logo

Buyuk ipak yo`li bizning ulkadagi o'rni

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

68.962890625 KB
Reja:
 
1.           Insoniyat tarixida	 savdo	 yo`llarining	 ahamiyati.
2.           O`lkamiz	
 hududidan	 o`tgan	 qadimgi	 savdo	 yo`llari.
3.           Buyuk	
 ipak	 yo`li	 temuriylar	 davrida.
4.           Savdo	
 yo`llarini	 tiklanishining	 Mustaqil	 O`zbekiston	 taraqqiyotida	 tutgan	 
o`rni.
5.           IX-XII	
 asrlardagi	 ijtimoiy-siyosiy	 hayotning	 moddiy	 va	 ma`naviy	 
madaniyatning	
 yuksalishidagi	 ahamiyati.	 Tabiiy	 fanlarning	 ravnaqi.
6.           Turkiston	
 buyuk	 muhaddislar	 yurti.	 O`lkamiz	 hududidan	 yetishib	 chiqqan	 
olimlarning	
 islom	 tarixida	 tutgan	 o`rinlari.
7.           Amir	
 Temur	 va	 temuriylar	 davrida	 ilm-fanga	 e`tibor.	 Amir	 Temur	 va	 Mirzo	 
Ulug`bek	
 zamonasida	 Movarounnahrdagi	 madaniy	 va	 ilmiy	 hayot.
 
  Buyuk ipak	 yo`li	 tug`risida	 fikr	 yuritar	 ekanmiz,	 bu	 qadimiy	 yo`lning	 necha
asrlar	
 davomida     ne-ne	 mamlakatlar	 va	 xalqlarni	 bir-biriga	 bog`lash,	 aloqalarini
mustah-kamlashdagi     mislsiz	
 xizmatini	 aloxida	 ta`kidlab	 o`tish	 joiz	 bo`ladi.
Ilk	
 bor	 Xitoy	 hududidan     boshlanib	 g`arbga	 tomon	 minglarcha	 kilometr
masofaga	
 cho`zilgan	 ( 12	 ming	 km.),	 Sharq	 bilan	 g`arbni	 tutashtirgan.	 Bu	 noyob
savdo	
 yo`li	 ulug`	 ajdodlarimiz	 sa`y-harakatlari	 samarasi	 o`laroq	 umumbashariyat
tarixiy	
 taraqqiyotida	 yorqin	 iz	 qoldirgan.	 Ayniqsa,	 bu	 yo`lning	 Vatanimiz
sarhadlaridan	
 o`tganligi	 uning	 tarixiy	 taqdirida,	 iqtisodiy-madaniy	 yuksalishida
hamda	
 boshqa	 xorijiy	 ellar	 bilan	 izchil	 hamkorlik	 va	 xamjihatlikda     katta     ijobiy	 rol
o`ynagan.
Buyuk	
 ipak	 yo`li	 tushunchsini	 birinchi	 bo`lib	 fanga	 taniqli	 nemis	 olimi	 Fon
Rixgofen	
 olib	 kirgan.	 U	 XIX	 asrning	 70-yillarida	 yozgan	 «Xitoy»	 nomli	 klassik
asarida	
 bu	 terminni	 chuqur	 ilmiy	 asoslab	 berdi.
Ma`lumki,	
 Xitoyning	 Sian	 shahrida	 boshlangan	 Ipak	 yo`li	 Lanjou	 orqali
Dunxuanga	
 (Sharqiy	 Turkiston)	 kelib,	 bu	 yerdan	 u ikkiga	 ajraladi.	 Ipak	 yo`lining
janubiy	
 tarmog`i	 Taklamakon	 sahrosi	 (Mo`g`iliston)	 orqali	 Xo`tanga,	 undan
Yerkentga	
 kelib,	 undan	 Balxga	 tomon	 o`tadi.     Balxda	 yo`l	 yana	 uch	 tarmoqqa
ajraladi.	
 G`arbiy	 tarmog`i	 Marvga,	 janubiy	 tarmog`i	 Hindistonga,	 shimoli	 tarmog`i
Termiz	
 orqali	 Darbent,	 Nautak	 va	 Samarqandga     tomon	 yo`naladi.	 Ipak	 yo`lining
shimoliy-g`arbiy	
 tarmog`i	 esa	 Dunxuandan	 Bami,	 Turfon	 orqali	 Tarim	 vohasi-
Qashg`arga	
 boradi.	 U	 yerdan	 Tioshqo`rgon	 orqali	 O`zgan,	 O`sh,	 Quva,	 Axsikent,
Pop,	
 Asht	 orqali	 Xo`jand,	 Zomin,	 Jizzaxga,	 so`ngra	 Samarqandga	 borib	 tutashadi.
Samarqanddan	
 esa	 bu	 yo`l	 yana	 davom	 etib	 Dabusiya,	 Malik	 cho`li	 orqali	 Buxoro,
Romitonga,	
 undan	 Varaxsha	 orqali	 Farobga	 borib,	 Amul	 shahriga	 o`tadi.	 Amulda
esa	
 bu	 yo`l	 Marvdan	 Urganch	 sari	 yo`nalgan	 yo`lga	 qo`shiladi.	 Marv	 shahri	 O`rta
asrlar	
 davomida	 Buyuk	 ipak	 yo`li	 chorrahalari	 kesishgan	 eng	 muhim	 hayotiy	 nuqta
bo`lgan.	
 Eng	 muhimi	 shundaki,	 Buyuk	 ipak	 yo`lining	 G`arbdan	 keladigan	 savdo
karvonlari	
 aytaylik,	 Italiya,	 Ispaniya	 va	 boshqa	 O`rta	 yer	 dengizi	 mamlakatlarining savdogarlari ham	 o`z	 mollarini	 Tir,	 Damashq,	 Anatoliya,	 Bog`dod	 orqali	 Parfiya
davlati	
 hududlari	 bo`ylab	 yana	 O`rta	 Osiyoning	 yirik	 savdo	 markazi     Marvga	 olib
kelar,	
 shu	 yerdan	 sharq	 tomon	 yo`llarini	 davom	 ettirardilar.	 Shu	 ma`noda
Marvning	
 turli	 dinlar	 ildiz	 otgan,	 turli	 madaniyatlar	 tutashgan	 joy	 bo`lganligi
alohida	
 ahamiyatga	 molikdir.
Buyuk	
 ipak	 yo`li	 Sharqu	 G`arbni	 bog`lovchi,	 turli	 mamlakatlarning	 savdo-
sotiq,	
 tijorat	 aloqalarining	 eng	 asosiy	 vositasi	 bo`lgandan,	 bu	 yo`nalishda
joylashgan	
 davlatlar	 undan	 o`z	 manfaatlari	 yo`lida	 foydalanishga	 yohud	 bu	 borada
o`z	
 mavqeini	 mustahkamlashga	 intilganlar.	 Shu	 bois	 turli	 tarixiy	 bosqichlarda	 turli
davlatlar	
 bunga	 intilib,	 Buyuk	 ipak	 yo`li	 ustidan	 o`z	 nazoratlarini	 o`rnatganlar.
Masalan,	
 mil.av.	 VI-IV	 asrlarda	 Eron	 ahmoniylari,	 mil.av.	 IV	 asrda	 esa
makedoniyalik	
 Iskandar,     mil.av.	 II-I     asrlarda	 Rim	 Parfiya	 davlatlari	 o`rtasida	 bu
borada	
 qattiq	 raqobat	 ketdi.	 Yohud	 arab	 xalifaligi	 vujudga	 kelgunga	 qadar	 bu
yo`lning	
 Eron	 va	 Sug`diyona	 hududlaridan	 o`tgan	 qismida	 Eron	 va	 Sug`d
savdogarlari	
 yetakchilik	 rolini	 o`ynaganlar.	 Arab	 halifaligi	 kuchayib,	 ko`plab
hududlarni	
 qo`lga	 kiritgach,	 bu	 yo`l	 arab	 savdogarlari     tasarrufiga	 o`tadi.
Chingiziylar	
 davrida	 Buyuk	 ipak	 yo`lining	 tasarrufida	 butunlay	 ularning	 qo`l
ostida	
 bo`lgan.	 Buyuk	 sohibqiron	 Amir	 Temur	 davriga	 kelib	 uning	 qudratli
saltanati	
 vujudga	 kelgach,	 Buyuk	 ipak	 yo`li	 sarhadlari	 yangidan	 kengayib,	 katta
miqyoslar	
 kasb	 etib,	 yanada	 rivoj	 topadi.
Vatanimiz	
 sarhadlari	 ijtimoiy-iqtisodiy	 va	 madaniy	 yuksalishining	 Buyuk
ipak	
 yo`li	 bilan	 bevosita	 bog`liqlik	 jihatlari	 juda	 qadim	 zamonlarga	 borib	 taqaladi.
Yunon-Rim	
 olimlari	 Gerodot,	 Ktesiy,	 Arrian	 ma`lumotlariga,	 Eron	 mixxat
yozuvlariga	
 asoslanib	 fikr	 yuritadigan	 bo`lsak,	 mil.av.	 IV	 asrda	 O`rta	 Osiyo
hududlarida	
 sug`orma	 dehqonchilik	 madaniyati,	 hunarmandchilik,	 chorvachilik,
tog`-kon	
 ishlari	 ancha	 rivoj	 topgan.O`rta	 Osiyo	 la`li	 Xorazmning	 qimmatbaho
feruza	
 ma`dani,	 Sug`d	 oltini	 ko`plab	 miqdorda	 qazib	 olinib,	 ishlov	 berilib,	 xorijiy
ellarga	
 ham	 chiqarilgan.	 Jumladan,	 O`rta	 Osiyo	 la`liga	 (lazuriti)	 Eron,	 Hindiston,
Misr,	
 Mesopatamiya	 va	 Xitoy	 singari	 mamlakatlarda	 qiziqish	 va	 talab	 g`oyatda katta bo`lgan.	 Mil.av.	 II	 asr	 boshlarida	 Davan	 va	 Qang`	 davlatlariga	 tashrif
buyurgan	
 Xitoy	 elchisi	 va	 sayyohi	 Chjan	 Szyan	 safaridan	 so`ng	 Xitoy	 bilan	 O`rta
Osiyo	
 davlatlari	 o`rtasidagi	 diplomatik	 va	 sado-sotiq	 aloqalari	 yangi	 bosqichga
ko`tariladi.	
 Elchining	 bu	 yurtda	 ko`rgan-kechirganlari.	 Ayniqsa,	 uzumchilik,	 vino-
tayyorlash,	
 rangli	 shishalar	 ishlab	 chiqarish,	 zargarlik,	 zotdor,	 uchqur	 otlar	 Xitoy
hukmdorlarini	
 qiziqtirgan.	 Bu	 esa	 ikki	 o`rtadagi	 aloqalarga	 keng	 yo`l	 ochgan.
Xitoy	
 O`rta	 Osiyoning	 zotdor	 otlari,	 rangli	 shishalari,	 zargarlik	 mollari,	 la`liga
xaridor	
 bo`lsa,	 ayni	 chog`da	 Xitoydan	 ko`proq	 ipak	 va	 ipak	 mollari,	 chinni
buyumlar,	
 choy	 mahsulotlar     keltirila	 boshlagan.	 Shuningdek,	 Yaponiyadan
gurunch,	
 Hindistondan	 ip	 gazlama,	 ziravor	 va	 dorivor	 mahsulotlar,	 mushk	 anbar	 va
shu	
 kabi	 narsalar     keltirilgan.	 Ayni	 chog`da	 o`zbek	 diyoridan	 bu	 mamlakatlarga
qishloq	
 xo`jalik	 mahsulotlari,	 mevalar,     chorva	 mollari,	 otlar,	 gilamlar,	 zargarlik
mahsulotlari,	
 nafis	 junli	 matolar	 chiqarilgan.	 O`rta	 Osiyo	 hukmdorlari	 buyuk	 ipak
yo`lida	
 savdo	 karvon la ri ning	 tinchligi,	 xavfsizligi	 va	 ularning	 bexatar,	 muntazam
qatnovini	
 ta`minlash	 borasida	 ham	 doimiy	 chora-talbirlar	 ko`rib	 borganlar.	 Shu
maqsadda	
 kerakli	 nuqtalarda,	 aholi	 siyrak	 bo`lgan	 joylarda	 karvonsaroylar,
yemakxo na lar,	
 barpo	 qilingan,	 suv	 oladigan	 quduqlar	 qazilgan,	 chor	 atrofi	 shinam
bino	
 shakliga	 keltirilib	 qurilgan	 rabotu-sardobalar	 tiklangan.	 Hozirda	 ham
Qizilqum,	
 Mirzacho`l.	 Malik	 cho`li	 sarhadlarida	 o`tmish	 arxitekturasining	 noyob
namunalari	
 sanalgan	 shunday	 me`moriy	 obidalar	 xarobalari	 ko`plab	 uchraydi.
Ayniqsa,	
 Somoniylar,	 Qoraxoniylar	 va	 G`aznaviylar	 sulolalari	 hukm	 surgan,
Movarounnahr	
 hududlari	 jiddiy	 iqtisodiy	 va	 madaniy	 yuksalish	 jarayonini	 boshdan
kechirgan	
 davrlarda	 xalqaro	 karvon	 savdosi	 yurtimiz	 ijtimoiy	 taraqqiyotida	 muhim
rol	
 o`ynagan.	 O`sha	 davrda	 Mag`ribu	 Mashriqqa	 ma`lum	 va	 mashhur	 Buxoro,
Samarqand,	
 Marv,	 Shosh,	 Balx,	 Isfijob,	 Termiz	 singari	 shaharlarda	 o`nlab
xashamatli	
 karvonsaroylar.	 Sado	 bozorlari	 barpo	 etilib,	 ularda	 tijorat	 ishlari	 avjida
bo`lgan,	
 turli	 mamlakat	 tujjorlari	 ularda	 tunu-kun	 turfa	 rang	 mollarini	 sotganlar
yohud	
 mol	 ayirbosh	 qilganlar.
Buyuk	
 ipak	 yo`lining	 shuhrati	 ayniqsa,	 XIV	 asrning	 ikkinchi	 yarmi	 va	 XV
asrda,	
 ya`ni	 Amir	 Temur	 qudratli	 markazlashgan	 davlat	 barpo	 etish	 barobarida uning barcha	 hududlarida	 tinchlik	 va	 osoyishtalik	 o`rnatdi.	 Uning	 o`zi	 tuzuklarida:
«Dunyoning	
 yarmini	 oldim,	 salatnatimning	 u chetida	 bu	 chetiga	 biror	 bolakay
boshida	
 bir	 lagan	 tillo	 ko`tarib	 o`tadigan	 bo`lsa,	 bir	 donasiga	 ham	 zarar
yetmaydigan	
 tartib-intizom	 o`rnatdim»,	 deb	 aytgan	 so`zlari	 bejiz	 emasdir.	 Katta
salohiyat	
 egasi	 bo`lgan	 Sohibqiron	 mamlakatning	 yuksak	 rivojida	 xalqaro
savdoning	
 nechog`lik	 ulkan	 ahamiyat	 kasb	 etishini	 bilganligidan.	 Bu	 sohani	 butun
choralar	
 bilan	 o`stirishga	 alohida	 etibor	 bergan.	 Bunda	 yurt	 tinchligi,	 ulus
farovonligi	
 masalalari	 xar	 doim	 uning	 diqqat	 markazida	 turgan.	 Shu	 bois	 ulug`
Amir	
 savdo	 yo`llarini	 qo`riqlash,	 odamlar,	 musofirlar,	 turli	 yurt	 savdogarlari
manfaatlarini	
 bosqinchilar,	 qaroqchilar	 tajovuzidan	 muhofaza	 qilishni	 muhim
davlat	
 ahamiyatiga	 molik	 vazifalardan	 deb	 hisoblagan.	 Tuzuklarda:	 «...yana
buyurdimki,	
 yo`l	 ustiga	 kuzatuvchilar,	 zobitlar	 tayinlasin lar ki,	 yo`llarni	 qo`riqlab,
o`tkinchilar,	
 savdogarlar,	 musofirlarni	 kuzatib,	 mol-mulki	 va	 boshqa	 narsalarni
manzildan-manzilga	
 yetkazib	 qo`ysinlar.	 Yo`l	 ustida	 birortasining	 narsasi
yo`qolsa,	
 o`zi	 o`ldirilsa	 yoki	 boshqa	 kor-hol	 yuz	 bersa,	 bular	 uchun	 javob	 berish
ularning	
 zimmasida	 bo`lsin.»	 deb	 bejiz	 ta`kidlab	 o`tmagan.
Amir	
 Temur	 tashabbusi	 bilan	 mamlakatning	 har	 bir	 yirik	 shaharlarida	 savdo
karvonlarining	
 kirishi	 va	 chiqishini	 nazorat	 qiluvchi	 davlat	 nazorat	 xizmati	 va
maxsus	
 bojxonalar	 tashkil	 etilgan.	 Savdo	 karvonlaridan	 mollarning	 hajmi.
Miqdoriga	
 qarab	 boj	 to`lovlari	 undirilgan.	 Bu	 davrda	 poytaxt	 Samarqand	 dunyo
savdogarlarining	
 yirik	 markaziga	 aylandi.Uning	 keng	 ko`chalari	 bo`ylab	 maxsus
qurilgan	
 muhtasham	 karvonsaroylar,	 savdo	 bozorlari,	 rastalarda	 tunu-kun	 savdo
ishlari	
 to`xtamagan.	 Turli	 mamlakatlardan	 kelgan	 savdogarlar	 o`z	 mollarini
xaridorlarga	
 sotganlar	 yohud	 o`zlariga	 kerakli	 mollarni	 xarid	 qilganlar.
Samarqand	
 qog`ozining	 mashhurligi	 yetti	 iqlimga	 ma`lum	 bo`lgan.
Movarounnahr	
 va	 Xuroson	 shaharlari	 Buyuk	 ipak	 yo`lining	 eng	 qaynoq	 yo`liga
aylangan.	
 Bu	 yerga	 Hindistondan	 juda	 ko`plab	 tijorat	 karvonlari	 kelib	 turardi.
Xitoy	
 bu	 hududlarga	 ipak	 gazlamalari,	 chinni	 kosalar,	 billur	 qadahlar,	 qimmatbaho
toshlar	
 yuborardi.	 Shimoldan	 noyob	 po`stinlar,	 mo`ynalar	 keltirilardi.	 Ushbu	 turli iqlimlarning mollari	 Samarqand	 va	 boshqa	 O`rta	 Osiyo	 shaharlarida	 toy-toy
boylanib,	
 Osiyoning	 yirik	 shaharlariga	 va	 Yevropaga	 jo`natilardi.	 Savdogarlar	 bir
yo`l	
 bilan	 Genza	 ko`liga	 borardi.	 Ikkinchi	 yo`l	 Hirot,	 Kazvin,	 Tabriz,	 Trabzon
orqali	
 genuyaliklar,	 venesiyaliklar,	 pizaliklarning	 kemalariga	 tushib	 Yevropaga
yetardi.
Amir	
 Temurning	 Oltin	 O`rda	 xoni	 To`xtamish	 ustidan	 qozongan	 zafarlari
tufayli	
 Buyuk	 ipak	 yo`li	 shimoliy	 tarmoqlarining     janubiy	 bosh	 yo`lga	 qo`shib
yuborilishi	
 orqasida	 Movarounnahr	 va	 Xuroson	 shaharlarining	 xalqaro	 karvon
savdosidagi	
 nufuzi	 va	 mavqei	 yanada	 ortgan.	 1402	 yilda	 mashhur	 Anqara	 jangida
Turkiya	
 ustidan	 qozonilgan	 ajoyib	 g`alabadan	 so`ng	 Amir	 Temur	 davlati	 bilan
G`arbiy	
 Yevropa	 davlatlari	 o`rtasida	 turli	 xil	 aloqalar,	 yaqinliklar	 yangi	 pallaga
kirdiki.	
 Bunda	 ayniqsa,	 xalqaro	 savdo	 aloqalari,	 shubhasiz,	 birinchi	 darajali
ahamiyat	
 kasb	 etdi.	 Xullas,	 Amir	 Temur	 va	 uning	 avlodlari	 zamonidan	 davlatlar
o`rtasida	
 savdo-tijorat	 aloqalari	 yangi	 hududiy	 kengliklar	 kasb	 etib	 bordiki,	 bu	 bir
tomondan,	
 yurtimizning	 iqtisodiy-madaniy,	 ma`naviy	 yuksalishini	 ta`minlagan
bo`lsa,	
 ikkinchidan,	 uning	 xorijiy	 ellar,	 xalqlar	 bilan	 yaqinlashuvi,	 hamkorligi
kuchli	
 turtki	 berdi.     Bu	 esa	 Buyuk	 ipak	 yo`li	 shuhratining	 yanada	 ortishiga	 olib
keldi.	
 Prezidentimiz	 I.	 A.	 Karimov	 ta`kidlaganidek	 «Amir	 Temurning	 tarixiy
xizmati	
 yana	 shundan	 iboratki,	 uning	 harakatlari	 tufayli	 Osiyo	 va	 Yevropa
davlatlari	
 tarixda	 birinchi	 marta	 yagona	 jug`rofiy-siyosiy	 makonda	 ekanliklarini
his	
 etdi».
Shu	
 tariqa	 Amir	 Temur	 va	 temuriylar	 davrida	 Buyuk	 ipak	 yo`lining	 dovrug`i
beqiyos	
 katta	 bo`lganligi,	 u mamlakatlarning	 umumiy	 yuksalishiga,	 bir-birlari
bilan	
 yaqindan	 bog`lanishlarga	 jiddiy	 ijobiy	 ta`mir	 o`tkazganligiga	 shohid
bo`lamiz.
Buyuk	
 ipak	 yo`li	 XVI	 asrdan	 etiboran	 o`z	 ahamiyati	 va	 rolini	 yo`qotib,
tushkunlik	
 sari	 yuz	 tutdi.	 Bu	 hollarni	 qanday	 sabablar	 bilan	 izohlash	 mumkin.
tabiiyki,	
 bu	 jarayon	 o`z-o`zidan,	 bir	 lahzada	 to`satdan	 sodir	 bo`lgani	 yo`q,	 albatta.
Bizning	
 nazarimizda,	 Buyuk	 ipak	 yo`li	 ahamiyatining	 so`nib,	 pasayib	 borishi	 bir qator ob`yektiv	 va	 sub`yektiv	 sabablar	 orqasida,	 tarixiy	 jarayonlarning	 murakkab,
ziddiyatli	
 kechishi	 davomida	 yuz	 berganligi	 shubhasiz.                      
Birinchidan,	
 Amir	 Temur	 va	 Temuriylar	 sulolasining	 pirovard	 oqibatda
chuqur	
 inqirozga	 yo`liqishi	 va	 tarix	 sahnasiga	 boshqa	 hukmron	 sulolalarning,
chunonchi,	
 Shayboniyxonlar,	 Ashtarxoniylar	 sulolasining	 chiqishi	 hamda	 ularning
boshqaruv	
 usulining	 g`oyatda	 murakkab	 kechganligi,	 markaziy	 hokimiyatning
kuchsizlanib	
 mamlakat	 hududlarining	 tarqoq	 holatda	 uchrashi,	 o`z	 qobig`iga
o`ralishi	
 va	 hokazo	 hollar	 bu	 hududning	 tashqi	 dunyodan	 tobora	 ajralishiga	 bois
bo`ldi.
Ikkinchidan,	
 Turkistondagi	 xonliklar,	 amir-beklar,	 sultonlar	 o`rtasida
hokimiyat	
 talashib	 olib	 borilgan	 o`zaro	 jangu-jadallar,	 doimiy	 qon	 to`kishlar
natijasida	
 o`lka	 tobora	 iqtisodiy	 bo`hronlarga	 duch	 kela	 bordi,	 siyosiy	 beqarorlik
avj	
 oldi.	 Mamlakat	 tashqi	 davlatlar	 bilan	 aloqalar	 bog`lash,	 iqtisodiy,	 savdo-sotiq
bobida	
 hamkorlik	 qilish	 imkoniyatlaridan	 mahrum	 bo`ldi.
Uchinchidan,	
 ilg`or	 Yevropa	 olimlari,	 sayyohlari	 tomonidan	 XV-XVI
asrlardan	
 e`tiboran	 boshlangan	 buyuk	 geografik	 kashfiyotlar,	 bularning	 natijasida
jahonning	
 turli	 qutblari	 tomon	 yangi,	 qulay	 suv	 yo`llarining	 ochilishi,	 shu
jumladan,	
 Hindiston,	 Xitoy	 va	 boshqa	 sharqiy-janubiy	 mamlakatlarga	 tomon
shunday	
 yo`llarning	 kashf	 etilishi,	 bular	 Buyuk	 ipak	 yo`li	 shuhratining	 pasayishi
va	
 so`nib	 borishga	 olib	 keldi.
O`zbekistonning	
 milliy	 istiqlolga	 erishuvchi	 va	 o`z	 mustaqil	 davlatchiligi	 ega
bo`lishi	
 uning	 oldiga	 keng	 istiqbol     ufqlarini	 ochib	 berdi.	 Mustaqillik	 tufayli
O`zbekiston	
 yangidan	 yuz	 ochib	 jahon	 afkor	 ommasining	 nigohiga	 tushdi.	 Ayni
chog`da	
 u BMTning	 teng	 huquqli	 a`zosi	 sifatida	 turli	 ijtimoiy	 tuzumdagi	 davlatlar
bilan	
 o`zaro	 foydali,	 manfaatli	 asoslarda	 hamkorlik	 qilish,	 aloqalar	 bog`lashga
muvaffaq	
 bo`ldi.	 O`zbekistonning	 dunyo	 uchun	 ochiqligi,	 butun	 dunyoda	 keng
ildiz	
 otgan	 demokratik	 tamoyillarni	 o`zining	 ichki       va	 tashqi	 siyosatiga	 asos	 qilib
olganligi-bular	
 uning	 jahon	 mamlakatlari	 bilan	 yaqinlashuviga,	 ular	 bilan hamkorlik aloqalarining	 har	 jihatdan	 mustahkamla shiga	 ishonchli	 kafolot	 bo`lib
xizmat	
 qilmoqda.Ayniqsa,	 ubnda	 Buyuk	 ipak	 yo`li	 an`analarini	 yangidan	 tiklash
borasida	
 hozirda	 jahon	 miqyosida	 olib	 borila yotgan	 davlatlararo	 harakatda
O`zbekistonning	
 alohida	 tashabbus	 ko`rsatayotganli gi	 boisi	 ham	 mana	 shundandir.
Zero,	
 qadimdan	 Sharq	 bilan	 G`arbni	 bir-biriga	 bog`lagan,	 xalqaro	 savdoning
qaynoq,	
 tutash	 nuqtasi	 hisoblangan	 O`zbekiston	 hududi	 va	 uning	 qadimiy
shaharlari	
 bugun	 ham	 mustaqil	 davlatimizning	 keng	 xorijiy	 davlatlar	 bilan
bog`lovchi	
 muhim	 vosita	 rolini	 o`ynamog`i	 ayni	 muddaodir.	 «Qadim	 zamonlarda
Sharq	
 bilan	 G`arbni	 bog`lab	 turgan	 Buyuk	 ipak	 yo`li,-deb	 ta`kidlaydi
yurtboshimiz,-O`zbekiston	
 hududi	 orqali	 o`tgan.	 Bu	 yerda	 savdo	 yo`llari
tutashgan,	
 	tashqi	 	aloqalar	 	hamda     turli	 	madaniyatlarning	 	bir-birini
boyitish     jarayoni	
 jadal	 kechgan.	 Bugungi	 kunda	 ham	 Yevropa	 va	 Yaqin	 Sharqdan
Osiyo-Tinch	
 okeani	 mintaqasiga	 olib	 boradigan	 yo`llar	 shu	 yerda	 kesishadi».
O`zbekiston	
 rahbari	 Islom	 Karimovning	 1999	 yil	 aprel	 oyida	 AQSH	 ga	 qilgan
rasmiy	
 safari	 chog`ida	 Amerika	 tomonining	 O`zbekiston	 bilan	 har	 tomonlama
iqtisodiy,	
 madaniy,	 savdo-sotiq	 aloqalar	 bog`lashga,	 xususan	 Buyuk	 ipak	 yo`li
faoliyatini	
 tiklashga	 faol	 ko`maklashishga	 tayyor	 ekanligini	 bildirganligi	 muhim
ahamiyatga	
 egadir.
Shuningdek,	
 YUNESKO	 rahbariyati	 bilan	 hamkorlikda	 «Ipak	 yo`li-muloqot
yo`li»	
 mavzusida	 o`tkazilayotgan	 amaliy	 tadbirlar	 ham	 muhim	 ahamiyat	 kasb
etadi.	
 O`zbekistonning	 so`nggi	 paytlardagi     faol	 xatti-harakatlari	 Sharq	 va	 G`arbga
hamda	
 Janubga	 bevosita	 chiqish	 uchun	 qulay	 yo`llarga	 ega	 bo`lish,	 o`z
mahsulotlarini	
 jahon	 bozoriga	 olib	 chiqish	 va	 davlatlararo	 keng	 muloqotlarga
erishiga	
 qaratilgan.	 Bu	 borada	 Tajan-Saraxs-Mashhad	 temir	 yo`li	 birinchi
navbatining	
 qurilishi	 muhim	 ahamiyatga	 egadir.	 2000	 yilda	 Pekin-Istambul
yo`nalishida     harakatlanish	
 imkoniyati	 tug`ildi.	 Hozirda	 Xitoy	 va	 Pokistonga	 olib
boradigan	
 	Andijon-O`sh-Ergashtom-Qashg`ar,	 	shuningdek,	 	Buxoro-Saraxs-
Mashhad-Tehron	
 va	 Termiz-Hirot-Qandahor-Karochi	 avtomobil	 yo`llarini	 qurish
va	
 qayta	 ta`mirlash	 ishlari	 amalga	 oshirilmoqda.	 Bu	 bizni	 muzlamay di gan	 qulay Hind okeaniga	 chiqishimizga	 imkoniyat	 tug`diradi.	 Bu	 esa	 EKO-mamlakatlariga
olib	
 boradigan	 yo`lni	 uch	 barobarga	 qisqartiradi.	 Xullas,	 O`zbekiston	 o`z	 milliy
manfaatlari	
 ustivorligidan	 kelib	 chiqib	 dunyoga	 chiqishga	 xalqaro	 bozor	 uchun
raqobatbardosh	
 mahsulotlar	 mollar	 ishlab	 chiqarishga	 hamda	 G`arb	 bilan	 Sharq
o`rtasida	
 azaldan	 davom	 etib	 kelgan	 muhim	 vositachilik-ko`priklik	 rolini
o`ynashga	
 faol	 intilmoqda.	 Ushbu	 olijanob	 maqsadlar	 yo`lida	 aktiv	 izlanishlar	 olib
borilmoqda.	
 Bu	 O`zbekistonning	 xalqaro	 maydondagi     poizisiyasini	 yanada
mustahkamlab,	
 uning	 nufuzi	 va	 obro`sining	 ko`tarilib	 borishiga	 xizmat	 qiladi.
 
Somoniylar,	
 Qoraxoniylar,	 G`aznaviylar,	 Saljuqiylar	 va	 Xorazmshohlar
sulolalari	
 hukmronlik	 qilgan	 IX-XII	 asrlarda	 Movarounnahr	 sarhadlarida	 yashagan
ulus-elatlar	
 o`rtasida	 nisbatan	 osoyishtalik,	 totuvlik,	 yaqinlik	 va	 hamjihatlik
vujudga	
 keldiki,	 buning	 orqasida	 o`lkada	 moddiy	 ishlab	 chiqarish,	 madaniy
rivojlanish	
 jarayoni	 ancha	 tezlashdi,	 shaharlar	 hayoti	 yuksaldi,	 savdo-sotiq,
hunarmandchilik	
 o`sdi,	 aholi	 farovonligi	 ko`tarila	 bordi.
Movarounnahr	
 shaharlarining	 jug`rofiy	 nuqtai	 nazaridan	 Buyuk	 ipak
yo`lining	
 eng	 muhim	 tutash	 nuqtalarida	 joylashganligi,	 shu	 bois	 bu	 yerda	 ishlab
chiqarilgan,	
 yetishtirilgan	 har	 turli	 ziroatchilik,	 chorvachilik,	 hunarmandchilik
mahsulotlari,	
 zargarlik,	 zeb-ziynat	 mollarining	 ayirbosh	 qilib	 turilganligi	 orqasida
o`lkaning	
 ijtimoiy-iqtisodiy     va	 madaniy	 hayoti	 jiddiy	 yuksalishga	 yuz	 tutdi.
Buyuk	
 ipak	 yo`liga	 tutash	 aholi	 manzilgohlarida	 obod	 va	 ko`rkam	 shaharlar
vujudga	
 keldi.	 Jumladan,	 birgina	 Xorazm	 vohasida	 X	 asr	 boshlarida	 10	 ga	 yaqin
shaharlar	
 mavjud	 bo`lsa,	 XI	 asr	 o`rtalariga	 kelib	 bunday	 shaharlar	 soni	 40	 taga
yetdi.
Somoniylar	
 hukmronlik	 qilgan	 IX-XI	 asrlarda	 ishlab	 chiqarish	 tarmoqlari
to`xtovsiz	
 kengayib	 borgan,	 ko`plab	 irrigasiya	 inshootlari,	 sug`orish	 kanallari,	 suv
ayirgichlar	
 qurilishi	 natijasida	 dehqonchilik	 madaniyati	 ancha	 o`sadi.	 Somoniylar poytaxti Buxoroga	 har	 tomondan	 olimu-donishmandlar,	 sayyohu-tijoratchilar,
me`moru-hunarmandlar     oqib	
 kela	 boshlagan.  
Somoniylar,	
 G`aznaviylar,	 Saljuqiylar,	 Xorazmshohlar	 sulolasiga	 mansub
ma`rifatparvar	
 hukmdorlarning	 ilm-fan	 va	 madaniyatga	 doimiy	 rag`bat	 berishlari
orqasida	
 ko`plab,	 iste`dod	 sohiblarining	 salohiyati,     ijodi	 o`sib,	 yuksalib	 borgan.
O`sha	
 davr	 hukmdorlari	 tashabbusi	 bilan	 bunyod	 etilgan	 va	 faoliyat	 ko`rsatgan
kutubxonalarda	
 son-sanoqsiz	 noyob,	 qimmatbaho	 kitoblar,	 qo`lyozmalar
to`planganki,     bulardan	
 hozirgi	 avlod	 kishilari	 ham	 bahramand	 bo`lmoqdalar.
IX-XII	
 asrlarda	 Movarounnahrda	 ilm-fan	 yuksaldi,	 hozirgi	 zamon	 fanining
ko`plab	
 tarmoqlari	 va	 yo`nalishlariga	 chinakam	 poydevor	 yaratildi.	 Xususan,
matematika,	
 algebra,	 astronomiya,	 tibbiyot,	 biologiya,	 geodeziya,	 jug`rofiya,
falsafa	
 singari	 dunyoviy	 fanlarning	 ta`mal	 toshi	 shu	 davrda	 qo`yildi.
Olloh	
 nazari	 tekkan	 muborak	 yurt	 zaminidan	 yetishib	 chiqqan	 Muhammad
Muso	
 al-Xorazmiy,	 Ahmad	 al-Farg`oniy,	 Abu	 Rayhon	 Beruniy,	 Abu	 Ali	 ibn	 Sino,
Abu	
 Nasr	 Farobiy,	 Abu	 Bakr	 Muhammad	 Narshahiy,	 Abu	 Abdulloh	 Xorazmiy,
Mahmud	
 az-Zamahshariy,	 Burhoniddin	 Marg`iloniy	 kabi	 qomusiy	 bilim
sohiblarining	
 ilm-fanning	 turli-tuman	 sohalaridagi	 bebaho	 ilmiy	 va	 ma`naviy
meroslari	
 to`la	 ma`noda	 dunyoviy	 ahamiyatga	 molikdir.
Buyuk	
 matematik,	 astronom	 va	 geograf	 olim	 Muhammad     Muso	 al-Xorazmiy
(783-850)	
 nomi	 fan	 tarixida	 alohida	 o`rin	 tutadi.	 Olim	 o`zining	 «Hisob	 al-Jabr	 va
al-Muqobala»,	
 «Hind	 hisobi	 haqida	 kitob»,	 «Quyosh	 soatlari	 haqida	 risola»,
«Astronomik	
 jadvallar»     singari	 asarlari	 bilan	 «Algebra»	 faniga	 asos	 soldi.	 Uning
arifmetika	
 risolasi	 hind	 raqamlariga	 asoslangan	 bo`lib,	 hozirgi	 paytda	 biz
foydalanayotgan	
 o`nlik	 hisoblash	 sistemasining	 Yevropada	 tarqalishiga	 sabab
bo`ldi.	
 Allomaning	 «al-Xorazmiy»	 nomi	 «algoritm»	 shaklida	 fanda	 abadiy
muhrlanib	
 qoldi.	 Olimning	 «Kitob	 surat	 al-arz»	 nomli	 geografiyaga	 doir	 asari	 shu
qadar	
 fundamental	 ahamiyatga	 egaki,	 u arab	 tilida	 ko`plab	 georafik	 asarlarning
yaratilishiga	
 zamin	 yaratdi.	 Uning	 Sharq	 geografiya sining	 otasi	 deb	 nomlanishi ham shundan	 Xorazmiy	 yaratgan	 «Zij»	 Ovro`pada	 ham,	 Sharqda	 ham	 astronomiya
fanining	
 rivojlanish	 yo`llarini	 belgilab	 berdi.	 Alloma	 qalamiga	 mansub	 «Kitob	 at-
tarix»	
 («Tarix	 kitobi»)	 asari	 Movarounnahr,	 Xuroson	 va	 Kichik	 Osiyo
xalklarining     VIII-IX     asrlarga	
 	oid	 	tarixini	 	to`laqonli	 	yoritishda	 	muhim
qo`llanmadir.	
 Al-Xorazmiyning	 arab	 ilmiy	 dunyosining	 yirik	 markazi	 Bag`doddagi
Ma`mun	
 akademiyasida	 ishlagan	 davrlari     uning	 iste`dodining	 eng	 barq	 urgan	 payti
bo`ldi.	
 U	 shu	 akademiyaning	 rahbari	 sifatida	 ilm	 ahliga	 ibrat	 bo`ldi.
O`rta	
 Osiyolik	 buyuk	 allomalar	 orasida	 Ahmad	 al-Farg`oniy	 (797-865)	 nomi
alohida	
 ko`zga	 tashlanib	 turadi.	 Olimning	 to`liq	 ismi	 Abul	 Abbos	 Ahmad	 ibn
Muhammad	
 ibn	 Kasir	 al-Farg`oniy	 bo`lib	 aslida	 Farg`onaning	 Quva	 shahrida
tavallud	
 topgan.	 Ilm	 yo`lida	 zahmat	 chekib	 ko`p	 yurtlarni	 kezgan.	 Umrining	 ko`p
qismini	
 xorijiy	 ellarda,	 xalifalik	 markazlari	 o`tkazgan.	 Uning	 butun	 ongli	 hayoti	 va
faoliyati	
 fan	 yo`liga	 bag`ishlangan.	 Ahmad	 al-Farg`oniy	 yetuk	 astronom,
matematik	
 va	 geograf	 olim	 sifatida	 shuhrat	 topgan.   Juda	 ko`plab	 fundamental
asarlarning	
 muallifi	 Bag`doddagi	 Baytul	 Hikma	 (akademiya)	 ning	 nomdor
namoyondalaridan	
 biridir.
U	
 xalifalik	 poytaxti	 Bag`dodda	 yoki	 Suriya,	 Misrda	 bo`lmasin	 o`sha	 joydagi
ilm	
 ahli	 bilan	 bahamjihat	 bo`lib	 o`sha	 davr	 fanining	 turli	 yetilgan	 dolzarb
muamolarini	
 hal	 etishda	 faol	 ishtirok	 etdi.	 Jumladan,	 uning	 Yer	 shari	 xaritasini
tuzishdagi	
 Suriya	 shimolida,	 Sinjor	 sahrosida	 yer	 meridiani	 bir	 darajasining
uzunligini	
 o`lchashdagi	 yohud	 Misrning	 qon	 tomiri-Nil	 daryosi	 suvi	 sathini
o`lchashdagi	
 ulkan	 xizmatlari	 benazirdir.	 Al-Farg`oniy	 ilmiy	 salohiyatining
mahsuli	
 bo`lgan	 «Astronomiya	 asoslari	 haqida	 kitob»,	 «Asturlob	 yasash	 haqida
kitob»,	
 «al-Farg`oniy	 jadvallari»,	 «Oyning	 Yer	 ostida	 va	 ustida	 bo`lish	 vaqtlarini
aniqlash	
 haqida	 risola»,	 «Yetti	 iqlimni	 hisoblash	 haqida»,	 «Al-Xorazmiy»,
«Zij»ining	
 nazariy	 qarashlarini	 asoslash	 nomli	 kitoblari	 haqli	 ravishda	 jahon	 fani
xazinasining	
 noyob	 durdonalari	 sanaladi.	 Al-Farg`oniyning	 fandagi	 ulkan	 shuhrati,
Sharqu     G`arbda	
 ham	 birdek	 ulug`lanib	 kelinadi.	 U	 g`arb	 olimlari	 orasida
«Alfraganus»	
 nomi	 bilan	 mashhur. Mustaqil O`zbekiston	 zaminida	 bu	 alloma	 nomini	 e`zozlab,	 1998	 yilda	 bu	 zoti
sharif	
 tavalludining	 1200	 yilligini	 shodiyona	 sifatida	 nishonlaganimiz	 tarixiy
haqiqatning	
 tiklanganligi	 bo`ldi.	 «Ahmad	 al-Farg`oniy,-deb	 ta`kidlagandi
I.A.Karimov     alloma	
 yubileyi	 tantanalarida	 so`zlagan	 nutqida,-kishilik	 tarixidagi
ilk	
 uyg`onish	 davrining	 eng	 zabardast	 va	 yorqin	 namoyondalaridan	 biri	 o`z
zamonasi	
 fundamental	 fani	 asoschilaridan	 edi.
Uning	
 merosi	 insoniyatning	 yangi	 ilm	 cho`qqilariga	 ko`tarilishiga	 sababchi
bo`ldi	
 butun	 ma`rifiy	 dunyo	 olimlari	 uchun	 dasturulamal	 bo`lib	 xizmat	 qildi».
Jahon	
 fani	 ravnaqiga	 benazir	 hissa	 qo`shgan	 uyg`onish	 fani	 davri	 daholari
orasida	
 buyuk     yurtdoshimiz	 Abu	 Nasr	 Farobiy	 (873-950)	 siymosi	 yorug`
yulduzdek	
 fan	 osmonida	 charaqlab	 turadi.	 O`zining	 qomusiy	 bilimlari,	 ayniqsa,
falsafa	
 sohasidagi	 betimsol     xizmatlari	 bilan	 «Muallim	 us-soniy»	 («Ikkinchi
Muallim»	
 Aristoteldan	 keyin),	 «Sharq	 Arastusi»	 nomi	 bilan	 mashhurdir.
Ilmu	
 urfonga	 oshuftalik,	 insoniyat	 baxtu	 saodati	 yo`liga	 o`zini	 baxshida
etishlik	
 Forobiy	 o`z	 tug`ilgan	 ona	 yurti-Farob	 (O`tror)ni	 o`smirlik	 chog`idanoq	 tark
etib,	
 o`sha	 davrning	 eng	 mashhur	 ilm	 maskanlari	 hisoblangan	 Eron	 va	 Arabiston
shaharlariga	
 borib	 bir	 umr	 ilm-fan	 bilan	 mashg`ul	 bo`lishga	 undaydi.	 U	 tabiiy	 va
ijtimoiy	
 fanlarga	 oid     160	 dan     ziyod	 asarlar	 yaratgan.	 O`rta	 asrlar	 davri	 sharoitida
vatanimiz	
 sharafini	 o`zining	 beqiyos	 dunyoviy	 asarlarida	 ulug`lagan,	 astronomiya,
fizika,	
 matematika,	 geologiya,	 geodeziya,	 geografiya,	 mineralogiya,	 tarix	 singari
fanlar	
 yo`nalishida	 mislsiz	 kashfiyotlar	 qilgan	 qomusiy	 bilim	 sohiblaridan	 yana
biri	
 Abu	 Rayxon	 Beruniy	 (973-1048)dir.	 Asli	 Xorazm	 yurtida	 bo`lgan	 allomaning
butun	
 hayoti	 to`laligicha	 ilm-fanga	 bag`ishlangan.	 Uning	 qalamiga     mansub	 yuzlab
noyob	
 asarlar	 ichida	 bizning	 davrimizgacha	 saqlanib	 o`z	 bebaho	 ahamiyatini
yo`qotmay,	
 bugungi	 avlod	 kishilari	 uchun	 o`rganish	 manbai	 bo`lib,	 kelayotganlari
ham	
 talaygina.	 Bular	 jumlasiga	 «Qadimgi	 xalqlardan	 qolgan	 yodgorliklar»,
«Xorazmning	
 mashhur	 kishilari»,	 «Hindiston»,	 «Ma`sud	 qonuni»,	 «Mineralogiya»,
«Saydona»,	
 «Astrologiyaga	 kirish»,	 «Astronomiya	 kaliti»,	 «Jonni	 davolovchi
quyosh	
 kitobi»,	 «Foydali	 savollar	 va	 to`g`ri	 javoblar»,	 «Ibn	 Sino	 bilan yozishmalar» singari	 tarixiy	 kitoblarni	 kiritish	 mumkin.     Beruniy	 asarlari	 asrlardan
buyon	
 	Sharqu	 	G`arbda	 	keng	 	tarqalgan	 	bo`lib	 	ular	 	yuksak	 	qadr
topgan.     «Hindiston»	
 asari	 to`g`risida	 so`z	 yuritgan	 olim	 V.R.Rozin	 «Sharq	 va
G`arbning	
 qadimgi	 va	 o`rta	 asrdagi	 butun	 ilmiy	 adabiyoti	 orasida	 bunga	 teng
keladigan	
 asar	 yo`q»	 deb	 baho	 beradi.	 Beruniyning	 «Mineralogiya»	 asari	 ham	 o`z
zamonasi	
 uchun	 O`rta	 Osiyo	 Yaqin	 Sharq,	 hatto	 Yevropada	 ham	 mineralogiya
sohasidagi	
 tengi	 yo`q	 asar	 sifatida	 e`tirof     topgan.	 Alloma	 merosi	 uning	 bugungi
mustaqil	
 yurtida	 minnatdor	 avlodlari	 nigohida,	 doimiy	 e`tiborida,	 e`zozidadir.
Abu	
 Rayxon	 Beruniyning	 zamondoshi	 va	 safdoshi	 Abu	 Ali	 Ibn	 Sino	 (980-
1037)	
 ham	 o`z	 davrining	 yetuk	 allomasi	 fan	 fidoyisi	 sifatida	 mashhurdir.	 Buxoroi
sharifning	
 Afshona	 qishlog`ida	 tug`ilib	 voyaga	 yetgan	 ibn	 Sino	 18	 yoshlik
chog`idanoq	
 el	 orasida	 yetuk	 tabib,	 olim     sifatida	 tan	 olingan,	 uning	 dovrug`i
Somoniylar	
 saroyida	 ham	 ma`lum	 va	 mashhur	 bo`lgan.	 Taqdir	 hukmi	 uni
qayerlarda	
 yashashga	 umr	 guzaronlik	 qilishga	 maxkum	 etmasin,	 u dunyoviy
ilmlarni	
 o`rganishdan,	 ularni	 chuqur	 tadqiq	 etishdan	 charchamadi.	 Ibn	 Sino	 asarlari
umumiy	
 sonining	 450	 dan	 oshishi	 ham	 bunga	 guvohdir.	 Biroq	 bulardan	 160	 ga
yaqini	
 bizgacha	 yetib	 kelgan,	 xolos.	 Alloma	 nomini	 dunyoga	 tanitgan	 narsa,	 bu
uning	
 tibbiyot	 sohasidagi	 mislsiz	 kashfiyotidir.	 Ibn	 Sinoning     arab	 tilida	 yaratgan	 5
jildli	
 «Tib	 qonunlari»	 asari	 tibbiyotga	 oid	 benazir	 dasturul	 amaldir.     Besh	 mustaqil
kitobdan	
 iborat	 bu	 majmuani	 ko`zdan	 kechirar	 ekanmiz,	 allomaning	 yuksak
tabiblik	
 salohiyatiga,	 kasalliklarni	 aniqlash,	 ularni	 davolash	 borasida	 maxoratiga,
bilimdonligiga	
 tan	 beramiz.	 Jumladan	 «Tip	 qonunlari»	 ning	 ikkinchi	 kitobida	 800
ga	
 yaqin	 dorining	 xususiyatlari	 bayon	 etilganligi	 buning	 ayni	 isbotidir.
Olimning	
 tibbiyotga	 doir	 22	 jildan	 tashkil	 topgan	 «Kitob	 ush-shifo»	 («shfo
kitobi»)	
 asari	 ham	 mavjud.	 Abu	 Ali	 Ibn	 Sino	 faoliyatining	 ko`p	 qirraligi	 yana
shundaki	
 u ilm	 fanning	 boshqa	 sohalarida	 ham	 barakali	 ijod	 qilgan.	 Uning
"Donishnoma	
 ",	 «Insof	 kitobi»,	 «Najot	 kitobi»,	 «Tayr	 qissasi»,	 «Salomon	 va
ipsol»,	
 «Xayy	 ibn	 yaqzon»	 kabi	 falsafiy	 asarlari,	 10	 jildli	 «Arab	 tili	 kitobi»	 buning
yorqin	
 ifodasidir. Tarix ilmida	 benazir	 bo`lgan	 Muhammad	 Narshahiy	 (899-959)	 o`zining
«Buxoro	
 tarixi»	 («Tarixi	 Narshahiy»)     asari	 orqali	 o`z	 davrining	 katta,	 ko`lamli
masalalarini	
 o`rtaga	 ko`yib,	 ularni	 xaqqoniy	 tarzda	 yoritib	 berdi.	 Kitobda
arablarning	
 O`rta	 Osiyoni	 zabt	 etib	 kirib	 kelishi	 mashhur	 Muqanna	 qo`zg`oloni,
shuningdek     Somoniylar	
 davridagi	 davlat	 boshqaruvi	 tizimi	 pul	 munosabatlari,
soliq	
 tizimi,	 Buxoroning	 ijtimoiy-iqtisodiy	 va	 madaniy	 hayotiga	 oid	 ko`plab
qiziqarli	
 ma`lumotlar	 aks	 etgan.	 Buxoro	 vohasida	 sug`orish	 tarmoqlari	 to`g`risida,
shaharsozlik,	
 obodonchilik	 ishlari	 haqida     noyob	 materiallar	 berilganligi	 «Buxoro
tarixi»ning	
 qimmatli	 manba	 ekanligidan	 dalolat	 beradi.
O`z	
 zamonasi	 olimlari	 orasida	 peshqadam	 sanalgan	 tilshunoslik,	 qonun -
shunoslik,	
 hadisshunoslik,	 mantiq	 kabi	 kabi	 sohalarda	 nodir	 asarlar	 yaratgan.
Kaffol	
 ash-Shoshiy	 (903-976)	 ijodi	 ham	 ko`p	 qirralidir.	 Allomaning	 «Odob	 al-
qozi»	
 («Qozining	 fe`l-atvori»),	 «Odob	 al-bahs»,	 («Bahs	 odobi»),	 «Xusni	 jadal»,
(«Dialektika	
 go`zalligi»)	 kabi	 asarlari	 unga	 katta	 shuhrat	 keltirgan.	 U	 she`riyat
sohasida	
 ham	 o`z	 uslubi	 va	 yo`liga	 ega	 yetuk	 ijodkor	 bo`lgan.
Ko`hna     Xorazm	
 diyoridan	 chiqib,	 o`zining	 betakror	 ilmiy	 ijodiyoti	 bilan
O`rta	
 Osiyo	 Uyg`onish	 jarayoniga	 jiddiy	 ta`sir	 ko`rsata	 olgan	 nuqtadon	 olim
Mahmud	
 az-Zamahshariy	 (1075-1144)	 nomi	 ham	 fan	 osmonidagi	 yorqin	 yulduz -
lardan	
 biridir.	 Buyuk	 mutafakkir	 arab	 grammatikasi,	 lug`atshunoslik,	 adabiyot,
aruz	
 ilmi,	 jug`rofiya,	 tavsir,	 hadis	 va	 fiqh	 (qonunshunoslik)ka	 oid	 50	 dan	 ziyod
noyob	
 asarlar	 muallifidir.	 Uning	 «Al	 Mufassal»,	 «Muqaddimat	 ul-adab»,	 «Asos	 al-
balog`a»,	
 («Notiqlik	 asoslari»),	 «Xutbalar	 va	 va`zlar	 bayonida	 oltin	 shodalar»,
«Ezguliklar	
 bahori	 va	 yaxshilar	 bayoni»,	 «Aruzda	 o`lchov	 (mezon)»,	 «Nihoyasiga
yetgan	
 masalalar»,	 «Nozik	 iboralar»,	 «Qur`on	 haqiqatlari	 va	 uni	 sharhlash	 orqali
so`zlar	
 ko`zlarini	 osish»	 kabi	 asarlari	 butun	 Sharq	 va	 Arab	 dunyosida	 e`tirof
topgan.
Ismoil	
 Jurjoniy,	 Mahmud	 Chag`miniy,	 Burxoniddin	 al-Marg`inoniy       kabi
allomalarimiz	
 yaratgan	 ilmiy-ma`naviy	 meros	 ham	 vatanimiz	 shuhratini	 olamga
taratdi. Shunday qilib,	 O`rta	 Osiyo	 hududida	 yuz	 bergan	 uyg`onish	 davrida	 ko`plab
favqulodda	
 iste`dod	 sohiblari	 yetishib	 chiqdiki,	 ular	 jahon	 fanining	 turli
yo`nalishlarida	
 betakror	 kashfiyotlar,	 chinakam	 mo`jizalar	 yaratdilar.	 Bu	 bilan	 ular
Vatanimiz	
 shonu-sharafini	 yuksaklarga	 ko`tardilar.	 Hamda	 kelgusi	 minnatdor
avlodlar	
 uchun	 bitmas	 tuganmas	 boy	 meros	 qoldirdilar.	 Shu	 boisdan	 ham	 ulug`
ajdodlarimizning	
 ruhi	 munavvar	 siymosi	 hamisha	 har	 birimizning	 jismu-jonimizda,
mehrimizda	
 namoyon	 bo`lib	 turadi.
IX-XII	
 asrlar	 davri	 nafaqat	 dunyoviy	 fanlarning	 yuksalib	 borishi	 bilan,	 shu
bilan	
 birga	 islomiy	 madaniyat	 va	 ma`naviyatining	 shakllanib,	 chuqur	 ildiz	 otib
borishi,	
 bu	 sohada	 talay	 yetuk	 olimu	 ulomolarining	 yetishib	 chiqib,	 Vatanimiz
nomi	
 va	 sha`nini	 olam	 aro	 ulug`langanligi	 bilan	 ham	 tavsiflanadi.
Gap	
 shundaki	 arablar	 istilosi	 va	 hukmronligi	 O`rta	 Osiyo	 xalklari	 uchun
avvalda	
 qanchalik	 haloqatli	 oqibatlar,	 mislsiz	 vayronagarchiliklar	 olib	 kelgan
bo`lsa-da,	
 biroq	 shu	 bilan	 birga	 bu	 yurtga	 islom	 dini	 ham	 kirib	 keldi.	 Yerli
aholining	
 asta-sekin	 islom	 diniga	 kirishi,	 odamzod	 ahli	 uchun	 yakka-yu	 yagona
Ollohni	
 tanishi,	 unga,	 uning	 rasuli	 (elchisi	 ) janobu	 Muhammad	 Alayxu	 Vassa -
lomga	
 e`tiqod	 bog`lashi,	 itoat	 etishi,	 muqaddas	 kitob-«Quroni	 Karim»ni	 qabul
qilishi,	
 uning	 ilohiy	 so`zlari,	 oyatlariga,	 tamoyillariga	 amal	 qilishi,	 bular
pirovardida	
 islom	 madaniyatining	 diyorimizda	 shakllanishiga	 asos	 bo`ldi.	 O`sha
davrda	
 Yevroosiyo,	 Afrikaning	 katta	 hududlariga	 yoyilgan	 islom	 va	 uning	 ta`limoti
tufayli	
 O`rta	 Osiyo	 xalqlari	 o`zlarining	 tor,	 biqiq	 holatidan	 chiqib,	 keng	 musulmon
dunyosi	
 bilan	 tutashdilar.     O`lka	 aholisi	 arab	 fani,	 madaniyati,	 ma`naviyati	 bilan
yaqindan	
 tanishish,	 ulardan	 bahramand	 bo`lish	 imkoniyatlariga	 ega	 bo`ldi.	 Bu	 hol,
shubhasiz,	
 o`lkaning	 jahonga	 yuz	 tutishiga	 imkoniyat	 yaratdi.	 Buning	 orqasida
mahalliy	
 xalq	 orasidan	 juda	 ko`p	 ilm-fanga	 ishtiyoqmand	 yoshlarning	 arab	 va	 ajam
mamalakatlariga	
 borib     diniy	 va	 dunyoviy	 bilimlarni	 egallashi,	 zamonaning	 har
tomonlama	
 yetuk,	 bilimdon,	 ma`rifatli	 olimu-ulamolari	 bo`lib	 yetishishlariga	 keng
yo`llar	
 ochildi.	 Xuddi	 mana	 shunday	 keng	 ufqlar,	 imkoniyatlar	 kashf	 etilgani	 bois
ham	
 ulug`	 ajdodlarimiz	 Abu	 Nasr	 Farobiy,	 Ahmad	 Al	 Farg`oniy,	 Muhammad Muso Al-Xorazmiy,	 Abu	 Abdulloh	 Muhammad	 ibn-Ismoil	 al-Buxoriy,	 Abu	 Iso	 at-
Termiziy,	
 Mahmud	 az-Zamah sha riy	 singari	 allomalar	 jahon	 kezib,	 mashaqqatlar
ila	
 ilm	 o`rganganlar,	 yetuk	 komil	 insonlar	 bo`lib	 sharaf	 topganlar.
  Shu	
 bilan	 birgalikda     o`lkaga	 islomning	 kirib	 kelishi	 va	 u bilan	 bog`liq	 xolda
yakka	
 xudolik	 g`oyasining	 g`alaba	 qozonishi,	 yagona	 Olloh	 nomini	 e`tirof	 etilishi
o`z	
 navbatida	 mahalliy	 xalqlar,	 elatlar	 birligi,	 ahilligi	 va	 jipsligiga	 sezilarli	 ta`sir
ko`rsatdi.	
 Shuningdek	 yuksak	 insonparvarlik,	 do`stlik,	 birodarlik,	 o`zaro	 mehr
oqibatlik,	
 muruvvatlik,	 ma`naviy	 poklik,	 rostgo`ylik,	 bir-birini	 qo`llab-quvvatlash
tuyg`ulari	
 bilan	 sug`orilgan	 «Quroni	 Karim»	 oyatlari,	 g`oyalari	 ruhi	 yurt
odamlarining	
 ma`naviy	 kamolotiga	 katta	 ijobiy	 ta`sir	 o`tkazdi.
Yurtimizda	
 islomiy	 madaniyatning	 qaror	 topib,	 ildiz	 otib	 borishi	 baroba rida
uning	
 ulug`vor	 g`oyalari,	 asl	 maqsadlarini	 keng	 tashviq,	 targ`ib	 qilish,	 ayniqsa,
hadis	
 ilmini	 asosli	 tadqiq	 etish	 kuchayib	 bordiki,	 bu	 borda	 zamonamizdan	 chiqqan
bir	
 qator	 buyuk	 muhaddis	 olimlarning	 xizmati	 katta	 bo`ldi.	 Hazrati
payg`ambarimiz	
 Muhammad	 Alayxu	 Vassalom	 nomi	 va	 u zoti	 sharifning	 muborak
so`zlari	
 bilan	 bog`liq	 «Quroni	 Karim»	 oyatlari	 mazmuni     moxiyatini	 teran
tushinish	
 va	 anglab	 yetishga	 muhim	 kalit	 bo`lib	 xizmat	 qiladigan	 hadisshunoslik
ilmi	
 IX-asrda	 jiddiy	 rivoj	 topdi.	 Bugun	 musulmon	 olamida	 eng	 ishonchli	 manbalar
tan	
 olingan	 6 ta	 ishonchli	 hadislar	 to`plami	 (as-saxih	 as-sitta)	 xuddi	 shu	 davrda
yaratildi.	
 Ular	 orasida	 «Hadis	 ilmida	 amir	 al-mo`miniyn»	 degan	 sharafli	 nomga
sazovor	
 bo`lgan	 Imom	 Ismoil	 al-Buxoriy	 (810-870)	 nomi	 yorqin	 ko`zga	 tashlanib
turadi.	
 Yuksak	 aql	 zakovat	 sohibi	 Al	 Buxoriy	 Sharqning	 yirik	 ilmiy	 va	 ma`rifiy
markazlaridan	
 biri-Buxoroi	 sharifda	 tug`ilib	 juda	 erta	 yoshligidan	 diniy	 bilimlarni
chuqur	
 egallaydi.	 16	 yoshlik	 davridan	 boshlab	 u musulmon	 dunyosining	 ko`plab
shaharlarini	
 kezib,	 hadis	 ilmining	 siri	 asrorlarini	 bilish,	 ularni	 to`plash	 va	 tadqiq
qilish	
 uchun	 tinimsiz	 sa`y	 harakatlarda	 bo`ladi.	 Bu	 xaqda	 uning	 o`zi:	 «Misr,	 Shom,
Mesopatamiyaga	
 ikki	 martadan,	 Basriyaga	 to`rt	 marta	 borganman.	 Xijozda	 6 yil
yashaganman,	
 Bag`dod	 va	 Kufa	 shaharlariga	 necha	 bor	 borganim	 hisobini
bilmayman»,     degan	
 ekan. Imom Buxoriy	 o`z	 safarlari	 davomida	 turli	 shaharlardagi	 90	 yaqin	 ustozlardan
ta`lim	
 olgan.	 Ayni	 chog`da	 uning	 o`zi	 ham	 son-sanoqsiz	 shogirdlarga	 ustozlik
qilgan.	
 Imom	 Buxoriy	 shogirdlari	 orasida	 Isxoq	 ibn-Muhammad	 ar-Ramodiy,
Muhammad	
 al-Masnadiy,	 Xalaf	 ibn	 Qutayba,	 Abu	 Iso	 at-Termiziy,	 Muhammad
ibn	
 Nasr	 al-Marg`oziy,	 Imom	 Ahmad	 ibn	 Xambal	 singari	 zukko	 olimlar	 nomi
alohida	
 ajralib	 turadi.
Imom	
 Buxoriy	 go`zal	 insoniylik	 sifatlariga	 ega	 bo`lishi	 bilan	 birga	 uning
Quvai	
 hofizasi,	 xotirasi	 nihoyatda	 o`tkir	 bo`lgan.	 Manbalarda	 uning	 600	 mingga
yaqin	
 hadisni	 yod	 bilganligi	 qayd	 etilgan.
Al	
 Buxoriy	 keyingi	 nasllar	 uchun	 o`zidan	 katta,	 boy	 ilmiy	 meros	 qoldirgan.
Uning	
 qalamiga	 mansub	 noyob	 asarlar	 ruyxati	 20	 dan	 oshadi.	 Bu	 asarlar	 orasida
"Al-Jome`	
 as-Sahix"	 asari	 («Sahix	 Al	 Buxoriy»	 nomi	 bilan	 ham	 yuritiladi).
O`zining	
 mukammalligi,	 ahamiyatining	 benihoyaligi	 bilan	 ajralib	 turadi.	 Alloma
ibn	
 Salohning	 ta`kidlashicha,	 al-Buxoriyning     bu	 asariga	 kiritilgan	 ishonchli
hadislarning	
 soni	 takrorlanadiganlari	 bilan	 birga	 7275ta,	 takrorlanmaydigan	 holda
esa	
 4000	 hadisdan	 iborat.	 Eng	 muhimi	 shundaki,	 bu	 sharafli	 ishni	 birinchi	 bo`lib
al-Buxoriy	
 boshlab	 bergan	 bo`lsa,	 keyinchalik	 boshqa	 olimlar	 unga	 ergashib,
hadislar	
 to`plamini	 yaratganlar.
Allomaning	
 «Al-jome`	 as-sahih»	 asari	 asrlar	 davomida	 butun	 musulmon
dunyosida	
 yuksak	 qadrlanib,	 necha	 bor	 nashr	 etilib,	 yer	 yuzi	 musulmonlari	 uchun
dasturilamal	
 qo`llanma	 bo`lib	 kelmoqda.	 Uning     1325	 yilda	 ko`chirilgan	 8 jildddan
iborat	
 mukammal	 nusxasi	 hozirda	 Istanbul	 (Turkiya)da     saqlanmoqda.	 Uning
asarida	
 ifodalangan	 mehr-muhabbat,	 sahiylik,	 ochiq	 ko`ngillik,	 kattalarga	 hurmat,
yetim	
 yesirlarga	 muruvvat,	 beva-bechoralarga	 himmat,	 Vatanga	 muhabbat,
halollik,	
 pokizalikka	 da`vat	 etuvchi	 yuksak	 insoniy	 fazilatlar,	 olijanob	 tuyg`ular,
hamisha	
 insonlarga	 ma`naviy	 kuch-qudrat	 bag`ishlab	 kelgan.
Mustaqillik	
 yillarida	 ulug`	 bobomizning	 boy	 ilmiy	 merosi	 xalqimizga
yangidan	
 to`la	 nasb	 eta	 boshladi.     Uning	 asarlari	 shu	 jumladan,	 «Al-jome`	 as sahih» asari	 (4	 jildda)     ona	 tilimizda	 ilk	 bor	 nashr	 etildi.	 1998	 yil	 oktabrida     esa
alloma	
 tavalludining	 1225	 yilligi	 keng	 nishonlandi.	 Al-Buxoriy	 hoki-poyi	 dafn
etilgan	
 Samarqand	 yaqinidagi	 Hartang	 qishlog`ida     esa	 unga	 bag`ishlab	 yodgorlik
majmua	
 barpo	 etildi.	 Imom	 Buxoriy	 yubileyi	 marosimidagi	 nutqida	 Prezidentimiz
I.A.Karimov	
 alloma     siymosini	 ta`riflab	 shunday	 degandi:	 «Buyuk	 vatandoshimiz
bashariyatga	
 tengsiz	 ma`naviy	 meros	 qoldirib	 ketdi.	 Bu	 merosning	 gultoji-eng
ishonchli	
 hadislar	 to`plami-«Al-Jome`	 as-sahix»	 islom	 dinida	 Quroni	 Karimdan
keyin	
 e`zozlanadigan	 ikkinchi	 manbadir.	 Butun	 dunyo	 musulmonlarining
e`tiqodiga	
 ko`ra,	 u bashariyat	 tomonidan	 bitilgan	 kitoblarning	 eng	 ulug`idir.
Mana,	
 o`n	 ikki	 asrdirki,	 bu	 kitob	 millionlab	 insonlar	 qalbini	 imon	 nuri	 bilan
munavvar	
 etib,	 xaq	 va	 ezgulik	 yo`liga	 chorlab	 kelmoqda».	 Imom	 al-Buxoriyning
zamondoshi	
 va	 shogirdi,	 o`z	 davrining	 mashhur	 allomasi-Abu	 Iso	 Muhammad	 at-
Termiziy	
 (824-892)	 ham	 hadisshunoslik	 ilmini	 yuksak	 bosqichga	 ko`targan	 yorqin
siymolardandir.	
 O`rta	 asrlar	 davrining	 yirik	 madaniy	 markazlaridan	 sanalgan
Termiz	
 shahri	 atrofida	 (Bug`	 qishlog`ida-Hozirgi	 Sherobod	 tumani)	 tavallud
topgan	
 bo`lg`usi	 alloma	 o`z	 ona	 yurtida	 daslabki	 ma`lumotni	 olganidan	 so`ng	 O`rta
Osiyoning	
 	Urganch,	 	Buxoro,	 	Samarqand	 	kabi	 	shaharlarida	 	bilimini
takomillashtiradi.	
 Bundan	 ham	 yetarli	 qanoat	 hosil	 qilmagan,	 hamisha	 ilmga
chanqoq	
 at-Termiziy	 Sharq	 mamlakatlariga	 sayohatga	 chiqadi.	 Shu	 tariqa,	 u uzoq
yillar	
 Iroqda,	 Isfahon,	 Xuroson,	 Makka,	 Madina	 singari	 shaharlarda	 yashab,	 ilm-
fanning	
 turli	 sohalaridan-ilm	 al-Qiroat,	 ilm	 al-Bayon,	 Fikh,	 tarix	 va	 ayniqsa,	 hadis
ilmidan	
 o`sha	 zamonning	 yirik	 ustozi	 buzruklaridan	 ta`lim	 oladi.	 Ayni	 aytda	 at-
Termiziyning	
 o`zi	 ham	 yuzlab	 shogirdlarga	 mehribon	 ustoz	 bo`lib,	 ularning	 hadis
ilmining	
 bilimdonlari	 sifatida	 shuhrat	 topishlariga	 katta	 homiylik	 ko`rsatgan.
At-Termiziydan	
 bizgacha	 katta	 ilmiy	 meros	 yetib	 kelgan.	 Uning	 asosiy
asarlari	
 sirasiga	 «Al-Jomi`»	 («Jamlovchi»),	 «Al-ilal	 fi-l-xadiys»(«Hadislardagi
og`ishmalar»),	
 «Risola	 fi-l-xilof	 va-l-jadal»	 («Hadislardagi	 ixtilof	 va	 baxslar
haqida	
 risola»),	 «At-tarix»	 («Tarix»)	 qabilarni	 nisbat	 berish	 mumkin. At-Termiziyning sara	 asarlaridan	 «Al-jami`»	 asari	 hadis	 ilmi	 bobida	 6 ta
ishonchli	
 to`plamlardan	 biri	 sifatida	 nihoyatda	 noyob	 asar	 hisoblanadi.	 Uning	 yana
bir	
 mashhur	 asari	 «Ash-shamoil	 an-nabaviya»	 («Payg`ambarning	 alohida
fazilatlari»)	
 bo`lib,	 bu	 asar	 payg`ambarimiz	 Muhammad	 Alayhu	 vassalomning
shaxsiy	
 hayotlari,	 u zotning	 suvrat	 va	 siyratlari,	 ajoyib	 fazilatlari,	 odatlariga	 oid
408	
 ta	 hadisu	 sharifni	 o`z	 ichiga	 qamragan.	 Mazkur	 asar	 mustaqilligimiz	 sharofati
bilan	
 1991	 yilda	 «Shamoiliy	 Muhammadiyya»	 nomi	 bilan	 Toshkentda	 o`zbek
tilida	
 birinchi	 bor	 ko`p	 nusxada	 chop	 etildi.
Shunday	
 qilib,	 hur,	 ozod	 yurtimiz	 kishilari	 Abu	 Iso	 at-Termiziy	 singari	 buyuk
o`tmishdoshlarimiz	
 siymosini	 o`zlariga	 yangidan	 kashf	 qilib,	 ularning	 bebaho
merosi	
 duru-javohirlaridan	 tobora	 to`laroq	 bahramand	 bo`lib	 bormoqdalar.
Temuriylar	
 ma`naviy	 madaniyati	 to`g`risida	 gap	 borganda	 dastavval     ona
yurtimiz	
 Uyg`onish	 davrining	 ikkinchi	 bosqichi	 bo`lgan	 bu	 oltin	 asrda	 ilm-fanning
nechog`lik     ravnaq	
 topganligi	 hamda	 uning	 jahon	 ilmu-urfoniga,	 taraqqiyotiga
qo`shgan	
 bebaho	 hissasi	 haqida	 har	 qancha	 g`ururlansak	 arziydi.
Ulug`bek	
 	o`z	 	davrining	 	taniqli	 	tarixchisi	 	va	 	adibi     Davlatshoh
Samarqandiyning	
 mana	 bu	 so`zlari	 ham	 xarakterlidir:	 «Olim,	 odil,	 g`olib	 va
himmatli	
 podshoh	 Ulug`bek	 Ko`ragon..	 yulduzlar	 ilmida	 osmon	 qadar	 yuksalib
bordi.	
 Ma`oni	 ilmida	 qilni	 qirq	 yordi.	 Uning	 davrida	 olimu-fozillar
martabasi     nihoyat	
 cho`qqisiga	 ko`tarildi..».
Ulug`bek	
 ilmiy	 maktabining	 eng	 katta	 yutug`i	 avvalo,	 astronomiya	 va
matematika	
 sohasida	 yaratilgan	 muhim	 kashfiyotlardir.	 Masalan,	 Ulug`bek
qalamiga	
 mansub	 «Ziji	 jadidi-Ko`ragoniy»	 asari	 o`zining	 beqiyos	 to`g`ri	 ilmiy
yechimlari,	
 xulosalari	 bilan	 hozirga	 qadar	 ham	 olimlar	 e`tiborini	 qozonib
kelmoqda.	
 Asarda	 1018	 yulduzning	 o`rni	 va	 holatini	 aniqlab	 bergan.	 Shuningdek,
bu	
 ilmiy	 maktab	 olimlarining	 3 darajali	 algebrik	 tenglamalarini	 yechib,	 bir	 darajali
yoyning	
 sinusini	 aniqlash	 borasidagi	 tadqiqotlari	 ham	 matematik	 tafakkurning
katta	
 yutug`idir.	 Ulug`bek	 davrining	 fan	 peshvolaridan	 Qozizoda	 Rumiyning «Risola fil-hisob»	 («Hisobga	 doir	 risola»,	 «Sharhi	 mulaxxas»,	 «Fil-xay`at»
(Astronomiya	
 asoslariga	 sharh)	 «Risolagul	 jayb»	 («Sinus	 haqida	 risola»);
G`iyosiddin	
 Jamshidning	 qomusiy	 mazmunga     molik	 5 kitobdan	 iborat	 yirik
matematik	
 asari-«Miftoxil	 hisob»	 («Hisob	 ilmi	 kaliti»),	 Ali	 Qushchining	 «Risola
dar	
 ilmi	 hisob»,	 «Risola	 darxandasi»,	 «Risola	 dar	 falakiyot»,	 «Risolai	 mantiq»
singari	
 asarlari	 o`z	 davri	 ilmiy	 tafakkurining	 bebaho	 yutug`i	 bo`lib	 qolmay	 ular
ayni	
 chog`da	 ilm	 fanning	 keyingi	 rivojiga	 ham	 samarali	 ta`sir	 ko`rsatdi.     Bu
davrning	
 yana	 bir	 muhim	 bir	 yutug`i-bu	 ijtimoiy	 fanlar	 xususan	 tarixshunoslik
sohasida	
 ham	 katta	 tadqiqotlarning	 yaratilganligidir.	 Bu	 xayrli	 ishning	 kushoyish
topishida	
 ham	 Temuriy	 hukmdorlar	 tashabbusi	 va	 rahnamoligi	 beqiyos	 bo`lgan.
Jumladan	
 Amir	 Temurning	 «Tuzuklari»,	 Mirzo	 Ulug`bekning	 «To`rt	 ulus	 tarixi»,
Bobur	
 Mirzoning	 «Boburnoma»si	 ijtimoiy	 fanlar	 rivojiga	 ayricha	 ta`sir
ko`rsatganligi	
 shubhasizdir.	 Temuriylar	 davrida	 salmoqli	 iz	 qoldirgan     alloma
olimlardan	
 Nizomiddin	 Shomiy	 va	 Sharafiddin	 Yazdiyning	 «Zafarnoma»,	 Hofizu
Abruning	
 «Zubdat	 at-tavorix»,	 Abdurazzoq	 Samarqandiyning	 «Matla	 ul-sa`dain	 va
majma`	
 ul	 bahrayn»	 («Ikki	 saodatli	 yulduzning	 chiqishi	 o`rni	 va	 ikki	 azim
daryoning	
 quyilishi	 joyi»	 ), Ibn	 Arabshohning	 «Amir	 Temur	 tarixi»,	 Mirxondning
yetti	
 jildli	 «Ravzat	 ul-safo»     («Poklik	 bog`i»),	 Xondamirning	 «Makorimur	 Axloq»
(«yaxshi	
 fazilatlar»),	 «Habib	 us-siyar	 fi-axbor-afrod	 ul-bashar»     («Harbarlar	 va
bashariyat	
 odamlaridan	 dilga	 yaqin	 siyratlari»)	 asarlari	 o`sha	 zamon	 tarixshunoslik
ilmining	
 yuksaklik	 darajasini	 o`zida	 ifoda	 etadi.	 Ularning	 har     birida	 nafaqat	 u yoki
bu	
 hukmdorlarning	 davlat	 siyosati	 yohud	 harbiy	 yurishlari	 yohud	 shaxsiyatlariga
oid	
 ma`lumotlar	 aks	 etib	 qolmay,	 balki	 shu	 bilan     birga	 tilga	 olinayotgan	 davrning
barcha	
 murakkab,	 ziddiyatli	 jarayonlari,	 tarixiy	 voqealar,	 hodisalar	 silsilasi	 ham
ishonarli	
 tarzda	 yoritilganligiga	 amin	 bo`lamiz.
Temuriylar	
 davrida	 hattotlik,	 tasviriy	 san`at	 va	 musiqa	 madaniyati	 rivoj	 topdi.
Bu	
 sohada	 Mirali	 Tabriziy,	 Shayx	 Muhammad,	 Junayd	 Naqqosh,	 Temuriylar	 davri
xattotligi	
 va	 naqqoshligi	 maktabi	 atoqli	 vakillari	 Sulton	 Ali	 Mashhadiy,	 Abdu
Jamil	
 Kotib,	 Darvesh	 Muhammad	 Toqiy,	 Mir	 Ali	 Qil	 Qalam,	 Sulton	 Muhammad
Nur	
 va	 boshqalarning	 ijodi	 benazirdir.	 Masalan,	 Nastaliq	 xatining	 mislsiz	 ustozi, «Qiblat ul-Kuttab	 «(Kotiblar	 peshvosi	 ) unvoni	 sohibi	 bo`lgan,	 Sulton	 Ali
Mashhadiy,	
 Alisher	 Navoiy	 va	 Xusayn	 Boyqaroning	 ko`plab	 bebaho
qo`lyozmalarini	
 kitob	 xoliga	 keltirishda	 katta	 zahmat	 chekkan.	 Bundan	 tashqari,
Nizomiy,	
 Farididin,	 Attor,	 Xo`ja	 Xofuz,	 Sa`diy,	 Sheroziy,	 Xusrav	 Dehlaviy,
Abdurahmon	
 Jomiy	 singari	 mumtoz	 adabiyotimiz	 daholarning	 ko`plab	 asarlari
ham	
 uning	 betinim	 say`i	 harakatlari	 bilan	 ko`chirilib,	 avlodlarga	 armug`on	 etilgan.
Musavvirlik	
 san`atining	 tengi	 yo`q	 yulduzi	 Kamoliddin	 Behzod	 (1455-1537)
ijodi	
 ham	 Temuriylar	 san`atining	 yuqori	 cho`qqisi	 hisoblanadi.	 Uning
mo`yqalamiga	
 oid	 hadsiz,	 hisobsiz	 rangin	 tasvirlar,	 chunonchi	 Yazdiyning
«Zafarnoma»,	
 Jomiyning	 «Salomon	 va	 ipsol»,	 Sa`diyning	 «Bo`ston»	 va
«Guliston»,	
 Nizomiyning	 «Xamsa»	 asarlariga	 ishlangan	 miniatyura	 namunalari
yohud	
 Hirotda gi	 «Bog`i	 Behisht»,	 «Ov	 qilayotgan	 Bahrom	 Go`r»,     «Tuyalar	 jangi»
tasvirlari	
 va	 shunga	 o`xshash	 rassomlik	 asarlari	 bu	 tug`ma	 ijodkor	 iste`dodining
yuksak	
 mahoratidan	 shahodat	 beradi.
Temuriylar	
 davri	 madaniy	 hayotida	 musiqa	 sanati	 ham	 shabhasiz,	 alohida
o`rin	
 tutgan.	 Alisher	 Navoiy	 «Mezonul-avzon»	 asarida	 xalq	 qo`shiqchiligining
sakkiz	
 turi	 rivojlanganligini	 qayd	 etadi.	 Bular-tuyuq,	 changchi,	 turkiy,	 orzuvoriy
muhabbatnoma,	
 mustahzod	 va	 shu	 qabilar.	 Amir	 Temur	 davrida	 san`at	 va	 musiqa
olamida	
 mashhur	 bo`lgan	 siymolardan	 biri	 Abduqodir	 Go`yanda	 (1334-1435)
bo`lib,	
 uning	 hayotining	 ko`p	 qismi	 Samarqandda	 kechgan.	 Temuriylar	 davri
musiqa	
 san`atida	 Hirot	 ijodiy	 muhitining	 o`rni	 kattta	 bo`lgan.	 Hirot
musiqashunoslari	
 o`z	 ijodlarida	 Navoiyning	 she`r	 va	 g`azallaridan	 keng
foydalanganlar.
Shunday	
 qilib	 Amir	 Temur	 va	 Temuriylar	 davri	 Vatanimiz	 xalqlarining
hayotiy	
 taqdirida,	 ularning	 ijtimoiy	 taraqqiyotning	 yuksak	 marralariga	 ko`tarilib
borishlari	
 davomida	 o`chmas	 iz	 qoldirgan	 alohida	 bir	 tarixiy	 bosqich	 bo`ldi.	 Eng
muhimi,	
 bu	 davr	 Amir	 Temurdek	 buyuk	 siymoni	 tarix	 maydoniga	 chiqardiki,	 bu
zoti	
 sharif	 va	 uning	 avlodlarining	 mislsiz	 sa`y-harakatlari,	 bunyodkorlik
faoliyatlari	
 tufayli	 Movarounnahr	 va	 Xuroson	 o`lkalari     ulkan	 o`zgarishlarga	 yuz tutdi. Mug`ullarning	 bir	 yarim	 asrlik	 bosqini	 va	 zulm-asoratidan	 butunlay	 xalos
bo`lgan	
 ona	 yurtimiz	 qudratli	 salatanatga	 aylanibgina	 qolmay,	 ayni	 chog`da
ijtimoiy-iqtisodiy,	
 madaniy	 ma`naviy	 jihatlardan	 yuksalib,	 jahonga	 dovrug`	 taratdi.
Ulug`	
 ajdodlarimiz	 tomonidan	 yaratilgan	 moddiy	 va	 ma`naviy	 madaniyatning
yuksak	
 namunalari,	 duru-javohirlari	 mana	 necha	 asrlardirki,	 jahon	 ahlini	 hayratga
solib.	
 minnatdor	 avlodlar	 ardog`ida	 e`zozlanib	 kelmoqda.                              
 
 
Foydalanilgan	
 adabiyotlar	 ro`yxati:
 
1.                   Karimov	
 I.A.	 Bizdan	 ozod	 va	 obod	 vatan	 qolsin.-T.:O`zbekiston,	 1994	 y.
2.                   Karimov	
 I.A.	 Istiqlol	 va	 ma`naviyat.-T.:	 O`zbekiston,	 1994	 y.
3.                   Karimov	
 I.A.	 Tarixiy	 xotirasiz	 kelajak	 yo`q.-T.:Sharq,	 1998	 y.
4.                   Bahodirov	
 R.	 Abu	 Abdulloh	 al-Xorazmiy	 va	 ilmlar	 tasnifi	 tarixidan.-T.:	 
O`zbekiston,	
 1995	 y.
5.                   Jalilov	
 S.	 Imom	 al-Buxoriy	 haqida	 suhbatlar.   Fan	 va	 turmush.-1998.-
№5.
6.                   Imom	
 Ismoil	 al-Buxoriy.	 Hadislar.-T.:	 Sharq,1992	 y.
7.                   Irisov	
 A.	 Hakim	 ibn	 Sino.-T.:	 1990	 y. 8.                   Ma`naviyat yulduzlari.	 Markaziy	 Osiyolik	 mashhur	 siymolar,	 allomalar,	 
adiblar.-T.:	
 1999	 y.
9.                   Rustamov
 A.	 Mahmud	 Zamahshariy.-T.:	 Fan,	 1979	 y.
10.           Saitov	
 YE.,	 Saidov	 A.	 Ahmad	 al-Farg`oniy	 buyuk	 matematik.   Fan	 va	 
Turmush.-1998.-№5.
11.           Sulaymonova	
 F.	 Sharq	 va	 G`arb.-T.:	 1997	 y.
12.           Xayrullayev	
 M.	 O`rta	 Osiyoda	 ilk	 uyg`onish	 davri	 madaniyati.-T.:	 Fan,	 
1994y.
 

Reja:   1.           Insoniyat tarixida  savdo  yo`llarining  ahamiyati. 2.           O`lkamiz  hududidan  o`tgan  qadimgi  savdo  yo`llari. 3.           Buyuk  ipak  yo`li  temuriylar  davrida. 4.           Savdo  yo`llarini  tiklanishining  Mustaqil  O`zbekiston  taraqqiyotida  tutgan   o`rni. 5.           IX-XII  asrlardagi  ijtimoiy-siyosiy  hayotning  moddiy  va  ma`naviy   madaniyatning  yuksalishidagi  ahamiyati.  Tabiiy  fanlarning  ravnaqi. 6.           Turkiston  buyuk  muhaddislar  yurti.  O`lkamiz  hududidan  yetishib  chiqqan   olimlarning  islom  tarixida  tutgan  o`rinlari. 7.           Amir  Temur  va  temuriylar  davrida  ilm-fanga  e`tibor.  Amir  Temur  va  Mirzo   Ulug`bek  zamonasida  Movarounnahrdagi  madaniy  va  ilmiy  hayot.    

Buyuk ipak  yo`li  tug`risida  fikr  yuritar  ekanmiz,  bu  qadimiy  yo`lning  necha asrlar  davomida     ne-ne  mamlakatlar  va  xalqlarni  bir-biriga  bog`lash,  aloqalarini mustah-kamlashdagi     mislsiz  xizmatini  aloxida  ta`kidlab  o`tish  joiz  bo`ladi. Ilk  bor  Xitoy  hududidan     boshlanib  g`arbga  tomon  minglarcha  kilometr masofaga  cho`zilgan  ( 12  ming  km.),  Sharq  bilan  g`arbni  tutashtirgan.  Bu  noyob savdo  yo`li  ulug`  ajdodlarimiz  sa`y-harakatlari  samarasi  o`laroq  umumbashariyat tarixiy  taraqqiyotida  yorqin  iz  qoldirgan.  Ayniqsa,  bu  yo`lning  Vatanimiz sarhadlaridan  o`tganligi  uning  tarixiy  taqdirida,  iqtisodiy-madaniy  yuksalishida hamda  boshqa  xorijiy  ellar  bilan  izchil  hamkorlik  va  xamjihatlikda     katta     ijobiy  rol o`ynagan. Buyuk  ipak  yo`li  tushunchsini  birinchi  bo`lib  fanga  taniqli  nemis  olimi  Fon Rixgofen  olib  kirgan.  U  XIX  asrning  70-yillarida  yozgan  «Xitoy»  nomli  klassik asarida  bu  terminni  chuqur  ilmiy  asoslab  berdi. Ma`lumki,  Xitoyning  Sian  shahrida  boshlangan  Ipak  yo`li  Lanjou  orqali Dunxuanga  (Sharqiy  Turkiston)  kelib,  bu  yerdan  u ikkiga  ajraladi.  Ipak  yo`lining janubiy  tarmog`i  Taklamakon  sahrosi  (Mo`g`iliston)  orqali  Xo`tanga,  undan Yerkentga  kelib,  undan  Balxga  tomon  o`tadi.     Balxda  yo`l  yana  uch  tarmoqqa ajraladi.  G`arbiy  tarmog`i  Marvga,  janubiy  tarmog`i  Hindistonga,  shimoli  tarmog`i Termiz  orqali  Darbent,  Nautak  va  Samarqandga     tomon  yo`naladi.  Ipak  yo`lining shimoliy-g`arbiy  tarmog`i  esa  Dunxuandan  Bami,  Turfon  orqali  Tarim  vohasi- Qashg`arga  boradi.  U  yerdan  Tioshqo`rgon  orqali  O`zgan,  O`sh,  Quva,  Axsikent, Pop,  Asht  orqali  Xo`jand,  Zomin,  Jizzaxga,  so`ngra  Samarqandga  borib  tutashadi. Samarqanddan  esa  bu  yo`l  yana  davom  etib  Dabusiya,  Malik  cho`li  orqali  Buxoro, Romitonga,  undan  Varaxsha  orqali  Farobga  borib,  Amul  shahriga  o`tadi.  Amulda esa  bu  yo`l  Marvdan  Urganch  sari  yo`nalgan  yo`lga  qo`shiladi.  Marv  shahri  O`rta asrlar  davomida  Buyuk  ipak  yo`li  chorrahalari  kesishgan  eng  muhim  hayotiy  nuqta bo`lgan.  Eng  muhimi  shundaki,  Buyuk  ipak  yo`lining  G`arbdan  keladigan  savdo karvonlari  aytaylik,  Italiya,  Ispaniya  va  boshqa  O`rta  yer  dengizi  mamlakatlarining

savdogarlari ham  o`z  mollarini  Tir,  Damashq,  Anatoliya,  Bog`dod  orqali  Parfiya davlati  hududlari  bo`ylab  yana  O`rta  Osiyoning  yirik  savdo  markazi     Marvga  olib kelar,  shu  yerdan  sharq  tomon  yo`llarini  davom  ettirardilar.  Shu  ma`noda Marvning  turli  dinlar  ildiz  otgan,  turli  madaniyatlar  tutashgan  joy  bo`lganligi alohida  ahamiyatga  molikdir. Buyuk  ipak  yo`li  Sharqu  G`arbni  bog`lovchi,  turli  mamlakatlarning  savdo- sotiq,  tijorat  aloqalarining  eng  asosiy  vositasi  bo`lgandan,  bu  yo`nalishda joylashgan  davlatlar  undan  o`z  manfaatlari  yo`lida  foydalanishga  yohud  bu  borada o`z  mavqeini  mustahkamlashga  intilganlar.  Shu  bois  turli  tarixiy  bosqichlarda  turli davlatlar  bunga  intilib,  Buyuk  ipak  yo`li  ustidan  o`z  nazoratlarini  o`rnatganlar. Masalan,  mil.av.  VI-IV  asrlarda  Eron  ahmoniylari,  mil.av.  IV  asrda  esa makedoniyalik  Iskandar,     mil.av.  II-I     asrlarda  Rim  Parfiya  davlatlari  o`rtasida  bu borada  qattiq  raqobat  ketdi.  Yohud  arab  xalifaligi  vujudga  kelgunga  qadar  bu yo`lning  Eron  va  Sug`diyona  hududlaridan  o`tgan  qismida  Eron  va  Sug`d savdogarlari  yetakchilik  rolini  o`ynaganlar.  Arab  halifaligi  kuchayib,  ko`plab hududlarni  qo`lga  kiritgach,  bu  yo`l  arab  savdogarlari     tasarrufiga  o`tadi. Chingiziylar  davrida  Buyuk  ipak  yo`lining  tasarrufida  butunlay  ularning  qo`l ostida  bo`lgan.  Buyuk  sohibqiron  Amir  Temur  davriga  kelib  uning  qudratli saltanati  vujudga  kelgach,  Buyuk  ipak  yo`li  sarhadlari  yangidan  kengayib,  katta miqyoslar  kasb  etib,  yanada  rivoj  topadi. Vatanimiz  sarhadlari  ijtimoiy-iqtisodiy  va  madaniy  yuksalishining  Buyuk ipak  yo`li  bilan  bevosita  bog`liqlik  jihatlari  juda  qadim  zamonlarga  borib  taqaladi. Yunon-Rim  olimlari  Gerodot,  Ktesiy,  Arrian  ma`lumotlariga,  Eron  mixxat yozuvlariga  asoslanib  fikr  yuritadigan  bo`lsak,  mil.av.  IV  asrda  O`rta  Osiyo hududlarida  sug`orma  dehqonchilik  madaniyati,  hunarmandchilik,  chorvachilik, tog`-kon  ishlari  ancha  rivoj  topgan.O`rta  Osiyo  la`li  Xorazmning  qimmatbaho feruza  ma`dani,  Sug`d  oltini  ko`plab  miqdorda  qazib  olinib,  ishlov  berilib,  xorijiy ellarga  ham  chiqarilgan.  Jumladan,  O`rta  Osiyo  la`liga  (lazuriti)  Eron,  Hindiston, Misr,  Mesopatamiya  va  Xitoy  singari  mamlakatlarda  qiziqish  va  talab  g`oyatda

katta bo`lgan.  Mil.av.  II  asr  boshlarida  Davan  va  Qang`  davlatlariga  tashrif buyurgan  Xitoy  elchisi  va  sayyohi  Chjan  Szyan  safaridan  so`ng  Xitoy  bilan  O`rta Osiyo  davlatlari  o`rtasidagi  diplomatik  va  sado-sotiq  aloqalari  yangi  bosqichga ko`tariladi.  Elchining  bu  yurtda  ko`rgan-kechirganlari.  Ayniqsa,  uzumchilik,  vino- tayyorlash,  rangli  shishalar  ishlab  chiqarish,  zargarlik,  zotdor,  uchqur  otlar  Xitoy hukmdorlarini  qiziqtirgan.  Bu  esa  ikki  o`rtadagi  aloqalarga  keng  yo`l  ochgan. Xitoy  O`rta  Osiyoning  zotdor  otlari,  rangli  shishalari,  zargarlik  mollari,  la`liga xaridor  bo`lsa,  ayni  chog`da  Xitoydan  ko`proq  ipak  va  ipak  mollari,  chinni buyumlar,  choy  mahsulotlar     keltirila  boshlagan.  Shuningdek,  Yaponiyadan gurunch,  Hindistondan  ip  gazlama,  ziravor  va  dorivor  mahsulotlar,  mushk  anbar  va shu  kabi  narsalar     keltirilgan.  Ayni  chog`da  o`zbek  diyoridan  bu  mamlakatlarga qishloq  xo`jalik  mahsulotlari,  mevalar,     chorva  mollari,  otlar,  gilamlar,  zargarlik mahsulotlari,  nafis  junli  matolar  chiqarilgan.  O`rta  Osiyo  hukmdorlari  buyuk  ipak yo`lida  savdo  karvon la ri ning  tinchligi,  xavfsizligi  va  ularning  bexatar,  muntazam qatnovini  ta`minlash  borasida  ham  doimiy  chora-talbirlar  ko`rib  borganlar.  Shu maqsadda  kerakli  nuqtalarda,  aholi  siyrak  bo`lgan  joylarda  karvonsaroylar, yemakxo na lar,  barpo  qilingan,  suv  oladigan  quduqlar  qazilgan,  chor  atrofi  shinam bino  shakliga  keltirilib  qurilgan  rabotu-sardobalar  tiklangan.  Hozirda  ham Qizilqum,  Mirzacho`l.  Malik  cho`li  sarhadlarida  o`tmish  arxitekturasining  noyob namunalari  sanalgan  shunday  me`moriy  obidalar  xarobalari  ko`plab  uchraydi. Ayniqsa,  Somoniylar,  Qoraxoniylar  va  G`aznaviylar  sulolalari  hukm  surgan, Movarounnahr  hududlari  jiddiy  iqtisodiy  va  madaniy  yuksalish  jarayonini  boshdan kechirgan  davrlarda  xalqaro  karvon  savdosi  yurtimiz  ijtimoiy  taraqqiyotida  muhim rol  o`ynagan.  O`sha  davrda  Mag`ribu  Mashriqqa  ma`lum  va  mashhur  Buxoro, Samarqand,  Marv,  Shosh,  Balx,  Isfijob,  Termiz  singari  shaharlarda  o`nlab xashamatli  karvonsaroylar.  Sado  bozorlari  barpo  etilib,  ularda  tijorat  ishlari  avjida bo`lgan,  turli  mamlakat  tujjorlari  ularda  tunu-kun  turfa  rang  mollarini  sotganlar yohud  mol  ayirbosh  qilganlar. Buyuk  ipak  yo`lining  shuhrati  ayniqsa,  XIV  asrning  ikkinchi  yarmi  va  XV asrda,  ya`ni  Amir  Temur  qudratli  markazlashgan  davlat  barpo  etish  barobarida

uning barcha  hududlarida  tinchlik  va  osoyishtalik  o`rnatdi.  Uning  o`zi  tuzuklarida: «Dunyoning  yarmini  oldim,  salatnatimning  u chetida  bu  chetiga  biror  bolakay boshida  bir  lagan  tillo  ko`tarib  o`tadigan  bo`lsa,  bir  donasiga  ham  zarar yetmaydigan  tartib-intizom  o`rnatdim»,  deb  aytgan  so`zlari  bejiz  emasdir.  Katta salohiyat  egasi  bo`lgan  Sohibqiron  mamlakatning  yuksak  rivojida  xalqaro savdoning  nechog`lik  ulkan  ahamiyat  kasb  etishini  bilganligidan.  Bu  sohani  butun choralar  bilan  o`stirishga  alohida  etibor  bergan.  Bunda  yurt  tinchligi,  ulus farovonligi  masalalari  xar  doim  uning  diqqat  markazida  turgan.  Shu  bois  ulug` Amir  savdo  yo`llarini  qo`riqlash,  odamlar,  musofirlar,  turli  yurt  savdogarlari manfaatlarini  bosqinchilar,  qaroqchilar  tajovuzidan  muhofaza  qilishni  muhim davlat  ahamiyatiga  molik  vazifalardan  deb  hisoblagan.  Tuzuklarda:  «...yana buyurdimki,  yo`l  ustiga  kuzatuvchilar,  zobitlar  tayinlasin lar ki,  yo`llarni  qo`riqlab, o`tkinchilar,  savdogarlar,  musofirlarni  kuzatib,  mol-mulki  va  boshqa  narsalarni manzildan-manzilga  yetkazib  qo`ysinlar.  Yo`l  ustida  birortasining  narsasi yo`qolsa,  o`zi  o`ldirilsa  yoki  boshqa  kor-hol  yuz  bersa,  bular  uchun  javob  berish ularning  zimmasida  bo`lsin.»  deb  bejiz  ta`kidlab  o`tmagan. Amir  Temur  tashabbusi  bilan  mamlakatning  har  bir  yirik  shaharlarida  savdo karvonlarining  kirishi  va  chiqishini  nazorat  qiluvchi  davlat  nazorat  xizmati  va maxsus  bojxonalar  tashkil  etilgan.  Savdo  karvonlaridan  mollarning  hajmi. Miqdoriga  qarab  boj  to`lovlari  undirilgan.  Bu  davrda  poytaxt  Samarqand  dunyo savdogarlarining  yirik  markaziga  aylandi.Uning  keng  ko`chalari  bo`ylab  maxsus qurilgan  muhtasham  karvonsaroylar,  savdo  bozorlari,  rastalarda  tunu-kun  savdo ishlari  to`xtamagan.  Turli  mamlakatlardan  kelgan  savdogarlar  o`z  mollarini xaridorlarga  sotganlar  yohud  o`zlariga  kerakli  mollarni  xarid  qilganlar. Samarqand  qog`ozining  mashhurligi  yetti  iqlimga  ma`lum  bo`lgan. Movarounnahr  va  Xuroson  shaharlari  Buyuk  ipak  yo`lining  eng  qaynoq  yo`liga aylangan.  Bu  yerga  Hindistondan  juda  ko`plab  tijorat  karvonlari  kelib  turardi. Xitoy  bu  hududlarga  ipak  gazlamalari,  chinni  kosalar,  billur  qadahlar,  qimmatbaho toshlar  yuborardi.  Shimoldan  noyob  po`stinlar,  mo`ynalar  keltirilardi.  Ushbu  turli