O’ZBEKISTON LANDSHAFTLARINI TASNIFLASH
![MAVZU: O’ZBEKISTON LANDSHAFTLARINI
TASNIFLASH
REJA
I. KIRISH
II. ASOSIY QISM
1. Landshaftlarni tasniflash
2. O’zbekiston landshaftlarini tasniflash
3. O’zbekiston tog’ landshaftlarini tasniflash
4. O’zbekiston tekislik landshaftlarini tasniflash
XULOSA
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
KIRISH](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_1.png)
![Fanda tasniflash, tartib berish, turlashtirish, taksonomiya kabi bir-biriga yaqin
tushunchalar mavjud. Bulardan tasniflash va tartib berish tushunchalari bir-
biriga anchagina yaqin bo‘lib, rang-barang va turli-tuman narsa va hodisalarni
ma'lum bir tartib bilan, har birining pog‘onama-pog‘ona mavqeini yoki ko‘lamini
saqlagan holda guruhlarga ajratish yoki birlashtirish degan ma'noni anglatadi.
O‘quvchilarga botanikadagi o‘simliklar tasnifi, zoologiyadagi tirik mavjudotlar
tasnifi yaxshi tanish. Shunga o‘xshash tasniflar boshqa fanlarda ham bor. O‘z
o‘rganish obyektini tasnif qilmagan yoki tasnif qilishiga urinmagan bironta fan
bo‘lmasa kerak. Sababi biror fanni fan sifatida tanilishi uchun ham uning o‘z
obyektining tasnifi ishlab chiqilgan bo‘lishi kerak. Buyuk fransuz matematigi
A.Puankare (1906) "Fan - bu eng avval tasniflashdir" degan edi. Tasniflash
jarayoniga borib yetmagan ilmiy izlanishlarni hali "Qiyomiga yetmagan" deb
baholash mumkin. O‘rganish obyektini tasniflashning ham ilmiy, ham amaliy
ahamiyati kattadir. Uning ilmiy ahamiyati shundan iboratki, obyekt tasnif
qilinayotganda uning kelib chiqishi, tuzilishi, rivojlanishi kabi barcha
xususiyatlari o‘rganilishi va u haqidagi barcha ma'lumotlar batafsil tahlil qilinishi
kerak bo‘ladi.
Yer yuzasida muayyan landshaftlar haddan tashqari ko‘p bo‘lganligi uchun
ularning har birini alohida-alohida o‘rganish va ta'riflab berishning iloji
bo‘lmay qoladi. Shuning uchun landshaftlarni ma'lum maqsadlarda (masalan,
qishloq xo‘jaligi, shahar qurilishi va h.k.) guruhlab ta'riflashga va shunga mos
holda bir turdagi tadbirlarni rejalashtirishga to‘g‘ri keladi. Bu landshaftlarni
tasnif qilishining amaliy ahamiyatga ega ekanligini ko‘rsatadi. Fanning o‘rganish
obyekti qanchallik serqirra, xilma-xil va murakkab bo‘lsa, uni tasniflash ham
shunchalik murakkab bo‘ladi. Har qanday tasnifni amalga oshirishda obyekt
haqida to‘la va aniq
tushunchaga ega bo‘lish kerak. Obyektni turlicha talqin qilish va tushinish
turlicha tasnif tarxlarining tuzilishiga sabab bo‘ladi. Landshaftshunoslik fani ham
boshqa tabiiy fanlar qatori juda ko‘p va xilma-xil, ammo o‘ziga xos
xususiyatlarga ega bo‘lgan aniq obyektlar -landshaftlarni tasnif qiladi.
Landshaftshunoslik uchun puxta ishlangan, ilmiy va mantiqiy talablarga to‘liq
javob beradigan tasniflash jadvalini tuzib olish juda katta ahamiyatga ega.
Chunki yer yuzida ko‘plab uchraydigan xilma-xil landshaftlarni bir-biriga
o‘xshash yoki bir-biridan farq qiladigan tomonlarini aniqlab, har birini o‘z
mavqeini saqlagan holda ma'lum bir tartibga tushirib olinmasa, ularni to‘g‘ri
tadqiq qilish, hatto landshaft xaritasini tuzib olish ham mumkin bo‘lmay qoladi.
Keyingi 15-20 yil ichida geograflar tomonidan bajarilayotgan ko‘plab ishlar
uchun, jumladan xalq xo‘jaligini rivojlantirish, aholining yashashi va sog‘lig‘i
nuqtai nazaridan landshaftlarni baholash, geografik bashorat qilish va tabiat
muhofazasini ko‘zlab bajarilayotgan ishlar uchun ham katta-katta rayonlar, tabiiy
geografik o‘lkalar miqyosida barcha landshaftlar haqida batafsil ma'lumotlarga
yoki boshqacharoq qilib aytganda landshaftlar kadastriga ega bo‘lish
ahamiyatlidir. Mamlakatimiz landshaftlarining aniq va puxta tasnif jadvalini
ishlab chiqish landshaftshunoslikning eng yirik masalalaridan biridir.](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_2.png)
![LANDSHAFTLARNI TASNIFLASH
Landshaftlarni tasniflash bilan ko‘pchilik geograflar shug‘ullanishgan.
Ulardan ayniqsa N.A.Gvozdetskiy (1961), A.G.Isachenko (1961, 1975),
V.A.Nikolayev (1973, 1979) kabilarning tajribalari e'tiborga loyiq. Bu olimlar
tavsiya etgan tasniflar ichida V.A.Nikolayev (1979) bajargan tasnif o‘zining
anchagina mukammalligi bilan ajralib turadi. Bu tasnifning yaratilishi asosida
landshaftshunos olim N.A.Nikolayev ko‘p yillar davomida Qozog‘iston
dashtlarida landshaftlarni xaritaga tushirish borasida olib borgan izlanishlari
yotadi. Quyida keltiriladigan fikrlarning ko‘pchiligi V.A.Nikolayev ilgari surgan
g‘oyalar ta'sirida yuzaga keldi. Bu fikrlardan eng asosiysi landshaft haqidagi
tushunchaning o‘ziga xos talqini bo‘ldi. V.A.Nikolayevning fikricha, landshaftni
faqat regional birlik (A.G.Isachenko, 1961) yoki faqat tipologik birlik
(N.A.Gvozdetskiy, 1961) sifatida qabul kilish birday bir tomonlamalikka olib
keladi. Agar biz landshaftni tipologik birlik deb qabul qilar ekanmiz, uning asosida
har bir muayyan o‘ziga xos landshaftning tahlili yotishini esdan
chiharmasligimiz kerak. Har bir muayyan landshaft - o‘ziga xos geografik
individdir. Lekin bir vaqtning o‘zida u qaysidir tipologik landshaftlar
majmausining bir qismidir. Haqiqatan ham, yer yuzida ikkita har tomonlama
bir xil bo‘lgan landshaftni topib bo‘lmaydi. Ammo qaysidir xususiyatlari bilan
bir-biriga o‘xshashlik tomonlari bo‘lgan landshaftlarni uchratish va tasnif qilish
mumkin. Landshaftlar tasnifini ishlab chiqishda turlicha tamoyillarga amal
qilingan bo‘lishi mumkin. Masalan, tarixiy-evolyutsion tamoyil, genetik tamoyil,
morfologik tamoyil va h.k. Shu
tamoyillardan birvarakayiga bir nechtasiga amal qilgan ma’qul. Shulardan faqat
bittasigagina amal qilib tuzilgan tasnif doimo ham aniq va puxta bo‘lavermaydi.
Shu bilan birga landshaftlarning o‘zini ma'lum bir tamoyilga asoslanmay,
birma-bir sanab o‘tishning o‘zi ham ilmiy tasnifdan uzoqdir. Hozirgacha
qo‘llanib kelinayotgan tamoyillarning eng asosiylaridan biri tarixiy-evolyutsion
tamoyildir. Bunda landshaftni invariant tushunchasi nuqtai nazaridan qarashga
to‘g‘ri keladi. Ushbu tamoyilga amal qilinganda bir tasnif jadvalining o‘zida
geografik tizimlardagi juda ko‘p va turli-tuman moddiy borliqni qamrab olishi
mumkin bo‘ladi. Qo‘l
ostimizda ma'lum miqdorda paleogeografik ma'lumotlar mavjud bo‘lgan taqdirda
bu tamoyildan foydalanish juda yaxshi natijalar berish mumkin, ya'ni
landshaftlarning tashkil topishi va rivojlanishidagi ichki va tashqi aloqadorliklarni
tasnif jadvalida aks ettirish mumkin bo‘ladi. Landshaftlar tasnifida tarixiy
yondashish albatta landshaftlarning kelib chiqishi (genezisi)ni tahlil qilish bilan
bog‘liqdir. Landshaftlarning kelib chiqish va rivojlanish tarixi ularning ichki
strukturasining o‘ziga xosligini keltirib chiqaradi. Shuning uchun landshaftlarni
tasniflashda
foydalanilayotgan tarixiy genetik tamoyil landshaftlarning ichki tuzilishini tahlil
qilish bilan bevosita bog‘liq bo‘lib qoladi.Landshaftlar tasnifida landshaftlar ichki
tuzilishini tahlil qilish qoidasi asosida bir butunni uning qismlari bilan hamda](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_3.png)
![qismlari orasidagi o‘zaro ta'sir va aloqadorliklarni tahlili yotadi. Biz landshaftlarni
ko‘p yaruslik geotizimlar deb qabul qilgan edik. Bu bilan biz har bir landshaft
ma'lum komponentlar majmuasidan iboratgina bo‘lib qolmasdan, balki o‘zidan
kichikroqbo‘lgan komplekslardan tuzilganligini ham e'tirof etgan bo‘lamiz.
Shunday ekan, landshaftlarning ichki tuzilishi haqida gap borganda faqat
komponentlar orasidagi emas, balki kichik yoki oddiy komplekslar orasidagi
o‘zaro aloqadorliklar ham tushuniladi. M.A. Glazovskaya (1961) tomonidan
tavsiya etilgan geokimyoviy landshaftlar tasnifi ham ana shu tamoyil asosida
tuzilgandir. Landshaftlar ochiq geotizimlar bo‘lganligi sababli, ular o‘z yon-
atroflaridagi landshaftlar bilan ham modda va energiya almashinishi ko‘rinishida
aloqador bo‘lib turadi. Agar biz tasnif tuzishda landshaftlarni o‘z ichki
tuzilishiga ega ma'lum bir tizimdir degan qoidaga amal qiladigan bo‘lsak,
landshaftlarning ichki aloqadorligidan tashqari ularning atrof-muhit bilan va
qo‘shni landshaftlar bilan bo‘ladigan aloqadorliklarini ham hisobga olish kerak
bo‘ladi. Odatda landshaftlarning ichki tuzilishining tahlili asosida tasnifning
kichik taksonomik
birliklarini aniqlab olish mumkin bo‘ladi. Katta taksonomik birliklarni
aniqlayotganda esa ko‘proq landshaftlarning o‘zaro aloqadorliklariga va
yondashib kelish xususiyatlariga ko‘proq asoslanishga to‘g‘ri keladi. Landshaftlar
tasnifini tuzganda, u puxta va "tabiiy" bo‘lishi uchun tarixiy-genetik tuzilish
tamoyillariga amal qilgan ma’qul ko‘rinadi. Har qanday ilmiy tasniflash avvalo
tasnif qilinayotgan obyektga yoki hodisaga tegishli bo‘lgan ma'lum belgilarni
tanlab olishni taqozo qiladi. Landshaftlarning ayrim guruhlarga tipologik
birlashtirilishi yoki aksincha tabaqalanishi turli-tuman shart-sharoitlarga bog‘liq.
Masalan, landshaftlarning ichki xususiyatlariga, qo‘shni landshaftlarga
yondashib kelishiga,
landshaft tashkil qiluvchi omillar va hodisalarning majmuiga, ularning rivojlanish
xususiyatlari va hokazolarga bog‘liqdir. Shuning uchun har qanday tasnifdagi
birliklarning mavqeini aniqlashda faqat birgina belgini asos qilib olish qiyin
bo‘lib, hatto bunday belgini izlab o‘tirishning o‘zi ham mantiqan noto‘g‘ri bo‘lar
edi. Buning sababi shundaki, aniqlanadigan va tasniflanadigan turli-tuman
birliklarni o‘z kuchi va qiymati turlicha bo‘lgan omillar asosidagina
umumlashtirish mumkin bo‘ladi. Umuman olganda, asosiy belgilarni tanlab
olish, tasniflash jarayonini eng muhim va mas'uliyatli bosqichlaridan biri
hisoblanadi. Landshaftlar tasnifining asosiy birliklari.Landshaftlar tasnifida ham
boshqa ko‘pgina tabiiy fanlar tasnifidagidek sinf, tur, turkum, xil kabi tushunchalar
ishlatiladi. Bunday tshunchalarni birma-bir izohlab berishdan oldin bir-ikki taniqli
geograf olimlar ishlab chiqqan tasnif ko‘rinishlarini misol tariqasida keltirib
o‘tmoqchimiz. Dastlabki ana shunday ishlardan biri N. A. Gvozdetskiy (1961) ga
tegishlidir. U tavsiya etgan landshaftlar tasnifi: sinf-tur-kichik tur-guruh-xil
ko‘rinishda bo‘lib, anchagina ixcham tarxlardan biridir. A.G.Isachenko (1961)
tavsiya etgan landshaftlar tasnifi: tur-kichik tur-sinf-kichik sinf-xil-kichik xil-
variant ko‘rinishiga ega.Bu ikki tasnif bir-biridan ozmi-ko‘pmi farq qiladi.
Jumladan, eng katta birlik sifatida N.A. Gvozdetskiy sinfni qabul qilar ekan, u eng
avval tog‘lar va tekisliklar landshaftlarini ikki sinfga bo‘lib tashlashni tavsiya etsa,](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_4.png)
![A.G.Isachenko esa dastavval landshaft turlarini aniqlab olishni, so‘ngra sinflarga
bo‘lishni ma’qul ko‘radi. Landshaft turlarini aniqlab olishda eng asosiy mezon
sifatida landshaftlarning gidrotermik rejimi, ya'ni namlik va issiqlik
taqsimlanishidagi dunyo miqyosidagi farqlarni olishni tavsiya etadi.
A.G.Isachenko fikricha, landshaftlarning bir-biriga o‘xshashligi yoki bir-biridan
farqi juda ko‘p sabablar bilan belgilanadi va ularning ichidan eng asosiysini
aniqlab ola bilish tasnif tarxidagi eng katta birlikni tanlashga asos bo‘ladi. Hozirgi
vaqtda eng mukammal ishlangan landshaftlar tasnifining muallifi V.A. Nikolayev
(1973, 1979) ekanligi ko‘pchilik geograflar tomonidan e'tirof etilmoqda. U
tavsiya etgan ko‘p pog‘onali tasnif tarxi: bo‘lim-qism-kichik qism-sinf-kichik sinf-
guruh-tur-kichik tur-toifa-kichik toifa-xil-variant ko‘rinishida bo‘lib, yer yuzasidagi
barcha landshaftlarni ma'lum bir tartib bilan o‘rganishga yaxshi ilmiy asos bo‘la
oladi.
Quyida biz V.A.Nikolayev tavsiya etgan ana shu landshaftlar tasnifidagi
birliklarni izohi bilan chegaralanamiz. Chunki bu izohlar boshqa tasnif tarxlaridagi
birliklar izohiga ko‘p jihatdan mos keladi. Shunday qilib, landshaftlar tasnifida
ishlatiladigan eng yirik birlik landshaftlar bo‘limi hisoblanadi. Bo‘lim darajasiga
kiruvchi landshaftlar asosan Yerning geografik qobig‘ini tashkil qiluvchi turli
geosferalarning bir-biri bilan tutashib turishi va o‘zaro ta'sir turiga qarab
aniqlanadi. Bu haqda taniqli tabiiy geograf F.N.Milkov (1970) "Landshaftlar
bo‘limi landshaftshunoslikdagi eng yuksak tipologik birlikdir" degan fikrni
bildiradi. Bu birlik F.N. Milkov aytganidek litosfera, atmosfera,
gidrosferalarning o‘zaro ta'sir xususiyatiga va shunga bog‘liq holda o‘zaro
modda va energiya almashinish shakli hamda jadalligi o‘xshash bo‘lgan
landshaftlarni birlashtiradi. Landshaftlar bo‘limiga misol sifatida quruqlik
landshaftlari, suv landshaftlari, suv osti landshaftlarini kiritish mumkin. Quyida biz
faqat quruqlik landshaftlariga tegishli bo‘lgan masalalar haqidagina so‘z
yuritamiz.Landshaftlar bo‘limi ichida dastavval landshaftlar qismini ajratamiz.
Landshaftlar qismi birligi landshaftlarning eng asosiy energetika bazasi
bo‘lmish namlik va issiqlik balansidagi farqlar va o‘xshashliklarga qarab
birlashtirishga imkoniyat beradi. Bunday o‘xshashlik yoki
farqlar joylarning makroiqlimiy xususiyatlari bilan belgilanadi. Bu xususiyatlar
bilan o‘z navbatida joyning gidrologik rejimi, hukmron bo‘lgan o‘simlik turi va
biologik modda aylanish turi kabilar chambarchas bog‘liqdir. Bu yerda gap
ko‘proq iqlim mintaqalari haqida borayapti, ya'ni bitta iqlim mintaqasida
rivojlangan landshaftlarning hammasi xoh u tog‘ landshafti, xoh tekislik
landshaftlari bo‘lsin bitta qismga taalluqli hisoblanadi. Masalan, Kara dengizi
bo‘ylaridan Turkmanistonning janubigacha bo‘lgan makonda: arktik, subarktik,
boreal, subboreal, subtropik landshaftlar qismini ajratish mumkin. Bizga ma'lumki,
yuqorida sanab o‘tilgan mintaqalar tabiati g‘arbdan sharqqa tomon, ya'ni Atlantika
okeanidan uzoqlashgan sari, kontinentallik ortib borgan sari o‘zgarib boradi.
Shuni
e'tiborga olsak, landshaftlar qismi o‘z navbatida landshaftlarning kichik qismiga
bo‘linib ketishi mumkinligini ko‘ramiz.
Landshaftlar tasnifidagi navbatdagi birlik-landshaftlar sinfidir .](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_5.png)
![Bu birlik yuqorida misol keltirilgan barcha tasnif tarixlarida (N.A.Gvozdetskiy,
A.G.Isachenko) ishtirok etadi. Bu tasniflash tajribalarining deyarli hammasida
ham sinflarni aniqlashda birgina xususiyat, ya'ni landshaftlarning morfotektonik
xususiyati asos qilib olinadi va asosan ikkita landshaftlar sinfi ajratiladi: tog‘lar
landshaftlari sinfi va tekisliklar landshaftlari sinfi. Bu ikki sinf orasidagi eng
asosiy farq ularda tabiiy zonalarning ikki xil ko‘rinishda (tekislikda kengliklar
bo‘ylab, tog‘larda esa pastdan yuqoriga) bo‘lishidir. Tog‘ landshaftlarining ham,
tekislik landshaftlarining ham tabaqalanishida yana bir gipsometrik omil, ya'ni
landshaftlarning pog‘onalar hosil qilib joylashish xususiyati borligini e'tiborga
olsak, unda landshaft sinflarining ichida landshaft kichik sinflariniajratish
mumkin
bo‘ladi. Masalan, tekislik landshaftlari pastqam, past va baland tekislik
landshaftlari kichik sinflariga, tog‘ landshaftlari esa past tog‘lar, o‘rtacha
balandlikdagi tog‘lar, baland tog‘larlandshaftlari kichik sinflariga bo‘linib ketadi.
Navbatdagi tasnif birligi-landshaftlar guruhidir. Bu birlikni aniqlab olishda
asosiy belgi sifatida landshaftlarning suv va geokimyoviy tartibi, ya'ni
landshaftlarning atmosfera yog‘inlari hisobiga, grunt suvlari hisobiga yoki yana
bir boshqa suvlar hisobiga namlanish nisbati asos qilinib olinadi. Ana shu
belgilarga qarab tekislik landshaftlari ichida elyuvial, elyuvial-gidromorf (yarim
gidromorf), gidromorf landshaftlar guruhlarini ajratish mumkin.Landshaftlar guruhi
birligini ajratishning (ayniqsa, tekislik landshaftlari uchun) ahamiyati e'tiborga
loyiqdir. Buning sababi o‘tmishda va hozirgi vaqtda landshaftlarning ichki
tuzilishi hamda ularning rivojlanish yo‘nalishi qay tarzda bo‘lganligi ko‘p
jihatdan ularning suv-geokimyoviy tartibining o‘ziga xos xususiyatlari bilan
bog‘liqligidadir. Shuning uchun landshaftlar taraqqiyoti kelajakda qanday
bo‘lishini bashorat (prognoz) qilish uchun hamlandshaftlar guruhini aniqlab olish
katta amaliy ahamiyat kasb etadi.
Landshaftlarning elyuvial, gidromorf yoki yarim gidromorf bo‘lishi ular
taraqqiyotining ma'lum davrdagi holatini aks ettiradi. Namlanish xarakteri
o‘zgarishi bilan landshaftlar bir holatdan ikkinchi holatga o‘tishi mumkin, ya'ni
bir guruhga mansub landshaftlar ikkinchi guruhga o‘tib qolishi mumkin.
Landshaftlarning suv-geokimyoviy tartibini o‘rganishning ahamiyati katta bo‘lib,
unga dastavval B.B.Polinov (1956), A.I.Perelman (1975), M.A.Glazovskaya
(1964), keyinchalik V.A.Nikolayev (1973), A.A.Makunina va N.S.Selezneva
(1974) kabilar o‘z ilmiy izlanishlarida alohida e'tibor berishgan. Yana bir narsa
haqida to‘xtalib o‘tmoq lozimki, ba'zi bir tasnif tarxlarida landshaftlarning ana
shu xususiyatlariga e'tibor berilgan-u, faqat birlikning nomi boshqacha, ya'ni guruh
emas, balki qator deb atalgan.Landshaftlar guruhi o‘z navbatida landshaft
turlariga bo‘linib ketadi. Bu tasnif birligi deyarli barcha tasnif tarxlarida
uchraydi. Uning izohi ham mazmun jihatidan deyarli bir-biriga yaqin. Faqat
A.G.Isachenko tuzgan tasnif tarxidagi tur birligi o‘zining hajmi va mazmuni
jihatidan V.A.Nikolayev tarxidagi landshaft qismlariga mos keladi.Landshaft
turlarini aniqlashda tuproq va bioiqlim belgilariga asoslanishga to‘g‘ri keladi.
Jumladan, tuproq turlari, o‘simlik formatsiyalari sinfi va h. N.A.Gvozdetskiy,
V.A.Nikolayevlarning tasnif tarxlarida landshaft turlari haqida gap borganda](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_6.png)
![asosan landshaftlarning zonal turlari nazarda tutiladi. Masalan, tundra landshaftlari
bir turga kirsa, dasht landshaftlari boshqa turga, cho‘l landshaftlari esa yana bir
boshqa turga kiradi.Landshaftlarning bunday zonal turlarga bo‘linib ketishi
asosan elyuvial landshaftlar guruhiga xosdir. Lekin tabiatda obyektiv mavjud
bo‘lgan botqoqlik landshaftlari, o‘tloq landshaftlar, sho‘rxok landshaftlar kabi
boshqa guruhga kiruvchi intrazonal landshaftlarni
alohida tur sifatida ajratish lozim bo‘ladi. Bunday bo‘lishi mumkinligini
N.A.Gvozdetskiy(1961), M.A.Glazovskaya (1964), F. I. Milkov (1967) lar ham
e'tirof etadilar.
Landshaftlar tasnifinig keyingi birligi kichik tur bo‘lib, kichik zonalarga
xos belgilarga asoslanib aniqlanadi. Masalan, (O‘rta Osiyo) tekisliklaridagi cho‘l
landshaftlari ikkita kichik turga, ya'ni shimoliy cho‘l landshaftlari va janubiy cho‘l
landshaftlariga bo‘linib ketadi. Landshaft turlari yoki kichik turlari o‘z navbatida
landshaft toifalariga bo‘linadi. Qaysi landshaft qaysi toifaga mansub ekanligini
aniqlashda ayrim landshaftshunoslar (N.A. Gvozdetskiy, V. A. Nikolayev)
geomorfologik belgilarga asoslanishsa, ayrimlari (Yurenkov 1982) esa ma'lum
landshaft turlari ichidagi provinsial xususiyatlarga ko‘proq e'tibor berishadi.
Geomorfologik omil asos qilib olingan sharoitda esa e'tiborni ko‘proq
relyefning genetik turlarini o‘rganishga qaratish kerak bo‘ladi. Landshaft toifalari
ichida kichik toifa birligini ajratishga to‘g‘ri kelib qolgan hollarda asosiy belgi
sifatida landshaft tashkil qiluvchi jinslarning litologik tuzilishiga ko‘proq e'tibor
beriladi. Eng kichik tasnif birligi landshaft xillaridir. Bu birlik genezisi va
ichki tuzilishi bir xil
bo‘lgan idividual landshaftlarning majmuini aks ettiruvchi birlikdir. Landshaft
xillarining bir-biridan farqlantiruvchi asosiy belgisi landshaftdagi hukmron
urochishelarning o‘xshashligidir. A.G.Isachenko (1991) ham landshaft xillarini
aniqlashda landshaftlarning morfologik tuzilishi eng asosiy belgi ekanligini e'tirof
etadi. Bitta xilga mansub bo‘lgan landshaftlarni albatta aynan yoki har
tomonlama bir-biriga o‘xshash deb bo‘lmaydi. Ko‘pincha bir xilga mansub
landshaftlarda hukmron urochishelar umumiyligi bo‘lgan taqdirda ham hukmron
bo‘lmagan urochishelar va fatsiyalar tarkibi yoki egallagan maydoni jihatidan
turlicha bo‘lishi mumkin. Ana shunday hollarda landshaft xillari ichida yana
bir tasnif birligi landshaftlarning kichik xili yoki morfologik variantini
ajratishga to‘g‘ri keladi. Keyinchalik V.A.Nikolayev (1999) kichik qism va
birliklari oralig‘ida yana bir tasnif birligini, ya'ni landshaftlar oilasini ajratishni
lozim topdi. Bir qism yoki kichik qismga taalluqli landshaftlar turli tabiiy
geografik o‘lkalarda uchrashi mumkinligini inobatga olgan muallif muayyan
tabiiy geografik o‘lkaga oid bo‘lgan landshaftlarning kichik qismlarini bir
oilaga birlashtirish maqsadga muvofiq bo‘ladi, deb hisoblaydi. Bunda
landshaftlarning regional xususiyatlari ham e'tiborga olingan bo‘lar ekan.Shunday
qilib, V.A.Nikolayev ishlab chiqqan tasnif jadvali ko‘p pog‘onali bo‘lib, har bir
pog‘onani aniqlashda asos bo‘la oladigan ko‘plab tasnif belgilari keltirilgan.
Ushbu tasnif jadvaliga asoslanib Qarshi dashti (I. Hasanov), Janubiy Orolbo‘yi
(A.Rafiqov, I.Hasanov), Turon tekisliklari (N.A. Kogay, Sh.S. Zokirov),
Amudaryo va Sirdaryo oralig‘i (Sh.S. Zokirov) landshaftlarini o‘rganish yaxshi](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_7.png)
![natijalar berdi. Quyida biz misol tariqasida ikki daryo oralig‘i landshaftlari
tasnifini keltiramiz.
O’ZBEKISTON LANDSHAFTLARINI TASNIFLASH
Amudaryo va Sirdaryo oralig‘ida joylashgan yerlar tabiiy sharoiti jihatidan
o‘ziga xosdir. Bu yerlarda biz qumliklarni hozirgi va qadimgi allyuvial-delta
tekisliklarini, Sharqiy Orolbo‘yidagi hozirgi dengiz ostidan chiqqan tekisliklarni,
Markaziy Qizilqum past tog‘lari va
ularga tutashib ketgan prolyuvial tekisliklarni uchratamiz. Ularning har biri o‘ziga
xos tabiatga ega bo‘lib, kelib chiqishi, yoshi turlichadir va turli ekzogen jarayonlar
hamda ular bilan bog‘liq bo‘lgan turli relyef bilan ta'riflanadi. Bu, o‘z navbatida,
bu yerlarda turli landshaftlarning shakllanishiga olib kelgan.Bu hudud tabiatiga
xos bo‘lgan eng asosiy xususiyat hududning shimoldan janubga ancha masofaga
cho‘zilganligi va tabiiy sharoitning kengliklar bo‘ylab zonalar hosil qilishidir.
Bu yerda ikki iqlim zonasini, ya'ni mo‘tadil va subtropik zonalarni ajratish mumkin.
Ular orasidagi chegara janubi-g‘arbdan shimoli-sharqqa tomon taxminan
Janadaryo quruq o‘zani yo‘nalishida o‘tib, ikkita landshaft qismini ajratib
olishni taqazo etadi. Chegaradan shimolda qurg‘oqchil hududlar subboreal
landshaftlar qismi va janubda juda qurg‘oqchil hududlar subtropik landshaftlar
qismi joylashgandir. Ikkala landshaftlar qismidagi asosiy iqlimiy farqlar L.N.
Babushkin (1964) tomonidan yetarli darajada izohlab berilgan. Bundagi eng
asosiy farqlar atmosfera sirkulyatsiyasida, yog‘in-sochinning fasllar bo‘ylab
turlicha nisbatda tushishida va termik resurslarning turlicha
taqsimlanishidadir.Janubdagi landshaftlar qismi ikkita landshaft sinfiga
bo‘linadi, ya'ni tekislik landshaftlari va tog‘ landshaftlari sinfiga. Maydon
jihatidan tekislik landshaftlari hukmrondir. Tog‘ landshaftlari esa kenglik
zonasi ichida orol tariqasida uchraydi. Tekislik landshaftlari o‘z navbatida
akkumulyativ tekislik landshaftlari, denudatsion baland tekislik landshaftlari
kabi kichik sinflarga bo‘linadi.
Keyingi tasnif birligi - landshaft guruhi landshaftlarning namlanish xususiyatiga
qarab, yer osti suvlarining harakatchanligiga va harakatchan kimyoviy
unsurlarning chiqib ketishi yoki to‘yinishi ustunligiga qarab (avtomorf
landshaftlar, yarimgidromorf landshaftlar va gidromorf landshaftlar guruhlari)
ajratilgan. Landshaftlarning bunday xususiyatlarini aniqlab olish qurg‘oqchil va
juda qurg‘oqchil hududlarda landshaftlar rivojlanishining umumiy yo‘nalishlarini
bilib olish uchun juda muhimdir. Landshaftning avtomorf yoki gidromorf bo‘lishi
uning ma'lum vaqt davomidagi holatini aks ettiradi va landshaft taraqqiyotini
bashorat qilishda ahamiyatlidir. Avtomorf landshaftlar boshqa guruh landshaftlariga
nisbatan ko‘proq tarqalgan bo‘lib, ular o‘z navbatida landshaft turlariga bo‘linadi.
Bular shimoliy cho‘llar landshaftlari va janubiy cho‘llar landshaftlaridir. Bu
turlar orasidagi chegara biz yuqorida aytib o‘tgan landshaft qismlari orasidagi
chegaraga mos keladi. Landshaft turlarini aniqlashda asosan tuproq va
bioiqlimiy xususiyatlarga ko‘proq e'tibor beriladi. Turlar orasidagi iqlimiy
farqlar nurash va tuproq hosil bo‘lish jarayonida, asosiy o‘simlik turlarining](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_8.png)
![shakillanishida, ularning tarkibi, o‘zgarishi va hatto hosildorligida ham o‘z
aksini topgan. Gidromorf landshaftlarda esa qo‘shimcha grunt suvlari hisobiga
to‘yinish holati yuz berganligi uchun zonal farqlar anchagina o‘z izini yo‘qotgan va
ular botqoq landshaftlari, o‘tloq landshaftlar, sho‘rxok landshaftlar, to‘qay
landshaftlari va
voha landshaftlari ko‘rinishida alohida turlarni hosil qiladi. Landshaftlar toifasi
landshaft turlari ichida aniqlanib, asosan geologik-geomorfologik shart-
sharoitlarga qarab, ya'ni landshaftni hosil qiluvchi relyefning genetik turiga va
geologik
tuzilishiga asoslanib ajratiladi. Masalan, ushbu hududda allyuvial tekisliklar
landshaftlari, dengiz tekisliklari landshaftlari, prolyuvial tekisliklar landshaftlari va
h.k.Landshaft toifalari o‘z navbatida landshaft xillariga bo‘linadi. Ular
individual
landshaftlarning tipologik umumiyligi asosida aniqlanadi. Landshaft xillariga
misol tariqasida qumli cho‘l tuproqli oq saksovulzor landshafti, qumli cho‘l
tuproqli efemerlar aralashgan psammofit butazorlar landshaftini aytib o‘tsa bo‘ladi.
Biz qisqacha ta'riflab ko‘rmoqchi bo‘lgan landshaftlar tasnifi (O‘rta Osiyo),
jumladan O‘zbekiston Respublikasi landshaftlar xaritasini tuzishda aniq va puxta
asos bo‘lib xizmat qilishi mumkin.
LANDSHAFTLAR TASNIFI
TAMOYILLARI
MORFOLOGIK
TARIXIY-EVOLUTSION](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_9.png)
![Landshaftlarni tasniflashda paleogeografik tahlil ham tamoyillardan biri
bo‘lmog‘i lozim. Landshaftlarni tasniflash ularga tartib berish jarayoni
landshaftlarning katta-kichikligi (morfologik) bilan emas, balki sifat ko‘rsatkichlari
("nisbiy bir xilligi") asosida amalga oshiriladi. Yuqorida qayd qilingan tamoyillar
asosida biz Buxoro viloyat hududi landshaftlarini landshaft turlari guruhi (landshaft
zonasi)-landshaftlar sinfi-landshaftlar kichik sinfi-landshaft turi-landshaftning
kichik turi birliklari asosida tipologik tasniflab ko‘rdik.
O’ZBEKISTONNING TOG’LI VA TEKISLIK LANDSHAFTLARI
O’zbekistonning tog`lik va tekislik qismlari landshaftlarining rivojlanishi va
vujudga kelishi jihatidan ham, hozirgi tabiiy geografik xususiyatlari jihatidan ham
bir-birlaridan farq qiladi. Tog`larda denudastiya (yemirilish va yuvilish) jarayonlari
jadal ro’y beradi, nurigan jinslar u yerlardan tekislikka keltirib yotqiziladi.
Respublikamizning tekislik qismi uzoq vaqt davomida dengiz tagida qolib, qalin
mezozoy-kaynozoy jinslari bilan qoplangan. Tog`li qismi, asosan paleozoy
jinslaridan tarkib topgan bo’lib, gerstin burmalanishi va so’ngi orogenik jarayonlar
natijasida ko’tarilib qolgan. O’zbekiston tekislik qismining iqlimi qurg`oqchil
bo’lib, yoz juda issiq keladi, tog`larda esa yog`in ko’proq yog`adi, yuqoriga
ko’tarilagn sari harorat pasayadi. Ana shular oqibatida tuproq va o’simliklar
tekisliklarda geografik kenglik o’ylab, tog`lik qismida esa balandlik bo’ylab
o’zgarib boradi. Tekislik va tog` oldi-tog` kichik provinstiyalari
o’rtasidagi chegara ancha munozarali. E.M.Murzayev chegarani lyossli tog` osti
tekisliklari bilan tog` oldi tekisliklari tutashgan yerdan, tuproqshunoslar och tusli
bo’z tuproqning quyi qismi chegarasidan, L.N.Babushkin va N.A.Kogay landshaft
belgilariga qarab ajratishadi. Chegarani ular Mirzacho’lning allyuvial tekisliklari va
Nurota tog` oldi prolyuvial tekisliklarining Qizilqum bilan tutashgan yeridan,
Qashqadaryoning allyuvil tekisliklarining Dengizko’l yassitog`ligi bilan tutashgan
joylaridan o’tkazadilar.
Tabiiy geografik rayonlashtirishda taksonomik birlikning beshinchi pog`onasi
okrug. Tekislik va tog` oldi-tog` kichik provinstiyalari doirasida bir-biridan yer usti
yotqiziqlarining xarakteri, litologik tuzilishi, tog` tizmalarining umumiy yo’nalishi,
tog` yonbag`irlarining Quyosh nuriga nisbatan joylashishi (ekspozistiyasi), chetdan
keladigan havo massalarining ta’siriga ko’ra farq qiladigan hududlar mavjud. Ana
shu xususiyatlar asosida tekislik va tog` oldi-tog` kichik provinstiyalari doirasida
okruglar ajratiladi.
Okruglar asosan hududning makroiqlimi o’xshashligiga, geologik tuzilishiga
va tabiiy-tarixiy jihatdan bir xilligiga qarab ajratiladi. L.N.Babushkin va N.A.Kogay
O’zbekistonda tekislik kichik provinstiyasida 4 ta – Ustyurt, Quyi Amudaryo,
Qizilqum, Quyi Zarafshon, tog` oldi-tog` kichik provinstiyasida 6 ta – O’rta GENETIK](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_10.png)
![Zarafshon, Qashqadaryo , Surxondaryo, Mirzacho’l, Chirchiq-Ohangaron, Farg`ona
tabiiy geografik okruglarini ajratadilar. Okrug tog` oldi-tog` kichik provinstiyasida
tog` oralig`idagi yoki tog` oldidagi botiqlarga (ularni o’rab turgan tog` yonbag`irlari
bilan birga) yoki tog` daryosi vodiysiga (uni o’rab turgan tog`lari bilan birga) to’g`ri
keladi. Binobarin, tog` oldi-tog` okruglari emirilish (eroziya) va akkumlyastiyasi
o’zaro bog`liq bo’lgan tog`lar, tog` oldi va tog` oralig`idagi tekisliklardan iborat
bo’lib, o’zlariga xos balandlik mintaqalari bilan ajralib turadi.
Tekislik okruglari nisbatan yirik geomorflogik birliklarda joylashgan. Ular bir-
biridan relefining xarakteri, geologik tuzilishi va neogen-to’rtlamchi davrlardagi
geologik rivojlanishidagi o’ziga xosligi bilan ajralib turadilar. Har bir t ekislik
okrugida butun maydonda makroiqlim sharoiti ma’lum darajada o’xshash, geologik
tuzilishi va joy tarkib topish tarixi bir xil, tuproq-o’simlik qoplami ozmi-ko’pmi
umumiy xususiyatga ega bo’ladi. Tekislik okruglari asosan hudud makroiqlimining
o’xshashligiga, geologik tuzilishi va tabiiy-tarixiy jihatdan bir xilligiga asoslanib
ajratiladi.
Rayonlashtirish taksonomik birligining 6-pog`onasi tabiiy geografik rayon.
Tog` oldi-tog` okruglarida vodiylar va ularni o’rab turgan tog` tizmalari
joylanishining o’ziga xos xususiyatlari, ularning balandligi, yonbag`irlarining
ekspozistiyasi okrug ichida ichki farqlanishlarga sabab bo’ladi. Tog` oldi-tog`
hududlarida rayon geomorflogik va iqlimiy jihatdan bir xil bo’lgan okrugning
qismlari bo’lib, ular bir-biridan litologik tuzilishi, balandlik mintaqalarining o’ziga
xosligi bilan farq qiladi. Tabiiy geografik rayon tog` oldi-tog` okurglarida tog` etagi
prolyuvial va allyuvial tekisliklarga ularga tutashgan tog` yonbag`irlari bilan yoki
vodiyning bir qismini o’rab turgan tog`lari bilan birga , yoki tog` daryosi havzasiga,
ko’l botig`i havzasiga to’g`ri keladi.
Tekislik okruglarida rayonlar asosan geologik-geomorfologik va iqlimiy
xususiyatlariga qarab ajratiladi. Shuning uchun har bir tekislik tabiiy geografik
rayon bir biridan geologo-geomorfologik tuzilishi va iqlimiy jihatdan ajralib turadi.
Biroq tabiiy rayonlar ajratilganda, birinchi galda, issiqlik hamda namni saqlab
turadigan va u bilan bog`liq bo’lgan barcha boshqa oqibatlarga sabab bo’ladigan
relef xususiyati asos qilib olinadi. Rayonlar landshaft xaritalari asosida ajratiladi.
Shuning uchun tabiiy rayon landshaftlarning muayyan majmuasidan iborat bo’ladi.
L.N.Babushkin va N.A.Kogay O’zbekistonda tekislik okruglarida 15 ta, tog` oldi va
tog` okruglarida 25 ta tabiiy geografik rayonni ajratganlar. Ularda jami 66 ta
landshaft xillari ajratilgan (1964). Shundan 61 tasi tekislik (cho’l) landshaftlari, 23
tasi past tog` va tog` oldi (adir), 5 tasi o’rtacha balandlikdagi tog`, 6 tasi baland tog`
(yaylov) landshaftlaridan iboratdir.](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_11.png)
![O’zbekistonning tabiiy geografik rayonlashtirish sxemasi
Markaziy Qozog`iston provinsiyasi
1. Shimoliy Ustyurt
I. Ustyurt okrugi →
2. Markaziy Ustyurt
3. Janubiy Ustyurt
Turon provinstiyasi
Tekislik kichik provinstiyasi Tog` –
tog` oldi kichik podprovinstiyasi
II.Quyi Amudaryo okrugi V. Surxondaryo okrugi
4. Chimboy-Qo’ng`irot 16. Quyi Surxondaryo
5. Beltog` 17. O’rta Surxondaryo
6. Xorazm 18. Yuqori Surxondaryo
III. Qizilqum okrugi VI. Qashqadaryo okrugi
7. Sulton Vaystog` 19. Qarshi
8. Shimoliy Qizilqum 20. Kitob-Shahrisabz
9. Bukan-Etimtog` 21. G`uzor
10. Janubiy Qizilqum VII. O’rta Zarafshon okrugi
11. Tomdi-Quljuqtog` 22. Katta-qo’rg`on](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_12.png)
![IV. Quyi Zarafshon okrugi 23. Samarqand
12. Gazli 24. Nurota
13. Buxoro-Qorako’l 25. G`allaorol
14. Sandiqli 26. Sangzor
15. Konimeh VIII. Mirzacho’l okrugi
27. Forish
28. Zomin
29. Mirzacho’l
30. Sirdaryo bo’yi
IX. Chirchiq-Ohangaron okrugi
31. Chirchiq tog` oldi
32. Quyi Ohangaron
33.Yuqori Ohangaron
34.Tog`li Chirchiq](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_13.png)
![X. Farg`ona okrugi
35. G`arbiy Oloy
36. Markaziy Tekislik
37. G`ovasoy
38.Chotqol
39.Farg`ona
40.Sharqiy Oloy
Turkistonning bir qismi bo`lgan O`zbekistonni tabiiy geografik rayonlashtirish
masalasi Abolin, Chetirkin, Mirzayev, Makiyev, Zvonkovo, L. N. Babushkin, N. A.
Kogay va boshqalarning ilmiy ishlarida o`z aksini topgan. L. N. Babushkin va N. A.
Kogay (1964 yil) Turkistonni Yevroosiyo materigining katta qismi,
geomorfologiyasi, iqlimi va gidrogeologiyasining umumiyligi bilan va gorizontal
tabiat zonalarining vertikal mintaqalar bilan ma'lum darajada bog`liqligini inobatga
olib uni tabiiy geografik o`lka deb qarab, uning hududida tabiiy sharoitiga ko`ra bir
- biridan farq qiluvchi Turon, Jung`oriya - Tyanshan va markaziy Qozog`iston
pravinsiyalarini ajratadilar. Ustyurtning bir qismi O`zbekiston hududida, bir qismi
Markaziy Qozog`iston pravinsiyasida qolgan qismi esa Turon pravinsiyasida
joylashgan. Tekislik va tog`lardan iborat bo`lgan Turon provinsiyasida tekislik va
tog`oldi - tog` kichik provinsiyalari ajratiladi. Ularning har biri morfostrukturasiga
ko`ra hududining umumiyligi, vujudga kelishi va rivojlanish tarixini ayniqsa neogen
– to`rtlamchi davrda umumiyligi va hududining o`ziga xos zonallik tipiga
(gorizontal va vertikal) egaligi bilan ajralib turadilar. Tekislik va tog`oldi - tog`
kichik provinsiyalarida ham har birining ichida yer usti yotqiziqlarining xarakteri,
litologik tuzilishi, tog` tizmalarining umumiy yo`nalishi, tog` yonbag`rlarining
Quyosh nuriga nisbatan yotishi, chetdan keladigan havo massalarining ta'siridan
kelib chiqadigan farqlanish mavjud. Shu munosabat bilan tekislik va tog`oldi – tog`
kichik provinsiyalari alohida-alohida yirik hududlarga - tabiiy geografik okruglarga](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_14.png)
![ajratilishi mumkin. O`zbekiston hududida L. N. Babushkin va N. A. Kogay Ustyurt,
Quyi Amudaryo, Qizilqum va Quyi Zarafshon - tekislik kichik provinsiyasida,
Surxondaryo, Qashqadaryo, O`rta Zarafshon, Mirzacho`l, Chirchiq - Ohangaron va
Farg`ona tog` oldi - tog` kichik provinsiyasida, jami bo`lib 10 ta tabiiy - geografik
okrug ajratadilar.
Tog`oldi - tog` okruglarida vodiylarning va ularni o`rab turgan tog` tizmalarining
joylashishining o`ziga xos xususiyatlari, ularning balandligi, yonbag`irlarining
ekspozisiyasi okrug ichida ichki farqlanishlarga sabab bo`ladi va okrugni
bo`laklarga, tabiiy geografik rayonlarga bo`lish zarurat bo`lib qoladi. Rayon
geomorfologik va iqlimiy jihatdan bir xil bo`lgan okrugning bir qismi balandlik
mintaqalari faqat uning o`ziga xos.
Tekislik okruglarida rayonlarni ajratishda bosh omil bo`lib, geologik-
geomorfologik yoki iqlimiy faktorlar hisoblanadi. Shuning uchun rayon - bu
geomorfologik yoki iqlimiy jihatdan ajralib chiqqan okrugning bir qismidir.
Rayonlar landshaft kartalari asosida ajratiladi va shunday qilib landshaftlarning
ma'lum yig`indisidan iborat bo`ladi.
L. N. Babushkin va N. A. Kogay O`zbekiston hududini rayonlashtirishni landshaft -
tipologik asosda bajarib, tekislik okruglarida 15 ta, tog`oldi - tog` okruglarida 25 ta
tabiiy geografik rayonlar ajratganlar. Bularda jami 66 ta landshaft xillari ajratilgan,
shundan 31 tasi tekislik (cho`l) landshaftlari, 23 tasi past tog` va tog`oldi (adir), 5
tasi o`rtacha balandliklardagi tog` (tau), 6 tasi esa baland tog` (yaylov)
landshaftlaridan iboratdir.
Ustyurt okrugi. Okrug Kaspiy va Orol dengizlari orasida joylashgan Ustyurt
platosining janubi-sharqiy qismini o’z ichiga olib, O’zbekistonning shimoli-g`arbini
egallaydi. Ustyurt okrugi janubda O’zboyorti okrugi bilan, janubi-sharqda va
sharqda Shimoliy Qoraqum, Quyi Amudaryo okruglari va Orol dengizi bilan,
g`arbida va shimolida Markaziy Qozog`iston provinstiyasining Ustyurt okrugi bilan
chegaralanadi. Ustyurt platosining umumiy maydoni 160 ming km 2
, shundan 40
ming km 2
O’zbekistonga to’g`ri keladi. Ustyurtning O’zbekiston hududidagi janubi-
sharqiy qismi Qoraqalpoq Ustyurti deb ham yuritiladi.
Ustyurt arid-denudastion plato (yassi tekislik) bo’lib, mutlaq balandligi O’zbekiston
qismida 300-200 metrni tashkil etadi. Ustyurtda bir qancha botiqlar (Asakaovdan,
Borsa-kelmas va boshqalar) mavjud. Ular tagining mutlaq balandligi 30-100
metrdan oshmaydi. Ustyurtning o’ziga xos xususiyatlaridan biri shuki, uning deyarli
hamma chekkasi jarlik yonbag`ir (chink) bilan tugallanadi. Chinklarning nisbiy
balandligi 50-150 m, Orolbo’yida esa 190 m gachaboradi. Jarlikning kengligi bir
necha yuz metrdan 1,5 km gacha boradi. Chinklar tektonik jarayonlar, dengizning
obrazion faoliyati va qadimgi daryolar eroziyasi natijasida vujudga kelgan. Ularda
uchlamchi davrning ohaktosh, mergel va gildan tarkib topgan gorizonatal
yotqiziqlari ochilib qolgan. Yonbag`irlarda tik jarliklar hosil bo’lgan. Chinklar](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_15.png)
![Ustyurtning tabiiy chegarasi hisoblanadi. Ustyurt paleozoydan keyin tarkib topgan
platformaning chekka bir qismi bo’lib, negizi paleozoy yotqiziqlaridan iborat, ustini
qalin (3-4,5 km) mezozoy va kaynazoy cho’kindi jinslari qoplab yotadi. Ular asosan
neogenning (Sarmat dengizi) ohaktosh, gips, mergel va paleogen gillaridan tarkib
topgan. Bu jinslar orasida tuz qatlamlari ham uchraydi. Yotqiziqlarning usti 1-1,5 m
qalinlikdagi shag`al, qum va boshqa nuroq jinslar bilan qoplangan. Sarmat
ohaktoshlarining qalinligi 42-168 m ni tashkil etadi, ular paleogen hamda bo’r
yotqiziqlari ustida yotadi. Platoning asl negizi kimmeriy burmalanishida paydo
bo’lgan deb taxmin qilinadi. Ustyurtda geografik parallellar bo’ylab yo’nalgan bir
necha tektonik strukturalar mavjud. Platoning shimoliy qismida Shimoliy Ustyurt
bukilmasi, undan janubda Kassarma ko’tarilmasi, yana janubroqda Borsa-kelmas
botig`i joylashgan. Borsa-kelmasning janubida Orol-Kaspiy (Qarobovur)
ko’tarilmasi, uning janubida esa Asakaovdan botig`i joylashgan. Ustyurtning relyefi
uning tektonik xususiyatlariga to’g`ridan-to’g`ri bog`liq bo’lib, balandliklar
antiklinal burmalarga, botiqlar esa bukilgan cho’kmalarga to’g`ri keladi. Ustyurtda
deyarli kenglik bo’yicha joylashgan uchta botiq va ikkita balandlik mavjud.
Okrugning shimolida o’rta qismi sho’rhoklardan iborat kichik botiqlar bo’lib,
ularning mutlaq balandligi 100 m dan oshmaydi. Bu botiqlardan janubda Kassarma
balandligi joylashgan. Kassarma balandligining janubida tubi sho’rhoklardan iborat
Borsa-kelmas botig`i joylashgan. Bu botiq tubining mutlaq balandligi 71 m bo’lib,
atrofiga balandlashib, 150 m ga etadigan yassi tekislikka aylanadi. Tekislikda sho’r
yerlar va karst voronakalari mavjud.
Borsa-kelmas botig`idan janubda er asta balandlashib borib, Qorabovur qirlariga
tutashib ketadi. Uning usti yassi, mutlaq balandligi 150-290 m. Qorabovurning
janubida mutlaq balandligi 27 m dan to 100 m gacha bo’lgan Asakaovdan botig`i
joylashgan. U sharqda Sariqamish botig`i bilan tutashib ketadi.
Ustyurt okrugi yer yuzasining mutlaq balandligi 100-300 m ekani va okrugning
O’zbekistonning chekka shimoli-g`arbida joylashganligi uning iqlimiy
xususiyatlarini belgilovchi asosiy omillardan hisoblanadi. Okrug iqlimi juda ham
kontinental. Uning iqlimiga xos xusuiyatlar – bu qishki havo haroratining
O’zbekistonning boshqa tabiiy okruglariga nisbatan ancha past bo’lishi, haqiqiy
qishning uzoq vaqt davom etishi (u o’rta hisobda 4 oy davom etadi), yozgi havo
haroratining baland bo’lib, respublikaning boshqa okruglaridan kam farq qilishi,
yog`in-sochinning kamligidir (faqat Quyi Amudaryo va Qizilqum okruglaridagidan
biroz ko’p). Ustyurtda tabiiy sharoitga bog`liq ravishda zich cho’kindi jinslar
tarqalgan joylarda sur-qo’ng`ir, qadimgi ko’l yotqiziqlarda taqir tuproqlar keng
tarqalgan. Sur-qo’ng`ir tuproqlar maydoni 6521 ming ga. Bu tuproqlar yupqa bo’lib,
undagi chirindi miqdori 0,5-0,8 % dan oshmaydi, tuproqda gips ko’p, sho’rlangan.
Umuman, Ustyurtdagi bu tuproqlar sug`orib ekin ekish uchun yaramaydi. Taqirli
tuproqlar 357,1 ming ga, taqirlar esa 39 ming ga maydonni egallaydi. Okrugdagi
botiqlarda sho’rxoklar, sho’rxok botqoqlar, taqir sho’rxok tuproqlar uchraydi.
Sho’rxoklar maydoni 306 ming ga ni tashkil etadi. Borsa-kelmas botig`ining
shimoliy qismlarida qum va qumli tuproqlar uchraydi, ularning maydoni 50-60 ming](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_16.png)
![ga ni tashkil etadi. Iqlimning noqulayngligi va deyarli bir xil tuproq sharoiti
Ustyurtda o’simliklarni siyrak o’sishiga olib kelgan. O’simliklar asosan shuvoq va
sho’ralardan iborat. Bulardan tashqari, qirqbo’g`in, kovrak, qorasaksovul, burgan,
tetir, sarsazan, iloq kabilar ham uchraydi, botiqlarda esa asosan qorasaksovul,
kovrak, sarsazan keng tarqalgan. Qorasaksovulning balandligi 3-4 m ga boradi.
Okrugda bahorda efemer va efemeroidlar katta maydonni egallaydi. Ular kun isishi
bilan qurib qoladi. Qumli yerlarda saksovullar, ular orasida iloq o’sadi.
Mutaxassislar Ustyurt zoogeografik jihatdan o’ziga xos bir hudud deb qaraydilar.
Chunki u oraliq zonada joylashgan. Bu erda sutemizuvchilarning 36 xili,
qushlarning 51 xili, reptelliylarining 20 xili uchraydi. Ustyurtda jayron, sayg`oq,
yumronqoziq, qo’shoyoq, qumsichqon, qushlardan to’rg`ay, qora qarg`a,
xo’jasavdogar keng tarqalgan. Suvli erlarda o’rdak, qirg`ovul uchraydi. Ustyurtda
yashovchi katta shamkapalak, qoplon, Ustyurt qo’yi, olaqo’zan, hind asalxo’ri,
qoraquloq va jayron yo’qolishi arafasida turganligidan Qizil kitobga kiritilgan. Ular
muhofazaga muhtoj.
Ustyurt okrugi iqlimi va tuproq–geobotanik sharoitiga qarab 3 ta tabiiy geografik
rayonga bo’linadi. Bular Shimoliy, Markaziy va Janubiy Usyurt rayonlaridir.
I. Shimoliy Ustyurtga Q oraqolpog`iston Ustyurtining mutlaq balandligi 150 m dan
ortmaydigan shimoliy tekislik qismi kiradi. Rayon hududining sharqiy qismida
Oqtumshuq burni yaqinida mutlaq balandligi 220-256 m gacha boradigan tekisliklar
mavjud. Iqlimi o’ziga xos, qishning qattiqligi bilan ajralib turadi. Rayonning
shimolida sutkalik o’rtacha harorat -10 0
dan past bo’lgan davr (o’rtacha ko’p
yillikda) 20 kungacha boradi. Eng past mutlaq harorat esa -36, -38 0
ni tashkil etadi.
Ayrim yillar bahor oylarida ham qattiq sovuqlar bo’lib turadi. Masalan, 1954 yil
mart oyida Churuqda haroart -37 0
gacha, Qo’sbuloqda - 34 0
gacha pasaygan. Rayon
hg`ududida qor qoplami 60-70 kun davom etadi, yaxmalakli kunlar soni 6-10
tagacha boradi. Shimoliy rayonda yog`in-sochin boshqalariga nisbatan ko’proq
tushadi. Qish oylaridagi manfiy harorat yig`indisi -850-900 0
ni tashkil etadi. Yoz
Shimoliy Ustyurtda issiq, eng yuqori harorat ayrim yillari hatto +47 0
gacha
ko’tariladi. Bu rayonda vegetastiyali qishlar ham kuzatiladi. +10 0
dan yuqori bo’lgan
davrdagi haroratning yig`indisi 3500-3700 0
. Ohaktosh va gips jinslari negizida
vujudga kelgan qumoq, qumli sur qo’ng`ir tuproqlarda burgan, boyalich, shuvoq
kabi o’simliklar o’sadi.
Shimoliy Ustyurt rayoni quyidagi landshaftlardan tashkil topgan:
1. Rayon hududining 90 % ini egallagan, burgan-boyalich formastiyasi mavjud
bo’lgan, qumoq va qumli sur-qo’ng`ir tuproqli neogen platolar landshafti.
2. Burgan o’suvchi sho’rxok, sur-qo’ng`ir tuproqli neogen platolar landshafti.
3. Sarsazan o’suvchi sho’rxokli mezokaynozoy negizli berk botiqlar landshafti.
4. Burgan bilan qoplangan sur-qo’ng`ir tuproqli chinklar landshafti.](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_17.png)
![II. Markaziy Ustyurt tabiiy geografik rayoni maydoniga ko’ra eng katta rayon
bo’lib, Qoraqalpoq Ustyurtining markaziy qismini egallaydi. Bu rayon Ustyurtdagi
mutlaq balandligi eng past rayon hisoblanadi. Borsa-kelmas botig`ida eng past nuqta
63 m bo’lsa, rayon shimolida 150 m ga boradi. Borsa-kelmas oqimsiz , tubi sho’rxok
bilan qoplangan botiqdir. Uni atrofi dan sal qiya tekislik o’rab turadi.
Rayon iqlimi Shimoliy Ustyurtnikidan kam farq qiladi. Qishi biroz iliqroq, sutkalik
o’rtacha harorat -10 0
bo’ladigan kunlar kuzatilmaydi, mutlaq past harorat -35-36 0
,
qor 40-60 kun turadi, yaxmalakli kunlar 1kundan 10 kungacha,harorat +10 0
dan
yuqori bo’lgan davrdagi sutkalik o’rtacha haroratlar yig`indisi 3700-4000 0
ga teng.
Asosiy tuprog`i sur-qo’ng`ir tuproq bo’lib, botiqlarda sho’rxoklar keng tarqalgan,
asosiy o’simligi sho’ralar va burgandir.
Rayon hududida quyidagi landshaftlar mavjud:
1. Rayonning g`arbiy qismida joylashgan burgan o’suvchi qumoq, sur-qo’ng`ir
tuproqli neogen platolar landshafti, 29 % maydonni egallaydi.
2. Rayonning janubiy qismida o’rnashgan, burgan o’sadigan sho’rlashgan sur-
qo’ng`ir tuproqli neogen platolari landshafti. Bu landshaft rayon maydonining 50%
ini egallaydi.
3. Borsa-Kelmas botig`ining shimoliy g`arbida va g`arbida joylashgan, burgan
o’suvchi sho’rlashgan sur-qo’ng`ir tuproqli neogen platolari landshafti.
4. Borsa-kelmas botig`ining shimoliy qismidagi eol qumliklaridan iborat, oq
saksovul o’suvchi neogen platolari landshafti.
5. Borsa-kelmas botig`ining markaziy qismidagi sho’rxok va botqoqlar landshafti.
III. Janubiy Ustyurt rayoni Qoraqolpog`iston Ustyurtining Qorabovur platosidan
janubda joylashgan hududlarni o’z ichiga oladi. Er yuzasi asosan tekislik, janub
tomonga sal qiya tekisliklardan iborat. Ko’l-akkumlyativ tekislikdan iborat bo’lgan
Asakaovdon botig`i er yuzasining tekisligini buzib turadi. Rayon Markaziy
Qozog`iston va Turon provinstiyalari chegarasida joylashganligi uchun iqlimi
boshqa rayonlardagiga nisbatan ancha yumshoq, landshaftida turon tipidagi
landshaftlarga xos belgilar paydo bo’la boshlaydi.
Haqiqiy qish davri 4 oydan oshmaydi. Hattoki ayrim yillari o’aqiqiy qish
kuzatilmaydi. Vegetastiya davom etadigan qish 5 % ni tashkil etadi. Yanvar oyining
o’rtacha harorati -6 0
, o’rtacha mutlaq minimum -22, -25 0
, mutlaq minimumi -32,-
34 0
. Qish davridagi manfiy haroratlar yig`indisi -500 0
dan ortmaydi, qorli kunlar 30-
40, yaxmalakli kunlar esa 1-5 kunni tashkil etadi.](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_18.png)
![Yoz rayonda shimoldagi rayonlarga nisbatan issiq va quruqroqdir. Iyulning o’rtacha
harorati +28,5 0
ga, mutlaq yuqori harorat +46 0
ga teng. O’rtacha harorat +10 0
dan
yuqori bo’lgan kunlardagi haroartning yig`indisi 4000-4500 0
. Yillik yog`in-sochin
kamayib, 100 mm ni tashkil etadi. Lekin qishki yog`in miqdori biroz ortadi va 26 %
ni, yozgi yog`in esa -18% ni tashkil etadi.
Rayonda quyidagi landshaft turlari mavjud:
1. Burgan o’suvchi sho’rlashgan sur-qo’ng`ir tuproqli balandliklar (Qorabovur
balandligi) landshafti. Rayon hududining 15 % ini egallaydi.
2. Qora saksovul o’sadigan sho’rlashgan taqir tuproqli botiqlar (Asakaovdon
botig`i) landshafti.
3. Burgan o’sadigan sho’rtob sur-qo’ng`ir tuproqli Qoplonqir neogen platosi
landashfti. Rayon hududining yarmini egallaydi.
4. Oq saksovul tarqalgan eol qumliklar landshafti. Asakaovdon bilan Sariqamish
botig`i oralig`ida joylashgan.
5. Sarsazan o’sadigan sho’rxokli berk botiqlar landshafti. Sariqamish botig`ida
joylashgan. Ustyurt tabiiy geografik okrugi sharqdan Quyi Amudaryo okrugi bilan,
janubdan esa Qoraqum okrugi bilan chegaralanadi. Plato chinklar bilan o`ralgan.
Ustyurtning yuzasi Sarmat (neogen) ning gorizontal qatlamlari bilan qoplangan.
Ustyurt platosining qo`shni rayonlaridan ajralishi pliosenda ro`y bergan. Chinklar
tektonik hodisalar (sbroslar) qadimgi Kaspiy va Orol dengizlarining abrazion
faoliyati hamda qadimgi daryolar eroziyasi natijasida hosil bo`lgan. Paleogen
davrida Ustyurt Turon tekisligini boshqa qismlariga o`xshash iliq dengiz ostida
bo`lgan. Shu sababli uning yuzasida Sarmat dengizining ohaktosh, gips, gil, kaolin
jinslari to`plangan. Ustyurtning yer yuzasi tekislikdan iborat bo`lib, uning ayrim
joylarida qirlar va botiqlar alohida ajralib turadi, Qoraqalpog`iston Ustyurtining
chekka janubiy g`arbidan sharqga tomon cho`zilgan keng Asakaovdan botig`i
yassilanib yotadi. Bu botiqning Markaziy qismi Orol dengizining hozirgi sathidan
38-40 m tik jarliklar bilan chegaralanadi, janubda Sariqamish botig`iga borib
tutashadi. Sariqamish botig`ining shimoliy chekkasi O`zbekiston hududida
joylashgan bo`lib, Ustyurt tabiiy o`lkasi doirasiga. Hozirgi Sariqamish oqova suvini
qabul qiladi. Amudaryo suvi Ko`xnadaryo orqali Sariqamishga quyilgan. Bulardan
tashqari Borsakelmas, Shaxpaxti, Sho`rja boshqalari bor. Ustyurt platosini sharqiy
Orol dengizga qaragan sohili chinki juda baland bo`lib ayrim joylari 200-250 m tik
jarlik hosil qiladi. Sudoshsha ko`lidan janubda chinkning tikligi bir oz kamayadi.
Asakaovdan botig`idan janubda meridional yo`nalishda cho`zilgan Qoplonqir
balandligi joylashgan. Qoplonqirning shimoliy qismigina Ustyurtda bo`lib, uning
balandligi 222 m ga yetadi.](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_19.png)
![Okrugning markaziy qismida Borsakelmas botig`i joylashgan, uning tagi hozirgi
Orol dengizi sathidan 20 m baland. Suvlari - platoda oqar suv yo`q. Bahorgi
yog`ingarchilik davrida berk botiqlar suv bilan to`ladi. Okrugning asosiy suvlari yer
osti suvlar bo`lib, ular qumda va sarmat qatlamlarida 20-50 m chuqurlikda yotadi.
Tuproqlari sur-qo`ng`ir tuproqlar katta maydonni egallaydi. Ona jins paleogenda
Sarmat dengizi tagida hosil bo`lgan ohaktosh va gipslardan iborat. O`simligi -
umumiy florasida yem-xashak ahamiyatiga ega bo`lgan o`simlik turi kam, ammo
yaylov chorvachiligini rivojlantirish imkoniyatiga ega. Asosiy yem-xashak o`simligi
tetir (yertezak), buyurgan butasi, shuvoq, saksavul, sho`ralar, qirqbo`g`in, sarsazan,
iloq. Okrug O`zbekistonda o`simligi eng kambag`al o`lka. Hayvonot dunyosi –
Qozog`iston provinsiyasiga kiradi. Okrug hududida 36 tur sut emizuvchi hayvon, 51
tur qush, 20 tur sudralib yuruvchilar bor. Hayvonotida ilon, kaltakesak , toshbaqa
keng tarqalgan, tuyoqlilardan sayg`oq uchraydi. Suv sohillarida suv qushlari,
to`qaylarda qirg`ovul uchraydi. L. N. Babushkin, N. A. Kogay Ustyurt okrugining
iqlim va tuproq o`simlik sharoitiga qarab shimoliy,O`rta va janubiy Ustyurt deb 3 ta
tabiiy geografik rayonlarga bo`lingan, bularning birinchisi 4 ta, ikkinchi va
uchinchilariga 5 tadan landshaftga ajratilgan.
Quyi Amudaryo okrugi.
Okrug Tuyamuyuin darasidan to Orol dengizigacha bo’lgan tekisliklarni o’z ichiga
oladi. Okrugni shimoldan dengizning qurigan qismi, sharqdan Qizilqum va Sulton
Uvays tog`lari, shimoli-g`arbdan Ustyurtning sharqiy chinklari, janubi-g`arbdan
Qoraqum o’rab turadi. Okrugning maydoni 45000 km 2
, uning hududi shimoldan
janubga 365 km ga, g`arbdan sharqqa eng keng erida 319 km ga cho’zilgan.
Okrugning shimoliy qismi Amudaryoning hozirgi zamon deltasi, Aqchadaryoning
allyuvial tekisliklari va Beltog` balandligini, janubiy qismi esa Xorazm vohasini o’z
ichga oladi. Tuyamo’yuin darasidan Amudaryoning qadimgi deltasi boshlanadi va
shimoli-g`arbga qarab kengayib borib, Xorazm-Toshxovuz tekisligini hosil qiladi.
Bu delta Taxiatosh kengligigacha davom etadi. Undan shimolda Amudaryoning
hozirgi zamon deltasi boshlanadi. U Orol dengizigacha davom etadi. Amudaryo
deltasining Orol dengiziga tutashgan mintaqasida dengiz suvi sathining pasayishi
hisobiga «eng yosh» delta tobora kengayib bormoqda. Umuman Amudaryo deltasi
maydoni 50000 km 2
bo’lib, Volga deltasidan 3,5 marta, Nil daryosi deltasidan 2
hissa kattadir. Quyi Amudaryo allyuvial-delta tekisliklarining yoshi haqida aniq bir
fikr yo’q. Yu.A.Skvorstovning fikricha, eng qadimgisi Sariqamish deltasi bo’lib,
undan keyingisi Aqchadaryo deltasi, eng yoshi Amudaryo deltasining Orolbo’yi
qismi hisoblanadi. B.A.Fedorovich, A.S.Kes, S.P.Tolstovlarning fikricha, Xvalin
davrida Amudaryo o’z suvini kontinental chuqur cho’kma bo’lgan Xorazm botig`iga
quygan. Uni allyuvial oqiziqlar bilan to’ldirgandan keyin Aqchadaryo deltasini hosil
qilgan. Shundan keyin Amudaryo shimoli-g`arbga qarab oqqan va Ustyurt bilan
O’ng`izorti Qoraqumi o’rtasidagi do’nglikni yorib o’tib, qadimgi kontinetal
cho’kmalardan bo’lmish Sariqamish va Asakaovdonni suv bilan to’ldirgan. Keyin
Amudaryo shimolga – Orolga tomon burilgan va o’ozirgi zamon deltasini o’osil
qilgan.](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_20.png)
![Xullas, Quyi Amudaryo okrugi hududi delta yotqiziqlari bilan to’ldirilgan bir butun
juda katta cho’kmadan iborat. Bu cho’kma ham o’z navbatida allyuvial yotqiziqlari
bilan to’lgan Sariqamish-Xorazm, Orolbo’yi (Amudaryo), Oqchadaryo deltalaridan
iborat. Har bir delta kichik cho’kmalarda hosil bo’lgan. Okrug hududi yer yuzasi
Orolga va Sariqamish cho’kmasi tomonga pasayib boradi. Delta yassi
tekisliklarining mutlaq balandligi eng janubida 114 m ni, Nukusda 73 m, Mo’ynoq
atrofida 53 m, Dengiz bo’yida 35 m ni tashkil etadi. Beltog` (Achchibuloq
cho’qqisi, 101 m), Qo’shkonatog` (138 m), Qiziljar (118 m), Mo’ynoq (98 m)
qoldiq balandliklari atrofidagi tekisliklarga nisbatan 50-80 m ko’tarilib turadi.
Qadimgi o’zanlar, insonning xo’jalik faoliyati ta’sirida Quyi Amudaryo relefi
anchao’zgarib, qadimgi tabiiy holatini o’zgartirgan. Quyi Amudaryo yotqiziqlari
yoshi va litologik tarkibi jihatidan bir xil emas. Bu erdagi eng qadimiy jinslar bo’r
davri yotqiziqlari bo’lib, ular delta negizini tashkil etadi. Bular ustini paleogen,
neogen va antropogen davrlari jinslari qoplab olgan. Paleogen jinslari Tuyamo’yuin
darasida, Beltog` qirlarida, Qo’shkonatog`da uchraydi. Ularning qalinligi 5-6 m
bo’lib, asosan yashil gillardan iborat. Neogen jinslari sarmat va xiva qatlamlaridan
iborat bo’lib, bular kamroq uchraydi. To’rtlamchi davr yotqiziqlari asosan allyuvial
va eol yotqiziqlardan iborat. Ularning qalinligi hozirgi zamon deltasida 12 m dan 60
m gacha, qadimgi deltada 20 m dan 100 m gacha etadi. Delta yotqiziqlarining yuza
qismi 2,5-7 m gacha qalinlikdagi qumoq va qumlar, qum-gil aralashmasidan tarkib
topgan. Orol dengizining qurigan qismida qumoq, qum va gildan iborat hozirgi
zamon yotqiziqlaritarqalgan, ular tarkibida har xil tuzlar ham mavjud. Quyi
Amudaryo okrugining qadimdan sug`orib dehqonchilik qilinadigan erlarida
(Xorazm vohasida) qalinligi 2-3 m ga etuvchi agroirrigastiya qatlami vujudga
kelgan. Quyi Amudaryo relefiga ko’ra yassi tekislik bo’lib, yer yuzasining qiyaligi
juda ham sezilarsiz bo’lganidan Amudaryo tarmoqlanib, ko’plab ilon izi meandralar
hosil qilib juda sekin oqqan. Saqlanib qolgan qadimgi o’zanlar relyefni ancha
murakkablashtirgan. Quyi Amudaryo relyefi tabiiy holatining o’zgarishida
insonning xo’jalik faoliyati ham muhim ahamiyat kasb etgan, relyef ancha
tekislangan. Okrug tuproqlari ularni hosil qiluvchi tarkibiy qismlarining
xususiyatlariga bog`liq ravishda xilma-xil. Qadimgi qoldiq balandliklarda va
Aqchadaryo deltasida qumoq va sur qo’ng`ir tuproqlar, hozirgi deltaning
chekkalarida taqir, taqirsimon tuproqlar, qoldiq sho’rxoklar tarqalgan. Sizot suvlari
yer yuziga yaqin bo’lgan joylarda o’tloq, o’tloq taqir, botqoq-o’tloq tuproqlar va
sho’rxoklarning hamma turlari uchraydi. Bu tuproqlar turli darajada sho’rlangan.
Amudaryoning hozirgi deltasida o’tloq, botqoq-o’tloq va botqoq tuproqlar
tarqalgan. Deltaning g`arbiy qismi eng past hisoblanadi. Shuning uchun bu yerda
ilgarilari (1974 yilga qadar) daryo suvi toshganda ancha vaqtgacha ko’lob bo’lib
turar, markaziy va sharqiy qismi balandroq bo’lgani uchun qisqa mudatda suv bilan
qoplanar va tezda qurib qolar edi. Bu yerlarda hozir sholi ekiladi. Hozirgi zamon
deltasining quyi qismida tarqalgan o’tloq-qayir allyuvial va o’tloq-botqoq
tuproqlarning ustki qismida chirindi miqdori 2-3 % ga etadi, pastqam, grunt suvlari
yuza erlarda bu tuproqlar sho’rlangan. Sug`oriladigan o’tloq (o’tloq voha) tuproqlari
Amudaryoning asosan qadimiy deltasida va hozirgi zamon deltasining quyi qismi
chekkalarida tarqalgan. Okrugda cho’l qumloq tuproqlari Mo’ynoq atroflarida,](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_21.png)
![okrugning Qizilqumga tutashgan sharqiy qismida va qadimiy deltaning Qoraqumga
yaqin yerlarida tarqalgan. Okrugda yerdan foydalanish koeffistienti katta emas.
Yangi yerlarni o’zlashtirish mumkin. Okrugda dehqonchilik yerlarning
sho’rlanishiga qarshi meliorativ tadbirlarni qo’llashni taqozo qiladi. Okrugda turli
xil tuproqlarning tarqalganligi undagi o’simliklarning ham turli – tumanligiga sabab
bo’lgan. Quyi Amudaryoda asosan to’qay, galofit va psammofit o’simlik turlari
keng tarqalgan. To’qay o’simliklari Amudaryoning hozirgi zamon deltasidagi
o’tloq-allyuvial, o’tloq-botqoq, botqoq va o’tloq-taqir tuproqlar tarqalgan
qayirlarida, Amudaryoning o’zaniga yaqin har ikkala sohilida, ko’l bo’ylarida, suv
bilan to’ladigan o’zanlar chekkalarida uchraydi. To’qaylar ikki yarusdan iborat
bo’lib, yuqori yarusda tol, jiyda, turong`il, pastki yarusda esa yulg`un, qo’g`alar,
ruvak, qamish va boshqa o’simliklar o’sadi. Okrug hududida suv rejimning
o’zgarishi 700000 gektarga yaqin to’qaylarning qurishiga olib keldi. To’qay
o’simliklari okurgdagi Baday-To’qay qo’riqxonasida tabiiy holda saqlab
kelinmoqda. Galofitlar okrugda Orolning qurigan qismidagi sho’rxoklarda, Sudoche
ko’lining janubida va boshqa sho’rxoklar tarqalgan hududlarda o’sadi. Galofitlardan
sarsazan, qorabarak, yulg`un, shohiloq, itsiygak va bir yillik sho’ra o’simliklari eng
ko’p tarqalgan. Okrugdagi sur-qo’ng`ir tuproqlar tarqalgan past tog`larda burgan,
shuvoq ko’prqr uchraydi. Okrugning Qoraqum va Qizilqumga tutashgan qum va
qumli tuproqlar tarqalgan joylarida cho’lga xos psammofit o’simliklar – selin,
juzg`un, oq saksovul, quyonsuyak, qizilcha, sho’ra keng tarqalgan. Qamishzor va
o’tloqlar ham okrugning eng muhim boyliklaridandir. Okrug hududidagi juda katta
maydondagi qamishzorlar hozirgi kunda Amudaryo deltasiga suv kam yetib
kelayotganligi uchun asta qurib bormoqda. Lekin ularni sug`orish yo’li bilan qayta
tiklash ishlari olib borilmoqda. Quyi Amudaryo okrugi hududida tabiiy sharoitiga
ko’ra, ayniqsa tuproq-o’simligidagi tafovutlarga qarab 2 ta tabiiy geografik rayonlar
guruhiga ajratilgan. Bular Shimoliy va Janubiy tabiiy geografik rayonlar guruhi.
Shimoliy guruhda Chimboy-Qo’ng`irot, Beltov va Orolqum, Janubiy guruhda
Xorazm tabiiy geografik rayonlari ajratiladi. Keyingi paytlarda Orolning qurigan
qismini alohida tabiiy geografik rayon sifatida ajratish tavsiya etilmoqda.
Chimboy-qo’ng`irot rayoni tarkibiga okrugning shimoli-g`arbi, Amudaryoning
hozirgi zamon deltasi va unga sharq va g`arb tomonlardan yondoshgan hududlar
kiradi. U shimolda Orol dengizining qurigan qismi bilan , g`arbda Ustyurt okrugi
bilan, sharqda Beltov janubda Xorazm rayonlari bilan chegaralanadi. Rayon
hududida quyidagi tabiiy- eografik landshaftlar mavjud: 1) botqoq-sho’rxok va
o’tloq-sho’rxok tuproqlarda galofit o’simliklar o’suvchi dengizning qurigan
qismining landshafti; 2) bir yillik sho’ralar o’suvchi sho’rxokli delta landashfti; 3)
shuvoq o’suvchi sur-qo’ng`ir tuproqli past qoldiq tog`lar landshafti; 4) o’tloq,
botqoq va qayir allyuvial tuproqlarda to’qay o’simliklari o’suvchi qayirlar
landshafti; 5) taqir-sho’rxok tuproqlarda qora saksovul o’suvchi delta tekisliklari
landshafti (chap sohilda); 6) o’tloq-allyuvil va taqir tuproqli allyuvial delta
tekisliklari va qayirlarning madaniy landshaftlari.](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_22.png)
![Beltov tabiiy geografik rayoni okrugning shimoliy sharqida joylashgan. Rayon
Beltovni, Orolbo’yini, Oqdaryo, Janadaryolarning delta tekisliklarini o’z ichiga
oladi. Rayon okrugda qishi eng sovuq qish, yozi esa eng issiq hudud hisoblanadi.
Rayonda 4 ta landshaft turi mavjud: 1) sho’rxok, o’tloq-sho’rxok, botqoq-
sho’rxoklarda siyrak o’suvchi galofit o’simliklar o’suvchi dengiz qirg`oq - bo’yi
tekisliklari landshafti; 2) saksovul o’suvchi marzasimon qumli tekisliklar landshafti;
3) shuvoq o’suvchi sur-qo’ng`ir tuproqli past qoldiq tog` (Beltov) landshafti; 4) qora
saksovul o’suvchi taqir tuproqli, sho’r hamda sho’rxokli Oqchadaryo va Janadaryo
delta tekisliklari landshafti. Xorazm tabiiy geografik rayoni okrugning janubini,
Amudaryoning qadimgi deltasini o’z ichiga oladi. Uning hududi qadimdan
sug`orilib madaniy landshaftga aylantirilgan. Rayonda qish nisbatan iliq,
vegetastiyali qishlar 10 % ni tashkil etadi.
Rayonda 6 ta landshaft turi mavjud: 1) efemer o’simliklar bilan band bo’lgan sur-
qo’ng`ir tuproqli qadimiy platolar landshafti; 2) qora saksovul o’suvchi taqir-
sho’rxok tekislik va delta sho’rxok tekisliklari landshafti; 3) yantoq o’suvchi delta
tekisligining eol qumli landshafti; 4) to’qay o’simliklari bilan qoplangan o’tloq va
botqoq allyuvial tuproqli qayirlar landashfti; 5) delta tekisliklaridagi bir yillik
sho’ralar o’suvchi sho’rxoklar landshafti; 6) delta tekisligidagi o’tloq tuproqli
madaniy landshaftlar.
XULOSA
Landshaft atamasi umumiy (keng) va tor (asl-tipologik) ma’noga ega. Bunday
xulosaga kelishning uchta asosi bor. Birinchidan, landshaft atamasi bugungi kunda
geografik, nogeografik adabiyotlarda, omma orasida keng tarqalgan. Masalan, “tog’
landshaftlari”, “tekislik landshaftlari”, “oy landshaftlari”, “turistik landshaftlar”,
“cho’l landshaftlari”, “suv landshaftlari”, “agrolandshaftlar”, “sanoat landshaftlari”,
“shahar landshaftlari” kabi atamalar ommalashib ketgan. Ikkinchidan, landshaft
atamasi barcha huquqiy va me’yoriy hujjatlarda umumiy ma’noda kiritilgan.
Uchinchidan, regional va tipologik komplekslar orasida keskin chegara yo’q.
Chunki turli ko’lamga ega bo’lgan geotizimlar modda, energiya oqimlari tufayli bir-
biri bilan bog’langan. Geotizimlar geografik qobiqning turli ko’lamdagi
bo’laklaridir. Nemis landshaftshunosi E. Neef ta’kidlaganidek, landshaftlar
majmui geosferani tashkil qiladi , geosfera esa landshaftlarda o’z aksini topadi .
Landshaftlarni tasniflash birliklarini geografiyaga yondash bo’lgan fanlardagi
mazmundosh va nomdosh tushuncha va atamalar bilan uyg’unlashtirish imkoni
bo`ladi. Ma’lumki, tabiiy geografiya fanini o’simliklar geografiyasi,
tuproqshunoslik, cho’lshunoslik fanlarisiz tasavvur qilib bo’lmaydi. Bu fanlarda
ham o’ziga xos atama, tushunchalar , tasniflash birliklari mavjud. Atamalarni
fanlararo muqobillashtirish, ayniqsa tabiatdan foydalanuvchilarga tushunarli
darajaga keltirish juda zarur. Holbuki amaliyotda bunga ehtiyoj katta. Modomiki
geografiya, ayniqsa, landshaftshunoslik fani sintez qiluvchi qudratga ega ekan, bu
vazifa eng avvalo uning zimmasida bo’lmog’i lozim.](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_23.png)
![O’zbekiston geobotaniklari respublika hududida 13 ta o’simliklar tipi
tarqalganligini qayd qiladilar. Shulardan 4 tasi tekisliklarga tegishli-psammofil,
gipsofil, galofil, to’qay. Tuproqshunoslar tomonidan ishlab chiqilgan tasniflashlar
ham landshaftshunoslik uchun alohida ahamiyatli. Taniqli tuproqshunos N. V.
Kimberg O’zbekistonning cho’l zonasi doirasida 7 ta tuproq tipini (o’tloq, botqoq,
sho’rxok, taqirli, qumli, sur-qo’ng’ir, voha) ajratadi.Cho’lshunos va yaylovshunos
olimlar - M. P. Petrov, A. G. Babayev, A. P. Jumashov kabilar esa O’rta Osiyo
cho’llarining litologiyasi va tuproqlariga ko’ra litoedafik tiplarga ajratadilar. Bular:
qumli, qum-chag’illi (galechnik), qumoqli (suglina), gilli, taqirsimon-gilli, gilli
bedlend, sho’rxokli cho’llardir. E’tirof qilish joizki, cho’l o’simliklari, tuproqlari ,
cho’l tiplarini o’rganish bo’yicha ko`p izlanishlar bajarilgan, ulardan samarali
foydalanish bo’yicha tavsiyalar ishlab chiqilgan. Demoqchimizki, tipologik
yondashuv kundalik amaliyotga yaqin, u hayotda o’z isbotini topgan. Biroq,
landshaftshunoslikda qo’llanib kelinayotgan joy tipi, urochisha, fastiya kabi
atamalar yuqorida qayd qilingan geografiyaga yondosh bo’lgan fanlarda qo’llanib
kelinayotgan atamalar bilan muvofiqlashtirilmagan.
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1. Бабушкин Л. Н. Агроклиматическое районирование Средней Азии.-
Ташкент, 1964.
2. Бабушкин Л.Н., Когай Н.А. Природно – территориальные комплексы ЮЗ
Средней Азии. − Ташкент, 1975.
3. Zokirov Sh. Kichik xududlar tabiiy geografiyasi. T. 1999.
4. Sultonov Yu. Landshaftlar geografiyasi. T.O‘qituvchi. 1974 .](/data/documents/904f4942-e6e1-4d03-92ef-8613007780b9/page_24.png)
MAVZU: O’ZBEKISTON LANDSHAFTLARINI TASNIFLASH REJA I. KIRISH II. ASOSIY QISM 1. Landshaftlarni tasniflash 2. O’zbekiston landshaftlarini tasniflash 3. O’zbekiston tog’ landshaftlarini tasniflash 4. O’zbekiston tekislik landshaftlarini tasniflash XULOSA FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR KIRISH
Fanda tasniflash, tartib berish, turlashtirish, taksonomiya kabi bir-biriga yaqin tushunchalar mavjud. Bulardan tasniflash va tartib berish tushunchalari bir- biriga anchagina yaqin bo‘lib, rang-barang va turli-tuman narsa va hodisalarni ma'lum bir tartib bilan, har birining pog‘onama-pog‘ona mavqeini yoki ko‘lamini saqlagan holda guruhlarga ajratish yoki birlashtirish degan ma'noni anglatadi. O‘quvchilarga botanikadagi o‘simliklar tasnifi, zoologiyadagi tirik mavjudotlar tasnifi yaxshi tanish. Shunga o‘xshash tasniflar boshqa fanlarda ham bor. O‘z o‘rganish obyektini tasnif qilmagan yoki tasnif qilishiga urinmagan bironta fan bo‘lmasa kerak. Sababi biror fanni fan sifatida tanilishi uchun ham uning o‘z obyektining tasnifi ishlab chiqilgan bo‘lishi kerak. Buyuk fransuz matematigi A.Puankare (1906) "Fan - bu eng avval tasniflashdir" degan edi. Tasniflash jarayoniga borib yetmagan ilmiy izlanishlarni hali "Qiyomiga yetmagan" deb baholash mumkin. O‘rganish obyektini tasniflashning ham ilmiy, ham amaliy ahamiyati kattadir. Uning ilmiy ahamiyati shundan iboratki, obyekt tasnif qilinayotganda uning kelib chiqishi, tuzilishi, rivojlanishi kabi barcha xususiyatlari o‘rganilishi va u haqidagi barcha ma'lumotlar batafsil tahlil qilinishi kerak bo‘ladi. Yer yuzasida muayyan landshaftlar haddan tashqari ko‘p bo‘lganligi uchun ularning har birini alohida-alohida o‘rganish va ta'riflab berishning iloji bo‘lmay qoladi. Shuning uchun landshaftlarni ma'lum maqsadlarda (masalan, qishloq xo‘jaligi, shahar qurilishi va h.k.) guruhlab ta'riflashga va shunga mos holda bir turdagi tadbirlarni rejalashtirishga to‘g‘ri keladi. Bu landshaftlarni tasnif qilishining amaliy ahamiyatga ega ekanligini ko‘rsatadi. Fanning o‘rganish obyekti qanchallik serqirra, xilma-xil va murakkab bo‘lsa, uni tasniflash ham shunchalik murakkab bo‘ladi. Har qanday tasnifni amalga oshirishda obyekt haqida to‘la va aniq tushunchaga ega bo‘lish kerak. Obyektni turlicha talqin qilish va tushinish turlicha tasnif tarxlarining tuzilishiga sabab bo‘ladi. Landshaftshunoslik fani ham boshqa tabiiy fanlar qatori juda ko‘p va xilma-xil, ammo o‘ziga xos xususiyatlarga ega bo‘lgan aniq obyektlar -landshaftlarni tasnif qiladi. Landshaftshunoslik uchun puxta ishlangan, ilmiy va mantiqiy talablarga to‘liq javob beradigan tasniflash jadvalini tuzib olish juda katta ahamiyatga ega. Chunki yer yuzida ko‘plab uchraydigan xilma-xil landshaftlarni bir-biriga o‘xshash yoki bir-biridan farq qiladigan tomonlarini aniqlab, har birini o‘z mavqeini saqlagan holda ma'lum bir tartibga tushirib olinmasa, ularni to‘g‘ri tadqiq qilish, hatto landshaft xaritasini tuzib olish ham mumkin bo‘lmay qoladi. Keyingi 15-20 yil ichida geograflar tomonidan bajarilayotgan ko‘plab ishlar uchun, jumladan xalq xo‘jaligini rivojlantirish, aholining yashashi va sog‘lig‘i nuqtai nazaridan landshaftlarni baholash, geografik bashorat qilish va tabiat muhofazasini ko‘zlab bajarilayotgan ishlar uchun ham katta-katta rayonlar, tabiiy geografik o‘lkalar miqyosida barcha landshaftlar haqida batafsil ma'lumotlarga yoki boshqacharoq qilib aytganda landshaftlar kadastriga ega bo‘lish ahamiyatlidir. Mamlakatimiz landshaftlarining aniq va puxta tasnif jadvalini ishlab chiqish landshaftshunoslikning eng yirik masalalaridan biridir.
LANDSHAFTLARNI TASNIFLASH Landshaftlarni tasniflash bilan ko‘pchilik geograflar shug‘ullanishgan. Ulardan ayniqsa N.A.Gvozdetskiy (1961), A.G.Isachenko (1961, 1975), V.A.Nikolayev (1973, 1979) kabilarning tajribalari e'tiborga loyiq. Bu olimlar tavsiya etgan tasniflar ichida V.A.Nikolayev (1979) bajargan tasnif o‘zining anchagina mukammalligi bilan ajralib turadi. Bu tasnifning yaratilishi asosida landshaftshunos olim N.A.Nikolayev ko‘p yillar davomida Qozog‘iston dashtlarida landshaftlarni xaritaga tushirish borasida olib borgan izlanishlari yotadi. Quyida keltiriladigan fikrlarning ko‘pchiligi V.A.Nikolayev ilgari surgan g‘oyalar ta'sirida yuzaga keldi. Bu fikrlardan eng asosiysi landshaft haqidagi tushunchaning o‘ziga xos talqini bo‘ldi. V.A.Nikolayevning fikricha, landshaftni faqat regional birlik (A.G.Isachenko, 1961) yoki faqat tipologik birlik (N.A.Gvozdetskiy, 1961) sifatida qabul kilish birday bir tomonlamalikka olib keladi. Agar biz landshaftni tipologik birlik deb qabul qilar ekanmiz, uning asosida har bir muayyan o‘ziga xos landshaftning tahlili yotishini esdan chiharmasligimiz kerak. Har bir muayyan landshaft - o‘ziga xos geografik individdir. Lekin bir vaqtning o‘zida u qaysidir tipologik landshaftlar majmausining bir qismidir. Haqiqatan ham, yer yuzida ikkita har tomonlama bir xil bo‘lgan landshaftni topib bo‘lmaydi. Ammo qaysidir xususiyatlari bilan bir-biriga o‘xshashlik tomonlari bo‘lgan landshaftlarni uchratish va tasnif qilish mumkin. Landshaftlar tasnifini ishlab chiqishda turlicha tamoyillarga amal qilingan bo‘lishi mumkin. Masalan, tarixiy-evolyutsion tamoyil, genetik tamoyil, morfologik tamoyil va h.k. Shu tamoyillardan birvarakayiga bir nechtasiga amal qilgan ma’qul. Shulardan faqat bittasigagina amal qilib tuzilgan tasnif doimo ham aniq va puxta bo‘lavermaydi. Shu bilan birga landshaftlarning o‘zini ma'lum bir tamoyilga asoslanmay, birma-bir sanab o‘tishning o‘zi ham ilmiy tasnifdan uzoqdir. Hozirgacha qo‘llanib kelinayotgan tamoyillarning eng asosiylaridan biri tarixiy-evolyutsion tamoyildir. Bunda landshaftni invariant tushunchasi nuqtai nazaridan qarashga to‘g‘ri keladi. Ushbu tamoyilga amal qilinganda bir tasnif jadvalining o‘zida geografik tizimlardagi juda ko‘p va turli-tuman moddiy borliqni qamrab olishi mumkin bo‘ladi. Qo‘l ostimizda ma'lum miqdorda paleogeografik ma'lumotlar mavjud bo‘lgan taqdirda bu tamoyildan foydalanish juda yaxshi natijalar berish mumkin, ya'ni landshaftlarning tashkil topishi va rivojlanishidagi ichki va tashqi aloqadorliklarni tasnif jadvalida aks ettirish mumkin bo‘ladi. Landshaftlar tasnifida tarixiy yondashish albatta landshaftlarning kelib chiqishi (genezisi)ni tahlil qilish bilan bog‘liqdir. Landshaftlarning kelib chiqish va rivojlanish tarixi ularning ichki strukturasining o‘ziga xosligini keltirib chiqaradi. Shuning uchun landshaftlarni tasniflashda foydalanilayotgan tarixiy genetik tamoyil landshaftlarning ichki tuzilishini tahlil qilish bilan bevosita bog‘liq bo‘lib qoladi.Landshaftlar tasnifida landshaftlar ichki tuzilishini tahlil qilish qoidasi asosida bir butunni uning qismlari bilan hamda
qismlari orasidagi o‘zaro ta'sir va aloqadorliklarni tahlili yotadi. Biz landshaftlarni ko‘p yaruslik geotizimlar deb qabul qilgan edik. Bu bilan biz har bir landshaft ma'lum komponentlar majmuasidan iboratgina bo‘lib qolmasdan, balki o‘zidan kichikroqbo‘lgan komplekslardan tuzilganligini ham e'tirof etgan bo‘lamiz. Shunday ekan, landshaftlarning ichki tuzilishi haqida gap borganda faqat komponentlar orasidagi emas, balki kichik yoki oddiy komplekslar orasidagi o‘zaro aloqadorliklar ham tushuniladi. M.A. Glazovskaya (1961) tomonidan tavsiya etilgan geokimyoviy landshaftlar tasnifi ham ana shu tamoyil asosida tuzilgandir. Landshaftlar ochiq geotizimlar bo‘lganligi sababli, ular o‘z yon- atroflaridagi landshaftlar bilan ham modda va energiya almashinishi ko‘rinishida aloqador bo‘lib turadi. Agar biz tasnif tuzishda landshaftlarni o‘z ichki tuzilishiga ega ma'lum bir tizimdir degan qoidaga amal qiladigan bo‘lsak, landshaftlarning ichki aloqadorligidan tashqari ularning atrof-muhit bilan va qo‘shni landshaftlar bilan bo‘ladigan aloqadorliklarini ham hisobga olish kerak bo‘ladi. Odatda landshaftlarning ichki tuzilishining tahlili asosida tasnifning kichik taksonomik birliklarini aniqlab olish mumkin bo‘ladi. Katta taksonomik birliklarni aniqlayotganda esa ko‘proq landshaftlarning o‘zaro aloqadorliklariga va yondashib kelish xususiyatlariga ko‘proq asoslanishga to‘g‘ri keladi. Landshaftlar tasnifini tuzganda, u puxta va "tabiiy" bo‘lishi uchun tarixiy-genetik tuzilish tamoyillariga amal qilgan ma’qul ko‘rinadi. Har qanday ilmiy tasniflash avvalo tasnif qilinayotgan obyektga yoki hodisaga tegishli bo‘lgan ma'lum belgilarni tanlab olishni taqozo qiladi. Landshaftlarning ayrim guruhlarga tipologik birlashtirilishi yoki aksincha tabaqalanishi turli-tuman shart-sharoitlarga bog‘liq. Masalan, landshaftlarning ichki xususiyatlariga, qo‘shni landshaftlarga yondashib kelishiga, landshaft tashkil qiluvchi omillar va hodisalarning majmuiga, ularning rivojlanish xususiyatlari va hokazolarga bog‘liqdir. Shuning uchun har qanday tasnifdagi birliklarning mavqeini aniqlashda faqat birgina belgini asos qilib olish qiyin bo‘lib, hatto bunday belgini izlab o‘tirishning o‘zi ham mantiqan noto‘g‘ri bo‘lar edi. Buning sababi shundaki, aniqlanadigan va tasniflanadigan turli-tuman birliklarni o‘z kuchi va qiymati turlicha bo‘lgan omillar asosidagina umumlashtirish mumkin bo‘ladi. Umuman olganda, asosiy belgilarni tanlab olish, tasniflash jarayonini eng muhim va mas'uliyatli bosqichlaridan biri hisoblanadi. Landshaftlar tasnifining asosiy birliklari.Landshaftlar tasnifida ham boshqa ko‘pgina tabiiy fanlar tasnifidagidek sinf, tur, turkum, xil kabi tushunchalar ishlatiladi. Bunday tshunchalarni birma-bir izohlab berishdan oldin bir-ikki taniqli geograf olimlar ishlab chiqqan tasnif ko‘rinishlarini misol tariqasida keltirib o‘tmoqchimiz. Dastlabki ana shunday ishlardan biri N. A. Gvozdetskiy (1961) ga tegishlidir. U tavsiya etgan landshaftlar tasnifi: sinf-tur-kichik tur-guruh-xil ko‘rinishda bo‘lib, anchagina ixcham tarxlardan biridir. A.G.Isachenko (1961) tavsiya etgan landshaftlar tasnifi: tur-kichik tur-sinf-kichik sinf-xil-kichik xil- variant ko‘rinishiga ega.Bu ikki tasnif bir-biridan ozmi-ko‘pmi farq qiladi. Jumladan, eng katta birlik sifatida N.A. Gvozdetskiy sinfni qabul qilar ekan, u eng avval tog‘lar va tekisliklar landshaftlarini ikki sinfga bo‘lib tashlashni tavsiya etsa,
A.G.Isachenko esa dastavval landshaft turlarini aniqlab olishni, so‘ngra sinflarga bo‘lishni ma’qul ko‘radi. Landshaft turlarini aniqlab olishda eng asosiy mezon sifatida landshaftlarning gidrotermik rejimi, ya'ni namlik va issiqlik taqsimlanishidagi dunyo miqyosidagi farqlarni olishni tavsiya etadi. A.G.Isachenko fikricha, landshaftlarning bir-biriga o‘xshashligi yoki bir-biridan farqi juda ko‘p sabablar bilan belgilanadi va ularning ichidan eng asosiysini aniqlab ola bilish tasnif tarxidagi eng katta birlikni tanlashga asos bo‘ladi. Hozirgi vaqtda eng mukammal ishlangan landshaftlar tasnifining muallifi V.A. Nikolayev (1973, 1979) ekanligi ko‘pchilik geograflar tomonidan e'tirof etilmoqda. U tavsiya etgan ko‘p pog‘onali tasnif tarxi: bo‘lim-qism-kichik qism-sinf-kichik sinf- guruh-tur-kichik tur-toifa-kichik toifa-xil-variant ko‘rinishida bo‘lib, yer yuzasidagi barcha landshaftlarni ma'lum bir tartib bilan o‘rganishga yaxshi ilmiy asos bo‘la oladi. Quyida biz V.A.Nikolayev tavsiya etgan ana shu landshaftlar tasnifidagi birliklarni izohi bilan chegaralanamiz. Chunki bu izohlar boshqa tasnif tarxlaridagi birliklar izohiga ko‘p jihatdan mos keladi. Shunday qilib, landshaftlar tasnifida ishlatiladigan eng yirik birlik landshaftlar bo‘limi hisoblanadi. Bo‘lim darajasiga kiruvchi landshaftlar asosan Yerning geografik qobig‘ini tashkil qiluvchi turli geosferalarning bir-biri bilan tutashib turishi va o‘zaro ta'sir turiga qarab aniqlanadi. Bu haqda taniqli tabiiy geograf F.N.Milkov (1970) "Landshaftlar bo‘limi landshaftshunoslikdagi eng yuksak tipologik birlikdir" degan fikrni bildiradi. Bu birlik F.N. Milkov aytganidek litosfera, atmosfera, gidrosferalarning o‘zaro ta'sir xususiyatiga va shunga bog‘liq holda o‘zaro modda va energiya almashinish shakli hamda jadalligi o‘xshash bo‘lgan landshaftlarni birlashtiradi. Landshaftlar bo‘limiga misol sifatida quruqlik landshaftlari, suv landshaftlari, suv osti landshaftlarini kiritish mumkin. Quyida biz faqat quruqlik landshaftlariga tegishli bo‘lgan masalalar haqidagina so‘z yuritamiz.Landshaftlar bo‘limi ichida dastavval landshaftlar qismini ajratamiz. Landshaftlar qismi birligi landshaftlarning eng asosiy energetika bazasi bo‘lmish namlik va issiqlik balansidagi farqlar va o‘xshashliklarga qarab birlashtirishga imkoniyat beradi. Bunday o‘xshashlik yoki farqlar joylarning makroiqlimiy xususiyatlari bilan belgilanadi. Bu xususiyatlar bilan o‘z navbatida joyning gidrologik rejimi, hukmron bo‘lgan o‘simlik turi va biologik modda aylanish turi kabilar chambarchas bog‘liqdir. Bu yerda gap ko‘proq iqlim mintaqalari haqida borayapti, ya'ni bitta iqlim mintaqasida rivojlangan landshaftlarning hammasi xoh u tog‘ landshafti, xoh tekislik landshaftlari bo‘lsin bitta qismga taalluqli hisoblanadi. Masalan, Kara dengizi bo‘ylaridan Turkmanistonning janubigacha bo‘lgan makonda: arktik, subarktik, boreal, subboreal, subtropik landshaftlar qismini ajratish mumkin. Bizga ma'lumki, yuqorida sanab o‘tilgan mintaqalar tabiati g‘arbdan sharqqa tomon, ya'ni Atlantika okeanidan uzoqlashgan sari, kontinentallik ortib borgan sari o‘zgarib boradi. Shuni e'tiborga olsak, landshaftlar qismi o‘z navbatida landshaftlarning kichik qismiga bo‘linib ketishi mumkinligini ko‘ramiz. Landshaftlar tasnifidagi navbatdagi birlik-landshaftlar sinfidir .