logo

OʻRTA ZARAFSHON TOGʻ VA TOGʻ OLDI GEOKOMPLEKSLARNING LANDSHAFT XOʻJALIK TAHLILI HAMDA BAHOLASH

Загружено в:

12.08.2023

Скачано:

0

Размер:

964.2509765625 KB
O RTA ZARAFSHON TOG  VA TOG  OLDI GEOKOMPLEKSLARNINGʻ ʻ ʻ
LANDSHAFT XO JALIK TAHLILI HAMDA BAHOLASH	
ʻ
KIRISH.
1-BOB LANDSHAFTLARDAN   XO‘JALIK   MAQSADIDA
FOYDALANISH   HOLATI   VA   BARQAROR
RIVOJLANISH   KONSEPSIYALARINING   NAZARIY-
METODOLOGIK JIHATLARI
1.1. Hududlarni   barqaror   rivojlantirishda   y erlardan
foydalanishning o‘rni
1.2. Ekologik-xo‘jalik   muvozanati   konsepsiyasi   va   undan
foydalanish imkoniyatlari
II-BOB. TABIIY   LANDSHAFTLARNI   XO`JALIK
MAQSADIDA BAHOLASH
2 . 1 . Tabiiy landshaftlarning landshaft-xo‘jalik holatini baholash:
mezonlar va ko‘rsatkichlar
2.2. Tog`   va   t og’oldi   tekisliklarning   rekreatsion-turistik
imkoniyatlarini baholash
3-BOB O‘RTA   ZARAFSHON   TOG‘   VA   TOG‘   OLDI
TEKISLIK   LANDSHAFT   KOMPLEKSLARI   VA
ULARNI BAHOLASH
3.1. Tabiiy   sharoitining   asosiy   xususiyatlari   va   ularning
landshaftlarni shakllanishidagi roli
3.2. O‘rta   Zarafshon   tog‘   va   tog‘   oldi   tekislik   landshaftlarini
umumiy tavsifi va ularni baholash
XULOSA
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1 KIRISH.
Jahonda   aholi   va   xalq   xo‘jaligi   tarmoqlarining   y er   resurslariga   bo‘lgan
e h tiyojlarini   ta’minlash   maqsadida   yangi   y erlarni   o‘zlashtirish,   o‘zlashtirilgan
y erlardan   yanada   intensiv   foydalanish   jarayoni   kuchaymoqda.   Bu   esa   y er   fondi
tabiiy-landshaft   tarkibining   o‘zgarishi,   biologik   xilma-xillikni   pasayishi   va   uning
tashqi   antropogen   bosim   ostida   qolib   optimal   holatini   buzilishiga   olib   kelmoqda.
BMTning   2030   yilgacha   barqaror   rivojlanish   bo‘yicha   dasturida   “Quruqlik
ekosistemalarini   muhofaza   qilish   va   tiklash,   ulardan   oqilona   foydalanish,
o‘rmonlarni   ratsional   boshqarish,   cho‘llanishga   qarshi   kurashish,   y erlarning
degradatsiyasini   to‘xtatish   va   biologik   xilma-xillik   yo‘qolishining   oldini   olish”
bo‘yicha   vazifalari   belgilangan 1
.   Mazkur   vazifalar   ayniqsa   y er   resurslari   miqdori
cheklangan   mintaqalarda     y erlardan   oqilona   foydalanish   bo‘yicha   tadqiqotlarni
taqozo etadi.
Dunyoda   mazkur   yo‘nalishdagi   tadqiqotlarga,   ayniqsa,   y erlardan   barqaror
rivojlanish tamoyillariga mos holda foydalanish,  y er resurslarining tabiiy landshaft
tarkibini   o‘zgarishi   bo‘yicha   gomogen   guruxlarga   ajratish,   antropogen   bosim
ko‘rsatkichlarini   xisoblash,   hududlarning   ekologik-xo‘jalik   muvozanati   baholash
orqali   resurslardan   oqilona   foydalanishga   ustuvor   ahamiyat   berilmoqda.
SHuningdek, landshaftshunoslik va er tuzish sohalari o‘rtasida o‘zaro bog‘liqlikni
e’tiborga   olib,   y erdan   foydalanish   turlarini,   imkon   darajasida   tabiiy-landshaft
talabidan   kelib   chiqib   belgilash,   landshaftli   rejalashtirish   tamoyillaridan
foydalanish muhim hisoblanadi.
Respublikamizda   har   bir   mintaqa   y er   fondini   toifalarga   ajratishda,   qishloq
ho‘jaligi   y er turlarini belgilashda va ekin maydonlari tarkibini aniqlashda joyning
tabiiy-landshaft   xususiyatlarini   xisobga   olish   hamda   y erdan   foydalanish
samaradorligini oshirish bo‘yicha qator islohotlar amalga oshirilmoqda va sezilarli
ijobiy natijalarga erishilmoqda. O‘zbekiston Respublikasi  Prezidentining 2017 yil
31   maydagi   PF-5065-son   « Ye rlarni   muhofaza   qilish   va   ulardan   oqilona
1
 Повестки дня в области устойчивого развития на период до 2030 года  // Электронный доступ: 
http:// www.uz/undp/org/content/uzbekistan.ru
2 foydalanish  borasida nazoratni  kuchaytirish, geodeziya  va kartografiya faoliyatini
takomillashtirish,   davlat   kadastrlari   yuritishni   tartibga   solish   chora-tadbirlari
to‘g‘risida»gi  Farmonida   barqarorlikni  ta’minlovchi  hududiy dasturlarni   y er  bilan
bog‘liq bandlarini ishlab chiqish bugungi kundagi dolzarb vazifalardan biri sifatida
belgilab   berilgan.   Bu   borada,   xo‘jalikni   hududiy   tashkil   etuvchi   hamda   barqaror
rivojlanishni  ta’minlovchi sohalarni qamrab olishga yo‘naltirilgan tadqiqotlar olib
borish muhim ahamiyat kasb etadi.
Dissertatsiya mavzusining dolzarbligi  aholi va xalq xo‘jaligi tarmoqlarining
yer   resurslariga   bo‘lgan   ehtiyojlarini   ta’minlash   maqsadida   yangi   yerlarni
o‘zlashtirish,   o‘zlashtirilgan   yerlardan   yanada   intensiv   foydalanish   jarayoni
kuchayishida namoyon bo’ladi .
Tadqiqot   ob’ekti:   O’rta   Zarafshon   tog’   va   tog’   oldi   tekislik   landshaftlari
sanaladi.
Tadqiqot   predmeti   esa   O’rta   Zarafshon   tog’   va   tog’   oldi   tekislik
landshaftlarid an foydalanish tizimini barqaror rivojlanish tamoyillariga mos holda
takomillashtirish bo‘yicha tavsiyalar ishlab chiqish .
Tadqiqot   maqsadi:   Tog’   va   tog’   oldi   tekislik   tabiiy-landshaft   tarkibini
o‘zgarish   darajasi,   ekologik-xo‘jalik   balansidagi   yillik   va   hududiy   o‘zgarishlar
dinamikasini   tadqiq   etish   orqali   erdan   foydalanishning   samarali   yo‘nalishlari
bo‘yicha taklif va tavsiyalar ishlab chiqishdir.
Tadqiqotning   asosiy   masalalari   va   farazlari:   tadqiqot   oldiga   qo`yilgan
asosiy   masalalar   ishning   maqsad   va   vazifalaridan   kelib   chiqadi.   Dissertatasiya
ishiga   qo`yilgan   bosh   masala   cho llanish   jarayonini   keltirib   chiqarayotganʼ
sabablarni   ko`rsatib   berishdan   iborat.   Dissertatsiya   ishi   oldiga   qo`yilgan   farazlar
(g`oya)   ning   mazmun-mohiyati   quyidagilardan   iborat.   Kishilik   jamiyati   paydo
bo‘lganidan buyon fan, texnika va texnologiyaning ijobiy yutuqlaridan foydalanib
o‘z   xo‘jalik   faoliyatini   kengaytirish   va   rivojlantirishga   harakat   qilmoqda.   Bu
jarayonda   jamiyatning   ta’sir   ko‘lami   uzuluksiz   kengayib   borayotgan   tabiiy
3 ob’ektlarning   asosiysi   y er   resurslaridir.   Tabiiy-hududiy   majmualarning   asosini
tashkil   etadigan   bu   resursning   sifati   va   miqdori   kuchli   antropogen     bosim   ostida
qolib   o‘zgarmoqda,   afsuski   b u   o‘zgarish   salbiy   tomonga   qarab   ketayotgan
hududlar   maydoni   ko‘paymoqda.   Tog’   va   tekislik   munosabatlarini   tahlili   hamda
baholash   ishlarining   to’g’ri   olib   borilishini   monitoring   qilish   jarayonini   o’rnini
aniqlash  dissertatsiya ishiga qo`yilgan asosiy g`oya hisoblanadi.
Mavzu   bo`yicha   adabiyotlar   tahlili:   Ye r   resurslaridan   foydalanishni
tashkil   etishda   joyning   o‘ziga   xos   tabiiy-landshaft   xususiyatlarini,   ekologik-
xo‘jalik jihatdan zo‘riqish darajasini tadqiq etishga bugungi tadqiqotlarda ko‘proq
e’tibor   qaratilmoqda.   Bu   yo‘nalishda   tadqiqot   olib   borgan   MDX   davlatlari
olimlaridan   A.G.Isachenko,   B.I.Kochurov,   V.G.Kryuchkov,   A.M.   Nosonov,
Kalutskov   V.N .   O‘zbekistonlik   olimla r dan   A.A.Abdulqosimov,   L.A.Alibekov,
A.Raxmatullaev,   A.O‘razbaev,   S.B.Abbosov   A.Maqsudov,   A.A.Rafiqov,
YU.SHadametov,   T.Djumaev,   A.N.Nigmatov,   B.Kamolov,   K.Boymirzaev,
YU.I.Ahmadaliev   kabilarning   izlanishlari   masala   moxiyatini   ochib   berishga
yordamlashadi.   Ye r   fondining   ekologik-ho‘jalik   holatini   baholash   asosida
hududning   barqaror   rivojlanishini   ta’minlashga   ko‘maklashuvchi   landshaftli
rejalashtirish yo‘nalishidagi ishlar xozircha olib borilmagan .
So nggi   yillarda  ʼ tog’   va   tog’   oldi   tekislik   landshaft   komplekslarini   turli
maqsadlarda   baholash   ishlari   bilan   mamlakatimizning   ko plab   olimlari	
ʼ
shug ullanishgan.   Jumladan,   L.Alibekov,   A.Abdulqosimov,   A.Raxmatullayev,	
ʼ
S.B.Abbasov, A.Ravshanov, O’.Badalov, B.Eshquvvatov, B.Meliyev va boshqalar
tadqiqotlar olib borishgan.
Tadqiqotda   qo`llanilgan   usullar: Tadqiqotda   geografik   taqqoslash,   tarixiy-
geografik, kartografik, statistik, laboratoriya, ekspeditsiya, tayanch-nuqtalar hamda
GIS metodlaridan foydalanildi.
Tadqiqot natijalarining nazariy va amaliy ahamiyati:   Tadqiqot natijalari
Respublikaning   barcha   sug‘oriladigan   mintaqalarida   y erdan   foydalanish   turlarini
ekologik   gomogen   guruxlarga   ajratishda,   landshaft   tabiiy   tarkibni   o‘zgarishi,
4 antropogen   yuk   miqdorini   monitoring   qilishda   hududning   ekologik-xo‘jalik
holatini   baholash   va   optimallashtirish   chora-tadbirlarini   ishlab   chiqishda
metodologik  ilmiy  asos bo‘lib hisoblan a di.
Tadqiqot   natijalarining   a maliy   ahamiyati   y er   resurslaridan   barqaror
rivojlanish   tamoyillariga mos keluvchi   normativ asoslar ni , dastur, rejalarini ishlab
chiqish,   o‘quv   va   o‘quv-metodik   adabiyotlarni   yaratishda   xizmat   qilishi   bilan
belgilanadi.
Tadqiqotning   ilmiy   yangiligi:   O’rta   Zarafshon   tog’   va   tog’   oldi   tekislik
landshaftlari   kompleks   tahlil   qilingan   va   baholangan.   Olingan   natijalar   hamda
tahlillar  asosida  1:1000000  masshtabda  yerlardan foydalanish  karta si  yaratilganligi
dissertatsiya ishining ilmiy yangiligi hisoblanadi.
Dissertatsiya   tarkibining   qisqacha   tavsifi:   Dissertatsiya   ishi   kirish,   uchta
bob,   xulosa   va   foydalanilgan   adabiyotlar   ro`yxatidan   iborat.   Kirish   qismida
dissertatsiya   ishining   dolzarbligi,   tadqiqot   ob`ekti,   prtedmeti,   maqsadi   va
vazifalari,   tadqiqot   asosiy   masalalari,   qo`yilgan   g`oya,   adabiyotlar   tahlili,
tadqiqotda  qo`llanililgan  usullar,  tadqiqotning  nazariy  va  amaliy  ahamiyati,   ilmiy
yangiliklari   bayon   qilingan.   Birinchi   bob   landshaftlardan   xo‘jalik   maqsadida
foydalanish holati va barqaror rivojlanish konsepsiyalarining nazariy-metodologik
jihatlari   deb   nomlanadi   va   unda   hudud   landshaftlari   geologik   tuzilishi,   relefi,
iqlimi,   yer   usti   va   yer   osti   suvlari,   tuproqlari,   o`simlik   dunyosi   va   hayvonot
olamiga qisqacha tavsif berilgan.
Uchinchi   bob   O‘rta Zarafshon tog‘ va tog‘ oldi tekislik landshaft komplekslari va
ularni baholash  deb nomlanadi.  Uning birinchi paragrifida Hudud komponentlariga
tavsif berilgan. Ikkinchi paragrafida esa baholash natijalari keltirilgan.
5 I-BOB. LANDSHAFTLARDAN XO‘JALIK MAQSADIDA FOYDALANISH
HOLATI VA BARQAROR RIVOJLANISH KONSEPSIYALARINING
NAZARIY-METODOLOGIK JIHATLARI
1.1-§. Hududlarni barqaror rivojlantirishda erlardan foydalanishning o‘rni
Respublikamiz   Prezidenti   SH.M.Mirziyoev   mintaqamizdagi   hozirgi   iqlim
o‘zgarishi   va   suv   taqchilligi   sharoitida   yer   resurslaridan   oqilona   foydalanish
jamiyatning   barqaror   rivojlantirishni   asosiy   shartlaridan   biri   sifatida   qaralmog‘i
zarurligi,   biroq   hozircha   bu   holatni   yaxshi   emasligiga   e’tibor   qaratmoqda.
Jumladan,   2017   yil   31   may   kuni   «Erlarni   muhofaza   qilish   va   ulardan   oqilona
foydalanish  borasida nazoratni  kuchaytirish, geodeziya  va kartografiya faoliyatini
takomillashtirish,   davlat   kadastrlari   yuritishni   tartibga   solish   chora-tadbirlari
to‘g‘risida»gi Farmonida shunday deyiladi: «...Yer resurslaridan maqsadli, oqilona
va   samarali   foydalanish,   yerlarni   muhofaza   qilish   yuzasidan   davlat   nazoratini
hamda   tuproq   unumdorligini   oshirish   bo‘yicha  hududiy   dasturlarni   ishlab   chiqish
va amalga oshirish borasidagi  ishlari qoniqarsiz, deb hisoblansin»   [PF-5065-sonli
Farmoni ] .   Farmonda   ta’kidlangan   barqarorlikni   ta’minlovchi   hududiy   dasturlarni
y er bilan bog‘liq bandlarini  ishlab chiqish bugungi kundagi  dolzarb masalalardan
biri hisoblanib, ushbu yo‘nalishda muvofaqiyatga erishishda boshqa soha vakillari
( y er   tuzuvchilar,   tuproqshunoslar,   iqtisodchilar…)   bilan   bir   qatorda   geograflar
hamkorligi   kutilgan   natijani   beradi.   CHunki   hududiy   barqarorlikni   ta’minlashda
xo‘jalikni   hududiy   tashkil   etuvchi   mutaxassislar   ( ye r   tuzuvchi,   tuproqshunos   va
iqtisodchi)   ning   bir   tomonlama,   iqtisodiy   samaradorlikni   oshirishga   qaratilgan
xarakatlarini   me’yorlashtirishda   barqaror   rivojlanishni   ta’minlovchi   ekologlar
tabiiy geograflarning o‘ziga xos yondashuvlari aloxida axamiyatlidir.
Jahonda   va   O‘zbekistonda   Barqaror   rivojlanish   konsepsiyasini   hayotga
tadbiq   etilishida   ye r   resurslarining   o‘rni   va   ahamiyati   juda   yuqori.   Mazkur
yo‘nalishda   istiqboldagi   yo‘nalishlarini   belgilash   uchun   dastlab,   mazkur
konsepsiyani   yuzaga   kelish   tarixi,   sharoitlari   va   y er   resurslari   bilan   bog‘liq
jihatlarini tadqiq etish dastlabki vazifa qilib belgilandi.
6 Qariyb   30   yil   davomida   jahon   hamjamiyati   va   ilmiy   izlanishlarda   keng
qo‘llanib   kelinayotgan   ingliz   tilidagi   « Sustainable   Development»   rus   tilidagi
«Uetoychivoe   razvitie »   iborasi   o‘zbek   tiliga   «Barqaror   rivojlanish»   deb   tarjima
qilinadi   fanda   va   turli   mamlakatlarda   uning   turg‘un,   qo‘llab-quvvatlanayotgan,
avaylanayotgan,   davomli,   uzluksiz,   muvozanatli,   yashil   rivojlanish   (taraqqiyot)
kabi turli ifodalar ishlatib kelinmoqda.
Kishilik   jamiyatining   barqaror   rivojlanishini   ta’minlashda   y er   resurslarini
beqiyos o‘rnini asoslash uchun uning tabiatdan foydalanish tarixiga qisqacha nazar
tashladik   insoniyatni   hozirgacha   bo‘lgan   tabiatdan   foydalanish   tarixida   to‘rtta
keskin   burilish   nuqtasi   bo‘lganligi   tabiat   va   iqtisodiyot   bilan   shug‘ullanuvchi
ko‘plab olimlar tomonidan e’tirof etilgan. SHuni qayd etish zarurki taraqqiyotning
har   burulish   nuqtasidagi   o‘zgarishlar   markazida   insoniyatning   er   resurslaridan
foydalanish tizimidagi innovatsion o‘zgarishlar yotadi.
Tabiatdan   foydalanishdagi   birinchi   keskin   o‘zgarishga   sabab   bo‘lgan
jarayonlar   bundan   taxminan   10   ming   yil   burun   sodir   bo‘lib   tarixda   «neolit
revolyusiyasi »   nomi   bilan   atalgan.   Bunda   jahon   xalqlarining   katta   qismi   o‘troq
hayot   kechirish   tarziga   o‘tib,   ye r   resurslaridan   yaylov   va   termachilikda
foydalanishdan   voz   kechib,   dehqonchilik   va   bog‘dorchilik   bilan   shug‘ullana
boshlagan. Ayniqsa, obikor dehqonchilikning rivojlanishi jamiyatda barqarorlikni,
farovonlikni ta’minlashga katta xissa qo‘shgan  [Ligninov] .
Ikkinchi   keskin   o‘zgarish   XVII-XVIII   asrlarda   dastlab   G‘arbiy   Evropada
yuz   berdi.   Industriyalashtirish   davrida   aholisi   zich   mamlakatlarda   qishloq
xo‘jaligida   y er   resurslarining   ye tishmasligi   hunarmandchilik   va   sanoatni   keskin
rivojlanishiga turtki bergan. 
Uchinchi   keskin   burilish   davr   XX   asrning   ilmiy–texnika   taraqqiyoti
yutuqlari   y erdan   foydalanishga   jalb   etildi.   Ayniqsa   qishloq   xo‘jaligidagi
kimyolashtirish,   mexanizatsiyalashtirish   va   irrigatsiya   tizimining   rivojlanishi   bu
davrni «yashil inqilob » davri deb atalishiga sabab bo‘ldi.
Bu   uchta   revolyusion   o‘zgarishlar   kishilik   jamiyatida,   zamonida   to‘qlik,
farovonlik   va   osuda   to‘kin   xayotni   ta’minladi.   Biroq   bu   o‘zgarishlar   kishilik
7 jamiyatining imkoniyatlari cheksiz, u nafaqat ona   y er tabiatni balki, butun olamni
bo‘ysundirilishi mumkin degan xayoliy tushunchani keltirib chiqardi. Ammo, XX
asrning   o‘rtalariga   kelib   jamiyatning   to‘xtovsiz   o‘sib   borayotgan   ehtiyojlari   bilan
qat’iy cheklangan  yer  sayyorasi va uning resurslari hajmi o‘rtasida nomutonosiblik
borligi   ma’lum   bo‘ldi.   Y aq in   kelajakda,   o‘n   yilliklar   orasida   y er   sharida   yuz
berishi   mumkin   bo‘lgan   ekologik   inqiroz   havfi   haqidagi   fikrlar   paydo   bo‘ldi.
Undan   qutilishning   yagona   yo‘li   sifatida   an’anaviy   xo‘jalik   yuritish   tizimida
tubdan   o‘zgarish   qilishni   talab   qiluvchi   to‘rtinchi   burilish   nuqtasi   sifatida
«Barqaror   rivojlanish»   konsepsiyasi   yuzaga   keldi.   Bu   konsepsiyasiyada   ham
asosiy e’tibor  y er resurslariga qaratilmoqda.
Ushbu   konsepsiyaning   yaratilishiga   kishilik   jamiyatining   ayniqsa,   jadal
iqtisodiy o‘sishning   y er shari tabiatiga ko‘rsatayotgan ta’siri va uning oqibatlarini
keskin   namoyon   bo‘lishi   sabab   bo‘ldi.   Evropada   sanoatning   jadal   rivojlanishi
natijasida   birinchi   marta   inson   o‘limiga   sabab   bo‘lgan   tabiatdagi   xodisa   «smog
tumanlari» kuzatildi. Londonda 1952 yilda 4 kun mobaynida 4 ming odam, 1963
yilda Nyu-Yorkda 300 odam vafot etdi. Bunday holatlar, 1956, 1957, 1960 yillarda
tez-tez   takrorlanib   turdi.   SHu   bilan   birga   er   resurslarining   degradatsiyasi,   er   osti
boyliklarining   miqdor   jihatdan   tugab   qolish   havfi   (ayniqsa   neft-gaz   resurslari),
dunyo   okeani   va   oqar   suvlarning   ifloslanishi,   kislotali   yomg‘irlar   yog‘ishi,   ozon
tuynugi   kabi   holatlar   kishilik   jamiyatining   rivojlanishida   boshqa   alternativ
yo‘llarni qidirib topish zarurligini taqozo etuvchi omil bo‘lib xizmat qildi.
Barqaror   rivojlanish   konsepsiyasining   dastlabki   nazariy   asosi   sifatida   rus
olimi V.I.Vernadskiy tomonidan yaratilgan noosfera to‘g‘risidagi ta’limot olinadi.
Insoniyatni   xo‘jalik   yuritishda   global   qayta   qurishni   amalga   oshirishni   nazarda
tutuvchi bu konsepsiya, biosferani «noosfera»ga o‘zgartirishni hayotiy zarurat deb
qarashni nazarda tutadi.  [ Vernadskiy V.I. ] .
Amaliyotda   bu   konsepsiyani   dastlab,   italiyalik   ishlab   chiqaruvchi     Aurelio
Pechchei rivojlantirdi.   U   xalqaro   miqyosda   siyosiy,   moliyaviy,   madaniy   va   ilmiy
soha   vakillarini   birlashtirgan   Rim   klubi   –   xalqaro   jamoat   tashkilotini   ( analitik
markaz ) tuzdi. Tashkilot biosferani rivojlantirish istiqbollari va insonning tabiatga
8 nisbatan gumanistik jihatdan munosabatda bo‘lishi  borasida ulkan   ishlarni bajardi
[Nigmatov A., Kulmatov R., Rasulov A., Muxamedov SH.] .
Rim klubi a’zolaridan   D.Forresterning «Mirovaya dinamika» [Forrester D.]
hamda   D.Medouzning «Predel ы rosta »   [ Medouz D.X., Medouz D.L., Renders Y.,
Berens   V.V. ]   nomli   asarlari   jahon   rivojlanishining   atrof-tabiiy   muhitga   bog‘liq
tomonlarini   tahlil   etish   bilan   ko‘pchilikni   diqqatini   tortdi.   Rim   klubida   qilingan
ma’ruzada   ular   tomonidan   «Agar   shu   holat   (temp)   da   aholi   soni,
industriyalashtirish   va   atrof-muhitni   iflo s lanishi   davom   etsa,   oziq-ovqat   ishlab
chiqarish va tabiiy resurslar miqdorini tugashi o‘z chegarasiga  y etishi undan so‘ng
birdaniga   boshqarilmaydigan   tarzda   aholi   sonining   va   ishlab   chiqarish   xajmini
kamayishi kuzatilishi bashorat qilindi» [ Medouz D.X., Medouz D.L., Renders Y.,
Berens V.V. ] .
Jamiyatning   ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanish   bilan   atrof-muhit   holati   o‘rtasida
o‘zaro bog‘liqlik  mavjudligini  ilmiy jamoatchilik 1960-yillarning boshlarida to‘liq
anglay   boshladi.   Bu   haqidagi   dastlabki   butun   dunyoga   ovoza   bo‘lgan   asar
A QSHlik   biolog   olima   Reychel   Karson   tomonidan   yozilgan   «Soqov   bahor»
(« Silence   spring»,   1965)   [ Karson   R. ]   asari   bo‘ldi.   Olima   atrof-muhit   ifloslanishi
ma’lum chegaragacha  davom etishi , undan ortsa tabiiy muhit inqirozga yuz tutishi
mumkinligini   asoslab   berdi.   Uning   asari   kishilik   jamiyati   a’zolarini   ekologik
ongini, saviyasini oshirishga katta  h issa qo‘shdi   [Marfenin N.N.] .
SHundan   so‘ng,   Barqaror   rivojlanish   bo‘yicha   salmoqqa   ega   bo‘lgan   ilmiy
tadqiqotlarning   olib   borilishi,   ishlab   chiqarish,   demografik   holat   va   atrof-
muhitning   holatini   tahlil   etish   va   modellashtirishga,   ekologik   muammolarga
bag‘ishlangan   konferensiyalar   faol   ravishda   o‘tkazila   boshlandi   [Nigmatov   A.,
Kulmatov R., Rasulov  A., Muxamedov  SH. Nigmatov A. va boshqalar. Ekologik
ta’limdan] .
Xalqaro   maydonda   dastlabki   ekologik   yo‘nalishdagi   konferensiya   1972   yil
Stokgolmda   o‘tkazildi.   Mazkur   konferensiyadan   so‘ng   jahon   fani   va   ijtimoiy
hayotiga quyidagi yangi   « Ekologik   imperativ »,   « Ekologi k   monitoring », « Ekologi k
inqiroz», « Ekologi k halokat» kabi  tushincha va iboralar kiritildi [Marfenin N.N.] .
9 Ushbu konferensiya xulosasi asosida ekologik  qonunchili k  rivojlana boshladi
jaxonning   ilg‘or   mamlakatlaridatabiat   muhofazasi   boshqaruviga   asoslangan
vazirliklar  va muassasalar  paydo bo‘ldi   [Nigmatov A., Kulmatov R., Rasulov A.,
Muxamedov SH.]. 
1983   yil   Atrof-muhit   va   rivojlanish   bo‘yicha   Butun   jahon   komissiyasi
tashkil   etilib,   unga   Gro   Xarlem   Brundtland   rahbarlik   qildi   [ Kuznetsova   YU.A. ] .
Uch  yil   davomida  komissiya   iqtisodiy,  ijtimoiy-madaniy  va   ekologik  omillarning
o‘zaro   ta’siri   va   aloqadorligi   masalalarini   o‘rgandi.   SHu   komissiya   «barqaror
rivojlanish»   (sustainable   development)   tushunchasini   ilk   bor   butun   jahon
hamjamiyatida ommalashtir di  [       ] .
1987   yili   «Bizning   umumiy   kelajagimiz»   deb   nomlangan   «Atrof-muhit   va
rivojlanish   bo‘yicha   xalqaro   komissiya»   ma’ruza si da   «Barqaror   rivojlanish»
zarurati qayd etilib, unga «bugungi kunda ehtiyojlarni qondirish kelajak avlodning
o‘z   ehtiyojlarini   qondirishiga   to‘sqinlik   qilmasligi   kerak»   [ Qosimova   N. ]   degan
tavsif berildi va u bugungi kunda ko‘pgina mamlakatlarda qo‘llanilib kelinmoqda. 
Navbatdagi   Braziliyaning   Rio-de-Janeyro   (1992)   shahrida   bo‘lib   o‘tgan
atrof-muhit   muhofazasi   va   rivojlanishga   bag‘ishlangan   konferensiyasida   kelgusi
o‘n  yillik uchun  ekologik, iqtisodiy  va  ijtimoiy  harakat  dasturi   -  «XXI   asr   uchun
kun tartibi» qabul qilindi.  Unda er sharida barqaror rivojlanishni ta’minlash uchun
quyidagi tavsiya va mezonlar berilgan: 
 iqtisodiyotning   o‘sishi   Ye r   sayyorasining   ekologik   imkoniyatlari
chegaralariga mos tushishi kerak;
 iqtisodiy rivojlanish atrof-muhit uchun xavfsiz bo‘lishi kerak;
 rivojlanishni   barqaror   qilish-hozirgi   avlod   ehtiyojlarini   kelajak
avlodning   o‘z   ehtiyojlarini   ta’minlash   qobiliyatlarini   xavf-xatarga   qo‘ymay
ta’minlash;
 yer va tabiiy resurslarni yalpi milliy boylik sifatida ko‘rish;
 odamlarning   faolligini   ularga   yerga   egalik   qilish   va   ularning
mahsulotlarining   adolatli   baholarda   bozorga   chiqarish   vositalarida   ta’minlash
huquqini berish yo‘li bilan rag‘batlantirish;
10  kimyoviy   moddalarning   aholi   salomatligi   va   atrof-muhit   uchun
xavfliligini   aniqlash;   shunday   ma’lumotlar   ko‘pchilik   moddalar   uchun   mavjud
emas;
 pestidsitlarni   o‘simliklarning   biologik   himoya   qilish   vositalar   bilan
almashtirish;
Mazkur   tavsiya   va   tamoyillar   zamirida   ehtiyojni   qondirish   darajasida
mahsulot   ishlab   chiqarish,   aholi   sonini,   tabiatdagi   antropogen   o‘zgarishlar   ulushi
hamda   tiklanmaydigan   resurslarning   ishlatish   miqdorini   imkon   qadar   cheklash
rivojlanishning   barqaror   yo‘liga   o‘tishni   asosiy   shartlaridan   biri   ekanligi   yotadi
[ Djumaev T. ].
2012   yili   Rio-de-Janeyroda   BMTning   barqaror   rivojlanish   bo‘yicha
«Rio+20» nomini olgan konferensiyasi ochilishida so‘zga chiqqan BMTning Bosh
kotibi  Pan Gi  Mun insoniyat  yangi  davrga qadam  qo‘yayotganligini  qayd etdi. U
2040   yilga   borib   Ye r   sharining   aholisi   9   mlrd.ga   ko‘payishini   hisobga   olib,
ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanishning   eski   modeli   o‘z   ahamiyatini   yo‘qotganligini
ta’kidladi  [Nigmatov A., Kulmatov R., Rasulov A., Muxamedov SH.] .
Navbatdagi   konferensiyada,   2015   yil   25   sentyabrda   Nyu-York   shahrida
BMTning   193   ta   a’zo   mamlakatlari   2015   yildan   keyin   amalga   oshiriladigan
harakatlar   borasida   barqaror   rivojlanish   sohasida   Kun   tartibini   qabul   qilishdi.
Bashoratlarga ko‘ra mazkur dasturda qashshoqlik 2030 yilga kelib bartaraf etiladi
va barqaror kelajak ta’minlanadi.
Ushbu   konferensiyadajamiyat   oldidagi   maqsadlar   va   yangi   vazifalar
kompleks   va   ajralmas   xarakterga   ega   ekanligi   ta’kidlandi.   Uning   markazida
barqaror   rivojlanishning   uch   tamoyili   –   iqtisodiy   o‘sish,   ijtimoiy   taraqqiyot   va
atrof-muhit   muhofazasini   chambarchas   bog‘lovchi   17   ta   maqsad   va   ularga
biriktirilgan 169 ta vazifa turadi  [ Qosimova N. ].
O‘zbekiston   Respublikasi   ham   BMTning   mazkur   dasturiga   qo‘shilgan.
Vazirlar   Mahkamasining   2018 yil  20  oktyabrdagi   « 2030 yilgacha  bo‘lgan davrda
barqaror   rivojlanish   sohasidagi   milliy   maqsad   va   vazifalarni   amalga   oshirish
chora-tadbirlari   to‘g‘risida » gi   841 - son   qarori   qabul   qilin ib,   unga   ko‘ra   barqaror
11 rivojlanish maqsadlarini davlat rivojlanish dasturlariga asta-sekin integratsiyalash,
shuningdek Barqaror  rivojlanish maqsadlarining O‘zbekistonda amalga oshirilishi
bo‘yicha muntazam milliy ma’ruzalar tayyorlanishi ko‘zda tut ilgan [VM 841-sonli
Qarori] .
Milliy maqsadning 15.3-vazifasida esa «2030 yilgacha saxrolanishga qarshi
kurash,   ye mirilgan   y erlar   va tuproqlarni,  shu  jumladan  saxrolanish,  qurg‘oqchilik
va   suv   toshqiniga   uchragan   y erlarni   tiklash   va   y erlarning   emirilishini   neytral
balansiga   erishish»   ko‘zda   tutilgan.   Mazkur   masalalar   «O‘zbekiston
Respublikasini   2017-2021   yillarda   yanada   rivojlantirish   bo‘yicha   Harakatlar
strategiyasi»da  ham o‘z aksini topgan. Unda  «sug‘oriladigan  ye rlarning meliorativ
holatini   yanada   yaxshilash,   melioratsiya   va   irrigatsiya   ob’ektlari   tarmoqlarini
rivojlantirish»yuzasidan muhim vazifalar belgilangan [PF-4947-son Farmoni].
Barqaror   rivojlanishni   konsepsiyasi   negizida   xususiy   konsepsiyalar   ham
yaratilmoqda   jumladan,   jahonda   qishloq   xo‘jaligi   sohasini   (erdan   foydalanishni)
barqaror   rivojlantirish   maqsadida qishloq   xo‘jaligini   barqaror   rivojlantirish
konsepsiyasi   - (sustainable agriculture)  ishlab chiqildi [ Altieti M.A.;  Francis C.A.,
Madden J.R.; O’Connell R.F;  Romanova E.P., Alekseev B.A. ] .
Mazkur   konsepsiya   nuqtai-nazaridan   yondashilganda,   y erdan   foydalanishni
barqaror tashkil etish 3 ta talabga (mezonga) javob berishi zarur:
 birinchidan,   tabiiy-ekologik   jihatdan   xavfsizlikni,   agrogeotizimlarni
barqaror   faoliyat   ko‘rsatishini   ta’minlashi,   salbiy   degradatsion   jarayonlarning
(ikkilamchi sho‘rlanish, erroziya va b) rivojlanishiga yo‘l qo‘ymasligi;
 ikkinchidan,   ijtimoiy   barqarorlikni   ta’minlashi,   ya’ni   aholiga   kerakli
miqdordagi   oziq-ovqat   xavfsizligini   ta’minlash,   ishlab   chiqarish   tarmoqlariga   esa
qishloq xo‘jaligi xom ashyosi etkazib berishi;
 uchinchidan,   iqtisodiy   jihatdan   unumdorlikni,   ishlab   chiqarish
tarmoqlaridagi daromadni  ye tarli miqdorda bo‘lishini ta’minlashi kerak.
Ammo   ta’kidlash   kerakki,   barqaror   rivojlanish   konsepsiyasining   bu   uch
tarkibiy qismidagi talablar har doim ham bir-biriga mos tushavermaydi, qolaversa
12 uzoq   vaqt   davomida   iqtisodiy   mezonlarga   ko‘proq   e’tibor   qaratildi.   Har   qanday
holatda   ham   iqtisodiy   samaradorlikka   erishish   maqsadida   qilingan   harakatlar
natijasida tabiiy-ekologik muammolar kelib chiqmoqda. Bundan tashqari, iqtisodiy
unumdorlikni   oshirish   uchun   sarflangan   xarajatlar   miqdori   yil   sayin   ortib
bormoqda,   ularni   o‘z   vaqtida   qoplash,   etishtirilgan   mahsulot   tannarxini
kamaytirish   rivojlangan   mamlakatlardagi   asosiy   muammolardan   biriga
aylanmoqda. 
Ye r   resurslaridan   foydalanishni   mintaqaviy   sharoitda   barqarorligini
ta’minlovchi   mexanizmni   shakllantirish   bugungi   kunning   asosiy   talablaridan
biridir.   Bu   jarayonda   amalga   oshiriladigan   ishlarni   yuqoridagi   tamoyillarga   amal
qilgan   xolda   quyidagi   yo‘nalishlarda   olib   borish   taklif   etilmoqda   [Loyko   P.   F.,
Losev K.S.]: 
1. Qishloq   xo‘jaligiga   mo‘ljallangan   y erlardan   foydalanishda   ishlab
chiqarish jarayonini ekologizatsiyalash;
2. CHo‘llanish,   ikkilamchi   sho‘rlashuv,   erroziya   kabi   salbiy
jarayonlarning oldini olishga ko‘maklashuvchi  optimal er fondi tarkibini yaratish,
y er   resurslari   bilan   undan   foydalanish   tartibi   o‘rtasida   oqilona   nisbatni,   balansni
topish;
3.  Mintaqada  y erdan foydalanish va uni o‘g‘itlashni tarixan shakllangan
an’anaviy usullarini, chorvachilik tarmog‘ini rivojlantirishni innovatsion usullarini
qo‘llash;
4. Tuproq   unumdorligini   ko‘tarish,   unga   tushadigan   antropogen   bosim
miqdorini minimal holatga keltirish,  y erni muhofaza qilish ishlariga tabaqalashgan
tabiiy landshaft xususiyatlariga asoslangan  yondashuv tamoyillariga amal  qilishni
ta’minlovchi     mintaqaviy   dasturlar   va   landshaftli   rejalashtirish   mexanizmini
takomillashtirish. Geografiyada   turli   rivojlanish   qonunlari   asosida   faoliyat
yurituvchi hududiy-ishlab chiqarish va tabiiy-hududiy tizimlarning o‘zaro ta’sirini
ifodalovchi   model   yaratil gan   [Kryuchkov   V.G.] .   Bunda   ishlab   chiqarish   (qishloq
xo‘jaligi)   va   tabiiy   tizimlarning   o‘zaro   aloqasi   yuz   beradigan   joy,   o‘zining   tabiiy
(iqlim,   relef,  tuproq,  suv...)   va   ishlab   chiqarish   (haydalma   y er   o‘tloq,   mevazor...)
13 unsurlariga   ega   bo‘lgan   qishloq   xo‘jalik   y erlaridir.   Bu   tizimlarning   o‘zaro
munosabatini   muvofiqlashtirish   ham   ye r   resurslaridan   oqilona   foylanishni   tashkil
etish   orqali   amalga   oshiriladi.   Oqilona   foydalanish   mezoni   bo‘lib   esa   ijtimoiy-
ekologik   va   iqtisodiy   unumdorlik   xizmat   qiladi.   Y u qoridagi   modulga   tayangan
holda   yaratilgan,   hududiy-ishlab   chiqarish   va   tabiiy-hududiy   tizimlarni   o‘zaro
murosaga   keltirish,   muvozanatli,   barqaror   faoliyat   ko‘rsatishni   ta’minlashda
[Kochurov   B.I.]tomonidan   yaratilgan   ekologik-xo‘jalik   muvozanati   konsepsiyasi
ilmiy va amaliy jixatdan yaxshi natija bermoqda.
Bu   konsepsiyaga   yer   resursdaridan   foydalanishda   barqarorlikni
ta’minlashning   asosiy   vosi ta laridan   biri   sifatida   qaralmoqda   [Ivanov   YU.G.,
Kochurov B.I.;Kochurov B.I.]. Bu konsepsiyaga muvofiq hududlardagi barqarorlik
ekologik va xo‘jalik balansini muvofiqlashtirish orqali amalga oshiriladi.
1.2-§. Ekologik-xo‘jalik muvozanati konsepsiyasi va undan foydalanish
imkoniyatlari
Kishilik jamiyati paydo bo‘lganidan buyon fan, texnika va texnologiyaning
ijobiy   yutuqlaridan   foydalanib   o‘z   xo‘jalik   faoliyatini   kengaytirish   va
rivojlantirishga   harakat   qilmoqda.   Bu   jarayonda   jamiyatning   ta’sir   ko‘lami
uzuluksiz   kengayib   borayotgan   tabiiy   ob’ektlarning   asosiysi   ye r   resurslaridir.
Tabiiy-hududiy   majmualarning   asosini   tashkil   etadigan   bu   resursning   sifati   va
miqdori kuchli antropogen  bosim ostida qolib o‘zgarmoqda, afsuski bo‘ o‘zgarish
salbiy   tomonga   qarab   ketayotgan   hududlar   maydoni   ko‘paymoqda.   Tabiiy
resurslardan   foydalanishni   optimallashtirishning   qat’iy   landshaft-geografik
tamoyilda amalga oshirilishi  zarurligi dastlab geograf olim  A.G.Isachenko  (1980)
tomonidan   taklif   etilgan   edi.   Unga   ko‘ra     optimallashtirishning   oxirga   maqsadi
foydalanilayotgan,   muhofazaga   olingan(konservatsiya   qilingan)   va
o‘zgartirilayotgan   (melioratsiyaga   tortilgan)   tabiiy   resurslar   o‘rtasidagi
muvozanatni   (balansni)   topishdir.   Bunday   muvozanatni   topishda   quyidagi
14 landshaft-geografik tamoyillarga amal qilish talab etiladi [Isachenko A.G., 1991; s.
64-66]:
- Optimallashtirishning   asosiy   ob’ekti   -tabiiy   (geografik)   muxit   ierarxiyali,
bir-biriga   bo‘ysunuvchi   turli   rangdagi   tabiiy   geografik   majmualar
(geogtizimlar) yig‘indisidan iborat;
  Insonning   geotizmlarning   biror   komponentiga   yoki   funksional   xalqasiga
ta’sir etishi komponentlararo aloqalarni buzilishiga va oqibatda butun tizimni izdan
chiqishiga   sabab   bo‘ladi.   Har   bir   tizimni   tashqi   ta’sirlarga   jumladan   texnogan
ta’sirlarga   chidamlilik   darajasini   ma’lum   chegarasi   mavjud.   Tabiatga   nooqilana,
ongsiz   ta’sir   etishdagi   asosiy   xavf   mazkur   geotizmlarning   tabiiy   tarkibining
buzilishidir.   SHuning   uchun   tabiiy   muxitni   optimallashtirishning   oliy   mezoni-
geotizimlarnig barqaror faoliyat yuritishini ta’minlashdir; 
  tabiatni   muhofaza   qilish   va   undan   oqilona   foydalanishda   tabiatni   bir
elementi   yoki   komponentiga   qaratilgan   xususiy   taqiqlar,   texnologik   yoki   boshqa
tadbirlar natija bermaydi, butun geotizimni xaddan ortiqcha texnogen bosimlardan
xamoya qiladigan tabiiy «mexanizm» ni saqlab qolish bosh vazifa bo‘lishi zarur;
  tabiiy   muxitni   optimallashtirish   bo‘yicha   loyixa   ishlab   chiqishda   turli
darajadagi   geotizimlarni   ierarxiyasiga   (lokal,   regional,   global),   ular   o‘rtasidagi
modda   va   energiyaning   o‘zaro   almashinuviga   e’tibor   qaratish,optimallashtirishni
nisbatan soddaroq lokal tizimlardan boshlash va b.
YUqoridagi   tamoyillar   asosida   A.G.Isachenko   tomonidan
optimallashtirishning   ommalashgan   sxemasi   yaratildi.   U   landshaft   tarkibini
majmuali   o‘rganish,   hududning   hozirgi   holatiga   baho   berish   va   ilmiy   asoslangan
tavsiyalar   ishlab   chiqishni   o‘z   ichiga   oladi.   Bu   umumiy   sxema   bo‘lib   tabiatdan
foydalanishning   barcha   turlari   uchun   to‘g‘ri   kelsada,   har   bir   tur   uchun   aloxida
yondashuvni   talab   qiladi.   Ye r   resurslaridan   foydalanishning   optimallashtirish
bo‘yicha   ishlangan   sxemalarda   ham   bunday   klassik   yondashuvlar   ko‘p   uchraydi.
Bu   hududlardagi   salbiy   ekologik   jarayonlarni   to‘xtatish,   ma’lum   tabiat
komponen tlarini tiklash uchun katta tashkiliy, moddiy va moliyaviy resurslarni jalb
15 etish   zarur   bo‘ladi.   Biroq   hududlarda   barqaror   rivojlanishni   ta’minlash   uchun
qilinayotgan bu xarakat va xarajatlar har doim ham kutilgan natijani beravermaydi.
Tabiatdan   foydalanishni   optimallashtirish   g‘oyasi   “Rim   klubi”   a’zolarining
nazariy   qarashlarida   ham   rivojlantirib   kelingan.   Jumladan   D.Forresterning
ta’kidlashicha   bu   g‘oya   bo‘yicha   tabiat   bilan   kishilarning   xo‘jalik   faoliyati
o‘rtasida   o‘zaro   muvofiq   (uyg‘un)   munosabat   o‘rnatiladi   va   ta’minlanadi.
Tabiatdan,   shu   jumladan   y er   resurslaridan   foydalanishning   ekologik   jihatidan
barqaror   shakllari   yaratilib,   undagi   texnologik   yaratmalar   tabiiy   tizimlarga
moslashtiriladi hamda barqaror, muvozanatli (simbioz) geoekosotsitizimni vujudga
keltiradi   [Forrester   D.,   s.   256].   Bunday   murakkab   tizimning   shakllanishi
landshaftli   rejalashtirish   va   hududning   ekologik-xo‘jalik   jixatidan   qayta   qurish
orqali amalga oshiriladi. 
Bu   konsepsiya   butunlay   yangi,   mutloq   innovatsion   asosga   qurilgan   deb
o‘ylash   ham   u   qadar   to‘g‘ri   emas.   Uning   negizida   jahon   geografiya   fanida   yillar
davomida jamlangan nazariy asoslar bor. Jumladan, yuqorida aytilgan D.Forrester,
V.Vernadskiy,   A.G.Isachenko   tomonidan   taklif   etilgan   hududning   ekologik
optimallashtirish   konsepsiyasining   ijodiy   rivojlantirilgan   ko‘rinishi   bo‘lib,   y er
resurslaridan   foydalanish   yo‘nalishidagi   tadqiqotlarda   quyidagi   afzalliklarga
egaligi bilan ajralib turadi:
- birinchidan,   hududning   xolatini   baholash   ob’ektiv   (mavjud)
ko‘rsatkichlar   bo‘yicha   o‘tkaziladi,   bu   ma’muriy   va   tabiiy   birliklarini   hududni
optimallashtirish bo‘yicha aniq va to‘g‘ri tavsiya ishlab chiqish imkonini beradi;
- ikkinchidan,   hududning     ekologik-   xo‘jalik   balansini   hisoblash
mavjud   y er   fondi   materiallari   asosida   olib   borilgani   sababli   ortiqcha   moddiy,
tashkiliy va moliyaviy resurslarni talab qilmaydi. 
- uchinchidan, xisob-kitob ishlarida qo‘llanadigan asosiy ko‘rsatkich er
fondi materiallari dunyoning barcha mamlakatlarida yuritiladi, ulardan foydalanib,
ayni paytdagi xolatni baxolash, yillar davomidagi o‘zgarishlarni monitoring qilish,
kelajakdagi o‘zgarishlarni rejalashtirish mumkin.
16 Hududning ekologik-xo‘jalik balansi (muvozanati)-  bu tabiatning mavjud
va   potensial   imkoniyatlarini   hisobga   olgan   xolda,   hududdagi   turli   aholi   guruhlari
hamda   turli   faoliyat   turlari   o‘rtasidagi   munosabatlarni   muvozanatlashtirishdir.
Bunday   yondashuvda   tabiat   va   jamiyatning   barqaror   rivojlanishi,   tabiiy
resurslarning qayta tiklanishi ta’minlanadi ekologik o‘zgarishlar salbiy oqibatlarni
keltirib chiqarmaydi [B.I.Kochurov, 2003].
Ekologik-xo‘jalik balansi tushunchasida hududnig tuzilishi (tashkil etilishi),
makonning holatiga alohida e’tibor qaratiladi. V.I.Vernadskiy (1988) ham o‘zining
biosfera   ta’limotida   «biosfera   bu   tashkil   etilgan   makon»   deb   ko‘rsatgan   bo‘lsa,
noosfera   ta’limotida   esa   sivilizatsiyaning   rivojlanishini   biosferani   insoniyat
o‘zlashtirgan   qismini   qay   darajada   tashkil   etilganligi   bilan   bog‘laydi.   Bunda
keyingi yillardagi ekologik muammolar hududning tarkibiy tuzilishidagi  krizislar,
tabiiy va antropogen tizimlarni o‘rtasidagi muvozanatni buzilishi oqibatida yuzaga
kelayotgani   asos   sifatida   olinadi.   Mazkur   konsepsiya   keng   ma’noda   inson   bilan
tabiat   o‘rtasidagi   muvozanatni   ta’minlashga,   kishilarni   tabiatga   xaddan   tashqari
ko‘p aralashmaslik tamoyillariga amal qilishga chorlaydi.
SHu   o‘rinda   muqaddas   Islom   dini   ta’limotida   ham   bu   masalaga   alohida
e’tibor berilganligini ta’kidlash o‘rinli. Quroni karimning «Furqon   surasi»ning 2-
oyatida:   «...har   bir   narsani   o‘lchov   ila   o‘lchab   yaratgan   Zotdir»   deyiladi,ya’ni
narsalarni   shunday   yaratibgina   qo‘ymay,   aniq   o‘lchov   bilan   o‘lchab,
shaklini,hajmini,zamon va makoni, boshqa narsalar bilan bo‘ladigan munosabat va
aloqalarini ham ochiq-oydin, aniq qilib yaratgan [Tafsiri Hilol Furqon surasi 2oyat.
e-hilolnashr.uz].   Dunyodagi   har   bir   narsa-suv   ham,   tuproq   ham,   havo   ham,
hayvonot olami ham, nabobat olami ham Alloh taolo tomonidan muayyan o‘lchov
bilan bir-biriga o‘zaro bog‘liq qilib yaratilgan. Agar bu muvozanatlik buziladigan
bo‘lsa,   tabiat   uchun,   shu   jumladan,   inson   uchun   ham   jiddiy   muammolar   kelib
chiqish   ehtimoli   nihoyatda   yuqori.   SHuning   uchun   ham   muvozanatni   (balansni)
saqlash tabiatda ham jamiyatda ham eng muhim vazifalardan biridir.
Kishilik   jamiyatida   muvozanatni   buzilishi   ham   o‘ta   og‘ir   oqibatlarga   olib
kelishi   haqida   ko‘p   asarlar   yaratilgan.   Mustaqillikni   dastlabki   yillaridagi
17 imtiyozlardan,   ayniqsa   diniy   erkinlikdan   noto‘g‘ri   foydalanish   oqibatida   yuzaga
kelgan noxushliklar marxum yozuvchi U.Xamdamning “Muvozanat” asarida ham
yaxshi   tasvirlangan.   Tabiat   bilan   inson   munosabatlari   o‘rtasida   ham   ma’lum
muvozanatni   saqlab   turishga   asoslangan   mazkur   konsepsiya   chuqur   ilmiy   asosga
ega. 
Hozirgi kunda qishloq xo‘jaligi tasarrufidagi   y erlarning meliorativ-ekologik
holati   talab  darajasida  bo‘lmaganligi   tufayli  ularning  samarali  unimdorligi   yuqori
emas.   Yildan   yilga   sug‘oriladigan   ye rlarda   sho‘rlanish,   eroziya,   deflyasiya
jarayonlarining   kuchayishi   kuzatilmoqda   [M.R.Qoriev   (Andijon);   M.R.Qoriev
(Toshkent);].   Lekin   xamma   joyda   ham   shunday   deyish   xato,   albatta.   Ilm-fanning
asosli   tavsiyalari   va   ming   yillik   dexqonchilik   tajribalariga   tayanib   ishlayotgan
dehqon,   fermer   va   shirkat   xo‘jaliklarida   tuproq   unumdorligi   kamaymasdan,   balki
oshayotganligi   kuzatilmoqda   [X.Q.Nomozov,   SH.M.Turdimetov;   S.A.Abdullaev,
X.Q.Nomozov].
Inson   xayotini   ta’minlashda   tabiiy   tizimlarini   doimiy   kengaytirib   borishga
yo‘naltirish,   erdan   foydalanish   tarkibini   takomillashtirish,   landshaft   elementlari
tarkibi   bilan   erdan   foydalanish   turini   bir   biriga   mosligini   ta’minlovchi   yangi
y erdan   foydalanish   tarkibini   yaratish   hududning   ekologik–xo‘jalik   balansining
bosh   mazmunini   tashkil   etadi.   Hududning   ekologik-xo‘jalik   balansini   aniqlashda
quyidagi   ko‘rsatkichlar     o‘rganiladi:   y er   turlari   va   toifalari,   tabiatni   muhofaza
qilishga mo‘jjallangan  y erlari maydoni, antropogen bosim turi va darajasi bo‘yicha
y erlar maydoni, saomog‘i, hududning ekologik-xo‘jalik jahatidan zo‘riqish darajasi
(xolati),hududning   tabiiy   ximoyalangan   darajasi,   hududning   ekologik   fondi.
Istalgan   hududni   ma’muriy   birlikni   ekologik-xo‘jalik   balansini   aniqlashning
mukammal, asosli sxemasi B.I.Kochurov tomonidan taklif etilgan [20].
18 Eslatma :  AB  – antropogen  bosim ,  T R I  –  tabiiy -resurs   imkoniyat
1.2.1-rasm. Hududning ekologik-xo‘jalik balansini aniqlashning asoslangan
sxemasi
Ekologik-xo‘jalik   muvozanat   (EXM)   konsepsiyasi   dastlabki   tadbig‘i
Rossiya   federatsiyasining   turli   mintaqa   va   viloyatlarida,   qo‘shni   Qirg‘iziston
Respublikasining Norin, Osh va CHuy viloyatlarida amalga oshirilgan. 
O‘zbekistonda bu konsetsiyani dastlab ilmiy tadqiqotlarda YU.I.Ahmadaliev
(2007,2014)   Farg‘ona   vodiysi   viloyatlarida   olib   borgan   ilmiy   tadqiqotlarida
qo‘llagan.   Keyinchalik   D.Mo‘minov   (2012)   (Farg‘ona   viloyati   qishloq   joylari
misolida),   A.Raxmatullaev   (2018)   Zarafshon   voxasi   misolida,   O.Abdug‘aniev
(2020), Farg‘ona vodiysi hududi misolidagi ilmiy tadqtqotlarda qo‘lladilar.
Mazkur   konsepsiyani   y er   resurslaridan   foydalanishning   takomillashtirish
yo‘nalishida   qo‘llagan   hamda   joyning   mintaqaviy   xususiyatlarini   hisobga   olib
ijodiy   yondashilgan   ayrimtadqiqotlarni   ko‘rib   o‘tish   o‘rinlidir.   Albatta,
konsepsiyaning   dastlabki   tadbig‘i   uning   mualliflari   B.I.   Kochurov   hamda
YU.T.Ivanov   tomonidan   1988   yilda   o‘tkazilgan   bo‘lib   Moskva   viloyati   misolida
tadqiqot olib borilgan.
E.A.Eremin   (2005)   mintaqadagi   ekologik-xo‘jalik   muvozanatini
optimallashtirish   muammolari   va   landshaftlar   antropogenizatsiyasining   iqtisodiy-
geografik jihatlarini tadqiq etgan. Tabiatdan oqilona foydalanish sxemasini  ishlab
chiqish   uchun   xisoblash   natijalarini   umumlashtirilgan   va   ularning   taxlilini   ilmiy
19 asosi   ishlab   chiqilgan.   Landshaftlarning   barqarorligiga   tabiiy   va   antropogen
omillarning ta’sir etishi taxlili qilingan. 
Ekologik-xo‘jalik   muvozanatning   eng   oqilona   shakllaridan   biri
landshaftlarga   tutashib   ketgan   qishloqlar   tizimini   T.V.Krasnova   (2007)   taklif
etgan.   Ekologik-xo‘jalik   muvozanatni   tiklash   va   qishloq   xo‘jaligida   rentabellikka
erishish   maqsadida,   etnik   manzilgohlarni   va   an’anaviy   y erdan   foydalanish
shakllariini  tiklash kabi  tadbirlarga mazkur  ishda alohida e’tibor  qaratgan. Ushbu
nuqtai   nazardan   qadimgi   sug‘orma   dexqonchilik   madaniyati   yuksak   rivojlangan
Farg‘ona  vodiysida   tabiat   bilan  undan  foydalanuvchi   aholi   o‘rtasida   muvozanatni
ta’minlovchi  oloqa o‘rnatilganligi  Z.Isaqov  (2014)  hamda  N.Komilova  (2019)  lar
tomonidan   olib   borilgan   izlanishlarda   ochib   berildi.   Ekologik   va   xo‘jalik
sohalarida   muvozanatni   saqlashni,   tabiatdan,   birinchi   navbatda   y er   va   suvdan
tabiiy landshaft talabiga moslashishni o‘ziga xos an’anaviy usullari, ularning ilmiy
asoslari o‘rganildi. 
Rossiyada   bajarilgan   tadqiqotlarda   Kirov   A.V   (2009)   Mordoviya
respublikasi,   Aramova   L.A,   YUshkov   M.V.,   Kuzmin   M.M.   (2011)   Tambov
viloyati   bo‘yicha   olib   borgan   izlanishlarida   hududning   ekologik-xo‘jalik
balansining turli mintaqaviy xususiyatlarini tadqiq etdilar.
Bizning tadqiqot maqsadiga mos keluvchi, tadqiqot Orlov viloyati misolida
I.V.Mironova   (2012)   tomonidan   amalga   oshirilgan.   Tadqiqotchi   tomonidan
agrolandshaftlardagi asosiy xo‘jalik faoliyati turlari va ulardagi antropogen bosim
darajasi   aniqlangan.   Orlov   viloyatining   y er   fondining   ekologik-xo‘jalik   xolatiga
baho   berilgan   va   hududning   ekologik-xo‘jalik   balansi   xisoblab   chiqilgan.
SHuningdek,   olingan   tadqiqot   natijalari   asosida   ekologik-xo‘jalik   muvozanat
nuqtai nazaridan rayonlashtirish ishlari amalga oshirilgan. 
I.V.Mironova   Orlov   viloyatida   ekologik-xo‘jalik   xolatni   yaxshilash   uchun
y er fondi tarkibini ekologik-landshaft jihatdan jiddiy optimallashtirish zarur degan
xulosaga   kelgan.   Buning   uchun,   Orlov   viloyatida   ekologik   fond   erlarini   ulishini
35%   dan   kam   bo‘lmasli   kerakligini   asoslab   bergan.   SHuningdek,   qishloq
xo‘jaligida   samaradorligi   past   bo‘lgan   erlarni   foydalanishdan   chiqarish,   kuchli
20 o‘zgarishga uchragan erlarni 10%ga qisqartirish orqali qoniqarli ekologik-xo‘jalik
xolatini saqlab qolish mumkinligi to‘g‘risida fikrlar bergan. 
Qirg‘iziston   Respublikasida   Norin,   Osh   va   CHuy   viloyatlari   misolida
ekologik-xo‘jalik   xolatini   baholash   ishlari   G.I.Ibraimov   va   G.K.Rыskulovlar
(2016) tomonidan amalga oshirilgan. 
Rossiyaning   Baykal   orti   o‘lkasi   hududining   ekologik-xo‘jalik   xolati
N.V.Pomazkova   va   L.M.Faleychik   (2018   y,   10-11   b)   tomonidan   baholangan.
Baholashda   turli   darajadagi   antropogen   bosimni   xarakterlash   xususiyatga   ega
bo‘lgan   erdan   foydalanuvchilar   va   asosiy   er   toifalari   o‘rtasidagi   o‘zaro   nisbat
e’tiborga olingan. Hududning mutloq va nisbatan zo‘riqish koeffitsientlari hisoblab
chiqilgan hamda tabiiy himoyalanish koeffitsienti aniqlangan. N.V.Pomazkova va
L.M.Faleychiklar   ekologik-xo‘jalik   xolatning   eng   yuqori   va   eng   past   zo‘riqish
ko‘rsatkichlari   asosida   Baykal   orti   o‘lkasini   klasterlarga   ajratishgan.   Har   bir
klasterga  mos   xolda   y erdan  foydalanish   tuzilmasi  o‘zgartirish   bo‘yicha   tavsiyalar
ishlab chiqilgan.
O‘zbekistonda   birinchilardan   bo‘lib   YU.I.Axmadaliev   (2007)   tomonidan
mazkur   konsepsiya   negizada   qishloq   xo‘jaligini   intensivlashtirishning   ekologik
jihatdan   yo‘l   qo‘yilishi   mumkin   bo‘lgan   darajasini   aniqlashga   harakat   qilindi.
Qishloq   xo‘jaligida   antropogen   ta’sirni   o‘rganish   maqsadida   erdan   foydalanish
tarkibi   tahlil   qilinadi.   Bunda   erdan   foydalanish   jamiyatni   talabiga   javob   berishi
bilan bir vaqtda, ekologik jihatdan zararsiz bo‘lishini ta’minlash kerakligi xisobga
olindi.  Mavjud   erdan   foydalanish   usulini   baholash   uchun   miqdoriy   ko‘rsatkichlar
yordamida   erlarning   tabiiy   tarkibini   o‘zgarish   darajasi   [Milyus,   1984;1987;
Kochurov,   1999]   va   y erga   tushadigan   antropogen   ta’sir   miqdori     o‘rganiladi
[Kravchenko, 1986; Landshaftы, 1990; Lebedova, 1990; Bashkin, 1990]. 
Sug‘oriladigan   erlarning   o‘ziga   xos   xususiyatlari   va   o‘lkamizdagi   y erdan
foydalanishni tezkor tizimi yuqoridagi baholash usullarini takomillashtirishni talab
etadi.   SHuni   hisobga   olib   YU.Axmadaliev   har   ikki   guruhga   kiruvchi
ko‘rsatkichlardan   bir   vaqtni   o‘zida   foydalanishni   ta’minlovchi,   o‘rganilayotgan
21 hududni   geoekologik-xo‘jalik jihatdan zo‘riqish  darajasini  ifodalovchi yangi  usul
ishlab chiqildi  [ Axmadaliev, 2000].
Ye rlarning   geoekologik-xo‘jalik   jihatdan   zo‘riqish   darajasi   deganda   –
xo‘jalikda   intensiv   (tezkor)   foydalanish   oqibatida   ye r   fondi   tabiiy   tarkibining
o‘zgarishi   va   uning   tashqi   antropogen   ta’sir   ostida   qolibmeliorativ   holatini
buzilishi   tushuniladi.   Ma’muriy-xo‘jalik   birliklarini   shu   ko‘rsatkichlar   darajasi
bo‘yicha guruhlashtirish orqali rayonlashtirish o‘tkaziladi. Bunday rayonlashtirish
to‘ridan   y erlardan   foydalanishni   hududiy   tashkil   etish   va   qishloq   xo‘jaligida
antropogen   ta’sir   darajasini   me’yorlashtirishda   foydalanish   bo‘yicha   tavsiyalar
berildi.
Ye rlardan oqilona foydalanish va uni hududiy tashkil etishda mavjud  y erdan
foydalanish   tarkibini   qisman   o‘zgartirish   (transformatsiya)   hamda   har   bir   hudud
uchun   qishloq   xo‘jaligi   antropogen   ta’sirining   me’yorlarini   belgilab   chiqish   talab
etiladi. SHu maqsadda erning (landshaftning) qishloq xo‘jaligi antropogen ta’sirini
har   bir   turiga   nisbatan   barqarorligi   va   mustahkamlik   darajasini   ifodalovchi   sifat
ko‘rsatkichlari   o‘rganiladi.Ushbu   ko‘rsatkichlar   y erdan   foydalanishni   landshaftli
rejasini ishlab chiqishga xizmat qiladi (YU.I.Axmadaliev 2014).
D.Mo‘minovning   (2012)   tadqiqotlarida   Farg‘ona   viloyati   qishloq   joylarda
ekologik-xo‘jalik   holatning   hududiy   jihatlarini   tahlil   qilingan.   Olingan   natijalar
asosida   landshaftlarni   muhofaza   qilish   va   tiklash   tartibidagi;   ekologik   moslashuv
tartibidagi   va   xo‘jalikda   tezkor   foydalanish   tartibidagi   funksional   zonalarini
ajratib, rayonlashtirish o‘tkazgan [Mo‘minov D.].
A.Raxmatullaevning   (2018)   tadqiqotlarida   O‘rta   va   Quyi   Zarafshon   voha
geosistemalaridagi   antropogen   yuk   va   uni   ta’sirida   ekologik   vaziyatni   o‘zgarishi
tadqiq   qilingan.   SHuningdek,   geosistemalaridagi   antropogen   yukni   o‘rganish,
uning   maydon   birligiga   to‘g‘ri   keladigan   me’yoriy   ko‘rsatgichlarini,   bosim
darajasini   va   baholash   mezonlarini   aniqlash,   hamda   geoekologik   vaziyatni
baholavchi kartalarni tuzish metodikasini ishlab chiqilgan [A.Raxmatullaev].
22 Har   qanday   sharoitda,   ayniqsa,   tabiiy   holatdagi   tuproqlarning   qatlamlarida
tuzlarning   to‘planishi   ularning   fizik   va   suv   xossalariga   bog‘liq   ravishda   kechadi.
Bunda tuproqlarning mexanik va agregat tarkibi, xajm massasi, solishtirma massa,
g‘ovakligi va boshqa xususiyatlari katta axamiyat kasb etadi [G‘. Yo‘ldoshev].
EXMning   mohiyati   ma’muriy-hududiy   birliklar   doirasida   iqtisodiyotning
turli sohalarida landshaft elementlariga mos keladigan foydalanish turini joriy etish
orqali   barqaror   ekologik - xo‘jalik   holatni   saqlab   qolish   bilan   belgilanadi.
Ma’muriy-hududiy birliklar yoki landshaftlar bo‘yicha EXMning hozirgi holati va
o‘zgarishini   aniqlash   uchun   mazkur   hududning   ekologik–xo‘jalik   holati   tadqiq
etiladi. 
Ekologik-xo‘jalik holatda (EXH)  – muayyan hudud yoki ob’ektlarning 
tabiiy - landshaft tarkibining o‘zgarish darajasi hamda antropogen bosim miqdorini 
yuqori bo‘lishiga ta’sir va talab qiladigan foydalanish turi bilan ekologik 
funksiyani bajaruvchi va resurslarni tiklanishini ta’minlaydigan foydalanish turi 
o‘rtasidagi nisbat tushiniladi. Bu nisbat o‘z navbatida hududning ekologik - xo‘jalik 
jihatdan zo‘riqish darajasida ifodalanadi.
II-BOB. TABIIY LANDSHAFTLARNI XO`JALIK MAQSADIDA
BAHOLASH
2 . 1 -§. Tabiiy landshaftlarning landshaft-xo‘jalik holatini baholash: mezonlar
va ko‘rsatkichlar
Tabiiy   landshaftlarining   takror   ishlab   chiqarish   salohiyatini,   ya’ni   tabiiy
resurslarni   qayta   tiklovchi   va   tabiiy   muhit   hosil   qiluvchi   imkoniyatlarini   saqlab
qolish   –   O‘zbekistonning   2030   yilgacha   bo‘lgan   davrda   barqaror   rivojlanish
strategik rejasida belgilangan asosiy  milliy maqsad va vazifalar dan biridir[Vazirlar
Mahkamasining 841-sonli Qarori]. Mamlakat  y er fondini takror ishlab chiqarish va
qayta   tiklash   jarayonini   uzoq   muddat   davomida   barqaror   saqlab   tura   oladigan
y erdan   oqilona   foydalanishning   hududiy   shaklini   yaratish   muhim   ahamiyatga
23 egadir.   Bunday   maqsadva   vazifalarga   erishishda   y er   fondi   tarkibini   optimal
nisbatlarini aniqlash muhim ahamiyatga egadir. 
Ekologik   yoki   tabiiy   nuqtai   nazardan   qaraganda   y er   quruqlikning   muhim
birikmasi   hisoblanadi   hamda   tabiiy   resurslardan   tarkibiy   qismga   kiradi.Tabiiy
resurslarning   o‘zi   kishilar   uchun   zarur   bo‘lgan   moddiy   va   ma’naviy   boyliklar
manbai hisoblanadi [Babajanov Allabergan].
SHuning uchun, tabiat va tabiiy resurslarni baholash ishlari nafaqat iqtisodiy
nuqtai   nazardan,   balki   hududning   ekologik   xavfsizlik   va   barqarorligini
ta’minlashdagi ahamiyati hamda mintaqaviy ekologik infratuzilmaning o‘ziga xos
jihati   va   elementlari   sifatida   ham   ko‘rib   chiqilishi   kerak.   Bu   esa,   tovar   ishlab
chiqarishga   nisbatan   xom   ashyo   resurslarini   tayyorlash   ustun   bo‘lgan,   qishloq
xo‘jaligi   rivojlangan   va   aholining   katta   qismi   qishloq   tumanlarda   yashaydigan
hududlar   uchun   alohida   ahamiyatga   ega.   Bunday   yondashuv   antropogen   ta’sir
darajasi   yuqori   bo‘lgan   hududlarda   yuz   berishi   mumkin   bo‘lgan   ekologik
oqibatlarni va zararlarni bartaraf etish uchun sarflanadigan xarajatlarni bashoratini
tezkor   amalga   oshirish,   aniqlash   va   hisobga   olish   imkonini   beradi.   Yer dan
foydalanish turi va uni ko‘lami hududning tabiiy resurs salohiyati va imkoniyatiga
mos   kelsa,   ishlab   chiqarish   jarayonidagi   natijalarning   samaradorligi   ham   yuqori
bo‘ladi.   Aks   holda,   olingan   daromadning   katta   qismi   ekologik   xavfsizlik   va
barqarorlikni   ta’minlashga,   melioratsiya   va   irrigatsiya   ishlarini   rivojlantirishga
sarflanadi. 
Yerdan   foydalanish   tuzilmasi   –   landshaft   yoki   tabiiy   hududdan
foydalanishning   y er-mulki   hamda   makon   va   zamonda   hududning   tabiatdan
foydalanish   jihatlarining   tarixiy,   siyosiy   va   ekologik   kategoriyalari   sifatida   aks
etadi.   Hududning   tabiiy   imkoniyatlari   bilan   mavjud   erdan   foydalanish   tuzilmasi
o‘rtasidagi   nomutanosiblik   hamda   tabiiy   komplekslarni   qayta   tiklash
imkoniyatlarini real hisobga olmaslik tabiiy resurslarni dastlabki tabiiy, ijtimoiy va
xo‘jalikdagi  mavjud ahamiyati  yoki  qiymatini    yo‘qotilishiga  olib keladi. Bundan
tashqari,   buzilgan   y erlar   (axlatxona,   chiqindilarni   yig‘ish   joylari,   foydali
24 qazilmalarning qoldiqlari) atrof muhitga hamda aholi salomatligi va farovonligiga
salbiy ta’sir qiluvchi manbaaga aylanib qoladi [Morozova V.N.].
Hududning   y erdan   foydalanish   tuzilmasini   takomillashtirish   juda   muhim
jarayoni  bo‘lib,u insonning hayoti va faoliyati barqarorligini ta’minlashda muhim
bo‘lgan   tabiiy   tizimlarni   ma’lum   darajasini   saqlab   qolish   va   kengaytirishni
ta’minlaydi. Buning uchun, hududning ekologik va xo‘jalik muvozanatni aniqlash
talab   etiladi.   Hududning   ekologik   va   xo‘jalik   muvozanati   (EXM)   jamiyat
manfaatlarini   qondirishda   hudud   tabiatining   potensial   va   real   imkoniyati   bilan
iqtisodiyotning   turli   sohalari   (ishlab   chiqarish)   o‘rtasidagi   o‘zaro   nisbatni
muvozanatga   keltirish   orqali   shakllantiriladi.   Tabiatdan   foydalanishning   bunday
shakli   tabiat   bilan   jamiyatning   barqaror   rivojlanishini   va   tabiiy   resurslarni   takror
ishlab   chiqarilishini   ta’minlaydi   hamda   salbiy   ekologik   o‘zgarish   va   oqibatlarni
keltirib chiqarmaydi [B.I. Kochurov, 2003].
Erdan   foydalanish   tuzilmasining   taxlili   y er   kadastri   klasssifikatsiyasi
birliklari   asosida   amalga   oshiriladi.  Hududdagi   antropogen  yuk   (AYU)   darajasini
aniqlash   uchun   ekspert   baholash   ballari   aniqlanadi,   unga   muvofiq   har   bir   ye rdan
foydalanish   turlari   mos   holda   ball   belgilanadi.   Bunday   yondashuv   ye rdan
foydalanish turlarini ball ko‘rsatkichi bo‘yicha guruhlarga ajratish imkonini beradi.
Kochurov   B.I.(2003)[1,2,3,4,5,].   va   uning   izdoshlari   tomonidan   antropogen   yuk
darajasini   aniqlashda   ma’muriy   birliklardagi   y er   fondi   toifalarini   tasniflash   taklif
qilinadi.   SHu   asosda   yuqorida   sanab   o‘tilgan   qator   mintaqalarda   turli   maqsadlar
uchun   y er   resurslarining   ekologik-xo‘jalik   holati   baholab   chiqiladi   Biroq,
YU.Axmadaliev   (2007)   ta’kidlashicha   sug‘oriladigan   maydonlar   katta   hududni
egallagan   mintaqalarda   y er   fondi   toifalar   bo‘yicha   tasniflanganda   AYU   integral
miqdorini   aniq   hisoblash   imkoni   bo‘lmaydi.   Sababi,er   toifalarini   barchasida   ham
toifa   bilan   y erdan   foydalanish   turi   bir   xil   bo‘lmaydi.   Aholi   punktlari   toifasidagi
y erlar   tarkibida   sug‘oriladigan   y erlar,   ko‘p   yillik   daraxtzorlar   yoki   buzilgan   y er
turlari   bo‘lishi   mumkin.   Xuddi   shuningdek,   qishloq   xo‘jaligi   ye r   toifasida   ham
meliorativ holati yomon  y er turlari ajratiladi. Bundan tashqari, qishloq xo‘jaligi  y er
toifasiga   kiruvchi   Bog‘lar,   yaylov   va   pichanzorlarni   ekologik   jixatdan   bosimi
25 yuqori bo‘lgan sug‘oriladigan xaydov erlar turi bilan bitta guruhga kiritish u qadar
to‘g‘ri bo‘lmaydi. SHuning uchun O‘zbekistor sharoitida ekologik-xo‘jalik xolatni
baholash   maqsadida   o‘tkazilayotgan   tadqiqotlarda   YU.Axmadaliev   [1,2,3,4,5,].
tomonidan takomillashtirilgan uslubiyotdan foydalanish maqsadga muvofiq.
Birinchi   bosqichda ,   o‘rganilayotgan   hududiy   ob’ekt   y er   fondihaqida
ma’lumotlari   yig‘iladi.   Yer   fondi   xaqidagi   ohirgi   15-20   yillik   ma’lumotlar
yig‘ilishi   mumkin.   Olingan   ma’lumotlar   asosida   y er   fondi   toifalari   va   turlarini
AYU darajasi bo‘yicha tasniflash jadvali tuzib chiqiladi. Bunda erdan foydalanish
tarkibini tasniflash   ye r kadastri ma’lumotlariga mos bo‘lishiga e’tibor beriladi, bu
xisob-kitob   ishlarida   statistik,   kartografik   ma’lumotlardan   foydalanish
imkoniyatini yaratadi.   Ye r fondi tarkibini ekologik o‘xshash gruxlarga ajratish va
har   bir   guruhga   ekspert   bahosi   bo‘yicha   mos   ball   berishda   Milyus   [1984,   1987],
B.Kochurov   [1988],  ma’lumotlari   eng  to‘g‘ri   va   ishonarli   ekanligi   amalyotda   o‘z
tasdig‘ini topdi [Kochurov, 2004, 2006].
Hududiy   ob’ektni   ye r   fondi   toifa   va   turlariekologik-xo‘jalik   jihatidan
o‘xshash   bo‘lgan   6   ta   gomogen   guruhlarga   ajratiladi.   Bu   jarayonda   ilmiy
tadqiqotlarda keng foydalanilayotgan tasnifga (Kochurov 1988, Ahmadaliev 2014)
Namangan   viloyatining   o‘ziga   xos   tabiiy-landshaft   sharoiti   va   xo‘jaligi
xususiyatlarini xisobga olib,  qisman  o‘zgartirishlar kiritildi. Jumladan, yuqoridagi
tadqiqotlarda ekologik gomogen guruxlarni ajratishda birinchidan, er toifalari asos
sifatida   olingan,   ikkinchidan,   tuproq-ekologik   holatga   ta’siri   yuqori   bo‘lgan
sug‘oriladigan erlar  e’tiborga olinmagan. 
Biroq, hozirda  y er toifalarini tarkibida turli hil antropogen bosimga uchragan
y er   turlari   uchiraydi.   Masalan,   aholi   punktlari   toifasidagi   y erlarning   katta   qismi
«urbanizatsiyalashgan hududlar» gomogen guruxiga kiritilib ularga «juda yuqori»
AYU darajasi berilgani holda, shu toifadagi «tomorqadagi mevali daraxtlar» er turi
AYU ko‘rsatkichi bo‘yicha «o‘rta» darajaga to‘g‘ri keladi. Bunday holatlar boshqa
y er toifalari tarkibidagi er turlarida ham kuzatish mumkin.
26 O‘ziga   xos   murakkab   relef   shakliga   ega   bo‘lgan   Namangan   viloyati
sharoitida bu omilning xisobga olmaslik noaniq natijalar olinishiga sabab bo‘lishi
mumkin.   Sug‘orish   ta’sirida   tog‘oldi,   adir   landshaftlarida     tuproq   erroziyasi
jarayoni   ko‘zatilsa,   tekislik   landshaftlarda   sho‘rlanish   jarayonining     kuchayib
ketishi     kuzatilmoqda.     YUqoridagi   har   ikki   holatni   e’tiborga   olib,   mazkur
tadqiqotda ekologik gomogen guruhlar asosan er turlari bo‘yicha ajratildi. 
Viloyat   va   tumanlar   y er   fondining   satrlar   bo‘yicha   taqsimlanishi   haqidagi
ma’lumotnomalardan   (O‘zbekiston   Respublikasi   ye r   fondi   0.1   2020;   22-sonli
shakl)   ekologik   gomogen   guruhga   mos   keluvchi   y er   toifalari   va   y er   turlari
aniqlandi.   o‘zgartirishlar   kiritildi.   Viloyatlar   va   tumanlar   y er   fondining   satrlar
bo‘yicha   taqsimlanishi   haqidagi   ma’lumotnomalardan   (O‘zbekiston   Respublikasi
Er   fondi   0.1   2020;   22-sonli   shakl)   ekologik   gomogen   guruhga   mos   keluvchi   y er
toifalari   va   ye r   turlari   aniqlanadi.   Ushbu   tasnifdagi   guruhlarga   hududning   tabiiy-
landshaft tarkibi o‘zgarib borishi va antropogen yuk darajasiga qarab 1 dan 6 gacha
bo‘lgan   ballar   beriladi   [Kochurov,   2006].   Bundan   tashqari   keyingi   jarayonlarda
foydalanish uchun har bir guruhning tavsivlovchi AYU indeksi, kadastr yuritishda
foydalanadigan   raqami,   yuk   darajasini   belgilovchi   sifat   ko‘rsatkichlar   berib
boriladi .
2.2 -§.   Tog` va t og’oldi tekisliklarning rekreatsion-turistik imkoniyatlarini
baholash
Ma lumki, qaerda buloq, soy, daryo mavjud bo lsa, dastlabki o troqlashganʼ ʼ ʼ
aholi shu atroflarda makon qo rishgan. Jumladan, tog lar bag rida joylashgan zilol	
ʼ ʼ ʼ
buloqlar-u,   sharqiroq   soylarga   boy   bo lgan   O rta   Zarafshon   havzasi   hududi   ham	
ʼ ʼ
ana   shunday   joylar   sirasidandir.   Shu   bois   havzada   qisqa   muddatli   dam   olish
joylari,   dam   olish   maskanlarni   ko pligi   bilan   O rta   Zarafshon   havzasi   boshqa	
ʼ ʼ
27 hududlardan   ajralib   turadi.   Ushbu   hududda   turizm   innovatsion   ahamiyat   kasb
etadi.
Har   bir   hudud   o ziga   xos   rekreatsiya   resurslar   tizimiga   ega.   Inson   tabiatʼ
resurslardan   to g ri   foydalansa   jamiyatning   iqtisodiy,   madaniy,   ijtimoiy	
ʼ ʼ
taraqqiyotini   ma lum   ma noda   ta minlaydi.   Har   qanday   mamlakatda   mehnat
ʼ ʼ ʼ
resurslari   inson   uning   asosiy   boyligidir.   Shu   tufayli   ham   insonning   sog ligini	
ʼ
asrash   davlatning   kuch-qudratli   bo lishida   yetakchi   omil   hisoblanadi.	
ʼ
Mamlakatning   o z   fuqarolariga   g amxo rligining   yorqin   namunasi   rekreatsion-	
ʼ ʼ ʼ
turistik faoliyatni ilmiy jihatdan to g ri tashkil etilishidir [27; 203-204 b.].	
ʼ ʼ
Havzaning   rekreatsion-turistik   salohiyatini   baholashda,   birinchi   navbatda,
mavjud   rekreatsiya   ob ektlarining   miqdori   va   sifatiga   asosiy   e tibor   qaratiladi.	
ʼ ʼ
Biroq,   bugungi   kunda   respublikamiz   hududlarida   rekreatsiya   ob ektlari   bilan	
ʼ
bog liq   ko rsatkichlar   statistikasi   yuritilmayotganligi   ushbu   yo nalishdagi	
ʼ ʼ ʼ
resurslarni   real   baholash   imkonini   bermaydi   [66;   1-7   b.].   Shu   sababli   O rta	
ʼ
Zarafshon havzasini geografik o rni, tabiiy sharoiti, yer usti tuzilishi, ya ni relьefi,	
ʼ ʼ
janub   va   shimol   hamda   shimoli-sharq   tomonlarining   tog lardan   iboratligini	
ʼ
e tiborga   olgan   holda   havzada   rekreatsiya   va   turistik   ob ektlarni   keng   qamrovli	
ʼ ʼ
o rganishni   talab   etadi.   Chunki,   rekreatsion-turistik   ob ektlar   mehnat   resurslarni
ʼ ʼ
tiklanishida ahamiyati kattadir (13-ilovaga qarang). 
Havzaning   tog   va   tog oldi   hududlaridagi   rekreatsiya   resurslaridan	
ʼ ʼ
foydalanishda   transport   turlari   hamda   tog   va   tog oldi   hududlarining   ekoturistik	
ʼ ʼ
landshaftlaridan   foydalanib,   rekreatsiya-turistik   resurslarni   rivojlantirish   katta
ahamiyatga ega. 
O rta   Zarafshon   havzasining   Chaqilkalon,   Qoratepa,   Nurota,   G ubdin	
ʼ ʼ
tog lari   bo ylab   sayohat   qilganlar   tabiatning   mo jizalariga   yana   bir   bor   iqror	
ʼ ʼ ʼʼ
bo ladilar. Hozirgi paytda bunday joylarda qisqa muddatli dam olish imkoniyatlari
ʼ
bo lsa   ham   undan   to laligicha   foydalanilmayapti.   Omonqo ton   hududi   tabiatining
ʼ ʼ ʼ
o ziga xosligi, yog in miqdorining 750-950 mm havzaning boshqa joylaridan farq
ʼ ʼ
qilib,   o simlik   dunyosining   xilma-xilligini   ta minlaydi.   Аna   shu   hususiyatlarni	
ʼ ʼ
e tiborga   olgan   holda   1880   yillardan   boshlab   sun iy   o rmonzorlar   barpo   etish	
ʼ ʼ ʼ
28 boshlanadi.   Аmmo   sayyohlarga   Omonqo ton   havzasidagi   o rmonzorlarniʼ ʼ
ko rsatish   uchun   qulay   sharoitlar   yaratish,   maxsus   yo lakchalar   qurish   lozim.	
ʼ ʼ
Omonqo ton   havzasining   eng   xarakterli   hususiyati   shundan   iboratki,   uning   iqlim	
ʼ
va   o simlik   dunyosini   o ziga   xosligi   bu   joyda   ko plab   dam   olish   zonalarini,	
ʼ ʼ ʼ
oromgohlar qurish imkonini bergan. Аyniqsa, tog larni ko ndalangiga kesib o tib,	
ʼ ʼ ʼ
soy yoki soyliklar bo ylab sayohat o tkazish qiziqarli bo ladi. Chunki bunday turli-	
ʼ ʼ ʼ
tuman  relьef   shakllari,   gidrologik   elementlar   tog ning   o ziga   xos   «kesmasi»   yoki	
ʼ ʼ
profili bo lib, unda qisqa muddatli sayohat (piyoda-ekskursiya) davomida turli xil	
ʼ
tabiat manzaralari, landshaftlarning o zgarib borishi kuzatiladi [152; 5-84 b.].	
ʼ
Omonqo tonsoy   hududi   relьefining   xilma-xilligi,   morfologik   tuzilishining	
ʼ
xususiyatiga   ko ra   yaqqol   ajralib   turadi.   Bu   hududda   tog   tizmasining   yo nalishi
ʼ ʼ ʼ
bo ylab   denudatsion   yuzalar,   karst   jarayonlari,   karst   voronkalari   va   g orlar	
ʼ ʼ
rivojlangan.   Shu   bilan   bir   qatorda   suvayirg ich   poyaslar   mavjud.   Bu   poyas	
ʼ
tog ning eng baland joylarini 1700 m dan 2200 m gacha bo lgan qismini o z ichiga	
ʼ ʼ ʼ
oladi.   Chaqilkalon   tog larining   balandligi   2500   m   gacha   yetadi,   silur   va   devon	
ʼ
davrida   kuchli   yoriqlangan,   tog lar   suvda   oson   eriydigan   korbonatli   jinslardan	
ʼ
tashkil   topgan.   Omonqo tonsoy   havzasi   Chaqilkalon   tog ining   g arbiy   qismida	
ʼ ʼ ʼ
joylashgan hudud hisoblanadi. Omonqo tonsoy havzasida Jiydasoy, Bulbulzorsoy,	
ʼ
Yo lsoy, Maydonsoy, Konsoy, Shoxaksoylar doimiy suv oqimiga ega. Shuni qayd	
ʼ
etish   lozimki,   bu   doimiy   suv   oqimiga   ega   bo lgan   soylarni   hammasi   o ng	
ʼ ʼ
yonbag ri   qalin   delyuvial   tog   jinslari   bilan   qoplangan   va   yotqiziqlar   ustida	
ʼ ʼ
o simliklar   qalin   o sadi.   Shuning   uchun   bu   yerlarda   doimiy   suvga   ega   bo lgan	
ʼ ʼ ʼ
minerallashgan buloqlar va chashmalar ko p [33; 157-158 b.].	
ʼ
Bugungi kunga kelib, insonlarning dam olishi va tabiat qo ynida ma naviy-	
ʼ ʼ
estetik hordiq chiqarishlari, turli xil kasalliklarni davolash, o ziga xos turli tabiiy,	
ʼ
kimyoviy   xususiyatlarga   ega   bo lgan   tabiiy   omillaridan   foydalanishda	
ʼ
Omonqo tonsoy havzasida rekreatsion-turistik maqsadda foydalanish imkoniyatlari	
ʼ
yuqori.   Shu   sababli   mineral   suvlardan   davolash   maqsadida   foydalanish
mexanizmlarini ishlab chiqish davr talabi bo lib qolmoqda.	
ʼ
29 Omonqo tonsoy havzasi  o zini  tabiiy, madaniy-tarixiy majmualarning turli-ʼ ʼ
tumanligi   bilan   dam   oluvchilarni   doimo   o ziga   jalb   etadi   va   ular   uchun	
ʼ
ko rsatilayotgan   servis   xizmatni   takomillashtirishga   juda   katta   ehtiyoj   sezadi.	
ʼ
Ekskursiyalar,   mevalar   terish,   tog   sport   o yinlari   o ynash,   cho milish	
ʼ ʼ ʼ ʼ
mashg ulotlari,   iqlimiy,   balchiq   yordamida   davolash,   tabiat   qo ynida   sayr   qilish	
ʼ ʼ
kabi  omillar  organizmning faoliyatini  qayta  tiklashga  ko mak beradi.  Rekreatsiya	
ʼ
maqsadlari   uchun   ayniqsa,   Omonqo ton   hududida   dam   olishni   samarali   tashkil	
ʼ
etishda   foydalaniladigan   hududlarni   kartalashtirib,   tabiatni   muhofaza   qilishning
asosiy   yo llarini   belgilab   olib,   rekreatsiya   resurslaridan   foydalanish   usullarini	
ʼ
ko rsatib berish muhimdir (13-ilovga qarang).	
ʼ
Omonqo ton   havzasi   landshaftiga   ilmiy   asosda   munosabatda   bo lish,   ya ni	
ʼ ʼ ʼ
tabiiy   landshaft   yoki   tabiat   yodgorliklari;   jumladan,   tabiatning   nodir   joylari   va
o rmonlari,   Bulbulzorsoydagi   Lev   g ori   va   minerallashgan   buloq   suvlari   o z	
ʼ ʼ ʼ
holicha   saqlanishi   kerak.   Bu   o rinda   hududda   ma lum   darajada   ijobiy   ishlar	
ʼ ʼ
qilinmoqda.   Chunonchi,   «Bahora»,   «Do stlik»,   «Аmir   Temur»   va   «Yulduzcha»	
ʼ
yozgi dam olish oromgohlari, “Ming archa” turistik bazalari Samarqand va qo shni	
ʼ
viloyatlar aholisi uchun xizmat qilib kelmoqda (8, 14-ilovaga qarang). 
Аholiga   turizm   servisi   xizmat   ko rsatish   sohalari   yaxshi   yo lga   qo yilgan.	
ʼ ʼ ʼ
Bundan   tashqari,   Omonqo tonsoy   hududida   qo shni   viloyatlarni   bog lab   turuvchi	
ʼ ʼ ʼ
avtomagistral   yo l   o tganligi,   bu   joylarda   mavsumiy   Omonqo tonsoy   tabiati	
ʼ ʼ ʼ
qo ynida,   mineral   va   buloq   suvlaridan   sog liqni   mustahkamlash   maqsadida	
ʼ ʼ
foydalanish imkoniyatlari ko p. Shuni qayd qilish lozimki, bu yerdagi buloqlarning	
ʼ
suv   rejimi   meteorologik   sharoitining   qisqa   muddatli   o zgarishi,   suvning   ko p	
ʼ ʼ
bo lishi   yomg irning   ko p   yog ishi   bilan   bog liq   emas.   Bu   hodisaning   sababi,	
ʼ ʼ ʼ ʼ ʼ
ohaktoshlarda yer osti suvlari chuqurligi va sirkulyatsiyasini kattaligidir [87; 92-95
b.].   Masalan,   Omonqo tonsoy   buloqlarning   yuzaga   kelishida   ohaktoshlar   ostida	
ʼ
kristal va gilli slanetslarning joylashganligi sabab bo lgan.	
ʼ
Omonqo ton   tabiatining   rekreatsiya   qiymati   uning   hudud   landshaftlarining	
ʼ
xilma-xilligi   bilan   belgilanadi.   Uni   to laligicha   o rganish   va   tabiiy   rekreatsiya	
ʼ ʼ
hajmiga   asoslanib   havzaning   turli   qismlarida   rekreatsiya   komplekslarini   barpo
30 etish   muhim   muammolardan   biri   hisoblanadi.   Shu   sababli   ushbu   hududda
rekreantlar va turistlar talabini qondiradigan barcha qulayliklar yaratilgan bo lishiʼ
zarur. Mavjud resurslarga alohida e tibor qaratgan holda iqtisodni ko tarish manbai	
ʼ ʼ
bo lgan rekreatsiya resurslarning barcha tiplarini rivojlantirish zamon talabi bo lib	
ʼ ʼ
kelmoqda [33; 157-158 b.]. 
Omonqo ton   havzasida   rekreatsiyani   rivojlantirish   uchun   juda   katta	
ʼ
imkoniyat   borligini,   uni   taraqqiy   ettirishga   yetarli   shart-sharoit   mavjudligini
hisobga   olgan   holda,   rekreatsiya   resurslarining   barcha   tiplarini   yo lga   qo yish	
ʼ ʼ
orqali   aholining   jismoniy,   ma naviy   sog lom   bo lishiga,   ijtimoiy   ahvolini	
ʼ ʼ ʼ
yaxshilashga   erishish   mumkin.   Shuningdek,   qo shimcha   daromad   manbaiga	
ʼ
aylantirish mumkin. 
O rta   Zarafshon   havzasida   bundan   tashqari,   Ohalik   tog -o rmon   dam   olish	
ʼ ʼ ʼ
zonasi   mavjud   bo lib,   bu   yerda   ham   dam   olish   uylari   hozirgi   paytda   mahalliy	
ʼ
sayyohlarga,   dam   oluvchilarga   xizmat   ko rsatmoqda.   «Yoshlik»   turistik   bazasi,	
ʼ
“Oqbo yra”   turistik   bazasi   va   boshqalar   bevosita   qulay   iqlimiy,   landshaft   hamda	
ʼ
go zal   tabiat,   ya ni   ekoturistik   imkoniyati   bilan   hududda   mavsumiy   dam   olishni	
ʼ ʼ
rivojlanishiga   sabab   bo lmoqda.   Shu   o rinda   havza   aholisining   qisqa   muddatli	
ʼ ʼ
mavsumiy   dam   olishi   uchun   Qoratepa   va   Chaqilkalon   tog lari   ayniqsa,   bahor	
ʼ
oylari noyob tabiat manzaralari bilan bilan ahamiyatlidir. 
Geologik, turistik ob ekt sifatida volьfram, marmar qazib oladigan va ishlov	
ʼ
beradigan joylar  bilan  tanishish,  granit  toshlardan  tegirmontosh  yasash  jarayonini
mahalliy   hamda   chet   ellik   sayyohlarga   ko rsatish   mumkin.   G orlar   va   turli	
ʼ ʼ
geometrik   shakldagi   toshlar,   supasimon   tekislik,   o tkir   cho qqilar,	
ʼ ʼ
terassalashtirilgan   yonbag irlar,   bog   va  uzumzorlar   rekreatsiya   va   turizm   ob ekti	
ʼ ʼ ʼ
bo lib   xizmat   qiladi.   Tabiatning   o zi   yaratgan   noyob   relьef   shakllari,   jumladan,	
ʼ ʼ
tosh haykallar, alohida diqqatga sazovor  joylar  bu hududlarda juda ko p. Bunday	
ʼ
joylarni   tabiat  muzeylari   deyishimiz  mumkin.  Tabiat  muzeylariga  1 dan  to 10-15
gektar yerlarni, hatto 5-6 m2 yerni egallagan yerlarni kiritish mumkin [151; 5-247
b.]. 
31 V.I.Vernadskiy   so zi   bilan   aytganda   biosferada   sayyoramizning   butun   tirikʼ
organizmlari   yashagani   uchun   tirik   tabiat;   litosfera,   gidrosfera   va   atmosfera   esa
notirik tabiat degan. Bunday joylarga tabiat muzeylarini kiritgan. Tabiat muzeylari
kishilarni   diqqatini   tortishi,   estetik   zavq   berishi,   hayron   qoldirishi   va   umumiy
ko rinishlari   bilan   ajralib   turadi.   Havzada   joylashgan   tabiat   muzeylari   ichida   eng	
ʼ
qiziqarlisi, shu jumladan, muhim tarixiy ahamiyatga ega bo lganlaridan biri g orlar	
ʼ ʼ
hisoblanadi.   G orlarning   inson   hayotida   muhimligi   shundan   iboratki,   g orlardan	
ʼ ʼ
oqib chiqqan suvlarning ko pchiligi  har  xil  kasalliklarni  davolovchi-shifobaxshlik	
ʼ
xususiyati bilan ajralib turadi. Shuni ta kidlash lozimki, g orlar iqlimi yer yuzidagi	
ʼ ʼ
biror   joy   iqlimiga   o xshamaydi.   Buning   sababi,   g orlarda   turli   mikroblar   va	
ʼ ʼ
bakteriyalarni   nihoyatda   kamligi   hamda   tozaligi   jihatidan   u   o rmon   yoki   tog	
ʼ ʼ
havosiga   o xshaydi.   Insonlar  g orlarni  ko rishga   borganda  g or  ichida  o zini   juda	
ʼ ʼ ʼ ʼ ʼ
yaxshi his qiladi [71; 5-106 b.].
Karst   g orlari   Chaqilkalon,   Qoratepa,   Zirabuloq   va   Ziyovuddin   tog larida	
ʼ ʼ
keng tarqalgan. Chaqilkalon tizmasida karst relьef shakllari, ya ni g orlarning hosil	
ʼ ʼ
bo lishi   uchun   barcha   tabiiy   geografik   sharoitlar   yetarli.   Olib   borilgan   dala	
ʼ
tadqiqotlari va ilmiy adabiyotlar tahlili asosida to plangan ma lumotlarga ko ra bu	
ʼ ʼ ʼ
hududlarda jami 113 ta g or bo lib, shundan 75 tasi vertikal  va 38 tasi  gorizontal	
ʼ ʼ
karst g orlari ekanligi aniqlangan [71; 5-106 b.].	
ʼ
Qoratepa   tog larida   23   ta,   Ziyovuddin-Zirabuloq   tog larida   19   ta   g or	
ʼ ʼ ʼ
mavjud.   Ziyovuddin-Zirabuloq   tog laridagi   Quruqsoy,   Piyozli,   G unjak   g orlari	
ʼ ʼ ʼ
mineral   suvlarga   boy   hisoblanadi.   Turli   ko rinishdagi   minerallarga,   daraxtlarga,	
ʼ
hayvon   shakllariga,   guldasta   va   boshqa   shunga   o xshash   ko rinishlarga   ega.	
ʼ ʼ
G orlardagi   turli   xil   manzarali   ko rinishlar   turistlar   va  rekreantlar   uchun   qiziqarli	
ʼ ʼ
hisoblanadi. Bundan tashqari Xazrati Dovud, Аmir Temur g orlarini devor shiplari	
ʼ
qoplama shakllar bilan bezalganligi sayyohlar uchun qiziqarlidir [23; 116-118 b.]..
Omonqo ton g ori eng qadimgi g orlardan bo lib, bundan 35 ming yil ilgari	
ʼ ʼ ʼ ʼ
odamlar   yashagan   qarorgoh   va   odam   va   hayvonlar   suyaklari   saqlanib   qolgan
madaniy yodgorliklardan bo lib, D.N.Lev tomonidan ochilgan. “Kilsi” shaxta g ori	
ʼ ʼ
kievlik olimlar tomonidan 1980 yilda topilgan. Bu g orning chuqurligi 1500 m dan	
ʼ
32 oshadi. Olimlarning izlanishi tufayli g orlarni shifobaxshligi ham o rganilgan. Olibʼ ʼ
borilgan   tekshirishlarda   g or   havosi   nafas   olish   yo llari   bilan   kasallangan   va   qon	
ʼ ʼ
bosimi   oshgan   bemorlarga   juda   foydali   hisoblanadi.   G orlarda   davolangan	
ʼ
kishilarning qon bosimi pasayadi va 6-12 oylab o zgarmasligi ma lum bo lgan [71;	
ʼ ʼ ʼ
5-106 b.].
M.Аbdujabborovning   ta rif   berishicha,   Omonqo ton   g orining   kirish	
ʼ ʼ ʼ
qismining   balandligi   4   m,   uzunligi   240   m   bo lib,   u   uch   qismdan   iborat,   ya ni	
ʼ ʼ
birinchi qismi katta, o rta qismi ancha tor va keyingi qismlari tor yo lakchalardan	
ʼ ʼ
iboratligi   o tish   uchun   mushkul   deyishgan.   Bunday   g orlar   speleoturizm   bilan	
ʼ ʼ
shug ullanuvchi sayyohlarni qiziqtirishi shubhasizdir [10; 5-112 b.]. 	
ʼ
G orlardagi   suvlar   har   xil   kasalliklarni,   ayniqsa,   teri-tanosil   kasalliklarini,	
ʼ
buyrak, asab, oshqozon-ichak, qon aylanishi tizimi xastaliklari bo lgan bemorlarni	
ʼ
darddan   forig   bo lishiga   yordam   beradi.   Lekin,   bunday   joylarda   davolanish	
ʼ ʼ
maskanlari   va   kurortlar   barpo   etilmagan.   Biz   bilamizki,   g orlarning   yana   bir	
ʼ
xususiyati sovuqxona vazifasini bajarishidir. Qishin-yozin g orlarda bir xil harorat	
ʼ
kuzatiladi.   Harorat   bir   xil   bo lganligi   tufayli   mahalliy   aholi   qadimda   g orlardan	
ʼ ʼ
sovuqxona sifatida foydalanib kelishgan. Hozirgi iqlim sharoitida g orlarda go sht,	
ʼ ʼ
yog ,   baliq,   sut-qatiqlar,   meva   va   boshqa   oziq-ovqat   mahsulotlarini   saqlash	
ʼ
imkoniyati   yuqori.   Shuning   uchun   ham   g orlar   turli   maqsadlarda   yer   osti	
ʼ
sayohatini   yoqtiruvchilar   uchun,   salomatligini   tiklovchilar   va   dam   oluvchilar
uchun ajoyib maskanlardan biri deb hisoblash lozim. 
Hozirgi   vaqtda   Аmir   Temur,   Omonqo ton,   Hazrati-Dovud,   G unjak   va
ʼ ʼ
Piyozli g orlari ham minglab kishilarni sevimli maskanlariga aylanmoqda. Kishilar	
ʼ
g orlarga   kirib,   tog   jinslarning   turli-tumanligidan,   go zalligidan   zavq   olib	
ʼ ʼ ʼ
ketishadi.   Lekin,   g orlarning   ichiga   kirish   oson   ish   emas.   Shuning   uchun   ham	
ʼ
spelioturizmini   rivojlantirishda   turistlar   uchun   yorug lik,   beton   yo llar   va   boshqa	
ʼ ʼ
imkoniyatlar   yaratilgan   bo lishi   shart.   Masalan,   Xazrati-Dovud   g origa   bir   yilda	
ʼ ʼ
o rtacha 500-780 mingdan ko proq chet ellik va mahalliy sayyohlar kirib tomosha	
ʼ ʼ
qilishadi.   G orning   uzunligi   50   m,   maydoni   128   m2,   hajmi   1152   m3   ni   tashkil	
ʼ
etadi.   G orga   kirishda   mahsus   beton   yo laklar   va   yoritgichlar   o rnatilgan.   Lekin,	
ʼ ʼ ʼ
33 turizm   maqsadida   foydalanishda   imkoniyatlar   yetarli   darajada   emas.   Bugungi
kunda   Hazrati   Dovud   g origa   boruvchi   yo llar   qayta   ta mirlandi,   yo lbo yiʼ ʼ ʼ ʼ ʼ
infratuzilmasi   qayta   qurildi,   hudud   obodonlashtirildi.   Ziyoratchilar   uchun
infratuzilma barpo etildi. Bu joyda tibbiy sog lomlashtirish, sport majmuallari, 2 ta	
ʼ
zamonaviy mehmonxona ishga tushirildi [158].
Geomorfologik   turistik   ob ektlarga   Kamongaron,   Vag ashti,   G o s	
ʼ ʼ ʼ ʼ
qishloqlari   ustidagi   baland   tog   cho qqilari,   chuqur   kesilgan   daralar,   turli	
ʼ ʼ
shakllarga   o xshash   qoyatoshlar,   gidrologik   yodgorliklar,   shifobaxsh   buloqlar,	
ʼ
go zal   sharsharalar   atrofida   qisqa   muddatli   mavsumiy   turizmni   joriy   etishimiz	
ʼ
lozim. 
Yuqori   Chinor   tagidan   chiqadigan   buloq   ham   o ziga   xos   go zal   va	
ʼ ʼ
takrorlanmasdir.   Uning   suv   hajmi   50-60   l/sek   ega,   bu   ajoyib   buloq,   uning
atrofidagi   ming  yillik chinorlar   nafaqat  Urgut  tumani   aholisi   uchun, balki   viloyat
aholisining shanba, yakshanba kunlari dam olishi uchun juda katta ahamiyat kasb
etadi   [152;   5-84   b.].   Аlbatta,   shu   buloq,   chinorlarga   sayyohlarning   e tiborini	
ʼ
qaratish   uchun   maxsus   hovuzlar   qurish   va   xizmat   turlarini   tashkil   qilish   lozim
bo ladi.   Shu   nuqtai   nazardan   Kilsi   va   Lev   g orlaridagi   karst   buloq   suvlari,	
ʼ ʼ
Qaynarbuloq,   Rohatbuloq,   Muzbuloq   va   Аlvasti   ko llari,   G o ssoy,	
ʼ ʼ ʼ
Kamongaronsoylardagi   sharsharalarni   sayyohlik   marshrutlariga   kiritish   maqsadga
muvofiqdir.
Omonqo ton   havzasi   Samarqand   vohasini   Qashqadaryo   vohasi   bilan	
ʼ
birlashtirgan   bu   maskan   juda   qadimdan   eng   serqatnov   yo llaridan   biri   bo lgan.	
ʼ ʼ
Taxtaqoracha   dovonidagi   eski   yo l   va   imorat   harobalari   buni   isbotlaydi.	
ʼ
O simliklar,   jumladan   dorivor   o simliklar   (zira,   kiyiko ti,   andiz,   tog   rayhoni   va	
ʼ ʼ ʼ ʼ
boshaqalar) sayyohlar uchun katta qiziqish uyg otadi. 	
ʼ
O rta   Zarafshon   havzasidagi   tog lar   spelioturizmini   tashkil   etishda,	
ʼ ʼ
shuningdek,   ular   turizmning   yana   bir   tarmog i   bo lgan   qisqa   muddatli   dam   olish	
ʼ ʼ
joylarini   rivojlantirishda   ham   ahamiyati   katta.   Chunki,   havzadagi   Piyozlig or,	
ʼ
Hazrati Dovud g ori, Lev g ori, Kilsi shaxta g ori va Аmir Temur g orlariga, uning	
ʼ ʼ ʼ ʼ
34 atrofidagi   go zal   manzarali   joylarga   sayyohlarni   hordiq   chiqarish   uchun   yanadaʼ
ko proq jalb etishga qulay shart-sharoitlar yaratish lozim. 	
ʼ
Аmir   Temur   g orining   balandligi   8   m,   eni   1,5   m,   g orga   zim-ziyo   chuqur	
ʼ ʼ
yoriqdan kiriladi. G orning umumiy uzunligi 450 m dan ziyod. Uning o ndan ortiq
ʼ ʼ
zallar va bir qancha yo laklari bor. G or ichidagi shift va devorlardan osilib turgan	
ʼ ʼ
ancha yirik, uzunligi 10-15 sm  dan 150 sm  gacha, yo g onligi 5-10 sm keladigan	
ʼ ʼ
stalaktitlar mavjud [10; 5-112 b.].
G orlar   turli   vazifalarni   bajarishi   mumkin.   Havo   harorati   past   bo lganligi	
ʼ ʼ
uchun   yoz   kunlarida   g orga   kirib   dam   olish   mumkin   hamda   qish   oylarida   kuchli	
ʼ
shamol va yog in-sochindan saqlanish imkoniyati kattadir. Demak, havza hududida	
ʼ
mavjud   g orlar   tabiat   yodgorliklari   hisoblanib,   ularni   muhofaza   qilish   zarur.	
ʼ
Hozirgi vaqtda g orlarni tomosha qilish, ularning go zalligidan bahramand bo lish	
ʼ ʼ ʼ
maqsadida   mavsum   davomida   sayyohlar   soni   va   ularga   yaratilgan   sharoitlar
yaxshilansa, speleo turizmni kelajakda yanada rivojlantirish mumkin. 
Havzaning   tekislik   qismidagi   rekreatsiya   resurslari   asosan,   Zarafshon
daryosi va uning to qayzorlari, suv omborlari, kanallar, Zarafshon qo riqxonasi va	
ʼ ʼ
boshqa   tabiiy   rekreatsiya   ob ektlari   bo lishi   mumkin.   Zarafshon   daryosi   keng	
ʼ ʼ
o zanda sekin oqib, Samarqand shahri yaqinida ikki tarmoqqa bo linadi. Shimoliy	
ʼ ʼ
tarmog i Oqdaryo (127 km), janubiy tarmog i Qoradaryo (131 km). Ular Xatirchi	
ʼ ʼ
yaqinida   qo shilib,   Miyonqol   orolini   hosil   qiladi.   Bu   daryo   suvining   katta   qismi	
ʼ
Samarqand   va   Kattako rg on   vohalarini   sug orishiga   sarflanib,   Eski   Tuyatortar	
ʼ ʼ ʼ
arig i   orqali   Sangzor   vodiysiga,   Eski   Аnhor   arig i   orqali   esa   Qashqadaryo	
ʼ ʼ
vodiysiga ham oqizishi tufayli Buxoro vohasiga yetmay bormay, qurib qoladi [93;
5-28   b.].   Samarqand   shahri   va   uning   atrofidan   oqib   o tadigan   Zarafshon   daryosi	
ʼ
mahalliy   va   mavsumiy   sayyohlar   uchun   juda   qulay,   ammo   kishilarni   tartibsiz,
tabiatga   bee tibor   holda   dam   olishlari   sababli   ba zi   bir   muammolar   kelib	
ʼ ʼ
chiqmoqda.
Zarafshon   daryosi   suvi   asosida   qurilgan   Kattaqo rg on   suv   ombori   ham	
ʼ ʼ
mavsumiy,   qisqa   muddatli   rekreatsiyani   rivojlantirish   uchun   qulayliklarga   ega.
Bahor,   yoz   va   kuz   oylarida   suv   ombori   atrofida   cho milish,   baliq   ovlash,   tabiat	
ʼ
35 manzarasini ko rish mumkin. Yana, Qoradaryoda qurilgan Damxo ja suv omboridaʼ ʼ
ham mahalliy sayyohlarni qisqa muddatli dam olishi uchun qulay sharoit bor. 
Rekreatsion   ob ektlarda   dam   oluvchilarni   fiziologik   holati   joyning   havo	
ʼ
haroratiga   ham   bog liqdir.   Ye.А.Kotlyarov   ma lumotiga   ko ra,   kishilarning
ʼ ʼ ʼ
sog ligi   uchun   eng   qulay   harorat,   o rtacha   sutkalik   harorati   +100,   +220   atrofida	
ʼ ʼ
bo lishi  kerak. Bundan tashqari, Zarafshon daryosining yuqori  qismidagi  qadimiy
ʼ
Ravotxo ja   suv   taqsimlagichi,   Eski   Darg om   va   Eski   Tuyatortar   kanallarini   ham	
ʼ ʼ
sayyohlarga   ko rsatish   katta   ahamiyatga   ega.   Bunday   joylarni   reklama   qilish   va	
ʼ
qiziqtirish orqali sayyohlarni keng jalb qilish mumkin [60; 5-238 b.]. 
Havza bo yicha tekislik qismidagi rekreatsiya resurslari ham tog  va tog oldi
ʼ ʼ ʼ
hududlaridagi rekreatsiya resurslari kabi musaffo havosi, tabiati, o simlik va o ziga	
ʼ ʼ
xos   hayvonot   dunyosi   bilan   ajralib   turadi.   Mavsum   bo yicha   bahor   oylarida   juda	
ʼ
ko p   mahalliy   aholi   tabiat   qo yniga   chiqib   hordik   chiqaradi.   Tekisliklarda   bahor	
ʼ ʼ
oylarida   yog ingarchilikning   ko p   bo lishi   o simlik   olamining   barq   o rib	
ʼ ʼ ʼ ʼ ʼ
rivojlanishi   uchun   qulay,   vegetatsiya   davrida   hamma   joy   yam-yashil   bo lib,   bu	
ʼ
davr   tez   tugaydi.   Tekislik   qismidagi   rekreatsiya   resurslarining   barcha   turlari
mavjud va ularda aholi mavsumiy dam olib, hordiq chiqarish imkoniyati mavjud.
O rta   Zarafshonning   tekislik,   tog   va   tog oldi   geotizimlari   o ziga   xos   rekreatsiya	
ʼ ʼ ʼ ʼ
zonalari   ekanligini,   ularning   rekreatsiya   resurslaridan   foydalanishning   hozirgi
ahvolini,   bu   hududlarning   bugungi   ekologik   holati,   ularning   tabiiy   sharoitlarini
rekreatsiya jihatidan baholashga imkon beradi [33; 157-158 b.].
36 I I I-BOB. O‘RTA ZARAFSHON TOG‘ VA TOG‘ OLDI TEKISLIK
LANDSHAFT KOMPLEKSLARI VA ULARNI BAHOLASH
3 .1. Tabiiy sharoitining asosiy xususiyatlari va ularning landshaftlarni
shakllanishidagi roli
Geografik o‘rni va chegaralari.   Zarafshon daryosi Turkiston, Zarafshon va
Oloy   tog‘   tizmalarining   qo‘shilishgan   tog‘   tugunidan     boshlanadi.   Bu   joy
“Mastchoh   tog‘   tuguni”   deb   nomlanadi   (Baratov,   Mamatqulov,   Rafiqov,   2002) .
Zarafshon daryosi shu tog‘ tugunidagi 2775 m balandlikdan Zarafshon muzligidan
boshlanadi.   Daryo   boshlanishida,   Mastchohdaryo   nomi   bilan   ataladi.
Mastchohdaryoga   Fandaryo   kelib   qo‘shilgach,   daryo   Zarafshon   nomini   oladi
(SHuls, Mashrapov, 1969). Zarafshon daryosining havzasining yuqori, tog‘li qismi
shimoldan   Turkiston   va   janubdan   dastlab   Zarafshon,   so‘ng   Hisor   tog‘   tizmalari
bilan chegaralangan bo‘lib, bu qismi ma’muriy jihatdan Tojikiston Respublikasiga
hududiga qaraydi.
Zarafshon   daryosi   havzasining   o‘rta   qismi   esa   Turkiston   va   Zarafshon   tog‘
tizmalarining   g‘arbiy   tarmoqlari   oralig‘ida   joylashgan.   Bu   qismning   shimoliy
chegarasida   sharqdan   g‘arbga   tomon   cho‘zilgan   Qo‘ytosh   tog‘lari,   Nurota   va
Oqtov   tizmalari   joylashgan   bo‘lsa,   janubiy   chegarasi   esa   Zarafshon   tizmasining
g‘arbiy   qismidagi   CHaqilkalon,   Qoratepa,   Zirabuloq,   Ziyoviddin   tog‘lari   orqali
o‘tadi.   SHuni   alohida   ta’kidlash   kerakki   Zarafshon   daryosi   havzasi   O‘rta
Osiyodagi   eng   yirik   Sirdaryo   va   Amudaryo   havzasini   bir-biridan   ajratib   turuvchi
alohida bir geografik ob’ekt bo‘lib sanaladi. 
Zarafshon   daryosi   havzasining   sharqdan   g‘arbga   tomon   katta   masofaga
cho‘zilganligi,   er   yuzasining   dengiz   sathidan   balandligini   o‘zgarib   borishi,
daryoning sharqda tor  havzadan, o‘rta qismida tog‘  oralig‘i botig‘idan oqib o‘tib,
g‘arbda   cho‘l   zonasiga   kirib   borganligi   tabiiy   sharoitining   xilma-xil   bo‘lishiga,
turli   xildagi   gomorfologik   strukturalarning   vujudga   kelishiga   sabab   bo‘lgan.
Bunday tabiiy geografik omillar Zarafshon havzasini shartli ravishda 3 ga –yuqori,
o‘rta va quyiga bo‘lib o‘rganish imkonini beradi.
37 YUqori   Zarafshon   daryo   havzasi   sharqiy   tog‘li   qismidan   tarkib   topgan.   Bu
hududda   tog‘   tugunining   mavjudligi,   tugundan   boshlanuvchi   Turkiston   va
Zarafshon   tog‘   tizmalari   bir-biriga   yaqin   joylashgan.   SHu   sababli   Zarafshon
daryosi va uning irmoqlari tor, chuqur  tangilardan oqib o‘tadi va bu qismda daryo
havzasining   kengligi   1,5   km   dan   4-5   km   gacha   bo‘lgan.   YUqori   Zarafshon
havzasining   dengiz   sathidan   balandligi   1500-1600   m   dan   900-1000   m   gacha
sharqdan g‘arbga tomon pasayib boradi. 
O‘rta Zarafshon geotektonik jihatdan Zarafshon tog‘oralig‘i botig‘iga to‘g‘ri
keladi. O‘rta Zarafshon havzasining dengiz sathidan balandligi 800-1000 metrdan
300-350   m   gacha   g‘arbiy   yo‘nalishda   o‘zgarib   boradi.   Bu   erda   Zarafshon
daryosining   qayiri,   qayir   usti   terrasalari,   tog‘oldi   prolyuvial-allyuvial   tekisliklar
yaxshi   rivojlanganligi,   iqlim   sharoitining   dehqonchilik   uchun   qulayligi,   hosildor
tuproqlarning keng tarqalganligi va suv resurslarining etarli darajada ekanligi voha
landshaftlarini   qadimdan   rivoj   topishiga   imkon   yaratgan.   O‘rta   Zarafshon
havzasida   havzadagi   eng   yirik   vohalar   -   Samarqand   va   Kattaqo‘rg‘on   vohalari
vujudga kelgan bo‘lib, ular  Zarafshon  daryosining  qayiri  va  qayir  usti  terrasalari,
tog‘   oldi   allyuvial-prolyuvial   tekisliklarning   quyi   qismida,   Mo‘minobod,   Urgut,
Qoratepa, Ohaklik, Sazag‘on, Mironqul va boshqa kichik vohalar  tog‘lardan oqib
tushadigan   turli   kattalikdagi   soylarning   botiq   hududiga   kirish   joylarida   hosil
bo‘lgan   konus   yoyilmalari   barpo   etilgan.   Bular   Zarafshon   botig‘ining   tabiiy
landshaftlari   o‘rnida   kishilarning   bir   necha   ming   yillik   xo‘jalik   faoliyati   ta’sirida
asta-sekin   shakllanib,   maydoni   har   tomonlama   kengayib   kelayotgan   voha
landshaftlaridir.   O‘rta   Zarafshon   Ravotxo‘ja   suv   to‘g‘onidan   Navoiy   shahri
yaqinidagi   Hazar   yo‘lagigacha   cho‘zilgan.   O‘rta   Zarafshon   janub   tomonidan
CHaqilkalon,   Qoratepa,   Zirabuloq   va   Ziyovuddin   tog‘lari,   shimoldan   G‘o‘bdin,
Qorachatog‘, Janubiy Nurota, Oqtog‘, Qoratog‘ tizmalari o‘rab turadi. 
Quyi   Zarafshon   tabiiy   geografik   sharoiti   va   xususiyatlari   balan   YUqori   va   O‘rta
Zarafshondan farq qilib, Turon tekislik o‘lkasi  hududida joylashgan va Zarafshon
havzasining   g‘arbiy   qismi   bo‘lib,   bevosita   cho‘lllarga   borib   tutashadi.   SHuni
38 ta’kidlash   kerakki   O‘rta   va   Quyi   Zarafshon   ma’muriy   jihatdan   O‘zbekiston
Respublikasining Samarqand, Navoiy va Buxoro viloyatlari hududlariga qaraydi.
Bizning tadqiqot ob’ektimiz bo‘lgan O‘rta Zarafshon havzasi kelib chiqish tarixiga
ko‘ra   tektonik   sinklinal   cho‘kma   hisoblanadi.   O‘rta   Zarafshon   shimol   tomondan
G‘o‘bdintog‘-Oqtog‘-Qoratog‘   va   janubdan   CHaqilkalon-Qoratepa-Zirabuloq-
Ziyovuddin   kabi   o‘rtacha   balandlikdagi   va   past   tog‘lar   bilan   o‘ralgan.   O‘rta
Zarafshon   havzasi   sharqdan-g‘arbga   qarab,   kenglik   bo‘ylab   160   km   masofaga
cho‘zilgan,  o‘rtacha  kengligi  40-50  km   ni   tashkil  etadi.  Umumiy  maydoni  13950
km 2
 ga teng. Havzaning eng keng joyi Samarqand atroflariga to‘g‘ri keladi. Havza
g‘arbga tomon torayib boradi. Navoiy  shahri  yaqinidagi  Hazar  qishlog‘i  yaqinida
Qiziltepa   va   Oftobachi   qirlari   bir-biriga   yaqinlashib,   kengligi   8-10   km   keladigan
Hazar   yo‘lagini   hosil   qiladi.   Zarafshon   botig‘i   hududi   ma’muriy   jihatdan   asosan
Samarqand viloyatiga va ozroq qismi esa Navoiy va Jizzax viloyatlariga qaraydi.
Geologik tuzilishi va geologik taraqqiyotini landshaft komplekslarining
hosil   bo‘lishiga   ta’siri.   Zarafshon   daryosi   havzasini   orografik   jihatdan   tog‘li   va
tekislik   qismlarga   ajratiladi.   Zarafshon   havzasining   tog‘li   qismi   kembriygacha
bo‘lgan   davrlarda   va   paleozoy   erasining   dastlabki   davrlarida   tipik   geosinklinal
sharoit hukm surgan. SHu davrlarda hududda juda katta qalinlikdagi cho‘kindi tog‘
jinslari   yotqizilgan,   ayrim   joylarda   vulqonlar   otilib   turgan,   tektonik   harakatlar
natijasida ba’zi joylar ko‘tarilgan, ayrimlari esa cho‘kkan. 
O‘rta   Zarafshon   va   butun   Zarafshon   havzasining   hozirgi   ko‘rinishi   bo‘r
davrining   oxiri   va   paleogen,   neogen   davrlarida   shakllangan.   Geologlar   fikricha,
eotsen   oxiri   oligotsenning   boshlarida   hududning   umumiy   ko‘tarilishi   boshlangan
va   dengiz   chekingan.   SHu   paytlar   Zarafshon   havzasi   va   atrofidagi   hududlar
Qozog‘iston   sharqidagi   mayda   tepachali   (sopka)   hududga   o‘xshash   relefga   ega
bo‘lgan.   Keyingi,   ya’ni   neogen   oxiri   va   to‘rtlamchi   davrdagi   yangi   tabaqalangan
tektonik   harakatlar   hozirgi   ko‘rinishdagi   botiqlar   va   tog‘larni   shakllantiradi.
Tog‘lar   ko‘tarilishi   bilan   daryolarning   erozion   faoliyati   kuchayadi   va   Samarqand
botig‘ining   tagi   daryolar   keltirgan   allyuvial,   allyuvial-prolyuvial   yotqiziqlar   bilan
39 to‘lib   boradi.   A.I.SHevchenko   (1961)   ma’lumoti   bo‘yicha   Samarqand   botig‘ida
shag‘al-qumlar qalinligi 100 metrdan oshadi. 
Paleozoy   erasi   kembriy   davrining   o‘rtalaridan   boshlab,   ordovik,   silur
davrlari   to‘laligicha   va   devon   davrining   oxirigacha   bo‘lgan   oraliqda   hududda
kaledon   tog‘   burmalanishi   bo‘lib   o‘tgan.   Lekin,   paleozoy   erasining   o‘rtalarida
Zarafshon   havzasi   dengiz   ostida   bo‘lgan.   Toshko‘mir   davrida   tektonik   harakatlar
yana   faollashgan,   ya’ni   gersin   burmalanishi   boshlangan.   Bu   jarayon   Zarafshon
havzasida   ayniqsa   kuchli   bo‘lgan.   Gersin   burmalanishi   sodir   bo‘lgan   hududlarda
o‘rta paleozoy davri cho‘kindi tog‘ jinslari keng tarqalgan. 
Trias davridagi gersinda hosil bo‘lgan tog‘lar denudatsiya ta’sirida emirilib,
peneplenlashib,   tekislikka   aylana   boshlagan.   Mezazoyda   Tetis   dengizidan   ikki
marta shimol tomonga yo‘nalgan juda katta dengiz transgressiyasi kirib kelgan. Bu
davrda   Zarafshon,   Turkiston   va   Oloy   tizmalari   hozirgi   o‘rnida   bir   necha   orollar
guruhi   mavjud   bo‘lgan.   O‘rta   va   yuqori   bo‘r,   paleogen   davrlarida   alp
burmalanishlari   boshlanadi.   Tektonik   harakatlar   natijasida   u   erlardagi   dengizlar
g‘arb   va   shimol   tomon   chekina   boshlaydi.   Neogenning   oxirlarida   Zarafshon
havzasida yangi tektonik harakatlar faollashadi. Tog‘ ko‘tarilishlari va cho‘kishlar
ro‘y   beradi.   Natijada,   yuqori   bo‘r,   paleogen,   quyi   neogen   davrlarida   dengiz
yotqiziqlari Oloy, Turkiston tog‘ tizmalarida 3500-4500 m  balandlikda uchraydi.   
Kaynazoy   erasining   to‘rtlamchi   davri   –   pleystotsenda,   tog‘li   qismida,
qadimgi   muzliklarning   hosil   bo‘ladi.   O‘sha   davrlardayoq   Turkiston,   Zarafshon,
Hisor   tog‘  tizmalari  tutashgan   tog‘  tugini   qadimgi   tog‘  muzliklari   keng  tarqalgan
markazlar bo‘lgan (M.Mamatqulov). 
Zarafshon   havzasining   katta   maydoni,   ayniqsa   uning   tekislik   va   tog‘   oldi
qismlari   turli   xil   qalinlikdagi   to‘rtlamchi   davr   yotqiziqlari   bilan   qoplangan.   Bu
yotqiziqlar konglomeratlardan, shag‘al toshlardan, qumlardan, lyossli jinslardan va
qisman gillardan tarkib topgan (Tetyuxin, Islamov, 1966).
To‘rtlamchi   davr   yotqiziqlari   O‘rta   Zarafshon   havzasining   geomorfologik
sharoitiga   moslashgan   holda   bir   tekisda   tarqalmagan   va   muayyan   zonallik
xususiyatiga   ega.   Konglomeratlar   asosan   havzaning   tog‘   tog‘oraligi   botiq   va  adir
40 qismlarida,   shag‘al   toshlar   Zarafshon   daryosining   qayirlarida,   irmoqlarning
havzalarida   hamda   konussimon   yoyilmalarda   keng   tarqalgan.   Havzaning   g‘arbiy
tekislik   qismida   qumlar   tepalik,   gryada   va   barxanlar   ko‘rinishida   uchraydi.
Lyosslar   va   lyossimon   jinslar   tekisliklarda,   tog‘oraligi   botiqlarida   va   tog‘oldi
rayonlarida ko‘p uchraydi.
Zarafshon   havzasi   doirasidagi   to‘rtlamchi   davr   yotqiziqlari   genetik   (kelib
chiqishi) nuqtai nazardan turli xil bo‘lib, ular allyuvial, prolyuvial, delyuvial, eol,
ko‘l   va   madaniy-irrigatsion   yotqiziqlardan   tashkil   topgan.   Havza   hududidagi
to‘rtlamchi   (antropogen)   davr   yotqiziqlarini   to‘rtta   svitaga   bo‘lishadi:   quyi
to‘rtlamchi,   o‘rta   to‘rtlamchi,   o‘rta   to‘rtlamchi,   yuqori   to‘rtlamchi   va   hozirgi
zamon yotqiziqlari. 
To‘rtlamchi   davr   yotqiziqlari   ayniqsa   Zarafshonning   quyi   qismida   keng
tarqalgan.   Uning   90   %   ga   yaqin   qismi   mazkur   davrning   allyuvial,   allyuvial-
prolyuvial, ko‘l, delta yotqiziqlari va qumli qatlamlardan tarkib topgan.
Hozirgi   zamon   yotqiziqlari   Zarafshon   havzasining   o‘rta   va  quyi   qismlarida
yaxshi   rivojlangan.   Bu   regionlarda   sug‘orma   dehqonchilik   qadimdan   rivojlangan
bo‘lib,   yirik-yirik   vohalarni   shakllanishiga   va   barqaror   rivojlanishiga   sabab
bo‘lgan. Bunday qadimiy vohalarga Samarqand, Kattaqo‘rg‘on va boshqalar misol
bo‘lishi   mumkin.   Mazkur   vohalarning   asosiy   tarkibiy   qismini   tashkil   etuvchi
agrolandshaftlar 3,0-3,5 ming yillar davomida uzluksiz sug‘orilib kelishi natijasida
agroirrigatsion   yotqiziqlar   qatlami   hosil   bo‘lgan.   Agroirrigatsion   yotqiziqlarning
qalinligi   agrolandshaftlarning   va   vohalarning   shakllanish   vaqtiga   ya’ni   ularning
yoshiga   ko‘ra   1,0-1,5   m   dan   3,0-3,5   m   gacha   boradi.   Ba’zi   joylarda   bu
ko‘rsatkichlardan ham ko‘proq bo‘ladi. 
O‘rta Zarafshon havzasida geologik rivojlanish va yangi tektonik harakatlar
hozirga qadar ham o‘z faolligini to‘xtatmagan. Geologlarning olib boryotgan ilmiy
tadqiqotlari   tufayli   1976   yilda   Gazlida   ro‘y   bergan   7,5   balli   zilzila   Zarafshon
havzasining quyi qismida seysmik harakatlarning faolligidan dalolat beradi.
41 Havza   landshaft   komplekslarining   vujudga   kelishi,   shakllanishi   va
taraqqiyot   tarixi   ma’lum   bir   geologik   davrlarga   to‘g‘ri   keladi   va   landshaft
sferasining   rivojlanish   tarixida   alohida   o‘rin   tutadi.   Har   qanday   hududning
antropogen   landshaftlarini   vujudga   kelish   va   shakllanish   tarixini   bilish   uchun
uning  taraqqiyotini  paleogeografik,  tarixiy-genetik  va  arxeologik  uslublar  asosida
o‘rganish kerak.
Antropogen   landshaftlarning   shakllanish   tarixini   o‘rganish   bilan
K.K.Markov   (1956),   F.N.Milkov   (1950,   1977),   V.A.Nikolaev   (1979),
A.A.Abdulqosimov   (1977,   1995)   va   boshqalar   shug‘ullanganlar.   SHu   bilan   birga
ular   barcha   geosistemalar,   hatto   har   qaysi   regionning   landshaftlarini   morfologik
strukturasi ham tarixiy kategoriya ekanligini ta’kidlab o‘tishgan.
Antropogen   landshaftlar   zonal   tabaqalanish   xususiyatlariga   ko‘ra   ular   turli
hududlarda   turli   vaqtlarda   vujudga   kela   boshlagan   va   shakllanib   borgan.
F.N.Milkov   (1950),   V.S.Jekulin   va   E.A.Skupinovalarning   (1980)   ma’lumotlariga
ko‘ra   SHarqiy   Evropa   tekisligining   o‘rta   va   shimoliy   kengliklarida   antropogen
landshaftlarning   vujudga   kelishi   neolitdan,   shimoldagi   tayga   zonasida   esa   ancha
keyinroq,   O‘rta   dengiz   atrofidagi   hududlarda   va   O‘rta   Osiyoda   mezolit   va   hatto
yuqori neolitdan boshlangan deb ta’kidlashadi.
A.A.Abdulqosimov   (1990)   O‘rta   Osiyo   va   O‘zbekiston   hududlaridagi
antropogen   landshaftlarning   vujudga   kelish   va   shakllanish   tarixini   tahlil   qilib,
ularni turli xil geografik davrlarda va arxeologik davrlarda inson xo‘jalik faoliyati
ta’sirida vujudga kelganligini va rivoj topganligini izohlab bergan. Ana shu tarixiy
genetik va arxeologik tekshirish metodlariga asoslanib A.A.Abdulqosimov (1990)
O‘rta   Osiyo   va   O‘zbekiston   hududlarida   antropogen   landshaftlarning   quyidagi
yirik   tarixiy-geografik   markazlarini   aniqlagan:   Janubi-G‘arbiy   Turkmaniston,
Janubiy   Turkmaniston,   Janubi-SHarqiy   Turkmaniston,   Janubiy   O‘zbekis-ton,
Xorazm, Farg‘ona, Janubiy Qizilqum  va Samarqand tarixiy geografik markazlari.
Bu markazlarning har biri o‘zining vujudga kelish va shakl-lanish vaqti bilan bir-
biridan farq qiladi. 
42 Hozirgi   kunga   kelib   O‘rta   Zarafshon   havzasi   tabiiy   va   antropogen
landshaftlari yuqorida aytib o‘tilgan barcha geologik davrlardagiga nisbatan yuzlab
marta   kuchli   o‘zgartirildi.   Havzaning   barcha   sug‘orma   dehqonchilik   qilinadigan
joylarida   voha   landshaftlari   shakllandi.   Hozirda   voha   landshaftlarining
geoekologik   holati   havzaning   hamma   qismlarida   bir   xil   emas,   Zarafshon   havzasi
bo‘ylab   sharqdan   g‘arbga   borgan   sari   geoekologik   holat   yomonlashib   boradi.
Bunga sabab, YUqori va O‘rta Zarafshondagi barcha chiqindilar Quyi Zarafshonda
akkumulyasiya   qilinadi.   So‘nggi   vaqtlarda   havza   landshaft   komplekslaridagi
dinamik jarayonlar ham keskin o‘zgardi. Tadqiqot ob’ektimiz bo‘lmasada, bevosita
O‘rta   Zarafshoning   davomi   bo‘lganligi   va   landshaftlardagi   dinamik   o‘zgarishlar
nisbatan   qisqa   vaqtlarda   yaxshi   nomoyon   bo‘lganligi   sababli   Quyi   Zarafshon
landshaftlarini o‘zgarishi bizni o‘ziga jalb etdi. SHu sababli landshaft komplekslari
dinamikasini   ko‘rsatishda   Quyi   Zarafshonni   misol   qilib   oldik.   Landshaft
komplekslardagi   dinamikani   tahlil   qilish   uchun   turli   davrlarda   nashr   etilgan
kartografik ma’lumotlar va ilmiy materiallarni o‘rganish zarur.
SHu   maqsadda   turli   vaqtlarda   nashr   qilingan   kartalar   tahlil   qilindi.   1966
yilda   tuzilgan   karta   (A.Rafiqov,   1966)   da   Qorako‘lning   shimoli-sharqidagi
Qulanchi,   Janapar   qishloqlari   yaqinida   saksovul   o‘suvchi,   qumli   cho‘l
landshaftlarini ko‘rish mumkin. 1983-1984 yillar (O‘zbekiston Respublikasi atlasi,
1984)   dagi   holati   bo‘yicha   tahlil   qilinganda   bu   hudud   landshaft   komplekslarni
o‘zgarganini,   ya’ni   yuqorida   aytib   o‘tilgan   landshaft   komplekslar   o‘rnida   sho‘ra
o‘suvchi,   sho‘rxok-botqoqli   landshaftlar,   o‘simliklar   bilan   mustahkamlangan
landshaft   komplekslar   egallaganini   ko‘rish   mumkin.   Buning   sababi,   bu   davrlar
oralig‘ida juda ko‘p irrigatsion tadbirlarning o‘tkazilganligidir. Kanallar, ariqlar va
kollektorlarning ko‘payib ketishi bu  ye rlarning tuproqlari, o‘simlik qoplami, er osti
suvlarining sathi va suvining tarkibi, shuningdek mikroiqlimning o‘zgarishiga olib
kelgan.   Bundan   tashqari   1966   yildan   1984   yilgacha   bo‘lgan   vaqt   oralig‘ida   Quyi
Zarafshonning   g‘arbiy   va   janubi-g‘arbiy   qismlaridagi   landshaftlarda   kuchli
dinamik jarayonlar bo‘lganini ta’kidlash lozim.
43 To‘dako‘l   suvombori   va   YAngimozorko‘l   atroflarini   1945,   1966   hamda
1984   yillardagi   holatlarini   ifodalovchi   kartalarini   taqqoslash   va   tahlil   qilish
natijasida   bu   y erlarda   sho‘rxok   landshaft   komplekslarning   maydonini   kengayib
borganligini   ko‘rish   mumkin.   Buning   asosiy   sababi   er   osti   suvlari   sathining
ko‘tarilishidir.  Zarafshon   havzasida   bir   necha   ming  yillardan  buyon   dehqonchilik
qilinib   kelinayotganligi   sababli   bu   erda   ancha   qalin   agroirrigatsion   yotqiziqlar
yotqizilgan.   Quyi   Zarafshonning   kartalaridan   agrorrigatsion   yotqiziqlarning
mexanik tarkibini er osti suvlari sathini ko‘tarilishi tufayli o‘zgarganligini aniqlash
mumkin.
Landshaft   komplekslarda   sodir   bo‘ladigan   dinamik   jarayonlarni   kuzatish,
ularni   tahlil   qilish   va   bashorat   qilishda   kartografik   metodlarning   o‘rni   muhimdir.
Ularni   zamonaviy   metodlar   bilan   uyg‘unligini   tashkil   etish   keng   imkoniyatla r ni
yaratib beradi.
Relefi   va   uning   landshaft   kompleks larni   shakllanishidagi   roli.   O‘rta
Zarafshon   havzasi   hududining   katta   qismi   paleogen   va   neogen   davrlarining
cho‘kindi   jinslaridan   tarkib   topgan.   Bu   y erda   neogen   davrigacha   mavjud   bo‘lgan
dengiz havzasi  Alp orogenezi  natijasida quruqlikka aylangan. To‘rtlamchi davrga
kelib   paleogen   va   neogen   davrlarida   hosil   bo‘lgan   yotqiziqlar   ustini   allyuvial   va
prolyuvial jinslari qoplab olgan. Alp burmalanishi natijasida hudud dengiz suvidan
xalos   bo‘lib,   quruqlikka   aylangan   va   O‘rta   Zarafshon   havzasini   kesib   o‘tgan
Zarafshon   daryosi   o‘z   o‘zanini   chuqurlashtirib,   keng   qayir   usti   terrasalarini   hosil
qilgan.
O‘rta   Zarafshon   havzasi   y er   yuzasi   g‘arbdan   sharqqa   tomon   va   markazdan
shimolga   hamda   janubga   tomon   asta-sekin   ko‘tarila   boradi.   Havza   hududining
mutlaq   balandligi   g‘arbda   Paxtakor   qo‘rg‘oni   atrofida   340   m,   Kattaqo‘rg‘on
shahrida   485   m,   Samarqand   shahrida   695   m   va   sharqda   Urgut   shahrida   1000   m
atrofida.   O‘rta   Zarafshon   havzasi   hududlarida   neogen   va   to‘rtlamchi   davrlarning
allyuvial   va   prolyuvial   yotqiziqlardan   tashqari   lyoss   va   lyossimon   jinslari   ham
keng tarqalgan. 
44 O‘rta Zarafshon uchun O‘rta Osiyoning boshqa tog‘oralig‘i botiqlari singari
yangi   tektonik   harakatlarning   faolligi   xarakterli.   G.P.Gorshkovning   (1949)   O‘rta
Osiyoni seysmik rayonlashtirish sxemasi bo‘yicha O‘rta Zarafshon havzasi hududi
7-8 balli seysmik mintaqaga kiradi.
O‘rta Zarafshonning ko‘pgina relef shakllarining vujudga kelishi antropogen
davri   bilan   bevosita   bog‘liq.   M.A.SHmidt   (1937)   bu   hududning   geomorfogenez
tarixini   besh   fazaga   bo‘ladi.   Har   bir   faza   uchun   muayyan   yo‘nalgan   tabiiy
geografik   va   geologik   jarayonlarga   xos   bo‘lib,   bu   jarayonlar   natijasida   botiqning
tagi   va   yonbag‘irlaridagi   relefning   morfologik   elementlarida   u   yoki   bu   turdagi
yotqiziq   jinslari   akkumulyasiya   bo‘la   borgan.   SHuning   uchun   havzaning   turli
qismlaridagi antropogen yotqiziqlarning litologik tarkibi  turlicha. Hatto botiqning
muayyan relef elementlarini tashkil etuvchi yotqiziqlarning vertikal kesmasi shuni
ko‘rsatadiki, ularning litologik tarkibi  qatlam-qatlam bo‘lib almashinib boradi. Bu
esa   antropogen   davrida   iqlim   sharoitini   va   yotqiziqlarni   olib   keluvchi   erozion
shakllarning   suv   rejimini   bir   necha   bor   o‘zgarib   turganligidan   dalolat   beradi
(Abdulqosimov, Abduraxmonova, Davronov, 2017). 
O‘rta   Zarafshonning   geologik-geomorfologik   tuzilishi,   gidrogeologik
rejimining   o‘ziga   xos   xususiyatlari   va   relef   plastikasi   N.I.Sabitova   (2001,   2002)
tomonidan batafsil izohlangan. SHunday qilib, Zarafshon botig‘ining hozirgi relef
shakllari   antropogen   davrida   iqlim   sharoitining   o‘zgarib   turishi,   yangi   tektonik
harakatlar   tufayli   tog‘   massivlari   va   botiqning   ayrim   uchastkalarini   davriy
ko‘tarilib   turishi,   ayrim   uchastkalarining   cho‘kishi   natijasida   shakllangan
(Abdulqosimov, Abdurahmonova, 2006). 
O‘rta   Zarafshonni   o‘rab   turgan   tog‘lar   Turkiston   va   Zarafshon   tizmalariga
ajraladi.   Turkiston   tizmasi   Oloy   tog‘i   tizmasining   davomi   hisoblanadi.   Uning
o‘rtacha balandligi 4000 m dan atrofida bo‘lib, ba’zi cho‘qqilari balandligi dengiz
sathidan   5620   m   gacha   boradi.   Turkiston   tizmasi   Morguzar   va   CHumqortog‘
tizmalari   sifatida   tarmoqlanib   ketadi.   Morguzar   tizmasi   shimoli-g‘arb   tomon
Temur   darvozasiga   qadar   cho‘zilgan   bo‘lib,   tizmaning   eng   baland   joyi   dengiz
45 sathidan 2622 m  gacha etadi. Morguzar  tizmasi  shimoli-g‘arbiyda Nurota tizmasi
nomi   bilan   davom   etib,   u   ikki   tarmoqdan   iborat:   shimoliy   va   janubiy   tarmoq.
SHimoliy tarmog‘i SHimoliy Nurota tizmasi deb nomlanib, sharqdan g‘arbga 200
km   ga   cho‘zilgan   bo‘lib,   eng   baland   joyi   dengiz   sathidan   2169   m   ko‘tarilgan
(Hayotboshi   cho‘qqisi).   Tizmaning   janubiy   tarmog‘i   G‘ubduntog‘,   Qaroqchitog‘,
Oqtog‘ va Qoratog‘ kabi tog‘lardan iborat. Ularning dengiz sathidan balandliklari
1150   m   dan   2006   m   gacha   o‘zgarib   boradi.   Tog‘lardan   boshlanadigan   kichik
daryolar va soylar havzalari mazkur tog‘larni bir-biridan ajratib turadi. 
Nurota   tog‘lari   havzadagi   boshqa   tog‘   tizmalariga   qaraganda,   ancha   past
bo‘lib, ularning eng baland joylari, cho‘qqilarining dengiz sathidan balandligi 2500
m   ga etmaydi. Misol uchun, Nurota tizmasining eng baland joyi (Hayotboshi tog‘i)
2170   m,   Oqtog‘niki   2006   m,   G‘o‘bduntog‘niki   1673   m,   Qoratog‘niki   1203   m,
Qaroqchitog‘niki 1101 m atrofida . Bu o‘z navbatida atmosfera yog‘inlarining kam
bo‘lishiga,   qor   qoplamining   yupqa   bo‘lishiga   va   tez   erib   ketishiga   sabab   bo‘ladi .
Bundan   tashqari   Nurota   tog‘   tizmasi   Qizilqum   cho‘llari   bilan   bevosita
chegaradoshdir.   Bu   holat   ham   mazkur   tog‘larning   tabiiy   geografik   sharoiti   va
xususiyatlariga   ta’sir   etadi   va   o‘ziga   xos   landshaftlarni   shakllanishiga   sabab
bo‘ladi.
Turkiston   tizmasining   ikkinchi   tarmog‘i   hisoblangan   CHumqortog‘   tizmasi
sharqdan   g‘arbga   tomon   cho‘zilgan   bo‘lib,   uning   eng   yuqori   joyining   dengiz
sathidan   balandligi   3194   m   ga   etadi.   Zarafshon   tizmasi   ham   sharqdan   g‘arbga
tomon 370 km ga cho‘zilgan. Tizmaning sharqiy qismi, Fandaryoga qadar, kuchli
kesilgan   bo‘lib,   ba’zi   cho‘qqilari   4500-5000   m   gacha   ko‘tarilgan.   Eng   baland
nuqtasi   CHimtarg‘a   cho‘qqisi   (5494   m)   hisoblanadi   va   u   tizmaning   markaziy
qismida joylashgan. Mag‘iyondaryodan g‘arb tomonga qarab tizmaning balandligi
pasayib boradi. Uning CHaqilkalon (2388 m), Qoratepa (2209 m) nomli tarmoqlari
mavjud.   Ular   Zarafshon   va   Qashqadaryo   havzalarini   ajratib   turadi.   Qoratepa
tizmasidan   shimoli-g‘arbda   eng   baland   nuqtasi   1112   m   bo‘lgan   Ziyoviddin-
Zirabuloq  tizmalari joylashgan (Mamatqulov,   ). 
46 O‘rta   Zarafshon   havzasi   relefidan   iqtisodiyot   tarmoqlarini   rivojlantirish
maqsadida   foydalanish   uchun   barcha   tabiiy   omillarni   hisobga   olishni   va   ularni
tahlil qilishni talab etadi. Lekin tabiiy geografik sharoitga bog‘liq bo‘lgan holatda
barcha   tabiiy   omillardan   bittasi   yoki   ikkitasi   etakchi   rol   o‘ynashi   mumkin.   Iqlim
sharoiti bir xil bo‘lgan rayonlarda hosildorlik joyning relef va grunt xususiyatlariga
bevosita yuog‘liq ravishda har xil bo‘lishi mumkin. SHuning uchun relefni qishloq
xo‘jaligida   foydalanishda   va   qishloq   xo‘jalik   mahsulotlarini   unumdorligini
oshirishda   hamda   mablag‘ni   tejamli   sarflashda   relefning   genetik   tiplarini,
qiyaligini,   erozion   jarayonlarga   chidamligini,   relef   shakllarini   va   ularning   asosini
tashkil   etuvchi   gruntlarning   xususiyatlarini   keng   ko‘lamda   o‘rganishni   taqozo
etadi.
Relef   va   uning   rivojlanishi   bilan   chambarchas   bog‘liq   bo‘lgan   tabiiy
geografik   jarayonlarning   qishloq   xo‘jaligi   ishlab   chiqarishiga   ta’sirini   ikki   xil
nuqtai   nazardan   baholash   mumkin:   birinchisi   tabiiy   geografik   jarayonlarning
bevosita   ta’siri   va   ikkinchisi   tabiiy   geografik   jarayonlarning   bilvosita   ta’siri.
Jarayonlarning   qishloq   xo‘jaligini   ishlab   chiqorishga   bevosita   ta’siri   relefga
bog‘liqligi   erni   haydashga   qulayligi,   uni   sug‘orishga   to‘g‘ri   kelishi,   qishloq
xo‘jalik   texnika   vositalaridan   foydalanish,   chorva   mollarini   boqish   va   boshqa
holatlarda yaqqol  namoyon bo‘ladi. Relef  o‘z navbatida mahalliy iqlimga, tuproq
qoplamining   tabiiy   namlanishiga,   radiatsiya   va   issiqlik   balansiga,   shamollarning
yo‘nalishigi   va   bular   tufayli   qishloq   xo‘jalik   ekinlarining   hosildorligiga   hamda
biomassalarining unumdorligiga bilvosita ta’sir ko‘rsatadi.
O‘rta   Zarafshon   havzasining   relefi   nihoyatda   xilma-xil.   Unda   turli
maqsadlarida   foydalanish   uchun   turli   xil   miqdoriy   ko‘rsatkichlarga   asoslanib,
mahalliy   tabiiy   geografik   sharoitlarni   e’tiborga   olib,   miqdor   va   sifat   jihatidan
baholash   ishlarini   amalga   oshirish   kerak.   O‘rta   Zarafshon   havzasining
geomorfologik   tuzilishiga   va   relef   tiplariga   qishloq   xo‘jaligi   nuqtai   nazaridan
sifatiy   baho   berishda   uning   relefiga   katta   e’tibor   berishni   talab   qiladi.   Buning
uchun   relefning   genetik   tiplarini,   relef   shakllarini,   relef   elementlarini,   ularning
47 ekepozitsiyalarini,   relef   hosil   qiluvchi   jarayonlarni   har   tomonlama   o‘rganishni
taqozo etadi.
O‘rta   Zarafshonning   asosiy   morfogenetik   relef   tiplari     tekisliklardan,   yassi
platolardan,   yirik   tepaliklardan,   pastqam   botiqlardan,   daryo   qayrlari   va   qayir   usti
terassalardan,  soy havzalari va yoyilmalaridan, tog‘oldi prolyuvial tekisliklaridan,
konussimon   yoyilmalardan,   sho‘rxok   va   taqirlardan   iborat.   Qishloq   xo‘jaligini,
jumladan   sug‘orma   dehqonchilikni   rivojlantirish   maqsadlarida   foydalanish   uchun
O‘rta   Zarafshon   havzasining   qayir,   qayir   usti   terrasalari,   tog‘oldi   prolyuvial
tekisliklar,   konussimon   yoyilmalar   juda   ham   qulay.   Bu   tipdagi   relef   shakllari
sug‘orma   dehqonchilikni   rivojlantirish   uchun   suv   resurslariga   ham,   termik
resurslarga ham boy. SHuning uchun havzaning maksimal darajada o‘zlashtirilgan
erlari,   agrolandshaftlari,   shahar   va   qishloq   seliteb   landshaftlar,   irrigatsion
inshootlar ana shu relef tiplarida shakllangan va barpo etilgan.
O‘rta   Zarafshon   havzasini   qishloq   xo‘jalik   maqsadlarida   geomorfologik
rayonlashtirish   uchun   hududning   o‘ziga   xos   xususiyatlarini,   kelajakda
foydalanishning samaradorligini, har bir ob’ektning tabiiy geografik sharoitini,  y er
usti   tuzilishining   erozion   jarayonlarga   barqarorligini   va   boshqa   xususiyatlarni
e’tiborga   olish   zarur.   Hududni   qishloq   xo‘jalik   maqsadlarida   geomorfologik
rayonlarga   bo‘lish   uchun   M.Mamatqulov   (2008)   fikricha   quyidagi   mezonlarga
asoslanish maqsadga muvofiqdir: 1) morfogenetik relef tiplariga e’tibor berish; 2)
relefni   yaylov sifatida  foydalanish   uchun baholashda   uning gorizontal  va  vertikal
tabaqalanishini hisobga olish, 3) hududni sug‘orma dehqonchilikda foydalanish va
o‘zlashtirish   uchun   relefni   baholash.   Buning   uchun   relefning   qiyalik   darajasini
aniqlash,   gorizontal   parchalanganligiga   asosiy   e’tiborni   qaratish,   relef   shakllarini
o‘rganish,   parchalanmagan   y er   massivlarining   maydonlarini   hisoblash,   joyning
kanallar o‘tkazishga mosligi kabi elementlarni hisobga olish lozim.
O‘rta   Zarafshon   havzasini   morfogenetik   relef   tiplarini   va   uning
geomorfologik   tuzilishini   e’tiborga   olib,   uni   qishloq   xo‘jalik   maqsadlarida
foydalanish   uchun   M.Mamatqulov   (2008)   quyidagi   geomorfologik   rayonlarga
48 bo‘lgan: 1) o‘rtacha baland tog‘ rayoni, 2) past tog‘ rayoni, 3) tog‘oldi prolyuvial
tekislik rayoni, 4) tog‘oraligi botiq rayoni, 5) allyuvial tekislik rayoni, 6) eol qumli
tekislik rayoni, 7) gryadali-do‘ng qumli rayoni, 8) qumoq-taqir tekislik rayoni,   9)
baland tepalik plato rayoni.
Umuman   olganda,   landshaft   komplekslarni   vujudga   kelishida   relef   muhim
axamiyat   kasb   etadi.   Bu   borada   voha   landshaftlarini   vujudga   kelishida   uning
ahamiyati yanada ortadi. O‘rta Zarafshon havzasi  vujudga kelgan     relef tiplaridan
foydalanishga doir ma’lumotlar 2.1-jadvalda keltirilgan.  
2.1-jadval 
O‘rta Zarafshon relef tiplaridan foydalanish
Rel’ef tiplari Relef shakllari  elementlari Balandlik   ya ssi
yuzalariSoy
yonbag‘ i rlari Soy tagi suvayirg‘ichlar
Tog‘oldi
prolyuvial
tekisliklar CHorva
yaylovlari,
bog‘dorchilik
(uzumchilik) CHorva
yaylovlari CHorva
yaylovlari,
bog‘dorchilik Bahorikor
ekinlar,
yaylovlar
YUqori qismi CHorva
yaylovlari,
bog‘dorchilik CHorva
yaylovlari Bahorikor
dehqonchilik,
chorva yaylovlari YAylovlar,
bahorikor
dehqonchilik
O‘rta qismi Bahorikor
dehqonchilik,
sug‘orma
dehqonchilik Bahorikor
dehqonchilik   ,
bog‘dorchilik Bahorikor
dehqonchilik,
bog‘dorchilik YAylovlar,
bahorikor
dehqonchilik
Quyi qismi Bahorikor
dehqonchilik,
sug‘orma
dehqonchilik Bahorikor
dehqonchilik,
bog‘dorchilik Bahorikor
dehqonchilik,
bog‘dorchilik YAylovlar,
bahorikor
dehqonchilik,
sug‘orma
dehqonchilik
49 Daryo
terrasalari CHorva
yaylovlari,
bog‘dorchilik Sug‘orma
dehqonchilik Sug‘orma
dehqonchilik YAylovlar,
bahorikor
dehqonchilik,
bog‘dorchilik
Iqlimi   va   iqlimining   asosiy   xususiyatlari.   O‘rta   Zarafshon   havzasining
iqlimini hosil bo‘lishida geografik o‘rni, mo‘‘tadil kengliklarda joylashganligi, tog‘
tizmalari   bilan   o‘ralganligi,   shimoldan   keladigan   havo   massalaridan   to‘silganligi,
atmosfera sirkulyasiyasining o‘ziga xosligi kabi omillar etakchi rol o‘ynaydi.
O‘rta   Zarafshon   havzasining   iqlimi   O‘zbekistonning   boshqa   hududlari
iqlimidan farq qilib chala cho‘l iqlim xarakteriga ega. Bu O‘rta Zarashon havzasini
orografik   tuzilishi,   barerlik   va   nisbatan   balandroq   gipsometrik   yuzada
joylashganligi   bilan bog‘liq. SHuning uchun  havza  hududini  atmosfera  yog‘inlari
bilan tabiiy namlanishi ancha yuqori. Yillik yog‘in miqdori g‘arbdan sharqqa qarab
180-200   mm   dan   500   mm   gacha,   ayrim   hududlarida   800-880   mm   gacha   ortib
boradi. Qish va bahor oylarida tushadigan atmosfera yog‘inlari agrolandshaftlarni
tabiiy   nam   bilan   ta’minlab,   tuproqlarda   namlik   zahirasi   hosil   bo‘ladi.   Bu   namlik
mayning   oxiri   va   iyunning   boshlarigacha   madaniy   o‘simliklarning   yaxshi
rivojlanishini   ta’minlaydi.   Vegetatsiya   davrining   keyingi   bosqichlarida   sun’iy
sug‘orish keng amalga oshiriladi.
O‘rta   Zarafshon   havzasining   barcha   hududi   termik   resurslar   bilan   bir   xilda
ta’minlangan.   Vegetatsiya   davrida   o‘rtacha   sutkalik   harorati   +10 0
S   dan   yuqori
bo‘lgan   kunlardagi   haroratning   umumiy   yig‘indisi   hududning   sharqiy   qismida
4000-4100 0
  atrofida   bo‘lsa,   havzaning   g‘arbiga   borgan   sari   bu   ko‘rsatkich   oshib
borib   4100-4900 0
  gacha   boradi   (Agroklimaticheskiy   resursы   Samarkandskoy   i
Djizakskoy   oblasti   Uzbekskoy   SSR,   1977).   Bu   Panjakentdagi   termik   resurslar
yig‘indisidan   600-700 0
  ko‘proq.   Havoning   o‘rtacha   sutkalik   harorati   +10 0
S   dan
yuqori   bo‘lgan   davr   210-216   kunni   tashkil   etadi.   O‘rtacha   yillik   havo   harorati
+11,8 0
S   (Omonqo‘ton)   dan   +14,8 0
S   (Nurota)   ga   teng.   YAnvarning   o‘rtacha
harorati   –2,6 0
S   (Bulung‘ur)   dan   -0,2 0
S   (Samarqand,   Nurobod),   iyulniki   tog‘li
50 hududlarda   +24 0
S   (Omonqo‘ton)dan   cho‘l   zonasiga   borgan   sayin   +30,4 0
S
(Qo‘shrabot) gacha ortib boradi. Sovuq bo‘lmaydigan davr o‘rtacha 215 kungacha
davom     etadi   (Balasheva,   Jitomirskaya   i   dr.,   1967).   Havzaning   asosiy   qismini
tashkil   etuvchi   agrolandshaftlar   uchun   bahorda   issiq   kunlarning   boshlanishi   va
kuzda   sovuq   kunlarning   boshlanishini   bilish   muhim   hisoblanadi.   O‘rta
Zarafshonning Samarqand vohasida dastlabki issiq kunlar o‘rtacha 26 martda (eng
ertagisi 6 martda va eng kechkisi 27 aprelda) boshlanadi. Dastlabki sovuq tushish
davri   o‘rtacha   28   oktyabrdan   (eng   erta   sovuq   tushishi   3   oktyabrdan,   eng   kechki
sovuq   tushish   23   noyabrdan)   boshlanadi.   Absolyut   minimal   harorat   –26 0
S
(sharqida)   dan   -35 0
S   (g‘arbida)   gacha   pasayadi,   absolyut   maksimal   harorat   esa
42 0
S   (sharqida)   dan   44 0
S   (g‘arbida)   gacha   ko‘tariladi.   Vegetatsion   qish   ancha
yuqori ko‘rsatkichga ega bo‘lib 53-58% ni tashkil etadi.
O‘rta Zarafshonning Kattaqo‘rg‘on vohasining iqlimi Samarqand vohasining
iqlimidan   tabiiy   namlanish   miqdorining   kamligi,   iqlimining   nisbatan   keskin
kontinentalligi,   qishining   sovuqligi   va   yozining   issiqligi,   tog‘   yonbag‘irlaridan
oqib   keladigan   soy   suvlarining   kamligi   bilan   farq   qiladi.   L.N.Babushkin   va
N.A.Kogay   (1964)   Kattaqo‘rg‘on   vohasida   iqlim   sharoitini   uchta   xususiyatini
farqlaydi.
Iqlim   sharoitining   farq   qiluvchi   birinchi   xususiyati   shundan   iboratki,   voha
O‘rta   Zarafshonning   gipsometrik   jihatdan   eng  past   qismida   joylashgan   bo‘lib,  bu
holat   tuproqlarda   to‘planadigan   namlik   zahirasiga   sezilarli   darajada   ta’sir
ko‘rsatadi.   Vohaning   g‘arbida   yiliga   o‘rtacha   180-200   mm,   janubda,   daryo
terrasalari   ustidan   ko‘tarilib   turgan   tog‘oldi   tekisliklarida   260-280   mm   ni   tashkil
etadi.   Bu   erda   tabiiy   namlanish   nisbatan   yaxshi   bo‘lganligi   sababli   tuproqlardagi
namlik   zahirasining   to‘liq   sarflanishi   may   oyining   birinchi   yarmida   kuzatilsa,   bu
jarayon vohaning havza qismida aprelning oxirlariga to‘g‘ri keladi .  
Kattaqo‘rg‘on   voha si   iqlimining   ikkinchi   farq   qiladigan   xususiyati   yilning
issiq   paytlarida   madaniy   o‘simliklarning   vegetatsiya   davri   uchun   zarur   bo‘lgan
termik   resurslarga   boyligida   ko‘rinadi.   Bu   hududda   +10 0
S   dan   yuqori   bo‘lgan
51 yig‘indisi   4300-4600 0
  ni   tashkil   etadi.   Bu   miqdordagi   termik   resurslar
agrolandshaftlarda   turli   qishloq   xo‘jalik   vegetatsiyasi   uchun   etarli   bo‘lib,   ularni
to‘liq pishib etilishiga va yuqori hosil olishga imkon beradi. 
Voha   i qlim   sharoitining   uchinchi   xususiyati   meteorologik   xavfli
hodisalardan   sanalgan   garmsel   hodisalarining   tez-tez   takrorlanib   turishidir.   YOz
paytlarida   ular   18-20   kungacha   takrorlanishi   kuzatiladi   va   ayrim   yillarda   undan
ham oshadi.
O‘rta   Zarafshon   havzasida   o‘rtacha   yillik   harorat   16-18 0
S   ni   tashkil   etadi.
Iyulning   o‘rtacha   harorati   28-32 0
S   atrofida   o‘zgarib   boradi.   Bu   ko‘rsatkich
bo‘yicha   O‘zbekistonning   janubiga   nisbatan   (Termizda   31,4 0
S   ga,   SHerobodda
32,1 0
S)   ancha   farq   qiladi.   Bulutsiz   kunlar   Omonqo‘tonda   151,   Kattaqo‘rg‘onda
161, Nurotada 148 kunni tashkil etadi.
O‘rta   Zarafshon   havzasida   atmosfera   yog‘inlari   bir   tekis   taqsimlanmagan.
Eng kam yog‘in havzaning g‘arbiy qismiga to‘g‘ri kelsa, sharqiy tog‘li qismlarida
eng   yuqori   ko‘rsatkich   qayd   etiladi.   Masalan,     Ulus   382,   Qarnobda   166   mm,
Debaland (Nurota)da 244 mm, Samarqand shahrida 311 mm, Omonqo‘tonda 900-
950   mm   (CHub,   2000;   CHub,   2007;   Hikmatov   va   boshqalar,   2016).   Eng   kam
yog‘in yoz oylariga to‘g‘ri keladi. Bu faslda Qarnobda 45 mm, Nurotada 62 mm,
Samarqand   shahrida   129   mm,   Omonqo‘tonda   272   mm   yog‘in   tushadi.   Eng   ko‘p
yog‘in   qish   va   bahor   oylarida   kuzatilib,   yillik   yog‘in   miqdorining   86-91%   ini
tashkil etadi.
Tumanli   kunlar   soni   bo‘yicha   ham   eng   yuqori   ko‘rsatkich   Omonqo‘ton
massiviga   tegishli   (32   kun)   bo‘lsa,   Nurotada   bu   ko‘rsatkich   24   kunni,
Kattaqo‘rg‘onda   8   kunni,   15   m/sek   dan   tez   esadigan   shamollar   davomiyligi
Kattaqo‘rg‘onda   maksimum   8   kunni   tashkil   etsa   (1935   yil),   Samarqandda   bu
ko‘rsatkich 24 kunni (1955 yil) tashkil etadi (Balashova, Jitomirskaya i dr., 1963;
Agroklimaticheskiy   resursы   Samarkandskoy   i   Djizzakskoy   oblasti   Uzbekskoy
SSR, 1977). 
52 V.E.CHub   (2000)   O‘zbekiston   Respublikasi   hududini   iqlimiy   -
rayonlashtirish masalasi  bilan shug‘ullanib, respublikamiz hududini 11 ta rayonga
ajratgan   va   O‘rta   Zarafshon   havzasini   Zarafshon   rayoni   hududiga   kiritib,   bu
rayonda   o‘rtacha   yillik   havo   harorati   16-17 0
S   ga,   yanvarniki   1-2 0
S,   iyulniki   29-
30 0
S, absalyut minimal harorat -18…-23 0
S ga, absalyut maksimal harorat 46-47 0
S
ga,   sovuqsiz   kunlar   davomiyligi   250   kunga,   +10 0
S   dan   harorat   yuqori   bo‘lgan
kunlar soni 249, +15 0
S dan yuqori bo‘lgan kunlar soni 199  ga teng deb hisoblaydi.
Haroratning   o‘zgarishi   2015-2030   yillar   oralig‘ida   1 0
S   ga,   yog‘ingarchilik   110-
115% ga oshadi (CHub, 2007). 
O‘rta Zarafshon havzasining iqlimiy omillari va jarayonlarini tashkil etuvchi
elementlar   o‘zining   faoliyati   bilan   landshaft   komplekslarni   vujudga   kelishida   va
rivojlanishida,   eroziya   natijasida   hosil   bo‘lgan   jinslarni   bir   joydan   ikkinchi   joyga
ko‘chirish,  ularni  tog‘  va  tog‘oldi   tekisliklarida  yotqizish  kabi   faoliyati   bilan faol
ishtirok   etadi.   Natijada   cho‘l,   chalacho‘l,   quruq   dasht,   errozion   adir   kabi   turli
taksonomik   birlikdagi   landshaft   komplekslarini   vujudga   kelishida   faol   ishtirok
etadi.
Ichki   suvlari.   Hududdagi   daryolarni   V.L.SHuls   (1958),   V.L.SHuls,
R.Mashrapov   (1969),   O.R.SHeglova   (1960),   V.L.SHuls,   L.I.   SHalatova   (1964),
X.Siddikov   (1976),   B.K.Saryov,   L.M.Karandaeva   (2007),   F.H.Hikmatov,
S.A.Haydarov   (2012),   F.H.Hikmatov,   S.A.Haydarov,   N.B.Erlapasov   (2014),
F.H.Hikmatov,   S.A.Haydarov,   Q.S.YArashev,   D.N.SHirinboev,   R.R.Ziyaev,
N.B.Erlapasov, SH.R.G‘aniev (2016) va boshqalar o‘rganishgan. 
O‘rta   Zarafshon   havzasida   gidrografik   to‘r   yaxshi   rivojlangan   bo‘lib,
geografik   joylashishi   asimmetrik   xarakterga   ega.   Havzaning   o‘q   qismi   bo‘ylab
Zarafshon daryosi kesib o‘tgan. Zarafshon daryosining o‘ng qirg‘og‘ida ham, chap
qirg‘og‘ida   ham   to‘r   yaxshi   rivojlangan.   Lekin,   Nurota,   Qoratepa,   Ziyovuddin-
Zirabuloq tog‘laridan boshlanadigan soylar  turli  katta-kichiklikda bo‘lib, ularning
ko‘pchiligi  doimiy erozion shaklga ega emas. Bunday soylar  ayniqsa  Nurota tog‘
tizmasining   o‘zida   40   ga   yaqin   bo‘lib,   ularning   eng   yiriklariga   havzasining
53 maydoni   1284   km 2  
bo‘lgan   Qorasuv,   havzasining   maydoni   1084   km 2  
bo‘lgan
To‘sinsoy, havzasining maydoni 714 km 2 
bo‘lgan Oqtepasoy, havzasining maydoni
283   km 2  
bo‘lgan   Kattasoy,   havzasining   maydoni   288   km 2  
bo‘lgan   Ko‘ksaroysoy
hisoblanadi (SHuls, Mashrapov, 1969).
Mazkur   hududning   asosiy   suv   arteriyasi   bo‘lgan   Zarafshon   daryosi
Mastchoh   tog‘   tugunidagi   Zarafshon   muzligidan   boshlanib,   Sandiqli   va   Eshakchi
qumlari orasiga singib ketadi, uning uzunligi 877 km, suv yig‘ilish maydoni 41860
km 2
. O‘rtacha  yillik  suv  sarfi   190 m 3
/s  yoki  5985  mln.  m 3
  erozion  shakl   hajmiga
teng   (Hikmatov,   Haydarov   va   boshqalar,   2016;   SHuls,   Mashrapov,   1969).
Zarafshon   daryosi   Mastchohdaryo   va   Fandaryoning   qo‘shilishidan   hosil   bo‘ladi.
Mastchohdaryo   va   Fandaryo   to‘yinish   xarakteriga   ko‘ra   muz   va   qor   suvidan
to‘yinadigan daryolar tipiga kiradi.
Maschohdaryo   Zarafshon   va   Oloy   tizmalari   tutashgan   Maschoh   tog‘
tugunidan   2775   m   balandlikdan   boshlanib,   uning   uzunligi   200   km,   suv   yig‘ilish
maydoni   4650   km 2
,   havzasidagi   muzliklar   maydoni   430   km 2
,     muz   va   qordan
to‘yinadi.   Mastchohdaryoning   o‘rtacha   yillik   suv   sarfi   80   m 3
/s   (79,5   m 3
/s;)   yoki
2520   mln.   m 3
  erozion   shakl   hajmiga   teng.   O‘rtacha   erozion   shakl   moduli   17,1
l/sek.   km 2
  (SHuls,   Mashrapov,   1969).   Fandaryo   Zarafshon   tizmasidan   3650   m
balanddan,   Qaznoq   muzligidan   boshlanib,   YAg‘nobdaryo   va   Iskandardaryoning
qo‘shilishidan hosil bo‘ladi (Hikmatov, Haydarov va boshqalar, 2016).
Zarafshonning   hozirgi   havzasi   yonbag‘irlarida   terrasalar   soni   qayir   bilan
birga   beshtaga   etadi.   SHundan   uchtasi   hamma   joyda   ko‘zga   yaqqol   tashlanib
turadi,   qolgan   ikkitasi   tekislanib   ketgan.   Havzadagi   eng   yirik   Samarqand   shahri
Zarafshon daryosining uchinchi terrasasida joylashgan. Zarafshon o‘zani va uning
qirg‘oqlari   yumshoq   jinslardan   tuzilganligi   tufayli   u   doimo   o‘zgarib   turadi.
Ayniqsa   u   adir   zonasidan   chiqqandan   keyin   o‘zan   tez-tez   o‘zgarib,   yangi
tarmoqlar, sayoz va chuqur joylar hosil qiladi.
Zarafshonning   o‘rtacha   ko‘p   yillik   suv   sarfi   uning   yuqori   erozion   shaklida
190 m 3
/s. ni tashkil etadi. Mazkur daryoning va unga quyiladigan barcha daryolar
54 va soylarning suvi yoz oylarida qishloq xo‘jalik ekinlarini sug‘orishga sarf bo‘ladi.
Bundan   tashqari   O‘zbekistonr   hududlarida   shakllanadigan   erozion   shaklning   bir
qismi,   jumladan   Mo‘minobodsoy,   Oxaliksoy,   Beklarsoy,   Oqtepasoy,   To‘sinsoy,
Sazag‘onsoy   va   boshqa   daryolar   suvining   bir   qismi   o‘z   konussimon   yoyilmalari
orasiga sizib ketib, havzani grunt suvlarini to‘yintiradi.
Zarafshon va uning irmoqlari juda loyqa daryolardan hisoblanadi. Zarafshon
daryosi suvining o‘rtacha loyqaligi Depuli yonida 137 kg/sek. yoki yiliga 4,31 mln.
t   tashkil   etadi.   Suvining   o‘rtacha   loyqaligi   0,88   kg/m 3
.   Daryoning   har   1   km 2
  suv
yig‘ilish   maydonidan   o‘rtacha   421   t   oqiziq   yuvilib   ketadi   (2.7-jadvalga   qarang).
Zarafshon   daryosining   suv   rejimi   vegetatsiya   davrida   barcha   turdagi   madaniy
ekinlarni   suv   bilan   ta’minlash   uchun   juda   ham   qulay.   Zarafshon   daryosining
hamda   uning   katta-kichik   irmoqlari   hisoblangan   barcha   soylarning   gidrologik
rejimi   yil   davomida   keskin   o‘zgarib   turadi.   Daryoning   Oqdaryo   va   Qoradaryo
tarmoqlariga ajralish joyida yanvar oyining o‘rtacha suv sarfi 29,9 m 3
/sek dan iyul
oyida 274 m 3 
/sek. gacha o‘zgarib turadi va shunga muvofiq ravishda yillik erozion
shaklning   2,6%   va   25,1%   ini   tashkil   etadi   (Hikmatov,   Haydarov   va   boshqalar,
2016).
Zarafshoning   erozion   shakl   rejimidagi   o‘zgarish   uning   yuqori   qismiga
nisbatan   o‘rta   qismida   yaqqol   seziladi.   Uning   erozion   shakl   rejimidagi   o‘zgarish
ayniqsa   Ravotxo‘ja   to‘g‘onidan   boshlab   kuchli   seziladi.   Ravotxo‘ja   to‘g‘oni
atrofida Zarafshon daryosi allyuvial yotqiziqlar bilan qoplangan keng yoyilmasiga
chiqadi   va   suvining   bir   qismi   kanallarga,   bir   qismi   yoyilmaga   singib,   O‘rta
Zarafshonning er osti suvini shakllantiradi. 
Daryo   yoyilmasida   sizib   o‘tish   sababli   tarkib   topgan   y er   osti   suvlari
nishablik   tomon   harakat   qilib,   yoyilmaning   etak   qismiga   yaqinlashib   borgan   sari
uning sathi yuqoriga ko‘tarilib, To‘qay qishlog‘idan o‘tgach keng maydon bo‘ylab
y er   yuzasiga   chiqa   boshlaydi   va   qorasuv   tarmoqlarini   hosil   qiladi.   Grunt
suvlarining   y er betiga jadallik bilan sizib chiqishi Zarafshon daryosining Oqdaryo
va   Qoradaryo   tarmoqlarining   o‘rta   qismigacha   davom   etadi.   Ye r   osti   suvlarining
55 ko‘p   miqdorda   sizib   chiqishi   daryoning   kam   suv   oqish   davriga   to‘g‘ri   keladi   va
uning suv miqdorini mejen davrida ko‘payishiga sabab bo‘ladi (SHuls, Mashrapov,
1969).   Bunday   gidrogeologik   rejim   O‘rta   Zarafshon   havzasining   g‘arbiy   qismi
uchun   ham   xarakterli.   CHunki,   O‘rta   Zarafshon   havzasi   ikkita   mustaqil   tektonik
cho‘kmadan   –   Jumabozor   va  Kattaqo‘rg‘on   bukilmalaridan   tashkil   topgan  bo‘lib,
ular   bir-biridan   tektonik   ko‘tarilma   orqali   ajralib   turadi.   Ana   shu   ko‘tarilma   y er
osti suvlarini havza bo‘ylab yo‘nalishiga to‘siqlik qiladi va yuzaga sizib chiqishiga
sabab bo‘ladi (Abdulqosimov, Abduraxmonova, Davronov, 2016).
Zarafshonda   grunt   suvlari   sathining   y er   yuzasiga   nisbatan   joylashishi,
ularning   tarqalishi   bir   necha   omillar   bilan   bog‘liq.   Bu   omillarga   ona   jinslarning
litologik   tarkibi,   relef   tipi,   nishablik   va   boshqalar   y er   osti   suvlarining   geografik
tarqalishida   va   sathining   o‘zagirishida   muhim   axamiyat   kasb   etadi.   Hududda   er
osti   suvlari   sathining   chuqurligi   tog‘oldi   tekisligida   15-20   m,   qayirlarda   1-2   m
atrofida. 
O‘rta   Zarafshon   havzasidagi   y er   osti   suvlari   iste’molga   yaroqli   bo‘lib,
ularning minerallashishi erozion shakl yo‘nalishi bo‘ylab 0,1 g/l dan 1,0 g/l gacha
o‘zgaradi. Ayrim joylarda grunt suvlari  y er yuzasiga sizib chiqadi va erozion shakl
hosil   qiladi.   Bunga   misol   qilib,   Toyloq   tumani   hududidagi   Qorasuv   kanalini,
Samarqand shahri yaqinidan o‘tgan Siyob arig‘ini va boshqa qorasuv tarmoqlarini
ko‘rsatish mumkin. 
O‘rta Zarafshonning Kattaqo‘rg‘on atroflari, ya’ni Kattaqo‘rg‘on vohasi   y er
osti suvlariga nisbatan boy va ularning minerallashganlik darajasi O‘rta Zarafshon
sharqiy   qismlariga   nisbatan   yuqori.   Grunt   suvlari   sathi   2   m   dan   10-12   m   gacha
o‘zgarib   boradi.   Pastqam,   daryo   qayiriga   yaqin   joylarda   ularning   sathi   1-2   m   ni
tashkil   etadi.   Qayirlarda   er   osti   suvlari   sathi   0,5-1   m   atrofida.   Grunt   suvlari
sathining   chuqurlik   bo‘ylab   o‘zgarishi   hududning   geomorfologik   tuzilishiga
bog‘liq. SHu sababli ularning sathi qayirlarda 0,5-1 m dan, qayir usti terrasalarda
1-2 m atrofida bo‘lsa, tog‘oldi hududlarida 3 m dan10 m gacha o‘zgaradi.
Zarafshon   daryosi   suv   resurslari   to‘liqligicha   foydalaniladi.   Uning   kata
qismi   agrolandshaftlarni   suv   bilan   ta’minlashda   foydalaniladi.   Jumladan,   O‘rta
56 Zarafshonda havzasida suv resurslaridan samarali foydalanish maqsadida bir qator
suv   omborlari   qurilgan.   Jumladan,   Zarafshon   daryosining   o‘rta   erozion   shaklida,
tabiiy botiqda joylashgan Kattaqo‘rg‘on suv ombori, tog‘oldi hududlarida qurilgan
Qoratepa,   To‘sinsoy,   daryo   o‘zanida   qurilgan   Oqdaryo   suv   omborlari   shular
jumlasidandir. 
O‘rta   Zaravshon   havzasi ning   gidrografik   to‘rini   tashkil   etuvchi   soylar
irmoqlar   va   daryolar   landshaft   komplekslarni   vujudga   kelishida   va   dinamik
rivojlanishida   o‘zlarining   bir   tomonlama   yo‘nalgan   erozion   shakli,   eroziya
natijasida   hosil   bo‘lgan   jinslarni,   oqiziqlarni   oqizib   kelishi,   ularni   tog‘oldi
tekisliklarida akkumulyasiya qilish kabi faoliyati bilan faol  ishtirok etadi. Har   bir
soy,   irmoq ,   daryo   sistemasi   o‘zining   vodiysi   va   havzasi   maydoniga   qarab   turli
taksonomik  birlikdagi  landshaft komplekslarini vujudga keltiradi va shakllantiradi.
Tuproq lari.   O‘rta   Zarafshon   havzasining   yuqori   qismida   to‘q   tusli   o‘tloq
bo‘z   tuproqlari   tarqalgan.   Havzaning   o‘rta   qismining   asosiy   tuproqlari   tipik   bo‘z
tuproqlardan   iborat   bo‘lib,   ular   hududning   tog‘oldi   tekisliklari,     adir   zonasi,
tog‘larning   yuqori   qismlarida   ham   uchraydi.   Tipik   bo‘z   tuproqlarning   yuqori
chegarasi   dengiz   sathidan   700-1200   metrgacha   balandlikda   joylashadi.   Bu
tuproqlarda   gumusli   gorizonti   ancha   yaxshi   ifodalangan;   gumusli   (A+V)
gorizontning   umumiy   qalinligi   55-80   sm.   a   gorizontning   yuqori   qismi   ancha
chimlangan;   atmosfera   yog‘inlari   tuproqni   1,5   metrgacha   namlaydi.   130-200   sm
chuqurlikda   mayda   kristalli   gips   qatlami   ajralib   turadi   (Boboxo‘jaev,   Uzoqov,
1995).
O‘rta   Zarafshonning   sug‘orma   dehqonchilik   qilinadigan   barcha   bo‘z   tuproqlarida
dehqonchilik   3   ming   yillik   tarixga   ega.   Bunga   sabab   birinchidan   havzaning   arid
iqlim   sharoiti   bo‘lsa,   ikkinchidan   hududdan   oqib   o‘tayotgan   Zarafshon   daryosi
bilan   bevosita   bog‘liqdir.   Qadimdan   sug‘oriladigan     tuproq   tarkibi   daryo   suvi
tarkibidagi   turli   minerallar,   oziqlarning   mexnik   tarkibi   bilan   bog‘liq.   Masalan,   1
yilda   daryo   suv   bilan   1   ga   erga   10-12   t   oqiziqlar   olib   kelinadi.   Bu     oqiziqlar
A.Abdulqosimovning     ma’lumotiga   ko‘ra   irrigatsion   yotqiziqlarni   tashkil   etib,
57 ularning qalinligi yiliga 0,8-1,2 mm etadi. Daryo qayirlar va qayir usti terrasalarida
agroirrigatsion     yotqiziqlar   qoplagan   qatlamining   qalinligi   1,5-2,0   metrgacha
boradi. Agroirrigatsion yotqiziqlar qalinligiga qarab o‘tloq, tipik va och tusli bo‘z
tuproqlarning   rangi   ham   turlichadir.   SHu   sababli   tuproqlardagi   mahsuldorligini
tashkil   etuvchi  gumus  miqdori  bo‘z, och  tusli   tipik va  to‘q  tusli  bo‘z  tuproqlarda
oshib boradi (Stalыpin, 1967). 
Sug‘oriladigan och tusli bo‘z tuproqlar prolyuvial qiya tekisliklarning quyi qismida
va   qadimgi   allyuvial   tekisliklarda   uchraydi.   Tuproq   qoplamlari   mayda   zarrali
jinslardan,   ko‘pincha   lyossimon   jinslar   iborat.   Sug‘oriladigan   och   tusli   bo‘z
tuproqning yuqori qismida gumus miqdori 1,0-1,5% ni tashkil etib, ular prolyuvial
qiya   tekisliklarning   yuqori   qismida,   baland   shleyflarda   yaxshi   rivojlangan.   Ular
och tusli bo‘z tuproqlardan gumusga boyligi bilan farq qiladi. Sug‘oriladigan och
tusli bo‘z tuproqlarning yuqori qismida gumus miqdori 1,5-2,2% ga teng (Butskov,
Muraveva, 1965; Tursunov, Abdurahmonov, 2002). 
D.M.Kuguchkov   (1961)   ning   ma’lumotlariga   ko‘ra   Zarafshon   vohasining
dehqonchilikda foydalaniladigan tuproqlarining asosi, bo‘z tuproqlarni tashkil etib
ular   turli   darajada   sho‘rlangandir.   V.A.Kovda   (1967)   O‘rta   Zarafshon   havzasi
tuproqlarining   ona   jinsi   kompleks   allyuvial,   shuningdek,   tog‘   qiyaliklaridan
keltirilgan lyossimon delyuvial-prolyuvial yotqiziqlardan iborat deb hisoblaydi. Bu
tuproqlar   och   tusli   va   tipik   bo‘z   tuproqlar   va   o‘tloq-bo‘z,   o‘tloq,   botqoq-o‘tloq
tuproqlardan tashkil topgan.  Avtomorflarga och tusli va tipik bo‘z tuproqlar kirib,
bu   tuproqlar   havzaning   4-5   terrasalarida   rivojlangan   bo‘lib,   tuproqning   ustki
qatlami   lyossimon,   prollyuvial   jinslardan   tashkil   topgan   bo‘lib,   ularning   mexnik
tarkibi   o‘rtacha   kattalikdagi   qumoq   va   toshloq   jinslardan   tashkil   topgan.   Bunday
tuproqlarda   suv   erroziyasi   jadal   bo‘ladi.   Bunday   hududlarga   tog‘oldi   prolyuvial,
shuningdek to‘lqinsimon qiya tekisliklar misol bo‘ladi. 
O‘rta   Zarafshonda   maydoni   jihatidan   avtomorf   tuproqlardan   keyin   gidromorf
tuproqlar   turadi.   Sug‘oriladigan   gidromorf   tuproqlar   o‘tloq-bo‘z,   o‘tloq,   botqoq-
o‘tloq   va   botqoq   tuproqlardan   tarkib   topgan.   Bu   xildagi   tuproqlar   Zarafshon
58 daryosi   va   uning   tarmoqlari   bo‘lgan   Oqdaryo   hamda   Qoradaryo   havzalarida,
tog‘oldi prolyuvial tekisligining eng quyi chekka grunt suvlari   y er yuzasiga yaqin
yotgan   joylarda   yaxshi   rivojlangan.   Gidromorf   tuproqlarda   y er   osti   suvlarining
almashinishi   yaxshi   bo‘lganligi   sababli   o‘tloq,   botqoq   va   o‘tloq-botqoq   tuproqlar
sho‘rlanmagan.   Gidromorf   tuproqlar   sug‘oriladigan   bo‘z   tuproqlarga   qaraganda
chirindiga bir muncha boyroq va donador strukturaga ega. Masalan, sug‘oriladigan
o‘tloq-bo‘z   tuproqlar   tarkibida   chirindi   miqdori   1,5-2,5%   atrofida   bo‘lsa,   daryo
qayiridagi   allyuvial   o‘tloq   tuproqlar   tarkibida   chirindi   miqdori   2-4%   ni   tashkil
etadi (Abdurahmonova, 2002).
O‘rta   Zarafshon   havzasi   N.Xolmonovning   (2018)   ma’lumotiga   ko‘ra   4   ta
tuproq  zonasiga  ajratiladi:  havzaning  sharqiy  tog‘li   qismida  rivojlangan  to‘q  tusli
bo‘z   tuproqlar;   past   va   yuqori   tog‘   oldidagi   lyossimon   och   tusli   bo‘z   tuproqlar;
allyuvial-prolyuvial   tekisliklarda   shakllangan   tipik   bo‘z   tuproqlar;   tog‘oldi   adir
zonalaridagi och tusli bo‘z tuproqlar.
To‘q   tusli   bo‘z     tuproqlar   havzaning   sharqiy   qismidagi   tog‘larda,
shuningdek, Nurota tizmasining dengiz sathidan 1100-2169 m balandlikda bo‘lgan
qismlarida   rivojlangan.   Tuproqlarda   rN   miqdori   neytral   yoki   kam   ishqorli.   To‘q
tusli   bo‘z   tuproqlarning   0-10   sm   qatlamida   gumus   miqdori   3,2   %,   11-20   sm   da
1,55   %,   21-30   sm   qatlamda   esa   1,06   %   ni   tashkil   qilib,   ular   yuqori   unumdor
tuproqlar hisoblanadi.
Tipik   bo‘z   tuproqlarda   gumus   miqdori   ancha   kam   bo‘lib,   0-30   sm   li
qatlamda   0,37  dan   1,59  %   gacha,   janubiy   g‘arbiy   tog‘   oldi   tumanlarida   0,93   dan
2,05 % gacha  gumus saqlaydi. Och tusli bo‘z tuproqlar asosan daryoning uchinchi
terrasasida   shakllangan.   Bu   tuproqlarga   xos   bo‘lgan     xususiyat   gumus   va
agroirrigatsion   yotqiziqlar   miqdorining   nisbatan   yuqoriligi   bilan   ajralib   turadi.
Tuproqdagi o‘simlik oziqlanadigan qatlam 150 sm ni, gumus 0,8-1,5 % ni tashkil
etadi (Bolkunov va boshqalar, 1983).
Tipik bo‘z tuproqlar daryoning 3-5 terrassalarida shakllangan bo‘lib, adir va
tog‘oldi   zonalarida   katta   maydonlarni   egallab   yotadi.   Ular   tog‘   oldi   zonasining
59 qadimdan o‘zlashtirilgan va sug‘oriladigan hududlarida dengiz sathidan 700-800 m
balandlikda   rivojlangan.   O‘rta   Zarafshondagi   qadimdan     sug‘oriladigan   o‘tloq
allyuvial   tuproqlar   o‘tloq-bo‘z   tuproqlardan   farq   qilib,   ularning   mexanik   tarkibi
og‘ir   va   o‘rtacha   qumoq   tuproqlar   hisoblanadi.   Daryoning   ikkinchi   terrasasi
birinchi   terrasadan   5-7   metr   balandda   joylashgan   bo‘lib,   bu   yerlardagi   tuproqlar
allyuvial va agroirrigatsion yotqiziqlar bilan qoplangan (Jumanov, 2008).
X.M.Abduqodirov (1967)  ning tadqiqotlaridan shu ma’lum  bo‘ladiki, O‘rta
Zarafshonning   katta   qismini   egallab   olgan   Samarqand   viloyatning   60%   dan
ko‘proq   maydoni   gidromorf   tuproqlar,   och   tusli   bo‘z   tuproqlar   12,5%   ni   va   tipik
bo‘z tuproqlar 27,5 % ni tashkil etadi. Hududdagi sug‘oriladigan  erlarning 48,6 %
i tipik bo‘z tuproqlar, 8,6 % och tusli bo‘z tuproqlar, 40,4 % o‘tloq bo‘z tuproqlar
va 2,1 % o‘tloq botqoq tuproqlarni tashkil etadi (Sorokin, 1980).
O‘tloq   bo‘z   tuproqlar   O‘rta   Zarafshonning   Samarqand   va   qisman
Kattaqo‘rg‘on vohalarida keng tarqalgan. Bu tuproqlar rN muhitiga ko‘ra kuchsiz
ishqorlangan va ularda organik moddalar bir oz kam. Gumus miqdori o‘rtacha 1,0-
2,5 % ni tashkil etadi. D.M.Kuguchkov (1961) ning ma’lumotlari shundan dalolat
beradiki,   Zarafshon   daryosining   birinchi   va   ikkinchi   terrasasidagi   grunt   suvlari
tarkibida kalsiy biokorbanatga nisbatan magniy bikarbonat miqdori ko‘p. SHuning
uchun tuproqlarda kalsiy va magniy ta’siridagi karbonatli sho‘rlanish turi uchraydi.
Buning   natijasida   tuproqning   pastki   gorizontlarida   «shox»,   ya’ni   qattiq   qatlamlar
hosil bo‘ladi  va  tuproqning mexanik tarkibini yomonlash tiradi . 
Uchinchi terrassa daryodan 15-20 m balandda joylashgan bo‘lib, bu erlarda
och   tusli   bo‘z   tuproqlar   keng   tarqalgan,   ularning   mexanik   tarkibida   lyossimon
jinslar   ko‘p   uchraydi.   Bu   tuproqlardan   bahorikor   dehqonchilikda   hamda   yaylov
chorvachiligida   foydalanish   mumkin.   Bu   tuproqlarda   agroirrigatsion   yotqiziqlar
150 sm gacha chuqurlikda uchraydi. Och tusli bo‘z tuproqlarda gumus miqdori 1,5
% gacha mavjud bo‘ladi. 
60 O‘zbekiston tuproq loyihasi instituti hodimlarining ma’lumotiga ko‘ra, O‘rta
Zarafshonda   sug‘oriladigan   tuproqlarning   72,5   %   i   sho‘rlanmagan,   24,7   %   i
kuchsiz,   2,4   %   i   o‘rtacha   va   0,4   %   kuchli   darajada   sho‘rlangandir.   Hududdagi
sug‘oriladigan   tuproqlarining   mexanik   tarkibiga   ko‘ra   54,6   %   i   o‘rtacha   qumoq,
29,5 % i og‘ir qumoq, qolgan qismi qum-shag‘alli mayda zarrachalardan iboratdir.
O‘tloq   bo‘z   tuproqlarda   fizik   loyqa   miqdori   33-40   %   ni   (Valiev,   SHodmonov
1968),   struktura   tuzilishida   0,25   mm   dan   kichik   changsimon   fraksiyalar   miqdori
49-60 % ni tashkil etadi (Slesareva, Nujdin, Boymatova, 1993).
O‘tloq   bo‘z   tuproqlar   daryoning   birinchi   terrassasida   joylashganligi   uchun
bu tuproqlarda tabiiy gumus miqdori 0-20 sm qatlamda 1,28 %, 20-40 sm qatlamda
1,13   %   yalpi   fosfor   0,154   dan   0,142   %   ga,   kaliy   esa   2,03   dan   2,11   %   ni   tashkil
etadi   (8-jadvalga   qarang).   Jadvallardagi   ma’lumotlaridan   ma’lum   bo‘lishicha
tuproqlarida   gumus   miqdori   tuproq   tiplari   va   mintaqalariga   qarab   o‘rtacha,   0,90-
0,75   %,   umumiy   fosfor   0,141-0,137,   kaliy   esa   2,14-2,19   %   ni,   och   tusli   bo‘z
tuproqlarda   gumus   0,82-0,66;   fosfor   0,164-0,157;   kaliy   2,01-1,98   %   ekanligi
kuzatildi.
O‘simliklari.  O‘rta Zarafshon havzasining o‘simlik qoplami nihoyatda rang-
barang.   Ayniqsa,   shahar   seliteb   landshaftlarining   dendroflorasi   juda   xilma-xil.
SHahar   seliteb   landshaftlarining   biologik   strukturasini   murakkablashtirib   va
o‘simliklar formatsiyasini boyitib turgan xiyobonlar, istirohat bog‘lari, yo‘l va ariq
bo‘ylaridagi   manzarali   daraxtzorlar   arid   iqlim   sharoitida   vujudga   kelgan
Samarqand   vohasiga   madaniy   o‘rmonlar   elementini   hosil   qiladi   (Abdulqosimov,
Abdurahmonova, Davronov, 2017; Abdurahmonova, 2003).
O‘rta   Zarafshonning   madaniy   o‘simliklari   kelib   chiqishiga   ko‘ra   ikki   tipga
ajratiladi:   avtoxton   madaniy   o‘simliklar   va   alloxtogen   madaniy   o‘simliklar   tipi.
Avtoxton   madaniy   o‘simlikga   terak,   tol,   qayrag‘och,   tut,   chinor,   turang‘il,   jiyda,
chilon   jiyda,   archa,   do‘lana   va   boshqalar   kiradi.   Alloxtogen   madaniy   o‘simliklar
tipiga   boshqa   hududlardan   keltirilib   iqlimlashtirilgan   kaliforniya   zarangi,   qrim
61 qarag‘ayi,   magnoliya,   ginkgo   biloba,   botqoq   sarv   daraxti,   lola   daraxti,   kashtan,
xurmo, saur, oq akatsiya  kabi daraxtlar misol bo‘ladi. 
O‘rta   Zarafshonning   o‘simliklari   ko‘plab   olimlar   tomonidan   o‘rganilgan.
Havzaning  o‘simlik  qoplamini   shakllanishi   asosan  relef,  iqlim  va  tuproq  qoplami
xususiyatlariga bog‘liq. Zarafshon havzasi o‘simlik qoplami hudud bo‘ylab notekis
taqsimlangan.   SHu   sababli   bu   y erda   o‘simliklar   bir   nechta   rayonga   ajratiladi.
O‘simliklarni balandlik mintaqalanishiga asoslangan holda, mahalliy terminologik
nomlar qo‘llanilgan klassifikatsiya butun O‘rta Osiyo hududi uchun Q.Z. Zokirov
(1955)   tomonidan   ishlab   chiqilgan     va   hozirgacha   ko‘pchilik   tomonidan   ushbu
klassifikatsiya   qo‘llaniladi.   Ushbu   klassifikatsiya   bo‘yicha   O‘rta   Osiyo   hududi
to‘rtta   mintaqaga   ajratiladi.   Bular:   cho‘l,   adir,   tog‘   va   yaylov   balandlik
mintaqalaridir.   SHunga   asoslanib   O‘rta   Zarafshonni   uchta;   qisman   cho‘l,   adir   va
tog‘ mintaqalariga ajratish mumkin. 
CHo‘l   balandlik   mintaqasi.   CHo‘l   mintaqasi   O‘rta   Zarafshonning   faqat
g‘arbiy tekislik qismini qamrab oladi. Bu   y erda tuproq sharoiti fizik-ximik tarkibi
bo‘yicha   nihoyatda   turli-tuman   xususiyatlarga   egadir.   Ammo,   tuproq   asosini   och
tusli   bo‘z   tuproqlar   tashkil   etadi.   CHo‘l   mintaqasi   joylashgan   hududning   okean
sathidan   balandligi   400-500   m   ni   tashkil   etadi.   YOg‘ingarchilik   bo‘lmaydigan
(yoki   juda   kam   bo‘ladigan)   davr   may   oyidan   oktyabrgacha,   ya’ni   5   oyni   tashkil
etadi. O‘rtacha oylik eng yuqori  harorat  iyulda 29 0
  S ga etadi. O‘rta Zarafshonda
vegetatsion davr deyarli yil davomida to‘xtamaydi (bularga qiyoqli-qo‘ng‘irboshli
o‘simliklar  formatsiyasi  kiradi). Bu ayniqsa,  mintaqaning  janubiy qismida ko‘zga
yaxshi tashlanadi.
Xo‘jalik   nuqtai-nazaridan   cho‘l   yil   davomida   yaylov   vazifasini   o‘taydi.
Ma’lumki, butun O‘rta Osiyoda chorvachilik cho‘llarda to‘plangan. Xuddi shunday
havzaning   cho‘l   mintaqasida   ham   millionlab   bosh   qorako‘l   qo‘ylari,   tuyalar,
qoramollar va otlar yil davomida cho‘llarda boqiladi.
CHo‘l   mintaqasida   o‘simliklar   edafik   sharoit   va   tuproqning   fizik-ximik
tarkibiga   haddan   tashqari   bog‘liq   holda   tarqalgan.   Rang   formatsiyalarning   turli
62 assotsiatsiyalari lyossimon qumoq tuproqlarda tarqalgan; toshli-shag‘alli va qumli
uchastkalar   shuvoqning   –   Artemisia   maritima   s.   l.   turi,   dala   pechagining   –
Convolvulus   hamadae   turi,   yoki   adir   oldi   mintaqalarida   iris   (gulsapsar)   Iris
songorica   o‘sadi;   sho‘rxokli   qumliklarda   sho‘rlanish   darajasi   va   qumning
rivojlanganligiga bog‘liq holda galofitlar va psammofitlar tarqalgan.
Bu mintaqada daraxtli-butali o‘simliklar formatsiyasi asosan quyidagilardan
iborat:   juzg‘un   (Calligoneta),   saksaul   (Holoxyloneta),   quyonsuyak
(Ammodendroneta),   astragal   (Astragaleta   villosissimae)   va   boshqalar   (Zokirov,
1955).
Adir   balandlik   mintaqasi.   Adirlar   Zarafshon   havzasining   tekislik   qismini
sharqdan,   janubdan  va   janubi-sharqdan   o‘rab  turadi.   Bu  erda   tipik  bo‘z  tuproqlar
tarqalgan   bo‘lib,   och   tusli   bo‘z   tuproqlardan   farqli   jihati   fizik-ximik   tarkibi
o‘simliklarning   tarqalishiga   unchalik   kuchli   ta’sir   o‘tkazmaydi.   Lekin,   adir
mintaqasining   yuqori   qismlarida  tuproq  ostidagi   tog‘   jinslari   tuproqning   mexanik
tarkibiga kuchli ta’sir ko‘rsatib, o‘simlik qoplamidagi o‘zgarishlarga sabab bo‘ladi.
Adir   mintaqasining   balandligi   500-700   m   dan   1200-1600   m   gacha   etadi.
YOg‘ingarchilik   bo‘lmaydigan   davr   iyundan   sentyabrgacha,   ya’ni   4   oyni   tashkil
etadi. Haroratning o‘rtacha oylik maksimumi iyulda 25-26 0
 S ga etadi. Vegetatsiya
qishda ba’zan to‘xtaydi.
Adirlar havzaning eng yirik dehqonchilik rayonidir. Bu  y erda bir necha ming
yillardan   beri   sug‘orma   va   lalmi   dehqonchilik   qilinadi.   SHu   sababli   bu
mintaqaning tabiiy o‘simliklariga inson xo‘jalik faoliyatining ta’siri juda kuchlidir.
Adir o‘simliklari asosini 2 xil efimeroidlar (qiyoqli va qo‘ng‘irboshli) tashkil
etadi;   ulardan   asosiylari   Carex   pachystylis   va   Poa   bulbosa   var   vivipara   dir.   Bu
formatsiyalarning   cho‘l   assotsiatsiyalaridan   farqi   ularning   poyasini   uzunligidadir.
Ularga   Phlomis   thapsoides,   Psoralea   drupasea,   Haplophyllum   perforatum,
Eremostachys   labiosa,   E.   eriocalyx,   Cousinia   microcarpa,   Convolvulus
subhirsutus,   Chrozophora   gracilis,   Scaligeria   allioides,   Centauera   squarrosa,   Iris
63 songorica   va   boshqa   bir   qator   yovvoyi   o‘simliklar:   Capparis   spinosa,   Carthamus
oxyacantha, Turgenia latifolia va boshqa ular bilan birga o‘suvchi efemerlar.
Adir   mintaqasiga   xos   bo‘lgan   daraxtli-butali   o‘simliklar   tikanli   bodom
(Amygdaleta   spinosissimae),   qayrag‘och   (Atraphaxieta),   pista   (Pistacieta),
shuningdek   Zarafshon   archasi   (Juniperus   seravschanica),   Cerasus   prostrata   s.   l.,
Fraxinus raibocarpa va boshqalardan iborat (Zokirov, 1955).
Tog‘   balandlik   mintaqasi.   Adir   mintaqasidan   yuqorida   tog‘   mintaqasi
joylashgan   bo‘lib,   uning   tabiiy   sharoiti   adir   mintaqasidan   farq   qiladi.   Bu   y erda
asosan  och jigarrang va qo‘ng‘ir  tuproqlar tarqalgan. Bu mintaqa dengiz sathidan
1200-1500   m   dan   2700-2800   m   gacha   bo‘lgan   joylarni   o‘z   ichiga   oladi.
Y o g‘ingarchiliklar   kam   kuzatiladigan   davr   3   oy   iyuldan   sentyabrgacha   bo‘lgan
vaqtlar oralig‘ini tashkil etadi. Vegetatsiya davri bahor, yoz va kuz bo‘lib, qishda
o‘simliklar   vegetatsiyasi   to‘xtaydi.  O‘rtacha  oylik eng  yuqori   harorat   iyulda  19 0
S
ga etadi.
Semenov   bo‘yicha   tog‘   mintaqasi   ikkita   pog‘onaga   -   quyi   va   yuqori
pog‘onalarga ajratiladi. Tog‘ mintaqasining pog‘onalarga ajratilishini asosiy sababi
o‘simliklarning   tabiiy-tarixiy  sharoiti   bilan   bog‘liq.  CHunki,   bu  mintaqaning   adir
mintaqasi bilan tutash qismlari, hamda yuqori chegarasi o‘simliklari orasidagi farq
juda   keskinlashib   ketadi.   Bu   mintaqaning   o‘simliklarini   quyidagi   formatsiyalar
guruhlariga   ajratish   mumkin:   turli   o‘t-bug‘doyiqli   formatsiyalar   guruhi.   Ularga
bo‘tako‘z-bug‘doyiqli   formatsiya   (Elytrigia   trichophora,   Centaurea   squarrosa),
bug‘doyiq-dukkakli   formatsiya   (Elytrigia   trichophora,   Onobrychis   grandis),
bug‘doyiq-skabiozli   formatsiya   (Elytrigia   trichophora,   Scabiosa   songorica)   va
boshqalar kiradi.
Turli   o‘tli-dashtli   formatsiyalar   guruhi.   Ularga   shuvoq-chalovli   formatsiya
(Artemisia tenuisecta, Stipa caucasica), lagoxilyus-chalovli formatsiya (Lagochilus
seravschanica,   Stipa   caucasica),   shuvoq-chalov-betagali   formatsiya   (Artemisia
tenuisecta,   Stipa   caucasica,   Festuca   sulcata),   shuvoq-turli   o‘tli-boshoqli
64 formatsiyani   (Artemisia   tenuisecta,   Festuca   sulcata,   Piptatherum   sp.   sp.)   kiritish
mumkin.
Butali   formatsiyalar   guruhi.   Bu   guruhga   buxoro   bodomi   (Amygdalus
bucharica),   bodomcha   (A   Spinossima)   na’matakli   formatsiya   (Rosa   Ecae),
efedrariyalar yoki igna bargli formatsiyalar (Ephedra equisetina) tegishlidir.
Daraxtli   formatsiyalar   guruhi.   Ularga   zarafshon   archasi   formatsiyasi
(Juniperus   seravschanica),   turkiston   archasi   formatsiyasi   (Juniperus   turkestanica),
Regel   zarangi   formatsiyasi   (Acer   Regelli),   turkiston   zarangi   formatsiyasi   (Acer
turkestanicum,   Malus   Sieversii),   tolli   formatsiya   (Salix   coerulea),   terakzorlar
(Populus   densa),   qayinzorlar   (Betula   turkestanica,   Lonicera   stenantha)   kiradi
(Korovin, 1961).
Hududda tabiiy holda saqlanib qolgan va o‘zining rivojlanish dinamikasiga
ega   bo‘lgan   xilma-xil   o‘simlik   formatsiyalari   va   assotsiatsiyalari   iborat   to‘qaylar
ham   mavjud.   Bularga   Zarafshon   daryosining   qayiridagi   turang‘il,   tol,   jiyda,
chakanda, qamish, yulg‘un va boshqa o‘simliklar formatsiyalaridan tashkil topgan
to‘qayzorlarni sanab o‘tish muhimdir.
Havza   o‘simliklari   inson   xo‘jalik   faoliyati   ta’sirida   keskin   o‘zgartirildi.
Bunday   o‘zgarishlar,   ayniqsa,   tog‘,   tog‘   oldi   tekislik,   cho‘l   landshaftlari   va   suv
havzalarida   ko‘zga   yaqqol   tashlanib   qoldi.   O‘simlik   qoplami   landshaftlarni
tasniflashda, ularda yuzaga kelayotgan geoekologik vaziyatlarni to‘g‘ri baholashda
etakchi   omillardan   biridir.   SHu   sababli   ularning   bugungi   kundagi   holati   haqida
ma’lumotga   ega   bo‘lish   landshaft   tadqiqotlari   olib   borishda   muhim   ahamiyatga
ega.
Tog‘   va   cho‘l   yaylovlaridan   noto‘g‘ri   foydalanish,   qishloq   xo‘jaligida
kimyoviy   moddalardan   keng   foydalanish   kabi   omillar   havzaning   o‘simlik
qoplamiga   salbiy   ta’sir   qildi.   Buning   natijasida   ko‘plab   o‘simlik   turlari   yuqolib
ketish darajasiga etib keldi. Masalan, dorivor o‘simlik sanaluvchi, hamda tarkibida
0,4 % efir moyi, 1,14 % flavonoidlar, 4,8 % staxidrin, smolalar, marrubin, vitamin
65 S va boshqa moddalarni saqlovchi  tikanli shandra   Marrubium anisodon   C. Koch.
ko‘p yillik o‘tini kiritish mumkin (To‘xtaeva, YUldashev, 2006). Bundan tashqari
qum, shag‘al va sho‘rxoklarda o‘suvchi O‘zbekiston “Qizil kitobiga” kiritilgan 13
tur   kamyob   o‘simliklardan   8   turi   Zarafshon   havzasining   qumli,   sho‘rxok   va
shag‘alli landshaftlarida o‘sadi (Matvafaeva, 2007) .
Keyingi   yillarda   suv   havzalarining   algoflorasini   o‘rganish   yaxshi   yo‘lga
qo‘yildi.   Buning   natijasida   kam   o‘rganilgan   va   o‘rganilmagan   suv   o‘tlari   tadqiq
etildi.   Bu   esa   suv   havzalari   landshaftlarini   tasnif   qilishda,   suv   landshaftlaridan
oqilona foydalanish yo‘llarini ishlab chiqishda muhim ahamiyatga ega. Zarafshon
havzasi   maydonining   ancha   qismini   daryolar,   soylar,   kanallar,   zovur   va
kollektorlar,   hamda   suvomborlari   egallaydi.   Har   bir   suv   havzasi   o‘ziga   xos
gidrokimyoviy va gidrobiologik rejimga ega bo‘lib, ularni umumiy nom bilan suv
landshaftlari   sifatida   emas,   balki   har   birining   xususiyatlarini   hisobga   olgan  holda
alohida landshaftlar sifatida qaralsa maqsadga muvofiq bo‘ladi.
Zarafshon   daryosining   o‘rta   qismi   algoflorasini   shakllanishida   YUqori
Zarafshon   daryolari,   hamda   O‘rta   Zarafshonning   soy   va   buloqlari   katta   ahamiyat
kasb   etadi.   T.Norboboeva   (2004)   O‘zbekistonning   janubi-g‘arbiy   qismining
o‘rtacha   balandlikdagi   tog‘larining   o‘simlik   qoplamini   tasnif   qilgan.   Unga   ko‘ra
Zarafshon   tizmasining   o‘simliklarini   hozirgi   holatini   ko‘rish   mumkin.   Ushbu
tasnifda bu erda tarqalgan o‘simliklar turlar, kichik turlar, senotiplar, formatsiyalar
va assotsiatsiyalarga ajratilgan. 
Bundan   tashqari   hududida   tabiiy   holda   saqlanib   qolgan   xilma-xil   o‘simlik
formatsiyalari va assotsiatsiyalari ham mavjud. Bularga qayirlardagi turang‘il, tol,
jiyda,   chakanda,   qamish,   yulg‘un   va   boshqa   o‘simliklar   formatsiyalaridan   tashkil
topgan to‘qayzorlardir. Havzaning tabiiy o‘simlik qoplami assosatsiyalarini saqlab
qolish   maqsadida   1975   yilda   Zarafshon   qo‘riqxonasi   tashkil   etilgan.   Vohaning
sug‘oriladigan   zonalaridagi   agrolandshaftlar   strukturasi   paxta   plantatsiyalari,
bog‘dorchilik, uzumchilik, donchilik va polizchilik xo‘jaliklaridan iborat.
66 Hayvonlari.   Tog‘larda   sutemizuvchilardan   bo‘ri,   chiyabo‘ri,   qorsak,   hind
jayrasi,   sariq   yumronqoziq,   quloqdor   tipratikan,   buxoro   dala   sichqoni   uchrasa,
qushlardan   burgut,   kichik   burgut,   boltayutar,   oqbovur,   jannat   quyrug‘i   va
boshqalar  yashaydi. Tog‘lardagi soylar va suv havzalarida qorabaliq, O‘rta Osiyo
qunduzi, ondatra ko‘p uchraydi.
Adirlarda sutemizuvchilardan tog‘da uchraydigan ayrim hayvon turlaridan tashqari
suvsar,   dala   sichqoni,   bo‘rsiq,   sudralib   yuruvchilardan   ilonlar,   bo‘z   echkemar,
toshbaqa   va   gekkonlar,   qushlardan   oq   qanotli   qizilishton,   boyo‘g‘li,   oddiy
chumchuq,   yo‘rg‘a   tuvaloq,   kaklik,   ko‘k   kaptar,   dala   chumchug‘i   kabi   hayvonlar
uchraydi.
Vohalarda   esa   adirga   xos   hayvonlardan   dala   sichqoni,   oddiy   chumchuq,   kaklik
ko‘p   uchraydi.  Vohalarga   xos   hayvonlarga  yovvoyi   quyon,  olko‘zan   va  bedanani
ko‘rsatish   mumkin.   Bundan   tashqari   vohalardagi   suv   havzalarida   baliqlarning   bir
qancha   turi,   masalan,   qorabaliq,   zog‘ora   baliq   va   laqqa   yashaydi.   SHuningdek,
tuqaylarda quyon, tulki, to‘ng‘iz, qamishzor mushugi, qirhovul kabilarni uchratish
mumkin. Daryo va ko‘llarda esa o‘rdak kulrang g‘oz, ondatra, O‘rta Osiyo qunduzi
yashaydi.   Nomlari   keltirilgan   hayvonlarning   ko‘pchiligi   O‘zbekiston,   ayrimlari
Xalqaro   “Qizil   kitob”   ga   kiritilgan.   Ularni   muhofaza   qilish   uchun   tashkil   etilgan
qo‘riqxona   va   davlat   buyurtma   maskanlari   etarli   emas.   Yo‘qolib   ketayotgan   va
kam   uchraydigan   hayvon   turlarini   saqlab   qolish   uchun   muhofaza   hududlarini
kengaytirish zarur.
3 . 2 . O‘rta Zarafshon tog‘ va tog‘ oldi tekislik landshaftlarini umumiy tavsifi
va ularni baholash
Tog‘   landshaftlari   sinfining   umumiy   xususiyatlari.   O‘rta   Zarafshonning
tog‘  landshaftlari  balandligi  bo‘yicha uchta kichik sinflarga bo‘linadi:  I) O‘rtacha
balandlikdagi   tog‘   landshaftlari   kichik   sinfi:   CHaqilqalon   tog‘lari;   Qoratepa
tog‘lari;   G‘o‘bdin   tog‘i;   Oqtog‘   tizmasi.   II)   Past   tog‘   landshaftlari   kichik   sinfi:
Qoraqchitog‘; Zirabuloq tog‘lari; Ziyovuddin tog‘lari; Qoratog‘. Tog‘ landshaftlari
67 sinfi doirasida kuchli  y emirilgan – denudatsion qoldiq tog‘ landshafti (CHo‘ponota
tepaligi) kichik sinfi ham ajratildi.
O‘rta   Zarafshondagi   tog‘lar   balandligi   bo‘yicha   farq   qilsa   ham   geologik
tarixi   bo‘yicha   bir-birlariga   ancha   o‘xshash.   Tog‘larning   hammasi   gersin
burmalanishida shakllangan (Rыjkov, Ekshibarov, Davlyatov, 1963). 
Gersin   burmalanishi   hududda   juda   kuchli   bo‘lib   o‘tgan.   Bu   tog‘lar
ko‘tarilgan.   Tog‘lardagi   intruziv   jinslarning   hammasi   gersin   tog‘   hosil   bo‘lishi
bilan   bog‘liq.   Mezozoyda   tog‘lar   y emirilib,   peneplashish   jarayoniga   uchragan.
O‘rta   Osiyo   hududi   paleozoy   erasining   boshlaridan   paleogen   davrining
o‘rtalarigacha dengiz bilan qoplangan, lekin dengiz chegaralari tektonik harakatga
bog‘liq holda o‘zgarib turgan. 
SH.D.Davlyatov   (1967)   fikricha,   so‘nggi   transgressiya   eotsenga   to‘g‘ri
kelgan.   Eotsenning   oxiri   oligotsenning   boshlarida   tektonik   ko‘tarilish   yana   ro‘y
beradi   va   dengiz   chekinadi.   A.A.CHistyakovning   (1958)   ma’lumotiga   ko‘ra
to‘rtlamchi   davrning   boshlarida   tektonik   harakat   keskin   kuchayadi   va   O‘rta
Zarafshon havzasi va uning atroflaridagi tog‘lar hozirgi qiyofaga ega bo‘ladi. 
A.I.SHevchenko   (1961)   fikricha   tog‘larning   asosi   paleozoy   kristall
jinslaridan   tuzilgan   bo‘lib,   ular   ohaktoshlardan,   slanetslardan,   qumtoshlardan
tarkib   topgan.   Mezozoy   yotqiziqlari   ancha   kam   tarqalgan,   ular   G‘o‘bdintog‘ning
janubiy,   Zirabuloq   va   Ziyovuddin   tog‘larining   shimoliy   yonbag‘irlarida   uchraydi
va   konglomeratlar,   qumtoshlar,   gilli   slanetslardan   tashkil   topgan   (2.9-jadvalga
qarang) .
Paleogen   davr   jinslari   CHaqilkalon,   Qoratepa,   Zirabuloq,   Ziyovuddin
tog‘lari   va   tog‘oldi   adir-prolyuvial   tekisliklarida,   CHo‘ponota   tepaligida,
G‘o‘bduntog‘,   Qaroqchitog‘,   Oqtog‘,   Qoratog‘ning   janubidagi   tog‘oldi   adir-
prolyuvial   tekisliklarida   uchrashi   ilmiy   manbalarda   aytib   o‘tilgan.   Neogen
sistemasi   yotqiziqlari   tog‘   oldi   tekisliklarida,   soylar   va   qirlar   yonbag‘irlarida,
jumladan Ziyovuddin, Zirabuloq tog‘larida ko‘p tarqalgan. 
68 O‘rtacha   balandlikdagi   tog‘lar   etagida   kuchsiz   karbonatli   jigarrang   tog‘
tuproqlari,   to‘q   tusli   bo‘z   va   to‘q   tusli   bo‘z-butazor   quruq   dasht   tuproqlari
tarqalgan.   Tog‘larda   o‘simliklar   balandlik   mintaqalanish   qouniyati   asosida
tarqalgan. Tog‘ etaklari asosan chalacho‘l o‘simliklari bilan qoplangan, ular 1100-
1300   metr   balandliklardan   boshlab   quruq   dasht   o‘simliklari   bilan   almashinadi.
SHuningdek,   havzaning   janubidagi   CHaqilkalon   va   Qoratepa   tog‘larida   kalsiefil
o‘simlik   areallari   uchraydi.   Ularning   tipik   vakillaridan   ravoch,   akantolimon   va
shirach o‘sadi. 
Tog‘   landshaftlarining   morfologik   birliklarga   bo‘linishida   yonbag‘irlar
ekspozitsiyasi, to‘siqlilik, balandlik, tog‘ jinslari, relef muhim axamiyat kasb etadi.
Tog‘larning   janubiy   va   shimoliy   ekspozitsiyasida   issiqlikning   taqsimlanishi,
namlikni   saqlanishi,   tuproq   hosil   bo‘lish   va   errozion   jarayonlar   turlicha   kechadi.
Natijada, landshaft asimmetriyasi yuzaga keladi. Tog‘lardagi ana shu xususiyatlar
asosida L.A.Alibekov (1982) G‘arbiy Zarafshon tizmasida joy tiplarini ajratadi. 
CHo‘ponota   kuchli   emirilgan   tepalik   va   adirli   qoldiq   tog‘   landshafti
(joy   tipi).   CHo‘ponota   kuchli   y emirilgan   tepalik   va   adirli   qoldiq   tog‘   landshafti
kichik sinfi tog‘ landshaftlari sinfiga kiritilib, uning maydoni 5,1 km 2
. CHo‘ponota
qoldiq   tog‘   landshafti   Samarqand   shahridan   shimoli-sharqda   joylashgan   bo‘lib,
CHo‘ponota   tepaligi   nomi   bilan   ataladi.   Ushbu   balandlik   to‘liq   o‘zlashtirilmagan
bo‘lib,   qisman   tabiiy   ko‘rinishni   saqlab   qolgan   ( 3.14-3.15   rasmlarga   qarang ).
Genetik   jihatdan   landshaft   kompleksi,   Zarafshon   botig‘ining   burmali   paleozoy
asosining   er   yuzasiga   chiqqan   qismi   bo‘lib,   relef   shakli   yassi   to‘lqinsimon
ko‘tarilgan.   Mutlaq   balandligi   826   m   dan   oshmaydi   va   atrofdagi   allyuvial
tekisliklardan   140   m   ko‘tarilib   turadi.   CHo‘ponota   balandligining   qadimgi
paleozoy   tog‘   jinslari   –   gilli   va   kristalli   slanetslardan   hamda   qizilqumtosh
(peschannik)   lardan   iborat.   Paleozoy   tog‘   jinslari   bu   erda   ancha
metamorflashganligi   bilan   ajralib   turadi.   Landshaft   tuzilishida   paleozoy
yotqiziqlari   bilan   birga   bu   erda   (janubi-g‘arbiy   yonbag‘irlarida)   yuqori   bo‘r
69 yoshidagi tog‘ jinslari (mergel va oq-ko‘k rangdagi ohaktoshlar) va uchlamchi davr
sistemalari (yashil gil va konglomeratlar) qatnashadi.
Landshaft   kompleksi   relef   jihatdan   tepaliksimon   gryadalar   ko‘rinishida
bo‘lib,   har   xil   yo‘nalishlarga   qarab   ketgan   soylar   bilan   kuchli   emirilgan.
CHo‘ponota balandligining shimoli-sharqiy yonbag‘irlari Zarafshon daryosi tomon
tik tushib, qoyalar hosil qilgan va tub tog‘ jinslari yalang‘ochlanib qolgan. Janubiy
va   janubi-sharqiy   yonbag‘irlari   qiya   bo‘lib   tushgan   va   ustki   qismi   lyossimon
suglinkali  jinslar  bilan qoplangan, nisbatan  kam  parchalangan.   Relefi qiya bo‘lib,
uning   balandligi   markazida   860   m   dan   atroflariga   tomon     700   m   gacha   pasayib
boradi, daryo o‘zani tomon tik, janubiy yonbag‘ri esa biroz nishabroq, ya’ni relefi
assimetrik   xususiyatga   ega.   O‘simliklari   cho‘l   va   chalacho‘l   efemer   va
efemeroidlardan iborat (2. 2 -jadvalga qarang). 
2. 2 -jadval
Tog‘ landshaftlari sinfining umumiy xususiyatlari
№ Nomi Maydoni,
km 2 O‘simliklari Tuproq
qoplami Geomorfologik
xususiyatlari Xo‘jalikda   foydalanilish
bo‘yicha tavsiya 
O‘rtacha baland tog‘ landshaftlari kichik sinfi
1. CHaqilqalon
tog‘
landshafti 371,2 CHalacho‘l   va
dasht
o‘simliklari,
shuningdek
kalsiefillar:
ravoch   (Rheum
maximowiczii),
akantolimon
(Acantholimon
tataricum) Kuchsiz
karbonatli
jigarrang   tog‘
tuproqlari Relefi   kuchli
parchalangan,   karst
jarayonlari
rivojlangan,   y er
yuzasining   qiyaligi
10-25 0
,   balandligi
1500-2000   m   gacha
bo‘lgan hududlar CHorvachilikda   yaylov
sifatida   va   bahorikor
dehqonchilikda,   landshaftlar
aholini   dam   olishi   va
salomatligini   tiklash,   aholini
alternativ   energiya   bilan
ta’minlash imkoniyati yuqori.
2. Qoratepa
tog‘
landshafti 343,04 CHalacho‘l   va
dasht
o‘simliklari,
shuningdek
kalsiefillar:
ravoch   (Rheum To‘q   tusli   bo‘z
va   to‘q   tusli
bo‘z-butazor
quruq   dasht
tuproqlari,
kuchsiz Relefi   kuchli
parchalangan,   karst
jarayonlari
rivojlangan,   er
yuzasining   qiyaligi
10-25 0
,   balandligi CHorvachilikda   yaylov
sifatida   va   bahorikor
dehqonchilikda,   landshaftlar
aholini   dam   olishi   va
salomatligini   tiklashda,   tog‘
jinslaridan   qurilish     materiali
70 maximowiczii),
akantolimon
(Acantholimon
tataricum) karbonatli
jigarrang   tog‘
tuproqlari 1500-2000   m   gacha
bo‘lgan hududlar sifatida foydalaniladi
3. G‘o‘bdintog‘
tog‘
landshafti 158,7 Tog‘   turli   o‘tli
quruq   dasht
o‘simliklari,
efemeroidlar To‘q tusli  bo‘z,
kuchsiz
karbonatli
jigarrang   tog‘
tuproqlari Relefi   to‘lqinsimon,
parchalangan,   soxta
karst   jarayonlari
rivojlangan,   er
yuzasining   qiyaligi
10-15 0
,   balandligi
1000-1500   m   gacha
bo‘lgan hududlar CHorvachilikda   yaylov
sifatida   va   bahorikor
dehqonchilikda,   shuningdek
intensiv   bog‘dorchilikda
foydalanish   uchun   qulay,   tog‘
jinslaridan   qurilish     materiali
(gil   va   soz   tuproq)   sifatida
foydalaniladi
4. Oqtog‘   tog‘
landshafti 1229 Tog‘   turli   o‘tli
quruq   dasht
o‘simliklari,
efemeroidlar To‘q tusli  bo‘z,
kuchsiz
karbonatli
jigarrang   tog‘
tuproqlari Relefi   to‘lqinsimon,
soylar   bilan   kuchli
parchalangan,     er
yuzasining   qiyaligi
10-15 0
,   balandligi
1000 m dan   2003 m
gacha   bo‘lgan
hududlar CHorvachilikda   yaylov
sifatida   va   bahorikor
dehqonchilikda,   tog‘
jinslaridan   qurilish     materiali
(dala   shpati,   granit)   sifatida
foydalaniladi
Past tog‘ landshaftlari kichik sinfi
5. Qoraqchitog‘
tog‘
landshafti 256 Tog‘   turli   o‘tli
quruq   dasht
o‘simliklari,
efemeroidlar To‘q   tusli   va
o‘tloq-bo‘z
tuproqlar Relefi   to‘lqinsimon,
soylar   bilan   kuchli
parchalangan,     er
yuzasining   qiyaligi
10-15 0
,   balandligi
850   m   dan1101   m
gacha   bo‘lgan
hududlar CHorvachilikda   yaylov
sifatida   va   bahorikor
dehqonchilikda,   shuningdek
intensiv   bog‘dorchilikda
foydalanish   uchun   qulay,   tog‘
jinslaridan   qurilish     materiali
(gil   va   soz   tuproq)   sifatida
foydalanilanish   imkoniyati
mavjud
6. Zirabuloq
tog‘
landshafti 486,4 SHuvoqli   chala
cho‘l
o‘simliklari To‘q   tusli   va
o‘tloq-bo‘z
tuproqlar Relefi   to‘lqinsimon,
quruq   soy   havzalari
bilan   kuchli
parchalangan,     er
yuzasining   qiyaligi
5-10 0
,   balandligi   740
m   dan1115   m   gacha
bo‘lgan hududlar CHorvachilikda   yaylov
sifatida   va   bahorikor
dehqonchilikda,   qimmatbaho
va   nodir   metallar   qazib
olinadi,   tog‘   jinslaridan
qurilish     materiali   sifatida
foydalaniladi
71 7. Ziyovuddin
tog‘
landshafti 500 SHuvoqli   chala
cho‘l
o‘simliklari To‘q   tusli   va
o‘tloq-bo‘z
tuproqlar Relefi   to‘lqinsimon,
quruq   soy   havzalari
bilan   kuchli
parchalangan,     er
yuzasining   qiyaligi
5-7 0
,   balandligi   630
m   dan   770   m   gacha
bo‘lgan hududlar CHorvachilikda   yaylov
sifatida   va   bahorikor
dehqonchilikda,   qimmatbaho
va   nodir   metallar   qazib
olinadi,   tog‘   jinslaridan
qurilish     materiali   sifatida
foydalaniladi
8. Qoratog‘
tog‘
landshafti 706,6 SHuvoqli   chala
cho‘l
o‘simliklari To‘q   tusli   va
o‘tloq-bo‘z
tuproqlar Relefi   to‘lqinsimon,
quruq   soy   havzalari
bilan   kuchli
parchalangan,     er
yuzasining   qiyaligi
10-15 0
,   balandligi
780   m   dan   1400   m
gacha CHorvachilikda   yaylov
sifatida   va   bahorikor
dehqonchilikda,   qimmatbaho
va   nodir   metallar,   marmar,
granit     qazib   olinadi,   tog‘
jinslaridan   qurilish     materiali
sifatida foydalaniladi
9. CHo‘ponota
qoldiq   tog‘
landshafti  5,1 Efemer   va
efemeroidli
chalacho‘l
o‘simliklari Tipik va o‘tloq-
bo‘z tuproqlar Relefi   kuchli
parchalangan,   qiya
bo‘lib,   markazida
860 m dan atroflarida
700 m gacha pasayib
boradi,    daryo  o‘zani
ton   tik,   janubi
yonbag‘ri   esa   biroz
nishabroq Qo‘ychilik,   echkichilik,
asalarichilik   qisman
rivojlangan.   Keyingi   yillarda
seliteb   landshaftlar   maydoni
kengayib   bormoqda.   Turizm
va   rekreatsion   imkoniyatlari
yuqori
Jami: 4055.95
Manba: adabiyotlar va fond materiallari asosida muallif tomonidan tuzildi.
Tog‘   oldi   tekislik   landshaftlari   sinfining   umumiy   xususiyatlari.   O‘rta
Zarafshon   havzasida   tog‘   oldi   adir-prolyuvial   tekislik   landshaftlarining   umumiy
maydoni   5038  km 2
.  Bu   sinfdagi   landshaftlar   O‘rta   Zarafshon   havzasi   hududining
38.1% ini tashkil etadi. Tog‘ oldi tekislik landshaftlari quyidagilar:   CHaqilqalon va
Qoratepa   tog‘lari   etaklaridagi   adir-prolyuvial   tekislik   landshafti;   Ulus   adir-
prolyuvial   va   allyuvial   tekislik   landshafti;   G‘o‘bdintog‘   va   Qoraqchitog‘   adir-
prolyuvial,   delyuvial   va   alyuvial   tekislik   landshafti;   Tuyatortar   adir-prolyuvial
tekislik   landshafti;   Zirabuloq   tog‘lari   etaklaridagi   adir-prolyuvial   va   delyuvial
72 tekislik   landshafti;   Ziyovuddin   tog‘lari   etaklaridagi   adir-prolyuvial   va   delyuvial
tekislik landshafti; Oqtog‘ning janubiy yonbag‘ridagi adir-prolyuvial va delyuvial
tekislik   landshafti;   Qoratog‘ning   janubiy   yonbag‘ridagi   adir-prolyuvial   va
delyuvial tekislik landshafti.
CHaqilqalon va Qoratepa tog‘lari etaklaridagi prolyuvial-allyuvial yotqiziqli
tekisliklar   landshafti.   Landshaft   sharqda   Tojikiston   Respublikasi   yaqinidagi
Otchoparsoydan   g‘arbda   Eski   Anhor   kanaliga   qadar   tog‘lar   yonidagi   mutloq
balandlik 900-950 m, g‘arbiy qismida u 600-650 m bo‘lgan hududlarni egallaydi.
SHimoldagi chegara Darg‘om kanali orqali o‘tadi. Prolyuvial yotqiziqlar qalinligi
20-140 metrni tashkil qiladi (Tetyuxin, 1978). Landshaftning CHep, Mo‘minobod,
CHumchuqli   qishloqlari   joylashgan   sharqiy   qismi   to‘lqinsimon   tekislik   relef
shaklidan   iborat.   Ayrim   joylarda,   jumladan   jarlangan   joylarda   neogen   davri
yotqiziqlari ochilib qolgan. Yillik yog‘in miqdori g‘arbida 340-350 mm, sharqida
480-490 mm atrofida. 
Landshaft   morfologik   jihatdan   to‘rtta   “joy   tiplariga”   bo‘linadi:   1)   yangi
pleystotsenning   nisbatan   yoshroq   prolyuvial   yotqiziqlardan   iborat   yirik   soy
havzalari va yoyilmalari; 2) yassi  va kuchsiz to‘lqinsimon yuzalardagi soylarning
yoyilmalari;   3)   allyuvial-prolyuvial   yotqiziqlari   bilan   qoplangan   Darg‘ombo‘yi
yassi tekisliklar; 4) yassi va kuchsiz to‘lqinsimon Eski Anhorbo‘yi tekisliklari.
CHaqilqalon   va   Qoratepa   tog‘lari   etaklaridagi   yangi   pleystotsenning
nisbatan   yoshroq   prolyuvial   yotqiziqlardan   iborat   yirik   soy   havzalari   va
yoyilmalari joy tipi yirik soylarning konus yoyilmalarini egallagan bo‘lib, bunday
yoyilmalarning   uzunligi   o‘rtacha   5-7   km   gacha,   eni   4-5   km   atrofida.   Bu   joylar
aholi   manzilgohlari   bilan   band   bo‘lib,   ular   O‘rta   Zarafshon   havzasidagi   kichik
vohalar deb ham aytiladi (Abdulqosimov, Abdurahmonova, 2004).
YAngi   pleystotsenning   nisbatan   yoshroq   prolyuvial   yotqiziqlardan   iborat
yirik   soy   havzalari   va   yoyilma   joy   tipi   morfologik   jihatdan   murakkab   tuzilgan
bo‘lib,   unda   quyidagi   urochishalar   ajratiladi:   1)   soylarning   konussimon
yoyilmalaridagi   tekis   uchastkalar;   2)   to‘lqinsimon   tepaliklar   o‘rtasidagi   keng
73 maydonli botiq uchastkalar; 3) relefi to‘lqinsimon ko‘tarilgan uchastkalar; 4) relefi
supasimon  ko‘tarilgan uchastkalar; 5) soy havzalari; 6) jarlik sistemalar.
Ulus   adir-prolyuvial   va   allyuvial   tekislik   landshafti .   Bu   landshaftning
sharqdagi   chegarasi   Eski   Anhor   kanali,   g‘arbiy   chegarasi   Zirabuloq   tog‘lariga
taqaladi,   aniqrog‘i   Qoratepa   va   Zirobuloq   tog‘lari   orasidagi   egarsimon   botiqdagi
to‘lqinsimon   tekislik.   Ulus   landshafti   paleozoy   erasining   tog‘   jinslari   600   m
chuqurlikda   yotadi .   Bu   yotqiziqlarning   ustida   mezozoy   erasining   yura   va   bo‘r
yotqiziqlari qoplangan.   To‘lqinsimon tekislik  relefi  yassi qirlar va qirlar o‘rtasidagi
botiqlardan  iborat  (2.10-jadval va  3.14-3.15-rasmlarga qarang) . To‘lqinsimon relef
cho‘l   zonasiga   xos   bo‘lib ,   uning   janubiy   tog‘larga   yaqin   qismlarida   bu   xususiyat
yaqqol   ko‘zga   tashlanadi .   Qirlarning   soylardan   nisbiy   balandligi   o‘rtacha   8-10   m
ni   tashkil   qiladi.   Qirliklar   tepalari   gumbazsimon   ko‘rinishga   ega   bo‘lib ,   ularning
kengligi   10-20   metrni   tashkil   qiladi .   Qirlarning   tepalari   keng   to‘lqinsimon
suvayirg‘ich   yuza   bo‘lib   soyliklar   tagidan   4-5   m ,   ba’zan   8-10   m   ko‘tarilib   turadi .
YOnbag‘irlar   qiyaligi   2-3 0
  dan   5-8 0
  gacha   etadi   (Sedotova,   1963 ;   Pinxasov,
Mixaylov,   CHirikin,   2016 ).   Qirlarning   yonbag‘irlari   tik   bo‘lmaganligi   sababli   bu
erlar  haydalib lalmi kor  dehqonchilikda  foydalaniladi .
Qirlar o‘rtasidagi botiqlar ni  tag  qismining  kengligi bir necha m   dan 70-80 m
ga cha   boradi   va   lalmi   h amda   sug‘orma   dehqonchil i kda   foydalaniladi.   Ulus   adir-
prolyuvial   va   allyuvial   tekislik   landshafti   y er   yuzasi   Zarafshon   daryosi   tomon
pasayib   ba’zi joylarda tekis , qabariq   yuzani hosil qiladi.   Ayrim joylarda   yog‘in lar
erozion shakl hosil qilib,  juda ko‘p , turli o‘lchamdagi  jarliklar hosil q ilgan . 
Ulus   adir-prolyuvial   va   allyuvial   tekislik   landshafti ning   iqlim   xususiyatlari
joyning   geografik   o‘rni,   mutl a q   balandligi   bilan   bevosita   bog‘liq   bo‘lib ,   yoz
oylarining issiqligi va qish oylarining nisbatan sovuqligi bilan xarakterlanadi. Ulus
meteorologik   stansiyasi   (hozir   kuzatuv   ishlari   olib   borilmaydi.)   ma’lumotlar i
bo‘yicha   yanvar   oyining   o‘rtacha   harorati   -0,2 0
,   iyul   oyiniki   + 28,2 0  
tashkil   qiladi
(Balasheva,   1963).   YO g‘in   miqdori   Kattaqo‘rg‘on da   282   mm,   Jumada   341   mm
bo‘lib ,   uning 50%  fevral, mart, aprel oylariga to‘g‘ri keladi.   YO g‘in miqdorining
74 kamligi   va   bug‘lanuvchanlikning   kattaligidan   (1000   mm   dan   ortiq)   cho‘l   va
chalacho‘l   iqlim   sharoiti   shakllangan.   Tuproqlari   tipik   bo‘z   t u proqlardan   tarkib
topgan va ular ona jinsiga bog‘liq holda turli mexanik tarkibga ega. 
2. 3 -jadval
Adir-tog‘oldi prolyuvial tekislik landshaftlar sinfining umumiy xususiyatlari
№ Nomi Maydoni,
km 2 O‘simliklari Tuproq
qoplami Geomorfologik
xususiyatlari Xo‘jalikda foydalanilishi 
1. CHaqilqalo
n   va
Qoratepa
tog‘lari
etaklaridagi
adir-
prolyuvial
tekislik
landshafti 1223,7 Bug‘doyiq
(Elytrigia
trichophora),
eremirus (Eremurus
olgae)   –
qo‘ng‘irbosh   (Poa
bulbosa)   aralash
rang   o‘simliklari,
shuvoq   (Artemisia
tenuisecta),   yantoq
(Alhagi
pseudalhagi),  jinjak
(Logonychium
farctum)   aralash
efemer   va
efemeroidlar Tipik
bo‘z
tuproqlar Relefi
to‘lqinsimon,
quruq   soy
havzalari   bilan
kuchli
parchalangan,     er
yuzasining
qiyaligi   1-3 0
,
balandligi   700   m
dan 1000 m gacha
bo‘lgan hududlar CHorvachilikda   yaylov
sifatida   va   bahorikor
dehqonchilikda,   nodir
metallar,   oxaktosh,
marmar,   granit     qazib
olinadi,   tog‘   jinslaridan
qurilish     materiali   sifatida
foydalaniladi.   Intensiv
bog‘dorchilik,   jumladan
tomchilitib   sug‘orish
uchun qulay.
2. Ulus   adir-
prolyuvial
va   allyuvial
tekislik
landshafti 1267,2 YAylov
o‘simliklari:
yantoq-   shuvoq
(Alhadi
pseudalhadi-
Artemisia
tenuisecta)   aralash
efemer   va
efemeroidlar Tipik
bo‘z
tuproqlar Relefi
to‘lqinsimon,
erozion
tekisliklar,     er
yuzasining
qiyaligi   1-2 0
,
balandligi   550   m
dan   800   m   gacha
bo‘lgan hududlar CHorvachilikda   yaylov
sifatida   va   bahorikor
dehqonchilikda,   radioaktiv
va   nodir   metallar,   qurilish
materiallari   mavjud.
Yilqichilik,   donchilik,
qo‘ychilikda   foydalaniladi.
Bog‘dorchilik,   jumladan
tomchilitib   sug‘orish
uchun qulay.
3. G‘o‘bdintog
‘   va
Qoraqchito
g‘   adir-
prolyuvial, 588,8 SHuvoq   (Artemisia
diffusa), qo‘ziquloq
(Phlomis
thapsoides),
oqquvray   (Psoralea Tipik
bo‘z
tuproqlar Relefi
to‘lqinsimon,
quruq   soy
havzalari   bilan
kuchli CHorvachilikda   yaylov
sifatida,   sug‘orma   va
bahorikor   dehqonchilikda,
parrandachilik,   donchilik,
meva-sabzavotchilik,   ba’zi
75 delyuvial va
alyuvial
tekislik
landshafti drupacea)   aralash
qo‘ng‘irbosh   (Poa
bulbosa),   qorabosh
(Carex   pachystylis)
o‘simliklar
assotsiyasiyalari parchalangan,     er
yuzasining
qiyaligi   1-3 0
,
balandligi   700   m
dan   900   m   gacha
bo‘lgan hududlar erlarda   texnik   ekinlar,
go‘sht-sut   chorvachiligi
uchun   qulay.   Intensiv
bog‘dorchilik,   jumladan
tomchilitib   sug‘orish
uchun qulay.
4. Tuyatortar
adir-
prolyuvial
tekislik
landshafti 163,8 Madaniy
o‘simliklar   aralash
efemer   va
efemeroidlar To‘q
tusli,
tipik   va
o‘tloq-
bo‘z
tuproqlar Relefi   qiya,
yuzasining
qiyaligi   1-5 0
,
balandligi   800   m
dan 1000 m gacha
bo‘lgan hududlar Paxtachilik,   donchilik,
pillachilik,   mevachilik,
sabzavotchilik,
bog‘dorchilik,   uzumchilik
va   sut-go‘sht   chorvachiligi
uchun qulay erlar.  Intensiv
bog‘dorchilik,   jumladan
tomchilitib   sug‘orish
uchun qulay.
5. Zirabuloq
tog‘lari
etaklaridagi
adir-
prolyuvial
va delyuvial
tekislik
landshafti 460,8 shuvoq,   mingbosh,
sho‘ra,   (Salsola
dendroides),
singren,   yantoq
(Alhagi
pseudalhagi),
tuyaqorin   (Salsola
paulsenii) Tipik
bo‘z
tuproqlar Relefi   qiya-
erozion
tekisliklar,       er
yuzasining
qiyaligi   1-3 0
,
balandligi   660   m
dan   740   m   gacha
bo‘lgan hududlar CHorvachilikda   yaylov
sifatida   va   bahorikor
dehqonchilikda,   shu
jumladan   don   ekinlari,
ba’zi   erlarda   texnik
ekinlar,   go‘sht-sut
chorvachiligi, cho‘l yaylov
chorvachiligi   foydalanish
uchun   qulay   erlar.
Qimmatbaho   va   radiaktiv,
nodir   metallar   qazib
olinadi,   tog‘   jinslaridan
qurilish     materiali   sifatida
foydalaniladi
6. Ziyovuddin
tog‘lari
etaklaridagi
adir-
prolyuvial
va delyuvial
tekislik
landshafti 445,4 shuvoq   (Artemisia
diffusa),   -efemerli,
iris   (Iris
songorica)-
qorabosh   (Carex
pachystylis)
efemerli,   shuvoq
(Artemisia diffusa),
-mingbosh
(Convolvulus
hamadae)-singren Och   tusli
bo‘z
tuproqlar Relefi   qiya-
erozion
tekisliklar,       er
yuzasining
qiyaligi   1-3 0
,
balandligi   570   m
dan   630   m   gacha
bo‘lgan hududlar CHorvachilikda   yaylov
sifatida   va   bahorikor
dehqonchilikda,   shu
jumladan   don   ekinlari,
ba’zi   erlarda   texnik
ekinlar,   polizchilik,
sabzavotchilik,   sut-go‘sht
chorvachiligi, cho‘l yaylov
chorvachiligi   foydalanish
uchun   qulay   erlar.   Rangli
va   nodir   metallar   qazib
76 (Astragalus
villosisimua)
aralash   cho‘l
o‘simliklari olinadi,   tog‘   jinslaridan
qurilish     materiali   sifatida
foydalaniladi
7. Oqtog‘ning
janubiy
yonbag‘rida
gi   adir-
prolyuvial
va delyuvial
tekislik
landshafti 647,7 oqquvray   (Psoralea
drupacea),   -qiltiq
(Taeniatherum
crinitum),   -shuvoq
(Artemisia diffusa),
-qo‘ziquloq
(Phlomis
thapsoides)   aralash
efemeroidlar
guruhlari Tipik
bo‘z
tuproqlar Relefi
to‘lqinsimon,
quruq   soy
havzalari   bilan
kuchli
parchalangan,     er
yuzasining
qiyaligi   1-5 0
,
balandligi   670   m
dan 1000 m gacha
bo‘lgan hududlar CHo‘l-yaylov
chorvachiligi,   asosan
qorako‘lchilik,   don
ekinlari,   uzumchilik,
mevachilik, sabzavotchilik,
ipakchilik,   ba’zi   erlarda
texnik ekinlar va go‘sht-sut
chorvachiligi,   qisman
parrandachilik   uchun
qulay, 
8. Qoratog‘nin
g   janubiy
yonbag‘rida
gi   adir-
prolyuvial
va delyuvial
tekislik
landshafti 240,6 shuvoq   (Artemisia
diffusa),   -efemerli,
iris   (Iris
songorica)-
qorabosh   (Carex
pachystylis)
efemerli,   shuvoq
(Artemisia diffusa),
-mingbosh
(Convolvulus
hamadae)-singren
(Astragalus
villosisimua)
aralash   cho‘l
o‘simliklari Och   tusli
bo‘z
tuproqlar Relefi
to‘lqinsimon,
quruq   soy
havzalari   bilan
kuchli
parchalangan,     er
yuzasining
qiyaligi   1-5 0
,
balandligi   580   m
dan   780   m   gacha
bo‘lgan hududlar CHo‘l-yaylov
chorvachiligi,   asosan
qorako‘lchilik,   don
ekinlari,   uzumchilik,
mevachilik, sabzavotchilik,
ipakchilik,   ba’zi   erlarda
texnik ekinlar va go‘sht-sut
chorvachilik uchun qulay,
Jami: 5038
Manba: adabiyotlar va fond materiallari asosida muallif tomonidan tuzildi
77 Tog‘   oldi   tekisliklarida   (Qoratepa   va   Zirabuloq   tog‘   oldi)   toshloq,   qumoq,
lyossimon   jinslar   ustida   esa   soz   tuproqlar   rivojlangan.   Tuproqlarga   va   relef
elemen t lariga   bog‘liq   holda   o‘simliklar   ham   bir-biridan   farq   qiladi.   Tog‘oldi
tekisliklarida   skeletli   qumoq   mexanik   tarkibli   tuproqlar   ustida   efemer   va
efemeroidlar   aralash   shuvoq   o‘simliklar   guruhlari   tarqalgan.   Lyossimon   jinslar
ustida   esa   efemerli-oqquvray,   efemerli   shuvoqli   yantoq   o‘simliklari   o‘sadi .
Qishloqlar   atroflarida   arpag‘on,   qiltiq,   isiriq,   qo‘ziquloq,   karrak   ko‘p   tarqalgan
(2. 3 -jadvalga   qarang) .   Landshaft   to‘rtta   “joy   tipi ”dan   iborat:   1)   Eski   Anhor bo‘yi
g‘arbidagi   to‘lqinsimon   tekisliklar;  2)   Sobirsoy   havzasidagi  to‘lqinsimon tekislik;
3)  Nurbuloq- Kattaqo‘rg‘on suv ombori bo‘yi  to‘lqinsimon tekisliklar ; 4)  Qo‘shdara
va Ayribeltog‘  atrofi   yassi  tekisliklar.
SHuningdek,   O‘rta   Zarafshon   geokomplekslarini   qishloq   xo‘jaligida
foydalanish darajasini baholash maqsadida kartasi yaratildi (1-rasm).
78 791	-	r	a XULOSА
Bajarilgan tadqiqot asosida quyidagi asosiy xulosalar chiqarildi:
1) Landshaft   komplekslarini   va   ularda   sodir   bo layotgan   voqea   hamdaʼ
hodisalarni   kartalashtirishda   va   tasvirlashda   maxsus   kartografik   usullardan   -
chiziqli belgilar, teng chiziqlar, sifatli rang, areallar kabi metodlarni qo llash qulay.	
ʼ
Bunda landshaft komplekslarda taksonomik birliklarning eng quyi pog onasigacha
ʼ
tushilganda,   yoki   o rta   va   mayda   masshtabli   landshaft   kartalarini   tuzishda	
ʼ
shtrixlash usulidan foylanish maqsadga muvofiq ekanligi e tirof etildi.	
ʼ
2) Hozirgi   zamonaviy   aerokosmik   metodlarda   fototonlar,   ya ni   turli	
ʼ
diapazonda   landshaft   komponentlari   turlicha   ko rinishi,   ya ni   suratlar	
ʼ ʼ
olinayotganda   to lqin   uzunligi   asosiy   omil   ekanligini   e tiborga   olish   zarur.	
ʼ ʼ
Shuningdek,   dishefrovka   vaqtida   suratlarning   qaysi   muddatlarda   olinganligi   va
to lqin   uzunligining   qaysi   diapazoniga   mos   kelishini   bilish   muhim   ekanligi   qayd	
ʼ
etildi hamda shunga asosan kosmik suratlarni olishning eng optimal davri may oyi
ekanligi aniqlandi.
3) O rta   Zarafshonning   relyefi   ancha   murakkab   bo lib,   landshaftlarning	
ʼ ʼ
vujudga   kelishida   asosiy   omil   vazifasini   o taydi.   Bundan   tashqari   iqlim,   tuproq,	
ʼ
yer usti va yer osti suvlari landshaftlarning hosil bo lishi va rivojlanishida muhim	
ʼ
o rin   tutishi   hamda   ular   landshaftlarni   tasniflashda   asos   sifatida   olish   maqsadga	
ʼ
muvofiq ekanligi ta kidlandi.	
ʼ
4) O rta Zarafshon havzasida landshaftlarni vujudga kelishi va o ziga xos	
ʼ ʼ
xususiyatlarini   inobatga   olib,   quyidagi   landshaft   sinflari   ajratildi:   1)   tog	
ʼ
landshaftlari;   2)   tog   oldi   adir-prolyuvial   tekislik   landshaftlari;   3)   voha	
ʼ
landshaftlari.   Shuningdek,   tog   landshaftlari   sinfi   doirasida   3   ta   kichik   sinflar	
ʼ
ajratildi.   Landshaftlarni   tavsiflanganda   iqtisodiyot   tarmoqlarida   foydalanish
nuqtai-nazaridan   baholash   maqsadga   muvofiq.   Chunki,   har   bir   tavsiflanayotgan
landshaft   iqtisodiyotning   u   yoki   bu   tarmog ida   foydalaniladi.   Shu   sababdan	
ʼ
landshaftning   egallagan   maydoni,   xo jalikdagi   ahamiyatini   ham   e tiborga   olib,	
ʼ ʼ
ularni   tasniflashda   ushbu   xususiyatlar   inobatga   olindi.   Natijada   landshaftlardan
ratsional foydalanish bo yicha tavsiyalar ishlab chiqildi.	
ʼ
80 5) Landshaftlarni  tahlil  qilish erozion, suffozion, karst  kabi  jarayonlarni
modellashtirishda,   landshaftni   ichki   strukturasini   o rganishda   va   boshqa   tabiiyʼ
jarayonlar dinamikasini o rganishda foydalanish imkoni yuqori.	
ʼ
6) GIS metodlarni qo llagan holda landshaft kartalari tuzilganda vektorli	
ʼ
tabiiy geografik (topografik) karta asos qilib olinadi. Shundan so ng oldin tuzilgan	
ʼ
landshaft,   to rtlamchi   davr   yotqiziqlari,   relyef,   o simlik   va   tuproq   qoplamining	
ʼ ʼ
vektorli   kartalari,   distantsion   zondlash   materiallari   GIS   da   tahlil   qilinib,
ma lumotlar umumlashtiriladi hamda ular asosida landshaft kartalari va kesmalari	
ʼ
tuzildi.
81 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1. Ўзбекистон   Республиbси   Президентининг   2017   йил   7   февралдаги
ПФ-4947-сон   «Ўзбекистон   Республиbсини   янада   ривожлантириш   бўйича
Ҳараbтлар стратегияси тўғрисида» ги Фармони. http: lex.uz/pages/getpege.
2. Ўзбекистон   Республиbси   Президентининг   2017   йил   31   майдаги
«Eрдан оқилона фойдаланиш ва муҳофаза қилишни назоратини кучайтириш,
геодезия   ва   bртография   фаолиятини   такомиллаштириш,   давлат
bдастрларини   юритишни   тартибга   солиш   чора-тадбирлари   тўғрисида»   ПФ-
5065-сонли  Фармони.
3. Қишлоқ   хўжалиги   ер   ва   сув   ресурсларидан   самарали   фойдаланиш
чора-тадбирлари   т ўғрисидаги   Ўзбекистон   Республиbси   Президентининг
фармони  // Хал қ сўзи,  201 9  йил  18 июнь.
4. Ўзбекистон   Республиbси   Вазирлар   Маҳbмасининг   2018   йил   20-
октябрдаги   “2030   йилгача   бўлган   даврда   барқарор   ривожланиш   соҳасидаги
миллий   мақсад   ва   вазифаларни   амалга   ошириш   чора-тадбирлари”
тўғрисидаги 841-сонли Қарори.
5. Ўзбекистон Республиbси Президентининг  2020 йил 7 сентябрдаги
ПФ-6061-сон “Ер ҳисоби ва давлат bдастрларини юритиш тизимини тубдан
такомиллаштириш тўғрисида”ги Фармони.
6. Қишлоқ хўжалигида ер ва сув ресурсларидан самарали фойдаланиш
концепцияси. Тошкент ш., 2019 йил 17 июнь, ПФ-5742-сон
7. Ўзбекистон Республиbси Президентининг 2021 йил 24 февралдаги
ПҚ-5006-сон   “Қишлоқ   хўжалигига   мўлжалланган   ерлардан   фойдаланиш   ва
муҳофаза   қилиш   тизимини   такомиллаштиришга   доир   қўшимча   чора-
тадбирлар тўғрисида”ги Қарори.
8. Абдулbсимов   А.А.   Проблемы   изучения   межгорно-котловинных
ландшафтов Средней Азии. – Т.: Фан, 1983.  - 125 с
9. Абдуллаев   С.А.,   Номозов   Х.Қ.   Тупроқ   мелиорацияси   ва
гидрологияси. – Т.: “Фан ва технология”, 2018, -376 б.
82 10. Абдураҳманов   С.Т.   Қурғоқчил   худудлар   деҳқончилигида   сувни
тежаш   имкониятларини   баҳолаш.   //   География   фанлари   бўйича   фалсафа
доктори   (PhD)   илмий   даражасини   олиш   учун   тайёрлаган   диссертация
автореферати. Т.:2018. -120 б.
11. Абрамова   Л.А.,   Юшков   М.В.,   Кузьмина   М.М.   Эколого-
хозяйственный баланс территории и ее естественная защищенность. Вестник
ТГУ, т.16, вып.2, 2011. –С 575-576.
12. Азимбоев   С.А.   Деҳқончилик,   тупроқшунослик   ва   агрокимё
асослари // Дарслик. Тошкент “Иқтисод-молия”, 2006. – 155 б.
13. Алибеков Л.Н. Новые подходы к сопряженному изучению горных и
равнинных   ландшафтов   (на   примере   Средней   Азии).//   География   и
природные ресурсы. - Новосибирск, 1992.- №3, - С.29-37
14. Алимджанов   Н.Н.   Фарғона   водийсида   атроф-муҳитни   муҳофаза
қилишнинг   экологик   хусусиятлари   ва   уларни   оптималлаштириш   //
Республиb илмий-амалий конференцияси. Наманган 2021 йил 16 апрел. –Б.
110-112
15. Антипова А.В. Географическое изучение использования территории
при выявлении и прогнозировании экологических проблем / А.В. Антипова //
География и природные ресурсы. – 1994. – №3. – С. 26-32.
16. Антипова   А.В.   Современный   ландшафт   bк   объект
экодиагностического   исследования   /   А.В.   Антипова   //   Проблемы
региональной экологии. – 2013. – №2. – С. 22–29.
17. Аҳмадалиев   Ю.И.   Ер   ресурсларидан   фойдаланиш   геоэкологияси.
Монография -Т.: «Фан ва технологиялар» нашриёти, 2014.  -158  б
18. Бабажанов А. Р. Рўзибоев С. Б. Мажитов Б. Х.   Ердан фойдаланиш
асослари //Ўқув қўлланма.  Тошкент-2018.-210 б.
19. Бабушкин   Л.Н.,   Когай   И.А.,   Закиров   Ш.С.   Агроклиматические
условия сельского хозяйства Узбекистана. –Т.: Мехнат, 1985.  с.168
20. Бадмаева   Ю.В.   Охрана   земель   сельскохозяйственного   назначения
лесостепной   зоны   Красноярского   края.//А втореф.   дис.   …   bнд.   геогр.   наук.
83 Барнаул ,  2018.  19  с.
21. Башкин   В.Н.   Эколог о   -   агрогеохимическое   районирование
акумуляциии   миграции   нитратов.//   Химизация   сельского   хозяйства. –
Москва,  1990. –  №3. С. 32-35.
22. Башкин   В.Н.,   Сороковникова   Н.В.,   Припутина   И.В.   Эколого-
агрогеохимическое   районирование   Московской   области     //   Химизация
сельского хозяйства.  -Москва,  1991. - №9.  -С.6-10.
23. Баярмаа   В.   Расчет   и   оценb   эколого-хозяйственного   баланса     в
геоинформационной   системе   Западных   Сомонов   Сэлэнгийского   Аймаb
Монголии.// Природа Внутренней Азии. № 2 (3) 2017. –62-68.
24. Боймирзаев   К.М.,     Фарғона   ботиғи   воҳаларидаги   агроирригацион
ётқизиқларнинг мультифункционал ландшафт таҳлили // География фанлари
доктори   (ScD)   илмий   даражасини     олиш   учун   тақдим   этилган   диссертация.
Самарқанд 2020.-195 б.
25. Боймирзаев   К.М.,   Фарғона   водийси   воҳа   ландшафтларидан
фойдаланиш ва муҳофаза қилиш. –Т.: «Фан» 2007 нашриёти. -130 б.
26. Вернадский В.И. Биосфера и ноосфера. – М.: Науb, 1989. – 261 с.
27. Гвоздецкий   Н.А.   Основные   проблемы   физической   географии
(учеб. пособие). –М.: Высшая школа, 1979. -222 с.
28. Джумаев   Т.   Устойчивое   развитие   горной   зоны   Узбекистана
(социально-экономические аспекты).:Автореф. Дисс. доктора геогр.наук. –Т.:
УзНУ, 2004.- 50 б.
29. Еремин   Э.А.   Антропогенизация   ландшафтов   и   проблемы
оптимизации   эколого-хозяйственного   баланса   территории   (на   примере
Краснодарского края). //А втореф. дис.  bнд. геогр. наук. Краснодар, 2005.  24
с.
30. Забураева   Х.Ш.   Геоэкологические   основания   оптимизации
природопользования   в   горных   регионах   России     (на   примере   Северо-
Восточного   Кавbза).   //А втореф.   дис.   доктор .   геогр.   наук.   Калининград ,
2017. –40  с.
84 31. Ибраимова   Г.И.,   Рыскулова   Г.К.   Оценb   эколого-хозяйственного
состояния территорий (на примере Нарынской, Ошской и Чуйской областей).
//Науb, новые технологии и инновации Кыргызстана. № 6, 2016. –С. 67-74.
32. Иванов   Ю.Г.,   Кочуров   Б.И.   Характеристиb   эколого-
хозяйственного   состояния   земель   при   землеустроительном
проектировании./В.кн.:   Проблемы   охраны   земель   и   повышение   их
продуктивности. – М.: 1985. -С. 113-121.
33. Исаченко   А.Г.   Ландшафтоведение   и   физико-географическое
районирование [Текст] / А. Г. Исаченко. – М.: Высшая школа, 1991. – 366 с.
34. Исаченко   А.Г.   Методы   прикладных   ландшафтных   исследований.-
Л.: Науb, 1980. – 222 с.
35. Исаченко   А.Г.   Экологичесbя   география   России   [Текст]   /
А.Г.Исаченко. – Санкт-Петербург : Изд-во СПб ун-та, 2001. – 328 с.
36. Исаченко А.Г. Экологические проблемы и эколого-географическое
bртографирование   [Текст]   /   А.Г.  Исаченко   //  Изв.   Всерос.   географ.   об-ва.  –
1987. – Вып. 4. – С. 289–301.
37. Йўлдошев   Ғ. .   Мелиоратив   тупроқшунослик.   //   Дарслик.   Тошкент
2008. 152-б.
38. Карандеев   А.Ю.   Оценb   геоэкологического   состояния
урбанизированных   территорий   с   использованием   ГИС-технологий.   //   Дис.
bнд. геогр. наук. – Липецк, 2015. - С. 183.
39. Карпова   Л.А.   Картографичесbя   оценb   поbзателей   эколого-
хозяйственного   баланса   с   использованием   геоинформационных
технологий. //Вестник СГУГиТ, вып. 4 (36), 2016. –С 122-133.
40. Карсон   Р.   Безмолвная   весна:   пер.   с   англ.   =   SilentSpring .   -
М.:Прогресс,   1965.   -216   с.Концепцияустойчивогоразвития.
http :// testent . ru / publ / studenty /  ehkologija _ i _ ustojchivoe _ razvitie
41. Качаев   Г.А.   Разработb   методики   оценки   экологического
состояния территории по топографическим bртам. //Дис.   bнд. тех. наук. –
Москва, 2011. - С. 24.
85 42. Комилова   Н.Ў.   Этноэкологик   маданиятнинг   географик   жиҳатлари
(Фарғона водийси мисолида)   //   География фанлари бўйича фалсафа доктори
(PhD)   илмий   даражасини   олиш   учун   тайёрлаган   диссертация   автореферати.
Т.:2019. 32 б.
43. Кочуров   Б.И.   Геоэкология:   экодиагностиb   и   эколого-
хозяйственный   баланс   территории   [Текст]:   учеб.   пособие   //   Б.И.Кочуров.   –
Смоленск: СГУ, 1999. – 154 с.
44. Кочуров   Б.И.   Основные   направления   развития   землеустройства   в
России   /   Б.И.Кочуров,   Ю.Г.Иванов,   В.А.Лобковский   //   Экологическое
планирование и управление, 2006. – № 1. – С. 51–57.
45. Кочуров   Б.И.   Современное   землеустройство   и   управление
землепользованием   в   России   [Текст]   /   Б.И.Кочуров,   Ю.Г.Иванов   //
Устойчивое   развитие   сельского   хозяйства   и   сельских   территорий.
Зарубежный опыт и проблемы России. – М. – 2005. – С. 323–324.
46. Кравченко В.И. Уплотнение почв машинами. – Алма-Ата : Науb .
1986. - 95с.
47. Краснова   Т.В.   Оптимизация   ландшафтно-земельного   фонда
Оренбургского   Зауралья     в   постцелинный   период.   //А втореф.   дис.     bнд.
геогр. наук. Барнаул ,  20 07 .  19  с.
48. Кривов   А.   В.   Эколого-хозяйственный   баланс   и   устойчивое
развитие   лоbльной   территории   (на   примере   Торбеевского   района
республики Мордовия) ://  А втореф. дис.  bнд. геогр. наук.  . – М., 2009. – 22
с.
49. Крючков   В.Г.   Использование   земель   и   продовольственные
ресурсы. – М.: Мысль, 1987. -231с.
50. Кузнецова   Ю.А.   Этапы   формирования   и   развития   концепции
устойчивого развития // Молодой ученый. — 2013. — №5. — С. 339.
51. Қориев   М.Р..   Адир   минтақасида   боғдорчиликни
ривожлантиришнинг   геоэкологик   масалалари   //   Ўзбекистон   География
жамияти ахбороти, 53-жилд. Т., 2019. – Б.  63-67.
86 52. Қориев   М.Р..   Адир   тупроқлари   ва   сувларининг   агрокимёвий
воситалар билан ифлосланиши ҳамда уларни муҳофаза  қилиш масалалари //
“География   ва   глобализация:   назария   ва   амалиёт”   халқаро   илмий
конференция материаллари тўплами. – Андижон, 2018. – Б. 96-99.
53. Қориев   М.Р..   Наманган   вилоятининг   шимоли-шарқий   адирларида
суғормасдан   боғ   ва   токзорлар   ташкил   этиш   имкониятларини   баҳолаш.
География   фанлари   бўйича   фалсафа   доктори   (PhD)илмий   даражасини   олиш
учун тайёрлаган диссертация. Т.:2021. 112 б.
54. Қосимова   Н.   Ўзбекистон   оммавий   ахборот   воситалари   барқарор
ривожланиш   манфаатлари   йўлидаги   таълим   соҳасидаги   ҳамкор   сифатида.
Ўқув-амалийқўлланма. Т.: 2018.
55. Латыпова   З.Б.,   Омаров   М.К.   Методологические   аспекты
геоэкологической   оценки   территории   (на   примере   Павлодарской   области)   //
Педагогический журнал. 2017. Том 7. № 1В. С. 421-429.
56. Литовb   О.П.   Природно-ресурсный   потенциал   региональных
социально-экономических комплексов. Л., Науb, 1991.  –  61 с.
57. Литовb   О.П.   Территориальная   организация   общества:   вопросы
теории и практики,   М.,  2003. -103 с.
58. Лобковский   В.А.   Оценb   эколого-хозяйственного   состояния
территории:   теоретические   аспекты,   практиb   применения.   Москва .     2005.
103 с.
59. Лобковский   В.А.   Эколого-хозяйственная   оценb   территории   с
целью   совершенствования   структуры   землепользования   (на   примере
Московской области): автореф. дис.  bнд. геогр. наук. М., 1999. 24 с.
60. Лойко   П.   Ф.   Проблем ы   земельных   преобразований   в   России   на
рубеже   XXXI   веb // Использование и охрана природных ресурсов Россию –
2020. -№2. –с. 52-61.
61. Лосев   К.С.   На   пути   к   устойчивому   развитию.   //   Зелёный   мир.   -
2005. -№ 17. –с. 8-10.
87 62. Марфенин   Н.Н.   Концепция   устойчивого   развития.//   Россия
вокружающим   мире:   2002   (Атлантический   ежегодник).   Отв.   ред.
Н.Н.Марфенин/   М.:   изд-во   МНЭПУ,   2002,-336   с.
http://testent.ru/publ/studenty/ehkologija_i_ustojchivoe_razvitie
63. Минеев   В.Г.   Химизация   земледелия   и   природная   среда.-   М.:
Агропромиздат, 1990. -287с.
64. Максудов   А.   Изменение   почвенно-экологических   условий
Ферганской долинў под антропогеннўм воздействием.  – Т. :  Фан,         1990.     -
92с.
65. Минц   А.   А.   Экономичесbя   оценb   естественных   ресурсов.-   М.:
Мысль,1972. – 304с.
66. Мирзамаҳмудов   О.Т.,   Боймирзаев   К.М.   Наманган   вилояти
адирларининг ландшафт-экологик шароитини баҳолаш. Наманган давлат ун-
ти. Т.: Muharrir, 2011. -122 б.
67. Миронова   И.В.   Ландшафтная   оптимизация   структуры
землепользования   на   основе   оценки   эколого-хозяйственного   состояния
земель (на примере Орловской обл.) //Дис. bнд. геогр. наук. - Орел, 2012. -
С. 207.
68. Морозов А.Н.. Мелиорация тўғрисида оммабоп рисола. Т.: “Бақтриа
пресс”, 2016. 152 б.
69. Морозова В.Н. Мировая экологичесbя политиb и международное
экологическое сотрудничество.  http://txtb.ru/23/index.html
70. Морозова   И.Л.,   Смирнова   Р.С.     Эколого-геохимическое
bртирование bк основа для оценки и прогноза устойчивости ландшафтов к
загрязнению   //   География   и   природные   ресурсы .   Новосибирск,   1992 .   №2   -
С.28-32.
71. Мўминов Д. Қишлоқ жойларнинг геоэкологик - хўжалик ҳолати ва
уни такомиллаштириш йўллари.//   Геог. фан. ном. ...дис. автореф. - Т., 2011. -
24
88 72. Нигматов   А.   ва   бошқалар.   Экологик   таълимдан   барқарор
ривожланиш   таълими   сари.   /А.Н.Нигматовнинг   умумий   таҳрири   остида.
Қўлланма - Т., «Talqin» нашриёти, 2007. - 144 б.
73. Нигматов   А.,   Кулматов   Р.,   Расулов   А.,   Мухамедов   Ш.
Барқарорривожланишваунингтизимлииндиbторлари   //   Монография.   Т.:
«SpectrumMediaGroup», 2015.-120 б.
74. Ник а норова   А.Д.   Ландшафтно-геоэкологическое   обоснование
оптимизации водопользования в орашаемом земледелии Ферганской долины.
Дисс. ... bнд. геог.наук.  – М .,  2015 .  – 169  с .
75. Номозов   Х.Қ.,   Турдиметов   Ш.М.,   Ўзбекистон   тупроқлари   ва
уларнинг эволуцияси // Дарслик. Тошкент.  2016. 239-б.
76. Носонов   А.М.   Территориальные   системы   сельского   хозяйства.
(Экономико-географические  аспекты  исследования). - М.:  Янус-К, 2001.-324
с.
77. Орлинский   А.С.   Эколого-хозяйственная   сбалансированность   и
устойчивое   развитие   Ростовской   обл.   //   Дис.     bнд.   геогр.   наук.   -   Ростов   на
Дону, 2006. -  243 с.
78. Переуплотнение   пахотных   почв:   причины,   следствия,   пути
уменьшения. // Под ред. В.А. Ковда. – М.: Науb, 1987. - 215 с.
79. Рахматуллаев   А.Р.   Воҳа   геосистемаларида   экологик   вазиятларни
оптималлаштиришнинг географик асослари // Докт. дисс. автореф. –Тошкент,
2018. -86 б.
80. Рафиков   А.А.   Природно-мелиоративная   оценb   земель   Голодной
степи. – Т. : Фан, 1976.  -160 с.
81. Саприн С.В. Оценb экологической устойчивости агроландшафтов
Воронежской области. // Дис. bнд. геогр. наук. - Москва – 2017. - С. 156.
82. Солиев   Э.А.   Фарғона   водийси   дарёлари   суви   оқимини   иқлим
ўзгариши   шароитида   баҳолаш.   Геогр.   фан.   ном.   илмий   даражасини   олиш
учун ёзилган дисс. автореф. - Наманган, 2008. - 21 б.
89 83.   Сиддиқов   А.У,   Абдураҳимов   С.Б,   Мамажонов   А.   Наманган
вилояти экологияси, Тошкент 1996. -94 б.
84. Сулаймонов И.Ж., Батошов А.Р., Эгамбердиев  М.Х., Одилов И.К.
Тупроқшунослик ва агрокимё. // Дарслик. Т.:  2021. 356-б.
85. Форрестер   Д.   Мировая   динамиb:   Пер.   с.англ./Д.Форрестер-М.:
ООО «Издательство АСТ»; СПб.:TerraFantastica, 2003.-379 с
86. Холиқулов   Ш.,   Узоқов   П.,   Бобохўжаев   И.,   Тупроқшунослик   //
Дарслик. Тошкент-2021. 230-б.
87. Холиков   Р. Й .   Изменение   ландшафтов   Ферганской   долинў   под
влиянием хозяйственной деятельности человеb.   Дис. bнд. геогр. наук. - Л.:
ЛГУ, 1989. -158 с.
88. Шарипов   Ш.   Табиатни   муҳофаза   қилишда   геоэкологик   ёндашув
(Тошкент   вилояти   мисолида).//   Геогр.   фан.   ном.   илмий   даражасини   олиш
учун ёзилган дисс. автореф.-Тошкент, 2011.-25 б.
89. Эргашев А,.Эргашев  Т. Экология,  Биосфера ва табифтни муҳофаза
қилиш // Дарслик. Тошкент “Янги аср авлоди”, 2005.  264-б
90. Altieti   M.A.,   Agroecology:   The   Science   о f   Agriculture   2nd   Edition
Boulder: Westview Press-1995- 423  р .
91. Francis   C.A.,   Madden   J. Р .,   Designing   the   Future:   Sustainable
Agriculture  in the U. S// Agriculture, Ecosystems and Environment, 1995, №1 -4-
Р . 123-134.
92. O’C о nnell Р .F.,   Sustainable   Agriculture   //   Agriculture   and   the
Environment (Yearbook of Agriculture).-Washington: USDA, 1991.-  Р. 175-185.
90

O RTA ZARAFSHON TOG VA TOG OLDI GEOKOMPLEKSLARNINGʻ ʻ ʻ LANDSHAFT XO JALIK TAHLILI HAMDA BAHOLASH ʻ KIRISH. 1-BOB LANDSHAFTLARDAN XO‘JALIK MAQSADIDA FOYDALANISH HOLATI VA BARQAROR RIVOJLANISH KONSEPSIYALARINING NAZARIY- METODOLOGIK JIHATLARI 1.1. Hududlarni barqaror rivojlantirishda y erlardan foydalanishning o‘rni 1.2. Ekologik-xo‘jalik muvozanati konsepsiyasi va undan foydalanish imkoniyatlari II-BOB. TABIIY LANDSHAFTLARNI XO`JALIK MAQSADIDA BAHOLASH 2 . 1 . Tabiiy landshaftlarning landshaft-xo‘jalik holatini baholash: mezonlar va ko‘rsatkichlar 2.2. Tog` va t og’oldi tekisliklarning rekreatsion-turistik imkoniyatlarini baholash 3-BOB O‘RTA ZARAFSHON TOG‘ VA TOG‘ OLDI TEKISLIK LANDSHAFT KOMPLEKSLARI VA ULARNI BAHOLASH 3.1. Tabiiy sharoitining asosiy xususiyatlari va ularning landshaftlarni shakllanishidagi roli 3.2. O‘rta Zarafshon tog‘ va tog‘ oldi tekislik landshaftlarini umumiy tavsifi va ularni baholash XULOSA FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR 1

KIRISH. Jahonda aholi va xalq xo‘jaligi tarmoqlarining y er resurslariga bo‘lgan e h tiyojlarini ta’minlash maqsadida yangi y erlarni o‘zlashtirish, o‘zlashtirilgan y erlardan yanada intensiv foydalanish jarayoni kuchaymoqda. Bu esa y er fondi tabiiy-landshaft tarkibining o‘zgarishi, biologik xilma-xillikni pasayishi va uning tashqi antropogen bosim ostida qolib optimal holatini buzilishiga olib kelmoqda. BMTning 2030 yilgacha barqaror rivojlanish bo‘yicha dasturida “Quruqlik ekosistemalarini muhofaza qilish va tiklash, ulardan oqilona foydalanish, o‘rmonlarni ratsional boshqarish, cho‘llanishga qarshi kurashish, y erlarning degradatsiyasini to‘xtatish va biologik xilma-xillik yo‘qolishining oldini olish” bo‘yicha vazifalari belgilangan 1 . Mazkur vazifalar ayniqsa y er resurslari miqdori cheklangan mintaqalarda y erlardan oqilona foydalanish bo‘yicha tadqiqotlarni taqozo etadi. Dunyoda mazkur yo‘nalishdagi tadqiqotlarga, ayniqsa, y erlardan barqaror rivojlanish tamoyillariga mos holda foydalanish, y er resurslarining tabiiy landshaft tarkibini o‘zgarishi bo‘yicha gomogen guruxlarga ajratish, antropogen bosim ko‘rsatkichlarini xisoblash, hududlarning ekologik-xo‘jalik muvozanati baholash orqali resurslardan oqilona foydalanishga ustuvor ahamiyat berilmoqda. SHuningdek, landshaftshunoslik va er tuzish sohalari o‘rtasida o‘zaro bog‘liqlikni e’tiborga olib, y erdan foydalanish turlarini, imkon darajasida tabiiy-landshaft talabidan kelib chiqib belgilash, landshaftli rejalashtirish tamoyillaridan foydalanish muhim hisoblanadi. Respublikamizda har bir mintaqa y er fondini toifalarga ajratishda, qishloq ho‘jaligi y er turlarini belgilashda va ekin maydonlari tarkibini aniqlashda joyning tabiiy-landshaft xususiyatlarini xisobga olish hamda y erdan foydalanish samaradorligini oshirish bo‘yicha qator islohotlar amalga oshirilmoqda va sezilarli ijobiy natijalarga erishilmoqda. O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2017 yil 31 maydagi PF-5065-son « Ye rlarni muhofaza qilish va ulardan oqilona 1 Повестки дня в области устойчивого развития на период до 2030 года // Электронный доступ: http:// www.uz/undp/org/content/uzbekistan.ru 2

foydalanish borasida nazoratni kuchaytirish, geodeziya va kartografiya faoliyatini takomillashtirish, davlat kadastrlari yuritishni tartibga solish chora-tadbirlari to‘g‘risida»gi Farmonida barqarorlikni ta’minlovchi hududiy dasturlarni y er bilan bog‘liq bandlarini ishlab chiqish bugungi kundagi dolzarb vazifalardan biri sifatida belgilab berilgan. Bu borada, xo‘jalikni hududiy tashkil etuvchi hamda barqaror rivojlanishni ta’minlovchi sohalarni qamrab olishga yo‘naltirilgan tadqiqotlar olib borish muhim ahamiyat kasb etadi. Dissertatsiya mavzusining dolzarbligi aholi va xalq xo‘jaligi tarmoqlarining yer resurslariga bo‘lgan ehtiyojlarini ta’minlash maqsadida yangi yerlarni o‘zlashtirish, o‘zlashtirilgan yerlardan yanada intensiv foydalanish jarayoni kuchayishida namoyon bo’ladi . Tadqiqot ob’ekti: O’rta Zarafshon tog’ va tog’ oldi tekislik landshaftlari sanaladi. Tadqiqot predmeti esa O’rta Zarafshon tog’ va tog’ oldi tekislik landshaftlarid an foydalanish tizimini barqaror rivojlanish tamoyillariga mos holda takomillashtirish bo‘yicha tavsiyalar ishlab chiqish . Tadqiqot maqsadi: Tog’ va tog’ oldi tekislik tabiiy-landshaft tarkibini o‘zgarish darajasi, ekologik-xo‘jalik balansidagi yillik va hududiy o‘zgarishlar dinamikasini tadqiq etish orqali erdan foydalanishning samarali yo‘nalishlari bo‘yicha taklif va tavsiyalar ishlab chiqishdir. Tadqiqotning asosiy masalalari va farazlari: tadqiqot oldiga qo`yilgan asosiy masalalar ishning maqsad va vazifalaridan kelib chiqadi. Dissertatasiya ishiga qo`yilgan bosh masala cho llanish jarayonini keltirib chiqarayotganʼ sabablarni ko`rsatib berishdan iborat. Dissertatsiya ishi oldiga qo`yilgan farazlar (g`oya) ning mazmun-mohiyati quyidagilardan iborat. Kishilik jamiyati paydo bo‘lganidan buyon fan, texnika va texnologiyaning ijobiy yutuqlaridan foydalanib o‘z xo‘jalik faoliyatini kengaytirish va rivojlantirishga harakat qilmoqda. Bu jarayonda jamiyatning ta’sir ko‘lami uzuluksiz kengayib borayotgan tabiiy 3

ob’ektlarning asosiysi y er resurslaridir. Tabiiy-hududiy majmualarning asosini tashkil etadigan bu resursning sifati va miqdori kuchli antropogen bosim ostida qolib o‘zgarmoqda, afsuski b u o‘zgarish salbiy tomonga qarab ketayotgan hududlar maydoni ko‘paymoqda. Tog’ va tekislik munosabatlarini tahlili hamda baholash ishlarining to’g’ri olib borilishini monitoring qilish jarayonini o’rnini aniqlash dissertatsiya ishiga qo`yilgan asosiy g`oya hisoblanadi. Mavzu bo`yicha adabiyotlar tahlili: Ye r resurslaridan foydalanishni tashkil etishda joyning o‘ziga xos tabiiy-landshaft xususiyatlarini, ekologik- xo‘jalik jihatdan zo‘riqish darajasini tadqiq etishga bugungi tadqiqotlarda ko‘proq e’tibor qaratilmoqda. Bu yo‘nalishda tadqiqot olib borgan MDX davlatlari olimlaridan A.G.Isachenko, B.I.Kochurov, V.G.Kryuchkov, A.M. Nosonov, Kalutskov V.N . O‘zbekistonlik olimla r dan A.A.Abdulqosimov, L.A.Alibekov, A.Raxmatullaev, A.O‘razbaev, S.B.Abbosov A.Maqsudov, A.A.Rafiqov, YU.SHadametov, T.Djumaev, A.N.Nigmatov, B.Kamolov, K.Boymirzaev, YU.I.Ahmadaliev kabilarning izlanishlari masala moxiyatini ochib berishga yordamlashadi. Ye r fondining ekologik-ho‘jalik holatini baholash asosida hududning barqaror rivojlanishini ta’minlashga ko‘maklashuvchi landshaftli rejalashtirish yo‘nalishidagi ishlar xozircha olib borilmagan . So nggi yillarda ʼ tog’ va tog’ oldi tekislik landshaft komplekslarini turli maqsadlarda baholash ishlari bilan mamlakatimizning ko plab olimlari ʼ shug ullanishgan. Jumladan, L.Alibekov, A.Abdulqosimov, A.Raxmatullayev, ʼ S.B.Abbasov, A.Ravshanov, O’.Badalov, B.Eshquvvatov, B.Meliyev va boshqalar tadqiqotlar olib borishgan. Tadqiqotda qo`llanilgan usullar: Tadqiqotda geografik taqqoslash, tarixiy- geografik, kartografik, statistik, laboratoriya, ekspeditsiya, tayanch-nuqtalar hamda GIS metodlaridan foydalanildi. Tadqiqot natijalarining nazariy va amaliy ahamiyati: Tadqiqot natijalari Respublikaning barcha sug‘oriladigan mintaqalarida y erdan foydalanish turlarini ekologik gomogen guruxlarga ajratishda, landshaft tabiiy tarkibni o‘zgarishi, 4

antropogen yuk miqdorini monitoring qilishda hududning ekologik-xo‘jalik holatini baholash va optimallashtirish chora-tadbirlarini ishlab chiqishda metodologik ilmiy asos bo‘lib hisoblan a di. Tadqiqot natijalarining a maliy ahamiyati y er resurslaridan barqaror rivojlanish tamoyillariga mos keluvchi normativ asoslar ni , dastur, rejalarini ishlab chiqish, o‘quv va o‘quv-metodik adabiyotlarni yaratishda xizmat qilishi bilan belgilanadi. Tadqiqotning ilmiy yangiligi: O’rta Zarafshon tog’ va tog’ oldi tekislik landshaftlari kompleks tahlil qilingan va baholangan. Olingan natijalar hamda tahlillar asosida 1:1000000 masshtabda yerlardan foydalanish karta si yaratilganligi dissertatsiya ishining ilmiy yangiligi hisoblanadi. Dissertatsiya tarkibining qisqacha tavsifi: Dissertatsiya ishi kirish, uchta bob, xulosa va foydalanilgan adabiyotlar ro`yxatidan iborat. Kirish qismida dissertatsiya ishining dolzarbligi, tadqiqot ob`ekti, prtedmeti, maqsadi va vazifalari, tadqiqot asosiy masalalari, qo`yilgan g`oya, adabiyotlar tahlili, tadqiqotda qo`llanililgan usullar, tadqiqotning nazariy va amaliy ahamiyati, ilmiy yangiliklari bayon qilingan. Birinchi bob landshaftlardan xo‘jalik maqsadida foydalanish holati va barqaror rivojlanish konsepsiyalarining nazariy-metodologik jihatlari deb nomlanadi va unda hudud landshaftlari geologik tuzilishi, relefi, iqlimi, yer usti va yer osti suvlari, tuproqlari, o`simlik dunyosi va hayvonot olamiga qisqacha tavsif berilgan. Uchinchi bob O‘rta Zarafshon tog‘ va tog‘ oldi tekislik landshaft komplekslari va ularni baholash deb nomlanadi. Uning birinchi paragrifida Hudud komponentlariga tavsif berilgan. Ikkinchi paragrafida esa baholash natijalari keltirilgan. 5