logo

Buyuk ipak yo’li. Temuriylar davrida qurilgan me’moriy yodgorliklar

Yuklangan vaqt:

15.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

641.8251953125 KB
M AV Z U : B U Y U K   I PA K   YO ’ L I .
T E M U R I Y L A R   DAV R I DA   Q U R I LG A N  
M E ’ M O R I Y   YO D G O R L I K L A R .                               RE JA:
  1) Buyuk ipak yo’li tarixi.
  2)Temuriylar davrida qurilgan me’moriy yodgorliklar.
  3)Tarixiy yodgorliklar kelajak ustini.
  4)Shamsiddin Kulol, Jahongir Mirzo, Gumbazi Saidon
  5)Xulosa Buyuk Ipak yo liʻ  qadimda	 sharq	 bilan	 g arbni	 bo g lab	 turgan	 savdo	 yo lidir.	ʻ ʻ ʻ ʻ
Dengiz,	
 okean	 yo llari	 ochilmasdan	 oldin	 bu	 yo llar	 muhim	 ahamiyat	 kasb	 etgan.	ʻ ʻ
Buyuk	
 Ipak	 yo li —	 insoniyat	 rivojlanishi	 tarixining,	 uning	 birlashuvga	 hamda	 madaniy	 	ʻ
qadriyatlari	
 bilan	 almashishga,	 hayotiy	 fazo-yu	 mahsulotlarni	 sotish	 uchun	 bozorlarga	 
erishishga	
 intilishining	 o ziga	 xos	 bo lgan	 hodisasidir.	 Sharqda	 aytiladigan	 naqlga	 qaraganda:	 	ʻ ʻ
„O tirgan —	
 bo yra,	 yurgan —	 daryo“.	 Harakatlanish —	 bu	 hayotdir,	 sayohat	 qilish,	 	ʻ ʻ
jahongashtalik	
 doimo	 taraqqiyotning	 harakatlantiruvchi	 kuchi	 bo lgan	 edi.	 Insoniyat	 tarixida	 eng	 	ʻ
ulkan	
 bo lgan	 ushbu	 qit alararo	 savdo	 yo li	 Yevropa	 va	 Osiyoni	 bir-biriga	 bog lab,	 o tmishda	 	ʻ ʼ ʻ ʻ ʻ
antik	
 Rim	 davlatidan	 to	 Yaponiyaning	 qadimgi	 poytaxti	 Nara	 shahrigacha	 cho zilgan	 edi.	 Albatta,	 	ʻ
sharq	
 va	 G arb	 o rtasidagi	 savdo	 o tmish	 qa riga	 cho kkan	 qadim-qadim	 zamonlardan	 beri	 olib	 	ʻ ʻ ʻ ʼ ʻ
borilar	
 edi,	 lekin	 bu	 kelgusida	 bunyod	 etilgan	 Buyuk	 yo lning	 aloxidagi	 qismlari	 edi.	 Savdo	 	ʻ
aloqalari	
 hosil	 bo lishiga	 Markaziy	 Osiyo	 tog larida	 yarim	 qimmatbaho	 toshlar —	 Sharqda	 	ʻ ʻ
nihoyatda	
 qadrlangan	 lazurit,	 nefrit,	 aqiq,	 feruzalar	 qazib	 chiqariladigan	 konlarni	 topib,	 qazib	 
olish	
 ko p	 jihatdan	 ko maklashgan.	 Masalan,	 Markaziy	 Osiyodan	 Eronga,	 Mesopotamiyaga	 va	 	ʻ ʻ
hatto	
 Misrga	 lazurit	 toshi	 yetkazib	 beriladigan	 „lazurit	 yo li“	 mavjud	 edi.	 U	 bilan	 bir	 paytda	 „nefrit	 	ʻ
yo li“	
 ham	 tarkib	 topgan,	 bu	 yo l	 Xotan	 va	 Yorkent	 tumanlarini	 Shimoliy	 Xitoy	 mintaqalari	 bilan	 	ʻ ʻ
bog lar	
 edi.	 Bundan	 tashqari,	 Old	 Osiyo	 mamlakatlariga	 So g diyona	 va	 Baqtriya	 davlatlaridan	 	ʻ ʻ ʻ
aqiq
 toshlari	 olib	 ketilar	 edi,	 Xorazmdan	 esa	 feruza	 keltirilgan.	 Bu	 yo nalishlarning	 barchasi	 oxir-	ʻ
oqibat	
 Buyuk	 Ipak	 yo liga	 kirib	 mujassamlashgan.	 Markaziy	 Osiyodan	 G arbga	 va	 Janubga	 	ʻ ʻ
o tkazilgan	
 karvon	 yo llarini	 hamda	 Xitoydan	 Sharqiy	 Turkistonga	 olib	 boradigan	 yo llarni	 o zaro	 	ʻ ʻ ʻ ʻ
bog lab	
 bergan	 buyuk	 yo lning	 haqiqiy	 boshlanishini	 tarixchilar	 eramizdan	 avvalgi	 ikkinchi	 	ʻ ʻ
asrning	
 o rtalarida,	 deb	 hisoblaydilar,	 o sha	 davrda	 xitoyliklar	 uchun	 ilk	 bora	 G arb	 o lkalari —	 	ʻ ʻ ʻ ʻ
Markaziy
 Osiyo	 davlatlari	 kashf	 etilgan	 edi. Shuni aytib	 o tish	 lozimki,	 bu	 yo l	 hech	 qachon	 yagona	 bir	 yo l	 bo lmasdan,	 balki	 azim	 bir	 	ʻ ʻ ʻ ʻ
daraxtning	
 sadasiga	 o xshash	 tarzda	 shoxlanib	 ketgan	 turli-tuman	 yo nalishlarni	 o z	 ichiga	 	ʻ ʻ ʻ
olgan	
 edi.	 Masalan,	 Osiyoni	 sharqdan	 g arbga	 qarab	 kesib	 o tuvchi	 asosiy	 yo llardan	 biri	 	ʻ ʻ ʻ
qadimiy	
 Xitoyning	 poytaxti	 Chanan	 shahrida	 boshlanib,	 uning	 shimoli-g arbiy	 	ʻ
chegaralarigacha	
 Gobi	 sahrosining	 cheti	 bo ylab	 ketgan,	 keyin	 sharqiy	 Turkiston	 orqali	 	ʻ
o tgan.	
 Tyan-Shan	 tizmasi	 dovonidan	 oshib	 o tgan	 karvonlarinng	 bir	 qismi	 Farg ona	 vodiysi	 	ʻ ʻ ʻ
va
 Toshkent	 vohasi	 orqali	 So g diyonaning	 poytaxti	 Samarqandga,	 Buxoroga,	 Xorazmga	 olib	 	ʻ ʻ
borgan,	
 keyin	 esa	 Kaspiy	 dengizi	 qirg oqlariga	 yetib	 kelar	 edi.	 Karvonlarni	 gbir	 qismi	 	ʻ
Samarqanddan	
 chiqib,	 Baqtriyaga	 borar	 va	 Qashqadaryo	 vodiysi	 dan	 o tib	 Termiz	 shahriga	 	ʻ
kelar	
 edi,	 u	 yerdan	 Amudaryodan	 kechib	 o tib,	 Janubga,	 Baqtralar	 va	 Hindistonga	 qarab	 ketar	 	ʻ
edi.	
 Yo lning	 yana	 bir	 yo nalishi	 Tarim	 shahridan	 chiqib,	 Takla-Makon	 sahrosini	 janub	 	ʻ ʻ
tarafidan	
 aylanib	 o tib,	 Xotan	 va	 Yorkent	 shaharlari	 orqali	 Baqtraga	 (shimoliy	 Afg oniston)	 va	 	ʻ ʻ
Marvga	
 kelar	 edi,	 bu	 yerdan	 karvonlar	 Eron,	 Suriya	 davlatlari	 orqali	 o tib,	 O rta	 Yer	 dengizi	 	ʻ ʻ
bo yiga	
 yetib	 kelar	 edi,	 mahsulotlarning	 bir	 qismi	 dengiz	 yo li	 bilan	 Rim	 va	 Yunonistonga	 kelib	 	ʻ ʻ
tushar	
 edi.	 Nomidan	 ham	 ma lum	 bo lishicha,	 karvon	 yo llaridagi	 savdoning	 asosiy	 buyumi	 	ʼ ʻ ʻ
butun	
 jahonda	 juda	 qimmatbaho	 bo lgan	 ipak	 mahsulotlari	 edi.	 Masalan,	 o rta	 asrlarning	 	ʻ ʻ
dastlabki	
 davrida	 ipak	 eng	 qadrli	 hisob-kitob	 birligi	 bo lib,	 hatto	 tillani	 muomaladan	 siqib	 	ʻ
chiqaradigan	
 darajagacha	 chiqar	 edi.	 Masalan,	 So g diyonada	 bir	 otning	 narxi	 o nta	 ipak	 	ʻ ʻ ʻ
kiyimliklariga	
 tenglashtirilgan.	 Ipak	 bilan	 bajarilgan	 ishlar	 evaziga,	 navkarlarni	 yollash	 uchun	 
to lov	
 qilinar,	 ipak	 bilan	 hatto	 sodir	 etilgan	 jinoyat	 evaziga	 xun	 to lash	 mumkin	 edi.	ʻ ʻ  15-asrda Samarqand v a Hirot da me’morchi lik ,  naqqoshl ik , t asv i riy  san’at  v a adabi y ot  
ni hoy at  darajada t araqqiy  et adi. Bu ik k i  poy t axt  shaharl ari da k o’plab hashamat li 
jamoat  binolari qad k o’t aradi . Temuriy  huk mdorlar orasi da ay ni qsa, Ulug’bek  bobosi 
Temur k abi mamlak at da qurilish ishlariga k at t a ahami y at  beradi. U huk mdorl ik  
qilgan dav rda bir qancha masj id, madrasa, honaqoh, hammom, sardoba v a 
k arv onsaroy lar quriladi . Mozorot  v a ziy orat gohlar obod et iladi. A v v alo u Temur 
dav ri da qurib bit k azilmagan t alay gina binolarni  i t momiga y et k azadi. Go’ri A mirning 
k irish pesht oqi, SHohizi nda ansamblidagi ba’zi maqbaralar, SHahri sabzdagi 
Qo’k gumbaz masji di, Yassidagi A hmad Yassav iy  qabri  ust iga qurilgan binolar shular 
jumlasidandir.
Ulug’bek , ay niqsa Samarqandni obod qili shga alohida e’t i bor beradi. Uning dav rida 
Samarqand shahri ning Regist on. may doni shak l landi. U qay t adan rejalasht irili b, 
may donga Ulug’bek  madrasasidan t ashqari pesht oqli v a ulk an gumbazli xonaqoh, 
k arv onsaroy, o’y mak or y og’ochlardan ishlangan masjidi Muqat t a’ bino qil indi. Ik k i 
y uz o’n gumbazli  Ko’k aldosh j ome masjidi qad k o’t ardi. Bu oliy  imorat l ardan faqat  
Ulug’bek  madrasasigina bizning dav ri mizgacha saql angan. Madrasa me’morlik  
jihat idan musulmon SHarqida shu t urdagi binolarning k lassi k  namunasi hisoblanadi . 
U ik k i qav at li, huj ralarining old t ov donl ari  t o’rt  qirrali ay v on burchak larida 
darsxonalar, g’arbiy  t omonida esa masjid joy lashgan. Imorat  pesht oqi  sharq 
t omonga, Regist on may doniga qaragan. Madrasa pesht oqi , t o’rt  burchagi dagi 
minoralari v a dev orlari naqshink or parchin v a k oshinlar bilan qopl angan, beqiy os 
me’moriy  k o’rinishga ega. Ulug’bek davrida yana bir yirik me’moriy majmua-SHohizinda ansambli kompozitsiyasi jihatidan to’la 
qurib bitkazildi. Uning markaziy qismdagi naqshinokr obidalar orasida ayniqsa, Qozizoda Rumiy 
maqbarasi me’moriy jihatdan eng ajoyibi hisoblanadi. U peshtoqli, ulkan gumbazli ziyoratxonadan 
iborat bo’lib, koshinkor va beqiyos jilvali rango-rang parchinlar bilan naqshlangan.
Ulug’bek tomonidan qurdirilgan me’moriy binolar ichida tapxi, matematik yechimlari, naqsh va 
bezaklari jihatidan eng nodir inshootlardan hisoblangan Samarqand rasadxonasi alohida o’ringa ega. 
CHunki u SHarqning ko’p asrli ilmu ma’rifat va madaniyati tarixida shuhrat topgan rasadxonalar orasida 
Movarounnahrda qad ko’targan yakkayu yagonadir. SHarq mamlakatlarida ilmu ma’rifatni, xususan 
astronomiya va matematika fanlarining rivoji yo’lida rasadxonaning qo’shgan hissasi nihoyatda 
buyukdir.
Jamoat binolari qurilishi me’morchiligida Registon maydonida bino qilingan Mirzoyi hammomi va 
karvonsaroyi, «Bog’i maydon»da qad ko’targan «CHilsutun» («Qirk ustun») va «CHinnixona» saroylari, 
ayniqsa diqqatga sazovor. Tillakori madrasasi o’rnida bo’lgan Mirzoyi karvonsaroyida ko’pincha xorijiy 
mamlakatlardan kelgan savdogarlar qo’nishgan. Boburning ta’riflashicha, «CHilsutun» va «CHinnixona» 
saroylari nihoyatda muhtasham va ko’rkam bo’lgan. «CHilsutun» toshlardan farsh qilingan baland 
tagkursi ustiga ikki qavatli qilib qurilgan, uning burchaklarida ichki aylanma zinapoyali minoralari 
bo’lgan. Zinapoyalar orqali saroyning yuqori qavatiga chiqilgan. Ikkinchi qavatning markazida chordara 
uslubida qurilgan xonaning to’rt tarafi o’ymakor tosh ustunli ayvon bo’lgan. CHordara uslubida bino 
qilingan CHinnixona saroyining devorlari, xususan ularning izora (panel ь)  qismlari xitoydan keltirilgan 
rangdor va naqshli chinnilar bilan qoplangan, shu sababli bu oliy imorat shu nom bilan shuhrat topgan. 
15-asrning ikkinchi yarmida Movarounnahr va uning poytaxti Samarqandda hashamatli binolar qurish 
birmuncha cheklandi. Bu davrda ikki qavatli Xo’ja Ahror madrasasi (1456), Ishratxona (1464) va Oqsaroy 
(1470-yillar) maqbaralari kabi imoratlar qad ko’tardi.  Tarixiy va	 madaniy	 yodgorliklar	 muhofazasi -	 insoniyat	 madaniy	 
merosini	
 saklash	 va	 muhofaza	 qilish	 yo lidagi	 xalqaro,	 davlat	 va	 	ʻ
jamoatchilik	
 tadbirlari	 tizimi.	 Tarixiy	 yodgorliklar,	 me moriy	 obidalar,	 	ʼ
adabiyot,	
 tasviriy	 va	 amaliy	 san at	 asarlari,	 arxeologik	 topilmalar,	 	ʼ
milliy	
 va	 xalqaro	 ahamiyatga	 ega	 bo lgan	 majmualar,	 muhim	 i.t.lar	 	ʻ
muxrfaza	
 etiladi.	 T.	 va	 m.yo.m.,	 asosan,	 Uyg onish	 davridan	 	ʻ
boshlangan.	
 Buyuk	 fransuz	 inqilobi	 davrida	 shaxs	 i y	 kolleksiyalar	 
natsionalizatsiya	
 qilingan	 (Luvr	 muzeyinm	 tashkil	 etish	 to g risidagi	 	ʻ ʻ
dekret,	
 1793).	 19—20-asrboshlarida	 ko pgina	 Yevropa	 davlatlarida	 	ʻ
tarixiy	
 va	 madaniy	 yodgorliklar	 davlat	 muhofazasiga	 olingan.	 Ikkinchi	 
jahon	
 urushidan	 so ng	 YUNESKO	 tashabbusi	 bilan	 1954-yilda	 (Gaaga	 	ʻ
konferensiyasi)	
 Xalqaro	 konvensiya	 va	 "Qurolli	 konfliktlar	 ro y	 	ʻ
berganda	
 madaniyat	 boyliklarini	 himoya	 qilish	 to g risida"	 bayonnoma	 	ʻ ʻ
imzolangan.T.	
 va	 m.yo.m.	 bilan	 Xalkaro	 muzeylar	 kengashi	 (1946),	 
Madaniyat	
 boyliklarini	 muhofaza	 etish	 va	 restavratsiya	 qilish	 xalqaro	 
tadqiqot	
 markazi	 (1959),	 Yodgorliklar	 va	 diqqatga	 sazovor	 joylarni	 
muhofaza	
 etish	 bo yicha	 xalqaro	 kengash	 (1965)	 shug ullanadi.	ʻ ʻ O zbekistonda yodgorliklarni muhofaza etish, asosan, 20-asrning ʻ
20y.laridan boshlangan. 1920-yil Maorif xalq komissarligi qoshida 
muzeylar, san at asarlari va qad. yodgorliklarni muhofaza qilish 	
ʼ
Turkiston qo mitasi — Turkkomstaris tuzilgan, keyinchalik 	
ʻ
Sredazkomstaris bu ish bilan shug ullangan. Hozir O zbekiston 	
ʻ ʻ
Respublikasi Madaniyat ishlari vazirligi huzuridagi Madaniy meros 
ob yektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish ilmiyishlab 	
ʼ
chiqarish. Bosh boshqarmasi shug ullanmoqda. Respublika 	
ʻ
hududida va chet mamlakatlarda saqlanayotgan noyob 
qo lyozmalar, madaniy, tarixiy yodgorliklar, hunarmandchilik, xalq 	
ʻ
og zaki ijodi namunalari, san at va badiiy asarlar, teatrmusiqa, qad. 
ʻ ʼ
davlatchilik tarixiga oid hujjatlar, qad. cholg u asboblarini yig ish, 	
ʻ ʻ
saklash va boshqa bilan shug ullanish maqsadida "Oltin meros" 	
ʻ
xalqaro xayriya jamg armasi tuzilgan (1999-yil 12 oktabr).	
ʻ                               XULOSA
  Ushbu mavzu “Buyuk ipak yo’li hamda Temuriylar davrida qurilgan 
me’moriy yodgorliklar “ va Shamsiddin Kulol,Jahongir Mirzo,Gumbazi
  Saidon kabi tarixiy mavzular yuzasidan tayyorlangan ushbu slaytlar
  yordamida mavzu yoritildi va talabalarga tushintirildi.Mavzu yuzasidan 
  berilgan savollarga javob berildi.Samarqand nafaqat Samarqand balki 
butun To’ron zamini  haqida ko’plab yangi ma’lumotlar o’rganildi

M AV Z U : B U Y U K I PA K YO ’ L I . T E M U R I Y L A R DAV R I DA Q U R I LG A N M E ’ M O R I Y YO D G O R L I K L A R .

RE JA: 1) Buyuk ipak yo’li tarixi. 2)Temuriylar davrida qurilgan me’moriy yodgorliklar. 3)Tarixiy yodgorliklar kelajak ustini. 4)Shamsiddin Kulol, Jahongir Mirzo, Gumbazi Saidon 5)Xulosa

Buyuk Ipak yo liʻ  qadimda  sharq  bilan  g arbni  bo g lab  turgan  savdo  yo lidir. ʻ ʻ ʻ ʻ Dengiz,  okean  yo llari  ochilmasdan  oldin  bu  yo llar  muhim  ahamiyat  kasb  etgan. ʻ ʻ Buyuk  Ipak  yo li —  insoniyat  rivojlanishi  tarixining,  uning  birlashuvga  hamda  madaniy   ʻ qadriyatlari  bilan  almashishga,  hayotiy  fazo-yu  mahsulotlarni  sotish  uchun  bozorlarga   erishishga  intilishining  o ziga  xos  bo lgan  hodisasidir.  Sharqda  aytiladigan  naqlga  qaraganda:   ʻ ʻ „O tirgan —  bo yra,  yurgan —  daryo“.  Harakatlanish —  bu  hayotdir,  sayohat  qilish,   ʻ ʻ jahongashtalik  doimo  taraqqiyotning  harakatlantiruvchi  kuchi  bo lgan  edi.  Insoniyat  tarixida  eng   ʻ ulkan  bo lgan  ushbu  qit alararo  savdo  yo li  Yevropa  va  Osiyoni  bir-biriga  bog lab,  o tmishda   ʻ ʼ ʻ ʻ ʻ antik  Rim  davlatidan  to  Yaponiyaning  qadimgi  poytaxti  Nara  shahrigacha  cho zilgan  edi.  Albatta,   ʻ sharq  va  G arb  o rtasidagi  savdo  o tmish  qa riga  cho kkan  qadim-qadim  zamonlardan  beri  olib   ʻ ʻ ʻ ʼ ʻ borilar  edi,  lekin  bu  kelgusida  bunyod  etilgan  Buyuk  yo lning  aloxidagi  qismlari  edi.  Savdo   ʻ aloqalari  hosil  bo lishiga  Markaziy  Osiyo  tog larida  yarim  qimmatbaho  toshlar —  Sharqda   ʻ ʻ nihoyatda  qadrlangan  lazurit,  nefrit,  aqiq,  feruzalar  qazib  chiqariladigan  konlarni  topib,  qazib   olish  ko p  jihatdan  ko maklashgan.  Masalan,  Markaziy  Osiyodan  Eronga,  Mesopotamiyaga  va   ʻ ʻ hatto  Misrga  lazurit  toshi  yetkazib  beriladigan  „lazurit  yo li“  mavjud  edi.  U  bilan  bir  paytda  „nefrit   ʻ yo li“  ham  tarkib  topgan,  bu  yo l  Xotan  va  Yorkent  tumanlarini  Shimoliy  Xitoy  mintaqalari  bilan   ʻ ʻ bog lar  edi.  Bundan  tashqari,  Old  Osiyo  mamlakatlariga  So g diyona  va  Baqtriya  davlatlaridan   ʻ ʻ ʻ aqiq  toshlari  olib  ketilar  edi,  Xorazmdan  esa  feruza  keltirilgan.  Bu  yo nalishlarning  barchasi  oxir- ʻ oqibat  Buyuk  Ipak  yo liga  kirib  mujassamlashgan.  Markaziy  Osiyodan  G arbga  va  Janubga   ʻ ʻ o tkazilgan  karvon  yo llarini  hamda  Xitoydan  Sharqiy  Turkistonga  olib  boradigan  yo llarni  o zaro   ʻ ʻ ʻ ʻ bog lab  bergan  buyuk  yo lning  haqiqiy  boshlanishini  tarixchilar  eramizdan  avvalgi  ikkinchi   ʻ ʻ asrning  o rtalarida,  deb  hisoblaydilar,  o sha  davrda  xitoyliklar  uchun  ilk  bora  G arb  o lkalari —   ʻ ʻ ʻ ʻ Markaziy  Osiyo  davlatlari  kashf  etilgan  edi.

Shuni aytib  o tish  lozimki,  bu  yo l  hech  qachon  yagona  bir  yo l  bo lmasdan,  balki  azim  bir   ʻ ʻ ʻ ʻ daraxtning  sadasiga  o xshash  tarzda  shoxlanib  ketgan  turli-tuman  yo nalishlarni  o z  ichiga   ʻ ʻ ʻ olgan  edi.  Masalan,  Osiyoni  sharqdan  g arbga  qarab  kesib  o tuvchi  asosiy  yo llardan  biri   ʻ ʻ ʻ qadimiy  Xitoyning  poytaxti  Chanan  shahrida  boshlanib,  uning  shimoli-g arbiy   ʻ chegaralarigacha  Gobi  sahrosining  cheti  bo ylab  ketgan,  keyin  sharqiy  Turkiston  orqali   ʻ o tgan.  Tyan-Shan  tizmasi  dovonidan  oshib  o tgan  karvonlarinng  bir  qismi  Farg ona  vodiysi   ʻ ʻ ʻ va  Toshkent  vohasi  orqali  So g diyonaning  poytaxti  Samarqandga,  Buxoroga,  Xorazmga  olib   ʻ ʻ borgan,  keyin  esa  Kaspiy  dengizi  qirg oqlariga  yetib  kelar  edi.  Karvonlarni  gbir  qismi   ʻ Samarqanddan  chiqib,  Baqtriyaga  borar  va  Qashqadaryo  vodiysi  dan  o tib  Termiz  shahriga   ʻ kelar  edi,  u  yerdan  Amudaryodan  kechib  o tib,  Janubga,  Baqtralar  va  Hindistonga  qarab  ketar   ʻ edi.  Yo lning  yana  bir  yo nalishi  Tarim  shahridan  chiqib,  Takla-Makon  sahrosini  janub   ʻ ʻ tarafidan  aylanib  o tib,  Xotan  va  Yorkent  shaharlari  orqali  Baqtraga  (shimoliy  Afg oniston)  va   ʻ ʻ Marvga  kelar  edi,  bu  yerdan  karvonlar  Eron,  Suriya  davlatlari  orqali  o tib,  O rta  Yer  dengizi   ʻ ʻ bo yiga  yetib  kelar  edi,  mahsulotlarning  bir  qismi  dengiz  yo li  bilan  Rim  va  Yunonistonga  kelib   ʻ ʻ tushar  edi.  Nomidan  ham  ma lum  bo lishicha,  karvon  yo llaridagi  savdoning  asosiy  buyumi   ʼ ʻ ʻ butun  jahonda  juda  qimmatbaho  bo lgan  ipak  mahsulotlari  edi.  Masalan,  o rta  asrlarning   ʻ ʻ dastlabki  davrida  ipak  eng  qadrli  hisob-kitob  birligi  bo lib,  hatto  tillani  muomaladan  siqib   ʻ chiqaradigan  darajagacha  chiqar  edi.  Masalan,  So g diyonada  bir  otning  narxi  o nta  ipak   ʻ ʻ ʻ kiyimliklariga  tenglashtirilgan.  Ipak  bilan  bajarilgan  ishlar  evaziga,  navkarlarni  yollash  uchun   to lov  qilinar,  ipak  bilan  hatto  sodir  etilgan  jinoyat  evaziga  xun  to lash  mumkin  edi. ʻ ʻ