o’zini tuta bilish bilan ajralib turadi. harakatlarining 
tempi   va   nutqining   tempi   sust,   ifodasiz.   Diqqatini   sekinlik   bilan   to’playdi.   Rigid
(qotib   qolgan),   diqqatini   qiyinchilik   bilan   ko’chiradi.   Yangi   sharoitga   qiyinchilik
bilan   moslashadi.   Introvert.   Yangi   odamlarga   qiyinchilik   bilan   qo’shiladi.   Tashqi
taassurotlarga qiyinchilik bilan javob qaytaradi.
Melanxolik   -   yuksak   senzitivlik   xususiyatiga   ega.   Sezgirligi   yuksak   (sezgi
chegaralari   yuqori).   Arzimagan   sababga   ko’ra,   ko’zlaridan   yosh   oqib   ketaveradi.
Nihoyatda arazchan, sekin yig’laydi. Samimiy, juda oz kuladi, faolligi sust. o’ziga
ishonmaydi,   tortinchoq,   ozgina   qiyinchilik   tug’iladigan   bo’lsa,   ho’lini   yuvib
qo’ltig’iga   urib   g’o’ya   qoladi.   G’ayratsiz   qatiy   emas.   Diqqati   tez   chalg’iydi,
barqaror   emas.   Psixik   tempi   sust.   Rigid   (qotib   qolgan).   Introvertlik   xususiyatiga
ega.
Shunday   qilib,   asab   tizimi   bilan   bog’liq   individual   sifatlarni   bilish   shart,   chunki
ular   bevosita   mehnat   va   o’qish   jarayonlarini   har   bir   inson   tomonidan,   uning
manfaatlariga   mos   tarzda   tashkil   etishga   xizmat   qiladi.   Asabga   bog’liq   bo’lgan
tabiiy   xususiyatlarmizni   ham   umuman   o’zgarmas   deb   aytolmaymiz,   chunki
tabiatda   o’zgarmaydigan   narsaning   o’zi   yo’q.   Shuning   uchun   ham   oxirgi   yillarda
o’tkazilayotgan   tadqiqotlarda   shaxs   tizimida   shunday   ma’qul,   «hayotiy
ko’rsatgichli»   xususiyatlar   tizimini   o’rganilmoqda   va   unda   temperamentga
aloqador sifatlar ham nazarda tutilmoqda. Masalan, V. S. Merlin temperamentning
psixologik tasnifi va ularning hayotiy vaziyatlarda namoyon bo’lishini boshqarish
masalasida   ko’p   ishlar   qilgan.   Uning   fikricha,   insonda   mavjud   bo’lgan   faollik,
bosiqlik,   emosional   tetiklik,   hissiyotlarning   tezda   namoyon   bo’lishi   va
o’zgaruvchanligi,   kayfiyatning   turg’unligi,   behalovatlilik,   ishchanlik,   yangi   ishga
kirishib   ketish,   malakalarning   tez   hosil   bo’lishi   kabi   qator   sifatlar   asosida
shaxsdagi   o’sha   ekstroversiya   va   introversiya   xossalari   yotadi   va   ularni   ham
o’zgartirish va shu orqali temperamentni boshqarish mumkin.
Shulardan   kelib   chiqqan   holda   shaxsning   mehnat   qilish   uslubini   tanlash   va
professional   mahoratni   o’stirishda   ayni   shularga   e’tibor   berish   kerak.   Masalan,
ba’zilar   xoleriklarga   o’xshash   qiziqqon,   tezkor   bo’lishadi.   Uning   mehnat
jarayonidagi ishini kuzatadigan bo’lsak, faollik, ishni tez bajarishga layoqat ijobiy
bo’lsa,   uning   sifati,   chala   tashlab   ketish   havfi,   ba’zi   tomonlariga   yuzaki   qarashi
kishini o’ylantiradi. Shu nuqtai nazardan olib qaralganda, hayotda sof temperament
ham   bo’lmaydi   va   u   yoki   bu   temperament   tipi   juda   yaxshi   ham   emas.   Har   bir tipning   o’ziga   xos   nozik,   kuchsiz   tomonlari   va   shu   bilan   birga   kuchli,   ijobiy
tomonlari ham bo’ladi.
Xarakter   va   shaxs.   Kundalik   hayotimizda   tilimizda   «xarakter»   so’zi   eng   ko’p
ishlatiladigan   so’zlardan.   Uni   biz   doimo   birovlarga   baho   bermoqchi   bo’lsak,
ishlatamiz. Bu so’zning ma’nosini olimlar «bosilgan tamg’a» deb ham izohlashadi.
Tamg’alik alomatlari nimada ifodalanadi o’zi?
Xarakter   -   shaxsdagi   shunday   psixologik,   subyektiv   munosabatlar   majmuiki,   ular
uning   borliqqa,   odamlarga,   predmetli   faoliyatga   hamda   o’z-o’ziga   munosabatini
ifodalaydi.   Demak,   «munosabat»   kategoriyasi   xarakterni   tushuntirishda   asosiy
hisoblanadi. B. F. Lomovning ta’biricha, xarakter shaxs ichki dunyosining asosini
tashkil etadi va uni o’rganish katta ahamiyatga ega. Munosabatlarning xarakterdagi
o’rni   xususida   fikrlar   ekan,   V.   S.   Merlinularning   mazmunida   ikki   komponentni
ajaratadi:
a)   emosional-kognitiv   —   borliq   muhitning   turli   tomonlarini   shaxs   qanday
emosional xis qilishi va o’zida shu olamning emosional manzarasini yaratishi;
b)   motivasion-irodaviy   —   ma’lum   xarakatlar   va   xulqni   amalga   oshirishga
undovchi   kuchlar.   Demak,   bizning   munosabatlarimiz   ma’lum   ma’no   va   mazmun
kasb etgan munosabatlar bo’lib, ularning har birida bizning xissiy kechinmalarimiz
aks etadi va xarakterimiz namoyon bo’ladi.
Mashhur   rusolimi,   psixologiya   fanining   metodologiyasini   yaratgan   S.   L.
Rubinshteyn   shaxsning   o’ziga   xosligi   va   xarakterologik   tizimda   uchta   asosiy
tuzilmalarni ajratganedi;
Munosabatlar   va   yo’nalish   shaxdagi   asosiy   ko’rinishlar   sifatida   —   bu   shaxsning
hayotdan nimanik utishi va nimani xohlashi.
Qobiliyatlar   anashu   tilak-istaklarni   amalga   oshirish   imkoniyati   sifatida   —   bu
odamning nimalarga qodir ekanligi.
Xarakter   imkoniyatlardan   foydalanish,   ularni   kengaytirishga   qaratilgan   turg’un,
barqaror tendensiyalar, ya’ni bu odamning kim ekanligi.
Bu   nuqtai   nazardan   qaraganda   ham,   xarakter   shaxsning   «tanasi»,   borligi,
konstitusiyasidir. Xarakterning boshqa individual psixologik xususiyatlardan farqi
shuki,   bu   xususiyatlar   ancha   o’zgaruvchan   va   dinamik,   orttirilgandir.   Shuning
uchun ham maktabdagi ta’limdanoliy o’quv yurtidagi ta’limga o’tish faktining o’zi
ham o’spirinda ma’lum va muhim o’zgarishlarni keltirib chiqaradi.
Umuman,   konkret   shaxs   misolida   olib   qaraydigan   bo’lsak,   har   bir   alohida
obyektlar,   narsalar,   hodisalarga   mos   tarzda   xarakterning   turi   qirralari   namoyon
bo’lishining   guvohi   bo’lishimiz   mumkin.   Masalan,   uyda   (katta   o’zbek   oilasi
misolida oladigan bo’lsak) katta yoshli ota-onalar oldida o’ta bosiq, ko’nikuvchan, har qanday bu yurilgan ishni e’tirozsiz bajaradigan kishi, o’z kasbdoshlari orasida
doimo   o’z   nuqtainazarigaegabo’lgan,   gapgachechan,   kerakbo’lsa,   qaysar,
dadilbo’lishi,   ko’chadajamoatchilikjoylaridabeg’am,   loqayd,
birovbilanishiyo’qkishidaytuyulishi, o’ziga nisbata nesa o’tatalabchan, lekinegoist,
o’z-o’ziga   bahosi   yuqori   bo’lishi   mumkin.   Demak,   xarakterning   psixologik
tizimini tahlil qiladigan bo’lsak, uning borliqdagi obyektlar va predmetli faoliyatga
nisbata namalga oshirish maqsadga muvofiqdir. Shuning uchun ham psixologiyada
xarakterning quyidagi tizimi e’tirof etiladi:
Mehnat   faoliyatida   namoyon   bo’ladigan   xarakterologik   xususiyatlar—
mehnatsevarlik,   mehnatkashlik,   tashabbuskorlik,   ishga   layoqat,   ishga   qobillik,
mas’uliyat, dangasalik, qo’nimsizlik va boshqalar.
Insonlarga   nisbatan   bo’lgan   munosabatlarda   namoyon   bo’ladigan   xarakterologik
sifatlar—   odoblilik,   mehribonlik,   takt,   jonsaraklik,   dilgirlik,   muloqatga
kirishuvchanlik, altruizm, g’amho’rlik, rahm-shafqat va boshqalar.
O’z-o’ziga   munosabatga   aloqador   xarakterologik   sifatlar   —   kamtarlik,
kamsuqumlilik,   mag’rurlik,   o’ziga   bino   qo’yish,   o’z   o’zini   tanqid,   ibo,   sharmu-
hayo, manmansirash va boshqalar.
Narsalar   va   hodisalarga   munosabatlarda   namoyon   bo’ladigan   xususiyatlar   —
tartiblilik,   oqillik,   saronjom   —   sarishtalik,   qo’li   ochiqlik,   ziqnalik,   tejamkorlik,
pokizalik va boshqalar.
Yuqorida sanab o’tilgan sifatlar aslida shaxsning hayotdagi  yo’nalishlaridan kelib
chiqadi.   Chunki   yo’nalish   —   odamning   borliqqa   nisbatan   tanlovchan
munosabatining aks etishidir. Bunday yo’nalish turli shakllarda namoyon bo’ladi:
diqqatlilik, qiziquvchanlik, ideallar, maslaklar va hissiyotlarda.
Xarakter   —   tarixiy   kategoriya   hamdir.   Buning   ma’nosi   shuki,   har   bir   ijtimoiy-
iqtisodiy davr o’z kishilarini, o’z avlodini tarbiyalaydi va bu tafovut  odamlardagi
xarakterologik xususiyatlarda o’z aksini topadi. Masalan, o’tgan asr o’zbeklari, XX
asrning 50 — yillaridagi o’zbeklar va mustaqillik yillarida yashayotgan o’zbeklar
psixologiyasida   farq   avvalo   ularning   xarakterologik   sifatlarida   aks   etadi.
Aminmizki, XXI asrning yosh avlodlari yanada zukkoroq, irodaliroq, ma’rifatli va
ma’naviyatliroq   bo’ladi.   Mamlakatimizda   hozirgi   kunda   amalga   oshirilayotgan
say’-xarakatlar  yangi asr  avlodining ruhan va jismonan sog’lom  bo’lishiga zamin
yaratmoqda.
Xarakter xususiyatlarining nimalarda namoyon bo’lishi, ularning belgilari masalasi
ham amaliy jihatdan muhimdir.
Avvalo   xarakter   insonning   xatti-harakatlari   va   amallarida   namoyon   bo’ladi   —
odamning ongli va maqsadga qaratilgan xarakatlari uning k i m ekanligidan darak
beradi. Nutqining   xususiyatlari   (baland   tovush   bilan   yoki   sekin   gapirishi,   tez   yoki
bosiqligi, emosional boy yoki jonsiz) ham xarakterning yo’nalishini belgilaydi.
Tashqi   qiyofa   —   yuzining   ochiq   yoki   tund   ekanligi,   ko’zlarining   samimiy   yoki
johilligi, qadam bosishlari — tez yoki bosiq, mayda qadam yoki salobatli, turishi-
viqorli   yoki   kamtarona,   bularning   hammasi   xarakterni   tashqaridan   kuzatib
o’rganish belgilaridir.
Xarakter aktsentuatsiyasi
Xarakterning   u   yoki   bu   xususiyati   miqdoriy   ifodaliligi   oxirgi   marraga   yetib   va
normaning   eng   oxirgi   chegarasiga   borib   qolganda   xarakterning   aksentuatsiyasi
(ortiqcha urg’u berilishi) deb ataladi. 
Xarakterga   ortiqcha   urg’u   berilishi   ayrim   xarakter   xususiyatlarining   kuchayishi
natijasi   sifatida   normaning   oxirgi   variantlaridan   biri   sanaladi.   Bunda   individda
boshqalariga   nisbatan   barqarorlik   bo’lgani   holda   bir   xil   stressogen   (qattiq
hayajonlanuvchi) omillarga zaiflik ortishi kuzatiladi. Xarakterning aksentuatsiyasi
o’ta   noqulay   vaziyatlarda   patologik   buzilishlarga   va   shaxs   xulq-atvorining
o’zgarishlariga,   psixopatiyaga   olib   borishi   (xarakter   shaxsning   adekvat   ijtimoiy
adaptasiyaga to’sqinlik qiluvchi va amalda takrorlanmaydigan patologiyasi, garchi
to’g’ri   davolash   sharoitlarida   ba'zi   tuzatishlarga   berilsa   ham)   mumkin,   lekin   uni
patologiyaga oid deb hisoblash noo’rindir. 
Xarakterning   aksentuatsiyasi   (ortiqcha   urg’u   berilishi)   turlarini   tasniflash   ancha
murakkablik   tug’diradi   va   har   xil   nomenklaturasi   bo’yicha   bir-biriga   mos
kelmaydi.   (K.Leongard,   A.Lichko).   Lekin   aksentuatsiyalashgan   xususiyatlarning
tavsifi   ma'lum   darajada   bir   xil   bo’lib   qoladi.   Bu   har   ikkala   tasnif   sxemalaridan
muvaffaqiyatli   terminlarni   olib   va   bunda   psixiatrik   terminologiya   ("shizofreniya
xususiyatlaqi",   "epilepsiya"   xususiyatlari   va   hokazo)   bilan   to’g’ridan-   to’g’ri
o’xshashlik   bo’lishidan   qochgan   holda   ortiqcha   urg’u   beriladigan   xususiyatlar
ro’yxatini   keltirish   imkoniyatini   beradi.   Xarakterni   ortiqcha   urg’u   berilgan   holda
baholash psixiatrning emas, balki pedagogning diqqatini jalb qilishini taqozo etadi,
garchi   aksentuatsiya   muammosining   o’rtacha   qo’yilishi   tarixi   psixiatriya   va
psixonevrologiyaga borib taqalganda ham shunday hisoblanadi. 
Nemis psixiatri K.Leongard fikricha, 20-50% kishilarda ba'zi xarakter xususiyatlari
shu   darajada   kuchliki,   ba'zan   bir   xil   tipdagi   ziddiyat   va   hissiy   portlashlarga   olib
kelishi mumkin. 
Xarakter   aktsentuatsiyasi   -   biror   xususiyatning   boshqalari   zarariga   kuchli
rivojlanishi va atrofdagilar bilan munosabatlarning yomonlashuviga olib kelishidir.
Xarakter   aksentuatsiyasi   turli   darajada   yengil   va   hatto   psixopatiya   darajasigacha
bo’lishi   mumkin.   o’smirlar   orasida   xarakter   aksentuatsiyasi   ko’p   (50-80%)
uchraydi.  K.Leongard tomonidan xarakter aksentuatsiyasi muammosi o’rganilib uni shaxsda
namoyon bo’lishiga qarab quyidagilar tasniflanadi:
Gipertim   tip   -   haddan   tashkari   aloqaga   kirishuvchan,   ko’p   gapiradi,   imo-ishora,
mimikaga boy, suhbat mavzusini burib yuborishga moyil, ko’pincha xizmatga doir
va ommaviy majburiyatlarni unutib qo’yganligi sababli ziddiyatlar kelib chiqadi.
Distim   tip   -   kamgap,   muloqotga   kirishishga   qiynaladi,   pessimist,   ziddiyatlardan
o’zini olib qochadi, uyda yolg’iz qolishni yoqtiradi. 
Sikloid   tip   -   kayfiyati   tez   o’zgarishga   moyil,   kayfiyati   yaxshi   paytda   -   gipertim,
yomon paytda distim tipga o’xshab qoladi. 
Qo’zg’aluvchan   tip   -   muloqotda   passiv,   verbal   va   noverbal   reaksiyalari   sust,
qaysar, ba'zan urushqoq, ko’pincha turli mojarolarning tashabbuskori.
Kuchaytiruvchi   tip   -   kamgap,   aql   o’rgatishni   yoqtiradi,   yuqori   natijalarga
erishishni   hohlaydi,   tez   xafa   bo’ladi,   shubhalanuvchan,   qasoskor.   Kichik-kichik
muammolarni kattalashtirishga, bo’rtirishga moyil.
Pedant   tip   -   ziddiyatlarga   kam   qo’shiladi,   ko’pincha   passiv   holatda   bo’ladi,
atrofdagilarga ko’plab rasmiy talablar qo’yadi, tartibli, jiddiy ishonchli xodim.
Xavotirli   tip   -   kamgap,   odamovi,   o’ziga   ishonmaydi,   ziddiyatlardan   o’zini   olib
qochadi, tinchliksevar, o’z-o’zini tanqid qiladi. Topshiriqlarni vaqtida bajaradi.
Emotiv   tip   -   tor   doiradagi   kishilar   bilan   muloqotga   kirishishni   yoqtiradilar,   xafa
bo’lsa tashqaridan sezdirmaslikka harakat qiladi, mehribon, hamxo’r, ma'suliyatni
his qiladi. Boshqalarning yutuqlaridan quvonadi. 
Namoyishkorona   (demonstrativ)   tip   -   muloqotga   tez   kirishadi,   yetakchilikka
intiladi,hokimiyat va maqtovni yoqtiradi, boshqalarni o’ziga jalb qila oladi, noyob
tafakkurga, xulq- atvorga ega. 
Ekzaltirlashgan   tip-   o’ta   muloqotga   kirishuvchan,   ko’p   gapiradi,   qiziquvchan,
do’stlari va yaqinlarga e'tiborli, boshqalarga yordam beradi, did-farosatli, samimiy.
Ekstrovertlashgan   tip   -   muloqotga   kirishuvchan,   do’stlari   ko’p,   ziddiyatlardan
o’zini   olib   qochadi,   boshqalarni   diqqat   bilan   eshitish   mumkin.   Topshiriqlarni
vaqtida bajaradi. 
Introvertlashgan tip - muloqotga kirishishga qiynaladi, "ichimdagini top", falsafiy
fikr   yuritishni   yoqtiradi,   qat'iyatli,   e'tiqodi   mustaqkam,   qaysar,   tafakkuri   qotib
qolgan. 
To’g’ri   tashkil   etilgan   ta'lim-tarbiya   jarayonida   xarakter   aksentuatsiyasini
tarbiyalash va tuzatish mumkin.
Xarakter tipologiyasi Psixologiya   tarixida   xarakterning   tipologiyasini   yaratishga   bir   necha   bor   urinib
ko’rilgan. Nemis psixologi va psixiatri E.Krechmer tomonidan XX asr boshlarida
tavsiya   etilgan   tipologiya   eng   mashhur   va   dastlabki   urinishlardan   biri   edi.
Keyinchalik   uning   hamkasblari   U.Sheldon,   E.Fromm,   K.Leongard   va
A.E.Lichkolar   tomonidan   ham   shunday   tipologiyalar   tavsiya   etilgan.   Inson
xarakterining   barcha   tipologiyalari   quyidagi   asosiy   g’oyalarga   muvofiq   tarzda
tashkil etilgan.
1.Inson   xarakteri   uning   ontogenetik   taraqqiyoti   mobaynida   namoyon   bo’la
boshlaydi va butun hayot davomida barqaror bo’lib boradi.
2.Xarakter   tarkibiga   kirgan   xususiyatlar   tasodifiy   uyushgan   emas.   Ular   xarakter
tipologiyasini tuzish imkonini beruvchi bir-biridan farq qiluvchi tiplardan iborat.
3.Mazkur   tipologiyaga  ko’ra  ko’pchilik kishilarni  ma'lum  guruhlarga  birlashtirish
mumkin.
E.Krechmer   odam   tanasining   tuzilishi   va   konstitusiyasiga   ko’ra,   eng   ko’p
uchraydigan   uchta   tipni   ajratib   ko’rsatgan   (astenik,   atletik,   piknik).   Ularning   har
biri   shaxsni   ma'lum   xarakter   tiplari   bilan   bog’langan   bo’lsa   ham,   aslida   hech
qanday ilmiy asoslab bo’lmaydi.
1.Astenik tip - Krechmer fikricha, uncha katta bo’lmagan gavda tuzilishli, o’rtacha
yoki   undan   balandroq   bo’yli,   oriq   kishilardir.   Asteniklarning   tana   va   yuz   terisi
nozik, yelkasi tor, yassi, mushaklari yaxshi rivojlanmagan.
2.Atletik tip - skelet va mushaklar  yaxshi  rivojlangan, o’rtachadan yuqori, baland
bo’yli, keng elkali, kuchli ko’krak qafasli, boshini tik tutib yuradigan kishilardir.
3.Piknik   tip   -   bosh,   ko’krak   qafasi   va   qorin   bo’shlig’i   yaxshi   rivojlangan,
semirishga moyil, tayanch-harakat a'zolari yaxshi rivojlanmagan kishilardir.
E.Krechmer   mazkur   tiplar   bilan   ayrim   ruhiy   kasallik   o’rtasida   muvofiqlik   bor,
degan   fikrni   ilgari   suradi.   Masalan,   atletik   va   astenik   tiplar   shizofreniyaga
moyilroq deb hisoblaydi.
E.Krechmer   tipologiyasi   hayotiy   kuzatishlar   asosida   xulosalar   chiqarish
orqali tuzilgan bo’lsa ham kamchiliklarga ega. Ba'zi ilmiy tadqiqotlar ma'lum tana
tuzilishiga   ega   kishilar   ruhiy   kasalliklarga   moyil   ekanligini   aniqladi   va   xarakter
aksentuatsiyasi haqidagi fikrlarni ilgari surish imkonini berdi.
Xarakter borasidagi nazariyalar.
Xarakter   borasidagi   ta'limotlar   tarixi   uzoq   o’tmishga   borib   tarqaladi.   Xususan,
Arastu   va   Aflotun   kishi   xarakterini   basharasiga   qarab   aniqlashni   taklif   qilgan
edilar.   Ularning   xarakterologiyasi   asosi   qanchalik   sodda   bo’lsa,   shunchalik
g’aroyib   faraz   yotardi.   Kishining   tashqi   ko’rinishida   qandaydir   hayvon   bilan o’xshashlik belgisini topish tavsiya qilinardi, so’ngra esa uning xarakterini ana shu
hayvonnning   xarakteri   bilan   aynan   bir   xil   deb   qarash   kerak   edi.   Jumladan,
Arastuning   aytishi   bo’yicha,   buqaniki   singari   yo’g’on   burun   ishyoqmaslikni
bildiradi,   chuchqanikiga   o’xshash   teshiklari   katta-katta   keng   burun   ahmoqlikni,
arslonniki kabi burun mag’rurlikni, echkilar, g’ylar, va qyonlarniki singari junining
mayinligi  qo’rqoqlikni, sherlar   va  yovvoyi   chuchqalarniki  kabi  junning dag’alligi
botirlikni anglatadi. 
Xarakterni aniqlashning bu va shunga o’xshash   fiziologik tizimi aql-sadosini biz,
masalan, o’rta asrlik Suriyalik yozuvchi Abul-Faraj Bar Ebreyda ko’ramiz. Uning
kitobida   shunday   ko’rsatma   mujassamlashgandir:   "Yo’g’on   va   kalta   bo’yli   kishi
bo’yval   singari   qahr   g’azabga   kelishi   moyilligiga   ega".   Uzun   va   ingichka   bo’yli
qo’rqoqlik   alomati.   Bunday   kishi   bug’u   singari   hurkadigan   bo’ladiki,   "Qaysi
birining bo’yni juda kichik bo’lsa, tulki singari makkor bo’ladi".
XVIII  asrda  Iogann Kaspar  Lafaterning  fiziologik  tizimi  mashhur   bo’lib  ketdi. U
inson boshi "qalbini ko’rsatadigan oyna" bo’lib sanaladi va uning tuzilishini, bosh
suyagining   konfigurasiyani,   imo-ishorasini   o’rganish   kishi   xarakterini
o’rganishning asosiy yo’li deb hisobladi. Lafater taniqli odamlar shaxsi ustidan bir
qator oqilona kuzatishlar qoldirdi. Ular uning ilmiy jihatdan mutlaqo ahamiyatsiz,
lekin juda qiziqarli "Fiziognomika" kitobida yig’ilgandir. Lafaterning fikriga ko’ra,
Gyotening   geniyligi     haqida   eng   ko’p   darajada   uning,   "burni   dalolat   beradiki,   u
Gyote pozisiyasining "mahsuldorligini, mazmuni va muhabbatini - qayd etadi". 
Lafaterning   o’limidan   keyin   ko’p   o’tmay   paydo   bo’lgan   yangi     xarakteriologik
ta'limot frenologiya  degan nom oldi.
Frenologiya   nemis   vrachi   Frans   Gallning   nomi   bilan   boqlangandir.   Gallv
ta'limotining asosida xarakterning barcha xususiyatlari bosh miya yarim sharlarida
o’zlarining   qat'iy   ixtisoslashgan   markazlarga   ega   degan   tasdiq   yotadi.   Bu
fazilatlarning rivojlanish darajasi miyaning tegishli qismlari kattaligiga to’g’ridan-
to’g’ri   bog’liqdir.   Gallning   maslagiga   ko’ra,   bosh   suyaklari   miyaning   qavariq   va
chuqurcha   joylariga   aniq   mos   kelganligi   uchun   ham,   uning   ruhiy   belgilarini   aniq
aytib   berish   uchun   kishining   bosh   suyagiga   bir   nazar   tashlash   yoki   shunchaki
boshning "Bo’rtik joylarini" ushlab ko’rish aftidan yetarli bo’lsa kerak.
Bu ta'limotda umuman miya yarim sharining tuzilishi shaxs xususiyatlariga bog’liq
bo’ladi,   degan   to’g’ri   boshlang’ich   fikrdan   tashqari   barchasi   nihoyat   darajada
noto’g’ridir. 
Charlz   Darvin   ham   o’zining   "Odamda   va   hayvonlarda   his-tuyg’ularning
ifodalanishi   to’g’risida"   degan   kitobida   yozgan   ediki,   fiziognomistik   "Har   bir
individning o’z shaxsiy qizi ishlariga   erishib,   faqat   yuzlaridagi   asosan   ma'lum
bir   muskullarni   qisqartirishi,   bu   muskullar   kuchliroq   rivojlangan   bo’lishi
mumkinligi   va   shuning   uchun   bu   liniyalar   va   ularning   odatdagi   qisqarishidan paydo   bo’ladigan   yuz   qisqarishi   ancha   chuqur   va   ko’zga   ko’rinarli   bo’lishi
mumkinligini jiddiy ravishda bilishi kerak. 
Darvinning   bu   g’oyalari   ko’pgina   psixologlarning   izlanishlari   uchun   asos   bo’ldi.
Ular   o’zlarining   fiziognomik   ta'limotlarini   yuz   ifodasining   tavsiflanishi   va
tushuntirilishi hamda uning yumshoq to’qimalari holati asosiga qurila boshladilar.
Mimikani   psixologik   jihatdan   tushuntirib   beradigan   o’ziga   xos   fiziognomik
ma'lumotlar tuzildi. 
Bundan tashqari ilmolamida juda ko’plab urinishlar bo’lgan. Ularda odamning turli
tabiiy,   tug’ma   xususiyatlariga   xarakterni   bog’lashga   urinishlar   bo’lgan.   Masalan,
fizionomika odam yuz qirralari va ularning bir-biriga nisbati orqali, xiromantiya —
qo’l barmoqlari va kaftdagi chiziqlar orqali, ko’z rangi va qarashlar, soch va uning
xususiyatlari   orqali   o’rganishga   xarakat   qilingan.   Juda   katta   shov   —   shuvga   ega
bo’lgan   Ch.Lombrozo,   E.Krechmer,   U.   Sheldonlarning   konstitusion   nazariyalari
shaxs xarakterini uning tashqi ko’rinishi, tana tuzilishi bilan bog’lab tushuntirishga
uringan.   Bu   nazariyalar   juda   qattiq   tanqidga   ham   uchragan,   lekin   keltirilgan
material,   korrelya-sion   tahlillar   ma’lum   jihatdan   individual   xususiyatlardagi
tug’ma, mavjud sifatlar bilan xarakterologik sifatlar o’rtasidagi bog’liqlik borligini
isbot qilolgani uchun ham bu nazariyalar shu vaqtgacha o’rganiladi.
Lekin  xarakter   va  uning  rivojlanishi,   namoyon  bo’lishi   uchun  umumiy  qonuniyat
shuki,   utashqi   muhit   ta’sirida,   turli   xil   munosabat
lar tizimida shakllanadi va sharoitlar o’zgarishi bilan o’zgaradi. Har bir kasb-hunar
o’zining   talablari   majmui—   professogrammasiga   egaki,   ushu   kasb   bilan
shug’ullanayot-ganlardan   o’ziga   xos   psixologik   qirralar   va   xossalar   bo’lishini
taqozo   etadi   (psixometriya).   Shuning   uchun   ham   vrachning,   o’qituvchining,
muxandisning, harbiylarning, artistlarning va boshqalarning professoional sifatlari
haqida   alohida   gapiriladi.   Anashu   kasb   sohiblari,   ularning   ish   mobaynida
ko’rsatadigan   individualligi   ichida   esa   xarakterologi   ko’ziga   xoslik   katta
ahamiyatga   ega   va   buni   nafaqat   shaxsning   o’zi,   balki   uni   o’rab   turgan   boshqalar
ham yaxshi bilishlari kerak.
Xarakter  xususiyatlari  o’zgaruvchan bo’lishiga  qaramay, har  bir  alohida shaxs  va
yaxlit   millat   o’ziga   xosligini   ifodalovchi   shunday   barqaror   sifatlar   bo’ladiki,
ularyillar,   xattoki,   asrlarga   ham   dosh   beradi.   Masalan,   bu   milliy   xarakterga
taalluqlidir.   O’zbeklar   xarakterida   asrlar   davomida   saqlanib   kelayotgan
samimiylik,   mehmon   navozlik,   ibo,   sharm-hayo,   takalluf,   kamtarlik,
mehnatsevarlik   kabi   qator   sifatlar   avloddan-avlodga   o’tib   kelmoqda.   Bu   sifatlar
xalq   ma’naviyatining   qadriyatlariga   aylanib   qolgan   va   o’zbekning   o’zligini
namoyon etuvchi barqaror xususiyatlardir.                 Adabiyotlar.
1. Oilaviy hayot etikasi va psixologiyasi. O.To’rayeva. Tosh-t. O’qit. - 1990.
2. Yusupov E., Ismoilov. Inson odobi bilan. -T., O’zb-n., 1983.
3. Mirtursunov.Z.F. O’zbek xalq pedagogikasi. -T., «Fan», 1973.
4. Oila   pedagogikasi.   A.Munavvarov.   Xalq   pedagogikasi   va   ma’naviy
qadriyatlar tarbiya manbai.  Tosh-t. O’qit. - 1992.
5. Talabalar   uchun   psixologiyasidan   topshiriqlar.     L.P.Xoxlova.   -T.,   O’qit.   -
1992.
6. Mirzakalon Ismoiliy. Odamiylik qissasi. -T., «O’zbek-n»., 1975.
7. Psixologiya v semye. I.Plotniyeks. Moskva.  «Pedagogika» 1991.
8. Oila tayanchi.Ilmiy maqolalar to’plami., Toshkent T.D.P.U. 1998.

Shaxsning individual xususiyatlari. REJA: 1.Individual -tipologik xususiyatlar klassifikasiyasi. 2.Qobiliyatlardagi tug’ma va orttirilgan sifatlar. 3.Qobiliyatlarning psixologik strukturasi va qiziqishlar diagnostikasi. 4.Temperament va faoliyatning individual xususiyatlari. 5.Xarakter va shaxs.

Individual-tipologik xususiyatlar klassifikasiyasi. Yuqorida ta’kidlaganimizdek, har bir shaxs o’ziga xos qaytarilmas dunyo. Dunyoda bir-biriga aynan o’xshash bo’lgan ikki kishini topish juda mushkul. Odam tashqi qiyofasi, bo’yi-basti bilan boshqa biror kimsaga o’xshashi mumkin, lekin fe’li, mijozi va shaxs sifatidagi xususiyatlari nuqtai nazaridan aynan bir xil insonlar bo’lmaydi. Hattoki, olimlar bitta tuxumda rivojlangan egizaklarda ham juda ko’p jihatdan aynan o’xshashlikni qayd qilishgan, shaxsiy sifatlaridagi korrelyasiyada esa ba’zi tafovutlar aniqlangan. Shaxs-qaytarilmas, u o’z sifatlari va borligi bilan noyobdir. Ana shu qaytarilmaslik va noyoblikning asosida uning indivi-dual psixologik xususiyatlari majmui yotadi. Shu o’rinda biz yuqorida ta’rif bergan shaxs tushunchasi bilan yonma-yon ishlatiladigan yana ikki tushunchaga izoh berish o’rinli deb hisoblaymiz. Bu — «individ» va «individuallik» tushunchalaridir. «Individ» tushunchasi umuman «odam» degan tushunchani to’ldirib, uning ijtimoiy va biologik mavjudot sifatida mavjudligini tasdiqlaydi va uni bir tomondan, boshqa odamlardan farqlovchi belgi va xususiyatlarini o’z ichiga oladi, ikkinchi tomondan, o’ziga va o’ziga o’xshashlarga xos bo’lgan umumiy va xarakterli xususiyatlarni qamrab oladi. Demak, individ — insonga aloqadorlik faktini tasdiqlovchi ilmiy kategoriyadir. «Individuallik» — yuqoridagi ikkala tushunchaga nisbatan torroq tushuncha bo’lib, u konkret odamni boshqa bir konkret odamdan farqlovchi barcha o’ziga xos xususiyatlar majmuini o’z ichiga oladi. Shu nuqtai nazardan shaxs tizimini tahlil qiladigan bo’lsak, shaxsning individualligiga uning qobiliyatlari, temperamenti, xarakteri, irodaviy sifatlari, emosiyalari, xulqiga xos motivasiya va ijtimoiy ustanovkalari kiradi. Aynan shu qayd etib o’tilgan kategoriyalar shaxsdagi individuallilikni ta’minlovchi kategoriyalardir. Uning ma’nosi shundaki, bo’yi, eni, yoshi, sochining rangi, ko’z qarashlari, barmoq xarakatlari va shunga o’xshash sifatlari bir xil bo’lgan insonlarni topish mumkin, lekin xarakteri, qobiliyatlari, temperamenti, faoliyat motivasiyasi va boshqalarga aloqador sifatlari majmui bir xil bo’lgan odamni topib bo’lmaydi. Ular — individualdir. Qobiliyatlar — shaxsdagi shunday individual, turg’un sifatlarki, ular odamning turli xil faoliyatdagi ko’rsatgichlari, yutuqlari va qiyinchiliklari sabablarini tushuntirib beradi. Temperament — insonning turli vaziyatlarda narsa, hodisa, xolatlar va insonlarning xatti-xarakatlariga nisbatan reaksiyasini tushuntirib beruvchi xususiyatlari majmuidir. Xarakter — shaxsning alohida insonlar va insonlar guruhi, o’z-o’ziga, vaziyatlar, narsalar va hodisalarga nisbatan munosabatlaridan orttiradigan sifatlarini o’z ichiga oladi.

Irodaviy sifatlar — har birimizning o’z oldimizga maqsad qo’yib, unga erishish yo’lidagi qiyinchiliklarni yengishimizni ta’minlovchi ma’lum sifatlarimiz majmuini o’z ichiga oladi. Emosiyalar va motivasiya esa atrofimizda sodir bo’layotgan hodisalar, bizni o’rab turgan odamlar va ularning xatti-harakatlarini ruhan qanday qabul qilib, ularga bildiradigan hissiy munosabatlarimizni bildiruvchi sifatlarimiz bo’lib, ular ayni vaziyatlardagi real xolatlarimizdan va ularning ongimizda aks etishidan kelib chiqadi. Demak, individual sifatlar bizning ongli hayotimizning ajralmas qismi, idrokimiz, xotiramiz va fikrlarimz yo’naltirilgan muhim predmet ekan. Chunki aynan ular bizning turli faoliyatlarni amalga oshirish va ishlarni bajarishdagi individual uslubimizga bevosita aloqador. Kimdir juda chaqqon, tez ish qiladi, lekin sifatsiz. Kimdir juda yaxshi qoyilmaqom ish qiladi, lekin juda sekin, kimdir ishga yuzaki qarab, nomiga uni bajarsa, boshqa bir odam unga butun vujudi va e’tiqodi bilan munosabatda bo’lib, tinimsiz izlanadi va jamiyat uchun manfaat qidiradi. Shuning uchun ham individuallikning faoliyat va muloqotdagi samarasini inobatga olib, eng muhim individual-psixologik xususiyatlarni alohida o’rganamiz. Shaxs iqtidori va qobiliyatlar diagnostikasi. Odamlarning o’quv, mehnat va ijodiy faoliyatidagi o’ziga xoslikni tushuntirish uchun psixologiya fani birinchi navbatda qobiliyatlar va iqtidor masalasiga murojaat qiladi. Chunki qobiliyatli odamdan avvalo jamiyat manfaatdor, qolaversa, o’sha insonning o’zi ham qilgan har bir harakatidan o’zi uchun naf ko’radi. Qobiliyatlar muammosi eng avvalo inson aqlu-zakovatining sifati, undagi malaka, ko’nikma va bilimlarning borligi masalasi bilan bog’liq. Ayniqsa, biror kasbning egasi bo’lish istagidagi har bir yoshning aqli va intellektual salohiyati uning malakali mutaxassis bo’lib yetishishini kafolatlagani uchun ham psixologiyada ko’proq qobiliyat tushunchasi aql zakovat tushunchasi bilan bog’lab o’rganiladi. har bir normal odam o’zining aqlli bo’lishini xohlaydi, «Men aqlliman» demasa- da, qilgan barcha ishlari, gapirgan gapi, yuritgan mulohazasi bilan aynan shu sifat bilan odamlar uni maqtashlarini xohlaydi. «Aqlsiz, nodon» degan sifat esa har qanday odamni, xattoki, yosh bolani ham hafa qiladi. Yana shu narsa xarakterliki, ayniqsa, bizning sharq xalqlarida biror kimsaga nisbatan «o’ta aqlli» yoki «o’ta nodon» iboralari ham ishlatilmaydi, biz bu xususiyatlarni o’rtacha tasniflar doirasida ishlatamiz: «Falonchining o’g’li anchagina aqlli bo’libdi, narigining farzandi esa biroz nodon bo’lib, ota-onasini kuydirayotgan emish» degan iboralar aslida «aqllilik» kategoriyasi insonning yuragiga yaqin eng nozik sifatlariga aloqadorligini bildiradi. Ilm-fandagi an’analar shundayki, aql va idrok masalasi, odamning intellektiga bog’liq sifatlar juda ko’plab tadqiqotlar obyekti bo’lgan. Olimlar qobiliyatlarning

rivojlanish mexanizmlari, ularning psixologik tarkibi va tizimini aniqlashga, ishonchli metodikalar yaratib, har bir kishining aqli sifatiga aloqador bo’lgan ko’rsatgichni o’lchashga uringanlar. Ko’pchilik olimlar odam intellektida uning verbal (ya’ni so’zlarda ifodalanadigan), miqdoriy (sonlarda ifodalanadigan), fazoviy ko’rsatgichlarni aniqlab, ularga yana mantiq, xotira va hayol jarayonlari bilan bog’liq jihatlarni ham qo’shganlar. Ch. Spirmen faktorial analiz metodi yordamida yuqorida sanab o’tilgan ko’rsatgichlar o’rtasida bog’liqlik borligini isbot qilib, aqlning haqiqatan ham murakkab tuzilmaga ega bo’lgan psixik xususiyat ekanligini ko’rsatdi. Boshqa bir olim Dj. Gilford esa aqlni bir qator aqliy operasiyalar (analiz, sintez, taqqoslash, mavhumlashtirish, umumlashtirish, sistemaga solish, klassifikasiya qilish) natijasida namoyon bo’ladigan xususiyat sifatida o’rganishni taklif etgan. Bu olimlar aql so’zidan ko’ra intellekt so’zini ko’proq ishlatib, bu so’zning o’ziga xos talqini borligiga e’tiborni qaratganlar. Chunki ularning fikricha, intellektual potensialga ega bo’lgan shaxsnigina qobiliyatli, deb atash mumkin. Intellektual potensial esa bir tomondan hayotdagi barcha jarayonlarga, boshqa tomondan — shaxsga bevosita aloqador tushuncha sifatida qaralgan va uning ahamiyati shundaki, u borliqni va bo’ladigan xodisalarni oldindan bashorat qilishga imkon beradi. Shu o’rinda «intellekt» so’zining lug’aviy ma’nosini tushunib olaylik. Intellekt — lotincha so’z — intellectus — tushunish, bilish va intellectum — aql so’zlari negizidan paydo bo’lgan tushuncha bo’lib, u aql-idrokning shunday bo’lagiki, uni o’lchab, o’zgartirib, rivojlantirib bo’ladi. Bu — intellekt va u bilan bog’liq qobiliyatlar ijtimoiy xarakterga ega ekanligidan darak beradi. Darhaqiqat, qobiliyatlar va intellektga bevosita tashqi muhit, undagi insoniy munosabatlar, yashash davri ta’sir ko’rsatadi. Buni biz bugungi kunimiz misolida ham ko’rib, his qilib turibmiz. Yangi avlod vakillari — kelajagini XXI asr bilan bog’lagan o’g’il- qizlarning intellekt darajasi ularning ota-bobolarinikidan ancha yuqori. Hozirgi bolalar kompyuter texnikasidan tortib, texnikaning barcha turlari juda tez o’zlashtirib olmoqda, jahon tillaridan bir nechtasini bilish ko’pchilik uchun muammo bo’lmay qoldi, minglab topshiriqlardan iborat testlarni ham yoshlar o’zlashtirishda qiynalmayaptilar. Qolaversa, oila muhitining aql o’sishiga ta’sirini hamma bilsa kerak. Agar bola oilada ilk yoshligidan ma’rifiy muhitda tarbiyalansa, uning dunyoqarashi keng, xohlagan soha predmetlaridan beriladigan materiallarni juda tez va qiyinchiliksiz o’zlashtira oladi. hattoki, bunday bolaga oliy o’quv yurtida beriladigan ayrim predmetlar mazmuni ham o’ta tushunarli, ular yanada murakkabroq masalalarni yechishni xohlaydi. Qobiliyatlardagi tug’ma va orttirilgan sifatlar.Ba’zan o’ta iqtidorli va qobiliyatli bola haqida gap ketsa, undagi bu sifat tug’ma ekanligiga ishora qilishadi. Talantli, genial olim, san’atkor yoki mutaxassis haqida gap ketsa ham xuddi shunday. Umuman qobiliyatlarning tug’ma yoki orttirilgan ekanligi masalasi ham olimlar diqqat markazida bo’lgan muammolardan. Psixologiyada tug’malik alomatlari bor

individual sifatlar layoqatlar deb yuritildi va uning ikki xili farqlanadi: tabiiy layoqat va ijtimoiy layoqat. Birinchisi odamdagi tug’ma xususiyatlardan — oliy nerv tizimi faoliyatining xususiyatlari, miyaning yarim sharlarining qanday ishlashi, qo’l-oyoqlarning biologik va fizilogik sifatlari, bilish jarayonlarini ta’minlovchi sezgi organlari — ko’z, quloq, burun, teri kabilarning xususiyatlaridan kelib chiqsa (bular nasliy ota-onadan genetik tarzda o’tadi), ijtimoiy layoqat — bola tug’ilishi bilan uni o’ragan muhit, muloqot uslublari, so’zlashish madaniyati, qobiliyatni rivojlantirish uchun zarur shart-sharoitlar (ular ota-ona tomonidan yaratiladi) dir. Layoqatlilik belgisi — bu o’sha individga aloqador bo’lib, u bu ikkala layoqat muhitini tayyoricha qabul qiladi. Qobiliyatsizlik va intellektning pastligi sabablaridan ham biri shuki, ana shu ikki xil layoqat o’rtasida tafovut bo’lishi mumkin. Masalan, genial rassom oilasida bola tug’ildi deylik. Unda rassomchilik uchun tug’ma, genetik belgilar otasi tomonidan berilgan deylik. Lekin bolaning onasi farzandining ham rassom bo’lishini xohlamasligi, o’ziga o’xshash qo’shiqchi bo’lishini xohlashi mumkin. Ayol bolani yoshlikdan faqat musiqa muhitida tarbiyalaydi. Tabiiy layoqatning rivoji uchun ijtimoiy layoqat muhiti yo’q, ijtimoiy layoqat o’sishi uchun esa tabiiy, tug’ma layoqat yo’q bo’lgani sababli, bolada hyech qanday talant namoyon bo’lmasligi, u oddiygina musiqachi yoki qo’shiqchi bo’lish bilan cheklanishi mumkin. Intellekt testlari va qobiliyatdagi tug’ma va orttirilgan belgilarni o’rganishning psixologik ahamiyati aynan shunda. Ilk yoshlikdan bolaning o’zidagi mavjud imkoniyatlarni rivojlantirish shart-sharoitini yaratish ishini to’g’ri yo’lga qo’yish kerak. Orttirilgan sifati shuki, bola toki bilim, malaka va ko’nikmalarni o’stirish borasida harakat qilmasa, eng kuchli tug’ma layoqat ham layoqatligicha qolib, u iqtidorga aylanmaydi. Eng talantli, mashhur shaxslarning eng buyuk ishlari, erishilgan ulkan muvaffaqiyatlarining tagida ham qisman layoqat va asosan tinimsiz mehnat, intilish, ijodkorlik va bilimga chanqoqlik yotgan. Shuni ham unutmaslik kerakki, qobiliyatsiz odam bo’lmaydi. Agar shaxs adashib, o’zidagi haqiqiy iqtidor yoki layoqatni bilmay, kasb tanlagan bo’lsa, tabiiy, u atrofdagilarga layoqatsiz, qobiliyatsiz ko’rinadi. Lekin aslida nimaga uning qobiliyati borligini o’z vaqtida to’g’ri aniqlay olishmagani sabab u bir umr shu toifaga kirib qoladi. Shuning uchun ham har bir ongli inson o’zidagi qobiliyat va zehnni ilk yoshlikdan bilib, o’sha o’zi yaxshi ko’rgan, «yuragi chopgan» ish bilan shug’ullansa, va undan qoniqish olib, qobiliyatini o’stirishga imkoniyat topib, yutuqlarga erishsa, biz uni iqtidorli deymiz. Iqtidor-insonning o’z xatti-harakatlari, bilimlari, imkoniyatlari, malakalariga nisbatan subyektiv munosabatidir. Iqtidorli odam genial yoki talantli bo’lmasligi mumkin, lekin u har qanday ishda mardlik, chidamlilik, o’z-o’zini boshqara olish, tashabbuskorlik kabi fazilatlarga ega bo’lib, o’zlari shug’ullanayotgan ishni bajonidil, sitqidildan bajaradi. Ular ana shunday harakatlari bilan ba’zi o’ta iste’dodli, lekin kamxarakat kishilardan ko’ra jamiyatga