Ona tili darsliklaridagi tilga oid terminlarning tahlili
![Ona tili darsliklaridagi tilga oid terminlarning tahlili
MUNDARIJA
Ishning umumiy tavsifi ……………………………………………………....……….....3
I BOB. TERMIN VA TILSHUNOSLIK TERMINLARI MASALALARIGA DOIR
QARASHLARI
1.1. Termin, lug‘at, terminologiya atamalarning sharhi……………………………….....6
1.2. Fonetik, orfografik va orfoepik terminlarining darslik va izohli lug‘at (“O‘TIL” va
“TTIL”)dagi talqini……………………………………………………………………….18
1.3. Leksikolok va frazeologik terminlarining darslik va izohli lug‘atlarda berilishi…....34
II BOB. GRAMMATIK TERMINLARNING MAKTAB DARSLIKLARI VA
IZOHLI LUG‘ATLARDA BERILISHI
2.1. Morfologik terminlarining darslik va izohli leksikografik manbalardagi talqini……..42
2.2. Mustaqil so‘z turkumlari qiyosi……………………………………………………….43
2.3. Sintaktik terminlarining qiyosiy-tipologik tahlili……………………………………68
III BOB.TARJIBA - SINOVISHLARINATIJALARI
3.1. Ona tili darsliklaridagi tilshunoslik terminlarining genetik tarkibi…………………..79
Xulosa lar …...…………………………………………..……...... ......................................85
Adabiyotlar ro‘yxati ……………………………………………………………………..87](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_1.png)
![ISHNING UMUMIY TAVSIFI
Mavzusining dolzarbligi. Maktab o‘quvchilarining til sohasi bo‘yicha
nazariy bilimlarining poydevori bo‘lgan umumta’lim maktablaridagi ona tili
darsligi, tilimizning bebaho xazinalarini o‘zida jamlagan izohli lug‘at hamda
tilshunoslik ilmiy-nazariy natijalarini o‘zida jamlagan manbalardagi tilshunoslik
terminlarining tipologik tasnifi, qiyosi, genezesi va etimologiyasini maktab ona tili
darsliklari asosida o‘rganish tadqiqotning muhim ahamiyati sanaladi.
Ma’lumki, “Ona tili” o‘quv predmeti o‘quvchilarni adabiy nutq me’yorlari
bilan qurollantiradi, ularning so‘z boyligini oshirib, so‘z qo‘llash malakasini
shakllantiradi va yuksaltiradi. Ona tili darsliklari xalqimizning kelajagi bo‘lgan
yoshlarni milliy faxr bo‘lgan til olamining jozibasi va til hodisalarini nazariy
o‘rgatishga poydevor vazifasini bajarmoqda. Shu bois darsliklaridagi til
hodisalarini lisoniy tadqiq etish, undagi terminlarining terminografik
xususiyatlarini o‘rganish, zamonaviy ilm-fan talablarga mos holda talqin qilish va
sharhlab o‘qitish ta’lim samaradorligini oshiradi.
Maktab ona tili darslarida reja asosida o‘quvchiga tanishtiriladigan til
hodisalari va ularni qamrab oladigan terminlarining bir-biriga o‘xshash va farqli
tomonlari o‘rganish, ularni qiyosiy sharhlash bilan bir qatorda bu terminlarni
leksikografik va terminografik manbalardagi terminlar bilan qiyoslash,
manbalarning tipologik xususiyatlarini yaqindan o‘rganilishiga zamin yaratadi.
Shu jihatdan olganda tilshunoslikka oid terminlarini qiyosiy-tipologik sharhlash
masalasini o‘rganish, til hodisalarini aks ettiruvchi tilshunoslik terminlarini
o‘qitish samaradorligini oshirish ishimizning dolzarbligini belgilovchi omil
sanaladi.
Tadqiqotning obyekti sifatida, asosan, so‘nggi yillarda makrab o‘quvchilari
uchun tavsiya etilgan ona tili darsliklarining oxirgi nashri, shuningdek,
tilshunoslik terminlari lug‘ati hamda o‘zbek tilining 5 tomli izohli lug‘atlarga
e’tibor qaratildi.
2](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_2.png)
![Tadqiqotning predmeti ni tilshunoslikka oid terminlarning qiyosi va o‘zaro
munosabati, ona tili darsliklaridagi tilshunoslik terminlarining nazariy o‘rganilishi,
iyerarxik va sintagmatik jihatdan o‘zaro ta’siri, terminlarning darsliklarda berilish
metodikasi tahlil qilinishi tashkil etadi.
Tadqiqotning maqsad va vazifalari. Biz o‘z tadqiqotimizda umumta’lim
maktablarining ona tili darsiliklarida berilgan tilshunoslikka oid terminlarini
qiyosiy o‘rganish va atamalarning nazariy, metodologik jihatdan qo‘llanilishini
tadqiq qilishni o‘z oldimizga maqsad qilib qo‘ydik. Binobarin, ishda quyidagi
masalalarga alohida e’tibor qaratiladi:
– darslik va lug‘atlarda berilgan terminlarning tipologik ahamiyatini ko‘rsatib
berish;
– termin o‘qitilishidagi g‘oyaviy o‘ziga xoslikni misollar asosida sharhlash;
– manbalarda berilgan tilshunoslik terminlarini qiyosiy tahlil qilish va ularning
o‘ziga xosligini ko‘rsatib berish;
– darsliklar, shu bilan birgalikda, leksikografik manbalarda berilgan
terminlarining farqli jihatlarini tahlilga tortish;
– tilshunosliklikka oid terminlarning o‘ziga xos qiyosiy usullarini yoritish;
– maktabda tilshunoslik terminlarining o‘qitishda ta’lim samaradorligini
oshiruvchi usullarni joriy qilish va tahliliy xuloslar chiqarish.
Tadqiqotning ilmiy yangiligi quyidagilardan iborat:
maktab darsliklaridagi tilshunoslik terminlarining o‘zaro va leksikografik
manbalardagi terminlar bilan qiyosiy o‘rganish, tartibga solish amaliy ahamiyatga
ega muhim masala bo‘lsa-da, maktab darsliklarida berilgan tilshunoslik
terminlarining qiyosi mazkur tadqiqot ishimizda birinchi marta o‘rganilmoqda;
darsliklarda til sathlariga oid tilshunoslik terminlari tipologik usul nuqtayi
nazardan tahlil qilingan;
maktab o‘quvchilari uchun mo‘ljallangan ona tili darsliklarida tilshunoslik
terminlarining berilishi, terminologiyaga oid nazariy ma’lumotlar mavzusini
yoritishda izchil tahlillarga asoslanilgan;
3](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_3.png)
![ tadqiqotda tilshunoslik terminlari bilan bog‘liq o‘xshash va farqli jihatlar,
tarixiy va madaniy taraqqiyot natijasida ro‘y bergan o‘zgarishlar, tilshunoslik
sathlariga xos bo‘lgan tushunchalarning mazmun-mohiyati aniqlangan.
Tadqiqot manbalari. Dissertatsiya ishimizga O‘zbekistonda umumta’lim
maktab o‘quvchilari uchun mo‘ljallangan ona tili (5-9 sinflar) darsliklarini hamda
o‘zbek tilining izohli lug‘ati hamda tilshunoslik terminlarining izohli lug‘atlarini
manba qilib oldik.
Bitiruv – malaka ishining nazariy va amaliy ahamiyati. Terminlarning
etimologiyasi va ularning darslik va leksikografik manbalarda berilishining o‘ziga
xos usullari, tabiatini yoritish asnosida chiqarilgan nazariy umumlashmalar bu
manbalarda berilgan terminlarni qiyosiy-tipologik jihatdan tadqiq etish uchun asos
bo‘ladi. Darslikda mavjud bo‘lgan tilshunoslik bo‘limlarga oid atamalar, ular
haqida maktab darsliklarida yuritilgan nazariy fikr mulohazalarning tahlil qilinishi,
atamalarni tipologik qiyoslash asosida aniqlangan, jamlangan. Ma’lumotlarning
ilmiy, metodologik ahamiyatining yoritilishi, tadqiqod davomida nashr etilgan
maqolalar ham uning nazariy qimmatini belgilaydi.
Tadqiqot natijalarining amaliy ahamiyati shundan iboratki, tilshunoslikka oid
terminlar qiyosiy-tipologiyasi bilan bog‘liq materiallardan oliy o‘quv yurtlari,
litsey hamda kollejlarda o‘tiladigan nazariy tilshunoslik, tilshunoslikka kirish, ona
tili o‘qitish metodikasi darslarida, seminarlar tayyorlashda, talabalar uchun
darsliklar, o‘quv-uslubiy, metodik qo‘llanmalar yozish, turli bosqichdagi ta’lim
tizimida til hodisalarini o‘rganishda terminlarning nazariy va amaliy jihatdan
o‘rnini ko‘rsatishda foydalanish mumkin.
Ish tuzilmasining tavsifi. Mazkur dissertatsiya ishimiz uch bob, xulosa,
foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati va ilovalardan tashkil topgan bo‘lib, umumiy
hajmi 91 sahifadan iborat.
4](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_4.png)
![I BOB. TERMIN VA TILSHUNOSLIK TERMINLARI MASALALARIGA
DOIR QARASHLAR
1.1. Termin, lug‘at, terminologiya atamalarning sharhi.
Tilshunoslikning terminologiya sohasida olib borilgan qator tadqiqotlarga
qaramay “termin”ni ta’riflash muammosi tilshunoslik va terminologiyaning eng
dolzarb masalalaridan biri bo‘lib qolmoqda. Terminning o‘ziga xos jihatlarini
o‘rganishga bag‘ishlangan ko‘p sonli tadqiqotlar olib borilgan, ammo
tilshunoslikda hali ham terminni aniqlashnining universal va oson usullarini ishlab
chiqishga erishilmagan.
Termin zamonaviy tadqiqotlarda ma’lum ilm-fan sohasiga doir tushunchani
aniq ifodalaydigan so‘z yoki so‘z birikmasi sifatida ta’riflanadi. Har bir fan,
texnika, san’at va madaniyatga oid bo‘lgan terminlar birlashib terminologiya deb
ataladi. [23, 106] V.A.Tatarinov terminni maxsus tushuncha, holat yoki pretmet
bilan bog‘liq bo‘lgan til birligi (so‘z, so‘z birikmasi) sifatida ta’riflaydi. Bu
normativ yondashuvda asoslangan ta’rifda termin umumadabiy tildagi so‘zlardan
farqlanuvchi maxsus semantik-grammatik sturukturaga ega bo‘lgan ma’lum
turdagi leksik birlikdir. [37. 11] Deskriptiv yondashuv vakillarining fikricha,
“termin” yakka, alohida, mustaqil nomlash birligi bo‘lib, maxsus lisoniy belgi
xususiyatiga ega so‘z yoki so‘z birikmasi orqali ifodalanishidan qat’iy nazar, bitta
tushunchaga mos keluvchi bir belgini ifodalaydi. Deskriptiv yondashuvda termin
maxsus vazifa bajaruvchi so‘z sifatida ta’riflanib, asosan, terminoligik birliklarning
vazifalariga e’tibor qaratilgan. D.S.Lotte terminni ma’lum ilm-fan sohasi
tizimidagi tovush belgisi va unga aloqador tushuncha birligi deya baholaydi. [37,
11] Ushbu ta’riflardan terminning asosiy xususiyati va belgilari aks etishi va
izohning aniq va ixcham bo‘lishi kerakligi inobatga olingan.
Deskriptiv yo‘nalishdagi yana bir yondashuvga, asosan, terminologiya
zamonaviy adabiy til leksikasining muhim tarkibiy qismi bo‘lganligi sababli
termin va so‘z orasida aloqa mavjud (Masalan, olmosh so‘z turkumi Mahmud
Qoshqariyning “DLT” asarida “almash” deb nomlangan, so‘zning ma’nosi uning
almashib qo‘llanilishiga ishora qiladi). Biroq bu ta’rif ham termin mohiyatini to‘liq
5](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_5.png)
![ochib berolmaydi, bunga sabab: termin faqat texnik tushunchalarni emas, balki
ma’naviy hayotning barcha ilm, mehnat va ma’naviy-ma’rifiy sohalari bilan ham
bog‘liq.
Ma’lumki, terminning muhim xususiyati o‘zi anglatgan tushuncha bilan
o‘zaro a’loqada bo‘lishi. Termin muayyan tushuncha ifodalab, u tushunchani
shakllantirishda ishtirok etadi. Demak termin o‘ta murakkab va e’tibor qilinishi
kerak bo‘lgan lingvistik hodisadir. Shu sababli dunyo tilshunosligida uni ta’riflash,
vazifalarini aniqlashga alohida e’tibor qaratiladi. U ham boshqa lisoniy hodisalar
singari turlicha ta’rif va izohga ega. Bu ta’rif va tavsiflar aksar holda ilmiy va
leksikografik manbalarda aksar holda bir xil berilganligini kuzatamiz:
1. “Termin (rim. lat) – fan, texnika, kasb-hunarning biror sohasiga xos
muayyan bir tushunchaning aniq va barqaror ifodasi bo‘lgan so‘z yoki so‘z
birikmasi; atama”. [49, 165]
2. “Termin [lot. Terminus – chek, chegara] Fan, texnika, kasb-hunarning biror
sohasiga xos muayyan bir tushunchaning aniq va barqaror ifodasi bo‘lgan so‘z
yoki so‘z birikmasi; atama. Botanika terminlari. Zargarlik terminlari. Paxtachilik
terminlari ”. [52, 73]
3. “Termin (lot. Terminus – chek, chegara, chegara belgisi) fan-texnika va
boshqa sohaga oid narsa haqida tushunchani aniq ifodalaydigan, ishlatish doirasi
shu sohalar bilan chegaralangan so‘z yoki so‘z birikmasi; atama. Terminlar bir
ma’noli bo‘lishi ekspressivlik va emotsionallikka ega bo‘lmasligi kabi belgilari
bilan ham umumiste’moldagi so‘zlardan farqlanadi. Mas., linvistik termilar: gap,
ega, ot, son, tovush.. ; geometriyaga oid terminlar: aylana, uchburchak. ..; fizikaga
oid terminlar: jism, bosim, harakat, maydon; kimyoga oid terminlar: suv, kumush,
ishqor, tuzlar v.b. “[54, 104].
R. Sayfullayeva “Hozirgi o‘zbek adabiy tili” darsligida terminni shunday
izohlaydi: “Fan-texnika, qishloq xo‘jaligi, san’at va madaniyat sohalariga xos
leksika birlik va so‘z birikmasi termin deyiladi... Terminolok leksikani ikkiga
ajratish mumkin:
1. Adabiy tilga oid terminologik leksika;
6](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_6.png)
![2. Dialektal terminologik leksika.
Ketirilgan lingvistik va leksikografik manbalarda termin deganda, muayyan
bir tushunchani aniq ifodalab nomlovchi, asosan, bir ma’noda qo‘llaniladigan, fan,
texnika va ijtimoiy sohalarda 155 oid so‘z va so‘z birikmasi tushunilgan. Fransuz
va o‘zbek tillari yuridik terminologiyasini qiyosiy tadqiq qilgan P. Nishonov
terminni quyidagicha izohlaydi: “Terminlar semantik jihatdan maxsus soha doirasi
bilan chegaralanadi va shu sohaga oid tushunchani ifodalovchi leksik birlikdir”
[16, 17].
Terminlarning eng muhim xususiyatlaridan biri kontekstsiz ham
tushunilishidir.
Terminlarining tilda paydo bo‘lishi ichki va tashqi manbalar imkoniyati
asosida amalga oshiriladi, ya’ni boshqa tillardan tayyor terminlar qabul qilinadi
yoki tilning grammatik qoidalari asosida yasaladi[37, 16]. Bulardan eng
xarakterlisi terminologizatsiya (uning asosini ko‘pincha metafora tashkil etadi.
Mas., til, ildiz, aviatsiya ) bilan bir qatorda reterminalogizatsiya (boshqa sohadan
tayyor terminlarni o‘zlashtirish)dir. Mas., tekislik geografiya va matematikada,
morfologiya tilshunoslik va biologiyada qo‘llanadi. Aslida bunday holatga yo‘l
qo‘ymagan ma’qul [19, 48].
Termin hosil qilishning yana bir yo‘li bu – eponimdir. Eponim A. Hojiyevnig
“Tilshunoslik terminlarining izohli lug‘ati”da shunday izohlangan: “Eponin (yun.
Eponymos – oz ismini beruvchi). Ismi (familiya) xalq, joy va boshqalarga
qo‘yilgan, ularning atamasiga aylangan shaxs. Kolumb (Kolumbiya ), Jambul ”.
Bunday terminlarining ba’zilari ko‘pincha ular ifodalaydigan tushuncha yoki
jismning nomi bilan butunlay bog‘lanmaydi: gagarinit, pravdit. [23, 107]
Terminlar aslida leksik-semantik jihatdan umumadabiy qolibga ega bo‘lib,
ular umumxalq tiliga muayyan terminologik tizim orqali o‘tadi. Zero, terminlar va
umumiste’moldagi so‘zlar bir-birini to‘ldiradigan leksik birliklardir [5, 19].
Ma’lumki, terminlarni o‘rganadigan tilshunoslik bo‘limi terminologiya,
terminlar lug‘atini tuzuvchi tilshunoslikning amaliy bo‘limi esa terminografiyadir.
Bilamizki, lug‘at kishi ma’naviy va madaniy hayotida muhim rol o‘ynadi, chunki
7](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_7.png)
![unda insoniyat to‘plagan bilim va tajriba o‘z aksini topadi. Insonning ma’lum
sohalaridagi nazariy ilmiy savodxonligini esa uning shu soha terminlarini qay
darajada bilishga qarab belgilanadi. Fanlarga oid terminlarni mukammal bilib,
uning mazmun mohiyatini ilmiy tushingan, uni amaliyotda qo‘lay oladigan kadr
o‘z kasbining ustasi bo‘libgina qolmay, fanning mohiyatini ham tushunadi.
Shuningdek, tilshunoslik terminlarini o‘rganish inson lisoniy savodxonligining
oshishi va nutqning madaniylashiga olib keladi, nutqning to‘g‘ri tuzishining omili
sanaladi. Ilmiy manbalarda termin nomen, ilktermin, kvazitermin, terminoit,
prototermin kabi tushunchalar haqida ma’lumot beriladi. Ularning ayrimlariga
munosabat bildirishga harakat qilamiz. Nomen kamdan-kam uchraydigan
tushunchalarning hamda ma’lum andoza ommaviy tarzda ishlab chiqiladigan
mahsulotning nomidir. Uning termindan farqi shundaki, “nomen” alohida olingan
tushunchani ifodalasa, “termin” umumiy tushunchani ifodalaydi[37, 14]. Ilk termin
– yangi shaklanayotgan tushunchalarni ifodalashga xizmat qiladigan, ammo termin
oldiga qo‘yiladigan talablarga javob bera olmaydigan maxsus so‘zlardir. Ilk termin
sifatida odatda murakkab nominativ so‘z birikmasi (ism birdiruvchi so‘zlar -
ismlar), teng so‘z birikmasi, sifatdoshli yoki ravishdoshli so‘z birikmasi qo‘llanadi.
Ilk terminlar tegishli tushunchalarni mos ravishda ifodalay oladigan tushunchalar
yaratilgunga qadar qo‘llanilib, ular shaklan qisqa emaslik va tushunarlilik talabiga
javob bermasligi bilan farqlanib turadi. Mos termin topilmaganda, u termin sifatida
qo‘llanishi mumkin. Bunday termin kvazitermin deyiladi [37, 15].
Lingvistik manbalarda terminga berilgan ta’riflardan uning xususiyati
namoyon bo‘ladi. Bular: 1) tizimlilik; 1) ta’rifni mavjudligi; 3) terminologik
doirada monosemiyaga moyillik; 4) semantik jihatdan a’loqadorlik; 5) uslubiy
o‘ziga xoslik. Har qanday termin o‘zida shu xususiyatni mujassam etishi shart.
Terminlarning biror sohada paydo bo‘lishi ham o‘ziga xos. O‘zbek
terminologiyasining o‘z so‘z boyliklari hisobidan taraqqiy etishi ikki yo‘l bilan
voqelanadi: a) tilda mavjud, tayyor so‘zlarni yangi narsa, predmet va
tushunchalarni ifodalashda foydalanish; b) o‘zbek adabiy tili so‘z yasash
imkoniyatlari ishtirokida yangi terminlar yaratish[7, 24]; tayyor lekin
8](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_8.png)
![ishlatilmaydigan so‘zlarni semantik jihatdan a’loqador tushunchani ifodalashda
qo‘llash (olmosh, jo‘nalish).
T. Xolmatova keyingi paytlarda “termin” so‘zining “atama” so‘zi bilan
sinonim sifatida qo‘llanishi haqida o‘z tadqiqotida shunday fikrlarni keltiradi:
“Keyingi paytlarda termin so‘zi o‘rnida atama, istiloh so‘zlarini ishlatish hollari
uchrab turadi, ammo bu to‘g‘ri emas. Atama termin so‘ziga nisbatan tor
tushunchani ifodalaydi. Istiloh so‘zi esa arabchadir. Uni xalq tushunmaydi va
me’yorga aylangan emas. Terminalogiya masalalari hamisha tilshunoslikning
dolzab masalalaridan biri bo‘lib kelgan. Chunki terminlarning sohalar lug‘aviy
qatlamlaridagi o‘rni va vazifalarini belgilash tushunchani mazmun mohiyatini
to‘g‘ri anglash imkonini beradi” [36, 13]. “O‘zbek tiliga Davlat tili maqomi
berilgunga qadar va u amal qila boshlagandan keyin qator-qator matbuot
xodimlari, ayrim tilshunoslar Davlat tili qonunini to‘liq joriy etish o‘rniga, uning
ayrim bandlariga deyarli e’tibor bermay ko‘pdan buyon qo‘llanib kelinayotgan va
omma nutqiga singib ketgan ko‘plab terminlarni, ularni ichki mazmunini
o‘rganmay turib, yangidan noto‘g‘ri hosil qilingan leksemalar bilan almashtira
boshladi. Hatto, “termin”, “terminologiya” kabilar “atama”, "atamashunoslik”
leksemalari bilan qo‘llaniladigan bo‘ldi. Binobarin, “atama”, ”atamashunoslik”
kabi tushunchalar umumharakterda bo‘lganligi e’tiborga olinmadi. Chinki mutlaqo
a’loqasi bo‘lmagan onomastika (toponimiya, antroponimiya, oykonimiya
kabilar)ga a’loqador leksik birliklar ham tushuniladi”[35, 13]. D. Xodjayeva
termin va atama so‘zining lug‘atlarda bir ma’noda qo‘llanishini bahsli ekanligini
ta’kidlab, buni shunday izohlaydi: “Termin” so‘zi ma’lum bir sohada qo‘llansa,
“atama” so‘zining ma’nosi “termin” so‘zining ma’nosidan kengroq bo‘lib, u
barcha narsalar va hodisalarning nomi sifatida tushuniladi. Shuni ham qayd etish
kerakki, pretmet va hodisalarning nomi bo‘lgan so‘zning atash ma’nosini atama
tarzida qo‘llash, aynan, “termin” so‘zining sinonimi bo‘lgan atama emas, balki
so‘zning atash ma’nosiga ishoradir.
“Termin” va “atama” so‘zlari bir-biriga yaqin tushuncha ifodalashiga
qaramay, ular aynan bir xil so‘zlar emas [37, 18]. Termin maktab darsliklarida
9](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_9.png)
![asosan atama shaklida beriladi: “Ma’lum bir fan kasb-hunar doirasida aniq bir
ma’noni ifodalash uchun qo‘llangan so‘zlarga atama deyiladi. Atamalar
qo‘llanishiga ko‘ra ilmiy atamalar va kasbiy atamalarga bo‘linadi.
Ma’lum bir fan doirasida qo‘llaniladigan atamalar ilmiy atamalar hisoblanadi.
Atamalar ikki yo‘l bilan hosil bo‘ladi:
1. Umumxalq tilidagi so‘zlardan ma’nosini maxsuslashtirish orqali hosil
qilinadi. Natijada bunday so‘zlar umumxalq tilida bir ma’noni, fan tilida esa
boshqa ma’noni bildiradi. Mas.: ot, ildiz, hol, fe’l.
2. Boshqa tillardan ilmiy tushuncha uchun atama olish orqali. Bular faqat shu
fan sohasidagina ishlatilib, umumxalq tilida ishlatilmaydi. Mas.: kasr, musbat,
manfiy ”[40, 192-193]. “Atama. esk. ayn. termin” [48,61]; “Atama 1. ayn. termin.
2. Umuman, nom. Lekin shamanni har bir xalq o‘z tilidagi nom atama bilan yuritib
kelgan. Respublikamizning o‘zidagina 400 dan ortiq turli-tuman qovun atamalari
mavjud ekan”[50, 113].
Keyingi manbalarda keltirilishicha, “atama” so‘zi “termin” so‘zi bilan aynan
bir ekanligi ko‘rsatilgan bizning fikrimizcha bunday qarash bahslidir. “Termin”
so‘zi ma’lum bir sohada qo‘llansa, “atama” so‘zining ma’nosi “termin” so‘zining
ma’nosidan kengroq bo‘lib, u barcha narsalar va hodisalarning nomi sifatida
tushuniladi. “Termin” va “atama” so‘zlari bir-biriga yaqin tushunchani
ifodalashiga qaramay, ular aynan bir xil so‘zlar emas va ularni almashtirib qo‘llab
bo‘lmaydi. Shu nuqtayi nazardan kelib chiqib, biz termin so‘zini qo‘llashni ma’qul
topdik[37, 18].
Terminologiya sohasida qilingan qator ilmiy tadqiqotlarga qaramasdan
terminlar bilan bog‘liq kamchiliklar mavjud. Buni rus tilshunosi D. S. Lotte
terminologiyaga bag‘ishlangan asarlarida barcha sohaviy terminologiya uchun
umumiy bo‘lgan quyidagi kamchiliklarni ko‘rsatadi:
1) terminlarnig ko‘p ma’noligi; 2) terminlar sinonimiyasi (termin – sinonim –
dublet); 3) terminning o‘zi anglatgan tushuncha bilan semantik aloqada
bo‘lmasligi, nomutanosibligi; 4) terminlarning bir necha komponentdan iborat
bo‘lishi (bunda ellipsis holati kuzatiladi: ismlarning munosabat shakllari –
10](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_10.png)
![munosab shakllari); 5) termin talaffuzining noqulayligi. Bunda a) derivativlik
imkoniyatlari yertarlicha inobatga olinmaydi; b) terminlar o‘zlashtirishda jiddiy
e’tibor qaratilmaydi; 6) xorijiy terminlarning ko‘p miqdorda qo‘llanilishi; 7)
terminning amaldagi so‘zlardan bo‘masligi. Mas.: qaralmish, jo‘nalish; 8)
terminning o‘zi anglatishi lozim bo‘lgan tushuncha bilan sistemalilik
(batartiblik)ka ega emasligi [47, 111].
Hozirgi paytda terminologiyada ilmiy tatqiqotlarning bir necha mustaqil
yo‘nalishi yuzaga kelgan, bular maxsus lekisika, jumladan, termin taraqqiyoti va
qo‘llanilishi qonunyatlarini o‘rganadigan nazariy terminalogiya; termin va
terminalogiyadagi xato va kamchiliklarni bartaraf etish, termin va terminalogiyani
tavsiflash, baholash, tahrir qilish, tartibga solish, terminlar yaratish, terminologik
lug‘atlar yaratish, qo‘llash va tarjima qilish bo‘yicha tamoyil va tavsiyalar ishlab
chiqaruvchi amaliy terminalogiya.
Terminalogiya bilan terminagrofiya – sohaviy terminlar lug‘atini yaratish
haqidagi fan o‘zaro uzviy bog‘langan. Mutaxassislar terminografiyani
terminologiyaning alohgida bo‘limi sifatida qaraydilar. Chunki terminshunoslar
o‘rganadigan muammo: maxsus lug‘at tuzish va terminlar yaratishda yuzaga keldi.
Ikkinchidan, terminlarni aniqlash, o‘rganish va tartibga solish masalalari oxir
oqibat ularning lug‘atlarini tuzishga sabab bo‘ladi. Ushbu tasniflovchi ta’rif
tegishli bo‘lsagina, u terminalogik tizimning bir qismi bo‘la oladi. Tilshunoslikda
terminalogiya tarixining rivojlanishi, nafaqat, til haqidagi qarashlarning o‘zgarishi
va tilshunoslik maktablari yo‘nalishda til qo‘llanilishini ifodalaydi, balki turli
milliy tilshunoslik an’analarini ham aks ettiradi.
Lingvistik terminalogiya ratsional ravishda tashkil etilmagan, semiotik
jihatdan mukmmal tizim bo‘lmaganligi sababli tilshunoslikda doimiy ravishda
terminalogiyani tartibga solish muammosi mavjud, ba’zi tadqiqotchilarning
fikricha, lingvistik terminologiyada uchiraydigan belgi qonunlarining buzilishi
bartaraf etilib, uni sof ratsional ravishda qurish kerak bo‘lsa, boshqa
tadqiqotchilarga ko‘ra, yangi terminalogiya yaratilayotgan davirda ilm-fan
11](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_11.png)
![rivojlanishini to‘xtatib bo‘lmasligi sababli soxalar terminalogiyasini tartibga solish
lingvistik terminalogiya oldiga quydagi vazifalarni qo‘yadi:
- maxsus lingvistik so‘zlarining qo‘llanilishini o‘rganishda;
- terminlarni tanlash va uni terminografiyalarda aks ettirishga;
- milliy terminalogik tizimni ikki va ko‘p tilli terminologik lug‘atlarda
qiyoslashga olib keladi.
Aniqlangan dublet (sinonim, termin-sinonim), triplet va hokazolarni
chog‘ishtirishda ma’lum termin orqali ifodalangan tushunchani mos ravishda aniq
izohlaydigan va u orqali ifodalangan holatning mohiyatini ochib beradigan so‘z
yoki so‘z birkmalarini ajratishga e’tibor qaratish kerak. Diskriptorlarni aniqlash,
mas., (frazeologik birlik) ushbu termin bilan muqobil qo‘llaniladigan dublet, triplet
va boshqa mos so‘zlarga nisbatan (ibora, turg‘un birikma, frazeologik butunlik)
aniq terminalogik tizimda o‘z-o‘zidan normalashtiruvchi rol o‘ynaydi. Terminning
dubleti va sinonimi mavjud bo‘lgan hollarda obe’ktning turli jihatlarini
terminalogik aks ettirish maqsadida bularni ajiratish ehtiyoji tug‘iladi: (masalan,
ega – sub’yekt) tushunchasining farqi ko‘rinib turganidek, terminologik tizimning
barqarorligi birinchi navbatda, uning tartibga solinishi, ifoda va mazmun planining
mosligi bilan belgilanadi. Shu talablarga javob beradigan terminalogik tizim, ilmiy
yo‘nalish va undan kelib chiqadigan yangi yo‘nalishlarni ayni holatda diskreptiv
tilshinostlik yengib o‘tishi va muayyan ilm-fanning zamonaviy tizimiga kirishi
mumkin. Shuni alohida qayt etish lozimki, terminalogiyada birgina tushunchani
ifodalashda qo‘llaniladigan turli terminlarni qanday atash masalasida munozaralar
ham mavjud. Chunonchi ba’zi tilshunoslar terminologiyada neyitralik bo‘lishini
hisobga olib bir tushunchani anglatuvchi turlicha ifodalarni “dublet terminlar” deb
atashsa, boshqa bir qator olimlar esa uni sinonim deb ham atash mumkinligini
qayd etganlar, ba’zi olimlar esa terminologiyadagi sinonimlik umum adabiy
tildagidan bir muncha farq qilishini va shu boisdan ham ularni “dublet” deb
atayotganliklarini qayd etganlar.
12](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_12.png)
![Umuman, nafaqat termionalogiyada, hatto tilshunoslikda ham “sinonim”
“dublet” va “variantlilik” kabi tushunchalarning o‘ziga xos xususiyatlari aniq
belgilanmagan hamda ularni farqlash masalasi hali to‘liq hal etilmagan [48, 107].
Sanalgan ishning maqsad va vasifalari lug‘at bilan ishlashga borib taqaladi.
Shu bois lug‘at turlari, takibiy qismlari haqida fikr yuritamiz. Ma’lumki, lug‘at
inson ma’naviy va madaniy hayotida muhim rol o‘ynaydi. Chunki unda insoniyat
to‘plagan bilim va tajriba, donolik o‘z aksini topadi. Shu bilan birga, lug‘at axborot
yetkazish va normativ vazifani ham bajaradi. Uning axborot beruvchi vazifasi
insonyatning to‘plagan boy bilim va hayotiy tajribalari haqida ma’lumot berish
bo‘lsa, kommunukativ vasifasi o‘quvchiga o‘z ona tilining betakror jozibasi,
ma’nolar ummoni va xorijiy tillar haqida ma’lumot beradi. Uning me’yorlovchi
vasifasi aloqa vositasi bo‘lgan tilning birliklari ma’nosi va qo‘llanilishini qayd
etadi hamda ularning takomillashuviga yordam beradi. Lug‘atning turli tiplari
mavjud, ulardan izohli lug‘at turli belgilari, maqsad-vazifalari bilan ajiralib,
farqlanib turishi lozim. Ma’lumki lug‘atning: 1) ensklopedik lug‘at – mazmuniga
ko‘ra; 2) so‘zlikni tanlash usiliga ko‘ra tezauris va xususiy; ayrim mavzuga
bag‘ishlangan va uslubiy tomonlarni aks ettiruvchi lug‘at kabi turlari mavjud.
Lug‘atlarning ikkinchi tipiga terminlar lug‘ati argo, jargo, ayrim yozuvchilarning
tili lug‘ati; neologizm, arxaizm, qisqartma, atoqli ot va xorijiy so‘zlar lug‘ati
kabilar kiradi; 3) tavsiflash usuliga ko‘ra: so‘zlarning ayrim tomoni va shu
tomonlar aro munosabatlarni ochib beruvchi maxsus lug‘at kiradi. Bularga
etimalogik, morfemik, orfografik, orfoepik, sinonimik, antonimik, omonimik,
paronimik, so‘z birikmalari lug‘ati chastotali (so‘zlarning qo‘lanish miqdorini
o‘rganuvchi), qofiya va boshqa birliklarni aks ettiruvchi lug‘at kiradi; 4)
leksikografik tavsiflash birligiga ko‘ra morfologik birliklar lug‘ati (o‘zak va
mofemalar lug‘ati) va so‘zidan katta birliklar lug‘ati (so‘z birikmasi) frazeologik,
iqtibos (sitata) lug‘ati; 5) so‘zlikning joylashtirilishiga ko‘ra lug‘at idiografik,
analogik (bunda so‘zlar alifbo tartibida emas, balki ma’noviy munosabatiga ko‘ra
joylashadi), teskari lug‘atlarga bo‘linadi. Lug‘atning keyingi turi (teskari lug‘at)
so‘zlarning oxirgi harflariga ko‘ra joylashtiriladi; 6) so‘zlarning qo‘llangan
13](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_13.png)
![davriga ko‘ra tarixiy lug‘at tuziladi; 7) adresatga mo‘ljallanganligiga qarab
tuzilgan lug‘at xatolar lug‘ati, qiyinchiliklar lug‘ati, o‘quv lug‘ati va boshqalarga
bo‘linadi; 8) tillarning soniga ko‘ra ko‘p tilli va ikki tilli lug‘atga bo‘linadi [137,
462]. Lug‘atning keyingi turlari, ya’ni o‘quv lug‘atining aktiv lug‘at va passiv
lug‘atga bo‘lin ishi ni ham unutmaslik kerak. Aktiv lug‘atda ona tili so‘zlari chap
tomonda, passiv lug‘atda esa o‘ng tomonda beriladi. O‘zbekcha – inglizcha lug‘at
aktiv, inglizcha-o‘zbekcha lug‘at esa passiv lug‘atlar sirasiga kiradi.
Lug‘at ishora ishlatish amaliyoti nuqtayi nazaridan katta ahamiyatga ega.
Lug‘atlarda ishora berishning ikki turini ko‘p qo‘llaniladi. Birinchi turida fanning
umumiy nomini bildiruvchi ishora qo‘yilib, uning sohalari nomi ko‘rsatilmaydi.
Mazkur holat o‘zbek tilining izohli lug‘atlarida ham uchraydi. Bizningcha, bunga
qo‘ shi l ish qiyin. Chunki unda umumiylik bilan xususiylik orasidagi farq
sezilmaydi, ya’ni lingvistika va uning sohalari sinonim, degan fikr yuzaga keladi.
Shuning uchun undagi ishora yo fanning umumiy nomini bildirishi, yo muayyan
sohalarini ifodalashi kerak.
Lug‘at so‘zligini tushunishda uning mohiyatini ifodalovchi misollarning o‘rni
juda katta, chunki ular tilda so‘z yoki uning ma’nosi mavjudligini asoslaydi,
matndagi ma’noni izohlaydi, so‘zning tildan nutqqa, nutqdan tilga ko‘chish
holatlarini ko‘rsatadi, uslubiy bo‘yoqdor yoki neytralligini aniqlaydi, eng muhimi,
lug‘atning amaliy ahamiyatini oshiradi. Misollar shaklan gap, so‘z birikmasi yoki
butun boshli abzas shaklida bo‘lishi mumkin. Lug‘atlardagi misollar muayyan
matndan olingan, lug‘atshunos tomonidan tuzilgan va iqtibos shaklida olingan ham
bo‘ l ishi mumkin [37, 23]. E’tibor berilsa, lug‘atlarda so‘zlikka doir asosiy va
qo‘shimcha ma’lumot, uning etimologiyasi, grammatik tavsifi nutq me’yoriga
mosligi haqida ham qimmatli ma’lumotlar beriladi. Olimlarning fikricha, izohli va
qisman tarjima lug‘atlarini tuzishda quyidagi uch vazifani hal qil ish muhim
ahamiyat kasb etadi: a) sinxroniya va diaxroniyaning o‘zaro mosligi; b) til va nutq
talablariga amal kil ish ; v) lingvistik va ekstralingvistik axborot nisbatiga amal
qilish [37, 23]. Bu xususiyatlar lug‘atning mukammal bo‘lishini, davr talabiga
mosligini, g‘oyaviy barqaror bo‘l ishi ni ta’minlaydi.
14](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_14.png)
![Lug‘at tuzish jarayonida leksikograf olim M. E. Umarxo‘jayev
ta’kidlaganidek, eng avvalo, leksikograflar lug‘atning maqsadi va adresatini
aniqlashi lozim bo‘ladi [28, 15]. Shuningdek, lug‘at tuzish masalalariga oid
muammolarni yechish hamda lug‘at yaratish uchun lisoniy material to‘plash
maqsadida, turli lug‘atlardagi so‘zliklarni qiyosiy tahlil etish, tarjima qilingan va
turli manbalardan olingan illyustrativ matnlarni qiyosiy tahlil etish, informantlar
orasida so‘rovnoma o‘tkazish, olingan so‘rovnoma natijalari hamda to‘plangan
kartotekalarni statistik tahlil etish kabi usullarni qo‘llash muhim ahamiyatga ega.
Ayniqsa, frazeologik lug‘at yaratish misolida olimning ilk bor e’tirof etgan fikri,
ya’ni ko‘p tilli lug‘atlarni yaratishda mazkur tillar frazeologik lug‘atlari
tipologiyasini obdan ishlab chiqish birinchi darajali vazifa ekani ham bejiz emas,
chunki bu masalada induktiv metod qo‘l kelishi tabiiy [28, 5. 17]. Professor
M.E.Umarxo‘jayev tomonidan ishlab chiqilgan frazeologik lug‘atlar tipologiyasi
sharq lug‘atshunosligida o‘z ahamiyati bilan e’tiborga molikdir.
I. Yo‘ldoshev va O. Sharipova o‘zining “Tilshinostlik asoslari” kitobida
leksikografiyaning vazifasiga quydagilarni kiritadi:
– lug‘at tuzish prinsiplari va metodikasini ishlab chiqish;
– lug‘atlari tiplari va turlarini aniqlash;
– lug‘atshunoslarning ishini tashkil qilish;
– lug‘at tuzish uchun asos bo‘ladigan kartoteka fondini yaratish;
– lug‘atchilik tarixini o‘rganish;
– lug‘at tuzish bilan shug‘ullanish.
Endi lingvistik terminlar lug‘ati va uning tuzilishi masalalariga munosabat
bildirishga harakat qilamiz. Terminologik lugatlarning o‘ziga xos turi bo‘lgan LTL
(Lingvistik terminlarning lug‘ati) sof lug‘atlarga – terminlarni alifbo yoki mavzuiy
joylashish tartibiga ko‘ra tuzilgan lug‘atlar hamda terminlar orasidagi semantik
munosabatni qayd etuvchi tezaurusga bo‘linadi. Bunday lug‘at olimlarning qayd
etishicha, umumiy va xususiy lug‘atlarga bo‘linadi. Umumiy terminologik lug‘atda
tilshunoslikning barcha terminlarini imkon boricha to‘liqroq qamrab olishga
harakat qilinadi. Bu lug‘atning ekstensiv turiga kiradi. Maxsus LTL muayyan
15](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_15.png)
![tilshunoslik maktabi yoki til haqidagi fanning biror qismi asosida tuziladi va ular
lingvistik leksikografiyada yetakchi o‘rinni egallaydi. Axborot uzatish darajasiga
ko‘ra LTL izoulovchi, nomenklatur va glossariyga bo‘linadi. Nomenklatur LTL
so‘zliklarida terminga izoh berilmaydi [37, 16].
Biz tadqiqotimiz materiali sifatida maktab darsliklaridagi 5-9 sinflar ona tili
kitoblari hamda o‘zbek tilining quyidagi izohli lug‘atlarini tanladik: 2006-yillarda
chop etilgan “O‘zbek tilining izohli lug‘ati’’ (keyingi urinlarda “O‘TIL” tarzida
qo‘llaymiz) tanlandi.
A. Madvaliyev taxriri ostida chiqqan 5 jildli izohli lug‘atning umumiy hajmi
3234 (1-jild 679 bet, 2-jild 671 bet, 3-jild 687 bet, 4-jild 606 bet va 5-jild 591 bet)
betni ta shk il etadi.
Azim Hojiyevning “Tilshunoslik terminlarinig izohli lug‘ati” lug‘atning
umumiy hajmi 168 bet.
Umumta’lim maktablarining ona tili darsliklari: 5-sinf – (Mahmudov N.,
Nurmonov A., Sobirov A., Qodirov V. Ona tili. 5-sinfi uchun darslik – T.:
“Ma’naviyat”, 2015. – 224 b);
6-sinf – (Mahmudov N., Nurmonov A., Sobirov A., Nabiev D. Ona tili. 6-
sinfi uchun darslik – T.: “Tasvir” nashriyot uyi, 2017. – 208 b);
7-sinf – (Mahmudov N., Nurmonov A., Sobirov A., Nabiyeva D. Ona tili. 7-
sinfi uchun darslik – T.: “Ma’naviyat”, 2017. – 160 b);
9-sinf – (Mahmudov N. M., Nurmonov A., Sobirov A. Sh. Ona tili. 9-sinfi
uchun darslik – T.: “Tasvir” nashriyot uyi, 2019. – 228 b);
8-sinf – (Qodirov M., Ne’matov H., Abduraimova M., Sayfullayeva R.,
Mengliyev B. Ona tili. 8-sinf uchun darslik – T.: Cho‘lpon nomidagi NMIU, 2019.
–144 b.) darsliklar olindi.
Biz ushbu manbalardagi tilshunoslik terminlarini qiyosiy-tipologik tahlil
qilamiz va bu manbalarni tadqiqot ob’yekti sifatida tanlab olganimizni quyidagicha
asoslaymiz:
16](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_16.png)
![– darsliklardagi tilshunoslik terminlar tilshunoslikning muhim tushunchalarini
anglatadi, shuningdek, izohli lug‘at keng omma uchun mo‘ljallangan bo‘lib, ularda
berilgan tilshunoslik terminlari ommabop terminlar hisoblanadi;
– qayd etilgan manbalar insonning lisoniy savodxonligini oshirishga
qaratilgan, ayniqsa, maktab dasliklari o‘quvchi lisoniy savodxonligining poydevori
hisoblanadi;
– yukorida qayd etilgan (darslik va “O‘TIL”) manbalar uchun “TTIL”ning
terminlarga bergan izohi asos bo‘lib xizmat qiladi va tilshunosligimizning asosiy
yo‘nalishini boshlab berishda muhim omil hisoblanadi.
1.2. Fonet ik , orfografi k v a orfoepik t erminlarining darslik v a izohli
lug‘at (“ O‘TIL” v a “ TTIL” ) dagi t alqini .
Maktab darsliklaridan olingan bilim va ko‘nikmalar kishi ilmiy bilmlarining
poydevori hisoblanadi, ayniqsa, insonning nutqiy savodxonligi ko‘p jihatdan
maktab darsliklarida o‘qitiladigan fonetika – tilning tovush tizmini o‘rganuvchi
tilshunoslik bo‘limi bilan bog‘liq. Bu o‘quvchining nutq tovushlarni aniq farqlash,
to‘g‘ri yozish, adabiy nutq tuzish va yozma savodxonligi uchun asosiy omil
hisoblanadi. Bu bo‘limga doir ma’lumotlar boshlang‘ich sinflardan o‘tila
boshlanadi hamda chuquroq bilimlar 5-sinf ona tili darsligida beriladi. Maktab
fonetika bo‘limining mazmuni va uni o‘qitish talaffuz va imlo, nutq tovushlari va
harflar, tovush va harflarning imlosi qo‘shimchalarning talaffuzi va imlosi,
bo‘g‘in, urg‘u singari mavzularni o‘z ichida qamrab oladi. Bu mavzularni
o‘rganishda asosiy e’tibor nutq tovishlarining ma’no farqlashdagi ahamiyatiga
qaratiladi o‘quvchilarga berilgan so‘z juftlari, ularni bir-biridan yozuv va
talaffuzda nima farqlayotganligini aniqlash, bu haqda tegishli xulosa chiqarish
so‘zlarning o‘qib ularni ma’nolarini izohlash, ikki undosh orasidagi turli unlilarni
qo‘yib o‘qish va so‘z ma’nosini o‘zgarishini tushuntirish kabi ilmiy-amailiy
topshiriqlarni bajarishni topshirish asosida nutqiy savodxonlik mustahkamlanadi.
Maktab ona tili darsliklarining aosiy vazifasi ham o‘quvchilarni nutqiy va yozma
17](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_17.png)
![va savodxonligini oshirishga qaratiladi. Qadimdan fonetika bo‘limining o‘qitishga
katta e’tibor berilgan hamda savtiyot atamasi bilan nomlangan: SAVTIYOT esk.
ayn. Fonetika [54, 356]. Asosan, bu bo‘limda tajvid qoidalarini o‘rganishlishi,
tartil – tovushlarning maxraji kabi tushunchalar sohaning nechog‘lik ahamyatli
ekanligini ko‘rsatadi. Shu o‘rinda manbalarda fonetika terminiga berilgan izohlarni
keltiramiz: “FONETIKA. [yun. phonetike, phonetikos – tovushga oid] tlsh. 1.
Tilshunoslikning nutq tovushlarining hosil bo‘lish usullari, akustik xususiyatlari va
tarkibini o‘rganadigan bo‘limi. Umumiy fonetika. Tarixiy fonetika. Poetik
fonetikada tekshirilayotgan badiiy usullardan biri aletiratsiya . 2. Muayyan tilning
tovush tarkibi, tovushlarning akustik va artikulyatsion xususiyatlari. O‘zbek
tilining fonetikasi [54, 356].
“TTIL”da fonetikaning fonetik hodisalarni o‘rganuvchi tilshunoslik bo‘limi
ekanligi ham keltirilgan: “FONETIKA (yun. phonetike – tovushga oid; phone –
tovush). Tilshunoslikning til tovushlarining hosil bo‘lish usullarini va leksik
xususiyatlarini; bo‘g‘in, nutqning pauza bilan ajraluvchi qismlari va shu kabilarni
o‘rganuvchi bo‘limi, tilning tovush tarkibini o‘rganishda oldiga qo‘ygan
maqsadiga ko‘ra quydagi turlari farqlanadi: 1) umumiy fonetika; 2) tarixiy
fonetika; 3) qiyosiy fonetika; 4) ekspremental fonetika. 2. Ma’lum tilga xos
tovushlarning artikulyatsion (fizialogik) va akustik xususiyatlari, muayyan tilning
fonetik tuzulishi: O‘zbek tilining fonetikasi. Rus tili fonetikasi [56, 120]. Fonetika
termini N. Mahkamov I. Ermatovalarning maktab darsliklari asosida yaratilgan
“TTIL” kitobida quyidagicha izohlangan: “FONETIKA (yun. phonetike –
tovushga oid; phone – tovush). Tilshunoslikning nutq tovushlarini o‘rganadigan
bo‘limi”[57, 36]. 5-sinf ona tili darsligi (OT-5)da: “Og‘zaki nutqning tovush
tizimini o‘rganuvchi tilshunoslik bo‘limi fonetika deyiladi” [40, 119] ta’rifi
keltirilgan. Berilgan izohlardagi asosiy farq fonetikaning o‘rganish askpekti
sifatida “O‘TIL”da nutq tovushlari, “TTIL”da til tovushlari, tovushlarning leksik
xususiyatlari, pauza bilan ajiraluvchi qismlari, “OT-5”da og‘zaki nutq tovushlari
ko‘rsatilishidadir. Bu – til va nutq hamda og‘zaki nutq va yozma nutqning
farqlanishiga e’tibor qaratilmay berilgan izohdir.
18](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_18.png)
![Fonetika faqat og‘zaki nutq tovushini o‘rganuvchi bo‘limi bo‘lganda tarixiy
fonetika, nazariy fonetika, qiyosiy fonetika, umumiy fonetika kabi turlari ham
bo‘lmas va faqat amaliy fonetika bilan chegaralanar edi. Fonetikaga berilgan ushbu
ta’rif tovushning ham til ham nutq birliligi deb qarash oqibati o‘laro yuzaga
kelgan: “… til birligi deb (nutqiy birlik deb ham) tovushning o‘zinni ko‘rsatish
lozim. Harf – til birligini yozib ifodalash uchun o‘ylab topilgan shartli, ikkilamchi
vosita; harfni til birliklari qatoriga kiritish xato [20, 464]. Bu holat og‘zaki nutq va
yozma nutq qarshiligini keltirib chiqaradi hamda tildagi hodisalarda aksini topadi.
Bizningcha qoida quydagicha o‘zgartirilsa, ziddiyatlar bartaraf bo‘ladi:
“FONETIKA – tilshunoslikning nutq tovushlarini o‘rganuvchi bo‘limi bo‘lib,
ma’lum tilning tovush tizimini, nutq tovushlarini o‘rganadi”.
“O‘TIL”da tilshunoslikning fonetika bo‘limiga oid 90 ta termin berilgan
bo‘lib, darslik va “TTIL”dagi izoh va ta’riflardan ayrim farqlar mavjud.
Darslikda fonetikaga doir quyidagi terminlarga ta’rif berilgan hamda misol va
mashqlar asosida o‘rganishga harakat qilingan: fonetika, nutq, og‘zaki nutq,
yozma nutq, nutq tovushlari, unli tovushlar, undosh tovushlar jarangli, jarangsiz,
nutq tovushlari, til tovushlari, lab tovushlari, til oldi undoshlari, til o‘rta undoshlari,
til orqa undoshlari, chuqur til orqa undoshlari, burun tovushlari, bo‘g‘iz tovushlari,
talaffuz me’yorlari, qo‘sh undosh, qator undosh, tovush tushishi, tovush orttirilishi,
tovush almashishi kabilar. Bu terminlardan ayrimlariga berilgan ta’riflarni
qiyoslaymiz: Manbalarda unli terminiga shunday ta’rif berilgan: "O‘TIL"da:
“UNLI. Unli tovush tlsh. Og‘iz va bo‘g‘iz bo‘shlig‘ida hech qanday to‘siqqa
uchuramay hosil bo‘ladigan, tarkibi ovozdan iborat (shovqin deyarli ishtirok
etmaydigan) tovush. Mas., a, u, o tovushlari [53, 133]. “TTIL”a: “UNLI
TOVUSH. Og‘iz bo‘shlig‘ida hech qanday to‘siqqa uchramay hosil bo‘ladigan,
tarkibi ovozdan iborat (shovqin deyarli ishtirok etmaydigan tovush.) undoshlar
dastlab tilning harakati va labning holati (ishtiroki) nuqtayi nazaridan turlarga
ajiratiladi. Tilning harakatida ikki hodisa farqlanadi: 1) tilning yotiq (yoyilma)
harakati; 2) tilning tik harakati. Tilning yotiq (yoyilma) harakatida hosil bo‘lish
19](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_19.png)
![o‘rniga ko‘ra unlilar ikki turga bo‘linadi: 1) til oldi yoki old qator unlilari; 2) til
orqa yoki orqa qator unlilari.
Tilning tik harakatiga ko‘ra unlilar uch turga bo‘linadi: 1) yuqori ko‘tarilish
unlilari; 2) o‘rta ko‘tarilish unlilari; 3) quyi (keng) ko‘tarilish unlilari.
Labning holati (ishtiroki) ga ko‘ra unlilar ikkiga bo‘linadi: 1) lablangan
unlilar; 2) lablanmagan unlilar.
Hosil bo‘lishida og‘iz bo‘shlig‘ining keng yoki tor bo‘lishiga qarab unlilar
uch turga bo‘linadi: 1) keng unli; 2) o‘rta (o‘rta-keng) unlilar; 3) tor unlilar.
Tovushning hosil bo‘lishida ketadigan vaqtining miqdoriga ko‘ra unlilar ikki
turga bo‘linadi: 1) cho‘ziq unli; 2) qisqa unli [56, 116.] Darstlikda bu terminga
shunday ta’rif berilgan: “O‘pkadan chiqayotgan havo og‘iz boshlig‘ida hech
qanday to‘siqqa uchuramay chiqishi natijasida hosil bo‘ladigan tovushlraga unli
tovush deyiladi”[40, 122]. Bir qarashda, bu izohlar va ta’rifning barchasi to‘g‘ri,
ayniqsa, “TTIL”da berilgan izohlar keng yoritilganligi bilan ajiralib turadi, lekin
termin uchun e’tiborli jihat izohning ko‘pligi emas, uning aniqligi, to‘g‘riligi va
o‘zi ifodalayotgan tushuncha mohiyatini ochib berish asosiy masaladir. Talaffuz
jarayonda e’tibor bersak, bo‘g‘izda to‘siqqa uchiragan havo natijasida h undoshi
hosil bo‘ladi; “havoning o‘pkadan hech qanday to‘siqqa uchuramay chiqishi”
natijasida nafas hosil bo‘ladi, ya’ni hech qanday tovush hosil bo‘lmaydi. Bu
ta’rifni quyidagi tarzda berish to‘g‘ri bo‘lar edi: “Talaffuz jarayonida un
paychalarida hosil bo‘lgan tovushning og‘iz va bo‘g‘iz bo‘shlig‘ida hech qanday
to‘siqqa uchuramay chiqishi”.
“TTIL”da berilgan unli bilan bog‘liq bo‘lgan tilning tik harakatiga ko‘ra va
hosil bo‘lishda og‘iz bo‘shlig‘ining keng yoki tor bo‘lishiga qarab shaklida
ajiratish semalar maktab darsligida o‘z aksini topmagan yoki bir xilda
tushuntirilgan. Bundan tashqari, tilshunoslik manbalarida o‘zbek tili unlilarining
uzun va qisqa shaklida farqlanishi ham deyarli kuzatilmaydi, shuning uchun bu
tasnif ham maktab darslida berilmagan.
“O‘TIL”da undosh shunday izohlangan: “UNDOSH: undosh tovush. Tlsh.
og‘iz va bo‘g‘iz bo‘shlig‘ida turli to‘siqqa uchrab hosil bo‘ladigan tarkibi faqat
20](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_20.png)
![shovqindan yoki ovoz va shovqindan iborat tovush. Mas., b, v, d tovushlari” [53,
284]; “TTIL”da: "UNDOSH TOVUSH. Og‘iz bo‘shlig‘ida turli to‘siqlarga uchrab
paydo bo‘ladigan, tarkibi faqat shovqindan yoki ovoz va shovqindan iborat tovush.
Ularning talaffuzida havo oqimi sirg‘alib yoki portlab chiqadi. Bu havo oqimi un
paychalarini titratib yoki titratmay o‘tadi va h. Ana shular natijasida turli jihatdan
bir-biridan farqli undosh tovushlar hosil bo‘ladi. Hozirgi o‘zbek adabiy tilida
undoshlar 25 ta: b, v, g, d, j, dj, z, y, k, l, m, n, ng, p, r, s, t, ts, x, ch, sh, q, g‘, h.
Undosh fonemalar quydagi nuqtayi nazarlardan tasnif qilinadi: 1) ovoz va
shovqinning ishtirokida ko‘ra; 2) hosil bo‘lish o‘rniga (nutq a’zolarining
ishtirokiga) ko‘ra; 3) hosil bo‘lish usuliga ko‘ra; 4) palatalizatsiyaga ko‘ra. Ovoz
va shovqining ishtirokiga ko‘ra undosh ikki asosiy turga bo‘linadi: 1) sonorlar; 2)
shovqinlilar.
Hosil bo‘lish o‘rniga ko‘ra undoshlar to‘rtga bo‘linadi 1) portlovchilar; 2)
sirg‘aluvchilar; 3) titroq tovush; 4) afrikata”[37, 116]. Izohda h tovushining
bo‘g‘izda to‘siqqa uchrashi haqidagi qoida e’tibordan chetda qolgan, izoh termin
mohiyatini to‘lig‘icha qamrab olmagan.
Deyarli barcha lingvistik manbalarda undoshlar tasnifi bir-biridan farqlanadi.
Musol uchun, Shavkat Rahmatullayevning “Hozirgi o‘zbek tili” kitobida
undoshlar: tarkibiga ko‘ra: soxta va qorishiq; hosil bo‘lish usuliga ko‘ra;
portlovchi, sirg‘aluvchi va qorishiq; ovoz va shovqining ishtirokiga ko‘ra: shovqin,
ovozli va ovozdor tovush; hosil bo‘lish o‘rniga ko‘ra: lab tovushlari, og‘iz
tovushlari, og‘iz-bo‘g‘iz tovushlari kabi turlarga bo‘lingan [20, 20]. Shunga
o‘xshash farqli jihatlarni deyarli barcha ilmiy manbalarda kuzatishimiz mumkin.
Bu undosh tovushning turli tomonlariga e’tibor qaratish natijasida kelib chiqqan
hodisadir.
“OT-5”da: “O‘pkadan chiqayotgan havo og‘iz bo‘shlig‘ining ma’lum bir
joyida yoki bo‘g‘izda to‘siqqa uchrashidan hosil bo‘lgan tovushlar undosh
tovushlar sanaladi". Maktab darsligida undoshlar soni 24 ta deb berilgan
“Tilimizda 24 ta undosh tovush bor: b, v, g, d, z, j, dj, y, k, l, m, n, p, s, t, f, x, ch,
sh, q, g‘, h, ng [40, 124] dj va j harflari orasidagi farq ham qorishiq va sirg‘aluvchi
21](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_21.png)
![ekanligida emas, balki portolovchi va sirg‘aluvchiligida deb berilgan: “J, j harfi
jo‘ra, jajji kabi so‘zlarda til oldi, portlovchi, jarangli tovushni ifodalaydi. Jurnal,
jrafa kabi so‘zlarda esa til oldi, sirg‘aluvchi jarangli tovushni ifodalash uchun
qo‘llaniladi” [40, 147]. Shuningdek, makdab darsligida undosh tovushlar tasnifi
ham hosil bo‘lish o‘rniga ko‘ra, hosil bo‘lish usuliga ko‘ra va ovoz shovqinning
ishtirokiga ko‘ra farqlangan. Buni j va dj harflariga berilgan ta’rifdan bilish
mumkin”.
Ushbu manbalarda jarangli termini shunday izohlangan:
“O‘TIL”da “TTIL”da “OT – 5 ”da
Jarangli 1) ayin. Jarangdor…
2) tlsh.tovush paychalarining
ishtiroki bilan hosil
bo‘ladigan, obozli. Jarangli
undosh [51, 73] J arangli undosh. Shovqinga
ovoz qo‘shilgan undoshlar.
Mas.: b, v, g, z undoshlari
qiyos. jarangsiz undoshlar.
[56, 39] Izoh berilmagan.
Va quyidagicha ajiratib chiqilgan: maktab darsligida jarangli va jarangsiz
undoshlarga ta’rif berilmagan, topshiriq shaklida qiyoslangan: “1-topshiriq.
Quyida berilgan undoshlarning jarangli-jarangsizlik juftligiga e’tibor bering.
Qaysilarining jufti yo‘qligini ayting.
Jarangli: b v z g d j g‘ dj y l m n ng p
Jarangsiz: p f s k t sh x ch - - - - - - - q va h” [40, 143].
Topshiriqda g‘ jarangli undoshining jarangsiz jufti sifatida x undoshi
ko‘rsatilgan, bu bir qarashda o‘rinli, hatto maqsad – maxsad, maqtov – maxtov,
taqsim – taxsim kabi so‘zlar bilan isbotlash – dalilash ham mumkin. Lekin bu
o‘rinli emas. Bu jihat o‘quvchilar e’tiborini tortishi uchun tutilgan yo‘l.
Darslikdagi 403-mashqida berilgan qaynoq, taroq, qishloq, sanoq, taqdir, qiziq, u
yoq – bu yoq, o‘rtoq kabi so‘zlar hamda q undoshi va g‘ undoshi bilan tugagan
so‘zlarga jo‘nalish kelishigining qo‘shilishi natijasida sodir bo‘ladigan o‘zgarishni
inobatga olsak, berilgan ma’lumotning qisman to‘g‘ri ekanligiga amin bo‘lamiz,
22](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_22.png)
![lekin bu ta’rif tarzida qoidalashtirishga asos bola olmaydi. Bizningcha, q
undoshining jarangli jufti g‘ undoshi kabi berilsa, maqsadga muofiq bo‘lar edi.
Bu kabi tushunmovchilik vaziyatlarga sabab bo‘ladigan qoida va mashqlar til
hodisalarini endigina tushunayotgan, e’tibor bera boshlayotgan o‘smirlarga salbiy
ta’sir etadi.
Izohli lug‘atlarda berilgan izohlar ham ayrim tushunarsizlikni, bahsni keltirib
chiqarishi mumkin, ya’ni tovushlarni jarangli va jarangsizga bo‘lish ikki belgi
asosida kechishi: “un paychalaring ishtiroki hamda ovoz va shovqinning
ishtiriokiga ko‘ra” chiqarilgan xulosa deb qarashni yuzaga keltiradi. Aslida
jaranglilik un paychalari ishtiroki natijasida hosil bo‘ladigan ovoz va shovqinning
ishtirokiga ko‘ra yuzaga chiqadigan jarayondir: “JARANGLILIK. Un (tovush)
paychalarining tebranishidan yuzaga keluvchi ton, qiyos. Jarangsizlik” [56, 36].
Darsliklarda “Talaffuz va imlo me’yorlari” mavzusini o‘rganishda asosiy
e’tibor nutq tovushlarining ma’no farqlashdagi ahamiyati va so‘z ”tovush”larni
to‘g‘ri talaffuz qilish va imlo me’yorlarini o‘rgatishga qaratiladi. Shuningdek, imlo
(orfografik) me’yorlar asosan 5-7 sinflar hamda 8-sinfgacha muntazam takrorlanib
turadi. Bundan tashqari ona tili va adabiyot darslarida asosiy e’tibor o‘quvchining
nutqiy savodxonligiga qaratiladi. Bu nutq “Nutq tovushlari va harf”, "Unli
tovushlarning tovushlari va imlosi”, “ng tovushining talaffuzi va imlosi”, “Nutq
tovushlarining ma’no farqlash vazifasi”, “U va i unlilarining talaffuzi va imlosi”,
“O va a unlilaring talaffuzi va imlosi”, “Qator kelgan unlilarning talaffuzi va
imlosi”; “Ayrim undoshlarning talaffuzi va imlosi”, “Jarangli va jarangsiz
undoshlarning talaffuzi va imlosi”, “G-k, f-v undoshlari, q va g‘ unoshlari bilan
tugagan so‘zlarga qo‘shimchalarning qo‘shilishi va ularning imlosi”, “B, m
undoshlaridan oldin kelgan n undoshining talaffuzi va imlosi”, “Ayrim harflar
izohi”, “J harfi va dj tovushlari, x va h harflari, q va g‘ undoshining talaffuzi va
imlosi”, “Ng harflar birikmasi va ularning vazifalari”, “Sh va ch harflar birikmalari
hamda ularning vazifalari”, “Qo‘sh undoshlar talaffuzi va imlosi”, “Qator
undoshlarning talfuzi va imlosi”, “Bo‘g‘in ko‘chirish imlolari”, “Tutuq belgisining
ishlatilishi”, “Urg‘u va uning turlari”, “Tovushlarning ortirilishi” va tushib qolishi,
23](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_23.png)
![shakldosh so‘zlar, paronimlar, shevaga xos so‘zlar kabi mavzular orfoepik (adabiy
talaffuz) va orfografik (to‘g‘ri yozuv) savodxonlikni oshirishga qaratilgan.
Fonetika bo‘limining o‘rganish obyekti bo‘lgan til va nutq tovushlarini
o‘rganishdan ham ko‘zlangan maqsad orfografik, orfoepik hamda nutqiy
savodxonlikni oshirishdan iborat.
Unli va undosh tovushlarni o‘rganishda asosiy e’tibor o‘quvchilarning
imloviy savodxonligini yaxshilash, ularning so‘z boyligini oshirish so‘z
ma’nolarini farqlash (tovushlarni cho‘zish, ikkilantirish, urg‘u vositasida so‘z
ma’nolarini farqlash (bizga tegishli), ulardan to‘g‘ri va o‘rinli foydalanish)
malakalarini kebgaytirish, talaffuz meyorlarini shakllantirish ustida ishlashga
qaratilgan[58,129]. Demak, talaffuz (adabiy talaffuz) va imlo (orfoepiya va
orfografiya) o‘qitilishida maktab darsliklarida jiddiy e’tibor beriladi orfografiya
terminiga qiyoslanayotgan manbalarda shunday izoh berilgan:
“ O‘TIL ” da “ TTIL ” da “OT-5” da
ORFOEPIYA [ orfo . +
yun . epos – nutq , talaffuz ]
1. So‘zlarni to‘g‘ri
talaffuz qilish haqidagi
qoidalar; to‘g‘ri talaffuz.
2. Tilshunoslikning
shunday qoidalar tizimini
ishlab chiqadigan bo‘limi.
[53, 143] ORFOEPIYA (yun.
orthos – to‘g‘ri; epos –
nutq; 1. Tilshunoslikning
meyoriy adabiy talaffuzini
o‘rganuvchi bo‘limi.
2. Biror tilda qabul
qilingan talaffuz
meyorlarida most holda
bir xil talaffuzni
belgilovchi qoidalar
tizimi. [56, 77] O‘g‘zaki nutqning bir
necha xil talaffuz
qilinuvchi tovush,
qo‘shimcha va so‘zlardan
adabiy tilga qabul
qilingan bittasi to‘g‘ri
talaffuz meyori sanaladi;
To‘g‘ri talaffuz
meyorlarini o‘rganuvchi
tilshunoslik bo‘limiga
orfoepiya (orfo –
“to‘g‘ri”, epos –
“so‘zlamoq” “nutq”
deyiladi). [40, 134]
24](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_24.png)
![Ko‘rinadiki, darslikda bu termin “to‘g‘ri talaffuz me’yori” va “orfoepiya” deb
berilgan.
Bu tushunchalarni mohiyatini to‘laroq tushunish uchun talaffuz atamasining
izohini ko‘ramiz. Bu atamaga shunday izoh berilgan:
“ O‘TIL ” da “ TTIL ” da “OT-5” da
TALAFFUZ [ar. so‘zlash, aytish
aytish] tovush yoki so‘zning aytilishi,
aytilish hususiyati. Unli tovushlarning
talaffuzi so‘zni to‘g‘ri talaffuz qilish.
“ Oling, olin” emas, “oling-oling” –
"berite, kushayte” degan so‘z, – dedi
Elmurod. – Ha, talaffuzi qiyin ekan.
Mayli, o‘rganish mumkin. Ish qilib,
menga o‘zbekcha o‘rgatasiz, – dedi
Mexaylov. P. Tursun, O‘qituvchi. Kishi
ismlari imlosiga xos bo‘lgan yana bir
xususiyat shundaki, ba’zi so‘zlar
ismiga ko‘chgach, so‘zning talaffuzida
ham ayrim o‘zgarishlar yuz beradi .
E. Begmatov, Kishi ismlari imlosi [53,
649]. TALAFFUZ. 1.
Nutq tovushlari-
ning aytilishi
2. To‘g‘ri talaffuz
adabiy talaffuz [46,
102]. Darslikda
berilma g an
Darslikda talaffuz va imlo me’yorlari mavzusida, orfoepiyaga ta’rif berilgan.
Lug‘atlardan ma’lumki, talaffuz, so‘z qo‘shimlarning aytilishi ekan, lekin
talaffuzni so‘zlash va aytishga tenglashtirish ham noto‘g‘ri, negaki, so‘zlash va
aytish jarayon, talaffuz esa shu jarayoning usulidir. Shuningdek, talaffuz termini
uchun lug‘atlarda berilgan misollar ham o‘zini oqlamaydi. “O‘TIL” har ikkala
nashrida ham bu so‘zning tilshunoslikka oid atama ekanligini bildiruvchi ishora
(tlsh.) berilmagan. Ushbu terminni quydagicha izohlash to‘g‘riroq bo‘lardi:
25](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_25.png)
![“Talaffuz [a. so‘zlash] tlsh. nutq birliklari tovushlarining aytish usuli. Ayrim
undoshlarning talaffuzi”.
Demak keltirilgan izohlardan ma’lumki, orfoepiya terminida ham to‘ldirilishi
zarur bo‘lgan o‘rinlar mavjud “O‘TIL” va darslikdagi “to‘g‘ri talaffuz” birikmasi
o‘rniga “adabiy talaffuz” qo‘llansa, terminning mohiyati to‘g‘ri yoritiladi. Bu
“TTIL”da xuddi shu tarzda berilgan, lekin “biror tilda qabul qilingan talaffuz
me’yorlariga mos holda bir xil talaffuzni belgilovchi qoidalar tizimi” izohini “har
bir tilda qabul qilingan adabiy talaffuz me’yorlarida mos talaffuzni belgilovchi
qoidalar tizimi” deyilsa, mohiyatan to‘g‘ri bo‘ladi. Negaki, hatto tilimizda bir
so‘zning ikki (kaftar, kaptar, kptar), uch xil yozish ham to‘g‘ri bo‘lishi mumkin:
podsho – podshoh, imon – iymon, naqorat – naqarot, yoki maraz – kasallik so‘zi
arabcha “marodz” (maraz), forscha “mariz” o‘zbek tilida “maraz” shaklida
adabiylashgan. Shuning uchun “bir xil talaffuz” birikmasini “adabiy talaffuz
me’yorlariga mos holda talaffuz” deb o‘zgartirish maqul.
Orfografiya ham orfoepiya kabi tilshunoslikning fonetika bo‘limi bilan
bog‘liq ham amaliy, ham nazariy sohasi hisoblanadi. Amaliy soha ekanligi to‘g‘ri
yozish amaliyotida qo‘llanilishi va imlo lug‘atlarini tuzish bo‘lsa, nazariy soha
ekanligi, orfografiyaning tog‘ri yozish qoidalarini ishlab chiquvchi tilshunoslik
termini ekanligidan ma’lum.
Har qanday tasnif kabi terminlar tasnifi ham nisbiy. Chunki ularda biridan
ikkinchisiga o‘tib turish holatlari kuzatiladi, ammo aynan bir hodisa emas. Buni b
va m undoshlaridan oldin kelgan m undoshining talaffuzi va imlosida kuzatishimiz
mumkin. Misol uchun, yakshamma – yakshanba, dushamma – dushanba; memmi –
menmi, sumbula – sunbula shaklida talaffuz qilish adabiy me’yor (hatto istakan,
sirk, kitop, turpog‘ ham), ammo imloviy (orfografik) me’yor emas. Albatta, yozuv
og‘zaki nutqni aks ettira olmaydi. Buni ham inobatga olish zarur, lekin eng
e’tiborli jihati yozuv so‘zlar talaffuzining juda katta tafovutga uchrashining ham
oldini oladi.
Orfografiya yunoncha so‘z bo‘lib, “orthos” (to‘g‘ri) va “grapho” (yozaman)
so‘zlarining birikishidan hosil bo‘lgan va tilshunoslikninmg to‘g‘ri yozish
26](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_26.png)
![qoidalari tizimini qamrab olgan sohasidir. Orfografiya tilshunoslikning, asosan,
tovush, so‘z, tushuncha (ideografik, piktografik yozuvlarda va iyeroglif) ning
yozilishi; so‘zlarni qo‘shib, ajratib, chiziqcha bilan yozish, ishoraviy belgilarni
to‘g‘ri qo‘llash; harflarning yozilishi va qo‘llanishi (bosh harf va kichik harf);
bo‘g‘in ko‘chirish qoidalari tizimi va tilshunoslikning shu qoidalarni (to‘g‘ri
yozish)ni o‘rganadigan va ishlab chiqadigan bo‘limidir.
Deyarli barcha tillar orfografiyasi uchun morfologik va fonetik tamoyillar
ustuvor tamoyil hisobnlanadi. Arab alifbosi asosida paydo bo‘lgan yozuvlarda
shakliy yozuv ustuvorlik kasb etadi. O‘zbek tili orfografiyasining besh tamoyili
mavjud bo‘lib, ulardan fonetik, morfologik va shakliy yozuv tamoyillari asosiy
o‘rinda turadi. Ayrim so‘zlarning yozilishida an’anaviy (traditsion) tamoyiliga
amal qilinadi va badiiy uslubda ko‘proq qo‘llaniladi. Davlat tili siyosatida
orfografiya alohida o‘rin tutadi, chunki u fonetika, fonologiya, orfoepiya, nutq
madaniyati, derivatsiya, grammatika va stilistika bilan bevosita bog‘liqdir, bu esa
lingvistik va leksikografik manbalarning nechog‘lik muhim ekanligini ko‘rsatadi.
Ma’lumki, hatto izohli lug‘atlarda so‘zning ma’nosiga qanchalik e’tibor qaratilsa,
uning yozilishiga ham shunchalik e’tibor beriladi. Darslikda orfografiyaga oid
quydagi terminlar berilgan: alifbo, orfografiya, harf, grafika, imlo me’yorlari,
harflar birikmasi, tutuq belgisi, bo‘g‘in ko‘chirish, shuningdek, boshqa ko‘pgina
mavzular imlo me’yorlarini o‘zlashtirishga qaratilgan: “Bosh va kichik harflarning
qo‘llanilishi”, “Gap”, “Ko‘chirma gapli qo‘shma gap”, “Turdosh va atoqli otlar”
(“OT-5”); “Joy nomlari va ularning imlosi”, “Korxona, tashkilot, muassasa
nomlari”, “Tarixiy sana va bayram nomlari”, “Suv havzalari va inshoot nomlari”,
“Ravishdosh yasovchi qo‘shimchalar talaffuzi va imlosi”, “Hozirgi zamon
qo‘shimchalarining talaffuzi va imlosi”, “Qo‘shma, juft va takror otlar talaffuzi va
imlosi”, “Shaxs, narsa oti yasovchi qo‘shimchalar va ularning imlosi”, shuningdek,
mavhum ot sifat yasovchi qo‘shimchalarning talaffuzi va imlosi, juft va takroriy
sifatlar va ularning imlosi kasir sonlar yasalishi va imlosi (“OT-6”); imlo bo‘yicha
o‘tilganlarni takrorlash, qo‘shimcha va ular bo‘yicha o‘tilganlarni takrorlash,
ko‘rsatish olmoshlarining talaffuzi va imlosi, sodda va qo‘shma, juft va takroriy
27](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_27.png)
![olmoshlarning imlosi, egalik shakli va egalik qo‘shimchalizohli so‘zlarning imlosi,
jo‘nalish kelishigi qo‘shimchasining talaffuzi va imlosi, taqlid so‘zlarning talaffuzi
va imlosi (“OT-7”); adabiy nutq me’yorlari (“OT-8”); -u, (-yu), -da
yuklamalarining imlosini izohlang (“OT-9”) yuqoridagilarda ma’lumki, 5-6-7-
sinflar ona tili darsliklarida orfografik bilimlarni oshirishga 8-9-sinf darsliklarida
esa punktatsion va gramatsion savodxonlikni oshirishga 10-sinifda esa nutq
uslublarini o‘rganishda ko‘proq e’tibor qaratilgan orfografik terminlar darslik va
lug‘atlar misolida qiyosiy jihatdan o‘rganib chiqishga harakat qilamiz: manbalarda
orfografik terminiga shunday izoh va ta’rif berilgan:
«O‘TIL»da «TTIL»da “OT-5” da.
ORFOGRAFIYA [orfo: +
yun. grapho – yozaman]
So‘zlarni to‘g‘ri yozish
haqidagi qoidalar; imlo.
O‘zbek orfografiyasi.
Orfografiya qoidalari[53,
142]. ORFOGRAFIYA (yun.
orthos – to‘g‘ri + grapho
– yozaman) ayn. imlo [56,
77]. To‘g‘ri yozish
me’yorlarini o‘rganuvchi
tilshunoslik bo‘limiga
orfografiya (yunoncha:
orfo – “to‘g‘ri” + grapho
– “chizmoq” deyiladi[40,
134].
Ko‘rinib turganidek, termin bir-biridan farqli izohlangan. Izoh haqida fikr
bildirishdan oldin imlo atamasinining izohini qiyoslaymiz:
“ O‘TIL ” da “ TTIL ” da “OT-5” da
IMLO [a. – yozish, aytib
yozdirish; to‘g‘ri yozish] 1.
Yozuv. eski imlo. Yangi
imlo lotin alifbosiga
asoslangan imlo. Gapga
chechan, eski imloda… har
qanday xat ishlarini
boshqaradigan: bu kishini IMLO. So‘z va uning
ma’noli qismlarini yozish
(qo‘shib yozish; ajiratib
yozish, chiziqcha bilan
yozish), bosh va kichik
harflarni ishlatish,
shuningdek, bo‘g‘in
ko‘chirish qoidalari tizimi. Yozma nutqda bir
necha xil yozuluvchi
tovush, qo‘shimcha
va so‘zlardan adabiy
tilga qabul qilingan
bittasi imlo me’yori
sanaladi. [40, 134]
28](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_28.png)
![odamlar ancha hurmat bilan
“mulla Alimqul” deb atardi.
P.Tursun, O‘qituvchi.
2. To‘g‘ri yozuv. Imlo
qoidalari.
3. Yozuvga to‘g‘ri yozuvga
oid; imloviy. Imlo xatolari.
Redaksiyaga material
to‘plashdan oldin, juda
bo‘lmasa, imlo xatosiz
yozishni o‘rganib oling
F.Musajonov, Hikmat [52,
202]. So‘z va ularning ma’noli
qismlarining yozilishi bir
necha prinsip asosida
qoidalashtiriladi. Imloning
morfologik prinsipi.
Imloning fonetik prinsipi.
Imloning an’anaviy prinsipi
[56, 43].
Keltirilgan qiyoslar shuni ko‘rsatadiki, orfografiya termini qisman
izohlangan. “O‘TIL” da berilgan misollarning o‘zi izohning yetarli emasligini
ko‘rsatadi. “TTIL”da ham orfografiyaning aynan imlo ekanligi ta’kitlanib, “imlo”
termini izohlanganda uning “yozish qoidalari tizimi” ekanligiga urg‘u berilgan
darslikda esa orfografiyaning tilshunoslikning to‘g‘ri yozish me’yorlarini
o‘rganuvchi bo‘lim ekanligi ko‘rsatilgan, lekin “so‘zlarning to‘g‘ri yozish qoidalari
tizimi” ekanligi haqida ma’lumot berilgan. Shuni ham ta’kidlash lozimki, darslikda
imlo termini imlo me’yorlariga aloqador holda berilgan (alohida berilmagan).
“O‘TIL”da imlo terminiga tlsh. ishorasi yo‘q. Darslikda keltirilgan ta’rif ham
bahsli, chunki yozma nutqda bir necha xil yoziladigan tovush yo‘q, bu yerda
tovush so‘zi ortiqcha, ammo og‘zaki nutqda bir necha xil talaffuz qilinadiga tovush
mavjud. Bu termini “Og‘zaki nutqda har xil talaffuz qilinuvchi tovush, qo‘shimcha
va so‘zlarning adabiy yozma nutq uchun qabul qilingan to‘g‘ri shakli” deb
o‘zgartirsak termin mohiyati to‘g‘ri ko‘rsatilgan bo‘ladi. Negaki, “imlo” atamasi
ayrim lug‘atlarda boshqacha ta’riflangan: Imlo. 1. So‘zlarni to‘g‘ri yozish qoidalari
o‘rganiladigan tilshunoslik fanining bo‘limi. ayn. Orfografiya. 2. So‘zlarning
29](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_29.png)
![yozilishidagi barqarorlik, qat’iylik. So‘z va uning ma’noli qismlarini yozish
(qo‘shib yozish, ajiratib yozish, chiziqcha bilan yozish) bosh va kichik harflarni
ishlatish, shuningdek, bo‘g‘in ko‘chirish qoidalari tizimi. So‘z va uning ma’noli
qismlarining yozilishi bir necha tamoyil asosida qoidalashtiriladi. Imloning
morfologik tamoyili, imloning fonetik tamoyili, imloning an’anaviy tamoyili.
Harf termini shunday izohlangan:
“ O‘TIL ” da “ TTIL ” da “OT-5” da.
HARF [ a . – tovushning
yozuvdagi shakli ; undosh
tovush ; so ‘ z ] tovush
( fonema ) ning yozma
nutq uchun qabul
qilingan shakliy belgisi .
Har bir tovush (fonema),
odatda, bir belgi bilan
ifodalanadi. Mas., a, b, k,
u harflari. Bazi
fonemalargina, ma’lum
ta’lab sababga ko‘ra,
birdan ortiq belgi bilan
ifodalanadi[55, 512]. HARF. Nutq tovushlarini
(fonemalarni) yozuvda
ifodalash uchun xizmat qiluvchi
shakllar. Har bir harf, asosan,
bir tovush “fonemani”
ifodalaydi. Ba’zi harflar ikki
tovushni ifodalashi mumkin: я ,
ю , е kabi. Shuningdek, bir
tovush (fonema) birdan ortiq
harf bilan ifodalanishi mumkin.
Mas., o‘zbek alifbosidagi ng
harflari bilan bitta bug‘un
tovushi ko‘rsatiladi. Harflar
ikki xil bo‘ladi: 1) bosh harf; 2)
kichi harf [56, 144]. Tovushning
yozuvdagi ifodasiga
harf deyiladi.
Bir tovush bir harf
bilan ham, ikki harf
bilan ham
ifodalanishi mumkin:
B, a, o, h harflari bir
tovushni ifodalasa,
sh, ch, ng,
singarilarda ikki harf
bir tovushni
ifodalaydi [40, 121].
“O‘TIL”da ishora berilmagan bo‘lsa ham izohdan aynan tilshunoslikga oid
o‘rinlarni bilib olish mumkin. Bu termin darslikda ancha sodda ta’riflanganligiga
qaramay berilgan izohlar bir-biriga yaqin.
Keying paytlarda til bilan nutqni farqlash kuzatiladi. Ayrim adabiyotlarda til
bilan nutq o‘zaro dixotomya, opozitsiya hosil etuvchi hosilalar deb qaralib til
nutq tarzda baholanadi. Aslida til bilan nutq dixotomyasi haqida, opozitsiyasi
haqida gapirish to‘g‘ri emas (dixotomya yunoncha dicha – “ikki qismga” + tome –
30](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_30.png)
![“ajiratish”; opozitsiya lot. Oppositio – “qarama qarshi holatda bo‘lish”), chunki til
bilan nutq – butun bilan qism munosabatidagi hodisadir. Nutqqa “muqobil” deb
ajiratilgan hodisa “til” deb emas balki, “lison” deb ta’kitlanishi lozim. Bu
munosabat shunday chizmada ko‘rsatilagan:
TIL
Lison Nutq [20, 4]
Maktab darsliklarida “lison” termini kiritilmagan, “nutq” esa shunday
izohlangan:
“OT-5”da “OT-8”da
Fikrimizni boshqalarga tovushlar
vositasida so ‘ zlash va harflar vositasida
yozish orqali bayon qilamiz . So‘zlash va
yozish orqali ma’lum fikr bayon
qilishimiz nutq hisoblanadi. Nutq ikki
yo‘l bilan amalga oshiriladi: tovushlar
ketma-ketligida bayon qilingan nutq
ovuzaki nutq, harflar ketma-ketligi
asosida bayon qilingan nutq esa yozma
nutq sanaladi [40, 120]. Til – fikrni bayon etish va o‘zgalar
fikrini tushunishning eng asosiy
vositasi. U o‘z vazifasini og‘zaki va
yozma shaklda bajaradi. Til (aslida
nutq) ikki ko‘rinishda namoyon bo‘ladi:
og‘zaki adabiy nutq va sheva nutqi.
Faqat adabiy nutq yozma shaklga ega
[43, 8].
“OT-7”da dastlabki mavzu “Til va nutq”qa bag‘ishlangan bo‘lib, ikkala
termin ham izohlanmagan. Topshiriqlar bilan kifoyalangan. (OT-8) da til va nutq
dastlab bir ma’noda keltirilib, so‘ngra tilning voqelanishi, namoyon bo‘lishi deb
berilgan.
Izohlardan ma’lumki, maktab darsligida til va nutq tilshunosiktermini sifatida
deyarli farqlanmagan. Bu atamaga izohli lug‘atlarda shunday ta’rif berilgan:
“ O‘TIL ” da: “ TTIL ” da:
NUTQ [a – so‘zlash, nutq; gapirish
qobilyati] 1. Tilning fikr ifodalash va NUTQ. 1. Tilning amaliyot shakli;
so‘zlovchining til vositalaridan
31](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_31.png)
![almashish jarayonida amal qilishi;
so‘zlovchining til vositalaridan
foydalanish jarayoni va shu jarayonning
hosilasi. N utqi yomon. Bolaning nutqini
o‘stirmoq. Ochilning nutqi… yaxshi edi .
P. Qodirov, Uch ildiz;
3. Tilning aloqa aralashuv maqsadi va
sharoitiga qarab lisoniy vositalardan
muvofig‘ini tanlab ishlatish bilan
farqlanuvchi turi, uslub. Poetik nutq.
Badiiynutq. Og‘zaki nutq [53, 67]. foydalanish jarayoni va shunday jarayon
natijasida yuzaga keladigan hodisalar.
2. Nutqning kommunikatsiya maqsadi
va sharoitiga qarab leksik va grammatik
vositalardan muofig‘ini saylab ishlatish
bilan harakterlanuvchi turi: Rasmiy
nutq. So‘zlashuv nutqi. Qiyos. Til.
3. Sintaktik ifodaning turi: Muallif
nutqi. O‘zga nutqi [56].
“O‘TIL”da nutqning termin ekanligiga ishora berilmagan bo‘lsa ham,
so‘zning atash ma’nosi, uning termin ma’nosi bilan mushtarak ekanligi seziladi.
Bu terminning semantik yo‘l bilan hosil qilinganligiga dalolatdir.
Xullas, orfografiya va orfoepiya fonetika bo‘limiga, fonetika bo‘limining esa
tilshunostlikning barcha bo‘limlari bilan chambarchas bog‘liq hisoblanadi, shu
sababli bu bo‘limlarga xos terminlar bir-birini taqozo etib turadi. Nutq o‘z
navbatida umumiy tilshunoslik, uslubshunostlik va sintaksis bo‘limiga ham
aloqador, biroq uning orfoepiya – adabiy talaffuzini, orfografiya to‘g‘ri yozish
qoidalari, fonetika tovush va talaffuz tomonini, morfologiya shakllarini, sintaksiz
esa nutq qurishdagi o‘rnini, uslubshunoslik uslubiy jihatlarini (til vositalarini
to‘g‘ri tanlash), punktuatsiya nutqning ohanglariga mos tinish belgilar ishlatilishini
o‘rganadi. Bu tilning tizimlilik xususiyatidan kelib chiqqan holatdir.
Qiyoslar davomida ayrim terminlarga mushtaraklik, ayrimlarida qisman farq
seziladi. Ammo hech bir izoh mukammal bo‘lmasligini tushunchaning biror
tomoni qolib ketishini hisobga olsak maktab darsligi va izohli lig‘atlar ham
tilshunoslik fani va til tizimini o‘rganish uchun muhim manba ekanligi ma’lum
bo‘ladi.
32](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_32.png)
![1.3. Leksikografik, farazeologik terminlarning darstlik va izohli lug‘atlarda
berilishi
Ma’lumki, leksikografika bop’limi nazariy jihatdan 5-sinf onatili darsligida
o‘rganiladi. Bu bo‘limni o‘rganishda so‘zning o‘z va ko‘chma ma’nolarini
izohlash; ma’nodosh so‘zlar orasidagi farqlarni sharqlash, keng istemoldagi
so‘zlarni badiiy hususiyatga ega bo‘lgan so‘zlarga (katta – ulkan, buyuk, ulug‘;
qiziq – ajib, ajoyib, g‘aroyib; devona-majnunn, junun, bexud, kirdi-chiqdi)
almashtirish; uyadosh so‘zlarni toppish (ot – qulun, duna, g‘unon, toy, ayg‘ir,
qirchang‘i); so‘zlarni ma’no va qo‘llanilishi ustida ishlash, zid ma’noli so‘zlar
ma’nolarini izohlash, shakldosh so‘zlarni topish, paronimlar farqini topish; umum
xalq ko‘p ishlatadigan va kam ishlatadigan sizlarni guruhlash; o‘quvchiga turli
kasb hunarga oid so‘zlarni va ularning xususiyatlarini o‘rgatish va turli fanlarning
o‘z atamalar tizimi mavjud ekanligini tushuntirish; so‘zlarning o‘zaro va ibora,
tasviriy ifoda hamda evfemik ma’nodoshligini o‘rgatish, nomlarni o‘rgatish,
lug‘atlar bilan ishlashni o‘rgatishga e’tibor qaratiladi. Bu esa o‘quvchining leksik
savodxonligini oshirish va so‘zdan o‘rinli foydalanishiga sabab bo‘ladi.
Darslikdagi leksikologik terminlar 5-6 sinf darsligida berilgan bo‘lib
quydagilardan iborat: atash ma’no, asosdosh so‘zlar, atama, atoqli otlar, bosh so‘z,
eskirgan so‘zlar, izohli lug‘at, ilmiy atama, imlo lug‘ati, kasbiy atama, ko‘p
ma’noli so‘z, ko‘chma ma’no, leksikologiya, lug‘atshunostlik, leksikograviya,
ma’nodoshlik qatori, ma’nodosh so‘zlar, olinma so‘z, paronim, so‘zning atash
ma’nosi, turdosh otlar, tasviriy ifoda, uyadosh so‘zlar, yangi so‘zlar, zid ma’noli
so‘zlar, o‘z ma’no, shevaga xos so‘zlar, tarjima lug‘at tarixiy so‘zlar, arxaik
so‘zlar. So‘z tartibi, so‘z tarkibi, asos, qo‘shimcha joy nomlari, shaxs nomlari.
Ayrim manbalarda juft, takror, tub so‘zlar, qo‘shimcha, ot qo‘shimcha, affiksham
leksikologik terminlar qatoriga kiritilgan (37-adabiyotda), biz esa
leksikologiyaning asosan so‘zning ma’nolari o‘rganishi sababali bu terminlarni
morfologik terminlar qatorida qiyoslaymiz
Leksikologiya terminini izohini lug‘atlar asosida ko‘ramiz:
33](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_33.png)
![“ O‘TIL ” da: “ TTIL ” da:
LEKSIKOLOGIYA [ yun . lexikos –
lug ‘ atga oid + logos ta ’ limot ]
tilshunoslikning lug ‘ at tarkibini
( leksikani ) o ‘ rganuvchi bo ‘ lim ; so ‘ z
shunostlik . O‘zbek tilining
leksikologiyasi [52, 495]. LEKSIKOLOGIYA (yun. lexikos –
so‘zga, so‘zga oid, lug‘at haqidagi;
logos – ta’limot ) Tilshunoslikning
tilning lug‘at tarkibini o‘rganuvchi
bo‘limi [56, 65].
Darslikda leksikologiya terminiga quydagicha ta’rif berilgan:
“OT-5”da:
“OT-6”da:
Leksikologiya yunoncha lexikos –
“lug‘at”, logos – “ta’limot” so‘zidan
olingan bo‘lib, so‘z haqidagi to‘g‘rirog‘i
so‘z haqidagi ta’limotdir.
Leksikologiya – so‘z va uning
xususiyatlarini o‘rganuvchi tilshunoslik
bo‘limi [40, 168, 216]. Leksikologiya so‘zining atash
ma’nosini, morfologiya esa uning
grammatik ma’nosini va bu ma’nolarni
ifodalovchi vositalarni o‘rganadi[41,
20].
Demak leksikologiya so‘zining shakl va ma’no munosabatini ham o‘rganadi:
so‘zning shakl va ma’no munosabatlariga omonim, paronim; ma’nodosh so‘z
(sinonim), zid ma’no so‘z (antonim), uyadosh so‘zlar, ko‘p ma’nolik (polisemiya),
monosemya, ko‘chma ma’no kabilar kiradi. Paronim terminiga shunday izoh
berilgan:
“ O‘TIL ” da “ TTIL ” da “OT-5” da
PARONIMLAR [ para +
va yun . onyma – nom ,
ism ] talaffuzi eshitilishi
va morfem tarkibi
o ‘ xshash leksik ma ’ nolari
boshqa - boshqa yoki PARONIMLAR (yun.
para – yonida + onima –
nom). Fonetik tarkibi
boshqa-boshqa,
talaffuzidagina o‘xshash,
yaqin bo‘lib qoladigan Talaffuzi va yozilishi bir-
biriga juda yaqin lekin
ma’nolari, bir-biridan
butunlay farq qiladigan
so‘zlarga paronimlar
deyiladi[40, 176].
34](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_34.png)
![qisman yaqin bo ‘ lgan
so ‘ zlar : sharaf – sharof ,
tambur – tanbur , afzal –
abzal , amr – amir kabi [52,
227]. so‘zlar: fakt – pakt, afzal
– abzal, amr – amir [56,
80].
Darslik, ayniqsa, “O‘TIL”dagi izohlar termin hususiyatiga juda mos keladi,
negaki paronimlar ko‘p holatda ma’no jihatdan ham yaqin bo‘lishi mumkin: amr-
amir, urush-urish, kitob-kotib. Biz qiyoslaydigan ma’nbalarda lug‘at atamsi
shunday ta’riflanga n:
“ O‘TIL ” da “ TTIL ” da “OT-5” da.
LUG‘AT [a. – til; sheva,
so‘z, ibora] 1. Biror
tildagi so‘zlarni ma’lum
tartibda (odatda, alifbo
tartibida) jamlab, izohlab
yoki boshqa tilga tarjima
qilib berilgan kitob izohli
lug‘at. O‘zbekcha-ruscha
lug‘at imlo lug‘ati.
2. So‘z; tildagi barcha
so‘zlar majmuyi so‘z
birligi. Shu go‘zal, shu
qutluq, yangiyil kuni,
Qalbim hayajonga
sevincha to‘lib, Lug‘at
bisotidan rosa axtardim,
Bir og‘iz shirin so‘z
aytmoqchi bo‘lib. Uyg‘un
[52, 512]. LUG‘AT. 1. ayn. leksika.
2. Lug‘aviy birliklar
alifbo tartibini
joylashtirilgan, turlicha
izohlar berilib, kitob
shakliga keltirilgan
to‘plam. Lug‘atlar turli
maqsadlarda tuziladi,
shunga ko‘ra ularning
turlari ham ko‘p, avvalo
lug‘atlar ikki asosiy turga
bo‘linadi: 1) lingvistik
lug‘at; 2) qomusiy lug‘at
[56, 59]. Tilimizdagi so‘zlarning
alifbo tartibida
joylashtirilishiga lug‘at
deyiladi. Lug‘at tuzish
qoidalarini o‘rganuvchi
tilshunoslik bo‘limiga
lug‘atshunostlik
(leksikografiya) deyiladi
[40, 198].
35](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_35.png)
![Berilgan ta’rif shuni ko‘rsatadiki, darslikda bu termin, leksika – tilning jami
so‘zlar ma’nosida qo‘llanmagan. Shuni ham alohida qayd etish kerakki,
lug‘atshunostlik qadimdan jiddiy e’tibor berilgan soha hisoblanadi. Kishilar tilni
ummonga qiyoslagani sabab lug‘at, kitoblarining asosiy qismi, shu so‘z bilan
bog‘liqdir. Misol uchun qomus va lug‘at so‘zlarining asil ma’nosi dengizdir.
Hazrat Alisher Navoiyning lug‘atshunoslik va arab tiladigi ayrim so‘zlar izohiga
bag‘ishlangan lug‘at kitobi ham “Sab’ti abhur” deb nomlangan bo‘lib, “Yetti
dengiz” degan ma’noni anglatadi. Xullas, darslikda berilgan terminlar o‘quvchiga
leksik hodisalarni tushunish va so‘zga oshnolik hissini uyg‘otishga zamin
hozirlaydi. Tilimiz ummonining bebaho gavharlaridan bahramand bo‘lishga
qiziqish uyg‘otadi hamda lug‘atlardan foydalanib so‘z boyligini oshirish va nutq
jarayonida so‘zlardan o‘rinli foydalanishga undaydi.
Birinchi bob bo‘yicha xulosalar
Darslik va izohli lug‘atlarda tilshunoslik terminlari ommabob qisqa va
mantiqan ischil izohlangan tariflar kuzatiladi. Bu - terminalogiya bo‘limimining
xususiyatidan kelib chiqqan holdir. Termin qaysi sohada aloqador bo‘lishidan
qa’tiy nazar qisqalik va mazmunan aniqlikka asoslanadi. Unga berilgan izoh ham
aniqlik va ilmiylikni ta’lab qiladi.
Terminlarni yaratishda soddalashtirish yo‘lini tutish, uni fanda barqaror
qolishida asosiy omildir (unli, undosh) kabi. Darslikda arslikda ayrim qoidalarning
hech bir termin bilan nomlanmagan holatlari mavjud: nutq tovushlarining ma’no
farqlash vazifasi : nutq tovushlarining asosiy vazifasi so‘zlarning ma’noliy
ma’nolarini farqlashdir) [40, 131].
Ayrim hollarda bir terminni mahalliy ikki yoki uch termin bilan nomlash
(asosan “O‘TIL” va “TTIL”)da kuzatiladi: jarangli. ayn. jarangdor; ovozli.
Kuzatishlarimiz shuni ko‘rsatadiki, fonetika terminlari ot va sifat so‘z
turkumlariga mansub (jarangli, portlovchi, bosh harf, og‘zaki nutq; harf, tovush,
nutq).
36](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_36.png)
![Maktab darslikdagi fonetik terminlar boshlang‘ich sinflar va, asosan, 5-sinf
ona tili darsligida berilgan, shuning uchun ayrim terminlar izohlanmagan (bosh va
kichik harflar, jarangli harf birikmalari jarangli va jarangsiz kabi). Darslikda juda
ko‘p qo‘llanilgan terminlarga ham izoh berilmagan hollari mavjud (imlo).
Maktab darsiklarining boshlang‘ich va quyi sinflarida fonetik, orfografik va
orfoepik bilimlarni mustahkamlashga jiddiy e’tibor berilgan. Nazorat ishlaridan
tashqai 5-sinifda 52 soat (fonetika) 18 soat, 6-sinfda 18 soat 7-sinfda 10 soat 8-
sinifda 2 soat dars fonetik, orfografik va orfo epik bilimlar berishga ajiratilgan.
Bundan tashqari, ona tili va adabiyot darsliklaridagi har bir dars o‘quvchining
nutqiy savodxonligini, nutqini hamda imloviy savodxonligini o‘stirishga
qaratilgan.
Ma’lumki, leksikologiya ham o‘zining tarkibiy qismi bo‘lgan leksikografiya
onamastika va frazeologiya bilan qanchalik aloqador bo‘lsa morfologiya
(gramatika bilan shunchalik aloqador. Darslik va lug‘atlarda berilgan terminlar
leksikologiya bo‘limida ayrim farqli jihatlarga ega, jumladan, darslikdagi ayrim
terminlar “O‘TIL”da berilmagan (o‘z ma’no, atash ma’no bosh ma’no olinma so‘z)
yoki o‘zlashma terminlar bilan berilgan (ma’nodosh so‘z – sinonim, eskirgan so‘z
– arxaizim, shevaga xos so‘zlar – dealaktizm, kasbiy atamalar – profesionalizm).
Bu holatni ko‘chma ma’no, tasviriy ifoda, bosh so‘z, tarixiy so‘z, joy nomlari,
ma’nodoshlik qatorida ham ko‘rish mumkin. Bu ushbu terminlarining to‘liq
terminlashmagani yoki lug‘atning mukammal emasligi oqibatidir. Lekin
terminlarning mahalliylashuvi ijobiy hodisa, negaki, so‘zning atash ma’nosi uning
termin sifatidagi hosila ma’nosiga juda yaqin. Bu atamalarning maktab
o‘quvchilari tomonidan o‘zlashtirishni osonlashtiradi
Frazeologik terminlarni ba’zi olimlar(Sharl Balli)ning fikricha sitilistikaning
obyektidir. Biz esa frazeologik terminlarining ma’nosi, asosan, so‘zga teng
ekanligi va undan uslubiy – ifoda jihatdan farqlanishi hamda darslikda
leksikologiya bo‘limi tarkibida berilganligini inobatga olib ushbu terminlarni
leksikologiya tarkibida qiyosladik. Aslida frezialogik terminlar paremialogiya
bo‘limning o‘rganish ob’yektidir.
37](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_37.png)
![Shuni ham qayd etish keraki, “O‘TIL”da bu bo‘limdagi ayrim terminlarga
ishora belgisi qo‘yilmagan darslikda arxaik, lug‘at va paronim terminlarining qaysi
tildan olinganligini ko‘rsatuvchi ishora belgisi berilmagan. Leksikalogiyaga oid
bilimlar 5-sinfga 30 soat 6-7 sinfda so‘z turkumlarining ma’no turlari mavzusida
nazariy jihatdan, 8-9 sinflarga matin va lug‘atlar bilan ishlash mavzularida amaliy
jihatdan berilib boriladi. Shuningdek, har bir dars o‘quvchining so‘z boyligini
oshirishda qaratilgan, ayniqsa, nazorat ishlarida o‘quvchining nutqiy
savodxonligiga hamda so‘z boyligiga jiddiy e’tibor qaratilgan.
38](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_38.png)
![II BOB. GRAMATIK TERMINLARNING MAKTAB DARSLIKLARIDA
BERILISHI VA IZOHLI LUG‘ATLAR (“O‘TIL” VA “TTIL”) BILAN
QIYOSIY-TIPOLOGIK TAHLILI
Grammatika til shunostlikning tarkibiy qismi bo‘lib, uning tilshunoslikning
boshqa sohalari bilan aloqasi ko‘p qirrali va murakabdir grammatikaning taqdiri
umumiy tilshunoslikning tarixi bilan ham chambarchast bog‘liq.
O‘tmishda grammatika to‘g‘ri yozish va gapirishga yordam beruvchi qonun
va qoidalarni o‘rgatadi deb tushinilgan [19, 135]. Binobarin, grammatikaning
asosiy obyekti masalasi munozarali. F. F. Fortunatov maktabi talqiniga ko‘ra
grammatikaning asosiy birligi so‘z birikmasi hisoblangan. Unda gap
kengaytirilgan so‘z birikmasi tarzida talqin qilingan [37, 82]. Grammatikaning
obyekti sifatiga deyarli barcha tilshunoslik bo‘limi kiritilgan, bu holatni XIX
asrgacha va, hatto, XX asrning o‘rtalarida yaratilgan lug‘atlarda tilshunoslikda oid
atama ekanligini bildiruvchi ishora o‘rnida gramatika(gr.)ning berilishida ham
kuzatish mumkin. Keyinchalik tilshunoslik fanining pretmeti kengayib va taraqiy
etib borishi natijasida grammatikaning pretmeti doirasi ham kengayib bordi.
Grammatika deyilganda, birinchidan, tilning gramatik qurulishi, ikkinchidan,
tilning grammatik qurulishi haqidagi fan tushuniladi [38, 135]. Tilshunoslikka
bag‘ishlangan ko‘pgina kitoplarda grammatika ikki qism: morfologiya va
sintaksisdan iborat ekanligi aytiladi. Demak, morfologiya va sintaksisning
o‘rganish obyektidan kelib chiqib fikr bildirsak, garammatikaga so‘z shakli,
gramatik shakl, garammatik kategoriya va uning kategoryalari tushunchalari
markaziy o‘rinni egallaydi. Tilda o‘zining doimiy ifodalanuvchisiga ega bo‘lgan,
so‘z shakllari va gapga xos ma’no – grammatik ma’no sanaladi.
Grammatika terminini lug‘at va lingvistik manbalar asosida qiyoslaymiz.
Grammatika termini “O‘TIL”da: “Grammatika [yun. gramatike – harf o‘qish va
yozish san’ati; garamma – yozuv, harf, chiziq] tilshunoslikning so‘z shakllari so‘z
birikmalarining turlari, gap turlari haqidagi bo‘limi. Qiyosiy grammatika. Tarixiy
grammatika. Tarixiy grammatika.
39](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_39.png)
![2. So‘z shakllari, ularning so‘z birikmasi va gapda o‘zaro bog‘lanishi haqidagi
qoidalar va shu qoidalar bayon etilgan o‘quv kitobi, darslik. Maktab grammatikasi.
O‘zbek tili grammatikasi. O‘zbek tili grammatikasiga oid ishlada ba’zi so‘z
formalari “modal forma” yoki “subyektiv baho formasi” nomi bilan ... ta’riflanib
kelmoqda. “O‘TA” [50, 511]; “TTIL”da: “GRAMMATIKA (yun. garamatike –
harf o‘qish va yozish san’ati) 1. Tilshunoslikning so‘z shakllari (shakl yasalishi),
so‘z birikmalarining turlari, gap turlari (tilning gramatik qurulishi) haqidagi
bo‘limi. O‘rganish manbayi, materiali va vazifasi nuqtayi nazaridan
grammatikaning bir necha turi farqlanadi: 1) tarixiy grammatika; 2) tasviriy
grammatika. O‘zaro qardosh yoki qardosh bo‘lmagan tillar grammatik qurulishini
solishtirib o‘rganishga ko‘ra grammatikaning ikki turi farqlanadi: 1) chog‘ishtirma
grammatika; 2) qiyosiy grammatika.
2. ayn. grammatik qurulish: o‘zbek tilining fonetika va grammatikasi.
3. So‘z shakllari, ularning so‘z birikmasi va gapdagi o‘zaro bog‘lanishi
haqidagi qoidalar majmuyi: O‘zbek tilining grammatikasini o‘rganish[56, 31].
“TTIL”da grammatik qurulish, “O‘TIL”da “shu qoidalar bayon etilgan o‘quv
kitobi, darslik” izohlarini aytmaganda deyarli bir xil izoh berilgan. Biroq bu ta’rif
termin mohiyatini to‘liq qamrab ololmaydi. Negaki, grammatikaning ob’yekti,
bo‘limlari aniq bayon qilinmagan. Bizningcha ushbu ta’rifda tushuncha miohiyati
to‘laroq aks etgan: “ GRAMMATIKA […] tilshunoslikning gap (fikr) hosil
quluvchi so‘z o‘zgarishi va birikishi qonunlarini o‘rganadigan bo‘limi.
Grammatika so‘z shakllari haqidagi bo‘lim – morfologiya va so‘zning gapda
birikishi haqidagi bo‘lim sintaksisga bo‘linadi. Grammatika uch xil ma’noda
qo‘llaniladi: 1) tilning grammatika qurulishi; 2) tilning grammatik qurilishi
haqidagi fan; 3) tilning grammatik qoidalari yozilgan kitob [38, 170]. “Maktab
darsligida grammatika termini berilmagan, ammo grammatikaning qismlari
bo‘lgan morfologiya so‘zlarining grammatik ma’nosini o‘rganishi haqida fikr
keltirilgan “so‘zlar atash ma’nosi bilan birga ma’lum grammatik ma’no va uni
ifodalovchi shaklga ham ega bo‘ladi. Masalan, olmalarni so‘zi “mevali daraxt va
olma daraxti mevasi” ma’nolari bilan birga “ko‘plik”, “kelishik” ma’nolari va bu
40](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_40.png)
![ma’nolarni ifodalovchi ko‘plik shakli (-lar) hamda kelishik shakli (-ni) ga ham ega.
“Mevali daraxt” va “olma daraxti mevasi” bu so‘zning atash ma’nosi, qolgan
ma’nolari esa grammatik ma’nolari sanaladi.
Har qanday grammatik ma’no ma’lum grammatik shakl orqali ifodalanadi.
grammatik ma’noni ifodalovchi vositalar grammatik shakl hisoblanadi. So‘zning
grammatik ma’nolari va ularni ifodalovchi grammatik shakllarini o‘rganuvchi
tilshunoslik bo‘limi morfologiya sanaladi. Morfologiya yunoncha morhe – “shakl”,
logos – “so‘z”, “ta’limot” so‘zlaridan olingan bo‘lib, so‘z shakllaridagi ta’limot
demakdir” [41, 26]. Ushbu ta’riflaradan ham ma’lumki, grammatik terminlarni
ikkiga morfologik va sintaktik terminlarga bo‘lib o‘rganish ma’qul.
2.1. Morfologik terminlarning darsliklar va izohli lug‘atda berilishi.
Har bir tilning taraqqiyot natijasida shaklangan grammatik qurulishi bo‘ladi.
Tilning grammatikasini o‘rganuvchi fan shu tilda so‘zlashuvchilar uchun juda
muhim fandir.
Ba’zi so‘zlar leksik jihatdan o‘zaro keskin farqlansalar, grammatik jihatdan
bir-birlari bilan bog‘liq bo‘ladilar. Masalan, daftar, bino, bog‘, xona, hovli, pichoq
kabi so‘zlar leksik ma’nosiga ko‘ra hech bir umumiylikka ega emas, ammo
grammatik jihatdan ular ot turkumiga kiruvchi so‘zlar sifatida birlashadilar,
shuning uchun leksik ma’no xususilik, grammatik ma’no umumiylik xususiyatiga
ega [48, 129]. Ana shu grammatik shakllar morfologiya terminining asosiy
tushunchalarini ifodalaydi.
Morfologiya termini biz o‘rgangan manbalarda quydagicha izohlangan:
“ O‘TIL ” da “ TTIL ” da “OT-5” da
MORFOLOGIYA [yun. morhe –
shakl + logo – ta’limot] 2. tlsh.
Til tizimining bir so‘z doirasida
grammatik ma’nolarni ifodalash
vositalarini, qamrab oluvchi MORFOLOGIYA (yun.
morhe – shakl + logo –
ta’limot) 1. So‘z
shakllari haqidagi
grammatik ta’limot. Morfologiya so‘z
turkumlari va
ularning
xususiyatlarini
o‘rganuvchi
41](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_41.png)
![qismi.
3. tlsh. Grammatikaning so‘z
tuzulishi(tarkibi)ni, so‘z
o‘zgartiruvchi shakllarni,
shuningdek, so‘zlarning so‘z
turkumlari bo‘yicha
guruhlanishini o‘rganuvchi
bo‘limi; so‘z shakllari haqida
ta’limot. O‘zbek tili
morfologiyasi fil morfologiyasi
[52, 616]. Morfologiya sintaksiz
bilan birga
grammatikani tashkil
etadi: O‘zbek tili
lekisiyasi va
morfologiyasi.
2. Tilning morfologik
qurulishi: O‘zbek tili
lekisiyasi va
morfologiyasi [56, 66]. tilshunoslik bo‘limi
[40, 216].
“OT-6”da ushbu terming so‘zlarning garammatik ma’nolarini o‘rganuvchi
tilshunoslik bo‘limi deb ta’rif berilgan [41, 26]. Ko‘rinadiki, morfologiya izohida
mukammalik yetishmaydi. Darslikda, ayniqsa “OT-6”da to‘laroq izohlashga
harakat qilingan, darsliklarda morfologiya bo‘limini o‘qitishga katta o‘rin berilgan.
Morfologik terminlar soni nisbatan ko‘proq.
2.2. Mustaqil so‘z turkumlari qiyosi.
So‘zlarni turkumlarga ajratish masalasi eng qadimgi davrlardan buyon olimlar
diqqatini tortib keladi. Tilshunoslikni fan sifatida shakllantirgan qadimgi hindlar
so‘zlarni otlar, fe’llar, yordamchilarga ajratgan edilar. Hindlarning tilshunoslik
g‘oyalari bilan oziqlangan arablar so‘zlarni uchga: ismlar, fe’llar, yordamchilarga
bo‘ladilar. Hind tilshunoslari fikrlari asosida yunon olimlari, xususan, Arastu ham
so‘zlarni ana shunday uchga ajratadi. Keyinchalik faqat yunonlar ismlar ichidan
sifatlarni, sonlarni va olmoshlarni chiqaradilar. G‘arb tilshunosligida yunonlarning
keyingi tasnifi keng tarqaldi. Rus tilshunoslari ham ana shu an’anaga amal qilib,
mustaqil so‘zlarni ot, sifat, son, olmosh, ravish va fe’lga ajratadilar. Aslida,
dastlabki to‘rtta so‘z turkumining barchasi nomlar sanaladi: narsaning nomi (ot),
belgining nomi (sifat), miqdorning nomi (son), nomlar o‘rnida almashinib keluvchi
42](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_42.png)
![so‘zlar (olmosh). Rus tilshunoslari shuning uchun ularni bir umumiy nom ostida
ism bildiruvchi so‘zlar nomi bilan birlashtiradilar [42, 43]. Bu so‘zlarni
turkumlarga bo‘lishning ne chog‘lik murakkab masala ekanligini ko‘rsatadi.
So‘z turkumlari maktab darsliklarida boshlang‘ich sinflardan boshlab o‘tiladi.
Yuqori sinflarda 5-, asosan, 6-7-sinflari so‘z turkumlarga bag‘ishlangan. So‘z
turkumalari atamasi izohida ham mushtarak va farqli jihatlar kuzatiladi. Bu termin
quydagicha izohlanadi:
“O‘TIL”da: “TTIL”da:
TURKUM. So‘z
turkumlari. tlsh.
So‘zlarning leksik-
senamtik, grammatik
guruhlari. Fe’l turkumi.
Sifat turkumi. So‘zlarni
turkumlarga ajiratmoq
[53, 196]. SO‘Z TURKUMLARI. So‘zlarning leksik grammatik
xususiyatiga ko‘ra bo‘linishi. Mas., ot turkumi, fe’l
turkumi va b. so‘z turkumlari, avvalo, ikki asosiy
guruhga bo‘linadi: 1) mustaqil so‘z turkumlari; 2)
mustaqil bo‘lmagan so‘z turkumlari. Birinchi guruhga
mustaqil so‘zlar ikkinchi guruhga yordamchi so‘zlar,
undov, taqlid so‘zlar va modal so‘zlar kiradi. q.
Mustaqil so‘zlar. Yordamchi so‘zlar. Undov. Taqlid
so‘z. Modal so‘z [56, 98].
“OT-6”da: “OT-7”da:
So‘zlarning so‘rog‘i va qanday umumlashgan ma’no
ifodalashiga ko‘ra quydagi guruhlarga bo‘linadi:
1. Mustaqil so‘zlar (fel, ot, sifat, son, olmosh, ravish).
2. Yordamchi so‘zlar (komakchi, bog‘lovchi,
yuklama).
3. Alohida olingan so‘zlar (undov so‘zlar, taqlid
so‘zlar, modal so‘zlar). [41, 55] So‘z ma’lum so‘roqqa
javob bo‘lishi yoki
bo‘lmasligi, atash
ma’nosining mavjudligi
yoki mavjud emasligiga,
gapda ma’lum gap bo‘lagi
vazifasiga kelish-
kelmasligiga ko‘ra
mustaqil yoki yordamchi
so‘zlarga bo‘linadi. [42, 7]
43](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_43.png)
![Izohlardan ma’lumki, so‘z turkumlariga bo‘lishining, hatto, maktab
darsliklarining o‘zida ham farqli tomonlari mavjud.
Mustaqil so‘zlar termini izohida quydagicha holatni kuzatamiz:
“O‘TIL” “TTIL”
MUSTAQIL [ a . erkin , ozod ; tobe
bo ‘ lmagan , alohida ] Mustaqil so ‘ z
lug ; aviy ma ’ noga , nomlash vazifasiga
ega , yani pretmet , belgi , harakat
kabilarni nomlaydigan yoki unga ishora
qiladigan va gapning mustaqil bo ‘ lagi
vazifasida kela oladigan so ‘ zlar mas .,
gul , chiroyli , sayramoq , besh , bu ,
qachon , so ‘ zlari mustaqil so ‘ zlardir . [52,
652] MUSTAQIL . Lug ‘ aviy ma ’ noga ega ,
nominativ vazifa bajaradigan , ya ’ ni
pretmet , belgi , hodisa , harakat kabilarni
ataydigan yoki unga ishora qiladigan va
gapning mustaqil bo ‘ lagi vazifasiga kela
oladigan so ‘ zlar . Mas.: ot, sifat, til kabi
turkumlarga oid odam, daraxt, suv;
yaxshi, keng, ochiq; yozmoq, so‘ramoq,
ko‘rmoq kabi so‘zlar mustaqil
so‘zlardir. [56, 68]
Usbu termin maktab darsliklarida ta’rif berilgan bo‘lib, nihoyatta sodda va
tushuncha mohiyatini qisman tushunishga sabab bo‘ladi:
“OT-5” “OT-6” “OT-7”
Biror so ‘ roqqa javob
bo ‘ lib , ko ‘ pincha atash
ma ’ nosini bildiruvchi
gapda ma ’ lum bir gap
bo ‘ lagi yoki undalma
vazifasida kelaadigan
so ‘ zlar [40, 72]. Ma’lum bir so‘roqqa
javob bo‘lib, biror gap
bo‘lagi vazifasida
keladigan so‘zlar
mustaqilso‘zlar sanaladi:
fe’l, ot, sifat, son, olmosh
va ravishlar mustaqil
so‘zlardir [41, 36]. Atash ma’nosiga ega
bo‘lgan so‘zlar yoki ular
o‘rniga qo‘llanib, ma’lum
so‘roqlarga javob
bo‘luvchi va gapda
ma’lum gap bo‘lagi
vazifasiga keluvchi
so‘zlar mustaqil so‘zlar
hisoblanadi [42, 72].
Darsliklardagi berilgan izoh va misoldan ma’lumki, mustaqil so‘zlar turkumi
termini o‘rnida qo‘llangan. Ma’lumki, mustaqil so‘z turkumi orasida olmosh
o‘ziga hos xususiyatga ega ushbu atama quydagicha izohlangan.
44](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_44.png)
![“O‘TIL” “TTIL”
OLMOSH. tlsh. Ot, sifat, son o‘rnida
qo‘llaniladigan so‘z turkumi [53, 115]. OLMOSH. Ot, sifat, son kabi so‘zlar
o‘rnida qo‘llanuvchi, predmet, belgi,
mioqdorga ishora qiluvchi so‘zlar
turkumi. O‘zbek tili olmoshlarining
quyidagi turlari bor: 1) kishilik
olmoshlari; 2) ko‘rsatish olmoshlari;
3) so‘roq olmoshlari; 4) o‘zlik olmoshi;
5) bo‘lishsizlik olmoshlari; 6) gumon
olmoshlari; 7) belgilash olmoshlari[56,
75].
“OT-5” “OT-6”
Ot, sifat, son va boshqa so‘zlar o‘rnida
qo‘llanib, ularga ishora qiluvchi so‘zlar
olmosh hisoblanadi. Olmoshlar qaysi
so‘z o‘rnida qo‘llanilsa, o‘sha so‘zning
so‘rog‘iga javob bo‘ladi. [40, 90] Barcha mustaqil so‘z turkumlari, so‘z
birikmasi va gap o‘rnida almashib
qo‘llanuvchi ularga ishora qiluvchi yoki
so‘roq bildiruvchi so‘zlar olmosh
hisoblanadi. Masalan: kitobni ko‘p
o‘qisangiz undan ko‘p hikmat topasiz.
Istagim shuki, doimo tinchlik bo‘lsin…
Olmoshlarning aniq atash ma'nosi
bo‘lmaydi. Uning qaysi ma'noda
kelayotganini matinda qaysi so‘z yoki
gap o‘rnida almashib kelishiga qarab
belgilanadi. [42, 18]
Ko‘rinadiki, “OT-5” da berilgan ta’rif juda sodda bo‘lib, bu bolaning yosh va
psixologok jihati e’tiborga olingan. Ta’riflar orasida “OT-7”dagi ta’rif
boshqalariga nisbatan mukammalroq, negaki, olmosh barcha mustaqil so‘z, so‘z
birikmasi, gap, hatto, matn o‘rnida ham qo‘llanishi, so‘roq berishi mumkin.
45](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_45.png)
![Olmoshning ma’no turilari barcha manbalarda bir xil ko‘rsatilgan va bu
tushunchalarni nomlashda ham xil termin qo‘llangan.
“O‘TIL”da berilgan izohni to‘ldirish va olmosh so‘zining yana bir ma’nosini
kiritish mumkin: OLMOSH s.t. 2. Predmet, belgi yoki tushunchaning nomi
bo‘lmay, ularning mavjudligini bildiradigan so‘zlar jami. Nima borku, nimajon!
Nimani nima qilding? – yaxshiyam olmoshlar bor, amaki.
Tilning asosiy nomlovchi birligi bo‘lgan, ot manbalarda quyidagicha
izohlangan:
“O‘TIL”da: “TTIL”
OT 8 tlsh. Predmetni bildirib, “kim?”
yoki “nima?” so‘rog‘iga javob
bo‘ladigan so‘z[53,151]. OT. Predmetlik ma’nosini bildiruvchi
so‘zlar turkumi va shu turkumga oid
muayyan so‘z. Predmetlik
grammatikada juda keng tushuncha
bo‘lib, kishi (odam, inson), narsa (paxta,
suv), hodisa (to‘polon, kurash), va shu
kabilarni o‘zichga oladi. Otlar ma’no
jihatdan va ifodalaydigan tushunchaning
xususiyatiga ko‘ra atoqli va turdosh ot;
aniq ot va mavhum ot; yakka ot va
jamlovchi ot kabi turlarga bo‘linadi [56,
77].
“ OT-5 ” “ OT-6 ”
Shaxs, narsa-buyum, joy nomlarini
bildirib, kim? nima? qayer? so‘roqlariga
javob bo‘luvchi mustaqil so‘zga ot
deyiladi. Otlar son, egalik va kelishik
qo‘shimchalari bilan qo‘llanadi. Gapda
otlar bosh va ikkinchi darajali bo‘lak,
shuningdek, undalma vazifasida keladi. Ot nom bildiruvchi so‘z turkumi bo‘lib,
shaxs, narsa, joy ma’nolarini anglatadi
va kim? nima? qayer? so‘roqlariga
javob bo‘ladi. Kim? so‘rog‘i shaxsni
bildiruvchi so‘zlarga, nima? so‘rog‘i
narsa, faoliyat-jarayonni bildiruvchi
so‘zlarga, qayer? so‘rog‘i joy nomini
46](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_46.png)
![Otlar birlik va ko‘plik sonda qo‘llanadi.
Ko‘plik otlarga -lar qo‘shimchasini
qo‘shish bilan hosil bo‘ladi. Masalan:
bola – birlik sonda, bolalar – ko‘plik
sonda [40, 79]. bildiruvchi so‘zlarga beriladi. Shunga
ko‘ra otlar shaxs otlari, narsa otlari,
faoliyatjarayon otlari, o‘rin-joy otlariga
bo‘linadi [42, 104-105].
“O‘TIL”da ot terming aloqador atoqli ot, turdosh ot, mavhum ot, jamlovchi ot
kabi turlari ham yetarli darajada yoritilmagan.
Atoqlo otga shunday izoh berilgan:
“O‘TIL”da: “TTIL”
Atoqli ot. Bir shaxs va predmetga xos
nom [51, 115]. Bir turdagi predmetdan birini
bildiruvchi, ayrin shaxs yoki narsaning
nomi bo‘lib xizmat qiluvchi ot: Sodiq,
Samarqand, Orol va b. qiyos. Turdosh ot
[56, 19].
“OT-5” “OT-6”
Ayrim shaxs yoki narsa-buyumga atab
qo‘yilgan nomlar atoqli ot deyiladi.
Kishilarning ism, familiyasi, joy hamda
hayvonlarga atab qo‘yilgan nomlar,
gazeta, jurnal, kitob, tarixiy voqea
kabilarning nomlari atoqli otlardir.
Masalan: Toshloq tumani, Mustaqillik
kuni, “Gulxan” jurnali, Olapar. Atoqli
otlar doimo bosh harf bilan yoziladi[40,
80]. Biror shaxs, narsa yoki joyga atab
qo‘yilgan nomlar atoqli otlar sanaladi.
Atoqli otlar nimani atab kelishiga ko‘ra
shaxs nomlari, joy nomlari va narsa
nomlariga bo‘linadi. Kishilarning ismi,
otasining ismi, familiyasi, taxallusini
bildiruvchi otlar shaxs nomlari sanaladi.
Familiyalar shaxs ismidan so‘ng
otasining ismini qoldirish (Usmon
Nosir), otasining ismiga -ov(a), -yev(a)
qo‘shimchasini qo‘shish (Erkin
Vohidov) bilan ifodalanadi[41, 110].
Darslikdagi terminlar va mashqlar ot so‘z turkumi borasida tushuncha hosil
qilish va uning morfologogik xusususiyatlarini o‘rganishga zamin yaratadi.
47](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_47.png)
![Darsliklarda berilgan tariflar ham turlicha, ya’ni aynan bir-birini
takrorlamaydi. Buni kelishiklar izohida ko‘ramiz:
“OT-5” “OT-6” “OT-7”
Otlarga qo ‘ shilib , ularni
o ‘ zidan keyin kelgan
boshqa so ‘ zlarga
tobelashtirib bog ‘ lab
keladigan qo ‘ shimchalarga
kelishik qo ‘ shimchalari
deyiladi .
Tilimizda 6 ta kelishik
mavjud bo‘lib, ulardan
beshtasining qo‘shimchasi
bor: 1) bosh kelishik (–);
2) qaratqich kelishigi (-
ning); 3) tushum kelishigi
(-ni); 4) jo‘nalish kelishigi
(-ga, -ka, -qa); 5) o‘rin-payt
kelishigi (-da); 6) chiqish
kelishigi (-dan) [40, 82]. Kelishik shakli – ot va
otlashgan so‘zlarning
boshqa so‘zlar bilan
sintaktik munosabatini
ko‘rsatuvchi shakl [41,
201]. Ot, olmosh va otlashgan
so‘zlarga qo‘shilib, ularni
boshqa so‘zlarga bog‘lash
uchun xizmat qiluvchi
grammatik shakllar tizimi
kelishik shakllari
sanaladi. Kelishik
shakllari doimo tobe
so‘zga qo‘shiladi.
O‘zbek tilida oltita
kelishik mavjud bo‘lib,
ularning har qaysisining
o‘z nomi va shakli bor[42,
54].
Keltirilgan izohlardan ham ma’lumki, ushbu termini nomlashda ham tafovut
mavjud: “OT-5”da – kelishik qo‘shimchalari, “OT-6”da – kelishik shakli, “OT-
5”da – kelishik shakllari. Bu ham bahsli masala. Bu holatni alohida olingan
kelishikalarda ham kuzatishimiz ham mumkin: 129-mashq. Nuqtalar o‘rniga
qaratqich yoki tushum kelishiklari qo‘shimchalaridan birini qo‘ying. Qaysi vaqtda
qaratqich, qaysi vaqtda tushum kelishigi ishlatilishini tushuntirib bering.
Ma’lumki, qaratqich va tushum kelishigining bittadan qo‘shimchasi mavjud (ushbu
kelishiklarning sheva yoki eskirgan varianti so‘ralmayapti). Bu berilgan mashq
matnida ham sezilib turibdi:
48](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_48.png)
![Derazam... oldi, gul... hidladi, qalam... rangi, qalam... berdi, ertak... davomi,
ertak... aytdi, farzand... burchi, kitob... o‘qidi [42, 62]. Bizningcha, gapni bu
shaklda yozgan ma’qul: Nuqtalar o‘rniga qaratqich yoki tushum kelishigi
qo‘shimchasini qo‘ying.
Izohli lug‘arlarda kelishik termini quydagicha berilgan:
“O‘TIL” “TTIL”
KELISHIK : kelishik kategoriyasi tlsh .
Ot va otlashga so ‘ zlarning boshqa gap
bo ‘ laklariga munosabatini ko ‘ rsatuvchi
shakllari va shu shakllarga garamatik
ma ’ nolar birligi ( tizimi ). Bosh
kelishik.qaratqich kelishigi. Tushum
kelishigi[52, 347] . KELISHIK. q. kelishik kategoriyasi. Ot
yoki otlashgan so‘zning fe’lga, otga
yoki boshqa bir turkum so‘ziga
munosabatini ifidalab, tobeligini
ko‘rsatuvchi shakllar tizimi. O‘zbek
tilida kelishikning olti turi bor: 1) bosh
kelishik; 2) qaratqich kelishigi;
3) tushum kelishigi; 4) jo‘nalish
kelishigi; 5) o‘rin-payt kelishigi;
6) chiqish kelishgi[56, 48].
Kelishik termining “O‘TIL”da bir ma’noda qo‘llangan va ekaligiga ishora
berilgan. Shundan kelib chiqib atamani “Kelishik shakli”, “Kelishik shakllari”,
“Kelishik qo‘shimchalari” kabi nomlanishi ortiqcha. Yuqoridagi terminlar
“TTIL”da ham berilmaganligi buning isbotidir.
Buning ustiga, kelishik kategoriyasi o‘zbek tili turli gramatikalarida turlicha
ta’rif berilgan. Kelishik kategoriyasi ot va otlashgan so‘zlarning boshqa so‘zlar
bilan gramatik aloqasini ko‘rsatadi, shu so‘zlarning gapdagi vazifasini
belgilaydi[46, 90; 21, 124]. Biror negizga son kategoriyasi formasidan keyin
qatnashsa, (egalik afikisida hurmat formasidan ham keyin), ammo tuslovchidan
oldin[23,190]. Lug‘at va lingvistik manbalarda tayangan holda terminni
quydagicha izohlash mumkin: “ KELISHIK tlsh. Ot va otlashgan so‘zlarning
boshqa so‘zlarga nisbatan tobe sintaktik munosabatini ko‘rsatuvchi (belgilovchi)
turlovchi gramatik kategoriya va gramatik shallar”.
49](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_49.png)
![Qiyoslanayotgan manbalardan darslik va “TTIL”da kelishikning barchasiga,
“O‘TIL”da quydagi turlariga (qaratqich kelishigi; tushum kelishigi; jo‘nalish
kelishigi; o‘rin kelishigi; chiqish kelishgi) qisqa va tushunarli ta’rif berilgan.
Sifat so‘z turkumiga doir ma’lumotlar sifat, daraja, ortirma daraja (“O‘TIL”),
darslik OT-5: sifat darajalari, oddiy daraja, ortirma daraja, ozaytirma daraja,
qiyosiy daraja; OT-6 da: sifat, sifat darajalari, asliy sifat, nisbiy sifat; OT-5: sifat
darajalari, oddiy daraja shakli, ortirma daraja shakli, ozaytirma daraja shakli,
qiyosiy daraja shakli, tub sifatlar, yasama sifatlar, soda sifatlar, qo‘shma sifatlar,
juft sifatlar, takroriy sifatlar, rang tus sifatlari, maza ta’m sifatlari, nakon-zamon
sifatlari, hajm o‘lchov sifatlari, hid sifatlari kabi terminlar berilgan.
Sifat terminiga shunday izoh berilgan:
“O‘TIL” “TTIL”
SIFAT [ a . – xossa , xususiyat , xislat ,
xarakter ] 5 tlsh . Predmetning belgisini
bildiruvchi so‘zlar turkumi. Nisbiy
sifat.Tub sifat. Sifat darajalari [53, 55]. SIFAT [a. – xossa, xususiyat, xislat,
xarakter] 5. tlsh. Predmetning belgisini
bildiruvchi so‘zlar turkumi. Nisbiy sifat.
Tub sifat. Sifat darajalari .
Grammatikada belgi so‘zi keng
tushunchali bo‘lib, u rang, maza-ta’m,
hajm, xususiyat va shu kabilarni
bildiradi: qizil, shirin, keng, sevimli,
qudratli va b[56, 91].
“OT-5” “OT-6”
Qanday? qanaqa? so‘roqlariga javob
bo‘lib, narsa-buyumning belgisini
bildirgan so‘zlarga sifat deyiladi. Belgi
deganda, rang-tus, maza-ta’m, shakl-
hajm, xil-xususiyat kabilar tushuniladi.
Sifat gapda aniqlovchi, hol yoki kesim Sifat – otga bog‘lanib, uning belgisini
bildiradigan, qanday? va qanaqa?
so‘roqlariga javob bo‘luvchi so‘zlar
turkumi [41, 133, 201].
50](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_50.png)
![bo‘lib keladi [40, 85].
Izohlar haqida fikr bildirganda shuni aytish joizki, “O‘TIL”da berilgan misol
sifat termini haqida to‘liq tushunchaga ega bo‘lish uchun yetarli emas. Sifat so‘z
turkumida oid so‘zlar berilmagan. “OT-6”dagi izoh sifat so‘z turkumi
mohiyatining bir qismini o‘z ichiga oladi, alohida qo‘llanganda ham uning sifat
ekanligi sezilib turadi, yoki predmetning belgisi deyilganda ham shu jihatga urg‘u
berilgan. Qiyoslang: predmetning belgisi – yaxshi bola (sifat); harakatning belgisi
– yaxshi (ravish) – gapiradi. Sifat ushbu jihati (predmetning belgisini bildirishi)
bilan ravishdan farq qiladi.
Darslikda son so‘z turkumiga oid so‘zlar quydagicha berilgan: son, miqdor
son, tartib son, “OT-5”; son, tartib sonlar, miqdor sonlar, sanoq son, dona son,
chama son, taqsim son, kasr son, hisob so‘zlar.
Son so‘z turkumi manbalarda shunday izohlangan:
“O‘TIL”da: “TTIL”da:
SON. 5. tlsh. Predmetlarning miqdorini
son – sanog‘ni va sanoq jihatdan
tartibini bildiruvchi so‘z turkumi. Sanoq
sonlar. Tartib sonlar. Chama sonlar [53,
552]. SON. Predmatning miqdorining sanoq
jihatdan tartibini bildiruvchi so‘zlar
turkumi: besh, yigirma, oltita, o‘ninchi
kabi. Sonlar ma’no xususiyatiga ko‘ra
avvalo ikki asosiy turga bo‘linadi:
1) miqdor sonlar; 2) tartib sonlar.
Tuzulishiga ko‘ra to‘rt turga bo‘linadi:
1) sodda sonlar; 2) murakkab sonlar;
3) juft sonlar; 4) takroriy sonlar;
Komponentlarning birikish usuli va
bildirgan ma’nosiga ko‘ra sonning irri
nuri bor: 1) ko‘payta son; 2) qo‘shilma
son [56, 92].
“ OT-5 ” da: “ OT-6 ” da:
Qancha? necha? nechanchi? Narsalarning son-sanog‘i va
51](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_51.png)
![so‘roqlariga javob bo‘lib, narsalarning
son-sanog‘i va tartibini bildirgan
so‘zlarga son deyiladi. Sonlar ikkiga
bo‘linadi: 1) miqdor sonlar; 2) tartib
sonlar. Qancha? necha? so‘roqlariga
javob bo‘lgan sonlar miqdor sonlar,
nechanchi? so‘rog‘iga javob bo‘lgan
sonlar tartib sonlar hisoblanadi. Son
gapda otga bog‘lansa, aniqlovchi, fe’lga
bog‘lansa hol, gapning oxirida kelsa,
kesim vazifasini bajaradi. Masalan:
Sinfimizda yigirma besh o‘quvchi bor.
U olmadan beshta oldi. O‘nning yarmi –
besh [40, 87]. tartibinibildirib, qancha? necha?
nechanchi? so‘roqlariga javob
bo‘ladigan so‘zlar son deyiladi. Sonlar
narsalar, belgi-xususiyatlar, harakat-
holatlarining miqdori yoki tartibini
bildiradi. Shunga ko‘ra sonlar ikki
guruhga bo‘linadi: 1) miqdor sonlar;
2) tartib sonlar. Miqdor sonlar qanday
miqdorni bildirishiga ko‘ra sanoq, dona,
chama, taqsim, jamlovchi,kasr sonlarga
bo‘linadi [41, 160].
Berilgan izohlarning barchasi sodda va murakkabligi jihatdan farq qiladi.
Shuni ham qayd etish kerakki, “OTIL”da predmetlarning so‘zi o‘rinsiz qo‘llangan:
Predmetlik grammatikada juda keng tushuncha bo‘lib, kishi (odam, inson), narsa
(paxta, suv), hodisa (to‘polon, kurash), va shu kabilarni o‘z ichga oladi [56, 77].
Shu sababli ko‘plik saklisiz qo‘llagan maqul. Fe’l so‘z turkumiga oid
ma’lumotlarni qiyoslashga harakat qilamiz. Darslikda fe’l so‘z turkumining
o‘tilishiga boshqa so‘z turkumiga nisbatan ko‘proq vaqt ajtatilgan. Bu fe’lning
gapda ko‘pincha grammatik markaz – kesim bo‘lib kelishi, zamon, shaxs-son,
mayl shakllari bilan qo‘llanishi hamda fikr ifodalash uchun eng qulay so‘z turkumi
ekanligi bilan bog‘liq. Fe’l so‘z turkumiga oid terminlar: fe’l, fe’l zamonlari,
o‘tgan zamon, hozirgi zamon, kelasi zamon, saxs son qo‘shimchalari – OT-5 da:
fe’l harakar fe’llari, holat fe’llari, o‘timli fe’llari, o‘timsiz fe’llari, fe’l nisbatlari,
aniq nisbat, o‘zlik nisbat, ortirma nisbat, birgalik nisbat, fe’lning vazifa shallari
(keying vaqtlarda bu atama o‘zgaruvchi shakllar deb yuritilib, harakat nomi
sifatdosh, ravishdoshning umumiy atamasini bildiradi. Vazifa shallari sof fe’lni
52](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_52.png)
![ham o‘z ichiga oladi) harakat nomi, sifatdosh, ravishdosh, ko‘makchi fe’llar,
fe’lning yasalishi, qo‘shma fe’l, juft fe’llar, takroriy fe’llar, nutquy faoliyat fe’llari,
aqliy faoliyat fe’llari, jismoniy faoliyat fe’llari, holat fe’llari, fe’lning munosabat
shakllari (tuslovchi shakllar), fe’lning noaniq shakli, zamon shallari, o‘tgan zamon
shallari, hozirgi zamon shallari, kelasi zamon shallari, mayl zamon shallari, xabar
mayli, buyruq-istak mayli, shart mayli, saxs son shakllari [OT-6] kabilalardan
iborat bo‘lib, fe’l so‘z turkumi haqida tayanch ma’lumotlarni o‘z ichiga oladi. Fe’l
manbalarda quyidagicha izohlangan:
“O‘TIL”da: “TTIL”da:
Fe’l II [a. ish, harakat] tlsh. Harakat
shuningdek, holat va hodisaning
bildiradigan so‘zlar turkumi va shu
turkumga oid so‘z. Fe’l zamonlari.
Kelasi zamon fe’li. O‘tgan zamon fe’li.
O‘timli fe’l. O‘timsiz fe’l [53, 341]. Harakat bildiruvchi so‘z turkumi.
Garammatikada juda keng ega bo‘lib, u
yugur sakra, uxla, yig‘la, sev, o‘yla,
tinchi, ko‘pay, quri, sovi kabi fe’llar
bildirganharakat hodisalarni nazarda
tutadi [56, 120].
“OT-5”da: “OT-6”da:
Nima qilmoq ? nima bo ‘ lmoq ?
so ‘ roqlariga javob bo ‘ lib , harakat -
holatni bildiruvchi so ‘ zlarga fe ’ l
deyiladi .
Fe’llar zamon, shaxs-son, bo‘lishli –
bo‘lishsizlik ma’nolari
va bu ma’nolarni ifodalovchi
qo‘shimchalarga ega bo‘ladi.
Masalan: yozmadim so‘zida -ma
qo‘shimchasi bo‘lishsizlik, -di
qo‘shimchasi zamon, -m qo‘shimchasi
esa shaxs-son ma’nolarini bildiradi [40,
93]. Nima qilmoq? nima bo‘lmoq?
so‘roqlariga javob bo‘lib, shaxs yoki
narsalarning harakat, holatini ifodalagan
so‘z turkumi fe’l deyiladi. Fe’llardan
anglashilgan harakat va holat ma’lum
shaxs yoki narsa tomonidan bajariladi.
Ana shu shaxs yoki narsa harakatning
bajaruvchisi sanaladi [41, 37].
53](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_53.png)
![Fe’l kategoriyalari nafaqat turli tillarda, ko‘pincha, bir til doirasida ham har
xil ko‘rsatiladi. Ulardan eng ko‘p e’tirof etilganlari – zamon, shaxs-son, mayl
nisbar kabi morfologik xususiyatlar. Fe’lning kesim vazifasini bajarishi uning
birlamchi funksiyasidir. Mayl kategoriyasining izohini manbalardan qiyoslaymiz.
“O‘TIL”da : “TTIL”da:
Mayl tlsh harakatning voqelikka bo‘lgan
mumosabatini so‘zlovchi belgilaydigan
gramatik kategoriya. Shart mayli.
Buyruq mayli. Fe’l mayllari [52, 529] . Mayl kategoriyasi. Harakatning
voqelikka munosabatini so‘zlovchi
nuqtayi nazarida belgilaydigan gramatik
kategoriya. O‘zbek tilida maylning
quydagi turlari bor: 1) buyruq istak
mayli; 2) shart mayli; 3) shartli mayl;
4) maqsad mayli [56, 60].
“OT 6”da: “TTIL -2”da:
Fe’l ifodalagan harakat-holat
haqidagiabar, buyruq-istak, shart
ma’nolarini ifodalovchhi fe’l shakllari
mayl shakllari sanaladi. Fe’llarning
uchtamayl shakli mavjud: 1) xabar
mayli; 2) buyruq-istak mayli; 3) shart
mayli [41, 95]. Mayl kategoriyasi. So‘zlovchining
anglashilgan harakat holatga
munosabatin bildirgan fe’l shakllari
tizimi;
Mayl shakllari. Fe’l ifodalagan harakat
holat haqidagi xabar, buyruq istak, shart
ma’nolarini ifidalovchi fe’l shakllari.
Fe’lnining uchta mayl shakli mavjud:
1) xabar mayli; 2) buyruq istak mayli;
3) shart mayli [57, 70].
Keltirilgan izohlardan oxirgi ikkitasi aynan bir xil. Adabiyotlarda mayl
kategoriyasi harakatning voqelikda munosabatini ko‘rsatuvchi kategoriya, harakat
bilan sube’ykt orasidagi (bajaruvchi bilan harakat orasidagi) aloqaning voqelikka
munosabatini ifodalovchi grammatik kategoriya deb ta’riflanadi.
54](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_54.png)
![Harakatning voqelikka munosabati juda keng tushuncha bo‘lib, bo‘lishli
bo‘lishsizlikni ham, zamonni ham, qamrab oladi; demak, bu tushunchani
toraytirish lozim. “Sub’yekt (bajaruvchi) bilan harakat orasidagi aloqa” deganda
odatda fe’l leksemaning shaxslar bilan tuslanishi tushuniladi; demak, bu izohning
maylga aloqasi yo‘q.
Ta’rifdagi bajaruvchi bilan “harakat aloqaning voqelikka munosabati”
tushunchasi “shaxslar bo‘yicha tushunchaning vaqelikka munosabati” deyishga
teng bo‘lib chiqadi. Ko‘rinadiki, bunday izohda ham modallik o‘z ifodasini
topmaydi. Bundan qat’i nazar, “harakat bilan sub’ekt orasidagi aloqa”, “bajaruvchi
bilan harakat orasidagi aloqa” tarzda birikma tuzish mantiqan to‘g‘ti emas (aloqa
leksemasi bu yerda noo‘rin ishlatilgan) [20].
Ayrim adabiyotlarda ta’kidlanganidek, fe’l mayllari harakat bilan voqelik
orasidagi aloqaga so‘zlovchining munosabatini ifodalaydi deyish to‘g‘riroq, lekin
bu yerda ham aniqlik yetishmaydi: nazarda tutilgan munosabat sezilmay qoladi.
Ma’lumki, mayl deb harakatni buyurish, istash, shart qo‘yish yo‘sinida amalga
oshuvini tushuniladi. Ta’rifni ana shu tushunchalardan foydalanib, “Harakatning
buyurish, istash, maqsad, shart qo‘yish yo‘sinida amalga oshuvini ifodalaydigan
modal ma’nolar mayl deyiladi” deb ta’riflash ma’qul. Adabiyotlarda fe’lning
zamon yasalishi tizimi aniqlik mayli deb talqin qilinadi: “Harakat va holatning
bajarilishi yoki bajarmasligi haqidagi xabar, darakni bildiruvchi fe’l shakli xabar
mayli shakli hisoblanadi. Xabar mayli shakli maxsus qo‘shimchaga ega emas (shu
jihatni e’tiborga olmoq lozimki, grammatik shakllarsiz ifodalanadigan yoki
ma’nosi boshqa grammatik shaklga yuklatiladigan va ikkilamchi ma’no bo‘lib
ifodalanadigan grammatik kategoriyalarni ifodalash uchun “shakl” so‘zining
qo‘llanishi mantiqan to‘g‘ri emas: bosh kelishik shakli, xabar (aniqlik) mayli
shakli kabi). Zamon va shaxs-son qo‘shimchalarini qabul qilgan fe’llar xabar
maylidagi fe’llar sanaladi [41, 96]. (Ba’zi adabiyotlarda bu hodisa aniqlik mayli,
xabar mayli, ijro mayli deb ham yuritiladi). Ayrim zamon shakllarida harakatning
taxminan, gumon yoki qat’iyan amalga oshuvini ifodalaydigan ma’no qirralari
mavjud, lekin bu ma’no qirrasi odatda asosiy ma’no-zamon manosiga tobe holda
55](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_55.png)
![qatnashadi; bu ma’nolar mayl ma’nolaridan farq qiladi [20, 189]. Bu holatni
quyidagi izohda ham ko‘rishimiz mumkin: “Shart maylidi, edi, ekan to‘liqsiz
fe’llari bilan kelganda, orzu-istak ma’nosini bildiradi. -sa edi shakli ba’zan -saydi
tarzida talaffuz qilinadi va shunday yoziladi. Shart mayli shakli kerak so‘zi bilan
kelganda, taxmin-gumon ma’nosini bildiradi” [41, 101]. Aytilgan mulohazalarni
inobatga olib, fe’l zamonlari paradigmasini mayldan tashqarida turuvchi hodisa
deb baholagan ma’qul. Negaki, buning natijasida ayrim manbalarda (ona tili
darsliklarida ham) maqsad mayliga kelasi zamon shaklida qaralmoqda: yozdim –
o‘tgan zamon, yozmoqchiman – kelasi zamon.
Fe’l mayllarining izohi qiyoslanayotgan manbalarda quyidagicha berilgan:
“ O‘TIL ” da: “ TTIL ” da: “ OT-6 ” da:
Buyruq mayli . tlsh .
Harakatning bajarish -
bajarmaslik haqida
buyurish , undash ,
istak kabi ma ' nolarni
ifodalovchi fe ' l
shakli . Buyruq
maylidagi fe'llar,
tinglovchi tomonidan
bajarilishi zarur
bo‘lgan ish-harakatni
anglatadi [51, 361]. Buyruq-istak mayli.
Harakatning bajarish
bajarmaslik haqida buyurish,
undash, istak kabi ma’nolarni
ifodalovchi mayl: ayt, aytsin,
aytgin, ayting kabi shakllar:
Siz saroydan qora yo‘rg‘ani
minib shu topdayoq,yaylovga
jo‘nang (H. G‘ulom). Siz
shiyponga borib bir zum dam
oling (S. Zunnunova)
Agrotexnikani mahkam
ushlagan. (H. G‘ulom) [56,
20]. Harakat va holatni
bajarish yoki bajarmaslik
haqidagi buyruq, istak,
iltimos, maslahat
ma’nolarini bildirgan fe’l
shakli buyruq-istak mayli
shakli sanaladi.
Buyruq-istak mayli
shakllari fe’l asoslariga
quyidagi qo‘shimchalarni
qo‘shish yo‘li bilan hosil
qilinadi: -(a)y, -(a)yin, -
gin (-kin, -qin), -(i)ng, -
sin, -(a)ylik, -(i)nglar [41,
98].
Darsliklarida ushbu termin mohiyatini ochib berish uchun “Fe’lning zamon,
shaxs-son qo‘shimchalarisiz qismi II shaxs buyruq-istak maylini ifodalaydi. Bu
qismga buyruq-istak ma’nosini kuchaytirish uchun -gin qo‘shimchasini qo‘shish
56](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_56.png)
![ham mumkin, shuning uchun bu ikki shakl ma’nodosh sanaladi” kabi izohlar ham
berilgan bo‘lib, bu tushuncha mohiyatini tushunarli tarzda yoritilishiga sabab
bo‘lgan. “O‘TIL”da buyruq-istak mayli “buyrq mayli” tarzida berilgan, shundan
ham sezish mumkinki, bu buyruq va istak maylining alohida mayllar deb
tushunishga olib keladi.
Berilgan izohlardan, darslikda berilgan ta’rif sodda va tushunarliligi bilan
ham xarakterlidir.
Shart maylining manbalardagi izohi:
“ O‘TIL ” da: “ TTIL ” da: “ OT-6 ” da:
SART. I. [a. – tartib,
holat, vaziyat; tarkib-
qoida] Shart mayli tlsh.
Biror ish-harakat uchun
bajarilishi shart bo‘lgan
boshqa ish-harakat yoki
holatni anglatuvchi fe’l
shakli va shu shaklga
mos ma'no.
Shart ergash gaptlsh.
Bosh gapdan
anglashilgan voqea-
hodisalar, belgi-
xususiyatlarning ro‘y
berish shartini
annglatuvchi ergash gap
[54, 550]. SHART MAYLI.
Boshqa biror harakat
bajarilishi uchun bu
harakatning
bajarilishi shart
ekanini bildiruvchi
mayl. Bu mayl shakli
-sa affiksi yordamida
yasaladi: kelsa,
so‘rasa, yoqtirsa kabi.
Shart malidagi fe'l
ergash gapning
kesimi bo‘lib keladi:
Mehnat qilsang,
baxting ochiladi.
Agar rozilik berilsa,
g‘o‘zapoyalarni yular
edik (S. Ahmad). Boshqa bir harakat va
holatning bajarilishi yoki
bajarilmasligi uchun shart
bo‘lgan harakat va holatni,
shuningdek, istak-xohishni
bildirgan fe’l shaklishart mayli
shakli sanaladi, u -sa
qo‘shimchasi
yordamidayasaladi.
Shart mayli edi, ekan to‘liqsiz
fe’llari bilan kelganda, orzu-
istak ma’nosini bildiradi. -sa
edi shakli ba’zan -saydi tarzida
talaffuz qilinadi va shunday
yoziladi. Shart mayli shakli
kerak so‘zi bilan kelganda,
taxmin-gumon ma’nosini
bildiradi [41, 101].
57](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_57.png)
![Lingvistik manbalardagi ma’lumotlardan ma’lumki, shart mayli shakli ergash
gapning kesimi tarkibida keladi. Bu uning turli xil ma’no tomonlarining paydo
bo‘lishiga sabab bo‘ladi.
“TTIL”da “shart” termini bilan bog‘liq sart shakli, shart fe’li, shart ergash
gap, shartli mayl kabi terminlar berilgan bo‘lib, shartli maylga shunday izoh
berilgan: “SHARTLI MAYL. Bajarilishi shart ergash gapdan anglashilgan
harakatning bajarilishiga bog‘liq bo‘lgan harakatni bildiruvchi mayl. Bu mayl
shakli o‘zbek tilida -a(r) edi, -mas edi yordamida yasaladi va bu shakllardagi fe’l
bosh gapning kesimi bo‘lib keladi: Kun oqqandan so‘ng jo‘nasang, bir manzilga
yetib olarding (G‘ayratiy)”. Shartli mayl aslida shart mayli bilan bog‘liq. Bu
munosabatni aniqlovchi va aniqlanmish, qaratuvchi va qaralmish shakliga
qiyoslash mumkin. Demak, shartli maylni mayl kategoriyasining tarkibiga kiritish
noo‘rin. Negaki, mayl kategoriyasida ayrim ma’no qirralarining farqi sezilib turadi
va bu ma’nolar asosida mayl shakllarini ajratsak, xabar mayli, bo‘lishli va
bo‘lishsiz xabar mayli, buyruq mayli, orzu-istak mayli, shart mayli, maqsad mayli,
taxmin-gumon mayli kabi ko‘plab mayl turlarini farqlashimiz kerak bo‘lardi. Buni
darslikda berilgan ma’lumotlardan bilib olishimiz mumkin.Natijada bu holatdan
tilshunoslik terminlarining haddan tashqari ko‘p bo‘lishi va til hodisalarini
tushunishning murakkablashuvi kelib chiqadi.
Manbalarda mayl turlarining berilishi:
“ O‘TIL ” da: “ TTIL ” da: “ OT ” da: “ HAO‘T ” da:
Buyruq mayli Buyruq-istak mayli Buyruq-istak mayli Buyruq mayli
Istak mayli
Shartli mayl
Shart mayli Shartmayli Shart mayli Shart mayli
Ijro mayli Xabar mayli Aniqlik mayli
Maqsad mayli Maqsad mayli
[20, 188] .
58](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_58.png)
![Ko‘rinib turgandek, mayl kategoriyasi turlarining soni va nomlanishida ham
farqlar mavjud. Mayl kategoriyasi xususiyatlaridan biri so‘zlovchining voqelikka
munosabati, ya’ni so‘zlovchi munosabati haqida xabar berishdan iborat. Shu bois
xabar mayli atamasini ijro mayli shaklida berilishi maqsadga muvofiq.
Zamon kategoriyasi ham fe’lga xos-belgilovchi kategoriya hisoblanadi. Bu
terminga quyidagicha izoh berilgan:
“ O‘TIL ” da: “ TTIL ” da:
ZAMON. tlsh. Maxsus
shakllar yordamida
harakatning nutq paytiga
munosabatini bildiruvchi
fe'l kategoriyasi. O‘tgan
zamon. Hozirgi-kelasi
zamon. Kelasi zamon
sifatdoshi [52, 129] . ZAMON. q. Zamon kategoriyasi. Harakatning nutq
paytiga munosabatini bildiruvchi grammatik
kategoriya. Harakatning nutq paytiga bo‘lgan
munosabatiga ko‘ra fe'llarning uch zamon turi bor:
1) o‘tgan zamon; 2) hozirgi zamon; 3) kelasi zamon.
Harakatning nutq paytiga munosabatini bevosita
yoki bavosita ifodalashiga ko‘ra zamonning ikki turi
farqlanadi: 1) mutlaq zamon; 2) nisbiy zamon [56,
40].
“ OT-6 ” da: “ OT-5 ” da:
Fe’l asosida ifodalangan
harakat holatning uch
zamondan birida sodir
bo‘lishini bildiruvchi
shakllar zamon shakllari
sanaladi. Fe’l uchta zamon
shakllariga ega: o‘tgan
zamon, hozirgi zamon,
kelasi zamon [41,86]. Fe’ldan anglashilgan harakat-holatning nutq
so‘zlanib turgan paytga munosabati fe’l zamonlari,
shunday ma’noni ifodalovchi qo‘shimchalar esa
zamon qo‘shimchalari deyiladi.
Fe’llarda uchta zamon bor: 1)o‘tgan zamon; 2) hozir
gizamon; 3) kelasi zamon. Bu uch xil ma’no maxsus
qo‘shimchalar yordamida ifodalanadi va ular zamon
qo‘shimchalari hisoblanadi [40, 95-94].
Darslik va lingvistik manbalarda zamon fe’l so‘z turkumi bilan bog‘liq holda
o‘qitiladi. Bu “O‘TIL-1”da ham o‘z ifodasini topgan: “ZAMON gram . Fe’ldan
anglashilgan ish-harakatning nutq momentiga munosabatini ifodalovchi shakl.
59](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_59.png)
![Hozirgi zamon. O‘tgan zamon. Kelasi zamon ” [48, 129]. Ingliz, rus va o‘zbek tili
izohli lug‘atlaridagi tilshunoslik terminlarini qiyosiy tahlil qilgan D. Xodjayeva
shu manbalarda berilgan terminlarining izohiga tayanib zamon terminini
quyidagicha izohlaydi: “ZAMON. lingv.harakatning nutq paytiga va boshqa
harakatga munosabatini ifodalaydigan so‘z shaklini o‘zgartiruvchi kategoriya.
Hozirgi zamon. O‘tgan zamon. Kelasi zamon” [37, 98].
Zamon kategoriyasining “harakatning nutq paytiga munosabatini bevosita
yoki bavosita ifodalashiga ko‘ra” mutlaq va nisbiy turlarining mavjudligi va
Sh.Rahmatullayevning “tuslovchining zamon yasovchiga hech qanday daxli yo‘q”
[20,183]. kabi qarashlarini e’tiborga olsak, keltirilgan ta’rif termin mohiyatini
to‘lig‘icha qamragan.
Ko‘rinadiki, darsliklaridagi terminlar “O‘TIL” va “TTIL”dagi terminlar bilan
deyarli bir xil izohlangan. Darslikda terminlarga izoh berishda sodda va tushunarli
yo‘l tutilgan. Bu maktab yoshidagi bolalarning bilim va psixologik jihatlarimi
inobatga olinganligi oqibatidir.
Mustaqil bo‘lmagan so‘z turkumlari
Har bir tilda so‘zlarni turkumlarga ajratish masalasida turli prinsiplarga
asoslanadi va so‘z turkumlarining soni turlicha. Jumladan, rus tilida 10 ta, o‘zbek
tilida 12 ta, ingliz tilida 9 ta, uyg‘ur tilida 8 ta. O‘zbek tilida ham so‘z
turkumlarining, ayniqsa, yordamchi so‘z turkumlari va ularning soni haqida har
turli xil qarash mavjud. Keyingiyillarda substansional tilshunoslik vakillari taqlid
so‘zlarni mustaqil so‘zturkumi qatriga qo‘shganlar. Masalan, “TTIL”da mustaqil
so‘z turkumi 6 ta, mustaqil bo‘lmagan so‘z turkumlari 4 ta deb berilgan:
yordamchi so‘zlar (ko‘makchi, bog‘lovchi, yuklama), undov so‘zlar, modal so‘zlar,
taqlid so‘zlar. [56, 98] Keyingi yillarda substansional tilshunoslik vakillari taqlid
so‘zlarni mustaqil so‘z turkumi qatoriga kiritganlar. Maktab darsligida so‘z
turkumlari quyidagicha ajratilgan: 1. Mustaqil so‘zlar (fe’l, ot, sifat, son, olmosh,
ravish). 2. Yordamchi so‘zlar (ko‘makchi, bog‘lovchi, yuklama). 3. Alohida
olingan so‘zlar (undov so‘zlar, taqlid so‘zlar, modal so‘zlar). Darslikdan boshqa
manbalarda alohida olingan so‘zlar terminini uchramaydi. Shu bois yordamchi
60](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_60.png)
![so‘zlar (ko‘makchi, bog‘lovchi, yuklama), undov so‘zlar, modal so‘zlar, taqlid
so‘zlarni “mustaqil bo‘lmagan so‘zlar turkumlari” mavzusi ostifa birlashtirib
qiyoslaymiz. Manbalarda yordamchi so‘zlar shunday izohlangan:
“ O‘TIL ” da: “ TTIL ” da:
Yordamchi so‘z. tlsh. Mustaqil
ma'noga ega bo‘lmagan,
grammatik munosabatlarni
bildiradigan so‘z [52, 44]. YORDAMCHI SO‘ZLAR. Mustaqil holda gap
bo‘lagi vazifasida kela olmaydigan, turlicha
yordamchi ma'no va vazifalarda qo‘llaniladigan
so‘zlar. O‘zbek tilida yordamchi so‘zlar ma’no
va vazifasiga ko‘ra uch turga bo‘linadi:
1) ko‘makchi; 2) bog‘lovchi; 3) yuklama [56,
38].
“OT-5”da: “OT-7”da:
Biror so ‘ roqqa javob bo ‘ lmay ,
gap yoki gap bo ‘ laklarini bir -
biriga bog ‘ lash yoki ularga
qo ‘ shimcha ma ’ no yuklash
uchun xizmat qiladigan
so ‘ zlarga yordamchi so ‘ zlar
deyiladi . Bog‘lovchi, ko‘makchi
va yuklamalar yordamchi
so‘zlardir [40, 103]. Atash ma ’ nosiga ega bo ‘ lmagan , ma ’ lum
so ‘ roqqa javob bo ‘ lmaydigan , gap bo ‘ lagi
vazifasida kelmaydigan so ‘ zlar yordamchi
so ‘ zlar hisoblanadi . Yordamchi so‘zlar mustaqil
so‘zlarni yoki gaplarni bir-biriga bog‘lash,
ularning ma’nolariga qo‘shimcha ma’no
yuklash vazifalarini bajaradi. Yordamchi
so‘zlarga ko‘makchi, bog‘lovchi va yuklamalar
kiradi [42, 72].
Keltirilgan izohlarda ma’no mushtarakligi mavjud, biroq izoh berish
jarayonida “O‘TIL”da yordamchi so‘z turkumining semantik va grammatik
tomoniga, “TTIL” va darslikda semantik, grammatik va funksional-sintaktik
jihatlariga e’tibor berilgan. Morfologik jihatiga esa e’tibor berilmagan, yuklama va
ayrim bog‘lovchining qo‘shimcha shaklida ekanligi haqida ma’lumot berilmagan.
Izohlardan keyin misolning yo‘qligi sababli mazkur matnni o‘qigan kishi
yordamchi so‘zlar haqida qat’iy xulosaga kela olmaydi.
Ko‘makchining darslik va lug‘atdagi izohlarini qiyoslaymiz:
61](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_61.png)
![“ O‘TIL ” da: “ O‘TIL ” da:
KO ‘ MAKCHI . 2. tlsh . Otlardan
keyin kelib , ularning boshqaruv
yo ‘ li bilan tobelanishini
ko ‘ rsatuvchi , makon , zamon ,
sabab kabi ma ’ nolarni
ifodalovchi yordamchi so ‘ zlar ,
mas , uchun , bilan , tomon
so ‘ zlari [52, 455]. KO ‘ MAKCHILAR . Ot yoki otlashgan so ‘ zlardan
keyin kelib , vosita , maqsad , sabab , vaqt , makon
kabi munosabatlarni bildiruvchi yordamchi
so ‘ zlar : bilan , uchun , singari , sayin , qadar va b .
O ‘ zbek tilida ko ‘ makchilar uch turga bo ‘ linadi :
1) asl ko ‘ makchilar ; 2) ot ko ‘ makchilar ; 3) fe ' l
ko ‘ makchilar [56, 53].
“OT-5”da: “OT-7”da:
KO ‘ MAKCHI . 2. tlsh . Otlardan
keyin kelib , ularning boshqaruv
yo ‘ li bilan tobelanishini
ko ‘ rsatuvchi , makon , zamon ,
sabab kabi ma ' nolarni
ifodalovchi yordamchi so ‘ zlar ,
mas , uchun , bilan , tomon
so ‘ zlari [52, 455]. Ot , olmosh , harakat nomi va sifatdoshlardan
keyin kelib , ularni hokim so ‘ zga bog ‘ lash uchun
xizmat qiluvchi bilan , uchun , kabi , singari ,
orqali , sayin kabi so ‘ zlar ko ‘ makchi hisoblanadi .
Sof ko‘makchilar bilan bir qatorda ayrim so‘zlar
ko‘makchi vazifasida qo‘llanadi va ular
vazifadosh ko‘makchilar sanaladi [42, 75].
“OT-7”da ko‘makchi termini haqida batafsilroq fikr bildirilib, ko‘makchiga
xos jihatlar: urg‘u olmasligi, o‘zi birikib kelgan so‘z bilan birga gap bo‘lagi
tarkibiga kirishi, ko‘makchi vakelishik, ko‘makchi va qo‘shimchalarning
ma’nodashligi, uning uslubiy xususiyatlari haqida ma’lumot berilgan.
Sundan ham ma’lumki, ko‘makchi haqidagi umumlashtiruvchi xususiyatga
ega bo‘lgan izoh “TTIL” va “OT-7”da berilgan.
Darsliklarda bog‘lovchiga aloqador teng bog‘lovchi, ayiruv bog‘lovchilari,
biriktiruv bog‘lovchilari, zidlov bog‘lovchilari, inkor bog‘lovchisi; ergashtiruvchi
bog‘lovchilari: aniqlov bog‘lovchisi, sabab bog‘lovchilari, shart bog‘lovchilari,
maqsad bog‘lovchilari, o‘xshatish-chog‘ishtiruv bog‘lovchilari, shuningdek, yakka
62](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_62.png)
![va takror, sof va vazifadosh bog‘lovchi kari terminlarga izohlar berilgan hamda
mashq va misollar asosida tushuntirilgan. Bog‘lovchi termini quyidagicha
izohlangan:
“ O‘TIL ” da: “ TTIL ” da:
BOG ‘ LOVCHI . tlsh . Gap
bo ‘ laklarini o ‘ zaro bog ‘ lash
uchun xizmat qiladigan
yordamchi so ‘ z . Uyushiq
bo ‘ laklar orasida vergul yoki
va , hamda , ham singari
bog ‘ lovchilardan biri qo ‘ yiladi
[51, 335]. BOG ‘ LOVCHI . Qo ‘ shma gap tarkibidagi
gaplarni , shuningdek , uyushiq bo ‘ laklar
qismlarini bir - biriga bog ‘ lash va shu yo ‘ l bilan
ular orasidagi turli munosabatlarni ifodalash
uchun xizmat qiluvchi yordamchi so ‘ zlar : va ,
hamda , bilan , ammo , chunki va b . Bog ‘ lovchilar
ma ’ no va vazifasiga ko ‘ ra ikki asosiy turga
bo ‘ linadi : 1) teng bog ‘ lovchilar ;
2) ergashtiruvchi bog‘lovchilar [56, 24].
“OT-5”da: “OT-7”da:
Uyushiq bo ‘ laklarni va
qo ‘ shma gap tarkibidagi sodda
gaplarni bir - biriga bog ‘ lash
uchun xizmat qiladigan
yordamchi so ‘ zlar bog ‘ lovchi
sanaladi . Bog‘lovchi gap
bo‘lagi vazifasida kelmaydi
[40, 104]. Ikki va undan ortiq gap bo‘lagi yoki qo‘shma gap
tarkibidagi sodda gaplarni o‘zaro bog‘lashuchun
xizmat qiluvchi yordamchi so‘zlarga bog‘lovchi
deyiladi. Masalan: va, ammo, lekin, biroq,
chunki, yo... yo, dam... dam, goh... goh
singari.Vazifasiga ko‘ra bog‘lovchilar teng va
ergashtiruvchi bog‘lovchilarga bo‘linadi [42, 86,
88].
Yuklamaning manbalardagi izohi:
“ O‘TIL ” da: “ TTIL ” da:
YUKLAMA. tlsh. Mustaqil bo‘lak yoki
gapga turli qo‘shimcha ma’no berish,
shuningdek, turli grammatik
munosabatlarni ifodalash uchun xizmat
qiladigan yordamchi so‘z yoki YUKLAMA . Ayrim gap bo ‘ lagiga
yoki gapga bir butun holda qo ‘ shimcha
ma ’ no ifodalash uchun xizmat
qiladigan yordamchi so ‘ z . O ‘ zbek
tilida yuklamalarning quyidagi ma ’ no
63](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_63.png)
![qo‘shimcha, mas., nahotki, xolos, -chi, -
mi [55, 80]. turlari bor : 1) so ‘ roq yuklamalari ;
2) kuchaytiruv va ta ’ kid yuklamalari ;
3) ayiruv - chegaralov yuklamalari ;
4) aniqlov yuklamalari[56, 36].
“OT-5”da: “OT-7”da:
Ayrim gap bo ‘ lagi yoki butun gapning
mazmuniga qo ‘ shimcha ma ’ no yuklash
uchun xizmat qiluvchi yordamchi
so ‘zlarga yuklama deyiladi.Yuklamalar
so‘z-yuklamalar va qo‘shimcha-
yuklamalarga bo‘linadi. So‘z
yuklamalar o‘zi qo‘shilayotgan so‘zdan
doimo ajratib yoziladi. Qo‘shimcha
yuklamalar esa o‘zi qo‘shilayotgan
so‘zga qo‘shib yoki undan chiziqcha
bilan ajratib yoziladi. -mi, -oq (-yoq),
-gina (-kina, -qina) yuklamalari o‘zi
qo‘shilayotgan so‘zga qo‘shib yoziladi.
Masalan: Keldimi? Senmi? Keliboq,
kelsayoq, sengina kabi. -chi, -u (-yu),
-a (-ya), -da yuklamalari o‘zi
qo‘shilayotgan so‘zdan chiziqcha bilan
ajratib yoziladi. Masalan: Sen-chi?
Ayt-chi? Keldi-yu, ketdi. Borgin-a? [40,
106] So‘z yoki gaplarga so‘roq, ta’kid,
ayirish-chegaralash, gumon,
o‘xshatish, inkor kabi
ma’nolarniyuklovchi so‘z va
qo‘shimchalarga yuklamalar deyiladi.
Yuklamalarga: 1) axir, hatto, faqat,
ham, xuddi,go‘yo, go‘yoki, naq, hech,
sira, nahotki, na ... na so‘zlari; 2) -mi,
- chi, -gina (-kina, -qina), -dir, -u, -yu,
-da, -a singari qo‘shimchalar kiradi.
Ularning birinchi guruhi so‘z-
yuklamalar, ikkinchiguruhi esa
qo‘shimcha-yuklamalar sanaladi[42,
110].
“OT-7”da yuklamalarning quyidagi ma’no turlari haqida ma’lumot berilgan:
Yuklamalarning ma’no turlari Yuklamalar
So‘roq-taa jjub yuklamalari -mi, -chi, -a (-ya)
Kuchaytiruv-ta’kid yuklamalari hatto, -ku, ham, nahotki, -u (-yu), -da,
64](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_64.png)
![-oq (-yoq), axir, g‘irt
Ayiruv-chegaralov yuklamalari faqat, -gina (-kina, -qina), atigi
O‘xshatish-qiyoslash yuklamalari go‘yo, go‘yoki, xuddi, naq
Gumon yuklamasi -dir
Inkor yuklamalari hech, sira, na... na
“TTIL” va “OT-5”da yuklamaga berilgan izoh bir-biriga yaqin bo‘lib,
“O‘TIL” va “OT-7”da yuklamaning qo‘shimcha shaklida bo‘lishiga urg‘u berilgan
hamda “OT-7”da yuklamalarning ma’no turlari haqida ma’lumot berilgan, biroq
aniqlov yuklamasi (-ki, -kim) haqida ma’lumot berilmagan. “OT-9”da ham bu
shakl -ki yuklamasi tarzida berilgan: “ Bosh gap tarkibidagi ko‘rsatish olmoshi
ma’nosini izohlash uchun qo‘llangan ergash gaplar bosh gapga -ki yuklamasi
yordamida bog‘lanadi. Bu yuklama bosh gap kesimi tarkibida bo‘ladi va ergash
gap bosh gapdan vergul bilan ajratiladi. Ba’zan bu bo‘lak qo‘llanmasligi ham
mumkin, ammo uning o‘rni bilinib turadi”. [43, 50] Shundan ham ko‘rinadiki,
yuklamalarning ma’no turlari haqida to‘liq ma’lumot berilmagan hamda izohlarda
bir xillik mavjud emas [37, 104].
Undov so‘z quyidagicha berilgan:
“ O‘TIL ” da: “ TTIL ” da:
UNDOV. Undov so‘z. tlsh. His-
hayajon, buyruq-xitob, haydash,
chaqirish kabi ma’nolarni
ifodalovchi so‘z. Mas.: tiss, chu,
oh, voy UNDOV. His-hayajon, buyruq-xitob,
haydash, chaqirish kabi ma’nolarni
ifodalovchi, gap bo‘laklari bilan grammatik
bog‘lanmaydigan so‘zlar turkumi va shu
turkumga oid muayyan so‘z: oh, voy, be, hay-
hay, ura, hay, beh-beh kabilar. Undovlar
asosiy xususiyatlariga ko‘ra ikki turga
bo‘linadi: 1) emotsional undov; 2) buyruq-
xitob undovlari [56, 115].
“OT-5”da: “OT-7”da:
65](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_65.png)
![So‘zlovchining his-hayajonini,
shuningdek, hayvon-parrandalarni
biror harakatga undashni
ifodalovchi so‘zlarga undov
so‘zlar deyiladi. Inson, hayvon va
narsalarning tovushlariga taqlid
ifodalovchi so‘zlar taqlid so‘zlar
hisoblanadi[40, 108]. His-hayajon, buyruq-xitob, haydash-
chaqirishni ifodalovchi so‘zlar undov so‘zlar
sanaladi. Undovlar ma’nosiga ko‘ra ikki
guruhga bo‘linadi: 1) his-hayajon undovlari;
2) buyruq-xitob undovlari. Yozuvda undov
so‘zlardan keyin vergul qo‘yiladi.
Undalmalardan oldin kelganda esa undan
keyin vergul qo‘yilmaydi[42, 121].
Ko‘rinadiki, bu atama uchun ham “TTIL” umumlashtiruvchi xususiyatga ega.
Manbalarda terminlarining nomlanishida ham farqlar mavjud bo‘lib, bu
holatni ko‘pgina terminlarda kuzatish mumkin. Tilshunoslikda ellipsis termini
bilan nomlangan bu holat tarkibli terminlarining ko‘pchiligida uchraydi. Masalan,
darslikda modal so‘zlar, “O‘TIL”da modal, “TTIL”da modal va modal so‘z
shaklida berilgan. Izohlardan ma’lumki, mustaqil bo‘lmagan so‘z turkumlarining
izohida o‘xshash va farqli tomonlari mavjud. Bu darsliklarda dars jarayonida
o‘qituvchining ishtiroki va mashqlar asosida mustahkamlash imkoniyatining
mavjudligi natijasidir.
66](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_66.png)
![2.3. Sint ak t ik t erminlarining qiy osiy -t ipologik t ahlili.
Barcha lingvistik manbalarda sintaksis grammatikaning muhim
tarkibiy qismi ekanligi va tillar o‘zining imkoniyatlarini sintaksis
bo‘limida namoyon etishi hamda bu bo‘limning tilning boshqa
tilshunoslikning boshqa sathlari bilan munosabati haqida keng
malumotlar berilgan. Sintaksis termininig manbalardai izohlarini
qiyoslaymiz. Bu termin “O‘TIL”da: “SINTAKSIS [yun. syutaxis – tuzish,
biriktirish; tuzilma, tarkib, birikma] tlsh. 1. Biror tildagi so‘zlarning so‘z
birikmalariga va gaplarga birikish usullari, shuningdek, so‘z birikmalari
va gaplarning turlari va ma’nolari. O‘zbek tili sintaksisi gapning zarur
belgilaridan biri bo‘lgan intonatsiya – sintaksisning fonetika bilan, tilning
fonetik sistemasi bilan ham bog‘lanishini ko‘rsatadi. “Hozirgi o‘zbek
adabiy tili”.
2. Grammatikaning so‘zlarning so‘z birikmalari va gaplarga, sodda
gaplarning esa qo‘shma gaplarda birikish usullarini, so‘z birikmalari va
gaplarning tuzilishi, ma’nosi va vazifalarini o‘rganadigan bo‘limi.
Yuqorida qayd etilgan fikrlardan shunday xulosa kelib chiqadiki, sintaksis
so‘z birikmalari va gaplarni tekshiradi, uning asosi gap haqida ta’limotdir.
“Hozirgi o‘zbek adabiy tili”: “TTIL”da: “SINTAKSIS. (yun. syutaxis –
tuzish). 1. Grammatikaning o‘zaro bog‘lanishli nutq qurilishini
o‘rganuvchi bo‘limi. Bu bo‘lim ikki asosiy qismdan iborat: 1) so‘z
birikmasi haqida ta’limot qismi (so‘z birikmasi sintaksis); 2) gap haqida
ta’limot qismi (gap sintaksisi).
2. So‘z turkumlarining nutqdagi vazifalari haqida ta’limot (fe’l
sintaksisi) [56, 89]: “OT-5”da: “gap va gapda so‘zlarning bog‘lanishi
67](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_67.png)
![sintaksis bo‘limida o‘rganiladi”. Ma’lum bir fikrni ifodalash uchun
so‘zlarni tilimizning muayyan qoidalari asosida bir-biriga bog‘lab, gap
tuzamiz. So‘zlarning bir-biriga bog‘lanishi, gap va uning turlarini
o‘rgatadigan tilshunoslik bo‘limiga sintaksis, tinish belgilari va ularni
yozma nutqda to‘g‘ri qo‘llash yo‘l-yo‘riqlarini o‘rgatuvchi tilshunoslik
bo‘limiga esa punktuatsiya deyiladi [40,18]; Sintaksis – so‘zlarning
bog‘lanishi, gap va uning turlarini o‘rganuvchi tilshunoslik bo‘limi
[40,216]; “OT-8”da: “Nutqimizda gaplardan foydalanamiz. Gap
tarkibidagi so‘zlar o‘zaro bog‘langan bo‘ladi. So‘zlar bog‘lanishi uchun:
1) ular mustaqil so‘z turkumlariga mansub bo‘ladi. Masalan, kitob
o‘qimoq, maktabga bormoq. Lekin ukam uchun, telefon orqali
birikuvlari ikkinchi so‘zlari mustaqil so‘z bo‘lmaganligi uchun
so‘zlarning bog‘lanishiga misol bo‘la olmaydi; 2) so‘zlarning ma’nolari
o‘zaro mos bo‘lishi lozim. Masalan, “oyna” so‘zining ma’nosi sinmoq
so‘zining ma’nosiga mos. Ammo randalamoq, uzilmoq so‘zlariga mos
emas. Shuning uchun nutqda ma’nosi mos bo‘lmagan so‘zlarni
bog‘lash xato bo‘ladi; 3) so‘zlarni bog‘lovchi qo‘shimchalar ham o‘z
o‘rnida bo‘lishi kerak. Masalan, Toshkentda yashayman, ukamning
daftari birikmasida qo‘shimchalar to‘g‘ri qo‘llangan. Lekin Toshkentga
yashayman, ukamni daftari birikmasida qo‘shimcha noto‘g‘ri
qo‘llangan. So‘zlarning gapdagi bog‘lanishi sintaktik aloqa, sintaktik
aloqani o‘rganuvchi bo‘lim sintaksis deyiladi. Tovushlardan so‘z va
qo‘shimchalar, so‘z va qo‘shimchalardan gap hosil bo‘ladi. Gap bitta
so‘zdan iborat bo‘lishi ham mumkin”[43, 32-33].
68](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_68.png)
![O‘zbek, rus, ingliz tili izohli lug‘atlarini qiyoslab o‘rgangan D.
Xodjayeva sintaksis terminining xususiyatlarini ochib berishga harakat
qilib, quyidagi so‘zlarni ta’kidlaydi: Birinchidan, yun. sýntaxis – tuzish,
biriktirish; tuzilma, tarkib, birikma sifatida emas, manbalarda
ko‘rsatilganidek, qurilish, tarkib shaklida berilishi kerak. Ikkinchidan,
lug‘atshunoslik talabiga ko‘ra asliyatga muvofiq transkripsiya qilinishi
kerak. Uchinchidan, berilgan ta’rif izohli lug‘atning ixchamlik, lo‘ndalik,
izchillik talabiga mos bo‘lishi, to‘rtinchidan, takror so‘zlarni kamroq
qo‘llanib, fikr aniq bayon qilinishi, beshinchidan, sintaksisning fonetika
bilan aloqasi faqat intonatsiya bilan belgilanmasligini inobatga olish
kerak. Shundan kelib chiqib sintaksis quyidagicha ta’riflangan:
“SINTAKSIS [yun. sýntaxis - qurilish, tarkib] tlsh. Grammatikaning soz
birikmasi va gap qurilishi, gaplarning matnda bog‘lanish
qonuniyatlarini o‘rganadigan bo‘limi bo‘lib, u nutq hosil qilish
qonuniyatlarini ishlab chiqadi va o‘rganadi. Sintaksisning obyektlari
so‘z birikmasi va gap. Shunga ko‘ra u so‘z birikmasi sintaksisi va gap
sintaksisiga bo‘linadi" Bizningcha ushbu ta’rif termin mohiyatini ochib
berish uchun eng to‘g‘ri izohdir.
Darsliklarda sintaksis bo‘limiga oid ma’lumotlar 5-8-9 sinflarda
o‘rgatiladi. 5-sinfda so‘zlarning bog‘lanishli, so‘z birikmasi va gap
bo‘laklari, gaplarning turlari haqida kirish xarakterida bo‘lgan qisqa
ma’lumotlar berilgan. 8- sinfda so‘z birikmasi va sodda gap sintaksisi
haqida sharh va izohlar berilgan bo‘lib, berilgan terminlar izohida
ilmiylikka ko‘p ham etibor berilmagan. 9-ona tili darsliklaridagi
69](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_69.png)
![mavzular asosan qo‘shma gap turlari va ularni bog‘lovchi vositalariga
bag‘ishlangan.
Shuni ham qayd etish kerakki, maktab darsligida sintaksis punktuatsiya bilan
chambarchas bog‘liq holda o‘qitiladi.
Bu terminga shunday ta’rif berilgan:
“ O‘TIL ” da: “ TTIL ” da: “ OT-5 ” da:
PUNKTUATSIYA [lot. punctio -
nuqta] tlsh. 1. Ma’lum bir til
yozuvidagi tinish belgilari
tizimi.
2. Yozma matnni
punktuatson
rasmiylashtirishni tartibga
soluvchi, har bir tilda tarixan
shakllangan qoidalar,
me’yorlar.
3. Tinish belgilari tizimini
tizimi qonun, shuningdek,
tinish belgilarining qo‘llanish
me’yorini o‘rganadigan
tilshunoslik bo‘limi [53, 322]. PUNKTUATSIYA. ( lot.
punctuation; punktum
- nuqta). 1. Tinish
belgilarini qo‘llash
qoidalari to‘plami:
O‘zbek punktuatsiyasi.
Q. Tinish belgilari.
2. Tekstda tinish
belgilarining qo‘yilishi.
Oybek asarlari
punktuatsiyasining
oziga xosligi [56, 83]. Tinish belgilari
va ularni
yozma nutqda
to‘g‘ri qo‘llash
yo‘l-yo‘riqlarini
o‘rgatuvchi
tilshunoslik
bo‘limiga esa
punktuatsiya
deyiladi[40,
18].
“OT-9”da punktuatsiya amaliy ahamiyati haqida quyidagi ma’lumotlar
berlgan: “Yozuv madaniyatini takomillashtirish va savodxonlikni ta’minlashda
tinish belgilari alohida ahamiyatga ega. Siz bilasizki, tinish belgilari va ularni
yozma nutqda to‘g‘ri qo‘llash yo‘l-yo‘riqlarini o‘rgatuvchi tilshunoslik bo‘limi
punktuatsiya deb nomlanadi. Tinish belgilari tilning sintaktik qurilishi bilan uzviy
bog‘liq bo‘lib, yozma nutqni to‘g‘ri, ifodali, aniq bayon qilishda, uning uslubiy
ravonligini, tez tushunilishini ta’minlashda benihoya zaruriy vositadir” [44, 99].
70](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_70.png)
![Berilgan izohlarda punktuatsiya tinish belgilari termini bilan sinonim sifatida
qo‘llanilgan. “O‘TIL”da tinish belgilariga ilmiy aniq va to‘g‘ri ta’rif berilgan:
“ Tinish belgilari Muayyan tilda yozma nutqni to‘g‘ri, ifodali, ma’noli bayon
etish, uni ixchamlash, yozma nutq bo‘laklarining o‘zaro mantiqiy-grammatik
munosabatlarni ko‘rsatish uchun xizmat qiladigan muhim grafik vositalar (vergul,
nuqta, tire va sh.k.) To‘g‘ri, abzas boshqa tinish belgilari singari ayrim bir shaklga
ega emas. “ O‘TA”[53, 101].
Punktuatsiya – tinish belgilari, tinish belgilarini ishlatish qoidalari,
tilshunoslikning tinish belgilarini o‘ganadigan bo‘limi. Tinish belgilari terminini
bu ma’nolarda qo‘llab bo‘lmaydi, bu tinish belgilariga berilgan izohdan ham
ma’lum.
So‘z birikmasi nazariy tilshunoslikning eng munozarali masalalaridan
sanaladi. Ammo nutq tuzishdagi amaliy ahamiyati ham gap bilan barobardir. Til
jamiyatning eng muhim aloqa vositasi sifatida fikrni shakllantiradi, ifodalaydi,
bayon qiladi. Fikr – gap orqali yuzaga chiqadi. Gap haqida egallangan bilimlarni
mustahkamlash, kengaytirishda so‘z birikmasining ahamiyati beqiyos. So‘z
birikmasi – gapda aniq bir yo‘nalishga ega bo‘lish, maqsadli fikrlash, qolaversa,
gapning badiiy bo‘yog‘ini quyuqlashtirish, uni qiziqarli hamda mukammal holatga
keltirish vazifasini bajaradigan hodisa. Shuning uchun so‘z birikmasidan gapning
qurilish materiali sifatida foydalanish maqsadga muvofiqdir. Bu esa, o‘z navbatida,
o‘quvchilarning fikrlash qobiliyatini faollashtiradi, fikr ifodasini tezlashtiradi. Buni
aniq bir misol yordamida kuzatish mumkin:
So‘z birikmalari Gap
Ertalabki quyosh, ko‘m-ko‘k
barglar, nafis barglar, mayin
shabbodada hilpirayotgan yam-
yashil barglar, quyosh nurida,
to‘lin oy nurida, ming bir rangda
tovlanadi, jilvalanadi. 1. Barglar jilvalanadi.
2. Bahoming mayin shabbodasida raqs
tushayotgan ko‘m-ko‘k barglar quyosh nurida
jilvalanadi.
3. Bahorning mayin shabbodasida raqs
tushayotgan ko‘m-ko‘k barglar ertalabki
71](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_71.png)
![quyosh nurida erkalanib, ming bir rangda
tovlanadi, jilvalanadi...
So‘z birikmasi – hokim va tobe so‘zlardan iborat bo‘lib predmet, belgi, ish-
harakatni yanada aniqroq tasavvur qilishga, gapni aniq bir yo‘nalishda maqsadli
rivojlantirishga xizmat qiladi. So‘z birikmasini o‘qitishda leksikologiya bilan
bog‘lab o‘qitish, so‘zlarning ma’no nozikligiga ( qizil gul – jiyron ot qizil ot emas;
qari sigir – qirchangi ot qari emas) e’tibor berish o‘quvchining til boyligini
oshirishga xizmat qiladi.
“O‘TIL”da so‘z birikmasi muayyan grammatik qonuniyatlar asosida o‘zaro
bog‘lanadigan ikki yoki undan ortiq so‘ z shaklida berilgan. Darslikda:
“ OT-5 ” da: “ OT-8 ” da
So‘z birikmasi – ikki va undan
ortiq so‘zlardan birining
ikkinchisiga tobelanishi
natijasida hosil bo‘lgan so‘zlar
qo‘shilmasi [40, 216] // Ikki
so‘zning biri tobe, ikkinchisi
hokim tarzidagi bog‘lanishiga
tobe bog‘lanish deyiladi. Tobe
bog‘lanishda doim ikkita qism:
tobe va hokim so‘z bo‘ladi.
Tobe so‘z hokim so‘zga
bog‘lanadi. So‘roq hokim so‘zga
qarab beriladi. So‘roqqa javob
bo‘luvchi so‘z tobe qism
sanaladi[40,22]. Mustaqil so‘zlarning nutqda bog‘lanishidan
so‘z birikmasi hosil bo‘ladi. So‘z birikmasi
bo‘lish uchun:
1) kamida ikkita mustaqil so‘z bo‘lishi lozim;
2) bu so‘zlar ma’no jihatdan mos bo‘lishi
kerak;
3) so‘zlarning biri ikkinchisiga ergashishi, ya’ni
tobelanishi zarur;
4) qo‘shimcha va yordamchi so‘zlar mustaqil
so‘zlarni bog‘lashi kerak. So‘zlar bog‘lanishida
oldin kelgan so‘z tobe so‘z, keyin kelgan so‘z
hokim so‘z deyiladi. Tobe so‘z hokim so‘z
ma’nosini izohlaydi, to‘ldiradi [43, 32-33].
Darsliklarda gap bo‘laklari quyidagicha izohlangan:
“ OT-5 ” da: “ OT-8 ” da
Shaxs-son ma’nolarini
ifodalab, nima qil (-di, -yapti va
boshq.)?, nima bo‘l (-di, -yapti Izoh berilmagan.
72](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_72.png)
![va boshq.)?, kimdir?, nimadir?,
qayerdir? so‘roqlariga javob
bo‘luvchi mustaqil so‘zlar
gapda kesim vazifasini
bajaradi. Kesim gapning
mazmuniy markazidir. U
boshqa bo‘laklarsiz ham gap
bo‘la oladi. M a s a l a n:
Yaxshimisiz? Keldi. [40, 39]
Ega – kesimga bog ‘ lanib , kim ?
nima ? qayer ? so ‘ roqlariga
javob bo ‘ luvchi bosh bo ‘ lak
[216] // Kesim bilan bog ‘ lanib
kim ?, nima ?, qayer ? singari
so ‘ roqlarga javob bo ‘ ladigan
bo ‘ lak ega deyiladi [40, 42]. Gap kesimidan anglashilib turgan
harakatning bajaruvchisini, belgining
sohibini bildirgan bo‘lak egadir. Ega,
asosan, kim, nima, qayer so‘roqlariga
javob bo‘ladi. Ega doimo bosh kelishik
shaklida bo‘ladi [43, 64].
Hol – kesimga bog ‘ lanib , uning
belgisini bildiruvchi bo ‘ lak
[216] // Fe ’ lga bog ‘ lanib ,
qachon ?, qayerda (- ga , - dan )?,
qanday ( qilib )?, nima uchun ?,
nima maqsadda ? singari
so ‘ roqlarga javob bo ‘ luvchi
gap bo ‘ lagiga hol deyiladi . Hol
fe’ldan anglashilgan harakat-
holatning bajarilish yoki
bajarilmaslik paytini, o‘rnini,
tarzini, sababini, maqsadini
bildiradi [40, 46]. Hol ko‘proq kesimga bog‘lanib, undan
anglashilgan ish-harakatning o‘rnini,
paytini, holatini, bajarilish sababini,
maqsadini, daraja-miqdorini
bildiradigan ikkinchi darajali bo‘lak.
Hollar qanday, qanday qilib, qay
tarzda, qayerda, qayerga, qayerdan,
qachon, nega, nima uchun, qancha
kabi so‘roqlarning biriga javob bo‘ladi.
Shunga ko‘ra, o‘rin holi, payt holi,
ravish holi, daraja-miqdor holi, sabab
holi va maqsad holi farqlanadi. Hol
ravish, kelishik shaklidagi va
ko‘makchili otlar, olmoshlar, sifat, son,
73](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_73.png)
![taqlid so‘z va fe’lning xoslangan
shakllari bilan ifodalanishi mumkin.
Bir mustaqil so‘z bilan ifodalangan hol
sodda, kengaygan birikma bilan
ifodalangan hol murakkab hol
sanaladi. [43, 80]
To ‘ ldiruvchi – hokim bo ‘ lakka
kelishik qo ‘ shimchalari yoki
ko ‘ makchilar orqali bog ‘ langan
bo ‘ lak [217] // Fe ’ lga bog ‘ lanib ,
kimga ?, nimaga ?, kimdan ?,
nimadan ?, kimni ?, nimani ?,
kim bilan ?, nima bilan ? singari
so ‘ roqlarga javob bo ‘ luvchi
bo ‘ laklarga to ‘ ldiruvchi deyiladi
[40, 47]. Gapning fe ’ l bilan ifodalangan biror
bo ‘ lagiga boshqaruv yo ‘ li bilan
bog ‘ langan , kimni , nimani , qayerni ,
kimga , nimaga , kimda , nimada ,
kimdan , nimadan , kim uchun , nima
uchun , kim haqida , nima haqida , kim
bilan , nima bilan kabi so ‘ roqlarga
javob bo ‘ luvchi ikkinchi darajali
bo ‘ lakka t o ‘ ldiruv chi deyiladi [43, 83].
Aniqlovchi – hokim bo ‘ lakdan
anglashilgan predmetning
belgisini yoki uning kimga
qarashli ekanini bildiruvchi
bo ‘ lak [216] // Hokim bo ‘ lakdan
anglashilgan narsaning
qandayligi , kimga yoki nimaga
qarashli ekanini bildirib ,
qanday ?, qanaqa ?, qaysi ?,
qancha ?, nechta ?, kimning ?,
nimaning ? kabi so ‘ roqlarga
javob bo ‘ luvchi gap bo ‘ lagiga
aniqlovchi deyiladi .
Aniqlovchilar ma’nosiga ko‘ra Narsa-buyumning rang-tusi, mazasi,
hajmi, kim yoki nimaga qarashliligini
bildirib, gapning ot bilan ifodalangan
bo‘lagini aniqlab kelgan ikkinchi
darajali bo‘lak aniqlovchi deyiladi. U
qanday, qaysi, nechanchi, qancha,
nechta, kimning, nimaning, qayerning
so‘roqlaridan biriga javob bo‘ladi.
Aniqlovchi aniqlagan (bog‘langan)
bo‘lak aniqlanmish hisoblanadi [43,
87] // Aniqlovchilarning bir xili narsa-
buyumning belgisi (rangi, miqdori,
mazasi, hajmi)ni bildirsa, boshqa xili
narsa-buyumning kimga yoki nimaga
74](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_74.png)
![ikki xil bo‘ladi:
1. Sifatlovchi aniqlovchi.
2. Qaratqich aniqlovchi [40,
50]. qarashliligini bildiradi yoxud boshqa
tomondan nomlaydi. Shunga ko‘ra,
aniqlovchilar uchga bo‘linadi:
1) sifatlovchi aniqlovchi;
2) qaratqich aniqlovchi;
3) izohlovchi aniqlovchi [43, 88].
Gap bo‘laklari izohida fe’l va kesimning farqlanmaganligi (hokim
bo‘lakka bog‘lanib – fe’lga bog‘lanib), aniqlovchining ma’no turlarida
ham farq bor. Aniqlovchi ma’nosiga ko‘ra “OT-5”da sifatlovchi
aniqlovchi, qaratqich aniqlovchi; “OT-8”da sifatlovchi aniqlovchi,
qaratqich aniqlovchi, izohlovchi aniqlovchi; lug‘atlarda sifatlovchi,
qaratuvchi, izohlovchi kabi turlari farqlangan. Demak, ayrim
terminlarning nomlanishida ham farqlar mavjud.
Manbalarda gap termini shunday izohlangan:
“ OT-5 ” da: “ OT-8 ” da:
Gap – ohang va fikr tugalligiga ega
bo‘lib, kesimlik shakllari orqali
ifodalanuvchi so‘z yoki so‘zlar
qo‘shilmasi [40, 216]. Masalan:
Vohid o‘rnidan turdi (O.
Yoqubov).Yurtimiz qanday chiroyli!
Yozuvda gap oxiriga nuqta, so‘roq
yoki undov belgilaridan biri
qo‘yiladi va har bir gap bosh harf
bilan boshlanadi [40, 20]. So‘z yoki so‘zlar vositasida
anglashilgan fikr gap deyiladi.
Nutqimizda gaplar quyidagi
maqsadlardan biri uchun
ishlatiladi:
1) xabar berish; 2) so‘rash,
aniqlash;
3) buyurish, undash; 4) istak,
xohish bildirish. Shu sababli
gapning ifoda maqsadiga ko‘ra
darak gap, so‘roq gap, buyruq
gap, istak gap turlari ajratiladi [43,
75](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_75.png)
![40-43].
Izohli lug‘atlarda ham gapning tugal fikr bildirishi haqida asossiz
gaplar aytilgan, chunki har qanday matn, hatto romanda ham
tugallanmay mavhum qolgan fikrlar mavjud. Shu bois, tugal fikr o‘rnida
fikr yoki nisbiy fikr ifodalash haqida gapirish mumkin.
Sodd gap
“ OT-5 ” da: “ OT-8 ” da: “ OT-9 ” da:
Faqat kesimdan yoki ega va
kesimdan iborat bo‘lgan gap
yig‘iq gap hisoblanadi.
Masalan: Qara. Men keldim.
Kesimning boshqa bo‘laklar
bilan kengayishidan hosil
bo‘lgan gap yoyiq gap
deyiladi. Masalan: Men uni
ko‘rdim [40, 44]. Bir xabarni
ifodalovchi gap
sodda gap
hisoblanadi. Sodda
gapda shakllangan
(zamon, shaxs-son,
mayl, tasdiq-inkor
belgisiga ega
bo‘lgan) kesim bitta
bo‘ladi [43, 45]. Sodda gap –
bitta kesimlik
belgisiga,
mazmuniy va
ohang
tugalligiga ega
bo‘lgan gap [44,
17].
Qo‘shma gap
Ikki va undan ortiq sodda
gaplarning birikuvidan hosil
bo‘lgan gap qo‘shma gap
hisoblanadi.
Qo‘shma gapni tashkil etgan
sodda gaplar bir-biri bilan ...
bog‘lovchilar hamda ohang
yordamida bog‘lanadi.
Yozuvda ammo, lekin, biroq,
chunki, negaki
bog‘lovchilaridan oldin Birdan ortiq xabarni
yaxlitlashtirib
ifodalaydigan gap
qo‘shma gapdir.
Sodda gapda
shakllangan
(zamon, shaxs-son,
mayl, tasdiq-inkor
belgisiga ega
bo‘lgan) kesim bitta,
qo‘shma gapda Qo‘shma gap –
ikki yoki undan
ortiq sodda
gapning o‘zaro
grammatik va
mazmuniy
munosabatidan
tashkil topgan
va ohang
tugalligiga ega
bo‘lgan butunlik
76](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_76.png)
![vergul qo‘yiladi. Ohang
yordamida bog‘langan
sodda gaplar bir-biridan,
asosan, vergul yoki tire bilan
ajratiladi. Masalan: Biz
baxtiyormiz, chunki yurtimiz
ozod. Yurt tinch – sen tinch
[40, 64]. birdan ortiq bo‘ladi
[40, 45]. [44, 121].
Ma’lumki, tilimizda ot kesimni ega bilan moslovchi maxsus shaklla
mavjud bo‘lib, ular ismlarning munosabat shakllari deyiladi. Ana shu
shakllarning maxsus bir turi bog‘lama terminini bilan yuritiladi.
Bog‘lama “O‘TIL”da: “ Bog‘lama tlsh. O‘z lug‘aviy ma’nosini qisman yoki
batamom yo‘qotgan, fe’l bo‘lmagan so‘zni fe’lga xos ma’no va vazifaga
moslovchi yordamchi fe’l” [51, 351]. shaklida termin mohiyati ochib
berilgan, lekin misol keltirilmagan. Darslikda bog‘lamaga shunday izoh
berilgan:
“ OT-7” da: “ OT-8” da:
Bog‘lamalar – ot kesimlarni ega bilan
moslashtiruvchi vositalar // Kesim ega bilan
shaxs va sonda moslashadi. Ism orqali
ifodalangan kesimlar shaxs-sonni bildiruvchi
maxsus - man, -miz, -san, -siz, -dir
qo‘shimchalari, shuningdek, bo‘lmoq,
sanalmoq, hisoblanmoq; edi, ekan, emish, emas
so‘zlari vositasida ega bilan moslashadi. Ot
kesimlarni ega bilan moslashtiruvchi bunday
vositalar bog‘lamalar hisoblanadi. Ot kesim tarkibida
kelib, uni ega bilan
bog‘lovchi so‘z
bog‘lama deyiladi; edi,
ekan, emish, bo‘lmoq,
hisoblanmoq,
sanalmoq, kerak,
zarur, darkor, lozim
kabi so‘zlar bog‘lama
vazifasida qo‘llanadi.
77](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_77.png)
![Darslikda bog‘lamaga yordamchi fe’ldan tashqari -man, -miz, -san,
-siz, -dir kabi shaxs-son qo‘shimchalari ham kiritilgan. Bu bahsli
masala, lekin izohli lug‘atlarda ham shu kabi misollar keltirilgan.
Maktab darsliklarida sintaksis bo‘limini o‘qish jarayonida amaliy
jihatlarga e’tibor qaratildi. Negaki, o‘quvchining bu bo‘limda egallagan
bilimlari uni amaliyotda qo‘llash jihati bilan uslubshunoslikka
daxldordir.
Darslikda uslubshunoslikka doir uslubiy xoslangan, ualubiy betaraf
so‘zlar, ilmiy, rasmiy, publitsistik, so‘zlashuv, badiiy uslub kabi
qo‘shimchalar berilgan.
Ik k inchi bob bo‘y icha xulosalar
Grammatikaga oid terminlar darslik va lug‘atlarda bir-biridan
qisman farqlar bilan izohlangan. “TTIL”da, asosan, ilmiy va murakkab,
“O‘TIL”da ommabop,darslikda sodda va tushunarli tarzda berilgan.
Qolaversa, “TTIL”da boshqa tillarga xos xususiyat ham inobatga
olingan.
So‘z turkumlari masalsi asosiy muammo bolib,bu so‘zlarning bir-
biriga o‘tishi, o‘zaro munosabatlarida kuzatiladi.
So‘zlarni turkumga bo‘lishning azaliy muammosi,tillarda so‘z
turkumlari sonining farqi ham bunga misol bo‘la oladi.
Malumki, davr o‘tishi bilan teminlar takomillashib, milliylashib
(qaratuvchi – qaratqich, xabar – kesim, atribut – aniqlovchi) boradi.
Umumiy tilshunoslikka doir terminlar darlikdagi bo‘limlarga mos
holda fonetika, orfografiya, orfografiya, grammatika, morfologiya,
78](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_78.png)
![sintaksis, punktuatsiya, uslublar kabi berilgan. Darslikda ayrim matnlar
imloviy jihatdan biri-biridan farqlanadi, bu esa savodxonlikka ta’sir
ko‘rsatadi: “Fe’lga bog‘lanib, kimga?, nimaga?, kimdan?, nimadan?,
kimni?, nimani?, kim bilan?, nima bilan? singari so‘roqlarga javob
bo‘luvchi bo‘laklarga to‘ldiruvchi deyiladi”[40, 47]. Gapning fe’l bilan
ifodalangan biror bo‘lagiga boshqaruv yo‘li bilan bog‘langan, kimni,
nimani, qayerni, kimga, nimaga, kimda, nimada, kimdan, nimadan, kim
uchun, nima uchun, kim haqida, nima haqida, kim bilan, nima bilan
kabi so‘roqlarga javob bo‘luvchi ikkinchi darajali bo‘lakka t o‘ldiruv chi
deyiladi [43, 83].
Sintaksisga doir terminlarning bir necha qismdan iborat ekanligi
terminning qisqalik talabiga javob bermaydi, buning natijasida ellipsis
hodisasi yuz beradi: ko‘chirma gapli qo‘shma gap – ko‘chirma gap;
uyushiq bo‘lak – uyushiq kabi.
Terminlarning darslikda turlicha berilishi, uning mohiyatini
tushunilmay qolishiga sabab bo‘ladi. Aslida, har qanday izoh ham
tushuncha mohiyatini to‘liq qamrab ololmasligini hisobga olsak, bu
xato yondashuv. Shu bilan birga, bu o‘quvchiga mantiqi fikrlash,
taqqoslab o‘rganish, tanqidiy yondashuvga olib keladigan ijobiy
hodisadir.
79](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_79.png)
![III BOB.TARJIBA – SINOV ISHLARI NATIJALARI
3.1. Ona tili darsliklaridagi tilshunoslik terminlarining genetik tarkibi.
Terminlarning taraqqiyoti ham so‘zlarning grammatik kurilishi va
semantik taraqqiyoti kabi til qonunlariga amal qiladi. Ular umumiy
leksikadagi so‘zlarning terminilogizmlanishi, (tayyor terminlarning o‘zlashishi),
terminlarining boshqa tillardan to‘ridan to‘g‘ri o‘zlashishi yoki boshqa til
terminlarining kalkalanishi bilan yaratiladi. Terminlarning semantik yasalishida
so‘z ma’nosining ayrim jihati asosiy e’tiborga olinib shu tomoniga urg‘u
beriladi. Buni so‘zlarning bosh, yondosh va hosila manosiga qiyoslash
mumkin. Masalan: tilimizda bemor so‘zi o‘rnida ishlatiladigan arabcha kasal
so‘zi mavjud, aslida bu so‘z dangasa degan ma’noni anglatadi. Shunungdek,
bemor-kasallik so zining sinonimi bo‘lgan marodz so‘zi ma’lum tovush
o‘zgarishi bilan “yaramas, zararli nuqson (odat), illat; sovuq, jirkanj, iflos”
kabi haqorat ma’nolarida qo‘llaniladi. Bemor insonning kamharakat va
dangasa (kasal) bo‘lishi, kasal (bemor) insonning yuzidan nur ketish,
xunuklashishi hech kimga sir emas, ya’ni so‘zda ma’noviy bog‘giqlik
mavjud. Bu hodisani semantik yo‘l bilan hosil qilingan tilshunoslik
terminlarida ham kuzatishimiz mumkin: asos, gap, hol, ravish.
Tilda maxsus leksema yangi ma’noda ishlatiladi. Buni terminologik ma’noli
leksema deb atash mumkin. Masalan, qo‘shimcha, gap, fe’l (ar. harakat) qo‘shma
gap. Misollardan ko‘rinadiki, terminologik ma’no kashf etish tub leksemaga ham,
yasama leksemaga ham xos. Termin maxsus yasaladi: buni termin leksema deb
atash mumkin. Masalan, bosim ko‘rsatgich kelishik, turlovchi-tuslovchi kabilar
o‘zbek tilida yasalgan termin leksemalar. Termin leksema: a) o‘zgacha muqobil
yasalishi yo‘q; urg‘u, yuklama, sifatdosh, ravishdosh. b) o‘zgacha muqobil
yasalishi bor, birlik, kesim, asos [20]. Terminlar boshqa tillardan to‘g‘ridan
to‘g‘ri o‘zlashtirish yo‘li bilan ham hosil qilinadi. Demak, kelib chiqish
jihatidan terminlar har bir tilning ichki resurslariga xos va boshqa tillardan
o‘zlashgan bo‘lishi mumkin [38, 107]. Bu borada ko‘plab olimlarning fikrlari
80](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_80.png)
![bir-biriga yaqin. Ma’lumki, so‘zlarning kelib chiqishi tarixini o‘rganuvchi
tilshunoslik bo‘limi etimologiya deyiladi. Maktab ona tili darsliklaridagi
terminlarning shu tomonini ko‘rib chiqdik. Bu termin leksikogirafik va
lingvistik manbalarda shunday izohlanadi: “O‘TIL”da: “ETIMOLOGIYA (yun.
etymon – haqiqat, haqiqiy ma’no + logos – fan, ta’limot). 1. Tilshunoslikning
so‘zlarning kelib chiqish manbayini o‘rganadigan bo‘limi.
2. So‘zning manbayi, kelib chiqishi. Pul so‘zining etimologiyasi [51, 61];
“TTIL”da: “ETIMOLOGIYA (yun. etymon – haqiqat, haqiqiy ma’no + logos –
fan, ta’limot). 1. Tilshunoslikning so‘z va morfemalarining kelib chiqishi va
ta’rixini o‘rganuvchi bo‘limi. 2. So‘z yoki morfemalarning kelib chiqishi va
tarixi: Qishloq so‘zining etimologiyasi . Keltirilgan ta’riflardan ma’lum
bo‘lishicha, etimologiya sozlarning kelib chiqish tarixi va manbayni o‘rganadi,
demak biror so‘zning qaysi tildan olinganligini ham aniqlaydi. Bu tushunchani
aynan ifodalovchi genealogik tarkib va genezis so‘zi ham mavjud bo‘lib, bu
terminlar “O‘TIL”da shunday izohlanadi: “GENEALOGIK – Genelogiyaga,
shajaraga, kelib chiqishga oid”; “GENEZIS [yun. genesis – kelib chiqish,
yuzaga kalish] Kelib chiqish, paydo bo‘lish tarixi. Turkiy tillarda cho‘ziq
unlilarning tabiati, tarqalishi va genezisi kabi ko‘pdan mutaxassislarning
diqqatini jalb qilib keladi . “OTA” [51, 492]. 5-9 sinf ona tili darsliklarida
tilshunoslikga doir bir-birini takrorlamagan 340 dan ortiq termin berilgan. Bu
terminlarning 63 tasi kamida ikki martadan qo‘llangan bo‘lib, o‘zbek tilining
o‘z imkoniyatlari asosida yaratilgan terminlardandir: ega, kesim, bog‘lovchi,
ko‘makchi, qo‘shma gap singari. Ma’lumki, har bir fan sohasi terminlarining
ma’lum qismini o‘zlashgan terminlar tashkil etadi. Jumladan, maktab darsligi
(5-9 sinf)dagi terminlarining 34 tasi (10%) o‘zlashgan so‘zlardir. Bular:
alifbo, asos, dialog, epigraf, fe’l, gap, grafika, harf, hol, ibora, ism, insho,
fonetika, leksikologiya, lug‘at, matn, mayl, mavzu, modal, morfologiya,
monolog, nuqta, nutq, nisbat, orfografiya, orfoepiya, ravish, sifat, sintaksis,
tire, vergul, paronim, qavs. Bu terminlarning barchasi o‘zlashgan so‘z
bo‘lishiga qaramay, o‘zlashgan termin emas. Negaki, hol, sifat, gap, ravish
81](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_81.png)
![leksima sifatida tilda o‘zlashib, semantik usul asosida termin hosil qilingan.
Masalan: gap fors-tojikcha so‘z bo‘lib, tojik tilida bu termin o‘rnida arab tilidan
o‘zlashgan jumla so‘zi qo‘llaniladi. Demak, bu so‘larni o‘zlashgan terminlar va
o‘zlashgan so‘zlar kabi ikki guruhga bo‘lish mumkin:
O‘zlashgan terminlar O‘zlashgan so‘zlar
A lifbo, dialog, epigraf, fe’l, grafika,
harf, ibora, ism, fonetika,
leksikologiya, lug‘at, matn, modal,
morfologiya, monolog, nuqta,
orfografiya, orfoepiya, sintaksis, tire,
vergul, paronim, qavs. Asos, gap, grafika, harf, hol, ibora,
ism, insho, mayl, mavzu, nutq, nisbat,
ravish, sifat,
Ushbu terminlardan ayrimlarining tahlilini keltiramiz. “O‘TIL”da:
“ALIFBO [Arab alifbosi boshidagi 1- va 2-harf (alif va bo) nomidan]. Biror
til yozuv shaklarining (harf va belgilarining) ma’lum tartibda joylashgan
majmuyi. Ozbek alifbosi [51, 71]; “ALIFBO Yozuv shakkilarining (harf va
belgilarining) majmuyi, ma’lum tartibda joylashgan holati: o‘zbek alifbosi [56, 12];
“OT-5”da: "Harflarning ma’lum bir tartibda joylashuviga alifbo deyladi.
Alifbo so‘zi arab yozuvidagi harflar tartibining birinchi va ikkinchi harflari
alif va bo(be) nomlarining qoshiluvidan hosil bolgan” [40, 132]; “TTIL”da
izoh kengroq berilgan bo‘lib, barcha manbalar bu atamaning arab tilidan
o‘zlashganligini ko‘rsatadi. Tilshunoslikdagi asos terminiga 6-sinf о na tili
darsligida shunday ta’rif berilgan: “So‘zning asosiy ma’nosini ifodalab, mustaqil
qo‘llana oladigan qismi asos deyladi” [41,23]. “TTIL”da “asos” terniniga izoh
berilmagan: “Asos. q. So‘z yasalishi asosi [56, 18]. “OTIL”da tilshunoslik termini
sifatida izohlanmagan, lekin arabcha so‘z ekanligi va kimiyaga oid termin
ekanligi keltirilgan: “ASOS (a. negiz, manba)… 5. kim. Kislotalar bilan o‘zaro
ta’sir qilib, tuz hosil etadigan birikma” [51, 108].
Ibora atamasining izohida bahsli holatni kuzatishimiz mumkin.
“O‘TIL”da bu atama shunday izohlangan: “IBORA [ar. so‘z, so‘z birikmasi]
82](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_82.png)
![Biror tushuncha yoki fikr ifodalovchi, odatda, so‘zlarning turg‘un birikmasi
(so‘z birikmasi yoki gapga teng jumla); ta’bir.. Ular Suqrotning “Avval
o‘zingni angla, shunda dunyoni anglaysan” degan mashhur iborasini o‘zlariga
dasturulamal qilib olishgan. “Sirli olam” [52, 170]. “TTIL”da iboraning
frazeologik birlik, frazeologizm ekanligiga urg‘u berilgan, maktab darsligida esa
“Ma’nosi bir so‘zga teng keladigan so‘zlar birikmasi yoki gaplarga ibora
deyladi” [1, 187]. ta’rifi keltirilgan hamda so‘z birikmasi va qoshma so‘zdan
qat’iy farqlangan: “Solishtiring iboralar: tepa sochi tikka bo‘lmoq –
achchiqlanmoq, qovog‘idan qor yog‘moq – xafa bo‘lmoq, og‘zini tanobi
qochmoq – sevinmoq . So‘z birikmalari: uzun sochli, qalin qovoq, uyga ketmoq ;
qo‘shma so‘zlar: To‘ytepa, Laylakqor, Bodomqovoq [40, 188]. Shuni ham
e’tiborga olish kerakki, “O‘TIL”da iboraning tilshunoslik termini ekanligiga
ishora berilmagan, “turgun ibora” va “frazeologik ibora” kabi birikma holida
ko‘rsatilgan, bu – keltirilgan misoldan ham sezilib turibdi. Keltirilgan misol
“ Avval o‘zigni angla, shunda dunyoni anglaysan ” aforizm bo’lib, aforizmlar
nutqimizda gap, so‘z, maqol, ibora shaklida qo‘llanadi. Ibora tojik tilida
“so‘z birikmasi” termini o‘rnida qo‘llanadi. Shundan ham sezishimiz
mumkinki, terminlarning sinonimiyasi (manbalarda dublet terminlari, termin-
sinonim deb ham yuritiladi) tushunmovchiliklarni keltirib chiqaradi.
Terminalogizasiyaga kelsak, bunda, terminologik ma’no o‘zi uchun asos
bo‘lgan leksik ma’noga nisbatan ikkalamchi – hosila ma’no bo‘lishini
unutmaslik kerak. Frazeologizm terminining sinonimi bo‘lgan frazeologik
birlik va ibora terminlaridan biri ortiqcha. Ism termini “O‘TIL”da
tilshunoslikka oid arxaik atama sifatida ismi xos – turdosh ot, ismi om –
atoqli ot tarzida birilgan, ammo ot terminining arxaik muqobili yoki nom
bildiruvchi so‘zlar jami sifatida keltirilmagan [52, 232]. 7-sinf ona tili darsligida
egalik, kelishik qo‘shimchalari bilan o‘zgarish xususiyatiga ega bo‘lgan so‘zlarni
ismlar atamasi ostida birlashtirish zarur ekanligi aytilgan. “Ajdodlarimiz ot, sifat,
son, olmoshlarni birlashtirilgan holda ismlar nomi bilan o‘rganib kelganlar,
sifatdosh, harakat nomi va taqlid so‘zlarni ham leksik va grammatik
83](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_83.png)
![xususiyatlaridan kelib chiqib ismlar termini ostida umumlashtirishimiz mumkin
[42, 43]. “TTIL”da bu atama haqida hech qanday ma’lumot berilmagan. Ot
kesimni ega bilan moslovchi hamda fe’l bo‘lmagan so‘zlarni kesim sifatida
shakllantiruvchi shakllar ismlarning munosabat shakllari ekanligi ta’kidlangan:
“Ismlarning ko‘plik, kichraytirish-erkalash, qiyoslash, belgining darajasi kabi
ma’nolarini bildiruvchi qo‘shim chalarga ega bo‘lgan shakli lug‘aviy shakl
sanaladi.
Egalik, kelishik, -man, -miz, -san, -siz, -dir qo‘shimchalariga ega bo‘lgan
shakli esa munosabat shakllari hisoblanadi. Ism asoslariga qo‘shilib, ularni boshqa
so‘zlarga bog‘lab kelish va gap bo‘laklarini shakllantirishga xizmat qilgani uchun
egalik, kelishik, -man, -miz, -san, -siz, -dir qo‘shimchalari munosabat shakllari
deyiladi.
Demak, ismlarning munosabat shakllariga quyidagilar kiradi:
1) egalik shakllari; 2) kelishik shakllari; 3) ismlarni kesim sifatida
shakllantiruvchi va ega bilan munosabatini ifodalovchi -man, -miz, -san, -siz, -dir
qo‘shimchalari, bo‘lmoq, sanalmoq, hisoblanmoq so‘zlari. Uchinchi turdagi
qo‘shimchalar bog‘lamalar deb ham yuritiladi [42, 46]. Keltirilgan izohdan
ma’lumki, ism tilshunoslik termini sifatida o‘rganilishi kerak. “O‘TIL”da ravish
termini haqida shunday izoh keltirilgan: “RAVISH [f. yurish, raftor, harakat
tarzi; usul, uslub] til. Ish-harakatning belgisini, paytini, o‘rnini, holatini, daraja
va miqdorini bildiradigan so‘z turkumi. O‘rin-payt ravishlari, holat ravishlari [51,
333]. 5-6 sinf darsliklarida bu atamaga ta’rif berilgan bo‘lib, so‘roqlarini
keltirilganligi bilan “O‘TIL” va “TTIL”da berilgan izohlardan farqlanadi:
“Qanday?, Qancha?, Qachon? singari so‘roqlarga javob bo‘lib, harakatning holati,
o‘rin, payt, sabab, daraja miqdorini bildirgan so‘zlar ravish sanaladi.
Ravish, asosan, fe’lga bog‘lanadi va gapda ko‘proq hol vazifasida keladi”
[40, 101]; “Harakat-holatning bajarish tarzi, payti, o‘rni, daraja-miqdori kabi
belgilarini bildiruvchi va “qanday?”, “qachon?”, “qayer(-ga, -da, dan)?”,
“qancha?” singari so‘roqlarga javob bo‘luvchi so‘zlar ravish deyiladi”[41, 177].
84](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_84.png)
![Xulosa qilib aytganda, maktab darsliklaridagi chet tillardan o‘zlashgan
terminlardan ravish va gap fors; alifbo, asos, fe’l, harf, hol, ibora, ism,
insho, lug‘at, matn, mavzu, nuqta, nutq, nisbat, sifat arab tilidan, fonetika,
grafika, leksikologiya, morfologiya, monolog, orfografiya, orfoepiya, sintaksis,
paronim yunoncha; modal, tire va vergul faransuz tilidan; punktuatsiya lotin
tilidan rus tili ta’sirida o‘zlashgan terminlardir. Tilshunoslik terminlari -dosh
sifatdosh, undosh; -li jarangli, unli; -ma yuklama, bog‘lama, atama; -chi
bog’lovchi, ko‘makchi; -uv moslashuv, birikuv kabi affiksatiya usuli; qo‘shma
so‘z, jo‘nalish kelishigi, muallif gapi; ko‘chirma gapli qo‘shma gap kabilar
sintaktik usul bilan hosil qilingan. Ayrim tushunchalarni ifodalovchi maxsus
so‘zlar kiritilgan yoki qadimiy atamalar tiklangan, buni ko‘makchi, kelishik,
jo‘nalish, olmosh (almash) kabi terminlarda kuzatishimiz mumkin. Umuman, ona
tili terminlarining nuxta ishlanishi, tartibga solinishi darslik va qo‘llanmalar tuzish
hamda ona tilida dars olib borish uchun zarur bo‘lgan hodisadir.
85](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_85.png)
![XULOSALAR
Barcha fan sohalarida bo‘ganidek, tilshunoslik sohasining rivojlanishi ham
uning nazariy va amaliy jihatdan o‘rganilishi va bu bilimlarining lingvistik,
didaktik va terminografik manbalarda aks ettirilishi bilan belgilanadi. Buni
tilshunoslik terminlari misolida olganda manbalarning quyidagi jihatlari bilan
izohlash mumkin:
- maktab ona tili darsliklardagi tilshunoslik terminlar tilshunoslikning muhim
tushunchalarini anglatadi, shuningdek, izohli lug‘at keng omma uchun
mo‘ljallangan bo‘lib, ularda berilgan tilshunoslik terminlari ommabop terminlar
hisoblanadi;
- qayd etilgan manbalar insonning lisoniy savodxonligini oshirishga qaratilgan,
ayniqsa, maktab dasliklari o‘quvchi lisoniy savodxonligining poydevori
hisoblanadi;
- “OT”lar insonning til sohasini o‘rganishdagi dastlabki nazariy-ilmiy manbasi
sanaladi;
- “TTIL” lingvistik manbalardagi tilshunoslik terminlariga berilgan ta’riflarni
birlashtiradi, “O‘TIL”da berilgan so‘zlikning terminologik izohiga asos bo‘lib
bo‘lib xizmat qiladi hamda tilshunosligimizning barcha sohalarini qamrab oladi.
Darslikda terminlar o‘qitilishidagi asasiy usul induksiya va deduksiya bo‘lib,
deduktiv usuldan foydalanishga asosiy e’tibor qaratilgan. Buni til o‘qitish borasida
yaratilgan metodik manbalarda ko‘rish mumkin. Buning natijasida juda ko‘plab
o‘rganilgan xususiy bilimlar asosida umumiy xulosalar chiqariladi.
O‘qitishning bu usulida o‘quvchi tomonidan ko‘plab bilimlar egallanishi
mumkin, ammo terminlarni sharhlab o‘qish o‘quvchining mantiqiy fikrlashi, o‘zida
mavjud bilimlar asosida til hodisalarini tushunish, ijodiy va tanqidiy fikrlash,
o‘rgangan bilimlarini boshqa manbalar asosida qiyoslab o‘rganishga olib keladi.
O‘rganlgan terminlar asosida til hodisalarini tushunish teorema va formulalar
asosida matematik amallarni bajarish kabi mantiqiydir.
86](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_86.png)
![Tilshunoslik terminlarini adabiyot terminlari bilan bog‘lab o‘rgatish va badiiy
parchalardan misollar keltirish, ayniqsa, leksikolagiya bolimini o‘qitishda lug‘atlar
berib borish asosida mustahkamlash ijobiy ahamiyat kasb etadi.
Maktab ona tili darsliklaridagi tilshunoslik terminlarining quyidagi
xususiyatlari bilan xarakterlanishi kuzatildi:
1) terminlar tizimlilik va o‘zaro bog‘liqlikda berilgan;
2) terminlarga mazmun va mohiyati va o‘quvchining yoshi, bilim va hayotiy
tajribalariga mos holda qisqa, sodda va tushunarli ta’riflangan;
3) ayrim terminlarni terminlardan farqlashga harakat qilinmagan;
4) til hodisalarini nomlashda milliylashtirishga, o‘zbek tilining imkoniyatlari
asosida hosil qilingan atamalar asosida berishga harakat qilingan;
5) terminlar mohiyatan tushunish uchun mashqlar asosida mustahkam-
lanishga ehtiyoj sezgan;
6) ona tili darsliklarida berilgan tishunoslik terminlarning ta’rif va izohlarda
lug‘at va lingvistik manbalardadagi izohlardan ayrim farqlar sezilgan;
7) “OT-8”dagi terminlarga berilgan izoh mulohaza shaklida aks ettirilgan.
Tahlil qilingan misollardan shu fikrga kelish mumkinki, ona tili darsliklarida
berilgan terminlar o‘quvchining ilmiy-nazariy va lisoniy bilimlari asosi sifatida
muhim vazifa bajargan.
87](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_87.png)
![FOYDALANGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI
I. NORMATIV-HUQUQIY HUJJATLAR VA METODOLOGIK
AHAMIYATGA MOLIK NASHRLAR
1. Мирзиёев Ш . М . Буюк келажакни мард ва олижаноб халқимиз билан
бирга қурамиз . – Т .: Ўзбекистон , 2017. – 488 б .
2. Ўзбекистон Республикаси Президентининг 2017-2021 йилларда
“Ўзбекистон Республикасини янада ривожлантириш бўйича Ҳаракатлар
стратегияси тўғрисида”ги Фармони // Халқ сўзи. – 2017. – 8 февраль.
3. Ўзбекистон Республикасининг Таълим тўғрисида Қонуни // Баркамол
авлод – Ўзбекистон пойдевори . – Т .: Шарқ , 1997.
II. MONOGRAFIYA, ILMIY MAQOLA, PATENT, ILMIY
TO‘PLAMLAR
4. Ахатова М. С. Ўзбек тилининг ёғочсозлик терминологияси. Филол.
фанлари номзоди... дис. автореф. –Т.: 2004. 24 б.
5. Ахмедов. О.С. Инглиз ва ўзбек тилларида солиқ-божхона
терминларининг лингвистик таҳлили ва таржима муаммолари. Филол.
фанлари докт. дис... автореф. – Т.: 2016. 19 б.
6. Балли Ш. Француз стилистикаси (сўзлашув тил ва бетакаллуф нутқ).
Француз тилидан Ибодулла Мирзаев таржимаси. – Т.: Ўзбекистон Миллий
Энциклопедияси давлат илмий нашриёти, 2009, 78 б.
7. Дадабоев Х. Ҳозирги ўзбек тили қурилишида ўзбек тилининг ўрни //
Тилшуносликнинг долзарб масалалари. Республика илмий-назарий
конференция материаллари. – Т.: 2015. 24 б.
8. Дониёров Р. Ўзбек тили техник терминологиясининг айрим
масалалари. – Т.: Фан, 1977. 76-78 б.
9. Ирисқулов М. Т. Тилшуносликка кириш. – Т.: Ўқитувчи, 1992. 255 б.
88](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_88.png)
![10. Исмаилов Ғ. М. Ўзбек тили терминологик тизимларида семантик
усулда термин ҳосил бўлиши. Филол. фанлари номзоди ... дис. автореф. – Т.:
2011. 27 б.
11. Кадирбекова Д. Х. Инглизча-ўзбекча ахборот-коммуникация
технологиялари терминологияси ва унинг лексикографик хусусиятлари.
Фалсафа доктори. ... дис... автореф. – Т.: 2017. 44 б.
12. Маматов А. Терминологик системаларнинг семантик усул билан
бойиши // Ўзбек тили ва адабиёти. – Т.: 1981, № 5. 21 б.
13. Мирахмедова З. Ўзбек тилининг анатомик терминологияси. Филол.
фанлари номзоди... дис. автореф. – Т.: 1994. 27 б.
14. М. М. Миртожиев. Ўзбек тили фонетикаси. – Т.: Университет, 1998.
88 б.
15. Мирзахмедова Ҳ. В. Форс тили транспорт терминларининг структур
қатламлари ва ясалиш усуллари. Фалсафа доктори. ... дисс.... автореф. – Т.:
2017. 45 б.
16. Мустафаева С. Т. Хитой тилшунослик терминологияси. Фалсафа
доктори. ... дис.... автореф. – Т.: 2017. 42 б.
17. Нишонов П. П. Француз ва ўзбек тиллари юридик
терминологиясининг қиёсий-типологик тадқиқи. Филол. фанлари номзоди...
дис. автореф. – Т.: 2009. 25 б.
18. Нуритдинова Р. С. Ўзбек ономастикаси терминларининг лисоний
таҳлили. Филол. фанлари номзоди... дис. автореф. – Т.: 2005. 28 б.
19. Нурмонов А., Маҳмудов Н. ва б. Ўзбек тилининг мазмуний
синтаксиси. – Т.: Фан, 1992.
20. Раҳматуллаев Ш. Ҳозирги адабий ўзбек тили. – Т.: Ўзбекистон, 2006.
464 б.
21. Сайфуллаева Р., Менглиев Б. ва б. Ҳозирги ўзбек тили. Синтаксис. –
Т.: ЎзМУ, 2007. 379 б.
22. Сафаров Ш. С. Когнитив тилшунослик. – Ж.: Сангзор, 2006. 91 б.
23. Сафаров Ш. Прагмалингвистика. – Т.: 2008. 154 б.
89](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_89.png)
![24. Содиқов А., Абдуазизов А. ва б. Тилшуносликка кириш. –Т.:
Ўқитувчи, 1981. 226 б.
25. Турсунова О. Ўзбек давлатчилиги тарихида қўлланган ҳуқуқий
терминларнинг лисоний таҳлили. Филол. фанлари номзоди ... дис. автореф. –
Т.: 2007. 26 б.
26. Турсунов У., Мухторов Ж., Рахматуллаев Ш., Ҳозирги Ўзбек Адабий
тили. – Т.: Ўқитувчи, 1975. 260 б.
27. Турсунов У., Мухторов Ж., Рахматуллаев Ш., Ҳозирги Ўзбек Адабий
тили. Лексикология. Фонетика. Морфология. II нашри. – Т.: Ўқитувчи, 1975.
228 б.
28. Умархўжаев М. Э. К проблеме фразеографии // Тил илми уммонига
қўшилган томчи. Илмий мақолалар. – Т.: Академнашр, 2013. 255 б.
29. Юлдашев И. Ж. Ўзбек китобатчилик терминологияси: шаклланиши,
тараққиёти ва тартибга солиниши. Филол. фанлари докт. ... дис. автореф. –Т.:
2005. 46 б.
30. Ўзбек тили грамматикаси. I том. Морфология. – Т.: Фан, 1975. 610 б.
31. Ўзбек тили грамматикаси. II том. Синтаксис. – Т.: Фан, 1976. 560 б.
32. Ўзбек тили терминологияси. Маъруза матнлари. Нукус давлат
педагогика институти.
33. Ҳожиев А. Термин танлаш мезонлари. Ахборот 11-12 чиқарув. – Т.:
Фан, 1996. 45 б.
34. Ҳозирги ўзбек адабий тили. 2-қисм. Синтаксис. – Т.: ЎзФА, 1966. 598
б.
34. Ҳусанов Н. “Иқтисодиётда техник ёзув" фанидан маъруза матни. –
Т.: 2011. 17 б.
36. Холманова Т. Ш. Нефт ва газ соҳасига оид терминларнинг инглиз
тилидан ўзбек тилига таржима қилиш муаммолари. Магистрлик дис. ... –Т.:
2013. 82 б.
90](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_90.png)
![37. Ходжаева Д. Тилшунослик терминларининг лексикографик таҳлили
(Инглиз, рус, ўзбек тили изоҳли луғатлари мисолида). Фалсафа доктори...
Дис... – Т.: 2018. 146 б.
38. Abduazizov A . Tilshunoslik nazariyasiga kirish . – T .: Sharq , 2010. 176 b .
39. Irisqulov M . T . Tilshunoslikka kirish ( ikkinchi nashri ). – T .: Yangi asr
avlodi , 2009. 264 b.
40. Mahmudov N., Nurmonov A., Sobirov A., Qodirov V. Ona tili. 5-sinfi
uchun darslik – T.: Ma’naviyat, 2015. 224 b
41. Mahmudov N., Nurmonov A., Sobirov A., Nabiev D. Ona tili. 6-sinfi
uchun darslik – T.: Tasvir, 2017. 208 b.
42. Mahmudov N., Nurmonov A., Sobirov A., Nabiyeva D. Ona tili. 7-sinfi
uchun darslik – T.: Ma’naviyat, 2017. 160 b.
43. Qodirov M., Ne’matov H., Abduraimova M., Sayfullayeva R., Ona tili. 8-
sinf uchun darslik. – T.: 2019. 141 b.
44. Mahmudov N. M., Nurmonov A., Sobirov A. Sh. Ona tili. 9-sinfi uchun
darslik –T.: Tasvir, 2019. 228 b.
45. Omonturdiyev A. Abduraimova Sh. O‘zbek nutqi madaniyati va
uslubiyati. – T.: 2016, 95 b.
46. To‘xliyev B. Samsiyeva M. Ziyodava T. O‘zbek tili o‘qitish metodikasi.
O‘quv qo‘llanma. O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi Adabiyot jamg‘armasi
nashriyoti, – Т.: 2006. 192 b.
47. Xoliyorov. O‘. Tilshunoslik nazariyasi. – Ter.: 2013. 148 b.
48. Yo‘ldoshev I. Sharipova O‘. Tilshunoslik asoslari. – T.: 2007.
III. FOYDALINILGAN BOSHQA ADABIYOTLAR
49. Ўзбек тилининг изоҳли луғати. 1-жилд // З. М. Маъруфов таҳрири
остида. – М.: Рус тили, 1981. 631 б.
50. Ўзбек тилининг изоҳли луғати. 2-жилд // З. М. Маъруфов таҳрири
остида. – М.: Рус тили, 1981. 715 б.
91](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_91.png)
![51. Ўзбек тилининг изоҳли луғати. 1 жилд // А. Мадвалиев таҳрири
остида. – Т.: Ўзбекистон миллий энциклопедияси, 2006. 679 б.
52. Ўзбек тилининг изоҳли луғати. 2 жилд // А. Мадвалиев таҳрири
остида. – Т.: Ўзбекистон миллий энциклопедияси, 2006. 671 б.
53. Ўзбек тилининг изоҳли луғати. 3 жилд // А. Мадвалиев таҳрири
остида. – Т.: Ўзбекистон миллий энциклопедияси, 2007. 687 б.
54. Ўзбек тилининг изоҳли луғати. 4 жилд // А. Мадвалиев таҳрири
остида. – Т.: Ўзбекистон миллий энциклопедияси, 2008. 606 б.
55. Ўзбек тилининг изоҳли луғати. 5 жилд // А. Мадвалиев таҳрири
остида. – Т.: Ўзбекистон миллий энциклопедияси, 2008. 591 б.
56. Ҳожиев А. Лингвистик терминлар изоҳли луғати. – Т.: Ўзбекистон
миллий энциклопедияси, 1998. 168 б .
57. Mahkamov N. Ermatov I. Tilshunoslik terminlarining izohli lug‘ati. – T.:
Fan, 2013. 144 b.
58. Mirzayev I. Ona tili o‘qitish metodikasi. O‘quv-uslubiy majmua. –Sam.:
2014. 208 b.
IV. INTERNET MATERIALLARI
59. http://www.ziyonet.uz/
60. http://www.dissecat.com/
61. https://cyberleninka.ru/
62. http://library.ziyonet.uz/uz/book/
63. http://www.ta’lim.uz/
64. http://www.search.re.uz/
92](/data/documents/e3fc85ea-9fce-4683-9cc2-a9472fe57c5a/page_92.png)
Ona tili darsliklaridagi tilga oid terminlarning tahlili MUNDARIJA Ishning umumiy tavsifi ……………………………………………………....……….....3 I BOB. TERMIN VA TILSHUNOSLIK TERMINLARI MASALALARIGA DOIR QARASHLARI 1.1. Termin, lug‘at, terminologiya atamalarning sharhi……………………………….....6 1.2. Fonetik, orfografik va orfoepik terminlarining darslik va izohli lug‘at (“O‘TIL” va “TTIL”)dagi talqini……………………………………………………………………….18 1.3. Leksikolok va frazeologik terminlarining darslik va izohli lug‘atlarda berilishi…....34 II BOB. GRAMMATIK TERMINLARNING MAKTAB DARSLIKLARI VA IZOHLI LUG‘ATLARDA BERILISHI 2.1. Morfologik terminlarining darslik va izohli leksikografik manbalardagi talqini……..42 2.2. Mustaqil so‘z turkumlari qiyosi……………………………………………………….43 2.3. Sintaktik terminlarining qiyosiy-tipologik tahlili……………………………………68 III BOB.TARJIBA - SINOVISHLARINATIJALARI 3.1. Ona tili darsliklaridagi tilshunoslik terminlarining genetik tarkibi…………………..79 Xulosa lar …...…………………………………………..……...... ......................................85 Adabiyotlar ro‘yxati ……………………………………………………………………..87
ISHNING UMUMIY TAVSIFI Mavzusining dolzarbligi. Maktab o‘quvchilarining til sohasi bo‘yicha nazariy bilimlarining poydevori bo‘lgan umumta’lim maktablaridagi ona tili darsligi, tilimizning bebaho xazinalarini o‘zida jamlagan izohli lug‘at hamda tilshunoslik ilmiy-nazariy natijalarini o‘zida jamlagan manbalardagi tilshunoslik terminlarining tipologik tasnifi, qiyosi, genezesi va etimologiyasini maktab ona tili darsliklari asosida o‘rganish tadqiqotning muhim ahamiyati sanaladi. Ma’lumki, “Ona tili” o‘quv predmeti o‘quvchilarni adabiy nutq me’yorlari bilan qurollantiradi, ularning so‘z boyligini oshirib, so‘z qo‘llash malakasini shakllantiradi va yuksaltiradi. Ona tili darsliklari xalqimizning kelajagi bo‘lgan yoshlarni milliy faxr bo‘lgan til olamining jozibasi va til hodisalarini nazariy o‘rgatishga poydevor vazifasini bajarmoqda. Shu bois darsliklaridagi til hodisalarini lisoniy tadqiq etish, undagi terminlarining terminografik xususiyatlarini o‘rganish, zamonaviy ilm-fan talablarga mos holda talqin qilish va sharhlab o‘qitish ta’lim samaradorligini oshiradi. Maktab ona tili darslarida reja asosida o‘quvchiga tanishtiriladigan til hodisalari va ularni qamrab oladigan terminlarining bir-biriga o‘xshash va farqli tomonlari o‘rganish, ularni qiyosiy sharhlash bilan bir qatorda bu terminlarni leksikografik va terminografik manbalardagi terminlar bilan qiyoslash, manbalarning tipologik xususiyatlarini yaqindan o‘rganilishiga zamin yaratadi. Shu jihatdan olganda tilshunoslikka oid terminlarini qiyosiy-tipologik sharhlash masalasini o‘rganish, til hodisalarini aks ettiruvchi tilshunoslik terminlarini o‘qitish samaradorligini oshirish ishimizning dolzarbligini belgilovchi omil sanaladi. Tadqiqotning obyekti sifatida, asosan, so‘nggi yillarda makrab o‘quvchilari uchun tavsiya etilgan ona tili darsliklarining oxirgi nashri, shuningdek, tilshunoslik terminlari lug‘ati hamda o‘zbek tilining 5 tomli izohli lug‘atlarga e’tibor qaratildi. 2
Tadqiqotning predmeti ni tilshunoslikka oid terminlarning qiyosi va o‘zaro munosabati, ona tili darsliklaridagi tilshunoslik terminlarining nazariy o‘rganilishi, iyerarxik va sintagmatik jihatdan o‘zaro ta’siri, terminlarning darsliklarda berilish metodikasi tahlil qilinishi tashkil etadi. Tadqiqotning maqsad va vazifalari. Biz o‘z tadqiqotimizda umumta’lim maktablarining ona tili darsiliklarida berilgan tilshunoslikka oid terminlarini qiyosiy o‘rganish va atamalarning nazariy, metodologik jihatdan qo‘llanilishini tadqiq qilishni o‘z oldimizga maqsad qilib qo‘ydik. Binobarin, ishda quyidagi masalalarga alohida e’tibor qaratiladi: – darslik va lug‘atlarda berilgan terminlarning tipologik ahamiyatini ko‘rsatib berish; – termin o‘qitilishidagi g‘oyaviy o‘ziga xoslikni misollar asosida sharhlash; – manbalarda berilgan tilshunoslik terminlarini qiyosiy tahlil qilish va ularning o‘ziga xosligini ko‘rsatib berish; – darsliklar, shu bilan birgalikda, leksikografik manbalarda berilgan terminlarining farqli jihatlarini tahlilga tortish; – tilshunosliklikka oid terminlarning o‘ziga xos qiyosiy usullarini yoritish; – maktabda tilshunoslik terminlarining o‘qitishda ta’lim samaradorligini oshiruvchi usullarni joriy qilish va tahliliy xuloslar chiqarish. Tadqiqotning ilmiy yangiligi quyidagilardan iborat: maktab darsliklaridagi tilshunoslik terminlarining o‘zaro va leksikografik manbalardagi terminlar bilan qiyosiy o‘rganish, tartibga solish amaliy ahamiyatga ega muhim masala bo‘lsa-da, maktab darsliklarida berilgan tilshunoslik terminlarining qiyosi mazkur tadqiqot ishimizda birinchi marta o‘rganilmoqda; darsliklarda til sathlariga oid tilshunoslik terminlari tipologik usul nuqtayi nazardan tahlil qilingan; maktab o‘quvchilari uchun mo‘ljallangan ona tili darsliklarida tilshunoslik terminlarining berilishi, terminologiyaga oid nazariy ma’lumotlar mavzusini yoritishda izchil tahlillarga asoslanilgan; 3
tadqiqotda tilshunoslik terminlari bilan bog‘liq o‘xshash va farqli jihatlar, tarixiy va madaniy taraqqiyot natijasida ro‘y bergan o‘zgarishlar, tilshunoslik sathlariga xos bo‘lgan tushunchalarning mazmun-mohiyati aniqlangan. Tadqiqot manbalari. Dissertatsiya ishimizga O‘zbekistonda umumta’lim maktab o‘quvchilari uchun mo‘ljallangan ona tili (5-9 sinflar) darsliklarini hamda o‘zbek tilining izohli lug‘ati hamda tilshunoslik terminlarining izohli lug‘atlarini manba qilib oldik. Bitiruv – malaka ishining nazariy va amaliy ahamiyati. Terminlarning etimologiyasi va ularning darslik va leksikografik manbalarda berilishining o‘ziga xos usullari, tabiatini yoritish asnosida chiqarilgan nazariy umumlashmalar bu manbalarda berilgan terminlarni qiyosiy-tipologik jihatdan tadqiq etish uchun asos bo‘ladi. Darslikda mavjud bo‘lgan tilshunoslik bo‘limlarga oid atamalar, ular haqida maktab darsliklarida yuritilgan nazariy fikr mulohazalarning tahlil qilinishi, atamalarni tipologik qiyoslash asosida aniqlangan, jamlangan. Ma’lumotlarning ilmiy, metodologik ahamiyatining yoritilishi, tadqiqod davomida nashr etilgan maqolalar ham uning nazariy qimmatini belgilaydi. Tadqiqot natijalarining amaliy ahamiyati shundan iboratki, tilshunoslikka oid terminlar qiyosiy-tipologiyasi bilan bog‘liq materiallardan oliy o‘quv yurtlari, litsey hamda kollejlarda o‘tiladigan nazariy tilshunoslik, tilshunoslikka kirish, ona tili o‘qitish metodikasi darslarida, seminarlar tayyorlashda, talabalar uchun darsliklar, o‘quv-uslubiy, metodik qo‘llanmalar yozish, turli bosqichdagi ta’lim tizimida til hodisalarini o‘rganishda terminlarning nazariy va amaliy jihatdan o‘rnini ko‘rsatishda foydalanish mumkin. Ish tuzilmasining tavsifi. Mazkur dissertatsiya ishimiz uch bob, xulosa, foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati va ilovalardan tashkil topgan bo‘lib, umumiy hajmi 91 sahifadan iborat. 4
I BOB. TERMIN VA TILSHUNOSLIK TERMINLARI MASALALARIGA DOIR QARASHLAR 1.1. Termin, lug‘at, terminologiya atamalarning sharhi. Tilshunoslikning terminologiya sohasida olib borilgan qator tadqiqotlarga qaramay “termin”ni ta’riflash muammosi tilshunoslik va terminologiyaning eng dolzarb masalalaridan biri bo‘lib qolmoqda. Terminning o‘ziga xos jihatlarini o‘rganishga bag‘ishlangan ko‘p sonli tadqiqotlar olib borilgan, ammo tilshunoslikda hali ham terminni aniqlashnining universal va oson usullarini ishlab chiqishga erishilmagan. Termin zamonaviy tadqiqotlarda ma’lum ilm-fan sohasiga doir tushunchani aniq ifodalaydigan so‘z yoki so‘z birikmasi sifatida ta’riflanadi. Har bir fan, texnika, san’at va madaniyatga oid bo‘lgan terminlar birlashib terminologiya deb ataladi. [23, 106] V.A.Tatarinov terminni maxsus tushuncha, holat yoki pretmet bilan bog‘liq bo‘lgan til birligi (so‘z, so‘z birikmasi) sifatida ta’riflaydi. Bu normativ yondashuvda asoslangan ta’rifda termin umumadabiy tildagi so‘zlardan farqlanuvchi maxsus semantik-grammatik sturukturaga ega bo‘lgan ma’lum turdagi leksik birlikdir. [37. 11] Deskriptiv yondashuv vakillarining fikricha, “termin” yakka, alohida, mustaqil nomlash birligi bo‘lib, maxsus lisoniy belgi xususiyatiga ega so‘z yoki so‘z birikmasi orqali ifodalanishidan qat’iy nazar, bitta tushunchaga mos keluvchi bir belgini ifodalaydi. Deskriptiv yondashuvda termin maxsus vazifa bajaruvchi so‘z sifatida ta’riflanib, asosan, terminoligik birliklarning vazifalariga e’tibor qaratilgan. D.S.Lotte terminni ma’lum ilm-fan sohasi tizimidagi tovush belgisi va unga aloqador tushuncha birligi deya baholaydi. [37, 11] Ushbu ta’riflardan terminning asosiy xususiyati va belgilari aks etishi va izohning aniq va ixcham bo‘lishi kerakligi inobatga olingan. Deskriptiv yo‘nalishdagi yana bir yondashuvga, asosan, terminologiya zamonaviy adabiy til leksikasining muhim tarkibiy qismi bo‘lganligi sababli termin va so‘z orasida aloqa mavjud (Masalan, olmosh so‘z turkumi Mahmud Qoshqariyning “DLT” asarida “almash” deb nomlangan, so‘zning ma’nosi uning almashib qo‘llanilishiga ishora qiladi). Biroq bu ta’rif ham termin mohiyatini to‘liq 5