logo

Birinchi Salib yurishining boshlanish sabablari va Quddus qirolligining tashkil topilishi

Загружено в:

12.08.2023

Скачано:

0

Размер:

57.619140625 KB
Mavzu  Birinchi  Salib  yurishining boshlanish sabablari va Quddus
qirolligining tashkil topilishi
Reja 
Kirish .
1  Birinchi Salib yurishining boshlanish sababi .
2 Quddus qirolligining tashkil topilishi.
3Birinchi Salib yurishining tugatilishi va uning oqibatlari.
Xulosa .  Kirish.
Salib   yurishlari   —   1096 - 1270-yillarda   G arbiy   Yevropaʻ   zodagonlari   va   katolik
cherkovi   tomonidan   Yaqin   Sharqqa   ( Suriya ,   Falastin ,   Shimoliy   Afrika )   qilingan
bosqinchilik   urushlari.   Salib   yurishlarining   bosqinchilik   mohiyati   diniy   shiorlar
(g ayridin   (musulmonlar)larga   qarshi   kurash   va   „xudo   qabri“   hamda   „muqaddas	
ʻ
yer“ (Falastin)ni ozod qilish) bilan niqoblangan.
Salibchilar, odatda, kiyimlariga salib (xoch) belgisini tikib olishgan (yurishlarning
nomi   shundan).   XI-asrning   so nggi   choragida   saljuqiylar	
ʻ
tomonidan   Vizantiyaning   Kichik Osiyodagi   yerlarini hamda diniy an ana bo yicha	
ʼ ʻ
„muqaddas   shahar“   bo lgan	
ʻ   Quddusni   egallab   olishlari   salibchilarning   O rta	ʻ
dengizning   sharqidagi   yerlarga   bostirib   kirishiga   sabab   bo lgan.   Vizantiya	
ʻ
saljuqiylarga  qarshi  kurashish  uchun  G arbdagi  davlatlardan  bir   necha  bor   harbiy	
ʻ
yordam   so ragan.   Salib   yurishlarining   bevosita   tashkilotchisi   bo lgan   Rim   papasi	
ʻ ʻ
bundan   foydalangan.   Papalar   katolik   cherkovining   ta sirini   kuchaytirish   va	
ʼ
kengaytirish,   pravoslav   cherkovini   Rimga   bo ysundirish   maqsadida   diniy	
ʻ
fanatizmni   avj   oldirganlar.   Salibchilarning   ko pchiligini   qashshoqlashib   qolgan	
ʻ
ritsarlar,   yirik   sen orlar   hamda   dehqonlar   tashkil   qilgan.   G'   arbiy   Yevropa	
ʼ
feodallarining   Yaqin   Sharqdagi   bosqinchilik   va   talonchilik   urushlari   edi   Bu
yurishlar   1096—1270-yillar   oralig'ida   bo'lib   o'tgan.   Sharqdagi   yerlarni   egallash
orqali   cherkov   o'zining   ta'sirini   yanada   kuchaytirishni   maqsad   qilgan.Sharqda   XI
asr oxirida vujudga kelgan vaziyat salib yurishlari uchun qulay sharoit tug'dirgan.
Kichik Osiyo yarimoroli deyarli to'liq saljuqiy turklar qo'lida edi. Bu yerdan G'arb
mamlakatlari   ziyoratchilari   Falastinning   muqaddas   joylariga,   rivoyatlarga   ko'ra,
Iso payg'ambar dafn etilgan Quddusga boradigan yo'llar o'tardi. Quddus esa deyarli
besh   asrdan   buyon   musulmonlar   qo'lida   edi.   Mahalliy   hukmdorlar   va   aholining
ziyoratchilarga   munosabati   yomon   bo'lmasa-da,   XI   asr   oxiridan   boshlangan
musulmon hukmdorlarining 0' zaro unlshlari xristianlar ziyoratlarini tobora xavfli
tadbirga   aylantira   borgan.   Vizantiya   imperatori   Rim   papasi   bilan   kelishmasa-da, xristianlar dushmanlari bilan uchun   jangchilar   yuborishini   so'rab,   G'arbga
murojaat   qiladi.   Papa   Urban   II   1095-yilda   Fransiyaning   janubidagi   Klermon
shahrida   cherkov   yig'iniga   to'plangan   minglab   mhoniylar,   ritsarlar   va   oddiy   xalq
vakillari   huzurida   nutq   so'zlaydi.   U   Quddusdagi   «payg'ambar   qabrini»
musulmonlardan   ozod   etishga   chaqiradi.   Papa   yurishda   ishtirok   etganlarga
ularning   gunohlari   kechirilishini,   halok   bo'lganlar   ruhining   jannatga   —   «arshi-
a'loga» tushishini va'da qiladi. Urban II «muqaddas yer»ning boyliklari va hosildor
ekanligini   ham   eslatib   o'tadi.   Falastinda   «sut   va   asal   daryo   bo'lib   oqishi,   Quddus
yerning   kindigi,   jannatmakon   hosildor   yerli   o'lka»   ekanligini   ta'kidlaydi.   Bu
so'zlarni   xaloyiq   «Xudoning   irodasi   shu!»,   «Xudoning   xohishi   shu!»   kabi
hayqiriqlar   bilan   qarshilaydilar.   Ular   matodan   «but»,   ya'ni   «salib»ning   aksini
qirqib,   o'z   kiyimlariga   tika   boshlaydilar.   Ayni   shu   sababli   yurish   qatnashchilari
«salibchilar»,   yurishlarning   0'   zi   esa   «salib   yurishlari»   nomini   oladi.   Dehqonlar
salib   yurishlarida   qatnashish   orqali   0'   zlarining   og'ir   hayotidan   qutulib,   Sharqda
mulkka va baxtli hayotga erishishga umid qilganlar. Salibchilarning ko'pchiligini,
asosan, ritsarlar tashkil etib, aksari boy bo'lmagan xonadonlardan edilar. Oilaning
kichik o'g'illari, mayorat  tizimi  bo'lganidan, ya'ni meros katta o'g'ilga qoldirilgani
sababli,   ota-onalari   merosining   katta   qismiga   umid   qilmasalar   ham   bo'lardi.   Bu
holatdagi   ritsarlar   0'   zlariga   shon-shuhrat   va   boylik   istab   yo'l   ga   chiqqanlar.
Gersoglar,   graflar   va   hatto   ayrim   qirollar   hamda   imperatorlar   ham   Sharqqa
jo'naydilar.   Ular   o'zlariga   yangi   hu   dudlar   va   fuqarolarni   bo'ysundirishni   maqsad
qilganlar.   Qo'shin   bilan   savdogarlar   ham   yo'lga   chiqib,   ular   Sharq   mollari   bilan
savdo   qilish   orqali   tez   boyib   ketishni   orzu   qilganlar.   Albatta,   salib   yurishi
ishtirokchilari   faqat   foydani   o'ylagan   desa   xato   bo'ladi.   Moddiy   manfaat   ularda
«payg'ambar   qabri»ni   musulmonlardan   xalos   etish   muqaddas   ish   ekanligiga
ishonch   bilan   mujassamlashgan.   Birinchi   salib   yurishlariga   Fransiya,   Italiya   va
Germaniyaning turli viloyatlaridan kelgan ritsarlar to'plangan. 1 Salib yurishlarining boshlanish sabablari.  
Salib yurishlari - G arbiy Yevropaʼ   ritsarlarining musulmon , pravoslav davlatlari va
turli   xil   xristian   mazhablariga   qarshi   olib   borgan   davomiy   yurishlari.   Salib
yurishlarining maqsadi Falastinni, birinchi navbatda, Quddusni saljuqiy turklardan
ozod   qilish   edi.   Biroq   salib   yurishlari   keyinchalik   Baltiqbo yi   majusiylarini	
ʼ
xristianlashtirish.   Yevropada   papa   hukumatiga   qarshi   harakatlarni   bostirish   yoki
papalarning   siyosiy   maqsadlarini   amalga   oshirishvositasibo libqoldi.	
ʼ
«Salibchilar»   atamasi,   salib   yurishi   ishtirokchilari   o z   kiyimlariga   salib   (xoch,	
ʼ
krest)   tikib   olishgani   uchun,   paydo   bo lgan.   Yurish   qatnashchilari   gunohlardan	
ʼ
poklanadi   deb   hisoblangani   bois ,   yurishda   nafaqat   ritsarlar,
balkioddiyaholi,hattokibolalarqatnashgan.
Falastin   uzoq   davrdan   beri   arab   davlatlari   hukmi   ostida   edi,   ular   xristianlarga
bag rikenglik   bilan   munosabatda   bo lishgan.   Falastindagi   xristianlar   uchun	
ʼ ʼ
muqaddas sanalgan maskanlarni ziyorat qilishlariga monelik qilishmagan. Saljuqiy
turklar   esa   bunga   yo l   qo ymagan.   Endi   xristianlar   uchun   Quddusga   borish	
ʼ ʼ
oldingidek   xavfsiz   bo lmay   qoldi.   Rim   papalari   Falastinni   Saljuqiylardan
ʼ   tortib
olishmasa ,   ziyoratgohlarga   borish   umuman   to xtab   qolishidanxavfsirashdi.	
ʼ
Salib   yurishining   sabablaridan   biri   Vizantiya   imperatori   Аleksey   I   ning   Rim
papasidan   yordam   so rashi   edi.   Bir   necha   asr   Vizantiya   g arb   xristianlari   uchun	
ʼ ʼ
jangovar   musulmonlar   hujumlaridan   ajratib   turadigan   bufer   zona   bo lib   keldi.	
ʼ
Biroq 1071 yildagi Mansikert  jangida yengilgan imperiya Kichik Osiyodagi  katta
hududidan   ajraldi.   Mag rur   Vizantiya   muqarrar   halokatdan   qutulish   uchun   Rim	
ʼ
papasidan   yordam   so rashga   majbur   bo ldi.   Birinchi   salib   yurishidan   oldin
ʼ ʼ
Аnatoliyaning   katta   qismi   islomning   sunniylik   yo nalishidagi   Rum   saljuqiylari	
ʼ
hukmi   ostida   edi.   Xristianlar   bilan   kurashishga   qaraganda   saljuqiylarni   ichki
qo zg olonlarni   bostirish,   taxt   talashishlar,   shialarning   isyonlari   qattiq   tashvishga	
ʼ ʼ
solardi.   Falastinni   markaziy   hokimiyatdan   deyarli   mustaqil   amirlar   boshqarardi.
Misrning   katta   qismi   shia   yo nalishidagi   fotimiylar   sulolasi   qo lida   bo lgan.	
ʼ ʼ ʼ
Saljuqiylar   fotimiylar   hududining   bir   qismini   bosib   olishdi.   Shuning   uchun
Аleksey Komnin salibchilarga fotimiylar bilan ittifoq tuzishni maslahat berdi. 1076 yili saljuqiylar Quddusni egallagan bo lsada, 1098 yili fotimiylar shaharni qaytaribʼ
oldi. Shialar salibchilarni dahshatli dushmandan qutqaruvchi xaloskor deb bilardi.
Lekin   ularning   xom   xayollari   qimmatga   tushdi.   O sha   davrda   G arbiy   Osiyodagi	
ʼ ʼ
musulmon davlatlari taxminan bir vaqtda o z rahbarlarini yo qotib qo yishdi. 1092	
ʼ ʼ ʼ
yili   saljuqiy   sulton   Malikshoh,   vazir   Nizomulmulk ,   1094   yili   Bag dodda   Аl-	
ʼ
Muqtadiy   va   fotimiy   Аl-Mustansir   vafot   etdi.   Bu   voqealardan   so ng   Misrda   taxt	
ʼ
uchun   kurash,   Saljuqiylar   davlatida   ayirmachilik   harakatlari   avj   oldi,   Suriyada
o zaro   urushuvchi   mayda   davlatlar   vujudga   keldi.   Yurish   boshlangach,	
ʼ
Vizantiyaga   yordam   berish   ikkinchi   darajali   masalaga   aylandi.   Urban   istilo
qilinajak   o lkalar   aholisini   qatl   etish   va   talashga   ruxsat	
ʼ
berdi.   Uningfikricha ,qurbonlardinsizhisoblanardi.
Ispaniyadagi rekonkista harakati, Sitsiliyaning normanlar tomonidan bosib olinishi
va   Shimoliy   Аfrika   qirg oqlariga   bosqin   uyushtirishi   G arbiy   Yevropaning   XI	
ʼ ʼ
asrdagi   tashqi   siyosatini   belgilab   berardi.   Birinchi   bo lib   Quddusni   turklardan	
ʼ
tortib   olish   g oyasini   Rim   papasi   Grigoriy   VII   ilgari   surdi   va   yurishni   o zi	
ʼ ʼ
boshqarishni xohladi. Uning chaqiruviga 50 mingga yaqin kishi quloq osdi. Lekin
Germaniya   imperatori   bilan   kurash   papaning   g oyalarini   amalga   oshirishga	
ʼ
to sqinlik   qildi.   Grigoriydan   keyingi   papa   Viktor   III   o tmishdoshining   g oyasini	
ʼ ʼ ʼ
davom   ettirib   salibchilar   gunohini   kechishini   ma lum   qildi,   biroq   yurishda   o zi	
ʼ ʼ
qatnashmasligini ta kidladi. Musulmonlarning dengizdan bo ladigan bosqinlaridan	
ʼ ʼ
aziyat   chekayotgan   Piza,   Genuya   va   Italiyaning   boshqa   dengizbo yi   hududlari	
ʼ
aholisi   flotni   jihozlab   Аfrika   sohillariga   yurish   boshlashdi.   Bosqin   davomida
Tunisning   ikkita   shahriga   o t   qo yildi,   lekin   mazkur   yurish   ommani   o ziga   jalb	
ʼ ʼ ʼ
etolmadi.
1095   yil   martda   Urban   II   Pyachentsa   soborida   qatnashdi.   Bunda   xristianlarga
taalluqli masalalar ko rilgan, yig in so ngida salib yurishini uyushtirish haqida gap	
ʼ ʼ ʼ
borgan.   18   noyabrda   esa   Klermonda   sobor   chaqirildi.   Unda   xristianlarga   oid
barcha   masalalar   ko rib   chiqildi,	
ʼ   jumladan ,   qirol   Filippning   cherkovdan
chetlatilishi   ham.   Oxirida   salib   yurishini   tashkillashtirish   masalasi   o rtaga	
ʼ
tashlandi.   Birinchi   salib   yurishi   1095   yil   26   noyabr   kuni   Fransiyaning   Klermon shahri soborida Rim papasi Urban II tomonidan e lon qilindi.ʼ
Ommaviy salib yurishiga targ ib etgan kishi  pikardiyalik tarki dunyo qilgan hech	
ʼ
vaqosiz Pyotr Аmenskiy bo ldi. Patriarxdan ijozat olgach Pyotr Rimga papa Urban	
ʼ
II   huzuriga   yordam   so rash   uchun   bordi.   Keyin   oyoqyalang,   boshyalang   holatda	
ʼ
butun   Yevropani   kezib   chiqdi.   Golgofda   bo lganini   va   mahalliy   xristianlarning	
ʼ
ahvolini   ko rib   bu   holatdan   qattiq   aziyat   chekayotganini   aytardi.	
ʼ   Shuningdek ,
tinglovchilarga   Quddusni   ozod   qilish   zarurligini   uqtirardi.   Oddiy   xalq
gapdonligiga mahliyo bo lib uni avliyo sifatida ko ra boshladi. Hattoki eshagining	
ʼ ʼ
junidan   qirqib   olishni   ulkan   baxt   deb   bilishdi.   Shunday   qilib,   g oya   keng   omma	
ʼ
orasida tarqaldi. Keyinchalik Pyotr Аmenskiyning Falastinda umuman bo lmagani	
ʼ
oydinlashdi.   Valter   Gotshalk   nomli   kishi   esa   boshqa   hududlarda   odam   yig ishga	
ʼ
kirishdi.   Qishning   oxiriga   borib   15   ming   kishini   to play   oldi.   Аvval   Pyotr	
ʼ   bilan
birgalikda harakat qildi , keyinroq undan ajrab frank, shvab va lotaringiyaliklardan
iborat   ulkan   olomonto pladi.	
ʼ
Olomonning   salib   yurishi   (1096   yil   aprel   -   oktyabr)   birinchi   salib   yurishining   ilk
bosqichi bo lib, yurish 1096 yil aprelidan oktyabrigacha davom etdi. Yurish Urban	
ʼ
II   ning   1096   yil   15   avgustdagi   qaroridan   bir   necha   oy   avval   boshlangan.   Salib
yurishi   o tkazilishi   arafasida   Yevropani   o lat   va   ocharchilik   larzaga   solgandi.	
ʼ ʼ
Natijada   ko plab   kishilar   qashshoqlashgan,   ular   salib   yurishida   qatnashishni	
ʼ
iqtisodiy holatlarini yaxshilashning birdan-bir yo li deb bilardilar.	
ʼ   Bundan tashqari ,
1095 yildagi oy tutilishi, meteor yomg iri va boshqalarni yurishning muvaffaqiyatli	
ʼ
bo lishiga   ishorat   sifatida   qabul   qilishdi.   Salib   yurishi   G arbiy   Yevropada   katta	
ʼ ʼ
qiziqish   uyg otib,   turli   xil   manbalarda   aytilishicha,   unda   300   mingga   yaqin   kishi	
ʼ
qatnashgan.  
Valter boshchiligidagi olomonda bor-yo g i 8 ta ot bor bo lib, qolganlar eshaklarda	
ʼ ʼ ʼ
va   poyu-piyoda   edi.   Ba zi   tarixchilar   mazkur   yurish   «oshiqcha   tomoqlar»ni	
ʼ
yo qotish uchun katolik cherkovi tomonidan uyushtirilgan tadbir deb ta kidlashadi.	
ʼ ʼ
Konstantinopolgacha   yo lga   chiqqanlarning   yarmi   ham   yetibkelmadi.	
ʼ
Birinchi   bo lib   salibchilar   hujumiga   uchragan   kishilar,   himoyalari   uchun   shahar	
ʼ
yepiskoplariga  pul  to lashlariga  qaramay,  yevropalik yahudiylar  bo lishdi.  Yurish	
ʼ ʼ aynan   shu   shaharlardan   boshlandi.   Mayns   shahri   yahudiylari   salibchilarning
bolalarni   ham   ayamay   qirayotganini   ko rib   ommaviy   ravishda   o z   jonlarigaʼ ʼ
suiqasd   qilishdi.   Pyotr   Аmenskiy   izdoshlari   Ruan   va   Kyoln   shaharlarida
yahudiylarni qatag on qildi. Shuningdek, Reyn bo yidagi Trir, Maynts, Shpeyer va	
ʼ ʼ
Vorms   shaharlaridagi   yahudiylarni   ham   talon-toroj   etishdi.
1096 yil  1 avgust  kuni  salibchilar  Konstantinopolga  yetib keldi. Imperator  ularga
belgilangan   joyda   ritsarlarni   kutishni,   bu   holatda   turklarni   yengib   bo lmasligini	
ʼ
tushuntirdi. Pyotr bilan suhbatlashgach uning bir xayolparast ekanini tezda payqadi
va sovg alar berib qo shiniga shaharda zo ravonlik qilmaslikni buyurishini uqtirdi.	
ʼ ʼ ʼ
Salibchilar   shahar   ko chalarida   yurib   ajoyibotlardan   ko zlari   o ynab   ketdi.   Sotib	
ʼ ʼ ʼ
olishga   pullari   bo lmagani   uchun,   kuch   ishlatib   tortib   olishga   harakat   qilishdi.	
ʼ
Shuningdek, xavfsizlik xodimlari bilan janjallar uyushtirishdi. Salibchilar nazarida,
ular   xristianlar   dushmanlariga   qarshi   kurashdan   kuch   bilan   ushlab   qolingandi.
Vizantiya   imperatori   bezorilardan   tezroq   qutulish   uchun   ularni   Bosfor   orqali
Salibchilar   Nikeyadan   shimoli-g arbdagi   Yelenopolga   o rnashishdi.   Bu   yer	
ʼ ʼ
saljuqiylarga   qarashli   bo lib,   salibchilar   ehtiyot   choralarini   ko rishlari   talab	
ʼ ʼ
etilardi.  Lekin  o zboshimcha  olomon Pyotrning  buyrug iga  itoat  qilmay  atrofdagi	
ʼ ʼ
manzilgohlarni   talashga   tushdi.   Bir   guruh   salibchilar   Nikeya   yaqinida   turk
bo linmalarini   mag lub   etdi.   Pyotr   bular   bilan   biror   natijaga   erishishga   ko zi	
ʼ ʼ ʼ
yetmay   ritsarlarni   kutish   uchun   Konstantinopolga   qaytib   ketdi.   Oradan   ko p	
ʼ
o tmay salibchilar halokatga uchradi. Reno de Brey boshliq katta guruh Saljuqiylar	
ʼ
davlati   poytaxti   Nikeyaga   yurish   boshladi ,   yo ldagi   oz   sonli   turk   garnizonini	
ʼ
yengib   Kserigordon   qal asini   bosib   oldi.   Lekin   sulton   Qilich   Аrslon   qal ani   suv	
ʼ ʼ
bilan   ta minlaydigan   manbalaridan   mahrum   qilgach,   qal ani   topshirishga   to g ri	
ʼ ʼ ʼ ʼ
keldi.   Keyin   sulton   salibchilar   lageriga   josuslarni   yuborib   Nikeya   egallangani
haqida   ma lumot   tarqatishni   buyurdi.   Yelenopoldagi   salibchilar   lagerida   Nikeya	
ʼ
turklardan   tortib   olingani   haqida   yolg on   xabar   tarqaldi.   O ljalardan   quruq	
ʼ ʼ
qolmaslik   maqsadida   barcha   Nikeyaga   oshiqdi.   Salibchilar   hiylaga   uchib   21
oktyabr   kuni   turklar   tomonidan   Nikeya   va   Drakon   manzilgohlari   orasidagi   tor
vodiyga qo yilgan qopqonga tushib qolishdi. Taxminan 25 oktyabr kuni salibchilar	
ʼ batamom tor-mor etildi. Ulkan olomondan faqat 30 ming kishi qutulib qolgan, ular
Bosfor   orqali   grek   qayiqlarida   Vizantiya   imperiyasi   hududiga   arang   qochib
o tishdi.ʼ
2 Quddus qirolligining tashkil topilishi
Dastlab   papaning   murojaati   faqatgina   fransuz   ritsarlariga   tegishli   edi,   ammo
keyinchalik bu yurish keng ko‘lamli harbiy kampaniyaga aylandi va uning g‘oyasi
G‘arbiy Yevropani barcha xristian davlatlariga yoyildi. Feodallar va turli millatga
mansub   oddiy   xalq   Sharq   tomon   quruqliklar   va   dengizlar   orqali   ko‘chib,   yo‘l-
yo‘lakay   Kichik   Osiyoning   g‘arbiy   qismini   saljuqiy   turklardan   ozod   etib,
Vizantiyaga musulmonlar tahdidini bartaraf etishdi va 1099-yilga kelib, iyul oyida
Quddusni ham fath qilib, o‘z qirolligiga asos solishdi. Shunday qilib, birinchi salib
yurishi   davrida   Quddus   qirolligi   va   Lotin   Sharqi   nomi   ostida   birlashgan   boshqa
xristian   davlatlari   (ba’zi   feodal   –   Salib   davlatlari )   tashkil   topdi.   Birinchi   salib
yurishida   ritsarlar ordenlari   muhim rol o‘ynagan edi.
Quddus tomon yurish
Feodallar   va   oddiy   xalqning   Sharq   tomon   yurishida   1099-yilning   15-iyul   kuniga
kelib,   salib   yurishi   qatnashchilari   Quddus   tomon   hujumga   o‘tadi.   XI   asr   oxiriga
kelib G‘arbiy     Yevropa  bir   qator   sabablarga  ko‘ra  (birinchi   navbatda iqtisodiy  va
demografik),   Muqaddas qabrni   ozod etish uchun salib yurishlariga zamin yaratdi.
Bunday   sharoitda   1095-yil   26-noyabr   kuni   Papa   Urban   II   Klermont   soboriga
sharqqa borishga va Quddusni musulmon boshqaruvidan ozod qilishga chaqirdi, bu
g ‘
֥ alabadan   keyin   jasur   jangchilar   barcha   gunohlarni   kechirishlarini   va   qarzlardan
xalos   bo‘lishlarini   aytishdi.   Ushbu   chaqiriq   xalq   orasida   jo‘shqinlik   uyg‘otdi   va
kambag‘allar   g‘ayratga   to‘lib   o‘z   kampaniyasini   boshladi,   natijada   ular
muvaffaqiyatsizlikka uchradi – saljuqiylar ularni tor-mor etdi.
Bu   urinishdan   ikki   yil   o‘tib,   1097-yilda   norman,   fransuz   va   nemis   ritsarlarining
birlashgan   armiyasi   yig‘ildi.   Ularga   belgilangan   maqsadga   erishish   uchun   2   yil talab   qildi.   Ularga,   ayniqsa,   Antioxiyani   qamal   qilish   uchun   ko‘proq   vaqt   kerak
bo‘ldi.   Shahar   egallab   olingach,   tif   epidemiyasi   boshlandi,   buning   natijasida
salibchilar armiyasi qisqartirildi. Ularga tiklanish va yurishni davom ettirish uchun
yana olti oy kutishlariga to‘g‘ri keldi.
1098-yilda salibchilar yana bir marta uzoq jang qildi. Muqaddas armiya yetakchisi
graf Raymund Tuluzskiy aholisi qattiq qarshilik ko‘rsatgan Maarra shahrini bosib
olishga   qaror   qildi.   Bu   shahar   bosib   olinib,   talon-toroj   qilingandan   so‘ng
qahramonlarimiz   Tripoli   tomon   olg‘a   yurdi   va   uni   qurshab   olishdi,   ammo
urinishlar besamar ketdi. Shundan so‘ng ular Quddus tomon ko‘chib o‘tishga qaror
qildi.
Salibchilar Quddusga yetib keldi
Shu  va  boshqa  kechikishlar   natijasida  salibchilar   armiyasi   va  nihoyat  1099-yil  7-
iyunda Quddus devorlariga yaqinlashdi. Shaharni bosib olishga bo‘lgan bir necha
urinishlar   behuda   ketdi.   Bu   muvaffaqiyatsizliklardan   keyin   salibchilar   yurishini
ham   muvaffaqiyatsiz   yakun   kutib   turgandek   edi:   musulmonlar   kemalarni   oziq-
ovqati   bilan   qo‘lga   tushiravergach,   xristianlar   armiyasi   och-nahor   qoldi   va
Fotimiylar qo‘shini Misrda qamalda qolganlarga yordam berishga harakat qilar edi.
Armiyani   ruhlantirish   maqsadida   ruhoniylar   shahar   devorlari   ostida   salib
yurishlarini   uyushtirdi.   8-iyul   kuni   salibchilar   Quddus   devorlari   bo‘ylab   yurdi   va
musulmonlar   g‘alati   hodisani   ko‘rishga   majbur   bo‘ldi.   Bir   necha   kun   davomida
qamal minoralari, otuv mashinalari tayyorlandi va hujum boshlandi.
 Salibchilar Quddus devoridan o‘tishi
1099-yil 14-iyul kuni ertalab Quddus tomon birinchi o‘qlar va toshlar otildi. Bunga
javoban   balandliklardan   bosqinchilar   ustiga   qaynoq   suv   quyildi,   olovli   latta   va
taxtalar uloqtirildi. Uzluksiz otishma ostida salibchilar qamal minoralarini Quddus devorlariga ko‘chirishni boshladi, ammo shahar atrofidagi chuqur xandaqlar ularga
xalal berdi. Kech tushdi. Ikki tomon ham bu payt hushyor tortgan va jangga tayyor
edi, ammo ularning ikkisida ham xavotirga yetarlicha sabablar bor edi. 15-iyul erta
tongdagi   ibodatlar   va   kuy-qo‘shiqlardan   so‘ng   xristianlar   yuzlab   bayroqlar
ko‘tarib, po‘lat  arqonlar  bilan Quddus  devorlariga tirmashishdi.  Yaxshi  mo‘ljalga
ega bo‘lgan zarbalar himoyachilarni yaxshigina vahimaga tushirdi, bu esa nayzani
to‘ldirishga va qal’a devorlariga yaqinlashishga imkon berdi. Devor himoyachilari
kamonchilar   tomonidan   qirib   tashlandi,   so‘ng   ko‘plab   jangchi   va   ritsarlar   devor
tomon   muqaddas   g‘ayrat   va   shavq   bilan   yugurdi.   Yo‘lda   uchragan   barcha   narsa
“supurib” tashlandi.
Bu hodisa hujumning kulminatsion nuqtasi bo‘ldi – salibchilar doimiy shovqin va
jangovar   qichqiriqlar   ostida   devorlarga   yog‘och   ko‘priklarni   tashladi   va
himoyachilarni   chalg‘itib,   devor   ortiga   tashlandi.   Shaharga   boshqa   tomondan
bostirib kirayotgan Raymond  Tuluzskiy  armiyasi   sheriklarining  muvaffaqiyatidan
xabar topgach, janubiy darvozadan Quddusga kirdi. Shahar allaqachon qulaganini
ko‘rgan Dovud minorasi garnizonining amiri taslim bo‘lishga qaror qildi va Yaffa
darvozasini ochdi.
Salibchilar   yorib   kirishgach,   shaharda   qirg‘in   boshlandi:   nafaqat   jangchilar,   balki
oddiy xalqni ham e’tiqodi, jinsi va yoshiga qaramasdan o‘ldirishda davom etishdi.
Ertasi   kuni   Quddus   dahshatli   joyga   aylandi   –   uning   ko‘chalari   jasadlarga   to‘la,
jasadlar esa o‘sha shaharning aholisi edi...
Shahar   bosib   olingandan   so‘ng   Gotfrid   Bulonskiy   yangi   tashkil   qilingan   Quddus
qirolligining   boshqaruvchisi   etib   tayinlandi.   Dindor   Gotfrid   Masih   tikanlar   bilan
o‘ralgan shaharda o‘zini shoh o‘rnida ko‘rishni xohlamadi. Shuning uchun u 1099-
yil 22-iyulda Muqaddas qabr himoyachisi unvonini qabul qilib oldi.
1-avgust kuni Quddusning birinchi Lotin patriarxi saylandi – Arnulf Shokesskiy. U
mo‘jiza   bilan   omon   qolgan   sanoqli   aholini   so‘roq   qildi,   ulardan   yangi   diniy
qo‘zg‘olonni keltirib chiqargan Iso mixlangan muqaddas Hayotbaxsh xochni bilib oldi. 15-iyulda Quddusning  bosib olinishi  XII  asrning barcha  tarixiy manbalarida
qayd etilgan va bu hodisa ushbu asrning muhim voqealaridan biri bo‘ldi.
3 Birinchi Salib yurishining  tugatilishi va uning oqibatlari.
salibchilar   davlati   tashkil   topdi:   Janubiy   Suriya   va        Falastinda        Quddus        qirolligi    ,
Suriya   qirg`oqlarida   Tripoli   grafligi,   Shimoliy   Suriyada   Antioxiya   qirolligi   va
Yuqori Mesopotamiyada Edessa grafligi.Salibchilar davlatlarida Fransiyadagi kabi
davlatni   boshqarish   tartibi   yuritiladi.Qudduz   qirolligida   maxsus   feodal   odatlar
“Quddus   assezi”   deb   nom   olgan   yozma   qoidalarga   aylanib,   bu   Quddus
qirolligining   konstitutsiyasi   hisoblanadi.   Feodallaro`rtasidagi   munosabatlar   bir-
biriga qaramlik asosida qurilar edi.Kichik feodallarning o`z senor – baronlariga va
baron   ham   knyazlarning   qirolga   nisbatan   bo`lgan   munosabatlarini   yo`lga   solib
turadigan   bo`ldi.Shuningdek,   assezlarda   ritsarning   bir   yilda   necha   kun   urushda
xizmat  qilib berishi  belgilangan edi. Qolgan uchta davlat  rahbarlari  amalda to`liq
mustaqil bo`lsalarda qirolga Sharqiy O`rtayer dengizi qirg`oqlariningkatta qismini
bosib   olinishi   natijasida   to`rtta   qaram   edilar.Bu   davlatlar   ham   o`z   navbatida
baronliklarga, baronliklar esa ritsarlik lenlariga bo`linadi. Baronlar va ritsarlar o`z
mol   mulklari   hisobidan   harbiy   harakatlarni   olib   borishlari   majburiy   edi.   Quddus
qirolligidaoliy   hokimiyat   yuqori   palatadan   bo`lgan   yirik   feodallarga   tegishli   edi.
Ularning   roziligisiz   qirol   qonunlar   chiqarolmasdi,   urush   e`lon   qilolmasdi   va
tinchlik   sulhi   tuzolmasdi.Salibchilar   mahalliy   aholini   juda   qattiq   ishlatishardi.
Dehqonlar   toshloq   yerlar   uchun   hosilning   1/3   qismidan   tortib,   teng   yarmigacha
soliq   to`lardi.   Qashshoq   aholi   bir   necha   marotaba   bosqinchilarga   nisbatan   bosh
ko`tarib   chiqishdi.   Salibchilar   katta   qiyinchilik   bilan   musulmon   aholisi   ustidan
hokimiyatni  ushlab  qolishga  erishdi.  Salibchilarning  shimoldan  janubga qadar   bir
necha   ming   kilometrga   cho`zilgan,   o`zlari   egalik   qilib   turgan   yerlarni   mudofaa
qilishlariuchun katta kuch talab etilar edi.Ular doimiy ravishda hujumkor yurishlar
qilish va mudofaani ushlab turishuchun 1119- yilda tampleyerlar ma`naviy ritsarlik
ordeni   yoki   ibodatxona   ahllari   degan   fransuz   ordeni   tashkil   etildi,   chunki   orden binosi , rivoyatlarga ko`ra, qachonlardir podsho Solomonning qadimiy yahudiylar
ibodatxonasi   joylashgan   teritoriyada   bo`lgan.   Tez   orada   gospitalerlar   ordeni   va
keyinchalik   1190-   yilda   esa   nemis   ritsarlarini   birlashtirgan   Tevton   ordeni
yaratildi.Bu   orden   boshqa   ordenlardan   ancha   keyinroq   barpo   etilib,   Falastinda
uncha   uzoq   turmadi.   “   XIII   asr   boshida   Tevton   ordeni   Yevropaga   ko`chib   o`tib,
Quyi   Visla   daryosi   qirg`og`ini   o`ziga   makon   qilib   tanlab   oldi,   polyak   feodallari
mahalliy “majusiylar” ga -  prusslarga qarshi  kurashish  uchun Tevton ordenini  bu
yerga taklif etgan edilar. Tevton ordeni Prussiyani istilo etib va shuning oqibatida
“Tevton   ”   ordeni   degan   nom   o`rniga   “Pruss   ”   ordeni   degan   nom   oldi.   Bu
ordenlarning   a`zolari   ritsarlardan   iborat   bo`lib   alohida   odatlar   asosida
yashardilar.”Tampleyerlar   qizil   xoch   tasviri   tushirilgan   oq   kiyim   kiyishardi.
Gospitalerlar esa oq xoch aksi tushirilganqizil kiyim kiyishardi. Tevton ritsarlarida
esa qora xoch aksi tushirilgan oq kiyim bo`lgan.Ritsarlar ruhoniylik niqobi ostida
yurishardi.   Orden   a`zolari   doimo   “nohaqlar”   bilan   urushishga   tayyor   turishardi.
Ritsarlar   qo`l   ostida   xizmatkorlar   ham   bo`lib,   ular   ordenning   eng   quyi   o`rnida
turishardi.   Ordenningboshlig`i“Buyuk   magistr”deb   atalib,   u   bevosita   papaga
bo`ysunardi. Ordenlar katta imtiyozlardan foydalanishardi va keyinchalik katta yer
va ko`chmas mulk egalari bo`lgan korparatsiyalarga aylanib ketishdi. Tampleyerlar
masalan   katta   aperatsiyalar   bilan   shug`ullanishardi   va   katta   pul   vositalariga   ega
edilar.Ordenlar   sharqda   o`z   boshqaruvlarini   yo`qotib   borishlari   bilan   o`z
faoliyatlarini   Yevropaga   ko`chirishdi.   Tampleyerlar   Fransiya   bo`ylab   yirik
aperatsiyalarni amalga oshirishardi. Xulosa
Muqaddas   yer   uchun   kurash.   Salibchilar   asos   solgan   Quddus   qirolligi   va   Yaqin
Sharqdagi azaliy xristian-islom bahsi haqida
1099-yilning 15-iyul sanasida salibchilar bir oylik qamaldan so‘ng Quddus tomon
yurish qildi. Qamal natijasi –   Birinchi salib yurishining   yakunlanishi Kichik Osiyo
salibchi   davlatlari   tuzilishi   bo‘ldi.   Bu   Yaqin   Sharqdagi   bugungi   ixtiloflarni   –
xristian va musulmon olami orasidagi bahslarni ham qisman tushuntirib beradigan
tarixiy   voqeadir.   “Daryo”   asrning   muhim   voqealaridan   biri   bo‘lgan   Quddusning
bosib olinish tarixi haqida hikoya qiladi.  
Birinchi salib yurishi 1096-yilda Vizantiya imperatori   Aleksey   I iltimosiga binoan
Papa   Urban   II   tomonidan   sharqdagi   xristianlarni   Anatoliyada   (Kichik
Osiyo )   Saljuqiylar   hujumidan   himoya   qilish   uchun   tashkil   qilingan.   Shuningdek,
ushbu yurishdan yana bir maqsad – muqaddas Quddus shahri va muqaddas yerlarni
musulmonlardan qaytarib olish edi
Dastlab   papaning   murojaati   faqatgina   fransuz   ritsarlariga   tegishli   edi,   ammo
keyinchalik bu yurish keng ko‘lamli harbiy kampaniyaga aylandi va uning g‘oyasi
G‘arbiy Yevropani barcha xristian davlatlariga yoyildi. Feodallar va turli millatga
mansub   oddiy   xalq   Sharq   tomon   quruqliklar   va   dengizlar   orqali   ko‘chib,   yo‘l-
yo‘lakay   Kichik   Osiyoning   g‘arbiy   qismini   saljuqiy   turklardan   ozod   etib,
Vizantiyaga musulmonlar tahdidini bartaraf etishdi va 1099-yilga kelib, iyul oyida
Quddusni ham fath qilib, o‘z qirolligiga asos solishdi. Shunday qilib, birinchi salib
yurishi   davrida   Quddus   qirolligi   va   Lotin   Sharqi   nomi   ostida   birlashgan   boshqa
xristian   davlatlari   (ba’zi   feodal   –   Salib   davlatlari )   tashkil   topdi.   Birinchi   salib
yurishida   ritsarlar ordenlari   muhim rol o‘ynagan edi.
Feodallar   va   oddiy   xalqning   Sharq   tomon   yurishida   1099-yilning   15-iyul   kuniga
kelib,   salib   yurishi   qatnashchilari   Quddus   tomon   hujumga   o‘tadi.   XI   asr   oxiriga
kelib G‘arbiy     Yevropa  bir   qator   sabablarga  ko‘ra  (birinchi   navbatda iqtisodiy  va
demografik),   Muqaddas qabrni   ozod etish uchun salib yurishlariga zamin yaratdi. Bunday   sharoitda   1095-yil   26-noyabr   kuni   Papa   Urban   II   Klermont   soboriga
sharqqa borishga va Quddusni musulmon boshqaruvidan ozod qilishga chaqirdi, bu
g ‘֥ alabadan   keyin   jasur   jangchilar   barcha   gunohlarni   kechirishlarini   va   qarzlardan
xalos   bo‘lishlarini   aytishdi.   Ushbu   chaqiriq   xalq   orasida   jo‘shqinlik   uyg‘otdi   va
kambag‘allar   g‘ayratga   to‘lib   o‘z   kampaniyasini   boshladi,   natijada   ular
muvaffaqiyatsizlikka uchradi – saljuqiylar ularni tor-mor etdi.
Bu   urinishdan   ikki   yil   o‘tib,   1097-yilda   norman,   fransuz   va   nemis   ritsarlarining
birlashgan   armiyasi   yig‘ildi.   Ularga   belgilangan   maqsadga   erishish   uchun   2   yil
talab   qildi.   Ularga,   ayniqsa,   Antioxiyani   qamal   qilish   uchun   ko‘proq   vaqt   kerak
bo‘ldi.   Shahar   egallab   olingach,   tif   epidemiyasi   boshlandi,   buning   natijasida
salibchilar armiyasi qisqartirildi. Ularga tiklanish va yurishni davom ettirish uchun
yana olti oy kutishlariga to‘g‘ri keldi.
Ma’ruza metodining qulayliklari:
Ma’lumotlar, tushuntirishlar (izohlar) va faktlar rasional ravishda taqdim etiladi
Mazmun va vaqt jihatidan oson rejalashtiriladi 
Emosional jihatdan kuchli imkoniyatlar ishlatilishi mumkin
Ma’ruza metodining kamchiliklari:
O`quvchining faolligi nihoyatda cheklangan 
O`quvchi materialni o`zlashtirganligini deyarli aniqlab bo`lmaydi
Ma’ruzani tushunarliligini oshiruvchi jihatlar:
Fikrni sodda tilda bayon etish
Ma’ruza tuzilmasining (strukturasining) mantiqan to`g`ri tuzilganligi
Fikrlarni qisqa va lo`nda ifodalash
Rag`batlantirish (stimullar) Notiqlik, ravon tilda gapirish va talaffus 
Fikrni sodda tilda bayon etish: O`z fikrini sodda ifodalash – yaxshi o`qituvchining
eng muhim fazilatlaridan biridir. O`z fikrini murakkab tilda ifodalash - ziyolilik va
professionalizm   belgisi   hisoblanmaydi.   O`z   fikrini   sodda   tilda   ifodalash   –
tinglovchibop gapirish demakdir. 
Soda tilda gapirishga quyidagilar vositasida erishiladi:
   Aytilgan fikrni ko`rgazmali qilib yetkazish 
   Fikrni qisqa gaplar vositasida ifodalash 
   Oddiy so`zlarni ishlatish 
   Atamalar ma’nosini tushuntirib ketish
   CHet tili kirib kelgan so`zlarni iloji boricha ishlatilmaslik, 
        ishlatilgan taqdirda tushuntirish berish
   Sodda tuzilishsha ega bo`lgan gaplarni ishlatish 
   Aktiv fe’llarni ishlatish 
Ma’ruza tuzilmasining (strukturasining) mantiqan to`g`ri tuzilganligi
Ma’ruzaning   ushbu   belgisi   ma’ruzaning   tashqi   tuzilishi   va   ichki   tartibini   to`g`ri
tuzilganligini   bildiradi.   Ma’ruzaning   tashqi   tuzilishi   -   uni   o`qishda   qilinadigan
quyidagi  hatti-harakatlarini bildiradi:   
   Ma’ruza mavzusi bilan tanishtirish
   Mavzuni asoslash
   Mantiqiy tuzilma asosida ma’ruzani olib borish
   Ma’ruzani yakunlash
Ma’ruzaning   ichki   tartibi   uni   o`qishda   rioya   qilinadigan   mantiqiy   ketma-ketlikni
bildiradi:    Ma’lumotlar mantiqiy to`g`ri ketma-ketlikda berilishi 
   Ma’ruzaning alohida qismlari o`rtasida o`zaro aloqalarni
       o`rnatish
   Mantiqiy ketma-ketlikka rioya qilish
   Bir fikrdan boshqa fikrga sakrab o`tishiga yo`l qo`ymaslik
   Muhim va uncha muhim bo`lmagan narsalarni farqlash
   «Fikrlar kalavasi» aniq bilinib turishi
Fikrlarni   qisqa   va   lo`nda   ifodalash.   Fikrlarni   qisqa   va   lo`nda   ifodalash   deganda,
ma’ruza mazmunining ortiqcha vaqt ketmasdan, lo`nda, aniq va to`g`ri ifodalanishi
tushuniladi:
   butunlay o`quv maqsadga qaratilgan
   asosiy mazmunga qaratilgan
   to`g`ri (bexato) ifodalardan iborat 
   muhim va kerakli izohlar bilan cheklangan
Rag`batlantirish   (stimullar).   Rag`batlantirish   (stimullar)   deb   ma’ruza   tarkibidagi
shunday   qo`shimchalar   tushuniladiki,   ular   ma’ruza   mazmunini   tinglovchilarga
jonliroq   qilib   beradi   va   shu   orqali   ularning   e’tibori   va   qiziqishini   ta’minlaydi.
Stimulyasiyaga quyidagilar yordamida erishiladi:
   Ma’ruza mazmunlarini turli qiziqarli faktlar, masalan urf-odat,  
       hikoya yoki misollar yordamida aniqlashtirish 
   Taassurotli gapirish
   Aytilayotgan fikrlarni ko`rgamali tarzda yetkazish (vizuallashtirish)
   qiyoslarda raqamlar va faktlarni ishlatish    Tinglovchilarbop qiziqarli ifodalarni tanlash
   SHaxsiy fikrni bildirish 
   Tinglovchilarning fikr-mulohazalaridan foydalanish
Ma’ruzaning tuzilishi (strukturasi). Ma’ruza odatda uch qismdan: kirish, asosiy va
yakuniy qismdan iborat bo`ladi.
Kirish qismi:
qutlash
Mavzu
Maqsad
Tashkiliy savollar
Motivasiya, qiziqishni o`yg`otish
Asosiy qism:
Asosiy fikr 1
Asosiy fikr 2
Asosiy fikr 3 va hokazo.
     YAkuniy qism
Natija va xulosa
Umumlashtirish
Umumiylashtirish
Keyingi mavzuga nazar tashlash
Ma’ruzachiga qo`yilgan talablar
Gavdani   tutish:   Tik,   tinglovchilarga   qaratilgan,   erkin,   ikki   oyoqqa   mahkam
tayangan, boshi ko`tarilgan, ammo burun ko`tarilmagan holatda.  qo`llar:   Bo`sh   holatda,   ikki   yonda   osilib   turgan   yoki   kamardan   yuqorida   ikki   qul
bir   biriga   ulangan;   kamardan   yuqoridagi   harakatlar,     tasavvurli   (ifodali)   hatti-
harakatlar– gapirish tezligida emas balki, sokin, asta-sekin va xotirjam. 
YUz: Tinglovchilarga qaratilgan, xotirjam.
Ko`z qarashlari: Hadeb bir kishiga tikilmasdan, auditoriyadagi har bir kishiga 3-5
sekund davomida qarash, samimiy 
Harakatlar:   Maqsadga   muvofiq   tarzda   bir   joydan   boshqa   joyga   o`tish,   «o`tirib-
turishlar»   emas,   xotirjamlik   bilan   yordamchi   vositalarni   qo`lga   olish   va   ishlatish,
xotirjam harakatlar, onda-sonda tinglovchilar tomoniga o`tish.
Ovoz:   Tanaffuslar   bilan   (ayniqsa   harakatlar   paytida),   sekin   tezlikda   va   baland
ovozda gapirish. Adabiyotlar Ro’yxati
www.tdpu.uz
www.ziyonet.uz
www.edu.uz
www.Yandex.ru
www.Google.ru
6 O’Z ME Birinchi jild Toshkent 2000 yil

Mavzu Birinchi Salib yurishining boshlanish sabablari va Quddus qirolligining tashkil topilishi Reja Kirish . 1 Birinchi Salib yurishining boshlanish sababi . 2 Quddus qirolligining tashkil topilishi. 3Birinchi Salib yurishining tugatilishi va uning oqibatlari. Xulosa .

Kirish. Salib yurishlari — 1096 - 1270-yillarda G arbiy Yevropaʻ zodagonlari va katolik cherkovi tomonidan Yaqin Sharqqa ( Suriya , Falastin , Shimoliy Afrika ) qilingan bosqinchilik urushlari. Salib yurishlarining bosqinchilik mohiyati diniy shiorlar (g ayridin (musulmonlar)larga qarshi kurash va „xudo qabri“ hamda „muqaddas ʻ yer“ (Falastin)ni ozod qilish) bilan niqoblangan. Salibchilar, odatda, kiyimlariga salib (xoch) belgisini tikib olishgan (yurishlarning nomi shundan). XI-asrning so nggi choragida saljuqiylar ʻ tomonidan Vizantiyaning Kichik Osiyodagi yerlarini hamda diniy an ana bo yicha ʼ ʻ „muqaddas shahar“ bo lgan ʻ Quddusni egallab olishlari salibchilarning O rta ʻ dengizning sharqidagi yerlarga bostirib kirishiga sabab bo lgan. Vizantiya ʻ saljuqiylarga qarshi kurashish uchun G arbdagi davlatlardan bir necha bor harbiy ʻ yordam so ragan. Salib yurishlarining bevosita tashkilotchisi bo lgan Rim papasi ʻ ʻ bundan foydalangan. Papalar katolik cherkovining ta sirini kuchaytirish va ʼ kengaytirish, pravoslav cherkovini Rimga bo ysundirish maqsadida diniy ʻ fanatizmni avj oldirganlar. Salibchilarning ko pchiligini qashshoqlashib qolgan ʻ ritsarlar, yirik sen orlar hamda dehqonlar tashkil qilgan. G' arbiy Yevropa ʼ feodallarining Yaqin Sharqdagi bosqinchilik va talonchilik urushlari edi Bu yurishlar 1096—1270-yillar oralig'ida bo'lib o'tgan. Sharqdagi yerlarni egallash orqali cherkov o'zining ta'sirini yanada kuchaytirishni maqsad qilgan.Sharqda XI asr oxirida vujudga kelgan vaziyat salib yurishlari uchun qulay sharoit tug'dirgan. Kichik Osiyo yarimoroli deyarli to'liq saljuqiy turklar qo'lida edi. Bu yerdan G'arb mamlakatlari ziyoratchilari Falastinning muqaddas joylariga, rivoyatlarga ko'ra, Iso payg'ambar dafn etilgan Quddusga boradigan yo'llar o'tardi. Quddus esa deyarli besh asrdan buyon musulmonlar qo'lida edi. Mahalliy hukmdorlar va aholining ziyoratchilarga munosabati yomon bo'lmasa-da, XI asr oxiridan boshlangan musulmon hukmdorlarining 0' zaro unlshlari xristianlar ziyoratlarini tobora xavfli tadbirga aylantira borgan. Vizantiya imperatori Rim papasi bilan kelishmasa-da,

xristianlar dushmanlari bilan uchun jangchilar yuborishini so'rab, G'arbga murojaat qiladi. Papa Urban II 1095-yilda Fransiyaning janubidagi Klermon shahrida cherkov yig'iniga to'plangan minglab mhoniylar, ritsarlar va oddiy xalq vakillari huzurida nutq so'zlaydi. U Quddusdagi «payg'ambar qabrini» musulmonlardan ozod etishga chaqiradi. Papa yurishda ishtirok etganlarga ularning gunohlari kechirilishini, halok bo'lganlar ruhining jannatga — «arshi- a'loga» tushishini va'da qiladi. Urban II «muqaddas yer»ning boyliklari va hosildor ekanligini ham eslatib o'tadi. Falastinda «sut va asal daryo bo'lib oqishi, Quddus yerning kindigi, jannatmakon hosildor yerli o'lka» ekanligini ta'kidlaydi. Bu so'zlarni xaloyiq «Xudoning irodasi shu!», «Xudoning xohishi shu!» kabi hayqiriqlar bilan qarshilaydilar. Ular matodan «but», ya'ni «salib»ning aksini qirqib, o'z kiyimlariga tika boshlaydilar. Ayni shu sababli yurish qatnashchilari «salibchilar», yurishlarning 0' zi esa «salib yurishlari» nomini oladi. Dehqonlar salib yurishlarida qatnashish orqali 0' zlarining og'ir hayotidan qutulib, Sharqda mulkka va baxtli hayotga erishishga umid qilganlar. Salibchilarning ko'pchiligini, asosan, ritsarlar tashkil etib, aksari boy bo'lmagan xonadonlardan edilar. Oilaning kichik o'g'illari, mayorat tizimi bo'lganidan, ya'ni meros katta o'g'ilga qoldirilgani sababli, ota-onalari merosining katta qismiga umid qilmasalar ham bo'lardi. Bu holatdagi ritsarlar 0' zlariga shon-shuhrat va boylik istab yo'l ga chiqqanlar. Gersoglar, graflar va hatto ayrim qirollar hamda imperatorlar ham Sharqqa jo'naydilar. Ular o'zlariga yangi hu dudlar va fuqarolarni bo'ysundirishni maqsad qilganlar. Qo'shin bilan savdogarlar ham yo'lga chiqib, ular Sharq mollari bilan savdo qilish orqali tez boyib ketishni orzu qilganlar. Albatta, salib yurishi ishtirokchilari faqat foydani o'ylagan desa xato bo'ladi. Moddiy manfaat ularda «payg'ambar qabri»ni musulmonlardan xalos etish muqaddas ish ekanligiga ishonch bilan mujassamlashgan. Birinchi salib yurishlariga Fransiya, Italiya va Germaniyaning turli viloyatlaridan kelgan ritsarlar to'plangan.

1 Salib yurishlarining boshlanish sabablari. Salib yurishlari - G arbiy Yevropaʼ ritsarlarining musulmon , pravoslav davlatlari va turli xil xristian mazhablariga qarshi olib borgan davomiy yurishlari. Salib yurishlarining maqsadi Falastinni, birinchi navbatda, Quddusni saljuqiy turklardan ozod qilish edi. Biroq salib yurishlari keyinchalik Baltiqbo yi majusiylarini ʼ xristianlashtirish. Yevropada papa hukumatiga qarshi harakatlarni bostirish yoki papalarning siyosiy maqsadlarini amalga oshirishvositasibo libqoldi. ʼ «Salibchilar» atamasi, salib yurishi ishtirokchilari o z kiyimlariga salib (xoch, ʼ krest) tikib olishgani uchun, paydo bo lgan. Yurish qatnashchilari gunohlardan ʼ poklanadi deb hisoblangani bois , yurishda nafaqat ritsarlar, balkioddiyaholi,hattokibolalarqatnashgan. Falastin uzoq davrdan beri arab davlatlari hukmi ostida edi, ular xristianlarga bag rikenglik bilan munosabatda bo lishgan. Falastindagi xristianlar uchun ʼ ʼ muqaddas sanalgan maskanlarni ziyorat qilishlariga monelik qilishmagan. Saljuqiy turklar esa bunga yo l qo ymagan. Endi xristianlar uchun Quddusga borish ʼ ʼ oldingidek xavfsiz bo lmay qoldi. Rim papalari Falastinni Saljuqiylardan ʼ tortib olishmasa , ziyoratgohlarga borish umuman to xtab qolishidanxavfsirashdi. ʼ Salib yurishining sabablaridan biri Vizantiya imperatori Аleksey I ning Rim papasidan yordam so rashi edi. Bir necha asr Vizantiya g arb xristianlari uchun ʼ ʼ jangovar musulmonlar hujumlaridan ajratib turadigan bufer zona bo lib keldi. ʼ Biroq 1071 yildagi Mansikert jangida yengilgan imperiya Kichik Osiyodagi katta hududidan ajraldi. Mag rur Vizantiya muqarrar halokatdan qutulish uchun Rim ʼ papasidan yordam so rashga majbur bo ldi. Birinchi salib yurishidan oldin ʼ ʼ Аnatoliyaning katta qismi islomning sunniylik yo nalishidagi Rum saljuqiylari ʼ hukmi ostida edi. Xristianlar bilan kurashishga qaraganda saljuqiylarni ichki qo zg olonlarni bostirish, taxt talashishlar, shialarning isyonlari qattiq tashvishga ʼ ʼ solardi. Falastinni markaziy hokimiyatdan deyarli mustaqil amirlar boshqarardi. Misrning katta qismi shia yo nalishidagi fotimiylar sulolasi qo lida bo lgan. ʼ ʼ ʼ Saljuqiylar fotimiylar hududining bir qismini bosib olishdi. Shuning uchun Аleksey Komnin salibchilarga fotimiylar bilan ittifoq tuzishni maslahat berdi. 1076