logo

Gʻarbiy Rim imperiyasining qulashi

Yuklangan vaqt:

23.11.2024

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

3147.4775390625 KB
Gʻarbiy Rim 
imperiyasining 
qulashi. Майда деҳқонларни эксплуатация қилишнинг 
кучайиши. 
Заминдор зодагонлар доминат даврида ўз 
мавқеларини мустл 
камлаб олиб қишлоқлардаги эркин ва қарам 
аҳолининг турлм 
туркумларини эксплуатация қилишни 
кучайтирганлар. КатТ! 
мулкларда қуллар ёрдамчи роль ўйнаган. 
Кўпинча улар уйда-
ги зеб-зийнатлар сингари хўжайиннинг 
бойлигини кўрсатувчн 
нарса бўлиб хизмат қилганлар. Эксплуатация 
қилинадиган асо-
сий табақа колонлар бўлган. Колонлар орасида 
бор-йўғидан 
ажралган деҳқонлар, озод қилинган қуллар ва 
варварлар пайдо 
бўлган. Замондошлар уларни қашшоқ ва бахтсиз 
кишилар деб 
атаганлар ва уларнинг ҳаддан ташқари қаттиқ 
эксплуатация 
қилинганликларини тан олганлар.  I V асрда колонлар эркин кишининг 
гражданлик ва сиёсий 
ҳуқуқларидан маҳрум қилинганлар: уларни 
ер эгасининг иЖо-
затидан ташқа-ри давлат хизматида 
фойдаланиш мумкин бўлма-
ган, колонлар энди ер эгасини патрон деб 
эма<?, хўжайин, жаноб 
деб атайдиган бўлганлар. Колоннинг ҳамма 
мулки хужайин 
мулки бўлиб ҳисобланган. Колон судда 
хўжайинига қарши чи-
қишга, эркин аёлга уйланишга ҳақи бўлмаган. 
Қулларга қандай 
жазо чоралари кўрилса, колонларга ҳам 
деярли шундай жазо 
чоралари кўрилган. IV аср ўрталарида 
заминдорлар колонлар-
дан давлат солиқлари олиш ҳуқуқига эга 
бўлганлар.  Бу ҳол 
колрнларнинг қарамлигини янада кучайтирган, уларни эксплу-
атация қилиш имкониятини ҳам янада кенгайтирган. Жойла-
шишда ўзларига қулай шароитни танлаш ҳуқуқидан маҳрум 
бўлган колонлар ерга ўтказилган қулларга қўшилиб квТПН. 
2, Рим империясининг феодаллашуви. Турли туркум ҚИШЛОҚ 
аҳолисининг қарамлиги кучайғанлиги натижасида йирии мулк-
лардаги эркин ва қарам деҳқонларнинг аҳволи бир-бнршл яқин-
лашиб, тенглашиб борган. Эркин деҳқон ҳам, қарам деҳқон ҳам 
мустақил рўзғор тебратган, ўзининг ер участкасига боғланиб 
қолган ва маълум мажбуриятларни ўтаган. Ер муносабатлари 
асосида вужудга -келган қарамлик эксплуатациннинг янги фео-
даллик формаси бўлган.  Қарамликнинг янги формасининг ву-
жудга келиши бутун қулдорлик тартибинипг кризиси билан 
боғланган, бу кризис қулларни янгича эксплуатация қилишни 
ва ерни ишлашга бор-йўғидан ажрагаи деҳқопларни жалб қи-
лишга мажбур этган.
Прекарий эркин деҳқонларни қарам деҳқонларга 
айлантириш 
усулларидан бири бўлган. Заминдорлар.қарздорларнинг 
ерини 
тортиб олмаганлар, балки маълум мажбуриятларни 
бажариш 
шарти билан унинг ўзига қолдираверганлар. Шундай қилиб 
қарздорнинг мулки қўлидан кетиб корандага айланган, 
мулки 
эса прекарий мулк, яъни илтимос қилиб олинган ер бўлиб 
қолган.   Муҳтожлик ва 
давлат 
амалдорларининг 
жабридан эзилган 
йўқснл эркин 
деҳқонлар ўз 
мулкларидан воз 
кёчиб «қудратли 
хонадонлар қаноти 
остидан» паноҳ 
излаганлар. Уз ҳомийсининг 
ерида улар 
мустақил хўжалик 
тебратиш учун 
маблағ олишган 
ва коранда 
сифатида 
мажбуриятлар 
бажарганлар. 
Заминдорларнинг 
ўзлари солиқ 
тўплаганлар, 
варварлардан 
тўпланган ёлланма 
отрядлар ёрдамида 
қарам аҳолини 
бостириш 
вазифасини хусусий 
суратда ўзлари 
бажарганлар.Зода-
гонларнинг 
мулкларини давлат 
ҳокимиятининг 
аралашишидан 
ҳоли қиладиган 
дахлсизлик 
аломатлари пайдо 
бўлган. Йирик мулклар 
ўз 
ҳунармандчилиг
и ва савдо-сотиқ 
алоқа-
лари бўлган 
муетақил 
хўжалик 
комплексларига 
айланган.  Ҳомийлик-
нинг ана шу шакли 
патроциний деб 
аталган. Амалда эса 
у эркин-
лик ҳуқуқларини гўё 
ўзгартирмасдан 
шахсий қарамликка 
олиб 
келган Аммо Рим империясининг феодаллашувига жамиятнинг 
• қулдорлик устқурмаси, қулдорлик давлати ва ҳуқуқлари ғов 
солиб турган. Деҳқонлар қарамлигининг кучайишига қулдорлик 
ҳуқуқи нормалари нуқтаи назаридан қаралган. Давлат ўзининг 
жуда ривож топтирган солнқлар системаси воситаси билан якка 
деҳқон хўжаликлари ташаббускорлигининг юксалишини бўғиб 
заминдорларнинг даромадларини чеклаб қўйган. Заминдорлар 
ўз даромадларини сақлаш учун колонлар етиштирган ҳосилнинг 
деярли ҳаммасини тортиб олганлар замондошларнинг иқрор 
бўлишича, хўжаликни яхшилаб тебратиш учун ёки ҳатто ерни 
биноии ишлаш учун ҳеч нима қолдирилмаган. Деҳқонлар «дав-
лат қувғини дастидан ўлиб кетмаслик учун» варварлар орасига 
қочиб кетганлар.  Сўнгги Рим империясида синфий кураш. IV асрнинг 40-
йилларидан бошлаб синфий кураш яна кескинлашиб кетган. 
Рим қулдорлик давлати жабр-зулмининг асосий оғирлигини 
бошидан кечираётган деҳқон аҳолисининг қўзғолони ғоят катта. 
куч ва кўлам олган. Айниқса қаттиқ норозилик илк христиан-
ликнинг демократик принципларини эсига ҳам олмай қўйган 
расмий. христиан черковига қарши қаратилган.Ересларнинг 
диний тус олган халқ ҳаракати тоза дин учун курашни асосий 
мақсад қилиб қўйган IV :аср охирларида ҳар уч-тўрт ййлда бир 
марта ересларни тақиқ қилиш тўғрисида қонунлар чиқзриб 
турилган.   Галлиядаги багаудларнинг ҳаракати бошқача тусда бўлган. 
Бу ҳаракат III асрда бошланиб, V асргача -давом этган. Бу 
вақтда катта йўлларда ҳам хавф аримаган. Багаудларнинг қу-
ролли отрядлари Рим магистратларини ҳайдаб юбориб, ўзлари» 
нинг маҳаллий идора органларини тузганлар ва бўш романлаш-
тирилган областларда жамоа ташкилотларини тиклаганлар. 
Эркин деҳқонлар ҳаракатининг асосий кучи бўлг.ан қуллар ва 
колонларнинг кўплари уларга қўшилишган. Рим жабр-зулмига 
қарши, жамоатчилик тартибларини тиклашга қаратилган бу ҳа-
ракат сепаратистик тус олган. Ҳаракат Испаниянинг қадимги 
ибер жамраларининг қолдиқлари сақланган районларга ёйилган. 
IV асрнинг 60- йилларида Рим империясининг шарқий област-
ларида синфий кураш кучайиб кетган, 365- йилли Константинот 
полда ҳокимиятни маҳаллий киликия зодагони Прокопий босиб 
олган. Бу воқеа Болқон ва Қичик Осиё вилоятларида кенг ижти-
моий ҳаракат бошланиб кетишига сабаб бўлган, бу ҳаракатга, 
колонлар, шаҳар плебсларининг анча қисми, олтин конларида 
ишлаётган кишилар қўшилишган. Ҳаракат раҳмсйзлик билан 
бостирилган.  Италия варварларга .тўлиб кетган, эди. 
V асрДа варварларнинг отрядларидан иборат қўшин маош олол-
маганлигидан жойлашиш учун ер берилишини талаб қилди. 476 
йили қўшин ўзининг бошлиғи Одоакрни қирол деб эълон қилди 
ва у Римнинг сўнгги императори ўн беш ёшли бола Ромул 
Августулни тахтдан ағдариб ташлаб, император унвони нишона-
ларини Константинополга юборди. Шу билан Ғарбий Рим 
империясининг ҳеч бўлмаса соясини сақлаб қолиш йўлидаги 
уринишларга ҳам барҳам берилди. 
Ғарбий Рим имиериясининг қулаши билан қулдорликка асос-
ланг'ан ижтимоий мудосабатлар тартиби—қулдорлик ижтимоий 
формацияси ҳам тугади. Собиқ Рим империяси территориясида 
таркиб топган синфий жамиятлар энди бошқа^феодал типдаги 
синфий жамиятлар эди.   Etiboringiz 
uchun 
raxmat

Gʻarbiy Rim imperiyasining qulashi.

Майда деҳқонларни эксплуатация қилишнинг кучайиши. Заминдор зодагонлар доминат даврида ўз мавқеларини мустл камлаб олиб қишлоқлардаги эркин ва қарам аҳолининг турлм туркумларини эксплуатация қилишни кучайтирганлар. КатТ! мулкларда қуллар ёрдамчи роль ўйнаган. Кўпинча улар уйда- ги зеб-зийнатлар сингари хўжайиннинг бойлигини кўрсатувчн нарса бўлиб хизмат қилганлар. Эксплуатация қилинадиган асо- сий табақа колонлар бўлган. Колонлар орасида бор-йўғидан ажралган деҳқонлар, озод қилинган қуллар ва варварлар пайдо бўлган. Замондошлар уларни қашшоқ ва бахтсиз кишилар деб атаганлар ва уларнинг ҳаддан ташқари қаттиқ эксплуатация қилинганликларини тан олганлар. I V асрда колонлар эркин кишининг гражданлик ва сиёсий ҳуқуқларидан маҳрум қилинганлар: уларни ер эгасининг иЖо- затидан ташқа-ри давлат хизматида фойдаланиш мумкин бўлма- ган, колонлар энди ер эгасини патрон деб эма<?, хўжайин, жаноб деб атайдиган бўлганлар. Колоннинг ҳамма мулки хужайин мулки бўлиб ҳисобланган. Колон судда хўжайинига қарши чи- қишга, эркин аёлга уйланишга ҳақи бўлмаган. Қулларга қандай жазо чоралари кўрилса, колонларга ҳам деярли шундай жазо чоралари кўрилган. IV аср ўрталарида заминдорлар колонлар- дан давлат солиқлари олиш ҳуқуқига эга бўлганлар.

Бу ҳол колрнларнинг қарамлигини янада кучайтирган, уларни эксплу- атация қилиш имкониятини ҳам янада кенгайтирган. Жойла- шишда ўзларига қулай шароитни танлаш ҳуқуқидан маҳрум бўлган колонлар ерга ўтказилган қулларга қўшилиб квТПН. 2, Рим империясининг феодаллашуви. Турли туркум ҚИШЛОҚ аҳолисининг қарамлиги кучайғанлиги натижасида йирии мулк- лардаги эркин ва қарам деҳқонларнинг аҳволи бир-бнршл яқин- лашиб, тенглашиб борган. Эркин деҳқон ҳам, қарам деҳқон ҳам мустақил рўзғор тебратган, ўзининг ер участкасига боғланиб қолган ва маълум мажбуриятларни ўтаган. Ер муносабатлари асосида вужудга -келган қарамлик эксплуатациннинг янги фео- даллик формаси бўлган.

Қарамликнинг янги формасининг ву- жудга келиши бутун қулдорлик тартибинипг кризиси билан боғланган, бу кризис қулларни янгича эксплуатация қилишни ва ерни ишлашга бор-йўғидан ажрагаи деҳқопларни жалб қи- лишга мажбур этган. Прекарий эркин деҳқонларни қарам деҳқонларга айлантириш усулларидан бири бўлган. Заминдорлар.қарздорларнинг ерини тортиб олмаганлар, балки маълум мажбуриятларни бажариш шарти билан унинг ўзига қолдираверганлар. Шундай қилиб қарздорнинг мулки қўлидан кетиб корандага айланган, мулки эса прекарий мулк, яъни илтимос қилиб олинган ер бўлиб қолган.